Professional Documents
Culture Documents
Sarvarth Chintamani Text
Sarvarth Chintamani Text
विषय. = शोक.
ग्रदोकीञ्शशि __ चन चन्न चन न्व त ~ प
प्रहकीभूटिकोणसाकि ... कन == वनन ज ० ३
साशियकिदिनरात्रिवख्डपचयस्यान च च ० ~ च
रादियेकिरेय ..“ श्न = च ० ० = पपु
वेशशिष्यानतयाचक्राद्धषदि^ "= ~ ० न "न च
अरोकीजाति न ० न ० ~ ~ ५७
ग्रदहमयश्चरोरकथन ५ 9 स भ ६ „~ ५८
अदकेषयोयनाम नण 1. क 9९ “ ०५९
यरदोकिवर्णाकारादिननान “= "न < श 4
अहीकीजाविं ..“ ० क" ~ध इ" 5 "०.42
ग्रदाकेरंगदेचतादिद्ा _ न न -ब = `८ ष्
अदोकीशमपापधातुखीषुखषादिषंज्ञा शकः , 3, अन „9 ७
ग्रदाकेस्थान् ० न्न ` ० १० = न ७९
प्रदकिवख्े ~ = = न चक "न = ८०
अदाकेधातु ..“* र ० १ = ..„ ८२
अदोकेच्छढ 94 न "८ ग , द
9 र्स आर फर्पाक्फाक ०८० ०५० ५०७ भः .. ८५
* धातुस्वामितातथाधातुपूादि =^ न ^ = ९
» ऊरध्वादिषष्टि 9 ^; ५ २3५ ५ ९१
भ्रावोप्रदष्टि -नन न्न" च न भ ०००९. द१
१ स्ित्रादि +र ८०९ 2 ००५ {६ = ९३
» तारकार्मैत्री न ० नन न ~ ^ ९
४ ५५ ड ००९ ००९ = म .“ ९९
* क्ारोदाचरोह .*. ०० ०७० ०००० 5४ = ११४
भ्राणपदतथागुद्धिक बड ४ ल 5४ न ० ११५
ग्रहीपायकदिसंक्ता _** ०० ००० ०० ०० ०, १२०
१ स्थ्नेत्तिपाचकादि वृ ~+ = = „= ११२
पाचकोके छबुभित्र न, ^ ४ 4 १३५
* फदक्यने ० ००० दः न ०६ .. १२७
शरिकट्षस्यष्टविधि _ -- =" ~ च == "१३५
दनकेडाभाश्चुभदेनेकाकम ... „ ब ~ ... २३६
लग्रफलाव्चाराऽध्यायः २.
थकारकीमतिह्ता 4 ~ 4 ~ 4 +
स्वामान्यभावटभाद्ुभ "०४ ०० ५७४ ०० ५० ०० न
कमौजीषिकाकयन ०६५ 0 1
भावनाश्षकयोग न" मः ` {क = = १८
मूत्पुयोग ०० ०० 8 धि ०० ५, १९
श्यनभावयोग _,, ५०४ ( ९०५ स ५ २०
देतीयभावषंबपियोग .-- ° वण, 9 + 2४
समाव न न "न ~ न न = ७
=
पचमभाषघकट -* ००० ००५ ०० ००८ ध: र. 3
टटभाभावकरूट *** ० ॥ न ०० ०० == >े९
सर्वायीनिन्तामणिविषयाहकमणगिका 1 (३)
` दिष्य, श्ये. पृष
खत्तमभाप्फटो ०० ० § 3 „4 १ २५०३० ४
[7 धि ००७ ५० ०० १ ]
भष्टमभाधफट
0 ० ५० स र) 0 २१
॥ ० (व 9६ ४०९. 1
{वषर ५, ००
रक्राद्शभावकफद क । (व ५ 2 +. "` ३४ र
ञ्ययभावकख ०, ५ ५० = देष ४४
शदमित्राष्ठिजन्यफल १० 5, 4. 26 ॐ
आघानखग्रकेजन्भलग्न क = शे
वन्यापुन्नमन्म ध “न 9 - 9 ॐ
दंदाकतिजन्म = ० न ०१० ० ०० == ४१ 7]
प्रभन्छरजरमः ०८ ५०० ००७७ ०० 9 २ ५०, ४२ ४५
मादोत्पत्रखर्पनाल्वेरितादिोग „न न न न =+ पदे #।
पशनपुंषफचतुप्पदैजन्मयोग - ^ "~ .. = ४९ ४६
पिथोकिजन्मयोग स 9 चा, न क. 1
पद्जन्मपोग ,,., ४ ५१ अ व, ०० धद ॥
नपुसखकमन्भयोग् ०० ०० 2 4 ` नि `1 १
६ नणुंकयोग = ५०८ ५ ० न +
छस्फारहीनेयोग ,,, ७ अ ०० ०९० ४७
दिद्ासगहनीचणदजन्मयोग व 1 ^ 3 १
ए्रदद्धासनैणप ८ भ ध अ 5 इ भ
उषःसरक न ^क , कनः + = क, +
उपातिकाकीजाति = ० च्म व चन च ४८
छतिकागुदमदीपविख्यार ,, प १ अ" 1
सम्रभरारषिचार "० ४
देदसोख्यपोग ... ० ०९ द ४९
(ॐ ४ इ. र ४ %
गीनिरेगीधोग ० 84 ८9 = #॥
दुबद्ादियोग उर व ०० ५ ० ४
रोरभीतियोग ४ ००० ००९ ००७ ००१ \॥
सोव्रणीयोग 01 ००१ ०० ५७४ ००४ ५५५
देदकृशत्षयोगं भ्न क्म 4७ मल ५ 1
-शरीरस्थूकयोग 0 ` श र ५९
पिशन्यवाधायोग ००५ ०० ५७ ००९, ५०७ #॥
खंचटनयोग १०५ ध न व पर्
परदेशर्मभाग्योद्ययोग ^ ध ज. ॥।
स्वदेदामेभ्पोद्यय्देग *०= ०८ ॥` | ४
-अद्यादिमरणात्िसुष्योम... = ०७
आदिरमस्ुखीयोग ० ५० ० र
मध्यावर्वासुरीयोग = चनन ननन नन = ० ५३
-खीपुत्रादिखःखमभ्यतावस्यासदल् = = ०० = ९९ ध
सत्कीरियोग न ` 0 "4 "9 + ०१९३ 2
दभ्कीतिषोग "म, न = (3 ` ~ ००८ १०३ 4
(४) स्वा्थचिन्तामणिविषयातुक्रमणिका ।
पय
पू्वाधपार्धदःखयोग .<
सदट्भाग्यादियोग र
रेन्धयेखदितदीष्यायुयोग
परमायुयोम ० ०
युगवादिभायु “= °
खखमिखनेक्षीभवस्या = ***
तृतीयोध्यायः
धनभावमेसूपभादिकाविचार
अस्थिर्भगयीग म
नैवनाशपोग ००
कटम्बरसकयोग धर्ष
खप्यखेश्माजीवनाभाययोम
जयोग व
जनाधीशमोग ती
सुभ्रुखयोग „=
दुसखयोग ,.“
वकषट्योग +
मूक 9 ग ा ) योग ५
जदयोम
ज्योतिषल्योग «न ०५,
गणितक्षयोग न
न्यायश्याख्चक्ञयोग ०००
व्याक्रणत्यौग ००७
वेदान्तज्ञयोग १०
पटूशास््क्नयोग ०००
उपदाषकयोग ः
वेदक्षयोग ७५७ ०७४
धनङभियोग .. ००७
बाट्यावष्यामधनरङभियोग
निधिभादिकाभवोग
अपनेपसक्रप्रसेधनखाभ
धनागम्रकीभवस्या ५०७
श्रादृधनयपोम ... ००१
अनेक्भकास्धनदधाभयोग
मावाभादिखेधनयोग ^^
पुत्रखेधनयोग „८ ००
पिताद्धेधनयोग ६०
धननाशक्ेकारण =
राजर्दटसेधनश्य 3७
चोराप्रिराजासरेधननाशयोग
धनदीनयोग नन ००
सवौर्चिन्तामणिषिषयादुकमगिका । (५)
भिवय. पठ.
सषुनायेयोग ,० > ~= €$ ६८
खद्योपमीपोग ... ५६ ~ ८९ ११
धनषंस्या ४ 42 „~ ९८ [1
ऋणदावुपोग ,,, र ~~ १०७ ७6
ऋणम्रस्वयोग श्छ ००» १०९. 1,
दंतेपतनदंतपेग .* „~ ०० ११ ७१
भ्रमा (पाग) पोग , ०० ११५ 1.1
ताटुरोगयोग „० ० ~ ११६ ११
ओेत्याक्िषान्रयोग ०० = १२९१ ,/
कचचेपष्ठेशत्रयोग ०० १२९ ७३
शदतधोदःभरोननपोग ०० १३९१ + #
सखभोजोयाग ०७७ ०० १३४ च
अन्नद्ादेषोग ,०* ०० ,.. १३५ ॥।/
४
खथिभोगीयोग. ‰ ^ ००» १४० ७५
परात्रभराद्धान्रादियोेग ..* १४१ 7
कभोजीपोग ,० १० ००० पृ४द् ॥।
चिष्भोक्तादूषपोग ०, ००० १६५ ॥।
स्फोटात्नेभीतियोग न ००» ४ |
सधिर्येगपोग ४ ०० १४७ ७
कृतेरीभयपोग, ० ००० १४८ 1]
कदन्नभोजीस्पंभययोग १० ०० १४९. 7 “
मिधिखभवाण्चदन ५ ०० १५९ ॥
3१
देका ( बाक्चेखन ) योग मून षर्
उगजदरेभादियोग १०० ००० ए५्रे ७७
तीखरेभावेविचारणीय 0 स, ॥,।
श्रातृनाकषयोग ००५ ०० च
श्रात्ठाभघ्रावृदृदधियोग ०० १५ ७९
भाष्येके खाथरदुतामिच्रताभादि ०० ने ८9
भादृवद्िनकयोग १० ००» ५
११
भईयोकीष्ए्या धि ०० ७ 1,
धीरपसाकछमीयोग न: ०० ३० १
११
युद्धभषदिखेढ अ ०० देधे
))
1 १ = ३६
रीण ,० 11 १ वः दम
४१
सख्ात्विकुद्धियोग धि ~ ११
खंकदम्रवीणयोग ५०९ ००० ष
|)
बादरटटमनमेकादरयेम ~= चथ
चतुष्पद्खर्पादिभीतियोग ००० शद
(६) सर्वाथचिन्तामिविषयाचुक्मणगिा
विषय. 2
दिषमन्षणपोम ,,. ०००
टुपात्रभोक्तायेग १५८५१ ५० १०५ न
कठेनमकर्णयेगयोग ७०४ ००५ ५०१ कि)
सर्णभूषणयोग + ००५ 1 ५०५
-दभाट्भकथाश्रवणयोग ००१ ०० ००० [
& ध्यायः
अथचठुयभावफलाऽन्यायः
आाचस्व॑धियिचार ००५ १५९ १०५ ५०
गरददाभयोग ००९ ५०५ ०० ५५ ५९५
५
उत्तमगृहयोग ,,, ००० ०० ००० ००
गदनाश्षये(ण ९५० १०५ [111 ११०
चेधुषज्यपोग ००५ धि ०० ०
अंधृपकासीयोग ००० ५५१ ५०५ ५०५
चंधुत्यक्तयोभं ००५ ००१ [11 ०१
वैधुभयद्छारीयोग ५७० ००० ५०५ ००५
चधूपकारीयोग .,. ध ००१ ५०१ ००१
वथुद्रेषीयोग ८ धि | ००१ ५०५ ५०
चेधुपूज्ययेम „.“ ५८ ०७० ००५ ० ००१
चदुगरदय(मं ००० ५ ५५ ५५५ ५५९
गृदस्थिरतायोग „~ 1 धि) ० ०००
यट्षेत्रयोग ००५५ ह १ ५ ५०० -कअ
न
श्रातृकषेतरेवोग _ ० न ०५ ०००
स्वचरसकषन्र्र्ति ५ ०७ ० ०००
सील खतीकी पात्ति ०० ०० ००
ग्रासे यती ००९
डुक्षे्रयाग 1 ५ ०५ ५०५५ ५
उमिनाशयोग „^ ^ 11 ५० 1
खीयोग ००१५ ५ [1 ००
गृददीनदःसीयोग ५९ ० ०४५ ००४
पापीयोगं _ ०५५५ ०५०५ ०० ००० --
4
पुण्यभ्रोगीयोग ५५० ००१ ०००७ 1
जरमस्रयेम ,,, ००५ ५५५
पत्थरसेव्वोट ^ ००० धिपे
माद्गामीयोग १०५५ ००४
म्पाचचस्यस्रीरमनयोग [1 ०० ५५०९ =
माका जारिणीयोग ००० 1 ०० ०००
ारलातयेग ५०५५ ०० [११ न ००५
मादटद्रपपयुवोमः ००१ ००० ००० ००
मातूमरणकाछ ००० न थ (1
मनम कपस्यग ,,* ०० ००० ००० ००
सिप्यःपययोग [| [11 [म ०००
शुद्धवित्तयोग ० ०० ००५ ०००
अतःकपटयवाद्मशद्धयोन [१ = = ग्ड
सवौर्भचिन्तामणिविषयादुक्रमणिका । (७)
चिषय, श्लोकः [| [६
मावृतनेदशडतादियोग १४८
धादनयोग „+ १५२
सिदास्नमरापियोग ०० १५६
खाहनेश्षदोग ,, 01; १५८
प्वमभावमेविचारणीय १०
रितृधनपुच्राभयोग 9१
युतरनाश्षयोग म ण्ये
पुत्रखिद्धियोग ,.. १०४
वैशविच्छेदयोग ११
पुत्रह्धलढानियोग १०५
अदीरमरमतुत्रयोग १
छटभावमेविचारणीय
ब्रगघोग ०००
रोगकेभग २
ङछादिरेगयोग
* उषरगुटमादिरोगयोग ११६
दिगच्छेदषेट्योम
19
इस्तपादादिकेदनयोग ११२
वामनयोग _ ११
1
दुमरणादयाग ०.
|
गुद्धभमरणयोग ११४
सयोमरणयेग ।
पित्तवातादिलत्रणयो० 91
विखपेक्षयादिसेगयोग
(८ ) स्वायंचिन्तामाभिविषषाु्माधेका 1
विषय.
दीर्घसेगः
५००
रुच्छपीनशभादिरेग 111 ०७ द नि
रारमविद्रधिभद्योग ०० ५०४ ०० ५०
द्ाइपीडायोग ,, ००० ००४ ००० ७७७
शातुनाण्याग ८, ०० ०७७ ०००७ ५०५
दाचसखेमित्रतायोग ००४ ० ०००० 82
ज्ञातिषाडायोग ०० ०० ०० न
ज्ञातिसेभानीवनयोग ० ०० ००४ ५६
ब्ञातिडद्धिक्षयादियोग ५ ० ०५ ००
ज्ञात्युत्कषतायोग 1 ०००० ००० शः
ष्वाय्निपीडन ० ०० ००
ज्ञत्युपकारीयोग ० ००० ००७।
०७०
स्मारदस्तापमिययोग 1 ००
०
१०००
(मेष्टादिरखमरिययोग ००५ ००९ ०० ०
अष्टमभाचतें विचारणीय अ 2 2; `5 १३
भद्पायुयोग “~ न न ~ र भ
दीवोयुवोग = न ५ न च र ६८
अस्पायुषाअनपत्ययोग = ,५+ न „न 3 १३४
मभ्यपापुयोग् नि 3 2 ' = १३५
गणादिशिखादिषेमरणयोग ० च> ०० ०० १३६
भजी्णततेमरणयोग "~ 9 "2 ~ ॥
पिषोदधतसिदादिष्वेमरेणयोग =, न न = 9
पिताभाताकासहमसर्णयोग द १ क ३७
धपस्मारपिकाचादिसेमेरणयोग „चन "न श
मात॒ट मातापिताभादिकामरण ^ चन = _
धाटकमरणश्राठमावुदेमरणयेग +न “न "न= "~ १३८
खातुनाशयोग ४ गः, न्व १४ #॥
बाऊकमृत्युयेग १० धि) ००५ ५० ५० 3
काणांधयोगः ०० ००५ ०७० ००० ०५ १३९
मातापितामरणयोग ००० ५०५ ००० ०० ०० थ
मावरदुग्धरदितयोग ५० न ५० ०० १० +
पुत्रखलासखयोग ध ६९६ धि) व । #॥
जन्मतं विताषकी दूर्मौक्त = ०० "= "न १४०
पुनेकेदाथसेदादादिनडोना+० = =+ = + "= ० 0
मातुविपात्तियगि रव "र ` जशः , 2 ~
शद्यसेगयोग -.* क 0 स ङ ५०७ ६
स्पूटाच्र्डद्धन्नषाम ०० ००० ००५ 11 ००
तिरस्कृतयीम १ द, „4 = ५ १
दृर्देदामरणयेोग | ७56 न ४ ॐ
गृदेमागवामरणयंत्मि *** अ ०6 ७ छ १४१.
३ 0
(१०) सबोषचिन्तामणिविषयादुकमणिका !
पिपय.
अथ नवमभावः।
मवम्रभावमरकिवास्णीय
शारुद्रिगाप्रियोग
ध्मदटञुद्धियोम
देभदधमेयोग..^ 9
त
छ
„न
पापींयोग ० ११
पिवृ्षीख्ययोग ..* २
पितृद्ुःखपोग ०
पितृष्धवयोग .*. ०
ष्ठत देश्ववादियोग गथ
श्रादपुतादिसेधनादियोग ,.* 2०
खीतयाशदुभादिखेषेन्व्यं,,, देर
भाग्यदीनयोग ,., ३५
पुनभौम्पयोग ,.. ३५७
जपष्यानषमायेषोग ४०
दानीयोग पि] ००० धरे
दुनिध्पक्षयोग १.० [) ४९
दरानध्रादीपोग ५२
शखभक्तेयोग ५, ०९ ५५
दुशपरभावमेविचारणीय
छर्मापिकषयपोग
यतधार्फयोग
समेनदरापोगण "+ ४
सं७
~
भगाप्रामयोग
भेष्पधमेयाग्रापोग
मीणा द्ास्यार्यःय
रयोग ०
५
न
मृवाद्धिकमर्यःपीम
पतद्रतापोग , .^ ११
यहविप्रयतत्तापोम षद
मातापपुषोग १५
पी(तिमदयोग ० २०५
सदीिपोग . 9।
षदुव्रषपाग ०,
दादसततवोग ००, ७
मानदानपो ०. ८
भाषया, _ =^ ॥;५
दाणग्सपोण 2०
शुदषदमानुपान ञे
क॥ ०१ तनौ कर, न
सबाथचिन्तामाणिविषयादुकमणिका । (११)
विषय. पृ
अथ लकाभमादः)
साभमावमेविचार्णीय १५२
धनद्धाभयोग „ 2१
धनलाभादिज्ञान १५४
धननादायोग ०. ॐ)
छर्णाभिरणयेोग 9
कर्णंखौख्ययोग |
केणसेगयोग 9)
दीर्षायुयोगण ० ६,
अथ व्ययभावः।
छपय्भापर्मेदिदारणीय १५५
पापक्षधनन्यय .*. ३१
धममेधनध्यय 1
खीदेतुधननाश °^ १५६
शतराकेकारणधनम्यय 9
पुत्ररिठमादृ कारणेन० १)
नस्कपतनयेग ... १५५
स्वभेग्रापतियोग „० 9१
नेच्रकाशुभाद्युभ.. ६)
दाडापयफादिसाय १५८
उपास्यदेघष्देवताभादि ५१
91
उपाखनास्वाथेवापरायं
राजाधिराजयोग १६०
चगोत्तिमजन्मफण ५ ५०५ ०५
धेशिडभवचारीयोग ०१ ५०५० ०५० ©०»
<
|
सुनफाभनफादियोगः १६९१
केिष्ठुमयाग .,.
भधियोग् ५०० ०५५ ०० ०५
मृपछसययोग ,.
पश्दपरत्खमद ,
भृषतुरपोग ४ 99
ॐल
(+
सजराजयोग
सास्तुरपपोग ,., 011 ००१ ५५
4
न्यादपटखपोग = ,,,
पिप्रतवपोग ५
+
+५४
िश्षददीयोग १, ०० ००४ ००
पश्दास्पोग. ~
श्वाखक्षपाद्येगयोग
सवुक्षोषणाद्वियोगयोग
नेरसेगोन्माषद्दिषयेय
एष्मन्यधनभगी ५ ५०० ००७ १६६
< न्ख 3
दुष्कमापर्स्रीगभी ७० ०० ००४ (५
@५क
^4५
(१२) - सर्वाचिन्ताभणिविषयानुक्रमणिका]
विषय, ध
छटटनाशकल्पायुभिघ्षुपोग १६६
मपवद्(भिसरागा 1
" अपस्मापरयोग ००
१६५
ग्यादटयोगधर्मच्युतयोग ,.* 9१
, वुट्योग 5 3)
मेचवृत्तियोग ., १६८
राजयोगमग ,,, 9
परमरष्य्ोग ^ १६९
संथनयाग , ^ 9१
मन्दने्रभंधयोण
९५
९५
^
९५
वि
सातिच्युतयोग ,,.
फषायाग ७४ ॐ
गरमाह्विरोण ,,, ११
ज्षानधनदीनयेग 1
\
प्रात्यवोग _ „ ११
चादनमभीतिपोग ००५
1)
मृगपद्टिदधतुणेग ~~ ११
ग्दरोधनेग्ररुषोग - ५००
11
१
५०५
फकर्टासभपयोग 9)
मनुष्पकापातित्य १५१
र्फरदरष्यरवप्यागमन ११
हा्मागनाप्टणमम १
१४
गप्रगधहास्स्यान
पश्वादिुतरपाण १५१
सगमद्रदमगचाग ,,, १
आगादप = ५
अथ
अदवमष्पोनमापु.. १३४
५
मप्राप्य
नवपभायुन्णिद 1 १५५
[1164 17.110 21 १४
[|
शदिगविददतदखर १५
12111113 9 १३६
9
श््ापिष्ल ०००
4, 11 ५०५
०५ ५३
1 911,114 + 0 1; ५४
मददपरमृस्दुराष १५० 93 १३६
` सवौथेचिन्तामणिविषयाहक्रमणिका । ( १३)
पिष. + श्टाक्त. पृ
भाखादिभायुयाम १) 9 न, न ० १७९
क्षीघ्रमरण्योग् ,, इ = 429 क ४१ ॥,।
खातपाचमादिवधेमपर ०. ^ 3८ 8 ५६ १८१
ग्यरहव्मेप्रत्युयाए .., वहम ५ ५८ [|
सातकपतया रमन च 4 न ^ 4 ९भि 1,
दादशदिवषमेरणपोग नन न = ६४ १८
१८।१०्अदिघपमिपरतयु „न+ न च न ७ १८३
३० सथ॑मेधरत्युय्तेय 0 सि ` <१ {८४
र अधाररटभगाध्यायः १९
अर्टिभंगपोाः ०० ००० ५१ ५० ०० १०१ ~ १८५
अथ मध्यदी्धयोगाध्य(यः १२
२३ वायुम् 0 डश ^ वि कड १८९
३७।४२।४४ वधम ०२ न्दः 4 > क १९०
४४ वरपायुयोग ,,, ० "2 ४
र।जयौगसदित९८घपौयुयोग ५० न=, १९१
धदरतक्ष०५२्व०्मा० ,.. ,, त 438
५८ यपीपु ५ २7,
शस््रत ६० वन्मा. पि न 6
दुनादाफान्चिपरणयेग क र 2 र
सभयोगमदित्ण्यपायु (= र, 8 ८
रजिपोगसहित.६८वण्मायु क 4.
धनवान् ६६ पवायु ०० ४४५ ब्द ४ १७६
पतातियोग ६५ घर्पोषु =, . एण
)» ++७० धपायु = ८ न „न र
दानुयोगुकयन ८3 1, न =
७० त भयपि ह ध ॐ ० ', 95
८० वर्पापु ना म म
४० पर्पपवतनेःशृउपरछुन 0 ० - र
फश्ववतदितदृाधोयु धः ६ ००९ १५४
राभनुन्पदूधायु न (= २
नििद्द्ियदपामु 0 ५०५ १ ०१५
्योद्लोऽ्यायः १३
दप्रादिदशाकथन वि ००५ ५०५
हाप्तग्रदेफले ,,. १९९ ०७४ 99३;
स्वस्य. „० ० ७४० ००५
मुदित . ००५ १०० 1) ०० ००५
श्रांत = 2 9९ ०० =
६©.
~
दीन ५० = १५
आतिदुःलिघ् ... 4 १० १०५ १९१
विक्र ० १) ००१ १
खल १०४ 9 च ००४ १०० 11 ू १३
कोपी "+ ०० ० 11 ५०० ५०
अथ दशाफलविचारः ।
तव्रादौरखेःपरमोखद शफर ०५५ ००४ ००५
५०
उच्यश्रद्याफट ०० > ००
आसोददीद्शाफद ,. ५ ०५ इन
सवगोहीदृ्ाफल „+
मीचस्थितदखाफ ० १०
भत्यंत्तनीचगत्तफख ,*.
मूदटष्यराणगतदृन्फन् *
स्वक्षे्रगतफड ..* ०५ ००५
भयिरच्रुगतफड ००० ०००
ाद्साशेगतफछ ऽ ५०५ [ि।
मित्रयथिगक्फट ५५
म्बगरदगतफठ ४
खम्रयद्धिगतकण ५ ००५ ००० >५५्
उचगतय्दयुतरशाफल ४१
नीचगतग्रदयुक्तदापत्य %
पपयुक्तदशाफर ५
एभयुक्तद्याप्टन् 45 ४
क्रुभवगसितद्माषट ०० [171 1)
पापवोक्षितदेणाफष्ट -* ००५
००० € 7
दन्छ्रमतदपदशाफष्ट =
पिवगेणगत०प० ०० 1
टथ्यांशपगतद्न्फः द ११
मीयाक्रमदु<फः० १ 1
शटुस्यदुरपः० ० = ००० क
अष्टमस्यदुन्पः० ~~ ~
न्व दवग्८्यः० 9 ७०४ 11; >०ॐ
सर्षाधैचिन्तामणिविषयादुक्रमणिका । (१५)
विपय, श्रु. प
धमेगतदु०फ० ५, = 1 क , अ ` ५, २९ २०७
तृतीयगत द०ए० १० ०० ००१ ग १५५ ६० ११
पारावताद्यं्नमतदृन्फ० "५ ० त ४५ ¶
खदद्व्ागमतशृन्पः० ० च ० ० ४७ २१०
उच्चरातेनीचागक्रगतदृ०क० ॥ न ४. ~ ४८ 1
नीचपतिञ्वागाकफ० , च ज = ४१ १)
भपवंदरस्परणेच्चदि-
गतेद्राफःष्टानि ९ म्छोकसे ४५ पर्वत ° ॥,,
अथ चतुर्दशोध्यायः १४.
भीमम्परत्मे(नपादिदिशारटटानि ०१ ख ४८ १र्दत =
भवदुधम्यर्मोच्यादिदशापट्टानि म्ो० १ ति ४८ पर्त ००१
अथ धचद्रोध्यायः १९.
गुतेःदफद्यदिगतद्गापप्डानि मो तत ४७ पयन्तं $ २३०
भप छरुरम्प परमोद्यादिगतद ाफःटानि ४४ स्छेकैः २ १६
भवगानिदयापोपप्मोच्यारिगतददाकःटानि ध५न्छोदः =+ १४२
जय पोटरगेध्यायः १६.
सषदृदाकदानि २८ न्धो ~ ~ ज २.४८
१
रारोष्यनीषापि व मर = , न -52/
४
रादोषयषरिगतदयर, ० "= ~ ~ =
पतुदक्ताक्टनि
4८ ग रः ०० षः ध ५ 91
क
अपागदुशारष्टानि ~ य, अ, =
तथादुोकगुरूपपनातदुापःपानि १० भूमः. ~ =^ भेदे
अपशदः >७ ददः ०, [11 ११५ ००१ 7)
३९३
ननदान्तदटवराभ्क क्वेष्ः-. - 9 ज न्न
क ~
( १६) सवौयैचिन्तामणिविषयाचक्रमणिका ।
शोक, ध्र,
चिपय, #५
भौमान्तदेशाककं २९ श्छोकः >६९
रादोरन्वटशाफढं १९ ग्छोकः २६६
जीवान्तदैश्ाफलठ २९ -छोकः २६८
श्यनेरनतदशाफर १७ ऋय >७५
बुघान्तरदशाफठं २० न्छोकैः
केरवन्तदशाफरं २० छाः
शुकान्तदैशाफरर०ग्छोकः
अथ प्रकीणाध्यायः १७
जन्मनक्षत्रक्षयवृद्धिफल
क्षयदिशेगयोग,.*
खीनाक्रायोग
भूरदरषीभादि .
ध्ररपायुयोग ,*
चारपेमात्रादेदीनिः
अगदानियोग ,
सफटसजये(ग
राजयोग ००० ००५
न
०० ०० न)
खगादिद्धष्काणकथन ००००
ग्रदोकीश्चष्काप्रेसं
ङ ०००
सजरनिजटसरिकयन
, उपसंहाराध्यायः १८.
11 ००० ५०
ग्रहतासकथन ,,, ०००
५, ००१ ००४ ५०१
बाधत्वकथन
।रकग्रदरस्रले० ००० ०
५०० ००० 11
कारकसू्र्थन,*
भाषाकारन्छोकाः
इत्यचक्रमणिका समाता ।
1 ज्रीः
सर्वाथचिन्तामणिः।
भाषारीकासितः।
०0 य+
स्वाभिनः |
|
गणेशः <क
अश्िनी- |
(८ [२१०
कमारः ६।
<।
~५
यमः
विपभ्चेशांशचक्रम्. सम्थिशांशच्क्रम्-
अ
|८|म|म|ममे ममम ्
|*|| छ]ॐ] |
माषादीक्ासाहेतः 1 (७)
दशममाशचकम्.
। स्पा | [>|दने|न 'िक द्
-°|
(&
[अ
{4
€4^
यं9
|
3
।५+,
^ {.।
1
4.14)
1८9
+
(1
न
|ट] 6
(4
2-°२ |-“
८4
५
4“ ५५ [1
|
|“^4.०
(44
|4.०
^।८
)
(८६) स्वार्थचिन्तामणिः।
स =
4 € ५4
२
२५
| [न्ट
द ४
(3 ५3 |प.€
४ ५
चि सु 6९
< &|७५
[.व्
|ओ©५<
। €
|6८4
-%
.6.6 |^
[6५
|
|
< |९ ५९६
13
म
श ५ ६१ १५
गन ७ [११ । ९९३७ |
॥
[१६ स |
अथ प्रतगाद्विशांधिद्धाशमांशचत्वारिंशांधपंच्वेदांशाः। त्ा-
दो विशांशः । अथ विंशतिमागानामधिपा व्ह्मणोदिताः॥
क्रियाचरे स्थिरे चापान्मृगेद्रादेस्वमावके ॥ १॥ काटी योधी
जया लक्ष्मीर्विजया विमला सती ॥ तारा ज्वाङडखी चेता
ललिता वगलमुखी ॥२॥ प्रत्यंगिरा शची रौद्री सवानी वरदा
जया ॥ तपुर सची चेति विषमे परिचिततयेत् ॥ ३ ॥ सम-
राशौ द्या मेधा चित्तश्चीपां पिश्वाचिनी ॥ धूमावती च मिंगी
वला मह्मरुणानला ॥ ॥ पगला इका घोरा वारारी
वेष्णवी सिता 1 युकेनेशी भैरवी च मंगला द्मपराजिता ॥^ ॥
इन विशश ब्वियोकी चैका उदाहप्वददिि कमि शिरादै॥५॥
(५
नाषाटीकासहितः 1 (७)
चतर्विर्शाशचक्रम्
भांशचक्रम्
४।२६।४०
५।२३।२०
६।४०० १
ऊष््ए |५
<५३।२० |८
हनन?
