Tema2

Prof.ILIRI

MENAXHIMI dhe LIDERSHIPI

MENAXHIMI

Historia

 Aktivitetet e organizuara dhe menaxhimi kanë ekzistuar për mijëra vite. Piramidat egjiptiane
dhe Muri i Madh kinez janë prova që tregojnë se edhe para kohëve moderne ndërmerreshin
projekte me shtrirje të pamatura dhe që punësonin me mijëra persona.

 Menaxhimi të trajtohet si shkencë dhe si art.

 Në menaxhim gjithnjë do të jetë i nevojshëm gjykimi personal, prandaj si praktik ai është art.

 Nga ana tjetër, çdo menaxher për nxjerrjen e konkluzioneve të drejta duhet të mbështetet edhe
në parimet fundamentale të menaxhimit si shkencë e në vënien në jetë te teknikave e
mjeshtërive specifike të tij.

 “Menaxhimi ” në mjaft raste ekuivalentohet me termin “ administrim.

 Fjala franceze “Administration industrielle et generale” (H.Fayol), kurse u përkthy në versionin

anglez, ku fjala administrim u zëvendësuar me menaxhim.

MENAXHIMI - Definimi

 “... të vendosësh se çfarë të bësh dhe pastaj të vësh njerëzit e tjerë për t’i bërë ... “
(R.Stewart,1982).

 “Menaxhimi është procesi i përcaktimit të objektivave dhe i koordinimit të përpjekjeve të

punonjësve për t’i arritur ato” (Luthanas & Hodgetts, 1992)

 “Menaxhimi është procesi i arritjes së objektivave organizative duke punuar me dhe nëpërmjet
njerëzve dhe burimeve të tjera organizative “ (Certo&Certo, 2006)

 Menaxhimi paraqet “procesin universal të çdo ndërmarrje, i cili proces është i lidhur dhe i
koordinuar me të gjitha nivelet, aktivitetet dhe funksionet ndër njerëzore (me stafin) që ka për
qëllim arritjen dhe realizimin e objektivave dhe planeve të ndërmarrjes, në një kohë të caktuar”.

Sipas P.Drucker-it, menaxhimi ka tri detyra kryesore:

– të realizojë qëllimin dhe misionin specifik të organizatës.

– të bëjë punën produktive dhe punëtorin ta arrijë atë.

– të menaxhojë impaktet dhe përgjegjësit sociale

Sipas Daft, R.& Kendrick, M.& Vershinia:

 Menaxhimi është arritja e qëllimeve (objektivave) të organizatës në mënyrë efektive dhe efikase
përmes planifikimit, organizimit, udhëheqjës dhe kontrollit të resurseve organizative.

Ky definicion mban dy ide të rëndësishme:

 Katër funksionet e planifikimit, organizimit, udheheqjës dhe kontrollit: dhe

 Arritja e qëllimeve (objektivave) të organizatës në mënyrë efektive dhe efiçiente

Nivelet e Menaxhimit

Niveli i lartë i menaxhimit

 Është niveli më i lartë i hierarkisë menaxheriale. Përgjithësisht me termin “menaxhim i lartë” i

referohemi zyrtarëve / oficerëve të biznesit, të cilët marrin vendimet kryesore në kompani dhe
që janë përgjegjës për performancën e saj.

 Menaxherët e këtij niveli kanë përgjegjësi për hartimin e planeve të karakterit afatgjatë, për
marrjen e vendimeve apo formulimin e politikave që ndikojnë mbi të gjitha aspektet e
organizatës.

 Ky nivel merret me cakimin e objektivave afatgjata - strategjike

Niveli i mesëm i menaxhimi

 Në këtë nivel menaxhimi përfshihen të gjithë menaxherët, të cilët qëndrojnë nën nivelin e lartë
ku përcaktohet politika e përgjithshme e kompanisë, por që janë përgjegjës për hartimin e
planave të detajuara dhe të procedurave për realizimin e planeve të projektuara nga
menaxherët kryesor.

 Ata janë të angazhuar më shumë se eproret e tyre në operacionet e brendshme të kompanisë.

