Professional Documents
Culture Documents
ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ Ραυτογιάννης
ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ Ραυτογιάννης
© Βασίλης Ραυτογιάννης
[2]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ & ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΥ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ
Πίνακας Περιεχομένων
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ .......................................................................................................................................... 5
ΕΠΙΘΕΤΑ .................................................................................................................................................. 7
ΠΑΡΑΘΕΤΙΚΑ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΩΝ.......................................................................................................... 8
ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ ........................................................................................................................................ 9
Η ΚΛΙΣΗ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ..................................................................................................................10
ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ .......................................................................................................................10
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΧΡΟΝΩΝ.......................................................................................................................20
ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ (ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ ΜΕ ΑΡΝΗΣΗ) ............................................................................21
Β’ ΟΡΟΣ ΣΥΓΚΡΙΣΗΣ ...........................................................................................................................21
ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ .....................................................................................................................................21
ΑΛΛΗΛΟΠΑΘΕΙΑ.................................................................................................................................22
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΟΠΟΥ..................................................................................................................22
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΧΡΟΝΟΥ ...............................................................................................................22
ΑΞΙΑ .........................................................................................................................................................23
[3]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟ ΑΙΤΙΟ.................................................................................................23
ΕΝΑΝΤΙΩΣΗ ..........................................................................................................................................24
ΔΙΗΡΗΜΕΝΟ ΟΛΟ=ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΤΙΚΗ ......................................................................................24
ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ ...........................................................................................................................................27
[4]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ
Α’ ΚΛΙΣΗ Β’ ΚΛΙΣΗ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:
▪ Όλα τα ουσιαστικά της α’ κλίσης είναι θηλυκά. Αρσενικά είναι μόνο: 1) τα κύρια ονόματα που το φυσικό
τους γένος είναι αρσενικό και 2) τα “incola”, “poeta”, “agricola”, “nauta”.
▪ Η β’ κλίση περιέχει ουσιαστικά και από τα 3 γένη. Στη β’ κλίση (εκτός ουδετέρων που διακρίνονται από
την κατάληξη) όλα τα υπόλοιπα είναι αρσενικά. Θηλυκά είναι μόνο τα ονόματα δέντρων ή θάμνων.
Γ’ ΚΛΙΣΗ
Δ’ ΚΛΙΣΗ
[5]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
ΠΡΟΣΟΧΗ: Το ουσιαστικό domus(=οικία) σχηματίζει κάποιες πτώσεις με καταλήξεις της β’ κλίσης.
Ε’ ΚΛΙΣΗ
ΕΝΙΚΟΣ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ
ΑΡΣ.-ΘΗΛ. ΑΡΣ.-ΘΗΛ.
ΟΝΟΜ. -es -es
ΓΕΝ. -ei -erum
ΔΟΤ. -ei -ebus
ΑΙΤ. -em -es
ΚΛΗΤ. -es -es
ΑΦΑΙΡ. -e -ebus
ΠΡΟΣΟΧΗ:
▪ Τον πληθυντικό σε όλες τις πτώσεις τον σχηματίζουν μόνο τa dies και res.
▪ Ta species, facies, acies, spes, effigies έχουν από τον πληθυντικό μόνο την ονομαστική, αιτιατική και
κλητική.
[6]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
ΕΠΙΘΕΤΑ
ΔΕΥΤΕΡΟΚΛΙΤΑ (το αρς. και το ουδ. κλίνονται σύμφωνα με τη β’ κλίση και το θηλ.
σύμφωνα με την α’ κλίση)
γ) τρικατάληκτα σε –er-(e)ris-(e)re
ΠΡΟΣΟΧΗ: Τα τριτόκλιτα επίθετα έχουν 3 ιδιομορφίες στον θετικό βαθμό: α) σχηματίζουν την
αφαιρετική ενικού σε –i, β) τη γενική πληθυντικού σε –ium,* γ) την ονομαστική, αιτιατική, κλητική πληθυντικού
του ουδετέρου σε –ia.
