My Millionaire Boss

Ms. El

2.1K
FOLLOW

22.7K
READ

Hindi inakala ni Alliah Mercado na magagawa ng kanyang amana ipambayad siya sa

sugal dahil natalo ito. Nakatakda na sana itong ikasal sa isang Japanese
Businessman ng tumakas ito, saan kaya siya dadaIa
ng kanyang kapalaran. Makikilala niya ang isang milyonaryong si Dexter Lim ito ba
ay babago sa kanyang buhay o magiging rason ng kanyang heartbreak.

Prologue
I am Alliah Mercado. 23 years of age.

A professional licensed accountacy.Living in

Paris.Have a good standard in life.

Soon to be Mrs. Del Sol,because my Dad prepared a marriage arrangement.

To the person I do not know.To the person I do not love.
For pete's sake I need to marry him .But I ran away...

And my story of my life began here.

MY MILLIONAIRE BOSS

Written by: Ms. El

( Umpisa palang ng chapter malugod ko na pong inaanunsyo, forgive me for a wrong

grammar, wrong spelling and typographical errors.}
My Millionaire Boss Copyright� 2014 Ms. EL All rights reserved

Chapter 1

ALLIAH P.O.V.

" Ms.Alliah,we can sit here while we are waiting for our next flight.." Pagaya
sakin ng matipunong lalaki na nakamen in black at alam kong isa sila sa mga
bodyguard ng future husband ko. *Sighed.

We are now in Philippine airlines. Dahil narin sa flight namin na nagstop over sa
airlines nila at hihintayin ang airplane na papuntang Japan. Galing ako sa Paris
ngunit dahil may half japanese ang soon-to-be husband ko ay doon iplinano ang
kasal.

Tumingin ako sa ibaba. lm feeling lost... Hindi ko pinili ang taong papakasalan ko,
ang gusto kong venue ng wedding ko, kung saang lugar kung anong concept.
*Sighed. Parang wala na akong karapatan na mamili nang gusto ko. Parang si Papa na
rin ang nagpapatakbo sa buhay ko sa ginagawa niyang ito.

Naisip ko ang ibinigay na bag sa akin ni Ate. Dahan dahan ako sa pagbukas nito na
nagiingat sa mga lalaking nagbabantay sa akin. Baka kasi ano ang laman.. Pagkakita
ko nakakita ako ng wig at sweater. Kinalkal ko pa at may nakapa akong isang maliit
na papel.
"Gawin mo ang bagay na hindi ko nagawa noon.� Ate A/lana"

Nagulat ako sa nabasa ko agad kong itinago ito. lsa din kasi si Ate na biktima ng
marriage arrangement. Dahil tulad ko gusto ng aming ama na ipakasal kami sa
lalaking alam niya na magiging maginhawa ang buhay namin sa piling nila. Tama nga
si Papa mas lalong gumaan ang buhay namin noong ipinakasal si Ate sa

mayamang lalaki na nagmamayari ng malalaking hotel

sa Visayas. 2yrs ago ay nagmigrate kami sa Paris dahil narin doon gustong tumira
ang asawa ni Ate.

Sumunod kami ni Papa, alam ko na kaya ginagawa ito ng aming ama ay para narin sa
kinabukasan namin. Dahil noong bago mamatay si Mama 3yrs ago ay nangako si Papa na
hinding hindi niya kami pababayaan
at hindi niya kami iiwan hanggat hindi namin nakakamit
.
ang ammg mga pangarap.

Noon pa man ay hindi ko masasabing may kaya ang pamilya namin, ngunit sapat lang sa
aming apat para tustusan ang pang araw araw na gastusin. Pero magsimula ng mamatay
si Mama dahil sa komplikasyon niya sa dugo ay nagsimula ng gumuho ang buhay
naming tatlo kaya gumawa ng paraan si Papa para kami ay mapunta sa magandang buhay.
Kaya napagisipan niya naikasal kami sa lalaking hindi namin kakilala at lalong
hindi namin mahal pero alam niyang mayaman yung atlst kaya nila kaming bigyan ng
maginhawang buhay.

Ngunit si Ate ay una palamang ay may lihim na siyang pagtingin sa naging asawa niya
ngayon kaya noong nalaman niya ay hindi na siya nagtangka pang tumakas. 2yrs na
sila ngayon nagsasama at masaya sila dahilmay isa narin silang anak na babae.

Alam ko kung anong dahilan ni Ate kaya niya pinadala sa akin ito, gusto niya akong
tumakas at umalis sa dalubyong kinahaharapan ko ngayon. Kaya ko to. Ako
pa?

"Uhm. Excuse me.." Pagkuha kong atensyon sa

kanila tumingin naman silang lahat sakin. Nagkukunwari pa ako na parang natatae,
Ohpls! My beauty sira na pero wapakels. " Because you know .. I need to go to the

comfort room. NOW!" lnemphasize ko pa ang nasa dulo

mabilis naman silang tumango at tumakbo na ako sa Cr. As expected sumunod sila
ngunit hanggang labas lang dahillalaki sila.

Dati dali akong pumasok sa isang cubicle at sinuot

Iahat ng nandoon. Paglabas ko ay tumuloy ako sa harap

ng mirror maging ako ay hindi ko makilala ang sarili ko dahil para akong baklang
sinabuyan ng madaming kutikutitap sa buhok at sa mga damit at nakashdes din ako,
weird akong tignan kaya napapatingin ang mga babaeng pumapasok sa loob. Tumingin
ulit ako sa sarili
ko.

Ang weird talaga ni Ate..

I said at the back of my mind, pero kahit ganito ay masaya ako. This is! Its
showtime men! Maging ang maleta ko ay may design na din comapre kanina, binuhat ko
ito para hindi masyadong halat. Well kahit mabigat yakang yaka.

Noong lumabas na ako ay wala parin silang malay tumitingin lang sila sa mga
lumalabas sa C.R maaaring nagtataka na sila kasi kanina pa ako pumasok dahan dahan
lang akong naglakad pasimple kunwari para hindi masyadong mahalata, mahirap na kasi
eh.. Noong nakakalabas na ako ng terminal. Hapon nadin at madaming tao dahilmarami
naring lumapag na
eroplano sa mga oras na ito may nakakasabay pa ako mga umuuwi at hinahanap ang
sasakyan nila.

sumilip ako muting sa mga guard at nakita ko na my pumasok nasa loob. My eyes
widened alamko na malalaman na nila na wala na ako kaya mabilis akong tumakbo dahil
panigurado ako hahanapin nila ako, nagpunta ako sa madaming sasakyan na naka parak

hindi ko alam kung saan ako pupunta dahil halos naman

ay nakasara. Eto na ba ang katapusan ko?

May nakita akong white SUV na nakabukas ang likod at nakita ko naman ay driver na
kausap ang isang mama. Eto na yun.. dali dali akong sumakay sa likod at may
dalawang maleta ang nandito siniksik ko ang sarili ko at tinakpan ang sarili ko sa
mismong maleta inalis ko na din ang design para hindi mahalatang iba to. Maya maya
ay naramdaman ko na may nagsara na ng pinto kaya nakahinga ako ng maluwg. Minadali
kong alisin ang mga epalness sa mukha ko at lahat. May naramdaman
akong may sumakay sa suv kaya naman natahimik ako

at dahan dahang gumagalaw. Lumalakas ang kabog ng dibdib ko, parang ngang ito
nalang ang naririnig ko e.

"Sir we have an appoinment at Super Mall

Company at 3:30 in the afternoon.II Rinig ko. Medyo may katandaan na ang nagsalita.
Kahit ganoon man ay
kinuha ko pa din ang phone sa bag ko at binuksan ito at

sinira ang sim at phone, maaari kasi nila akong itrack gamit ito.

11 6:30 in the evening you have a dinner meeting for all the manager of the Lim
Company. II Hindi naman sumasagot ang kausap niya hindi ko din mapigilan ang
sumilip kasi nacucurious ako. Pagsilip ko ay nakita ko kaagad ang dalawang lalaki
na nakablack suit hindi ko makita ang mukha nila dahil nakatalikod sila saakin kaya
naman ay unti unti ako bumalik sa lugar ko kanina mahirap na at baka makita pa nila
ako at itapon basta basta.
Tumingin ako sa relo ko, magaalas dose na. Nagugutom na rin ako, ipinilig ko ang
ulo ko para makatulog.Maya maya pa ay naramdaman ko na ang pagstop ng sasakyan,
kinakabahan ako dahil baka may makakita sakin. Inhale. Exhale. I can do it! Narinig
ko na

ang pagbukas ng sasakyan.

"Manang Ester paki pasok nalang po ang

bagahe." Narinig kong habilin ng matandang nagsasalita kanina.

"Oh Sige Hijo.." Pahayag naman nito. Nanlaki ang mata ko, nasa likod nga pala ko.
Ommo! Patay na ako!

Naramdaman ko ang pagbukas nito, mas lalo akong kanakabahan.

"Manang Ester Sandali lang po hal Taeng tae na ako kanina pa.." Narnig kong paalam
ng isang mama.
"Naku osya ako na dito, magaan lang naman to, baka dito mo pa ilabas yan." Ang
awkward ha. Tumakbo na din yung nagpaalam kanina.

Napasinghap ako ng ibinaba na yung isang malate at yung isa, so nakikita na niya
ang malate ko. Kinukuha niya ito pero hinihigpitan ko ang paghawak ko para hindi
maalis sa harapan ko.
" Nasabit pa yata " narinig kong bulong niya napapailing ako. Shhh! Kahit naman
anong gawin ko makikita niya pa rin ako kaya saktong paghila niya binitawan ko,
nanlaki ang mata kong muntik na siyang matumba, may kantandaan na siya pare mukhang
malakas pa dali dali akong bumaba at hinawakan siya.
"A..ayos lang po ba kayo?" Nagaalalang tanong ko, nanlaki ang mata niya at sisigaw
na sana pero tinakpan ko ang bibig niya.
"Shhh. Wag po kayong sisigaw."l whispered. Luminga linga ako at wala akong nakitang
tao. Pero ngayon nakita ko na kung nasaan ako, sa napakalawak
na lupaan. Tumango siya kaya inalis ko na rin at ngumiti.

"AH-Hmmmmmmmm" Ang kulit din eh. Tinakpan ko ulit ang bibig niya nakikita ko na
natatakot na siya hindi naman ako mukhang magnanakaw hindi ba?

"Manang Ester..Jaalis ko lang po ito kapag

ipapromise mona hindika po sisigaw." Madiin kong paalala, dahan dahan naman siyang
tumango. "Sigurado po kayo?" Paninigurado ko.

Tumango siya ng mabilis. lnalis ko din at hinarap siya huminga siya ng malalim ng
sigurong nakakuha na ng takas ay saka nagsalita.

"S..sino ka ba?'' Kinakabahan niyang tanong. " Magnanakaw ka ba ha Hija? Kegandang

dilag." Nagpamewang pa siya at tumingin na sakin na parang hindi makapaniwala. "
Spy ka ba ha? Akala ko sa sine ko lang napapanood ang kagaya mo.." Sunod sunod
niyang tanong.

Napailing nalang ako at tumingin ulit sa paligid. "Hindipo ako magnanakaw at lalong
hindipo ako spy Manang Ester kailangan ko lang po talaga ng tulong." Hinawakan ko
ang kamay niya ngunit inalis niya din ito.
"Pero pano mo naman nalaman ang pangalan ko? Naku Hija hal Matanda na ako kaya alam
ko mga estratehiya ng mga magnanakaw ngayon.Bibigyan pa kita ng pagkakataon para
tumakas kaya tumakbo kana.." Pagtataboy niya sakin.
Nagbuga ako ng buntong hininga. "Mukha po ba ako magnanakaw sa inyo?" Turo ko sa
mukha ko. "Kailangan ko lang ho talaga ng matitirahan.." Kumunot ang noo niya at
hinawakan ang dalawang maleta.

"Oh jusme hindi bahay ampunan ito,at mas lalong hindiapartment ito kaya
hindipwd..maliang napasukan mo" Sabay lakad niya ngunit hinarangan ko

"Please ho Manangl!" Pagmamakaawa ko saknya sabay dikit kong dalawang palad ko. "
Kahit ano ho gagawin ko kailangan ko lang pong matitirahan pls po.."

Nakita ko ang paglambot ng mukha niya at tumingin

sakin ng daretso, she looked at me head to shoes. ltinaas niya ang dulo ng labi
niya at nagsalita ulit.

"Sumama ka sakin sa loob,wag na wag kang gagawa ng kahit ano mang ingay.." paalala
niya, lumawak ang ngiti ko at sinundan siya sa loob.

Wow! Halos malula ako sa sobrang laki ng bahay, mansion na yata to, black and white
yung motif ang ganda pero parang may kulang.. Kahit gaano pa kalaki hindi mo
masasabing perfect dahil parang malungkot. Napatingin ako sa isang malaking
painting na nakasabit sa sala may baby sa gitna at may isang babae at lalaki
maaaring magasawa sila at siya yung anak nila mga
nasa 7 or 8 palang pero ang ganda ng mga mata niya.

11Ahm Manang.." Pabulong kong tawag, maging sa loob ay walang tao. Hindi na yata
nagkikitaan ang tao
dito sa sobrang laki mayroon din kasing secondfloor ito malay mo may third floor
pa.
11 Hmm?.. Sagot niya ng iwanan niya ang dalawang maleta sa sala.

"Sila ho ba ang may ari ng bahay o mansion na ito?" Amuse na tanong ko habang hindi
parin inaalis ang
tingin ko sa painting ang ganda kasi ng pagkakapaint

sigurado ako mahalito.

"Ah,hindi. Yung anak nila may ari ng mansion nito." Naglakad na siya ulit.

"Oh talaga ho? E mukhang eight years old palang yung anak nila eh." Maang ko.

Natawa si Manang. "Matagalna yun Hija,ngayon twenty-five na siya.." Sagot niya.

"Talaga ho? Ganun sila kayaman?.. Grabe ha! 25 palang siya ngunit may ganito
kalaking bahay? Kung
iisipin mo wala pa sa kalahati ang naipundar ko sa

naipundar niya, Samantalang ako hanggang ngayon ay

nakikitira parin ako sa penthouse nila ate sa Paris, well may pagkalaki nga pero
the point is hindi sakin yun sa asawa ni Ate. Saka thirty na yung asawa niya e tong
may ari nito 25?
Ow. lnfairness milionaryo!

"Ang maisasagot ko dyan.Masipag siguro.." sagot niya at pumasok kami sa maid

headquarters.
Umupo ako sa kama at isinara ni Manang Ester ang pinto."Oh Ginoo! Magpasalamat ka
dahil hindika niya nakita.." sabi niya at napahawak sa dibdib niya.

"Salamatl" Natawa ako at humiga sa kama at ibinalibag ang maleta ko.

"Hija pinapayagan kita dito,ngunit hindika maaaring magstay dito nangpangmatagaln
naaawa lang talaga ako sa iyo mukhang totoo naman ang sinasabi mo.Pero bakit
hindika naman magcheck-in sa hotel mukhang may pera ka naman." Nakakunot niyang
tanong.

Nagayos ako ng upo at tumingin saknya. "Hinahabolho kasiako Manang.. kaya hindi ako
pwdng magcheck-in sa mga hotels baka kasi ipacheck nila isa
isa ang mga apartment dito." Paliwanag ko kumunot ang noo niya at napatakip sa
bibig.
"Sinasabiko nanga ba hal Magnanakaw ka kaya hinahabolka nila.." dali dali niyang
binuksan ang pinto ngunit nahawakan ko kaagd ito at isinara.
"Hindiniyo kasimaintindihan e Manang.." mahinahon kong pahayag, huminga ako ng
malalim at tumingin ng seryoso saknya. Huminga din siya ng malalim at umupo sa
isang kama.

"Sige nga bigyan mo ako ng dahilan para pagkatiwalaan ko ang katulad mo.." I
sighed.

"Pero pangako ho satin satin lang to

ha?'' Pagninigurado ko. Tumango siya. "Ganito ho kasi iyon..g..gusto ho kasiakong

ikasalng Papa ko sa hindi ko kilala,tapos noong nasa airport na kami ng Pilipinas
nabigyan ako ng pagkakataon na tumakas..I grabbed the opportunity.Paglabas ko
nakita ko agad yung SUV
yun lang ang bukas kaya sumakay na ako kasi maaari na nila akong makita,tas dito
ako dinala." Napamaang siya sa kwinento ka na parang hindi makapaniwala.
"Bakit naman gagawin yun ng iyong ama?" Tanong niya ulit.
"Money?" I said and shrugged.

Lumapit siya sa akin at niyakap ako. "Naku modernong sibilisasyon nga naman
ngayonl" Pahayag niya kaya natawa ako. Parang nakakita ako ng isang Nanay
saknya."Ngunit hindika pwdng magtagaldito, dahil may CCTV camera,makikita ka
niDexter mahigpit yun sa security." She stopped ." Ah.Oo,tutalsakto ka naman ako
naman ang mayordoma dito maaarikitang ipasok bilang katulong." Bigla akong naubo sa
sinabi niya at tumingin sakanya.
"Ha? Sigurado ho kayo?" Napangiwi ako.

"Ay Oo naku Hijal Tatlo lang kaming katulong dito at halos may edad na rin kami.
Kailangn namin ng
katulong na kaya pang bumiyahe hanggang sa office ni

Dexter kaya kung maaaripwd ka ba?.."

"Eh bakit ho? Wala ho bang nagaaply dito?" "Meron ang daminga eh,ang problema hindi
man
sila umaabot ng isang linggo madalas isang araw lang ay

umaalis na sila."Napataas ang kilay ko. "Pinapaalis niya ho?"

"Hindi,ako lang ang may karapatan na magpaalis sakanila,wala siyang pakisa mga
katulong ako lang.

Ngunit ang problema sila mismo ang umaalis ako pa nga

minsan ang nagmamakaawa saknila ngunit hindi daw nila kaya si Dex." Nagbuntong
hininga siya."Walang tumatagal saknya, kami lang dahil matagal na kami dito, mabait
si Dex nandito na ako magsimula paglaki niya ngunit basta..madalas silang sumuko
saknya."

"Tingin niyo ho ako kaya ko kaya? Kung sa paglilinis pwd ako at pagluluto pero sa
pagiging alalay..ahm"
"Kung kailangan mo talaga ng bahay at matitirahan Hija.." Naisip ko din ang sinabi
ni Manang Ester, dito lang ako safe, dahil hindi ako pwdng magrent. "E sandali
kanina pa ako datdat ng dada dito ano nga palang pangalan mo?"
"A..Alliah Mercado ho." Pakilala ko at ngumiti. "Pe..pero Manang kailangan hindinil
malaman ang identity ko.." Pagaalangan ko.
"Oo nga.Tama ka."

"Ibahin nalang kaya natin ang pangalan ko Manang kinakabahan kasi ako baka malaman
nila eh..?" Napatingin ako sa isang poster sa likod ng
pinto. Hannah Montana ''Ayun tama.Hannah nalang manang!" I exclaimed.

"Oh anong pilido mo?" Napahawak ako sa ulo ko. Naisip ko ang bestfrnd ko na nasa
London ngayon. Shamy Gonzales.
"Ah Yeah.Hannah Gonzales Manang!!!"

"Hannah Gonzales?' Napailing siya. "Ngayon lang ako masisinungaling saknya,ngunit

para lang tulungan ka.Sana tulungan mo din ako diba? Alliah? Ang ibig kong
sabihin..Hannah Gonzales."

"Aye! Aye Manang! Thankyou." I hugged her. "Salamat po." Naiiyak kong
pasasalamat."Kapag po nakakita na ako nang pagkakataon na umalis,tatanawin

ko pong utang na loob ito sainyo."

Hinagod niya ang likod ko.

Now its time... kailangan ko munang takasan ang buhay ko bilang ALLIAH MERCADO.
Dahil sa pagkakataong ito. Ako na si HANNAH GONZALES.
Chapter 2

"Magayos kana, at mamayang paglabas niya ay ipakikilala na kita." Saad ni Manang

Ester kaya naman ay nagbihis na ako ng maid na uniform nila dito. Sosyalha! My
uniform pa ang maid. Pero sabi naman ni Manang
Ester kapag daw kailangan kong pumunta sa office pwd naman daw akong magsuot ng
casual dress. Nakakahiya yata na ibabalandra ko ang ganda ko na naka maid dress
no.

When lm done fixing my clothes, na mukha namang

ayos saakin kahit papaano. I took last glance at the mirror and lumabas nadin.
Nadatnan kosi Manang Ester na may kausap na dalawang may katandaan na katulong din
dito. Maaaring sila ang mga kasamahan dito sa bahay. Tama nga si manang halos may
edad na rin sila.
"Oh. Alli.. Hannah, halika at ipapakilala kita. Maya maya rin'y lalabas na siya sa
kanyang silid kaya namay humanda kana." lumapit ako sa kanila na nakaupo sa silya
nang kusina, paglabas mo kasi sa silid ay ang kusina agad ang sasalubong sayo.
Makikita mong
mayaman ang nagmamayari dito dahil narin sa mga mamahaling gamit na dito palang sa
kusina, hindi ko ito napansin kanina dahil din siguro sa kaba ko. Ngunit kung
makikita mo ito yung wish kitchen na magugustuhan mo, may center table na gawa sa
semento na natatakip ng puting marmol dito nagsslice ng pagkain, merong din poset
dito, sa baba nito ay may oven, iba pa yung kung saan ka magluluto, doon nman sa
right side nito ay nandoon ang lutuan, may lutuan din

na maari kang magluto ng fries, or magrill ng barbecue.

Ang ref din nila ay latest version ngayon. As in. Hindi ko na maexplain lahat pero
yung nakikita ko lang sa TV pero ngayon eto na. May maliit na table and chairs din
para siguro sa mga maids na kumakain.

lba pa iyong dinning table at hindi iyon dito, well sa penthouse kasi nina Ate
magkasama na yung kusina at dinning pero dito ay lalabas kapa bago ka makarating sa
mga dinning table. Pangmayaman concept ba kung baga. Tsktsk. Lumapit ako sa kanila
at tipid na ngumiti.

"Magandang araw po." Bati ko sa dalawang kasamahan ni Manang Ester sa tansa ko nasa
mid 40's palang sila, mas nakakatanda parin si Manang sakanila. Ngumiti sila ng
pagkalapadlapad at pinaupo ako sa tabi
nila.

"Ito nga pala si Manang Lilia mo,siya ang

tagapagluto dito sa bahay,siya din ang nagoorganisa sa mga halamang nakatanim sa

garden." Paliwanag ni Manang na itinuro ang may katabaan na babae."lto naman
siManang Nora mona kasama ko sa paglilinis ng bahay na ito at siya din ang
naglalaba sa ibang damit ni Dexter,ngunit madalas kasinagpapalaundry nalamang
siya ." Tumango ako sa nalamang impormasyon.
"Kinagagalak ko ho kayong makilala."

"Siya naman si Hannah,siya ang bagong personal maid niDexter ngayon." Halata mo'y
sa pananalita ni Manang at sa tingin sa akin nila Manang Nora at Manang Lilia ay
napakasaya nila. Kanina ko pa naririnig ang Dexter-kuno na yun, I think that's my
Boss.

"Naku hijal Napakaganda mo,sana ika'y magtagal dine." Komento ni Manang Nora

"Oo nga't siya'y may dalaga kami dito,puro nalang kamimatatanda na ih." Hirit ni
Manang Lilia na may

pagkakwela.

"Opo,sana nga po ay magkasama tayo ng matagal.."

"Eh Hija,wag mong sukuan siDexter ineng.. Ganoon lang talaga iyon." Saad ni Manang
Lilia, ngumiti lamang ako bilang sagot, dahil ngayon ay hindi parin bumababa sa
kanyang silid ang what-they-so-called Dexter. Siguro ay nagpapahinga siya ngayon
dahil sa biyahe.
Habang nagkwekwento sila sa akin, ay inihanda rin nita ako ng tanghalian, hindi pa
rin kasi ako kumakain magbuhat kanina, masaya silang kasama, nakakaaliw, mukha
ngang marami akong matututunan tungkol sa gawain bahay dahillahat alam nita. Habang
pansamantala akong nakatira dito marami akong matututunan, matagal tagal narin ng
huli kong pagpunta sa Manila, kaya namay kakaunti lang ang alam ko, madalas kasi sa
probinsya lang kami ng pamilya ko at hindi madalas mamasyal sa Manila.

sa gitna ng paguusap may narinig kaming habag na gating sa itaas at pababa sa

hagdan dati dati naman akong hinila ni Manang Ester at pinaayos ang sarili ko.

"Siya na iyon Hija,ayusin mo yang sarili mo." lnayos ko lang ang damit at kaunting
gusot na nakuha ko dahil sa pagupo at nagpatuloy na kami sa sala.
"You should rest first before you go Dexter,masama sayo ang mapagod.Sabing Dad mo
wag mong masydong gugulin angoras mo sa company.." Payo ng nakakatandang lalaki, na
wari ko'y siya iyong matandang lalaki kanina, siguro nasa mid 40's na din

"Mr.Chen,don't worry I can handle." nanlamig ako sa narinig kong boses, mas malamig
pa sa snow ng Paris

ang boses niya, ewan ko ba pero kahit nasa simpleng

sagot niya parang may kakaiba sa himig niya. Nakakakilabot.

Nakita ko palang siya noong mauna siya maglakad pababa dun daw sa Mr.Chen.

Bakit parang naging slowmo ang Iahat, ang paglalakad niya, ang paggalaw niya, ang
paligid parang kami lang. Totoo ba ito? Para akong nakakita ng greek god na bumaba
galing langit at ngayon papunta sakin, ang gwapo niya, as in! Do I need to describe
him? Basta kung aim niyo ang salitang perfect, siguro siya yun.

Sexy pouty pinkish lips,have a perfect prominence of his nose, beautiful face.. and
he had a strange eyes but every time he looks in your eyes his seducing you. Jesus!
Ngayon lang ako nakakita ng ganito kagwapong
nilalang, I mean yung taong matutunganga ka pagnakita mo. Got my point girls?

"Anoka ba!" Suway sakin ni Manang sabay yugyug saakin, at doon palamang ako nabalik
sa wisyo. omygod! Ngayon ko lang narealize na pinagnanasahan ko na siya.
"Who is she Nay Ester?" Tanong ng nakakatandang lalaki, ngayon ko lang napansin na
nakababa na pala silang dalawa at ngayon they are one meter away from
us.

"Ah, siya ang bagong katulong dito. Buti nga may

nag-apply eh." Pahayag ni Manang sabay akbay saakin.

" Si Mr. Chen, secretary ni Dexter." bulong niya.

Tumango ako bilang sagot at tumingin sakanilang dalawa. "Magandang araw po." sabi
ko at nagbow pa.
Napansin ko nabiglang napangiti si Mr. Chen at tumingin sakin, at tumango.
"Dexter siya ang bagong makakasama mo kung

may kakailanganin ka, mapaguutusan mo siya."

Tumingin yung Dexter-kuno sakin at tinitigan ako,or should I say binubusisi akong
mabuti.

"Name?" Ulaslas niya. Hindi ko alam kung ako ba

ang tinatanong niya o si Manang tipid niyang magsalita,

at sa tono niya parang hindi siya interesado. Bumaksak ang dalawang balikat ko,
gwapo nga masungit naman.
"Ha..hannah po,Sir." bulong ko.

"Tss.Next time,when Iask you,answer me immediately.Seconds are important to me."

Hindi siya galit pero parang sa sinabi niya ang laki na ng kasalanan ko, parang
ganun lang?
"Anoka ba Hijo bago palang siya dito,wag muna man paginit ng ulo." Anas ni Manang.

Umiwas siya ng tingin at tumingin kay Manang. "Wala akong oras para dito
Nay,sabihin mo nalang sakanya ang mga dapat niyang gawin at hindi." Yun lang at
nilagpasan na niya ako at saka umalis. Uh? Galing ah. Ang sungit niya, hindi ba
pwdng magkunwari siyang mabait para sa new employee niya, I mean maid? Ts. Pero
bakit parang nakaramdam ako ng kilabot, nakakatakot ang aura niya.
" By the way Ms.Hannah...?" "Gonzales po.." dugtong ko.
"Ah.Ms.Gonzales.lm Mr.Levin Chen,call Mr.Chen. Nice meeting you.I hope you would
have a long patience for him." He said then smile and walk away too. Sinundan ko
lang sila ng tingin ng mawala na sila sa paningin namin ay pinaupo ako ni Manang sa
sofa.
"Makinig ka sa akin Hija,dahil ikaw ang bagong maid dito kailangan alam mo yung
rules.Ha?''

"Rules? As in panuntunan?" Tanong ko. Whatta

weird person, may rules pa siya? Ano naman ang hindi

ko dapat gawin, natural na yung bawal magnakaw o manguha pero. Nah' lm not like
that.

"Naku Hija,tinagalog mo lang.Oo,kung akala mo para siya timang dahil may ganito
pa.Ay jusmiyo masanay kana. Makinig ka,
Una,wag na wag mong gagalawin ang mga gamit niya,wag kang papasok sa kwarto at sa
library room niya hanggat hindiniya sinasabi.

Pangalawa,kung may ipaguutos siya sayo,o itatanong sayo.Kung maaariora'mismo

gagawin mo,at sasagutin mo,wala ng tanong tanong,lahat ng sinabi niya gagawin
mo.Walang papaano,walang pero,walang kunwariat walang sandali.

At ang pinaka hulisa pinaka importante,wag na wag mo siyang paghihintayin ng

matagal. Ang ayaw niya sa lahat ang naghihintay.Kalimutan mona lahat wag lang ang
pinakahuli. Nakuha mo ba lahat ng sinabiko Hija?"
Nagsink-in na lahat sa utaklko ang sinabi ni

Manang Ester.

"Opo Manang."

Ngumiti siya. "Yun lang ang tatlong rules niya,pero halos lahat ng naging
personalmaid niya,sumuko,sana ikaw tumagalkapa rito." habilin niya saakin.

"Opo Manang,yun lang pala eh." Lahat ng rules niya halos related sa oras, ganun
kaimportante sakanya ang oras? Bigla kong naalala ang itsura niya. Ang gwapo
niya talaga, pero kahit napaka seryoso niya kanina, hindi parin mapagkakaila sa mga
mata niya ang kalungkutan, at wala akong emosyon na makikita kung hindi ang
kalungkutan at galit? Pero bakit?. What is behind the sadness in his eyes? What's
with the cold voice? Cold

atmosphere? Seriously this man will kill me because of

curiousity.
Chapter 3

lnilibot na ako sa buong kabahayan ni Manang Ester, hindi lang pala malaki,
malaking malaki. Hanggang 3rd floor ang bahay, nasa second floor ang kwarto niya na
nasa pinaka dulong bahagi ng pasilyo,
mayroon ding tatlong masters bedroom para sa kanyang mga bisita at pamilya.

Simple lang ang bahay pero elegante, mayroon ding paintings na mamahalin sa bawat
sulok ng bahay bawat pintor nito ay kilala hindi lang sa Pilipinas maging sa ibang
bansa. Sa third floor naman ay mayroong playroom, na may xbox, billiards, table
tennis, arcades. Game room nga kumbaga, malaki siya as in. Ang isang pinto naman
roon ay maroong movie room, para siyang maliit na sine siguro kasya ang nasa sampu
hanggang labing lima katao, napakalaki ng flat screen. Kahit hindi kana manood sa
sine dito nalang ayos na. sa labas ng bahay ay makikita mo ang ganda at
pamumulaklak ng mga halaman. Ang ganda, ang sarap sa pakiramdam kapag nasa garden
ka. Kwento ni Manang mahilig daw pumaroon si Sir Dexter kapag may malaki siyang
problema o kaya naman kung gusto niyang mapagisa.

lnilibot ako ni Manang sa buong kabahayan sa loob

ng 1sang araw.

" Oh, wag ka ng magsuot ng uniporme, sasama ka sa opisina ni Dexter sabi ni Sec.
Chen kailangan ka doon." Sabi ni Manang na kakapasok lang sa silid, kakaligo
ko lang din.

"Opo Manang." Sagot ko at kinuha ang bestida ko, simple lang pure white hindi
halatang sosyalin halos

ganito naman lahat ng damit ko, at kinuha ko din ang

plain dirty brown color na doll shoes ko.

"Hija.."

"Po?" Nabigla ako sa tawag ni Manang hindi ko napansin na nandito pa pala siya.
" Wag mo siyang susukuan ha? Unang trabaho mo ito na magiging personalalalay
ka.Kahit anong iutos niya gawin mo nalang."
Ngumiti ako at inakbayan si Manang. " Ano naman po kayo Manang,naguumpisa palang ho
ako,suko agad?" Biro ko saknya sabay ang malakas na pagtawa. "Saka ayoko pa pong
umalis dito,wala pa po akong pera para makapagtago." Bulaslas ko
" Osiya na..Dalian mo na dyan sabiko sayo ayaw niyang naghihintay diba? Dalian mona
unahan mo siya sa kotse bago pa siya makababa." Inalis ko na ang pagkakaakbay kay
Manang at saka nagayos na, pagkatapos ko ay lumabas na ako ng silid.
"GoodMorning po Mr.Chen." Bati ko kay Mr. Chen na nakablack suit habang naghihintay
sa tabi ng kotse.

"Good Morning,Miss Hannah." Napangiwi ako sa tawag ni Mr Chen sakin, Miss daw? at
hindi pa ako sanay na tawaging Hannah, nakakailang.
"Ah.Ahm,Hannah nalang po Mr.Chen." Ngumiti lamang sa akin si Mr Chen at pinagbuksan
na siya ng driver dahilpababa na rin si Dexter. Woa, his hot spicy scent, makes me
feels so hot. Grabe lang, ang gwapo niya talaga. Kung ganito lang naman kahot papa
ang aalagaan ko, tatangge pa ba ako? Myg..
"Hannah..Hannah uy.." Nabalik ako sa ulirat ng tawagin ako ni Manong Driver..
"P..po?" Utal kong sagot. Nakakahiya, pinagnanasahan ko siya? Wew.

II Papasok ka ba, at ng tayo ay makaalis na?''

Ngayon ko lang napansin na nakabukas na pala ang passenger seat at nakapasok narin
si Sr. Dexter sa back
seat.

II Ah, pasensya na po.

Sabi ko at pumasok nasa

loob.

Pagpasok ko palang. II Next time, leave her, para hindi tayo matagalan sa pagalis.
11 Malamig na sambit niya. Napamaang ako,grabe nakakainis lang ha, hindi naman
isang oras ako nakatayo doon. Tss. Saka siya may kasalanan kung bakit ako nagstuck
sa labas.
II Opo Sir. I Pasensya na po Sir. II halos sabay

naming sambit ni Manong driver.

Nakarating kami sa company nila na hindi man lang ako kumikibo, papano ba naman
lahat ng pinaguusapan nila about sa business, meetings, appointment, transactions
so-whatever-things na hindi ko alam. Saka kung magsasalita man ako, baka patayin
niya pa ako sa tingin.

Nagstop si Manong Driver infront of the company, lumabas na ako at kinuha ang
suitcase niya. Paglabas niya sa kotse tuluy tuluy lang siyang pumasok sa loob
kasabay si Mr. Chen, dahil masyadong maliit ang mga binti ko nahihirapan akong
habulin sila, grabe ha ang bilis maglakad. Habang naglalakad kami lahat ng
nakakasalubong namin ay nagbabow sakanya bilang pagbati, mapapansin mo rin na halos
lahat ng workers na babae dito ay napapahinto para titigan siya.
Sino ba namang hindi? You're blind if you didn't notice this oh-so-hot-boy-nextdoor
who was walking in the middle of the crowd. Gosh.

Napapansin ko din ang nagkukumpulang mga babaeng naka unipormeng suot na nakatingin
sakin,

tapos magtatawanan. Really? lsnt it insulting? The way

they looking at you, nakakainis. Nakarating kami sa loob ng opisina niya na buo pa
ang katawan ko kahit na halos lahat ng madaanan namin ay tinitignan ako tapos
tatawa.

" Mr Chen may problema ho ba sa akin? Bakit po nila ako pinagtatawanan?" Pabulong
kong tanong kay Mr Chen habang pumapasok kami ng opisina niya.
Ngumiti muna siya bago sumagot. "Wala hija, nagandahan lang sila sayo.Bagay mo
kasiiyang bestida." Puri niya sa akin at tumuloy nasa kanyang upuan. Saan ako uupo?
Nakita ko din si Sir Dexter na nakaupo nasa upuan niya.
"Ah,Sir Dexter saan ho ba ako uupo?" Nahihiya kong tanong.
" Do Ineed to find you a seats?" Sarkastiko niyang tanong. "Go,bring me a coffee."
dugtong niya pa na tumingin nasa screen ng computer niya.
"Ah,Yes Sir." Nasa 55th floor ang kanyang opisina, buti nalang may elevator. Hayy.
Kumuha na ako ng dalawang black coffee na gating sa coffe machine, mayroon binigay
sa aking pera si Manang Ester para pambili kong mga pagkain or things na ipapabili
niya.

Binigay ko yung isa kay Mr. Chen, nagpasalamat siya. Hinihapag ko naman ang coffee
ni Sr. Dexter sa tabi
n1ya.

" Didn't Itold you that I don't like black coffee?"

" Po? "

" I didn't drink black coffee,brown coffee will do." Utos niya ulit na hindi na
naman nakatingin sakin.
" Wala ho kayong sinabiSir." Sagot ko pa.

" Isaid it already,then go and bring me a coffee."

Kinuha ko ulit yung coffee at saka lumabas, ng may

makita akong isang employee ay inabot ko sakanya ngumiti pa siya at nagpasalamat.

Buti pa yun. Tss

Kumuha ako ulit ng coffee, this time brown coffee na. Okay ngayon atlst alam ko na,
papasok na sana ako ng elevator ng..
"Ah, Miss hindi na pwde. Overload na poe." Napa hakbang ako saka ngumiti at saka
ngumiti.

"Sige ho." Sagot ko at pumunta sa kabila, pagtingin ko nasa 5th floor palang siya
at papunta palang ng itaas kung hihintayin ko ito matatagalan ako. Pero, 55th floor
yun maghahagdan ako? As in? Napahampas ako sa noo
ko.

Wala akong choice, so I took out the stairs,

nakakadalawang floor palang ako hingal na hingal na ako. Pagtingin ko sa elevator

sakto ng nakastop napangiti ako then finally lm in.

11 Sir. This is your brown coffee." Sabi ko sabay lapag ng coffee sa table niya.
Hinawakan niya ito, akmang iinom na sana siya ng kumunot ang noo niya.
"Anong tina-tayo tayo mo dyan? Go get out of my office I will call you if I need
something."

"Ah. eh. Papano niyo ho ako tatawagin?"

He glared at me. " Give me your phone number.."

" Pero Sir wala po akong phone. 11 Nainis bigla ang ekspresyon niya, wala naman
talaga e. Sinira ko nga diba?
"Aisssh. Stay infront of the door I will call you if I need you. Get out." Anas
niya, I snobbed him and went out. Tss. Sungit niya ha, di man lang nagthankyou
dinalhan mona nga, ang sungit parin.

Hindi pa ako nakakalabas ng office niya ng tumawag ulit siya.

" Iforgot,go to the second building and give these

report paper to the manager of the office 5,they expect these. " Second building?
saan kaya yun?

"Sir? Saan po yung second building?" Tanong ko at kinuha ang papers, tumingin siya
sakin ng masama.
" Try to look under my table,maybe there.." he said with a little bit of sarcasm.

"Ah.." Tumingin ako kay Mr. Chen na nakatingin sa akin, itinuro niya ang kabilang
building ng company na ito pero magkaconnect lang din. Tumango ako and I whispered
thankyou. " Got it Sir Dex." Giliw na sagot ko at saka na umalis, ha. Kala niya ha.
Paglabas kong office niya ay ngumiti ako sa mga employee na nasa tapat ng office
niya siguro nasa apat o
lima, sa pagkakaalam ko sila ang sumasagot ng calls galing sa Iabas para naman
iconnect kay Sir Dex.

Pagkatapos kong ibigay yung paper ay bumalik agad ako sa office habang bumabalik
ako pabalik doon ko naramdaman ang pagkapagod, Ano bang trip ng mokong na yun?
Aisss

" Buy me foods,I'm hungry." Pagkapasok ko palang sa office niya utos nanananaman
ang narinig ko, ano bang klaseng tao to. I mean tao ba siya?

"Sana po Sir sinabay niyo na kanina.." pabulong kong sagot.

"What is it? My sinasabi ka?" He asked while seriously looking at me.

11Wala po Sir,tinatanong ko lang kung adobo ba." Napangiwi ako sa sinabi ko, what
an excuse Alii!
" Anything..except seafoods." "Ow.Yes Sir."
Seriously! Ths day was very a long long day for me, and lm gonna die. One day
palang Alii. I smiled bitterly

and went out.

When I heard him closed the door. I went straight to the headquarters. Another long
day ahead. Before I got back to my senses,
"Happy One Week of staying, Hannah!!!" I was suprised when I saw all of them in the
kitchen, with a foods in the table. I was like awe
Even Mr. Chen is here, and also the workers and maids.

"Manang Ester, ano.. ano pong meron?" Pagtatanng ko, i was shocked.
.. Dahil nakaisang linggo kana dito Hija." sbi sakin ni

Manong driver na hanggang mata ang ngiti.

"You made it, Hannah. I taught you can't."

Dagdag pa ni Mr. Chen, nakatingn sya skin, pero sa tingn niyang yun parang my alam
siya na hnd ko alam.

"Haha. Ano ho ba kayo nagabala pa kayo, baka magalit pa si Sr. Dex." Nagaalala kng
pahayag
" Masarap na ang tulog noon Hija, basta ienjoy lang natin tong gabing ito dahl
bukas, pagod ka nanaman. Saka masaya lang kami dahl hanggang ngayon nandito kapa
rin. " Sb ni Manang Ester at pinaupo ako, nagpasalamat din ako saknlang lahat.
"At ikaw lang tumagal dito. Sana mas tatagal kapa."

For one week of staying here, nakakapagod, minsan gusto ko nalang bumalik sa Paris
at sbhn kay Papa na ituluy yung ksalsa sobrang pagkahomesick ko. But
when lm with them, I feel secure, love and care and if I

can stay any longer I will.

I do my best para makuha ang trust ni Sr. Dex, na tulad nita. They can talk to him
like an ordinary person.

Not like me, when I talk to him I feel like a untrust

worthy person.

Maybe I should start it now, not later.

Chapter 4

"Are you making fun of me?" Malamig na sambit ni

Sr. Dex

" Hi..hnd po Sr.A.ano po kasi" sb ng isang workers niya na nakayuko hnd siya
makatingin dahil sa nanlilisik na tingin ni Sr Dex.

"What now your excuse Mr.Guzman? Because they asked you to do that? Itold you
before for nth time. Don't use the hotelin your fvcking business.Then now!
Nagpapasok ka nanaman ng mga babae mo sa isang room doon." nanggagalaiting pahayag
nito. Napangiwi ako, gusto ko man maawa pero manyak pala tong
assh-le na to.

" No Sir.They are.." he cutted him in his mid-sentence

"My cousins? My friends? My ex schoolmate.Don't foolme around." Binagsak niya ang

kamao niya sa office desk niya and it created a loud sound na nakapagpagulat saming
dalawa. "This is your last chance.YOU.ARE.FIRED!" Final na sambit niya kasabay ng
pagkagulat ni Mr. Guzman.
"Sr sandali. Wait! Ano bal" Hnd na niya natapos ang sasabhn niya dahil kinaladkad
na siya palabas ng mga security nakita ko din ang pagkuha ng I.D sa kanya bilang
patunay nasa Lim Corp. ka nagtatrabaho.
Tumingin ako kay Sr. Dex na nakakatakot ang itsura, napakaseryoso niya at parang
kung lalapit ka sa kanya mamamatay ka sa sobrang lamig. Napalunok ako ng
makatatlong beses noong tumingin siya sakin.

" Bring me a green tea." He said and looked at his

paper works.

"Ye..yes Sir." Yun nalang ang nasabi ko at nagmadaling umalis, paglabas ko nahigit
ko ang hininga ko. Kanina ko pa pala pinipigilang huminga. Hnd ako tumakbo pero
hingal na hingal ako. Pinunasan ko din ang noo ko na punong puno ng butil ng pawis.
Dahan dahan akong naglalakad nanghihina ako.
Ngayon palang ako nakaramdam ng tinding takot sa isang tao. Para kasing my santanas
na nakapaligid sakanya, ibang iba siyang magalit di tulad sa Papa ko, o kaya naman
sa movie na napapanood ko. Nakakatakot, parng ang laki ng pinaghuhugutan.

Naging smooth naman ang daloy ng araw na ito sakin, tahimk lang nga siya e. Wala
akong sermon ngayon. I pipin ko tong date nato.

Nakasakay na kami sa kotse niya at ang boring lang dahil na traffic kami sa
kahabaan ng Edsa. Pinindot ko ang ON button ng radio and Photograph song ang
saktong nakaplay. Nanlalaking mata ng tumingin sakin
si Manong. Tumingin siya sa backseat kaya napatingin din ako. Nanlaki ang mata kong
makita kosi Sir. Dex na naka cross arms at masamang nakatingin sakin.

"I hate music.They didnt told you that? Did they?" Napamaang ako at agad na pinatay
ang radio.
" Sorry po." Pabulong ko. Tumingin nalang ako sa bintana. Sa Iahat ng taong
nakilala ko, sya lang yata yung ayaw ang music. Weird.

"Manang Ester?" Tawag ko sakanya habang namumunas ng mga basang plato.

" 0 lja? " umupo ako sa tabi niya. I want to know more about him, being close with
him is harder than solving an algebra problem and finding Mr. X.

" Manang Ester,bakit ganon siSir Dex?" Straight na

tanong ko, natigilan siya sa tanong ko.

"Aalis kana ba lja? Ayaw mona ba?" Nagaalalang tanong niya. Mabilis akong umiling.
" Hindipo ganoon Manang." Umiling iling ako. "Gusto ko siyang kilalanin,sa dalawang
linggo ko dito hnd ko sya mahanap.I did my best,pero pangalan niya lang alam
ko.Bakit siya ganoon Manang? It seems that he didnt want anyone else to know him
more.Parang ang laking bakod na nakapaligid sakanya,that cant anyone see him.Tell
me why is he like that? Kung my nakakaalam man sakanya,kayo iyon." Binitawan ni
Manang Ester ang platong pinupunasan niya.

" Dalawang linggo ka palang dito,pero ang dami mo ng nasuri."

" No look Manang I just want to be close to him, base on my instinct and
observation.He is too cold,na kahit na ang apoy ay hnd matutunaw ang mga
nakapaligid sakanyang yelo." Explain ko.

Napangiti ng tipid si Manang Ester na hnd umaabot sa Mata niya.

" He used to be warm before." nanigas ang likod ko noong marinig ko ang matipunong
boses ni Mr. Chen.
" Mister Chen." Makahulugang sambit ni Manang

Ester.

" If you want her to stay longer at his side,give her

a reason to stay." Naguguluhan ako sa mga sinasabi nila, lalo akong naguguluhan.
Umupo si Mr. Chen sa tabi ko. I slighty bow to respect him.
"Wala siyang kailangan malaman." Sbi naman ni Manang Ester at tumayo na at umalis.
Lahat ng tanong ko parang walang makakasagot kundi ako lang. 0 should I say walang
sasagot, at kailangan ako mismo

ang makadiskubre.

Tumingin ako kay Mr. Chen at ngumiti ng matipid. Kahit gulung gulo ako. So tama nga
ako? There is a reason behind his cold hearted thingy.

" lm sorry.Iwonder what your thinking.I know you have many question spinning on
your mind." Kinuha ni Mr. Chen ang tubig at nilagyan ang bso at saka uminom. " I
hope Ican answer that,but maybe not now.Or never." he said then left. How these be
so hard to me to
think. What happened? I mean what was that? They left me here confused, big time.
Nagtimpla ako ng gatas at pumunta sa veranda. I seated at the wooden chair.

Ang sarap ng hangin. Suddenly I felt alone. I miss my sister. She's the only one
who I can lean on.

How I wish I know what he was thinking. Nasambit ko. I bend my head and look at
the sky, ang darning stars.

Napahalukipkip ako sa sobrang lamig, at bhagyang dinilat ang mata ko. Hnd ko
namalayan na nakatulog pala ako dito. Tumingn ako sa relo ko and its quarter to
11. Tumayo ako at kinuha ang bsong gnmit ko.

Noong nasa sala na ako, napatingin ako sa beer house naiwang nakabukas ang ilaw ni
Manang. Nagtungo ako don,at nagulat ng makita si Sirna umiinom magisa, maglilimang
minuto ko na siyang tinitgnan sa malayo ang lalim ng iniisip niya. Parang ang dami
niyang problema.

Hnd ko napiglan ang paglapit sa kanya, kusa nalang gumalaw ang dalawang paa ko,
and I saw myself
seating beside him. Naramdaman ko ang pagkagulat niya, but he stayed still. I felt
the awkwardness.

Boss ko pa din siya, pero ang pagkakaiba lang hnd sya nakablack suit. Nakapantulog
lang siya.

" Matulog kana.Ayoko sa lahat ang nalalate,dahil

sa puyat." Walang sulyap tinging sbi niya. I just ignored him.

" When my mom died,Ialways caught my Dad at

night drinking alcohol." Bulaslas ko. " So that day,kapag my nakikita akng lalakeng
umiinom ng magisa alam ko may problema sila." dugtong ko at tumingin sakanya, who
was now looking at me directly into my eyes.
Nagiwas siya ng tingin. " Not all men are like that." He stated.

" They are,because men are quiet when they have lots of problem and all they want
to do is to drink alcohol,so that it might be lessen the pain inside." I dnt
knw, i just flt that I want to said that.
"You dont know anything Hannah." He said that in a cold voice, matatakot sana ako
kung totoong pangalan ko ang tinawag niya sakn, but I cant.
" But lm right Sir. Am I?" Tumingn ako ng walang pagaalinlangan.
" Dont act like you know everything." He furrowed his brows.
" Then tell me Sir,at least I know." He stood up, " Para po alam ko kung saan ako
lulugar hnd yung nangangapa ako kahit maliwanag pero ang labo,hnd po ba pwdng.." He
walked out, thats why I stopped in my mid-sentence. But before he left.

"Why should 1 tell you? You are just nothing in my life.JUST.MY.PERSONAL. MAID."
and then he left me, napanganga ako sa sinabi niya. Speechless. Nothing to say
cause it is true. He was right, why do I need to know kung ang kailangan ko lang
naman ay gawin ang mga gusto niya.
But the point is, I want to be close to him. I want to

know whats bothering him. Is that a sin?

His cruel forced love

Cruel Soul

I pushed her in the wall and caged her between me and the wall, she whimper...

Chapter 5

Tahimik akong kumakain sa kusina, nakakabingi ang katahimikan tanging ang kutsara't
tinidor at mga hugasan ni Manang Ester ang ingay. Alam ko my
kaunting pagtatampo sa akin si Manang. I just can't get it because for just that
simple question galit na siya. Maybe I crossed the line.

"0 Jneng, kaaga aga ang haba ng labi mu.11 Kantyaw ni Manang Lilia na my dalang
mga gulay.
II Hnd maganda iyan, ay baka maalis ang beautipol peys mu.11 Sabat ni Manang Nora
na kasunod ni Manang
Lilia.

Ngumiti ako ng pilit at tumingin sa side ko at nakita

si Manang Ester na nakatalikod sa akin at naghuhugas ng plato. Tumingin ako ulit

kina Manang Lilia at Manang Nora sabay pout. Parang nakuha nila ang gusto kong
iparating. Nag'ah' pa silang dalawa.
II Lilia, dalian mo nga dyan para makapagluto kana. May trabahador tayo ngayon.11

11 0.opo.11 Nagmadali ng hugasan ni Manang Lilia ang mga gulay na dala niya.
II Jkaw Nora? Hindi ba't hinabilin ko na kuhanin mo ang mga maduduming damit ni
Dexter sa taas. Binuksan ko na iyon.II

11Ayl Ou nga pala, 11 sagot ni Manang Nora at kumaripas ng takbo.

Tinitgnan kosi Manang but she didn't talk or look at me. Mamayang lOam palang naman
ako pupunta sa office ni Sir Dex. Para dalhin yung black suit niya na

pinalaundry pa, mamaya palang din kasi ihahatid.

"Manang, sorry na po." Anas ko. Hnd parin nya ako tinitgnan nakafocus lang siya sa
mga prutas na hinuhugasan niya.
I stood up and hugged her from behind. " Manang naman e. Di ko naman sinasadya."
Hnd pa rin siya umimik kaya naman kiniliti ko siya, nung una umiiwas pa siya pero
tumawa din siya.
"Ano ba Hannah." She removed my hands on her waist and looked at me intently.
"Alam ko, alam ko. " sbi niya and held my hands. Napayuko ako,
" Sorry na po." I felt weird because I needed to apologized, where in fact I did
not know whats wrong with that question or the topic I'd opened yesterday.
" lja." Hinaplos niya ang pisngi ko kaya tumingin ako sakanya. Sa kanyang mga mata,
na may lungkot. "Wag mong isipin ang mga bagay na iyon, ayoko lang naman na malaman
mo ang bagay na napaka pribado. Kung malalaman mo man kung ba't nagkaganon si
Dexter. Gusto ko sakanya mo malaman iyon." Tumango tango ako, maybe its too
confidential kaya nga masyadong sekreto.
" Sorry po Manang, nadala lang po ako ng kuriyosidad ko" Tumango siya at ngumiti.
Binitiwan niya ang kamay ko at saka na umalis. Aasikasuhin pa raw
niya ang mga trabahador. Pagtingin ko nakatingin pala samin si na Manang Lilia at
Manang Nora.
lnakbayan ako ni Manang Nora. " Naramdam mo din ba Jneng, iyung panlalamig ni
Dexter." Tumingin ako kay Manang hnd ko alam na pati din pala sila, maybe all of us
pero napaka lang talaga sakin.
" Nakita mo din ba yung mga mata niya na napaka

lungkot." Napatingin ako kay Manang Liliana malungkot

din.Hnd ko alam na pati pala sila apektado sa inaasta ni Dexter.Kaya pala pati rin
ako naramdaman agad. Tumango ako sa kanilang dalawa at umaasang mabibigyan ng sagot
ang mga katanungan ko.

II Alam mo Jja,kung ako sa iyo ayuko ng malaman

iyun.Kung nanduon ka,gusto mo nalang madesaper. 11

Malungkot na kumento ni Manang Nora, lumapit si

Manang Lilia sakanya.

Tumango siya samin.11 lyon ang gustong iparating ni Manang Ester,ayaw niya na
malaman mo.Dahil ayaw niya pa iyong maalala,yung mga panahong..11 Hnd niya
matuloy ang sasabihin ni Manang Lilia napailing nalang
.
s1ya.

11 Maging ang mga magulang niDexter Jneng,na

ngayon ay nasa Spanya.Ayaw nilang makita na nagkakaganon siya.II

II Hahayaan niyo nalang ho bang ganyan siya.Yung mainitin ang ulo,laging mukmuk sa
trabaho at..at malungkot?11 They heaved a sigh.
II Wala kaming magagawa kundiang pagsilbihan siya,alam mo ba ang bahay na ito noon
hnd ganito kalungkot.Hindidin ganoon ka... 11 Hindi na tuloy ni Manang Lilia ang
sasabhn niya dahilsiniko na siya ni Manang Nora. Napangiti nalang ako ng pilit,
gusto ko silang intindihan well in fact I didnt get their point.

Kung bakit siya ngayon ganito, I want to know the reason. I want to see his
smile,smile that reaches his eyes. That smile, na hindi ko alam kung kailan ko
makikita. Anong dahilan? Bakit papano, ang dami kong tanong. Na kahit ang math
problem hindi masasagot ng tanong ko. Na kahit anong pagsosolve ko, hindi ko

malalaman dahil wala akong clue. Hindi ko alam kung

ano ang hinahanap ko. Ang gulo.

Nandito na ako sa office niya kakatapos niya lang sa meeting, umupo ako sa sofa sa
office niya kahit na ang place ko ay sa Iabas. Nanginginig ang tuhod ko, I want to
serve him. The way Manang Ester, Manang Lilia and Manang Nora do for him. To feel
to him that life is an important matter in this world that money can't buy.
That you need to follow your happiness because you live everyday but you die once.
So everyday in your life
make it memorable. Tumayo ako at tumapat sakanya.

"Sir, gusto niyo bang coffee?" Naramdaman kong tumingin sa akin si Mr. Chen. Tumaas
ang tingin ni Sir Dexter para tignan ako, hindi ko mapigilan ang mapamangha sa
angki niyang kagwapuhan nadagdagan pa nito ngayong nakasuot siya ng reading glass
kahit na nakakunot ang noo niya.

"Did I call you?" naiinis niyang tanong.

" Ah Sir.." tumingin ako kay Mr. Chen na nakamasid, ngumiti siya sa akin at ngumiti
din ako. Binalik ko ang tingin ko kay Sir Dexter at ngumiti. " Baka po kasi gusto
niyo ng coffee, or baka gutom na po
kayo." Mas !along kumunot ang noo niya.

" No." He said in a cold tone. Pinagdikit ko ang mga labi kong madiin at nagsalita
ulit.
"Sir, gusto niyo pong mamasyal? Lagi nalang po kasi kayong nagtatra. .."

"Didn't you hear me? I said I'm not hungry!" Ngayon mas napalakas pa ang boses niya
na ikinagulat ko. Sa totoo lang, namamawis na ang kamay ko sa kaba. Natatae na yata
ako.

"Ah,baka.. kasi gusto niyo lang mag.. ano magrelax." Sb ko at nanginginig na

yumuko.

" Can you please get out of this room.Marerelax

lang ako kapag di ko na makita yang mukha

mo.." Winave niya yung kamay niya sa mukha niya na parang diring diring sakin sabay
turo ng pinto. "OUT HANNAH!" Muntik ng magtata!on ang puso ko sa sobrang takas ng
boses niya. Wala pang gumagawa sakin ng ganito ha.

Napakagat ako sa !abi ko at tumingin kay Mr. Chen na nakatayo na ngayon. Tumingin
ako kay Sir Dexter ang !a!im ng paghinga dahi! sa kakasigaw. "Alam niyo ba Sirna
ang darning tao na gustong mabuhay?"

" Hannah .." Bu!ong ni Mr. Chen. He warned me to stop.

I heaved a sigh and looked at him. "Alam niyo ho ba kung bakit maraming tao na
nagpapagaling sa hospital? Dahil gusto nilang mabuhay."Tumayo si Sir Dexter at
tumingin ng masama sa akin.
"Can't you just shut your fvcking mouth?!" Halos

hindi na bumubuka ang bibig niya noong sinabi niya

.
ryon.

" Na kahit mahalang magpahospitalat mga gamot.." 1 continued.

" Hannah .." Mr. Chen murmured on his warned tone, parang sinasabi niya na i-need-
to-stop or else mamamatay ako.
" Na kahit alam na nilang walang pag-asa .. lumalaban parin sila." There, !ahat ng
sakripisyo ni Mama, !ahat ng imahe niya habang nagpapagamot siya yung paghihirap
niya bumaba!ik. And it hurts, so bad.

Lumapit siya sa akin at hinawakan ang magkabi!ang braso ko. Nahigit ko ang aking
hininga. " How dare you to talk to me like that?! " Mas !along
niyang hinigpitan ang hawak niya sa da!awang braso ko.

I looked at him, straight on his eyes, on his eyes that

you can't see the happiness.

II Dahil gusto nilang makita ang ganda ng mundo, gusto nilang masilayan ang
paglubog ng araw.Bakit ikaw Sir? You just want to stuck your world in this...in
this sadness." Dahan dahan niyang nabitawan ang braso ko habang nakatingin sa mga
mata ko. II Well in fact,you can be happy."
Hinilamos niya ang dalawang kamay niya sa mukha niya because of frustration. He
licked her lower lip and looked at Mr. Chen.

" I don't want to see her tomorrow Mr.Chen." He commanded and walked his way
through the door. I heard the door closed.

Tumingin ako kay Mr. Chen na may pagaalala sa mukha niya, ngumiti ako ng tipid.
Napaupo ako at agad akong dinaluhan ni Mr. Chen.

"Ayos ka lang ba Hannah?" Nagaalala niyang tanong. Tumango ako ng dahan dahan. At
hnd pa ako nasanay sa Hannah. 11 Hayaan na muna natin siya
makapagpahangin,maramilang siyang iniisip sa trabaho kaya ganoon."

" Mr.Chen? "

"Hmm?" Dahan dahan niya akong tinayo at dinaIa sa sofa.

" Bakit ganoon si Sir Dexter? "

He heaved a sigh. II Hannah,Hija.May mga pagkakataon lang talaga na darating yung

araw na malalaman mo." He tapped my shoulder. II Please,don't mind him." He smiled
at tumayo siya, maya maya lang ay may dala na siyang tubig at binigay sakin, medyo
nahiya pa ako, I thanked him.
Chapter 6

I was walking at the hallway, or should I say running. After ko kasing magain ang
takas ko kanina lumabas agad ako ng office para hanapin siya. Una kong pinuntahan
ang lobby pero wala siya, kaya tumuloy ako sa basement ng building. I saw his car
so he's still here. Pumasok ulit ako sa elevator and pinindot ang pinaka huling
number. Maybe he's in the rooftop. I guess.

Ng makarating ako sa rooftop , hnd nga ako nagkamali nandito siya he was standing
in the middle and his both hands were on his waist. Nakaside siya saken kaya kita
ko ang mukha niya. Napahinto ako at tinitigan kong maigi ang mukha niya kahit sa
side lang. Nakita ko ang malungkot niyang mga mata, kahit ang tigas ng features ng
mukha niya hnd nagsisinungaling ang mga mata niya. Ganoon pala talaga yun no? Kahit
hnd mo alam ang dahlan kung bakit malungkot ang isang tao. Mararamdaman mo naman
ang bigat ng pinagdadaanan niya. Ang sakit na namumutawi sa kanyang mga mata,ang
hinagpis na pinagdadaanan

Naaawa ako, oo tama. Nakaramdam ako ng awa. Dahil sa nakikita ko ngayon sa kanya,
hnd yung ruthless na Dexter, hnd yung matapang at masungit. Kundi yung mahinang
side. Hnd ko mapigilan ang tumakbo palapit sakanya at yumakap sa likod niya, ramdam
ko ang pagkabigla niya.

"What the hell!"He hissed,he was removing my hands around his waist kaya mas lalo
ko siyang niyakap ng mahigpit nilapat ko ang ulo ko sa likod niya

naramdaman ko ang paglingon niya.

" Hannah?!" Ngayon sa boses niya palang alam ko nakakunot na ang noo niya. " Dont
push me to hate you! " umigting ang mga bagang niya pero hnd ako nagpatinag
hinigpitan ko lalo ang yakap ko sakanya. Huminto na siya at dama ko ang mabibigat
niyang paghinga.
" Ku..kung gusto mong umiyak. Nandito ako." Pabulong ko. Napahinto siya bigla sa
sinabi ko. " I know you need someone to cry on." Bumitaw ako sa pagkakayakap sa
kanya at humarap. Tumingin ako sa mga mata niya na walang ipinagbago, nakakunot
parin ang noo. Ngayon ko lang siya natitigan ng mas malapit, kung good looking siya
sa malayo double big time sa malapitan. Ang tangos ng ilong niya, at ang Ialim ng
mga mata niya, ang kapal din ng black eye lashes niya na
mas nagbibigay emosyon sa mga mata niya, hnd ko maiwasang titigan siya. He's close
to perfection. His pinkish thin lips and rosy cheeks.
"What are you talking about?" He asked with his greeted teeth. Nabalik ako sa
ulirat ko. Kung normal lang na araw to, matatakot ako sakanya ngunit hnd.
"Sir, okay lang kahit sigawan niyo ko ngayon. Sumigaw kal Sigaw!" Nilakasan ko ang
boses ko, nagulat siya sa ginawa ko. Bastos na kung bastos pero gusto ko siyang
sumigaw para mabawasan ang lungkot niya. "Please." Bulong nalang na lumabas sa
bibig ko, awang awa ako sakanya sa hnd malamang dahilan gusto ko siyang tulungan.
Kumunot lalo ang noo niya sabay
naman ng pagpatak ng luha sa mga mata ko. Lumapit ako sa kanya at niyakap siya kung
natural na araw lang ito kikiligin pa ako sa amoy niyang mint, at sa matigas niyang
dibdib. Pero hnd, ramdam ko ang awa. Dama ko ang pangungulila niya.

" You can have me to cry on, lahat ng sama ng loob

mo ilabas mo sa'kin. Ayaw kitang makitang malungkot, please." I sobbed. Seeing him
hurting making my heart breaking. Big time!

Naramdaman ko ang kamay niya sa likod ko, napasinghap ako. And in a nanoseconds he
was hugging me tigtly enough para makahinga pako. He bend his head and rest on my
shoulder, his face was on my neck. Nanigas ang buung kalamnan kong
maramdaman ko ang mainit niyang paghinga and it sent shivers to my spine, way to my
stomach maybe this is what they call butterfly in my stomach, and this is what lm
feeling right now. Kung hnd siya siguro nakayakap sa akin ay malamang napadapa na
ako sa panghihina ng tuhod kong dahil sa kanya. Mas lalo niya pang siniksik ang
mukha niya sa leeg ko at mas lalo niya akong pinalapit sa kanya ganoon lang ang
posisyon namin.

Maya maya kumalas siya sa pagkakayakap sa akin at, tumingin ako sakanya. Pero bago
pa ako makapagsalita naglakad na siya paalis at hnd man lang siya lumingon.
Napabuntong hininga ako, iba ang naramdaman ko noong niyakap niya ako. Kakaiba,
hnd naman ako isang Maria Clara o isang nbsb. Nakayakap na ako ng lalake at
nakahalik. Hanggang don lang pero hnd ko pa to naramdaman sa tanang buhay ko ang
feeling na kinakabahan at kinikilig. Inalis ko ang tingin ko sa pinto kung saan
siya lumabas. Umikot ako at napagtanto ko na isa pala itong building na ito sa
buung kaMaynilaan ang pinaka malaki, overlooking view of the
city.

Ang sarap ng simoy ng hangin,dinama ko muna

ang paghaplos nito sa balat ko. Nakakarelax.

Naglalakad ako patungo sa office ni Sr. Dexter ng may tumawag sa akin, hnd ko siya
kilala pero employee

siya dito. Pero isa siya sa mga taong binibgyan kong

coffee kapag ayaw ni Sir. Dex.

"Ah.Bakit po?" Tanong ko. He smiled. Hnd siya matanda, baka nga magkasing edad lang
kami pero gumagalang kasi ako sa mga employee dito dahil mas mataas ang pangkat
nila sakin.
"Anoka ba! You dont need to use po,lm still young." He laughed, minasdan ko lang
paglabas ng dalawa niyang dimples he is cute and manly ang dating. Typical boy.
Tipid na ngiti lang ang isinukli ko sakanya. "Ah by the way.Here." Inabot niya
sakin ang cup na my coffee ngumiti ako at kinuha ito.

" Salamat..." Tinaasan ko ang isang kilay ko.

" Troy." Ngumiti siya ulit sabay lahad ng kamay

.
n1ya.

"Ah.Sorry hnd ko alam." Sabi ko at sabay kaming

natawa.

Napahinto kami dahil biglang bumukas ang pinto ng opisina ni Sir. Dexter. Saktong
pagdapo ng mata ko sa nanlilisik niyang mga mata ay ang alam ko nalang ay hinihila
niya ako papunta sa office. Hnd ako makailag dahil sa sobrang higpit niyang humawak
tumingin ako kay Troy na may pagtataka sa mukha, I mouthed thank you at saka
nagpatianod na ako sa paghihila niya sakin. No'ng nakapasok na kami sa office niya
ay binitiwan
niya ako bigla at pumangewang habang nakatingin sa taas at nakaigting ang panga.
Nakaramdam ako ng kaba, I didn't know but I felt weird. Tumingin siya bigla s'kin,
I stepped backward siguro dahil sa intensity and his aura.

Napaigtad ako ng bigla niyang tadyakin ang basura sa side dahilan para matapon ang
mga scratch paper. I looked around the office, then ld realized na kami lang

palang dalawa.

"Sir?." I murmured. He looked at his table. Kaya napatingin dn ako nakita ko ang
tambak na mga papeles sa kanyang upuan.
" Dalhin mo lahat yan sa security department." Nanlaki ang mga mata ko sabay tingin
sakanya, security department is on the second building.
" Po? " Untag ko.

" Now Hannah! " Kumunot ang kanyang noo at umupo nasa upuan niya at humarap sa
laptop.
Napangiwi ako ng makita kung gaano karami ito, ng nabuhat ko na ang mga ito,
nakatakip na ang mga mata ko sa mga papeles. Mabigat pero ayoko nang magreklamo
baka mas lalo pa siyang magalit at dagdagan ito. Tumalikod na ako sa kanya, na
medyo nahihirapan dahil hnd ko nakikita ang dinaraanan ko kaya kailangan ko pang
tumagilid para makakita. Bago ako makaalis tinawag niya ako ulit.

"Don't dare to ask help to those asshole,if you do. I'll fire them."

Anas niya sa malamig na tono at hnd man lang naaalis ang tingin sa laptop niya. "
I'm watching you." Nanlamig ang buung katauhan ko sa tono ng boses niya, napakagat
labi ako at huminga ng malalim. I need to go outta here, di ko makaya. Pagsbi
niya, ay kaagad kong binuksan ang pinto kahit nahihirapan ako at nagmadaling
umalis.
Papunta palang ako ng elevator madami ng nagoofer sa'kin na sila na lang daw ang
maghatid pero mabilis akong tumatanggi dahil takotna ifire sila ni Sir. Dexter, hnd
ko alam kung seryoso ba siya o trip lang niyang pahirapan ako. Nakakainis din yun,
gustong gusto niya pa akong nahihirapan. Babae ako no! Ayoko
man seryosohn ang snbi niya pero gusto kong maging
praktikal. Nakarating ako sa security department ng sobrang pagod. Sa Iahat yata ng
dinadaanan ko maraming nagooffer sakin, madami na rin kasi akong kakilala dito
magdadalawang buwan nakong nagtatrabaho kay Sir Dexter kaya imposibleng hnd pa nita
ako kilala, e madalas naman ay nasa likod niya lang ako. Madami narin kumakausap
sa'kin yung iba sinasabi na akala daw nita hnd ako magtatagal dahilsa loob ng
dalawang buwan ko siyang kasama, Iahat yata ng utos na hnd ko pa nagawa sa tanang
buhay ko ay nagawa ko na.

May nahulog na iilang papeles ng paglapag ko sa

table ng security director,nahagilap ko ang matipunong kamay na kumukuha ng mga

papeles. Ginapangan ako ng hiya marahilsiya ang director ng department na ito,
mabilis kong pinulot ang mga papeles.

"Ako na po Sir." Ngunit hnd siya natinag kaya binilisan ko ang pagaayos, pagtayo
namin ay tinaas ko ang tingin ko sa kanya. Napaawang ang labi ko, kamukhang kamukha
siya ni Sir Dexter,with those piercing eyes. Pero ang pagkakaiba kumikinang ang mga
ito sa kasiyahan. Nakangisi siya sa'kin. As long as I remembered walang kapatid si
Dexter. Biglang bumukas ang pinto at iniluwal nito ang kamukha din ng nasa harapan
ko mas matigas lang feature nito tulad ng kay Sir Dex. Ito namang nasa harapan ko
ay mas malambot ang feature at charming tignan.
" I really gonna burn your ass! YO!" Anas ng Ialaking kakapasok lang, ngayon ko
lang napansin na mas mahaba ang buhok nito blonde rin at my color black na earings
sa kaliwang tenga. Hnd niya pa ako napapansin dahil nakatuon ang nakakunot niyang
noo at nanlilisik niyang mga mata sa lalaking nasa harapan ko, bigla

namang tumawa ito, umigting ang panga ng nasa pinto

na akmang susugod pero napahinto ng bigla akong akbayan ng director ng security

department.

Nanlaki ang mata ko at napatingin siya sakin, na mabilis lumamlam ang kanyang
ekspresyon. Napangiwi ako sa isipang baka akala nito na babae niya ako at may
ginagawa kaming kagimbalgimbal sa office niya.

Ngumiti siya na dahilan ng pagtataka ko.

" Oh.Finally! Nice meeting you Miss Hannah Gonzales,I'm Matrix Lim." Pagpapakilala
ng lalaking nasa pinto kanina na ngayon ay lumapit sa'kin, at sabay hawak sa kamay
ko. I smiled awkwardly, baka nga
walang kapatid si Sir. Dexter, Pinsan meron and no

doubt beacuse they have a jaw-dropping-face. Mala adonis ang pangangatawan. Para
silang modelna nang gating sa billboard. Lumunok ako at ngumiti sa kanya.
" Dude,you are such an ass! Nauna siyang pumunta sa department ko,kailangan ako din
ang una niyang makilala." Sabi ng lalaking nakaakbay parin sakin hanggang ngayon,
nakapouty lips siya that made him so cute. Humalakhak si Sir Matrix, yeah right I
should call him that because they are all my Boss.
"Shut up Yohannel This is not a competition anyway..." Sabi nito na natatawa pa at
inalis ang pagkakahawak sa kamay ko.
"Tss.Fvck you! " Humarap siya sa akin at mas lalong inilapit ang mukha niya,
naramdaman ko ang paginit ng aking pisngi nakakahiya man aminin pero tingin ko
namumula na ang pisngi ko kaya naman ay napaatras ang mukha ko saknya, narinig
kong tumawa si Sir. Matrix. Ngumisi naman ito sa akin. " I'm Yohanne
Lim." Pagpapakilala niya at inalis ang pagkakaakbay sa akin. " Pinsan ni Dexter."
Dugtong niya pa at nagapir pa

silang dalawa ni Sir. Matrix. Kung si Sir Matrix medyo

mahaba ang buhok, ito naman ay clean cut ang gupit. Ang linis at ang gandang
tignan. Bumabagay sa kanya. Lahat naman yata ay bagay sakanila e.

" Nice meeting you po." yumuko ako ng kaunti bilang pagrespeto.
" Hey! Drop the "po" word, hindi pa naman kami matanda, Hannah." Pilyong sagot ni
Yohanne ang cute niya kaya natatawa ako sa kanya.
" And also 1 am glad to meet you, you are what?

Two months with the devil. How could you..." Pahayag ni Sir. Matrix sabay ng hand
gestures while shocking his head.
"Yeah! That fvcking workaholic

assho-le." Natatawang napapailing si Yohanne, kung

iisipin para nilang sinisiraan si Sir Dexter sa akin, pero alam ko nagloloko lang
sila.

II Tinatakot ka ba niya? Is he abusi..." Hindi natuloy ni Sir Matrix ang sasabihin

dahil may biglang tumunog.
II Ya,ya ya yah. II Boses ni Sir Dexter na nanggaling sa itaas na bahagi ng office
na ito. Para siyang nakaintercom, at tinatry kung gumagana ba ito. II Hey! Hannah,
did you hear me?' Tanong niya pa at humalakhak bigla sina Sir. Yohanne at Sir
Matrix. Narinig kong nagmura si Sir. Dexter. Habang ako ay patuloy na hinahanap ang
intercom.

II Come back here! Now. II Mas lalo pang lumakas

ang tawanan ng dalawa.

II Umalis kana dyan. Oh shi-t! Hannah!

11 Tawag niya

ulit at doon lang ako nabalik sa ulirat. Tumango ako

habang tinitignan ang dalawang matipunong lalaki sa harapan ko.

II Aalis na ho ako." Paalam ko.

"We told you drop the ho, po, opo. 11 Singhal ni Sir.

Matrix, ngumiti ako sakanya.

"I'm just giving you five minutes, Hannah." 0 oh, naka warning tone na siya kaya
kailangan kong magmadali kaya pumunta na ako sa harap ng elevator, at mas lalo ko
pang narinig ang takas ng halakhak ng dalawa. Pumasok na ako sa loob at sinilip
sila.
11 Possesive.11 Narinig ko pang bulong ni Sir Yohanne at iilang mura ni Sir
Dexter.</

Chapter 7

It was a regular day for me, after that day wala paring nagbago. He still cold, or
maybe he change a little. Pero madalas niya pa din akong paginitan ng ulo kahit
simpleng bagay lang ay kumukulo na kaagad ang dugo niya sa'kin. Hnd ko siya
matantsa. Hot and cold. May minsan naman na nakaupo lang ako sa sofa at ang uutusan
niya ay ang assistant secretary niya, buong magdamag ay nakaupo lang ako kakain
pagsinabi niya. He's unpredictable, hnd ko na rin nakita ang dalawang pinsan niya
after that day. Napagalaman ko din kay Manang Ester na ang mga pinsan niya ay ang
tumutulong ngayon kay Sir Dexter sa pagpapatakbo ng kumpanya, kasama na rin doon
ang pagantabay kay Sir Dexter dahillugmok ito sa pagtatrabaho at wala ng oras para
magsaya.
II Naku Hija. Abay diba sabi ko sayo ay kailangan mong pumaroon nang alas dyes?
Alas nuebe na
ineng.11 Sermon sa'kin ni Manang Ester pagkapasok niya

sa kwarto namin. Ako kasi ang magdadala ng three black suit ni Sir Dex para sa
meeting niya mamayang
!0:30am at gusto niya lOam palang nandoon nako ayaw niyang late ako. Kakahatid
palang kasi ito sa amin kaninang umaga dahil pina laundry.
II Oo nga ho Manang e nakaligtaan ko pong i alarm ang orasan kaya po medyo nalate
ako, tutal naman hoe alas nuebe palang naman.11 Pagdedepensa ko habang sinusuklay
ang basa ko pang buhok. II Hnd na ho ako kakain,doon nalang din ho.11 Dugtong ko
pa at madaling nagayos ng gamit.

" 0 siya. Humayo kana,baka malate kapa at

pagalitan ni Dexter alam mona ayaw niyang naghihintay. Wag mo ring kalimutan na
kumain
roon." Pangaral pa sa'kin ni Manang Ester tango at ngiti lang ang sinasagot ko
sakanya dahil narin sa pagmamadali. Magcocomute lamang kasi ako dahil walang
magddrive. Pagbaba kong tricycle ay pumara agad ako ng taxi iniingatan ko din itong
damit at baka mapatay ako ng hnd oras kapag nagkalukot lukot. Tumingin ako sa relo
ko at trenta minutos nalang ay alas dyes na nataranta ako dahil baka malate ako.
" Manong ilang minuto po ba bago tayo makarating sa Lim Building?" Tanong ko sa
driver.

" Mga 20-30 minutes ho Ma'am my ginagawang daan po kasi papunta roon."

"0-okay po. Pakibilisan nalang ho nagmamadali po kasi ako." Tumango ang driver at
binilisan nga noong medyo malapit na kami ay biglang natraffic. Dahil doon ay
talagang malalate ako kung hindi pa uunsad ang trapiko, 10 minutes nalang, at
malapit na ako.

"Manong, sa tingin niyo ho maglalakad nalang ako?" Tanong ko sa taxi driver.

"Oho Ma'am, baka ho malate pa ho kayo, mukha po kasi kayong nagmamadali."
Sinulyapan niya pa ako sa
.
rearm1rror.

Tumango ako ng mabilis. "Mga ilang minuto po ba kung tatakbo ako?"

"Mga 10 minutes Ma'am."

"0 sige, sige na. Eto ho bayad Manong. Salamat ho." Binuksan ko ang taxi, and I run
as fast as I can. Data da ta ko ang suit ni Sir. at malalagot ako kapag hindi ito
umabot. Kailangan kong makapunta doon. Masyado pang mahaba ang trapik kung magsstay
ako sa taxi wala

akong mapapala. Hingalng hingal ako ng makasampa sa

unang baitang na hagdan ng building, sapong sapong ko ang dibdib ko. Tumingin ako
sa relo at my pitong minuto pa akong natitira. Umiling ako at kaagad na pumasok sa
elevator. Swerte ko ngayon. Hindi gaanong siksikan sa elevator lima lang kami at
kating kati na akong makapunta sa floor ni Sir. Pagkarinig kong tunog ng elevator
na hudyat na nandito na ako, sakto palang na bumukas ang elevator ay kumaripas na
ako ng takbo. Pagbukas kong office niya ay si Mr. Chen ang nakita ko
na nakatayo at may binabasang document. "Hannah?'' Nakakunot ang kanyang noong
napatingin sa'kin.Napansin ko na kaagad niyang sinara

ang folder na tinitignan niya. "Anong nangyare?" Kumunot ang noo ko at hinanap si
Sir Dexter. " Si
Sir Dexter ho?" Tanong ko na nakatingin sa table ni Sir

Dexter.

" Nasa meeting." Napatingin ako bigla kay Mr. Chen. " Sa meeting ho? E..." Tinaas
ko ang suit na dala ko
at ngumiti ng mapait. "Yung pong susuotin niya ho
�
asr...

Biglang natawa si Mr. Chen at napailing. " Hay. Yung bata talagang yon. Hindi ko
alam kung bakit pinapagod ka. Mayroon na kaming dala kanina bago umalis ng bahay."

"Ho?" Kunot noong tanong ko at doon ko palang nakuha ang ibig sabihin ni Mr. Chen.
Bumagsak ang dalawang balikat ko. What the hell? You mean, pinahirapan niya lang
ako ha? May dala naman pala siya tapos gusto niya ihatid ko pa ito, na dapat hindi
ako late. Sumosobra na siya ha. Mga utos niya hindi na biro. For pete's sake, halos
lumipad na ako makarating lang dito. Napailing nalang ako.
" lbaba mona iyan dyan. Fix yourself and I guess

mahaba haba ang itinakbo mo."

Napahinto ako sa paglalakad ng marinig ko ang matigas na boses na tumatawag sa'kin.

Luminga ako sa kabilang side ng wala akong mahanap ay tumingin ako sa likod ko.
Nakita kosina Sir Yohanne at Sir Matrix na nagtatawanan habang papalapit sa Iugar
ko, nakapamulsa silang dalawa in there three suit. Nakabukas pareho ang suit nila
at si Sir Yohanne walang suot na necktie at nakabukas ang unang dalawang botones ng
polo niya, habang si Sir Matrix ay naka necktie nga pero mukhang niluwagan sa
pagkakatale nito. Well, inaamin ko pareho silang hot kaya hnd na ako magtataka kung
bakit malalagkit ang tingin sakanila ng mga babaeng employee at pati narin ang mga
lalaki ay napapatingin. Masasabi mo sa mga perpekto nilang mukha na may dugong
chinese sila dahilsa kutis ng balat at singkit na mata.

Noong makalapit sila, kailangan ko pang tumingala. Like Sir Dexter matatangkad dn
sla. Haggang balikat lamang nila ako.
"Good Morning." I greeted with a smile. "Goodmorning Hannah." Sabay nilang pagbati,
at
lumapit si Sir Yohanne sa'kin and he hugged me. My jaw

literally dropped. I sense that there were many pair of eyes glaring at me.
Kumawala ako sa pagkakayakap at tumingin kay Sir Matrix.
"Wanna join us? "Tanong niya at tumingin kay Sir

Yohanne na nakatingin din. " Ha? "

"We're going to a coffee shop, when we saw you.

So can you go with us?" Pilyong tanong ni Sir Yohanne.

Gusto kong sumama, even though we only met

once, at ito yung pangalawa. Ang gaan ng loob ko

sakanila, kahit na walang utos ngayon si Sir Dexter, and lm just roaming around
kinakabahan pa rin kasi ako na magalit siya. At saka wala pang Iaman ang tyan ko
no.

Umiling ako bilang sagot. " Sorry, baka kailanganin ako ni Sir Dexter."

Mas Ialong lumapat ang ngiti nilang dalawa. " Oh! That was my first rejection."
Kunwa'y nasasaktan na pahayag ni Sir Yohanne. "You're really impossible."
" Come with us. Don't worry akong bahala don." Singit ni Sir Matrix,he held my hand
and dragged me. Lahat na yata ng empleyado dito nakatingin sa amin, yung iba
nagbubulung bulungan pa. Tumingin ako sa dalawa na nauuna sa paglalakad, kahit
hawak naman ako sa kamay ni Sir Matrix. They didn't care. Kahit hawak pa nila ang
kamay ng isang di hamak na maid at utusan. They still proud, hnd nila ako
kinakahiya.

Pumunta kami sa malapit na starbucks siguro isang restaurant then starbucks na.
Binilhan nila ako ng isang cup ng cappucino coffee and chocolate cake nalaman kasi
nila na hindi pa ako kumakain, habang sila coffee lang ang inorder.
" So.. lkaw ang bagong personal maid ni Dexter." Pahayag ni Matrix pagbaba niya ng
coffee niya at tumingin ng seryoso sa'kin. Tumango ako ng dahan dahan habang
pasimpleng nilalantakan ang cake ngayon ko lang naramdaman ang sobrang pagod at
gutom.

" I see." Tango niya. "Saang province ka

nakatira?" Nakakunot niyang tanong. Napalunok ako ng dalawang beses at nakaramdam

ng kaba.
" Sa.. sa Cebu ho."

" Oh Cebuana girls are cute, and you are." Ngiti ni

Yohanne.

"You look good. I kind of educated person. Hindi pangmaid." Pagtataka ni Matrix,
naramdaman kaya niya? I mean my alam na ba siya sa'kin. Wait baka isumbong niya ako
kay Dexter. Kumunot lalo ang noo niya at doon ko mas lalong mapapatunayan na hawig
nga sila ni Sir Dexter.

"Naghahanap ka ba ng trabaho kaya nandito ka sa Manila? I hope being personal maid

is what you really looking at."

" Dude. Chill! Prinepressure mo si Hannah Baby eh." Napatingin ako kay Yohanne na
naka ngisi sa'kin. Sinapak siya ni Matrix at umiling. "Ouch. That harrassment."

"Tss. Okay I just want to make things clear. I don't care where you came from or
what Hannah. Is just that, in all maid na nakasama ni Dexter ikaw lang ang tumagal.
I want you to stay by him side as long as you can. Kaya mo siyang pakisamahan. And
I know kung aalis ka mahirap nanaman kami humanap ng gaya mo. So I hope sana bear
with him. Dodoblehin namin ang sweldo mo." Nagulat ako sa mga sinabi ni
Matrix, natahimik ako ng ilang segundo bago sumagot.

" Don't worry. Hindi ko kailangan ng pera, basta my matutuluyan at makakainan lang
ako ayos na." Ngumiti ako at tumingin sa cup ng coffee ko. "Aalis lang ako sa side
niya, when he said so. Kapag ayaw na talaga niya sa'kin. Kapag pinagtabuyan na niya
ako." Biro ko sabay tawa at nakitawa narin sila. Nagkwentuhan din kami ng maraming
bagay about sa Mall business nita. Pero off topic si Dexter. Nawala narin yung kaba
ko kanina lang.

"Alam mo Hannah, habang tumatagallalo kang nagiging cute." Naglean si Yohanne sa

upuan na kaharap

ko at kinurot niya ng marahan ang dalawang pisngi ko.

Tawa pa sila ng tawang habang pinaggigigilan niya ako. Natahimik lang kami ng
biglang may nagtanggal ng kamay niya sa pisngi ko medyo mahapdi kasi nakakurot
padin tapos biglang inalis.

Sabay kaming nagtaas ng mata sa matipunong lalaki sa side namin. Nanlaki ang mata
ko at nanuyo ang kalamnan kong makita ko siya nakatingin ng masama
sa 'kin.
"What are you doing here?" Matigas niyang tanong. "Oh init ng ulo mo. Ininvite lang
siya for coffee.
Masama na ba yun?"

" It's time for work Yohanne. Of course its wrong to invite a person in time of her
work. Tsss." Bago pa sila makapagreact ulit ay hinila niya ako sa kinauupuan ko at
ang narinig ko nalang ay ang pagtawag nila Yohanne at Matrix sa'kin. Nagpatianod
nalang ako at napapatisod kapag mas lalo niyang binibilisan.
"Sir Dexter!" Tawag ko sakanya pero hindi man lang siya natinag.
IIUy."

"Kaya ko namn hong maglakad hindi niyo na ko kailangang hilahin." Natahimik lang
ako ng tinignan niya ako ng masama at saka nagpatuloy. Pinagtaitinginan na kami ng
empleyado sa mga department na dinadaanan namin pero wala siyang sinasabi. Hanggang
elevator nakahawak parin ang kamay niya sa wrist ko. Binitawan niya lang ako ng
makarating na kami sa office niya nadatnan namin si Sir Chen na may pinipirmahan.
Napatingin siya samin at kumunot ang noo. bago pa siya magtanong ay binitiwan na
ako ni Sir Dexter.
" lnutusan ba kita sumama sa kanila at uminom ng kape ha?"

" Bakit ba sumama sa mga mokong na yun."

Tumingin ako saknya at kumurap ng dalawang beses. "E Sir. Pinsan niyo ho sila e,
saka.."

" Drop it Hannah! I don't care kung pinsan ko sila. You should stay here, aalis ka
lang paginutusan kita. At hindi kita inutusan na kausapin sila. lwasan mo sila
player ang dalawang yun." Nalaglag ang panga ko sa sinabi ni Sir. Player? E ano
ngayon? Hindi nmn nila ako nililigawan. Srsly? Sila nga nagsabi sa'kin na magsstay
daw ako sa side niya hangga't kaya ko tapos niya ganyan ang paratang niya sa mga
pinsan niya.

" Mababait ho sila, at saka player? Marunong din ho akong maglaro ng basketball."
Biro ko.

"HANNAH!" Tumaas na ang kanyang boses kaya napaupo ako sa sofa.

"Stay here. Don't move. Dito ka lang wag kang

IaIabas."

"Pero Sir.."

" lm warning you..."

Zinip ko ang bibig ko at umupo ng mabuti, isang nakakaboring nanaman na araw dito
sa loob ng office niya. Tumingin ako kay Sir Chen na nakangisi at umiiling.
Nagpabili nalang lunch si Sir Dexter sa ibang employee. Nakisabay din akong kumain
at buong araw wala akong ginawa kung hindi nagbilang ng pagbukas sara ng pinto nito
sa office.

Readers also enjoyed:

That Guy is my Arrogant 8os...

0 5.3K Read

TAGS billionaire

.
possess1ve

arrogant

Chapter 8

Tahimik ako sa front seat ng kotse habang patungo kami sa Lim Company Building nasa
back seat sina Sir Dexter at Mr. Chen naguusap tungkol sa schedule niya ngayon ang
alam ko pagpunta namin sa office niya kukunin lang niya ang mga reports at aalis na
sila para sa meet up sa mga investors sa isang company. Magoobserve din siya sa mga
malls at titignan kung nilalabag ba ng mga department ang mga rules.

Nakatingin ako sa labas at ngayon ko lang naalala na magpapasko na pala, minamasdan

ko ang mga manggagawa na naglalagay ng billboard na nagsasabing promo para sa
darating na pasko at may isang babaeng modelo na nakangiti. Nakita ko din ang mga
nagtatrabaho sa isang bakeshop na nilalagyan nita ng christmas light ang kanilang
tindahan. Naramdaman ko ang pangungulila, namimiss kosi Ate, maging si Daddy
ay namimiss ko na. Ang pamangkin ko ang bestfriend ko ang mga katrabaho ko. Hindi
ko maisip na darating ako sa punto na mapapalayo ako sa kanila dahil sa kagustuhan
lamang ni Daddy na ipakasalako. Naglabas ako ng malalim na buntong hininga, papano
kung tumuloy ako? Magiging masaya ba ako? Maybe I can learn to love him. Di sana
kasama ko sila ngayon. But no. I will never be happy with that man. Sabi ni mama
noon may isang tao na nakatadhana talaga para sa atin. Namimiss ko bigla ang aking
ina. Kung nandito siya ngayon marahil ay masaya kaming lahat. Marahil ay
wala ako dito. Namimisz ko ang mga luto niya.

Ito ang unang pasko ko na hnd ko sila kasama, pero

paninindigan ko ang desisyon ko. I cant bear the fact na

ikakasal ako sa lalaking hnd ko kilala. Maybe time will come, Dad will find me to
apologize. And beg me to come with them at umuwi na, sana sa panahon na yon kaya
kong iwanan ang mga tao ngayon sa paligid ko. Kaya kong bitawan lahat ng
responsibilidad ko bilang Hannah Gonzales. Ayaw ko silang lokohin pero kung ito
muna ang natatanging paraan para makawala ako sa
problema gagawin ko. 0 kung hnd man kapag may takas na ako ng loob at sapat na pera
aalis ako at maninirahn sa malayong lugar, tama magiipon ako ng pera ayaw kong
lokohin silang lahat. Kaya kong magtago kahit
ilang taon. Pero hnd ko kayang mawalay sa kanila. Nabalik lang ako sa ulirat ng
marinig ko ang pagbukas ng pinto ng sasakyan nandito na pala kami sa tapat ng
building, lumabas na sila Sir Dexter at Mr. Chen habang ako naman ay kinuha ang
suitcase ni Sir Dexter at nagpaalam kay Manong Driver.

Pagbaba ko nakita ko ang pagsalubong ng iilang empleyado kay Sir Dexter, hnd niya
sila nginingitian o tinitignan man lang ang dalawang kamay niya ay nasa bulsa niya,
hnd alintana ang malalagkit na titig ng mga babaeng dinaraanan namin. Nakaharap
ang mapalad niyang likod saakin at kahit hnd ko nakikita ang mukha niya alam kong
nakakunot ang noo nito. Nahabol kosi Mr. Chen sa paglalakad nasa likod kasi siya ni
Sir Dexter tumingin akong muli sakanya at nakita kong my kausap na siyang manager
sa isang branch ng management.
" May gumugulo ba sa isip mo Hannah? Parang ang lalim ng iniisip mo." Bulong ni Mr.
Chen sakin habang papunta kami sa private elevator na ang pwdng
gumamit lang ay ang CEO,COO, investors and high level na tao.
" Ha? Wala ho."

" Magpapasko na,isang buwan nalang ay

Disyembre na.Binibgyan namin ng isang linggo ang mga katulong sa bahay upang
makauwisa probinsya nila. Kung yung man ang pinoproblema mo." Pagaalala niya, hnd
ako nakasagot dahil pumasok na kami ng tuluyan
sa elevator, nasa tapat ako mismo ng pinto ng elevator.

Naiisip ko na kahit pwd kaming magleave ng isang linggo saan ako uuwi? Si Mama? Sa
Cebu? Hnd pwd
baka doon ako hanapin ni Daddy. Ng makalabas na kami sa elevator at saka palang ako
nakasagot.

" Hindipo Mr.Chen.My naalala lang ho ako." Bago pa ako sagutin muli ni Mr. Chen ay
my tumunog na ang phone sa bulsa niya sinagot niya ito at ibinigay kay Sir Dexter
pagkakuha niya nito ay lumihis siya ng daan patungo sa veranda ng building
nagpatuloy lang ako sa paglalakad dahilsi Mr. Chen ay huminto sa isang empleyado
para magdiscuss ng mga ixexerox nito. Noong ako nalang magisa ay ramdam ko ang
mabibigat na titig ng mga empleyadong nadadaanan ko. Masama Iahat ang tingin nita
sakin, nagpatuloy ako sa paglalakad na kunwa'y hnd sila nakikita. Pagpasok ko sa
office ni Sir Dexter ay habolhabolko ang hininga ko. Anong
problema nita? Bakit ganoon sila makatingin, umagang umaga ang iinit ng mga ulo.
Umiling ako para maalis sa utak ko ang mga tingin nita kanina. lnilapag ko sa
lamesa ni Sir Dexter ang suitcase at umupo ako sa sofa.
Naghintay lang ako ng ilang minuto at maya maya ay narinig ko na ang pagbukas ng
pinto na siya namang bumungad sa'kin ang magkasalubong na kilay ni Sir. Dexter
habang binabasa ang isang files. Sumulyap siya ng isang beses sa akin at hindi na
ako tinapunan pa ng tingin buong maghapon.

Lumipas ang mga araw at wala nmn akong masydong ginagawa. Lagi kasing busy si Mr.
Chen at Sir.

Dexter ngayon. Binibiling ko nalang ang mga

nagtatrabaho dito na papasok sa office ni Sir. Dexter para magpapirma. Halos

napapatalon ako tuwing sinisigawan sila ni Sir. Dexter sa mga mali nila. May isa pa
nga na tinapunan niya ng files sa dibdib kaya ayun hindi maipinta ang mukha pagalis
nito. Hindi ko pa na rin nakikita sina Sir. Yohanne at Sir. Matrix marahilay busy
rin sila.

" Coffee?" Tanong ko kay Mr. Chen at tumango siya ng hindi ako sinusulyapan binigay
ko dn kay Sir. Dexter ang sakanya at maging siya ay hindi man lang ako tinitignan.
Sumalpak ako sa sofa at nagbuntong hininga. Parang mas gusto ko pang pinapagalitan
ako kaysa sa hindi ako pinapansin.
Napatayo ako bigka ng marinig ko ang pagbukas ng pinto. Narinig ko pa ang
halakhakan ng dalawang tao habang papasok sa office ni Sir. Dexter. Napangiti ako
ng masilayan ko silang dalawa parehong nakalagay ang dalawang kamay nila sa mga
bulsa nila. Si Sir. Yohanne
at Sir. Matrix na naka office attire. Nilipat ko ang tingin ko kay Sir. Dexter na
ngayon ay nakakunot ang noong nakatingin sa dalawa. Hindi man lang sunulyap si Mr.
Chen sakanila.

"What the hell are you two doing here?" He hissed. Habang hawak ang isang files
Humalakhak naman sa tawa si Sir.

Yohanne. " Easy dude." Sabay tingin niya sakin. Ngumiti siya at sinuklian ko nmn
iyon ng
ngiti. "We're here para imbitahin si Ms.Hannah para ma

gcoffee. Besides you're busy with your paper works. Muk hang hindi mo nmn kailangan
ng personal maid ngayon" Sir. Yohanne smirked. Habang si Sir. Matrix naman ay
nilapitan ako sabay higit sa kamay ko. Hindi pa nmn pumayag si Sir. Dexter ay
hinigit na nila ako palabas.

Narinig ko pang nagmura si Sir. Dexter kasabay ng

pagsara na pinto. At tuluyan na nga akong nagpatianod sa kanilang dalawa.

"San niyo po ako dadalhin?" Tanong ko habang hawak ako sa palapulsuhan ni Sir.
Matrix.
"You know that monster didn't allow you to go outs ide his office para hindi ka
namin makita." Sagot ni Sir. Matrix at saka ngumiti.

"That's why we're here to rescue you.." Sabad ni Sir. Yohanne at nagtawanan silang
dalawa at saka nagapir. Napailing nalang ako sakanilang dalawa.
"Wala ba kayong tinatapos na kahit ano? You see.L
ahat ng nagtatrabaho dito busy." Singit ko pa.

" Nope.Tapos na lahat. "At ayun nga nakarating kami sa coffee shop malapit sa
building. Kung saan kami nagtungo noong isang araw. Umupo kami sa pagapatan na
upuuan at pinagorder nila ako ng caffe latte habang sakanilang dalawa ay caffe
amerikano.
" Kapag busy ang lahat you should go and entertain yourself para hindika mabored."
Paliwanag ni Sir.
Matrix. Bakit parang nakakaramdam ako ng pagkailang sakanila. Bigla akong
kinabahan. lninom ko ang espressong binigay nila sa'kin.

Ngumiti ako sakanila at

yumuko. " Magagalit kasisiSir.Dexter." Paliwanag ko. Habang tumitingin sa coffee

ko. Pagtingin ko sa kanila ay seryoso silang nakatingin sa'kin. Hindi ko alam pero
parang bigla silang naging seryoso.
"Where you from?" Pagkatanong ni Sir. Yohanne sa akin noon ay bigla akong napaubo.
Kaagad kong inayos ang aking sarili at saka nagsalita.
" c..cebu City." Bulong ko. Yun nmn talaga ang

totoo. Ngunit nagmigrate lamang ang pamilya namin sa

Paris. Tumango silang pareho.

" Naggraduate ka ba ng high school? I mean college

?" Dugtong ni Sir. Matrix. Shit! Hindi ko napaghandaan to. Hindi ako mapakali. Para
akong nasa hot seat.
II Yeah..." Sabay nanaman silang napatingin sakin.

II And why are you here? You should find a decentjo b." Makahulugang tanong nita
sakin. Huminga ako ng malalim. At tumikhim. Tumingin ako sakanila at ngumiti.
II No..noong naghahanap kasi ako sa Manila ng mag andang trabaho wala akong makita.
Nagtry ako sa mga departamento pero walang
bakante. E nalaman ko na nangangailangan sila ng maid

.K..kaya triny ko." I sighed.

II Nakakahiya namn yata kung aalis nalang ako bigla. I sh ould stay a little more.
II Gumaan ang pakiramdam ko at nawala ang bara sa lalamunan kong pareho sila
napangiti at tumango. I should be ready sa ganitong
mga tagpo. I know they will questioned me. Baka hindi lang ito at pagnangyari yon
hindi ko alam kung makakaya kopang magsinungaling. I smiled. I feel
uncomfortable parang may na sila but act normal. Ayoko na isipin nilang
nagpapaepekto ako.
Lumihis ang topic namin sa ano anong mga event na gaganapin sa company. Hanggang
sa napalitan ng tawanan ang seryoso na paguusap namin. Nakokonsenysa ako na
magsinungaling sakanilang Iahat maging sakanilang dalawa. They are so kind to me.
Napaka gaan ng pakiramdam ko kapag kasama ko sila. What if nalaman nita ang tunay
kong pagkatao? Siguro kahit gaano pa kavalid ang reason ko magagalit at magagalit
parin sila sino ba naman tao ang gusto na niloloko hindi ba?. Kaya I want to
cherish this moment with them. I just want to feel free. Habang hindi pa nita
nalalaman ang Iahat. I know someday darating yung

time na malalaman nila ang kahat. My dad is not easy as a piece of cake. Hindi niya
basta basta hahayaan nalang ako. I know he will do everthing just to find me. I
sighed on that thought.

" lkaw ng bahala sa bahay at sakanya lha." Yun ang huling sinabi ni manang Ester
bago sila umalis.
lyak ako ng iyak habang pinagmamasdan ang pagalis nila manang na nakasakay sa white
van, ihahatid sila sa terminalng bus. Uuwi kasi silang Iahat sa
kanilang mga probinsya. Maging si Mr. Chen ay umuwi sa pamilya niya sa Hawaii
kahapon ang flight niya. Doon daw siya magpapasko at magbabagong taon maging ang
mga katulong at trabahador dito ay nagbakasyon. Ganoon na daw ang nakagawian nila
simula't mula. I sighed ng hindi kona makita ang van nila, pinahid ko
ang mga luha sa aking pisngi. I didnt know na ganito pala kalungkot ang magisa.
Hell yeah. Si Sir. Dexter at ako lang ang natira sa mansyon but I feel so lonely.
Nandito siya o wala, wala nmn pagbabago. Pinilit kong maging masaya I should be
happy. Bukas makalawa pasko na at ilang araw nalang bagong taon na. At makakauwi
narin sila dito.
Pumasok ako sa loob ng mansyon at bumalot sakin ang katahimikan. lnikot ko ang
paningin ko sa buung bahay. Walang dekorasyon it was like a simple day. Hindi
katulad ng mga kapitbahay namin ang dami ng christmas decor. Mas lalo kong
naramdaman ang lungkot. Papasok palang ako ng mamataan kosi Sir. Dexter na nasa
kitchen kumakain ng cerealhe was half naked. His six packs abs was seducing me
fvck, magulo pa ang buhok niya at halatang bagong gising. Sht! lm a woman at hindi
ako manhid. Nakakaramdam dn ako ng ganoon towards boys but what the hell this was
just my

first time na pagpantasyahan ang isang lalaki at

makaramdam ng matinding pagkauhaw. Napatalon ako ng tumingin siya saakin at kumunot

ang noo niya. Tsss hindi man lang niya hinatid sina manang kanina.

Naglakad ako patungo sa kanya at umupo sa harap niya. Ngumiti ako sakanya. II
You're here." Marahan niyang wika at habang nakatingin sa mga mata ko. Nagiwas ako
ng tingin dahil parang ang bigat sa pakiramdam ng mga tingin niya.
II You're not planning to go home. Are you?" Dugtong

Umismid ako at saka tumingin sa kanya.

II Nope. Dito ako magpapasko at magbabagong taon. Yo

u know... Nasilayan ko kung pano ngliwanag ang mukha niya at saka ngumiti. Nabigla
ako sa reaksyon niya at alam kong nabigla din siya kaya uminom siya bigla ng
coffee niya. Tumingin ulit siya sakin. This time seryoso
.
na s1ya.

II Didn't you miss your family?" Kunot noong tanong niya. Pumangalumbaba ako sa
mesa. I miss them, I miss them so damn much. If you just knew..
II Bakit ikaw uuwi ka dn ba sa bahay ng magulang m

o?" Nakaramdam ako bigla ng lungkot kung uuwi nga siya ako nalang talaga ang
magisa. Tumingin siya sakin ng seryoso.
II Yeah. We have a family gathering every 31th day o
f december. So whether I like it or not. I should go. But l'l Istay here on
Christmas." Paliwanag niya habang nakatingin sakin ng seryoso.
II And maybe you should come with me. Leaving you alo

ne here parang sinabi ko na rin na masana akong tao." P agkasabi niya noon ay
tumayo na siya at nilapag ang mga kubyertos niya sa lababo saka na siya umalis.

Naiwan ako na nakangaga sa mga sinabi. So meaning?

lsasama niya ako? I smiled on that thought. His not evil after all. But a sweet
evil.

His cruel forced love

Cruel Soul

I pushed her in the wall and caged her between me and the wall, she whimper...

Chapter 9

Hindi mawala sa isipan ko ang sinabi nina Sir. Matrix and Sir. Yohanne, it keeps
hunting me around. That's not the first time they asked me about that,
noong last din kaming nagcoffee tinanong din nita sa'kin iyon. But I know this time
they know something that I'm afraid to know. What if they already know who I am?
They we're asking me as if I am a suspect in a crime. They looked at me on how Mr.
Chen looked at me before. Should they punish me now? Or are they just waiting for
me to spit it out.
" Hannah what are you doing?" Nanigas ang likod kong marinig ko ang malamig boses
niya sa likod ko. Humarap ako ng dahan dahan sakanya.
" Hi Sir. Dex. Uhm Naglalagay ho

ng Christmas decor sa christmas tree." Pinagtiim niya ang kanyang mga bagang at
tumingin sakin. Nagdilim ang kanyang mukha.
Nasa sala kasi ako ngayon dahil bumili ako ng christmas tree sa palengke mas okay
kasi kung mayroon ganito para naman maramdam ko kahit papano ang pasko. Hindi
masyadong malaki pero ayos lang naman. Hindi na ako bumili ng christmas lights
dahil natatakot ako at baka magkacircuit.
" Ididn't told you to buy that crap.." Napaawang ang labi ko sa sinabi niya, hindi
pa ako nakakahuma ay lumakad na siya patungo saakin.
.. Uh. Easy Sir. It is just a tree, wala naman masamang luck ito sa bahay niyo...
tumingin siya ng masama sakin, kaya nagiwas ako ng tingin.

"You really don't get it,Hannah.Do you?"

"Ang alin Sir.? That patithis Chirstmas day ay ipagdadamot mo ang sarilimong maging
masaya?" 1 saw how his eyes turn to dark, darker than before.

" Itold you before,Hannah.Don't push me to hate you."

" Hate me then.Lahat naman yata ng taong nakapaligid sayo kinamumuhian mo,why don't
you try to love them instead?" Nangagalaiti kong tanong, I don't want to start a
fight with him but pinupuno niya ako, it was just a simple christmas decor at ang
dami niya pang
sinasabi. Edi kung ayaw niya wag nalang niyang titignan.

"They are just my employee,their here para pagsilbihan ako.And you.." Tinuro niya
ang hintuturo niya sakin. He gritted his teeth and sighed. " lsa ka lang din sa
kanila na binabayaran ko.Who are you to say what Ishould do? You're just a maid!"
Napaawang ang mga labi ko sa mga sinabi niya,I didn't see that coming, as if in one
shift nagising ako sa katotohanan. Parang may nagbuhos sakin ng malamig na batsa ng
tubig.
Yeah, who am I again para pakielaman ang buhay niya. Nakita niya ang mukha ko kung
papano nadismaya sa mga sinabi niya, at nakita ko kung pano lumamlam ang kanyang
expression saakin. Napalitan ito ng pagaalala.
I just can't help it. I'm just concerned. Ganito din ang nararamdaman ni Manang
Ester. I know. Pero pati ba sila ay ganoon ang turing niya sakanila? Even Mr. Chen?

" I'm sorry Sir." yun lang ang nabulaslas ko sa mga sinabi niya dahan dahan kong
inalis ang mga decor sa christmas tree at inayos ito. Pagkatapos kong magayos ay
nasa likod ko parin siya, hindi ako galit sakanya, nakaramdam ako ng pagkahiya sa
mga ginawa ko at

mga sinabi ko. I shouldn't say that. Wala ako sa Iugar.

Nagkatinginan kaming dalawa at siya ang unang sumuko, magsasalita pa sana ako
ngunit tumalikod na siya saakin at saka umalis at pumanhik sa kwarto niya.

I was preparing a food for noche buena. Dahil mamayang hating gabi ay pasko na. I
smiled. Bumili na rin ako kanina ng mga rekados na gagamitin ko. It wasn't new to
me because every christmas kami ni ate ang nagpreprepare nito. Binigyan kasi ako ni
Sir. Dexter ng allowance para dito at nagulat ako dahil medyo malaki ang ibinigay
niya. So ang ginawa ko yung sobra ay naggrocery ako. Hindi na ako bumili pa ng
Christmas decor o ano man.

Speaking of him hindi ko alam kung nasaan siya ngayon dahil umalis kanina pa at
hindi pa umuuwi hanggang ngayon. Siguro naman bago ang noche buena ay nandito na
siya. At least nmn may kakain ng lulutuin ko. Bumili ako ng marinate na barbecue,
keso de bola, ham, mga prutas, at madami pang iba. Masyadong madami para sa aming
dalawa. Pero dahilmagpapasko kailangan masagana sa pagkain. Para madam ng
blessings.

Alas otso ng matapos ako sa Iahat ng ginagawa ko. Nakaprepare na lahat ng niluto
kong adobo at mechado sa mesa. Nagrilled ko narin ang mga barbecue at hotdogs.
Naluto ko na rin ang isang box ng ham at inislice ko ito ng kaunti. Bumili din kasi
ako ng lechon manok. I smiled ng tignan kong tapos na ang Iahat. Pumasok ako sa
kwarto at nagpunta nasa bathroom para maligo. I was so excited dahil gusto kong
malaman kung nagustuhan ba ni Sir. Dexter ang mga niluto ko. Pagkatapos sa CR ay
nagbihis narin ako kinuha ko ang
lacy strap dress ko na color maroon at nagsuot narin ako ng sandals. Habang
nagsusuklay ako sa kwarto ay

narinig ko ang pagtunog ng telepono sa sala. Kaya dali

dali akong lumabas para sagutin ito.

II Hello? " Sagot ko. Nagsusuklay parin ako ng basa kong buhok.
II lja.Maligayang pasko sa'yo." Maligayang bati sa akin ni manang ester. Napangiti
ako sakanya.
II Manang 24 palang masyado kayong excited.

II sagot ko at saka tumawa. Tumawa din siya. Ngayon ko lang mas naramdaman ang
sobrang pagkamiss sa kanilang lahat.
II Oh papano kasibukas ay busy na ako.Kamusta ka dyan? Kumakain ka bang maayos?
Nagtatrabaho pa rin basiDexter kahit na christmas vacation?" Ngumuso ako sa sinabi
ni Manang Ester. Kahit malayo siya ay hindi parin niya maiwasang magalala para
sakanya.
II Opo Manang.Pumupunta pa siya sa office.Minsan nga nakikita ko siyang busy sa
laptop niya.Wala siya ng ayon eh.Ewan ko kung saan nagpunta.Pinapakain nmn ako
niSir.Dexter manang.Nagluto pala ako para mamay a ay may kakainin kami."narinig ko
siyang nagbuntong hininga.
II Pasaway talaga yang batang yan wala ng inatupag kung hindiang trabaho niya. o
sige tumawag lang ako p ara bumatisa iyo at kamustahin ang kalagayan niyo.Ma

butinmn at kahit papano ay nagkakasundo kayo.Magiin gat kayo dyan ha."

II Opo Manang.Advance Merry Christmas and happy new year.Magiingat din po kayo
dyan."
" Osige na sige na.Jbababa ko nato.

Tumawag ka nalang sakin kapag nagkaproblema nandy an sa number list ko ang numero
ko okay?"

"Opo manang." Pagkatapos noon ay pinatay na niya ang tawag. Matagal pakong natulala
sa telepono
bago ko binaba. Nagpunta ako sa dining table at saka

umupo sa silya. I looked at the ceiling clock and it's

9:17pm. I sighed nasaan na kaya siya. Hinintay ko muna siya ayoko nmn kumain na
baka akala niya napaka rude ko nmn. Pero ng marinig ko na ang sikmura ko ay
nagpapak na ako ng barbecue. Hanggang sa paulit ulit ako tumitingin sa clock ay
wala parin siya. Do I need to call him? Nah' his not a child anymore.

Naalimpungatan ako ng may marinig akong pagsara ng pinto. Kinusot kusot kopa ang
mga mata ko at sabay napatingin sa clock. Nanlaki ang mga mata ko ng nakita kong
alas dos na ng madaling araw.

Wow Merry Christmas sayo Alii. Clap clap. Magisa ka nanaman.

Nakatulog pala ako sa kakahintay sa kanya. Umiling iling ako at saka tumayo para
tignan kung sino ang pumasok. Paglabas kong dining area ay napatakbo ako
dahilnakita kong nakahalandusay sa sahig si Sir. Dexter. Kaagad ko siyang tinignan.
Napalaban ba siya? I asked. Tinignan kopa kung may mga bugbug ba siya pero wala.
Shit. Amoy alak.

So he was drinking all night kaya hindi niya ko sinipot? Well he didn't told me
to wait for him. But hello Christmas ngayon. Tinignan ko siya kitang kita ko ang
magaganda at mahahaba niyang pilikmata. Ang matangos niyang ilong at ang
mapupula niyang mga labi. He was peacefully sleeping. Hinawakan ko ang pisngi niya
at naramdaman ko ang init na dumantay sa mga balat ko. Bigla ko din itong inalis
dahil parang nakuryente ang kamay ko at halos maghumarantado sa bilis ng tibok ang
puso ko. What was that? Tinignan ko siya ng mabuti. liang minuto ko rin siyang
pinagmamasdan. Bago ko maisipan na dalhin siya sa kwarto niya

" Sir.Sir.Dex?" Bulong ko at gumalaw siya ng kaunti

at natulog ulit. I sighed.

lnalalayan ko siya ng dahan dahan para makatayo hindi naman siya ganoong kahirap
itayo because he is half awake kaya tumayo din siya sa sarili niya pero lahat yata
ng bigat niya ay nakadagan sakin. Pumanhik kami sa kwarto niya. God knows kung
paano ako nahirapan
na buhatin siya. Sumalpak siya sa kama niya at tulog na tulog ako nmn ay napaupo sa
sofa niya habang habol habol ko ang hininga ko. Pinunasan ko ang mga butil ng
pawis na namuo sa aking noo. lnikot ko ang nga mata ko sa buong kwarto niya. It was
so dark. Binuksan ko ang ilaw but still ang dilim parin. Maybe because ang motif ng
kwarto niya ay black?

Bumaba muli ako at kumuha ng basin at bimpo. Pagpasok ko sa kwarto niya ay tulog
na tulog parin siya. Napangiti ako habang tinitignan ang kanyang mukha. Lumuhod pa
ako sa gilid ng kama niya para hawakan muli ang kanyang pisngi. Nabalik lang ako
sa ulirat ng gumalaw siya. Tumikhim ako para maalis ang kaba sa dibdib ko.
lnumpisahan kong alisin ang maong pants at longsleeve niya. Medyo mahirap pero
nagawa ko din. He was now wearing a boxer. Hindi ko maiwasan na pagpantasyahan ang
buong katawan niya. I almost lost my mind ng makita ko siyang half naked sa
harapan ko. Pinaglandas ko ang kamay ko sa kanyang dibdib pababa sa six packs abs
niya. Nanginginig ang kamay ko habang ginagawa ko yon at ang lakas ng pintig ng
puso ko. It
was like your on the cloud9.

Umiling ako ng ilang beses para mawala ang mga nasa isipan ko. Tumayo ako at
nagtatalon talon. Nilagay ko ang dalawang kamay ko sa mukha ko at saka nagmura.
Pagkatapos noon ay dali dali ko na siyang pinunasan ng maligamgam na tubig. Tumuloy
ako sa

walk-in closet niya na sobrang laki. Pagbukas kong

cabinet ay naamaze ako sa sobrang ayos nito. It was properly arranged lahat ng
color black magkakasama at ganoon din sa ibang kulay. Lahat ng pangbahay, pang
office, and casual clothes magkakasama. Ng makakita ako ng madaming white sleeveles
shirt ay kumuha ako ng isa. Ito ang pinasuot ko sakanya.

Dahan dahan akong lumabas ng kwarto niya at habang naglalakad ako sa hallway ng
bahay napahinto ako sa harap ng library ni Sir. Dexter. Bahagyang nakabukas ito
kaya lumapit ako para isara. Ngunit parang may sariling mundo ang mga paa ko at
gustong pumasok sa loob kaya nmn nakita ko nalang ang sarili kong pumapasok sa
loob. Ito ang unang pagkakataon ko na papasok ako sa library niya. Ayaw kasi ni
Manang Ester na pumasok kami dito utos daw ni Sir. Dexter at ito ang una sa rules
ni Sir Dexter, ang wag pumasok sa library niya. Well pati din naman sa kwarto niya
bawal pero nga kailangan ko siyang ihiga sa kama niya. Diba? Kaysa naman hayaan ko
siya doon sa sahig.

Hinanap ko kaagad ang switch ng ilaw. Pagbukas kong ilaw ay nagulat ako sa aking
nakita. It was not like a library type or office, para siyang isang silid noon.
Walang kama pero may office table sa gilid sa tapat ng bintana. Mayroon din sofa at
T.V. at dvd palyer. Wala masyadong libro hindi katulad sa nga library, puro mga
memorabilya ang narito. lnilibot ko ang tingin ko sa paligid at huminto ang mga
mata ko sa isang malaking picture frame .
lsang babae na nakangiti. She was so beautiful, she has a pair of blue eyes,mestiza
siya at ang tangos ng ilong niya. Black and curly sa dulo ang buhok niya. She was
like a model. It was a candid shot hindi siya nakatingin pero nakangiti siya. It
was beautiful shot

anyway.

