Kush është SEES?

Strategjia Evropiane e Punësimit (SEES) është një mekanizëm i ligjit të butë i krijuar për të
koordinuar politikat e punësimit të Shteteve Anëtare të BE-së. Ndërsa objektivat, prioritetet dhe
objektivat bien dakord në nivel të BE-së, qeveritë kombëtare janë plotësisht përgjegjëse për
formulimin dhe zbatimin e politikave të nevojshme. Strategjia Evropiane e Punësimit (SEE)
daton në vitin 1997, kur Shtetet Anëtare të BE-së morën përsipër të vendosnin një sërë
objektivash dhe objektivash të përbashkëta për politikën e punësimit. Synimi i saj kryesor është
krijimi i më shumë vendeve të punës dhe më të mira në të gjithë BE-në.
Ai tani përbën pjesë të strategjisë së rritjes Evropa 2020 dhe zbatohet gjatë semestrit evropian,
një proces vjetor që promovon koordinimin e ngushtë të politikave midis shteteve anëtare të BE-
së dhe institucioneve të BE-së.
Në veçanti, zbatimi i EES - i mbështetur nga puna e komitetit të Punësimit - përfshin katër hapat
e mëposhtëm të Semestrit Evropian:
Udhëzimet e punësimit janë prioritete dhe objektiva të përbashkëta për politikat e punësimit të
propozuara nga Komisioni, të miratuara nga qeveritë kombëtare dhe të miratuara nga Këshilli i
BE-së.
Raporti i Përbashkët i Punësimit (JER) bazohet në
(a) vlerësimin e situatës së punësimit në Evropë
(b) zbatimin e Udhëzimeve të Punësimit dhe
(c) një vlerësim të tabelës së rezultateve të treguesve kryesorë të punësimit dhe social.
Ai publikohet nga Komisioni dhe miratohet nga Këshilli i BE-së.
Programet Kombëtare të Reformës (PKR) dorëzohen nga qeveritë kombëtare dhe analizohen nga
Komisioni për pajtueshmërinë me Evropa 2020. (baza e të dhënave – PRK-të para 2011)
Bazuar në vlerësimin e PKR-ve, Komisioni publikon një seri raportesh të vendit, duke analizuar
politikat ekonomike të Shteteve Anëtare dhe nxjerr rekomandime specifike për një vend.
Historiku
Këshilli Evropian i 9-10 dhjetor 1994 në Essen konfirmoi përkushtimin e BE-së për promovimin
e punësimit dhe ra dakord për pesë objektiva kryesore:
 zhvillimi i burimeve nëpërmjet formimit profesional
 nxitja e investimeve produktive nëpërmjet politikave të moderuara të pagave
 përmirësimi i efikasitetit të institucioneve të tregut të punës
 identifikimi i burimeve të reja të vendeve të punës nëpërmjet iniciativave lokale
 promovimi i aksesit në botën e punës për grupe specifike të synuara (të rinj, të papunë
afatgjatë, gra)
Koordinimi i politikave kombëtare të punësimit që synonte arritjen e këtyre objektivave u bë i
njohur si "Strategjia e Essen". EES u institucionalizua nga Traktati i Amsterdamit – i cili hyri në
fuqi në 1999 – një hap i sanksionuar përmes procesit të Luksemburgut. Në vitin 2000, rishikimi
afatmesëm i procesit të Luksemburgut arriti në përfundimin se një kornizë e përbashkët, e
integruar për ndryshime strukturore po ndihmonte në promovimin e një 'efekti sinergjik'
mbështetës reciprok midis aktorëve të ndryshëm në nivel evropian dhe kombëtar. Komisioni
Evropian ka investuar një sasi të madhe kohe dhe burimesh në zhvillimin e EES, duke përfshirë
një vlerësim të madh të ndikimit në 2002.
Zbatimi i EES përmes metodës së hapur të koordinimit (OMC) ka pika të ndryshme të forta:
është një proces i përsëritur, i kryer gjatë disa viteve, me një sërë udhëzimesh që përfshijnë
objektivat dhe afatet, si dhe një procedurë rishikimi dhe vlerësimi.
Ai mbështetet nga pesë faktorë kyç:
 subsidiariteti,
 konvergjenca,
 mësimi i ndërsjellë,
 një qasje e integruar dhe
 menaxhimi sipas objektivave.
Në vitin 2000, si Konkluzionet e Presidencës së Lisbonës ashtu edhe Këshilli i Feira-s u bënë
thirrje partnerëve socialë që të luajnë një rol më të madh në zbatimin e EES. Për shembull, një
dialog social në nivel të BE-së ndërmjet partnerëve socialë evropianë me mandate nga partnerët
socialë të lidhur mund të rezultojë në udhëzime që bazohen në përvojën e pakteve kombëtare të
punësimit ose vijojnë nga propozimet e Komisionit. Partnerët socialë të lidhur në nivel shteti
anëtar mund të prodhojnë gjithashtu Plane Veprimi Kombëtar (tani Programet Kombëtare të
Reformës) për të zbatuar udhëzimet e mishëruara në marrëveshjet kuadër të BE-së.

