Psychologia Spo eczna ISSN 1896-1800

2007 tom 2 02 (04) 164–176

Skala samooceny SES Morrisa Rosenberga

– polska adaptacja metody
Mariola !aguna1 • Kinga Lachowicz-Tabaczek2 • Irena Dzwonkowska3

1
Instytut Psychologii, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Paw a II
2
Instytut Psychologii, Uniwersytet Wroc awski
3
Instytut Psychologii, Uniwersytet Opolski

Globaln" samoocen# zwykle deÞniuje si# jako stosunek do w asnej osoby. Skala Samooceny M. Rosen-
berga jest jedn" z najcz#$ciej stosowanych w $wiecie metod pomiaru ogólnej samooceny. W artykule
przedstawiono jej polsk" psychometryczn" adaptacj#. Badania prowadzone na ró%nych grupach wykaza y,
%e polska wersja metody jest narz#dziem rzetelnym (& Cronbacha = 0,81–0,83), o potwierdzonej trafno$ci
teoretycznej.

S owa kluczowe: metody badania osobowo$ci, samoocena, Skala Samooceny Morrisa Rosenberga

Skala Samooceny (Rosenberg Self-Esteem Scale – SES)
opracowana w 1965 roku przez Morrisa Rosenberga jest
jedn" z najbardziej popularnych na $wiecie metod bada-
nia tej zmiennej (Anastazi i Urbina, 1999; Blascovich
i Tomaka, 1991; Wylie, 1974). Pozwala mierzy' ogólny
poziom samooceny, ujawniany w samoopisie, który jest
traktowany jako stosunkowo sta a cecha, a nie chwilowy
stan. Ze wzgl#du na prostot# i atwo$' u%ycia narz#dzie to
jest przydatne zw aszcza w tych projektach badawczych,
w których stosuje si# wiele metod, oraz w badaniach eks-
Mariola !aguna, Instytut Psychologii, Katolicki Uniwersytet
Lubelski Jana Paw a II, al. Rac awickie 14, 20-950 Lublin,
e-mail: laguna@kul.lublin.pl
Kinga Lachowicz-Tabaczek, Instytut Psychologii, Uniwersytet
Wroc awski, ul. Dawida 1, 50-527 Wroc aw,
e-mail: kla@dawid.uni.wroc.pl
Irena Dzwonkowska, Instytut Psychologii, Uniwersytet Opolski,
Plac Staszica 1, 45-050 Opole, e-mail: dzwonko@uni.opole.pl
Autorki dzi#kuj" Piotrowi Brzozowskiemu za uwagi, które
umo%liwi y poprawienie wcze$niejszej wersji tekstu oraz dzi#-
kujemy Katarzynie Dei, Olegowi Gorbaniukowi, Markowi
Jaroszowi, Ma gorzacie !ozi(skiej, Darii Ma(ce, Piotrowi
Olesiowi i Micha owi Wiechetkowi, którzy zechcieli udost#pni'
nam zebrane przez siebie dane.
Badania cz#$ciowo Þnansowane ze $rodków bud%etowych na
nauk# w latach 2005–2007 jako projekt badawczy nr 1 H01F
035 28.
perymentalnych. Mimo %e znane s" i stosowane w wielu
badaniach ró%ne t umaczenia, jak dot"d nie opracowano
pe nej polskiej adaptacji psychometrycznej skali.
TEORETYCZNE PODSTAWY SKALI
Samoocena w uj ciu Rosenberga
Prezentowana skala jest metod" pomiaru globalnej
samooceny u m odzie%y i osób doros ych (Baumeister,
Campbell, Krueger i Vohs, 2003; Rosenberg, 1989).
DeÞniuj"c samoocen#, Rosenberg (1965, s. 30–31) wy-
chodzi z za o%enia, %e ludzie maj" ró%ne postawy wobec
ró%nych obiektów, a w asne Ja jest jednym z tych obiek-
tów. Samoocena jest wi#c pozytywn" lub negatywn" po-
staw" wobec Ja, rodzajem globalnej oceny siebie. Autor
podkre$la, %e wysoka samoocena w jego uj#ciu oznacza
przekonanie, %e jest si# „wystarczaj"co dobrym”, warto-
$ciowym cz owiekiem, co niekoniecznie $wiadczy o tym,
%e osoba z wysok" samoocen" uwa%a siebie za lepsz" od
innych. Niska samoocena w uj#ciu Rosenberga oznacza
niezadowolenie z siebie, odrzucenie w asnego Ja.
W literaturze polskiej czasami t umaczy si# termin
self-esteem jako globalne samowarto$ciowanie (global
self-evaluation) (np. Dymkowski, 1993), podkre$laj"c
tym samym emocjonalny aspekt tego wymiaru percepcji
w asnego Ja dla odró%nienia go od poznawczej oceny sie-
bie, w tej konwencji nazywanej w a$nie samoocen" (self-