Who is she? Yun yung naglarong tanong sa isipan ko. Naglakad pa ako at nakakita ako
ng picture kung saan yung babae nanaman at ngayon ay nakatingin na sa camera. She
was holding a bouquet of tulips at ang ngiti niya ay abot hanggang tenga. Napahinto
ako sa isang larawan. It was him and her. Kinuha ko ito at napangiti. Si Sir.
Dexter kasama ng isang babae na kanina ay nasa malaking picture frame. They were
holding hands and smiling ear to ear. Ito palang ang unang pagkakataon ko na
makitang nakangiti si Sir. Dexter na umaabot hanggang sa mga mata niya. Tinignan ko
ulit yung isang pang picture, this time nakahalik na sila sa isa't isa parehong
nakapikit ang kanilang mga mata. Binitawan ko ito agad dahil naramdaman ko ang
pagkirot ng aking puso.
II Sino siya?
Sino siya sa buhay ni Sir. Dexter? Kung girlfriend niya. Ba kit hindi ko siya
nakikita?" Napahinto ako sa tanong ko. Maybe, maybe siya yung reason kung bakit
nagkakaganito ngayon si Sir. Dexter?
Hindi ako tumigil sa pagkalkal hanggang mapadpad ako sa isang cd. Binaliktad ko
ito, at binasa ang nasa likod.

Mr. Dexter Lim and Ms. Margarette Fernando

Yun lang ang nakasulat. Nacurious ako sa Iaman ng nasa cd kaya umupo ako sa sofa at
sinindihan ang t.v. sinaksak ko din ang cd player. Hinintay ko munang magloading at
saka nilagay na ang cd. Naghintay lang ako ng ilang segundo at saka nagplay na.

"Marg, looked at the camera." tumawa ang babae s

a camera at saka lumapit para halikan ang cam.

II !love you, Dex."

"Ugh. Vinivideohan mo nanaman aka." Anas ng bab

ae pero mukha naman itong nagbibiro. lnaayos niya ang kanyang buhok at tumi tingin
sa camera paminsan mins

an.

"Hey! There looked at the fish. 0 my god. They are

so big." Amaze ang babae habang tinuturo ang mala/akin g isda sa dagat. Naka two
piece ito at tuwang tuwang sa paligid.
" You like it?" Tanong ng la/ake na hawak ang camera. "Y es! Omygod!" Medyo naging
magulo ang kuha dahil big/ ang yumakap ang babae. Maririnig mo ang malakas na h
a/akhak ng /a/aki.

"Hey! Dex. Looked at me. Hihihi" This time ang bab ae naman ang nagvivideo.
Vinivideohan niya ang isang h a/f naked na /a/aki habang naghahanda ng almusal.
Tum ingin ang /a/aki sa kanya at ngumuti.
" You're awake my sleeping beauty.." Sabi nita habang pi nagpapatuloy ang ginagawa.

Lumapit ang babae sakanya at niyakap ito sa

/ikod iniwan nita ang cam sa table para nmn makita sila ng dalawa. Huminto ang
/a/aki sa ginagawa niya at huma rap dito. Naghalikan sila like there was no
tomorrow. Niyakap siya ng lalaki sa kanyang likod pababa sa
pwetan nita.

Pinatay ko bigla ang cd. Hindi pa tapos pero ayoko ng ituloy. Masyado akong
nasasaktan sa mga nakikita
ko. Ibang iba ang Dexter na nakikita ko sa video compare sa personal. Naglandas ang
luha ko sa aking pisngi. He was so inlove with the girl. But I pity him. What
happened to them? Anong nangyari sa masayahin at palatawang si Dexter?

Nabaling ang nga tingin ko sa isang invitation paper. Binuksan ko ito at saka
binasa ang nasa loob.

II Dexter and Margarette. Request the honor of your

presence to witness our greatest treasure. The union oft wo heart, two lives is one
faith...."Napaawang ang labi ko habang binabasa ang mga ito. It was like a wedding
invitation. No. It is really a wedding invitation.

Napatingin ako sa newspaper kung saan nakapatong ang invitation tinignan ko ito at
nagulat sa nabasa ko.
II The runaway bride."Kumunot ang noo ko habang tinitignan ang mga larawan ni
Dexter sa newspaper
hindi maipinta ang mukha niya. He was hurt. Napasalpak ako sa sahig at nakatingin
sa dyaryo. Hindi ako makapaniwala. He was hurt. I can see on his eyes how much he
was hurt. Napatakip ako sa bibig ko, nagbabadya ng tumulo ang mga luha sa aking
mga mata.

Ito ba? Ito ba ang dahilan kung bakit siya ngayon nagkakaganyan? Ito ba ang rason?
Nanginginig ang kamay ko habang binabasa ang mga dadalo sa kasal nila. Base on the
invitation 3 years ago pa ito. 3 years na siyang nagluluksa? Sino nga bang hindi
masasaktan kung iiwan ka ng mahal mo sa ere. And I witness on how Dexter love her
so much in that video.

Yeah, you know how much I want to know the reason on his stupidity in his life. But
this was a bomb to. I didn't expect na malalaman ko ito sa isang bagsakan lang.
I don't know the whole story but as if I was there and witness his loneliness.
Akala ko handa na akong malaman ang lahat tungkol sa kanya pero para yatang hindi
pa.
Nanghina ako sa mga nalaman ko. Tulala lang ako habang nakatingin sa kawalan.
Naaawa ako. Tama

nakaramdam ako ng awa sa kanyan. He doesn't deserve

her. I saw how much he love her and she just gave her a heartbreak in return. What
a pathetic bitch!

I don't care kung hindi ko pa alam ang whole story or even the reason of the girl
para iwanan niya ng ganoon si Dexter. Dahil nasasaktan ako sa ginawa niya kay
Dexter, he doesn't deserve any kind of heartbreak. He deserve to be happy.

Bakit hindi niya pa tinatapon tong mga alaalang ito? Kasi mahalniya pa? How
pathetic it could be. Gusto kong siraan Iahat ng nandito o kaya naman ay sunugin.
Papano niya makakalimutan si Margarette kung ang mga alaala nito ay patuloy niyang
nakikita.
Pumikit ako ng mariin.

You assh-le. Bakit hindi ka nalang magmove on sakanya

? Why are doing this to yourself. It's been 3 years. And yo u're there stuck on
your comfort zone. Gustong gusto kit ang suntukin para naman magising ka kahit
papano. But I know hindi kana masasaktan, manhid kana siguru sa s
akit.

Suminghot ako at tumayo. Tinakbo ko ang kwarto

ni Sir. Dexter. Mahimbing parin siyang natutulog. Hindi na ako nagdalawang isip na
humiga sa tabi niya at yakapin siya. lyak lang ako ng iyak, habang iniisip ang mga
nangyari. Kahit pagod na pagod na ang mga mata ko hindi ko parin mapigilan. Awang
awa ako sa kanya. Awang awa ako dahil hangga ngayon nakakulong parin siya sa
nakaraan niya. I want him to be happy. Gusto ko muting masilayan ang mga ngiti
niya. Maaari ba iyon?

Ngayon naiintindihan ko na Iahat. Kung bakit siya ganito? Kung bakit pati si Manang
Ester ay pilit itinatago at kinakalimutan ang nakaraan. For his own good.

Napamulat ako ng maramdaman ko ang lamig sa

aking mga balat. Masakit pa ang mga mata ko kaya nahihirapan ako imulat ito ng
maayos. Pagmulat ko ay siyang biglang pagupo ko sa kama. Hindi ko kwarto to.
Pumikit ako muli at inaalala ang nangyari kagabi.

Napasapo ako sa noo kong maalala na dito na ako sa kwarto ni Sir. Dexter nakatulog.
I slapped my face many times para gisingin ang sarili ko sa panaginip pero ganoon
parin. Napahilamos ang dalawang kamay ko sa mukha ko. Ano pang mukhang ihaharap ko
sakanya? Baka akala niya pinagnanasaan ko siya kagabe.

Sinabi na kasing bawal pumasok sa kwarto niya, natulog kapa. Hiyang hiya naman ako
sayo, Alli. Napa facepalm ako. Wala ka bang kama, Alli? At nakikitulog ka sa iba.
Tumabi kapa sa kanya, halos matae ako sa sitwasyon ko ngayon

Bumaba ako ng dahan dahan sa hagdan. Handa na akong sermonan. Oo handa na akong
mapalayas ngayon sa mansyon,pero hindi pa ako handang maghanap ng matitirhan.
Tumuloy ako sa kusina at nakita ko siyang nagluluto.

Tinignan ko ang malapad niya likod na nakaharap

sa akin. He was still wearing the white t shirt na pinasuot ko sakanya kagabi, but
now he was not wearing a boxer but a pajama. Bigla ko nalang naalala lahat ng
nalaman ko kagabi. Ayokong malaman niya na alam ko na lahat.
At baka patayin niya ako pagnalaman niyang pumasok ako sa library niya.

I cleared my mind ayokong isipin yun ngayon this is not the time para kaawaan siya,
at ayoko na malaman niyang naaawa ako sakanya.

Tumikhim ako kaya napalingon siya sa direksyon

ko.

" lninit ko nalang yung niluto mo kagabe.Didn't you

eat? Parang walang nabawas sa mga hinanda mo." Tanong niya at umupo sa mesa naroon
ang mga niluto
ko kagabe. lginaya niya ako para maupo sa harapan niya

na siya namang ginawa ko. Pinagmamasdan ko siya sa bawat galaw niya.

Nagtataka ako kasi iba ang kinikilos niya ngayon. I mean the last time na encounter
namin ay nagaway pa kami sa Christmas tree. Saka sa kama niya ako natulog, hindi ba
siya galit?
" Iwaited for you kaya hindiako kumain.A..akala ko po kasiSir.Dex dito kayo
magnonoche
buena" Mahina kong sagot, nagiingat sa mga sasabihin

at baka ako ay pagalitan niya. Hindi ko man lang naenjoy ang noche buena kanina.

"Oh.You should not do that.I didn't ask you to wait for me.But anyway you cooked
good." Biglang bumilis ang tibok ng puso ko sa kanyang sinabi. Tumingin ako sa
kanya at nagkasalubong ang aming mga mata. Ako ang unang umiwas dahil hindi ko
kayang titigan ang walang kaemoemosyon niyang mga mata.
" Salamat ho Sir.Uhml Sir,wala ho ba kayong hangover?" Lumingon siya sakin.

" Uminom na ako ng gamot,and this is not new to me." Oo nga naman. Tama siya baka
nga mas madami pa ang ininom niyang alak nung iwanan siya ng bride niya. Ano kasi
ulit pangalan non?
" Ahh ganoon po ba,oo nga po pala Sir kagabe-" "Yeah.I'm sorry for disturbing you
and thank you
for taking care of me." Tumikhim siya at tumingin sa

akin. " Let's eat." Tumango ako at sumabay ng kumain. Habang kumakain kami ay hindi
ko maiwasan titigan siya at isipin ang mga nalaman ko kagabe. Gusto ko

siyang tanungin about doon pero wala ako sa Iugar para

makialam, at baka lalo lang siyang mainis sakin. Sabi na kasing tumahimik ka nalang
Alli eh.

I should pretend that I didn't know anything, doon naman ako magaling diba?
Pretending to be someone that does not existing in this world. I sighed.

Chapter 10

Nagaayos na ako ng gamit para sa pagalis namin ni Sir. Dexter. Sa private resort sa
Zambales gagawin ang kanilang reunion at hindi na ako tumangging sasama dahil kung
aalis siya ako nalang ang magisa dito. Ayoko naman yata ng ganoon.

I wore a lazy black dress and a sandals. lsang malaking shoulder bag ang dala ko.

II Did you pack all your clothes? We're just 4 days to stay there." Napamulagat ako
ng marinig ko ang pasigaw na boses niya sa likod ko.
II Patapos na po Sir." Binilisan ko ang paglalagay ng damit na gagamitin ko sa
pagalis namin. Hindi ko pa kasi naready kagabe dahil masyado nakong napagod sa
paglilinis ng buong bahay.
II Maaabutan tayo ng traffic , Hannah."

Tumakbo ako palapit sakanya dala ang maliit kong bag na punong puno ng damit. Tama
nga yata siya pangsampung araw na damit kona tong dala ko. Wala naman kasi akong
susuotin if ever manna pwdng magbeach doon. Hindi naman kasi ako na inform na
kailangan magdala ng two piece. E, hindi naman ako nakadala ng two piece pagalis
kong Paris.

Napaawang ang labi kong makita ko siyang nakagilid sa harapan ko habang may kausap
sa phone. He was wearing a loongsleeve stripe red and white shirt,a khaki shorts
and a dark brown classic driver tods.

Naglakad na siya palabas pero hindi ko parin maiwasan ang titigan ang malapad
niyang likod na

nakaharap sakin.

Sumunod ako at sumakay nasa front ng Mercedes Benz niya at nilagay ko sa likod ang
mga gamit ko. Hinihintay ko pa siyang sumakay dahil nilolock niya ang bahay.

Pagpasok niya ay saka na kami tumuloy pa

Zambales.

II Sir.Dexter? Saan po tayo sa Zambales?"

II Jba,Zambales." Sagot niya na hindi man lang tumitingin sakin. Nakakunot ang noo
niya habang seryosong nakatingin sa harapan.
II Eh pano po yon? Pano yung sasakyan

niyo?" Sinulyapan niya ako ng isang beses tapos ay tumingin ulit sa kanyang
harapan.
II Ipapark ko sa Lim Hotels."

Napanguso ako at tumango. Hindi na kami

nagusap. Ang huling paguusap namin ay noong tinanong niya ako kung anong oorderin
ko sa jollibee dahil nag drive thru nalang kami.

Tama siya natraffic pa kami habang papaalis sa Manila dahil sa nalalapit na bagong
taon. Pero hindi na ganoon katraffic noong nakalabas na kami ng Manila Zone.
Nakatulog na rin ako sa byahe sa sobrang pagod.

Nagising ako ng may tumapik sa pisngi ko. Napaawang pa ang labi kong buksan ko ang
aking mga mata. Malapit kasi sa mukha ko ang mukha ni Sir. Dexter. Kumunot ang noo
niya at saka umupo ng maayos.

II We're here.Hihintayin lang natin yung susundong tricycle na maghahatid sa tin sa

pantalanll Paliwanag niya at saka na bumaba. Kinuha ko yung bag ko sa likod at saka
bumaba na.

Pagbaba namin ay nakita ko siyang may kausap na guard. Para kaming nasa basement ng
isang

departamento. Tumingin siya sakin tapos ay tumango sa

guard at tinapik nito ang likod niya. Tumango ang guard at saka na tumungo si Sir.
Dexter papuntang elevator. Napahinto siya sa paglalakad at tumingin sakin.

" Ano tatayo kanalang ba dyan?" Kunot noo'ng tanong niya. Napabalikwas ako bigla at
saka sumunod sakanya.
Sumunod ako sakanya hanggang sa lumabas kami sa isang malaking hotel. Paglabas
namin ay may sumalubong na may kalakihang tricycle sa harapan namm.

" Magandang hapon po Boss." Bating isang lalaki na may katandaan. Tumango lang si
Sir. Dexter at sumakay na kami sa loob kasya kaming dalawa dahil hindi ito maliit.

Hinatid kami sa pantalan ng barrio. Madami akong nasaksihan ng mga turistang

dumarayo rito. May iba ay galing pa ng ibang bansa o di kaya ng ibang Iugar. Bawat
tingin ko sakanila ay kumukuha sila ng letro gamit ang kanilang mga cellphone.Hindi
ko rin maiwasang tingnan ang mga babaeng sumusulyap at nagpapacute sa kasama ko.

Madami ding mga bangkang malalaki na maaaring rentahan na naka lublub sa dagat para
lumipat sa kabilang pampang.

" Sir.Dexter? Hindi pa po ba tayo sasakay?" Tanong ko habang minamasdan ang ganda
ng syudad.
Sinuot ko ang sunnies ko dahil masyado ng masakit sa mata. Halos limang oras din
kaming bumiyahe ni Sir. Dexter siguru kung hindi lang traffic sa Manila talaga ay
mas napaaga kami. Magaalas dyes imedia na kaya tirik na ang sikat ng araw.
" Let's go." anas niya at sumunod ako sakanya.

Hinintay namin ang isang malaking bangka na

halos kakarating lang.

" Boss. Pasensya na po medyo natagalan. lnutusan po kasi ako ni Madam Cedes sa
kabilang isla." Pagpapaliwanag ng isang lalaki na tansya ko ay nasa early 30's.
ltinali niya ang lubid sa isang bakalupang hindi lumayo ang bangka.
Tumango lang si Sir. Dexter at saka na lumipat sa bangka. Nasa likod lang niya ako
pero hindi ko magawang lumipat ng bangka dahil kinakabahan ako baka mataob ang
bangka. Paglipat kasi ni Sir. Dexter medyo gumalaw ito ng kaunti.

Tumingin siya sa'kin na nakakunot ang mukha. Hindi ko masilayan ang kanyang mga
mata dahil naka suot siya ng Ray Ban solid gold sunglasses.

" What?." Tanong niya.

" Natatakot ho a..aako Sir." Pabulong ko. Napaawang ang labi niya at saka umiling.
Naglean siya ng kauntin para abutin ang shoulder bag ko at ilagay sa bangka.
" Ano bang dala mo? Bakit ang bigat ng bag mo? Semento?" He hissed.

" E, hindi naman po Sir. Hehe." Ngiting ngiti ako habang siya naman ay asar na asar
sakin.
" Hold my hand." Sabi niya at nilahad ang kamay niya sa harap ko. Nakatingin ako sa
kamay niya tapos tumingin sakanya.
" Hannah, we're running out of time!" My mouth parted when he shouted. Kaya naman
da ti da ti kong kinuha ang kamay niya para makalipat sa bangka. Nakaramdam ako ng
kuryente sa paghaplos ng mainit at malambot niyang kamay sa akin, ngunit isinantabi
ko iyon dahil baka pagalitan nanaman ako.

Hindi ko maalis ang tingin ko sakanya habang

inaalalayan niya akong lumipat kaya naman hindi ko nakita ang tatapakan ko.

II Awww.'� He formed an

11 11

in his mouth, nanlaki

ang mata kong maramdaman na my natapakan ako.

Pagtingin ko sa paa ko ay nakita kong nakaapak pala ako sa paa niya kaagad kong
inalis ang mga paa ko sa paa

n1�

ya.

II Sorry Sir.Hindiko po sinasadya. II Sabay kamot ko

sa batok ko. He just sighed at umupo nasa upuan ng

bangka at umupo naman ako sa harapan niya. "Ruben,nandoon na ba ang lahat?.'�

Tanong niya sa
lalaking nagpaandar ng gas, inalis na niya ang lubid sa

bakal.

II Opo Boss.Halos kakarating lamang po kaninang umaga ng mga magulang niyo:�

ltinuon ko ang sarili ko sa magagandang tanawin na daraanin ng aming bangka.

Tahimik lang ang dagat kaya naman hindi masyadong magalaw ang aming bangka.

II Kuya malayo pa po ba tayo?ll Tanong ko dahil parang ayoko pang makarating sa

pupuntahan namin dahil nageenjoy pako sa mga tanawin.
II Ah,Maam mga labing limang minuto po siguro nandoon na tayo. II
II Salamat po�:

Naaliw ako sa mga tanawin na dinadaanan namin lalo na sa kulay asulna dagat.
Lumilipad ang buhok ko dahilsa hangin. Sa sobrang linaw ng dagat halos makita mona
ang mga coral reef sa ilalim, maging ang mga madadaming isda ang mga shellfish.
Hindi nga nagkamali si Kuya dahililang minuto lang ay tanaw ko na ang maliit na
bayan sa isang di kalayuan na isla.

Napatayo ako bigla dahilan kung bakit medyo

gumalaw ang bangka kaya naman na-out of balance ako.

Nagsitaasan ang mga balahibo ko sa batok dahil sa naramdaman kong kamay sa aking
bewang.
" Be careful, Hannah." Bulong niya sa tenga ko , there was butterfly on my stomach.
Uminit ang aking pisngi and who knows kung gaano na ito kapula.
" Uhm. Na-excite lang po Sir." Bulong ko. Naramdaman ko ang pagluwag ng hawak niya
sa bewang ko. Umalis na siya sa likod ko at humarap sa tanawin na kanina kopa
tinitignan.

Nagwala ako ng malalim na buntong hininga. Doon ko lang narealize na kanina ko pa

pala pinipigilan ang aking hininga at sobrang bilis ng pintig ng puso ko. Aatakihin
yata ako sa puso ng hindi sa oras.

Hinawakan ko ang aking dalawang pisngi. Napatingin ako kay kuya na nakatingin sakin
at hindi maipinta ang kanyang mukha.

lnalis ko kaagad ang aking kamay sa aking mga pisngi. Baka akala niya ay nababaliw
na ako. Nagpeace sign pa ako sa kanya at ngumiti.

Nang makapunta nakami sa pangpang ng isla ay hindi na maipinta ang aking mga ngiti.
It was a beautifulisland and peaceful place. Hindi

pa gaanong na iimpluwensyahan ng modernisasyon ang

Iugar na ito. The place was quiet and the ocean was calm. Ang bahay dito ay halos
puro gawa sa kahoy o bamboo. Nakagitna dito ang isang malaking resort na gawa sa
marmot. Sa harapan nito ay may isang malaking infinity pool. Maganda sa mata ang
kulay ng resort dahil kulay asulat puti ang pintura.

May sumalubong sa aming dalawang lalaki at nagbitbit ng bag namin.

"Ah, salamat po Manong." Kinuha nito ang bag na

kukunin ko na sana. Nauna sakin sa paglalakad si Sir. Dexter sumunod lamang ako
sakanya. Bumaba kami sa bangka na kung saan ay ang magandang puting buhangin ang
sumalubong sa aking mga paa. Nakaramdam ako ng lamig, akhit tirik ang araw malamig
ang simoy ng hangin, dahil na rin siguro ay December.

Nang maglalakad na kami ay napansin ko ang isang malaking yate sa hindi kalayuan at
may malaking nakasulat na Family Lim. Inalis ko nalang doon ang
aking tingin at sumunod na kay Sir. Dexter.

" Sir ang bilis niyo naman maglakad." Halos takbuhin ko ang distansya naming dalawa
sa sobra niyang bilis maglakad.
Hindi niya ako pinansin tuloy tuloy lang siya sa paglalakad, ang isang kamay niya
ay nasa isang pocket
n1ya.

Napahinto siya sa paglalakad at dahil nasa likod

niya ako ay nabangga ako sa likod niya. Naramdaman ko ang pagtingin niya sa akin.

" Sorry ho Sir." sabi ko na hindi man lang tumitingin sakanya. Inalis ko ang suot
kong sunnies at tumingin sa paligid. Nandito na pala kami sa loob ng resort.
Naamaze ako sa interior design ng loob ng family resort nila. It is filled with
natural colors, lots of lights and memories to look back. Hindi ito type ng
modernong resort, lahat nang design ay made up of natural resources, bamboo,
leaves, and corals and many
more. The ceiling has a big chandelier nasa tansya ko ay matagalng nakalagay doon.

The living room has a twill sofa was tough but soft if you touch, I guess. The
television were move into the corner and my fresh flowers pa ang nakalagay sa
center

table.

"Who is she?" Narinig kong tanong ng isang babae sa isang mataray na tono. "Your
girlfriend?." Doon ako napatingin sa isang babaeng naka longsleeve silk dress, she
was also wearing a pearl necklace match on her earings. Nakangiti siya habang
tinatanong iyon.
" No. She's my maid." Nakita ko kung pano ngumiwi ang babae sa sinabi ni Dexter.

" Magandang umaga po Madam..." yumuko ako ng bahagya biglang paggalang. Hindi niya
ako pinansin tumingin lamang siya kay Dexter. Nilapag na nita manong ang aming bag
sa tabi, nagpasalamat ako at saka na sila umalis.

" Sakto ang dating mo, ljo." Nilipat niya ang tingin niya sakin "We also need an
additional maid dahil nag bakasyon daw si Maria, at ang dalawang anak lang niya ang
nandito. Go to the kitchen and help them prepare for our food. You can rest now
Dexter, your parents are resting now dahil halos kakarating lang nila kanina."

Hindi ba pwdng magpahinga muna din ako? Pagod din ako sa byahe.
"Yeah. Ruben told me that."

Tatanungin ko palang sana kung saan ang kitchen ng biglang magingay ang buong sala.
Napatingin ako sa mga dumarating dalawa, lang ang pamilyar na mukha
sa 'akin si Sir. Yohanne at Sir. Matrix. Pareho silang

nakawhite v-neck shirt and khaki short and wearing their slippers.
Lumipat ang tingin ko sa dalawa pa nilang kasama,isang lalaki na naka gray shirt
and summer shorts. Katabi naman niya ay isang babaeng naka halter top na dress at
may suot na shoes na may malaking tsek sa gilid.

" Hey.Hannah you're here." bati sakin ni Yohanne at

niyakap ako. Natawa si Matrix sa ginawa niya. Kumunot naman ang noo ng dalawang
kasama nila, ngayon ko lang napansin na magkakamukha silang lahat.
Nagulat ako sa ginawa niya, pero hindi ako makagalaw dahil nahihiya ako.
"Yohannel You're hugging a maid for pete's sake." anas ng Madam sa likod ko.

"Oh.She's my friend anyway Tita Cedes." Inalis na ni Yohanne ang yakap niya sakin
at tumingin ng seryoso sa likod ko kaya napatingin din ako sa likod ko nakita kong
nagface palm si Madam Cedes pero hindi iyon ang gumulo sa isipan ko kundi ang
masamang tingin ni Sir Dexter kay Sir. Yohanne.
" Dude." Matawa tawang tinapik ni Sir. Matrix si Sir. Yohanne sa likod.
"Why? What's wrong?" Hindi mapigilan ang ngiti sa mga labi ni Sir. Yohanne habang
sinasabi iyon.
Naramdaman ko nalang ang higpit ng hawak sa aking palapulsuhan, medyo nasaktan pa
ako sa sobrang higpit ng hawak nito.

"Maybe you should go now on the kitchen Ms. Hannah,if you don't mind." Malamig
niyang utos sa akin, tumingin ako kina Sir.Matrix at ngumiti. Hindi ko na tinanong
kung saan ang kitchen ako na mismo ang naghanap. Natakot ako sa sobrang lamig
niyang magsalita, nakakataas balahibo, mas nakakatakot ma sa Insidious.
" Hey? Kuya Dex,who is she?."

" Maid yun niKuya Dex mo,Serene." Yun nalang ang huling ko narinig ng pumasok na
ako sa isang pinto at hindi nga ako nagkamali dahilito ang kitchen.
" Nakita mo basiSir.Yohanne.Grabe Ate ang

Chapter 10 10/17

gwapo gwapo niya. Ang sweet pa rin niya tulad ng dati."

II

11Shhh.Anoka ba,ingay ingay mo baka may makarinig sa'yo.11

Tumikhim ako para mapansin ako ng dalawang babaeng nakatalikod saakin, sa wari ko
ay naghihiwa
sila ng gulay. Sabay silang dalawa na tumingin sa akin at tila ba nagaaway pa
dahilnarinig ko sila.

II Hi,ano pong mapaglilingkod namin ng kapatid ko?11 Tanong ng isang dalaga na

halos kasing edad ko lang, balingkinitan ang kanyang katawan at ang mahaba niyang
buhok ay nakatrintas ng maayos, sa tabi niya ay ang isang dalagita na halos nasa
labing walo ang edad,mahaba din ang buhok nito at tulad niya ay nakatrintas.
Magkamukha sila, lalo na ang matangos nilang ilong at kayumangging balat.
Napakasimple lang nila, lalo na sa hapit na hapit na sleeveless dress nila na abot
hanggang tuhod. Para nga silang kambal eh kung hindi lang mas matured ang itsura ng
isa.
II Hello,nandito ako kasinangangailangan daw ng maid.Kaya tutulong ako." Huminga
sila ng malalim at tumingin sakin.
II Ganoon ba? Ako nga pala si,Lily.Ito naman si Linda kapatid ko.Wala kasisiNanay
at Tatay nagtungo sa kabilang isla dahil pupuntahan nila ang kamaganak nila
doon,kaya wala kaming kasama.Sino palang
kasama mo nagpunta dito? II Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa. II Hindika
naman mukhang katulong eh, ang ganda ng suot moat ang kinis ng balat. Niloloko mo
yata kami eh? 11

Natawa ako sa sinabi nila at umupo sa harapan nila. Kinuha ko ang manggang hilaw na
nahugasan na at tumingin sakanila. II Hihiwaan ba to sa maliit?ll Tanong
Chapter 10 11117

ko at sabay silang tumango. " Kasama ako niSir.Dexter pumunta dito hindi kasiako
umuwisa probinsya namin kaya ako nandito."

"Ah.Ganoon ba Ate? Sige sakto masakit na ang

mga kamay ko kakahiwa,ako nalang ang titikim doon sa niluluto mong tinola Ate
Lily." Tumayo si Linda at saka hinarap ang pinapakulo nilang tinola. " Sya nga pala
Ate, ano hong pangalan niyo?"
"Ako nga pala si Hannah.Yeah.Hannah

Gonzales." Hanggang ngayon ay parang may nababara parin sa lalamunan ko kapag

sinasabi ko iyon. Para kasing dumadagdag ang kasalanan ko sa mundo.

" Oh Hannah." Ngumiti si Lily sa akin. " Saan probinsya mo pala?"

"Cebu." Tipid kong sagot. " Maganda pala dito no, una ko palang beses na pagpunta
ko dito sa Zambales, siguro babalik ako dito." pagiiba kong topic dahil baka
tanungin niya ako sa mga bagay na tungkol sa buhay ko, at baka wala akong maisagot.
" Oo Ate maganda dito.Tapos tahimik pa.Malayo sa ingay at usok ng Manila.Ayaw kong
bumalik doon kasi ang layo layo nahilo ako. SiAte kasinoong kolehiyo pa siya
nagaralsiya sa isang Unibersidad doon sa Manila.Pinagaralsiya kasiniMadam Celine."

" Linda ano ba.Ang ingay mo naman masydo.Hindi ka naman tinatanong eh."

"Anoka ba ayos lang." Sabad ko sabay ngiti. Nginitian rin niya ako pabalik at saka
pinagpatuloy ang paghihiwa sa carrot.
" Sumama ka ulit next year dito Hannah." Napangiwi ako sa sinabi ni Lily dahil baka
hindi na ako umabot at aalis na ako kina Sir. Dexter na wala pa mang isang taon. "
Pamilya namin ang nangangalaga sa family

Chapter 10 12/17

rest house nila. Bata palang kami ay ganito na ang trabaho ng mga magulang namin,
ang linisin ang resort. Minemaintain kasi namin ang ganda ng resort habang wala
sila. Ancestral resort kasi nila ito,narenovate lang ng kaunti dahil sa sobrang
tanda na at nasisira na ang mga kagamitan."

" Ahh,kaya pala medyo parang may pagkatradisyonal."

" Kaya nga dito naisipan maghoney moon nila Sir. Dexter at Ate Margarette
pagkatapos sana ng kasalnila eh.Maganda at malayo sa syudad." Napahinto ako sa
ginagawa ko at ganoon din si Lily.
" Linda ano ba.That's too much information." She hissed at her sister.
" No it's okay.What is it? I mean do you know her?" Hindi ko mapigilang tanong.
Gusto ko din malaman kung totoo ba yung nakita ko noong isang gabi. I don't want
to jump into a conclusion.Kailangan may iba pa akong

source.

Nabigla si Lily sa tanong ko. Umupo naman si Linda sa silya kung saan siya nakaupo
kanina na mukhang hindi naman guilty sa kanyang ginawa.

Lily sighed. " Pano mo nalaman?" Tanong niya sakin. "Alam mo ba na iyong issue na
yon ang pilit kinakalimutan ng lahat ng tao dito.Kaya nga maging kami o sina Madam
Celine ay hindi binubuksan ang topic na iyon."

" Ba..bakit?"

Pumangalumbaba si Linda at saka sumimangot.

" Alam mo Ate,that's the most sensitive part ng kwento ng buhay niSir.Dexter."
Bulong niya. Tumingin pa siya sa pinto at baka may nakikinig saamin.
" Matagalna kamidito Hannah,bata palang kami

kilala na namin ang pamilya nila. Kung hindi dahil sa

kanila baka halos naghihirap ang mga tao isla namin. Ang family Lim ang tumulong sa
isla para magkaroon ng trabaho ang mga tao dito. Ang mga anak na dalagita dito ay
ipinapadala pa sa Manila para magtrabaho sa
kanilang malls o mga hotels at resorts. Ang mga lalaki naman ay tumutulong sa
kanilang palaisdan sa di kalayuan. Ang lolo ni Sir. Dexter ang tumulong sa amin at
sumunod nalang ang mga anak niya nasi Mr.Chiao, papa ni Kuya Matrix. Mr. Park papa
naman ni Kuya Yohanne at
si Mr. Kim na papa ni Kuya Dexter."

" Super close ang mga tao dito sakanila,hanggang ngayon.Pero alam mo ba Ate ang
saya saya ng pamilyang yan noon.Sabagay hanggang ngayon naman pero parang may
kulang kasi.." Dugtong ni Linda.
11 Alam mo Hannah,naging kalaro namin noon sila lalo na sina Serene na kapatid
niMatrix,at Hiko na kapatid niYohanne,lagikasisilang nagbabakasyon noon dito."

"Oo nga Ate,kaso sina Sir.Yohanne ay hindina madalas dumalaw dahil busy nasa
pagpapatakbo ng companies nila sa iba't ibang lugar."

II Kilala rin namin si Margarette,na siyang kasintahan ni Kuya Dexter.5 years

silang magkasintahan bago nila maisipan magpakasal. Alam mo bang napaka bait niya?
She was so lucky na naging sila niKuya Dexter. Nasaksihan namin lahat kung papano
mahalin niKuya Dexter si Margarette,yung kulang nalang pati ang buwan at mga bituin
ay ibibigay niya sakanya.Ang una ang akala lang namin niNanay ay hindisila
magtatagalkasi inireto lang sila sa isa't isa."

" 5 years? What happened next?" Hindi ako makapaniwala sa aking mga nalaman, ngayon
mas

nadaragdagan at nagiging malinaw na Iahat sakin.

" Nagdecide silang magpakasal3 years ago.We were so happy for them dahilyun nalang
ang kulang sa kanila.Nakahanda na ang lahat ng gagamitin sa kasal. Lahat lahat
dahil nga madaming tumulong.Lumuwas pa kamipa Manila noon para tumulong kina Manang
Ester at dahilimbitado lahat kamisa kasaldahil gusto naming masaksihan ang
pagiisang dibdib nilang dalawa."

"Prepared na lahatAte.Alam mo yun magsimula wedding reception,hanggang sa susuotin

ng mga flower girlat bulaklak na isasabog sa kasalnila.Pati nga ang resort nilang
ito noon ay naka handana for their honey moon."
"Akala niKuya Dexter okay na ang lahat,yun din ang akala namin.Pero ang pinaka
importanteng bahagi pala ng kasalang hindipa handa.Ang bride niya."
Suminghot si Linda na siya naman dahilan para mapatingin ako sakanya. Nakanguso
siya habang nakatingin sa kawalan.
" That day,yung mismong araw na ikakasalna sila. Yung time na ibibigay nalang ng
papa ni Margarette ang kamay niya kay Kuya Dexter nagbago ang lahat ng umiiyak
ito.She was crying hard akala namin dahilsa sobrang kasiyahan but we were
wrong.Nong marinig namin ang "sorry" niya sa mic nagulat kaming lahat.We were
allstunned.The next thing we knew.Tumatakbo
na palabas ng simbahan si Margarette." Napaawang ang labi ko sa sinabi niya. Yeah,
I knew she runaway pero iba pala talaga kapag nalaman mo sa isang tao na nakasaksi
nito.

" Alam mo ba kung anong nakakatawang part don

Ate?" Tumingin si Linda sakin at ngumiti ng mapait. " May sumundo sakanya sa
labas.May sabisabi na

boyfriend daw iyon ni Ate Margarette." She sighed sabay

iling.

Unti unti kong naramdaman ang galit na namumuo

sa dibdib ko, nahalos hindi ako makahinga dahil

sobrang sikip ng pakiramdam ko. I was so shocked. I lost words sa mga nalaman ko,
it's just too much. Too much for him to bare the truth.Bakit niya pa kailangan
lokohin si Dexter ng ganito?
11 Nagulat kaming lahat nong oras na yon.For 5 years itinago niya ang relasyon niya
sa taong yon dahil natatakot siya sa ama niya.You see,nirereto lang kasi
sila noon ng mga magulang nila yung oras na yon. Margarette was completely inlove
with that man. Nakisabay lang siya sa flow dahilsa parents niya.She was so kind to
us.II

II Alam mo ba noong time na yon Ate? Awang awa kami kay Sir Dexter. II Halos
gumaralgal ang boses niya pagbanggit ng sentence na iyon. Parang nakikita niya ang
kalagayan noon ni Sir Dexter. Unti unting nagbabadya ang mga luha niya sa kanyang
mga mata, nanlalabo narin ang mga paningin ko dahil sa luhang namumuo sa mga mata
ko.

II That day,hindinamin nakitang umiyak siKuya Dexter,pero nakita namin siya kung
gaano siya nasaktan,hindisiya umimik.He never say any single word,nihindiniya nga
hinabolnoon si Margarette.Pero nakita namin kung papano nawasak ng untiuntiang puso
niya,tulala lang siya doon.Hindi alam nina Kuya Yohanne at Kuya Matrix kung papano
siya kausapin.He was just standing in the aisle,and waiting for her to come
back,walang sino man ang nagapproach sakanya.Lahat kamihindialam ang gagawin. 11
Tumulo
na ng tuluyan ang mga luhang nagbabadya sa aking mga

mata, ramdam ko kung gaano siya nasaktan. Damang dama ko kung anong naramdaman
niya.

" Alam mo ba Hannah,noong mga oras na yon. Ramdam namin lahat nang pighatina
nararamdaman niya,ang lungkot na dinadala niya,at ang sakit na sinasapit
niya.Pagkatapos ng ilang minuto niyang nakatayo ay lumakad na siya at umalis.lyak
lang kami ng iyak noon sa simbahan awang awa kamisakanya. Maging siMadam Celine ay
hindialam ang gagawin kay Kuya Dexter.Nasaksihan namin noon kung papano niya
mahalin siMargarette.Binigay lahat niKuya sa kanya Hannah." Umiling iling siya
habang hindi maipinta ang kanyang mukha.

" Binigay lahat lahat niKuya Dexter,Hannah.Nakita namin kung gaano siya kasaya noon
kasama siya,kung gaano siya kainlove,at kung papano siya ngumiti kapag narinig ang
pangalan niya,at nasilayan namin kung paano siya nagbago.Pauntiunti hanggang sa
hindi na namin siya nakitang nakangiti. Lahat nalang kinamumuhian
niya,sinusungitan,lahat ng taong nakapaligid sakanya ay inilalayo niya.Parang may
malaking wallsiyang binakod sa lahat na tao para hindi na siya muting masaktan at
maloko ulit."

"Ayaw niya din ng kinakawaan siya Ate,after that day.He was acting strange,feeling
namin lahat lumalayo na siya sa'amin.Lagina siyang lasing kung
umuwi. Hanggang sa isang araw narealize nalang namin na hindina siya yung Dexter na
nakilala namin noon."

"As if he was born again,ibang iba na siya sa dati. That day walang nagopen ng
issue na iyon.Maging si Kuya Dexter ay kinalimutan ang mga alaalang iyon.He never
say a single word....until now."

Readers also enjoyed:

That Guy is my Arrogant 8os...

0 5.3K Read

TAGS billionaire

.
possess1ve

arrogant
Chapter 11

Nakapaghain na kami ng mga putahe sa lamesa. Sa veranda ng resort sila kakain kung
saan ay may infinity pool at tanaw ang maganda at malawak na dagat,
ngunit bago pa makalabas my roon munang malaking up-down glass window para
makarating sa veranda. Hindi maalis ang ngiti ko sa pagappreciate ng magagandang
tanawin. Napaka presko dito at napakatahimik.

Bumaba na rin ang mga magulang ni Sir Dexter na si Madame Celine, she was a
beautiful and sweet lady. Tulad ni Madame Ava na mama ni Yohanne. Lagi silang
nakangiti. Pero ang daddy naman niya ay laging seryoso
- Si Sir. Kim Sakanya yata nagmana si Sir. Dexter kuhang

kuha nito ang features niya maging ang kanyang mga mata. Nakaupo sila sa mesa kung
saan nakahain ang mga pagkain, katabi nila si Sir. Dexter, Hiko at Sir. Yohanne.

Sa harapan nila ay si Madame Cedes na nakapustura ang dating she has a strange
look,ang sungit ng dating niya at ang hirap iapproach. Katabi niya si Sir. Matrix
na katabi naman nito ang kapatid niya babae nasi Serene, at sa tabi niya ang Mama
ni Sir Yohanne nasi Madame Ava. Ang pumagitna sa mesa ay sina Sir. Chiao at si Sir
Park.

Maging sa pagkain nila ay hindi mawawala ang tamang etiquette. Tahimik lang kaming
nakatayong tatlo nina Linda at Lily sa tabi nila at naghihintay sa kanilang utos, o
para sa pagsalin ng juice at tubig sa kanilang mga baso.

"Yohanne,how was the meeting with the investors

Yesterday?" Tanong ni Madame Ava sa kanyang anak. "The dealwas closed,

Mom.The investors approved the project,and now we

are looking for the perfect place to build our new hotel." " Isuggest Batangas is
the good place for that,ljo."
Sabad ni Sir Park.

" Palawan is better,Park.Tutalay isa palang naman ang property natin doon.But
Ithink you should search first we're the best place to build your hotel,Yohanne."
Komento naman ni Madame Cedes.

"Yes,Tita.We are searching for the

best place to build our new project,Ialso want in Palawan but me and my crew
encountered a big problem.Nahihirapan kaming makahanap ng mapagtatayuan doon dahil
daw mas gusto nita na i-lessen ang pagpapagawa ng mga buildings
doon at nirerespeto namin ang kanilang hangarin."

" Then why not try to build a naturalfriendly kubo around the beach,at least it
will
maintain the beauty of the place,Yohanne." Si Madame

Celine naman ngayon ang sumabad.

" Oh yes,Tita Celine.Iwill list-down that one too." Tumango at ngumiti si Madame
Celine bilang sagot.
" Matrix does the shareholders agreed with you too?" Tanong ni Sir Kim bago uminom
ng juice.
"Yes tito.Actually,this coming year Iam scheduled to go to Paris to manage
the meetings with the foreign investors." " That was
great, ljo.Both of you really learned fast about negotiati

ons." Ngiti ni Madame Ava. "How about you Dexter? My friend told

me that the sales of your malls are incrising every month

. You worked really hard ljo, you should take a break and go to some place to
freshen up your mind like
Maldives. LetYohanne and Matrix handle your position i

n a mean time while you're on vacation." Tumaas ang tingin ko kay Sir.Dexter na
ngayon ay napahinto sa suwestiyon niMadame Ava.Hindiko siya matignan ng
matagaldahil naaalala ko lang ang mga sinabisaakin nina Lily kanina.Dahil may kirot
sa aking puso ang mga kwinento nila tungkolsa nakaraan niya,masyado akong
apektado.Na hindi ko naman warikung bakit.

" That was an awesome idea,Ava.Yes,my dear son,

why don't you take some rest first.Do you want me to

book you now? Where do you want to

go? In some place in Philippines or out of the country?" Nagkatinginan kami ni Lily
at tumingin kay Madame Celine na ngayon ay nakalean sa anak niya. Punong puno siya
ng pag-asa para mapapayag ang anak niya, ngunit parang hindi naman siya interesado
sa mga sinabi ng mama at tita niya.

"You don't have to do that Mom,my schedule was too full for that." Napaawang ang
bibig ni Madame Celine at napatingin sa asawa niya na tila ba humihingi ng tulong.
"Wag kang magalala,Bro.Kaming bahala niYohann e sa mga appointment mo." Sir. Matrix
sweetly smiled on
him.

" I don't need your help anyway.Ican handle it."

Yohanne hissed. "Parang datilang bro,kulang nalang ay kaming mamahala niMatrix sa

mga malls dahillagikang on vacation kasama si- "Yohanne was cutted on his mid-
sentence when Dexter stood up.
Nagulat ako sa sinabi ni SirYohanne, hindi ko maalis ang

tingin ko sa nakakunot noong si Sir Dexter.

" I have some important things to do." Nilapag niya ang napkin niya sa mesa. " I'm
full." Yun lang at lumabas na siya ng bahay. Doon naman sinapak ni Hiko si Yohanne.

II What's that for Hiko? Baka nakakalimutan mo matanda parin ako sayo.11 Hiko just
hissed.

II Matanda ka nga Kuya para ka naman immature kung mag-isip,bat naman kasisa pwde
mong sabihin yan pa.Ayan nagwalk-out tuloy siKuya Dexter.Gago ka talaga." Pailing
iling na sermon ni Serene.

11 Bakit Serene? Dapat nakamove-on na siya,3 years ng nakalipas yun.11 Tudyo pa

ni Matrix sakanya.
11 lsa kapa eh.11 Turo niya dito.

11 Stop it! Nasa harap kayo ng hapag kaninan.Don't make a scene.You should shut
your mouth about that issue Yohanne.11 anas ni Sir. Park sa maawtoridad na tono.
Natahimik silang Iahat at kumain ng tahimik. Hindi
maalis ang tingin ko sa glass window kung saan lumabas si Sir. Dexter.
Mataman kong tinitigan si Sir. Dexter habang nagvovolleyball sa harap ng resort
nila. Naka plain white shirt lang siya at naka summer short. Ganoon din sina
Sir Matrix, Sir Yohanne at Hiko. Habang si Serene naman ay nakablack two piece at
nakasuot ng malaking Tshirt.
Ang kalaban niya sa game ay sina Sir. Yohanne at

Hiko, habang silang dalawa naman ni Sir. Matrix.

Nagchecheer lang si Serene sakanila habang umiinom ng malamig na buko fresh juice
na may maliit pang japanese na payong at straw.

Dalawang araw na kami sa Isla, at mamaya ay mag memedia noche na. Lahat ay handana
para mamaya.

Maging ang mga magulang nina Lily ay umuwi na para sa

paghahanda ng mga kakainin mamaya. Maging ang mga tao sa bayan ay naghahanda para
sa bagong taon.

Ay kanilang bayan ay napakaliit ngunit masayang

Iugar. Kahapon kasi ay ipinasyal nila ako, dahil sinamahan ko silang mamili ng mga
kakailanganing ingredient sa kanilang bayan.

Mayaman sa prutas at mga gulay ang kanilang Isla. Kaya hindi na nila kailangan
magbangka sa kabilang Isla upang mamili ng mga ito.

Maging mga karne at poultry ay marami narin silang itinitinda. Sabi ni Lily ay
maganda raw ang pagpapalaki ng mga ito. Sapat na ito para sa buong Isla .
Mayroon ding hinanda ng firework show ang Family Lim para mamaya, na nakagawian na
nila tuwing magbabagong taon.

Nakaupo ako sa buhangin ng beach hindi kalayuan sakanila sa labas ng resort.

Hindi na gaanong mainit dahilmalapit ng lumubog ang araw at dama ko na ang
Iamig ng simoy ng hangin.

II Baka malusaw yan ha.

Napaigtad ako sa gulat ng

marinig ang boses nang galing sa likod ko.

II Lily." Bulong ko at ngumiti sakanya. Ngumiti din siya at umupo sa tabi ko.
II Icaught you many times staring at him. Hm.

II siniko niya ako at ngumiti ng nakakaloko.

II You like him uh? Sa bagay, hindi kita masisisi dahil nas

a genes na yata nila ang magagandang lalake."

Naramdaman ko ang pagtaas ng dugo ko sa pisngi ko, pulang pula na yata ang pisngi
ko kaya umiwas ako ng tingin sakanya.
II Hi..hindi ah. Naaalala ko lang yung mga sinabi niyo sa

akin noong isang araw."

Ngumiti siya sa'kin ng tipid at tumingin sa mga

naglalarong sina Sir. Dexter.

II Apektado pa rin siya hanggang ngayon." Tumango tango ako sa kanyang sinabi
habang inilipat ang tingin ko kay Sir. Dexter na tumitira ng bola ngayon.
II Nakamove-on na kaming lahat. Natanggap na na min na hindina babalik pa
siMargarette.Pero hindipari n niya matanggap."
Naramdaman ko ang namumuong kalungkutan sa kanyang mga salita, nakaramdam ako ng
pagkainis sa babaeng yon sa mga ginawa niya kina Sir. Dexter at sa pamilya nila.
Katihin sana ang pepe niya, dalawa dalawa pa kasi ang lalaki. Di makontento sa isa,
sana diba sinabi niya nalang may mahal na siyang iba para hindi na lumalim pa ang
kanilang ugnayan.

II Ano nga palang kurso ang kinuha mo sa Manila? A

ng sabiniLinda ay doon ka

raw nagaralng kolehiyo." Pagiiba kong topic, dahil baka mauwi sa iyakan nanaman ang
mangyayari dito at akala e, nababaliw na kami.
II Agricultural. Madamikasing maaring gawing nego syo sa Isla namin,kaso hindinamin
alam kung papano p agyamanin at palakihin.Kaya yun yung kinuha ko sa Ma nila
kasimas moderno ang pag-aaraldoon.Kaya ngayon ay tumutulong ako sa bayan."

Ngumiti ako sa kanyang sinabi. Kaya naman pala ay malago sa agrikultura ang
kanilang Isla. Ngayon mas nakapagpatunay sa akin na mahal na mahal ni Lily ang
Isla nila.

II Maganda ang Isla,Lily.Baka maaaringang maram ing dumayong turista dito dahilsa
sobrang ganda at tahi mik na lugar."

"Yoon nanga ang gustong gawin ng mga Lim.Ang t

umayo ng malaking resort at hotels para sa mga turistan

g gustong magbakasyon dito. Ngunit gusto din namin m apanatili ang kagandahan at
kalinisan ng Isla.Kaya nam an ay nagpursigi kami sa pagaagrikultura.11

" Kaya hindina nila tinuloy ang pagpapatayo ng mg a hotel?."

"Oo.Tama ka." Tumango siya at tumingin sa malawak na karagatan.

11 Noong makita nila na maganda ang kita namin sa pangi ngisda,at lumago ang mga
halaman na itinanim namin a t mga hayop na inilagaan.Binigyan nila kaming suporta
para mapaunlad ito.Kaya hindina kamihirap maghana
p buhay."
" Hindiba bukas ang Isla niyo para sa mga turista?" " Madaming turista ang
nagdadalaw dito tuwing pe
a

k season.Lalo na kapag summer.Alam mo na beach.Per o hindikami nagooffer ng villa

para tuluyan nila.Kapag nagsawa na sila kakalangoy at kakapicture
babalik din sila sa kabilang Isla."

Napahinto kami sa pagkwkwento ng marinig namin ang sigawan at hiyawan kaya

napatingin kami sa direksyon nita.

Tumatawa sina Hiko at Sir Yohanne, habang umiiling naman sina Sir. Matrix at Sir
Dexter. Si Serene naman ay tawa ng tawa. Parang alam na nita kung sino ang panalo.

II Kiss my ass now Matrix." Tawa pa ni Sir Yohanne sakanya.

II You're just one lucky bastard." Sagot naman nito .

II Para talaga silang bata." Bulong ni Lily sa tabi ko. Habang nakangiti. Tumayo
ako para pumunta sakanila.
uy,Hannah.Saan ka pupunta?" Tanong niya

Chapter 11 8/19

nasagot nalang ito ng huminto ako sa tapat nila.

II Hey,dear Hannah and HiLily." Pagbati samin ni

Sir. Yohanne.

II Hello po." Nahihiyang sagot ni Lily sa tabi ko.

II Sakto ang pagpunta niyo dahil gagawa na kami ng bonfire.ltong mga talunan ang
maghahanap ng mga ka hoy na gagamitin." Natatawa nanaman nitong pahayag. Lumingon
ako sa direksyon ni Sir. Dexter at nakita ko na paalis na siya at papunta sa
madaming mga puno at halaman.
II Fvck you Dude." Sabi naman ni Sir Matrix sabay kaway saamin ni Lily at sumunod
na siya kay Sir. Dexter.
II Ate Lily nasaan siLinda? lsama din natin siya.

II Tanong ni Serene at humawak sa kamay ni Lily.

II Nasa loob siya Serene.Hayaan mo lalabas din siya maya maya.May inutos
kasisiMadame Ava sakanya." N agpout naman ito at tumingin sa akin.
II lkaw pala siHannah yung laging topic nila Kuya M atrix." Ngumiti siya saakin at
doon ko napansin na girl version talaga siya ng kapatid niya.
II Serene ano ba halata na nilalaglag mo naman ka mi Matrix eh." Singit ni Sir
Yohanne na umakbay sa kapatid niya.
II Anoka ba kuya.Bakla kaba?" Naiinis na inalis ni

Hiko ang kamay ni Sir Yohanne na nakaakbay sakanya.

II Baka nakakalimutan mo Hiko,noong bata pa tayo palakihan pa tayo ng -"

" Okay shut up!"

" Pero dika nagwawagidahil mas malaki yung akin hanggang ngayon." Halakhak ni Sir.
Yohanne at hindi ko rin maiwasang tumawa dahil sa reaksyon ni Hiko.

II lw.Kuya Yohanne.You're so gross." Yumakap

Chapter 11 9/19

naman si Serene kay Lily .

II Tignan mo Ate Lily oh. Kadiri si Kuya Yohanne." Sumbo ng pa nito sakanya. Nakita
ko kung pano nagsalubong ang mga mata nila at umiwas din ng sabay.
II Balik lang muna ako sa resort. Maliligo lang." Paal am ni Sir Yohanne sa amin.
II Ako din." sumunod naman si Hiko sa kanya.

II Dude wag ka namang pahalatang nakikisabay ka s a'kin sa banyo."

"Shut up kuya!" At inunahan na nito ang pagpunta sa resort.

II Balik din kami agad.

Paalam ni Sir Yohanne sa

amin at kumaway.

II Gago talaga." Bulaslas ni Serene at umalis na sa pagkakayakap kay Lily.

Tahimik kaming tatlo habang tumitingin sa paglubog ng araw. Sunset was the most
wonderful thing I'd ever seen. I love sunset. Gumagaan ang pakiramdam ko tuwing
nasisilayan ko ang papalubog na araw, para bang sinasabi nito na lumipas na naman
ang isang araw sa buhay natin at nakayanan mo ang lahat ng pagsubok. So in the
morning the sun will shine again for us.
Serene sighed. II How I wish I am with

my special someone beside me while looking at this vie

w." Bulong niya.

II Every girls dream" Tumingin siya sakin at ngumiti.

II Yeah." She slowly nodded.

llang sandali pa ay ang bituin at ang buwan na ang nagsisilbing ilaw namin. Umupo
kami sa buhangin.
"You know what Ate Lily, you should come with us i

n the City."

" Serene , alam mo naman na busy pa si Ate dito sa

Isla." Nagpout naman si Serene tumango. She was like

18-20 yrs of age tulad ni Hiko. Kamukhang kamukha talaga si Sir Matrix pag
tinitignan ko siya.
Napansn ko na sobrang close din sila sa isa't isa.

II Serene,Ate Lily,Ate Hannah." Narinig naming sigaw ni Linda sa tapat ng resort.

Kumakaway pa siya sa amin habang papalapit siya.
May hawak siyang mga chips at sliced fruits, medyo nahirapan nga siyang kumaway
kanina dahil doon.

Napatingin naman kami sa gawing mahalaman dahil may narinig kaming mga yapak. Sina
Sir Matrix at Sir Dexter na may dalang mga tuyong kahoy.

II Ha? Natalo kayo Kuya Matrix?" Takang takang tanong ni Linda bago binaba sa
buhangin ang mga data niya. II First time yata?ll nakangiti nitong tanong.

lnilapag nita ang mga da ta nita sa harapan namin.

II Oo nga e,Lin."

" Bakit? Luto ba? "Tanong naman nito kay Serene na yun naman ang kinatawa ni Sir
Matrix.

Tumingin ako sa kasama niya na ngayon ay papasok na ng resort, nakita ko pa na

nakasalubong niya si Sir Yohanne mukhang may sinabi ito, at tumango lang ito
sakanya at pumasok na.

II Papano kasiLin kaya sila natalo wala sa mood siK uya Dex.Alam na." Ngayon ko
lang napansin na parang regular day na sakanila ito. They know each other for a
long time. Ito na siguro ang bonding nita sa isa't isa. Hindi katulong ang turing
nita kina Linda at Lily.
II Anong wala sa mood? Magaling lang talaga ako." s

abad naman ni Sir. Yohanne na may dalang jag. lnilapag niya ito sa tabi ni Linda.

II Would you please give me a favor and go f**k your self." Sir. Matrix hissed.
Pinapaapoyan na niya ang mga

kahoy.
II Easy dude.I know you're just stress because we w on the game."
"After 1937738291010 years.Finally you won!" Biro pa ni Serene sakanya.
Napapailing nalang ako habang nakangiti. Sir

Yohanne made face.

liang sandali lang ay natapos din ni Sir Matrix ang

. .
gmagawa n1ya.

II Iwill take a bath first. Babalik din ako.

Bago siya

umalis ay sinuntok niya pa ng pabiro sa sikmura si Sir

Yohanne.

II Gagol"

Ang pagalis naman ni Sir Matrix ang pagdating ni

Hiko. Umupo siya sa tabi ng Kuya niya.

Maya maya pa ay dumating na ang dalawa umupo si Sir. Matrix sa tabi ni Hiko, at ang
last- Si Sir. Dexter ay umupo sa tabi ko. Hindi siya umiimik.

Medyo malayo kami sa isa 't isa para naman hindi kami mainitin o matalsikan ng
apoy. Dito narin siguro kami maghihintay ng bagong taon at babalik nalang sa resort
pagkatinawag na kami.

II Okay,San MiguelBeer for the boys,and Apple flav or SanMig for the girls."
Nilabas ni Yohanne, ang beer galing sa jag na may yelo. Binuksan niya ito isa isa
at ibinigay sa amin.
Hindi naman ako masyadong umiinom,kapag may okasyon o kaya naman kapag nagyayayaan
sa trabaho magnight club.

Naramdaman ko ang lamig na dumantay sa aking mga palad ng hawakan ko ang bote ng
alak. It's time to cool down myself first for anything else. I sighed. lnilagok ko
ang bote ng SanMig. Malamig ito at lasa ko

ang sarap ng flavor nito halos makalahati ko na ito bago

ako huminto at doon ko nalasahan ang pait nito. Kaya napakagat ako ng labi.

Napahinto ako ng maramdaman ko ang mga titig nila sa akin. Lalo na ang bigat ng
tingin ng nasa tabi ko.
"Wow. Just wow." Sabi ni Sir Yohanne.

" Halos maubos mo na ang isang bote, Hannah. In j ust one shot." Dugtong pa ni Sir
Matrix.
"Ang tagal ko na rin kasing hindi umiinom ng beer."
Komento ko.

Natigilan ako ng kunin ni Sir Dexter ang bote ko at nilagok ang natitirang Iaman
nito. Halos lumuwa ang mga mata ko sa pagkagulat.
" Kuya may sanmig ka oh." Komento ni Linda. Pagkatapos niyang inumin iyon ay saka
itanapon
niya ito sa hindi kalayuan.

" Give her juice Yohanne, don't give her that."

" E, Sir. Bakit naman hindi ako pwd? Apple flavor na man iyon." Nataranta bigla ako
sa sinabi niya, pano nayong cool down na sinasabi ko? Jusme.

" Kuya wag Kj, magnenew year na eh." sabi naman ni Serene.

"You know, enjoying the last night of the year.

" Dugtong pa ni Hiko.

Tumingin sakin ng masama si Sir Dexter at umiling.

" Girls don't drink."

"She's not Margarette, Dexter." We all gasped when we heard the baritone voice of
Sir Matrix, he was playing his bottle of sanmig in his hands while looking at me
intently.
" Kuya Matrix.." Narinig kong bulong ni Lily na nasa tabi ko.

Sir Dexter gritted his teeth.

II Why you always involve her in every godamn time? An d Hannah is my maid and she
will do all things I will ask her to do." Tanong niya na hindi man lang bumubukas
ang kanyang bibig.
II Just to remind you that she's not your girl." Bulon g ni Sir. Matrix, naramdaman
ko ang bigat na namumuo sa atmospera sa amin. Kaya naman bago pa mang yari yon ay
nagsalita na ako.
II Sir Yohanne,may dala kabangjuice dyan?

II Tanong ko, napaigtad si Sir Yohanne at tumango din noong nakabawi. lbinigay niya
sa akin ang isang katamtamang laki ng bote ng C2.
I sighed for the nth time. Maybe C2 will cool me down. I wish.

Tahimik ang lahat habang umiinom. Wala na kasing nagsalita after noong nangyare.

Noong matapos ni Sir. Dexter

ang isang bote ng SanMig niya ay tumayo na siya. Naglakad siya hindi papunta sa
resort kundi patungo sa kabilang ibayo.
II Dex.."

"Stop it Lily.Hindinaman yan makikinig sa'yo at ba balik dito.You know that."

Tumingin si Sir. Yohanne kay Lily na balak sanang tawagan siya. Hindi na kumibo si
Lily at uminom nalang ng sanmig niya.
II Laginalang siyang ganyan.Nagwawalk-out." Kom ento ni Hiko.
Hindi ako mapakali kaya tumayo din ako para sundin siya.
II He didn't ask you to follow him Hannah,so cover yourself and sit down." Ngumiti
lang ako kay Sir Matrix.

II Excuse lang po." Narinig ko pa silang tinawag nila

ako pero hindi na ko na pinansin.

Medyo malayo na rin siya ng habulin ko siya. Hindi ako lumapit sakanya may dalawa o
tatlong metro ang layo ko. Hindi niya parin alam na sinusundan ko siya.

Huminto siya sa may baybayin ng dagat nakalubog ang kanyang paa at tsinelas sa
dagat. Tumingin ako
kung saan kami nanggaling kanina, hindi ko na sila nakikita kundi ang mumunting
ilaw nalang na galing sa resort ang natatanaw ko.
" Tell me Hannah." Nanlaki ang mata kong kausapin niya ako, halos malukot ang bote
ng C2 na hawak ko sa aking kamay sa gulat.
Pano niya nalamn na sinusundan ko siya? Ang lakas ng sense niya ha. Feelna feel.
Akala ko manhid na'to eh
Huminto ako sa tabi niya at ganoon din inilubog ko ang paa ko sa tubig, nagsisi
pako dahil naramdaman ko ang Iamig sa mga paa ko, nakakahiya naman yata kung
babalik ako ulit sa buhangin kaya nagstay na lang dn ako. Nasanayan na rin naman
ang mga paa ko sa lamig.
Hindi niya ba naramdaman ang Iamig ng tubig ng dagat? Ano? Wag niyang sabihin pati
paa niya namanhid na rin. Sa pagkakaalam ko hindi naman tumitibok ang paa.

" Do you know everything about her?" Nanigas ang

likod ko sa tanong niya. Tumikhim ako at hindi siya sinagot.

" Of course, you do." Sabi niya sa malamig na boses hindi niya ako tinatapunan ng
tingin. Nakatingin lang siya sa malayo.
" S..sir." Halos hindi kona masambit ang mga katagang iyon dahil sa bara sa
lalamunan ko.
" I have a cctv camera at my library, Hannah." Halos matuyo ang lalamunan ko sa
sinabi niya, ang bobo mo

talaga Alli. Napapikit ako at yumuko. Pano mo

nakalimutan yon?

II You broke the first rule." Sabi niya sa maawtoridad na tono.

II I'm sorry,Sir." Yun lang ang tanging naisagot ko sakanya.

II Do you also feelsorry for me after what you saw?" Hindi ako umimik, dahil oo,
tama siya. I pity him.
Naaawa ako sakanya at alam kong ayaw niya ng

kinakaawaan siya.

II TELL ME HANNAH!" He shouted at my face and confronted me.

Halos sumikip ang dibdib ko sa mga sinasabi niya. Hindi ko siya kayang tignan sa
kanyang mga mata.

II Kalimutan mona siya Sir." Halos pabulong kong sambit.

He laughed sarcastically.

II You're just came into my life and say those words? Who are you to say that?"
Hinawakan niya ang magkabilang braso ko.

Tumingin siya sakin ng masama at iniwas ko ang tingin ko sakanya, dahil sa takot at
awa na nararamdaman ko. Halo halong emosyon.

"You don't even know how hurt Iwas back then she left me.." Bulong niya, lumuwag ng
bahagya ang hawak niya sa mga braso ko.

Tumingin ako sa kanya, his eyes were dark.

Nakikita ko ang kalungkutan sa kanyang mga mata, ang pangungulila.

Gabi na pero dahil sa liwanag ng buwan nasisilayan ko pa rin ng maigi ang kanyang
mukha. I want to touch his face and tell him that everything will be okay. Pero
hindi ko magawa.

II Alam ko Sir.Ramdam ko,ramdam ko yung sakit n

a nadama mo noon.Alam ko kung gaano ka nasaktan." N gayon ay humigpit na ang kamay

niya sa braso ko at napaawang ang mga labi ko.
Naramdaman ko ang unti unting pagbibigat ng aking dibdib. Mas lalo itong sumisikip
sa sakit na narardaman ko.

II You don't know Hannah,because you're not there. Hindimo alam kasihindiikaw ako."
Tama nga siya, baka itong sakit na nararamdaman ko dahil sa mga naranasan niya at
ang sakit na nararamdaman ko dahil sa higpit ng hawak niya sa
braso ko ay wala pa ito sa sakit na naranasan niya noon.

Kulang pa.

II

Then why don't you just move on Sir,and live your fvcki ng life!"

" Hindiganoon kadaliyon."

"Kung sana ay itinapon o kaya sinunog mo lahat ng alaala na meron kayo,madali lang
yon.Ang problema iti nago mo sa loob ng bahay mo,gaya ng pagkimkim mo n g sakit
dyan sa puso mo" ldiniin ko sakanya ang hintuturo ko sa dibdib niya.
Tumingin ako ng matalim sakanya at naramdaman ang pagtulo ng luha sa aking pisngi.
Nakita kong dumaan sa mga mata niya ang pagkagulat,ngunit napalitan din ito ng
galit. Nasasaktan ako at ang bigat bigat ng nararamdaman ko.
II Oo Sir nasaktan ka.Pero wag mo naman kalimuta nang mga taong apektado sa mga
nangyayarisa'yo.Ma ging sila ay nasasaktan dahilsa kinikilos mo.Bakit hindi

Chapter 11 17/19

mo subukang tumingin at makiramdam sa paligid mo." " I didn't ask them to do that."
" Nandyan sila kasimahalka nila.You build a cold a nd hard walls in your heart.Para
walang makapasok sa buhay mo.Bakit?
To avoid on getting hurt and left behind again?" Halos bumalot ang kalungkutan sa
aking dibdib. Ngumiti ako ng mapait. "
You choose to be far away from them,you're so near yet

so far,so far that Ican't even feelyou." I mumured. Hindi ko nga alam kung saan
kopa nakuha ang lakas ko para sagutin siya.
"You act as if you know me so well." He said and turned his back to me and walked
back to the resort.
Sinundan ko siya kaya nasa buhangin na kami ng dalampasigan.

"Yes! In a short time being with you yes.You're sue h a sad and lonely bastard man
that still not over with in your ex!".

He stopped on what i said. " HANNAH!" He said on his warning tone, his jaw clenched
and he glared at me. His muscle flex as if ready to punch me in no time. His eyes
were even darker. His mad -really mad.

I embraced myself on the sadness I was feeling right now. He was in pain, so why do
I? I should just be enjoying and not involving my myself here. But I just can't
stand seeing him like this. It was hurting me, it's killing me inside and my heart
was completely shuttered. I'm hurt too.

" If you just here because you feelsorry for me then

I don't need it."

" Bakit hindimo subukang alisin ang malalaking ba kod na itinayo mo? Try to thrust
other people and loves

omeone else again.Stop pushing anyone in your life aw

ay.II Pagmamakaawa ko.

II Continue talking and Iwill loathe you for the rest o

f my life." He said in a final tone. Pero hindi ako

nagpatinag.

II
You doesn't deserve these bullshits! She doesn't deserv e your love ,see? She left
you.She abandoned you.Forge t her now,start a new life.Nandito ako,Iwill help
you.Tr
y to start over again.Try to move on.

You deserve to be happy.You deserve to be love." Pagsu sumamo ko.

" I don't need anyone else in my

life,and I don't need YOU." he said and walked away.

Napaupo ako sa buhangin sa sobrang paghihina. Nagpatuloy lang sa pagagos ang luha
sa aking mata. Hindi ko na siya maaninag dahilmalabo na ang nakikita
ko.

Suminghot ako at humiga sa buhangin. The wind

was cold, but the sand was enough to warm me. I wiped my tears away and looked at
the stars.

I calmed myself. They should not see me like this. So I decided to rest for a
while. I know Sir. Dexter will hate me after that and if he fire me, I'm going to
take it.

Binuksan ko ang mapupungay kong mga mata ng makarinig ako ng sigawan sa hindi
kalayuang lugar. Nakaidlip pala ako. Ramdam ko ang pagbibigat ng mata ko dahil sa
iyak kanina.

Napangiti ako ng marinig ko ang malakas na paputok na gating sa resort ng Family

Lim. In just a second, the sky filled with lights again. This time because of the
colorful fireworks, I was amazed by the

view, it was beautiful. 1 smiled.

Happy New Year,Alli.

Chapter 12

"Wala e,
umalis na daw sabi ni Sir. Yohanne." Narinig kong bulong ni Linda, nalaman ko na
lang ang kausap niya ng sumagot ito sakanya.
"Hindiman lang nagpaalam." Sagot naman ng kapatid niya nasi Lily. Narinig ko pa
siyang nagbuntong hininga.

Kanina pa ako gising pero hindi pa ako tumatayo dahil sa sobrang tamad ko, ewan ko
ba ang tamad tamad na pakiramdam ko ngayon.

Naramdaman siguro nita ang paggalaw ko kaya naman.

" Hannah? Nagising ka ba namin? Pasensya kana." I

minulat ko ang mga mata ko at tumingin kay Lily.

" HindiLily,ayos lang.Magkakaron yata ako ngayon

.Kasiang bigat ng pakiramdam ko."

" Ha? Meron akong pad sa cabinet. Kumuha ka nala ng kung kailangan mo."

" Kumain kana dn Ate,magaalas dyes na at baka m ahilo kapa."

Ngumiti ako sa kanila at nagpasalamat. Naligo muna ako bago kumain, at tama nga ako
dahil meron ako ngayon. Pagkatapos kong kumain ay pumunta ako ulit sa kwarto.
Nadatnan ko sina Lily at Linda na nagtutupi ng damit.

" May maitutulong ba ako? Nakakahiya naman kasi dahillate na ako nagising.Pasensya
na kayo."

" Ano ka ba Hannah,ayos lang.Saka sanay na kami

dito, tutal ay nandito na rin si Nanay at Tatay."

Ngumiti ako sakanila at lumabas ng silid. Doon na rin ako natulog paguwi ko
kaninang madaling araw. Hindi narin ako naghapunan, hindi ko na rin kasi nakita si
Sir. Dexter noon e. Ang sabi nita umakyat na daw sa kwarto niya.
Nagbuntong hininga ako at lumabas ng resort. Ngayon ko lang napansin na ang tahimik
sa buong resort. Umalis yata silang lahat.

Gusto ko sanang kausapin si Sir. Dexter, pero ano naman ang sasabihin ko sakanya?
Makapal nalang
talaga ang mukha ko na humarap pa sakanya. Hihintayin ko nalang ang sabihin niyang
fired nako sa trabaho.

Napaka drama mo kasi Alli. Ayan kasi, masyado kang pakielamera. Minsan mas gusto mo
ng hindi malaman ang katotohanan para hindi kana lang masaktan.

Napansin kosina Sir Matrix at Sir Yohanne sa tapat ng Yate nita. Bukas ay aalis na
kami kaya naman
sinusulit na nita ang araw na ito.

Lumapit ako sa kanilang dalawa at mukhang seryoso ang pinaguusapan. Tumikhim ako ng
makalapit sa kanila. Tumingin sila ng sabay sa akin at ngumiti.
" Good morning Hannah." Magiliw na bati ni Sir Yohanne. Pareho silang naka shades
at mas lalong dumagdag ito sa gandang lalake nita.
" Good morning po Sir Yohanne at Sir Matrix. ttatan ong ko lamang po sana kung
nakita niyo ho basi Sir Dext er?" Pareho silang napangiwi at nagkatinginan na siya
naman ikinakunot ng noo ko.
"A, eh." Sagot ni Sir Yohanne na hindi makatingin sa akin.
" Nauna na siyang umuwi sa Manila, Hannah." Dugt

ong ni Sir. Matrix.

II Maybe there are some important things that he need to finish in time." Paliwanag
naman nito.

Nakaramdam ako ng lungkot. Parang may bumabara sa aking lalamunan. Alam ko, galit
siya sa akin. lniwan niya ako dito sa Isla. Magisa.

Tumingin ako sa kanilang dalawa.

II Jhahatid kana namin pauwi Hannah.Yeah.Kamin g dalawa niMatrix." Pinatong pa nito

ang kamay niya sa kanyang balikat." Right,Dude?"
"Of course.Don't think that bastard left you here.Y ou see,you're just in deep and
good sleep and he didn't want to disturb you."

Alam kong pinapagaan lang nita ang kalooban ko. Hindi nita alam ang nangyare
kagabe, dahilpaguwi ko sa resort ay nagkakasiyahan na silang lahat at nasa kwarto
na si Sir. Dexter.

Baka nga maging sila ay hindi nita alam na umalis na ito, dahil sa kwento nina Lily
kanina. Maaaring siya ang tinutukoy nita.

Hapon na ng makauwi kami sa Manila. Medyo traffic at sumakit ang katawan ko sa

biyahe.

Nalungkot sina Lily at Linda sa pagalis namin sa Isla dahil daw balik nanaman sila
sa dati. Pinapabalik nita ako ulit doon kapag may oras ako. Umoo nalang ako na
kahit na hindi ko pa alam kung kailan ako ulit babalik doon.

Nakasakay ako ngayon sa BMW i8 ni Sir. Matrix.

Nasa passenger seat naman si Sir Yohanne na natutulog. Ako ay nasa backseat.
Ang mga magulang nita ay may kanya kanyang taga sundo. Si Hiko naman ay data ang
Meserati Red ni Sir Yohanne na sakay si Serene.

Dahil nga ipinangako nila na ihahatid nila ako.

Ngayon din ang uwi nina Manang kaya naman ay excited ako na makita muli sila,
bumili din ako ng pasalubong para sakanilang lahat.

Nagising si Sir. Yohanne ng tapikin siya ni Sir. Matrix dahil malapit na kami sa
subdivision na tinitirahan ni Sir. Dexter.

Namuo ang kaba sa aking dibdib ng maaninag ko ang malaking gate na sumalubong sa
amin.
Ano ang gagawin ko kapag nakita ko siya? Dinig ko ang malakas na pintig ng puso ko.

II It's been three years..." Narinig kong bulong ni Sir. Yohanne.

Magtatanong sana ako ngunit biglang may lumabas sa bahay at tinignan kami. Bumusina
pa si Sir. Matrix at saka pumasok na yung guard.

Papasok na kami ng bahay at mas lalo akong kinakabahan.

II Pasensya na ho Sir.Ang tagalna ho kasieh." Ang narinig ko kay Manong guard na

nakatingin kay Sir. Matrix.

II It's okay.It's been a long time Manong." Nagpark ito sa tapat ng bahay mansion
ni Sir.
Dexter. Kinuha ko ang mga gamit ko at pagbaba kong

kotse ay sumalubong sa akin si Manang Nora na may hawak ng walis.

II Naku lneng.Namemess ketang bata ka oh!".Niyak ap niya ako at saka tumingin sa

likod ko. Sabay ng panlalaki nito ng mata.
II Ay aro josko,nananaginip yata ako lneng tapeken mo nga ako dahil para akong
binibisita ng mga greek go
d."

"Ano manang? Kung ano ano pinapanood mo." Biro

ko sakanya.

" Kamusta kana Manang Nora!" Masayang bati ni Sir. Yohanne kay Manang sabay yakap
pa nito sa kanya. Hindi ko mapigilang mapangiti dahil napakasweet nila.
Halos mangiyak ngiyak si Manang ng yumakap naman sakanya si Sir Matrix.

II Jusmiyo. De ako naenform na poponta kayo dine.

II suminghot pa ito at niyakap silang

dalawa. " Malamang ay eeyak yung dalawang matanda s a loub pagnakita kayo. Tara
pasok kayu dine ljo. Ampup ugi." Kinurot kurot pa niya ang mga ito.

Tawa naman ng tawa ang dalawa. Napailing nalang ako dahil naiwan ako sa labas.
Hindi na nga ako pinansin, iniwan pa ako. Kailan ba huling namasyal dito yung
dalawa at kung makadrama si manang ay parang ang tagal na nilang di nagkikita.

Nakarinig ako ng ingay sa loob na nanggagaling sa kusina pagpasok ko.

Dala dala ang mga bagahe ko habang papalakad sa kusina. Napalunok ako ng madaanan
ko ang hagdan, feeling ko kasi ay bababa doon ng hindi oras si Sir
Dexter.

II Naku! Yohanne! Matrix! Sakto ang dating niyo mga anak dahil naghanda kami ng
miryenda." Narinig kong sabi ni Manang Ester.
Pagdating ko sa kusina ay nakita kong yakap yakap ni Manang Ester si Sir Matrix
habang tawang tawa
naman si Sir Yohanne habang nakaakbay kay Manang

Lilia at Manang Nora.

May mga naka handang spaghetti, pancit bihon, ham, hotdog, cheese and bread and
many more sa hapag kainan.
II Kala ko di na ako ulit makakatapak dito Manang."

Halakhak pa ni Sir Yohanne.

II Kagwapo mo pa din Yohanne. Pilyo pa dn." Hagikg ik ni Manang Lilia

II Ay ba. Uu naman. Bata palang eto kegwapu na." s

abad naman ni Manang Nora.

Nang marealize ko na wala silang balak na pansinin ako ay saka ako tumikhim na
naging dahilan para tumingin silang Iahat sa akin.

Nanlaki ang mata ni Manang Ester, at saka sinalubong ako ng yakap. Napangiti ako at
niyakap ko din siya ng mahigpit.

Naibsan ang pangungulila ko sakanya, maging ang lungkot na hindi ko kapiling ang
pamilya ko noong pasko at bagong taon. Si Manang Ester lang kasi ang nakakaalam ng
lahat. Ang rason kung bakit ako nandito.

Mas !along lumapad ang ngiti kong maramdaman ang yakap ni Manang Lilia at Manang
Nora sa akin.
II Kamusta kana Hannah? Bakit hindi kayo sabay u muwi ni Dexter. Hay, nakung bata
na'yon.11 Bungad sa'kin ni Manang Ester pagalis nita ng yakap sa akin.
II Pasensya kana lja, nandito ka pala." Biro pa ni

Manang Lilia

Nagpout ako at saka kinurot sila

II Ang panget ko ba kaya hindi niyo ko napansin?"

" Hende. Masyado kang maganda. Tulad ko, anu ba sikretu naten? Bat parang gumaganda
ka ha?'' Biro pa ni Manang Nora.
II Oh Manangl Chibugan na." Nahinto lang kami sa pagtatanong ng magumpisang
magingay si Sir Yohanne. May hawak itong puting marmot na plato habang nginunguya
ang hotdog.
II The best talaga pancit bihon niyo Manang." Singit ni Sir Matrix na hindi
magkanda ugaga sa pagkain ng

paneit.

II Ay ba.Siyempre." Ngiti ni Manang Ester at sumabay narin sina Manang Nora sa

pagkain, habang lumabas si Manang Lilia para tawagin ang ibang trabahador sa
mansion.

Umupo ako sa tabi ni Manang. Tumingin ako sa pinto ng kusina at baka nandoon si Sir
Dexter, ngunit hindi ko siya makita.

Gusto ko sanang itanong kay Manang Ester, kung nandito ba siya kaso lang baka
magisip siya ng kakaiba.

Maya maya pa ay dumating na rin ang mga kasamahan sa bahay. Dumami kami at !along
nagingay.
Lalo na 't nandito sina Sir Yohanne at Sir Matrix, puro tawa lang kami ng tawa sa
mga kwento nila.
Ngayon ay mas naging masigla at naging masaya ang bahay ni Sir Dexter. Para silang
krayola na nagbigay kulay sa mansion na ito.

II Dalas dalasan niyo ang pagbisita dito.Mas masay a kapag nandito kayo." Sabi ni
Manong driver.

II Oo nga boss.Ang tagalniyo na din kasing dinada dalaw dito.Datiratihalos araw

araw kayong nandito." K omento ni Manong Guard.
Tumawa si Sir Yohanne habang hawak ang isang bread.

II Pasensya na ho kayo.

Naging busy lang kami. Don't worry,dadalasan namin a ng pagbisita dito." Sumulyap
siya sa'kin bago ipinagpatuloy ang pagsasalita. Napayuko ako dahil nakaramdam ako
ng pagkahiya.
II Lalo na at binabantayan namin siHannah."

Nanlaki ang mata ko at napatingin kay Sir Yohanne at nakita ko din ang mga tingin
nila sa'akin.

" Ba..bakit? Anong mayron kay Hannah ,Yohanne?"

Nagtatakang tanong ni Manang Ester. Papalit palit ang

tingin nito sa akin at kay Sir Yohanne.

II Uu nga.Nelelegawan mu ba siya? Ay mga bata tala ga ngayun." Natatawang tanong ni

Manang Nora na siyang naging dahilan para tumawa si Sir Matrix.
II Hindiho Manang.Nagbibiro lang siya.Siyempre d adalaw kami dito kung maaari nga
lang araw araw.Pero baka naman kasi malagot kami kay alam niyo na." Guma an bigla
ang pakiramdam ko sa sinabi ni Sir Matrix.
"Ahhh.Yun naman pala eh. o kain na kayo Jjo,mara

mi pa dyan.

Gusto niyo magluluto pa kami. Dito narin kayo maghapu nan." Sabi ni Manang Lilia.

II Naku ho! Wag na ho.Hinatid lang talaga namin si Hannah." Sagot ni Sir Matrix na
lumipat ang tingin sa akin.
II Salamat nga po pala sa paghatid sa akin Sir Matrix at Sir Yohanne." Ngumiti ako
sa kanilang dalawa.

Biglang natahimik ang buong paligid kaya napatingin ako sakanila na nakatingin sa
likod ko.

Nakadama ako ng kaba. Unti unti akong lumingon sa likod ko, at nanlaki ang mata
kong makita ko ang nakakunot na noong si Sir Dexter at parang bagong gising palang
ito. Naka white sando shirt siya at gray pajama. Medyo magulo pa ang buhok niya
dahil sa pagkakahiga.

Lumunok ako ng dalawang beses ngunit hindi nito naibsan ang pagkakatuyo ng
lalamunan ko dahil sa paninitig nito sa akin.

" Dude.Let's eat." Aya sakanya ni Sir Yohanne.

II Ma..mauna na ho kami manang." Paalam naman nina Manong driver.
Hindi parin nito inaalis ang titig niya sa akin kaya

napayuko ako at napapikit ng mariin. Kung tatanggalin

niya man ako sa trabaho. Sana hindi sa harapan nita Sir

Matrix at Sir Yohanne. Nakakahiya.

Pabilis ng pabilis ang tibok ng puso ko sa bawat segundong lumilipas.

" As far as I remember, you have your own chefYoh anne." Napadilat ako sa sinabi
niya at nakita ko siyang naglakad patungong ref. How rude.
"Anoka ba Dexter, hinatid nita si Hannah dito kaya naman inimbita na namin sila sa
kaunting salo salo." Pa hayag ni Manang Ester.
Lumipat ang tingin sa akin si Sir Dexter at tumalim ang titig niya sa akin.
Naramdaman ko ang pagbibigat ng paligid.
" Uhm. Yeah, thanks for the food Manang. We shout

d go Yohanne." Tumayo si Sir Matrix at tinap niya sa

likod si Sir Yohanne.

Inalis ni Sir Dexter ang tingin sa akin at kumuha ng fresh milk sa ref at tinungga
ito.

Niyakap nita sina Manang at saka naglakad patungong sala. Sumunod ako sakanila para
ihatid sila sa kanilang sasakyan.
" Stay, or I will let you out of this house too." Napahi nto ako ng marinig ko ang
galit at baritonong boses niya.
Nanigas ang likod ko at nanginig ang katawan ko. Namuo ang kaba at takot sa dibdib
ko.

Napahinto rin sina Sir Yohanne at Sir Matrix.

"Ano bang nangyayare ljo? Bakit mo pinapaalis ang mga pinsan mo diba dati naman
silang pumupunta dito
?"Sermon sakanya ni Manang.

" Let me remind you again dude." Lumapit ang nanggagalaiting si Sir Matrix kay Sir
Dexter.
" She's not your property. She's just your maid." Tiim

bagang sabi nito. Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan

ko.

II Baka nakalimutan mo,iniwan mo siya sa Isla." Du

gtong ni Sir Yohanne na nakasandal sa pader ng kusina.

Nakaramdam ako ng lungkot, ngunit inalis ko ito kaagad.

II Ano? Anong iniwan?" Pagtataka ni Manang Lilia.

II Dexter! Ano to?" Pagalit na tanong ni Manang

Ester.

Sir Dexter laughed sarcastically.

II When did you started letting yourslef in,on whatever t hings Iwill do in my
fucking life?" He said on his gritted teeth while glaring on Sir Matrix.

Sir Matrix grab his shirt and pulled him closer. They eyes defined fire. They were
glaring at each other. lm on shocked so Manang Ester, Manang Nora and Manang Lilia
too.

I glanced at Sir Yohanne but he was just grinning while looking at them. I thought
he would stopped them but he just leaning there.

I pulled myself and started walking on them to stop this bullshit but I stopped
when Sir Matrix answered.

II I don't give a shit on whatever you do on your life

exter.If Hannah is involve on your bullshit Iwill not think twice to punch your
fucking face." He hissed, he glanced at me and walked away. Sir Yohanne smirked and
walked away too. My eyes widened and he just shook his head.
Hinigit ko ang aking hininga at doon ko lang napansin na kanina ko pa pala
pinipigilan ang paghinga ko. Nagbuntong hininga ako at tumingin kay Sir Dexter na
nakatingin ng seryoso sa akin.

He just walked passed through me and went to his

room without saying a single word. I just sighed.

What was that? Naguluhan ako bigla ng dumalo sina Manang sa akin.
II May nangyari ba lja?" Tanong nila sa akin. I just shook my head.
II Magpapahinga muna ho ako Manang." I said and went to our room.

Habang nakahiga ako ay hindi mawala sa isip ko ang sinabi ni Sir Matrix kanina, at
ang itsura ni Sir Dexter ng sinabi niya iyon. I shook my head again. Bat ba sinabi
iyon ni Sir Matrix? Pumikit ako ng mariin at nagbuntong hininga. Okay, that was
just nothing Alii.

lsa, dalawa, lumipas ang dalawang linggo ng hindi ako pinapansin ni Sir Dexter. I
was just here stucked on his office. Hindi niya ako inuutusan man lang o
kinikibuan. Maging sumulyap sa akin ay hindi niya magawa. I sighed. Pagmay gusto
siyang ipaorder o iutos ay sasabihin niya kay Mr. Chen na siya naman tatawag ng tao
para gumawa nito.

Bago ako lumabas sa comfort room niya ay sinulyapan ko muna ang aking sarili sa
salamin.

Napansin ko na humahaba na pala ang aking buhok, at nagiging curly ang dulo nito.
lnayos ko ang bigay na pangipit sa akin ni Manang. Napaka ganda ng desenyo nito,
kwento niya nabili niya
ito sa palengke noong isang araw at binilhan niya ako ng dalawa. Kulay pula ang
suot ko at isa ay kulay ginto.

Binubuo ito ng dyamanteng kulay pula, inipit ko ito sa kaliwang bahagi ng aking
buhok dahilan para makita ang aking kaliwang tenga.

lnayos ko ang nagusot na white dress ko dahil sa pagupo kanina sa sofa.

Lumabas ako sa comfort room at pinaglakbay ang

tingin ko sa kabuuan ng office ni Sir Dexter.

Wala sila ngayon dahil may meeting siya sa ibang investors kasama si Mr. Chen.
Kanina pa ako inip na inip sa loob kaya naisipan kong lumabas ng office.
Tutal naman kahit nandito siya ay hindi naman niya ako pinaguutusan. Matagal tagal
narin akong hindi naglalakad sa buong building na ito.
Hindi ko pa nakikita sina Sir Yohanne at Sir Matrix pagkatapos ng insidente. Ang
pagkakaalam ko ay busy ang dalawa sa kanilang trabaho tulad ni Sir Dexter.

Lumabas ako sa office at naglakad patungong elevator ng may sumalubong sa aking

isang employee na IaIake. Ngumiti siya sa akin at sinuklian ko siya ng ngiti.
II Hi Hannah." Nagulat pa ako ng alam niya ang pangalan ko. He was taller than me.
Payat siya at kayumanggi ang balat.
II Hello" Sagot ko, tumingin siya sa baba niya kaya napatingin din ako, nakita ko
na may hawak siyang isang rosas na pula.
lniabot niya sa akin iyon, napansin ko ang panginginig ng kanyang kamay habang
inaabot ang pulang rosas. Kaya napangiti ako.
II Akin to?"

Nataranta siya bigla at tumango ng mabilis. Kinuha ko ito at napangiti.

II Ang..ang tagal na kitang gusto bigyan ng ganyan. Ka..kaso hindi ka lumalabas ng
office." Sabi niya pa na hindi makatingin sa akin.
II Ah, ganon ba? Salamat."

"Wala iyon, ba..bagay sa'yo." Komento niya pa na nakatingin sa pang ipit ko.

II Salamat ulit." Sabi ko at tumuloy nasa elevator.

Tumingin ako sa kanya pagpasok ko. Kumaway ako bago magsara ang pinto ng elevator.
Natawa nalang ako ng makita ko siyang nataranta.

Halos kilala ko na ang ibang nagtatrabaho dito, may mga employee na nginingitian
ako at binabati.

Nasa Iabas ako ng building kung saan maraming puno at mga bulaklak. Ang presko dito
at ang sarap ng simoy ng hangin.

Tanaw ko mula dito ang matatayog na building ng mga Lim. Magkakatabi ito at halos
lahat ng magdaraanan na tao sa paligid ko ay abala sa kanilang mga trabaho.
II Lady with a red rose." Napaigtad ako ng may marinig akong boses ng lalake sa
likuran ko. Napatingin ako sakanya at hindi ko maiwasan na igala ang mga mata ko sa
kanya.

He was wearing a formal attire and suitcase on his hand. He was cute. Maputi siya
at may matangos ang
ilong. Mukhang nagtatrabaho din siya dito.

Ngumiti ako sakanya at tinignan ang rosas na dala dala ko.

II Your not an employee here right? Your not wearin g an i.d." he said in his sweet
tone. I nodded. I saw how he licked his lips when he stared at my body.
II And what was the beautiful lady doing here?" He asked. I didn't want to be rude,
I'm not the type of girl that will talk to stranger. Lalo na sa mukhang manyak.
II Nagpapahangin lang." Tipid na sagot ko. Aalis na sana ako pero hinigit niya ang
braso ko at nanlaki ang mata kong napakalapit nang mukhang namin isa 't isa.
II You look hot on that." aniya na nakatingin sa pang ipit ko. Umiwas ako ng tingin
at bago pa ako

makapagsalita ay may humigit na ng kamay ko palayo sa

kanya.

Ang takas ng paghigit niya sa akin kaya naman nauntog ako sa matitigas na dibdib
nito.

Nanlaki ang mata kong maamoy ko ang pamilyar na amoy nito. Tumaas ang tingin ko
sakanya at nakatingin ito sa akin. Galit na galit ang mukha nito at tumingin sa
lalaking nasa harapan namin. His eyes were dark.

" Goodafternoon Sir Lim." Wika nito. " Mr.Chen!"

" What is it Dexter? Hannah?" Lumipat ang tingin ni Mr. Chen sa akin at kay Sir
Dexter. Nagayos ako ng kinatatayuan at yumuko.
" I don't want to see this man on my building anym ore." He said on with an
authority on his tone.

" A..ano po? Sir? Bakit po?''

" Okay.Iwill inform his head director."

Nagulat ako sa ginawa niya kaya tumingin ako kay

Sir Dexter na hindi nawawala ang tingin niya sa Ialake. " Pero Sir.Bakit po?
Sandale."
Hinigit akong muli ni Sir Dexter papasok sa building habang habol habolko ang aking
hininga.

Hindi na nakasunod pa iyong lalake dahil si Mr.

Chen ang kumausap sa kanya. Gulong gulo ako sa inakto

.
n1ya.

" Sir bakit niyo naman ho inalisan ng trabaho yung t

ao? Wala naman ho siyang ginawa sa in...." Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko
dahil tumingin siya ng masama sa akin.

Halos napapatingin narin ang mga taong nadadaanan namin, ikaw ba naman hawak ng
kamay ng

boss mo habang hilang hila ako. Malamang chismis na

naman ito.

II Sir yung kamay ko po." Anas ko, naiilang na kasi ako sa mga taong nakatigtig sa
amin. Ayoko naman na may isipin sila sa akin.
Hindi siya huminto sa paglakad at hindi niya binitawan ang kamay ko.

Hinarap niya ako sa kanya ng nasa elevator na kami. Binitiwan niya ang kamay ko at
saka huminga siya ng malalim. He licked his lower lip. Parang iritadong iritado na
siya, at konti nalang sasabog na siya.

II What are you doing?" He asked on his gritted teeth. Napaawang ang mga labi ko at
nagtaka.

II I didn't give you a permission to go out on my offi ce ,Hannah!"

" Sir ano ho kasi..."

" I left you at my office,then Ishould see you there when I get back." He hissed.
II Sir..."

"What the hell Hannah! Ishouldn't left you alone ag ain.You should be with me
anytime." Naguguluhan niyang sabi.
Nanlaki ang mga mata ko sa mga sinabi niya. Tumingin siya saakin na nakakunot ang
noo.

II Give me that damn thing on your head."

" Bakit ho Sir? Bigay ho sa akin ito ni Manang Ester." Paliwanag ko, kinakabahan
ako lalo na at kami lang dalawa sa elevator. Lumunok ako ng makita ko ang galit
niyang mga mata.
Kaya napilitan akong ibigay ito sa kanya. Kinuha niya ito sa kamay ko, itinapon
niya sa sahig at tinapak tapakan na naging sanhi upang masira ito. Nanlaki ang

mata ko habang tinitignan ang sirang sirang pangipit ng

buhok ko na bigay ni Manang Ester.

Naramdaman ko din ang pagkuha niya sa rosas na hawak ko. Napaawang ang mga labi ko
sa kanyang
.
grnawa.

" Who the hell give you this fucking rose?'' He asked. Hindi ako kumibo at baka
naman maalis pa sa trabaho ang taong nagbigay sa akin ng rosas at ngayon ay tulad
ng pangipit ko tinapakan niya rin ito at nagkalasoglasog.
Nanghina ako sa kanyang ginawa,para bang pagod na pagod ako. I heard him sighed.
Tumingala siya habang nakapikit at hinilot ang sentido niya. Habang ang kanan kamay
niya ay nasa bewang.
Bumukas na ang pinto ng elevator at nasilayan ko na ang kanyang office. Walang ni
isang gumalaw sa amrn.

" If you don't want to see me like this,then do what

Iwant you to do." He muttered. Lumabas siya sa elevator at tumuloy sa office.

Hinigit ko ang aking hininga at napahawak sa dibdib ko. I left here dumbfounded.
Ang takas ng pintig ng puso ko. Para na akong napako sa kinatatayuan ko.

Nakasakay na kami ng kotse pauwi sa mansion. Nasa front seat ako at nasa likod
naman sila ni Mr. Chen, pangiti ngiti si Mr. Chen kapag napapatingin ako sa front
mirror. Hindi ko alam kung anong irereact ko sa
nangyare kanina.

Kailangan ko siyang kausapin, dahil gulong gulo ako. Hindi ako mapakali sa
kinauupuan ko.

"Hannah? Are you okay?." nakangiting tanong ni Mr. Chen. Mukhang hindi naman siya
nagaalala sa akin. Tumingin ako kay Sir Dexter na nasa labas ang tingin

Chapter 12 17/22

nakakunot ang noo nito at parang malalim ang iniisip. Kaya tumango nalang ako at
nagayos ng upo.

Pagdating namin sa mansion ay dali dali akong bumaba para salubungin siya. Nauna
nasa loob si Mr. Chen at pinark narin ni Manong ang sasakyan sa garahe.

" Si..sir Dex?" Halos bulong nalang ng masabi ko ang mga salita na iyon.
Huminto lamang siya sa paglalakad habang ang dalawang kamay niya ay nasa bulsa niya
at tumingin sa akin ng seryoso, hindi ko magawang tumingin sa kanya ng deretso.

" Don't waste my time,Hannah." He hissed. Napalunok ako at huminga ng malalim.

Kumuha ako ng takas ng loob para makapagsalita.
"Sir,yung kanina ho kasi..." kinurot ko ang kamay ko sa sobrang kaba. " Hindiko ho
kayo maintindihan, sabiniyo naiinis kayo sa akin.Diba dapat wala na akong trabaho
ngayon?"

Oo tama, gulong gulo ako sa nangyayari, kailangan niya akong bigyan na magandang
sagot sa ginawa niya kanina. Hindi ko siya maintindihan. Binibigyan niya ako ng
rason para umasa sa kanya.
Well in fact the last time I knew. He loathed me for f**k sake.

Kumunot ang noo niya na para bang naguluhan sa tanong ko. He sighed and laughed
awkwardly.

" Naguguluhan ka ba? Ako din e." Wika niya.

"Sir kung galit kayo sa akin noon pasensya na ho,I will accept it if you fired me."
Bulong ko. Nakaramdam ako ng lungkot at panibugho.
lnayos niya ang sarili niya at tumingin sa akin.

" Look,Iwant you out of my life Hannah.Yes,Iwant to punish you so fucking hard,"
Tumingin siya sa aking
mga mata ng seryoso, at hindi ko maalis ang mga mata

ko sakanyang mata. " but Ican't do that,I can't do that because you know why
Hannah?"

Umiling ako na hindi inaalis ang tingin sa kanyang mga mata. " Everytime Ithink of
that.Everytime Iwant you go out of my life.There this pain in my chest that I can't
explain what it is and damn this fucking feeling I don't know what to do.Seeing you
with other man makes me want to kill Hannah.You make me a real devil,you let the
beast out of me."

Napanganga ako sa sinabi niya. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko. May
namumuong kaligayahan sa aking puso, parang may humaplos nito. Maaaring pulang pula
na ang aking pisngi. Dumantay ang mainit
niyang kamay sa aking braso. Nakaramdam ako ng bolta boltaheng kuryente at biglang
lumakas at bumilis ang tibok ng puso ko.

" You felt it too right?" He sighed." You see?

You make myself to feelany unpredictable feeling.You make

me insane.You make me a crazy man Hannah.Damn it. I don't know if this is a
blessing or a curse.I don't know if this is a legalor illegal." He muttered. Parang
gulong
gulo siya at nahihirapan sa sitwasyon. Then he left me again dumbfounded. I lost
words, I was so shocked.

Sumunod ako sa kanya papasok ng mansion at napahinto ako ng napahinto din siya sa
sala.

"What are you two doing here?" Matigas na tanong

.
n1ya.

Tumaas ang tingin ko at nakita kosina Sir Yohanne at Sir Matrix na mukhang
nagkakasiyahan kasama nina Manang sa sala. May malaking bagahe sa gitna at hindi ko
mawari ang Iaman.

II Ano ka ba Dexter dati naman ay pumupunta dito a

ng mga pinsan mo." Sermon ni Manang Ester.

II We're here not because of you." Sabi ni Sir Matrix at lumipat ang tingin sa akin
at saka ngumiti. Ngumiti din ako ng tipid.
II Gating akong Batanes kahapon,at kakauwilang k aninang madaling araw si Trix
gating Paris.Nandito kami para ibigay ang mga pasalubong nila.Sorry dude hindi kita
nabilhan." Biro ni Sir Yohanne.

II Not interested." He hissed and went through his way on his room.

II Naku Hannah,halika dito.lsukat mo itong bestida na ibinili niMatrix sa

iyo.Malamang babagay
ito sa'yo lja." lpinakita sa akin ni Manang Lilia ang pulang bestida at hindi ko pa
ito nahahawakan ay alam kong gusto ko na ito.
II Wow.You bought me too? lkaw pumilinito Sir Mat rix?" Amaze kong tanong. Nakita
ko ang pagngiwi niya at ang pagtawa naman ni Sir Yohanne.
II No,of course.I let my secretary choose a best dres s for you Hannah."

Gustong gusto ko ang dress, pero nakakahiya mukha itong mamahalin at hindi basta
basta lamang na binili sa bangketa.

II Naku! Pagsinuut mu ire.Ay gandang dilag." Kome nto pa ni Manang Nora.

Ngumiti ako at lumapit sa kanila. Napahinto ako ng maramdaman ang mainit na kamay
na humawak sa aking bewang. Parang nakaramdam nanaman ako ng boltahe boltaheng
kuryente sa buong sistema ko. Naghuhumarantado sa tibok ang puso ko. Nanlaki ang
mata ko at napatingin kay Sir Dexter.

II ow." Narinig ko pang reaksyon ni Sir Yohanne.

Chapter 12 20/22

" Hannah will not accept that kind of thing Mat,you should give it to your girls."
Napasimangot ako dahil gusto ko yung dress na iyon.
lnilapit ni Sir Dexter ang mukha niya sa tenga ko nanigas ako ng maramdaman ko ang
mainit niyang paghinga, bigla akong nakaramdam ng kaba.

" Itold you,I can be a beast Hannah.You don't want me to kill my own cousin don't
you?".He asked on his husky voice. Hindi ko alam kung winawarningan niya ba ako o
sineseduce.

Ang alam ko lang parehong yun ang nararamdaman ko. Dahil tumaas lahat ng balahibo
ko sa katawan.

Nagayos siya ng tayo at tumingin kami pareho sa kanila. Nakita ko pa ang gulat sa
mukha ni Mr. Chen na nanggaling ng kusina. Maging sina Manang at ang mga pinsan
niya ay gulat.

Hindi ako makatingin ng diretso sa kanila kaya yumuko nalang ako.

I heard Sir Yohanne laughed.

" A devil man just fell?" He was amused.

Hindi ko maintindihan ang sinabi niya. Naramdaman ko ang pagalis ng kamay ni Sir
Dexter sa bewang ko.

" Go straight to your room,Iwill call you when I'm d one changing my clothes.
Magdidinner tayo sa labas." He said on his authority tone. Napalunok ako ng mas
nakita ko ang pagkagulat nilang lahat. Maging ako ay nagulat.
"Possessive." Narinig kong bulong ni Sir Matrix. Tumawa pa ito kasama so Sir
Yohanne.
"Go to your room Hannah." He commanded. Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko.
Para bang napako na ako sa kinatatayuan ko.

Chapter 12 21/22

My heartbeat beat so fast. Pulang pula na ako sa kahihiyan hindi ko alam kung
nahihiya ako sa ginagawa niya o dahil ba lahat sila nakatingin sa akin.
Hindi ako makatingin sa nagtatanong na mukha nina Manang maging sa natatawang si
Mr. Chen.

II Iguess. Hannah should try the dress I bought for h

er." Suggest ni Sir Matrix.

II Now!" pasigaw na utos niya, doon palang ako nakabalik sa realidad. Kaya naman ay
nagmadali akong nagpaalam sa kanila at tumuloy sa kwarto namin nina Manang.

Narinig ko pa ang pagtawa ni Sir Yohanne at Sir

Matrix, at ang malulutong na mura ni Sir Dexter.

Ayokong magalit ulit siya sa akin at pagtaasan ako ng boses kaya sumunod na ako sa
gusto niya. Nakahinga ako ng maluwag ng makapasok ako sa kwarto ko.

Umupo ako sa kama ko at huminga ng malalim. Napahinto ako ng narealize ko ang

sinabi niya.

Magdidinner kami sa labas?

Nanlaki ang mga mata ko. Oo yun ang sinabi niya hindi ba?

Is he... Is he asking me for a date?

Napatili ako sa aking kinauupuan at napatayo. Natataranta ako habang kumukuha ng

under garments sa gamit ko.

I took a quick shower I should be more presentable for him. This is not my first
time going on a dinner date with a man.

Pero ngayon lang talaga ako nataranta ng ganito. Ngayon palang ako nakaramdam ng
sobrang excitement.

Hindi matutumbasan ang pagkaexcite ko ngayon

noong gagraduate na ako sa kolehiyo, maging ng malaman kong pumasa ako sa board
exam. lba yung feeling ang sarap sa pakiramdam.

Para bang kakapusin ako sa hininga sa sobrang saya, hindi ko maalis ang ngiti sa
aking mga labi.

His cruel forced love

Cruel Soul

I pushed her in the wall and caged her between me and the wall, she whimper...

Chapter 13

Sinusuot ko ang sandals kong may marinig akong kumatok sa pintuan.

II Hannah." Tawag niya sa akin na nasa labas.

II Yes,Sir." Sagot ko. Sumulyap muli ako sa salamin at tinignan kung maayos na ang
aking sarili.
Sinuot ko ang peach na dress na binili ko pa noon sa Madrid. It was plain and
simple. Ang haba nito ay hanggang sa ilalim ng tuhod ko at sleeveless ito. Ito ang
unang pagkakataon na isusuot ko ito.

Naglagay ako ng kaunting polbo sa aking mukha at lipgloss sa aking labi.

II Hannah,ano ba." Tawag niya ulit sa akin sa mataas na tono. Nataranta ako pero
bago ko pa buksan ang pinto ay inayos ko muna ang mahaba kong buhok.
Pagbukas kong pinto ay sumalubong sa akin ang pamilyar na amoy ni Sir Dexter. His
mint and hot scent. Napalunok ako ng makita ang kunot niyang noo at galit niyang
mga mata.

Pinasadahan kong tingin ang kanyang katawan. He was wearing a maroon and white
checkered polo na nakatupi hanggang siko and a khaki short. Okay, I admit
it. He was so damn hot. Lahat yata ng susuotin niya ay bagay sa kanya.

" Hey? Dinner sa labas?" Natatawang tanong ni Sir

Yohanne na ngayon ay nasa likod ni Sir Dexter.

Mataman akong tinitigan ni Sir Dexter kaya napayuko ako.

II Not bad." Bulong niya.

II Maybe, dinner date." Natatawang sagot ni Sir

Matrix. I heard Sir Dexter hissed.

II Let's go Hannah." He commanded. Nauna na siyang tumuloy sa Iabas at sumunod ako

sa kanya.
II Snobber." Bulong ni Sir Yohanne at nagtawanan ang dalawa. Napailing nalang ako
sa kanilang dalawa.
Nung kailan lang ay napaka seryoso nila ngayon tawa na ng tawa.

Nadaanan namin ang nakangiting si Mr. Chen at ang naghahanda ng hapunan na sina
Manang Ester.
Hindi ko nalang sila pinansin at nagtuloy tuloy ako. Alam ko na magtatanong ang mga
iyon paguwi namin at hindi ko alam kung pano sila sasagutin.
Pinark ni Sir Dexter ang Mercedes Benz niya sa tapat ng kaniyang mansion.
Anong akala niyo na pagbubuksan niya ako ng pinto ng Mercedes Benz niya? Hindi. Yun
yung masakit na katotohanan.

Bumusina siya ng tatlong beses.

II Ano hindi ka ba papasok? o gusto mong kaladkarin pa kita papasok ng kotse ko?"
Napangiwi ako at saka sumakay nasa kanyang Mercedes Benz.

Tahimik niyang pinaandar ang makina ng kotse niya ng malagay ko na ang seatbelt ko.

Hindi niya ako kinakausap o sinusulyapan man lang seryoso siyang nakatingin sa
daan.

Napanganga ako ng huminto kami sa isang mamahaling Italian Restaurant. Bumaba na

siya sa sasakyan at sumunod ako.

Nasa likod lang ako habang may sumalubong na taga assist sa mga guests.
II Table for two Sir?" Tanong ng isang lalaki.

II Yes.Private room."

Yumuko ito ng bahagya. " Please allow me to guide you." He said and walked through
the room.
Binuksan niya ang isang room na tila valentines ang theme. Marami itong petals ng
roses na nakakalat sa sahig. The aroma was so romantic. The light was dim
and pleasing. Red and black ang motif. Ang sarap sa

mata.

Sa gitna ng room ay may table at upuan na pang dalawang tao. May roon din candle sa
table na nagsisilbing liwanag sa pagitan namin.

Umupo siya sa kanyang upuan at ganoon din ako. Inabot ng waiter ang menu isa sa
akin at isa sa
kanya. Pagbukas kong menu ay halos malula ako sa

sobrang mahal ng pagkain. I know Italian food were so expensive. Pero luh wala
akong pera ngayon kaya poorita ako.
Saka ano ba ang kakainin namin dito? Ginto? Lumunok ako at sinara ang menu.
Magtutubig nalang ako. Siguro naman iyo ay libri lang hindi ba?
Baka pati naman tubig pagbabayaran pa ako, di sana pala nagdala nalang ako ng
tubig.

Ang pera na dala ko ay kulang pa para sa isang pasta. Hindi ko alam na ganoon pala
kamahal dito. Saka wala akong pera ngayon, iniipon ko ito baka sakali na kailangan
kong umalis sa poder ni Sir Dexter, at least my income ako.

Tumingin ako kay Sir Drxter na nakatingin sa akin ng seryoso. Parang nabasa niya
ang nasa isip ko.

Napangiti siya at umiling. Napatunganga ako sa naging reaksyon niya. He smiled at

me. For God sake he smiled at me.

II Iinvited you here,so it's my treat." Bumalik ang

tingin niya sa menu. Kaya binuksan ko ulit ito.

lnaamin ko namimiss ko ang pagkain ng Italian cuisine. Noon kasi hindi kami madalas
pumunta sa restau ni ate, madalas kami ang nagluluto nito.

"What is your order Ma'am?" Tanong ng waiter sa akin. Tumingin ako kay Sir Dexter
na nakatingin sa akin.

Ayokong magorder kasi nahihiya ako sa kanya. Dahil sobrang mahalng pagkain.

"Kung ano nalang ang sakanya ganoon nalang din yun sa akin." Sagot ko at tumango
ito. Tumingin siya kay Sir Dexter.

" Pasta alpeste,

Pizza Margherita,Risotto,Panzanella." he said without even looking at the waiter.

"Wine,Sir?"

" Lambrusco.Semifreddo for dessert. Good for two. " Sagot niya at binaba ang menu
na hawak niya.
Nakanganga akong tumingin sa kanya. Lahat yata ng inorder niya ay isa sa pinaka
mahal dito sa restaurant na ito.

" Copy Sir.Please wait for a minute." He said and went out.

Tumingin ako sa kanya na nakatingin sa akin.

" Bakit pa ho natin kailangan kumain sa labas? Nagl uto naman ho sina Manang
Ester." Nagdilim ang mukha niya at tumingin sa akin ng seryoso.
" I'm sure,Nay Ester will invite them for dinner." he hissed.
Nagpout ako at saka tinignan ang mga kamay ko.

" I don't like to see you with them Hannah.So stay a way from them." Nagtaas ang
tingin ko sakanya at napangiwi ako.

II They are a good person Sir Dex."

"Just do what I said Hannah." He muttered. Tumango ako ng dahan dahan.

Maya maya pa ay dumating na ang order namin. Naamoy ko ang Mozzarella cheese sa
pizza na inorder ni Sir Dexter. Parang kumalam ang sikmura ko.

Masyado itong madami para sa aming dalawa. Tahimik kaming kumakain at wala akong
balak na magsalita. Sa sobrang sarap ng pagkain ay halos maubos ko ito.

Tapos nasi Sir Dexter ngunit ako ay kumakain pa rin. Napahinto ako ng maramdaman ko
ang mabibigat na titig niya. Tumingin ako sa kanya na mataman na nakatingin sa
akin.

Uminom ako ng tubig at nagpunas ng bibig. Nakakahiya, nagmumukha yata akong patay
gutom.

II You're done?" He asked. Tumango ako ng hindi makatingin sa kanya.

Hiningi niya ang bill at nagbayad gamit ang black credit card niya. Pagkatapos ay
lumabas na kami ng restau.

Nalungkot ako dahil hindi man lang kami nagkaroon ng pagkakataon na magusap. Kain
kasi ako ng kain. Pero okay na rin at least ng dinner na kaming dalawa.

Nakangiti ako habang papasok sa kanyang

Mercedes Benz.

II Ang sarap talaga pag Italian food." Bulong ko. Tumingin siya sa akin kaya
itinikom ko ang bibig ko.
Pinaandar na niya ito at nalungkot ako bigla ng marealize na uuwi na kami. Bitin
ako sa aming date. Oo na, echosera ako pero para sa akin ay date na ito.

II Uuwi na tayo Sir?" Tanong ko. Seryoso siyang

nakatingin sa daan.

II Yes."

" Pero Sir,diba linggo bukas? Day off niyo po.Kaya pwde tayong umuwi ng dis oras."

Kumunot ang noo niya sa sinabi ko. Alam ko na hindi siya nagdaday off tuwing
linggo. Everday yata working day niya. Hindi man lang siya nagpapahinga.

" I don't do day off.You know that Hannah."

" Please Sir Dex.Punta tayo sa ibang lugar,yung tah imik lang yung pwde tayong
magpahinga.Sigina please. II Pinasalikop ko ang dalawang kamay ko sa harapan ko at
nagpout. Sumulyap siya sa akin at sabay iling.
II Minsan lang Sir.Promise." Tinaas ko ang kaliwang kamay ko.
II That was not a promise hand Hannah." sumimang ot ako. Ayokong itaas ang kanang
kamay ko dahil baka hindi ito ang last na kulitin ko siya.

Narinig ko ang pagbuntong hininga niya at nagiba siya ng daan. Nanlaki ang mata ko
at lumapad ang ngiti sa aking mga labi.

II We should buy some drinks at the supermarket."

II Ayun Sir.Sa 7/11nalang."

" Isaid supermarket Hannah,not convenience store

." He hissed.

II lh Sir.Pareho lang yun eh.May mga drinks din na man dito.Para dina tayo
mapalayo." Umiling nalang siya at ipinark ang kotse sa tapat ng 7/11.
Lumabas ako sa Mercedes Benz niya at pumasok sa loob. Nagulat ako ng sumunod siya
sa akin. Kumunot ang noo niya ng buksan niya ang pintuan.

Hindi ko maiwasan na pansinin ang mga taong nakatingin sa kanya habang papasok ng
store.

Pinagtitinginan siya ng lahat ng tao dito. Hindi niya

ba napapansin iyon?

Lumapit siya sa akin at inilagay niya ang dalawang kamay sa kanyang bulsa. lnikot
niya ang tingin sa buong store at tumingin sa akin.

Nakita kong nagbulungan ang mga babae sa isang mesa di kalayuan sa kinatatayuan
namin.
" Itold you. We should go to supermarket the goods are limited here." Napaawang mga
labi ko at umiling. Narinig ko ang pagbuga niya ng buntong hininga.

Naglakad ako patungong ref at naghanap ng drinks para sa akin.

Kumuha ako ng in can coke na isa. Kumuha din siya ng isang san mig light. Hinawakan
ko ang kamay niya at nagkatinginan kaming dalawa.

Naramdaman ko ang mabilis na pagtibok ng puso ko kaya iniwas ko ang tingin ko at

inalis ang kamay ko.
" No alcoholic beverages Sir. Nagdridrive ho kayo."

Komento ko at naglakad papunta sa counter.

Pagtingin ko sa kanya ay nakatingin na rin siya sa akin. Da ta niya ang tatlong in

can coke na pinili ko kanina.

Napatingin ako sa mga grupo ng estudyanteng babae na naghihikgikan sa tabi habang

nakatingin sa kanya.

lnilapag ko ang in can coke na kinuha ko. Ewan ko ba, naiinis ako. Ba't ba kasi
kailangan niyang pumukaw ng atensyon ng maraming tao? Ang masaklap. Hindi niya alam
iyon.

Hinintay ko siyang makalapit sa akin at tinulungan sa paglapag ng mga kinuha niya.

Hindi pa ako nakakakuha ng pera sa bulsa ng bestida ko ay naibigay na niya ang

black credit card niya

sa cashier.

Maging ang babae sa cashier ay natameme sa kanya. Napailing nalang ako habang
tinitignan ang babae.
Kung hindi pa ako tumikhim ay wala siyang balak na islide ang credit card ni Sir
Dexter.

Pangiti ngiti ito habang ipinaplastick ang ipinamili

.
namtn.

Ts. Ang aka/a mo naman ang ganda ganda niya. Halata naman nagpapacute

" Miss apat lang binili namin na in can coke. Pero an g bagal mong magplastick."
Naiinis ko sabi. Tumingin si Dexter sa akin na nakakunot ang noo.
" Ahhh pasensya na po Ma'am." Nataranta ito at binilisan. " Ito na po. Thank you
po."

Hindi na kami kumuha ng chips dahil kakakain lang

.
namtn.

Sinulyapan kosi Sir Dexter na hindi man lang alintana ang mga babaeng tumititig sa
kanya.

" Let's go." Aniya at kinuha ang supot sa babae at hinawakan ang kamay ko at hinila
ako palabas ng convenience store.

Parang huminto ang mundo ko at ang tanging gumagalaw lang ay ako at siya habang
naglalakad patungo sa kotse niya.
I felt butterflies on my stomach. Para ako nitong kinikiliti. Can it be possible to
feel this overwhelming sensation? Yung hindi mo kayang ipaliwanag.
Bumalik ako sa aking ulirat ng buksan niya ang pinto sa passenger seat at inilagay
ang ipinamili namin sa harapan ko. Pumasok ako at isinara niya ang pinto.

Hindi ko maiwasan ang mapangiti. He was making

a sweet thing without even knowing it.

Nakatunganga ako ng magdrive siya patungo kung saan.

II You're too quiet It's make me sick." He murmured. Kumurap ako at tumingin sa
kanya.
II I hate it when you're too loud and I hate it too whe n you're too quiet."
Ngumisi siya at umiling habang ang isang kamay niya ay nakasandalsa window niya at
ang mga daliri niya ay nag lalaro sa mga labi niya.
Napansin ko na napapadalas ang pagngiti niya at masaya ako doon.

Tumingin ako sa labas ng binti at napansin ko na paexit na kami ng Manila.

II Saan ho tayo pupunta Sir?" Tanong ko na hindi nawawala ang tingin sa labas.
II Somewhere."

Dumaan kami ng way paakyat ng Tagaytay. Hindi nagtagalay may pinasok siyang daan na
maraming puno.
Huminto kami sa isang malaking damuhan at maraming nakapaligid na halaman. Sa dulo
noon ay bangin.
Bumaba siya sa kotse at sumunod ako dala ang mga ipinamili namin. Nasa taas kami ng
parte ng Tagaytay.
Sumandalsiya sa harapan ng kotse niya at tumingin sa malayo. Paglabas kong kotse ay
naramdaman ko ang paghaplos ng malamig na simoy ng hangin.