ΠΑΡΑΘΕΤΙΚΑ ΕΠΙΘΕΤΩΝ
ΚΑΤΑΛΗΞΕΙΣ
-x ή -s -ior-ior-ius -issimus-issima-issimum
[7]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
▪ Ο συγκριτικός βαθμός κλίνεται σαν την γ΄κλίση χωρίς τις ιδιομορφίες του θετικού βαθμού
(εξαιρείται η γενική πληθ. του multi-ae-a: plurium !!!
▪ Έξι (6) επίθετα σε –ilis-ilis-ile σχηματίζουν τον υπερθετικό με τις καταλήξεις –limus-lima-limum
π.χ. facilis, similis κλπ. facillimus-a-um, simillimus-a-um. Τα υπόλοιπα σχηματίζουν τον
υπερθετικό με τις καταλήξεις –issimus-issima-issimum π.χ. nobilis nobilissimus-a-um
ΠΑΡΑΘΕΤΙΚΑ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΩΝ
-e -ius -issime
[8]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ
ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ: ego-tu-sui
ΑΝΤΩΝΥΜΙΚΑ ΕΠΙΘΕΤΑ
Τα αντωνυμικά επίθετα (κάποια από αυτά λαμβάνονται και ως αόριστες αντωνυμίες) έχουν τη
μορφή δευτερόκλιτων επιθέτων και κλίνονται όπως αυτά, με τη διαφορά ότι σχηματίζουν τη
γενική ενικού σε –ius και τη δοτική ενικού σε –i. Ta αντωνυμικά αυτά επίθετα είναι τα εξής:
unus-una-unum, ullus-ulla-ullum, nullus-nulla-nullum, solus-sola-solum, totus-tota-totum, alius-
alia-aliud, uter-utra-utrum, alter-altera-alterum, neuter-neutra-neutrum.
[9]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
Η ΚΛΙΣΗ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ
ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ
Α’ ΣΥΖΥΓΙΑ
ΥΠΟΤ: amaturus-a-um sim, amaturus-a-um sis, amaturus-a-um sit, amaturi-ae-a simus, amaturi-ae-
a sitis, amaturi-ae-a sint
Β’ ΣΥΖΥΓΙΑ
ΥΠΟΤ: deleturus-a-um sim, deleturus-a-um sis, deleturus-a-um sit, deleturi-ae-a simus, deleturi-ae-
a sitis, deleturi-ae-a sint
[10]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
ΥΠΟΤ: deleverim, deleveris, deleverit, deleverimus, deleveritis, deleverint
Γ’ ΣΥΖΥΓΙΑ
ΥΠΟΤ: lecturus-a-um sim, lecturus-a-um sis, lecturus-a-um sit, lecturi-ae-a simus, lecturi-ae-a sitis,
lecturi-ae-a sint
Δ’ ΣΥΖΥΓΙΑ
ΥΠΟΤ: auditurus-a-um sim, auditurus-a-um sis, auditurus-a-um sit, audituri-ae-a simus, audituri-
ae-a sitis, audituri-ae-a sint
[11]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
ΠΡΟΣΤ: -, audito, audito, -, auditote, audiunto
ΠΡΟΣΟΧΗ: Η προστακτική ενεστώτα (β’ εν. προσωπο) των dico,duco,facio,ferο είναι: dic, duc, fac, fer. Eξαιρείται το
facio, όταν είναι σύνθετο π.χ. adficio → adfice.
