Ngayong araw ang pagkakataon niya upang mawala ang kanyang dila, sa pagkain niya nang

kaniyang umagahan, “creamy” latik ang kanyang kinain, kakanin na may gata, na may kasamang
malaking manga na hinog. Pagkatapos, kumanta siya nang mga kantang pang harana at mga bulkan sa
Pilipinas.kanya nang sinamantala ako pag tikim at pag sasalita, dahil ilang oras nalang ay darating na ang
kapitbahay niya na Sri Lankan na nag hihintay nang kanyang pagkakataon. At itong kanyang kapitbahay
ay nangangarap nang kanilang sariling pagkain na tinatawag na “pappandums” at “hot curries”,na hindi
kasing anghang nang kanilang dialect, na matutunaw sa pinakahihintay na dila. Ang kanilang
pinagpapasa pasahang dila.

Ang pinaka kina iingat ingatang yaman sa Bessel street. At nung nakaraan na lingo ay nanatili ito
sa Italian butcher na pinulot nila sa Australian couple. Hindi nagsayang nang oras ang butcher at agad a
gad niyang ipinakita ang malambot at pink Flesh na naging moist dahil sa steak and peppercorns galing
sa kanyang bibig. At pagkatapos nito ay agada gad din siyang tumakbo sa kanyang mga anak at asawa at
isinigaw ang salitang “bellisima, bellisima!” na ang ibig sabihin sa kanilang bansa ay “beautiful,
beautiful!.”namangha ang mga tao sa kanilang lugar pagkatapos niyang bigkasin ang salitang “bellllll-
isima….” na galling sa kanilang wika na Italian. Ang dila nito ang kanilang pinag pasa pasahan at
ninamnam nila kung paano ang mga tunog ng salita na kanilang natutunan sa Italian. Pagkatapos nito ay
kumain naman sila nang home-made pasta in a piquant marinara sauce.

Mag kakamag anak sa dila ang mga mamamayan sa Bessel street. Ang pink flesh na ito ay
naglalakbay taas-baba ng buong street, nagpupunta sa ibat ibang bahay at sa mga putahe na ibat ibang
bansa ang pinang galingan, mayroong the filipino cook na nanggaling sa bansang pilipinas, mayroong
baker from turkey, mayroong Australian couple na nag mamayari nang isang fish shop at ang Italian
butcher at the Sri Lankan tailor

Isa isang putahe kada bahay. Ito ay hindi mahirap gawin, hindi man makakakain ang iba na
katulad nang pagkain nila sa kani kanilang mga putahe ay bawi naman dahil natututo tayo nang iba
ibang lengguwahe, para itong orchestra sa pandinig nang bawat isa. tahimik man minsan, natuto sila
paano making nangg mabuti sa kung sino man ang may pagkakataon para magsalita o kumanta –kung
paano sila magsalita at kumanta pati habang ngkukwento na kadalasang may maiikling salita ng
kagandahan at kabaitan. Hindi nasayang sa mga walang pusong pag uusap ang bawat pagkakataon na
makapag salita ang bawat isa. Isang kahihiyan na hindi bigyan ng katarungan ang maliit at pink na hayop
sa loob ng bibig.

Dahil dito, ang bawat isa ay nagsasalita, kumakain, at nakikinig ng may care and passion, at nagbabahagi
ng ibat ibang language at delicacies. Nung nakaraang linggo, halimbawa, ang salitang “bella” ay
natagpuan ang kanyang daan sa Turkish ditty na kalaunan ay nakainspire sa bagong pangalan ng
Australian fish shop, na nagsusupply ng mussels sa butcher’s marinara na lumusot sa kusina ng Filipino
chef na nablessed –Dios abalos! na hinaluan ng coconut cream at chilies, para may kaunting kagat, iniisip
ng Sri Lankan na itong putahe na ito ay galling sa Turkish baker.
Sa bawat araw na sila ang may-ari ng dila, hindi maiwasan nang mga kapitbahay na banggitin ang bibig
nang dating may ari. Nag develop nang taste sa cardamontea ang Italian family na isang uri nang Sri
Lankan tea, minsan namang naglagay nang Vegemite na palaman nang Australian ang filipino sa kanyang
pandesal, at nag gisa naman naman ang Australian couple nang ulo nang isda sa kanilang sour soup,
Habang ang Sri Lankan ay nagsimulang mag-host ng summer feat by the Barbie, at ang the Turkish baker
ay hinarana ang kanyang asawa ng kanta tungkol sa pag-ibig at bulkan habang naghahanda sya ng tray
of almond biscotti sa oven.

Mayroong magaling na memory ang dila. Kahit lumipat na ito sa ibat ibang bibig ay tinataglay padin nito
ang sweet, spices, and syllables nang dating host. Hindi nito nakakalimutan ang kahit ano, kahit na
minsan ito ay naging soft pink flesh ng South Coast mollusk. Ang bawat tahanan ay naiintidihan ang
pinagmulan sa kanilang mga bibig. Isang regalo ang dila sa kanilang mga lugar. Ang “pides at gulab
jamuns” na pag kain nang mga Australian, ang greeting nang mga Italian na “the daily bonjournos”, at
pati ang takable tang ng Australian surf and grit. Makikita ang mga ito ay makikitang dinadramatize sa
bagong TV culinary show, at habang pinapanood ito nang galling sa ibat ibang bansa ay pinag mamalaki
sapagkat nakikita nila dito ang mga pagkain na kanilang nagawa.