ANG FILIPINO BILANG

WIKANG PAMBANSA,
WIKA NG BAYAN AT WIKA
NG PANANALIKSIK
 Ang pagsibol ng Wikang Pambansa
 Naitala na sa mga aklat pangkolehiyo (San Juan, et al., 2010; Carpio et. al.,
2010 at Garcia, et al., 2010); na umusbong mula sa karanasan ni dating
Pang. Manuel Quezon ang ideya sa pagkakaroon ng Wikang Pambansa at
pagsilang ng Surian ng Wikang Pambansa upang mgsagawa ng pag-aaral at
iba pang tungkulin kaugnay sa wika.
 1935 -binigyang-turing ng Kongreso ang hakbang sa pagpapaunlad at
pagpapatibay ng wika sa Pilipinas.
 1937 –inilathala ang “The Language Problem in the Philippines” isang
pananaliksik na lumabas ang wikang tagalog.
 1930 –pinangunahan ni Trinidad Rojo ang pananaliksik na nagtapos sa
University of Washington.
 Sa brosyur na “Madalas Itanong Hinggil sa Wikang Pambansa” na inilathala at ipinamahagi ng
Komisyon sa Wikang Filipino, sinasabing naitala sa pananaliksik ni Rojo ang mga dahilan sa
pagkakapili sa Tagalog bilang batayan ng Wikang Pambansa:
1. Surveys shows that Tagalog enjoys advantages, like in number of books and periodicals, over
its two principal rivals Iloko and Bisaya
2. Tagalog has the most highly developed literature of all diaclects
3. Lingguistically, as well as geographically, Tagalog occupies and intermediate position among all
dialects of the Islands
4. Tagalog combines all tha factors enumerated by Otto Jesperson which are conductive to the
unification od dialects, like efficient communication which promote mobility of population
and ideas, religious festivals and games which occasion great gatherings, well developed
literature of nationwide fame conscription of soldiers, strong national government, and the
rise of great towns for centralized industrial and commercial activities.
➢ 1940 –naitakda ang wikang Pambansa na isa sa opisyal na wika ng bansa sa bisa ng
Commonwealth Act 570.
➢ 1942 –noong panahon ng Hapon, inihayag ng Komisyong Tagapagpagganap ng Pilipinas
(Philippine Executive Commission) ang Ordinansa ng Militar Blg 13 na nagtakda na Nihonggo at
Tagalog ang maging opisyal na wika sa buong kapuluan.
 1959- napawalang bisa ito sa panahon ng Amerikano at sa Kautusang Pangkagawaran blg.7
na nilagdaan ni Jose Romero, kalihim ng Edukasyon. Pilipino ang tawag kapag tinukoy ay
Wikang Pambansa.
 Konstitusyon ng 1973 –Itinalaga ng Pambansang Asemblea ang hakbang tungo sa pagpapa-
unlad ng at pormal na adaptasyon ng wikang Pambansa na makikilalang Filipino.
 Konstitusyon ng 1987 –kinilala na ang Filipino bilang umiiral na Wikang Pambansa. Taong
2013, sa bisa ng Kapasiyahan Blg. 13-05 ng KWF, binigyang depinisyon ang Filipino:
(Filipino ay ang katutubong wika na ginamit sa buong Pilipinas bilang wika ng
komunikasyon sa isa’t isa ng mga pangkating katutubo. Ito ay dumadanas ng paglinang at
pagpapayaman sa pamamagitan ng mga panghihiram sa katutubong wika at di katutubong
wika. Sa pagbabago ng paggamit sa pasulat, pasalita, pahayag ,pangkating panlipunan at
pampolitika sa loob at labas ng kapuluan, at paksain at disiplinang akademiko.
Ang Hamon ng Mother-Tongue-Based
Multilinggual
➢ Dr. Ricardo Ma. Duran Nolasco –habang nililinang at pinapaunlad ang Filipino, nang siya ay
naluklok na pansamantalang Punong Komisyoner ng KWF, naging direksyon ng ahensya ang
pagtangkilik sa multingguwalismo, katuwang ang Kongresista o Representatibo na si Kgg. at
Abogado Magtanggol Gunigundo ng Valenzuela.
➢ House Bill Blg. 3719 –humikayat na ipagamit ang unang wika ng mag-aaral bilang midyum ng
pagtuturo ay unang isinumete sa Senado noong 2008
➢ Ordinansa Blg.74 –ang Kagawaran ng Edukasyon at Isports sa pamamagitan nito ay nagtakda
ng pagsasainstitusyon na paggamit ng unang wika sa mga mag-aaral.
➢ Napakalaki ng nagging epekto ng pagsasakatuparan ng Mother Tongue Based Multilinggual
Education o MTB-MLE
➢ Sa isang tula ni Propesor Arlan Camba ng PUP, 2 tula ang sinipi na may kaugnayan sa isyu sa
muntik nang pagtanggal ng assignaturang Filipino sa kolehiyo.