Professional Documents
Culture Documents
02-Bearing Capacity
02-Bearing Capacity
« ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ »
7ο Εξ. ΠΟΛ-ΜΗΧ. ΕΜΠ - Ακαδ. Ετος 2005 - 06
ΔΙΑΛΕΞΗ 2
Φέρουσα Ικανότητα Επιφανειακών Θεμελιώσεων
10.03.2007
Pu
Καμπύλες τάσεων- s
παραμορφώσεων
του εδάφους
Γραμμική συμπεριφορά σ-ε του
εδάφους (ιδεατή)
Κρατυνόμενη συμπεριφορά σ-ε
Pu (χαλαρές άμμοι, μαλακές NC άργιλοι)
Pu
Χαλαρούμενη συμπεριφορά σ-ε
(πυκνές άμμοι, σκληρές ΟC άργιλοι)
Καμπύλες
φορτίου- Η μέγιστη τιμή Pu του φορτίου του πεδίλου, ή η
καθίζησης αντίστοιχη μέγιστη τιμή της πίεσης :
του πεδίλου
pu = Pu / A
ονομάζεται «φέρουσα ικανότητα»
Φέρουσα Ικανότητα Επιφανειακών Θεμελιώσεων (πεδίλων)
Μορφές αστοχίας επιφανειακών θεμελιώσεων
Pu
Pu
Pu
pu ≥ 4c
2. Οριακή ανάλυση «ανώτερου ορίου» :
Ροπές ως προς το κέντρο περιστροφής :
R
pu R ≤ (π R c ) R ⇒
2
pu ≤ 2 π c = 6.28 c
Συνεπώς : 4 c ≤ pu ≤ 5.52 c
3. Επίλυση Prandl :
3.1 Ανάλυση «κατώτερου ορίου»
(στατικώς αποδεκτή) :
Παραδοχή κατανομών τάσεων :
2c
πc (π+2)c
γωνία φ
γωνία 90+φ
1
pu = c N c + q N q + γ B N γ
2
Συντελεστές σχήματος :
1. Ορθογωνικά πέδιλα : 2. Κυκλικά πέδιλα :
B
sc = 1 + 0.3 sc = 1.3
L
sq = 1 sq = 1
B
sγ = 1 − 0.2 sγ = 0.6
L
1
pu = c N c + (q + γ D ) N q + γ B N γ
2
1 + sin φ
Nq = exp(π tan φ )
1 − sin φ
N c = (N q − 1)
1
tan φ
N γ = (N q − 1) tan (1.4 φ )
Φέρουσα Ικανότητα Επιφανειακών Θεμελιώσεων (πεδίλων)
Εφαρμογή : Λωριδωτό πέδιλο πλάτους (Β) σε βάθος (D) από την επιφάνεια, σε
έδαφος με c και φ, ειδικό βάρος (γ) και επιφόρτιση (q) :
1
Επίλυση Meyerhof (1963) : pu = c N c + (q + γ D ) N q + γ B N γ
2
1 + sin φ
N c = (N q − 1) N γ = (N q − 1) tan (1.4 φ )
1
Nq = exp(π tan φ )
1 − sin φ tan φ
Συντελεστές σχήματος :
B ⎛ φ⎞
sc = 1 + 0.2 K p όπου :K p = tan 2 ⎜ 45 + ⎟
L ⎝ 2⎠
B
Για φ >10ο : sq = sγ = 1 + 0.1 K p
L
Για φ=0 : sq = sγ = 1
Φέρουσα Ικανότητα Επιφανειακών Θεμελιώσεων (πεδίλων)
Γενίκευση Meyerhof (1963) για ορθογωνικά πέδιλα (διαστάσεων Β x L, L>B),
εδραζόμενα σε βάθος (D) και λοξή φόρτιση (γωνία θ ως προς την κατακόρυφο), σε
έδαφος με c και φ, ειδικό βάρος (γ) και επιφόρτιση (q) :
1
