Καί τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ θεοφόρου ἐπισκόπου Ἀντιοχείας 1

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΤΗΣ

ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ
ΟΤΑΝ ΣΥΜΠΕΣῌ Τῌ Κ΄ (20ῌ) ΜΗΝΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτ. Ἰγνατίου τοῦ θεοφόρου.

(Ἱερουργοῦντος Ἀρχιερέως μόνου ἄνευ Ἱερέως ἤ Διακόνου).

Α΄
ΕΝΑΤΗ (Θ΄) ΩΡΑ
Ἡ Ἐνάτη Ὥρα ἀναγινώσκεται ὡς διατέτακται εἰς τό Μέγα Ὡρολόγιον
(σελ. 136). Ἀπολυτίκιον καί Κοντάκιον τῆς 19ης τοῦ μηνός Δεκεμβρίου, τοῦ
Ἁγίου Μάρτυρος Βονιφατίου (Ἰδέ Μ. Ὡρολόγιον σελ. 276).
Β΄
Ο ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ
Ὁ Ἀρχιερεύς.
Εὐλογητός ὁ Θεός ἡμῶν πάντοτε, νῦν καί ἀεί, καί εἰς τούς
αἰῶνας, τῶν αἰώνων.
Ὁ ψάλτης Ἀμήν.
Καί εὐθύς ἀναγινώσκεται ὑπό τοῦ ἀναγνώστου ὁ Προοοι-
μιακός [Ψαλμός ΡΓ΄ (103), Μέγα Ὡρολόγιον σελ. 146].
Εἶτα ὁ Ἀρχιερεύς τήν Μεγάλην Συναπτήν ἤ "Εἰρηνικά".
Ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
Ὁ χορός· Κύριε ἐλέησον.
(Ὁ ψάλτης ἐπαναλαμβάνει τό "Κύριε ἐλέησον" μετά τό πέρας
ἑκάστης δεήσεως).
Τῆς Παναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου, Δεσποίνης
ἡμῶν, Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας (ὁ χορός πραείᾳ τῇ φωνῇ
Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς) μετά πάντων τῶν Ἁγίων μνημονεύ-
σαντες, ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ
Θεῷ παραθώμεθα.
Ὁ χορός· Σοί Κύριε.
2 Ἀκολουθία Ἑσπερινοῦ Κυριακῆς πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως

Ὁ Ἀρχιερεύς ἐκφώνως·
Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα, τιμή καί προσκύνησις, ...
Ὁ ψάλτης· Ἀμήν
Καί εὐθύς ἀναγινώσκεται τό Α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου.
Εἶτα ὁ Ἀρχιερεύς τήν μικράν συναπτήν.
Ἔτι καί ἔτι ἐν εἰρήνη τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
Ὁ Ἀρχιερεύς·
Ὅτι σόν τό κράτος καί σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καί ἡ δύναμις καί ἡ
δόξα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καί ἀεί καί
εἰς τούς αἰῶνας, τῶν αἰώνων.
Ὁ χορός· Ἀμήν.
Καί εὐθύς ψάλλει τό Κύριε ἐκέκραξα εἰς ἦχον γ΄.
Ψαλμός ΡΜ΄ (140).
Kύριε ἐκέκραξα πρός σέ, εἰσάκουσόν μου· εἰσάκουσόν μου, Κύριε.
Κύριε, ἐκέκραξα πρός σέ, εἰσάκουσόν μου· πρόσχες τῇ φωνῇ τῆς δεή-
σεώς μου ἐν τῷ κεκραγέναι με πρός σέ. Εἰσάκουσόν μου, Κύριε.
Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου, ἔπαρσις
τῶν χειρῶν μου θυσία ἑσπερινή. Εἰσάκουσόν μου, Κύριε.
Θοῦ, Κύριε, φυλακήν τῷ στόματί μου, καί θύραν περιοχῆς περί τά
χείλη μου.
[Τούς ἐν συνεχείᾳ στίχους ἰδέ Μέγα Ὡρολόγιον σελ. 148].
Ῥῦσαί με ἐκ τῶν καταδιωκόντων με, ὅτι ἐκραταιώθησαν ὑπὲρ ἐμέ.
Στιχηρά ἀναστάσιμα δ΄, μετά τῶν στίχων αὐτῶν. Ἦχος γ΄.
Στίχ. Ἐξάγαγε ἐκ φυλακῆς τὴν ψυχήν μου, τοῦ ἐξομολογήσασθαι
τῷ ὀνόματί σου.
Tῷ σῷ σταυρῷ Χριστὲ Σωτήρ, θανάτου κράτος λέλυται, καὶ
διαβόλου ἡ πλάνη κατήργηται, γένος δὲ ἀνθρώπων πίστει σῳζόμενον,
ὕμνον σοι καθ' ἑκάστην προσφέρει.
