Professional Documents
Culture Documents
2η ΣΥΝΕΔΡΙΑ - ΑΞΙΑΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ - ΑΡΓΥΡΙΟΥ Μ
2η ΣΥΝΕΔΡΙΑ - ΑΞΙΑΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ - ΑΡΓΥΡΙΟΥ Μ
Μουςικόσ Εκπαύδευςησ
Προγράμματα Διά Βίου Μάθηςησ Πανεπιςτημίου
Αιγαίου
Βαςικό Κείμενο Μελέτησ Εβδομαδιαίασ Συνεδρίασ «Το αξιακό
πλαίςιο τησ Μουςικήσ Εκπαίδευςησ υπό το πρίςμα τησ
Πραξιακήσ Φιλοςοφίασ τησ Μουςικήσ Εκπαίδευςησ»
ΔΙΔΑΣΚΟΥΣΑ
Μαρύα Αργυρύου, Εφαρμοςμένη Μουςική Παιδαγωγική,
ΕΔΙΠ, ΤΕΠΑΕΣ, Πανεπιςτήμιο Αιγαίου
Περιεχόμενα
ΕΙΑΓΩΓΗ ........................................................................................................................................ 4
(ΤΠΟ)ΕΝΟΣΗΣΑ 1 ............................................................................................................................. 6
(ΤΠΟ)ΕΝΟΣΗΣΑ 2 ............................................................................................................................. 9
(ΤΠΟ)ΕΝΟΣΗΣΑ 3 ……………………………………………………………………………………………………………………15
ΤΝΟΨΗ/ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΗ .............................................................................................................. 19
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ................................................................................................................................ 20
Σο υλικό αυτό αναπτφχκθκε για τισ ανάγκεσ του Προγράμματοσ δια βίου μάκθςθσ “Ετιςια
Επιμόρφωςθ ςτθ Μουςικι Παιδαγωγικι” και διανζμεται θλεκτρονικά από τθν πλατφόρμα
θλεκτρονικισ μάκθςθσ του Πανεπιςτθμίου Αιγαίου, ςτο οποίο και ανικουν τα δικαιϊματα
χριςθσ και αξιοποίθςθσ του παρόντοσ κειμζνου.
Κάκε αναφορά ςτο περιεχόμενο του κειμζνου αυτοφ πρζπει να ςυνοδεφεται με το ςχετικό
παράκεμα μζςα ςτο κείμενο και ςτο τζλοσ να αναφζρεται θ βιβλιογραφικι αναφορά.
Ειςαγωγό
κοπόσ τησ 2ησ υνεδρίασ «Σο αξιακό πλαίςιο τησ Μουςικήσ Εκπαίδευςησ υπό το
πρίςμα τησ Πραξιακήσ Φιλοςοφίασ τησ Μουςικήσ Εκπαίδευςησ»:
Οι ςυμμετζχοντεσ/ουςεσ κα είναι ςε κζςθ να:
Να κατανοιςουν τθν αξιοποίθςθ του όρου τθσ Πράξησ για τθ Φιλοςοφία και τθ
Φιλοςοφία τθσ Μουςικισ Εκπαίδευςθσ.
Να κατανοιςουν κεμελιϊδεισ φιλοςοφικζσ απόψεισ του David Elliott για τισ
αξίεσ τθσ Μουςικισ.
Να γνωρίςουν και να εξετάςουν κριτικά τισ απόψεισ του για τθν αξιοποίθςι
τουσ ςτθ Μουςικι Εκπαίδευςθ.
Τύτλοσ (Υπο)Ενότητασ
Βαςικζσ αρχζσ τησ Πραξιακήσ Φιλοςοφίασ τησ Μουςικήσ Εκπαίδευςησ
Σι ςθμαίνει "πραξιακι"; Θ πρϊτθ φορά που ο Elliott (1995) χρθςιμοποιεί τον όρο
«Πραξιακι» δίνει ζμφαςθ ςτο ότι θ Μουςικι οφείλει να γίνεται κατανοθτι ςε ςχζςθ με
ερμθνείεσ και αξίεσ που βρίςκουν ζδαφοσ ςτθν αυκεντικι μουςικι δθμιουργία και ακρόαςθ
ςε ςυγκεκριμζνα πολιτιςμικά πλαίςια. Για τον Elliott, χωρίσ κάποια μορφι εςκεμμζνθσ
ανκρϊπινθσ δραςτθριότθτασ, δεν μπορεί να υπάρξουν οφτε μουςικοί ιχοι οφτε μουςικά
ζργα. Οι βαςικζσ αρχζσ τθσ Πραξιακισ Φιλοςοφίασ του D.Elliott για τθ Μουςικι και τθ
Μουςικι Εκπαίδευςθσ, ςυνοψίηονται ςτισ εξισ:
Βαςικι αρχι τθσ Πραξιακισ φιλοςοφικισ κεϊρθςθσ του Elliott κεωρείται η Μουςική ωσ
κοινωνική Πράξη, θ οποία πθγάηει από τισ κοινζσ μουςικζσ ενζργειεσ, τισ αντιλιψεισ, τισ
αξίεσ τθσ μουςικισ και τθσ ακρόαςθσ, κακϊσ αυτζσ εμπεριζχονται ςτθ δθμιουργία
μουςικϊν προϊόντων, ςε ζννοιεσ, και χαρακτθρίηουν κοινωνικοπολιτιςτικζσ καταςτάςεισ. Οι
πρακτικζσ τθσ επικεντρϊνονται ςε διαφορετικζσ λειτουργίεσ (κρθςκευτικζσ, κοινωνικζσ ι
πολιτικζσ) ι ςε μια ςυγκεκριμζνθ διάςταςθ (μουςικά ζργα, τον ίδιο τον μουςικό ι ακόμα
και τον μουςικό αυτοςχεδιαςμό). Με λίγα λόγια, θ Μουςικι, από τθν απαρχι τθσ, αφορά
τθν ανκρϊπινθ δραςτθριότθτα αξιοποίθςθσ των ιχων, ενϊ, παρουςιάηεται ςτθν Πραξιακι
Φιλοςοφία πολυδιάςτατα, ωσ μία διαφοροποιθμζνθ κοινωνικι πρακτικι εντόσ
ςυγκεκριμζνων (κάκε φορά) κοινωνικο-μουςικϊν πλαιςίων.
