Begin: Als iemand een oma kon kiezen, zouden ze kiezen voor jou (of iets in deze richting)

- Je was betrokken bij ons allemaal, geïnteresseerd, onthield alles van iedereen. Op belangrijke
momenten een belletje.
- Je had een warme en liefdevolle blik
- Zorgzaam, altijd een lekkere lunch, iets lekkers bij de koffie/thee en altijd iets lekkers mee
voor in de auto naar huis (voornamelijk toen we klein waren)
- Opgewekt als we kwamen, we werden verwelkomt met een stralende lach
- Je was heel sterk, je wilde volhouden, erbij blijven en nog zoveel meemaken.
- Altijd een puzzelboekje en een petje op voor de zon
- Spelletjes spelen! Triominos
- Genieten van kleine dingen, alleen samen zijn was eigenlijk al genoeg
- Ook het zien van jouw achterkleinkinderen maakte je gelukkig
- Uit het oog was zeker niet uit het hart. Bleef geïnteresseerd (bijvoorbeeld in mama)
- Altijd lieve kaartjes
- Uiltjes, hoe vaak hebben we deze wel niet geteld samen
Afscheid was nu ‘acceptabel/draaglijk’ omdat ze was met mensen die van haar houden/omdat ze
werd omringd door……. (maak jij er een mooie, goede zin van)
Afsluiting: We zijn dankbaar voor alle momenten samen en de liefde die je ons hebt gegeven. Je
zit
voor altijd in ons hart.

Denkend aan onze oma komt haar warme blik tevoorschijn. We zien hoe ze ons ontvangt als we
langskwamen, opgewekt en klaar om voor ons te zorgen met oprechte interesse in onze levens
die zich aan de andere kant van het land afspelen. We herinneren onze oma zittend in een stoel in
de zon met een puzzelboekje in de hand en een petje op het hoofd. We herbeleven de spelletjes
kwartet en triominos die we vroeger samen speelden.

Of op onze verjaardag; een belletje met jouw zachte fijne stem, jouw geur bij een omhelsing en
de vriendelijkheid, rust en genegenheid die je ons liet zien. Zo mochten we jouw liefde ervaren.

Je bent een voorbeeld voor ons. We zijn dankbaar voor alle momenten samen en de liefde die je
ons hebt gegeven. Je zit voor altijd in ons hart.

Daar heb ik een verhaal over geschreven.

-

Moeder uil zit kenmerkend op een laaghangende tak van een grote sterke boom. Haar wijde blik
beweegt zich over het landschap. Op deze vaste stek houdt ze het hele bos in het oog om op
veranderingen te kunnen reageren. De uil heeft in haar jaren veel wijsheid opgedaan. In het bos,
waar ze haar leven heeft doorgebracht, kent ze alle wegen en stromingen. Ze vliegt doelbewust
en zeker. Het bos heeft door haar aanwezigheid kunnen groeien en bloeien, want moeder uil
heeft voor balans gezorgd.

In de grote boom waar ze haar nest heeft gemaakt, zien we haar zorgen voor haar kinderen. Haar
zachte liefde en warme blik verwarmen de hartjes van haar kuikens, tot deze zelf uitgroeien tot
sterke en liefdevolle bosbewoners. Met haar leven stelt ze een voorbeeld voor alle dieren uit het
bos.

Zoals de grote oude boom het kind is van het bos; zoals deze boom, begonnen als zaadje, zijn
eigen zaden zal verspreiden.
Zo is ook de uil, een kind van het leven, en ze zal er altijd een deel van zijn, levend in haar
nageslacht.

Zo spreekt ons hart waarin oma zit geweven. Ons hart - het zaad van het leven.

In de warme zon stijgt damp op uit het bos. De uil maakt zich los van haar vermoeide lichaam en
reist mee omhoog. Hoog in de wolken kan ze het bos nog zien liggen.

Moge jouw reis naar de hemel voorspoedig verlopen.