Στίχ. Ἐμὲ ὑπομενοῦσι δίκαιοι, ἕως οὗ ἀνταποδῷς μοι.
 Καί τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ θεοφόρου ἐπισκόπου Ἀντιοχείας 3
Πεφώτισται τὰ σύμπαντα, τῇ ἀναστάσει σου Κύριε, καὶ ὁ Πα-
ράδεισος πάλιν ἠνέῳκται, πᾶσα δὲ ἡ κτίσις ἀνευφημοῦσά σε, ὕμνον σοι
καθ' ἑκάστην προσφέρει.
Στίχ. Ἐκ βαθέων ἐκέκραξά σοι, Κύριε, Κύριε εἰσάκουσον τῆς φω-
νῆς μου.
Δοξάζω τοῦ Πατρός, καὶ τοῦ Υἱοῦ τὴν δύναμιν, καὶ Πνεύματος
ἁγίου, ὑμνῶ τὴν ἐξουσίαν, ἀδιαίρετον, ἄκτιστον Θεότητα, Τριάδα
ὁμοούσιον, τὴν βασιλεύουσαν εἰς αἰῶνα αἰῶνος.
Στίχ. Γενηθήτω τὰ ὦτά σου προσέχοντα εἰς τὴν φωνὴν τῆς δεή-
σεώς μου.
Στιχηρὰ Ἀνατολικὰ.
Τὸν Σταυρόν σου τὸν τίμιον, προσκυνοῦμεν Χριστέ, καὶ τὴν ἀνά-
στασίν σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν· τῷ γὰρ μώλωπί σου, ἡμεῖς οἱ
πάντες ἰάθημεν.
Στιχηρά Προεόρτια Ἰδιόμελα γ΄.
Ἦχος α΄. Ἀνατολίου.
Στίχ. Ἐὰν ἀνομίας παρατηρήσῃς, Κύριε, Κύριε τὶς ὑποστήσεται; ὅτι
παρὰ σοὶ ὁ ἱλασμός ἐστιν.
Προεορτάσωμεν λαοί, Χριστοῦ τὰ Γενέθλια, καὶ ἐπάραντες τὸν
νοῦν, ἐπὶ τὴν Βηθλεὲμ ἀναχθῶμεν τῇ διανοίᾳ, καὶ κατίδωμεν τὴν Παρ-
θένον, τοῖς ψυχικοῖς λογισμοῖς, ἐπειγομένην τίκτειν ἐν Σπηλαίῳ, τὸν
τῶν ὅλων Κύριον καὶ Θεὸν ἡμῶν, οὗ Ἰωσὴφ κατιδὼν τῶν θαυμάτων τὸ
μέγεθος, ἐδόκει ἄνθρωπον θεωρεῖν, ὡς βρέφος σπαργανούμενον,
ὑπενόει δὲ ἐκ τῶν πραγμάτων, Θεὸν εἶναι ἀληθινόν, τὸν παρέχοντα ταῖς
ψυχαῖς ἡμῶν, τὸ μέγα ἔλεος.
Στίχ. Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου ὑπέμεινά σε, Κύριε, ὑπέμεινεν ἡ
ψυχή μου εἰς τὸν λόγον σου, ἤλπισεν ἡ ψυχή μου ἐπὶ τὸν Κύριον.
Προεορτάσωμεν λαοί, Χριστοῦ τὰ Γενέθλια, καὶ ἐπάραντες τὸν
νοῦν, ἐπὶ τὴν Βηθλεὲμ ἀναχθῶμεν τῇ διανοίᾳ, καὶ κατίδωμεν τὸ ἐν
Σπηλαίῳ μέγα μυστήριον· ἤνοικται γὰρ ἡ Ἐδέμ, ἐκ Παρθένου ἁγνῆς
Θεοῦ προερχομένου, ὑπάρχοντος τελείου τοῦ αὐτοῦ, ἐν Θεότητι καὶ
4 Ἀκολουθία Ἑσπερινοῦ Κυριακῆς πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως

ἀνθρωπότητι· διὸ κράξωμεν, Ἅγιος ὁ Θεός, ὁ Πατὴρ ὁ Ἄναρχος, Ἅγιος

Ἰσχυρός, ὁ Υἱὸς ὁ σαρκωθείς, Ἅγιος Ἀθάνατος, τὸ παράκλητον Πνεῦμα,
Τριὰς Ἁγία δόξα σοι.
Στίχ. Ἀπὸ φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτός, ἀπὸ φυλακῆς πρωΐας,
ἐλπισάτω Ἰσραὴλ ἐπὶ τὸν Κύριον.