H Πραξιακι Φιλοςοφία τθσ Μουςικισ Εκπαίδευςθσ (αξιοποιϊντασ όςα
προαναφζρκθκαν) περιλαμβάνει βαςικζσ κζςεισ για τθν ίδια τθ Μουςικι Παιδεία,
αναφορικά με: τθ δζςμευςθ (εκ μζρουσ των εκπαιδευτικϊν) τθσ δια βίου απόλαυςθσ τθσ
Μουςικισ, τθν ενίςχυςθ τθσ αυτοεκτίμθςθσ και τθσ δθμιουργικότθτασ των μακθτϊν/τριϊν,
τθ διαμόρφωςθ τθσ κοινωνικο-μουςικισ τουσ ταυτότθτασ, τθ ςυμμετοχι τθσ κοινότθτασ ςτα
μουςικά δρϊμενα, αλλά και τθν ενίςχυςθ των δθμοκρατικϊν, θκικϊν και κοινωνικϊν αρχϊν
των μακθτϊν/τριϊν. Ακόμα και θ δθμιουργία προγραμμάτων ςπουδϊν μουςικισ με τθν
αξιοποίθςθ των παραπάνω, κεωρείται ςθμαντικόσ άξονασ πραξιακισ εφαρμογισ του
φιλοςοφικοφ πλαιςίου του Elliott.
Θ Μουςικι παρουςιάηεται ωσ ςφνκετο φαινόμενο «πρακτικϊν» που εξαρτάται από τισ
αλλθλεπιδράςεισ τθσ μουςικισ κατανόθςθσ και τθσ ακρόαςθσ (τισ πολλαπλζσ διαςτάςεισ
τθσ τισ εξετάςαμε ςτθν προθγοφμενθ ςυνεδρία μασ).
Οι απόψεισ του Elliott ςχετικά με τθ φφςθ τθσ μουςικισ και των μουςικϊν ζργων
περιλαμβάνουν τρία βαςικά χαρακτθριςτικά: i) θ Μουςικι «αντιμετωπίηεται» ωσ μία
ουςιαςτικά γνωςτικι δραςτθριότθτα, ii) κεωρείται μεγαλφτερθσ ςθμαντικότθτασ θ μουςικι
δθμιουργία από τθν «απλι» ακρόαςθ, iii) ζνα μουςικό ζργο εκλαμβάνεται ωσ
πολυδιάςτατο επίτευγμα και όχι ωσ «αντικείμενο» τζχνθσ.
Τύτλοσ (Υπο)Ενότητασ
Πραξιακή Φιλοςοφία και Μουςική Εκπαίδευςη: Παράμετροι διαμόρφωςήσ τησ
και κζτουν τισ μουςικζσ παραμζτρουσ και τουσ δικοφσ τουσ όρουσ. Ωσ μουςικοί
δθμιουργοί, ωσ αναμορφωτζσ ανακλαςτικϊν πρακτικϊν τα παιδιά κζτουν προκλιςεισ,
όπωσ, επίςθσ, κζτουν ανάλογεσ και οι εκπαιδευτικοί τουσ, μζςω των οποίων ζρχονται
να εκτιμιςουν τθ δικι τουσ μουςικι ςκζψθ ωσ δράςθ, μακαίνοντασ τι είναι αυτό που
ζχει ςθμαςία για τισ μουςικζσ πρακτικζσ τουσ. Οι ςυγκεκριμζνοι μακθτζσ/τριεσ ζχουν
τθν ευκαιρία μζςα από ανάλογεσ ςυνζργιεσ να αντικατοπτρίηουν ςτα μουςικά
παράγωγά τουσ τα αποτελζςματα τόςο τθσ μουςικισ δθμιουργίασ τουσ όςο και των
ςυνομιλικων τουσ» (Elliott 1995:264).
Θ Μουςικι γίνεται λοιπόν τόποσ ςυνάντθςθσ, οριοκετθμζνοσ από ζναν κοινό
χϊρο ςτον οποίο αναπτφςςεται θ μουςικι μφθςθ όςο και θ μουςικι δθμιουργικότθτα.