[
{१६४०[१५
ध
४
तवश
चायु
शक्रागनिः
ड1३३१०
>६।४६८1०
94 ११०१९११६ य ५५१
॥
ख. स्यामि न बृ(मि(वः ॥
क( ध म मौ भ॑र धै०
र्चिन्णः [१०१५१ (७१५६५१२५ |
काप्य |
२ चन्द्रः _.. [२ २ 4 [२५२ १२०
मर्सचिः
२ ~| २२९३।२३।२९ ३।२[३।२।३।९। २।१५
४ त्वा [
५१० ५९८४१० ४2 | ३०
घता _. . [२१
१ यप्र |
दप
1 ७ रकिः
10
..| ५१५१५ ६ नि
८ यमः „~. [>| ३८|| २८२ ८२ ६।०
९ यक्षः .. |२|३।२|३।२ 3 [९/३
१० गघवैः _ -" |१०| १० २० सण [१ ४
१९ काटः २९। ५११ ५२१ १२१पय् म् ५
१२ यरः
१९ विष्णुः
१ ६९२ ६९ ६२ ६१| ६१२ ६
"| ५१५१।५१।७५ १५ १६५
प ५२ २||२। ८ २।<|
त --
४१०. ४).०| ४।१० ५ ४१० ४।१०|
0111110; (ष
६|/>| ६१२] ६।१२ |
६।११| ६।१२ १३।३०
५२५१०२५ १५१५१ पणर
८२|| २| ५२ ५२८२, हवा
[२|३|२|३|९|३ २ | ३।९।३। १५।४५
“~ (२०२१० २२० २१० २११ ९८० ४ १६६०__
- /ए१। ११ ०१ १ ५ यच ७५
५२ ६।९| ११०| ६९२६।९२|६१२ ६ ष्० |
१| ७ १| ७, १ (क
. |
२ <२। ८ २९।३०|
३ ॥द। ९, > ०1१५
- (१० चम् ४ २१।९|
|
५१९ ५११ ५१९ २१४५
६१२ ६।९२ ६२२। ६ >>
सवाथोाचन्तामाणः।
= च्व
भाषाटीकासदितः। ( १५)
अ
अक्षवेदांशचक्रभिदप्,
|
अथ पष्टवंशः ॥घुग्ने कमाब्यत्ययमेव राशौपषएटचंशकानामधिपा-
स्त्वयुग्मे॥ घोसंशको १।६० राक्षस २।५९ देवभागो ३।५८
4 देकिन्नरांशाः ६।५८॥१५।।अ्ः ७148
कुवेर९।५७रक्नोगण
कट्नो ८५३ गरखा ९।५२ मिसंज्ञो १०।५१ मांयांशकः
११।५० प्रेतपरीशमागः १२।४६९ ॥ अपां पतिः १३।४८
देवगगेशमागः १४ । ४७ काला १५1४६ रिभागा-
१६ । ४५ वमृतांडु १७६४ चन्द्रौ १८।४२ ॥१६॥ मूद्धकः
१९।४२ कोमल २०।७१ पद्यभागो २१।४० लक्ष्मीश्च २२३९
। भाषादीकासाहितः। (१७)
वागीश २३।३८ दिगेवरांशाः २४।२३७॥ देवा २५३६ द्ेभागो
२६३५ कलिनाशमागः ~७।ेक्षितीश्वरांशः २८२२कमला-
करांशः२९३२1१७॥ कमेण म॑दात्मज ३०।३१ मृत्य ३१।३०
काल ३२।२९ दावाभि ३३६२८ घोरा ३४।२७ मय -२५।२६
कटकाश्च २६।२५॥ सुधा ३७२४ृताशो.२८।२३ परिपुणेच॑द्-
३९।२२ विपप्रद्ग्धो ०।२१ कुलनाशयुख्यो ४१।२०।४२।१९
॥ १८ ॥ वशक्षयो ४२।१८ त्पातक ४४।१७ कालदपाः ४५।
१६ सौम्यश्च ४६।१५ मृद्रंश ४७ १४ सुशीतलांशौ ४८।१२३॥
द॑घ्राकराटे€ ९।१२न्दुयुख ५०।११ प्रवीणाः 4५१।१० काटाभि-
५२।९दाण्डायुघ ५३।८ निमेलांशाः ५४।७॥ १९॥ जुभा 4५।
& शुभाशा ५&-५ वतिशीतलांशः ५७18 सुधापयोधि ५८।३
भ्रमर्णेदु ५९।२. रेखाः &०।१ ॥ ज्ञेयाः कमाद्रयत्ययमेव युग्मे
शुभान्वितांशो यदि शोभनािः॥ २० ॥
पषटयंश विषम रामेँ कमसे षोरशकादि हन्दुरेखापयैत ओर समराशिमे विपरीत क्रमसे
इन्दरेखामि घोरंशपथैत गिनना पषटवैशखनेका मकारययातरोमिं है यया““दीन्विहाय सेर्स्य दवि~
भमेशायमर्कदत् ॥ रोषंसेकच तद्रािनायः षष्वंशपः स्मृतः॥ " भोदु राशियोकरो रोढ्के
अंशञादि द्विगुण कएना अंशस्यान्मे १२ से नष्ट कणा शेपम १ नोडके उसराकशिका स्वामो
पष्टयंशेश हेता यह शरिपममें मसे सममे व्युत्कमसे नानना. जैते ठप्न ३।८।५५ सम है
असरहवां उत्पातांश भाया सूर्यादि ४।२८।९ दगुण ८।५६।२ मव् अदादि ९२ से
अधिकषहोतो १२) ओर फ ३० सेअधिकदहोतो ६० से, भाग टेकर टनल्थि उपर
नोढनी यहा कला ५६ तीससे भाग टेनेसे श्पाया महो उपर नोढदिया ८ पमे ९ नोना
दे यहां शेष ९ सेक १० मिनत गिनना हे तुमे ष्यं ७ अन्मे है सममे ६०
साना इत्यादि स्वै मानना. '» इषफा सखे उदाहरण आगे चमे देखना
इन ६०२६ करूराश १ मध्यम भौर ३३ देवमाग रै यदी देवभाग गुम तेह
विरोष
षिभ भगिरहेगे ॥ ९५ ॥ १६॥ १७ ॥ २८ ॥ ९९॥ २० ॥
>
(१८) सर्वा्थव्िम्तामाणिः1
|क
त विषमे मे|दमि | कत ध ध म|छमी| कमे म॑
| ८। द्र 1 -|८
५३१४
१।
१।२।३।४।५|६।८|८।२।१०।१२१२] चमणः _|
(>-२।,४।५।.९७।८|९ सुधायौगः
(२।४।४५।५ भिसः
|५|६।
६६ : उष्मः _|
(0
३।२|५|६
[७
४
प
(७
५६
द चुःटनादाः ध
(१२।११।१।२ ६।५७ (र विस्वमदिमा
१०।१।२३ ६/७.
(१।२।३।४।५।६ |
३।९। ५|६।७।८|९ १०|१ |_ धा (९,
¢ 12
| द्वः (२(३।४ |५।६।७[८|२ [१० १((२] वण्टकः
_
[मष्ट [१।२।३।४।२।६।०।८।२।१८९१/९२। मयः
रय _ न१|२।३४।५। ५ ८1६
कलि
५ सिराः 1 ६|७।८।९ १
२द्/7 खाक [३|४ (५ (६ |७।८।९।१०१ [र
२० सदः _(३।४ ।५|६ 4. 3|
ख (प(६।७।८।९ ८
[द् [५ ।८२ ।१० १
१२१>>|
०| कमदाकरः
इ[प
[२|६ ।०(८र र १२२ |२ २४ सि वाः
[६|८|<|२ १०] ४६२ द|घ] वानर
|
~ भाषाटाकासदि्तः। ( १९)
1
|
< तत
| |
(1
[६|७|८|९|{०
वामा [य्
रिष्णुः (>
"यद्य >
जार [>
नार [षि
श
|
अननिगी
सधय |
[ह त८५ [1 श) =
रिवः
ऋूरपणयंशगाः सवं नाभयंति खचारिणः ॥ यदि प्ूणेवलेयुकताः
स्वोचमूल्िकोणगाः ॥ २१॥ स्वककेन्द्रोत्तमांशस्था मिवकष
चन्रिकोणगएः \॥\ सतवर्नद्रवाः स्वांश स्वाधिमि्वाश्का-
न्विताः 1॥ २२॥
(१८) सर्वा्चिम्तामणिः।
पष्टयंशचक्रम्..
२|२।४। ७ ्
1
३।०।५।६।७।८|२।१० सधायागः |
`
३(२।५।६।०।८/२।१० , अतिश्व
[२३०
अश्मः_ ति
`
।२|५।६।.७|८ |< |१०।११
| द
५।८। ६।०।८। ९९९१११९
५ |६।७ ८ |९ १०/११ ।
दण्डायुधः दि
१०११।१२। १ काव्श्निः
_ |२[८
|६|७।८।९।
(१६ ।७।८।२।१०।११।१२ ५
६।०.।८|९ १०११।१२।१२ दवस
६।०।८।९८ १०/१५/१०१२
७[८।९।१०११।१२।१।२।३ कीतः
०(८।९।१०११२।१
(८[२।०१११२११|११।२
(८[२।०।१
[०१११२१२३
[२।९०११।१२] १।२।३
२०११ १।२।३।२।
१०१।९० १ ४।| |[र् |२[ वि
( [२११२२ १।२।२।
` पद्यः 1 टः
[६[र्
|२।२।०।३५।५।६।७) |य
२३ 9 [= ।३ २२६ २ १०३ सथा
२ दवस | "० २९०] चण्ट्यः
२ दवः [|> [३।५ ।५।६ ।५।८
२।८| ६।०। ८६।२ (१० ११(६ग_ मयः
[३।४।५।६।७। ६र।२०१५ द रस
६ भाः | २[३|
- ि
र्यकट वादान्निः
(३।४।य्. ६/८1२८१९ १
२८ _सितगः, ०१९ १ सख
> २५ भटाकरः [३।४ [२६।७|८|२ खमु.
उन नदः |३।४ [२|६।७। (८[२112१११२ २।३२
[धन्य २1३
२२ न्युः 1४।२।६।७।८ २1३
८[२।०९५।३।२
२९--कौखः [२।२।६।४
० दवल्५[६।२|८|२ १०१ १८२२ (> 51५ ~
०११८ इख
चष पबर | प|६|०]
२६ ७|<|९रन
(२०) सर्वाथचिन्तामाणिः 1
शमे दो तो उत्मब-
जो शरद अपने उच मूत्रिकोणरमेदी ूणवङे युक हो गौर कूरषषटव
॥ २१ ॥ उत्तम
उत्तमादि भेद कहते ई कि-नो ग्रह स्वरािकेनट
लोकत जुभफखका नाश करते द जपिमिननंशका हो वह उत्तम
उत्तमौश मिनरक्षि जिकोणमें होतथा सर्गम स्वीराकस्य हो
॥
हाक संक देता ३ इनका मयोनन कहते हं कि ॥ २२
वगास्तु ये दश प्रोक्ताः पूवचयमहपिमिः॥ भर्वति 'वगैसंयोगे
स्था अहा बलः
पारजातादसक्काः ॥ २२॥ दुःस्थारिनीचमूट
शकाः }॥ २९८॥
विवर्जिताः ॥ मरणावस्थगाच्च्त पारिजातादिना
मदींउनकी मारिनाः
पूर्य महरषियेनि नो दगा वदद [नयं । गद स्वर स्यानेमिं मयता,
२३ ॥नो६ । ८।१२ लिक
सक्ञये होती र्भ फड पूणंदेते दै ॥
मरणावस्था भात दते दवे पारि
शाश्च मीचसकिमें यदवा जस्तेगत वररदित हते दै यदा
ह ॥ २४॥
नातादि शुम फठ दायकोका ना क्षरते
उत्तमं तु ध ¡ “चतुरवमै तु गोपुरम् ॥ वगेप॑चकरसंयो गे
सिहातनमिदोन २५॥ व॑दरयं पारिजातं पण्ण ां पारा वतां -
भवेत् ॥२६॥
दिवरोकं स्याद््टमं चामरं भवेत
[दे ् ॥२६ ॥ एराव्
पराव तं
शे-
तु नवमं फर तेपां परथकपथक् ॥ दशवूस्य संयोगे विदु्
पिकांशकाम् ॥ २७ ॥ फ) जर व्वा
ा पारिजातक स्क, तीन वर्बादा ग्रह उत्तमांद्सं्
दुशवमेमिं /दोवा
्ता, सातवाडदिवलोकाजाठ वाटा भमर)
गोपसेञकः च4 वाटा सिदासनसंज्ञकण्यः पारावर
शक वैशेषिकाशक, संशसे होता ६ इनके
`वाटा रावतसेक्ञक होता दैओर दम स्वां ~
२७॥
मदग अगे कंग ॥ २५ ॥ २६॥
पृ जर
महादानकततां
-देराधते सार्वभौमः संवै्यसमन्वितः ॥ देवलोके
िः सर्वशा्चविशा-
डलिक
राना क्षितीरः ॥ २८॥ पारावते माण्स्तत
रदः ॥ सिंहासने भवेद्धमि पतिः संव े म॒हान् ॥ २९ ॥
सकला संपत्
मोषुरे थनवाचित् सवविचाविशारदः ॥ उत्तमे मतिमान् सर्व
वी
पारिजाते धनान्वितः ॥ २० ॥ स्वा यशस्
सौख्यसमन्वितः ॥ ३१ ॥
दोषर समस्त देये
देवतयवाा परवर्ती राना
दरमयत ग्रमे फु पदे 1
देनेाय संषाप्मं सना कषेनाटै॥ २८
प्ण स्त्य है)देवटाकादिवाटा मदादान्
` भाषाटीकासदहिततः। (२१)
पारायताशचवाढा समस्त शाश्च जाननेबाा राना, सिंहासने समस्त छोगेति स्तुत्य राचा॥२९॥
भषुपंदावाख धनवान् तया सपूणं विया नाननेवाखा,उत्तमांहवारा पूणं सेपत्तियेि यक्तापारि-
लातांशवादा धनवान् दताहै॥ ३० ॥ यदि स्वांशे ग्रह दवे ते यशस्वी, बुद्धिमान् भौर
संपूण भरुखयुक्त षता ३ ॥ ३१ ॥ १
ठं रमात्सादघरीद्रय स्यान्मेपाहिनेशस्थितकोगानाम् ॥
राशीशवरातप्राणपदं करमेण धटीचतुर्थाशणुशंति तञ्जञाः॥ २२॥
चापारदपयात रानस्तु सारद दीर्य रानिकरापि तस्मात् ॥
कर्मण सारदयनाडिकालः
व वृपाद्यत्ययनाडमात्म्।। २२॥
चापायो व्यत्ययनाडिमारं मीनादधः पंचघरीन्दरपून्यः॥ कमेण
युम्मादधगनन्दनस्त चदप्रमाणादिनिनायपत्रः ॥ ९ ॥ च्यत्या-
समागेण घरीप्रमाणो मेपादणः साद्धषटीयुगे स्यात् ॥ मीना-
च्छिखी तन्पदगों विरोमाच्छाघांते तत्फलमाहरायः ॥२५॥
अम क्षणिक ग्रह कहते हे-यहा क्षण पदे दाह पटो २1३० काप्रमाणटेग्र मेषादि
रमसे घटी तीनरेपर तीत °मत्येक दोता हे भिषते एक आवृत्ति दिनमें टूसपो रामे होती
दैमीर जिष राशि भूषंह उषसे नवम॒राधिस्वामीसे एक षदो चतुर्थी ६५ पटक
कमं माणपद् होता हे ॥ ३. ॥ पने दर्टे २ पटी ३० ष्ट पूरय, ध्यदी धनसे घटी
२.1 ६५ नेदमा) मगर वृपसे विपरीत घटो) १ पट १० पर्युन,॥ ३३ ॥ बुध धनस विष
रीत छम फरफे पटी १ । ० वृदखनि मीने उषे पंचयहो पर्वत शुर मियुने कम फरक
१ पटी भनि ॥ ३४] मेय विपरीत प्रम फे ९ पै राहु मोन उट्टे फम मदां
२.1 ६० धरीटोताहै जीरकेतु रषे तिटोम सममे होता है । इहे पठं शाक्नानतेमे श्रे
सापाय्योनि पदे ई ॥ ३५ ॥ , ४
वाखायवस्थाः क्रमशो अदाणामेजे समे तद्विपरीतमाइःवालः
कुमारो युवा च बृद्धोसृतो ल्वानाम्रत॒मिः कमेण ॥ ३६ ॥
वाखयवस्थालेरुणं रजति तत्पाककाठे दिननाधयस्याः 1३५
अवस्था कष्ट विषम रामे एमे सममे स्यु्मये मेष गामे ६ } ६ यष
मार \ पमार > युबा शृद्ध ४ भृतु ५ भव्या हती ट ॥ ६६ ॥ पूर्योदि ग्रह षट
देने समम यादि भवस्या्ओंके भनुश्पनःफो मम हने ३५७ ॥
मेपाजवस्ते भरयमं 1 वृपोभगोताङुरिशुकरम् च ॥ .३८ ॥
वों नयुग्मं जिम वतीयं रं कुटीरं ठु चतु्थतशिम €~“
॥ च
(२२) स्वांथचिन्तामणिः)
स्य कटीखलेगरसजञा पाथोनप त्ववाचतन्वी ॥ ३९॥ जूक
कटीरवश श्य भ.
भगेवहुनु, अच्छ काणा कवि) दत्यगुर्, सति उक्रके ॥ ६९॥ छयात्मज, पगु, पमः
यपु) कण, असित) सौरि) शनि) नीर) कूर, दाग, कपि, दीपे, शनितरे । तम,
जहुर) अगु, सहिकेय, ॥ ६२ ॥ राहु) स्वभोनु, विधतुद रके 1 केतु, भिखी, ध्वन.
हने दते निषु, गुिकः मादि) यमात्मनः माणहर, भतिपाषी ये मौ केतुक नाम है, गुण दनि
मेषो के तुर्यहहं ॥ ६२ ॥ भाण, असु पराणपद्फे नाम है, उक्त ग्र पयाय नाम भौर
सभार {तमे ज्योतिषी कहते ह ॥ ६४ ॥
(२६) सर्वा्थचिन्तामाणेः 1
भावुथंगासरंकितदेहरकतश्यामान्वित पिगल्नेवकांतिः ॥ पित्ता
त्मका समगा्रयटः प्रतापयुर् सत्वगुणोहपरोमा ॥ &«॥ ,
संचारणकपङकाचताथवाक्यः स्वलपप्रदो देषिकङ्चद्धियुक्तः ॥ चंद्र
सितांग समगात्रयशिवोग्ममी पररव्यगविवेकयुक्तः ॥ ६६ ॥
कचित्कृशः शीतलवाक्ययुक्तः सत्वाश्रो वातकफानिकातमा॥
कोपाथिनेवः सितरक्तगा्ः पित्तातमकश्व॑चल्बुद्धियुः ॥ ६७॥
- कृशांगयुक्तामसबदियुक्तो भामः प्रतापी रतिकेटिरोलः॥ टूषौद
ल्म शथिजोतिविद्वार् र्जायुणः सू्रतवाक्यजालः ॥ &८ ॥
हास्यप्रियः पित्तकफानिलात्मा सदयःप्रतापी न रश्ल्शध ॥
बृहस्पतिस्तुंदिखगाघयषटिः कफात्मकः श्रष्टमति सुविद्वान्॥
॥ ७९ ॥ स्वाश्रयः सवेरणामिरमं पिगाक्षपरदन्यकचाभि
रामः ॥ सुखोचनश्वास्फुनिदात्तकामः छखी बरी सुंद्रकति
पूणः। ७० ॥ आनील्वणाकितरोपयक्तो रजोरणः सरवैरणाभि
मद कृशदीषेगाजः पिगेक्षणःक्रूरकचाभिरामः॥
रामः॥जाटमस्वु
॥ ७१ ॥ स्पूलद्विजस्तामसइुद्धिय॒क्तो वातात्मको वाकटिन
स्तु भियः ॥ वलेन निधित्य ददेद्रहाणां तत्पाषफे जन्सनि .
तद्रणास्व॒ ॥.७२॥
अव ग्रहोकै बणाकारादि कर्ते दं ।
जो अह बवान है उक्फे अनुरूप गुण भाकागादि नन्म तया मभरम क नते हपूथै-
चतुरस्श्चरीस सत्याम रंग, नेचकांति पौरो, पिचिमङति, समश्चरीर, तापी) सवगुणान,
सत्पकेश ॥ ६५ ॥ एिएेवाखा, वाग्यका अये -संशेचयुक्त के, थोडा देवा गौर देवी
मुदि रेवि । चदमा--मेतरग, समरारीर, बोखनेमें चतुर) गोखफार भंग, पिमे, ॥ ६६
पीं कृश फरीं स्यू, ठंडे वार्य वोठे, सगुणी, कफ्ायुपक्ति, । म॑ंगछ-फोपपे ठ नेत,
भतरं ( पाट ) रम" शरीर, पित्तमङ्ृति, चैचर बुद्धि युक्त ॥ ६५ ॥ इश अग, तमा
गुणो युद्धि, पतापवान्) ओर कामके स्यि अनिच, 1 उुध-दूवाटा समान, इयामरेण,
आकिन्, रनोयुणी) सत्यवादी ॥६८॥ हास्य) पिति कवणु यकृति, तत्क्िमनाप्बाद्य
ओर व्यमिचासे । वृहसति-धडपेटवाला, कफमह्धति, शरेषठबादि, जच्या विद्यान्) ॥ ६९ ॥
माषाटीकासाहितः) (२७)
सत््वगुभो, सेपूणे गुणोका जाननेवाखा, शिरे केरा नेतर पीठे, मत्र । शुक-मुहाके नेष पे.
काम, सुखी, बखवान्., सुदरमंति,॥७०॥ समृद्धे पणं नीठेठासे चिद्वित, बहुत रोमःरनोगृणी
सेपूणे मुणनाननेवाया 1 श॒नि-दु्टस्वमाव, ट फरेव्राखाः कृच) ठेवा शीर, पीठे नेत;
करर स्वभाव, केशभृगासे ॥ ७१ ॥ मठे दांत, तमेगुणमधान वातपर्ृति, कडोरवाणी
निदाके योग्य । ग्रहोफे चका निश्चय करके ओ वछाधिक हौ उकके गुण) भश तया ननमरमे
कहने ॥ ७२, ॥
विद्र वेतां ॒रूदानवेज्ये दिनेशभौमो नरषालशख्यो ॥ सोम-
अ विद्रश्यकुलप्रसूतो दिनेशपुत्रस्तु चतुथबणः ॥७३॥ चाण्डा-
रजातिस्वथ सिकेयः केतु जात्यंतरमेत मांदिः ॥ ७४॥
"यहे वणं कते द बृदस्पति शुक बराह्मण, सूये गछ॒ राना, च॑दमा घुष भैदय) शनि
शदनाति, ओर राह चांडाङ नाति, मान्दि (केतु ) श्न भाति जन्यहे।७३॥७५॥
रः शेतोतिरक्तो रितकनकरूक्चिजनीखास्तु नाथा बह्यंभ-
स्त्वभिजातो हरिसुरगणराडन्द्रमायान्नजाताः ॥ मातुः कव्य
धराभूरशनिशशेनः सोमपुत्रामरेन्या जञेयास्तिन्द्रादिनाथाः
क्रियवृषमिधुना राशयस्ते सचन्द्राः॥ ७५ ॥
सूर्म सतवण, चेद्रमा शेत, मगर र्त, बुध हरित, बृदस्पति पीत, शुक्र चित्र, ˆ शनि
नीवं है । सुैका देवता अभि, चैदमाका नट, मगखका अभिन, सुधका विष्य,वृहस्तिका
श्र शुककी इद्राणी, शनिका स्वामी ब्रह्माई1पूवंदि दिशाभेकि स्वाम कमे पू सू
भे° शुक, द° मंगर, ने° रा, प० दानि, वा० रवद्रमा, उ० बुष, ६० बृहस्पति ट ¦
मेष वृष मिथुन करै क्रमसे पूवौदि ४ दिशामि रहती ईह पुनः दिहादि पुनः धन् भादि
मी ४। ४ रमसे दिश्चानिवाषी होती हे ॥७५॥
क्ीणदुभूसचदिनेशमंदाः पापा बुधस्तत्सदितस्तुपापः ॥नदुपफा
सोम्यदिनेशपुत्रो शशाक युवती च रोपाः ॥ ७६ ॥ नहा
भासुष्जामरज्याः सूतो बलात्तखवदंति तज्ज्ञाभामोमस्य मापि
वपा गुरोस्तु शक्रे भृगोस्त्वक्छशि्नदनस्य!॥ ७७ ॥ चंद्रस्य रक्तै
दिनपस्य चास्थि स्रः शनेधातवशादुपाधिः॥ तद्वातुकोपान्म-
र्ण प्रयातत ररास्थतानाभिह् खेचराणाम् 1) ७८]
(२८ ) सवा्थचिन्तामणिः 1
क्षीण नेदमा, मंग) सूयै, शनि ओर पाप्युक्त युध, परषगरह हं, न्य ब्रह तथा निष्पाप
उप गक्षोण, चन्दरशुभग्रह है। बुष शनि नपुंसक चंद्रमा श्ुफ खीग्रह ॥ ७६॥ केषं मग
बृहस्पति परप ब्रह हैजन्मे यङ्यान ग्रहे तुल्य फर ज्योतिपतत कहते दै । भौमा षातु
ची, वृहस्पततिकाभी च, डुक्का दीर्य, बुधक्रा वया ॥ ७७ ॥ च॑दमाका रुधिर, सूर्यका
इट, शनिफा नी, हे, रोगादि उपा ग्रह भप पातुके अनुषार फरते ह नो यह बम
हे बा मूत्युकारक दै उसके धातुके कोपंसे मरण हेता है ॥ ७८ ॥
. देवस्थानं , मास्करस्याइवासं चदस्याभिस्थानमंगारकस्य ॥
कीडास्थानं ` सोमपुत्रस्य कोशस्थानं जीवस्यवमाइगरगोसत॒ ॥
सस्थान, भाचुजस्योत्छरं ठ सपैस्थानं सदिकेयस्य चैवम्
11७९ जीणि शनेवांसरनायकृस्वस्थूलं यरो मध्यमक केश्च८०॥
काटन्यमन्जस्य त नूतन तत् न्न ऊुजस्यायिहतं.चवसम् ॥
कंथा फ्णी्रस्य तु चिचसूपा केतोमेहाचिद्र॒ता विशषात्॥ ८१ ॥ |
सूयीदियेि स्यान तथा यघ्च कहते ६, सू्ैका देवस्थान, नद्रमाका लरस्थान) मेगखका
अमिस्यानः धुषा विदारस्यान वृहस्पतिका खनमाना का भण्डारगुकका श॒वनस्थान; शानि
पुन, पृ्वीका चप्रा अदि? राहुका सस्थान) ( वावी मादि ) केतुकाभी यदी स्थान दै"
शनिषा घर् वा वख लर्ण) सूक मोरा, बृहस्पति द्ुकफा मध्यम) चदमाका कठोर, बुधका
नवीन) मैगलका दूय फय॒ ओर आप्िदग्ध) राष्टुकी गुदडी रगपर्णकी ओर केतुका वेबेहे
खिदरसे संयुक्त होतादे॥ ७९ ॥ ८० ॥ ८१ ॥ |
तारं दिनेशस्य निशाकरस्य मणिहिरण्यं तुधरातस्य ॥ शक्ति-
विदो देवयुरोस्तु रौप्यं क्ता भगोरायसमकेषृनोः ॥ «२ ॥
रादीस्त॒ शीं शिखिनस्तु नल्यधरामणिस्तत्कथयंति तज्ज्ञाः॥ `
` यीरताबरं देवयरोधेगोस्त॒ क्षोमांवरं भास्करमिन्दरगेपम् ॥.८३॥
रं ्षामं राचिनास्य चरिः श्यामं क्षाम्रक्तचिचं कुजस्य ॥
वसं चित्रं पटरवच्र शनेस्तु नीरं राहोर्जीणचिचान्वितं च ८०॥
ङूपान्वितं तद्भसनं च केतोवेान्वितानां ठु वदे्रहाणाम्। ८4 ॥
सूर्या यातु तापर, चेदमाका मिव); मग्का सुवेपनुषका शीष) इहसतिना चारी)
_ -शुमवा मोती, निका योह ॥ ८२ ॥ राहुका गीदया; केतुका मीखम ये पार्थिव धातु येकि `
`\ ज्योतिषे कहते है । वृहस्तिका पताव) कका पशमीना, पूरयका यीखदहूीके रंगका)
भाषटाकासादतः। ५९५)
रेखम ॥ ८३ ॥ चेद्रमाका श्रेत पमीना, बुधका हरित उनी; मंगठका स्वे परिचित
दानिका विचित्र रेशमी वञ्च, राहुका नीठा रंग मौर चित्र विचितरभी ॥ ८५॥ केदुका विवि
रूप् वल् है । बरवान् ्रहके उक्त धातु वल्नादि जन्ममादिर्मे कना ॥ ८५ ॥
भृगोवंसंतः (ततिचवुभानवान्रान्मः शाकस्य ऋतु प्रवपैः ॥
विदः शरदेवशरोस्त॒ दैम्नो ऋतुः शनः स्यान्छशरस्तु-
काटः ॥ ८६ ॥ +
अहोफी ऋतु शुक्की वसंतःमेगरपूर्की यीप्माचदमाकी वौ) बुधकी शरत्) बृहुस्तिकी
हमत, निकी शियिर करु है ॥ ८६ ॥ ठ
ेष्काणपे्तदरतवस्तु वाच्यं प्रभे परसूतावृपि नष्टसंज्ञे ॥ भानोः
कंटुभमिषुतस्य तिक्तं सोमस्य ताव्छवणं विदस्तु ॥ ८७ ॥ .
मिश्रीकृतं वस्तु सरेज्यभृग्वोमांधुर्यमम्लं च शनेः कषायः॥ ऋतु-
चयं वापरनायकस्यक्षणं शशांकस्य दिनं कुजस्य ॥ ८८॥ विदो
अहतुदैवुरोस्तु मासः पक्षो भृगोवत्सरमकसूनोः) अष्टो तु मासा-
स्त॒हिनांश॒श्योः केतोस्तु मास्रयमेव कालः॥ ८९ ॥
म्म जन्म तथा न्ट वस्तु विचारे दष्क भुखार वस्तु बतानी, भव यहे रस
फते ईं स्या कडुजा, मेगखका तीता, चैद्रमाका छवणः बुधका मिनित, बृहस्पतिका माठ
शुकका सद्धा, श्चनिका काथ है फटपकमे समय संख्या दै कि सूर्ये छः महीना
चदमाफा महूत मगटका दिन ॥ ८७॥८ ८ ॥ बुषके दो मह्ना बहस्मतिका एक माप्त) दुक्रका
एक पक्ष) शनिका एक वर्प, राहुफा जाठ महीना, केतुफा तीन महीना) पाकफार दं ॥८९॥
घातुग्रहा राहृशनीन्ढमोमा गृल्यहौ सुकेदिनाधिनायोजीवग्रह
जीवश्शांकरन् मेषादि दस्रीदिं यथाक्रमेण ॥ ९० ॥
गाह शमि चंदा मंगर धातुस्तु, स्थं शनः मूटवस्तुके ओर बृदस्मति इथ भवस्तु
स्वामह मीर मेषादियाश्चिकरमसे धातुमूर _जीवरंज्ञक हे रेसेही गदिविन्यादि नक्षन भो कममर
घातुमूट भर मावरसृन्ञक हं ॥ ९० ॥
दतायाऽ्यार्यः ॥ २॥
अथ लप्रफछकिचाराध्यायः ।
१ १
५२ ९ ्
') स्बोथत्यिन्तामांणेः 1'
भीम पपयर हेव तो वह शनि मेगर पूर्य अंत्दशामे घननाग कप्ता दै नः ५५
"पयु हतो बहौ फर करति ॥ २० ॥ यदि धनेश पारद दौ वहभी प्रप
वै तो रानकेपृते घनाश्च दवि तथा यकत मकार अर्ेनान, स्यानम्रध, इषटनमेोसे
शन्न ॥ २९ ॥
मावोद्धमद्हारषलर
=
_ ट्म ~
पएपप्रहस्थव
वृग्रहुरमः
1
द्रासु
शा
ॐ,
काटः=> ॥ युक्तय
{>
य्
४.७२ कक
नकम
सषगडा होतादे ॥ बरभग्रह नवमस्वामी दो तो शभात्तरादिमे भी होता है॥ ३२ ॥
सदु
स्यत्तिरथाक़काठ पापग्रहा तिमेति ॥ ३३ ॥
दृशमेश पाप्हके द्णादिे कैदसाने वसि अनेक्मकर केश, दुष्ट स्र
सकरक्य न्न
वति ह्यपश्यत
पेशाविेपे थ लाभपस्य सुततयंतरे दरन्यिनाशनं च॥ ग्वया-
रमोगीशनैश्वराणां कायाच ितिपाकोपात् ॥ २४॥
छमेश, सूपे, मगर, राह, शनिकी दञ्ामे धनन, कायार्थमें ठित ।
भिख्ती दै॥ ३५'॥ प्यके
(') सर्बाथन्िन्तामांभिः 1'
भिश्च रफ्रह हवि तो वद गनि मगर पृक अदश धननाश् कर्ता हे नः ५६
-पयुक्त हो तो वदी एन कसति ॥ २० ॥ यटि धनेन पाण्रह हे वमी प्प.