Që nga hyrja në fuqi e Traktatit të Amsterdamit, procesi EES ka përfshirë: grupe vjetore të
udhëzimeve të punësimit, Programet Kombëtare të Reformës (NRP) të nxjerra nga Shtetet
Anëtare në baza vjetore dhe raportet dhe rekomandimet e përbashkëta vjetore të punësimit.
Udhëzimet origjinale të punësimit u zhvendosën nga katër shtyllat e përshtatshmërisë,
sipërmarrjes, mundësive të barabarta dhe punësimit në tre objektiva kryesore në 2003:
 punësim i plotë, përmirësimi i cilësisë dhe
 produktivitetit në punë dhe
 forcimi i kohezionit dhe përfshirjes sociale.
Megjithatë, për shkak të rritjes së pabarazive rajonale si rezultat i zgjerimit të BE-së, pika e
fundit që atëherë është bërë "forcimi i kohezionit social dhe territorial". PRK-të bazoheshin në
një grup të ri prej 24 udhëzuesish të integruar për politikën e rritjes dhe punësimit 2005–2008, të
cilat synonin të tregonin se si udhëzimet e punësimit mund të viheshin në praktikë në nivel
kombëtar. PRK-ve iu kërkua të përcaktonin përgjigjet e politikave ndaj prioriteteve kryesore të
politikës makroekonomike, mikroekonomike dhe të punësimit dhe përfshirja e partnerëve social
u pa si thelbësore për arritjen e objektivave.
Zhvillimet e fundit të EES
Rritja e BE-së në 25 Shtete Anëtare në 2004 dhe 27 në 2007 rezultoi të ishte një nga sfidat
kryesore për EES. Planet e Përbashkëta të Veprimit, të cilat ndihmuan në përgatitjen e vendeve
kandidate për anëtarësim të plotë në ESS, u provuan të ishin një instrument i dobishëm në
integrimin e qetë të Shteteve të reja Anëtare. Vendet kandidate gjithashtu patën mundësinë të
përshtatnin institucionet dhe politikat e tyre në përputhje me EES, duke lejuar kështu zbatimin e
plotë të Titullit të Punësimit të Traktatit që nga aderimi.
Si pjesë integrale e Strategjisë së Lisbonës, EES është dëshmuar gjithashtu të jetë një instrument
i rëndësishëm politikash. Rinisja e Strategjisë së Lisbonës bëri që Këshilli Evropian të miratonte
ndryshime në udhëzimet e BE-së që do të preknin EES - veçanërisht në lidhje me integrimin e
politikave makroekonomike, mikroekonomike dhe të punësimit për rritjen dhe vendet e punës -
duke prodhuar një grup udhëzimesh për të mbuluar të tre fushat.
Një hap i mëtejshëm i ndërmarrë për të ringjallur EES përfshin zbulimin e politikës së
kohezionit 2007-2013 në 2006. Karakteristika kryesore e kësaj politike ishte inkurajimi i fortë i
Shteteve Anëtare për të paraqitur Korniza Kombëtare të Referencës Strategjike që do të nxisin
rritjen dhe vende pune më të mira. Këto zhvillime të reja trajtuan shqetësimet e mëparshme se
EES po minohej nga lidhja e saj e pasigurt me politikën makroekonomike dhe nga
pamjaftueshmëria e mbështetjes financiare për zhvillimet inovative.
Në vitin 2005, Komisioni filloi një program të ri të të mësuarit të ndërsjellë, i përqendruar në
shkëmbimin e praktikave të mira dhe shkëmbimin e përvojave me EES. Paralelisht, Komisioni
miratoi një Program të Komunitetit të Lisbonës me rreth 100 masa të nivelit të BE-së në korrik
2005.
Në vitin 2007, masat fillestare të nxitjes së punësimit (EIM) – të cilat ishin pjesë e titullit të
punësimit të Traktatit të Amsterdamit – u riorganizuan dhe, së bashku me nisma të tjera, u
rigrupuan në kuadër të programit të komunitetit për punësim dhe solidaritet social (PROGRESS).
Programi bazohej në katër programe specifike të veprimit në komunitet, të cilat financonin
zbatimin e Axhendës së Politikave Sociale, si dhe politikat në lidhje me punësimin dhe kushtet e
punës.
Propozimi i vitit 2007 për udhëzimet e reja të punësimit (2008-2010) u ndikua nga diskutimet
mbi punësueshmërinë dhe fleksibilitetin, duke theksuar tre fusha prioritare:
 tërheqjen dhe mbajtjen e më shumë njerëzve në punësim, rritjen e ofertës së punës dhe
modernizimin e sistemeve të mbrojtjes sociale
 përmirësimi i përshtatshmërisë së punëtorëve dhe ndërmarrjeve
 rritjen e investimeve në kapitalin njerëzor nëpërmjet arsimimit dhe aftësive më të mira
Në vitin 2010, duke pasur parasysh ndikimin e krizës ekonomike, Komisioni propozoi strategjinë
Evropa 2020 për rritje të zgjuar, të qëndrueshme dhe gjithëpërfshirëse. Përmes Europa 2020,
Komisioni angazhohet për një rimëkëmbje të qëndrueshme; ai përshkruan një grup qëllimesh,
secila prej të cilave është e lidhur me një iniciativë që do të zhvillohet. Midis tyre, nisma “Një
agjendë për kualifikime dhe punë të reja” (2011) shënon nevojën për modernizimin e tregut të
punës për të arritur dy objektiva të mundshëm: uljen e papunësisë dhe rritjen e produktivitetit të
punës. Programi i mëpasshëm i Bashkimit Evropian për Punësimin dhe Inovacionin Social
(EaSI) (2013) synonte një nivel edhe më të lartë të cilësisë dhe punësimit të qëndrueshëm.
