You are on page 1of 1

Ode mbi vetminë

Lum njeriu, dëshira dhe kujdesi i të cilit

Disa hektarë atëror të lidhur,

I kënaqur për të marrë frymë ajrin e tij të lindjes,

Në tokën e tij.

Kopetë e kujt me qumësht, arat e kujt me bukë,

You might also like