„ "पै तो यानकोपसे घनाश्च हेष तथा जोक भकार अर्यनज, स्थानध्रभ, इष्टनेसे
न्ना ॥ २९ ॥
~ बमपहारक्राठे पापग्रहस्थेव दश्चासु काले ॥ घुत्तय-
भनप्रजतोदराणां नाशं समायाति शुभैनं दोषः ॥ २२ ॥
न्परज्ुमे शोभसखेदरेश तत्पाककारे धनलाममेति ॥
प्नपरणामपहारकले तथाभवेदात्मजवागिखसः ॥ २३ ॥
वरय, दृशााटमे पापरहेका अनिष्ट एलकारक समय ( जता ) म भोनन,
वहीपरव॑ऽतान, भाड्योका ना होति भुभग्रहका दोष नक हैपाप शुममिधितमे मित्र
सेर्म | २२॥ धनभवर्भे मग्र हो भागिश भग्र हो ते उफी दशतरदश
भृविम हेताहै शुमयहेकि योगकारकादि प्ररिपाक कामे पूत वाबिटास
पः ॥1. कि न्विति ॐ
ओीमब्यंकटशमेणा ॥११७ ॥
इति श्रीसवथवितामणो छय्यफरषणेनो नाम द्वितीयोऽध्यायः ॥२॥
अहयोग दिके तथा वर निर्छके म अनुषार खप्रङा इकार फर श्रीमान् कट.
कमौनि फदाहै॥ १९७ ॥
इति श्रीमरवोयिवितामणौ महीषरभाषायां स्फटाध्यायो दितीयः ॥ २॥
तीयोऽध्यायः ॥ ३॥
---०0-<०+-य् +<
अथ धनभावफलाध्यायः।
केटवादरत्तवयान्छुखं च वाग्दक्षिणािप्वोथान् ॥
५. ४ 1 ४
छमिर दशमे होवे तथा लेशो ठमिश यदवा बरहस्ति देले तो एक॒ हनारका स्वामी देवै
तया निष नवांशके मेश है उका ख्वामो गोपुरांशक्मे हो उसे दशमेशदेखे तेभी
मही फट होगा ॥ ९२॥ ९३ ॥ १
कमशतयक्नवांशनाथसंयुक्तसरताशपतो वादये ॥ शुक्रेण :
दवन्रोदितिन इट सदसदयनिष्कभता ॥ ९४ ॥ सोम्यपषटयं- ,
शुक्ते धनलाभे बलान्विते ॥ तदीशेपि तथा युक्ते सदस्य .
निष्फयुक् ।। ९4 ॥ वैशेषिके वित्तनाये यर्विडुमास्करे ॥
तथा विधो भवेशोपि बलर्वोशेत्तथा धनी ॥ ९६ ॥ घनेशस्थट-
कणिशसंयुक्तनवभागयः ॥ सर्गोत्तमवरोपेतस्तवष्टसादघनिष्क-
धुक् ॥ ९७॥ वि
द्मे भिस ग्रहके नवांशश्मेहैवह भ भि ग्रे सपांशक्षम हे षह ब्वान् होप
शुके भृदस्पतिसे द्ट देत्रै तो दो इनारका स्वामी दोषै ॥ ९५४ ॥ बी उक्त प्रह सौम्य
पृष्यंगमे २। ९१९ भावमें दो यठबान् देते निषे, राशिमें वैकंहे वभो सौम्यप्टसंशथुक्त
हषे तो तीन हनारका स्वाम हवै ॥ ९५ ॥ धश) वृहसति, चमा; सू्थमेषे केषी
ेशेपिम्मे हो एेषादी टमेशभी वखवान् देत तो वैषादी धनवान् दोषै ॥ ९६ ॥ धन-
भावेदा निम ्रेषकाणें हो उषा सामी न्ामेग सहिन तया समस्त उत्तम बद्धः होवै
तो भाठ हनार मुदा स्वामी होषै ॥ ९७ ॥ ४ 8
लग्ेशस्थटकणिशपयुक्तषठनिभागपः ॥वेशेपिकाशकगतस्त्वयुतं
. धनमाष्वात् ॥ ९८ ॥ व्ययेश्रे धने जीवे स्वांशेवैशेषिका
शके ॥ स्मरेशेपि तथा यक्ते तदरष्वेयपयाति सः ॥ ९९ ॥
ठसेश निषे दरष्फाणमे हो उसके साय सपतंगेश हे। भीर भैरोपिकांशकर्मे
देवेतो दशषमार
धन्पावि॥ ९८ ॥ यार्यं शुकः दृष्षरा वृदस्सति जपने वा वैशयिकराकमे हो सगभी
देशाद दौम तो उपेभी अधिक धन पवि ॥ ९९॥
शरौ र्शसधकत घनेवैशेपिकांशुके॥ केन्द्रकोणे वापि तट्
धयै वित्तमश्नुते ॥ १०० ॥ कर्मेशस्थदकाणस्य नाथषय॒क्तष-
प्पः ॥ पेरावतांशमंयुक्तो थनलक्षं समश्चुते ॥ १०१ ॥ लक्ष
दयं धनंयाति चतुष्के जुमान्विते ॥ सिहापने धनेशेपि सति
पारावतांशके ॥ १०२॥
८७०) सवाथीचेन्तामणिः 1.
चस्ति स्मेरे युक्त घन भावमे पेशेविकांशकगत हेतरै थवा मेन्द्र त्रिकोणे देवै त
दृक्ष.हनारसे भी अधिक धन प्ररे ॥ १०० ॥ सपतारोरा द्श॒मेगगतमेष्गिाके साथ हेत
तथा देरावतारायुकत हवै तो रफ रक्ष धन भोगता है ॥ १०९ ॥ निसके वारो वेन्दभिं
शम गृह हेरे धेस सिहासर्ाशमे आ प्रारावतादमें हेप्रै तो दो रक्ष घन पति ॥ १०२ ॥
लक्ष्रयाधिकारी स्याह्छासल्य्रथनाधिपे ॥ वैरेपिकांशकगते
मद्रंशाद्वियुतेथ वा ॥ १०२ ॥ तदर््यं वित्तपः स्यात्तु धनकाभ-
पती यदू ॥ पृद्धिकेद्रगतो तौ चेद्वािनी भाग्यपस्तथा ॥१०४॥
४. [कक भर „र, [4
थन स्यानमें पपदयह हो स्मेश्च बारहवा होकिगेष करके नेश खामेशसे दष्ट वा युक्त होप
तो मनुष्य ऋण ८ कनौ) से ग्रस्त रहे ॥ ९०९ ॥ धनशच अस्तंगत नौचसक्िगत हष धनाम्
भावे प्पयुक होवे तो मनुष्य ऋणयस्त रंहे 1 ९९१० ॥
धनेशे नीचराशिस्थे कूरषश्यंशसंयुते ॥ काभिशेपि तथा युक्ते
ऋणगरस्तो भवे्रः ॥ १११ ॥ कभिशस्थितमाशेशनये दुःस्थ
शुभान्विते ॥ कूरपछ्यरपयुकतं ऋणन्रस्ता भके्ररः ॥ ११२ ॥
पेश मीचरा्चिमे कूपष्टवंशयुकत होवे, छाभेरा भो देषाही दै तो मनुष्य इणे दबारहे
॥ १९९१ ॥ मि निस्फी राशि नारके है उसका स्वामी दु्टमाकमे पापयुक्त देत
तथा कूर पष्वैशमे हेवि तो मनुष्य कूणथस्तसेवै ॥ ९९२ ॥ , |
व॒क्स्थानुपे पष्टगते सुराही राहस्थितक्षौधिपसंयुते वा ॥ दतस्य
रोगं पतनंचतेषा सते। तयोवां प्रवदंति तज्ज्ञाः ॥ ५१३॥
वूदस्थूानेनापि युतुरिन।स्तद्धावपस्थांशपयक्तनाथः ॥ पष्ठ
शवरेणापियुतः स्वतो द॑तादिरोगः पतनं च तेपाम् ॥ ११४ ॥
दिये रयत छे भावम हो अथवा राहु मिष पाशिने हैउषे स्वामीसे युन दोषै
तो उनकी दृशा अंतरदशमे दातिंका रोग देवै ओर दात गिएनवर देषा
फक ज्योतिपन् कते
है ॥ ९१३ ॥ पश दिति युक्त दवै तथा निख भावे है उसका से ध निसके नवा
शफे हे वह पठे यक्त हैवि ते दंतादिरोग देवै तथा दान गिन ये कठ उक्ते र्न
कन्ताभोकि दशादिमेहोतेई ॥ ६९५.॥ ५ ॥
वाकृस्थानपेनापि _युतोकषु्रः पप्तो वातभयास्ममादः ॥
यस्तु कोपाद्भवति प्रमादो रज्ञा कुजे चोष्णमयात्रमाद्ः१ १९)
दन दितीयेशसे तया पापद्रहोे यनः देवर तो वातततेगसे ममाद अनवधानता एकं
फार उन्मत्ता हवै, एेसा सूं हवे ते रान कोषे, गह हवै तो गमि भयते
प्ममाद् हतै ॥ ९९५ ॥
त्दीश्वेणापि युतेदुपुतरे सराहकेतावरिमावयुक्ते ॥ राहुस्थितक्षा-
धित वा सक्त तदा तामः सरोगः॥ ११६॥
पिशसे युन सुधराहु वाकेतु सदित च्छे भाक देप भथवा नि
वरे खामीऽेयुक दोषे ते तादुप्यानें रोग दवितीयशकी द्धे श्रै ॥1 रै
राजारिनाथो तुभावयुक्तो साच्छाक्षिपौ भ्रमिपतेः भकोपात् ॥
उत्पाटनं नेत्रशंति तज्ज्ञा नीचांशे पापयुतौ तथेव ॥११७॥
(७ ) सर्वार्थाचिन्तामणिः।
राजारिनाथस्थितमांशकेशो दुःस्थो विर्धेशघुतौ तथैष ॥
साच्छाक्षिपा नागते तथेव दयुभन दृ नयनप्रमाद्ः ॥१३८॥
~ दशम् तथा च्ठे भाक्के स्वाभी उमम जक ओर धन व्ययेशे युक्त हतै तो रागत
कोपे नव उखे नाव एसा ज्योतिषश्च कटे ह वही १०। ९ भावेमि सामी नीका
१
व रए गगनाट्रे॥ ११०युक हे॥ ददमाए
सथ तथा दोषपातयदिहदुष्टत स्यनेमिं मननितगरो
तया दक्र भौर २। १२
रः यक ।वादश स्यान हो म गह उन्न देस तो नेव अनवन दै ११८
५ ५. कारकाभ्यां पित्रादिकानां फलमेवमाहुः ॥
तिल ५ काः सौरे सभौमे धनपे
विच्छ माहु 5 ५
1
यच्वान् हेषपका य॒भयह च दोव तो पशे पात विष
हेव, भिस
चतुर्थोऽध्यायः ॥ ¢ ॥
~~"
अथ तृतीयचलुथैभावफलविचाराध्यायः ।
सटजेनं सहजविक्रमोपथसहायान्गकोरस्थानम् ॥
विद्यादक्षिणकणं भक्ष्यविशेपांश्च मृलादीन् ॥ १॥
तीरे भवते भाई, पराक्रम? ओीपमि, सहाय) फंठ दद्य, स्थान, दाहिना कान, कट)
मूर भादि सानेकेप्दा्योका मिवादेतोहै, सो$ अगि भरयेक योगवश कहै ई ॥ १ ॥
> ४ ह प
नारात्या सोद्रनायभोमे पापेक्िती सोद्रनाशथमाहुः ॥ पाष-
क्षगा पापसमागमा वा मत्न समास्ता षिनाशहेतः॥ २॥
(७८ ) सर्षार्थचिन्तामणिः। - ५
ठ्तीयेश भोर मगर पापृष्ट बरद भाकमे होवे तो भा्योका नश कहते हे) अथग
चे दोनो पप्रहसाशिपिं पाप्प्रेकि साय देवं तो भाध््योको पैदा करके उसके नाशका
फोर्ण हवै ।॥ २॥
नीचक्षगो सोद्रकारकाख्यो नीचांशमौ पापपमागमौ वा ॥ क्ूरा-
दिपस्यंशयुतो तदा आात्न्समापाद्य विनाशमाहुः ॥ ३॥
तृतीयेश्च ओर धरातृकारक रह नीच रामे नीचांशके अथवा पापयुक्त है तथा कूर
भादि पणय हवे तो हये भाहयोका नाश कते ह ॥ ३ ॥
पापयरहे सोदरभावयुकते सोत्येथ वा पापनिरीक्षिते स्यात्॥ तदी-
श्वरपापलर्गातरस्थे सरोदराणां कथयति नाशम् ॥९ ॥ पापां
तरे पापनिरीक्षिते वा पापान्विते नीचग्रदान्वितेवा ॥ ततीयभवि
श॒मखेचरेद्ेनं वीक्षते सोद्रनाशमाहुः ॥ ५॥
प्पग्रह तीसरे होवे अथवा वृत्ीयभावको प्प देखे उसका सामो पापृगरहफे वीर्य
दतै तोभादरयोका नश्च कहते हे ॥ ४ ॥ तीरा भवि पपग्रहेकि वीच प्ापदृष्ट वा पापयुक्त
हेय शुभग्रहोसे न देखा नावे तो भ्राव॒नाश्ञ कहते हैँ ॥ ५ ॥ _
भरातृस्थानाधिपस्यांशराशीशे नाशराशिगे ॥ नीचारातिगते मढे
त्वाहुः सोद्रनाशनम् ॥ & ॥ शनिमांदिसभाुक्ते पापसे-
च्रवीक्षिते ॥ तदीशे नी चराशिस्ये सोदराणां विनाशनम्॥७॥
पापांतरे तदीशे तु कारफे वा तथाविधे ॥ तथेव तद्धावनायथे
राणां विनाशनम् ॥ ८ ॥
भ्रातस्पनिख निष ग्रहे अंशके हे वह वरहे स्थानमें होवे मीचराशि शघ्रशिमं दो
अभ्र अस्तेगत होवे तो भरातृनाश कदत दै ॥ «^ ॥ शनि माचेशमें परापग्रहसि द तमै
चृत्तीमश नीच रारिमें होवे तो भादयोका किना हषे ॥ ७ ॥ तृतीयेश प्रपयहेकि वाव
दो भरतृकास्क यदमी वैसाहौ दवै ओर जिस भावम बह दे उषा स्वामो मीवैषाही हम
तो भाद्योका विनाश हवै ॥ ८ ॥ ध
पापैर्हि वीक्षिते मवे भावेशे भावसंस्थिते ॥ शूरषष्टयंशके वापि
सोदराणां विनाशनम् ॥ ९॥ भ्रत्स्थानापिपस्थांशराशीशो
यत्नवांश ॥ तत्नाये नीचमूढ।रिमिवि सोद्रनाशनम् ॥१० ॥
भ्रातृस्थानाधिपे इःस्थे कारके वा तथाविधे ॥ पापेक्षिते पाप-
भाषाटीकासदहितः। । (७९)
युते स्पचे वा सोदरक्षयः ॥. ११ ॥ सोत्थेशयुक्तराश्यैशनये
यू नवांशके ॥ तन्नाथ नीचमूटारिभावे सोद्रनाशनम् ॥ १२॥
अतिकूरसमायुक्ते भावे वा कारकेपि वा ॥ तद्धावनायके वापि
चाल्य सोद्रनाशनम् । १३॥ ॥
तृतीयेशच तृतीये प्ापद्ट ददै अथवा कूरषषटवंशमे हेत तो भाश्योका नश्च हेवै ॥ ९ ॥.
निसफे नवांशके तृतीयेश ह वह निसके नवाककमे हो वह नाच, शघ्रु, असतगत है तो
आतृनाश हतर ॥ ६० ॥ तृतीयेश दृ्स्थानमं अथवा कारक ग्रह् दु्टस्यानमें पाप प्प
युतः देवै तो मपे उच्चे भी होतो भी भावृक्षय रेवै ॥ ९९ ॥ तृतीयेश निसके नर्वा
शकम हे वहमी निस ग्रहफे मेशार्मे है) बह गीच, अस्तु, शमुराशिमे हेव ते। भरातृनादा हेव
1] १२ ॥ तृतीय भाव वा तत्कारकं अत्यंत कूर युक्त होवे वृतीयेश्च भै देसादी हेषते बारया-
यस्मे भ्रातृ हवै ॥ ९३ ॥ #
यकिंचिध्मूरसंयोगे तत्नाशधिरकारतः ॥ बदीनवशादेषं सोद्-
रक्षयचितनम् ॥ १४ ॥ भातृस्थाने शुभेयुक्ते शोभनग्रहवीक्षिते।!
भावनाय बराव्ये तु भावलाभुदीरयेत् ॥१५॥ भरात्रपे कारे
-. वापि श्ुभयोगनिरीक्षिते ॥ भावे वा बलरसंपूर्े भातृणां वधनं भ-
वेत् ॥ १६ ॥ कैदरत्रिकोणगे वापि स्वोच्चमिच्रस्ववरगेगे ॥ नाथे
वा कारके वापि भात्लाभसुदीरयेत् ॥ १७॥
लो. कुक तीसरे भावसंबेधी करुरसंयोग हे उसका नाश बहत समयमे शेति भाष भविशे
हीनरुफे पराति भाद्योका क्षय विचारना ॥ १४ ॥ तृतीय भाव शुमग्रहेसे युक्त दृष वि
चृतोयेश बटबान् देमि तो भवृलाम फहना ॥ ९५] तृतीयस्यान वा तद्धावकारक युभय
युक्तं दृष्ट देम भावपूणी षठ हवै तो भार्यो वृद देत ॥ ९६ ॥ तृतीयेश वा तद्धाव
फास्क कैद फोणमें वा उच्च भित्र अपने रादयंशक्ादिमे हवै तो भरवृखाम कदनां ॥ ९७ ॥
* सोम्यग्रहान्विते वापि सोम्यानामशके यदि ॥ नाये वा कारके
वापि भावे सोदरवद्धेनम् ॥ १८ ॥
सृतीमेल शुमगहयुक्त ्मग्रहफे अराकमे देवै अथवा इस मकार कारक प्रह हेष तो
भातृशृद्धि दोषै ॥ १८. ॥
सोत्थेशवरे गोपुरभागयुक्ते सिंहासने कारकसेचरेन्दरे ॥ सौम्यमे
तद्धवनापिपे स्याद्धावदिखाभं कथयति तज्ज्ञाः ॥ १९ ।पारा- ,
(८० ) | सवा्धचिन्तामणिः।
नको स्वगृदेएगेेवैशेपिकांशे
परः सधीरः ॥ ३१॥ धीरो
भतेद्धिकमराशिनाथे समय गृहे श॒ुभखेटथुतत ॥ तथेव तत्कार-
कलेचरदे सोम्ययरहाणां भवने तु शयुरः ॥ ३२ ॥
तृपीमिश उच्चका बरवान्केन्द् त्िकोणमें द्भ यहेसि च होषै यदा अपने मूढनिको-
णमे अपनी राशिम मिन रिभ धैदोषिकांशमे रेवै तो वह पुरुष भै्यवाम् पडित हेय
॥ ३१ ॥ तृप्ये श्म म्रदके नवांश श्चमग्रह युक्त-दोवै तो धार ८ पित ) हेष.
तृतीय भावकारक यहभो देतेदी यम मके राशे हेषैतो परपपराकमीहेष ॥ ३२ ॥
धैयान्वितो किकिमराशिनाथसंयुक्तराश्यंशपतो यदंशे ॥ तदशना-
ये स्वगृहादिवरगे युद्धे विद्ग्धः कलदप्रवीणः । ३३॥
तृतीयेश निसके रायश्च दे वह ग्द अपने राद्यादिवर्भमे वे तो भेधवान् युद चतर
ओर करुम मवीण देतरै ॥ ३३ ॥ ॥ ४
विक्रमाधिपतेो स्वो नाशस्थे पापसंयुते ॥ चरमे चरराश्यंरो
यदधासषै टो भवेत् ॥ ३९ ॥ पापग्रहा भवने किक्मे पाप-
संते ॥ तथाकरवे तदीरोपि युद्धा दो भवेत् ॥ ३५ ॥
ऋरपश्यंशगे वापि तदीशे नीचराशिगे॥पापयुक्तेथ वा द्टे युद.
स्ा्चिन्तामणिः
(८२) ेशेवि नाशम
1२द॥ुद्र जि मोदेविक्रम
जाडयोभ्वेतनर प्य
तेयुदषे प
कारके वदी षका
शि चपशक्म ठेवम्व पापरक्षि पाष
} तीष भा
यिशच जपन उ् छिदनेषर कातर नना ॥ ३५ ॥
तृय
रो वही कड जा मम अनमान ह
मी प दूय
युत दत तृतमेशा नीचपिम पप्र
अमत दो र भा वक ाए क प्रह वरस
दृपपस्यानमे
विष नथ (1द १५1 ३७ ॥
६ 1 तत ॥ ू्शके
राते गोषुरमागणु
६
॥ ोम
यै ग (
॥, यात् ॥ ३८॥
सुद्रविशसद
णी च र गे ॥ वशेषि
| शे द ॥#
.े यु1 शय. ॐ
द०
क ि(सह1
ित भ५ौव५सह द्धम व व८उच्य)ट
त ी क अ ८ ा.केरेअ
न् थक १1 वै तोद्धक फटभी तत
अम िख ाप
1“ ) हवै, मिगीषसत्भय स्थाना तृतीयेश हे
ना तेच धीरशन्द्रान्विते मानसधेययुक्तः ॥ कृष्ण
ष ल ा$ (नि
7ाद्ाथेविशार द्ः स्य
तुरस्त्वास्फुनिदन्विते 0 ॥
पैयैयुक्त मणटयुक्तस क्ष्ण
यक्त हवि शधर्यवान्, व्द्रयुत्तंसे मनक
६ स्यसे
तीयशच
तुतीये
४० 11 गुरसेधा ॥र्थ
रवायुकत स्व् अर्थंशाख्छर्थ
त गुस्स्ावारा, षु
बुध स रि बुद्धियुक ्त) ॥
हवै ॥४१॥
कामातुर तथा काम देवसर कोपसे कठ कणे बडाचतुरश
शुकं कामातुर्
जाननेवासदयुफसे
जडो मवेद्रासरनाथपुनद क्ते फणी
नाप्रयिपेन य र
व केत्वन्विते मादिति तथेव ॥ ४ । ४
तो
इ तो मस हवि, रा युक्त हवै तो बाहर्छे ॥५२॥
मा ॥ त]
, केतुस यक्त दोव तया मांयश ते युक्त हेव ैती भ व्ही =
भाषाटीकासदहितः। (द)
रगे यरो वरिकरमनाथयु्ते चतुष्पदानां प्रवदंति भीतिम् ॥ गवां
भ् बाजररारिख्य जलग्रमाद्।
हवत धु स्यात् ॥ ४३ ॥
वीयाधिमे राहुपमेतराशीनायान्विते राये विरमे ॥ सपोदधयं
वकिक्रमराशिनाये बुधन क्तं गररगमन ॥ ४५ ॥ ~
तृनीयेशयुकः बइस्पति स्मरन होवे तो चैमया पटक भय हेति, उपमे नररासिके पैर,
हिर्वेतो गोपे भय देव तथा जरषवेवीणमाद् निश्चय होगा देसं। कहने ६।४३॥ नि रामे
राहू है उसे स्वामोके सदित ठृनीयेश गरम राहुयुक्त हैवि ते सर्पते भय टेन तुतीयेश्च
इपयुक देवेतो यहां फेडरेग दोगा एसा कहना ॥ ४५ ॥
नीतिठतीयेरिग्दे विपे पुपित्िते तप्टप्रमा्: ॥ पिपूप्रयो-
गद्विपमक्षणाद्रा तेपामभविन विनिश्चयाः ॥ ४९ ॥ छक्र ब-
लदये यदिवा शशाक सौम्येक्षिते शोभनखेरयुक्ते ॥ सोत्थ-
स्थिते स्पोचसुभिर्गे सुपाचमोक्ता सुखभुक्तिभाक्स्यात्् ॥ ४६ ॥
सीसे भावमें कोरी रह नीच) शब्ुणशिकषा) अस्तंगत, पाप हवे तो विष्मयोग
( पिपकी क्रिया )से भयव। बिषमक्षणसे नहरका ममाद दवै उकतयोगके मभाव विषर,
हिता जाननी ॥ ४५ ॥ तीसरे भावम वखवान् शुक अथवा चैद्रमा श्रम यहुसे युक्त चट
उच्चे यद्। मित्रश दम तो मनुष्य उत्तम पतं सुखपुतैक भोनन फरनेषाछा हिै९६॥
पाये तृतीये गलरोगमन वदंति मायादिघते विशेषात् ॥ भोमा-
न्वितिप्रतपुरीशभगि ठतीयराशौ यदि कणंरोगम् ॥ ४७॥ सत्ये
शने मादते तथैववाताद्यं सोम्यदशा विहीने ॥ व्तीयनाथ-
स्थितरारिनाथसंयक्तराश्यंशपतो च केन्द्र ॥ ४८॥ `
तीसरे माव पापग्रह होवे विशेषः मांयशादि युक्त दतै तो कंठरोग हवै मंगर तीसरे
यमांशमे देवै तो कानेमिं रोग हेते ॥ ४७ ॥ तीसप शनि मांसे श्चभच्णटि रदित रोते
तो षातसेगसे भधर हमै तृतीयश्च निकी राशिं हवे वहभी निसफे राश्यंश है वद
केम हेषे ॥ ४८ ॥
पापन्विते पापूनिरीरिति वा वदंति कर्ोद्धरोगभन ॥ करादि
प््टयंशयते तदीशे कणेत्य रोगं कययंति तज्जाः ॥४९॥
पाप युक्त द देवे तो फन रग कहते तृतयिश श्रूपादिपटयधे दोतते मी स्थोतिषो
खनका रग कटति दं ॥ ७९ ॥ +
+ 4
(८२) सर्वा्थचिन्तामणिः 1
जाडयो भवेन्नरः ॥२कयुदधे पराजितः स्वो विक्रमेर विनाशमे॥
कारके वलदीने वा ूरपषटयंशयुते ॥ २७॥
तृतीये पने उका पापयुक्त वारे माकम चप्यक्षि चरंशकर्मे हषे तोयुदसे पिरे
द्ट ( मनदरूत ) रदे युद्ध छिडनेप्र फातर होनवि ॥ ३४ । तीरे भावम पापराक्षि पराप
युक्त हवि तृतीयेदामी पष समं पापयुकत हेत तमो वरी फर जानना) २५ ॥ तृपविशच
सूरपष्यशमे अयमा नीचरशिम पापग्रहसे युक्त बा चछ दोवै तो युद्धफममे भननने रमै
॥ ३९ ॥ तृियश्ष उचराशिका ग्ययस्थानमे योर भावकारक ग्रह वट्हीन करपपषठयशेमे
हैम ते युद्धे मनुष्य पराजय (हार ) परते ॥ ३७ ॥
सिंहासने यदि विक्रमेशे पाराकते गेपुरभागणुकते ॥ द्रशके
वा ज्ुभर्टियोगे चित्तोत्वो युद्धविशारदः स्यात् ॥ ३८ ॥
य॒द्धाभिरपी समरप्रवीणो वीरैर सौस्ययुते स्वगे ॥ वेशेषि-
करो वरप्ूणेयकते मुदरंशगे वा विपरीतमन्यत् ॥ ३९ ॥
तृतीयेश िंहासरनाश, पारवर्ताश) गोश यक्त अथवा मृदंशयुकत श्िभयद दयुदेधि
तो मानसी उत्सव सदित अयौत स्य यदधर्म चतुरदेवे ॥ ३८॥ दृतीयेश दुपेयुकः इचरिम
विशेपिकांशमे पू्णवटो अथवा मृदश देवि तो युद्ध अमिङाषा फेर उड़े मकीण
( अभिन्न ) हवै, विप स्थाना वृतीयेशच हवै तो फकमी भिपरीत जानना ॥ ३९ ॥
शोयभिये मादुखतेन धीरन््ान्विते मानसधेयंयुक्तः ॥ कृष्णो
जडो भूमद्ुतं प्रकोषीं सोम्यान्वितेसािवक्बुषिषु्तः ॥ ° ॥
जीान्विते धीरतया समेतः सवांथेशाघाथेविशारदः स्याच् ॥
कामातुरस्त्वास्छुजिदन्विते स्यात्तन्मूरकोपात्कलदप्रवीणः ४१॥
तृतोयेश पूरये यक्त होवे ते धैर्यवान्, चदय मनके वैूयुक्त, मगष्युक्तते इृभ्म
ओ मू पुस्छावाया, शुषे सासिकडुदधियुक्त) ॥ ५० ॥ गषधारतायुकत सव अशास्यं
जाननेषा्ाशुकशचे कामातुर तथा काम देदंदेषा कोषे कड फरम वडा वदुर शेपै।॥४१॥
जे भनेद्रासरनाथुतचयकते फणीनामथिपेन युक्ते ॥ वदिदैढो
इद्रतजाडययुक्तः केत्वन्विते मदिदते तथेत ॥ ४२॥
त्ये शनियुकत देवै तो मसे हवै, रष्टसे युक्त हवै तो बादस्ते तो ष्ट रदे परु
हदयम् नदता रह, केतुर युक्त दोष तया मयिप युक्त तै तौ मै वही फठ दोगा ॥४२॥
भाषाटीकासहित (८५ )
उमेश सने चषुधेभवेदायुकत हेवि ते गृहाम देवि दमग्रहोषे युक्त ट्ट भो हेतवेयदा थ-
पे उच्चा मित्न रादि बख्वान् होवे तो विनाहो भ्यत्र गृहाम देवै ॥ ५५॥ चतुद
केदरमे बरहि बरुमगरदष्ट होम तो धप्का छम् कहते । यदि चतुर्थेण येशेषिकाशिमे प्र-
मोम है तो भी गृहम कहते ॥ ५६ ॥
गहस्यानाधिपस्यांशनाथर्सयुक्तराशिपः ॥ तदंशापिपततौ कैद
गरहलामष॒दीरयेत् ॥ 4५७ ॥ भाग्येशे केद्रभावस्ये गरेर स्वो-
चमि्रगे ॥ गृदराशिगते खेट स्वो हुविचि्रकम् ॥ ५८ ॥
त्तीये सौम्ययुक्ते गृदेशे स्वबलान्विते ॥ तदीशे बरपंपुणें
रम्येप्राकारमंडितम् ॥ ५९॥
तुश निसके नाशम है वद निश) राशिं हे उसके स्थित अशाधोशच भेन्दमे दैवि
तो मृदछाम कहना ॥ ५७ ॥ नेश केवमे चतुेश मिनिम ओ चतरथ॑नावमे उचका
ह देके तो चि्रविविच घर मिरे ॥ ५८ ॥ तीषरेमे शुभग्रह हेव चतुर्थैश अपने बसे
पृथ हवै तूतीयेशभो षल्पू्ं हेते तो अद्टटिकासे शोभित उत्तम घर मिटे ॥ ५९ ॥
सिहासरनाशके वापि गृदेशे गोपुरांशके ॥ पृद्धशादिधुते वापि
तरदं सौधमण्डितम् ॥ &० ॥ पारावतांशके गेदनये रुर्विन्दु-
वीक्षिते ॥ गोपुरा्ंशके वापिदेषिक इम्य॑मादिशेत् ॥। ६१ ॥
विचिघ्रमोधप्राकारमण्डितं मृदमादिशेव् ॥ कमौधिपन सहिते
नायेकेन्दरकेषूठना ॥ ६२ ॥
चतुश्च सिंहासनांशमे अथग गोपुराशकर्मे यद मृदशषदि देत तो दक्षा षर सनेम
शमित रेवै ॥ ६० ॥ चतुधैश पायवतांशकमे बृहस्पति वचदरमासे चट दषे अथवा गो
एदि भरकम हाव तो उसका महल देवतारओक्षाखा यद्वा देवतपुक्त देव ॥ ६१ ॥
्तुर्थेश दरमेश म रचि तो एण. चना आसे तया अर्यो
सहित चर पहना ॥ ६२१६८ ५
गेहाधिषे नाशगते धद स्यात्पपिकषिति तद्रहनाशम ॥ गेदेश-
॥
संयु्तनवांशनाये नाशस्थिते स्यादपि गेहनाशः॥निसके६३ नयायक्म
चतुयेश बारे पाप्युत देवि तो उ्षके वका नादा होवे वरया हो
वह यारे हेवि तमी मकानक। नाक देवि ॥ ६३ ॥
(८४) सवर्थिचिन्तामणिः।
सौम्ययुक्ते ठतीये वा सौम्यसेचरवीकिते ॥ तदीशे शुभसंयुक्ते
कणेयोभरषणं देत् ॥५०॥ शुकेतृतीये यदि मोक्तिकं तुजेवेऽतुलं
त्वामरणं वदंति ॥ भानोस्ठु संवंधयुते तरतीये सद्रत्तमानीरुमयं
हि मयि ॥ ५१॥
तीसरे स्याने शुभद दये मथवा भुम प्रह देते वृतीयेश्च ुभयुक्त हवै ते फानोनि भूषय
हेव रसा कना ॥ ५० ॥ उक्तषटक्षण सपत्न टक तीसरे होवे तो फानेमिं मोनिषोकि मूषण
दो बृहस्पति दैत तो सर्वोत्तम आभरण कहते ई, -तृतीयमे ूर्यका संबंध हमै तो उत्तम
रलोके, भौर शनिका सेपरेध देवै तो नीटमके भुषण हे ॥ ५९१ ॥
चंदे बडु त्वाभरणं तु सोम्ये श्यामं मवेत्तास्सितिसूदरशौ ॥ विचि.