[12]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
Η ΚΛΙΣΗ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ
ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ
Α’ ΣΥΖΥΓΙΑ
ΥΠΟΤ: amer,ameris(-re),ametur,amemur,amemini,amentur
ΥΠΟΤ: amarer,amareris(-re),amaretur,amaremur,amaremini,amarentur
ΠΑΡΑΚ: ΟΡΙΣΤ: amatus-a-um sum, es, est, amati-ae-a sumus, estis, sunt
Σ. MEΛ: ΟΡΙΣΤ: amatus-a-um ero, eris, erit, amati-ae-a erimus, eritis, erunt
Β’ ΣΥΖΥΓΙΑ
ΥΠΟΤ: delear,delearis(-re),deleatur,deleamur,deleamini,deleantur
ΥΠΟΤ: delerer,delereris(-re),deleretur,deleremur,deleremini,delerentur
ΠΑΡΑΚ: ΟΡΙΣΤ: deletus-a-um sum, es, est, deleti-ae-a sumus, estis, sunt
[13]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
Σ. MEΛ: ΟΡΙΣΤ: deletus-a-um ero, eris, erit, deleti-ae-a erimus, eritis, erunt
Γ’ ΣΥΖΥΓΙΑ
ΥΠΟΤ: legar,legaris(-re),legatur,legamur,legamini,legantur
ΥΠΟΤ: legerer,legereris(-re),legeretur,legeremur,legeremini,legerentur
ΠΑΡΑΚ: ΟΡΙΣΤ: : lectus-a-um sum, es, est, lecti-ae-a sumus, estis, sunt
Σ. MEΛ: ΟΡΙΣΤ: lectus-a-um ero, eris, erit, lecti-ae-a erimus, eritis, erunt
Δ’ ΣΥΖΥΓΙΑ
ΥΠΟΤ: audiar,audiaris(-re),audiatur,audiamur,audiamini,audiantur
ΥΠΟΤ: audirer,audireris(-re),audiretur,audiremur,audiremini,audirentur
ΠΑΡΑΚ: ΟΡΙΣΤ: auditus-a-um sum, es, est, auditi-ae-a sumus, estis, sunt
Σ. MEΛ: ΟΡΙΣΤ: auditus-a-um ero, eris, erit, auditi-ae-a erimus, eritis, erunt
[14]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
ΟΝΟΜΑΤΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ ΦΩΝΗΣ
ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΑ
Α’ ΣΥΖ. Β’ ΣΥΖ.
Γ’ ΣΥΖ. Δ’ ΣΥΖ.
ΜΕΤΟΧΕΣ
ΠΡΟΣΟΧΗ: Η μετοχή ενεστώτα όταν είναι επιθετική σχηματίζει την αφαιρετική ενικού σε – i, ενώ όταν είναι
επιρρηματική σε – e.
ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ
ΣΟΥΠΙΝΟ
[15]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
ΟΝΟΜΑΤΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ ΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΦΩΝΗΣ
ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΑ
Α’ ΣΥΖ. Β’ ΣΥΖ.
Γ’ ΣΥΖ. Δ’ ΣΥΖ.
ΜΕΤΟΧΕΣ
ΓΕΡΟΥΝΔΙΑΚΟ
[16]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
15 ΡΗΜΑΤΑ ΤΗΣ Γ’ ΣΥΖΥΓΙΑΣ ΠΟΥ ΛΗΓΟΥΝ ΣΕ –io
▪ Capio-cepi-captum-capere
▪ Cupio-cupivi-cupitum-cupere
▪ Facio-feci-factum-facere
▪ Fodio-fodi-fossum-fodere
▪ Fugio-fugi-fugitum-fugere
▪ Iacio-ieci-iactum-iacere
▪ Lacio-(εύχρηστο ως σύνθετο) (elicio-elicui-elicitum)-lacere
▪ Pario-peperi-partum-parere
▪ Quatio-quassi-quassum-quatere (κειμ. 14ο concutio-concussi-concussum-concutere)
▪ Rapio-rapui-raptum-rapere
▪ Sapio-sapivi ή sapii
▪ Specio-spexi-spectum-specere
▪ Gradior-gressus sum-gressum-gradi
▪ Morior-mortuus sum-mortuum-mori
▪ Patior-passus sum-passum-pati
ΠΡΟΣΟΧΗ: 1) Η μετοχή μέλλοντα των pario & morior είναι: pariturus-a-um & moriturus-a-um
2) Tο παθητικό του facio είναι το fio-factus sum-fieri αλλά όταν είναι σύνθετο π.χ. interficio τότε το παθητικό
είναι interficior.
[17]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
ΑΠΟΘΕΤΙΚΑ & ΗΜΙΑΠΟΘΕΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ
ΑΠΟΘΕΤΙΚΑ: Τα ρήματα αυτά κλίνονται όπως ακριβώς τα ρήματα μέσης φωνής με τη διαφορά
ότι από τη μέση φωνή χάνουν το απαρέμφατο μέλλοντα και δανείζονται από την ενεργητική
έξι τύπους: 1) απαρέμφατο μέλλοντα, 2) υποτακτική μέλλοντα, 3) μετοχή ενεστώτα, 4)
μετοχή μέλλοντα, 5) γερούνδιο, 6) σουπίνο.
