Στοιχεία για τη μετάδοση της ευλογιάς των πιθήκων από άνθρωπο σε σκύλο

Δημοσιεύθηκε διαδικτυακά στις 10 Αυγούστου 2022

Δημοσιεύτηκε online στις 10 Αυγούστου 2022
https://doi.org/10.1016/ S0140-6736(22)01487-8

Ο ανθρώπινος ιός της ευλογιάς των πιθήκων εξαπλώνεται στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ μεταξύ
ατόμων που δεν έχουν ταξιδέψει σε ενδημικές περιοχές.(1) Στις 23 Ιουλίου 2022, ο γενικός
διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγέσους (Tedros
Adhanom Ghebreyesus) κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία σε
παγκόσμια κλίμακα λόγω της ευλογιάς των πιθήκων.(2) Η μετάδοση του ιού της ευλογιάς
του πιθήκου από άνθρωπο σε άνθρωπο συμβαίνει συνήθως από τη στενή επαφή μέσω
πληγών, σωματικών υγρών και αναπνευστικών σταγονιδίων των μολυσμένων ανθρώπων ή
ζώων.(3) Η πιθανότητα μετάδοσης μέσω σεξουαλικής επαφής διερευνάται, καθώς η
τρέχουσα εστία φαίνεται να επικεντρώνεται σε άνδρες που έχουν σεξουαλικές επαφές με
άνδρες και έχει συσχετιστεί με απροσδόκητες παθήσεις του πρωκτού και των γεννητικών
οργάνων.(1, 4) Δεν είναι γνωστό αν οι εξημερωμένες γάτες και σκύλοι θα μπορούσαν να
είναι φορείς της ευλογιάς των πιθήκων. Εδώ περιγράφουμε την πρώτη περίπτωση σκύλου
με επιβεβαιωμένη λοίμωξη από τον ιό της ευλογιάς των πιθήκων που είναι πιθανό να
προέκυψε μέσω ανθρώπινης μετάδοσης.

Δύο άνδρες που έχουν σεξουαλικές επαφές με άνδρες νοσηλεύτηκαν στο νοσοκομείο Πιτιέ-
Σαλπετριέρ (Pitié-Salpêtrière) στο Παρίσι στις 10 Ιουνίου 2022 (βλ. παράρτημα online). Ο
ένας άνδρας (στο εξής ασθενής 1) είναι λατίνος, 44 ετών, και φορέας του ιού HIV με μη
ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο, σε αντιρετροϊκά φάρμακα. Ο δεύτερος άνδρας (στο εξής ασθενής 2)
είναι λευκός, 27 ετών και αρνητικός στον HIV. Οι άνδρες είναι σύντροφοι χωρίς
αποκλειστικότητα και ζουν στο ίδιο νοικοκυριό. Και οι δύο υπέγραψαν συμφωνητικό για τη
χρήση των κλινικών και βιολογικών τους δεδομένων αλλά και για τη δημοσίευση
φωτογραφιών ανώνυμα. Οι άνδρες είχαν παρουσιάσει έλκος πρωκτού έξι ημέρες μετά την
επαφή με άλλους συντρόφους. Στον ασθενή 1 το έλκος του πρωκτού ακολουθήθηκε από ένα
φυσαλιδωτό εξάνθημα στο πρόσωπο, τα αυτιά και τα πόδια. Στον ασθενή 2 στα πόδια και
την πλάτη (εικόνες Α, Β). Και στις δύο περιπτώσεις, το εξάνθημα συσχετίστηκε με
εξασθένηση, πονοκεφάλους και πυρετό 4 ημέρες αργότερα.

Ο ιός της ευλογιάς των πιθήκων αναλύθηκε με PCR πραγματικού χρόνου (LightCycler 480
System; Roche Diagnostics, Meylan, Γαλλία). Στον ασθενή 1, ανιχνεύτηκε ιός σε δείγματα
δέρματος και στοματοφάρυγγα. Αντίθετα, στον ασθενή 2 ο ιός ανιχνεύτηκε σε δείγματα
πρωκτού και στοματοφάρυγγα.