Σο ςθμαντικό ςτοιχείο ςε αυτό το ςθμείο είναι ότι θ γζννθςθ των μουςικϊν ιδεϊν δεν
είναι κάτι το οποίο μπορεί να επιςτραφεί, κακϊσ αποτελεί μονοπάτι κοινισ,
ςυλλογικισ ςυνάντθςθσ ανκρϊπινων ενεργειϊν. Θ μουςικι δθμιουργία παφει με αυτόν
τον τρόπο να αφορά μία προςωπικι επιλογι και να ζχει προςωπικι ταυτότθτα κακϊσ
ανταποκρίνεται ςτισ μουςικζσ προκλιςεισ, υιοκετεί και απορρίπτει, δθμιουργείται εκ
νζου και ενςωματϊνει αυτό που ζχει κατανοθκεί μουςικά. Για αυτό τον λόγο, θ
μουςικι κατανόθςθ/αντίλθψθ κεωρείται μείηονοσ ςθμαςίασ για τθν Πραξιακι
Φιλοςοφία.
Η Πραξιακή άποψη για τη Γενική Μουςική Εκπαίδευςη: η Γνϊςη ωσ Πρακτική
Θ Μουςικι, ωσ ανκρϊπινθ ενζργεια, εμπεριζχει τθ δθμιουργία και τθν ακρόαςθ κατά
τον Elliott και επειδι αποτελεί μία ςυνεχι διαπραγμάτευςθ με όρουσ πράξησ
χαρακτθρίηεται από τθ βιωματικι ποιότθτα των πρακτικϊν γνϊςεων. Αποτελεί μία
κοινωνικι πρακτικι που ενςωματϊνεται ςτο πλαίςιο τθσ προςωπικισ ιςτορίασ ηωισ
των ςυμμετεχόντων/ουςϊν και των προθγοφμενων βιωματικϊν εμπειριϊν τουσ.
Ο Elliott αναγνωρίηει ότι οι εκπαιδευτικοί και οι εκπαιδευόμενοι διατθροφν μια
κοινωνικο-πολιτιςμικι και ςυναιςκθματικι ςχζςθ με τθ Μουςικι. Τποςτθρίηει ότι θ
ςυγκεκριμζνθ διαδικαςία μουςικισ μάκθςθσ αποτελεί μορφι πρακτικισ. Θ ζμφαςθ
δίνεται ςτθ ςπουδαιότθτα τθσ ςυμμετοχισ ςτον διάλογο μεταξφ γνϊςθσ και μουςικισ
δραςτθριότθτασ, αλλά και ςτθν γνϊςθ που προζρχεται από τθ βιωμζνθ μουςικι
εμπειρία εντόσ κοινωνικοφ πλαιςίου. Αυτι θ Γνϊςθ ζρχεται ωσ αποτζλεςμα
διαδικαςιϊν ακρόαςθσ, μουςικισ μάκθςθσ και μουςικισ μφθςθσ. Οι αλλθλεξαρτιςεισ
μεταξφ των τφπων τθσ γνϊςθσ που ςχετίηονται με τθ Μουςικι είναι κεντρικζσ ςτθν
Πραξιακι Φιλοςοφία όπωσ ιδθ παρακολουκιςαμε ςτθν πρϊτθ ςυνεδρία.
Ποιο είδοσ γνϊςθσ είναι αυτό που αξίηει να κατακτιςουν όλοι όςοι αςχολοφνται
με τθ Μουςικι κατά τον Elliott; φμφωνα με τον ίδιο «Θ Μουςικι αποτελεί το κλειδί
για τθν επίτευξθ των αξιϊν και των ειδικϊν ςτόχων τθσ Μουςικισ Εκπαίδευςθσ. Θ
μφθςθ ςτθν Μουςικι, περιλαμβάνει τθν ακρόαςθ ωσ μία πλοφςια μορφι
διαδικαςτικισ γνϊςθσ και, παράλλθλα, βαςίηεται ςε τζςςερα άλλα είδθ μουςικισ
γνϊςθσ τα οποία τθν περιβάλλουν και τθν υποςτθρίηουν. Θα πρζπει όμωσ να λάβουμε
ςοβαρά υπόψθ ότι θ ακριβισ φφςθ και το περιεχόμενο τθσ Μουςικισ διαφζρει από τθ
μουςικι ςτθν πρακτικι τθσ διάςταςθ κακϊσ αναπτφςςεται μζςω τθσ προοδευτικισ
επίλυςθσ μουςικϊν προβλθμάτων ςε περιβάλλοντα διδαςκαλίασ-μάκθςθσ που
ςχεδιάηονται ςε πραγματικζσ ςυνκικεσ και φζρουν τα δικά τουσ πολιτιςμικά
χαρακτθριςτικά (Elliott, 1995:259-260). Θ τοποκζτθςθ του Elliott υπογραμμίηει τθ
ςθμαςία τθσ μουςικισ δθμιουργίασ με όρουσ προςωπικισ εμπειρίασ και βιϊματοσ
πάνω ςτα διαφορετικά είδθ τθσ Μουςικισ και όχι μόνο. Θ προςωπικι εμπλοκι, θ
προςωπικι γνϊςθ για τον τρόπο διαμόρφωςθσ τθσ μουςικισ μασ αντίλθψθσ αλλά και
τθσ μουςικισ παραγωγισ αποτελεί βαςικι τοποκζτθςθ τθσ Πραξιακισ Φιλοςοφίασ για
τθ Μουςικι Εκπαίδευςθ αξιοποιϊντασ τισ ςυμμετοχικζσ διαδικαςίεσ τθσ ακρόαςθσ, τθσ
ςφνκεςθσ, τθσ οργάνωςθσ, τθσ διεφκυνςθσ, τθσ εκτζλεςθσ, του αυτοςχεδιαςμοφ. Όλεσ
αυτζσ οι ςυνιςτϊςεσ δθμιουργοφν μουςικι Γνϊςθ πάνω ςτον άξονα τθσ ανκρϊπινθσ
εμπειρίασ.