Ἄκουε οὐρανέ, καὶ ἐνωτίζου ἡ γῆ· ἰδοὺ γὰρ ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ
Θεοῦ καὶ Πατρός, πρόεισι τεχθῆναι, ἐκ κόρης ἀπειράνδρου, εὐδοκίᾳ τοῦ
φύσαντος αὐτὸν ἀπαθῶς, καὶ συνεργείᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Βηθλεὲμ εὐτρεπίζου, ἄνοιγε πύλην ἡ Ἐδέμ· ὅτι ὁ ὢν, γίνεται ὃ οὐκ ἦν,
καὶ ὁ πλαστουργὸς πάσης κτίσεως διαπλάττεται, ὁ παρέχων τῷ κόσμῳ,
τὸ μέγα ἔλεος.
Στιχηρά προσόμοια τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος γ΄.
Ἦχος δ΄. Ὁ ἐξ Ὑψίστου κληθείς ...
Στίχ. Ὅτι παρὰ τῷ Κυρίῳ τὸ ἔλεος καὶ πολλὴ παρ’ αὐτῷ λύτρωσις
καὶ αὐτὸς λυτρώσεται τὸν Ἰσραὴλ ἐκ πασῶν τῶν ἀνομιῶν αὐτοῦ.
Ὁ θεοφόρος καλούμενος ἀξίως, ὅτε ὁ Δεσπότης σε, μάκαρ, Ἰγνά-
τιε, ὡς συμπαθὴς ἠγκαλίσατο, φιλοσοφίας, τῆς ἀνωτάτω φαίνων τὰ
δόγματα, τότε τὴν πολύφωτον αἴγλην εἰσδέδεξαι, καθάπερ σπόγγος τὰ
νάματα ἐκ τῆς ἀβύσσου, τῶν φωτισμάτων ἀνιμησάμενος· ὅθεν κατ'
ἴχνος ἠκολούθησας, τῷ καλοῦντι Χριστῷ τῷ Θεῷ ἡμῶν, ὃν ἱκέτευε
σῶσαι, καὶ φωτίσαι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Στίχ. Αἰνεῖτε τὸν Κύριον πάντα τὰ ἔθνη ἐπαινέσατε αὐτὸν πάντες
οἱ λαοί.
Ὁ τετρωμένος ἀγάπῃ τῇ τελείᾳ, ὅτε ὁ πρηστήριος, ἔρως ἀνέφλεγε,
σοῦ τὴν ψυχὴν ἱερώτατε, πρὸς τὸν Δεσπότην, σὲ κατεπείγων Πάτερ
πορεύεσθαι, τότε τὸν ἀοίδιμον λόγον ἐβόησας· Σῖτος ὑπάρχω τοῦ
Κτίσαντος, καὶ δι' ὀδόντων, δεῖ με θηρίων πάντως ἀλήθεσθαι, ἵνα τῷ
Λόγῳ καθαρώτατος, ἄρτος φανῶ τῷ Θεῷ ἡμῶν· ὃν ἱκέτευε σῶσαι, καὶ
φωτίσαι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Στίχ. Ὅτι ἐκραταιώθη τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἐφ' ἡμᾶς, καὶ ἡ ἀλήθεια τοῦ
Κυρίου μένει εἰς τὸν αἰῶνα.
 Καί τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ θεοφόρου ἐπισκόπου Ἀντιοχείας 5
Συνεσταυρώθης Χριστῷ Ἱεροφάντορ, ὅτε τὸν θεόπνευστον λόγον
ἀνέκραξας· Ὁ ἐμὸς ἔρως ἐσταύρωται, καὶ κοινωνῆσαι, τούτῳ τοῦ πά-
θους λίαν ἐπείγομαι· ἐντεῦθεν Ἰγνάτιε, καθάπερ ἥλιος, ἀνατολῆς ἐξορ-
μώμενος, ἐπὶ τὴν δύσιν, καταφωτίζων μάκαρ διέδραμες, καὶ βασιλείας
διαδήματι, ἐκοσμήθης Χριστῷ προσαγόμενος· ὃν ἱκέτευε σῶσαι, καὶ
φωτίσαι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Δόξα... Τοῦ Προφήτου Δανιήλ. Ἦχος πλ. β΄.
Δανιὴλ ἀνὴρ ἐπιθυμιῶν, λίθον ἄνευ χειρὸς τμηθέντα, θεωρήσας σε
Κύριε, βρέφος ἄνευ σπορᾶς, τεχθῆναι προηγόρευσε, σὲ τὸν ἐκ Παρ-
θένου σαρκωθέντα Λόγον, τόν ἀναλλοίωτον Θεόν, καὶ Σωτῆρα τῶν
ψυχῶν ἡμῶν.
Καὶ νῦν... Δογματικόν Θεοτοκίον. Ἦχος γ΄.
