นาย.ณัฎฐกานต์ ชาเคน เลขที่2 ม.

4/11

Leonhard Euler
เลอ็อนฮาร์ ท อ็อยเลอร์  (เยอรมัน: Leonhard Euler; 15 เมษายน ค.ศ. 1707 – 18 กันยายน ค.ศ. 1783) เป็ นนัก
คณิตศาสตร์ และนักฟิ สิกส์ชาวสวิส ได้ ชื่อว่าเป็ นนักคณิตศาสตร์ ที่ยิ่งใหญ่ที่สดุ คนหนึง่ ของโลก อ็อยเลอร์ เป็ นบุคคลแรกที่เริ่ มใช้
คำว่า "ฟั งก์ชนั " ในแวดวงคณิตศาสตร์ (ตามคำนิยามของไลบ์นิทซ์ใน ค.ศ. 1694) ในการบรรยายถึงความสัมพันธ์ที่เกี่ยวข้ อง
กับตัวแปร เช่น y = f(x) นอกจากนี ้ เขายังเป็ นคนแรกที่นำแคลคูลสั เข้ าไปประยุกต์ในศาสตร์ ฟิสิกส์
อ็อยเลอร์ เกิดและโตในเมืองบาเซิล เขาเป็ นเด็กที่มีความเป็ นอัจฉริ ยะทางคณิตศาสตร์ เขาเป็ นศาสตราจารย์สอนวิชา
คณิตศาสตร์ ที่เซนต์ปีเตอส์เบิร์ก และต่อมาก็สอนที่เบอร์ ลิน และกลับไปอยู่ที่เซนต์ปีเตอส์เบิร์กจวบจนวาระสุดท้ ายของชีวิต เขา
เป็ นนักคณิตศาสตร์ มีผลงานมากมายที่สดุ คนหนึง่ ผลงานทังหมดของเขารวบรวมได้
้ ถึง 75 เล่ม ผลงานเหล่านี ้มีอิทธิพลอย่าง
มากต่อการพัฒนาของคณิตศาสตร์ ในคริ สต์ศตวรรษที่ 18 อ็อยเลอร์ สญ ู เสียการมองเห็นและตาบอดสนิทตลอด 17 ปี สุดท้ าย
ในชีวิตของเขา ถึงกระนัน้ ในช่วงนี ้เองที่เขาสามารถผลิตผลงานได้ มากถึงครึ่งหนึง่ ของผลงานทังหมดที
้ ่เขาผลิตขึ ้นมา
ดาวเคราะห์น้อย 2002 อ็อยเลอร์  ตังชื
้ ่อเพื่อเป็ นเกียรติแก่เขา
ผลงาน
การตีความหมายเชิงเรขาคณิตของสูตรของอ็อยเลอร์
อ็อยเลอร์ มีผลงานในแทบทุกสาขาของวิชาคณิตศาสตร์ เช่น เรขาคณิต แคลคูลสั  ตรี โกณมิติ พีชคณิต ทฤษฎีจำนวน เป็ นต้ น
เช่นเดียวกับแวดวงฟิ สิกส์ เช่น ผลงานเรื่ องกลศาสตร์ ความต่อเนื่อง ทฤษฎีการเคลื่อนที่ของดวงจันทร์  เป็ นต้ น อ็อยเลอร์ ถือว่า
เป็ นบุคคลสำคัญคนหนึง่ ในประวัติศาสตร์ แห่งคณิตศาสตร์
อ็อยเลอร์ ได้ รับการตังเป็
้ นชื่อของจำนวน 2 จำนวน อันได้ แก่ จำนวนของอ็อยเลอร์  (e) ซึง่ มีคา่ ประมาณ 2.71828 และค่าคงตัว
อ็อยเลอร์ -มัสเกโรนี (γ) มีคา่ ประมาณ 0.57721

 — สูตรของอ็อยเลอร์  : สมการแสดงความสัมพันธ์ระหว่างฟั งก์ชน

ั ตรี โกณมิติกบั ฟั งก์ชนั เลขชี ้กำลังเชิงซ้ อน

 — เอกลักษณ์ของอ็อยเลอร์  : เป็ นกรณีหนึง่ ของสูตรอ็อยเลอร์ ( ) โดยแสดงค่าคงตัวทางคณิตศาสตร์ ถึง