Paketa e punësimit
Paketa e Punësimit (e lançuar në prill 2012) është një grup dokumentesh politikash që shikojnë
se si ndërthuren politikat e punësimit të BE-së me një sërë fushash të tjera politikash në
mbështetje të rritjes së zgjuar, të qëndrueshme dhe gjithëpërfshirëse. Ai identifikon fushat më të
mëdha të mundshme të punësimit të BE-së dhe mënyrat më efektive për vendet e BE-së për të
krijuar më shumë vende pune. Propozohen masa në fushat e mëposhtme:
 Mbështetja e krijimit të vendeve të punës
 Rritja e krijimit të vendeve të punës në të gjithë ekonominë duke:
 inkurajimi i kërkesës për punë
 synimi i subvencioneve të punësimit për punësimet e reja
 uljen e taksës së punës duke siguruar qëndrueshmëri fiskale
 promovimin dhe mbështetjen e vetëpunësimit, ndërmarrjeve sociale dhe fillimit të
bizneseve
 transformimin e punës informale ose të padeklaruar në punësim të rregullt
 rritja e pagës 'take në shtëpi'
 modernizimi i sistemeve të përcaktimit të pagave për të harmonizuar pagat me zhvillimet
e produktivitetit
 nxitja e krijimit të vendeve të punës (Fushat kryesore: krahasimi i performancës së
vendeve të BE-së)
 investimi në shërbime personale dhe shtëpiake
 Shfrytëzimi i potencialit të sektorëve të pasur me vende pune: TIK, ekonomia e gjelbër
(analizë), kujdesi shëndetësor
 Mobilizimi i fondeve të BE-së për krijimin e vendeve të punës: Fondi Social Evropian.
Rikthimi i dinamikës së tregjeve të punës
Reformimi i tregjeve të punës duke:
 duke inkurajuar fleksibilitetin e brendshëm të kompanive për të mbrojtur vendet e punës
në kohë krize
 duke inkurajuar paga të mira dhe të qëndrueshme
 duke bërë të paguhen tranzicionet e punës
 zvogëlimi i segmentimit të tregut të punës midis atyre në punësim të pasigurt dhe atyre
me punësim më të qëndrueshëm
 duke parashikuar ristrukturimin ekonomik
 zhvillimin e të mësuarit gjatë gjithë jetës dhe politikat aktive të tregut të punës
  ofrimi i mundësive për të rinjtë dhe paketa e punësimit të të rinjve (shih gjithashtu
analizën e papunësisë së të rinjve dhe ekipet e veprimit për të rinjtë)
 forcimi i dialogut social
 përforcimi i shërbimeve publike të punësimit (shih gjithashtu analizën e shërbimeve
publike të punësimit)
Investimi në aftësi duke:
 përballimi me mospërputhjet e aftësive
 sigurimi i njohjes më të mirë të aftësive dhe kualifikimeve dhe parashikimi i nevojave për
aftësi (Panorama e Aftësive të BE-së)
 përmirësimi i sinergjisë midis botës së arsimit dhe punës
Lëvizja drejt një tregu evropian të punës duke:
 heqjen e pengesave ligjore dhe praktike për lëvizjen e lirë të punëtorëve
 rritja e përputhjes së vendeve të punës dhe punëkërkuesve përtej kufijve (EURES).
 Përmirësimi i qeverisjes së BE-së
Përforcimi i koordinimit dhe mbikëqyrjes shumëpalëshe në politikën e punësimit duke:
 publikimi i një sistemi krahasimi me tregues të përzgjedhur të punësimit së bashku me draft
raportin e përbashkët të punësimit
 zhvillimi i një pajisjeje përcjellëse të reformave për të mbajtur gjurmët e progresit në
zbatimin e programeve kombëtare të reformës

 Përfshirja efektive e partnerëve socialë në ushtrimin e semestrit evropian duke krijuar një
format trepalësh të BE-së për monitorimin dhe shkëmbimin e pikëpamjeve mbi zhvillimet e
pagave
 Forcimi i lidhjes ndërmjet politikave të punësimit dhe instrumenteve financiare përkatëse.
Kontratat e partneritetit dhe programet operacionale duhet të përgatiten në dritën e prioriteteve të
programeve kombëtare të reformës dhe planeve kombëtare të punës, dhe të rishikohen duke
marrë parasysh rekomandimin specifik të vendit (shih gjithashtu Projektin mbi të ardhmen e
EMU).