Ngumiti ako sa kanya at inabot ang isang in can coke. Tumabi ako sa kanya at
sumandalsa kotse niya. Kumuha ako ng isang in can coke at binuksan ito.

Tinanaw ko ang malawak na halamanan sa harapan

namin. Ang buwan ang nagsisilbing liwanag sa amin. It

was a beautiful view. Para akong nasa isang paraiso na tanging halaman, hayop at
mga bituin lang ang naroroon.

" Ngayon pa lang ako nakapunta dito." " This is the best place to relax."
" Pumupunta ka ba dito magisa Sir?"

"Yeah." Tipid niyang sagot at nilagok ang bote ng coke. May bahid ng kalungkutan
ang kanyang boses.
Hinimas ko ang aking braso habang umiinom ng coke. Hindi ko napaghandaan ang
pagpunta namin dito kaya hindi ako nagdala ng hoodie.

" Nilalamig ka ba?'' Nagaalala niyang tanong. Ngumiti ako ng tipid. "Okay lang ho
ako."
Umiling siya at nagtungo sa backseat niya. Pagbalik niya ay may dala siyang isang
blanket at jacket.

Sinuot niya iyon jacket sa akin at inilatag ang blanket sa damuhan.

Umupo siya doon at tinap ang nasa side niya. " I don't mind if you join me here."
Hindi na ako nagdalawang isip kaya umupo narin ako sa tabi niya. Inalis ko ang
jacket na nakayakap sa aking katawan at inilagay ito sa aking mga binti.

lnilagay ko ang coke ko sa tabi at humiga ako sa blanket. Napangiti ako ng

masilayan ko ang mga bituin.

"You love nature,don't you?"

"Yes." Tumingin ako sa kanya na humiga din sa tabi ko. lnilagay niya ang dalawang
kamay niya sa kanyang ulo na nagsilbing unan niya.
" Iappreciate every single thing in my life Sir."

Tumingin ako sa kanyang seryosong mukha na ngayon ay nakatingin sa ulap.

Pinagmasdan ko ang mapupulang mga labi niya at

ang matangos niyang ilong. Hanggang ngayon ay may nakikita pa rin akong lungkot sa
kanyang mga mata. Pagod na pagod itong nakatingin sa langit.

Sumulyap siya sa akin kaya nabalik ang tingin ko sa langit.

II Iwant to know more about you." Napahinto ako sa sinabi niya.

II There's nothing more important about me Sir." Kinaka bahan kong sagot. Ayokong
magtanong siya tungkol sa buhay ko. Ayaw kong magsinungaling sakanya.
Nagkatitigin kami at ako ang unang sumuko tumingin ako ulit sa mga bituin.

II Ang gandang pagmasdan ng mga stars no Sir?" "Yeah."

II Ah.Ayun.Tignan niyo iyon Sir!" Turo ko sa isang maliwanag na bituin.
II Ha?"

"Yun oh Sir.Hindiniyo ho ba nakikita? Yung maliwa nag na bituin.Nakikita niyo ho ba

yung tatlong bituin ta pos yung pang apat doon ay ang pinaka maliwanag sa k anilang
apat." Paliwanag ko. Habang turoturo ito.
II Yes,what's with it?"

Ngumiti ako at sumulyap sa kanya na seryosong nakatingin sa star na tinuro ko.

lbinalik ko ang tingin sa star na iyon.

II Alam niyo ho ba Sir.Noong nasa high schoolkami ng Ate ko naadik kamisa isang
Koreanovela." He smirked and shook his head. Para bang hindi siya makapaniwala.

II lpinalabas iyon sa isang istasyon sa t.v.Hindiko m

akakalimutan iyon dahil marami akong inilabas na luha sa drama na iyon."

Naalala ko pa noon na pinapagalitan pa kami ni

Mama dahiliyak kami ng iyak ni Ate sa koreanovela na

.
1yon.

Winter Sonata ang dramang iyon. Hindi ko makalimutan iyon dahillagi kaming puyat ni
Ate kakanood nito.

It brings back the memories of yesterday. When my mom was still with us and always
nagging at me and my sister.

II Then?" Natigilan ako sa pagaalala ng nakaraan ko ng tanungin niya ako. Muntik

kong makalimutan na nandito siya.
Tumikhim ako at tinitigan ang star na iyon.

"The leading man said that it is the star that remain s permanent on its
place throughout the season in a year.Winter,autumn,s pring and summer." Ngumiti
ako at tumingin sa kanya.

II Alam mo bang naniniwala ako doon?" I said.

II Kahit na hindi4 season sa atin totoo iyon." "You sure about that?"
Tumango ako ng marahan.

II Ang pangalan ng star na yan ay Polaris.It is the brighte st star in the

constellation Ursa Minor."

Naramdaman ko ang pagtitig niya sa akin kaya napatingin ako sa kanya. May
kuryenteng dumaloy sa buong pagkatao kong magtama ang aming paningin.

II Ang sabi niya pa,kapag naligaw ka man sa dilim h anapin mo lang ang
Polaris.Kasikung saan mo siya iniw an nandoon lamang siya hindiyan aalis para ba
itong nagbibigay ng liwanag para sa'yo."

Lumamlam ang mga mata niyang nakatitig sa akin.

II Girls really like drama." Anas nito at tumingin ulit sa mga bituin.
II Totoo iyon Sir.Parang sa buhay ng tao,kapag nagi ging madilim na ang mundo
mo.May isang tao na laging nandyan para sa'yo." lbinalik ko ang tingin ko sa mga
bituin.
Sandali kaming natahimik na dalawa.

II Polaris..." Narinig kong bulong niya habang nakatitig sa mga bituin.

Kinusot ko ang mga mata ko, napuyat ako kagabe dahil magaalas onse na ng makauwi
kami ni Sir Dexter
sa mansion. Tulog na sina manang ng umuwi ako at wala

narin sina Sir Yohanne at Sir Matrix.

Tumingin ako sa wall clock at napahampas ako sa noo kong malamang alas nyebe y
media na.

Dali dali akong pumasok sa loob ng comfort room at naligo. Nagsuot ako ng pambahay
na damit at lumabas nasa kwarto.

II Ano wala pa ba?''

" Baka hindi na papasok iyon Manang Ester." " lmposible iyon.Kahit linggo pumapasok
sa
trabaho iyon Lilia."

" Naku! E anu gagawan naten?" Tanong ni Manang

Nora.

Nadatnan ko silang parang nagaalala. Si Manang Ester ay nagluluto ng ulam habang si

Manang Nora ay naghihiwa ng kamatis. Si Manang Lilia naman ay may dalang walis.
Napansin ko din si Mr. Chen na umiinom ng kape sa mesa.

Napatingin silang lahat sa akin ng lumakad ako patungong ref. Dama ko ang mabibigat
na titig nilang lahat sa akin.

Kumuha ako ng isang box ng fresh milk at umupo

sa harapan ni Mr. Chen ngumiti ako sakanya at ganoon din siya sa akin. Binuksan ko
ito at saka nilagok.

II Anoka ba Hannah.Ginagaya mona siDexter.Kum uha ka nga ng baso mo doon." Sermon

sa akin ni Manang ngunit hindi ko siya
sinunod. "Ang tigas ng ulo mong bata ka." Umiling iling

ito.

II lkaw Hannah.Sabihin mo nga sa amin.Anong nan

gyayare sa inyong dalawa niDexter? Ano iyong kahapon ha?'' Tanong ni Manang Lilia
at umupo sa tabi ni Mr. Chen.

II Uu nga.Tsaka me alam ka ba bat hende pa siya bo mababa hanggang ngayun sa kwartu

niya?" Sunod na tanong ni Manang Nora.

Tumingin silang Iahat sa akin at naghihintay ng sagot sa mga tanong nila. Lumagok
ulit ako ng gatas pagkatapos ay pinunasan ko ang aking labi.

Nagkibit balikat ako at tumingin sa kanila.

II Sunday ngayon.Day off hindiba." Sagot ko sakanila.

Tumawa si Mr.

Chen. " Hindi nagdaday off si Dexter,lja."

" Baka ngayon day off niya Mr.Chen" ngumisi ako sakanya at saka tumayo para kumuha
ng kakainin ko.
II Aba,aba.Anong aten Hannah?" Nagtatakang tanong sa akin ni Manang Lilia.
Nasilayan ko ang pagngiti ni Manang Ester at ang pagtawa ni Manang Nora.

II Noko.Ekaw Lilia parang de ka naging dalaga.

II kantyaw samin ni Manang Nora.

Umiling iling nalang ako habang nakangiti. Kung ano man ang iniisip nila Manang sa
amin dalawa ni Sir Dexter hindi ganoon iyon. We're just trying to know each

other.

Wala naman din nabanggit si Sir Dexter. So I guess, pumapayag siya sa gusto kong
mangyare na hayaan niya akong pumasok sa mundo niya at bigyan siya ng rason para
magtiwalang muli.

We can be a good friends even if he's my Boss. Nagpaalam nasi Mr. Chen at ang sabi
niya ay uuwi
nalamang daw siya at babalik bukas dahil hindi bumaba

si Sir Dexter.

Umalis din si Manang Lilia kasama ng driver dahil naggrocery ito. Si Manang Nora ay
naglalaba sa likod bahay.

Ako ay naiwan para tulungan si Manang Ester sa paghahanda ng tanghalian.

Alas dyes na ay hindi parin bumababa sa kanyang kwarto si Sir Dexter.

II Manang,gisingin ko na kaya siya."

Ngumiti si Manang at umiling. Nanghihiwa siya ng prutas habang ako naman ay
pinupunasan ang mga plato.

II Alam mo noong nasa hayskuliyang bata na yan.N agiging problema namin ng Mama
niya ang paglate niya ng magising sa umaga." Natatawa nitong kwento habang
binabalataan ang mansanas.
II Talaga ho?"

"Oo.Kaya laging nahuhulisa klase.Patinoong nas

kolehiyo na siya.Kaya ang ginawa ng Mama niDexter ku muha siya ng klaseng panghapon
para lang hindisiya m alate."

Ngumiti siya ng

matipid.11 Kaya namimiss ko yung mga panahon na ganit o.Yung kapag magigising siya
ng late magtatago siya sa

Mama niya.Sasabihin niya sa akin na ang sabihin ko da

w sa Mama niya ay maaga siyang nagising." Tumawa pa siya ng malakas at umiiling

iling.

Napahinto si Manang sa paghihiwa. Suminghot ito at pinunasan ang luhang naglandas

sa kanyang pisngi.

Hindi ko napansin na umiiyak na pala siya.

II Manang naman." Huminto ako sa aking ginagawa at hinimas ang kanyang kamay na
nakapatong sa mesa.
Tumingin siya sa akin habang naiiyak.

II Alam mo bang miss na miss ko na iyong Dexter na inala gaan ko noon?" Malungkot
ang mga mata ni Manang na nakatingin sa akin.
II Tumatanda na ako lja,ayokong mawala sa mundong it

o na hindibumabalik sa dati ang alaga ko."

Hinawakan niya ang mga kamay ko at tumingin sa aking mga mata.

II Bakit ho?"

" Nagiging posible ito ngayon dahilsa'yo Hannah." Umiling ako at tumingin kay
Manang ng seryoso.
II Manang hindiho."

" Totoo iyon Jja.Naaawa ako sa iyo noon dahil kaila ngan mo ng matitirhan.Alam kong
mabait ka nararamda man ko iyon noong una palang kitang makita.Dahilsa iy o
nabigyan ng sigla ang bahay na ito Hannah,
na hindiko aakalaing magagawa mo."

"Ayokong maging malapit ka kay Dexter dahil ayok ong kamuhian mo siya tulad ng
ibang tao.Mabait siyang bata,ngunit nilamon ito ng nakaraan niya.Ayokong mal aman
mo kung anong dahilan kung bakit siya nagkakaga nyan."
Hinaplos niya ang pisngi ko at ngumiti ng malapad.

II Pero tulad niya,

makulit ka din.Hindisumusunod sa matatanda.Pero

nang dahilsa iyo,unti unti siyang bumabalik sa dati lja."

11 Alam ko pauntiuntimagiging okay ang lahat. Nap amahalka sa aming lahat dito
Hannah dahil mabait ka. May ginintuan ang iyong puso,at dahil doon kaya mong gawing
posible ang lahat.11
II Nakuha mo lahat ng tiwala namin dito,alam ko hi ndimagtatagallalambot ang puso
ni Dexter ng dahilsa i yo at hihintayin ko ang pagkakataong iyon lja.11
Hindi ako makapagsalita sa mga sinabi ni Manang Ester, lumamlam ang mga mata niyang
nakatingin sa akin at punong puno ng pagasa.

Ngumiti ako ng tipid at saka tumango ng dahan dahan. Ayokong mapalitan ng

kalungkutan ang kanyang mga mata. Dahil si Manang Ester ang nagsilbing ina ko
ngunit hindi ko alam kung makakaya ko ang mga sinabi ni Manang. Hindi ko pipilitin
si Sir Dexter gusto ko lamang siyang tulungan.

Wala ng kumibo sa aming dalawa pagkatapos

.
n1yon.

May kirot sa puso ko nasa hindi ko malamang dahilan gusto ko na ako ang dahilan ng
pagbalik ng ngiti niya sa kanyang mga labi.

Ako ang dahilan kung bakit siya tumatawa. Gusto kong makita iyon. Gusto ko ako ang
maunang makakita sa pagbalik ng ngiti niya.

Gusto kong makilala siya bilang si Dexter Lim. Yung walang maskara. Yung hindi
nagtatago. Yung nakilala ng lahat ng tao noon.
Ngunit alam ko darating ang araw na kailangan kong umalis at harapin ang lahat.
Hindi habambuhay nagtatago ako. Nagtatago sa pangalan na Hannah. Kailangan kong
harapin ang Daddy ko. Ang mga tao sa paligid ko.

Dahil gusto ko ding makilala niya ako bilang si

Alliah. Hindi lang bilang personal maid niya kundi isang kaibigan. Ewan ko pero ang
hirap isipin na hanggang kaibigan lang ang Iugar ko sa buhay niya. Hindi ba pwdeng
maglevel up doon?

Bumalik ako sa realidad ng may kumurot sa tagiliran ko.

II Uyl

Denaeg mo pa se MichaelBe sa ponas ng platu lnday.Uo na'tjuy ang garnet naten.Kaya

stop et. Lenes na lenes n
a yan.11

Dumaing ako tapos nagpout. Si Manang Nora na umiinom ng malamig na tubig ang
kumurot sa akin.
II Ano ba naman Manang ganda ng moment ko dito eh.11 Sumulyap ako sa inuupuan
kanina ni Manang Ester, hindi ko napansin na umalis pala siya.
II E panu.Ke lalem ng eneesep naten.Kala ku nga m

ahoholog kana deyan.11 liling iling nito.

II Oh Nora,tapos na mga labahin?

Tanong ni

Manang Ester na galing sa headquarters namin.

II Hende pa Manang.E naohaw aku.Sege balek nak u.Oh ekaw tama na yan.11 Baling
niya sa akin at lumabas ng kusina.
Tumuloy si Manang Ester sa pinapakuluan niyang karne at bumaling sa akin. Hininto
ko na ang ginagawa ko at saka lumapit sa kanya.
II Okay na ho ba Manang?ll

11 Abot mo nga iyong paminta dito lja.11

11 Sige ho.11

Kinuha ko yung paminta sa lamesa. Nanlaki ang mata kong makita si Sir Dexter na
kakagising lang at walang suot na pangitaas naka pajama lang ito.

Nanuyo ang sikmura ko kaya napainom aka ng

tubig.

II Magandang umaga ho Sir." Bati ko sakanya na nakangiti. Hindi ko mawala ang

tingin ko sakanyang mga pandesal sa katawan.
Pinisil ko ang kamay ko at itinuon ko ang sarili sa pinapagawa ni Manang.
II Oh hintayin mona ang tanghalian Dexter. Malulut

o na rin ito."

Tumango si Sir Dexter at mataman akong tinignan. Umupo siya sa harapan ko at

nilagay ang dalawang kamay sa baba niya. Hindi niya ba alam na tinutukso niya ako.

Natataaranta kong hinigay ang paminta kay Manang

Ester.

II lja ano ba kape to. Paminta ang pinapakuha ko." N anlaki ang mata ko at kinuha
itong muli sa kamay niya at ibinalik sa table.

Hindi ako magkanda ugaga sa paghanap ng pinapakuha ni Manang. Ewan ko basta parang
nabobo ako at hindi gumagana ang utak ko. Para akong timang, natetense ako pero
hindi naman ako natatae.

Hindi ako makapagconcentrate dahilnakatingin siya sa akin at inaamin ko. Ang laking
epekto nito sa akin.
Nagbuntong hininga ako ng makita ang paminta. Inabot ko ito at ganoon nalamang ang
paghuhumarantado sa bilis ng tibok ng dibdib kong maramdaman ang malambot nitong
kamay na humaplos sa kamay ko. Pareho namin hawak ang paminta.

Ang paminta. Bow.

Napatingin ako sa kanya na nakangisi sa akin.

Naglalaro ang mga ngiti niya sa labi. Nakakaloko na para

akong mababaliw.

II You're shaking..." He murmured. lniwas ko ang tingin ko sa kanya, inalis ko ang

kamay ko at umupo sa inuupuan ko kanina.
II Here Nay Ester." Siya na ang nagabot ng paminta kay Manang.
II Bumalik ka nga sa kwarto mo at magsuot ng dami

t. "sermon nito sa kanya.

Hindi ako makatingin sa kanya dahilpara akong tinutukso ng abs niya. Shyt.
II No, it's okay Nay. Someone is enjoying the view."

Natatawang biro nito.

Muntik na akong mahulog sa kinauupuan ko sa sinabi niya.

Umiling ako at padarag na tumayo naglakad ako papuntang sala.

II Hey! I'm just joking." Hinita niya ang kamay ko at napatingin ako sa kanya.
Nakita ko ang pagkagulat sa kanyang mga mata.

II You...you're blushing Hannah." Nakangiti nitong tugon. Para bang tawang tawa
siya sa nakikita niya.
Alam kong pulang pula na ako, at ang mahirap

doon nakita niya. Baka akala talaga niya nageenjoy ako

sa v1�

ew.

Naglakbay ang mga mata ko sa mainit at

magandang hubog ng kanyang pangangatawan. Oo na.

Nageenjoy ako sa view. Paki niyo?

II Gzzz. Hindi no Sir. Blush on to. Blush on." Paliwan ag ko na hindi makatingin sa
kanya at tumakbo palayo.
May sinabi pa siya ngunit hindi ko na ito maintindihan dahil nakalabas na ako ng
Mansion
tumuloy ako sa garden at saka doon umupo. Ano ba

naman ito. Bakit kailangan kong makaramdam ng ganito.

II Hannah.Koanin mo nga iyung madodoming dame t ni Dexter sa kwartu niya.Ang sabe

ne Manang nagesen
g na daw siya." Nanlumo ako sa utos ni Manang Nora.

II E,Manang.Kailangan ako pa talaga?"

" Seno ba nandeto? Ekaw lang naman.Danlian mo na.Habang senasampay ko pa mga eto."

Umiling iling ako at tumayo. Jusco hindi ba pwdng time out muna? Hindi pa nga ako
nakakahima sa tagpo namin kanina tapos kailangan ko pang pumunta sa kwarto niya.

II Uy,sabe ng wag magesep esep deyan eh.Hala se

ge."

"Ayan na ho." Padabog akong pumasok ng

Mansion.

Sana naman wala si Sir Dexter sa kwarto niya. Dahan dahan akong pumanyik papunta sa
kwarto niya.

Nasa tapat na ako ng kwarto niya at nakabukas ito ng kaunti. Binuksan ko ito ng
dahan dahan at ganoon nalang ang pagkagulat kong makita ko ang malapad niyang
likod.

Nakaharap siya sa bintana niya. Dahan dahan niyang sinusuot ang kaniyang itim na
tshirt.

Napalunok ako sa aking nakikita. Hindi ko maalis ang mga mata ko sa katawan niya.

Nagulat ako ng bigla siyang humarap sa akin at pinagpatuloy ang pagsuot ng damit
niya. Natigilan siya ng makita ako ngunit ngumisi din.

II Ah Sir.Yun daw hong maruruming damit niyo.Nag lalaba ho kasisi Manang Nora."
Maagap na tugon ko.

Tumango siya ng marahan. Hindi ito ang unang

pagkakataon na makapasok ako kaya gamay ko na ang parte ng kwarto niya. Malaki ito
sobrang laki.

Naglakad ako patungo sa bathroom niya. Naramdaman ko ang pagsunod niya ngunit
hindi ko na
ito pinansin. Gusto ko nalang makalabas dito.

May pabilog na malaking bathtub na nakahiwalay sa shower room niya at ng toilet

bowl. Tapos may isang malaking mirror kung saan nandoon ang nga shower gel at
personal hygiene niya. Pagkakita ko ng lalagyan nito ay kinuha ko kaagad.
Nabigatan ako kaya muntik kong mabitawan ito. Nanigas ang buong katawan kong
maramdaman
ang mainit niyang katawan sa likod ko. Maging ang

dalawang kamay niya ay nasa dalawang kamay ko na hawak ang isang basket na puno ng
pinaggamitan niya ng damit.
II Let me help you." He said on his husky voice. Napapikit ako at nagbuntong
hininga.
Hindi ko masabi kung ano itong nararamdaman ko. Nagwawala ang puso ko sa sobrang
kaba.
II Ka..kaya ko na ho Sir."

Tumindig lahat ng balahibo ko sa katawan dahil sa naramdaman ko ang mukha niya sa

aking tenga.
Tumayo ako ng maayos kaya napabitaw siya at nagayos ng tayo.

Tumingin ako sa kanya na nakatingin sa akin ng seryoso.

II You smell so good." Bulong niya.

Hindi ko iyon pinansin at kaagad na lumabas sa banyo niya. Hindi ko na kaya tong
nararamdaman ko nagwawala Iahat ng Iaman loob ko paglumalapit siya sa akin.

Ano ba 'to? Hindi ko maintindihan ang sarili ko.

II Wait Hannah. Did I offend you?"

Hindi ko siya sinagot at hindi ko siya kayang tignan. lpapakuha ko nalang sa iba
ang pinapakuha ni Manang dahil kung hindi pa ako aalis dito baka mamatay ako sa
sobrang bilis ng tibok ng puso ko.
II Isaid wait." He commanded. Huminto ako sa paglalakad at humarap sa kanya.
To my surprised I bumped on his chest. Naging dahil kung bakit na out of balance
kaming dalawa at napahiga kami sa malaki at malambot na kama. Nasa
itaas niya ako at siya naman ang nakahiga sa kama.

And in one swift mode. Naramdaman ko ang pagdampi ng malalambot niyang labi sa mga
labi ko. May libo libong paru paro na naglalaro sa tyan ko and it sent shivers to
my spine.

Nanlaki ang mata ko sa sobrang pagkagulat, inangat ko ang sarili ko at tumingin sa

kanya.

Pilyong ngiti ang nasilayan ko sa kanyang mga labi. Hindi ako makatingin ng
diretsiyo sa kanya at
tumayo ako at mabilis na umalis sa kwarto niya.

Napahinto ako sa hagdan dahil sa paglalambot ng mga tuhod ko. Habol habol ko ang
aking hininga. Napahinto ako at napahawak sa aking mga labi.

Sandali lamang iyong halik na iyon, pero para akong pagod na pagod.
Ano 'tong nararamdaman kong ito? Nawawala ako sa aking sarili kapag nahahawakan
niya ako. lba, iba ang epekto niya sa akin. Nagwawala Iahat ng veins ko at
bumibilis ang tibok ng puso kong dahilsa kanya. Normal pa ba 'yon?

Readers also enjoyed: -------------------------------------

8 EX TAPES (TAGALOG)

0 3.6K Read

TAGS possessive forced comedy sweet

Chapter 14

Nagbuntong hininga ako. This was not an ordinary day for me. I was stucked on his
office again.

Halos maubos ko na lahat ng magazine sa bookshelf ng office na ito ay wala paring

utos sa akin. Binibilang ko pa nga ang mga taong labas pasok sa office.

Si Mr. Chen ay busy sa pagrereview ng mga reports, habang si Sir Dexter ay kanina
pa mainit ang ulo sa mga nagkakamali na binibigay sa kanya para pirmahan ito.

Hindi ko rin naman siya pinapansin magsimula pa kaninang umaga dahil sa nangyari
kahapon. Yes I know he didn't mean it. We didn't mean it, it was just an accident.

Ni sumulyap o kausapin siya ay hindi ko magawa. I don't know. I just can't help it.
Dahil sa tagpong iyon hindi ako makatulog ginugulo niya ang utak ko, hindi maalis
sa isipan ko ang mukha at mga haplos niya sa katawan ko. It makes me insane. May
parte sa puso ko na gusto ang nangyare, pero mali.

Hinaplos ko ang labi ko na nahalikan niya kahapon. I'd kissed a man before, pero
hindi ganito ang naging impact niya sa buong sistema ko.
" Damn it!" Narinig kong sigaw ni Sir Dexter, sabay kaming napatingin ni Mr. Chen
sakanya.

Bumaling siya sa akin na nakakunot ang noon. Napangiwi ako ng maglakad siya
papalapit sa akin
at seryosong nakatingin sa akin. Madilim ang mukha

nito. Kinakabahan ako at hindi ko alam saan ako titingin.

Bumaling ako kay Mr. Chen na nakatingin kay Sir

Dexter habang nakanganga.

Nanlaki ang mata kong hawakan niya ang kamay ko at hinila ako patayo sa sofa.
Naglakad kami palabas ng office niya.
II Dexter where do you think your going. You have m any things to do here." Narinig
ko pang sinabi ni Mr.
Chen bago magsara ang pinto ng office niya.

Hindi ito pinansin ni Sir Dexter at tuloy tuloy kami sa elevator habang hila hila
ako sa kaliwang kamay.

Lahat ng nadadaanan naming empleyado ay napapatayo at nagtataka. Huminto kami sa

tapat ng elevator.

Pagbukas ng elevator ay halos puno na ito ng mga empleyado sa company na

nagmamadali.

Ang mga nagtatawanan ay napahinto ng makita si

Sir Dexter.

II Get out!" Nanlaki ang mga mata nila ganoon din ako. Gumapang ang kaba sa aking
sistema.
He was like a living beast.

II Isaid out!" Sigaw niya.

Nataranta ang mga empleyado sa paglabas sa elevator at naguunahang makalabas.Lahat

sila ay natakot sa pagsigaw niya.
II Ah, Sir." Bulong nalang na lumabas sa bibig ko. Hindi niya ako pinansin hinila
niya ako papasok sa
elevator, binitawan niya ang kamay ko at hinablot ang

nakalagay na cctv camera sa loob ng elevator at tinapon ito kung saan.

He punched the wall three times and glared at me. Nagmarka ang suntok niya sa wall
ng elevator.

Mas lalo akong kinakabahan sa mga inaakto niya.

Naglabas ako ng buntong hininga. Lumamlam ang

mga mata niya ng tumingin sa akin.

II Tell me Hannah. My problema ba tayo?"

May problema? E siya nga may problema sa aming data

waeh.

Nilakad niya ang pagitan sa aming dalawa. Humakbang ako palayo ngunit nauntog lang
ako sa wall ng elevator.

Dinaluhan niya kaagad ako at hinawakan ang likod ng ulo ko kung saan ako nauntog.
Gumuhit ang pagaalala sa kanyang seryosong mukha.
II Are you okay? Did it hurts?" Tumingin ako sa kanyang nagaalalang mukha. II See
what happened. Do not try to walk away from me again because you
just end up getting hurt Hannah. So you better stay by m

y side." He muttered. My eyes locked on his eyes.

I felt butterfly on my stomach. It felt so fucking good hearing those words on his
lips.
He closed his eyes because of frustration.

" Now you tell me . Why are you ignoring me? Shit. You don't even
glance at me Hannah." My eyes widened.

Yun yung rason niya kung bakit siya nagkakaganito ngayon?

Yun lang? Dahil hindi ko siya pinapansin? At nakalimutan na niya ang nangyare
kahapon?
II Because I kissed you?" Mukhang nahulaan niya ang mga nasa isip ko. Tumingin ako
sa kawalan.
II Look at me Hannah." Tumingin akong muli sa mga mata niya at nagsisi lang ako
dahilnanlabot ang mga tuhod kong dahil sa mga tingin niya.

Chapter 14 4/18

He never failed giving me a goosebumps. I swear, I

will die because of heart attack.

" Damn it! Did you know that I almost got crazy earlier thinking what I have done
wrong?"

"Sir Dex..." Bulong ko.

" You always makes me feel like this Hannah. I hate i t every time you're ignoring
me." Bulong niya sa mga tenga ko.
" Okay I'm sorry. It was an accident. I know I stole a kiss f

rom you. It was just a kiss and if you want I can give it ba
ck to you."

Nanigas ang likod ko sa kanyang mga sinabi. Tumingin siya sa akin at pumungay ang
mga mata. Kasabay noon ang pagbukas ng elevator.

Napatingin ako sa mga taong naghihintay sa pagbukas ng elevator. Lahat sila ay

nagulat sa nakita at napasinghap.

Sino ba naman ang hindi magugulat pag nakita ang posisyon naming dalawa. liang
inches nalang ay mahahalikan ko na siya sa sobrang lapit ng mukha niya sa akin.

Tumingin ako sa kanya na nakatingin din sa mga empleyado. Nagigting ang mga panga
niya at hinila muli ako palabas ng elevator.

Walang ni isang nagtangkang magsalita sakanila, tumabi sila ng dumaan kami.

Hinila niya ako palabas ng company at doon ay may naghihintay na puting kotse.
Lumabas ang driver noon
at ibinigay kay Sir Dexter ang susi.

" Hop in." Utos niya. Pumasok ako sa passenger's seat at siya naman sa driver's
seat.

Pagupo ko ay nilagay ko ang seatbelt at bumaling sa kanya na inisstart ang engine.

"Sir.Saan ho tayo pupunta? Baka po magalit sa iny

o siMr.Chen."

" He can handle it." Sagot niya na hindi tumitingin sa akin.

Pinaandar niya ang sasakyan hanggang makalabas kami sa company nila.

"Where do you want to go?" He asked.

" Huh?" Napatingin ako sa kanya na naguguluhan. Siya ang naghila sa akin palabas ng
building tapos tatanong niya ako saan ko gustong pumunta?
" Are you hungry? We will eat first." Bumaling siya sa akin at tumingin muli sa
daan.
" Where do you want to eat Hannah?"

Tumingin ako sa labas at nakita ang malaking

Super Mall.

"You want to go to mall? Alright." Sabi niya at nagtuloy tuloy, hindi kami huminto
sa mall na iyon.
"Akala ko ba Sir sa mall tayo?" Takang tanong ko. " Yes we will go to our malls
Hannah,
just name it. That Super Mall is not ours and it will ruin

my name if they see me there."

Tumango tango ako at tumingin sa kanya.

" Kakompetensiya niyo ang Mall na iyon Sir?" tanong ko.

"Yeah.They play a dirty games in the name of busi ness Hannah." He murmured.
Hindi nagtagal ay huminto kami sa isang Lim Malls hindi kalayuan sa Super Mall na
dinaanan namin.

Maraming mall sina Sir Dexter sa buong Pilipinas at bawat probinsya ay mayroon
silang pagaari na malaking Mall. Hindi lang mall, maging resort, hotel and
restaurant ay mayroon din.

Bumaba kami sa kotse at naglakad papasok.

Lahat ng nadadaanan naming empleyado sa mall ay yumuyuko at bumabati sa kanya.

Marami rami ang mga tao dito kahit weekdays.

Sympre siya ang may ari nito kaya kilala siya ng lahat.

II Iwant to show my sincerity Hannah.I mean it,I'm sorry.Iwill treat you and buy
all things that you want."

Napakangiti ako sa kanyang sinabi Hindi ko naman kailangan ng ganito eh. Sapat na
iyong nagsorry siya sa akin. Alam ko na aksidente iyon at nagsorry pa rin siya.

I appreciate it. Alam ko paunti unti, nararamdaman ko na pinipilit niyang magbago.

He was not as cold as ice now, he slowly melting the walls he built for three
years.
He let me in, in his life.

II Iwish Ican read what you're thinking Hannah.

II He said on his soft voice.

Tumingin ako sa kanya ng marahan at ngumiti.

II I don't want anything Sir.I just want to enjoy this mom ent. So let's go?"
Tumingin siya sa akin na nagtataka. Hindi ko na siya hinayaang magtanong hinila ko
na siya para maghanap ng fastfood chain.
II Where are we going?"

"Sabi niyo Sir kakain tayo,kaya naghahanap ako n g makakainan?"

"What? I know all the good restaurant in this mall a nd...II
" Wow.Jollibee."

" Don't tell me Hannah..."

"Tara Sir." Hinila ko siya papasok ng fastfood at sa naamoy ko ang mabangong fried
chicken nila. Pumikit

ako para langhapin ito.

Tumingin ako kay Sir Dexter na nakakunot ang noong nakatingin sa akin. Ngumiti ako
sa kanya at hinila ko siya paupo sa bakanteng upuan na pangdalawahan.
II Anong order mo Sir? Ako na ho pipila."

"You really want to eat here?" Nakakunot noong tanong niya.

II Masarap dito Sir. Tignan mo ang darning bata." "We're not kids anymore Hannah."
"Ano gusto mo Sir? Spaghetti? Chicken joy? 0 Yum burger?" Kunot noo siyang
nakatingin sa akin at parang hindi alam ang mga sinasabi ko. Nanlaki ang mga mata
kong nakatingin sa kanya.
II Don't tell me Sir. Hindi kapa nakakain dito?" Amaze

kong tanong.

II Ididn't try on my whole life eating at any fastfood chain Hannah. I prefer
restaurants." Napanganga ako sa sinabi niya. May nageexist palang ganitong tao.
II Okay Sir. Ngayon makakakain kana." Tumayo ako at pumila sa cashier. Gamit ko ang
pera na bigay sa akin Manang Ester para sa utos ni Sir Dexter.
Nagorder ako ng tatlong chickenjoy at isang extra rice. Baka kasi gutom si Sir
Dexter. Coke ang inumin namin at nagorder din ako ng isang spaghetti at fries at
sundae.

Pagbalik ko sa aming upuan ay nakita ko kung pano siya titigan ng mga taong
kumakain malapit sa kanya.

He was wearing his black tuxedo na medyo nakaloose ang necktie nito. Nakaopen ang
coat nito at litaw ang white polo niya sa loob.

Kailangan na akong masanay kapag kasama ko siya, hindi na ako magtataka kung bakit
pinagpapantasyahan siya.

lnilapag ko ang inorder namin sa tapat niya at

umupo sa upuan ko.

II If we eat in the restaurant you will not

get tired to line up and just order your food.They take care of everything all you
need to do is sit and wait."

I shrugged my shoulder and pouted my lips. Ang tagal kong nagoorder sa mga ganitong
fastfood at hindi naman ako nagpapagod.

lbinigay ko sa kanya ang isang meal at kinuha ko ang akin.

II Kain na tayo Sir."

Ngumiti ako sa kanya at sumubo ng kanin. Hindi niya ginagalaw ang pagkain niya
nakatingin lang siya sa akin.
II Sir Dex tikman mo masarap yan" umiling siya at sumubo din.

Napanganga ako ng maubos niya ang dalawang chickenjoy na binili ko para sa kanya.
Tumawag siya ng isang crew at nataranta ang isang crew ng makilala niya kung sino
ang tumawag.
II Mr.Lim.Magandang araw po." Yumuko ito habang hawak hawak ang basahan na gamit
niya sa paglilinis ng table.

II I will order one bucks of this fried chicken." "Ah,sige po Sir." Naglakad ito
patungong cashier.
II Hey wait." Tawag ulit nito at nataranta papunta sa

kanya. II With this gravy" Habolniya.

II Sige po Sir." Nagmadali ang crew na magorder sa cashier.
Tumingin ako sa kanya na sarap na sarap na kumain ng chicken.

Napahinto siya sa pagkain ng mapansin ako,

umiwas siya ng tingin at pinapak ito.

Napangiti ako sa kanyang inasta, para siyang bata.

II Sabiko na sainyo Sir masarap." Tumikhim siya. II No.lm just hungry." Ngumiti ako
habang nakatingin sakanya.
II What?" He asked as if he was hiding something.

II Wala po."

Dumating ang order ni Sir Dexter na isang bucket nito. Hindi na kami pinagbayad
dahiliiinform nalang daw ang mga personnel na obligado sa bill ni Sir.
Pinatake out namin ang sobrang pagkain. Busog na busog ako sa darning ng nakain
namin.

II What's next?" he asked.

Data data ko ang mga supot na tinake out namin habang sinisway ito sa hangin.

II See a movie?" Lumapad ang ngiti kong nakatingin sa kanyan.

Hinila ko siya paakyat ng second floor ng mall dahil nandoon ang cinemas.

Nakatingin ako sa mga pwdmg pagpiliin naming

.
panoonn.

Nakalagay ang mga dalari ko sa aking mga labi habang binabasa ang mga nakapalabas
ngayon. Halos foreign ang mga pinapalabas.

II I have a movie room in the house Hannah.The roo m was big for the two of us.Ican
get a copy of movie tha
t you want and we can see it at my movie room." Koment

o niya pero hindi ko siya pinapansin.

II Are you even listening? Just tell me the title of the movie or if you want Iwill
get all of the copies ."

II If Istay." Tumingin ako kay Sir Dex na nakaawang ang mga labi. II Panoorin natin
Sir.If Istay." Nakangiti

akong nakatingin sakanya. II Bibili ako ng ticket natin."

" Hannah,I'm not used to see a movie in a public pl aces." Tumingin ako sa paligid
namin at tumingin ulit sa kanya.
Ngumiti ako at naglakad papunta sa ticket booth.

II Ma'am anong movie po ang sainyo?" " If IStay.Dalawang ticket."

"Okay po Ma'am." Binayaran ko ang ticket at bumili ako ng coke at popcorn namin.
Naglakad ako patungo kay Sir Dex na umiiling.
II You're a one hard headed woman."

II Tara na Sir. Malapit ng magsimula. II Hinigit ko siya papasok ng cinema.

Sumalubong sa amin ang Iamig ng sinehan. Nasa huling linggo na yata ito kaya hindi
masyadong ganoon kadami ang taong nanonood. Hindi pa naguumpisa marami pang movie
ang pinapakita sa screen na soon na ipapalabas.

II Sa taas tayo Sir." Hinanap namin ang numero na nakalagay sa aming ticket. Sa
unahang bahagi kami ng upuan.
II Ayos lang kayo Sir?" Tanong ko. Tumingin siya sa akin at tumango.
Maya maya ay in-off na ang mga ilaw at nagumpisa ng ipakita ang mga producer sa
screen.

lnabutan kong popcorn si Sir Dexter, tumanggi ito. lninom niya ang coke ng nasa
side niya. Hindi ko na siya pinansin magsimula nagstart ang pinapanood namin
hanggang sa natapos.

Maganda ang movie, kaso bitin. May part two pa yata. Ang alam ko ay isa itong libro
na ginawan ng movie. Kaso nakakalungkot ang ending.

" Maganda ang movie no Sir?" Tanong ko paglabas

namin sa sinehan.

Nagkibit balikat siya at naunang naglakad sa akin.

II Ikaw Sir kung ikaw yung babae? Tapes wala na lah at ng pamilya mo pero may isang
taong nandyan para sa
'yo na naghihintay anong gagawin mo?" Napahinto siya

sa tanong ko at humarap sa akin ng seryoso. Hinintay ko siyang sumagot.

II Well,I'm not the leading lady Hannah." Sumimang ot ako at naglakad palapit sa
kanya.
II What if lang naman Sir." Tumingin ako sa kanya at ngumiti.
II Kasi ako kung may isang taong rnahalna rnahalko at n

andyan sa tabiko na

umaasang hindiko iiwan.Iwould rather stay." Nagkatitigan kami ng ilang segundo at

nauna na
siya maglakad sa akin. I hissed. Hindi nanaman ako

hinintay. Tinapon ko sa basurahan ang natirang coke ko.

II HiMa'am may free try po kaming aming mga pro ducts ngayon gusto niyo hong itry?"
My sumalubong sa aking isang sales lady sa isang boutique na beauty products
II Ah.Wag na salamat nalang."

"Ay Ma'am sayang naman ho.Last nalang po itong f ree na ito." Sumulyap ako sa
kanilang boutique at maraming kababaihan na nag papacurl ng hair at nagtatry ng
make up products nita.
II Sige ho.Next time kapag may free nalang ulit." Pin ilit pa ako noong babae
umiling nalang ako at naglakad.
Nagmadali akong maglakad para mahabol si Sir Dexter. Ngunit wala na siya. Sa bawat
pagtingin ko sa ibang direksyon ang darning sumasalubong na tao sa akin. Ang bilis
naman niyang maglakad.

Bumaling ako sa magkabilang direksyon ko at hindi

ko siya nakita.

Marami rami narin ang tao sa mall. Kumpara kanina. Kaya nahirapan akong hanapin
siya. Bumaba ako sa second floor at hinanap naman siya sa ground floor. Malaki ang
mall kaya imposibleng mahanap ko siya lalo na maraming tao pero triny ko pa din.

Lakad takbo na ang ginawa ko, may nabubunggo pa ako sa mga ibang nakakasalubong ko.

Habol habol ko ang aking hininga ng umupo sa bakanteng upuan.

II 1,2,3. Mic test. Paging for Miss Hannah Gonzales, Mr Lim is looking for you. He
was waiting here at the sec urity department."
Napatayo ako ng marinig ang intercom sa mall. Lahat ng bahagi ng mall ay naririnig
ito. Lahat ng tao ay napapatingin sa taas.

"Miss Hannah Gonzales please come to the security depart-"

"Hey! Where the hell are you? Didn't I tell you to sta

y by my side?"

Si Sir Dexter iyon at alam kong galit na siya. Naglakad ako para hanapin kung saan
ang security department.

II Kuya saan ho yung security department dito?" Ta nong ko sa isang nakaunipormeng

empleyado sa mall.
II Kayo po ba yung hinahanap?" " I will give you
3 minutes to come here Hannah!"Galit na boses ni Sir

Dexter ang narinig kong nagsalita sa intercom.

Pumikit ako ng mariin at huminga ng malalim. Inis akong tumingin sa IaIake.

Chapter 14 13/18

" Kuya saan ba?'' Naiinis na tanong ko. " Sa 3rd floor Ma'am."
" Okay,salamat."

Tinakbo ko ang elevator ngunit nahuli ako dahil pataas palang ito papuntang second
floor.
Hindi na ako makapaghintay, tumakbo ako patungo

sa

escalator. Tinakbo ko dn ito kahit na medyo

maraming tao ang nakasakay.

Hindi ako nahirapan hanapin ang security department sa taas dahil nasa labas si Sir
Dexter at patingin tingin sa mga tao.

Hingal na hingal akong lumapit sa kanya. Siguro nadurug na ang bitbit kong chicken
joy. lnilagay ko ang dalawang kamay ko sa aking mga tuhod at hinabol ang aking
hininga.

" You're 23 seconds late Hannah."sabi niya sa maawtoridad na tono.

" Pasensya na ho Sir ang damipo kasing tao.." Tum ayo ako ng matuwid at hinarap
siya
" Kaya nahirapan akong..." Napahinto ako ng yakapin niya ako ng mahigpit at
naramdaman ang mainit niyang hininga sa aking kaliwang tenga.
" Pagtingin ko sa likod kowala kana." Bulong niya.

" Pa.pasensya na Sir.Ma..may sales lady k..kasing k uma..usap sa..akin ka..kaya."

Nauutal utal akong
nagsalit dahil sa pagyakap niya. Naestatwa ako sa aking kinatatayuan.
"Tell me who the hellis she.Iwill fire her!"

Umalis siya sa pagyakap sa akin at nakakunot ang noong nakatingin sa akin.

Hinawakan niya ako sa magkabilang braso.

"Ah.Wag..Wag na ho." Bulong ko.

Pumikit siya dahilsa inis at tumingin sa akin na nakakunot ang noo.

"You should stay where the last time Isaw you.At l east kung babalik man
ako,nandoon ka pa din." He muttered.

" Pasensya na ho Sir.Nahanap mo naman ako e." " Don't be so clumsy Hannah."
Sumimangot ako at tumingin sa kanya. " Opo.Tara na ice cream nalang tayo Sir."

"We're not kids anymore."

Hindi ko siya pinansin at hinila siya pababa. Bumili kami sa isang ice cream
parlor. May
malaking M ang nakasulat dito at hindi ko maiitatanggi

na napakasarap nito.

" Dapat Sir may maliit na carnivaldito.Parang star c ity.Ang saya siguro."

" Mallis not for fun Hannah.

It is for there daily wants and needs." Napahinto ako sa pagkain ng ice cream at
tumingin sa kanya na seryosong ngumunguya ng chocolate toppings ng ice cream.
" What?" He asked in confusion.

" Do you think people will just go to mall because of that?" Tumango siya ng
marahan.
"You're wrong Sir.You're a great CEO president of Lim C ompanies you're a keen
observer on your malls departm ent and etc.But not on your own consumers."

" What do you mean?''

"Yes maybe they go to your malls because of there own needs.They bought clothes,

eat food.Pero hindi mo ba napapansin Sirna maraming

mag-anak,magkakaibigan at

magkasintahan na pumupunta sa mall mo para mamam asyal. Parang bonding na nita iyon
sa isa 't isa.11 Napahint
o siya sa paglalakad kaya napahinto din ako.

II You think so?" Ngumiti ako sa kanya at nagpatuloy

sa paglalakad.

II Hey.." Habol niya sa akin.

II Uwina tayo Sir.Pagabina ho."

Magaalas sais na ng makauwi kami sa Mansion. Nandoon si Mr Chen at nagalit kay Sir
Dexter. Umakyat sila sa taas para magusap tungkol sa negosyo.
Pagkatapos naming maghapunan ay naligo ako. Nakaputi akong sando at pajama na
tumabas sa banyo.

Pinatuyo ko ang aking buhok sa blower.

II Uy Hannah saan kayo gating niDexter at hinahana p siya niMr Chen kanina?" Tanong
ni Manang Lilia sa akin.

II Wala ho Manang.Nagobserve lang siya sa iilang m alls." Ngiti ko at tumabas ng

kwarto namin.

Nagtuloy ako sa ref dahil nauuhaw ako. Nadatnan ko sa kusina si Manang Ester na
nagtitimpla ng kape.

Kumuha ako ng baso at nagsalin ng tubig at ininom ko ito.

II Hannah ikaw na maghatid nito kay Dexter sa taas. Nagpatimpla siya ng

kape.Masakit ang mga paa ko at na hihirapan akong pumanhik ng hagdan.Tumatanda na
ya ta talaga ako."

"Ah sige ho Manang." Binalik ko sa ref ang pitsel at kinuha ang tasa ng kape.
II Tumingin ka sa mga dinadaanan mo baka matiso
> ka."

" Opo."

Pumanhik ako sa taas at nakita kong bukas ang ilaw sa library ni Sir Dex, tumungo
ako doon. Hindi ako nagkamali dahil nakabukas ito ng bahagya at naaaninag ko siyang
nakaupo sa swivelchair niya.

Binuksan ko ito at kumatok ng marahan. Hindi niya ako sinulyapan kaya naglakad ako
palapit sa kanya.

Napahinto ako ng makita ko ang mga larawan nila ni Margarette. He was staring at
her solo picture while holding it.

There pictures were scattered on his office table. lnilapag ko ang kape niya sa
kanyang tabi na walang letrato.

lpinagsalikop ko ang aking kamay at tumayo ng tuwid. Naka white tshirt siya at
nakapajama.

Pinagmasdan ko ang kanyang mga mata na puno ng kalungkutan at pangungulila.

Tahimik akong nakatayo doon habang pinagmamasdan siya.

Nalungkot ako dahil alam kong mahal na mahal niya pa rin ito. Siguro nahihirapan pa
rin siya at
naiintindihan ko iyon.

Hindi niya ako tinatapunan ng tingin o kausapin man lang. Tumalikod ako at nagtungo
sa pinto.
" How can you miss someone that break your fuckin

g heart?"

Napahinto ako at tumingin sa kanya na tiim bagang nakatingin sa letrato ni

Margarette. Madilim ang mukha
nito.

Lumapit muli ako sa kanya at kinuha ang isang

letrato nilang dalawa na parehong nakangiti sa camera. They are perfect together.

"Baka dahil naging bahagisiya ng buhay moat nag

iwan ng malaking marka sa puso mo?" He smirked and shook his head.
" That's nonsense Hannah."

" Ishould not missing her,she left me.For f**k sak e she left mel" He shouted.

" It's normalSir.You love her." Tumingin siya ng masama sa akin.

" I don't love her anymore." Ngumisi ako at umupo sa upuan sa harapan niya.
lba ang sinisigaw ng mga mata niya, I saw in his eyes how much he still love her.

Nakaramdam ako ng awa para sa kanya. Alam ko na umaasa din siya balang araw na
babalik ito sa kanya.

" I understand." Bulong ko. "Tara nga Sir." Hinila ko siya patungong kwarto niya.
" What the hell Hannah!"

Kumuha ako ng dalawang unan sa kama niya at ang malaking blanket niya. Hirap na
hirap akong nagtungo
sa window niya. Binuksan ko ito gamit ang aking mukha. ltinapon ko doon ang mga
ito. Sumulyap ako sa
kanya.

" Sumunod ka ha Sir."

" Magpapakamatay kaba?" He hissed. Nakalabas ako sa window niya at inayos ang
blanket at unan sa bubong.

" Sir dito." Lumapit siya at lumabas din sa bintana. Humiga ako at humiga din siya
sa tabi ko.
" Ang darning bituin."

"You really like stars." Bulong niya. Ngumiti ako at tumingin sa langit.
Malamig sa Iabas dahil gabi na.

Chapter 14 18/18

" Kapag nahihirapan ka Sir.." sumulyap ako sa kanya. "Wag mong kakalimutan na may
taong nandyan na nag hihintay para sa'yo."

Ngumiti siya at tumingin sa langit. " Polaris." Bulong niya.

" You know what Hannah?" "Hmmm?"

"That was my first time.Lahat ng

iyon first time ko." Medyo natawa pa siya at hindi makapaniwala.

Sumulyap ako sa kanya na nakatingin pa din sa langit.

" First time mamasyalsa mall? Bakit Sir hindipo ba kayo nagdadate niMargarette?"
Napaawang ako ng marealize ko ang tinanong ko. " Sorry Sir."

"Yeah we go to mall,but for her shopping time.She just buy more clothes and all."
Umiiling iling siya.
" Then after that we eat at some expensive restaurant at the Metro."

"We didn't try to eat ice cream,to see a movie.She rather see a movie at my movie
room." Tumingin ako sa kanya na malalim ang iniisip.
Ngumiti siya na hindi umaabot sa kanyang mga mata. " ..and we didn't try this
one.Magstargazing."
Chapter 15

II Kayong mga bata kayo anong naisip niyo at sa bu bong kayo natulog?"

Ang pagsigaw ni Manang Ester ang naging dahilan kung bakit ako nagising sa himbing
kong pagtulog.

Minulat ko ang aking mga mata at nagsisi lang ako dahil ang liwanag ng araw ang
sumalubong sa aking pagdilat.

Pumikit akong muli at dahan dahan kong binuksan ang mga ito ng masanay nasa sikat
ng araw ay saka ako umupo at naaninag ang tulog na tulog nasi Sir Dexter, dito na
pala kami nakatulog kagabi. Hindi namin nasara ang pinto at ang bintana kaya nakita
nila kami.

Tumingin ako sa bintana at napanganga ng makita sina Manang at Mr. Chen.

II Naku! Jusku." Saad ni Manang Nora.

"Sabina nga ba. Kaya hindi ko ito nakita kaninang madaling araw sa kama niya eh."
Pabulong bulong ni Manang Lilia.

Narinig kong naghikab si Sir Dexter. Tumingin ako sa kanya na kinukusot ang mga
mata niya.
II Pumasok na kayo dito at ng makapaghanda na." u

tos ni Manang Ester at naglakad palabas ng kwarto ni Sir Dexter. Sumunod sina
Manang Lilia at Manang Nora at naiwan si Mr. Chen.

lnalalayan ako ni Mr. Chen na makalipat sa kwarto ni Sir Dexter. Kinuha ko ang unan
at ang blanket niya para malabhan na. Walang umimik sa aming dalawa.

Nginitian lamang ako ni Sir Dexter at ganoon din

ako.

lniwan ko na silang dalawa sa kwarto ni Sir Dexter

at bumaba.

II Ikaw Hannah anong ginagawa niyo doon? Papano kung nahulog kayo ha?''

" Sorry na Manang Ester.Papano kasinaawa ako ka y Sir Dexter kagabikaya nagusap
lang kami." Lumamlam ang galit na mata ni Manang Ester.
II Sa dinaminaman ng maaari niyong higaan doon p a." Umiling iling ito at inayos
ang mga kubyertos.
II Maligo kana Hannah kamina ang bahala dito." Sa ad naman ni Manang Lilia. Tumango
ako at nagtuloy sa c.r. para maligo.
As usual sinuot ko ang kulay krema na bestida ko at ang aking doll shoes.

II Lam mu Ineng.De ka mokhang katolong.Mukha k ang Dyusa." Sumulyap ako kay Manang
Nora na kanina pa pala ako pinagmamasdan. Nakapamewang siya sa tapat ng pinto. II
Hala sege na.Kakaen na."

Ngumiti ako sa kanya at tumango. Nagmadali akong nagayos. Pagkatapos naming mag-
agahan ay tumuloy na kami sa Lim Company.

May schedule si Sir Dexter na meeting sa mga shareholders ngayon kaya aligaga ang
mga taga manage sa conference room ngayon.
Bago tumuloy sa conference room sina Mr. Chen at

Sir Dexter ay sinulyapan ako nito.

II Don't do stupid things Hannah while I'm not arou nd." Paalala niya.

II Yes Sir!" Nagsalute pa ako dito at minasdan silang paunti unting lumalayo.
Nakapamulsa si Sir Dexter habang naglalakad, at si

Mr. Chen naman ay may kausap sa telepono.

Maraming bumabating empleyado sa kanila, pero halata naman ang iba na nagpapacute
sa harapan ni Sir Dexter.

Nang kumaliwa na sila at hindi ko na sila maaninag ay naglakad na ako patungong

elevator.

Tumingin ako sa Private Elevator na pang CEO, shareholders, investor at etc na

mataas sa company lang ang nakakagamit.

Hindi kami dumaan kahapon doon ni Sir Dex dahil ginagamit ito at mas okay na iyon
kaysa naman ito ang nasuntok niya.

Tumuloy ako sa elevator na pang karaniwang empleyado ang sumasakay.

II Hi, gusto mo ng coffee? Ako nga pala si Tina." Pakil ala ng isang babae sa akin
na nakasuot ng uniporme ng Lim Company. Kulot ang buhok nito at makapal ang
make-up.

II Ah wag na salamat nalang. "

"Ah ito, pancake baka gusto mo? Ako naman si Mari e." Salubong sa akin ng isang
babae na medyo maliit at mahaba ang buhok, dito din siya nagtatrabaho. Ngiting
ngiti niyang inabot ang pancake sa akin.
II Sige salamat. Busog pa ako." Nagpatuloy akong naglakad patungong elevator at
Iahat ng nakakasalubong ko ay nakangiti sa akin at binabati ako.

Naninibago ako ngayon dahil lahat sila ay binabati ako, dati kasi !aging masama ang
tingin nila sa akin. Ngayon parang nakikipagclose.

Naiihi ako kaya naman hindi ako tumuloy sa elevator, tumuloy ako sa isang malapit
na comfort room para sa mga babae.

May nakasalubong akongjanitress at nginitian pa

ako nito. Ngumiti lang din ako at pumasok sa pinaka

dulong cubicle.

Umupo ako at napapikit. Kanina ko pa pinipigilan

'to. Sarap talaga sa feeling pagnilalabas mo ang kanina pa gustong lumabas.

"Alam mo ba Mars ang kumakalat na balita sa buon g building?" Narinig kong tanong
ng malanding boses ng isang babae na wari ko ay kakapasok lang sa comfort room.

II Ano yung kay Mr.Lim? Sino ba doon sa tatlo na 'yon? Kasidatinabalitaan ko

madalas magcoffee kasama yun
g babae." Sagot pang isang malanding boses ng babae. "Ay echoserang Yaya na
malandidin pala." Napadil
at ang mata ko at seryosong

nakiramdam. "Si Papa Dexter Mars,siya yung nilalandi n iya.Alam mo ba nahulisila sa

elevator na naghahalikan."

Napaubo ako sa kanyang sinabi at kaagad na tinakpan ang bibig ko. Kapalng mukha ng
mga 'to? Ako ba pinaguusapan nila. Magchichismisan nalang nga mali pa ang nakuhang
balita.

II Ah.Loka loka din pala iyon ano.Pa kunwa-kunwar ing personalmaid pero ang
totoo.Ginagayuma na pala a ng tatlo."

" Sinabimo pa.Take note ha.Boss tapos katulong? lw kaya kadiri. Tapos ang
paplastick pang iba,nagbait b aitan sa harap niya.Pwd ba!"
Kaya pala ganoon ang pakikitungo nila sa akin kanina. Nanliit ang mga mata ko sa
aking narinig.

II Hayaan mo Mars,mayaman siSir Dexter.Hindiya

n pumapatolsa katulong.Wala pa yan sa kalingkingan ni Madam Margarette."

Nagtawanan silang dalawa at narinig ko ang papalayong tunog ng kanilang mga

takong.

Padabog kong binuksan ang pinto at lumabas ako sa cubicle at saka humarap sa
salamin.
Its okay Alii, they don't know the truth. Nah'you're not a maid. You're a
licensured accountant. So bagay kayo ni 5 ir Dexter. Okay?

Ngumuti ako ng mapait at yumuko, hinugasan ko ang aking mukha. Lumabas ako sa
comfort room at maraming bumabati sa aking mga empleyado.

Hindi ko sila sinusuklian ng ngiti o binabati man lang. I'm not a plastick person.
Wala akong sa mood na makipaglokohan sa kanila.

Kung ginagawa nila iyan dahil akala nila ay may relasyon kami ni Sir Dexter,
please wag nalang. Nagpapaimpress masyado.
II Ts. sungit. Naging boyfriend lang si Sir Dexter akal a mo kung sino." Narinig
kong bulong ng isang babae na nilagpasan ko kanina.

Hindi na ako nakapagpigilat hinarap ko siya. Natakot ang mukha niya at nagyakapan
sila ng kasama niya na natatakot din. Kasingtangkad ko lang siya at morena ang
balat gaya ng kasama niya. Makapal ang lipstick tulad ng mukha niya. Makapal.
II Anong sinabi mo?" Naiinis na tanong ko. Ang ayoko sa Iahat ay iyong tinitira ako
sa patalikod.
I have ears, I will listen on what they want to complain. My Mom tought me on how
to be brave, how to fight back when you know you're right.
Hindi ako tulad ng mg bida sa pelikula na magpapaapi sa ibang tao. Pinalaki ako at
pinagaral hindi para bastusin ng kung sino at laitin.
II And who are you to talked to me like that. You don

b> even know me.Baka gusto mong mawalan ng trabah

o?" Nagtaas ako ng kilay at bigla siyang yumuko sa harapan ko.

II Pasensya na ho.Hindi ko sinasadya.Please.Wag n iyo po akong isumbong kay
Sir.Dexter." Ngumisi ako at naglakad patungo sa elevator.

Wala akong oras para marinig ang mga drama niya. Hindi ako ganoon kasama para gawin
iyon. Tinakot ko lang para naman may matutunan.
Sumakay ako sa private elevator at nadatnan si Sir Matrix na may kausap sa phone
nakasuot siya ng tuxedo. Ngumiti siya sa akin at binaba ang phone call.
II How are

you Hannah? Who the hell ruined your morning?" Tanon g nito sa akin ng magsara ang
elevator. Pinindot niya
ang floor kung saan ang office ni Sir Dexter.

"Ayos lang ho Sir.Kayo po? Mukhang busy kayo ng ayon ha." Ngumiti siya ng tipid.
II Yes,I have many things

to finish on time.My head really sucks." He mumbled.

II You really looked so pissed."

Ngumiti ako at umiling. II Morning sickness Sir." Tumango siya ng marahan.

II Yohanne is on Palawan right now for his project Hanna

hand I'm going to Japan tomorrow morning.Do you wa nt something?"

Umiling ako ng mabilis at tumingin sa kanya.

II Ligtas lang kayo makauwidito Sir ayos nasa akin iyon.

II Sabi ko.

Ngumiti siya at ginulo ang buhok ko napayuko ako ng kaunti sa ginawa niya.
II Salamat. Masaya ako dahil nagiging malapit kayo ni De

xter.l know he need someone to hold on."

Tumunog ang elevator at pagbukas nito ay

sumalubong sa akin ang malaking office ni Sir Matrix. Lumabas siya at hindi ko din
napigilang sumunod sa kanya.
Sa pagkakatanda ko. Siya ang head ng interior design department. Namangha ako sa
modernong disenyo ng office niya. Marami itong nakasabit na painting at mga letrato
ng kung ano anong bagay.
II You really love art." Bulong ko habang nakatingin sa isang malaking painting
kung saan nakapinta ang isang magandang tanawin na may maraming puno ng halaman at
malawak na dagat.

"Yeah,art is my life Hannah." Sagot niya. Bumaling ako sa kanya na paupo sa swivel
chair niya.
II You're a photographer too?" Tanong ko at umupo sa upuan sa harapan niya.
Alam kong madami siyang ginagawa at nakakasagabal na ako. Pero nacurious lang kasi
ako, para na siyang isang professional na photographer sa mga nakuhanan niyang
letrato.

II Yes." Tipid niyang sagot at may lungkot sa kanyang tinig. Tumingin ako sa kanya
na seryosong nakatingin sa mga papeles.
Tumango ako at hindi na nagtanong pa.

II Mauna na ho ako Sir Matrix.Pasensya na ho.Naa maze kasi ako sa office niyo.Ang
sarap sa mga matang ti tigan." Tumayo ako at tumingin siya sa akin at ngumiti.

II Thank you.You can come here anytime you want Hannah." Tumayo din siya at hinatid
ako patungo sa elevator.

II Pasensya na ho.Naabala ko pa kayo." " Don't mind it Hannah.It's okay."

Kumaway ako sa kanya bago nagsara ang elevator.

Pagbukas ng elevator ay lumabas ako at naupo sa

sofa. May kumatok sa pinto kaya napatayo ako.

Binuksan ko ito at isang babae na nakauniporme na may dalang malaking supot ng

Jollibee delivery. Isa siya sa mga empleyado ni Sir Dexter na sumasagot sa mga
calls na tumatawag sa kanya.
II Nagpadeliver si Sir ng food. Sabi niya ilalagay ko d aw sa office niya. After
daw ng meeting kakainin niya." N apangiti ako sa sinabi niya at saka inabot ito.

II Maraming salamat. "

Sinara ko na ang pinto at nilapag sa center table ang inorder niya. Napailing
nalang ako ng makita ko ang
logo nito. Gutom pala ah.

Hindi nagtagal ay bumukas ang private elevator at iniluwa nito si Sir Dexter na
niluluwagan ang kanyang necktie at si Mr. Chen na may kausap sa phone.

Tumayo ako para kunin ang dalang suitcase ni Mr. Chen.

lnihanda ko na iyong in-order ni Sir Dexter kanina.

II Sir kain na ho kayo." Sabi ko at inilagay ang meal sa table niya. Umupo siya sa
swivel chair niya at ganoon din si Mr. Chen.
II Mr. Chen, eto ho." Binigay ko naman ang kay Mr. Chen.
II Salamat Hannah."

Sumulyap ako kay Sir Dexter na nahuli kong nakatingin sa akin, umiwas agad ito at
saka kumain. Napangiti ako at saka lumapit sa kanya.
II Kayo daw nagpadeliver niyan Sir?" Pabiro kong tanong habang nakangiti.
II What's with that smile Hannah?" He hissed.

II Wala po Sir. Eat well po. Masarap no Sir?"

"Are you making fun of me?" He muttered. I heard

Mr. Chen laughed. Sumulyap ako sa kanya na umiiling iling ito.

II First time ko yatang naka kain ng Jollibee dito." Sa got pa ni Mr. Chen.
II Mr. Chen!" Sir Dexter said on his warning tone. Mr. Chen just shrugged his
shoulder and eat.
Umismid ito naging dahilan kung bakit ako napatingin sa kanya.
II Can you please open my drawer Hannah."

" Po?"

Tama ba narinig ko? Pinapabukas niya sa akin ang kanyang drawer na nasa side lang
naman niya.
"You're not deaf Hannah, you heard what I said." Ng umuso ako at lumapit sa tabi
niya.

Binuksan ko ito at may isang pahabang box akong nakita at mga ballpens at
notebooks.
II Get it Hannah." Sabi niya na hindi ako tinatapunan ng tingin at abala sa pagkain
niya.
Kinuha ko ang isang notebook at ibinigay sa kanya.

" Ito po ba Sir?" Napatingin siya sa hawak kong notebook at hindi ko maipinta ang
mukha niyang tumingin sa akin.
Narinig ko ang malakas na pagtawa ni Mr. Chen kaya napatingin ako sa kanya. Hawak
nito ang kutsara niya habang tawa ng tawa.
Napakamot ako ng ulong tumingin kay Sir Dexter.

II That damn box Hannah. You're so impossible. Ano ng gagawin ko sa notebook na

yan?" Sumimangot ako at ibinalik ang notebook.

Kinuha ko ang box na sinabi sa akin ni Sir Dexter, nasilayan ko ang logo ng box
mansanas na may kagat.
Nanlaki ang mata kong tumingin sa kanya na nakatingin

sa akin.

II Akin 'to Sir?"

"The last time you lost,nakita kita.Baka sa susuno d hindi na kita mahanap.So I
decided to bought you a p hone."

"Sir latest version ng Iphone binili mo sa akin." Nak anganga akong tumitig sa
kanya.
II Saka wala naman akong itetext e.Hindiko na ito kailan

gan."

Rumehistro ang galit sa kanyang mukha.

II Who told you to text anyone Hannah? I bought that thi ng just for me to have an
access with you."

"Ialready save my number on your phone.In case of emergency you can also contact
the Mansion and Mr. Chen.You have only three contacts save on your phonebook
Hannah,and Iwill kill the fourth person."
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya parang sinabi niya na din na hindi ako dapat
magsave ng number ng ibang tao.
II Yes Sir."

II Ialso bought you food.So you can eat with us." Tu mango ako at naglakad patungo
sa sofa para kumain.
Nakailang hakbang palang ako ay tumunog na ang phone na nasa box pa. Binuksan ko
ito at nakitang may tumatawag.

Malaki ito kaya nahirapan akong hawakan sa isang kamay ko.

Dexter Lim Calling...

Napatingin ako kay Sir Dexter na hawak ang phone na nasa tenga niya at madilim ang
tingin sa akin.

II Answer it Hannah." Utos nito.

Sinagot ko ito at nakita kong napangiti si Mr. Chen

habang umiiling. Napanguso akong tumingin kay Sir

Dexter.

Binaba na niya ito.

" Remember my last rule Hannah? Ayaw ko sa lahat iyon g pinaghihintay ako.As soon
as possible answer the pho ne immediately."
Tumango ako ng mabilis at saka humingi ng tawad sa kanya. sungit.
Napahinto ako sa pagkain ng bumukas ang elevator ni Sir Dexter. lniluwa nito si
Serene na naka white tube dress na hapit na hapit ito sa hubog ng katawan niya.
She was wearing a six inches stilettos and holding a

Judith Leiber handbags.

Tumingin siya sa akin at ngumiti. Sinuklian ko din siya ng ngiti,kinawayan niya din
si Mr. Chen. Tumuloy siya sa desk ni Sir Dexter na ngayon ay abala sa mga reports.
" HiKuya Dexter." Bati nito sa kanya at naglean ito para halikan ito sa pisngi.
" What can I do for my beautifulcousin?" Sumandal si Sir Dexter sa kanyang swivel
chair at
siniswing ito. Ang kanyang mga daliri ay nasa nga labi
.
n1ya.

" Pumunta ako para kamustahan ka Kuya.Don't for

get my poolbirthday party this coming Saturday evening

.Gagawin ko sa bahay niYohanne Pangit kasiayaw akon g payagan niMat sa bahay

niya.Don't worry no paparazz i allowed." Ngumuso ito at parang nagsusumbong.
Tumawa si Sir Dexter at naglean sa table niya.

" Maraming dadalo sa birthday ko.Maramikasing in imbita sina Yohanne at Hiko.Sympre

gusto ko nandon k a din." Sinulyapan niya ako at saka bumaling muli kay

Sir. Dexter.

II Sarna mo si Hannah Kuya,maaaliw siya doon.Para na man hindisiya mabaog sa office

mong napaka boring.N andoon naman siAte Lily at Linda."

II No boys allowed Serene." Sabi niya sa maawtoridad na tono. Serene groaned.

II Kj ka talaga.Basta magtatampo ako sa'yo paghin di kayo pumunta and Hannah,you

can wear your oh-so� hot two piece,tutulungan kitang makahanap ng loverbo y mo."
Sabi niya sa akin sabay kindat. Nanlaki ang mga mata ko sa kanyang sinabi.
II What the hell Serene!" Tumayo si Sir Dexter at hinampas ang table nito
nanggagalaiti ito sa galit.
Natawa si Serene at naglakad patungo sa akin sabay halik sa pisngi ko.

II So bye.See you on this Saturday,Lovers." Biro nito at saka pinindot ang elevator
at bumukas ito.
II See you around Mr.Chen have a good day."

"Take care sweety." Sagot nito kay Serene. Tumingin siya sa kanyang pinsan at
parang masaya
sa kanyang nakikita.

II Calm down dear cousin.She's allyours.

II humagikgik pa ito at tuluyang nagsara ang elevator.

II Damn that girl. She really knew how to annoy me." He hissed.

Madaling lumipas ang mga araw at nagaayos ako para sa pool party na dadaluhan
namin. Sadly, I can't wear any swim suit. So I decided to wore my skinny jeans and
a black halter top. I wore my white Chuck Taylor shoes.

" Doon na ba kayo matutulog sa bahay niYohanne? II Tanong ni Manang Lilia na

nagtutupi ng damit. I was combing my hair and I applied light make up.

II Hindiko ho alam Manang.Hindipo nasabiniSir D

exter ang plano niya." Saad ko.

II Napaka ganda mo naman Hannah." Lumapit siya sa akin at inayos ang buhok ko. II
Ang kinis pang balat.
II hinaplos nito ang aking braso pababa sa aking kamay. II Alam mo kung ako ang
tatanungin,mas bagay kayo ni Dexter." Aniya sabay halik sa noo ko.

II Manang boss ko po si Sir Dexter.Hindikamibagay." Malungkot akong umupo sa kama

ko.
II Porque ba boss mo lang siya hindina maaaring m aging kayo?" Tumingin ako kay
Manang Liliana umupo sa tabi ko.

II Hindilang naman po iyon e.Hindiko po kayang p alitan sa puso niSir Dexter

siMargarette Manang.Hangg ang ngayon mahalna mahalniya pa rin ito." Ngumiti ito ng
tipid at inilagay ang takas kong buhok sa aking kaliwang tenga.
Hindi ko alam kung bakit ko ito nasasabi kay Manang at may kirot sa puso ko kapag
naiisip ko ang mga bagay na iyon.
Gusto ko siyang makalaya sa nakaraan niya kung saan pilit niyang ikinukulong ang
sarili niya.

II Hindiganoon ang nakikita ko Hannah." Ngumiti siya sa akin at tumayo.

II Ano hong ibig niyong sabihin Manang?"

" Dalian mona d'yan at magagalit sa iyo si Dexter p ag nalate ka." Ngumuso ako at
saka nagayos.

II Sige ho Manang."

II Magiingat kayo."

" Opo salamat po."

Lumabas na ako sa kwarto namin at iniwan si

Manang na pinagpatuloy ang pagtutupi. Hindi ko na

dinaIa ang phone na ibinili sa akin ni Sir Dexter dahil sobrang laki nito at
nahihirapan akong dalhin.

Nagpaalam ako kina Manang Nora at Manag Ester na kasalukuyang naghahanda ng

hapunan.
II Hindi ba talaga kayo dito kakain?" Nakailang ulit na itong tinanong sa akin ni
Manang Ester bago ako maligo.
II Manang."

" 0 sige na sige. Magiingat kayo."

" Engat kayu bebe gerl." Napangiwi ako sa itinawag sa akin ni Manang Nora at
tumango.

II Hannah. Let's go." Pumasok si Sir Dexter sa kusina.

He was wearing a plain gray shirt and a jeans. Tumingin siya kina Manang at lumapit
ito sakanila at hinalikan sila sa pisngi na siyang ikinagulat naming tatlo.

Ngumiti ito sakanila at saka hinawakan ang kamay ko. Tumingin ako sakanya na may
pagtataka sa aking mukha.
II Nako! Magtatampo ako nito." Saad ni Manang Lilia na kakalabas lang sa
headquarters namin.
Ngumiti si Sir Dexter at saka lumapit kay Manang at hinalikan ito sa pisngi.
II Mauna na ho kami Manang." Sabi ko na hindi maalis ang tingin sa kanilang tatlo
na halos maiyak sa tuwa.
Hinila ako ni Sir Dexter palabas ng Mansion niya at ang gamit namin ngayon ay ang
kanyang Ferrari.

Pinagbuksan niya ako ng pintuan at ginuide niya pa akong makapasok.

It's so creepy, he was acting weird. Hindi maalis ang

tingin ko sakanya ng umikot siya patungong driver's seat.

II Anong atin Sir?" Tanong ko pagupo niya. Tumingin

siya sa akin at pinaandar ang sasakyan. Nilagay ko ang seatbelt ko na hindi inaalis
ang tingin sa kanya.

II I am actually planning to build a big hotelin them etro." Tumingin siya sa akin
at ngumisi sabay batik sa tingin niya sa daan.
II And?"

"And Iwant you to design it Hannah." Halos masamid ako sa sinabi ni Sir Dexter.
II Pinoproseso pa ito.Sooner or later,they will approve my decision and Iwant you
to design the concept Hanna
h."

"Sir hindiho ako magaling sa mga design design n

a gan'yan."

" Just tell me what you want

to add,carnivals,malls,hotels restaurants? What else?" He asked while smiling ear

to ear.

" Nasabimona lahat e Sir.Ano pa idadagdag ko?" Kumunot ang noo nito at nagtiim
bagang.
II Then think Hannah!" He shouted.

Napapikit ako sa sigaw niya at natawa. Bipolar talaga.

II What? What the hell? I'm pissed here and you're ju st smiling." He frowned. He
shook his head in disbelief.
Pumasok kami sa isang exclusive subdivision. Ilang minuto ay huminto kami sa
harapan ng malaking puting gate. Bumusina ng dalawang beses si Sir Dexter at
bumukas ang isang malaking gate.
Pumasok kami sa gate at namangha ako sa ganda ng paligid.

Marami itong mga halaman at mga bulalak sa daan

papunta sa mansion. Don't get me wrong, mas malaki ang mansion ni Sir Dexter. Pero
mas malawak ito.

Naaaninag ko na ang mga taong nagswiswimming at nagpaparty sa pool. Unti unting

lumalakas ang tugtugin habang papalapit kami.

Madaming mga sasakyan ang nakapark sa mga damuhan.

II This is really not a good place for you." Saad niya pagbaba ko sa kotse niya.
Tanaw mula dito ang mga babaeng nakatwo piece at mga lalaking naka short lang at
litaw ang mga katawan.

Kunot noo siyang naglakad patungo sa madaming tao. Sumunod ako sa kanya dahil hindi
ko naman kilala ang mga tao dito.

Nang makalapit na kami sa party ay parang mababasag ang ear drums ko sa lakas ng
tugtog. Kanina pa yata sila nagkakasiyahan.
Madami darning tao at kilala halos sa larangan ng industriya ang naririto. Sikat na
mga modelo, artista, athletes and showbiz.

Maraming nakahandang pagkain at maraming nagseserve ng drinks.

Malaki ang pool nito, paeight shape ito at may dj na siyang nagpapatugtog ng kanta.

Maraming babae ang mga tumitingin kay Sir Dexter at nagpapapansin.

May isang meztisang babaeng humarang sa dinadaan niya at ngumiti ito sakanya.
Maganda ito at parang modelo sa isang sikat na sexy magazine.
II You look so fucking hot right now honey!

Its been a long time." saad pa nito at inilakbay ang

kamay niya sa katawan ni Sir Dexter.

Tumingin ako sa ibang direksyon dahil hindi ko masikmura ang nakikita ko.

II Hey!" lbinalik ko ang tingin sa kanya at nakita kong binalewala niya ang babae.
Ngumisi ako at sumunod sa kanya.

May nagoffer sa aking waiter ng drinks ngunit tinanggihan ko.

II Hey Bro!" May tumapik sa likod ni Sir Dexter na parang isang modelo ng isang
sikat na brand ng damit. Nakaputing shirt ito na bakat ang katawan nito at naka
summer short.
lnalok siya nito ng alak na kinuha niya. Hinila siya nito sa mga grupo ng mga
kalalakihan at mga babaeng nakatwo piece lang. Nagtatawanan sila habang kinakamusta
si Sir Dexter.

Huminto ako sa paglalakad at tumingin sa buong paligid, lahat sila ay

nagkakasiyahan at busy sa paguusap. Ang iba ay parang nakainom na, may nakikita pa
akong nagmamake out sa tabi.

Sabi na e,maoop lang talaga ako dito. Nakakahiya pa dahil wala akong regalo sa
birthday girl. Nasaan naman kasi si Serene?

Sinulyapan kosi Sir Dexter na seryosong kinakausap ang mga ito.

Naglakad ako papasok sa loob ng mansion kung saan iilan lang ang mga taong naroon.
II Hannah!" Tumalikod ako at nakita si Serene na nakasuot ng floral two piece. She
was holding a glass of champagne.
II Serene!" Lumapit ako sa kanya at niyakap siya.

II Happy birthday! Pasesnya kana wala akong dalang reg alo. Babawi ako sa'yo next
time." Ngumiti ito at saka

umiling.

"Ayos lang anoka ba.Butisinama ka niKuya Dexte r dito." Lumapit siya sa aking tenga
at may binulong.
" So my future sister in-law?" Nanlaki ang mga matang

tumingin sa kanya. " A..ano?"

" Nasa loob sina Lily,Hannah.Oh I mean.Ate Hanna h.Enjoy yourself.Madaming food
d'yan.Babalik ako iee ntertain ko lang ang ibang mga bisita." Tumango ako at
pinagmasdan siya makalabas.
Pumasok ako sa loob ng mansion at namangha ako sa mga desenyo nito. It was a modern
design the color was cream and maroon.

Mayroon itong malaking letrato ng pamilya nina

Yohanne, at may malaking chandelier.

" Hannah!" Niyakap ako ni Lily ng sumalubong ito sa akin. Nakasuot sila ng
parehong puting bestida ni Linda.

Kumakain sila ni Linda sa sala habang nanonood ng movie. Sa harapan nito ay may
hagdan paakyat sa
second floor. Niyakap ako ni Linda at saka hinalikan sa pisngi. Napangiti ako sa
kanyang ginawa.

" Bakit kayo nandito? Ayaw niyo sa labas?" Tanong

ko.
" HiAte Hannah." Dumaan sa gilid namin si Hiko na

nagmamadali sa paglabas. Tulad ng karamihan naka

summer short lang siya at may dalang bote ng Dalmore

62.

" Hello Hiko!" Sagot na sigaw ko. Kumaway pa ito

sa akin bago tuluyang lumabas ng mansion.

" Hindina.Mas gusto namin dito.Kumain kana ba? Sandalikukuha ako ng plato para
sa'yo." Tumayo si Lily at umupo namn ako sa tabi ni Linda.

II Wala ba sina Sir Mat at Sir Yohanne dito?"

"SiKuya Mat kakauwilang gating Japan kanina at n agpapahinga sa

taas.Tapos siKuya Yohanne naman may kausap na mga barkada o kasama niya sa negosyo
sa kanyang game roo m." Paliwanag ni Linda. Tumingin siya sa pinto at tumingin ulit
sa akin.

II Mag-isa ka lang Ate? Si Kuya Dex?" "Ah.Tinawag ng isang kaibigan." Sabi ko.
Madaming nakahandang sari saring pagkain sa
center table nila Linda. Dumating si Lily na may dalang

plato at kubyertos.

Ang pinapanood nilang c.d ay Mr and Mrs Smith. Wellit was really a great movie.

Habang kumakain ay hindi ko mapigilang kamustahin sila. Namiss ko na rin ang

pagpunta sa Isla nila. Ang sabi ni Lily ay nagtatrabaho daw siya ngayon sa Manila
kaya nandito siya at si Linda naman ay nagpapass ng requirements sa mga
universities dahilsa Manila daw ang pinaka maganda para sa kurso niya.

II Saan ang c.r dito Lily?" Tanong ko habang kumakain ng pasta.

II Doon sa kusina mayroon.Gusto mo tulungan kita?

II

II Hindina." Tumayo ako at inilapag ang plato ko sa table. II Hahanapin ko nalang

salamat."

" Sige."

Naglakad na ako patungo sa kusina, muntik pa akong maligaw dahilparang isang bodega
ang napasukan ko kaya sa kaliwa ako dumaan.

Hindi nagtagal ay nahanap ko din ang kusina, modern kitchen din ito tulad ng kay
Sir Dexter.
Pumasok ako sa c.r. para umihi. Napadami yata

akong juice at wine na nainom. Pagkatapos ko ay naghugas ako ng kamay at nagayos

ng buhok.

Paglabas kong c.r. ay may naaninag akong isang katawan ng lalaki sa kitchen. He was
actually getting some ice cube at the ref.

Napaawang ang mga labi kong mamukhaan ang matipunong lalaki. He was wearing a
maroon polo shirt and a jeans.
Napatingin siya sa akin at nanlaki ang mga mata nito na parang nakakita ng multo.
II Alliah." I closed my eyes in frustration and walked towards him and dragged him
outside the mansion. Hindi siya nagsalita at sumunod lang siya sa akin.
Dumaan kami sa likod dahil my pinto ang kitchen patungong likod. Maraming halaman
at malawak na damuhan ang sumalubong sa amin.

Inalis ko ang kamay ko sa braso niya at humarap

dito.

II Know tell me. What the hell are you doing here Ku

ya Jonas?" I groaned. Tumingin tingin ako sa paligid at

baka may makakita sa amin.

Nilagay niya ang mga kamay niya sa bulsa niya.

II Business partner kosi Yohanne Lim, Alliah. Wait. I am the one who should asked
you that question! What t he hell are you doing here?" Takang takang tanong niya.
Napailing ako at napasapo sa noo ko.
World. Bakit napakaliit ng mundo? Asawa siya ng kapatid ko, si Ate Allana.

I licked my lower lip and I crossed my arms.

II Didn'tAte Al told you? I'm hiding Kuya."

He heaved a sigh.

II I know, but what the heck! You're hiding at the Manila,

Alliah? You should go to the Island that even map can't fi

gure it out,that you can't search it

on the google.Dad was so mad Alli,really mad." Kinabahan ako sa sinasabi ni Kuya
Jonas, he's right.
I shouldn't be here, but what I'm suppose to do? I can't

go any further. Lalo na napapamahal na ang mga tao dito sa akin.

II I don't have any choice.Wala akong sapat na pera noon para pumunta sa ibang
lugar."
"Allana was so worried,you didn't even contact us
Alli. II

" I know Dad will find out if I'll do that." Tumingin ako dito na kinakabahan.
II Sooner or later,he will come here just to find me Kuya.

II

Tumango tango ito.

II That's why Allana was going crazy.You're Dad was reall y mad Alli,and we found
out that he wants you to marry that Japanese man just to pay his debt."
II WHAT?"

" Nalulong sa bisyo ang Dad ninyo Allina hindinati

n nalalaman.Nagkautang siya ng malakisa isang casino. Mr.DelSolpromised your

Dad that he will going to pay his debt if you will marry him." Napaawang ang
mga labi ko sa aking mga nalaman. Hindi iyon magagawa sa akin di Daddy.

II Binebenta niya ako?" I rolled my eyes in disbelief.

II Kaya gailt ang Ate Allana mo,Alli. Pero wag kang magalala.Tutulungan ka namin
lalo na at alam ko na ku ng nasaan ka.Sasabihin ko sa Ate mona okay ka lang dit o."

Tumango ako at ngumiti ng tipid.

II Sabihin mo Kuya na ayos lang ako.

Maayos ang kalagayan ko."

"Pero papano kung may magsumbong sa'yo Alli? N akakasigurado kana ba sa mga kasama
mo?" Nagaalala ng tanong nito.
" Don't worry Kuya,they don't know my realidentit y.I used another name to cover me
in this trouble.Just c all me Hannah."

Tumango ito at may kinuha sa pocket niya.

" Here is my contact number.Just call me if you need so methingAlli."

" Hannah nga sabiKuya." "Oh'sorry.Hannah.Well that a good idea." Tumango ako at
kinuha ang number card ni Kuya.
"Van ang ginagamit ko sa mga private transactions

o.Kaya hindiito malalaman niDad,Alli. I mean Hannah."

" Salamat." Tinago ko ito sa likod ng bulsa ng jeans

ko.

" I just lost a sight of you,then now Isaw you with a

nother man,again.Hannah." Nanigas ang likuran ko

dahil sa lamig ng boses nito.

Sabay kaming napatingin ni Kuya Jonas sa aming

likuran at madilim ang mukha ni Sir Dexter.

" Sir Dex-" naglakad ito papalapit sa akin at hinigit ako sa aking palapulsuhan
papalapit sa kanya. Amoy alak siya.
Nagkatitigan kaming dalawa at nakikita ko sa nga mata niya na pagod na pagod na ito
at parang inaantok
na.

" Mr Lim." Lumingon ito sa likuran ko at saka

ngum1s1.

" Mr Streegan."

" I just want to tell you to please take care of this lad

y." Tumingin ako kay Sir Dexter at nagigting ang mga panga at parang naiinis.
II And why are you fucking worried with this girl?" Ngumiti si Kuya Jonas at
lumabas ang mga
magagandang dimples nito. ltinaas niya ang kamay niya

at ipinakita ang wedding ring nito.

II Don't worry Bro.I'm married and I love my wife so much." sumulyap ito sa akin
at ngumiti ng nakakaloko.
II Got to go." Tinapik niya pa si Sir Dexter bago tuluyang pumasok sa loob.
Kaya gustong gusto ko si Kuya Jonas. I know how much he love my sister.

II Give me a reasonable reason why are you with tha t man?"

II May tama kana Sir.Tara matulog kana doon sa ta as." hinita ko siya papasok ng
mansion.
"What the hell,you didn't answer my question Han nahl"

" Nakikipagfriends lang ako.

"Friends? Sa mga lalake? Gusto mo ba talaga akong mabaliw ha?'' Napahinto ako sa
sinabi niya.

II May asawa na 'yon Sir." Hinila ko siya papasok sa sala at nakita kami nina Lily,
Linda at Serene na nahinto sa pagtatawanan.
II Hey?" Tawag sa amin ni Serene.

II And you want to wreck his family just to get him? f

**k your bullshit Hannah." Nagulat ang tatlo sa sinabi niya. Nasapo ko ang aking
noo habang hila hila siya.
II Medyo may tama na'to pasensya na.laakyat ko la ng sa taas."

" Doon sa kaliwang dulong kwarto Hannah." Sabi ni

Lily. Tumango ako at nagtungo sa hagdan, umakyat

kami sa taas habang hila hila ko pa din siya.

II Answer me! You want a married man? Then Iwill marry another girljust to have
you if you want that." He shouted.

"Okay Kuya.We heard that." Serene shouted. I

sighed.

"That was so sweet." Linda said.

II Of course not. Gusto ko ako lang." I hissed and dragged him to the Masters
bedroom. The room was big and it was air conditioned.
Hiniga ko siya sa kama niya at kaagad siyang nakatulog, dahil siguro sa alak at
sobrang pagod. He was exhausted. Tulog agad.

lnayos ko ang pagkakahiga niya, at binalutan ko

siya ng comforter. Naglakad ako patungo sa pinto.

II Margarette...".

I stopped when he uttered her

name and by that, it changed my mood. Parang unti

unting gumuho ang mundo ko.

Sumulyap ako sa kanya na himbing na himbing sa pagtulog, niyayakap niya ang isang
unan. Sometimes, iniisip ko na sana ako nalang si Margarette.

My heart is aching in pain, it really hurts whenever his voice would utter
Margarette.11

Naglakad ako patungong pinto, ang gusto ko lang gawin ngayon ay lunurin sa alak ang
puso ko. This feeling isn't good.
She wasn't normal. She's in trouble. Please don't

fall.

Chapter 16

Masakit na masakit ang ulo ko na parang pinupukpok ito. lminulat ko ang aking mga
mata at nasilayan ang hindi pamilyar na silid.

Pumikit akong muli dahil bigla akong nahilo. lnilagay ko ang aking palad sa aking
noo.

Naparami ako ng inom kagabi. Sanay akong uminom, ngunit ngayon lang talaga ako
uminom ng ganito, at hindi ko na uulitan pa.
II You're fucking drunk last night Hannah." Kahit hindi ko siya nakikita, alam kong
galit siya.

Hindi ko siya pinansin dahil mas masakit ang ulo ko, at dahil sa kanya kaya ako
uminom kagabi.
II And I am not there to stop you." He took a deep breath. Inalis ko ang kamay ko
sa aking noo at iminulat muli ang aking mga mata ng dahan dahan.
Sumulyap ako sa kanya na ngayon ay nakatayo sa tabi ko na nakapamulsa sa kanyang
pajama. He wasn't wearing shirt anyway.

Kaya sumakit muli ang ulo ko, pumikit muli ako at isinubsob ang aking mukha sa
malambot at mabagong unan.
I heared him sigh. II You're ignoring me again."

Napapikit ako ng mariin. I don't want to hear, to see or to touch him right now.

Tell me Alii? You really like him? He's a coward, he's so cr uel and he's so.....
Shit! How can you fell for him just like that? Ugh

Bumukas ang pinto ng silid at hindi ko alam kung

lumabas ba siya o ano dahil hindi ko narinig ang paghakbang niya.

II Kuya Dexter,gising na basi Hannah?" Narinig kong tanong ni Lily. Nagpasalamat
ako dahil dumating siya dahil hindi ko alam ang gagawin ko kapag kaming dalawa
lang.
II Yeah,I guess." He mumbled.

II Hannah,may dala akong gamot. Pwd itong inumi n kahit hindikapa kumakain."
Minulat ko ang aking mga mata at tumingin sa kanya na may dalang isang basong tubig
at gamot. Ngumiti ito sa akin at tumingin kay Sir Dexter.

II Ako na bahala sa kanya,nakahain na ang tanghali an." Napaawang ang mga labi kong
sabihin niya ito.
II Tanghalian?"

"Yeah,its 12:17 Hannah,and you're still laying on y our bed." He hissed and went
out.

Ngumuso ako at inilalayan akong makaupo ni Lily. Umupo siya sa kama.

II Ang kulit mo kasi,ayan tuloy." Sabi niya habang ibinibigay ang gamot sa akin.
lninom ko ito at nagpasalamat sa
kanya. " Pero naiintidihan ko,hindilang ang mga lalakia

ng marunong maglasing kapag nasasaktan." Napahinto ako sa paginom sa kanyang

sinabi.
lbinaba ko ang baso at tumingin sa kanya. Medyo nahilo

ako pero hindi ko iyon ininda. Kumunot ang noo ko habang nakatingin sa magandang
mukha ni Lily.
II Anong ibig mong sabihin Lily?" Saad ko. Kinakabahan ako dahil baka malaman niya
ang nararamdaman ko.
II Sa sobrang lasing mo kagabi. Nakalimutan mona,

b>na ako ang naiwan kasama mo kagabi. Tapes sinabi

mo pa sa akin na nahuhulog kana.E nakaupo ka naman sa sofa.Hindikita

maintindihan.Tapes sinabi mo ang pa ngalan niDexter." Napaawang aking mga labi at
natulala sa mga sinabi niya.
Ngumiti siya ng tipid at isinuklay ang kanyang kamay sa aking buhok. Tumatalab na
ang gamot na ininom ko dahil hindi na ganoon kasakit ang aking ulo.

II Anong ibig mong sabihin Lily?"

"Alam mo hindinaman masama ang magmahalHa nnah."

" Nagkakamalika sa iniisip mo Lily."

Ngumiti ito ng nakakaloko at saka tumawa.

II Alam ko na Hannah noon pa man,noong nasa Isla pala ng tayo.Nakita ko kung papano
mo siya tignan.Nakita k
o kung papano kuminang ang mga mata mo kapag pinag uusapan natin siya.Dahil kapag
nahulog tayo sa isang ta o.Malalaman pa lang natin iyon kapag hindina tayo rna
kabangon,kasihulog na hulog ka na."
I took a deep breath. lkinuha niya ang baso sa akin at itinabi sa lamesa sa tabi
namin. lsinubsob ko ang aking mukha sa aking mga kamay.

II What should I do?" Naguguluhan kong tanong. I'm so depressed. Hindi ko alam ang
gagawin ko, siguro
tama nga siya hindi ko na kayang pigilan ito.

" Hindinaman masama ang magmahalHannah." Na pahinto ako at tumingin sa kanya na

ngumiti sa akin.
II Walang masama kung itatry mong sabihin sa kanya." Ngumisi ako at umiling.
II Mahalniya pa rin siMargarette,Lily." May bumara sa

lalamunan kong sinabi ko iyon. Nasasaktan ako.

" Kapag nagmahalka,kaakibat na iyon ng masasakt an ka Hannah.Kaya natin mahalin ng

lubusan ang isang

taong hinditayo magawang mahalin."

Tumingin ako sa kawalan. Tama siya, kaya ko siyang mahalin kahit hindi niya ko
kayang mahalin pabalik. Pero kaya ko ba iyon? Hahayaan ko nalang ba siya?

II Hayaan mong maghilom ang mga sugat sa kanyan g puso Hannah.Dahil ngayon
naguguluhan pa si Kuya De xter sa sitwasyon.Tara na naghihintay na sila sa baba." T
umango ako ng marahan.
lnalalayan niya ako sa pagbaba sa kama. lsa sa mga masters bedroom pala ako
natulog. Habang naglalakad kami ay hindi ko maiwasang isipin ang sinabi niya sa
akin.

II Ohl Are you okay now Hannah?" Nagaalalang tanong sa akin ni Sir Matrix na naka
pambahay. Tumango ako ng marahan.
II Pasensya kana Ate Hannah.Napadamituloy inom mo ng dahilsa akin." Sabi ni Serene
na nakaupo habang kumakain at ang sa tabi niya ay si Linda. Nasa gitna ng hapag
kainan si Sir Dexter na tahimik na nakatingin sa akin. Hindi ko siya binati o
pinansin man lang.
Sila ang kasama kong uminom kagabi. Lasing na noon si Serene kaya nauna na silang
umakyat ni Linda at naiwan kami ni Lily. Hanggang doon lang ang aking naalala.

Hindi ko na nga maalala iyong sinabi ko kay Lily kagabi, at iyong paghatid niya sa
akin sa kwarto.

Umupo ako sa tabi ni Linda. Madaming food ang nakahain sa table. Lumabas sa kusina
si Sir Yohanne na may dalang pitsel. May lumabas din doon na isang matipunong
lalaki na pang modelo ang mukha at katawan hindi ko siya kilala.
Hindi ko na nakita kagabi si Kuya Jonas, at marahil

umuwi na rin ito kagabi. Gusto ko man magtanong kay

Sir Yohanne tungkol sa kanya ngunit baka magtaka ito.

II Oh! Butigising ka na.Ito nga pala si Fred,kakauwi niya lang galingAustralia."

Pakilala nito sa akin. Ngumiti
ito sa akin at ngumiti din ako sa kanya.
Umupo si Lily sa tabi ko. Si Sir Mat naman ay umupo sa tabi ni Sir Yohanne na
katabi si Fred.

II SiHiko kuya nasaan?" Tanong ni Serene na sumira sa katahimikan namin habang

kumakain.
II She was with a hot girllast night. I guess,they had sex in some hotels in the
City,Serene." Nabulunan ako
sa sagot ni Fred kay Serene at narinig kong umubo si

Lily.

II What the hell Fred.Watch your mouth,

there are some ladies here." Anas ni Sir Dexter sa kanya. Yumuko ako dahil baka
hindi ko mapigilan ang sarili kong sulyapan ko siya.
II Oh dude! lmma sorry."

"That's okay dude." Sagot ni Sir Mat at nginisian

ito.

Nagpatuloy ako sa aking pagkain. Gutom ako dahil

hindi ako nakakain ng almusal kanina.

II Anyway Dude.Isaw Margarette last time Iwent to New York." Natigilan ako sa aking
pagsubo. Binaba ko ang aking mga kubyertos.
Margarette na nanaman. This time I want to punch this man so fucking hard.

Naramdaman ko ang pagtingin sa akin ni Lily. Hindi ko na kaya ang mga naririnig ko.
Parang isang sumpa kapag naririnig ko ang pangalan na iyon, automatic na binabago
nito ang mood ko.

II Oh,Itought Margare-" Tumayo ako sa aking pagkakaupo at tumaas lahat ng tingin

nita sa akin. Hindi

natapos ni Sir Yohanne ang sinasabi niya.

II Hannah." Bulong ni Lily sa tabi ko.

II Ano ba yang Margarette na iyan? Restaurant? Mall? Damit? Narinig ko na iyan

kagabi,tapos maririnig ko na naman ngayon.Ang sakit na sa tenga e.It
really sucks! Excuse me." Nanlaki Iahat ang mga mata nila sa aking sinabi. Naglakad
ako palabas ng Mansion
nila.

I need some air. Dahil nasosuffocate ako doon.

Narinig ko ang pagtawag sa akin ni Lily, ngunit nagtuloy ako sa paglakad palabas.
Nakalabas na ako ng mansion at nasa gilid na ako ng pool ng may humila sa akin.
Naramdaman ko ang bolta boltaheng kuryente sa aking katawan at bumilis ang tibok ng
aking dibdib. Nanghina ang mga tuhod ko, tumingin ako sa kamay niya na nasa wrist
ko at lumingon sa kunot noong mukha nito.

II What the hell are you doing Hannah?" He said in his gritted teeth. I licked my
lower lip in frustration.
II What's wrong with you? Hindi mo ako pinapansin kanina tapos kung ano ano ang
pinagsasabimo kay Mar garette.What the hell!" He shouted.

I heaved a sigh. Tumawa ako ng pagak at tumingin sa kawalan. II I don't know what
you're talking about."

" ..and now you're acting as if nothing happened?" Hinawakan niya ang magkabila
kong braso ng mahigpit.
Napadaing ako sa sakit. Umiling siya at halata mong iritadong iritado na ito.
lnalis niya ang kamay niya sa aking braso at nakahinga ako ng maluwag.

Naglakad siya sa harapan ko at tumingin sa akin ng masama.

II Now I don't know what's running on your mind Ha nnah.I didn't know what I did
wrong,you're being so un

reasonable." Natigilan ako sa kanyang sinabi.

Bumigat ang paghinga ko at nasasaktan ako tuwing

nakikita ko siya. Huli na ngayon, oo tama. Hulog na ako.

Huli na para pigilan ko ito. Ang kailangan ko nalang gawin ay iwasan siya. Dammit!

" Unreasonable? Bakit? Masama ba? Masama ba na magreact kapag nasasaktan kana ha
Dexter?" Napahinto ako sa aking sinabi at ganoon din siya.
Nagkatinginan kami ngunit ako na ang sumuko. Naglakad muli ako, pero pinigilan niya
akong muli.

" Nasasaktan sa ano? Saan masakit? Then tell me.I

papagamot kita!"

" I don't need it." Sabi ko at naramdaman ang unti unting lungkot na bumalot sa
aking dibdib.

"Ano bang problema mo? Naguguluhan na ako sa'y o Hannah!"

" lkaw lang ba naguguluhan Sir? Ako din gulong gul o.Kagabi,pilit kong tinatanggi
pero kahit anong gawin k o ngayon huli na!" Naiinis kong saad.

"Anong hulina? Ano?" Kinalas ko ang kamay niyang may hawak sa aking kamay at
naglakad ako palayo sa kanya.
Hindi niya kailangan malaman. Ano nalang ang sasabihin niya pagnagkataon? Ewan ko
bat ako nagkakaganito pero sa ngayon naiinis ako kapag naririnig ko iyon.

Hindi pa ako nakakalayo ng hatakin niya akong muli.

" Sir ano ba?''

" Umuwi na tayo." He said in his final tone. lpinasok niya ako sa kanyang Ferarri
na nakapark

sa hindi kalayuan. Walang kumikibo sa aming dalawa.

Hindi na kami nagpaalam sa kanila dahilipinatakbo na ng mabilis ni Sir Dexter ang

kanyang sasakyan.

Paulit ulit siyang bumusina kaya nataranta ang mga bodyguard. Alam kong galit na
siya, kaya tumahimik
ako.

Pagdating namin sa Mansion, ay sabay kaming

lumabas ng kotse niya. Nagkatitigan kami at sabay ding nagiwas ng tingin. Padabog
akong umakyat papasok ng Mansion at ganoon din siya.

Nakasalubong kosi Manang Lilia na nagwawalis, hinalikan ko ito sa pisngi at

nagtuloy tuloy sa headquarters namin.

II Sandale anong nangyayarisa inyong dalawa?" Ta nong ni Manang Lilia.

Pagpasok ko sa kusina ay nakita ko sina Manang Nora at Manang Ester na naguusap.
Hinalikan ko sila pareho sa pingi at tumuloy nasa kwarto.

II Bakit lja? Anong problema?" Tanong naman ni Manang Ester. Hindi ako umimik at
sinarado ang pinto.Humiga ako sa kama ko at matagal na tinitigan ang kisame.

Muntik na akong late magising kanina kung hindi pa ako ginising ni Manang Ester.
Mabilis akong kumain at naligo.

II Hannah bilisan mo d'yan.Nagmamadali ata siDex ter dahil nakababa na siya ng

hagdan."

"Ano ho?" Sumulyap ako sa orasan at magaalas

siyete palamang. Alas siyete y media angoras ng pagalis

.
namm.

Nagmadali akong magsuklay, at suotin ang aking sandals. Basa pa ang buhok kong
lumabas ako sa pinto.

Tinakbo ko ang labas ng bahay at nakitang papasok

nasa sasakyan si Sir Dexter. Madilim ang mukha nito at

parang mainit ang ulo. Mabilis akong sumakay sa passenger's seat.

Kumaway ako kay Manang Ester bago kami umalis.

II Magandang Umaga po Mr.Chen." Bati ko kay Mr. Chen.

II Goodmorning Hannah." Ngumiti ito sa akin at inilipat ko ang tingin kay Sir
Dexter na nakakunot ang noong nagbabasa ng mga papeles.
Nagayos ako ng upo at humarap sa daan.

II The investors are now observing the Lim Malls at MakatiCity,they want to see the
improvements and the new concept of it. The information
personnelare informing me about that. The managers ar e escorting them." Narinig
kong sinabi ni Mr. Chen.

Nakarating kami sa Lim Company nasi Mr. Chen lang ang nagsasalita. lpinapaalala
niya kay Sir Dexter ang mga kailangan niyang gawin ngayong araw na ito.

Kinuha ko ang suitcase niya at sumunod na bumaba sa kanila.

"When did I build a playground here!" Napahinto ako sa paglakad at nagtaas ang
tingin kay Sir Dexter. Umalingawngaw sa buong building ang sigaw niya. Lahat ng
empleyado ay napahinto sa paglalakad.
May nakita akong bata na umiiyak at may dalang bola, nasa dalawang taong gulang ang
bata. Tumakbo angina yata nito na isang janitress na nasa eary thirties ang edad at
tinahan ang batang lalaki.
II Sir,pasensya na ho.Wala ho kasing magaalaga sa anak ko sa bahay kaya dinala ko
siya dito.Pasensya na h o Sir."

" That's not an excuse.Mr.Chen?" "Yes?"

" Fire her!" Nanlaki ang mga mata ko sa kanyang

sinabi. Napaiyak ang babae sa sinabi ni Sir. Nakaramdam ako ng awa sa kanya.
II Po Sir? Sir pasensya na ho. Hindi na po mauulit. Si r. Sir sandale..." Hindi
maipinta ang mukha ng babae at maiyak iyak itong nagmakaawa kay Sir Dexter

Hindi ito pinansin ni Sir Dexter at tumuloy sa private elevator.

II Mr. Chen."

II Don't worry Hannah, I will send her to the other M alls." Tumango ako ng marahan
at lumapit sa batang umiiyak. Umupo ako para maabot ko ito.
II Please, I don't want this to happen again. I will tal

k to the manager at the Lim Mall."

"Tahana." lpinahid ko ang luha ng batang umiiyak.

II Salamat po Mr. Chen. Hindi na ho talaga mauulit.

II

"Good. Pack your things now and go to the informa tion department. Baka
pagbuntungan kapa noon ng gali
t kapag nakita ka."
"Opo Sir. Pasensya na ho ulit." Tumayo ako at nginitian ang babae. II Mauna na ho
kami."

Tumuloy na kami sa private elevator ni Mr.Chen, kung saan nauna nasa amin si Sir
Dexter.
II Is there somehing wrong between the two of you

Hannah?" Napaigtad ako sa tanong no Mr. Chen.

II Wala ho." Tipid kong sagot. Tumango ito ng marahan.

Bumukas ang elevator at lumabas kami ng sabay ni Mr. Chen. Umupo ito sa kanyang
swivel chair at inilapag ko naman ang suit case ni Sir Dexter sa sofa. Seryoso
itong nakatingin sa kanyang laptop.

Umupo ako sa sofa. II Iwant coffee." Narinig kong

utos niya. Lumingon ako sakanya na hindi tumitingin sa akin. Tumingin ako kay Mr.
Chen na nakatingin sa akin at nagtataka. Hindi na ako magtataka kung bakit niya ako
inuutusan ngayon.
Magsimula ng umuwi kami ng bahay hanggang ngayon ay hindi kami nagkikibuan.

Tumayo ako at lumabas ng opisina niya. Nagtimpla ako ng brown coffee para
sakanilang dalawa ni Mr. Chen.

lpinatong ko sa table ni Sir Dexter ang kanyang mainit na kape.

II Get the documents at the information department

.I need them now." "Yes Sir."

Tahimik akong lumabas muli ng opisina niya. Hingal na hingal akong pumasok sa
information department. Nasa kabilang building kasi ito.

II Pinapakuha niMr.Dexter Lim ang mga documents." Sabi ko sa isang di katandaang

babaeng nakapormal na
.
un1porme.

II Ah pasensya na Ma'am.Hindipo tumawag sa ami n siMr.Lim,kapag po kasi may

pinapakuha siyang doku mente iniinform niya ho muna kami." Natigilan ako sa sinabi
ng babae.
II Ako yung personalmaid niya.lnutusan niya ako di to kaya..."
" Ma'am pasensya na ho,hindipo kamibasta basta nagbibigay ng mga documents kung
hindipo sinabini M r.Lim." Nagbuntong hininga ako at tamad na
tumango.11 Tawagan mo siya." Masiglang sambit ko.

II Ah,Ma'am.Maaalis ako sa trabaho kapag ginawa k o iyon.Ayaw niyang tinatawagan

siya kapag ganoon." Ku

munot ang noo ko at napailing.

II Pasensya na Ma'am." Tumango ako.

Naglakad ako pabalik sa kabilang building. Pagod na pagod akong pumasok sa kanyang
opisina. Eto nanaman siya, at pinapagod ako. Siya pa galit ngayon.

II Sir,hindiniyo daw ho tinawagan ang information department kaya hindi ko nakuha

ang mga documents n a pinapakuha niyo." Nakita ko ang pagtaas ng tingin sa akin ni
Mr. Chen.

II Okay." Yun lang ang sinabi niya at kinuha ang telepono. II I need the documents
right now.Yes." Yun lang at ibinaba na niya ang telepono.
Tumaas ang tingin niya sa akin. Nagbuntong hininga ako at saka tumalikod. Bumalik
ako sa information department.

Yun lang? Yun lang ang sinabi niya at kailangan ko pang bumalik sa opisina niya
para doon lang? Nasapo ko ang aking noo at napailing.

II Ma'am ito na po ang mga dokumento." "Salamat." Guminhawa ang pakiramdam kong
mahawakan ko na ito. Naging mababaw ang

kaligayahan kong dahil dito. Napailing nalang ako at bumalik sa opisina.

lpinatong ko sa table ni Sir Dexter ang mga dokumento na ipinakuha niya.

II Get those reports on the security department." Na tigilan ako sa kanyang sinabi.
Naiinis ako sa kanya ngayon.
II Sana Sir noong nasa information department ako, tinawagan niyo man lang ako para
dinaanan ko nalang doon.Ano pa ang use ng phone na ibinigay mo?" Naiinis na tanong
ko. Narinig kong tumikhim si Mr. Chen. Huminto siya sa pagpirma ng papeles at
itinaas ang

tingin sa akin.

Nakakunot ang noo nito at madilim ang mukha. II Are you complaining?" He asked on
his cold tone. I rolled my eyes.

Patience Alii, patience!

" No Sir." Tumalikod ako sa kanya at nagtungo sa security department.

Hingal na hingal akong pumasok sa office ni Sir

Yohanne.

II lyon daw pong mga report Sir." Sabi ko kay Sir Yohanne na nakaupo sa swivel
chair niya. Seryoso siyang nagtatype ng ibinaling niya ang tingin sa akin.
Kumunot ang noo nito at tumayo. Naglakad siya papalapit sa akin, naka black button
up polo ito at naka slacks at black shoes. Kailan ba naging hindi bagay sakanila
ang mga sinusuot nila.

May kinuha siya sa kanyang bulsa, inilalagay ni Sir

Yohanne ang panyo sa akin noo kaya napaatras ako.

II You're sweating Hannah.

Pinapagod ka nanaman ba niya?" Tanong nito na nakakunot ang noo at nagaalala ang
mukha. Hinayaan ko siyang kuskusin ang butilng pawis sa aking noo.
II You look so tired." Saad niya at napailing ito.

"I said gets those fucking report Hannah!"Nagu lat

ako ng may sumigaw sa intercom. Nagkatinginan kami ni Sir Yohanne at ngumisi ito.

II Maybe right now my assistant is knocking on your door and giving those fucking
reports to you Dude." Sag ot sa kanya ni Sir Yohanne na hindi inaalis ang tingin
nito sa akin.

Tahimik akong nakatayo sa tapat ng kanyang pintuan.

"Sir,Ito na ho iyong reports." Narinig kong sinabi ng

isang babae. Ngumisi si Sir Yohanne at saka pinaupo ako

sa sofa.

"f**k!"Narinig kong sinabi Sir Dexter.

II Now, come back here Hannah."Utos niya.

Naglakad si Sir Yohanne palapit sa cctv camera. Tumingin ito sa relo niya at
tumingin muli sa camera.

" It's lunch time Dude,she eat here with me.Don't worry Iwill give her back."

"Dammit Yoha-"Hindi ko na narinig ang katuloy nito dahil may pinindot si Sir
Yohanne.
II Mute." Sabi niya sa akin dahil nakita niyang naguluhan ako.
May pumasok na isang lalakeng may dalang mga pagkain at inilapag ito sa table na
parang maliit na dinning table ni Sir Yohanne.
II I don't mind it Hannah,if you join me for lunch." s

abi niya. Dahil sa sobrang pagod ko at busy kanina ngayon naramdaman ko ang
pagkagutom.
Ngumiti ako sa kanya at tumango. Tahimik kaming kumakain dalawa at nahiya pa ako
dahil marami akong nakain. Nagiging patay gutom ako sa harapan nila.
II Maraming salamat Sir Yohanne."

"Ako nga dapat ang magpasalamat Hannah dahilsi namahan mo akong kumain.Laginalang
kasi akong mag isa kapag kumakain."

" Sige ho,mauna na ho ako baka magalit nanaman sa akin siSir Dexter."

" Okay ka na ba?"

"Okay na ho.Busog na." Saad ko at tumawa ito.

II Take care." Pahabol nito.

Naglakad ako pabalik sa kabilang building. Tumingin ako sa aking telepono na walang
kahit na
anong mensahe o tawag mula sa kanya.

"You're late Hannah where did you go?"

"What the hell is this? I want new."

"Change it. You want me to drink this cold coffee?" "I don't want it. ltapon moat
bumili ka ng iba." "Dammit! What the f**k is this?"
Sumalpak ako sa kama ko dahil sa sobrang pagod

ko. Ilang araw na akong pinapagod ni Sir Dexter sa mga utos niya, dati hindi niya
ako inuutusan ngayon sumosobra na. Bumabalik nanaman siya sa dati.

Hindi niya ako pinapansin, tapos laging mainit ang ulo. Sa pagkakaalam kowala naman
akong ginawang mali.

Huminga ako ng malalim. Ang sakit sakit na ng katawan ko, grabe. Ganito ba talaga
iyon kapag nagkakagusto ka sa kanya? Masakit nanga ang puso mo, masakit pa ang
buong katawan mo.

Magaalaskwatro na ng bumalik sila Sir Dexter sa Lim Company galing sa meeting sa

mga foreign investors. Tumayo ako ng mabilis sa pagkakaupo sa sofa, dahil uuwi na
kami.

Tumingin ako kay Mr. Chen na kinukuha ang mga papeles sa desk niya. Habang si Sir
Dexter naman ay nagliligpit ng gamit niya at pinapasok ito sa suit case

" Hannah." Tawag niya sa akin sa malamig na tono. Bumaling ako sa kanya na nakatayo
sa tapat ng
table niya.

" Sir Dex?" Tumingin ito sa hawak niyang papers at inabot sa akin.

" I need one thousand copies of this paper." Inabot ko ito at tumingin sa kanya.

" I need it tomorrow morning."

" Ha? Pero Sir baka hindiko ito matapos bukas." Na gaalalang tanong ko.
"Then do it now." Kunot noong anas niya.

Dinaanan niya ako at dumaretso sa private elevator. Pumasok na rin si Mr. Chen sa
loob.

" Hindika ba sasabay Hannah?" Tumaas ang tingin ko kay Mr. Chen na nagaalala ang
mukhang nakatingin sa akin.

" Uuwinalang ho ako mamaya." Saad ko. Pinagmasdan kong unti unting nagsasara ang
pinto ng elevator.

Nagbuntong hininga ako at naglakad palabas ng opisina. Walang xerox machine sa

office ni Sir Dexter kaya kailangan ko pang magtanong sa mga department.

Tinignan ko ang papelna ibinigay niya sa akin. lsa itong report para sa itatayo
nilang building. Mukhang kailangan na nga niya bukas dahil alam ko doon na siya
magprepresent sa mga shareholders at investors.

" Miss my xerox machine ba dito?" Tanong ko sa isang babae na naka pormal na
uniporme at nagaayos na ng mga gamit.
" Ayun oh.Ang haba ng pila.Pasahan kasi ng report s namin bukas." Turo niya sa
kabilang cubicle na nakita ko kung gaano kahaba ang pila at nagkakagulo pa.
" Wala na bang iba Miss?"

Huminto ito sa pagaapply niya ng lipstick at tumingin sa akin.

" Sa lahat ng department meron,ang kaso lahat madami

ng nagpapaxerox.Kung ako sa'yo Miss ipabukas mo nala ng iyan at madaling araw kang
pumasok dito." Saad

" Ah.Sige salamat."

Kung bukas pa ako magpapaxerox baka hindi ito

matapos. Lalo na walang sasakyan na dumadaan ng alas singco kina Sir Dexter. Patay
ako kapag hindi ko ito natapos.

Naglakad ako pababa ng building nilibot ko lahat ng bawat floor. Tama nga iyong
babae Iahat ay ginagamit nita pahabaan pa ng pita.

Magaalas sais na ng nakababa ako sa ground floor at naguuwian na ang mga empleyado.
May naiwan pang nagoOT.

Pumasok ako sa isang department at iilan nalang ang mga tao.

II Ate nasaan po ang xerox machine dito?"

II Doon sa dulo Hannah.lkaw iyong girlfriend niSir

Dexter hindi ba?."

Napangiwi ako sa sinabi ng babae at nagpasalamat nalang.

Hindi masyadong mahaba ang pili dito mga nasa sampung katao nalang ang nakapila.

II Kuya ikaw ba iyong huling nakapila?" Tanong ko sa isang payat na lalaki na

nakareading glass.
II Ah oo.Bakit papaxerox ka dn ba?'' " Sana."
II Sige,maupo kana muna doon." ltinuro niya ang isang upuan malapit sa maliit na
kitchen nita.
11Tatawagan nalang kita kapag tapos na ako.Baka matag

alan kasi."

Tumango ako ng marahan. II Salamat." Umupo ako doon. Pinagmasdan ko ang mga
empleyado na aligaga sa kanilang mga gawain yung iba

e umuuwi na at yung iba naman ay may ginagawa pa sa kani kanilang cubicle.

Nakaramdam ako ng biglang pagkagutom. Alas sais

y media na at hindi pa rin ako kumakain. Siguro ay mamaya nalang paguwi ko.

Kumuha ako ng candy sa aking bulsa at kinain ito para naman maibsan ng kaunti ang
aking pagkagutom. Tahimik akong naghihintay sa upuan,sana matapos na
ito kaagad.

II Miss, Miss." Dumilat ako ng may tumatapik ng bahagya sa aking pisngi. Nasilayan
ko ang pamilyar na lalaki kanina. II Tapos na ako. lkaw na." Aniya at naglakad
papunta sa kanyang cubicle.
lnilibot ko ang mata ko sa paligid at iilang tao nalang ang nandoon. Kinuha ko ang
phone ko sa aking bulsa ngunit lowbat na ito. Pagtingin ko sa xerox machine ay wala
na ngang tao. Kinusot ko ang aking mga mata at naghikab.

Tahimik na kumpara kanina, nakatulog pala ako sa kakahintay. Tumingin ako sa orasan
at nanlaki ang mga mata kong makitang alas nuebe na.

Nagmadali ako tumayo papuntang xerox machine. Kaagad kong inilagay ang papel na
ibinigay sa akin
ni Sir Dexter. Nahampas ko ito ng ayaw gumana.

II Easy ka lang Miss wag kang magalit sa xerox mach ine. 1-on mo muna kaya." Sabi
ng isang babaeng napadaan na may dalang kape.
Napakamot ako ng ulo ng malaman na hindi pa pala ito nakaon.

Sinet ko na ito at ang maxexerox lang ay isang daang copy dahilkulang ang bond
paper.

Napahilamos ako sa aking mukha sa sobrang bwisit ko. Hinayaan ko munang maprint ang
isang daang copy
at pumunta sa coffee machine. Naghulog ako ng barya para sa isang cup ng coffee.