Θ Γενικι Μουςικι Εκπαίδευςθ είναι αναγκαίο να ςυςτινει Προγράμματα
πουδϊν Μουςικισ Εκπαίδευςθσ αξιοποιϊντασ τισ ςυγκεκριμζνεσ κζςεισ. Θ μζριμνα
για τισ μουςικζσ προτιμιςεισ των μακθτϊν όπωσ, επίςθσ, θ ςπουδαιότθτα και ο
ςεβαςμόσ τθσ διαφορετικισ μουςικισ κουλτοφρασ προςδίδουν αυκεντικότθτα ςτισ
διαδικαςίεσ διδαςκαλίασ – μάκθςθσ ωσ κακοριςτικοί παράγοντεσ διαμόρφωςθσ τουσ
(Elliott 1995: 72). Αξιοποιϊντασ τθ ςυγκεκριμζνθ αρχι ςτο ςχεδιαςμό των
προγραμμάτων, ο Elliott μασ προςκαλεί να ςκεφτοφμε ζνα ανοικτό μοντζλο
ςχεδιαςμοφ τουσ με «μετατροπζσ» πάνω ςε ςυνεχείσ πρακτικζσ όπου οι μακθτζσ ζχουν
τθ δυνατότθτα να αλλθλεπιδροφν μεταξφ τουσ, να ςυναντοφν και να κωδικοποιοφν
ςφμφωνα με τισ μουςικζσ εμπειρίεσ τουσ. Επιδίωξθ του Elliott αποτελεί θ
πλουραλιςτικι διδαςκαλία με ςτρατθγικζσ που διζπονται από μουςικζσ διδακτικζσ
μεκοδολογίεσ διαφόρων τφπων, ϊςτε να αναγνωρίηονται οι πολιτιςμικά
διαφοροποιθμζνεσ απόψεισ τθσ μουςικισ, να αξιοποιοφνται τα ςωςτά κριτιρια ςτθ
μουςικι διδαςκαλία και να ενιςχφεται θ επαφι μεταξφ των ςυμμετεχόντων για κάκε
είδοσ μουςικισ. Κάτι τζτοιο επιτυγχάνεται όταν για το ςχεδιαςμό των προγραμμάτων
λαμβάνονται ςοβαρά υπόψθ οι απόψεισ, οι γνϊςεισ και οι εμπειρίεσ των
μακθτϊν/τριϊν ςε ζνα περιβάλλον που ενκαρρφνει τθν εμπλοκι και τθ ςυμμετοχι τουσ
και προςφζρει ευκαιρίεσ για να εμπνευςτοφν, να κινθτοποιθκοφν, να
δραςτθριοποιθκοφν, να ενδιαφερκοφν, να προκλθκοφν αλλά και να ολοκλθρωκοφν
μζςω τθσ μουςικισ. Φυςικά, οι εκπαιδευτικοί μουςικισ οφείλουν να γίνουν κοινωνοί
ανάλογων πρακτικϊν.
Σο ςτοιχείο ςτο οποίο αναφζρεται ο Elliott ωσ «μουςικοποιθτικό» δίνει ζμφαςθ
ςτθ γνωςτικι φφςθ τθσ μουςικισ εμπειρίασ ορίηοντασ το «γνωρίηοντασ πϊσ». Θ γνϊςθ
του να μακαίνει κανείσ πϊσ να μυείται ςτθ Μουςικι αποτελεί διαδικαςία που
«απαιτεί» μουςικι αντίλθψθ, θ οποία βαςίηεται εκ κεμελίων ςτθ ακρόαςθ και τθ
δθμιουργία. Αυτοφ του είδουσ θ γνϊςθ είναι ανακλαςτικι και ςυνεπαγωγικά
εμπεριζχει τθν Πράξθ (Elliott, 1995:53-54). Κάτι τζτοιο, προςυπογράφει τθν ποιότθτα
ςτθν «ορκι» διδακτικι πρακτικι για τα πραγράμματα γενικισ μουςικισ εκπαίδευςθσ.
