Jakost zvuka

Intenzitet zvuka

Zvučni valovi su mehanički valovi te prenose energiju kroz sredstvo. Energiju koja prođe okomito kroz
jediničnu površinu (S) u jedinici vremena (t) zovemo jakost ili intenzitet zvuka (I).

I= E/S⋅t

Snaga je energija po jedinici vremena.

P= E/t

Intenzitet zvuka je snaga izvora zvuka po jedinici površine.

I= P/S

Jedinica za intenzitet zvuka je Wm-2 (vat po metru kvadratnom).

Razina jakosti zvuka

Zvuk je val, stoga njegovu vrijednost možemo opisati valnim veličinama, kao što su valna duljina i
frekvencija.

Čovjek čuje zvuk frekvencije 20 - 20000 Hz. Uz zvuk se češće veže pojam intenziteta ili jakost zvuka.
Ljudsko uho razlikuje intenzitet zvuka od jedva čujnog do jakosti zvuka koja izaziva bol.

Najniži intenzitet zvuka kojeg čujemo, tvz. prag čujnosti, je I0 = 10-12 Wm-2.

Najveći zvučni intenzitet kojeg čujemo je oko 10 Wm-2.

Omjer najmanjeg i najvećeg intenziteta zvuka kojeg čovjek čuje ima veliku vrijednost (1013). Uvodi se
nova veličina, razina jakosti zvuka L, koja je izražena u logaritmu omjera intenziteta.

Razina jakosti zvuka izvora L izražena je kao:

L=log I/IO

Pri čemu je je I0 = 10-12 Wm-2, a I je intenzitet nekog izvora zvuka.

Razina zvuka L je relativni intenzitet zvuka koji je izražen kao logaritam omjera stvarnoga intenziteta I i
najnižega intenziteta zvuka koji može čuti ljudsko uho I0.

Mjerna jedinica za razinu jakosti zvuka je bel (B), prema Grahamu Bellu, izumitelju telefona.

To je bezdimenzijska jedinica za razinu jednaka desetinskomu logaritmu omjera stvarnoga

intenziteta i zadanoga najmanjeg intenziteta.

Umjesto jedinice bel upotrebljava se češće njezina decimalna jedinica decibel (dB), pri čemu vrijedi

1B = 10dB

Prag čujnosti iznosi 0 dB, a granica boli je na 130 - 140 dB te uzrokuje bol i fizičko oštećenje
bubnjića uha.

Razina buke za različite izvore

izvor razina buke / dB jakostzvuka / Wm-2

šapat 20 10-10

govor 50 10-7

automobil 70 10-5

avionski motor 120 1

lansiranje rakete 140 100