Përfshirja e migrantëve jashtë BE-së
BE është shtëpia e 21.6 milionë shtetasve të vendeve të treta, që përbëjnë 4.2% të popullsisë
totale të BE-së. Emigrantët e rinj që vendosen në BE çdo vit përfaqësojnë më pak se 0.5% të
popullsisë së BE-së.

Shumica e emigrantëve që banojnë në BE ka të ngjarë të qëndrojnë në afat të mesëm. Prandaj

gjetja e një pune dhe përfshirja në shoqëri është thelbësore për integrimin e tyre të suksesshëm.
Mbështetja sociale si qasja në strehim, kujdesi shëndetësor dhe ndihma për fëmijët është po aq e
rëndësishme.
Sfidat
Rezultatet më të këqija të tregut të punës krahasuar me shtetasit e BE-së: shkalla mesatare e
punësimit të migrantëve në moshë pune që banojnë në BE ishte 55% në vitin 2017 (kundër 68%
të shtetasve të vendit pritës).
Hendeqe më të gjera në lidhje me punën mes grave.
Rezultate të pafavorshme në arsim, aftësi dhe përfshirje sociale: 39% e shtetasve të vendeve të
treta (ose 5.7 milionë) jetojnë në varfëri relative, mbi dyfishin e normës për shtetasit e BE-së
(17%).
Arsyet e boshllëqeve në integrimin e migrantëve jo-BE kanë të bëjnë kryesisht me
 ngecje në arsim,
 pengesat gjuhësore,
 diskriminim,
 akses të pabarabartë në punësim dhe strehim të denjë dhe shërbime sociale, ose
 mospërputhja e vendeve të punës dhe mbikualifikimi në rastin e migrantëve me arsim të
lartë.
Përgjigja e politikës
Ndërsa politikat e migracionit janë një kompetencë kombëtare, institucionet e BE-së kanë një
histori të gjatë në mbështetjen e integrimit të migrantëve në tregjet dhe shoqëritë evropiane të
punës.
Adresimi i sfidave të integrimit është një proces shumëdimensional dhe kërkon veprime të
integruara të politikave në një sërë fushash politikash.
Në vijim të Agjendës Evropiane për Migracionin, Komisioni ka paraqitur:
 Plani i Veprimit për Integrimin e Shtetasve të Vendeve të Treta, i paraqitur në qershor
2016, për të forcuar qasjen e përbashkët në të gjitha fushat e politikave dhe për të
përfshirë të gjithë aktorët përkatës,
 Komunikata mbi raportin e progresit për zbatimin e Agjendës Evropiane për Migracionin
(Mars 2019), e cila theksoi nevojën për veprim të vazhdueshëm të vendosur me një qasje
gjithëpërfshirëse,
 Aktivitete dhe përpjekje të përbashkëta me Shtetet Anëtare, në bashkëpunim me partnerë
jashtë BE-së.
Masat e tjera
Komisioni:
  ndihmon qeveritë kombëtare, autoritetet rajonale dhe lokale, partnerët socialë dhe
shoqërinë civile duke mbështetur integrimin e hershëm në tregun e punës, shërbimet
publike të punësimit, aksesin në arsim dhe trajnime
 lançoi në 2017 Mjetin e Profilit të Aftësive të BE-së për shtetasit e vendeve të treta, një
mjet shumëgjuhësh në internet për të ndihmuar në identifikimin dhe hartimin e aftësive
dhe kualifikimeve
 monitoron zhvillimet e politikave në punësimin dhe përfshirjen sociale të këtyre grupeve
vulnerabël përmes semestrit evropian duke zbatuar strategjinë Evropa 2020
 financon një sërë masash për integrimin e emigrantëve nëpërmjet Fondit Social Evropian,
Fondit për Ndihmën Evropiane për më të Paprivuarit dhe Programit të Punësimit dhe
Inovacionit Social
 inkurajon dhe mbështet politikat e bazuara në prova, mësimin e ndërsjellë, dialogun e
palëve të interesuara dhe shkëmbimin e praktikave të mira ndërmjet Shteteve Anëtare
Mbështetje për punësimin e të rinjve
BE-ja mbështet Shtetet Anëtare në reduktimin e papunësisë dhe pasivitetit të të rinjve. Qëllimi
është të ndihmohen të rinjtë të zhvillojnë potencialin e tyre për të formësuar të ardhmen e BE-së
dhe për të çuar përpara tranzicionin dixhital dhe të gjelbër.
Pse Komisioni po e mpreh fokusin e tij në punësimin e të rinjve?
Gjatë pasojave të krizës financiare globale të vitit 2008, papunësia e të rinjve u rrit nga 16,0% në
2008 në një kulm prej 24,4% në 2013. Shifrat ranë në mënyrë dramatike që atëherë, me nivele të
ulëta rekord prej 14,9%, pak para goditjes së pandemisë COVID-19 . Megjithatë:
 papunësia e të rinjve ka mbetur gjithmonë më shumë se dy herë më e lartë se papunësia e
përgjithshme
 një integrim i qëndrueshëm në tregun e punës filloi të zgjasë më shumë, me shumë
kalime nga puna në punë dhe periudha të punës së pasigurt
 grupet vulnerabël, si të rinjtë e pakicave racore dhe etnike ose të rinjtë me aftësi të
kufizuara, vazhduan të jenë të pafavorizuara gjatë gjithë kësaj periudhe
 pasiviteti i të rinjve nuk u ul pothuajse aq sa papunësia e të rinjve
Për t'u rikthyer më mirë nga rënia e re ekonomike e shkaktuar nga pandemia COVID-19,
Komisioni miratoi një komunikim për Mbështetjen e Punësimit të të Rinjve në vitin 2020.