Ata janë përgjegjës për “përkthimin” e politikave dhe strategjive të gjëra në detyra që mund të bëhen
praktikisht

Niveli i ulët i menaxhimit (mbikëqyrës)

 Menaxherët e këtij niveli, ose siç quhet ndryshme menaxherët e nivelit të parë, përbëjnë bazën
e piramidës së menaxhimit.

 Këta persona menaxhojnë punën e punëtorëve, të cilët kryejnë operacionet bazë të biznesit.
  Personeli mbikëqyrës është direkt përgjegjës për detajimin e punës tek punëtorët e veçantë dhe
për kontrollin e rezultateve të punës së tyre.

 Ata janë në kontakt direkt e të vazhdueshëm me punëtorët. Duke qenë se menaxherët

mbikëqyrës janë nën trysnin e menaxherëve eprorë dhe të punëtorëve, ekziston mendimi se ata
kanë punën më të vështirë në menaxhim.

 Në një kompani prodhimi një pozitë të tillë menaxheriale e kanë mbikëqyrësi i prodhimit,
menaxheri i shitjeve etj

Rolet e Menaxherit (1/4)

Mintzberg thekson se menaxherët kryejnë 10 role, të cilat ai i klasifikon në 3 grupe të mëdha. Në

përgjithësi, gjithë infermierët i marrin këto role kur menaxhojnë me kujdesin shëndetësor:

I. Rolet ndërpersonale

 Figurë qendrore. Në këtë rol ai bashkëvepron me të tjerët dhe kryen detyrat ceremoniale, si për
shembull, pret vizitorët, merr pjesë në ngjarje të rëndësishme si nënshkrimi i kontratave,
inaugurimi i një uzine, dalja e një punonjësi në pension etj.

 Lider. Ky rol ka rëndësi të veçantë dhe shfaqet në marrëdhëniet midis menaxherit dhe vartësve
të tij. Menaxheri merr në punë, kualifikon, motivon vartësit, i ngre në përgjithësi ata dhe sipas
rastit, pushon edhe nga puna individë të ndryshëm.

Ndërlidhës. Në këtë rol të tretë menaxheri vepron si ndërlidhës midis njësisë së tij dhe njësive të tjera
brenda kompanisë, si edhe ndërmjet kompanisë dhe të tjerëve jashtë saj si me furnitorët, klientët etj.
lidhje këto që i realizon nëpërmjet konferencave, evenimenteve sociale etj

II. Rolet informuese

Ky grup rolesh është i lidhur me marrjen dhe transmetimin e informacionit. Këtu kemi të bëjmë me rolin
e:

 Monitorit (vrojtues). Menaxheri vrojton në mënyrë të kujdesshme se çfarë ndodh për rreth
organizatës së tij dhe mbledh informacionin që është i rëndësishëm për organizatën e tij nga
gazetat, revistat, publikimet dhe burimet e tjera të informacionit.

 Shpërndarësit të informacionit. Është e kundërta e rolit të mësipërm. Në këtë rol, menaxheri

shpërndan informacionin e mbledhur nga burime të ndryshme tek individët apo njësitë e
organizatës, për të cilët ky informacion është i vlefshëm.

 Zëdhënësit. Menaxheri, në këtë rol, përfaqëson organizatën përpara grupeve të ndryshme të

cilat mund të jenë organet e shtypit, institucionet qeveritare, publiku i gjërë, organizata tregtare
etj. Ai jep informacion dhe u përgjigjët pyetjeve të ndryshme në emër të kompanisë.
III. Rolet vendimarrëse

E përdor kur merr vendime për çështje apo situata të ndryshme, këtu kemi të bëjmë me rolin e:

 Sipërmarrësit - Në këtë rol menaxheri ndërmerr apo hedh vazhdimisht ide të reja etja. Harton
një projekt të ri teknologjik, skemë të re të strukturës organizative .

 Trajtuesit të shqetësimeve të ndryshme . Në kuadrin e këtij roli merret me zgjidhjen e konflikteve

të ndryshme brenda organizatës sikurse mund të jenë konfliktet midis individëve, grupeve, midis
organizatës dhe elementëve të mjedisit të jashtëm, si me klientët, furnitorët, organizatat e tjera,
me publikun etj.

