SONETI I 6

Sipas Mendimit tim:

Mos lejo qe dimri te te vrase
Mbaj veren afer
Ruaj bukurine sepse eshte thesar I cmuar
Nuk eshte si borxhi I papaguar
Perdore mos hezito
Te njohesh veten me shume se 10 here
Ta shtosh e te lumturohesh
Nuk ka cte beje vdekja atehere kur te te vije
A do mund vdekja ta luftoje
Bukurine e shumefishuar
Duke jetuar me te trasheguarit
Per ato qe kane artin shume ,most e behen egoist
Tet e pushtoje vdekja dhe insektet te te cojne tek Ai.
Origjinali :
Mos e lejo dimrin të vrasë bukurinë,
Por mbështille me ngrohtësinë e verës.
Bukuria është thesar i çmuar, ruaje
të mos vetëvritet, përdore mos ngurro;
nuk është si borxhi që s’ke ta paguash;
Por të njohësh veten 10 herë më shumë
ta shtosh e aq më shumë të lumturohesh,
Nuk ka ç’të bëjë vdekja atëherë;
A mundet ajo të nënshtrojë
bukurinë e shumëfishuar?