ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3ο -ΘΕΩΡΙΑ

Δομές δεδομένων και αλγόριθμοι

1.Να δοθεί ο όρος «Δεδομένα» , «Πληροφορία» και τι μελετάει η

«Θεωρία Πληροφοριών»;
Τα δεδομένα είναι ακατέργαστα γεγονότα. Η συλλογή των ακατέργαστων δεδομένων
και ο συσχετισμός τους δίνει ως αποτέλεσμα την πληροφορία. Η μέτρηση, η
κωδικοποίησηση, η μετάδοση ης πληροφορίας αποτελεί αντικείμενο μελέτης ενός
ιδιαίτερου κλάδου, της Θεωρίας Πληροφοριών.

2. Από ποιές σκοπιές μελετά τα δεδομένα η πληροφορική;

Η πληροφορική θεωρείται η επιστήμη που μελετά τα δεδομένα από τις ακόλουθες
σκοπιές:
 Υλικου. Το υλικό επιτρέπει στα δεδομένα να αποθηκεύονται στην κύρια
μνήμη και τις περιφερειακές συσκευές με διάφορες αναπαραστάσεις. Τέτοιες
μορφές είναι η δυαδική, ο κώδικας ASCII, ο κώδικας EBCDIC, το
συμπλήρωμα του 1 ή του 2 κ.λ.π.
 Γλωσσών προγραμματισμού. Οι γλώσσες προγραμματισμού υψηλού
επιπέδου επιτρέπουν τη χρήση διάφορων τύπων μεταβλητών για να
περιγράψουν ένα δεδομένο. Ο μεταφραστής κάθε γλώσσας φροντίζει για την
αποδικότερη μορφή αποθήκευσης κάθε μεταβλητής, από πλευράς υλικού.
 Δομών δεδομένων. (βλέπε παρακάτω)
 Ανάλυσης δεδομένων. Μελετώνται τρόποι καταγραφής και
αλληλοσυσχέτισης των δεδομένων προκειμένου να αναπαρασταθεί η γνώση
για πραγματικά γεγονότα. Εδώ ανήκουν οι τεχνολογίες των βάσεων
δεδομένων, της μοντελοποίησης δεδομένων και της αναπαράστασης γνώση.

Αλγόριθμοι + Δομές δεδομένων = Προγράμματα

Τα δεδομένα ενός προβλήματος αποθηκεύονται στον υπολογιστή, είτε στην κύρια

μνήμη του είτε στη δευτερεύουσα. Η αποθήκευση δεν γίνεται κατά τυχαίο τρόπο
αλλά συστηματικά χρησιμοποιώντας μια δομή.

3. Να δοθεί ο ορισμός της «Δομή Δεδομενων». (Εσπερινά 2007)

Δομή Δεδομένων είναι ένα σύνολο αποθηκευμένων δεδομένων που υφιστανται
επεξεργασία από ένα σύνολο λειτουργιών.

4. Ποιές οι βασικές λειτουργίες-πράξεις που μπορούν να γίνουν σε μια

δομή δεδομένων;
Οι βασικές λειτουργίες (ή πράξεις) επί των δομών δεδομένων είναι οι ακόλουθες:
 Προσπέλαση, πρόσβαση σε ένα κόμβο με σκοπό να εξεταστεί ή να
τροποποιηθεί το περιεχόμενο του.
 Εισαγωγή, δηλαδή η προσθήκη νέων κόμβων σε μια υπάρχουσα δομή.
 Διαγραφή, που αποτελεί το αντίγστροφο της εισαγωγής, δηλαδή ένας
κόμβος αφαιρείται από μια δομή.
 Αναζήτηση, κατά την οποία προσπελαύνονται οι κόμβοι μιας δομής,
προκειμένου να εντοπιστούν ένας ή περισσότεροι κόμβοι που έχουν μια
δεδομένη ιδιότητα.
 Ταξινόμηση, όπου οι κόμβοι μιας δομής διατάσσονται κατά αύξουσα ή
φθίνουσα σειρά.
  Αντιγραφή, κατά την οποία όλοι οι κόμβοι ή μερικοί από τους κόμβους μιας
δομής αντιγράφονται σε μια άλλη δομή.
 Συγχώνευση, κατά την οποία δυο ή περισσότερες δομές συνενώνονται σε
μια ενιαία δομή.
 Διαχωρισμός, που αποτελεί την αντίστροφη πράξη της συγχώνευσης.