Veprimet kryesore
Paketa e Mbështetjes së Punësimit të Rinisë 2020 është ndërtuar rreth katër nyjeve që së bashku
ofrojnë një urë për vendet e punës për gjeneratën e ardhshme:
 BE-ja krijoi Garancinë për Rininë në vitin 2013. Që atëherë ajo ka ndihmuar mbi 24
milionë të rinj. Bazuar në një propozim të Komisionit, Rekomandimi i Këshillit 2020 për
një Garanci të përforcuar për Rininë mban zotimin se nëse regjistroheni, do të merrni një
ofertë punësimi, arsimimi, praktike ose praktike brenda katër muajve. Për më tepër, ai
zgjerohet tek moshat 15-29 vjeç, më gjithëpërfshirës për të shmangur çdo formë
 diskriminimi dhe më i sigurt për të ardhmen për të përfituar nga tranzicioni dixhital dhe i
gjelbër.
 Bazuar në një propozim të Komisionit, Rekomandimi i Këshillit 2020 për arsimin dhe
trajnimin profesional synon t'i bëjë sistemet më moderne, tërheqëse dhe të përshtatshme
për ekonominë dixhitale dhe të gjelbër. Arsimi dhe trajnimi profesional i shkathët, me në
qendër nxënësin do t'i përgatisë të rinjtë për punët e tyre të para dhe do t'u japë më shumë
të rriturve mundësi për të përmirësuar ose ndryshuar karrierën e tyre. Ai do të ndihmojë
ofruesit e arsimit dhe trajnimit profesional të bëhen qendra të ekselencës profesionale,
duke mbështetur diversitetin dhe gjithëpërfshirjen.
 Një shtysë e ripërtërirë për praktikat e punës përfiton si punëdhënësit ashtu edhe të rinjtë,
duke shtuar një fuqi punëtore të kualifikuar në një gamë të gjerë sektorësh. Aleanca
Evropiane për Praktikat ka vënë në dispozicion më shumë se një milion mundësi.
Aleanca e rinovuar do të promovojë koalicione kombëtare, do të mbështesë SME-të dhe
do të përforcojë përfshirjen e partnerëve socialë.
 Elementet shtesë që mbështesin punësimin e të rinjve lidhen me kapacitetin e të mësuarit
të ndërsjellë të Rrjetit Evropian të Shërbimeve Publike të Punësimit, Planin e Veprimit
për Ekonominë Sociale dhe një bazë më të fortë provash mbi aksesin në mbrojtjen sociale
për të rinjtë.
Financimi
Komisioni u kërkon shteteve anëtare të rrisin mbështetjen për punësimin e të rinjve duke
përdorur fondet e konsiderueshme të disponueshme nën NextGenerationEU dhe buxhetin
afatgjatë të BE-së. Së paku 22 miliardë euro duhet të shpenzohen për mbështetjen e punësimit të
të rinjve.
Për shembull, BE-ja mund të ndihmojë në financimin e:
 grante dhe kredi fillestare për sipërmarrësit e rinj, skema mentorimi dhe inkubatorë
biznesi
 bonuse për SME-të që punësojnë praktikantë
 sesione trajnimi për të fituar aftësi të reja të nevojshme në tregun e punës
 ngritja e kapaciteteve të shërbimeve publike të punësimit
 trajnime për menaxhimin e karrierës në arsimin formal
 investime në infrastrukturën dhe teknologjinë e të mësuarit dixhital
Garancia e përforcuar për Rininë
Çfarë është Garancia e përforcuar për Rininë?
Garancia e përforcuar për Rininë është një angazhim nga të gjitha Shtetet Anëtare për të siguruar
që të gjithë të rinjtë nën moshën 30 vjeç të marrin një ofertë cilësore të
 punësimi
 edukimin e vazhduar
 praktika
  stazhi
 brenda një periudhe prej katër muajsh nga ngecja e papunë ose largimi nga arsimi.
Të gjitha vendet e BE-së janë angazhuar për zbatimin e Garancisë së përforcuar për Rininë në një
Rekomandim të Këshillit të tetorit 2020. Rekomandimi bazohet në një propozim të Komisionit,
pjesë e paketës për Mbështetjen e Punësimit të Rinisë.
Çfarë është arritur deri më tani?
Garancia për Rininë ka krijuar mundësi për të rinjtë dhe ka vepruar si një shtytës i fuqishëm për
reformat strukturore dhe inovacionin. Si rezultat, shumica e shërbimeve publike të punësimit
(SHPP) kanë përmirësuar dhe zgjeruar shërbimet e tyre për të rinjtë.
