I Am Your Baby's Father(ငါကမင်းကေလးရဲ အေဖ/ငါကမင္◌း

ေကလးရဲ ႕ေအဖ)
Hnaung(ေ ှာင်း)

Published: 2022
Source: https://www.wattpad.com
Part-1

Zawgyi
နံနကင္◌းရဲ ေ႕ ခည္◌ႏ◌ုႏ◌ုေ◌အာကွာ ေကလးငယ်ား၏ ေ◌◌ျပး

လႊ◌ားေ◌ဆာ့ကစားေ◌နသံေ◌ တနဲ႔ညံစီလ်က
ွ ္။ေကလးငယ္ေ◌လးမ် ား၏

ခို းခို းခစစယံေ◌လးမ် ားမွာ ၾကားရသူအဖို႔မၿပံ ◌းဳ ပဲ ေမန င

ုိ ္ေ◌လာ

က္ေ◌အာင္ ခ် စရာေ◌ကာင္◌းေ◌နသည္။

'ရိ ပမံ ◌'ဳ လိေ

ု ႔ခၚတဲမ
့ ိ ဘမဲ့ေ◌ဂဟာေ◌လးသည္ မိဳ႕ျပနဲ႔အနည္◌း

ငယ္ေ◌ဝးတဲေ
့ ◌နရာမွာတ ိေ
ွ ◌နတာမို႔ တိတိတိတိတ္ေ◌အးေ◌

ု ကလးေ◌ေ တဆာ့တဲအ
အးခ် မ္◌းခ် မ္◌းရွိ သည္။အခု လိေ ့ ခါမ်ိဳးေ◌ တမွာသာ

ဆူညံတာမ်ိဳးေ◌ တရွိ တတ္၏ေ◌ဂဟာမွာ ေကလးဦးေ◌ရလည္◌းသိပ် ားမ် ား

စားစားမရွိ ။သံ◌းု ဆယ္ေ◌က်ာ◌္ဝန◌းက်

္ င္ေ◌လာကာရွိ ၏

ဒီေ◌န႔မွာေ◌တာ့ ေ◌ဂဟာကို မိဳ႕ထဲကလုပန◌း

္ ွ င ေ◌႒း

မိ သားစုက ေကလးေ◌ တအ တကိ အပဲ ပစၥည္◌းတစ်ိဳ႕ကိုလာေ◌ရာ

ကဴွဒါန◌းေ◌ပးမွ
္ ာ◌ျဖစည္။ထို႔အျပေငလးေ◌ တအ တကစ္

လစာ စားစရိ တာဝ ေ◌ပးဖို႔အ တကါေ◌◌ျပာထား၏သူေ◌႒း

မိ သားစုက ခေဏနရင္ေ◌တာင္ေ◌ဂဟာကိုေ◌ရာကာၾေကတာ့မွာ◌ျဖစ္

သည္။
 ေ◌ဂဟာမွဴးအပါအဝင္ ေ◌စတနာ႔ဝ မ္◌းေ◌ တကလည္◌းေကလးေ◌

တအ တက္ဝမ္◌းသာပီ တိ◌ျဖစကရသည္။ေကလးေ◌ တကလည္◌းသူ

ု အ တက္ အလွဴရွငေ
တိ႔ ္ ◌ တလာမွာမို႔ ေ◌ပ် ာ◌္႐ႊင္ေ◌နၾက၏လူသူသိပ္

မသိတဲေ
့ ◌နရာ◌ျဖစာမို႔ ု လွဴရွင္ေ◌ေ တရာကာရင္
အခု လိအ ေက

လးေ◌ တအ တကထူးတလည္ေ◌ပ် ာ◌္႐ႊင္၀မ္◌းေ◌◌ျမာကကရသ

ည္။ေ◌ပ် ာ◌္႐ႊင္◌ျမဴ းထူးေ◌နတဲေ

့ ကလးေ◌ တၾကားထဲဘယိ မွေမ

ပ် ာ◌္႐ႊငိ င က အရိ ပစ္ ။

ေ◌ဂဟာကိုအလွဴလာလုပယ့◌္ သူေ◌႒းႀကီးမိ သားစုေ◌နာကိ သူ

အၿပီ းလို ကားေရတာ့မွာမို႔လိ႔

ု ျဖစည္။သူေ◌႒းမိ သားစုက သူ႔ကို

္ ◌ြမးစားဖိုေ႔ဂဟာမွဴးဘဘနဲေ႔◌ျပာထားၿပီ းၿပီ တဲ။့ သူ အဲ ဒ

အၿပီ းအပိုငေ ့ ီ

ကိုလိက
ု သားခ် င း။သူ ဒီမွာပဲ ေ◌နခ် င ည္။ေ◌ြမးကတည္◌းကအခု အခ်ိ

ိ ဒီေ◌နရာေ◌လးမွာသာ သူႀကီးပ် င္◌းခဲ့ တာမို႔လိ႔

ု ။

အဲ ဒ ့ ူေ◌႒းဆိုတဲဦ
့ ီေ◌န႔ကသာ အဲ သ ့ းေ◌လးႀကီးကိုေမ တ႕ခဲ့ င အခု

လို လို ကားရမွာမဟုတ။္ အဲ ဒ

့ ီေ◌န႔က သူတိ႔
ု ေကလးေ◌ တ ေ◌ဂဟာေ◌

ရွ ႕ ကင္◌း◌ျပင် ယွာ ေ◌ဘာလံ◌းု ကစားေ◌နၾကခဲ့ ၾကတာ◌ျဖစ

ည္။ကစားေ◌နတုန◌းမွ
္ ာပင္ ေ◌ဘာလံ◌းု ကၿခံ အျပငိ လိမ့ြ ◌ ကား

ခဲ့ ၏ထိုေ◌ဘာလံ◌းု ကိုထံ◌းု စံ အတိင

ု ္◌း အ ိ ပပဲ ေ◌◌ျပးေ◌ကာကသည္။

အရိ ပ္ေ◌ဘာလံ◌းု က လမ္◌းေ◌ဘးထိုး ပားတဲက

့ ားတစီ းနားေ◌ရာ

ကားတာမို႔ ကားနားအထိးေ◌◌ျပးေ◌ကာကသည္။အဲ ဒ
့ ီအခ်ိ ာွ ပဲ

ကားထဲမွဦးေ◌လးတစ္ေ◌ယာက ငကိ ဖိ ထားရင္◌းေ◌မာေ◌န

တာေ◌ တ႕ခဲ့ ရသည္။သူတိ႔
ု လိေ ဲ ႔
ု ◌ဘာလံ◌းု လည္◌းမက န ဲ ေ◌မာဟိ ု

က္ေ◌နတဲဦ
့ းေ◌လးႀကီးကိုအရိ ပေဏၾကာင္ေ◌ငးၾကည့◌ေ
္ ◌န

မိ ၏သူၾကည့◌ေ
္ ◌နတုန◌းမွ
္ ာပင္ ကားထဲကဦးေ◌လးကသူ႔ကိုအကူအ

ညီေ◌တာင္◌းသလိလ
ု ကက္ေ◌ခၚ၏သူ ဘာလုပ္ေ◌ပးရမွန◌းလည္
္ ◌းမ

သိ။ ု တရက္ ဘဘကိုပဲသတိရလိက

ု ိကာ ေ◌ဂဟာမွဴးဘဘကိုေ◌◌ျပးေ◌

ခၚလိက
ု သည္။

သူေ◌ခၚရာေ◌နာကိ ဘဘတိ႔
ု လူႀကီးေ◌ တလိက
ု ာၾကၿပီ း ထို

ဦးေ◌လးကိုေ◌ဆးရံ ◌ပ
ု ိုေ႔ပးလိက
ု ကသည္။ဘေဘ◌ျပာတာေ◌တာ့ အဲ ဒ
့ ီ

ဦးေ◌လးက အ ိ ပိ ေ◌က်းဇူးတင္ေ◌နတယဲ ။ၿပီ းေ◌တာ့အ ိ ပိ သူ

တိ႔
ု အိ မိ ေ◌ခၚ သားခ် င ယဲ ။ေ◌ဂဟာမွာလိလ
ု ေ
ူ ◌ တအမ် ားႀကီး

နဲ႔မအိ ေပတာ့ဘူးတဲ။့ သူတိ႔

ု အိ မွာကစားစရာအ ု ပ္ေ◌ တလည္◌းအ

မ် ားႀကီးရွိ တယဲ ။ၿပီ းေ◌တာ့ အရိ ပဲ ႔အတူကစားမယ့ ◌ိ ကိုတစ္ေ◌

ယာကည္◌းရွိ တယဲ ။

အဲ ဒ
့ ီကိုကိုက အ ိ ပိ အ ုိ င်င◌
့ ငယိ လုပလဲ။ေ◌ဂဟာက ကို

ု ဲ သူ႔ကို
ကိုေ◌ တလိပ ့ ာွ လား။သူအဲဒ
အ ုိ င်င◌ ့ ီကိုလိက
ု သားခ် င း။အဲ ့

ဒီမွာဘဘ လည္◌းမရွိ ဘူး။သူငယယ္ေ◌လးကတည္◌းက ဘဘ

တိ႔
ု နဲ႔ပဲ ေ◌နခဲ့ တာ။အခု အ ိ ပသကယ့ ◌စွစ္ေ◌တာငွိေ◌နၿပီ ။

ဘေဘ◌ျပာတာေ◌တာ့အရိ ပ္ေ◌ေမမက ေ◌နေမကာင္◌းလိေ

ု ႔ဆး သား

ကုေ◌နတာတဲ။့ ေ◌ေနကာင္◌းရင္ အ ိ ပိ ◌ျပ ာေ◌ခၚမွာတဲ။့ သူ႔အသ

ကာ ဆယ့ ◌စွစ္ေ◌ရာကာတာ။ေ◌ေမမကအခု ခ်ိ လ

ိ ာေမခေၚ
သး။ဒါေ◌ပမယ့ ◌ည္◌း အဲ ဒ
့ ီကိုသူလို ကားရင္ေ◌နာငစ်ိနေ◌ေမမ
္

လာေ◌ခၚတဲအ
့ ခါ သူေ◌ေမမနဲ႔ေမ တ႕ေရတာ့ဘူး။တစယိ ေ႔ေမ

မကသူ႔ကိုလာေမခေၚတာ့ဘူးဆိုရင္ေ◌တာင္ သူဒီမွာပဲ ဘဘတိ႔

ု နဲေ႔နခ် င္

သည္။သူအဲဒ
့ ီကိုေ◌သခ် ာေ◌ပါကိ က သားဘူး။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
ု ဲ ေ◌ပးပါ ကာ၊ခေဏလးပဲ ကို"
"စက္ ရာ၊လိက

"မလိက
ု ် င း gameေ◌ဆာ့ေ◌နတယ္"

" ဟ့ေ◌ကာင္ စကာဏာတည္ "

"ဟား! ဘာလဲေ◌လးေ◌လးရာ"

စကဆိုဖာေ◌ပၚမွာက်က်နန အိ ပ္ေ◌နရင္◌းgameကိုအသည္◌းအသ

နေ◌ဆာ့
္ ေ◌နတာေ◌ၾကာင့◌ေ
္ ◌လးေ◌လးကိုလည
ွ ့ ◌ေ
္ ◌တာငၾကည့◌။ိ

ဖုန◌းေကမ့
္ ေ◌မ့ဖုန◌း◌ျဖစည္
္ ။ေ◌ေမမ့ အလစ ေ◌ဆာ့ရတာမို႔လိ႔
ု

တျခားကိုအာရံ ◌မ
ု စိုကိ င္။ေ◌လးေ◌လးေ◌ခၚရာေ◌နာကည္◌း လိက
ု

သား င
ုိ ။္ အြခင့ေ◌ရးရတုန◌း
္ အသည္◌းအသနေ◌ဆာ့
္ ေ◌န ခင္◌း◌ျဖစ္

သည္။

" ဟ့ေ◌ကာင္ စက္၊မင္◌းငါနဲ႔လိက

ု ာေ◌ပးရင္ မင္◌းကို Tabletတစ္

လံ◌းု ဝယ္ေ◌ပးမ ယာ၊ဘယိ လဲ"

"ဟမ္!"

ၾကားလိက
ု တဲစ
့ ကားေ◌ၾကာင့◌္ ု တရကထိုငိသ ထိ။ေ◌

လးေ◌လးကလည္◌း သူ႔စကားကိုစက္ဘက စိ တ၀
္ ငား သားၿပီ ဆိုသိ
တာနဲ႔

ု ဲ ေ◌ပးပါ ကာ၊မင္◌းကို tabletတ

"မင္◌း ေ◌လးေ◌လးနဲ႔ခေဏလးပဲ လိက

စံ◌းု အပိုင၀
္ ယ္ေ◌ပးမွာ အပိုေမ◌ျပာဘူး"

"တစယ္ေ◌◌ျပာေ◌နတာလား"

"တစယါဆို ကာ"

ေ◌လးေ◌လးကစကကိ မ် ကံ◌းု တစ် ကင့◌◌

္ ျပရင္◌း

"ဘယိ လဲ လိက
ု ွာလား"

စိ တဲမွာေ◌တာ့ခ်က်င◌
္ းထ သားလိက
ု ်ငိတ္ေ◌ပါက္ေ◌ေနပမယ့◌္

တစ် ကဥ္◌းစားသလိလ
ု ု ပိ ကည္။ၿပီ းမွ

"လိက
ု ယ္၊ေ◌ယာက်◌◌
္ ားကတိေ◌နာ◌္ ေ◌လးေ◌လး"

" အး ကတိ"

သူtabletကိုတစယကီးလိခ
ု ် ငေ
္ ◌နခဲ့ တာ◌ျဖစည္။သူ႔မွာသာကိုယိ

င္tabletတစံ ◌းု ရွိ ခဲ့မယိ ရင္ သူတိ႔

ု အ ဖဲ ႕ထဲ ပထမဆံ ◌းု tabletကိုင

ယ့◌ေ
္ ◌ကာငသူအ ငံ◌းု ◌ျဖစည္။ေ◌ေဖဖနဲေ႔ေမမက သူ႔ကိုင

ယ္ေ◌သးတယိ ၍ေ◌ပးမကိုငေ
္ ◌သး။ေ◌ေမမလစွ ေ◌ေမမ့ဖုန◌းကိ
္ ုယူၾ

ကည့◌တာႀကီးကတစယမိုက္။

သူတိ႔
ု ွ စန◌းတကယ့
္ ◌ေ
္ ◌ကာင္ေ◌ တထဲသူကအ ထားဆံ ◌းု လိေ
ု ႔

တာင္ေ◌◌ျပာလိ႔
ု ရသည္။ဆယန◌းကတစ်
္ ိဳေ႕ကာင္ေ◌ တထက္ေ◌တာ

င္ သူက ထားေ◌နၿပီ ။ေ◌က်ာင္◌းမွာဆိုသူတိ႔

ု အုပ က ေ◌ကာေငလးေ◌

တၾကားထဲမွာလည္◌းေ◌ရပန◌းအစားဆံ
္ ◌းု popularေ◌ တ။ထိုေ႔ၾကာ
င့ ◌ တိ႔
ု တ စဲ ႕လံ◌းု သ ည္◌း လူပ်ိဳအထာဖမ္◌းၾကသည္။စက

ဒီေ◌ႏြ◌တစ္ေ◌ႏြ◌လံ◌းု ေ◌ေဖဖနဲ႔ Gymလိက

ု ္ေ◌ဆာ့ေ◌နတာမို႔ အခု

သူ႔ပံ ◌စ
ု ံ ကေကလးနဲေ႔တာငိ ပတူေ◌တာ့။

ေ◌လးေ◌လးကေက်တာ့ လ
ွ ံ◌းု ေ◌ရာဂါေ◌ၾကာင့ ◌ားကစားအျပင္◌း

အထ ပိ ႔မရ။သူ႔ လ
ွ ံ◌းု က အခ်ိ ေ ြ႐းေထဖာကတည္။တ

စ္ေ◌လာကပဲ သာေ◌ကတဘကစကံ◌က
ု ို သားရင္◌းheart attack◌ျဖစိ

က္ေ◌သးသည္။မိ ဘမဲ့ေ◌ဂဟာက လူႀကီးတစ်ိဳ႕ကကူညီၿပီ းေ◌ဆးရံ ◌ု

လိက
ု ိ ေ႔ပးလိ႔
ု သာ သူအသကွ ငင့◌ခဲ့ သ ဲ ။သူ႔ကိုအရင္

ဆံ ◌းု ေ◌ တ႕တဲေ
့ ကလးတစ္ေ◌ယာကိ ေ◌က်းဇူးဆပဲ ေအနနဲေ႔ြမးစား

ပါမ ဲ။

လူပ်ိဳႀကီးေ◌ တစိ တာတဲ။မိ န◌းမယူ

္ ၿပီ းေကလးေ◌ြမးဖို႔မစဥ္◌းစား

ဘၾကဘူး။ေကလးေ◌ြမးစားဖို႔ပဲ လံ◌းု ပန◌းၾေကတာ့

္ တာ◌ျဖစ

ည္။ေ◌ေမမကလည္◌း သူေ႔မာင ွလံ◌းု သမားမို႔ေကလးေ◌ြမး

စားဖို႔ကိစၥကိုဘာမွ၀ေင◌ျပာ။သူေကရာ။သူေကတာ့တစ္ဦးတည္◌းေ◌

သာသားပီ ပီ အိ မိ ေ◌နာက ပစ္ေ◌ယာက္ေ◌ရာကာမွာမ်ိဳးမလိခ

ု ် င္။

ဒါေ◌ပမယ့◌္ ေ◌လးေ◌လးေကြမးစားခ် င ိ ေ◌တာ့လည္◌းဘာ

မွ၀င္ေ◌◌ျပာစရာေအၾကာင္◌းမရွိ ။

ေ◌ေဖဖေကတာ့ အစကတည္◌းကေအေနအးသူမို႔ ေ◌ေမမ့ေသဘာအ

တိင
ု ◌
္ းသာ။ေ◌ေဖဖနဲ႔ ေ◌လးေ◌လးကသမီ းေ◌ယာေက တဆိုေ◌ပမယ့◌္

ညီအကိုေ◌ တလိပ
ု င္။ကုမၸဏီေ◌ တစကံ◌ေ
ု ◌ တကိုလည္◌း ေ◌လးေ◌
လးနဲေ႔ေဖဖကတန◌းတူ
္ ဦးစီ းလု ပိ ငကသည္။အလု ပိစၥတိင
ု ငရာ

ရွိ ငည္◌းေ◌လးေ◌လးေကေဖဖနဲ႔သာအမ် ားဆံ ◌းု တိင

ု ငည္။ေ◌ေမ

မ့ကို လိအ
ု ပွသာအသိေ◌ပးၾက၏။ေ◌ေမမကလည္◌းေ◌ေမမပဲ ◌ျဖစ

ည္။ေ◌ေဖဖ့ကိုေ◌ရာ ေ◌လးေ◌လးကိုေ◌ရာ သူမစိ တဲ႔မထငိ င္◌းအၿ

မဲ ေ◌အာ◌ စတ ပူသည္။တခါေတလစကိ ပါ အစေစအာ◌ေ

ံ ရ

သးသည္။

ေ◌လးေ◌လးေ◌ြမးစားမယိ တဲေ
့ ◌ကာင္ေ◌လးေကရာ ေ◌ေမမ့ဆူပူႀ

ကိမ္◌းေ◌မာင္◌းတဲဒ
့ ဏံ င
ုိ ာွ တဲလ
့ ား။ေ◌ေမမကမာနႀကီးသည္။ေ◌နရာ

တကာသူမစိ တိ င္◌းက်သာ ◌ျဖစ္ေ◌စခ် င ည္။ေ◌ေမေမရာေ◌လးေ◌လး

ပါ ေ◌ြမးရာပါ လ
ွ ံ◌းု ေ◌ရာဂါရွိ ၾကသည္။ေ◌ေမမတိ႔
ု ေအမ ဘား ဘားလ

ည္◌း လ
ွ ံ◌းု ေ◌ရာဂါနဲ႔ပဲ ဆံ◌းု ပါးခဲ့ တာတဲ။့ သူကသာေ◌ေဖဖ့ဘ ကားတူ

တာမို႔ ေ◌ြမးရာပါ လ
ွ ံ◌းု ေ◌ရာဂါဆိုတာႀကီးပါမလာတာ။အဲ ဒ
့ ါေ◌ၾကာ

င့◌အ
ဲ ိ မွာ ေ◌ေမမနဲေ႔လးေ◌လးကို ဲ ႔ေဖဖကေအလ်ာွ ေ႔ပးေ◌နရ
သူနေ

တာမ် ားသည္။သူမတိ႔
ု စိ တိ င္◌းက် စီ မံြခင့◌ေ
္ ◌ပးထား ခင္◌းမ်ိဳး။

မိ ဘမဲ့ေ◌ဂဟာထဲကို ကားခ်ိဳးေ◌ က႕ဝ ငားေ◌တာ့မွသူ႔ေအ တးကိုအ

ဆံ ◌းု သတသည္။ေ◌ေဖဖက ကုမၸဏီကိုေအစာႀကီးထ သားရ

တာေ◌ၾကာင္ေ႔လးေ◌လးေ◌နာကိ ကလာ င
ုိ ္။ေ◌ေမမကလည္◌း

လံ◌းု ဝမလိက
ု ိ င းဟုဆိုကာအိ မွာ ေ◌နရစဲ သည္။သူေကတာ့Tabletလို

ခ် ငိ ႔လိက ု ည္။ေကလးေ◌ တအ တကလွဴပစၥ

ု ာေ◌ပးလိက
ည္◌းေ◌ တကိုေ◌လးေ◌လး ကုမၸဏီဝ မ္◌းတစ်ိဳ႕ကကားနဲ႔လိက
ု ္

ဲ ႔လးေ◌လးက တစီ း။
ပိုေ႔ပးၾကသည္။သူနေ

ေ◌ဂဟာေ◌ရွ ႕သူတိ႔
ု မာစီ းဒီးကားႀကီးထိုး ပိ ကာနဲ႔ ေကလးေ◌

တကဝိုင◌ ု ကည့ ◌ာၾကသည္။ေ◌ဂဟာမွဴးဆိုသူအဘႀကီးနဲေ႔

္ းအံ ◌ၾ

ဂဟာေကစတနာ႔၀ မ္◌း အကိုအေမ တကသူတိ႔

ု ကိုခရီ းဦးႀကိဳ◌ျပဳၾ

က၏

"ကိုေ◌တဇာေ◌အာငိ ႔ဒီဘကိ ◌ႂ ကၾကပါ၊ေ◌ရာကာတာေ◌

စာသားပဲ "

"ဟုတဲ ခင်၊ေကလးေ◌ တလည္◌းအၾကာႀကီးေ◌စာင့◌ေ

္ ◌နမွာစိုး

တာေ◌ၾကာင့◌ေ
္ ◌လ ေ◌စာေ◌စာပဲ ထကာ◌ျဖစိ ကာ"

ေ◌လးေ◌လးက အသကံ◌းု ဆယ့◌ွ စိ ေ◌ပမယ့ ◌သား◌ျဖဴ ◌ျဖဴ ပိန ္

ပိ ါးပါးနဲ႔မို႔ အြ႐ယ ငည္။ လ

ွ ံ◌းု ေ◌ရာဂါသ ိ ႔အလု ပကမ္◌း

လည္◌းမလုပ။အားကစားလည္◌းအျပင္◌းအထ ပေရတာ့ ကိုယ္

လံ◌းု ေ◌သးေ◌သးေ◌လးနဲ႔ႏ◌ုဖတ္ေ◌န၏သူအခု ွ စန◌းတကယ့

္ ◌ေ
္ ◌

ကာင္ေ◌တာင္ေ◌လးေ◌လးပခံ ◌းု ေ◌က်ာ◌င

် ္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။

သူဒီေ◌လာက္ေ◌တာ့သိသည္။အသကပတတ္၊ ု ပ္ေခ် ာေ◌ခ် ာ

နဲ႔သူေ◌႒းလူပ်ိဳႀကီးကအလွဴလာလုပ္ေ◌ပးတာဆိုေ◌တာ့ မမတစ်ိဳ႕က

ေ◌လးေ◌လးကို ကကကည့ြ ◌ကကည့ ◌ ပ္ေ◌နၾက၏သူ႔ကိုေ◌တာ့

ေကလးတစ်ိဳ႕ကအားက်တဲအ
့ ၾကည့ြ ◌နဲ႔။

"ကိုေ◌တဇာ သူကကိုေ◌တဇာ့ညီေ◌လးလား တူေ◌လးလားဗ် "

 ဝ မ္◌းအကိုတစ္ေ◌ယာက စကိ ၾကည့◌င္◌းအ႐ႊန◌းဝင္
္ ေ◌

ဖာကည္။စက oversizeတီ ွ ပ ဖဴ ြစ တတိ စတိင

ု န(န
္ )္ အနက

တိေ
ု ◌လးနဲ႔ တဲဝတားသည္။Shoeဖိ န ပ ဖဴ ြစ တတဲေ႔ဘာင္◌းဘီ တို

အနက္ဝတားတာေ◌ၾကာင့◌ွ ်ားေ◌နတဲအ
့ ရေပမာင္◌းကသိသာ

ြစာ။စကံပင္ေ◌ တကပိုက ု ိ ဆိုေ◌ပမယ့ ◌ကည့◌ဆိုးမ သား။မ် ကံ◌းု

ထူတန◌းတန
္ ◌းေ◌
္ တကလည္◌းထငငွားရွ ား။စကဲ႕မ် ကံ◌းု ေ◌ တ

ကစူးရွ နက္ေ◌မွာင္ေ◌နၾကသည္။ ာွ တံေ◌ပေၚပၚ၊ေ◌မး ု ိ းထင္◌းထင္◌း

တိ႔
ု က ေ◌ပၚ လင္ေ◌န၏ေကလးအြ႐ယိ ေ◌ပမယ့◌္ နႈတမ္◌းထူထူရဲ

ရဲ ေ◌ တကခပင္◌းတင္◌း။ၾကည့◌◌
ံ န ဲ
ု ႔ သူေ◌႒းသားေအေခ် လးမွန◌း
္

သိသာြစာ။

့ မ္◌းအကိုရဲ႕ေအ◌ျပာကိုဘာတ စန◌းမွ
စကသူ႔ကိုေစနတဲဝ ္ မ

တုန႔ျပန
္ ။ေ◌လးေ◌လးကၾကားဝငွ
္ င္◌း◌ျေပနသည္။

"သူက ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ ေ◌လးပါ၊'စကာဏာတည္'တဲ ့ ဒီ စ
ွ ွ စန◌း
္

တကွာေ◌လ"

"လူေ◌ကာငကီး ထားတယ္ေ◌နာ◌္၊ ကၽနေ◌တာ◌

္ ိ ႔ကျမင္◌ျမင်င္◌း

ဆယန◌းေ◌က်
္ ာင္◌းသားႀကီးထငိ ကာ၊ဒါဆို သူကအရိ ပဲ ႔အသ

ကိပ ကာဘူးပဲ ၊အ ိ ပဒီ စ

ွ ္ ငါးတန◌းစတကွ
္ ာေ◌လ"

အ ိ ပိ တာက ေ◌လးေ◌လးေ◌ြမးစားမယ့◌ေ
္ ◌ကာင္ေ◌လးဆိုတာေ◌

လး။သူတိ႔
ု အိ မိ လိက
ု လာခ် င းဆို၍ လိက
ု ာခ် ငေ
္ ◌အာင ေက

ခ် ာေ
့ ◌ခေၚပးရမည့ ◌ ။ေ◌စာနကသူတိ႔
ု ကားေ◌ရာကာေ◌တာ့ လာၾ
ကည့ ◌ဲ ေကလးေ◌ တထဲ ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးမပါေ◌လာက္။ဒါဆို အဲ ဒ
့ ီေ◌

ကာင္ေ◌လးကဘယ္ေ◌ရာက္ေ◌နတာလဲ။

ေ◌လးေ◌လးနဲ႔ လူႀကီးေ◌ တစကားေ◌◌ျပာေ◌နတဲအ

့ ခ်ိ က အရိ ပ္

စစ္ဆိုတဲေ
့ ◌ကာင္ေ◌လးကိုမ်ကိတစံ ◌းု လိက
ု ွာၾကည့◌ေ
္ ◌နမိ သ

ည္။ေ◌လးေ◌လးေ◌◌ျပာ◌ျပထားတဲ ့ မ် ကံ◌းု ဝိုင္◌းဝိုင္◌း၊အုန◌းမႈ

္ တ

က္ေ◌ကနဲ႔ ေကလးမ်ိဳးတစ္ေ◌ယာကွမျမငိ။

ဒီေကလး သူ႔ကိုပုန◌းေ◌နတာလား။ဘာလား။
္
24,10,2020
<<<<<<<<
>>>>>>>>
Unicode
နံနက်ခင်း၏ေနြခည် ု ေ
ု အာက်မှာ ကေလးငယ်များ၏ ေြပးလားေဆာ့

ကစားေနသံေတွ ှင်ဆ
့ ူညံေနသည်။ကေလးငယ်ေလးများ၏ ခို းခို းခစ် ခစ်

ရယ်သံေလးများမှာ ကားရသူအဖိ မြပံ းပဲ မေန င

ုိ ်ေလာက်ေအာင် ချစ် စရာ

ေကာင်းေန၏

'ရိ ပ်ြမံ 'လိေခ သည့်မိဘမဲ့ေဂဟာေလးသည် ရန်ကုန ် မိ ြပနဲအနည်

့ းငယ်

ေဝးတဲေ
့ နရာမှာတည် ှ ိ ေနတာမိ တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်ေအးေအးချမ် းချမ် း ှ ိ

ု ေလးေတွေဆာ့တဲအ
သည်။အခု လိက ့ ခါမျ ိ းေတွမှာသာ ဆူညံတာမျ ိ းေတွ ှ ိ

တတ်၏ေဂဟာမှာ ကေလးဦးေရလည်းသိပ်များများစားစားမ ှ ိ ။သံုးဆယ်

ေကျာ် ဝန်းကျင်ေလာက်သာ ှ ိ ၏
 ဒီေနမှ့ ာေတာ့ ေဂဟာကိုရန်ကုန ် မိ ထဲကလုပ်ငန်း ှ င်သူေ းမိ သားစုက

ု ပ် တဲပ
ကေလးေတွအတွက်လိအ ့ စည်းတစ် ချ ိ ကိုလာေရာက်လဒါန်းေပးမှာ

ြဖစ် သည်။ထိအြပင်ကေလးေတွအတွက်တစ် လစာ စားစရိ တ်တာဝန်ယူေပး

ဖိ အတွက်ပါေြပာထား၏သူေ းမိ သားစုက ခဏေနရင်ေဂဟာကို

ေရာက်လာ ကေတာ့မှာြဖစ် သည်။

ေဂဟာမးအပါအဝင် ေစတနာ့ဝန်ထမ် းေတွကလည်းကေလးေတွအတွက်

ဝမ် းသာပီ တိြဖစ် ကရသည်။ကေလးေတွကလည်းသူတိအတွက်အလ ှ င်

ေတွလာမှာဆိုေတာ့ ေပျာ် ရင်ေန က၏ေဂဟာကလူသူသိပ်မသိတဲေ

့ နရာြဖစ်

သြဖင့် အခု လိအ

ု လ ှ င်ေတွေရာက်လာခဲ့ ရင် ကေလးေတွအတွက်

အထူးတလည်ေပျာ် ရင်ဝမ် းေြမာက် ကရသည်။ေပျာ် ရင်ြမ းထူးေနတဲ ့

ကေလးေတွ ကားထဲဘယ်လိမ
ု ှမေပျာ် ရင် င
ုိ ်သူက အရိ ပ်စစ် ။

ေဂဟာကိုအလလာလုပ်မည့် သူေ း ကီးမိ သားစုေနာက်ကိုအ ပီ းလိက

ု ်

သွားရေတာ့မှာမိ လိ ြဖစ် သည်။သူေ းမိ သားစုက အရိ ပ်ကို အ ပီ းအပိုင်

ေမွးစားဖိ ေဂဟာမးဘဘနဲေြပာထား
့ ပီ း ပီ တဲ။့ အရိ ပ်အဲဒ
့ ီကိုလိက
ု ်မသွားချင်။

ဒီမှာပဲ ေနချင်သည်။ေမွးကတည်းကအခု အချ ိန်ထိ ဒီေနရာေလးမှာသာအရိ ပ်

ကီးပျင်းခဲ့ တာမိ လိ။

ထိုေနကအဲ
့ သ
့ ူေ းဆိုသည့်ဦးေလး ကီးကိုမေတခဲ့ ရင် အရိ ပ်အခု လိလ
ု ိက
ု ်

သွားရမှာမဟုတ်။အဲ ဒ
့ ီေနက
့ အရိ ပ်တိကေလးေတွေဂဟာေ ှ ကွင်းြပင်ကျယ်

မှာ ေဘာလံးု ကစားေန ကခဲ့ ကတာြဖစ် သည်။ကစားေနတုနး် မှာပင် ေဘာလံးု

ကြခံ အြပင်ကိုလိမ့်ထွက်သွားခဲ့ ၏ထိုေဘာလံးု ကိုထံုးစံ အတိင
ု ်း အရိ ပ်ကပဲ

ေြပးေကာက်ရသည်။

အရိ ပ်ေဘာလံးု က လမ် းေဘးထိုးရပ် ထားတဲက

့ ားတစ် စီးနားေရာက်သွား

တာမိ ကားနားအထိးေြပးေကာက်ရသည်။အဲ ဒ
့ ီအချ ိန်မှာပဲ ကားထဲမှဦးေလး

တစ် ေယာက်ကရင်ဘက်ကိုဖိထားရင်းေမာေနတာေတခဲ့ ရသည်။သူတိလို

ေဘာလံးု လည်းမကန်ဘဲန ဲ ့ ေမာဟိက

ု ်ေနတဲဦ
့ းေလး ကီးကိုအရိ ပ်ခဏေ ကာင်

ေငး ကည့်ေနမိ ၏အရိ ပ် ကည့်ေနတုနး် မှာပင် ကားထဲကဦးေလးကသကို

အကူအညီေတာင်းသလိလ
ု က်ယက်ေခ ၏အရိ ပ်ဘာလုပ်ေပးရမှနး် လည်းမ

သိ။ ု တ်တရက် ဘဘကိုပဲသတိရလိက

ု ်မိကာ ေဂဟာမးဘဘကိုေြပးေခ

လိက
ု ်ရသည်။

အရိ ပ်ေခ ရာေနာက်ကို ဘဘတိလူ ကီးေတွလိက

ု ်လာ က ပီ း ထိုဦးေလးကို

ေဆး ု ံ ပိေပးလိက
ု ် ကသည်။ဘဘေြပာတာေတာ့ အဲ ဒ
့ ီဦးေလးက အရိ ပ်ကို

ေကျးဇူးတင်ေနတယ်တဲ။့ ပီ းေတာ့အရိ ပ်ကို သူတိအိမ်ကိုေခ သွားချင်သည်

တဲ။့ ေဂဟာမှာလိလ
ု ေ
ူ တွအများ ကီးနဲမအိ
့ ပ်ရေတာ့ဘူးတဲ။့ သူတိအိမ်မှာ

ကစားစရာအ ု ပ်ေတွလည်းအများ ကီး ှ ိ သည်ဟေ

ု ြပာသည်။ ပီ းေတာ့အရိ ပ်

ကစားမယ့်ကိုကိုတစ် ေယာက်လည်း ှ ိ တယ်တဲ။့

နဲအတူ
့

အဲ ဒ
့ ီကိုကိုကေရာ အရိ ပ်ကိုအ င
ုိ ်ကျင့်ရင်ဘယ်လိလ
ု ပ
ု ် မလဲ။ေဂဟာက

ု ဲ သကို
ကိုကိုေတွလိပ ုိ ်ကျင့်မှာများလား။အရိ ပ်အဲဒ
အ င ့ ီကိုလိက
ု ်မသွားချင်

ဘူး။အဲ ဒ
့ ီမှာဘဘလည်းမ ှ ိ ဘူး။သူငယ်ငယ်ေလးကတည်းက ဲ့
ဘဘတိနပဲ

ေနခဲ့ တာ။အခု အရိ ပ်အသက်ဆယ့်တစ် ှစ်ေတာင် ှ ိ ေန ပီ ။

 ဘဘေြပာတာေတာ့အရိ ပ်ေမေမက ေနမေကာင်းလိေဆးသွားကုေနတာ

တဲ။့ ေနေကာင်းရင် အရိ ပ်ကိုြပန်လာေခ မှာ။အရိ ပ်အသက်သာ ဆယ့်တစ် ှစ်

ေရာက်လာတာ။ေမေမကအခု ချ ိန်ထိလာမေခ ေသး။ဒါေပမယ့်လည်း အဲ ဒ

့ ီ

ကိုအရိ ပ်လိက
ု ်သွားရင်ေနာင်တစ် ချ ိန်ေမေမလာေခ တဲအ
့ ခါ သူေမေမနဲမေတ
့

ရေတာ့ဘူး။တစ် ကယ်လိေမေမကအရိ ပ်ကိုလာမေခ ေတာ့ဘူးဆိုရင်ေတာင်

ဲ့
ဒီမှာပဲ ဘဘတိနေနချင် သည်။အရိ ပ်အဲဒ
့ ီကိုေသချာေပါက်လိက
ု ်မသွားဘူး။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
ု ်ခဲ့ေပးပါကွာ၊ခဏေလးပဲ ကို"
"စက် ရာ၊လိက

