De illustraties bij de teksten werden getekend door

Josef Ochmann

© 1985 Droemersche Uitgeverij Th. Knaur Nachf., Munchenen Schmidt Spiel & Freizeit GmbH, Eching
Omslagillustratie: Ugurcan Yüce
Zetwerk: Fotodruk Völkl, Germering
Vertaling : Ronnie Nijssen
Druk- en bindwerk: Bayerlein, augsburg
Printed in Germany
ISBN 3-426-30034-6

nieuwe opmaak, redigeren: Frank Mutsaers

versie 201810
Commando »Olachtai«

door Werner Langenegger

Een avontuur voor ervaringsgraden 2-5 voor 3 tot 6 helden

vanaf 14 jaar
 Inhoud
Inleiding 7
Voorwoord 8
Achtergrondverhaal 9
Het Avontuur (informatie voor de Meester) 12
De weg naar de stenen slang 14
1 Het Hertogelijke Hof 14
2 De tocht 14
3 Vanuit Cor-ruïnes noordwaards 16
4 Aan de blokhut 16
5 Pruimenbomen 17
6 Grot van de Hazeldraak 17
7 Boomgaard 17
8 De helende bron 18
9 Veldslangen 18
10 Moeraswolven 18
11 Reuzenapen vallei 19
12 Mopperdraak 20
13 Vallei van vallende rotsen 21
14 Sifon 21
15 Baai en rivier 22
16 Stroomversnelling 25
17 Zandbank 26
18 Langs het woud 26
19 De open plek van de Oger 27
20 Wegwijzer 28
21 Reuzenegel 28
22 Open plek met de Kobold 28
23 Lelievijver 30
24 Bergpas 31
25 patrouille van de Norbarden 31
26 Waterput 31
27 »Goed Uitzicht« 32
28 Rotssnijder 34
29 Ronde toren 34
30 Steengebied 37
31 eland 37
32 Houthakkershut 38
33 Rand van het bos 38
34 De stenen slang 40
Het einde van het avontuur 56
HET OOG DES MEESTERS 6

Inleiding
H
et Oog des Meesters is een fantasie rol-
lenspel. Dit nieuwe rollenspel-systeem is
ontstaan beginjaren tachtig en werd in
1984 voor de eerste maal in de handel
gebracht. Ervaren rollenspel-experts hebben het
Oog des Meesters ontwikkeld. Omdat het rollen-
spel-concept in Europa helemaal nog onbekend
was, werd er eerst een aantal eenvoudige regels ge-
maakt waardoor beginnende rollenspelers zich zon-
der problemen konden inwerken in dit nieuwe rol-
lenspelgenre. Deze simpele basisregels van het Oog
des Meesters staan in het »Avontuur-basisspel«. In
deze doos hebben we alles samengebracht wat u no-
dig heeft om kennis te maken met het rollenspel het
Oog des Meesters en te leren spelen, zowel als held
alsook als Meester van het Oog des Meesters.
Aan alle Oog des Meesters spelers die van hun sys-
teem hogere verwachtingen hebben, een intenser
speelmoment zoeken, staat hen het Avontuur-uit-
breidingsspel ter beschikking. Dit uitbreidingsspel
bevat een schat aan bijkomende regels en regeluit-
breidingen, die allemaal op zo’n manier zijn ont-
worpen, dat ze al vanaf de eerste ervaringsgraad
kunnen worden gebruikt – als de spelers dat wen-
sen. Het is natuurlijk beter om de bijkomende regels
pas te gebruiken bij spelers met een hogere erva-
ringsgraad. De regels zijn ook zo opgesteld, dat ze
allemaal apart of in combinatie in het spel kunnen
worden ingevoerd – afhankelijk van de wensen van
de spelers en de mogelijkheden van de Meester.
Het Avontuur-uitbreidingsspel bevat ook een grote
vierkleurige landkaart van Avonturië en een boek
waarin het continent uitvoerig geïllustreerd en be-
schreven staat.
Naast deze twee regelsets is er ook een doos met
toebehoren – »de werktuigen van de Meester« –,
wiens inhoud een driedimensionaal rollenspel mo-
gelijk maakt.
Meer dan 120 helden-en monsterfiguren kunnen op
grondplannen in het spel worden ingevoerd en elke
denkbare spelsituatie kan op deze manier optisch
7 COMMANDO »OLACHTAI«
worden verduidelijkt. Als extra toebehoren zijn er
nog de »Dobbelstenen van het Lot« en een extra blok
met »Documenten van de Kracht«.
De reeks avontuurboeken van het Oog des mees-
ters wordt steeds uitgebreider. Alle avontuurboeken
zijn op de kaft duidelijk gekenmerkt: voor welke
ervaringsgraad werd dit avontuur geschreven en
hoeveel spelers kunnen er deelnemen? Als verder
kenmerk hebben we twee basiskleuren ingevoerd:
een blauwe driehoek en een gele driehoek. Alle
avontuurboeken met een blauwe driehoek zijn uit-
gewerkt met de regels van het »avontuur basisspel«.
De avonturen met de gele driehoek zijn voor de uit-
breidingsregels van het »avontuur-uitbreidingsspel«
geschreven. Dat betekent dat deze avonturen reeds
alle aanpassing bevatten die noodzakelijk zijn door
de regeluitbreidingen. Natuurlijk kunnen de avon-
turen voor gevorderden ook met de basisregels wor-
den gespeeld. De niet noodzakelijke aanpassingen
laat men dan gewoonweg achterwege.
Het is ook andersom mogelijk om de basisavontu-
ren met de uitbreidingsregels te spelen – de Meester
moet dan alléén de noodzakelijke waarden opzoe-
ken die hij deels ook zelf kan ontwikkelen.
U ziet dat het Oog des Meesters een open spelsy-
steem blijkt te zijn. Alle nieuwe uitgaven worden
herwerkt en verbeterd. Vele opmerkingen en aan-
tekeningen van enthousiaste spelers hebben het ons
gemakkelijker gemaakt bij deze opgave. We willen
dan ook in de eerste plaats onze dank overmaken
voor al die actieve samenwerking.
Ook naar de toekomst hopen we op een actieve sa-
menwerking met alle Oog des Meesters spelers.
We wensen u nu met het Oog des Meesters veel
plezier.
Zou u nog vragen hebben over dit spel of willen ge-
ïnformeerd worden over regelmatige nieuwe publi-
caties, schrijf dan naar ons alstublieft:
Das Schwarze Auge
Postfach 1165, D-8057 Eching
HET OOG DES MEESTERS
Voorwoord
H
et avontuur »Commando Olachtai« be-
hoort tot het fantasie-rollenspel Het
Oog des Meesters. Dit nieuwe ontwik-
kelde rollenspel gaat over de geheimzin-
nige wereld van »Avonturië«.
De toegang tot deze wereld vol avonturen en gevaar
kan men alleen verkrijgen via het basisspel Het
Oog des Meesters. Dit basisspel bevat alle regels en
attributen die nodig zijn bij het spelen.
Naast de regels heeft u voor dit groeps-avontuur
nog enkele medespelers en een spelleider nodig –
maar dat wist u al. U heeft toch de regels gelezen.
»Commando Olachtai« is ontworpen als een avontuur
voor gevorderden. Het is bijzonder geschikt voor
helden van de 2de tot de 5de ervaringsgraad. Alle
heldentypen zijn toegelaten. Een groepje van 3 tot 5
verschillende heldentypen is de optimale bezetting
voor dit avontuur.
8
»Commando Olachtai« kan doorgaans ook worden
gespeeld met helden van een lagere graad. In dit
geval moet de Meester van het Zwarte Oog de scores
van bijzonder sterke monsters een beetje laten
zakken. Let er wel op als Meester dat de monsters
echter niet te zwak worden. Als u een aanvalsscore
met 1 punt laat zakken, dan daalt de trefkans van dit
monster met ongeveer 5 procent.
In geval dat jij tijdens jouw spelavond meerdere
helden van de 7de of 8ste graad verwachten, is
het aangewezen dat het een of ander monster een
beetje versterkt wordt want als de helden een te
gemakkelijk leven gaan leiden, verliest het spel aan
spanning.
Voor de rest geldt bij »Commando Olachtai«
dezelfde basisregel als voor alle avonturen van Het
Oog des Meesters: speelplezier en spanning hebben
voorrang op de regels! Als Meester moet je vooral
voor een onderhoudend spel zorgen. Als hierdoor
één van onze regels of aanwijzingen jou in de weg
staat, verander deze dan of laat hem gewoon weg.

Achtergrondverhaal
K
rakend schuurt de romp van de »Zee-
draak« op de stenen kademuur van de
stad Paavi. Twee matrozen springen
aan land en even later ligt het schip ste-
vig afgemeerd aan de oever. »Dank Praios!« Jullie
staan op het voordek en zijn blij dat de zeereis voor-
bij is. Nieuwsgierig kijken jullie naar de rij huizen
langs de havenweg. Daar liggen voornamelijk ma-
gazijnen en handelskantoren, die deels een onder-
komen indruk maken. Een rat rent langs de stoep
en verdwijnt achter een stapel planken. Dan horen
jullie voetstappen op de trap naar het voordek en
Erlag Dugor, de kapitein van de »Zeedraak« komt
op jullie toe. Erlag is een sterke, zwartharige man
van middelbare leeftijd. »Jullie zijn nu toch nog naar
het Noordland gekomen«, lacht hij en geeft (naam
van de helden) een schouderklopje. Jullie knikken
en denken terug aan de spanningen van de laatste
weken:
Na een saai verblijf van een aantal maanden in jouw
woonplaats Havena, kreeg de reislust jullie weer te
pakken. Het zou ditmaal te doen zijn in het Hoge
Noorden. Weldra waren de reisvoorbereidingen
getroffen en aan boord van de »Makreel«, een klein
handelszeilschip had u Havena richting Paavi, de
bekende Norbardse handelsstad verlaten.
Afgezien van het feit dat de zeeziekte jullie behoorlijk
te pakken kreeg, verliep de reis in de eerste week
volgens schema. Maar dan werden jullie overvallen
door twee piratenschepen uit Thorwal. Volledig
beroofd werden jullie, samen met de bemanning van
de »Makreel« in een boot op volle zee gezet. Jullie
mogen van geluk spreken dat na twee dagen het
zeil van de »Zeedraak« aan de horizon verscheen.
Hoewel jullie vriendelijk welkom werden geheten
aan boord, hadden jullie niets meer buiten kleding
en enkele Zilveren Daalders, die in jullie laarzen
staken.
Erlag’s dreunende stem rukt jullie uit je dromen: »We
9 COMMANDO »OLACHTAI«
laden hier in Paavi enkele dozijnen balen berenvellen
en wat amber. Als jullie met de ›zeedraak‹ terug naar
Havena willen, dan moeten jullie morgenvroeg weer
aan boord zijn. Tot dan kun je in Paavi rondkijken!«
»Wat voor interessante dingen zijn hier dan te zien?«
vragen jullie aan de kapitein. »Buiten de Efferd-
tempel en het hertogelijke hof eigenlijk weinig; Paavi
is de meest noordelijke Avonturijnse haven en er
kan alleen worden aangemeerd tijdens het warmere
seizoen. In de winter hinderen het pak- en drijfijs elke
vorm van scheepvaart. Als jij meer wil te weten komen
– in de buurt van de haven vind je de ›Harington‹,
daar ontmoet je mensen van over de hele wereld. Die
kunnen je zeker en vast meer vertellen dan ik. Ik weet
niet veel over Paavi; het is al twee jaren geleden sinds
ik de laatste keer nog eens hier was. Maar nu moet ik
me om de lading bekommeren!« Hij neemt afscheid
en jullie besluiten om de stad van dichterbij te gaan
bekijken.
Jullie slenteren een stukje langs de kade, voorbij
stapels goederen, zwetende arbeiders en dragers die
een grote vrachtzeiler laden. Jullie nemen de eerste
zijstraat richting de binnenstad. Op talloze tafels en
met korven geladen karren aan de rand van de straat
worden u verschillende goederen en levensmiddelen
aangeboden. Aan een visstand informeren jullie
over de weg naar de »Harington« en komt te weten
dat je dieper de stad moet intrekken. Tijdens het
wandelen valt jullie op dat enkele met leisteen of stro
bedekte huizen beschadigd zijn. Ze hebben grote
gaten in het dak en brede scheuren in de muren.
Een klein houten huis is volledig verbrijzeld. »Een
aardbeving?« vragen jullie je af, »of is de vulkaan in
de IJstoppen weer eens uitgebroken?« Dan komen
jullie aan bij de »Harington«, een twee verdiepingen
tellend stenen gebouw met een pas witgekalkte
gevel. De geur van eten komt jullie tegemoet aan
de inkomdeur – een geur waarop je maag met
een dreigend gegrom reageert. Jullie gaan binnen
HET OOG DES MEESTERS 10
 11
en nemen plaats aan een vrijstaande tafel. Talrijke
mensen, die uit de meest verschillende delen van
Avonturië komen, zitten in de gelagkamer.
De meesten zitten gebogen met hun hoofden
over dampende schotels. Aan de toog staan
enkele avontuurlijk uitziende gestalten, die wijn
drinken uit grote houten bekers. De waard, een
breedgeschouderde Norbard, vraagt wat u wenst.
Met jullie kleine geldbuidel in het achterhoofd
bestellen jullie een stoofpot en geitenmelk.
Nauwelijks hebben jullie enkele happen genomen,
als de ingangsdeur wordt opengeduwd. Een zwaar
ademende man met een lijkbleek gezicht staat in
het portaal. »De gigantische haviken keren terug!«
schreeuwt hij uit. Angstkreten vervullen de herberg,
stoelen vallen om, een tafel kantelt, borden kletteren
op de grond. In paniek verdringen de gasten zich
richting de kelderdeur aan de achterzijde van de
pub. Trappelende voeten, luid gevloek. Ook jullie
zijn opgestaan en kijken radeloos in het rond.
Zonder je door de algemene paniek laten mee te
slepen, gaan jullie voorzichtig naar de ingangsdeur
en turen naar buiten.
Een ruisend geluid is hoorbaar. Met een enorm
gebrul stuiterde, op nog geen twintig ellen van de
deur, een grote stenen blok op het straatpleister, rolt
over de weg en slaat een fruitkraam aan diggelen.
Het volgende moment gromt en klettert het boven
jullie. Pleisterwerk brokkelt van het plafond en
bijtend kalkstof omhult jullie. Hoestend en met
tranende ogen stormen jullie de straat op. Plots valt
er een geweldige schaduw boven jullie. Je kijkt naar
boven en ziet tot je schrik een reusachtige vogel,
die met zijn klauwen een rotsblok omklemt. Hij
vliegt torenhoog boven de stad. Nauwelijks is hij
voorbijgevlogen, als hij zijn klauwen opent en de
naar beneden stortende rotsblok boort zich krakend
in een huis. Puin vliegt in het rond, een stofwolk
trekt langzaam op en dan is het stil.
Jullie staan als door de bliksem getroffen aan de
grond genageld. Aarzelend komen er weer mensen
uit hun huizen. Velen schudden hun vuisten in
woede richting de lucht. »Verdomde reuzenhaviken!«
– »Deze moordenaars van Olachtai!« – »Ik hou het
niet meer uit met deze terreur!« en andere kreten
mengen zich met luid geschreeuw.
Stilletjes aan wordt de menigte weer kalm en men
begint in het puin te zoeken naar gewonden. Jullie
sluiten je hierbij aan en terwijl je samen met de
andere helpers omlaag vallende balken wegruimt,
COMMANDO »OLACHTAI«
informeren jullie je. Een bezwete Norbard
antwoordt: »Wat je daarnet hebt meemaakte
waren de reuzenhaviken van de magiër Olachtai.
Gewoonlijk zijn deze reusachtige vogels vreedzaam,
maar Olachtai heeft zo’n dozijn van hen in zijn ban
gebracht. Alle maanden komen ze en bombarderen
de stad. Daarmee wil Olachtai ons de stuipen op
het lijf jagen. Hij heeft al veel mensen overgehaald
om weg te trekken. Hij wil de kust beheersen aan
Ifirn’s oceaan en voor zijn eigen duistere doeleinden
gebruiken. Men mompelt dat hij hiervoor met een
belangrijke Norbarden-stam samenwerkt. Sinds
de wezens van Olachtai erin geslaagd zijn om uit
onze Efferd-tempel het offermes van obsidiaan te
stelen, kunnen onze priesters de offerandes niet meer
uitvoeren en heeft Efferd zich van ons afgekeerd.
Enkele maanden geleden heeft onze hertog, Dermot,
een beloning van 200 dukaten uitgeloofd voor elkeen
die erin zou slagen om Olachtai uit te schakelen en
het obsidiaan-mes terug te brengen. Enkelen hadden
zich al gemeld voor deze opdracht en waren goed
uitgerust erop uitgetrokken. Tot nu toe is er nog géén
enkele weergekeerd.« Deze »avonturiers« waren
blijkbaar niet goed genoeg. Hij kijkt jullie aan met
een minachtende blik en keert dan weer naar het
puin ruimen. Jullie staan daar op de stoffige straat
en denkt erover na hoe het nu verder moet.
Als de helden werkelijk besluiten om met de
»Zeedraak« naar Havena terug te varen, dan
komen ze na een ontspannen zeereis, zonder
gebeurtenissen, aan een kleine boekenwinkel, waar
boven de ingangsdeur aan een dunne ketting van
messing een schild bengelt met daarop een zwart
oog geschilderd. De boekhandelaar, een sluwe
knipogende oude man, staat in de open deur en
biedt de helden een ruil aan: Als jij hem een ODM-
boek met de titel »Commando Olachtai« geeft,
krijgen jullie hiervoor het laatste nieuwe boek van
de Aranische filosoof Baldrianus Tranquillus met de
titel »Hoe word ik oud zonder mezelf op te winden?«
Als de helden toch bereid zijn het hertogelijke hof
een bezoek te brengen, worden ze onmiddellijk
binnengelaten en gracieus ontvangen door hertog
Dermot.
HET OOG DES MEESTERS
Het Avontuur
(informatie voor de Meester)
O
m een eenvoudiger overzicht voor de
Meester te krijgen van het verwachte
spelverloop, geven wij u hier een korte
samenvatting van het avontuur:
Na een overval door piraten, komen de helden
terecht in de noord-Avonturijnse havenstad
Paavi. Tijdens hun verblijf daar wordt Paavi
aangevallen door reusachtige vogels, de
reuzenhaviken van de duistere magiër Olachtai.
Olachtai is erin geslaagd in het bezit te komen van
een in de ogen van de priesters onvervangbaar
geloofsvoorwerp uit de Efferd-tempel. Hertog
Dermot, de regent van Paavi, geeft de helden een
uitrusting voor een commando-tocht tegen Olachtai
om hem te elimineren.
In het daaropvolgende stuk wildernis van het
avontuur moeten de helden eerst een weg vinden
over de enorme rotsformatie en staan daarmee
12
vaak voor de keuze van verschillende wegen-
resp. verkeerde routes. Na een niet-ongevaarlijke
boottocht gaat het verder met het doorkruisen
van een bos om daar belangrijke informatie te
verzamelen (Kobold, fonteinen).
Deze informatie zal het gevecht tegen Olachtai
gemakkelijker maken.
Om het uiteindelijke speldoel te bereiken, is het voor
de helden heel handig om de wegen te volgen, maar
natuurlijk kan de spelleider de helden niet dwingen
om tijdens heel het avontuur niet af te wijken van
de weg (tenslotte is Avonturië geen stadspark en de
Meester is geen parkwachter.)
Aan de andere kant bestaat het gevaar dat de
helden, buiten de voorziene wegen om, belangrijke
ontmoetingen aan hun voorbij laten gaan. Hier is
tactisch inzicht van de spelleider vereist: verplaats
 13
onopvallende enkele ontmoetingsplaatsen, zodat
de helden daar onopzettelijk op uit komen en laat
de spelers voelen dat over het land lopen meer
nadelen dan voordelen met zich meebrengt. Het
vooruitkomen kost meer energie aan een lager
tempo. Men moet, buiten de normale wegen,
ook rekening houden met wilde dieren en andere
vijandige wezens.