164 Copyright 2007 Psychologia Spo eczna

 SKALA SAMOOCENY SES MORRISA ROSENBERGA – POLSKA ADAPTACJA METODY
-assessment). Jednak w literaturze angloj#zycznej rzad-
ko stosuje si# rozró%nienia na poznawcze i emocjonalne
aspekty samooceny, a u%ywa si# raczej poj#' odnosz"-
cych si# do specyÞcznej (speciÞc self-esteem) lub global-
nej oceny w asnego Ja (global self-esteem). W zwi"zku
z tym b#dziemy t umaczy' termin self-esteem jako „sa-
moocena”, uznaj"c to poj#cie za synonim postawy wo-
bec Ja, a wi#c emocji zwi"zanych z obiektem, jakim jest
w asne Ja, powi"zanych (w taki sposób jak w postawie)
z poznawczymi s"dami na swój temat.
Samoocena jest z samej swej natury konstruktem su-
biektywnym, opartym na percepcji i ocenie w asnej warto-
$ci (Anastazi i Urbina, 1999; Baumeister i in., 2003). Tak
deÞniowana jest jednym z elementów koncepcji Ja i ma
wzgl#dnie trwa y charakter u osób doros ych (Blascovich
i Tomaka, 1991).
Emocjonalne i osobowo!ciowe korelaty samooceny
Samoocena wykazuje zwi"zki zarówno z wymiarami
funkcjonowania emocjonalnego, jak i z dyspozycjami
osobowo$ciowymi. Cz#$' tych zale%no$ci odkrytych
w badaniach po$rednio dowodzi trafno$ci SES. Pierwsze
badania dotycz"ce zwi"zku mi#dzy samoocen" a depre-
sj" by y prowadzone przez Rosenberga (1965) na etapie
konstruowania skali. Wykaza y one, %e osoby z nisk" sa-
moocen" s" oceniane przez piel#gniarki centrum medycz-
nego jako bardziej depresyjne oraz cz#$ciej okazuj"ce
uczucia smutku, nieszcz#$cia, rozczarowania. Wyst"pi a
tak%e istotna zale%no$' mi#dzy wynikami skali nastroju
depresyjnego oraz SES – osoby z nisk" samoocen" istot-
nie cz#$ciej oceniano jako bardzo depresyjne.
Rosenberg (1965) zwraca uwag#, %e poczucie mniej-
szej warto$ci jest wymieniane jako charakterystyczny ob-
jaw nerwicowy m.in. przez Horney, Fromma, Argyle’a.
Dopatruj" si# oni )róde zaburze( nerwicowych we wcze-
snych do$wiadczeniach z dzieci(stwa, które przyczyniaj"
si# do uformowania poczucia bezwarto$ciowo$ci, prze-
konania, %e jest si# w jakim$ sensie nieadekwatnym, gor-
szym. Wyniki zastosowanej przez Rosenberga skali neu-
rotyczno$ci opartej na symptomach Þzjologicznych uka-
zuj", %e im ni%szy jest poziom samooceny mierzonej za
pomoc" SES, tym wi#cej obserwuje si# objawów psycho-
somatycznych. Blascovich i Tomaka (1991) przytaczaj"
wyniki bada( nad trafno$ci" metody, podkre$laj"c jej do-
datnie korelacje ze Skal" Samooceny Lernera (r = 0,72),
Inwentarzem Poczucia W asnej Warto$ci Coopersmitha
(r = 0,55), z powtarzalnymi, w pewnych odst#pach czaso-
wych, pomiarami samooceny (r = 0,24) i ocen" poczucia
w asnej warto$ci przez rówie$ników (r = 0,32). Wskazuj"
tak%e na uzyskiwane w badaniach ujemne korelacje mi#-
165
dzy poziomem samooceny a l#kiem (r = –0,64), depresj"
(r = –0,54) i anomi" (r = –0,43).
Nowsze badania dotycz"ce zwi"zków samooceny
z wymiarami funkcjonowania afektywnego potwierdza-
j" wcze$niej ujawnione zale%no$ci. Stwierdzono dodat-
ni" korelacj# mi#dzy wysok" samoocen" a szcz#$ciem
(satysfakcj" z %ycia) (Diener i Diener, 1995; Furnham
i Cheng, 2000). Z kolei wyniki bada( Watsona, Sulsa
i Haiga (2002) wykaza y, %e samoocena silnie wi"%e
si# z pozytywnym (r = 0,62) i negatywnym (r = –0,53)
afektem mierzonym skal" PANAS (Watson, Clark i Tel-
legen, 1988), a ponadto pozostaje w silnych ujemnych
zwi"zkach z neurotyczno$ci" (r = –0,69) mierzon" ska-
l" NEO-PI-R oraz depresyjno$ci" (r = –0,67) diagnozo-
wan" za pomoc" kwestionariusza do pomiaru nastroju
i symptomów l#kowych MASQ (Watson i in., 2002). Co
wi#cej, w odr#bnym badaniu (badanie 3) ci sami autorzy
stwierdzili, %e globalna samoocena jest szczególnie sil-
nie zwi"zana z depresyjno$ci" (od r = –0,76 do r = –0,86)
mierzon" kwestionariuszem NEO-PI-R. Wyniki te sk o-
ni y autorów do przeprowadzenia konÞrmacyjnej anali-
zy czynnikowej, która wykaza a, %e depresyjno$' i sa-
moocena tworz" jeden czynnik, którego kra(ce z jednej
strony deÞniuje samoocena, a z drugiej – depresyjno$'.
Z bada( tych zatem wynika, %e wy%sza samoocena wi"-
%e si# z dyspozycjami osobowo$ciowymi decyduj"cymi
o cz#stszym i bardziej intensywnym prze%ywaniu pozy-
tywnych emocji, a mniejszym nat#%eniu emocji negatyw-
nych. Okazuje si# jednak, %e osoby o wysokiej samooce-
nie mog" mie' wi#ksz" sk onno$' do popadania w gniew
i agresj# – zw aszcza wtedy, gdy ich samoocena zostaje
zagro%ona (Baumeister i in., 2003).
Samoocena wysoko dodatnio koreluje z narcyzmem
(Rhodewald i Morf, 1995; Sinha i Krueger, 1998), który
jako dyspozycja przejawia si# w faworyzuj"cej i wygóro-
wanej ocenie samego siebie, przekonaniu o w asnej uni-
kalno$ci, $wietno$ci i pi#knie oraz przekonaniu, %e powin-
no si# by' podziwianym przez innych (por. Baumeister
i in., 2003). Jednak badania wykazuj", %e tylko niektórzy
ludzie z wysok" samoocen" s" narcystyczni (Baumeister
i in., 2003). Narcystyczna wysoka samoocena ma swo-
je negatywne konsekwencje, jest bowiem niestabilna
(Rhodewalt, Madrian i Cheney, 1998), powoduje tenden-
cje obronne (Paulhus, 1998), a ponadto jest predyktorem
agresji (Bushman i Baumeister, 1998).
Badania nad powi"zaniem samooceny ze zmiennymi
osobowo$ciowymi wykaza y, %e wi"%e si# ona z ekstra-
wersj" – osoby o wysokiej samoocenie okazuj" si# by'
bardziej ekstrawertywne od osób o niskiej samoocenie
(Halamandaris i Power, 1997). Tego samego typu zwi"z-
ki obserwuje si# w odniesieniu do optymizmu (Lucas
166 MARIOLA !AGUNA, KINGA LACHOWICZ-TABACZEK, IRENA DZWONKOWSKA
i Diener, 1996). W badaniach prowadzonych w 53 kra-
jach z u%yciem osobowo$ciowego modelu Wielkiej Pi"tki
ujawniono, %e wyniki w Skali Samooceny Rosenberga
koreluj" ujemnie z neurotyczno$ci", dodatnio – z eks-
trawersj" oraz umiarkowanie lub s abo z otwarto$ci" na
do$wiadczenie (Schmitt i Allik, 2005). Bazuj"c na usta-
leniach dotycz"cych silnych zwi"zków samooceny z neu-
rotyczno$ci", Witley i Gridley (1993) sugeruj" wr#cz,
%e samoocena jest jednym z aspektów neurotyczno$ci
lub stabilno$ci emocjonalnej, b#d"cej jednym z czynni-
ków Wielkiej Pi"tki. Podobnie Judge i wspó pracownicy
(Judge, Erez, Bono i Thoresen, 2002) uwa%aj", %e sa-
moocena stanowi czynnik ni%szego rz#du, tworz"c wraz
z neurotyczno$ci", umiejscowieniem poczucia kontroli
oraz zgeneralizowanym poczuciem w asnej skuteczno$ci
czynnik wy%szego rz#du. !adunki poszczególnych skal
w tym czynniku wynosi y: dla samooceny 0,92, umiej-
scowienia kontroli 0,82, neurotyczno$ci –0,63 oraz zge-
neralizowanego poczucia w asnej skuteczno$ci 0,75.
Samoocena a funkcjonowanie spo"eczne i zadaniowe
Je$li chodzi o zwi"zek samooceny z funkcjonowaniem
spo ecznym, trudno w tym zakresie ustali' jednoznacz-
ne prawid owo$ci. Wczesne badania Rosenberga (1965)
oparte na socjometrycznej metodzie wyboru lidera gru-
py wykaza y, %e spo$ród osób z wysok" samoocen" 47%
otrzyma o co najmniej dwie nominacje na lidera, tyle% no-
minacji otrzyma o 32% osób ze $redni" samoocen" i tyl-
ko 15% osób z samoocen" nisk". Podobne wyniki uzy-
skano, pytaj"c o to, kto z klasy najcz#$ciej zabiera g os
w dyskusji: okaza o si#, %e im wy%sza samoocena, tym
wi#ksza szansa na wskazanie socjometryczne jako ak-
tywnego uczestnika dyskusji. Odwrotn" zale%no$' stwier-
dzono przy pytaniu o osoby, które s" najmniej aktywne,
rzadko zabieraj" g os i rzadko wyra%aj" swoje opinie.
Mo%na by wi#c zak ada', %e wysoka samoocena wi"%e
si# z du%" popularno$ci" w grupie. Jednak przecz" temu
badania Bishopa i Inderbitzen (1995), które wykaza y,
%e osoby o wysokiej i niskiej samoocenie s" tak samo lu-
biane przez swoich rówie$ników. Potwierdzaj" to wyniki
bada( diagnozuj"cych opinie nauczycieli na temat popu-
larno$ci dzieci w klasie szkolnej (Adams, Ryan, Ketsetzis
i Keating, 2000). Ujawniono w nich brak zwi"zku mi#dzy
samoocen" dziecka a ocenian" przez nauczyciela jego po-
pularno$ci" w grupie. Co wi#cej, stwierdzono, %e w wa-
runkach zagro%enia ego osoby o wysokiej samoocenie
s" lubiane w znacznie mniejszym stopniu ni% osoby o ni-
skiej samoocenie (Campbell i Fehr, 1990). Dzieje si# tak
najprawdopodobniej dlatego, %e – jak wykazano w przy-
toczonych wy%ej badaniach – cz#sto reaguj" one na takie
sytuacje gniewem i agresj". Niew"tpliwie jednak osoby
o wysokiej samoocenie spostrzegaj" siebie jako bardziej
atrakcyjne spo ecznie i bardziej lubiane (Battistisch,
Solomon i Delucchi, 1993), podczas gdy osoby o niskiej
samoocenie twierdz", %e prze%ywaj" wi#cej negatyw-
nych do$wiadcze( w kontaktach z innymi (Lakey, Tardiff
i Drew, 1994).
Równie niejednoznacznie jawi si#, w kontek$cie naj-
nowszych danych przegl"dowych, problem wp ywu
samooceny na wykonanie zada( (por. Baumeister i in.,
2003). W tym zakresie, podobnie jak w odniesieniu do
zachowa( spo ecznych, zak adano, %e wysoka samooce-
na decyduje o wysokiej efektywno$ci wykonania zada(
(Wylie, 1979). Tymczasem pó)niejsze badania wykaza y,
i% za zwi"zki samooceny z osi"gni#ciami (g ównie aka-
demickimi) odpowiedzialny jest status socjoekonomicz-
ny rodziny, który wp ywa zarówno na samoocen#, jak
i na osi"gni#cia (Bachman i O’Malley, 1986; Maruyama,
Rubin i Kingsbury, 1981; por. Baumeister i in., 2003;
Pottenbaum, Keith i Ehly, 1986). W innych badaniach
z kolei stwierdzono, %e to nie samoocena jest predykto-
rem sukcesów, lecz raczej odwrotnie – to sukcesy pro-
wadz" do wysokiej samooceny. Sukcesy ponadto prowa-
dz" do poczucia szcz#$cia, niezale%nie od samooceny.
Analogiczna zale%no$' pojawia si# w odniesieniu do
niepowodze(, które s" predyktorami niskiej samooceny
i – niezale%nie od samooceny – braku poczucia szcz#$cia
(Baumeister i in., 2003).
Jak wynika z przegl"du bada( dokonanego przez
Baumeistera i in. (2003), osoby o wysokiej samoocenie
niew"tpliwie postrzegaj" siebie jako bardziej uzdolnione,
inteligentne i popularne, mimo %e obiektywnie nie ró%ni"
si# w zakresie poziomu inteligencji, popularno$ci w gru-
pie czy atrakcyjno$ci Þzycznej od osób o niskiej samooce-
nie. Rzeczywiste ró%nice mi#dzy nimi dotycz" natomiast
poziomu wytrwa o$ci i aktywno$ci. Okazuje si#, %e osoby
o wysokiej samoocenie s" od osób o niskiej samoocenie
bardziej wytrwa e, a tak%e podejmuj" wi#cej rozmaitych
aktywno$ci, w tym cz#sto ryzykownych (Baumeister,
Smart i Boden, 1996). Rezultaty te s" zgodne z wcze$niej
przytoczonymi danymi dotycz"cymi zwi"zku samooceny
z przekonaniem o w asnej skuteczno$ci i wewn#trznym
umiejscowieniem kontroli, które to zmienne równie% od-
powiadaj" za poziom wytrwa o$ci i aktywno$ci.
Generalnie wi#c wyniki te pokazuj", %e samoocena
przede wszystkim pozwala na przewidywanie kierunku
afektywno$ci oraz poziomu aktywno$ci. Osoby o wyso-
kiej samoocenie prze%ywaj" wi#cej pozytywnych emocji
i s" bardziej aktywne oraz wytrwa e, za$ osoby o niskiej
samoocenie prze%ywaj" wi#cej negatywnych emocji i wy-
kazuj" mniejsz" aktywno$', a nawet postaw# unikow"
wobec trudno$ci, wyzwa( i ryzyka. Ponadto osoby o wy-
 SKALA SAMOOCENY SES MORRISA ROSENBERGA – POLSKA ADAPTACJA METODY 167