Πῶς μὴ θαυμάσωμεν, τὸν θεανδρικόν σου Τόκον Πανσεβάσμιε;
πεῖραν γὰρ ἀνδρὸς μὴ δεξαμένη Πανάμωμε, ἔτεκες ἀπάτορα Υἱὸν ἐν
σαρκί, τὸν πρὸ αἰώνων ἐκ Πατρός γεννηθέντα ἀμήτορα, μηδαμῶς
ὑπομείναντα τροπήν, ἢ φυρμόν, ἢ διαίρεσιν, ἀλλ' ἑκατέρας οὐσίας τὴν
ἰδιότητα, σώαν φυλάξαντα. Διὸ Μητροπάρθενε Δέσποινα, αὐτόν
ἱκέτευε σωθῆναι, τὰς ψυχὰς τῶν ὀρθοδόξως, Θεοτόκον ὁμολογούν-
των σε (Κατάληξις πρός παῦσιν).
Εἶτα ὁ Ἀρχιερεύς τήν ἐπιλύχνιον εὐχήν καί εὐθύς ἐκφώνως.
Σοφία, Ὀρθοί.
Καί εὐθύς ψάλλει τόν ἐπιλύχνιον ὕμνον.
Φῶς ἱλαρὸν ἁγίας δόξης ἀθανάτου Πατρός, οὐρανίου, ἁγίου,
μάκαρος, Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλθόντες ἐπὶ τὴν ἡλίου δύσιν, ἰδόντες φῶς
ἑσπερινόν, ὑμνοῦμεν Πατέρα, Υἱόν, καὶ ἅγιον Πνεῦμα, Θεόν.
Καί συνεχίζει ὁ δεξιός χορός.
Ἄξιόν σε ἐν πᾶσι καιροῖς ὑμνεῖσθαι φωναῖς αἰσίαις, Υἱὲ Θεοῦ, ζωὴν ὁ
διδούς·
Καί ὁ ἀριστερός χορός τό τέλος.
Διὸ ὁ κόσμος σε δοξάζει. (Κατάληξις πρός παῦσιν).
Ὁ Ἀρχιερεύς Ἑσπέρας προκείμενον.
6 Ἀκολουθία Ἑσπερινοῦ Κυριακῆς πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως

Ὁ χορός ψάλλει τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, εὐπρέπειαν ἐνεδύσατο.
Στίχ. Ἐνεδύσατο ὁ Κύριος δύναμιν, καὶ περιεζώσατο.
Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, εὐπρέπειαν ἐνεδύσατο.
Στίχ. Καὶ γὰρ ἐστερέωσε τὴν οἰκουμένην, ἥτις οὐ σαλευθήσεται.
Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, εὐπρέπειαν ἐνεδύσατο.
Καί εὐθύς ὁ ἀναγνώστης·
Γενέσεως τὸ Ἀνάγνωσμα.
(Κεφ. ιδ΄, 14-20)
Ὁ Ἀρχιερεύς· Σοφία. Πρόσχωμεν.
Ἀκούσας Ἄβραμ, ὅτι ᾐχμαλώτευται Λὼτ ὁ ἀδελφιδοῦς αὐτοῦ,
ἠρίθμησε τοὺς ἰδίους οἰκογενεῖς αὐτοῦ, τριακοσίους δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ
κατεδίωξεν ὀπίσω αὐτῶν ἕως Δάν, καὶ ἐπέπεσεν ἐπ' αὐτοὺς τὴν νύκτα
αὐτός, καὶ οἱ Παῖδες αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς καὶ
κατεδίωξεν αὐτοὺς ἕως Χοβάλ, ἣ ἐστιν ἐν ἀριστερᾷ Δαμασκοῦ. Καὶ
ἀπέστρεψε πᾶσαν τὴν ἵππον Σοδόμων, καὶ Λὼτ τὸν ἀδελφιδοῦν αὐτοῦ
ἀπέστρεψε, καὶ πάντα τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ, καὶ τὰς γυναῖκας, καὶ τὸν
λαόν. Ἐξῆλθε δὲ βασιλεὺς Σοδόμων εἰς συνάντησιν αὐτῷ ὁ μετὰ τὸ
ὑποστρέψαι αὐτὸν ἀπὸ τῆς κοπῆς τοῦ Χοδολλογόμορ καὶ τῶν βασιλέ-
ων τῶν μετ' αὐτοῦ, εἰς τὴν κοιλάδα τοῦ Σαβύ· τοῦτο ἦν πεδίον Βασι-
λέως, καὶ Μελχισεδέκ, βασιλεὺς Σαλήμ, ἐξήνεγκεν ἄρτους καὶ οἶνον· ἦν
δὲ ἱερεὺς τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, καὶ εὐλόγησε τὸν Ἄβραμ, καὶ εἶπεν·
Ευλογημένος Ἄβραμ τῷ Θεῷ τῷ Ὑψίστῳ, ὃς ἔκτισε τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν
γῆν. Καὶ εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ Ὕψιστος, ὃς παρέδωκε τοὺς ἐχθρούς σου
ὑποχειρίους σοι.
