4 Augustu 1973 S.-A.

MEDIESE TVDSKRIF 1347

Endemiese Sifilis *
F. P. SCOTT, ARTS EXA_"1E~ r-.."EDERL.-\J\""D, M.~'IED. (DERM.) UNI\'. PRET. E~ J. G. H. LUPS, ~·I.B. CH.B. C~I\". PRET.,
Departemellt Dermlltologie, Ullit;ersiteit t;an die Ora n;e-Vrystaat, Bloemfontein

SUMMARY Bantu (in our own patients, from 2,5% in 1963 to 15% in
1972).
Attention is drawn to the occurrence of endemic syphilis
among Bantu children under the age of 10 years living S. Afr. Med. l., 47, 1347 (1973).
in and around Bloemfontein. This type of syphilis has been
observed only during the past 4 years. There has been a
Die aantal gevalle van endemiese sifilis by Bantoekinders
steady increase in incidence to about 100 cases during
onder 10 jaar wat die Pelonomi-hospitaal in Bloemfon-
1972. The condition seems to be relatively uncommon in
tein besoek, het die laaste paar jaar onrusbarend toe-
other parts of the Republic of South Africa. It has been
geneem.' Die eerste sporadiese gevalle is deur ons in 1968
reported before in the arid Karoo and north-western
waargeneem. By die ontdekking van die eerste gevalle het
Cape areas, and it is common in Botswana. It seems to
ons dit sterk oorweeg of die kinders miskien seksueel
be related to the general increase in syphilis among the
aangerand was. Noukeurige ondersoek van die pasientjies
en ook van die huislike omstandighede. met die hulp van 'n
sosiale werkster, het egter geen bewys van aanranding op-
gelewer nie. Die aantal gevalle het geleidelik toegeneem

Afb. 1. Condylomata lata op vulva van 'n 5-jarige

Bantoekind.

Afb. 2. Sifilitiese leisels op tong van 'n 8-jarige Banloe-

Datum ontvang: 23 Januarie 1973. kind.

10
1348 S.A. MEDICAL JOURNAL
tot 100 gedurende 1972. Die siekte is slegs by Bantoe-
kinders waargeneem. AI die gevalle was afkomstig uit die
Bantoe- en KleurJing-woongebiede van BIoemfontein en
die omliggende kleinhoewes.
Endemiese sifilis is in die Republiek van Suid-Afrika
waargeneem deur Taylor,' Van Beukering' en Du Toit:
Alle oevalle van bogenoemde outeurs was uit die droe
Karo; en Noordwe;telike Kaapprovinsie afkomstig. 'n
Uitgebreide studie deur Murray er al.' het aan die Jig
gebring dat endemiese sifilis wyd verspreid in Botswana
voorkom. Die gevalle deur ons gesien. kom met hul be-
skrywing ooreen. In Botswana is die siekte bekend as
dichucJlIIwa en dit is vermoedelik dieselfde as. of nou
verwant aan, ander vorms van endemiese of nie-veneriese
sifilis wat elders beskryf is. soos bejel (Sirie en Iraq) en
njovara (Suid-Rhodesie).
Kenmerkend van die siekte is die voorkoms in droe
plattelandse streke waar die inheemse bevolking armoedig
is en in klein vertrekke saamhok, veral gedurende die
koue winternagte. Higieniese maatreels ontbreek geheel en
al en kos word dikwels met dieselfde lepel deur verskillende
lede van die familie genuttig.
Afb. 3. Condylomata lata om anus van dieselfde pasient
as Afb. 2.
4 August 1973
KLINIESE BEELD
Primere letsels word gewoonlik nie waargeneem me. Dit
is nie bekend of primere letsels geheel en al ontbreek rue,
en of hulIe slegs onopvallend voorkom.
Die kliniese beeld is hoofsaaklik die van condylomata
lata wat om die genitaliee, in en om die mond en aan die
neusopeninge en ooghoeke voorkom; met ander woorde
in die vogtige areas van huid-slymvlies aansluiting (Afb.
1 - 4). Soms kom daar ook afwykings op die vel voor wat
presenteer as papels of annulhe letsels. Die papels is dik-
wels effens ingesink in die middel en kan by oppervlakkige
beskouing soos molluscum contagiosum Iyk (Afb. 5). Aan-
tasting van die stembande met heesheid word dikwels waar-
geneem. Dit kom in meer as een lid van dieselfde familie
voor en dit is nie ongewoon Die dat van 1 tot 5 lede uit
een gesin aangetas is.
Die serumtoetse vir sifilis (VDRL en Reiter-kompliment-
bindingsreaksie) is altyd sterk positief en spirochete is
maklik met 'n donkerveld-mikroskoop vindbaar by alle
gevalle. Dit was nie moontEk om alle lede van 'n aan-
getaste gesin te ondersoek nie. Die moeders wat die kinders
Afb. 4. Slymvliesletsels op penis van 'n 6-jarige Bantoe-
kind.
4 ugu Ius t 973 . MEDIE E TVD KRIF 1349