sokiej samoocenie postrzegaj" siebie na wielu wymiarach sj# eksperymentaln", wykorzystywano w ró%nych bada-
funkcjonowania zadaniowego i spo ecznego bardziej po- niach; niektóre z nich przedstawiono w cz#$ci dotycz"cej
zytywnie ni% osoby o niskiej samoocenie, mimo i% taki trafno$ci polskiej adaptacji.
obraz siebie nie znajduje realnego potwierdzenia. Wersj" t" przebadano 27 osób dwuj#zycznych, studen-
tów IV i V roku anglistyki. Wspó czynniki korelacji mi#-
POLSKA ADAPTACJA SKALI dzy wynikami wersji polskiej i angielskiej dla poszcze-
Oryginalna wersja skali gólnych twierdze( by y bardzo wysokie – waha y si# od
0,70 do 1. Rozk ady wyników dla poszczególnych twier-
Oryginalna wersja SES jest jedn" z najcz#$ciej u%ywa-
dze( w obu wersjach by y podobne. W przypadku %adne-
nych skal samooceny (Anastazi i Urbina, 1999; Wylie,
go z twierdze( nie odnotowano istotnych statystycznie
1974). Zawdzi#cza to m.in. swojej prostocie oraz atwo-
ró%nic mi#dzy wynikami uzyskanymi obiema wersjami
$ci u%ycia – badanie zajmuje tylko ok. 2–3 minut. Jest
testu.
jedn" z nielicznych metod wysoko ocenionych w prze-
gl"dzie dokonanym przez Blascovicha i Tomaka (1991). W"a!ciwo!ci psychometryczne polskiej wersji skali
Doczeka a si# przek adów na co najmniej 28 j#zyków Wyniki w Skali Samooceny uzyskane w grupie 1120
(Schmitt i Allik, 2005). Cz#sto stanowi kryterium oceny osób w ró%nym wieku przedstawiono w Tabeli 11. *redni
trafno$ci innych skal mierz"cych samoocen# lub dys- wynik dla ca ej próby wyniós 29,49 (SD = 4,29) i jest
pozycje z ni" powi"zane (Blascovich i Tomaka, 1991). nieznacznie ni%szy od $redniej obliczonej na podstawie
W Polsce skal# t# dotychczas stosowa o wielu badaczy, danych zebranych w 53 krajach (M = 30,85) (Schmitt,
którzy pos ugiwali si# ró%nymi jej t umaczeniami, najcz#- i Alik, 2005). Mo%na wi#c stwierdzi', %e tak jak w wi#k-
$ciej sprawdzaj"c tylko jej rzetelno$'. szo$ci krajów, przewa%aj"ca liczba badanych uzyskuje
Skala Samooceny Rosenberga zbudowana jest z 10 wyniki wy%sze ni% teoretyczny, $rodkowy punkt skali.
twierdze(; wszystkie maj" charakter diagnostyczny. Rozk ad wyników SES dla ca ej próby (N = 1120) od-
Osoba badana jest proszona o wskazanie, w jakim stop- biega od rozk adu normalnego, co wykaza test Ko mo-
niu zgadza si# z ka%dym z nich. Odpowiedzi udziela si# gorowa-Smirnowa (z = 2,94; p < 0,001) (rysunek). Jedynie
na skali czterostopniowej, a w przyj#tej tu wersji mo%liwe w grupie m odzie%y ma charakter rozk adu normalnego
do uzyskania wyniki mieszcz" si# w przedziale od 10 do (z = 1,20; p = 0,11); w pozosta ych grupach wiekowych
40 punktów. nie jest normalny (dla studentów z = 2,04; p < 0,001; dla
doros ych z = 2,05; p < 0,001). Normalno$' rozk adu wy-
Opracowanie polskiej wersji j zykowej
ników uzyskanych w ca ej próbie zaburzaj" wysokie cz#-
Skal# w uk adzie podanym przez The Morris Rosenberg sto$ci dwóch wyników znajduj"cych si# poni%ej $redniej
Foundation (2006) przet umaczy o na j#zyk polski trzech
niezale%nych t umaczy. Jako jedno z t umacze( przy-
j# y$my wersj#, która „kr"%y a” wcze$niej w $rodowi-
sku psychologicznym. Jej autorstwa, cho' jest przy-
pisywane ró%nym osobom, nie da o si# jednoznacznie
ustali'. Dodatkowo dokonano zalecanych m.in. przez
Drwala (1995) przek adów z innych wersji j#zykowych
– niemieckiej (Collani i Herzberg, 2003) oraz francuskiej
(Chabrol i in., 2004). Przegl"d i porównanie wszystkich
t umacze( wykaza y ich bardzo du%e podobie(stwo.
Uzgodnion" wersj# polsk" poddano t umaczeniu zwrot-
nemu przez czterech t umaczy. Pewne problemy wyst"pi-
y w przypadku twierdze( zawieraj"cych zwroty idioma-
tyczne, co jednak jest do$' powszechne (por. Hornowska
i Paluchowski, 2004). Ostatecznie zdecydowa y$my si#
pozostawi' twierdzenia w wersji, która lepiej brzmi po
polsku i oddaje istot# badanego konstruktu, na przyk ad:
„Lubi# siebie” zamiast „Jestem pozytywnie nastawiony
do siebie”, co by oby bardziej wierne orygina owi (I take Rozk ad wyników Skali Samooceny Rosenberga uzyska-
a positive attitude toward myself). Przek ad ten, jako wer- nych w próbie walidacyjnej (N = 1120).
168 MARIOLA !AGUNA, KINGA LACHOWICZ-TABACZEK, IRENA DZWONKOWSKA
Tabela 1.
*rednie i odchylenia standardowe wyników Skali Samooceny
dla trzech grup wiekowych: m odzie%y, studentów i doro-
s ych oraz dla kobiet i m#%czyzn
Grupy N M SD
M odzie% 15–18 lat 0303 28,24 4,46
Studenci 19–24 lata 0452 29,83 4,16
Doro$li 25–55 lat 0365 30,10 4,08
Kobiety 0669 29,19 4,28
M#%czy)ni 0451 29,94 4,26
!"cznie 1120 29,49 4,29
(wynik 27 i 28) i jednego powy%ej $redniej (wynik 30).
Nie mo%na wi#c stwierdzi', %e brak normalno$ci rozk a-
du jest efektem zdecydowanego przesuni#cia wyników
w stron# warto$ci wysokich lub niskich.
W zwi"zku z takim charakterem rozk adu wyników dla
porównania ró%nic mi#dzy kobietami i m#%czyznami oraz
ró%nymi grupami wiekowymi zastosowano testy niepara-
metryczne. Za pomoc" testu Kruskala-Wallisa ustalono,
%e istnieje ró%nica w zakresie $rednich wyników SES
pomi#dzy m odzie%" a osobami doros ymi (+² = 34,09;
p < 0,001), co oznacza, %e m odzie% ma istotnie ni%sz" sa-
moocen# ni% doro$li. Dzi#ki zastosowaniu testu Manna-
Whitneya wykazano istnienie ró%nicy w zakresie w $red-
nich wyników SES pomi#dzy kobietami a m#%czyznami
(U = 135099,00; p < 0,01). Ujawni a ona, %e kobiety maj"
ni%sz" samoocen# ni% m#%czy)ni (zob. Tabela 1).
Rzetelno!#
Warto$' wspó czynnika rzetelno$ci polskiej wersji me-
tody (& Cronbacha) w ró%nych badanych grupach waha a
si# od 0,81 do 0,83. Wynosi a odpowiednio: 0,81 dla grupy
m odzie%y w wieku od 14 do 18 lat (N = 303; 183 kobiety,
120 m#%czyzn); 0,83 dla grupy studentów w wieku od 19
do 24 lat (N = 452; 288 kobiet, 164 m#%czyzn); 0,82 dla
grupy doros ych (N = 365; 199 kobiet, 166 m#%czyzn).
Warto$' wspó czynnika podzia u po ówkowego
Guttmana, okre$laj"cego rzetelno$' po ówkow" (dla
twierdze( parzystych i nieparzystych), wynosi a 0,75,
a wspó czynnika korelacji mi#dzypo ówkowej – 0,62.
Stwierdzono równie% do$' satysfakcjonuj"c" stabilno$'
narz#dzia. Grupa 161 osób doros ych badanych dwu-
krotnie w odst#pie roku wype nia a Skal# Samooceny
umieszczon" w serii innych narz#dzi. Warto$' wspó -
czynnika korelacji pomi#dzy obydwoma pomiarami by a
istotna, cho' umiarkowana i wynosi a 0,50 (p < 0,001).
Stabilno$' oceniana w odst#pie tygodnia w grupie 35 stu-
dentów w wieku 20–27 lat wynosi a 0,83 (p < 0,001).
Trafno!#
W ramach dokonanej przez nas adaptacji SES spraw-
dza y$my jej trafno$' teoretyczn", kieruj"c si# tym, jak
rozumiej" ten rodzaj trafno$ci Cronbach i Meehl (1955)
oraz Brzezi(ski (1996). Wedle tego rozumienia obejmuje
ona zarówno trafno$' czynnikow", jak i trafno$' zbie%n"
i ró%nicow", trafno$' tre$ciow" oraz trafno$' kryterialn"
(Brzezi(ski, 1996).
Trafno!" czynnikowa
Trafno$' teoretyczn" skal bada si# m.in. na podstawie
analizy ich struktury czynnikowej (Brzezi(ski, 1996).
Analizy oryginalnej wersji skali w wi#kszo$ci przy-
padków ujawnia y jej jednoczynnikow" struktur# (np.
Kinnunen, Feldt i Mauno, 2003), potwierdzan" niezale%-
nie od wersji j#zykowej oraz kraju, w którym przeprowa-
dzono badania (Schmitt i Allik, 2005). Je$li odkrywano
struktur# dwuczynnikow", to najcz#$ciej sk ada y si# na
ni" dwa wymiary grupuj"ce twierdzenia pozytywne i ne-
gatywne (Schmitt i Allik, 2005).
W celu ustalenia wewn#trznej struktury polskiej wer-
sji Skali Samooceny Rosenberga przeprowadzono dwa
rodzaje analiz czynnikowych: eksploracyjn" oraz kon-
Þrmacyjn". Obu analiz dokonano na dwóch oddzielnych
grupach, które losowo wybrano z ca ej próby 1120 osób.
Eksploracyjn" analiz# czynnikow" Skali Samooceny
przeprowadzono metod" g ównych sk adowych z rotacj"
Oblimin (delta = 0) i normalizacj" Kaisera, przy wyko-
rzystaniu wyników wylosowanej grupy 334 kobiet i 226
m#%czyzn (N = 560) w wieku od 14 do 55 lat (Me = 22,00).
Analiza wykaza a, %e struktur# skali tworz" dwa czynniki
grupuj"ce twierdzenia pozytywne i negatywne. !adunki
czynnikowe twierdze( pozytywnych aduj"cych pierwszy
czynnik (1, 2 i 4) przyjmowa y warto$ci z przedzia u od
0,69 do 0,80. Twierdzenia negatywne (3, 8, 9 i 10) ado-
wa y drugi czynnik, a ich adunki czynnikowe zawiera y
si# w przedziale od 0,56 do 0,83. Trzy twierdzenia skali
(5, 6 i 7) w zbli%onym stopniu aduj" oba czynniki. Ich a-
dunki czynnikowe zawieraj" si# w przedziale od 0,51 do
0,67 (Tabela 2). Eksploracyjna analiza czynnikowa SES
przeprowadzona na drugiej wylosowanej cz#$ci badanej
populacji (N = 560; 334 kobiety, 226 m#%czyzn w wieku
od 15 do 55 lat) metod" Oblimin z normalizacj" Kaisera
ukaza a analogiczn" dwuczynnikow" struktur# skali.
Czynniki tak samo grupuj" twierdzenia pozytywne (1, 2
i 4) i negatywne (3, 8, 9 i 10). Twierdzenia 5, 6 i 7 aduj"
oba czynniki w zbli%onym stopniu.
Aby zweryÞkowa' trafno$' uzyskanej struktury czyn-
nikowej na drugiej z wylosowanych cz#$ci danych (po-
chodz"cych od 561 osób w wieku od 15 do 55 lat, w tym
335 kobiet i 226 m#%czyzn), przeprowadzono konÞrma-
 SKALA SAMOOCENY SES MORRISA ROSENBERGA – POLSKA ADAPTACJA METODY
Tabela 2.
Warto$ci adunków czynnikowych twierdze( polskiej wersji SES, uzyskane za pomoc" eksploracyjnej analizy czynnikowej
(N = 561)
Tre$' twierdzenia
Uwa%am, %e jestem osob" warto$ciow" przynajmniej w takim samym stopniu co inni. R
Uwa%am, %e posiadam wiele pozytywnych cech. R
Ogólnie bior"c jestem sk onny(a) s"dzi', %e nie wiedzie mi si#.
PotraÞ# robi' ró%ne rzeczy tak dobrze, jak wi#kszo$' innych ludzi. R
Uwa%am, %e nie mam wielu powodów, aby by' z siebie dumnym.
Lubi# siebie. R
Ogólnie rzecz bior"c jestem z siebie zadowolony(a). R
Chcia bym (chcia abym) mie' wi#cej szacunku dla samego(ej) siebie.
Czasami czuj# si# bezu%yteczny(a).
Niekiedy uwa%am, %e jestem do niczego.
R – twierdzenie odwrócone
cyjn" analiz# czynnikow" dla siedmiu modeli za pomoc"
programu Amos 6.0. Trzy podstawowe modele odzwier-
ciedlaj" obecne w literaturze za o%enia o strukturze czyn-
nikowej skali. Model 1 zak ada, %e wszystkie twierdzenia
skali tworz" jeden czynnik. Model 2 – i% na struktur# skali
sk adaj" si# dwa czynniki: jeden grupuj"cy twierdzenia
sformu owane pozytywnie, drugi – negatywnie. Model
3 z kolei testuje tez#, %e skala zbudowana jest z dwóch
czynników, odzwierciedlaj"cych ocen# w asnych kompe-
tencji oraz lubienie siebie (Tafarodi i Milne, 2002).
Wska)niki dopasowania tych modeli wykaza y, %e
%aden z nich nie oddaje w adekwatny sposób struktury
skali (Tabela 3). Zarówno #2, jak i mniej restrykcyjne,
ale za to lepiej odzwierciedlaj"ce z o%ono$' posiada-
nych danych wska)niki dopasowania (Cudeck i Brown,
1983) uzyska y warto$ci niesatysfakcjonuj"ce. Wyniki
te dyskonÞrmuj" model zak adaj"cy istnienie dwóch tre-
$ciowo odmiennych czynników skali, zwi"zanych z oce-
n" w asnych kompetencji i stosunkiem do w asnego Ja.
Natomiast w przypadku modeli zak adaj"cych rozwi"za-
nia dwuczynnikowe, oparte na wyró%nieniu czynników
stworzonych z twierdze( sformu owanych pozytywnie
i negatywnie, mo%liwe jest rozwa%enie ich ró%nych od-
mian. Odmiany owych modeli mog" bowiem odzwier-
ciedla' powi"zania mi#dzy twierdzeniami pozytywnymi
i negatywnymi. Powi"zania te nie tyle mog" tworzy'
dwa odmienne czynniki, co powstawa' na skutek arte-
faktu metody, polegaj"cego na tym, %e w odniesieniu do
obu rodzajów twierdze( odpowiada si# w podobny spo-
169
!adunki czynnikowe
dla poszczególnych
sk adowych
1 2
0,80 0,28
0,81 0,36
0,30 0,63
0,69 0,21
0,51 0,54
0,67 0,51
0,65 0,57
0,18 0,56
0,35 0,83
0,34 0,79
sób (response bias, response style). Je$li taka jest natura
zwi"zków mi#dzy twierdzeniami pozytywnymi i nega-
tywnymi, to uwzgl#dnienie korelacji mi#dzy wariancja-
mi resztowymi, obliczonymi niezale%nie dla zmiennych
odpowiadaj"cych twierdzeniom pozytywnie i negatywnie
sformu owanym, powinno przynie$' znacz"c" popraw#
dopasowania modeli. Zwi"zki mi#dzy b #dami mog" od-
zwierciedla' w a$nie sposób odpowiadania, a nie fakt, i%
tworz" one odr#bne czynniki. Metod" tak" pos u%y si#
Marsh (1996) i wykaza , %e po uwzgl#dnieniu korelacji
mi#dzy b #dami badanych zmiennych znacz"co wzra-
sta poziom dopasowania danych do modeli – zarówno
jedno-, jak i dwuczynnikowego. Jednak zdecydowanie
najlepsze dopasowanie uzyska w jego badaniach model
jednoczynnikowy.
Wzorem analiz Marsha zbudowa y$my cztery kolejne
modele, z których jeden (Model 4) zak ada , %e osobno
grupuj" si# twierdzenia sformu owane pozytywnie i ne-
gatywnie, oraz uwzgl#dnia korelacje mi#dzy b #dami
zmiennych odpowiadaj"cych twierdzeniom pozytyw-
nie i negatywnie sformu owanym. Mia o to pozwoli' na
sprawdzenie, czy dopasowania tego modelu nie zak óca
ten sam sposób odpowiadania na obie grupy twierdze(.
Kolejne trzy modele opiera y si# na za o%eniu o jedno-
czynnikowej strukturze skali. Sprawdza y$my jednak,
czy artefakt metody w takim samym stopniu dotyczy
pozycji sformu owanych pozytywnie i negatywnie. St"d
te% jeden model uwzgl#dnia korelacje reszt tylko pozy-
cji sformu owanych pozytywnie (Model 5), drugi – tylko
170 MARIOLA !AGUNA, KINGA LACHOWICZ-TABACZEK, IRENA DZWONKOWSKA

