De adulescente verborum antiquorum Favorinus dixit adulescenti,

qui... cupidus erat... et

studioso expromebat (sc. adhibebat)
Ex Aulii Gelii Noctibus Atticis, nonnulis mutatis et
praetermissis.
Favorinus: “antiquissimi viri...
Favorinus philosophus adulescenti veterum facilis verbis loquebantur cum
amicis neque verbis antiquis,
verborum cupidissimo et plerasque voces nimis sed suæ ætatis, loquebantur.”
priscas et ignotas in cotidianis sermonibus
expromenti: "Curius" inquit "et Fabricius et
proinde quasi: ut quasi
Coruncanius, antiquissimi viri, plane ac dilucide
Evander aetate Aeneæ vixit
cum suis fabulati sunt, neque Auruncorum aut
desitus < desinere
Pelasgorum, qui primi coluisse Italiam dicuntur, sed
aetatis suae verbis locuti sunt; tu autem, proinde consequor: obtinere, asequi
quasi cum matre Evandri nunc loquare, sermone honestus: honore et dignitate
plenus
abhinc multis annis iam desito uteris, quod sobrius: luxu alienus
intellegere neminem vis. Quin taces, homo inepte,
ut, quod vis, abunde consequaris? Sed antiquitatem
tibi placere ais, quod honesta et bona et sobria et
modesta sit. Vive ergo moribus praeteritis, loquere
verbis praesentibus. atque id, quod a C. Caesare
scriptum est, habe semper in memoria, ut
'tamquam scopulum, sic fugias inauditum verbum'”.