 Përndarësit (alokatorit) të burimeve . Në këtë rol menaxheri merr vendimet për mënyrën e
shpërndarjes së burimeve (njerëzore, financiare, material) midis departamenteve, sektorëve apo
fushave të ndryshme të organizatës.

 Negociatorit - merret me hartimin e kontratave apo marrëveshjeve të kompanisë të tilla

kontrata mund të jenë kontrata për blerje apo shitje produktesh, kontratat e punës me
sindikatat etj.

(4/4)
Aftësitë e Menaxherit

R.Katz në studimet e tij shkencore aftësitë menaxheriale i klasifikoi në tri kategori: : aftësi teknike, aftësi
ndërpersonale (apo humane) dhe aftësi konceptuale

Aftësitë teknike

• Janë aftësi që i duhen menaxherit për të kryer detyra të specializuara brenda organizatës së tij.

• Në një klinikë mjekësore aftësitë teknike janë ato aftësi që zotërojnë mjekët, infermierët,
radiologët etj.

Aftësitë ndërpersonale (ose marrëdhënieve humane)

• Zotërimi i këtyre aftësive presupozon që menaxheri të njohë, të dijë t’i motivojë e të udhëheqë
njerëzit, të komunikojë me efektivitet me ata dhe të zgjidhë në mënyrë racionale konfliktet.

Aftësitë konceptuale

 Janë ato aftësi që i duhen menaxherit për ta parë organizatën si një të tërë, që ai të jetë në
gjendje të kuptojë marrëdhëniet midis forcave të ndryshme mbi organizatën.

 Aftësitë konceptuale janë aftësitë intelektuale të menaxherit për të koordinuar dhe integruar të
gjitha aktivitetet e organizatës, sidomos në vendimet afatgjata e që kanë influencë mbi të gjithë
organizatën.

 Këto lloj aftësish janë më të rëndësishme në planifikimin strategjik, pra janë më të rëndësishme
për menaxherët e nivelit të lartë, dhe më pak të rëndësishme për nivelin e mesëm dhe të ulët.

Aftësitë diagnostikuese

• Janë ato lloj aftësish që i nevojiten menaxherit për të identifikuar dhe kuptuar situatat.

• Të dy këto aspektet trajtohen si të një rëndësie të barabartë.. Mbi këtë bazë ai përcakton edhe
masat përkatëse për eliminimin e këtij fenomeni negativ.
Efiçienca Efiçenca

• Është arritje e rezultateve cilësisht të larta, me përdorim minimal të burimeve e në kohën më të

vogël të mundshme.

• Pra, nënkupton që të veprosh në një mënyrë të tillë, që te mos keqpërdorësh burimet.

Efektiviteti

• Efektiviteti është aftësia për të zgjedhur objektivat e përshtatshme dhe mjetet e duhura për
arritjen e tyre.

Menaxhimi në Infermieri (1/2)

Si është Menaxhimi në Infermieri…..??

Një menaxher i infermiereve mund të përfshihet në vendime serioze në lidhje me:

 një pacient të sëmurë në mënyrë kritike,

 një staf ose një ankesë të pacientit,

 një mungesë të stafit të infermierëve,

 etj.

• Puna e një menaxheri infermierësh është e drejtuar nga problemet që shfaqen si raste të
papritura dhe që kanë një shkallë të lartë të rëndësisë dhe urgjencës.

• Këto rrethana krijojnë një imazh të menaxherit të infermierit si një "zjarrfikës" i përfshirë në
shqetësime të menjëhershme dhe operacionale të shpejta.

• Një pjesë e konsiderueshme e kohës së një menaxheri, është shpenzuar në bashkëveprim me të

tjerët, dhe më shumë kanë të bëjnë me trajtimin e informacionit sesa në marrjen e vendimeve
(McCall et al., 1978).

2\2

Si është Menaxhimi në Infermieri…??

Drejtuesit e infermierëve ndërveprojnë vazhdimisht me anëtarët e tjerë të një ekipi të kujdesit

shëndetësor.

Menxhimi në Ekip është themeli i punës në infermieri.