Tabela 3.
Wyniki konÞrmacyjnej analizy czynnikowej przeprowadzonej na polskiej wersji SES (N = 561). Podsumowania dla modeli
Modele #2 df p< RMSEAa GFIb NFIc CFId
Model 1 479,33 35 0,001 0,15 0,83 0,75 0,76
Model 2 245,29 34 0,001 0,11 0,91 0,87 0,89
Model 3 419,24 34 0,001 0,14 0,85 0,78 0,79
Model 4 020,92 16 0,180 0,02 0,99 0,99 0,99
Model 5 108,60 26 0,001 0,07 0,96 0,94 0,96
Model 6 223,65 26 0,001 0,12 0,92 0,88 0,89
Model 7 035,32 17 0,010 0,04 0,46 0,98 0,99
a b c d
Root Mean Square Error of Approximation; Goodness of Fit Index; Bentler-Bonett Normed Fit Index; Comparative Fit Index

negatywnie (Model 6), trzeci za$ zarówno pozytywnie,
jak i negatywnie (Model 7). Wyniki analiz wykaza y do$'
dobre dopasowanie do danych Modelu 7, zak adaj"cego
jednoczynnikowe rozwi"zanie i jednocze$nie uwzgl#d-
niaj"cego istnienie tendencji do odpowiadania w podobny
sposób na pozycje sformu owane pozytywnie i negatyw-
nie. Jednak lepiej dopasowany okaza si# Model 4, grupu-
j"cy twierdzenia sformu owane pozytywnie i negatywnie
i uwzgl#dniaj"cy przy tym jednorodno$' sposobu odpo-
wiadania w odniesieniu do tych dwóch grup twierdze(.
Ow" tendencyjno$' odpowiedzi zale%n" od sformu owa-
nia twierdzenia mo%na uzna' za jeden z b #dów pomia-
ru, wyst#puj"cy przy zastosowaniu tej skali (por. Schmitt
i Allik, 2005).
Trafno!" zbie$na i ró$nicowa
Trafno$' zbie%n" okre$lano na podstawie zwi"zków
SES z innymi testami mierz"cymi w za o%eniu poziom
samooceny. Trudno$' sprawia ustalenie trafno$ci ró%ni-
cowej skal mierz"cych samoocen#, poniewa% z natury
poziom samooceny wi"%e si# z ró%nymi obszarami funk-
cjonowania cz owieka i trudno okre$li' te, na które nie
powinna wp ywa' i z którymi nie powinna by' zwi"za-
na. Generalnie wyniki bada( z wykorzystaniem opisanej
przez nas polskiej adaptacji Skali Samooceny Rosenberga
potwierdzaj" jej wysok" trafno$' zbie%n" (por. Tabela 4,
w której przedstawiono uwzgl#dnione zmienne i metody
ich pomiaru, wielko$' badanych prób oraz warto$' kore-
lacji z SES). Wi"%e si# ona w znacznym stopniu z Inwen-
tarzem Poczucia W asnej Warto$ci Coopersmitha (CSEI)
(Ole$ i in., 2002), Skal" Samoopisu Dymkowskiego
oraz Skal" Samooceny Asertywno$ci (!ozi(ska, 2005).
Okaza o si# tak%e (Deja, 2006), %e wyst#puj" zwi"z-
ki mi#dzy wynikami SES a wynikami uzyskiwanymi
w Skali Pró%no$ci, mierz"cej aprobat# w asnej cielesno$ci
i estetyzm, oraz Skali Samowystarczalno$ci, ujmuj"cej
przekonanie o w asnej niezale%no$ci, indywidualizmie
i sukcesie. Obie te skale s" sk adowymi Kwestionariusza

Tabela 4.
Korelacje polskiej wersji SES Rosenberga ze skalami mierz"cymi ró%ne aspekty Ja – samoocen#, samowiedz# lub samoak-
ceptacj#
Zmienne i metody ich pomiaru Grupa badana Korelacje z SES
Poczucie w asnej warto$ci dzieci w wieku 11–12 lat,
– Inwentarz Poczucia W asnej Warto$ci Coopersmitha (CSEI) N = 41 (Ole$ i in., 2002) r = 0,58***
Samoopis doro$li, N = 123 (!ozi(ska, 2005) r = 0,44***
– Skala Samoopisu
Asertywno$' doro$li, N = 123 (!ozi(ska, 2005) r = 0,47***
– Skala Samooceny Asertywno$ci
Narcyzm – Kwestionariusz Osobowo$ci Narcystycznej (NPI) doro$li, N = 70 (Deja, 2006)
Skala Pró%no$ci r = 0,37***
Skala Samowystarczalno$ci r = 0,35***
** p < 0,01; *** p < 0,001
 SKALA SAMOOCENY SES MORRISA ROSENBERGA – POLSKA ADAPTACJA METODY 171

Osobowo$ci Narcystycznej (NPI) Raskina i Halla (Ba-
zi(ska i Drat-Ruszczak, 2000). Nie stwierdzono istotnych
powi"za( SES z dwiema pozosta ymi skalami NPI: Skal"
Domagania si# Podziwu oraz Skal" Przywództwa (Deja,
2006). O ile wi#c Skala Samooceny ujmuje w pewnym
stopniu narcystyczn" „mi o$' do siebie” i przekonanie
o w asnej wysokiej kompetencji, to nie odzwierciedla
potrzeby bycia zauwa%anym, podziwianym oraz prze-
konania o w asnym wp ywie na innych, co jest zgodne
z koncepcj" Rosenberga i w pewnym sensie $wiadczy
o trafno$ci ró%nicowej skali.
Trafno!" kryterialna
Aspekt kryterialny trafno$ci teoretycznej okre$lono na
podstawie analizy zwi"zków SES z narz#dziami mierz"-
cymi zmienne, które teoretycznie powinny korelowa'
z samoocen" ze wzgl#du na podobie(stwo tre$ciowe lub
te% z racji zak adanych w teorii funkcji samooceny. Nie
ma, niestety, %adnego kryterium obiektywnego, z któ-
rym mo%na by porówna' wyniki w samoopisowych ska-
lach samooceny (por. Baumeister i in., 2003; Rosenberg,
1965). Samoocena z samej swej natury jest konstruktem
subiektywnym; odnosi si# do tego, jak osoba my$li o so-
bie i ocenia siebie.
Trafno$' kryterialn" okre$la y$my na podstawie zwi"z-
ków mi#dzy wynikami osób badanych uzyskanymi
w polskiej wersji SES i w skalach mierz"cych funkcjono-
wanie emocjonalne, spo eczne i zadaniowe. Ze wzgl#du
na to, %e elementem samooceny jest afekt odniesiony do
w asnej osoby, powinna ona korelowa' z innymi dyspo-
zycjami emocjonalnymi (por. Tabela 5, w której przedsta-
wiono wyniki bada( dotycz"cych trafno$ci kryterialnej
okre$lanej na podstawie korelacji SES z miarami funk-
cjonowania emocjonalnego). Zwi"zki oryginalnej wersji
SES z miarami depresyjno$ci i neurotyczno$ci ujawni y
wcze$niej przytoczone badania (Judge i in., 2002; Watson
i in., 2002). W badaniach polskich odnotowano równie%
ujemne korelacje mi#dzy wynikami SES a wynikami

Tabela 5.
Korelacje polskiej wersji SES Rosenberga ze skalami mierz"cymi funkcjonowanie emocjonalne
Zmienne i metody ich pomiaru Grupa badana Korelacje z SES
L#k jako cecha doro$li, N = 108 (!aguna i B"k, 2007) r = –0,51***
– Skala STPI studenci, N = 50 (Kuczy(ska, 2006) r = –0,60***
studenci, N = 50 (Grzesiak, 2005) r = –0,77***
L#k jako stan studenci, N = 50 (Grzesiak, 2005) r = –0,57***
– State-Trait Personality Inventory (STPI)
Z o$' jako cecha doro$li, N = 108 (!aguna i B"k, 2007) r = –0,27***
– Skala BTPI studenci, N = 50 (Grzesiak, 2005) r = –0,50***
Z o$' jako stan studenci, N = 50 (Grzesiak, 2005) r = –0,56***
– State-Trait Personality Inventory (STPI)
Ciekawo$' jako cecha doro$li, N = 108 (!aguna i B"k, 2007) r = 0,33***
– Skala STPI studenci, N = 50 (Kuczy(ska, 2006) r = 0,41***
studenci, N = 50 (Grzesiak, 2005) r = 0,55***
Ciekawo$' jako stan studenci, N = 50 (Grzesiak, 2005) r = 0,47***
– State-Trait Personality Inventory (STPI)
Depresja dzieci w wieku 11–12 lat, N = 41 (Ole$ i in., 2002)
– Skala Samooceny Depresji (DSRS) r = –0,61***
– Inwentarz Depresji Dzieci#cej (CDI) r = –0,65***
– Skala Pesymizmu (HPLS) r = –0,55***

jako cecha doro$li, N = 108 (!aguna i B"k, 2007) r = –0,48***

– Skala TPI studenci, N = 50 (Kuczy(ska, 2006) r = –0,48***
studenci, N = 50 (Grzesiak, 2005) r = –0,68***

jako stan studenci, N = 50 (Grzesiak, 2005) r = –0,50***

– Skala STPI
Reaktywno$' emocjonalna studenci, N = 55 (Lachowicz-Tabaczek, 2006) r = –0,47***
– Kwestionariusz temperamentu (FCZ-KT)
Uczucia odzwierciedlaj"ce umacnianie siebie studenci, N = 50 (Kuczy(ska, 2006}. r = 0,55***
– Metoda Konfrontacji z Sob"
* p < 0,05; ** p < 0,01; *** < 0,001
172 MARIOLA !AGUNA, KINGA LACHOWICZ-TABACZEK, IRENA DZWONKOWSKA