Als afsluiting speelt zich een kerker-avontuur af
in een gigantisch, uit zwart basalt gebeeldhouwde
stenen slang, een voormalig heiligdom van de
Godin Hesinde. Er zijn bijna geen uitweg-keuzes
meer, maar wel veel valstrikken om onschadelijk te
maken. De magiër kan alleen worden overwonnen
door een truc, een direct gevecht is voor de helden
niet haalbaar.
COMMANDO »OLACHTAI«
Onstuimige en ondoordachte helden zullen in
problemen geraken. Het is niet het doel om zoveel
mogelijk monsters te doden; het komt er eigenlijk
meer op neer om problemen door redeneren op te
lossen en moeilijkheden soms te omzeilen. Exacte
situatiebeschrijvingen werden soms opgenomen
in de Informatie voor de Meester, die het werk van
de Meester iets gemakkelijker moeten maken. Hij
kan deze geciteerde teksten gewoon op het juiste
moment voorlezen, maar hij kan ze ook gebruiken
om zijn eigen ideeën aan te vullen.
Om het gebruik van de uitbreidingsregels mogelijk
te maken, werden er bij alle monsters ook de
scores voor uithouding en snelheid aangegeven.
De meester kan ook het talentsysteem opnemen en
de monsters op grond van de basis-eigenschappen
dienovereenkomstig aanpassen.
HET OOG DES MEESTERS 14
De weg naar de
stenen slang
1 HET HERTOGELIJKE HOF
Algemene informatie:
Een middelgroot, stenen gebouw wordt geflankeerd
door twee massieve ronde torens. De enige ingang
is een poortgewelf in het midden van het gebouw.
Speciale informatie:
In het poortgewelf staan, naast het omhooggetrokken
valhek, twee nors uitziende wachters in
maliënkolders en met hellebaarden.
Informatie voor de Meester: gen de helden 15 zilveren daalders per persoon
Als de helden vertellen dat ze de uitgeloofde
beloning willen verdienen en het tegen
Olachtai gaan opnemen, fleuren de gezichten
van de bewakers op. Eén van de wachtposten
verdwijnt het hertogelijke hof in maar keert
echter even later terug en vraagt de helden
hem te volgen. Hij leidt hen naar de ontvang-
struimte, waar hertog Dermot in een artistiek
gesneden houten stoel zit en de helden vol
verwachting aankijkt. Op een kleine tafel voor
hem ligt een landkaart (Kaart 1).
Hertog Dermot geeft de volgende informatie:
• De groep helden krijgt voor het terughalen
van het Obsidiaan-offermes en het onscha-
delijk maken van Olachtai in totaal 200
dukaten.
• Olachtai is een magiër en leeft in de
Cor-bergen.
• De beste weg naar de Cor-bergen leidt eerst
over een oude handelsweg, stroomopwaarts
aan de rivier Letta en buigt in het dorp Foss
af naar het westen.
• Over vrij terrein lopen is niet aan te raden,
omdat in heel de omgeving in de nu heer-
sende hoogzomer, behalve de wegen, het
wemelt van de gifslangen.
• Omdat de helden tamelijk zonder middelen
zitten, zorgt de hertog voor een volledige
uitrusting:
Voor avonturiers, strijders, dolers en zwervers
is er een lederen wapenrusting (BW 3), alsook
een ijzeren helm met neusbescherming (BW
+1). Alle andere heldentypes bekomen een ge-
watteerde wapenrok (BW 2). Per held staan er
twee wapens ter beschikking. Er is keuze uit
een dolk, zware dolk, sabel, zwaard, vecht-
staf, dorsvlegel, net of lange boog + 20 pijlen.
Bovendien krijgt de groep nog 3 lederen ransels,
2 rugzakken, 6 fakkels, 2 vuurstenen, tondel en
vuursteen, 1 olielamp met 0,5 liter olie, 2 tou-
wen van elk 10 meter lengte, 3 waterkruiken
en een hamer. Voor onkosten aan proviand krij-
toegewezen.
Begeleidt met de allerbeste wensen van de her-
tog, gaan de helden op pad.
2 DE TOCHT
Algemene informatie:
De helden verlaten Paavi via de zuidpoort.
Volgens de kaart zou de reis tot aan de Cor-ruïnes
over Eestiva, Foss en Elvurund zo’n 5 dagen duren.
Speciale informatie:
Tot aan Foss is de straat gepleisterd en in goede
toestand; in het stadje kan er proviand ingekocht
worden. De toestand van de weg, die vanuit Foss
naar de westelijke richting draait, is erger, men kan
spreken van een veldweg, die door een betoverend
landschap leidt. Licht glooiende heuvels, bedekt
met berkenbossen, begeleiden de bruisende Letta-
rivier. In Eestiva en Foss overspannen oude houten
bruggen de Letta. Aan Foss wordt de vallei smaller;
de Letta vormt hier, tussen de vernauwing die de
rotsen bieden, een stroomversnelling. De op deze
plaats naar Elvurund en Cor vertakkende weg
voert in constante hoogtes en laagtes doorheen de
heuvels, het bos wordt dunner en uiteindelijk zien
de helden in een heuvelachtig weidelandschap Cor
 15
voor hen liggen; zwartgeblakerde overblijfselen
van een tiental blokhutten en een stenen huis. De
veldweg loopt achter Cor door richting het noorden
en gaat over in een voetpad.
Informatie voor de Meester: vlucht als twee van hen bewusteloos zijn geval-
In Elvurund komen de helden een jager tegen die
hen vraagt wat hun bestemming is. In geval de
helden niet al te wantrouwig zijn en als bestem-
ming de Cor-ruïnes of de Cor-bergen noemen,
waarschuwt de jager hen voor rondzwervende
Norbardse rovers. Recent hebben ze een vriend
van hem in de buurt van Elvurund overvallen
en hem zijn hele pels-buit afgenomen. Hij is
slechts ternauwernood en zwaargewond aan de
Norbardse rovers kunnen ontkomen. Vroeger
was het plaatsje Cor een verzorgings- en trans-
ferstation voor elke zwervende pelsdierjager,
maar de voortdurende overvallen hebben ertoe
geleid dat de jagers zich verder oostwaarts
terugtrokken en alzo ligt Cor er vandaag onbe-
woond en vervallen bij. De jager houdt een in
de Cor-bergen wonende magiër voor de aan-
stichter van de overvallen. De Meester kan de
reis naar de Cor-ruïnes reeds als een avontuur
(bijv. toevallige ontmoetingen, zalmvissen die
concurreren met bruine beren enz..) uitwer-
COMMANDO »OLACHTAI«
ken. In de ruïnes moet in elk geval de eerste
overval plaatsvinden. Achter de zwartgebla-
kerde muren van het stenen huis houden zich
enkele Norbarden (= aantal helden) schuil, die
op het juiste moment aanvallen. De Norbarden
zijn gewapend met zwaarden en slaan op de
len (hun LE is onder de 5 gezakt). De Norbarden
dragen lederen gordels met grote koperen gespen
waarin een »O« is gegraveerd. Bovendien hebben
ze in totaal 20 Zilveren Daalders en een provi-
andzak met brood bij zich. Gevangenen geven in
geen enkel geval enig antwoord – blijkbaar wor-
den ze door een krachtige magie gehinderd om
te spreken.
De scores van een Norbard:
Moed: 10 Aanval: 10
Levensenergie: 30 Afweer: 8
Beveiliging
wapenuitrusting: 3 Trefpunten: 1D6 +4
Snelheid: 5 Uithoudingsvermogen: 40
Monsterklasse: 12
HET OOG DES MEESTERS
3 VANUIT COR-RUÏNES NOORDWAARDS
Algemene informatie:
De veldweg loopt over in een voetpad, die doorheen
het heuvelachtige weidelandschap kronkelt in
noordelijke richting.
Speciale informatie:
Af en toe loopt de weg over een heuveltop. In
het noorden zien de helden, op zo’n 15 kilometer
afstand, een rotsplateau en daarachter een
bergketen opdoemen. Zo’n 5 kilometer ten noorden
van de Cor-ruïnes splitst zich de weg. Er lopen
wandelroutes naar het noorden, noordoosten en
oosten. Al deze wegen zijn hetzelfde en hebben
geen bijzonderheden. Aangezien de splitsing van de
weg in een dal tussen twee heuvels is gelegen, kan
men slechts over een korte afstand de paden zien.
Informatie voor de Meester: het noordoosten, dan bij de volgende kans rich-
Het maakt niet uit welke weg de helden nemen.
Ze komen nu aan op kaart 2 (alleen voor de
ogen van de Meester bestemd). Het zuidelijke
deel van de pagina met de kaart wordt bezet
door een met gras begroeid heuvellandschap,
dat zich in het noorden aansluit aan een smal
gebied, onderbroken door kleine bossen en een
moerassige heide. Ongeveer in het midden van
de kaart verspert een enorm, 300 meter lood-
recht opdoemend rotsplateau, de weg naar het
noorden naar de bron van de Lamsen en de
kern van de Cor-bergen. Om Olachtai’s woonst
te bereiken, moeten de helden een doorgang
in de rotswand vinden. Ze komen dan uit aan
de Lamsen, die door een indrukwekkende vallei
loopt (zie paragraaf 15).
Als de helden het heuvelachtige landschap in
noordelijke richting verlaten, dan kunnen ze
op zo’n 3-5 kilometer afstand het rotsplateau
zien. Het loopt, voor zover men kan kijken, in
oost-westelijke richting.
4 AAN DE BLOKHUT
Algemene informatie:
De weg leidt door een heuvelachtig met gras
begroeid landschap.
Speciale informatie:
Vanaf een heuveltop kunnen de helden, verderop de
weg, een blokhut en een steenachtig bietenveld zien
liggen. Als ze dichterbij komen valt hen, naast de
blokhut, een kleine ingezaaide kruidentuin op. Een
16
oudere man met een lange witte baard en golvend
haar zit op een houten bankje voor de blokhut. Hij
draagt een eenvoudige grijze mantel, die wordt
samengehouden door een lederen gordel, waarin een
dolk steekt die vervaardigd is uit donker glanzend
materiaal. Verbaasd kijkt hij naar de helden maar
blijft echte rustig zitten. Hij beantwoordt vragen
met een weloverwogen, niet al te vriendelijke stem.
Informatie voor de Meester:
De oude is een druïde van de 11de graad. Alleen
daarom kon hij in dit onlangs zo onveilige ge-
bied verblijven. Hij is niet te spreken over
Olachtai; hij begint echter niet vanuit zichzelf
over dit thema. Indien hij tijdens een gesprek
met de helden te weten komt wat zij van plan
zijn, dan doet hij na een succesvolle charis-
ma-proef enkele waardevolle suggesties. Hij
raadt de helden aan eerst verder te gaan naar
ting het westen af te draaien en dan tenslotte
aan de daaropvolgende splitsing weer naar het
noordoosten te gaan. Als de helden afscheid
nemen, geeft hij hen nog een orakelspreuk mee
op weg: »Hout op Aard is bezwaard; Bron er
neven brengt leven.« (zie paragraaf 8 »De he-
lende bron«: de houtwormen.)
Indien de helden de blokhut voorbijgaan zonder
acht te slaan op de druïde, laat hij hen zwij-
gend passeren. Als de helden een dreigende
houding aannemen, kijkt de druïde één van
hen strak aan en zwaait naar hem met geopen-
de handpalm. Twee seconden later voelt het
slachtoffer de dringende behoefte om als een
razende te dansen. Na de uitputtende dans zakt
de lichaamskracht resp. Uithouding van de ge-
troffene gedurende 20 spelronden met 50%.
Als de druïde wordt aangevallen, neemt hij
wraak met een Boze Blik, die het slachtoffer
vol haatgevoelens tegen zijn eigen vrienden
laat vechten (20 gevechtsronden lang). Intussen
vlucht de druïde het veld in en volbrengt een
dierenbezwering. Kort daarna lijkt de grond tot
leven te komen: vanuit alle richtingen beginnen
gifslangen naar de helden toe te kruipen.
Deze zinloze aanval op de druïde levert de hel-
den noch avontuurpunten noch informatie op.
De blokhut bevat een open haard, een een-
voudige inrichting maar geen waardevolle
voorwerpen.
Niettemin verzet de druïde zich hevig tegen
een doorzoeking.
 17
5 PRUIMENBOMEN
Algemene informatie:
De weg leidt door een heuvelachtig weidelandschap.
Speciale informatie:
Naast het pad staat een groepje pruimenbomen
met rijp, verleidelijk fruit dat door het gebladerte
glinstert.
Informatie voor de Meester:
Iedere held die een pruim eet, voelt onmiddel-
lijk een felle, menselijke behoefte. Hij beweegt
zich weg van de groep. Als hij weer terugkeert is
hij sterk verzwakt. Alle eigenschapsscores zijn
per verorberde pruim met één punt gezakt. De
verzwakking houdt zeven spelronden aan. Men
moet erop letten dat de eigenschapsscores niet
lager dan 8 mogen zakken.
6 GROT VAN DE HAZELDRAAK
Algemene informatie:
De weg eindigt in een donkere grotpassage, van
waaruit een walgelijke geur komt. De gang is meer
dan 3 meter breed en tussen de 4 en 6 meter hoog.
Speciale informatie:
Na 100 meter maakt de gang een bocht van waar
achter men een geluid hoort. De stank wordt
heviger. Elfen-helden kunnen niet verder gaan.
Informatie voor de Meester: voorbij zonder hen op te merken. Als er ook
Achter de bocht verbreed de gang zich tot een
grot. Als de helden de bocht om gaan, komt er
al grommend een Hazeldraak op hen af die on-
middellijk aanvalt:
De scores van de Hazeldraak:
Moed: 20 Aanval*: 7
Levensenergie: 50 Afweer: 5
Beveiliging
wapenuitrusting: 4 Trefpunten:
Klauwen: 1D6
Beet: 2D6
Staart: 1D6
Snelheid: 5 Uithoudingsvermogen: 100
Monsterklasse: 50
*De Hazeldraak kan per gevechtsronde twee
van zijn drie wapens inzetten en heeft dus
altijd twee aanvallen. Als de helden op de
COMMANDO »OLACHTAI«
vlucht slaan tijdens het gevecht, dan heeft de
Hazeldraak de kans op een aanval die niet kan
worden afgeweerd. Afhankelijk van de toestand
van de helden of de stemming van de Meester
kan hij de vluchters ook achtervolgen.
Als de Hazeldraak wordt overwonnen, dan kan
men de grot onderzoeken; vanwege de stank
verliest elke zoekende één charisma-punt ge-
durende de duur van het avontuur. Er ligt veel
rommel, maar in de ruimte van de Hazeldraak
liggen 13 dukaten verspreid tussen de rommel.
Er is geen tweede uitgang uit deze grot.
7 BOOMGAARD
Algemene informatie:
Het bos is bijna cirkelvormig en heeft een doormeter
van 1 kilometer. Er loopt een weg doorheen in
noord-zuidrichting. In het zuiden grenst er aan het
op de vlakte liggende woud een heuvellandschap.
Speciale informatie:
Als de helden een stuk het bos ingelopen zijn,
horen ze plots talrijke stappen die hen op de weg
tegemoetkomen.
Informatie voor de Meester:
Indien de helden zich willen verstoppen, moet
elk van hen een behendigheidsproef -2 afleg-
gen. Een troep Norbarden (= aantal helden + de
leider) naderen zich over de weg. Als elke held
in de proef geslaagd is, lopen de Norbarden
maar één proef mislukt, dan trapt een held op
de bekende onvermijdelijke tak, die met een
luide knak in tweeën breekt. De aanvoerder
geeft hierop met een ruwe stem een bevel een
de Norbarden vallen aan.
Als de aanvoerder en een andere Norbard wor-
den gedood, dan slaan de anderen op de vlucht.
Natuurlijk komt het ook tot een gevecht als de
helden de Norbarden openlijk tegemoetkomen.
Ook deze Norbarden laten zich in een verhoor
niet tot praten dwingen.
De scores van de aanvoerder:
Moed: 12 Aanval: 12
Levensenergie: 35 Afweer: 10
Beveiliging
wapenuitrusting: 4 Trefpunten: 1D6 +6
Snelheid: 4 Uithoudingsvermogen: 49
Monsterklasse: 14
HET OOG DES MEESTERS 18
De scores van een Norbard:
Moed: 10 Aanval: 10
Levensenergie: 30 Afweer: 8
Beveiliging
wapenuitrusting: 3 Trefpunten: 1D6 +4
Snelheid: 5 Uithoudingsvermogen: 40
Monsterklasse: 12
De Norbarden zijn gewapend met zwaarden.
De aanvoerder draagt een oude maliënkolder.
Hij heeft een lederen buidel om zich heen
hangen, die een geneeskrachtige drank (20 le-
venspunten) en 18 Zilveren Daalders bevat. De
gewone Norbarden hebben slechts kleine gelds-
ommen bij zich. In de koperen gespen van alle
Norbarden is een »O« ingegraveerd.
8 DE HELENDE BRON
Algemene informatie:
De weg leidt door een vlak weidelandschap.
Speciale informatie:
Naast de weg bevindt zich een bron van waaruit een
beek verder noordwaarts stroomt. De weilanden die
aan de beek grenzen zijn moerassig.
Informatie voor de Meester:
Als een held van het bronwater drinkt, voelt
hij zich immens verfrist en wint tot 10 verloren
levenspunten terug. De helden kunnen ook hun
waterkruiken vullen met het helende water;
een gevulde kruik geeft op een later tijdstip in
totaal 10 levenspunten terug.
Als een held tijdens het drinken een wapen op
de grond legt dat houten onderdelen bevat, dan
is deze na het drinken onbruikbaar geworden.
Kleine wormen hebben in mum van tijd de hou-
ten delen opgevreten. Bij het oprapen van het
wapen sijpelt uit talrijke kleine boorgaatjes
houtstof; als ze gestrest zijn breken de houten
delen. In elk geval moet de
Meester op tijd en zo onopvallend mogelijk te
weten komen wat de helden met hun wapens
doen tijdens het drinken. Een waarschuwing
over deze boorwormen kunnen de helden beko-
men bij de druïde (paragraaf 4).
9 VELDSLANGEN
Algemene informatie:
De weg leidt door een heuvelachtig weidelandschap.
Speciale informatie:
Het zand van de weg vertoont meerdere slijpsporen
van zo’n 20 centimeter breed.
Informatie voor de Meester:
Als de helden verder gaan, dan ritselt het in het
gras naast de weg en twee veldslangen vallen
aan. De veldslangen zijn zo’n 5 meter lang en
hebben een doormeter van 20 centimeter. Ze
voeden zich met grotere knaagdieren, maar
vallen ook mensen aan als ze zich gestoord voe-
len. Hun beet is niet giftig.
De scores van veldslang:
Moed: 12 Aanval: 12
Levensenergie: 15 Afweer: 3
Beveiliging
wapenuitrusting: 1 Trefpunten: 1D6 +2
Snelheid: 5 Uithoudingsvermogen: 25
Monsterklasse: 10
10 MOERASWOLVEN
Algemene informatie:
De weg voert door een moerassige vlakte.
Speciale informatie:
De laarzen van de helden laten diepe afdrukken
achter op de weg, die zich snel vullen met water.
Hoog riet beperkt het uitzicht. Eerst is er slechts
af en toe gehuil te horen dat frequenter wordt en
nadert.
Informatie voor de Meester:
Plots duiken er grijsbruin gevlekte moeraswol-
ven op en versperren de weg voor de helden
(aantal: 1D6). Als de helden terugwijken, dan
blijven de wolven passief; gaan de helden
echter voort, dan leidt dit tot een gevecht.
Vanwege de smalle weg kunnen alleen maar twee
helden, maar echter 3 wolven naast elkaar staan.
De scores van een moeraswolf:
Moed: 8 Aanval: 12
Levensenergie: 15 Afweer: 4
Beveiliging
wapenuitrusting: 2 Trefpunten: 1D6 +2
Snelheid: 12 Uithoudingsvermogen: 80
Monsterklasse: 10
 19
11 REUZENAPEN VALLEI
Algemene informatie:
Vanuit droog, vlak grasland leidt het pad naar een
holte in een verticaal naar boven torende, 300 meter
hoge rotswand.