Umupo ako sa sahig kung saan malapit sa

pinagxexerox. Nasa lima katao nalang ang tao sa floor na ito. Umuwi na rin iyong
lalaking gumising sa akin
kanina.

Hinigop ko ang mainit na kape. Napasandal ako sa dingding. Ngayon ramdam na ramdam
ko ang pagod at bigat ng aking katawan.

Tinignan ko ang mga naxexerox at napasapo ako sa mukha ng makitang malabo lahat ng
ito. Wala ng ink. Bat ngayon pa! Hininto ko ito at huminga ng malalim.

Calm down Alii.

.. Miss excuse? Wala bang extra ink ito?..

.. Wala na e.Naubos na ang extra namin.Try mong magtanong sa taas baka mayroon
pa...
.. Bond paper wala na rin?..

.. Todo na lahat ng yan Miss.Bukas mo nalang ipagp atuloy iyan...

II Ah,sige.Salamat nalang... Sabi ko at naglakad palabas ng room na iyon. Wala ng
gaanong tao, mga janitress at janitor nalang ang nakikita kong nagtatrabaho.
Inakyat ko lahat ng floor sa building na iyon lahat yata napagtanungan ko na kaso
wala din silang stock ng ink. Kinuha ko nalang ang mga sobrang bond paper nila.
Madami na iyon siguro sapat na ito para sa isang libong kopya.

Dala dala ko ang mabibigat na bond papers ng lumipat ako sa kabilang building.

II Tulungan ko na ho kayo Ma'am... Sabi ng isang guard sa akin habang papalabas ako
ng building.
lbinigay ko sa kanya ang kalahati ng hawak ko.

II Salamat Kuya,talagang kailangan ko lang ng tulong...

Nagtuloy ako sa isang office sa first floor at gumaan

ang loob kong malamang marami pang ink ito at wala ng gumagamit. lnilapag ko Iahat
doon ang mga bond papers.
" Salamat ulit Manong. Babawi ako sa'yo sa susuno

d."

"Wala iyon Ma'am."

Hinilamos ko ang aking kamay sa aking mukha at

sinuklay ang buhok ko.

f**k! Yung copy naiwan ko. Napapadyak ako sa sobrang inis at hindi mapigilan ang
lumuha. Umupo ako sa sahig at napapikit ng mariin. Bat ba ang malas malas ko
ngayon.

Pagod akong tumayo at naglakad patungo sa kabilang building. Pagod na pagod na ako
pagbalik. Sinet ko na ito at hihintayin nalang matapos.

Huminga ako ng malalim at gumaan ang aking pakiramdam. Bumiii ako muli ng kape at
tahimik na hinihintay ito.
" Miss, hanggang alas dos nalang ang mga taxi dito. Hindi kapa ba uuwi?" Tanong ng
isang babae sa akin na nagaayos na ng gamit. Kami nalang kasing dalawa sa room.
"Ah ganoon ba. Maya maya siguro." Sabi ko na hindi naman alam kung anong oras ako
makakauwi.
Tumayo ako para tignan kung ilang piraso na ang naxexerox nasa tatlong daan
palamang ito at kailangan ko pang i-stapler.

Nakaidlip akong muli dahilsa sobrang pagod. Pagtingin ko sa wall clock ay alas tres
na ng madaling araw, patay narin ang mga ilaw at iilan nalang ang nakasindi.
Tinignan ko ang ginagawa ko at tapos na ito.

Pumunta muna ako ng c.r. para magmumog.

Tahimik nasa buong paligid, ngayon kapa ba matatakot

Alii? Umiling iling ako at nagmadaling lumabas ng c.r.

Bumili ako muli ng kape at umupo sa isang sahig. Dahan dahan ko itong inaayos at
inistapler para hindi malukot.

Antok na antok ako habang ginagawa ito. Nang mastapler ko na ang huling mga papel
ay gumaan ang pakiramdam ko.

Napahiga ako sa sahig at nagunat unat. Nahihilo ako at masakit ang aking buong
katawan. Nagulat ako ng magbukas ang lahat ng ilaw.

Napaupo ako at may narinig akong empleyadong naguusap habang papasok. lnumaga na
pala ako.

Dali dali kong binuhat ang madaming copy ng report ni Sir Dexter para ihatid ito sa
office niya. Alas singco y media na pala.

Naglakad ako palabas ng room at napahinto ako dahil sa biglang pagsakit ng ulo ko.
Napasandal ako sa
dingding habang hawak hawak ko ang mabibigat na
.
xerox cop1es.

Naramdaman ko nanaman ang sikmura ko at naalalang hindi pa pala ako kumakain.

Pinilit kong maglakad palabas ng building na ito, please mamaya na okay. lhahatid
ko muna 'to.

Huminga ako ng malalim at naramdaman ko ang unti unting pagbibigat ng mga mata ko.

" Hannah, you're too early." Tumingin ako kay Sir Yohanne na parang kakarating lang
hindi ko siya masyadong maaninag dahil parang nanlalabo ang aking nakikita.
II SirYohanne..." Halos bulong nalang na lumabas sa akin.
II You're so pale and you're holding so many papers.

b> Kinuha niya ang mga bitbit ko ngunit hindi ko ito

ibinigay.

Nanlambot ako sa pagiwas sa kanya.

II Pinaxerox ko Sir,kailangan kasiniSir De-" napahinto ako sa sobrang sakit ng

aking ulo
II Are you okay?"

Tumingin ako sa nagaalalang mukha ni Sir Yohanne, napangiti ako ng marahan at unti
unting lumalabo ang aking paningin at parang matutumba ako ng hindi oras.
Nanlalambot ako at nahihilo na masakit ang ulo at parang gusto ko nalang matulog.

Hangga sa unti unti kong nabitawan ang mga dala ko at natutumba, naramdaman ko ang
higpit ng hawak sa likod ni Sir Yohanne at wala na akong makita kung hindi itim.
His cruel forced love

Cruel Soul

I pushed her in the wall and caged her between me and the wall, she whimper...

Chapter 17

Dahan dahan kong idinilat ang aking mga mata, puti lahat ng nakikita ko at may
malaking puting tela na nakatakip sa paligid ko.

Nasaan ako? Ano bang nangyari?

Para akong nasa isang clinic o ospital. Hindi ko maintindihan anong ginagawa ko
dito. Napasarap ang tulog ko.

Napangiwi ako ng marinig ang pagkalam ng sikmura ko. Okay, ang naalala ko lang ay
iyong pinapaxerox sa akin ni Sir Dexter.

Nanlaki ang mga mata ko at napaupo sa malambot na kama.

II Yung xerox.Shit!" Patay ako nito. Hindi ko pa naibibigay iyon sa kanya. Sabi ko
habang kinakagat ang mgakukokosakamay.

" Dexter is really a badass!" Narinig kong saad ni Sir Mat sa hindi kalayuan dahil
malinaw ko pang naririnig ang kanyang boses.
II He

is a coward.We thought it would be better if she's with h im,but it's getting

worse.She's always in trouble.Now, it's about matter of life Mat."
"Yeah,I'm actually planning to give her a decentjo

b."

Natahimik silang dalawa at hindi ako kumibo.

Tahimik akong nakaupo sa gitna ng kama. Pinaglalaruan

ko ang aking mga daliri.

II Oh Hannah." Nagtaas ang tingin ko kay Sir

Yohanne at Sir Matrix, itinulak nila ang puting kurtina at

nasilayan ko ang kabuuan ng pasilyong ito.

II This is the clinic of our company Hannah.You past out,kaya dinala kita dito."
May itinaas itong supot na may lamang pagkain.
II I brought you food.Sabing nurse nalipasan ka daw ng

gutom at puyat ka kaya hinayaan ka namin matulog.Kay a heto,dinalhan ka namin ng

pagkain."
Tumingin ako kay Sir Yohanne na masayang nakangiti sa akin at kay Sir Mat na
seryosong nakatayo sa tabi niya.

"Salamat po Sir.lyon pong mga xero-"

"You should eat first Hannah before you think of an ything else." Sabi ni Sir Mat
sa malamig na tono. Napalunok ako at tumango ng mabilis.
Kumakain ako habang sila ay naka upo sa harapan ko,sa kama ko ako kumakain kasi
nanlalambot pa ako. lnaya ko silang kumain ngunit umiling lang sila pareho.
Nahihiya nga ako, pero dahil sa gutom kaya kumain na
ako.

" Hannah,Iwant you to quit in your job." Napahinto

ako sa sinabi ni Sir Mat.

Nakayuko ako at hindi makatingin sa kanya. Nananatili sa pagkain ang tingin ko. I
sighed. How can I do that? I need to hide myself and I can't leave him.

II Hindiko po kaya Sir."

"Why are you afraid? Don't worry we're here to prot ectyou from
him Hannah.If we let this happened it might kill you.Lo ok at you,you're so pale
and you also lost pounds.
II Anas ni Sir Matrix sa akin.
II No,because he needs me." I mumbled. Tumingin ako sa kanilang dalawa na may
pagsusumamo.

Ngumisi si Sir Yohanne at napailing si Sir Matrix.

II He needs you Hannah? Did he tell you that? Sinabiniya na kailangan ka niya.Kung
ganoon bakit wala siya ngay on dito? Bakit hindika niya pinuntahan pagkatapos kosi
yang sinuntokl" Naiinis nasaad ni Sir Yohanne. Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi
niya. Pero nalungkot ako dahiltama siya bakit wala siya ngayon?

Hindi niya sinabing kailangan niya ako sa buhay niya pero gusto kong manatili sa
tabi niya.

II Si..sinuntok mo siya Sir?" Nagaalala kong tanong. Sir Yohanne sighed.

II It would be better if you quit. Mat is right,Dexter will b

e forever like that. Only Margarette can change him." Na walan na ako ng ganang
kumain.
Sumisikip ang dibdib ko dahilsa kadahilanang iyon. Bakit ba ako nasasaktan ng
ganito. Siguro tama nga sila kailangan kong magquit. Kailangan kong lumayo,
kailangan ko siyang iwasan. Dahil nasasaktan lang ako.

II lhahatid na kita pauwiHannah."

II Sir Mat,baka hanapin po ako ni-" "You need to rest." Tumayo ito.
II Hihintayin kita sa labas." aniya at naglakad na palabas

naiwan kami ni Sir Yohanne.

II Pasensya na po.Nakakaabala pa ako sa inyo." " No.Don't think that way

Hannah.It's okay." Nang mahimasmasan na ako at kaya kong
maglakad. Lumabas na rin kami ng clinic ni Sir Yohanne.

II Salamat ulit Sir." sabi ko kay Sir Yohanne at isinara niya ang pinto. Nakasakay
ako ngayon sa bmw car ni Sir Mat.
Nasa driver's seat na siya at ako naman sa passenger's seat. lnilagay ko ang
seatbelt ko at

kumaway kay Sir Yohanne.

II Be carefulDude." " I know."

Tahimik kami ni Sir Mat sa loob ng kanyang sasakyan habang pauwi sa Mansion ni Sir
Dexter.

II You're an accountant right?" He asked out of the blue.

II Yes,Sir." Sagot ko na seryosong nakatingin sa daan.
II Then it settled.You can work for me Hannah." " Pero Sir-"
" Pwd kang tumira sa bahay ko,malakiiyon.I know you don't want to live at any
apartment." Napalingon ako sa kanya at kumunot ang noo ko.
Pano niya nalaman? I mean, my alam na ba siya?

" Pa..pano niyo ho nalaman?" Bumigat ang bawat paghinga ko at kinakabahan ako.
Hindi mawala ang tingin ko sakanya. Sumulyap siya sa akin at ibinalik muli ang
tingin sa kalsada.
II Because you're a maid and you don't have enough

�mcome,

and you don't afford to live at any apartment." He said. Nakahinga ako ng maluwag
at tumango. Tumingin muli ako sa harapan.
Nakapasok na kami sa Mansion ni Sir Dexter, hininto na niya ito sa tapat ng
Mansion, excited akong makitang muli sina Manang. T'yak nagaalala na ang mga iyon.
Binubuksan ko ang aking pintuan ng naramdaman ko ang kamay ni Sir Mat sa braso ko.
II Hannah,Iwill fetch you here tomorrow morning." Napahinto ako sa pagbubukas at
tumingin sa kanya.
II So be ready and pack your things."

Nakaramdam ako ng kalungkutan, parang hindi ko

kayang umalis sa Mansion na ito. Tumingin ako sa

Mansion at binaling muli sa kanya.

II Pagiisipan ko po."

"Okay,I understand." Ngumiti ito at saka bumaba

sa sasakyan. Siya na ang tuluyang nagbukas ng pintuan ko.

Paglabas ko sa kotse ay sumalubong sa akin ang

nagaalalang mukha nina Manang kaagad nita akong niyakap.

II Naku bata kal Ano bang pumasok sa kukote mo at hindi ka umuwi kagabi! Nagaalala
kami. Hindi ka man la ng tumawag."

II Tama na Lilia,tignan mo at nanlalambot pa ito." B umaling si Manang Ester kay

Sir Matrix na nakatayo sa tabi ko. II Anong sabing nurse? Ayos na daw ba siya?"

" Opo,kailangan niya lang magpahinga."

" Ekaw lja! Bat dilikaman lang naman kumaen duo n! lkakamatay keta.Jusmiyo"

Natawa ako sa kanilang tatlo at hindi mapigilan na maluha. Hindi ko sila kayang
iwan para ko narin silang pamilya. Pero kung nandito ako kawawa ang puso ko.

Sumimangot ako at niyakap ko silang tatlo ng mahigpit. " Namiss ko kayo Manang."
"Ay naku! Hala na sige na magpahinga kana doon at pagluluto kita ng masarap na
pagkain.Pagkagising m o." Sabi ni Manang Ester. Inalis ko ang yakap sakanila at
tumingin kay Sir Matrix.

II Salamat po sa paghatid Sir Mat." Ngumiti ito at ginulo ang buhok ko kaya
napayuko ako ng kaunti.
II It's okay.Go,take a rest. " aniya at tumango ako.

II Hindika ba muna papasok Mat?" Nalulungkot na

tanong ni Manang Ester.

II Madami pa po kasi akong ginagawa, wag po kayo ng magalala Nay, babalik ako dito
bukas." Nakangiting saad nito.
II Ah ganoon ba? Hay sige Jjo. Magiingat ka."

Sinundan ko ang tingin ang sasakyan ni Sir Mat na palabas ng Mansion.

II Ayos ka lang ba Jja? Tahimik ka d'yan. May masaki

t ba sa'yo?" Tumingin ako kay Manang Lilia na inakbayan ako sa likod.

Ngumiti ako sa kanya ng tipid at umiling.

II Sige na magpahinga kana." Tumango ako at nagtuloy sa headquarters.

Sumisikip ang dibdib ko sa t'wing iisipin ko na

iiwan ko na sila. Pakiramdam ko may malaking parte sa puso ko ang mawawala kapag
ginawa ko iyon.

Hindi ko kayang makita si Sir Dexter na nangungulila pa rin sa kanya, nasasaktan

ako. Dahil siguro minahal niya ito ng lubusan. Pero nakikita ko sa mga mata niya na
may Iugar ako sa puso, na kahit isang kaibigan.

Maaga akong nagising kinabukasan. lnaayos ko na ang mga damit ko sa aking maleta.
Hindi na ako nahirapan dahil hindi ko naman nilalabas Iahat ng damit ko sa maleta.

Napahinto ako sa pagaayos ng makita ko ang aking passport. Naalala kong muli ang
sinabi sa akin ni Kuya Jonas.

Nagbuntong hininga ako at umupo sa sahig. Siguro kailangan ko na silang iwan.

Ayokong
kamuhian nita ako dahil niloloko ko sila,lalo nasi Sir

Dexter.

Tama nga siguro sina Sir Yohanne siya lang ang

makapagpapasaya sa kanya. Si Margarette lang talaga.

Nanikip ang dibdib ko at namumuo ang sakit sa puso ko, bakit ba ganito? Bat ba
nasasaktan ako. Siya naman talaga dati pa bago mo siya nakilala hindi ba?

lsa lang naman akong pakielamerang maid niya. Tapos, tapos isang manloloko. Nilagay
ko ang aking dalawang kamay sa aking mukha. Naguguluhan ako.
II Hannah, nandito si Matrix. Hinahanap ka." Inalis

ko ang kamay ko sa aking mukha at nagmadaling ayusin ang gamit ko.

II Opo Manang Lilia." Sinara ko ang zipper ng maleta ko. Tumayo ako at naglakad
palabas. Hindi ko ito dinala, gusto ko kasing magpaalam muna sa kanila.
II Anu kelangan mu kay Hannah , Mat? Nako ha. Kala ko kame popontahan mo dine."
Birong pahayag ni Manang Nora sa kanya at naka pilyong ngiti ng makita
ko silang apat na nasa sala.
Naka casualattire ito, plain white shirt at khaki shorts. Mukha hindi siya papasok
ngayon sa opisina
n1�

ya.

II What are you doing here?" Napahinto ako sa

paglalakad at binaling ang tingin ko kay Sir Dexter na

pababa ng hagdanan. Madilim ang mukha nito at nakakunot ang noong nakatingin kay
Sir Matrix. Nakasuot ito ng pangopisina.
II I'm here for Hannah. Sinusundo ko siya."

" Did I give you a permission to..."

"She will going to resign anyway, so Idon't need yo ur permission." Sir Matrix
grinned. Tumingin lahat sina Manang Ester sa akin at si Sir Dexter.

Tumaas lahat ng balahibo ko sa katawan dahil sa takot, nakaramdam ako ng takot ng

tumingin siya sa akin parang pati kaluluwa ko nakikita niya.

Yumuko ako at naglakad papalapit kina Manang.

II Aalis kana Hannah?" Nagaalalang tanong ni

Manang Ester.

II Sandali lang. Bakit? Ayoko. Wag mo kaming iwan dito ka lang." Sabi naman ni
Manang Lilia at hinawakan ang magkabilang braso ko.
"Naeenes kana ba sa akon lja? Masasad ako kapag eewan mo kame." Naiiyak na saad ni
Manang Nora.

Nalulungkot ako sa ginawa kong desisyon, gusto ko munang umiwas sa kanya. Pero
kailangan ko ba talaga silang iwan?

Tumingin ako kay Sir Matrix na nakatingin sa likod ko. Tumalikod ako at nakita kong
naglalakad palabas ng mansion si Sir Dexter. Nakakunot ang noo nito at hindi
maipinta ang mukha. Parang may namuong pagasa sa akin, apektado ba siya sa pagalis
ko? Ayaw niya ba akong umalis?

Parang may nagtulak sa akin para habulin siya.

II Sir..." Tawag ko sa kanya na pababa ng mansion. Hindi niya ako pinansin at

nagpatuloy sa parking lot
nito.

Gusto ko lang na sabihin niya na wag na akong

umalis.
II Sir sandali." hinabol ko siya at nahawakan ko ang braso niya para pigilan siya.
Kunot ang noo nito at seryoso ang mukha. Hindi ko siya nakita kahapon, pero na miss
ko siya. Sobra.
Ang nakakunot niyang noo kapag kinakausap ako. Ang seryoso niyang mukha ang
malulungkot niyang mga mata.

Unti unti kong nararamdaman ang pangungulila ko sakanya. Parang hindi ko yata
kayang hindi masilayan ang mukha nito sa isang buong araw. Mababaliw ako,

kahapon kang ay nabaliw ako kakaisip sa kanya. Ang

sabi ni Sir Yohanne ay naibigay niya kay Sir Dexter iyong

.
mga cop1es.

Nakatayo lang siya sa harapan ko at walang sinasabing kahit ano.

I slowly walking towards him, I cupped his face and looked in his eyes. I saw
sadness and untold feelings in his eyes.

He looked at me through my soul.

Yumuko ako at inalis ang mga kamay ko sa mukha niya. Ang sakit sa pakiramdam na
iiwan ko na siya.

II Do you want me to stay?" I asked in a soft voice. Umaasa ako na gusto niya akong
manatili sa tabi niya. Gusto ko sabihin niya na dito lang ako. Na kailangan niya
ako sa buhay niya.
That he don't need Margarette in his life, that I am enough.

Tumingin ako sa kanya na may pagasa sa aking mukha. II Please, tell me to stay."

Nakatingin lang siya ng seryoso sa akin. Naghintay ako sa sagot niya, ang bigat
bigat ng pakiramdam ko .

I licked my lower lip and shook my head. Tumingin ako sa taas at nanlalabo ang
aking mga paningin dahil sa luha na namumuo sa aking mga mata. Hindi siya sumagot,
maybe that's a no.

Unti unting nawawala ang pagasa ko. Sumikip ang

dibdib ko sa sakit at hirap na nararamdaman ko ngayon. Tumango ako ng marahan at

nagbuntong hininga, naglakad na ako pabalik ng mansion. Unti unting nawawasak ang
mundo ko habang papalayo ako sa kanya.

Habang naglalakad ay may humigit sa kamay ko- in one shift mode - naramdaman ko ang
mga kamay niya

sa aking likuran, at ang ulo ko ay nasa kanyang mga

bisig. Nasa kaliwang tenga ko ang kanyang mukha at nararamdaman ko ang maiinit na
hininga nito - na binibigyan init ang buong pagkatao ko.
Tuluyang tumulo ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan. Napapikit ako ng mariin at
niyakap siya ng mahigpit.
Oh' God. He don't have any idea how much I like

him.

" I don't want you to leave me,I didn't give you ape

rmission to do

that. I'm sorry on what I did to you.I'm just so confused. You were mad at her,you
know I'm at the process of forg etting her Hannah." Naramdaman ko ang isang kamay
niya sa aking ulo. Hinimas himas niya ang aking buhok.

It felt so good in his arms. Lahat ng problema ko, mga iniisip ko parang nawala na
parang bula. Ang sarap sa pakiramdam, ang saya saya ko.

" I don't know what to do if you leave me Hannah."

He

murmured. "Just stay by my side no matter what." Sabi niya sa maawtoridad na tono.
Napangiti ako at gumaan ang pakiramdam ko. Tumango ako ng marahan at isiniksik niya
ang mukha niya sa aking
leeg. " It felt so good." Aniya at mas IaIong isiniksik ang

mukha niya. Napangiti ako sa kanyang ginawa.

Kaya kong yakapin siya ng ganito ng buong araw, I

don't mind.

Nagaayos ako ng lunch box para sa pagkain nina Sir

Dexter at Mr. Chen.

" Oy kanina pa ang pangitingiti mo d'yan ah.Umab ot na hanggang langit." Biro ni

Manang Lilia na pumasok sa kusina.

II Balew na yan Manang." Dugtong pa ni Manang

Nora at nagtawanan silang dalawa.

Napailing ako sa kanila at sinara ang lunch box. lnalis ko ang nakasuot na apron at
isinabit ito sa upuan.

II Hannah? Hindika pa ba tapos d'yan? Nandito na a ng driver na susundo sa'yo."

Nilagay ko sa paper bag
ang lunch box at nagpaalam kina Manang Nora at
Manang Lilia.
II Vanna ho,Manang Ester." Tumakbo ako papuntang sala at hingal na hingal na tumayo
sa tapat
.
ng mans1on.

Pinalo ako ni Manang Ester sa pwetan ko.

II Aray naman Manang." Biro ko sabay tawa.

" Bat ka ba tumatakbo? Van napagod kapa.Pwd ka naman kasimaglakad."

Hinalikan ko sa pisngi si Manang Ester at ngumisi sa kanya. II Mauna na ho ako

Manang." Kumaway ako sa kanya at pumasok sa loob ng puting kotse.

" Jkaw talagang bata ka." Natatawang saad nito. Hindi na ako sumasama kina Sir
Dexter na
pumasok ng office. Tutal hindi na rin naman niya ako

inuutusan. Napagisipan ko na ipagluto siya ng hapunan at dalhin sa office niya para

hindi na sila bibili.

Hindi maalis ang ngiti ko dahil excited ako. Kinikilig ako habang inaamoy ang lunch
box na data ko. Sana magustuhan niya ang luto ko. Napagisipan ko din na araw araw
ko na silang ipagluto mula ngayon, kinikilig ako kapag inisip ko palang iyon.

Ang tanda ko na kinikilig pa ako. Napangiti ako at tinampal ko ang aking noo.

" Magandang araw Manong guard." Bati ko sa mga gwardiang naka bantay sa entrance ng
building.
II Magandang araw din Hannah,ang ganda yata ng g

ising mo ngayon."

" Opo." Sabi ko na malaki ang ngiti. Naglakad ako patungo sa private elevator,
kinakawayan ko at nginingitian lahat ng mga empleyadong nadadaanan ko. Marahil ay
nagtataka sila dahil hindi ko naman ginagawa
ito noon.

Huminto ako sa tapat ng elevator, pagbukas nito ay nakita kosi Sir Matrix na
seryosong nakatayo sa gitna nito habang ang mga kamay niya ay nasa bulsa niya. As
usual, naka tuxedo ito na kulay dark blue.

Ngumiti ako sa kanya at yumuko ng kaunti.

" Magandang araw Sir." Pumasok ako sa loob ng elevator at nagsara na ito.

"Anong ginagawa mo dito akala ko ba hindi kana n iya inuutusan?"

ltinaas ko ang data kong lunch box at tinakpan ko ang bibig ko sa aking kamay at
napahagikgik.
" Dinalhan ko sila ng lunch Sir."

Sumimangot ito. "Ako? Wala ba?'' Nagtatampong tanong nito.

"Gusto niyo ho ba Sir? Sandali kukuha ako ng inyo..
II
�

Tumawa ito ng malakas at napailing.

" Binibiro lang kita Hannah, kakatapos ko lang kumain."

Ngumiti ako at tumango.

" Pasensya nanga pala Sir noong isang araw."

" Naiintindihan ko iyon." Yumuko ito at napangisi.

" Masaya ako sa inyong dalawa." Nanlaki ang mga mata ko at napailing. Winagayway ko
pa ang isang kamay ko sa harapan niya.
" Mali kayo ng iniisip Sir."

" Pero sa nakikita ko mukhang tama ang hinala ko."

" Ha?" Ngumiti ito muli ng pagkatamis tamis at

tinap ang ulo ko at ginulo ng bahagya ang buhok ko kaya napayuko ako. Napansin ko
lang ang hilig magganyan si Sir. Baka akala niya tuta ako.

Tumunog ang elevator na hudyat na nasa floor na kami ng kanyang opisina.

II Mauuna na ako, basta nandito lang kami ni Yohanne,

Hannah. Don't forget that." Aniya at lumabas ng elevator. Tumingin ako sa kanya na
may pagtataka sa aking mukha.
Humarap siya sa akin paglabas niya ng elevator. Kumaway ito at ngumiti bago magsara
ang pinto.

Hindi ako mapakali sa elevator dahil gusto kong

makita si Sir Dexter. Sana wala siyang masyadong

.
gmagawa ngayon.

Tumunog ang elevator, at napangiti ako. Mabilis akong lumabas ng elevator.

Nakita kosi Mr. Chen na nakaupo sa swivel chair niya ganoon din si Sir Dexter.
Nagtaas ang tingin nila sa akin at ngumiti.

II What are you doing here?" Tanong niya sa akin at isinara ang laptop niya.
Nakaeyeglasses ito kaya mas
!along nadepina ang maganda niyang mukha.

II Kain tayo?" Sabi ko sabay taas sa lunch box na dala ko. Binaba ko ito at lumapit
ako kay Mr. Chen.
II Ito ho ang sainyo Mr. Chen. Pinagluto ko kayo ng a dobo, inalis ko na iyang mga
taba ng baboy para hindi m akasama sa katawan niyo. Alam na cholesterol. Nagluto
din ako ng gulay, tapos mayroon iyang isang
saging. Tapos mineral water." natawa siya sa sinabi ko

at nailing.

II Maraming salamat lja." lnamoy niya ito.

II Amoy masarap ha."

"Sympre luto ko iyan eh. Eatwell Mr. Chen." Sabi ko

at nagthumbs-up.

Bumaling ang tingin ko kay Sir Dexter na nakatayo sa gilid ng desk niya. Nalungkot
ako dahilinalis na niya ang kanyang reading glasses. Nakaekis ang kamay nito sa
kanyang dibdib at parang hinihintay ako.
Ngumiti siya ng lumapit ako sa kanya.

II Rooftop tayo kumain." Sabi niya at niyakag ako patungo sa pintuan.

II Ubusin mo lahat ng iyan Mr. Chen." Pahabolna sigaw ko kay Mr. Chen.
" Thank you Hannah."

Nakalabas na kami ng office niya at hawak hawak niya ang kamay ko habang naglalakad
kami patungo sa hagdan. Nakatingin ako sa kamay naming dalawa, nakangiti ako habang
tinitignan ang mukha niya. Nauuna siya sa akin kaya hindi niya ako nakikita.

Bigla siya tumingin sa akin kaya naout of balance ako at nadapa sa hagdan.
Sumimangot ako, muntik ng masubsob ang mukha ko sa hagdan. Mabuti nalang ay
nakahawak ako agad sa hagdan kaya mas nauna ang palad ko.

Buti hindi ko nabitawan ang lunch box. Nasilayan ko ang pagngiti nito sa akin at
umupo sa harapan ko. lnalis niya iyong kamay niya na nakahawak sa akin at
naghalumbaba sa harapan ko. Wala yata siyang balak tulungan ako.
"You're so clumsy Hannah." Natatawang pahayag nito. II Next time look at the
floor, don't look at me. See you almost fall."

II Hulog na nga ako e, Sir." Wala sa loob kong sabi at ngumuso. Humawak ako sa
railings at tinulungan niya akong tumayo bumaba pa ito at pumunta sa likuran ko

para hindi ako mahulog.

Humarap ako sa kanya at nagulat ako dahil magkapantay ang mukha namin
dahilnauuna ako ng isang baitang sa kanya.

Hindi ko mapigilang titigan ang mukha niya, nangungusap ang kanyang mga mata.
Nakangiti na ito, hindi gaanong malungkot gaya ng dati.
II What did you say? Nahulog saan?"

Nanlaki ang mga mata ko at itiniim ko ang mga labi ko at umiling ng mabilis.
"You're blushing Hannah." Kumurap ako at tumalikod sa kanya. Nagpatuloy ako sa
pagakyat ng hagdan. Baka isipin niya kinikilig ako ng dahil sa kanya? Okay dahil
naman talaga sa kanya. Bad Alii!
" Hey."

Binuksan ko ang pinto at sumalubong sa aming dalawa ang takas ng hangin. Mainit
kaya sumilong kami sa bubong. Mainit pero presko ang hangin. Kita ang buong siyudad
sa taas.
"TANAN." Binuksan ko ang lunch box at pinakita sa kanya. " Kain kana Sir masarap
yan. Mas masarap pa ka ysa doon kay Mr. Chen." Sabi ko habang ibinibigay ang
kubyertos niya. Hindi maalis ang ngiti ko habang inaayos ko ang pagkain niya.
II Akala ko ba pareho kami?"

"Oo Sir." Sabi ko habang inaabot ang mineral water sa kanyan.

II Sympre, may halong pagmamahal iyan kaya masarap."

Bulong ko habang nakangiti.

II What did you say?"

"Sabi ko Sir, kumain na kayo kasi masarap iyan."

Sinabayan ko sa pagkaim si Sir Dexter at naubos

niya ang lahat ng niluto ko para sakanya. Busog na

busog kaming dalawa na sumalampak sa sahig.

"You're really a good cook."

" S..salamat ho."

" Umuwi kana pagkatapos nito."

"Ayoko Sir, naiinip ako sa mansyon." Sabi ko at nagpout. " Hihintayin ko nalang ang
paguwi niyo."
"And you will roaming around the company?" Inis niyang tanong. Tumingin ako sa
kanya at parang ang
lalim ng iniisip.

Bumuntong hininga ito at hinila ako kaya kaagad kong kinuha ang lunch box at
naglakad kami pababa ng rooftop.

" Saan tayo pupunta Sir?"

May kinuha siya sa kanyang bulsa- cellphone.

" I need a car. Now." Yun lang at ibinaba na niya ang telepono.
Pagbaba namin ng hagdan ay napapatingin lahat ng empleyado sa amin.

Naghintay kami sa pagbukas nang elevator. Good thing ay pababa na ito. Pagbukas
nito ay nanlaki lahat ng mga empleyadong nakasakay sa loob.

Lahat sila ay nagsilabasan at binati si Sir Dexter. Tahimik lang ako sa tabi na
hawak ang lunch box.
Pumasok na kami sa loob. Bawat floor na bumubukas ang pinto ng elevator ay
napapaatras ang mga empleyadong naghihintay nito. Walang ni isang nagtangkang
pumasok,binabati nila si Sir Dexer tapos ay hahayaan ng magsara itong muli.
Lumingon ako sa kanya na seryosong nakatingin sa taas na tinitignan kung anong
floor na kami. Tumingin ako sa kanyang kamay na hawak ang kamay ko.

Napangiti ako, sana lagi nalang kaming ganito. I like

this side of him. Masungit, pero sweet.

Tumunog ang elevator at niyakag niya ako palabas nito. Paglabas namin ng building
ay may sumalubong na puting kotse sa amin. Bumaba ang driver at ibinigay kay Sir
Dexter ang susi.

Pinagbuksan niya ako ng pinto at isinara ito. Umikot siya sa harapan at pumasok sa
drivers's seat. Naalala ko noong nagalit siya sa akin dahil hindi ko siya
pinapansin, dahil nahalikan niya ako. Parang ganito iyon noon.

Hindi ko mapigilang mapangiti habang pinaaandar niya ang kotse. Napaawang ang labi
kong maalala si Mr. Chen.

"Sir pano yung trabaho niyo?" Nagaalalang tanong

ko.

" Don't mind it Hannah." Sabi niya at pinatakbo ang

kotse.

"Saan ba kasi tayo pupunta Sir?" "Anywhere?"

" Ha? Wala kang plano kung saan tayo pupunta?" N apangiti itong lumingon sa akin,
at ibinalik agad ang tingin niya sa daan.
"Yeah."

Ngumuso ako at napangiti. "Okay, tignan

natin yang anywhere mo Sir." Sabi ko at sabay kaming tumawa. Napahinto ako at
tumingin sa kanya na tumatawa.

Totoo ang tawa na iyon. Napahinto din siya at napatingin sa akin. Nakangiti ito at
umiiling na parang hindi makapaniwala.

lnihinto niya ang sasakyan sa may maraming malalaking puno. Wala na kami sa Manila
at malayo na

ito sa syudad.

Naglalagas ang mga puno na halos puno na ng tuyong dahon ang daan. Walang tao at
kami lang dalawa ni Sir Dexter ang naroon.

Hindi ko alam saan kami ng lupalop ng Pilipinas naroon. Pero ang importante kasama
ko siya.

" Nasaan tayo Sir?"

"Anywhere?" Pilyo niyang sagot at bumaba ng kotse. Bumaba na rin ako.

Nakita ko ang kabuuan ng paligid. Hindi mainit dahilmay maraming halaman. May para
itong daan sa gitna at sa magkabila nito ay ang mga malalaking puno ng halaman na
magkakadikit dikit na nagsisilbing pantakip nito sa araw.

"Ang ganda naman dito." Sabi ko. Tahimik ang paligid. Walang tao. Presko ang
hangin.
Naglakad kami sa gitna. Nilagay ko ang dalawang kamay ko sa likod ko at
pinagsalikop ito. Habang nakapamulsa naman siya habang naglalakad.

" Do you like it?" Tumango ako na hindi tumitingin sa kanya. Huminto siya kaya
napahinto ako. Tumingin ako sa kanya na nakatingin sa akin ng seryoso.
Umihip ang malakas na hangin kaya nagulo ang buhok ko. Napapikit ako dahil sa
kiliti na naramdaman ko sa paghaplos ng buhok ko sa aking mukha.

Nanigas ang likod kong maramdaman ang mga

daliri niyang inaayos ang buhok ko. Minulat ko ang mga mata ko at nakita ko na
malapit na ang mukha niya sa akin.

Seryoso nitong inaayos ang buhok ko. lsinikop niya ito sa kanang tenga ko. Tumingin
ako sa kanya at ngumiti ng marahan.
II s..s.salamat."

"Who are you?" Tumingin ako sa kanyang mga

mata at napaawang ang labi ko. Kinabahan ako bigla sa kanyang tanong. May alam na
ba siya?

He smiled softly and cupped my

face. "You're like a rainbow Hannah." Napapikit ako ng haplusin niya ang aking
kaliwang pisngi gamit ang kanyang hinlalaki. Tumingin muli ako sa kanyang
nangungusap na mga mata.
" My life was like a thunderstorms, that everyone wi

II stay away from me to keep from putting their

selves at risk, but you took a risk, Hannah." Bulong niya. Ngumiti ito ng marahan
at niyakap
ako. " and I thank you for that."

lnalis niya ang pagkakayakap niya sa akin at huminga siya ng malalim at ngumiti.
This time, I know it's true. There is no doubt, he's happy.

Pinagsalikop niya ang mga daliri namin at nagpatuloy na naglakad . " Don't do that
again."

" Do what?" Tanong ko at tumingin sa kanya na ang lalim ng iniisip.

" Na iiwan mo ako, Hannah."

Binalik ko ang tingin ko sa mga tuyong dahon at tumango.

" If there is someone who wants to take me away fr

om you. Would you fight for me?"

lpaglalaban niya ba ako kapag dumating iyong araw na kukunin ako ng Dad ko?
"Why are you asking me that?"

Huminto ako kaya napahinto din siya, tumingin ako sa kanya. Napaisip ako sa tanong
ko. Oo nga pala, hindi kami. Walang kami. I'm here because he needs someone who
will understand him.
He needs someone to talk to, but I can wait. I can

be the rebound- I don't mind.

"Wala Sir natanong ko lang." Sabi ko at naglakad muli.

II Would you please stop calling me Sir? Ilove it whe n you call me Dexter.Ifind it
sexy."

" Dexter?" Tumawa siya at napailing. Ang sarap sa tenga ng tawa niya, parang
konting hakbang nalang maaabot ko na siya.
Lumanghap ako ng simoy ng hangin at itinaas ang dalawang kamay ko, kaya pati din
siya ay ginawa iyon dahil magkahawak kamay kami.

" I'm planning to take a break Hannah." " Ha?''

" Iwant to go on vacation.Iwant you to come with

me." Binaba ko ang kamay ko at tumingin sa kanya na seryosong nakatingin sa akin.

" P..pero Sir? I mean Dexter.Kailangan mong mapagis a.Hanapin mo ang sarili mo,you
spent years in your cav e." Ngumiti ako ng tipid.
II Masaya ako kasinaisipan mong magbakasyon.You nee

d it."

"That's why Iwant you to join me Hannah,because

Iwant to prove something." " Prove what?"

Pumungay ang mga mata niya at lumapit sa akin. Hinawakan niyang muli ang aking
mukha sa kanyang kanang kamay habang hinigit naman niya ang bewang ko kaya
napasinghap ako.

Hiniwakan ko ang kamay niyang nasa mukha ko habang ang isang kamay ko ay nasa
dibdib niya.

Mabilis ang pintig ng dibdib ko at hindi ko maipinta

ang nararamdaman ko. Kinagat ko ang labi ko sa

sobrang bilis ng tibok ng puso.

"This extraordinary feeling." He murmured. May namuong pagasa sa puso ko, pagasa na
mamahalin niya rin ako.
Tumango ako ng marahan sa sinabi niya at ngumiti. lpinagdikit niya ang aming mga
noo, napatingin ako sa kanyang mga mata.
"Would you promise me to wait for me Hannah? Un till find myself? Until I can learn
how to love myself, agai n?" Napapikit ako sa sensasyong nararamdaman ko. Parang
nanghahalina ang boses
niya. " Because I like you."

Nagmulat ako ng mga mata at hindi makapaniwala sa sinabi niya. Bumilis ang tibok ng
puso ko at napaawang ang mga labi ko. Hindi maipinta ang kaligayahang nararamdaman
ko. Sobra sobrang kaligayahan ang ipinaparamdam niya sa akin na hindi ko masabi
kung normal pa ba itong maitatawag.
" Iwant you to stay, and wait for me, because I want to give to you
the love that you deserve Hannah. The love that just for you and me and no one
else."

I want you to stay,

never go away from me

Stay forever

Nakatingin lang ako sa kanya tulala sa mga sinabi niya, ang saya saya ko. Sobrang
saya ko. Ngumiti ako sakanya. May pinahid siya sa aking pisngi. Umiiyak na pala ako
sa sobrang kaligayahan.
Tumango ako. " Maghihintay ako." Sagot ko at niyakap siya ng mahigpit.
Kaya kong gawin ang lahat para sa kanya. Kahit na

ang buhay ko pa ang nakataya. Siya ang lakas ko,

masaya ako sa piling niya. Kung darating ang araw na kailangan ko siyang ipaglaban,
I will give my all. He is my Polaris after all.
Kahit na lumayo ako, I'm still looking for him. Looking for the right path that
lead me to his arms because he is my home. The love of my life.

Chapter 18

Maggagabi na ng makauwi kami sa mansion. Paglabas namin sa kotse ay tumuloy kami sa

loob.
Hindi maalis ang ngiti sa labi ko.

Sumalubong sa amin sina Manang at Mr. Chen.

.. Nakul Saan ba kayo nanggaling? Pasaway talaga k ayong mga bata kayo. Hala sige
kumain na tayo...

Sabi ni Manang Ester at tumuloy sila sa dinning table. Tumingin ako kay Sir Dexter,
I mean Dexter na nakangiting nakatingin sa akin.
.. Sasabay ka?'' Tanong ko. Tumango ito ng marahan at naglakad na kami patungo sa
dinning table. Nakaupo na silang lahat at tumingin kay Dexter na nagtataka.
Umupo ito sa gitna at umupo naman ako sa tabi

niya. Walang umimik sa kanila at parang nakikiramdam

.
sa amm.

Napangiti ako ng lagyan niya ng kanin ang aking

plato. Umubo si Manang Nora at napatingin ako sa

kanya na nakapilyong ngiti sa akin. Maraming nakahanda sa hapag kainan. Sobra pa

nga para sa aming lahat ito.

.. Saan nanaman kayo nagpunta ni Hannah, Dexter. Alam mo namang si Mr. Chen ay
naghihintay sa iyo... Nap ahinto kami ni Dexter sa pagkain at nagkatinginan kami.
Ngumiti siya sa akin at napangiti ako.
.. lyang mga ngiti niyong iyan. Hay... Natatawang pahayag ni Manang Lilia.
Puro tawanan at kwentuhan ang ginawa namin habang kumakain. Ngayon ko lamang
nakitang naging

ganito si Dexter. lyong pilyong ugali nito.

How I wish I can see his old him. Funny, naughty, sweet. Ano pa ba ang malalaman ko
tungkol sa kanya? Parang naeexcite akong makilala siya. I love every inch of him.

And then I realized I really fell hard for him. I love

him.

Pagkatapos naming kumain ay ako na ang

naghugas ng plato. Nahiya na kasi ako sa kanila dahil

hindi ko na sila natutulungan sa gawaing bahay.

Pagkatapos ko ay naligo ako at nagpalit ng pantulog. Tulog na sina Manang nang

lumabas ako ng kwarto para uminom ng tubig.
"You're still awake." Napaigtad ako ng marinig ang boses niya sa likod ko.
Nakapatay ang ilaw at ang tanging dim na ilaw nalang ang nakasindi kaya naaaninag
ko pa siya.
" Nauhaw ako e." Sabi ko at nagtuloy sa ref at kumuha ng pitsel.
Kumuha ako ng baso at nagsalin ng tubig. lninom ko ito at pagkatapos ay tumingin sa
kanya na nakaekis ang kamay sa dibdib niya habang nakasandal sa dingding.

Nakapajama ito at white

sando. " lkaw bakit hindi kapa natutulog?" Balik kong tanong at uminom muli.
" I'm waiting for you to come out." Halos masamid ako sa sinabi. Binaba ko ang baso
ng tubig at pinunasan ang labi ko.

Tumingin ako sa kanya na nagtataka." Bakit naman?"

" Ican't sleep." He said on his husky voice. Napalunok ako at parang nanuyo muli
ang lalamunan

ko.

Uminom muli ako ng tubig, ng mahimasmasan ako

ay ibinalik ko nasa ref ang pitsel at naglakad palapit sa

kanya.

" Nandito na ako." Sabi ko at kinakabahan sa hindi malamang dahilan.

" I just.." Tumikhim ito at lumapit sa akin. Nanlaki ang mga mata kong hinigit niya
ang
bewang ko palapit sa kanya at nagtama ang katawan

nam�m.

Tumingin ako sa kanya na nakatingin sa mga labi ko. Kumurap ako at naghuhumarantado
sa tibok ang puso.

Papalapit siya ng papalapit pumikit ako at naramdaman ang paglapat ng malalambot

niyang mga labi sa labi ko.

Nagumpisa siyang gumalaw at ako ay parang napako sa kinatatayuan ko. Ang darning
paru-paro na naglalaro sa sikmura ko. My heart was beating so fast. Nang makabawi
ako ay saka ko sinuklian ang maiinit niyang halik.

Our kissed was passionate, deep and fury. Nawawala ako sa wisyo sa sobrang sarap ng
sensasyong nararamdaman ko. We were like living in our own world.

Napaungol ako ng ipinasok niya ang dila niya sa bibig ko. Nanlambot ako ng
maramdaman ang dila niya sa bibig ko, kaya ipinalupot ko ang dalawang kamay ko sa
leeg niya. His taste was so good, he was so addicting. His kissed was giving me a
goosebumps, I'm under his spell. Nauuhaw ako sa halik niya, I want more.
Nagulat ako ng hawakan niya ang paupuan ko at binuhat ako. Ang mga binti ko ay
ipinalupot ko sa kanya.

He was walking towards the dinning area, while we

were still kissing each other. It gives me shivers, it felt

good. So good that I want something more. Something that I didn't do before. That
even my body and soul wasn't mine, he owns me now.

Huminto siya sa paglalakad at pinaupo ako sa dinning table na hindi gumagawa ng

kahit anong ingay dahil baka may makarinig sa aming dalawa.

Huminto siya sa paghalik at hinabol ko ang paghinga ko. Kinagat ko ang labi ko
dahilsa init na nararamdaman ko sa buong katawan ko. Mabibigat ang bawat paghinga
ko, ang lakas ng tibok ng puso ko.

Tumingin ako sa mapupungay niyang mga mata. I saw desire on his eyes, he was
looking me right through my soul. I cupped his face and kissed him again- this time
a gave him a french kiss.

I live in Paris, France. So I know how to kiss french. Napaungol ako ng maramdaman
ko ang kamay niya sa aking kaliwang dibdib. My clothes were still on, and I'm
feeling so damn hot. Pinaglandas ko ang kamay ko sa buong katawan niya, at ang
isang kamay ko ay napasabunot sa malambot niyang buhok.

Umungol siya kaya mas lalo akong uminit sa

. .
grnagawa namrn.

Now, I don't mind if we do it. This is my first time to feel this sensation, and it
felt so good.
Huminto siya sa paghalik sa akin at nilagay ang kamay niya sa batok ko. Tumingin
ako sa mapupungay niyang mga mata.

Hinalikan niya ako sa noo, at dinig ko ang mabibigat niyang paghinga. Ganoon din
ako. Hingal na hingal siyang tumingin sa akin.
" Iwent here to kiss you goodnight Hannah, but you

r lips taste so good." Ngumiti ito. " I'm sorry." He said in

his sincere tone.

I licked my lips and look at him. Binaba niya ako sa dinning table.

Hinalikan niya muli ako sa

noo. " I'm sorry, I didn't mean to do... Uh."

Ngumiti ako at tumango. "Goodnight Hannah." "Goodnight Dexter." Hinatid niya pa ako
sa pinto ng
headquarters namin.

" Ididn't mean to do that Hannah. Are you mad?" N agaalala niyang tanong. He licked
his lower lips in frustration.
" 1 should stop myself on what-"

" No it's okay Dexter."

Tumango siya ng marahan, hinawakan niya ang pisngi ko at ipinagdikit niya ang noo
ko sa noo niya.
"We will do it at the right time Hannah." Pumikit siya ng madiin at mabibigat ang
bawat paghinga
niya. "Goodnight." Aniya at tumalikod na ito sa akin at

nakita ko ang pagkamot nito sa ulo

niya. " ....cold shower." Bulong niya na hindi ko naman maintindihan.

Pagalis niya ay parang nauhaw nanaman ako. Uminom akong muli ng tubig at naisip
iyong nangyari kanina. Hindi ko maintindihan pero may part sa akin na
naghihinayang.

Ginulo ko ang buhok ko sa sobrang pagkalito. Ano ba 'to! Bat nakakaramdam ako ng
ganito. Bat ba nagiging adik ka na yata sa halik niya.

Tuwing hapon ay pupunta ako sa Lim Company para pagdalhan ng lunch sina Sir Dexter
at Mr. Chen. Madalas ay hintayin ko na silang umuwi.
"Ang ganda niya talaga no." Napahinto ako sa

paglalakad papunta sa elevator ng may makita akong

dalawang babaeng empleyado sa kompanya ang nakaupo sa hindi kalayuan. Dadalhin ko

kasi ngayon ng lunch sina Dexter at Mr. Chen.

"Oo nga, pero naging siyang wild ang alam ko kasi hiwalay na sila nung pinagpalit
niya kay Sir. Fierce and h ot." Hindi ko mapigilang makinig sa kanilang dalawa.
Nakatalikod sila kaya hindi nila ako makita.
Nagkibit balikat nalang ako at naglakad muli.

" Pero napaka ganda talaga ni Ma'am Margarette. K aya hindi siya makalimutan ni Sir
Dexter e." Napahinto ako muli at tumingin sa direksyon ng dalawang babae.

Naglakad ako papunta sa kanila at nakitang may tinitignan silang isang magazine.
Ayokong isipin na siya ang pinaguusapan nila pero ng makita ko ang letrato
niya sa isang pahina ay nanghina ako. She was wearing a black ballgown and she's so
beautiful. Para siyang isang model sa isang sikat na designer ng mga gown na iyon.

Naramdaman siguro nila ang presensya ko at bigla silang humarap sa akin. Sinara
nila kaagad ang magazine at tumayo sa kinauupuan nila.
"Ah, Hannah ano yon? Hinahanap mo si Sir Dexter?

" Mabilis nilang tanong. Nakita ko pa silang nagsikuan.

" Ah, yeah."

" May meeting sila kanina, pero baka nasa.. nasa off ice na niya." Sagot naman ng
isa na hindi makatingin sa akin.

Nagbuntong hininga ako at ngumiti ng tipid. "Salamat." Wala sa sariling sagot ko.

Naglakad muli ako patungong private elevator. Pumasok ako sa elevator at hindi
mawala sa isip ko iyong narinig ko.

Tinampalko ang noo ko sa palad ko at lumabas ako

sa elevator at umupo sa sofa.

" Magandang Umaga." wala sa loob na bati ko. My mood change again.

Busy sila pareho sa kani kanilang ginawa kaya hindi ko na sila kinausap pa.

Nakasalong baba akong nakaupo sa sofa habang hinihintay sila.

Hindi ko mapigilang isipin ang narinig ko kanina.

" Let's go." Lumingon ako kay Dexter na dala na ang lunch box niya. Tumango ako ng
marahan at tumayo.

Nauuna siyang maglakad sa akin paakyat ng rooftop. Nakailang beses panga siyang
huminto para hintayin ako sa bagal kong maglakad.
" Is there something wrong?" Tanong niya sa akin
.
pagupo namm.

Tinitigan ko siya ng mabuti. Hindi ko alam bakit ako nakakaramdam ng ganito,

kinakabahan ako ng hindi malaman ang rason. Ayoko itong nararamdaman ko, natatakot
ako.
"Tell me Hannah, what's running on your mind. Ica

n't read you." He murmured and cupped my face.

Nakahinga ako ng maluwag ng hawakan niya ako. Para siyang baterya na binibigyan
ako ng buhay.
" Are you worried about what happened the last ti me. That night that we almo-"
Napaawang ang labi ko at nilagay ko ang hintuturo ko sa kanyang mga labi para
huminto ito sa gusto niyang sabihin.

Biglang bumilis ang tibok ng dibdib ko sa sinabi niya at parang lahat ng dugo ko ay
napunta sa pisngi ko. Inalis ko ang kamay niya sa mukha ko at tumayo bigla.
" Hey, you're blushing again." Aniya at hinila ako paharap sa kanya. Hindi ako
makatingin ng deretso

dahil naaalala ko iyong ginawa namin. Naka pilyong

ngiti ito at tinutukso ako.

We almost uhm, yeah do it, and for God's sake naiinis ako dahil nabitin ako.
Nakakahiya ba? Shit.

" Hey." he said on his husky voice, I looked at him and his eyes were seducing me
without him knowing it and I hate him for that.

Umupo ako muli sa

upuan. " Kumain kana nga lang.Gutom ka lang." Sabi ko at binuksan ang lunch box
niya.
" What did you cook?"

"Chicken pandan in a curry sauce,I made a vegeta ble salad too."

"Wow." Amaze niyang tinignan ang niluto ko. Natawa ako dahil para siyang bata na
first time kumain nito. " I'm hungry." Aniya at kumain na. Tinitignan ko lang
siyang masarap na kumakain nito. Napangiti ako, I'm so happy.
I'm so happy being with him, I'm contented with what we are now.

"Tomorrow.I have a meeting with the big foreign in vestors." sabi niya at tumingin
sa
akin. "We will talk about my plan Hannah,and let see if they will approve it."
aniya na tinutukoy iyong pinaplano niyang magtayo ng malawak at malaking mall.
"Of course,you are a great business tycoon Dexter. You know how to handle a big
company.I know you can make it." masiglang sabi ko sa kanya. Proud ako sa kanya,
bata palang siya pero ang dami na niyang nararating. I know time will come he will
be a successful man in the whole world.

Tumingin siya sa akin ng

seryoso. "You think that I can?" Nagtataka niyang

tanong.

" Oo naman. lkaw yata ang susunod sa tapak ng Da ddy mo." Sabi ko at tumawa.

Ngumuti siyang muli at pinagpatuloy ang pagkain

n1�

ya.

Habang pinagmamasdan ko siya ay parang nakikita

ko ang dating Dexter na nakilala ng Iahat.

Pagkatapos naming kumain ay bumaba na kami ng rooftop. Wala si Mr. Chen sa loob
dahil may pinuntahan
sa isang department.

Tahimik akong tumitingin ng magazine sa sofa, hihintayin ko nalang silang umuwi

dahil naiinip ako sa bahay.
" Hannah." Lumingon ako kay Sir Dexter- I mean Dexter. Hindi ako masanay sanay na
tawagin siya sa pangalan niya.
" Bakit?" Tanong ko. Nasa office kami ngayon at naka upo ako sa sofa habang siya
naman ay nasa swivel chair niya at nakatingin sa laptop niya. Sinara niya ito at
lumingon sa akin.
sumandal siya sa kanyang upuan at ipinatong ang kanang kamay niya sa sandalan ng
upuan niya. Habang iniikot ikot ang ballpen na hawak niya.

Sumilay ang matamis na ngiti nito at tumayo siya at kinuha ang coat niya na
nakalagay sa swivel chair niya at naglakad patungo sa akin. Hinawakan niya ako sa
palapulsuhan at iginiya patungo sa elevator.
" Sandali Sir. Saan tayo pupunta?" Nagtatakang tanong
ko. " Baka magalit nanaman si Mr. Chen." Dugtong ko

dahil may inasikaso ito sa interior department at kami lang dalawa ang naiwan sa
opisina, baka hanapin niya

nanaman kami dahil pagbalik niya ay wala na kami.

Hindi niya ako pinansin dahil bumukas na ang pinto ng elevator. " I'm bored."
Napaawang ang labing kong tumingin sa kanya. Sinuot niya ang coat niya at niloose
nito ang kanyang necktie.
"E pano iyong mga ginagawa mo Sir?" Tumingin siya sa aking ng
masama. " I said Dexter." Tiniim ko ang aking mga labi at

ngumiti sa kanya.

As usual, pinagtitinginan nanaman kami ng mga empleyado niya. Tumakbo kami palabas
ng buliding habang hawak niya ang kamay ko.

Nakangiti ako ng umupo sa passenger's seat. Tatakasan nanaman namin si Mr. Chen.
Baka
magalit na ito sa amin. Napailing nalang ako ng ilagay ko

ang aking seatbelt.

"Saan tayo?" Tanong niya na pinaandar ang sasakyan.

Ngumuso ako at tumingin sa

kanya. "Somewhere?" Ngumisi ito at napailing. "Okay somewhere." Aniya at pinatakbo

na ang
sasakyan.

Huminto kami sa isang di kalayuan. Bumaba ako ng kotse niya at tumingin sa kanya.

" Carnival?" Nagtatakang tanong ko. "Yeah.You like carnivals too right?"
"Yes of course,this is going to be fun." Sigaw ko at hinila siya papasok ng
carnival.
Nagbayad kami ng entrance at nilagyan nila kami ng marka sa aming wrist.

"Wow." Namangha ako sa darning ng rides na nakita ko.

Roller coaster, swing boat, drop tower, ferris wheel,

water ride, top spin, basta madami super. Tapos sobrang laki. Madami ding maliliit
na games at mga arcades.

Hindi nga nababagay ang suot naming dalawa dito, dahil naka pangoffice siya habang
ako ay nakadress. Madaming tao, buti hindi mainit kahit hapon na.

Tumingin ako sa kanya na nakangiti. Nakatingin siya sa akin. " Roller coaster
tayo?"

"What?" Hinila ko siya papunta sa rides. Nakangiti ako habang umuupo, ibinaba ko
ang bagay na poprotekta sa akin para hindi mahulog. Tumingin ako sa kanya na walang
kareak reaksyon.
Habang ako ay excited. " First time mo?"

"Yeah." Sagot niya at marahan tumango. Tumawa ako at saka napailing.

Nagsimula ng umandar ito at hinigpit ko ang hawak ko sa bakal. Sigaw ako ng sigaw,
lalo na kapag umiikot ito, at binabagsak kami pababa. Para kasing maaalis ang puso
ko sa kinalalagyan niya. Nakangiti ako ng bumaba kami sa roller coaster.

Tumingin ako sa kanya na hindi ko man lang narinig na sumigaw. Tumawa ako at
hinawakan ang pisngi niya.

"Ang putla mo Dexter. Natakot ka ba?'' Natatawa kong tanong. lnalis niya ang kamay
ko na nakahawak sa kanyang pisngi at naunang naglakad.
Pinagmasdan ko ang malapad niyang likod habang naglalakad palayo sa akin.
Napatingin ako sa paligid na sumusulyap sa kanya. Lahat napapatingin sa kanya at
pinagpapantasyahan siya na hindi man lang niya napapansm.

Huminga ako ng malalim at tumakbo palapit sa kanya. Hinawakan ko ang kamay niya
kaya napahinto

siya at napatingin sa akin na nagtataka.

Ngumiti ako at naglakad. "What?" Tanong ko sa kanya dahil hinila niya ako palapit
sa kanya. Pinandilatan ko siya ng tingin. " Nasusuka ka?'' Tanong ko at
inilagay ko pa ang kamay ko sa bibig ko habang natatawa.

Napaigting ang panga nito at umiling sa akin. Tumingin siya sa paligid at nagulat
nalang ako ng humarap siya sa akin at hinalikan ako ng mabilis.

Nanlaki ang mata kong nakatingin sa kanya na nakangiti sa harapan ko. " Nagcharge
lang." Aniya.

Para akong naestatwa sa ginawa niya,bumilis ang pagtibok ng dibsib ko at hindi

makatingin sa kanya. Hinila niya ako sa iba pang rides.

Marami pa kaming sinakyan na rides sinulit namin ang binayad namin. Dapat pala ng
jeans nalang ako kasi nahirapan ako.

Pagod na pagod kaming naglalakad at medyo basa ang coat niya dahil sa water ride
ang napagisipan na itry namin sakyan, ito kasi ang pinagsangga namin sa tubig.

Naglakad kami sa maraming food stores habang hawak ko ang kamay niya. Ang saya ng
pakiramdam ko na hindi ko maipaliwanag. We're dating again.
"What do you want to eat?" Tanong niya sa matigas na ingles.
" Ice cream?" Ngumisi ito at napailing.

"You really like ice cream. Don't you?" Ngumiti ako sa kanya at naglakad kami sa
ice cream parlor.
" Dalawa nga po, rocky road flavor. Please." Order ko at tumango ang Mamang lalaki.

lbinigay niya ang ice cream at inabot ko naman ang bayad. Naglalakad kami habang
kumakain ng ice cream.

Napahinto ako mg may makita akong isang

teenager na babae na may hawak na napaka cute na teddy bear.

"Gusto kong ganon." Hinila ko ang polo niya at itinuro ang babaeng may hawak ng
cute na teddy bear.
" Okay bibilitayo." sabi niya at lumapit kami sa stall kung saan nanggaling ang
babae. Naubos na niya agad ang ice cream niya habang ako ay sarap nasarap na
nilalasap ito.

" Miss,iyong teddy bear ng babae kanina." Sabi ko sa isang babaeng nagaassist.

"Yun bang cute na teddy bear Miss?" " Opo." Masigla kong sagot.
" Ah ayan oh.Kailangan mo lang naman makakuha

ng teddy bear d'yan kapag sinuwerte ka." Sabi niya at itinuro niya ang isang box na
malaki, na isang claw machine.
Mayroon itong maraming cute na teddy bears iba iba ang design at kulay.
Napapalakpak ako sa sobrang dami at cute.

" Kailangan niyo muna pong magpapalit ng token,t apos ishohoot niyo lang dito."

Napangiti ako sa tuwa at nagpapalit ng token. One hundred pesos ang pinapalit ko
para maraming teddy bears ang makuha namin. Ito yung laro na kailangan mo lang
maglagay ng token tapos ay may makinarya kang mamaniobrahin para gumalaw ang parang
isang teknolohiya na kamay sa loob nito.

" Kapag ipinindot mo iyong button,bababa iyong p arang kamay tapos kukunin niya
iyong teddy bear na gu sto mo tapos ishoshoot niya dito.Tapos TANAN,
lalabas dito.May teddy bear na ako." Pageexplain ko sa kanya dahil hindi niya pa
daw alam ang larong ito.

"Ts.As easy as a piece of cake." He muttered.

"Sige nga gusto ko marami." Sabi ko pa.

Naghulog na ako ng token at mataman na tumingin sa machine habang seryosong siyang

nakafocus sa hawak at paggalaw ng puddle.
"Ay sayang." Sabi kong hindi sumama iyong teddy bear at nahulog.

Sumimangot na ako ng pangatlo na n'yang try ay wala parin. Tumingin siya sa akin ng
masama. "Wag ka kasing sumimangot minamalas tayo."

"Ako na nga lang.Dika naman marunong eh." "Tsss." Pinagpatuloy niya ito at hindi
ako pinansin. Hanggang sa konti nalang ang hawak kong barya.
Kunot na kunot na ang noo niya na nakatingin sa kamay

na minamaniobra niya. Naubos ko na ang ice cream ko at wala pa rin akong teddy
bear.

" Bullshitl" Nagulat ako ng bigla niyang tadyakin ang claw machine.
" This is a fuckimg bullshit. Who the hell wants to play th

is goddamn thing!" Sigaw niya at tinadyak muli ito.

Nang makabalik ako sa ulirat ko ay saka ko siya pinigilan sa pagtadyak.

" Dexter ano ba,sinisira mo yung machine." Pulang pula na siya sa sobrang inis.
Huminga siya ng malalim at pinahid niya ang kanyang palad sa kanyang labi at inis
na inis.

Napangisi ako sa kanyang

inasta. " Naiinis ka ba kasihindi ka makakuha ng teddy bear?" Ngumiti ako ng

pagkatamis sa kanya.

" No! You see,they just using that to earn money.This

is just a crap. Niloloko lang nila tayo." Tinadyakan niyang

muli ito kaya inilayo ko siya.

"Sir, ano bang problema?." Tanong ng babaeng nagassist sa amin kanina.

"Ah, wala iyon." Sabi ko. Tumingin siya sa claw machine at kumunot ang noo niya.
" Nabasag niyo ho iyong salamin Sir kailangan ni-" Napahinto siya sa pagsasalita
dahil inabot ni Dexter ang black credit card niya.

Nagulat pa iyong babae at tinignan muna ito at saka pumunta sa counter nila. May
kinausap siyang ilang mga crew.

Tumingin ako kay Dexter na naka kagat ang ilalim na labi niya at inip na
naghihintay.
" lpapatapon ko lahat ng ganyan sa Pilipinas." Naiin is niyang sambit. I rolled my
eyes at kinuha ang credit card niya sa babae.

" Pasensya na ho Ma'am. Hindi ko po nakilala na siy a pala ang business tycoon nasi
Mr. Lim." Paliwanag pa nito sa akin. Napangiwi ako sa sinabi niya at kinuha ang
credit card nito.

Tahimik akong naglakad palapit sa kanya. Tumingin muna ako sa claw machine at
lumingon sa kanya na inip na inip na naghihintay habang ang mga kamay niya ay nasa
dalawang bulsa nito. Nakakunot ang noo niya at parang bwisit na bwisit.
"Are you sad because I didn't get you a teddy bear?

" Nagaalala niyang tanong.

Nagbuntong hininga ako at naglakad palabas ng stall. Nakanguso ako habang

naglalakad. "You really want that?" Tanong niya na

humabol sa akin sa paglakad. Tumango ako ng marahan. The teddy bear was so cute.

"Then I wil buy you a new one." Aniya at akmang

babalik sa stall ngunit hinawakan ko ang braso

niya. " Iwill buy that whole thing Hannah, if you want." Nanlaki ang mata ko sa
sinabi niya. Alam ko na kaya niyang bilhin iyon at kaya niyang gawin iyon.
" Hindi. Hindi ko na gusto." Pagdedeny ko at hinila ko siya palayo doon.
lnikot pa namin ang buong carnival at nagtry ng mga specialty ng mga food store
nila. Magaalas singco nang mapag1�s1� pan nam�mg umuw1�.

" Manang!" Nakangiti ako habang niyakap si Manang Ester, nasa likod kosi Dexter na
kakababa lang sa kotse.

" Nakung bata kayo!

Tinakasan niyo nanaman si Mr. Chen. Hala sige Dexter p umasok ka doon at
naghihintay sa loob si Mr. Chen."

"Sige Nay." Sagot niya. Lumingon muna siya sa akin at ngumiti, sinuklian ko iyon
ng ngiti at kinawayan siya na papasok ng loob ng mansion.
Kinurot ako sa tagiliran ni Manang Ester at napatingin sa kanya na nakasimangot.

" Hala iyang pangiti ngiti niyong iyan." Sabi niya at pailing iling na pumasok sa
loob. Sinundan ko siya patungong kusina.
Nasa taas na sina Mr. Chen at Dexter dahil naguusap sila para sa presentation niya
bukas.
" Hannah." Tawag ni Manang Ester na nasa sink ng kitchen. Umupo ako sa isang upuan
at tumingin sa kanya.
Wala sina Manang Nora at Manang Lilia marahil ay busy sa iba nilang gawain.

" Po?" Kinakabahan kong tanong. I heard her took a deep breath and looked at me.
Umupo siya sa harapan ko at hinawakan ang mga kamay ko na nakasalikop sa

taas ng table.

Nakadama ako ng kaba ng titigan ako ng seryoso ni

Manang

Ester. 11 Alam ko nagigiging mas malapit na kayo ni Dexte

r sa isa't isa.11
Parang nakuha ko na ang gusto niyang iparating sa akin. Tumingin ako sa mga kamay
namin at tumango ng marahan.

11 Gusto ko sabihin mo sakanya ang totoo.11 Nanigas ang likod ko sa sinabi niya.
Telling him the truth was the hardest thing to do right now.

11 What if he will hate me after that Manang? 11 Nagaal ala kong tanong. Natatakot
ako na baka kamuhian niya
ako.

II Maiintindihan ka niya lja. Sabihin mo kung ano lah

at lahat ng dahilan mo. Kung pano at bakit ka nandito.11

Napaisip ako sa sinabi ni Manang. Maybe she was right, he needs to know the truth.
He will accept me after all, right? He will understand. I know I fake my
name, I fake my realpersonality, but the feeling was real. I like him- no, I mean.
I love him.He will understand.

Kinakabahan ako sa gagawing pagamin sa kanya. Kailangan kong maraming takas para
sabihin ito sa kanya.

II

Sasabihin ko po Manang, wag po kayong magalala.11 Sabi ko sa kanya at ngumiti ng

tipid.
Pagkatapos naming kumain ay hinintay kong umalis si Mr. Chen bago ako
nakapagpasyang kausapin nasi Dexter tungkoldito.

Nakailang buntong hininga ako bago napagisipang pumanhik sa taas. Napahinto ako sa
library dahil

Chapter 18 18/20

nakabukas ang ilaw nito.

Bumuntong hininga ako at kumuha ng takas ng loob. Kinakabahan ako ng buksan ko ang
pintuan niya. Hindi na ako kumatok.

Pagbukas ko nito ay ganoon pa din ang desenyo nito. Nandoon pa din ang mga larawan
niya. Sumisikip ang dibdib ko sa aking nakikita. His memories of her were still
here.

Hindi niya pa rin pala naaalis ang mga ito. Huminga ako ng malalim at humakbang
papasok. Nakita ko ang malapad niya likod na nakatayo sa tapat ng bintana nito.

Nakapajama nalang siya at white shirt, humarap siya sa akin at nakita kong may
hawak siyang baso na may lamang alak.
I walked towards him and I faked a smile. I took a deep breath and stopped in front
of his table.
.. Do you need something?.. He asked in his concern tone. Pumungay ang mga mata
nito ng tignan niya ako.
Sinulyapan ko ang malaki at magandang letrato ni Margarette na naka sabit sa
dingding. She was all smile, and I can say that she's really beautiful. Naalala ko
iyong kaninang letrato niya.
Maybe years change her. Nakita na kaya iyon ni

Dexter?

Hindi ko naman gusto sabihin sa kanya na itapon na niya ang mga iyan, gusto ko siya
mismo ang magpasya. Nasasaktan ako sa tuwing naiisip ko na mayroon pangparte sa
puso niya na umaasa na babalik sa kanya si Margarette.

.. Uhm,Dext- 11 napahinto ako ng magring ang cellphone niya. Sumulyap muna siya sa
akin at sinagot
ito.

.. Hello,yes.Okay... Narinig kong sabi niya na

humarap muli sa bintana. Mukhang business ang

pinaguusapan nila.

Nagbuntong hininga ako at napakagat sa ibang lalabi. Mukhang hindi ko yata masasabi
sa kanya ngayon
ito. Tumayo ako at nagpasyang bukas ko nalang sasabihin sa kanya.

Pagtayo ko ay humarap siya sa akin. lbinaba na niya ang phone call.

"What do want to say again?" Tanong niya. Nagkibit balikat ako at ngumiti ng tipid
"Ano kasi, uhm. May-"

" Boss ito na po

iyong papeles na naiwan mo kanina sa office." Napahint o ako sa pagsasalita ng

pumasok si Manong Driver at may inabot kay Dexter na mga papel.
" Sige boss." Paalam niya at bago umalis ay binati

ako.

Nagbuntong hininga muli ako at tumingin sa kanya

na binasa ang mga ito.

Napailing nalang ako at lumabas ng library niya.

" Hey Hannah." Narinig kong tawag niya kaya huminto ako.

Tumingin ako sa kanya na nagtatanong ang mukha. Nasa pinto na ako at nakahawak sa
dingding.
"You are telling me something, what is it?" Tanong niya muli.
I licked my lips in frustration. lsinuklay ko ang kamay ko sa buhok ko at huminga
ng malalim. Humugot ako ng maraming lakas para sabihin sa kanya.
" Iwant you to know that-" I rolled my eyes in frustration, dahil may tumawag
nanaman sa kanya.
I took a deep breath. He aswered the phone call

and looked at me while talking to the other

line... Yes?.. Sagot niya sa kabilang linya.

I faked a

smile... Don't mind it, that's nothing. Whatever... Sabi ko at bumagsak ang balikat
ko at tumalikod sa kanya.

Chapter 19 1/21

Chapter 19

Pagising ko sa umaga ay nalaman ko kina Manang na maagang umalis sina Mr. Chen at
Dexter dahil daw marami silang inaasikaso para sa meeting nila sa mga foreign
investors.

I heaved a sigh. Hindi yata ako magkakaron ngayon ng pagkakataon na umamin sa

kanya.
"Hannah, nand'yan na ang sundo mo. Hindi kapa b

a tapos?" Si Manang Ester na pumasok sa kusina.

Sinulyapan ko siya at inayos ang lunch box na dala

ko.

"Tapos na ho Manang." Hinalikan ko siya sa pisngi

at lumabas na ng mansion.

Pagdating ko sa company ay busy ang lahat ng tao. Tumuloy ako sa office nila na
nadatnan ko na nakaupo siya sa kanyang swivelchair at my binabasa na papeles.
"Akala ko maaga ang meeting." Sabi ko at inilipat ang tingin sa wall clock nito.
Alas dyes y media na ngunit nandito pa rin siya sa kanyang opisina.
" 12pm, after lunch." Aniya at tumingin sa akin at ibinaba ang papel na hawak niya.
Nagyaya na siyang kumain at ibinigay ko naman kay Mr. Chen ang kanyamg lunch box.
After naming kumain ay bumalik na kami sa office niya.
"You can do it." Sabi ko sa kanya at ngumiti. lnayos ko ang coat niya at ang
necktie niya na
medyo nakaloose.

"Okay, behave Hannah." Aniya sa matigas na tono. Pinalo ko siya sa kanyang braso at
nagmake face.

" Hindi ako manggugulo no."

Ngumiti siya sa akin at kinuha ang suitcase

niya. " Okay, just wait for me here. I'll be back." Tumang o ako ng marahan at
pinagmasdan siyang pumasok ng elevator kasama si Mr. Chen.

Naupo ako sa sofa at tumingin ng magazine. Nagbuntong hininga ako at natulala sa

kawalan. Kanina parang nawawala ang lakas ng loob kong umamin sa kanya. sa t'wing
sasabihin ko na parang humabaliktad ang dila ko.
Ginulo ko ang buhok ko sa sobrang inis. Nakailang magazine na ako ng maisipan kong
lumabas ng opisina n1ya.

I need some fresh air. Kailangan kong lakas ng loob

para umamin sa kanya. Bumaba ako ng building at pumunta sa tapat nito na puno ng
mga halaman.

Naglalakad ako ng tumunog ang phone ko. Kinuha ko ito sa bulsa ng bestida ko. Medyo
malakas ang tunog kaya naman naisipan ko nalang isilent.

From Dexter Lim, Howareyou?

Napangiti ako sa text niya at napailing. Akala ko ba

nasa meeting ito.

To Dexter Lim

Nasa meeting ka. Bakit ka nagtetext? Kamusta? Ayos ba?

Umilaw ang phone at nagpop up ang reply niya. From Dexter Lim

I'm fucking bored. The meeting is going smooth and I'm

done presenting my project. Are you at the office?

Hindi pa ako nakakareply ng magtext muli siya.

From Dexter Lim

I miss you

Nasamid ako sa huli niyang text sa akin. Napangiti ako at hindi ko alam ang
irereply ko. He miss me? How come? Kasama ko palang siya kanina.
Pero damn. Namimiss niya ako. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sobrang saya
ng pakiramdam
ko.

From Dexter Lim

Hey are you still there?

Kinalma ko ang sarili ko at huminga ng malalim. Hindi ako mapakali sa kinatatayuan

ko at hindi maalis ang ngiti ko ng replayan ko siya.

To Dexter Lim

Oo, nasa labas ako. Nagpapahangin.

From Dexter Lim

What? You should be at the office. Baka may mangyari sa yong masama d'yan.
Napailing nalang ako sa sagot niya at napangiti. To Dexter Lim
No,I'm okay. Don't worry.

Sagot ko sa kanya.

"That's odd.Smiling while looking at your phone." Bigla kong itinago ang phone ko
sa bulsa ko at ibinaling ang tingin sa likod ko.
Si Sir Yohanne na naka button up red polo, na nakatupi hanggang siko niya at naka
slacks. Nakapamulsa siya na nakangiting nakatingin sa akin. He is so charm, as
always.

" Hello." Sabi ko at ngumiti.

" Mukhang nagkakamabutihan na kayo niDexter ah." 1

twas not a question, it's a statement.

Ngumiti ako at tumingin sa mga doll shoes ko hindi ko kasi alam ang isasagot sa
kanya. Kahit hindi ko
naman sinabi sa kanya kung sino, alam na niya kung bakit ako nakangiti.

Tumaas muli ang tingin ko sa kanya at papalapit na siya sa akin. Naglakad kami sa
maliit na garden, at parang may awkward silence sa pagitan namin.
" How are you Hannah?" He asked out of the blue. "Okay naman ho.lkaw?" Tanong ko at
tumingin sa
kanya.

" I'm good." Tipid niyang tanong. sumeryoso ang mukha nito at nakaramdam ako ng
kaba. Ngayon ko lang siya makitang ganito kaseryoso.
Pinagsalikop ko ang kamay ko at tumingin sa dinadaanan namin. Hindi ko alam kung
ano ang sasabihin ko sa kanya.

" You know what three years ago.Iwas on Paris.

II sabi niya na bumasag sa katahimikan namin.

Tahimik akong hinihintay ang sunod na sasabihin

.
n1ya.

"and Mat was studying at Harvard University.We th

ought that when we leave,everything will be fine.

II Tumingin ako sa kanya na seryosong nakatingin sa daan.

I did not know why he was telling me this, but I

have a strange feeling.

" We thought that it was allsettled.Dexter is on the family business,and me and Mat
are going in our own p ath." Ngumisi ito.

"You mean you don't want to be involve in you fami ly business?"

Tumingin ito sa akin at tumango ng marahan. " I

tried Hannah but I

can't.Iwant to make my own name in the name of busin ess Hannah,without the help of
my Father.I don't want t olive in his shadow. That's
why I decided to go to Paris.Iwant to build my own sec urity company.To export a
good quality of different guns in different country." Napahinto ako sa paglalakad
sa sinabi niya. Huminto din ito at tumingin sa akin.
I never thought that he had his own dream. I

thought he was already contented in his life now.

" Mat too.He studied at Harvard University just to a dd his knowledge about
photography.He have already h is own staff.They are actually planning to
build their own studio."
Ngayon malinaw nasa akin kung bakit nasa security department ito, at nasa interior
department naman si Sir Matrix. Umigting ang kanyang mga panga at tumingin sa mga
puno. Para siyang may gustong sabihin sa akin.

He took a deep breath and he looked at me

again. " But we need to go home because of the incident three years ago."

Napaawang ang bibig ko sa sinabi niya. "When Margarette ran away."

Tumingin ako sa mga daliri

ko." Dexter was stressed,wrecked and devastated.He was always drunk,because of what
happened.Our business was on the state of bankruptcy.Serene and Hik o was too young
to handle this.So we need to help him, and giving up our own dream."

Nakaramdam ako ng lungkot sa sinabi niya, Iahat pala nasira noong nangyari ang
insidenteng iyon. Akala

kosi Dexter lang ang nawalan akala ko siya lang ang

nasaktan.

Pero nagkamali ako, nawalan din sila ni Sir Mat. They give up their own dreams for
him. Pero bakit kailangan ko pang malaman lahat ng 'to?
" Bakit mo sinasabi sa akin ito Sir?"

" Dahil ayokong mangyari iyon ulit Hannah." Sagot niya sa matigas natono. Parang
may tumusok sa puso ko. Bumilis ang tibok ng dibdib ko dahil sa kaba. Yumuko ako at
hindi makatingin sa kanya.
" liang years pa siyang ganoon bago niya minunmo d ang sarili niya sa trabaho. He
forgot how to live."

" Pagnagtiwala si Dexter. lbibigay niya lahat ng tiwa

Ia niya sa isang tao lahat lahat."

Sumikip ang dibdib ko sa sinabi niya, bumigat ang bawat paghinga ko at ayoko man
aminin pero nasasaktan ako sa sinasabi niya. Tama siya, kaya nga nagtiwala kaagad
siya sa akin.

I know they already know something, and maybe they want me to tell him the truth,
and that was my plan.

Tumango ako ng marahan at ngumiti sa kanya ng tipid.

"Hannah!" Umalingawngaw ang sigaw ni Dexter sa paligid, napatingin kaming dalawa ni
Sir Yohanne sa kanya.
Habol habol niya ang hininga niya at nakakunot noong nakatingin sa akin habang ang
kanyang dalawang kamay ay nakapatong sa kanyang tuhod.

Kumunot ang noo kong tumingin sa

kanya. " Bakit? Anong problema?" Nagaalala kong tanong.

Huminga siya ng malalim at saka tumayo ng tuwid. ltinaas niya ang kanang kamay niya
na may hawak na
phone niya. Habol habol niya parin ang hininga nito.

Sumulyap ako kay Sir Yohanne na nakatingin din sa kanya.

" Nagtext ako sa'yo,pero hindika nagreply.Tumaw ag ako ng ilang ulit pero hindimo
sinasagot. Akala ko," H uminga siya ng malalim at mas !along kumunot ang noo nito.
"may nangyaring masama sa'yo."
Tumawa ng malakas si Sir Yohanne na nasa tabi ko. Napakagat ako ng labi ko sa
sinabi niya hindi ko alam kung maiiyak ako o ano. Hindi niya ba alam nasa ginagawa
niyang yan mas lalo akong napapamahal sa kanya.
Nilakad ko ang pagitan namin dalawa at pinalo siya sa braso.

"Baliw ka bal Bat ka naman umalis sa meeting mo ha? Papano yung deal?'' Naiinis
kong tanong sa kanya. Kinuha ko ang phone ko at nanlumo ako sa dami ng missed calls
niya. Tumingin ako ng masama sa
kanya. " Bat ba ganyan ka? Nakakainis ka naman e."

" I'm worried Hannah.Ithought...Ithought somethi ng happened."

" I'm sorry dude.Dahilsa akin hindisiya nakapagre ply." Tinap siya sa likod ni Sir
Yohanne bago tumingin sa akin. Ngumiti ito ng pagkatamis tamis.
"See you around Hannah." Sabi niya at tinaas pa nito ang kanyang kaliwang kamay
habang naglalakad pabalik sa building niya.

Nakahinga ako ng maluwag ng umalis na siya, para akong nabunutan ng tinik.

Tumingin ako kay Dexter na nakatingin ng seryoso sa akin. Huminga ako ng malalim at
napailing.

"Yung dealmo?" Nagaalala kong

tanong. " Bumalik kana doon." Sabi ko na hindi mawala

ang tingin sa kanya.

Huminga siya ng malalim at hinawakan ang kamay ko. " Hindi ako mapapalagay kapag
iniwan kita dito." sa bi niya at hinila niya ako pabalik ng building.

Habang naglalakad ay nakatingin ako sa mga kamay namin. Nalulungkot ako dahil
hangga ngayon nagsisinungaling pa rin ako sa kanya.

Masyado na siyang mabait sa akin, at baka masira pa iyon. Natatakot ako.

Nagulat ako ng ipinasok niya ako sa puting kotse. Umikot siya at pumasok sa
driver's seat.
" Itold you. I hate it when you're talking to that mor

on."
" Dexter! Pinsan mo yon!"

" Like I care."

Pinaandar niya

ito. " Dexter ano ba. Yung meeting mo, importante iyon."

" It is their choice if they will approve my project, I d on't care." Aniya at
pinatakbo na niya ang sasakyan.

Naging pamilyar sa akin ang daang tinahak niya, at hindi nga ako nagkamali.
Huminto kami sa pinuntahan namin dati. Yung maraming malalaking puno at puno ng
tuyong mga dahon. Lumabas kaming dalawa ng kotse at naglakad sa gitna nito.

Naramdaman ko ang kuryenteng dumaloy sa buong katawan kong hawakan niya ako sa
kamay. Tumingin
ako sa kanya na nakangiti.

Hindi ko maiwasang magisip, ito na iyong pagkakataon ko na umamin sa kanya.

Habang naglalakad kami ay humuhugot ako ng maraming lakas para umamin sa kanya.

Malakas ang tibok ng dibdib ko sa kaba. Kailangan

kong umamin sa kanya dahil baka mawalan nanaman

ako ng takas ng loob at hindi ko na masabi ang totoo. " Hannah." Nabalik ako sa
ulirat ng tawagan niya
ang pangalan ko. Lumingon ako sa kanya.

"A..ano iyon?" Ngumiti siya at tumingin sa akin.

" I have a flight tomorrow morning.I need to go to S ingapore,we have a

meeting and Iam the representativ e of the Lim Company." Tumingin ako sa
dinadaanan namm.
Tumango ako ng marahan. "Okay."

" Gusto kitang isama,kaso two days lang kami doo n. Uuwidin kamithe other
day.TamasiMr.Chen,baka mapagod ka lang." Napahinto ako sa paglalakad at tumingin sa
kanya. Kinabahan ako sa sinabi niya, hindi ako pweding umalis ng bansa.
" Hindimo naman ako kailangan isama Dexter." Ma bilis kong sagot.
Alliah Mercado ang nakasulat sa passport ko. Ngumiti ito at tummango. "Tama.
I'm worrying if I left you here."

" Dexter."

" I'm sorry.Am I being so possessive?" Napangiti ako sa tanong niya at umiling.
Nagbuntong hininga

ito. "Okay,just wait for me.Don't do stupid things Hann ah." Ngumiti ako sa kanya
at tumango.
Naglakad na muli kami at hindi mawala sa isipan ko ang desisyon ko. Ayokong
hintayin pa siyang umuwi dito para sabihin sa kanya ang dapat niyang malaman.
" Uhm,Dex-" Tumunog ang phone niya at napahinto kami sa paglalakad. Kinuha niya ito
sa bulsa niya at sinagot.

"Yes Mr.Chen." Sagot niya sa kabilang linya na

hindi inaalis ang tingin sa akin. Lumaki ang ngiti niya sa mga labi. "Alright."
Sagot niya at hinila ako pabalik ng kotse.

"San tayo pupunta?" Nagtatakang tanong ko.

" The dealwas closed Hannah.They all agreed.So we have a small celebration at
home."

Sagot niya at pinaandar na ang sasakyan. Huminga

ako ng malalim at sumasakit ang ulo ko sa sobrang

.. .
pag11s1p.

Ang hirap kumuha ng tyempo. Parang gusto ko nalang itapon ang phone niya.

Hindi mawala ang agam agam sa isipan ko habang pauwi kami sa Mansion.
Paguwi namin sa bahay ay nandoon nasi Mr. Chen. Even Sir Matrix and Sir Yohanne
joined us.
Nagkaron ng kaunting salo salo natapos ang gabi na hindi ko na muling nakausap ni
Dexter.

"Oy,wag ka ngang magsalong baba d'yan.Malasin ka." Ngumuso ako at nagayos ng upo.
Nasa kusina kami ngayon at nagluluto para sa aming tanghalian mamaya. " Oh
panu,Manang Lelia,namemess na agad siDixt
er.E bukas den naman ang balek niya." Natatawang

pahayag ni Manang Nora.

" Tama na nga iyan.Hannah,ikaw na bumili ng mga groceries natin." Sabi ni Manang
Ester at may inabot sa aking pera at listahan na kakailanganin sa bahay.

" Opo Manang."

" Handa na ang sasakyan hala sige,para pagbalik m o makakain na tayo." Tumayo ako
sa upuan at tumuloy nasa labas. Hindi na ako nagbihis ng damit. Nakapambahay lang
ako hindi naman din ako magtatagal doon.

Sa isang Lim Malls ako dinala ni Manong Driver.

Maghihintay nalamang daw siya sa parking lot kaya naman nagmadali na akong nagtungo
sa supermarket ng mall.

Hindi naman ako nahirapan dahil pagpasok ko ay ilang botique lang ay nakita ko na
ang malaking supermarket ng mall.

Kumuha ako ng malaking cart dahil mukhang madami dami ang bibilhin ko. Lalo na para
sa mga gamit panluto.

Nakakuha na ako ng mga gamit sa banyo at tumuloy naman ako sa mga delata.
"Alliah?" Nanlaki ang mata kong marinig ko ang pamilyar na boses na tumawag sa
akin.
"Alliah! Oh God! Ikaw nga best. Di kita nakilala pu mayat ka. Tapos humaba na buhok
mo." Kunot noo akong lumingon sa tabi ko at nasapo sa noo nang hindi nga ako
magkamali.
For all the people na pwde kong makita ngayon siya

pa.

"What are you doing here?" Tanong ko na halos

hindi na bumubuka ang bibig.

"Oh my God bestllkaw nga." lumapit siya sa akin at niyakap ako ng mahigpit.
Niyakap ko din siya at hindi ko naman maitatanggi na namiss ko siya.
" I miss you." Umalis siya sa pagyakap sa akin at ngumiti

ng matamis.

She's my best friend since elementary. Shamcy Gonzales. She's wearing her sexy
sleeveless dark blue top and a highwaist short with her Chuck Taylor snickers. Her
ash blonde long curly hair was freely flowing on her back. Now, I'm regretting that
I didn't change my clothes.

She looked at me from head to my slippers.

"Just,what the hell are you wearing?" Naiinis niyang tanong. Yes, what's new. She's
actually my personal designer. I learned how to be fashionable because of her.
She's a make-up artist.

Nagkibit balikat ako at nagtungo sa cart ko at kinuha ang mga dapat

bilhin. "Just tell me what are you doing here Am." Sabi

ko at kumuha ng mga delata

I heard her heaved a sigh. May dala siyang maliit na basket. "You're so
mean.Nakapagasawa ka lang ng ints ik inaaway mona ako."

"Ami" Binalingan ko siya ng masamang tingin. "What?" Nagtataka niyang tanong.

Umikot kami sa
kabilang aisle ng mga seasoning.

"Yun nga e,tumakas ako." Wala sa loob na sagot

ko.
"WHAT? ARE YOU EVEN THINKING-" Tinakpan ko

ang bibig niya dahil sa pagsigaw niya tumingin ako sa

paligid at nagtinginan ang mga tao sa amin.

Ngumiti ako sa kanila at tumingin ng masama kay Shamcy. "Aalisin ko lang ito kapag
nangako kang hindi k a sisigaw." Tumango siya kaya dahan dahan kong inalis ang
kamay ko sa bibig niya.
"What the hell are you thinking Alli? Ano nalang gag awin ng Papa mo sa'yo.Kaya
pala hinahanap ka niya sa akin sa New York."

"What?" Kunot noong tanong ko.

Tumango siya at nagtuloy ako sa pagkuha ng mga bibilhin namin.

"Anong sabimo?"

" Nothing.Itold him that I didn't know,because tha

t's the

truth. Iasked him why then he just walked away.Iwas s o worried Al,I thought
something happened.I don't hav e any access with you.Icalled you so many times but
yo ur phone was out of coverage area."
" Tinapon ko."
"and the last time we talked.You were crying beca use you're going to Japan just to
marry that unknown m an."

"Tumakas ako." Mahina kong sagot.

Hinawakan niya ako sa braso

ko. " Okay let's talk Alli. I'm your bestfriend I'm here for y ou and you know
that." Tumango ako ng marahan at ngumiti sa kanya.
Tinapos ko muna ang aking mga binibili at ibinigay kay Manong. Ayoko na maghintay
siya sa akin ng matagalkaya pinauna ko na. Pinasabi ko na rin na mauna na silang
kumain. Tutal may kotse naman si Shamcy magpapahatid nalang siguro ako.

Dinala niya ako sa isang fancy restaurant.

"Ano ba yang suot mo,parang hindikita tinuruan manamit." Anas niya.

Hindi ko siya pinansin at nagorder nalang ng makakain.

" I'm ready Alli. What's your plan? We all know that your Dad will come here and
search for you.Nagawa niy a ngang pumunta sa New York,dito pa kaya."
" I know." I took a deep

breath. " Nagtatago ako ngayon Am."

Tumawa siya ng malakas at hinampas niya pa ang lamesa namin gamit ang kamay
niya.

"You're hiding? Oh please. Nasa Manila kalang Alli, nakita nga kita e.Pwde ba."

"Yun nanga eh,wala akong pera.Saka hindiako p

wdeng umalis sa bansa dahil malataman niya." "Alam ba niAte Allana 'to?"
" Oo."

" Kung pera din naman pala pinoproblema mo.Bibi gyan kita."

" Am.."

" Okay,what do you want me to do?"

"Basta pagtinanong ako ng Papa sa'yo sabihin mo hindiko alam.Are you staying here
for good?"

" Nope.Nandito lang ako dahil may gagawing fashi on show next week.Ako ang
napilinilang make-up artist sa mga model. Sandale san ka ba nakatira ngayon?"

" Nakatira ako sa isang subdivision malapit dito.Ka tulong ako doon."

"WHAT?!" sigaw niya at pinagtinginan na naman kami.

Binigay na iyong order namin at nagpasalamat nalang ako sa waiter.

Naglean siya palapit sa

akin. " Katulong? As in maid? What the hell!" Bulong niya sa akin.
" Wala akong choice."

" Wala kang choice? Naggraduate ka ng accountanc y tapos pumasa ka sa board

nagtrabaho sa isa sa mga b anko sa Paris,tapos katulong? Are you kidding me?!"

"Am,I'm hiding.So what do you expect?" huminga siya ng malalim at napailing. "and
they don't know me."

" What do you mean?''

" Ichange my name.They thought I was from Cebu and I need a job.They don't know me
Am."

"Okay,Iwill give you my credit card.Use it,go chec

k-in in a hotel. Stay there until everything will be fine."

" Malalaman nila best. Ano ka ba?''

II
Yeah,you're right. Okay sorry digumagana utak ko.Soy ou really want to stay there?"
Di makapaniwalang tanong niya.
"Yes,don't worry.Kuya Jonas know where Iam,th ey will help me Am." Tumango ito ng
marahan at hinawakan ang kamay ko na nakapatong sa lamesa.
" I'm sorry Alli,I don't know what to do right now." "Am ano ba? Okay lang
ako.Masaya naman ako ku
ng nasaan ako ngayon.Maybe time will come Dad will u

nderstand my decision."

" Okay,sige.Pero heto,phone number ko.Tawagan m o ako pagnagkaproblema." kinuha ko

ang ibinigay niyang card at tumingin sa kanya.
" Salamat."

" Don't worry Iwill inform Ate Allana that you're oka

y� II

" Salamat best."

"Anyway,this coming fashion week ayaw mo bang

manood?"

"Sabing nagtatago nga ako eh."

"Okay okay.Baka gusto mo lang kasi. Feeling ko ka si hindina kita ulit makakasama
bago ako makauwing N ew York."

" Best naman."

" Everything will be fine Alli." Ngumiti ako ng tipid at tumango.

Pagtapos namin kumain ay naglibot kami sa buong mall. Ngayon pinagtitinginan ako sa
suot ko, but I don't

care. Namiss ko ang bestfriend ko, sobra. Doing this

simple things with her, I also miss Ate Allana. May pamangkin. My work. How I wish
everything would be going into the right place.

Gabi nang hinatid niya sa ako paguwi. I kissed her goodbye.

.. Bye best. Take care... Aniya at kumaway sa akin. Lumabas ako sa Black Chevrolet
niya at kumaway sa kanya.
.. Magiingat ka din.. pagalis niya ay nakaramdam ako ng lungkot.
I miss my life. My own life. I sighed. Pumasok ako sa

loob at binati ako ng mga guard

.. Saan galing?.. Bungad na tanong sa akin ni

Manang Lilia pagpasok kong Mansion.

.. Sayang Hannah,nandeto kanena mga magolang n i Dixter.Di mo namet...

.. Talaga Manang Nora?..

" Oo,inimbitahan magdinner siDexter,dahil wala siya

,bukas pa ang dating.

Napagdesisyonan nila Madame Celine na bukas ng gabi nalang.Kakauwilang nila gating

San Francisco... Sagot ni Manang Ester.
.. Tumawag din siDexter ayon galit na galit. Tumata wag daw sa'yo dimo sinasagot...
Sabi ni Manang Lilia.

.. Naiwan ko po sa kwarto e... Sagot ko at napakamot sa ulo.

Pagkatapos noon ay kumain na kami ng hapunan. Pagkatapos kong maligo ay kinuha ko

ang phone ko.

21 missed call

Unknown Number

Napangiti ako ng marealize na siya ito. Humiga ako

sa kama at inilagay sa tabi ang aking phone. Baka sakali na tumawag siya at least
ay masagot ko na ito ngayon. Malamang galit na yon.

Paggising kong umaga ay sinulyapan kong muli ang phone ko. Wala na siyang tawag.
Ngumuso ako at nagpunta sa c.r. para maligo. Pagkatapos ay lumabas
ako ng headquarters at kumain ng breakfast.

"Ang aga mo akala ko mamaya kapa darating?". Na rinig kong boses ni Manang Ester sa
sala.
Nagkibit balikat ako at pinagpatuloy ang kinakain

ko.

" Hannnahl" Napaigtad ako sa gulat ng marinig ko

ang boses niya. Napanganga ako ng makita siya.

"Ang aga mo Dexter..."

" Where did you go Yesterday? I call you so many ti mes. f**k! You don't know how
worried I am." Kunot noo niyang tanong at inis na inis. Napaawang ang labi ko at
bumilis ang pagtibok ng dibdib ko.
" Uhm. Nakita ko kasi iyong kaibigan ko kaya-" "Then you should bring your phone
with you!"
" Sandali anu ba iyong segaw na- Dixter?" Takang takang tanong ni Manang Nora na
nanggaling sa likod.
"Ang aga mo yata umuwi ngayon Dexter? Akala ko gabi pa bago ka makauwi." Tanong ni
Manang Lilia na nasa likuran ni Manang Nora.
Pumasok si Manang Ester kasama si Mr. Chen na nakangiti.
"Sumama ka sa akin mamayang gabi. We have a di nner with my parents." Sabi niya at
nagigting ang panga nito. Tinalikuran niya kami at nagtuloy sa taas.

Kunot noo akong tumingin kay Mr.

Chen. "Wala pang tulog yan magsimula kahapon.Pagta

pos ng meeting ng hindika niya macontact nagpabook a gad kaming flight." Sabi niya
at ngumiti sa akin.

" Magpahinga kana dito Mr.Chen,ihahanda ko lang iyong isang Masters bedroom para sa
iyo." Pahayag ni Manang Ester at tumuloy nasa taas na sumunod naman si Mr. Chen.
Bumaling ako kina Manang Lilia at Manang Nora na nakangangang nakatingin sa akin.
Napailing nalang ako at nanlaki ang mga mata ng rnarealize ang sinabi.
We have a dinner with my parents

Nabulunan ako sa kinakain ko at kaagad na uminom ng tubig. Nang mahismasmasan ay

napahilamos ako sa mukha.

Hindi maalis ang kaba ko simula kaninang sinabi ni Dexter na pupunta kami sa
Mansion ng magulang niya. Bakit ko pa kailangan sumama doon?

Nagsuot ako ng puting bestida at sinuot ko ang doll shoes ko. Sapat na ba ito? Wala
naman kasi akong dress na babagay para sa dinner na ito. Kinakabahan ako baka
magmukha akong kawawa sa harap nila.

"Oh,kanina kapa pa palit palit ng damit ha?'' Puma sok si Manang Ester sa loob ng
kwarto at nagtungo sa akin. Sinuklay niya ang mahaba kong buhok.

" Baka po kasimaout of place ako.Pormalpo kasi masyado ang magulang

niDexter,Manang." Ngumiti ito at saka tumingin sa bestida ko. Hanggang tuhod ko ito
at sleeveless na kulay puti.
" Bagay sa'yo anak.Kahit ano bagay." Sabi niya pa

at

ngumiti. "Ganda ganda mo nga e.Sige na dalian mona d'yan.Alam mo naman siDexter
ayaw niya na naghihint
b>."

Tumango ako ng mabilis at ngumiti. Pagtapos kong

magayos ay tama nga si Manang, nagalit sa akin si

Dexter sa tagal ko.

" Sorry na." Sabi ko habang papasok sa Ferrari niya. Hindi ko alam kung nagsosorry
ako dahil doon sa nainis siya dahilhindi ko sinasagot ang tawag niya o dahil
natagalan siya sa akin. Siguro pareho.
I heard him hissed. Pinaandar niya ang sasakyan at kunot na noong tumingin sa
kalsada.

Hindi ako kumikibo at !along mas namuo ang kaba sa dibdib kong maalala ang gustong
gusto kong sabihin sa kanya noong isang araw pa.

Huminga ako ng malalim at humugot ng lakas. Nagulat ako ng hawakan niya ang mga
kamay ko. Tumingin ako sa kanya na nakatingin sa kalsada.

"Are you nervous?" Nawala ang agam agam kong maramdaman ang haplos
niya. " lpapakilala kita sa kanila." Dugtong niya. Napanganga ako sa sinabi niya.
" Dexter...."

"What? Don't worry they don't eat you." Napangiti ako sa sinabi niya.

Huminto kami sa isang malaking bahay na di kalayuan sa subdivision niya.

Bumusina siya at binuksan ang malaking golden gate. Pinark niya ang kanyang
sasakyang sa garahe.

Sabay kaming bumaba ng kotse at naamaze ako sa sobrang ganda ng mansion.

Napaatras ako dahilparang hindi bagay ang suot ko sa bahay na ito. Masyadong
magara. Habang si Dexter ay nakasuit.

Hinawakan niya ang kamay ko at tumingin ako sa

mga nangungusap niyang mga mata. Ngumiti ito at naglakad kami papasok ng mansion.

Mas lalo lang akong namangha sa ganda at liwalas ng loob nito. Moderno lahat, may
malaking larawan silang tatlo sa sala at may malaking chandelier sa gitna
nito.

" Magandang gabi Mr. Lim." Bati ng katulong kay

Dexter at yumuko ito.

" Nasa labas po sina Madame Celine."

"Okay." Sagot niya at hinila nanaman ako. Lumabas kami sa isang malaking up down
glass
window. Paglabas namin ay may malaking swimming

pool. Namangha ako sa sobrang ganda at laki nito. Marami din mga halaman.

Naglakad kami sa side nito at napahinto ng makita ang Mommy at Daddy niya na
nagtatawanan.

Kumunot ang noo kong makita ang magandang hubog ng katawan na babae na may suot ng
long fitted dress na kulay itim at pa-v ang backless nito sa likod.
Namuo ang kaba ko sa dibdib ko na hindi ko alam kung ano ang dahilan.
"Oh, son." Bumaling ang tingin ni Sir Kim at

Madame Celine sa amin at kumunot ang noo

nito. "You're with your maid." Takang taka siya na tumingin sa akin.
Parang gusto ko nalang lamunin ako ng semento sa kinatatayuan ko. Para akong
nawalan ng takas ng maramdaman ang pagalis niya ng hawak sa kamay ko.

May bumara sa lalamunan ko at hindi ko maalis ang tingin sa babaeng unti unti
lumingon sa amin.

Bumigat ang paghinga ko at nanlaki ang mata kong makita ang pamilyar na itsura ng
babae. Tell me I'm only

dreaming, tell me this is not true.

Nanlambot ako ng tumayo ito.

.. Margarette?.. Bulong nalang na lumabas sa bibig

ko.

Readers also enjoyed: ------------------------------------� The Billionaires Woman

0 4.9K Read

TAGS billionaire possess1ve age gap

Chapter 20

Umaasa ako na mali ang hinala ko, para akong tuod ng dahan dahan itong lumingon.

" Margarette?" Bulong nalang na lumabas sa bibig

ko.

Nanlambot ako ng makita siya. Her curly blonde

hair, her eyes, her nose, her lips with a matte lipstick.

Hindi nga ako nagkakamali. Malayong malayo siya sa letrato na nakita ko sa library
ni Dexter. She's became fierce.

" Dexter." Tawag kong bigla itong tumakbo papasok ng mansion.

Akmang susundin ko siya ng hinabol na siya ni

Margarette.

Naglakad akong muli ngunit napahinto ako ng hawakan ako sa braso ng Daddy
niya. " Ithink they need to talk." Sabi niya at ngumiti ito

sa akin. " Let them be."

lnalis niya ang paghawak sa braso ko at umupo na. Huminga ako ng malalim at
tumingin sa glass window kung saan sila lumabas.

Unti unting namumuo ang sakit sa puso ko, kinakabahan ako na baka... na baka maging
ayos na sakanila ang lahat.

Dapat masaya ako diba? Para sa kanya? Pero bakit ngayon pa siya babalik, ngayon
pang nagkakaayos na kaming dalawa.
" Hey, join us here." tawag sa akin ng Mama niya. Naglakad ako palapit sa table at
umupo. I dodn't

want to be rude. Tahimik ako habang kumakain na halos

hindi ko na ginagalaw dahil lutang na ako kakaisip kay

Dexter.

"Are you worried? If I'm not mistaken your name is

Hannah.Right?" Tanong ng Mama niya.

Yumuko ako at tumingin sa kanya. "Opo." "Oh.Iwill talk to my driver to send you
home." " Salamat po Madame."
Nang matapos kaming kumain ay nagpaalam na agad ako sa kanila hindi ako mapakali na
isipin na magkasama silang dalawa. Parang mababaliw ako sa kakaisip.

" Manong dalian niyo ho." Sabi ko pa kay Manong

Driver hinahatid ako pauwi sa Mansion ni Dexter.

"Opo Ma'am." Hindi nagtagal ay nasa tapat na kami ng Mansion.

"Salamat Manong." Mabilis akong lumabas ng itim na kotse at tumakbo papasok ng
Mansion.
Habol habol ko ang hininga ko habang tinatakbo ang hagdan patungo sa kwarto niya.
Nanginginig ang kamay ko habang kinakatok ang

pinto nito ng dahan dahan. Umaasa na sana nandito

.
srya.

" Dexter! Buksan mo ang pinto." Kinatok kong

malakas ang pinto.

" Dexter ano bal" Kinatok kong muli ito. " Dexter please."
" Hannah? Akala ko ba kasama mo si Dexter?" Napa hinto ako sa pagkatok ng pinto ng
marinig ko ang boses ni Manang Ester sa likod ko.

Nawala ang pagasa na mayroon ako. Nanghina ako at naupo sa harap ng pinto niya.
Kinakabahan ako at

naninikip ang dibdib ko, ang sakit isipin na magkasama

sila ngayon.

Hinilamos ko ang mukha ko sa aking mukha. " Hannah? Anong nangyari?"

Tumayo ako at tumingin kay Manang Ester na

nagtataka. Ngumiti ako ng mapait at mabilis na naglalakad pababa.

" Dexter!" Tawag ko habang pababa ng hagdan. " Hannah ano bang nagyayarisa'yo?"
" Dexter! Ano ba nasaan ka ba?''

" Baket anu nangyari?" Lumabas naman si Manang Nora gating sa kusina. Umupo ako sa
sofa at hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.

" Hindipa siya umuuwi. Sandale diba kasama mo si ya Hannah?" Tanong ulit ni Manang
Ester.

Tumayo ako at hinawakan ang magkabilang braso ni Manang Ester.

" Manang sabihin niyo.Nasaan siya?" "Anong nangyayare dito?" Tanong naman ni
Manang Lilia.

Bumagsak ang balikat ko at nanginginig ang tuhod ko. Wala siya dito, naguusap na ba
sila? Hindi. Hindi pwde.
Kinabog ko ang dibdib ko dahil hindi ako makahinga sa sobrang sakit ng nararamdaman
ko.
"Anong nagyayare sayo Hannah?" Nagaalalang tanong sa akin ni Manang Lilia.
Hindi ko na sila masyadong maaninang dahil nanlalabo na ang mga mata ko. Gulong
gulo ang isipan ko sa kakaisip sa kanila. Kung magkasama ba sila ngayon o ano.

Bumibigat ang bawat paghinga ko.

11 Hannah may problema ba?'' Tanong sa akin ni

Manang Ester.

Hindi ko na mapigilang humagulgol sa harap nita sa sobrang sakit at hirap na

nararamdaman ko ngayon. Humagulgol ako ng malakas.

Parang feeling ko hindi na siya babalik sa akin. Feeling ko mawawala na siya sa

akin. lyong pinaghirapan ko na mapalapit sa kanya parang mababalewala lahat ng
iyon.
Sumisinok ako ng tumingin ako sa kanilang tatlo naghihintay na sumagot ako.

suminghot ako at hindi makapagsalita.

11 Sandale kokoha keta ng tobig.11 Sabi ni Manang

Nora at nagtungo sa kusina.

Pinaupo ako nina Manang Ester sa sofa. Habang hinahagod ang liked ko.

Umiiyak parin ako at hindi sumasagot sa mga tanong nita.

11 Hannah. tnom ka muna.11 Sabi ni Manang Lilia. Uminom ako at medyo parang
guminhawa ang
pakiramdam ko. Tumingin ako sa kanilang tatlo.

Suminghot ako at naalala iyong ibinigay na numero sa akin ni Shamcy.

Tumayo ako at pumunta sa headquarters namin. Hinanap ko ang card nito sa maleta ko.

Kailangan ko siya, magpapatulong ako para hanapin si Dexter.

Nang makita ko ito ay dadali akong lumabas ng headquarters. Nasa sala parin sina
Manang Ester.
11 Hannah ano ba talaga ang nangyari?11 Tanong ulit ni Manang Ester.
Huminga ako ng malalim at tumingin sa kanilang

tatlo. Pinunasan ko ang mga luha ko.

" Manang Ester! Manang Nora! Manang Lilia!" Napa hinto ako ng marinig ko ang hindi
pamilyar na boses ng babae.
Nakita ko kung pano manlaki ang mga mata nila

Manang ng tumingin sa pinto.

I licked my lower lip in frustration. Looking at their expression explain

everything. She's here.

Hindi ko siya kayang tignan, pero lumapit siya kina

Manang Ester at niyakap nila ito.

" Oh God 1 miss you so much mga Nanay ko." " Margarette."
Ngumiti ako ng mapait at napatingin sa pinto at

nakita kosi Dexter na nakatingin sa akin ng seryoso.

Ganoon lang yon? Pagkatapos siyang iwan okay na siya agad? Okay na sila?

Hindi ako makapaniwala, umiiling iling ako at tumakbo palabas ng pinto.

" Hannah,where are you going?" Napahinto ako ng hawakan niya ang braso ko. Tumingin
ako ng masama sa kanya.
" Kayo na ba ulit?" " Hannah..."
" Sagutin mo ako."

" Hannah."

"Then maybe yes.Bullshit! After she left you behin d Dexter! Ganoon nalang
iyon,ha?''

" Hannah!" Umalingawngaw ang galit na boses ni Manang Ester. Tumingin ako sa kanya
na yakap si Margarette.
Nagtataka ang mukha nitong nakatingin sa akin. Napangisi ako, sila din? Naloko
niya?

" Hannah,calm down."

Bumibigat ang bawat paghinga ko at tumingin sa kamay niya na hawak ang braso ko.

"Ganoon nalang ba iyon Manang? Papatawarin niyo na agad siya?" Hindi makapaniwalang
tanong ko at tumingin kay Manang Ester.
Hindi siya sumagot at ayoko na rin na malaman ang sagot nita.

Nasasaktan ako sa nangyayari, ngayon para akong talunan sa laban. Walang akong
kakampi. Hinigit ko ang kamay ko na hawak niya at tumakbo palabas ng mans1on.

Narinig ko pa akong tinawag niya ngunit hindi ko ito

. .
pmansm.

Kaagad kong idenial ang number ni Shamcy sa phone ko. Napahinto ako sa pagtakbo ng
makalayo ako sa mans1on n1ya.
Habol habol ko ang hininga ko at ramdam ko ang sakit sa dibdib ko. Para akong
tinutusok ng maraming karayom.
Nanginginig akong tinatype ang numero ni Shamcy. Ang sakit sakit ng nararamdaman ko
ngayon. lyak ako ng iyak.

" Shamcy!"

" Best!" Humagulgol ako ng marinig ko ang boses niya. Siya nalang ang makakapitan
ko ngayon.

Napatakip ako ng bibig. "Are you crying gosh! Alli,where are you?"

Suminghot ako at kumuha ng takas para

magsaI1.ta. II

Sa...sa su bd�1 ���II

" Okay okay alam ko na.Don't move.Papunta na ak

o. Wag mong papatayin ang tawag." Tumango ako kahit

hindi niya nakikita.

Narinig ko ang pagsara ng kotse niya.

.. Alli, are you still there?.. Nagaalalang tanong niya.

110..oo...

Tulala ako habang hinihintay siya, ilang minuto ay nasilaw ako sa kotse na
paparating.
" There you are... Narinig kong sabi niya sa kabilang linya.
Pinatay niya ang makina at lumabas ng kotse. Nakapantulog na siya, napangiti ako ng
makita ko

.. Am... Bulong ko at parang bata na naglakad patungo sa kanya. Niyakap ko siya

ng mahigpit. Humagulgol nanaman akong muli sa kamay niya. Ang sakit sakit lang.

She's my bestfriend after all. Naramdaman ko ang kamay niya sa likod ko.

.. What happened?.. Tanong niya.

" Hay ang lamig... Tumingin siya sa akin at pinunasan ang mga luha ko.
.. Sa..sa.sama ak..ako sa'yo.. tumango siya at iginiya ako sa passenger's seat.
Pagpasok namin sa condo niya ay pinainom niya ako ng tubig at nagsimula akong
magkwento. Lahat, magsimula sa tumakas ako, pagkukunwari ko.

Sa pagmamahal ko sa kanya. Kay Margarette, hanggang sa tagpong ito.

Tulala lang siya na nakikinig at hindi makapaniwala. Huminga ako ng malalim ng

matapos akong magkwento at kinumutan ang sarili ko.

Nakaupo kami sa malambot niyang kama habang nakaharap sa isa't isa.

" Dexter Lim?" Bulong niya. Marahan akong

tumango nasasaktan ako tuwing naririnig ko o sinasambit ko ang pangalan niya.

"and Margarette Fernando?" Tanong niya na halos hindi bumubuka ang bibig niya.
Tumingin ako sa kanya na nakakunot ang noo.
" Oo."

"What the hellAlli! How can you make yourself invo

lve!"

"Sabina sa'yo e.Doon ako dinala ng sasakyan.So

wala akong choice."

"You have a choice! Sana lumabas ka ng Mansion n a iyon at naghanap ng ibang

matutuluyan!".Galit niyang pahayag.
II Ano bang problema mo Am?"

"Ako wala.But you! You are in a big trouble Alli!" "Ano hindikita maintindihanl"
" Wag kanang babalik sa Mansion na iyon.Ever." " Just what the hell?"
" Cause you are living in hellAllil He's an evil! Adem on.Stay away from him.From
that bastard!" She
shouted.

"Yo..you know him?" Nagtataka kong tanong.

II Of course I know him very well." Tumawa siya ng pagak.

" He's a good man.He was hurt..."

" You know his part,but you dont know what really happened Alli." Bumagsak ang
dalawang balikat niya at tumingin ng seryoso sa akin.

Kinakabahan ako sa sinasabi niya hindi ko siya maintindihan. " Hindikita

maintindihan,naguguluhan a ko.Pano mo siya nakilala?"

She heaved a

sigh. "Our crew was incharge to organize their wedding. A realbig wedding Alli.
Iwas there, Isaw how he was so devastated when Margarette left him with another
man. Ifelt pity,yes."

"You see,he was hurt Ami"

"Yes,but that was not a big deal. What I'm telling y ou is,one week
after.Margarette and that man broke up. II
"And so? She deserve it. She left him!"

" Dahil binayaran siya niDexter,Alli. Hindi lang isan g million.A hundred million
just to leave her.Just to get her back again.Pero hindina bumalik si Margarette.Nas
aktan siya noon,patiang trabaho niya nawala sa kanya because of him.Ang negosyo ng
pamilya niya ay nasangl a sa banko. You see,he make her life miserable -so mis
erable.He's a heartless person Alli,he don't know thew ord love.He just want that
person so bad."

Umiling i!ing ako sa mga sinabi

niya. " Hinditotoo yan Am.I know him so well,nakasam a ko siya ng matagal."

" Hindipa doon natatapos

ang kwento.Naghirap siMargarette,Alli.

Dahil wala na siyang makuhang trabaho.You know what she did just to feed her
self? She chose to be a slut. Binenta niya ang sariliniya s a mga kano.Hanggang
dumating yung opportunity nan akapagipon siya at tumungo ng New York."

" Pano mo alam ng lahat ng to?"

" I know everything Alli,she's one of our models.Is aw how she was torn into
pieces.Nakakaawa siya.Humi nto lang sa paghihigantisiDexter dahil nagkasakit si Mar
garette.That even doctors and medicine can't cure her."

"Hindimagagawa iyon niDexter Am,Isaw how mu

ch he love her."

" Hindiniya minahalsiMargarette,Alli. He just thou

ht that he love her,but he just need her.Margarette was so fucking inlove with
him.That she gave everthing,
her body,heart and soul. But he just gave him nothing.

Kaya siya nagmahalng iba." Umiling iling

ako. " Bakit hindito nareport sa news? Bakit hindiito ala

m ng iba? Am mali ang kinakampihan mo.Tama na okay

I"

" lkaw ang maliAlli! You thought you know him bett

er? He's

a silent killer.Of course,he will kill those person who kn ew his secret.
Pinapakain niya ng pera ang mga newscas ter para pagbalik baliktarin ang kwento.Na
siya ang mag mumukhang kawawa."

Lumakas ang kabog ng dibdib ko. Nagkatingin kami ng matagal ni Shamcy at alam ko sa
mga mata niya ay nagsasabi siya ng totoo.

Pero hindi parin ako nakumbinsi sa mga sinasabi niya. I know him so well. Nakilala
ko siya kahit sa maiksing pagkakataon.

Huminga siya ng malalim at hinaplos niya ang

. .
p1sng1

ko. " But I love him Am,despite of his evilness.Istill love him."

"Then stay from him.Sasaktan ka lang niya Alli. Lal o na niloloko mo lang din
siya,you're using another nam e.Another personality.
Pagnalaman niya 'yon.He will make your life a living hell

II
�

" Pero ang nararamdaman ko sa kanya totoo.Kahit

Hannah ang pangalan ko.Ako pa rin si Alliah,na nagma mahalsa kanya ng totoo Am.He
maybe a beast but he h ave a heart."

" Pero nasaan siya ngayon Alli? Ngayon bumalik na

i Margarette sa kanya? Siguro kaya bumalik nasiMargar ette sa kanya dahil paged na
paged na siya.Di
ba hindika naman niya hinabol? Hindika niya sinundan

ng tumakbo ka palayo sa kanya? Because he need her,h e chose her."

Nanikip ang dibdib ko sa sinabi niya lahat ng sakit na naramdaman ko kanina ay

bumalik. "You need to stay away from him habang maa

ga pa.Habang hindipa malalim ang marka na binibigay niya sa'yo."

" Am..."

" He's an evilAlli,he's a crueland devil person I've ever met. He don't know how
to love.Hindi niya alam ku ng paano maawa,at hindi niya susuklian ang pagmamah a!
mo."

Kahit na anong sabihin niyang masama kay Dexter hindi ko ito sineseryoso. Mas
nangingibabaw ang pagmamahal ko sa kanya. Ang sakit na nararamdaman ko ngayon, at
ang pangungulila sa kanya at ang pagasa na mamahalin niya ako.

" Tama na Am."