5 อย่าง (ได้ แก่ e, i, π, 1, 0)
สัญลักษณ์ทางคณิตศาสตร์
อ็อยเลอร์ เสนอเครื่ องหมายทางคณิตศาสตร์ จำนวนมากผ่านผลงานตำราของเขาที่ได้ รับการเผยแพร่ไปกว้ างขวาง จนเป็ นที่
นิยมใช้ กนั อย่างแพร่หลาย ตัวอย่างที่เด่นชัดที่สดุ คือ เขาเป็ นผู้เสนอความคิดรวบยอดเรื่ องฟั งก์ชนั [1] และใช้ สญ ั ลักษณ์ f(x)
เป็ นครัง้ แรก ซึง่ มีความหมายว่า ฟั งก์ชนั  f ใด ๆ ที่ใช้ เข้ ากับตัวแปร (อาร์ กิวเมนต์) x นอกจากนี ้ อ็อยเลอร์ ยงั คิดค้ นเครื่ องหมาย
ตรี โกณมิติที่ใช้ กนั อย่างแพร่หลายในปั จจุบนั ใช้ อกั ษร e แทนฐานของลอการิ ทมึ ธรรมชาติ (ในปั จจุบนั  e มีชื่อว่าจำนวนขอ
งอ็อยเลอร์ ) ใช้ อกั ษรกรี ก Σ (ซิกมา) แทนสัญกรณ์ ผลรวมจากการบวกของเซตจำนวน และใช้ อกั ษร i แทนหน่วยจินตภาพ
 เป็ นต้ น นอกจากนี ้ อ็อยเลอร์ ยงั ใช้ อกั ษรกรี ก  π ที่แสดงถึงอัตราส่วนระหว่างเส้ นรอบวงต่อเส้ นผ่านศูนย์กลางของวงกลมใด ๆ
ซึง่ เป็ นผลให้ เกิดความนิยมใช้ กนั อย่างแพร่หลาย แม้ วา่ ผู้ริเริ่ มใช้ สญ
ั ลักษณ์  π คนแรกคือ วิลเลียม โจนส์ นักคณิตศาสตร์ ชาว
เวลส์ก็ตาม
อ็อยเลอร์ เสนอค่าคงตัวต่อไปนี ้
ซึง่ ในปั จจุบนั เราเรี ยกว่า ค่าคงตัวของอ็อยเลอร์  หรื อ ค่าคงตัวอ็อยเลอร์ -มัสเกโรนี นอกจากนี ้อ็อยเลอร์ ยงั ศึกษาค่าคงตัวนี ้และ
ความเกี่ยวข้ องกับอนุกรมฮาร์ มอนิก ฟั งก์ชนั แกมมา และค่าของฟั งก์ชนั ซีตาของรี มนั บางค่าอีกด้ วย
ทฤษฎีกราฟ

แผนที่ของเมืองเคอนิชส์แบร์ คในยุคสมัยเดียวกับอ็อยเลอร์ ชี ้ให้ เห็นตำแหน่งของสะพานทังเจ็

้ ดซึง่ ระบายสีเน้ น
ในปี ค.ศ. 1735 อ็อยเลอร์ ได้ เสนอคำตอบของข้ อปั ญหาที่ปัจจุบนั รู้จกั กันในชื่อสะพานทังเจ็ ้ ดแห่งเมืองเคอนิชส์แบร์ ค[7] เคอ
นิชส์แบร์ คเป็ นเมืองในปรัสเซียซึง่ มีแม่น้ำเพรเกิลไหลผ่าน ทำให้ เกิดเกาะขนาดใหญ่สองเกาะกลางแม่น้ำ มีสะพานเชื่อมเกาะ
และฝั่ งทังหมดเจ็
้ ดสะพาน ข้ อปั ญหาถามว่าเป็ นไปได้ หรื อไม่ที่จะเดินจากจุดเริ่ มต้ นแล้ วข้ ามทุกสะพานเพียงครัง้ เดียวเท่านัน้
และสามารถกลับมาจุดเริ่ มต้ นได้ อ็อยเลอร์ พิสจู น์ได้ วา่ เป็ นไปไม่ได้ เพราะไม่มี วงจรอ็อยเลอร์  บทพิสจู น์ข้อปั ญหาดังกล่าวถือว่า
เป็ นทฤษฎีบทแรกของทฤษฎีกราฟ