Δώδεκα ημέρες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων, το αρσενικό ιταλικό λαγωνικό τους, 4
ετών και χωρίς προηγούμενες ιατρικές διαταραχές, παρουσίασε βλεννογονοδερματικές
παθήσεις, συμπεριλαμβανομένων και φλυκταινών της κοιλιάς και ένα λεπτό έλκος πρωκτού
(εικόνα C, D, παράρτημα). Ο σκύλος βρέθηκε θετικός στον ιό της ευλογιάς των πιθήκων με
τη χρήση ενός πρωτοκόλλου PCR προσαρμοσμένο από τον Li και τους συνεργάτες του (5),
που περιελάμβανε απόξεση των δερματικών πληγών και καθαρισμό του πρωκτού και της
στοματικής κοιλότητας. Οι αλληλουχίες DNA του ιού της ευλογιάς των πιθήκων από τον
σκύλο και τον ασθενή 1 συγκρίθηκαν με προσδιορισμό αλληλουχίας επόμενης γενιάς
(MinION; Oxford Nanopore Technologies, Οξφόρδη, ΗΒ). Και τα δύο δείγματα περιείχαν ιό
του κλάδου hMPXV-1, γενεάς B.1, ο οποίος εξαπλώνεται σε μη ενδημικές χώρος από τον
Απρίλιο του 2022 και από τις 4 Αυγούστου 2022 έχει ήδη μολύνει περισσότερα από 1700
άτομα στη Γαλλία, συγκεντρωμένα κυρίως στο Παρίσι, όπου πρωτοεμφανίστηκαν τα
συμπτώματα και στον σκύλο. Επιπλέον, ο ιός που προσέβαλε τον ασθενή 1 και ο ιός που
προσέβαλε τον σκύλο έδειξαν 100% ομολογία αλληλουχίας στα 19,5 ζευγάρια κιλοβάσης. Οι
άνδρες ανέφεραν ότι κοιμόντουσαν μαζί με τον σκύλο τους. Είχαν φροντίσει να αποτρέψουν
την επαφή του σκύλου τους με άλλα κατοικίδια ή ανθρώπους από την έναρξη των δικών
τους συμπτωμάτων (δηλαδή 13 ημέρες πριν ο σκύλος αρχίσει να παρουσιάζει δερματικές
εκδηλώσεις).

Στις ενδημικές χώρες, μόνο άγρια ζώα (τρωκτικά και πρωτεύοντα θηλαστικά) έχουν βρεθεί
ότι φέρουν τον ιό της ευλογιάς των πιθήκων.(6) Ωστόσο, η μετάδοση του ιού της ευλογιάς
των πιθήκων σε κυνόμυες (prairie dogs) έχει περιγραφεί στις ΗΠΑ (7) και σε πρωτεύοντα σε
αιχμαλωσία στην Ευρώπη (8), που ήρθαν σε επαφή με εισαγόμενα μολυσμένα ζώα. Δεν έχει
αναφερθεί ποτέ μόλυνση σε εξημερωμένα ζώα, όπως σκύλους και γάτες.

Από όσο γνωρίζουμε, η κινητική της έναρξης των συμπτωμάτων και στους δύο ασθενείς και,
στη συνέχεια, στον σκύλο τους υποδηλώνει μετάδοση του ιού της ευλογιάς των πιθήκων
από άνθρωπο σε σκύλο. Δεδομένων των πληγών του δέρματος και του βλεννογόνου
σκύλου καθώς και των θετικών PCR για τον ιό της ευλογιάς των πιθήκων από επιχρίσματα
πρωκτού και από το στόμα, υποθέτουμε μία πραγματική ασθένεια του σκύλου και όχι μια
απλή μεταφορά του ιού μέσω στενής επαφής με ανθρώπους ή μετάδοσης από τον αέρα (ή
και τα δύο). Τα ευρήματά μας θα πρέπει να πυροδοτήσουν συζήτηση σχετικά με την ανάγκη
απομόνωσης κατοικιδίων ζώων από άτομα θετικά στον ιό της ευλογιάς των πιθήκων.
Ζητούμε περαιτέρω έρευνα για δευτερογενείς μεταδόσεις μέσω κατοικιδίων.