5. Σε μια δομή δεδομένων χρησιμοποιούνται και οι οκτώ λειτουργίες;

Στην πράξη σπάνια χρησιμοποιούνται και οι οκτώ λειτουργίες για κάποια δομή. Μια
δομή δεδομένων μπορεί να είναι αποδοτικότερη από μια άλλη δομή με κριτήριο
κάποια λειτουργία αλλά λιγότερο αποδοτική για κάποια άλλη λειτουργία. Γι’ αυτό
υπάρχουν διαφορετικές δομές από τις οποίες επιλέγεται κάθε φορά η καταλληλότερη.

6. Ποιά είνα η εξάρτηση που υπάρχει μεταξύ της δομής δεδομένων

και του αλγόριθμου που επεξεργάζεται τη δομή;
Υπάρχει μεγάλη εξάρτηση μεταξύ της δομής δεδομένων και του αλγορίθμου που
επεξεργάζεται τη δομή. Αυτό διατυπώνεται με την εξίσωση

Αλγόριθμοι + Δομές δεδομένων = Προγράμματα

7. Ποιές είναι οι δύο κατηγορίες που διακρίνονται οι δομές

δεδομένων;
Οι δομές δεδομένων διακρίνονται σε δυο μεγάλες κατηγορίες : τις στατικες και τις
δυναμικές.

8. Τι είναι η δυναμική δομή δεδομένων; (Εσπερινά 2004)

Οι δυναμικές δομές δεν αποθηκεύονται σε συνεχόμενες θέσεις μνήμης αλλά
στηρίζονται στην τεχνική της δυναμικής παραχώρησης μνήμης. Οι δομές αυτές δεν
έχουν σταθερό μέγεθος, αλλά ο αριθμός των κόμβων τους μεγαλώνει και μικραίνει
καθώς στη δομή εισάγονται νέα δεδομένα ή διαγράφονται κάποια δεδομένα. Όλες οι
σύγχρονες γλώσσες προγραμματισμού προσφέρουν τη δυνατότητα δυναμικής
παραχώρησης μνήμης. Στην ύλη μας ωστόσο μελετάμε μόνο τις στατικές δομές.

9. Τι είναι η στατική δομή δεδομένων; (Εσπερινά 2004)

Με τον όρο στατική δομή δεδομένων εννοείτε οτι το ακριβές μέγεθος μνήμης
καθορίζεται κατά τη στιγμή του προγραμματισμού και κατά συνέπεια κατά τη στιγμή
της μετάφρασης τους και όχι κατά τη στιγμή της εκτέλεσης του προγράμματος (βλέπε
κεφ.6ο). Μια άλλη σήμαντική διαφορά σε σχέση με τις δυναμικές δομές δεδομένων
είναι ότι τα στοιχεία των στατικών δομών δεδομένων αποθηκεύονται σε συνεχόμενες
θέσεις μνήμης.
Στην πράξη οι στατικές δομές δεδομένων υλοποιούνται με πίνακες.

10. Τι είναι πίνακας;

Ένας πίνακας ορίζεται ως μια δομή που περιέχει στοιχεία του ίδιου τύπου δεομένων. Η
δήλωση των στοιχείων ενός πίνακα και η μέθοδος αναφοράς τους εξαρτάται από τη
συγκεκριμένη γλώσσα υψηλού επιπέδου που χρησιμοποιείται. Γενικά, η αναφορά στα
στοιχεία ενός πίνακα γίνεται με τη χρήση του συμβολικού ονόματος του πίνακα
ακολουθούμενου από την τιμή ενός ή περισσότερων δεικτών σε παρένθεση ή αγκύλες.