अमागोभरणं तथेव प्पिक्षिते तद्छयमाहुरायाः ॥ 4५२ ॥ श्युभम-
हाणां भवने तुतस्मस्ततीयराशो अरणं कथानाम् ॥ पुण्याहि-
कानां यदि पापराशौ मूर तत्कणेकुगरमाहः ॥ ५२॥ ~
इति तृतीयभावः ॥
सा चेदरमा हवै तो बहते भूषण रवै शुध दोषै तो वह प्के रषै मंगटकी राश्ेका
षै तो अनेकं रंगके भूषण दोव यदितृतीयभाव वा उक्तयोग पापदष्ट दोवै तो उक्तं फठका
नाश्च भावाय कहते ईह ॥ ५२ ॥ तीसरे भावकी रि शुभ अहकी देवे तो उत्तम् कथापुण्य
आदिकी घुननेमे भर्म प्पराक्षि पापयुक्त देष तो दु्टकथा कर्णनाशक कते ई ॥ ५३ ॥
शति व्तीयन्दवतिकरः ॥
अथ चतुथभावविचारः।
वंधुभवने बधूनग्रदमातृजटात्मवृद्धिभोज्यादीन् ॥ वाहनहद्य-
स्कंघासनशयनद्खान्यघाो जख त्रूयात्त् ॥ «$ ॥
चतुथे भवन वधु ( ज्ञाति ), घर, माता, नङ, अपनी बृद्धि) भोन्यपदायौदि,) वाहन)
इद्स्थान, स्कधाजासन+छेयन;सुखपाताठ कूपका विचार कहना,सोई भागे कढते ह ५४॥
ठग्रेश्वरे छयगते इखांगनायेन युक्ते यदि गेहलामः ॥ अयत्रत्
स्याच्छुभरष्ियोगात्स्वोचे स्वमते स्वगृहे वर्य ॥५०५॥ गे
पिपे कैद्रगते बराटये सौम्येक्षिते मंदिरखाममाहः ॥! वशेषि
काशे प्रमोचभागे गेदेश्वरेमंदिरखाममाहुः ॥ ५६ ॥
भाषारीकाखांदेतः ; (८५)
स्मेर रमम चतुपिभदेशयुक सेवै ते गुदम देमि श्मगरहेसे युक्त च्छ भो हेव यदाभ-
पने उच्चराशि मित्र राशचीमे बरवान् हवै तो विनाक्े मयत गदरा हवै ॥ ५५॥ चतुयैश्
केम यशि शुभग्रह हेत तो धका खाम कहते । यदि चतुभेश् वैदेषिकाशमे प्र
मे्वारमे हेमे ते भी गृहाम कर्तेद ॥ ५६ ॥ 2
गृहस्थानायिपस्यांशनाथसंयुक्तराशिपः ॥ तदंशापिपतों के
गृहलाभसुदीसयेत् ॥ ५७ ॥ भग्येशे कद्रमावस्थे गृरहेशे स्वो-
ञचमिचगे ॥ गरदराशिगते खेटे स्वोञ्चे बडुविचिच्कम् ॥ ५८ ॥
तृतीये सोम्यसंयुकते गृेशे स्ववलान्विते ॥ तदीशे वरपपूणे
हम्य॑प्राकारमंडितम् ॥ ५९1
तुश निस नवांश्मं हे बह निकी राशिमे है उसे स्थित अशाधीश भेन्द्रमे देत
तेो गृहाम फदना ॥ ५७ ॥ नर्मेश केदमे चतुर्थुश मित्रप ९ चतुरधमादमे उका
अह् रेवै तो चित्रविचित्रे घर भिरे ॥ ५८ ॥ तषमे चुभयह देवि चतर्श अपने बरसे
पूणं हषे तृतीपेशमो बरपूगे हेत तो द्रिसेशोभित उत्तम घर मिठे ॥ ५९ ॥
सिदासनांशके वापि गृहेशे गोपुरांशके ॥ मृद्ेशादिते वापि
तदहं सौधमण्डितम् ॥ ६० ॥ पारावतांशके गेदनये रुर्विन्दु-
1 क नि #.
दमा पापो वीच, पापयुक्त पापदृष्ट चौये होवे तो माताका विनाश हेविरेषेही ज्योतिपत्न
शुकसे वीर चतुशसे भौ फट कहते ॥ ९६३ ॥ वद्रमाते सप्तमे पापयुक्त शुक होवे तो
शेसेही मातूनाश एरु होगा, चतुर्षमे शनि देवै तो मतन देति वह शनि पापद् भ हेव
तो मातृनाश्च ीघही हेवे ॥ ९३४ ॥ रसरः
शभेक्षितशचेचचिरकालमृ्युखद्पकवोपूसदावभावाः ॥ दामन
| ।
मवने शनो त॒ पापान्विति मा ति॥=१२५ ॥ र
पोक्त चीे दानि गुमग्रहएट होवे तोररी बे मतापी ज्योतिषी माताकी पतयु बहुत
दिनम होगी रेखा कदे, वही शनि पाप यहे रिम पापयुक्त हे तो मात्रनश कष्दी
दिनमें हेते ॥ १३५ ॥ ,
माततस्थानाधिपस्यांशराशीश यत्चवांशके ॥ तदंशनाथकिरणा-
न्मातृकां विनिर्दिशेत् ॥१३६॥ नाथकारकराशीनां मध्ये यो
बलवान्भवेत् ॥ यावानंशस्तदशे स्यान्मेपादौ त मृत्युद्ः१ २७]
वक्र तु द्वि॒णं प्रोक्तं चिय॒णं त्वतिक्क्रगे ॥ चतुयेणं शभे
कालमेवं विनिर्दिेत्॥ १२८ ॥
तुश निके नवां हे वही निके नर्वाशकमे हो उसके रक्षय भनुषार
मताक्ता जीषनषमय फहना ॥ ९६६ । भविश भावकारक भावरारि्मे से जो भंयिक
चड्वान् हो वह नितने वराम हे उषे अंशनायसे मेषादि गणना मितनी स्या हो उते
कारे मातरी मृच्यु होतीहे यहां स्मएण चाहिये किं १२. रियो १०८ नाश हेतिरै
वह का १०८ वरपके भीतर तदि ॥ ९३७ ॥ भो बह य्ह बक शेव तो दिगुण, भति
मकम तरुण श्मगहेषि दृमी दोषै तो चतुरेण समय कना ॥ ९६८ ॥
८९६ ) सर्वार्थचिन्तामणिः 1
हदये पापयुक्ते पापे तदीश्वरे ॥ प्रपाते वा हदये इत्काप-
ध्य विनिरिरत् ॥१२९॥ शन्यारराहुसंयकत व्दये श॒मवनिते॥
तथेवतद्नावनाये त्कापच्ं विनिर्दिशेत् ॥ १४० ॥ पपे कमे.
धरे सस्ये कपटी पापवीक्षिति ॥ सपापे सपे सौस्ये कापलं
पापयुते ॥ १४१ ॥ भावना क्षीणवदेण सहिते हदये यदा ॥
कपटी क्षणम तु निष्कापलयं तदष्व॑तः॥१४२॥
चतुर्भाव (हृद्यस्यान ) पापयु्त चतुथे पष्ट वा पपि वोचम हो यदा चुर
भाव पापांतःस्य हतर तो मनुष्येके हवये कपट कहना ॥ १३९ ॥ चोभे
शनि मग रा
दये युभग्रद न हम हसाही भवेशमी पापयुक्त हो दमयत न होत तो हृदयम
कपट हिम)
दसा कटना ॥ ९४० ॥ दणमय्च पापय्रह् सुखस्यानमे प्ट वा युक्तहो तो मनुष्य
कपटी होगा, अषटमेश प्रापसदित चु स्पान्र हो तो मनुष्य कपरी हेपि ॥ १४ १ ॥
चतु सूयं वा शणचेदमासे सहित देवि तो क्षणमात्र तो कमयी दै उपरान्त निष्क
रदे ॥ १४२. ॥ १९८६
हवये श॒मसंबते स्वोचभ एत ॥ ठाममदाणा
कषेमेवा नि-
प्कापटयं विनिीदिशेत् ॥ । विजुद्धहद्यः शति हवयेशे
बलान्विते ॥ गेपुरायंशके वापि गद्रंधादियुते तथा ॥ १४९ ॥
चतु स्यान्मे शुभग्रद नने उचमे वा मित्रे ष्म अथवा शभग्रहकी
राशिमें वे
तो निष्कपट कमी ॥१४३॥ चतरे बटवान् देष मयवा गोपुरादि अंशके मृदशचापिम
हतै तो निप्फपट शुद्धदय भौर शात हतै ॥ १४४ ॥ ।
र्ेश्वर हदते वा शुमयुक्तक्षितेपि वा ॥ पारावतादिभागस्ये नि-
ष्कापरयं विनिर्दिशेत् ॥ १४५॥
स्मेश चतुय भागम भयवा छुभगरह्युन चट प्एकतादि र्मे हेम तो मनुष्य निष्कः
प्ट ॥ १४५ ॥ ध
ठरे शरी दानवप्रजितेन यक्तेय॒दा तस्य विञयुदधचित्तम् ॥ पपे
सखे तद्रवनाधिनामे पापान्विते तस्य विरुदधायित्तम् ॥ १४६ ॥
रारी खले पापदशा समेते वदिधिशदस्त्वति तन भाति ॥
अंतर्गतं तत्कपरं व्दति पापाधिकत्वे सुखरागियुक्ते ॥ १४७॥
~
माषाटीकास्हितः। (९७ )
ख्ये वृहस्पति दरुकयुक्त हवे तो शद्ध ( निष्कपट ) चित्त हेव, चतुधेमे पप चश
पापयुक्त हेव ते। चित्त विशद ( सकपट ) देवै ॥ १४६ ॥ चये राहु पपच हेष
तथा चये पाप्रह भाविश पापयुक्त हो तो बादरदैनिष्कपट ओर भीतरकपृट रेवै ॥ ९४५]
(~
यदा छ्रसुख्शा वा सित्रभूता परस्परम् ॥ सुभेक्षितो शुभदत्य
, मात्स्वंहं विनिद्शेत् ॥ १४८ ॥ लेश्वरेण संदे मात्ृनाये
चतुष्टये 1 श्चुमग्रहान्विते दे मात्रस्नेह विनिदशत् ।॥ १४९॥
शद्चश्वेछमनाथस्य मात्रङाभाषिपो यदि ॥ पापेक्षिते पापयुते
तच्छदत्वं विनिर्दिशेत् ॥ १५० ॥
यदि रु्रेश चतुय परस्पर मिन दे शुभग्रदोषे युक्त द रै ते माताका विरे
स्नेह कहना ॥ १५४८ ।) वचतुरथेश कदम समरेश्ते दृष्ट धुभग्रह युक्त वा दृष्ट हवे तोभी
मातृस्नेह् कहना ।। ९४९ ॥ यदि चुतुर्द् ठभिश समशक् श्त हवे पप्य दणि
हेषषै तो गाता ओैरयेयेकी श्रता रदे टसा कहना ।। ९५० ॥
रमेशात्राशराशस्थे सातृस्थानापिपे याद॥ तथव टयरभवाद्रा
तच्छ्डत् विनिर्दिशेत् ॥ १५९५१ ॥ वाहनं वटग्रुत वाहनं श्चुभ-
संयते ॥ श्ुभग्रहेण संदे बादनादिफलं भषेत् ॥ १५२ ॥
चतुथश खममेशसे बारह देते मथवा दप्रपस ददृश्षर्वे हविं तः माताके साथ रत्रुता कटनी.
॥ ८५१ ॥ साहनेश्च बख्वान् चतुथं स्यान्मे गुभयुक्त शुभद दोषै तो वाहनादि फक
पिर्गे ॥ १५२ 1 ^ ० सवौ
पंचमोऽध्यायः ॥ ५ ॥
"रव~
अथ पश्चमषषठमावफठविचाराध्यायः ।
घृतभवनात्सुतयुदिमंनिणामपि मंत्मोजनपितृमावाय् ॥ इद्-
योदरभरवेशं विवेकशक्ति च निर्दिशेन्मतिमान् ॥ १॥
पंचम भावत पुत्र, उदधि, मेनित्व) मत्र, भोनन, पितृभाव, हदय, उद्एमेश, विमेक-
क्क्तिक। धुद्धिमान् ज्योतिषने विचार करना, सोदो आगे कते है ॥ १॥
निः कलबात्मजधमभानां पुादिचिन्ता कथयेत्सजीवेः ॥
बुद्धि तथा सोमखतात्मजाभ्यां पितुस्तथेवात्मनभाग्यघुैः॥२॥
सप्तम पचम नवम भावोके स्वामियों फरिके तथा बृहस्पति कारके वादिका विनाए कटना
बुष तथा पचम भावप बुद्धिका तथा पंचम नवम भौर ूरयकरिकेपरिता तरिचार कटूना॥२॥
पितुधेनं याति खखेसमानी पुत्रेशशाक मरणं च मातुः ॥ सते
जुभे शोभनदटियोगे पुत्रं ददात्येव तदा दशि ॥ २॥
चतु स्थानम सूं हषे ते पिताका धन प, पच दमा भो होवे तो माता उतु
होमे, पनम भावमे शमह युभयदच्ट देवे भयवा पनेश्च भयर युमयदते च है
तो पुत्र देतह ॥ ३ ॥ ध व
पस्थाने तदीरे वा यरी वा कभवीकिते ॥ भेन सदे वापि
पुयप्रा्निनं संशयः ॥ ७ ॥ रग्रेये पुव्भावस्ये पुत्रेशे बलसंयुते ॥
परिपूरणवरे जीवे एतपराप्िन संशयः ॥ 4 ॥
माषाटीकासदितः! ( १०८५
पत्स्यान, यथवा पचमेश वा गुर जुमग्रहयुकत द॒ हवै तो निस्सदेह पुत्रमपि{ए
॥ ४ ॥ दरेम पचम भावम प॑चमेश बद्वान् बृहस्पति परण षी देवै तो म†
फ दहे॥ ५॥ ४
पुत्रस्थानाधिपे जीवे परिष्रण॑बलान्विते ॥ रगायियेन् वार
पतरभरा्तिन संशयः ॥ ६॥ वैशोषिकांशके जीवे पत्रेशेपिः "छ
स्थिते ॥ जुभग्ेण वा दे पभा समादिरोत् ॥ ७॥ प
स्थानगते वित्तनाये पूणवलान्वते॥ दषे कवन्द्रयतणा पुन
नं
संशयः॥ <॥ खयपुत्राधिपो युक्तावन्योन्यं वापि वीक्षः,
षे परस्परस्थौ वा पुनप्राप्िनं संशयः ॥ ९॥
चमे बृहस्पति पूर्री द जयवा पंचोश वृदस्पतिको स्मरे देसे तो निरस ता
मप्नि होगी ॥ ६ ॥ प्रृहस्मति ओर पचमेश ैरोषिकांशकमे हो अथवा ग्रसे दृष्ट ४,“
पुत्रमपि कु[गी॥ ७ 1 क,
पचमावमे पू्णभलयुक्त हो भयग्र वृहसतिते च
रे निः ुत्रपापि >> स्मेरा पचमेश एकस्यानमें हो भयवा प्रसर ५८
अथवा एकक राथिमेदूस परस्पर हो तो बहौनि ॥ ९ ॥ गे
ख्यपु्ाधिपे) कदरे य॒भग्रहसमन्वितो॥कुटम्बेरे बलादये तु॥।
पपरा्िन् संशयः ॥ १०॥ पत्रस्थानाधिपस्यांशराशीशे छभस्-
युते ॥ शुभेन वीक्षिते वापि पजपरातिनं संशयः ॥ ११ ॥ लरेरो
दारभावस्थे भाग्येशे दारसंयुते॥ द्वितीयेशे विलमरस्थे पभापतिनं
संशयः ॥ १२॥ दारेशगरदसंयुक्तनवांशमवनापिपे ॥ माग्य-
वित्तविल्येशेदैरे < त् ॥ १३।।-५.
ख्ये पतेर वेदम दभय्दहदित हो ८दितीयेश बलगान् हेव तो निस्नदेह संभवं
देव ॥ ९० ॥ ९चमेश निस नशर उसकास्वामी युभय देवै मथवा कृभ-ष.
ट होवे तो निर्ह पुनपाषि हेमे ॥/११ ॥ उमेश सममे नकोशमो समह निः
मेश ग्रमे हवै तो नि सदेह पृं हेष ॥ १२ ॥ सेध निरे नाशक १ उ
. न्मम दवितीय ओर ठप्मावके सा पतेतो पुमा कहनी ॥ १३ ॥ ¢
~ .पापम्ये त वदरा ्दीशेऽपि तथास्थिते ॥ कारे पापु
'"पतनाशं वदेततदा ३४॥ भाग्वपुतकठतरेशसंयतनवमृक
4
{ १०२) सर्वाधीचिन्तामागिः ।
वलावलच्छोभनदष्ियोगातमोकतं छतीयस्य फलं ठु राशेः ॥
चतुरश्च फलं तथेवश्ीनयैकटेरोन निरीक्ष्य स्व॑म्॥१८७॥
इति शीसवीयेचिन्तामणो तृतीयचतथमावफलविचारो
नाम चतुर्थोऽध्यायः ॥ 9॥
अध्यायांतमें भेयकतां फतहि कि भ व्यकेराने तृतीयरशि तया चतुथं रक्षिका एठ
गहमायके बटर यमह दषयोगके अनुसार समस्त परेयो देखकर कहाहै ॥ १८७॥
इति शरीसर्वाथचितामणौ माहीधरमाषायां वृतीयचतुरथभावफड-
विचाराध्यायशचतु्ः ॥ ४ ॥
पंचमोऽध्यायः ॥ ९५ ॥
०० +ट-2-0०--
अथ पञचमषष्ठभावफलविचाराध्यायः 1
पचमोऽध्यायः ॥ 4 ॥
प्षठेरपर मगथ्की दष्ट हौ राहु केठुभीदेतेअथवा मेगख्की रिम हे तो विष
बदुमतिवाद करके दृसरेसे तरिसौमफारङो विद्या आदि चेरे ॥ ६४ ॥ देसे फ पुत्रादि
भाव्म उन भावके विचारसे उने पृत्ादिकफि भी कहना यह शाछ्च नासितश्के अगिन
कहना सनष कहना ॥ ६५ ॥ यह पाचवां अध्याय् पैचम तथा च्छे भावका फलवानफ
विचित्राधयुक्त धोमान् वैकरेशने कहा ॥ ६६ ॥
इति श्रीस्ोधीवतामणो मादीधरमापारीकाां प्थमपावफल-
विचाराध्यायः पमः ॥ ५ ॥
षष्ठेऽध्यायः ॥ ६ ॥
~~~ “व्व
अथ सप्तमभावफलविचाराध्यायः।
युबतिपदादुद्रादं भायोपतिखपदधिडतीरम् ॥
उ़यमगमनमदातं व्रयान्पख्राशय च नएटवनम्॥ १॥
सप्तम भवे विवाहविचार, ख पति विचार, दाङ) ददी, गुढ, दूध, आगमन, गमन,
कामदेवातिं तथा मूत्राश्चयका विचर ओ चोरी भादिसि नष्ट धनफा विचार कहना ॥ ९॥
रके कर्ते त्वतिकामुकः स्यादुषेऽन्ययोपानिरतो यरो त् ॥
स्वदारसक्तो दिननाथपुत्रे ङदाररम्यः पतो सदारः ॥ २॥ ङ्न
बहखपुरतः इनो भानो छटम्बी षडदारसक्तः ॥ र्मस्थिता
वित्तकटनराचनाथाः सश्युक्ा य॒दि पापयुक्ताः ॥ ३॥
दुक स्म हवै तो जतिकामी हो, सुषते परखीगामी, इृदस्पतिषे भपनी सरमे भासन्त, 4
श्नि दुष्टरम रमणक नेवा दोषै सपमेद धुम हमै, तो अच्छी सी हप ॥ २॥ मग
सुषम ददै तो हुत सिके होतेभो कुरप्र (दूसरी खी तथा प्म नीचनाति नेयकर्मकणे-
भाषाटीकासहितः (११९)
वाटी खीका प्रस्तकर अफे कृटको नष्ट कणेर ) हेव । पूरयते कटवा वहत क्षियेमिं
आसक्त दव । ठम दूरे, समम, पचम आर छठे मावे स्वामी शुकसंहिते तथा पष्
सहित देवे तो ॥ ३॥
जातः परछीषु रतः इमा शुमेक्ितश्त्न तथा भवेच्च ॥ ठया-
रिपौ पाप्रय॒तो यदि स्यानातः परीषठु रतः कुमा ॥ ९॥
ररर शदुङृटम्बनाये परिधते वा यदि दारराश ॥ सरो सपापि
यदि दारनायै जातः पर्रीषु रतः इटुम्े ॥ ५॥ सराह्केतो
यदि दारनाये पपिक्षिते वा व्यमिचारयोगः ॥ करमेशवित्तेशक-
ल््रनाथा मानात्थता जारसुदाहरश्ते ॥ ६ ॥
मनुष्य पण ह्येनं भासक्त ओर कमारमं चछनेवाटा हमै, यदि धमरे दृमी दष
तोवैसान हवे दुकम हेते यदि रमेश पेद पापयुक्त हवे तो परली आतक्त तमा
कमारी हवे ॥ ४॥ रपरेण षठ दितीयिश्च पापयुक्त हे अथवा सममे शनि, सामक
पापथुत हवै तेो पए समि भापक्त रहै । यदि दूसरे भावम ॥ ५ ॥ रह वाक्तु हे सक्षेश्
पपद्ट रेवै तो व्पभिचाप्योग दोतहि । दशमे, पश, समे वशम हं तौ नार
(परी गमन करेवा ) करते ॥ ६॥
एको महस्तेषु चदठुराशौ जातः परीगमनं प्रयाति ॥ पूतरशवरे
दारपतो बलाद्ये दषे युते वा स्रिनायकेन ।॥ ७ जातोऽ-
नपत्थो यदि तत्कृल्त्रे जारात्घृतः स्याच्छभखेटटे ॥ दरि,
पापद्युत कुटुम्ब भामेन हए याद् जारपुत्रः।॥ ८ ॥
दृश्म दवितीय सप्रम भारक स्वभियेमे से एकम यह चैयि स्यन्नेषहत्रै तो प्ली
गमन् कर् । पस्मह एव् सृप्रमेश बख्वान् ह्। पटदादच्वाय॒क्र्।॥ ७॥ ते मनुष्य
भुपुत्र दोपे) यदि योगकत्तौ उक्त ग्रह सम्म हेते जौर उपर द्ुमगरहकी दिम हवै तो
नाप्षे सत्रान पैद्। होर । स्मेर पापयुक्त दूसरे भावम दो मगर उवे देखे तो नाते
पूत्रषदादहविं ॥८॥
पचम{ऽध्यायः ॥ 4 ॥
पष्ठेहापर मगरकौ वष्टि दो राहु केतुभी देखे अथवा मेगरकी रारि होक तो किष
बादुभतिवाद कफे दूसरे शरिसौभकारकी विया आदि चेरे ॥ ६४ ॥ रेसेही फ पत्रादि
भारवेमिं उन भावक विचारे उन पुतरापिकोको भी कदना यह शाल नासिके अगिम्
कहना सन्ननते फहना ॥ ६५ ॥ यह गंचवा अध्याय् पचम तथा चे भावका फरवनक
विविचराधयुक्त धीमान् कटेशने कदा ॥ ६६]
इति श्रीसरवोथेचितामणो मारहीषरमापाटीकायां परचमपष्मावफल-
विचाराध्यायः पचमः ॥ ५ ॥
षष्ठोऽध्यायः ॥ ६ ॥
अथ सप्तमभावफकविचाराध्यायः।
~~ ५ रार जम >+-प-एषंहा सप्राणा १ ५५
देनीयेश स्पभेदोफ साय नितने ग्रह ह उन वखानु्ार ्चि्योकी सख्या पित
यंत ।स्मेरा निष! राम ६ उसे साथ भितने यई दै उनी सखीसरुया कहमी॥ १४॥
`
करञेश वह्य॒णे पद्ववकादिरेवभिः ॥ बहुमायं नरं षियाद्दय-
्षेगतेऽपि वा ॥ १५॥ भायोद्धयं वदेत्तञ ट्मरेशे नाशराशिगे ॥
कर्त्रे पापसंयुक्ते कटम्बेशे तथाविधे ॥ १६॥
, समदय उच वक भादि बहुतगुणोे युक्त दतै जयवा उमये हवे तो महुप्यफो बहत ति-
यदि यु जानना ॥ ९५॥ र्नेशा पारद्ये सपमे पष वुदुमयरमेमो पाप प्रह हेपैतोरोष्ला
हणी एेसा कहना ॥ १६ ॥ |
शन्यारफणिसंयक्ते कल्वेशो यदा भवेत् ॥ इरपषएटयंशके वापि
कलमरणं वदेत् । 9७॥ जुभयदेण संयुक्तः कटवेशैऽरिनी
चगे ॥ पापे कठ्वराशिस्ये विदादद्यमादिशेव् ॥ १८ ॥
भावाटकासह्तः ।
वाटी ल्ञीका मपङ्गङर जणे कुकर न्ट फएवारा ) हेमे 1सूर्यस कृटाटा दहत लियोन
आत्त हेदि । एमे दूसरे, समरम्, पंचम् ओर छठे भावे स्वामी शुक्रसहित तया प्प्
सदितदेर्वते ॥३॥ $
जातः परशचीषु रतः कमागी श॒मक्षितयत् तथा भवेच॥ रम्रा-
रिपौ पापतो यदि स्यानातः पशीषु रतः मार्ग ॥४॥
रमेश शदम्धनधे पयते वा यदि दारराशे ॥ सौरो सापि क
पचमऽध्याय्ः ॥ 4 ॥
ष्ठेरपर मेग्की दष हो राहु केतुभीदेखेअथवा मेगख्की राहिमे दोषै तो रिरेष
बाद्मतिवाद् कफे दृसरेते तिसीभकारकी बिया जादि चेरे ॥ ६४ ॥ रेसेदीफर पत्रादि
- भर्व उन भावेकि विचरसे उन पूत्रादिकोको भी फदना यह शाल नारितक्के अगि न
कृट्ना सननसे कफटना 1 ६५ ॥ यह पांचवां अध्याय प॑चम तथा च्ठे भावा परवाचक
विवित्राधयुक्त धोमान् षटेशने फा ॥ ६६ ॥
"दति श्रोसर्बुधूतवत्ममणेः मारीयरणापरीकायं प्मपष्ुभावफर-
विचाराष्यायः प्रथमः ॥ ५॥
पष्ठ(ऽध्यायः ॥ £ ॥
अथ सप्तमभावफलविचाराध्यायः।
~ "" रा।२।-<----९ „+< +^ ह सातिो-प्तो+
^ -1-एष 11 ५ ॥
द्यि सप्मेशोके साथ नित ग्रह ह. उन% वछादरुसार लियोकी संख्या पेडित
यदप |सपमेदा निकी रिम है उसके साथ भितने ग्रह दं उनम सीसस्या कटम॥९५॥
कलेश वहुगुणे वङ्खवक्रादिरदेतुभेः ॥ बहुमाय नर् व्याइ्दय-
सषंगतेऽपि वा ॥ १५ ॥ भायोद्यं वेदेत्तच टमेशे नाशगाशिगे ॥
करे पापसंयुक्ते इुटम्बेश तथाविधे ॥ १६॥
समश उच्च वक्र भादि वहुतगुपेसियुक्त दोप अथवा टभरमे देवि तो मनुप्यको महेत जनि
योसे युन जानना ॥ ९५॥ छतेरा बारह सममे पप पटुम्यमेमी पाप प्रद हेये तोदो खौ
हेगी रसा कना ॥ १६॥
शन्यारफणिसंयुक्ते कठ्ञेभो यदा भवेत्त् ॥ ूरपण्टयंशके वापि
कटयमरणं वदेत् ।। १७॥ शुभयरदेण संयुक्त कलटरेरऽरिरनः
चमे ॥ पापे कल्वराथिस्ये विबादद्यमादिशत् ॥ १८ ॥“
भाषाटाकासाहुतः।
वी खीका मङ्गर जपने करके नष्ट कवार ) हेव ।पूर्यसे कटु्माछा बहुत चिरम
जषकत हेन । रुमे दूसरे, समम, पचम ओर च्टे भावफे स्वामी शुकसहित तथा पाप्
सहित हवं तो ॥३॥ ५
जतः पर्छ रतः कुमा्मा शुमेक्षितत्र तथा भवेच ॥ ल्भा-
रिपो पापयतौ यदि स्याजातः परशचीषु रतः मा् ॥ £ ॥
क स भत ,९, [9 भ भ
हपु ॥ ५८ ॥
सपमोऽध्यायः ॥ ७॥
द्व्य
अथायुरधमभावफलविषाराध्यायः।
मरणानीषितमरणं ग्॒यस्थानं च मरणहेतं च ॥
अक्नसुखं भृतिदंशं परिभवमपि चित्तयेत्पराज्ञः ॥ १ ॥
म॒रणसे जीबन ओर मरण, गुदस्थान) मप्णका देतु जनु, भृति, दक, हारभानामी
ष्टम भावे विचाणे । इनफो सुरसा अगि कैग ॥ ९ ॥
रन्धेश्वरे पापयुतेत्यराशावटपाथ॒रस्येति वदंति पठे ॥ तत्राप
लयेश्वरथोगजातः स्वल्पायरस्येति वदंति संतः ॥ २॥
अष्टमेश् परापयुक्त बार बा चे देये तो इस मरुष्यकी भसय होगी, तहां स्रे्ेभी
युक्त रेत्रै तो विदान् इसकी थोढी भायु कहते ॥ २ ॥
` स्वकष्संस्ये यदि रधनाये दीघायुराहखंनयो महान्तः ॥ मदेन
वाचिन्त्य विशेपमायुः स्वक्षेवमितरोचग्रदस्थितेन ॥ २॥ रन्पे-
रेणापि विलग्रनाये युते रिपौ वा म्ययराशियुक्ते ॥ पष्ठत्यपे वा
यदि लग्रथुक्ते दीघांगुरस्येति शुभेक्षितश्चेत् ॥ ४॥
अष्मेल अपने कषत्रम हेरे तो बडे सुनिगन इसकी दीषोयु कते भथवा समम भष
भप राशि मिन्नको राशि मौर उच्चराशि स्थित गरदफे अनुखार दीवा विरेष जाननी ॥६॥
, अणि युक्त एमे च्डे वा वादे होमे नोर पा व्पयेश रपरे होप यमद उनको दें
% तो मतुष्यमी दीर्षु होगी ॥ ५ ॥
कमधरेणापि निचिन्त्यमाञर्दीवि सहत्स्वोचयुतेन तेन ॥ केन्द्र
स्थितैः कमेविलय्रन्धनायेस्तथव।युरुदादरन्ति ॥ ५ ॥ प्रोक्त
अरर्व्योमचरधिभिवां समाव॒जैः कैदरगतैस्तथेव ॥ स्वकषे्कोणा-
`दिगतेविशेषाद्रदन्ति दीषोयुरुदारवित्ताः ॥ ६ ॥
"र [^ अ [4
सेद मिन उच्य स््गृद्मदिष्यित ददर्मेशेभी दीर्षौयुका तरिवार करना दशम रमर
भैर मष्टम मायके स्वामी फेनम दे तो पैषेदय दीपो कनी ॥ ५ | ग्र द्मे
पि वानो दनियुकत अन्य केदोमि घेतो भो उदाखुद्धिवाटे दीर्पाय् कप्त ॥ ६ ॥ ष,
ह )
( १३४ ) सर्वाथीचिन्तामाणिः 1
कनन्विते विले गरुशरसमन्विते॥ ताभ्या निरीकिते
वापि
दीेमाधुविनिरदिरेत् ॥७ ॥चतुरे भेष केशै श॒भंुते॥
छरणः दशसंयोगे प्णेमायुर्विनिर्विशेत् ॥ ८ ॥ चरिषडायगताः
पापाः छुमाः कैद्रत्रिकोणगाः ॥ ख्येरो बलसंयुक्ते प्णंमयु्वि-
निर्दिशेत् ॥ ९॥
स्मेशकेन््मे गुरु शुक सहित वा इनसे दष्ट हेव नो दीषोयु कनी ॥ ७ ॥ केम शुम
ग्रह रपरे शुभयुक्त वृहस्पति द होत तो एरी आयु कहनी ॥ ८.॥ पाप्रह तीसरे चे
ग्यारह मे युभग्रह केन्द कोणेमिं हो ओर स्मेश्च बख्वाम् हवै तो पूणं आयु कनी ॥ ९ ॥
पद्सप्रन्भभविषु भेषु सदितेषु च ॥ विषृडायेषु पपिषु पृणे-
` मार्विनििेत् ॥ १०॥ र॑घाधिपे विक्स्ये यरुशकरयतेकिते॥
लेशे केन्द्रभवि बा दीषेमायर्विनिर्दिशेत् ॥ ११ ॥ उचात्रित
ल्िभिम्तेरैलेम्रे रन्भेशसंय॒ते ॥ से पापविहीने तु दीधैमायुिः
निर्दिशेत् 1 १२ ॥ |
च्डे साते ओर आवे भावम बुमगरह हों २।६।१९ मे प्रप्रहहोंतो पूर्णाय कटी
॥ ९० ॥ समश रपम गुरु शुकसे युक्त वा ट हो वा रमेश केल्द भावमे हतै तो
दीषौयु कनी ॥ ९९ ॥ तीन ग्रह उच दों अष्टमे कमे हो ओर एमे कोर
पापग्रह न हेते ते दाषीयु कदमो ॥ १२ ॥
रन्भस्थितेचिमिः खेटः स्वो्मित्स्पगेहगेः ॥ स्मरथ बकं
. युक्ते दीघंमायुर्विनिरदिशेत् ॥ १३ ॥
अष्टम भावे तीन ३ ग्रह दो ओर वे जपने उत मित्र जयवा सा्चेमे रविं मर्थीत् अष्टम `
भाग उन गरहेके उचादिर्मसे कोई हवै, मौर उतरे यख्वान् हेमे तो दीर्वायु कहन ॥१३॥ `
पारातादिभागस्थाः पापाः सर्वे्भास्तथा ॥ केन्द्रतिकोण-
निक्याः प्णेमायुर्विनिर्िशेत् ॥१४॥ पष्ठाएमे व्यये पाथ लभेशे
दुवेखे यदि ॥ अहपायुरनपत्यो वा शुभरभ्योगवर्जिते । १५1१६)
संपूण पाप तथा श्यमम्रह पावतादिं अशकेमिं के त्रेण गत होर तो पूर्णायु कनी ~
४ ९४1 चे ज्व भर बरद भावमे पापयह हें स्मे निैठ होत शुमग्रहसि युक्त बा
^ ॥ १५॥ (९६) ।
(क - - क ~ क"
च ११८०१ ११८१९...