"မလိက
ု ်ချင်ဘူး gameေဆာ့ေနတယ်"

"ေဟ့ေကာင် စက်အာဏာတည်"

"ဟား! ဘာလဲေလးေလးရာ"

စက်ဆိုဖာေပ မှာကျကျနန အိ ပ်ေနရင်းgameကိုအသည်းအသန်ေဆာ့ေန

တာေ ကာင့် ေလးေလးကိုလှည့်ေတာင်မ ကည့်မိ။ဖုနး် ကေမ့ေမ့ဖုနး်

ြဖစ် သည်။ေမေမ့အလစ် ယူေဆာ့ရသြဖင့် တြခားကိုအာ ု ံ မစိုက် င

ုိ ်။ေလး

ေလးေခ ရာေနာက်လည်း လိက

ု ်မသွား င
ုိ ်။အခွ င်အ
့ ေရးရတုနး်

အသည်းအသန်ေဆာ့ေနရြခင်းြဖစ် သည်။

"ေဟ့ေကာင် စက်၊မင်းငါနဲလိ
့ ကု ်လာေပးရင် မင်းကို Tabletတစ် လံးု ဝယ်

ု ဲ"
ေပးမယ်ကွာ၊ဘယ်လိလ

"ဟမ် !"
 ကားလိက
ု ်ရသည့်စကားေ ကာင့် စက် ု တ်တရက်ထထိုင်မိသည်အထိ။

ေလးေလးကလည်းသူေြပာသည့်စကားကို စက်ဘက်က စိ တ်ဝင်စားသွား ပီ

ဆိုသိတာနဲ ့

"မင်း ေလးေလးနဲခဏေလးပဲ
့ ု ်ခဲ့ေပးပါကွာ၊မင်းကိုtabletတစ် လံးု
လိက

အပိုင်ဝယ်ေပးမှာ အပိုမေြပာဘူး"

"ေလးေလး တစ် ကယ်ေြပာေနတာလား"

"တစ် ကယ်ပါဆိုကွာ"

ေလးေလးကစက်ဘက်ကို မျက်ခံုးတစ် ချက်ပင့်ြပရင်း

ု ဲ လိက
"ဘယ်လိလ ု ်မှာလား"

စက်စိတ်ထဲကချက်ချင်းထသွားလိက
ု ်ချင်ေပမယ့် တစ် ချက်စ ်းစားသလို

လုပ်ေနလိက
ု ်သည်။ ပီ းမှ

"လိက
ု ်မယ်၊ေယာက်ျားကတိေနာ် ေလးေလး"

"ေအး ကတိ"

သူtabletကိုတစ် ကယ် ကီးလိခ

ု ျင်ေနခဲ့ တာြဖစ် သည်။သမှာသာ

ကိုယ်ပိုင်tabletတစ် လံးု ှ ိ ခဲ့မယ်ဆိုရင် သူတိအဖဲ ထဲမှာပထမဆံုးtabletကိုင်

မယ့်ေကာင်က သူအရင်ဆံုးြဖစ် မည်။ေဖေဖနဲေမေမကစက်

့ ကိုငယ်ေသး

သည်ဆို၍ေပးမကိုင်ေသး။ေမေမလစ် မှ ေမေမ့ဖုနး် ကိုယူ ကည့်ရတာ ကီးက

တစ် ကယ်မမိုက်။

သူတိ ှ စ်တန်းတက်မည့်ေကာင်ေတွထဲစက်ကအထွားဆံုးလိေတာင်ေြပာ

လိရသည်။ဆယ်တန်းကတစ် ချ ိ ေကာင်ေတွထက်ေတာင် စက်ကပိုထွား

ေသး၏ေကျာင်းမှာဆိုစက်တိအပ
ု ် စုက ေကာင်မေလးေတွ ကားထဲမှာလည်း

ေရပန်းအစားဆံုးpopularေတွ။ထိေ ကာင့်သူတိတစ် ဖဲ လံးု ကလည်း လူပျ ိ

အထာဖမ် း ကသည်။စက်ဒီေ တ
ွ စ် ေ လ
ွ ံးု ေဖေဖနဲ ့ Gymလိက
ု ်ေဆာ့ထားတာ

မိ အခု ဆိုစက်ပံုစံကကေလးနဲေတာင်
့ သိပ်မတူေတာ့။

ေလးေလးကေတာ့ ှလံးု ေရာဂါေ ကာင့်အားကစားအြပင်းအထန်လပ

ု ် လိမ

ရ။သ ှလံးု က အချ ိန်မေရွ းထေဖာက်တတ်သည်။တစ် ေလာကပဲ သာေက

တဘက်ကစက် ု ံ ကိုသွား ကည့်ရင်းheart attackြဖစ် လိက

ု ်ေသးသည်။မိ ဘမဲ့

ေဂဟာက လူ ကီးတစ် ချ ိ ကကူညီ ပီ းေဆး ု ံ လိက

ု ်ပိေပးလိသာ သူအသက်

့ ခဲ့ သည်တဲ။့ သကိုအရင်ဆံုးေတတဲက

ှ င်ခွင်ရ ့ ေလးတစ် ေယာက်ကို

ေကျးဇူးဆပ် တဲအ ့ းစားပါမည်တဲ။့

့ ေနနဲေမွ

လူပျ ိ ကီးေတွစိတ်ဓာတ်ပဲ။မိ နး် မယူ ပီ းကေလးေမွးဖိ မစ ်းစား ကဘူး။

ကေလးေမွးစားဖိ ပဲ လံးု ပန်း ကေတာ့တာြဖစ် သည်။ေမေမကလည်း သေမာင်

က ှလံးု သမားမိ ကေလးေမွးစားဖိ ကိစကိုဘာမှဝင်မေြပာ။သူကေရာ။သူ

ကေတာ့တစ် ဦးတည်းေသာသားပီ ပီ အိ မ်ကိုေနာက်ထပ် တစ် ေယာက်

ေရာက်လာမှာမျ ိ းမလိခ
ု ျင်။ဒါေပမယ့် ေလးေလးကေမွးစားချင်သည်ဆို

ေတာ့လည်းဘာမှဝင်ေြပာစရာအေ ကာင်းမ ှ ိ ။

ေဖေဖကေတာ့ အစကတည်းကအေနေအးသူမိ ေမေမ့သေဘာအတိင

ု ်း

သာ။ေဖေဖနဲေလးေလးကသမီ
့ းေယာက်ဖဆိုေပမယ့် ညီအကိုေတွလိပ
ု င်။

ကုမဏီေတွစက် ု ံ ေတွကိုလည်း ေလးေလးနဲေဖေဖပဲ

့ တန်းတူဦးစီ းလုပ်ကိုင်

ကသည်။အလုပ်ကိစတိင
ု ်ပင်စရာ ှ ိ ရင်လည်းေလးေလးကေဖေဖနဲသာ
့
အများဆံုးတိင
ု ်ပင်သည်။ေမေမ့ကို လိအ
ု ပ် မှသာအသိေပး က၏။ေမေမက

ဲ့
လည်းေမေမပဲ ြဖစ် သည်။ေဖေဖ့ကိုေရာ ေလးေလးကိုေရာ သူမစိ တ်နမထင်

တိင
ု ်းအ မဲ ေအာ် ဟစ် တတ်ဆူပူသည်။တခါတေလစက်ကိုပါ အစစ် အေအာ် ခံ

ရေသးသည်။

ေလးေလးေမွးစားမယ်ဆိုတဲေ
့ ကာင်ေလးကေရာ ေမေမ့ဆူပူ ကိမ်းေမာင်း

တဲဒ
့ ဏ်ခံ င
ုိ ်မှာတဲလ
့ ား။ေမေမကမာန ကီးသည်။ေနရာတကာသူမ

စိ တ်တိင
ု ်းကျသာ ြဖစ် ေစချင်သည်။ေမေမေရာေလးေလးပါ ေမွးရာပါ

ှလံးု ေရာဂါ ှ ိ ကသည်။ေမေမတိအေမ ဘွားဘွားလည်း ှလံးု ေရာဂါနဲပဲ့ ဆံုး

သွားခဲ့ တာ။စက်ကေဖေဖ့ဘက်သွားတူတာမိ ေမွးရာပါ ှလံးု ေရာဂါဆိုတာ

့ ါေ ကာင့်ပဲအိမ်မှာ ေမေမနဲေလးေလးကိ
ကီးပါမလာ။အဲ ဒ ့ ဲ့
ု သူနေဖေဖကအ

ေလ ာ့ေပးေနရတာများသည်။သူမတိစိတ်တိင
ု ်းကျ စီ မံခွင်ေ
့ ပးထားရြခင်း

မျ ိ း။

မိ ဘမဲ့ေဂဟာထဲကို ကားချ ိ းေကဝင်သွားေတာ့မှစက်အေတွးကို

အဆံုးသတ်ရသည်။ေဖေဖက ကုမဏီကိုအေစာ ကီးထသွားရသြဖင့် ေလး

ေလးေနာက်လိက
ု ်မလာ င
ုိ ်။ေမေမကလည်းလံးု ဝမလိက
ု ် င
ုိ ်ဘူးဟုဆိုကာ

အိ မ်မှာေနရစ် ခဲ့သည်။သူကေတာ့Tabletလိခ
ု ျင်လိလိက
ု ်လာေပးလိက
ု ်သည်။

ကေလးေတွအတွက်အလပစည်းေတွကိုေလးေလး ကုမဏီဝန်ထမ် းတစ် ချ ိ

ကကားနဲလိ
့ က ဲ့
ု ်ပိေပး ကသည်။စက်နေလးေလးက တစ် စီး။

ေဂဟာေ ှ သူတိမာစီ းဒီးကား ကီးထိုးရပ် လိက

ု ်တာနဲ ့ ကေလးေတွက

ဝိုင်းအံ ု ကည့်လာ ကသည်။ေဂဟာမးဆိုသူအဘ ကီးနဲေဂဟာက

့
ေစတနာ့ဝန်ထမ် း အကိုအမေတွကသူတိကိုခရီ းဦး ကိ ြပ က၏

"ကိုေတဇာေအာင်တိဒီဘက်ကို က ကပါ၊ေရာက်လာတာေစာသားပဲ "

"ဟုတ်ကဲ့ ခင်ဗျ၊ကေလးေတွလည်းအ ကာ ကီးေစာင့်ေနမှာစိုးတာေ ကာင့်

ေစာေစာပဲ ထွက်လာြဖစ် လိက

ု ်တာ"

ေလးေလးက အသက်သံုးဆယ့် ှ စ်ဆိုေပမယ့်အသားြဖ ြဖ ပိ နပ

် ိ နပ
် ါးပါး

နဲမိ့ အရွ ယ်တင်သည်။ ှလံးု ေရာဂါသည်မိအလုပ် ကမ် းလည်းမလုပ်ရ။

အားကစားလည်းအြပင်းအထန်လပ
ု ် မရေတာ့ ကိုယ်လံးု ေသးေသးေလးနဲ ့

ဖ
ု တ်ေန၏သူအခု ှ စ်တန်းတက်မယ့်ေကာင်ေတာင်ေလးေလးပခံု းေကျာ်

ချင်ေန ပီ ြဖစ် သည်။

စက်ဒီေလာက်ေတာ့သိသည်။အသက်ခပ် လတ်လတ်၊ ု ပ်ေချာေချာနဲသူ

့ ဋ္

ေဌးလူပျ ိ ကီးကအလလာလုပ်ေပးတာဆိုေတာ့ မမတစ် ချ ိ က ေလးေလးကို

ကွက် ကည့်ကွက် ကည့်လပ

ု ် ေန က၏သကိုေတာ့ ကေလးတစ် ချ ိ ကအားကျ

့ ကည့်ေတွန။ဲ ့
တဲအ

"ကိုေတဇာ သူကကိုေတဇာ့ညီေလးလား၊တူေလးလားဗျ"

ဝန်ထမ် းအကိုတစ် ေယာက်က စက်ကို ကည့်ရင်းအရန်းဝင်ေဖာက်သည်။

စက်က oversizeတီ ှ ပ်အြဖ စွတ်စွတ်ေလးကိုစတိင

ု ်ပန်(န်)အနက်အတိေ
ု လး

နဲ တွ ဲ့
့ ဲဝတ်ထားသည်။Shoeဖိ နပ် အြဖ စွတ်စွတ်နေဘာင် းဘီ တိအ
ု နက်ဝတ်

ထားတာေ ကာင့် ှ ည်လျားေနသည့်အရပ် အေမာင်းကသိသာစွာ။စက်ဆံပင်

ေတွကပိုက ု ိ ဆိုေပမယ့် ကည့်ရဆိုးမသွား။မျက်ခံုးထူတန်းတန်းေတွက

လည်းထင်ထင် ှ ား ှ ား ှ ိ ၏စက်မျက်လံးု ေတွကစူး ှ နက်ေမှာင်ေန ကသည်။

 ှာတံေပ ေပ ၊ေမး ု ိ းထင်းထင်းတိက ေပ လွင်ေန၏ကေလးအရွ ယ်ဆိုေပ

မယ့် ှ တ်ခမ် းထူထူရဲရဲေတွကခပ် တင်းတင်း။ ကည့် ု ံ န ဲ ့ သူေ းသားအေချ

ေလးမှနး် သိသာစွာ။

စက်ကသကိုစေနတဲဝ
့ န်ထမ် းအကို၏အေြပာကိုဘာတစ် ခွနး် မှမတုန ် ြပန်
့ ။

ေလးေလးက ကားဝင် ှ င်းြပေနသည်။

"သူက က န်ေတာ့်တေ
ူ လးပါ၊'စက်အာဏာတည်'တဲ ့ ဒီ ှစ် ှ စ်တန်းတက်မှာ

ေလ"

"လူေကာင် ကီးထွားတယ်ေနာ် ၊က န်ေတာ် တိကြမင်ြမင်ချင်း ဆယ်တန်း

ေကျာင်းသား ကီးထင်လိက ဲ့
ု ်တာ၊သူကအရိ ပ်နအသက် သိပ်မကွာဘူးပဲ ၊အရိ ပ်

ကဒီ ှစ် ငါးတန်းစတက်မှာေလ"

အရိ ပ်ဆိုတာက ေလးေလးေမွးစားမည်ဆိုတဲေ

့ ကာင်ေလးြဖစ် သည်။သူတိ

အိ မ်ကိုလိက
ု ်မလာချင်ဘူးဆို၍ လိက
ု ်လာချင်ေအာင်သူကေချာ့ေခ ေပးရ

မည့်သူ။ေစာနကသူတိကားေရာက်လာေတာ့ လာ ကည့်သည့်ကေလးေတွထဲ

ထိုေကာင်ေလးမပါေလာက်။ဒါဆိုအဲဒ
့ ီေကာင်ေလးကဘယ်ေရာက်ေနတာ

လဲ။

ေလးေလးနဲ ့ လူ ကီးေတွစကားေြပာေနတဲအ
့ ချ ိန် စက်အရိ ပ်စစ် ဆိုတဲ့

ေကာင်ေလးကိုမျက်စိတစ် ဆံုးလိက
ု ် ှ ာ ကည့်ေနမိ သည်။ေလးေလးေြပာြပ

ထားသည့် မျက်လံးု ဝိုင်းဝိုင်း၊အုနး် မတ်ခွက်ေကနဲ ့ ကေလးမျ ိ းတစ် ေယာက်မှ

မြမင်မိ။

ဒီကေလး သကိုပုနး် ေနတာလား။ဘာလား။

 24,10,2020
<<<<<<<<
>>>>>>>>
Part-2

ေ◌ႏြ◌ရာသီ◌ျဖစာမို႔ ေ◌ဂဟာေ◌က်ာဘကသစငန◌းတစ္
္ ေ◌လ်ာွ

ကံ◌းု သစ္ြ႐က္ေ◌◌ျခာက္ေ◌ တ◌ျပန႔က်

္ ဲေ◌န၏ေ◌ႏြ◌ရာသီဆိုေ◌ပမ

ယ့ ◌စငန◌းတစ္
္ ေ◌လ်ာွ ကံ◌းု အရိ ပ္ေ◌ကာင္◌းေ◌တာ့ေ◌အး◌ျေမန

သည္။သစ္ြ႐က္ေ◌ တကို◌ျဖတင္◌းလာတဲအ
့ သံၾကားတာနဲ႔ အ ိ ပစ္

ပငစငွာ ကယ္ေ◌နလိက
ု ည္။ဒီေ◌နရာေ◌လးကသူ႔စိ ေတပ် ာ◌္႐ႊ

ငဲ အခ်ိ ိ င္◌းအၿမဲ လာေ◌နက်။အခု လည္◌းသူ႔စိ တဲေမပ် ာ◌ိ ႔

ဒီေ◌နရာေ◌လးမွာေ◌ရာက္ေ◌နခဲ့ တာ◌ျဖစည္။

ေ◌◌ျခသံတစ် တ်တ အနားေ◌ရာကာရင္◌း သူပုန◌းေ◌နတဲ

္ သ
့ စ

င္ေ◌ရွ ႕မွာရ ပား၏ဘဘမ် ားလား။ဘဘ သူ႔ကိုလိက

ု ွာေ◌နတာလား။

သူအဲဒ
့ ီကိုလိက
ု သားခ် င း။ဘဘကို သူအဲဒ
့ ီကို ု သားခ် ငဲ ေအၾ
လိက

ကာင္◌းေ◌◌ျပာ◌ျပရမည္။ပင ွာပုန◌း
္ ကယ္ေ◌နရာေကန ◌ျဖည္◌း◌ျဖ

ည္◌းခ် င◌
္ း ေ◌ခ် ာင္◌းၾကည့ ◌ိ က္၏

ဟင္။သူ႔ကိုစိုကကည့◌ေ
္ ◌နတဲ ့ ကိုကိုတစ္ေ◌ယာက္။သူတစါမွမျမင း

တဲက
့ ိုကိုတစ္ေ◌ယာက္◌ျဖစည္။အ ပအရွ ကီးပဲ ။ေ◌ဂဟာက ကို

ကိုေ◌ တထက္ေ◌တာငွည္ေ◌ေနသး၏ၿပီ းေ◌တာ့ ေ◌ဂဟာကကိုကိုေ◌ တ

ထကည္◌းဒီကိုကိုကပိုၾကည့◌ေ
္ ◌ကာင္◌းသည္။TVေ◌ၾကာ◌္◌ျငာထဲ
က အားေ◌ဆးေ◌ၾကာ◌္◌ျငာတဲက
့ ိုကိုေ◌ တအတိင
ု ္◌းပဲ ။အဲ ဒ
့ ီကိုကိုကလ

ည္◌း အ ိ ပိ စိုကကည့◌ေ
္ ◌နကာ ဘာတ စန◌းမွ
္ ေမ◌ျပာ။အရိ ပ္ မ် က္

ာွ ေ◌လးမဲ့ သား၏

စက္ သစေငနာေက ဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င္◌း ထက္ေ◌ပၚလာတဲမ

့ ်

ကွာေ◌လးကိုၾကည့◌င္◌းအံ အ
့ ားသင့◌ေ
္ ◌နမိ ၏ေ◌လးေ◌လးေ◌◌ျပာ

သလိဆ
ု ံ ပင္ေ◌ကက အုန◌းမႈ
္ တကိ ေ◌ခါင္◌းေ◌ပၚမွာေ◌မွာကားတဲ ့

အတိင
ု ◌
္ းပင္။နဖူးတစ္ဝက္ေ◌လာကွာ ဆံ ပငတိေ◌လးညႇပား၏ေ◌

နာက္ေ◌စ့ေ◌အာကကိ လည္◌းေအ◌ျပာငိတားတာ◌ျဖစပီ း အလ

ယစ္ဝက္ေ◌လာကွဆံပငတိေ◌လးညႇပ္ေ◌ပးထားတာမ်ိဳး။မသိ င

န◌းမႈ
္ တက္ေ◌လးေ◌မွာက ငားတဲအ
့ တိင
ု ္◌း။

စကိ ေ◌မာ့ၾကည့◌ေ
္ ◌နတဲေ
့ ကလးမ် ကံ◌းု ေ◌ တကဝိုင္◌းစကပီ းၾ

က င္ေ◌န၏ဒီေကလးက အုန◌းမႈ
္ တက္ေ◌ကနဲေ႔တာ့တစယိ

ကာလိေ
ု ႔◌ျပာရမည္။မ် ကွာေ◌လးကေကလးမို႔ထငည္။◌ျပည့◌◌
္ ျ

ပည့◌ေ
္ ◌ဖာင္◌းေ◌ဖာင္◌းေ◌လး◌ျဖစ္ေ◌န၏ဆံ ပင္ေ◌ရွ ႕တိေ◌လးနဲ႔မို႔ခ်

စရာလည္◌းေ◌ကာင္◌းေ◌နသည္။ ာွ တံစင္◌းစင္◌း၊နႈတမ္◌းရဲ ရဲေ◌ တ

ကသူ႔ကိုေ◌မာ့ၾကည့◌ေ
္ ◌နရင္◌းခပဲ မဲ့။

ဒီေ◌ဂဟာကလူေ◌ တက ဆယ့ ◌စွ စားအြ႐ယိ မူႀကိဳေ◌က်ာ

င္◌းသားေ◌ကညႇပ္ေ◌ပးထားၾကတာပဲ ။ဒါေ◌ပမယ့◌ဆ
ီ ံ ပင္ေ◌က

နဲ႔ဒီေ◌ကာင္ တစယကီးလိက
ု ာ။အသားအရ လည္◌း ◌ျဖဴ ေ◌

ြဖးေ◌နကာပန◌းေ◌ရာင္
္ ေ◌တာငန◌းခ်
္ င္ေ◌နသည္။
 ဝတားထားသ ာွ လည္◌းအပစား။စပို႔ ွ ပ ဖဴ ေ◌လးကိုဂ်င္◌းႀကိဳး

သိုင◌
္ းေ◌ဘာင္◌းဘီ ေ◌လးနဲ႔ တဲဝတ္ေ◌ပးထားေ◌တာ့ ပိုၿပီ းခ် စရာေ◌

ကာင္◌းေ◌န၏အသား◌ျဖဴ ◌ျဖဴ ပိ ိ ါးပါးေ◌လးေ◌ပမယ့◌္ ေကလးဆိုေ◌

တာ့ပါးေ◌လးေ◌ တကျပည့◌ေ
္ ◌ဖာင္◌းေ◌နသည္။သူတစါမွ ဒီလိခ
ု ်စ

ရာေ◌ကာင္◌းတဲေ
့ ကလးမ်ိဳးမျမင းေမ တ႕ဖူးခဲ့ ။သူထငားတာထက္ ပိုၿ

ပီ းခ် စရာေ◌ကာင္◌းေ◌နတဲေ
့ ◌ကာင္ေ◌လးကို ေ◌သခ် ာၾကည့◌ေ
္ ◌နခဲ့ မိ

သည္။

မ် က္ေ◌တာင္ေ◌ တတစ် တ်တကင္◌းေ◌မာ့ၾကည့◌ေ

္ ◌နသူက နႈ

တမ္◌းကိုေ◌နာက စကိမဲ ◌ျေပတာ့မွ စကတိ◌ျပနဝင္

္ ေ◌တာ့သည္။

စကကစၿပီ း စ
ွ ွစခိဳကခိဳကပံ ◌းဳ ◌ျပလိက
ု ္၏ထိုအခါမွ နႈတမ္◌း

မဲ့ေ◌နသူက ◌ျပ ပံ ◌းဳ ◌ျပလာေ◌တာ့သည္။ၿပံ ◌းဳ ◌ျေပနပံ ◌မ

ု ွာ မ် ကံ◌းု ဝို

င္◌းေ◌ တ မွိတ် သားသ ထိ။ဒီေကလးဘာလိ႔

ု မ် ားအဲ ေ
့ ◌လာက်စ္

ဖိုေ႔ကာင္◌းေ◌နရတာလဲ။ပါးေ◌ဖာင္◌းေ◌ဖာင္◌းေ◌လးေ◌ တကို ဆဲ ညႇစ

စ် ငိတေ ့ ထိပဲ။
္ ◌ပါကာတဲအ

"ညီေ◌လး ကိုယ့ ◌ိ သိလား"

စူးစမ္◌းသလ္◌မ
ု ် ကံ◌းု အဝိုင◌
္ းသားနဲေ႔မာ့ၾကည့◌ေ
္ ◌နသူကို သူ႔ဘ

ကစကားအရေင◌ျပာလိက
ု ည္။ထိုသိုေ႔မးလိက
ု ္ေ◌တာ့ မ် က္ေ◌တာ

ငွည္ေ◌ တကိုတစ် တ်တကာ စဥ္◌းစားသလိလ

ု ပ
ု ္◌ျပ ည္။ၿပီ းမွ

"ကိုကိုက ဘယ လဲ"

"ကိုကို ဘယ လဲဆိုတာညီေ◌လးသိခ်ငား"
 စေကမးကို ေ◌ခါင္◌းတစတတိတ္◌ျပသည္။လူႀကီးေ◌ တ

သားေ◌ခၚရင္ ေကလးကဘယိ မွလိက

ု ာမွာမဟုတ ဆိုကာေ◌လးေ◌

လးက သူ႔ကိုလႊတိ က္◌ျခင္◌း◌ျဖစည္။သူကလည္◌းစိ တွ တ္

တဲသ
့ ူမဟုတ။္ Tabletမ် ကွာေ◌ၾကာင့◌တ
ိ ိ ဆဲ ဆန႔ရင္
္ ◌း ထကာခဲ့

ရတာအမွ ။ဒီေကလးမ် ကွာကို◌ျမင္ေ◌တာ့မွ သူကိုယိ ငိ က စိ တိ

လေကခ် ာေ
့ ◌မာ့ေ◌ခၚခ် ငိတ◌
္ ျဖစာရသည္။ဒီေကလးကခ် စ္ေ◌မႊးပါ

လာပံ ◌ရ
ု ပါ၏

စက္ေ◌နာက စကိမ ပပံ ◌းဳ ◌ျပလိက

ု ္၏ေကလးကသူ႔ကိုေ◌မာ့ၾက

ည့◌င္◌းသူ႔ဆီ ကေအ◌ျဖကိုေ◌စာင့◌ေ
္ ◌နပံ ◌ရ
ု တာေ◌ၾကာင့◌္

"ကိုကိုက ညီေ◌လးကိုလာေ◌ခၚတဲသ
့ ူ"

"ဟင္၊ဒါဆို ကိုကိုက ကၽနေ◌တာ့

္ ကိုအ ုိ င်င◌
့ ာွ လားဟင္"

ေကလးဆီ က အသံၾက ကည္ေ◌လး ထက်လာ၏စကသံေက

တာ့ နည္◌းနည္◌းဩခ် ငေ
္ ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။ဒါနဲ႔သူက ဘာလိ႔
ု အ ုိ င်

့ ဲ။သူ႔ကိုဘာၾကာင့◌္
င့◌မွာတဲလ အဲ လ
့ ိေ
ု ◌◌ျပာလိက
ု ွန◌းမသိ
္ ေ◌ပမယ့◌္

သူစိေတကာင္◌းေ◌တာ့◌ျဖ စား၏ေကလး ၾကည့◌တာသူ႔ကိုန

ည္◌းနည္◌းေ◌ၾကာက္ေ◌နပံ ◌လ
ု ည္◌းရသည္။

"ညီေ◌လးက ကိုကို႔ကို ေ◌ၾကာက္ေ◌နတာလား"

"အင္◌း"

ဟမ့◌!္ သူဘာဆက္ေ◌◌ျပာရမွန◌းေ◌တာငသိ
္ ေ◌တာ့။ဒါေ◌ပမယ့ ◌

ည္◌း
 "ကိုကိုက ေ◌ၾကာကိ ေ႔ကာင္◌းလိ႔
ု လားညီေ◌လး"

"ဟင့ ◌င္◌း"

"ဒါဆို ဘာလိေ
ု ႔ၾကာကာလဲ"

"ဟင္! ကိုကိုက အရပွ ိ ႔"

အရပွ ဲ ေ◌ကာင္ေ◌ တနဲေ႔ၾကာကိ ေ႔ကာင္◌းတာနဲ႔ဘာဆိုင္

လိ႔
ု လဲ။

ေကလးေ◌ရွ ႕တည့ ◌ည့◌ာွ စကဒူးေ◌ထာကိ င်လိက

ု ည္။

ထိုအခါမွ ေကလးကသူ႔ထကရပိ ပု သားတဲစ

့ ကိ ◌ျပ ◌
ံ ႔
ု ၾကည့◌္

လာ၏

"အရပွ ာနဲ႔ ေ◌ၾကာကိ ေ႔ကာင္◌းတာနဲ႔ဘယိ ပတတ္

လိ႔
ု လဲ၊ကိုကို႔ကိုေ◌◌ျပာ◌ျပပါဦး"

စေကမးကို ထိုေကလးကလည္◌းသိပိ ေ◌◌ျဖခ် င္ေ◌နပံ ◌ရ

ု သည္။မ်

ကံ◌းု ၾက ကည္ေ◌လးေ◌ တကလက္ေ◌တာက္ေ◌နကာ ခ် က်င္◌း◌ျပ

နေ◌◌ျေဖတာ့
္ ၏

"ဟိ ု အရပွ ဲ ကိုကိုေ◌ တက ကၽနေ◌တာ့

္ ◌ိ ု ိ ကယ္၊ေ◌ဘာ

လံ◌းု လည္◌းေ◌◌ျပးေ◌ကာကိ င္◌းတယ္"

ထိုအခါမွ စေကဘာေ◌ပါက္ေ◌တာ့သည္။အသကိ ႀကီးတဲေ

့ ကလး

တစ်ိဳ႕က သူ႔ကိုနည္◌းနည္◌းအ ုိ င်င့ ◌ကပံ ◌ရ

ု သည္။စကိ လည္◌း

ု ဲ သူ႔ကိုအ ုိ င်င◌
ထိုေကလးေ◌ တလိပ ့ ာွ ေ◌ၾကာက္ေ◌နပံ ◌ပ
ု င္။
 "ကိုကိုက ညီေ◌လးကိုဘာလိ႔
ု ု ိ ကမွာလဲ၊ေ◌ဘာလံ◌းု လည္◌းေမကာက္

ခို င◌
္ းဘူး၊ၿပီ းေ◌တာ့ ညီေ◌လးကိုအ ုိ င်င့ ◌ဲ ေ◌ကာင္ေ◌ တဆီ ေကန

ကိုကိုက ကာ ကယ္ေ◌ပးမွာ ကာသိလား"