Θ μουςικι κατανόθςθ διαμορφϊνεται, επικαιροποιείται και επθρεάηεται από πολλά
ΑΣΟΜΙΚΗ ΔΡΑΣΗΡΙΟΣΗΣΑ 1
Με βάςθ τα μζχρι τϊρα ςτοιχεία προςπάκθςε να αναγνϊςεισ «διαφορετικά» τουσ γενικοφσ
ςκοποφσ και τισ αρχζσ του επίςθµου Αναλυτικοφ Προγράμματοσ Μουςικισ για το Νθπιαγωγείο
- Δθμοτικό - Γυμνάςιο. Σα ςυγκεκριμζνα Προγράμματα πουδϊν, δίνονται ςτα Παράλλθλα
Κείμενα. Αφοροφν τθ Γενικι Μουςικι Εκπαίδευςθ και ςυμπλθρϊνονται από το Πρόγραμμα
πουδϊν που αφορά ςτθν Αιςκθτικι Αγωγι και εμπεριζχει τθ Μουςικι Εκπαίδευςθ ςε Δομζσ
Προςφφγων.
Εντόπιςε και κατζγραψε τα ςθμεία όπου αναγνωρίηεται από εςζνα, θ «πραξιακι» διάςταςθ
του µακιµατοσ τθσ Μουςικισ αξιοποιϊντασ δφο βαςικζσ αρχζσ τθσ πραξιακισ φιλοςοφίασ:
- τθν ενεργθτικι ςυµµετοχι των µακθτϊν/τριϊν ςτθν ανακάλυψθ τθσ μουςικισ γνϊςθσ (με
ζμφαςθ ςτθν Πρωτοβάκμια Εκπαίδευςθ),
- τθν κριτικι ςυνειδθτοποίθςθ και τθν αναςτοχαςτικι κριτικι των µακθτϊν/τριϊν ςχετικά µε
τισ προςωπικζσ και κοινωνικζσ τουσ εµπειρίεσ, ϊςτε να βιϊνουν τουσ εαυτοφσ τουσ ωσ
κοινωνικά, επικοινωνιακά και δθµιουργικά άτοµα (με ζμφαςθ ςτθ Δευτεροβάκμια
Εκπαίδευςθ).
Οι ςθμειϊςεισ κα αξιοποιθκοφν από εςζνα ςτθν τελικι εργαςία τθσ διδακτικισ ενότθτασ.
REGELSKI, T. A. (2009). THE ETHICS OF MUSIC TEACHING AS PROFESSION AND PRAXIS. VISIONS OF
RESEARCH IN MUSIC EDUCATION, 13. RETRIEVED FROM http://www-usr.rider.edu/~vrme/
(REPRINTED WITH PERMISSION FROM KUNSKAPENS KONST : VÄNBOK TILL BÖRJE STÅLHAMMAR [ART
OF KNOWLEDGE : A BOOK FROM FRIENDS TO BÖRJE STÅLHAMMAR ], EVA GEORGII -HEMMING , ED.
ÖREBRO, SWEDEN: SCHOOL OF MUSIC, ÖREBRO UNIVERSITY , 2007)
ΝΕΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΟΤΔΩΝ, ΣΕΧΝΕ ΠΟΛΙΣΙΜΟ , ΜΟΤΙΚΘ , ΝΘΠΙΑΓΩΓΕΙΟ , Α-Σ ΔΘΜΟΣΙΚΟΤ , Α-Γ
ΓΤΜΝΑΙΟΤ , ΝΕΟ ΧΟΛΕΙΟ (ΧΟΛΕΙΟ ΣΟΤ 21 ΑΙΩΝΑ), ΑΝΑΘΕΩΡΘΜΕΝΘ ΕΚΔΟΘ 2014.
ΙΝΣΙΣΟΤΣΟ ΕΚΠΑΙΔΕΤΣΙΚΘ ΠΟΛΙΣΙΚΘ . ΑΘΘΝΑ
Τύτλοσ (Υπο)Ενότητασ
Η «Πράξη» για τη Φιλοςοφία και τη Φιλοςοφία τησ Μουςικήσ Εκπαίδευςησ
Σα Θκικά Νικομάχεια ξεκινοφν με τθν παρατιρθςθ πωσ «κάκε τζχνθ και κάκε
επιςτθμονικι ζρευνα όπωσ και κάκε πράξθ και κάκε κατόπιν ςκζψεωσ λαμβανόμενθ
απόφαςθ φαίνεται ότι αποβλζπει ςε κάποιο αγακό» (ΘΝ 1094a1-2)*2+. Ωςτόςο, κάκε
αγακό που επιδιϊκεται με τισ επιμζρουσ πράξεισ ςτθ ηωι κάκε ανκρϊπου αποτελεί
απλϊσ ζνα ενδιάμεςο ςτάδιο για τθν επίτευξθ του φψιςτου αγακοφ, τθσ «ευδαιμονίασ»
(ΘΝ 1095a14-20).
