CINTA

Dinten ieu dinten kahiji abdi sakola sanggeus pindah ti sakola saméméhna. Tapi kuring reuwas

jeung sakola kuring ayeuna. Teu nanaon, tapi naha kuring nempo sakola kuring keur surem

kieu. Kuring yakin éta sanés ngan ukur kuring tapi sadayana ningali kitu.Kuring leumpang ka

koridor pikeun milarian dimana kantor kepala sekolah. Nepi ka kuring

nempo hiji awéwé leumpang kalayan beungeut datar. Kuring rada sieun ku beungeutna datar

jeung kulit bodas bulak. Ieu sakola estu aneh, jeung pikasieuneun. Daripada kuring kudu

ngurilingan sakola gedé ieu ngan ukur milarian kantor kepala sekolah, langkung saé kuring

naroskeun ka éta awéwé-pikiran kuring.

"Ehmm" kuring ngahalangan jalan awéwé, awéwé éta neuteup kuring kalayan panon anu sami,

datar. "Eumh, abdi hoyong naros" ceuk kuring nu dijawab ku halis.

"Dimana kantor kepala sekolah? Abdi murid anyar di dieu."

Saatos nyarios kitu, jantung kuring ampir murag kusabab budak awéwé éta ujug-ujug nyeret

leungeun kuring.

"Eh eh maneh kamana, lepaskeun atuh nyeri " kuring protes tapi nuturkeun léngkahna.

Nepi ka eureun hareupeun hiji kamar, tuluy ninggalkeun kuring di hareupeun kamar.

"Muhun, abdi angkat?" Kuring nanya ka diri sorangan.

Sirah kuring neuteup papan luhureun panto kamar, papan tulisna "Ruang Kepala Sekolah".

Janten budak awéwé éta ngabantosan abdi, tapi anjeunna henteu nyarios sakecap. Kuring

curiga anjeunna bisu.

Sanggeus nyaho lokasi kelas kuring, kuring leumpang dibaturan ku hiji lalaki jangkung jeung

kulit bodas. Di jalan ka kelas kuring, kuring nanya ka lalaki ieu ngobrol.

"Jadi saha anjeun?"

"Oh enya, kuring teu acan pendak sareng anjeun" anjeunna ngeureunkeun leumpang sareng

neuteup ka kuring kalayan rada sujud kusabab jangkungna kuring ngan ukur dugi ka dada,

"Nepangkeun, nami kuring Rendra ketua OSIS di dieu" anjeunna mungkas. kecap kalayan seuri

manis, seuri nu bisa nyieun kuring beku sakedapan.

"Ehem, nami abdi zasa, panggil wae abdi anya"

"Anya, oke"

Sanggeus bubuka tadi urang terus leumpang ka kelas kuring, bari ngobrol ngeunaan loba hal.

Rendra ketua OSIS anu humoris, ramah, cool sarta tangtu ganteng. Kriteria anu cocog pisan

pikeun janten presiden dewan mahasiswa.

Sanggeus bubuka di hareupeun kelas tadi. Kuring diuk pangtukangna, jeung awewe nu

nganterkeun kuring ka kantor kepala sekolah tadi. Heran, tétéla kuring sakelas jeung manéhna.

Sareng saatos sababaraha usaha, kuring tungtungna tiasa mendakan nami awéwé ieu.

Ngaranna bidadari, wanoja anu sipatna kasar, tiis, goblog jeung watekna.
Bel istirahat disada saprak 5 menit ka tukang, tapi kuring masih ngabujuk Angel pikeun ka

kantin.

Na enya, sanggeus persuasi, didieu urang. Di hiji tempat nu loba dahareun sadia, yep kantin.

"Rék tuang naon?" Kuring nanya ka malaikat.

"Basso"

"Oke, antosan," kuring leumpang ka stand nu ngajual bakso, mesen 2 mangkok bakso lajeng

balik deui ka meja tempat kuring jeung Angel diuk.

Tapi nalika anjeunna anjog di meja, malaikat geus euweuh nyalira, tapi anjeunna jeung 3 lalaki.

Kuring henteu terang saha aranjeunna, tapi saatos ditilik sacara saksama ternyata presiden OSIS

aya.

"Emh, kunaon linggih di dieu?" Kuring nanya bari méré kadaharan bidadari.