Ky ekip mund të përfshijë infermierë, praktikues të ndryshëm të kujdesit shëndetësor, stafin e njësisë
dhe staf nga departamentet e tjera që ndajnë informacione dhe sigurojnë që janë arritur rezultatet
cilësore të pacientit.
Roli i menaxhimit të funksioneve në Infermieri ndahet në:

• Rolin e funksioneve për menaxhimin e punës janë:

 planifikimi dhe organizimi,

 zgjidhja e problemeve,

 sqarimi i roleve dhe objektivave,

 informimi,

 monitorimi,

 konsultimi dhe

 delegimi.

• Roli i funksioneve për menaxhimin e marrëdhënieve janë:

 rrjetëzimi (network),

 mbështetja,

 zhvillimi dhe mentorimi,

 menaxhimi i konfliktit dhe ndërtimi i ekipit,

 motivimi dhe frymëzimi, dhe

njohja dhe shpërblimi.

Burimet e Menaxhimit në Infermieri

Menaxherët (udhëheqësit) infermierëve përdorin katër lloje të burimeve për të përmbushur qëllimin e
tyre (DuBrin, 2000). Ato janë:

 Burimet njerëzore - siç është personeli i duhur në ekipin e kujdesit shëndetësor, për të kryer
detyra të ndryshme.

 Burime financiare - për të ndihmuar në arritjen e qëllimeve organizative.

 Burime fizike - siç janë pajisjet e kujdesit për pacientët për të përfunduar punën e tyre.

 Burimet e informacionit - për të qëndruar në kohën e duhur për të ofruar kujdes për pacientët e
tyre.
Modeli Benner (1/3)

Modeli Benner-it, nga Fillestari te Eksperti

 Modeli i Bennerit (1984) nga fillestari te ekspert - siguron një kornizë që mund të lehtësojë
zhvillimin profesional të udhëheqjes dhe menaxhimit në infermieri duke u bazuar në aftësitë dhe
përvojën e secilit praktikantë.

 Modeli Benner pohon se ka detyra, kompetenca dhe rezultate që praktikuesit mund të priten të
kenë fituar bazuar në 5 nivele të përvojës.

 Një rregull thotë se duhet një dekadë punë e rëndë për të zotëruar çdo fushë (Ross, 2006).

 Modeli i Benner i fillestarit tek eksperti bazohet në modelin Dreyfus dhe Dreyfus (1980) që ka të
bëjë me përvetësimin e aftësive të aplikuara në infermieri.

 Ekzistojnë 5 faza të modelit të Benner: fillestar, fillestar i avancuar, kompetent, i aftë

(proficient) dhe ekspert.

Modeli Benner-it, nga Fillestari te Eksperti

1. Infermieret fillestar – nuk kanë përvojë!

2. Infermierët e avancuar fillestar - kanë një përvojë pak më shumë se fillestarët dhe ata demonstrojnë
një performancë të pranueshme margjinale. Ata mund të kenë përballuar pak situata reale. Ata ende
kanë nevojë për ndihmë për ti përcaktuar përparësitë gjatë punës.

3. Infermieret kompetent - kanë qenë në punën dhe në situatën e ngjashme për dy ose tre vjet si
infermierët e avancuar fillestar. Te kjo fazë, kompetenca zhvillohet kur infermieri fillon të shohë
veprimet e tij ose të saj si pjesë e qëllimeve ose planeve afatgjata.

Planifikimi i matur, i kujdesshëm dhe mendimi kritik janë karakteristik e aftësive të këtij niveli, që ju
ndihmon infermierin kompetent të arrijë efikasitetin dhe organizimin.
Modeli Benner-it, nga Fillestari te Eksperti

4. Infermieri i aftësuar (proficient) -

• Në këtë fazë infermieret kanë aftësi të kuptim të thellë të situatave në tërësi. Ata janë të aftë
dhe kanë mësuar nga përvoja se çfarë ngjarje apo raste duhet të presin në një situatë të caktuar.

• Vendimmarrja e infermierit është shumë e shpejtë dhe i përgjigjët situatave/rasteve të

ndryshme,

5. Infermieri Ekspert –

• Intuitivisht e dinë se çfarë po ndodh me pacientët e tyre, pra infermierja eksperte nuk
mbështetet më në rregulla ose udhëzime por me përvojë.