-
चतुषटयगते पपि सभदृ्टिविवजिते ॥ बलदीने विरो तल्पव-
युकत( शुभदाषए्टव
मायुविनिदिशेन् ॥ १७ ॥ व्ययार्थो पापस
॥ १८॥
जितौ ॥ अूरपष्ट्यंशके वापि स्वल्पमायुविनिर्दिशेत्
तो जलाय कंडनी ॥१७॥
हवै
केदरमे पापग्रह धुभयहदषटि रहित हो तथा रश बटशेन पष्टयसमे देवे तो अल्पायु
बारहवा ओर दूसरः भाव पापयुक्त शम्टिपित हँ मथवा रूर
कहन ॥ ९८ ॥
आधु्ोंगाश्िधा प्रोक्ताः स्वस्पमादुश्चिराछपः ॥ द्रात्र िशत्पू॑म्-
१९॥ सप्त्य ाः प्रा ततः पणै-
द्पायुमेष्यमायुविनिर्दिशेत् ॥
शद्ुख्ग्राधर्पा य॒दि।+२०॥
मायुर वदत हि॥अस्पायुदिननाथस्य
वरते पिंड गस, ७० यसे पू मच्य
अस मध्य दी भेदे आयुके तीन भेद् हँ। ३२
प्रयेका शतु हब तो असपायु दवै ॥ ९९ ॥ २ ॥
इससे ऊपर पूरणीयु कहते ॥ समश
ने विल-
, समत्वे मध्यमायुः स्यान्पित्रे दीवोयरादिशेव् ॥ वकदी मध्यमा-
येशे जीवे केन्द्रनिकोणगे ॥ २३॥ पषटा्मन्यये पापिते ॥२२॥
युरुदाडतम् ॥ भ कनद्रायिकोणस्थे शनौ बलसमन्धि णे कन्दे
पष वाप्यष्टमे पपि मध्यमायरुदाहतम् ॥ ल्मे धरिको
वा मध्यमाय (मारत 1२२॥
ग्नी । स्मदा निमे हवै
ख्मरदा सूर्ैका सम हेव तो मध्यमायु) मिन देवे तो दीर्षायु देति ते मध्यायु कही ।
मे पग्र
बस्ति फेंद वा भिकोणने दवै ओग चे आठवे वारह्वे
हो शनि बछवान् षो चे अयत्रा ववे पापग्रद देप्रै अया ट्म
कद् मिकोणमे शयुभगरद
मध्यमाय ु हवै, उन्तयो गमिभरित ह तेभी मध्यायु
निकोण भेन्द्मे पापयद इत्र ते
हवै ॥ २९ ॥ २२. ॥ २३ ॥
अस्पाुर्योगजातान वियत्पाको सृतिप्रदः॥ मध्यमे प्रत्यरिदशा
पणांयु्योगस-
मूत ददारद्विशेपतः ॥ २७ ॥ वधभेशदशा कण
्ञके ॥ योगायुरिति निधित्य जातस्य वेदुधः ॥ २५॥
वाछेको मत्परितरि
निने मसपायु योग दोतेदे उनको विपत् नक्रा दशा, मप्यमयु
इमाए योगयु निथय
दृशा, भौर विंशपकपकि पृणौयुयोगमें वधनस्तरशवा मृच्यु देती,
करके पटित मयु एदे ॥ २४ 1 २५
( १३६ ) ` सर्वाथीचिन्तामणिः !
आयुर्विलग्राधिपती वलेनदीनो धरासयुमणेशयुकतो ॥ द ति
तस्य वदन्ति तज्ज्ञाः शरेण वा तन्म्रणं विगुषात् ॥ २६॥
रधांगनाथौ यदिवा रिपस्थौ राहन्वितो कतुयु
त। समदा ॥ तदु
क्िकृेप्यथ तापि पकर शरेण चैरिमरणं प्रयाति ॥ २७॥
म्मे ओर समरे वररहित हेतव तया मगठ एवं षष्ठेशे युक्त
उमरी मृदु रणमे; विशेषतः शखसे कहते ॥ २६ ॥ टेव तो म्योतिष
यदि रप्रेम अषठमेश चे स्यानमें
शनि तथा राहु वाकेतु सहेतहमैतो उप्फी
दशा अत्रा अतक्षम शसते बेरे
हासे मरे ॥ २७ ॥
रन्धागपौ वाहननाथयुत्तौ तस्मन्रति तस्व वदति तज्ज्ञाः ॥
मृति त्जीगाद्ररुसय॒तो तो वहशजी। रिषुगावज
ीणोत् ॥२८॥
ल्रश्वरे वाहननाथमुकत वागीशवरेणापि युते त्जीणोत् ॥ देहैर
वाहेनवित्तमावनाथान्विते तामरण त्वजीर्णात
् ॥ २९ ॥ रन ,
शयोगान्मरणं दशायामन्तदशायामथ वा
वृदन्ति ॥ पित्रादः
भावा धिपयोगदएटवा पादिकानां मरणं तथेव ॥ ३०॥
अष्टमे द्रे नतुरयेभे यक्त होमे तो वाइनपे मृष्यु
कहे । यदि वही खेदा न्ट
मेश वृहि युन दे तो मनोर मदु
होत । तया स्मेभ नौर दृह्रपति च्छे हे त
भी भनीणैसे समोनिषी मृतय कहतेहं ॥ २८
॥ र्मरेश चतु॑टासे तथा वृदस्पतिसेभौः
"त्रैतो बन्स मृदु होमे । परेद, चतुद युत
, दितयिशसे युक्त हतै तोभी भनी्णते मृष
हतर ॥ २९ ॥ अष्टमेशे योगे उक्षकी
दशा वा अंतर्दशा मरण फहतेहे । रेमे
पिनादिभवरि शेकी दृष्टि वा गतभी पिता भदिषिा मरण
कहना
सकत्यगधा भावुसुतेन युक्तो दुःस्थानगौ वा॥ ३० ॥
रनाय सहिता चदःस् विषभक्षणेन ॥
याददर॑धनादतस
्य ंवद्ति।॥२१॥
पटठ्र भानुसुते सराह केतौ खगारीतिुदादर मृति
के गजभीति ान्ति ॥ जीवेन-
मस्य जातस्य चन्द्रेण सुतभीतिम ॥ इर
९
वत तादगामावपुे उगात्सशृगाच्छुनकात्स
स्थिते भायुसतेपि
मीमे ॥ पषट-
चैवं विना स्वतुगस्वग्दं सखेद
द्म रमेश यनिषदित दुटस्पानमे हो त किमान मःे ॥ ३३ ॥
ग्र्नुमे युन दष स्पन्मे हप स्य॒ मि । यदि शु
नो रे नरव देप ॥ ३१५ ॥ पटे श्नि
भाषाटीकासरहितः । ( १३७)
राहुव फतु सहित हषे तो मृगष॒ भय कतै । वृहसतिसे युक्त रोवे तो हाथी
ओर चैदमासि युक्त हव तो पोडे्े मय फते ॥ ३२ ॥ वैषाही दानि सूर्ते युक्तं देप
ते श्ीगवे रमसे ओर भौमयुक्त हेते तो कुत्तासे भय हेम. छठ स्थानम शनि होवे तोभी
येही एष जानना इन योगेमिं योगकत्ता य अपने उरसि स्वपाके फान हो तव उक्त
फर हेगे ॥ ३३ ॥
ससेशमाग्येशविल्यनाथा्चिकोणगाः केन्गताश्च सव ॥
सुकते यदा तत्परिपाककाछे पिता सदै्वालप्ृति च मातुः ॥३९॥
रन्भ्शथोके फणिनाथयक्ते दीने तपस्मारयतः समन्दे ॥ तत्र
स्थिते दीनपके शशांके पिशाचपीडा जलजा च पीडा ॥२५॥
भोमाहिमन्दान्यतमेन युक्ते क्षीणे शके. निघनस्थितेपि ॥
दुःस्थे त्वपस्मारमयान्श्रातेः स्यास्पथाचाषवा तथवा मृति
स्यात् ॥ ३६ ॥रन्भे सरहि। यदि वा सकेतो चातुरथिकात्पीडन-
` माहुरस्य ॥ रन्प्रेश्वरेणापि युते त्वं ऋूरादिषएयंशयुतेत्तिस-
त्यम् ॥ २७ ॥ नीचस्थिते वासरनायके वा पृष्ठाष्टमस्ये यदि
पापदृष्टे ॥ राज्ञा प्रकोपान्परण पितुन्च् तत्पीडया वित्तवि-
शमेति ॥ ३८॥
तुदा नमश गौर स्रा तिकोण वा ॐन्दमे र उनकी दशा मेतदेशा समयमे पिनाके
साय माताकरीमी मृद्यु हेव | ३४ ॥ जष्टम भावम् चेदम राहुयुक्त तथा वरदन ध्मैतो
अपस्मार (मृगीयेग ) छपे अष्टमस्य निर्वेट चन्द्रमा शनिसदित हावि तो पिशाच आए जरसे
उ्पन पीडा हव ॥ ३५ ॥ देसाहौ चन्द्रमा क्षण (तनु) मेगट+ राट शनिमस् किसीसे गृ
अष्टमस्थदवै तो सो वही फट कहना । रेषाचद्रमा यदं जन्य दु्टम्यानमे हेतो पिताचकी
गोड जयवा मृत्यु रेवै ॥ ३६ ॥ यदष्टमस्य चन्द्रमा एह वा केतु सहित दतै ते नौधिया
स्वरसे पीडा इतो हेवि भष्मेशंस युक्तमी हवै तो व फट दोगा यदि वरूरादिषष्टवंऽमे
भीष्म तो वह् फट अतिषत्य ( अवदय ) दी होगा ॥ ३७ ॥ सूर्यनीच गामे द
अययाच्डेवा बे मामे पद हवै तो रानाभोकी पदापि म्ण एवं पिताका
मएण एवं धननाश्मी होपै ॥ ३८ ॥
अथ केचिद्रिष्योगाः॥ रुपाच्छुभे करमणि भूमिपुत्रे पपेक्षिते
सतुलमृच्युमाहुः ॥ मन्देन युक्ते यदि पुवमृत्यं चन्द्रे दि त
( १३९ ) ˆ सर्वार्थविन्तामणिः।
आयुरविलग्राधिपती बलेन दीनो धरासूदुतरणेशयुक्तो ॥ युद्धशरि
तस्य वदन्ति तज्ज्ञाः शरेण वा तन्मरणे विशेषात् ॥ २६ ॥
रध्रागनाथौ यदि वा रिपुस्थौ राहृन्वितां फतुयतां समदा ॥ तद्ध
क्िकाटेप्यथ वापि पाक शघेण चेरिभैरणं भ्रयाति ॥ २७॥
अष्टमेश ओर समश बररहित देप तया मगर एवं षषठेशसे युक्त दै ते न्धोतिषल
उठी म्प रणमे; विशेषतः शरसे कदरे ॥ २६ ॥ यदि खगरेय भष्ठमेशच च्छे स्थानम
शनि तथा राहु वार्णेतु सहेत होवेतो उष्ठकी दला अथवा अंतरदशामे शखसे चेफ
हाथसे मेरे ॥ ५७ ॥ त
प्रापो वाहननाथग्रक्तौ तस्मान्प्रति तस्थ वद॑ति तज्ज्ञाः ॥
मूर्तिं तजीर्णा्रूसुतो तौ देहेशजीवो रिपएुयावजीणीत् ॥२<८॥
ख्येशवरे वाहननाथञुकते वागीशवरेणापि युते त्वजीणोत् ॥ देदैश्वर
वाहनवित्तमावनाथान्विते वा मरणं तजीणत् ॥ २९ ॥ रन्प्र
शयोगान्मरणे दशायामन्तदेशायामथ वा वदन्ति ॥ पित्रादि
भावाधिपयोगदणएया पिवादिकानां मरणं तथेव ॥ ३० ॥
अष्टमे समज चतुर्थ युक्त होप तो वाडनषे मृध्यु कहते । यदि ददी दमेन भट
मेश वृहस्पतसि युक्त देधे तौ अनीर्णसे मुद्यु हषे । तथा स्मेशच ओर बहस्तिच्छेहो त
भी जनीते ज्योनिषी मृद्य् कहते ॥ २८ ॥ ख्मेशच चतुयशषते तथा इहस्पतिसेभ युत्त
देवै ते अनैणेसे मुदु हवे । स्मेरा, चतुयैश, दितयिशसे युक्त देवै तोभी भजीर्णसे मुष्यु
देधे ॥ २९ ॥ अष्टमेशे योगसे उसको दशा वा येत्दशाम मरण कपे । एसे
पपित्रादिभाविशोकी दष्ट वा योगसेभी पिता छदिका मरण कहना ।॥ ३० 1
अुषत्यगपा चावुतेन गृक्ती दःस्थनगोवा विषभक्षणेन ॥
रहिध्वजाभ्यां सहितो च दुःस्थाबद्रषनात्तस्य
भरति वदति।३१॥
पषटश्वेर भाठृसत- सादा केता यूगाद्रीतिसदादरन्ति ) जीवेन
छकते गज॒मीतिमस्य जातस्य चन्द्रेण युरतेधभीतिम् ॥ ३२ ॥
सयान्वत्त ताटशमादपत मरगास्सश्गाच्छुनकात्सभपमि ॥ षष्ठ
स्थिते भावुसुताप चदं वना स्वठुगस्वग्रदं सुखः ५ ३३ ॥
दृशमेग दगरेद रानिषषटित दष्स्यानमे हें तो पिनि मयु केपि । यदि गहु
प्रभेनुसे युन दष्ट स्पा हवि तो फे मरण हेष ॥ ३९ ॥ परे शनि
भषाटीकासारितः। ( १३७)
राहु षा मतु सदित हेष तो मृमस भप कहंतेदै । वृहसतिसे युक्त देवे तो दीस
ओर चेदम युक्त होव तो पडे मय कदे ॥ ३२ ॥। वैषाही शनि सू्से युनः दोव
वो श्ीगवाे मग ओर भोमयुक्त हे तो कुत्ते भय देवै. चठ स्यानमें शनि हेते तोभी
यही फृढ नानना इन योगेन योगकन्ता ग्र अपने उचरक्षि स्वगा कान हो तव उक्त
फर हग ।॥ ३३ ॥
खसेशभाग्येशविलपरनाथाष्चिकोणगाः केन््गताश्च सवे ॥
घक्ती यदा तत्परिपाककाे पित्रा संहैवायुति च मातुः ॥२४॥
रन्परे शशांके फएणिनाथदकते हीने तपस्मारयतः समन्द ॥ तन
स्थिते दीनधटे शशक पिशाचपीडा जलजा च पीडा ॥२५ ॥
भोमादिमन्दान्यतमेन क्ते क्षीणे शशांके निघनस्थितेपि ॥
दुःस्थे खपस्मारमयान्ष्तिः स्यातििशाचाबधा त्वथ वा छतिः
स्यात् ॥ ३६ ॥रन् सराह याद् त्सकता चातुधिकात्पीडन-
माहुरस्य ॥ रन्धेश्वरेणापि युते तथेव राविपषटयशयुतेतिस्-
त्यम् ॥ २७ ॥ नीचस्थिते वासरनायके वा पशाष्टमस्थे यदि
पापदृष्टे ॥ राज्ञां प्रकोपान्परणं पिक तत्पीडया वित्तवि-
नाशमेति ॥ २३८॥
युश नवेश बौर स्मरश्च चिशेण वा मेने दे उनी दशा अंतर्दशा समयमे परिनक्े ,
साय माताकभी मृद्यु दषे ॥ ३४ 1 नष्टम मावते चदरमा राहुयुक्त तथा बदन श्रे तो
अपस्मार (मृमीयेग ) होये अष्टमस्य नि्ंड चन्म दनिषदित हवि तो पिदाच जाए न्मे
उपप पीदा हेव ॥ ६५ ॥ रखा चन्दमा क्षण (ततु) मेगर, रह शनिमर किससेयुक
अ्टस्यदहोतै तो मो वदी फट कहना । एखाचद्रमा दिं अन्य द्टस्यानमे देतो पराची
पीडा अयवा मृत्य हवै ॥ ३६ ॥ य्टमस्य चन्दमा रहु वा केतु सहित देप ते नीथिया
सेरा इतन हेव भ्ेशेयुकमी होमे तो वी फट दोगा यदि परगादिषंमं
भीरो तो वफ अतिपत्य ( यदय ) ही हेमा ॥ ३७ ॥ सू नीच रामे दोषै
भयर च्डेवा नारे माके पष्ट हेपै तो रानाभोक्षी पडि मर्ण एवं पताका
मरण एव्र धननाशमी देवै ॥ ३८ ॥
अय केचिदरि्टयोगाः ॥ रुमाच्छुम् कर्मणि भूमिपुत्रे पपक्षित
मातुलमृल्युमाहुः ॥ मन्देन युक्तेयदि पुत््तयुं चन्द्रे दि तन्मा-
( १३८ ) सर्वाथ॑चिन्तामणिः]
वतयेश चेदमासदित व्रि स्थानम दोर तो मन्पस्ीफा दूष पीव; जपनो माताका नं
~ वीप, दशमेश तपा दृशममाव्मएक
ध यद दुटस्यानमे हष ६तो उनको परु देखममे न भग.भवि
ध ५० ॥ वृही यई मेन्ट दि्ोयमे दे तो उनको मनोनुू पुस कना । नवमे
सये मीरशनि षम स्पानमे हेतोशाका मरण रतिम कते ६ ॥ ५१९ ॥ यदि च
` ष्ठे भो युनः होतृ तो समे पे ६ प् टगर वमा हमै तो वह ट नक्ष दोग, वही
भ् चतु स्पानमे दे तो उक्मर्मर पिन वा राक्नमे माताको रु कही ॥ ५२ ॥
( १४०) सर्वाथचिन्तामणिः। ध
नो वेततदीशान्धितराशिकके मातुगरतिः स्याद्यने च तस्मिय् ॥ -
्वित्यादियोगादयन् हि तच् व्यत्यासतो वा प्रवदन्ति सन्तः ॥
॥ ५३ ॥ नाशे चरे वा पिभावनाधे दूरस्थितस्तननकोपि
वाच्यः ॥ स्थिरोभयस्थे पितनावनधि संमीपंतस्तनेनकः स्थितः
स्यात् ॥ ५४ ॥ | छ
रेषेन हों तो चतुरश निष राशि दै उसे उक्त समय ( अयन् दिन रत्यादि )मँ
भाताकौ मृत्यु कनी) यदि दो तीन योग ह्वै तो मरणषठमय विपरीतता सनन कहते
॥ ५३ ॥ दुशमेश बष्टमर्मे वा चप्रदिमे देवि तो मरणसमयमें उसका पिता दूर देगा
दसा फटना+यदि स्थिर बा द्विस्वभाव रक्षि होप तो उस समयमे पिता समीप दोगा॥५५॥
क्रे चरकेयदि वाशशाकि सुतो देत्तत्पितरो न त ॥ दिद
शशो यदि तौ च केन्द्र तयोधरति वाददने विकालम् ॥ ५<॥
, वृकेन युक्ते पिवरमावनाये शशकिदेहेशचुयनाथाः ॥ वरेन
.. हीना यदि तननन्यां गाढां मिपत्ति सखदाहरंति ॥ 48 ॥
` सूय अथवा चेदम चरराशि केंद्र द तो पुत्र अपने माता पिताका दाह गप हथ .
न करे, यदि वही दरम दिषवमावरशिके हो तो माता पिताके मृदयुने दाका फुषमप होत
॥ ५५ ॥ द्मे वख्वान्हो चन्दमा उमेश चतुरश बर्न हों तो उफी माताको
गादौ विपत्ति फहतेह ॥ ५६ ॥ ह
रन्ध्रे तु पापबाहुस्ये गद्यरोगं विनिर्दिशेत् ॥ शुयमरदेण संच्े न
दोप त॒त्र. नििशेत.॥. <७ ॥ रन्ये.्ुमेष्षिते. तेन सयते चःसुखं
भवेत् ॥ स्थृलात्नं पापसंवेषे मृद्र्रं श॒ुभसंयुते ॥ ५५८ ॥
अष्टम भाव बहुत पापग्रह हेरे तो गुहयध्यानमे रोग हेव उनपर ्ुभवर्होफी दृष्टे
तो बहु दोषन कहना ॥ ५७ ॥ अष्टम स्थानमें श्भयह हौं शुभग्रदोकी दृष्टे दोषै तो षुखी
रहै । रेह पापसेेधसे मोटा अन्न ञयुभग्रह सेवंधसे कोम अच्च मठे ॥ ५८ ॥
रन्धय पापसंयुक्ते पापदृष्टे तदन्तरे ॥ पापक्षे्ेय वा रन्ध्रे जातः
परिभवान्वितः ॥ ५९ ॥ जुभग्रहाणां संबन्धे रन्मे परिभवो न
दि॥ चरे रेरे मृतिदरे तदीशे चरराशिगे ॥ ६० ॥
मष्टमेदा पापयुक्त इष्ट॒ दोषे वा पापो बीच, वा पापशिमे मथवा अष्टम स्यान्मे दे
तोयद मनुष्य दारा दुभा रहे ॥ ५९ 1 यदि नष्टम भावे ययुभगर्ोफा टष्ियोगादि संबष
भाषाटीकासदितः। ( १४१)
होतो परिभव ( तिरस्फार) नक होगा. अषटममे चप्राशि हो गष्ेश चररि
हेषि तो दूरदेदमे मरण देगा ॥.६० ॥
शनो बा चर्रारिस्थ् चराशस्थे तथाभवेत्॥ स्थिरे रन्ध्रतदीशे
पि स्थिरिरशै तदशके ॥ ६3 ॥ शनोवास्थिरराश्यंरी स्वगे
मरणं भवेत् ॥ रन्पर द्विदेहराश्यादौ मागें मरणमादिशेत् ॥६२॥
इत्यष्टमभावविचारः ॥
अथवा शनि चप्रकषमे हेव बा चंश्फमे हेव तोम दूरदेशे मरण देमि । अष्टम
स्थानम सिपरयशि दे उका स्वामीभी स्थिरणशिमि देवै तो अपने वे म्य देष ।
ठ्स दी म्मम द्विस्वमाव रादयादि दद तो म्मम मरण कदना ॥ ६९ ॥ ६२. ॥ इते
अष्टम भावके विचार षदे ददं ॥
अथ नवमभावविचारः ।
शुभमवनाद्वरुभाग्य पित्रपानद्यातप्रात्तम् ॥ ऊरुस्थानं
„ स्वरत सदभोक्न्दूनयोगमपि विद्यात् ॥ १ ॥ चिन्तनीया य॒रु-
स्वामिपिवरमाम्यादिमातुलाः ॥ नवमे स्वामिपम्याश्ये ज्मा
एतेन्यथाश्ुभाः ॥ २॥
नुवृमभवंसे गुह, भाग्य, पिता, पौत्र) दया, तप) ठाम) उररस्यान) मन, पृटृम्नादि
साथ भोजन कएोब्ाठे, दान, योगसाधन इतरनोका पचार मानना ॥ १९ ॥ तपा गु,
स्वामी ( आचार्यदि ), पिता) पेयं जदि) मामा, इनका) ब्रिचाभी इसीते क्ण्ना।
नवमभाव अपन स्वामी एर भुभग्रदपे युक्त देप तो उपरक्त अच्छे देतह; ओर भशर हेमे
अमकठननना॥>॥ „ 1
चन्द्र सपे यदि. धर्माशो भगोः सुते वा गृरुदारामी ॥
धमीधिपे तादशसेचरेण दते सपपे युरुदारगामी ॥ २॥ घर्मा
धिपस्याशपतो तथेव युक्ते तदा ताद्शदारगामी ॥ धमौधिपे
नीचगते तरे रेण युते युरुदारामी ॥ ४ ॥ कषीणे निशीरो
_ तथ् वातदंशे शुके तथेवं गुरुदारामी ॥ घममाधिपे नीचगते
तर्दैशे शक्रेण
युक्तेशरुदारगामी ॥ ९4 ॥
यट नभर भावे प्युक्तं ननदभा अयना पाषयुनः शुक हेष तो गुरु ( अपेते
र्ठ ) फ सोमा गमन पणेकाा है, पर्मभवेश
पेमहे क्त तथा परषयुक्त हेक्ै तो
( १५२ ) सवांधंविन्तामणिः।
भो वक्षे रट होगा ॥ ३ ॥ नगरमे निषे नगकमे है वहो रेसा युक्त हेतवे ते गुर
सखीगामी हेत नवमेरा नीच रिम धर्मभावस्थांमे युक होवे तेभी यक्षे फट गा ॥ ४॥
षेण चन्द्रमा मथवा नवमभावांश्च तथा शुक उक्त मकारे देये तोम बही एठ देगे, ओर
धर्मक नीचगत) धरम भावांश रुकयुक देषतो भी वही फट जानना ॥ ५ ॥
धर्मैशवरे सौम्यय॒ते तदंशे वेशेपिकांशे त्थ वा तदीशे ॥ कूरारि-
न किष ® = अ खे क, [> [> नतष
९८५ क [ काव ९ कि क,
पित्रवशादगः॥
0२१ पितुजेन्मा्टमे जातस्तदीशे ल्रगेपि
वा ॥ तेनेव पितृकार्यांणि कमशेषं समापयेत् ॥ २२॥
दिनूमतिश वा पितृभाव्रकारक ररेशकी येका पूर्णटी तया युमच्छ ह्र तो मनुभ्य
पिताक वशम उका आज्ञाकारी रेवै ॥ २९ ॥ पितम जन्मखग्रपे मष्टम खरम जनम्
दे. मवा उण ग्ना स्वामी इसके ख्र देवै तो उसो ग्रस तरेपकर्म ( _ ,.“
समप्र फर शवर! सखासे मषटकवरमे गणिते है ॥ २२ ॥
<=गचाचन्तामाणः। न.