" Wag kang magpakatanga Alli. Baka magsisika pag dating ng araw."
" Hindiko pinagsisisihan na minahalko siya." "Okay,sana hindi mo rin pagsisisihan
ang desisyon
mo."

Sabi niya at tumayo at lumabas ng kwarto niya.

Tahimik lang akong nakaupo sa kama. Tulala sa mga

sinabi niya.

Ayokong maniwala sa mga sinasabi niya. Pero bakit niya naman sisiraan si Dexter sa
akin. I know her. She's my bestfriend. She wants the best for me.

Tatlong araw na akong hindi lumalabas ng condo niya. Tatlong araw kong pinagiisipan
ang mga sinabi niya sa akin. Si Shamcy ay uuwi lang tuwing may kukunin o kapag gabi
na. Ako lang madalas nasa condo dahil busy siya sa upcoming fashion show this
coming week.

Alam ko nandoon si Margarette. Hindi ko na rin alam ang nangyari after kong umalis.
Hindi naman din niya ako hinahanap, at nasasaktan ako doon.
Gabi na ng umuwi si Shamcy. Ngumiti ako sa kanya at pinagluto siya ng pagkain.
Tatlong araw narin kasi na hindi niya ako kinikibo.

Alam kong nagtatampo siya sa akin, ang huling paguusap namin ay yung inuwi niya ako
dito at nagtalo kami tungkol kay Dexter. May parte sa puso ko na gusto siyang
paniwalaan, pero may part din sa puso ko na hindi.

Nagaayos ako ng kwarto niya ng may inabot siyang maroon haltered top at high waist
short. Tumingin ako
sa kanya na may pagtataka.

" Iam going to a club party, unfair naman yata kung ako nagsasaya tapos ikaw
nagmumukmok dito."

Ngumiti ako sa kanya at niyakap siya ng mahigpit. Naramdaman ko ang paghagulgolniya

at nabasa ang balikat ko dahil sa iyak niya. Kung merong man emotional sa aming
dalawa siya iyon.
"Alli yo..you know that I...I want you to be safe." Tu

mango tango ako at naramdaman ko ang pangungulila

ko sa bestfriend ko. Namiss ko siya kahit na magkasama

kami sa iisang condo. I rubbed her back. " I know Am, I'm sorry."
" No, I'm sorry. Kasi hindi kita kinikibuan, kahit na a

lam kong malaki ang problema mo. I should be comforti ng you. Wala naman akong
magagawa kung mahal mota laga siya pero Alli."

"Shhhh. Okay, stop." Tumingin ako sa kanya at pinunas ang luha niya.
" Hindi niya ako hinanap Am. So maybe I should stop no
w."

Tumango

siya. "Wag ka ng iiyak. Papangit ka." Tumango muli siya at yumakap muli sa akin.
Hinampas niya ang palaupuan ko at tumingin sa akin. " Maligo kana at aalis na
tayo." Tumango ako at kumuha ng undies sa cabinet.
Lahat ng suot ko ay sakanya. Nahihiya na nga ako dahil feeling ko nagiging pabigat
ako sa kanya. Hindi ko naman kayang umuwi sa mansion para kuhanin ang maleta ko.
Napahinto ako ng makita ko ang phone na bigay sa akin ni Dexter. Nakaoff ito kaya
hindi ko alam kung tumawag ba siya sa akin.

lsiniwalang bahala ko iyon at itinago sa mga gamit. Naligo ako at sinuot ang bigay
sa akin ni Shamcy.
Pinasuot niya din sa akin ang black 6 inches stilettos

Tumingin ako sa salamin at halos litaw na ang buong kaluluwa ko sa iksi ng short na
binigay niya at backless haltered top na pinasuot niya.

Umiling iling nalang ako at lumabas ng kwarto. Napapalakpak si Shamcy ng makita

niya ako. Pareho kami ng suot. Ang pagkakaiba lang black yung kanya.

Upo ka muna dito aniya at pinaupo ako sa sofa.

Kinulot niya ang buhok ko at nilagyan ako ng light make-up.

Pinaharap niya ako sa salamin at nanlaki ang mga mata ko.

"You're really beautifulAlli. I'm sure, tulo laway ang mga lalaking makakakita
sa'yo." Sabi niya.

Napangiti ako sa salamin. She make me a princess. She's really amazing.

" Salamat Am."

" Bakit ka naman nagpapasalamat e maganda ka ta laga Alli. Kahit hindi kana lagyan
ng make-up. Pero dahil maraming boys doon. You need to look hot." Aniya pa at
tumawa.

Umiling iling nalang ako at bumaba na kami sa basement. Umupo ako sa passenger's
seat niya at siya ang nagdrive.
" Hindi ba mukhang daring naman yata ng suot nati n." Nagaalangan akong tumingin sa
kanya. Ngayon kasi nacoconcious ako sa itsura ko.

Ang tagal ko na din kasing hindi nakakasuot ng ganito. "The night is still young
Alli! Let's get wild." Aniya at tumawa.

Pinaandar niya ang sasakyan at nagtungo kami sa isang sikat na street sa Manila na
puno ng mga club.
Huminto kami sa parking lot at sabay na bumaba. lsinawalang bahala ko nalang ang
suot ko,parang ngayon feel kong uminom.
Magpapakalasing ako, dahil simula sa araw na ito. Kailangan ko na siyang alisin sa
puso ko at sa buong sistema ko.

Pagbaba ko ay sumalubong sa amin ang ingay na

nanggagaling sa mga clubs. Magkakatabi tabi lang ang

mga clubs dito.

Kilala ang mga club na ito sa may pinaka mahal na serbisyo at magandang kalidad ng
mga alak. In short, lahat ng ito ay halos pinupuntahan ng mga mayayaman at mga
kilala sa industriya ng showbiz.

Nagkatinginan kami ni Shamcy ng marinig ang ungol ng isang babae. Para siyang sarap
na sarap. Napasapo ako sa noo ng makitang gumagalaw ang asul na Toyota sa harapan
namin.

"f**k you guys! Get a room!" Anas na sigaw ni

Shamcy at hinila ako sa isang mamahaling club.

Napapikit ako dahil sa patay sinding mga ilaw na sumalubong sa amin. The song was
rock and wild at the same time. Kaya nagkakagulo ang mga tao sa dance floor.

Habang naglalakad kami ay may bumabati kay Shamcy, mga kaibigan niya siguro sa
trabaho. Ngumingiti sila sa akin pagpinakikilala ako ni Shamcy sa kanila.
Napapangiwi ako kapag tititigan nila ang dibdib ko, kahit hindi naman litaw ang mga
ito. Ang iba ay kilalang model sa sikat na brand ng mga sports car. May mga
kilalang business tycoon din at sikat na artista akong nakita.

Umupo ako sa isang upuan at humarap sa barista. Nagmimix siya ng mga juices at
liquors habang nagpapakitang gilas ito sa mga babaeng nakaharap sa kanya. Tumitili
naman ang mga ito kapag nasasalo niya ang bote ng alak.

May itsura din naman ito at may magandang pangangatawan. " Uhm Ted,iiwan ko sayo
ang bestfrien d ko.Bigyan mo siya ng alak na gusto niya." Sabi ni Shamcy at
inakbayan

ako. " Need to talk to someone Alli, stay here." Aniya at

ngumiti.

" Roger! Miss Sham." Sagot nito habang kinukusog ang may lamang mix juices.
Tumingin ito sa akin at tumango. Ngumiti lang ako ng pilit sa kanya.
" Okay,don't mind me here. Just go on." Sagot ko at hinalikan siya sa pisngi.
Pinagmasdan ko siyang maglakad hanggang sa mawala na siya.
"What is your drink Miss?" Tanong niya na parang tinatanong ang pangalan ko.
Napahinto ako dahil hindi ko alam ang isasagot ko sa kanya kung Alliah ba o Hannah.
"Yung pinaka matapang na alak niyo." Sagot ko nalang. Ngumisi siya at tumango.
"Alright." Sabi niya at kumuha ng baso. Ilang sandali lang ay ibinigay niya ito sa
akin. " Pinaka matapang na alak here it comes." Aniya at

ngumiti sa akin.

Ang ibang guest naman ang tinanong niya kung anong gusto nila.

Tinignan ko ang baso ko at hinawakan ito. lnamoy ko ito at nagsisi lang dahil sa
sobrang tapang ng amoy na ito.

lninom ko ito at inistraght. Napapikit ako ng gumuhit ang tapang nito sa lalamunan
ko damang dama ko ito. Sinimsim ko ang lahat at saka ibinaba ang baso.

"Woa, easy girl. That was our very hard liquor, you need to slowly drink it." Sabi
nito sa akin na nakasalong baba sa harapan ko.
Naramdaman ko ang pagiinit ng buong katawan ko dahil sa nainom. " Jsa pa." Sabi ko
at nagkibit balikat ito at nilagyan ng Iaman.
Muli ay instraight ko ito. May gumuhit parin nasakit

sa lalamunan ko at mas lalong naginit ang buong

katawan ko. Para nitong kinakain ang lakas ko. " One more."
Nilagyan niya muli ito at nilagok ko, nasanay na ako

sa sobrang tapang nito. Nakailang hingi na ako sa kanya. " One more."
"Okay.That's enough.You drink too much.That wa s eighth time. You're drunk."
Sumigok ako at ang init init ng pakiramdam ko

kahit na nakaaircon at nakabackless ako. Nasapo ko ang ulo ko dahil nahihilo ako.

Ang tindi non, ang taas ng tolerance ko sa alcohol pero ngayon parang nahihilo na
ako.

" lsa.i.iza nalang please." Pagmamakaawa ko sa kanya.

" Miss Sham will kill me Miss.Sandali tatawagan ko na siya para..." Pinahinto ko
siya sa pagsasalita gamit ang kaliwang kamay ko.
" Don't y..you dare."suminok muli ako. " Ha..hanapin ko nalang s..siya."

" Lasing kana.Sandale-" bago pa siya magsalitang muli ay tumayo na ako.

Napasapo ako sa ulo ko dahil bigla akong nahilo dahil sa biglang pagtayo.

Nanlalabo na ang paningin ko ngunit sinikap ko paring maglakad, pagewang gewang ako
ng makarating sa dance floor. Nasa gitna na ako ng dance floor ng maging wild ang
kanta.

Napahinto ako sa paglalakad ko at napasayaw kasama ng mga babae. Shamcy was right,
the night was still young. I need to enjoy myself. Its been a long time since I
went to club. Wala ng ibang paraan para

kalimutan si Dexter ngayon kundi ito lang.

Sumayaw ako kasabay ng musika tinaas ko pa ang dalawang kamay ko at giniling ang
katawan ko.

Hindi ako nakakaramdam ng hiya siguro dahil dim lang ang light at dahil sa alak.

Pumikit ako at nagenjoy sa tugtog. Kahit man lang sa paraang ganito makakalimutan
ko iyong sakit sa puso ko. Napadilat ako ng may amerikanong modele ang humigit sa
bewang ko at gumiling sa harapan ko.
"f**k girl! You're fucking hot!"

Natawa ako dahilsa sobrang sexy niyang sumayaw kaya sinuklian ko ito. Napakagat pa
ako sa ibabang labi ko dahil sa sobrang init na nararamdaman ko.

Nanlaki ang mata kong maramdaman ko siya sa puson ko, para akong bumalik sa ulirat
at tinulak siya. Ngunit dahil sa sobrang lasing ko at panghihina ng katawan ko
parang wala lang iyon sa kanya. Mas naging wild siya habang ako ay huminto nasa
pagsayaw.

The next thing I knew, he was now on the ground. May lalaking nakapatong sa kanya
at sinusuntok ito ng paulit ulit. Hindi ko na iyon pinansin dahil napasapo ako sa
ulo ko dahilsa sobrang pagkahilo. Narinig kong sumigaw ang mga tao.

Nagkagulo sa dance floor pero hindi ko iyon pinansin, mas ininda ko ang sakit ng
ulo ko. Ganoon nalang ang paglalaki ng mata kong makita ko ang galit na mukha ni
Dexter sa harapan ko, ibang iba ito sa lahat. This was the worst. He look like a
living beast.

Habol habolniya ang hininga niya at tumingin ng masama sa katawan ko. Kahit
nahihilo ako at nanlalambot ay bigla akong kinilabutan sa kanya.

Tumingin ako sa lalaking nakahalandusay sa sahig na walang malay at duguan ang

mukha napaawang ang

labi ko at napatingin sa paligid. Maging sila ay takot ang

itsura nila, ni walang sinoman ang nagtangkang lumapit. Kundi ang isang bouncer
lamang.
" Boss ano problema?" Tanong nito sa kanya. Hinawakan niya ng mahigpit ang
palapulsuhan ko at napadaing ako sa sakit.
" Idon't want to see him here. Get his ass

off here!" He said on his gritted teeth. Sinunod naman siya ng mga bouncer ng
club.

Hinila niya ako palabas ng club at nakita kosi

Shamcy na nakaawang ang labing nakatingin sa akin.

"Allil" Nagaaalala niyang bigkas sa mga labi nito. Ngumiti ako sa kanya at nagokay
sign.

Ayokong siyang magalala sa akin. Kaya ipinakita ko na ayos lang ang lahat, pero ang
totoo ay kinakabahan ako at natatakot ako sakanya ngayon.

Mas lalong lumakas ang kabog ng dibdib kong makalabas na kami sa club. Dinala niya
ako sa parking lot kung saan nakapark ang Mercedes Benz niya.
ltinulak niya ako sa side ng kotse niya at napadaing ako sa sakit ng maramdaman ko
ito sa likod ko.
"What are you fucking doing with that fucking bast ard Hannah!" He shouted at
napadaing akong muli ng hinawakan niya ng mahigpit ang braso ko. Nanggagalaiti siya
sa galit at kinakabahan ako sa kinikilos niya
ngayon. "ANSWER ME DAMMIT!" he shouted at nilagay

niya ang kaliwang kamay niya sa sasakyan kaya mas lalong siyang napalapit sa akin.
Naninigas ako sa takot ng makita ang itsura niya, parang umurong ang dila ko at
hindi makapagsalita.

Naramdaman ko ang kaliwang kamay niya sa tagilaran ko at napaigtad ako sa gulat.

lnalis niya ang kamay niyang nakahawak sa braso ko at pinatong niya
ito sa sasakyan. Nagbuntong hininga ako.

Naramdaman ko ang init na nanggagaling sa kamay niya, bumigat ang paghinga kong
maramdaman ang paglakbay nito patungo sa likod ko. Ang haplos niya sa balat ko ay
mas Ialong nagbibigay init sa katawan ko.

Mabibigat ang mga hininga niyang tumingin sa akin. Puno ng galit ang mga mata niya
at pagnanasa.
"And what the hell are you wearing Hannah,

I can tear this fucking clothes easily!" He murmured. Napapikit ako sa sensasyong
narararamdaman ko. I'm afraid but I feel hot at the same time.
"You know I hate it when I saw someone touching y

ou!" He muttered. Kinain ng hakbang niya ang pagitan sa aming dalawa.

Bumilis lalo ang pagtibok ng puso ko at naging malalim ang paghinga ko. Hindi ako
makagalaw,parang nawala ang lasing na nararamdaman ko kanina dahil sa tagpong ito.
Kinakabahan ako sa kanya.
Bumaba ang mukha nito and in one shift, I felt his

lips into mine, he kissed me aggresively. I moaned everytime he bit my lip.

Nasasaktan ako sa ginagawa niya kaya hindi ako tumutugon sa halik niya. Nanginig
ako ng malasahan ang dugo, I tried to push him but he was so strong.

He was different, he was so aggresive. I groaned when he tried to push his tongue
into my mouth. Nanghihina akong itulak siyang muli. Nasasaktan ako sa ginagawa
niya, nanlalambot ako at parang bibigay ang tuhod ko.

Naiiyak na ako, masakit na ang ginagawa niya at alam kong may sugat na ang mga
labi ko pero hindi parin siya humihinto.
Napahinto siya at tumingin sa akin na nagaalala.

Nanlalabo ang mga mata ko, naging malamlam ang mga

mata niyang tumingin sa akin.

Naramdaman ko ang paghaplos niya sa pisngi ko. Doon ko lang napansin na umiiyak na
pala ako. Niyakap ko ang sarili ko at yumuko. Humikbi ako. Bakit kapag minamahal ko
siya nasasaktan ako.

Hindi ko siya maintindihan, bakit niya pa ako hinalikan. Nahihirapan ako sa

ginagawa niya. Akala ko ba sila na ulit? Ano naman ito?

" Ha..Hannah.Hannah.I..I'm so sorry,I di..didn't meant o do that." Nanginginig ako

sa takot dahil sa ginawa niya. Tama nga yata si Shamcy he's an evil.
Natatakot ako sa kanya, he can do everything he wants to do. Nanginginig ang labi
ko sa takot at dahil sa pagiyak ko.

Mahal ko siya oo, pero nasasaktan ako sa ginagawa niya. Hindi ako manhid.

" U..u.uwi na a..aako" bulong kong hindi makatingin sa kanya.

" Hannah I'm sorry, 1..�. Shit!" He cursed and punched the car on his back.
Nagulat ako ng tumunog ito at nagingay.
Patuloy lang siya sa pagsuntok nito hanggang sa mabasag pati ang glass window
nito. Lumukot na ito sa takas ng suntok niya.

" I'm just so fucking jealous! Bullshit! I'm gonna kill that man!" Sabi niya
habang sinusuntok ito.

"f**k you man! That's my car." May dumating na tatlong lalaki na malaki ang
katawan. Napalibutan kami ng mga taong nasa labas at nakikiusyoso.
Huminga ako ng malalim at kumuha ng takas. Kahit

na kinakabahan at nanginginig sa takot ay hinawakan ko

siya sa braso para huminto. Mabilis kong pinunasan ang mga luha ko.

"Tama na Dexter." Malumanay kong pahayag. Huminto siya at kinalma ang sarili. Ang
mabigat niyang paghinga ay naging malumanay.
Naglakad siya patungo sa driver's seat ng kanyang Mercedes Benz at may kinuha.
Nagsulat siya at tinapon ang cheke sa lalaki.
"Go, buy some Meserati asshole!" Anas niya at pinasok ako sa passenger's seat.
Narinig kong naghiyawan silang tatlo at nagpasalamat pa kay Dexter.
Pinatakbo niya ito at napailing ako sa reaksyon ng lalaking iyon. Tahimik akong
nakaupo at nakatingin sa Iabas.

Ngayon ko mas naramdaman ang sakit ng katawan ko at ang sobrang hilo. lnaantok ako
at wala ako sa mood makipagaway sa kanya. Kung saan niya ako
dadalhin wala na akong magagawa sa ngayon dahilsa sobrang pagod.

Parang gusto ko nalang matulog, at sana bukas itong sakit nato na tumutusok sa
dibdib ko ay mawala
na.

Its weird, I'm scared but I still feel secured

everytime I'm with him.

His cruel forced love

Cruel Soul

I pushed her in the wall and caged her between me and the wall, she whimper...

Chapter 21

Dumilat ako at sumalubong sa akin ang puting ceiling. Nahihilo ako pero nakakaya ko
naman ang sakit.

lnikot ko ang paningin ko at nagtaka ng hindi pamilyar ang kwarto. Hindi ito ang
kwarto ni Shamcy, hindi ito ang headquarters. Napaupo ako bigla at napadaing sa
biglang pagkahilo.

Dahan dahan akong humigang muli huminga ako ng malalim. Napahinto ako ng tignan ko
ang damit ko.

Nakasuot ako ng isang malaking tshirt na nakocover sa buong katawan ko. Napahawak
ako sa dibdib ko at napaawang ang labi kong maramdaman na wala akong suot na bra.

Nanlaki ang mata kong pati pangibaba ay wala. In short I'm naked underneath this
clothes.

"Oh God!" Anas kong marealize ang nangyari kagabi. Last time I knew kasama ko siya
pauwi.
Pero...pero wala na akong maalala. Hanggang doon lang! Ginulo ko ang buhok ko sa
inis.
Pinakiramdaman ko ang sarili ko kung may mahapdi o masakit man akong nararamdaman
baka lang kasi na alam niyo na. Nakahinga ako ng maluwag ng sa tingin ko ay walang
nangyari. Tama, wala. Nakahinga ako ng maluwag.

Dahan dahan akong tumayo at bumaba ng kama, malaki ang kwarto kulay itim at puti
ang tema nito. Napatingin ako sa tshirt na hanggang taas ng tuhod ko lang.

Napailing nalang ako ng marealize na konting taas

ko lang ng kamay ko ay makikita na ang kabuuan ko.

Naglakad ako patungo sa cabinet at naghanap ng masusuot ngunit wala itong laman.
Napamura nalang ako sa inis.
Lumabas ako ng kwarto at napahinto ng hindi pamilyar ang lugar na ito sa akin. Wala
ako sa Mansiom o ano man. lsa siyang pent house, malaki ito kumpara sa pent house
namin sa Paris.

Nagkibit balikat ako at nagpatuloy na naglakad, may narinig akong ingay sa bandang
kaliwa ko kaya tumungo ako doon.

lsang kusina ang sumalubong sa akin at napaawang ang labi kong makita kung sino ang
nandoon.

Wala siyang saplot na pangitaas at nakaboxer lang siya. May piniprito siyang kung
ano at naka apron siya.

Nagmukha siyang model sa isang kitchen ware. Lahat nalang ba babagay sa kanya?

Umikot siya at napahinto ng makita ako, may hawak siyang plato na mayroong bacon,
hotdogs and
egg.

Napalunok ako sa sobrang kaba ng tumingin siya sa

akin. Pinasadahan niya ako ng tingin at nagiwas kaagad. Naghinayang ako ng hindi ko
makita ang katawan niya dahil sa apron.

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko at tahimik na pinagmamasdan siya. Natatakot

ako na baka magalit siya sa ano mang gawin ko.

"Goodmorning Hannah. Come lefs eat." Sabi niya na hindi ako tinatapunan ng tingin.
Hinubad niya ang apron at napalunok ako ng makita ang katawan niya.
lnilapag niya ang sinangag na kanin at saka hinintay akong lumapit. Napalunok ako
at tumikhim bago naglakad palapit sa kanya ng dahan dahan.

"What are we doing here?" Tanong ko na huminto

sa paglalakad at tumingin sa kanya. Kumunot ang noo nito at kumuha ng hotdog at

kinagat ito. Napalunok akong muli at iniwas ang tingin sa kanya.
"Calm down Hannah.I didn't do something wrong with you when you're asleep,not that
I didn't say that I d idn't see anything." Nanlaki ang mga mata ko at tumingin sa
kanya. Lahat na yata ng dugo sa buong katawan ko ay umakyat sa pisngi ko. Inalis ko
ang tingin ko sakanya.
"Ang ibig kong sabihin.Bakit hindimo ako inuwing

Mansion?"

"She will going to Mansion Hannah,and I don't wa nt you to ran away again when you
saw her.Ialmost got paranoid when I didn't find you."

" Hinanap mo ako?" I asked in disbelief.

Bahagya siyang tumango. "Yeah." he answered in a soft voice.

" Bat mo pa ako hinanap? Nandyan na siya diba. Diba siya naman ang mahalmo? Siya
naman ang hina-"

" Dahil mahalkita." Nanlaki ang mata ko sa sagot niya. Napaawang ang labi ko at
tumingin sa mga mata. Nanigas ako sa kinatatayuan ko at tumingin sa mga mata niya.
Nawala ang pangamba sa puso ko, napalitan ng saya ang takotna nararamdaman ko.
Tumitig ako sa mga mata niya at seryoso itong nakatingin sa akin.

Sumagi sa isipan ko ang mga sinabi sakin ni

Shamcy. Umiling iling ako at binalewala ang sinabi niya.

" I know it's weird but that's the truth." Dugtong

n1ya.

Ang importante ngayon ang saya ng nararamdaman ko sa sinabi niya. Halo halong
emosyon sobrang saya ko.

Tinakbo ko ang pagitan namin at saka ko siya niyakap

ng mahigpit.

"Say it again please I wanna hear it." Humalakhak siya at parang musika ito na
naglaro sa tenga ko.
Everything about him was so good, was so

beautiful. I don't care if he is an evil. He is still my prince.

Sinuklian niya ang yakap ko at naramdaman ko ang mukha niya sa leeg ko. lnamoy niya
ang buhok ko, hindi maalis ang ngiti sa mga labi ko.
" I'm sorry for hurting you Hannah. I'd realize that I can't go on without you, I
need you in my life." Nawala ang ngiti ko sa sinabi niya.
He needs me? Like how he needed Margarette. Am I

his back up?

Inalis ko ang pagkakayakap sa kanya at tumingin sa mga mata niya. Puno ito ng
sinseridad, nakikita ko na totoo ang mga sinasabi niya.
That he really loves me, because I do. lnalis ko sa isipan ko ang mga posibilidad
na nagkukunwari lang siya na totoo lahat ng paratang sa kanya ni Shamcy. Ang
mahalaga ay ang ngayon.
I cupped his face . " Ilove you too." Sagot ko at lumapad ang ngiti nito.
Ngiti na ngayon ko lang nakita sa kanya, naumaabot hanggang mata niya. Ngiting
totoo at alam kong nanggaling ito sa puso niya.

lsiniwalang bahala ko lahat ng alalahanin ko sa kanya. Ang importante masaya ako

ngayon.

Umupo siya sa upuan at tumingim sa akin. Tinap niya ang kandungan niya at ngumiti.

Tumikhim ako at lumapit sa kanya habang papalapit ay nararamdaman ko ang

naglalarong paru-paro sa tyan ko.

" Uupo ako d'yan?" Di makapaniwalang tanong ko.

He smirked and dragged me on his lap.

Hinawakan ko ang t-shirt ko para hindi lumilis pataas. Nanigas ako ng makaupo na
ako sa lap niya. Napalunok ako ng madimpi ng braso ko ang katawan

" Much better." Sabi niya pa at nagslice ng bacon. Hindi ko maalis ang tingin ko sa
seryosong mukha nito.
Kumakabog ng mabilis ang dibdib ko, at sobra sobra ang saya ko.

"Ah." Aniya at binuka ko ang bibig ko para kainin ang binibigay niya.
"Ano ba, hindi na ako bata."

"You're my baby." Namula ang pisngi ko sa sinabi niya at saka siya tumawa.
" Dexter!" "What?"
" Nakakainis ka." He smirked and quickly kissed my

lips.

Nagpout ako dahil pinipigilan ko ang ngiti ko,

sinubuan niya ulit ako.

" Bakit hindi ka kumakain?" Tanong ko tapes kinuha ko ang kubyertos para subuan
naman siya.
" Masarap diba?" Tanong ko saka tumawa. "

Magaling ka pala magluto e." Sabi ko pa.

"Oo masarap." Sagot niya sa paos na boses. Siniksik niya ang ulo niya sa leeg ko
at inamoy ito. Nakikiliti ako sa init ng hininga niya. Parang may dumaloy na init
sa buong pagkatao ko.
My eyes widened when I felt something poking at my butt. Tumayo siya bigla kaya
nahulog ako sa sahig.

Napadaing ako sa sakit ng palaupuan ko dahil sa

pagtama sa sahig. "Ano ba bat ka biglang tumayo?" Inis

kong tanong at tumingin sa kanya na nakatalikod sa akin at nakapamewang. Dinig ko

ang paghabolng hininga niya. Parang wala pa siyang balak na itayo ako.
" I'll take a bath first." Aniya at naglakad patungo sa kwarto narinig ko pa siyang
nagmura.
" Napano yon?" Napailing nalang ako, at humawak sa upuan para tumayo.
Hayyy sakit ng pwetan ko

Umupo ako sa upuan at nagpatuloy sa pagkain. lginala ko ang paningin ko sa paligid

at mukhang hindi pa masyadong naggrogroceries si Dexter dahil wala pang masydong
stock ng pagkain.

Pagtapos ko ay hinugasan ko ang mga platong ginamit namin. Narinig ko siyang

tumikhim sa likod ko.

Lumingon ako at nakapangoffice na suot siya.

"Akala ko hindi ka papasok ngayon."

"They need me at my office. Don't worry I'll be bac k soon." Sabi niya at lumapit
sa akin at hinalikan ako sa noo. " I bought a clothes for you. Nasa sala. Kung may
gu sto kang bilhin nagiwan ako ng pera sa ilalim ng unan m o." Dugtong niya at
ngumiti.
Tumango ako ng marahan. "Salamat. lngat ka." "Sure." Sagot niya at sinundan ko siya
ng tingin
papasok ng elevator.

Nginitian ko siya bago magsara ang pinto. Kumaway siya sa akin at ngumiti.

Pagtingin ko sa sofa ay madaming nakalagay na shopping bags na sikat na brand ng

mga damit. Tinignan ko lahat ng ito at napangiwi ako sa sobrang mahalng mga ito.

Maging ang price tag ay hindi pa naaalis. Binuksan

ko ang Calvin Klein na shopping bag at napaawang ang

labi kong makita ang madaming undies.

Siya ba talaga bumili nito?Nakakahiya. Dahilsa hindi ako komportable sa suot ko ay

naisipan kong maligo.

Habang naliligo ay naisip kong pumunta sa office para ipagdala siya ng lunch. Saka
hindi siya masyadong nakakain kanina.

Tama, kaysa naman sa magmukmok ako dito magisa. Gusto ko din mamasyalsa Mansion,
namimiss ko na din sina Manang .

Minadali ko ang pagliligo ko at sinuot ang bili niyang lacy peach dress sa akin at
sandals.

Pagkatapos kong nagsuklay ng buhok ay kinuha ko iyong pera sa ilalim ng unan.

Nagulat pa ako kasi sampung libo ang iniwan niya.

Baliw talaga ano naman gagawin ko sa sampung libo. Kumuha nalang ako ng dalawang
libo at saka naglakad na patungo sa elevator.
Nasa isang mamamahaling hotel sa Makati nila kami tumuloy. Pumara ako ng taxi
paglabas kong hoteL
11 Ma'am saan po tayo?ll

11 Sa Lim Company Corporation po.11

11 Sige po.11 Aniya at pinaandar na ang sasakyan. Natagalan pa kami dahil naabutan
pa kami ng
traffic. Tumingin ako sa orasan at magaalas onse na.

Pagkaraan ng ilang minuto ay huminto kami sa tapat ng Lim Company.

Inabot ko ang bayad at pagbigay ng sukli ay lumabas na ako.

11 Salamat Manong.11 Sabi ko at naglakad sa malapit na restau para bumili ng
lunch.

Bumili ako ng pagkain namin at tumuloy nasa

company.

Tumingin ako sa mga empleyadong papalabas ng building. Lahat sila ay napapatingin

sa akin tapos magbubulong bulungan.

Kunot noo akong pumasok sa private elevator, ano problema nila?. Tahimik akong
naghintay papunta sa
floor ni Dexter.

Tumunog ito na hudyat na nasa opisina na ako at dahang dahang bumukas ang pinto.

" I really don't get you." Narinig ko boses ng isang babae paglabas kong elevator.
Tumingin ako sa babaeng naka black fitted dress and 6inch heels na hindi pa
naramdaman ang presensya ko. Naka tayo ito sa tapat ng table ni Dexter habang siya
ay naka tayo at naka nakapaweng habang nakatingin sa
labas ng up down glass window nito. Wala si Mr. Chen sa
. .
op1s1na.

" Iwant you out of my life!" He said on his gritted teeth. Hindi ako makagalaw sa
kinatatayuan ko, at
ngayon ay parang kilala ko na kung sino ang kausap
.
n1ya.

" Dexter please! I need you. I will

do everything. Can't you be mine again? Just the two of us!"

"Margarette!" Umalingawngaw ang sigaw ni Dexter sa buong opisina lumingon ito at

napahinto ng makita ako. " Hannah." He said on his soft voice. Lumamlam ang galit
niyang mga mata.
Ngumiti ako ng tipid at lumingon kay Margarette na naka kunot noong nakatingin sa
akin.

Napangiwi ako sa sobrang kapalng eyeliner niya at pulang lipstick.

I heard her

hissed. "Oh so that's her. Siya iyon no? So you need her too, that's why she's
here."

" Margarette stop!"

"Why Dexter? You don't want her to know how I en ded up leaving you?!" Umigting ang
panga ni Dexter at ngumisi naman si Margarette.
" Don't you dare..."
" Then come back to me Dexter please! Let's start al

Iover again."

Hindi ako mapakali sa kinatatayuan ko hindi ko alam ang gagawin kong lumapit si
Margarette kay Dexter at magmakaawa ito.

Sumisikip ang dibdib ko tuwing nakikita ko silang magkasama. Kahit alam kong walang
namamagitan sa kanila hindi parin maialis ang agam agam sa isipan ko.
They used to be together.

" Margarette stop this bullshitl" Aniya at inalis ang kamay nito na nakahawak sa
braso niya.

Pumungay ang mata nitong tumingin sa akin. Naglakad siya patungo sa akin.

" Let's go." Aniya at kinuha ang kamay ko at hinita ako palabas ng pinto.
" Dexter! Oh God! She's just your maid! Dex-"

Napapikit ako ng magsara ang pinto ng opisina at hinigpitan ko ang hawak ko sa

kamay ni Dexter.

"What's wrong?" Takang tanong niya. Dumilat ako at nakita ko ang nagaalalang mukha
nito. Ngumiti ako
ng mapait at tumuloy na kami sa rooftop.

Tahimik kong binigay sa kanya ang pagkain niya.

" Wala na kasi akong oras magluto kaya bumili nata

ng ako." Tumango siya at kumain nito.

" Bakit ka pa nagabala? You should rest Hannah." u

miling ako at tumingin sa kanya.

" Dexter bakit?"

" Ha?'' Kunot noong tanong niya.

"She wants you back. Bakit ayaw mona?'' Wala sa sariling tanong ko. Nawala ako ng
ganang kumain kaya hinayaan ko nalang siya.
" She's a liar Hannah. Niloko niya ako." May tumasok na kung ano sa puso kong
marinig ko ang sagot niya.
" Pero mahal ka niya, nakita ko iyon kung papano si

ya magmakaawa sa'yo."

" Binibigay mo ba ako sa kanya Hannah? I said llov

e you. Isn't that enough?" Naiinis na tanong niya.

Tumingin ako sa kanya na may sakit sa puso ko. Tumingin ako sa kanyang mga mata na
seryosong nakatingin
sakin. "Oo minahal ko siya noon. Pero noon pa iyon."
Hinawakan ko ang pisngi

niya." Do you love me because you need me Dexter?"

Mas !along kumunot ang noo nito. Nakita ko ang paggalaw ng adams apple nito at ang
seryosong mata na nakatingin sa mata ko.
liang segundong hindi siya sumagot ay inalis ko ang kamay ko na nakahawak sa mukha
niya kasi hindi ko kayang titigan siya ng matagal. Parang pati kaluluwa ko nakikita
niya.

" Kain kana." Sabi ko.

Pero naramdaman ko nalang ang kamay niya sa bewang ko at nilapit niya ang katawan
niya at naramdaman ko ang init niya.

lsiniksik niya ang mukha niya sa leeg ko.

"All I know is just, I'll might die if you leave me." Bul
.
ong n1ya.

Napasinghap ako at naramdaman ko ang paghigpit ng yakap niya.

Pumikit ako at napangiti. Niyakap ko siya at tumango. "Saan naman ako pupunta?"
Sagot ko.

If I can be a Hannah forever,if I can be the girl who he knew. Hindi na sana ako
mahihirapan pa. Sana hindi na ako matatakot pa.

Being with him was priceless. Hindi matutumbasan ito ng kahit ano. I know,
kailangan kong umamin sa kanya. Pero hindi pa ngayon.

Niloko na siya ni Margarette, pero ayokong isipin niya na niloloko ko din siya.

Pagkatapos namin kumain ay bumaba na kami sa opisina wala na doon si Margarette at

wala pa rin si Mr. Chen.

" Mauna na ako Dexter." Sabi ko sa kanya na inaayos niya ang mga papeles para sa
meeting.
"Okay, I don't want you to stuck here. Maiinip kala ng." Sagot niya at sabay na
kaming pumasok ng elevator.
Hinawakan niya ang kamay ko kaya napatingin ako sa kanya. Ngumiti lang siya at
tumingin sa pagsara ng elevator.

Paglabas namin ay pinagtitinginan kami ng mga empleyado. Pilit kong inaalis ang
hawak niya sa kamay ko ngunit mas lalo niya pa itong hinihigpitan.

" Dexter ano ba? Pinagtitinginan tayo oh." Bulong ko sa kanya.

" Iwill fire them if that's make you feel better."

" Ha? No. Ang ibig kong sabihin baka ano ang isipin
nila sa atin."

"Idon't care." He hissed and dragged me outside the building.

May kinausap siya sa kanyang phone tapos may biglang humintong puting kotse sa
tapat namin.

Binuksan niya ang pinto ng backseat at tumingin sakin. "See you later Hannah." He
said on his husky
�
VOICe.

Tumindig lahat ng balahibo ko at naginit sa sinabi niya. Bakit ba parang iba ang
naiisip ko at parang may gagawin kami mamaya.
"Y..yeah. Sure." Sagot ko at ngumiti. " Bye." Paalam ko at kumaway bago umandar ang
kotse.
Gumaan ang pakiramdam kong malayo na kami sa kanya. Nakahinga ako ng maluwag.

"Saan ho tayo Ma'am?"

" Sa Mansion ni Dexter, Manong. "

"Ah sige po." Sagot niya. Napagpasyahan ko na tumungo muna doon bago umuwi sa pent
house niya.
Alam ko kasi na doon siya uuwi ngayon. Gusto ko lang sana na makita ulit sina
Manang at kamustahin sila.

Makalipas ang ilang minuto ay huminto na ito sa tapat ng Mansion.

" Maraming salamat po Manong." Sabi ko at bumaba ako ng kotse.

Hinintay ko munang makaalis ito at saka na ako pumasok sa loob.

Tahimik ang bahay, parang iyong unang dating ko dito. Nakakalungkot at walang
sigla. Ang tagal na pala noon ang dami naring nagbago sa buhay ko.

Nagtungo kaagad ako sa kusina at nadatnan ko doon si Manang Nora na nagwawalis.

Nanlaki ang mata niya ng makita ako at ngumiti

siya ng malapad. Tumakbo ako papalapit sa kanya at niyakap siya ng mahigpit.

" Naku eja! Namess keta."

"Ako din Manang." Sabi ko at mas lalong siyang niyakap.

" Nay nasaan po ba iyong gamot na-" inalis ko agad ang yakap ko kay Manang Nora at
tumingin sa pamilyar na boses sa likod ko.
Napaawang ang labi kong makita ko siyang nakapambahay na at wala ng make-up sa
mukha. Napaka putla ng mga labi niya.
Kumunot ang noo niya ng makita ako at nagalit ang itsura.
"What are you doing here!?"

Kumunot ang noo ko at tumingin kay Manang na nakamasid sa amin. " Umalis ka nal"

" Eja,Margarit umenahon ka anak."

Napadaing ako ng hilain niya ako palabas pero masyado siyang mahina dahilhindi niya
ako mahila dahilsa pagpigil ko.
"Ano ba bakit mo ba ako pinapaalis?" Naiinis na tanong ko.
"Ano patiba naman dito? Kinuha mona nga si Dext er sakin tapos kukunin mo pa ang
mga Nanay ko." Napaa wang ang labi kong tumingin sa kanya.
" Wala akong kinukuha sayo,kung pinahalagaan mo sila noon.Sana,sana nasayo pa sila
ngayon!"

" Sino ka para sabihin yan sa akin?! Dumating kalan g ginulo mo ang lahat. Patiang
utak niDexter! Umalis ka dito!"

" Margarette bakit anong problema?" Nakita kong

lumabas ang nagaalalang si Manang Ester gating sa

headquarters.

" Manang..." Bulong ko lumapit ito kay Margarette na habol habol ang hininga.
" Hannah." Sabi ni Manang ng makita ako. " Nora ano iyong ingay na naririnig ko-"
" Manang Lilia."

" Hannah?" Tahimik silang nakiramdam sa aming dalawa.

" I don't want to see her here Nay Ester." " Hindiiyo ito."
"Akin 'to lahat akin.Dahil darating yung araw na ba batik sa akin si Dexter!"

" Hannah,siguro mas mabutipa kung umalis kana l ang." Mahinahon na saad ni Manang
Ester habang hinahagod ang likod ni Margarette, nakatingin siya ng masama sa akin.
Natahimik ako at nasasaktan sa naririnig ko na parang mas kinakampihan pa nila
ngayon si Margarette.
Naramdaman ko ang kamay na umakbay sa likod

ko.

" Hatid ko lang siya sa labas." Sabi ni Manang Lilia.

Tinitigan ko ang mukha nito na sobrang putla aat ang

laki ng eyebags. Para siyang pagod na pagod.

Ang layo ng itsura niya kanina. Tinap ako ni Manang

Lilia at iginiya ako palabas ng bahay.

Lumingon ako kay Manang Nora na kumaway sa akin, nginitian ko siya at inilipat ang
tingin kay Manang Ester na nagaalala kay Margarette.

" Manang Lilia bakit siya nandito?" Hindi mapigilang tanong kong nasa sala na kami.
Nagbuntong hininga siya at seryosong nakatingin
sa dinaraanan namin.

" Hinihintay niya siDexter na umuwiHannah." Napahinto ako sa sinabi ni Manang at

tumingin sa
kanya. Napailing nalang ako at nagpatuloy kami sa

paglalakad.

" Hindiko siya maintindihan Manang bakit niya ako pinapaalis."

" Hannah." Huminto kami sa tapat ng mansion at humarap sa akin si Manang Lilia at
ngumiti siya, pero nakikita ko ang lungkot sa kanyang mga mata.

" Bakit Manang?" Kinabahan ako bigla sa mga tingin niya.

"Siguro kailangan mo din malaman na may sakit si Margarette." Natahimik ako at
naalala ang sinabi ni Shamcy sa akin.
" ...Huminto lang sa paghihiganti si Dexter dahil nagkasakit si Margarette. That
even doctors and medicine can'tcure her."

" Nagkaroon siya ng cancer sa baga Hannah." Hinaw akan ako ng mahigpit ni Manang at
nakita ko ang namuuong luha sa mata niya.
" Napalapit siya noon sa amin,tulad mo." Sinuklay niya ang buhok
ko. " Nagalit din kami noong umalis siya.Pero tulad mo

Hannah,

at niDexter.Para narin namin siyang anak.Lalo na ngay on na tinatakwilsiya ng mga

magulang niya.Masakit Ha nnah.Kapag nakikita namin siyang nahihirapan sa kalag ayan
niya."

" Manang..."

"Alam ko kung bakit hindiumuwisiDexter kagabi, dahil kasama ka niya. Masaya ako
para sa inyong dalaw a,pero nalulungkot ako para kay Margarette,Hannah." N

apayuko ako. Ang bigat bigat ng dibdib ko.

" Hannah, tulungan mo naman kami. Pauwiin mo si Dexter dito. Ayaw magpachemo ni
Margarette kung hindi siya ang kasama niya." Nanigas ako sa simabi Manang Lilia at
tumingin sa kanya natumutulo ang luha nagalala ako bigla.

Pinahid ko ang luha ni Manang Lilia nasasaktan ako kapag nakikita ko silang
nasasaktan.
" Kakausapin ko ho siya." Wala sa sariling sagot ko. Tumango siya ng
marahan. " Mauna na po ako." Sabi ko at naglakad na

papunta sa gate.

" Magiingat ka Jja."

Hindi ko na narinig ang sinabi ni Manang dahil tumakbo na ako palabas.

Ang bigat bigat ng dibdib ko at nasasaktan ako sa mga nangyayari. Nanlalambot ako
habang naglalakad palabas.
Kung hahayaan kosi Dexter na umuwi dito parang hindi ko kaya. Ayokong
magpakaselfish pero pwdeng ako naman ang maging masaya?
Ngayon lang naman ako nagmahal ng ganito bakit ang darning humahadlang.

Paglabas kong gate ay nakita kosi Shamcy na nakasandalsa kotse niya at napatayo ng
tuwid ng makita ako.

" I want to give this back to you Al, you left your pho

ne.Kaso nahihiya akong pumasok kaya-"

ltinakbo ko ang pagitan naming dalawa at niyakap siya ng mahigpit.

"Am? Tell me what to dol" Sabi ko. Nahihirapan na ako sa sitwasyon na ito.

" Bat ba kapag nakikita kita lagimong tinatanong k

ung ano ang gagawin mo? E hindimo naman ginagawa a ng pinapagawa ko."
Pinasok niya ako sa passenger's seat niya at umikot siya patungo sa driver's seat.

lnabot niya ang phone ko at kinuha ko ito. Tinitigan ko pa ito ng matagal.

.. Tell me what's wrong? What happened last night? " Pinatakbo na niya ang
Chevrolet niya.
" Okay na kaminiDexter." "Yun naman pala eh."
" Pero may problema."

Sumulyap siya sa akin ng mabilis at ibinaling ang tingin sa daan.

" SiMargarette."

Nagbuntong hininga ako. "Yeah..." "Sabiko na el"

II

She wants Dexter back Am.Hindisiya magpapagamot ku ng hindibabalik sa kanya

siDexter."

" Because that's the last thing she can do right now to have him." I licked my
lower lip in frustration. Hinilamos ko ang mukha ko.

"Ano yon? Makikipaglaban ako sa taong may sakit. Ako pa ang magmumukhang masama."

Bumuntong hininga si

Shamcy. " Babalik na ako sa makalawa sa Amerika.The f

a

shionshow was canceled because of her.She collapsed, and she can't make it
anymore.Nagwawala siya noong s inabing kinanselna ang fashion show."

" Napaka putla niya Am."

" Yeah,nakita ko nga siya kahapon."

Natahimik ako at parang nakita ko bigla ang mukha ni Margarette. Nakaramdam ako ng
awa sa kanya.

" Saan tayo?"

"Gusto kong magpahinga."

" Roger!" Aniya at dinala niya ako sa condo niya. Pagpasok ko ay kaagad akong
nagtungo sa kwarto
niya at saka humiga. In-on ko ang telepono ko at full bat

ito.

" Chinarge ko yan."

"Thanks." Wala sa sariling sagot ko.

Napaawang ang labi kong makita ang 53 missed calls ni Dexter noong isang araw.

Binagsak ko sa kama ang cellphone at minudmod ko ang mukha ko sa unan.

" Tell me Am,is there a possibility na mamamatay s i Margarette kapag hindisiya

mapagamot."
" Uhm...Anong gusto mong isagot ko?" Pumikit ako ng mariin at tumingim sa kanya na
nagpapalit ng damit.
" The truth."

" Truth hurts Alli. So I'd rather say no to make you fe

el better." Aniya, at umupo sa kama.

" So may posibidad nga na...Na mawala siya?" Nagbuntong hininga siya at tumingin sa
akin. "Alam nating dalawa na hindilang iyon basta bast

a na sakit Alli."

Ngumiti ako ng pilit. Alam ko, pero gusto lang naman na sana mali ang iniisip ko.

" Matulog ka muna.Rest Alli you need energy." Tumango ako at kinumutan ang sarili
ko. Ang isipin
ko palang na iwanan siya ay nasasaktan na ako.

lsa pa baka magalit siya, at ayoko na kamuhian niya

ako. Pero yun ang mas maganda diba para makalimutan

niya ako?

Akala ko kaninang umaga magiging okay na ang lahat. Hindi pa pala.

Sumiksik ako sa unan at saka kinumutan ang ulo

ko.
Minulat ko ang mata ko at naghikab. Nakaramdam

ako ng gutom at tumayo, tumingin ako sa relo at alas

sais na ng gabi.

Tumingin ako sa bintana at dumidilim na. Lumabas ako sa kwarto para hanapin si
Shamcy.

" Dinala siya sa hospitalkanina." Narinig kong boses ng isang hindi pamilyar na
lalaki? o babae?

" Bakit daw?" Sagot ni Shamcy. Parang nagluluto silang dalawa sa kusina.
" Nagsuka ng dugol Ewan ko ba bat ayaw pa kasing pa chemo.Hirap na hirap nanga."

" Na kay Margarette ang desisyon Gil."

"She's killing herself,Sham." Napahinto ako sa paglalakad ng marinig ang

pinaguusapan nila.

" It's not our job.Make-up artist lang tayo.We're not a cheerleader."

"Yeah,pero nakakaawa siya kasi. She's a great mod el. Sayang siya,siya pa naman
sana ang cover natin sa fa shion show." Nagbuntong hininga ako at bumalik sa
kwarto.

Para akong tinutusok ng maraming karayom sa sobrang sakit ng nararamdaman ko

ngayon. Nalilito ako at hindi ko alam ang gagawin ko.
Gusto ni Manang na bumalik si Dexter sa bahay pero pano ako? Hinang hina ako habang
naglalakad

papasok sa kwarto.

" She's killing herself..."

Parang may bumulong ulit sa tenga ko iyon.

"Ayaw magpachemo ni Margarette kung hindi siya ang kasama niya..."

Umupo ako sa tabi ng kama at niyakap ang dalawang binti ko. Yumuko ako. Ang gulo.

Gulong gulo ang utak ko. Magiging makasarili ako kapag hinayaan ko siya sa tabi ko.
Pero, pero ang sakit sakit.

Sumandal ako sa gilid ng kama at hiniga ang ulo sa kama at tumingin sa taas.

Makakalimutan ko naman siya hindi ba? Margarette needs him. Saka kailangan ko na
din umiwas sa kanya. Kaya ko ba?

Narinig kong tumunog ang phone ko kaya kinuha ko ito sa kama at humiga.
Nanghina ako ng makita kung sino ang tumatawag.

Dexter Lim calling....

Huminga ako ng malalim. I need to say goodbye. At least.

11 H..hello? 11 nanginginig ako habang inilalagay ang phone sa tenga ko.

"Hannah? Where are you?"

11 Nasa labas nagpapahangin.11 Sagot ko. Narinig ko ang pagbuntong hininga niya at
ang ingay ng pinto.

"You're not here. I can't see you. Bumaba ako ng ho tel! f**k Hannah where are
you?!"Hingalna hingal
niyang tanong.

Nanginig ako at napatakip sa bibig ko. Ang sakit sakit hindi ko kaya na mawala
siya. Hindi ko kaya.

II Anoka ba? K..kumain kana nga. II

"Where the hell are you? I'm worried."

" Dexter?"

" What?"

" Margarette needs you." I heard him heaved a sigh. " Kailangan niyang magpagamot."
"Hannah. I don't love her anymore. Bakit mo ba siy

a pinipilit sa akin?"

" Kasikailangan ka

niya ngayon.Hindimo ba maisip na pwdng siyang mam atay sa ginagawa niya ngayon."

"That's her choice."

"No, she's waiting for you to come back."

"If being with her is not havingyou. Then I'd rather stay by your side Hannah."May
tumusok sa dibdib kong sinabi niya iyon.

Huminga ako ng malalim dahil nahihirapan ako sa paghinga. Tinakpan ko ang mga mata
ko sa kamay ko.

Mahal na mahal kita Dexter!

Gusto kong isigaw 'yon sa kanya, na kahit umalis man ako siya pa rin ang mahal ko
at mamahalin ko. Siguro pwde naman yun diba? One sided love. Na kahit ako nalang
ang magmamahal.

" She needs you." Mahinang bulong ko.

And I need you too....

"But I need you." Napaawang ang labi ko. Nanghina ako sa sagot niya at ang lakas na
inipon ko kanina bago siya kausapin ay unti unting nawawala.
lyong mga iniisip ko ay parang naglaho, na sana lahat ng ito panaginip lang. Na
sana masaya kami parin tulad noon.

Mas okay na iyong pinapagalitan niya ako kapag nagkakamali, yung pinapahirapan sa
lahat ng bagay.

Ang nakakunot niyang noo. Ang pagtaas ng boses

niya at ang pagngiti niya kapag kasama ko siya.

Lahat ng yon parang nagflashback sa isip ko.

" Hannah please don't think too much. I know what you're planning to do."Ramdam ko
ang sakit sa boses niya ng sinabi niya yon. Ang sakit ng dibdib ko. Mas sumasakit.
Mas nasasaktan ako sa ginagawa ko.

"Where are you right now? I'm going to fetch you."

Buo na ang loob ko. Kahit hirap na hirap ang puso ko. Makakaya ko din naman ito
diba?

"Hannah..."Parang winawarak ang puso kong marinig ko ang boses niya. Narinig ko
siyang nagbuntong hininga.
Hinawakan kong mahigpit ang kumot at kumuha ng takas.

" Bye,Dexter." Huminga ako ng malalim at kaagad na pinatay ang tawag.

Umupo ako sa kama ko at habolhaol ko ang hininga ko. Bakit masakit sa parte ng
dibdib ko? Bakit ako nasasaktan ng ganito?
Hindi ako makahinga sa sobrang sakit. Ito naman ang gusto ko diba? Ang layuan siya.
Tumunog ulit ang phone ko napatingin ako dito at in-off ko kaagad.

Naramdaman ko ang pagpatak ng luha sa mga mata ko. Ang bigat bigat ng dibdib ko.
Ang sakit sakit, ganito ba talaga yon?

Ayoko lang naman maging selfish pero bakit ang sakit sakit. Bakit ako nahihirapan.
Ang gusto ko lang naman ay maging okay si Margarette.

Pero bakit kailangan kong masaktan ng ganito? Bakit hindi ko kayang isipin man lang
na magkasama

sila. Nawawasak ang puso ko. Nasasaktan ako. Sobrang

sakit.

Makakaya ko naman di ba? Kaya ko naman siyang layuan.

Chapter 22

WarningSPG

Matagal akong nakatulala sa bintana. Sobrang hapdi na ang mga mata ko, ang bigat
bigat pa ng pakiramdam ko. Magiisang oras na siguro akong tulala pagkatapos ko
siyang makausap.
Masakit pa din sa dibdib ko ang desisyon ko. Pero yun lang ang tanging paraan.
Maiintindihan niya din ang lahat, ayoko na naiipit siya sa sitwasyon ng dahilsa
akin.

Alam ko nahihirapan din siya. Siguro kung wala ako mas mabuti na iyon. Pero may
masakit sa parte ng puso ko na iwanan siya.

Narinig kong bumukas sara ang pinto.

11 Alliah.11 Narinig kong boses ni Shamcy sa likod ko. Pero parang hindi sapat ang
lakas ko para lingunin siya. Kaya nanatili akong nakatingin sa bintana.
11 Al...11 Napahinto siya at hinawakan ako sa balikat. 11 What's wrong? 11
Nagaalala niyang tanong.

Nagbuntong hininga ako at nararamdaman ko nanaman ang kirot sa dibdib ko tuwing

iniisip ko ang nagawa kong desisyon.
11 Al, tell me. What's wrong? 11 Ulit niya at hinawakan niya ang pisngi ko para
humarap sa nagaalala niyang mukha.

Ngumiti ako ng mapait at hinawakan ang kamay

. . .
n1ya na nasa p1sng1

ko. 11 Wala na Am, w..wa..la n..na.11 suminok ako at

parang nagbabadya nanaman ang luha sa mga mata ko.

"Anong wala? Ha? Hindikita maintindihan." Gulong

gulo siya habang tinitignan ako sa mga mata. " 1..1 gave h..him up." Sabi ko at
niyakap
siya. " I. I dont want to be t..the reason why Margarette w

ill d..die."
"Alli!" lnalis niya ang pagyakap ko sa kanya at tumingin siya sakin ng
masama. " Hindi mo yon kasalananl Choice niya yon.Wa

Ia siyang magagawa kung nagmamahalan kayong dalaw

.Oo,ayoko kay Dexter.Pero bestfriend mo ako.Kung sa kanya ka masaya,pwes mas mabuti

ng mamamatay siya kaysa nasasaktan ka ng ganyanl"

"Shamcy,ano ba!" Bumilis ang bawat paghinga niya at maya maya ay kumalma rin.
Lumamlam ang mga mata niya at hinawakan niya ang kamay ko.
" I'm so sorry.Nadala lang ako ng emosyon ko." Nag buntong hininga siya. " Pumayag
ba siya sa gusto mo?''
Umiling ako ng dahan dahan. "

T..tinatanong n.niya kung nasaan a..ako."

"See? You're doing these without even asking his si

de!"

"Am,anong gusto mong gawin ko?" Naguguluhan

kong tanong.

She heaved a

sigh. "Sigurado ka ba na gagawin ni Dexter ang gusto m o? Baka nasasaktan din siya
tulad mo.0 kung hindi ka ta laga niya mahalbaka bumalik na yon sa babaeng yon." P
arang may kumirot sa dibdib kong sinabi niya iyon.
Baka nga tama siya. Pero dapat masaya ako.

" He still care for her,Am."

"You think he will let you go just like that? You kno w him so well. He will do
everything Alli. Baka gawin niy

> sayo ang ginawa niya noon kay Margarette."

" Lalayo ako.Lalayuan ko na siya Am.Suo na ang de sisyon ko." Hinawakan niya ang
balikat ko at tumango.

"Are you sure?" Paninigurado
kanya. Masyado na niya akong
"Oo,mas mabutina 'to.Gagawin
me,mas maganda na iy on para
him."
niya. Buo na ang desisyon ko. Kailangan kong lumayo sa
binibigyan ng sakit sa puso.
ko to para sa ami ng dalawa.If he don't really love
mas pagtuunan niya ng pansin si Margarette.Sh e needs

" lkaw? Hindi mo ba siya kailangan?" Napahinto ako sa tanong niya sa akin.
" Magsisinungaling ako kapag sinabikong hindi." Tu mingin ako kay Shamcy at
nagiging malabo na ang panmgm
ko. " I never loved someone like this before,I never want

ed someone to stay in my life before and I never felt this too much pain in my
chest Am.Ngayon lang." Sabi ko at bumibigat ang pakiramdam ko.
" 1 will not stop loving him,it kills me everytime I'm trying to do.Ngayon pa lang
parang mamamatay na ako sa sakit."

"Alli." Aniya at niyakap ako.

" Mahalna mahalko siya,mahalna mahalko siya." "Shh.I know,I know." naramdaman ko
ang
paghagod niya sa likod ko. Pumikit ako at naramdaman

ang paglandas ng mainit na luha sa pisngi ko. " Ang sakit sakit Am. "
"The time can healthe pain Alli. Don't worry I'm stil l here for you."

Tumango ako at mas lalong humigpit ang yakap niya sa akin. Niyakap ko din siya ng
mahigpit.

Kung wala si Samcy ngayon, hindi ko na alam kung

kanino ako kukuha ng takas. Siya lang ang masasandalan ko ngayon.

"Leaving you here making me insane Alli. Ayaw mo ba talagang sumama sa akin? Ako ng
bahalang kukuha n g passport mo." Nakasakay kami ngayon sa puting van
ni Shamcy, hinahatid ko siya sa NAIA dahil babalik na

siya ng Amerika.

"Am,hindiko na mabilang kung ilang beses mo ng tinanong sa akin yan."

" Kinakabahan kasiako Al. Magisa ka dito papano k ung may mangyarisayo?"

" Napapraning ka lang."

"Okay.Mukhang hindina talaga kita mapipilit. Diba sinabi ko naman iyong resort
namin sa Batangas? Secret resort namin iyon pwde ka doon pansamantala.Tapos k apag
bored kana pumunta ka ng Zambales,may pinata yo akong maliit na resort namin doon."

"Oo sinulat ko nasa phone ko yan."

" Pwde ka naman tumira sa condo ko kahit kailan m o gustohin.Kahit sirain mo lahat
ng gamit doon.I don't mind."

"Yes,I know."

"YungATM ko gamitin mo iyon sa mga kakailangani n mo.You don't need to work.Pwde ka

nun pakainin ha nggang 5 years."

" Oo nacopy ko na iyan."

" Basta Alliah! Makinig ka sa akin.Wag kang aalis ng bansa.Maguusap kaminiAte

Allana.We will make a pla
n okay? Don't worry."

" Shamcy,memorize ko na lahat ng yan." She heaved a sigh.

" Okay okay."

Nakapasok na kami sa loob ng NAIA at hindi pa rin siya tumigil sa kakapayo sakin.
Tango lang ako ng tango sa kanya. I know she was a concerned bestfriend.

Kahapon habang tinutulungan ko siya sa gamit niya, hindi siya tumigil sa kakapayo.
Halos paulit ulit nalang siya.

Hinintay pa namin ng ilang oras ang flight niya bago sila tawagin.

Tumayo na ako at humarap sa kanya. " Magiingat ka Am."

"Anong ako? lkaw nga dapat."

Ngumiti ako ng tipid at saka

tumango. "Wag kang magalala kaya ko ang sariliko."

" Panong hindiako magaalala,ikaw lang magisa dit o.Alam mo hinditalaga magandang
ideya na iwanan ka dito."

"Ano ba Am! May trabaho ka doon.Kailangan ka nil a doon,saka diba pangarap mo

talagang maging sikat n a make-up artist. Ito na oh,natutupad na.Ayokong ako a ng
pipigil sa pangarap mo."
Sumimangot siya at tila ba

naiiyak. " Halika nga dito." Niyakap niya ako at niyakap ko din siya ng mas
mahigpit.

" Magiingat ka Alliah,hintayin mo kami. Babalik ako

.Wag kang magalala.We need some time.Tawagan mo ako kapag nagkaproblema.Wag mong
kakalimutan laha t ng payo ko sayo.Basta basta magiingat ka."
Tumango ako ng mabilis at nalulungkot ako ngayon sa pagalis niya. lnalis ko ang
pagyakap ko sa kanya at tumingin dito.

" Salamat."

at."

"Wag kang magalala.Magiging maayos din ang lah

"Sana nga." Tumango siya at hinalikan ako sa

. .
p1sng1.

" Pano? Kailangan ko ng umalis." " Magiingat ka."

"Thank you.Magiingat ka." Aniya at kumaway sa

akin.

Unti unti siyang tumalikod at naglakad palayo. Bumagsak ang balikat ko at

nakaramdam ng lungkot, ngayon ramdam ko na magisa nalang talaga ako.

" Best! See you so soon!" Sigaw niya ng nasa malayo na siya habang kumakaway.
Napatakip ako ng bibig ko dahil sa lungkot na nararamdaman ko. Kinawayan ko din
siya, hanggang hindi ko na siya nakita.

"That was a sweet goodbye,Hannah." Nanigas ang likod kong marinig ko ang pamilyar
na boses. Nakaramdam ako ng kaba.

Dahan dahan akong tumingin sa likod ko, at hindi nga ako nagkakamali.

"S..sir Matrix,Si..r Yohanne?" Kinakabahan akong tumingin sa kanila.

Pareho silang naka blacksuit at nakapamulsa. Parang inip na inip na naghihintay.
Napakaseryoso nila at natatakot ako dahil doon. Kumunot ang noo ko at mas
!along kinabahan dahil baka narinig nita kami ni

Shamcy.

Napayuko ako at nanginginig sa kaba. " It's time Mat."

"Okay." Narinig kong sinabi nila. Nanlaki ang mata kong maramdaman ko ang kamay ni
Sir Mat sa likod ko.

Chapter 22 7/22

Tumingin ako sa kanya na may pagtatanong sa mukha ko.

Ngumisi lang siya at naglakad na. Tumingin ako sa

kanya dahilhinihila niya ako sa paglalakad.

"Sandale Sir. Saan tayo pupunta?" Kinakabahang tanong ko.

Tumingin ako sa kanan ko at nandoon si Sir Yohanne na seryosong naglalakad. Gulong
gulong ako habang hinihila ako palabas kung saan mayroon isang hindi kalakihan na
eroplano. Nakabukas na ang pinto nito at may malaking hagdanan na kumokonekta dito.

" Everything settled Sir." Sabi ng sumalubong na isang steward sa amin na

nakapulang polo.
"Good." Sagot ni Sir Yohanne. Napahinto ako sa paglalakad at tumingin kay Sir
Matrix.
" Sir Mat sandale lang."

"We don't have time Hannah. Let's go." Hinila niya muli ako pero tumingin ako sa
kanya habang naglalakad.
He heaved a sigh. " El Nido Palawan." Kumunot ang noo ko at tumingin sa eroplano.
Napalunok ako at tumingin muli sa kanya. "A..ano gagawin natin doon?"
" Make it fast Mat." Sigaw ni Sir Yohanne na paakyat na ng hagdan.
" Let's go." Aniya at hinila na ako paakyat ng hagdan. Litong lito ako sa inaasta
nila.

Maraming sumalubong sa aming babaeng stewardess ng naglakad kami sa tapat ng

hagdanan. Yumuko lahat sila pagdaan namin.

Napalunok ako ng paakyat kami sa hagdan, nakaramdam ako ng kaba at parang hindi ko
gusto itong

nangyayari. Kinakabahan ako sa hindi ko malamang

dahilan.

Pagpasok namin ay may sampung seat lang para sa mga pasahero. Doon ko lang
narealize na private plane
ito.

Lumunok ako at pinaupo niya ako sa harapan at

umupo silang dalawa sa likod ko.

Tahimik akong umupo at mas lalo akong kinabahan ng inaalis na ang hagdanan sa
pinto.
May tatlong flight stewardess ang nakatayo sa likuran.

Nagsara na ang pinto at nagsimula ng paandarin ang eroplano.

Sinabihan kami na ilagay ang seatbelt dahil papahimpawid na ang eroplano.

Gusto ko sanang magtanong kaso pagsulyap ko sa likod ay nakita kong nakapikit

silang dalawa.

Napabuntong hininga ako at napatingin sa isang stewardess na may dalang mga

pagkain.
11 Excuse me Ma'am. Do you want something to eat?

If

11 Ah. Tubig nalang.11 Sabi ko at binigyan niya ako ng bote ng mineral water.

Pagkalipas ng ilang oras ay naglanding ang eroplanong sinasakyan namin.

Pagbaba namin ng eroplano ay may sumundong puting van sa amin.Sumakay kami doon at
mas !along namuo ang kaba sa dibdib ko.

Pagkalipas ng ilang minuto ay huminto kami sa isang pribadong resort.

11 Sir, bakit niyo ako dinala dito? 11 Takang takang tanong ko.
Hindi sila sumagot at bumaba kami sa van.

Namangha ako sa ganda ng tanawin. Madaming mga halaman sa paligid ng resort. Sa

likod niyon ay angkulay orange na kulay na dagat dahil sa papalubog na araw.
Maggagabi na ng makapunta kami dito at tanaw ko ang sunset mula dito.

Kumatok si Sir Yohanne sa pinto habang nasa likod niya kami ni Sir Matrix.

Pagbukas noon ay ganoon nalang ang panlalaki ng mata kong kwelyuhan siya ni Dexter.

Galit na galit ito at anong oras ay parang sasabog sa galit.

Parang huminto ang mundo kong makita ko siya. Ngayon ko mas naramdaman ang
pangungulila sa kanya. May bumara sa lalamunan ko, at unti unting naninikip ang
dibdib ko sa sakit.

.. f**k you dude! You fucking left me here! .. aniya na masama ang tingin dito.
Tumawa lang si Sir Yohanne at inalis ang pagkakwelyo niya.
.. If we didn't do that. Baka may mapatay kana... Giit niya at tinapunan ako ng
tingin... Hindi ka talaga marunong maghanap... Biro pa

nito at napahinto siya ng maramdaman ang presensya namm.

Tumingin siya sa direksyon naming dalawa ni Sir Matrix at nanghina ako ng makita ko
ang nangungusap niyang mga mata.

Magulo ang buhok niya at nakasuot lang siya ng sando at faded jeans. Para siyang
puyat.

Nakaramdam ako ng takot ng rumehistro ang galit sa mata niya habang tinititigan
ako. Napahawak ako sa braso ni Sir Mat, napalunok ako sa sobrang kaba.
.. Si..sir Mat anong g.gginawa natin dito?.. Bulong ko

sa kanya habang hindi inaalis ang tingin ko kay Dexter.

" Nanggugulo ang halimaw at kailangan namin ng magpapaamo sa kanya." Kunot noo
akong tumingin sa kanya dahil hindi ko siya naintindihan.
Hinila niya ako papasok ng resort ng pumasok ang dalawa. Nangiginig ang buong
katawan ko sa kaba.

Dapat akong masaya kasi nakita ko siya pero ang sama ng kutob ko. May isang
matandang babae ang sumalubong sa akin at naghain ng pagkain sa mesa.

lniwan ako ni Sir Matrix sa kanya at hindi ko na makita silang tatlo. Hindi man
lang ako kinibuan ni Dexter at alam ko na galit siya, sumisikip ang dibdib ko dahil
doon.

" Kumain ka ng madami Jja,maramiakong niluto pa ra sa'yo.Pagkatapos mo ay nandoon

sa bandang kaliwa ng pasilyo ang kwarto mo.Kung gusto mong maligo at m agpahinga ay
pwde rin.May damit kana rin sa cabinet." Aniya habang inaayos ang plato sa harapan
ko. Kumunot muli ang noo ko at parang Iahat ng to ay planado dahil may damit ako
dito.

Maging si Dexter ay nagalit ng iniwan siya dito nina Sir Yohanne, meaning ba non
wala siyang alam dito? Oh that's good so fucking good - insert sarcasm.

They want me to stay with him? E baka nga awayin ako niyan o utusan dahil sa
pangiwan ko sa kanya. Worst, he will punish me.

Inalis ko ang agam agam sa isipan ko at tahimik akong kumain at hinintay bumalik
sina Sir Matrix. Natapos na ako ay hindi pa rin sila bumabalik.

" Sige na,ako na bahala dito.Baka napagod ka sa b iyahe." Aniya kaya tumayo na ako
at pumunta sa kwartong iminustra niya kanina.

Hindi ko na inabalang hanapin silang tatlo dahil

natatakot ako kay Dexter. Hiling ko nalang na sana

lamunin nalang ako ng sahig para hindi na niya ako tignan ng ganoon.

Malaki ang resort, parang family resort lang. Ang bahay ay made of wood kaya presko
at malamig. Pagpasok ko sa kwarto ay namangha ako dahil may malaking bintana ito at
paglabas ay may maliit na pool. Nilock ko ang pinto pagpasok ko.

Nakaramdam ako ng pagod ng humiga ako sa kama. Pero hindi maalis ang kaba sa dibdib
ko.

Mabilis ang bawat pagtibok nito ng alalahanin ang tingin kanina sa akin ni Dexter.
Nakakatakot.

Maaaring galit siya ngayon sa akin sa ginawa ko pero masisisi niyo ba ako? Yun
nalang ang pagpipikian ko. Kinuha ko ang unan at ipinatong sa ulo ko.

Masakit din sa akin na iwan siya kung ako papipiliin. Mas gugustohin kong sa tabi
niya lang ako.

Napadilat ako at narealize kung saan ako. Madilim na at ang tanging nagbibigay
liwanag sa kwarto ko ay ang liwanag ng buwan. Ano bang ginagawa ko dito. Napapikit
ako ng marealize na nandito nga pala si Dexter.

Tumingin ako sa wall clock at alas dyes na ng gabi. Nakatulog pala ako sa sobrang
pagod.

Kamusta na kaya si Shamcy? Tinignan ko ang phone ko at wala pang message o missed
call niya.

Nagbuntong hininga ako at tumayo, nagtungo ako sa cabinet.

Napangiwi ang mga labi kong halos pangsummer outfit lahat ng nandito. Pati two
piece madami.

Napasapo ako sa ulo ko. Napailing nalang ako at kumuha ng two piece at isang puting
loose sleeveless dress sa nipis ng tela nito parang konting hila lang

mapupunit na
Ang lagkit kasi ng pakiramdam ko at gusto gusto kong magligo.

I took a quick shower. Lahat ng gamit na gagamitin ko ay narito. Nakakapagtaka

talagang planado ha. Pagtapos kong maligo ay pinatuyo ko ang buhok ko.

Sinuot ko ang tsinelas sa gilid ng kama ko at

lumabas ng kwarto. Sumalubong sa akin ang katahimikan sa loob ng bahay.

Niyakap ko ang sarili ko sa lamig ng paligid. Dim lang ang ilaw na nakasindi.
Nasaan kaya sina Sir Matrix at Sir Yohanne. Kailan nila ako balak iuwi.

Napahinto ako ng may makita akong isang silid. Hindi ko to napansin kanina dahil
siguro sa pagod.

Nagkibit balikat nalang ako at naglakad papuntang sala. Tahimik ang buong paligid
at mukhang tulog na ang lahat, mukhang pati ang matandang babae kanina
ay natutulog na.

Napahinto ako sa paglalakad ng makita ang hubog ng katawan ng isang lalaki na

nakaharap sa isang
up-down window.

Napalunok ako at nakaramdam ng kaba ng masino ko ito. Nanlaki ang mata kong humarap
siya sa akin habang may hawak na baso ng alak.
"Ah, n..nasaan sina Sir M..mat?" Biglang tanong ko. Nataranta ako ng makita ang
dilim ng mukha nito.

Bumilis ang pagtibok ng dibdib ko at mas !along namuo ang kaba ko.
I heard him hissed." Ah, sige papasok na ako." Sabi ko dahil sa taranta at kaba.
"I'm infront of you and you're looking for someone. How rude was that Hannah." He
said on his gritted
teeth. Napahinto ako sa paglalakad at naramdaman ko

ang pait sa bawat salita niya.

Napakagat ako sa ibabang labi ko at napapikit. Huli na ng maramdaman ko na nasa

likod ko na siya.

"They went back to Manila." Namilog ang mata ko sa gulat. Pano ako babalik ng
Manila?

"Yes,they left us here." Sabi niya sa matigas na tono.

Mas lalo akong kinabahan ng malaman na kami lang ang nandito. Ang takas ng pintig
ng puso ko. Pero maaaring nandito pa iyong matanda at least hindi lang kaming
dalawa dito.

"Just the two of us." Napaawang ang labi ko sa sinabi niya parang nabasa niya ang
nasa isip ko kahit na nakatalikod ako sa kanya.

Napapitlig ako ng maramdaman ko ang kamay niya sa kaliwang braso ko at may

boltahe boltaheng kuryente ang dumaloy sa buong pagkatao ko.

Napadaing ako sa sobrang higpit ng paghawak niya sa akin.

" D..Dexter." Ungol ko.

"You don't know what I felt when you left me." Bulo ng niya sa likod ng tenga ko.
Nanlamig ako sa sobrang kaba. Bumibigat ang bawat paghinga ko.
" I told you to stay Hannah.Just fucking stay! Why c an't you do that!"

" Dexter." Hinarap niya ako sa kanya at napadaing ako sa pagkaagresibo niya.
" Nagdedesisyon ka para saken!" Tinulak niya ako at napapikit ako sa sakit ng
maramdaman ang dingding sa likuran ko.

" Hindiko yon ginusto Dexter!"

"So you think I like it?" Umiling ako sa kanya.

" The why did you left me?"

" Dexter, si Margarette. Kailangan niyang magpaga mot."

I heard him

hissed. "You didn't even ask me if I want to Hannah. llo oked for you! For f**k
sake!" Sigaw niya sa akin.

Napayuko ako dahilsa paghihina ng katawan ko. Tumingin ako ng dahan dahan sa galit
niyang mga mata. Nasasaktan ako sa ginagawa niya pero mas nasasaktan ang puso ko
ngayon.

Naghihikayos siya sa galit at ramdam ko yon sa bawat paghinga niya.

II

G..ginawa ko lang naman yon pa.para sa..yo. A..alm ko n ahihirapan ka..kana ng

dahil s..saakin." Napadaing akong muli ng itulak niya ako sa isang made of
wood na cabinet kung saan ang nasa ibabaw nito ay mga furniture.

" Hannah!" Sigaw niya sa mukha ko. Napapikit ako at nabasag ang mga figurines dahil
nasagi ko ito sa kamay
ko. "Why you didn't understand that I need you in my lif

e more than anyone else" sabi niya na hindi bumubuka ang bibig. His jaw clenched.
Ang dalawang kamay ko ang tanging dahilan kung bakit nakakatayo pa ako dahil sa
pagkakapatong ng kamay ko sa table habang ang dalawang kamay niya ay nasa pagitan
ng mga ito at ikinukulong ako.

Habel habol ko ang hininga kong lumapit siya sa kaliwang tenga

ko. "You really care for her? Okay! I will do that if that's

what you want, but don't push me away from you." Sabi niya na halos sumigaw na sa
galit.

Nanlaki ang mata kong maramdaman kong

gumapang ang kanang kamay niya sa likod ko. He was
.
warmmg me up.

"You know I really want to punish you- so fucking h ard." He said on his husky
voice.

I froze when I felt his hot and mint breath on my neck. He sucked my neck and I
moaned in pleasure.
" Dexter." I moaned and held his shoulder to gain more strength. Nanghina kasi ako
sa ginawa niya.
He didn't say any single word, I felt his warm left hand caressing my legs.
Biglang naginit ang buong pagkatao ko sa ginawa niya, pinagpapawisan ako kahit na
malamig.
"And you're too hot on that clothes." Bulong nanaman niya. Parang nahihilo ako
kapag nagsasalita siya sa paos niyang boses.
He started kissing my neck. Pinasadahan ko ang katawan niya gamit ang kamay ko at
ramdam ko ang bawat hubog ng mga abs niya dahil sa sando lang ang damit niya.

Mas lalo akong nagiinit sa ginagawa niya. Binibigyan niya ako ng sensasyong ngayon
ko lang naramdaman sa tanang buhay ko.

Napaliyad ako para mas bigyan siya ng daan sa buong pagkatao ko pero bigla siya
huminto.

I groaned and looked at him in dismayed. He smirked and looked at me intently.

" Feeling frustrated baby?" Napaawang ang labi ko at hindi ako makatingin sa kanya.
Lahat yata ng dugo ko ay umakyat sa pisngi ko.

Tama siya nainis ako dahil huminto siya kasi binibitin niya ako at hindi ko alam
kung saan at parang nasisiyahan siya ngayong nakikita niya akong ganito.

Huminga ako ng malalim. Napatili ako dahil binuhat

niya ako at inupo sa taas ng cabinet. Nabasag lahat ng furniture doon dahil hinawi
niya lahat ng mga ito.

Nagkatinginan kami sa isa't isa at nakikita ko ang galit at pagnanasa sa kanyang

mga mata.

Marahas niya akong hinalikan sa labi at mukhang uhaw na uhaw siya sa halik ko.
Hinawakan ko ang braso niya at napapikit. Nasasaktan ako pero nasasarapan ako sa
ginagawa niya. Oh I really love this man.

I felt his tongue trying to come in so I opened my mouth and he was moving his
tounge on mouth in a hot frenzy way. It giving me goosebumps. It was a fiery kiss.
He was caressing my back and it add fuelin the fire. I can say that I'm feeling
horny right now, and I'm longing for something.
Huminto siya sa paghalik at habol habol namin ang paghinga naming dalawa.

Napaawang ang labi kong pinunit niya ang suot ko malalim ang bawat paghinga niya
at nakatingin lang ako sa kanya. His eyes were full of lust and adoration when he
saw my body with my two piece on.
I felt hot. He spread my legs and I moaned when I felt his madness. I looked at
him- and he then kissed my neck, to my collar boned. It chills my spine and it
makes me wet.

Napapikit ako ng binaba niya ang strap ng bra na suot ko. My mouth parted when he
started caressing my left breast and he was sucking my n****e on the other
side.

Halos tumirik ang mata ko sa ginagawa niya sa

akin. Bumigat ang bawat paghinga ko nasasarapan ako sa ginagawa niya. He was
doing it so good. So fucking good.

Chapter 22 17/22

"Ahh, Dexter." I moaned his name. I bit my lower lip in so much pleasure.
" Damn! Dexter ugh please!" Daing kong huminto
.
nanaman s1ya.

He gave me a devil smile. Para bang sinasadya niya na mabitin ako.

"You taste so good." Bulong niya sa

akin. " Let's do this on a proper way." Aniya at inilagay niya ang dalawang binti
ko sa kanyang bewang at binuhat ako.

He kissed me passionately while walking on his room.

Binaba niya ako ng dahan dahan sa malambot n kama at mabilis ang bawat paghinga ko.

The aircondition was on and place was cool but I felt so hot. Mas !along umaapoy
ang pakiramdam ko. Mabilis niya akong hinalikan sa labi pababa sa leeg.

Habang ang dalawang kamay niya ay nilalaro ang dibdib ko. Nakapikit ako sa sobrang
sarap, napaawang ang labi kong magsimula niyang paglaruan sa dila niya ang
kanang dibdib ko.

"Oh, God." Mabigat ang bawat paghinga ko at mas la!o akong nagiinit.

I felt his hand removing my last garments while still sucking my breast. The
feeling was so great.

Napaliyad ako ng maramdaman ko ang mainit niyang kamay sa pagitan ng dalawang binti
ko. Napaawang ang labi ko, at mas !along naging mabilis ang paghinga ko. Tumingin
siya sa akin at huminto siya sa paghalik sa dibdib ko.

"So wet baby." He said and he started rubbing his index finger on my clit. I moaned
in so much pleasure. Nasabunutan ko siya sa sobrang sarap ng naramdaman

ko.
He started kissing my belly down to my- my eyes

widened when I felt his tounge on my core.

"Dexter ano bang ginagawa mo ohhh" he was licking my core on his precious tounge.
" Please stop." But I don't want him to stop. It felt so good, his tongue doing
magical thing on me. He made a circular motion.

Napaliyad ako sa sobrang sarap ng pinaparanas niya sakin, hinawakan ko ang ulo niya
para mas dumiin ito. He was rubbing his tongue on mine and damn I want more.

Bumigat ang bawat paghinga ko at mas !along uminit ang buong pagkatao ko. Something
was building up on me. Kaya mas lalo ko siyang diniinan I want more.
"Ahhh. Oh please Dexter." I moaned.

Halos mapamura ako dahil bigla siya huminto. Bitin ako, oo bitin na bitin. Parang
my gustong magexplode sa loob ko pero huminto siya at naiinis ako.
" Dexter ano ba!" Naiinis kong saad.

"Van ang naramdaman kong iniwan mo ako." Giit

.
n1ya.

Huminga ako ng malalim at pinagdikit ang dalawa

binti ko. Bigla akong nakaramdam ng hiya.

Ano bang nangyayari sa akin bakit bigla akong nagkaganito sa harapan niya. Kinuha
ko ang kumot para balutin ang buong pagkatao ko pero hinawakan niya ang kamay ko at
tumingin sa akin.
"Spread your legs Hannah." Napapikit ako dahilsa init na dumaloy sa buong pagkatao
kong marinig ko ang boses niya.

Naginit ang pisngi kong makita ko siya nakatingin

sa buong pagkatao

ko. " Isaid spread your legs or I will break it." Anas niya.

Kaya dahan dahan ko itong ipinaghiwalay. Ang awkward ng sitwasyon kasi ngayon ko
palang ito ginawa sa tanang buhay ko at nakakahiya.
Pumagitna siya sa akin at nakatingin sa kaibuturan ko. I'm naked infront of him and
there he is still wearing a clothes.

" Really wonderful creation." Aniya na nasisiyahan sa nakikita at inalis niya ang
suot niyang sando.
Pinaglandas ko ang kamay ko sa buong katawan niya at napakagat ng labi. Tumingin
siya sa akin at ngum1sr.

He started kissing me again and giving me a kiss mark on my neck. He was sucking my
skin while his hands was wondering on my body. His hands was felt so good. I'm
feeling so hot.

I groaned when I felt something poking on my flower. My eyes widened when I saw his
madness. Was that normal? He's so big and so long.

He kissed my lips again and I groaned when he gentle thrust his manhood on me.

Tumingin ako sa kanya na nakaawang ang labi.

" Masakit." Giit ko at sumimangot.

"Shhh. That's normal. After this you feel better." Na ramdaman ko ang unti unti
niyang pagpasok at parang may pumupunit sa pagkababae ko.
Napaatras ako sa sobrang hapdi at sakit na naramdaman
ko. " Hindi tayo matatapos kung aatras ka." Anas niya.

Napangiwi ako at kinagat ang labi

ko. " I'll be gentle." Bulong niya sa nagaalalang tono.

Hinalikan niya ulit ako ng mas malalim sa mga labi

ko.

He thrust again while still kissing me so deep and

passionately. Hinawakan ko ang likod niya habang

nararamdaman ko na pumupunit sa dalawa ang pagkatao ko.

Hinahalikan niya pa din ako kahit na hindi na ako tumutugon sa halik niya dahil mas
nararamdaman ko ang hapdi at sakit sa gitna ng binti ko.
"You're so tight baby." Bulong niya at napaluha ako sa sakit ng maramdaman ko ang
kabuuan niya sa loob
ko.

sa muting pagpasok niya ay parang may nawarak

sa loob ko at sobrang sakit at hapdi ng pakiramdam ko. Ang bigat ng bawat paghinga
niya.

Pinunasan niya ang luha ko at tumingin sa akin na nagaalala. " Shh. Don't cry baby.
I'll promise I will make you happy." Aniya at parang may bumuo sa pagkatao ko ng
maramdam ko siya sa loob ko, parang naging buo
ako.

Hinalikan niya ang noo ko at ang ilong ko

pagkatapos ang labi ko. "The pain was gone now."

Tama siya ang sakit naramdaman ko kanina ay nabawasan ng kaunti. He started

moving on top of me gently. Ramdam ko ang pagiisa ng katawan namin at masaya ako
sa ganitong pakiramdam.

Napapadaing pa ako dahil sa sakit ng ginagawa niya pero nasasanay din ako. He was
caressing my breast while pacing back and forth on me.

Parang may malakas na alon ng kasiyahan ang sumalpok sa pagkatao ko.

He was giving me so much pleasure. Bumibilis ang bawat paggalaw niya sa ibabaw ko
at mas lalong nagiinit ang katawan ko. He was sucking my sensitive skin and I

moaned.

lsiniksik niya ang mukha niya sa leeg ko. He was pacing back and forth, it wa so
deep so hard. I moaned so hard.

Mas lalo siyang bumibilis at hindi ko na naramdaman ang hapdi dahil mas
nangingibabaw ang sarap na binibigay niya sa akin.

Something buiding up again inside of me. Nagiinit

ako.

" Please.. Ahh." Ungol ko dahil parang may malapit

ng sumabog sa loob ko. Mas lalo siyang bumilis sa

paggalaw. Daang daang kaligayahan ang pinapadama niya sa akin.

"Ahh." Ungol ko at niyakap ko siya ng mahigpit. My knees was trembling and my body
was on fire.
My world shook and I felt heaven.

" Ilove you Dexter." I moaned in pleasure.

"That was your first orgasm." Narinig kong bulong niya. Medyo nadismaya ako sa
sagot niya pero hindi ko
ito pinansin dahil nanghina ako ng husto habang siya ay
nagpatuloy sa paggalaw.

In one deep thrust, I felt his juices inside of me. Habol habol niya ang hininga
niya habang pinapaulanan niya ako ng halik sa mukha.

Napaungol ako ng inalis niya ang kanya sa loob ko. He was amused on what he was
looking kaya
napatingin din ako. My blood and his juices were mixed

together.

Napahiga ako sa kama dahil ngayon naramdaman ko ang sobrang pagod at sakit ng
katawan.

He kissed my lips again and looked at me intently.

"That's what you get when you try to runaway Han

nah.Iwill punish you so hard." Bulong niya at siniksik

muli ang mukha niya sa leeg ko at inamoy ito.

I gave him my everthing my body, my soul, and my

heart.

" I love you too..."

Readers also enjoyed: ------------------------------------� The Billionaires

Woman

0 4.9K Read

TAGS billionaire possess1ve age gap

Chapter 23

I woke up when I heard the door opened. My mouth parted when I felt the soreness at
middle of my thigh.

My eyes widened when the memory of last night flashed. So? We really made it?

Tinignan ko ang katawan ko at nakasuot ako ng malaking puting polo hanggang tuhod
ko. lninda ko ang sakit ng buong katawan ko. Wala na iyong dugo kagabi at napalitan
na rin ang bedsheets.

Nagtaas ang paningin ko at nakita siya na may dalang tray ng pagkain. Wala siyang
suot na tshirt at nakapajama lang. Nakangiti siya sakin na abot hanggang mata.
Hindi niya baalam na ang sexy niyang tignan kapag wala siyang suot.

" Dexter." Bulong ko at dahan dahang umupo.

" Feeling sore?" He asked wihout even blinking. Uminit ang pisngi ko at umiwas ng
tingin sa kanya.
Humalakhak siya kaya napatingin akong muli sa kanya.

Umupo siya sa tabi ko at inilapag ang tray sa taas ng binti ko.

"You're so cute when you're doing that." Napaluno k ako ng nasa harapan ko mismo
ang hubad niyang katawan.

Tinignan ko ang pagkain at may dalawang hotdog, prito na itlog at bacon. Napansin
ko lang ganito lang ang alam niyang lutuin?

"Why are you smiling Hannah?" Tanong niya na nakakunot ang noo.
ltinusok niya ang tinidor sa isang hotdog at

ipinasubo sa akin. Namilog ang mata ko sa ginawa niya.

Uminit ng pisngi ko dahil sa iba ang pumasok sa utak ko, bakit ba iba naiisip
ko. " Hey,what's that impression anyway?" Biro niya. "W..wala."sabi ko at kinuha
ito.
Masyado ng kung ano ano naiisip ko dahil sa kanya. "Gusto mo kumain?" Pagyaya ko sa
kanya.

" Yeah.Iwanna eat you,but you see your still sore a nd -" I stopped him in his mid-
sentence. Pinakain ko sa kanya ng buo ang isang hotdog.
" You talk nonsense Dex."

"What? I'm just stating the obvious.You can't even stand because you still
feelthe-" again. Pinakain ko naman siya ng bacon.

" Last night you're moaning because of ple-" " Dexter!" This time humalakhak na
siya. Napahinto ako sa pagkain at tumingin sa kanya
habang tumatawa. Napapadalas ang pagtawa niya ng

ganito. Nagiging magandang musika sa tenga ko ang bawat halakhak niya.

Huminto siya at tumingin sa akin.

Hindi ko mapagkakaila sa sarili ko ang galak sa

dibdib ko. Ngayon masayang masaya ako sa piling niya.

Noong isang araw lang sinabi ko na ayoko na, na iiwan ko na siya. Pero heto ako
nasa tabi nanaman niya. Ang nangyari saamin kagabe alam kong hindi ko iyon
pagsisisihan. Binigay ko sa kanya ang sarili kong buo.

Hindi maalis ang ngiti sa labi ko habang kumakain kaming dalawa. Last night after
we did the mind blowing sex- made love- yes its making love. I felt his love for
me.

The way he kissed me and the way he touched

every part of me. It was so wonderful.

This time, I will let him decide for us. Kasi kahit anong iwas ko, alam ko
mahahanap niya pa din ako.
His Dexter Lim for nothing, kung hindi niya ako mahahanap.
Now, he owns every inch of me.

Pagtapos naming kumain ay tumayo na siya para ilagay sa kusina ang pinagkainan
namin.

Dahan dahan akong tumayo para pumunta sa kwarto ko.

Napadaing ako sa sakit at hapdi na naramdaman ko. It's bearable, pero napapangiwi
parin ako.

Nang makarating ako sa kwarto ay agad akong kumuha ng mga damit ko. Masakit pa rin
ang buong katawan ko pero nakakaya ko pa naman.

" Hannah!" Narinig kong sigaw ni Dexter sa Iabas.

" Hannah?" Tawag niya ulit. Kumunot ang noo ko at naglakad papuntang pinto.
" Hannah where are you?!"

" Dexter I'm here." Sabi ko at narinig ko ang takbo niya palapit sa akin.
Hingal na hingal siya habang nakakunot ang noo nito. "What's wrong?" Nagaalala kong
tanong. Bigla niya akong niyakap at dinig ko ang mabilis na kabog ng dibdib niya.

" Ithought.." Huminga siya ng malalim at mas

!along hinigpitan ang yakap sa

akin. " Ithought you left me again." May kumirot sa puso ko ng marinig ko ang pait
at sakit sa mga sa!ita niya.
" Dexter." Bulong ko sa tenga niya. Siniksik niya ang mukha niya sa leeg ko.
" Don't do that again." Sabi niya at dama ko ang init
ng paghinga niya sa leeg ko.

" Do what?"

"That you will leave me again. I swear, I'll ruin the wh ole city just to find you
this time."Napangiti ako sa sinabi.
" Dexter.." Kumawala ako sa yakap niya at tumingin sa nangungusap niyang mga mata.
"Just promise me to stay Hannah!" Sigaw niya. Napangiti ako at niyakap siyang muli.
Ang sikip ng
dibdib ko, at nahihirapan akong huminga dahil sa

sobrang saya ng nararamdaman ko.

Gusto kong maiyak sa tuwa. Ngayon nananalangin ako na sana ako nalang talaga si
Hannah. Yung Hannah na taga Cebu. Yung maid niya.

Hindi si Alliah, na hindi niya kilala. Masama na

akong tao pero kung papipiliin ako ngayon parang gusto kong maging Hannah
panghabang buhay para sa kanya.

Dahilwala na akong takas ng loob na umamin, masyado na akong masaya ngayon at

masyado ng maganda ang relasyon namin para sirain ko pa.

Mas gusto kong magtago sa piling niya habang buhay.

"What are you doing here?"

" Ma..maliligo sana ako."

"Okay then, let's take a bath." Nanlaki ang mata kong tumingin sa kanya.
"What?" Nagtataka niyang tanong. Uminit ang pisngi ko at umiling.
" No, ayoko."

" What? I saw them all last night. Nothing to worry. Your body is a wonderland, I
don't mind staring at you w

hole night." He smirked and laughed again.

My eyes widened and looked at

him. "So your awake the whole night?" Hindi

makapaniwalang tanong ko.

Nagkibit balikat siya at yumuko nagulat ako ng bigla niya akong halikan, ng
makabalik ako sa ulirat ay tumugon ako sa mainit niyang halik.
For the second time, we made love again. This time sa cr. Okay mas !along sumakit
ang pakiramdam ko, tama siya I'm still feeling sore and it's getting worse kasi nga
ang laki ng- wait okay stop.
Pagbihis kong damit ay hinanap ko siya sa sala. Napangiti ako ng makita ko iyong
cabinet, wala na iyong kalat na ginawa namin kagabi.

Tumingin ako sa kanya na nasa veranda at seryosong may kausap sa telepono.

Umupo ako sa sofa at in-on ang t.v. Sa bawat minuto ay napapalingon ako sa kanya
tapos titingin sa pinapanood ko. Pinatong ko ang paa ko sa center table.
Palipat lipat ako ng channel dahil wala akong nagugustuhan na palabas. Naramdaman
ko ang pagupo niya sa tabi ko.

Napahinto ako sa paglipat at tumingin sa kanya. "Sino kausap mo? SiMr.Chen ba?''

Umiling siya at tumingin sa akin. Seryoso ang mukha nito. " Si Nay Ester." Binaba
ko ang remote control at humarap sa kanya.

" Bakit naman siya tatawag?" Nagtatakang tanong

ko.

Nagbuntong hininga siya at hinaplos ang braso

ko. " Margarette was looking for me."

Kumunot ang noo ko sa sinabi

niya. " Idid what you told me Hannah." Tumingin siya sa akin ng
seryoso. " Now, Margarette was under medication."

Hinawakan niya ang pisngi ko. "

Tignan mo, napapasunod mo ako sa lahat ng gusto mo, but damn! Don't ask me to stay
away from you." He said on his gritted teeth. His jaw clenched. Pumikit siya at
parang hirap na hirap.
Lumambot ang puso ko sa sinabi niya, ngayon nagsisisi ako kung bakit binalak ko
siyang iwanan noon. That's my biggest mistake.

"So, uuwi na tayo?" Tanong ko.

" No, we still have one day Hannah. Tomorrow Mat will pick us up. So let's have
quality time." Aniya at hinagkan ako sa labi ko.
Ang lumakas ng tibok ng puso ko, at ang saya ng pakiramdam ko. Siya lang ang
nagbibigay sa akin ng ganitong pakiramdam. lyong hindi ko maipaliwanag.

Yung parang humihinto ang mundo ko kapag kasama ko siya, lahat posible kapag nasa
tabi ko siya.
After we made love again. Oo sa sofa. Nakahiga kami habang yakap yakap ko siya.
Nakakumot kaming dalawa at nakapatong ang ulo ko sa dibdib niya.

Nilalaro niya ang buhok ko tapos gagawa ng maliliit na circle sa likod ko.

Tumingin ako sa kanya na nakatingin sa dingding.

"Ang lalim ng iniisip mo." Tumingin siya sa akin at hinagkan ang ulo.
" I'm just wondering, did you miss your family Hann ah?" Namuo ang kaba sa dibdib
ko sa tanong niya.

" Bakit mo tinatanong iyan?" Nagaalala kong tanong.

" Hindika umuwi noong nakaraang pasko at bagon

g taon.llang buwan ka narin sa Mansion.Gusto mo bang umuwiat bumisita sa bahay

niyo? Sasamahan kita." Par ang may bumara sa lalamunan ko at naubo
ako. " Okay ka lang?"

" Oo.Ano ka ba.Hindimo naman kailangan magalal a.Okay lang sila." Tumingin siya sa
akin.

" I want to meet them someday Hannah."

"Ah..ah sympre makikilala mo..mo din sila." Nauut at uta! kong sagot. Namuo ang
kaba sa dibdib ko, hindi ko ito napaghandaan.
"You're from Cebu right?" Tumango ako ng marahan. Oo matagal na yon, matagal na
kaming nagmi grate sa Paris.

"Ang Papa mo anong trabaho niya?" "Ah ha?

May..may maliit kaming negosyo.." Pagsisinungaling ko.

"Your Mom?"

"Wala na siya." Tipid kong sagot. At least kahit doon lang hindi ako nagsinungaling
sa kanya. Siniksik ko ang uto ko sa dibdib niya.

" I'm sorry to hear that." Nagaalala niyang pahayag. Napapikit ako ng maramdaman ko
ang paghagod niya
sa buhok ko.

" No,it's okay." Ako nga dapat ang magsorry sayo, k asi nagsisinungaling ako.

" I really want to know you better Hannah." Bulong niya. Humigpit ang yakap ko
sakanya at tumango.
Naninikip ang dibdib ko sa twing nadaragdagan ang mga pagsisinungaling ko sakanya.

We spent our day making love the whole day. I'm feeling sore but I didn't mind. I
love him and I'm so

happy to be with him.

Nakatulog na kami sa sobrang pagod.

Gabi na at bukas ng umaga ang alis namin. Nagising ako ng tumunog ang cellphone ko
na nasa
cabinet ko. We ended up in my room.

Kinumutan ko ang sarili ko at dahang dahang tumayo para hindi siya magising. Antok
na antok pa din ako at ang sakit ng katawan ko.

Pagtingin ko sa phone ko ay roaming number ang tumawag sa akin. Hindi na ako

nagdalawang isip sinagot ko na agad ito dahil alam ko nasi Shamcy ito.

Lumabas ako sa veranda ng kwarto kung saan may maliit na pool side.

" Hello." Sagot ko pagsara ko sa up down window. "Alli! Nandito na ako.Ngayon lang
ako nagkaoras n
a tawagan ka.You know jet lag."

" Mabutinaman kung ganoon.Akala ko napano ka na." Mahina kong saad. I yawned and
stretch my shoulder.
" Oh I'm sorry.Did I disturb you?" " No it's okay.I'm just so tired."
" Bakit ano ba ginawa mo magdamag at parang pag od na pagod ka." Napahinto ako at
biglang hinawakan ang kumot na nagsisilbing damit ko.
" Ah...Ah wala naman."

"Okay,matulog kana ulit. Call me when you needs omething okay."

"Yes,thank you Am." Sagot ko at minabuti na hindi na sabihin sa kanya na kasama ko

si Dexter ngayon
Pagsasabihan nanaman niya ako dahil sinabi ko palang sa kanya na layuan ko na siya
pero heto ako ngayon. Kasama siya.

"Yung mga payo ko sayo Alliah wag mong kakalimu

tan.Magiingat ka.Okay?" Ngumiti ako at

tumango. "Oo.Wag mekong alalahanin dito."

" Hay nako.Oh sige na." Pinatay na niya ang tawag. liang segundo pa akong natulala
bago naisipang
pumasok sa loob. Dahan dahan akong humiga sa kama

at tinignan siya na tulog na tulog.

Ang buwan ang nagsisilbing ilaw sa kwarto kaya nakikita ko siya kahit na gabi na.

Hinaplos ko ang pisngi niya at napangiti. Gumalaw siya at niyakp ako. Napangiti ako
at siniksik ang katawan ko sa dibdib niya.

Ang saya saya ko ngayon. Sana lagi kaming ganito. Masaya at walang inaalalang ibang
tao. Masaya na ako sa ganito. Kontento na ako na kasama ko siya.

Maaga kaming nagising at naghanda nasa pagalis

.
namtn.

Alas otso ng dumating sina Sir Yohanne at Sir

Matrix.

Nagsuot ako ng polo para matakpan ang kiss mark na binigay sa akin ni Dexter.
Tinawanan pa nga niya ako ng ipinakita ko ito sa kanya.

Napapailing nalang ako dahil umabot ako ng ilang oras sa paghalungkat ng damit para
maitago ito.

" Hannah let's go." Kumatok siya sa kwarto ko at nagmadali akong binuksan ito.

Hindi ko na dinaIa ang mga damit dito dahil hindi naman Iahat sa akin. lniwan ko na
rin ang suot ko noong pumunta ako dito.

Ang tanging dala ko lang ay ang phone ko at mga personal things ko.

Hinawakan niya ang kamay ko at sabay kaming

naglakad patungo sa sala. Hindi maalis ang ngiti sa labi ko dahil kinikilig ako.

Nakangiwi sina Sir Mat at Sir Yohanne ng makita kami. They were wearing a casual
clothes like him.
I rolled my eyes. Sa araw araw na ginawa ng Dyos. Bakit ba hindi nababawasan ang
gandang lalake nita.

"Okay let's go." Sabi ni Sir Yohanne na natatawang tinignan kami at naglakad
palabas ng pinto.
"Tingin ko gumana naman." Saad naman ni Sir Mat at sumunod sa kanya.

Nagkatinginan kami ni Dexter at saka siya ngumiti

sa akin. Naglakad na kami palabas at pumasok sa puting van na nagsundo sa amin

noong isang araw.

lyon parin ang sinakyan naming eroplano. Ngayon katabi ko na siya sa pagupo.

Lahat yata ng flight stewardess na kasama namin ay nagpapapansin sa kanilang tatlo

pero hindi sila pinapansin ng mga ito.

Ang sungit yata ng tatlong to.

Pagbaba namin ay may sumundong puting kotse sa

amm�

Sinuntok ni Dexter sa braso si Sir Mat.

" May kasalanan ka pa rin.Tss." Aniya at isinakay

ako sa kotse.
"So pano? See you around." Sabi pa ni Sir Yohanne at kinawayan kami bago umandar
ang kotse.
Ngumisi si Sir Matrix. "You're a loser." Sigaw nito at umandar na ang sasakyan.
Napailing nalang ako sa kanilang dalawa at naidlip ako sa byahe dahilsa pagod.

Nagising ako ng may tumapik sa pisngi ko.

"We're here." Bulong niya at hinagkan ako sa labi.

Ngumiti ako at inayos ang damit ko. Ang ganda naman ng gising ko.
Tumingin ako sa malaking Mansion niya at saka bumaba ng kotse. Parang ang tagalkong
hindi nakakauwi dito. Nakakamiss.

Hinawakan niya ang kamay ko at umakyat na kami ng bahay.

Sa bawat paghakbang namin ay bumibigat ang bawat paghinga ko. Napalunok ako sa
sobrang kaba na hindi ko alam kung bakit.

Hinigpitan ko ang paghawak sa kamay niya. Napaawang ang labi kong makita si
Margarette na
nakaupo sa sofa habang nakasuot ng mask.

Tumayo siya at hinang hina siya na naglakad patungo kay Dexter.

" Sabi ko na nga ba e. Uuwi ka. " sabi niya habang nakatuon ang tingin sa kanya.
Hindi niya pa ako napapansm.
Huminto siya sa paghakbang ng makita niya ako. Naaawa ako sa kanya, mukha siyang
pagod na pagod at hinang hina.
Kumunot ang noo niya at tumingin kay Dexter.

"What are you doing here?" Matigas na tanong niya sa akin pero hinihingalsiya.
Tumingin ako kay Dexter na lumingon sa akin. Ayoko siyang labanan ngayon dahil alam
kong mahina siya. Pumayat siya at ang putla ng balat niya. Hindi ko siya matignan
kaya yumuko nalang ako.

" Get out! 0 tatawag ako ng security guard para paal isin ka dito."

" Margarette stop!"

" What? llayo mo siya dito dahil mas lalong talala an

gsakit ko kapag nakikita ko siya."

" Dito siya titira." Sabi niya sa maawtoridad na tono. Hindi nakapagsalita si
Margarette at tumingin sa akin na hindi makapaniwala.
"We haven't enough space for her.Hindi siya pwde ng matulog sa master bedroom.sa
headquarters.Kaya paalisin mo nalang siya."

" My room is big for me.Sa kwarto ko siya matutulo

g."
" Dexter..." Bulong ko.

"What the hell." She cursed.

" Bahay ko to! Papatirahin ko kung sino man gustoh

in ko,at kaya kitang paalisin sa bahay nato!"

Hinaplos ko ang braso ni Dexter, at kumalma ito. "You can't do that." Giit niya.
" Ican do that Marg,you know what else Ican do.D on't push me too much." Nakita ko
ang takot sa mata ni Margarette.
" Margarette ano ba bat ka ba lumabas ng kwarto sa bi ng Doctor bawalsayong
makipagusap hindi ba." Naga alalang lumabas si Manang Lilia sa kusina at inalalayan

Umubo si Margarette at tumingin ng masama sa akin. Huminga ako ng malalim at

tumingin kay Dexter na nakatingin sa kanya.
"Get your things.You will now sleep on my room." s

abi niya.

" Hannah,Dexter." Sabi ni Manang Lilia.

"Oh bakit Lilia." Napahinto si Manang Ester ng makita kaming dalawa.

Lumingon agad siya kay Margarette na naka hawak

sa braso ni Manang Lilia.

" lhatid mona iyan sa taas." utos niya at inalalayan ni Manang Lilia si Margarette
sa paglalakad.
Yumuko ako at naglakad patungo sa headquarters nina Manang. Naramdaman ko ang
pagsunod ni Manang Ester sa likod ko.

Tahimik ako habang inaayos ang mga gamit ko. Walang nagalaw sa mga ito.

Ewan ko pero hindi ko gusto na kasama ko sa iisang bubong si Margarette.

Napaka awkward. Gusto kong umalis dito pero

baka pagawayan nanaman namin ni Dexter ito. Ayokong bigyan siya ng alalahanin.

" Hannah..." Narinig kong tawag niya sa likod ko. Napahinto ako sa pagtutupi at
napapikit ng mariin.

" Manang sinubukan ko naman na layuan siya e.Ay oko ng gulo,ayokong labanan
siMargarette.Pero mahal kosi Dexter,at kung uutusan niyo po ako na layuan siya.
. Please hindiko po kaya." Unti unti namumuo ang sakit sa dibdib ko.

" Naiintidihan ko iyon Anak." Saad niya. Huminga ako ng malalim at lumingon sa
kanya.
" Naaawa ako sa kanya.Pero ayokong saktan siDex ter,Manang.Ayoko na siyang
iwan.Hindiko na
kaya." Tumango siya at lumapit sa akin para yakapin

ako.

Para akong bata na nagsusumbong sa magulang.

Ang bigat bigat na ng nararamdaman ko. Ang sakit sakit ng dibdib ko. Pagod na ko sa
ganito. Gusto ko lang
.
naman na magmg masaya.

Kung nakikita man ako ni Mama ngayon alam ko tulad ni Manang Ester ay maiintindihan
niya ang desisyon ko at alam kong hindi niya ako hahayain na

magsinungaling pero ito lang ang nakikita kong paraan

sa ngayon.

11 Naiintindihan ko.11 Aniya at hinaplos ang likod ko. Napapikit ako at niyakap
siya. 11 Nahihirapan ka ba lja? Pasensya ka na.11 Bulong

Umiling ako ng mabilis. 11 Hindi. Hindi po.11 lnalis ko ang pagyakap kay Manang
at tumingin sa
kanya. 11 Sapat na po iyong kasama ko siya.11

Bumalik ako sa pagaayos ng gamit

ko. 11 Nasaan po ba ang pamitya niMargarette,Manang? 11

Umupo siya sa tabi ko at tinulungan akong magayos.

II Nasa Spanya.Nasabi na nang magulang niDexter ang kalagayan niya ngunit ayaw
parin nitang umuwi.11
II Bakit po Manang?ll

II Dahit ikinahihiya siya ng mga ito.Nagsimula iyon ng,ng hindinatuloy ang

kasalnitang dalawa at sumama siya sa ibang lalaki.11
11 Hanggang ngayon po?''

II Oo lja.Bata palang sitang dalawa niDexter ay ala m ko na,na sita ay

pinagkasundo.Ngunit dahit nga sa ka hihiyan nalugiang kumpanya nita.Nagdesisyon
sita na l umipat sa ibang bansa.11

11 Dahit don lang? Nakakaya ng konsensya nita na hi ndi man lang dalawan o
kamustahan siMargarette? 11

II Siguro ganoon nga iyon sa pamitya ng mayayama n.Mas importante ang pangalan nita
kaysa mga anak.Hi ndiko nga din maintindihan.11 Napailing ako sa inis.
11 Sabagay,parang pareho lang naman kami ni Marg arette,Manang. 11 napahinto si
Manang sa
p

agtutupi. 11 Hindiko pa din masabikay Dexter ang totoo

Manang." Malungkot na tugon ko.

" Bakit Jja?"

" Natatakot ako na baka iwan niya ako.Nakita ko po kung papano niya kamuhian
siMargarette,Manang.Pan
o siya nasaktan.Ayoko ng ganon.Parang mamamatay ak

o pagginawa niya sa akin iyon." " Hannah..."

"Masaya ako ngayon Manang.Masayang masaya.N

akapagdesisyon na ako na hindina ako babalik doon.Si

Dexter,siya ang pinili ko."

" Pano ang pamilya mo?" Hinawakan ko ang kamay nito at huminga ng malalim.

" Kayo po ang pamilya ko." Niyakap niya akong

muli. " Mahalko sila Manang,pero alam ko darating ang araw na maiintindihan nila
ako."

" Masaya ako para sa inyo.Pero sana

kaya mong tiisin siMargarette pansamantala.Kailangan niya ng pamilya

ngayon."tumango ako ng marahan. Hinawi niya ang buhok ko at sinabit sa tenga ko.

" Napakabait mo anak.Hindiako nagkamalina,pin apasok kita noon dito sa Mansion."

Napangiti ako kay Manang.
" Kahit na sinuway ko iyong tatlong rule niDexter M

anang?" Natatawa kong tanong.

Napailing si Manang at

natawa. " Ewan ko ba sa batang iyon.Mga pause niya.K aya walang tumatagalsa
kanya.Tigas ng ulo.Ikaw lang ang nagtagal." Aniya at hinawakan ang kamay ko.

"Ang tagalna rin po pala ng dumating ako dito.Jlan g buwan na din ang
lumipas.Papagalitan niyo ho ba
ako dahil minahalko siya?"

Humalakhak si Manang at hinampas ng bahagya ang kamay ko. " Nakul Sympre

hindi. Masaya ako sa inyo.Alam mo,lja." Hinawakan

niya ang dalawang kamay ko.

�
Naging seryoso ang mukha ni Manang at ngumiti sa

akin. " Ngayon ko lang siya nakita ng ganito kasaya.Mas

aya s1� ya

noon kay Margarette.Pero iba ang ngiti niya kapag kasa ma ka niya."
" Manang..."

" Bagay na bagay kayong dalawa.Kapag tinitignan ko kayo hindiko mapigilang

mapangiti. Nakikita ko kung pano niyo tignan ang isa't isa."

" Mahalna mahalko po siya Manang." Sagot ko. " Alam ko iyon lja.Papano
tapusin mona iyan at makakain na tayo." Sabi niya,

tumango at inumpisahang ilagay sa maleta ang mga gamit ko.

Lumabas na papunta sa kusina si Manang at naiwan ako sa kwarto.

Nilagay ko na ang gamit ko sa kwarto ni Dexter nasa kusina na siya at naghihintay

sa akin.

" Naku Eja! Ang tagalnating hende nagketa. "salubong sa akin ni Manang Nora.
Niyakap ko siya at hinalikan sa pisngi.
" Oo nga po Manang.Mukhang sumsexy tayo ah." B

ulong ko sa kanya.

" Nako wag ka maengay.Nagdidiet aku." Sabi niya at sabay kaming humagikgik.
Umupo ako sa tabi ni Dexter. Nilagyan niya ng kanin ang plato ko ngumiti ako
sakanya at nagpasalamat.

"What do you want? Shrimps?" "Ah,ako na." Ngiti ko at kinuha ito.

Apat lang kami sa hapag kainan at wala si Manang

Lilia.

"Ayaw kumain." Nagtaas ang tingin namin kay

Manang Lilia ng pumasok ito sa dinning area.

Nagkatinginan kami ni Dexter. Tumikhim ako at nagtuloy sa pagkain.

" lkaw

na kaya magpakain sa kanya Dexter, tsak kakain yung ba ta na yon." Napahinto ako sa
pagkain at lumingon kay Manang Lilia na nagaalala.

" Kailangan niyang kumain ngayon ljo, lalo na kakat apos lang ng chemo niya."sabi
ni Manang Ester.

Tumingin ako kay Dexter na mataman akong tinitigan. Ngumiti ako sakanya. "Sige na."
Sagot ko kahit na ayoko siyang umalis sa tabi ko.
Nagbuntong hininga siya at nagingay ang silya niya ng tumayo siya. Kinuha niya ang
tray kay Manang Lilia at bago pa siya umalis ay sinulyapan niya muna ako.
Tumango ako at ngumiti ng tipid saka na siya hinayaang maglakad paakyat sa taas.

Pagkatapos naming kumain ay hindi parin bumababa si Dexter. Tumingin ako sa

kinainan niya hindi pa siya tapos kumain.

Ano kayang ginagawa niya doon bat ang tagal niya. Ngayon naman parang nagsisisi ako
na hinayaan ko siya.

Umiling ako at bakit ba ako nagiisip ng kung ano

ano.

Habang maghuhugas ako ng plato ay bumaba si

Dexter galing sa taas.

"Ano kumain ba?'' Tanong ni Manang Lilia.

"Opo." Sabi niya at ipinakita ang tray sakanila na ubos na ang pagkain.

" Nakol Mabote naman kong ganuon."

" Kumain kana." Sabi ko at tumanggi siya.

" Busog na ako. Magpapahinga lang ako." Sagot niya at pumanhik na sa taas.

Nagkwentuhan pa kami nina Manang Ester bago ko maisipang magpahinga. Namiss ko din
kasi sila at madami akong dalang baon na kwento sa kanila.

Napadaan ako sa library ni Dexter at nakabukas ng kaunti ang pinto nito kaya
naisipang kong pumasok.

Namangha ako sa bagong desenyo nito. Mas tumingkad ang pintura nito, at wala na
iyong malaking
letrato ni Margarette.

Napalitan ito ng mga painting ng mga sikat na pintor.

" Did you like it?" Napapitlig ako ng marinig ko ang boses niya sa likod ko.
" Dexter..." Tumingin ako sa buong paligid at wala ng bakas ng memory ni
Margarette. May kasiyahang namuo sa puso ko.
" Idecided to change it when I can't find where you

are."

"Yung mga letrato?"

"Tinapon ko." Walang ganang sagot niya.

" Pero bakit?"

Hinigit niya ang kamay ko at saka ako

niyakap. " Don't ask that stupid question because you al

ready know the answer." Bulaslas niya at naramdaman kong ang pagdampi ng mainit
niyang mga labi sa noo ko. Pumikit ako para damhin ang saya sa dibdib ko.
Nagkatinginan kaming dalawa ng marinig namin ang ingay sa Iabas. Lumabas kami ng
library at nakita naming tumatakbo sina Manang sa kwarto ni

Margarette.

Sumunod kaming dalawa at napaiwas ako ng tingin ng makita ko siyang nagsusuka sa

basin na hawak ni Manang Nora habang hinahagod ang likod niya ni Manang Ester.

Nasa pintuan kami ni Dexter ng tawagin siya ni

Manang Lilia para tulungan sila.

Naiwan ako sa pinto na nagmasid sa kanila. Malamig na malamig ang lumalabas sa

aircon dahil kailangan daw iyon sa kanila dahil mainit ang pakiramdam nila dahil sa
gamot.

Nagiwas ako ng tingin ng hawakan ni Margarette ang kamay ni Dexter.

Hindi ko mapigilan ang masaktan sa mga nakikita ko, kahit na anong pilit ko sa
sarili ko na hindi ako papaepekto wala parin.

Lalo na, na alam kong may nakaraan sila. sumisikip ang dibdib ko at natatakot ako
na baka dumating ang araw na matauhan si Dexter at marealize niya na mahal niya
pala si Margarette.

" Margarette siguro ipapagupit na natin ang buhok mo." Suwestyon ni Manang Lilia
habang sinusuklay ang buhok nito.

Umiling siya at pinunasan ang kanyang labi. Hinang hina siya at napaka putla.
"Ayoko Nay, baka hindi na ako magustuhan ni Dext er.Noong bata kami kasi gusto niya
iyong sinusuklay an g buhok ko." Sabi niya at saka tumingin siya kay Dexter.

" Diba Dexter?"

" Matagal na yon Margarette. "

" Kahit na tanda ko pa iyon. Noong pinaglalaruan m

o ang buhok ko."

Nagkatinginan sina Manang habang tahimik lang si

Dexter. Lumayo na ako sa pintuan at baka masaktan lang ako sa twing iisipin ko na
mas nauna niyang nakilala si Margarette.

Magsimula bata palang sila ay konektado na sila sa isa 't isa.

lnayos ko ang bedsheet namin dalawa at sinindihan ang aircon. Hindi ito ang unang
beses ma matutulog
kami ng magkatabi.

Pero ito ang unang beses na matutulog kami sa kwarto niya. Nagstar gazing kami noon
sa taas ng bubong pero hindi dito mismo sa kama niya.
Humiga ako sa malambot niyang kama at naaamoy ko pa ang pabango niya sa unan.
Hinihintay ko siyang matapos magshower dahil kakatapos lang namin naghapunan
kanina.

Niyakap ko ang malambot niyang unan at inamoy

ito. Napangiti ako ng maramdaman ko ang paghiga niya sa tabi ko.

Niyakap niya ako kaya napahagikgik ako. .. Magtshirt ka nga. Malamig...

.. Aalisin ko din naman. Mamaya na, pagkatapos nat in... Uminit ang pisngi kong
umpisahan niya akong hagkan sa leeg ko.
Bumilis ang ang paghinga kong haplusin niya ang dibdib ko.

.. Ah. Dexter... Ungol ko. Tumaas ang halik niya sa mga labi ko. Naguumpisa ng
uminit ang buong paligid. Napasabunot ako sa malambot at mabangong buhok

Naramdaman ko na pinasok niya ang mainit niyang kamay sa loob ng t-shirt ko.

I moaned when he caressed my left breast. I bit my

lower lip when he played on my nipples.