• Ata kanë një kuptim intuitiv të secilës situatë dhe gjene zgjidhje dhe alternativa në lidhje me
problemin (rastin)

• Performanca e infermierit ekspert është fleksibël me aftësi dhe shkathtësi të larta. Pra, ata
(infermieri ekspert) përdorin aftësinë e tyre analitike në ato situate.

LIDESHIPI

• Një ushtri e deleve e udhëhequr nga një luan do të mposhtë një ushtri të luanëve të udhëhequr
nga një dele (Proverb Arab)

Lidershipi mund të definohet si:

 Aftësi e individit për të ndikuar te njerëzit tjerë, ashtu që ata të bashkëpunojnë dhe të
kontribuojnë për përpjekjet e orientuara në realizimin e qëllimeve të organizatës..

 Lidershipi është morali dhe aftësia intelektuale për të konceptuar dhe për të punuar për çka
është mirë për kompaninë dhe punonjësit e saj. Gjëja me vitale që bën lideri është krijimi i
frymës së ekipit...(M.Sieff: The Marks & Spencer way, 1991).

 ”Lidershipi është procesi i drejtimit / orientimit të sjelljes së të tjerëve drejtë arritjes së

objektivave të përcaktuara

• Northouse (2004) identifikoi katër tema të zakonshme në mënyrën që lidershipi tani ka

tendencë të jetë konceptuar:

– (1) Udhëheqja është një proces;

– (2) Udhëheqja përfshin ndikim;

– (3) udhëheqja ndodh në një kontekst të grupit; dhe

– (4) Udhëheqja përfshin arritjen e qëllimin.

 • Ai kështu e përkufizon lidershipin si "një proces ku një individ ndikon tek një grup individësh për
të arritur një qëllim të përbashkët"

Lidershipi është aftësia për të krijuar vizione, për të motivuar, dhe drejtuar individët, grupet dhe
organizatat në mënyrë të harmonizuar për plotësimin e qëllimeve të tyre

LIDESHIPI në Infermieri

• Infermierja e sotme duhet të dijë të udhëheqë.

• Infermierët janë lider. Ato/ata funksionojnë si udhëheqës kur ndikojnë të tjerët drejt arritjes së
qëllimit.

 Infermierët udhëheqin infermierë të tjerë dhe komunitetin e tyre për të arritur një vizion
kolektiv të kujdesit cilësor shëndetësor.

Lidershipi Formal dhe Joformal

 Udhëheqja mund të jetë Formale, si kur një person është në një pozitë apo ka autoritet brenda
një organizate apo klinike. Kurse lidershipi joformal është kur një individ demonstron udhëheqje
jashtë sferës së një roli zyrtar.

• Infermierët e stafit demonstrojnë udhëheqje formale kur avokojnë për nevoja të pacientit ose
kur ndërmarrin veprime për të përmirësuar kujdesin shëndetësor.

• Infermieret gjithashtu demonstrojnë udhëheqje joformale kur flasin për të përmirësuar cilësinë
e kujdesit.

LIDESHIPI – Roli
Lidershipi vs Menaxhimi

 Lidershipi është i kufizuar vetëm në aktivitetin njerëzor, kurse

 Menaxhimi paraqet aktivitet më të gjërë, pra përveç aktivitetet njerëzore përfshinë procesin e
vendimarrjes, çështjet financiare, tregun, teknologjinë, furnitorët, blerësit, klientat etj.

 Liderët nuk janë menaxher, sikurse edhe

 menaxherët s’mund të jenë lider.

DALLIMET

MENAXHIMI LIDERSHIPI

 Administrojnë  Inovator
 Pyesin Si? Kur? Ku?  Pyesin: çka? Pse?
 Fokusohen ne sisteme  Fokusohen te njerëzit
 I bëjnë gjërat drejtë  I bëjnë drejtë gjerat
 Mirëmbajnë  Zhvillojnë
 Mbështeten në Kontrollë  Inspirojnë besimin.
 Përspektivë afatshkurtër  Përspektivë afatgjate
 Pranojnë status-quon  Sfidojnë kohën
 Imitojnë  Lindin
 etj

Korniza kualitative e LIDESHIPIT

. Korniza e inteligjencës emocionale

Pra lidershipi duhet të jetë i aftë të menaxhojë veten të menaxhojë marrëdhëniet me të tjerët.