Speciale informatie:
Aan het einde van de uitsparing is een lange,
donkere grotteningang te zien. De aansluitende,
300 meter lange spiraalvormige grottengang kan
zonder problemen worden door gelopen. Na zo’n
250 meter begint de tegenovergesteld liggende
gangopening lichtjes zich te vormen en het wordt
steeds helderder. Uiteindelijk komen de verbaasde
helden uit in een ongeveer één kilometer brede,
omgeven door steile rotswanden, vallei uit waarvan
de lengte nog niet in te schatten valt.
Tot verrassing van de helden is de vallei bedekt
met weelderige, tropische vegetatie, die op zo’n 50
meter verwijderd van de grotteningang begint. Men
kan de meest diverse tropische bomen herkennen,
behangen met rijpe vruchten. Een kleine geul
druppelt, druipt een paar meter van de helden weg
van de rotswand en sijpelt vervolgens de grond in.
Een platgetreden pad verdwijnt in het oerwoud. Op
deze plek staan enkele grote bananenbomen.
Informatie voor de Meester: De weg voert nog zo’n twee kilometer verder
Het naar beneden vloeiende water is warm
doordat lava-aders in de grond het grondwater
verhitten en thermo-bronnen laten ontspringen.
Hierdoor wordt ook de weelderige plantengroei
in het Hoge Noorden mogelijk gemaakt. De ba-
nanen naast de weg geven elke held, die ervan
eet, 5 levenspunten terug. De Meester wijst de
helden erop dat ze, voor het bijvullen van hun
proviand, elk een exemplaar van deze krachti-
ge bananen mogen meenemen.
Speciale informatie:
Bedekt door dicht groeiende tropische planten, leidt
het pad verder de jungle in. Na één kilometer wordt
de jungle minder dens en gaat over in een savanne.
Bomen staan verspreid in het kniehoge gras.
Informatie voor de Meester:
Nauwelijks zijn de helden het savanne-land-
schap ingegaan, wanneer ze achter zich een rit-
selend geluid horen. Een horde reuzenapen (1
COMMANDO »OLACHTAI«
per held) staat achter hen aan de rand van het
woud. Deze reuzenapen steunen op hun lange
armen en staren de helden aan. Hun dolkach-
tige hoektanden blinken in de zon. Als de hel-
den verdergaan, komen de reuzenapen steeds
dichterbij. Als een held op de vlucht slaat, dan
wordt hij door een bliksemsnelle achtervolgen-
de reuzenaap in zijn achterste gebeten en loopt
3 schadepunten op. De reuzenapen versperren
in elk geval de terugweg naar het oerwoud. Als
de helden agressief reageren, komt het tot een
gevecht. Iedere reuzenaap, die meer dan 10
schadepunten oploopt, slaat op de vlucht.
De scores van een Reuzeaap:
Moed: 20 Aanval: 8
Levensenergie: 30 Afweer: 6
Beveiliging
wapenuitrusting: 1 Trefpunten: 2D6 +2
Snelheid: 7 Uithoudingsvermogen: 20
Monsterklasse: 30
Als men de apen echter bananen toewerpt,
grommen ze vreugdevol en eten ze deze
smakkend op. Dan verdwijnen ze weer in het
oerwoud.
Speciale informatie:
doorheen de savanne en komt aan een kleine vijver,
die omgeven is door struiken en bomen. Daarachter
eindigt de vallei. Verticale rotswanden omsluiten
een idyllisch plekje, waar men nog graag zou willen
blijven verpozen.
Informatie voor de Meester:
Er is geen verder leidende weg, de helden moe-
ten omkeren. Op de terugweg kunnen er geen
bananen meer worden geplukt; de reuzenapen
hebben de planten geplunderd en zijn met hun
buit in het oerwoud verdwenen.
HET OOG DES MEESTERS
12 MOPPERDRAAK
Algemene informatie:
De weg leidt door een vlak dor graslandschap. In
iets minder dan één kilometer verwijderd is in
het noorden een enorme, 300 meter loodrecht
opdoemend rots-keten te zien.
Speciale informatie:
Aan de rand van de weg staat een grote kale boom,
wiens zwarte takken dreigend naar de hemel wijzen.
Als men dichterbij komt kan men zien dat een klein,
vogelachtig dier op één van de onderste takken zit.
Het heeft de grootte van een raaf en bezit de
gestalte van een vleermuis. Zijn romp is bedekt
met schubben; op een lange buigzame nek staat
het hoofd van een reptiel met spitse tanden. Met
boosaardig fonkelende ogen kijkt het dier de helden
aan.
20
Informatie voor de Meester:
Het gaat om een mopperdraak, waarvan recent
werd vastgesteld dat deze zich niet alleen in
Avonturië bevinden. Als de helden de boom
hebben bereikt, dan begint de mopperdraak te
grommen met een scheldende stem. Hij heeft
niets goeds over de helden te vertellen: »Aha,
daar is de toekomst van Avonturië. Is dat nu de
nieuwe mode, dat men hemden draagt die er-
uitzien als zakken?
Trouwens zelfs in Noord-Avonturië is het bad al
uitgevonden. Jullie behoren waarschijnlijk tot
die typetjes, die de hele dag op hun rijhagedis-
sen zitten en nutteloos rondgalopperen in dit
gebied.
Weten jullie wel dat er ook zoiets bestaat als
werken? Het begrip haarknippen is blijkbaar
ook een vreemd woord voor jullie. Pas maar op
dat jullie niet op elkaars ruige haarbos trappen,
ze zijn lang genoeg om dat te doen.«
De Meester kan natuurlijk ook andere uitspra-
ken kiezen of andere aanbrengen.
Hij zal wel weten wat het beste werkt bij zijn
spelers.
Als de helden gewoon verder stappen en de
mopperdraak negeren, blijft hij scheldend op
zijn tak zitten. Zijn schrille stem is nog in de
verte hoorbaar.
Als de mopperdraak echter wordt aangevallen,
dan vliegt hij zo snel als een zwaluw zijn aan-
valler tegemoet en spuwt hem een vuurstraal
in zijn gezicht, die twee schadepunten veroor-
zaakt. Daarna vlucht hij in elk geval weg. Ten
hoogste een boogschutter, die op tijd een pijl
heeft klaarliggen en een behendigheidsproef
+10 succesvol aflegt, raakt de luidruchtige
dwerghagedis.
Ook toverspreuken bewijzen hier hun dienst als
ze snel genoeg worden ingezet.
Voorzichtig! Bij een PARALU-PARALIJN kan de
vliegende mopperdraak een kogel worden!
De scores van een Mopperdraak:
Moed: 18 Aanval: 16
Levensenergie: 6 Afweer: 0
Beveiliging
wapenuitrusting: 3 Trefpunten: 2SP
Snelheid: 20 Uithoudingsvermogen: 20
Monsterklasse: 3
 21
13 VALLEI VAN VALLENDE ROTSEN
Algemene informatie:
Een smalle kloof lijkt door de 300 meter hoge rotsen
te voeren.
Speciale informatie:
De nauwe, duistere kloof loopt via enkele bochten in
noordelijke richting. De rotsen plooien zich steeds
meer tezamen boven de kloof en vormen een soort
van gewelf, waarin, doorheen de talrijke spleten en
scheuren, van bovenaf een zwak lichtschijnsel valt.
Informatie voor de Meester:
De goede 300 meter lange gewelfachtige pas-
sage kan zonder problemen worden overbrugd.
Als de helden het gewelf aan de noordelijke
zijde verlaten, horen ze steeds weer romme-
lige en krakende geluiden. Als ze verder gaan,
dan slaan er enkele van de rotswanden afstor-
tende kleinere rotsblokken vlak voor hen in op
de grond. Als de helden een afwachtende hou-
ding aannemen, komt het over afwisselende
afstanden steeds weer tot vallend gesteente,
dat enkel en alleen terug te leiden is (zon,
temperatuur) op natuurlijke oorzaken. Voor de
verdere beklimming van de kloof tot aan het
noordelijke einde (ongeveer
500 meter verder) zijn er per held 3 behen-
digheidsproeven vereist. Elke mislukte proef
veroorzaakt 1D6 +2 trefpunten door vallende
stenen.
Uiteindelijk komen de helden aan een grote
zandige baai, waar een wilde rivier voorbij-
raast. De baai en de rivier zijn nader omschre-
ven in hoofdstuk 15.
De vallei met het vallend gesteente en de in
het volgende hoofdstuk omschreven sifon zijn
de enige mogelijkheden om verder noordwaarts
te gaan.
COMMANDO »OLACHTAI«
14 SIFON
Algemene informatie:
De weg naar het noordwesten leidt over een open
graslandschap; dan duiken er aan de rechterkant
loodrechte, 300 meter hoge rotsen op waar aan de
voet ervan het pad verder voert.
Speciale informatie:
Na in totaal twee kilometer komt de weg aan bij
een uit zuidelijke richting stromende beek. De beek
vloeit doorheen een nauwe rotskloof, die men kan
betreden via een smal, aan de rechteroever van de
beek, lopend pad. Dit pad voert langs de rivier over
ongeveer één kilometer door de nauwe donkere
kloof. Tenslotte eindigt de beek in een glasheldere
vijver van zo’n 30 meter in doormeter, die door
steile rotswanden omzoomd is.
Informatie voor de Meester:
Een onderzoek van de rotsige oever en de 3
meter dieper liggenen vijvergrond levert geen
enkel resultaat op. Als echter een held duikt,
dan kan hij in de noordelijke rotswand op een
diepte van 3 meter een groot gat vinden, waar-
in langzaam vijverwater stroomt. Van hieruit
voert een 20 meter lange, volledig met water
gevulde grottengang naar het noorden en mond
uit in een klein grottenmeer, van waaruit een
beekje verder door de grotten naar het noor-
den vloeit. Dit laatste kan men pas zien als er
licht werd gemaakt. Overigens slaagt de duik-
tocht alleen maar, als de behendigheidsscore
van de held minstens zo groot is als de som
van de dobbelstenen bij een 3D6. De proef kan
naar believen vaak herhaald worden, maar er
moet echter voor elke mislukte duikpoging 2
levenspunten worden afgetrokken. Als men de
grottenbeek naar het noorden volgt, komt men
in de open lucht aan een grote zandbaai; daar
mondt de beek uit in een wild stromende rivier.
Voor de ontdekking van de gang, waar moet
worden doorheen gedoken, zijn er 10 avontuur-
punten te verdienen, alsook voor de held die er
als eerste doorheen duikt.
HET OOG DES MEESTERS
15 BAAI EN RIVIER
Algemene informatie:
Een zandige baai aan de zuidoever van een zowat
50 meter brede wild stromende rivier, die (van
west naar oost) door een nauw, diep in de rotsen
uitgesneden bedding stroomt. In het westelijke
deel van de baai mondt een kleine beek uit in de
rivier, in het oostelijke deel lijkt een kleine kloof
(zie hoofdstuk 13) naar het zuiden te voeren. De
rotswanden aan deze en de andere kant van de
rivier zijn zo’n 300 meter hoog.
Speciale informatie:
In het midden van de baai zien de helden een groep
Norbarden, die bewapend zijn met blinkende
harpoenen (aantal Norbarden = aantal helden
+1). Direct aan het water liggen de boten van
de Norbarden: een tweepersoons kajak alsook
meerdere eenpersoonskajaks.
Informatie voor de Meester: ning verhindert.
Als de helden stil zijn, kunnen zij zich onopge-
merkt terugtrekken. Hierdoor komen ze in elk
geval niet dichter tot bij het volbrengen van
hun opdracht, want ze hebben de boten van de
Norbarden nodig om de rivier te kunnen afvaren
en alleen op deze manier kunnen ze hun weg
voortzetten. In geval de helden besluiten af te
wachten kan jij omschrijven hoe de
Norbarden een kamp beginnen op te slaan.
Blijkbaar zullen ze de baai niet zo snel weer
verlaten.
Vlak voor het begin van het gevecht geeft de
Norbarden-aanvoerder een bevel, waarvan
slechts het woord »Olachtai« verstaanbaar is.
Daarop rent één van de Norbarden naar een
eenpersoons-kajak, springt erin en begint vlie-
gensvlug de rivier stroomafwaarts af te pedde-
len. De Norbarden proberen bij het nu volgende
gevecht steeds tussen de helden en de boten te
blijven. Ze vechten tot de dood.
De scores van de aanvoerder:
Moed: 12 Aanval: 12
Levensenergie: 35 Afweer: 10
Beveiliging
wapenuitrusting: 3 Trefpunten: 1D6 +6
Snelheid: 5 Uithoudingsvermogen: 49
Monsterklasse: 14
22
De scores van een Norbard:
Moed: 10 Aanval: 10
Levensenergie: 30 Afweer: 8
Beveiliging
wapenuitrusting: 3 Trefpunten: 1D6 +4
Snelheid: 5 Uithoudingsvermogen: 40
Monsterklasse: 12
Na een overwinning moet het de helden al snel
duidelijk worden dat ze de gevluchte Norbard
moeten inhalen, om een vroegtijdige waarschu-
wing aan Olachtai te verhinderen.
Als dit niet lukt, dan komt het twee keer tot een
extra aanvaring met een verkenningspatrouille
van de Norbarden (zie plan 2, punt 25).
De helden kunnen de achtervolging van de ge-
vluchte Norbard inzetten met de aan de oever
liggende kajaks. Deze boten zijn van boven
voorzien met lederen riemen voor de bevesti-
ging van de harpoenen; bovendien is er voor
elke kajak een spatdeken, dat het binnensijpe-
len van water door de opening van de zitope-
Elke held die in een kajak kruipt, moet een be-
hendigheidsproef afleggen; deze bepaalt of hij
in staat is om de boot onder controle te krijgen.
De proef kan meerdere malen worden herhaald.
Voor elke mislukte proef verliest de held echter
voor de duur van het avontuur één punt van zijn
lichaamskracht.
De Meester moet zo onopvallend mogelijk na-
gaan hoe de helden hun uitrusting opbergen.
In de tweepersoonskajak ligt reeds een korte
boog, alsook een koker met 20 pijlen.
Het bevaren van de rivier is de enige mogelijk-
heid om in het noorden te geraken. Het beklim-
men van de rotsen kan de Meester in noodge-
vallen verhinderen door de val van een held
van op een lage hoogte. De rivier – het gaat
hier overigens om de bovenloop van de Lamsen
– loopt over een grote afstand door een ravijn.
Eventuele bijzonderheden worden vermeld in
de paragrafen 16-18.
De helden moeten weten dat de in een tweeper-
soonskajak van voor zittende met de boog kan
schieten, terwijl de achteraanzittende verder
peddelt. Gelijktijdig met een éénpersoonskajak
varen en een boog handhaven is niet mogelijk.
Totdat de helden de Norbarden hebben over-
wonnen, heeft de vluchtende Norbard een voor-
sprong van 2 kilometer gewonnen. De helden
hebben nu een totale afstand van 13 kilometer
(maar dit weten ze echter niet) ter beschikking
om de Norbard in te halen en onschadelijk te
 23
maken.
De afgelegde afstanden worden als volgt
bepaald:
Bij een eenpersoonskajak (held of Norbard)
wordt bij de lichaamskrachtscore van de ped-
delaar 1D6 bijgeteld. Vermenigvuldigt men
deze som x10, dan bekomt men de afgelegde
afstand in meters.
In een tweepersoonskajak wordt de volledige
lichaamskrachtscore van de ene met de halve
LK-score van de andere held opgeteld, samen
met het resultaat van een 1D6.Vermenigvuldigt
men deze som x10, dan bekomt men de afge-
legde afstand in meters.
De Norbard gaat altijd als eerste vooruit, ge-
volgd door de andere boten, die bij de »race«
betrokken zijn. Met deze methode zullen de
helden in de tweepersoonskajak zich al gauw
van de rest van de groep verwijderen en steeds
dichter de Norbard naderen. Om eerlijk te zijn
moet de Meester deze dobbeltechniek vanaf
het begin uitleggen, zodat de sterkere helden
in de tweepersoonskajak kunnen plaatsnemen
en de meest behendige van voor zit.
Een plaatswissel tijdens de vaart is niet moge-
lijk. De Meester moet ook de lichaamskrachts-
core van de vluchtende Norbard een beetje
COMMANDO »OLACHTAI«
aanpassen aan de kracht van de helden; moge-
lijk zijn de scores tussen de 10-13.
Van zodra de helden in de tweepersoonskajak
in het schietbereik komen, kan de voorste held
de peddel in de boot leggen en met de boog
schieten en wél éénmaal per afstands-dob-
belbeurt. Hierdoor vermindert in elk geval de
snelheid van de kajak, omdat nu nog enkel de
lichaamskracht van de achteraanzittende ped-
delaar telt. Als de helden zo dobbelen, dat ze
de Norbard voorbijvaren, dan wordt de Norbard
beschouwd als ingehaald. De helden blijven dan
met hun boot op gelijke hoogte. De boogschiet-
afstand in dit geval is 10 meter.
De respectievelijk noodzakelijke behendig-
heidsproeven en de resulterende trefpunten
worden aan de hand van de afstandswapen-ta-
bel vastgesteld.
Mogelijke regelverfijning:
Van zodra de helden de Norbard op minder
dan 300 meter zijn genaderd, is de vermenig-
vuldigingsfactor x10 niet meer van toepassing.
Hierdoor verloopt het dichterbij komen precie-
zer. Het schieten met de boog is dan éénmaal
per 100 meter afgelegde afstand mogelijk.
HET OOG DES MEESTERS 24
 25
16 STROOMVERSNELLING
Algemene informatie:
De rivier stroomt nog steeds in een donker ravijn
met 300 meterhoge rotswanden.
Speciale informatie:
Na een totaal van meer dan 13 kilometer, wijken de
rotsen een beetje terug op de westelijke linkeroever,
waardoor er ruimte ontstaat voor een met bomen
omzoomde grindbank van ongeveer 200 meter lang.
Voor de helden stroomt de rivier hevig tussen de
rotsblokken door en vormt een stroomversnelling.
Op de grindbank, voorbij de stroomversnellingen,
is er een goede aanmeermogelijkheid voor de
kajakvaarders.
Informatie voor de Meester: peddels te sturen. Plots gaapt er voor je een diep
De Meester kan de helden erop wijzen dat
voorzichtige kajakvaarders de onbekende, gro-
tere stroomversnellingen zo goed als ze kunnen
bekijken, voordat ze deze invaren. Helden die
willekeurig verder varen, moeten via een slim-
heidsproef +5 bewijzen dat zij erin slagen de
meest gunstige vaarroute te vinden. Dan is een
simpele behendigheidsproef vereist. Als ook
maar één van de proeven mislukt, dan slaat de
COMMANDO »OLACHTAI«
kajak om. De gevolgen kunnen worden nagele-
zen onder de omschrijving van het kapseizen.
De op de grindbank gelande helden kunnen
zonder gevaar tot in de buurt van de stroom-
versnelling komen; daar zien ze dat de beste
vaarroute links van het midden van de rivier
ligt. Het is niet mogelijk om de kajaks rond de
stroomversnellingen te dragen of om te voet
verder te gaan, omdat de vallei aan het einde
van de grindbank zo versmalt, dat er geen
ruimte overblijft tussen de rotswanden en de
rivieroever.
Nadat de helden hebben besloten wie als eerste
de afvaart riskeert, begint de Meester met zijn
beschrijving: »De boeg van jouw kajak deint over
het water als een kurk; golven stromen over de boot
en waterdruppels spatten in jullie gezichten terwijl
jullie met veel moeite proberen de kajak met de
golfdal waarachter een enorme golfberg opdoemt!«
Pas nu is een eenvoudige behendigheidsproef
per held gevraagd. Als één held in de proef
mislukt, dan slaat de kajak om. Gekapseisde
helden verliezen in elk geval hun helm.
Door een nieuwe behendigheidsproef +3 test
de Meester of de omgeslagen bootbestuurder
het eskimoteren beheerst, waarmee hij de
boot weer kan recht krijgen. Bij een tweeper-
HET OOG DES MEESTERS
soonskajak moeten beide helden slagen in deze
proef!