Καί συνεχίζει ὁ ἀναγνώστης.
Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα.
(Κεφ. α΄, 8-11 & 15-17)
Ὁ Ἀρχιερεύς· Σοφία. Πρόσχωμεν.
Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱούς, Ἰσραὴλ· ἴδετε, παρέδωκα ἐνώπιον
ὑμῶν τὴν γῆν, εἰσελθόντες κληρονομήσατε τὴν γῆν, ἣν ὤμοσε Κύριος
 Καί τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ θεοφόρου ἐπισκόπου Ἀντιοχείας 7
τοῖς πατράσιν ὑμῶν, τῷ Ἀβραάμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ Ἰακώβ, δοῦναι
αὐτοῖς καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ' αὐτούς. Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷ
καιρῷ ἐκείνῳ, λέγων· οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς. Κύριος ὁ Θεὸς
ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶς, καὶ ἰδοὺ ἐστε σήμερον ὡσεὶ τὰ ἄστρα τοῦ οὐ-
ρανοῦ τῷ πλήθει. Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ὑμῶν προσθείη ὑμῖν, ὡς
ἐστὲ χιλιοπλασίως, καὶ εὐλογῆσαι ὑμᾶς, καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν. Καὶ ἔ-
λαβον ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφούς, καὶ ἐπιστήμονας, καὶ συνετούς, καὶ κα-
τέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἐφ' ἡμῶν, χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους, καὶ
πεντηκοντάρχους, καὶ δεκάρχους, καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς
κριταῖς ὑμῶν. Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ,
λέγων. Διακούετε ἀναμέσον τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν, καὶ κρίνατε δικαίως
ἀναμέσον ἀνδρὸς καὶ ἀναμέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, καὶ τοῦ προση-
λύτου αὐτοῦ. Οὐκ ἐπιγνώσει πρόσωπον ἐν κρίσει, κατὰ τὸν μικρὸν καὶ
κατὰ τὸν μέγα κρινεῖς, οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου, ὅτι ἡ
κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστι.
Καί εὐθύς πάλιν ὁ ἀναγνώστης.
Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα.
(Κεφ. ι΄, 14-21)
Ὁ Ἀρχιερεύς· Σοφία. Πρόσχωμεν.
Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, ἰδού, Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ
οὐρανός, καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦ οὐρανοῦ, ἡ γῆ καὶ πάντα ὅσα ἐστὶν ἐν αὐτῇ.
Πλὴν τοὺς πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος ἀγαπᾶν αὐτούς, καὶ
ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ' αὐτούς, ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη,
κατὰ τὴν ἡμέραν ταύτην. Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν,
καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ σκληρυνεῖτε ἔτι· ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν,
οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν, καὶ Κύριος τῶν Κυρίων, ὁ Θεὸς ὁ μέγας, καὶ
ἰσχυρός, καὶ φοβερός, ὅς τις οὐ θαυμάζει πρόσωπον, ουδ' οὐ μὴ λάβῃ
δῶρον, ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ, καὶ ἀγαπᾷ τὸν
προσήλυτον, δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἱμάτιον· Κύριον τὸν Θεόν σου
φοβηθήσῃ, καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις, καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ, καὶ
ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὀμῇ. Αὐτὸς καύχημά σου, καὶ αὐτὸς Θεός σου, ὅς
τις ἐποίησέ σοι τὰ μεγάλα καὶ τὰ ἔνδοξα ταῦτα, ἃ εἶδον οἱ ὀφθαλμοί
σου. (Κατάληξις πρός παῦσιν).
8 Ἀκολουθία Ἑσπερινοῦ Κυριακῆς πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως

Ὁ Ἀρχιερεύς τήν ἐκτενῆ δέησιν.

Εἴπωμεν πάντες ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας
ἡμῶν εἴπωμεν.
Ὁ Ψάλτης γοργῶς· Κύριε ἐλέησον (τρίς), τό ὁποῖον ἐπαναλαμβά-
νει τρίς εἰς τό τέλος ἑκάστης τῶν ἑπομένων δεήσεων, εἰς δέ τήν
τελευταίαν ἅπαξ.
Κύριε παντοκράτωρ, ὁ Θεός τῶν πατέρων ἡμῶν....
Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου...
Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν.
Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου....
Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης....
Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν μακαρίων καί ἀοιδίμων...
Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν καρποφορούντων καί καλλιεργούντων...