စေက◌ျပာကို ေသဘာက် သားပံ ◌ရ

ု သည္။ခ် က်င္◌းၿပံ ◌းဳ လာရင္◌း

"တစယား"

"အင္◌း!တစယ္ေ◌◌ျပာေ◌နတာ၊အဲ လ
့ ိဆ
ု ိုကိုကို႔ကို ေ◌ၾကာက္ေ◌

သးလား"

"ဟင့ ◌င္◌း"

ေ◌ခါင္◌းယမ္◌း◌ျေပနတဲေ
့ ◌ကာင္ေ◌လးကိုၾကည့◌င္◌း စကသ

ည္◌းယားလာကာ ဆံ ပင္ေ◌ တကိုထိုးြဖပစိ ကည္။ေကလးကလည္း

စေကဘာတက်ရယ္ေ◌နတာကို ငံ◌႔
ု ၾကည့◌ပီ း

"ကိုကို႔ နာမ ဘယိ ေ◌ခၚလဲ"

"အာ နာမည္ေ◌◌ျပာဖိုေ႔မ့ေ◌နတာပဲ ၊ကိုကို႔နာမ စကာဏာတ

ည္ တဲ"့

စကာမ ိ သိပလိက
ု ်ပံ◌မ
ု ရ။အလိမ
ု က်သလိမ
ု ် ကံ◌ေ
ု ◌လး တန႔ျ
္

ပလ်င
ွ ္

"ဘာလိ႔
ု မ် ကံ◌းု တန႔တာလဲ
္ ၊ကိုကို႔နာမ ေမကာင္◌းလိ႔
ု လား"

"ကိုကိုလိ႔
ု ပဲ ေ◌ခၚလိ႔
ု ရလားဟင္"

"အာ ရတာေ◌ပါ ့၊ညီေ◌လးႀကိဳကလိေ

ု ◌ခၚလိ႔
ု ရတယ္၊ဒါနဲ႔ ညီေ◌

လးနာမေ ရာဘာလဲ၊ကိုကို႔ကို ◌ျပ တ

ိ က္ဦးေ◌လ"
 " ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ာမ အရိ ပစ္"

စကသိၿပီ းသားေ◌ပမယ့◌္ မသိသလိလ

ု ု ပိ ကည္။

"နာမ လန◌းတာပဲ
္ က၊ဘယ ေ◌ပးထားတာလဲ"

" ကၽနေ◌တာ့
္ ◌္ ေ◌ေမေမပးထားတာတဲ၊့ ဘဘေက◌ျပာ◌ျပတာ"

"ဩ"

စကစဥ္◌းစားသလိလ
ု ပ
ု ္ေ◌ေနတာ့ စကိ ေ◌သခ် ာၾကည့◌င္◌း

"ကိုကို ေထတာ့ေ◌လ၊ဒူးနာလိမ့◌ယ္"

"အား ဟုတားပဲ ၊ကိုကို႔ကိုထူေ◌ပးပါဦး"

စက္ေ◌◌ျပာလိက
ု ာနဲ႔ စကက္ေ◌မာင္◌းကိုကိုငပီ းဝိုင္◌းထူေ◌ပးေ◌

တာ့၏ဒီေကလးကို ရင္◌း းွီ ေ◌အာင ပတာ လယိ ကာ။ေအခ် ာႀ

့ ကိဳ

က္ေ◌လး။

စကမတပပပီ းဒူးမွာကပ္ေ◌နတဲသ
့ စ္ြ႐က္ေ◌◌ျခာကစ်ိဳ႕ကိုခါ

ထုတိ ကည္။စကိ ေ◌မာ့ၾကည့ ◌ အနားတိးု ကပိ ကာ

"ညီေ◌လး ကိုကို႔ကိုေ◌ၾကာက္ေ◌သးလား"

"ဟင့ ◌င္◌း"

"ဒါဆို ကိုကိုတိ႔
ု အိ မိ ကဲ မယလား"

ေ◌မာ့ၾကည့◌ေ
္ ◌နသူကို မ် ကံ◌းု ပင့◌ပီ းေ◌မးလိက
ု ် ွ င္

ဲ အတူတေ
"ကိုကိုန႔ ူ ◌နရမွာလား"

ဲ အတူတေ
"ဒါေ◌ပါ ့ ကိုကိုန႔ ဲ အတူတူ
ူ ◌နရမွာ၊ေ◌က်ာင္◌းလည္◌းကိုကိုန႔

တကမွာ"
 "ကိုကိုကဘယွ စန◌းတကွ
္ ာလဲ"

"ကိုကိုက ွ စန◌းတကွ
္ ာ၊ညီေ◌လးကငါးတန◌းတကွ
္ ာဆိုေ◌တာ့ေ◌

ဲ အတူတကမွာေ◌လ"
က်ာင္◌းြဖင့ ◌ာနဲ႔ကိုကိုန႔

"တစယား"

"တစယ္ေ◌ပါ ့ က၊ကိုကိုက ညီေ◌လးကိုေ◌စာင့◌ေ

္ ◌ရွ ာက္ေ◌ပးမွာ၊လာ

ကိုကိုတိ႔
ု ကိုလႀ
ူ ကီးေ◌စာင့◌ေ
္ ◌နတ ယားေရအာင္"

စက သူ႔လက္ေ◌သးေ◌သးေ◌ တကိုဆု ပိ ငင္◌း ေ◌နရာကလွည့◌္

ထကိ ကည္။စက္ေ◌နာကိ အသာတၾက ိ ကာရွ ာ၏စက

သူ႔လက္ေ◌လးကိုဆု ပိ ငပီ းလမ္◌းအတူေ◌လ်ာွ ကာ◌ျဖစကသည္။ ေ◌

အာကိ အသာငံ◌႔
ု ၾကည့◌ေ
ိ ◌တာ့စကိ ◌ျပနေ◌မာ့
္ ၾကည့ ◌ာၿပီ း

"ကိုကိုက ကၽနေ◌တာ◌ဲ
္ ႔အတူကစားေ◌ပးမွာလား"

"ကစားေ◌ပးမွာေ◌ပါ ့ က၊အတူကစားၾကရမွာ"

ထိုအခါမွာေ◌တာ့ စကိ အားပါးတရရယ္◌ျေပတာ့၏အသစဲ ထားတဲ ့

သားႀကီးႀကီးေ◌ တကအတန◌းလိ
္ က
ု ္◌ျဖဴ ေ◌ြဖးေ◌နၾကသည္။ေ◌နာ

က္ေ◌စ့ကိုေအ◌ျပာငိတားတဲ ့ အုန◌းမႈ
္ တက္ေ◌ကက စက္ေ◌◌ျခလွ

မ္◌းေ◌ တကိုအမွီလိက
ု ာတာေ◌ၾကာင့◌္ တစတတ္◌ျဖစ္ေ◌န၏စက္

လက္ေ◌ တကို ◌ျပ ပိ ငားရင္◌းေ◌ဂဟာ◌ျပနေ◌ရာက

္ ည္

အထိ မ် ကံ◌းု ဝိုင◌

္ းေ◌ တနဲ႔စကိ ေ◌မာ့တစကည့ ◌ကည့◌။္

စကိ ေ႔ဂဟာဆီ ◌ျပနေ◌ရာက

္ ာေ◌တာ့ ေကလးေ◌ တအ တကိ အ

ပဲ ေ◌က်ာင္◌းဝတံ◌၊ု ေ◌က်ာပိုးအိ တ္၊တစ္◌ျခားေ◌က်ာင္◌းသံ◌းု ပစၥ

ည္◌းတစ်ိဳ႕ကို ေ◌ဝငွလိေ
ု ႔တာင္◌ျပီ းေ◌နၿပီ ။စကိ ႔လွမ္◌းဝငာ

တာ◌ျမငာနဲ႔ ေ◌ဂဟာမွဴးအဘက

"သားတိေ
ု ႔တာင္ ◌ျပ ာၿပီ ၊ဘယိ လဲ အ ိ ပလိမၼာတယ္

မို႔လား က ဟားဟား"

စက သူ႔လကဲကလက္ေ◌သးေ◌သးေ◌လးကိုတင္◌းတင္◌းဆု ပိ

ငင္◌း အ ိ ပိ တစ် ကံ◌႔

ု ၾကည့◌ပံ ◌းဳ ◌ျပလိက
ု ပီ းမွ

"ဟုတဲ ညီေ◌လးကလိမၼာပါတယ္"

"ဒါဆို သားအ ိ ပကိုကိုတိ႔

ု နဲ႔လို ကားမယိ ႔လား"

အ ိ ပ စကိ ေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ း

"ဟုတဲ ဘဘ"

"သားေ◌လးကလိမၼာလိက
ု ာဒီလိေ
ု မွပ ါ ့ က"

သူတိ႔
ု ကိုဝိုင◌
္ းၾကည့◌ေ
္ ◌နၾကတဲ ့ ေ◌စတနာ႔ဝ မ္◌းေ◌ေ တ

ရာ၊ေ◌လးေ◌လး ဝ မ္◌းေ◌ေ တရာ တစပံ ◌းဳ ၿပံ ◌းဳ နဲ႔အ ိ ပိ ခ်ီ းက်ဴးၾ

ကသည္။ေ◌လးေ◌လးကလည္◌းစကိ လေကထာင္◌ျပ၏အလွဴကိစေၥ

တအကု ပီ းစီ းလိ႔

ု စကိ ႔ကား ထက္ေ◌တာ့ဖို႔လုပ္ေ◌တာ့ ေ◌ဂဟာမွဴး

အဘကအ ိ ပိ ဖကားရင္◌း ဝမ္◌းသာမ် က ကရွ ာသည္။ခေဏနေမွ

ဘးေကန ပကည့◌ေ
္ ◌နတဲေ
့ ◌လးေ◌လးဘကိ လွည့◌ပီ း

" မာင္ေ◌တဇာေ◌ရ သားေ◌လးကလူလိမၼာေ◌လးပါ ကယ္၊ေ◌သ

ခ် ာေ◌စာင့◌ေ
္ ◌ရွ ာက္ေ◌ပးဖို႔ အဘကထပ္ေ◌တာင္◌းဆိုပါေရစ"
 "စိ တ်ပါအဘ၊သားကို ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ားအရင္◌းတစ္ေ◌ယာကိ ေ◌

စာင့◌ေ
္ ◌ရွ ာကွာပါ၊ေ◌နာကပီ း ဲ စာခ်ဳပါခ်ဳပွာပါခင္
ေအြမစားေအြမခံ န႔

ဗ် ာ၊အဲ ဒ
့ ီေ◌န႔က်မွ အဘကို ကၽနေ◌တာ◌
္ ပာေ◌ခၚပါ ့မယ္၊သားကိုစိ

တ်ပါခင်"

" က်းဇူးတငါတယ္ေ◌မာင္ေ◌တဇာရယ္၊အခု ေ◌တာ့ ေကလးေအမ

ရဲ ႕ဆႏၵျပည့◌ဝ
္ သားၿပီ လိေ
ု ႔◌ျပာလိ႔
ု ရၿပီ ေ◌ပါ ့၊သူ႔ေအမလာေ◌ပး

သားတုန◌းကအ
္ ိ ပသားေ◌လာကဲရွိေ◌သးတာ၊အရိ ပစ္ ဆိုတဲန
့ ာမ

ည္ေ◌လး ေ◌ပးဖိုေ႔သခ် ာမွာ သားခဲ့ တယ္၊သူ႔သားေကလးကို အရိ ပစ္ အ

ရိ ပွ ာွ ခို လႈ◌ြံ ခင့ေ◌အာငိ ႔တဲေ

့ ◌လ"

"စိ တ်ပါ အဘ၊ ကၽနေ◌တာ◌

္ ိ ႔မိ သားစုကသားရဲ ႕အရိ ပစ္ အရိ ပ္

မွန◌ျဖစပါေ◌စ့
္ မယ္"

" က်းဇူးတငါတ ယယ္၊ေ◌က်းဇူးတငါတယ္"

ေ◌လးေ◌လးကုမၸဏီဝ မ္◌းေ◌ တကားက ထ ကား င

ွ ◌
့ ပီ ◌ျဖစ္

ု ဲ့မဲ့။
သည္။စကိ ႔ကားေ◌ပၚတကိ ႔လု ပေကတာ့ အ ိ ပငိမ

"ညီေ◌လး ကိုကိုရွိတယ္ေ◌နာ◌္၊ဒီကို ကိုကိုတိ႔

ု မၾကာခဏလာလ က

မယ္ေ◌လ၊ဘဘကိုနႈတကိ က္ဦး"

"ဘဘ သား သားေ◌တာ့မယ္ေ◌နာ◌္"

" အးပါသားေ◌လးရယ္၊ဟိမ
ု ွာလိမိ မာမာေ◌နရမယ္ေ◌နာ◌ား"

"ဟုတ"္
 အ ိ ပိ ေ◌ဂဟာမွာက် ဲ တဲေ
့ ကလးေ◌ တကလည္◌းတစ္ေ◌ယာကပီ း

တစ္ေ◌ယာကာနႈတကက၏စကဲ႔မတိမ္◌းမယိမ္◌းအြ႐ယ္ေ◌ တရွိ

သလို အရိ ပဲ ႔ြ႐ယ သံ◌းု ေ◌လးေ◌ယာကည္◌းရွိ သည္။

"အရိ ပ္ ေ◌က်ာင္◌းပိ တက္ေ◌ တငါတိ႔

ု ဆီ လာလည္ေ◌နာ◌္"

" အး၊ငါလာလ ယ္ေ◌နာ◌္၊ငါ ့ကိုေ◌မ့မ သားၾကဘူးမလား"

ဒီပံ◌အ
ု တိင
ု ◌
္ းဆိုသူငယ်င◌
္ းေ◌ တအ လမ္◌းသည္ေ◌နၾကတာၿပီ းမွာ

မဟုတေ
္ ◌တာ့။စေကနသာေ◌တာ့၀င္ေ◌◌ျပာယူရသည္။

"ညီေ◌လးတိ႔
ု ေ◌က်ာင္◌းပိ တက္ေ◌ တက် ငီေ◌လးတိ႔
ု ဆီ အရိ ပ္

ကိုအလ ိ ကိ ေ႔ပးမယ္ေ◌နာ◌္"

"ဟုတဲ ကိုႀကီး"

အ ိ ပိ ေကလးေ◌ တၾကားထဲကမနည္◌း ဆဲ ထုတာရသည္။အဲ ့

ဒါေ◌တာငားေ◌ပေၚရာက ထိ တာတာ့လု ပိ ႔မၿပီ းၾေကသး။

စကိ ႔ကားေ◌လးေ◌မာင္◌း ထကာေ◌တာ့ေ◌ဂဟာမွဴးအဘနဲ႔ေကလး

တစ်ိဳ႕က မ် ကိတစံ ◌းု ၾကည့ ◌် ဲ ၾကသည္။စကိ ယ်င္◌းစာပါ

သည္။ဒီေ◌လာက်စိ ေ႔ကာင္◌းတဲေ
့ ◌ကာင္ေ◌လးကို ဘယိ လူက ခဲ ခ်င္

ပါ ့မလဲ။ဒါေ◌ပမယ့◌တတိ င္။ေကလးက သူ႔မိ သားစုဝင္◌ျဖစိ ႔ေအၾ

ကာင္◌းဖ ာခဲ့ ၿပီ မို႔။

30.10.2020
Unicode
ေ ရ
ွ ာသီြဖစ် သြဖင့် ေဂဟာေကျာဘက်ကသစ် ပင်တန်းတစ် ေလ ာက်လံးု

် ့ ျ ဲေန၏ေ ရ
သစ် ရွက်ေြခာက်ေတွြပနက ွ ာသီေပမယ့်သစ် ပင် ကီးေတွကအရိ ပ်
ေကာင်းေတာ့ေအးြမေနသည်။သစ် ရွက်ေတွကိုြဖတ်နင်းလာသည့်အသံ ကား

တာနဲ ့ အရိ ပ်သစ် ပင်တစ် ပင်မှာကွယ်ေနလိက

ု ်သည်။ဒီေနရာေလးကအရိ ပ်

ဝမ် းနည်းသည့်အချ ိန်တိင

ု ်းအ မဲ လာေနကျေနရာေလးြဖစ် သည်။အခု လည်း

သစိ တ်ထဲမေပျာ် လိ ဒီေနရာေလးမှာေရာက်ေနခဲ့ တာြဖစ် ၏

ေြခသံတဖျပ် ဖျပ် က အနားေရာက်လာရင်း အရိ ပ်ပုနး် ေနသည့်သစ် ပင်ေ ှ

ု ် ှ ာေနတာလား။အရိ ပ်အဲဒ
မှာရပ် သွား၏ဘဘများလား။ဘဘ သကိုလိက ့ ီကို

ု ်မသွားချင်ဘူး။ဘဘကိုသူအဲဒ
လိက ု ်မသွားချင်တဲအ
့ ီကို လိက ့ ေ ကာင်းေြပာ

ြပရမည်။ပင်စည်မှာပုနး် ကွယ်ေနရာကေန ြဖည်းြဖည်းချင်း ေချာင်း ကည့်

လိက
ု ်၏

ဟင်။သကိုစိုက် ကည့်ေနတဲ ့ ကိုကိုတစ် ေယာက်။သူတစ် ခါမှမြမင်ဖူးတဲ ့

ကိုကိုတစ် ေယာက်ြဖစ် သည်။အရပ် ကအ ှ ည် ကီးပဲ ။ေဂဟာက ကိုကိုေတွ

ထက်ေတာင် ှ ည်ေနေသး၏ ပီ းေတာ့ ေဂဟာကကိုကိုေတွထက်လည်းဒီ

ကိုကိုကပို ကည့်ေကာင်းသည်။TVေ ကြငာထဲက အားေဆးေ ကြငာတဲက

့ ိုကို

ေတွအတိင
ု ်းပဲ ။အဲ ဒ
့ ီကိုကိုကလည်း အရိ ပ်ကိုစိုက် ကည့်ေနကာ ဘာတစ် ခွနး် မှ

မေြပာ။အရိ ပ်မျက် ှာေလးမဲ့သွား၏

"အင့်!"

စက် သစ် ပင်အေနာက်ကေနြဖည်းြဖည်းချင်းထွက်ေပ လာတဲမ

့ ျက် ှာ

ေလးကို ကည့်ရင်းအံ အ
့ ားသင့်ေနမိ ၏ေလးေလးေြပာသလိဆ
ု ံ ပင်ေကက

အုနး် မတ်ခွက်ကိုေခါင်းေပ မှာေမှာက်ထားတဲအ

့ တိင
ု ်းပင်။နဖူးတစ် ဝက်

ေလာက်မှာ ဆံ ပင်အတိေလးညပ် ထား၏ေနာက်ေစ့ေအာက်ဘက်ကိုလည်း

အေြပာင်ရိတ်ထားတာြဖစ် ပီ း အလယ်တစ် ဝက်ေလာက်မှဆံပင်အတိေလး

ညပ် ေပးထားတာမျ ိ း။မသိရင်အန

ု း် မတ်ခွက်ေလးေမှာက်တင်ထားသည့်

အတိင
ု ်းပင်။

စက်ကိုေမာ့ ကည့်ေနသည့်ကေလးမျက်လံးု ေတွကဝိုင်းစက် ပီ း ကည်လင်

ေန၏ဒီကေလးက အုနး် မတ်ခွက်ေကနဲေတာ့

့ တစ် ကယ်လိက
ု ်တာလိေြပာရ

မည်။မျက် ှာေလးကကေလးမိ ထင်၏ြပည့်ြပည့်ေဖာင်းေဖာင်းေလးြဖစ်

ေန၏ဆံ ပင်ေ ှ တိေလးနဲမိ့ ချစ် စရာလည်းေကာင်းေနသည်။ ှာတံစင်းစင်း၊

ှ တ်ခမ် းရဲ ရဲေတွကစက်ကိုေမာ့ ကည့်ေနရင်းခပ် မဲ့မဲ့။

ဒီေဂဟာကလူေတွက ဆယ့်တစ် ှစ်သားအရွ ယ်ကို မူ ကိ ေကျာင်းသား

ေကညပ် ေပးထား ကတာပဲ ။ဒါေပမယ့်ဒီဆံပင်ေကနဲဒီ့ ေကာင် တစ် ကယ် ကီး

လိက
ု ်ေနတာ။အသားအရည်ကလည်း ြဖ ေဖွးေနကာပန်းေရာင်ေတာင်သန်း

ချင်ေနသည်။

ဝတ်စားထားသည်မှာလည်းအပျ ံစားြဖစ် သည်။စပိ ှ ပ်အြဖ ေလးကိုဂျင်း

ကိ းသိုင်းေဘာင်းဘီ ေလးနဲ တွ
့ ဲဝတ်ေပးထားေတာ့ ကေလးကပို ပီ းချစ် စရာ

ေကာင်းေန၏အသားြဖ ြဖ ပိ နပ
် ိ နပ
် ါးပါးေလးေပမယ့် ကေလးဆိုေတာ့ပါး

ေလးေတွကြပည့်ေဖာင်းေနသည်။စက်တစ် ခါမှ ဒီလိခ

ု ျစ် စရာေကာင်းတဲ ့

ကေလးမျ ိ းမြမင်ဖူးမေတဖူးခဲ့ ။သူထင်ထားတာထက် ပို ပီ းချစ် စရာေကာင်း

ေနသည့်ေကာင်ေလးကို စက်ေသချာ ကည့်ေနခဲ့ မိသည်။

မျက်ေတာင်ေတွတဖျပ် ဖျပ် ခတ်ရင်းေမာ့ ကည့်ေနသူက ှ တ်ခမ် းကို

ေနာက်တစ် ကိမ်မဲ့ြပေတာ့မှ စက်သတိြပန်ဝင်ေတာ့သည်။

 ကေလးကိုစက်ဘက်ကစ ပီ း ှစ် ှစ် ခိ က် ခိ က်ြပံ းြပလိက
ု ်ရ၏ထိုအခါမှ

ှ တ်ခမ် းမဲ့ေနသူကြပန်ြပံ းြပလာေတာ့သည်။ြပံ းြပေနပံုမှာ မျက်လံးု ဝိုင်း

ေတွ မှိတ်ကျသွားသည်အထိ။ဒီကေလးဘာလိများအဲ ေ
့ လာက်ချစ် ဖိေကာင်း

ေနရတာလဲ။ပါးေဖာင်းေဖာင်းေလးေတွကိုဆဲွညစ် ပစ် ချင်စိတ်ေပါက်လာရ

သည်အထိ။

"ညီေလး ကိုယ့်ကိုသိလား"

စူးစမ် းသလိမ
ု ျက်လံးု အဝိုင်းသားနဲေမာ့
့ ကည့်ေနသူကို စက်ဘက်ကစကား

အရင်စေြပာလိက
ု ်သည်။ထိုသိေမးလိက
ု ်ေတာ့ မျက်ေတာင် ှ ည်ေတွကိုတ

ဖျပ် ဖျပ် ခတ်ကာ စ ်းစားသလိလ

ု ပ
ု ် ြပန်သည်။ ပီ းမှ

"ကိုကိုက ဘယ်သူလဲ"

"ကိုကို ဘယ်သူလဲဆိုတာညီေလးသိချင်လား"

ကေလးကစက်အေမးကို ေခါင်းတစ် ဆတ်ဆတ်ညိတ်ြပသည်။လူ ကီးေတွ

သွားေခ ရင် ကေလးကဘယ်လိမ

ု ှလိက
ု ်လာမှာမဟုတ်ဟဆ
ု ိုကာေလးေလးက

ု ်ြခင်းြဖစ် သည်။သူကလည်းသိပ်စိတ် ှ ည်တတ်တဲသ

စက်ကိုလတ်လိက ့ ူေတာ့

မဟုတ်။Tabletမျက် ှာေ ကာင့်စိတ်ကိုဆဲွဆနရ

် ့ င်း ထွက်လာခဲ့ ရတာအမှနက
် ။

ဒီကေလးမျက် ှာကိုြမင်ေတာ့မှ သူကိုယ်တိင

ု ်ကိုကစိ တ်လိလ
ု က်ရေချာ့ေမာ့

ေခ ချင်စိတ်ြဖစ် လာရသည်။ဒီကေလးကချစ် ေမးပါလာပံုရပါ၏

စက်ကေလးကိုေနာက်တစ် ကိမ်ထပ် ြပံ းြပလိက

ု ်သည်။ကေလးကသကို

မျက်ေတာင်မခတ်တမ် းေမာ့ ကည့်ေနကာ သဆီ ကအေြဖကိုေစာင့်ေနပံုရတာ

ေ ကာင့်
 "ကိုကိုက ညီေလးကိုလာေခ တဲသ
့ ူ"

"ဟင်၊ဒါဆို ကိုကိုကက န်ေတာ့ကိုအ င

ုိ ်ကျင့်မှာလားဟင်"

ကေလးဆီ က အသံ ကည် ကည်ေလးထွက်ကျလာ၏စက်အသံကေတာ့

နည်းနည်းဩချင်ေန ပီ ြဖစ် သည်။ဒါနဲသူ

့ က ဘာလိအ င ့ ဲ။သ
ုိ ်ကျင့်ရမှာတဲလ

ကိုဘာ ကာင့် အဲ လ
့ ိေ
ု ြပာလိက
ု ်မှနး် မသိေပမယ့် စက်စိတ်မေကာင်းေတာ့ြဖစ်

သွား၏ကေလး ကည့်ရတာသကိုနည်းနည်းေ ကာက်ေနပံုလည်းရသည်။

"ညီေလးက ကိုကိကိုေ ကာက်ေနတာလား"

"အင်း"

ဟမ့်!သူဘာဆက်ေြပာရမှနး် ေတာင်မသိေတာ့။ဒါေပမယ့်

"ကိုကိုက ေ ကာက်ဖိေကာင်းလိလားညီေလး"

"ဟင့်အင်း"

"ဒါဆို ဘာလိေ ကာက်တာလဲ"

"ဟင်! ကိုကိုကအရပ် ှ ည်လိ"

အရပ် ှ ည်တဲေ ဲ ့ ကာက်ဖိေကာင်းတာနဲဘာဆိ

့ ကာင်ေတွနေ ့ ုင်လိလဲ။

ကေလးေ ှ တည့်တည့်မှာစက်ဒးူ ေထာက်ထိုင်ချလိက

ု ်သည်။ထိုအခါမှ

ကေလးကသထက်အရပ် ပိုပုသွားတဲစ
့ က်ကိုြပန်ငံ ကည့်လာ၏

"အရပ် ှ ည်တာနဲ ့ ေ ကာက်ဖိေကာင်းတာနဲဘယ်

့ ု တ်သတ်လိလဲ၊ကိုကိ
လိပ

ကိုေြပာြပပါဦး"

စက်အေမးကို ထိုကေလးကလည်းသိပ်ကိုေြဖချင်ေနပံုရသည်။မျက်လံးု

ကည် ကည်ေလးေတွကလက်ေတာက်ေနကာ
 "ဟိ ု အရပ် ှ ည်တဲက
့ ိုကိုေတွက သားကို ု ိ က်တယ်၊ေဘာလံးု လည်းေြပး

ေကာက်ခိုင်းတယ်"

ထိုအခါမှ စက်သေဘာေပါက်ေတာ့သည်။အသက်ပို ကီးတဲက

့ ေလးတစ်

ချ ိ က သကိုနည်းနည်းအ င
ုိ ်ကျင့် ကပံုရသည်။စက်ကိုလည်း ထိုကေလး

ု ဲ သကိုအ င
ေတွလိပ ုိ ်ကျင့်မှာေ ကာက်ေနပံုပင်။

"ကိုကိုက ညီေလးကိုဘာလိ ု ိ က်ရမှာလဲ၊ေဘာလံးု လည်းမေကာက်ခိုင်း

ုိ ်ကျင့်တဲေ
ဘူး၊ ပီ းေတာ့ ညီေလးကိုအ င ့ ကာင်ေတွဆီကေန ကိုကိုက ကာ

ကွယ်ေပးမှာကွာသိလား"

စက်အေြပာကို သေဘာကျသွားပံုရသည်။ချက်ချင်းြပံ းလာရင်း

"တစ် ကယ်လား"

"အင်း!တစ် ကယ်ေြပာေနတာ၊အဲ လ
့ ိဆ
ု ိုကိုကိကို ေ ကာက်ေသးလား"

"ဟင့်အင်း"

ေခါင်းယမ် းြပေနတဲေ
့ ကာင်ေလးကို ကည့်ရင်း စက်အသည်းယားလာကာ

ဆံ ပင်ေတွကိုထိုးဖွပစ် လိက
ု ်သည်။ကေလးကလည်း စက်သေဘာတကျရယ်

ေနတာကိုငံ ကည့် ပီ း

"ကိုကိ နာမည်ကဘယ်လိေ
ု ခ လဲ"

"အာ နာမည်ေြပာဖိ ေမ့ေနတာပဲ ၊ကိုကိနာမည်က စက်အာဏာတည်တဲ"့

စက်နာမည်ကိုသိပ်အလိက
ု ျပံုမရ။အလိမ
ု ကျသလိမ
ု ျက်ခံုေလးတွန ် ြပ
့

လ င်

"ဘာလိမျက်ခံုးတွနတ
် ့ ာလဲ၊ကိုကိနာမည်ကမေကာင်းလိလား"
 "ကိုကိုလိပဲ ေခ လိရလားဟင်"

"အာ ရတာေပါ ့၊ညီေလး ကိ က်သလိေ

ု ခ လိရတယ်၊ဒါနဲ ့ ညီေလးနာမည်က

ေရာဘာလဲ၊ကိုကိကို ြပန်မိတ်ဆက်ဦးေလ"

"သားနာမည်က အရိ ပ်စစ် "

စက်ကသိ ပီ းသားေပမယ့် မသိသလိလ

ု ပ
ု ် လိက
ု ်သည်။

"နာမည်က လန်းတာပဲ ကွ၊ဘယ်သူေပးထားတာလဲ"

"က န်ေတာ့် ေမေမေပးထားတာတဲ၊့ ဘဘကေြပာြပတာ"

"ဩ"

စက်ကစ ်းစားသလိလ
ု ပ
ု ် ေနေတာ့ စက်ကိုေသချာ ကည့်ရင်း

"ကိုကို ထေတာ့ေလ၊ဒူးနာလိမ့်မယ်"

"အား ဟုတ်သားပဲ ၊ကိုကိကိုထူေပးပါဦး"

စက်ေြပာလိက
ု ်တာနဲစက်
့ လက်ေမာင်းကိုကိုင် ပီ းဝိုင်းထူေပးေတာ့၏ဒီ

ကေလးကို ရင်း ှးီ ေအာင်လပ

ု ် ရတာလွယ်လိက
ု ်တာ။အေချာ့ ကိ က်ေလး။

စက်မတ်တပ် ရပ် ပီ းဒူးမှာကပ် ေနတဲသ

့ စ် ရွက်ေြခာက်တစ် ချ ိ ကိုခါထုတ်

လိက
ု ်သည်။ ပီ းမှစက်ကိုေမာ့ ကည့်သူအနားတိးု ကပ် လိက
ု ်ကာ

"ညီေလး ကိုကိကိုေ ကာက်ေသးလား"

"ဟင့်အင်း"

ု ်ခဲ့မယ်မလား"
"ဒါဆို ကိုကိုတိအိမ်လိက

ေမာ့ ကည့်ေနသူကို စက်မျက်ခံုးပင့် ပီ းေမးလိက

ု ်လ င်

"ကိုကိုန ဲ အတူ
့ တေူ နရမှာလား"
 ဲ့
"ဒါေပါ ့ ကိုကိုနအတူတေ ဲ့
ူ နရမှာ၊ေကျာင်းလည်းကိုကိုနအတူတတ
ူ က်ရမှာ"

"ကိုကိုကဘယ် ှစ်တန်းတက်မှာလဲ"

"ကိုကိုက ှ စ်တန်းတက်မှာ၊ညီေလးကငါးတန်းတက်မှာဆိုေတာ့ေကျာင်း

ဖွင်တ
့ ာနဲကိ ဲ့
့ ုကိုနအတူတက်ရမှာေလ"

"တစ် ကယ်လား"

"တစ် ကယ်ေပါ ့ကွ၊ကိုကိုက ညီေလးကိုေစာင့်ေ ှ ာက်ေပးမှာ၊လာ ကိုကိုတိ

ကိုလူ ကီးေစာင့်ေနတယ်သွားရေအာင်"

စက်သလက်ေသးေသးေတွကိုဆုပ်ကိုင်ရင်း ေနရာကလှည့်ထွက်လိက
ု ်

သည်။စက်ေနာက်ကိုအသာတ ကည်လိက
ု ်လာ ှ ာ၏စက်ကသလက်ေလးကို

ဆုပ်ကိုင် ပီ းလမ် းအတူေလ ာက်လာြဖစ် ကသည်။ ေအာက်ကိုအသာငံ ကည့်

မိ ေတာ့စက်ကိုြပန်ေမာ့ ကည့်လာ ပီ း

ဲ့
"ကိုကိုက က န်ေတာ် နအတူကစားေပးမှာလား"

"ကစားေပးမှာေပါ ့ကွ၊အတူကစား ကရမှာ"

ထိုအခါမှာေတာ့ စက်ကိုအားပါးတရရယ်ြပေတာ့၏အသစ် လဲထားတဲ ့

သွား ကီး ကီးေတွကအတန်းလိက

ု ်ြဖ ေဖွးေန ကသည်။ေနာက်ေစ့ကို

အေြပာင်ရိတ်ထားတဲ ့ အုနး် မတ်ခွက်ေကက စက်ေြခလှမ်းေတွကိုအမှီလိက

ု ်

လာတာေ ကာင့် တစ် ဖတ်ဖတ်ြဖစ် ေန၏စက်လက်ေတွကို ြပန်လည်ဆုပ်ကိုင်

ထားရင်းေဂဟာြပန်ေရာက်သည်အထိ ဲ ့ ကိုေမာ့တစ်
မျက်လံးု ဝိုင်းေတွနစက်

ကည့် ကည့်။
 စက်တိေဂဟာဆီ ြပန်ေရာက်လာေတာ့ ု ပ် တဲ့
ကေလးေတွအတွက်လိအ

ေကျာင်းဝတ်စံု၊ေကျာပိုးအိ တ်၊တစ် ြခားေကျာင်းသံုးပစည်းတစ် ချ ိ ကို ေဝငှ

လိေတာင် ပီ းေန ပီ ။စက်တိလှမ်းဝင်လာတာြမင်တာနဲ ေဂဟာမးအဘက

့

ု ဲ အရိ ပ်ကလိမာတယ်မိလားကွ ဟား

"သားတိေတာင် ြပန်လာ ပီ ၊ဘယ်လိလ

ဟား"