11. Τι διάσταση μπορεί να έχει ένας πίνακας;

Ένας πίνακας μπορεί να είναι μονοδιάστατος, δισδιάστατος και γενικά ν-διάστατος. Ο
αριθμός των δεικτών καθορίζει τη διάσταση του πίνακα.
12. Ποιές είναι οι τυπικές επεξεργασίες που μπορούν να γίνουν σε ένα
πίνακα; Να αναφέρετε τέσσερις τυπικές επεξεργασίες που μπορούν να
γίνονται στα στοιχεία των πινάκων. (Ημερήσια 2003)

Οι τυπικές επεξεργασίες που γίνονται με τα στοιχεία του πίνακα είναι:

 Υπολογισμός αθροισμάτων στοιχείων του πίνακα. Κατά την επεξεργασία αυτή έχουμε
την εύρεση του αθροίσματος των σστοιχείων του πίνακα.
 Εύρεση του μεγίστου ή του ελαχίστου στοιχείου του πίνακα. Σε αυτήν την
επεξεργασία θέλουμε να βρούμε το μεγαλύτερο ή το μικρότερο στοιχείο του πίνακα. Άν
ο πίνακας δεν είναι ταξινομημένος, τότε συγκρίνονται όλα τα στοιχεία του πίνακα ένα
προς ένα, για να βρεθεί το μικρότερο ή το μεγαλύτερο στοιχείο του πίνακα. Άν ο πίνακας
είναι ταξινομημένος, τότε το μεγαλύτερο και το μικρότερο είναι αυτά που βρίσκονται
στο πρώτο και στο τελευταίο στοιχείο του πίνακα.
 Ταξινόμηση των στοιχείων του πίνακα. Σε αυτήν την επεξεργασία έχουμε την διάταξη
των στοιχείων του πίνακα κατά αύξουσα ή και κατά φθίνουσα σειρά. Η επιλογή του
κατάλληλου αλγόριθμου ταξινόμησης εξαρτάται από το πλήθος των στοιχείων που έχει
ένας πίνακας και την αρχική τους διάταξη, αν ο πίνακας είναι πλήρως, μερικώς ή
καθόλου ταξινομημένος.
 Αναζήτηση ενός στοιχείου του πίνακα. Κατά την επεξεργασία της αναζήτησης
ψάχνουμε να βρούμε ένα στοιχείο του πίνακα. Οι πιο γνωστοί αλγόριθμοι αναζήτησης
είναι η σειριακή και η δυαδική αναζήτηση. Η σειριακή αναζήτηση είναι απλή, αλλά
λιγότερη αποδοτική, και χρησιμοποιείται υποχρεωτικά για πίνακες μη ταξινομημένους.
Η δυαδική αναζήτηση χρησιμοποιείται μόνο για ταξινομημένους πίνακες και είναι
αποδοτικότερη από τη σειριακή αναζήτηση.
 Συγχώνευση δυο πινάκων. Σκοπός της συγχώνευσης είναι να συνενώσει τα στοιχεία
δύο η περισσοτέρων ταξινομημένων πινάκων, ώστε να δημιουργηθεί ένας νέος πίνακας
που θα είναι και αυτός ταξινομημένος.

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΕΣ

Όταν δίνεται μονοδιάστατος πίνακας με συγκεκριμένο αριθμό στοιχείων π.χ. δίνεται

πίνακας με 100 ακεραίους αριθμούς, τότε δηλώνουμε στα «Δεδομένα» μόνο το όνομα
του πίνακα και όχι το πλήθος των στοιχείων ου, και η δήλωση θα έχει τη μορφή
Δεδομένα // table//.

Α. Εισαγωγή δεδομένων σε μονοδιάστατο πίνακα Α[Ν].

Για i από 1 μέχρι Ν
Εμφάνισε "Δώσε", i, "στοιχείο"
Διάβασε Α[i]
Τέλος_επανάληψης

Β. Εμφάνιση του περιεχομένου ενός μονοδιάστατου πίνακα Α[Ν].

Για i από 1 μέχρι Ν
Εμφάνισε Α[i]
Τέλος_επανάληψης

Γ. Εμφάνιση ορισμένων στοιχείων ενός μονοδιάστατο πίνακα Α[Ν].

Για i από 1 μέχρι Ν
Αν Α[i] > 0 τότε Εμφάνισε Α[i]
Τέλος_επανάληψης

Δ. Εύρεση αθροίσματος των στοιχείων ενός μονοδιάστατο πίνακα Α[Ν].

sum ← 0
Για i από 1 μέχρι Ν
sum ← sum + Α[i]
Τέλος_επανάληψης
Εμφάνισε sum
E. Εύρεση αθροίσματος ορισμένων στοιχείων ενός μονοδιάστατο πίνακα
Α[Ν].
sum ← 0
Για i από 1 μέχρι Ν
Αν Α[i] >0 τότε sum ← sum + Α[i]
Τέλος_επανάληψης
Εμφάνισε sum

ΣΤ. Εύρεση του πλήθους των στοιχείων ενός μονοδιάστατο πίνακα Α[Ν]
που ικανοποιούν ένα ή περισσότερα κριτήρια.
πλήθος ← 0
Για i από 1 μέχρι Ν
Αν Α[i] < 0 τότε πλήθος ← πλήθος + 1
Τέλος_επανάληψης
Εμφάνισε πλήθος

Ζ. Εύρεση του μέσου όρου ενός μονοδιάστατο πίνακα Α[Ν].