Mas lalo akong napaungol dahil sa init na namumuo sa buong sistema ko ngayon.
Bumaba ang halik niya sa leeg ko, umungol akong muli ng halikan niya ang sensitive
part ng katawan ko.

Alam na alam niya kung saan ang kahinaan ko. May kumatok sa pinto. " Dexter."
Napahinto kaming dalawa at nagkatinginan. Habol

namin pareho ang hininga namin. Huminga ako ng malalim at napasandal sa headboard
ng kama.

" Dexter."tawag uli ni Manang Ester.

Mabilis siyang tumayo at inayos ang suot niyang pajama at sinuklay sa kamay niya
ang buhok niya.

Sinulyapan niya muna ako bago buksan ang pinto. lnayos ko ang damit ko at saka
tumango sa kanya.

" Nay bakit ho?" Tanong niya at binuksan ang pinto. " Pasensya na.
Naistorbo ko ba kayo sa pagtulog?" Naubo ako sa
tanong ni Manang.

" HindiNay,bakit ho?"

"SiMargarette kasi Jjo.Hinahanap ka.Ayaw niyang matulog." Nagkatinginan kaming

dalawa ni Dexter sa sinabi ni Manang.

Mukhang hindi ko gusto ang gusto niyang mangyari. " Pwde bang samahan mo muna
siya? Ang sakit ng pakiramdam niya ngayon at umiiyak d ahiliniinda niya ang tyan
niya.Hindi namin
alam ang gagawin." Nakita ko ang pagaalala ni Manang

Ester at hindi niya alam kung ano ang gagawin niya. " Sabi ng Doctor normallang daw
iyon.
Pero sige na ljo.Samahan mo na muna siya.Okay lang b

a iyon sayo Hannah?"

Huminga ako ng malalim at ngumiti ng

pilit. "Oo naman ho." Tumingin ako kay

Dexter. " Puntahan mona siya, kailangan ka niya." Sabi ko.

Tumango siya at kumuha ng tshirt sa cabinet, bago

siya lumabas ay hinalikan niya ako sa noo.

"Sleep Hannah." Tumango ako at narinig kong nagsara ang pinto.

Hindi ko naman maitanggi na nasasaktan ako ngayon. Niyakap kong mahigpit ang unan
niya.

Alam kong mali na magalit kay Margarette. Pero inis na inis ako ngayon sa kanya. Oo
naaawa ako, pero nasasaktan talaga ako.

Tulala ako habang nakatingin sa dingding.

Hinihintay na bubukas ang pinto tapos yayakap siya sa akin at matutulog sa tabi ko.

Pero nakatulog na ako ay hindi ko naramdaman ang yakap niya.

Naglalakad ako sa pasilyo, kakagising ko lang at mukhang pumasok sa opisina si

Dexter, hindi ako nagising ng maaga dahil sa pagod ko.

Napahinto ako ng marinig ang boses ni Margarette at tinatawag sina Manang.

Nataranta ako at nagmadaling tumakbo sa kwarto niya.
Binuksan ko ito at naabutan ko siyang nagduduwal habang nahihirapan na nakahawak sa
basin.
" Margarette.." Tumakbo ako palapit sa kanya at hinawakan ang basin.

Nanliit ang mata niya ng makita ako at sinagi ang kamay ko.
" Ididn't ask for your help." Sabi niya sa matigas na tono.
" Ithink you need my help." Pinunasan niya ang

bibig niya habang inilapag ang basin sa sahig at tumingin sa akin.

lnaantok ang mga mata niya at namumutla ang labi niya. lbang iba siya noong una ko
siyang nakita. Ngayon naaawa ako sa kanya.

Pumapayat na siya. Yumuko ako at hindi ko maiwasan na murahin ang sarili ko. Bakit
ko pa ba siya pinagseselosan. Kailangan niya ng tulong yun lang yon.

" Tss.Wa..wag mo nga akong niloloko.I know you want me to die."

" Margarette!"

"What? Totoo naman hindiba? You're not suppose to be here at the first place."

" Stop it! I don't want to fight you."

" Bakit kasi naaawa ka kasi may sakit

ako? Nagpapakabait ka para kampihan ka niDexter? Tss. Siguro nga nagsasaya ka

ngayon kasimay sakit ako."
" Hinditotoo iyan!"

"Then what do you want? Why don't you just disappear,Hannah? Why don't you just
leave.Please give him back to me.Give my Dexter back! "Sigaw niya at bigla bigla
nalang siyang umiyak. Nagtaas baba ang balikat niya habang ang dalawang kamay niya
ay nasa mukha niya.
Napaawang ang mga labi ko at napaatras. Umiling ako ng paulit ulit. Nasasaktan ako
sa nakikita ko pero hindi ko na kayang saktan pa si Dexter dahil sa pagalis
ko.

" No,Ican't do that."

" Why?! How can you be..so..so selfish Hannah.I love him.I love him so much.Please
if you want me to beg for it then I'm begging you to leave." tumingin siya

sa akin kahit na pagod na pagod na ang mga mata niya.

Naaawa ako sa kanya ngayon. Sumisikip ang dibdib ko at hindi ko kayang tignan siya.
" I'm sorry. I'm sorry I can't do that." Sagot ko at sumasakit ang dibdib ko. Ang
hirap na makita siyang ganito pero mas mahirap na layuan si Dexter. Naging
desisyon ko noon iyon pero ngayon iba na.
" Hannah! Please leave us alone." Umiling ako ng mabilis at napatakip sa bibig ko
lumabas ako ng kwarto na siya namang dating ni Manang Lilia.
" Hannah!" Sigaw niya ulit sa napapaos na boses. Nagkatinginan kami ni Manang Lilia
at yumuko ako ng pumasok siya sa kwarto niya.
" Hannah! Ano ba!

Hannah! Hindi mo ba naisip na mahal pa

niya ako? Ako ang kasama niyang natulog kagabi. Ako H

annah." Sigaw niya ulit.

Kaya tumakbo ako pabalik sa kwarto namin ni Dexter. Nasalo ko ang dibdib ko sa
sobrang bigat ng pakiramdam ko.

Huminga ako ng malalim at sumandal sa pinto.

Chapter 24

Pagkatapos ng insidenteng iyon hindi na ako nagtungo sa kwarto ni Margarette. Mas

lalo lang nadadagdagan ang bigat sa dibdib ko.

.. Manang? SiDexter pumasok ba?''

.. Ahh,uu.Parang de man nakatolog kagabe.Lotan g ba... Komento ni Manang Nora na

nadatnan ko sa kusina na naghihiwa ng karne.
.. Ha? Talaga po?..

.. Uu Eja.Baket dili mo naketa?.. Napakamot ako ng ulo at nagkibit

balikat. .. Napasarap tulog ko e... Sagot ko at tumingin sa

wall clock. Magaalas dyes i media na di pa ako nag uumagahan.

.. Manang Nora,Manang Ester!.. Nagkatinginan kami ni Manang Nora ng marinig ang
boses ni Manang Lilia sa
sala.

.. Bakit Lilia?.. Sigaw na tanong ni Manang Ester na

kakalabas lang ng headquarters.

Tumatakbo papunta sa kusina si Manang Lilia. Sinalubong ko siya at hinagod sa

likod.

.. Ano ba Manang mapapagod kayo sa ginagawa niy ong yan e.Pwde naman
kasimaglakad...

.. Hay nako.E pano nandito siMadame Celine.Ayon umakyat nasa taas.Maghanda ka nga
ng miryenda Manang Nora...
.. Sigi,aku na...

.. Oh talaga? Bat hindiman nagpasabisiMadame sa na pala'y nagpabili ako ng maraming

karne...
" Biglaan daw e, kakauwi nila sa ibang bansa ni Sir

Kim. Tumuloy siya dito para dalawin si Margarette."

Mabilis na naghanda ng miryenda si Manang Nora, at si Manang Ester na ang gumawa ng

ginagawa niya habang tinutulungan ni Manang Ester.

Nakaupo lang ako habang kumakain ng almusal. Gusto ko sanang umakyat sa taas para
magbigay respeto sa Mama ni Dexter, kaso nahihiya ako kasi hindi niya pa alam ang
namamagitan sa amin ng anak niya.

Ano nalang ang sasabihin niya pagnalaman niya na ang isang maid ay pumatol sa anak
niya. Alam ko naman na hanggang ngayon si Margarette ang gusto ng ina niya para sa
kanya.

Nakita ko iyon noong magdidinner sana kami sa kanila. Hindi naituloy ni Dexter na
ipakilala ako sa kanila dahil sa tagpong iyon.

I heaved a sigh. Pagbaba naman ni Manang Nora sa kusina ay siya namang pagakyat ko.
Siguro
magkukulong nalang ako sa kwarto hanggang sa pagalis
.
n1ya.

Wala akong mukhang ihaharap sa ina ni Dexter. lsa pa gusto ko nasi Dexter ang
personal na magpakilala sa akin sa magulang niya.
"...Margarette, Jja. I already talked to our personal f amily Doctor in Los
Angeles. I asked him to help me to fi nd a better Doctor for you." Napahinto ako ng
marinig ko ang malambing na boses ng Ina ni Dexter. Huminga ako ng malalim at
lumapit sa kwarto ni Margarette. Alam ko masama ang makinig sa usapan ng iba pero
parang may tumulak sa akin para makinig sa kanila.
Medyo nakabukas ang pinto at nakikita ko ang nakahigang si Margarette habang
nakaupo naman sa isang silya si Madame Celine.

"Tita,you don't need to do that. I'll be fine." Nangh

ihinang sagot niya. Napansin ko na mas lalo siyang namumutla at ang itim ng ilalim
ng mata niya.

Okay pa siya kanina pero ngayon parang nanlalambot siya. Siguro sa kakasuka.

" No listen." Sabi ni Madame Celine at sinuklay ang buhok ni Margarette. Nakikita
ko ang awa sa mga mata ni Madame Celine.

Siguro tulad ko, pareho kami ng nararamdaman. Nagbuntong hininga ako at napakagat
sa ilalim ng labi
ko.

" Iwill send you to Amerika for medication lja.Iwill

talk to a great Doctors here to guide you to go to Amerik a.We will use our private
plane,don't worry lja.We're h ere for you as your family.Iconsidered you as my
daugh ter Margarette,and of course you are going to be the wif e of my son."
Napaawang ang labi kong marinig ko ang sinabi ni Madame Celine.
Ang sakit na marinig sa mismong Ina ni Dexter ang mga salitang iyon.
" Hi..hindi naman sa..sama si Dexter sa akin doon,T

ita."

"No of

course.He will be there.Iwill talk to him to accompany y

ou.You should go there as soon as possible.There ares

o many great Doctors in Amerika and there equipment ar e modernized.Don't

worry,everything will be fine.
" ngumiti si Margarette kay Madame Celine na parang nakarinig ng napaka gandang
balita.
" Thank you Tita."

" No,you're my daughter-" hindi ko na pinatapos pa ang sasabihin ni Madame Celine

naglakad na ako papasok ng kwarto ni Dexter.

Sinara ko ang pinto at humiga sa kama niya. Kinuha

ko ang malambot niyang unan at niyakap ito ng mahigpit. lnamoy ko ito at sumikip
ang dibdib kong maamoy ang pabango niya.
Hindi ko lang siya nakita kanina at nakasama sa pagtulog kagabi namimiss ko na
siya.
Bumibigat ang dibdib ko, ang sakit sakit ng pakiramdam ko. Hindi ako manhid , at
ayokong magpakatanga. Nasasaktan din ako. Ang sakit isipin na may gustong babae ang
Mama niya para sa kanya at hindi ako iyon.

Kilala kosi Dexter,hindi siya sasama kay Margarette dahil nandito ako. Hindi niya
ako iiwan, at ayokong kamuhian ako ng Ina niya ng dahil doon.

Sa bawat paguusap nila, alam kong malapit na sila sa isa't isa. Turing na nga niya
kay Margarette ay anak. Samantalang ang tingin pa rin sa akin ng Mama niya ay
katulong.

Nakaidlip ako sa kwarto at nagising ako ng bumukas ang pinto.

Dahan dahan kong binuksan ang mata ko at nakita si Dexter na pumasok sa c.r.

Napatingin ako sa pinto dahil may kumakatok, mukhang hindi naman lalabas si Dexter
para pagbuksan
ito kaya tumayo na ako.

Kinusot ko ang mata ko at napatingin sa relo na alas dos palamang. Humilig ang leeg
ko at nagtaka kung
bakit ang aga niya.

" Mr. Chen." Napaawang ang labi ni Mr. Chen ng makita ako, mukhang kasama niya si
Dexter kanina dahil naka black suit pa siya. Ngumiti ako sa kanya ng
tipid. " Kamusta na ho? Ang tagal na ho nating hindi nag

kita ah."

Nang makahuma siya ay saka siya ngumiti. Hindi na

ako magtataka kung nagulat siya na nandito ako, sa mismong kwarto ni

Dexter. "Ayos naman ako lja.lbibigay ko sana itong blue

print na ipinagawa namin sa Architect noong isang araw nakalimutan kong iabot sa
kanya para tignan niya."

"Ah ganon po ba." kinuha ko anginabot niya at ngumiti kay Mr.

Chen. " Jbibigay ko nalang ho sa kanya nasa banyo ho ka

si."

"Okay,thank you Hannah.Let him rest okay,he loo

ked stress and haggard." napahinto ako sa sinabi ni Mr. Chen. Napapitlig ako ng
hawakan ako sa braso ni Mr. Chen. "Take care of yourself too Jja.I need to go."
Aniya na seryosong nakatingin sa akin at naglakad na paalis.
Tahimik akong nakatayo sa pinto dahil iniisip ang sinabi ni Mr. Chen, ewan ko pero
parang may malalim siyang gustong ipahayag.

Lumingon ako sa banyo ng makita si Dexter na kakalabas lang dito at mukhang

kakatapos lang nagshower.

"Ang aga yata ng uwimo?" Tanong ko at pinagmasdan siyang mabuti. He looked so

tired. Mukha din siyang puyat, inaantok ang mga mata nito.
" Iwant to rest." Sabi niya sa malamig na tono na hindi ako nililingon. Nagbuntong
hininga ako at lumapit sa kanya.
" Dexter,pinapabigay nga pala niMr.Chen." Sabi ko at inilapag ito sa maliit na
cabinet sa gilid ng kama
niya. " Uhm,Dexter.." Tawag ko bago siya makahiga sa kama.

" Nandito nga pala ang Mama mo kanina."

" Nakausap ko siya kanina sa office." Wala sa loob

na sagot niya. Tumango ako at napayuko.

" Dexter." Tawag ko ulit at tumaas ang tingin sa kanya.

Tumingin siya sa akin at parang hinihintay ang sasabihin ko. " Pano kaya kung..."
Nagbuntong hininga ako at pinagsalikop ko ang mga kamay
ko. " Kung sa penthouse mo nalang ako titira."
Nakita ko ang pagdaan ng inis sa mga mata niya. Nagbuntong hininga siya at hinilot
ang kanyang sentido at parang kinokondisyon ang sarili niya.
" Pe..pero okay lang naman ku..kung ayaw mo. Suw estyon ko lang nama-" napahinto
ako sa pagsasalita ng hinigit niya ang kamay ko at niyakap ako.

Nakahinga ako ng maluwag ng isiniksik niya ang mukha niya sa leeg ko. Gumaan ang
pakiramdam ko. Napapikit ako at niyakap siya.
" Hannah, are you tired of this bullshit? We can got o some places far from this
place." Sumisikip ang dibdib ko sa mga sinabi niya. Umiling ako at dinama ang
mainit na yakap niya.
" Hindi, hindi ganoon iyon Dexter." naramdaman ko ang mabibigat na hininga niya.
Alam kong nahihirapan siya at nararamdman ko yon.
Tumaas ang ulo niya at tumingin sa akin ng masmsman.

Nagkatinginan kaming dalawa, hinaplos ko ang mukha niya. Hindi ko maintindihan

pero parang matagal ko siyang hindi makikita.

Tinandaan ko ang bawat parte ng mukha niya sa isip at sa puso ko. Pumikit ako at
naramdaman ko ang pagdampi ng malambot niyang mga labi sa labi ko, naramdaman ko
ang bolta boltaheng kuryente na dumaloy sa mga ugat ko sa buong katawan.

Nagumpisang gumalaw ang mga labi niya at

inilagay ang kamay niya sa ulo ko.

He tilted my chin to gain more access on my lips. His kisses were so passionate. He
was slowly kissing me, as if he didn't want to missed every inch of my lips. I
missed him, I missed him so much.

Pinutol niya ang halik niya sa akin at habol ko ang hininga ko. " Let's sleep
together." Sabi niya at napatili ako ng buhatin niya ako.

Tawa kami ng tawa ng inihiga niya ako sa kama at tumabi siya sa akin. Niyakap niya
ako at siniksik ko ang katawan ko sa kanya.
llang sandali lang ay nakatulog na siya, siguro dahil sa pagod. Hindi na ako
inaantok dahil kakagising ko lang kanina.

lnilaan ko angoras ko sa pagtitig sa mukha niya. Para siyang bata na walang alam
sa mundo kapag natutulog.

Naalala ko noong unang beses ko siyang nakita. Nakakunot ang noo at nakakatakot ang
itsura niya.

Sinuklay ko ang buhok niya gamit ang mga daliri

ko.

" Mahal na mahal kita Dexter." Sabi ko at siniil siya

ng halik sa kanyang mga labi. Kapag kasama ko siya,

nawawala lahat ng palaisipan ko.

Nasa kusina ako ngayon at inaayos ko ang dadalin kong lunch box kina Dexter at Mr.
Chen ngayon. Napagpasyahan ko na isurprise sila.

Excited ako dahil ngayon ko lang ulit sila ipinagluto. Nagluto ako ng kaldareta
para sa kanilang dalawa.
" Naku! Margarette bat kana lumabas ng kwarto." N arinig kong tanong ni Manang
Lilia na nakaupo at naglilinis ng plato.

Wala si Manang Ester ngayon dahil kakaalis niya

lang para maggroceries, si Manang Nora naman ay nasa likod at naglalaba.

Lumingon ako sa likod ko at nakita si Margarette na binuksan ang ref at kumuha ng

pitsel. Nakasuot siya ng malaking tshirt at pajama.

"Ayos na ako Nay, hindi na rin naman ako nagsusuka. Wag na ho kayong magalala sa
akin." Sabi niya at nagbuhos ng tubig sa baso.
Napansin ko na okay na siya ngayon kaysa kahapon, nagiging malakas narin ang
pagkain niya at nakakatayo na siya.

Kagabe, sa kwarto pa din niya natulog si Dexter hindi na ako nagsalita dahil ayoko
na ng gulo, kaya ko pa naman magtiis. Kaya kong magtiis para sa kanya.

Bumalik ako sa ginagawa kong napansin niya na nakatingin ako sa kanya.

" Preparing a lunch box for him." It's not a question, it's a statement.

"Yeah." Maikling sagot ko.

Narinig ko ang pagbaba niya sa baso. Tumawa siya

ng

kaunti. " Dexter is not a type of a sweet guy, Hannah." Sa bi niya at napahinto ako
sa pagsara ng lunch box at tumingin sa kanya.
Tumikhim ako at ipinilig ko ang leeg ko. Lumapit siya sa ginagawa ko at tinignan
ang ulam na ginawa
ko. " Kaldareta? Dapat pinagluto mo nalang siya ng sinig

ang na hipon. Kahit ganoon ang ulam niya parang nanal o na siya sa lotto." Tumingin
siya sa akin na parang naghahamon. Pinagkrus niya ang kanyang mga kamay at kunot
noong nakatingin sa akin.

Bumuga ako ng buntong hininga at tumingin sa

kanya. "So anong gusto mong iparating?"

"That I know him better than you do." Napatiim bagang ako at ipinaalala sa sarili
na may sakit ang nasa harapan ko.

"Did you know that when we were in grade four,hew reeked the Toyota Highlander of
our Math Teacher using his baseball bat because he was so pissed.He was so fr
ustrated when Tita Celine scolded him,Iwas there to co mfort him Hannah when he
need someone to talk to." N anliit ang mata kong tumingin sa kanya.
Hindi na niya kailangan ipamukha sa akin ang lahat ng to. Na siya ang nauna sa
buhay ni Dexter at siya ang mas nakakakilala dito.

" Margarette." Narinig kong saway ni Manang Lilia sa kanya.

"You were not there when his approved to join the basketball team when we were in
1st high.He was
so happy and he hugged me so tight because he was so excited.Iwas there." I licked
my lower lip in frustration.

" I don't care about his past,and I don't care about his past with you.All Icare is
now."

" Didn't you realize that Iam the one for him? We gr ew up together.
We've been through a lot of things,Hannah.We have so

many memories together."

"Yes,Iadmit it. Maybe Iwasn't there.Simple,beca use we didn't meet each other at
that time.But IWAS TH ERE Margarette,IWAS
THERE WHEN HIS LIFE WAS SO MISERABLE WHEN YOU L EFT HIM." I shouted on her face, na
halos hindi na bumubuka ang bibig ko.

Nakita ko kung pano nagbago ang ekspresyon ng

mukha niya, ang matapang niyang mukha ay naging malungkot. Wala naman akong plano
na labanan siya.
She hit the button and she crossed the line. Nauubos ang pasensya ko sa kanya.

"You want him now? Sana diba una palang hindi m o na siya pinakawalan pa." Bumigat
ang bawat hininga ko at nagsukatan kami ng tingin.

Hindi ako sumuko at siya na ang unang umiwas at padabog na lumabas ng kusina.

Nasapo ko ang noo ko at napatingin kay Manang

Lilia na nakatayo at nakaawang ang mga labi.

Napakamot siya ng ulo at

napailing. " Epekto siguro ng gamot niya yon Hannah.H

ayaan mona." Sabi niya at muting umupo sa upuan niya.

Nagbuga ako ng malalim na hininga at hinalamos ang mukha ko. Kailangan ko na

sigurong masanay.
(Play the youtube video here.)

Nagkatinginan kami ni Manang Lilia ng marinig ang malakas na kalabog ng pinto. Mas
lalo kaming nagulat ng may nabasag sa sala.

" Hannah!" Nanlaki ang mata kong marinig ang boses ni Dexter- at mukhang galit na
galit siya. Anong ginagawa niya dito? Masyado yata siyang napaaga ngayon.
Mabilis akong tumakbo papuntang sala at sumunod si Manang Lilia sa akin. Mabilis
ang kabog ng dibdib ko
at namuo ang kaba ko.

Napatakip ako sa bibig kong makita ang mga basag ng figurines sa sala. Hindi ako
makapagsalita sa nakita
ko. Lumunok ako ng makailang ulit.

" Hala, sandale anong nangyayare sayo Dexter?" Na

gaalalang tanong ni Manang Lilia.

" May nareneg akung- ay sinu nagbasag ng mga yan

?" Lumabas naman si Manang Nora na ng gating sa kusina.

Halos lahat ng gawa sa glass ay nabasag na nagkalat sa sahig.

" Hannah!" Narinig ko muting sigaw ni Dexter sa taas at nagulat ako ng marinig ang
malakas na pagsara ng pinto.
" Dexter! Anong nangyayari sa'yo?" Tanong ko at tumakbo sa taas. Nakita kong
lumabas sa silid niya si Margarette pero hindi ko siya pinansin.
Nanginig ang buong katawan kong makita siya sa kwarto niya na ginugulo ang mga
gamit ko. Nagkalat ang mga damit ko sa sahig.

Hindi ko alam pero natatakot akong lumapit sa kanya at tanungin siya.

" Dexter." Bulong ko. Natakot ako sa ekspresyon ng mukha niya. Galit na galit ito
at parang makakapatay ng tao.

Bumigat ang paghinga ko at nanginig sa takot ng

hawak niya ang pasaporte ko.

Humarap siya sa akin na kunot na kunot ang noo niya, hingal na hingal siya. Ang
dilim ng mukha nito kaya mas lalo akong natakot sa kanya.

Nakablack suit pa din siya pero nakaloose ang necktie niya at ang gulo ng buhok
niya.

Nilipat ko ang tingin ko sa pasaporte ko at ang dyaryong hawak niya.

" De..Dexter" nauutal utal kong pahayag. He cursed in frustration and he threw the
newspaper in me. Natakpan ko ang mukha ko at

napadaing sa sakit dahil natamaan ang kamay ko.

Napaawang ang labi ko sa ginawa niya at hindi makapaniwala. Lumipat ang tingin ko
sa dyaryo at nanlumo ako sa nabasa ko.

EAD NEWS: Filipino- Japanese Mr. Kazee Del Sol is looki ng for her fiance Ms.
Alliah Mercado who is now living in t he Philippines.

Base on Mr. Del Sol, they had an argument in just a sim pie reason and now he is
in the country to court her and blahblahblahblah
(If you saw her please contact# 09****)

Parang gumuho ang mundo ko sa nabasa ko. Nandoon ang letrato ko noong nakatayo ako
sa tapat ng Eiffeltower. Ako iyon tama, ako nga iyon.

Napailing ako at nanlambot ang buong katawan ko. Napaupo ako sa sahig habang
nakatingin sa dyaryo.
I didn't expect that they can do this shit!

Napadaing ako ng maramdaman ang kamay niya sa braso ko, napakahigpit ng hawak nito
sa akin at parang masusugatan na ako dahil sa mga kuko niya.

11 Dexter." Bulong ko ngunit hindi niya ako pinansin. Agresibo niya akong
sinandalsa dingding at mas
lalo akong napadaing sa sakit.

11 Sabihin mo, hindi ikaw iyon hindi ba?'' Tanong niya na may namumuong pagasa sa
boses niya.
Sumakit ang dibdib ko at napayuko. Hindi ako makapagsalita.

11 WHO THE HELL IS ALLIAH MERCADO!" Sigaw niya

na halos lumabas na ang mga ugat niya sa leeg.

Ang bigat ng bawat paghinga ko dahil sa takotna nararamdaman ko. Takotna baka, na
baka kamuhian niya ako.

" Dexter.. De..Dexter. Mag..magpapaliwanag a..ako." M alumay kong pahayag, gusto ko

siyang hawakan kaso parang mapapaso ako.
"JUST WHO THE HELL IS ALLIAH MERCADO AND WH o ARE YOU?" sinuntok niya ang dingding
at nanlaki ang mata kong mahulog ang pasaporte ko sa sahig.

Nanginginig ang mga kamay kong inaabot ang mukha niya, pero marahas niya ito hinawi
sa kamay

" I'm sorry." Yun lang ang tanging lumabas sa bibig ko. Napatungo ako at unti
unting nadudurog ang puso ko sabay ng pagwasak ng mundo ko.
Naririnig ko ang bawat paghinga niya, pinakawalan niya ang kamay ko at napaupo ako
sa sobrang panlalambot.
"You're just fooling me around Hannah?!" Lumuho d siya para magkalevel na kami at
hinawakan niya ng mahigpit ang dalawang braso ko.
Umiling ako ng

mabilis. " Hindi, hi..hindi totoo yan." suminghot ako at hinawakan ang mukha niya
pero umiwas siya. Mas
!along nadudurog ang puso ko.

"WHO THE HELL IS HANNAH GONZALES?" Sigaw niya at inalog alog ako. Galit na galit
siya, at ramdam na ramdam ko iyon. Litong litong ang mukha niya.

Hindi ko alam na darating kami sa pagkakataong ganito. Hindi ako handa, hindi ko
alam.

" De..Dexter, please let me explain. 1...1 change my n

ame,you.. you know I..I"

"So you're just fake! You fool me! You're a liar. How can you love someone that
you're already engage to som eone else! You're nothing but a slut." He muttered.
Hindi ako makagalaw sa kinauupuan ko at napanganga sa sinabi niya.

" Ithought your different!" Tumawa siya ng

pagak. " How can I let myself fall for a maid like you! Ano gusto mo ba iyong
hinahabol ka?"

Naramdaman ko ang pagtulo ng luha sa pisngi ko. Sunod sunod ang mga ito. Tumayo
siya at kinuha ang mga damit ko at tinapon ito sa maleta ko.

Nanginginig ang buong katawan ko at napatakip sa bibig ko. lyak ako ng iyak habang
tinitignan siya.

" Bullshit!" He cursed at tinadyakan niya ang maliit na kabinet at nahulog ang
lampshade at nabasag ito.

Sinuntok suntok niya ang dingding at nakita ko ang sakit sa mga mata niya.

Humagulgol ako sa sakit ng nararamdaman ko. Bumaling siya sa akin at marahas niya
akong itinayo gamit ang isang kamay niya.
" De..Dex.ter."

" Idon't need a shit in my house!" He said in his gritted teeth. Kinuha niya ang
passport ko at hinila ako pababa ng hagdan.
Nadaanan namin si Margarette na gulat na gulat sa eksena.
" De..De.xter." Huminga ako ng malalim at hinang hinang sumunod sa kanya. Pagbaba
namin ay itinulak niya ako kaya napaupo ako sa sahig na may maramig bubog.

Napadaing ako sa sakit at napapikit ng makita ang dugo sa kamay ko.

" Dexter anong ginagawa mo?" Nagaalalang tanong

ni Manang Lilia sa akin.

" Hannah anakl" Narinig ko pang tawag ni Manang Nora. Ngunit hindi sila makalapit
sa akin dahil pinigilan sila ni Dexter.

Tumawa ng sarkastiko si Dexter at tinapon sa harapan ko ang passport ko at

napabukas ito.

"Who are you calling Hannah,Nay Nora?" He asked sarcastically.

" Dexter bakit a..anong nangyayari?" Mariing tanong ni Manang Lilia.
Tahimik akong umiyak sa sakit ng nararamdaman ko, nahihirapan na ako sa paghinga
dahil sa kakaiyak.

"SHE'S A LIAR! SHE WAS DECEIVING US!" mabilis ako umiling ng

umiling. "SHE'S NOT A HANNAH THAT YOU ALL KNOW!S

HE'S ALLIAHI FOR f**k SAKE.SHE'S A LIAR"

" Dexter makinig ka naman sa akin oh." Pagmamak aawa ko. Hinilamos ko ang kamay ko
sa mukha ko at hindi alam ang gagawin.
"Sa ano? Sa mga kasinungalingan mo?" Pumikit siya ng mariin at hinilot ang sentido
niya. " Ithought loving you was the best decision Iever

did in my entire life,but I'm wrong.It's the worst thing." Bulong niya.
Napapikit ako ng mariin at tinakpan ang bibig ko gamit ang likod ng kamay ko.

Ang bigat bigat ng nararamdaman ko ang sakit sakit na marinig sa kanya ang mga
salitang iyon.

" Mahalna mahalkita Dexter.." Sabi ko at nanlalabo na ang paningin ko dahil sa mga
luha ko. Ang sakit sakit hindi ko kaya, hindi ko kayang iwan niya ako.
Ayoko ayoko, hindi ikakamatay ko.

"TAMA NAI WAG MO NAAKONG LOKOHINI WAG MO

AKONG GAGUHIN !" Humagulgol ako.

" Hannah." Sabay na tawag nila Manang sa akin. Tumingin ako sa kanila na humihingi
ng tulong.
Dahan dahan ako tumayo kahit na nanlalambot na ang mga binti ko. Tumingin ako kay
Dexter na galit na galit ang tingin akin.
Lumapit ako sa kanya, gusto ko siyang yakapin. Gusto ko siyang halikan. Gusto ko
siyang mahawakan ngunit wala akong lakas para gawin iyon.

Pumikit ako at unti unti ako lumuhod sa harapan

" Hannah..." Narinig kong tawag sa akin ni Manang pero hindi ko sila pinansin.
Pinagsalikop ko ang kamay ko at mariin na pinisil ang kamay kong maramdaman ang
bubog sa tuhod ko. Umiling ako, hindi wala ito. Wala ito wala ito sa sakit ng
nararamdaman ng puso ko.

Wala ito kumpara sa sakit na binigay ko sa kanya. Sa panloloko. Sa mga pagpapanggap

ko. Aakuhin ko kahat,lahat lahat ng ibato niya sa akin. Wag lang niya akong iwanan.
Hindi ko kaya.
Pero gagawin ko ang lahat, lahat para ipakita sa kanya na totoo ang pagmamahal ko.
Na siya ang mahal ko.

Na hindi totoo lahat ng iyon,lahat ng nabasa niya.

" Pa..patawarin mo ako." Huminga ako ng malalim at

suminghot. " Hi.hindi ko, intensyon na, na sa..saktan ka.

" Humagulgol ako at napatakip sa bibig

ko. " Pe..pero Dexter." Lumunok ako at huminga ng malalim. " Mahal na mahal kita.
Bi..bigyan mo ako ng pa gkakataon."

Ang hirap hirap na ng nararamdaman ko. Hindi ko

na rin siya matignan dahil sa sobrang labo ng nakikita ko. Pinahid ko ang luha ko
pero patuloy pa rin ito sa pagagos.

lnihagis niya sa sahig ang mga gamit ko, at lumikha ito ng ingay. Tumingin ako sa
kanya na seryoso ang mukha. "Someone will pick you up here.Ialready called them."
Sabi niya sa malamig na tono.

Nanlaki ang mata ko at namuo ang takot sa dibdib ko. Umiling ako ng paulit
ulit. " Hindi,hindiyou can't do that. Dexter,magpapaliw

anag ako.Pakinggan mo naman a-"

" Boss nandito na sila." Sabi ng isang lalaki sa likod ko. Nataranta ako bigla at
kumabog ang dibdib ko sa kaba.
" Dexter sandale ano bang ginagawa mo." Nagaalal ang tanong ni Manang Lilia
" Dixter nako!" Napasapo si Manang Nora sa kanyang ulo.
" She's ready." Sabi ni Dexter sa malamig na tono. Bumaling ako sa kanya at
nagmamakaawa. " Dexter wag...Sandale."

Namuo ang takot sa dibdib kong makita ang dalawang malalaking katawan ng lalaking
naka men in black.

" De.Dexter wag mo naman ako ibigay sa kanila oh." Gumuguho ang mundo ko at mabilis
na tumayo
pero, huli na dahil sa sobrang sakit ng tuhod ko. Sa

sobrang panlalambot ko at paghihina ng katawan ko nahawakan nila ang magkabilang

braso ko. Parang nakuha nila ang natitirang lakas ko.

" Bitawan niyo ko! Manangl" Sigaw ko at hinahanap si Manang Ester para tulungan
ako, parang ang malas ko

naman ngayon na wala pa siya. Mukhang hindi umaayon

sa akin ang tadhana.

" Hannah,lja." Sabi ni Manang Lilia sa akin na nagtangkang lumapit pero pinigilan
siya ng isang nakamen in black.

" DEXTER! DEXTER WAG MO NAMANG GAWIN TO SA AKIN OH!" sigaw ko. Namataan ko siya na
nakatalikod at naglalakad paakyat ng hagdan.
Nawasak ang puso ko. Hindi ko kaya na makita siyang lumalayo. Ang mahal ko....

Nanlambot ako, sumisikip ang dibdib ko. Nakita ko si Margarette na sinalubong siya.
Yumakap ito sakanya, at lalong nadurog ang puso ko.

Ang sakit sakit ng nararamdaman ko. Hinila nila ako papalabas ng mansion.

" Dexter..." Na halos bulong nalang na lumabas sa bibig ko. Hinang hina ako,
sobrang sakit ng puso ko.

Mahal na mahal kita, mahal na mahal.

Bumagsak ang balikat kong ipasok nila ako sa puting van. Lahat, lahat ng
pinaghirapan ko mawawala.
Lahat ng minahal ko mawawala. Wala na akong lakas para manlaban pa at tumakbo. Wala
na akong lakas pa para tumakbo pabalik sa kanya.
Tumingin ako sa mansion at nakita ko ang nagaalalang sina Manang Nora at Manang
Lilia.

Pumatak ang luha ko, ayoko nasa ganito lang matatapos ang lahat ng pinagsamahan
naming dalawa. Masyadong masakit na alaala ang iniwan ko sa kanya.

Nasaktan ko siya, huli na para umamin pa. Alam ko mali ako. Nawalan na ako ng
pagasa ng isara ang pinto ng van. Bago yon ay nginitian ko sina Manang. At least,
kahit sa huling pagkikita namin maaalala nila ang ngiti ko.

Habang papalayo ang van sa mansion lahat ng

alaala ko dito parang naglaro sa utak ko. Kung pano ako dinala ng tadhana sa
bahay na ito. Kung papano ko siya nakilala at minahal.

Gusto ko siyang hawakan sa huling pagkakataon . Gusto ko siyang halikan,gusto kong

marinig ang boses niya. Gusto kong maramdaman ang haplos niya.

Gusto kong manatili sa tabi niya habang buhay, habang akoy humihinga.

Gusto ko siyang mahalin habang buhay. Ngunit siguro may darating sa buhay natin na
mapapasaya tayo at mamahalin. Aalagaan, ibibigay sayo

ang lahat. Yung akala natin siya na, pero hindi pala.
Napapikit ako ng mariin at huminga ng malalim. Hinawakan ko ang dibdib ko, at
kinapa kung saan nakatapat ang puso ko.

Magpapakasal man ako sa iba, ikaw pa rin ang nasa puso ko. lkaw pa rin ang
tinitibok nito, dala ko ang alaala nating dalawa sa puso ko.

Mahal na mahal kita, Dexter.

His cruel forced love

Cruel Soul

I pushed her in the wall and caged her between me and the wall, she whimper...

Chapter 25

After six years

I was wearing my black dress and a sweater while walking outside the terminaL
lnikot ko ang paningin ko sa dagat ng taong sumalubong sa mga mahal nita sa buhay.

I smiled when I felt someone pulling my dress. Tinignan ko siya at binitawan ang
bagaheng hawak ko. Lumuhod ako para mapantayan ko siya.
.. Why baby?.. Sumimangot siya at mas lalo akong napangiti. Gumagaan ang pakiramdam
ko tuwing nakikita ko siya. Feeling ko ako na ang pinaka swerteng Mommy sa mundo.
God gave me an angeL
.. Mommy, I'm not baby anymore... Napailing nalang ako ng marinig kong magsalita ng
tuwid ang anak ko.
Limang taong gulang palang siya pero napaka talinona niya. Normal lang daw iyon at
minsan ay nakukuha daw iyon sa genes. Well, matalino naman ako
- kahit papano.

Marami siyang tinatanong at curious siya sa Iahat ng bagay. Napaka observable niya.
I am proud of him. Pero minsan naiiyak nalang ako kasi ang bilis ng paglaki niya.
Feeling ko darating ang araw iiwan niya ako at mas pipiliin niyang maging
independent.

I sighed and kissed his chubby pinkish cheeks...

Okay, what is it?..

.. Where's Papa? He told me Yesterday that he will go after us. Nasan po siya? 11
I sighed again. Nakakapagselos talaga, lagi nalang

niyang hinahanap ang Papa niya, nandito naman ako.

Papa's boy talaga.

11 Nasa Japan pa siPapa,Aiden.Next week pa siya makakapunta ng Pilipinas.Nandito

naman siMommy eh.11 Sabi ko sa anak ko. Next week palang din kasi ang kasal ni
Shamcy.
Ngumuso siya at tumango. Hawak niya ang bili kong superman robot sa kanya.

Tumayo ako at hinanap ang pangalan ko sa mga nakataas na placards na may pangalan.

"Medyo engeng yung personal assistant ko Best. Pagpasensyahan mo nalang..." Naalala

kong sinabi sa akin ni Shamcy kahapon ng tumawag siya sa akin.

Finally, Welcome Back! Ms. Alliah Mercado

Napangiti ako ng makita ang pangalan ko at kumaway sa babaeng may hawak nito.
Nakacasual clothes ito at nakasuot ng reading glass. Kulot ang mahaba niyang buhok.

Hinawakan kosi Aiden ng mabuti at naglakad kami palapit sa kanya.

11 HiMs.Alliah,kayo iyong bestfriend niMa'am Shamcy hindi po ba? Nandito ako para
ihatid kayo sa condo niyo.Ako nga po pala siTesa,personalassistant ni Ma'am
Shamcy.Magiisang taon na akong nagtatrabaho sa kanya. 11 Napaawang ang labi kong
hindi siya tumigilsa pagsasalita. Ngumiti nalang ako sa kanya at napailing.

11 Ay Ms.Alliah bagay niyo ang buhok niyo ano ba yan? Ash brown? Magpapagupit nga
ako ng ganyan tulad sayo.Short hair tapes may ku- 11
11 Ahh.Sige,siguro kailangan na nating lumabas?11 Singit ko, nasa kaso niya ay
parang hindi kami matatapos.

Siya na ang nagdala ng mga bagahe namin habang

hawak ko naman ang anak ko. May sumundo sa aming puting kotse.

lnamoy ko ang simoy ng hangin at napangiti. Nasa Pilipinas na nga ako, amoy usok na
e. Sumakay kami sa loob kasama si Tesa, pinagitnaan namin ang anak ko.
.. Sleepyhead baby?.. Tumango ang anak ko habang kinukusot ang mata niya. Pinaunan
ko siya sa binti ko habang hinahagod ang likod.
This was his first time to travel, at first time umuwi ng Pilipinas.
.. Ang cute cute ng anak niyo Ma'am, heartthrob yan paglaki. Tignan niyo kinis
kinis ng balat. Nagmana sa inyo. Maganda tapos gwapong anak. Pogi siguro ng Papa
nyan... Komento ni Tesa habang pinasibad nang driver ang kotse.

Ngumiti ako sakanya at sinuklay ang buhok ng anak ko... Si Shamcy nasaan nga pala
ngayon?..

.. Ah, si Ma'am po ba. Kausap po kasi ang wedding coordinator niya Ma'am...

.. Ah, ganoon ba... Tumango ako at tumingin sa Iabas ng bintana.

Sa totoo lang wala na akong balak umuwi ng Pilipinas. Pero dahil bestfriend kosi
Shamcy, ayaw ko naman na papalagpasin ang kasal niya.

lkakasalsiya sa isang sikat na businessman ng malalaking casino sa bansa. Nameet ko

na siya, madalas ko silang nakakasama halos araw araw kasi silang namamasyal sa
amin sa Australia. He's a good Man, and
I am so happy for her because she finally saw her happy ever after man of her life.

Nagleave ako ng isang buwan sa trabaho ko sa isang bangko roon. Gusto ko rin
ipasyal ang anak ko at

makapagbonding kaming dalawa. Dahilsa sobrang busy

ko sa trabaho minsan ay hindi ko na siya napapasyal. That's why, I took this as an

opportunity.

Madami naring pagbabago sa bansa. Madami ng bagong malalaking establishment ang

napatayo sa Manila. Huminto ang sasakyan namin dahil sa traffic, ito lang yata ang
hindi nabago sa Pilipinas.

Sinandalko ang siko ko sa bintana ng sasakyan at inilibot ang mata sa labas.

Napaawang ang labi kong makita ang malaking billboard at makita ang larawan ni
Margarette na nageendorso ng isang magazine.

Nakapambahay ang suot niya at isang magandang sala ng bahay ang background niya.

Ibang iba na ang itsura niya ngayon. She was so blooming and so lovely. Napangiti
ako dahil kahit papano nalaman ko na nagsurvive siya sa sakit niya.

Wala na akong naging balita sa kanila, dahil noong umalis ako ng bansa, sinigurado
ko na aalisin ko lahat ng connection ko sa kanila, at kakalimutan ko lahat lahat ng
nangyari sa akin dito.

Napatingin ako sa hawak niyang batang babae na nakacute dress. Sa tansya ko ay nasa
dalawang gulang palamang ito. She's so cute and she is reminded me of someone.

Sobrang saya maging isang Ina - Mrs. Margarette

Fernando Lim

Napaawang ang labi kong mabasa ang nakasulat, napalunok ako at itinuon ang tingin
sa anak ko.
She's also a Mother now.

"Ang ganda niya no Ma'am?" Napatingin ako kay

Tesa na nakatingin sa billboard na tinitignan ko kanina.

Ngumiti ako ng tipid. "Ang swerte kasi sa asawa e. Alam mo yun Ma'am napaka gwapo.
Grabe. Mayaman

pa. Si Mr. Lim? Hay nako."

Hindi na ako kumibo sa byahe at tahimik na nakatingin sa labas.

May namuuong sakit sa dibdib ko na hindi ko maipaliwanag. Napapikit ako at

napatakip sa mga mata ko. Napagod lang siguro ako sa byahe.
Karga ko ang anak kong pumasok kami sa condo unit na kinuha sa amin ni Shamcy,
hindi masaydong malaki at hindi naman maliit. Sapat lang sa aming dalawa ng anak
ko.

Pagpasok mo sa condo maglalakad ka ng ilang hakbang sala na, tapos isang kwarto at
kusina. sa likod niyon ay may labahan.
II llagay mo nalang dyan sa tabi Tesa, maraming salamat ha?''

II Wala iyon Ma'am, kung may kailangan po kayo tumawag nalang po kayo sa akin. Ito
nga po pala iyong susi ng kotse niyo, nasa basement po.11 Inabot ko ito at
nagpasalamat.
Pagkatapos niyang ilagay ang mga gamit namin ay umalis na siya. Pinatulog ko muna
ang anak ko sa kwarto bago dumaretso sa kusina.

Binuksan ko ang fridge at may supply ng food na sakto lang ngayong araw.
Maggrogrocery nalang ako mamaya.

I yawned and now I'm really had my major jet lag and I really need to sleep.

Sinigurado kong nakalock ang pinto bago pumasok sa kwarto namin. Tumabi ako sa anak
ko at niyakap siya.

Napadilat ako ng marinig ang telepono ko na nakapatong sa cabinet. Naghikab ako at

tumingin sa anak ko na himbing na himbing sa pagtulog. Napangiti ako at inayos ang
kumot niya, napagod sa byahe.

Nagunat unat ako ng aking katawan tapos ay

sinagot ang tawag.

" Hello?" Hindi ko tinignan ang screen ng telepono ko at dahang dahang sinara ang
pinto ng kwarto baka magising si Aiden.

"Ang tagal mo namang sagutin. Nasa Iabas ako ng condo mo papasukin mo kaya
ako."Napairap ako ng marinig ang boses ni Shamcy sa kabilang linya.

Nagmumog muna ako bago siya pinagbuksan ng pinto. Sumalubong sa akin ang
napakasayang mukha ni Shamcy.

Nagmatured lalo ang itsura niya. Mas naging mataray at sopistikada ang dating niya.
Lalo pa naman ngayon.
"Oh GodII miss you,Al." Salubong niya at niyakap ako ng mahigpit.
Halos magiisang buwan ng huli naming pagkikita dahil naging busy siya sa kanyang
wedding. Gusto niya kasi perfect wedding. Sino ba naman na hindi diba? Lahat naman
yata tayo.

Inalis niya ang yakap niya sa akin at pumasok sa loob habang may dala dalang mga
shopping bags at mga plastick bags.

" Nasaan ang inaanak ko?" Napairap akong muli, alam ko na hindi ako ang namiss
niya. Ang anak ko

" Natutulog sa kwarto,napagod sa byahe."

"Aw sayang ang damipa namang pasalubong ni Ninang sa kanya,but anyway.Bukas

hindikita masasamahan sa boutique dahil may pupuntahan ako."

"Bakit kailangan ko bang sukatin ang gown na susuotin ko?''

"Aba sympre,baka hindimagkasya sayo.Look at you you're so skinny and fit." Umupo
siya sa sofa at

nilagay sa center table ang mga dala niya. " Umamin ka

nga sa akin Alliah.."

Napahinto ako at tumingin sa kanya na nakakunot ang noo.

"Saan mo ba nilabas ang inaanak ko? Ang sexy mo pa rin oh.Parang hindika nanganak.
o parang wala kang anak." Ngumisi ako sa kanya at tumuloy sa kusina.

Sumunod naman ito sa akin.

" !sang buwan nga lang ba kayo dito ni

Aiden?" Malungkot niyang tanong.

"Alam mong hindikamipwdeng magtagalng anak ko dito."

"Alpasensya ka na ha.Alam ko may malungkot na alaala ka dito kaya ayaw mong

bumalik."

" Paguusapan nanaman ba natin yan?" Tanong ko at kumuha ng coke sa fridge.

"Alam mo naman na business man siWen,and he has a connection with the family Lim."
Napahinto ako sa pagsalin ng coke sa baso at tumingin kay Shamcy.

" I expected that." Una palang alam ko na iyon. Pero wala naman akong magagawa.
Kasal ito ni Shamcy,
maid of honor niya ako and I need to be there, because she's my one and only
bestfriend.

" Baka..pupunta siya,with his family." I sighed and I nodded. I don't care anymore,
I don't have the rights though.
In my six years a grew up, I'd learned. Maybe the scars of yesterday were still
there, but sometimes you need to live with it and let the time heal the pain. Lahat
nagbabago, pati feelings ng tao nagbabago.

He has already a family and I do also. I must happy for him,pero hindi pa rin
mawawala ang sakit na binigay niya sa akin noon na nagdulot ng pagkamuhi ko sa

kanya ngayon.

Yes I hated him, I loathe him. Namuo ang galit sa puso kong dahilsa kanya, minsan
iniisip ko kung sanang hinayaan niya akong magpaliwanag noon. Papano na kaya ang
buhay namin ngayon.

"Alam mo Alli,you should talk to him."

" Nah' we don't have anything to talk to."

Rinig ko ang pagbuntong hininga niya. "It's been six years,nangyarina ang nangyari.
Hindimo man ginusto, hindinatin ginusto lahat ng nangyaripero nandyan kana e.Masaya
ka naman ngayon hindiba? You have Aiden now."

" Para saan ang paguusap namin?"

"Closure? See,you still hate him.Maybe closure can lessen your pain.Maybe you two
really need to talk, and beside you pretented someone else.Sino naman ang
hindimagagalit doon? Lalo na minahalka niya."

" Kung minahalniya ako,he let me explain.Dapat pinakinggan niya akong ng mga oras
na 'yon Am!"

" Naunahan lang siya ng gailt Al,dahil hindiniya natanggap yung ginawa mo.I
know,that you know na niloko din siya ni Margarette kaya masyado siyang nasaktan ng
malaman na niloloko mo siya." Huminga ako ng malalim at napahilot sa sentido ko.

sa twing maguusap kami ni Shamcy hindi pwdeng hindi hahantong sa ganito ang usapan.
"You know my reason why I hate him so much.Talking to him is not a good choice."

Tumingin ako sa kanya ng seryoso. " It's your choice anyway.." Sabi niya at lumabas
ng kusina. Napailing nalang ako at uminom ng coke.
Maaga akong nagising para sa pagpunta namin sa mall. Pagkatapos namin kumain ay
pinaliguan ko na siya

at binihisan.

Balak ko din kasing dumalaw kina Ate Allana sa bahay nita pagkatapos kong
magpasukat ng damit, hindi siya nakapunta dito dahilsiya ang nagaalaga sa dalawa
kong pamangkin, nagday off daw kasi ang mga katulong
niIa.

Nagsuot ako ng fitted jeans at sleeveless black

shirt. Tapos ipinatong ko ang blazer ko.

"Ano ang pangalan ni Mama?"

" Mommy Alliah Mercado." Napangiti ako habang sinusuklay ang buhok ng anak ko.
Pinasuotan ko siya ng stripe blue longsleeve at blackjeans.
" Jlang taong gulang?"

" Five." Sagot niya at tinaas pa ang lima niyang mga daliri.
Ganito ang ginagawa ko sa twing aalis kami ng bahay. Natatakot kasi ako na baka
magkahiwalay kami kapag aalis kami ng bahay.

Pinasuot ko sa kanya ang maliit na bag, nandoon ang towel at extra clothes niya.
Nandoon din ang buong pangalan niya kung sakali... na wag naman sana.

Pinolbohan ko siya at nilagyan ng pabango. Hinalikan ko siya sa leeg niya. " Hm.
Bango ng baby ko.."

" Ih,Mommy." Sabi niya sabay hagikgik.

" Be good okay. Wag malikot." Tumango lang siya at binigay ko ang laruan niyang
isang maliit na kotse.
Sa Super Mall kami pumunta ng anak ko, mabuti nga iyon dahil alam kong hindi kanila
itong Mall. Saka nandito din kasi iyong boutique na sinasabi ni Shamcy.

Naggrocery muna kami ng mga goods namin para sa bahay. Good for two weeks muna ang
binili ko. lniisip ko din na masyado ng mahaba ang isang buwan. Siguro

pagtapos ng kasal ni Shamcy ay doon na kami uuwi ng

anak ko.

" Mommy, car." Turu niya sa madaming laruan habang nakaupo sa cart. Umiling ako.
" Diba binilhan kana ni Ninang Shamcy ng laruan kahapon?" Tumango siya at
sumimangot siya at kinukusot ang mata niya.
" Papa..." Aniya. Umiling nalang ako at nagpila sa cashier.
Ganito siya sa tuwing hindi ko siya binibili ng mga toys niya.

Pano kasi spoiled sa Papa niya. Huminga ako ng malalim. Ayoko takagang nasspoil ang
anak ko. Baka masanay s1ya.

Pagkatapos namin sa supermarket ay kumain muna kami.

"Where do you want to eat?" Tanong ko sa kanya na nakaupo parin sa cart. Pwde naman
daw itong gamitin sa loob ng mall madami kasi ang mga pinamili namin kahit pang two
weeks lang.
"Jabee Mommy. Jabee." Tumawa ako ng malakas at dinala siya sa Jollibee.
Bumili ako ng lunch para sa amin at extra chicken joy para sa anak ko.

" Baby kumain ka naman ng kanin. Wag puro chicken joy." Sabi ko habang pinupunasan
ang labi niya.

Tumango siya at kumain ng konting kanin tapos mas madami ang chicken joy.

Natatawa nalang ako sa kanya, nakakadalawa nga siya ng chicken joy. Big tummy ang
anak ko.

Pagkatapos naming kumain ay hinatid ko muna sa kotse namin ang pinamili tapos ay
hinanap ang
boutique na sinabi ni Shamcy.

Ely's Gowns and Dresses

Pumasok kami sa loob ng anak ko na wala namang masyadong tao.

Puno ito ng magagandang wedding gown at mga cocktail dresses.

Tumingin ako sa anak ko na inaantok na. Hindi pa siya sanay sa oras sa Pilipinas.
Niyakap niya ang binti ko at hinagod ko ang ulo niya.

" Hi,I'm Alliah,bestfriend of Shamcy Gonzales.I'm here to fit my gown for her
wedding." Pakilala ko sa isang magandang babaeng na may hawak ng ballpen.
" Oh,yes.I'm Ely." Pakilala niya at naghand shake kami. Tumingin pa siya sa anak ko
tapos ngumiti.

" Bella,nandito ang maid of honor niMiss Shamcy." May lumabas na isang babaeng naka
jeans at loose shirt habang naka messy pony tail at may lapis sa kanyang buhok,
nakareading glass siya, and I find her cute. Ngumiti siya sa akin at tumingin sa
anak ko.

" Hi,ako nga po pala siBella.Ms.Alliah right?" "Oo,nice to meet you." Ngumiti siya
at pinapasok
kami sa loob. Nagpaalam ako kay Ely na may kausap sa

phone.

"Anak niyo po?'' Tanong niya habang pinapaupo ko si Aiden sa sofa.

"Ah,oo." Sagot ko at inalis ang blazer na suot ko. Pumasok siya may malaking
kurtina at binuksan
niya ito at nakita ko ang malaking salamin. Siguro ito

ang nagsisilbing fitting room para sa mga gown.

" Ms.Alliah." Tawag niya sa akin sa loob. Tumingin ako sa anak ko na busy sa
paglalaro ng maliit na kotse

"Aiden dito ka lang anak ha, may isusukat lang si

Mommy." Tumango siya at hinalikan ko siya sa noo.

Tumayo ako para pumunta sa kanya.

" Naku, mali yata ang binigay ni Ms. Shamcy na size moMs. Alliah, mukhang malaki
ito sayo." Aniya at ipinakita ang gown na kulay maroon at pinaghalong puti.
Strapless gown ito at silk ang tela.
Sinara niya muli ang kurtina at hinayaan akong magsuot nito.
"Okay na Bella." Sabi ko at binuksan niya ito. Nanlaki ang mata niya at tinakpan
ang bibig ng makita
ako.

"Wow." Aniya at sumampa kung nasaan ako

nakatayo. Sumulyap muli ako sa anak ko na busy sa kakalaro.

" Maluwag ba sayo?"

"Oo, sa waistline." Sinukatan niya ang waistline ko at tumingin sa akin.

" Babawasan kong one inch." sabi niya at inayos ang tube nito.

" Hindi ba masyadong daring, litaw
sa malaking salamin, tinaas ko ang
buong dibdib ko.
" Alam mo naman si Ms. Shamcy, she
Napangiti ako at napailing. Shamcy
gowns.
ang cleavage ko oh." Sabi ko habang nakatingin
tube ko ngunit hindi parin natatago nito ang
wants to have a fashion runaway on her wedding."
has a good choice pagdating sa dresses and

Masasabi ko na hindi siya pumalpak ngayon ang ganda kasi ng mix ng kulay simple but
elegant. Tinitignan niya ang buong gown kung may ibabawas pa
ito.

"Oo, nga pala Ma'am Ely, kailan gagawin ang

launch ng gown mo sa Polaris?" Napahinto ako sa sinabi

niya at tumingin kay Ely na umupo sa tabing anak ko.

"Third week of June.Papatapusin ko muna ang

kasalniMs.Shamcy,gusto ko kasina kasama siya sa

mga model. Saka nangangailangan pa ako ng isa para sa finale-" huminto siya at
tinignan akong mabuti.

Tumingin ako kay Bella na inaayos ang dulo ng gown ko. "Ano yung Polaris?"
Kuryosong tanong ko.

" Ha?'' Tinaas niya ang tingin niya sa akin. " Hindi mo alam iyon Ms.Alliah?"
Tanong niya na parang hindi makapaniwala.
Nagkibit balikat ako, at humalukipkip.

"Ang kwento sakin ni Ms.Shamcy,she was staying for almost six years in Australia."
Sabad ni Ely.

Tumango si Bella at tumayo. " Mall,hotel,casino, carnival,swimming pool. Name it

nandoon lahat.It is
one of the biggest pasyalan in the Asia and longest hotel in the Philippines."
Kumunot ang noo kong tumingin sa kanya.

" Talaga?"

Tumango siya at may isinulat sa papel. " It's actually around the
metro.Napakalaking pera ang nagastos sa paggawang iyon Ms.Alliah,four years in the
making.Halos magagaling na sikat na architecture and engineering ang nagsama sama
para dyan.Tapos madaming trabahador ang nagtulong tulong para matapos ka agad."

" Bakit ipinangalanang Polaris?" Parang may humaplos sa puso kapag sinasabi ko ang
sa!ita na iyon.
"Ah yun ba." Sabi ni Ely habang nilalaro ang anak ko. " They said that they name it
after the star.Polaris, kaya ganoon."

"Sabi nila isa daw ito sa maningning na bituin sa

langit. " singit ni Bella. "Ang ganda nga e, dahil sa sobrang taas ng hotel nito
kapag gabi ay may pinapailaw silang malaking bituin sa tuktok nito. So kapag
naligaw ka sa buong Manila tignan mo lang ito iguiguide ka niya patungo sa
Polaris."
Tumango aka ng marahan. "Ang pangalan ng star na yan ay Polaris. It is the
brightest star in the constellation Ursa Minor."
Naramdaman ko ang pagtitig niya sa akin kaya napatingin aka sa kanya. May
kuryenteng dumaloy sa buong pagkatao kong magtama ang aming paningin.

"Ang sabi niya pa, kapag naligaw ka man sa dilim hanapin mo lang ang Polaris. Kasi
kung saan mo siya iniwan nandoon lamang siya hindi yan aalis para ba itong
nagbibigay ng liwanag para sa yo."

I shook my head at that thought.

" Bella, pwde na ba akong magbihis?" Pagiiba kong topic.

"Ah, oo sige." Aniya at isinara ang kurtina. Para akong wala sa sarili ng magbihis
ako.

Paglabas ko ay nagpasalamat ako kina Ely, babalik nalang daw ako sa makalawa para
kuhanin ang gown ko.

Hindi pa rin maalis sa isip ko ang sinabi ni Bella kanina. Pwde bang nagkataon
lang ang lahat ng iyon?

Umiling muli ako. Bakit ba napaka big dealsa akin. Tumingin ako sa anak ko para
hawakan ang kamay niya. Napahinto ako at nanlaki ang mata kong wala siya sa
tabi.

Namuo ang kaba at takot sa dibdib ko. How can I be

so reckless! lnikot ko ang paningin ko sa buong mall pero hindi ko siya nakita.
"Aiden!"

Masyadong marami ang tao sa mall at malaki ito.

Naglakad ako na kabadong kabado habang hinahanap

.
s1ya.

" Ah, excuse me. May nakita ka bang batang lalaki

maliit ganito siguro kalaki, may bag na dala tapos nakastripe na longsleeve."
Tanong ko sa isang babae.

"Ah, sorry Miss wala e." Napapikit ako ng mariin at napakagat sa labi sa sobrang
inis.

"Sige salamat." Halos lakad takbo na ang ginawa ko sa buong mall.

Nanginginig na ang buong katawan ko sa takot at kaba. Ayokong magisip ng negative
sa utak ko pero hindi ko maiwasan. Para akong maiiyak at hindi ko maipaliwanag ang
nararamdaman ko. Ito ang unang pagkakataon na nawala siya sa paningin ko.

Napapikit ako sa inis! Bwisit!

Napahinto ako sa gitna ng mall na may maraming stall ng ice cream. I sighed in
relief when I saw him
talking to someone while eating a chocolate ice cream. Lumaki ang ngiti kong makita
ko siya.

Tinakbo ko ang pagitan namin at niyakap siya ng mahigpit.

"Oh God!" May nawalang tinik sa dibdib kong yakapin ko ang anak ko. "Anong sabi ko
sayo? Diba sabi ko wag kang aalis sa tabi ko?" Tumingin ako sa kanya na
nakasimangot.

" Pano kung nawala ka? Pano kung may kukuha sayongstranger gusto mo ba iyon?"
Umiling siya ng paulitulit.
" Mommy, sorry. Sorry Mommy." Nakahinga ako ng maluwag at inayos ang buhok niya.
"Wag mona ulit gagawin yun ah?" Sabi ko at hinalikan siya sa pisngi.

" Opo Mommy,sorry."

Tumayo ako para magpasalamat sa taong kausap

.

n1ya.

Nanlaki ang mata kong makita siya. Kailan pa

naging kanya itong mall na 'to?

Para akong nabuhusan ng malamig na tubig sa nakit ko. Namuo ang galit sa puso ko.

sa loob ng anim na taon, mas Ia tong tumigas ang features niya.

Mas Ia tong nadepina ang mga mata niya, ang nangungusap niya mga mata. Nanliit ang
mata kong makita itong puno ng kalungkutan.

He looked at me through my souL

"Ate Hannah? 1..1 mean Ate Alliah?" Umiwas ako ng tingin sa kanya at tumingin sa
babaeng nasa likod niya na nakapormal ang suot at may hawak ng papel.
Lumawak ang ngiti kong masino ko ito, si Linda, ang laki ng pinagbago niya. She's
now a lady. Halos hindi ko siya makilala.

" Linda." Sabi ko at ramdam ko ang paninitig ni

Dexter sa akin.

He didn't fail to give me this unexplainable feeling. lnilapit kong muli sa kanya
ang tingin ko. "Give him
what he wants." Sabi niya sa mga nagbebenta ng mga
.
1ce cream.

"Yes boss." Sagot nita.

Napalunok ako at tumingin ng masama sa kanya. " You don't need to.Ican pay." I saw
how he clenched his jaw and he gritted his teeth.
It is weird to say but until now he really look so damn hot. Kahit na Daddy na siya
at may asawa.
Tumingin siya sa mga mata ko, at nanginig ang

buong kalamnan ko.

" Give him anything he want or I will fire you all!" He muttered, at naglakad
palayo sa amin.
Nginitian kosi Linda at sumunod sa kanya marami siyang kasamang mga psg at sa wari
ko ay nagiikot siya sa buong mall. Napailing nalang ako, he didn't change.
Tumikhim ako at tumingin sa isang teenager na lalaki na nagbebenta ng ice cream. "
Ma'am sigina ho, kumuha na kayo. Baka mawala pa ako ng trabaho." I sighed in
disbelief.

" Hey good man!" Nanigas ang likod kong tawagan siya ng anak ko.
"Aiden ano ba!" Saway ko sa kanya at hinawakan ang kamay niya. Huminto si Dexter sa
paglalakad at tumingin sa anak ko.
He smiled at him, at alam kong abot iyon sa mga mata niya. "What is it?" Tanong
niya sa baritonong tono.

Napalunok ako at tumingin sa anak ko. "Thank you for the ice cream." Aniya at
nilasap ang ice cream na hawak niya.

" Like what I promise you, get all the ice cream you want." He smirked and he
didn't even glance at me. Nagpatuloy siya sa paglalakad.
I sighed in relief ng makalayo na sila, kanina ko pa pala pinipigilan ang paghinga
ko.

Readers also enjoyed:

My Hot and Sexy Baby Maker

0 4.6K Read
TAGS forbidden possessive sadistic

Chapter 26

I'm pacing back and forth in front of Ate Allana, we were on her house - on her
kitchen to be specific. She was baking a cookies for the kids while there were
playing at the sala.
Aiden was with Alexandria who were now eight years of age and Alexander three years
old.
After we went to mall, dumiretso na kaagad kami

dito.

.. Can you please stop.Nahihilo ako sa'yo...

Hinilamos ko ang kamay ko sa mukha ko at huminto. Pumangewang ako sa harap niya.

.. Kinakabahan kasiako,Ate...

.. Bakit naman kasinakita ni Dexter yang siAiden?.. 1 licked my lower lip in

frustration.

.. Hindiko naman alam na kanya na pala iyong Mall na 'yon.Tapos ayan,nakita niya
siAiden.Ate pano kung nakilala niya? Kung alam ko lang sana hindi ko na siya dinala
doon...

Nagkibit balikat si Ate Allana. Umirap ako sa kanya at umupo sa isang stall.

.. Hindimalabo iyon,lahat yata ng features ng anak mo.Namana niya sa ama niya... I

sighed... 'Tska anong pinuputok mo d'yan? Hindi ka ba masaya na makikilala na ni
Aiden ang Daddy niya?..

.. Hindihabang buhay,matatago mo sa anak mona wala siyangAma.Hahanap at hahanap

yan, magtatanong at magtatanong yan.Hindinaman yata forever na ituturing niyang Ama
siPapa.Matalino ang

anak mo."

" Anong gusto mo Ate? Pupunta ako kay Dexter tapos sasabihin ko � Ah,eto nga pala
ang anak natin.�. Magsimula ng malaman ko na buntis ako kay Aiden. Pinangako ko sa
sarili ko na hindisiya makikilala ni Dexter.Alam mo Ate kung gaano ko siya
kinamumuhian."

" That's absurd.You know how much we suffered when Mom died Alli. Alam mo ang
pakiramdam ng mawalan ng Ina,akala mo ba hindimaghahanap yang anak mo ngAma? Oo
sabihin na nating may kasalanan si Dexter.Pero matagalna 'yon.Can we just forgive
and forget?" Napaisip ako sa sinabi ni Ate at huminga ng
malalim.

" I don't want to ruin a family." Nagulat ako ng hampasin ni Ate ang lamesa.

"Okay,hindika naninira ng Pamilya.lpapakilala mo lang siya as his son.Karapatan

'yon ng anak mo,at karapatan 'yon ni Dexter.Kung may asawa man yang Dexter na yan
ngayon,sorry but you're the first woman that he got you pregnant,and that time wala
pa sila. Hindika maninira dahil hindi mo naman papalitan ang asawa niya."
Napahinto ako sa sinabi ni Ate, at may tumusok sa dibdib ko.

"Ayoko,ayoko pa rin." sumisikip ang dibdib ko sa t'wing maaalala ko ang mga

pangyayaring iyon.

Mahal na mahal kita, Dexter.

"Are you okay?" Namilog ang mata ko ng marinig ang bases na iyon.

Tumingin aka sa nakaupo sa passenger's seat. A /am

ko kahit nakashades pa siya at nakahoody kifala ko pa

n.n sw. a.

" Ate A /lana!" Humagulgol aka sa tuwa at hirap ng

dinaranas ko ngayon. Niyakap ko siya kahit na hirap na

hirap kaming dalawa dahil sa pwesto namin. "Ate!"

Nakahinga aka ng maluwag ng makita si Ate, a/am ko sa ngayon safe aka.

Hindi ko a/am ang buong kwento kung bakit siya nandito basta nararamdaman ko na
hindi niya aka dadalhin kay Papa.

"Sabi ng magtago ka e. Anong ginagawa mo." Anas

m.ya.

"Sabi ng wag niyong sasaktan ang kapatid ko e,

tignan niyo umiiyak." Sa way niya sa mga lalaking katabi ko.

Umiling iling aka. "Anong nangyari sa'yo? Tignan

mo dumudugo ang tuhod at ang kamay mo." Huminga ng malalim si Ate A/lana at alalang
alalang hinawakan ang kamay ko.

Pero hindi mahalaga sa akin ngayon iyon. "Ate, please. !batik mo aka doon. I need
to talk to him."

"Alliah ana bang pinagsasabi mo? "kunot noong tanong niya.

"Ate mahal na mahal kosi Dexter. Mahal na mahal ko siya, please Ate magpapaliwanag
aka sa kanya. Aaminin ko lahat sa kanya. Please Ate!" Humagulgol aka dahil sa
sakit.

Dahil kahit pinagtabuyan niya aka, mahal ko pa rin

st.ya.

"Are you insane? Siya yung tumawag kay Papa

kung nasaan ka AI, maybe he doesn't know anything about this shit. But bullshit!
Kung babalik ka ngayon baka mahanap ka ni Kazee." Tumingin siya sa nagmamaneho. "Go
straight to the airport."

Huminga aka ng malalim at bumabagsak ang mundo ko sa bawat metro na lumalayo aka sa
kanya.

Huminto muna kami sa isang drugs store at bumili

ng gamot si Ate, nagpalit sila noong lalaking nakamen in black at siya ang tumabi
sa akin.

Ginamot niya ang mga sugat ko habang tufa/a lang akong pinagmamasdan siya.

"Sino ba yang Dexter na sinasabi mo?"

"Mahal ko siya Ate..." Sagot ko at tumango siya. "Mahal ka ba niya?" Tumingin aka
sa mga mata ni
Ate A/lana. "Kung mahal ka niya, kahit anang mangyari
hindi siya gagawa ng ikakapahamak mo."

"He didn't know. Niloko ko siya.." May bumara sa lalamunan ko na kung ana.

" Why did you do that?"

"Dahil hindi ko pinaghandaan na mahuhulog ang loob ko sa kanya. Kung una palang
a/am ko na, sana..." Yumuko aka at huminga ng malalim.

" Sana umamin ka?" Tumango aka ng marahan. "I change my name, I change my identity.
But I
didn't change my heart, I didn't change myself. Kaya
kahit sino pa aka ngayon, siya at siya pa rin ang mahal ko Ate. Siya lang." Tumango
si Ate A/lana at niyakap aka.
"Please just give me a chance to talk to him Ate, please." Narinig ko ang paghinga
ng malalim ni Ate.

"No, he surrendered you. Kailangan kitang ilayo dito.." Sabi niya sa final na
tono.

Pumikit aka ng mariin at nawala na ng lubusan ang pagasa sa puso ko.

Pinahid ko ang luha ko at pinakalma aka ni Ate. Nasa airport na kami at naiwan ang
mga naka men
in black. Nandoon din si Kuya Jonas.

"Alliah, ayos ka lang?" Nagaalalang tanong niya. Tumango aka ng marahan at sumabay
sa pagpasok sa

terminal ng airport.

"Naayos mo ba ang lahat?" Tanong ni Ate A/lana sa kanya.

"Oo, nasecure na. Walang makakaalam na

pumasok at lumabas tayo ng bansa. Nakausap ko na ang kaibigan ko Honey, siya na daw
ang baha/a."

"Good, si Alexandria nasaan?"

"She's okay Honey don't worry, nakasakay nasi/a. We need to get there in five
minutes." Tumango si Ate A/lana at nagmada/i kaming pumasok sa laob.

Nang makapasok na kami sa erop/ano ay panay ang tingin ko sa paligid. Baka kasi
nandito siya baka lang
kasi hanapin niya aka.

"Ayos ka lang ba? "Tanong ulit ni Ate. Ngumiti aka sa kanya at hindi na sumagot.

Sumalubong sa amin ang cute na cute kong pamangkin. Niyakap ko siya ng mahigpit.
Ngayon ko lang mas napagtanto ang sobrang pagkamiss ko sa kanila.
" Tita Ganda..." Aniya at natawa aka. Gumagaan ang pakiramdam ko sa t'wing
ngumingiti ang pamangkin ko.

"Okay, put on your seatbelt now Alliah." Tahimik kong nilagay ang seatbelt ko.

Nasa kaliwang upuan kami, bandang du/o aka ng upuan at ang katabi kosi Ate A/lana,
habang si Kuya Jonas at ang katulong nita na bantay bantay si Alexandria ay nasa
gitnang upuan.

Nagkagulo ang mga flight stewardess sa /ikod pero hindi ko iyon ininda. Nang
magsimula ng maghimpapawid ang eroplano ay tahimik lang aka.

"Anong nangyare kanina Miss?" Narinig kong

tanong ng nasa likurang upuan namin.

"Ah, nacancellang po ang ibang flight. Pero okay na ho ngayon." Sagot ng isang
malambing na tono, isa sa mga flight attendant.

Tinanong ako ni Ate kung ano gusto kong kainin, umiling lamang ako at natulog na.

Tumuloy kami sa Australia. Doon kami nanirahan ni Ate A/lana kasama si Kuya Jonas.
Hiyang hiya ako noon sa kanila.
Para akong nagiging pabigat sa kanila. /sang buwan, dalawang buwan, dalawang
buwan kong pinagdusahan ang paglayo ko sa kanya...

Noong mga oras na 'yon, parang kalahati ng buhay ko nawala. Noong mga oras na 'yon
hindi ko na kaya aka/a ko susuko na ako.
"Kumain ka naman Alii, wag mo naman pabayaan yang sarili mo.." Tumingin ako sa
bintana ng kwarto ko.

Tumayo ako doon at nilasap ang simoy ng hangin. "Alii, kalimutan mona siya..."
"Ate mahal ko siya! "sigaw ko. Tumitig sa akin ng
matagal si Ate Allana at umiwas ako ng tingin. "Ngayon lang kita nakitang ganito.."
Bulong niya. "Dahil ngayon lang ako nagmahal ng ganito. A/am
mo ba 'yon. Ate mahal na mahal ko siya.." Sumisikip ang
dibdib ko at parang mawawalan ako ng hininga.

"Ate masakit! Dito oh!" Nagumpisang tumulo ang luha ko.

"Alam mo ba, araw-araw kong dinadalangin sa
Dyos na sana hanapin niya ako.."

"Aliiah.."

"Na sana okay lang ang lahat! Na sana tinanggap niya kung sino ako. Na sana... na
sana ako nalang si

Hannah."

"Alliah, ana ba!"

Pinahid ko ang luha sa pisngi ko. "Ang sakit Ate, ang sakit sakit." Napaupo aka sa
sahig at napasandal sa dingding.

"Minahal ko lang naman siya, binigay ko ang lahat. Pero bakit gan'on? Bakit masakit
pa din? Bakit nasaktan pa din aka?"

"Dahil hindi kayo para sa isa't isa." May tumusok sa dibdib kong sinabi iyon ni
Ate.

Napaawang ang labi ko at nan/ambot ang buong katawan ko.

"Pero mahal ko siya."

" Tama na Alii. Tamana."

Yumuko aka at tinakpan ang bibig ko. Humagulgol aka sakit ng nararamdaman ko

Parang gusto ko nalang alisin ang pusa ko at itapon kung saan.

Masyado ng masakit e, masyado na akong nasaktan.

Naging bulag aka sa katotohanan na siya ang dahilan kung papano nalaman ni Papa
kung nasaan aka. "Alliah!" Unti unti lumabo ang paningin ko at
umiikot ang buong paligid.

"Alliah! Jonas! Alliah ana bang nangyayari sa'yo?"

" Honey bakit?" Narinig kong tanong ni Kuya Jonas ngunit pagod na pagod na ang mga
mata ko.

Binuksan ko ng dahan dahan ang mga mata ko at pumikit ulit dahil sa sinag ng araw.

"Alliah! Thanks God."

"Ate A/lana." Bulong ko at ng makapagaadjust na ang mga mata ko ay tumingin aka sa

kanya na may

pagaalala sa muk ha.

"Anong ginagawa natin dito?" Pagtataka kong tanong.

" You passed out." Bumukas ang pinto at niluwa si

Kuya Jonas na may dalang pagkain. "Kuya Jonas..."
"How are you? Thank God, your baby is okay."
Napaawang ang labi kong marinig ang sinabi niya.

Tumingin ako kay Ate Allanana natameme kay

Kuya Jonas.

"Oh' I'm sorry, I thought..." Narinig ko ang paghinga ng malalim ni Ate A/lana.

"Ate what baby?" Kinakabahang tanong ko.

" You're actually six weeks pregnant Alii." Mahinang bulong ni Ate.

Nanlaki ang mata ko at napatakip sa bibig ko.

Hindi ko a/am kung ano ang magiging reaksyon ko. Masyado akong nabigla. Hindi ko
inasahan, na magkakababy kami.

"You mean, my baby sa tummy ko?"

" Yeah, well hindi pa baby. Nabubuo palang, buti magaling kumapit ang baby mo AI."

Dahan dahan kong hinawakan ang tyan ko. Napapikit ako ng mariin.

"May baby sa sinapupunan ko..." Hindi ko maalis ang ngiti sa labi ko, sobrang saya
ang nararamdaman
ko.

"Kaya kumain kana ng madami okay? Para maging

healthy si Baby." Ani Ate.

Tumango tango ako. Hindi ko mapigilang maluha sa sobrang saya.

Ganito pala ang pakiramdam. Hindi mo maipinta

ang saya, ni wala sa dictionaryo ang meaning ng

nararamdaman ko ngayon.

Natahimik ako ng maalala si Dexter.

" Why is there something wrong?" Tanong ni Kuya

Jonas sa akin.

"Si, Si Dexter, Kuya." Tumingin ako sa kanya na napahinto sa paglalagay ng pagkain

sa basket.
"Oo, tama. Jonas he needs to know about this. Hindi pwde na maging single mom ang
kapatid ko. Kailangan nilang magpakasal."

Pumangewang si Kuya Jonas at tumingin sa akin bago inilipat ang tingin kay Ate
A/lana.
"Sabi ni Yohanne... "sumulyap siya sa akin at huminga ng malalim. "Nasa Amerika na
siya."

Ang sirang mundo ko mas /along nasira sa nalaman

ko.

"What?!"

"Kuya tell me you're joking..."

"I'm not. Sinamahan niya si Margarette na mag-" "KUYA STOP!" bumigat ang
paghinga ko at

matalim na tumingin sakanya.

"Bakit naman siya sasama kay Margarette?" Tumawa ako ng pagak. "Nakakatawa angjoke
mol"

"Alliah..." Bulong ni Ate A/lana.

"Ano paniniwalaan mo si Kuya Jonas?" Naiinis kong tanong.

"Alliah sumosobra kana ah!"

Dahan dahan akong umupo sa kama. "AI,yun yung totoo." Sabi ni Kuya Jonas.
Mas /along bumibigat ang paghinga ko. Unti unting naninikip ang dibdib ko.

"Pwde kahit magsinungaling ka nalang sa akin

Kuya. Pwde bang sabihin mo na hindi totoo 'yon."

"Alliah."

"Kasi Kuya a/ammo? Masakit na eh. Hindi ko na kaya, sabra na. Sobrang sakit na. Ang
bigat bigat na ng nararamdaman ko. "
Niyakap aka ni Ate A/lana, at sakanya aka kumuha ng takas at sa baby ko."

"Sabi niya Ate mahal niya aka. Sinabi niya yon! Bakit gan'on bakit siya sumama?
Pano aka? Ate mahal ko siya."

"Shhh, Alii. Nandito kami, para sa inyo ng Baby

mo."

"I need him in my life! "

" Tahan na, tama na makakasama iyan sa baby mo." Hinawakan ko ang tummy ko at
napapikit ng

..
mamn.

Sorry baby, nagiging bad sa yo si Mommy. Kapit lang anak ha, gusto ko makilala mo
ang Daddy mo.

Gusto ko paglaki mo maging katulad ka niya. Dumaan angoras, araw at buwan.

Hindi aka mapili sa pagkain. Matakaw nga aka e.

Lahat kinakain ko. Nakakahiya nakina Ate A/lana, si

Kuya Jonas uuwi ng Pilipinas tapas babalik din dito.

Si Alexandria ang lagi kong kasama. Siya ang !aging kausap ng Baby ko.

Bawat araw na lumilipas...

Namuo ang galit ko kay Dexter. Hindi dahil sa ginawa niyang pagsama kay Margarette.

Naisip ko noong panahong iyon, kung si Papa ang sumundo sa akin.

Baka ipalaglag ni Kazee ang Baby ko. He is a moron, and I know he can do that.

Hindi ko mapapatawad si Dexter pag nangyari 'yon.

Dahil siya ang dahilan kung bakit mawawala ang Baby ko.

Tatlong buwan at nagkakababy bump na aka. Pinilit

kosi Kuya Jonas na ihanap aka ng trabaho para naman hindi aka maging pabigat sa
kanila.

Tumanggi siya kaso dahil mapilit aka nakahanap din siya ng mapagtatrabauhan ko.

Naging cashier aka sa isang fastfood, isang sakay lang malapit sa bahay.

Noong una inahatid aka ni Ate A/lana, o kaya si Kuya Jonas. Pero noong nasanay na
aka ay pinilit ko sa kanila na aka nalang.

Malaki ang pasasalamat ko noon sa kanila. Siguro kung hindi dahil sa kanila.
Matagal na akong sumuko.

I'm so hopeless and so weak. I am so wrecked and devastated. Pero nand'yan sila
para samahan aka.

Noong nalaman ko na boy ang anak ko. Aiden ang naisipan kong ipangalan. Kung babae
siya -Allysa sana.

Pero kahit ana pa ang kasarian ng anak ko masayang masaya pa rin aka na makita
siya.

Noong mga oras na 'yon, hindi ko na siya naiisip. That time, tinitignan ko ang
kinabukasan ng anak ko.

Bibigyan ko siya ng magandang buhay, at sabra sobrang pagmamahal na gating sa akin

at hindi na siya maghahanap ng pagmamahal sa isang Ama.

Bumalot ang galit sa puso ko dahil sa kanya. Puna ng what ifs ang utak ko noon.

What if, kasama ko siya ngayon. Masaya din ba siya kapag nalaman niyang buntis aka?

What if hindi aka nagkunwari? What if umamin aka kaagad.

Pero namumutawi sa puso ko ang what if si Papa

ang nakakuha sa akin?

What if kinasal kami ni Kazee? What if ipinalaglag niya ang baby.

Eighteen hours akong naglalabor sa anak ko. Sobrang hirap at pagod ang dinanas ko
sa loob ng
delivery room. Nasa Iabas sita Ate Allana habang
naghihintay.

Napangiti aka ng marinig ko ang takas ng pagiyak ng anak ko. Gustong gusto ko
siyang yakapin. Lahat ng pagod at hirap balewala.

Pero wala na akong takas para masulyapan at mahagkan ang anak ko.

Ngiting ngiti aka habang karga si Baby Aiden. Hindi ko maipinta ang saya ko,
hinawakan ko ang maliliit niyang kamay.

Pinuno ko siya ng halik sa mukha. Sabik na sabik aka sa kanya.

Siya na ang buhay ko ngayon, sa kanya aka humugot ng takas. Siya ang dahilan kung
bakit gusto kong mabuhay sa mundo.

Binigyan niya ng kulay ang mundo ko na winasak ng

Ama niya. Pinangako ko sa sarili ko na mamahalin ko siya at ibibigay Iahat lahat.

Hindi ko man maibigay lahat ng materyal na bagay na gusto niya, pero pupunuin ko
siya ng pagmamahal at pagkalinga.

Gagawin ko lahat para sa anak ko. Siya ang takas

ko.

Noong nanganak aka at naging maayos na ay

humanap aka ng bangkong mapagtatrabahuan.

Noong mga oras na 'yon ang swerte ko dahil

nakahanap ako ng trabaho.

Paguwi ko ay nagulat ako ng makita si Papa na nakaupo sa sofa habang katabi si Ate
A/lana. Karga karga niya ang anak ko.

Nanginig ang katawan ko at napaawang ang labi ko. "Alliah.." Bulong niya ngunit
masayang masayang
nakatingin sa anak ko.

"Kamukha ko ang anak mo.." Sabi niya at tumawa. Doon ko napansin ang pinayat niya,
may balbas na
rin siya at parang puyat. Magiisang taon narin ng hindi
ko siya nakita.

"Pa.." Bulong ko.

Doon ko napagtanto sa sarili ko na may Ama pa pala ako. Humagulgol si Papa non at
biglang umiyak si
Ate.

Hindi ko mapigilan ang emosyon ko at nadala sa

kanila. Tumakbo ako at niyakap si Papa at ang anak ko. "Papa.."
I'm always be, a Papa's girl. "Patawarin mo si Papa anak..."
Magsimula noon ay tinanggap namin siya ni Ate ng
bukas palad. Siguro gan'on talaga, hindi natin kayang tiisin ang mga magulang
natin.

We love them so much, and I know he wants the best para sa amin. Nalulong lang sa
bisyo si Papa noon, dahil sa sobrang pagkamiss kay Mama.

I know how much Papa love my Mama, at pano siya naapektuhan ng mamatay si Mama.

Naging madrama ang tagpong iyon ng buhay namin at sising sisi si Papa.

Pinangako niya na hindi na siya gagawa ng kahit ano. Unti unti binayaran niya ang
utang niya. lsinanla

niya ang mga naipundar niya sa Paris.

And he did change. Siya ang nagalaga kay Aiden at
Alexandria habang nagtatrabaho aka sa Bangko.

Habang sina Ate A/lana ay umuuwi ng Pilipinas kasama si Kuya Jonas.

Tinawagan ko noon si Shamcy, nagulat siya ng malaman niya dahil ikwenento ko sa

kanya ang lahat, tapas ilang araw lang nandito na siya.

Siya ang kaisa isang ninang ng Anak ko. Masaya na aka doon.
Noong unang birthday ng anak ko ay naghanda kami ng mumunting sa/a sa/o.

Duma/a noon si Shamcy kasama si Wen. Ang nobyo

m.ya.

Naging kumpleto ang pamilya ko. Naging mas

masaya kami.

Wafana akong mahihiling pa, dahi/ kontento na aka sa buhay ko kasama ang anak ko at
maha/ ko sa buhay.

"Alli! Alli ano ba!" Nabalik ako sa ulirat ng tawagan ako ni Ate Allana.
"BakitAte?" Wala sa sariling tanong ko.

" May nagdodoorbell. Baka si Shamcy na iyon. Paki bukas nga." Ani Ate. Tumango ako
at nagtungo sa pinto.

Si Shamcy nga at malaki ang ngiting sumalubong sa akin. Nakasuot siya ng floral
dress at flat doll shoes at may dalang mga pagkain.

" 0 bakit parang semana santa yang mukha mo. Hindi ka ba masaya na makita ako?"
Ngumiti ako at napailing.

Nagbeso kami at pumasok na siya. Sumalubong sa kanya ang mga bata at niyakap siya.
" Pwde ka ng maging Mommy.." Komento ko sa

kanya ng nakayakap sa kanya ang tatlo.

Huminga siya ng malalim at humarap sa akin.

.. Don't worry,three days in the making yan.Three days kaming maghohoney moon sa
Santorini. Well hindi doon magtatapos iyon... Ngumisi ako sa kanya.

.. Mommy,mommy... tumingin ako kay Aiden na nagpapabuhat. Ngumiti ako sa kanya at

binuhat siya.
Bumibigat na ang anak ko... lnaantok ba angAiden ko?.. Tumango siya at naghikab.
Hinalikan ko siya sa pisngi at siniksik naman niya ang mukha niya sa leeg ko.
.. Gustong gusto talaga ng anak mo ng ganyan e, no? Ano bang meron yang leeg mong
yan... Komento niya at nilaro si Alexander.
.. Tita did you buy me a donut?.. Tanong ni

Alexandria sa kanya.

.. Yes,honey.Of course!.. Binuksan ni Shamcy ang isang plastick bag at ibinigay sa

kanya ang box ng krispy kreme.
.. Bat mo naman pinasok sa plastickl.. Komento ko.

.. Wow! Your're really so amazing Tita Sexy.Thank you... At hinalikan siya ni

Alexandria sa pisngi.

.. Nabibigatan ako,e... Tumayo siya at hinagkan si

Aiden na tulog na ngayon... Nagaadjust pa sa oras?..

.. Hm... Tumango ako at tinapik si Aiden sa likod. Dumiretso si Shamcy sa kusina at

sumunod ako.
.. llagay mona yan sa kwarto nina Alex... Sabi ni Ate.

.. Maya maya na.Kakatulog lang niya e...

.. Best,wala kabang balak na bigyang ama yang anak mo?11 Napahinto ako sa pagtapik
sa likod ni Aiden at tumingin kay Shamcy na ngumunguya ng peanuts na toppings ng
cookies.
.. Wag mong sabihing,forever alone ka.Ano?

Papatunayan mo na walang forever?"

Natawa si Ate Allana at nailing sa sinabi ni Shamcy.

.. Hahayaan mo nalang bang matuyo ang bulaklak mo?.. Naubo ako sa sinabi niya kaya
gumalaw si Aiden.

Tinapik tapik ko siya muli at tumingin ng masama kay Shamcy.

.. You know,Aiden need a father.Hindiman si Dexter,but at least diba.Kung magaasawa

ka man ng iba na handang magingAma ng anak mo... Komento ni Ate Allana.
.. Hindika ba naiinggit sa cookies,may peanuts. Kutsara may tinidor.Ako may
Wen,siAte Allana may Kuya Jonas.Bakit hindimo pa kasihayaang manligaw ang mga
gustong manligaw sa'yo.Ang damipumipila
oh...

.. 1 don't need that...

.. Sa ngayon oo,pero twenty nine kana.Hindina tayo pabata.Okaya sabihin mo kay

Dexter na may anak kayo tapos malay mo-11
.. Am stop.Okay? .. sabi ko at tinalikuran sila. Pinasok ko sa kwarto ang anak ko
para patulugin.
Chapter 27

Papunta kami ni Shamcy sa Mall, dahilkukunin ko na iyong gown na isusuot ko para sa

kasal niya.

lniwan namin si Aiden kay Ate Allana, dahil nagpapatulong din siyang pumunta sa
wedding coordinator niya.

"Sure ka ako nalang kukuha?" Tanong ni Shamcy pagpark niya ng kotse.

Tumango ako at naghalukipkip. Umiling siya at pinatay ang
makina. "Alright. Be back in a minute." Aniya at lumabas

na ng kotse.

Huminga ako ng malalim at sumandalsa upuan. Binuksan ko ang bintana para hindi ako
mainitan.

Tumingin ako sa relo, at alas dyes y media pa lamang.

Ayoko na kasing pumasok sa Mall, dahil sa sobrang

liit ng mundo. Baka makita ko pa siya.

Halos magtetrenta minuto na wala pa rin si Shamcy. I heaved a sigh. Bumaba ako sa
kotse at nakita ko
siyang may malaking karton na hawak at ngiting ngiting

nakatingin sa akin.

We were wearing a couple bestfriend shirt. Off

shoulder top, a high waist short and stilettos.

Sinalubong ko siya at kinuha ang

karton. "Ang tagal mo ahl" Anas ko at ipinasok sa loob ang karton na may kabigatan.
"You know, girltalk. Anyway, paghindi mo kasya ib alik mo nalang bukas. Sana kasi
diba sumama ka para m

asukat mo ulit." Giit niya.Umirap ako at sumakay sa

kotse.
�

" Gutom ka na ba Al?" " Hindipa naman."

"Okay,tuloy na tayo sa wedding coordinator ko tap

os kain tayo sa labas." Sabi niya at pumasok sa loob ng

kotse.

" Sure." Sagot ko at pinaandar na niya ang kotse. " Uhm." Sumulyap siya sa akin
bago tumingin sa
daan.

"What?"

"You know,Ely." " So?"

" May launch ng gowns niya."

" Yeah,I heard about it."

" lpapabidding din niya.Baka may gustong bumili, her masterpieces are so
amazing.Kaya nga siya ang pini li kong gumawa ng wedding gown ko."

Tumango ako habang binabagtas namin ang kahabaan ng Edsa.

" Actually,
she needs a model. You know,fit and sexy.Gorgeous!" s

he exclaimed and smiled at me.

Umirap muli ako at tumingin sa malayo, I know her so much.

" Uuwina kami after your wedding." "What?!..

" Kaya hindiako pwde sa gusto mo." "Sabimo sakin isang buwan."
"Well,people change.So do I?" Umirap siya at napailing.

She sighed and she gave me a poker

face. " Pumayag na ako Best,e."

Kumunot ang noo kong tumingin sa kanya, at feeling ko may lumalabas na mainit na
hangin sa ilong
ko.

"What the hell! Pano ka pumayag na hindi man lan

g ako tinatanong?"

"That's why I'm asking you-" " Hindi,ayoko."

" Pero Best. Nangangailangan siya ng model,at ika

w gusto niya.lkaw nga yung sa finale e.Ayaw monon?" Umirap ako sa kanya.
" Isaid no,and that is final."

" Nakakahiya naman,umoo na ako.Ang saya saya n iya pa naman noong pumayag ako."
"Wag mo akong dinadaan sa ganyan Am."
" Baka lang magbago ang isip mo.Please Best! Kahi t wag mona akong bigyan ng gift
sa kasalnamin.Eto nal ang."

"Sino nagsabisayong magbibigay ako ng regalo?"

Napaawang ang labi niya at natawa ako sa reaksyon

.
n1ya.

"Seriously? Hindimo man lang ako bibigyan ng gift

.Ang bait mo talaga." "Yeah,I know."

" Tseh! "

Dahilsa paguusap namin ay hindi ko namalayan na nasa tapat na pala kami ng isang
building, hindi ito masyadong mataas pero marami itong mga boutique sa baba na
paupahan.

" Let's go." Aniya at bumaba kami sa kotse. Pumasok kami sa isang boutique na
punong puno

ng mga gamit para sa kasal.

"Goodmorning Ms.Shamcy." Salubong sa amin ng isang gay na naka blonde ang buhok.
Mukha pa naman siyang lalaki, pero babae kung kumilos.

" Good morning,Prets.This is my bestfriend Alliah." lbinaling niya sa akin ang

tingin niya at ngumiti.

"Oh,HiMs.Alliah." Aniya at nakipagkamayan sa akin.

" Hello,Good morning Prets." Ngiti ko sa kanya. "Ano okay na ba?'' Tanong ni Shamcy
sa kanya. "Yes Ma'am.Gusto niyo ho bang pumasok sa privat
e room?"

"Yes,sure sure." lbinaling sa akin ni Shamcy ang tingin niya. "Gusto mo bang
sumama?" Tanong niya.

lnikot ko ang paningin ko sa paligid at napakalaki nito. Mayroon din itong sofa
para sa mga costumer.

Para itong library, na imbes na libro ang nakadesign. Mga wedding souvenir, wedding
books, wedding designs and morena para talaga sa wedding.

" Siguro magtitingin tingin muna ako." "Ah,sige.Hintayin mo nalang ako dito." Aniya
at
sumama kay Prets.

Naglakad lakad ako sa loob. May nakita pa akong isang babae na nagaassist sa
magcouple at tinutulungan na mamili ng motif na gagamitin nila sa kasal.

Napangiti nalang ako at pumunta sa mga wedding souven�ir.

Tumingin tingin ako sa mga ito, may mga simple ang design meron namang sobrang
ganda. Mahal nga lang.
" Sige nga bigyan mo nga ako ng copy ng ganito." N

apahinto ako sa pagkuha sa isang souvenir na ang

desenyo ay nagsasayaw ang isang babae at lalake.

Para kasing pamilyar sa akin ang boses ng babaeng iyon. Nagkibit balikat ako at
kinuha ang isang souvenir
na mas maganda doon sa isa.

Napangiti ako dahilsa sobrang cute nito. lba kasi

ito sa lahat, this time ang lalaki ay isinusuot ang singsing sa babae. Halos kasi
lahat ng nakikita ko ay nagsasayaw na couple.

"Ang ganda diba,gusto ko din yan." Napalingon ako sa nagsalita sa gilid ko.

Nanlaki ang mata kong makita ko siya, she was wearing a maternity dress. Napaawang
labi kong may baby bump siya. Buntis pala siya, hindi ko kasi iyon napansin sa
letrato niya sa billboard.

Siguro matagal ng nashoot yon. Hindi siya nakatingin sa akin dahil may tinitignan
siyang ibang design habang may hawak na isa pa. Alam ko na kahit hindi siya
nakatingin ako ang kinakausap niya.

" Margarette.." Halos makalimutan kong magsalita ng makita ko siya.

Bumilis ang pagtibok ng dibdib ko at itinuon nalang ang tingin sa hawak ko.

" So,it's true.Nandito ka na pala sa Pilipinas.It's be en almost six years,Alliah."

Aniya at may diin ang pagsabi niya sa pangalan ko.

Tumango ako at ngumiti ng

tipid. "Are you okay now? I mean you know." Tumingin ako sa kanya.
Mas lalo siyang pumuti, kahit buntis maganda parin siya. Mahaba ang buhok niya at
kulot sa dulo. Mas
naging matured ang itsura niya, mas lalo siyang gumanda.

I saw a glow in her eyes.

"Yeah,Iwent to America for a fast recovery.Hopefu lly,Isurvived." Hinagod niya ang

baby bump niya at tumingin sa akin ng nakangiti. This time I know it's true. Walang
halong
kaplastikan. "and Iam monitoring my health every now

and then.You know,Iwant to see my children grow." Natahimik ako sa sinabi niya at
pinilit na ngumiti.
Para akong napipi, hindi ko alam ang sasabihin niya.

"Second baby niyo?" Wala sa sariling tanong ko. Ngumiti siya at tumango. Muli
nanaman niyang hinagod ang tyan niya.
"Oo,five months.Hindipa namin alam ang gender niya.Gusto kasi namin surprise,gusto
kasinilang lahat boy naman.Babae kasiang kay Lily." Kumunot ang noo ko sa sinabi
niya.
II Lily?"

"Ah,hindimo siya kilala? Ang sabi niya sa akin nam eet ka na niya noong nagnew year
kayo sa Isla nila.
" napaawang ang labi ko.

" Ah,yeah.Kilala ko nga siya."

" lkakasalkasisila sa Isla niYohanne this coming Au gust."

Napahinto ako sa sinabi ni Margarette. Si Lily at

Yohanne? Napangiti ako at napailing. I thought it was

just me that I saw how they looked at each other before. "and she's pregnant
too.Four months.Babae din.
Hay,gusto nga nina Tita Ava na lalakinaman."

Napayuko ako sa sinabi niya. " Bakit?" Nagtaas ang tingin ko sa kanya na tinitignan
ang design ng hawak
.
n1ya.

"You know,gusto nila bata palang may maghandle

na ng business nila.Sabik na sabik sila sa lalaking apo."

Huminga ako ng malalim at hindi makatingin sa

kanya. Biglang pumasok sa utak ko ang anak ko.

Napakagat ako sa labi at inilagay sa lugar nito ang souvenir na hawak ko.

" Mrs.Margarette,nandito na po iyong examples.I' m sure Ms.Lily will love it."

Anang isang babaeng kausap niya na mestiza at maliit.
"Ah,thank you so much.Is it okay if you will put ito n the table.Hihintayin ko lang
ang asawa ko." Napapikit ako at huminga ng malalim.
May namumuong sakit sa dibdib ko at parang mas bumibigat ang paghinga ko.

Mukhang lumiliit yata ang mundo ko sa kanilang lahat, baka kailangan ko na

talagang bumalik sa Australia.

"Oh,sure Ma'am.Baka din po kasimahirapan kayo, mabigat pa naman ito."

" Ms.Alliah,Ms.Shamcy is looking for you.." Lumab as si Prets sa isang kwartong
pinasukan nila ni Shamcy kanina.

Pinasalamatan ko ang Dyos at ang lahat ng santo sa paglabas niya, dahil ngayon
hindi ko nakakaya ang naririnig ko.

"Ah sige.Susunod na ako." Tumingin ako kay

Margarette na nakatingin sa

akin. " I'll go ahead.I'm so happy that you're okay."

"Ah sandali,ayaw mo bang makita siDexter? Pupu nta siya di-"

"Ah,hindina.Okay lang." Wala sa sariling sagot ko at ngumiti ng tipid sa

kanya. " It was nice seeing you." Dugtong ko at

tumalikod na. Ayoko ng marinig ang sasabihin niya.

Bakit sa twing maririnig ko na magasawa sila

sumisikip ang dibdib ko? Bakit sa twing naririnig ko ang

pangalan niya may tumutusok sa puso ko.

Pumasok ako sa private room na sinabi ni Prets at nakita kosi Shamcy na nakaupo at
may nakalatag na mga utensils sa kanya. Umupo ako sa harapan niya at sumandal.

Nanlambot ang buong katawan ko sa tagpong iyon. " Hey may problema ba? Ang lalim ng
iniisp mo." Ta
nong sa akin ni Shamcy na may hawak na kutsara.

" Hindi,ah.Napagod lang ako.Bakit mo ako pinata wag?" Ngumuso siya at tumingin sa
akin

" Nahihirapan kasiakong mamiling design sa mga gagamiting utensils sa kasalko

eh.What do you think?"

Napapikit ako at napahilot sa sentido

ko. "Ang laking problema mo Best." Bulong ko.

" Jkaw ano pipiliin mo? Yung handa kang ipaglaban o yung kaya kang ipagmalaki."
Napahinto ako at kunot noong tumingin sa kanya.
May itinaas siyang dalawang klase ng design na kutsara sa harapan ko.
"Ano ba naman klaseng tanong yan?"

"Well,yun kasiang basehan ko.Binigyan kong pan galan para hindi ako mahirapan."
Aniya at ngiting asong nakatingin sa akin.

"Yung handa kang ipaglaban." Anas ko. Pumalakpak siya at tumawa.

"Okay Prets,eto nalang design ang kukunin ko." Ani ya at lumapit si Prets sa amin
at tinignan ang design ng pinili ni Shamcy.
Kahit hindi ko naman tignan pareho namang maganda ang hawak niya.

"Ang gating palang pumili niMs.Alliah." Komento

naman ni Prets na nakatingin sa kutsara.

Napangisi nalang ako at umiling.

.. So,gusto mo pala iyong pinaglalaban ka.Masabak nga yan sa digmaan... Biro sa

akin ni Shamcy habang inaayos ang mga utensils na nakakalat sa harapan.
.. Baliw ka na... Anas ko.

Hinintay namin si Prets na ayusin ang mga agreement nita ni Shamcy sa wedding.

Lahat ay prepared na. Sa makalawa na kasi ang kasal niya at gusto niya na maayos
ang Iahat. lsang linggo na rin silang hindi nagkikita ni Wen, yun daw kasi ang
usapan nita.

Minsan ay bumisita si Wen sa unit namin na magisa at dinalhan ng pasalubong si

Aiden. Malapit kasi ang anak ko sa kanilang dalawa. Lalo na sila ang madalas kasama
namin sa Australia kaya mas !along napapalapit ang anak ko sa kanilang dalawa .

.. Hay nako Ma'am.Dont worry,all you need to do is rest. Kailangan maganda at

fresh kayo sa wedding niyo.Kaya don't worry.Kaminab

ahala sa veneu at sa simbahan... Paninigurado ni Prets.

.. Salamat ah Prets.Nasstress na kasiako,e... Tawa niya at tumayo na kami.

.. Oh papano,mauuna na kami... Ani Shamcy, tumayo na rin ako.

.. Sige Ma'am magiingat po kayo.Salamat din Ms.Al liah... Ngumiti ako at tumango.
.. Salamat din...

Nauna na akong lumabas sa kanila dahilnagusap pa sila sa kung ano.

.. Ang gwapo talaga ni Mr.Lim no,nako... napahinto ako sa paglalakad at tumingin sa

dalawang crew na

naguusap habang inaayos ang mga magazine.

"Oo nga. Sayang umalis na sila." Tumingin ako sa patigid ko at hindi ko na nakita
si Margarette.
Huminga ako ng malatim at naglakad palabas ng boutique. Walang bigat sa dibdib ko o
pagkainis na naramdaman ng makausap ko siya. Hindi ko alam pero napaka gaan ng
pakiramdam ko.

Siguro, napaka bata pa namin noon para magaway. Now, were both a mother. We were
matured enough
para magaway pa sa mga bagay bagay.

Sa pagalis ko, alam ko maraming nagbago.

"Oh, tahimik mo?'' Tanong ni Shamcy sa akin habang pauwi kina Ate Allana.
"Wala, may iniisip lang ako." Umiwas ako ng tingin at itinutuon ang pansin sa mga
establisimento.
"Ano 'yon?" Tanong niya.

Huminga ako ng malalim. "Wala naman."

Naghahanda kami para sa kasal ni Shamcy ngayong araw, dumating na rin si Papa
kanina gating Japan hindi na nga siya hiniwalayan ni Aiden at nakakapagtampo.

Pero okay lang, dahil kailangan din naman ako ni Shamcy ngayon. Masyado siyang
natataranta dahilito na yata ang pinaka moment na hinihintay niya.
"Ano Ely? Okay na ba itong make up niya?"
"Oo, bagay na bagay sa wedding gown niya. Perfec t!" Palakpak naman ni Ely habang
inaayos ang wedding gown ni Shamcy.
Mahaba ito at tama nga si Shamcy, napaka gandang gumawa ng mga gown si Ely. Lalo na
ang gating ng napiting niyang make-up artist. Si Von na magating sa hair and make
up.

Nakacurl ang buhok ni Shamcy at nakamessy bun,

para daw kapag nasa veneu na ay papalitan ang style ng

hair niya.

"Shamcy." Naiiyak kong tawag sa kanya pagkatapos niyang kunin ng isang sikat na
photographer.
"Alli!" Niyakap ko siya ng mahigpit. I am so happy for her, naiiyak ako sa sobrang
saya. " Kinakabahan ako.." Bulong niya sa akin at

nagkatinginan kaming dalawa

" Normal lang yan. Mamaya magiging ganap ka nan g Mrs. Buendia." Sabi ko at
humagikgik. Kinilig siya at tumawa.

Pinasadahan niya ako ng tingin, suot ko na iyong gown na kinuha namin kay Ely noong
isang araw. Mas naging maganda itong tignan at mas nadepina ang hugis ng katawan
ko. Saktong sakto lang sa akin.

" Bakit parang mas maganda kapa sa akin?" Aniya at nakapout.

" Nah' mas maganda ka. Kasi ikaw ang bride. Don't worry bukas ako na ulit." Biro ko
at tumawa.

" Si Aiden, Alli?"

"Ayon, binibihisan ni Papa. Pasensya na ha, ewan k

o ba bat ayaw niya."

"Anoka ba, ayos lang. Bata kasi!" Napahinto siya dahilinilagay ang belo niya. "
Pero kapag ako nanganak. Gawin mong ring bearer ah."

Napailing nalang ako sa kanya. Naglaan pa kami ng isang oras sa hotel bago tumuloy
sa simbahan.

Kumukuha pa kasi ng letrato ang mga photographer sa mga magulang ni Shamcy.

Hindi pa man nga kami umaalis sa hotel ay umiiyak nasi Tita, madami siyang
hinahabilin kay Shamcy na para bang hindi na niya makikita ito habang buhay.

Huminto ang puting wedding car sa tapat ng

malaking simbahan.

"Grabe! Kinakabahan talaga ko Mom!" Sabi ni Shamcy sa likuran. Nasa passenger's

seat kasi ako dahil gusto ko na bigyang moment ang parents niya sa kanya.
"Calm down lja. Don't worry after this you will give me an apo na." Tumawa kami
ng sabay ni Shamcy.
" Tita naman, Apo agad." Komento ko.

" Hay naku Alliah, tumatanda na kami ng Tito mo. D

iba Dad we need an Apo as soon as possible." "Ready na ho ba kayo Ms.Shamcy?"

Tanong ni
Prets sa amin.

"Oo, ready na." Sagot niya at huminga ng malalim. Nakaready na ang Iahat at
nakaset na. Maraming
media ang nakapaikot sa buong simbahan dahil narin sa

sikat ni Wen Buendia sa larangan ng business.

lnayos ko ang mahabang wedding gown niya at ang kanyang belo. Sinulyapan kong isang
beses si Shamcy bago ako pumasok sa simbahan at magmartsa kasama ang kapareha ko.

Maganda ang pagkadesenyo ng simbahan, puno ito ng mga bulaklak na tulips iyon kasi
ang paboritong bulaklak ni Shamcy.

Maroon and white ang kulay ng halos buong paligid. May sikat na mga grupo ng choir
ang kumakanta.

Ngiting ngiti ako habang nagmamartsa sa gitna, nakaramdam ako ng kaba ng feeling
ko ay may mabibigat na matang nakatingin sa bawat paghakbang
ko.

Napahinto ako at nagkatinginan kami ng kapareha

ko na isang sikat na basketball player. Pinsan ito ni Wen kung hindi ako
nagkakamali. Ngumiti siya sa akin kaya

napangiti na rin ako.

Binalewala ko iyong pakiramdam na iyon dahil ayokong siraan ang moment ni Shamcy.
Baka magkalat pa ako dito.

Nang maghiwalay na kami ng landas ay sumalubong sa akin si Aiden na tumatakbo.

Niyakap ko siya at hinalikan sa maliliit niyang

labi. "Gutom ka baby?" Umiling siya at tinuro si Papa na nakatayo sa gilid.
" Miss Mommy?"

"Opo." aniya at tumayo ako ng pumasok nasi

Shamcy sa simbahan.

Binuhat kosi Aiden para makita niya si Shamcy, tumingin ako sa paligid at marami
akong nakitang kilalang mga business tycoon at sikat na mga modelo sa industriya.
Mga kilalang mga kamaganak ni Shamcy.

Mga naging kaibigan namin sa Paris at mga naging kaibigan niya sa New York, at mga
kamaganakan ni Wen.
Nakita ko din si Ate Allana katabi si Kuya Jonas habang karga si Alexander.
" Ninang Sexy?" Ani Aiden at tinuro si Shamcy na umiiyak habang naglalakad sa
aisle.
Namuo ang sobrang saya sa puso ko. Ganito pala ang pakiramdam na kahit hindi ikaw
iyong ikakasal kung ramdam mo ang pagmamahalnila sa isa't isa, ang saya
sa pakiramdam.

Kumunot ang noo ko at inikot ang paningin sa mga tao sa simbahan. Hindi ko
maintindihan napakabigat ng pakiramdam ko, feeling ko may nagmamasid sa aming
dalawa ng anak ko.

Binalewala ko iyon dahil baka sa pagod lang na nararamdaman ko. Naging emosyonal
ang kasal nila Shamcy, lalo na noong nasa vows na.

Naiyak pa ako dahil ramdam mo ang senseridad sa

bawat salitang binibitawan nila. Nagpalakpakan ang mga tao noong naghalikan na
sila.

Panatag ang loob ko kay Wen dahil alam kong mamahalin niya ng lubusan si Shamcy.

After the wedding madami nanamang kumukuha ng letrato kaya naging busy kami ng anak
ko kakapose.

Pagkatapos sa simbahan ay sa venue naman ang tuloy namin. Sina Shamcy kasi, after
ng salo salo ay tutuloy nasa honeymoon nila.

"Congrats Mrs.Buendia!" Salubong ko kay Shamcy habang hawak sa braso si Wen.

" Thank you best."

"Oh pano ikaw na bahalang magpasensya dito." Ng iti ko kay Wen na gwapong gwapo sa
white tuxedo at maroon necktie niya.

" My pleasure." Wen was always be a gentleman. "Tita Sexy!" Tawag ni Aiden sa
kanya, binuhat ko
siya at pinaglaruam siya ni Shamcy.

"Ay,ang inaanak ko.Jkaw kailan kasalmo?" Inarap an ko siya at ngumiti sa camera.

Sa kotse kami ni Kuya Jonas sumabay. Kasama ang mga anak nila at si Papa.

" Pupunta ka pa sa venue?"

" Ha?'' Wala sa sariling tanong ko. Nasa likod kami kasama si Papa at sina
Alexandria. Habang nasa passenger's seat naman si Ate Allana.
"Isaw Dexter." Umiwas ako ng tingin at hinaplos ang buhok ng anak ko.
Bumilis ang pagtibok ng puso ko at parang nahihirapan akong huminga. Hindi dapat
ako naaapektuhan kapag naririnig ko ang pangalan niya.

" So?"

"You see,baka makita nanaman niya si..." Tumingi n siya sa anak ko at nagkatitigan
kami ni Ate.
Huminga ako ng malalim at tumingin sa anak ko na nilalaro ang maliit niyang car.

"We shouldn't talk about that okay.Kasalito niSha mcy." Sabi ni Papa sa maawtoridad
na tono.

Maging si Papa ay hindi pabor na makilala ni Aiden si Dexter, nalaman niya kasi ang
lahat.

Papa admitted his mistake. Pinagsisisihan niya iyon. Everytime we cope up that
topic, isa lang ang lagi niyang sinasabi sa akin.

" If he really loves you, he will make you stay no mat ter what happened and who
you are."
Nakarating kami sa casino and hotel na pagmamayari ni Wen na kasosyo niya ang mga
Pamilya
Lim.

Kaya no wonder na magkakilala sila.

Mas maraming dumating na mga kilalang tao sa industriya sa venue kaysa sa simbahan
kanina.

Pagkatapos ng opening speech at ano pa man na slideshow na ipinakita sa malaking

screen ng magasawa ngayon ay may nagserve na ng pagkain sa amin.

Maraming tao at halos dim ang ilaw,ang ganda ng ambience sweet and romantic.

" Mommy wiwi." Baling sa akin ni Aiden habang pinapakain siya ni Papa.
" Oh sige anak.Sandale tiis lang ha.Medyo malayo ang c.r." sabi ko at binuhat ang
anak ko.

Napapangiti nalang ako sa mga taong bumabati sa akin kahit hindi ko sila kilala,
maraming kaibigan si Shamcy sa industriya ng showbiz.

Habang si Wen ay sa industriya ng sports at

business. Pero kahit sikat sila ay hindi ko naman sila kilala dahil nasa Australia
ako.

Bumaba si Aiden sa akin at tumakbo sa men's comfort room. Ngumiti ako at napailing
at naghintay sa labas ng c.r.

.. Hannah! Oh God ang ganda ganda

mo kaya pala nababaliw ngayon si- 11 Nanigas ang likod kong marinig ang isang
pamilyar na boses ng babae.
Nagtaas ako ng tingin at nakita ang isang magandang morenang babae na naka
maternity dress
na kulay maroon na babagay sa hubog ng katawan niya.

.. Ay, sorry... Aniya at napatakip sa bibig. Lumaki ang ngiti sa labi ko ng makita
ko siya.
.. Lily... Sabi ko at tumingin sa tyan niya.

.. Alliah pala... Yumuko siya at tumingin sa akin.

" Tama nga si Yohanne, makikita kita ngayon dito. I reall y want to invite you in
our wedding Han- Alliah... Matami sang ngiti niya at hinaplos ang tyan niya.
Napaawang ang labi ko at hindi alam ang sasabihin ko. Bumibigat ang paghinga ko at
ngumiti sa kanya ng tipid.
.. Next week na iyon, sa Zambales gaganapin...

Ngumiti ako ng tipid sa kanya at pinagsalikop ko ang aking

kamay... Pasensya kana Lily, babalik na kasi kami ng Au

stralia pagkatapos ng kasal ni Shamcy...

Nakita ko kung papano nagbago ang masayang ekspresyon niya. Ngumuso siya at parang
nagsisi pa ako sa sinabi ko sa kanya.

Kinagat ko ang labi ko at napayuko.

.. Mommy!.. Tumaas ang tingin ko kay Lily, at

nilingon si Aiden na kinamot ang tenga niya sa sobrang

� �
InIS.

Napangiti ako ng makita siya na sobrang badtrip sa

pagsara ng pantalon niya.

" Mommy!" Aniya ng umupo ako para tulungan siya. Tumingin siya sa akin na
naghihingi ng tulong.
"Okay, okay calm down baby" sabi ko at inayos
. .
ang z1pper n1ya.

Ngumiti siya at inayos ko ang damit niya. Big boy na ang baby ko marunong ng magcr
magisa.

Tumikhim si Lily kaya napatingin ako sa kanya na nakangiting aso habang tinitignan
ang anak ko.

Huminga ako ng malalim at binuhat si Aiden.

" Baby Aiden, si Tita Lily mo. Kaibigan ni Mommy." s

abi ko sa anak ko at pinakilala kay Lily .

" May...may anak kana pala." Aniya na hindi inaalis ang tingin sa anak ko. Para
niyang sinusukat ang bawat anggulo ng mukha nito. "And he is so adorable."

" Kiss Tita." Utos ko sa anak ko at hinalikan niya ito

. .
sa p1sng1.

Nanlaki ang mata kong bigla niyang kurutin sa pisngi si Aiden at gigil na gigil.

" Mo..Mommy." Sabi ni Aiden at niyakap ang leeg ko bigla at natakot kay Lily.

Sumimangot siya at sinulyapan si

Aiden. "Ayaw yata ako ng anak mo Alliah. " sabi niya habang nakapout..
Tumawa ako at napailing. Tinapik ko sa likuran si
Aiden. " Napagod siguro."

"Ah, ganoon ba. Oh sige kanina ko pa pinipigilan an g wiwi ko e." Hinalikan niya
ako sa pisngi at tuwang tuwang pinanggigilan si Aiden.

"Baka kasimagbago ang isip mo,kaya isama mo n

a ang anak mo sa pagpunta sa wedding ko." Hagikgik niya bago pumasok sa loob ng
comfort room.
I heaved a sigh and shook my head. Bumaba nasi

Aiden sa akin ng wala nasi Lily.

Naglakad kami pabalik ng table at bago pa kami makabalik ay may humarang na

matipunong lalaki sa harapan namin.

Kumunot ang noo ko at tumingin sa IaIaking foreigner at mukhang isang model.

" Hi,may I know the name of the beautifullady infro nt of me?" He asked on his
husky voice.

Ngumiti ako sa kanya dahil mukha naman siyang friendly at ayaw ko din maging snob
sa kanya.

"Alliah..." Bago ko pa natapos ang sasabihin ko ay may waiter na sumulpot kung

saan.
" Excuse me Ma'am." Aniya nabaling ang tingin ko sa anak ko na ginagala ang
paningin sa paligid.
"Yes?" Sagot ko sa isang lalaking may dalang mga different flavors of ice cream in
glass.

Tumingin siya sa akin at

napangiti. " Baka lang po gusto ng anak niyo ng ice crea m." Aniya at tumingin sa
kanya si Aiden na nanlalaki ang mga mata.
"Yes! Iwant ice cream! Yes!" Sabi ng anak ko at nagtatalon sa tuwa.