စက်က သလက်ထဲကလက်ေသးေသးေလးကိုတင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း

အရိ ပ်ကိုတစ် ချက်ငံ ကည့်ြပံ းြပလိက

ု ် ပီ းမှ

"ဟုတ်ကဲ့ ညီေလးကလိမာပါတယ်"

ဲ့ က
"ဒါဆို သားအရိ ပ်ကကိုကိုတိနလိ ု ်သွားမယ်မိလား"

အရိ ပ်က စက်ကိုေမာ့ ကည့် ပီ း

"ဟုတ်ကဲ့ ဘဘ"

"သားေလးကလိမာလိက
ု ်တာဒီလိမ
ု ှေပါ ့ကွ"

သူတိကိုဝိုင်း ကည့်ေန ကတဲ ့ ေစတနာ့ဝန်ထမ် းေတွေရာ၊ေလးေလး

ဝန်ထမ် းေတွေရာ တစ် ြပံ းြပံ းနဲအရိ

့ ပ်ကိုချ ီးကျ း ကသည်။ေလးေလးက

လည်းစက်ကို လက်မေထာင်ြပ၏အလကိစေတွအကုန ် ပီ းစီ းလိ စက်တိ

ကားထွက်ေတာ့ဖိလပ
ု ် ေတာ့ ေဂဟာမးအဘကအရိ ပ်ကိုဖက်ထားရင်း

ဝမ် းသာမျက်ရည် က ှ ာသည်။ခဏေနမှေဘးကေနရပ် ကည့်ေနတဲေ

့ လး

ေလးဘက်ကိုလှည့် ပီ း

"ေမာင်ေတဇာေရ သားေလးကလူလိမာေလးပါကွယ်၊ေသချာ

ေစာင့်ေ ှ ာက်ေပးဖိ အဘကထပ် ေတာင်းဆိုပါရေစ"

 "စိ တ်ချပါအဘ၊သားကိုက န်ေတာ့်သားအရင်းတစ် ေယာက်လို

ဲ့
ေစာင့်ေ ှ ာက်မှာပါ၊ေနာက် ပီ း အေမွစားအေမွခံနစာချ ပ် ပါချ ပ် မှာပါခင်ဗျာ၊

အဲ ဒ
့ ီေနကျမှ
့ အဘကိုက န်ေတာ် ထပ် လာေခ ပါ ့မယ်၊သားကိုစိတ်ချပါခင်ဗျ"

"ေကျးဇူးတင်ပါတယ်ေမာင်ေတဇာရယ်၊အခု ေတာ့ ကေလးအေမရဲ ဆ

ြပည့်ဝသွား ပီ လိေြပာလိရ ပီ ေပါ ့၊သအေမလာေပးသွားတုနး် ကအရိ ပ်လသား

ေလာက်ပဲ ှ ိ ေသးတာ၊အရိ ပ်စစ် ဆိုတဲန

့ ာမည်ေလး ေပးဖိ ေသချာမှာသွားခဲ့

တယ်၊သသားကေလးကို အရိ ပ်စစ် အရိ ပ်မှနမ ့ ေအာင်လိတဲေ

် ှာခို လံခွင်ရ ့ လ"

"စိ တ်ချပါ အဘ၊က န်ေတာ် တိမိသားစုကသားရဲ အရိ ပ်စစ် အရိ ပ်မှနြ် ဖစ် ရ

ပါေစ့မယ်"

"ေကျးဇူးတင်ပါတယ်ကွယ်၊ေကျးဇူးတင်ပါတယ်"

ေလးေလးကုမဏီဝန်ထမ် းေတွကားကထွက်သွား ှင့် ပီ ြဖစ် သည်။စက်တိ

ကားေပ တက်ဖိလပ ု ဲ့မဲ့။

ု ် ကေတာ့ အရိ ပ်ကငိမ

"ညီေလး ကိုကို ှ ိ တယ်ေနာ် ၊ဒီကို ကိုကိုတိမ ကာခဏလာလည် ကမယ်

ေလ၊ဘဘကို ှ တ်ဆက်လိက
ု ်ဦး"

"ဘဘ သားသွားေတာ့မယ်ေနာ် "

"ေအးပါသားေလးရယ်၊ဟိမ
ု ှာလိမ်လိမ်မာမာေနရမယ်ေနာ် သား"

"ဟုတ်"

အရိ ပ်ကိုေဂဟာမှာကျန်ခဲ့တဲက
့ ေလးေတွကလည်းတစ် ေယာက် ပီ းတစ်

ဲ ့ မ်းမယိမ်းအရွ ယ်ေတွ ှ ိ သလို အရိ ပ်န ဲ ့

ေယာက်လာ ှ တ်ဆက် က၏စက်နမတိ

ရွ ယ်တသ
ူ ံုးေလးေယာက်လည်း ှ ိ သည်။
 "အရိ ပ် ေကျာင်းပိ တ်ရက်ေတွငါတိဆီလာလည်ေနာ် "

"ေအး၊ငါလာလည်မယ်ေနာ် ၊ငါ ့ကိုေမ့မသွား ကဘူးမလား"

ဒီပံုအတိင
ု ်းဆိုသူငယ်ချင်းေတွအလွမ်းသည်ေန ကတာ ပီ းမှာမဟုတ်

ေတာ့။စက်မေနသာေတာ့ဝင်ေြပာယူရသည်။

"ညီေလးတိ ေကျာင်းပိ တ်ရက်ေတွကျရင်ညီေလးတိဆီအရိ ပ်ကိုအလည်

လိက
ု ်ပိေပးမယ်ေနာ် "

"ဟုတ်ကဲ့ကို ကီး"

အရိ ပ်ကိုကေလးေတွ ကားထဲကမနည်းဆွဲထုတ်လာရသည်။အဲ ဒ

့ ါေတာင်

ကားေပ ေရာက်သည်အထိ တာတာ့လပ

ု ် လိမ ပီ း ကေသး။စက်တိကားေလး

ေမာင်းထွက်လာေတာ့ေဂဟာမးအဘနဲကေလးတစ်
့ ချ ိ က မျက်စိတစ် ဆံုး

ကည့်ကျန်ခဲ့ ကသည်။စက်ကိုယ်ချင်းစာပါသည်။ဒီေလာက်ချစ် ဖိေကာင်းတဲ ့

ေကာင်ေလးကို ဘယ်လိလ ူ ခွဲ ချင်ပါ ့မလဲ။ဒါေပမယ့်မတတ် င

ု က ုိ ်။ကေလးက

သမိ သားစုဝင်ြဖစ် ဖိအေ ကာင်းဖန်လာခဲ့ ပီ မိ။

30.10.2020
Part-3

◌ျပ ာတဲလ
့ မ္◌းတစ္ေ◌လ်ာွ ကံ◌းု အ ိ ပိ သူလည
ွ ့ ◌ကည့◌တ
ိ ိင
ု ◌
္ း ငို

မဲ့မဲ့ေ◌လး◌ျပ ကည့◌ေ
္ ◌နတာေ◌ တ႕ရသည္။စကအ ိ ပက္ေ◌လး

ကိုခပင္◌းတင္◌းဆု ပိ ငင္◌း

"ညီေ◌လး"

"ကိုကို ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ိ အ ိ ပိ ႔ပဲ ေ◌ခၚလိ႔
ု ရလားဟင္"

စကကားၾကားခ် င◌
္ းေ◌ၾကာ ငား၏သူဘာေ◌◌ျပာခ် ငာမွန◌းစ
္

ကတန◌းေသဘာေမပါက္
္ ။ေ◌လးေ◌လးက ကားေ◌မာင္◌းရင္◌းတစ္

ဟားဟားေ◌အာ◌ယာ

"စကကားလား၊သားက သူ႔ကိုအ ိ ပိ ႔ပဲ ေ◌ခၚပါတဲ"့

"ဘာလိ႔
ု လဲ"

နားမလ လိေ
ု ◌မးလိက
ု ်ွ င ိ ပ စကိ ေ◌မာ့ၾကည့ ◌ာရ

င္◌း

္ းေ◌ တကိုပဲ ညီေ◌လးလိေ

" ဂဟာကသူငယ်င◌ ု ႔ခေၚလ"

ထိုအခါမွစကည္◌း ေသဘာေ◌ပါက္ေ◌တာ့သည္။သူ႔ကိုညီေ◌လးေ◌

ခၚတာမႀကိဳကိ ႔စကိ ေ◌◌ျပာေ◌နတာပင္။ေ◌ဂဟာကေကလးေ◌ တ

နဲ႔သူ႔ကိုတန◌းတူ
္ မဆကံေ◌စခ် ငန
ွ ◌းလည္
္ ◌းစကားလ ိက

ည္။

"အာ ရတယ္၊အခု ကစၿပီ း အ ိ ပိ ႔ပဲ ေ◌ခၚပါ ့မယင်"

ထိုအခါမွ စက်ကွာကိုေ◌မာ့ၾကည့◌ပံ ◌းဳ ◌ျပလာကာ

"အင္◌း"

"ကိုယ့ ◌ကႀကီးကိုအင္◌း ု ေမ◌ျပာရဘူး၊ဟုတဲ လိေ

လိ႔ ု ႔◌ျပာရ

တယရိ ပ"

"ကိုကိုက မႀကိဳကိ ႔လားဟင္"

ု ဲ့မဲ့ေ◌လးေ◌မာ့ၾကည့ ◌ာ◌ျပ င
စကိ ငိမ ွ် ္

"မဟုတါဘူးကိုကိုကႀကိဳကါတယ္၊အ ိ ပကိဳကလိေ
ု ◌ခၚ ကာ"

ထိုသိုေ႔◌ျပာလိက
ု ွခ်က်င◌
္ းၿပံ ◌းဳ လာ၏စကိ ႔ကိုၾကည့◌ပီ းေ◌

လးေ◌လးကတစပံ ◌းဳ ၿပံ ◌းဳ ◌ျဖစ္ေ◌နရွ ာသည္။

အိ မ္ေ◌ရာကာေ◌တာ့ ေ◌နရာစိ မ္◌းေ◌နသူက စကကိ လံ◌းု ဝမလႊ

တ္ေ◌တာ့။ေ◌လးေ◌လးေကခၚလိ႔
ု လည္◌းမရ။ေ◌ေမမက လည္◌းအရိ ပ္

ကိုတစ်ိ ံ◌းု အကဲခက္ေ◌န၏စကပဲ အ ိ ပ တက္◌ျပငားေ◌ပးတဲ ့

အိ ပန◌းဆီ
္ ေ◌ခၚလာေ◌ပးရသည္။အ ိ ပ တကိပန◌းကိ
္ ု စကိပ

န◌းနဲ
္ ႔ကပ ပင္◌ျပင္ေ◌ပးထားတာ◌ျဖစည္။

ေညေနစာင္◌းေ◌တာ့ညစာမစားခင္ အရိ ေပ◌ျခေအနကိုအကဲခက

င္◌း အ ိ ပခန◌းရွ
္ ိ ရာဘ ကကာလိက
ု ည္။အ ိ ပခနးထဲ
္ မွာေ◌

ဒၚႀကီးေ◌႐ႊပါေ◌ရာက္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။ေ◌ဒၚႀကီးေ◌႐ႊဆိုတာက
စကိ ငယယ္ေ◌လးကတည္◌းကထိန◌းေ◌က်
္ ာင္◌းေ◌ပးတဲစ
့ ကာနီ

လိေ
ု ႔တာင္ေ◌◌ျပာလိ႔
ု ရသည္။ေ◌ဒၚႀကီးေ◌႐ႊ စကိ ႔အိ မိ ေ◌ရာ

ကာခဲ့ တာ စေကြမးခငတည္◌းက။ဆယ ွ စစ ကိုေ◌တာင္◌ျဖ

တ္ေ◌က်ာ◌ာခဲ့ ၿပီ ။ ေ◌ေမမ့လိလ

ု မ
ူ ်ိဳးကိုေ◌တာငည္◌းခံ ုိ ငမ္◌းရွိ သူ

မို႔ ေ◌ဒၚႀကီးကအိ မလူယံ◌လ

ု ိ◌
ု ျဖစ္ေ◌န၏အိ မအလု ပမားေ◌

တကိုလည္◌းေ◌ဒၚႀကီးေ◌႐ႊကပဲ ဦးစီ းခို င္◌းသည္။

ေ◌ဒၚႀကီးေ◌႐ႊကအ ိ ပိ အဝတဲေ◌ပးေ◌နရင္◌း ခဏၾကာေ◌

တာ့စကကိ လွည့ ◌ကည့ ◌ာလ်က

ွ ္

"သားစက္၊အ ိ ပိ လာေ◌ခၚတာလား"

"ဟုတယ္ ေ◌ဒၚႀကီး"

"ဒါဆိုေ◌ဒၚႀကီး ေညနစာ◌ျပင္ေ◌နတဲေ
့ ကလးေမ တဆီ မွာစရာရွိ တာ

သားမွာလိက
ု ံ◌းု မယ္၊အရိ ပ္ေ◌လးကို သားစကဲေ◌ခၚလာခဲ့ မလား"

"အင္◌း ေ◌ဒၚႀကီးလုပရာရွိ ရ ငားလုပ္၊ ကၽနေ◌တာ◌ရိ

္ ပ္

နဲ႔အတူလာခဲ့ မယ္"

" အး ေ◌အး သား"

ေ◌ဒၚႀကီး ထ ကားတာနဲ႔ စေကြမ႕ရာေ◌ပၚပစိ င်လိက

ု

ည္။ေ◌ရခ်ိဳးအဝတဲထားသူက ေ◌ရွ ာ႔ပ တိေ

ု ◌လးနဲ႔တီ ွ ပေြပလး

တဲဝတားသည္။ေ◌ရခ်ိဳးၿပီ းစမို႔မ် ကွာေ◌လးက ◌ႏ◌ုစင္ေ◌န၏စက္

ကို◌ျမငာနဲ႔မ် ကံ◌းု ဝိုင◌

္ းေ◌ တကလကနဲ။စကနားကိုေ◌ြစ႕ခနဲဝ

ငိ ငင္◌း
 "ကိုကို ေ◌န႔လ ဘ ယားေ◌နတာလဲဟင္"

"ကိုကိုဘယွမ သားပါဘူး၊အရိ ပ္ အိ ပ္ေ◌နလိ႔

ု တမင္ဝငလာတာ၊အရိ ပ္

ဗိုကာေ◌ ပီ လား"

"ကိုကိုေ◌ရာ"

"ကိုကိုလား ကိုကိုက ဆာေ◌နၿပီ "

"ဒါဆို ကၽနေ◌တာ◌ည္
္ ◌းစာေ◌နၿပီ "

" မင္◌းကလူလည္ေ◌လးပဲ က လာကိုကိုတိ႔

ု ညစာ သားစားၾကမယ္"

စက အ ိ ပ န◌းမႈ
္ တက္ေ◌ေကလးကိုအ ငံ◌းု ြဖပစိ ကပီ းမွ

◌ျပန◌ျပင္
္ ေ◌ပးလိက
ု ည္။ေ◌ဂဟာကအေမေ တ◌ျပာတာေ◌တာ့ အရိ ပ

ယယ္ေ◌လးကတည္◌းကဒီဆံပငံ◌စ ဲ လိက
ု ံ န႔ ု ိ႔ အခု ခ်ိ ဒ ု ံ ပဲ
ိ ီပံ◌စ

ညႇပ္ေ◌ပး◌ျဖစာတဲ။့ အ ိ ပိ ယိ ငလည္◌း အုန◌းမု

္ တက္ေ◌က

ကိုသိပကိဳကါသ ဲ။

ထမင္◌းစားခန◌းရွ
္ ိ ရာေ◌အာက ပိ စကပဲ ဦးေ◌ဆာင္ေ◌ခၚလာရ

သည္။အ ိ ပစကကိ တစ် ကွမလႊတ္။ေ◌နရာလည္◌းစိ မ္◌းေ◌

တာ့ ေ◌ၾကာက္ေ◌နပံ ◌လ
ု ည္◌းရသည္။ေ◌လးေ◌လးကတစားတည္◌း

သားေ◌နတာေ◌တာင္ စကိ ပဲ တစ်ိ ံ◌းု ကပ္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။

ကိုကိုေ◌ခၚလာတဲအ
့ တိင
ု ◌
္ းပါလာရင္◌းေ◌ဘးပတ္၀န◌းက်
္ ငိ အခု ေမွ

ေသသခ် ာခ် ာလိက

ု ကည့◌ေ
္ ◌နမိ သည္။တိက
ု ကီးကအႀကီးႀကီး၊လူေ◌ တ

ကလည္◌းအမ် ားႀကီးပဲ ၊အရိ ပ္ေ◌နရတဲအ

့ ိ ပန◌းတစန
္ ◌းေကတာင္
္ ေ◌ဂ

ဟာမွာသူတိ႔
ု အားလံ◌းု အတူအိပတဲအ
့ ခန◌းထက
္ ်ယ္ေ◌နတာ◌ျဖစ
ည္။အမွ ိ င္◌းေ◌◌ျပာရရင္ အရိ ပ္ေ◌ၾကာကည္။ဒီလိအ
ု ိ မကီးမ်ိဳးတစ္

ခါေမွတာင မင းဘူး။တိက
ု ကီးတစ လံ◌းု ေ◌◌ျခခ် စရာမရွိ ေ◌အာင္ေ◌◌ျ

ပာငတ္ေ◌ေနသး၏

လကက္ေ◌တာက္ေ◌နတဲ ့ ကၽန◌းေ◌လွ
္ ကားအတိင
ု ္◌းဆင္◌းလာရ

င္◌းဧည့◌န◌းက်
္ ယကီးကို◌ျဖတသည္။ဧည့◌န◌းတစ
္ လံ◌းု လည္◌းေ◌

ခတွီအျပငဆင္◌ေ
္ ◌ တနဲ႔ခန◌းနားထည္
္ ဝါေ◌န၏ထမင္◌းစားခန◌းထဲ
္

ဝငာတာနဲ႔ မေမ တအမ် ားႀကီးေ◌ တ႕ရသည္။ထမင္◌းစား စား ပဲ မွာ

ေ◌လးေ◌လးနဲ႔အတူေ◌နာကပ္ဦးဦးတစ္ေ◌ယာကဲ႔အ တ
ီ စ္ေ◌ယာ

က္။ကိုကိုေ႔ေဖဖနဲေ႔ေမမဆိုတာ◌ျဖစည္။

"သားတိ႔
ု လာထို ငက"

စက္ေ◌ေဖဖက အ ိ ပိ ေ◌သခ် ာၾကည့◌င္◌းစကားစသည္။စက

သူေ႔ဘးမွာပဲ အ ိ ပိ ေ◌နရာေခ် ပးလိက

ု ည္။မဟုတငီေကလးေၾ

ကာက္ေ◌နဦးမွာပင္။ေ◌နရာတက်ထိုငပီ းသ ထိအ ိ ပစကကိ မ

လႊတ္။ေ◌ေဖဖနဲေ႔ေမမကိုတစွည့◌ၾ
ီ ကည့◌င္◌းေ◌ၾကာက္ေ◌န

ပံ ◌ရ
ု သည္။အိ မကူအမတစ္ေ◌ယာကသူတိ႔
ု ပန◌းကန
္ ေ◌
္ တထဲ ထမ

င္◌းခပည့◌ေ
္ ◌ပး၏

"သားအရိ ပ္ ဒါသားအိ မ္◌ျဖ စားၿပီ ေ◌နာ◌္၊ဒါ သားကိုကိုရဲေ႕ေဖဖ

နဲေ႔ေမမ၊မွတားေ◌နာ◌္"

"ဟုတဲ ေ◌လးေ◌လး"

"ဟမ္!"
 အရိ ပ္ေ◌◌ျဖပံ ◌က
ု ိုေ◌လးေ◌လးေကၾကာငကည့◌ေ
္ ◌န၏အရိ ေပ

လးေ◌လးကိုစက္ေ◌ခၚတဲအ
့ တိင
ု ◌
္ းလိက
ု ္ေ◌ခၚတာ◌ျဖစည္။စကရယ္

ခ် ငေ
္ ◌ေနပမယ့◌္ ဘာမွ၀ေင◌ျပာ။

"ဟိ ု သားေကေဖဖ့ကိုေ◌လးေ◌လးလိ႔
ု ေမခၚရဘူးေ◌နာ◌္၊ေ◌ေဖဖလိေ
ု ႔

ခၚရတယားရ"

ေ◌ေမမကဘာတ စန◌းမွ
္ ၀ေင◌ျပာေ◌ပမယ့◌ေ
္ ◌လးေ◌လးကိုမ်က္ေ◌

စာင္◌းနဲ႔ၾကည့ ◌ည္။ကိုယိ င်အြစမ္◌းအစမရွိ ပဲေကလးေအဖျဖစ္

ခ် ငေ
္ ◌နသ ိ တဲအ
့ ၾကည့◌း်ိဳ ။ေ◌ေဖဖကၿပံ ◌းဳ ၍သာၾကည့◌ေ
္ ◌

န၏ေ◌ေဖဖက နဂိုကတည္◌းကမ် ကွာခ်ိဳသူမို႔အၿမဲ တစပံ ◌းဳ ၿပံ ◌းဳ နဲ႔ျဖစ္

သည္။ေ◌ေမမေကတာ့ အစကကတည္◌းကမ် ကွာေ◌ၾကာတင္◌းသူမို႔

အရိ ေပေမမ့ကိုပိုေ◌ၾကာကံ◌ရ
ု သည္။

အ ိပ စကိ အသာေ◌မာ့ၾကည့ ◌ည္။ေ◌လးေ◌လးကိုစက္ေ◌ခၚ

သလိေ
ု ◌လးေ◌လးလိ႔
ု သာေ◌ခၚခ် ငံ◌ရ
ု သည္။ေ◌နာကံ◌းု ေ◌တာ့စက္

ေမနသာေ◌တာ့။

"အ ိ ပ ေ◌လးေ◌လးကို ေ◌လးေ◌လးလိ႔

ု ေမခၚရဘူးေ◌လ၊ကိုကိုေ◌

ခၚသလိလ
ု ိက
ု ္ေ◌ခၚလိ႔
ု မရဘူး၊ေ◌လးေ◌လးက အခု အရိ ပဲ ေ႕ေဖဖျဖစ္

သားၿပီ ေ◌လ၊ ေ◌ေဖဖလိ႔

ု ပဲ ေ◌ခၚရမွာ"

"ဟုတ"္

"ဟား ဟား ဟား သားကတယ တါ ့လား က၊လူလိမၼာေ◌လးပဲ "

 ေ◌ေဖဖကတစားဟားရယင္◌း အ ိ ပိ ေသဘာေက်ေနတာ့သည္။အ

ိ ပိ စျမငတည္◌းေကေဖဖက တစပံ ◌းဳ ၿပံ ◌းဳ နဲ႔ေသဘာေက်နတာ◌ျဖ

စည္။ေ◌လးေ◌လးကလည္◌း အခု မွၿပံ ◌းဳ င

ုိ ္ေ◌တာ့၏ေ◌ေမမက ြဇန◌း
္

နဲ႔ခရင္◌းကိုေ◌ကာကိ ငိ ကင္◌း

"ကဲကဲ ထမင္◌းအရငားၾက၊စကားေ◌နာေကွ◌ျပာ၊ဟင္◌းေ◌ေ တအး

ကု ယ္၊မိ ညိဟ
ဳ င္◌းရ လာခဲ့ ေ◌တာ့"

တရပပ္ေ◌◌ျပာရင္◌းေ◌ေဖဖ့ပန◌းက
္ ဲ င္◌းတစ်ိဳ႕ခပည့◌ေ
ဟ ္ ◌

ပးေ◌န၏ဟင္◌းေ◌ တက ဲ အျပည့◌◌
စား ပဲ န႔ ္ ျဖစာအ ိ ပိ စကပဲ

သူႀကိဳကဲ ဟင္◌းကိုေ◌သခ် ာေ◌မးၿပီ းခပည့◌ေ

္ ◌ပးရသည္။အ ိ ပ

အိ မဲ ႔စိ မ္◌းေ◌ေနသးတာမိုေ႔သာကိ ေ႔ရကအစ စကပဲ ေ◌သခ် ာငွဲေ႔

ပး◌ျဖစည္။

"ကဲ အ ိ ပား၊ေ◌ဖႀကီးမိ သားစုက ေညနစာကိုေ◌တာ့ မိ သားစုစံ◌စ

ု ံ◌ု

လငငားၾကရတယ္၊သားလည္◌းမိ သားစုဝင္◌ျဖစပီ ဆိုေ◌တာ့ေ◌သခ် ာ

မွတားေ◌နာ◌္"

"ဟုတဲ ေ◌ဖႀကီး"

ေ◌ေဖဖကသူ႔ကိုသူ ေ◌ဖႀကီးလိ႔
ု သံ◌းု လိက
ု ာမို႔အ ိ ပလည္◌း

ဒီတစါေ◌တာ့ခ်က်င◌
္ းေသဘာေ◌ပါ ကားပံ ◌ပ
ု င္။ေ◌ေဖဖ့ကိုေ◌တာ့

ေ◌ဖႀကီးလိ႔
ု တန◌းေ◌ခၚရွ
္ ာသည္။အ ိ ပတစယိမၼာသည္။

ေကလးဆိုေ◌ပမယ့ ◌ ိ ပကဲသိသည္။ေ◌နတတိ ငတည္။ၿ

ပီ းေ◌တာ့သူ႔ကိုလည္◌းတစယ ငယွာသည္။သူကိုယိ ငလ

ည္◌း.....
<<<<<<<<<
>>>>>>>>>
အရိ ပဲ ႔ခေဏဆာ့ေ◌ပးၿပီ း ေ◌လးေ◌လးဝယာေ◌ပး

တဲT
့ abletနဲ႔Gameေ◌ဆာ့ေ◌နလိက
ု ည္။ေ◌လးေ◌လးကသူ႔ကတိေ◌တာ့

သူတ ည္။စကိ Tabletခ် က်င္◌းဝယာေ◌ပး၏ေ◌ေမမကပါမ

တားဆီ း င
ုိ ေ
္ ◌တာ့။

ေ◌ဒါက္! ဒါက္!

Gameထဲကိုစိတေ
္ ◌ရာက္ေ◌နတာမို႔အျပငတံခါးေ◌ခါကံကိုေ◌

တာ◌္ေ◌တာ◌ဲ႔မၾကား။ဘယခ်ိ တည္◌းက ေ◌ခါက္ေ◌နခဲ့ တာလဲ။

"ဝငာလိ႔
ု ရတယ္"

ဒီအခ်ိ ႔အခန◌းထဲ
္ ေ◌ေမမတိေ
ု ႔တာင္ဝငာေ◌လ့မရွိ ။

"ကိုကို"

"ဟင္! အရိ ပ္"

အ ိပ သူ႔အိ ပာရွိ ရာဘကိ ◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င္◌းေ◌လ်ာွ ကာ

သည္။ႏ◌ုစင္ေ◌နတဲမ
့ ် ကွာေ◌လးက အိ ပႈ◌စ
ံ ံုမႊ◌ား◌ျဖစ္ေ◌န၏အုန◌းမႈ
္

တက္ေ◌ကကပါ လ ေ◌ေနသး၏

"အရိ ပ္ လာ"

စေက◌ျပာရင္◌းေ◌ဘးကိုေ◌နရာေ◌႐ႊ◌့ေ◌ပးလိက
ု ည္။အရိ ပ္

သူ႔အိ ပ္ေ◌ပၚကိုေ◌ရာကာမွ
 "ဘာလိ႔
ု လဲအရိ ပ္ အိ ေပပ် ာ◌ိ ႔လား၊ကိုကိုက အ ိ ပိ ပ်ငပီ ဆိုလိ႔
ု

◌ျပ ာခဲ့ လိက

ု ာ"

" ကၽနေ◌တာ◌
္ ိ ပ်ငွ အခန◌းထဲ
္ ◌ျပ ိ ႔ရလားကိုကို"

ဲ Gameေ◌ဆာ့ၾကမယီဘကိ တိးု "

"အာ ရတာေ◌ပါ ့ကိုကိုန႔

"အင္◌း"

ထိုအခါမွစကကိ တိးု လာ၏ စ

ွ ္ေ◌ယာကံ◌းု ခု တငံရံကိုမီွထို ငက

ရင္◌း စက္ေ◌ဆာ့တဲG
့ ameကိုစိတ္ဝငစားၾကည့◌ာွ သည္။အိ ပ် င္ေ◌

ေနပမယ့◌္ ေ◌နရာစိ မ္◌းေ◌တာ့အိေပပ် ာ◌္◌ျဖစ္ေ◌နပံ ◌ပ

ု င္။စက ေက

လးမို႔ စ
ွ ွစခိဳကခိဳကိပ္ေ◌ပ် ာ◌္ေ◌နလိမ့◌ ထငိခဲ့သည္။စကရိ

ပိ ၾကည့◌ပီ းစိ ေတကာင္◌း။

"အရိ ပ္"

"ဗ် ာ"

" နာကက္ေ◌ တ အ ိ ပိေပပ် ာ◌ငိ ကို႔ဆီ လာခဲ့ ေ◌နာ◌္၊ဒါမွမဟု

တ္ ကိုကိုအ ိ ပခန◌းဘက
္ ာခဲ့ မယ္ ကိုကိုတိ႔
ု ဂိမ္◌းအတူေ◌ဆာ့ၾကမ

ယ္ေ◌လ၊ဘယိ လဲ"

စက သူ႔လက္ေ◌မာင္◌းကိုမီွေ◌နသူဆီေ◌စာင္◌းငဲၿ
့ ပီ းေ◌◌ျပာလိက
ု ္

လ်င
ွ ္ မ် ကံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌ တကလကနဲ။စက်ကွာကိုေ◌မာ့ေ◌ငးလာရင္◌း

"တစယား"

"တစယ္ေ◌ပါ ့ က"
 စကိ သားတန◌းေ◌ြဖးေ◌ြဖးေ◌ေ
္ တပၚသ ထိ စ
ွ ွစခိဳကခိဳက

ပံ ◌းဳ ◌ျပလာသည္။ဘာလိ႔
ု မွန◌းမသိ
္ ဒီေကလးၿပံ ◌းဳ ေ◌ပ် ာ◌္ေ◌နတာကိုပဲစ

က္◌ျမင်ငေ
္ ◌ တ႕ခ် င ည္။အဓိ ကက အ ိ ပ ႔အိ မွာေ◌နရတာေ◌

ပ် ာ◌္ေ◌နတာကိုပဲသူ◌ျမင်ငိသည္။အခု လိသ
ု ူ႔ကိုခ ငယ္ေ◌နတာကိုလ

ည္◌း စကိ လားသည္။ေ◌သခ် ာသည္။အသက္ေ◌ တႀကီးတဲအ

့ ထိ

သူ႔အနားမွာပဲ အရိ ပ္ေ◌နရမည္။

"ကိုကို ဘာလိ႔
ု ခဏခဏရႈ◌းံ ေ◌နတာလဲ"

အ ိပ Screenကိုၾကည့ ◌ိ က္။သူ႔ကိုေ◌မာ့ၾကည့ ◌ိ က ပ္ေ◌န

တာမို႔

"အာ Sorry ဒီတစါ င

ုိ ေ
္ ◌အာငိ ကွာၾကည့ ◌ား"

"အင္◌း"

စက လင့◌ေ
္ ◌နတဲအ
့ ာရံ ◌ေ
ု ◌ တကိုgameထဲ◌ျပ ိ ႔ေရတာ့၏ထိုအခါမွ

ေ◌ဘးကၾကည့◌ေ
္ ◌နသူထံမွေသဘာတက်ရယံၾကားေရတာ့သည္။

"သားက ကိုကို႔အခန◌းထဲ
္ ေ◌ရာက္ေ◌နတာလား"

စ
ွ ္ေ◌ယာကံ◌းု Gameထဲအာရံ ◌ေ
ု ◌ရာက္ေ◌နသ ိ႔ ေ◌လးေ◌လးဝင္

လာတာကိုမသိၾက။အသံၾကားေမွမာ့ၾကည့◌သည္။

"ဟုတ္ ေ◌ေဖဖ"

"ကိုကို႔အြ႐ယ္ေ◌လာက္ေ◌ရာကာရင္ သားကိုလည္◌းေ◌ေဖဖ

ကTabletဝယ္ေ◌ပးမွာေ◌နာ◌္၊အခု သားကငယ္ေ◌သးလိေ
ု ႔ပးမကိုငေ
္ ◌သး

တာ"
 "ဟုတ"္

"စကလည္◌း ညီေ◌လးကိုေ◌ပးေ◌ဆာ့ေ◌နာ◌္၊ပ် က ငပ္ဝယ္ေ◌ပးမ

ယ္"

" ယာက်ာ◌္◌းကတိေ◌နာ◌္ ေ◌လးေ◌လး"

" အးပါဆို ကာ၊ညဥ ◌က္ေ◌အာေငဆာ့ၾကနဲ႔ ခေဏနအိ ပေက

တာ့"

"ဟုတ!္ ေ◌လးေ◌လးအလုပ္ေ◌ တၿပီ းခဲ့ ၿပီ လား"

" အး ခု ပဲအိပ္ေ◌တာ့မွာ"