Als ook de tweede proef mislukt, dan blijft de
boot gekapseisd en drijft mee met de stroom-
versnellingen. De helden slagen er evenwel in
zichzelf zonder verwondingen uit de boot te be-
vrijden. In elk geval moeten ze dan 500 meter
zwemmen, voordat ze aan een zandbank gera-
ken aan de linkeroever. Een omschrijving van
deze zandbank vindt men terug in paragraaf 17.
De Meester laat gekapseisde helden dobbelen
om te zien of ze de boot en hun uitrusting
kunnen bergen. Per gekapseisde held wordt er
éénmaal met de D6 geworpen. Ook voor een
tweepersoonskajak mag er maar éénmaal ge-
dobbeld worden; het resultaat telt voor beide
helden:
1 de boot drijft weg met heel de uitrus-
ting.De held heeft nu nog alleen zijn
lederen wapenrusting of zijn wapenrok.
2 de hoofdwapens zijn verloren gegaan
3/4 het tweede wapen is verloren gegaan
5/6 de hele uitrusting kan worden gerecu-
pereerd.
17 ZANDBANK
Algemene informatie:
Zo’n 500 meter voorbij de stroomversnellingen
wijken de rotsen aan de westelijke linkeroever
verder terug. Een zandbank biedt een goede
aanmeermogelijkheid. Zover het oog reikt kan
men oerwoud zien aan de linkse rivieroever. Aan
de oostelijke rechteroever strekken zich, zoals
voorheen, de enorme steile rotwanden omhoog.
Speciale informatie:
Helden, die na de landing de aarden oeverwal
oplopen, kunnen zien dat er twee voetpaden zijn.
De ene loopt tussen de rand van het woud en de
rivier naar het noorden en de andere loopt westelijk
het woud in.
Informatie voor de Meester: oeroude dennen aan de linker rivieroever. Daar,
Beide wegen zien er op het eerste zicht nor-
maal uit en kunnen naar eigen goeddunken ge-
kozen worden. Als ze noordwaarts trekken, dan
kunnen na ongeveer 1,5 kilometer nogmaals
naar het westen draaien. Ze komen in elk geval
reuzenegels (paragraaf 21) tegen.
Helden die nog een boot hebben, kunnen vanaf
26
de zandbank ook verder de rivier afvaren.
Dit is ook zo voor de-in-de-stroomversnel-
ling-gekapseisde helden, als ze op de zandbank
hun boot weer in orde kunnen brengen. Als men
verder stroomafwaarts peddelt, bereikt men
na zo’n 4,5 kilometer een somber naaldwoud,
waarvan stammen tot aan de linker rivieroever
reiken, terwijl op de rechterkant nog steeds de
rotswand omhoog strekt. De tocht gaat verder
naar paragraaf 18.
18 LANGS HET WOUD
Algemene informatie:
Op de bruisende Lamsen glijden de kale stammen
en droge takken van een oud, ondoorzichtig
naaldbos langs, aan de rechterkant steekt een gladde
rotswand de lucht in.
Speciale informatie:
Na zo’n één kilometer biedt er zich aan de westelijke
linkeroever een goede landingsplaats aan. Als de
helden daar aan wal gaan en de oeverwal oplopen,
dan vinden ze een weg die zij ofwel langs de
rivieroever (stroomopwaarts) naar het zuiden of
door het donkere bos richting het noordwesten
kunnen volgen. De boomstammen staan zo dicht
op elkaar dat een tocht langs deze weg ongemeen
zwaar is.
Informatie voor de Meester:
De weg naar het zuiden brengt de helden naar
paragraaf 17 of 21; de weg naar het noordwes-
ten loopt door een woud en draait na ongeveer
één kilometer naar het noordoosten.
De helden die deze volgen stoten op paragraaf 20.
Speciale informatie:
Als de helden verder naar het noorden varen met
de kajaks, dan horen ze een voortdurend zwellend
geraas en gebruis zoals een afstortende watermassa.
De lucht is verstuift en er druppelt vocht van de
tussen de bomen, verschijnt er een kleine, bijna
cirkelvormige open plek. Ze is door het hoge riet
uit het oog onttrokken en niet zichtbaar. Vanuit de
open plek waait er een vreemde geur – bijna zoals
ranzig vet.
 27
Informatie voor de Meester:
Als de helden onverschrokken verder varen, dan
stortten ze een 20 meter diepe waterval naar
beneden. Een enorme aantrekkingskracht houdt
hen vast en spoelt hen weg over de noordelijke
rand van de Plattegrond van de Lotgevallen. Of
een meer dan supergeduldige
Meester hier nog steeds een reddings-mogelijk-
heid ziet, wordt aan zijn grenzeloze vriende-
lijkheid overgelaten.
Als de helden op de open plek aankomen, wordt
de ranzige geur aanzienlijk sterker en geeft de
Meester de kans om de oorzaak van de geur in
paragraaf 19 na te gaan.
Als heel sluwe helden weer stroomopwaarts
willen peddelen, dan moeten ze in den lijve on-
dervinden dat deze poging omwille van de hoge
stromingssnelheid jammerlijk faalt.
19 DE OPEN PLEK VAN DE OGER
Algemene informatie:
Een intense ranzige geur vervult de lucht.
Speciale informatie:
De met gras begroeide, zo’n 30 meter in doormeter
grote open plek, wordt aan de ene kant door de
Lamsen en voor de rest door een oerwoud omgeven.
Afgeknaagde botten en gebroken wapens liggen in
het gras. In het zuidwesten verheft zich een rots-klif.
Voor de rots stijgt er een dunne rooksliert op uit een
bijna uitgedoofd kampvuur. In het midden van de
open plek ligt er een onregelmatig gevormde, zo’n
3 vierkante meter grote stenen plaat op de grond.
In het zuidwesten is er tussen de bomen een smalle
doorgang te bespeuren. Bij het kampvuur liggen
Ogers (2-3, afhankelijk van het aantal helden).
Informatie voor de Meester:
Als de helden bij het aanmeren met de boten
ook maar het geringste geluid veroorzaken
(Behendigheidsproeven!), vallen de Ogers hen
aan zonder enige waarschuwing. Elke held
moet een aanval ondergaan zonder kans op af-
weer, voordat hij uit de boot is geklommen en
zichzelf kan verdedigen.
COMMANDO »OLACHTAI«
De scores van een Oger:
Moed: 22 Aanval: 9
Levensenergie: 40 Afweer: 5
Beveiliging
wapenuitrusting: 3 Trefpunten: 2D6 +4
Snelheid: 10 Uithoudingsvermogen: 60
Monsterklasse: 20
Indien de helden de Ogers overwinnen, kunnen
ze de open plek nader gaan bekijken. De opval-
lende stenen plaat in het midden van de baai
had niets te bieden. De Meester moet de hel-
den er natuurlijk niet aan herinneren om hun
spieren te gebruiken. De stenen plaat is enorm
zwaar en kan nauwelijks in beweging worden
gebracht. Met een geslaagde lichaamskracht-
proef +10 glijdt ze één centimeter opzij. Ook
de helden, die zich door de grond woelen onder
de stenen plaat, zwoegen tevergeefs: er is he-
lemaal niets te vinden.
Echter de helden, die de omgeving van het
kampvuur doorzoeken, doen wel een vondst.
Hier ligt een leren tas, die slechts gedeeltelijk
met afgerukt gras is bedekt, verstopt. Alerte
helden kunnen de riemen uit het gras zien ste-
ken, waarmee de buidel is afgesloten. De bui-
del bevat een flesje met een geneeskrachtige
drank, die in totaal 30 levenspunten teruggeeft.
In de doorgang in het zuidwesten loopt een bos-
weg. Op deze plaats steekt het gevest van een
ogenschijnlijke gebroken sabel uit de grond. Als
men aan het gevest trekt, heeft men een sabel
in zijn hand die in perfecte staat verkeert.
De bosweg is de enigste mogelijkheid om de
open plek van de Ogers zonder verwondingen
te verlaten. Het lopen door de verwarde bossen
kost 1 lichaamskrachtpunt per 3 kilometer.
Helden die de rivier willen gebruiken, falen
vanwege de te sterke stroming of de waterval.
Als de helden de bosweg volgen, moet de
Meester paragraaf 20 van achteraan uitvoeren.
HET OOG DES MEESTERS 28
20 WEGWIJZER
Algemene informatie:
De weg kronkelt in zuidwestelijke richting
doorheen een boskloof. Dichte begroeiing maakt
het moeilijker om snel vooruit te geraken.
Speciale informatie:
De boskloof is ongeveer één kilometer lang. Aan
het zuidwestelijke uiteinde staat een ruw in elkaar
getimmerde wegwijzer, die naar het noordoosten
wijst. Op de houten plank heeft een onhandige hand
met donkerrode kleur de woorden »GOED ETEN!«
gekrabbeld.
Informatie voor de Meester: helden komen aan een kleine, met gras begroeide
Als de helden de pijl volgen komen ze aan een
donkere smalle bosweg; hij loopt verder in
noordoostelijke richting. Na 200 meter toont
een schemerachtig licht het einde van de gang.
Er is een ranzige geur merkbaar. Indien de helden
verdergaan, dan komen ze aan een kleine open
plek, die nader beschreven is in paragraaf 19.
21 REUZENEGEL
Algemene informatie:
Dichte bladerrijke bomen en struiken begeleiden de
oost-west bosweg, die zo breed is dat drie helden
naast elkaar kunnen zitten.
Speciale informatie:
Plots is er een gesnuif en gesmak te horen uit het
kreupelhout. Al stampend doorbreken twee 2 meter
lange reuzenegels de struiken en blokkeren het pad
met hun spijkerachtige stekels. Hun spitse tanden
blinken gevaarlijk.
Informatie voor de Meester: die alleen kan worden geopend door een be-
Om verder te geraken, moeten de helden de
egels overwinnen of verdrijven. Elke vluchten-
de held moet een egelaanval zonder kans op
afweer ondergaan.
De scores van een Reuzeegel:
Moed: 15 Aanval*: 10
Levensenergie: 20 Afweer: 0
Beveiliging
wapenuitrusting: 5 Trefpunten: 1D6 +3
Snelheid: 3 Uithoudingsvermogen: 30
Monsterklasse: 18
*Elke reuzenegels heeft twee aanvallen per
gevechtsronde, omdat een afweer met hun
lange stekels als een aanval fungeert. Een af-
weerworp valt weg. Beide »wapens« behalen
dezelfde trefpunten. De egels vluchten nadat
ze gezamenlijk meer dan 20 schadepunten heb-
ben moeten incasseren.
22 OPEN PLEK MET DE KOBOLD
Algemene informatie:
De weg leidt door een dicht woud. In zuidelijke
richting strekken zich op zo’n 50 meter afstand 300
meter hoge loodrechte rotsen naar omhoog. De
open plek.
Speciale informatie:
Op een zonovergoten platte rots van donker leisteen
hurkt op een comfortabele manier een kleine, in
een weerbestendige stof geklede gestalte. Een door
ontelbare rimpels overtrokken gezicht kijkt de
helden aan en grijnst hen ondeugend aan.
Informatie voor de Meester:
Het gaat hier natuurlijk om een Kobold. Als de
helden hem met vriendelijkheid bejegenen,
geeft hij naar goeddunken van de Meester
resp. de toestand van de helden kleine stukjes
informatie of helpt een al te erg toegetakelde
held met een geneeskrachtige drank weer op
de been. De Kobold vraagt ook wat de helden
van plan zijn. Als ze hem de waarheid vertel-
len, vertelt hij dat het niet zo eenvoudig is om
tot bij Olachtai te geraken. Olachtai verblijft in
een voormalig heiligdom van de Godin Hesinde
in het noordelijke deel van de Cor-bergen; de
toegang is afgesloten door een magische deur,
paalde cijfercombinatie. Op vraag van de hel-
den, en nadat zij een succesvolle charismaproef
hebben afgelegd, vertelt de Kobold dat hij de
helden een raadsel zal opgeven wiens oplossing
de gezochte combinatie is:
»De Avonturijnse koopman Jonak kletst met
zijn vriend Trallop Gorge. »Hoe oud zijn ei-
genlijk jouw drie dochters?« vraagt Gorge.
»Samengeteld zijn ze 13 jaren oud«, antwoordt
Jonak, »als je echter hun levensjaren met el-
kaar vermenigvuldigd, dan bekom je mijn eigen
leeftijd.« — »Dan moet ik wel nog weten hoe
HET OOG DES MEESTERS 29
HET OOG DES MEESTERS 30
oud jij bent«, zegt Gorge. Zonder iets te zeg-
gen reikt Jonak hem zijn koopmanskaart aan
en Gorge leest Jonak’s leeftijd af. Bliksemsnel
maakt hij zijn berekening en haalt dan zijn
schouders op: ›Jonak, ik heb nog een aanwij-
zing nodig, om deze opgave duidelijk te kun-
nen oplossen!‹ — »Oké dan«, antwoordt Jonak
»mijn oudste dochter speelt de luit.« — »Nu is
alles klaar en duidelijk«, stelt Gorge voldaan
vast.«
Met een sarcastische grijns kijkt de Kobold in
de open monden van de helden en verdwijnt in
een snel oplossende mist. Als de helden op een
bepaald moment de Kobold willen benaderen,
dan slingert hij hen een verblindende straal
tegemoet en is bliksemsnel verdwenen. De flits
veroorzaakt 1D6 schadepunten per held.
Maar nu naar het raadsel, dat ogenschijnlijk on-
voldoende informatie bevat. De Meester kan de
spelers de raad geven om alle mogelijke combi-
naties (cijfercombinaties) op te schrijven zoals
bijvoorbeeld:
8 + 4 + 1 = 13
8 x 4 x 1 = 32
of 5 + 5 + 3 = 13
5 x 5 x 3 = 75
Als alle 14 mogelijkheden werden vermenig-
vuldigd met elkaar, dan bekomt men bij twee
berekeningen hetzelfde resultaat, namelijk
het getal 36.; alle andere producten zijn ver-
schillend. Omdat Gorge niet helemaal zeker is,
hoewel de leeftijd van Jonak geweten is, zal
36 dus het juiste resultaat zijn. Als men zich
dan nog herinnert dat er een oudste dochter
is, kan alleen de leeftijdscombinatie 9-2-2 de
enige juiste zijn, 6-6-1 daarentegen is fout. Zo
gemakkelijk is het, als men zich niet in de war
laat brengen. Natuurlijk moet de Meester alle
informatie langzaam en duidelijk genoeg over-
brengen. De helden moeten voor de verwerking
van de opgave voldoende tijd krijgen. Bij het
opstellen van een tabel moet men systematisch
te werk gaan om alle mogelijkheden vast te
leggen. Omdat de Kobold verdwijnt nadat hij
het raadsel heeft gegeven en geen uitleg kan
verschaffen over de oplossing ervan, moet de
Meester de helden niet vertellen of hun resul-
taat correct is.
23 LELIEVIJVER
Algemene informatie:
Naast een splitsing van de weg bevindt zich een
sprookjesachtige kleine lelievijver Talrijke roze
of witte bloeiende waterlelies drijven op het
wateroppervlak, dat wordt verstoord door een lichte
bries. Op de bladeren van de waterlelie en aan de
oever zitten talrijke kleine kikkers te zonnebaden.
Speciale informatie:
Als de helden de vijveroever naderen, springen de
opgeschrikte kikkers plonzend in het opspattende
water. Zo’n twee meter van de oever verwijdert,
drijft een glazen fles, afgesloten met een stop, in het
water.
Informatie voor de Meester:
Halen de helden de fles met gepaste hulpmid-
delen, bijv. een tak uit het water, dan kunnen
ze zien dat er een heldere vloeistof in zit. Om
welk elixer het gaat, kan worden vastgesteld
door een smaaktest uit te voeren of door het
bedruipen van een kikker. Het flesje bevat een
slaap-gif. Indien een held de vloeistof uittest,
houdt de werking aan gedurende 7 spelronden,
maar treedt pas in voege als bijna heel het fles-
je werd leeggedronken. Als men echter een kik-
ker besprenkelt, volstaan enkele druppels om
de werking in gang te zetten. Dat betekent dat
de helden het elixer op het gewenste tijdstip
 31
kunnen gebruiken. De uitvoering van het kik-
ker-experiment is in elk geval niet eenvoudig,
omdat de kikkers zeer waakzaam zijn en de hel-
den daarom voorzichtig naderbij moeten slui-
pen. Pas als een held een behendigheidsproef
+3 met succes uitvoert, slaagt de poging.
24 BERGPAS
Algemene informatie:
De weg kronkelt zich al zigzaggend naar boven via
een steile rotswand.
Speciale informatie:
Het hoogteverschil tussen het beneden liggende
woud en het bovenstaande, eveneens beboste
rotsplateau bedraagt 300 meter.
Informatie voor de Meester: eindigt, vertonen de stenen van de putrand een
Bij droog weer verloopt de klim normaal ge-
sproken zonder problemen De Meester kan van
zeer haastige of onvoorzichtige helden toch nog
een behendigheidsproef -2 vragen.
Een mislukte proef brengt 1D6 schadepunten
toe – de held heeft zijn voet pijnlijk omgeslagen
en is enkele meters naar beneden gegleden.
25 PATROUILLE VAN DE NORBARDEN
Algemene informatie:
Een grotendeels rechte bosweg die tussen dikke
berken loopt.
Speciale informatie:
Plots springen er Norbarden, die zich achter de
boomstammen verborgen hielden, de weg op
en vallen aan. Elke held raakt slaags met een
tegenstander. De Norbarden dragen lederen
wapenrustingen en zwaaien met blinkende
zwaarden.
Informatie voor de Meester: uit zachte leem bestaande putbodem. De leem
Deze overval gebeurt alleen maar als Olachtai
door één van de in de kajak gevluchte
Norbarden werd gewaarschuwd of als een ver-
kenningsgroep door de oranjekleurige wolk uit
het »Goede Uitzicht« (zie paragraaf 27) werd
aangetrokken. Omdat de Norbarden het bevel
hebben gekregen om elke indringer kost wat
kost tegen te houden, vechten ze tot de dood.
COMMANDO »OLACHTAI«
De scores van een Norbard:
Moed: 10 Aanval: 10
Levensenergie: 30 Afweer: 8
Beveiliging
wapenuitrusting: 3 Trefpunten: 1D6 +4
Snelheid: 5 Uithoudingsvermogen: 40
Monsterklasse: 12
26 WATERPUT
Algemene informatie:
De weg loopt door een dicht woud.
Speciale informatie:
Onder lichte eikenbomen staat een waterput die
vervaardigd is uit ruwe, lichte granietsteen en twee
meter in diameter meet. De rand van de waterput
bevindt zich één meter boven de grond. Een pad
leidt naar de put. Daar, waar het pad bij de waterput
donkere vettige glans en zien er versleten uit. Op
deze plaats zit er een zeer stevige ijzeren ring in de
put-muur. Het daglicht is niet voldoende om de
bodem van de put te kunnen zien. Het is er donker.
Informatie voor de Meester:
Door het naar beneden smijten van stenen of
door middel van een lamp, die via een touw
naar beneden wordt gelaten, kan men vaststel-
len dat de waterput zo’n 18 meter diep is. Het
geluid van de val of het licht van de lamp laat
zien dat de put geen water bevat maar een eni-
germate vast bodem heeft. Met behulp van een
lamp kan men ook zien dat de bodem van de
waterput een gang heeft in de zijwand.
Als een held aan twee samengeknoopte touwen
naar beneden afdaalt (krachtproef voor de
»dalende« held; Bij iedere held worden er
3 punten van de proef afgetrokken. Als dus 3
helden het touw vasthouden, dan moet elk van
hen slagen in een krachtproef -9. Als één proef
mislukt, dan stort de held naar beneden: 2D6
schadepunten tot gevolg.), dan bereikt hij de
verhindert dat een eventuele val een dodelij-
ke afloop kent; bovendien kan men menselijke
voetafdrukken zien die in- en uit de zijgang
leiden.