pu = c N c sc d c ic + (q + γ D ) N q sq d q iq + γ B N γ sγ d γ iγ
2
Συντελεστές βάθους (D) :
D ⎛ φ⎞
d c = 1 + 0.2 K p K p = tan 2 ⎜ 45 + ⎟
B ⎝ 2⎠
D
Για φ >10ο : d q = d γ = 1 + 0.1 K p
B
Για φ=0 : d q = dγ = 1
Συντελεστές λοξότητας της φόρτισης (θ) :
2
⎛ θ ⎞
ic = iq = ⎜1 − o ⎟
⎝ 90 ⎠
2
⎛ θ⎞
Για φ >10ο : iγ = ⎜⎜1 − ⎟⎟ Για φ=0 : iγ =0
⎝ φ⎠
Μέθοδος Τύπος
Prandl :
pu = c N c N c = 5.14
c≠0
Terzaghi : 1
c≠0,φ≠0,q≠0,γ≠0 pu = c N c + q N q + γ B N γ
2
Meyerhof : 1
c≠0,φ≠0,q≠0,γ≠0,D≠0
pu = c N c + (q + γ D ) N q + γ B N γ
2
q
Φέρουσα Ικανότητα Επιφανειακών Θεμελιώσεων (πεδίλων)
6. Μέθοδος κατά τον Ευρωκώδικα EC-7 (Παράρτημα D) και κατά το DIN 4017 :
• Για ορθογωνικά πέδιλα (διαστάσεων Β x L, L>B), εδραζόμενα σε βάθος (D), σε
έδαφος με c και φ, ειδικό βάρος (γ) και επιφόρτιση (q). Λοξότητα βάσης = α .
• Φόρτιση λοξή (γωνία θ ως προς την κατακόρυφο) και έκκεντρη (εκκεντρότητα «e»
ως προς το κέντρο του πεδίλου). Η λοξότητα και εκκεντρότητα μπορεί να είναι κατά
την διεύθυνση του πλάτους «Β» ή του μήκους «L» του πεδίλου (θΒ, θL, eB, eL).
Σημείο εφαρμογής
της φόρτισης
MB Pu
eB =
V
ML
eL =
V
Φέρουσα ικανότητα πεδίλου = pu
Υπολογισμός απομειωμένης (ενεργού) διατομής του πεδίλου :
A′ = L′B′ όπου : B′ = B − 2 eB και L′ = L − 2 eL
Κατακόρυφη και οριζόντια συνιστώσα Vu , Hu του οριακού φορτίου Pu :
Vu = pu B′ L′ H u = Vu tan θ Pu = Vu / cos θ
Pu
Μέθοδος κατά τον Ευρωκώδικα EC-7 (Παράρτημα D) και κατά το DIN 4017 :
Κυκλικά πέδιλα ακτίνας (R) : Υπολογισμός των μειωμένων διαστάσεων B΄ και L΄
ισοδύναμου ορθογωνικού πεδίλου κατά το American Petroleum Institute (API, 1987) :
M2
e2 =
V
Μειωμένο εμβαδόν Α΄ = (ABCD) :
L΄
⎡ ⎛ e ⎞⎤
A′ = π R 2 − 2 ⎢e2 R 2 − e22 + R 2 arcsin ⎜ 2 ⎟⎥
2R ⎣ ⎝ R ⎠⎦
Προσοχή : arcsin σε rad
R + e2
L′ = ( A′) B′ = A′ L′
R − e2
Μέθοδος κατά τον Ευρωκώδικα EC-7 (Παράρτημα D) και κατά το DIN 4017 :
pu = (π + 2 ) cu bc sc ic + (q + γ D )
bc = συντ. λοξότητας sc = συντ. σχήματος ic = συντ. απόκλισης της φόρτισης από την
βάσης πεδίλου πεδίλου κατακόρυφο (με δοκιμές ως προς Vu)
2α B′ 1⎛ V tan θ ⎞
bc = 1 − sc = 1 + 0.2 ic = ⎜1 + 1 − u ⎟
(π + 2) L′ 2 ⎜⎝ B′ L′ cu ⎟
