Allah kötülüğü yaratmışsa kötü değil midir?

Varlık yokluk meselesinde yerin dibine geçtikleri için hemen var ama kötüdür
kivamına gelirler. Kötü birini düşünün ki sizin için önce bir kainat yaratlyor.
Sonra onu sizin için dayayıp dösüyor. Size sayamayacağinız kadar nimet
sunuyor. Ve varlığın en şereflisi olarak sizi var ediyor. Hiç kimseye vermediği
ruhundan sadece size veriyor. Konuşmanı için size bir dil veriyor. Yemeği
ciğnemeniz için dişler var ediyor. Duyasınız diye kulaği var ediyor. Göresiniz
diye gözlerinize 1şik veriyor..
Daha dünyada bunları yapmışken bir de sonsuz cenneti vaat ediyor. Bunun
kiymetini bilin sonsuzunu elde edeceksiniz diyor. Bu kainatı var etmişsem ve
sizi yokluktan varlığa çıkarmışsam yeniden neden yaratamayayım diyor
Gelin görün ki zavallı insan tüm iyilikleri başkalarina, kötülükleri ise Onun
hesabına yazıyor. Hâşã onun yerinde olsaydınız iki dakika sonra kendinizi
yok ederdiniz, nankörlüğünüz yüzünden.
Birakin bunca nimeti sadece tek şeyi, mesela size bir göz bahşeden için bile
kul köle olursunuz. Gel her gün yarim saat ağiz burun dalayım ve iki ev, beş
araba vereyim diyen birinin teklifini hemen kabul edersiniz. Ama iş Allah'a
gelince boyuna nankörlük... Yatacak yeriniz yok..
Allah kötülük olarak neyi yaratmış diyorsunuz? Ölümü diyorlar mesela.
Ólümün iyi ya da kötü olduğuna nasıl karar verdiniz? Kaç kez ölüp de geri
döndünüz? Onun kötü bir şey oluşu nereden kaynaklanıyor? Dünyada o
insanın sevdiklerinden ayrilması midıir? iyi de o insanıin ölmüş atalarına
kavuşmayacağını nereden biliyorsunuz? insanların hücreleri sırasıyla her
saniye öldürülür ve başkaları yaratılıir eğer ölüm olmasaydı insan daha çabuk
ölmez miydi? Hastaliğa yakalanmış insanlar için ölüm bir kurtuluş değil
midir?
Ya da birini sadece bir tek kapıdan geçirdiğinizde dünyada sahip olduklarınin
sonsuz kat büyüğünü vermişseniz bu ona kötülük müdür? Taştan bir dairesi
vardi, elmastan bir saray verdiniz, krallık seviyesine çıkardınız. Bilgisayarların
en gelişmişini, arabaların en kusursuzunu, yiyeceklerin milyarlarca çeşidini
önüne koydunuz. Hasta olmayacağı, dert çekmeyeceği bir cennete alıp ölmüş
atalariyla sonsuz mutluluklar bahşettiniz. Șimdi siz böyle bir yolculuğa kötü
diyebilir misiniz?
Ki bir şekilde kaza geçiren insanlar bilirler ki ilk çarpma anından sonra tüm
acılar biter. Gözlerinizi hastanede açarsınız ve hayatta olduğunuz için acı
duyarsıiniz, yaralarınız Sizlar çünkü, ama ruh alınsaydı artık o beden acı
çekmeyecekti. Uykuya dalmak ve başka bir yerde uyanmak gibi olacaktı her
sey.
iyiler için ölümün çok güzel olduğunu yazıyor kutsal kitabımız. Kötülerin ise
ölümlerinin çok feci olacağın.. Enfal 50. ayette belirtildiği gibi ölüm
melekleri onların yüzlerine ve sitlarına vura vura canlarını çıkartırlar.
Sinav tembel öğrenciler için nasıl dünyanın en kötü şeyi ise, çalışkanlar için
de bir o kadar sınav dünyanın en güzel şeyidir. Ayni şey başka başka
insanlarda farklı hisler uyandırlyorsa o şeyin bir suçu yoktur. Sinava
çalışmayan öğrencidedir suç. Hâlbuki görevini hakkiyla yerine getirseydi o
sinav onun da derecesini yükseltecekti. Oysa o tembelliği seçti.
Hayat sinavı da böyledir. Kimi caniyla, malıyla dünyada insanlığın hayrına
çalişur, çünkü Allah bõyle buyurmuştur. Eğer bir insan gerçek bir insan olmak
istiyorsa, verilenin hakkını vermek istiyorsa Allahıin yarattiğı canlılara iyilik
yapmak zorundadır. Ve ibadetleriyle iyiliğini kantlayıp her secdede biraz
daha Allah (cc)'a yaklaşmaktadır. Öte yandan kötüler ise kötülüklerine devam
ederek hiçbir şeye layık olmadıklarını kantlarlar. Hal böyle olunca da birakın
ölümü hayat bile onlara zindan olur. Saraylarda bile mutluluğu bulamazlar.
Zira Allah küserse kâinat küsecektir. Ölüm tabi ki bu tarz insanlara dünyanın
en ağr şeyi olarak gelecektir. Taparcasına bağlandıklan dünyalarını
kaybedeceklerdir. Günahkâr olduklarını hissettikleri için sonsuza dek acı
çekecekleri korkusuyla inim inim inleyeceklerdir.