De zijgang is gemetseld uit bakstenen; hij is
1 meter breed en twee meter hoog. Een held
die de gang verlicht, komt na 15 meter aan het
einde van de gang. Er zijn twee bronzen platen
aan de muur bevestigd. De grotere 50 bij 50
HET OOG DES MEESTERS 32
centimeter metende tafel is vastgemaakt door
sterk oxiderende bevestigingsnagels en toont
drie mensachtige gestalten, die op een kron-
kelende slang staan. De middelste figuur is ge-
kleed als een magiër, de beide anderen stellen
duidelijk Norbarden voor. Omdat de Norbarden
duidelijker groter zijn dan de magiër, moet deze
ongewoon klein en slank zijn. Direct onder deze
plaat zit een kleinere bronzen plaat bevestigd
(30 bij 20 centimeter); hierin zitten de getallen
9-2-2 ingegraveerd.
De nieuwe bevestigingsnagels, alsook de kras-
sporen aan de muur, laten blijken dat de plaat
voor niet al te lange tijd werd uitgewisseld.
De getallencombinatie dient om de magische
deur van Olachtai’s schuilplaats te openen,
een voormalig heiligdom van Hesinde. De uit-
beelding van de figuren biedt de volgende
informatie:
Olachtai kan als klein worden beschouwd. Deze
kennis is belangrijk voor de petrificatievalstrik
34.16
Er is een reden waarom Olachtai de droge put
liet bouwen: Olachtai’s verkenningstroepen
zijn vaak een tijdje onderweg om overvallen of
aanslagen uit te voeren.
De na een langere afwezigheid terugkerende
Norbarden vinden dan in de waterput de nieu-
we cijfercombinatie voor de magische deur.
Olachtai’s toevluchtsoord is, als voormalig
Hesinde-heiligdom, grotendeels beveiligd door
valstrikken en niet zozeer door wachtposten.
In geval de helden de gang nader willen on-
derzoeken, kan de Meester van de gelegenheid
gebruik maken om elk van hen, afhankelijk
van hun fysische of psychische toestand, een
voorwerp ter hand te spelen: bijv. in een gat
achter de bronzen plakkaten zit een genees-
krachtige drank verstopt of een pot vol met
Borbarad-muggen.
27 »GOED UITZICHT«
Algemene informatie:
De weg leidt het dichte bos uit naar een brede open
plek met een doormeter van ongeveer één kilometer.
In het midden van deze open ruimte verheft zich
een groot stenen gebouw.
Speciale informatie:
Een raamloze toren met een grondoppervlakte van
7 bij 7 meter en een hoogte van 12 meter grenst aan
een tuin van 10 bij 7 meter; de tuin is door een 5
meter hoge muur omgeven. Het hele complex is
ingesloten door een 4 meter diepe en 6 meter brede
loopgracht waarin het wemelt van gifslangen. De
gracht loopt direct naast de muur. In het midden
van de westelijke tuinmuur is er een portaal die met
een houten deur is afgesloten.
Op deze plaats leidt er een smalle houten brug over
de gracht. Boven de deur zijn de woorden »Goed
Uitzicht« in de steen gebeiteld.
De weg van waar de helden zijn gekomen voert,
voorbij het gebouw, verder naar het westen.
Informatie voor de Meester:
De helden kunnen het gebouw voorbijlopen
zonder het te onderzoeken. Als ze echter wel
interesse hebben, dan zullen ze merken dat het
portaal de enige mogelijkheid biedt om onge-
schonden in het gebouw te geraken.
Speciale informatie:
De houten deur in de westelijke wand is afgesloten,
maar kan met een simpele behendigheidsproef
worden geopend.
De helden kijken dan in een 10 bij 7 meter grote
betegeld binnenhof. Uit de torenwand, die zich
vanaf de deur aan de linkerzijde bevindt, gaapt,
door een 3 meter hoog aangebracht gat, een 8 meter
lange balk, die aan het uiteinde een zitachtige bak
draagt. De balk helt op zo’n manier, dat de bak zich
maar één meter boven de grond bevindt. Vanaf de
bak leidt een strakgespannen touw loodrecht naar
beneden en verdwijnt in een gat in de grond. Het
gat in de muur is door een aan de balk vastgemaakt
ijzeren paneel zo afgeschermd, dat men niet de
toren kan inkijken. Direct naast de bak steken twee,
zo’n 1,5 meter lange, metalen hendels uit de grond.
De ene hendel is gemaakt uit koper en de andere
uit messing. In de bak aan het uiteinde van de balk
zit een trolhoge snoodaard, uit wiens borstelige
harige kop twee kleine hoorns ontspruiten. Hij
draagt een ridderuitrusting en is gewapend met een
oorlogshamer en een fakkel van het type »nooit-
dovend«. Bovendien steken er in zijn gordel 10
werpmessen. Hij maakt een uitnodigend gebaar en
grijnst de helden toe.
Informatie voor de Meester:
Als de helden onmiddellijk op de vlucht slaan,
blijft de snoodaard zitten. Het gaat hier om
een dienaar van Olachtai, die vijanden van de
 33
magiër in een val moet lokken. Hij achtervolgt
de helden niet maar blijft in elk geval op zijn
plaats. Indien nodig gaat hij een kort gesprek
aan om de helden een veilig gevoel te geven
en ze naar de binnenplaats te lokken. Als de
helden de snoodaard aanvallen, zet hij zich in
de bak en laat zijn oorlogshamer draaien. Hij
wacht op het juist moment om naar de koperen
hendel te grijpen en aan hem te trekken, waar-
door de ingangsdeur sluit; bovendien opent er
zich in de toren een geheime deur en laat een
meute kwijlende bloedhonden (= aantal helden
-1) vrij. Als de helden proberen om buiten het
bereik van de snoodaard te blijven, gebruikt
deze laatste zijn werpmes, maar verlaat echter
zijn plaats niet. Met de honden en de snoodaard
moet de Meester, afhankelijk van de sterkte van
de helden, voorzichtig omgaan. Het gevecht
moet wel gevaarlijk en spannend, maar niet
noodzakelijk een dodelijke afloop kennen.
De scores van een bloedhond:
Moed: 8 Aanval: 12
Levensenergie: 15 Afweer: 4
Beveiliging
wapenuitrusting: 2 Trefpunten: 1D6 +2
Snelheid: 12 Uithoudingsvermogen: 80
Monsterklasse: 10
De scores van de Snoodaard:
Moed: 20 Aanval: 12
Levensenergie: 80 Afweer: 12
Beveiliging
wapenuitrusting: 6 Trefpunten:
oorlogshamer: 1D6 +10
fakkel: 2D6
werpmes: 2D6
Snelheid: — Uithoudingsvermogen: 100
Monsterklasse: 60
De snoodaard valt afwisselend aan met de oor-
logshamer (als één-hand-wapen) en de fakkel;
hij is nauwelijks te overwinnen, omdat hij ook
nog de honden vrijlaat. Het valt de helden ech-
ter snel op dat hij de messing-hendel verbitterd
verdedigd. Olachtai heeft hem namelijk inge-
prent dat niemand deze hendel mag aanraken,
maar heeft hem echter niet verteld waarvoor
deze dient.
In werkelijkheid gaat het hier om bij de balk
omspannen hendel-arm van een katapult en
de messinghendel activeert de katapult. Als
een held het idee krijgt de hendel van messing
COMMANDO »OLACHTAI«
te bedienen, kan hij dit alleen klaren als een
andere held in zijn aanval tegen de snoodaard
slaagt. Het resultaat is indrukwekkend – zo zal
het worden doorverteld aan het nageslacht:
»De hendel laat de pen van een katapult vrij.
De balk sist, samen met de snoodaard, de hoog-
te in en versnelt hem in een omloopbaan rond
Avonturië. Zijn fakkel trekt een lichtspoor van
vonken door de azuurblauwe hemel. Hij zal
de geschiedenis van de astronomie ingaan als
de gehoornde komeet.« Terzelfdertijd met de
snoodaard wordt de in de bak van de katapult
ondergebrachte glazen container omhoog ge-
slingerd; deze barst op zo’n 100 meter hoogte
uit elkaar en er komt een grote oranjekleurige
wolk vrij, die langzaam naar beneden zakt.
Momenteel is de wolk voor de helden onscha-
delijk; ze wordt echter opgemerkt door een
verkenningsgroep van Norbarden, die de helden
daarom later opwacht (zie paragraaf 25).
Er is een elegante manier van vechten moge-
lijk, indien de helden slaap-gif hebben buitge-
maakt. Ze kunnen een zwaard besprenkelen en
de snoodaard daarmee verwonden. Het gif is
alléén voldoende voor één wapen. Lukt het hen
om de snoodaard te laten inslapen, dan kunnen
de helden zijn wapen afnemen. Als dan nog het
afvuren van de katapult wordt vermeden, is er
ook geen vorming van een oranje wolk en de
bijkomende ontmoeting met de verkennings-
groep van de Norbarden vindt niet plaats. Echte
slimme helden kunnen zelfs onder de slapende
snoodaard de glazen container vinden die ge-
vuld is met het oranjekleurig gas. Als men de
container op de grond smijt, dan breekt deze
en vormt een mistbank met een inhoud van 200
kubieke meter.
Slagen de helden erin de honden te overwinnen
en de snoodaard te laten inslapen of weg te
katapulteren, kunnen ze door de openstaande
geheime deur de toren binnendringen. Er is aan
de binnenkant maar één ruimte te zien waarin
men buiten de uitwerpselen van de honden,
knoken en een strobed de hoofddelen van de
katapult kan vinden. Hier valt niets te rapen. Er
is ook geen toegang tot het dak van de toren.
Het verlaten van de binnenkoer door de houten
deur in de westelijke muur is zonder problemen
mogelijk, nadat de koperen hendel opnieuw
werd bediend.
HET OOG DES MEESTERS 34
28 ROTSSNIJDER
Algemene informatie:
De vegetatie wordt schaarser, de bomen wijken
terug.
Speciale informatie:
De helden staan op een sombere hoogvlakte.
De bodem bestaat uit heide en met korstmossen
begroeide kalksteen. Ongeveer in het midden van de
open plek splitst de weg, zodat men ofwel naar het
noorden of naar het noordoosten kan verdergaan.
Naast het kruispunt is er kale rots. Regelmatige,
ietwat vingerbrede groeven van enkele centimeters
diepte bedekken de bovenkant. De goten volgen de
helling, dat wil zeggen de stromingsrichting van het
water.
Bij nader onderzoek ziet men in de groeven een
slakachtig diertje die echter een kleine leeuwenkop
heeft met nog kleinere tanden.
29 Ronde toren
29.1 BUITENAANZICHT
Algemene informatie:
De weg leidt naar een open plek in het woud met
een doormeter van 500 meter. In het midden van
een bloeiende weide staat een zowat 15 meter hoge
en 10 meter dikke, stenen ronde toren met een
puntig pannendak.
Speciale informatie:
Aan de zuidkant van de toren bevindt zich op het
gelijkvloers een goede 4 meter hoge stevige houten
deur, die afgesloten is. Naast de deur bengelt
een touw, blijkbaar een schellekoord. Over de
buitenmuur verdeeld zijn er enkele ventilatiesleuven
te zien. De weg leidt tot aan de deur van de toren
waar hij eindigt.
Informatie voor de Meester:
De ventilatiesleuven zijn onder een hoek ge-
plaatst, zodat men de binnenkant van de toren
niet kan zien. Bovendien zitten ze zo’n 4 meter
boven de grond. Uit de toren is geen lawaai
waar te nemen. De ingangsdeur is afgesloten.
De toren wordt bewoond door een 4 meter
groot, misvormd, driekoppig wezen, dat niet in
Informatie voor de Meester:
Als de held met een wapen op één van de dier-
tjes mept of hij oefent er druk op uit, dan spat
er een bijtende vloeistof in zijn gezicht die 4
schadepunten veroorzaakt. Als men deze dier-
tjes observeert vanop een afstand en men gaat
daarbij stil te werk, kan men steeds, als zij hun
kop tegen het gesteente drukken, een fijn kna-
gend geluid horen. Blijkbaar eten de diertjes
het gesteente langzaam op. Het gaat hier om
rotsknagers, die bij de inname van voedsel deze
groeven maken.
Latere generaties wetenschappers zullen deze
groeven krassen noemen en beweren dat ze
gecreëerd zijn door oplossingsprocessen in de
kalksteen, een verklaring die nauwelijks vol-
doet voor een echte Avonturijn.
Een gevecht tegen de rotsknager is niet moge-
lijk; ze hebben geen aanvals-of afweerscores.
Als ze toch gewond geraken, dan veroorzaken
ze 4 schadepunten waartegen er geen kans op
afweer mogelijk is.
verbinding staat met Olachtai. Indien de helden
de toren slechts aan een oppervlakkig onder-
zoek onderwerpen en dan weer teruglopen naar
het zuiden, worden ze door de abnormaliteit
niet opgemerkt.
Als de helden aan de schellekoord trekken en
vriendelijk zijn tegen het daarop verschijnende
monster, dan is deze blij en wordt zeer spraak-
zaam. Elk van de drie hoofden spreekt gelijk-
tijdig tegen een held. Bij het afscheid schenkt
het monster hen een wapenbalsem. Bovendien
mogen de helden voor de duur van het avontuur
hun charismascore met 1 punt verhogen.
Het monster reageert alléén maar agressief als
de helden hem aanvallen, de deur of de toren
beschadigen of stiekem de toren binnendringen.
Als het tot een gevecht komt, gebruikt het
wezen een enorme strijdbijl. Zijn lichaam
wordt beschermd door een maliënkolder.
De scores van het monster:
Moed: 20 Aanval: 14
Levensenergie: 40 Afweer: 12
Beveiliging
wapenuitrusting: 4 Trefpunten: 2D6 +6
Snelheid: 7 Uithoudingsvermogen: 56
Monsterklasse: 22
HET OOG DES MEESTERS 35
HET OOG DES MEESTERS
De driehoofdige is ook te overwinnen door
met boog en pijl op de hoofden te schieten
(behendigheidsproef +4). Hiervoor moet elk
hoofd tweemaal worden geraakt. In elk geval
veroorzaakt zo’n pijltreffer 5 schadepunten. Als
het monster overwonnen wordt door de helden
en deze laatsten onderzoeken het, dan vinden
ze een kleine zilveren sleutel, dat het aan een
halsketting draagt. De strijdbijl kan door een
strijder als barbarenstrijdbijl worden gebruikt.
De andere, in de toren liggende wapens van het
monster alsook zijn maliënkolder zijn te groot
voor de helden. Omdat de torendeur geopend
is na de nederlaag van de reus, kan de toren
worden onderzocht.
Voor het verloop van het avontuur is de ont-
moeting met de driekoppige wangestalte niet
belangrijk. De weg naar de ronde toren is een
doodlopende weg die weinig te bieden heeft.
29.2 GELIJKVLOERS
Algemene informatie:
Een 5 meter hoge woonruimte, waar er in het
midden een enorme tafel en de daarbij horende
stoel staan. Bovendien is er nog een open haard,
een rek met aardewerk alsook een kast. Een steile
houten trap leidt naar boven.
Speciale informatie:
De deur van de kast is afgesloten. De zilveren sleutel
past hier niet op.
Informatie voor de Meester: reuzenvleermuizen zonder kans op afweer bij
De deur van de kast laat zich openen door een
behendigheidsproef +2 of een lichaamskracht-
proef +2. De kast bevat kledingstukken van
het monster, alsook een lederen zakje met een
kleine geldsom. Als de helden erin slaagden om
stiekem de toren binnen te dringen, worden ze
ten laatste op dit moment door de driehoofdige
verrast en aangevallen.
29.3 EERSTE VERDIEPING
Algemene informatie:
Een 5 meter hoge slaapkamer. Een ladder leidt naar
een luik in het plafond, dat afgesloten is door een
houten flap.
Speciale informatie:
De zuidelijke kant van de ruimte is voor een goede
36
4 meter gevuld met een laag stro. Aan het voeteinde
van het strobed leunt een reusachtige knots tegen de
muur. Aan de oostelijke wand hangt, ongeveer op
hoofdhoogte van de helden, een uit metaal gemaakt
kistje aan de muur.
Informatie voor de Meester:
Het kistje is op de muur vastgeschroefd en kan
alleen met het zilveren sleuteltje, dat rond de
hals van de reus hangt, worden geopend. Het
springt dan open en een door stalen veren aan-
gedreven leren vuist schiet eruit. Door een ge-
slaagde behendigheidsproef +4 kan de gapende
held opzij springen. Mislukt de proef, dan wordt
hij KO geslagen en loopt 3 schadepunten op.
De bewusteloosheid houdt één spelronde aan.
In het geopende kistje staat een doosje met
wapenbalsem, net genoeg voor één wapen.
29.4 TWEEDE VERDIEPING
Algemene informatie:
De naar deze ruimte leidend houten luik laat zich
zonder enige problemen openen; men kijkt in een
lege donkere opslagruimte.
Speciale informatie:
Geen.
Informatie voor de Meester:
De held die bovenop de ladder staat, wordt
onmiddellijk aangevallen door 1D6-aantal
de eerste aanval. Als hij het valluik weer snel
dichtklapt, kunnen de reuzenvleermuizen hem
niet meer aanvallen. Indien hij besluit om te
vechten, dan kan hij pas na twee gevechtsron-
den worden ondersteund door een andere held.
De scores van een Reuzenvleermuis:
Moed: 10 Aanval: 7
Levensenergie: 5 Afweer: 0
Beveiliging
wapenuitrusting: 0 Trefpunten: 2SP
Snelheid: 10 Uithoudingsvermogen: 10
Monsterklasse: 3
Helden, die schadepunten oplopen door vleer-
muizenbeten, dobbelen, vanwege het infectie-
gevaar, met de D20. Bij 19 of 20 hebben ze een
infectie opgelopen en hebben een geneeskrach-
 37
tige drank of toverspreuk nodig. Er is trouwens
in de opslagruimte buiten vleermuisuitwerpse-
len niets te halen.
30 STEENGEBIED
Algemene informatie:
De weg leidt over een boomloze woeste hoogvlakte.
Speciale informatie:
De helden komen aan een veld dat vol ligt met
stenen en grotere rotsblokken. Iets minder dan een
honderdtal meter achter het stenen gebied is weer
bosgebied te zien. Een smal wandelpad leidt naar
de rand van het bos. Plots ziet men hoog in de lucht
grote vogels krijsen: reuzenhaviken (1 per held).
Op hetzelfde moment zien de reuzenhaviken de
helden en naderen zeer snel in duikvlucht. Met hun
klauwen omklemmen ze kleine rotsblokken.
Informatie voor de Meester: boogschutter verhogen. Indien de helden tij-
De helden moeten nu snel overleggen wat ze
gaan doen. Als ze te lang treuzelen, dan worden
ze door een eerste aanval verrast op het open
veld. In dit geval wordt er om de schadepunten
gedobbeld zoals beschreven staat bij de on-
derstaande vluchtregels. Als de helden echter
onmiddellijk in dekking gaan achter de rots-
blokken op het keienveld, dan zijn ze relatief
goed beschermd. Men kan de reuzenhaviken
alleen bestrijden met pijl en boog, omdat ze
gedurende gans het gevecht in de lucht blijven.
Daarom kunnen er hier ook geen toverspreuken
worden gebruikt. Indien de heldengroep geen
pijlen meer heeft, dan kunnen ze alléén nog
vluchten naar de rand van het bos, om aan de
reuzenhaviken te ontsnappen.
›De reuzenhaviken vallen aan in duikvlucht.
Vlak voordat ze jullie hebben bereikt, laten ze
de rotsblokken vallen en schieten met ruisende
vleugels omhoog. Met een hevig gekraak splij-
ten de rotsblokken open en rollen verder; met
een enorm lawaai vliegen stukken steen in het
rond. De reuzenhaviken laten een woedend ge-
kras horen.«
Vlucht van de helden:
Totdat ze de bosrand hebben bereikt, worden
de helden driemaal aangevallen door de reu-
zenhaviken. De Meester dobbelt per held om de
aanval éénmaal met de 1D6.
1-2 = ver ernaast, geen schade
COMMANDO »OLACHTAI«
3-5 = stukken steen veroorzaken SP, gelijk met
het aantal geworpen ogen.
6 = voltreffer, 10 schadepunten
De helden zoeken dekking:
De Meester dobbelt per held en aanval éénmaal
met de D20.
1-10 = ver ernaast, geen schade
11-18 = stukken steen veroorzaken 2
schadepunten
19-20 = voltreffer, 10 schadepunten
De met bogen bewapende helden kunnen per
aanval één pijl op de reuzenhaviken afschieten.