ခေဏေနတာ့ေ◌လးေ◌လးကအခန◌းထဲ
္ ကျပ ကား၏ေ◌ေဖဖ

နဲေ႔လးေ◌လးကကုမၸဏီက စာရင္◌းေ◌ တကိုညဘက္ေ◌ တအထိစစ

ေကဆးၾကတာညတိင
ု ◌
္ းလိလ
ု ိ◌
ု ျဖစည္။။ေ◌လးေ◌လးကသူ႔အလုပ

ပီ းၿပီ းခ် င◌
္ းအ ိ ပိ လာၾကည့◌◌
ံ ပ
ု င္။

ေ◌လးေ◌လး◌ျပ ားၿပီ းမၾကာခင္ အ ိ ပသူ႔လက္ေ◌မာင္◌းကို

မွီရင္◌းအိ ပ္ေ◌ပ် ာ◌္ေ◌ေနတာ့သည္။စက္Gameေ◌ဆာ့တာကိုၾကည့◌င္◌း

မ် ကံ◌းု ေ◌ညာင္◌းၿပီ းအိ ပ္ေ◌ပ် ာြ◌ားပံ ◌ပ

ု င္။အ ိ ပိ သူ႔အခန◌းမွ
္ ာပဲ

သိပိ ကမလား။သူ႔ေအ တးေ◌တာငဆံ ◌းု ေ◌သး။

"သားစက္ မအိ ပ္ေ◌သးဘူးလား"

အိ ပာနားအထိေ◌ေမမေကလ်ာွ ကာတာမို႔

" ေမမ"
 "ဟယ္ ဘယိ ◌ျဖစိ ႔ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးက သားအခန◌းထဲ
္ ေ◌ရာက္ေ◌

နတာလဲ"

"သားနဲ႔အတူGameေ◌ဆာ့ေ◌နတာေ◌ေမမ၊ခု ေ◌လးတငိပ္ေ◌ပ် ာ◌္

သားတာ"

သားလက္ေ◌မာင္◌းေ◌ပၚမွီၿပီ းအိ ပ္ေ◌ပ် ာ◌္ေ◌နတဲေ

့ ◌ကာင္ေ◌လးကို ေ◌

ဒၚ ူ ပါေ◌အာင္ေ◌သခ် ာၾကည့◌ေ
္ ◌နမိ သည္။မိ ဘမဲ့ေ◌ဂဟာက ေ◌ခၚလာ

တယိ ေ႔တာငငကရာမရွိ ။◌ျဖဴ ႏ◌ုအိစက္ေ◌န၏ေကလး ု ေပပ် ာ

က္ေ◌သးတာမို႔ခ် စရာေ◌ကင္◌းေ◌နသည္။မနကတည္◌းကဒီေ◌ကာ

င္ေ◌လးသခ် ာအကဲခကိေ◌နခဲ့ တာ။ထငားတာထကိ ပိုၿပီ းခ် စရာေ◌

ု ္◌းမခ် စဲ ေမန ုိ ငဲ ု ပ
ကာင္◌းေ◌နတာ◌ျဖစည္။◌ျမငဲ သူတိင ်ိးဳ ။

အိ မ ေကလးေမ တအစ ေ◌ဒေၚ႐ႊအဆံ ◌းု ၊အိ မလူပါမက် စ

ပံ ◌းဳ ၿပံ ◌းဳ နဲ႔ ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးကိုဝိုင္◌းခ် စ္ေ◌နၾကတာကိုၾကည့◌◌

ံ ု

နဲ႔သိသည္။သူေမတာင္ ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးကိုခဏခဏမၾကည့◌ေ
ိ ◌အာင္

သတိထားေ◌နရသည္။အိ ေမမာငေကလးေ◌ြမးစားခ် င္ေ◌နတာ တစိ

င္◌းေ◌ေသနလိ႔
ု သာြခင့◌◌
္ ျပဳလိက
ု ည္။ေကလးလိခ
ု ် ငင္ မိ န◌းမယူ
္ ပါ

လိေ
ု ႔◌ျပာတာလည္◌းအခါခါ။စကွိေ◌နတာပဲ ဆိုေ◌တာ့လည္◌း'စကိ

ဲ ု တားမလဲမွမသိတာ'တဲ။့
မမက ဘယခ်ိ ထ
11,11,2020
Unicode
ြပန်လာတဲလ
့ မ် းတစ် ေလ ာက်လံးု လည်း အရိ ပ်ကိုစက်လှည့် ကည့်မိတိင
ု ်း

ု ဲ့မဲ့ေလးြပန် ကည့်ေနတာေတသည်။စက်သလက်ေလးကိုခပ် တင်းတင်း

ငိမ
ဆုပ်ကိုင်ရင်း

"ညီေလး"

"ကိုကို သားကိုအရိ ပ်လိပဲေခ လိရလားဟင်"

စက် ကား ကားချင်းေ ကာင်သွား၏သူဘာေြပာချင်တာမှနး် စက်ကတန်း

သေဘာမေပါက်။ေလးေလးက ကားေမာင်းရင်းတစ် ဟားဟားေအာ် ရယ်ကာ

"စက် ကားလား၊သားက သကိုအရိ ပ်လိပဲေခ ပါတဲ"့

"ဘာလိလဲ"

စက်နားမလည်သလိေ
ု မးလိက
ု ်ေတာ့ အရိ ပ်ကစက်ကိုေမာ့ ကည့်လာရင်း

"ေဂဟာကသူငယ်ချင်းေတွကိုပဲ ညီေလးလိေခ ေလ"

ထိုအခါမှစက်လည်း သေဘာေပါက်ေတာ့သည်။သကိုညီေလးေခ တာမ

ဲ့
ကိ က်လိစက်ကိုေြပာေနတာပင်။ေဂဟာကကေလးေတွနသကိ ုတန်းတူမ

ဆက်ဆံေစချင်မှနး် လည်းစက်နားလည်လိက
ု ်သည်။

"အာ ရတယ်၊အခု ကစ ပီ း အရိ ပ်လိပဲေခ ပါ ့မယ်ခင်ဗျ"

ထိုအခါမှ စက်မျက် ှာကိုေမာ့ ကည့်ြပံ းြပလာကာ

"အင်း"

"ကိုယ့်ထက်အ ကီးကိုအင်း လိမေြပာရဘူး၊ဟုတ်ကဲ့လိေြပာရတယ်

အရိ ပ်ရ"

"ကိုကိုက မ ကိ က်လိလားဟင်"

ု ဲ့မဲ့ေလးေမာ့ ကည့်လာြပန်လ င်
စက်ကိုငိမ

"မဟုတ်ပါဘူးကိုကိုက ကိ က်ပါတယ်၊အရိ ပ် ကိ က်သလိေ

ု ခ ကွာ"
 ထိုသိေြပာလိက
ု ်မှချက်ချင်းြပံ းလာ၏စက်တိကို ကည့် ပီ းေလးေလးက

တစ် ြပံ းြပံ းြဖစ် ေန ှ ာသည်။

အိ မ်ေရာက်လာေတာ့လည်း ေနရာစိ မ်းေနသူက စက်လက်ကိုလံးု ဝမလတ်

ေတာ့ေပ။ေလးေလးကေခ လည်းေခ လိမရ။ေမေမက လည်းအရိ ပ်ကိုတစ်

ချ ိန်လံးု အကဲခတ် ကည့်ေန၏စက်ကပဲ အရိ ပ်အတွက်ြပင်ထားေပးတဲ ့

အိ ပ်ခန်းဆီ ေခ လာေပးရသည်။အရိ ပ်အတွက်အိပ်ခန်းကို စက်အိပ်ခန်းနဲ ့

ကပ် ရပ် တင
ွ ်ြပင်ေပးထားတာြဖစ် သည်။

ညေနေစာင်းေတာ့ညစာမစားခင် အရိ ပ်အေြခအေနကိုအကဲခက်ရင်း

အရိ ပ်အခန်း ှ ိ ရာဘက်ထွက်လာလိက

ု ်သည်။အရိ ပ်အခန်းထဲမှာေဒ ကီးေရ

ပါေရာက်ေနတာြဖစ် သည်။ေဒ ကီးေရဆိုတာကစက်ကို ငယ်ငယ်ေလး

ကတည်းကထိနး် ေကျာင်းေပးတဲစ
့ က်နာနီလိေတာင်ေြပာလိရသည်။ေဒ ကီး

ေရ စက်တိအိမ်ကိုေရာက်လာခဲ့ တာ စက်မေမွးခင်ကတည်းက။ဆယ်စု ှစ်

တစ် ခုကိုေတာင်ြဖတ်ေကျာ် လာခဲ့ ပီ ။ ေမေမ့လိလ

ု မ
ူ ျ ိ းကိုေတာင်သည်းခံ င
ုိ ်

စွမ်း ှ ိ သူမိ ေဒ ကီးကအိ မ်ကလူယံုလိြု ဖစ် ေန၏အိ မ်ကအလုပ်သမားေတွကို

လည်းေဒ ကီးေရကပဲ ဦးစီ းခို င်းသည်။

ေဒ ကီးေရကအရိ ပ်ကိုအဝတ်လဲေပးေနရင်းစက်ဘက်ကိုလှည့် ကည့်လာ

လ က်

"သားစက်၊အရိ ပ်ကိုလာေခ တာလား"

"ဟုတ်တယ် ေဒ ကီး"
 "ဒါဆိုေဒ ကီး ညေနစာြပင်ေနတဲက
့ ေလးမေတွဆီ မှာစရာ ှ ိ တာသွား

ု ်အံးု မယ်၊အရိ ပ်ေလးကို သားစက်ပဲေခ လာခဲ့ မလား"

မှာလိက

"အင်း ဲ့
ေဒ ကီးလုပ်စရာ ှ ိ ရင်သွားလုပ်၊က န်ေတာ် အရိ ပ်နအတူလာခဲ့

မယ်"

"ေအးေအး သား"

ေဒ ကီးထွက်သွားတာနဲ ့ စက်ေမရာေပ ပစ် ထိုင်ချလိက

ု ်သည်။ေရချ ိ း

အဝတ်လဲထားသူက ေ ှ ာပ
့ န်အတိေ ့ ှ ပ်အပွေလး တွဲဝတ်ထားသည်။
ု လးနဲတီ

ေရချ ိ း ပီ းစမိ မျက် ှာေလးက စ

ု င်ေန၏စက်ကိုြမင်တာနဲမျက်
့ လံးု ဝိုင်းေတွ

ကလက်ခနဲ။ ပီ းမှစက်အနားကိုေစခနဲဝင်ထိုင်ရင်း

"ကိုကို ေနလည်
့ ကဘယ်သွားေနတာလဲဟင်"

"ကိုကိုဘယ်မှမသွားပါဘူး၊အရိ ပ် အိ ပ်ေနလိတမင်ဝင်မလာတာ၊အရိ ပ်

ဗိုက်ဆာေန ပီ လား"

"ကိုကိုေရာ"

"ကိုကိုလား ကိုကိုက ဆာေန ပီ "

"ဒါဆို က န်ေတာ် လည်းဆာေန ပီ "

"မင်းကလူလည်ေလးပဲ ကွ လာကိုကိုတိ ညစာသွားစား ကမယ်"

စက်သအုနး် မတ်ခွက်ေကေလးကိုအရင်ဆံုးဖွပစ် လိက

ု ် ပီ းမှ ြပန်ြပင်

ေပးလိက
ု ်သည်။ေဂဟာကအမေတွေြပာတာေတာ့ အရိ ပ်ငယ်ငယ်ေလး

ဲ့ က
ကတည်းကဒီဆံပင်ပံုစံနလိ ု ်လိ အခု ချ ိန်ထိဒီပံုစံပဲညပ် ေပးြဖစ် တာပါတဲ။့

ု ်ကလည်း အုနး် မတ်ခွက်ေကကိုသိပ် ကိ က်ပါသည်တဲ။့

အရိ ပ်ကိုယ်တိင
 ထမင်းစားခန်း ှ ိ ရာေအာက်ထပ် သိ စက်ကပဲ သကိုဦးေဆာင်ေခ လာရ

သည်။သူကစက်လက်ကို တစ် ချက်မှမလတ်။ေနရာလည်းစိ မ်းေတာ့

ေ ကာက်ေနပံုလည်းရသည်။ေလးေလးကတစ် သားတည်းသားေနတာေတာင်

စက်ကိုပဲတစ် ချ ိန်လံးု ကပ် ေနတာြဖစ် သည်။

ကိုကိုေခ လာတဲအ
့ တိင
ု ်းပါလာရင်းအရိ ပ်ေဘးပတ်ဝန်းကျင်ကိုအခု မှ

ေသေသချာချာလိက
ု ် ကည့်ေနမိ သည်။တိက
ု ် ကီးကအ ကီး ကီး၊လူေတွက

လည်းအများ ကီးပဲ ၊အရိ ပ်ေနရတဲအ

့ ိ ပ်ခန်းတစ် ခန်းကေတာင် ေဂဟာမှာသူ

တိအားလံးု အတူအိပ်ရတဲအ
့ ခန်းထက်ကျယ်ေနတာြဖစ် သည်။အမှနတ
် ိင
ု ်း

ေြပာရရင် အရိ ပ်ေ ကာက်သည်။ဒီလိအ

ု ိ မ် ကီးမျ ိ းတစ် ခါမှေတာင်မြမင်ဖူး

ဘူး။တိက
ု ် ကီးတစ် ခုလံးု ေြခချစရာမ ှ ိ ေအာင်ေြပာင်လတ်ေနေသး၏

လက်လက်ေတာက်ေနတဲက
့ န်းေလှကားအတိင
ု ်းဆင်းလာရင်းဧည့်ခန်း

ကျယ် ကီးကိုြဖတ်ရသည်။ဧည့်ခန်းတစ် ခုလံးု လည်းေခတ်မီှအြပင်အဆင်

ဲ ့ းနားထည်ဝါေန၏ထမင်းစားခန်းထဲဝင်လာတာနဲ ့
ေတွနခန် မမေတွအများ

ကီးေတရသည်။ထမင်းစား စားပွဲမှာ ေလးေလးနဲအတူ

့ ေနာက်ထပ် ဦးဦးတစ်

ဲ ့ တီတစ် ေယာက်။ကိုကိေဖေဖနဲေမေမဆိ
ေယာက်နအန် ့ ုတာြဖစ် မည်။

"သားတိလာထိုင် က"

စက်ေဖေဖက အရိ ပ်ကိုေသချာ ကည့်ရင်းစကားစသည်။စက်သူထိုင်သည့်

ေဘးမှာပဲ အရိ ပ်ကိုေနရာချေပးလိက

ု ်သည်။မဟုတ်ရင်ဒီကေလးေ ကာက်ေန

ဦးမှာမိ လိ။ေနရာတကျထိုင် ပီ းသည်အထိအရိ ပ်ကစက်လက်ကိုမလတ်။

ေဖေဖနဲေမေမကိ
့ ုတစ် လှည့်စီ ကည့်ရင်းေ ကာက်ေနပံုရသည်။အိ မ်အကူအမ

တစ် ေယာက်ကသူတိပန်းကန်ေတွထဲ ထမင်းခပ် ထည့်ေပး၏

"သားအရိ ပ် ဒါသားအိ မ်ြဖစ် သွား ပီ ေနာ် ၊ဒါ သားကိုကိုရဲ ေဖေဖနဲေမေမ၊

့

မှတ်ထားေနာ် "

"ဟုတ်ကဲ့ ေလးေလး"

"ဟမ် !"

အရိ ပ်ေြဖပံုကိုေလးေလးကေ ကာင် ကည့်ေန၏အရိ ပ်ကေလးေလးကို

စက်ေခ သည့်အတိင
ု ်းလိက
ု ်ေခ တာြဖစ် သည်။စက်ကရယ်ချင်ေနေပမယ့်

ဘာမှဝင်မေြပာ။

"ဟိ ု သားကေဖေဖ့ကိုေလးေလးလိမေခ ရဘူးေနာ် ၊ေဖေဖလိေခ ရတယ်

သားရ"

ေမေမကဘာတစ် ခွနး် မှဝင်မေြပာေပမယ့်ေလးေလးကိုမျက်ေစာင်းနဲ ့

ု ်ကျအစွမ်းအစမ ှ ိ ပဲကေလးအေဖြဖစ် ချင်ေနသည်ဆို

ကည့်သည်။ကိုယ်တိင

တဲအ
့ ကည့်မျ ိ း။ေဖေဖကြပံ း၍သာ ကည့်ေန၏ေဖေဖက နဂိုကတည်းက

မျက် ှာချ ိ သူမိအ မဲ တစ် ြပံ းြပံ းနဲ ြဖစ်

့ သည်။ေမေမကေတာ့ အစက

ကတည်းကမျက် ှာေ ကာတင်းသူြဖစ် သြဖင့် အရိ ပ်ကေမေမ့ကိုပိုေ ကာက်ပံု

ရသည်။

ေ ကာက်ေနသူကစက်ကိုအသာေမာ့ ကည့်သည်။ေလးေလးကိုစက်ေခ

သလိေ
ု လးေလးလိသာေခ ချင်ပံုရသည်။ေနာက်ဆံုးေတာ့စက်မေနသာ

ေတာ့။
 "အရိ ပ်က ေလးေလးကို ေလးေလးလိမေခ ရဘူးေလ၊ကိုကိုေခ သလို

ု ်ေခ လိမရဘူး၊ေလးေလးက အခု အရိ ပ်ရဲ ေဖေဖြဖစ် သွား ပီ ေလ၊ေဖေဖ

လိက

လိပဲေခ ရမှာ"

"ဟုတ်"

"ဟား ဟား သားကတယ်ဟတ

ု ်ပါ ့လားကွ၊လူလိမာေလးပဲ "

ေဖေဖကတစ် ဟားဟားရယ်ရင်း အရိ ပ်ကိုသေဘာကျေနေတာ့သည်။

အရိ ပ်ကိုစြမင်ကတည်းကေဖေဖက တစ် ြပံ းြပံ းနဲသေဘာကျေနတာ

့

ြဖစ် သည်။ေလးေလးကလည်း အခု မှြပံ း င

ုိ ်ေတာ့၏ေမေမက ဇွနး် နဲခရင်
့ း

ကိုေကာက်ကိုင်လိက
ု ်ရင်း

"ကဲကဲ ထမင်းအရင်စား က၊စကားေနာက်မှေြပာ၊ဟင်းေတွေအးကုနမ

် ယ်၊

မိ ညိ ဟင်းရည်ယူလာခဲ့ ေတာ့"

တရစပ် ေြပာရင်းေဖေဖ့ပန်းကန်ထဲဟင်းတစ် ချ ိ ခပ် ထည့်ေပးေန၏ဟင်း

ေတွက စားပွဲနအြပည့
ဲ့ ်ြဖစ် ကာအရိ ပ်ကိုစက်ကပဲ သူ ကိ က်တဲဟ
့ င်းကို

ဲ ့ မ်းေနေသးတာမိ
ေသချာေမး ပီ းခပ် ထည့်ေပးရသည်။အရိ ပ်ကအိ မ်နစိ

ေသာက်ဖိေရကအစ စက်ကပဲ ေသချာငဲေပးြဖစ် သည်။

"ကဲ အရိ ပ်သား၊ေဖ ကီးမိ သားစုက ညေနစာကိုေတာ့ မိ သားစုစံုစံုလင်လင်

စား ကရတယ်၊သားလည်းမိ သားစုဝင်ြဖစ် ပီ ဆိုေတာ့ေသချာမှတ်ထားေနာ် "

"ဟုတ်ကဲ့ ေဖ ကီး"

ေဖေဖကသကိုသူ ေဖ ကီးလိသံုးလိက
ု ်တာမိ အရိ ပ်ကလည်း ဒီတစ် ခါေတာ့

ချက်ချင်းသေဘာေပါက်သွားပံုပင်။ေဖေဖ့ကိုေတာ့ ေဖ ကီးလိတန်းေခ
 ှ ာသည်။အရိ ပ်ကတစ် ကယ်လိမာသည်။ကေလးဆိုေပမယ့်အရိ ပ်အကဲသိ

သည်။ေနတတ်ထိုင်တတ်သည်။ ပီ းေတာ့သကိုလည်းတစ် ကယ်ခင်တယ

ွ ်

ှ ာသည်။သူကိုယ်တိင
ု ်ကလည်း.....
<<<<<<<<<
>>>>>>>>>
ဲ့
အရိ ပ်နခဏေဆာ့
ေပး ပီ း ေလးေလးဝယ်လာေပးတဲT
့ abletနဲGameေဆာ့
့ ေန

လိက
ု ်သည်။ေလးေလးက သကတိေတာ့သူတည်သည်။စက်

ကိုTabletချက်ချင်းဝယ်လာေပး၏ေမေမကပါမတားဆီ း င
ုိ ်ေတာ့။

ေဒါက်!ေဒါက်!

စက်Gameထဲကိုစိတ်ေရာက်ေနတာေ ကာင့်အြပင်ကတံခါးေခါက်သံကို

ဲ ့ ကား။ဘယ်အချ ိန်ကတည်းက ေခါက်ေနခဲ့ တာလဲ။

ေတာ် ေတာ် နမ

"ဝင်လာလိရတယ်"

ဒီအချ ိန်သအခန်းထဲေမေမတိေတာင်ဝင်လာေလ့မ ှ ိ ။

"ကိုကို"

"ဟင်! အရိ ပ်"

အရိ ပ်က သအိ ပ်ရာ ှ ိ ရာဘက်ကိုြဖည်းြဖည်းချင်းေလ ာက်လာသည်။ စ

ု င်

ေနတဲမ
့ ျက် ှာေလးက အိ ပ်မံ စံု မားြဖစ် ေန၏အုနး် မတ်ခွက်ေကကပါ လန်ပျ ံ

ေနေသး၏

"အရိ ပ် လာ"

စက်ေြပာရင်းေဘးကိုေနရာေရ ေပးလိက
ု ်သည်။အရိ ပ်သအိ ပ်ေပ ကို

ေရာက်လာမှ
 "ဘာလိလဲအရိ ပ် အိ ပ်မေပျာ် လိလား၊ကိုကိုက အရိ ပ်အိပ်ချင် ပီ ဆိုလိ

ြပန်လာခဲ့ လိက
ု ်တာ"

"က န်ေတာ် အိပ်ချင်မှ အခန်းထဲြပန်လိရလားကိုကို"

ဲ့
"အာ ရတာေပါ ့ကိုကိုနGameေဆာ့ ကမယ်ဒီဘက်ကိုတိးု "

"အင်း"

ထိုအခါမှစက်ဘက်ကိုတိးု လာ၏ ှစ်ေယာက်လံးု ခု တင်နရ

ံ ံ ကိုမီှထိုင် က

ရင်း စက်ေဆာ့တဲG
့ ameကိုစိတ်ဝင်တစား ကည့် ှ ာသည်။အိ ပ်ချင်ေနေပမယ့်

ေနရာစိ မ်းေတာ့အိပ်မေပျာ် ြဖစ် ေနပံုပင်။စက်က ကေလးမိ ှစ် ှစ် ခိ က် ခိ က်

ု င်မိခဲ့သည်။စက်သမျက် ှာေလးကို ကည့် ပီ းစိ တ်

အိ ပ်ေပျာ် ေနလိမ့်မည်ဟထ

မေကာင်း။

"အရိ ပ်"

"ဗျာ"

"ေနာက်ရက်ေတွ အရိ ပ်အိပ်မေပျာ် ရင်ကိုကိဆီလာခဲ့ ေနာ် ၊ဒါမှမဟုတ်

ကိုကိုအရိ ပ်အခန်းဘက်လာခဲ့ မယ် ကိုကိုတိဂိမ်းအတူေဆာ့ ကမယ်ေလ၊

ု ဲ"
ဘယ်လိလ

စက်သလက်ေမာင်းကိုမီှေနသူဆီေစာင်းငဲ့ ပီ းေြပာလိက
ု ်ေတာ့

မျက်လံးု ဝိုင်းေတွကလက်ခနဲ။ထိေနာက်စက်မျက် ှာကိုေမာ့ေငးလာရင်း

"တစ် ကယ်လား"

"တစ် ကယ်ေပါ ့ကွ"

 စက်ကိုသွားတန်းေဖွးေဖွးေတွေပ သည်အထိ ှစ် ှစ် ခိ က် ခိ က်ြပံ းြပလာ

သည်။ဘာလိမှနး် မသိ ဒီကေလးြပံ းေပျာ် ေနတာကိုပဲစက်ြမင်ချင်ေတချင်

မိ သည်။အဓိ ကက အရိ ပ်သအိ မ်မှာေနရတာေပျာ် ေနတာကိုပဲသူြမင်ချင်

မိ သည်။အခု လိသ
ု ကိုခင်တယ
ွ ်ေနတာကိုလည်း စက်လိလ
ု ားသည်။ေသချာ

သည်။အသက်ေတွ ကီးတဲအ
့ ထိသအနားမှာပဲ အရိ ပ်ေနရမည်။

"ကိုကို ဘာလိခဏခဏ ံ းေနတာလဲ"

အရိ ပ်က Screenကို ကည့်လိက

ု ်။သကိုေမာ့ ကည့်လိက
ု ်လပ
ု ် ေနတာမိ

"အာ Sorry!ဒီတစ် ခါ င
ုိ ်ေအာင်တိက
ု ်မှာ ကည့်ထား"

"အင်း"

စက်ပျ ံလင
ွ ်ေ
့ နတဲအ
့ ာ ု ံ ေတွကိုgameထဲြပန်ပိရေတာ့၏ထိုအခါမှ ေဘးက

ကည့်ေနသူထံမှသေဘာတကျရယ်သံ ကားရေတာ့သည်။

"သားက ကိုကိအခန်းထဲေရာက်ေနတာလား"

ှစ်ေယာက်လံးု Gameထဲအာ ု ံ ေရာက်ေနသြဖင့် ေလးေလးဝင်လာတာကိုမ

သိ က။အသံ ကားမှေမာ့ ကည့်ရသည်။

"ဟုတ် ေဖေဖ"

"ကိုကိအရွ ယ်ေလာက်ေရာက်လာရင် သားကိုလည်းေဖေဖကTabletဝယ်

ေပးမှာေနာ် ၊အခု သားကငယ်ေသးလိေပးမကိုင်ေသးတာ"

"ဟုတ်"

"စက်ကလည်း ညီေလးကိုေပးေဆာ့ေနာ် ၊ပျက်ရင်ထပ် ဝယ်ေပးမယ်"

"ေယာကျာ် းကတိေနာ် ေလးေလး"

 "ေအးပါဆိုကွာ၊ည ်န
့ က်ေအာင်မေဆာ့ ကနဲ ခဏေနအိ
့ ပ် ကေတာ့"

"ဟုတ်! ေလးေလးအလုပ်ေတွ ပီ းခဲ့ ပီ လား"

"ေအး ခု ပဲအိပ်ေတာ့မှာ"

ခဏေနေတာ့ေလးေလးအခန်းထဲကြပန်ထွက်သွား၏ေဖေဖနဲေလးေလး
့

ကကုမဏီက စာရင်းေတွကိုညဘက်ေတွအထိစစ် ကေဆး ကတာညတိင

ု ်း

လိလ
ု ိြု ဖစ် သည်။ေလးေလးသအလုပ် ပီ း ပီ းချင်း အရိ ပ်အေြခအေနကိုလာ

ကည့်ပံုပင်။

ေလးေလးြပန်သွား ပီ းမ ကာခင် အရိ ပ်ကသလက်ေမာင်းကိုမီှရင်း

အိ ပ်ေပျာ် ေနေတာ့သည်။စက်Gameေဆာ့တာကို ကည့်ရင်းမျက်လံးု ေညာင်း

ပီ းအိ ပ်ေပျာ် သွားပံုပင်။အရိ ပ်ကိုဒီညေတာ့ဒီမှာပဲ သိပ်လိက

ု ်ရမလား။သ

အေတွးေတာင်မဆံုးေသး။

"သားစက် မအိ ပ်ေသးဘူးလား"

စက်အိပ်ရာနားအထိေမေမကေလ ာက်လာတာမိ

"ေမေမ"

"ဟယ် ဘယ်လိြု ဖစ် လိဒီေကာင်ေလးက သားအခန်းထဲေရာက်ေနတာလဲ"

"သားနဲအတူ
့ Gameေဆာ့ေနတာေမေမ၊ခု ေလးတင်အိပ်ေပျာ် သွားတာ"

သားလက်ေမာင်းေပ မှီ ပီ းအိ ပ်ေပျာ် ေနသည့်ေကာင်ေလးကို ေဒ ူ ပါ

ေအာင်ေသချာ ကည့်ေနမိ သည်။မိ ဘမဲ့ေဂဟာက ေခ လာတယ်လိေတာင်

ထင်ရက်စရာမ ှ ိ ။ြဖ အ
ု ိ စက်ေန၏ကေလး ု ပ်ေလးမေပျာက်ေသးတာမိ

ချစ် စရာေကင်းေနသည်။မနက်ကတည်းကသူမဒီေကာင်ေလးသချာ
အကဲခတ်မိေနခဲ့ တာ။ဒီကေလးကသူမထင်ထားတာထက်ကိုပို ပီ းချစ် စရာ

ေကာင်းေနတာြဖစ် သည်။ြမင်တဲသ ု ်းမချစ် ပဲမေန င

့ ူတိင ုိ ်တဲ့ ု ပ်ရည်မျ ိ း။

အိ မ်က ကေလးမေတွအစ ေဒ ေရအဆံုး၊အိ မ်ကလူပါမကျန်တစ် ြပံ းြပံ းနဲ ့

ဲ ့ သည်။သူမေတာင်
ဒီေကာင်ေလးကိုဝိုင်းချစ် ေန ကတာကို ကည့် ု ံ နသိ ဒီ

ေကာင်ေလးကိုခဏခဏမ ကည့်မိေအာင်သတိထားေနရသည်။အိ မ်က

ေမာင်ကကေလးေမွးစားချင်တာ တစ် ပိုင်းေသေနလိသာခွ င်ြ့ ပ လိက

ု ်သည်။

ကေလးလိခ
ု ျင်ရင် မိ နး် မယူပါလိေြပာတာလည်းအခါခါ။စက် ှ ိ ေနတာပဲ ဆို

ေတာ့'စက်ကိုမမက ဘယ်အချ ိန်ဆဲွထုတ်သွားမလဲမှမသိတာ'တဲ။့

11,11,2020
Part-4

Z&U
အရိ ပ စိ တဲေ
့ ◌ကာင္ေ◌လး။ေ◌ကာင္ေ◌လးဆိုေ◌ပမယ့◌္ သားနဲ႔လို

တာထကိ ရင္◌း းွီ ေ◌နတာမ်ိဳး ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငယိ မွလကခံ င

ုိ ္။

သားကလည္◌း ေ◌ တ႕တာ◌ျဖင့◌ၾကာေ◌သး။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးေအပၚ

သံေ◌ယာဇဥိ ေ◌နသည္။သူမသားက ေကလးအြ႐ယိ ေ◌ပမယ့ေ◌န

တ ည္။မာနႀကီးသည္။ေ◌တာ◌◌
ံ တ
ု ◌
ံ မ
ု ခ ငယတ္။ေအပါ

င္◌းအသင္◌းေ◌ြ႐းသည္။

ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးနဲ႔က်မွအနားကမြခာ။ေ◌ကာင္ေ◌လးကလည္◌းသား

အနားကနည္◌းနည္◌းေ◌လးမွမြခာ။သူ႔လက္ေ◌မာင္◌းေ◌ပၚမွီအိပ္ေ◌န

တာကို ္ ျပဳထားတာကိုပဲၾကည့◌။္ သူမသားလုပ ပိ

ြခင့◌◌ သူမျပ ံ

ေဩနရသည္။ေကလးခ် င◌
္ းမို႔ခ ငယ္ေ◌နၾကတာမွန◌းသိ
္ ေ◌ပမယ့◌္

သူမေအနနဲ႔လကခံ ခ်င။္ ေ◌ြမးစားသားကို ကိုယ့ ◌ားနဲ႔တန◌းတူ

္ မဆ

ကံ င
ုိ ။္ သားကအစ ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးကိုသည္◌းသည္◌းလႈပ္ေ◌နတာမ်ိဳး

သူမ မလိခ
ု ် င။္

◌ျဖစိ ငငားနဲ႔ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးေ◌ခေၚ◌ျပာဆကံေ◌နတာေ◌တာ

င မ ္ ◌နရာနဲ႔ကိုယာေ◌ေနစခ် င ည္။အခု ပဲၾက

မႀကိဳက္။ကိုယ့◌ေ
ည့ ◌ိ ေ◌ကာင္ေ◌လးကတစိ ယံ◌းု သူ႔ေအပၚမွီႏြ◌ဲ႕အိ ပ္ေ◌ပ် ာ◌္ေ◌န

တာေ◌တာင္ းုိ သားမွာေ◌ၾကာက္ေ◌နပံ ◌က

ု သိသိသာသာ။

"သား ေ◌ကာင္ေ◌လးကိုသူ႔အခန◌းထဲ
္ းုိ လႊတိ က္ေ◌တာ့ေ◌လ၊အခ်ိ

ည္◌းမရွိ ေ◌တာ့ဘူးသားလည္◌းအိ ပိ ႔လုပ္၊ညဥ ◌ကဲ ထိ မအိ ပ္

ပဲ gameေ◌ဆာ့ေ◌နတာေ◌ တ ေ◌ေမမမႀကိဳက းေ◌နာ◌ား"

ေ◌◌ျပာေ◌တာ့မွသာ ေ◌ကာင္ေ◌လးကိုအိပာေ◌ပၚအသာလွဲေခ် တာ့သ

ည္။ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာင္ေ◌ကာင္ေ◌လးအနားတိးု က ပားလိက

ု ပီ း နႈ◌္◌းိ

ဖို႔လု ပိ က်ွင္

"ဟာ ေ◌ေမမ မနႈ◌းိ နဲ႔၊ းုိ သားလိမ့◌ယိပါေ◌စ၊ ကၽနေ◌တာ◌္

္

သူ႔အခန◌းထဲ
္ ေ◌ြပေ႕ခၚ သားလိက
ု ယ္"

ေ◌◌ျပာရင္◌းနဲ႔စေကကာင္ေ◌လးကိုညင ငာသာေ◌ြပ႕ခ်ီ လို

က္၏စက ွ စန◌းဆိ
္ ုေ◌ပမယ့◌္ အ ပည္◌းရွ ည္။လူေ◌ကာင္

လည္◌း ထားသည္။ေ◌ကာင္ေ◌လးကိုေ◌ြပ႕ခ်ီ လိက

ု ာမ် ားေ◌ပါ ့ေ◌ပါ ့ပါး

ပါးပဲ ◌ျဖစည္။

" ေမမ ေ◌ေမမလည္◌း သားအိ ပ္ေ◌တာ့ေ◌လ၊ ကၽနေ◌တာ◌ည္

္ ◌း

အ ိ ပိ သားပို႔ၿပီ းတာနဲ႔အိ ပွာ"

သားေကကာင္ေ◌လးကိုေ◌ြပ႕ခ်ီ ရင္◌းအခန◌းထဲ
္ က ထ ကားတာမို႔

သူမပါတစါတည္◌းလို ကကာရသည္။ဟိေ
ု ◌ကာင္ေ◌လးအခန◌းထဲ
္

ကသား ထကလာကိုအျပေငနရပ္ေ◌စာင့◌ေ
္ ◌နလိက
ု ္၏စက္ အျပ င

ကာတာနဲ႔
 "သား"

" ေမမ"

" ေမမ သားကိုတစါတည္◌းေ◌◌ျပာထားမယ္ေ◌နာ◌္၊ေ◌နာက္ေ◌

နေ႔ တ သူ႔အခန◌းကိ
္ ုသူ႔ဘာသာ◌ျပ ိပါေ◌စ၊သားလိက
ု ိ ႔စရာမ

လိဘ
ု ူး၊ေ◌ေမမ မႀကိဳက းေ◌နာ◌ား"

သူေမ◌ျပာေ◌နတာေ◌ တကို သားလည္◌းရိ ပိ မွာပင္။

"အ ိ ပ ေကလးပဲ ရွိေ◌သးတာေ◌ေလေမမရ၊ေ◌ေမမ သူ႔ေအၾကာ

င္◌းမသိေ◌သးလိ႔
ု ပါ၊သိ သားရင္ေ◌ေမမလည္◌းအ ိ ပိ ခ် စားမွာ"

"ဘာ! ဘာေ◌◌ျပာလိက
ု ယက္ ေ◌ေမမ့ကို◌ျပနေ◌◌ျပာစမ္
္ ◌း!"