Για να ολοκλθρϊςει τον οριςμό τθσ ευδαιμονίασ, ο Αριςτοτζλθσ ειςάγει και το
επιχείρθμα τθσ λειτουργίασ*4+: Σο ιδιαίτερο γνϊριςμα του ανκρϊπου, που τον
διακρίνει από όλα τα άλλα είδθ ζμβιων όντων, είναι θ «ψυχισ ενζργεια κατά λόγον»
τζλειοσ είναι ο άνκρωποσ που εκτελεί τζλεια αυτι τθν λειτουργία και τθν εκτελεί
τζλεια, όταν κάκε πράξθ του επιτελείται ςφμφωνα με τθν «οικείαν αρετιν» (ΘΝ
1098a8-16). Με τον ιςχυριςμό ότι θ ευδαιμονία είναι ενζργεια τθσ ψυχισ που
κακοδθγείται από τθν αρετι, ο Αριςτοτζλθσ απομακρφνεται πλζον από τθν πλατωνικι
γραμμι τθσ διερεφνθςθσ τθσ ιδζασ του αγακοφ και ςτρζφεται προσ τθ διερεφνθςθ των
«κατ’ αρετιν» πράξεων*5+. Θ θκικι του Αριςτοτζλθ, επομζνωσ, είναι ςαφϊσ
τελεολογικι «θ θκικότθτα, κατά τθν άποψι του, ζγκειται ςε οριςμζνεσ πράξεισ που
γίνονται, όχι επειδι είναι ορκζσ κακαυτζσ, αλλά επειδι κα μασ φζρουν πιο κοντά ςτο
“ανκρϊπινο αγακό”»*7+. Σο υπζρτατο δε ανκρϊπινο αγακό ςυλλαμβάνεται από τον
φιλόςοφο ωσ ζνα ςφνολο «ικανοτιτων και δραςτθριοτιτων ορκολογικοφ
αυτοκακοριςμοφ» που εκδθλϊνεται μζςα από τθν καλλιζργεια των αρετϊν*8+
(Μαςτοράκθ, 2009).
φμφωνα με τθ Θεοδωροποφλου (2014a:33), θ ζννοια τθσ αριςτοτελικισ
φρονιςεωσ, αναδεικνφει τθν περίπλοκθ ςχζςθ τθσ κεωρίασ με τθν πράξθ, κακϊσ θ
φρόνθςθ ςτοχεφει ςτθν πράξθ, ενϊ θ τζχνθ ςτθν παραγωγι, τθν ποίθςθ (είναι δθλαδι
ζξισ ποιθτικι). Επομζνωσ, θ ζννοια τθσ φρονιςεωσ απομζνει να δθλϊνει μία
πραξιακι/πρακτικι διάκεςθ/ζξιν, θ οποία δεν κατατάςςεται ςτισ θκικζσ αρετζσ που
αφοροφν ςτθν προαίρεςθ αλλά, αντίκετα, ςτον κανόνα τθσ προαίρεςθσ και ςτθν
ακρίβεια του κριτθρίου («Σθν φρόνθςιν ζξιν είναι μετά του λόγου αλθκοφσ περί τα
ανκρϊπινα αγακά πρακτικι»: Θκικά Νικομάχεια VI, 5, 1140, όπ.αναφ. ςτο Aubenque,
P., 1963:34). Οι ςυγκεκριμζνεσ τοποκετιςεισ παραπζμπουν ςε μία πραξεολογία τθσ
εκπαίδευςθσ, θ οποία, αξιοποιϊντασ τθν κρίςθ, ςυνδζεται με τον απϊτατο θκικό
ςκοπό, ςτον οποίο οδθγείται ο άνκρωποσ μζςω τθσ εκπαίδευςθσ (Hourbakis, 1998,
όπ.αναφ. ςτο Θεοδωροποφλου, 2014a:33). ε αυτό το επίπεδο ανάλυςθσ, υπό το
πρίςμα τθσ πρακτικισ ςοφίασ ωσ ςτοιχείου φιλοςοφικισ παρζμβαςθσ και τμιματοσ
φιλοςοφικισ κουλτοφρασ, εντάςςεται ςφμφωνα με τον Higgins και το αναςτοχαςτικό
μοντζλο του Schön (Higgins, 2001, όπ.αναφ. ςτο Θεοδωροποφλου, 2014a:33).
Από τθν ανάλυςθ τθσ κρίςθσ του κεςμοφ τθσ εκπαίδευςθσ ςτθν
αναγκαιότθτα ανάδειξθσ του ρόλου τθσ τζχνθσ και τθσ κουλτοφρασ ςτθν
εκπαιδευτικι πράξθ τροφοδοτϊντασ με άλλο νόθμα τθν ζννοια τθσ
καινοτομίασ ςτθ ςχολικι πρακτικι.
Από τθ δυνατότθτα να διαμορφωκεί ζνα εργαςτθριακό πεδίο ςτον χϊρο
τθσ φιλοςοφίασ τθσ παιδείασ ςτθν ανάδειξθ του λόγου των παιδιϊν ωσ
φιλοςοφικοφ υλικοφ.
Από τθν θκοποιθτικι διάςταςθ τθσ φιλοςοφικισ και εκπαιδευτικισ
πράξθσ, ςτθ διλλθματικι προςζγγιςθ τθσ διαμόρφωςθσ ενόσ ιδιαίτερου
πεδίου, εκείνου τθσ επαγγελματικισ θκικισ εν μζςω μιασ ςχεςιακισ
φιλοςοφίασ για τθν κατανόθςθ των εκπαιδευτικϊν πράξεων
(Θεοδωροποφλου, 2014a:46).
