Moldova, ţara mea de dor
Молдова, цара мя де дор,
Moldova, ţara mea de dor,
De cântec şi baladă.
Eşti ca o pasăre măiastră
Care cântă într-o livadă.
Cântă un cântec frumos
Despre un Voievod făimos.
Care a venit din ţara de jos,
Ca să fie oamenilor de folos!
Care a fost un domn viteaz şi mare,
El a apărat cu credinţă a tale hotare,
Ca tu Moldovă, să ajungi acum,
Să fii cea mai gingaşă floare.
O floare atât de frumoasă,
Cântată, iubită mereu,
Ca o casă mare,
Eşti ţara poporului meu.
Țara mea
Frumoasă mi-e ţara străveche,
Întinsă pe munţi şi pe văi,
Cu fete cu flori la ureche,
Cu mândri şi ageri flăcăi!
Frumoasă mi-e ţara cea nouă,
Când râde cu râs tineresc,
Cum râde grădina când plouă
Şi florile când înfloresc.
Де кынтек ши баладэ.
Ешть ка о пасэре мэястрэ
Каре кынтэ ынтр-о ливадэ
Кынтэ ун кынтек фрумос
Деспре ун Воевод фэймос.
Каре а венит дин цара де жос,
Ка сэ фие оаменилор де фолос!
Каре а фост ун домн витяз ши маре,
Ел а апэрут ку крединцэ а тале хотаре,
Ка ту Молдовэ, сэ ажунджь акум,
Сэ фий чя май джингашэ флоаре.
О флоаре атыт де фрумоасэ,
Кынтатэ, юбитэ мереу,
Ка о касэ маре,
Ешть цара попорулуй меу.
Фрумоасэ ми-е цара стрэвеке,
Ынтинсэ пе мунць ши пев эй,
Ку фете ку флорь ла уреке,
Ку мындрь ши аджерь флэкэй!
Фрумоасэ ми-е цара чя ноуэ,
Кынд рыде ку рыс тинереск,
Кум рыде грэдина кынд плоуэ
Ши флориле кынд ынфлореск.