άθροισμα ← 0
Για i από 1 μέχρι Ν
άθροισμα ← άθροισμα + Α[i]
Τέλος_επανάληψης
μέσος_όρος ← άθροισμα / Ν
Εμφάνισε μέσος_όρος

13. Περιγράψτε τη δομή δεδομένων «Στοίβα» και ποιές οι κύριες

λειτουργίες της (Εσπερινά 2003)
Μια στοίβα δεδομένων μοιάζει με μια στοίβα από πιάτα. Τα δεδομένα που
βρίσκονται στην κορυφή της στοίβας λαμβάνονται πρώτα, ενώ αυτά που βρίσκονται
στο βάθος της στοίβας λαμβάνονται πρώτα, ενώ αυτά που βρίσκονται στο βάθος της
στοίβας λαμβάνονται τελευταία. Αυτή η μέθοδος επεξεργάσίας ονομάζεται Τελευτάιο
μέσα, πρώτο έξω (LIFO).
Δυο είναι οι κύριες λειτουργίες μιας στοίβας:
 Η ώθηση στοιχείου στην κορυφή της στοίβας
 Η απώθηση ενός στοιχείου από τη στοίβα.

14. Τι πρέπει να προσέχουμε κατά την εκτέλεση της λειτουργίας της

ώθησης ενός στοιχείου στη «Στοίβα»; (Επαναληπτικές Ημ. 2010)
Η διαδικασία της ώθησης πρέπει οπωσδήποτε να ελέγχει αν η στοίβα είναι γεμάτη,
οπότε λέγεται ότι συμβαίνει υπερχείλιση της στοίβας. Αντίστοιχα η διαδικασία της
απώθησης ελέγχει αν υπάρχει ένα τουλάχιστον στοιχείο στη στοίβα, δηλαδή ελέγχει
αν γίνεται υποχείλιση της στοίβας.

15. Να περιγράψετε την υλοποίηση «Στοίβας» με τη βοήθεια

μονοδιάστατου πίνακα. (Επαναληπτικές Ημ. 2008)
Η υλοποίηση μιας στοίβας γίνεται με τη βοήθεια ενός μονοδιάστατου πίνακα. Μια
βοηθητική μεταβλητή (με όνομα συνήθως top) χρησιμοποιείται για να δείχνει το
στοιχείο το οποίο τοποθετήθηκε τελευταίο στην κορυφή της στοίβας. Κατά την
ώθηση αρκεί να αυξηθεί η τιμή της μεταβλητής top κατά ένα και στη θέση αυτή να
εισέλθει το νέο στοιχείο. Κατά την απώθηση εξέρχεται πρώτα το στοιχείο που
βρίσκεται στη θέση που δείχνει η μεταβλητή top και στη συνέχεια η μεταβλητή αυτή
μειώνεται κατά ένα για να δείχνει τη νέα κορυφή.

16. Να περιγράψετε τη δομή δεδομένων «Ουρά»

Σε μια ουρά αναμονής εκείνος που στάθηκε πρώτος στην ουρά εξυπηρετείται πρώτος.
Αυτή η μέθοδος επεξεργασίας ονομάζεται Πρώτο μέσα, πρώτο έξω (FIFO).