⎠
Κατακόρυφη και οριζόντια συνιστώσα Vu , Hu του οριακού φορτίου Pu :
Vu = pu B′ L′
Pu = Vu / cos θ
H u = Vu tan θ
H u ≤ B′ L′ cu
Μέθοδος κατά τον Ευρωκώδικα EC-7 (Παράρτημα D) και κατά το DIN 4017 :
⎛ B⎞
pu = (π + 2 ) ⎜1 + 0.2 ⎟ cu + (q + γ D )
⎝ L⎠
Μέθοδος κατά τον Ευρωκώδικα EC-7 (Παράρτημα D) και κατά το DIN 4017 :
1 + sin φ
Nq = exp(π tan φ )
1 − sin φ
N c = (N q − 1)
1
tan φ
N γ = 2 (N q − 1) tan φ
Φέρουσα Ικανότητα Επιφανειακών Θεμελιώσεων (πεδίλων)
Μέθοδος κατά τον Ευρωκώδικα 7 (Παράρτημα D) και κατά το DIN 4017 :
2. Υπολογισμός της φέρουσας ικανότητας για στραγγισμένη φόρτιση (φ≠0) :
1
pu = c N c bc sc ic + (q + γ D ) N q bq sq iq + γ B′ N γ bγ sγ iγ
2
• Συντελεστές λοξότητας βάσης πεδίλου (κατά Vesic, 1975) :
Pu
bq = bγ = (1 − α tan φ )
2
bc = bq −
(1 − b )q
Για φ=0 : bc = 1 −
2α
N c tan φ (π + 2 )
• Συντελεστές σχήματος πεδίλου (κατά Vesic, 1975) :
B′
sq = 1 + sin φ
L′
sq N q − 1 B′
sc = Για φ=0 : sc = 1 + 0.2
Nq − 1 L′
B′
sγ = 1 − 0.3
L′
Μέθοδος κατά τον Ευρωκώδικα EC-7 (Παράρτημα D) και κατά το DIN 4017 :
2. Υπολογισμός της φέρουσας ικανότητας για στραγγισμένη φόρτιση (φ≠0) :
1
pu = c N c bc sc ic + (q + γ D ) N q bq sq iq + γ B′ N γ bγ sγ iγ
2
• Συντελεστές απόκλισης του φορτίου από την κατακόρυφο (γωνία θ) κατά EC-7 & Vesic, 1975):
Παρατήρηση : Οι συντελεστές απόκλισης κατά DIN 4017 δίνονται στο επόμενο φύλλο
m m +1
⎡ ⎤ ⎡ ⎤
⎢
iq = ⎢1 −
tan θ ⎥
⎥ ic = iq −
(
1 − iq ) ⎢
iγ = ⎢1 −
tan θ ⎥
⎥
⎢ 1+ B ′ L′ c ⎥ (
Nq − 1 ) ⎢ 1+ B ′ L′ c ⎥
⎢⎣ Vu tan φ ⎥⎦ ⎢⎣ Vu tan φ ⎥⎦
1⎛ V tan θ ⎞
Για φ Æ 0 : iγ = iq = 1 και : ic = ⎜1 + 1 − u
⎜
⎟
2⎝ B′ L′ cu ⎟⎠
2 + (B′ / L′) όταν το φορτίο Η δρά κατά την διεύθυνση
όπου : m = mB =
1 + (B′ / L′) του πλάτους Β’
2 + ( L′ / B ′ ) όταν το φορτίο Η δρά κατά την διεύθυνση
m = mL =
1 + (L′ / B′) του μήκους L’
3 3
⎡ ⎤ ⎡ ⎤
⎢ tan θ ⎥ ic = iq −
(1 − i )
q ⎢ tan θ ⎥
iq = ⎢1 − 0.7
⎢ 1+
B ′ L′ c
⎥
⎥ (N − 1)
q
iγ = ⎢1 −
⎢ 1+ B ′ L′ c
⎥
⎥
⎢⎣ Vu tan φ ⎥⎦ ⎢⎣ Vu tan φ ⎥⎦
Για φ Æ 0 :
1⎛ V tan θ ⎞
iγ = iq = 1 και : ic = ⎜1 + 1 − u ⎟
2 ⎜⎝ B′ L′ cu ⎟
⎠
N c = (N q − 1)
1
tan φ
N γ = 2 (N q − 1) tan φ
B sq N q − 1 B