Në rreth shtatë vjet, pak para pandemisë COVID-19, kishte rreth 1.7 milionë të rinj më pak, as në
punësim, as në arsim apo trajnim (NEET) në të gjithë BE-në. Papunësia e të rinjve kishte rënë në
një nivel të ulët rekord prej 14.9% deri në shkurt 2020, vetëm disa javë përpara se të vendoseshin
bllokimet e lidhura me pandeminë në të gjithë BE-në.
Megjithëse një kontekst makroekonomik në përmirësim ka luajtur sigurisht një rol, dëshmitë
sugjerojnë se Garancia për Rininë kishte një efekt të madh transformues. Mbi 24 milionë të rinj
që dikur ishin regjistruar në skemat e Garancisë për Rininë filluan një ofertë për punësim,
arsimim të vazhdueshëm, praktika dhe praktika.
Planet e zbatimit të Garancisë Kombëtare për Rininë
Si është përforcuar Garancia për Rininë?
Ndërsa kriza e paprecedentë e sjellë nga pandemia COVID-19 vazhdon të prekë të rinjtë në
mënyrë disproporcionale, ekziston një marrëveshje dërrmuese për faktin se ne duhet të veprojmë
shpejt. Garancia e përforcuar për Rininë rrit mbështetjen gjithëpërfshirëse të punës në
dispozicion të të rinjve në të gjithë BE-në, duke arritur tani një grup më të gjerë të synuar prej 15
deri në 29 vjeç.
Ai kujdeset për miliona të rinj në rrezik papunësie të paaftë për të hyrë në tregun e sotëm të
punës, pa humbur vëmendjen për aktivizimin e atyre që janë më të vështirë për t'u arritur, të cilët
mund të jenë përballur me pengesa të shumta prej vitesh. Garancia e përforcuar për Rininë i bën
të gjitha këto përmes qasjeve të përshtatura, të individualizuara; ofrimi i të rinjve me nivelet e
duhura të udhëzimit dhe ndihma e tyre për të gjetur kurse përplasjeje ose kampe nisjeje nëse
ngritja e aftësive rezulton të jetë e nevojshme.
Qasje të tilla marrin parasysh inteligjencën lokale të tregut të punës të formuar nga degëzimet e
COVID-19, duke pranuar gjithashtu mundësitë e ofruara nga tranzicioni i përshpejtuar dixhital
dhe i gjelbër.

mbështetjen e BE-së
Rekomandimi mbështetet nga financimi i konsiderueshëm i BE-së nën NextGenerationEU dhe
buxhetin afatgjatë të BE-së.
BE-ja ofron mbështetje politike dhe aktivitete të të mësuarit reciprok për të ndihmuar Shtetet
Anëtare të forcojnë infrastrukturën dhe masat për Garancinë e përforcuar për Rininë. BE-ja
monitoron gjithashtu progresin nëpër shtetet anëtare.
Mbështetje në nivel BE për zbatimin e Garancisë për Rininë
Mbeshtetje financiare
BE-ja mbështet zbatimin e Garancisë për Rininë përmes fondeve të konsiderueshme:
 Fondi Social Evropian Plus (ESF+), me një buxhet prej 99 miliardë euro, do të jetë një
burim financiar kyç i BE-së për të mbështetur zbatimin e Garancisë për Rininë në
buxhetin e BE-së 2021-2027.
 Të gjitha shtetet anëtare do të duhet të investojnë një sasi të përshtatshme të burimeve të
tyre ESF+ në veprime të synuara dhe reforma strukturore për të mbështetur punësimin,
arsimimin dhe trajnimin e të rinjve. Shtetet anëtare me një normë më të lartë se mesatarja
e BE-së e të rinjve që nuk janë në punësim, arsim ose trajnim (NEET) duhet t'i kushtojnë
të paktën 12.5% të burimeve të tyre të ESF+ për punësimin, edukimin dhe trajnimin e të
rinjve.
 Një shtesë prej 47.5 miliardë eurosh është në dispozicion nën nismën e Ndihmës për
Rimëkëmbjen për Kohezionin dhe Territoret e Evropës (REACT-EU) për 2021-2023.
Shtetet anëtare mund të rrisin burimet e tyre të Fondit Social Evropian (ESF) dhe
Iniciativës për Punësimin e të Rinjve (YEI) për të ndihmuar të rinjtë e prekur nga kriza e
koronavirusit në përputhje me objektivat e rimëkëmbjes.
 YEI dhe ESF do të kenë investuar të paktën 12.5 miliardë euro në punësimin e të rinjve
dhe masat e integrimit në tregun e punës gjatë periudhës së programimit 2014-2020, si
dhe mbi 36 miliardë euro në masa arsimore dhe trajnimi me të rinjtë që ka të ngjarë të
jenë përfituesit kryesorë të kësaj. financimi.
Udhëzime politike
BE-ja ofron mbështetje politike dhe aktivitete të të mësuarit reciprok për të ndihmuar Shtetet
Anëtare të vendosin infrastrukturën dhe masat e duhura për Garancinë e përforcuar për Rininë.