Skali Samooceny Depresji (DSRS) Birlesona, Inwentarza
Depresji Dzieci#cej (CDI) Kovacs i Skali Pesymizmu
(HPLS) Kazdina (Ole$ i in., 2002). W tych samych bada-
niach ustalono tak%e, %e wy%sze poczucie w asnej warto-
$ci wi"%e si# z ni%szym poziomem depresji i pesymizmu.
Wyniki bada( Lachowicz-Tabaczek (2006) wskazuj",
%e samoocena globalna mierzona skal" Rosenberga wy-
ra)nie koreluje z reaktywno$ci" emocjonaln", mierzon"
za pomoc" inwentarza FCZ-KT Zawadzkiego i Strelaua
(1997). Wiadomo z kolei, %e reaktywno$' emocjonalna
ujawnia zarówno poziom wra%liwo$ci, jak i odporno$ci
emocjonalnej. Tak wi#c mo%na uzna', i% wynik ten $wiad-
czy o tym, %e osoby z nisk" samoocen" b#d" prze%ywa y
wi#cej negatywnych emocji i w wi#kszym nat#%eniu ni%
osoby z samoocen" wysok".
Potwierdzaj" to rezultaty bada( !aguny i B"ka (2007),
które wykaza y, %e poziom samooceny mierzonej ska-
l" Rosenberga jest ujemnie powi"zany z gotowo$ci" do
prze%ywania emocji negatywnych, a dodatnio z gotowo-
$ci" do odczuwania ciekawo$ci. Do pomiaru emocji jako
cechy wykorzystano skal# TPI, b#d"c" cz#$ci" State-Trait
Personality Inventory (STPI) Spielbergera (Spielberger
i Reheiser, 2003). W badaniu tym zaobserwowano silne
ujemne zwi"zki mi#dzy poziomem samooceny a l#kiem,
depresj" i z o$ci". Korelacja z ciekawo$ci", motywuj"c"
zachowania eksploracyjne, by a równie% znacz"ca, ale
dodatnia. Stwierdzono tak%e, %e l#k i depresja s" dobrymi
predyktorami poziomu samooceny, w wi#kszym stopniu
pozwalaj"c na przewidywanie uogólnionej samooceny
ni% inne bardziej specyÞczne przekonania na temat Ja,
takie jak przekonanie o skuteczno$ci czy nadzieja na suk-
ces. Podobne wyniki uzyskano w badaniu Kuczy(skiej
(2006), w którym ujawniono te% istotny zwi"zek pozio-
mu samooceny z uczuciami odzwierciedlaj"cymi umac-
nianie siebie, mierzonymi Metod" Konfrontacji z Sob"
Hermansa (Hermans i Hermans-Jansen, 2000).
Zgodnie z teori" Marka Leary’ego i jego wspó pra-
cowników (Leary, Tambor, Terdal i Downs, 1995) samo-
ocena, z jednej strony, jest rezultatem realnej akceptacji
spo ecznej, realnego wykluczenia b"d) odrzucenia spo-
ecznego. Z drugiej strony, odzwierciedla subiektywne
przekonania o prawdopodobnych reakcjach innych ludzi:
akceptuj"cych lub odrzucaj"cych. Skutkiem akceptacji
spo ecznej jest wysoka samoocena, niska za$ powstaje
w wyniku odrzucenia i wykluczenia spo ecznego (Leary
i in., 1995). Wyniki bada( z u%yciem polskiej wersji SES
Rosenberga s" zgodne z przewidywaniami Leary’ego,
poniewa% wskazuj" na zwi"zki samooceny z poziomem
funkcjonowania spo ecznego (por. Tabela 6). W badaniach
Dzwonkowskiej (2003) samoocena ogólna mierzona SES
by a ujemne skorelowana z nie$mia o$ci" jako dyspozy-
cj", mierzon" Skal" Nie$mia o$ci (CBSS) Cheeka i Bussa