Δηλώνουμε ότι δεν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων. Η εργασία αυτή υποστηρίχθηκε από την Εθνική Υπηρεσία
Ερευνών της Γαλλίας για τον HIV/AIDS, την ηπατίτιδα και τις αναδυόμενες λοιμώδεις νόσους. Ευχαριστούμε τους
ασθενείς και όλο το κλινικό και τεχνικό προσωπικό των τημάτων λοιμοδών νοσημάτων και ιολογίας των
νοσοκομείων Πιτιέ-Σαλπετριέρ (ειδικά την Αν-Ζενεβιέβ Μαρσελέν και τον Βενσάν Καλβέζ) και Μπισα-Κλοντ
Μπερνάρ, που περιέθαλψαν τους ασθενείς και διεξήγαγαν την ιολογική έρευνα.

*Sophie Seang, Sonia Burrel, Eve Todesco, Valentin Leducq, Gentiane Monsel, Diane Le
Pluart, Christophe Cordevant, Valérie Pourcher, Romain Palich sophie.seang@aphp.fr

Infectious Diseases Department (SS, GM, VP, RP) and Virology Department (SB, ET, VL),
Sorbonne University, Pitié-Salpêtrière Hospital, AP-HP, Pierre Louis Epidemiology and
Public Health institute, INSERM 1136, Paris 75013, France; Infectious Diseases
Department, Bichat-Claude Bernard University Hospital, AP-HP, Paris, France (DLP);
Strategy and Programmes Department, Research and Reference Division, Anses, Maisons-
Alfort, France (CC)

Παραπομπές:

1 Thornhill JP, Barkati S, Walmsley S, κ.ά., “Monkeypox virus infection in humans across 16
countries—April–June 2022.” N Engl J Med 2022; δημοσίευση online 21 Ιουλίου.
https://doi.org/ 10.1056/NEJMoa2207323.
2 Wenham C, Eccleston-Turner M., “Monkeypox as a PHEIC: implications for global health
governance.” Lancet 2022; δημοσίευση online 1 Αυγούστου.
https://doi.org/10.1016/S0140- 6736(22)01437-4.

3 Brown K, Leggat PA., “Human monkeypox: current state of knowledge and implications for
the future.” Trop Med Infect Dis 2016; 1: e8.

4 Tarín-Vicente EJ, Alemany A, Agud-Dios M, κ.ά., “Clinical presentation and virological

assessment of confirmed human monkeypox virus cases in Spain: a prospective
observational cohort study”. Lancet 2022; δημοσίευση online 8 Αυγούστου.
https://doi. org/10.1016/S0140-6736(22)01436-2.

5 Li Y, Zhao H, Wilkins K, Hughes C, Damon IK.0, “Real-time PCR assays for the specific
detection of monkeypox virus West African and Congo Basin strain DNA.” J Virol Methods
2010; 169: 223–27.

6 Khodakevich L, Jezek Z, Kinzanzka K. “Isolation of monkeypox virus from wild squirrel

infected in nature.” Lancet 1986; 1: 98–99.

7 Parker S, Buller RM., “A review of experimental and natural infections of animals with
monkeypox virus between 1958 and 2012.” Future Virol 2013; 8: 129–57.

8 Arita I, Henderson DA., “Smallpox and monkeypox in non-human primates.” Bull World
Health Organ 1968; 39: 277–83.