Nama : Riska Ayu Fazira

Kelas : XII-MIPA 2

Absen : 31

Tempat, tanggal lahir : Bojonegoro, 29 Juni 2004

TEKAD BAJA PENDIDIK

"Tes biologi dina iki, Do. Wis sinau durung?" takon

Shamil.
"Sampeyan ora kudu sinau kabeh, Mil. Banjur kita mung
kudu ngapusi Bella. Dheweke pancen apikan karo kita."
wangsulane Dodo entheng.

"Ya, sampeyan uga bener. Anggere ana wong sing

apikan karo kita. Ya, kita bakal entuk manfaat saka
kesempatan iki."

Zahra sing lungguh cedhak Dodo lan Syamil krungu

omongane. "Lha kowe kok ora tau sinau? Apa kowe ora
wedi yen bijimu elek? Sedhela wae awake dhewe wis
kelas XII, kudu sregep sinau." Zahra menehi pitutur
marang dheweke kanthi lembut.

"Masalah sing gampang, Ra. Kita duwe akeh kanca sing

cerdas. Kita kudu cedhak karo dheweke. Apik banget
karo dheweke. Mengko kita bakal ditulungi ing tes.
Betul to, Mil?"

"Bener kandhane Dodo. Kita ora prelu repot sekolah, Ra.

Saben dina teka ae ws apik. Hehehe." Syamil ngguyu
sing uga disambut karo Dodo.

"Wah, apa maneh bangsa kita ing tembe yen kita

minangka generasi mudha sing bakal ngganteni wong
tuwa malah tumindak kaya mangkene. Sekolahe males-
malesan, budaya selingkuh wis thukul. Apa sukses ora
diwiwiti saka barang cilik?"

"Zahra... Zahra... kowe malah ceramah. Ora apa-apa,

awake dhewe metu nalika bel isih dawa." Dodo lan
Syamil nilar dheweke.

Zahra mung bisa geleng-geleng karo kelakuane kancane

loro mau.

.......
Bel mlebu muni. Subyek pisanan yaiku biologi. Dodo
lan Syamil, sing lungguh ing kursi mburi kursi tengen,
katon gugup. Bola-bali padha ndeleng jam. Nanging
irunge Bella uga ora katon. Apamaneh tes iki beda karo
tes sadurunge. Bu Yani, guru biologi pengin presentasi
lisan saka materi sing wis dingerteni minggu kepungkur.
"Oke, bocah-bocah. Aku pengin sampeyan ora bosen ing
pelajaran iki. Aku bakal nggawe kelas biologi dadi
nyenengake. Kanggo tes sing dakkandhani minggu
kepungkur, aku bakal menehi beda. Sampeyan bakal
nerangake sub-bab, kanggo Contone, aku bakal njaluk
Zahra nerangake klasifikasi jamur. Banjur aku bakal
takon Zahra 5 pertanyaan. "

"Napa mboten namung nyerat, bu, tesipun?" Dodo

takon.

"Ya, aku nggawe tes lisan kaya iki, kanthi pangarep-arep

supaya sampeyan duwe mentalitas sing kuat nalika ana
ing ngarepe kanca-kanca. Aku uga bisa ngerteni manawa
sampeyan bisa nguasai materi kasebut. Kanthi wis biasa
sampeyan ngadeg ing ngarep, ing sawijining dina yen
sampeyan kepengin dadi guru kudu gampang. Ayo
budhal kabiasaan sing apik wiwit enom. "

"Kepiye yen isin, Bu?" takon Shamil.

Dodo guyu karo pitakonane Syamil. "Syamil ora isin,
Bu, nanging biasane ngisin ngisini." Kelas uga ngguyu
karo omongane Dodo.

"Tenang, tenang bocah-bocah. Kita sinau ing sekolah iki.

Mula aja isin, kesed, lan pikiran negatif liyane. Sing
kudu ditindakake minangka siswa yaiku sinau sing
sregep, manut marang guru, apikan marang guru. kanca-
kanca. Kaya ngono, Syamil. "

"Nggih bu."