"အာ ေ◌ေမမ သားအိ ပါေ◌တာ့ဗ်ာ၊ ကၽနေ◌တာ◌ည္

္ ◌းအိ ပ် င္ေ◌

နၿပီ Good night ေ◌ေမမ"

္ ◌တာ့ပဲ
သူမေအ◌ျပာကိုေမစာင့◌ေ စကအခန◌းထဲ
္ တန◌းဝင္
္

သား၏ေ◌◌ျပာ သားတာမ် ားၾကည့◌မ္◌း။ေ◌ေမမလည္◌း သူ႔ေအၾ

ကာင္◌းသိရင် စားမွာပါတဲ။့ ဘာလိ႔

ု ခ် စမွာလဲ။သင္◌းေအၾကာင္◌း

သိလည္◌းမသိခ်င။္ ခ် စ ည္◌းမခ် စိ င္။သားလည္◌းမခ် စ။

<<<<<<<<
>>>>>>>>
ၿခံ ထဲမွာေ◌ဘာလံ◌းု ကနေ◌နတဲ
္ သ
့ ားနဲ႔ဟိေ
ု ◌ကာင္ေ◌လး ရယံေ◌ တ

က ု ဲအထိပါၾကားေ◌နရသည္။ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာင္
တိက ၿခံ ထဲဆင္◌းခဲ့

လိက
ု ည္။ထငည့ ◌တိင
ု ◌
္ း ၿခံ ေ◌ရွ ႕ကျမကင္◌းထဲမွာ သား
 ု ◌ကာင္ေ◌လးလံ◌းု ေ◌ ထးေ◌နၾက၏သားခါးေ◌လာကဲရွိတဲေ
နဲ႔ဟိေ ့ ◌

ကာင္ေ◌လးက သားလကဲေကဘာလံ◌းု ကိုအတင္◌းလိက

ု ေ◌နသည္။

"ကိုကို ညစ္ေ◌နတာ ကၽနေ◌တာ◌

္ တ
ိ ယ္"

"ကိုကိုက ဘာလိ႔ ု ိ ဲ"

ု ညစမွာလဲ၊မင္◌းမွမိေ◌အာငဖမ္◌း င

သားေက◌ျပာလည္◌းေ◌◌ျပာ၊ေ◌ကာင္ေ◌လးေ◌ခါင္◌းကိုလည္◌းလွမ္◌း

ပုတိ က္ေ◌သး၏ၿပီ းမွ◌ျမကင္◌းထဲေ◌ ကးပတ္ေ◌◌ျပးသည္။ေ◌ကာ

င္ေ◌လးကလည္◌း ဲခ်၏ခဏၾ
သားခါးကိုအတင္◌းဖကားကာ တန◌းလွ
္

ကာေ◌တာ့သားေကအာက ဖစာ ေ◌ကာင္ေ◌လးကသားေအပၚမွာြခ

လ်က
ွ ္ လံ◌းု ေ◌ ထးၾကျပ ည္။ၿခံ ေ◌စာင့◌ဦ
္ းေ◌မာင္ေ◌မာင ပန◌း
္

အိ းု ေ◌ တကိုေ◌◌ျမ ဆရင္◌းေကလးေ◌ တကိုၾကည့◌ပီ းၿပံ ◌းဳ ေ◌န၏

ခ် စရာ◌ျမ ငင္◌းဆိုေ◌ပမယ့◌္ ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငိတဲဘယိ မွမ

စ
ွ မိဳ႕။ကိုယ့◌ဝ
္ မ္◌းနာ ကိုယာသိ။သားကိုယိ ငဒီေ◌ကာင္ေ◌လးေအ

ပၚလိက
ု ္ေ◌လ်ာ လန◌းေ◌နသည္
္ ။ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငည္◌းနည္◌းေ◌လးမွ

မႀကိဳက္။သားနဲေ႔ကာင္ေ◌လးကိုဒီထ
့ ကင္◌း းွီ ြခင့◌ ပဳ င
ုိ ္။

"သား စက္"

သူေမခၚလိက
ု ွ စ
ွ ္ေ◌ယာကံ◌းု ◌ျမကင္◌းေ◌ပၚကအလူးအလဲထ

လာၾကသည္။

" ေမမ"

"သား ဲ ◌က်ာင္◌းတေတတာ့မွာမလား၊သူငယ်င္◌းေ◌ တ
မနက္◌ျဖ ေ

နဲ႔ ဆရာမအိ မားၾကမယိ ၊ဘယခ်ိ ားမွာလဲ ခု ပဲ5နာရီ ထိုးေ◌

နၿပီ "

"အာ ဟုတယ္ေ◌ေမမ ကၽနေ◌တာ◌္

္ ေ◌မ့ေ◌နတာ"

သားကသူမဘကိ လွည့◌ေ
္ ◌◌ျပာၿပီ း ဟိေ
ု ◌ကာင္ေ◌လးဘကိ ပါတ

စတည္◌းလွည့ ◌ာ

"အ ိ ပိ ကိုအျပငဏ သားရဦးမွာ၊ခဏနားၿပီ းေ◌ရခ်ိဳးထားေ◌နာ◌္၊

ကိုကို ခဏပဲ ◌ျပ ာမယ္"

စက သူစီးေ◌နက်စကီးေ◌လးကိုယူၿပီ းၿခံ ထဲကအလ်င

ွ လို ထက္

သားေ◌တာ့သည္။အ ိ ပ စက္ေ◌ပ် ာ က ယားတဲအ

့ ထိ ပကည့◌ေ
္ ◌

ု ဲကိုဝငိ ေ႔◌ျခလွမ္◌းစလ်င
နရင္◌းတိက ွ ္

"ဟိေ
ု ◌ကာင္ေ◌လး ေ◌နဦး"

"ဗ် ာ ေ◌မႀကီး"

ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာင နႈတမ္◌းကိုမဲ့ြ႐ဲ႕ရင္◌း

"မင္◌း အိ မဲ ဝင သားနဲ႔ဦး၊ဟိမ
ု ွာဦးေ◌မာင္ ပန◌းအိ
္ းု ေ◌ တတစ္ေ◌

ယာကည္◌းေ◌႐ႊ◌့ေ◌နတာ◌ျမငယိ ႔လား၊မင္◌းပါ သားကူေ◌ခ် ၊မၿ

ပီ းမခ် င◌
္ း မနားရဘူးေ◌နာ◌္၊ေ◌ဆာ့ေ◌နဖို႔ပဲ တတယ္၊ငါေ◌◌ျပာတာၾ

ကားလားေ◌ဟ့"

"ဟုတ"္

" သားေ◌တာ့ သား"

ေ◌ကာင္ေ◌လးလွည့ြ ◌ ကားတဲအ
့ ထိေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာင္ တမငပ

ကည့◌ေ
္ ◌နလိက
ု ည္။ၿခံ ေ◌စာငကီးဦးေ◌မာင္ေ◌မာင ေ◌ကာင္ေ◌လး
ကိုပန◌းအိ
္ ု ဲကိုြဇတ္ဝငိ င္◌းေ◌နတာ◌ျမင္ေ◌
းု ေ◌ တအသယခံ ။တိက

တာ့ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာေငနသာေ◌တာ့။အဲ ဒ
့ ီအနားထိေ◌လ်ာွ ကားလိက
ု

င္◌း

"ဦးေ◌မာင္ သူ႔ကိုပန◌းအိ
္ းု ေ◌ တ ကၽေ ႐ႊ႕ခို င္◌းလိက
ု ာ ဘာ◌ျဖ

စိ ႔လဲ"

"ဟိ ု ဘာမွမျဖစါဘူးသူေ◌႒းေကတာ◌္၊က်ဳပဲ လကနဲ႔သယိ က

လားလိ႔
ု ပါ၊ေကလးကမနက္◌ျဖန ေ◌က်
္ ာင္◌းတေတတာ့မွာဆိုေ◌တာ့"

"ပန◌းအိ
္ းု ေ◌ တက ေအသးေ◌လးေ◌ တပဲ ရွင္၊သယိ ငွာပါ၊ေ◌ဆာ့ေ◌

တာင္ေ◌ဆာ့ င
ုိ ေ
္ ◌သးတာပဲ "

"ဟုတဲ ပါ၊သူေ◌႒းေကတာ◌္"

ဦးေ◌မာင်ကွာေမကာင္◌းတာသိေ◌ပမယ့◌္ ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငသိခ်

င္ေ◌ယာင္ေ◌ဆာငင္◌းလွည့ြ ◌ကာလိက
ု ည္။ဒီေ◌လာက္ေ◌လးခို

င္◌းတာကို◌ျဖစ် က္◌ျေပနလိက
ု ကတာ။တစိ မံ◌းု ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးဆို

သည္◌းသည္◌းလႈပ္။

ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငိ ကဲေ◌ရာကွ ေ◌နာက စကိမ ပငိ လွည့ ◌

ကည့ ◌ကဲခကိ ကည္။ေ◌ကာင္ေ◌လးကသူ႔လက္ေ◌လးေ◌ တနဲ႔ပ

န◌းအိ
္ းု ေ◌ တကိုမ င
ုိ နင္◌းသယ္ေ◌နတာ◌ျမငမွ သူမအခန◌းရွ
္ ိ ရာ ထက္

လာလိက
ု ည္။

ေ◌◌ျပာပါတယ္၊ကိုယ့◌ေ
္ ◌နရာနဲ႔ကိုယ္ေ◌နတတိ ႔။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
 စက္Gameေ◌ဆာ့ေ◌နတာေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌ကာေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။အရိ ပ္

ကခု ခ်ိ ေ
ိ ◌ရာကလာေ◌သး။ဒီေကလးဘာ◌ျဖစ္ေ◌နလိ႔
ု ဒီေညရာက

လာတာလဲ။မနက္ေ◌က်ာင္◌းတေတတာ့မွာမို႔ ေ◌စာေ◌စာအိ ပားတာ

မ် ားလား။စက္ ဂိမ္◌းထဲအာရံ ◌ေ
ု မရာက္ေ◌တာ့။အ ိ ပခန◌းဘက
္ ိ ထ

ကာခဲ့ လိက
ု ည္။

ေ◌လာ့ခ်မထားတဲအ
့ ခန◌းထဲ
္ အ လယ္ဝငာလိက
ု ည္။အခန◌းထဲ
္ တိ

တိတေ
္ ◌နတာေ◌ၾကာင့ ◌ိ ပာဘကထိေ◌လ်ာွ ကာမွ ေ◌ဘးလွ

ည့ ◌ိပ္ေ◌နတဲေ
့ ◌ကာင္ေ◌လးကိုေ◌ တ႕ရ၏စကဏ ပကည့◌ေ
္ ◌နမိ သ

ည္။အရိ ပ္ အိ ပ္ေ◌နတာဆိုရင ွိ းရက္။ခါတိင

ု ္◌းဆိုဒီေ◌ကာင္ေ◌လးစက္

နဲ႔မွအတူတအ
ူ ိ ပာဝင္ေ◌နက်။လွည့◌◌
္ ျပ ိ ႔လုပ္ေ◌တာ့မွ စကိပ္ေ◌န

တယ ငဲ သူေက◌ျေခထာက္ေ◌လးတစႈပႈပ္။အရိ ပအိ ပ္ေ◌သး

ဘူး။

"အရိ ပ္"

ထိုအခါမွ စကကွည့ ◌ာလ်က

ွ ္

"ကိုကို"

မ် ကံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌လးကတစ် တ်တ။္ စကသည္◌းယားလာကာဆံ ပ

င္ေ◌ တကို ဆဲ ြဖရင္◌း အရိ ပ္ေ◌ဘးဝငွဲခ်လိက

ု ည္။

"အရိ ပ္ ဒီေ◌န႔ညဘာလိ႔
ု ကိုကို႔ဆီ မလာတာလဲ"

" ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌ညာင္◌းေ◌နလိ႔
ု "
 "ဘာလိေ
ု ႔ညာင္◌းတာလဲ၊အရိ ပ္ေ◌ညာင္◌းေ◌န ငိ ကို ပ
ွိ ္ေ◌ပးမွာေ◌

ပါ ့"

စကိ ေ◌မာ့ၾကည့◌င္◌း

"တစယား"

"အင္◌း"

စက 'အင္◌း'ကိုသံရွ ဲရင္◌း အရိ ပ္ေ◌◌ျေခထာက္ေ◌လးေ◌ တကို

လကဲ႔ခပ္◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌း ွိ ပိ ကည္။

"ကိုကိုမလုပဲ ႔ယားတယ္ ခိ "

"ဟား! အ ိ ပတစယားတတိ ႔လား စမ္◌းၾကည့◌ယ္"

စက အရိ ပ္ေ◌◌ျခသလံ◌းု ◌ႂ ကကားေ◌လးေ◌ တကိုလက္ေ◌ခ် ာ

င္◌းေ◌ တနဲ႔ ပ
ွိ ယ္ေ◌ပးလိက
ု ္ေ◌တာ့ တစိ ခိအသံေ◌လး ထက်လာရ

င္◌းစကက္ေ◌ တကိုတားဆီ းေ◌တာ့၏စက ငငဲေ◌ရာက္ေ◌နသူက

ေ◌ကာ့ထိုးရင္◌းစကက္ေ◌ တကိုဖမ္◌းခ်ဳပာသည္။စက အ ိပ

က္ေ◌လးေ◌ တကို◌ျပ မ္◌းခ်ဳပ စိ က်ွင္

"အာ့"

"အရိ ပ္ မင္◌းလကာ◌ျဖ စားတာလဲကိုကို႔ကို◌ျပၾကည့◌"္

"ဟင့ ◌င္◌း"

စက္ ေ◌သခ် ာ◌ျမငိ ကည္။အ ိ ပကဝါးေ◌လးေ◌ တ စ

ွ က္

လံ◌းု နီရဲေ◌န၏လက္ေ◌လးေ◌ တကိုေ◌စာငံ◌ထ

ု ဲအတင္◌းထိုးဝွကားသူ

ကို စကိတရွ ည္ေ◌တာ့။

 "အရိ ပ္ ကိုကို႔ကိုလက္◌ျပစမ္◌းလိေ
ု ႔◌ျပာေ◌နတယ္ေ◌လ"

မ် ကွာတ ဲ႔စိုကကည့◌ေ
္ ◌◌ျပာလိက
ု ွ လက္ေ◌လးေ◌ တကို◌ျ

ဖန႔ျေပတာ့
္ သည္။နႈတမ္◌းေ◌လးကခပဲ မဲ့။မ် ကံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌လးေ◌ တ

မွာ မ် ကည္ေ◌ တကအျပည့◌။္

စကၾကည့ ◌ႊ◌ဲရင္◌းအ ိ ပက္ေ◌လးေ◌ တကိုေ◌သခ် ာၾက

ည့ ◌ိ ကည္။တစယ တည္။အ ိ ပက္ေ◌သးေ◌သးေ◌လးေ◌

တ စ
ွ ကံ◌းု နီရဲေ◌န၏တစ်ိဳေ႕နရာေ◌ တမွာေ◌ သၾကည္ေ◌တာင္

ေဥေနသးသည္။မ် ကည္ဝဲၿပီ းရႈ◌က

ိ ္ေ◌နသူကို အသာငံ◌႔
ု ၾကည့◌င္◌း

"အရိ ပ္ နာလိ႔
ု လားဟုတား၊နာေ◌နမွာေ◌ပါ ့"

"ဟင့ ◌င္◌း၊ကိုကိုက ေ◌အာ◌ိ ႔ အင့◌!္ "

ေ◌◌ျပာရင္◌းဝမ္◌းနည္◌းလာပံ ◌ရ
ု ကာမ် ကည္ေ◌ တက တစ္ေ◌တာ

က္ေ◌တာက်လာေ◌တာ့သည္။စက ငငဲကကိုယ္ေ◌လးကပါ တစိ

မ့ ◌ိမ့ ◌ႈပါလာ၏

"အင့◌!္ အဟင့◌!္ "

"ကိုကိုက! ကိုကိုကအ ိ ပိ ဆူတာမဟုတါဘူး၊ကိုကိုကအ ိ ပိ စိုးရိ မ္

လိေ
ု ႔အာ◌ိ ကိတာ၊ကိုကိုေ◌တာင္◌းပ ါတယ္ေ◌နာ◌္၊မငိန ဲ ႔တာ့
ု ေ တိ

တ္ေ◌တာ့ေ◌နာ◌္"

"အီ း!အင့◌္ အဟင့◌္ ဟင့◌!္ "

"မငိပ
ု ါနဲေ႔တာ့ ကာ၊အ ိ ပလိမၼာပါတယ္၊တိတေ
္ ◌တာ့ေ◌နာ◌္၊ကို

ကိုေ◌နာေကအာ◌္ေ◌တာ့ဘူး ကတိ"
 စကါးစပတ စ တတ္ေ◌ခ် ာမ
့ ွ ရႈ◌က
ိ ကီးတငငိ ေ◌နသူက အငို

တိတ၏ ိ ံသဲ့သဲ့ေ◌တာ့ၾကားေ◌နေရသးသည္။အ ိ ပက္ေ◌ တ

္ ရႈ◌က

ဘာ◌ျဖစာတာလဲ။စကိရမွ◌ျဖစည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးေ◌ဆာ့ထားတ

ယိ ရင္ေ◌တာင္ လကဒီေ◌လာကကီးအထိ◌ျဖစရာေအၾကာင္◌းမွမ

ရွိ ပဲ။

"အရိ ပ္"

"အင္!"

ရ ငငဲေကန စကိ ေ◌မာ့ၾကည့ ◌ာသည္။မ် က္ေ◌တာငိ စိ ပိ

ပ္ေ◌လးေ◌လးေ◌ တမွာ မ် ကည္ေ◌ တနဲ႔စိုကပ္ေ◌န၏ငိထ

ု ားတာ

မို႔ပါးေ◌ဖာင္◌းေ◌ဖာင္◌းေ◌လးေ◌ တမွာ နီရဲေ◌နၾကသည္။ဒီေ◌ကာင

ယ္ေ◌လး နာက်ငဝ
္ မ္◌းနည္◌းရမွာမ်ိဳးစကလိခ
ု ် င္။စကအ ိ ပက္ေ◌

သးေ◌သးေ◌လးေ◌ တကို ခ ပြဖဖမ္◌းဆု ပိ ကပီ း

"အရိ ပ္ လကဘာ◌ျဖစားတာလဲ၊အမွ ိ င္◌းေ◌◌ျပာ၊ကိုကို လိမာ

မႀကိဳကွန◌းအ
္ ိ ပိပါတယ္"

"အင္◌း"

"အဲ ဒ
့ ါဆို လကဘာ◌ျဖစားတာလဲေ◌◌ျပာ"

စကိ ေ◌မာ့ၾကည့◌ေ
္ ◌နရင္◌း မ် က္ေ◌တာင္ေ◌လးေ◌ တတစ် တ်တ္

ခက္ေ◌နသည္။စက အရိ ပ် က္ေ◌တာင်ားေ◌ တမွာစိုေ◌နတဲမ

့ ်က

ည္ေ◌ တကို ညင ငာသာြပတ တ္ေ◌ပးလိက

ု ္၏ထိုအခါမွစက်ကွာ

ကို ေ◌သခ် ာၾကည့◌င္◌း

 "ေညနက ပန◌းအိ
္ းု ေ◌ေ တနရာေ◌႐ႊ႕တာ"

"ဘာ!"

"ဟိ"ု

အ ိ ပဘာလိ႔
ု ပန◌းအိ
္ ့ ဲ။ဘေဘမာင
းု ေ◌ေ တ႐ႊ႕ရတာတဲလ အရိ ပ္

ကိုခိုင◌
္ းထားလား။သူ႔ေသဘာနဲ႔သူလု ပာလား။ဘေဘမာေငတာ့အ

ိ ပိ ခို င◌
္ းရဲ မွာမဟုတ။္ ၿပီ းေ◌တာ့ ဘေဘမာငအ ိ ပိ တအားခ် စာ

စကိသည္။အရိ ေပဘာနဲ႔အရိ ပန◌းအိ

္ းု ေ◌ေ တ႐ႊ႕ကူတယိ ရ

င္ေ◌တာင္ ဘေဘမာငလကံမွာမဟုတ။္ ဒါဆို ေ◌ေမမ။

စကတိထားမိ သည္။ေ◌ေမမက အရိ ေပရာကာကတည္◌းကခု ခ်ိန ္

ထိအ ိ ပိ မ် ကွာသာေမပး။ေညနကသူ ထ ကားေ◌တာ့ ေ◌ေမမနဲ႔အရိ

ပ် ဲ သည္။ေ◌ေမမဘာေ◌ တလုပ္ေ◌နတာလဲ ကာ။

"အ ိ ပိ ပန◌းအိ
္ းု ေ◌ တဘေဘမာေင႐ႊ႕ခို င္◌းတာလား၊

ကိုကို႔ကိုေ◌◌ျပာ"

"ဟင့ ◌င္◌း ဘဘကေမ႐ႊ႕ခို င◌

္ းဘူး၊ကိုကို ဘဘကိုမဆူပါနဲေ႔နာ◌္"

ေ◌သခ် ာသည္။အ ိ ပိ ေ◌ေမမ တမငကကိ င္◌းလိက

ု ာပဲ ◌ျဖစ္

မည္။စက္ ငဲပူေ◌လာင္ေ◌နသည္။ရ ငင္◌းတစ္ေ◌နရာကဆူးဆူးနင့◌္

နင့◌စ
ံ ားေ◌နရ၏ေ◌ေမမ့ကိုေ◌◌ျပာေ◌တာ့ထားရမည္။အ ိ ပိ ေ◌နာကီ

လိေ
ု ◌ တမလုပိ ႔။

"အရိ ပ္ မနက်ကိုကိုတိေ
ု ႔က်ာင္◌း သားရမွာ၊အ ိ ပိ ပိ က္ေ◌တာ့

လာ"
 "ကိုကိုက ◌ျပနေ◌တာ့
္ မလိ႔
ု လား"

"ကိုကိုမျပနေ◌သးပါဘူ
္ း၊အရိ ပဲ ႔အတူတအ
ူ ိ ပလိ႔
ု လာ"

စေကြမ႕ရာေ◌ပၚလွဲခ်လိက
ု င္◌း အ ိ ပိ ယ္ေ◌လးကိုရ ငငဲသို

င္◌းဖကိ က္ေ◌တာ့ စကါးကို◌ျပ ကင္◌းၿငိမငိမ္ေ◌လးအိ ပွာသ

ည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးေ◌ဘးကင္◌းဖို႔ စကိ ဂ ု စိုေကတာ့မည္။ေ◌လးေ◌

လးက တစ္ေ◌နကု မၸဏီ သားေ◌နရသည္။ညဘကည္◌း စာရ

င္◌းေ◌ တစစတာနဲ႔ အ ိ ပိ ေ◌သခ် ာဂ ု မစိုကား။အရိ ပား သူအခ်ိ

န◌ျပည့
္ ◌ေ
ိွ ◌နတာေ◌ၾကာင့◌္ ေ◌လးေ◌လးကစိ တ်ထားတာလည္◌းပါ

လိမ့◌ည္။

ဲ တစ်ိ ံ◌းု ရွိ ေ◌နခဲ့ တာေ◌တာင္

သူန႔ အ ိ ပကွာထိခိုကဏာရ

ဲ ရွိ ေ◌နသ၍ကာလပတံ◌းု
သားေ◌သးသည္။သူန႔ အရိ ပ္ေ◌ဘးကင္◌းေ◌

စရမည္။

ခဏအၾကာ ရ ငငဲေကကာငယ္ေ◌လးဆီ က အသကွဴသံသဲ့သဲ့

ထကာ၏ေညနက ပငန◌းထားတာေ◌ရာ၊ငိ
္ ထ
ု ားတဲအ ဲ ပါေ◌ရာၿ
့ ရွိ ႔

ပီ း ေ◌စာေ◌စာအိ ပ္ေ◌ပ် ာြ◌ားတာ◌ျဖစည္။

ရ ငငဲကအိ ပ္ေ◌ပ် ာ◌္ေ◌နတဲေ

့ အကာင္ေ◌သးေ◌သးေ◌လးကိုစက္ေ◌

သခ် ာၾကည့◌ေ
္ ◌နမိ သည္။ေကလးပီ ပီအျပစင္◌းစ ငာအိ ပ္ေ◌မာေက်

န၏အိ ပ္ေ◌ပ် ာ◌္ေ◌နသူရဲ႕နႈတမ္◌းရဲ ရဲ၊ပါးေ◌ဖာင္◌းေ◌ဖာင္◌းအိ အိေ◌

လးေ◌ တကိုစကိကို ငကည့ ◌ိ ကိသည္။ပါး◌ျပင္◌ႏ◌ုႏ◌ုကိုငံ◌ေ

ု ႔မႊး
 ု ်ငိတဲအ
လိက ့ ထိ။ဒါေ◌ပမယ့◌္ စကံ◌ေ
ု ႔မႊးလိက
ု ိ ႔မရဲ ။ဘာလိ႔
ု မွန◌း
္

လည္◌းစကတိအက်မသိ။

ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးကစက္ စိ တလ
ွ ံ◌းု ကိုအပို င ထားၿပီ မွန◌းေ◌တာ့
္ စက္

သိသည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးကိုစကာ ကယမည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးနာက်င္

ဝမ္◌းနည္◌း င လည္◌းနာက်င္ဝမ္◌းနည္◌းရသည္။ဒီညမွသတိထားလိက
ု ္

မိ တာကအရိ ေပပၚစကိ တာထကံေ◌ယာဇဥိ ေ◌နခဲ့ ၿပီ လား။

<<<<<<<<
>>>>>>>>
15,November,2020
Unicode
အရိ ပ်စစ် ဆိုတဲေ
့ ကာင်ေလး။ကေလးဆိုေပမယ့် သားနဲလိ
့ တု ာထက်ပို

ရင်း ှးီ ေနတာမျ ိ း ေဒ ူ ပါေအာင်ဘယ်လိမ

ု ှလက်မခံ င
ုိ ်။သားကလည်း ေတ

တာြဖင့်မ ကာေသး။ဒီေကာင်ေလးအေပ သံေယာဇ ်ပိုေနသည်။သူမသားက

ကေလးအရွ ယ်ဆိုေပမယ့်အေနတည်သည်။မာန ကီးသည်။ေတာ် ု ံ တန် ု ံ မ

ခင်လယ
ွ ်တတ်။အေပါင်းအသင်းေရွ းသည်။

ဒီေကာင်ေလးနဲကျမှ
့ အနားကမခွ ာ။ေကာင်ေလးကလည်းသားအနားက

နည်းနည်းေလးမှမခွ ာ။သလက်ေမာင်းေပ မှီအိပ်ေနတာကို ခွ င်ြ့ ပ ထားတာကို

ပဲ ကည့်။သူမသားလုပ်ရပ် ကို သူမြပန်အံဩ

့ ေနရသည်။ကေလးချင်းမိ

ခင်တယ
ွ ်ေန ကတာမှနး် သိေပမယ့် သူမအေနနဲလက်
့ မခံ ချင်။ေမွးစားသားကို

ကိုယ့်သားနဲတန်
့ းတူမဆက်ဆံ င
ုိ ်။သားကအစ ဒီေကာင်ေလးကိုသည်း

သည်းလပ် ေနတာမျ ိ းသူမ မလိခ

ု ျင်။
 ြဖစ် င
ုိ ်ရင်သားနဲဒီ့ ေကာင်ေလးေခ ေြပာဆက်ဆံေနတာေတာင်သူမ မ

့ ုယ်သာေနေစချင်သည်။အခု ပဲ ကည့်ဟိေ
ကိ က်။ကိုယ့်ေနရာနဲကိ ု ကာင်ေလး

ကတစ် ကိုယ်လံးု သအေပ မှီ ွ ဲအိပ်ေပျာ် ေနတာေတာင် းုိ သွားမှာေ ကာက်ေန

ပံုကသိသိသာသာ။

"သား ေကာင်ေလးကိုသအခန်းထဲ းုိ လတ်လိက

ု ်ေတာ့ေလ၊အချ ိန်လည်းမ

ှ ိ ေတာ့ဘူးသားလည်းအိ ပ်ဖိလပ ့ က်တဲထ

ု ် ၊ည ်န ့ ိ မအိ ပ်ပဲgameေဆာ့ေနတာ

ေတွ ေမေမမ ကိ က်ဘူးေနာ် သား"

သူမေြပာေတာ့မှ ေကာင်ေလးကိုအိပ်ရာေပ အသာလှဲချေတာ့သည်။ေဒ ူ

ပါေအာင်ေကာင်ေလးအနားတိးု ကပ် သွားလိက

ု ် ပီ း ှ ိးဖိ လပ
ု ် လိက
ု ်လ င်

"ဟာ ေမေမမ ှ ိးနဲ၊ ့ းုိ သွားလိမ့်မယ်အိပ်ပါေစ၊က န်ေတာ် သအခန်းထဲေပ

ေခ သွားလိက
ု ်မယ်"

ေြပာရင်းနဲသားကေကာင်
့ ေလးကိုညင်ညင်သာသာေပချ ီလိက
ု ်၏သားက

ှ စ်တန်းဆိုေပမယ့် အရပ် လည်း ှ ည်သည်။လူေကာင်လည်းထွားသည်။

ေကာင်ေလးကိုေပချ ီလိက
ု ်တာများေပါ ့ေပါ ့ပါးပါးပဲ ြဖစ် သည်။

"ေမေမ ေမေမလည်းသွားအိ ပ်ေတာ့ေလ၊က န်ေတာ် လည်း အရိ ပ်ကိုသွားပိ

ပီ းတာနဲအိ
့ ပ်မှာ"

သားကေကာင်ေလးကိုေပချ ီရင်း အခန်းထဲကထွက်သွားတာမိ သူမပါ

တစ် ခါတည်းလိက
ု ်ထွက်လာရသည်။ဟိေ
ု ကာင်ေလးအခန်းထဲကသားထွက်

အလာကိုအြပင်ကေနရပ် ေစာင့်ေနလိက
ု ်၏စက်အြပင်ထွက်လာတာနဲ ့

"သား"
 "ေမေမ"

"ေမေမ သားကိုတစ် ခါတည်းေြပာထားမယ်ေနာ် ၊ေနာက်ေနေတွ

့ သအခန်း

ကိုသဘာသာြပန်အိပ်ပါေစ၊သားလိက
ု ်ပိစရာမလိဘ
ု ူး၊ေမေမ မ ကိ က်ဘူး

ေနာ် သား"

သူမေြပာေနတာေတွကို သားလည်းရိ ပ်မိမှာပင်။

"အရိ ပ်က ကေလးပဲ ှ ိ ေသးတာေလေမေမရ၊ေမေမ သအေ ကာင်းမသိ

ေသးလိပါ၊သိသွားရင်ေမေမလည်းအရိ ပ်ကို ချစ် သွားမှာ"

"ဘာ! ဘာေြပာလိက
ု ်တယ်စက် ေမေမ့ကိုြပန်ေြပာစမ် း!"

