1934

"Η δολοφονία των αναπήρων": Σαν σήμερα, 1 Ιανουαρίου 1934, οι εγκληματίες ναζιστές ενεργοποιούν
τον νόμο για "πρόληψη απογόνων ασθενών με κληρονομικές ασθένειες" ενάντια σε ΑμεΑ που είχαν
ψήφισει λίγους μήνες πριν (14/7/1933) και αρχίζει η υποχρεωτική στείρωση τους. Πάνω από

400.000 Γερμανοί στειρώθηκαν παρά τη θέλησή τους. Στις προϋποθέσεις για αναγκαστική στείρωση ο
νόμος αναφέρονταν στα διανοητικά προβλήματα, την επιληψία, τη σχιζοφρένεια, τον αλκοολισμό και
τη σοβαρή σωματική δυσπλασία. Είχε προηγηθεί (σε αφίσες κλπ) διαπόμπευση των ΑμεΑ, ως

προτύπων ανικανότητας αλλά ενίοτε και ως τεράτων, σε αντιδιαστολή με "υγιείς"της "αρίας φυλής".Η
ναζιστική προπαγάνδα ενσωμάτωσε-στην ουσία-και την γενικότερη φιλελεύθερη κριτική στα
"επιδόματα" (δηλαδή στην κοινων.πρόνοια) τα οποία υποτίθεται ότι "επιβάρυναν φορολογούμενους"
για

να συντηρούνται "άχρηστοι για την κοινωνία". Προγράμματα στείρωσης είχαν προϋπάρξει, την περίοδο
του μεσοπολέμου, σε πολιτείες των ΗΠΑ,στις Σκανδιναβικές χώρες, στην Τουρκία κ.α.Με την έναρξη
του πολέμου το 1939 και μέχρι το τέλος του,το πρόγραμμα στείρωσης στη ναζιστική Γερμανία

εξελίχθηκε σε πρόγραμμα μαζικών δολοφονιών.Το φθινόπωρο του 1939 ο Χίτλερ έδωσε έγκριση για
την συστηματική εξολόθρευση των Γερμανών που οι ναζί θεωρούσαν ότι "δεν τους άξιζε να ζουν".Με
το απόρρητο πρόγραμμα "ευθανασίας"υπό την κωδική ονομασία"Τ4″,οι ΑμΕΑ θανατώνονταν με ένεση
η

δηλητηριώδη αέρια. Το "Τ4" πλαισίωσε έξι καταυλισμούς θανάτου σε Γερμανία/Αυστρία ,

αποκαλούμενους"Κέντρα Ευθανασίας".Τα Κέντρα έφεραν ειδικές εγκαταστάσεις παραγωγής και
παροχής δηλητηριωδών αερίων,όμως εξωτερικά έδιναν την εντύπωση ιαματικών λουτρών.

Μέσα απο το "Τ4" δολοφονήθηκαν περίπου 70.000 Γερμανοί και Αυστριακοί ΑμεΑ μέχρι το 1941.
Τότε,κάτω απο κατακραυγή ακόμα και μέσα στην ναζιστική Γερμανία, ο Χίτλερ διέταξε αναστολή του
προγράμματος. Μετά από ολιγόμηνη παύση, οι θανατώσεις τον επόμενο χρόνο άρχισαν ξανά με
μεγαλύτερη μυστικότητα και ουδέποτε σταμάτησαν έως το τέλος του Πολέμου. Ο τελικός αριθμός
ΑμεΑ που δολοφονήθηκαν ήταν εκατοντάδες χιλιάδες. Τα ναζιστικά προγράμματα εξόντωσης των ΑμεΑ
τελικά λειτούργησαν ως προθάλαμος για ακόμα μεγαλύτερα προγραμμάτα μαζικής εξόντωσης.

Μεγάλο μέρος του προσωπικού του"Τ4"μετά το 1942 μετατέθηκε σε άλλα πόστα εξόντωσης
ανθρώπων.Η ιστορία του ολοκαυτώματος των ΑμεΑ είναι άλλη μια απόδειξη ότι η επίθεση σε μια
κοινωνική ομάδα απο τον φασισμό (και κάθε αντιδραστική ιδεολογία)είναι μόνο η αρχή για επίθεση σε
όλους.