gebring h l. het gewoonlik nie 'elf aan klinies waameem-
bare ifili gely nie en hul erumreak ie wa om po i-
tieL dog mee tal negatief.
Voorkoms
Aange ien die aandoening baie vinnig op behandeling
met peni illien reageer was dit nie moontlik om die ver-
loop an die iekte waar te neem nie. olgen Murray
eE al.' kan al die laat verskynsel van ifili soos sabeltibia.
gumata en huid-ulsera ies voorkom. Die let el kan vol-
gens M urray eT al.' tot 9 jaar aktief bly. waama spontane
genesing plaasvind. roee oste"itis van die tibia is wel in
enkele van ons ge alle waargeneem en word ook deur
1arshall' genoem. Een van on (F.P.. ) wat nou reed
15 jaar in Bloemfontein as dermatoloog praktiseer, het
endemiese sifilis nooit voor 1968 gesien nie. Fischer,'
kinderarts, en Venter,' dermatoloog te B1oemfontein,
het die aandoening ook nooit vroeer gesien nie.
Findlay" het ook geen gevalle in Pretoria gesien nie. en
die enkele gevalle wat Marshall'· in Kaapstad gesien het,
i almal uit die Karoo afkom tig. Dogliotti'" noem ende-
miese ifili ook nie in tall lIese 0 r ig van huidsiektes
in Baragwanath-hO pitaal, J b nn burg. nie. In 'n latere
oorsig an ifili" me Id hy gevaUe by kinder nder 10
jaar. By _ hier an was daar sprake n kriminele aan-
randing.
BESPREK G
ifili in die algemeen het die laa te jare vinnig t egeneem
onder die Bant es. In 196 wa die oorkom fer _,- %
an alle huidsiektege alle wat on kliniek be ek het. Hier-
die getal het nou tot 1- 0 0 ge tyg ( fb. 6). e tien per ent
van alle Bantoepasiente wat dje Buitepa iente-afdeling an
Pelonomi-ho pitaa! te B1oemfontein in die verlede be ek
het, het 'n positiewe erumreaksie ir ifili getoon. Die
hoe voorkom yfer van endemiese ifili hou ongelwyfeld
verband met die verhoogde voorkoms van sifilis in die
algemeen. Kongenitale ifilis is deur on . soos deur andere
elders in die wereld, slegs poradies waargeneem. Enkel~
gegewen mag daarop wys dat endemiese sifilis moontlik
beskerming teen veneriese ifilis bied'" Oor die verskil
tlIssen veneriese sifilis en vorms van nie-veneriese trepa-
nomatose word na die uitvoerige publika ies van Murray
eT al,' en Willcox" en Bas et eT al." verwy .

%00

• ~-.~flli.
o S'fi~.
17

,.
/00
'00

$0 .,
H
2
J>

0
I;
"J;ur~al
70 7' 72

Afb. 6. Toename in die voorkoms yfer van sifiJis \anaC

1968 lot 1972.

