Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk

Olimpijskich 1992
Klasyfikacja medalowa Zimowych
Igrzysk Olimpijskich 1992 –
zestawienie państw, reprezentowanych
przez narodowe komitety olimpijskie,
uszeregowanych pod względem liczby
zdobytych medali na XVI Zimowych
Igrzyskach Olimpijskich w 1992 roku
w Albertville.

Na igrzyskach w Albertville
przeprowadzono 57 konkurencji w 12 Państwa uczestniczące w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1992
[1]
dyscyplinach sportowych , czyli o 11       zdobywcy co najmniej jednego złotego medalu
      zdobywcy co najmniej jednego srebrnego medalu
więcej niż podczas poprzednich       zdobywcy co najmniej jednego brązowego medalu
zimowych igrzysk, które odbyły się w       państwa bez medalu
      państwa nieuczestniczące w igrzyskach
1988 roku w Calgary. Po raz pierwszy
medale olimpijskie przyznano w
narciarstwie dowolnym i short tracku Galeria medalistów Zimowych Igrzysk
(w Calgary w tych dyscyplinach przeprowadzono Olimpijskich 1992
zawody pokazowe). Ponadto po raz pierwszy w
biathlonie rywalizowały kobiety[2]. Dyscypliną
pokazową było narciarstwo szybkie, w którym
triumfowali Tarja Mulari wśród kobiet i Michael
Prufer wśród mężczyzn[3]. W trakcie rywalizacji
śmiertelnemu wypadkowi uległ Szwajcar Nicholas
Bochatay[4]. Dyscypliną pokazową był również
curling, w którym zwyciężyli Szwajcarzy w turnieju
Podium biathlonowej sztafety kobiet w Albertville
mężczyzn i Niemki w turnieju kobiet[5]. Zawody
pokazowe przeprowadzono również w narciarstwie
dowolnym – skoki akrobatyczne i balet narciarski nie
były bowiem oficjalnymi konkurencjami
[2]
olimpijskimi .

W igrzyskach olimpijskich wzięło udział 1801

sportowców (1312 mężczyzn i 488 kobiet) z 64
narodowych reprezentacji[1]. Dla ośmiu państw –
Algierii, Bermudów, Brazylii, Chorwacji,
Hondurasu, Irlandii, Słowenii i Suazi – występ w Jelena Välbe – rosyjska biegaczka narciarska,
Albertville był debiutem w zimowych igrzyskach reprezentantka WNP, pięciokrotna medalistka
olimpijskich. Dla Chorwacji i Słowenii był to olimpijska z Albertville
ponadto pierwszy start olimpijski, zarówno w letnich
i zimowych edycjach igrzysk. W igrzyskach wzięła
udział również reprezentacja Wspólnoty
Niepodległych Państw, powstała po rozpadzie
Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich[6].

Medalistami zostali sportowcy z 20 reprezentacji, co

oznacza, że 44 państwa zakończyły igrzyska z
zerowym dorobkiem medalowym. Zwycięstwo w
klasyfikacji medalowej odniosła reprezentacja
Niemiec, dla której był to pierwszy start olimpijski po
zjednoczeniu. Niemcy zdobyli 10 złotych, 10
srebrnych i 6 brązowych medali, dzięki czemu
okazali się najlepsi zarówno pod względem liczby Bjørn Dæhlie – norweski biegacz narciarski,
złotych, jak i wszystkich medali. Drugie miejsce czterokrotny medalista olimpijski z Albertville
zajęła reprezentacja WNP z dorobkiem 23 medali (9
złotych, 6 srebrnych i 8 brązowych), a trzecie Austria
z 21 medalami (6 złotych, 7 srebrnych i 8
brązowych)[1]. Dla Austriaków był to najlepszy w
historii start olimpijski, zarówno w letnich, jak i
zimowych igrzyskach[7].

Pierwszy w historii medal olimpijski dla Nowej

Zelandii zdobyła narciarka alpejska Annelise
Coberger w slalomie kobiet. Był to zarazem
pierwszy zimowy medal dla kraju z półkuli Vegard Ulvang – norweski biegacz narciarski,
południowej[8]. Pierwsze medale zimowych igrzysk czterokrotny medalista olimpijski z Albertville
wywalczyli dla swoich krajów również panczenistka
Ye Qiaobo dla Chińskiej Republiki Ludowej[9],
panczenista Kim Yun-man dla Korei
Południowej [10][11] oraz alpejczyk Marc Girardelli
dla Luksemburga . [12]

Najlepszy w historii występ w zimowych igrzyskach

olimpijskich, biorąc pod uwagę osiągnięcia
medalowe, zaliczyli reprezentanci Norwegii, Włoch,
Kanady[13] i Japonii. Dla Norwegów był to drugi
pod względem liczby medali start olimpijski w
historii po letnich igrzyskach w Antwerpii w 1920
roku[14]. Reprezentanci Włoch po raz drugi w
historii zdobyli cztery złote medale podczas jednej
edycji zimowych igrzysk, wcześniej nastąpiło to w
1968 roku w Grenoble[15]. Z kolei dla Japończyków
igrzyska w Albertville były drugimi zimowymi,
podczas których zdobyli oni złoto olimpijskie
(wcześniej złoto wywalczyli tylko w 1972 roku w
Sapporo)[16].

Francja, która po raz piąty gościła igrzyska

olimpijskie (wcześniej dwukrotnie letnie w 1900 i
1924 roku w Paryżu oraz zimowe w 1924 roku w
Chamonix i w 1968 roku w Grenoble[17]), uzyskała
najlepszy dorobek medalowy podczas zimowych
igrzysk od Grenoble[18].

Reprezentacje Korei Północnej i Hiszpanii po raz

drugi w historii zdobyły medale zimowych igrzysk
olimpijskich. Dla Korei Północnej pierwszy od
igrzysk w Innsbrucku w 1964 roku medal zdobyła
Hwang Ok-sil w short tracku[19], natomiast pierwszą
medalistką dla Hiszpanii od igrzysk w Sapporo w
1972 roku została Blanca Fernández Ochoa w
narciarstwie alpejskim[20].

Dla Szwajcarów występ w Albertville był

najsłabszym zimowym od igrzysk w Grenoble[21],
dla Szwedów najsłabszym od igrzysk w Innsbrucku
w 1976 roku[22], a dla Finów od igrzysk w Lake
Placid w 1980 roku[23]. W porównaniu do igrzysk w
Calgary, w Albertville medali nie zdobyli zawodnicy
z Jugosławii i Liechtensteinu[24][1].

Multimedalistami igrzysk olimpijskich w Albertville

zostało 38 sportowców, spośród których 25 zdobyło
co najmniej jedno złoto. Najbardziej utytułowanymi
zawodnikami igrzysk zostali biegacze narciarscy:
Lubow Jegorowa (3 złote i 2 srebrne medale), Bjørn
Dæhlie i Vegard Ulvang (obaj po 3 złote i 1
srebrnym medalu). Pięciokrotnie na podium stanęła
jeszcze inna biegaczka, Jelena Välbe (1 złoty i 4 Gunda Niemann – niemiecka panczenistka,
trzykrotna medalistka olimpijska z Albertville
brązowe medale)[1].

