Првата песна

Поемата започнува со повишен акорд со кои се искажани размислувањата на Бајрон за местото

на поетот во современиот „скриен свет“. Иако не добиваме конкретни податоци за детството и
младешкиот живот на Харолд, сепак има дадено опис за него.Харлод бил млад човек, почитуван и
мн познат. Тој бил човек од благороднички род, но тој наместо да се посвети на пишувањето се
оддава на бурен живот, распашан живот, исполнет со „оргии и пир“, бидејќи самиотбил од
„чествуван и знаен живот (род)“. Презаситен од развртниот живот, Харолд се решил напатување
на кое самиот не одредил крајна дестинација со цел да навлезе во самото јас, да избега од
здодевниот и бучен град, кој го движеле богати класи, со зол ќуд и лаги. Харлод бил од Ангија и
бил опкружен со многу жени, и кажувал дека наоѓа сладок мир покрај нив. Него сите го познавале,
но поради работите што ги правел не бил многу сакан. Од неговите гревови не се плашел. Тој бил
заљубен во некоја девојка, но бидејќи бил многу неверен таа не го сакала него и решил да тргне
на пат. Кога заминувал тој не се поздравил ниту со мајка му ниту со неговата сестра. Тој само
остава едно писмо, односно тоа е прошталната песна. Во оваа песна тој најпрвин се збогува со
неговиот роден крај. Потоа ја опишал и разделбата со неговите блиски и неговото куче. Исто така
овде се сретнува и со Пажот кој жалел за неговата жена и деца, така Харлод сваќа дека нема за
што да жали. Тој осамен тргнува на пат по егзотични места. Најпрвин ги посетил Португалија и
Шпанија, кои иако биле земји со древна цивилизација, сепак луѓето страдале. Харлод се надевал
дека старите витешки времиња ќе се вратат и дек луѓето ке се ослободат од робовската
потиштеност. Неговото разочарување преминало во„светска тага“ кон насилството над
старатасреќа на шпанскиот народ. Посебно останал разочаран од неизлезната положба,
шпнаскитеовчари ги замениле со пушки в раце, своите кавали. Ова наидело кај големо
воодушевување кај Бајрон и затоа целиот народ требало да го почитува примерот на шпанскиот
овчар.

Харолдовото разочарување не престанало. Се обидел да најде душевен мир и среќа во идеалот на

природата,но и таму не се криело решението за сентименталното сочуство, па затоа барал во
борбата заслобода. Со низа разочарувања кои преминуваат во „светска тага“ Харолд ја напушта
Шпанија и го продолжува патот кон Грција и Албанија. Бајрон ја искажува, опејува жалењето за
големиот број старогрчки јунаци и не може,а да не остане бесчувствителен пред нивните маки од
турскиот поробувач.Опишана е и сликата на балканот која била крвава и мрачна. Раскажува и за
македонците и албанците кои биле мноу љубезни.

Авантуристичкиот дух и желбата да се пронајде себеси, да ги доживее хармонијата и

совршенството го мотивираат Харолд да го продолжи патувањето во Италија,Швајцарија,
Холандија и др. Европски земји. Тука се искажува повторно неговата осаменост, но и природата
како единствено недопрена од човекот и можност да се избега во нејзините прегратки. Во
последната песна при посетата на Италија се навраќа на нејзиното славно (античко) минато..
Харолд останува осамен бунтовник кој останува надвор од општествените збиднувања.
Воа и немора: Во него постојано се судираат две спротивставени сили: желбата за уривање на
рекационерните општествени сили и борбта против социјалното и националното ропство.
Неговите визионерско-ревуолуционерни погледи ги раздвижуваат широките народни маси.
Пејзажот е во функција на романтичарскиот идеал за девствената природа каде ликот ги пронаоѓа
мирот и спокојоството. Природата е единствено место каде Харолд се чувствува исполнет и
среќен.