• Menaxhimi i vetës përfshinë:

– Vetëdijesimi apo veteinformimi

– Vetëkontrolli dhe vetëbesimi

– motivimi
 • Menaxhimi i marrëdhënieve përfshinë:

– Vetëdijesim social, organizativ, orientim kah shërbimet

– Aftësia sociale, aftësia për inspirim dhe mobilizim

2. Kualitetet personale të lidershipit – përfshinë:

– Vetëdijesimin dhe inteligjencën emocionale

– Sfidimi i procesit

– Modelimi (lideri model për të tjerët)

3. Vizioni – krijimi i së ardhmes

Ka të bëjë me parashikimin e së ardhmes së organizatës, spitalit etj.

4. Menaxhimi i Kompleksitetit – lideri i vërtetë është ai i cili sfidohet nga situatat të ndërlikuara dhe
shumë komplekse:

– Menaxhimi i ndryshimeve

– Menaxhimi i konfliktit dhe diferencave

5. Ndërtimi i njohurive dhe kapitalit human – bëhet përmes:

– Zhvillimit të talentit dhe qasja kah përsosja e lartë.

– Zhvillimi efektiv i ekipeve të ndërlidhura dhe shumë të motivuara.

Karakteristikat e LIDERISHIPIT

Karakteristikat themelore të lideri janë:

1. Entuziazmi,

2. Integriteti

3. Ngrohtësia

4. Kurajo

5. Gjykimi

6. Vendimet e vështira por të drejta


  Ndërtimi i EKIPIT

 Stili i lidershipit që promovon ndërtimin e ekipit shoqërohet pozitivisht me:

– Produktivitet

– Profitabilitet te shërbimit shëndetësor

– Puna ekipore shpesh shoqërohet me:

– Zvogëlim te lëvizjes se stafit.

– Zvogëlim te kostos.

– Rritje te produktivitetit.

– Përmbushje te cilësisë.

– Shërbim shëndetësor te përmirësuar.

Puna ekipore

Puna bëhet në mënyrë me efikase dhe harmonike.

Më pak probleme të marrëdhënieve ndërpersonale.

Efekti pozitiv në mirëqenien fizike dhe psikologjike të punësuarve.

Nivelet më të larta të kënaqësisë në punë dhe më pak stress.

Sinergjia është një rezultat tjetër pozitiv i punës ekipore (bashkimi i energjive individuale ne atë grupore
përbenë sinergji).

Ndërveprimi i dy ose më shumë pjesëve te ekipit për të prodhuar rezultate më të mëdha sesa shuma e
pjesëve të marra individualisht.

Veçanërisht e rëndësishme kur organizatat vlerësojnë kreativitetin.

EKIPI – Puna Ekipore

Sot në mjedisin e kujdesit shëndetësor, ka kërkesa të mëdha për secilin profesionist të kujdesit
shëndetësor.

Këto kërkesa kanë qëllim për të siguruar cilësinë më të mirë të kujdesit në mënyrë efektive, të sigurt dhe
me kosto efektive për të optimizuar rezultatet e kujdesit për pacientët.
Shumë menaxherë të infermierëve pranojnë se, për të krijuar një mjedis të sigurt për kujdesin ndaj
pacientit, është i nevojshëm komunikimi dhe bashkëpunimi efektiv ndërprofesional përmes punës në
ekip.

Bashkëpunimi dhe puna ekipore në mes stafit të infermierisë dhe disiplinave tjera të kujdesit
shëndetësor është shumë jetike për kujdesin shëndetësor.

Puna ekipore është jetike për të optimizuar sigurinë e kujdesit ndaj pacientëve dhe rezultatet sa më
efektive, saqë është një përparësi për shumicën e administratorëve, drejtorëve dhe menaxherëve të
kujdesit shëndetësor (Amos, Hu, & Herrick, 2005).

Llojet e Ekipit

Katzenbach dhe Smith (1993) përcaktojnë një ekip si:

"Një numër i vogël i njerëzve me aftësi plotësuese që janë të angazhuar për një qëllim të përbashkët,
objektivat e performancës dhe qasjen për të cilën ata e mbajnë veten të përgjegjshëm“.