Spis treści
Klasyfikacja państw
Klasyfikacje według dyscyplin
Biathlon
Biegi narciarskie
Bobsleje
Hokej na lodzie Stefania Belmondo – włoska biegaczka narciarska,
Kombinacja norweska trzykrotna medalistka olimpijska z Albertville
Łyżwiarstwo figurowe
Łyżwiarstwo szybkie
Narciarstwo alpejskie
Narciarstwo dowolne
Saneczkarstwo
Short track
Skoki narciarskie
Multimedaliści
Przypisy
Linki zewnętrzne

Klasyfikacja państw
Poniższa tabela przedstawia klasyfikację medalową
państw, które zdobyły medale na Zimowych
Igrzyskach Olimpijskich 1992 w Albertville,
sporządzoną na podstawie oficjalnych raportów
Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego.
Klasyfikacja posortowana jest najpierw według
liczby osiągniętych medali złotych, następnie
srebrnych, a na końcu brązowych. W przypadku,
gdy dwa kraje zdobyły tę samą liczbę medali
wszystkich kolorów, o kolejności zdecydował
porządek alfabetyczny.

Kjetil André Aamodt – norweski narciarz alpejski,

dwukrotny medalista olimpijski z Albertville

Leo Visser – holenderski panczenista, dwukrotny

brązowy medalista z Albertville
Fabrice Guy – francuski dwuboista klasyczny,
mistrz olimpijski w zawodach indywidualnych w
Albertville

Isabelle i Paul Duchesnay – francuscy łyżwiarze

figowi, wicemistrzowie olimpijscy w parach
tanecznych w Albertville
Sylvain Guillaume – francuski dwuboista
klasyczny, wicemistrz olimpijski w zawodach
indywidualnych w Albertville
 Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem
1. Niemcy 10 10 6 26

2. WNP 9 6 8 23

3. Norwegia 9 6 5 20

4. Austria 6 7 8 21

5. USA 5 4 2 11

6. Włochy 4 6 4 14

7. Francja 3 5 1 9

8. Finlandia 3 1 3 7

9. Kanada 2 3 2 7

10. Korea Południowa 2 1 1 4

11. Japonia 1 2 4 7

12. Holandia 1 1 2 4

13. Szwecja 1 – 3 4

14. Szwajcaria 1 – 2 3

15. ChRL – 3 – 3

16. Luksemburg – 2 – 2

17. Nowa Zelandia – 1 – 1

18. Czechosłowacja – – 3 3

19. Hiszpania – – 1 1

19. Korea Północna – – 1 1

Razem 57 58 56 171

Klasyfikacje według dyscyplin

Biathlon

Podczas igrzysk w Albertville po raz pierwszy o medale olimpijskie w biathlonie rywalizowały kobiety[25].
Zawodniczki wystartowały w sprincie na 7,5 km, biegu indywidualnym na 15 km i sztafecie 3 × 7,5 km.
Łącznie przyznano zatem sześć kompletów medali w konkurencjach biathlonowych[26].

Najbardziej utytułowanym zawodnikiem został Mark Kirchner, który zdobył dwa złote i jeden srebrny
medal. Trzykrotnie na podium olimpijskim stanęła również Antje Misersky, w dorobku której znalazł się
jeden złoty i dwa srebrne medale. Po dwa medale wywalczyli również: Ricco Groß (złoty i srebrny),
Anfisa Riezcowa (złoty i brązowy) oraz Jelena Biełowa i Mikael Löfgren (oboje po dwa brązowe)[27].
 Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem
1. Niemcy 3 4 – 7

2. WNP 2 2 2 6

3. Francja 1 – – 1

4. Szwecja – – 2 2

5. Finlandia – – 1 1

5. Kanada – – 1 1
Razem 6 6 6 18

Biegi narciarskie

W kalendarzu igrzysk w Albertville po raz pierwszy znalazły się biegi pościgowe kobiet i mężczyzn[28].
Wśród kobiet łączny dystans biegu wynosił 15 km – 5 km techniką klasyczną i 10 km techniką
dowolną[29]. Wśród mężczyzn dystans wynosił 25 km – 10 km techniką klasyczną i 15 km dowolną[30].
Pierwsze części biegów pościgowych były osobnymi konkurencjami, za które przyznano medale[29][30].
Dodatkowo zmianom uległy dystanse trzech biegów – dotychczasowy bieg na 20 km kobiet zastąpiono
biegiem na 30 km, zamiast biegu na 10 km kobiet rozegrano bieg na 15 km, a zamiast biegu na 15 km
mężczyzn bieg na 10 km[31].

Rywalizację mężczyzn zdominowali reprezentanci Norwegii, którzy zdobyli wszystkie złote medale. W
biegach indywidualnych dwukrotnie triumfowali Vegard Ulvang i Bjørn Dæhlie, obaj zdobyli też złoto w
biegu sztafetowym oraz po jednym srebrnym medalu w biegach indywidualnych. Najczęściej na podium
olimpijskim stanęły jednak reprezentantki Wspólnoty Niepodległych Państw, Lubow Jegorowa i Jelena
Välbe. Obie zdobyły po pięć medali – Jegorowa trzy złote i dwa srebrne, a Välbe jeden złoty i cztery
brązowe. Multimedalistami igrzysk w Albertville zostali również: Stefania Belmondo (jeden złoty, jeden
srebrny i jeden brązowy medal), Marjut Lukkarinen (jeden złoty i jeden srebrny), Terje Langli (jeden złoty i
jeden brązowy), Marco Albarello (dwa srebrne) i Giorgio Vanzetta (jeden srebrny i dwa brązowe)[32].

W biegu mężczyzn na 30 km całe podium zajęli reprezentanci Norwegii – Ulvang, Dæhlie i Langli. Była
to pierwsza od igrzysk w Sankt Moritz w 1948 roku taka sytuacja, że całe podium konkurencji biegowej
zajęli sportowcy z tego samego kraju[33].

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem

1. Norwegia 5 3 1 9

2. WNP 3 2 4 9

3. Włochy 1 4 3 8

4. Finlandia 1 1 1 3

5. Szwecja – – 1 1

Razem 10 10 10 30

Bobsleje

Bobsleiści rywalizowali w Albertville w dwóch konkurencjach – dwójkach i czwórkach mężczyzn[34].

Medalistami zostali reprezentanci trzech państw – Austrii, Niemiec i Szwajcarii. Najwięcej razy –
trzykrotnie – na podium olimpijskim stanęli Niemcy, jednak nie zdobyli ani jednego złota. Złote medale
wywalczyli Szwajcarzy i Austriacy[35][36]. Dla tych drugich był to pierwszy w historii złoty medal
olimpijski w bobslejach i pierwszy medal w tej dyscyplinie od igrzysk w Grenoble w 1968 roku[37][38].