Om raak te schieten is een simpele behendig-
heidsproef noodzakelijk. Als de reuzenhaviken
door de rake pijlen in totaal 40 schadepunten
oplopen, vallen ze niet meer aan maar vliegen
weg. Als er meer dan twee helden gewapend
zijn met bogen, dan moet de
Meester het nodige resultaat, om de reuzenha-
viken te verdrijven, met 20 schadepunten per
dens het gevecht zonder pijlen komen te zitten,
dan rest hen alleen nog de vlucht te nemen (zie
bovenstaand), omdat de reuzenhaviken anders
altijd opnieuw zullen aanvallen.
Natuurlijk mag de Meester ook nog andere ge-
vechtsvarianten uitvinden dan diegene die hier
beschreven staat.
De scores van Reuzenhavik:
Moed: 20 Aanval: 12
Levensenergie: 50 Afweer: 8
Beveiliging
wapenuitrusting: 4 Trefpunten: 1D6 +8
Snelheid: 15/1 Uithoudingsvermogen: 65
Monsterklasse: 30
De scores voor aanval, afweer en trefpunten
zijn niet belangrijk voor boven beschreven ge-
vecht, maar zijn slechts uitgewerkt voor een
tweegevecht dat plaats vindt op de grond.
31 ELAND
Algemene informatie:
De weg voert in oostelijke richting door een erg
schaars berkenbos, dat bestaat uit volgroeide grote
bomen. De grond tussen de bomen is begroeid met
kort, weelderig gras.
Speciale informatie:
HET OOG DES MEESTERS
Direct langs de rand van de weg, geen 20 meter
verwijdert, staat een enorme elandstier. Als hij jullie
ziet, dan schraapt hij zijn hoeven en snuift.
Informatie voor de Meester:
Onmiddellijk daarna stormt de eland op de
helden af. De Meester moet duidelijk maken
dat een volwassen elandstier een ernstig te
nemen tegenstander is. De helden kunnen zich
via een succesvolle behendigheidsproef -2 de
bomen in klauteren. In elk geval bewerkt de
eland een boom per gevechtsronde zo hevig
met zijn gewei, dat de hierin zittende held een
krachtproef moet afleggen om niet naar bene-
den te vallen. Indien een held naar beneden
valt, loopt hij door de val 1D6 schadepunten op
en wordt vervolgens door de ziedende eland-
stier aangevallen. Als hij opnieuw probeert de
boom in te klimmen, moet hij twee aanvallen
van de eland ondergaan, zonder mogelijkheid
tot afweer, bovendien moet hij nogmaals een
behendigheidsproef -2 afleggen. De eland kan
vanuit de boom worden bevochten met schiet-
of werpwapens. Boogschutters leggen hiervoor
gewone behendigheidsproeven af zonder toe-
slag. De scores van de andere wapens kan men
terugvinden in de schiet- en werpwapentabel.
Helden, die niet in een boom willen klimmen of
hier niet in slagen, moeten het tegen de eland-
stier opnemen aan de grond. Deze heeft dan
per gevechtsronde twee aanvallen*, omdat hij
zowel zijn gewei als zijn hoeven in de aanval
gooit.
Slagen de helden erin de eland 20 schadepun-
ten toe te brengen, trekt deze zich terug uit
het gevecht en vlucht het woud in. De klimspe-
cialisten onder de helden kunnen nu onbezorgd
naar beneden komen vanuit hun toevluchtsoord
in de bomen.
De scores van een Elandstier:
Moed: 20 Aanval*: 10
Levensenergie: 50 Afweer: 8
Beveiliging
wapenuitrusting: 3 Trefpunten:
1D6 +4 (hoeven)
2D6 +2 (gewei)
Snelheid: 7 Uithoudingsvermogen: 65
Monsterklasse: 20
38
32 HOUTHAKKERSHUT
Algemene informatie:
De weg loopt in noordoostelijke richting door het
dichte bos.
Speciale informatie:
Langs de kant van de weg ligt een stapel brandhout,
ernaast bevindt zich een houten hut van 4 bij 4
meter, waarvan de deur aan de voorzijde gesloten
is. Een hangslot dient als veiligheid. In de deur in
de tegenoverliggende muur zit een klein, volledig
geblindeerd venster zodat men niet naar binnen
kan kijken. Het is doodstil in de hut.
Informatie voor de Meester:
Als men de hut wil binnengaan, dan zijn er
twee mogelijkheden: de helden kunnen met
een succesvolle krachtproef +3 het hangslot
aan de deur openbreken; ze kunnen ook het ge-
blindeerde raam aan de achterkant inslaan en
het venster ontgrendelen. Als een simpele be-
hendigheidsproef hierbij mislukt, loopt de held
2 schadepunten op door glasscherven, maar kan
echter wel het venster openen.
De hut wordt gebruikt als bewaarplaats voor
werktuigen en biedt onderdak voor houthak-
kers. Momenteel is er niemand aanwezig. De
eenvoudige inrichting bestaat uit een tafel, een
zitbank en twee krukken. Achter de deur staat
een werktuigkist, die niet afgesloten is en twee
grote zagen om bomen te vellen, drie kleine
bijlen, een grote houthakkersbijl (1D6 +4, 120
oncen, AV -2, AW -4 en een 10 meter lang touw
bevat.
33 RAND VAN HET BOS
Algemene informatie:
De weg draait richting het noorden, het bos eindigt
gelijktijdig.
Speciale informatie:
Voor de helden bevindt zich een groot grasveld,
dat iets lagergelegen is dan het bos en dat men
goed kan overzien. Op zo’n 2 kilometer afstand
doemt er, in de oost-west richting lopend, een
keten van donkere basaltrotsen op. Precies in de
richting van de doorlopende weg, ongeveer in
het midden tussen het woud in het zuiden en de
bergketen in het noorden, ligt een 150 meter lange
en 16 meter dikke, uit zwarte stenen gemetselde
HET OOG DES MEESTERS 39
HET OOG DES MEESTERS
slangenafbeelding in de vlakte. Het lijkt alsof ze
met wijd opengesperde muil naar de helden bijt.
Ondertussen valt de avondschemering. Majestueus
krijst er een reuzenhavik aan de donker wordende
hemel. Met het laatste licht van deze schrale dag
vliegt hij, door een brede opening, het bovenste
gedeelte van de slangenkop in. Er rijst een bleke
volle maan.
Informatie voor de Meester: vluchtende helden recht in de armen lopen. De
Het best bereiken de helden de rand van het bos
in de avondschemering. Het is natuurlijk over-
duidelijk dat de Stenen Slang het toevluchts-
oord van Olachtai is. De Meester mag de helden
rustig de tijd geven om hun verdere plannen te
bespreken.
40
Als de helden de volgende dag afwachten om
naar de Stenen Slang te gaan, krijsen er steeds
reuzenhaviken aan de hemel, die elke naderen-
de persoon op de beproefde manier dadelijk
met stenen bombarderen. De Meester moet
dan, net zoals bij paragraaf 30, de schade-
punten berekenen. Bovendien wordt door het
ontstane strijdgewoel een in het bos rondtrek-
kende groep Norbarden rovers (1 Norbard per
held) aangetrokken, die de naar de bosrand
scores van de Norbarden kan men terugvinden
in paragraaf 25.
’s Nachts is de Stenen Slang, die in vroegere
tijden gold als een belangrijk heiligdom van
Hesinde, zonder problemen te bereiken. De
volle maan biedt voldoende licht om alle be-
langrijke bijzonderheden te herkennen.

34 De stenen slang
1 INGANG
Algemene informatie:
Een voetpad leidt naar de opengesperde muil van
de Stenen slang. Als men dichterbij komt, dan kan
men een brede, de muil inlopende stenen trap
herkennen.
Speciale informatie:
Stapt men over de trap in de open slangenkeel naar
binnen, ziet men op de achtergrond een 2,5 bij 1,5
meter grote bronzen deur. De buitenkant van de
deur is bedekt met een reusachtig reliëf. Het toont
een vrouwelijke gestalte, die een lang kleed draagt
met een open decolleté. Met een bezwerend gebaar
heft zij een slang naar de hemel. Aan de deur is er
noch een slot, grendel of deurhendel voorhanden.
Naast de deur bevindt zich, in het zwart gesteente
uitgekapt, een afbeelding van een menselijk oor.
Informatie voor de Meester: is aldus van beneden af niet te zien. Indien de
De juiste cijfercombinatie, om deze deur te
openen, kunnen de helden alleen maar weten
als ze, ofwel het raadsel van de Kobold hebben
opgelost, of de waterput (paragraaf 26) zijn
afgedaald. Deze deur kan noch door behen-
digheid, kracht of magie worden geopend. Als
de helden de getallen niet kennen omdat ze te
onvoorzichtig waren, dan kan een strenge
Meester zijn protegées weer rechtsomkeer
laten maken. In geval van nood kan hij ook na
een tijdje een verkenningsgroep van Norbarden
naar buiten laten stormen (aantal helden +1).
De toegang is vrij als de helden deze kunnen
overwinnen.
De meest gewenste oplossing is echter om van
dichtbij de juiste cijfercombinatie (9-2-2) in
het stenen oor te fluisteren; de deur zwaait dan
geruisloos open. Als het gefluister verkeerd is,
zal een eerder onherkenbare flap boven het oor
worden geopend, een hamer springt eruit en
mept de fluisteraar op zijn hoofd om de geest
te stimuleren. Deze klap veroorzaakt met helm
één, zonder helm vier schadepunten.
1A HET NEST VAN DE REUZENHAVIKEN
Informatie voor de Meester:
Het »vlieggat« van de reuzenhaviken bevindt
zich in het bovenste gedeelte van de slang en
helden de ruimte 1A willen binnen gluren, moe-
ten ze eerst de slang beklimmen – een bijna on-
mogelijke onderneming, omdat zelfs een erva-
ren klimmer op gepolijst basalt, van waaruit de
slang is gemaakt, geen vasthou vindt.
Pas als de helden in het bezit zijn van een geschikt
hulpmiddel – zoals een boomstam met afgekapte
takken die tegen de slang leunt – kan de Meester
een klim toestaan.
 41
Algemene informatie:
De ruimte is ongeveer 20 maal 15 meter groot en
tussen de 5 en 7 meter hoog. Hij is toegankelijk via
een reusachtig vlieggat in zijn plafond.
Speciale informatie:
Het door het vlieggat binnenvallende zon- resp.
maanlicht zorgt ervoor dat de ruimte zowel dag als
nacht voldoende verlicht is om te onderzoeken.
Alle 12 reuzenhaviken zijn aanwezig in de grot. De
vloer is bedekt met uitwerpselen en voedselresten.
Informatie voor de Meester: 2 INKOMHAL
Een held die de ruimte wil binnengaan van bo-
venaf, kan dit ofwel via een touw doen of het
risico nemen om te springen. In beide gevallen
moet hij twee havik-aanvallen zonder mogelijk-
heid tot afweer ondergaan. Vervolgens mag hij
dan een gevecht leveren tegen 12 reuzenvogels.
Om het speeldoel te bereiken, is het voor de
helden niet aangeraden om de havik-grot in te
gaan – een gemakkelijkere weg de slang binnen
te gaan is via de ingangsdeur.
In geval de helden deze deur absoluut niet kun-
nen open krijgen, biedt de havik-grot steeds
een tweede ingang. In het achterste deel van
de grot zit een valluik, dat de helden alleen
COMMANDO »OLACHTAI«
maar kunnen ontdekken als ze vooraf alle havi-
ken uit de grot hebben verdreven, wat voor hen
(en daarvoor moet jij als Meester zorgen) géén
gemakkelijke taak zal zijn.
De scores van Reuzenhavik:
Moed: 20 Aanval: 12
Levensenergie: 50 Afweer: 8
Beveiliging
wapenuitrusting: 4 Trefpunten: 1D6 +8
Snelheid: 15/1 Uithoudingsvermogen: 65
Monsterklasse: 30
Algemene informatie:
De ruimte achter de bronzen deur is donker. Er
hangt een zoete geur van bederf in de lucht.
Speciale informatie:
Een uit zwart basalt gemetselde rots-kamer van
5 maal 4 meter grootte. De hoogte van de ruimte
bedraagt 4 meter. In het midden van de zuidelijke
muur zit een bronzen deur, in het midden van
de noordelijke muur een deur die dicht is maar
echter niet afgesloten. In de zuidwesthoek zit, in
het plafond, een amper 1 bij 1 meter groot houten
HET OOG DES MEESTERS 42
valluik dat afgesloten is met een zwaar slot. Een
ladder in de vorm van in de wand geplaatste ijzeren
klemmen, voeren naar boven richting het luik.
Aan de muren zijn zo’n dozijn grote ijzeren
kandelaars bevestigd; op elk van hen steekt
een menselijke schedel. Enkel schedels zijn al
volledig uitgedroogd, anderen daarentegen lijken
nog tamelijk goed behouden gebleven te zijn,
vermoedelijk voorgangers van de net in deze ruimte
binnengedrongen helden.
Informatie voor de Meester: Een 7 bij 6 meter grote en 6 meter hoge ruimte,
De schedels dienen alleen maar om indruk te
maken op de helden. De Meester kan deze
scene, afhankelijk van zijn »smaak«, verder
uitwerken. Als er iemand via de ladder naar
boven klautert tot aan het luik, dan kan hij
proberen om het slot open te breken. Hiervoor
is er ofwel een behendigheidsproef +3 of een
lichaamskrachtproef +4 noodzakelijk. Na een
geslaagde proef kan men het luik naar boven
toe openklappen. Een held die dit doet, krijgt
een vreselijke houw van een snavel, die hem
van de ladder werpt en 1D6 +8 trefpunten ver-
oorzaakt. (Het valluik leidt naar het nest van de
reuzenhaviken, die hier alle twaalf verzameld
zijn. Deze ruimte binnengaan (zie ook voor-
gaande paragraaf) is zelfmoord en onnodig. Als
Olachtai wordt overwonnen, lost de ban zich
vanzelf op, waarmee hij de haviken onder zijn
wil dwingt en de reuzenhaviken vliegen vreed-
zaam ervandoor in alle richtingen.
3 GRAFGEWELF
Algemene informatie:
De ruimte is niet verlicht.
Speciale informatie:
waarvan de wanden en de vloer uit basalt zijn
gemaakt. Een grote zuil in het midden van de
ruimte ondersteund het plafondgewelf. In de
zuidelijke, alsook aan het westelijke uiteinde van
de noordelijke muur zit elk een houten deur. Langs
de oostelijke wand staan twee onversierde stenen
sarcofagen. Elke sarcofaag is net drie meter lang,
1,5 meter breed en even hoog. De sarcofagen zijn
gesloten. De deuren laten zich zonder moeite
openen.
Informatie voor de Meester:
Om de stenen bovenplaat van de sarcofaag op
 43
te tillen, is bij iedere steen een lichaamskracht-
proef +3 vereist. In de linkse sarcofaag hurken
drie skeletten, die bij de eerste tilpoging van
het sarcofaagdeksel krachtig meehelpen en ver-
volgens onmiddellijk eruit springen. Ze dragen
verrotte lamellenpantsers en zijn bewapend
met roestige zwaarden, waarmee ze dadelijk
tot de aanval overgaan. In de rechter sarcofaag
ligt een zilveren kortzwaard ter waarde van 50
Zilveren Daalders.
De scores van een skelet:
Moed: 12 Aanval: 7
Levensenergie: 15 Afweer: 7
Beveiliging
wapenuitrusting: 4 Trefpunten: 1D6 +3
Snelheid: 4 Uithoudingsvermogen: ∞
Monsterklasse: 15
4 KERKER
Algemene informatie:
Een 4 bij 4 meter grote en 3 meter hoge uit rotsen
gemetselde kamer wordt verdeeld door een zeer
stevig ijzeren hek in een 1 meter brede gang en een 3
meter brede kerker-cel. De gang heeft aan de noord-
en het zuidelijke einde een stevige, echter niet
afgesloten houten deur zitten. Een opflakkerende
olielamp verlicht de hele ruimte.
Speciale informatie:
In het traliehek is een vergrendelde deur
geïnstalleerd. In een kleine nis in de muur van de gang
hangen een grotere en een kleinere sleutel. Op een
houten bed in de kerker-cel ligt een vastgeketende
gevangene: een ongewoon beeldmooi meisje, dat
ook nog schaars gekleed is, strekt smekend haar met
rammelende kettingen vastgemaakt handen naar de
helden toe. Het meisje smeekt de helden om haar te
redden en vertelt dat ze een maand geleden in de
buurt van het dorp Elvurum, bij het plukken van
bessen, door Norbarden werd overvallen, hierheen
gesleept en gevangengezet. De Norbarden hebben
losgeld geëist, maar tot nu toe werd er door haar
familie nog niets betaalt. Ze weet dat de Norbarden
onder invloed van Olachtai staan maar heeft deze
nog niet persoonlijk gezien. Wat er zich achter de
deur in het noorden bevindt weet zij niet; verder
dan haar kerker-cel is ze niet geraakt.
COMMANDO »OLACHTAI«
Informatie voor de Meester:
In werkelijkheid is het meisje een gedaantever-
wisselaar, die Olachtai onschadelijk maakte en
nu als valstrik gebruikt. Als er een magiër onder
de helden is die de spreuk SENSIBAAR gebruikt,
kan hij de verraderlijke houding van de gedaan-
teverwisselaar herkennen.
Natuurlijk kunnen de helden de gedaantever-
wisselaar zonder problemen bevrijden.
De grote sleutel uit de nis opent de deur van
het traliehek, de kleine de ketens. Dolgelukkig
val het gedaanteverwisselaarsmeisje een held
om de hals en klampt zich aan hem vast.
Moge de Meester hier de juiste held voor kiezen.
Het gedaanteverwisselaarsmeisje is bereid om
met de helden mee te gaan maar vraagt echter
een wapen. Hiervoor zal het één van de hel-
den verleiden. Zij probeert hem, op het juiste
moment, met grote beloftes van de groep weg
te lokken en hem te vermoorden om dan zijn
gestalte aan te nemen. Als de held lichtzinnig
genoeg is, dan beslist de Meester of de aanslag
lukt. Als de gedaanteverwisselaar ontmaskerd
wordt, vecht hij vastberaden tot de dood.
De scores van de gedaanteverwisselaar:
Moed: 12 Aanval: 12
Levensenergie: 30 Afweer: 10
Beveiliging
wapenuitrusting: 0 Trefpunten: wapen
Snelheid: 8 Uithoudingsvermogen: 40
Monsterklasse: 14
De tegen de gedaanteverwisselaar vechtende
helden moeten 2 punten aftrekken van hun aan-
valsscore. Als het groepje helden uitsluitend uit
vrouwelijke helden is samengesteld, dan is de
gedaanteverwisselaar een jonge kerel.
5 DE BRUGRUIMTE = PENDELVALSTRIK
Algemene informatie:
Een 9 bij 14 meter grote en 8 meter hoge ruimte,
die zoals alle andere ruimtes gemetseld is uit zwart
basalt. Aan de wand bevestigde olielampen geven
licht. Door de zuidelijke deur komt men in een 4
meter hoge op 1 meter brede en 14 meter lange
houten brug, die vrij door het midden van de kamer
loopt. De brug verbindt een deur in het midden
van de zuidelijke wand met een deuropening in
de tegenoverliggende wand. Men kan zien dat de
ruimte achter de noordelijke deuropening verlicht
is.
HET OOG DES MEESTERS 44
Speciale informatie:
Er hangt een muffe geur in de lucht. Deze is
afkomstig van wolfsratten, waarvan het op de vloer
– 4 meter onder de brug – wemelt. Boven de brug
loopt aan het plafond een eigenaardig apparaat, dat
doet denken aan de een achter de ander staande
extra grote klokslinger.
Het ophangpunt van de in totaal 20 slingers bevindt
zich 4 meter boven de brug aan het plafond. De
slingers hangen niet naar beneden, maar zijn
vergrendeld in een houder aan de zijkant, rechts en
links van de brug aan het plafond. Elke slinger is
bijna 4 meter lang en draagt een zwaar gewicht aan
het uiteinde.