Tabela 6.
Korelacje polskiej wersji SES Rosenberga ze skalami mierz"cymi funkcjonowanie spo eczne oraz wykonawcze aspekty Ja
Zmienne i metody ich pomiaru Grupa badana Korelacje z SES
Funkcjonowanie spo eczne studenci, N = 109 (Jarosz i Wiechetek, 2006) r = 0,54***
– Kwestionariusz Kompetencji Spo ecznych (KKS)
Nie$mia o$' jako cecha doro$li, N = 268 (Dzwonkowska, 2003) r = –0,43***
– Skala Nie$mia o$ci (CBSS)
Towarzysko$' jako cecha doro$li, N = 268 (Dzwonkowska, 2002) r = –0,53***
– Skala Towarzysko$ci
Poczucie osamotnienia dzieci w wieku 11–12 lat, N = 41 (Ole$ i in., 2002) r = –0,57***
– Skala Osamotnienia (LSC)
Umiejscowienie kontroli studenci, N = 78 (Lachowicz-Tabaczek i *nieci(ska, r = 0,56***
– Kwestionariusz do Pomiaru Poczucia Kontroli Delta 2006)
Przekonanie o w asnej skuteczno$ci osoby bezrobotne, N =332 (!aguna, 2006a) r = 0,50***
– Skala Uogólnionej W asnej Skuteczno$ci (GSES) studenci, N = 78 (Lachowicz-Tabaczek i *nieci(ska,
2006) r = 0,65***
Optymizm doro$li, N = 378 (!aguna, 2006b) r = 0,49***
– Test Orientacji ,yciowej (LOT-R)
Nadzieja na sukces osoby bezrobotne, N = 332 (!aguna i in., 2005) r = 0,49***
– Kwestionariuszu Nadziei na Sukces (KNS) studenci, N = 109 (Jarosz i Wiechetek, 2006) r = 0,57***
Nadzieja podstawowa doro$li, N = 378 (!aguna, 2006b) r = 0,49***
– Kwestionariusz Nadziei Podstawowej (BHI-12)
** p < 0,01; *** p < 0,001
 SKALA SAMOOCENY SES MORRISA ROSENBERGA – POLSKA ADAPTACJA METODY
(1981). Zale%no$' pomi#dzy samoocen" a nie$mia o$ci"
potwierdzono w kolejnych badaniach, w których uczest-
niczy y osoby pracuj"ce i bezrobotne (Dzwonkowska,
2005). Wyniki ich wykaza y, %e nie$mia o$' jest predyk-
torem niskiej samooceny bez wzgl#du na status zatrud-
nienia osób badanych.
Inn" zmienn" osobowo$ciow", która wi"%e si# z ilo-
$ci" i jako$ci" relacji interpersonalnych, jest towa-
rzysko$'. Zmienna ta by a mierzona za pomoc" Skali
Towarzysko$ci (Cheek i Buss, 1981) i okaza a si# mie'
silny zwi"zek z samoocen": osoby ma o towarzyskie
uzyskiwa y ni%sze wska)niki w SES ni% osoby w wyso-
kim stopniu towarzyskie (Dzwonkowska, 2002). Skal#
Samooceny Rosenberga u%yto tak%e jako jedno z narz#-
dzi w badaniach nad poczuciem osamotnienia u dzieci
(Ole$, 2006). Osamotnienie – subiektywnie prze%ywane
negatywne stany emocjonalne zwi"zane z brakiem sa-
tysfakcji w relacjach z innymi – mo%e by' powi"zane
m.in. ze stanami depresyjnymi oraz obni%on" samoocen".
W badaniach przeprowadzonych na grupie dzieci w wie-
ku 11–12 lat stwierdzono, %e dzieci z wysokim poczu-
ciem osamotnienia – w porównaniu z dzie'mi o niskim
poczuciu osamotnienia – osi"gaj" istotnie ni%sze wyniki
w Skali Samooceny (LSC) Ashera. Odnotowano tak%e
istotne ujemne korelacje mi#dzy poziomem samooce-
ny a poczuciem osamotnienia (Ole$ i in., 2002). Wyniki
Skali Samooceny wykazuj" równie% dodatni" korelacj#
z wynikami Kwestionariusza Kompetencji Spo ecznych
Matczak (2001), ujmuj"cego efektywno$' funkcjonowa-
nia w trzech typach sytuacji spo ecznych: relacjach in-
tymnych, w sytuacjach ekspozycji spo ecznej oraz sytu-
acjach wymagaj"cych asertywno$ci (Jarosz i Wiechetek,
2006).
Samoocena mierzona oryginaln" wersj" skali
Rosenberga by a silnie zwi"zana z dyspozycjami od-
zwierciedlaj"cymi wykonawcze aspekty Ja – poczuciem
kontroli, sprawstwa i optymizmem. W naszych badaniach
tak%e sprawdza y$my zwi"zki SES z tymi zmiennymi.
Podobnie jak w badaniach ameryka(skich zaobserwowa-
no silny zwi"zek samooceny z umiejscowieniem kontro-
li, tu mierzonym za pomoc" Kwestionariusza do Pomiaru
Poczucia Kontroli Delta autorstwa Drwala. Okaza o si#,
%e wysokiej samoocenie towarzyszy wewn#trzne umiej-
scowienie kontroli, a samoocenie niskiej – zewn#trzne
(Lachowicz-Tabaczek i *nieci(ska, 2006). W zgodzie
z rezultatami bada( z wykorzystaniem oryginalnej wer-
sji skali by y dane uzyskane przez !agun# (2006b),
które ujawni y wysok" korelacj# samooceny mierzo-
nej polsk" wersj" SES z wynikami Skali Uogólnionej
W asnej Skuteczno$ci (GSES) Schwarzera, Jerusalema
i Juczy(skiego (!aguna, 2006a). Równie siln" korelacj#
173
mi#dzy tymi zmiennymi zaobserwowano w badaniach
Lachowicz-Tabaczek i *nieci(skiej (2006). Ogólna sa-
moocena okaza a si# te% mie' zwi"zek (cho' nieco s ab-
szy) z przekonaniem o w asnej skuteczno$ci w w#%szej
dziedzinie – skuteczno$ci przedsi#biorczej mierzonej za
pomoc" Skali Skuteczno$ci Przedsi#biorczej (!aguna,
2006b).
Tak%e poziom optymizmu, okre$lany za pomoc" Testu
Orientacji ,yciowej (LOT-R) Scheiera, Carvera i Bridges
w polskiej adaptacji Poprawy i Juczy(skiego (Juczy(ski,
2001), dodatnio koreluje z samoocen" w uj#ciu skali
Rosenberga (!aguna, 2006b). Inn" zmienn", która zgod-
nie z oczekiwaniami wykazuje zwi"zek z poziomem sa-
mooceny, jest nadzieja na sukces. Snyder (2002) deÞniuje
j" jako pozytywny stan motywacyjny, oparty na wzajem-
nie powi"zanych ze sob" przekonaniach o silnej woli
oraz umiej#tno$ci znajdowania rozwi"za( i planowania
dróg do osi"gni#cia celu. Wynik ogólny w Kwestiona-
riuszu Nadziei na Sukces (KNS) (!aguna, Trzebi(ski
i Zi#ba, 2005) w badaniu osób bezrobotnych istotnie ko-
reluje z wynikami Skali Samooceny. Równie% nadzieja
rozumiana jako prze$wiadczenie jednostki o sensowno$ci
otaczaj"cego j" $wiata i jego przychylno$ci wobec ludzi
– tzw. nadzieja podstawowa (Trzebi(ski i Zi#ba, 2003),
mierzona Kwestionariuszem Nadziei Podstawowej (BHI-
12) – wykazuje dodatni zwi"zek z poziomem samooceny
(!aguna, 2006b). Z dotychczasowych bada( (Trzebi(ski
i Zi#ba, 2004) wynika, %e osoby o wysokim poziomie na-
dziei podstawowej atwiej adaptuj" si# do sytuacji trud-
nych, w sytuacji straty s" w wi#kszym stopniu gotowe do
anga%owania si# w budow# nowego adu, cz#$ciej reagu-
j" na sytuacje trudne konstruktywnym, d ugookresowym
rozwojem osobowo$ci. Przekonanie o sensowno$ci zda-
rze(, zaufanie do $wiata i ludzi s" wi#c powi"zane z po-
ziomem poczucia w asnej warto$ci.
Generalnie mo%na wi#c zatem stwierdzi', %e SES wy-
kazuje przewidywane zwi"zki ze skalami mierz"cymi
dyspozycje emocjonalne oraz aspekty funkcjonowania
zadaniowego i spo ecznego, co potwierdza trafno$' kry-
terialn" tego narz#dzia.
Podsumowanie
W wielu krajach SES z powodzeniem u%ywano do
badania m odzie%y, studentów, osób doros ych oraz star-
szych, zarówno ludzi zdrowych, jak i pacjentów psy-
chiatrycznych (Baumeister i in., 2003). W Polsce ekspe-
rymentalna wersja metody by a stosowana w badaniach
prowadzonych w$ród m odzie%y, studentów, osób doro-
s ych z ró%nych grup zawodowych. Analiza wyników ba-
da( z wykorzystaniem polskiej wersji Skali Samooceny
Rosenberga prowadzi do wniosku, %e dobrze mierzy ona
174 MARIOLA !AGUNA, KINGA LACHOWICZ-TABACZEK, IRENA DZWONKOWSKA
si # przekonania o w asnej warto$ci i diagnozuje wa%ny
aspekt koncepcji Ja.
Badania walidacyjne wykaza y, %e polska wersja tej
skali jest narz#dziem rzetelnym, o potwierdzonej traf-
no$ci teoretycznej. Udowodniono ponadto, %e wystar-
czaj"co wysoko koreluje z innymi skalami mierz"cymi
poziom samooceny. Kryterialny aspekt trafno$ci obrazu-
j" zaprezentowane przez nas wyniki bada(, $wiadcz"ce
o tym, i% poziom samooceny mierzony polsk" wersj" SES
pozwala przewidywa' zarówno funkcjonowanie emocjo-
nalne i spo eczne, jak i pewne aspekty zadaniowego na-
stawienia jednostki. Diagnozowane za pomoc" polskiego
odpowiednika skali osoby o wysokiej samoocenie okazu-
j" si# – w porównaniu z badanymi o niskiej samoocenie
– prze%ywa' mniej negatywnych emocji, w tym przede
wszystkim l#ku, smutku i depresji. Ponadto s" aktyw-
ne i sprawniejsze spo ecznie, a tak%e wykazuj" wy%szy
poziom dyspozycji sprzyjaj"cych efektywnej realizacji
zada(. Wyniki uzyskane przy zastosowaniu polskiego
odpowiednika SES s" pod tym wzgl#dem zgodne z rezul-
tatami bada(, w których pos u%ono si# oryginaln" wersj"
tego narz#dzia.
Mamy nadziej#, %e dokonana przez nas adaptacja Skali
Samooceny Rosenberga u atwi porównywanie wyników
bada( nad samoocen" prowadzonych na gruncie polskim,
a tak%e zwi#kszy mo%liwo$ci przeprowadzania bezpo-
$rednich porówna( z rezultatami bada( z zastosowaniem
oryginalnej wersji SES i innych jej adaptacji.
LITERATURA CYTOWANA
Adams, G. R., Ryan, B. A., Ketsetzis, M., Keating, L. (2000).
Rule compliance and peer sociability: A study of family
process, school-forced parent-child interactions, and chil-
dren’s classroom behavior. Journal of Family Psychology, 14,
237–250.
Anastazi, A., Urbina, S. (1999). Testy psychologiczne. Warszawa:
Pracownia Testów Psychologicznych PTP.
Bachman, J. G., O’Malley, P. M. (1986). Self-concept, self-
esteem, and educational experiences: The frog pond revisited
(again). Journal of Personality and Social Psychology, 50,
35–46.
Battistich, V., Solomon, D., Delucchi, K. (1993). Interaction
processes and student outcomes in cooperative learning
groups. The Elementary School Journal, 94, 19–32.
Baumeister, R. F., Campbell, J. D., Krueger J. I., Vohs, K. D.
(2003). Does high self-esteem cause better performance,