Multimedalistami zawodów bobslejowych zostali dwaj Szwajcarzy – Gustav Weder i Donat Acklin. Obaj
wywalczyli złoto w dwójkach i brąz w czwórkach[35][36].

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem

1. Szwajcaria 1 – 1 2

2. Austria 1 – – 1

3. Niemcy – 2 1 3

Razem 3 3 3 9

Hokej na lodzie

W turnieju olimpijskim w hokeju na lodzie na igrzyskach w Albertville triumfowała reprezentacja

Wspólnoty Niepodległych Państw, która w finale pokonała Kanadę. Brązowy medal wywalczyli hokeiści
z Czechosłowacji[39][40]. Był to pierwszy medal olimpijski w hokeju na lodzie dla Kanady od igrzysk w
Grenoble w 1968 roku i pierwszy od igrzysk w Sarajewie w 1984 roku medal w hokeju dla
Czechosłowacji[41].

W reprezentacji WNP wystąpił Darius Kasparaitis, tym samym stał się pierwszym Litwinem, który zdobył
medal zimowych igrzysk olimpijskich[42].

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem

1. WNP 1 – – 1

2. Kanada – 1 – 1

3. Czechosłowacja – – 1 1

Razem 1 1 1 3

Kombinacja norweska

Zawody w kombinacji norweskiej podczas igrzysk w Albertville składały się z dwóch konkursów –
indywidualnego i drużynowego, tak samo jak podczas igrzysk w Calgary[43][44].

Rywalizację indywidualną zdominowali dwuboiści z Francji – złoto wywalczył Fabrice Guy, a srebro
Sylvain Guillaume[45]. Były to pierwsze w historii medale olimpijskie w kombinacji norweskiej dla
Francji[46] i zarazem pierwsze medale dla tego kraju w narciarstwie klasycznym[47]. Z kolei w zawodach
drużynowych triumfował zespół japoński[48], który również zdobył pierwszy medal w kombinacji dla
swojego kraju[49]. Był to pierwszy od igrzysk w Sapporo w 1972 roku złoty medal zimowych igrzysk
olimpijskich dla Japonii[50].

Jedynym kombinatorem norweskim, który dwukrotnie stanął na podium olimpijskim w Albertville, był
Austriak Klaus Sulzenbacher, w dorobku którego znalazły się dwa brązowe medale[45][48].
 Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem

1. Francja 1 1 – 2

2. Japonia 1 – – 1

3. Norwegia – 1 – 1

4. Austria – – 2 2

Razem 2 2 2 6

Łyżwiarstwo figurowe

Na igrzyskach w Albertville konkurencje olimpijskie w łyżwiarstwie figurowym nie uległy zmianie –

przeprowadzono rywalizację solistów, solistek, par sportowych i tanecznych[51][52].

Rywalizację zdominowali reprezentanci Wspólnoty Niepodległych Państw, którzy wywalczyli trzy złote
medale olimpijskie, nie triumfując jedynie w jeździe indywidualnej kobiet. Żaden z łyżwiarzy nie zdobył
więcej niż jednego medalu olimpijskiego[52]. Srebrna medalistka w kategorii solistek, Midori Itō zdobyła
pierwszy w historii medal olimpijski w łyżwiarstwie figurowym dla Japonii[53]. Z kolei srebrni medaliści w
parach tanecznych, Isabelle i Paul Duchesnay zdobyli pierwsze medale w łyżwiarstwie figurowym dla
Francji od 20 lat[54][55][56][57][58][59].

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem

1. WNP 3 1 1 5

2. USA 1 1 1 3

3. Francja – 1 – 1

3. Japonia – 1 – 1

5. Czechosłowacja – – 1 1

5. Kanada – – 1 1
Razem 4 4 4 12

Łyżwiarstwo szybkie

Program konkurencji łyżwiarskich w Albertville składał się z tych samych konkurencji co podczas
poprzednich igrzysk olimpijskich. Rozdano łącznie dziesięć kompletów medali[60][61].

Najwięcej medali – jedenaście – zdobyli reprezentanci Niemiec, którzy odnieśli triumf w pięciu
konkurencjach[61]. Ponadto w biegu na 5000 m kobiet reprezentantki Niemiec (Gunda Niemann, Heike
Warnicke i Claudia Pechstein) zajęły wszystkie trzy miejsca na podium olimpijskim[62].

Najbardziej utytułowaną zawodniczką została Gunda Niemann. Zdobywając dwa złote i jeden srebrny
medal, została jedyną panczenistką, która w Albertville trzykrotnie stanęła na podium olimpijskim. Ponadto
jeszcze sześcioro zawodników zostało multimedalistami igrzysk – Bonnie Blair (dwa złote medale), Johann
Olav Koss (złoty i srebrny), Geir Karlstad (złoty i brązowy), Heike Warnicke i Ye Qiaobo (obie po dwa
srebrne) i Leo Visser (dwa brązowe)[61].
Ye Qiaobo została pierwszą w historii medalistką zimowych igrzysk olimpijskich z Chińskiej Republiki
Ludowej[9], a Kim Yun-man pierwszym medalistą z Korei Południowej[10][11].

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem

1. Niemcy 5 3 3 11

2. Norwegia 2 2 1 5

3. USA 2 – – 2

4. Holandia 1 1 2 4

5. ChRL – 2 – 2

6. Japonia – 1 3 4

7. Korea Południowa – 1 – 1

8. Austria – – 1 1

Razem 10 10 10 30

Narciarstwo alpejskie

Konkurencje alpejskie na igrzyskach w Albertville nie zmieniły się w porównaniu do igrzysk w Calgary.
Medale przyznano w zjeździe, kombinacji, supergigancie, slalomie gigancie i slalomie[63][64].

Pięcioro alpejczyków zdobyło po dwa medale olimpijskie w Albertville. Dwukrotną mistrzynią olimpijską
została Austriaczka Petra Kronberger, która odniosła triumf w kombinacji i slalomie. Dwukrotnie na
podium olimpijskim stanęli także: Alberto Tomba (złoto i srebro), Kjetil André Aamodt (złoto i brąz) oraz
Marc Girardelli i Anita Wachter (oboje dwa razy srebro). W slalomie gigancie kobiet drugie miejsce ex
aequo zajęły Anita Wachter i Diann Roffe. Obie zawodniczki zdobyły srebrne medale, a brązu nie
przyznano[64].

W slalomie gigancie mężczyzn złoty medal zdobył Alberto Tomba, stając się pierwszym w historii
narciarzem alpejskim, który obronił tytuł mistrza olimpijskiego[65].