Ka ekipe me qëllime, kualifikime, disiplina, dhe aftësi të ndryshme.

Te ekipet e kujdesit shëndetësor, qëllimi është plotësimi i nevojave të kujdesit për pacientët.

Te disa ekipe/grupe tjera, (p.sh ekipi për politika të infermierisë dhe ekipi i procedurave), të gjithë
anëtarët mund të kenë kualifikime dhe aftësi të ngjashme.

Kurse, ekipet e tjera mund të zhvillohen me anëtarë të disiplinave tjera të cilët kanë shumëllojshmëri të
aftësive dhe talenteve, për të ofruar perspektiva dhe ide të ndryshme se si të zgjidhin problemet

Ekipi – Formal & Joformal

Anëtarët e Ekipit interdiciplinar janë të specializuar në fusha të caktuara dhe shikojnë ofrimin e kujdesit
me një fokus të ndryshëm, (p.sh., si infermierë, mjekë, punonjës socialë, dietologë ose menaxherë të
çështjeve etj.)
Ndonjëherë të kesh kaq shumë pikëpamje mund të jetë e vështirë, veçanërisht nëse nevojitet një
vendim i vetëm dhe të gjithë kanë mendime të ndryshme.

Në një organizate, mund të zhvillohen ekipe ose grupe të shumta formale dhe informale.

Ekipet formale mund të jetë si grup i përkohshëm ad hoc (që takohet për të arritur një qëllim specifik).
Ose ekip të përhershëm mblidhet rregullisht për të përmbushur objektivat organizative (Komiteti i
Kujdesit Intensiv).

Ekipet joformale gjithashtu mund të zhvillohen në organizata. Shortell dhe Kaluzny (2006) deklarojnë se
rëndësia e strukturës informale të grupit të punës dhe grupit të procesit është njohur për shumë vite.

Te eksperimentet në Hawthorne është krijuar propozimi që performanca e një individi përcaktohet në

një pjesë të madhe nga modelet e marrëdhënieve joformale që dalin brenda grupeve të punës.

Disavantazhet

Grupi i punës ka një ndikim në sjelljet dhe qëndrimet individuale sepse kontrollon aq shumë stimuj e
nxitje prej të cilave individi i është ekspozuar në kryerjen e detyrave organizative.

Grupet informale mund të kenë një ndikim negativ në një organizatë. mund të bëhen tepër përjashtuese
dhe të çojnë në konflikt ndërpersonal.

Në raste të tjera, grupet informale mund të bëhen aq të fuqishme saqë dëmtojnë strukturën zyrtare të
autoritetit të organizatës.

Pavarësisht llojit (formal ose joformal), gjitha ekipet duhet të komunikojë për të arritur objektivat e tyre.

Puna Ekipore në Kujdesin me Pacientë

• Roli i infermierit është i shumëanshëm. Në varësi të njësisë, një infermiere mund të punojë
drejtpërdrejt ose indirekt me një numër të gjerë të stafit.

• Një infermiere e regjistruar (RN) është përgjegjëse për kujdesin e pacientit, kujdesi përfshin
sigurimin që urdhrat e kryeinfermierit dhe të mjekut janë kryer nga personeli ndihmës brenda
ndërrimit.
 • Infermieri duhet ti dokumentojë marrjet dhe rezultatet me saktësi të rasteve me pacientë gjatë
ndërrimit.

 Infermierja efektive do të ketë aftësi të shkëlqyera komunikimi, me shkrim dhe verbal; të jetë e
ndjeshme ndaj ndryshimeve kulturore dhe vlerave të tjerëve; të jenë të vetëdijshëm për aftësitë
e të tjerëve; dhe të tregojnë interes të sinqertë për anëtarët e ekipit.

• Infermierja komunikon me: pacientin, me familjen e pacientit, me mbikëqyr je (mjekun

kujdestar), me inferior tjerë.

Pyetje për diskutim

Çka është Lidershipi? Karakteristikat e Lidrshipit ?

Si e përkufizoni Lidershipin dhe Menaxhimin në Infermieri?

Lider formal dhe joformal në Infermieri

FUND