UVOD U PRAVO EU

-Završni-

1. Lisabonski ugovor?
- Lisabonski ugovor (također Reformski ugovor ), pun Lisabonskog
ugovora o izmjenama i dopunama Ugovora o Evropskoj uniji i Ugovora
o osnivanju Evropske zajednice , međunarodni je ugovor potpisan
u Lisabonu 13. decembra 2007. u cilju rješavanja daljeg
institucionalnog funkcionisanja. Evropska unija . Lisabonski ugovor
nadopunjuje postojeće ugovore o Evropskoj uniji i Evropskoj zajednici,
a da ih ne zamjenjuje. Ugovor je stupio na snagu 1. decembra 2009.
godine , nakon procesa ratifikacije u svim državama članicama EU.
Lisabonskim ugovorom uvedena je i pravno obavezujuća Povelja o
ljudskim pravima Unije, Povelja o osnovnim pravima. Evropska unija
stiče međunarodni pravni subjektivitet na osnovu Lisabonskog
ugovora , koji je prethodno stekla na osnovu čl. 392 UEZ je imao
Evropsku zajednicu, koja nestaje Lisabonskim ugovorom kao pravni
subjekt, ali i općenito kao koncept u evropskim integracijama. EU
postaje subjekt međunarodnog prava, a na osnovu međunarodnog
prava može sticati prava i preuzimati obaveze.

2. Šengenski ugovor?
- Šengenski sporazum je 14. juna 1985. godine potpisalo pet evropskih
država: Belgija , Francuska , Njemačka , Luksemburg i Holandija . Ugov
or je potpisan na brodu "Princeza-Mari Astrid", na Mozelu , u
blizini Šengena , malog gradića u Luksemburgu . Prema Šengenskom
sporazumu, građani zemalja Evropske unije mogu se slobodno kretati
po drugim članicama (bez pasoša, lične karte). Šengenski sporazum je
konačno stupio na snagu 26. marta 1995. godine , a razlog odlaganja
bilo je ponovno ujedinjenje Njemačke. Belgija, Njemačka, Francuska,
 Luksemburg, Holandija i Portugal tog su dana ukinule granične
kontrole. Ugovor iz Amsterdama , koji je stupio na snagu 1999.
godine, integrirao je Šengenski sporazum u pravo Unije, što je
značajno doprinijelo slobodnom kretanju robe i ljudi, jednom od
najvažnijih principa zajedničkog unutrašnjeg tržišta. 
3. Uslovi za članstvo u EU?
- Bilo koja evropska država može podnijeti zahtjev za prijem u članstvo
EU ako poštuje principe slobode, demokratije, ljudskih prava i
osnovnih sloboda, kao i vladavinu zakona. Pridruživanje, međutim,
može uslijediti jedino ako država koja je podnijela zahtjev ispuni sve
kriterije pridruživanja, poznate kao Kriteriji iz Kopenhagena. Ti
kriteriji, koje je utvrdilo Evropsko vijeće u Kopenhagenu 1993. a
dopunilo Evropsko vijeće u Madridu 1995. godine su sljedeći:

o politički stabilne institucije koje garantiraju demokratiju, vladavinu

zakona, poštivanje ljudskih prava, te prava i zaštitu manjina;
o ekonomski funkcionalna tržišna ekonomija i kapaciteti koji su
sposobni da se izbore s konkurencijom i uslovima koji vladaju na
tržištu EU;
o sposobnost da se preuzmu obaveze koje proizilaze iz članstva,
uključujući posvećenost političkim, ekonomskim i monetarnim
ciljevima EU;
o usvajanje evropske pravne tečevine (acquis communautaire) i
njeno efikasno provođenje kroz odgovarajuće administrativne i
pravosudne strukture.

4. Nabrojati države članice EU (i potencijalne kandidate)?

- Države članice EU su:
1. Austrija
2. Belgija
3. Bugarska
4. Kipar
5. Češka Republika
6. Danska
7. Estonija
8. Finska
9. Francuska
10.Grčka
 11.Hrvatska
12.Ireland
13.Italija
14.Latvija
15.Litvanija
16.Luksemburg
17.Mađarska
18.Malta
19.Holandija
20.Njemačka
21.Poljska
22.Portugal
23.Rumunija
24.Slovačka
25.Slovenija
26.Španija
27.Švedska.
- Potencijalni kandidati
 Bosna i Hercegovina – zahtjev podnesen u veljači 2016
 Kosovo* – Sporazum o stabilizaciji i pridruživanju stupio je na
snagu u travnju 2016.

