நடுவு நிலைமை 12

குறள் 111:
தகுதி எனவொன்று நன்றே பகுதியால்
பாற்பட்டு ஒழுகப் பெறின்.

குறள் 112:
செப்பம் உடையவன் ஆக்கஞ் சிதைவின்றி
எச்சத்திற் கேமாப்பு உடைத்து.

குறள் 113:
நன்றே தரினும் நடுவிகந்தாம் ஆக்கத்தை
அன்றே யொழிய விடல்.

குறள் 114:
தக்கார் தகவிலர் என்பது அவரவர்
எச்சத்தாற் காணப்ப படும்.

குறள் 115:
கேடும் பெருக்கமும் இல்லல்ல நெஞ்சத்துக்
கோடாமை சான்றோர்க் கணி.

குறள் 116:
கெடுவல்யான் என்பது அறிகதன் நெஞ்சம்
நடுவொரீஇ அல்ல செயின்.

குறள் 117:
கெடுவாக வையாது உலகம் நடுவாக
நன்றிக்கண் தங்கியான் தாழ்வு.

குறள் 118:
சமன்செய்து சீர்தூக்குங் கோல்போல் அமைந்தொருபால்
கோடாமை சான்றோர்க் கணி.

குறள் 119:
சொற்கோட்டம் இல்லது செப்பம் ஒருதலையா
உட்கோட்டம் இன்மை பெறின்.

குறள் 120:
வாணிகம் செய்வார்க்கு வாணிகம் பேணிப்
பிறவும் தமபோல் செயின்.

ï´¾ G¬ô¬ñ 12

°øœ 111:
î°F âùªõ£¡Á ï¡«ø ð°Fò£™
ð£Ÿð†´ å¿èŠ ªðP¡.

°øœ 112:
ªêŠð‹ à¬ìòõ¡ Ý‚è… C¬îM¡P
â„êˆFŸ «èñ£Š¹ à¬ìˆ¶.

°øœ 113:
ï¡«ø îK‹ ï´Mè‰î£‹ ݂般î
Ü¡«ø ªò£Nò Mì™.

°øœ 114:
î‚裘 îèMô˜ â¡ð¶ Üõóõ˜
â„êˆî£Ÿ è£íŠð ð´‹.

°øœ 115:
«è´‹ ªð¼‚躋 Þ™ô™ô ªï…ꈶ‚
«è£ì£¬ñ ꣡«ø£˜‚ èE.

°øœ 116:
ªè´õ™ò£¡ â¡ð¶ ÜPèî¡ ªï…ê‹
ï´ªõ£gÞ Ü™ô ªêJ¡.

°øœ 117:
ªè´õ£è ¬õò£¶ àôè‹ ï´õ£è
ï¡P‚è‡ îƒAò£¡ ¾.

°øœ 118:
êñ¡ªêŒ¶ Y˜É‚°ƒ «è£™«ð£™ ܬñ‰ªî£¼ð£™
«è£ì£¬ñ ꣡«ø£˜‚ èE.

°øœ 119:
ªê£Ÿ«è£†ì‹ Þ™ô¶ ªêŠð‹ å¼î¬ôò£
à†«è£†ì‹ Þ¡¬ñ ªðP¡.

°øœ 120:
õ£Eè‹ ªêŒõ£˜‚° õ£Eè‹ «ðEŠ
Hø¾‹ îñ«ð£™ ªêJ¡.