Rrjeti i koordinatorëve kombëtarë të Garancisë për Rininë siguron se ekziston një lidhje e
drejtpërdrejtë midis Komisionit dhe autoriteteve që menaxhojnë Garancinë për Rininë në çdo
Shtet Anëtar. Koordinatorët e Garancive Rinore takohen të paktën një herë në vit për të diskutuar
mbi zhvillimet e politikave.

Aktivitetet e të mësuarit të ndërsjellë u mundësojnë Shteteve Anëtare të shkëmbejnë njohuri dhe

të mësojnë nga njëri-tjetri. Komisioni ka krijuar një qendër njohurish për Garancitë Rinore për të
inkurajuar ndarjen e njohurive.
Garancia për të rinjtë ka qenë gjithashtu në agjendën e Rrjetit Evropian të Shërbimeve Publike të
Punësimit (PES), duke kontribuar në ngritjen e kapaciteteve të PES për të ofruar shërbime të
përshtatura për të rinjtë. Një studim mbi rolin e SHPP-së në zbatimin e Garancisë për Rininë
tregon faktorët e suksesit dhe sfidat kryesore.
Monitorimi i progresit në të gjithë Shtetet Anëtare
Komisioni ndjek zhvillimin dhe nismat e politikave në Shtetet Anëtare nëpërmjet:
 semestri evropian.
 mbikëqyrje shumëpalëshe nga Komiteti i Punësimit (EMCO). Rishikimi i fundit u
zhvillua në tetor 2019 dhe çoi në mesazhe kyçe të miratuara nga Këshilli EPSCO.
 Treguesit e zhvilluar nga Grupi i Treguesve EMCO dhe Komisioni për monitorimin në
nivel të BE-së të zbatimit dhe rezultateve të Garancisë për Rininë.
 ushtrime vjetore për mbledhjen e të dhënave që ndihmojnë në monitorimin e zbatimit të
Garancisë për Rininë në shtetet anëtare individuale.
Në kontekstin e propozimit të Komisionit për një Rekomandim të Këshillit për forcimin e
Garancisë për Rininë, Komisioni publikoi një Dokument Pune të Stafit që shqyrton tendencat e
punësimit të të rinjve në BE dhe mësimet e nxjerra nga zbatimi i Garancisë Rinore 7-vjeçare.
Iniciativa për Punësimin e të Rinjve (NIP)
Iniciativa për Punësimin e të Rinjve (YPI) është një nga burimet kryesore financiare të BE-së për
të mbështetur zbatimin e skemave të Garancisë Rinore deri në vitin 2023. BE-ja e nisi atë në
vitin 2013 për të ofruar mbështetje për të rinjtë që jetojnë në rajone ku papunësia e të rinjve ishte
më e lartë se 25%.
Në vitet 2021-2023, Shtetet Anëtare mund të rrisin burimet e tyre të YEI-së dhe Fondit Social
Evropian për të ndihmuar të rinjtë e prekur nga kriza e koronavirusit falë fondeve shtesë të BE-së
të disponueshme nën nismën e Ndihmës për Rimëkëmbjen për Kohezionin dhe Territoret e
Evropës (REACT-EU).
Iniciativa për Punësimin e të Rinjve mbështet ekskluzivisht të rinjtë që nuk janë në arsim,
punësim ose trajnim (NEET), duke përfshirë të papunët afatgjatë ose ata që nuk janë të
regjistruar si punëkërkues. Ai siguron që në pjesë të Evropës ku sfidat janë më të mprehta, të
rinjtë mund të marrin mbështetje të synuar. Në mënyrë tipike, YPI financon sigurimin e
 praktikat
 praktikat
 vendosjet e punës
 arsimim të mëtejshëm që çon në një kualifikim
YPI mbështet zbatimin e Garancisë për Rininë. Sipas Garancisë për Rininë, Shtetet Anëtare
duhet të vendosin masa për të garantuar që të rinjtë deri në moshën 25 vjeç të marrin një ofertë të
mirë cilësore për punësim, arsim të vazhdueshëm, praktikë ose praktikë brenda 4 muajve nga
mbarimi i shkollës ose të mbeten të papunë.
Iniciativa për Punësimin e të Rinjve është plotësuese e veprimeve të tjera të ndërmarra në nivel
kombëtar, të mbështetur në veçanti nga Fondi Social Evropian (ESF), që synojnë zbatimin e
skemave të Garancisë për Rininë. FME mund të arrijë përtej mbështetjes së drejtpërdrejtë për
individët, duke ndihmuar në reformimin e sistemeve dhe shërbimeve të punësimit, arsimit,
trajnimit dhe social.
Financimi
Periudha programore 2021-2027
Për periudhën 2021-2027, për thjeshtësim, institucionet e BE-së integruan Iniciativën për
Punësimin e të Rinjve në Fondin Social Evropian Plus (ESF+), duke ruajtur fokusin në
punësimin e të rinjve. Të gjitha shtetet anëtare do të duhet të investojnë një sasi të përshtatshme
të burimeve të tyre ESF+ në veprime të synuara dhe reforma strukturore për të mbështetur
punësimin, arsimin dhe trajnimin e të rinjve.