interpersonal success, happiness, or healthier lifestyles?
Psychological Science in the Public Interest, 4, 1–44.
Baumeister, R. F., Smart, L., Boden, J. M. (1996). Relation of
threatened egotism to violence and aggression: The dark side
of self-esteem. Psychological Review, 103, 5–33.
Bazi(ska, R., Drat-Ruszczak, K. (2000). Struktura narcyzmu
w polskiej adaptacji kwestionariusza NPI Raskina i Halla.
Czasopismo Psychologiczne, 6, 171–188.
Bishop, J. A., Inderbitzen, H. M. (1995). Peer acceptance and
friendship: An investigation of their relation to self-esteem.
Journal of Early Adolescence, 15, 476–489.
Blascovich, J., Tomaka, J. (1991). Measures of self-esteem.
W: J. P. Robinson, P. R. Shaver, L. S. Wrightsman (red.),
Measures of personality and social psychological attitudes.
Volume 1: Measures of social psychological attitudes (s. 115–
–160). New York: Academic Press.
Brzezi(ski, J. (1996). Metodologia bada% psychologicznych.
Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Bushman, B. J., Baumeister, R. F. (1998). Threatened egotism,
narcissism, self-esteem, and direct and displaced aggression:
Does self-love or self-hate lead to violence? Journal of
Personality and Social Psychology, 75, 219–229.
Campbell, J. D., Fehr, B. A. (1990). Self-esteem and perceptions
of conveyed impressions: Is negative affectivity associated
with greater realism? Journal of Personality and Social Psy-
chology, 58, 122–133.
Chabrol, H., Carlin, E., Michaud, C., Rey, A., Cassan, D.,
Juillot, M., Rousseau, A., Callahan, S. (2004). Étude de
l’échelle d’estime de soi de Rosenberg dans un échantillon de
lycéens. Neuropsychiatrie de l’Enfance et de l’Adolescence,
52, 533–536.
Cheek, J. M, Buss, A. H. (1981). Shyness and sociability.
Journal of Personality and Social Psychology, 41, 330–339.
Collani, G., Herzberg, P. Y. (2003). Eine revidierte Fassung
der deutschsprachigen Skala zum Selbstwertgefühl von
Rosenberg. Zeitschrift für Differentielle und Diagnostische
Psychologie, 24, 3–7.
Cronbach, L. J., Meehl, P E. (1955). Construct validity in
psychological tests. Psychological Bulletin, 52, 281–302.
Cudeck, R., Browne, M. W. (1983). Cross-validation of
covariance structure. Multivariate Behavioral Research, 18,
147–167.
Deja, K. (2006). Narcyzm a postawy wobec pieni&dza. Nie-
opublikowana praca proseminaryjna. Instytut Psychologii
KUL, Lublin.
Diener, E., Diener, M. (1995). Cross-cultural correlates of life
satisfaction and self-esteem. Journal of Personality and
Social Psychology, 68, 653–663.
Drwal, R. (1995). Problemy kulturowej adaptacji kwestionariu-
szy osobowo$ci. W: R. Drwal (red.), Adaptacja kwestionariu-
szy osobowo!ci (s. 12–26). Warszawa: Wydawnictwo Nau-
kowe PWN.
Dymkowski, M. (1993). Poznawanie siebie. Warszawa: Wydaw-
nictwo Instytutu Psychologii PAN.
Dzwonkowska, I. (2002). Relation of shyness and sociability to
self-esteem and loneliness. Polish Psychological Bulletin, 33,
39–42.
Dzwonkowska, I. (2003). Nie$mia o$' i jej korelaty. Przegl&d
Psychologiczny, 46, 307–322.
Dzwonkowska, I. (2005). Bezrobocie „mniejszym z em”? Osoby
nie$mia e w sytuacji pracy i bezrobocia. W: U. Jakubowska,
 SKALA SAMOOCENY SES MORRISA ROSENBERGA – POLSKA ADAPTACJA METODY
K. Skar%y(ska (red.), Demokracja w Polsce – do!wiadczanie
zmian (s. 323–334). Warszawa: Academica.
Furnham, A., Cheng, H. (2000). Lay theories of happiness.
Journal of Happiness Studies, 1, 227–246.
Grzesiak, E. (2005). Samoocena i obraz siebie a nasilenie
emocji wg modelu C. D. Spielbergera. Nieopublikowana
praca magisterska. Instytut Psychologii KUL, Lublin.
Halamandaris, K. F., Power, K. G. (1997). Individual differences,
dysfunctional attitudes, and social support: A study of the
psychosocial adjustment to university life of home students.
Personality and Individual Differences, 22, 93–104.
Hermans, H. J. M., Hermans-Jansen, E. (2000). Autonarracje:
tworzenie znacze% w psychoterapii. Warszawa: Pracownia
Testów Psychologicznych PTP.
Hornowska, E., Paluchowski, W. J. (2004). Kulturowa adap-
tacja testów psychologicznych. W: J. Brzezi(ski (red.),
Metodologia bada% psychologicznych. Wybór tekstów
(s. 151–191). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Jarosz, M., Wiechetek, M. (2006). Religiozita a psychosociálne
premenné. Referat wyg oszony na konferencji „Religiozita a
osobnos-”, Bratys awa.
Juczy(ski, Z. (2001). Narz'dzia pomiaru w promocji i psychologii
zdrowia. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.
Judge, T. A., Erez, A., Bono, J. E., Thoresen, C. J. (2002).
Are measures of self-esteem, neuroticism, locus of control,
and generalized self-efÞcacy indicator of a common core
construct? Journal of Personality and Social Psychology, 83,
693–710.
Kinnunen, U., Feldt, T., Mauno, S. (2003). Job insecurity and
self-esteem: evidence from cross-lagged relations in 1-year
longitudinal sample. Personality and Individual Differences,
35, 617–632.
Kuczy(ska, E. (2006). Badanie samooceny globalnej i samoocen
cz&stkowych. Nieopublikowana praca magisterska, Instytut
Psychologii KUL, Lublin.
Lachowicz-Tabaczek, K. (2006). Self-esteem as a monitor of
an individual’s emotional and energy resources. Referat
wyg oszony na „8th Annual Meeting of the European Social
Cognition Network”, Pu tusk.
Lachowicz-Tabaczek, K., *nieci(ska, J. (2006). Samoocena jako
monitor zasobów emocjonalnych i energetycznych jednostki.
Referat wyg oszony na III Zje)dzie PSPS, Sopot.
Lakey, B., Tardiff, T. A., Drew, J. B. (1994). Negative social
interactions: Assessment and relations to social support,
cognition, and psychological distress. Journal of Social and
Clinical Psychology, 13, 42–62.
Leary, M. R., Tambor, E. S., Terdal, S. K., Downs, D. L. (1995).
Self-esteem as an interpersonal monitor: The sociometer
hypothesis. Journal of Personality and Social Psychology,
68, 3, 518–530.
Lucas, R. E., Diener, E., (1996). Discriminant validity of well-
being measure. Journal of Personality and Social Psychology,
71, 616–628.
!aguna, M. (2006a). Ogólna samoocena czy przekonanie o sku-
teczno$ci? Badania nad intencj" przedsi#biorcz". Przegl&d
Psychologiczny, 49, 259–274.
175
!aguna, M. (2006b). Skala Skuteczno$ci Przedsi#biorczej. Rocz-
niki Psychologiczne, 9, 107–128.
!aguna, M., B"k, W. (2007). Emocje i przekonania na temat
ja. Dwa kierunki wyja$niania ich wzajemnych relacji. W:
A. B achnio, A. Gózik (red.), Bli$ej emocji (s. 205–217).
Lublin: Wydawnictwo KUL.
!aguna, M., Trzebi(ski, J., Zi#ba, M. (2005). Kwestionariusz
Nadziei na Sukces. Warszawa: Pracownia Testów Psycho-
logicznych PTP.
!ozi(ska, M. (2005). Rodzaje samooceny a poziom nie!mia o!ci
u osób zaanga$owanych i niezaanga$owanych w wolontariat.
Nieopublikowana praca magisterska. Uniwersytet Opolski.
Marsh, H. W. (1996). Positive and negative global self-esteem:
A substantively meaningful distinction or artifactors? Journal
of Personality and Social Psychology, 70, 810–819.
Maruyama, G., Rubin, R. A., Kingsbury, G. G. (1981). Self-
esteem and educational achievement: Independent constructs
with common cause? Journal of Personality and Social Psy-
chology, 40, 962–975.
Matczak, A. (2001). Kwestionariusz Kompetencji Spo ecznych.
Podr'cznik. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych
PTP.
Ole$, M. (2006). Psychologiczna charakterystyka dzieci
o wysokim i niskim poczuciu osamotnienia. Roczniki Psycho-
logiczne, 9, 121–140.
Ole$, M., Steuden, S., Klonowski, P., Chmielnicka-Kuter,
E., Gajda, T., Puchalska-Wasyl, M., Sobol-Kwapi(ska, M.
(2002). Metody badania jako$ci %ycia i psychospo ecznego
funkcjonowania chorych z zaburzeniami widzenia. W:
P. Ole$, S. Steuden, J. Toczo owski (red.), Jak !wiata mniej
widz'. Zaburzenia widzenia a jako!" $ycia (s. 51–68). Lublin:
Towarzystwo Naukowe KUL.
Paulhus, D. L. (1998). Interpersonal and intrapsychic
adaptiveness of trait self-enhancement: A mixed blessing?
Journal of Personality and Social Psychology, 74, 1197–
–1208.
Pottenbaum, S. M., Keith, T. Z., Ehly, S. W. (1986). Is there
a casual relation between self-concept and academic
achievement? Journal of Educational Research, 79, 140–
–144.
Rhodewald, F., Madrian, J. C., Cheney, S. (1998). Narcissism,
self-knowledge organization, and emotional reactivity:
The effect of daily experiences on self-esteem and affect.
Personality and Social Psychology Bulletin, 24, 75–87.
Rhodewald, F., Morf, C. C. (1995). Self and interpersonal
correlates of the Narcissistic Personality Inventory: A review
and new Þndings. Journal of Research in Personality, 29,
1–23.
Rosenberg, M. (1965). Society and adolescent self-image. New
York: Princeton University Press.
Rosenberg, M. (1989). Society and adolescent self-image.
Revised edition. Middletown, CT: Wesleyan University
Press.
Schmitt, D. P., Allik, J. (2005). Simultaneous administration of
the Rosenberg Self-Esteem Scale in 53 nations: Exploring the
176 MARIOLA !AGUNA, KINGA LACHOWICZ-TABACZEK, IRENA DZWONKOWSKA