α) Όσα ρήματα έχουν την οριστική ενεστώτα κατά την ενεργητική φωνή και την οριστική
παρακειμένου κατά την παθητική φωνή π.χ. soleo-solitus sum-solitum-solere κ.λπ.
β) Όσα ρήματα έχουν την οριστική ενεστώτα κατά την παθητική φωνή και την οριστική
παρακειμένου κατά την ενεργητική φωνή π.χ. revertor-reverti-reversum-reverti κ.λπ.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Τα ημιαποθετικά, όπως και τα αποθετικά δανείζονται κάποιους τύπους από την
ενεργητική φωνή.
sum-fui-esse memini-meminisse
possum-potui-posse coepi-coepisse
fero-tuli-latum-ferre aio
volo-volui-velle quaeso
nolo-nolui-nolle nequeo-nequivi-nequire(4)
malo-malui-malle ave(2)
eo-ivi-itum-ire(4)
[18]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
[19]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ
1) ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ
a) ΑΝΟΙΧΤΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ/ΜΕΛΛΟΝ:
si/nisi + οριστική ενεστώτα → οριστική ενεστώτα
β) ΑΝΟΙΧΤΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ:
si/nisi + οριστική παρακειμένου → οριστική παρακειμένου
γ) ΑΝΟΙΧΤΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ:
si/nisi + οριστική μέλλοντα/συντελεσμένου μελ. → οριστική μελ./συντ. μελ.
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΧΡΟΝΩΝ
[20]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ (ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ ΜΕ ΑΡΝΗΣΗ)
Β’ ΟΡΟΣ ΣΥΓΚΡΙΣΗΣ
ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ
1. Γνήσια ή κανονική (το υποκείμενό της δεν έχει κανέναν άλλο ρόλο στην πρόταση)
2. Ιδιάζουσα ή νόθη (το εννοούμενο ποιητικό της αίτιο ταυτίζεται με το υποκείμενο του
ρήματος)
3. Ιδιόμορφη ή ατελής (εννοείται η μετοχή του sum που δεν υπάρχει)
ΕΚΦΟΡΑ ΣΚΟΠΟΥ
[21]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
3) αιτιατική σουπίνου
4) τελικές προτάσεις (εισάγονται με ut/ne+υποτακτική ενεστ. ή παρατατ.)
5) αναφορικοτελικές προτάσεις (εισάγονται με qui-quae-quod+υποτ. εν. ή παρατ.)
ΑΥΤΟΠΑΘΕΙΑ
ΑΛΛΗΛΟΠΑΘΕΙΑ
Δηλώνεται ως εξής:
inter nos + a’ πληθυντικό
inter vos + β’ πληθυντικό
inter se + γ’ πληθυντικό
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΟΠΟΥ
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΧΡΟΝΟΥ
ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΙΤΙΟ
ΙΔΙΟΤΗΤΑ
ΑΞΙΑ
Απλή αφαιρετική
ΕΙΔΗ ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗΣ
SUPINO (=ΣΟΥΠΙΝΟ)
Αιτιατική: σκοπός
Αφαιρετική: αναφορά
[23]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
ΕΝΑΝΤΙΩΣΗ
Εισάγονται:
-ne: όταν δεν γνωρίζουμε την απάντηση που περιμένουμε(π.χ. Visne scire?)
α) utrum…an
β) –ne…an
γ) …an
δ) …an non
Απαντάμε: 1) Καταφατικά, με τα επιρρήματα ita (est), sic (est), sane (quidem), certe
3) με την επανάληψη της λέξης (μαζί με άρνηση non), για την οποία γίνεται η ερώτηση.
[24]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕΤΟΧΩΝ
ΕΙΔΗ CUM
1. ΧΡΟΝΙΚΟΣ CUM
α)Καθαρά χρονικός +Οριστική = η πράξη ενδιαφέρει απλώς και μόνο από χρονική άποψη.