Informatie voor de Meester: de gevallene om hem omhoog te trekken, moet
Vanwege het aantal naar keuze staande uiterst
agressieve ratten, kan deze ruimte alleen maar
overbrugd worden via de brug. Als één van
de helden zo’n 1 meter de brug opstapt, dan
zwaait één van de slingers vanaf het plafond
naar beneden, veegt haarscherp over de brug
en zwaait weer aan de andere kant omhoog
tot tegen het plafond, waar het zich opnieuw
vastklikt. Een held die de brug wil oversteken,
heeft 20 passen nodig. Voor elke pas werpt hij
met de D20. Bij de eerste worp mag hij géén
1, bij de tweede worp geen 2 enz. dobbelen.
Als dit toch gebeurd, dan moet de held slagen
in een behendigheidsproef +3, anders wordt
hij door een slinger geraakt en het rattenhol
in geslingerd. Een held, die deze ongelukkige
gebeurtenis te beurt valt, loopt door de val 1D6
schadepunten op. Bovendien stortten zich 2D6
wolfsratten op hem. Wolfsratten hebben een
aanvalsscore van 7; hun beet, die steeds onbe-
schermde lichaamsdelen treft, veroorzaakt 3
schadepunten. Vanwege het grote aantal wolfs-
ratten, moet de gevallen held weer zo snel
mogelijk tot bij zijn vrienden zien te geraken
om zich omhoog te laten trekken. Daarom kan
hij de aanvallen van de wolfsratten niet afwe-
ren. Die ene helper, die een touw gooit naar
een krachtsproef succesvol afleggen. Mislukt de
proef, dan moet het ongelukkige slachtoffer in
het rattenhol een tweede keer de aanvallen van
de wolfsratten ondergaan. Deze keer vallen er
3D6 dieren aan. Bij elke mislukte krachtproef
verhoogt het aantal aanvallende wolfsratten
met 1D6. Als de situatie voor de held te gevaar-
lijk wordt, kan de Meester het aantal aanvallers
zondermeer verlagen.
Er kan steeds maar één held tegelijk de brug
 45
oversteken. De eerste held die in deze over-
steek slaagt, kan in ruimte 6 de slingerval
uitschakelen. Bovendien is het niet zo simpel
om twintig keer achter elkaar, bij het dobbe-
len, een bepaald getal te vermijden. Het kan
doorgaans gebeuren dat er meerdere pogingen
nodig zijn, voordat de eerste held slaagt in de
overtocht. Indien er zich een bloedbad begint
te vormen, moet de Meester flexibel (en groot-
moedig) optreden.
6 HEFBOOMRUIMTE
Algemene informatie:
Een 4 bij 4 meter grote en 3 meter hoge ruimte uit
basalt-gesteente, die fel wordt verlicht door twee
aan de muur bevestigde olielampen.
Speciale informatie:
In het midden van de zuidelijke wand zit een
deuropening, in het midden van de noordelijke
wand een niet afgesloten houten deur. In het midden
van de oostelijke muur steekt, op één meter hoogte,
een grote bronzen hendel uit de muur.
Informatie voor de Meester: hek verder in de naar het noorden voerende
De bronzen hefboom kan naar boven of naar
beneden worden bewogen. Als men hem weer
loslaat, dan veert hij terug in zijn beginpositie.
Als men de hefboom naar beneden duwt, dan
gebeurt er absoluut niets. Duwt men hem daar-
entegen met de blote handen (niet met hulp-
middelen!) naar boven, dan wordt de slingerval
uitgeschakeld, maar dit kan men alleen maar
te weten komen als men proefondervindelijk de
brug betreedt.
7 HEILIGDOM
Algemene informatie:
Een zaalachtige ruimte die bestaat uit glad
gekapt zwarte basaltsteen. Het stenen plafond
wordt ondersteund door twee 8 meter hoge
zuilen. De afmetingen van de ruimte bedraagt in
oostwestrichting 14 meter alsook 10 meter in noord
zuid-richting. De ruimte wordt verlicht door enkele
olielampen, die aan de zuilen zijn bevestigd.
Speciale informatie:
In de noordelijke muur is er een 3 meter hoge en 1
meter brede gangopening te zien. Deze is afgesloten
COMMANDO »OLACHTAI«
met een zwaar valhek, dat uit een sleuf komt dat
in het plafond van de gang zit. Dadelijk rechts van
de gangopening steekt er een grote ijzeren zwengel
uit de wand van de zaal. Enkele meter ten oosten
staat, op een 1 meter hoge granieten sokkel, een
bronzen beeld ter grootte van een mens. Ze beeldt
een actieve lure-blazer uit. Uit de granieten sokkel
steekt ook een ijzeren zwengel.
Ten oosten van de zaal bevindt zich een altaarsteen,
die aan de voorkant een ingemetseld Hesinde-
teken draagt. Ooit een kostbaar bedrukt, maar
nu nog enkel een tamelijk versleten doek, bedekt
de altaarsteen. Op het doek ligt een omgevallen
driearmige bronzen kandelaar, die versierd is met
rank ornamenten.
Informatie voor de Meester:
Het gaat hier om het voormalig heiligdom van
de Hesinde tempel. De altaarsteen herbergt
geen geheimen; het geborduurde altaardoek
scheurt bij de minste beweging.; de bronzen
kandelaar is een beetje gebogen en tamelijk
spaarzaam; hij is enkel waardevol in de ogen
van een Hesinde-gewijde.
Men kan doorheen het traliewerk van het val-
gang kijken; deze draait na 8 meter oostwaarts.
Drie meter verwijdert van het valhek is aan de
rechterkant van de gang een gesloten houten
deur te zien, waarboven een brandende olie-
lamp hangt. Om deze gang in te lopen moet het
valhek omhooggetrokken worden.
Dit is enkel mogelijk door de toverspreuk
(FORAMIS-FORAMEUR) of met behulp van de
zwengel in de sokkel van het beeld. Als deze
zwengel wordt bediend, dan gaat het valhek
geruisloos omhoog.
Indien er echter een held de zwengel naast het
valhek een halve draai geeft, weerklinkt er uit
de lure een enge ongelofelijke luide toon,
die slechts langzaam wegebt in de grote zaal.
Kort daarna gaat het valhek omhoog; gelijk-
tijdig vliegt de houten deur open en er stor-
men met lederen wapenrusting beschermde,
zwaard-slingerende Norbarden (= aantal hel-
den) uit. Ze vallen de helden dadelijk aan en
vechten tot de dood. De helden slagen er niet
in om ondertussen het valhek neer te laten door
enige actie met de zwengel.
HET OOG DES MEESTERS 46
De scores van een Norbard:
Moed: 10 Aanval: 10
Levensenergie: 30 Afweer: 8
Beveiliging
wapenuitrusting: 3 Trefpunten: 1D6 +4
Snelheid: 5 Uithoudingsvermogen: 40
Monsterklasse: 12
Alle Norbarden dragen brede lederen gordels,
waar in de gesp een »O« zit gegraveerd. Het
onderzoek van de overwonnen brengt de hel-
den niets nieuws onder de zon. De Meester kan
zeer gretige lijkentasters een klein doosje, dat
geprepareerd is met een giftige doorn, in de
handen laten vallen. Om het te openen wordt
een behendigheidsproef gevraagd, de doorn
veroorzaakt 1D6 schadepunten. Natuurlijk is
het doosje leeg.
8 GANG
Algemene informatie:
De uit de rotsen gekapte gang is 3 meter hoog en
1 meter breed. Hij wordt verlicht door olielampen.
Speciale informatie:
Vermits de gang meerdere 90-graden-bochten
bevat, kan men steeds maar een klein stukje zien.
Het eerste ganggedeelte begint bij het valhek.
Hij loopt in noordelijke richting en meet op zijn
langst 9 meter. Na 3 meter zit aan de rechterkant
een houten deur. De tweede, in oostelijke richting
lopende gedeelte is maximaal 8 meter lang.
Het derde, 6 meter lange deel, loopt weer naar het
noorden. Het westelijke deel van de gang wordt
hier over een lengte van 4 meter gevormd door een
nauw en sterk traliewerk (zie ruimte 11).
De vierde, in westelijke richting leidend gedeelte is
op zijn breedste punt 5 meter lang.
Het vijfde en laatste deel leidt nogmaals 3 meter
naar het noorden en stopt dan aan een 8 meter
brede kloof. Iets minder dan één handbreedte voor
het noordelijke einde van de gang is op een goed 1
meter hoogte een stevige ijzeren haak met oog in
de wand van de gang bevestigd. De enige weg over
de kloof (zie ruimte 12) lijkt een reusachtig 8 meter
lang zwaard te vormen, dat net onder het niveau
van de vloer de kloof overbrugd.
Aan de andere kant van de kloof voert een donkere
gang verder (zie gang 13).
Informatie voor de Meester:
De gang kan zonder enige problemen worden
bewandeld. De bochten moeten voorkomen dat
geluiden te ver weerklinken.
Als de helden erin slagen om hat valhek zonder
gevecht te overkomen, dan kunnen ze achter
de gesloten houten deur, in het eerste gedeelte
van de gang, een geroezemoes van stemmen,
af en toe een lach en gevloek horen. De deur
is niet afgesloten. Als de helden de ruimte
snel betreden, dan kunnen ze de Norbarden-
wachtpost verrassen (zie ruimte 9).
Door het traliewerk in het derde deel van de
gang ziet men een wapenkamer (zie
Wapenkamer 11).
De ijzeren haak aan het einde van de gang zit
absoluut vast en dient om een veiligheidstouw
aan vast te maken om de kloof over te steken
(zie 12).
 47
9 KAMER VAN DE WACHTPOSTEN
Algemene informatie:
Een 4 bij 6 meter grote en 4 meter hoge ruimte in
basaltsteen. Meerdere olielampen geven voldoende
licht. De wanden zijn slechts grof uitgekapt, maar
de grond is echter zorgvuldig vlak gemaakt.
Speciale informatie:
Aan het noordelijke einde van de westelijke muur
en in het midden van de noordelijke wand zitten
elk een houten deur. Voor de oostelijke wand staat
een gewone bewerkte tweevleugelige houten kast.
Uit de zuidelijke wand steekt een ijzeren zwengel,
daarnaast leunen twee speren. Een grote tafel in
het midden van de ruimte, alsook drie krukken en
een zitbank, vervolledigen de inrichting. Op het
tafelblad ligt een lederen dobbelbeker; drie witte en
een zwarte dobbelsteen zijn eruit gerold. De zwarte
dobbelsteen heeft vreemd genoeg 20 zijden.
Informatie voor de Meester:
Als de helden met de Norbarden hebben ge-
vochten aan het valhek, is er niemand meer in
deze kamer. Anders zitten er op krukken en ban-
ken meerdere Norbarden, duistere en baardige
metgezellen bij een dobbelspel (1 Norbard per
held). Indien de helden de deur zeer zachtjes
hebben geopend, slagen ze erin de Norbarden
te verrassen. Deze kunnen dan de eerste aanval
van de helden niet afweren. De scores van de
Norbarden kan men terugvinden in de omschrij-
ving van het heiligdom (ruimte 7). Omdat de
Norbarden werden behekst door Olachtai, vech-
ten ze tot de dood.
Doorzoekt men de tweevleugelige kast, kan
men zien dat elke kant 4 vakken heeft die vol-
gepropt zijn met kledingstukken. Aan de linker-
kant is in het tweede vak van bovenaf onder de
kledingstukken een flesje met een moed-elixer
verstopt. Bovenop de kast, dat vanaf beneden
niet te zien is, ligt er een lederen buidel met
het geld van de Norbarden: 93
Zilveren Daalders, 7 Hellers en 36 Kreuzers.
Een nader onderzoek van de andere meubels
levert geen bijzonderheden op. Men kan het
valhek naar boven of naar beneden bewegen
met de zwengel in de zuidelijke muur.
De deur in de noordelijke muur is dicht maar
niet afgesloten. Ze leidt naar de slaapvertrek-
ken van de wachters.
COMMANDO »OLACHTAI«
10 SLAAPRUIMTE
Algemene informatie:
Een 4 bij 6 meter grote en 4 meter hoge rotskamer,
die wordt verlicht door aan de muur bevestigde
olielampen.
Speciale informatie:
In het midden van de zuidelijke wand zit een houten
deur. Langs de oostelijke en noordelijke wand staan
er in totaal 5 strobritsen; aan de westelijke wand
staan 2 houten kisten met eenvoudige fittingen.
Informatie voor de Meester:
Helden, die de slaapplaatsen onderzoe-
ken, worden in de vingers gebeten door een
muis en lopen één schadepunt op. De kisten
kunnen zonder problemen worden geopend
en bevatten kledingstukken.
Als men de rechtse kist een stukje van de muur
wegtrekt, dan ontdekt men een holte in de vloer
waarin 4 pekfakkels, vuursteen, tondel en staal
en als speciaal kostbaar ding een magisch mes
liggen. Alleen een magisch begaafde held kan het
mes als dergelijk herkennen.
11 WAPENKAMER
Algemene informatie:
Een 7 bij 4 meter grote en 4 meter hoge
ruimte. Wanden en plafond bestaan uit zwart
bewerkte basaltrots, de vloer is bedekt met witte
kalksteenplaten; in het midden van het plafond
hangt, aan een ijzeren ketting, een brandende
olielamp. Haar flakkerend licht verlicht de ruimte.
De gehele oostelijke wand wordt gevormd door een
stevig traliewerk, dat gang en ruimte scheidt.
Speciale informatie:
Het traliewerk is zeer stevig; het is gemaakt
uit verticale en horizontale staven, die werden
samengesmeed aan de kruisingen. Ongeveer in
de midden van het hekwerk kan men een deur
zien, waar er op de plaats van het slot een met
een pentagram versierde koperplaat zit. Aan het
noordelijke uiteinde van het traliewerk hangt een
lei aan een haak aan de kant, recht tegenover de
doorgang, en een stuk krijt aan een touwtje ernaast.
Achter het traliewerk bevindt zich een wapenkamer.
Voor de stenen westelijke muur staan rekken,
waarop verschillende één-hand-wapens, alsook 2
HET OOG DES MEESTERS 48
helmen, liggen. Aan de zuidelijke muur hangen 3
lederen wapenrustingen en een pantserhemd.
Informatie voor de Meester:
Het ijzeren hek en de traliedeur zijn noch door
kracht, noch door behendigheid of noch door
magie open te krijgen. Het raster is zo nauw en
de planken liggen zo ver weg, dat het onmoge-
lijk is om de wapens eruit te vissen. De tralie-
deur is alleen open te krijgen indien men op de
lei een pentagram tekent met het stukje krijt
en tegen de koperen plaat aan de deur houdt.
De magische vergrendeling wordt onmiddellijk
vrijgegeven en de deur opent met een lichte
klik. De held die dit probleem oplost, heeft en-
kele extra avontuurpunten verdiend.
Maar nu naar de rekken. Welke wapens er liggen
wordt beslist de Meester; hij moet er echter
niet in overdrijven. Alléén heel slecht uitge-
ruste helden moeten hier iets beter materiaal
vinden. Indien iemand probeert een wapenar-
senaal mee te slepen, dan wijzigt de
Meester zijn behendigheidsscore opmerkelijk
naar beneden.
Nog enkele opmerkingen over de inhoud van de
wapenkamer: op een plank in het rek liggen
6 pekfakkels, tondel, vuursteen en staal. Het
pantserhemd heeft een beveiliging wapenrus-
ting van 4 zonder verlies van behendigheid; het
heeft een waarde van 40 dukaten en weegt 300
oncen.
Als de helden beter rondkijken, dan valt hen
zo’n 1 meter voor het wapenrek dadelijk aan de
noordelijke wand een vloerplaat op, die omge-
ven is door regelmatig lopende diepe groeven.
Men een dolk kan men de tegel eruit wrikken.
Hiervoor moet hij in elk geval slagen in een
behendigheidsproef. In een uitsparing onder
de tegel liggen een zilveren dolk, alsook een
geneeskrachtige drank, die in totaal 20 levens-
punten kan terugbrengen.
12 BRUG DES DOODS
Algemene informatie:
Een diepe, 8 meter brede rotskloof loopt dwars over
de gang en splitst deze in twee. De verderlopende
gang aan de andere kant van de kloof ligt in het
donker. Een horizontaal reusachtig liggend zwaard
overbrugd de kloof en verbindt op deze manier
beiden gangeinden. Het zwaard ligt met de snede
naar boven. Het ligt niet helemaal los, maar is aan
de ene kant met het lemmet en aan de andere kant
met de punt, beide in een rots-groef, net onder de
vloer van de gang gelegen.
Speciale informatie:
Zelfs in het licht van fakkels of olielampen kan
men zien dat de zwaardsnede vlijmscherp is en niet
kan worden betreden; het zo’n 25 centimeter brede
zwaardblad wijst naar het noorden, het handvest
zit aan de kant van de helden, dus in de zuidelijke
wand van de kloof. De dwarsbeschermer is zo’n 1
meter verwijderd van de zuidelijke kloofrand.
Informatie voor de Meester:
Als men stenen naar beneden laat vallen, dan
kan men aan het vertraagde impact geluid
horen dat de kloof zo’n 40 meter diep is. Als
de helden voldoende touw bij zich dragen en
laten hier een lamp naar beneden, dan kunnen
ze vaag beenderen zien liggen: naar beneden
gestorte voorgangers.
In geen enkel geval kan men over de zwaardsne-
de heen balanceren en men kan ook niet al han-
gend oversteken, omdat men zichzelf daarbij
de vingers zou amputeren. Een held, die via
een touw aan de ijzeren haak gezekerd wordt,
kan aan het einde van de gang een stukje naar
beneden worden gelaten om het zwaard aan
de dwarsbeschermer vast te nemen en op zo’n
manier te draaien, dat het brede lemmet zich
horizontaal beweegt. Op voorwaarde natuurlijk
dat men slaagt in een gewone lichaamskracht-
proef. Men kan natuurlijk ook met een vechtstaf
of iets dergelijks tegen de dwarsbeschermer
duwen. In dit geval is er een lichaamskracht-
proef +2 vereist, omdat men nu indirect kracht
zet. Als het zwaard in horizontale positie wordt
gebracht, is er een duidelijk klikkend geluid te
horen. Daarna ligt het zwaard onwrikbaar vast
en kan worden betreden door een met een touw
vastgemaakte held.
Maar eerst moet deze held een moed-proef af-
leggen. Als de proef mislukt, dan durft hij het
zwaard niet als eerste te betreden. Hij kan de
proef herhalen met een toeslag van +1 of plaats
maken voor een andere held. Om werkelijk
over het zwaard te lopen, zijn er twee behen-
digheidsproeven +1 vereist, omdat het zwaard,
indien het wordt belast, iets mee-veert.
Mislukt een proef, dan valt de, hopelijk met
een touw vastgemaakte, held naar beneden en
loopt bij de eerste proef 1D6 schadepunten op,
bij de tweede proef vanwege de diepere val
2D6 schadepunten. Voor een niet-vastgemaakte
 49
held heeft het laatste uur geslagen.
Als een held het klaargespeeld heeft om de kloof
te overbruggen, dan ontdekt hij aan het begin
van de gang aan de noordzijde van de kloof een
ijzeren haak, die hem bekend voorkomt, waar
hij een veiligheidstouw kan aan vastmaken.
Als een touw van haak tot haak strakgespannen
staat, dan kunnen de overige helden de kloof
zonder problemen oversteken. Eén meter na
het begin van de gang, steekt er op heuphoogte
een korte hendel uit de linker gangwand. Met
deze hendel kan men het zwaard weer met de
snede naar boven draaien. Speels aangelegde
helden kunnen hiermee het zwaard een tijdje
heen en weer draaien, net zolang tot de lol
ervan af is.
Als het zwaard wordt gedraaid terwijl er een
held op staat, dan glijdt deze natuurlijk naar
beneden en loopt mogelijk ernstige snijwon-
den op, afhankelijk naar goeddunken van de
Meester.
13 GANG
Algemene informatie:
De gang werd gemetseld uit zwarte basaltstenen. In
het begin is hij niet verlicht. Hij is 3 meter hoog en
één meter breed.
