You are on page 1of 3

爱流泪的妈妈

唉,说起来,真丢人哪,
我有一个爱流泪的妈妈。
我有一个爱流泪的妈妈。

我把功课丢一旁,
专心看电视节目,
我是忘了上补习课,
偷偷玩电子游戏,
妈妈就会流泪。

看到我的成绩册,看到我的成绩册
读到老师的评语,读到老师的评语……
妈妈竟然
泪如雨下
抓住我的手,
举鞭打下,
我叫了声“痛”!
妈妈又会流下泪。

当我每天按时
吃着妈妈煮的拿手好菜
看着我胖嘟嘟的脸
胖嘟嘟的脸
妈妈的嘴角露出了一丝微笑
眼角却流出了晶莹的泪水

发烧了!
发烧了,发烧了!
感冒了!
感冒了,感冒了!
我带着苍白的脸,
躺在床上。
妈妈劝我吃药,
我的脸比药还苦。
我的脸比药还苦!

我不管,我不要,我不要!
妈妈的眼泪
再次向我展开攻击。
这时,
我投降啦!
我吃了!
我吃了!我吃了!
我全都吃了!

当爱流泪的妈妈
紧紧抱着我时,
我才明白
唉,
我真丢人哪!我真丢人哪!
我也爱流泪。

Sajak ini menceritakan bahawa seorang budak sentiasa berasa ibunya


sangat leceh dan selalu menangis serta memarahi dia. Dia tidak
memahami dan berasa bosan apa sebabnya ibu sentiasa menangis. Pada
suatu hari, budak ini telah sakit demam. Ibu telah berusaha
menjaga dia dengan memaksa dia makan ubat. Dengan bersama pelukan
ibu, barulah dia memahami kasih sayang daripada ibunya.

You might also like