Zróżnicowanie ról i statusu grup i jednostki

Często w grupach zauważamy odmienne zdania i poglądy ludzi ale też

dominacje i przywództwo w grupie . Dobrze to widać w badaniu
Slatera(1955) obserwował on przebieg kolejach sesji rozwiązywania
problemów u udziałem 20 grup , korzystając z analizy procesów
interakcji Balesa. Dodatkowo uzyskał od badanych informacje kto w
grupie miał najlepsze pomysły i kto dobrze prowadził przywódco w grupie
i jaka osoba była najbardziej lubiana. Na tej podstawie możemy
stwierdzić ,że nie wszystkie role które podejmują różni członkowie są
wartościowe i nie wszyscy mają taką moc aby kontrolować i wywierać
wpływ na innych. Szacunek i sympatia dla każdego z członków grupy
jest zróżnicowana. Członkowie grupy pójdą za tą osobą która wydaje się
sympatyczna , miła ,pomocna ale ma w tym ukryty cel aby zdobyć
przywództwo w grupie aby inny się nie zorientowali. Takie stwierdzenie
zauważył Bales oraz Sherif w (1964roku) .Stwierdzili oni ,że „wysoki
status pociąga za sobą skłonność do przedstawiania pomysłów i
inicjowania czynności podejmowanych przez resztę grupy. Po drugie,
status implikuje jakiś prestiż grupowy- pozytywną ocenę czy wysoką
pozycję w grupie pośród wielu autorów takie stanowisko zajął
Homans(1950).Ważnym aspektem struktury grupy jest sieć
komunikacyjna .Sieci silnie scentralizowane mogą być bardzie
skuteczne przy rozwiązywaniu prostych problemów zawierających
nieskomplikowaną informacje .Ale przy złożonych problemach
skutecznie pomogą systemy zdecentralizowane.
Emocje w grupie zadaniowej
Emocje są złożonymi zjawiskami psychicznymi. Emocje pojawiają sią
się przez całe życie w psychice pobudzając nasze zachowania w
różnych sytuacjach. Emocje pozwalają nam być indywidualną jednostką
poprzez nasze zachowanie i działania i są różne od zachowań drugiego
człowieka. W psychologii coraz częściej jest akceptowana następująca
definicja emocji” emocja jest złożonym zespołem zmian cielesnych i
psychicznych obejmujących pobudzenie fizjologiczne, uczucia ,procesy
poznawcze i reakcje behawioralne wykonane w odpowiedzi na sytuację,
spostrzegają jako ważna dla tej osoby (Zimbardo 1999 str. 473.) Emocja
jest nagłym zakłócającym stanem przebiegającej w sytuacji
psychologicznej w której Young określa to jako efektem jakieś interakcji.
John Waston wskazuje ,że są trzy podstawowe rodzaje emocji które
człowiek naturalnie wykorzystuje w życiu codziennym gniew, lęk(strach) i
miłość. Często te cechy pojawiają się w reakcji grupowych ,które później
sprawiają konflikty a członkowie grupy nie potrafią porozumieć się z
resztą grupy .C.Luzt (Luzt 1992, Lupton 1998) str. 16 opisuje emocje
jako” kulturowo tworzące oceny to znaczy jako aspekty kulturowo
uwarunkowanego systemu znaczeń, którym ludzie się posługują chcąc
rozumień sytuację w której się znajdują.” Emocje jednak są dynamiczne
zmieniają się w różnych sytuacjach w których się znajdujemy i często
nie umiemy się odnaleźć w tej sytuacji i nad nimi zapanować i ponosimy
porażkę w naszej psychice, ale są też takie osoby które panują nad
swoim uczuciami ale nie pokazują ich na zewnątrz. Na przykład według
T.Scheffa duma i uprzedzenie są „podstawowymi społecznymi
emocjami” ponieważ stają się wyraźnymi i automatycznymi cielesnymi
sygnałami stosunku danej osoby do innych.” Można powiedzieć ,że to są
instynktowne sygnały, które informują o stanie więzi społecznej - duma
jest sygnałem nienaruszonej więzi, wstyd jest sygnałem zerwanej bądź
zagrożonej więzi(za:Lupton 1998, str.18-19).
Strukturalne aspekty grup
Niektóre aspekty życia grup cechuje się stałością . Sherif i Sherif (1960
150s) zdefiniowali strukturę grupy jako” współzależną sieć ról i statusów
w hierarchii” zgodnie z tą definicją Główną różnicą miedzy rolą i
statusem tkwi w wartości .Różne role w grupie mogą być równie
wartościowe natomiast różne pozycje statusu mogą być wartościowane
inaczej .Członkowie grupy mogą mieć inne zdania które czasami
doprowadzają do konfliktu. Często w grupach są jednostki które mają
odmienne oczekiwania na tym właśnie polega zróżnicowanie grup.
Jednak często w grupach nie są zarysowane linie podział to stwierdza
Sherif i współpracownicy stwierdzili takie samo zróżnicowanie ról w
grupach chłopców w uczestniczących w obozach letnich. Po zaledwie
dwóch , trzech dniach osoby nieznające się wypracował wyraźnie
struktury, przydzielając struktury różnych chłopców.

Fazy rozwoju grupy ( dynamika grupy)

Faza III
W grupie zaczyna rozwijać się współpraca. Pojawia się wysoki poziom
zaufania i spójność grupy, otwarta komunikacja i elastyczność w
działaniu. Członkowie grupy podejmują część zadań lidera. Grupa staje
się samodzielna i gotowa do podejmowania trudnych problemów. Jest
swobodny przepływ informacji zwrotnych oraz atmosfera wsparcia dla
poszczególnych członków. Wzrasta motywacja i zaangażowanie w
wykonywane zadania.
Faza IV
Następuje otwarte wyrażanie uczuć, szeroki wachlarz branych pod
uwagę opcji rozwiązań. Metodyczne procedury pracy, styl kierowania
sprzyjający pracy zespołu, członkowie zespołu są elastyczni, a grupa
szanuje i docenia ich jednostkowy wkład i odpowiedzialność za zadania.
Na końcowym etapie grupa nie jest już zaczynają mniej intensywnie
angażować się w pracę przewidując jej koniec i koniec funkcjonowania
grupy.
Faza V
Następuje bez względu na to jak pracuje dana grupa. Ma dwa oblicza:
-pokazanie ludziom jak zdobyte umiejętności, sprawności mogą przydać
się w życiu,
-sprawdzenie z czym ludzie wychodzą z warsztatu, treningu,
konfrontacja z oczekiwaniami i celami.