Al on pa iente i met peni illien 5 miljoen eenhede oor

'n periode van 5 tot 7 dae behandel. e<ien die gevaar
van laat ifilis wat kan voorkom. i dil raad aam om die
Afb. 5. Sifililiese letsels "'a I op molluscum conlagio -urn pa iente deeglik te behandel. Dit ou verkie~lik wee~ om
Iyk in dieselfde pasienl a Afb.... die behandeling oar 'n langer periode toe te dien. maar

11
 1350 S.A. MEDICAL
om praktiese redes was dit nie moontlik nie. Die siekte is
erg besmetlik, en afsondering, verkieslik in 'n afsonderings-
hospitaal, is ncodsaaklik.
VERWYSI GS
I. Scou, F# P. in MarshalJ. J. red. (972): Essays Oft Tropical Dermato-
logy, deel 11. bl. 1 - 17. Amsterdam: Excerpta Medica.
2. Tay!or. W. '. (1954). S. Afr. Med. J .. 28. 176.
3. Van Beukering, J. A. (1955): Trop. Geogr. Med .. 17, 40.
4. Du Toit. J. A. (1969): 5 Afr. Med. J., 43, 335.
Frontal Encephaloceles *
D. J. J. DE KLERK, F.C.S. (S.A.), M.J\1ED. (CHIR.) UNIV. PRET., F.R.C.S. EDIl\". AXD
UNIV. CAPE TOWN, F.R.C.S. ENC., F.R.C.S. EDTh"., Dep·/rtment of Neurosurgery,
Cape Town
SUMMARY
Certain aspects of frontal encephaloceles in South Africa
are compared with those reported from other parts of the
world. It is postulated that the ratios of frontal to occipital
encephaloce!es, and of encepha!oceles to spinal meningo-
celes, are higher in the South African ~antu than in most
other peoples.
A review is given of the pathology and the treatment is
discussed.
S. Air. Med. l., 47, 1350 (1973).
Recent publications on encephaloceles indicate a certain
geographical and/or ethnic distribution. We therefore de-
cided to analyse them and certain aspects of this condition
as it is seen in Cape Town, as a basis for comparison
with other series from European countries,'" a North
African series,' as well as a series published in J ohannes-
burg" The cases reviewed were seen in the Department
of Neurosurgery at Groote Schuur Hospital in Cape
Town, during the period 1963 - 1972. Only cases seen
in hospital practice are included. Although medicogeo-
*Paper presented at the 2nd South African ational 'eurosurgicaI Con-
gress. Johannesburg. 25 - 27 September 1972.
JOURNAL 4 August 1973
5. Murray, J. F., Merriweather. A. M. en Freedman, M. l. (1956): Bull.
Wld Hlth Org .. 15. 07).
6. Marsh3.II, J. (1964): Skin Disea~e ;11 A/rica. bl. 42. Kaapstad: Maskew
Miller.
7. Fischer. P. M. S. (1972): Persoonlike mededeling.
8. Venter, 1. J. (1972): Persoonl.ke mededeling.
9. Findla)', G. H. (1972): Persoonlike mededeling.
10. MarshaH, J. (1911): Persoonlike mededeling.
11. Vlillcox. R. R. ill Simons. R. D. G. P. en Marshall, J. red.s. (1969):
£'uays on Tropical Dermac%gy. deel f. bl. 35. Amsterdam: Excerpta
Medica.
12. Basset. A .. Fare, 1., Maleville. J. en Malgras. J. ill MarshaH. J. red.
(1972): Op. ch'. bl. 301.
13. Dogliotti, M. (1970): S. Afr. Med. J., 44, 670.
14. Idem (1971): Ibid., 45, 8.
T. C. DE VILLIERS, 1.D.
Groote Schuur Hosp'ital,
graphical studies have become somewhat discredited be-
cause they often attempt analysis of iQadequate material,
we feel that such studies do serve a purpose; firstly, by
identifying communities which show a major difference
in the frequency of disease of uncertain causation;
secondly, a hypothesis about the cause of the disease
may be tested by examining the incidence of the disease
in communities which are exposed to certain common,
possibly aetiological, factors; and finally, the related
effects of heredity and environment may be unravelled
by studying the frequency of a disease in different races
living in the same environment.'
CASE MATERIAL
From 1963 to 1972, 209 cases of myelomeningoceles were
treated at Groote Schuur Hospital (Table I). A break-
down of this number into the 3 main population groups
treated in this clinic, shows. that the majority of cases
(63°~) came from the Coloured community. During the
same period, 39 cases with encephaloceles (Table I1)
were admitted.
Of this number only 36% came from the Coloured
community, but 51?6 from the Bantu groups.