sq = 1 + sin φ sc = sγ = 1 − 0.3
L Nq − 1 L
Φέρουσα Ικανότητα Επιφανειακών Θεμελιώσεων (πεδίλων)
Μέθοδος κατά τον Ευρωκώδικα 7 (Παράρτημα D) και κατά το DIN 4017 :
1
pu = c N c bc sc ic + (q + γ D ) N q bq sq iq + γ B′ N γ bγ sγ iγ
2
Συντελεστές λοξότητας βάσης πεδίλου : α = 0 ⇒ b = 1
Συντελεστές σχήματος πεδίλου : L = ∞ ⇒ s = 1
Συντελεστές απόκλισης του φορτίου από την κατακόρυφο : θ = 0 ⇒ i = 1
Επιφανειακή έδραση πεδίλου (D=0), μηδενική επιφόρτιση (q=0)
Εκκεντρότητα (e) : B′ = B − 2 e
1
pu ,e = c N c + γ (B − 2e ) N γ Vu ,e = pu ,e (B − 2e )
2
c 1⎛ e⎞
N c + ⎜1 − 2 ⎟ N γ
Vu ,e γB 2⎝ B⎠ ⎛ e⎞
Για έκκεντρη φόρτιση (e ≠ 0) : = ⎜1 − 2 ⎟
Vu ,0 c 1 ⎝ B⎠
N c + Nγ
γB 2
Φέρουσα Ικανότητα Επιφανειακών Θεμελιώσεων (πεδίλων)
Μέθοδος κατά τον Ευρωκώδικα 7 (Παράρτημα D) και κατά το DIN 4017 :
Παράδειγμα εφαρμογής : Εκκεντρη φόρτιση λωριδωτού πεδίλου
Υπολογισμός της φέρουσας ικανότητας για διάφορες τιμής της εκκεντρότητας (e)
c 1⎛ e⎞
N c + ⎜1 − 2 ⎟ N γ
Vu ,e γB 2⎝ B⎠ ⎛ e⎞
= ⎜1 − 2 ⎟
Vu ,0 c 1 ⎝ B⎠
N c + Nγ Για : φ = 35ο ⇒ Nc = 46.1 , Nγ = 45.2
γB 2
1
e/B = 1/6 c/γΒ=0
c/γΒ=0.25
0.8
c/γΒ=0.5
Vu,e / Vu,0
0.6
0.4
e/B = 1/3
0.2
0
0 0.1 0.2 0.3 0.4 0.5
e/B
1
pu = c N c bc sc ic g c + (q + γ D ) N q bq sq iq g q + γ B′ N γ bγ sγ iγ gγ
2
Συντελεστές κλίσης πρανούς ( gc , gq , qγ ) κατά Hansen :
Εάν L ≥ Lf : gc = gq = gγ = 1
5
⎛ L ⎞⎟⎛ 2 β ⎞ ⎛ 1⎛ L ⎞⎟ ⎞
Εάν L < Lf : ⎜
gc = 1 − 1 − g q = gγ = ⎜ 1 − ⎜ 1 − tan β ⎟
⎜ L ⎟⎜⎝ π + 2 ⎟⎠ ⎜ 2 ⎜ Lf ⎟
⎝ ⎠
⎟
⎝ f ⎠ ⎝ ⎠
Επιρροή του βάθους (d) του υδροφόρου ορίζοντα (κατά NAVFAC DM-7.2) :
1 Β
pu = c N c + (q + γ 1 D ) N q + γ 2 B N γ
2
γ1 = γ T εάν d>D
γ T d + γ sub (D − d )
γ1 = εάν d<D
D
γ 2 = γ sub + F (γ T − γ sub )
d/B=0.3
προσδιορισμός του do
d/do = 0.25
φ=38ο
pu*2 (π + 2) cu
=
pu*1 0.5γ 1 B N γ
Δομικά έργα 2 3*
Οδικές γέφυρες 2.5 * 3.5 *
Σιδηροδρομικές γέφυρες 3* 4*
Τοίχοι αντιστηρίξεως 1.3 1.5
Επιχώματα 1.5 2
* Για προσωρινά έργα, οι τιμές μπορούν να απομειωθούν κατά 25%, αλλά πάντοτε FS > 2
Έλεγχος επάρκειας επιφανειακών θεμελιώσεων
έναντι ολίσθησης στη βάση
Μέθοδος του συνολικού συντελεστή ασφαλείας (FS) :
Hu
( FS ) H ≤ H u H ≤
(FS )