Wicemistrzyni olimpijska w slalomie kobiet, Annelise Coberger zdobyła pierwszy w historii medal
zimowych igrzysk olimpijskich dla Nowej Zelandii. Był to jednocześnie pierwszy medal zimowych
igrzysk dla zawodniczki z półkuli południowej[8]. Dwa srebrne medale Marca Girardelliego w
supergigancie i slalomie gigancie mężczyzn były pierwszymi w historii medalami zimowych igrzysk
olimpijskich dla Luksemburga i pierwszymi medalami dla tego kraju od letnich igrzysk w Helsinkach w
1952 roku[12]. Pierwszy od 20 lat medal zimowych igrzysk olimpijskich dla Hiszpanii zdobyła Blanca
Fernández Ochoa[20]. Z kolei medale Kjetila André Aamodta, Finna Christiana Jaggego i Jana Einara
Thorsena były pierwszymi od igrzysk w Oslo w 1952 roku medalami w narciarstwie alpejskim dla
Norwegii[66][67].
 Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem

1. Austria 3 2 3 8

2. Włochy 3 2 – 5

3. Norwegia 2 – 2 4

4. Kanada 1 – – 1

4. Szwecja 1 – – 1

6. Francja – 2 1 3

7. Luksemburg – 2 – 2

7. USA – 2 – 2

9. Nowa Zelandia – 1 – 1

10. Hiszpania – – 1 1

10. Niemcy – – 1 1

10. Szwajcaria – – 1 1

Razem 10 11 9 30

Narciarstwo dowolne

Na igrzyskach w Albertville po raz pierwszy w historii przyznano medale olimpijskie w narciarstwie

dowolnym. Na mocy decyzji z 95. sesji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego w Portoryko w 1989
roku, w programie igrzysk znalazły się dwie oficjalne konkurencje – jazda po muldach kobiet i
mężczyzn[68]. Ponadto rozegrano cztery konkurencje pokazowe – balet narciarski i skoki akrobatyczne
kobiet i mężczyzn[69].

Pierwszymi mistrzami olimpijskimi w narciarstwie dowolnym zostali Edgar Grospiron wśród mężczyzn i
Donna Weinbrecht wśród kobiet[70]. Grospiron był jedynym, który stanął na podium jednocześnie w
konkurencji pokazowej na igrzyskach w Calgary (3. miejsce) oraz w konkurencji oficjalnej w
Albertville[71][72][70]. Łącznie medalistami zostali reprezentanci czterech państw, z których dwukrotnie na
podium olimpijskim stanęli zawodnicy z Francji i Stanów Zjednoczonych[70].

W konkurencjach pokazowych dwukrotnie triumfowali reprezentanci Szwajcarii. Ogółem w najlepszej

trójce znaleźli się przedstawiciele siedmiu państw, z których najczęściej – trzykrotnie – na podium stanęli
Francuzi[73].

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem

1. Francja 1 1 – 2

2. USA 1 – 1 1

3. WNP – 1 – 1

4. Norwegia – – 1 1

Razem 2 2 2 6

Saneczkarstwo
Program zawodów saneczkarskich w Albertville pozostał niezmienny względem igrzysk w Calgary,
rozegrano trzy konkurencje – jedynki kobiet, jedynki mężczyzn i dwójki mężczyzn[74][75].

Rywalizację zdominowali zawodnicy z Niemiec i Austrii, którzy wywalczyli po cztery medale. Lepszy
dorobek uzyskali jednak Niemcy, na koncie których znalazły się dwa złota olimpijskie. Żaden z
saneczkarzy nie zdobył więcej niż jednego medalu[75]. Mistrzami olimpijskimi w konkurencjach męskich
w Albertville zostali wicemistrzowie z Calgary – w jedynkach triumfował Georg Hackl, a w dwójkach
Stefan Krauße i Jan Behrendt[76][77][78].

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem

1. Niemcy 2 1 1 4

2. Austria 1 2 1 4

3. Włochy – – 1 1

Razem 3 3 3 9

Short track

Na igrzyskach w Albertville po raz pierwszy przyznano medale olimpijskie w short tracku. Podczas
igrzysk w Calgary zawody w tej dyscyplinie miały charakter pokazowy[79]. Do programu włączono cztery
konkurencje olimpijskie: biegi indywidualne (500 m kobiet i 1000 m mężczyzn) oraz sztafetowe (3000 m
kobiet i 5000 m mężczyzn)[80].

Najbardziej utytułowanym zawodnikiem został Kim Ki-hoon, który wywalczył dwa złote medale
olimpijskie[80]. Został jednocześnie pierwszym południowokoreańskim mistrzem zimowych igrzysk
olimpijskich[11]. Multimedalistami igrzysk zostało jeszcze troje zawodników: Cathy Turner (złoty i srebrny
medal), Lee Joon-ho (złoty i brązowy) oraz Frédéric Blackburn (dwa srebrne)[80]. Brązowa medalistka
biegu na 500 m kobiet, Hwang Ok-sil zdobyła drugi w historii medal zimowych igrzysk olimpijskich dla
Korei Północnej (pierwszy od igrzysk w Innsbrucku w 1964 roku)[19].

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem

1. Korea Południowa 2 – 1 3

2. Kanada 1 2 – 3
3. USA 1 1 – 2

4. ChRL – 1 – 1

5. Japonia – – 1 1

5. Korea Północna – – 1 1

5. WNP – – 1 1

Razem 4 4 4 12

Skoki narciarskie

W trakcie igrzysk w Albertville rozegrano trzy konkursy skoków narciarskich – dwa indywidualne i jeden
drużynowy[65]. Były to drugie w historii igrzyska olimpijskie, podczas których przeprowadzono
rywalizację skoczków w drużynie[81]. Były to pierwsze igrzyska olimpijskie, na których dominującym był
styl V[65].

Medalistami zostali skoczkowie z trzech państw – Finlandii, Austrii i Czechosłowacji. We wszystkich

trzech konkurencjach na podium olimpijskim stanęli Toni Nieminen i Martin Höllwarth. Nieminen został
dwukrotnym mistrzem olimpijskim i jednokrotnym brązowym medalistą, a Höllwarth trzykrotnie
wywalczył srebrny medal. Ponadto po dwa medale zdobyli Ernst Vettori (złoty i srebrny) i Heinz Kuttin
(srebrny i brązowy)[65]. Nieminen został najmłodszym w historii mistrzem olimpijskim na zimowych
igrzyskach, zdobywając złoty medal w wieku 16 lat[2].

W drugim w olimpijskiej historii konkursie drużynowym triumfowali reprezentanci Finlandii, tym samym
obronili tytuł mistrzów olimpijskich. W składzie fińskiej drużyny był jednak tylko jeden zawodnik ze
zwycięskiego zespołu z Calgary, Ari-Pekka Nikkola[82][83].

