Бобби Джоунз положил мяч на метку для первого удара,

Эхний цохилт дээр Бобби Жонс бөмбөгийг оруулсан

нетерпеливо отвел клюшку назад и резко нанес Удар.
Тэвчээргүйхэн саваагаа татан, Цохилтыг огцом шидэв.
И что же, вы думаете — мяч понесся прямо, перелетел через
песочную канавку и приземлился так,
Чи юу гэж бодож байна вэ - бөмбөг шулуун гүйж, элсэрхэг ховил
дээгүүр нисч, ингэж газардлаа.
чтобы его легко было повести клюшкой по четырнадцатой пло
щадке? Ничуть не бывало.
Тиймээс арван дөрөв дэх талбай дээр түүнийг цохиураар
хөтлөхөд хялбар байсан уу? Огт үгүй.
Он стремительно пронесся по зем ле и скатился в канавку! Тут
не было толпы пылких болельщиков, некому было огорченно
охнуть.
Тэр хурдан газар дээгүүр шүүрдэж, ховил руу өнхрөв! Олон
тооны халуун шүтэн бишрэгчид байсангүй, уй гашуугаар
гинших хүн байсангүй.
Единственный свидетель этого неудачного удара не выразил ни
малейшего удивления.
Энэхүү амжилтгүй цохилтын цорын ганц гэрч нь өчүүхэн ч
гайхшралыг илэрхийлээгүй.
Да это и понятно, ведь бил по мячу не истый мастер-америка
нец,
Тийм ээ, энэ нь ойлгомжтой, учир нь бөмбөгийг цохисон
жинхэнэ мастер Америк биш байсан.
но всего лишь четвертый сын викария из Марч- болта —
маленького приморского городка в Уэльсе.
гэхдээ Уэльсийн далайн эргийн жижиг хот болох Марчболт
хотын викарийн дөрөв дэх хүү.
С губ Бобби сорвалось явное богохульство.
Боббигийн уруулнаас доромжилсон үг мултарсан.
Был он приятный с виду молодой человек лет двадцати восьми.
Тэр хорин найм орчим насны царайлаг залуу байв.
Даже лучший его друг не назвал бы его красивым, но лицо у него
было на редкость симпатичное,
Хамгийн сайн найз нь хүртэл түүнийг царайлаг гэж дууддаггүй ч
царай нь ер бусын үзэсгэлэнтэй,
а откры тый взгляд честных карих глаз светился собачьим
друже любием.
мөн шударга бор нүд нь нээлттэй харц нохой нөхөрсөг
гэрэлтэж.
— Что ни день, то хуже, — удрученно пробормотал он.
"Өдөр бүр улам дордож байна" гэж тэр гунигтай бувтналаа.