17. Ποιές είναι οι κύρες λειτουργίες στη δομή δεδομένων «Ουρά»;

Δυο είναι οι κύριες λειτουργίες που εκτελούνται σε μια ουρά:
 Η εισαγωγή στοιχείου στο πίσω άκρο της ουράς
 Η εξαγωγή στοιχείου από το εμπρός άκρο της ουράς

Αντίθετα από τη στοίβα, στην περίπτωση της ουράς απαιτούνται δύο δείκτες: ο
εμπρός (front) και ο πίσω (rear) δείκτης που μας δίνουν τη θέση του στοιχείου που σε
πρώτη ευκαιρία θα εξαχθεί και τη θέση του στοιχείου που μόλις εισήλθε αντίστοιχα.
Η υλοποίηση μιας ουράς γίνεται με τη βοήθεια ενός μονοδιάστατου πίνακα. Για την
εισαγωγή ενός νέου στοιχείου στην ουρά αυξάνεται ο δείκτης rear κατά ένα και στη
θέση αυτή τοποθετείται το στοιχείο. Κατά την εξαγωγή, εξέρχεται το στοιχείο που
δείχνει ο δείκτης front, ο οποίος στη συνέχεια αυξάνεται κατά ένα για να δείχνει το
επόμενο στοιχείο που πρόκειται να εξαχθεί.

18. Τι πρέπει να προσέχουμε κατά την εκτέλεση της λειτουργείας της

εξαγωγής ενός στοιχείου στην «Ουρά»;
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να ελέγχεται πριν από οποιαδήποτε ενέργεια αν υπάρχει
ελεύθερος χώρος στον πίνακα για την εισαγωγή και αν υπάρχει τουλάχιστον ένα
στοιχείο για την εξαγωγή.

19. Πώς εφαρμόζεται η λειτουργία της αναζήτησης σε ένα πίνακα;

Υπάρχουν αρκετές μεθόδοι αναζήτησης σε πίνακα που εξαρτώνται αν ο πίνακας είναι
ταξινομημένος ή όχι. Μια άλλη παράμετρος είναι αν ο πίνακας περιέχει στοιχεία που
είναι όλα διάφορα μεταξύ τους ή όχι.

20. Ποιές γνωστές μεθόδους αναζήτησης γνωρίζεται και ποιές είναι

οι διαφορές τους;
Η πιο απλή μορφή αναζήτησης στοιχείου σε πίνακα είναι η σειριακή ή γραμμική
μέθοδος. Η σειριακή μέθοδος είναι η πιο απλή αλλά και η λιγότερο αποτελεσματική
μέθοδος αναζήτησης.

21. Αναφέρατε τις περιπτώσεις που δικαιολογείται η χρήση του

αλγόριθμου της σειριακής αναζήτησης.(Επαναληπτικές Ημ. 2005)
Έτσι δικαιολογείται η χρήση της μόνο σε περιπτώσεις όπου:
 Ο πίνακας είναι μη ταξινομημένος
 Ο πίνακας είναι μικρού μεγέθους (για παράδειγμα n≤20)
 H Η αναζήτηση σε ένα συγκεκριμένο πίνακα γίνεται σπάνια

Μια αποτελεσματικότερη μέθοδος αναζήτησης είναι η δυαδική αναζήτηση.

22. Πώς εφαρμόζεται η λειτουργία της Ταξινόμησης σε μια δομή

δεδομένων;
Η τακτοποίηση των κόμβων μιας δομής με μια ιδαίτερη σειρά ονομάζεται ταξινόμηση
ή διάταξη. Ο σκοπός της ταξινόμησης είναι να διευκολυνθεί στη συνέχεια η
αναζήτηση των στοιχείων του πίνακα.

23. Ποιά μέθοδος ταξινόμησης μονοδιάστατου πίνακα γνωρίζετε; Τι

σχόλια μπορείτε να διατυώσετε για την απόδοση της;

 Ταξινόμηση ευθείας ανταλλαγής

Η μέθοδος της ταξινόμησης ευθείας ανταλλαγής βασίζεται στην αρχή της σύγκρισης
και ανταλλαγής ζευγών γειτονικών στοιχείων, μέχρις ότου διατάχθουν όλα τα
στοιχεία. Σύμφωνα με τη μέθοδο αυτή κάθε φορά γίνονται διαδοχικές διαδοχικές
προσπελάσεις στον πίνακα και μετακινείται το μικρότερο κλειδί της ακολουθίας πρός
το αριστερό άκρο του πίνακα. Αν ο πίνακας θεωρηθεί σε κατακόρυφη θέση αντί σε
οριζόντια και οι ακέραιοι θεωρηθούν ως φυσαλίδες σε μια δεξαμενή νερού με βάρη
σύμφωνα με την τιμή τους, κάθε προσπέλαση στον πίνακα έχει ως αποτέλεσμα την
άνοδο της φυσαλίδας στο κατάλληλο επίπεδο βάρους. Η μέθοδος είναι γνωστή ως
ταξινόμηση φυσαλίδας. Η ταξινόμηση της φυσαλίδας πραγματοποιείται για έναν
πίνακα Α[ν] με το επόμενο τμήμα αλγόριθμου.