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem

1. Finlandia 2 – 1 3

2. Austria 1 3 1 5

3. Czechosłowacja – – 1 1

Razem 3 3 3 9

Multimedaliści
38 sportowców zdobyło w Albertville więcej niż jeden medal, a 25 spośród nich wywalczyło przynajmniej
jedno złoto. Najwięcej – sześcioro – multimedalistów reprezentowało Norwegię. Siedmioro z
multimedalistów stawało na podium olimpijskim w biegach narciarskich, po czworo w łyżwiarstwie
szybkim i biathlonie, po troje w narciarstwie alpejskim i short tracku, a po dwóch w bobslejach i skokach
narciarskich.

Najwięcej medali – po pięć – zdobyły reprezentantki WNP w biegach narciarskich – Lubow Jegorowa i
Jelena Välbe. Jegorowa została najbardziej utytułowaną zawodniczką igrzysk z trzema złotymi i dwoma
srebrnymi medalami. Po cztery medale (trzy złote i jeden srebrny) zdobyli biegacze norwescy – Bjørn
Dæhlie i Vegard Ulvang.

Poniższa tabela przedstawia indywidualne zestawienie multimedalistów Zimowych Igrzysk Olimpijskich

1992, czyli zawodników i zawodniczek, którzy zdobyli więcej niż jeden medal olimpijski na tych
igrzyskach, w tym przynajmniej jeden złoty.
Miejsce Zawodnik Państwo Dyscyplina Złoto Srebro Brąz Razem

1. Lubow Jegorowa WNP biegi narciarskie 3 2 – 5

2. Bjørn Dæhlie Norwegia biegi narciarskie 3 1 – 4

2. Vegard Ulvang Norwegia biegi narciarskie 3 1 – 4

4. Mark Kirchner Niemcy biathlon 2 1 – 3

łyżwiarstwo
4. Gunda Niemann Niemcy 2 1 – 3
szybkie
6. Toni Nieminen Finlandia skoki narciarskie 2 – 1 3

łyżwiarstwo
7. Bonnie Blair USA 2 – – 2
szybkie
Korea
7. Kim Ki-hoon short track 2 – – 2
Południowa

Austria narciarstwo
7. Petra Kronberger 2 – – 2
alpejskie
10. Antje Misersky Niemcy biathlon 1 2 – 3

Stefania Włochy
11. biegi narciarskie 1 1 1 3
Belmondo
12. Ricco Groß Niemcy biathlon 1 1 – 2

Norwegia łyżwiarstwo
12. Johann Olav Koss 1 1 – 2
szybkie
12. Marjut Lukkarinen Finlandia biegi narciarskie 1 1 – 2

Włochy narciarstwo
12. Alberto Tomba 1 1 – 2
alpejskie
12. Cathy Turner USA short track 1 1 – 2