अष्टमोऽध्यायः ॥ ८ ॥
~~ च्यबत्र>
अथ दुशमादिभावविचाराऽध्यायः ।
दशमासव्रतिमाज्ञां कीर्ति बृष्टि भवाप्तपूतादीन् ॥
मानं कमाजीवं जादुस्थानं च निर्दिेदासान् ॥ १॥
दुदामभावहे कमेक मवृत्ति ( किस कामम सुनि रदेगी ) हवत) कीरति, वी, मा,
पं ( सापो फूपभादि ) नादि रान्यस्यान प्रयोदि) तथा मान, किस कामस भनीवन
दगा, ८ पितृस्पानाद् ) ओर नानुस्यानका विचार) दासजदियोका वरियार कना ॥' १ ॥
कमाधिपे दीनवले सपापे कमांदिवेकल्यमुशंति तज्ज्ञाः ॥ करमे-
सशवागीशश्थांकपुत्रा वीयौन्विता यज्ञकरा मवन्ति ॥ २:॥
शुभमरहदेशिसमन्वितास्ते वीर्यान्वित यत्तविशेषमाहुः ॥ दुःस्था
-शर्शाकात्मनजीवञ्युकाः पपेक्षिताः कमेविनाशमाहुः ॥ २ ॥
भाषाटीकासदितः। ( १४९ }
दृशये हीनबड प्पयुक्त होषै तो ज्योतिषन्न कर्मभदिकी पिकटता कहते द्शमेद
बृहस्पति बुध बवान दैवे तो मनुष्य यत्ञ करब होते ॥ २ ॥ वही तीनों शुभगदैसि
द्षट तथा वच्वानूपर हेव तो य्ञिशेष कहते बुध -गर दुष्टस्यानेमिं हों पापह उन्हे देवे
ते करभक नादा कहते ॥ ३ ॥ ध
नाशस्थितास्ततर तदंशनाथास्तयुक्तरशेरयिपाश नाशम् ॥ रादौ
च माने यदिवा दिनेशे भागीरथीस्नानञुशंति तज्क्ञाः ॥ ४ ॥
न मीति क. भ = क न्विति [अ [३
मान च मन यद् वा सस्तोम्य मामान्वतेवा भविता च यक्तिः॥
जलक्षगे प्रणेशर्शाकजीवे मानस्थिते गांगजलादिप्ूतः ॥ ५ ॥
वही बुष गुह शुक नाशस्पानमें हो मथवा उनके अशनाय तथा हिनाथमी नास्थाने
होतो भ बही फर दोगा यदि राहु अया पूर्य द्म स्थानम देत तो ज्योतिषन्च मागी-
थका सान मेगा कहते ॥ ४ ॥ दमनं मीनराश्चि मुभयरह्युक्त अपवा भीमयुक्त दैव
तो मुक्ति होगी दशमस्थानमें नठ्वर रारि पुणेबन्दमा ब्रहस्पति दै तो गगाभादिके नले
प्रवित्र देवै ॥ ५॥
माने युरो शुके च केन्द्रे स्वोचस्थिते तादशतोयप्रतः ॥ माने
घने शक्ते सजीवे केन्द्रोचगे तादशतोयप्रूतः॥ ६॥ बुधे व्यये
वा यदि वा तदीशे स्वोचानििते तादशपुण्यभाक्स्यात् ॥ चन्द्र
ततीय जलराशियक्ते सोम्यान्विते तादशपुण्यभाक्स्यात् ॥ ७ ॥
दशम स्थानमे वृहस्पति शरुरयुक्त हेमे अथवा अपनी उचराशिका किसी केन्दमे हेष तो
गँगाजञ्से पवि देवै दक्षम वा द्वितीय स्थने दुक्त बृहस्पति हो भथव्। केने
उचगारिङा हेपरै ते वैषेशे गेगानटसे पतत्र देर ॥ ९०॥ परुष बार्ह हवै अथवा व्ययेश
अपने उमे हेवै तो वैषाही पुण्यवान् हवै चन्द्रमा नख्याकिका तीसरे भावमे शरुभयुक्त
“ दोषै तोभै। पैसे पुण्यवाटा हष ॥ ७ ॥
सभेश्वरे केन्द्रसुते जलक्षं सोम्यक्षिते तादशतोयप्रतः ॥ बुधे
सजीवे यदि वा सोमे प्राकारङन्मण्डपगोपुरादीन् ॥ ८ ॥
मानस्थिते तद्कदनाथयुक्ते करोति जीरणोद्धरणादि तत्र ॥ ९॥
केरोति कूपादितटाकभूमि कर्मर गोपुरभागयुकते ॥ मृदश
वा शुभदष्टियुक्ते भाग्येश्वरेणापि निरीक्षिते वा ॥ १०॥ -
^ ्
{ १५० ) स्वांथचिन्तामणिः ।
दशमेश नलपएशिका केन्दमे हो धमगरह उसे देखे तो गाद नते परित रहे शष
हस्ति अपव मगरे युक्त देवै तो मकार मण्डप अद्धाछिका आदि बनानेवाखा हेषै
॥ ८ ॥ दुष दृक्मेश्च सहित द्श्म स्पानमे देत तो बीोदार आदि करत ॥ ° ॥
द्शमेश्च गोपुरे देवि मथवा मदेशषकमे हेव शरभग्रह तथा भाग्ये्सेभी चट हवै तो
कुं ताकाब भादि भरमि वृनवि ॥ ९० ॥ ि (=
चन्द्ात्मजे कमेगते तदीशेमाम्यस्थिते पापविवनितेस्मिन् ॥
संम्यक्षतं शाभिनभावयुक्त यक्नस्य क्ता स॒ भवत्तदानीम्
॥ 9१.॥ कमौधिपेस्मिन्यदि सोमपुतर स्वोचस्थिते वा युद
धमेराशो ॥ विवजितः स्याच्छिखिराहरपापिज्ञस्य क्ती स भवे.
तदानाम् ॥ १२॥
बुष दशषम स्यानमे दशमे नवमे पापरदित देव युभयदकी राशियोमे युभयहद ह
तो यज करेवाछा हेपरै ॥ ९१॥ यदि बुभ दशमे होकर अपे उमे दैत अथवा
नषममामं देतेकेतु राहु नर पाप्शंे रदित देवै तो यज्ञका फरवाला देति ॥ ९२॥
कमीधिपे स्वोचगते सपापे नीरचांशगे नाश्गतेपि तस्मिन्॥ विर
भवत्येव मखस्य तस्य करादिपष्टंशतेपि चेवम् ॥ १३॥
तुगस्थिते सोमएते तदीे स्वोचान्िते सोमसतेन दे ॥ शुभे-
क्षिते वा सघुधे स्वराशौ यज्ञस्य कतो स भवेत्तदा्नीम् ॥ १४ ॥
दगमेश अपने उचराशिमे दो परंतु पापयुक्त नीवांशकमे जीर वारे दोषै तो उसे
यत्तफा वित्र अवश्य दति यदि दशमेश करुर्जादि षष्टवेशमे होवे तोमे। वहो फठ होगा॥ १३॥
दशमेध अपने उच्चगे हो उरे उचरारिप्य बुष देसे जयया यभग्रह दृष्ट तया वुधयुक्त
हष यदा उच्चे न हो गपन रारिमें हेत तौ वह मदुप्य यक्क्णेवादा दै ॥ १४ ॥
आज्ञास्थानाधिपे सोम्ये श्युभदण्िितेपि वा ॥ शोभनां शगते
वापि जातस्त्वानाधिपो भवेत् ॥ १५॥ आ ज्ञास्थानगते स्ये
भरमिपुतरेण वा युते ॥केन्दरान्तिते तदीशेपि भूरामाज्ञां करोति
सः ॥ १६॥ आज्ञाधिपे मन्दयुते रन्धनायेन संयुते ॥ कररशि
केन्दरगशा वाूरामाज्ञां करोति सः ॥ १७॥ मानाधिपे केन्द्र
युतेश॒भुकतेक्षितेपि वा ॥ शरपध्येशसंडकते सीम्यामाज्ञा क-
रोति सः ॥ १८॥
भाषादीकासहितः ( १५१ )
द्गमेश्च दरमयरह युभग्रहमे दष्ट युक्त दैत भयवा शुभांशके हो तो सरको आत्ता दै
घाढा { हाकिम ) होवे ॥ १५ ॥ द्कश्म मवमे सूये वा मग दपर द्क्मेरा कन्दमे शे
तो बह हाकिम हनेपर कूर आसा देनेवाा हवै ॥ १६ ॥ दशमेरा शमियुक्त तया अष्टम
शस युक्त हयै बंशकमे अथवा केरे दत्र तो करूर बज्ञा देताहै ॥ १७ ॥ दशमेश केदः
“ शुभग्रहे युक्त चट दोव पाच षटवंशरमे दवै तो वह हाकिम सौम्य जज्ञा देति ॥ ९८ ।
राहमांदिदुते माने रभे राये ध्वजेि वा ॥ नीचस्थे धर्म॑भवेशे
ऋूरापाज्ञा करोति सः ॥ १९॥ शशांके कर्किसंयुक्ते गुरुदुक
निरक्िते ॥ पारावतादिभागस्थे सत्कीर्तिसदितो भेत् ॥२०॥
राहु वा केतु दशमरमे हो मथवा अष्टमभ हो भौर धे नीवराशिमे होषै तो वह कूर भाज्ञ
देतह ॥ १९ ॥ चंदमा करकेफा बृहस्पति कसे चृ देत पारायनादि शमांशकमे देवै ते
वह् मनुष्य सक्कीर्तिवाटा हवै ॥ २० ॥
तदीशे श्चुमसंयुकते ज॒ुभमध्यगतेपि वाङ्भमरहाणार्मेश वा सत्की
विपदितो भवेत् ॥ २१ ॥ कांतिस्थानाधिपे सौम्ये स्वोचमिच
स्ववरगगे ॥ सोम्यषण्टयंशके वापि सत्कीर्तिसहितो भवेत् ॥२२॥
ते देवलोकस्ये सिहशे ञ्चमनायके ॥ बलपृणै वि्गरेशे
सत्कीर्तिसहितो भवेत् ॥ २३ ॥ पायमरहाणां संबधे माननाथे
वलक्ष ॥ ऋूरपण्यंशसयक्ते सत्कीतिसदहितो भवेत् ॥। २४॥*
दरकशोश श्युभयुक्त अपवा दुभयदेके मध्यमे दो जथवा शुमग्रेकि अंशके हेव ते
सुतछतियुक देते ॥ २९॥ दशमेदा शरुमग्रह अपे उच्च वा मित्ररि दा अपने अरामं
रोप भथवा गुभष्यशमे देवे तो सकीतिबा होप ॥ २२ ॥ दृशमेदा देवछोकादाकमे हेषै
ओर नकमेदय रसिहासरनाश्कमे पुर्तकतर्मे “ शुमश्कस्ये » दसा पहं भर्थव् जुभे
नवमाशमे देवै, स्परे पू हेषै तो सतकीर्तिवार देवै ॥ २३ ॥ दञ्ेशच निर्दड तथा
पायगरदेति सेवी हेतरै जीर ब्रूरपषटवंशमे हेत तो वही फठ दोगा ॥ २.४ ॥
अपकीर्ियुतो जातः कर्मस्थे च खौ शनो ॥ पारपाशके पापद्े
पापमध्यगतेपि तत् ॥ २५॥ ज्ुभयदाणां संबधे मानतत्राय- -
केपि वा ॥ सोचे वा स्वगृहे वापि जातो मानी इदत्रतः॥२६॥
ईमितज्ञोपि मानी स्यान्मनि जीवेथ वा शुम ॥ तदीशे भसं-
वंये ञ्युभमध्यगतेपि वा ॥ २७ ॥
( १५२) सबाथचिन्तामभिः।
दनमस्थानम सू ब ति पापदृ्ट वा पपमध्य हवै तो भो अपकीर्तिवारा हेवै॥०५ ॥
ददामस्यानसे जथवा द्गमेकषसे शुभगरहेका सेवेय देप अथवा स्वीच्चरश्षि वा स्वरिमे देवे
तो मानवारा गीर दृ्मतवाद् हेव ॥ २.६ ॥ दशमस्थानमे बृहस्पति अमवा कोई शुभग्रह
हैम द्रमेशका संब धभव हमै जवा युमग्रहोके मध्यमे हेर तो जाकारदीसि दुमरेफे
मनका माव नाननेवाया हेत ॥ २७ ॥ ट
पपि मनि पाष तदीशे नीचराशिगे ॥ पापराश्यंशके वापि
मानहीनो भवत्ररः ॥ २८॥ मानाधिपे चराशस्थे संचारस्िः
त भेत् ॥ स्थिरांशे सथेयंमुिठ परगयात्रा द्वग ॥ २९ ॥
पष्ेशे कमेराशिस्थे कर्मेशे मंदसंय॒ते ॥ कद्रधिकोणगे वापि दासी
दासान््विनिर्दिशेत् ॥ ३० ॥
दश्मस्यानमे पापग्रद पप््रहसे इष्ट हो दशमेशच नीचराशिमे हो गथव प्रपगरहकी रशि
वा अशकमे हे तो मनुप्य मानहीन रहे ॥ २८ ॥ दशमे दरराडवेशकमे हेत तो षृमने
फिेगा हेतरै स्थिसंशकरमे हेव तो स्थिर रहे बीर दिस्वभावांशकमे हेव तो शिकार सैट
ना मादि शेढानी देव ॥ २९ ॥ पेश दराममे दशमे यनियुक्त दोय भथवा केन्ध तिको-
णम दै तो दाख दासी बहुत् रे ५ ६० ॥
कमोधिप्स्थांशपतो शनिसंवधसंयुते ॥ पष्ठाधिपस्य् संबधे
बूहदासान्विनिदिशेत्॥२१॥ छभयरदेण संदे कमेराशो तदी-
श्वरे ॥ माचुपुत्रेण वा युक्तं बहुदाषान्वानिादशेत् ॥ ३२॥कर्मनाधेन
वा भुक्तिमरश्ने प्रतिं विनिर्दिशेत् ॥ तच पापसमायोगे जाचदैषे-
ल्यमादिशेत् ॥ ३२ ॥ इति दशममभावव्िचारः ए
दकमेश निषफे न्ाणकर्मे हे वह शनिसे सेधो देवे प्ठेशकामी संव हों
तो बहुतदासका होना फहना ॥ ३१ ? दृशचमस्थानमें युभयदक्ी टषटि पै ३
दशमेश्च शनियुक्त हमे तौमो वही फक फदना ॥ ३२ ॥ भोजनमश्रने दहमेशपे भोन
नफी पूति जदि बरावख देखे फटनी ददामरमे पापगरह होरे तो नवा दृद देवै ॥ ३३ ।
इति दुङषमभावषिचारः ॥
अथ भव्रञ्यायोगाः }
मश्चतभिः सदितस्तदीरे त्रिकोणगे केन्द्रगतैस्तु सक्तः ॥ चतु-
अहिः केदरगतैः पर्ज्यामाप्रोति जातः कथितो शनीन्द्रः ॥ १ ॥
भाषाटीकासहित; ( १५३ )
(~ भ ० [अक क 3 भ
धिपतो सराहो शके वा यलिकेन युक्ते ॥ संन्याप्तेकल्यष-
दाहरंति भगो भवेत्तस्य ्युभेषिरीने 1 8 ॥ इति ग्रज्यायोगाः#
अर संन्यास्योग कहते हे चार प्रह एक स्थानमे हेव उस भावका स्वामौ केन्द्र तरिफो
णेन हवै भयदा चार प्रह चन्द्रे रैव तासं यहदहैक्षि चार आदि प्रह एक स्थानें
देते मनुष्य सन्यासी (फशीरी ) पाता है यह युगीन्दोनें एहि ॥ ? ॥ खवरेशपर
फेय शनिकी दृष्टि होप अन्थकी न होवे गधरा सनिको मरे देसे ठमेशको शनि देसे
चटरहित देवि तो सेन्थासयोग होताहि ॥ २ ॥ चन्दमा शनिके देष्काणमे हो शानि उभे देसे
तो सेन्यासयोग होति दानिके वा मगरे अंशकमे शनिसे चष्ट हे। मथवा दमा कनिसदित
होमे तो भी वही योग ताहे ॥ ३॥ निस स्थाने सेन्पास्योग हे सङ्का स्वामी राहयुक्त
हवै भयथा शरूरंशकषमे गुखिकिसदित देवै तो सन्या विक्रा हंत्रैयदि दुभयरहेसे युत
च्षटन हवे तो संन्यास च्थिमें मी भग होन ॥ ९ ॥ इतिं सन्यासयोगाः ॥
अथ लाभभावविचारः 1
अयेनार्थावाति पादावपि वामकणवितां च ॥ जातावपि कच-
कुवजार्ज्येएठान्त्रयाद्धनान्यासाम् ॥ १ ॥ लामेश्वर कद्रगत नि-
कोणे वा समन्विते ॥ काभेवा पापसंयुक्ते धनलाभषदीरयेत्॥२॥
गफ भावसे धनपापि, वेपेका विचार, वामुकर्णन्य विचर्, केशा, कुनता, बहम
धनादिविचार कणा ॥ ९ ॥ ठभिश कद शचिकोणमें हो अथवा डामस्थानमें पाप्रदसे युत्त
हेम तो धन्यम् कना ॥ २ ॥
धनाधिपे लाभगते कामेश धनमामते ॥ तुमो केन्द्रगौ वापि
धनलाभघुदीरयेत् ॥ ३॥ युभमध्यमते कामे तदीशे वा तथा
स्थिते ॥ पारषतादिभागस्थे घनलकभयदीरयेत् ॥ ४॥ काभे-
शयुक्तराशीगे समग्रहनिरीक्षिते ॥ जुभम्रहाणां मध्यस्थे धन-
लाभुदीरयेत् ॥ ५॥ लाभनाथप्तमायुक्तन्त्रशाधिपतौ शुभे ॥
{ १५४) स्वार्थचिन्तामणिः।
` वित्ताधिपेन संहे धनराभय्दीरयेत् ॥ ६ ॥ रामाधिपसमायु-
[^ षप
नवमोऽध्यायः ॥ ९ ॥
नन्या
वट (च्च्््
अथ सजयोमाध्यायः।
पद्भिग्रहैरचसमन्पितेः स्याद्राजाधिराजो बहुदेशमत्तौ ॥ उ ,
स्थितेः पञ्चभिर राजा शत्तयान्वितो देवशुरो.बिलमे ॥ १॥
म्मेबिलग भृषनंद्ने वा स्वाञचस्थिते भमिपतिश्ूतभिः ॥ उच्च
स्थितैनींचवियुक्तभागेः शूरादिषण्यशविदीनभागेः ॥ २॥
छः यद उच्चे द्र तो रानाओंका राना (वाद्शाह ) बहुत देका स्वामी होप पाच
अह उच्चे हो ओर र्मे बदसति हेव तो सामभ्यैषारा राना होप ॥ १९॥ कुम्भगकि
ठम शुक हवै ओर चार ग्रह उच््के हमै तो रागा हेम, प्रतु जो यह उच्चके हैमे
नीचाँक एवं बरूरमादि पटवैशेम न हेतव तव राजयोग होति ॥ २ ॥
ले पृषेततर गते शशकेषड्मिर्दैरूचगतेरपः स्यात् ॥ क-
स्मिन् गृहे स्थोचयुते त॒ सवैः स्वक्ष्रगेश्र॑पतित॒स्यजातः ॥ ३॥
मूरत्रिकोणाङ्धितरारिथुकतोर्भक्षगेवा यदि वक्रयुकतः ॥ कस्मिन्
शिः ० 0. क्षम
न है, च,
विद्रधि रोगसे मनुष्य पीडित रहे ॥ ६ ॥ सूर्ये दूसरे (वेशि ) स्यानमे नि द्ध्म
चन्दमा भौर मृगरसपमने दोन तो भगवि देव । चनया सूयं अन्योन्य राशि नव
केम दे तो श्रोफेश रदे ॥ ७ ॥ सूर्यंचन्द्रमा सूर्यकी रामं वा चन्दरकषिमे हवे
तो शरीर भूत नवि, ज्टममे सूर्य, च्ठे चन्म दूसरे मगर, बारह शनि कमपे हषे तो
॥ ८ ॥मतुप्यको बट्वान् ग्रहे धातुके कोपे, नेजहीन् करतेरँ । म्म वृहस्पति सममे
मद्गल दोषै तो मनुष्य उन्मादी ( विक्षिप ) होता ॥ ९॥ त %
उन्माद्यु्भ॑शयुतो विरमे शनो करते सङ़जे विकणे ॥ ठ्तर
शनो रिष्फगते दिनेशे चन्द्रे ्रिकोणे सदवां धराज ॥ १० ॥
उन्माद्ुदधिः स॒जडोथ वा स्यानातो हि चेचयेर्डुदधि॒क्तः ॥
ल्मे कोण दिननाथचन्द्रौ सौय्यं शरौ केष्धूसमन्विते वा ॥
#॥ ११ ॥ उन्मावुदधिः स भवत्तदूना शन्यारवारा याद् जन्म्*
काडे ॥ केद्रस्थतौ सोम्यनिशाकरो वा सौम्यांशदीनो भ्रमसं-
युतः स्यात् ॥ १२॥
उमे शनि सपमे मगर हा जयया त्रिकोणे हेष तो उन्मादी { वाचा ) अथ
स्पष्ित वाणी देवै, टसम शनि वाष्व सू्य॑ ओर व्िकोण ५।९ में चन्द्रमा अथवा मेग्
हिमे ॥ ९० ॥ तो उन्मादुदधि अयवा नड (मूर्खं ) यदा मनुष्य चचल बुद्धिषारा दे
प्न वा तिकोणमें सूर्यं चेद्रमा अथवा शनि वृहस्पति केन्दमे हेषै ॥ १९॥ बौर जन
कारम शनि वा मगृख्वुर हेते तो बृह् मनुष्य उन्माद्बुदधि दवै दा यदि दमेषु
चेद्रमा श्भाारदित दे तो धमसेयुक्त होवे ॥ १२ ॥ ॥
कन्दस्यिता मन्द्निशाकराकां जडो भवेदन्खननममा नोचतो
ध रिष्फगते तदीशे वित्तिठनिथपदी हेगा९६।२७।२८॥
14} न्मम मागोस्नते, पकजवाधनः 1 सरखराजयोगानां
ट -नीचत्वमाष्ठयात् ॥ २९॥ भगोः पु्रोपि नीचस्थो राज-
योगनिनाशद् ॥ उल्कापातायभकारो महे जातोपि मगगः॥२०॥
सूरयदुक दशरथे ज॑शमें अरथोच् परमनोचांशक्े ठोवै तो हनार रानयोम दयें भी
नीचता पापे ॥ २९ ॥ दकम नीवा हेनेदे रागयोगका नाक होतो ¡ तमा जन्म्-
{
समयम उर्कापत ाशिवोि भपका देनेमे वा यदेक मकाद स्थावराः
रानयोम भग हेतिं ॥ ३० ॥ हनम भी
१
भाषाटीकासदहित्तः। ( १६७ }
रपरे नोचराशि ीवाशिकमें हषे प्ृरह खे आयं होवे मादि च्प्रमं हवै तो थपने
कुक नोशफ़णेवाद देवि उक्त यदपर शुभग्रह न देवै तो अल्पायु कहतेदं । समस्त
अह मीच शुराशिपोमिं दशम स्थान रदित हेव ते मनम मिक है ॥ ९५ ॥ ९६ ॥
होरेवर रिष्फगते त॒ माने कूरान्विते भौमयुते शशक ॥ जातो-
भिशस्तः परदेशवासी मिक्षाशनी दुःखितदेहमाक्स्यात् 1१७
पामे माुसुते सामे जातोप्यपस्मारयतो नरः स्थात ॥
पापम्रहाः षड्न्ययरभभषु जीवेपररव्यान्वतकन्द्र् वा॥ १८॥
रनब्रस्थताः पापखमान्च सुव नशाकरच्छा याद् केन्द्रक ॥
योगे दास्ये समवेत्तदानी जातोप्यपस्मारयतः सतप्तः ॥१९॥
रमेश वार दृश्चम स्थानम पापय्रह चन्द्रमा मगरयुक्त दोव तो मनुष्य छठे करकवाखा
प्रमे स्ठनेवाखा भिक्षा मागे खनेवाडा अर दुःखी हरीरवाठा देवै ॥९७॥ शनि मेग-
रसित ठे वा आढ भाकमे हो तो मनुष्य अपस्मार (मगीरोमं ) वाया हवै पापग्रद ६ ।
१२। ८ भवनं हो वृहस्ति परिषि ( शौर ) वाठ जन्ममे भयव। केने द्र तोभी
वही फट होगा ॥ १८ ॥ सभी पपग्रह आस्व भावमें हं चेदमा धक केने पेते गदायो-
गमं मनुष्य नपस्मासी होदि आश्रयोक्त गदायोग 'भसुत्नकेन्द्दयवारा" यहां नहीं हैउत्तयो-
गक मदा सक्ता रद् ६ इसमे मनुष्य सतप्भी रहति ॥ १९ ॥
समन्विताः सौम्यशरशाकशुकाः कनद्रस्थिता मोगिपृते विल्मरे॥
चंडालयोगः स भवेत्तदानीं जातो निजाचारसुकमेदीनः ॥२०॥
जातः परिभरशतमन्वितःस्यच्छुभेनं उक्ता य॒दिटषटिदीनाः॥माने
रथुकते ति वित्तराश पापास्तथा देवगररो च् रीने ॥ २३ ॥
दशमे चदमा खम युषदु यमे दे यह चंडाचयोग ति इमे उन
शच शङ रशि दामि भी दितो निश्चय नप 4 द्व५५
धनके मध्य जपा पचे नयस्मे भनि मगरे युत = ~ ` यामि द
५ किस रामे मकर फक वृपां्कमे एनि मृगस्ते व ह
दता परेतु यह येग चन्दमाप ञयुमदषटिन हममेह यरि गम्यः यपौ
(1
~ कठ नी होता तैम सेग ददर विज मादि ष ॥ ~ न त
लीरफुम्भाठिनवांशयुे च्रे समांदौ यदि गत्मरोमी ॥ चर
सस तद्वन्त
१
दशमोऽध्यायः ॥ १०॥
~ -व्य+---
अथारिष्यध्यायः।
केचि प्रशंसन्तदशां
ि केचिष्रदन्ति दि ॥ तद्विना चायं ज्ञातु
न शक्यं तु मनीपिभिः॥१॥ विविधाश्रय योगाः खलपायम-
ध्यमोत्तमाः ॥ द्वानिशत्पूवमद्पं स्यात्त्वं मध्यमं भवेत्॥ २ ॥
आसपतेस्तदरध्वे तु दीषायुरिति संमतम् ॥ उत्तमायुः शतादध्व-
मिह शंसन्ति तद्विदः ॥२३॥
मायुके थ्थि फोई तो योगकी मसा करते कोई दशा कते इनके विना नापु
जाननेको मुनि्योका सामथ्यै नहह ॥ ९ ॥ इनमें पहि योरगोका विचार कदे
कि आयुदे योग तीन मकरके होनेहे अलम मध्यम् ओर उत्तम् ३२ वरते पूर्व भतपाधु
इसके उपर ७० परयत मध्यमायु इसके उपर टीर्पौयु कही है सौ उपर ज्योतिष खोक
उत्तमायु कहतेहे॥ > ॥ २ ॥
आद्रादशा्दा नंवृनामायुजञोतं न शक्यते॥ जपहोमविकिन्तायै-
वौलरलां तुकारयेत् ॥ ९॥ पितरोदेषिषेताः केचित्केचिद्रालमेहै-
रपि ॥ अप्रे रयोग त्रिविधा बालमृत्यवः ॥ ९ ॥ जन्मतः
परवरेनैव वालानां पुिवद्धेनम् ॥ कथयेदेव शेपं तु तत्तयो-
गालुशूपतः ॥ & ॥
वशा जादिसे जाय १२ वर्स भीनर स्त नदौ होसकती इष॒ मवस्थामे भप हवन
{ चिक्षित्सा ) वयक बाररक्ता कणी चाहिये ॥ ४॥ किमी वारको मत्य मातके
रोग 3अस्म् जन्याय
जन्या णापनादिसे
पप ~ ॥होतीहि किमी को वायग्रह पूतना च्चिर
चि जादिसे
किसीकी धात्यार्टयोगेि मे मृद्यु होती है ॥ ५ ॥ जन्मेष
ष पुटि यनक उपाय कदने ॥ ६ ॥ भग येगोके अनुकार बाड
ल्भरेशवरतस्य
अल्पागुखञ्रपे भनोःशतरो मध्येतु मध्यमम्॥ मिनि
दी्ेमायुरुदाहतम् ॥७ ॥ अर्पाधुयोगजातस्य विपदाये मृति-
ह ॥
वाडा होहि तथा कुमदे १५ दे भो मृष करति ॥ ५० ॥ जेोजो चंद्रे अंश मयु
भरम ह उतने वर्पेनिं मनुष्य निर्सदेह मरण प्रता हे ॥ ५९ ॥ रमेश वा चराणि
शधुयह उथमे शुभग्रहे हेव तोमो जपने पू्धोक्त धातुरोपसे वाकी पव्युकर्तति ॥ ५२ ॥
रन्भधरासूतदिनेशसोरा जातस्त मत्युं सुपेति मासात्॥ केतुश्च
धि [^ अक् - ॐ ध
एकादशोऽध्यायः ॥ ११ ॥ ><
अयारिष्टभङ्धाध्यायः। ।
ल्स्थितो देवरुर्विशेषात्वेरात्रिहन्याद्विबरस्तथेव ॥ एकोपि
बादन्दुघरम्रणामः समस्तपाप शमयेत्तथेव 1\9) अत्य॑तसत्
य॒दि लयनाये सोम्यान्विते तादशर्ाएटपायाकद्रास्थते पापरथा
विरीने स भाग्यवान् जीवति दीवेमायुः ॥ २॥
वास्पारिषटदारक गरहोमिं विरेपतः टका बसति अरिषटकती निर्वैरं व्रहफे ककि
नाञ्च करदेताहै जैसे एक रिषजीको प्रणाम करना समस्तपापौको नाश करदेतांहे ॥ १ ॥
उमेश जतियरुशन दोक ऽमयरेश्च चट वा युक्त होकर केन्द्रे वेढा दोषै पापदटिरहित दमे
ग वह वारक भाग्पद्न्
एवंदीधायु होतार ॥ २ ॥
१ रन्प्रनायथस्तु सम्यद्रष्काणसद्तः ।जात् शद्ध प्रयत्तन
क्षयेद्राचिवापरम् 121 चन्द्रः संपणमातस्त सोम्यक्षेवांधमोपिं
भाषारीकासहितः। { १८७)
द्रादशोऽध्यायः॥ १२॥
[षर ध
. अथ मध्यमायुर्योगविचाराध्यायः।
दवाविशद्ुष्वमवक्तः सप्तत्या मध्यमायुयोगाच् ॥ तावत्काटनि-
यमितान् योगविशपानहं वश्ये ॥ १ ॥ चरे कुजक्षं तचे प्रे
सूरेः शभनवेचरेन्रः ॥ कनद्रददि्िधनं प्रयाति वरप्य-
दिशसमानकैस्तु ॥ २॥ पायग्रहे रपौ सवदे कंदस्थिते वा
यदिवागरिकोणे ॥ निरीक्षिते पापखनेभस्थैनातचघ्रयधिश-
दुपेति वषम ॥ ३॥
( १९०) सर्वाथंचिन्तामणिः!
अव मध्यमायुयोग कहते कि ३३ वरे उप्र ७० वर्क मतर आयुके योगविशेष
न
यभकत्ती कहतदै॥ १॥ चेदरमा मेगटकी रारिका थमे परप्यरेसि दए हेमे वभयह केवमे न
हो तो ३३ दपं आयु हेवै॥२।अष्मेड पापयह चेदमा सहित केन्र अवा त्रिकोण होवे
उपे पत्रह शम भावमें दैरकर दें तो मनुष्यकी ३६ वप आयु हवै ॥६॥
रम शनोरातरिक्रेण खुक्ते भोम घरस्थे सरसंख्यवपः॥ करा
तर लगते तदीे युग्मस्थिते देवरो परस्थे ॥ ४ ॥'जातस्तु
शृं एुनिवहिवधः प्रयाति शाघपररः पिष्टम् ॥ सभम रध
पत् विलत राशौ [स्थर वा यदि वां धराजे ॥ & ॥ रिष्फे-
शमेम्यखुपेति जातस्तन्द्िपाथोधिसमानकैवां ॥ केन्द्रे ठरो
कमणि सू्ेपुत्रे टये चरे वेदयुगेः समानैः ॥ ६ ॥
ठप चदरमासहित शनि होप मेगठ कुम्भा होवे तो ३२ वधै भयु होत टगर पपात
हो ठ्मरेशच भिथुनका होवै भर वृहस्पति चतु दै ॥५॥ तो नातक ३७ वर्षमे प्रयुको माप्र
होताद सई शाकेन कद, टम्मे मगठ सदित अष्टमेश हवै यदा मग स्थिर.