Για i από 2 μέχρι ν
     Για j από v μέχρι i με_βήμα -1
Αν Α[j-1] > A[j] τότε
Temp ←  A [j-1]
A[j-1] ←  A[j]
A[j] ←  temp
τέλος_αν
τέλος_επανάληψης
τέλος_επανάληψης

Ο παραπάνω αλγόριθμος ταξινομεί τον πίνακα Α[ν] κατά αύξουσα σειρά, δηλαδή
στην πρώτη θέση του πίνακα Α τοποθετείται το μικρότερο στοιχείο και στην
τελευταία θέση το μεγαλύτερο στοιχείο. Αν επιθυμούμε το αντίθετο, δηλαδή στην
πρώτη θέση να τοποθετηθεί το μεγαλύτερο στοιχείο και στην τελευταία θέση το
μικρότερο στοιχείο, θα πρέπει να αντικαταστήσουμε την εντολή
Αν Α A[j-1] > A[j] τότε
Με την εντολή
Αν A[j-1] < A[j] τότε

Η μόνη διαφορά μεταξύ των δυο εντολών είναι το ανισοτικό σύμβολο.

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου πρέπει να ταξινομήσουμε ταυτόχρονα δυο

πίνακες. Θεωρήστε, για παράδειγμα, ότι έχουμε δυο μονοδιάστατους πίνακες
Β[ν] και Α[ν] με τα στοιχεία του Β να περιέχουν τα ονόματα ν υπαλλήλων και
τα στοιχεία του Α τις μηνιαίες αποδοχές τους. Το στοιχείο Β [1] περιέχει το
όνομα του πρώτου υπαλλήλου και το στοιχείο Α[1] τις αντίστοιχες αποδοχές
του, το στοιχείο Β[2] περιέχει το όνομα του δεύτερου υπαλλήλου και το
στοιχείο Α[2] τις δικές τους αποδοχές κ.ο.κ. Αν μας ζητηθεί να εμφανίσουμε
τα ονόματα των υπαλλήλων κατά αύξουσα ή φθίνουσα σειρά μηνιαίων
αποδοχών, πρέπει να ταξινομήσουμε κατάλληλα τον πίνακα Α[ν] των
μηνιαίων αποδοχών και ταυτόχρονα τον πίνακα Β[ν] των ονομάτων, ώστε να
εξακολουθεί να υπάρχει αντιστοιχία μεταξύ των στοιχείων των δυο πινάκων
(το στοιχείο Β[1] να περιέχει το όνομα ενός υπαλλήλου και το στοιχείο Α[1]
τις αντίστοιχες αποδοχές του, το στοιχείο Β[2] να περιέχει το όνομα ενός
δεύτερου υπαλλήλου και ο στοιχείο Α[2] τις δικές του αποδοχές κ.ο.κ.). Η
ταυτόχρονη ταξινόμηση ων δυο πινάκων επιτυγχάνεται αν τροποποιήσουμε
τον παραπάνω αλγόριθμο ώς εξής:

Για i από 2 μέχρι ν
Για j από ν μέχρι i με_βήμα -1
Αν Α[J-1] > Α[J] τότε
temp ← Α[j-1]
Α[j-1] ← Α [j]
Α[j] ← temp
temp2 ← Β[j-1]
Β[j-1] ← Β[j]
Β[j] ← temp2
Τέλος_αν
Τέλος_επανάληψης
Τέλος_επανάληψης

Ας σημειωθεί ότι η ταξινόμηση φυσαλίδας είναι ο πιο απλός αλλά και ο πιο αργός
αλγόριθμος ταξινόμησης. Άλλοι σχετικά απλοί αλγόριθμοι ταξινόμησης είναι η
ταξινόμηση με επιλογή και η ταξινόμηση με παρεμβολή. Ο πιο γρήγορος
αλγόριθμος ταξινόμησης είναι η <<γρήγορη ταξινόμηση>>.