Stan wojenny w Polsce

13 grudnia 1981 – tego dnia wprowadzono stan wojenny w Polsce. Decyzję o nim ogłosił gen.
Wojciech Jaruzelski. Jego przemówienie było wielokrotnie powtarzane w telewizji.

Sytuacja gospodarcza Polski zmieniała się dramatycznie w ciągu kilku miesięcy. Został
wprowadzony system kartkowy na niemal wszystkie produkty spożywcze oraz wiele innych rzeczy do
codziennego użytku. Władzę w państwie przejęła Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego (WRON),
której przewodniczył generał Jeruzelski. Kryzys gospodarczy był jedną z przyczyn stanu wojennego,
innymi przyczynami było powstanie NSZZ „Solidarność”, przejęcie władzy w PZPR przez gen.
Jaruzelskiego i naciski ZSRS.

Skutkami wprowadzenia stanu wojennego było uwięzienie opozycjonistów, ograniczenie

praw obywatelskich i przemoc wojska i milicji wobec społeczeństwa.

Władza wystawiła na ulicę wojsko przeciwko społeczeństwu. Rozwiązywali oni problemy z

ludnością - nie rozmowami, a bronią. Aresztowano opozycjonistów do obozów zwanych ośrodkami
odosobnienia, zamknięto blisko 10 tyś. osób. Ogłoszenie stanu wojennego całkowicie zaskoczyło
działaczy „Solidarności”, dlatego nie zdążyli rozpocząć planowanego strajku generalnego.
Wstrzymano protesty w kraju, jednak opór części społeczeństwa nie osłabł. Po paru miesiącach
trwania stanu wojennego społeczeństwo zniechęciło się do działań politycznych.

Wprowadzenie stanu wojennego wywołało dyplomatyczne protesty państw zachodnich. Nie

podjęły one bardziej zdecydowanych działań z obawy przed zbrojną interwencją ZSRS w Polsce.
Wspierały konspiracyjną działalność „Solidarności”.

Poza „Solidarnością” walczącą z komunizmem były także Stany Zjednoczone, które nałożyły
na Polskę sankcje gospodarcze, potęgując jeszcze kryzys ekonomiczny. Jednocześnie zachodnie
organizacje charytatywne przekazywały głównie za pośrednictwem instytucji kościelnych wiele darów
dla potrzebujących.

Stan wojenny został oficjalnie zniesiony 22 lipca 1983 r. Władze przedstawiały to jako dowód
na normalizację sytuacji w kraju. Mimo to osłabiona „Solidarność” dalej musiała działać w podziemiu
z powodu represji. Całkiem zmieniło się życie mieszkańców. Poprawiła się sytuacja gospodarcza i
finansowa w państwie. Przestał panować terror i strach wśród ludności polskiej