Θ Θεοδωροποφλου αναδεικνφει τθν πραξιακι διάςταςθ τθσ Φιλοςοφίασ τθσ
Παιδείασ και ακόμα περιςςότερο, κεωρεί ότι αυτι θ πραξιακι διάςταςθ, θ Πράξη,
εφόςον θ φιλοςοφία τθσ παιδείασ ορίηεται από ςυνεχείσ «ςυςτροφζσ του κεωρθτικοφ
εντόσ του πρακτικοφ» (2014:62), αποτελεί κεμελιϊδθ όψθ τθσ. τθν προςπάκεια αυτι,
αναςφρει ςειρά εννοιϊν, όπωσ το βίωμα, θ εμπειρία, το ενδιαφζρον για ηθτιματα τθσ
κακθμερινότθτασ, θ καινοτομία, θ δραςτθριότθτα, θ χειραφζτθςθ, θ ελευκερία των
επιλογϊν, θ εφαρμογι πολλαπλϊν μεκόδων, τισ οποίεσ ςυςχετίηει τόςο με τθν άςκθςθ
τθσ φιλοςοφίασ όςο και με τθν άςκθςθ τθσ εκπαιδευτικισ δραςτθριότθτασ ςυνδζοντασ
ζτςι τθν μία με τθν άλλθ με ςτόχο επιπλζον να δείξει ότι αυτό είναι δυνατόν και πρζπει
να ςυμβαίνει, διότι ουςιαςτικοποιεί περιεχόμενα και ςτόχουσ (Θεοδωροποφλου,
2013c˙2014). Ακριβϊσ μζςα από μία τζτοια ςυλλογιςτικι για τθν Πράξη, θ οποία
ςυνδζει ευφάνταςτα τθ Φιλοςοφία με τθν Εκπαίδευςθ, αναγνωρίηουμε βαςικζσ πτυχζσ
τθσ λεγόμενθσ Πραξιακισ Εκπαίδευςθσ.
Αναγνωρίηοντασ τθ ςθμαςία όςων προαναφζρκθκαν, καταλαβαίνουμε ότι θ
ουςιαςτικι αποςτολι τθσ μουςικισ εκπαίδευςθσ αφορά τθν οργάνωςθ
δραςτθριοτιτων/ανκρϊπινων ενεργειϊν/πράξεων με νόθμα για τθ ηωι των
ςυμμετεχόντων/ουςϊν. Εφόςον θ Μουςικι ενταχκεί ςτισ ανκρϊπινεσ δραςτθριότθτεσ,
είναι ςε κζςθ να προάγει τθ μουςικι εκπαίδευςθ μζςα από μία διαδικαςία αναηιτθςθσ
και αναδιαμόρφωςθσ του μουςικοφ πλαιςίου. χετικά με τουσ τρόπουσ του «πράττειν»,
θ Φιλοςοφία τθσ Μουςικισ Παιδείασ επαναπροςδιορίηει για τον εαυτό τθσ το ηιτθμα
τθσ ςχζςθσ τθσ με το κακθμερινό, κακϊσ θ απόκτθςθ εμπειρίασ/βιϊματοσ είναι
ταυτόχρονα και διαδικαςία ανανζωςθσ, αναγζννθςθσ, ηωντανισ αιςκθτικισ εμπειρίασ.
το ςθμείο αυτό, ο ρόλοσ του εκπαιδευτικοφ μουςικισ φαίνεται να εμπεριζχει
μια διαφορετικι κοινωνικι διάςταςθ - εφόςον οι μακθτζσ ζχουν μουςικζσ εμπειρίεσ
πολφ πριν πάνε ςτο ςχολείο - εκείνθ του διευκολυντι τθσ μουςικισ ηωισ των μακθτϊν
(Xie, 2007:47). Και αυτό ακριβϊσ το πλαίςιο, ςτθ μουςικι διδαςκαλία, προςδιορίηεται
και εξερευνάται ταυτόχρονα μελετϊντασ το πϊσ ακοφει κανείσ μουςικι, πϊσ τθν
βιϊνει, πϊσ τθν αντιλαμβάνεται, και, τζλοσ, πϊσ τθν εφαρμόηει. Με βάςθ τα
παραπάνω, θ μουςικι εμπεριζχεται ςτον ιχο, ςτο ςυναίςκθμα, ςτθ ηωι και τθν
αλικεια (Xie, 2005).