Për më tepër, Shtetet Anëtare me një përqindje të të rinjve të moshës 15 deri në 29 vjeç që nuk
janë në punësim, arsim ose trajnim (NEET) mbi mesataren e BE-së për vitet 2017-2019 duhet t'i
kushtojnë të paktën 12.5% të burimeve të tyre ESF+ për të rinjtë.
Periudha programore 2014-2020
Buxheti i përgjithshëm i Nismës për Punësimin e të Rinjve është 8.9 miliardë euro për periudhën
2014-2020. Buxheti fillestar ishte 6.4 miliardë euro. Megjithatë, duke pasur parasysh nivelet e
vazhdueshme të larta të papunësisë së të rinjve, BE-ja e rriti këtë buxhet në 2017, 2019 dhe 2020
me një total prej 2.5 miliardë eurosh në burime shtesë.
Gjysma e buxhetit vjen nga një linjë buxhetore e dedikuar e Iniciativës për Punësimin e të
Rinjve, e cila plotësohet nga një shumë përkatëse nga ESF. Shtetet Anëtare të pranueshme
plotësojnë më tej burimet e FME-së me bashkëfinancim kombëtar. YPI zbatohet në përputhje me
rregullat e FME-së.
Për të mobilizuar më shpejt veprimet e YPI-së në terren, BE-ja lëshoi fonde të konsiderueshme
për Shtetet Anëtare në formën e parafinancimit, i cili në vitin 2015 u rrit në mënyrë të
jashtëzakonshme në 30% të linjës së posaçme buxhetore të YPI.
Viti Evropian i Rinisë 2022
Marrëveshja politike për Vitin Evropian të Rinisë u arrit në dhjetor 2021. Komisioni do të
koordinojë përgjatë vitit 2022 një sërë aktivitetesh në kontakt të ngushtë me Parlamentin
Evropian, Shtetet Anëtare, autoritetet rajonale dhe lokale, organizatat rinore dhe vetë të rinjtë.
Rreth EurWORK
20 korrik 2021 Observatori: EurWORK
I themeluar në vitin 2014, Observatori Evropian i Jetës së Punës (EurWORK) bashkon
observatorët e themeluar prej kohësh të Eurofound për marrëdhëniet industriale (EIRO) dhe
kushtet e punës (EWCO).
Roli
EurWORK përfshin të gjitha burimet e Eurofound për kushtet e punës dhe punën e qëndrueshme
dhe për marrëdhëniet industriale dhe dialogun social. Ai mbështetet nga një rrjet i
korrespondentëve të Eurofound në të gjitha shtetet anëtare të BE-së dhe Norvegjinë, i cili
raporton rregullisht mbi zhvillimet kombëtare të jetës së punës. Një burim i mëtejshëm
informacioni ofrohet nga dy anketat e rregullta të Eurofound mbi çështjet e jetës së punës:
Anketa Evropiane e Kushteve të Punës (EWCS) dhe Anketa Evropiane e Kompanive (ECS).
Observatorë: Rrjeti i Korrespondentëve të Eurofound
Anketa: Anketa Evropiane për Kushtet e Punës (EWCS)
Anketa: Anketa e Kompanive Evropiane (ECS)
Fokusi kryesor
EurWORK mbulon dy fusha kryesore të temave në periudhën e programimit 2021–2024 të
Eurofound:
 Kushtet e punës dhe punë e qëndrueshme
 Marrëdhëniet industriale dhe dialogu social
Temat kryesore të mbuluara nga produktet EurWORK përfshijnë:

Marrëveshjet Negociatat kolektive Përfaqësimi i punonjësve

Marrëdhënia e punës Shëndeti dhe mirëqenia në punë Veprimi industrial
Marrëdhëniet industrial Rregullimi i punës dhe social Paga minimale
Paga dhe të ardhura Përfaqësueshmëria Aftësitë dhe trajnimi
Dialogu social Partnerët socialë Balanci jetë-punë
Organizimi i punës Kushtet e punës Koha e punes
Produktet EurWORK
Fokusi specifik i vendit në jetën e punës
Rrjeti i Korrespondentëve të Eurofound ofron përditësime të vendit mbi zhvillimet më të fundit
të jetës së punës në baza tremujore. Ky raportim plotësohet me përditësime aktuale në fushat e
listuara më sipër dhe artikuj të tjerë specifikë. Rishikimi vjetor i jetës së punës nxjerr në pah
zhvillimet më të rëndësishme në nivel kombëtar dhe të BE-së. Korrespondentët ofrojnë
informacion krahasues nga të gjitha Shtetet Anëtare dhe Norvegjia, të cilat ushqehen me raporte
dhe përditësime aktuale.
Audienca e synuar
EurWORK synon t'u shërbejë palëve kryesore të interesit të Eurofound, duke përfshirë partnerët
socialë evropianë, institucionet e BE-së dhe qeveritë e shteteve anëtare, si dhe politikëbërësit dhe
praktikuesit në fushat e kushteve të punës dhe punës së qëndrueshme, si dhe marrëdhëniet
industriale dhe dialogun social.