çııÖÖçşKURTARMA

Hem annesini hem de babasını kaybetmiş küçük bir kız büyükannesiyle birlikte yaşıyordu ve yatak odası
oturdukları evin üst katındaydı.

Bir gece yaşadıkları evde yangın çıktı ve büyükanne küçük kızı kurtarmaya çalışırken yanarak öldü.
Yangın büyük bir hızla yayıldı ve evin giriş katı bir anda alevler içinde kaldı. Komşular itfaiyeye haber
verdiler ve evin bütün giriş noktaları alevler içinde kaldığı için çaresiz bir şekilde itfaiyeyi beklemeye
başladılar.

O sırada küçük kız evin üst kattaki pencerelerinden birinde göründü ve çaresiz bir biçimde bağırmaya
başladı. Ancak o anda kalabalığın arasında itfaiyenin gecikeceği, çünkü başka bir yangını söndürmeye
çalıştıkları haberi yayılmaya başladı.

Birdenbire, elinde bir merdivenle bir adam eve doğru koşmaya başladı. Adam merdiveni evin yan tarafına
dayadı ve pencerelerden birinden içeriye girdi. Az sonra da, küçük kız kucağında pencerede göründü.
Kızı aşağıdaki kalabalığın eline teslim etti ve gecenin karanlığında kayboldu.

Kasaba halkı bir araştırma yaptıktan sonra, küçük kızın hayatta hiçbir akrabası olmadığını anladı ve
birkaç hafta sonra onu kimin evlat edinip, büyüteceğine karar vermek üzere toplandı.

Bir öğretmen, çocuğu büyütmek istediğini söyledi ve ona iyi bir eğitim verebileceğini dile getirdi.

Bir çiftçi küçük kızı evlat edinmek istediğini söyledi ve çiftlik yaşamının bir çocuk için sağlıklı olduğunu
söyledi.

Diğerleri de, çocuğun kendileriyle yaşaması için değişik gerekçeler dile getirdiler.

Sonunda kasabanın en zengin adamı ayağa kalktı ve , “ Bu çocuğa sizin sağladıklarınızın tümünü, üstelik
para ve paranın satın alabileceği her şeyi sağlarım” dedi.

Bu sırada çocuk, başı önünde sessiz bir şekilde oturuyor ve konuşulanları dinliyordu. Toplantıyı yöneten
adam, “ söz almak isteyen başka biri var mı?” diye sordu kalabalığa.

Salonun arkalarından bir yerden bir adam çıktı. Sanki acı çekiyordu. Yavaş yavaş yürüyerek kalabalığın
önüne geldi. Sonra çocuğun önünde durdu ve ona ellerini uzattı. Ellerinde ve kollarında yara izleri vardı.
Çocuk o anda bağırmaya başladı,

“ İşte beni kurtaran adam!” Oturduğu sandalyeden yere atladı ve adamın boynuna sarıldı, aynı o gece
kendisini kurtarırken sarıldığı gibi. Yüzünü onun göğsüne gömdü ve birkaç kez hıçkırdı. Sonra da başını
kaldırıp, adamın yüzüne baktı. Başkan, “ Toplantı bitmiştir” dedi.

Erich Fromm