"အာ ေမေမ သွားအိ ပ်ပါေတာ့ဗျာ၊က န်ေတာ် လည်းအိ ပ်ချင်ေန ပီ Good

night ေမေမ"

သူမအေြပာကိုမေစာင့်ေတာ့ပဲ စက်ကအခန်းထဲတန်းဝင်သွား၏ေြပာသွား

တာများ ကည့်စမ် း။ေမေမလည်း သအေ ကာင်းသိရင်ချစ် သွားမှာပါတဲ။့ ဘာ

လိချစ် ရမှာလဲ။သင်းအေ ကာင်းသိလည်းမသိချင်။ချစ် လည်းမချစ် င

ုိ ်။သား

လည်းမချစ် ရ။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
ြခံ ထဲမှာေဘာလံးု ကန်ေနတဲသ
့ ားနဲဟိ
့ ေ ု ်ထဲ
ု ကာင်ေလး ရယ်သံေတွက တိက

အထိပ ါ ကားေနရသည်။ေဒ ူ ပါေအာင် ြခံ ထဲဆင်းခဲ့ လိက

ု ်သည်။ထင်သည့်

အတိင
ု ်း ြခံ ေ ှ ကြမက်ခင်းထဲမှာ သားနဲဟိ
့ ေု ကာင်ေလးလံးု ေထွးေန

က၏သားခါးေလာက်ပဲ ှ ိ တဲေ
့ ကာင်ေလးက သားလက်ထဲကေဘာလံးု ကို

အတင်းလိက
ု ်လေ
ု နသည်။
 "ကိုကို ညစ် ေနတာက န်ေတာ် သိတယ်"

ုိ ်ပဲ"
"ကိုကိုက ဘာလိ ညစ် ရမှာလဲ၊မင်းမှမိေအာင်မဖမ် း င

သားကေြပာလည်းေြပာ၊ေကာင်ေလးေခါင်းကိုလည်းလှမ်းပုတ်လိက
ု ်

ေသး၏ ပီ းမှြမက်ခင်းထဲေကွးပတ်ေြပးသည်။ေကာင်ေလးကလည်း သား

ခါးကိုအတင်းဖက်ထားကာတွနး် လှဲချ၏ခဏ ကာေတာ့သားကေအာက်က

ြဖစ် ကာ ေကာင်ေလးကသားအေပ မှာခွ လ က် လံးု ေထွး ကြပန်သည်။ြခံ

ေစာင့်ဦးေမာင်ေမာင်က ပန်းအိ းု ေတွကိုေြမဆွရင်းကေလးေတွကို ကည့် ပီ း

ြပံ းေန၏

ချစ် စရာြမင်ကွင်းဆိုေပမယ့် ေဒ ူ ပါေအာင်စိတ်ထဲဘယ်လိမ

ု ှမ ှစ် မိ ။

ကိုယ့်ဝမ် းနာ ကိုယ်သာသိ။သားကိုယ်တိင

ု ်ကဒီေကာင်ေလးအေပ

လိက
ု ်ေလျာလွနး် ေနသည်။ေဒ ူ ပါေအာင်နည်းနည်းေလးမှမ ကိ က်။သားနဲ ့

ေကာင်ေလးကိုဒီထ
့ က်ရင်း ှးီ ခွ င်မ
့ ြပ င
ု ိ ်။

"သား စက်"

သူမေခ လိက
ု ်မှ ှစ်ေယာက်လံးု ြမက်ခင်းေပ ကအလူးအလဲထလာ က

သည်။

"ေမေမ"

"သား မနက်ြဖန်ပဲေကျာင်းတတ်ရေတာ့မှာမလား၊သူငယ်ချင်းေတွန ဲ ့

ဆရာမအိ မ်သွား ကမယ်ဆို၊ဘယ်အချ ိန်သွားမှာလဲ ခု ပဲ5နာရီ ထိုးေန ပီ "

"အာ ဟုတ်တယ်ေမေမက န်ေတာ် ေမ့ေနတာ"

 သားကသူမဘက်ကိုလှည့်ေြပာ ပီ း ဟိေ
ု ကာင်ေလးဘက်ကိုပါတစ် ဆတ်

တည်းလှည့်ကာ

"အရိ ပ်ကိုကိုအြပင်ခဏသွားရဦးမှာ၊ခဏနား ပီ းေရချ ိ းထားေနာ် ၊ကိုကို

ခဏပဲ ြပန်လာမယ်"

စက်က သူစီးေနကျစက်ဘီးေလးကိုယူ ပီ းြခံ ထဲကအလ င်စလိထ

ု ွက်သွား

ေတာ့သည်။အရိ ပ်က စက်ေပျာက်ကွယ်သွားတဲအ

့ ထိရပ် ကည့်ေနရင်းတိက
ု ်

ထဲကိုဝင်ဖိေြခလှမ်းစလ င်

"ဟိေ
ု ကာင်ေလး ေနဦး"

"ဗျာ ေမ ကီး"

ေဒ ူ ပါေအာင်က ှ တ်ခမ် းကိုမဲ့ရွ ဲရင်း

"မင်း အိ မ်ထဲဝင်မသွားနဲ ဦး၊ဟိ

့ မ
ု ှာဦးေမာင် ပန်းအိ းု ေတွတစ် ေယာက်တည်း

ေရ ေနတာြမင်တယ်မိလား၊မင်းပါသွားကူေချ၊မ ပီ းမချင်း မနားရဘူးေနာ် ၊

ေဆာ့ေနဖိ ပဲတတ်တယ်၊ငါေြပာတာ ကားလားေဟ့"

"ဟုတ်"

"သွားေတာ့ သွား"

ေကာင်ေလးလှည့်ထွက်သွားတဲအ
့ ထိေဒ ူ ပါေအာင် တမင်ရပ် ကည့်ေန

လိက
ု ်သည်။ြခံ ေစာင် ကီးဦးေမာင်ေမာင်က ေကာင်ေလးကိုပန်းအိ းု ေတွအ

ု ်ထဲကိုဇွတ်ဝင်ခိုင်းေနတာြမင်ေတာ့ေဒ ူ ပါေအာင်မေနသာ
သယ်မခံ ။တိက

ေတာ့။အဲ ဒ
့ ီအနားထိေလ ာက်သွားလိက
ု ်ရင်း

ု ်တာ ဘာြဖစ် လိလဲ"

"ဦးေမာင် သကိုပန်းအိ းု ေတွက န်မေရ ခို င်းလိက
 "ဟိ ု ဘာမှမြဖစ် ပါဘူးသူေ းကေတာ် ၊ကျ ပ် ပဲ လက်စနဲသယ်
့ လိက
ု ်မ

လားလိပါ၊ကေလးကမနက်ြဖန် ေကျာင်းတတ်ရေတာ့မှာဆိုေတာ့"

"ပန်းအိ းု ေတွက အေသးေလးေတွပဲ ှ င်၊သယ် င

ုိ ်မှာပါ၊ေဆာ့ေတာင်ေဆာ့

င
ုိ ်ေသးတာပဲ "

"ဟုတ်ကဲ့ပါ၊သူေ းကေတာ် "

ဦးေမာင်မျက် ှာမေကာင်းတာသိေပမယ့် ေဒ ူ ပါေအာင်မသိချင်ေယာင်

ေဆာင်ရင်းလှည့်ထွက်လာလိက
ု ်သည်။ဒီေလာက်ေလးခို င်းတာကိုြဖစ် ပျက်ြပ

ေနလိက
ု ် ကတာ။တစ် အိမ်လံးု ဒီေကာင်ေလးဆိုသည်းသည်းလပ် ။

ု ်ထဲေရာက်မှ
ေဒ ူ ပါေအာင်တိက ေနာက်တစ် ကိမ်အြပင်ကိုလှည့် ကည့်

အကဲခက်လိက ဲ ့ းအိ းု ေတွကိုမ

ု ်သည်။ေကာင်ေလးကသလက်ေလးေတွနပန်

င
ုိ ်မနင်းသယ်ေနတာြမင်ရမှ သူမအခန်း ှ ိ ရာထွက်လာလိက
ု ်သည်။

ေြပာပါတယ်၊ကိုယ့်ေနရာနဲကိ
့ ုယ်ေနတတ်ဖိ။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
စက်Gameေဆာ့ေနတာေတာ် ေတာ် ကာေန ပီ ြဖစ် သည်။အရိ ပ်ကခု ချ ိန်ထိ

ေရာက်မလာေသး။ဒီကေလးဘာြဖစ် ေနလိဒီညေရာက်မလာတာလဲ။မနက်

ေကျာင်းတတ်ရေတာ့မှာမိ ေစာေစာအိ ပ်သွားတာများလား။စက် ဂိမ်းထဲ

အာ ု ံ မေရာက်ေတာ့။အရိ ပ်အခန်းဘက်ကို ထွက်လာခဲ့ လိက

ု ်သည်။

ေလာ့ချမထားတဲအ
့ ခန်းထဲအလွယ်ဝင်လာလိက
ု ်သည်။အခန်းထဲ

တိတ်ဆိတ်ေနတာေ ကာင့်အိပ်ရာဘက်အထိေလ ာက်လာမှ ေဘးလှည့်အိပ်

ေနတဲေ
့ ကာင်ေလးကိုေတရ၏စက်ခဏရပ် ကည့်ေနမိ သည်။အရိ ပ် အိ ပ်ေန
တာဆိုရင်မ ှ ိးရက်။ခါတိင ဲ ့ အတူတအ
ု ်းဆိုဒီေကာင်ေလးစက်နမှ ူ ိ ပ်ရာဝင်

ေနကျ။လှည့်ြပန်ဖိလပ
ု ် ေတာ့မှ စက်အိပ်ေနတယ်ထင်တဲသ
့ ူကေြခေထာက်

ေလးတစ် လပ် လပ် ။အရိ ပ်မအိ ပ်ေသးဘူး။

"အရိ ပ်"

ထိုအခါမှ စက်ဘက်လှည့်လာလ က်

"ကိုကို"

မျက်လံးု ဝိုင်းေလးကတစ် ဖျတ်ဖျတ်။စက်အသည်းယားလာကာဆံ ပင်ေတွ

ကိုဆဲွဖွရင်း အရိ ပ်ေဘးဝင်လဲှချလိက

ု ်သည်။

"အရိ ပ် ဒီေန ညဘာလိ

့ ကိုကိဆီမလာတာလဲ"

"က န်ေတာ် ေညာင်းေနလိ"

"ဘာလိေညာင်းတာလဲ၊အရိ ပ်ေညာင်းေနရင်ကိုကို ှပ
ိ ် ေပးမှာေပါ ့"

စက်ကိုေမာ့ ကည့်ရင်း

"တစ် ကယ်လား"

"အင်း"

စက်က 'အင်း'ကိုသံ ှ ည်ဆဲွရင်း အရိ ပ်ေြခေထာက်ေလးေတွကိုလက်နခပ်

ဲ့

ြဖည်းြဖည်း ှပ
ိ ် လိက
ု ်သည်။

ဲ့
"ကိုကိုမလုပ်နယားတယ် ခိ "

"ဟား! အရိ ပ်ကတစ် ကယ်ယားတတ်လိလား စမ် း ကည့်မယ်"

စက်က အရိ ပ်ေြခသလံးု ကက်သားေလးေတွကိုလက်ေချာင်းေတွန ဲ ့

ှပ
ိ ် နယ်ေပးလိက
ု ်ေတာ့ တစ် ခိခိအသံေလးထွက်ကျလာရင်းစက်လက်ေတွ
ကိုတားဆီ းေတာ့၏စက်ရင်ခွင်ထဲေရာက်ေနသူက ေကာ့ထိုးရင်းစက်လက်

ေတွကိုဖမ် းချ ပ် လာသည်။စက်က အရိ ပ်လက်ေလးေတွကိုြပန်လည်

ဖမ် းချ ပ် ပစ် လိက

ု ်လ င်

"အာ့"

"အရိ ပ် မင်းလက်ဘာြဖစ် သွားတာလဲကိုကိကိုြပ ကည့်"

"ဟင့်အင်း"

စက် ု ်သည်။အရိ ပ်လက်ဖဝါးေလးေတွ ှစ်ဖက်လံးု နီရဲ

ေသချာြမင်လိက

ေန၏လက်ေလးေတွကိုေစာင်ပံုထဲအတင်းထိုးဝှက်ထားသူကို စက်စိတ်မ

ှ ည်ေတာ့။

"အရိ ပ် ကိုကိကိုလက်ြပစမ် းလိေြပာေနတယ်ေလ"

ဲ ့ ုက် ကည့်ေြပာလိက
မျက် ှာတည်တည်နစိ ု ်မှ လက်ေလးေတွကိုြဖန ် ြပ
့

ေတာ့သည်။ ှ တ်ခမ် းေလးကခပ် မဲ့မဲ့။မျက်လံးု ဝိုင်းေလးေတွမှာ မျက်ရည်

ေတွကအြပည့်။

စက်အ ကည့်လဲရင်းအရိ ပ်လက်ေလးေတွကိုေသချာ ကည့်လိက

ု ်သည်။

တစ် ကယ်ဟတ
ု ်သည်။အရိ ပ်လက်ေသးေသးေလးေတွ ှစ်ဖက်လံးု နီရဲ

ေန၏တစ် ချ ိ ေနရာေတွမှာေသွ ကည်ေတာင်ဥေနေသးသည်။မျက်ရည်ဝဲ ပီ း

ိက်ေနသူကို အသာငံ ကည့်ရင်း

"အရိ ပ် နာလိလားဟုတ်လား၊နာေနမှာေပါ ့"

"ဟင့်အင်း၊ကိုကိုက ေအာ် လိ အင့်!"

 ေြပာရင်းဝမ် းနည်းလာပံုရကာမျက်ရည်ေတွက တစ် ေတာက်ေတာက်ကျ

လာေတာ့သည်။စက်ရင်ခွင်ထဲကကိုယ်ေလးကပါ တစ် သိမ့်သိမ့်လပ် ခါ

လာ၏

"အင့်! အဟင့်!"

"ကိုကိုက! ကိုကိုကအရိ ပ်ကိုဆူတာမဟုတ်ပါဘူး၊ကိုကိုကအရိ ပ်ကိုစိုးရိ မ်

လိေအာ် လိက
ု ်မိတာ၊ကိုကိုေတာင်းပန်ပါတယ်ေနာ် ၊မငိန ဲ့
ု ေတာ့ တိတ်ေတာ့

ေနာ် "

"အီ း!အင့် အဟင့် ဟင့်!"

"မငိပ
ု ါနဲေတာ့
့ ကွာ၊အရိ ပ်ကလိမာပါတယ်၊တိတ်ေတာ့ေနာ် ၊ကိုကိုေနာက်မ

ေအာ် ေတာ့ဘူး ကတိ"

စက်ပါးစပ် ကတစ် တတ
ွ ်တတ
ွ ်ေချာ့မှ ိက် ကီးတငင်ငိေ
ု နသူက အငို

တိတ်၏ ိက်သံသဲ့သဲ့ေတာ့ ကားေနရေသးသည်။အရိ ပ်လက်ေတွဘာ

ြဖစ် လာတာလဲ။စက်သိရမှြဖစ် မည်။ဒီေကာင်ေလးေဆာ့ထားတယ်ဆို

ရင်ေတာင် လက်ကဒီေလာက် ကီးအထိြဖစ် စရာအေ ကာင်းမှမ ှ ိ ပဲ။

"အရိ ပ်"

"အင်!"

ရင်ခွင်ထဲကေန စက်ကိုေမာ့ ကည့်လာသည်။မျက်ေတာင်တိစ

ု ိ ပ်စိပ်ေလး

ဲ ့ ုကပ် ေန၏ငိထ
ေလးေတွမှာ မျက်ရည်ေတွနစိ ု ားတာမိ ပါးေဖာင်းေဖာင်းေလး

ေတွမှာ နီရဲေန ကသည်။ဒီေကာင်ငယ်ေလး နာကျင်ဝမ် းနည်းရမှာမျ ိ းစက်မ

လိခ
ု ျင်။စက်ကအရိ ပ်လက်ေသးေသးေလးေတွကို ခပ် ဖွဖွဖမ် းဆုပ်လိက
ု ် ပီ း
 "အရိ ပ် လက်ကဘာြဖစ် ထားတာလဲ၊အမှနတ
် ိင
ု ်းေြပာ၊ကိုကို လိမ်တာမ

ကိ က်မှနး် အရိ ပ်သိပါတယ်"

"အင်း"

"အဲ ဒ
့ ါဆို လက်ကဘာြဖစ် ထားတာလဲေြပာ"

စက်ကိုေမာ့ ကည့်ေနရင်း မျက်ေတာင်ေလးေတွတစ် ဖျတ်ဖျတ်ခက်

ေနသည်။စက်က အရိ ပ်မျက်ေတာင်ဖျားေတွမှာစိုေနတဲမ

့ ျက်ရည်ေတွကို

ညင်ညင်သာသာပွတ်သုတ်ေပးလိက
ု ်၏ထိုအခါမှစက်မျက် ှာကို ေသချာ

ကည့်ရင်း

"ညေနက ပန်းအိ းု ေတွေနရာေရ တာ"

"ဘာ!"

"ဟိ"ု

့ ဲ။ဘဘေမာင်က အရိ ပ်ကိုခိုင်း

အရိ ပ်ကဘာလိပန်းအိ းု ေတွေရ ရတာတဲလ

ထားလား။သသေဘာနဲသူ
့ လပ
ု ် တာလား။ဘဘေမာင်ကေတာ့အရိ ပ်ကိုခိုင်းရဲ

မှာမဟုတ်။ ပီ းေတာ့ ဘဘေမာင်ကအရိ ပ်ကိုတအားချစ် တာ စက်သိသည်။

အရိ ပ်သေဘာနဲအရိ
့ ပ်ပန်းအိ းု ေတွေရ ကူတယ်ဆိုရင်ေတာင် ဘဘေမာင်

ကလက်ခံမှာမဟုတ်။ဒါဆို ေမေမ။

စက်သတိထားမိ သည်။ေမေမက အရိ ပ်စေရာက်လာကတည်းကခု ချ ိန်ထိ

့ ပ်ကျန်ခဲ့
အရိ ပ်ကိုမျက် ှာသာမေပး။ညေနကသူထွက်သွားေတာ့ ေမေမနဲအရိ

သည်။ေမေမဘာေတွလပ
ု ် ေနတာလဲကွာ။

"အရိ ပ်ကို ပန်းအိ းု ေတွဘဘေမာင်ကေရ ခို င်းတာလား၊ကိုကိကိုေြပာ"

 "ဟင့်အင်း ဘဘကမေရ ခို င်းဘူး၊ကိုကို ဘဘကိုမဆူပါနဲေနာ်
့ "

ေသချာသည်။အရိ ပ်ကိုေမေမ တမင်သက်သက်ခိုင်းလိက

ု ်တာပဲ ြဖစ် မည်။

စက် ရင်ထဲပူေလာင်ေနသည်။ရင်တင
ွ ်းတစ် ေနရာကဆူးဆူးနင့်နင့်ခံစားေန

ရ၏ေမေမ့ကိုေြပာေတာ့ထားရမည်။အရိ ပ်ကို ေနာက်ဒီလိေ

ု တွမလုပ်ဖိ။

"အရိ ပ် မနက်ကျကိုကိုတိေကျာင်းသွားရမှာ၊အရိ ပ်အိပ်လိက

ု ်ေတာ့လာ"

"ကိုကိုက ြပန်ေတာ့မလိလား"

ဲ့
"ကိုကိုမြပန်ေသးပါဘူး၊အရိ ပ်နအတူတအ
ူ ိ ပ်မလိလာ"

စက်ကေမရာေပ လှဲချလိက
ု ်ရင်း အရိ ပ်ကိုယ်ေလးကိုရင်ခွင်ထဲသိုင်းဖက်

လိက
ု ်ေတာ့ စက်ခါးကိုြပန်ဖက်ရင်း ငိမ် ငိမ်ေလးအိ ပ် ှ ာသည်။ဒီေကာင်ေလး

ေဘးကင်းဖိ စက်ပိုဂ ု စိုက်ရေတာ့မည်။ေလးေလးက တစ် ေနကုနက

် ုမဏီ

သွားေနရသည်။ညဘက်လည်း စာရင်းေတွစစ် ရတာနဲ အရိ

့ ပ်ကိုေသချာဂ ု မ

စိုက်အား။အရိ ပ်နား သူအချ ိန်ြပည့် ှ ိ ေနတာေ ကာင့် ေလးေလးကစိ တ်ချ

ထားတာလည်းပါလိမ့်မည်။

ဲ ့ ချ ိန်လံးု ှ ိ ေနခဲ့ တာေတာင်

သူနတစ် အရိ ပ်လက်မှာထိခိုက်ဒဏ်ရာရသွား

ေသးသည်။သူန ဲ ့ ှ ိ ေနသ၍ကာလပတ်လံးု အရိ ပ်ေဘးကင်းေစရမည်။

ခဏအ ကာ ရင်ခွင်ထဲကေကာင်ငယ်ေလးဆီ က အသက် သံသဲ့သဲ့ထွက်

လာ၏ညေနက ပင်ပန်းထားတာေရာ၊ငိထ
ု ားတဲအ
့ ှ ိ နန ဲ့
် ပါေရာ ပီ း ေစာေစာ

အိ ပ်ေပျာ် သွားတာြဖစ် သည်။

ရင်ခွင်ထဲကအိ ပ်ေပျာ် ေနတဲအ

့ ေကာင်ေသးေသးေလးကိုစက်ေသချာ

ကည့်ေနမိ သည်။ကေလးပီ ပီအြပစ် ကင်းစင်စွာအိ ပ်ေမာကျေန၏အိ ပ်ေပျာ်

ေနသူရဲ ှ တ်ခမ် းရဲ ရဲ၊ပါးေဖာင်းေဖာင်းအိ အိေလးေတွကိုစက်ထိကိုင် ကည့်

လိက
ု ်မိသည်။ပါးြပင် ု က ု ်ချင်မိတဲအ
ု ိုငံေမးလိက ့ ထိ။ဒါေပမယ့် စက်ငံေမး

လိက
ု ်ဖိမရဲ ။ဘာလိမှနး် လည်းစက်အတိအကျမသိ။

ဒီေကာင်ေလးကစက် စိ တ် ှလံးု ကိုအပိုင်ယူထား ပီ မှနး် ေတာ့စက်သိ

သည်။ဒီေကာင်ေလးကိုစက်ကာကွယ်ရမည်။ဒီေကာင်ေလးနာကျင်ဝမ် းနည်း

ရင်သူလည်းနာကျင်ဝမ် းနည်းရသည်။ဒီညမှသတိထားလိက
ု ်မိတာကအရိ ပ်

အေပ စက်လိတ
ု ာထက်သံေယာဇ ်ပိုေနခဲ့ ပီ လား။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
15,November,2020
Part-5

ZAWGYI
ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္!

ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္!

တံခါးကိုသံ◌းု ေ◌လးခ် က္ေ◌ခါကပီ းမွ စကအခန◌းထဲ

္ ဝငဲ လိက
ု

ည္။ထငည့ ◌တိင
ု ◌
္ းေ◌ေမမက မအိ ပ္ေ◌သး။အိ ပာေ◌ပၚေကနTVၾ

ကည့◌ေ
္ ◌နတာ◌ျဖစည္။ေ◌ေမမက စကြ႐ယ္ေ◌ရာကာသည့ ◌ိ

င္ေ◌အာငွပဆဲ ။ခႏၶာကိုယအစ အဆီ ပိုမရွိ ။အသကါးဆယ္ေ◌က်ာ◌္

အမ်ိဳးသမီ းလိ႔
ု ထငရာမရွိ ေ◌အာင္ေ◌ခတွီလပ
ွ ၏ေ◌ေမမကစကက

ည့◌ေ
္ ◌နတာကိုေ◌ တ႕တာနဲ႔

"သား မအိ ပ္ေ◌သးဘူးလား၊ဘာကိစၥရွိ လိ႔

ု လဲ"

" ေမမ့ကို ကၽနေ◌တာ◌္

္ ေ◌◌ျပာစရာရွိ လိ႔
ု ၊ေ◌ေဖဖေကရာ"

"မင္◌းေ◌ဖ စာၾကည့◌န◌းထဲ
္ မွာေ◌နမွာေ◌ပါ ့၊ဘာေ◌◌ျပာမွာလဲေ◌◌ျ

ပာေ◌လ"

ေ◌ေမမက ခပ ဲ◌ျဖစည္။စကအရိ ေပ◌ျခကို တစ် က္

အကဲခကကည့ ◌ိ ကင္◌း

" ေမမ ေညနကအ ိ ပိ ပန◌းအိ

္ းု ေ◌ေ တ႐ႊ႕ခို င္◌းလိက
ု ယလား"
 "မင္◌းကို ဟိေ ု ာလားသား၊အခု အဲဒ
ု ◌ကာင္ေ◌လးေ◌◌ျပာ◌ျပလိက ့ ီကိ

စၥနဲ႔ပတတပီ းေ◌ေမမ့ဆီေ◌ရာကာတာလား"

"ဘယိ ◌ျဖစ္◌ျဖစ္၊အ ိ ပ ေကလးပဲ ရွိေ◌သးတာေ◌ေမမ၊သူအဲလ

့ ိအ
ု

လုပ္ေ◌ တမလုပိ င္ေ◌သးဘူးေ◌လ၊ၿပီ းေ◌တာ့ေညနကကိစေၥလးေ◌လး

သိ ငည္◌းစိ တေ
္ ◌ကာင္◌းမွာမဟုတ း"

"စက္!မင္◌းက ေမအကို◌ျပ င္ေ◌ပးေ◌နတာလား"

" ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌◌ျပာ◌ျပတာေ◌ေမမ၊အ ိ ပအိ မအလု ပမားမွ

မဟုတဲ"

"မဟုတေ
္ ◌တာ့ဘာ◌ျဖစဲ ...ဒီအိမွာေ◌နရင္ သူ ုိ ငဲ အလုပ္ သူလပ
ု

မွာပဲ ...မင္◌းကိုလည္◌းေ◌ေမေမ◌ျပာထားမယ္ေ◌နာ◌္၊ကိုယဒီအိမသခ

င္ သခငသခငိ ေ◌နတတမယ္၊အဲ ဒ
့ ီေ◌ကာင္ေ◌လးနဲ႔ ေ◌ရာေ◌ရာေ◌

ာွ ေ◌ ာွ ေ◌နတာ ေ◌ေမမမႀကိဳက းသား"

က်စ္!

"ဘာဆို ငိ ႔လဲေ◌ေမမရာ၊သူလည္◌းေ◌လးေ◌လးသားပဲ ၊ဒီအိမ

မိ သားစုဝငဲမဟုတ းလား"

"မဟုတ း၊ငါလကခံ ုိ င းစက္၊မင္◌းကိုလည္◌းေ◌◌ျပာမရရင္ မင္◌း

ေအဖနဲ႔ဩဇီ ကိုတစါတည္◌းထည့ ◌ႊတိ ကွာေ◌နာ◌္၊ဟိမ

ု ွာေ◌က်ာ

င္◌းမတတ် င းဆိုလိ႔
ု ေ◌ေမမြဇတစီ စဥဲထား ထားတာ"

စကာ◌ျပနေ◌◌ျပာရမွ
္ န◌းမသိ
္ ။ေ◌ေဖဖက ု ရွိ တဲဩ
အဘိုးတိ႔ ့ ဇီ မွာ အ

လုပ္ေ◌ တကေအ◌ျခေက်နၿပီ းသားမို႔ သားလု ပိ င္ေ◌ပးေရတာ့မွာ◌ျဖစ္

သည္။ေ◌ေမမက စကိ ပါတစါတည္◌းေ◌ခၚၿပီ းေ◌ေဖဖနဲ႔အတူလိက
ု ္

သားခ် ငာ◌ျဖစည္။စကဒီမွာပဲ ေ◌က်ာင္◌းတက် ငယ္ေ◌◌ျပာေ◌န

တာေ◌ၾကာင့◌္ ေ◌ေမမပါဩဇီ လိက

ု သားရပဲ စကဲ႔အတူေ◌နခဲ့ မွာ◌ျဖ

စည္။

"စက္ ေ◌ေမေမ◌ျပာတာေသဘာေ◌ပါကယ္ေ◌နာ◌္"

" ပါကယ္ေ◌ေမမ၊ဒါေ◌ပမယ့◌္ အ ိ ပိ "

" နာက္ အဲ ဒ
့ ီေ◌ကာင္ေ◌လးကိုဘာမွမခို င္◌းေ◌တာ့ရငၿပီ မို႔လား၊မန

က္ေ◌က်ာင္◌းစတေကတာ့မယ္၊ သားအိ ပ္ေ◌တာ့"

ေ◌ေမမကစကိ လွည့◌ငၾကည့◌ေ
္ ◌တာ့။စကွည့ြ ◌ကပီ းေ◌◌ျ

ခလွမ္◌းေ◌တာငစေရသး။ေ◌ေဖဖက အခန◌းထဲ
္ ဝငာရင္◌း

"သား ဘာ◌ျဖစိ ႔လဲ၊ေ◌ေဖဖ့ကိုေ◌◌ျပာေ◌လ"

"ရၿပီ ေ◌ေဖဖ၊ ကၽနေ◌တာြ◌ားအိ

္ ပ္ေ◌တာ့မယ္"

မ် ကွာမသာမယာနဲ႔အခန◌းထဲ
္ က ထ ကားေ◌တာ့သားကိုၾကည့◌

ပီ း ဦးတ မဲ သားအ တကိေတကာင္◌း။ဇနီး◌ျဖစ နဲ႔သားေ◌◌ျပာေ◌န

တာေ◌ တ သူအကု ကားသည္။သားေ◌◌ျပာတာလည္◌းမမွား။

" မႀကီး၊မင္◌းေကလးေ◌ တၾကား ဝငပါစမ္◌းပါနဲ႔ ကာ၊ေက

လးေ◌ တက ု ိ း ု ိ းသားသား"

"ဘာကို ု ိ း ု ိ းသားသားလဲ၊ရွ င္ အာမခံ ုိ ငိ ႔လား၊ ကၽ ေကရာေအမ

တစ္ေ◌ယာေကနနဲ႔ ကိုယ့ ◌ားကိုယစိုးရိ ေမတာ့ဘူးလား၊ဘာလဲရွင္

ကကိုယ်င◌
္ းစာေ◌ပးေ◌နတာေ◌ပါ ့ဟုတား"
 "မင္◌းထငာေ◌ တြစေတ◌ျပာနဲ႔၊မင္◌းေ◌မာငိရင္ေ◌ရာ မင္◌းလုပ္

ပိ လကံမွာတဲလ
့ ား"

"လကခံ ေ◌တာ့ေ◌ရာဘာ◌ျဖစဲ ၊အဲ ဒ

့ ီေ◌ကာင္ေ◌လးကိုသားနဲ႔ အနီး

ကပ္ေ◌နတာ ကၽ မႀကိဳက း၊အဲ ေ

့ ◌တာ့ေ◌◌ျပာစရာရွိ တာေ◌◌ျပာရ

မွာပဲ ၊ေ◌နာကပ္ ရွ င့ ◌ိ အျဖစ်ိဳးထပ ဖစခံ ုိ င း"

"မင္◌းအဲ က
့ ိစၥကို ထည့ေ◌◌ျပာပဲ ေ◌နလိ႔
ု မရဘူးလား၊မဟုတါဘူး

လိ႔
ု မင္◌းကိုငါဘယွစါေ◌◌ျပာရမလဲ၊ၿပီ းေ◌တာ့သားတိ႔
ု က ေက

လးေ◌ တ က၊မင္◌းေ◌◌ျပာမွ ေကလးေ◌ တစိ တိ ေအရာငိ းေ◌ပးသ

လိ◌
ု ျဖစ္ေ◌နၿပီ "

"အိ ု ဘယိ ပဲ ◌ျဖစ္◌ျဖစ္... ူ ပါေ◌အာငိ တဲမ

့ ိ န◌းမေကရာသူ
္ တိ႔
ု ျဖစ်

ငိ င္◌းအျဖစံ မတဲလ
့ ား၊ရွ ငေ
္ ◌စာင့ ◌ကည့◌ေ
္ ◌နလိက
ု ္"

ဇနီး◌ျဖစ ကိုၾကည့◌ပီ းဦးတ မဲ က ေ◌ခါင္◌းတစါခါ။

"မင္◌းအတၱေ◌ တနဲ႔ မင္◌းပဲ အၿမဲ ပူေ◌လာင္ေ◌နတာ"

ေ◌◌ျပာၿပီ းအိ ပာထဲအသာဝငွဲ သားတဲခ

့ ငန◌း◌ျဖစ
္ ကိုၾကည့◌္

ရင္◌း ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာင္ေ◌ဒါသ ထက္ေ◌နမိ သည္။သင္◌းတိ႔

ု ပဲ ေ◌အးေ◌

အးခ် မ္◌းခ် မ္◌းေ◌နၾေကပါ ့။သူမတစ္ေ◌ယာကဲ ေ◌နရာတကာ ဗီ လိ ႀ

ကီးေ◌နရာက။

ၿပီ းခဲ့ တဲအ

့ ျဖစပ် က္ေ◌ တမွာလည္◌းသူမက ဗီ လိန။ခ
္ ငန◌း◌ျဖစ
္

ကို မိ ဘခ် င◌
္ းေသဘာတူလိ႔
ု လက ပိ ကတယိ ေ◌ပမယ့◌္ သူမဘ

ကကိုတ မဲ ကိုတစကတိတဝ
္ ငားခဲ့ မိသည္။
 အရပ္◌ျမင့◌◌
္ ျမင့◌၊္ အသားခပတတ္၊မ် ကံ◌းု ထင္◌းထင္◌းနဲ႔ကို