Ειδικότερα : α) Οριστική Ενεστώτα ή Πρτ = αόριστη επανάληψη στο παρόν , μέλλον αν στην
προσδιοριζόμενη πρόταση υπάρχει αρκτικός χρόνος.
Στην προσδιοριζόμενη πρόταση υπάρχει Πρτ ή Υπρσ και κάποιο από τα χρονικά μόρια vix ,
vixdum , aegre.
Η σχέση ανάμεσα στη χρονική και προσδιοριζόμενη πρόταση εμφανίζεται αντίστροφη , δηλ. η
χρονική περιέχει το κύριο νόημα και η προσδιοριζόμενη το δευτερεύον.
4. CUM ΠΡΟΘΕΣΗ για να δηλώσει συνοδεία , τρόπο , κοινωνία , εχθρική διάθεση , σύγκριση-
παραβολή .
[25]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΠΕΡΙΦΡΑΣΤΙΚΗ ΣΥΖΥΓΙΑ
i) με το προσωπικό ρήμα debeo (πρέπει) + απαρέμφατο (του ρήματος στο οποίο ανήκει το
γερουνδιακό):
Η απρόσωπη σύνταξη, όταν το ρήμα, στο οποίο ανήκει το γερουνδιακό, είναι αμετάβατο ή
συντάσσεται με πτώση διαφορετική από την αιτιατική. Στην περίπτωση αυτή το γερουνδιακό
βρίσκεται στην ονομαστική ενικού του ουδετέρου.
ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΧΗΜΑΤΙΚΑ
Παθητική Ενεργητική
[26]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
!!!Το «με ενδιαφέρει», «σε ενδιαφέρει» κτλ. λέγεται mea interest, tua interest. Τa mea & tua
τίθενται σε αφαιρετική ενικού θηλυκού γένους.
Κοντά στα απρόσωπα paenitet (=μετανιώνω), miseret (=λυπάμαι), piget (=με ενοχλεί), pudet
(=ντρέπομαι), taedet (=απεχθάνομαι αηδιάζω, βαριέμαι) έχουμε μια αιτιατική του προσώπου
μου λυπάται, μετανιώνει κ.τ.λ. και μία γενική του πράγματος για το οποίο αισθάνεται κανείς
λύπη, μετάνοια κ.τ.λ.
ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ
ΓΕΡΟΥΝΔΙΑΚΗ ΕΛΞΗ
σύνταξη (γερουνδιακό).
1. Γερούνδιο Γερουνδιακό
2. Αντικείμενο γερουνδίου Υποκείμενο γερουνδιακού
ΠΛΑΓΙΟΣ ΛΟΓΟΣ
Πλάγιο λόγο έχουμε όταν τα λόγια ή τις σκέψεις κάποιου δεν τα πληροφορούμαστε όπως
ακριβώς τα είπε ή τα σκέφτηκε, αλλά μας ανακοινώνονται εξαρτημένα από ένα ρήμα λεκτικό,
δοξαστικό, κελευστικό, προτρεπτικό ή ερωτηματικό (dico, sentio, rogo κτλ.) και τροποποιημένα
(ως προς τις εγκλίσεις, τους χρόνους, τις αντωνυμίες και ορισμένα επιρρήματα).
Ένας γενικός κανόνας της λατινικής γλώσσας, που αφορά στις εγκλίσεις, είναι ότι στον πλάγιο
λόγο υπάρχει πάντα ή υποτακτική ή απαρέμφατο.
Ευθύς Πλάγιος
❖ Κύρια πρόταση
❖ Ειδικό απαρέμφατο
κρίσεως
❖ Κύρια ευθεία
❖ Πλάγια ερώτηση
ερώτηση
❖ Δευτερεύουσα
❖ Δευτερεύουσα πρόταση
πρόταση
(υποτακτική)
(οριστική)
❖ Δευτερεύουσα
❖ Δευτερεύουσα πρόταση
πρόταση
(υποτακτική)
(υποτακτική)
[28]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος
Ευθύς Πλάγιος
ego se (ipse)
tu ille
tuus illius
[29]
Επιμέλεια: Ραυτογιάννης Βασίλειος