Nemačka književnost I

 Latinski jezik
 Okvirno od 5. veka do prve polovine 15. veka
 Za razvoj srednjevekovne književnosti Germana bitan je susret sa Rimljanima
 9.vek das Hildenbrandslied i prvi pisani spomenik Abrogans početak nemačke
književnosti
 Države su feudalno uređene
Podela na dva razdoblja:
1. Period do otprilike 1000. godine, karakteriše potpuna dominacija religiozne
književnosti, manji uticaj antičke književnosti
2. Od 1000. godine do prve polovine 15. veka, nastaju mnoge nacionalne književnosti

 Sve je podređeno hrišćanskom učenju

 Biblija je osnov idealu kojem se težilo
 Nije posvećivana velika pažnja autorstvu i originalnosti jer se verovalo da je stvaranje
vezano za božje nadahnuće
 Stvaralaštvo ima crkveni karakter
 Popularne su bajalice čarobne izreke za zaštitu od bolesti, od nesreća i prenosile se
sa kolena na koleno
Odlike srednjovekovne književnosti:
 Telesnom se suprotstavlja duhovno
 Stil je uzvišen, treba da dirne i usmeri ka Bogu
 Stereotipan početak i kraj, dosta citata iz Biblije
 Ističe se ljudska malenkost pred Bogom koji je najveći i najmoćniji
 Knjige nastaju po manastirima
 Dominiraju dva duhovna i kulturna kruga : 1.istočni/vizantijski
2.zapadni/latinski
Zapadna srednjovekovna književnost
 Razvija se epska književnost (viteški ep i romani) i lirika (ljubavna poezija), javlja se
dvorska književnost duhovnog karaktera
 Pesma o Nibelunzima
 U viteškom epu razvija se kult riterstva i kult dame (slavi se ženska lepota, trubaduri
opisuju njihovu zaljubljenost)
 Trubadurska književnost neguje se kult dame. Trubaduri su lutajući pesnici i
izvode sopstvene pesme.
Istočna srednjovekovna književnost
 Hagiografije; književna vrsta nastala u Vizantiji u 8. veku. To su izmišljeni i često
romansirane biografije svetaca. U opisu se jako insistira na predanosti Bogu.
Razvija se kult moštiju. To su priče o tome kako su se nad moštima i grobovima
svetaca dešavale neverovatne stvari.
 U isto vreme javlja se kult ikona kojima se prepisuje čudotvorna moć u lečenju
neizlečivih. (Život Sv. Ćirila i Život Sv. Metodija)
 Apokrifi; tematske priče vezane za Bibliju. U njima je biblijski motiv obrađen na
razumljiv i pristupačan način. Po tematici se dele na starozavetne i novozavetne
apokrife. Veoma detaljno su opisane muke u paklu za one koji su grešili na ovom
svetu. Kada su počeli da kritikuju ponašanje crkve prozvani su i jeretičkim knjigama.
 Romani i pripovetke su prevodilačke vrste nastale na tlu Vizantije (Roman o Troji,
Roman o Aleksandru Velikom).
 Molitve; lirska srednjovekovna književna vrsta sa religioznim obeležjem. Sastoje se iz
3 dela: zahvala, ispovedanje od grešnosti i molba.
 Pisci su najčešće anonimni.
 Akrostih; „Slovo ljubve“- Stefan Lazarević. Akrostih je pesnički oblik u kome
početna slova stiha čitana jedno za drugim daju posvetu, naziv dela ili naziv pisca.
 Škole su bile u sklopu manastira i crkvi
 Velika Seoba naroda