12. Ernst Vettori Austria skoki narciarskie 1 1 – 2

18. Jelena Välbe WNP biegi narciarskie 1 – 4 5

Kjetil André Norwegia narciarstwo

19. 1 – 1 2
Aamodt alpejskie

19. Donat Acklin Szwajcaria bobsleje 1 – 1 2

Norwegia łyżwiarstwo
19. Geir Karlstad 1 – 1 2
szybkie

19. Terje Langli Norwegia biegi narciarskie 1 – 1 2

Korea
19. Lee Joon-ho short track 1 – 1 2
Południowa

19. Anfisa Riezcowa WNP biathlon 1 – 1 2

19. Gustav Weder Szwajcaria bobsleje 1 – 1 2

Przypisy
1. 1992 Albertville Winter Games (http://web.archive.org/web/20140407225018/http://www.spor
ts-reference.com/olympics/winter/1992/) (ang.). Sports Reference. [dostęp 2018-09-28].
 2. Albertville 1992 Winter Olympics (http://web.archive.org/web/20160602165055/https://www.o
lympic.org/albertville-1992) (ang.). Międzynarodowy Komitet Olimpijski. [dostęp 2018-09-07].
3. Rapport officiel des XVIes Jeux olympiques d’hiver d’Albertville et de la Savoie. Ski de
vitesse (http://web.archive.org/web/20140122113113/http://library.la84.org/6oic/OfficialRepor
ts/1992/orw1992.pdf) (fr. • ang.). Comité d’organisation des XVIes Jeux olympiques d’hiver
d’Albertville et de la Savoie, listopad 1992. s. 567–568. [dostęp 2018-09-03].
4. Gerald Eskenazi: ALBERTVILLE; Swiss Speed Skier Killed During a Practice Run (http://arc
hive.is/20120908230325/http://www.nytimes.com/1992/02/23/sports/albertville-swiss-speed-
skier-killed-during-a-practice-run.html) (ang.). The New York Times, 23 lutego 1992. [dostęp
2018-09-03].
5. Olympic Curling History. Curling at the Olympics - 1992 (http://archive.is/20120717131052/htt
p://soudogcurling.tripod.com/Olympics/1992.htm) (ang.). Soudog's Curling History. [dostęp
2018-09-03].
6. Olympic Countries (http://web.archive.org/web/20120428045828/http://www.sports-reference.
com:80/olympics/countries) (ang.). Sports Reference. [dostęp 2018-09-07].
7. Austria (http://web.archive.org/web/20171211085532/https://www.sports-reference.com/olym
pics/countries/AUT/) (ang.). Sports Reference. [dostęp 2018-09-28].
8. Annelise Coberger (http://web.archive.org/web/20180224052848/http://www.olympic.org.nz/a
thletes/annelise-coberger/) (ang.). New Zealand Olympic Committee. [dostęp 2018-09-07].
9. China's Participation in Winter Olympics (http://web.archive.org/web/20150318100530/http://
www.china.org.cn/english/features/%20WinterOlympics/157125.htm) (ang.). China.org.cn.
[dostęp 2018-09-06].
10. Kim Yun-Man Bio, Stats, and Results (http://web.archive.org/web/20170705035612/http://ww
w.sports-reference.com/olympics/athletes/ki/kim-yun-man-1.html) (ang.). Sports Reference.
[dostęp 2018-09-06].
11. Short Track Speed Skating at the 1992 Albertville Winter Games: Men's 1,000 metres (http://
web.archive.org/web/20170630110248/http://www.sports-reference.com/olympics/winter/199
2/STK/mens-1000-metres.html) (ang.). Sports Reference. [dostęp 2018-09-06].
12. Marc Girardelli Bio, Stats, and Results (http://web.archive.org/web/20180726234319/https://w
ww.sports-reference.com/olympics/athletes/gi/marc-girardelli-1.html) (ang.). Sports
Reference. [dostęp 2018-09-07].
13. 1992 Albertville, France (https://web.archive.org/web/20100223203039/http://www.cbc.ca/oly
mpics/history/story/2009/11/26/spo-1992-albertville.html) (ang.). CBC Sports, 18 grudnia
2009. [dostęp 2018-09-28].
14. Norway (http://web.archive.org/web/20180205222446/https://www.sports-reference.com/olym
pics/countries/NOR/) (ang.). Sports Reference. [dostęp 2018-09-28].
15. Italy (http://web.archive.org/web/20170908155507/https://www.sports-reference.com/olympic
s/countries/ITA/) (ang.). Sports Reference. [dostęp 2018-09-28].
16. Japan (http://web.archive.org/web/20170712124729/http://www.sports-reference.com/olympi
cs/countries/JPN/) (ang.). Sports Reference. [dostęp 2018-09-28].
17. Wybór gospodarza igrzysk (https://web.archive.org/web/20150122170736/http://www.olimpij
ski.pl/pl/80,wybor-gospodarza-igrzysk.html). Polski Komitet Olimpijski. [dostęp 2018-09-28].
18. France (http://web.archive.org/web/20170712124918/http://www.sports-reference.com/olympi
cs/countries/FRA/) (ang.). Sports Reference. [dostęp 2018-09-28].
19. Hwang Ok-Sil Bio, Stats, and Results (http://web.archive.org/web/20170711112642/http://ww
w.sports-reference.com/olympics/athletes/hw/hwang-ok-sil-1.html) (ang.). Sports Reference.
[dostęp 2018-09-06].
20. Antonio Nieto: Javier Fernández logra el bronce de patinaje en los Juegos de Pyeongchang
(http://web.archive.org/web/20180218073549/https://elpais.com/deportes/2018/02/17/actuali
dad/1518844719_609398.html) (hiszp.). El País, 17 lutego 2018. [dostęp 2018-09-07].
21. Switzerland (http://web.archive.org/web/20171207192157/https://www.sports-reference.com/
olympics/countries/SUI/) (ang.). Sports Reference. [dostęp 2018-09-28].
22. Sweden (http://web.archive.org/web/20180206073703/https://www.sports-reference.com/oly
mpics/countries/SWE/) (ang.). Sports Reference. [dostęp 2018-09-28].
23. Finland (http://web.archive.org/web/20170712124742/http://www.sports-reference.com/olymp
ics/countries/FIN/) (ang.). Sports Reference. [dostęp 2018-09-28].
24. 1988 Calgary Winter Games (http://web.archive.org/web/20140326091217/http://www.sports-
reference.com:80/olympics/winter/1988/) (ang.). Sports Reference. [dostęp 2018-09-28].
25. Biathlon Equipment and History (http://web.archive.org/web/20180303225656/https://www.ol
ympic.org/biathlon-equipment-and-history) (ang.). Międzynarodowy Komitet Olimpijski.
[dostęp 2018-09-03].
26. Biathlon at the 1992 Albertville Winter Games (http://web.archive.org/web/20170708154306/
http://www.sports-reference.com:80/olympics/winter/1992/BIA/) (ang.). Sports Reference.
[dostęp 2018-09-03].
27. Rapport officiel des XVIes Jeux olympiques d’hiver d’Albertville et de la Savoie. Biathlon (htt
p://web.archive.org/web/20140122113113/http://library.la84.org/6oic/OfficialReports/1992/or
w1992.pdf) (fr. • ang.). Comité d’organisation des XVIes Jeux olympiques d’hiver d’Albertville
et de la Savoie, listopad 1992. s. 590–598. [dostęp 2018-09-03].
28. Skiathlon at the Olympics (http://web.archive.org/web/20180406152845/http://www.olympian
database.com/index.php?id=22989&L=1) (ang.). Olympian Database. [dostęp 2018-09-03].
29. Cross Country Skiing at the 1992 Albertville Winter Games: Women's 5/10 kilometres Pursuit
(http://web.archive.org/web/20170816192519/https://www.sports-reference.com/olympics/win
ter/1992/CCS/womens-5-10-kilometres-pursuit.html) (ang.). Sports Reference. [dostęp 2018-
09-03].
30. Cross Country Skiing at the 1992 Albertville Winter Games: Men's 10/15 kilometres Pursuit
(http://web.archive.org/web/20170711072155/http://www.sports-reference.com/olympics/wint
er/1992/CCS/mens-10-15-kilometres-pursuit.html) (ang.). Sports Reference. [dostęp 2018-
09-03].
31. Cross Country Skiing at the 1992 Albertville Winter Games (http://web.archive.org/web/2017
