OPRACOWANIA

Zmierzch średniowiecza - nabytki

terytorialne Polski w XV wieku
Zmierzch średniowiecza - nabytki terytorialne Polski w XV
wieku
Prowadząc aktywną politykę międzynarodową Jagiellonowie rozszerzyli terytorium polskie.
Unia polsko-litewska, a przede wszystkim zainteresowanie Jagiellonów ekspansją na tereny
sąsiednie, doprowadziły do uzyskania przez Polskę prawie maksymalnego zasięgu jej
granic.

W 1412 r. został zawarty tzw. traktat lubowelski (Lubowla). Układ podpisał: Władysław
Jagiełło i król Węgier Zygmunt Luksemburski. Tzw. grody spiskie zostały oddane w zastaw
królowi polskiemu.

W 1443 r. biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki kupił księstwo siewierskie, na trwale wiążąc
księstwo z Polską (przez osobę biskupów krakowskich).

W 1456 r. zostało kupione i inkorporowane (wcielone) do Korony księstwo oświęcimskie.

Jednocześnie książę zatorski uznał się lennikiem króla polskiego. W 1494 zostało
ostatecznie inkorporowane do Korony.

PRZEJDŹ NA
W 1466 r. nastąpiło przyłączenie do Korony Pomorza Gdańskiego, Warmii, wielki mistrz
zakonu krzyżackiego został lennikiem króla polskiego.

W 1426 r. hołd lenny złożyli książęta mazowieccy, a w 1462 r. po śmierci książąt

mazowieckich Ziemowita VI i Władysława II - ziemia rawska, gostyńska i bełska zostały
inkorporowane do Korony. To samo stało się w 1476 r. z ziemią sochaczewską.

W 1495 r. dalsze nabytki na Mazowszu - inkorporacja księstwa płockiego do Korony,

zwierzchność lenna królów polskich nad pozostałymi ziemiami Mazowsza.

W latach 1387-1497 Hospodarstwo Mołdawii pozostawało w luźnym związku lennym z

Polską. W 1497 r. hospodar Stefan III Wielki pokonał króla Jana Olbrachta, zrzucając
zwierzchność lenną.

PRZEJDŹ NA