"Urang?" Kuring unggeuk ngajawab pananya, "meja-meja nu sejen geus pinuh, ngan di dieu

masih kosong, jadi urang diuk di dieu"

"Oh oke"

Di dieu kuring ayeuna, dina wangunan anu kacida gedéna, poék, ogé dilengkepan interior

spooky. Ieu abdi, di imah Angel. Saatos 2 bulan terang malaikat, éta kahiji kalina kuring

diondang nganjang ka imahna.

Mun jujur, kuring rada hanjakal menta Angel ngajak kuring ka imahna. Sabab imah bidadari

kacida pikasieuneunana. Ayeuna kuring di kamar Angel, nungguan Angel beberesih di kamar

mandi.

Abdi bosen, teras kuring ngurilingan kamar malaikat anu langkung ageung tibatan kamar kuring.

Kuring neuteup ka kamarna nu kelirna hideung jeung wungu. Narik jeung pikasieuneun teuing.

Nalika kuring asik ningali, panon kuring neuteup kana hiji obyék. Panto warna beureum, jauh

tina warna tembok. Kuring heran naon di kamar éta. Kuring leumpang ngadeukeutan panto,

nepi ka nepi ka panto, kuring noél kenop panto mukakeunana. Tapi saméméh kuring junun

muka éta, kuring kaget

"Naon anu anjeun lakukeun?" tanya bidadari disamping kuring bari ngaharewos. Kuring murag

ka lantai dina shock.

"Naon anu anjeun lakukeun?" anjeunna nanya deui, kalawan katingal sinister.

"Hey, teu kunanaon" kuring ngajauhan

Mun jujur ayeuna mah ibarat maling jeung ditéwak. Éta pikasieuneun.

"Hm, hayu urang dahar heula"

"Enya, hayu"

Salila 2 bulan silaturahmi jeung bidadari, sifatna tetep sarua. Anjeunna masih tiis, tiis jeung

pikasieuneun. Tapi dina mangsa harita kuring oge rada kenal, dibalik kabodoan manehna aya
sosok anu caringcing. Sakali kuring diganggu ku réndra, anjeunna nyalametkeun kuring. Sareng

éta henteu ngan ukur sakali, tapi deui-terusan kalayan masalah anu béda.

Sanggeus bérés dahar, kuring jeung Angel di kamar kulawarga rék lalajo tv. Tapi kuring hilap

naroskeun hiji hal ka anjeunna, ngeunaan...

“Dimana kolotna? Naha anjeun teu ningali tadi?"

"Gawe"

"Oh"

Tapi kuring tetep teu sugema kana jawabanana, sabab kuring teu acan ningali poto

kulawargana di imahna. Ngan aya poto hiasan ogé sababaraha barang antik anu disusun rapih.

"Anjeun teu gaduh lanceukna?"

"Kakang, saatos ieu pasti sumping"

"Hah?" Jujur, kuring masih bingung ku cara nyarios Malaikat anu cekap pisan.

Méméh meunang jawaban ti Malaikat, panto utama dibuka nembongkeun hiji lalaki dewasa

maké baju kantor has.

Lalaki éta neuteup ka kuring, tuluy leumpang ka malaikat. Saparantos aya di payuneun

malaikat, anjeunna ngacungkeun panangan ka malaikat teras malaikat sasalaman ka éta lalaki

sareng nyium pananganana.

"Babaturan anjeun?"

Enya, kakara 5 bulan katukang

"Naha kumaha?"

"Ck, pertanyaan aing teu kudu dijawab"

"Hahaha masih keneh kitu, pikasieuneun"

"Saha ngaran anjeun budak leutik" lalaki nanya ka kuring

"Tong ngaganggu sobat aing!" malaikat ambek

"Kuring henteu ngaganggu anjeun, kuring ngan ukur hoyong pendak sareng anjeun"

"Ck" Angel nyengir

"Nami anjeun?" lalaki nanya deui ka kuring.

Kuring ngalieuk neuteup ka malaikat naroskeun piwuruk, naha kuring kedah ngajawab pananya

atanapi henteu. Angel ngabalikeun paneuteup kuring ku unggeuk leutik. "Em, nami abdi zasa,

panggil wae abdi anya"

"Oh, nami anu saé" anjeunna muji

"Haha hatur nuhun pak"

"Panggil wae atuh cik dino, abdi teh lanceuk malaikat"

"Aduh kakang, saha atuh"

Isuk-isuk ieu lumangsung sakumaha biasa, panonpoé geus caang caang. Tapi henteu sareng

malaikat, saprak kuring asup ka kelas malaikat katingalina langkung tiis sareng temperamental.

