Antiphonae majores.

Die 17. Decembris.

Ant.
2. D

0 Ht s
Sa-pi-énti- a, * quae ex ore Altissimi prodi-
—3
-
fct » 1 r
sti, attingens a fine usque ad finem, fórti-ter su-ávi-
A-
r-1 |V «•
_•n r-+
£ r
ter disponénsque ómni- a : véni ad docéndum nos

-—— - «'• ~r*

vi- am prudénti-ae. E u o u a e.
I. J Cant. Magnificat, in tono solemnt. 2. D. 214.

Die 18.

;r +-i
0
i»

Adoná- i, .? et Dux dómus Isra-el, qui Mó-y-

- k-
+ •*«*'*. r-r
*si
in ígne.flámmae rubí
—
* í~*
TTÍ

apparu- í-sti, et é- i in
i
—HI
& A—f
Sína légem dedí-sti : véni ad red-iméndum nos
9in i
*T
bráchi-o exténto.
. AS—«í.

E u o u a e.

Die 19.
Ant. .
2-J> ;
± i1

0 Rá-dix Jésse, * qui stas in sígnum populó-rum,

± 4 i — — —i :i

super quem continébunt réges os sú- um, quem géntes de-

=m y—
t—
ÇV
1-,-
=
pre-cabúntur : véni ad li-berándum nos, jam nó-li tar-

£-»‘ »• Hi
dá-re. E u o u a e.