Ὁ Ἀρχιερεύς· Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος...
Ὁ Ψάλτης. Ἀμήν.
Καί εὐθύς ὁ ἀναγνώστης.
Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἑσπέρᾳ ταύτῃ ἀναμαρτήτους φυλα-
χθῆναι ἡμᾶς. Εὐλογητός εἶ, Κύριε, ὁ Θεός τῶν πατέρων ἡμῶν, καί αἰνε-
τόν καί δεδοξασμένον τό ὄνομά σου εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν. Γένοιτο,
Κύριε, τό ἔλεός σου ἐφ’ ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπί σέ. Εὐλογητός εἶ,
Κύριε· δίδαξόν με τά δικαιώματά σου. Εὐλογητός εἶ, Δέσποτα· συνέτι-
σόν με τά δικαιώματά σου. Εὐλογητός εἶ, Ἅγιε· φώτισόν με τοῖς δικαι-
ώμασί σου. Κύριε, τό ἔλεός σου εἰς τόν αἰῶνα· τά ἔργα τῶν χειρῶν σου
μή παρίδῃς. Σοί πρέπει αἶνος, σοί πρέπει ὕμνος, σοί δόξα πρέπει, τῷ
Πατρί, καί τῷ Υἱῷ, καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί, καί εἰς τούς
αἰῶνας, τῶν αἰώνων. Ἀμήν. (Κατάληξις πρός παῦσιν).
Καί εὐθύς ὁ Ἀρχιερεύς τά Πληρωτικά.
Πληρώσωμεν τήν ἑσπερινήν δέησιν ἡμῶν τῷ Κυρίῳ.
Ὁ ψάλτης· Κύριε ἐλέησον, τό ὁποῖον ἐπαναλαμβάνει εἰς τό τέλος
καίτῆς ἑπομένης δεήσεως.
Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον...
 Καί τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ θεοφόρου ἐπισκόπου Ἀντιοχείας 9
Τήν ἑσπέραν πᾶσαν, τελείαν, ἁγίαν, εἰρηνικήν καί ἀναμάρτητον
παρά τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα.
Ὁ ψάλτης· Παράσχου Κύριε, τό ὁποῖον ἐπαναλαμβάνει μετά τό
τέλος ἑκάστης ἐκ τῶν ἑπομένων αἰτήσεων.
Ἄγγελον εἰρήνης, ....
Συγγνώμην καί ἄφεσιν...
Τά καλά καί συμφέροντα...
Τόν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν...
Χριστιανά τά τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, ...
Τῆς Παναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου, Δεσποίνης
ἡμῶν, Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας (ὁ ψάλτης πραείᾳ τῇ φωνῇ
Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς) μετά πάντων τῶν Ἁγίων μνημονεύ-
σαντες, ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ
Θεῷ παραθώμεθα.
Ὁ ψάλτης· Σοί Κύριε.
Ὁ Ἀρχιερεύς τήν ἐκφώνησιν·
Ὅτι ἀγαθός καί φιλάνθρωπος...
Ὁ Ψάλτης. Ἀμήν.
Ὁ Ἀρχιερεύς· Εἰρήνη πᾶσι.
Ὁ Ψάλτης· Καί τῷ πνεύματί σου.
Ὁ Ἀρχιερεύς.
·Τάς κεφαλάς ἡμῶν τῷ Κυρίῳ κλίνωμεν.
Ὁ Ψάλτης· Σοί Κύριε. (ἀργῶς).
Ὁ Ἀρχιερεύς. μυστικῶς τήν εὐχήν «Κύριε ὁ Θεός ἡμῶν...»
Καί εὐθύς ἐκφώνως· Εἴη τό κράτος τῆς βασιλείας σου ...
Ὁ ψάλτης· Ἀμήν.
Καί εὐθύς, τά Ἀπόστιχα, Στιχηρὰ Ἀναστάσιμα.
Ἦχος γ΄.
Ὁ τῷ πάθει σου Χριστέ, ἀμαυρώσας τὸν ἥλιον, καὶ τῷ φωτὶ τῆς
σῆς Ἀναστάσεως, φαιδρύνας τὰ σύμπαντα, πρόσδεξαι ἡμῶν, τὸν
ἑσπερινὸν ὕμνον Φιλάνθρωπε.
10 Ἀκολουθία Ἑσπερινοῦ Κυριακῆς πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως

Τὰ κατ' Ἀλφάβητον.
Στίχ. Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, εὐπρέπειαν ἐνεδύσατο. Ἐνεδύσατο ὁ
Κύριος δύναμιν, καὶ περιεζώσατο.