Natawa ako ng hinigit niya ako dahil ang waiter ay tumuloy sa table namin para
ilagay ang mga ice cream. Bago iyon ay tumingin muna ako sa lalaki na kumausap sa
akin.

" I'm sorry,excuse me." Ngiti ko sa kanya. Nakita ko ang paghihinayang sa ngiti
niya bago nagbow sa harapan ko.

" Papa ice cream!" Anang anak ko at shinare pa kay

Papa ang kinakain n iya ng ice cream.

Habang sina Alexnadria at Alexander ay may hawak d i ng ice cream.

Naging romantic ang kanta at nagsayaw sina Shamcy sa gitna kasama ang mga magu lang
n i Shamcy at Wen.

" Let's dance.." Sabi ni Kuya Jonas kay Ate Allana. Ngumiti si Ate bago sila
tumayo.

" Pa ikaw muna bahala ah." Aniya at pumunta nasa gitna.

ln i li bot ko ang paningin ko sa buong paligi d. Nakaramdam ako ng biglang kaba
tu la d ng kaba na naramdaman ko kan i na.
Parang may nakamasid at ti n itignan ako sa ma layo. My heartbeat bit so fast, that
I don't know the reason.

Lahat ng magasawa o magkasintahan ay pumunta nasa dance f loor dahil sa sob rang
romantic at slow ng kanta.
" Hi Ms. Can I have this dance?" Napaawang ang la bi kong may naglahad ng
kamay sa akin.
H indi ko siya kilala at tulad ng karamihan na bisita nila Shamcy, isa din siya ng
magandang la la ke.

Magsasalita pa lamang sa na ako ng bigla ng namatay la hat ng ilaw sa paligid

maging ang musika ay namatay, ang kand i la ay ang nagsisilbing mga ilaw namin.

May bigla ng mga la rawa n nina Shamcy at Wen ang nagflash sa screen at ang
memories nila together.

Nagsiupuan na ang mga nagsasayaw sa gitna.

" Pasensya ka na." Sabi ko sa la laki sa harapan ko na napakamot sa ulo n iya.

Napailing pa siya at napangiti.

" No, it's okay." Aniya at bago pa man siya

makapagsalitang muli ay nabaling na ang tingin ko sa anak ko na hinihila ang damit

ko.

Sinubuan niya ako ng ice cream kaya natatawa ako. Pinunasan ko ang bibig niya
dahil sa ice cream.

Nagsitilian ang mga babaeng brides maid ni Shamcy ng pinatayo sila ng host maging
ako ay pinilit ni Shamcy ng tumayo natawa nalang ako at napailing bago tumayo.
Nakabukas na ang lahat ng ilaw sa venue.

"So maglalaro tayo. Para malaman natin ang next n a ikakasal, kung sino ang
makakuha sa ribbon ni Mr. Buendia at sa bulaklak ni Mrs. Buendia ay sila ang magla
laro." Napatingin ako sa mga groom's men ni Wen na halos nakangiti at natatawa sa
sinabi ng MC.

Nang hinagis ni Wen ang kulay blue na parang ribbon ay ang nakakuha at isa sa mga
maangas na barkada niya. lsa siyang Fi!Am.

Tumingin si Shamcy sa akin at itinuro ang direksyon ko at saka tumawa. Kumindat pa

siya bago tumalikod sa amm.

Nang hinihagis niya ito ay para akong natulala ng papunta ito sa saktong direksyon
ko. Lahat ng brides maid ay napatingin sa akin at nagingay ang buong paligid.

Nang kukunin ko ito sa ere ay nanigas ang buong pagkatao ko at natameme. May milyo
milyong boltahe ang naramdaman ko sa mga ugat ko at parang huminto ang buong mundo
ko.

Naramdaman ko ang paghawak ng mainit na kamay sa bewang ko at napaawang ang labi

kong tumama ako sa matipunong dibdib ng isang lalaki.

Napaawang ang labi kong maamoy ang pamilyar

na pabango. Ang nakakuha sa bulaklak ay ang nasa

likuran ko dahil nawala ako sa linya.

Kabado ako ng unti unting tinaas ang tingin ko sa Ialaking nakakunot ang noo at ang
dilim ng mukha, parang anytime makakapatay siya ng tao.

Dumaloy ang kaba sa buong sistema ko at bumilis ng tibok ng puso ko.

" No one owns my girl. Just me, alone." Nanlambot

ang tuhod kong marinig ko ang paos na boses niya na bumulong sa mukha ko.
" Dexter...." I murmured.

Chapter 28

I froze when I looked at him. My world stopped. I

didn't see anything, it was just black and white and him.

My mouth parted like I saw some kind of a monster

- but he is.

Nang makakuha ako ng lakas ay tinabig ko ang kamay niya na nasa bewang ko.
Kumunot ang noo ko at Iahat Iahat ng memories noon parang nagpaflashback sa isipan
ko. Tumingin ako ng masama sa kanya.
Unti unting namuo ang galit sa puso kong makita ko siya. sumikip ang dibdib ko at
masyadong maliit ang Hall na ito sa aming dalawa.
Naglakad ako palayo sa kanya dahil sa sakit na naramdaman ko, bakit niya pa
kailangan gawin yon?

Nakalimutan na ba niya ang ginawa niya noon sa akin? Noong pinagtulakan niya ako.

Nakalimutan na ba niya na may pamilya siya? AnoIahat ng ibig sabihin ng ginawa

niya? Walang nakahalata sa ginawa niya dahil
masyadong busy ang mga tao sa laro.

" Hannah..." Parang nilipad ako ng mga anghel ng marinig ko ang sinabi niya.

His voice was full of chances. Punong puno ito ng pangungulila at naramdaman ko
iyon dahil tumatagos hanggang sa puso ko. Ramdam na ramdam ko.

Bumaling ako sa kanya, he was wearing a black suit, his hair was so messy parang
hindi pa siya nagsusuklay mula kanina but he really look so damn hot

-as always. Antok na antok ang kanyang mga mata niya

parang puyat na puyat.

He looked so tired. Nagiwas ako ng tingin, I should not staring at him.

Nagkibit balikat ako at nagpatuloy sa paglalakad palayo sa kanya.

" Hannah." Hinabol niya ako at hinawakan ang braso ko kaya napahinto ako sa
paglalakad.
Lumingon ako sa kanya. Nagsisi lang ako dahil

lumambot ang puso kong makita ko ang mukha niya na malapit sa akin.

lniwas ko ang tingin ko sa kanya at kumuha ng lakas.

"Who are you?" Tumingin ako sa kanya na para bang naguguluhan. Ngumisi ako. " I'm
not Hannah. I'm Alliah Mercado. Baka nagkakamali ka lang ng tinawagan." Sabi ko at
naramdaman ko ang pagbitaw niya sa braso ko.

Tumingin ako ng seryoso sa kanya, ayokong magpakita ng kung anong reaksyon sa

kanya. Ayokong
makita niya na nagiging mahina pa rin ako pagkaharap
.
s1ya.

It's been six fucking years, but this feeling was

never change a bit.

Nagbago ang ekspresyon niya parang natulala siya at hindi makapaniwala.

I really didn't get it, why he needs to act like this. Tumalikod ako at naglakad
patungo sa table kung
saan ang anak ko, hindi na siya tumawag o hinabol ako.
Nakaramdam ako ng inis, pero ayoko ding tumingin sa likod ko at tignan siya. Baka
akala niya hinahanap ko
.
s1ya.

"Si..siDexter yun hindi ba?'' Nakaawang ang labi ni

Ate Allana ng tumingin sa akin.

Kinuha ko ang personal things ko sa upuan at tumingin kay Kuya Jonas na kanina pa
ako tinitignan.

" Uuwina kaminiAiden,magtataxinalang

kami." Sabi ko at kinuha si Aiden kay Papa na inaantok na.

Gabi na kasi masyado at kailangan ko na siyang

. .
IUWI.

Tumingin ako kay Shamcy na nakatitig sa akin. Nagsign ako sa kanya na uuwi na ako,
tumango siya at ng thumbs up.

Baka nakita niya din ang nangyare kanina.

I sighed.

"Are you sure? Uuwina rin kamiihahatid nalang namin kayo." Komento ni Ate Allana.

Umiling ako ng mabilis. " Nah' its okay.The kids enjoying the night,Aiden was
sleepy nagaadjust pa kasi sa oras.Mauna na kami."

" Oh sige Jja,magiingat kayo." Ani Papa.

Ngumiti ako sa kanya at humalik sa pisngi niya. Ganoon din kay Ate. Tumango naman
sa akin si Kuya Jonas.
Humalik sa akin sina Alexander at Alexandria na kumakain ng cake.
Binuhat ko ang anak ko at napangiti ng isiniksik niya ang mukha niya sa leeg ko.

" lngat din kayo sa paguwi." Sabi ko at naglakad palabas ng hall.

Napaawang ang labi kong maraming taxi sa Iabas ng hall.

" Ma'am taxiho?" Tanong ng isang matandang

lalaki sa akin.

Tinagilid ko ang ulo ko, kanina walang ni isang taxi dito. Ang alam ko bawal nga
pumasok ang taxi sa loob ng mismong hotel.

Kailangan mo pang lumabas bago ka makakuha ng taxi. Nagkibit balikat ako at

tumango.

.. Opo... Dahan dahan akong sumakay sa taxi dahil narin karga kosi Aiden.

Tulog na siya kaagad dahil narin siguro hindi siya nakatulog kanina at sa pagod.

Maaga akong nagising kinabukas para magayos ng gamit. Uuwi na kasi kami bukas.
Tumawag kanina sa akin si Shamcy bago tumuloy

sa flight nila na pinipilit akong magstay. Pero isiniwalang bahala ko iyon.

Hapon nang halos matapos kong ayusin ang gamit namin ni Aiden.

Nilagay ko siya sa sala na naglalaro ngayon ng mga laruan niya, wala naman kasing
magbabantay sa kanya. Nasa kina Ate Allana si Papa.

Panaka naka ay sinisilip ko siya habang nasa kusina

ako.

Narinig kong may nagdoorbell kaya napahinto ako

sa paghuhugas ng plato.

.. Mommy!.. Narinig kong tawag ni Aiden sa akin. Tumakbo ako sa sala at napahinto
ng binuksan niya ang pinto at nakangiting nakatingin sa dumating.
Napahawak ako sa noo ko, kailangan ko siyang pagsabihan na wag basta basta
magbubukas ng pinto at baka masamang tao ang kumakatok.

.. Hey good man!.. Nanigas ang likod kong marinig ang sinabi ng anak ko.

lnilipat ko ang tingin ko at napakunot sa noo ng

makita ko siya na nakacasual clothes at may dalang maraming paper shopping bags.

Maayos na ang pagkakasuklay ng buhok niya kumpara kagabi.

Napaawang ang labi ko, nakatingin siya kay Aiden habang nakangiti.

Namuo ang kaba sa dibdib ko at nilakad ko ang pagitan namin ni Aiden.

Hinawakan ko sa kamay ang anak ko. " Pasok sa kwarto Aiden." Matigas kong utos.

"Momm-"

"Now!" Sigaw ko na nakatingin sa anak ko, nakita kong lumungkot ang itsura niya at
parang naiiyak.
Kung simpleng araw lang ito yayakapin ko siya at itatahan, pero kinakabahan ako
ngayon sa nararamdaman ko.

Tumingin muna siya kay Dexter at saka tumakbo ng mabilis sa kwarto at sinara ito.

Nakahinga ako ng maluwag, naghalukipkip ako at tumingin sa kanya na nakakunot ang

noo.
"What are you doing here? The last time I checked this is not your property." Sabi
ko na tinutukoy ang buong hotel.
Oo tama, bago ako umuwi dito sinabihan ko nasi Shamcy na hanapan kami ng unit ng
anak ko na walang koneksyon sa mga Lim.
He smirked as if I said something wrong. " I bought it Yesterday."

Nanlaki ang mata ko at napaawang ang labi ko. "

You can't do that.."

" Hindi ko alam na ganyang kaliit ang tingin mo sa

akin Alliah." Nangatog ang tuhod kong marinig ko ang

matigas na tono ng pananalita niya.

At ang pagdiin niya sa pangalan ko.

Napahakbang ako ng palayo sa kanya. "Get out of

here or Iwill call a security guard."

"Sure, Ithink I should find a person to take over his position." napaawang ang labi
ko at mas !along kumunot ang noo ko.

"Ano bang gusto mo?" Naiinis na tanong ko. Bumilis ang pagtibok ng dibdib ko.
Naging maamo ang mukha niya at lumamlam ang

mga mata niya. May kinuha siyang isang kulay brown na envelope.

" Is he my son?" My mouth fell, my heartbeat bit so really fast.

Tumawa ako ng pagak. " Nol"

" But he said he is mine." Sabi niya sa matigas na tono.

"You?" ldinuro ko siya. " Pinaiimbestigahan mo ba kami ng anak ko?l"

"Alliah I just want to know.."

"You invaded our privacy! Hindisiya sayol Anak ko siya."

"Then who is his Dad?" Natigilan ako sa sinabi niya at parang nanlambot.
His expression soften. " Lily was right. He really looked like me,why I didn't
notice that when Ifirst saw
him." Sabi niya at parang ang saya saya ng ekapresyon
.
n1ya.

Siguro tama nga si Ate Allana at Shamcy, na kahit anong tago ko malaIaman at
malaIaman din niya. Aiden
was really looked like him, habang lumalaki siya mas

nagiging kamukha niya si Aiden at hindi ko maitatanggi

.
1yon.

Umiwas ako ng tingin at naninikip ang dibdib ko, bakit ba parang napakasaya niya ng
malaman na may anak kami? Hindi ba dapat magalit siya o kaya ay umiwas dahil baka
magkagulo.
Why he need to do this shit!? Huminga ako ng malalim.
" He didn't need a father."

" Iwant to meet him."

" He grew up without you,Dexter!" Tumingin ako sakanya ng masama.

lnikot niya ang paningin niya sa buong unit. " Hindi ako papayag na dito lang
titira ang anak ko."
" 1 said he is not yours!"

"Stop itAlliah! He is mine and Ifeelit! That time when we made! f**k! At least I
know he is
mine!" sumigaw na din siya at inis na inis.

" He don't need you." Bulong ko na nawala ng takas para labanan siya.
Naglakad siya papalapit sa kwarto. "What are you

doing?" Tanong ko sa matigas na tono at pinigilan ko

.
s1ya.

Tinignan ko siya ng masama. " Kung ayaw mo

akong ipakilala sa kanya,then Iam the one who will introduce myself to him."

I licked my lower lip in frustration. "Tingin mo maniniwala siya sayo?" Ngumisi ako
sakanya na hindi maipinta ang mukha niya. " Umalis kana."

" 1 will talk to him."

" Dexter ano ba! Ganito nalang ba talaga kawalang

kwenta sayo ang nangyari noon?" Napahinto siya sa

sinabi ko.

" Baka nakakalimutan mo? You pushed me away

from you!"

Nanikip ang dibdib ko at naramdaman ang sakit na unti unting namumuo sa puso ko.
Tumingin ako sa
kanya na natigilan at tinitigan ako.

" Pinagtabuyan mo ko non Dexter! Nagmakaawa ako sayo! Pero hinayaan mo akong kunin
ng iba!"

"A..Alliah." Naging malungkot ang mga mata niya ngunit para akong binuhusan ng
katotohanan.

"Ano pa bang gusto mo? Na makilala ka niAiden? Hindiniya kailangan ngAma.Hindiniya

kailangan ng isang tulad mo! Na hindikayang pahalagahan ang mga taong nagmamahalsa
kanya."

" I'm sorry."

"Sorry? Yun lang? Yun lang ang sasabihin mo? Dexter you didn't let me explain."
Napatakip ako sa bibig ko dahil sa pagbabadyang tumulo ng luha ko. Nanlalabo na ang
mga mata.
"You know that I didn't intend to hurt you.It just that I'm too late to tell you
the truth."

Nakayuko lang siya at nakikinig at yun ang ikinaiinis ko. Why he just let me talk.

" Umalis kana lang please." Sabi ko.

Narinig ko ang paghinga niya ng malalim at binitawan ang mga data niya sa sofa.

Nakatayo lang ako doon habang naglakad siya palabas ng pinto. Narinig ko ang
pagbukas sara ng pinto at napaupo ako sa sahig ng makalabas na siya.

Huminga ako ng malalim at pinahid ang luhang

nagbabadya sa mga mata ko.

Tumayo ako at binuksan ang silid ng kwarto. Lumambot ang puso kong makita si Aiden
na natutulog sa kama.

I'm sorry baby

"Shamcy!" Sabi ko pagsagot niya sa tawag ko. "Yes Al?" Hingal na hingal siyang
sumagot sa
telepono. Kumunot ang noo ko.

"Ano ginagawa mo?''

" Nothing." Naging maingay sa kabilang linya. " Hey, what's wrong?"

Huminga ako ng malalim. Habang palakad lakad sa sala at kinakagat kagat ang mga
kuko ko. "Alam na niya."

"Anong alam? Nino?"

"SiDexter,pumunta siya dito.Pano nangyaring kanya daw tong hotelnato?"

"What? Well,hindina ako magtataka.Baka binili niya."

" Alam na niya na anak niya siAiden.Shamcy anong dapat kong gawin?" I heard her
heaved a sigh.

" Sabina e,iba talaga kapag mayaman." " Shamcy.."

" What? E ano ngayon?"

"Anong e ano ngayon? Pano kung kunin niya sakin siAiden?" Napapikit ako ng marinig
kong umungolsiya.
Masyado yatang wrong timing ako. "What? So why don't you let him uhm." "Shamcy ano
ba!"
"Wen,honey.Wait!" Sabi niya at humagikgik. Napailing ako at napailot sa sentido ko.
"So what? Single naman siya.Single ka din naman.

Why don't you let it work. Tutal minahal niyo naman ang

isa't isa. Well, Dexter is a good man." Napanganga ako sa sinabiniya at parang
hindikaagad nag proseso sa utak
ko ang sinabi niya.

"Say it again.." Wala sa sariling anas ko. " He is a good rna-"

" No! What did you say he is single? I mean,he is

not married with Margarette?".

"What?!" Ramdam ko ang pagkabigla ni Shamcy, at ang mabilis na pagtibok ng puso ko.
"Of course not! Margarette? Duh.Sandale nga lang."
Napalunok ako sa tono ng pananalita ni Shamcy. "All this time you thought their
married.Oh shocks!
Why I didn't notice that. So your afraid to tell him

because maybe you will ruin his family? For God's sake, Margarette was married to
Matrix Lim." My mouth parted.

"Ang gaga mo kasi! Ayaw mong malaman lahat ng balita sa Pilipinas tapes ayan
nasaktan ka sa mating akala!"

" Hindiako apektado!"

"Anong hindi. Hoy! Bestfriend moko,sa tono ng pananalita mo kanina para kang
nabunutan ng tinik. Saka,bat dimo muna kasisiya pakinggan."

"Shamcy naririnig mo ba yang sinasabi mo? Nakalimutan mona ba ang ginawa niya sa
kin noon?"

" Past is past. Ang importante ngayon."

"Ano tulad ka din ba niAte Allana ipipilit niyo siya sa akin? It's been six
years,baka nga wala na siyang feelings sa akin,nandito lang siya kasi nalaman niya
na may anak kami. He care for his child." Narinig kong
nagbuntong hininga si Shamcy sa kabilang linya.

" So ngayon nalaman niya anong balak mo?'' " Babalik kamisa Australia bukas."
"What the hell! Hindimo lang ba siya hahayaan na makilala ang anak niya?"

"Shamcy please,mas tahimik ang buhay ko doon. Mas maganda na yon."

" Pano kung maghahanap ng ama yang anak mo." " Hindiko naman sinasara ang pinto ko
sa ibang
tao.Maybe someday,I'll find someone na magaaccept

sa amin ng anak ko."

" Pano siDexter? Maybe he regret everything Alliah, why don't you let him talk.Let
him know his side,just for once.Hindinaman yan maghahabolsayo kung wala hindiba?''

"We don't have something to talk Am,pagaawayan nanaman ba natin to?" I heard her
sighed.

Maaga akong nagising kinabukas para magayos ng gamit. Sinabihan ko na din si Tesa
na siya na ang bahala sa unit.

Alas dyes y media ng umaga ang flight namin ng anak ko at alas syete palang
ay ready na kami.

"Anak." Hindi siya kumibo. Nagtatampo siya dahil sa ginawa ko kagabe.

I heaved a sigh. Tumayo ako ng marinig kong may nagdoorbell.

" Papa." Gulat kong pahayag. Ang alam ko kasi ay si Kuya Jonas at Ate Allana ang
maghahatid sa amin ni Aiden.

May dala siyang isang balot ng malaking plastic

.
grocenes.

" Papal" Tumakbo si Aiden kay Papa at saka niya

kinarga ito. Pumasok si Papa sa loob habang

pinaglalaruan si Aiden.

Ngumuso ako dahil buti pa si Papa pinansin ng anak ko.

" Marco..." My mouth literally fell when I saw him, it's been a month when we last
saw each other.

He was my friend since we migrated in Paris. Naging co-worker ko siya noon. FiiAm
siya, kaya
moreno ang balat niya pero napakatangos ng ilong at

ang ganda ng mga mata.

Nalaman niya noon na nasa Australia kami ng maassign siya sa trabaho, at nagkita
kami sa bangko na pinagtatrabauhan ko.
That time lagi na siyang namamasyal sa amin close naman kasi siya ni Papa tapos
nilalaro niya madalas si Aiden.

"Alliah." Ngiti niya at lumitaw ang dalawang dimples niya. Ngumiti ako sa kanya.
" Kailan kapa umuwi ng Pilipinas?" Tanong ko sa kanya, the last time I checked he
was in the U.S. for his work.
" Noong makalawa lang nagkita kami ni Tito sa fastfood malapit sa bahay nila Ate
Allana. Hindi din kasi ako nakaabot sa kasal ni Shamcy kasi nasa Cebu
ako." Tumango ako sa kanya at pinapasok siya sa loob.

" Pa, si Kuya Jonas? Aalis na kami maya maya lang. Bat wala pa sila?"

" Nako yun nanga ang pinunta namin dito. Sabi ng Ate mo, nacancel daw lahat ng
flight ngayon." Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya na ngayon ay nasa sala at
nilalaro ai Aiden.

Pumangewang ako at napailing. " Bat naman?"

" May malakas daw bagyo na paparating,ewan ko

nga ba.Ang ganda ng panahon e." Pinaupo ko sa sofa si

Marco.

Niyakap siya kaagad ni Aiden at may binigay na mga laruan sa anak ko.

" Hay nako patisayo spoiled yang anak ko." Sabi ko at napapailing.

" Hayaan mo,minsan ko lang naman siya makita

e."

" lmposible naman yata Pa na biglang

cancel?" ltinuon ko ang tingin kay Papa.

"Oo,napanood ko din sa balita kaninang umaga hindika ba nanood?" Tanong ni Marco.

Napasalo ako sa ulo ko. Kinuha ko ang telepono ko para kumpirmahin ito sa mismong
airport.

Cancel nga daw Iahat ng flight. Sabi nila pwd

naman daw irefund ang mga bayad,o magpasched muli. "Okay,magpapasched ako sa
pinakamalapit na
petsa ng flight papuntang Australia."

" Ma'am the next flight on the Sydney,Australia is two weeks after pa po."

"What? Wala ba kaming pwdng kunin na flight para magcocross country nalang kami?"

" Pasensya na Ma'am wala ho eh." Nagbuntong hininga ako.

"Okay,sige.Yun nalang ang kukunin ko." Pagbaba kong telepono ay tinapon ko sa sofa
sa sobrang inis.
" Oh anong sabi?" Tanong ni Papa.

Tumuloy ako sa mga maleta namin ni Aiden at kumuha ng damit pambahay niya.

"Dalawang linggo pa bago magkaron ng flight papuntang Australia." Sagot ko at

binihisan si Aiden

habang nakakandong kay Marco.

Nakatinginan kaming lahat ng may magdoorbell sa pinto.

"Ako na." Ani Marco at inipo sa sofa si Aiden.

" Dito nalang kayo kumain Pa buti may dala kayong groceries, inubos ko na lahat ng
stock namin
e." Tumango si Papa at tinulungan akong bihisan si

Aiden.

"Who the heck are you?" Napahinto ako sa paglalagay ng tshirt sa anak kong marinig
ko ang malamig na boses niya.
Nanginig ang buong katawan ko at itinaas ang tingin sa sala, napaawang ang labi
kong makita siyang kinikwelyuhan si Marco at nagsusukatan sila ng tingin.

Tumayo ako at mabilis na inalis ang kamay niya sa damit ni Marco.

"Ano ba Dexter!" Anas ko at tumingin ng masama sa kanya.
Humihingal siya at tumingin siya ng masama sa akin.
"Tarantado pala to, e!" Ani Marco na nagaambang suntukin si Dexter ngunit pinigilan
ko.
"Ano ba! Tama nanga yan. May bata oh." Tumingin ako kay Dexter na seryosong
nakatingin sa akin, nanginig ang buong pagkatao kong titigan niya ko.
Umiwas ako ng tingin at tumikhim. " Pwde bang umalis kana, pati kaibigan ko
pinagiinitan mo ng ulo." Ngumisi siya at dumaretsong pumasok sa loob
kaya napaurong ako at napanganga ng tumuloy siya sa

sala.

"Who is he?" Tanong ni Marco na nasa likuran ko.

II w..wala. Dating kaibigan ko." Sagot ko.

" Hey good man!" Narinig kong pahayag ni Aiden at

parang may humaplos sa puso kong tumakbo siya kay

Dexter at niyakap ito.

Umiwas ako ng tingin at nabaling ito kay Papa na mukhang gulat sa mga nangyari.

"Wow! You bought me an Ice cream!"

"You like it?" Tumango ang anak ko at pumalakpak

pa.

"You're so cool. Iwish I have a Daddy like

you." Napaubo ako at nagkatinginan kami ni Marco.

Marco didn't know anything about his father at ngayon parang nakakatunog na siya.

"Mamaya kana kakain ng ice cream anak, magluluto muna si Mommy." Sabi ko at kinuha
ang mga ice cream na binili niya.

Ngumisi muli si Dexter. "You think I can be your dad?"

"Yes,you're a good man!" Sagot ng anak ko. Napasapo ako sa noo ko at naglakad
patungo sa
kusina para ilagay sa ref ang mga ito. Naglakad akong

muli at tumuloy sa kwarto namin.

Namuo ang kaba sa dibdib ko, ngayon ko lang narinig na naghahanap ng Daddy ang
anak ko. Never niyang binanggit ang word na iyon, ngayon lang.

Nagpalit ako ng damit at nagayos ng mga damit

.
namm.

Paglabas kong kwarto ay wala nasi Papa, nandoon pa rin si Marco na seryosong
nakatingin kina Aiden at Dexter.

Tumuloy ako sa kusina at nakita kosi Papa na nagaayos ng mga lulutuin.

" Bakit siya nandito?" Malamig na tanong niya.

" I don't know."

" May alam na ba siya?"

Nagkibit balikat ako at huminga ng malalim. " Pano niya nalaman? Sinabi mo?"

"Of course not Pal Bat ko naman sasabihin? Ni

hindi ko nga sinabisa kanya lahat ng information namin. Ngayon patiunit namin ng
anak ko alam niya."
"So hindi pa alam ngApo ko?" Tumango ako at inayos ang mga gagamiting sangkap para
sa sinigang na manok.

"Ayokong sabihin,mas mabuting walang alam ang anak ko."

" Parang ramdam na ramdam ng anak mo kung sino ang tunay niyang Ama ah.He never
said something like that to Wen,kay Jonas o kay Marco."
"Anong ibig mong sabihin Papa?"

" 'Yun ang tinatawag nila ng lukso ng dugo." " Bakit hindika nagalit kanina ng
makita mo
siya?" Naiinis na tanong ko sa kanya.

Ngumiti si Papa. " Kasinakita ko kung pano nagningning ang mga mata ng anak mo ng
makita niya siDexter.Like what Ialways saw in your eyes everytime we talk about
him!" Kumunot ang noo ko at tumingin ng masama kay Papa.
" Pal"

" Sinasabiko lang naman anak kung ano ang nakikita ko."

Napailing ako at mas itinuon ko ang pansin ko sa niluluto ko. Nang makapaghanda na
kami ay tinawag ko na silang tatlo na nasa sala.

Walang kibo si Papa habang nakaupo sa gitna ng hapag. Nagingay ang paligid ng
pumasok sila habang

karga ni Dexter si Aiden na tumatawa.

Nakakunot naman ang noo ni Marco ng pumasok sa dinning area, at inis na inis.
"You really need to find a big apartment." ani

Dexter at umupo sa kabilang dulo ng hapag.

"Wow! Sinigang, you really know what's my favorite food Al!" Ani Marco ngumiti ako
sa kanya.

Tumikhim si Dexter kaya napatingin kami pareho sa kanya na hawak si Aiden.

"Wow. Mommy thank you for the food." Sagot ni Aiden at humagikgik. Nagtawanan sila
ni Dexter at mas lalong kumunot ang noo ko.
Umupo ako sa gilid ng table at magkaharapan kami ni Marco. Alam kong nagpipigilnasi
Marco sa galit dahil pinagtatawanan siya ng dalawa.

Hindi ko alam kung anong pinakain ni Dexter kay

Aiden at ganoon nalang ang close nila sa isa 't isa.

Nakalimutan na yata ng anak ko na nandito ako. Ayokong isipin na baka kunin niya sa
akin ang anak ko.

Tahimik akong kumakain habang si Papa naman ay walang kibo at nakikiramdam.

" Hanggang ngayon, masarap kapa rin

magluto." Nabitawan ko ang kubyertos kong marinig ko ang papuri niya sa luto ko.
Tumikhim ako at tumingin sa kanya na nakangiting nakatingin sa akin.

Mas pinili kong hindi kumibo dahil ramdam ko ang paninitig ni Papa at Marco sa
akin.

Pagkatapos naming kumain ay ako na ang nagligpit ng mga plato.

"Ako na Marco, okay na." Sabi kong tinutulungan niya ako.
"Why don't you let him be Alliah? Mukhang gusto

niyang maghugas ng plato." Malamig na saad ni Dexter na nasa likuran namin.

Huminga ako ng malalim at inilapag sa sink ang mga plato.

" May problema ka ba tol?" Naiinis na tanong ni

Marco sa kanya. " Kanina kapa e!"

Hinawakan ko sa braso si Marco at tumingin kay Dexter. Kumunot ang noo kong
rumehistro ang lungkot sa mata niya. Ngumisi siya at tumalikod sa aming dalawa.

Maya maya ay may tumawag sa telepono ni Marco. Kunot noo siyang nagtungo sa akin
" Badtrip! Nagkaproblema sa office." Sabi niya.

"Sige na pumunta kana."

"Iiwan ko kayo dito? Kasama yang gunggong na yan?! "

" Wag kang magalala Marco, kaya ko naman. Sige na." Huminga siya ng malalim at inis
na inis.

" Kung hindi lang talaga importante hindi ako aalis, pasensya kana All Babalik ako
agad." Aniya at hinatid ko siya sa pinto.

sumama na rin si Papa dahil daw walang magbabantay kina Alexander dahilaalis si Ate
Allana.

Napailing ako dahil nadatnan ko silang dalawa ni Dexter na nagtatawanan. Now, I

wonder ano nanaman ang pinakin niya sa Papa ko bakit parang bigla silang naging
malapit.

Nang makaalis sila ay doon ko napagtanto na kami nalang palang tatlo sa unit na
ito.

Tinawagan kosi Tesa na wag ng pumunta sa unit dahil hindi natuloy ang flight namin.

Unti unting namuo ang kaba kong lumapit sa sofa

at tinignan si Dexter na nakaupo sa carpet kasama ang anak ko. Naka casualclothes
lang siya at hindi siya nakablack suit.

" Hindi kapa ba aalis?" Malamig kong tanong. Napahinto siya sa tanong ko at
tumingin ng seryoso
sa akin. Umiwas ako ng tingin at humalukipkip.

"Ang ibig kong sabihin, may trabaho ka pa hindi ba." May bumara sa lalamunan kong
maalala ang sinabi ni Shamcy sa akin kahapon.

Totoo kaya na hindi sila ni Margarette ngayon? Bakit? Papanong naging sila ni
Matrix. Ang sabi ni Kuya Jonas sumama si Dexter sa Amerika.

Masyado akong naguguluhan.

Sumisikip ang dibdib ko kapag naaalala ko ang mga panahon na iyon.

" Mommy sleep!" Sabi ni Aiden kaya napatingin ako sa anak ko. Binuhat ko siya at
siniksik niya ang kanyang mukha sa leeg ko.
Tinapik tapik ko siya sa likod. Hindi na siya nagtatampo sa akin dahil hinayaan ko
siyang makipaglaro sa kanya.

Tumingin ako kay Dexter na nakatayo sa harapan namin. Nakangiti siya habang
tinitignan niya ang anak
ko.

Umiwas ako ng tingin dahil naalala ko na ganoon

din siya noon. Tumalikod ako sa kanya at dinaIa si Aiden sa kwarto ko.

Napangiti ako ng tulog na kaagad siya. Tinapik tapik ko pa siya bago ako nagpasyang
tumayo.

Napahinto ako ng makita si Dexter na nasa amba ng pintuan at nakahalukipkip habang

nakasandalsa pinto.

"You can go now." Sabi ko at naglakad patungo sa

pinto. Hinarang niya ang kamay niya sa pinto kaya hindi ako makalabas.

" Kailan mo ako ipapakilala sa anak ko, Alliah?" Tanong niya sa malamig na tono.
Napalunok ako at unti unting bumilis ang tibok mg puso ko. Hindi ako nag pahalata
na kinakabahan ako.

Tumingin ako sa kanya ng masama.

" Hanggang kailan ko ba sasabihin sayo na hindi niya kailangan malaman?" Giit ko sa
mahinang tono.

His jaw clenched and his eyes became darker. Hinigit niya ang kamay ko,and he
pinned me against the
wall.

lkinulong niya ako sa dalawang kamay niya at mas

lalong bumilis ang tibok ng dibdib ko.

"So maybe two weeks is not enough ha." Aniya at nakangising tumingin sa akin.
Kunot noo ko siyang tinignan. May naglarong ngiti sa kanyang mga labi ngunit galit
at lungkot ang nakikita ko sa kanyang mga mata.

"Anong ibig mong sabihin? Don't tell

me?" Napaawang ang labi ko at napatakip ako sa bibig ko.

"Yes,Icancelit." Aniya. Tinulak ko siya sa sobrang

inis ngunit napaso ako ng mahawakan ko ang matigas niyang dibdib.

" How dare you to do that?" Naiinis kong tanong. " Ipapakilala mo lang naman ang
anak ko sa akin
Alliah.Tell him that Iam his Father. That's all." Umiling
iling ako at ambang maglalakad palang ng hawakan niya muli ang braso ko at
nagkatitigan kami.
Naghuhumarantado sa bilis ang dibdib ko at

parang nauubusan ako ng hininga. Umiwas ako ng

tingin. He pinned me against the wall- again. "Anong buong pangalan niya?" Anas
niya sa
mahinang tono. Umiwas ako ng tingin sa kanya.
" Bakit mo ba tinata-uhhh." Napaungol ako ng maramdaman ang kamay niya na gumapang
sa likuran ko.

Tinulak ko siya, ngunit masyado akong mahina lalo

na at nanlalambot ang mga tuhod ko sa ginawa niya.

Dapat sinisigawan ko siya ngayon pero hindi ko magawa. Lumapit ang mukha niya sa
leeg ko at ang init ng hininga niya na dumampi sa balat ko ay nagbigay sa akin ng
init sa buong katawan ko. Masyadong mainit kahit nakasindi ang aircon.

Napapikit ako sa sensasyong nararamdaman ko. " Ai...Aiden Mercado."

" How old is he?"

" Dexter ano ba!" saway ko ngunit mas mahina pa yata sa bulong ng pagkakasabi ko.
"What?" He asked on his husky voice na ngayon ay nasa bandang tenga ko. Napapikit
ako ng mariin.
And I hate it, because I am longing for this touch. For his touch. For this
feeling.

" F..five.Magsisix sa november." " November what Alliah?"

" November...November twenty."

Mabibigat ang bawat paghinga ko. Dumilat ako at nakita ko ang napakalapit niyang
mukha sa mukha ko. " Iwill give you two weeks Alliah.Just two weeks,
or Iwill get my son and you will never ever see him

again." Aniya. Mas lalong bumigat ang paghinga ko at napakagatsalabiko.

" How dare you Dexter! You still an evil! He is my

son!"

Gusto ko siyang itulak ngunit parang pati takas ko ay nakuha niya.

" He is also my son,Ican give him the things that you can't give Alliah..."
"You can't do that Dexter! My love for him is enough,don't you dare do that!"

" I can do that,and we both know I can,

Alliah." Lumapit ang mukha niya at akmang hahalikan niya ko ngunit huminto siya.
Napapikit ako sa sobrang inis. Hindi ko alam kung bakit ako naiinis kung dahil may
balak siyang agawan sa akin ang anak ko o dahil binibitin niya ako.
" Stop itl"

"What? " ngumiti siya ng nakakaloko. Napapikit ako ng naglakbay ang kamay niya sa
buong katawan ko. "You're still hot Baby."

Napaungol ako ng hawakan niya ang dibdib ko. " And still so damn beautiful! Iswear
Iwill kill all the man who will try to touch you."

" Hi...Hindimo ako pagmamay-ari." Hingal na hingal ako habang dinarama ang bawat
haplos niya.
" Didn't Itold you before,I own you Alliah.Try to marry someone else,I'll make you
life a living hell."

Nanginig ang tuhod ko sa tono ng pananalita niya. "You're a monster uhhh." I moaned
again when he
sucked my neck. His two hands where roaming all over

my body.

Habolhabolko ang hininga kong tumingin sa kanya. Napasandal ako sa dingding.

Ngumisi siya. " I'm just checking my property.

Hannah or Alliah, your body still mine, and your moan

says it all." Lumayo siya sa akin at bumilis ang paghinga ko.

Tumingin ako ng masama sa kanya na nakangisi sa

akin.

His cruel forced love

Cruel Soul

I pushed her in the wall and caged her between me and the wall, she whimper...
Chapter 29

Huminto ako sa paghuhugas ng pinag kainan namin ni Aiden ng marinig na may

tumatawag sa telepono sa
sala.

Pinunasan ko ang dalawang kamay ko sa tuyong

basahan at tumuloy sa sala. Napangiti ako ng makita si

Aiden na tahimik na nanonood ng cartoon channel. "Yes,Hello? Alliah Mercado

talking.." "Goodmorning Ma'am. Pinapasabi po ni Mr. Dexter
Lim na handa na ho iyong apartment na pinahanda niya

para sa inyo."Napapikit ako ng marinig ang malambing na boses ng babae sa kabilang

linya.

Kahapon pa niya ako pinapalipat doon at tanggi ako ng tanggi. "Tell him that I
don't need it."

"Ma'am he insist. Ma'am sigina ho, napapagalitan ho kami sa kanya sa twing

tinatanggihan niyo ka-"

" Pakisabidyan sa boss mo,may tinitirahan kami ng anak ko.Not too big but at least
Ican breath.Okay. Bye!"

Sagot ko at binaba ang telepono. Nagbuntong hininga ako at napakagat sa ibabang

labi sa sobrang pagkainis.
Hindi pa ako nakakabalik sa kusina ng may magdoorbell. Naglakad ako patungo sa
pinto at binuksan ito.

"Oh,who the hell ruined your day again!" Shamcy groaned and kissed my cheeks.
She was wearing a lacy black dress and a two inches sandals.

" Mga taong hindimakaintindi."

" HiAll." Lumipat ang tingin ko sa likod ni Shamcy at nakita si Marco na nakafitted
white v neck and a khaki short. Hubog na hubog ang batak sa gym niyang katawan.

" Hey,pasok kayo." Pinapasok ko sila sa loob ng unit namin.

" Hi Little boy!" Ani Shamcy sa anak ko.

" Hello po Ninang Sexy,Tito Marco!" Bati naman ng anak ko at tumingin na ulit sa
pinapanood niya.
"Mommy.."

" Hmmm?" Baling ko sa anak ko at tinignan sina

Marco na umupo sa tabi niya.

"Where is the good man? Hindisiya pumunta dito kahapon.Is he busy?" Napangiwi ako
sa sinabi ng anak ko at nagkatinginan kaming tatlo.
Nakakunot silang noong tumingin sa akin.

"Yes,baby." lumapit ako sa anak ko at hinalikan sa

. .
p1sng1.

" Nandito naman siTito Marco mo Aiden." Sabi ni

Marco sa anak ko.

Tumingin si Aiden kay Marco at ngumuso.

" Nako ha,nakakapagselos yang anak mo." Sabi naman ni Shamcy.

Tumayo ako ng mabuti at nagkibit balikat. Tumuloy muli ako sa kusina para tapusin
ang paghuhugas kong plato.

" May rehearsaldaw ngayon sa Polaris,Alli. Natatandaan mo pa ba iyong launch ni

Ely,well tutal nandito ka.I push na naten na ikaw sa finale." I rolled my eyes.

" Talaga bang wala na siyang mahahanap?"

" Wala,ikaw na.Ano ba? Ayaw mo non? Instant

modele ka.'Saka two days nalang ang preparation no." " Whatever."
" Mukhang napapalapit na yang anak mo kay Dexter ah." Huminga ako ng malalim at
inilagay ang plato sa lalagyanan at nilinis ang sink pagkatapos kong maghugas.

" Can we not talk about it,my head really sucks ." " Okay,but let me tell you
this.He can do
everything Alliah,sa ginagawa niya palang ngayon as if

he was ruling your world.Well,he was not just a

Millionaire,he is now a multi Billionaire."

I licked my lower lip and looked at Shamcy who was now eating an apple. "What?"
Tanong niya.

"Wala." naiinis kong pahayag.

Pagkatapos naming kumain ng lunch ay naligo ako at binihisan si Aiden. Kailangan

kasi naming pumunta sa boutique ni Ely, para isukat sa akin ang wedding gown.

" Sa boutique tayo niEly,Marco."

"Copy." Ani Marco at pinasibad ang bmw niya. lniwan namin si Aiden kay Ate Allana
dahil baka
mabored lang siya at mapagod dahil marami kaming

grnagawa.

Wala na rin akong choice, dahilnandito na ako pumayag na ako sa gusto ni Ely. Tutal
may sweldo naman ako. At least kahit papano kumikita pa rin ako.
" Ely,pasukat mona sa kanya iyong gown." Ani

Shamcy pagpasok namin sa shop niya.

Umupo si Marco sa sofa at kumuha ng magazine. " Nasan siBella?" Tanong ko kay Ely
na busy sa
pagaayos ng isang kremang gown.

" Nasa Polaris na,inaasist ang mga model. Try na

natin?"

Tumango ako at ngumiti. Binuksan niya ang puting kurtina.

" I'm sure it will really suits you." Masigla niya pahayag at pumasok sa loob.
Tumingin ako kay Shamcy na umupo sa tabi ni Marco.
" lkaw hindimo isusukat iyong sayo?"

" Nah' nagpapalit ako kay Ely.Tutulong nalang akong mag mamake-up sa mga
modelniya." I rolled my eyes.

" Ewan sayo."

Napanganga ako ng lumabas si Ely hawak ang isang magandang wedding gown.
Words can't explain how beautifulit was. Tinakpan niya ang kurtina at hinayaan
akong
magbihis. Until now, amaze na amaze pa din ako.

Parang perfect pa siya sa perfect. I mean wow! Tumingin ako sa malaking salamin at
tinignan ang
sarili ko. Saktong sakto siya sa akin.

It was like, this gown really made for me. If I can just have it.

Binuksan ko ang kurtina at napaawang ang labi ko ng nakatulala ang tatlo sa akin.

"Wow!" "Amazing!"
"You're,you're so beautiful." Marco mumbled. "Sabina e,bagay sa kanya El." Pahayag
ni Shamcy. Ngumiti ako sa kanila. Umakyat si Ely at tinignan
ang gown na suot ko.

"Wow! Really,you're so beautifulMs.Alliah." "Ah,salamat." Nahihiyang sagot ko.

"Wala na akong papalitan.Sakto sayo." Aniya at
ngumiti sa akin.

"The beautiful bride that I'd ever seen." Sabi naman ni Marco.
Ngumisi si Shamcy at binatukan siya. "Wag ka nang umasa. Wala kang pagasa." Natawa
kami pareho ni Ely
sa ginawa ni Shamcy at sa reaksyon ni Marco.

Pagkatapos niyang suriin ang buong gown ay sumabay na siyang pumunta sa amin sa
Polaris.
lniwan na muna namin ang wedding gown at kailangan kong pumunta sa rehearsals.
Namuo ang kaba kong papalapit na kami sa Polaris na sinasabi nita.

Hinawakan ko sa kamay si Shamcy na katabi ko sa backseat.

"0 bakit?" Nagaalalang tanong niya.

" Hindi ko alam, kinabahan kasi ako."

"Gutom lang yan." Aniya at pinasok na ni Marco sa malaking parking lot ang kanyang
kotse.

Manghang mangha ako sa sobrang laki nito. Parang kasing lawak ito ng Philippine
Arena.

Pagbaba namin ay nagtungo kami sa gitna kung saan maraming nagbebenta ng mga iba't
ibang pagkain. Madaming tao, at alam ko sa pananamit lang nila. They are not just a
simple person.

May nakita pa akong sikat na artista at athletes at mga models.

lnikot ko ang paningin ko at napanganga sa sobrang lawak nito, nakapaikot dito ang
malaking mall, casino, arcades, restaurant, carnival at ang mahabang hotel.

Nabalik lang ako sa ulirat ng hilahin ako ni Shamcy papasok sa malaking mall.
"Sobrang laki no?" Nakangiting tanong ni Shamcy

sa akin.

"Yeah,nahihilo na nga ako."

"Well,this is the best place for a family bonding. Package na.You know what? Jsa
ang hotelnila na madalas magcheck in ang mga sikat na foreign actors. Minsan nga
may british band na nagconcert sa Pilipinas at dito daw nilang napiling magcheck
in."

"Talaga?" Manghang tanong ko at inilibot ang tingin sa malaking mall.

Huminto kami sa gitna ng Mall kung saan ang event center nita. May roong itong
entablado kung saan nagrerehearsal ang mga kasama kong magmomodel ng mga gown ni
Ely, mukhang seryosong ang lahat.

" Kailan ba yung finalevent?" Tanong ni Marco kay

Ely.
"Sa makalawa.Seven ng gabiang start." Pumalakpak si Shamcy kaya nakuha niya ang

attention ng mga tao sa paligid. "Okay,models.Ito nga

pala siAlliah." Pakilala naman niya sa akin at inakbayan ako.

Kumaway ako sa mga magagandang mga model

nita, at balingkinitan ang mga katawan. " Hello!"

Ngumiti sila Iahat sa akin at kumaway.

"Akyat ka na.Wag kang magalala rarampa kalang naman.likot dito.Magpopose tapos

balik sa
likod." Aniya at iminustra ang gagawin ko. Tumango tango ako umakyat nasa
entablado.
Pinasuotan ako ni Bella ng six inches stilletos na kulay rosas. Napangiwi ako ng
halos hindi ko mabalanse ang sarili ko pagtayo.
Sanay naman akong naka hills, pero hindi ganito

kataas.

Dahil sa finale ako,ako lang magisa maglalakad wala akong kasabay.

" 0, Ms. Alliah ikaw na." Ani Bella at lumabas na ako sa backstage.

Normal lang ang paglalakad ko, tulad kung papano ako maglakad. Tutal hindi naman
ang lakad ko ang tinitignan kapag naglaunch na e, ang wedding gown na susuotin ko.

Ngumuti ako ng makita si Marco na kumaway sa akin habang nasa harapan at

nakahalukipkip.

Napahinto ako sa paglalakad ng maramdamang may mabibigat na matang nakatingin sa

akin.

Napakagat ako sa ibang labi ko at unti unting namuo ang kaba sa dibdib ko.

lnikot ko ang paningin ko sa buong paligid ng mall at ganoon nalang ang panlalaki
ng mata kong makita ko si Dexter na matalim ang titig sa akin.

Nakablack suit siya habang nakaloose naman ang necktie niya. Nakakunot ang noo
niya, ang dalawang kamay ay nasa bulsa niya.
lnilipat ko ang tingin ko sa mga kasama niya at may iilang foreigners akong
nakikita. Nandoon din si Linda. Hindi ko pa nakikita si Mr. Chen na kasama niya.

Nabalik ako sa ulirat ng pumalakpak si Shamcy na katabi ni Marco.

" Hey! 1 told you to pose, not to stop." Aniya at tumikhim ako at kinakabahang
maglakad.
Hindi ko alam kung anong ginagawa niya sa Iugar na ito. Pero kinakabahan pa rin
ako dahil hindi maalis sa isipan ko iyong nangyari noong isang araw.
"Ahhhl" Kumabog ang dibdib kong hindi ko

napansing mali ang tinapakan ko, kaya muntik na akong

mahulog sa sahig.
Hawak hawak ko ang dibdib ko at napakalakas ng tibok nito.

Tumakbo palapit sa akin sina Shamcy, Ely at Bella at ang mga models.

Pinalo ni Shamcy ang noo niya. "Anong bang nangyayarisayo?" Naiinis na tanong ni
Shamcy.
Tumingin ako kay Marco na siyang sumalo sa akin sa pagkahulog ko.

" Salamat Marco." Bulong ko sa kanya at tila wala pang balak na ibaba ako.

" Okay ka lang ba Ms.Alliah?" Alalang tanong ni Ely sa akin.

"Ah,okay lang.Nahilo lang ako."

" Namumutla ka." Komento naman ni Bella. Ngumiti ako sa kanila at tinap ang
shoulder ni
Marco.

" lbaba mo na ako,pasensya na."

"Okay ka lang ba? Hindika ba nasaktan?" Tanong niya at dahan dahan akong binaba.
" San ka ba kasinakatingin,layo ng iniisip mo kanina hal" Kunot noong pahayag ni
Shamcy sa akin. " Muntikan kana doon."

" Pasensya na nahilo lang tala- ahhh!" Napahawak muli ako ng mahigpit kay Marco sa
braso dahil nasprain yata ako.
Naramdaman ko ang sobrang hapdi sa kanang paa ko. "Oh God! Are you okay?"

" Bubuhatin nalang kita All-" napahinto siya sa pagsasalita at tumingin sa likod
ko. Tumingin ako sa mga modelo na nakikiusyoso at nakangangang

nakatingin sa likod ko.

Kunot noo kong binaling ang paningin ko sa likod at halos maghumarantado sa bilis
ang pagtibok ng dibdib ko.

Hinakbang niya ang pagitan namin at walang

salitang sinabi ngunit ramdam ko ang galit at mabigat na atmospera sa Iugar namin.

Napaawang ang labi kong buhatin niya ako.

"De...Dexter ano ba!" Sabi ko na hindi makatingin kina Shamcy dahilnararamdaman ko

ang paninitig nila sa akin.

Tinikom ko ang bibig ko at naglakad siya paalis doon sa veneu.

" Dexter! Jbaba mo nga ako nakakahiya!" Ulit ko ngunit hindi siya nagsalita.

Sumalyap ako kay Shamcy na ngayon ay ngiting asong kumaway sa akin Habang si Ely
at Bella ay gulat na gulat. Nakakunot naman ang noo ni Marco.
" Dexter ibaba mona nga ako!"

" Stop it! Paghindi ako nakapagpigil hahalikan kita dito!" Malamig na sambit niya
habang nakatiim bagang ang kanyang panga.
Pinagtitinginan kami ng mga tao sa mall ngunit parang wala lang iyon sa kanya.

Pumasok kami sa isang private elevator sa mall at tahimik siyang pumasok.

Nakaawang ang labi kong tumingin sa kanya.

" Don't tell me this is yours too?" Kunot noong tanong ko.

Hindi siya kumibo bagkus ay ibinaba niya ako kaya napahawak ako sa hawakan ng
elevator.

lpinindot niya ang pinakadulong floor ng mall nato.

Napangiwi ako ng maramdaman ang pagkirot ng

paa ko.

" Dexter ano bang ginagawa mo?'' Nakita kong nagtaas baba ang adams apple niya at
mariing tumitig sa akin.
" Can you just please stop talking?!"

Napangisi ako sa kanya at inis na inalis ang hills na suot ko.

"Anong bang problema mo? Hindi mo naman kailangan na gawin pa yon diba. So para
saan yon? Ha?!"

Sinuntok niya ang elevator at nanigas ang likod ko sa kaba ng tumitig siya sa akin.
" Don't think of another thing Alliah. I dragged you here because we need something
to talk about
Aiden." Kumunot ang noo ko at umiwas ang tingin sa kanya.
Bakit ba parang iba ang tingin ko sa ginagawa niya. Of course he was doing all of
this shit para kay Aiden.
Tumunog ang elevator at bumukas ito, sumalubong sa amin ang lamig ng aircon galing
sa isang magandang
. .
op1s1na.

Naglakad siya papasok at iniwan ako sa loob ng elevator. Huminga ako ng malalim at
kinuha ang heels na suot ko.

Paika ika akong naglakad sa opisina niya. Mas malaki ito kumpara sa Lim building na
opisina niya noon. Mas moderno ang desenyo, black and white ang motif.

Umupo siya sa kanya swivel chair at pinaikot ito paharap sa akin.

" Ioffered you an apartment and you ignored it. You know I'm doing this because of
my son."

"We don't need it Dexter.I mean,sanay nasa

ganoong kalaking unit siAiden." Napangiwi akong umupo sa sofa dahil sa sakit ng paa
ko, habol habol ko ang hininga kong makaupo ako.
Parang tumakbo ako ng ilang kilometro sa marathon.
Pinagsalikop niya ang kamay niya sa itaas ng desk niya. "Then I insist.Tomorrow
morning someone will pick you up and help you to-"

" Dexter ano ba! Bakit ba pinapakielaman mo kami ng anak ko?!"

"You know that HE IS ALSO MY SON!" giit niya na may diin sa bawat slita.

" He doesn't know anything! At wala siyang kailangan malaman.Dahil ang ama niya ay
matagalna kaming pinagtabuyan." Rumehistro sa mukha niya ang lungkot at naging
malamlam ang kanyang mga mata.
" Can we not talk about this anymore? Can we just pretend that we didn't know each
other
anymore?" Parang may tumusok sa dibdib kong sinabi ko iyon ngunit buo ang loob ko.
Hinilamos niya ang kanyang palad sa mukha niya at parang pagod na pagod na.

Tumayo siya at naglakad ng pabalik balik sa harap ng up down window niya na kita
ang buong Polaris.

Huminto siya at tumingin sa akin na may lungkot sa kanyang mga mata. " I...I just
want to know him Alliah."

" He don't need you..."

Tumango tango siya at huminga ng malalim. " Pero pwde mo ba siyang ipakilala sa
akin.Bilang ama niya."
" De..Dexter.Sooner or later Iam going to marry another man.At gusto kong siya ang
kikilalanin niyang ama." My kumirot sa puso kong makita ko ang

.
pagsusumamo n1ya.

Pumikit siya ng mariin. "Are you talking about that bastard man kanina?"

"Ool" Naiinis na sagot ko para huminto na siya. Umiwas siya ng tingin sa akin at
isinandal ang kamay niya sa window glass kaya hindi ko makita ang mukha

"You love that man?"

" Dexter can we stop talking about th-" " Just please answer me.."
"Yes.So happy now?" Pagsisinungaling ko para tumigil na siya.

" Don't worry if that makes you happy." huminto siya ng matagal bago muting
magsalita. "Then okay,but just this one.Just this one Alliah,Iwant to meet
him." Huminga siya ng malalim. "Then Iwill let you go." Sumikip ang dibdib ko sa
sinabi niya at napayuko.
" I promise..".

Tatayo palang sana ako ng naglakad siya palabas ng office. Napaawang ang labi kong
sinara niya ang pinto nito.

Natahimik ako habang nakaupo, ang takas ng pintig ng dibdib ko.

Nagulat ako ng tumunog ng malakas ang phone ko na nasa likod ng bulsa ngjeans ko.

" Hey.." Walang ganang sagot ko na hindi man lang tinignan kung sino ang tumawag.
"Alii? Are you okay?" Napangiti ako ng marinig ang nagaalalang boses ni Marco sa
kabilang linya.
"Okay lang ako don't worry.Bababa na ako." Sagot ko bago pinatay ang tawag.
Tumayo ako ng dahan dahan at napangiwi ng

maramdaman ang sobrang hapdi nito.

Napahinto ako sa pagtayo ng may pumasok sa opisna at niluwa nito si Linda na cute
tignan sa office attire niya.

May dala siyang first aid kit para sa pagka sprain ko. " Linda.." Sabi ko at
napaupong muli sa sofa. "Sinabisakin niKuya Dexter na sprain ka daw.
Sandale lalagyan ko lang ng oil. Tapos ibebenda natin.

Masakit ba?'' Tanong niya at tumango ako.

Tahimik niyang ginawa iyong sinabi niya at alam ko sa katahimikin na iyon ay may
gusto siyang ipahayag.

" SiMr.Chen,Linda? Hindi ko pa siya nakikita."

" Nagretire na Ate,ako ang trinain niya na papalit sa kanya."

"Ahh." Tumango tango ako.

"Ate." Aniya at napahinto sa pagbebenda ng paa

ko.

" Hmm?" Tanong ko at itinaas niya ang tingin niya

sa akin at ngumiti ng pilit.

Mataman niya akong tinitigan bago nagsalitang muli. " Galit ka ba kay Kuya Dexter?"

Napangiti ako ng tipid sa sinabi niya at napayuko. " Linda,alam kong malapit ang
loob mo sa mga Lim.Pero maiinis ka ba kapag sinabi kong oo?"

Umiling siya at pinagpatuloy ang pagbebenda sa akin. " Kaya ba ayaw mo siyang
makilala niAiden?"
" Hindiko alam.Siguro."

" Pero Ate naisip mo ba kung anong nangyarisa

loob ng anim na taon sa kanya habang wala ka?'' Tanong niya sa malungkot na tono.
"Hindi. At wala na akong panahon para nalaman pa iyon.He pushed me away Linda.He
wanted me out of

his life. He was just being kind again because he knew

about his son. Tignan mo, dinala data niya ako dito tapos iniwan man lang."

Tumango tango si Linda at tumingin sa akin ng nakangiti. "Tapos na." Aniya at

inayos ang mga gamit para ilagay sa emergency kit.
" Salamat Linda."

" Hindika ba pupunta sa kasalniAte Lily?" " Hindiako sigurado..."

"Sige na Ate,magtatampo ako sa iyo." Giit niya at biglang nagpout. Natawa ako sa
inasta ni Linda kaya napatango nalang.
Nanlaki ang mata niya at napatakip sa bibig. " Talaga? Sige sasabihin ko yan kay
Ate.Wala ng bawian yan ah." Napangiti ako at napailing.
Naloko niya yata ako, dinaan niya ako sa pagpapacute niya.
"Oh sige na.Baka magtampo ka pa sa akin." " Tatawagan ko na mamaya siAte.Para
makapagpareserve na siya ng kwarto para sa inyo ni

Baby Aiden.Gusto ko pa naman na makilala siya." Napangiti nalang ako at napailing.

Tinulungan ako
ni Linda na makababa sa mall. Nagkita nalang kami sa

parking lot ni Shamcy.

Dahil nga sa sobrang kulit nita dinala pa nita ako sa hospital. Mabuti nalang minor
injury lang. May binigay pa na gamot at ointment sa akin for fast recovery.

Hinawakan kong mahigpit sa kamay si Shamcy habang tinitignan ang dagat ng taong
nakaupo sa harapan ng event center. Lahat ng ito ay sikat na mga artista at kilala
sa industriya ng politics. At mga tao na nanonood dahil nandito sila sa mall.

" Kinakabahan ka?'' Natatawang tanong ni Shamcy

sa akin.

"Oo eh!" Sabi ko at hinawakan ang dibdib ko sa sobrang bilis ng tibok ni to.

"Wag kang magalala ang tinitignan ang wedding gown na suot mo,hindiikaw."
Matalim ko siyang tinitigan.

"Joke lang best. Easy ka lang dyan.Madaming bibili ng gown ngayon dahil maraming
dumating na sikat na mga tao sa gobyerno.Saka mga gown adik."

Pumalakpak si Ely na hudyat na na maghanda na kami.

Tumingin ako sa relo na nakapatong sa make up table at magaalas syete y media na.

Nagbuntong hininga ako at naupo sa isa sa mga upuan sa backstage.

lniwan ko muna si Aiden kay Ate Allana doon ko na siya pinatulog dahil ayokong
maghintay ng matagal ang anak ko.
Aligaga ang nga kasama kong modelo dahilsa mga ball gown na suot nita.

Maganda ang mga desenyo ni Ely kaya hindi na ako magtataka kung bakit marami ang
mga tumatangkilik dito. lsa na doon si Shamcy.

" Wow! Ms.Alliah,parang ikakasalkana ngayon ah. Ang ganda ganda mo."

"Ah,salamat Bella.Magaling kasigumawa ng gown siEly kaya ganoon."

"Hindikaya,ikaw nga nagdala sa ganda ng gown

e."

" Bella tignan mo nga ito mukhang nagloloose

yata." Anang isang model kay Bella kaya tumayo ito at

pinuntahan ang isang magandang babae na morena.

"Good evening ladies and gentlemen.Let me all present to you,the third launching of
the gowns made of Ms.Elizabeth Smith,also known as Ely.She is one of the most
professionaldesigner in designing a very classy gowns and wedding gowns for the
specialoccasions."

" Ms.Ely,was graduated in Paris,France and trained in USA. Let me introduce to you
the one of the most professionalin the name of fashion,not only in the Philippines
but also in the whole world Ms.Elizabeth Smith." Pakilala ng me sa kanya.

Nagpalakpakan ang Iahat ng tao at naglakad pumasok sa runaway si Ely.

"Good evening.Iwant to thank everyone who came in this big event of mine and you
let me show to you the nineteenth gowns that Imade,and a one special gown for a
bride."

"Also for Mr.Lim,to allow us to launch this event in Polaris.For all the stuff and
my make up artist.Please, let us enjoy the night." Sabi niya at nagpalakpakan muli
ang mga tao.
Bumalik si Ely sa likod para lingunin ang mga ibang mga modelo. lsa kasi si Shamcy
sa mga make up artist kaya nandito siya.

Nagumpisa ng pumila ang Iahat at ako ang nasa dulo. Hindi na ako nahirapan maglakad
dahil naka doll shoes ako. Long gown naman kasi ang suot ko.

Hindi naman din ganoon kasakit ang paa ko kumpara noon. Huminga ako ng malalim at
ngumiti.

" Easy ka lang Ms.Alliah,wag kang kabahan." Ani

Ely at tinapik ako sa likod.

Tumango ako sa kanya kahit na mabilis ang pagtibok ng puso ko dahil sa kaba. Hindi
ako sanay na

maraming tao ang tumitingin sa akin.

Pero tama naman si Shamcy, hindi naman ako ang binebenta dito. Ang gown.

Huminga ako ng malalim at tinignan ang mga babaeng modelo na seryoso ang mukha
ngunit masaya ang mga matang naglalakad sa runaway.

May mga tao din sa gilid ng entablado at harapan kaya lahat puno. Maging mga media
ay narito.

Sa bawat naglalakad na mga modelo ay sinasabi ng me kung ano ang description ng mga
gown nila.

Twenty lahat kami at ako ang pinaka huli.

Kaya nga noong ako na ay pinatay lahat ng ilaw sa mga tao at itinutok ang ilaw sa
lalakaran ko.

Kabadong kabado akong umakyat sa entablado, nakahinga ako ng maluwang ng hindi ko

makita lahat ng taong nanonood dahil sa dilim.

Narinig ko ang pangsinghap ng karamihan ng makita nila ang kabuuan ng wedding gown
na suot ko.

Siguro maging sila ay namangha sa desenyo tulad

ko.

" Let me present to you, the one and only wedding

gown made of Ms.Elizabeth Smith."

Nagpalakpakan ang mga tao at mas lalo akong kinabahan ng maglakad ako sa entablado.
" Wow, this really beautiful."

" My daughter will love it, if she saw this."

"That's really an amazing gown." Kanya kanyang mga komento ang narinig ko ngunit
hindi ko na iyon pinansin dahil ayokong mangyari iyong nangyari noong isang araw
baka mahulog nanaman ako.

Pagtapos ng paglalakad ko at pagpasok ko sa backstage ay habol habol ko ang hininga

ko. Napahawak

ako sa dibdib ko sa sobrang bilis nito.

"What is the feeling?"

" Para akong matatae na masakit ang tyan,na parang masusuka sa sobrang kaba."

" lw,that was gross Alli. Well,you really did a great job." Aniya at niyakap ako.
" Do you think may bibili?" Kinakabahang tanong ko feeling ko kasi baka walang
bibili nito, at nakokonsensya ako pagnagkataon.
"Of course! The wedding gown is so beautiful,and so you are?" Ngumiti siya at
napailing ako.
Pagkatapos ng pagrampa ko ay nagumpisa na ang bidding sa mga gowns.

Tahimik lamang ako sa backstage habang ang mga stuff ay aligaga sa mga trabaho
nila.

Si Shamcy naman ay busy sa pagaayos ng mga make up ng mga modelo.

Nang lumipas ang isang oras na pagbibidding at pagaaway ng mga kampo sa mga gowns
ay inayos ni Shamcy ang make up ko bago ako tumayo para sa finale.

Ngiting ngiti akong lumabas ng backstage at umikot pa ng isang beses bago tumayo sa
gitna ng entablado.

Napangiti ako ng kumaway si Marco sa gilid at nagthumbs up. Tumango ako at

nagumpisa ng magsalita ang MC na nasa harapan ko.

"So let us start the bidding for our finalwedding gown for this night."

" Five hundred thousand pesos." May nagtaas na numero sa kanan namin na isang
mayamang matandang babae.

"Five hundred thousand pesos for the number thirty five."

"Six hundred thousand pesos." Sabi ng isang sikat

na modelo.

"Six hundred thousand pesos for the number eighty one."

"One million!" Nanlaki ang mata kong marinig ang malamig na boses ng pamilyar na
lalaki.
"Wow.Mr.Lim is here.So one million for this wedding gown."

"One million and five hundred thousand

pesos." Napaawang ang labi kong marinig ang boses ni

Marco sa kaliwa namin.

Tumingin ako sa kanya na nakangisi habang taas niya ang numero na hawak niya.

"One million and five hundred thousand pesos for number fifty five."

"Two million pesos!" Nagtaas ng numero ang isang sikat na personalidad sa politics
na isang mestizang babae.
"Two million two hundred thousand pesos." Sabi ng isang lalaking business man.
" Five million!" Nanlaki ang mata kong tumingin kay Dexter na nakakunot ang noong
nakatingin sa akin.

" Wow! Five million."

"Six Million!" Tumayo si Marco at itinaas ang hawak

n1�

yang numero.

Napaawang ang labi ko sa sinabi niya, magsspent

siya ng ganoong kalaking halaga para sa gown na ito.

"Okay,eight million pesos." Nabaling ang tingin ko kay Dexter na nakangising

nakatingin sa akin. Tumingin ako sa MC na nakanganga sa sinabi ni Dexter.
Halos lahat ng gustong kumuha ng gown na ito ay hindi na nagtaas ng numero dahil
napaka taas na ng

bidding.

"Ten million!" Kumunot ang noo kong tumingin kay

Marco na nakakunot noong nakatingin kay Dexter.

What the hell he was doing!

"Twenty million pesos." Napanganga ako ng sinabi iyon ni Dexter.

" Twenty million pesos! Please raise you number if someone can beat that price."
Nakita kong umiling ang mga tao.

At padabog na umupo si Marco sa upuan niya.

"Okay! Final bidding is now close. The final wedding gown is bought for twenty
million pesos by Mr. Dexter Lim who owned this Polaris. Mr. Lim, the wedding gown
is all yours." Pumalakpak ang lahat ng tao at
ngumisi sa akin si Dexter at kinabahan ako sa tingin
.
n1ya.

Umakyat siya sa hagdan at nakangising nilahad ang

kamay niya sa harapan ko.

" My secretary will talk to you." Aniya sa me at mabilis akong hinigit sa entablado
pababa nito.
May bolta boltaheng naglakbay sa buong pagkatao kong hawakan niya ang kamay ko.

I'm old enough para maexperience pa itong ganitong sitwasyon.

Mabilis siyang lumabas ng mall. " Dexter ano ba.."

"What?" Tanong niya sa akin habang hila hila niya

ako.

" Binili mo yong gown, hindi ako." Naiinis na

pahayag ko.

"So?" aniya at dinala ako sa parking lot. Pinagtitinginan kami ng mga tao siguro
dahil na rin sa suot ko at siya ang may ari ng Polaris nato.

"Ano bal" Giit ko at binawi ang kamay ko sa kanya

kaya napatingin siya sa akin.

"Sinabing hindinga ako ang binilimoe,ang gown." Ngumisi siya ng nakakaloko sa akin
at naghalukipkip.
"Okay,remove that gown now." Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.
"Are you crazy?!"

" Nope.You told me that I bought that gown and not you.Then undress it." Kunot noo
ko siyang tinignan.

Umikot ang paningin ko sa buong parking lot na may iilang tao at isang body guard.

Nagtiim bagang ako at pumangewang sa harapan niya. "Are you making fun of me?"

Ngumiti siya sa akin at may humaplos sa puso ko ng makita ko ang ngiti niyang iyon.

" I really don't get you.I'm dragging you off and you're nagging at me telling me
that I did not buy you. Then now,undress that gown.It's mine now,well I don't mine
seeing you undressing clothes infront of me." He said while licking his lower lip.
Napalunok ako ng makailang beses at feeling ko lahat ng dugo ko ay umakyat sa
pisngi ko. I know it sounds rude, but it makes me feel hot.

Umiwas ako ng tingin sa kanya dahil ayokong makita niya na may epekto sa akin ang
sinabi niya.

"You didn't change,you're still blushing everytime you.."

Hinawakan kong mabilis ang pisngi ko at tumingin sa kanya. " Blush on to no!"

Ngumisi siyang muli at kinuha ang kamay ko at hinila papasok sa Ferrari niya.

Pinatakbo niya ng mabilis ang sasakyan at

napahawak ako sa seatbelt ko.

"Ano ba, dahan dahan naman." Sabi ko at dinahan dahan naman niya ang pagdadrive.

Nakalabas na kami ng Manila at parang naging mas pamilyar ang dahang tinatahak
niya.

Sumisikip ang dibdib kong maalala ang mga memories naming dalawa. Bakit niya
ginagawa ngayon
ito?

Huminto siya sa isang mataas na lugar,

natatandaan ko noon dito niya ako unang dinala noong unang date namin.

Pinagbuksan niya ako ng pinto at hinawakan ang kamay ko.

Naglakad kami sa mataas na bahagi habang inalalayan niya ako.

"What are we doing here?" Naiinis kong tanong. Mas nasasaktan lang kasi ako kapag
naaalala ko iyong nakaraan namin.
" I promise to myself that I will bring my bride here after the wedding." Mabilis
na naghumarantado sa pagtibok ang puso ko.

Mabilis kong inalis ang kamay ko na hawak niya. " Gusto kong mabiwiin ang sinabi ko
sayo noong isang araw. No, I wont let you happy with that man. Nobody will take my
place."
" Dexter..."

Humarap siya sa direksyon ng Manila at iginiya akong tumingin.

" I really regret every goddamn seconds I made you cry that day Hannah."

" Dexter?" Kunot noo akong tumingin sa mga

malalim niyang mga mata.

Mabilis ang tibok ng puso kong titigan ko ang mukha niya .

"Sometimes Iwish you were the Hannah that I met before.The Hannah who taught me how
to love.Not this one,this Alliah that I've never knew,that who loathed
me so much." Umiwas ako ng tingin sa kanya.

At napaawang labi kong makita ang

pinaka malaking hotelsa buong Asia. Ang Polaris. Tama nga si Tesa may ilaw ito sa
tuktok at
napakaganda nitong tignan. Para itong isang tunay na

bituin.

" You told me before that...

'... that it is the star that remains permanent on its place throughout the season
in a year. Winter, autumn, spring and summer."

"Ang pangalan ng star na yan ay Polaris.."

Napahinto ako at tumingin sa kanya. He was seriously staring at that direction.

" Hannah,I didn't move.I swear,I want you to come back.Sabimo kapag naliligaw ang
isang tao ang Polaris ang magbibigay ng direksiyon sa kanya?"

" Dexter.." Parang umurong ang dila ko at hindi alam ang sasabihin sa kanya.
" I named that after your favorite star Hannah.

'Cause Iwant you to know that my feelings for you will never fade.I will forever
wait untilyou come.I promise, I'm not moving..."

May namumuong sakit sa puso kong marinig sa kanya ang nga salita na iyon. Tumingin
ako sa mga mata niya na may lungkot sa mga ito.

There were many times that I asked myself if he did

love me before or he just so devastated and he need my

company.

But my feelings now was so unusual.

I can't even think and decide. I can't even talk. Tumalikod ako para bumalik sa
Ferrari niya dahil
hindi ko nakakaya ang sitwasyon.

"Alliahl" Aniya at hinawakan ang kamay ko.

The next thing I knew, isiniksik niya ang mukha niya sa leeg ko.

" I can't blame everyone to droolat you in the event kanina.You're damn beautiful!
My bride is so gorgeous. But Ican't stand seeing other guys fantasizing my Queen."
Napapikit ako ng mariin sa sinabi niya.
There were butterflies playing on my stomach.

He was eating my strength. "And now,I know you are Alliah,Hannah.Bullshit! I'm
really so fucking confused!" Aniya at tumingin sa akin ng naguguluhan.

Mataman ko siyang tinitigan at nakaramdam ako ng awa sa kanya. He looked stressed,

haggard, and lost.

" Even if I am the Polaris that will give you light.You are my star,Baby.I don't
know what will the path I'll take to lead me unto you,but dammmitll really don't
know what to do."

"Just please,give me time to prove to you everything.And if it doesn't

work.Iswear,Iwill let you go Alliah."

" Tell me how to start...Baby."

Chapter 30

"Then? What did you say?" Ngiting ngiting tanong ni Shamcy sa akin habang
kinekwento ko ang nangyari kagabi.
Nasa bahay kami ngayon ni Ate Allana at tinutulungan namin siyang maghain ng
hapunan dahil nandito din sina Kuya Jonas at si Wen.

Nagkibit balikat ako at pinagpatuloy ang paghiwa ng carrots.

" Iwalked out."

"WHAT?" Sabay tanong ng dalawa sa akin at gulat na gulat.

"Iwalked out. Pumasok ako sa kotse at nagyayang umuwi."

"Yeah,we know that. But why? Seriously Alli!" Ani

Ate Allana. I rolled my eyes.

" Isn't it obvious that he is madly,deeply inlove wit h you? Telling those
words..."

" It doesn't matter now Shamcy."

" Mukha naman siyang seryoso ngayon Alliah."

" I don't know Ate,it just that I'm afraid.Takot ako n a masaktan ulit. Takotna
takot. "

"Alliah.." Lumingon ako kay Wen na pumasok sa kusina.

" Bakit?" Tanong ko.

" May naghahanap kasisayo-"

" Hi." Kumunot ang noo kong makita si Marco na may dalang bouquet of tulips.
Mukhang galing pa siya sa opisana niya dahil

nakacoat pa ito.

" Marco.."

"Oh Marco,sakto dating mo kakain na." Sabat ni

Ate Allana at lumapit kay Marco.

Ngumisi ito at tumango.

"Ang akala ko Mac noong makalawa ang uwimo?" Tanong ni Wen.

"Yeah,but Ican't go to Australia without Alli. So I de cided to stay."

Natahimik silang lahat at nagkatinginan. Umiwas ako ng tingin at pinagpatuloy ang
ginagawa ko.
"You just came in time Marco." Kumunot ang noo

ko sa sinabi ni Shamcy at tumingin sa kanya ng masama.

Umupo si Marco sa tabi ko. " For you." Aniya at kinuha ko ang bigay niyang
bulaklak.

"Salamat nag abala kapa." Nahihiyang sagot ko. Makalipas ang ilang minuto ay
natapos na kami sa
paghahanda ng pagkain.

Katabi ko sa kanan si Aiden habang sa kaliwa ko naman ay si Marco.

"Ano gusto mo Baby? Gusto mo ng sinigang?" Tum ango ang anak ko at nilagyan ko siya
ng sabaw sa kanin.
" Dami." Aniya at sabay kaming tumawa.

" Ubusin mo yan ah." Tumango siya at maganang kumain.

" Siya nga pala Wen,kailan ang punta mo sa Cebu?" Tanong ni Kuya Jonas.
"Tomorrow afternoon.We have a meeting with the Foreign Architect for the new
concept of our casino in Vi sayas."

" Oh,that is good.Sasabay na ako

sayo.Yohanne is busy now on his wedding.So Iam inch

arge to go to Cebu."

Napahinto ako sa pagkain at nagtaas ng tingin kay

Kuya Jonas.

" Hindika ba pupunta Kuya?" Tumingin siya sa akin at

umiling. " It is exclusive for their close relatives and fami

ly only." Napaawang ang labi ko sa sinabi niya.

" Diba Allipupunta ka?'' Tanong ni Shamcy sa akin. Napaisip ako sa tanong niya at
ngumiti ng pilit.
Tumingin ako kay Marco na nakamasid sa amin.

"Yeah,ininvite kasiako niLily noong kasalniyo.Pat i siLinda.Nakakahiya naman kung

tatanggi pa ako."

Nagkatinginan kami ni Ate

Allana. " lsasama mo basiAiden?" Tanong niya.

Tumango ako ng marahan at sumulyap sa anak kong masarap na kumakain.

" Ithink its better if you will left him to me." Ani

Marco na may pagaalala sa kanyang tinig.

" Hindina.Ayokong maabala ka pa.Mabilis lang na man kami doon.Pagkatapos ng

kasaluuwi na kami. Sak a baka umiyak siAiden pagwala ako sa tabiniya."

"Yeah right." Komento ni Shamcy.

" Kagabihindiyan natulog hanggat hindiumuwi dit o siAlli." Ani Kuya Jonas.

"Ah,ganoon ba."tumingin ako kay Marco na tumahimik sa tabi ko. " If you want Ican
go withy-"

" Nah,its exclusive for a FA-MI-LY only Mac." Ani

Shamcy at ngumiti ng malaki sa akin.

Umiling nalamang ako at nagpatuloy sa pagkain. Gabi ng maisipan na naming umuwi.

" Hahatid ko na kayo." Ani Marco.

Hindi na ako tumanggi dahil gabi na at delikado na

sa amin ni Aiden. Buhat buhat ko siya dahil nakatulog na

sa sobrang pagod sa paglalaro nila ng mga pinsan niya.

Si Marco na ang nagdala Iahat ng gamit namin.

" Mauuna na kami Ate Allana,Kuya Jonas.Salamat sa food."

"Sige,ingatan mo yan Marco gabina dahan dahan sa pagmamaneho."

" Kamidin Ate Allana.Mauuna na kami ni Wen." "Sige magiingat kayo.Sa susunod muli."
Sabay na kaming lumabas ng bahay nila Ate Allana.

" Hindina ako magpapaalam sa nga bata.Baka mag ising ko pa sila."

"Oo sige na.At gabi na rin.Tulog na tulog na ang an ak mo."

" Bye Am." Sabi ko at hinalikan ko siya sa pisngi. Hinalikan niya pa si Aiden bago
kami sumakay sa
kotse ni Marco.

Sa side mirror ay nakita kong papaalis na rin sina

Shamcy at Wen.

Tahimik akong nakaupo sa backseat habang nakahiga sa binti kosi Aiden.

"Ako na magbubuhat sa kanya,mukhang pagod ka na eh." Ayaya ni Marco ng nakapagpark

na siya sa unit na tinitirahan namin pansamantala ng anak ko.
Ngumiti ako sa kanya at tumango. Ngayon kasi mas lalo kong naramdaman ang pagod.

Bumaba na ako sa kotse at ako na ang nagdala sa bag ko at gamit ng anak ko.

" Salamat nga ulisa tulips Marco." Ngumiti siya ng tipid habang karga ang anak ko
na mahimbing ang tulog sa braso niya.
" Basta ikaw Alli." Aniya at pumasok na kami sa

loob ng building.

"Alli..." Tawag niya kaya napahinto ako sa paglalakad.

" Bakit?" Tanong ko pagpasok namin sa elevator

Walang tao sa elevator kaming dalawa lang dahil na rin sa gabi na siguro ay tulog
na ang mga taong nakatira
dito.

"You know that, I like you more than a friend." Nap

ayuko ako sa sinabi ni Marco.

Nakaramdam ako ng awa sa kanya. " Mac naman."

" Noong nasa Paris palang tayo Alli. I asked you if Ic an court you but you
rejected me, please. This time give me one last chance. Aiden is like my son too, I
will make you feel happy Alli."

" Marco..." Tumingin ako sa kanya na may pagmamakaawa sa kanyang mga mata.
Naninikip ang dibdib ko sa twing nakikita ko siyang ganito. He was a good friend of
mine.

Yes, I know. I'm not blind para hindi makita ang

Iahat ng ginagawa niya para sa amin ng anak ko.

He wants to be the father of Aiden, but my son never ever call him Daddy.

Bumukas ang elevator at napatingin ako ng

diretso. " Hihintayin ko ang desisyon mo Alliah. Maghihin tay ako." Aniya at
naunang lumabas ng elevator.

Huminga ako ng malalim at nalaglag ang balikat ko sa sobrang pagod at sa pagiisip

sa sinabi niya.

Marco was a good man. He always be there for me, he never judge me when he found
out that I had a baby, without a husband.

Napahinto siya sa paglalakad kaya napahinto din ako. Tumingin ako sa paligid ngunit
hindi pa naman unit

namin kaya nagtaka ako kung bakit siya huminto.

" Marco, bakit?" Tanong ko at tinignan ang tinitignan niya.

Natulala ako sa nakita ko. Si Dexter na nakaupo sa tapat ng unit namin habang
nakasandal ito sa pinto.
He was sleeping. Parang kanina pa siya doon at marami siyang dalang shopping bags.
Tumikhim ako ng dalawang beses na sakto ang takas para marinig niya.

Gumalaw siya at para akong tuod na tumingin sa kanya.

Naghikab siya at napatingin sa amin. He was wearing his black suit.

Mabilis siyang tumayo at inayos ang gulo niyang buhok.

Tumikhim siya at inayos naman ang kanyang coat. Nagkatinginan kami ni Marco na
ngayon ay
nakakunot ang noo.

Bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa bigat ng atmospera na namumuo. Tumikhim

akong muli at nataranta sa paghanap ng susi sa bag ko.

Sumulyap akong muli kay Dexter na nakakunot noong nakatingin kay Marco.

Mabilis akong naglakad patungo sa pinto at binuksan ito.

" Saan kayo gating?" He asked with his cold tone. Napahinto ako at napalunok.
Naghumarantado sa
bilis ang tibok ng puso ko.

Nagtiim bagang ako at huminga ng malalim.

"tpasok mona siya sa kwarto Mac. Alam kong pago d kana din." Sabi ko at pinanood na
maglakad si Marco papasok ng unit.

Bago siya tuluyang pumasok ay itinuon niya ang

mga tingin niya kay Dexter.

Nagsukatan sila ng tingin.

"Sige na Mac." Sabi ko at hinimas sa likod si Aiden. Nakahinga ako ng maluwag ng

nakapasok na sila sa
loob.

"Why are you with that man?" Tanong niya na may hapdi sa pananalita niya.
" Because he is my friend." Marahan kong pahayag at pagod na tumingin sa kanya.
Tumingin siya sa bulaklak na hawak ko at tumawa ng pagak. " Friend." He said
sarcastically.

" Pagod na ako Dexter. Tulog nasi Aiden kaya bukas k a nalang dumalaw." Sabi ko at
akmang papasok na ng unit ay hinigit niya ang kamay ko.

Napaawang ang labi kong tumingin sa

kanya. "What now Dexter?" Pumungay ang kaninang nagpupuyos sa galit niyang mga
mata.
Tinitigan niya ako at !along kumabog ang dibdib ko. His jaw clenched. His eyes
became darker. He took
a deep breath, as if he was so tired.

"Goodnight, Baby." Aniya at napapikit ako ng lumapit siya sa mukha ko.

Nanginig ang mundo kong maramdaman ang pagdampi ng mainit niyang mga labi sa akin
noo.
Para akong tuod na hindi makagalaw sa kinatatayuan ko.

"These toys is for him." Aniya. "And maybe you do n't need it anymore." Aniya na
tinutukoy ang bouquet of red rose na hawak niya.

Naging mabilis ang paghuhumarantado ng dibdib

ko. Just what the hell.

Nanikip ang dibdib kong unti unti siyang maglakad palayo sa akin.

Dala niya ang bulaklak. Tumingin ako sa nga tulips na ibinigay ni Marco sa akin
kanina.

Tinitigan ko siya haggang nawala na siya sa paningin ko. There is something in me,
that was slowly falling apart.

Tanghali na ng magising ako. Nagmadali akong nagluto ng pancakes na my honey at

gumawa ng hot chocolate para sa aming dalawa ng anak ko.

Kanina pa siya nagising at gutom na daw siya. Napailing ako at minura ang sarili.
"Aiden, kain na anak." Sabi ko at binuhat siya papuntang kusina.
"Wow! Cakes." Aniya ng makita ang pancakes na gawa ko.
Ngumiti ako at nilagyan ang plate niya nito at sinabuyan ng honey.

Nagring ang telepono sa sala kaya tumayo ako para sagutin ito.

"Yong sahod mo sa pagmomodel nasa bank accoun t mona." Salubong sa akin ni Shamcy
na mukhang mainit ang ulo ke aga aga.

Naglakad ako patungo sa kusina. "Okay roger!"

" Laking tip mo ah. Grabe anong gagawin ni Dexter doon sa wedding gown na yon."
Nagkibit balikat ako kahit hindi niya ako nakikita.

Humigop ako sa mainit na tsokolateng ginawa ko.

" Bakit sa akin mo tinatanong?"

"Tseh! Whatever." Aniya at binabaan ako ng telepono.

Natulala ako ng ilang segundo bago bumaling sa

pagkain ko.

Napailing nalang ako sa inasta ni Shamcy. lnit nanaman ang ulo nito.
" Mommy,Ninang Sexy?" Tanong ni Aiden sa akin. Tumingin ako sa kanya at napangiti
dahil puno ng
chocolate ang bibig niya.

Lumapit ako sa kanya para punasan

ito. "Oo baby.lnit ng ulo ng Ninang mo." Dagdag ko.

Pagkatapos naming kumain ay pinaliguan ko muna si Aiden bago ihanda ang mga gamit
namin para sa pagpunta namin sa Zambales.

lniwan ko siya sa sala habang nanonood ng cartoon channel.

Pagkatapos kong magayos ay sakto palang akong umupo sa sofa ng may nagdoorbell.

Pagbukas kong pinto ay lumaki ang ngiti kong makita si Linda na nakasuot ng kulay
bughaw na dress.

" Linda.."

"Ate Alliah." Aniya at sinalubungan ako ng yakap. Naglakad kami patungo sa sala at
napangiti siya ng
makita niya si Aiden.

"Ate,pwde bang ipakilala mo ako sa kanya?" Ngumiti ako sa kanya at ipinaupo siya sa
sofa. "Aiden." Tawag ko sa anak ko na seryosong
nanonood ng t.v.

Tumingin siya sa akin at tumayo para magbless kay

Linda.

"Aiden,siya siTita Linda mo.Kapatid siya niTita Lil

y."

" Hello po." Aniya kay Linda at ngumiti saka na ulit

nanood ng t.v.

ako.

Ngumuso si Linda sa ginawa ng anak ko at natawa

" Nakakapagselos naman ang t.v." aniya pa. "Pasensya kana Linda,wag kang magalala
magigin

g close mo din siya."

"Ate kamukhang kamukha niya talaga siKuya Dext er." Komento niya kaya natahimik ako
sa sinabi niya.

" Siya nga pala naibigay ba niya ang mga toys na ibi

ili ko para kay Aiden.Yung gunggung na yon kaya pala a bsent buong araw sa opisina
pumunta pala dito."

Kunot noo kong tinignan si Linda.

" Kahapon kasimay meeting siya sa malalaking inv esters.Kaso dahil namiss niya
siAiden kaya siya pumunt a dito." Sinapo niya ang kanyang
noo. " Hay,parang ngang may bata din akong inaalagaa n eh.Ako pa ang humarap sa mga
investors." Aniya at umiiling iling.
Yumuko ako at nagbuntong hininga. Napaisip ako kung buong maghapon bang nandito si
Dexter.

Napailing ako at inalis sa isipan ko baka akala niya nagaalala ako. Tsk, baka ng
malaman niya na wala kami ay umalis siya tapos bumalik ng gabi. 'Yon lang.

"Ate bukas ang flight natin.Susunduin kita dito ng alas singco ng madaling araw."

Ngumiti ako sa kanya at tumango.

"Wag kang magalala Ate,gamit natin ang private pl ane niKuya Dexter para isang
sakay nalang.Hindina tay
o magbabangka."

" Ka..kasama natin siDexter?" Kinakabahang tanong ko.

" Oo,kasikaminalang dalawa ang naiwan dito eh.

Nandoon na

lahat sila.Ayaw ngang pumunta niKuya Dexter sa kasal nina Ate e.Kaso ng sinabi kong
sasama kayo niAiden na gbago isip niya."

" Ah,ganoon ba."

" Ewan ko ba doon.Ang init ng ulo,nagpapahatid la ng ako dito ayaw niya akong
ihatid.Pinilit ko pa siyang i bigay sa akin ang address kung saan kayo nakatira
niAid en.Pinilit ko siyang pumunta dito pero tumanggisiya."

"Ate?" Tumingin ako kay Linda ng naging seryoso ang mukha nito.
sumulyap siya sa anak ko bago muting tumingin sa
akin.

" Hindiba alam niAiden na Daddy niya siDexter?"

Bulong niya.

Umiling ako ng mabilis.

" Bakit? Kailan niyo sasabihin?" Aniya. Napakagat ako sa labi ko at ngumiti ng
pilit.
"The whole family Lim wanted to meet him." Napaa wang ang labi ko sa sinabi niya.
Tumango siya ng

mabilis. " Hindilang ang kasalnina Ate Lily ang pinagha handaan nila ngayon.Ng
malaman nilang may apo silan g lalaki. Kaagad na nagpahanda siMadame Celine ng rna
raming pagkain."

Sumulyap ako sa anak

ko. " Hindiko siya ipapakilala kay Dexter bilang ama niya.Mas mabuting magkakilala
lang sila?"

"WHAT?" Nanlaki ang mata ko sa tanong niya. Napalakas ito kaya napatingin sa amin
ang anak ko.
"Si..sinabi mona kay Kuya Dexter ang tungkoldoo

n?"

Tumango ako ng marahan.

" Kaya pala..." Aniya at naging malalim ang kanyang

. .. .
lniiSip.

" Bakit Linda?" Takang tanong ko.

"Ah, wala naman Ate. Ikaw angina, kaya nasa sayo ang desisyon." Sabi niya at
ngumiti sa akin.

Pero pakiramdam ko may tinatago siya sa kanyang mga ngiti.

Madami kaming napagusapan ni Linda. Hindi tungkol kay Dexter kundi sa pagaaral niya
noon.

Maging ako ay kwinento ko ang trabaho ko sa Australia. Naging close naman sila ni
Aiden dahil sobrang charming naman kasi ni Linda.

Maggagabi ng napagisipan na niyang umuwi. Hinatid ko siya hanggang elevator.

Kumaway pa ako bago magsara ang pinto.

Naglakad ako para bumalik sa unit ngunit napahinto ako ng makita ang pamilyar na
hubog ng katawan ng isang matipunong lalaki.

Nakadama ako ng kaba ng makita ko siya.

" Dexter..." Bulong ko at tumingin sa kanya na mukhang pagod na pagod.

Nakasuot parin siya ng pangopisina ngunit naka polo lang ito. Bukas ang dalawang
butones ng kanyang polo.
Tahimik akong naglakad at sumunod naman ito sa akin.
Hindi ako mapakali dahil nasa likod ko lang siya.

"Aiden.." Tawag ko sa anak ko at ngumiti ito ng makita niya si Dexter.

" Hey good man!" Aniya at mabilis na tumakbo kay

Dexter at niyakap ito.

Umiwas ako ng tingin dahil hindi kaya ng dibdib ko

na makita ang tagpong ito.

" How are you?" Tanong ni Dexter na may galak sa kanyang tinig.
"I'm good.Are you here because you want to play with me?"

" Aiden pagod na si-"

"Yes,of course." Ani Dexter at umupo siya sa sahig kung saan nakakalat ang mga
laruan ni Aiden.

Tumikhim ako para kuhanin ang atensyon niya. " Kumain ka na ba?''

Tumango siya at pinagpatuloy ang paglalaro nila ng anak ko. Mukhang ang pagod na
pagod niyang mukha kanina ay napalitan ng sigla.

Napangiti ako at nagtungo sa kusina para maghanda ng miryenda sa kanila.

"Baka magutom kayo,pinaghanda ko kayo ng pagk ain." Sabi ko at pumasok sa kwarto

para magshower.
Pagtapos ko ay lumabas muli ako at nadatnan ko silang nagxxbox.

" Dexter gabina.Hindika pa ba uuwi? Maaga pa an g flight natin bukas."

" Mommy,play pa kami." Sagot ng anak ko. Huminga ako ng malalim at iniwas ang
tingin ng tumitig siya sa akin.

" Sige,anak.Last na yan.Tutulog na pagkatapos." "Yehey!"

Ngumiti ako at bumalik muli sa kwarto para icheck kung mayroon pa kaming naiwan na
gamit.

Binuksan ko ang laptop ko at nagbasa ng mga mensahe galing Australia. Ang mga
kasama ko sa trabaho ay kinamusta ako.
Sinagot ko naman silang Iahat. Wala naman

importanteng nagmessage sa akin.

Kaya pinatay ko na ang laptop. Kinuha ko ang phone ko at chineck naman doon ang
naging sahod ko sa pagmomodel sa mga gown ni Ely.

Nanlumo ako ng makitang may pumasok na thirty thousand pesos sa account ko.

Masyado naman yatang malaki ang sahod kong dahillang sa pagsusuot ng gown at
paglakad saglit ay ganito na ang sahod ko.

Sumulyap ako sa pinto ng maalalang nandito nga pala si Dexter.

Lumabas ako ng kwarto at lumambot ang puso ko ng makita silang dalawa na himbing na
himbing sa pagtulog habang nakahiga sa sofa.

May kalakihan ang sofa kaya kasya sikang dalawa. May humaplos sa puso kong makita
ko silang
ganito. Ang saya sa pakiramdam na hindi ko maexplain.

Nagtungo ako pabalik ng kwarto at kumuha ng kumot.

Kinumutan ko silang dalawa. I don't want to ruined this beautiful scene kaya hindi
ko na sila ginising.
Mataman kong tinitigan ang anak ko na nakahiga sa braso ni Dexter.

Pagod na pagod sila.

His face, eyes nose lips, eyes brows. Lahat namana niya kay Dexter.

Napayuko ako at nagbuntong

hininga. "Goodnight, Baby." Sabi ko at lumapit kay

Aiden at hinagkan ito sa noo.

Maaga akong nagising kinabukasan. Paglabas kong kwarto ay wala na siya sa sofa.

Mahimbing pa ang tulog ni Aiden. Napabaling ako

sa kusina dahil may narinig akong kaluskos.

Kumunot ang noo ko at dahan dahang naglakad sa kusina.

Mula dito ay amoy ko ang masarap na amoy ng bacon.

Napahinto ako sa amba ng pinto at nakita ang malapad niyang likuran.

Suot niya ang maliit na apron ko habang wala siyang saplot pangitaas.

Napalunok ako at nagiwas ng tingin ng sumulyap siya sa akin.

Tumingin muli ako at nakatingin pa rin siya sa akin.

"Good morning." Nahihiyang bati ko at kumuha ng mainit na tubig.

" Pasensya na, na..nakatulog pala ako dito."
" Hindi, okay lang." Tipid akong ngumiti at kinuha ang baso ni Aiden para pagtimpla
siya ng tsokolate.
Dama ko ang mabibigat na tingin niya sa akin ngunit hindi ko siya sinusulyapan.

Kumuha ako muli ng dalawang tasa at nagtimpla ng brown coffee.

"You still remember..." Aniya na may galak sa kanyang tono ng ibinigay ko sa kanya
ang mainit niyang kape.
Pagkatapos naming kumain ay umuwi siya para kuhanin ang mga gamit niya.

Si Linda na ang nagsundo sa amin papuntang airport. Doon daw kasi maglalanding ang
private plane ni Dexter.

Magaalas sais na ng makapunta kami doon at nandoon na rin si Dexter. Bagong ligo
ito at mas !along

kuminis ang mukha niya.

Amoy ko pa ang spicy mint na pabango niya at ang gamit niya shower gel ng nakalapit
kami sa kanya.

Manghang mangha ang anak ko sa plane na sinakyan niya.

"You like it?" Tanong ni Dexter na nasa tapat ng upuan naming dalawa ng anak ko.
Habang si Linda ay nasa harapan.

Tumango ang anak ko ng mabilis. "This is so cool." "Okay, 1 will buy you one."
Nanlaki ang mata ko at
napaawang ang labing tumingin sa kanya.

Hindi siya nakatingin sa akin dahil may tinitignan

. . .
s1ya sa 1sang magazme.

He said those words as if he was just buying a candy.

" Really?"

"Yes,just say it. Iwill buy what you want."

" Dexter ano ba,hindi naman kailangan iyon niAide

n."

" Mommy he will buy me a big big plane!" Magiliw

na sabi ng anak ko.

Napatampal ako sa noo at napailing. Sumulyap ako kay Dexter na nakangisi sa akin.
Ilang minute lang ay nakarating na rin kami sa Isla.

Buhat buhat kosi Aiden na tulog na tulog sa braso

ko.

" Napagod sa biyahe." Ani Linda habang pababa

kami ng private plane.

Nasa likod namin si Dexter at may dalawang psg na nasa harapan na nagdala ng gamit
namin.

Napaawang ang labi kong makita ang mga sumalubong sa amin.

Nakita ko ang mga magulang nina Dexter, at nina

Sir Yohanne. Pati sina Sir Matrix at Margarette. Sina

Serene at Hiko.

" Magandang Umaga po." Nahihiyang bati ko sa kanila. Lahat sila ay nakatingin kay
Aiden.
Napangiti ako ng makita kosi Mr. Chen na katabi si

Sir Kim ang Daddy ni Dexter.

"Alliah..." Tawag sa akin ni Sir Matrix. Ngumiti ito sa akin ng pagkatamis tamis.
Ngumiti ako sa kanya. Magsasalita palang sana ako ng sumalubong sa akin ang Mommy
ni Dexter nasi Madame Celine.

Lumapit silang lahat sa akin para tignan si Aiden. Naiilang ako at hindi ako
komportable sa sitwasyon ko.

Napayuko at nanikip ang dibdib ko. It's been six years, pero yung sinabi niya kay
Margarette noon ay tumatak sa puso ko.

" Is he my grandson?" Kumislap ang mata nito ng makita si Aiden. Napatakip pa siya
ng
bibig. " Look, Ava. He really look like his father." Aniya sa

natutulog na si Aiden.

" Ma, let them rest first. They are tired." Ani Dexter na nasa likuran ko.

" Linda, are they room ready?" Tanong sa kanya ni

Dexter.
"Don't worry Kuya ayos na ang kwarto niyo." Kumu not ang noo ko at tumingin kay
Dexter na hindi maipinta ang kanyang mukha.
Tahimik kaming naglakad patungo sa rest house nila. Walang masyadong pinagbago.

Mas lalong gumanda ang mga desenyo nito at naging modernized. Pero ang ganda ng
dagat at paligid ay walang pinagbago.

"Ate kailan magigising siAiden? Gusto ko na siyang

laruin eh." Ani Serene na sinamahan akong umakyat sa taas.

e."

" Maya maya siguro Serene,napagod kasisa biyahe

"Sayang naman.Binilhan ko pa naman siya ng mad

aming laruan."

"Ate Alliah?" "Hmmm?"

"Okay lang ba kung sa kwarto niKuya Dexter kayo matulog,kasipwde ka naman sa kwarto
ko kung gusto mo.Mga kwarto kasisa kabilang resort e okupado na lah at." Ani Serene
sa akin.

Ngumiti ako ng

tipid. " Pero wag kang magalala hindinman matutulog d ito siKuya."

"Sige,dito nalang kamiSerene.You don't have to worry.Jsang gabilang naman

kamidito."

" Ha? Hindiniyo ba hihintayin ang salo-salo para bu kas ng gabi?"

" Serene,pumunta lang naman kamidito niAiden d ahil kasalbukas niLily.Wala ng iba
pa." Sumimangot
siya at saka tumango ng marahan.

" Pasensya na Ate.Sige,pahinga muna kayo.Gigisin gin ko nalang kayo kapag kakain
na." Aniya at sinarado ang pinto.
Hindi ako makatulog kahit pagod na pagod na ang katawan ko. Maganda ang kwarto at
maaliwalas. Lalo na't gawa ito sa kahoy.

Sinulyapan kosi Aiden na mahimbing ang tulog sa tabi ko.

Hinalikan ko siya sa noo bago naisipang tumayo at

magtungo sa veranda ng kwarto ni Dexter.

The scent of him was all over this room. Niyakap ko ang sarili kong sumalubong sa
akin ang malakas na ihip ng hangin pagbukas kong up down glass window.
Hindi pa ganoong mainit kaya malamig pa ang simoy ng hangin. Tanaw ko mula dito ang
magandang tanawin at ang kulay asulna dagat.

Nanigas ako sa kinatatayuan kong makita kosi Margarette na naglalakad sa buhangin

habang hawak niya ang kanyang mga sandals.

She was wearing a white loose maternity dress and her curly hair freely swaying on
her back because of the wind.

She was with someone- she was with him. Dexter laughed at her, and Margarette was
smiling ear to ear.
Kung hindi ko sila kilala, malamang mapagkakamalan ko silang magasawa like what
other said. Bagay sila. I didn't know what happened why they didn't end up being
together.

But seeing them laughing at each other as if someone stabbed me right through my
heart.

Napaawang labi kong tumingin sa direksyon kosi Dexter, nataranta ako bigla kaya
tumalikod ako at sinara ang bintana.

Hawak hawak ko ang dibdib ko sa sobrang bilis ng tibok nito.

11 Alliah. Buti dumating ka.11 Salubong sa akin ni Lily pagbaba namin ng anak ko
sa kwarto.

Sumulyap ako kay Sir Yohanne na nasa likuran niya, ngumiti ako sa kanya at ngumiti
kay Lily.
II Ayoko naman palagpasin ang kasal ninyo bago ka mi bumalik ngAustralia ng anak
ko.11 Napaawang ang labi ni Lily na parang gulat sa sinabi ko.

" So, you're really going back to Australia Alliah?" A

ni Sir Matrix na nakaupo sa sofa katabi si Margarette na kumain ng prutas.

"Ah, oo Sir Mat. Maybe next week." Natawa si Sir

Matrix sa sinabi ko at napailing.

"You don't need to call me Sir, Alliah, you're not Ha nnah anymore."

Namuo ang katahimikan sa sinabi ni Sir Matrix, or

Matrix sa sinabi niya.

" Mommy who are they?" Tanong ni Aiden na nakatago sa likod ko.

Ngumiti sila ng malapad ng makita si Aiden.

"Oh my god! Hiko!" Narinig kong tawag ni Serene at lumabas ng kusina kasama si
Linda.
" Hey." Ani Yohanne at lumapit sa anak ko. Napatingin muli ako kay Lily at nakita
si Dexter sa
likod niya na matamang nakatingin sa amin.

" Hey good man!" Ani Aiden at mabilis na tumakbo kay Dexter.

Tumawa naman ng malakas si

Matrix. " He saw a monster Yohanne. Go to hell he don't l ike you." Napailing si
Yohanne at napakamot sa ulo.
" Shut up Mat!"

" He really know who is his Father." Bulong ni

Margarette at ngumiti sa akin.

Nakaramdam ako ng inis sa sinabi niya ngunit pinalagpas ko ito dahil buntis siya.
" They are my friends Aiden. Say hello to them." Sag ot ko sa anak ko na karga ni
Dexter.
May ruhemistrong lungkot sa mga mata nito ngunit napalitan din ito ng blankong
ekpresyon.
"Ohhh." Narinig kong komento ni Hiko pagbaba

niya ng hagdan.

" Let's eat, tutal nandito naman ang lahat." Pagwas ak sa katahimikan ni Linda.
Nakahinga ako ng maluwag sa sinabi niya at nagtungo sa dinning area.
Napangiti ako ng paglaruan nila si Aiden, tawa siya ng tawa habang kinikiliti siya
ni Hiko. Habang si Serene naman ay walang sawang hinahalikan ito sa pisngi.

" He is so cute Ate!" Ani Serene ng panggigilan niya si Aiden.

Sumimangot ang anak ko at pilit akong inaabot.

" Easy ka lang Se,nasasaktan mo ang bata." Saway naman ni Yohanne.

" Di kapa kasi gumawa ng anak mo." Saway naman ni Hiko.

"Stop it. Nene pa yan." Inis na sagot naman ni

Matrix.

Tumawa nalang ako habang pinapakinggan ko silang nagaaway.

Kinuha kosi Aiden kay Serene at pulang pula ang pisngi nito.

Nakasimangot ito at parang iiyak.

"Shhhh. Big boy na. Wag iiyak." Sabi ko habang tinatapik tapik ko siya sa likod.
"Be careful next time Serene. Look what you've don

e to my son." Napanganga ako sa sinabi ni Dexter habang hinihimas ang pisngi ni

Aiden.
Nakatingin silang Iahat sa akin, umiwas ako ng tingin at umupo sa lamesa.

Nagingay naman ang dinning area ng dumating ang mga mommy nila Dexter.
Tumayo akong muli at yumuko ng makita sila.

"Oh, gising na pala kayo." Ani Madame Celine at

hinaplos ang anak

ko. " Kim looked at our grandson he is so cute." Koment

.
o n1ya pa.

Nagkatinginan kami ni Dexter ngunit mabilis siyang

.
um1was.

Dumating din si Madame Cedes na may kargang cute na batang babae. Pamilyar sa akin
ang bata at ng maalala ko siya ang kasama ni Margarette noon sa billboard niya.

Lumapit ito kay Matrix at si Matrix na ang kumarga sa bata. "Aiden." Tawag naman ni
Sir Kim sa kanya habang nilaro ito.
" So let eat first before anything else. Later, Michelle you will play with your
cousin okay." Ani Madame Ava sa anak ni Matrix. Ngumiti lang ito sa kanya.
" Play..." Saad nito at tumawa si Matrix.

" Hay, mahilig talaga maglaro yang anak mo." Natat awang pahayag ni Margarette kay
Matrix.
Tumikhim si Yohanne at inakbayan si

Lily. "Okay, kumain na tayo." Aniya.

" Manang, iyong pagkain." Ani Madame Cedes at

may lumabas na may kantandaang babae at may dalang mga pagkain.

Tahimik ang lahat sa pagkain habang sina Sir. Chiao ang papa ni Matrix at si Sir
Park na papa naman ni Yohanne ay naguusap tungkol sa business nila sa Japan.
" So now that you have a son Dexter. When did you plan your wedding?"

Napahinto ako sa pagkain ng marinig ang tanong ni Madame Cedes. It was as if she
was saying that Dexter haven't a choice to marry other woman because he got me
pregnant,and he need to marry me. That's make me feel awkward.

Tumingin ako sa anak ko na maganang kumakain sa

tabi ko at walang alam sa nangyayari.

" Uhm,Tita.." Ani Dexter at tumingin sa akin. "Walang kasalang magaganap." Mabilis
kong sagot.
Narinig ko ang pagsinghap nita at tulad ko ay napahinto

rin sila sa pagkain.

"And why? It was obvious you let yourself got pregn ant because you need his
money.Am I right Dexter?" Sa bi niya sa mataray na tono.
Kumabog ang dibdib ko dahilsa inis na nararamdaman ko ngayon. Ngayon parang gusto
ko nalang magsisi kung bakit pa ako pumunta ngayon dito.

"Cedes stop it." Ani Madame Celine sa kanya na may warning sa tono niya.
"You told us before Dexter,

that she made you believe and you fellin her spell. Na ni loko ka lang niya,ngayon
hindiko maintindihan na bakit nandito yan.Hindiba maliwanag ang dahilan sayo kung
bakit ka niya niloko because she wants your money?
" Nahagip ko ang hininga ko at lumingon ng dahan dahan kay
Dexter. " Bakit hindimo nalang kunin ang anak mo sa ka

nya and let her go."

Kumunot ang noo kong nakita ko siyang nakayuko at seryosong nakatingin sa pagkain
niya.

" llabas mo muna dito si Aiden,Linda.Pakainin mo muna siya sa sala." Tiim bagang
kong pahayag kay Linda.
"Ahhh,ah.Sige Ate." Aniya at mabilis namang ginawa ang sinabi ko.
I took a deep

breath. "Stop it Cedes we don't know what the realstor y." Ani Madame Ava sa kanya.

" Mom please.Don't open the past." Sabi ni Matrix

at nagaalalang tumingin kay Dexter

" I'm just saying this because thats the truth." Aniya. Tumingin ako sa kanilang
lahat na tahimik na
nakaupo.

" Iam just too occupied that time Tita.But now I kn ow it wasn't true.And-" hindi
ko na siya pinatapos sa sasabihin niya dahil tumayo na ako sa pagkakaupo ko.
Tumaas lahat ng tingin nila sa akin. "Alliah.." Nagaalalang bulong ni Lily.
" Icame here to witness the wedding of Lily and Yoh

nne.Nothing more,don't worry Dexter.You don't have t o marry me.I don't need your
money.Keep it. Its not yo ur obligation,kaya ko siyang palakihin without your tina
ncialsupport."
"Alliah..." Bulong niya at nagaalalang tumayo.

" Please excuse me." Tiim bagang na sagot ko at tinabig ang kamay ni Dexter na
hinawakan ang braso ko.

Sa paghakbang ko, nadama ko ang sakit na namumuo sa dibdib ko. All this time he
thought that I was just a gold digger?
I didn't know what I did something wrong to feel this pain in my chest. Why he need
to hurt me every now and then. Loving him was chaos.

I felt unwanted and shamed.

"Alliah." Naramdaman ko ang mainit niyang braso sa kamay ko.

Nasa labas na kami ng resort, tumingin ako ng masama sa kanya.
"Why you always hurting me like

this Dexter?" Tanong ko na may poot sa puso ko.

" I'm sorry." aniya at yumuko.

"Sorry is not enough to healthe pain inside of me! Yes! Niloko kita.
Pero hindidahil gusto ko ang pera mol Please tama na. " Sigaw ko.
" I know,I know.I'm sorry." Sagot niya at mabilis na tumango.
Tumingin ako sa mga mata niya.

"Siguro kahit anong gustohin nating buuin ito,hind i na pwde dahil masyado
ng malalim ang sugat.Just please let us go Dexter."

" But I need you." Napapikit ako sa sinabi niya. Umiwas ako ng tingin sa kanya at
mas lalong
sumisikip ang dibdib

ko. "After the wedding uuwina kaming anak ko."

" If that what you want.." Sagot niya sa mahinang tono.

Chapter 31 1/23

Chapter 31

Naglakad ako sa buhangin habang dala dala ang sandals ko. Kailangan ko munang
magpalamig bago bumalik doon.

I sighed. Ang bigat bigat ng pakiramdam ko, sa bawat hakbang tila ba mas lalong
nagiging mabigat ang loob ko.

Hindi ko alam kung papano haharapin si Madame

Cedes.

Hindi gaanong mainit kaya hindi masakit sa balat. Napagdesisyonan ko na umupo sa

ilalim ng
malaking puno kung saan hindi mainit.

Sumilong ako doon at umupo sa malambot na buhangin.

Huminga muli ako ng malalim at tinanaw ang malawak na dagat sa harapan ko. Pumikit
ako at nilasap ang simoy ng hangin.

It's been a really long time.

"Alliah." Napadilat ako at napatingin sa likuran kung saan may tumawag sa pangalan
ko na pamilyar na boses ng lalaki.
Napangiti ako ng makita si Mr. Chen. He was wearing a casual clothes, hindi ako
sanay na makita siyang ganito ang suot.

Noon lagi ko siyang nakikitang nakablack suit tapos may hawak na suit case.

Ngayon nakita ko ang pagbabago niya sa nakalipas na taon. Mas lalong dumami ang
puti niyang buhok.

" Mr. Chen." Ngumiti siya sa akin at naglakad sa

Chapter 31 2/23

direksyon ko.

"Calling you Hannah is better." Aniya at umupo sa tabi ko.

Ngumiti ako ng tipid sa sinabi niya at sabay naming tinanaw ang lawak ng dagat.

" Kamusta na ho kayo?" Magiliw kong tanong.

" Mabutinaman lja.lkaw? Ang laking pinagbago m o.Halos hindikita makilala."

Tumango ako ng

marahan. " It's been a long time Mr.Chen."

" Ican say that,you are a great mother.Pinalakimo ng mabutisiAiden lja." Ngumiti
ako ng marinig ko ang pangalan ng anak ko.
Napayuko ako at nilaro ang buhangin sa kamay ko. "You think so?" Sinulyapan kosi
Mr. Chen na
seryosong nakatingin sa

dagat. " Because Ifelt that Iam a worst mother in the wo rld.Pinagkakait ko sa
kanya ang ama niya."

May kumirot sa puso kong sinambit ko ang mga katagang iyon.

" I heard what Cedes said about you,Alliah."

" 1 am not a gold digger Mr.Chen." Ngumiti si Mr. Chen at tumango.

" Iasked your sister to take you away from here.Th at no one will see you,and she
did."

Napaawang ang labi ko at tumingin kay Mr. Chen na naguguluhan.

"You...you're the one who called Ate that day Mr. Chen?"
When I get over the pain inside of me. !live a norma/life. Everything to me now was
settled.

Chapter 31 3/23

I have my love of my life, I have a job, a happy family. I didn't have to think
about him, all! care right now was my son.

"Ate A/lana..." Tawag ko sa kanya isang araw na pin apatulog kosi Aiden.

"Ano yon?" Sagot niya habang nanonood ng Disney

Movie.

" That day, how did you know that Dexter will call D

ad." I asked curiously.

Matagal ko ng gustong itanong iyon sa Ate ko. Ngunit ma syado akong mukmok sa sakit
ng nararamdaman ko. I'm so pissed, weak, and depressed.

"Someone called me. I don't know his name. He as ked me if I can do him a favor."
Aniya at tumingin sa akin.

" I thought it was just a prank call, but then he talked ab out you. He asked me if
I can picked you up, and he
sent those fucking newspapers that said to be publish th

e other day."

Napaawang ang labi ko at umupo sa sofa. "Then?"

" Then, I was so worried. Nataranta aka, so that day lumipad aka patungong
Pilipinas para sunduin ka. I don
't have any plan. Then he called again. He said that I nee

d to take you away from here, na walang sino man ang m akakahanap sayo. Kabadong
kabado aka noon. I talked t o your Kuya Jonas na nasa Manila noon. Nagplano kami na
idadala ka namin sa Australia."

" Then we need a back up plan, kailangan may tao ng pipigil kay Dad kapag may
ipinadala siyang mga lalak i sa bahay niya baka maunahan kami. Ang sabi ng caller
hindi na daw namin kailangan problemahan iyon siya na
ang bahala sa lahat. All we need to do is take you away f rom them. From that man."

" You...you really don't have any idea who he is Ate?

" Umiling ng paulit ulit si Ate.

"He is my life saver. He save me. I just want to than

k him." Sabi ko at tumingin kay Ate.

"I'm just wondering how he knew about this things

. I mean, pano niya nalaman na tatawag si Dexter kay Pa
pa. ,

"Hindi na iyon importante ngayon sa akin Ate. Ang a /am kong dahil sa kanya kung
bakit maayos ang kalaga yan namin ng anak ko.."

Ngumiti si Mr. Chen.

" Papano?" Naguguluhang tanong ko at kumunot ang noo ko.

" I knew from the start who you really are Alliah." An

iya at napangiti.

Yumuko muli ako at nahiya sa sarili ko, noon pa man alam kong may alam nasi Mr.
Chen, pero...
" Perc bakit hindi niyo ho ako inalisan ng trabaho?"

" It was my duty to taking care of Dexter. So I need t o check the background
profile of everyone who are bei ng close to him. And you are one of them."
Napahinto ako sa pagdadrawing sa buhangin at tumingin kay Mr. Chen.

"Iwas about to fire you, when I saw how much you cared about him."

" Mr. Chen..."

"And I saw how he looked at you Alliah." Umiwas ako ng tingin kay Mr. Chen.
"You make him happy, that anyone can't do. Pagka

kait ko pa ba ang mga sandaling iyon sa inyong dalawa."

" Mr.Chen."

" Masaya ako na nakikita ko kayong masaya. " ngumiti siya at

napailing. "And I realized that I made a great decision to

let you stay.But maybe everything in our life has it ends."

"Maybe because we really not meant to be together

.That maybe we just met to hurt each other feelings." Na nikip ang dibdib ko sa
sinabi ko at napatakip sa bibig.
" I'm sorry Alliah,I didn't expect that to happened." " No Mr.Chen,you don't need
to say sorry.Ishould
be the one who apologize.Niloko ko kayong lahat,pinan

iwala sa kasinungalingan." Tumingin ako sa kanya na namumuo ang poot sa dibdib

ko. " He was hurt,and now we are hurting each other ag

ain.Ishould not be here at the first place." " Alliah."

Huminga ako ng

malalim. " Iam not a part of their family Mr.Chen." "Alliah,talked to him." Umiling
iling ako.
" Six years ago,Itold myself that Iwill love him non atter what happened.Iwill
fight for his love,umaasa ako na maiintindihan niya ako." Umiling ako at ngumiti ng
mapait. " Iwas always wondering,kung hindiko siya nil oko noon.Kung nagpakatotoo
ako.Masaya ba kamingay
on?"

Tinakpan ko ang mukha ko.

"Ang hirap Mr.Chen.Hindi ko alam ang gagawin ko.E verytime Itried to ignored
him,nasasaktan ko siya.But e verytime Itried to be close to him,nasasaktan ako." Hu
minga ako ng malalim.

We spent the whole day talking to each other. Mr.

Chen was like a second father to me. And I am so glad to talked to him before I
went back to Australia.

Nabawasan ang bigat na dala dala ko.

"Ate Alliah,hinahanap ka niya.Hindinamin mapat ahan." Tawag sa akin ni Linda habang

hawak si Aiden na umiiyak kahit may hawak na laruan.

" Mommy..."

"Salamat Linda,pasensya kana." Kinuha ko sa kanya si Aiden at mabilis naman itong

sumama sa akin.
"Aiden,SiLolo Levin,mano ka." Sabi kong tumayo sa tabi namin si Mr. Chen.

