ZGJOMË SHPEJ NESËR NË AGULLIM

Zgjomë shpejt nesër në agullimm,

O nëna ime durimtare, e shenjtë!
Do të eci rrugës matanë kodrës,
Do takoj mikun tim të shtrenjtë.

Sot, mbi livadh, në pyllin e dendur

Kam parë vija rrotash shumë gjatë.
Era nën një pelerinë të hollë resh
Tund e dredh dogan* e saj të artë

Nesër në agullim do të kaloj si shigjetë,

Duke shkelur hënën- e plotë nën gëmushë,
Dhe pela do të tund e shkund me shaka
Bishtin e saj të gjatë e të kuq nëpër fushë.

Zgjomë shpejt nesër në agim,

Dhe dritën në dhomë ma ndis.
Flitet se së shpejti do të bëhem
Poeti më i famshëm i Rusisë

Do të këndoj për ty dhe mikun,

Stufën tonë, gjelin dhe çatinë…
Qumështi i lopëve të tua shegane
Do derdhet në këngët, vargun tim.

*Hark druri mbi kalin e trojkës

- Poezi nga Sergej Esenin