0706002731/http://www.sports-reference.com/olympics/winter/1992/CCS/) (ang.). Sports
Reference. [dostęp 2018-09-03].
32. Rapport officiel des XVIes Jeux olympiques d’hiver d’Albertville et de la Savoie. Ski de fond
(http://web.archive.org/web/20140122113113/http://library.la84.org/6oic/OfficialReports/1992/
orw1992.pdf) (fr. • ang.). Comité d’organisation des XVIes Jeux olympiques d’hiver
d’Albertville et de la Savoie, listopad 1992. s. 569–581. [dostęp 2018-09-03].
33. Ulvang leads Norway's cross-country change (http://web.archive.org/web/20170715055243/
https://www.olympic.org/news/ulvang-leads-norway-s-cross-country-charge) (ang.).
Międzynarodowy Komitet Olimpijski. [dostęp 2018-09-03].
34. Bobsleigh at the 1992 Albertville Winter Games (http://web.archive.org/web/2018062114375
3/https://www.sports-reference.com/olympics/winter/1992/BOB/) (ang.). Sports Reference.
[dostęp 2018-09-03].
35. Bobsleigh at the Olympics: Men's Two-man Champions (http://web.archive.org/web/2018080
2094245/http://www.olympiandatabase.com/index.php?id=8995&L=1) (ang.). Olympian
Database. [dostęp 2018-09-03].
36. Bobsleigh at the Olympics: Men's Four-man Champions (http://web.archive.org/web/2018080
2094200/http://www.olympiandatabase.com/index.php?id=8996&L=1) (ang.). Olympian
Database. [dostęp 2018-09-03].
37. Austria Bobsleigh (http://web.archive.org/web/20170610222930/http://www.sports-reference.
com/olympics/countries/AUT/winter/BOB/) (ang.). Sports Reference. [dostęp 2018-09-03].
38. Austria Bobsleigh: Men's Four Results (http://web.archive.org/web/20170615091321/http://w
ww.sports-reference.com/olympics/countries/AUT/winter/BOB/mens-four.html) (ang.). Sports
Reference. [dostęp 2018-09-03].
39. 21 lat od ostatniego występu Polski na ZIO w Albertville 1992 (http://archive.is/20130502075
945/http://www.hokej.net/pl/menu/archiwum/108/news,artykul,8,30071,21-lat-od-ostatniego-
wystepu-polski-na-zio-w-albertville-1992.html). Hokej.net, 27 lutego 2013. [dostęp 2018-09-
03].
40. Team with no name wins Olympic gold (http://archive.is/20130126064349/http://www.iihf.co
m/iihf-home/the-iihf/100-year-anniversary/100-top-stories/story-59.html) (ang.).
Międzynarodowa Federacja Hokeja na Lodzie. [dostęp 2018-09-03].
41. Ice Hockey Men's Ice Hockey Medalists (http://web.archive.org/web/20180225115941/https://
www.sports-reference.com/olympics/sports/ICH/mens-ice-hockey.html) (ang.). Sports
Reference. [dostęp 2018-09-03].
42. D.Kasparaitis Lietuvos čempionate užsivilks „Hockey Punks“ marškinėlius! (http://web.archiv
e.org/web/20180319225924/https://www.sportas.lt/naujiena/43305/d-kasparaitis-lietuvos-ce
mpionate-uzsivilks-hockey-punks-marskinelius) (lit.). Sportas.lt, 22 stycznia 2014. [dostęp
2018-09-03].
43. 15th Olympic Winter Games - event results - Nordic Combined (http://web.archive.org/web/20
171205042209/https://data.fis-ski.com/dynamic/event-details.html?event_id=5355&cal_such
sector=NK) (ang.). Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2018-09-03].
44. 16th Olympic Winter Games - event results - Nordic Combined (http://web.archive.org/web/20
171204114600/https://data.fis-ski.com/dynamic/event-details.html?event_id=13421&cal_suc
hsector=NK) (ang.). Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2018-09-03].
45. Albertville (FRA) 12.02.1992 Olympic Winter Games - Men's Gundersen K90/15.0 Km
OFFICIAL RESULTS (http://web.archive.org/web/20151017142448/https://data.fis-ski.com/d
ynamic/results.html?sector=NK&raceid=655) (ang.). Międzynarodowa Federacja Narciarska.
[dostęp 2018-09-03].
46. Jason Lamy-Chappuis wins Nordic Combined gold at Vancouver 2010 (http://archive.is/2018
0903015135/https://www.olympic.org/news/jason-lamy-chappuis-wins-nordic-combined-gold
-at-vancouver-2010) (ang.). Międzynarodowy Komitet Olimpijski, 18 lutego 2010. [dostęp
2018-09-03].
47. ALBERTVILLE; Guy Wins Nordic Combined (http://archive.is/20180903015356/https://www.
nytimes.com/1992/02/13/sports/albertville-guy-wins-nordic-combined.html) (ang.). The New
York Times, 13 lutego 1992. [dostęp 2018-09-03].
48. Albertville (FRA) 18.02.1992 Olympic Winter Games - Men's Team K90/3x10 Km OFFICIAL
RESULTS (http://web.archive.org/web/20140224131129/http://data.fis-ski.com/dynamic/resul
ts.html?sector=NK&raceid=656) (ang.). Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp
2018-09-03].
49. Nordic combined 101: Origins and Olympic history (http://archive.is/20180903015903/http://w
ww.nbcolympics.com/news/nordic-combined-101-origins-and-olympic-history) (ang.). NBC
Olympics, 5 maja 2017. [dostęp 2018-09-03].
50. ALBERTVILLE; Japan Wins A Very Rare Gold Medal (http://archive.is/20180903020207/http
s://www.nytimes.com/1992/02/19/sports/albertville-japan-wins-a-very-rare-gold-medal.html)
(ang.). The New York Times, 19 lutego 1992. [dostęp 2018-09-03].
51. Figure Skating at the 1988 Calgary Winter Games (http://web.archive.org/web/20120305094
010/http://www.sports-reference.com:80/olympics/winter/1988/FSK/) (ang.). Sports
Reference. [dostęp 2018-09-03].
52. Figure Skating at the 1992 Albertville Winter Games (http://web.archive.org/web/2012022518
3546/http://www.sports-reference.com:80/olympics/winter/1992/FSK/) (ang.). Sports
Reference. [dostęp 2018-09-03].
53. Steven R. Weisman: OLYMPICS; In Japan, Ito Is Proclaimed the Golden Girl (http://web.archi
ve.org/web/20180116021957/http://www.nytimes.com/1992/02/26/sports/olympics-in-japan-it
o-is-proclaimed-the-golden-girl.html) (ang.). The New York Times, 26 lutego 1992. [dostęp
2018-09-03].
54. Doug Cress: In staid figure skating France's Duchesnays dance on edge of innovation (http://
web.archive.org/web/20180903101506/https://www.washingtonpost.com/archive/sports/199
2/02/01/in-staid-figure-skating-frances-duchesnays-dance-on-edge-of-innovation/06506c36-
1713-46c9-8600-60cda985c52a/?noredirect=on&utm_term=.555cb987e19f) (ang.). The
Washington Post, 1 lutego 1992. [dostęp 2018-09-03].
55. Figure Skating Men's Special Figures Medalists (http://web.archive.org/web/2017063012272
9/http://www.sports-reference.com/olympics/sports/FSK/mens-special-figures.html) (ang.).
Sports Reference. [dostęp 2018-09-03].
56. Figure Skating Men's Singles Medalists (http://web.archive.org/web/20170705113831/http://
www.sports-reference.com/olympics/sports/FSK/mens-singles.html) (ang.). Sports
Reference. [dostęp 2018-09-03].
57. Figure Skating Women's Singles Medalists (http://web.archive.org/web/20170706080825/htt
p://www.sports-reference.com/olympics/sports/FSK/womens-singles.html) (ang.). Sports
Reference. [dostęp 2018-09-03].
58. Medallists from previous Olympic Winter Games - Pair Skating (http://web.archive.org/web/20
180223025437/https://www.pyeongchang2018.com/en/game-time/results/OWG2018/en/figur
e-skating/media-information-report-n1414-.htm) (ang.). Pyeongchang 2018 Olympic Winter
Games, 21 stycznia 2018. [dostęp 2018-09-03].