Αυτόσ είναι άλλωςτε και ο λόγοσ όπου θ Μουςικι ωσ «θ τζχνθ των ιχων», μζςω
τθσ ακρόαςθσ, αποτελεί τθ βαςικι προςζγγιςθ ςτθ μουςικι μάκθςθ. φμφωνα με τον
Elliott (1995), θ ακρόαςθ και θ ανκρϊπινθ μουςικι δράςθ είναι δφο πλευρζσ του ίδιου
γνωςτικοφ νομίςματοσ: θ ακρόαςθ περιλαμβάνει τθν πνευματικι καταςκευι των
ενδομουςικϊν (εντόσ των ζργων) και διαμουςικϊν (ανάμεςα ςτα ζργα) ςχζςεων μζςα
από είδθ τθσ γνϊςθσ που ςυνκζτουν τθ μουςικότθτα ςε όλεσ τθσ τισ εκφάνςεισ τθσ. Ωσ
εκ τοφτου, θ μουςικι εμπειρία, όχι μόνο εμμζνει ςτθν αρχι τθσ ολικισ κατανόθςθσ,
αλλά ςυμβάλλει ςτο να διδάξει τουσ/τισ ςυμμετζχοντεσ/ουςεσ να δίνουν τθν
απαραίτθτθ προςοχι ςτα βαςικά ςτοιχεία τθσ Μουςικισ, διακρίνοντασ ακόμα και τθ
δομι ενόσ μουςικοφ ζργου. Θ αντίλθψθ των μουςικϊν ζργων χαρακτθρίηεται από
ζντονθ και πλοφςια διανοθτικι προςπάκεια ςε μια προςπάκεια πρόςλθψθσ
κοινωνικϊν γεγονότων μζςω τθσ κατανόθςθσ του εκνικοφ πολιτιςμοφ αλλά και τθσ
τοποκζτθςθσ των μουςικϊν ζργων ςτο χρόνο.
φμφωνα, επομζνωσ, με τον Elliott (2007:11-12), θ Πράξη ςτθ μουςικι
εκπαίδευςθ - εκτόσ από τθν ανάπτυξθ των μουςικϊν δεξιοτιτων - εμπεριζχει τθν
βακιά αιςκθτικι απόλαυςθ επιδιϊκοντασ τθν αυτό-ανάπτυξθ, τθν αυτογνωςία (ι τθ
δομθμζνθ γνϊςθ) και τθν αυτό-εκτίμθςι των ςυμμετεχόντων/ουςϊν. κοπόσ, τζλοσ,
και ηθτοφμενο τθσ ζμφαςθσ ςτθν Πράξη ςτθ μουςικι εκπαίδευςθ είναι να εγείρει ο/θ
εκπαιδευτικόσ ερωτιματα αλλά και να προβεί ςε ςυςχετίςεισ παρακινϊντασ τουσ
μακθτζσ να ςτοχαςτοφν ςυνδζοντασ τισ βαςικζσ αξίεσ τθσ μουςικισ με τουσ ευρφτερουσ
ςκοποφσ τθσ ανκρωπιςτικισ εκπαίδευςθσ.
ΑΣΟΜΙΚΗ ΔΡΑΣΗΡΙΟΣΗΣΑ 2
Με βάςθ όςα αναφζρκθκαν για τισ πολλαπλζσ διαςτάςεισ τθσ Πράξθσ ςτθ Μουςικι
Εκπαίδευςθσ, ςκιαγράφθςε τισ πρακτικζσ αρχζσ από τισ οποίεσ οφείλει να διζπεται ο
εκπαιδευτικόσ μουςικισ.
Για να ςυμπλθρϊςεισ τισ τοποκετιςεισ ςου (αν ζχεισ ευχζρεια με τθν αγγλικι γλϊςςα)
αξιοποίθςε το κείμενο αναφοράσ του Regelski, T. A. (2009). The ethics of music teaching as
profession and praxis. Visions of Research in Music Education, 13.
φμφωνα με τον Elliott «ο ςκοπόσ τθσ φιλοςοφίασ τθσ μουςικισ εκπαίδευςθσ είναι να
παρζχει ζνα κεμζλιο και ζναν οδθγό για επαγγελματικι πρακτικι» ςυνδυάηοντασ
πολλά ςτοιχεία ςτθ διδακτικι πρακτικι μζςα ςτθν τάξθ (Elliott, 2007:37-38). Θ
Πραξιακι Φιλοςοφία, ωσ Φιλοςοφία τθσ Παιδείασ, διαμορφϊνεται ςε ςτάςθ ηωισ για
τον επαγγελματία εκπαιδευτικό τθσ μουςικισ, κακϊσ αυτόσ καλείται να υπερβεί τισ
προκλιςεισ που κάκε φορά αντιμετωπίηει ακόμα και ςε επίπεδο υλικοτεχνικισ
υποδομισ. «Αναγκάηεται», ζτςι εκ των πραγμάτων να αςκιςει τθ ςκζψθ του
κακιςτϊντασ τα πράγματα res publica, δθλαδι να «μεταμορφϊςει» και να
μεταςχθματίςει τουσ εκπαιδευτικοφσ κεςμοφσ.
Ο καλφτεροσ τρόποσ για να ζρκει κανείσ ςε επαφι με τον Πραξιαλιςμό είναι μζςω τθσ
δράςθσ ακόμα και ςε επίπεδο διαμόρφωςθσ πολιτικισ υπζρ τθσ μουςικισ
εκπαίδευςθσ. Όπωσ δθλϊνει και ο Elliott (1992:12) «αυτό που χρειάηεται είναι
ςκεπτόμενοι επαγγελματίεσ, ικανοί να ςτοχάηονται: εκπαιδευτικοί με μουςικότθτα και
διδακτικι ικανότθτα που να μποροφν να ςκζπτονται ςτθ-δράςθ, να γνωρίηουν-ςτθ-
δράςθ και να αναςτοχάηονται ςτθν πράξθ ςχετικά με τισ ευμετάβλθτεσ καταςτάςεισ τθσ
μουςικισ διδαςκαλίασ και μάκθςθσ».
Βιβλιογραφύα