Sanki sadece inanmayanlar mi ölümden korkuyor diyecekler? Herkes
ölümden korkar, çünkü o korku insana verilmeseydi belki de intihar ederdi
herkes. Korku canı korumak için önemlidir ama gerçekten inanan bir insan
canın korumak için tehlikeye tepki verir ama ölüm gelse cana, başım gözüm
üstüne der. Bu yüzden de onların ölümü kötülediklerini görmezsiniz.
Bazi inançsız insanlarda ölüm korkusu o kadar baskındır ki o günün gelişini
büyük bir dehşetle beklerler. Beklemek varmaktan daha fecidir. Bir insanıin
kan davalisının gelişini beklediği gibi beklemekten ölüp ölüp dirilirler ve bu
halden kurtulmak için de uyuşturucu madde alıp sonra da intihar ederler. Bu
onlarin ölümden korkmadıklarının değil ölümden ölümüne korktuklarının
göstergesidir. Tersini kanitlayacak varda hodri meydan.
Kötülükten kastettikleri sadece ölüm değil tabi ki, kötü insanların sömü
aç insanların halini de Allah'a yazarlar. Oysa dünya iyilerin ve kötülerin ortaya
ikması için insana sunulmuştu. Kötüler kötülüklerini kanitlama imkân
bulmadan onlara nasıl kötü diyeceksiniz? Bir sınavda yanliş yapan ilk
sorudan sonra kâğitları toplarsanız o Sinav sinav olmaz. Bunun yanında
iyilerin de iyiliklerini kanitlaması lazım değil midir? Kötüler yoksulları
sömürürken iyi olduğunu iddia edenlerin de bu zulme dur demek için bir
seyler yapması gerekmez mi? Eğer insanlar bu dünyadaki kötülükleri
durdurmakiçin bir şey yapmayacaklarsa o zaman burada var olmalarının
nedeni nedir? Bir ot parçasının bile bir işlevi varken insan ne işe yarayacaktır?
Ki o zaman insana akıl vermeyip, hayvanlar gibi programlamak gerekir. Oysa
Allah insani dünyaya yönetici takdir etmiştir. Bu yöneticiliğin hakkıinı verip
dünyadaki kötülükleri durdurmaya çalışmak da insanıin işidir. Ve Allah'u
Tealâ şöyle der:
". Bir toplum kendinde olan durumu değiştirmedikçe, hiç şüphe yok ki, Allah
da o toplumda olan hali değiştirmez.." (Rad, 11.)
Sinav bitmeden kâğitları toplayamazsınız. Herkese belli bir zaman verilir ve
bu zaman içinde iyiler iyiliklerini ve kötüler de kötülüklerini kanıtlar. iyilikten
de kötülükten de insanlar sorumludur.
Bazi insanlar her türlü kötülüğü Allah yasaklamasına rağmen yapar sonra da
utanmadan Allah bizi neden durdurmuyor demeye getirirler. șöyle bir geriye
dönüp baksalar dünyada kötiülük yapanların nerede olduklarını görürler
Zaman akiyor ve herkes hak ettiği yeri buluyor. Dünyada ne iyiliği
öldürebiliyorlar ne de kötülüğü. çünkü herkesin bu sinavdan geçmesi lazım..
Soru ve sorun yoksa sınav da yoktur.
Herkesi mutlu etseniz bile herkesi mutlu edemezsiniz. çünkü bazıları ancak
acı çektirmekle mutlu olurlar..
işte böyle bir denklem dünya... Belki de Allah bu nankör insanlara
sayamayacakları kadar iyilik yapmasaydı böyle olmazlardı. Bilirsiniz sevgi
küçük insanları ancak şımartmıştır. Ve hak ettiklerinden fazla değer
gördüklerinde kudurmaya başlarlar.
Bir insani tanımanin en güzel yolu onu sevmektir, hemen rengini belli eder.
Kimi sonsuz sevginizi önüne koysanız da edeplerinden bir şey kaybetmez,
kimi ise hemen sizi enayi yerine koyar ve tepenize çıkar. Kimin ne mal olduğu
ortaya çıktıktan sonra da herkese artık hak ettiği kadar sevgi sunarsınız.
Tam da burada șöyle derler zaten Allah kimin ne mal olduğunu bilmiyor mu?
Tabi ki biliyor ama insanın da bilmesi lazım. Sizi çok sevdiğini söyleyen birine
aslında onun sizi hiç sevmediğini kanıtlamanız lazım. Sahip olduğu en güzel
seyi çeker alırsınız işte o zaman bakarsınız ki hemen düşman kesilivermiş.
Ona onun gerçek yüzünü göstermeniz için kendi kararlarını ortaya
koyacaklari olaylar yaşatmalisınız. Yoksa o hep sizi sevdiğini söyleyecektir.
Oysa ortaya çıkan gerçek șu ki o dünya nimetlerini sizden çok sevmiştir.
Görüntülü, yazilı, sesli ortaya koyar ahanda böyle bir yaratıksın kardeşim
dersiniz.