Kuring henteu terang naon anu lumangsung, tapi anjeunna henteu hoyong diganggu ayeuna.
Waktu istirahat datang, kuring nginjeum buku catetan Angel pikeun nulis materi anu

dijelaskeun nalika kuring saré. Sumuhun, salila palajaran, kuring jadi saré nepi ka saré. Sarta

pamustunganana kuring henteu nuturkeun palajaran. Saatos rayuan lila ka Angel, anjeunna

tungtungna nginjeumkeun buku catetan na. Enya, ieu salah sahiji perhatian malaikat ka kuring.

Niat kuring mulangkeun buku catetan Angel waktu kuring balik ti sakola gagal, sabab Angel balik

leuwih ti kuring. Kuring kungsi balik soré ieu ka imahna.

Jam nunjukeun 15.30, ayeuna kuring aya di payuneun gerbang malaikat. Nalika kuring asup ka

palataran imahna, kuring samar-samar kadéngé sora awéwé anu ambek-ambekan. Kuring

langsung lumpat ka imah bidadari. Tapi samemeh asup ka imahna, kuring teu bisa ngomong ku

kaayaan. Kuring nempo aya, awéwé curhat émosi dirina dina malaikat sobat pangalusna kuring.

Awéwé nyekel leungeun bidadari bari nyarita tarik.

"Bisa teu ngaganggu kuring?!"

"Aing bosen balik ti pagawéan lamun imah téh sepi, euweuh dahareun, komo deui saré!"

Kadéngé kecap awéwé ka malaikat. Kuring cicingeun, haté kuring nyarios, sumping sareng

ngabantosan malaikat, tapi awak kuring beku ningali sadayana ieu. Nepi ka hiji lalaki barged in

sarta misahkeun dua.

"Teu nanaon bu, emut ka bidadari anak ibu"

"Barudak teu nyaho kumaha kauntungan!"

Lalaki nangkeup awéwé tadi pikeun ngéléhkeun dirina. Tétéla manéhna lanceukna Dino,

manéhna nempo kuring saolah-olah ngomong yén kuring kudu nyandak Angel kaluar ti imah

ieu.

Sanggeus tragedi, abdi nyandak Angel ka taman deukeut imahna. Urang diuk dina salah sahiji

bangku ningali panonpoe surup. Ti saprak harita, Angel jempé, cimata ngocor sorangan. Abdi

henteu tega ningali éta.

"Dupi anjeun damang?" Kuring nanya nempo manehna. Ujug-ujug malaikat nangkeup kuring

sareng ceurik histeris dina taktak kuring.

"Naha anjeun benci pisan ka kuring? naha kuring nyieun kasalahan fatal? Tapi kuring henteu

terang," saur anjeunna di sela-sela tangisan.

"Tenang heula, teras terangkeun masalah anjeun"

Saatos anjeunna tenang, anjeunna nyarioskeun seueur hal. Dugi ka kuring mendakan alesan

kunaon anjeunna janten tiis sareng teu kacekel. Angel baheulana budak bageur jeung cerewet,

nepi ka kajadian eta ngarobah hirupna. Indungna benci ka manéhna sabab bapana maot bari

néangan bidadari leutik nu keur ulin di imah sobatna. Bapana maot nalika anjeunna ditabrak

treuk nalika anjeunna badé nyebrang jalan pikeun nyandak malaikat leutik. Dina waktu harita

indungna kacida katarajangna, manéhna ngucurkeun émosi ku gawé terus-terusan tanpa nyaho

waktuna, poho ka bidadari nu harita masih butuh kanyaah indung. Indungna nyimpulkeun yén

malaikat anu ngabalukarkeun maot salakina.

Urang duaan balik ka imah malaikat. Asup ka imahna, bidadari langsung meunang rangkulan

haneut nu sok hayang dirasakeun, rangkulan indung. Indungna geus ngahampura salakina,

manehna ngaku yen manehna salah mun nyalahkeun anakna maot salakina anu sabenerna

takdir Allah. Angel ceurik bungah bari nangkeup indungna. Ningali bidadari nangis, abdi oge

ceurik ngaraos kabagjaan bidadari waktos harita.

Sanggeus kajadian eta malaikat balik deui jadi budak bageur jeung teu loba omong.
 CINTA
Tugas ini dibuat untuk memenuhi tugas Mata Pelajaran
Basa Sunda

Disusun Oleh:

1. Keysa Salsabila

2. Fitri Hernawati

3. Mayang Fitri Anjani

4. Lia Nur Apriliani

5. Anday Komara

6. Elang Bayu
 SMAN 1 TALAGA
TAHUN AJARAN 2022/2023