universal and culture-speciÞc features of global self-esteem.
Journal of Personality and Social Psychology, 89, 623–642.
Sinha, R. R., Krueger, J. (1998). Idiographic self-evaluation and
bias. Journal of Research in Personality, 32, 131–155.
Snyder, C. R. (2002). Hope theory: rainbows in the mind.
Psychological Inquiry, 13, 249–275.
Spielberger, C. D., Reheiser, E. C. (2003). Measuring anxiety,
anger, depression, and curiosity as emotional states and
personality traits with the STAI, STAXI, and STPI. W: M.
Hersen, M. J. Hilsenroth, D. L. Segal (red.), Comprehensive
handbook of psychological assessment. Volume 2: Personality
assessment (s. 70–86). Hoboken: John Wiley & Sons.
Tafarodi, R. W., Milne, A. B. (2002). Decomposing global self-
esteem. Journal of Personality, 70, 443–483.
The Morris Rosenberg Foundation (2006). The Rosenberg Self-
Esteem Scale. Strona dost#pna pod adresem: http://www.bsos.
umd.edu/socy/grad/socpsy_rosenberg.html Dane uzyskano:
4 marca 2006.
Trzebi(ski, J., Zi#ba, M. (2003). Kwestionariusz Nadziei Pod-
stawowej – BHI-12. Warszawa: Pracownia Testów Psycho-
logicznych PTP.
Trzebi(ski, J., Zi#ba, M. (2004). Basic hope as a world-view:
an outline of a concept. Polish Psychological Bulletin, 2,
171–182.
Watson, D., Clark, L. A., Tellegen, A. (1988). Development
and validation of brief measures of positive and negative
affect: The PANAS scales. Journal of Personality and Social
Psychology, 54, 1063–1070.
Watson, D., Suls, J., Haig, J. (2002). Global self-esteem in
relation to structural models of personality and affectivity.
Journal of Personality and Social Psychology, 83, 185–197.
Witley, B. E., Gridley, B. E. (1993). Sex role orientation, self-
esteem and depression. Personality and Social Psychology
Bulletin, 19, 363–369.
Wylie, R. C. (1974). The self-concept. Lincoln: University of
Nebraska Press.
Wylie, R. C. (1979). The self-concept. Volume 2: Theory and
research on selected topic. Lincoln: University of Nebraska
Press.
Zawadzki, B., Strelau, J. (1997). Formalna charakterystyka
zachowania – Kwestionariusz Temperamentu (FCZ-KT). Pod-
r'cznik. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.

The Rosenberg Self-Esteem Scale: Polish adaptation of the scale

Mariola !aguna1 • Kinga Lachowicz-Tabaczek2 • Irena Dzwonkowska3
1
Institute of Psychology, John Paul II Catholic University of Lublin
2
Institute of Psychology, University of Wroc aw
3
Institute of Psychology, University of Opole

Abstract
Global self-esteem is typically deÞned as an attitude towards the self. The Rosenberg Self-Esteem Scale
(SES) is a widely used instrument for measuring this construct. The objective of the present study was to
conduct a psychometrically sound Polish adaptation of the scale. The research shows that the Polish version
is highly reliable (Cronbach’s alpha 0.81–0.83), and theoretically valid instrument.

Key words: Morris Rosenberg Self-Esteem Scale, personality assessment, self-esteem

Z o%ono: 16.01.2007
Z o%ono poprawiony tekst: 15.05.2007
Zaakceptowano do druku: 15.05.2007