Ἡ ζωοδόχος σου Ἔγερσις Κύριε, τὴν οἰκουμένην πᾶσαν ἐφώτισε,
καὶ τὸ ἴδιον πλάσμα, φθαρὲν ἀνεκαλέσατο. Διὸ τῆς κατάρας τοῦ Ἀδάμ,
ἀπαλλαγέντες βοῶμεν· Παντοδύναμε Κύριε δόξα σοι.
Στίχ. Καὶ γὰρ ἐστερέωσε τὴν οἰκουμένην, ἥτις οὐ σαλευθήσεται.
Θεὸς ὑπάρχων ἀναλλοίωτος, σαρκὶ πάσχων ἠλλοίωσαι, ὃν ἡ κτίσις
μὴ φέρουσα, κρεμάμενον ὁρᾷν, τῷ φόβῳ ἐκλονεῖτο, καὶ στένουσα ὕμνει
τὴν σὴν μακροθυμίαν, κατελθὼν ἐν ᾅδῃ δέ, τριήμερος ἀνέστης, ζωὴν τῷ
κόσμῳ δωρούμενος, καὶ τὸ μέγα ἔλεος.
Στίχ. Τῷ οἴκῳ σου πρέπει ἁγίασμα Κύριε εἰς μακρότητα ἡμερῶν.
Ἵνα τὸ γένος ἡμῶν, ἐκ τοῦ θανάτου Χριστὲ λυτρώσῃς, θάνατον
ὑπήνεγκας, καὶ τριήμερος ἐκ νεκρῶν ἀναστάς, ἑαυτῷ συνανέστησας,
τοὺς σὲ Θεὸν ἐπιγνόντας, καὶ κόσμον ἐφώτισας, Κύριε δόξα σοι.
Δόξα... Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος. Ἦχος α΄. Τοῦ Στουδίτου.
Ὦ τῆς στερρᾶς καὶ ἀδαμαντίνου σου ψυχῆς, ἀξιομακάριστε Ἰγνά-
τιε! σὺ γὰρ πρὸς τὸν ὄντως σὸν ἐραστήν, ἀνένδοτον ἔχων τὴν ἔφεσιν,
ἔλεγες· Οὐκ ἔστιν ἐν ἐμοὶ πῦρ φιλόϋλον, ὕδωρ δὲ μᾶλλον ζῶν, καὶ
λαλοῦν ἐν ἐμοί, ἔνδοθέν μοι λέγον· Δεῦρο πρὸς τὸν Πατέρα· ὅθεν θείῳ
Πνεύματι πυρπολούμενος, θῆρας ἠρέθισας κόσμου σε θᾶττον χωρίσαι,
καὶ πρὸς τὸν ποθούμενον παραπέμψαι Χριστόν· ὃν ἱκέτευε, σωθῆναι
τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Καὶ νῦν... Τῶν Προφητῶν. Ἦχος β΄. Κυπριανοῦ.
Χαίρετε Προφῆται τίμιοι, οἱ τὸν νόμον Κυρίου, καλῶς διαταξά-
μενοι, καὶ τῇ πίστει φανέντες, ἀπόρθητοι στῦλοι ἀκλινεῖς· ὑμεῖς γὰρ καὶ
μεσῖται ὤφθητε τῆς Νέας διαθήκης Χριστοῦ, καὶ μεταστάντες πρὸς
οὐρανόν, αὐτὸν ἱκετεύσατε, εἰρηνεῦσαι τὸν κόσμον, καὶ σῶσαι τὰς
ψυχὰς ἡμῶν. (Κατάληξις πρός παῦσιν).
Καί εὐθύς ὁ Ἀρχιερεύς.
Νῦν ἀπολύεις τόν δοῦλόν σου, Δέσποτα, ...
 Καί τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ θεοφόρου ἐπισκόπου Ἀντιοχείας 11
Εἶτα ὁ ἀναγνώστης.
Ἀμήν. Εἰς πολλά ἔτη Δέσποτα.
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς (3).
Καί τά λοιπά τοῦ Τρισαγίου.
Ὁ Ἀρχιερεύς. Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ Βασιλεία καί ἡ δύναμις...
Ὁ ψάλτης. Ἀμήν.
Καί εὐθύς τά Ἀπολυτίκια κατά σειράν.
Τό Ἀναστάσιμον. Ἦχος γ΄.
Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια, ἀγαλλιάσθω τὰ ἐπίγεια, ὅτι ἐποίησε
κράτος, ἐν βραχίονι αὐτοῦ, ὁ Κύριος, ἐπάτησε τῷ θανάτῳ τὸν θάνατον,
πρωτότοκος τῶν νεκρῶν ἐγένετο, ἐκ κοιλίας ᾅδου ἐρρύσατο ἡμᾶς, καὶ
παρέσχε τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος.
Ἀπολυτίκιον τῶν Πατέρων. Ἦχος β΄.
