Architectuur

​Bouworde

Bouwstijl binnen de klassieke architectuur,

met vaste maten die werden gebruikt net
zoals de versieringen, te herkennen aan
zuilen en kapitelen. voorbeelden hiervan zijn
dorische, ionisch of korintische.

​Kapitaal

Het bovenste gedeelte van een zuil pijler of

pilaster, waaraan je de bouwstijl (bouworde)
herkent.

​Zuil

vrijstaande, verticale en clinder vormige paal

die helpt om een gebouw te ondersteunen.
Soms een vrijstaand monument.

​Dorische orde

Bouworde met zware zuilen die groeven

hadden en een eenvoudige zuil zonder al
teveel versiering
​kortinische orde

bouworde met gladde zuilen en de bovenkant

versierd gebaseerd op bladeren.​

​Ionische orde

bouworde met slanke, sierlijke zuilen en aan

de bovenkanten twee spiraalvormige
decoraties.

Beeldhouwkunst

​Griekse Beeldhouwkunst

Griekse beeldhouwers kunnen heel goed het

menselijk lichaam uitbeelden.. Zij tonen de
goden als atletisch gebouwde mensen en de
goden zijn voor altijd jong. De beeldhouwer
zoekt naar een evenwicht tussen de
natuurlijke mensbeeld en het geïdealiseerd
mensbeeld. Het gezicht blijft onpersoonlijk.
​Romeinse Beeldhouwkunst

De Romeinen kopiëren vaak de Griekse

beelden. Vaak wordt zo'n kopie een portret
van Romeinse keizer gezet. zo lijkt het net of
hij opeens een heel gespierd lichaam heeft.

Theater

​Orchestra

een rond, open speelvlak in een Grieks

theater waar ook het koor zingt en waar
gedanst wordt. Romeinse theater hebben een
half Orchestra, met daar achter een iets hoger
podium, waarop het belangrijkste zich
afspeelt.

​tragedie of treurspel

een vorm van drama uit het oude

Griekenland, met als onderwerp de lijdende
mens, die door zijn eigen actie's en doen en
laten veel leed krijgt, met een vaak
noodlottige afloop.
komedie of blijspel

een vorm van drama die zich van de tragedie

onderscheidt door de vrolijke, grappige,
gezellige toon en de goede afloop.

​Muziek

​Pythagoras

Wetenschapper en filosoof. Hij ontdekt dat

toonafstanden overeenkomen met
vaststaande getalsverhoudingen.
Tooncombinaties die gelijkmatig klinken
noemt hij consonanten, schrille samenklanken
noemt hij dissonant. Op basis hiervan worden
toonladers uitgevonden, die heel erg
bepalend zullen zijn voor westerse
muziektheorie