Speciale informatie:
Omdat de gang twee bochten van 90° heeft, kan hij
niet volledig worden overzien.
Het eerste gedeelte van de gang is onverlicht;
hij leidt 5 meter naar het noorden en draait dan
richting het oosten. Aan het begin van de gang zit
een ijzeren haak in de muur, alsook een hendel voor
het draaien van de zwaardvalstrik.
Het tweede gedeelte van de gang is ook niet verlicht.
Hij loopt 5 meter verder in oostelijke richting
en knikt dan weer naar het noorden toe. Om de
bocht ziet men een zwak lichtschijnsel. In de linker
noordelijke wand van de gang is een zeer stevige
houten deur te zien waarin een ijzeren sleutel steekt.
Het derde en laatste gedeelte van de gang is 13 meter
lang en wordt verlicht door drie van het plafond
naar beneden hangende olielampen. Deze gang
eindigt in het noorden aan een met een deurklink
voorziene bronzen deur. Ze is versierd met het
gezicht van een demon en een grote »O«. Een 3 bij
1 meter grote vloerplaat, direct voor de bronzen
deur is te herkennen aan de rondlopende spleet. Op
deze plek bevinden zich, in de westelijke wand van
COMMANDO »OLACHTAI«
de gang op een hoogte van 2,5 meter, talrijke kleine
openingen.
Informatie voor de Meester:
De houten deur laat zich openen door het draai-
en van de ijzeren sleutel en de helden kunnen
de ruimte (zie 14) binnengaan. De in het derde
gedeelte van de gang zijnde combinatie van de
vloerplaat en de kleine wandopeningen is een
versteningsvalstrik. Als men de plaat belast,
dan wordt er door de openingen steenmelk –
een versteningselixer – over heel de omgeving
van de vloerplaat gesproeid. Het elixer werkt
binnen enkele tienden van seconden en de duur
van de werking houdt 10 spelronden aan. Het
sproeiproces duurt maar even en kan zich naar
gelieven vaak herhalen.
Het leegsproeien van de valstrik, door de plaat
doorlopend te belasten, is niet mogelijk. Elke
bijkomende belasting of ontlasting activeert
een nieuw sproeiproces. Als de helden het in
ruimte 16 gelegen instelwiel nog niet hebben
gevonden, dan wordt de valstrik geactiveerd
bij een belasting van 2000 oncen, dat betekent
dat een held bij het betreden van de vloerplaat
onmiddellijk versteend wordt.
De Meester moet de valstrik ook in werking
laten treden, als er iemand met een voorwerp,
bijvoorbeeld een speer, krachtig op de vloer-
plaat drukt; de helden moeten namelijk het
doel van de valstrik eens kunnen zien. Over de
vloerplaat wegspringen is vanwege de daarach-
ter zittende gesloten bronzen deur niet moge-
lijk. Als de helden zouden proberen, om met
behulp van samengebonden stokken of speren
de deurhendel naar beneden te drukken, dan
zullen ze tot de vaststelling komen dat de deur
van binnenuit afgesloten is.
Als een betweter van een avonturier het zou
proberen om een magievaardige held als een vis
aan een hengel er over weg te tillen, dan vertelt
de Meester dat de deur magisch vergrendeld is.
Indien de helden al te zeer de clown uithangen
en lawaai maken, opent de bronzen deur zich
en Olachtai, de magiër, verschijnt in de deur-
opening. Deze zet moet de Meester in elk geval
goed overwegen want nu wordt het spannend.
Olachtai is een slank, klein, geheel in het zwart
geklede mannetje met vurige ogen. Asblonde,
met grijze strengen doortrokken haren omrin-
gen zijn hoofd. Hij strekt zijn toverstaf uit naar
de helden maar betreedt echter niet de vloer-
plaat. Hij opent de volgende ronde met een
zacht fluisterende FULMINICTUS‑DONDERZWIJN
HET OOG DES MEESTERS 50
 51 COMMANDO »OLACHTAI«

en behaalt hierdoor als magiër van de 14de

graad 17-32 schadepunten.
Reeds voordat hij de deur had geopend, heeft
Olachtai zichzelf beschermd met een
ARMACRODILT. Dit gevecht vraagt veel van
de Meester, omdat Olachtai uitsluitend vecht
met magische middelen en niet met een dolk
(FULMINICTUS-DONDERZWIJN, VLAMMEN-
ZWAARD, DEMONENBEZWERING, HORRIPHOBUS
enz.).
Helden die tijdens het gevecht op de vloer-
plaat stappen, verstenen onmiddellijk. Als een
held probeert over de plaat te springen, gooit
Olachtai bliksemsnel de deur dicht; de held
knalt tegen de gesloten deur, valt terug op de
stenen plaat en versteent. Men kan dus
Olachtai alleen maar bereiken via schiet- en
werpwapens alsook toverspreuken. Hij vecht
trouwens niet totdat zijn hele levensenergie of
astraalpunten opgebruikt zijn, maar slaat voor-
af op de vlucht zijn kamer in en versluit met
een CLAUDIBUS-CLAVISTIBOORT op magische
wijze de deur. Terwijl hij nu de tijd heeft zich-
zelf te regenereren met behulp van toverdran-
ken, kunnen de helden zich beraden over de ge-
maakte fouten en reddingsacties ondernemen
om hun versteende vrienden van de vloerplaat
af te halen. Hierbij moet men opletten dat er
bij elke wijziging in gewicht een nieuw sproei-
14 VOORMALIGE GRAFKAMER
proces plaatsheeft. Algemene informatie:
Aansluitend nog de eigenschappen van de magi- De ruimte is niet verlicht.
ër Olachtai: hij is een magiër van de 14de graad
en beschikt over al de 5 stafbetoveringen. Indien Speciale informatie:
de uitbreidingsregels worden toegepast, moet Een 4 bij 6 meter grote en 3 meter hoge rotskamer.
Olachtai (en ook een heldenmagiër) verzaken aan In de noordelijke en zuidelijke muur zit elk, op één
de betoveringen »Vuurlans« en »teleportatie«. meter afstand van de oostelijke muur, een houten
deur. Voor de westelijke muur ziet men een open
sarcofaag die juist 3 meter lang is. Het bovenste stuk
van de sarcofaag werd klaarblijkelijk naar beneden
De scores van Olachtai: geworpen en ligt in stukken op de vloer. Men kan
Moed: 11 Aanval: 12 zien dat er op de tegenoverliggende deur in het
Levensenergie: 36 Afweer: 10 noorden een sleutel steekt.
Astrale energie: 74
Slimheid: 18 Charisma: 18
Beveiliging Informatie voor de Meester:
wapenuitrusting: 2 Trefpunten: 1D6 +1 Als een held deze ruimte betreedt, wordt hij
verrast door twee aanvallende mummies, die
Snelheid: 4 Uithoudingsvermogen: 46
zich verstopt hielden achter de ingangsdeur,
Monsterklasse: 45
resp. achter de stenen sarcofaag. In dit nieuw
ontstane gevecht verlaten de mummies deze
kamer niet, ze zullen dus een vluchtende held
niet achterna zitten. Aan de andere kant kun-
nen de helden deze ruimte alleen oversteken,
nadat ze de mummies verslagen hebben omdat
HET OOG DES MEESTERS
ze de noordelijke deur tot het bittere einde
verdedigen. Vanwege hun indrukwekkende ma-
cabere verschijning kunnen de mummies alleen
door helden worden bevochten, die slagen in
een moed-proef. Men kan de mummies alleen
verwonden door toverspreuken, magische wa-
pens of een open vuur. Deze laatste veroorzaakt
bij de mummie 2D6 trefpunten. De held ge-
bruikt hiervoor een pekfakkel zoals een knup-
pel (aanval- en afweerscores volgens de tabel
in het Boek van de Regels, blz. 32).
De mummies staan onder invloed van Olachtai
en vechten tot ze vernietigd zijn.
Als een held door een mummie wordt verwond,
dan loopt hij gevaar om geïnfecteerd te worden
met een besmettelijke ziekte. De held moet
met de D20 dobbelen, bij 19 of 20 heeft hij een
infectie opgelopen en kan alleen worden gene-
zen door magie of een geneeskrachtige drank.
Indien de mummies verslagen zijn, dan kan de
noordelijke deur zonder problemen worden
geopend met de daarin stekende sleutel (zie
ruimte 15).
Als heel grondige helden de stenen sarcofaag
onderzoeken, dan zullen ze vaststellen dat hij
Noordavonturijnse lucht bevat van matige kwa-
liteit. Verder valt er in deze ruimte niets meer
te ontdekken.
De scores van een mummie:
Moed: 12 Aanval: 7
Levensenergie: 35 Afweer: 7
Beveiliging
wapenuitrusting: 2 Trefpunten: 1D6 +4
Snelheid: 2 Uithoudingsvermogen: ∞
Monsterklasse: 22
15 VOORMALIGE SCHATKAMER
Algemene informatie:
Reeds bij het omdraaien van de sleutel is er duidelijk
een gegrom achter de deur te horen.
Speciale informatie:
Als de deur toch wordt geopend, dan kijkt men in
een 3 bij 3 meter grote en 3 meter hoge rotskamer,
die wordt verlicht door een aan de oostelijke
wand vastgemaakte olielamp. In het midden van
de noordelijke wand zit een houten deur, evenals
52
in het midden van de zuidelijke wand. In de
noordwesthoek van de ruimte hurkt een weerwolf
met een stekelachtige vacht en ontblote hoektanden.
Informatie voor de Meester:
De weerwolf valt onmiddellijk aan als iemand
de ruimte binnenkomt. Vluchtende helden
worden niet achtervolgt omdat de weerwolf
de ruimte niet verlaat. Als er een gevecht ont-
staat, dan kan de weerwolf niet met normale
wapens worden verwond, alleen met zilveren
wapens of toverspreuken hebben enig effect.
Als een held door de weerwolf wordt gebeten,
dan betekent dit dat hij schadepunten door de
beet van de weerwolf moet incasseren en ver-
anderd hij geleidelijk aan zelf in een weerwolf.
Alleen krachtige magie kan deze transformatie
verhinderen.
De scores van de weerwolf:
Moed: 15 Aanval: 9
Levensenergie: 35 Afweer: 8
Beveiliging
wapenuitrusting: 2 Trefpunten: 1D6 +2
Snelheid: 9 Uithoudingsvermogen: 40
Monsterklasse: 18
De Meester moet voor ogen houden dat er bij
een gevecht in een ruimte, die maar 3 bij 3
meter groot is, niet veel helden terzelfdertijd
aan dit gevecht kunnen deelnemen. Eigenlijk
gaat het bij deze ruimte om een schatkamer.
Echter lang voordat de helden eraan kwamen,
werd deze ruimte al door zeer zorgvuldige
bezoekers onderzocht die deze ruimte bevrijd
hebben van alle waardevolle voorwerpen.
De deur in de noordelijke wand is afgesloten
met een zwaar slot en kan alleen met een
behendigheidsproef +5, een krachtproef +5 of
door magie worden geopend. Elke held krijgt
slechts één poging om de deur te openen, dat
betekent dat hij ofwel een behendigheids- of
een krachtproef kan afleggen. Omdat het voor
de helden tamelijk belangrijk is dat zij de
deur openkrijgen, kan de Meester, in geval van
nood, de helden een tweede »proevenronde«
toestaan.
 53
16 OPSLAGRUIMTE
Algemene informatie:
Een 3 bij 5 meter grote en 4 meter hoge rotskamer
die wordt verlicht door twee aan de westelijke muur
bevestigde olielampen.
Speciale informatie:
In het midden van de zuidelijk wand zit een deur.
Aan de oostelijke wand zit, op een hoogte van 3
meter, een grote, alom gesloten glazen container
aan de wand bevestigd in een ijzeren houder. Vanuit
de container voeren talrijke extreem dunne buisjes
de oostelijke wand, in waar ze op een hoogte van
2,5 meter uitmonden. In de container kan men een
melkachtige vloeistof herkennen. De buisjes zijn
momenteel afgesloten, omdat het vloeistofvolume
in de glascontainer niet wijzigt. Aan de noordelijke
wand bevindt er zich, op een hoogte van één
meter, een metalen wiel met een doormeter van
30 centimeter met een weegschaal, die van 100 tot
20.000 oncen gaat.
Een markeringspijl staat op 2000 oncen.
Informatie voor de Meester: gen van de botsing op de vloer te vernietigen,
Als de helden de versteningsvalstrik in de gang
nog niet hebben onderzocht, dan kunnen ze
met al deze apparaten op dit moment nog niet
veel beginnen. Als ze de container willen aan-
raken of vernietigen, dan kunnen ze vaststellen
dat deze door een onzichtbaar schild wordt
beschermd en daardoor onvernietigbaar is.
Helden die gang 13 al verkend hebben, kunnen
misschien weten wat er met de weegschaal aan
de hand is: dat men namelijk met het metalen
wiel de »toegestane« belasting van de in de
gang liggende vloerplaat kan instellen.
Bij de ingestelde belasting wordt de valstrik
niet ontplooid. Voor het ontrafelen van deze
werkingswijze kan de Meester 20 avontuur-
punten toekennen. Nu kan het in elk geval
gebeuren dat de helden een zeer hoge waarde
instellen om in de kamer van Olachtai te gera-
ken. Het gevolg zou een verlieslatende strijd
zijn. Informatie hierover vindt de meester bij
paragraaf 13.
Als iemand zich herinnert dat Olachtai klein
en slank is of op het idee komt om de kleinst
mogelijke waarde in te stellen, om dan de ma-
COMMANDO »OLACHTAI«
giër op de vloerplaat te lokken, omdat hij deze
toch zonder enig gevaar tot 2000 oncen kan
betreden, moet ook deze ingeving bijkomende
avontuurpunten door de Meester ontvangen. Dit
is ook de ideale kans om Olachtai uit te scha-
kelen: de helden draaien net zolang aan het
metalen wiel tot de wijzer 100 oncen aanduidt.
Dan begeven ze zich in de lange gang tot aan de
kamer van Olachtai en zorgen ervoor dat hun
aanwezigheid gehoord wordt. Even later opent
de deur en Olachtai (beschrijving van zijn per-
soon bij paragraaf 13) staat in de deuropening.
Omdat de gebruikte toverspreuken slechts een
klein bereik hebben, moet Olachtai, als de
helden slim genoeg zijn om aan het zuidelijke
einde van de gang te blijven, de vloerplaat van
de versteningsval betreden om tegen de helden
te kunnen vechten. Hij zal dit ook zonder enige
aarzeling doen, omdat hij rekent op een onge-
vaarlijke instelling van 2000 oncen. Maar reeds
bij de eerste stap wordt hij getroffen door fijne
sproeistralen en versteent in een fractie van
een seconde in steen.
Als er nu iemand op het idee komt om het
Olachtai-beeld in de kloof te werpen bij de
zwaardbrug, om hem door de val en de gevol-
moet ook dit idee extra avontuurpunten waard
zijn.
In geval van nood kan men de versteende
Olachtai ook met een oorlogshamer of een om-
gedraaide houthakkersbijl (als men die heeft)
vernietigen. Vernietiging is niet absoluut nodig;
Hoewel de »stenen melk« — zoals wij weten
— slechts 10 spelronden lang werkt, kunnen
de helden van de tijd gebruik maken om de
versteende magiër in te spinnen in een cocon
van touwen. Wat ze in elk geval later met een
vastgebonden, woedende magiër gaan aanvan-
gen is weer een ander probleem. Voordat men
de versteende Olachtai van de vloerplaat van
de versteningsvalstrik kan afhalen, moet men
het instelwiel op de hoogste belasting (20.000
oncen) instellen om te voorkomen dat er zich
een nieuw sproeiproces voordoet. Bovendien is
het Olachtai-beeld een goede 7000 oncen zwaar
en de helden moeten iets verzinnen om dit te
transporteren, bijv. een op lege rugzak leggen
en wegslepen; in noodgeval zijn ook enkele
sterke helden voldoende om het weg te dragen.
HET OOG DES MEESTERS 54
17 WERKKAMER
Algemene informatie:
Alleen als de helden Olachtai te slim af geweest zijn
of voor eens en altijd overwonnen hebben, staat de
bronzen ingangsdeur open!
Een L-vormige 3 meter hoge ruimte met donkere
basaltwanden, wiens zijden 12 resp. 8 meter
lang zijn; Olielampen, die vreemd blauwachtig
flakkerend schijnen, verlichten de ruimte.
Speciale informatie:
Een 3 bij 3 meter grote ruimte achter de toegangsdeur
is met een schaakbordpatroon van witte en zwarte
tegels bedekt. Eén tegel heeft een randlengte van 25
centimeter.
Aan de zuidelijke wand staat, naast een gewoon bed,
een afgesloten kastje. Aan de westelijke wand staat
een uit zwart ebbenhout gemaakt altaar, waar er een
2 meter hoog Godinnenstandbeeld naast staat, dat
uit een roodachtig gesteente werd gemaakt. Aan
de noordelijke muur zit een vuurplaats waar een
zwak vuur schijnt, daarnaast een 1 bij 2 meter grote
werktafel waarop een verschrikkelijke puinhoop
heerst.
Informatie voor de Meester: naar Paavi getekend vinden. Verder liggen er
De Meester moet onthouden dat de helden
vanaf de deur in geen geval de hele ruimte kun-
nen zien.
De zwarte tegels dienen alleen maar om de
helden in de war te brengen, die zich zullen
afvragen op welke tegelkleur ze zouden kunnen
stappen. Het maakt niet uit op welke tegel ze
stappen want er gebeurd niets.
Op het altaar ligt het obsidiaan offermes, dat in
Paavi zo verschrikkelijk wordt gemist. Het kan
zonder gevolgen worden meegenomen. De tijd
van valstrikken is namelijk (zo goed als) voorbij.
Het afgodsbeeld heeft enge glinsterende ro-
bijnrode ogen; het is te zwaar om te vervoeren.
Als de helden de robijnen eruit prutsen, versplin-
teren deze in onbruikbare kleine stukjes.
Voor de rest is het afgodsbeeld onschadelijk.
Op de werktafel liggen glazen bollen, buizen,
bekers, glazen staven, poeders en drankjes.
Indien een roekeloze held van de tincturen
proeft, kan de Meester enkele leuke minuten
voorbereiden. In elk geval kan een expert-ma-
giër van een hogere graad hier iets betekenen.
Het kastje heeft een slot waarin een sleutel
steekt. Als men de sleutel aanraakt en hem be-
gint rond te draaien, wordt hij gloeiendheet.
De brutale held moet 1D6 schadepunten aftrek-
ken. Pas als men een voorwerp zoals bijvoor-
beeld een glazen staaf van de werktafel door
de sleutel steekt, kan men deze zonder gevaar
openen. Bijzonder stoere helden slagen er ook
in om met hun blote handen het te openen na
een moed-proef +3; ze moeten hierdoor 2D6
schadepunten incasseren. Het kastje bevat
een kaart van Noord-Avonturië, waarop de
helden een gemakkelijke en veilige terugweg
nog twee lederen zakken in, één gevuld met
6 edelstenen (dobbelen!), het andere met 120
dukaten. Helemaal onder in de kast ligt nog een
zeer kunstige versierde kromme dolk, die niet
minder dan 40 dukaten waard is.
Als deze vondsten te rijkelijk voor de Meester
overkomen, heeft hij natuurlijk de mogelijk-
heid hier een aanpassing door te voeren.
HET OOG DES MEESTERS 55
HET OOG DES MEESTERS 56
Het einde van het
avontuur
A
ls het de helden lukt om Olachtai uit
te schakelen en het offermes van obsi-
diaan te vinden, dan moet de Meester
hun terugkeer naar Paavi niets meer in
de weg leggen.
Hertog Dermot is zeer tevreden met de inspanningen
van de helden en verhoogt de beloning tot in totaal
220 dukaten. Natuurlijk mogen de helden ook hun
uitrusting houden. Dermot geeft zijn kamerheer
de opdracht om voorwerpen, die de helden willen
verkopen, met een meerprijs van 10% op de
prijslijst aan te kopen (onderhandelen is dan niet
meer toegestaan).
Nu moet de Meester zijn plicht nog vervullen en
elke held de zwaarbevochten en welverdiende
avontuurpunten (200) toe te kennen.