Μεγάλα τὰ τῆς Πίστεως κατορθώματα! ἐν τῇ πηγῇ τῆς φλογός, ὡς
ἐπὶ ὕδατος ἀναπαύσεως, οἱ Ἅγιοι τρεῖς Παῖδες ἠγάλλοντο· καὶ ὁ
Προφήτης Δανιήλ, λεόντων ποιμήν, ὡς προβάτων ἐδείκνυτο. Ταῖς
αὐτῶν ἱκεσίαις Χριστὲ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Δόξα Πατρί καί Υἱῷ καί Ἁγίῳ Πνεύματι.
Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἱερομάρτυρος. Ἦχος δ΄.
Καὶ τρόπων μέτοχος, καὶ θρόνων διάδοχος, τῶν Ἀποστόλων γε-
νόμενος, τὴν πρᾶξιν εὗρες θεόπνευστε, εἰς θεωρίας ἐπίβασιν· διὰ τοῦτο
τὸν λόγον τῆς ἀληθείας ὀρθοτομῶν, καὶ τῇ πίστει ἐνήθλησας μέχρις
αἵματος, Ἱερομάρτυς Ἰγνάτιε. Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς
ψυχὰς ἡμῶν.
Καί νῦν ... Προεόρτιον Ἦχος δ΄. Κατεπλάγη Ἰωσήφ ...
Ἑτοιμάζου Βηθλεέμ, ἤνοικται πᾶσιν ἡ Ἐδέμ. Εὐτρεπίζου Ἐφραθᾶ,
ὅτι τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, ἐν τῷ Σπηλαίῳ ἐξήνθησεν ἐκ τῆς Παρθένου.
Παράδεισος καὶ γάρ, ἡ ἐκείνης γαστήρ, ἐδείχθη νοητός, ἐν ᾧ τὸ θεῖον
φυτόν, ἐξ οὗ φαγόντες ζήσομεν, οὐχὶ δὲ ὡς ὁ Ἀδὰμ τεθνηξόμεθα.
Χριστὸς γεννᾶται, τὴν πρὶν πεσοῦσαν, ἀναστήσων εἰκόνα. (Κατάληξις
πρός παῦσιν).
12 Ἀκολουθία Ἑσπερινοῦ Κυριακῆς πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως

Καί εὐθύς ἡ ἀπόλυσις ὡς ἐφεξῆς.

Ὁ Ἀρχιερεύς.· Σοφία.
Ὁ ἀναγνώστης· Εὐλόγησον.
Ὁ Ἀρχιερεύς.· Ὁ ὤν εὐλογητός Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν, ...
Ὁ ἀναγνώστης· Ἀμήν.
Ὁ Ἀρχιερεύς.· Στερεώσαι Κύριος ὁ Θεός ...
Ὁ Ἀναγνώστης· Ἀμήν.
Ὁ Ἀρχιερεύς.· Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Ὁ ἀναγνώστης· Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ καί ἐνδοξοτέραν
ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν, τήν
ὄντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.
Ὁ Ἀρχιερεύς.· Δόξα σοι, Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι.
Ὁ ἀναγνώστης· Δόξα Πατρί καί Υἱῷ καί Ἁγίῳ Πνεύματι. Καί νῦν
καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.Κύριε ἐλέησον, Κύριε
ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον. Ἐν ὀνόματι Κυρίου Δέσποτα Ἅγιε εὐλόγησον.
Καί ὁ Ἀρχιερεύς τήν μικράν ἀπόλυσιν.
Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν, ........ τῶν
ἁγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης, τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου
Ἱερομάρτυρος, Ἰγνατίου τοῦ θεοφόρου, ἐπισκόπου Ἀντιοχείας, οὗ καί
τήν μνήμην ἐπιτελοῦμεν, καί πάντων τῶν ἁγίων, ἐλεήσαι καί σώσαι
ἡμᾶς, ὡς ἀγαθός, φιλάνθρωπος καί ἐλεήμων Θεός.
Εὐθύς ὁ ψάλτης ψάλλει τόν πολυχρονισμόν τοῦ Ἀρχιερέως, ἐνῶ ὁ
Ἀρχιερεύς εὐλογεῖ διά τοῦ τρικηρίου·
Τόν Δεσπότην καί Ἀρχιερέα ἡμῶν, Κύριε φύλαττε. Εἰς πολλά
ἔτη Δέσποτα. Εἰς πολλά ἔτη Δέσποτα. Εἰς πολλά ἔτη Δέσποτα.
Καί ἐν τέλει ὁ Ἀρχιερεύς ἐκφωνεῖ ἐμμελῶς·
Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ
Θεός ἡμῶν, ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς.
Καί ὁ ψάλτης. Ἀμήν.
ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ ΤΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ.