W epoce średniowiecza religia nie tylko była najważniejszym fundamentem życia
ludzkości, ale także powodem wielu zmian w różnych aspektach. To wszystko doprowadziło do wielu ciekawych, jak i intrygujących zjawisk kulturowych, głównie w spektrum magii, wiary oraz nauki. Opierano na niej każdy aspekt swojego istnienia, a przede wszystkim nadzieje oraz poczucie bezpieczeństwa. Chrześcijaństwo od momentu stania się legalną, jak i oficjalną religią państwa doprowadziła do szeregu zmian w życiu ludzkości średniowiecza. Poczynając od wzrostu liczby wyznawców oraz zwrotu budynków i gruntów kościelnych gminom chrześcijańskim do kompletnej przemiany klasztorów, jak i zakonów. Odrębne życie społeczne, jakie narodziło się w smaowystarczalnych klasztorach praktykowało dobrowolne wyrzeczenie się pewnych dóbr, wartości i aktywności życiowych w celu osiągnięcia świętości. Do minimum ograniczano dla przykładu kąpiele i troskę o higienę, ponieważ, uchodziło to bowiem za zniewieściałość bożą. Panująca zasada Ora et labora (łac. módl się i pracuj) sprawiła, że każdy z mnichów musiał przeznaczyć tyle czasu, ile tylko był w stanie na prace. Wszystkie te zachowania powstałyby pragnienie o życiu w duchu wiary mogło się urzeczywistnić. Kościół, ku niezadowoleniu niektórych wierzących, zaczął ingerować w życie polityczne, chodź niegdyś w ogóle w nie nie ingerował. Z łatwością można było dostrzec, jak zyskuje na niezliczonej władzy i wzbogaca się. Ogromnie na umocnienie siły kościoła wpłynęli biskupi oraz ważność, jaką zyskali. Nie obowiązywały ich podatki, otoczeni byli immunitetem, a przede wszystkim byli ludźmi morału i obrońcami ludu. Zaczęli nawiązywać układy, skupiali się na funkcjach świeckich, przy czym oddalali się od powinności kościelnych. Ze względu na miejsce, jakie zdobyli biskupi, katedry zyskały miano wyjątkowych. Nazywane statkami dryfującymi po niebie, wielkimi duchowymi pomieszczeniami, w których można zaznać boskości oraz kontakty z drugą stroną. Atmosfera wewnątrz jej przywracała sens jedności, harmonii oraz w niektórych wypadkach nawet tożsamość osobową. Wciąż narastająca władza kościoła była widziana przez społeczeństwo i chęć powrotu do pierwotnego, ubogiego kościoła pojawiła się, to dalej wyznawcy wiernie trzymali religi. Każda zewnętrzna forma religii, wyzwanie czegokolwiek poza obrębami kościołów było nieakceptowalne i poganianie. Do życia wkroczyły nawet narzucone święta, których celem było oddanie poczucia wolności. Najlepszym przykładem jest ówczesny karnawał, którego celem było nieograniczone grzeszenie i oddanie upustu emocjom, z którego korzystali nawet mnisi. Podsumowując w późniejszym okresie, religia stała się zjawiskiem masowym, występującym w każdym aspekcie życia społecznego, regulowała jego rytm. Kościoły, dwory stawały się miejscem spotkań ludzi. Głównym tematem rozmów, odniesieniem, jak i podporządkowaniem.