5. Pristupni pregovori sa EU?

- Prvi je korak da zemlja ispunjava kriterije za pristupanje. Ti su kriteriji
utvrđeni na sastanku Europskog vijeća u Kopenhagenu 1993. i često
se nazivaju „kriteriji iz Kopenhagena”.
Kriterijima iz Kopenhagena utvrđuju se demokratski, gospodarski i
politički uvjeti za zemlje koje žele pristupiti EU-u:

- stabilne institucije koje jamče demokraciju, vladavinu prava, ljudska

prava te poštovanje i zaštitu manjina
- funkcionalno tržišno gospodarstvo i sposobnost držanja koraka s
tržišnim natjecanjem i tržišnim silama u EU-u
- sposobnost preuzimanja obveza članstva i njihove učinkovite
provedbe, između ostalog poštovanje ciljeva političke, ekonomske i
monetarne unije
 - Europska unija temelji se na vladavini prava. To znači da se svako
njezino djelovanje temelji na ugovorima koje su dobrovoljno i
demokratski odobrile sve države članice EU-a. Na primjer, ako neko
područje politike nije navedeno u ugovoru, Komisija ne može
predložiti zakonodavni akt u tom području. Ugovor je obvezujući
sporazum među državama članicama EU-a. U njemu su utvrđeni ciljevi
EU-a, pravila za institucije EU-a, postupak odlučivanja te odnosi
između EU-a i njegovih država članica. Ugovori se izmjenjuju kako bi
EU postao učinkovitiji i transparentniji, radi pripreme za pristupanje
novih država članica te uvođenja novih područja suradnje, poput
jedinstvene valute. Prema ugovorima, institucije EU-a donose
zakonodavne akte, koje zatim provode države članice.

6. Mini Šengen?
- Otvoreni Balkan je ekonomska i politička zona tri države članice na
Balkanu, uključujući Albaniju, Sjevernu Makedoniju i Srbiju. Zona ima
ukupnu površinu od 131.935 km² i procijenjeno ukupno stanovništvo
od skoro 12 miliona. Službeni jezici su albanski, makedonski i srpski.

1- Gdje je potpisan ugovor o Europskoj uniji iz 1992. godine?

a) U Parizu
b) U Maastrichtu
c) U Berlinu
d) U Luxemburgu

2- Hrvatska je koja članica EU?

a) 25
b) 26
c) 28
d) 27

3- Koja od navedenih zemalja nije država osnivač EU?

a) Italija
b) Njemačka
c) Francuska
d) Velika Britanija
4- Koje je godine Slovenija postala članica EU?
a) 2005
b) 2004
c) 2007
d) 2009

5- Koje dvije države su pretposljednje ušle u sastav EU?

a) Španjolska i Portugal
b) Irska i Danska
c) Rumunjska i Bugarska
d) Slovenija i Češka

6- Koja od navedenih država nije članica EU?

a) Litva
b) Malta
c) Mađarska
d) Island

7- Koja zemlja nije prihvatila zajedničku valutu euro?

a) Nizozemska
b) Švedska
c) Estonija
d) Slovačka

1. Institucije EU.
 Evropski parlament,
 Vijeće,
 Evropska komisija,
 Evropsko vijeće,
 Sud pravde Evropske unije,
 Evropska centralna banka,
 Revizorski sud.
 2. Osnivacki ugovori
Eu je, bez obZira na svoje osobenosti, oSnovana kao i ostale medunarodne
organizacije posebnim medunarodnim ugovorima, Koji se uobičajeno
nazivaju Osnivacki ugovori. Osnivačkim ugovorima su uredena osnovna
pitanja nastanka i rada ovih zajednica i u tom smislu, uspostavljen je
Svojevrstan ustavni okvir njihovog postojanja. EVropska unija u ovom
trenutku se zasniva na dva Ugovora koJi imaju jednaku vaznost ugovora o
evropskoj uniji i Ugovora o funkcioniranju Evropske unije, te Ugovora o
Evropskoj zajednici za atomsku energiju. Ovi Ugovori regulišu unutrašnje
ustrojstvo EU, njen odnos prema drzavama Clanicama, meaunarodnim
otganizacijama i trecim drzavama. Osnivački ugovori po svojoj formi Spadaju
u medunarodne ugovore, po svom statusu i funkciji oni su ustavni.
osnivački ugovori (Ugovor o Evropskoj uniji (UEU), Ugovor o
funkcioniranju Evropske unije (UFEU), Povelja o temeljnim pravima
Evropske unije, Ugovor o Evropskoj zajednici za atomsku energiju)
medunarodni sporazumi Evropske unije,
opća pravna nnačela.

3. Izvori prava eu
 Izvori prava Unije;
a)Primarno pravo
b)Sekundarno pravo
c)Opća pravna načela i presude Suda EU
d)Međunarodni ugovori s državama nečlanicama

4. Sud pravde

5. Lisabonski Ugovor
Lisabonski ugovor (također i Reformski ugovor), punim
9nazivom Ugovor iz Lisabona o izmjenama i dopunama  Ugovora o
Europskoj uniji  i  Ugovora o osnivanju Europske zajednice, međunarodni je
ugovor koji je potpisan u Lisabonu 13. Decembra 2007. godine s
ciljem rješavanja pitanja daljnjeg institucionalnog
funkcioniranja Europske unije. Lisabonski ugovor dopunjuje
postojeće ugovore o Europskoj uniji i Europskoj zajednici, ne
zamjenjujući ih. Ugovor je stupio na snagu 1. Decembra 2009.,
nakon što je prošao proces ratifikacije u svim državama članicama
EU.