Tumawa si Mr. Chen ng nagmano ang anak ko sa kanya. "Mukha na ba talaga akong
Lolo?" Aniya at tumawa kaming tatlo ni Linda.

" Mommy..." Ani Aiden at naghikab ito.

"Sige Mr.Chen papatulugin ko muna siAiden.Mukhang napagod."

"Papano kasiwalang ginawa sina Kuya Hiko at Kuy a Yohanne kundilaruan siya kanina."
Ani Linda.

Ngumiti ako at nagpaalam na kay Mr. Chen na papasok ng resort. Siniksik ni Aiden
ang mukha niya sa leeg ko.

"Ate iyong nangyarikanina,pasensya kana."

" Naiintindihan ko Linda,wag kang magalala aalis n a rin naman kamibukas pagkatapos
ng kasal.
" napahinto si Linda sa sinabi ko at tumango ng marahan.

Malungkot ang mga mata nito ngunit hindi ko nalang pinansin.

Pagpasok ko sa resort ay nasa sala silang lahat.

Wala na doon ang Mommy nila Dexter, maging ang mga

Daddy nila. Siguro ay nagpahinga nasa kwarto.

Hindi ko din nakita si Dexter.

"Alliah.." Ani Lily na may pagaalala sa kanyang mukha. Ngumiti ako sa kanya ng
tipid.
"You don't have to worry Lily I'm okay.Nakakasam a sa baby yan sige ka." Sabi
ko sakanya. Ngumiti siya ng tipid at tumango ng marahan.
"Are you going home tomorrow after the wedding? " Tanong ni Yohanne.
"Oo,mas mabutina iyon." Sagot ko at tumingin kina Hiko at Serene na nakatingin sa
amin.
Natahimik silang Iahat sa sinabi

ko. " Papatulugin ko lang siAiden." Sabi ko at nagtungo sa taas.

Binihisan ko na ng barong tagalog si Aiden,at sinuot ko ang kulay pulang sleeveless
dress na abot hanggang sa sahig ang haba at nagsuot ng sandals.

lkinulot ko ang buhok ko at naglagay ng light na make up. Nakahanda na rin ang mga
gamit namin para mamaya.

" Marco.."

"Alliah why? Is there something wrong?" Sagot niya sa kabilang linya.

"Wala,anoka ba.Uuwina kasikamimamaya niAid en.Pwde mo ba kaming sunduin sa
airport?" Tanong ko.
"Yes,anything for you. Anong oras ba kayo uuwi?"

"Alas sais,baka nasa airport na kami. Salamat Marco, pasensya ka na ha.Wala

kasisiShamcy nasa Visaya kasa rna siWen at siAte Allana."

"You don't need to say sorry. Kahit nandito sila, ak

o pa rin ang susundo sa inyo."

" Salamat ulit ha.Pasensya sa abala."

"Really Alliah, it's nothing. Take care."

Binaba ko na ang telepono at huminga ng malalim. Parang gusto ko nalang umuwi ng

Manila at hindi na ulit babalik dito. Masyado ng maliit ang mundo ko kapag nandito
siya.

"Anak tara na." Hinawakan ko sa kamay ang anak ko at bumaba kami ng hagdan.
Alas kwatro y media ang umpisa ng kasal at lahat ay busy sa kanilang mga ginagawa.

Wala nasa loob sina Matrix malamang ay nasa venue na sila. Sa labas lang naman ng
resort. Malapit lang kaya okay lang na malate ako.

Napahinto ako ng marinig ang pamilyar na mga boses na nagkwekwentuhan sa kusina.

"Ay,uu nga.Keganda niya duun sa widding gown n iya." Napangiti ako ng marinig ang
boses ni Manang Nora.

" Parang hindinga siya buntis,ang ganda ng balat." Sagot naman ni Manang Lilia.

Tumikhim ako ng makalapit sa kusina.

" Mommy!" Ani Aiden kaya napatingin silang tatlo sa akin at nanlaki ang mata ng
makita ako.

Napatakip pa sila sa bibig at mukhang hindi makapaniwala ng makita ako. Tumawa ako
sa reaksyon
nila.

Ngayon ko naramdaman ang pagkamiss sa tatlong

nagsilbing Nanay sa akin.

" Manangl" Nakasimangot kong sambit at lumapit silang lahat para yakapin ako ng
mahigpit.

" Jjal Pinagalala mo akong bata kal" Maiyak iyak na

sabi ni Manang Ester.

" Mommy, can't breath." Nanlaki ang mata ko at kaagad silang lumayo sa akin at
tinignan si Aiden tapos nilipat ang tingin sa akin.
"Aiden anak. Mga Lolas iyan. Mano ka." Sabi ko at nagmano ang anak ko.
" lja." Ani Manang Ester sa akin. Lumapit ako sa kanya at niyakap ito.
" Kamusta na ho kayo?" Sabi ko at tumingin sa kanilang tatlo. " Namiss ko po
kayo.." Sabi ko at muli silang niyakap. Ngayon sa tagal ng panahon, maging sila ay
ang laki ng pinagbago. Tumatanda na rin sila.

Mangiyak ngiyak kami ng bumitaw muli sa

yakap. " Nako eja! San kaba galeng ekaw bata ka! Akala ku dena keta makeketal" Ani
Manang Nora at hinimas himas ang braso ko.
" Mas lalo ka yatang gumaganda Anak." Sabi naman ni Manang Lilia.
"Siya ba ang anak niyo?" Ani Manang Ester na nakatingin kay Aiden.
Ngumiti ako ng tipid. Malamang maging sila ay alam na ang tungkoldito. Tumango ako
ng marahan at hinawakan ang ulo ni Aiden.

Tumingin ako kina

Manang. " Napaka gwapo niya." Sabi ni Manang Lilia.

" Kailan ka pa dumating dito?"

" Magtatatlong linggo na ho ako."

" Ate Alliah, nandito ka lang pala. Magsstart na ang wedding." Ani Linda na
nakaputing dress. Maid of honor siya ni Lily. At napakaganda niya sa dress na iyon.
Tumango ako at ngumiti sa

kanya. 11 Sige bababa na ako.11 Tumingin ako kina

Manang. 11 Bababa na ho ako Manang.11 Niyakap ko muli silang tatlo at hinalikan

nita si Aiden bago kami bumaba ng anak ko.
Maraming tao sa venue, the wedding was so simple like what Lily is.

Hindi ko kilala ang mga ito marahil ay kamaganak nita Lily ang iba at malalapit na
kamaganak nita Yohanne ang iba.

Umupo kami sa bakanteng upuan ng anak ko. The wedding march song was started to
play.

Sakto ang dating namin dahil naguumpisa na. Nasa tabi kosi Aiden, mas pinili ko ang
upuan na malayo sa pamilya Lim dahil ayoko na muna ng gulo.

Dexter was standing beside Yohanne na ngayon ay mukhang kabado.

Si Serene, Hiko at Linda lang ang kakilala ko na nagmarcha sa aisle. The weather
was calm, hindi masyadong mainit. Hinihintay nita ang papalubog na araw.

Simple lang ang lahat beach wedding.

Nagbago ang kanta ng maglakad si Lily sa puting gown nito. She was so beautiful. I
was amaze of her beauty. Her rosy cheeks, her thin lips, her hair all of her was so
beautiful. Para ngang hindi siya buntis.

Nagkatinginan kami ni Dexter ng kinuha ni Yohanne ang kamy ni Lily sa ama niya.

Ang lalim ng mga mata niya, para siyang pagod, at tila ba puyat. But he still
manage to looked handsome on his barong.

Umiwas ako ng tingin sa kanya at yumuko. Tumingin ako sa mga palad ko. Bumilis ang
tibok ng dibdib ko.

Bakit ba kapag vows na masyado akong nagiging

emotional.
Dahil ba alam ko at nararamdaman ko ang pagmamahal nila sa isa't isa? And sometimes
I wish I was that girl.
Pinahid ko ang kuha ko sa huling sinabi ni Lily. She said how much she love him
wholeheartedly, and it hit
me.

After the wedding ay mabilis akong tumayo sa

upuan ko at hinawakan si Aiden. Naglakad ako pabalik ng resort.

.. Alliah..... Narinig kong tinawagan ako ni Margarette at tumingin ako sa kanya.

Maging siya ay napaka ganda sa suot niyang pulang long dress. Litaw ang kanyang
baby bump.
.. Lets have a group picture before you leave... Aniya at tumango si Matrix sa tabi
niya.

Nagkibit balikat ako at naglakad pabalik sa veneu. Ngumiti ako kay Lily at niyakap
siya.
.. Best wishes... Bulong ko sa kanya.

.. Thank you... Aniya na malapad ang ngiti. Tahimik ako sa tabi ni Linda ng
kuhanin kami ng
letrato ng photographer.

.. Okay, last shot. One, two three... Nagulat ako ng may umakbay sa akin habang
karga kosi Aiden at napatingin sa side ko.
Nakangiti si Dexter sa camera habang ako ay gulat na tumingin sa kanya.
Natahimik ako sa ginawa niya at pagtapos ng pagkuha ng letrato ay mabilis niya ding
inalis ang kamay niya sa braso ko.

Umiwas ako ng tingin at nagpaalam kay Lily at kina

Madame Celine.

lnawas ko nalang din ang sarili ko kay Madame

Cedes na kausap ang mga kamaganak nila.

Malungkot sila ng uuwi na ako ngunit mas okay na

ito dahil hindi ko na kayang makisama sa kanilang lahat dahil nawawalan ako ng
lakas.
Hinalikan nilang Iahat si Aiden at nainis pa ito dahil sa lipstick na naiwan sa
pisngi niya.

" Madame Celine." Bulong kong lumapit ito sa akin. " I'm sorry Alliah.Don't
worry,Ialready talk to Cede
s about what happened,Yesterday."
"Okay lang ho ako Madame Celine,wag niyo akong intindihin." Ngumiti ito sa akin at
hinawakan ang braso ko.

" 1 hope everything will be fine." Aniya. Tumango

ako sa kanya bilang sagot. Tumingin siya kay Aiden at hinawakan ang pisngi
nito. " Pwde ko ba siyang dalawan lja kahit anong oras?" Ngumiti ako kay Madame
Celine. "Oo naman po." "Salamat." Aniya at hinalikan sa noo si
Aiden. " Be a good boy." Payo niya pa sa anak ko.

" Lily mauuna na kami." Niyakap kosi

Lily. " Pasensya ka na ha ."

" Naiintindihan ko,magkikita pa naman tayo sa Ma nila diba?" Ngumiti ako at

tumango.

" Mauuna na kami. "

Naglakad na ako pabalik ng resort para makapag bihis.

Sumalubong sa akin sina

Manang. " Babalik ka na daw sa Manila,ani Dexter." Salu bong sa akin ni Manang
Ester.
"Opo Manang." Sagot ko at sumunod silang tatlo sa

akin sa taas.

"Ang aga naman yata." Sinimangutan ako ni

Manang Lilia.

" Manang." Sabi ko at inakbayan silang

tatlo. " Don't worry bago ho ako umalis ng bansa dadala wan ko kayong tatlo."

"Anu aales ka den sa Pelepenas?" Malungkot na tanong ni Manang. Pumasok ako sa c.r.
at nagbihis ng damit. Dress lang din ang sinuot ko kaya mabilis kang akong nagbihis
.
" Opo Manang,doon ho kasitrabaho ko."

" Hay nako.Alam mo nung umalis ka sa bahay,ang l ungkot ng bahay." Sabi ni Manang
Lilia
Ngumiti ako ng tipid at umupo sa kama para bihisan si Aiden.

lniwan ko ang sinuot niyang barong dahil pinahiram ito ni Linda sa anak ko.

" Pano po Manang,magkikita nalang tayo sa Manila." Sabi ko at tumayo karga ang anak
ko.
Tinulungan pa nila ako sa dala kong bagahe. Pababa kami ng hagdan ng sumalubong sa
amin si
Dexter na tahimik at malalim ang iniisip.

Nagkatinginan kami ni Manang Ester at ngumiti ako ng tipid sa kanya.

"The plane is ready." Aniya na malungkot ang mga matang tumingin sa akin. Ngumiti
siya ng tumingin kay Aiden.
" Salamat." Sagot ko at lumabas ng resort. Hindi na ako muling nagpaalam sa kanila
dahil
alam kong busy na sila.

Hindi naman kalayuan sa resort kung saan naka

landing ang private plane na sakay namin.

Bago kami sumakay ng anak ko ay yumakap muna ako kina Manang. Mangiyak ngiyak pa
sila at ayaw akong bitawan sa pagyakap dahil daw baka hindi na nila ako makitang
muli.

Tumingin ako kay Dexter ng pati siya ay pumasok sa eroplano.

"Gusto kong ligtas kayong makauwi. Hindiako mat atahimik kung hindiako sasama sa
paghatid sa inyo." An iya ng mabasa ang nasa isip ko.
Umupo siya sa harapan namin at sumandal sa upuan.

Tumikhim ako at tahimik na naghintay. Nakatulog muli si Aiden sa biyahe.

Feeling ko sobrang bagalng oras, gusto ko nalang makalayo sa kanya. Masisisiraan

ako ng ulo kapag malapit ako sa kanya.

"Alliah..." Tawag niya sa akin pagbaba namin ng eroplano. Hawak hawak kosi Aiden sa
kamay ko.
" Salamat sa paghatid." Sabi ko at tumalikod muli. "You don't have to say thank
you." Sabi niya at
nagtiim bagang at napayuko tapos ay tumingin muli sa

akin.

Tumingin siya kay Aiden na pinaglalaruan ang cellphone ko. Naghintay ako sa
sasabihin niya ngunit wala siyang sinabi. His was full of untold feelings, hurt,
sad. Am I the reason of all of these? Or baka mamimiss niya lang si Aiden.

Tumango ako sa kanya at nagpaalam.

Mabilis ang paghakbang kong lumabas ng airport. Nakahinga ako ng maluwag ng

makalayo sa kanya. Ako na ang humawak sa maleta ko dahil gusto ko

ng lumayo sa kanya. Kapag malapit ako sa kanya ay

napapahamak kami ng anak ko.

At ayoko na mabibigyan ako ng rason para manatili dito. Mas lalo lang akong
nasasaktan.

Nakahinga ako ng maluwag ng makita kosi Marco sa labas at nakasandal sa Bmw niya.

"Alliah..." Aniya at tumayo ng tuwid. This time I felt the pain inside of me.

Parang ang puso na binuo kong anim na taon ay nabasag muli. Nilakad ko ang pagitan
namin ni Marco at niyakap siya ng mahigpit habang hawak ko sa kamay si Aiden.
Pinikit ko ang mata ko at unti unti naninikip ang dibdib ko. " Marco." Bulong ko sa
paos na boses.

" Hey, what's wrong?" Tanong niya at naramdaman ko ang kamay niya sa likod ko at
hinimas ito.
Pinagtitinginan kami ng mga tao sa paligid. Hindi ako kumalas sa pagyakap,
kailangan ko lang talaga ng taong makakapitan ngayon. Dahil baka bumigay ako ano
mang oras.

Napatakip ako sa bibig ko at mas !along bumigat ang sakit sa puso ko. Buti nandito
siya, dahil hindi ko na kaya.

Kailangan kong

takas. " Let's go home. Please." Sabi ko at naramdaman ang pagtango niya sa braso
ko.
Pinapasok niya kami sa back seat at umupo siya sa driver's seat.

Pinatakbo niya ang kotse, at panaka naka ay tumitingin siya sa salamin para tignan
kami. Alam kong gusto niyang magtanong pero mukhang pinipigilan niya
ito.

"Are you okay Alliah?" Tumango ako sa kanya at

sumandal ng mabuti.

" How was your trip Aiden? Masaya ba? "Tanong niya sa anak ko.
"Yes,Tito Marco.Dami ko kalaro." Aniya na tinutukoy sina Yohanne.

" That's good.Good boy ka ba doon?" " Opol" Sagot ng anak ko.
" Kailan uwinila Ate Allana?" Tanong ko kay

Marco. "Sabay ba sila niShamcy?"

"Sabisa akin ni Shamcy,uuwi na sila bukas.Perc maiiwan sina Ate Allana at Kuya
Jonas."

"Ahh,ganoon ba." Tumango ako ng

marahan. "Salamat sa pagsundo Marco,naabala pa kita.

II

" No its okay Alli. Is there something wrong?

II ngumiti ako sa kanya ng tipid.

"Wala ito." Sagot ko at nagkatitigan kami sa salamin.Tumango siya ngunit parang

hindi convince ang mukha nito.

Alam na alam ni Marco kapag may pinagdadaanan ako. Kaya kahit anong
pagsisinungaling ko hindi siya naniniwala.
Ngunit nanatili siyang tahimik hanggang sa naihatid na kami sa unit namin.

Nang makapasok na kami sa unit ay nagpasalamat ako kay Marco. Pinapasok ko siyang
ngunit tumanggi

" I know you need to rest." Aniya at napapikit ako ng halikan niya ako sa noo. "
Babalik ako bukas."
Ngumiti ako sa kanya at nagpasalamat. Pinanood ko siyang umalis at pagsara kong
pinto ay doon ko naramdaman ang sobrang paged.

Sobrang bigat ng dibdib ko at sakit ng

nararamdaman ko. Tumabi ako sa anak ko sa pagtulog. Tama nga si Marco, I need to
rest.

Tahimik akong nakaupo sa harapan ni Shamcy habang niluluto niya ang tanghalian
namin.

"Tulala ka." panunuya niya.

Umupo ako ng tuwid at tamad na tumingin sa kanya.

" May nangyari ba sa resort?"

Ngumiti ako ng tipid ng maalala ang sinabi ni

Madame Cedes at ang reaksyon ni Dexter. "Wala." Tipid kong sagot

" Sa tono ng boses mo at sa mukha mo.Parang mer on." Aniya at napailing
Huminga ako ng malalim at nagsalong baba.

" I'm going back to Australia as soon as possible." Gi it ko.

Nagkibit siya ng

balikat. "Are you,staying there for good?"

Naisip ko din iyon. Na doon ko papalakihin ang anak ko at hindi na muting babalik
dito.

Siguro kapag uuwi man kami dito, ay iyong pagdalaw sa punted ni Mama. Babalik din
kami kaagad. Ayokong magkrus ang landas namin ni Dexter.
I know someday he will find someone who will love him, and I can't stand seeing him
with another girl. lniisip ko palang parang dinudurog na ang puso ko. Kaya mas
mabuti pang ilayo ko nalang ang sarili ko sa kanya, masyado ng manhid ang puso ko
sa mga ganitong bagay.

Nagkatinginan kami ni Shamcy ng may magdoorbell sa pinto.

"Ako na." Sabi ko at tamad na tumayo.

Pagbukas kong pintuan ay nandoon si Marco na nakasuot ng red dark polo at black
pants. Ngumiti siya sa akin at inabot ang bouquet of tulips.
" Salamat. Sakto, nagluluto ng tanghalian si Shame

y."

"Tito Marco!" Sumalubong ang anak ko sa kanya at

binuhat niya ito. Tuwang tuwa ang anak kong may

dalang chicken joy box si Marco.

" I bought your favorite!"

"Wow!" Namangha ang anak ko at natawa ako ng niyakap niya pa ito.

" Baby mainit!" Bawalko sa kanya at tumingin kay

Marco na nakangiti. " Salamat." Sabi ko sa kanya.

Narinig ko ang pagtikhim ni Shamcy kaya napatingin kaming dalawa ni Marco.

" Hey." Ani Marco at ngumiti naman si Shamcy. Binaba ni Marco si Aiden kinuha ko
naman ang dala
nitong box ng chiken joy at iginaya ang anak ko sa

kusina.

" Let's eat." Ani Shamcy at pumasok na kaming

Iahat sa kusina.

Nagluto ng kare kare si Shamcy ngunit ang kinain ng anak ko ay ang dalangjollibee
chicken joy ni Marco.
" I heard your done about your project here so are y ou going back na ba talaga sa
Australia?" Nakasimangot na tanong ni Shamcy kay Marco.

"Yeah." Tumingin sa akin si Marco bago tumingin muli kay

Shamcy. "Sa makalawa na ang alis ko, isasabay ko nasa

na sina Alli kung gusto niya." Napaawang ang labi ko at napaisip doon sa sinabi ni
Dexter. Wala pa naman

dalawang linggo.

" Hindi kasi...."

" Pwde na Alli, nakakuha na ako ng ticket para sa in yo." Seryoso niyang pahayag.
Nagkatitigan kami at umiwas din ako.
"So, sasama kana sa kanya?" Tanong ni Shamcy. Huminga ako ng malalim. Tinignan ko
ang anak ko
na kumakain sa tabi ko.
Sinabi ko kanina oo, as soon as possible. Pero parang hindi ko pa kayang umalis.
Naninikip ang dibdib ko sa twing naiisip ko iyon.
Pero kailangan. Mas mabuti na ito. "Sige. "sagot ko at tipid na ngumiti.
Lumawak ang ngiti ni Marco. " Really?" Aniya na parang nanalo sa lotto.

"Oo." Sagot ko, tumingin ako kay Shamcy na nakanguso sa amin.

" Iwill definitely missing you guys." Komento niya at parang maiiyak.
Huminga ako ng malalim at napangiti sa kanya. Gabi na ng umalis sina Marco at
Shamcy sa unit ko.
Tulog na noon si Aiden dahil nagkwentuhan pa kami sa

mga bagay bagay. Tinulungan naman ako ni Shamcy na magimpake ng paunti unti para
hindi na hassle. Nilagay ko ang isang bagahe namin sa sala dahil puno na ito ng mga
damit namin. lsa nalang ang aayusin ko bukas.

Sinabi ko kay Marco na babayaran ko nalang siya sa ticket na binili niya ngunit
umalma siya, hindi ko na din siya pinilit baka magaway pa kami.

Napahinto ako sa pagbubuhat ng maleta ng may kumatok sa pinto. Kumunot ang noo ko
dahilmadalas pagmay dumadalaw sa akin ay nagdodoorbell sila.

Lumakas ang kabog ng dibdib ko at dahan dahang

lumapit sa pinto. Mas lalong lumakas ang pagkatok kaya napatalon ako sa gulat at
nagmadaling sinino ang kumakatok.

Napaawang ang labi kong makita sa maliit na butas si Linda. Anong ginagawa niya
dito? Akala ko ba nasa Zambales siya.
Bago pa siya kumatok muli ay binuksan ko na ang pinto. Habolhabol niya ang paghinga
niya at hindi ko maipinta ang mukha nito.
"A...Ate?" Nanginginig ang ibabang labi nito at kinakabahan sa kanya hinawakan ko
ang kanyang mga kamay.

II

A..ate, si, si Kuya Dexter kasi naglalasing. Ate please, tulu ngan mo naman ako
oh!" Bumagsak ang tingin ko sa sahig at huminga ng malalim.
" Linda hindi kita matutulungan sa gusto mo."

Umiling siya ng

mabilis. "Alam ko ikaw lang ang pakikinggan niya sa ngayon. Ate please baka may
mangyari kay Kuya. Nagaal
ala ako wala pa kasi dito sina Kuya Matrix." Pagsusuma
.
mo n1ya.

Tumingin siya sa akin at umiwas ako ng tingin. There was really something in her
eyes that melt my heart.
" Pero si Aiden..."

" Ako na munang bahala sa kanya Ate."

Binigay ni Linda sa akin ang bar kung saan nandoon si Dexter. Siya ang naiwan sa
unit namin para bantayan
si Aiden.

Madali kong nakita ang nasabing bar, isa itong high end bar na halos mayayaman
lamang ang nandito.

Kumunot ang noo kong maraming tao sa Iabas ng

bar. Namilog ang mata kong mamataan si Dexter na sinisira ang mga sasakyang
nakapark sa bar gamit ang baseball bat nito.

Naipark kong wala sa oras ang sasakyan at dali dali lumabas ng kotse ko. Tumakbo
ako sa maraming tao na napapailing sa twing may tutunog na kotse.
" Hey! That's my fucking car dude!" Nanggagalaitin g sigaw ng isang lalaki na
pinipigilan ng mga barkda

Madaming bouncer ang nagkalat doon ngunit ni isa walang nagtangkang lumapit sa
kanya.

Napalunok ako at kinabahan ng makita ang madilim niyang mukha habang pinapalo ang
isang kotse.

" Dexter." Bulong ko at napakagat ako sa labi ko.

" Dexter!" Sigaw ko at lumapit sa kanya. Hinawakan ko ang kamay niya na tangkang
sisirain ang isa pang kotseng nakapark doon.
Mabilis ang kanyang paghinga at napahinto ito sa pagpalo. Kumunot ang noo niyang
tumingin sa akin.

Lumamlam ang mukha nito at niyakap ako ng mahigpit. Napaawang ang labi ko sa
ginawa niya.
" Dammit! Muntik na yon!" Narinig kong sigaw ng isang babae.

May kumirot sa puso kong mas hinigpitan niya ang pagyakap sa akin. "Tell me I'm not
dreaming.." Bulong niya sa tenga ko. Kumalabog ang dibdib kong marinig ang paos
nitong boses.

Amoy ko ang alak at ang pabango

niya. "You're drunk." Umiling siya at siniksik ang kanyang mukha sa aking leeg.
" luuwi na kita." lnalis ko ang pagyakap niya sa akin

at tumingin sa bouncer.

" Ma'am iuwi niyo na ho si Sir mukhang lasing

na lasing." Tumango ako sa kanya at pinasadahan ng tingin ang mga nakahilerang

sasakyan na sinira niya.
"Wag ho kayong magalala kami

na ho ang bahala dito. Babayaran nalang namin

ang mga nasira." Tumango muli ako at nagpasalamat.

May tumulong sa akin sa pagbubuhat sa kanya dahillasing na lasing ito. Hindi ko na

inabala pa ang data niyang kotse siguro ay ang mga bouncer na ang bahala doon.

" Salamat po." Sabi ko sa isang bouncer ng maisakay na namin siya sa passenger's
seat. lsinuot ko sa kanya ang seatbelt.
Tangkang maglalakad na ako pasakay ng driver seat ng hawakan niya ang siko ko.
Tumingin ako sa kanya na magulo ang buhok at inaantok ang mga mata.
" Please, don't leave. I swear I will die."

Hinila niya ako para mapalapit sa kanya at niyakap muli. Kumalabog ang dibdib ko at
bumilis ang tibok
nito.

" Bullshit! Kahit sa panaginip ikaw pa rin nakikita

ko." Humigpit ang yakap nito sa

akin. "Sana hindi na ako magising, I will sleep forever if this just a dream. I
hope it will never end." Bulong niya. Nanikip ang dibdib ko sa tono ng kanyang
pananalita.
"Your just dreaming Dexter... Shhh!" Sabi ko sa kanya at nanginginig ang kamay ko
sa pagtapik sa likod

Tumango siya ng marahan at mas lalo niyang hinigpit ang yakap sa akin. Siniksik
niya ang ulo niya sa leeg ko. Napapikit ako ng maramdaman ang kanyang mainit na
hininga sa aking leeg.

Chapter 31 23/23
Readers also enjoyed: ------------------------------------- Pregnant With My Gay
Bestfri...

0 3.6K Read

TAGS friends to lovers pregnant drama

Chapter 32 1/13

Chapter 32
Pasulyap sulyap ako sa kanya habang nagdadadrive ako patungo sa unit ko.
"Alliah." Huminto ako dahilsa stop light at tumingin sa kanya na nakapikit ang mga
mata.
Napakagat ako sa labi at pinagpatuloy ang pagdadrive. Tinawagan kosi Linda na
salubungin kami sa tapat ng condominium. Sinabi ko sa kanya na ilock ang pinto bago
lumabas.

Bumaba ako sa kotse ng makarating kami sa tapat ng condo namin ng anak ko.

"Ate Alliah!" Salubong niya sa akin pagbaba ng sasakyan. Sumulyap siya sa

passengers seat at tumingin sa akin.
" Nakita ko siya na sinisira ang mga sasakyan sa bar na sinabi mo. Lasing na
lasing." Inabot ko sa kanya ang susi ng kotse ko.

"Ayokong makita niya ako paggising niya Linda. lka w na maghatid." Nalungkot ang
mukha ni Linda ng tignan niya ang susi na binigay ko sa kanya.
"Ate." Tawag niya sa akin at tumingin ako sa kanya.

" Bakit Linda? May problema ba?'' Nagbuntong hininga siya at sumulyap kay Dexter
na himbing na himbing ang pagtulog.
" Na..nakita ko iyong mga bagahe sa sala kanina." B

ulong niya at yumuko.

Ngumiti ako ng tipid. "Ahh yun ba."

"Aalis na ba kayo?" Muli niyang itinaas ang tingin niya sa akin.

"Oo." Para siyang maiiyak ng sinabi ko iyon at hindi

maipinta ang mukha niya.

" Linda bakit?" Nagaalala kong tanong.

"Ate pano si Kuya Dexter?" Napaawang ang labi ko sa tanong niya at kumunot ang noo
ko.
" Linda alam mo naman na-"

"Ate hindi mo ba nakikita na hirap na hirap na siya? " Napahinto ako sinabi.
Rumehistro ang galit sa kanyang mga mata.

" Linda,hindimo maiintindihan kung bakit ako uma

alis."

"Alam mo Ate,pinilit kong intindihin ang mga reaso

ns mo.Pero," umiling siya ng paulit

ulit. " Hindiko kaya.Naaawa ako kay Kuya Dexter,awan g awa ako sa kanya.Bakit kahit
na ipakilala mo lang siya kay Aiden hindimo magawa?"

" Linda hindimo ako naiintindihan.Wala ka noon." "Oo Ate nasaktan ka niya,pero
nasaktan mo din siy
a.Naisip mo din ba yon? Yung six years na wala ka alam

mo ba kung ano nangyarisa kanya? Wala kang alam dah il wala ka ng pakielam sa
kanya.Where in fact,all he did was to care for you." Giit niya.

Nanginig ang labi ko at umiwas ng tingin. Humalukipkip ako.

Narinig ko ang malalalim niyang

paghinga. " Kung aalis ka,sana.Sana hindi ka nalang u muwi." Tumingin ako sa kanya
na naiiyak.

Sumikip ang dibdib ko sa sinabi

niya. "Sana doon ka nalang.Sana hindika nalang nagpa kita kay Kuya."
" Linda..." Nanginginig ang kamay kong abutin ko siya. Umiling siya ng mabilis.

" lpapabalik ko nalang ito bukas Ate." Tumingin siya

sa akin ng

seryoso. " Kung hindi mo siya mahal, iwasan mo nalang siya. Wag mo siyang bigyan ng
dahilan para umasa." Par a akong tuod sa kinatatayuan ko habang pinapanood siyang
sumakay sa kotse.
Huminga ako ng malalim ng makaalis na ito. Hinawakan ko ang dibdib ko na
napakabilis ng tibok
nito.

Hindi ako nakatulog kagabi sa kakaisip kung

kamusta na siya. Ayoko man aminin pero nagaalala ako sa kanya.

Hindi rin maalis sa isip ko ang sinabi ni Linda. Ngayon ko lang siya nakitang
ganoon. Maybe I'm too harsh.

Nagbuntong hininga ako at umupo sa kama. Sinulyapan ko ang anak ko na masarap ang
tulog. lnayos ko ang kumot nito at tumayo para magluto ng umagahan.

Sumisikip ang dibdib ko sa t'wing naiisip ko ang mukha niya, he was so hurt.
Kinagat ko ang ibabang labi ko at hinilamos ang aking mukha sa aking dalawang
kamay.

Why you make this hard for me?

Kagabi pagkuha ko sa kanya ay nakatulog na siya,si Linda na ang naghatid sa kanya

sa Mansion nila, iyong gabi din iyon ay ibinalik niya ang kotse. Siguro ganoon siya
kagalit sa akin dahil ibinalik niya ang susi sa receptionist ng condo.
Pero hindi ako nagsisi sa desisyon ko. Ayoko na magising siya na nandoon ako, mas
mabuti pang ang akala niya ay panaginip lang ang lahat.

Aalis na kami bukas kaya ayoko ng magisip ng kung

ano ano. Kailangan kong lumayo sa kanya. Sakanila.

Tamasi Linda, dapat hindi na ako bumalik.

I ruined everything again.

Sinulyapan ko muli ang anak ko. Huminga ako ng malalim at nagtuloy sa kusina.

Sa buong magdamag ay nagayos lang ako ng damit namin ng anak ko. Hindi pa kami
naguusap ni Marco tungkolsa pagalis namin bukas. Siguro ay tatawag naman iyon kung
anong oras.

Hapon nang matapos akong magligpit.

" Marco." Napangiti ako ng buksan ko ang pintuan. He was wearing a black suit
parang galing lang niya sa trabaho.
He looks good anyway.

Pinapasok ko siya at pinaupo sa sofa kung saan nanonood ang anak ko.

" Nagimpake kana ba?'' Tanong niya.

"Oo,halos kakatapos ko lang" sagot ko at tinignan siya na seryosong nakatingin sa

t.v.
" So,uhm.Let's eat outside,I mean tayong dalawa." Aniya at marahang tumayo.
Napaawang ang labi ko sa tanong niya tumingin ako kay Aiden na mukhang alam na niya
ang nasa isip
ko.

" lhahatid muna natin siya kay Ate Allana.Kakauwi l

ang nila kaninang umaga."

"Are you asking me for a date?" Kunot noong tanong ko. Alam niya na ayoko ng
ganito.

" No,Imean yes.Friendly date.Before we flight bac k to Australia."

Kinagat ko ang labi ko at tumango.

"Okay,maliligo lang ako at magaayos." Nginitian ko

siya at nagtungo sa kwarto.

Naligo na ako, kinulot ko ang unat kong buhok at naglagay ng kaunting make-up.
Ayoko naman na magmumukha akong hindi pinaghandaan ang gabing
ito.

Binuksan ko pa ulit ang maleta ko at kinalkal ang

mga formaldress ko na babagay sa suit ni Marco.

I wore my long dress sleeveles black na may slit sa kanang bahagi ng legs ko, at
kota ang likod ko. Ng heels din ako ng four inches.

Tumingin muna ako sa salamin ng okay na ay saka naman ako kumuha ng kaunting damit
ni Aiden at inilagay sa maliit niyang backpack.

Hinatid namin si Aiden kay Ate Allana sabi ko ay babalikan nalang namin siya bago
ako umuwi. Hinalikan ko sa noo ang anak ko bago kami umalis ni Marco.

Tahimik kami sa kotse niya. Tumingin lang siya sa akin ng pinark na niya ito sa
isang fancy italian restaurant around the metro.

Bago pa man ako makababa sa kotse niya ay binuksan na niya ito. Hinawakan niya ang
kaliwang kamay ko para makababa ng mabuti sa sasakyan niya.

Ngumiti siya sa akin at may inabot na bouquet of tulips.

II Salamat.ll

II Nasabi ko na ba na, napakaganda mo ngayon? N

gumiti ako sa sinabi niya at napailing.

11 Bolero ka talaga.11 Suwestyon ko at naglakad na kami papasok ng restaurant.

The ambiance was so calm, ang tahimik ng place tanging ang maririnig mo lamang ay
ang mga tumutugtog ng violin.

"Table for two please." Ani Marco sa isang waitress.

Umupo kami sa gitna ng mga tables hindi gaanong marami ang tao. At halos couple
lahat ang nandito.

May nakita pa akong sumasayaw sa gitna habang sumasabay sa tugtog ng violin.

"Alli." Bulong ni Marco.

Humarap ako sa kanya at napangiti.

"Ang ganda dito." Komento kong nakangiti.

"Anong gusto mong kainin?" Tanong niya.

" Kung ano yung sayo." Sagot ko at inikot ang paningin sa buong restaurant.
Nagorder nasi Marco ng food, masyado nga yatang marami para sa aming dalawa.

" I'm sorry, nagulat ba kita? Naisip ko lang kasi nay ayain kang mag dinner sa
labas bago tayo umalis sa Pili pinas." Nahigit ko ang hininga ko sa sinabi niya.

Ayoko talagang isipin na bukas na ang alis namin. Tumingin ako sa kanya at ngumiti
ng tipid.
"Siguro, kailangan ko din magenjoy kahit papano."

Sabi ko at parang napahinto siya sa sinabi ko.

llang minuto lang ang dumating ang pagkain na inorder namin.

Beef steak ang inorder niya at marami pang salad at

. .
rsang przza.

Maganda ang lugar maging ang pagkain ay masarap.

Napahinto ako sa slice ng beef at napatingin sa pinto.

Kumalabog ang dibdib kong makita si Dexter na may hawak na isang magandang babae na
nakakulay pulang dress. She's beautiful.

Parang may tumusok sa dibdib ko sa nakita ko.

lniwas ko ang tingin ko at nagkatinginan kami ni Marco

na nakakunot ang noo.

Huminga ako ng malalim at pinagpatuloy ang pagkain ko. Naisip ko iyong sinabi ni
Linda, baka nagkakamali lang siya sa sinabi niya.

Sumulyap muli ako sa kanya na nakaupo na hindi malayo sa upuan namin.

Nakatalikod iyong babae at nakaharap siya sa akin kaya kitang kita ko ang mukha
nito na tumatawang kausap iyong babae.

Masaya siya. May bumara sa lalamunan ko at napakagat ako sa labi. Maybe I should be
happy for him.

Nanikip muli ang dibdib ko,ng masilayan ko ang kanyang pagngiti.

Namuo ang ga!it at inis ko sa kanya. Umiwas ako ng tingin at tumingin sa pagkain
ko. Ewan ko pero mas nangingibabaw ang inis ko.

Ganon ba kadali sa kanya na kalimutan ang lahat. Kagabi halos magmakaawa siya sa
harap ko tapos ngayon may iba na siya.

Pero kailangan kong maging masaya para sa kanya.

"Alli, kawawa naman yung beef tinotorture mona." Napahinto ako sa pagtusok sa beef
at tumingin kay Marco.
"Wala na akong gana." Wala sa sariling sagot ko. Tumugtog ang magandang awit sa
violin na mas
!along nagpaganda sa ambience ng Iugar. Pero hindi

iyon nabago ang mood ko.

" Let's dance." Aniya at ngumiti sa akin. Napakagat ako sa labi ng makita ang mukha
ni
Marco, huminga ako ng malalim.
Kailangan kong alisin sa isip kosi Dexter. Hindi ito

maganda. Kailangan hindi ako magpaekto.

Ayokong sirain namin ni Marco ang huling gabi namin sa Pilipinas.

Ngumiti ako sa kanya at tumango. Inabot niya ang kamay ko at naglakad kami papunta
sa gitna kung saan malapit sila.

Tumaas ang tingin nito sa akin at parang huminto ang mundo kong magtama ang mga
mata namin.
Kinilabutan ako at umiwas ng tingin sa kanya. lnilagay ni Marco ang kamay niya sa
likod ko at
pinatong ko naman ang dalawang kamay ko sa

shoulder niya.

Hindi maalis ang tingin ko sa kanya na seryoso na ngayon ang mukha habang kausap
ang kasama niya.
"Alli, look at me." Kumunot ang noo kong hawakan ng babae ang kamay niyang
nakapatong sa lamesa nila. Parang gusto ko nalang sumabunot ng tao.

Posible ba yon? Yung kahit walang ginagawa sayo ang tao naiinis kana kaagad sa
kanya.

" Hey, Alli." Naramdaman ko ang kamay ni Marco sa pisngi ko. Para akong nabalik sa
ulirat sa ginawa niya.
Umikot siya at ang likod ko na ang nakaharap sa table nila.

"Are you okay?" Marahan niyang tanong. Pumikit ako ng mariin. I shouldn't be
affected by
him right now.

Nanigas ang likod kong marinig ang hagikgik ng babae.

Tumingin sa mga mata kosi Marco at pareho kaming napatingin sa gilid namin.

Ngayon ay nagsasayaw na silang dalawa. Malapit ang mukha nila sa isa't isa dahil
ang mga kamay ng

babae ay ipinalupot nito sa leeg niya.

May binulong ito sa babae na siya namang tawa

nito.
Naninikip ang dibdib ko at hindi ko na kaya ang

nakikita ko. Tumingin ako kay Marco na nakakunot ang

noo.

"Cr lang ako." Pagpapaalam ko na hindi na siya

hinayaang magsalita ay kinuha ko ang bag ko sa table namin at naglakad patungo sa

cr.
Nanginginig ang buong katawan kong makita ang reflection ko sa salamin sa banyo.

liang beses akong nagbuntong hininga at kinabog ko ang dibdib ko dahil sobrang
sakit ng nararamdaman ko ngayon.

Nang mahimasmasan ako ay nagayos ako ng

make-up. Light make up lang at inayos ko ang lipstick ko na nabura na dahil sa

pagkain ko kanina.
Nagbuntong hininga muli ako at lumabas ng banyo. Nagulat ako ng makita siya sa
tapat ng c.r. at nakapamulsa ito.

Mas !along nadepina ang kanyang mukha dahil sa pagyuko nito.

Nabuhay ang sigla niya ng makita ako. Mabilis akong umiwas ng tingin at
nagumpisang maglakad ngunit nahawakan niya ang kamay ko.

Napalunok ako ng maramdaman ang mainit niyang kamay na humaplos sa balat ko.
"Alliah can we talk." Bulong niya at napapikit ako sa Iamig ng tono ng pananalita
niya.

Parang ang galit na namuo kanina ng makita ko siya ay unti unting nalusaw.
"W.What do you want?" lwas kong tingin at inalis

ang kamay niya sa kamay ko.

"Ang sabi ni Linda, bukas na daw ang balik niyo sa Australia." Tumingin ako sa
kanya dahil nahimigan ko ang lungkot sa kanyang boses.

Kumunot ang noo

ko. " I,just want to offer you a ride. Para hindi na mahira pan pa si Aiden."

Napangisi ako sa sinabi niya. Of course, para ito sa anak niya. He cares for Aiden.
Not for me, sympre wala naman talaga akong halaga sa kanya.

" Hindi na kailangan."

" Or, I can buy you a ticket."

" Binilhan na kami ng ticket ni Marco." Nagkatingina n kami at may lungkot sa

kanyang mga mata ng sinabi
ko iyon
Okay I knew it, he was just sad because he will never see Aiden anymore. Never.

At hindi ko alam bakit naiinis ako sa dahilan na

iyon, naiisip ko palang ang babaeng kasama niya kanina ay namumuo na ang galit ko
sa kanya.

" If that's what you want." Tumango siya ng marahan at nilagpasan ako.
Bumagsak ang mundo kong unti unti siyang naglakad palayo sa akin. At nanginginig
ako dahil alam ko ito na ang huling beses na makikita ko siya.
Kumirot ang dibdib ko sa sakit na nararamdaman ko ngunit binalewala ko ito at
pinuntahan si Marco na ngayon ay sinalubong ako.
" Let's go?" Sabi ko at hinawakan niya ang kamay

ko.

Nahihiya man ako sa kanya dahil mabilis kong

tinapos ang gabi na ito dahil hindi ko na kayang makita

siyang nakikipagtawanan sa babaeng yon.

Para akong sinasaksak ng paulit ulit, na hindi ko naman dapat na maramdaman. This
is bullshit!
Dumiretso kami sa bahay nita Ate Allana para kunin si Aiden. Nasabi ko na din sa
kanya na bukas na ang alis namm.
Nagoffer siya ng ride sa amin ngunit tinanggihan ko. Ayaw ko silang maabala.
Nandoon din si Papa na gating pang Cebu dahildinalaw ang puntod ni Mommy.

Mom will hate me dahil hindi ko pa siya nadadalaw at aalis na ako bukas. I sighed.

Nakatulog na ang anak ko sa biyahe pauwi ng bahay. Tahimik kami ni Marco sa kotse
hanggang sa
ihatid niya kami patungo sa unit namin habang karga niya si Aiden.

Pumasok ako sa loob at pinanood si Marco na ihiga si Aiden sa kama. Tumingin ako
kay Marco at ngumiti ng tipid.

May inabot siyang dalawang ticket sa akin at tinignan ko iyon. Kumunot ang noo kong
basahin ang date nito.

Sa linggo palang ang flight na ito at friday palamang bukas.

Kunot noo kong tinignan si Marco.

" Marco.." Bulong ko na nalilito.

" I'm going back to Australia tomorrow morning." N

apaawang ang labi ko sa sinabi niya. "Akala ko ba sabay tayong babalik?" Tumango
siya ng mabilis at ngumiti ng
tipid. "Yeah, naisip ko din iyon. Pero baka napressure la

ng kita kung bakit ka pumayag."

Umiling ako ng mabilis. " Hindi, Marco."

"Alliah,Iwant you to marry me." Napalunok ako sa

sinabi niya at umiwas ng tingin. I can't imagined myself being married for someone
else.

"You know that Ireally like you Alliah.No, Imean Il ove you.But I don't want to be
the reason kung bakit ka napilitang bumalik sa Australia."

" Marco."

" Isaw how much you care,Isaw how much you lov e him."

" No! What? Hindi,hindiganoon iyon."

"Alliah, Iwant you to go back there without thinkin g about someone else.
I want you to start a new beginning with me.I know I'm t oo fast,but Iwill make you
happy."
" Pero,Marco.Hindimo naman kailangan gawin iyo

n."

" No,Iwant you to be happy.Iwant you to look at

me the way you looked at him." may pagmamakaawa sa kanyang mukha.

"Alliah,ayokong nakikita kang nasasaktan habang nakikita siyang masaya sa ibang
tao. Iwant you to settle all of this before you go back,at hihintayin kita sa pagda
ting mo." Tinaas ko ang tingin ko kay Marco na nakatingin sa akin ng seryoso.
" Marco.."

" And if you do,let's start all over again.Let's forget about your pastAlliah.Kaya
kong mahalin si Aiden,kaya kong ibigay ang lahat. Pagpumunta ka ng Australia,ako
ang pipiliin mo.Hindisiya." Napalunok ako sa sinabi

" Now,I'm giving you time to think Alli." He

sighed." Iwant to see you in the airport waving your han

b> with a smile on your face with Aiden on your

side after two days." Aniya at siniil ako ng halik sa noo ko.
Nakaramdam ako ng awa kay Marco, gusto kong

sumabay sa kanya sa pagbalik pero tama siya, kailangan kong panahon para magisip.

Pero kaya ko nga ba na mahalin siya?

Masydo ng magulo ang utak ko simula ng bumalik kami dito. Masyado ng naapektuhan
ang sistema ko magsimula ng makita ko siya.

Maybe I need to end all of this things and start a new life.

His cruel forced love

Cruel Soul

I pushed her in the wall and caged her between me and the wall, she whimper...

Chapter 33

Kinabukasan ay maaga kong dinala si Aiden sa bahay nita Ate Allana. Nandoon si Papa
kaya hinayaan ko na muna ang anak ko sa kanila bago kami umalis ng bansa.

Kagabi napagisipan ko na tama si Marco, I need time for myself. Masyado ng magulo
ang utak ko.

Masyado ng nalilito ang puso ko. Hindi ko na alam kung ano ang tama. Hindi ko alam
kung anong gagawin ko. Nalilito ako.

Marahil ngayon ay nakaalis nasi Marco, pero naiisip ko palang ang pagsunod sa
kaniya sa Australia ay sumasakit ang dibdib ko. I can'tjust stand seeing myself
with someone else.
I'd rather live a new life with Aiden. Nagflash sa isip ko ang mukha ni Dexter, his
lips. His eyes, nose.

Huminga ako ng malalim at inihinto ang sasakyan ng magstop light. Hinilamos ko ang
kamay ko sa aking mukha.

Yes, maybe just maybe until now I still love him. No, I mean I love him at nabuo
lamang ang galit sa puso ko sakanya at pinilit ko sa sarili ko na hindi ko na siya
mahal.

Pero ang totoo, siya ang dahilan ng muting pagtibok nito after six years.

Nagulat ako sa kinauupuan kong may bumusina sa likod ko, tumingon ako sa stop
lights at naka go signal
na ito.

Napailing nalang ako ng pinasibad ko ang

sasakyan. Huminto ako sa unit at umakyat sa taas para

magayos.

Napahinto ako sa paglalakad ng makita kosi Madame Celine na nakasuot ng white

formal dress at may nakasabit na bag sa kanyang kamay.

Nagbuntong hininga ako at kinakabahang lumapit sa kanya. Napukaw ko ang atensyon

niya kaya napatingin siya sa direksyon ko.
" Madame magandang umaga po, pasensya na ho. Kanina pa po ba kayo? Nasa bahay po ni
Ate si Aiden." s

alubong ko sa kanya na ngumiti ng makita ako. Ang kanyang dating ay sumisigaw ng

respeto at awtoridad katulad ni Dexter.
Masasabi kong sa Mommy ni Dexter niya iyon nakuha. That they don't need to speak
and ask for respect, just looking at them was enough.
" No, it's okay. I'm here to talk to you." Marahan niyang pahayag. Tumango ako sa
kanya at nahihiyang binuksan ang unit namin ng anak ko.
Pinapasok ko siya sa loob at kabado akong naglakad sa likod niya. lnikot niya ang
paningin niya sa buong unit.
" This room is too small for my grandson. Aiden des erve the world." She muttered
as if I commit a crime. Tinikom ko nalang ang bibig ko.
Pinaupo ko siya sa sofa at kumuha ng maiinom sa kusina para sa kanya. Paglapag ko
nito ay tumingin muli ako sa kanya.

" Nagabala kapa. Hindi naman ako magtatagal." Ani ya sa mahinang tono. Umupo ako sa
tapat ng sofa kung saan siya nakaupo.
" Madame, may kailangan ho ba kayo?" Mabilis ang kabog ng dibdib ko habang
tinitignan ko siya diretsong

nakatingin sa mga mata ko. Hindi ko siya matignan kaya

umiwas ako ng tingin.

"You know,you are now a mother Alliah.As a moth er we want the best for our child."

Ngumiti ako ng tipid ng maalala si Aiden, tumango ako ng marahan.

"The day when you're gone.His life became misera ble." nagtaas ang tingin ko kay
Madame Celine na blanko ang expression.
"Akala ko ng umalis siMargarette ay iyon na ang w orst scenario ng buhay niya.But
Iwas wrong,seeing him like that was breaking my heart Alliah.I don't want to se
e him like that. Napabayaan niya ang trabaho niya ginug olniya sa paghahanap
sa'yo." My mouth parted and I froze. Bakit niya ako hahanapin?
" He pushed me away Madame.." Marahan kong pahayag. Tumango siya ng marahan at
ngumiti ng tipid.

"Yes,I know.But you see after he pushed you away h e looked for you." Umiwas ako ng
tingin sa sinabi niya.

" Alliah,Iwant the best for my son.He loves you so much so if being with you makes
him happy I'llsupport him.He is my son after all,and besides I love my grands on
even more." Pumungay ang mga matang tumingin sa akin si Madame Celine there was joy
in her eyes.

"Why are you telling me all of these Madame?" I

asked with so much pain.

She sighed and held my shaking

hands. " Do you still love my son?" Nagulat ako sa tanong niya at napaawang ang
labi ko. Hindi ko alam ang sasabihin ko.
Bumilis ang tibok ng dibdib ko sa kaba at nagiwas ng tingin kay Madame Celine.
Hindi ko alam kung

papano ko siya sasagutin. "You do." Dugtong niya.

Binalik ko ang tingin ko sa kanya. Ngumiti siya ng matamis sa akin at kinuha ang
bag niyang nakapatong sa center table.
" Maybe you two really need to talk." Tumayo siya kaya napatayo ako.
" Ewan ko kung bakit gusto niyang ibenta iyong Pol aris at manirahan sa Norway."
Nagulat ako sa sinabi ni Madame Celine. Bumagsak ang balikat ko sa sinabi niya at
naramdaman ang init sa sulok ng mga mata ko.
" Maybe tomorrow or the other he will go to Norway

." ngumiti siya ng tipid. " I need to go." Aniya at naglakad na palabas ng unit.

Hindi ko na siya mahatid dahil para akong tuod sa kinatatayuan ko sa mga narinig
kong sinabi ni Madame Celine.

Unti unti kong naramdaman ang sakit sa dibdib ko. Ang pangungulila sa kanya. Lahat
ng ala ala naming dalawa.
Lahat ng galit na binuo ko sa anim na taon at tinanim sa puso ko ay unti unting
napapalitan ng lungkot at sakit. Napaupo ako sa sahig ng marinig ko ang pagbukas
sara ng pinto.
Was he moving on? I should be happy for him right? But why my heart was achin that
I can't even breath.

Kinuha ko ang telepono ko at dinial ang numero ni

Linda. Ngunit out of coverage area. Paulit ulit ko parin

itong tinatawagan, ng sa pang limang pagkakataon ay tinapon ko na ang telepono sa

dingding sa sobrang inis at nawasak ito.

Tumayo ako at mabilis na naligo at nagayos, we need to talk. We need to settle

things down before he leave. Before I go back to Australia.

Napapikit ako ng mariin sa isipang iyon.

Mabilis kong pinaandar ang kotse ko at nagtungo sa Mansion niya, alam ko parin ang
ruta patungo sa bahay niya. Nakahinga ako ng maluwag ng masilayan ko ang Mansion
niya.

Bumaba ako sa kotse ko at patakbong pumunta sa security guard. Nagulat siya ng

makita ako at natarantang binuksan ang gate.

" Hannah! Ang tagal nang huling kitang nakita." Ng umiti ako sa guard at saka
tumakbo sa Mansion niya.
Napahinto ako sa tapat ng Mansion, naglakad ako patungo sa loob. The ambience was
still the same the first time I stepped my feet in this house. I felt sad.

" Manang hindi ko talaga siya mahanap." natigilan ako ng marinig ko ang
naghihisteryang boses ni Linda sa
sala.

"Sigurado ka bang wala sa bar iyon?" Tanong

naman ng nagaalalang boses ni Manang Ester.

Kinabahan ako ng napagtantong nandito si Linda. Naalala ko kasi iyong huling tagpo
naming dalawa. Nagalit siya sa akin at sinabihan na wag ng lumapit kay Dexter at
dapat hindi nalang ako umuwi ng bansa.

Napakagat ako sa ibabang labi ko at akmang tatalikod na at babalik sa kotse kong

marinig ko ang boses ni Mr. Chen.

"Alliah..." "Ate?"
Humarap ako at nakita kosi Mr. Chen at Linda na papalabas sana ng Mansion.

" I just want to talk to him." Marahan kong pahayag. Nagkatinginan silang dalawa
at nagiwas ako ng tingin ng sabay silang tumingin muli sa akin.

"Ate please stop this. Nakakasama ka kay Kuya Dex

er,please if you just here to hurt him again please wag n alang. This is too much
for him to handle."

" Linda."

"Linda was rightAlliah." Sabi ni Mr. Chen sa malamig na tono.

Parang binuhusan ako ng malamig na tubig sa sinabi nila. Why it feels like ako ang
may kasalanan ng Iahat. Ako ang dahilan ng nangyayaring ito, diba dapat ako yung
kaawaan nila. Bakit siya?

Ako yung nasaktan niya, ako yung pinagtabuyan niya pero kahit anong pilit ko bakit
siya pa din ang kinakampihan nila. Bakit hindi nila maintindihan ang posisyon ko?
Ganoon ba ako kasama sa kanya? I'm just returning his favor. Now that I want to
talk him saka naman nila
ako pinapalayo sa kanya.

"Alliah." Kumirot ang puso kong marinig ko ang boses ni Manang Ester, tumingin ako
sa kanya at malungkot ang mga matang tumingin sa akin. Galing siya sa sala at tila
ba'y puyat dahil sa laki ng eye bags.
" Manang Ester." Nagbuntong hininga siya at tumango ng marahan.
" Pasensya ka na Jja, pero ayokong makita ka dito ni Dexter. Tamasi Linda, mas
nasasaktan ako kapag nakiki ta ko siyang wasak na wasak." Nagiwas ako ng tingin sa
kanila ng umiinit ang sulok ng mata ko.

" He is going far far away Ate, and I think its for the better." Ani Linda na mas
nagpasikip ng dibdib ko.

Yumuko ako at tumango. Dahan dahan akong tumalikod sa kanila, bawat paghakbang ko
palayo nawawasak ang puso ko. Siguro kahit anong sabihin ko

hinding hindi nila ako maiintindihan.

Hindi nila maiintindihan iyong sakit na naransan ko noon.

Unti unti kong nararamdaman ang sakit sa dibdib ko. Ganoon ko ba talaga siya
nasaktan na pati ang nasa paligid naming dalawa ay naaapektuhan ko na?
Sumakay ako sa kotse ko at pinasibad ito. Pinalo ko ang manibela sa sobrang inis.
Nakita ko nalang ang sarili ko na naglalakad sa mga tuyong dahon ng mahogany kung
saan nakapalibot ito
sa akin. Dito niya ako dinala noon.

Dito ako nagsimulang umasa. Dito kami nagumpisa.

Bakit ba ganyan ang pagmamahal.

Marahan akong naglakad habang nakatingin sa baba.

Kung kailan umibig saka naman lumalayo

Walang pinagbago ang Iugar na ito, ganoon pa din. Huminto ako sa paglalakad at
tumingin sa taas hindi ako nasisinagan ng araw dahil narin sa nakatakip ng mga
dahon ng mga puno.
Sana y nandito kaJ lagi nalang nasasabik sinta.

Huminga ako ng maluwang at ngumiti ng maramdaman ko ang pagdampi ng nalamig na

hangin sa balat ko.
I wanna love you forever yan ay tandaanJ ikaw ang hinah anap....

Pumikit ako para damhin ang lamig ng simoy ng hangin. Nakakagaan ng pakiramdam.
... ko mahal.

Ngumiti ako at unti unti binuksan ang mata ko para maglakad muli.

My memory ng kasama pa kita,

Ngunit napahinto ako ng makita ko siya isa metro ang layo sa akin at seryosong
nakatingin sa akin habang ang dalawang kamay ay nasa bulsa niya.

Ang saya nitong mundo at kamay mo y hawak ko, naaala

Ia ko.

Mataman ko siyang tinitigan, ang lalim ng mga

mata niya mukha siyang pagod. Huminto ang mundo ko ng makita ko siya.

Bakit? Anong ginagawa niya dito? Nandito din ba siya kasi...

Napahinto ako sa pagiisip ng maramdaman ko ang kamay niyang humigit sa bewang ko at

niyakap niya ako ng mahigpit.

Nanlambot ako sa ginawa niya at ang kanina pang luhang pilit kong pinipigilan,
kumawala sa mga mata ko. Unti unting bumagsak ang luha kong maramdaman ang mainit
niyang katawan.

"Alliah..." Bulong niya sa mahinang tono. Napapikit ako at niyakap siya ng

mahigpit.
God knows how much I'm longing for his touch.

"You're here. I thought you were with him." He said with so much pain and chances
at the same time. Naaamoy ko ang pabango niya at alak.
Sinuntok ko siya ng bahagya sa dibdib niya. lnalis niya ang pagkakayakap sa akin at
nanlaki ang mata ng makita niyang umiiyak ako. Para siyang nataranta at hindi
malaman ang gagawin.
"Ano bang ginagawa mo dito?" Naiinis kong tanong

sa

kanya. " Hindi mo baalam na ang darning naghahanap s a'yo? Nagaalala sina Manang
Ester sayo."

Tumingin ako sa mukha niya na mukhang

depressed at sa mga mata niyang mukhang wala pang tulog. Humahaba na rin ang buhok
niya at ang gulo nito.

Nakablack pants siya ngunit naka white long sleeve at my necktie na nakaloose.
"Am I dreaming again? Oh shit!" Tumalikod siya sa akin at nilagay niya ang dalawang
kamay niya sa ulo niya at sumipa sa mga damuhan.
Napaawang ang labi ko sa ginawa niya kaya hinakbang ko ang pagitan namin at hinarap
siya sa akin. Hinawakan ko ang magkabilang pisngi nito.

I really love this man. So damn much! Siya lang, siya lang ang mamahalin kong
ganito. Buong puso, masaktan man ako ng paulit ulit. lpagtabuyan man niya ako, siya
pa din ang mahal ko at babalik balikan ko.

" No, you're not." Nagaalala akong tumingin sa kanyang mga mata.
Para siyang natulala ng hawakan niya ako sa pisngi. Napapikit ako ng maramdaman ko
ang mainit niyang palad na dumapo sa pisngi ko.

" Did I hurt you again? Why are you crying?" Nagsus umamo niyang tanong.
Alalang alala ang mukha niyang nakatingin sa akin pagbukas kong mga mata ko.
Umiling muli ako.

" Bakit ba amoy alak ka hal" Anas ko at pinahid ko ang mga luha ko sa pisngi ko.
" Because I thought you were leaving me again."

" Dexter." Nakita ko ang takot sa kanyang mga mata.

"Are you here to say goodbye?" Napaawang ang labi niya at nakita kong kumislap ang
mga mata niya dahil sa nagbabadyang luha.

Nanlaki ang mata kong lumuhod siya sa harapan

ko at niyakap ang tuhod.

" Please tell me you're not leaving..."

"Dexter ano ba tumayo ka ngal" Naramdaman ko ang pagiling niya sa binti ko.
" P-please.Tell me you s-stay." Dinurog ang puso kong maramdaman ko ang luha
niya sa binti
ko. " l-Im sorry for pushing you away.l-Im so-sorry on w�

what I,I did."

Humagulgolsiya at para akong tuod na nakatingin

sa

kanya. " Mamamatay ako pag iiwan mo ulit ako.Hindi ko kaya Alliah,tell me you love
me still. Please! Iwill,Iwill promise you that Iwill be good.Just please,please
stay. "Aniya at hindi ko na din napigilan ang lumuha pang muli.
Unti unti kong nararamdaman ang sakit na dinanas ko noon.

" Dexter sinaktan mo ako!" Tumango siya. " I know! I-I know.I'm sorry."
" Pano kung may nangyarikay Aiden noon? Anong g agawin mo?" Umiling siya ng paulit
ulit.
" Hi-hindiko alam.At pagnangyari iyon,hindi. Hindi ko mapapatawad ang sarili. Ha-
habang buhay kong sisis ihin ang sarili. Alliah,habang buhay kong pinagsisisihan na
pinakawalan kita.Please come back home."

Pumikit ako at dinama ang sakit sa puso ko.

" I need you in my life! Please,I love you so much,b aby.Please come back home."

" De-Dexter." Dinudurog ang puso ko dahil nakikita ko siya ganito.

Kinagat ko ang ibabang labi ko at huminga ng

malalim.

"Please! I'm begging you. Please." Umupo ako sa harapan niya para magkalevelna
kami.
Hinigit ko ang hininga kong makita ko ang puno ng luha ang pisngi niya.
" Dexter you don't have to beg!"

" No please don't leave. I'm sorry!" Aniya at hinawakan ang kamay kong nakahawak sa
mukga niya. Siniii niya ito ng halik. Just like before I felt butterfly on my
stomach.
I should try right? Wala naman mawawala kung susugal ulit ako. Siguro masasaktan
ako, pero manhid na ang puso. Ngayon isusugal ko muli ang buong pagkatao ko at
hahayaan ko ulit na mahalin siya.
Naghuhumarantado sa bilis ang puso ko. Tumingin ako sa kanyang mga mata. Unti unti
ang paglapit ng mukha niya sa akin at napapikit ako ng maramdaman ang marahan
niyang pagsiil ng halik sa aking mga labi.

Kumabog ang dibdib kong maramdaman ang malalambot niyang labi na humalik sa akin.
Tumindig ang balahibo ko at pumungay ang mata kong nagsimula siyang gumalaw sa
paghalik.

Dahan dahan niyang hinahalikan ang labi ko ba parang nilalasap ang bawat sulok
nito. Napapikit akong muli ang at dinama ang matamis niyang halik.
I'm longing for his kisses! God,I miss hin so much. sa bawat paghalik niya ay mas !
along lumalim ito. Hinawakan niya ang likod ng ulo ko upang mapadiin sa
kanya.

He kissed me with so much passion, as if he was longing for my kisses and he wanted
more. Like how I wanted him.

Yes, yes I need him in my life.

" Mahal na mahal kita." He said between our kisses.

I stopped and looked at him. Hinahabol naming dalawa ang hininga dahil sa
paghalik.

Uminit ang pisngi ng mapagtantong sobrang ang pagkasabik ko sa kanya.

" I love you, Dexter." Bulong ko at ngumiti siya ng malapad at saka siya tumayo
at hinigit ako patayo.

Niyakap niya ako ng mahigpit.

" Please tell me I'm not dreaming just please!"

" I said you're not!" Natatawa kong pahayag. Napatili ako ng buhatin niya ako at
inikot sa ere.
Binaba niya ako at niyakap muli.

"You don't know how happy I am." Aniya at mas

!along hinigpitan ang yakap sa akin.

Nawala ang tinik sa dibdib ko, siguro I need to let myself feel the real
happiness. Stop for being a moron and be with someone who yoy truly love.
Sasaktan ko lang ang sarili ko paginiwan ko siya. Lolokohin ko lang ang sarili ko
pag sinabi kong hindi ko na siya mahal.

Dahilsa kanya at sakanya parin ako babalik. Hindi dahil may anak kami, dahil siya
ang rason ng pagtibok ng puso ko.

Chapter 34

Tahimik ako habang minamaneho ko ang sasakyan pabalik ng unit. Sinulyapan ko siya
na nakaupo sa passenger's seat habang mahimbing ang tulog.

He was so drunk at puyat na puyat. Nagbuntong hininga ako at pinark sa

basement ang kotse.

Nagpatulong ako sa guard sa pagbubuhat sa kanya sa unit, pinahiga ko siya sa kama

namin at nagpasalamat sa guard na tumulong.

Kilala din kasi nita siya bilang bagong nagmamayari nitong buong building.
Napailing nalang ako at umupo
sa tabi niya.

Pinagmasdan kong mabuti ang kanyang maamo at payapang mukhang masarap na natutulog.
Hinaplos ko ang kanyang pisngi.

Napangiti ako sa sobrang ligayang nadarama ko. I can't help but smile, I am so
happy right now because I am with him.

Tumayo ako para ayusin siya sa pagkakahiga. lnalis ko ang suot niyang polo,
napalunok ako ng makita kong muli ang hubog ng kanyang pangangatawan. Umiwas
ako ng tingin at nanginginig na buksan ang kanyang
.
Zipper.

Shit! Hindi maganda to. Napalunok muli ako ng dahan dahan kong hinubad ang kanyang
slacks.

Kumuha ako ng bimpo at basin para linisin siya. He looked so tired. Napahinto ako
sa pagpupunas ng bimpo sa kanyang pisngi at tinitigan siya ng matagal.

Napangiti nalang ako at saka kinumutan siya.

Hinayaan ko muna siyang makatulog para narin

makapagpahinga muna siya.

Lumabas ako sa kwarto at pinagluto siya ng soup, saka ko nalang ulit iinitin kapag
nagising siya.

Nakapaglinis na ako sa bahay at nakapag shower lahat lahat ay tulog parin siya.
Alas singco y media na ng nakatulog ako sa sofa sa sobrang pagod.

Nagising ako ng marinig ang malakas na kalabog ng pinto ng kwarto. Napaupo ako sa
sofa sa sobrang gulat kahit na hirap na hirap ako sa pagdilat ng mga mata ko.
Kumunot ang noo kong makita ko siyang hingal na
hingal at habang ang isang kamay niya ay nakatukod sa pintuan.

Pumungay ang mga mata niyang tumungin sa akin.

"Are you alright? Feeling better?" Tanong ko sa kanya na napaawang ang mga labi.
Ngumiti ako at tumayo at naglakad patungong kusina.
" I cooked a soup for you, alam ko gutom kana." Unt ag ko at napasulyap sa wall
clock na magaalasdyes na
ng gabi.

Nagkibit balikat ako at kinusot ko ang mga mata ko. Nakatulog pala ako ng matagal.
Naramdaman ko ang pagsunod niya sa akin. Tumingin ako sa kanya na seryosong
nakatingin sa akin.
Kumabog ang dibdib ko sa kanyang mga tingin kaya iniwas ko ang mata ko sakanya,
lalo na nakabalandra sa akin ang mala Adonis niyang pangangatawan. Masyado na
siyang busy sa trabaho papano pa siya nakakapunta sa gym? Well, may gym nga pala
siya sa Mansion niya.

lninit ko muna ito uli at saka tumayo sa gilid ng

sink.

" Hey." Tawag ko sa kanya na mukhang tahimik.

Pumikit siya ng mariin at iminulat muli ang kanyang

mga mata na mukhang hindi makapaniwala. Natawa ako sa kanyang ginawa at napailing.
Napaawang ang labi kong kinain niya ang pagitan naming dalawa at hinigit ang kamay
ko para yakapin ako. Uminit ang pisngi ko sa kanyang ginawa, ang lakas ng pintig ng
dibdib ko. I wonder kung naririnig niya ito. Siniksik niya ang kanyang mukha sa
leeg ko.
"You're real!" He muttered, and I stiffed when I felt his warm breathe. Mas lalo
niyang hinigpitan ang yakap niya sa akin.
" Hey, I can't breath." Bulong ko sa kanya at saka naman niya inalis ang
pagkakayakap sa akin. Kinulong niya ako sa kanyang mga palad at mabilis na siniil
ng halik sa labi. Nabitin ako sa ginawa niya ngunit hindi ako nagpahalata. Ayoko na
makita niya kung gaano ako kasabik sa kanya.
Mas lalong nagiinit ang pisngi ko dahil sa mga isipang iyon. Umiwas ako ng tingin
at inayos ang soup niya. Nagugutom na rin ako kaya sasabayan ko na siya.

Umupo siya sa upuan habang hinahapag ko sa kanya ang mainit na soup. Nacoconcious
ako sa bawat galaw ko dahil alam kong pinagmamasdan niya ako.

" M-may gusto ka bang lutuin ko?" Tanong ko na nagaalangan.

Umiling siya at tumitig muli sa akin.

Kinagat ko ang ibabang labi ko habang umuupo sa harapan niya. Sumulyap ako sa kanya
na nakangiting nakatingin sa akin.
"You're blushing." Komento niya. Umirap nalang ako sa kahihiyan at hinayaan siyang
kumain.
Tahimik kaming dalawa sa pagkain at ngayon mas nararamdaman ko ang pagkakailang sa
pagitan naming

dalawa.

Okay na siya ngayon at hindi na siya lasing kaya mas lalo akong kinakabahan.
Naalala niya kaya ang mga sinabi niya sa akin kanina? There were untold stories and
unsaid feelings.

Napahinto ako sa pagkain at tumingin sa kanya na nakatingin din sa akin, pumungay

ang kanyang mga mata. He was amazed.

Pinilig ko ang ulo ko para mas matitigan ko siya ng mabuti. Lagi kong iniisip kung
bakit may isang tao sa buhay natin na kahit anong pilit nating kalimutan,the
memories will hunt you down. The feelings will remain.

Kahit na anong masasakit na salita ang itinapon niya sa'yo, magiging manhid ka
nalang kasi mahal mo siya. Umaasa na balang araw, magiging kayo ulit. Umiwas ako ng
tingin sa kanya at tumayo dahil uminit ang sulok ng aking mata sa nagbabadyang
luha.
"Alliah.." Narinig ko ang pagingay ng upuan niya na dahilan ng pagtayo niya.

Nakatalikod ako sa kanya dahil ayokong makita niya akong nasasaktan. Yes, until now
I'm still hurt.

Huminga ako ng malalim at tumingin sa itaas para hindi tuluyang bumagsak ang mga
luha ko.

lnilapag ko sa sink ang pinagkainan ko at hindi siya sinulyapan man lang ng lumabas
ako ng kusina.
"Alliah." Tawag niya sa paos na boses. Napapikit ako at napahinto sa paglalakad
patungo sa
kwarto. " I'm sorry." Saad niya sa basag na boses.

Tumingin ako sa kanya na hindi maipinta ang mukha. Tumango ako ng marahan.
" I'm sorry din. May kasalanan din ako Dexter." Nag buntong hininga siya na wari'y
pagod na pagod na.
We hurt each other so bad, but all I ever asked was

him.

" Bakit ka nagsinungaling?" His jaw clenched when

he asked that question na parang pinipigilan niya ang

sarili niya.

Napalunok ako bago nakasagot sa tanong niya. Siguro we need to know each other side
para makalimutan ang nakaraan, and we will try to fix the broken pieces of us.

" I'm s-scared.You see,I'm hiding..." I muttered while looking at him intently. I
want to see his reaction.
Pumikit siya ng mariin at tumingin muli sa

akin. " Don't you trust me enough?" Napaawang ang labi ko sa tanong niya sa akin.
Ganoon ba ako katakot at hindi man lang naisip ang mga bagay na iyon?

Kumabog ang dibdib

ko. " Itold you,Ican do everything." he licked his lower lip at pumangewang sa
harapan ko na parang kinukundisyon ang sarili.

" Because I love you..." Nanlambot ako sa sinabi niya at may humaplos sa puso ko.
Ang bigat at sakit na nararamdaman ko ay nawala.
Ang sarap pakinggan sa tenga sa tuwing sinasabi niya ito. Napayuko ako. Ang dami
kong gustong sabihin pero hindi ko alam saan ko sisimulan.

" Sinubukan ko,pero mas natakot ako sa posbilida d na kamuhian moko gaya ng kung
papano mo ipinagta buyan si Margarette,Dexter." nanginginig ang mga labi kong
tumingin sa kanya. Umiling ako ng
mabilis. " Dahil natatakot ako na gawin mo 'yon sa akin."

Napapikit ako ng marinig ang sigaw niya at sinuntok ng paulit ulit ang dingding.

"You should say it! You should try harder Alliah! Hin

b> mo alam kung gaano ako natakot ng malaman na noo

ng mga oras na ginawa ko iyon sa'yo buntis ka!.. Tumingi n siya sa akin at
nanlilisik ang mga mata.
Parang pinipiga ang puso ng makita ko ang takot at galit sa kanyang mga mata.

.. Muntik na akong mabaliw ng nalaman ko na ikaka salka sa taong 'yon! Nasaktan ako
Alliah.You hurt me so many times,but I still want you so bad... Napaupo ako
sa sahig sa sobrang panghihina ko.

.. You told me that you love me and your engaged? That's absurd! Ano sa tingin mo
ang mararamdaman ko? At the first place I don't know everything...

Nanginginig ang labi ko. Umupo din siya sa sahig at isinandal ang kanyang likod sa
dingding.
.. D-dahil

hindiko inaasahan na darating ako sa point na mamahal in kita... Bulong ko at

nagtaas ng tingin sa
kanya... Iam planning to leave Dexter,but Ican't... May bumara sa lalamunan ko at
sinikap kong huwag pumiyok.
.. I love you so much that Iam willing to forget my p ast and change my name
forever just to be with you... Un ti unti kong naramdaman ang hapdi ng sakit sa
puso ko. Ang luhang kanina ko pa pilit na pinipigilan ay kumawala.

.. I give everything,everything that I have.But why y ou still didn't trust

me,too?.. Napaawang ang mga labi niya at ng makahuma siya ay pinagsalikop niya ang
kanyang mga kamay at ipinatong ito sa kanyang tuhod.
.. 1 gave you my all that I have that time,myself,my souland my heart... Humagulgol
ako sa harapan
niya... Nagmakaawa ako sa'yo noon,gusto kong magexp lain but I know Iam too late...

" Iwas so mad Alliah.So damn mad,but I am also

madly and deeply inlove with you." Sabi niya na may diin sa bawat salita
nito. " Hinanap kita pero hindikita makita.f**kl" Sinabu nutan niya ang kanyang
buhok dahil sa sobrang inis.
" Halos mabaliw ako dahil akala ko nagpakasalkan a,at ako ang may kasalanan dahil
pinagtabuyan kita." H e uttered those word as if he was so scared. So damn scared.

"At bakit ko naman naisip na siya angAma niAiden

! Oh f**k that bastard man!" Marahas siyang tumayo at mabilis niya naman akong
itinayo para salubungan ng napaghahalinang halik.
Mainit at mapupusok ang bawat halik niya. Habang tumatagal mas lalong lumalalim ang
halik niya. Pumungay ang mga mata kong maramdaman ang kanyang kamay na hinahagod
ang likod ko. I missed him so much.

Huminto siya sa paghalik at hingal na hingal akong tumingin sa kanya. Pinahid niya
ang mga luha sa pisngi ko.

"Sh,don't cry baby.I don't want to see you crying bee ause of me,but I really want
to punish you so hard that y ou almost wanting for more." He said with his husky
�
VOICe.
Hindi pa ako nakakahuma sa halik namin ng gawaran niyang muli ako ng mas malalim na
halik. Umungol siya ng hinalikan ko siya pabalik.

Naramdaman ko ang pagiinit ng buong katawan ko. Napahawak ako sa kanyang matipunong
katawan ng hawakan niya ang pangupo ko at buhatin ako patungong kwarto.

lnipit ko ang dalawang binti ko sa kanyang bewang

at napahinto ako ng maramdam siya sa aking gitna. Uminit ang pisngi ko na tumingin
sa kanya. His eyes was full of passion and desire.

lnihiga niya ako sa kama at muting hinalikan. Sinuklian ko ang kanyang mga halik.
His hands were roaming all over my body. Napaungol muli ako ng hinalikan niya ang
leeg ko, sa ibabang tenga.

Uminit lalo ang pakiramdam ko lalo ng ng haplusin nito ang dibdib ko. I'll almost
lost my breath when I felt his hand playing with my mounds when the other one was
playing circle on ny belly.

Napakagat ako sa labi kong nakukulangan ako sa ginagawa niya, I want him to touch
me there pero nahihiya akong sabihin iyon.

Bumaba ang halik niya at napasabunot ako sa kanyang malambot na buhok. Naalis niya
ang bra ko na hindi ko alam kung papano niya iyon nagawa ng mabilis.

He ripped my dress, kaya nanlaki ang mata ko. Hindi pa man ako nakakahuma sa
kanyang ginawa when he sucked my nipples and he played it with his tongue. Umungol
akong muli. Bumibigat ang bawat paghinga ko at napasinghap ako ng haplusin niya ako
doon kahit na may suot pa akong panty.
.. Dexter..... Ungol kong hindi malaman kung anong mararamdaman dahil sa sobrang
darning sensasyong binibigay niya sa akin ngayon. Hindi ko alam kung saan ko
ibabaling ang ulo ko.
.. Iown you... He muttered with full of

authority... You are mine, Alliah. Mine alone... Napakagat ako sa labi kong
haplusin niya ang aking puson.
I want him to touch me there. Tumaas muli ang kanyang halik sa leeg ko pataas sa
aking tenga. Muli ay

naramdaman ko ang kanyang kamay na pinaglalaruan

ang kaisa isang saplot na suot ko.

Habol habol ko ang hininga ko at ibinaon ang mga kuko ko sa kanyang likod.
" Please.." I begged and he stopped and looked at me while grinning.
" Say it." He said with his husky voice. Napaawang ang labi kong maramdaman ang
kanyang kamay sa tyan ko and he was teasing me again.

Huminga ako ng malalim at mariin na pumikit.

"Dexter, uh please." Halos hindi ko na makilala ang sarili kong boses.

" What is it baby?"
"1-1 want you.." Halos bulong ko. Uminit ang pisngi ko sa sinabi ko sa kahihiyan.
Narinig ko ang munting tawa niya.
"You are mine, remember that!" Tumango ako ng marahan at pumikit muli ng mariin.
" Uh, please Dexter." Ungol ko at halos mawalan ako ng hininga ang bilis ng tibok
ng puso ko.
" As you wish, my love."

And that night was like a magic again. As if it was

like my first time. Our first time. We made it until we almost lost our strength.
After that we talk again about something.

We cuddled at the middle of the night while I was telling him a story about Aiden.
Tumatawa siya sa mga kwinekwento ko sakanya tapos ay tatahimik. Mararamdaman ko
nalang ang paghalik niya sa ulo ko.
Alam ko na nahihirapan siya sa mga bagay bagay tulad ko. I saw how much he wanted
to meet Aiden and be with him. He was so proud. Nakakalambot ng puso

na makita sa kanya kung gaano niya kamahal ang anak

ko.

Alam ko din kung gaano siya nasaktan ng ilang taon

niyang hindi nakasama si Aiden. I saw how much he wanted to be there while I was
mesmerizing his first month old.

We ended up sleeping on each other arms, and that night I decided to fight again
with him.

Nagising ako sa lakas ng tunog ng telepono sa sala. Napangiwi ako ng maramdaman ko

ang hapdi sa
pagitan ng binti ko dahil sa marahan kong paggalaw. Marahil ay importante ito dahil
sa paulit ulit nitong tawag.

Tumingin ako sa kanya na mahimbing sa pagtulog. Napangiti ako ng maalala ang

nangyari kagabi.

lsinuot ko ang puting kumot sa katawan ko at napapangiwi sa bawat paggalaw ko.

Huminto ang tawag sa telepono ngunit ilang segundo lang ay tumunog muli ito. Kahit
hirap ako sa paglalakad ay minabuti kong tumungo roon. I yawned when I reached the
door. Bukas ito dahil hindi namin nasara kagabi.

Uminit ang pisngi ko at tumuloy sa sala. Napangiwi ako ng huminto ito. Babalik na
sana ako sa kwarto ng tumunog ulit ito kaya minadali ko itong sagutin.

.. Hello?.. Nagaalinlangan kong sagot.

"What the hell Alliah! For God's sake hello lang isas agot mo sa akin? Kanina pa
ako tumatawag sa eel/phone moat hindi ito nagriring." Pinilig ko ang ulo kong
marinig ang naghihikayos sa inis na boses ni Shamcy, napailing nalang ako ng
maalala na nasira ko nga pala ang cellphone ko kahapon, at kailangan ko pang bumili
ng bago.
"Ano ba?"

" Nasira ang phone ko-"

"Hindi 'yon ang gusto kong marinig sa'yo. Hindi mo baa/am na ngayon na ang flight
niyo ni Aiden? Kung hin di kapa sumagot ay lulusob na ako sa unit niyo. Anona?"
Napabalikwas ako ng maalala na ngayon pala ang alis
.
namrn.

Humigpit ang hawak ko sa kumot na nakabalot sa katawan ko.

" A-ano kasi-"

"And you know what? Dexter is nowhere to

be found. Hinahanap siya nina Matrix sa akin. Duh,anon g gagawin ko sa lalaking

'yon?" Nanlaki ang mata kong maalala muli ang mga taong nagaalala sa kanya.
Halos makalimutan ko na ito dahil sa nangyari kagabi.
"First of all, matanda na siya. A/am na niya anggina gawa niya-"

" Baby." Nanlaki ang mata ko at nanigas ang liked ng marinig ang paos niyang boses
humarap ako sa kanya na tila ba takotna takot siya.
"Oh..."Napakagat ako sa ibabang labi kong marinig si Shamcy sa kabilang linya. Alam
ko narinig

n1�

ya.

" Ithought,Ithought I lost you again." Naglakad

siya patungo sa akin, he was now wearing his boxer

short. Pinagmasdan ko ang kanyang katawan at hindi ko mapigilan namamangha.

"Okay, so walang aalis? Okay, okay. I understand." Alam ko na nakangisi na ngayon
si Shamcy habang sinasabi niya iyon.
Napapikit ako ng maramdaman ko ang yakap niya sa likuran ko.

" Uh,Shamcy.Pa-pakisabikay Ate." Napakagat ako

sa ibabang labi ko para mapigilan ang pagungol dahil sa paghalik niya sa aking
leeg.

"Yeah, I get it."Tumawa siya at parang gusto ko nalang mawala na parang bula dahil
sa kahihiyan.
Pagbaba nito ng telepono ay saka ako nakahinga ng maluwag.

"Your bestfriend?" He asked kahit na alam niya na. Tumango ako ng marahan.

"N-ngayon kasiiyong flight namin ni Aiden." Humig pit ang yakap niya sa
akin. "Sinabiniya na hinahanap ka din sa inyo."

Naramdaman ko ang hininga niya sa leeg ko. " Let's face them."
Kinabahan ako sa gusto niyang mangyari. Ang huling tagpo namin nina Linda ay ayaw
nila akong magpakita kay Dexter.

" Kinakabahan ako." Bulong ko at hinilig ko ang likod ko sa katawan niya.

" Patawaran mo ako sa sinabiniTita Cedes." Kumir ot ang puso kong maalala iyon.
Hinalikan niya ang gilid ng ulo ko, ang pisngi ko at ang balikat ko.
"And Iwant to meet my child,Alliah." Saad niya sa mahinang tono. Bakas ang lungkot
at pagkasabik.

II

Patawarin mo ako Dexter,dahil hindiko siya pinakilala agad sa'yo." Naramdaman ko

ang marahan niya pagiling.
" When you decided to leave,I realized how

much pain Icaused you.How much troubled I gave you. I'm wondering if I am
deserving to be his father but," pin

ipiga ang puso ko sa mga sinasabi niya. Dama ko ang

sakit at ang paghihirap niya. Hinaplos ko ang kanyang kamay na nakapaikot sa aking
bewang and he stiffed.

" But Iwill promise you that Iwill do my best. No,I will be a good father and
husband to you." Hinarap niya ako sa kanya at napaawang ang labi kong makita ko
siyang lumuluha.
Parang tinutusok ang puso ko. I immediately wiped his tears. Hinawakan niya ang
kamay ko at hinalikan ito ng paulit ulit.

" Please,please give me a chance to prove to you th at Iwill be a good man.If you
want me to beg,then I'm b egging you to s-stay." Nanginig ang labi ko at hindi ko
na rin mapigilan na umiyak sa harapan niya.

Umiling ako ng marahan, at nakita ko ang paglulumo ng mukha

niya. "You don't have to beg,because Iwillstay here.W
e willstay here.I'm choosing you Dexter." Kumislap ang mata niya at nasilayan ko
ang kanyang pagngiti.
Siniil ko siya ng halik at niyakap niya ako pagkatapos. Ang pagibig ko sa kanya
nakakatakot hindi ko kayang mawala siyang muli, at kinakabahan ako na baka
pagnangyari ulit iyon baka mabaliw ako.

Because he is my home. This is my home.

Readers also enjoyed: ------------------------------------� Pregnant With My Gay

Bestfri...

0 3.6K Read

TAGS friends to lovers pregnant drama

Chapter 35

Last chapter. Salamat po sa lahat ng sumuporta sa

MMB.

Napagpasyahan namin ni Dexter na kina Ate Allana muna kami pumunta. Tinawagan ko na
din si Shamcy para sabihing doon na kami magtatanghalian.

Nagpakuha ng gamit si Dexter sa hindi ko kilalang tao. Tinawagan niya ito at maya
maya ay kumatok na ito sa pinto na may dalang mga damit niya at susi ng sasakyan
niya.

Nauna akong naligo sa kanya habang siya ay may kausap pa sakanyang telepono.
Pagkatapos ko sa banyo ay lumabas na ako para makapagayos ng gamit.

Siya naman ang pumasok sa banyo pagkatapos ko. Nagsuot ako ng puting dress at
sandals.
Kinakabahan ako dahil hindi ko alam ang sasabihin ko

kina Ate Allana. Alam ko kinain ko ang mga salitang sinabi ko noon sa kanila.
Napakagat ako sa labi ng marinig ko ang pagbukas ng pinto ng banyo. Tumingin ako sa
direksyon niya at nagsisi lang dahilsa nakatapis lamang siya at ang butil ng tubig
ay naglalaro sa kanyang dibdib. Nag-init ang mukha ko at nagiwas ng tingin.

Kailangan ko na sigurong masanay.

" U-Uh, hintayin na kita sa sala." Sabi kong hindi siya tinitignan. I know he was
looking at me.
Tumayo ako at bago pa man ako humakbang ay hinila na niya ako at dumapo ako sa
kanyang katawan. My heart was pounding so fast. Kinilabutan ako ng

haplusin niya ang braso ko.

Nagkatinginan kaming dalawa at napaawang ang mga labi kong makita ang mga mata
niyang nakatuon ang tingin sa akin.

Mas !along lumakas ang kabog ng dibdib ko. Bakit ba hindi ako masanay sanay na
malapit siya sa akin. Naghuhumarantado sa bilis ang puso ko.

Siniil niya ako ng mababaw na halik at naglakad patungo sa kanyang mga damit.
"Sure, baka magbago ang isip ko at bukas na tayo pupunta sa Ate mo." Nanlaki ang
mata ko sa sinabi niya at wala sa sariling lumabas ng kwarto.
Nakahinga ako ng maluwang habang umuupo sa sofa. lnabala ko ang sarili ko sa ibang
bagay upang maalis ang init sa katawan ko. Napakagat ako sa labi ko,
at naiinis akong aminin pero I want to feel him right now. Pinagtabi ko ang binti
ko at sumandalsa sofa. I should not be thinking about that.

Napabalikwas ako sa upuan ng bumukas ang pinto ng kwarto. His scent was all over
the sala.

" Let's go." Aniya at iginiya akong tumayo. Hinawakan niya ang kamay ko at
pinagsalikop ang
aming mga daliri habang papalabas ng unit.

Ngayon mas nararamdaman ko ang kaba dahil right know we need to face them all. This
was the real world we were talking about.

Ang Mercedes Benz niya ang sasakyan na ginamit namin patungo kina Ate Allana.
"Ang tahimik mo." Puna niya ng maramdaman na hindi ako umiimik sa upuan.
" Hindi lang kasi ako makapaniwala." Sagot ko at naramdaman ang mainit niyang kamay
na humawak sa kamay ko.

� � � �

Nakatuon ang tingin niya sa harapan at ang Ialim ng

lniiSip.
Tahimik kaming dalawa buong biyahe hanggang sa pumasok kami sa subdivision kung
saan ang bahay nila Ate Allana.

" Is Aiden is here?" Nahimigan ko ang galak sa kanyang tinig. Kinagat ko ang labi
ko at tumango ng marahan.

Ipinark niya ang sasakyan sa harap ng bahay nila Ate. Sabay kaming bumaba ng
sasakyan at napangiwi ako ng makita si Shamcy sa hamba ng pintuan at malaki ang
ngiti.
Tumikhim ako at tumingin kay Dexter na hinihintay akong maglakad.
" L-let's go." I stuttered.

Ngumiti si Shamcy kay Dexter at umirap naman ito sa akin bago kami pagbuksan ng
pinto. Ngumuso ako at napangiti ng marinig ang sigaw ng anak ko.
" Mommy!" Mabilis kong kinain ang pagitan na distansya namin ng anak ko at lumuhod
para salubungin
.
s1ya.

"Aiden." Niyakap ko siya ng mahigpit. liang araw

lang akong nawala sa tabi niya ngunit ang pananabik ko sa kanya ay hindi maipinta.
Papano pa kaya ang halos limang taon na hindi nakasama ni Dexter si Aiden? Thinking
about that was breaking my heart.

Tinignan ko ang anak ko na pawis na pawis habang may hawak na laruan. Tumingin ako
sa likod niya at nakita ko si Papa na hinihingal.

"Ang bilis tumakbo." Untag niya at ibinigay niya sa akin ang bimpo para ilagay ito
sa likod niya.
" Pinapagod mo basi Papa baby?" Nanlaki ang

mata ng anak ko at ngumiti.

" Hindi po Mommy! I was playing with Alex and Mic helle." Sagot naman nito na
ikinakunot ng noo ko.

" Michelle?" Tanong ko sa anak ko.

Tumikhim ang nasa likuran ko at muntik kong makalimutan na kasama ko nga pala
siyang pumunta dito. Sa totoo lang ay hindi ko alam kung papano ko ipapakilala si
Dexter sa anak ko.
" I'm sorry we're late." Nanlaki ang mata kong marinig ang malambing na boses ni
Lily sa likod ko.
" Its okay, kakarating lang din nila." Sagot ni Shamcy. Tumingin ako kung saan ang
kinaroroon nita at nakita kosi Lily na nakamaternity floral dress habang hawak sa
kamay si Yohanne na mukhang gating pa sa opisina nito.
Yohanne tapped the shoulder of Dexter and laughed. Kumunot ang noo ko at mas lalong
nagtaka kung bakit sila narito.

" Hindi mo sinabi kaagad na kasama mo siya, at lea

st we know." Pilyong ngiti ang iginawad ni Yohanne sa

.
amm.
" Hey good man!" Masayang bati ng anak ko sakanya at tumakbo patungo rito para
bigyan siya ng yakap.
Napahinto si Dexter at nanigas ng yumakap ang anak ko sa kanya. He was dumbfounded
and shocked. May humaplos sa puso kong pumungay ang mga nata nitong nakatingin kay
Aiden.

" Hey little boy." Nanginginig ang mga kamay nitong hinaplos ang pisngi ni Aiden.
Hindi ko napigilan ang pagluha dahil sa sobrang saya ng pakiramdam ko. Tinakpan ko
ang bibig ko at umiwas ng tingin sa kanila. This scene was so emotional

for me.

" The food is ready.Let's eat." Sigaw ni Kuya Jonas sa dinning area.
Nabaling ang tingin ko kay Lily na nakangiti habang pinupunasan nito ang kanya mga
luha siguro'y maging siya ay nadala sa eksena.

"A-Aiden anak,let's eat first. Are you hungry?" "Yes mommy!" Anito at naglakad
patungo sa akin
at hinawakan nito ang kamay ko habang hinihila ako

patungong kusina.

Tinignan kosi Dexter na nakatuon ang tingin sa anak ko. " Hey,let's eat." Ani
Shamcy sa kanya.
Napaawang ang labi kong makita ang maraming pagkain sa hapag. Nakaupo sa malaking
dinning table si Matrix at Margarette habang pinapaupo si Michelle.

Nakaupo na rin sa hapag sina Alexander at

Alexandria kasama si Kuya Jonas at si Wen.

Umupo kami ng anak ko sa harap nita Matrix tumabi sa akin si Dexter at

nagkatinginan kami. Hindi siya mukhang nagulat at mukhang alam niya na nandito rin
sila.

"You're son was so coolAlliah,Ican say that you m ade a good job." Ani Margarette
na nakangiti sa akin. Ngumiti lamang ako sa kanya bilang sagot ko.
Umupo sa tabi nita sina Yohanne at Lily, habang katabi ko naman si Shamcy. Ate
Allana was quiet while sitting on her chair, also Papa was quiet too.

Tahimik kaming kumakain, panaka naka ay tinatapunan ako ng tingin ni Dexter tapos
ay titingin kay Aiden.

" So I heard,you are selling Polaris in the foreign inv estors Dexter." Tanong ni
Kuya Jonas na bumasag sa katahimikan namin.

Nagkatinginan kami ni Shamcy na nakakunot ang

noo sa akin. Alam ko na iyon dahil sinabi sa akin ni

Madame Celine ang tungkol doon.

"That's what Ithought." Sagot niya na tinapunan muli ako ng tingin.

Tumikhim si Papa na siyang kumuha sa atensyon namrng

lahat. " So,you're staying here for good?" Tanong nito.

" Mommy can you open this shrimp." Sabi ng anak ko na nakakunot ang noo at
nakanguso habang hawak ang isang shrimp nasa pagitan namin siya ni Dexter.
Tumingin si Dexter sa anak ko at parang gusto niya itong tulungan.

" Baby,Daddy will help you do that." Naramdaman ko ang paninitig nilang lahat sa
akin maging siya.
Hindi ko na kayang sikmurahin pa ang paghihirap niya at pagkasabik sa anak ko.
Nanlaki ang mata ni Aiden na tumingin sa akin, sumulyap ako kay Dexter na nakaawang
ang mga labi at blanko ang ekspresyong nakatingin sa akin.

Ngumiti ako sa kanya at pinagpatuloy ang pagkain ko. Dexter was shaking while
helping Aiden.

"Yes.Iwill staying here,for good." Sagot niya sa malamig na tono.

Narinig ko ang pagbuntong hininga nila. Tumingin ako kay Lily na nakangiti sa
akin.

" Siya nga pala Alliah." Sabi ni Ate habang pinapakainin si

Alexander. " Marco called,he was waiting for you at the a

irport." Aniya at nagkibit balikat.

Napahinto ako sa sinabi ni Ate, halos makalimutan ko nasi Marco kung hindi lang
sinabi ni Ate. Marco was a good friend of mine, ayoko ng pinapapili niya ako dahil

alam ko sa puso ko kung sino ang pipiliin ko.

Last night I chose him, at hindi magbabago iyon. Nagtiim bagang si Dexter at
mukhang pinipigilan
ang sariling magsalita.

" Pero sinabi ko, you're staying here for good." Ani

Ate Allana na nakangisi sa akin.

" I knew it!" Untag ni Matrix na nakangiti at iiling iling.

" Pakipot pa kasi." Bulong ni Shamcy sa akin at tinignan ko siya ng masama at
tumawa naman ang luka luka.
Nakangiti si Dexter sa akin habang mataman nakatingin.

" D-Daddy, make it fast I'm still hungry." Nanigas ang likod ko sa sinabi ng anak
ko.

Kumislap ang nata nito habang nakatingin sa anak namin ng marinig ang sinabi ni
Aiden sakanya.
"Oh, great." Sabi ni Yohanne.

"Alam na alam niya kung sinong tatawaging Daddy.

"Ani Papa at iiling iling.

Uminit ang pisngi ko at napangiti.

" He is my son, after all." Giit ni Dexter at ngumisi.

Epilogue

I gritted my teeth as a snapped my hand so hard on my office table and it made a

noise.
"What the hell Matrix!" I cursed with my gritted teeth. I really want to punch him
right know.
"What? What's wrong with you? I just want to offer her a decent job." Mas lalo ko
siyang gustong suntukin ng maglaro ang pilyo niyang ngiti.
Marahas akong tumayo sa upuan at pumangewang sa harap ng malaking bintana sa
harapan ko. From here I saw the whole city of Makati. Kinakalma ko ang sarili ko
dahil baka masuntok ko siya.
Huminga ako ng malalim, hindi ko alam kung bakit ganito ang pakiramdam ko. I should
be happy because she will be out of my way,she's getting into my nerve. I clenched
my fist when her face flashed.

Lahat ng bagay pinapakielaman niya, for God's sake she was just my maid.

Ayoko siyang nakikita pero ayoko naman siyang malayo sa akin. Hindi ko maatim na
may kinakausap siyang ibang lalaki kumpara sa akin. Hindi niya ba napapansin iyon?
She gets everyone attention the way she laughed, the way she talked and the way she
flipped her hair. f**k! I should not be thinking about her.

Noong umalis si Margarette at pinili ang lalaking iyon, namuo ang galit sa puso ko.
Binalot ako ng lungkot at pagkamuhi.

Doon ko naramdaman na kahit gaano kapa niya kamahal, iiwan at iiwan kapa din niya.
Yes, I didn't love

her, I tried but I can't. Margarette was like my little sister

to me. Ayoko ko man sisihin ang sarili ko kung bakit niya ako iniwan pero alam kong
may pagkakamali ako.
Kaya noong ipinakilala ni Manang Ester si Hannah, kumabog ang dibdib ko sa hindi
malamang dahilan. My heart was beating so fast, and I cannot breath.

I should not be close to her, this feeling was unusual to me. I gave her more
errands. Pero kapag nakikita ko siyang pagod na pagod, minumura ko ang sarili ko.
Hindi siya dapat napapagod, she was a Princess.

Nakahiga ako sa kama ng maalala ko ang maamo niyang mukha, ang mahahaba niyang
pilik mata, ang namumula niyang pisngi at ang kanyang mga labi na sa twing
nagsasalita ay gustong gusto kong halikan.

Ang panga niya, leeg, at..at ang malambot niyang balat. Sinabunutan ko ang sarili
ko sa sobrang inis. f**k! I almost lost my breath. Shit! I need a cold shower.
Hindi niya ako pinapatulog.

Kapag sinusubukan kong lumayo sa kanya, nakikita ko pa din ang sarili ko na

bumabalik sa kanya. Hindi ko alam kung anong ginawa niya sa akin pero sa loob ng
ilang bwan nakokontrol na niya ako.

Kaya sinubukan ko, lahat ng lungkot at pagkamuhi na bumalot sa puso ko ay unti

unting natunaw ng dahil sa kanya.

I want to make things clear, if she was just doing this on purpose.

Hindi na ako nagulat ng sundin niya ako, she was a naughty girl after all. lnilubog
ko ang paa ko sa dagat, gabi na kaya malamig ang ihip ng hangin.

Ang tagal ko tong gustong itanong sa kanya ngunit ngayon lang ako may takas ng
loob.

"Tell me Hannah." Sabi kong maramdaman ko siya

sa likod ko.

Kumabog ang dibdib kong lumapit siya sa akin, pinigilan ko ang sarili ko na titigan
siya, baka mawala nanaman ako sa sarili ko.

" Do you know everything about her?" Ayoko na kaawaan niya ako sa nakita niya." Of
course, you do."
II s..sir."

" I have a cctv camera at my library, Hannah. You broke the first rule." I
muttered, but I didn't care about that. She already broke my principles in life.
" I'm sorry, Sir."

" Do you also feel sorry for me after what you saw?" I want her to feel what I felt
right know everytime she
was close. Ayokong kaawaan niya ako kaya siya nandito, I want more.
"TELL ME HANNAH!" I shouted ng hindi man lang siya sumagot sa tanong ko.
" Kalimutan mona siya Sir." Nanlambot ako sa sinabi niya, papano niya nakokontrol
ang damdamin ko na hindi man lang niya nalalaman. I laughed sarcastically at that
thought.
"You're just came into my life and say those words? Who are you to say that?"
Hinawakan ko ang magkabilang braso niya at para akong napaso. My heart was beating
uncontrollably again.
Pero kailangan ko pa ding lumayo sa kanya. Natatakot ako.
"You don't even know how hurt I was back then she left me.." And I'm afraid that
you left me too. Thinking about her leaving me make my heart ache.

I was right she was there to comfort me, no I didn't need that. I didn't care about
Margarette anymore, alii

care was her. I decided to walked out. Walked out from

her life, I was afraid to be close to her. Too close that I can't understand myself
everytime she was with me. Too close that I want to be with her anytime.

Kwinelyuhan ako ni Yohanne ng nahimatay siya sa sobrang pagod. Naiinis ako sa

sarili ko, kanina ng makita ko siyang nakahiga sa kama nanlambot ako. Hindi ko alam
anong gagawin ko. Ngayon ko lang naramdaman ang mga bagay na iyon. Sobrang takot
ako sa hindi ko malamang dahilan.

Pero hindi niya alam na ginawa ko iyon dahil sobrang selos na selos ako. Nakukuha
niya lahat ang loob ng ibang tao, ang dali niyang makibagay. Gusto ko siyang
angkinin at itago sa kwarto ko para hindi na siya mapalapit sa iba. Gustong gusto
ko siyang ikulong sa Iugar kung saan ako lang ang pwdeng kumausap sa kanya. Ako
lang ang nakikita niya.
" Kukunin ko siya sa'yo, she doesn't deserve this bullshit!" Anas niya at tinulak
ako.

Mas lalo akong natakot ng sinabi niya aalis siya. No it can't be, hindi ko kaya.
Pinipiga ang puso ko. Ngayon wala na akong pakielam sa nararamdaman ko, natatakot
ako pero mas takot akong mawala siya.

Hindi ko alam kung kailan ko napagtanto sa sarili ko na mahal ko na siya. This

feeling was so overwhelmed, I never felt this before.

Kapag hinahalikan ko siya para akong nasa langit, kapag niyayakap ko siya natatakot
ako na baka mabasag siya, she was my diamond.

I made love to her that night, I made sure that she feel loved and wanted. She was
all I was asking for, she was my everything.

Hindi ko na alam kung sino uunahin ko, Margarette

was sick and Hannah should be my priority but

Margarette needs me.

" Mr. Lim, si Hannah ito hindi ba?'' Para akong nabuhay ng marinig ko ang
pangalan niya dahilpuyat ako kagabi. Ngumiti ako sa isang empleyado ko na
sinalubong ako galing conference room.

Kunot noo kong tinignan ang dyaryong ipinakita niya sa akin.

HEAD NEWS: Filipino- Japanese Mr. Kazee Del Sol is looking for her fiance Ms.
Alliah Mercado who is now living in the Philippines.
Kumunot lalo ang noo kong mabasa ito, anong ibig sabihin nito? Hindi ako
nagkakamali siya 'to utog larawan na ito. Siya 'to.
But she was different here, she was on Paris. How can she afford to went their?

Nanginginig ang kamay kong binuksan ang elevator. Tinawag pa ako ni Mr. Chen but I
didn't even give him a glance.
Who is Alliah? She's engage? And who is Hannah? " Hello?" Malamig kong sagot sa
kabilang linya. "Sino 'to?" lsang lalaki ang sumagot sa tawag ko.
Nagtiim bagang ako ng maisipang ang taong ito ay ang

mapapangasawa n1ya.

"You're looking for.. Alliah?" Nanginginig ang bibig kong sinambit ko ang pangalan
niya.

" Yes! Do you know her? I really want to make thing s clear to her,you see
girls are moody. "Aniya and he chuckled. Humigpit ang hawak ko sa telepono,
nagtiim bagang ako bago ko ibinigay ang address kung nasaan pwede siyang makita.
Habolhabol ko ang hininga kong ipinatakbo ng mabilis ang kotse. I need to talked to
her, I need to

know. Baka hindi siya to.

Shit! Hinampas ko ang manibela sa sobrang inis. Mabilis ang kabog ng dibdib ko.
Marahas kong isinara ang pinto ng kotse at hinanap siya sa mansion.
"HANNAH!" ng hindi siya sumasagot itinabig ko ang bawat makita kong furniture sa
bahay. I can buy more like this shit!

Nanginginig ang kamay ko. " Hannah!" Pumasok ako sa kwarto ko at hinanap ang mga
gamit niya.

Ayoko siyang pagsalitaan ng masama dahil umaasa akong hindi to totoo, pero noong
nahanap ko ang passport niya. Nanlumo ako, nanlambot.

lkinuyom ko ang mga palad ko. Unti unting namuo ang galit sa puso ko. So it's true?
She's a liar, she made me believed her. Noong sinabi niyang mahal niya ako, hindi
rin pala totoo.

" Dexter." Pumikit ako ng mariin bago siya harapin.

" Sabihin mo, hindi ikaw iyon hindi ba?'' Gusto kong sabihin niya na mali ito. Pero
gago nalang ako kung umaasa pa rin ako. "WHO THE HELL IS ALLIAH MERCADO!" Galit na
galit ako sa kanya, gustong gusto ko siyang parusahan. Gustong gusto ko siyang
saktan.
" Dexter.. De..Dexter. Mag..magpapaliwanag a..ako." So, it's true?

"JUST WHO THE HELL IS ALLIAH MERCADO AND WHO ARE YOU? " Sinuntok ko ang dingding sa
sobrang inis ko. Hindi ko na napansin na nahulog ko ang
passport at ang dyaryong hawak ko na halos malukot na

ito.

Pilit niyang hinahawakan ang mukha ko pero

hinawi ko ang kamay niya dahil baka kapag naramdaman ko ulit siya, natatakot ako na
baka paniwalaan ko nanaman siya sa mga kasinungalingan
n1�

ya.

Masyado akong nagtiwala, masyado ko siyang

minahal na hindi ko na inisip ang ibang bagay.

" I'm sorry." Bulong niya. Huminga ako ng malalim, at napaluhod siya.
"You're just fooling me around Hannah?!" Matabang kong tanong at lumuhod para
makita ko ang mukha niya. Hinawakan kong mahigpit ang magkabilang braso niya.
" Hindi, hi..hindi totoo yan."

Umiwas ako ng tangka nanaman niyang hawakan ang mukha ko.

"WHO THE HELL IS HANNAH GONZALES?" Galit na galit ako sa ginawa niya pero mas
nagagalit ako sa sarili
ko.

" De..Dexter, please let me explain. 1... 1 change my

name, you.. you know 1..1 "

"So you're just fake! You fool me! You're a liar. How can you love someone that
you're already engage to someone else! You're nothing but a slut." Dumaan ang sakit
sa mga mata niya, pero wala na nasaktan ko na siya. Pero sinaktan niya din ako.
" I thought your different!" Tumawa ako ng pagak. " How can I let myself fall for a
maid like you! Ano gusto mo ba iyong hinahabol ka?"

Ng marinig ko ang munting pagiyak niya. I want to punished myself from hurting her
so bad.
"Bullshit!" I cursed at tinadyakan ang maliit na kabinet at nahulog ang lampshade
at nabasag.
Sinuntok ko ang dingding sa sobrang galit ko sa kanya. Niloko niya ako, at mas
nagagalit ako dahil ang pagmamahal niya na ipinakita sa akin ay hindi totoo. Its
just a show.

" De..Dex.ter."

"I don't need a shit in my house!" Ayoko na makita niya na siya ang kahinaan ko, I
need her out in my house and now out in my life.
Sa pagtaboy ko sa kanya mas Ialong sumisikip ang dibdib ko. Ngayon lang ako
nasaktan ng ganito.

Pero kahit na siya yung nanakit sa akin, siya yung nagsinungaling sa akin, ako pa
rin ang mas nasaktan ng sobra ng makita ko ang sasakyan na palayo sa akin.
" Maybe she want your money Dexter, she's a gold digger." Sumalubong sa akin si
Margarette and she hugged me.

I have no strength to push her away right now I

need someone who I can hold on to.

I didn't care if she wants my money. I can give her that, if she wants my company
and alii can give her that too. Because even if I pushed her away, she also took my
heart.

" N-Nasaan si Hannah? " Tanong ni Manang Ester paguwi niya gating kung saan.

Tahimik silang lahat at walang sumagot. I am so wrecked, and hearing that name
makes me wanna punch again. She's not what I thought she was.

"Ah, M-Manang."

"And so what if she's not here Nay? What's the big deal?" Hindi ko napigilang
tanong kahit na hindi pa tapos si Manang Lilia sa sinasabi niya.
Nanginginig ako sa galit pero mas namumutawi ang pakiramdam na may nawala sa
pagkatao ko.

"Punyeta Dexter!" Nagtiim bagang ako ng marinig ang sigaw ni Matrix gating sala.
What is it now? Don't tell me he will accused me again.

Bumaba ako sa hagdan. Kailangan kong maging

matigas at matapang.

" Why are you here?" I asked with a cold tone. "Anong ginawa mo huh?!" Kwinelyuhan
niya ako
habang si Yohanne ay seryosong nakatayo sa likod niya.

"What the f**k?" I hissed." What do you want huh?"

"A-Ano ba kayo ljo, tama na." Si Manang Ester na sumunod sa akin.

"You hurt her again for the nth time!" He shouted at me and he was mad, but I was
mad too.

Sinuntok ko siya sa mukha niya at napahiga siya sa sahig hindi ko alam kung papano
niya nalaman ang nangyari pero wala na akong pakielam.

"Tama na!" Sigaw ni Nay Ester pero kwinelyuhan ko siya.

"You're happy now, are you?" 1 clenched my jaw when I heard Yohanne.

" Please stop this. Bakit ba parang kinakampihan niyo pa yong malandi na yon e si
Dexter ang niloko niya." Sigaw ni Margarette. Tumingin si Matrix sa kanya at umiwas
din kaagad.

"Why didn't you let her explain instead." Sagot naman ni Matrix at ngumisi sa akin.
Ambang susuntok muli ako ng hinawakan ni Yohanne ang kamao ko.
" Stop it Mat! Wala na rin tayong magagawa it's too late, she's gone now."
"Anong ibig sabihin nito?" Tanong ni Nay Ester.

" He let her slipped Nay Ester, sooner or later she will be married to that
bastard." Tumingin ako ng masama kay Yohanne, alam niya ba ang tungkol dito?

"A-Ano?" Nagaalalang pumunta sa akin si Nay

Ester tumayo ako ng maayos para salubungin ang

kanyang suntok sa dibdib ko. " Bakit mo ginawa yon Dexter!" Nanigas ako, bakit?
Bakit pilit nila siyang pinagtatanggol. May alam ba sila? Bakit wala akong alam?
She lied at me, I am so fucking hurt. Mali ba ako? "We tried to stopped all of the
flight today. But
we're too late." Malungkot na pahayag ni Matrix. Bakit

hindi ko sila maintindihan.

Umupo sa sahig si Nay Ester. Dinaluhan siya nina Manang tumingin ako kay Margarette
at nakaawang ang mga labi.

" Can you please stop! I don't want to hear her name." Sabi ko at naglakad
patungong hagdanan.
" So you will just let her marry that man?" Napahinto ako sa sinabi ni Yohanne.
Tumingin ako kay Matrix na pinupunasan ang dugo sa bibig niya. Napangisi ako, he
deserve that.

" Bakit ba ang laking big dealsainyo 'yon?" Sigaw ni

Margarette.

Nagkibit balikat ako. " Ginusto niya yon." "You think so?" Malamig na sambit ni
Matrix.
Tinapunan ko siya ng masamang tingin.

" S-Sige ljo, paniwalaan mo ang gusto mong paniwalaan." Tumayo si Nay Ester at
tinulungan siya
nina Manang Nora at Manang Lilia. " Pero bakit hindi mo muna siya hinayaan
magpaliwanag?"
Umiwas ako ng tingin. " For what?" Matigas kong tanong. " For another sweet lie's
again?"
Umiling ito ng mabilis. "Yung katotohanan kung bakit siya dinaIa dito ng tadhana?
Kung bakit iba ang pangalan niya? Kung bakit mas pinili niyang mahalin ka?"

"You think she love me Nay? She lied! She's just a

bitch she's already engage and she flirted at me!" "You motherfucker!"
Sinuntok ako ni Yohanne,
susuntukin ko palang siya ng magsalita si Matrix.

"That's just an arrange marriage Dexter, and she run away because she doesn't love
that damn guy." Tumayo ito at hinila si Yohanne palayo sa akin. " Maybe you don't
really love her, you let her slipped. Kasalanan ko din toe, sana pala talaga ako na
nagtago sa kanya. Now, you let your girl marry another man."
"Anong sinabi mo?!" sigaw ko.

"Ang pagmamahal niya sa'yo totoo iyon, ayaw niyang saktan ka kaya naging duwag siya
para umamin. Sayang, akala ko pa naman ljo kayo na talaga sa isa't isa. " Umiling
iling si Nay Ester at naglakad patungong headquarters.

Nanlambot ako sa sinabi niya bago ko maproseso ang lahat lahat.

" Maybe she doesn't deserve you." Yohanne muttered before they walked away.
" Dexter." Hinawi ko ang kamay ni Margarette na humawak sa braso ko.

" H-Hey.."

" Please let me rest." Malamig kong tugon.

I call a private investigator to make things clear for

me.

" I want you to be there she needs you, whether you

like it or not you will go with her. She's sick and she

needs your company." Giit ni Mama. Kaya wala akong choice at sumama sa kanya sa
Amerika.

Si Mr. Chen na ang hinayaan ko sa kumpanya at sa pinapatayo kong bagong building,

it is for her.

Nasa Amerika na ako ng malaman ko lahat lahat ng

tungkol sa kanya, all her backgrounds and that arrange marriage. Hinanap kosi Del
Solthat fucking man pero hindi ko siya mahanap.
Nagwala ako at uminom magdamag.

" Dexter..." Narinig ko ang malambing na tinig ni

Margarette.

"Why are you acting like this? Hindi ka naging ganito sa akin noon." Naramdaman ko
ang sakit sa bawat salita niya. Pero wala na akong pakielam. Manhid na ako sa
lahat.

I pushed my girl away, and I didn't know how to get her back.

I licked my lower lip in so much anger. " I will send

Matrix here, I need to find her."

Dalawang buwan na ang lumipas at kahit na kasal na siya sa lalaking yon kukunin ko
siya. Pinagsisisihan ko ang mga salitang sinabi ko sa kanya noon.
"W-Why? Wait, sandali lang."

" I need to find her." Umiling iling siya. Yes I am that heartless I didn't care if
she was sick, because Hannah took my heart away.

Sa buong taon hinalughog ko ang buong Europa para mahanap siya, maging ang Japan.
Ngunit bigo ako.

" Saan ka nanaman galing bata ka huh? " Wala ako sa sariling humiga sa kama.

Kinabukas ay nagtungo ako sa Cebu, bumalik ako ng New York baka sakaling nandoon
siya. Noong hindi ko siya mahanap ay kinabukasan ay umuwi ako ng Pilipinas.

Nilulong ko ang sarili ko sa alak. Kung hindi ako iinom, hindi ako makakatulog ng
mabuti.

"f**k dude! This is too much!" Tinapon ni Yohanne

ang alak na iinumin ko palang sana.

Kinuha ko ang buong bote ng alak at saka tinungga ito. Tinabig niya muli ito at
napuno na ako.
"What do you want?"

"Stop! Can you see yourself?!"

" 1 don't care! I don't fucking care!"

"Stop this! Hindi mona siya mahahanap!" Kwinelyuhan ko siya at nanggagalaiti ako sa
galit.

Pinigilan ko ang sarili ko kinuha ko ang baso na nakalagay sa lamesa at tinapon ito
sa dingding.
Nanghina ako sa posibilidad na tama siya. " 1-1 can't find her."

Nanginginig ang kamay kong kinuha ang isa pang baso at itinapon muli ito sa
dingding.

"I can't fucking find her! Damn!" Pinagsusuntok ko ang dingding. Galit na galit ako
sa sarili.

Hindi ko na alam ang gagawin ko hindi ko na alam kung saan ako pupunta para hanapin
siya. Ang gago ko, ang tanga tanga ko.

My love for her was overwhelming, hindi basta basta. Mahalna mahal ko siya at hindi
ko alam kung papano ako nakahaon sa loob ng ilang taon na hindi siya kasama. Walang
araw na hindi ko siya naiisip. Walang taon na hindi ko siya hinanap.

Sa araw araw umaasa ako na makikita ko siya. I

want her back, I badly need her. Kulang ako pag wala

I need her in my life, I need her so that I can breathe again. She's the missing
piece of me, so that I became a whole. She was alii ever asked for and I love her
more than anything else. I can do impossible things just for

her.

I can move mountains and walk ocean just to find

her. I can buy this whole world for her,I can make things

possible just for her. Ganoon ko siya kamahal.

" Mommy, she looked like Daddy." Ngumuso ito at umiling ng mabilis.
" No,Aiden. She looked like me."

" No, Mom. Look at her she's so cute and too little but she look like me. You told
me that I looked like Daddy, so she look like Daddy." Mas lalo siyang ngumuso lalo
na ng alam niya na talo na siya.

Huminga siya ng malalim at tumingin sa akin ng masama. " Ewan ko ba dyan sa Daddy
mo ang lakas ng genes. Sarap pektusin."

" Mommy what pektusin?" Nanlaki ang mga mata nitong tumingin kay Aiden. Napangisi
ako sa kanya na hindi alam ang gagawin.

Napailing nalang ako. "Ano ba Dexter tinatawanan mo ba ako?" Giit niya at

ngumuso ulit. Pinigilan ko ang sarili ko na mahalikan siya.

" Diba Daddy, Allysa look like me?"

"Yes son, but she's beautiful too like your Mom." Pumula ang kanyang pisngi at
ngumuso pero hindi niya mapigilan ang ngumiti. Hindi na ako nakapagpigil at
ginawaran ko siya ng mababaw na halik sa kanyang mga
labi.

" I love you Alliah." Ngumiti siyang muli.

" I love you more."

I wondered what I gave her too see that smile, but you see I can give her my
everything. I kept pushing her away but she kept on loving me. What I did something
good to deserve this kind of love, happiness, this family. My family. I will do
everything to be the best man in the

world for her.