59. Medallists from previous Olympic Winter Games - Ice Dance (http://web.archive.org/web/201
80223025455/https://www.pyeongchang2018.com/en/game-time/results/OWG2018/en/figure
-skating/media-information-report-n1415-.htm) (ang.). Pyeongchang 2018 Olympic Winter
Games, 21 stycznia 2018. [dostęp 2018-09-03].
60. Speed Skating at the 1988 Calgary Winter Games (http://web.archive.org/web/20170701123
350/http://www.sports-reference.com/olympics/winter/1988/SSK/) (ang.). Sports Reference.
[dostęp 2018-09-06].
61. Speed Skating at the 1992 Albertville Winter Games (http://web.archive.org/web/201707030
30609/http://www.sports-reference.com/olympics/winter/1992/SSK/) (ang.). Sports
Reference. [dostęp 2018-09-06].
62. Frank Litsky: ALBERTVILLE; For Docter, Straight and Narrow Can't Conquer Oval (http://we
b.archive.org/web/20150526054923/http://www.nytimes.com/1992/02/18/sports/albertville-for
-docter-straight-and-narrow-can-t-conquer-oval.html) (ang.). The New York Times, 18 lutego
1992. [dostęp 2018-09-06].
63. Alpine Skiing at the 1988 Calgary Winter Games (http://web.archive.org/web/201703280430
21/http://www.sports-reference.com:80/olympics/winter/1988/ASK/) (ang.). Sports Reference.
[dostęp 2018-09-07].
64. Alpine Skiing at the 1992 Albertville Winter Games (http://web.archive.org/web/20170419232
140/http://www.sports-reference.com:80/olympics/winter/1992/ASK/) (ang.). Sports
Reference. [dostęp 2018-09-07].
65. Adam Bucholz: To idzie młodość – Albertville 1992 (http://web.archive.org/web/2016082107
1709/http://skijumping.pl/news.php?pokaz_news=17087). Skijumping.pl, 20 stycznia 2014.
[dostęp 2018-09-07].
66. Nordica Ambassador Profile: Kjetil Andre Aamodt (http://web.archive.org/web/20171229205
031/http://www.nordica.com:80/stories/nordica-ambassador-profile-kjetil-andre-aamodt/?bac
kstage=1) (ang.). Nordica. [dostęp 2018-09-07].
67. Norway’s treasure trove of medals (http://web.archive.org/web/20180219042653/http://www.n
orwegianamerican.com:80/featured/norways-treasure-trove-of-medals/) (ang.). The
Norwegian American, 9 lutego 2018. [dostęp 2018-09-07].
68. SKIING – freestyle skiing: participation during the history of the Olympic Winter Games.
Reference document (http://web.archive.org/web/20160930171500/https://stillmed.olympic.or
g/media/Document%20Library/OlympicOrg/Factsheets-Reference-Documents/Games/OWG/
History-of-sports/Reference-document-Freestyle-Skiing-History-at-the-OWG.pdf) (ang.).
Międzynarodowy Komitet Olimpijski, listopad 2011. s. 2. [dostęp 2018-09-03].
69. Narciarstwo dowolne - poznaj dyscyplinę (http://web.archive.org/web/20180903105023/htt
p://sport.tvp.pl/1304935/narciarstwo-dowolne-poznaj-dyscypline). TVP Sport. [dostęp 2018-
09-03].
70. Freestyle Skiing at the 1992 Albertville Winter Games (http://web.archive.org/web/20170321
085813/http://www.sports-reference.com:80/olympics/winter/1992/FRS/) (ang.). Sports
Reference. [dostęp 2018-09-03].
71. Calgary (CAN) - 22.02.1988 - Olympic Winter Games - Ladies' Moguls (http://web.archive.or
g/web/20170424003950/https://data.fis-ski.com/dynamic/results.html?sector=FS&raceid=80
7) (ang.). Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2018-09-03].
72. Calgary (CAN) - 22.02.1988 - Olympic Winter Games - Men's Moguls (http://web.archive.org/
web/20150922072953/http://data.fis-ski.com/dynamic/results.html?sector=FS&raceid=806)
(ang.). Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2018-09-03].
73. Rapport officiel des XVIes Jeux olympiques d’hiver d’Albertville et de la Savoie. Ski artistique
(http://web.archive.org/web/20140122113113/http://library.la84.org/6oic/OfficialReports/1992/
orw1992.pdf) (fr. • ang.). Comité d’organisation des XVIes Jeux olympiques d’hiver
d’Albertville et de la Savoie, listopad 1992. s. 561–566. [dostęp 2018-09-03].
74. Luge at the 1988 Calgary Winter Games (http://web.archive.org/web/20170710010231/http://
www.sports-reference.com/olympics/winter/1988/LUG/) (ang.). Sports Reference. [dostęp
2018-09-05].
75. Luge at the 1992 Albertville Winter Games (http://web.archive.org/web/20170703142247/htt
p://www.sports-reference.com/olympics/winter/1992/LUG/) (ang.). Sports Reference. [dostęp
2018-09-05].
76. East Germany Luge at the 1988 Calgary Winter Games (http://web.archive.org/web/2017071
2020928/http://www.sports-reference.com/olympics/countries/GDR/winter/1988/LUG/) (ang.).
Sports Reference. [dostęp 2018-09-05].
77. West Germany Luge at the 1988 Calgary Winter Games (http://web.archive.org/web/2017071
2021154/http://www.sports-reference.com/olympics/countries/FRG/winter/1988/LUG/) (ang.).
Sports Reference. [dostęp 2018-09-05].
78. Germany Luge at the 1992 Albertville Winter Games (http://web.archive.org/web/201707131
75930/http://www.sports-reference.com/olympics/countries/GER/winter/1992/LUG/) (ang.).
Sports Reference. [dostęp 2018-09-05].
79. Short track speed skating Equipment and History (http://web.archive.org/web/201801231909
47/https://www.olympic.org/short-track-speed-skating-equipment-and-history) (ang.).
Międzynarodowy Komitet Olimpijski. [dostęp 2018-09-06].
80. Short Track Speed Skating at the 1992 Albertville Winter Games (http://web.archive.org/web/
20170630120730/http://www.sports-reference.com/olympics/winter/1992/STK/) (ang.). Sports
Reference. [dostęp 2018-09-06].
81. Wojciech Szatkowski, Adam Bucholz: Skoki narciarskie na Igrzyskach Olimpijskich (http://arc
hive.is/20180907150627/https://www.skijumping.pl/wiadomosci/5374/Skoki-narciarskie-na-I
grzyskach-Olimpijskich/). Skijumping.pl, 30 kwietnia 2003. [dostęp 2018-09-07].
82. 15th Winter Olympic Games in Calgary - Ski Jumping / 90 meter Hill Team (http://web.archiv
e.org/web/20050415003733fw_/http://www.skijump-db.net:80/OLYMPIC/O1988_T.htm)
(ang.). Ski Jump Data Bank. [dostęp 2018-09-07].
83. 16th Winter Olympic Games in Albertville - Ski Jumping / Large Hill Team (http://web.archive.
org/web/20050415003742fw_/http://www.skijump-db.net:80/OLYMPIC/O1992_T.htm) (ang.).
Ski Jump Data Bank. [dostęp 2018-09-07].
Linki zewnętrzne
Wyniki i statystyki Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1992 w Albertville (https://web.archive.org/
web/20200417042616/https://www.sports-reference.com/olympics/winter/1992/) (ang.).
Sports Reference. [dostęp 2018-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (http://www.sports-re
ference.com/olympics/winter/1992/) (2020-04-17)].

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?
title=Klasyfikacja_medalowa_Zimowych_Igrzysk_Olimpijskich_1992&oldid=66255120”

Tę stronę ostatnio edytowano 9 lut 2022, 16:06.

Tekst udostępniany na licencji Creative Commons: uznanie
autorstwa, na tych samych warunkach (http:https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/deed.pl), z możliwością
obowiązywania dodatkowych ograniczeń.
Zobacz szczegółowe informacje o warunkach korzystania
(http:https://foundation.wikimedia.org/wiki/Warunki_korzystania).