शिमें अष्रम वा बारह भावम हवै तो ४२ वमे मृत्यु होवै वृहति केम जनि द्म हवै
सममे चप्पकषि रेत ते ५४ व मु रेषे ॥ ५५६५
गरुतो च केनद्स्थो ख्ेशे पापसय॒ते॥अपेोष्ठिमस्थे संभ्या-
यामायुः प््मिशंदेवदि॥ ७ ॥स्वोचे विरमे रविनंदने च जीे-
स्तगे कमेणि सूथेपत्र ॥ जातो धनाब्यो वृहशाघ्वेत्ता वेदाष्थि-
वरनिधनं प्रयाति ॥ ८ ॥ ल्येशवर रभगतेसपि दादर
यदि सोम्यखेटे ॥ चत्वारिंशद्र मल्युमेति जातः पुतो
नान्यथा शाच्मेतत्॥ ९ ॥
गुर शुक केन्य हीं टमेशपापयुक्त होकर २।५।८। १२ भने सेकसी हो
ओर सैष्याकाटका न्म होवे तो ३६ युधं माधु होषै।।७॥ उका शनि उद्नमे वृहस्पति सम
नि दशम रे तो मनुष्य धनवान् तया बहुत शार नाननेवाडा हेत ४४ वे मरन
॥ ८ ॥ रमेशच पापयुक्त मष्टमस्थानमे हो शरभव्रह वेदम न हो तो रषे योगर्मे नन्मवाला
पुत्र ४४ वुर्मे म्युफो माप्त होता यह शाघ्नानना चयो नहे ॥ ९ ॥ ~
जन्माधिप र्गते सपपि पापन्विते रंघपतो रिपस्ये ॥ वरा
न्विते वा ज्युभटग्ियुकते पचाव्धिवेवर्मिषनं प्रयाति ॥ १० ॥
भाषारीकासदितः। (१९१)
मपे शर्थाके तनुगे सुपण सौम्येक्षिते भूपतिख जातः ॥ पापय-
हाणां च दशा विहीने नागान्धि्वेपैनिधनं प्रयाति ॥ ११॥
सरश पापयुक्त मष्टममावमे अष्टमे प्रपयुक्त च्ठे स्थानम वख्वान् वा शमदष्टिपदित
देत तो ४५ वर्षम मरणको माम होवे ॥ १० ॥ पूर्णचंदमा मेष रिका मे शभ
दोषै तो रेते योगम उसत्र मनप्य रना हवै प्रतु उत पाप्र न देसते हँ ओर ४८ प
म मृल्युको माप हेति ॥ १९॥
शनैश्धये खयगतः सहायस्तन्येन चद व्ययमेएमे वा॥ वेद
तविज्ञानसशीखवृत्तो जातस्तु मृं नयनेषु वपं ॥ १२॥ चापि
गुरो छगतेएटमस्थे भौमे सराह सुनिवाणव्पें ॥ रन्येशवरे काम्-
गते शशकि पापान्विते पण्मृतिगेए्वाणे ॥ १२ ॥रपे देवरा
विषम कमे सपापे यदि केन्द्रराशोधधाघ्लाथवेत्ता खट पण्यतां
जातस्त पण्या निधनं प्रयाति ॥ १४६ ॥
शनि रिषो पमे साय स्परमे देर चदमा ८ वा २ माके हेति तो वेदति जनित
उत्तम स्वभाव एवं नितरा हेत भौर ५२ वपे मृत्यु पे १२॥ धना वृहस्पति टर्म
अमम मगट राहसदित एधै तो ५७ वर्मे वीर मषटमेश्च सम चेदा पापु ५।८
माके हेत तो ५ ववे मरे॥ १३ गु छपे अष्टमे सदित हमै भयवा पुमा यु पाप
म्ह सहित केन्दमंहेषै तो शार्वोफा अपं जानेशरा तथा पुण्यवान् दोषै जीर ६० मरे
मृद्युपप्रि॥ १५॥
केन्द्रे सपापे तदपे व्ययस्य ल्येश्रे रन्धगते हि वद्र ॥ टोका-
न्तरं प्रापयति स्म जातं कुशीलडत्तं करूपांसनं तम् ॥ १५ ॥
सरो विटे हिदुके शाके कजे कले गगने दिनेशा(कवीन्य-
सोम्येष्विदतयुंतेए नरेश्वरो जीवति वपपए्या ॥ १६॥
मेद्मं पापषहिन एमे रो भया सदपि खश्च व्ययमान हो वषटममाफ्ने द्ध
सो यदु मनुप्प इष्ट स्वमान चास दथा एनश्च फलेगडा दमि वीर मेमि्मे गकर
मरे ॥ १५) प्रमे श्रति, चतु चन्म, सममे मगर ददर्श ददै धमः इथ यमे
पसि पुनदेपैतोरमा पेमै६० यजीव ९६॥
टश्राभिधाने विदुधापिपूर्ये दुधेज्ययै्रः परिदथ्यमाने॥जातं नः
शमिपति धनात्वं करोति पटया छतभेन्दपज्ये ॥ १७ १ कित्...
( १९२) सवांथचिन्तामणिः।
[3
त्रयोदशोऽध्यायः ॥ १३॥
"रकस00--~
उअथ दीत्तादयवस्थाफलविचाराध्यायः।
दशापुरोषेन् फं वदति सुनीशरा जातछ्माञ्चमं तत् ॥ सारं
सश्दधत्य तदेववक्ष्येमेदंयथा तिस्तरतो दशाना्॥ १॥ दीपः
स्पस्थस्तु खदितः शति हीनोतिदुःखितः ॥ विकलश्च खलः
फोपी नवधा खेचरो भवेत् ॥ २॥ उच्स्थः खेचरो दीपःस्वस्थः
५ स्वशेमिवमे ॥ यदतो मिवे शाति्खपरो दीन उच्यते॥३॥
शुभ इःखसंछक्तो विककः.पापसंयुतः ॥ खलः पराजितो ज्ञेयः
कोपी स्यादकसंयुतः ॥ ४ ॥ प्रथवपथक् फलंतेषां दश्चाकार-
विशेषतः ॥ तत्र नामासुरोधेन परिपाके वदंति हि ॥ « ॥
अवे दशाफङओः छथि दीदि अपस्या कहतेदे शि मुनैश्वर दशके गुरसे युभाशभ
फ करते उनमें खार टेफर विस्तारसे यहां वदी विवार फहताहं ॥ ९ ॥ रप्र १,
स्वस्थ २) मुदित ३, शांत ४ दीन ५, अतिदुःखित ६) विक ७, खल <) कोषी ९,
रेषेमैौ प्रकार यह होते रै ॥ २ ॥ अब् इनके उक्षण कत ह ॥ उस्थित यह दीष ९,
अपनी रारिमें सस्य २१ मुदित ६, श्ुभरारिगत शुभयुत शात ४५ नीच राशि दीन ५)
॥ ३ ॥ दाघ्ुराशिमें दुःखी ६, पापुक्त विकठ ७, युद्धम प्रानित खट. ८; पूरययुकत
अस्तगत कोपी ९५ ॥ ४ ॥ इन? पृथक् फर विरेपकरके दक्चासमयरमे नामङ्के गुणानुसार
परिणामं कहते दे ॥ ५ ॥
पके भ्रदीपस्य धरायिपत्यसुत्सादशोयै धनवाहनं च ॥ स्रीप्र-
लाभं खखवंशने सितीश्रान्मानख्पेति विदयाम्॥६॥ स्वस्थस्य
खेस्य् द्शाविपाके स्वास्थ्य तरृपाछन्धधनादिसोख्यम्॥ विचा-
यशः प्रीतिमत््तां च दाराथम्यात्मजधर्मेति ७॥ ञुदा-
न्वितस्यापि दश्चावरिपाके वच्रादिभूगंधञताथेषेयेम् ॥ पुराणधमै-
श्रबणादिगानदानादियानांवरमभपणाक्तिम् ॥ ८ ॥
दीपरादियोक पृथू एर कहत भदो रदे दशमे रानत्व, उत्साह, दय ( वीरता )
ध्नः बादल, सौत्र खम, सुल) वेषु वर्मे सन्मानः विद्या जोर रानि सन्मान् मिते
(२०२) सवरथिचिन्तामणिः 1
॥ ६ ॥ स्वस्म ्रहकी दशमे जराम पे, रानि मे धनादिका पमुख, विद्या, यड,
भसन्नता, वटपपन, सी, धन, भ्रमि, पुत्र ओर षमै मिरतेदे ॥ ७ ॥ मुदितावस्थावषे
यहकी दशमे वादि, भरमि, सृगंपि वस्तु, पृत्, धन, धैर्य, पुराणधमे सुनना गाद,
मायन, दान, सवाते, वद, भूषणा भिरतेरे ॥ ८ ॥
दशाविपके सुखथैयैमेति शांतस्य शपुत्रकख्ययानम् ॥ विद्या
विनोदान्वितधर्मशां बहथेदेशापिपप्ूल्यतां च ॥ ९॥ स्थान्-
रति वधुविरोधितां च दीनस्य खेटस्य दशाविपाके॥ जीवत्यौ
कुस्सितरीनधृत्त्या त्यक्तो जने रोगनिपीडितः स्यात् ॥ १० ॥
इुःखान्वितस्यापि दृशाविपाके नानाविधं दुःखपुपेति नित्यम् ॥
[^ = क 00 ह दिभूपै [थ
विदेशमा बं्जनेवहानसोरादिमिपेमयमामशतस्तः ॥ ११॥
छात पकी दशमे सुख, येये, भूमि) पुत्र खी, वादन, विया, च्षयुक्त, धर्मलाल-
वाध, बहुत मकार मयोननषिद्धि, ओर रानसि पूर्यता मिखती ६ ॥ ९ ॥ हौनग्रहकी दशाम
स्मानहानि, बधुविरोष होते है तथा निय नौर हीन वृ्तिसे आनीवन मिति अपने मतु-
प्यति स्यक्त भौर रोगपीडित रदतादै ॥ १० ॥ दुःखयुक्तकी दशाम मनेक माणे दःस
नित्य मिते द विदेशगमन रवधुननछे हीन नर रदे चौर आदि बा एनसे भय रवै बप-
वाद पवि ॥९२॥
वेकट्यसेटस्य दशाबिपके वैकटथमायाति मनोविकारम् ॥
पि्ादिकानां मरणं विशेषार्छीएु्यार्नांबरचोरषीडाम् ॥ १२॥
दशाविपाके करदं वियोगं खलस्य खेटस्य पिहुर्वियोगम् ॥
श्वे जनानां धनभूमिनाशघुपेति नित्यं स्वजनैश्च {निदाम्॥१२॥
कोपान्वितस्यापि दशांविपाके पापं समायाति बहुप्रकरिः ॥
विदयायशःख्ीधनभूमिनाशं राज्ञां च विततं दरतेऽच योगी ॥ १९ ॥
विकर यहको दृशा्मे विकटता मनम विकार परिता आदिर्योका म्ण खी पुन्न बहुन
इनि चरसे पीटा मिटे ॥ १२ ॥ खर्गरदको दामे कछह) जपने मनु्पोका सिपीग
पिताका वियोग अनेकं शु न भूमिरा नादय गौर अपने मनुष्ये निन्दा मिटे ॥ १३ ॥
कोपयुत्तकी द्श्मे बहुत भक्ते पाप आते भियः यदा ख धन भूमिका नग रानि विद-
हप्ण यदा राना्नकां घन योगी हरण करे ॥ २४ ॥ इति दीपादिरदफस्विचरः ॥
भाषदटीकासदितः 1 ( २०३ )
अथ दश्ाफलानि ।
मनेदेशायां परमोचगस्य भृम्यथेदारात्मजकीर्तिरीर्यम् ॥
ह ॐ ४७ [8 ४.५६
मित्रसाशिगत चंदमाकी द्मे धनठाभ रानासे मैत्री उयम् सफ़र जोसत्र वसतुका छामः
सगवसे वख भूषण भौर वाणीका हास विटा मिरतदि ॥ ६० ॥ तिमित राशिगह `
चंदमाकी दामे बढा सुख वियाविनोदसे रानपूना, सेती, धन, खी, पत्र भौर इच्गपृि
मिदि ॥ ९९॥ ॥
दृशाविपाके समराशिगस्य कृलानिेः कँचनभूमिलामम् ॥
किचित्ससं बांधवरोगपीडां विदेशयानं रभते मवष्यः॥ १२॥
नीचस्थितस्य दशया विपदंमहा छ्ेशाथंदुःखवनवासमुेति
कारे ॥ काराग्रह निग्डपादहृशात्रहान। _चोरामरिधूपतिभयं
सतदारशेषम् \ १३ ॥कीगेन्दुपाकर सुक्लाविदीनो राजाथ
अकर्चमियम् ॥ उन्मादचित्तं स्वजनेविरोधमरृणत्वमायाति क-
श्टपृृत्त्या ३९ #
समराशिगत चंदमाकी दशमे सुवर्णभरूमि छाम थोडा सुख बाँप्वोको रोगीढा विदेशागमनः
मनुष्य पावताहै 1 १२॥ नीच राशिगत चेदभाकी दशमे विपत्ति बडी पीडा डश वनका दुःख
ओर किसी समयमे बनवासमी पावताे कैद वेश शता मिक्त अन्रहीनता चौर अप्र
रानासे भय सरी पुत्री समाप्नि होतीहै ॥ १३ ॥ क्षीण वंदमाकी दशाम उत्तमकटासे दीन-
ता राज्य, धन, भूमि) पुत्र) खी, भिसि दीनता चित्तम उन्माद जपने मनुप्येसि विरोध
हेतिरै दषटस्वभाद दुरति उण होनाताहे ॥ ९५ ॥
पर्णेदुपाके परिपूणेमेति विदयािनोदाकिंतराजपूजाम् ॥ शीपुत्र-
भृत्याथेमनोविरासं विशेषतः शोभनकमंराभम् ॥ १९ ॥ के-
नापि स्वोचस्थवियचरेण युक्तस्य चंदरस्य दशाविपाके ॥ मनः-
भ्रसादं मदनामिरामं स्रीप्भरत्यादिविनोदगो्ठीम् ॥ १६ ॥
पू चंवमाके दशमे वियाविनोद्से भूषित रानपूना मिडे, खी, प्न, भूत्य, धन जर
मनके दासविरास भि शुम कर्मोका राभ हेवै ॥ १५ ॥ किसी उच्चसाशिगत अहे साय
रहते च॑दमाफी दशमे मन मस्म रदे कामदेवनन्यं सुख म्र खी यत्र नौकर आदिय.
साथ ससी दंशीसे बैठक दोमै ॥ ९६ ॥
पापान्वितस्यापि निशाकरस्य पाकेऽथिचोरक्षितिपालकोपैः ॥
दःखं स॒त्नीषखवंध्॒दानं विदेशयानं त्वजभादिकमं ॥ १७॥
9
भाषारीकाषषहितः 1 ८२१३)
चंदस्य सौम्ययदसंयुतस्य् मातोदशायां शुमकमेलामम् ॥ गोभू-
दिरण्याबरशरषणानि तीथोमिषेकं पररदारसीख्यम् ॥ १८ ॥ पा-
क्षितस्यापि निशाकरस्य दशाविप्किं विफठं सुकम ॥ कोषा-
धिकं कुत्सितमोजनं च मादुर्वियोगं चथ वा तदीयम् ॥ १९॥
पापयुक्त चन्दमी दृशमे अमि चोर रने कोपे दुः मठि पुत्र खी सुल
जर् ब॑धुननफी हानि हेव, विरेशगमन जयम आदि फर्म दषे ॥ १७ ॥ दुभगह युक्त चन्द्र
माकी दशाम शुभकर्म मि गौ, भूमिः सुपर्ण, बश्चःभूषण मिरे तीय्॑लान मे भौर प्रतीम
सुख भिरे ॥ १८ ॥ प्ट चन्माकी दशमे द्युभकमै तिषठ दो फोप अभिक रहै
निकम्मा भोजन मि माताका वियोग हवै ॥ १९ ॥
निशाकरस्यापि श॒भेकषितस्य परोपकारं महतीं च कीर्तिम् ॥ इ-
एथेवेष्वागमभ्रपमानं जलक्रियावन्नमनोविलासम् ॥ २० ॥
मूलत्रिकोणभेन्दोदशां पत्रोनरः सबहुकोशः॥ बडुपुजवान् वि-
नीतो वैुविरोधं प्रधानतां याति ॥२१॥ सखस्थितस्यापि
निशाकरस्य मातुर्वियोगं सखयानभूमिम्॥ कृपेधनापतं महकमे-
लाभं कीर्विस्वनामांकितपवलामेम् ॥ २२ ॥
युभयहदृष्ट चंढमाकी दामे प्राया उपकार वहीकीतिं मनोित वस्तुम् बैधुनेनका
आगम रानमान ओर नखकरमेसे छामे मनका विस मिरे ॥ २० ॥ मूरुत्निकोणगत चद्“
माकी दृकञामे मनुष्य बहुत खनाना बहुत पत्र वाछा होते, नम्रता मिर्तदै, भौर बेधुविरोध
होताहि मधान ( मरू ) ता मिउतीदै ॥ २९ ॥ चतुरयभावगतं चेदमाकौ कक्ामें मताका
वियोग देत सुस मि वान भरमि मि छपे भन माये षरे कोममे ठाम हवै कीर्तिं एवे
भपने नामसदित पद् ( खिताब ) मिे ॥ २२॥ रं
दारान्वितस्यापि निशाकरस्य पाकेकलवापिदादरंति ॥ सपु-
असौख्यं शयनांवरं च प्रमेदमूजादिङ्कशं तथाधिम् ॥ २२॥ क-
भस्थितस्या पि दशाप्रपन्ना चंदरस्य कीतिं रभते सविचाम् ॥
यज्ञादिकमोतिमनेकसौर्यं यपुत्रयानांवरवंुपएूज्यम् ॥ २९ ॥ -
सष्मच॑दमाकौ दामे खी भाति केह सुपत्रका सुख शय्या वलते मिठे ममेह मूष
चदि रोय नया मानसी रोग हबे ॥२३॥ द्शमगत कंदमाकी दशमे कोतिं उत्तमया मे
यादि काम मि अनेक प्रकारफे सुख भरमि पुत्र वाहन वम्र भौर पुनन पूञयता निञे॥ २५॥
६२१४) सवाोयेचिन्तामणिः 1
मखु, फे) दूति मीर चप चने उत्तम् कारगपफ वस्तुनात्- वघरादि भीर अेकारयुक्त
` वाहन मिट ॥ ३८ ॥ निषे बरयुत चदमाकी दशमे स्वमावहीमे सुस मिरे, विन `
भयलक्रिि वाहन मिं देशमिरे रामस पूज्यता भौर बहुत वाहन मिं ॥ ३९ ॥
चन्द्रो यदा दिग्बलवीयंुक्तः कृपाकरक्षेण् नरेश्वरस्य ॥ सम.
स्तभाग्य ससुत सौख्यं परोपकारं च मनोभिलापम् ॥४०॥
: .ऋूरादिष्यंशसमन्वितस्य दाये शरथाकस्य बढुःखम्॥ स्री
पुञ्रनाशं क्षितिपालकोपं विययाविवादं करदं जनैश्च ॥ ४१॥
दिग्बङ़ चद्रमाकी दशमे रनाकौ कृपादृष्टि संपूण थे भि सुख तभा प्राया उपकार
अपने हाथमे देवै मनोमिरष पृण हतै ॥ ४० ॥ कूर मादि प्टवश्चगत चैद्रमाकी देगामे
दुःख बहूतायतेस दतै ली पुल हानि राजाका कोप पिका विवाद (शाख `)भौर ठोगोफे
साय करद्भी हतै ॥ ४९ ॥ ~
सृद्शपष्टयंशसमन्वितेस्य चन्द्रस्य दाये बह्पुन्रखामम्॥यत्याथ-
लाभं विजयं सुखं च कीतिं च विचा रभते विशेषात्॥श्यौपारा
` वचतायंशसमन्वितस्य चंद्रस्य दाये महतीं च कातिम् ॥ षिया-
` विनोदं रभते च सख्यं देवाचैनं पुण्यजलामिपेकम् ॥ ४३ ॥
ऋरदेष्काणरसयुक्तश्वन्यों दिशति रोगिताम् ॥ कार्येपापसमाश्ुक्त
गोब्राह्मणनिपीडनम् ॥ ७8 ॥ आदो मावफट प्राक्त स्थानजन्यं
. तत्ः परम् ॥ अशोद्रवफलं पशाद्रहजातफर तथा ॥ ४५ ॥
. -डाते चद्रद्शफिलम् ॥
, इति आरीसकोथेचिन्तामणो द्दीप्तायवस्था-प्रयचन्द्रदशाफक-
- निरूपणे नाम चयोदशोऽध्यायः ॥ १३॥ _ '.
पएयश्चम मृर्दशगत चद्रमाका द्श्चामे वृत पुत्राक्रा छम दीव नकर) धन्) विनय) एख)
कीर्ति) विदा रिप मि ॥ ४२ ॥ परारावतादि अंशकगत वन्दमाका दृशं बढी 'कीतिं
हें बियाका विनोदं रदे सुख प्रवि देषताफा पुनन पुष्यन सान मिरे ॥ ४३1 क्र
देष्काणगत चेम।को दामे रोग होताहै, पापयुक्त कार्यं मो बाह्मणको दीडा षरे ॥ ४४॥
भयम भावफर तव स्थानका तव अंञ्चका तव यहयोगका फट कदे यदी क्रम फट कहनेका
-भनिना ॥ ५५ ॥ इति चद्द्शाफटविचारः ॥
इति श्रीसबोर्थदितामणौ मादीषरमायायोकायां यददोप्रयवस्या-सूरप्यचन्ददशा-
फनिरूपणाभ्यायस्रयोद्ः ॥ ९३ ॥
५१ +1 का ९,९८.१ 1
तुदशोऽध्यायः ॥ १४॥
"व्क
अथ भौमादिद्ाफलविचाराध्यायः ।
अच्युचभूनंदनदायके कषे्ाथेलाभं समरे जयं च ॥ आधिक्य- ..
मन्वात नरमान् सदोद्रघ्रीषठतवागििलासम् ॥ १॥ उच्चंग- `
तस्य च दशासमय व्टूनस्य भ्रात्रति रज्यमथा ्षितिपाचतरि
त्तम् ॥ भ्रमध्यदारस॒तवदघुपतमागम् च् यानादिरोरणविरीप्विदे-
शयानम् 1 २॥ आरोदिणी भरमदतस्य सौख्यंदशा तनात्यत्र
नरेन्दरपञ्यम् ॥ प्रधानतां घेयंमनोमिलपं भाग्योत्तरं मोगजवा-
जिपतवम् ॥ ३॥ `
उचशिके पूरः उच्वांशकगत चंद्माकी दशाम सेती घनका खभ युद्धम ्रिनय बहुत मनु-
प्योम अधिकता राना मान मिरे, भाई सी पुत्रोसि वाणीका विटास अर्पाव र सुशषीकी
चातचीत देप ॥ १ ॥ उचराशिगत मेगरफी दृशमें रज्य भयत्रा रान धन मिञ भूमि
सी, पु, मिर्योक। समागम सवारी चना मिरे विशेत; पदेशगमन भी दो ॥ २ ॥
उम चटृतेहुये मेगटकी दशमे सुख रनपूरपता श्रेष्ठता, भय, मनेमिढापिदधि; भा्प-
गृद्धि ओर गौ हाथी पोढार्भोफा समू३ मिरेदे ॥ ३ ॥
धरापतस्याप्यवृरोदकाठे स्थानायनाशं कठिकोपटुःखमू ॥ वि-
देशवासं स्वजनेर्विरोधं चोराभिभूपेभेयमेति कणम् ॥ ४ ॥
नीचस्थितस्यापि धरासुतस्य दाये इवृतत्या स्जनादिरक्षा ॥
कुभोजनं गोगजवाजिना्ं स्ववन्धुनाशं नृपवह्धिचोरेः ॥ ५ ॥
अवरेही ( उचते उतेएफर नीचामिभुख )मग दधे स्थान एवं घनश् नाश) फटढ,
बोध दुःख, परदेदवाष, अपने मनुप्योते विरोप बोर भग्नि रानासे भय भरष्ट पाताहे
1 ५ ॥ नीचराशचिगतत भौमद्द्ा्मे युषे अने कुटेड जादिफी रका फरे एरिति भोग
मिरे गौ, हाधो, पोढाेको हानि देप अपे वेधुननो्षी हानि तया राना जप्रि नेरी
| ह्मि दोहै ॥५॥
मूरतरिकोणस्थितमौमदाये मि्ात्रपानावरभूपणातिम् ॥ पराण
धर्मशवणं मनोज्ञं भावादिसोख्यं कृपिखभमेति ॥ ६ ॥ स्वक्षे-
भ
(२१८ ) सवा्थविन्तामणिः )
सम् राशिमत मगरको दशमे दिनके कार्ण वका उपकर्ण ( मस्मत )आदिभी
न दोषे) प्र, पतर, नौकर, मपे भयेति शता हेमे राना तथा गमनिपे ¶ीडा मिठे॥ १२॥
सीचमत यहे युक्त भीमस दशमे मनका विकार बहुत हवै (मेष्य ) दूररेकी चारोसे
मानीवन् हेरे प्राया अन्न साना मठे खीपुत्रनाश याना जनि चोरे भय है ॥ १३॥
उच्च गरहस युक्त मेगठकी दश्यां भत्पसृख मेमन व्र पानमें तथा बडी कठिनतापे
जीविका हे रानि
पूनामठे सी पतर पीडाहवै॥ १...
पापान्वितस्यापि जस्य दाये पापानि कमणि करोति नित्य
म्॥ देयद्विजानां च सहोद्राणां इमार्बर्ा ल्पकारणं च॥१५॥
ञुभान्वितस्यापि कुजस्य दाये रिनित्खं देदकृशांगरोगम् ॥
भ्विादं समरे जयं च विया विषादं परदेशवासम् ॥ १६॥
छभेक्षितघरासूनोदोये भेम्यथेनाशनम् ॥ तस्मिन्गोचरसंयुकते
त्वत्यत शोर्न मवेत् ॥ १७॥
पापयुक्त मगरको दृशि नित्य पापकम करति देवता वाद्वण तया माद्ोका कुमा-
गतस भप्कार करता है ॥ ९५ ॥ दुभयुक्त भीमो दशमे मत्पसुख शारीर हरता अगो
मे सेम रानाभषे फट्ढ रं्राममे व्रिनिय विया सेषेपी विवाद नौर परेशवाघ हेम
1 १६ ॥ धरुममह दृ मेगल दशमे भूमि धनरा नाश्च हेपै यदि उठी भवषम गेोचस्ये
भौ राशि आवे तो मतिगुम एठ वे ॥ १७ ॥ = , ष
आरध्य पा्रहवीक्षितस्य् प्राप्ता दशाया वहुदुःखकषएं ॥ जनः
प्रियक्तकरतरमिवो देशातरस्थः क्िितिपालकोपात् ॥ १८॥
कटरगतभोमदाये चोरविपाभ्यासुपैति इःखनि ॥ कलले वा
स विरोधं कमतेदेशातरंयाति ॥ १९॥ चु्राशिस्यितभोम-
दावे स्थानच्छुति वंघुविरोधतां च॥ चोशग्निषीढां रृपतेः सका-
शाद्धीरति पर दुगंपदे प्रयाति ॥ २० ॥ कलबयुक्तस्य जस्य
दारय कलनहानियुदभून्हृच्छरम् ॥ अयोचरस्थस्य च तादयीप
तदन्यथा चत्फरमन्यर्थव ॥ २१ ॥
प्ट कुनकी ददामि भतिद दो) रानफोपसे घ मि छोड दददे रट ॥ ९८ ॥
रगत ५. चोर तया जदसदे डन प उणररित देप विदेय गमन
1 ९९ ॥ चये माम चमं स्न ग
ध पृ्मकषटिन पदमे पहुने ॥ २० ॥ स्म व बीर च् वपि रने
मेददानि गुदामृयेममनरहेच्टर
यह् पट मोच हैयि गोचरे मै तो एडी मन्य पतेहे ॥ ् #
६
ट्र
स न
{२२० ) सदां्थचिन्तामणभिः ।
५. पञ्चदशोऽध्यायः ॥ १९५ ॥
नन्या दद् €
, अथ गबाद्दिदच्छाफलविचाराध्यायः ।
गुरोदैशायां परमोचगस्य राज्यं महतसौख्यमुपेति कीर्तिम् ॥
भनोविरासं गजवाजिषंघनरपाभिषेकं स्वङकलाधिपत्यम् ॥ १॥
कुरीरगस्यापि युरोदैशायां माग्योत्तरं भूपतिमाननाद्रा ॥
विदेशयानं महदाधिपत्यं दुम्खैः परिञचित्नतलमठष्यः ॥ २ ॥
पृरमोच्वगत् गुरकी दशाम रान्य, बडासुख ओर फीर्तिको मक्त होति, मनक विटा
हाथी पोडाभोकी बहुतायत) रानाभियेकानंद, भने कखे आधिपत्य मिरतहि ॥ ९ ॥ ककं
(उच्चगक्षि ) गत गृरुदशषमे पेरथवृदि रानमानते हेमे, अपिकारी फाममे मिदेशगमन बडा
अभिकार वै ओर मनुष्य दुःखेसि सिन्नमन भी रहै ॥ २ ॥
अआयेदिणी देवशरोमेदचं दशा प्रपन्ना कुरुतेथ॑शरूमिम् ॥ गानक्रि-
४५१
च प्चदशाऽध्यायः ॥ १६५ ए
नन्वव +
उथ शा्बादिदश्ाषलवषिचाराध्यायः ।
गसोदैशायां परमोचगस्य राज्यं महत्सौख्यमुपेति कीर्तिम् ॥
मनोदिलासं गजवानिसंघनृपामिषेकं स्वङ्कखाधिपत्यम् ॥ १॥
कुरीरगस्यापि गरोदैशायां भाग्योत्तरं शरूपतिमाननाद्रा ॥
विदेशयानं महदाधिपत्यं दुःखैः परिञ्चित्नतलमेवष्यः ॥ २॥
प्रमो्वगत् गुखकी दशाम राज्य, बडासुख ओर कीर्तिको रष होताहि, मनफे विला
दधो पोदाभोकी बहुतायत, रानाभ्मिकानेद, मप कूरे आधिपत्य मिरुतदि ॥ ९ ॥ करकं
(उच्चगशि ) गत गुरदशामे द्र्य गानमानते हेमे, अधिकारी काममे दिदेशगमन बडा
भभिकार हमै ओर मनुष्य दुःखेसि लित्नमन भी सदै ॥ २ ॥
आरोदिणी देवयरोमेदच््ं दृशा परपत्ना ङरतेथमिम् ॥ मानकर
या स्रीखुतराजपृन्यं स्ववीयतः मातयशः प्रतापम् ॥ ३५ जीव-
दशायामारोदिण्यामीथो मण्डलादिनाथो वा ॥ द्विजभपाटल-
समनो, पषतदातंताख्य कीरये नोराडमौत भात7८ ॥
भेक्षितस्यापि ,ुरोदशायां देशात वित्तषुपेति भरपात्त् ॥
देवाचेनं भरूरत्पणं च तीथाभिपेकं य॒सुपूज्यतां च ॥ १९ ॥
केनद्रगतजीवदाय राज्यं ्ूदारराजसन्मानम् ॥ विविधसुलान-
न्दकर् पटंजनरन्ता प्रचानता याति॥२०॥
पापट्ट गुदकी दृशामें थोडा सुस धेयं फभी यच कमी सुख मिरे अत्य धननाश्चभी
हषे ॥ १८ ॥ शुममरह दृष्ट गुष्फो ददाम देशतिरमे रानासि धन पति देवताका पूजन
माद्रे तृत वीर्यस्नान भौर गु्का पूनन हवै ॥ १९ ॥ केन्दगत वृषस्पतिकी दशमे
र्य, भूमि, सरी गौर रानसन्मान मिटे मनर भकार सुस भानंद करताईै वटु गनुर्यो
की रक्षा गने होती पथानताफो माए दोनाटे ॥ २० ॥
रगं गतस्य हि दशा पुर्पे करोति जीवस्य सल्यममराबर्-
भृपणा्तिम् ॥ यानाधिचेदणषदंगपणाखैश्च मत्तेभवाजिभरसं-
भाषाटीकासदहितः। ` (२३१)
धूलनरिकोणनिरयस्य् यरोदशा्ां राज्याथंभूमिसुतदारविरेष-
सौख्यम् ॥ यानाधिरोदणमपि स्ववलातविततं यज्ञादिकर्मजन-
पूनितपाद्पीठम् ॥७॥ युरोदेशायां स्वगं गतस्य राज्ोधेभर-
घान्यसुखांबरं च ॥ मिषटा्नदो वाजिमनोविलासं कान्यादिपुण्या-
गमवेद्शाघम् ॥ ८ ॥ व
मूहतरिकोणगत गुरुर दशमे रान्य, घन्, सती) पर्वोका विशेष सुख मे सवारीमे भो
चे अप वटति भूनादिकफ पवि यज्ञदिकर्म करे बहत मलुष्यो उसके पैर पूनम ॥ ७ ॥
स्वगृहगत गृरुदशामे राजसे घन, भृमि, यच, सुख, वत्र मिरे) मीठे मनन षोडे मनका
विदा फान्यदि विषा पुण्यागम्वेदशा ज्ञानदेवीर ॥, ८ ॥ _
दुःखंसुपेति शोकम् ॥ विपा-
शरोदेशायामतिशदराशि गतस्य
दभूम्यथेकलननाशं नृपाभिचेरिवंडदुःलपीडाम् ॥ ९ ॥ गुरोद-
शायामरिराशिगस्य क्षेजादिवित्तं शयनांवरं च ॥ नरेशसन्मा-
नसपेति नित्यं खीपुत्रभत्यात्मसरोद्रार्तिम् ॥ १० ॥
अतिगन्रुरभिगत गृदशामे दुख शोक विषाद मिढते ई ममि) धन, सीना, राजा,
भत्र, चोसयै बहत इः तथा पीडा मिरतीहै ॥ ९ ॥ श्ुरक्िमत गुषदशमे सती भादि
धन् जप्या वस जीर रानाते सन्मान नित्य मिल्तेदे, खी पुत्र नौकर जीर भादर्योफो पीटा
सतै ॥ १० ॥ “ +° ५१६११११० ,१ ५२
पतिमाननं च॥ वि्याविषादाकितराजगयरार
[> [9 60
श
सख च ॥ २१ ॥
े् स्वोपकारं विजय ं
नीर्ाशगत गुरुकी दशमे राना भय गृत्म
बधुजनेभें विरोध देवै, राना भमि चरर
अर्च ि यादि रोग होत, स्यान चट नवि,
अपने कुखवारोसे भी भय होते ॥२८॥ अस्तग
गरकी दशा एकाएकी ज्वरसे पीडित तया त
रहे, शो न्ट होना, सारा संसार निरेक क्षेण होगामै, उपे अंगे रोग होनैसे सता
मष्ूम् पडे ॥ २९ ॥ गुरुक दशमे परि
तो रमपूज्यता तथा सुख मिठता है वीच
पुनादिखाभ भौर अतमे वपर कना
दूरे भावगत गुरुक द्बामे धनकी बृद्धि ॥३०॥
रानासे मान श्रियाकी च्चावाडी रानषमामे
भपनेष
े सवका उपकार विनय भौर सुख इतने पर भवेश
होते ह ॥ ३९ ॥
एपकृतवहमानं चतरभिभूमिलामं परयु
वतम अशानवसनश्पाग॑भमास्याबराणतविज नैवां दत्तगोभमि-
ि -परकृतसुपकारं विन्ञ-
तामति शाय् यम्॥ ३२
भवेत्॥ चरपदत्तं धनं सौख॥्यंतृती
गपम
यस्थयुरोदायि भरात्रणां च सुखं
ास्याविरािकम्॥ ३२॥ नीयो-
गता त य॒रोद्शायाम् ॥आदौ भवे-
न्मःनरनसु्यनयुकतः
यनसीएनय । सरोगम् ॥ ३४ ॥ जीवो मर-
पृ †3 ज
4 ची
श
+ नअपतिमाननंदम
च म ॥॥ नहानम् ॥ स्थानच्युतिं विदेशं
तरज
पयिः ंकर
शपत
पदंिमा
परमनवमत लन
~
यनम शरव्या
दम , सोके रानाका किमा वटुत मान, भ्यो
सा सुन पमः ति धन नष्टे वि भरमि थन ठे
उपरिगत
भोननः गश
शर्की 0 मानमी पवि ¶॥२
व भिस्ते सेग अर ता वि ॥ प1
धन शुष र
भीर ५चदन
मी शुक्स्वजरदशा्नेरवितो
~` परप्ाधं माः(*धान्या, थम तपेगता वृत्र मी
"करय गुर्री दगा गु
सदधि स्वजनैर्वियोधं म (५ ८" ^ 1 स रानमान
| सुतस्याप्9 ,
यवरोहक ाे ५
भाषाटीकासष्ितः। (२३५ )
सिहरशिणत डुकफी दशमे अनेकमकार आपत्ति पातादे मने दुःख उद्यमसे तथा रोगे
सृत्तप्त ओर निष्फट दोनिवधि कामेमिं सर्वदा तपर रदे ॥ ३४ ॥
सुक स्थानबलाधिके नरपतेः सन्माननं भूषणं वियावाद्वाद्-
गोिरपिकं नामद्वयं सभम् ॥ तस्मिन् दिकभ्वलान्वित बटु
यशः पुन्थदारबरं चुकेकाठवकान्विते सुखधनं कीर्तिः स्व-
नामांकित्! ॥३९4 ॥ निसगेवीयकतस्य शरगोद्यि महत्यखम् ॥
कृपिगोभूमिवित्तादिभातृमातरुखं भवेत् ॥ ३६ ॥
स्थानबरै। शुकी दशमे राजास सन्मान भूषण मिे) विदाफे विवाद्वारी सभाम मेश
रसिकता बडे उत्प्ाहृसे दो नाम श्यात् दूसरा अभिकारी नाम मिरे) दिर मुककी ददा
बहुत यज के पु, धन, सर, वच्च मिरुतेहँ फाखबद्युक्त युकदशामें सस धन भीर भप
नामयुक्त कीतिं मिरी ॥ ३५ ॥ निसर्गषठी शकदगमं बडा सुख मिरतरै, षि भूमि
धनादि बदतेहे, तथा भाद एवे मात्ाका सुख दोताहे ॥ ३६ ॥
वकरंगतस्यापि भृगोः सतस्य दशाविपकर त्वतिराजप्न्यम् ॥
8 विचित्रव्लाभरणानि राज्यम् ॥ २७॥
दग्वीय॑यक्तस्य भगोर्विपाके यज्ञादिकमाणिक्रोति कालेविद्या-
विलासं शयनाम्ब्र (१वृपाभपकः कह वरोधम्॥द<ाङरूरष-
एयंशक्तस्य भृगोदाये विपद्भयम् ॥ चोामिगजमीति् छृषि-
गोधरमिनाशनम् ॥ ३९॥ सोम्यपष्टयंशथक्तस्य गोदौये मदत्ु-
खम् ॥ कूपारामतडगानां निमांणं देवपूजनम् ॥ ० ॥
वकगतशुक द्शाभें बहूतसी रानपूञ्यता निरे; मृदंग भे आदियेकि च्दसदहित उसको
सवारी निकटे) ज्नेक मकारे षल्च भूषण ओर राज्यम ॥ ३७ ॥ दम्ब शुफकी दामं
सुमयपर यन्तादिकमं करतार, भियाका मिठास भिरे, रस्या वन मिटे, रानाका अभिक देखे
ओर यं विरोधमी देवे ॥ ६८ 1 करषषठयेशगत दकरको दशामें विपत्ति भम चोर भि
एने भय षि गौ भूमिका नाश होवे ॥ ३९ ॥ दभय्यशगत शृकदशामे बडा सुस पिके
कुवा बगोचा ताङाव घनवि, देषपूनन फेरे ॥ ४० ॥ ्
` वैशेषिकांशुक्तस्य भेगादौये मदत्स॒खम् ॥ वाहनं भूषमन्मानं
भातृख्रीधनसंपदः॥७१।कूष्काणसंय॒क्तथगोदौयेऽरिभीतयः॥
कारागारमहत्कष्टमनलं चरपीडनम् ॥ ४२ ॥ 1
१६
ह ४
(२४२) सवा्थचिन्तामणिः।
वेदेपिकांशगत जुक्रफी दशमे वहुत सुख मि, वाहन राजघन्मान भाई खो धनकी संपतति
हवै ॥ ४१ ॥ करष्काणगत दुक दशमे शरसे भय कदम रहनेते वदाकष्ट जर भ्न
चोग्से पीडा भिठे ॥ ५२ ॥
उचचकषेपि नीचांशयुक्तः शुफोतिकष्टदः ॥ करोति राज्यनाशं च
मेर क 3 ५
दमे ।रेगतप्से कीतिं अवि पुज धरन मिरे भूमिं गृषली पूज न्येकी हानि येधुननते
वितथ हतै ।। ३७ ॥ काठवरी शनिकी दशमे काठकूट विषो भय भयवा खी ज, भय
एज बौर भय मिलतीहै,म) भूमि, कृषि ओर वाहन जाम होते ।॥। ३८!