"Oke bocah, kita bakal miwiti tes dina iki saka Zahra.
Aku bakal ngacak sing bakal maju presentasi. Ayo,
Zahra, wiwiti presentasi sampeyan, nak." Zahra maju.
"Zahra, tulung jelasake kanca sampeyan babagan makna
sel lan komponen apa sing dadi sel." Zahra uga
nerangake kanthi jelas lan banter.

Dodo lan Syamil katon sibuk maca buku pelajaran

biologi. "Piye Do. Kita ora sinau babar pisan." Syamil
katon resah nyawang bukune.
"Aku uga Mil. Sinau saiki rasane pelajaran sing mlebu
sirahku langsung mabur maneh. Ora ana sing macet."

"Siap siap isin kene." Dodo katon pasrah.

"Banjur giliran Dodo maju." jare Bu Yani. Dodo sing

krungu jenenge diceluk langsung gugup. "Ayo Do, ayo
maju. Presentasi ing ngarepe kanca-kancamu."

"Nanging Bu, Dodo ora apik presentasi." dodo

nyingkiri.

"Nganggo basamu dhewe Do. Sing penting ibu lan

kanca-kancamu ngerti apa sing dijlentrehake." Dodo
maju.

"Dodo, tulung jelasake neng kanca kancamu babagan

sel."

Dodo garuk-garuk sirahe sing ora gatel. Kringet atis

wiwit njeblug ing raine. Dheweke mung ngadeg gelisah.
Ora ana tembung sing metu saka cangkeme.

"Kok meneng wae, Do? Wis sinau?" pitakone Bu Yani.

“Ehm... em... satemene aku durung sinau, Bu”. jawabe

Dodo pasrah. Dheweke nundukake sirahe, ora wani
nyawang Bu Yani.
Bu Yani nyengir. “Bocah-bocah, coba mangerti pituture
Ibu, kowe dadi murid, tugasmu sinau, aja nganti
mbuwang-mbuwang wektumu kanggo perkara sing ora
ana gunane. Delengen ing kana, bocah-bocah akeh sing
ora begja kaya kowe. Kepeksa putus sekolah. lan dipeksa
kerja karo wong tuwane. Sampeyan kudu ngucapke
matur nuwun, wong tuwa isih bisa ngirim sampeyan
menyang sekolah menengah. Gunakake kesempatan
sampeyan ing sekolah iki uga bisa. Tandur ing ati
sampeyan seneng maca buku. Mikirake buku kaya telpon
seluler. Yen ora diwaca kanggo sedina rumangsa
bingung. Sengaja aku ora gawe tes tulis, amarga aku
ngerti yen budaya nyonto wis mlebu ing awakmu. Iki
bisa dikurangi yen saka njero sampeyan ngerti bebaya
mbeling. Coba percaya karo kabisaan sampeyan.
Pangowahan diwiwiti karo awake dhewe. Ayo, tangi,
mbuwang pikiran sing ala. Lebokake energi positif ing
otak sampeyan." Bocah-bocah ing kelas padha manthuk
lan ngrungokake pituture Bu Yani. "Dodo bisa lungguh.
Muga-muga wae minggu ngarep bakal ana perubahan
sampeyan."

"Nggih, Bu. Matur suwun."

Wonten ing tes biologi menika Bu Yani nyumurupi

kathahipun ingkang boten nguwasani materi. Dheweke
sedhih, ternyata nuwuhake semangat kanggo sinau ing
siswa mbutuhake kerja keras. Nanging, alon-alon
pangowahan siswa kudu ana. Dheweke bakal nyoba sing
paling apik kanggo ngajari lan menehi conto sing apik.

Ya, ing tengah warta yen ana akeh guru sing ora sopan,
dheweke nggawe sedhih. Dheweke ora ngerti kepiye
masa depan generasi bangsa yen guru minangka
pendhidhik ora bisa menehi conto lan moral sing apik
kanggo siswa.
Owah-owahane kudu ditindakake dening Bu Yani
dhisik. Dheweke ora bakal mrentah wong liya. Dheweke
bakal menehi conto babagan guru sing kudu dadi refleksi
bocah. Dudu dhuwit sing dadi tujuan utama dheweke
mulang. Ora, ora babar pisan. Nanging, pengabdian lan
tulus ing pendhidhikan kanggo nglairake generasi sing
migunani kanggo Bangsa lan Negara minangka tujuan
utama.