Mushaftaki sıralamada doksan üçüncü, iniş sırasına göre on birinci sûredir.

Fecr
sûresinden sonra, İnşirâh sûresinden önce Mekke’de inmiştir. Rivayete göre Fecr
sûresinin inişinden sonra öncekine nisbetle daha kısa bir süre vahiy kesilmiş,
müşrikler bu olayı kullanarak Hz. Peygamber’e, “Herhalde rabbin sana darıldı ve
seni terketti” demişlerdi. Bu sözlerden dolayı Hz. Peygamber’in duyduğu üzüntü
üzerine bu sûre inmiştir (Taberî, XXX, 148).

Bizim iniş sıralamasında esas aldığımız bu rivayet dışında, Duhâ sûresinin iniş
tarihine dair başka rivayetler de vardır: 1. İlk vahiyden (Alâk ve Müddessir
sûrelerinin ilk âyetlerinden) sonra uzunca bir süre vahiy kesilmiş, tekrar
başladığında ilk olarak Duhâ sûresi gelmiştir. 2. Necm sûresinde geçen “Cebrâil”i
bütün azametiyle görme ve ona iyice yaklaşma” sonucu Hz. Peygamber’de oluşan
heyecan ve sarsıntı yatışsın diye bir süre vahiy kesilmiş, sonra Duhâ sûresi
gelmiştir (İbn Kesîr, VIII, 287-288, 445-446; Şevkânî, V, 378). Vahyin mâkul
sebeplerle kesilip araya fâsılaların girmesi her seferinde muhaliflerin dedikodu
yapmalarına vesile olmuş, Allah da bu sûreyi göndererek resulünü teselli etmiştir.