वकरचारथुतो मन्दः करोति विफलां क्रियाम् ॥ उच्नोगंगं दुःखं
च सोदराणां च नाशनम् ॥ ३९॥ ऋूरपषट्शयुक्तस्य शनिदाये
मद्भयम् ॥ तृपकोपं पदुभशं कारा्रदनिवेशनम् ॥. ४० ॥
सौम्यषष्टयंशसंयुक्तशनिदाये महत्छखम्दारपुत्ाथेसंपत्ति खमते
बन्शुविग्रहम् ॥ ४१ ॥
वरग मेगकी दक्षा फार्यमिफक उदयोगमंग दुःख भोर भ्रियोका नाश करहि ॥
॥ ३९ ॥ परूरष्टवश्षगत शनिकी दशमं बदीमय रनकोप प्दहानि बौर कैदधसमे निवास
होते ॥ ४० ॥ शयुभटधशगत श्नि दद्चामें बडासुल् खी पुत्र धनकी सेपत्ति मिरे
ओर बधुवामे कठह् देमि ।। ४९ ॥
वैशेपिकांथसंयक्तः शनिः सख्यं करोति च ॥ विरेषाद्राजस्-
न्मानं विचि्रिरशूषणम् ॥४२॥ ऋूरेष्क।गसंक्तशनिदयि
महद्भयम् ॥ उद्धधनं विषादी नृपचोगाथिजं भयम् ॥ ४३॥
नीचराशिगतो भ् स्वचिाराकसमान्वतः ॥दशाद्। दुःसमापाय
दशति खखद भवेद्॥४९॥ उच्राशिगते मंदो नीचांशकसम-
न्वतः दशादा सुखमापाद्य दशान्ते कष्टदो भ्वेत् ॥ ६९॥ इति
श्रीसवौयैचितामणो खवोदिशन्यन्तद्शाफलनिरूपणो नाम पंच-
दशोऽध्यायः ॥ १८ ॥
-धैहषिकांशगत् निकी दशा सुख कतीह) मिरेषतः राना सन्भान भकमकारे बन्
भूषण देतह॥४२।कररदेप्काणगत निकी दशमे बहुत भय फांसी ठटफना पिषसे भय
राना चौर भशर भय होतीरे ॥ ४३ ॥ नीचगश्िगत शनि यदि उचादाकमे दपर तो
दशके आदिमे दुःख देकर भेतमे सुख देनेवारा तद ॥ ५४ ॥ उचपिगत शनि मदि
नीचाशकरमे देवर तो दशके भादिमे सुख देकर तमे षट देवादय दतै ॥ ४५ ॥
इति शरवोयेविन्तामणौ माहीवतेमापदीकायां गुादिन्यन्तदारठ-
निरूपणाऽष्यायः पएवदशः ॥ १५ ॥
†॥"अत मरररर य)
{ २५८ ) सर्वाथचिन्तामणिः।
पोडशोध्यायः ॥ १६ ॥
अथं राहुकेठदश्ाफ्लविचाराध्यायः 1
रारोस्तु वृषभं केतोदथिकं तंमसंक्ञितम् ॥ -मूर्निकोणं ङम्भं
च प्रियं मिव्रभुच्यते ॥ 9 ॥ एषां सप्तमराशिस्तु केतोमगररतिः
कोणमभम् ॥ पणाष्टरष्फगा राहुः स्वदय केदो भवेत्॥२॥ उच
स्थः सदिकेयस्तु तत्पाके खखदौ भवेत्॥ राज्यं करोति मित्रापि
धनपान्यीवेकवद्धनम् ॥ २)
राका वृषकेतुका वृश्चिक उचसंजञफहै,कुम सूटानिफोण भेष मितराशिहै }} १॥ इनकी
सातवीं रशि केतुका मूछदनिकोण है, रष ६ । ८ । ९२ मावेमिं अपनी दश्चामे क देति
॥ २ ॥ उचगते राहु अपनी दशाम सुखदेनेवाखा होताहै, राज्य मिमाति जीर अन्ने धनकी
क
राहुनींचस्थितो दाये चोराधिनप्भीतिदः॥ उद्धधनं विषाद्धीति
रते सिदिकाडतः॥ 8 ५त संप्राप्त तरपचोरागरिपी-
डनम् ॥ विदेशयानं0 वनवासाद्यं धुवम् ॥ ५ ॥ ल्ग
तराहुदाये बुद्धिविहीने विपामिशच्रायेः ॥ वविनाशे कभते दु
खातं च पराजयं समरे ॥ ६॥
नचगत र्द्म चीर अधि रानादे भय देति, पासी टटका तरिषसे भय करतषट
॥ ४ 1 रकी द्मे राना चोर अग्रिसे पीडन विदेशगमन दुःख पोडा ओौर वेनवारपते
निश्चय भय होवोहि ॥ ५॥ समास्थित राहुकी दशाम्व॒द्धहनता विष अधि गखादिसे भय
मेधुविनाम दुःख पोढा मिरतीहै, युद्में दारमी मरति ॥ ६ ॥
रारोदंशायां षनराधिगस्व राज्यं च वितं दरते विशेषात्॥ ङ-
भोजनं कत्सितराजंसवा मनोविकं तरतं प्रकोपम् ॥ ७ ॥
चूतीयराशिस्थितराहदाये पुनाथदारात्मसदाद्राणाम्॥
सलंकृषे
यैधनमायिपत््यं विदेशधयानं नरपाटप्रज्यम् ॥ ८
दुसरे गुता द्याम सह् वििषतः गाय्य् चथ विचधी द्स्ण यतद, दुभोमन् पिरे
गल्यि राजा छवा मनमे विकार धट शौर प्रोष दोपे ॥ ७ ॥ तीसरे रा्टकी दशमे पु
धत खपे माद्योका सुख शटपििमेे गधन भापिपत्यता विदेश्गमन भर् पमि
पुम्यदः पिद ए ८ ॥
भाषाटीकासाहितः। ८ २४९)
च्डे राक दशाम चोर अग्नि नसे भयःखामका नार,जपोे दितैषीका नाश्पमेहःगुरम
षय) पित्तरोगः त्वचा दोषका रोग दत्रे भयते मृत्यु होवे ॥ १२ ॥ सपरमगत राहुकी
दम् खीनाश सीत होति? परदेशगमन ढृषि तथा देशरयेकी हानि सवते भय मृच्यु पु धन
नाश हेव॥ १३ ॥ अष्टमशत राहृदशामे यमाखयजातरः पतर धुन हानि होतीरै, चोर अभ्र
राजास तथा अपने कुखवारेि भय हवै ( मृग ) ह मेदियाभद्रिकी मय च्ेषै ॥ ९४ ॥
राहोदेशायां नवमस्थितस्व पिबोरविनाशं रभते मल॒प्यः॥ विद-
शयानं युरुषधुनाशं स्नानंसमुद्रस्य सताथनाशम्॥ १५ ॥ मा-
नस्थितस्यापि दृशावरिपाके राहोः प्राति भते मदुप्यः ॥ पुरा-
णधमंश्रवणादिमिश्च गगियततोयेरपि जुददेहः ॥ १६ ॥ सौम्य-
ए
त्रिकोण ५। ९ स्थिति शनिकी दशा पारभतसमे पिताक्रा तथा पुत्रका नाद्य, डाक
मथवा क्मेका नारा त ॥ ४ ॥ वातविकार, नेत्रेग, मूढाधारमं रोग, जपने वापि
कृटद, उयोगभेग, दुःख गीर स्थयेतन जन्रका नाश हेषै 1 ५ ॥ त्रिकोणगत शनिकी
ददा शुभातस्मे बडाषुख, रासे पूल्यता, दषिकमंमे ऊाम, धन अनरकी बृद्धि ॥ ६ ॥ अपने
बोधय, खी, पत्रोकी जरोग्यता, भूषणनादि मिर्तेदे तथा सेवक, मित्र, धनकर सप्ति ओर
पर्मका संग्रह मिते ।। ७ ॥ "0 ति
षष्ठाए्मनव्ययस्थस्य शनेदाये शुभतरा॥ हतिद्धखं मदत्कषरं स्था-
ननाशं धनक्षयम् ॥ ८ ॥ युद्यरोगं विषातिंच ज्वखह्धिनृपाद्ध-
यम् ॥ अत्याप्तवन्छुमरणषु्ोगस्य विनाशनम्॥९॥ पष्ठाष्टमव्य-
यर्थस्य श्ुभपाकं मदत्छखम् ।॥ आरोग्य कान्तिब्राद्च दश-
ग्रामापिपत्यताम् ॥ १० ॥
चे, अवै, बार, शानिकी दशा णपातरमें दुःख, वडाकष्ट, स्थाननाश, धनका क्षप
1 ८11 सुहस्थानमे सेग, विषकी भय, तव, अग्नि रानासे भय, अतिरपा करने
बका मरण भौर उदयोगका नाश होताहै ॥ ९ ॥ देसे ६ । ८ । १२ गत खनिद्शञा शुभा
तम बडा सुख, निसेगिता, कतिक वृद्धे ओौर देश आमकी माछकी मिरुतीहै ।। १० ॥
, तृतीयलाभराशिस्यशनेः छमडतियैदा ॥पाके शुभफलं प्रोत्तं
सृपलालनभरूपणम् ॥ ११ ॥ तृतीयलाभराशिस्थशनेः पापल्ट-
४ तियेदा ॥ पाके धनात् दुःखं च आातूकवगविनाशनम् ॥ १२॥
विदेशयानं कर वेकदयं भत्यनाशनम् ॥ कुभोजनं परमरेष्यं
कुस्रीसंगसनं लभेत् ॥ १३॥
सीसर, ग्याहमे, दानिक दृशे पापांतर जय दोव तथ ॒भफठ काद रानासे (खड)
भरेम तथा भूषण मिरे ॥ ९९ ॥ ३1 १९ भावगत शनिद्खा पातर नब दोव तव षन-
मापि भौर दुःख, भरावुनर्गका नाशम होतादे ॥ १२. ॥ तथा विदेशगमन) पटह) विक-
छता, सेवकका नाय,मोनन, परया दूतत, निय सरीफा गमन मिरे ॥ ९३ ॥
धनस्थितशुनेः पाके यदा पापरडतिभवेत् ॥ राजदण्डं महदाविघ्ं
कराग्रहनिरोधनम् ॥ १७॥ उत्साद्भगं देहारतिं ज्वरातीसार-
पीडनम् ॥ राज्यनाश गवाश्वानां मरणं वादनाद्धयम् ॥ १९ ॥
दरितीयस्थशनेः पाके भयतो मनोद्दम् ॥ उपकतरैखमन्येषां
{ २७० ) सवोर्थीचिन्तामणिः!
चूतवियाविनोदनम् ॥ १६ ॥ गानकेकिररस्यं च भोजन्षर-
भूषणम् ॥ उदयोगसिदधि राज्यात मणिविदुमकांचनम् ॥ १७॥
इति शनिपाकान्तद॑शाफलम् ॥ -
धनभावगत शनिकी दशाम जब पापात देवि तब रानासे दण्ड मि, बडा विर है,
केद्मे रोका नपि ॥ १४॥ दरहाहर्भग हे, देहमे पीडा, ज्र अतिसारकी पीडा होपै॥ ९५॥
दूसरे शानिकी दशा शुभातप्मे मन दृढ रहे, ओका उपकार, अपेते होते, जुषाकी विका
तरिनोद् दतै ॥ ९६ ॥ गायन क्रीडका रहस्य भी मिरे, भोनन\ वस, भूषण, उत्तम मिं
उदयम सकट हे, राज्य मिरे, मणि, भूगा, सुवर्णेका छाम होवे ॥ १७ ॥ इति शनिप-
-कान्तरदश्चाफरम् ॥
अथ बुधांतर्दृशाफलम् ।
केन्द्रस्थितस्य सोम्यस्य दशायां पापिनां इतौ ॥ कर्मविघ्नं
महादुःखं मनश्वांचट्यमेद च ॥ १ ॥ उत्साटभंगं गोभूमिदिर-
ण्याम्बरनाशुनम् ॥ स्थानच्छ॒ति मदद्िषं विदयानाशं लमेत्तदा
॥२॥ल्॒भक्तो बुवस्याय पापकेन्द्रगतस्य ताविवादिकं यज्ञकमं
दानघमेजपादिकम् ॥ 2) ज्ञानाधिक्यं नपात्परीति कृपिगोभूमि
वधैनम् ॥ सुक्तामणिप्रवालादिवादनांवरभूषणम् ॥ ४ ॥
अव बुषदुशचातफड फदतेद केन्द्रगते बधक दशा पाप्रहोकेः अतरमे कमम वरि,
चदादुःप मौर मनच॑सरभी रवै ॥ १ ॥ उत्साह मग, गो, भूमि, सुवण, वल्लक नाश
स्थाने व्युति मतर जीर विद्याका नाशमी परै ॥ २ ॥ केन्दरगत निष्पाप युधकी दरा
दभा विव्रह्य्, यत्तकमे, दान, धमै, जग्रह हेव ॥ ३ ॥ ज्ञाकी कषिता हेत
साने मसन्नता, कृषि गो, भूमिक वृद तया मोती, मणि, मूगा मादि शौर वादन) वन,
भूषण मिङ्े॥ ५ ॥
ज्ञस्य धरिकोणयुक्तस्य दशायां पापिनां इतौ ॥ दारपुनाथनाशं
च कमना मनोरुजम् 11 4 ॥ कृपिवाणिज्यनाशं च वैधुनाश-
मथापि वा ॥पाद््भगे मदद्धपं वैषुद्ेवे कभत्ररः ॥ ६॥ तथा
विधज्ञस्य पाके शुभयुक्ती स्रपात्पियम् ॥ आयोग्यमतिसौस्यं
च सोमपानादिकं सुखम् ॥ ७ ॥ स्वनामांकितपयानि नामद्र-
यमथापि वा 1! मोजनांवरमूषापति नरेशत्वं छभेत्नरः ॥ ८ ॥
भाषाटाकासादतः।
निकोणगत बुपद॑शा पापात, खै; पुत्र, धननाश्च, कर्मनाश, मनम रोग ॥ ५॥ कृषि
व्यापारफा नाश भथवा बेधुना) पैटीका टूटना, बडा वैर मिरतेहे ॥ ६ ॥ त्रिरोणगत
बुदशौ शमातस्मे रनसे भेम) जरोग्यता) मतिर्यस्य, सोमपानादि सुख ॥ ७ ॥ अपने
नामके शोक, कविता, मथवा उपाधि ( अभिका ) नाम भोजन, वश्व, भूषण भीर रानतः
मतुप्य पतह ॥ ८ ॥
पषठाएटमगतक्ञस्य परिपाके त॒ पापिनाम् ॥ इतो चोरारिपीडां
च ज्वरातीसारपीडनम् ॥ ९ ॥ स्वरवधुमरणं दशं भत्यश्चीपुत्र-
नाशनम् ॥ विवादं विहं सववन्ुभिरुमते नरः ॥ १० ॥तथा
विचान्जपुनृस्य भक्तौ मदयुशः ॥आरोग्यं कांतिलाभ च
देवभूस॒रतर्षणम् ॥ ११ ॥ दशादौ फलमेवं स्याद्ध्तय॑ते खखना
शनम् ॥ मोमरिष्यादिषीडां च वाक्पारष्यं ब्रपाद्भयम् ॥ १२॥
पीडन
ठे, भा, भागवत दुधकी दशा पपाते चोरभय शञ्मय, ज्वतीखारसेग
1 ९.॥ अने वैषुफा मरण, ङश, सेवक; खी पु्रोंका नाच, कट, युद्ध, सय वांधवेकि
साथ मिढताद ॥ ९० ॥ च्छे, भयव) बुधकी दशा छभातप्मे बडा क्च, आतेग्यता,
कान्ति, देवता, बाह्मणेकि तृ करना ॥९९॥ रेस फ द्शचके आदिमे होतेह अर्तमे
सुखका नाश, गो, भष आदिकी पीडारवाणाकी कठोगता जर पनास भम्देहि 1 ९२॥
त॒तीयायगतन्ञस्य सभय शम भतत् ॥ मनाय सनात्सा्द
विदेशद्रभ्यसचयम् ॥ १ ॥.वि्याजयं पातीति भोजनं
पोशिकं तथा ॥ य॒ज्ञवेवादिकं कमे पुराणश्चवणादिकम् ॥ 9४ ॥
तथािधज्ञस्य पके पापयुक्तौ महद्भयम् ॥ भातरवगेविनाशं च्
चैदधव्यं नृपपीडनम् ॥ १५ ॥ चोरारिवद्विभीति्च इीभरता-
दिसेवनम् ॥ करमहीनंदा कृपेनांशं गजाश्वानां च पीडनम् ॥ १६॥
तीसरे, ग्वार, बुषकी धमातसमे जमर दति मनको धेथे, मनम उत्सा, प्र-
देशे धनसचय ॥९६॥ विया विनयपनसि मन्ता. पौष्टिक भोननयज्ञ, विवाद भादि कम
सौर पुराण श्रवण मादि एर हूते ॥ १५॥ तथा२।१९गत बुदशापापान्तमें बहीमय भ्रातरू-
भूत
वगा बिनाग्र नपुंसकता रानसि दीडा॥ १५ ॥ नोर, रत॒ भग्न भीति, निन्य सी सग,
आदिक पूनन, कर्मेदीनता, कृषिका नाश, हा वोदा पीडन, पेते पट होतेरे ॥१६॥
घनस्थितान्नपुत्रस्य परिपाके श्ुभेतरा ॥ करोति राजदण्डं च
वैघरन निगडं तथा 1\ १७ ॥ विपार्त व॑घुविदेष कृषिगोश्मिना-
191१1119.
निकोणगत शुक्ररी दशा शुभांतस्म शुभाये) देवता ब्राह्मणी भक्ति) पुत्र) सीकी वृद्धि
॥५॥ यन्तादिकारयका छाम गो, भूषण, सग्राममें विनय) निसेमिता, शरीप्की काति वदि,
मनकी भमि पूं होतीदै ॥ ६ ॥ िकोणगते शुफदश्चा प्रापाम मानसीसेय, तपा
जेनेकरोग, भमर्यीदाके काम, राना चोर, जम्निषे पीडन ॥ ७ ॥ निन्व रीका सग, निषिद्ध
येत्तंमे भवाति, बधुनने चेर, बुद्धिम, दु्टस्पम देखने, शिगिगत शरे मनुप्यका गिरना जर
अपयश दोषै ॥ ८ ॥ ॥
यके शुक्रस्य दुःस्थस्य स॒भयुक्तो महद्यशः॥राजसन्मानमथो
तिपतर्लीनसंपद्ः ी ५ ॥ व्वादनधरषाततिमादौ चान्ते मनो-
रुजम् ॥ `वन्युदष गुरानाश स्वङखोद्भवनाशनम् ॥ १० ॥
मभहमणा अक्तो ठ देहारोग्यं मत्षखम्॥ पर्ने पहवचाति
गधमास्यविभ्षृणम् ॥ ११ ॥ य॒क्त्याद्ं फरुमेवं स्या्दैते डश-
करं मवेत् ॥ चौरारिदेदषीडां च स्वबधुजननाशनम् ॥ १२ ॥
दु्टस्थान ६ ! ८ 1 १२ गत श्रुककी दशा शुभाम बढा, रनासे सन्भान, धन-
मापि, पुत्र, खी, धनकी सेपत्ति ॥ ९ ॥ वल्य, वाहन, भूपणमाि, देसे फ दद्यादिमं देततिदे
अत्यमे मानयोग, बधुननसे वैर, गुरजनका ना) अपे फुखुवछिका नाश होते ॥ १० ॥
रेते श्युकदशा धमातर देदमें निरोगिता) बहासुख, परान्न, दमी वस्ोफी मापि, चदन, पुष्प,
भूषण, भिरे देसे फट दश्च आदिमे होतेह =तमेकेश फणेग्ी होतीै चोर, अग्नि, भय,
श्पप्पीडा, भौर भप बधुननका नाश दोतदहि ॥ ९९ ॥ ९२ ॥
त्रतीयायस्थञुक्रस्य परिपके श्ुभेतरा ॥ हातीडेःखमवा्रोति
घनघान्यविनाशनम् ॥ १३॥ उथोगरभगं दशं च चोराभिरष
पीडनम् ॥ भूमभिवादं स्वर्वधून्ं नाशनं स्वपदस्य च ॥ १४ ॥
तथपविवस्य शुक्रस्य छभणुक्तो मदत्छुलम् \ नृषरूजां मनेयेपै
देशम्रामापिपत्यताम् । १९॥ बानं पृणाति च पुघ्ीभरत्य-
संपदः ॥ प्रपारामतडागानां निमीणं धमसंम्रहम् ॥ १६ ॥
तीसरे ग्यारहवे शुक्रकरी दषा पापातरमे दु-ख पाति धन भच्रका नाश ॥ १६ ॥
उयममेग, डर) चोर, अग्नि, राजसे पोडन, भरूमिविपय विवाद, बधु्नकी हानि भौर
अपन प्द्कीमी दानि होतीहि ॥ ९५४. ॥ रेतसे ३। १९ भाषगत शुकी दश्च यमात
~ बदाधुल, रानास पूज्यता, मनमे धैर्य,
देश, एव गादक्रा आधिपत्य ( मटकी ) ॥ ९५ ॥
वाद्नः भूषणो मा) पुत्र) खी, सेवको वृद्धि, प्याड वगीचा; ताछावका यनाना भौर
धमे सग्रह होताहै ॥ १६ ॥
(२७६ ) सवाथचिन्तामथिः
धनस्थस्यापि शक्रस्य श्युभभुक्ती महत्पियम्॥दारपुत्राथलाभं च
स्वव॑घुननरक्षणम् १७वियाजयं सनो देवश्रसुरतपेणम् ॥
यज्ञदिकमेकाभं च रुभे्ामदयं तथा॥१८॥ धनस्थितस्य छुक्र
स्थ पापभुक्त भृश वदेत्॥ राजदण्डं मनोदुःखं त्टदोगाक्षिपरपीड-
नम्॥१९विदयावादं कृमेनशं कमंहानि पद्रमम्॥ वदह्विचौरारि-
मीति च रभते नात्र संशयः॥२०॥इति शुक्रपाकान्तदेशाफलम् ।
इति शीसवीभैवितामणो राहुकेत्वादिदशान्तदंशाफक
निरूपणोनाम षोडशोऽध्यायः ॥ १६ ॥
घनभावृगत दुककी दशा गर्भातस्मे वडा मस्ता हीतरे लो, पृ). घनठाम, मपे वैः
नने रए ॥ ९७ ॥ वियासे विनय, मनम दर्छाद) देवता, बृह्मणोका पनन, यत्तआ
कमेका छाभ, तथा दो नाम (मधिकारी दूय नाम } पै ॥ १८ ॥ धनगत छकदः
पपाते वारेवार सानदृण्ड) मनम दुःख) द्म रोग, नेनपीडा ॥ ९९॥विययाप्म्ब्रधि विवा
कृषिका नार, कर्मक हानि, पदमें घम, अग्नि चोर शद्ुका भय निःस्वदेह परते ॥ २० ।
इति शुकपाकान्तरैशाफरम् ॥
इति श््ेसवीर्थचिन्तामणी माहीषतोभापाया राहुकेववादिद्शचान्तदश्चाफटनिरूमणाध्यायःपोडदः १
सप्तदशोऽध्यायः ॥ १७॥
अथ भकीर्णाध्यायः । ॥
यथन्जन्मनि नक्ष वृद्धिमावख्पेयुपि ॥ तस्य ओीरा्रारोग्यं
भवत्ये विनिश्चयः ॥ १॥ तिथ्यांदिषु तथा वान्यै्षये तस्मिन्
क्षयो भ्वेत् ॥ तिथिरकंगणा परोक्ता ऋं दशणं भवेत् ॥ लग्र
लक्षगुणं प्रोक्तं तत्समूह फलादिकम् ॥ >२॥
निमे न्मम नक्त शृद्धिगत, भयंव्६० षी पूर्णरवर दूरे दिनमा चठानापै मी
नन्मे पदिन् उसका स्पश होनवि मकारान्त षटिकामोमे बहता जो नक्षन है उसकोभ॑
ृदधभाव फष्सकतेः रेमे निखका जन्म हो उसकी श्री, ( शोभा ) माधु भरूयता, हेती
यद् विधये ॥ १ ॥ तिप्यावियेमिं भी देघादो फट कट्ना ठेस क्षय तिपि नक्षच्दियोर
लन्मिके उच श्री मादिका सम कट्ना, इसमें तिपिक्रा पट एकगुण नक्षत्रा टशगुभ
ट्रका रक्षमुण काटे श्न सरे खमृदे पटादि क्न ५२ ¶
द क
25 सः
च भन्ः }
थ