တ မဲ က ေ◌အာင္◌ျမငဲ လူငယီးြပားေ◌ရးလုပန◌းရွ
္ င၊္ ေ◌ ဆမ်ိဳးအသို

င္◌းေ◌ တက ဩဇီ မွာစီ းြပားေ◌ရးေအ◌ျခခ် လု ပိ ငကတာ◌ျဖစပီ း သူတ

စ္ေ◌ယာကည္◌း◌ျမ ာ င
ုိ ံမွာစီ းြပားေ◌ရးလု ပိ င္ေ◌နတာ◌ျဖစ

ည္။မိ ဘခ် င◌
္ းေ◌ တကရင္◌း းွီ ၾကသ ိ႔ သူမနဲ႔အိ မ္ေ◌ထာေင်ပး

ဖို႔သူ႔မိ ေဘ တက ကမ္◌းလွမ္◌းထားခဲ့ ၾက၏

ကိုတ မဲ မွာရည္◌းစားအရႈပရွ င္◌းေ◌ တဘာေ◌ တမရွိ ။ေ◌နာက္

မွ'သူမ'သိရသ သူ႔ငယ ငယ်င္◌းေ◌ၾကာင့◌ည္◌းစားမထားရ

ဘူးဆိုတာပင္။ေ◌နာကိ င္◌းသူ႔သူငယ်င္◌းက သူမကိုသိပၾကည္ေ◌

တာ့။ကိုတ ဲ သူမ
မဲ န႔ တဲ သား တဲလာလု ပာေ◌တာငႀကိဳက္ေ◌တာ့

တာ◌ျဖစည္။ေ◌နာကံ◌းု ကိုတ မဲ မိေဘ တကိုသူတိ႔

ု စ
ွ ္ေ◌ယာက

တတ္ေ◌နတဲေ
့ အၾကာင္◌း သူမကိုယိ ငသိေ◌ပးလိက
ု ာမို႔ျမန◌ျ
္

ဲ ိုဆို
မ ကပိ ႔ျဖစာခဲ့ တာပင္။ဗီ လိ ဆ ထို ပဲ မွာသူမအ င
ုိ လိက
ု ္

သည္။

ကိုတ မဲ က အစကတည္◌းက ု ိ းသားေ◌အးေ◌ဆးသူမို႔ လ

ွ ံ◌းု ေ◌ရာ

ဂါအခံ ရွိတဲသ
့ ူမကို ့ ႇ◌ာၿပီ းလကပိ ႔ခ် က်င္◌းလကံခဲ့သည္။အခု
ငဲည

ခ်ိ ိ သူမခ ငန◌းအျဖစဲ

္ ႔သူမဆႏၵအတိင
ု ္◌းသာေ◌နထို ငည္။သား

ကိုယ္ဝ ိ ေရအာင ၿပီ း သူတိ႔

ု ဇာတမ္◌းကိုမျပတ္◌ျဖတစိ ကိ

ငည္။အ ဟန◌း!
္ ူ ပါေ◌အာငိ တဲမ
့ ိ န◌းမကလိ
္ ခ
ု ် ငာကိုေရအာင သ

ည္။◌ျဖစ် ငိ င္◌းလည္◌း◌ျဖ စင့◌သည္။

 ု ဲ မာနႀကီးသည္။ထက္◌ျမတည္။လိခ
သားကသူမလိပ ု ် ငာကိုေရအာ

င တတည္။◌ျဖစ် ငာကို◌ျဖစ္ေ◌အာင ပတည္။အခု လည္◌း

သူ◌ျဖစ် ငာကိုေရအာင္ေ◌◌ျပာ သားတာပင္။သူမနဲ႔ဒီေ◌လာက တဲ ့

သားက တခါေတလသူ႔ေအဖနဲ႔ သားတူတာေ◌ တလည္◌းရွိ ေ◌သးသည္။

က် ာကထားပါ။သူ႔ေအဖလိအ
ု ျဖစ်ိဳးေ◌တာ့ သူမအျဖစခံ င
ုိ ္။သားလ

ည္◌းသူမ စိ တိ င္◌းက်သာ◌ျဖစ္ေ◌စရမည္။
>>>>>>>>
<<<<<<<<
စကိ ေ႔က်ာင္◌းေ◌ တြဖင့◌ပီ းမၾကာခငွာပဲ ေ◌ေဖဖကဩဇီ ကို ထ

ု ထားခဲ့ တဲလ
ကားရသည္။ဩဇီ မွာအဘိုးတိ႔ ့ ပ
ု န◌းေ◌
္ တကို ဦးစီ းဖိုေ႔

ေဖဖတစ္ေ◌ယာကာရွိ ေ◌တာ့သည္။ေ◌ေမမကလည္◌း ေ◌ေဖဖ့ေ◌နာက္

လို ကားခ် ငေ
္ ◌ပမယ့◌ကိ စိ တခ် တာေ◌ၾကာင့ ◌ိ က သား◌ျဖ

ုိ ံမွာရွိ တဲေ
စ္။ဒီ င ့ ◌ေမမတိ႔
ု ဘိုး ဘားပိုငီးြပားေ◌ရးလုပန◌းေ◌
္ တကိုေ◌

တာ့ ေ◌လးေ◌လးတစ္ေ◌ယာကည္◌းသာဦးစီ းလု ပိ ေငတာ့သည္။

ေ◌လးေ◌လးေကေဖဖသင္◌ျေပပးတဲအ
့ တိင
ု ္◌း လုပန◌းေ◌
္ တကိုဦးစီ း

လု ပိ ငတည္။ေ◌ေဖဖက င
ုိ ံ◌ျခားအဆက သယ္ေ◌ တရလာေ◌

အာင္ေ◌လးေ◌လးကိုဟိေ
ု ကနကူညီေ◌ပး၏ေ◌လးေ◌လးကလည္◌းေ◌

တာ◌ည္။ထက္◌ျမတည္။ေအသာကစားလည္◌းမရွိ ေ◌တာ့ လူပ်ိဳႀ

ကီးေ◌လးေ◌လးမွာေ◌ကာေငလးေ◌ တဝိုင္◌းဝိုင္◌းလည္ေ◌န၏စကိတ္

ထဲ တစ်ိဳးေ◌တာ့နည္◌းနည္◌း◌ျဖစည္။ေ◌လးေ◌လးမွာဘာေ◌ၾကာင့◌္

ရည္◌းစားမရွိ ရတာလဲဆိုတာပင္။
 ေ◌လးေ◌လးကိုသာေ◌◌ျပာေ◌နတာ။သူ႔မွာလည္◌းေ◌ကာေငလးေ◌

တဝိုင◌
္ းဝိုင◌
္ းလည္ေ◌နတာပင္။စကိ ႔အ ဖဲ ႕ထဲမွာေ◌တာငည္◌း

စားေ◌ တဘာေ◌ တရွိ တဲေ

့ ◌ကာင္ေ◌ တရွိ ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။စကိ အတ

န◌းထဲ
္ ေကကာင္ေ◌ တအျပငႀကီးတန◌းေကကာင္
္ ေ◌ တကပါအား

က်ၾကသည္။အႀကီးတန◌းေကကာင္
္ ေ◌ တလိက
ု ရတဲေ
့ ◌ကာေင

လးေ◌ တေကတာင္ စကိ ငည္◌းသည္◌းလႈပ္။ဒါေ◌ပမယ့◌က

သူတိ႔
ု ကိုစိတဝငား။

အခ်ိ ိ အတန◌းတကပီ
္ းတာနဲ႔စက အခန◌းထဲ
္ ကခ် က်င္◌းလွည့◌္

ထကိ က်ွင္

" ဟ့ေ◌ကာငက္ တန◌း◌ျပန

္ ေ◌တာ့
္ မလိ႔
ု လား"

" အး ငါ ့ညီကငါ ့ကိုေ◌စာင့◌ေ

္ ◌နမွာ က"

ေ◌◌ျပာၿပီ းတာနဲ႔ စက ပ က ကကာခဲ့ လိက

ု ည္။စကိ

အ ိ ပၿမဲ လိလ
ု ိေ
ု ◌စာင့◌ေ
္ ◌နေက်နရာေ◌ရာက္ေ◌တာ့အ ိ ပရွိ ေမန။

ဒီေ◌ကာင္ေ◌လး ဘယ္ေ◌ရာ ကားတာလဲ။စက အခ်ိ ိ ခဏတက္ေ◌

နရတာမို႔ဒီေ◌နေ႔နာေက်နတာ◌ျဖစည္။အိ မကားကိုလည္◌းေ◌နာ

က်မွလာခို င◌
္ းထားတာမို႔ ေ◌ရာကလာေ◌သး။

"အရိ ပ္"

အနီးအပါးမွာ အ ိ ပိ ေ◌အာ◌္ေ◌ခၚၾကည့◌ေ
္ ◌ပမယ့ေ◌ တ႕။ေ◌

က်ာင္◌းေ◌နာကက သစငန◌းေ◌
္ တရွိ ရာကိုစက္ေ◌◌ျပး သားလို

က္၏ထိုအခါမွအရိ ပဲ ႔ တစ္◌ျခားေကလးသံ◌းု ေ◌လးေ◌ယာကိ ေ◌

တ႕လိက
ု သည္။အ ိ ပ အလယွာခပ္ေ◌တာင့◌ေ
္ ◌တာင့◌ေ
္ ◌လးလက္

ပိုကပ္ေ◌န၏အျဖဴ အစိ မ္◌းနဲေ႔က်ာပိုးအိ တေ

္ ◌လး လယားသည္။အရပ္

အရွ ံ◌းု ေကလးက အရိ ပဖူးကိုေ◌နာက ်မတတ္ လကိဳးနဲ႔ႀ

ကိတိ းလိက
ု ာကိုစကွမ္◌း◌ျမငိ ကည္။

အ ိ ပိ ယ္ေ◌လး ေ◌နာကိ လ ် သားေ◌ပမယ့ ◌ဲေ◌တာ့က်မ

သား။အ ိ ပကိုယိ တည့ ◌ည့◌◌

္ ျပ တိ ကည္။ဟိက
ု နဖူးကိုလ

ကဲ႔တစ် ကိ းလိက
ု ိ င္◌းအုန◌းမႈ
္ တက္ေ◌ေကလးကဖတနဲဖတ္

ခနဲ။အ ိ ပဟိက
ု လု ပမ်ွကိုငံ◌႔
ု ခံ ေ◌န၏တစါေ◌လးေ◌တာငတုန႔ျ
္

ပန။ေကလးေ◌
္ တက စက တိ႔
ု အနားေ◌ရာကာတာကို◌ျမငကဟ

တူ။

"မင္◌းမွာမုန႔မရွ
္ ိ ေ◌တာ့ရင္ မင္◌းမုန႔ဖိ
္ ုးငါတိ႔
ု ကိုေ◌ပးေ◌ဟ့ေ◌ကာင္"

"ငါ ့မွာမုန႔ဖိ
္ ုး မပါဘူး က၊ငါ ့ကိုကိုကဝယ္ေ◌ ကၽးတာ"

"ဘယကိုကိုလဲ၊မင္◌းကိုကိုက ဘာေ◌ကာငိ ႔လိ႔

ု လဲ"

"သူ႔ကိုကိုက ငါပဲ "

ဟင္!

"ကိုကို"

အ ိ ပစကိ ေ◌◌ျပးဖကိ က္ေ◌တာ့ စက ႔ေအပၚ ထက္ေ◌န

တဲေ
့ ◌ဒါေသ တကအလိလ
ု ိေ
ု ◌◌ျပရသည္။အ ိ ပိ ဝိုင◌
္ းထားတဲေ
့ ကလးေ◌

တကစကိ ၾကည့◌ပီ း အံ အ
့ ားသင့ ◌ က၏စက ပကီးကို ေ◌သ

ခ် ာေ◌မာ့ၾကည့◌င္◌း
 "ဟိ ု ကၽနေ◌တာ◌
္ ိ ႔က..."

"မင္◌းတိေ
ု ႔လးေ◌ယာကံ◌းု ငါ ့ေ◌ရွ ႕ကိုတစ္ေ◌ယာက်င◌
္ းစီ တန◌းစီ
္

ပိ က္"

"ဟုတ္ ဟုတဲ "

စက္ေ◌ရွ ႕ကိုကုတေ
္ ◌ခ် ာင္◌းကုတ္ေ◌ခ် ာင္◌းနဲ႔ တစ္ေ◌ယာက်င္◌းစီ ေ◌

ရာကာၾကသည္။

"မင္◌းတိ႔
ု နဖူးေ◌ တ လွ ား"

"ဟုတ"္

နဖူးေ◌ပၚဝဲ ၾေကနတဲဆ
့ ံ ပင္ေ◌ တကိုလန
ွ ေ◌ပးၾက၏စက
္ သူတိ႔
ု န

ဖူးေ◌ တဆီ လကလယဲ႔အားစိုက္ေ◌တာကိ ကည္။

အာ့! အား!

"မင္◌းတိေ
ု ႔နာကစါ ငါ ့ညီေ◌လးကိုထိရဲ ငိၾကည့◌္ မင္◌း

တိ႔
ု လက္ေ◌ တ◌ျဖတစယ္ ၾကားလား"

"ဟုတိ ႀကီး"

"ငါ ့ညီေ◌လးအ ိ ပိ ေ◌တာငနင္◌းမိ ေ◌စနဲ႔ ၾကားလား"

"ဟုတ္ ဟုတဲ "

" သားၾေကတာ့"

ထိုအခါမွ နဖူးေ◌ တကိုကိုယီြပတင္◌းေ◌◌ျပး ထ ကားၾေက

တာ့၏

"ကိုကို"
 "အရိ ပ္"

စကအ ိ ပိ ယ္ေ◌လးကို ခါးကိုင◌

္ းၿပီ းဖကားလိက
ု င္◌း

"အရိ ပ္ ေ◌ၾကာက္ေ◌နလားဟင္၊ကိုကိုနည္◌းနည္◌းေ◌နာက် သားတ

ယ္"

"ဟင့ ◌င္◌း၊အခု ေမၾကာက္ေ◌တာ့ဘူး၊ကိုကို ကၽနေ◌တာ့

္ ◌ားရွိ ရင္

ေမၾကာက း ဟီး..."

စက သူ႔ကိုေ◌မာ့ရယ္◌ျေပနသူပါးေ◌လးကို အသည္◌းယားြစာဖ် စ္

ညႇစစိ ကည္။မင္◌းပဲ ေအ◌ျပာေ◌ကာင္◌း။

"အင္◌း ကိုကိုကအ ိ ပိ ဘယ မွအ ုိ င်င့ ◌ိ ႔မေရအာငာ က

ယ္ေ◌ပးမွာ၊လာ အိ မကားလာႀကိဳေ◌ေနလာကပီ ၊ကိုကိုတိ႔

ု ျပေ အာ

င္"

ကိုကို ဆဲ ေ◌ခၚရာေ◌နာကိ လိက

ု ာရင္◌းအရိ ပ္ေ◌က်နပ္ေ◌နမိ သည္။

ကိုကိုသာသူ႔အနားရွိ ေ◌န င ိ ပာကိုမွေမၾကာက္။ကိုကိုသူ႔အနား

ရွိ ေ◌နရင္ သူ႔အလိလ

ု ိေ
ု ◌ပ် ာ◌ာသည္။ေ◌မႀကီးဘယ္ေ◌လာက ဆူ၊

ဘယ္ေ◌လာကိ င္◌းခို င◌ ဲ သာအတူေ◌နြခင့◌ရင္

္ း ကိုကိုန႔ သူေ◌က်နပိ င္

ပါသည္။အသက္ေ◌ တႀကီးတဲအ
့ ထိ ဲ ပဲ သူေ◌နခ် င ည္။ကိုကို
ကိုကိုန႔

သာသူ႔အနားရွိ ေ◌နရင္.....
<<<<<<<<
>>>>>>>>
15,November,2020
Unicode
 ေဒါက်! ေဒါက်!

ေဒါက်! ေဒါက်!

တံခါးကိုသံုးေလးချက်ေခါက် ပီ းမှ စက်ကအခန်းထဲဝင်ခဲ့လိက

ု ်သည်။ထင်

သည့်အတိင
ု ်းေမေမက မအိ ပ်ေသး။အိ ပ်ရာေပ ကေနTV ကည့်ေနတာ

ြဖစ် သည်။ေမေမက စက်အရွ ယ်ေရာက်လာသည့်တိင

ု ်ေအာင်လှပဆဲ ။

ခ ာကိုယ်ကအစ အဆီ ပိုမ ှ ိ ။အသက်ငါးဆယ်ေကျာ် အမျ ိ းသမီ းလိထင်

စရာမ ှ ိ ေအာင်ေခတ်မီှလှပ၏ေမေမကစက် ကည့်ေနတာကိုေတတာနဲ ့

"သား မအိ ပ်ေသးဘူးလား၊ဘာကိစ ှ ိ လိလဲ"

"ေမေမ့ကို က န်ေတာ် ေြပာစရာ ှ ိ လိ၊ေဖေဖကေရာ"

"မင်းေဖ စာ ကည့်ခန်းထဲမှာေနမှာေပါ ့၊ဘာေြပာမှာလဲေြပာေလ"

ေမေမက ခပ် တည်တည်ပဲြဖစ် သည်။စက်ကအရိ ပ်အေြခကို တစ် ချက်

အကဲခက် ကည့်လိက
ု ်ရင်း

"ေမေမ ညေနကအရိ ပ်ကိုပန်းအိ းု ေတွေရ ခို င်းလိက

ု ်တယ်မလား"

"မင်းကို ဟိေ ု ်တာလားသား၊အခု အဲဒ

ု ကာင်ေလးေြပာြပလိက ့ ီကိစနဲပတ်
့

သတ် ပီ းေမေမ့ဆီေရာက်လာတာလား"

"ဘယ်လိြု ဖစ် ြဖစ် ၊အရိ ပ်က ကေလးပဲ ှ ိ ေသးတာေမေမ၊သူအဲလ

့ ိအ
ု လုပ်

ေတွမလုပ် င
ုိ ်ေသးဘူးေလ၊ ပီ းေတာ့ညေနကကိစေလးေလးသိရင်လည်း

စိ တ်ေကာင်းမှာမဟုတ်ဘူး"

"စက်!မင်းက မေအကိုြပန်သင်ေပးေနတာလား"

"က န်ေတာ် ေြပာြပတာေမေမ၊အရိ ပ်ကအိ မ်ကအလုပ်သမားမှမဟုတ်ပဲ"

 "မဟုတ်ေတာ့ဘာြဖစ် လဲ...ဒီအိမ်မှာေနရင် သူ င
ုိ ်တဲအ
့ လုပ် သူလပ
ု ် ရမှာ

ပဲ ...မင်းကိုလည်းေမေမေြပာထားမယ်ေနာ် ၊ကိုယ်ကဒီအိမ်ကသခင် သခင်က

သခင်လိေ
ု နတတ်ရမယ်၊အဲ ဒ
့ ီေကာင်ေလးနဲ ေရာေရာေ
့ ှာေ ှာေနတာ ေမေမမ

ကိ က်ဘူးသား"

ကျစ် !

"ဘာဆိုင်လိလဲေမေမရာ၊သူလည်းေလးေလးသားပဲ ၊ဒီအိမ်ကမိ သားစုဝင်

ပဲ မဟုတ်ဘူးလား"

"မဟုတ်ဘူး၊ငါလက်မခံ င
ုိ ်ဘူးစက်၊မင်းကိုလည်းေြပာမရရင် မင်းအေဖနဲ ့

ဩဇီ ကိုတစ် ခါတည်းထည့်လတ်လိက

ု ်မှာေနာ် ၊ဟိမ
ု ှာေကျာင်းမတတ်ချင်ဘူး

ဆိုလိ ေမေမဇွတ်မစီ စ ်ပဲထား ထားတာ"

စက်ဘာြပန်ေြပာရမှနး် မသိ။ေဖေဖက အဘိုးတိ ှ ိ တဲဩ

့ ဇီ မှာ အလုပ်ေတွ

ကအေြခကျေန ပီ းသားမိ သွားလုပ်ကိုင်ေပးရေတာ့မှာြဖစ် သည်။ေမေမက

စက်ကိုပါတစ် ခါတည်းေခ ပီ းေဖေဖနဲအတူ

့ လိက
ု ်သွားချင်တာြဖစ် သည်။

စက်ကဒီမှာပဲ ေကျာင်းတက်ချင်တယ်ေြပာေနတာေ ကာင့် ေမေမပါဩဇီ

လိက ဲ့
ု ်မသွားရပဲ စက်နအတူေနခဲ့ မှာြဖစ် သည်။

"စက် ေမေမေြပာတာသေဘာေပါက်တယ်ေနာ် "

"ေပါက်တယ်ေမေမ၊ဒါေပမယ့် အရိ ပ်ကို"

"ေနာက် အဲ ဒ
့ ီေကာင်ေလးကိုဘာမှမခို င်းေတာ့ရင်ရ ပီ မိလား၊မနက်

ေကျာင်းစတက်ရေတာ့မယ်၊သွားအိ ပ်ေတာ့"
 ေမေမကစက်ကိုလှည့်ပင်မ ကည့်ေတာ့။စက်လှည့်ထွက် ပီ းေြခလှမ်း

ေတာင်မစရေသး။ေဖေဖက အခန်းထဲဝင်လာရင်း

"သား ဘာြဖစ် လိလဲ၊ေဖေဖ့ကိုေြပာေလ"

"ရ ပီ ေဖေဖ၊က န်ေတာ် သွားအိ ပ်ေတာ့မယ်"

မျက် ှာမသာမယာနဲအခန်
့ းထဲကထွက်သွားေတာ့သားကို ကည့် ပီ း

ဲ့
ဦးတည် မဲ သားအတွက်စိတ်မေကာင်း။ဇနီးြဖစ် သူနသားေြပာေနတာေတွ သူ

အကုန ် ကားသည်။သားေြပာတာလည်းမမှား။

"ေမ ကီး၊မင်းကေလးေတွ ကား ဝင်မပါစမ် းပါနဲ ကွ

့ ာ၊ကေလးေတွက ု ိ း ု ိ း

သားသား"

"ဘာကို ု ိ း ု ိ းသားသားလဲ၊ ှ င် အာမခံ င

ုိ ်လိလား၊က န်မကေရာအေမတစ်

ေယာက်အေနနဲ ့ ကိုယ့်သားကိုယ်မစိုးရိ မ်ရေတာ့ဘူးလား၊ဘာလဲ ှ င်ကကိုယ်

ချင်းစာေပးေနတာေပါ ့ဟုတ်လား"

"မင်းထင်ရာေတွစွတ်မေြပာနဲ၊မင်
့ းေမာင်သိရင်ေရာ မင်းလုပ်ရပ် ကိုလက်ခံ

မှာတဲလ
့ ား"

"လက်မခံ ေတာ့ေရာဘာြဖစ် လဲ၊အဲ ဒ

့ ီေကာင်ေလးကိုသားနဲ ့ အနီးကပ် ေန

တာက န်မ မ ကိ က်ဘူး၊အဲ ေ

့ တာ့ေြပာစရာ ှ ိ တာေြပာရမှာပဲ ၊ေနာက်ထပ် ှ င့်

လိအ
ု ြဖစ် မျ ိ းထပ် အြဖစ် မခံ င
ုိ ်ဘူး"

"မင်းအဲ က
့ ိစကို ထည့်မေြပာပဲ ေနလိမရဘူးလား၊မဟုတ်ပါဘူးလိမင်းကိုငါ

ဘယ် ှစ်ခါေြပာရမလဲ၊ ပီ းေတာ့သားတိက ကေလးေတွကွ၊မင်းေြပာမှ

ကေလးေတွစိတ်ကိုအေရာင်ဆိုးေပးသလိြု ဖစ် ေန ပီ "

 ု ဲ ြဖစ် ြဖစ် ... ူ ပါေအာင်ဆိုတဲမ
"အိ ု ဘယ်လိပ ့ ိ နး် မကေရာသူတိ ြဖစ် ချင်တိင
ု ်း

အြဖစ် ခံမတဲလ
့ ား၊ ှ င်ေစာင့် ကည့်ေနလိက
ု ်"

ဇနီးြဖစ် သူကို ကည့် ပီ းဦးတည် မဲ က ေခါင်းတစ် ခါခါ။

"မင်းအတေတွန ဲ မင်
့ းပဲ အ မဲ ပူေလာင်ေနတာ"

ေြပာ ပီ းအိ ပ်ရာထဲအသာဝင်လဲှသွားတဲခ

့ င်ပွနး် ြဖစ် သူကို ကည့်ရင်း ေဒ ူ

ပါေအာင်ေဒါသထွက်ေနမိ သည်။သင်းတိပဲ ေအးေအးချမ် းချမ် းေန ကေပါ ့။

သူမတစ် ေယာက်ပဲ ေနရာတကာ ဗီ လိနမ

် ကီးေနရာက။

ပီ းခဲ့ တဲအ
့ ြဖစ် အပျက်ေတွမှာလည်းသူမက ဗီ လိန။် ခင်ပွနး် ြဖစ် သူကို မိ ဘ

ချင်းသေဘာတူလိလက်ထပ် လိက
ု ်ရတယ်ဆိုေပမယ့် သူမဘက်ကကိုတည်

မဲ ကိုတစ် ဖက်သတ်စိတ်ဝင်စားခဲ့ မိသည်။

အရပ် ြမင့်ြမင့်၊အသားခပ် လတ်လတ်၊မျက်ခံုးထင်းထင်းနဲကိ

့ ုတည် မဲ က

ေအာင်ြမင်တဲလ
့ င
ူ ယ်စီးပွားေရးလုပ်ငန်း ှ င်၊ေဆွမျ ိ းအသိုင်းေတွက ဩဇီ မှာ

စီ းပွားေရးအေြခချလုပ်ကိုင် ကတာြဖစ် ပီ း သူတစ် ေယာက်တည်း

ြမန်မာ င
ုိ ်ငံမှာစီ းပွားေရးလုပ်ကိုင်ေနတာြဖစ် သည်။မိ ဘချင်းေတွကရင်း ှးီ

ကသည်မိ သူမနဲအိ
့ မ်ေထာင်ချေပးဖိ သမိ ဘေတွက ကမ် းလှမ်းထားခဲ့ က၏

ကိုတည် မဲ မှာရည်းစားအ ပ် အ ှ င်းေတွဘာေတွမ ှ ိ ။ေနာက်မှ'သူမ'သိရ

သည်က သငယ်သူငယ်ချင်းေ ကာင့်ရည်းစားမထားရဘူးဆိုတာပင်။

ဲ ့ မ တွဲ
ေနာက်ပိုင်းသသူငယ်ချင်းက သူမကိုသိပ်မ ကည်ေတာ့။ကိုတည် မဲ နသူ

သွားတွဲလာလုပ်တာေတာင်မ ကိ က်ေတာ့တာြဖစ် သည်။ေနာက်ဆံုးကိုတည်

မဲ မိဘေတွကိုသူတိ ှစ်ေယာက်ပတ်သတ်ေနတဲအ
့ ေ ကာင်း သူမကိုယ်တိင
ု ်
အသိေပးလိက ် ဲ ဆိုဆို ထို
ု ်တာမိ ြမန်ြမန်လက်ထပ် ဖိ ြဖစ် လာခဲ့ တာပင်။ဗီ လိနပ

ပွဲမှာသူမအ င
ုိ ်ရလိက
ု ်သည်။

ကိုတည် မဲ က အစကတည်းက ု ိ းသားေအးေဆးသူမိ ှလံးု ေရာဂါအခံ ှ ိ

တဲသ ့ ာ ပီ းလက်ထပ် ဖိချက်ချင်းလက်ခံခဲ့သည်။အခု ချ ိန်ထိ သူမ

့ ူမကို ငဲည

ဲ ့ မဆ အတိင
ခင်ပွနး် အြဖစ် နသူ ု ်းသာေနထိုင်သည်။သားကိုယ်ဝန်ကိုရေအာင်

ယူ ပီ း သူတိဇာတ်လမ် းကိုမြပတ်ြဖတ်ပစ် လိက

ု ် င
ုိ ်သည်။အဟွနး် ! ူ ပါ

ေအာင်ဆိုတဲမ
့ ိ နး် မကလိခ
ု ျင်တာကိုရေအာင်ယူသည်။ြဖစ် ချင်တိင
ု ်းလည်း

ြဖစ် ခွင်ရ
့ သည်။

ု ဲ မာန ကီးသည်။ထက်ြမတ်သည်။လိခ
သားကသူမလိပ ု ျင်တာကိုရေအာင်

ယူတတ်သည်။ြဖစ် ချင်တာကိုြဖစ် ေအာင်လပ

ု ် တတ်သည်။အခု လည်းသူြဖစ်

ူ ဲသ
ချင်တာကိုရေအာင်ေြပာသွားတာပင်။သူမနဲဒီ့ ေလာက်တတ ့ ားက တခါတ

ေလသအေဖနဲ သွ
့ ားတူတာေတွလည်း ှ ိ ေသးသည်။ကျန်တာကထားပါ။သ

အေဖလိအ
ု ြဖစ် မျ ိ းေတာ့ သူမအြဖစ် မခံ င
ုိ ်။သားလည်းသူမ စိ တ်တိင
ု ်းကျ

သာြဖစ် ေစရမည်။
>>>>>>>>
<<<<<<<<
စက်တိေကျာင်းေတွဖွင့် ပီ းမ ကာခင်မှာပဲ ေဖေဖကဩဇီ ကိုထွက်သွားရ

သည်။ဩဇီ မှာအဘိုးတိထားခဲ့ တဲလ

့ ပ
ု ် ငန်းေတွကို ဦးစီ းဖိ ေဖေဖတစ် ေယာက်

သာ ှ ိ ေတာ့သည်။ေမေမကလည်း ေဖေဖ့ေနာက်လိက
ု ်သွားချင်ေပမယ့်စက်

ကိုစိတ်မချတာေ ကာင့်လိက ုိ ်ငံမှာ ှ ိ တဲေ

ု ်မသွားြဖစ် ။ဒီ င ့ မေမတိဘိုးဘွားပိုင်
စီ းပွားေရးလုပ်ငန်းေတွကိုေတာ့ ေလးေလးတစ် ေယာက်တည်းသာဦးစီ း

လုပ်ကိုင်ရေတာ့သည်။

ေလးေလးကေဖေဖသင်ြပေပးတဲအ
့ တိင
ု ်း လုပ်ငန်းေတွကိုဦးစီ းလုပ်ကိုင်

တတ်သည်။ေဖေဖက င
ုိ ်ငံြခားအဆက်အသွယ်ေတွရလာေအာင်ေလးေလး

ကိုဟိက
ု ေနကူညီေပး၏ေလးေလးကလည်းေတာ် သည်။ထက်ြမတ်သည်။

အေသာက်အစားလည်းမ ှ ိ ေတာ့ လူပျ ိ ကီးေလးေလးမှာေကာင်မေလးေတွ

ဝိုင်းဝိုင်းလည်ေန၏စက်စိတ်ထဲ တစ် မျ ိ းေတာ့နည်းနည်းြဖစ် သည်။ေလး

ေလးမှာဘာေ ကာင့်ရည်းစားမ ှ ိ ရတာလဲဆိုတာပင်။

ေလးေလးကိုသာေြပာေနတာ။သမှာလည်းေကာင်မေလးေတွ

ဝိုင်းဝိုင်းလည်ေနတာပင်။စက်တိအဖဲ ထဲမှာေတာင်ရည်းစားေတွဘာေတွ ှ ိ တဲ့

ေကာင်ေတွ ှ ိ ေန ပီ ြဖစ် သည်။စက်ကို အတန်းထဲကေကာင်ေတွအြပင်အ ကီး

တန်းကေကာင်ေတွကပါအားကျ ကသည်။အ ကီးတန်းကေကာင်ေတွလိက

ု ်

မရတဲေ
့ ကာင်မေလးေတွကေတာင် စက်ဆိုရင်သည်းသည်းလပ် ။ဒါေပမယ့်

စက်က သူတိကိုစိတ်မဝင်စား။

အချ ိန်ပိုအတန်းတက် ပီ းတာနဲစက်

့ က အခန်းထဲကချက်ချင်းလှည့်ထွက်

လိက
ု ်လ င်

"ေဟ့ေကာင်စက် တန်းြပန်ေတာ့မလိလား"

"ေအး ငါ ့ညီကငါ ့ကိုေစာင့်ေနမှာကွ"

ေြပာ ပီ းတာနဲ ့ စက်ခပ် သွက်သွက်ထွက်လာခဲ့ လိက

ု ်သည်။စက်ကိုအရိ ပ်အ

မဲ လိလ
ု ိေ
ု စာင့်ေနကျေနရာေရာက်ေတာ့အရိ ပ်က ှ ိ မေန။ဒီေကာင်ေလး ဘယ်
ေရာက်သွားတာလဲ။စက်က အချ ိန်ပိုခဏတက်ေနရတာမိ ဒီေနေနာက်
့ ကျေန

တာြဖစ် သည်။အိ မ်ကကားကိုလည်းေနာက်ကျမှလာခို င်းထားတာမိ ေရာက်မ

လာေသး။

"အရိ ပ်"

အနီးအပါးမှာ အရိ ပ်ကိုေအာ် ေခ ကည့်ေပမယ့်မေတ။ေကျာင်းေနာက်

ဘက်က ု ်၏ထိုအခါမှအရိ ပ်န ဲ ့

သစ် ပင်တန်းေတွ ှ ိ ရာကိုစက်ေြပးသွားလိက

တစ် ြခားကေလးသံုးေလးေယာက်ကိုေတလိက
ု ်ရသည်။အရိ ပ်က အလယ်မှာ

ခပ် ေတာင့်ေတာင့်ေလးလက်ပိုက်ရပ် ေန၏အြဖ အစိ မ်းနဲေကျာပိ

့ ုးအိ တ်ေလး

လွယ်ထားသည်။အရပ် အ ှ ည်ဆံုးကေလးက အရိ ပ်နဖူးကိုေနာက်လန်ကျ

မတတ် လက်ညိ းနဲ ့ကိတ်ထိုးလိက

ု ်တာကိုစက်လှမ်းြမင်လိက
ု ်သည်။

အရိ ပ်ကိုယ်ေလး ေနာက်ကိုလန်ကျသွားေပမယ့်လဲေတာ့ကျမသွား။အရိ ပ်

ကကိုယ်ကိုတည့်တည့်ြပန်မတ်လိက
ု ်သည်။ဟိက
ု ဲ့
နဖူးကိုလက်နတစ်

ချက်ထိုးလိက
ု ်တိင
ု ်းအုနး် မတ်ခွက်ေကေလးကဖတ်ခနဲဖတ်ခနဲ။အရိ ပ်ကဟိ ု

ကလုပ်သမ ကိုငံခံေန၏တစ် ခါေလးေတာင်မတုန ် ြပန်

့ ။ကေလးေတွက စက်

သူတိအနားေရာက်လာတာကိုြမင် ကဟန်မတူ။

"မင်းမှာမုနမ
် ့ ှ ိ ေတာ့ရင် မင်းမုနဖ
် ့ ိုးငါတိကိုေပးေဟ့ေကာင်"

"ငါ ့မှာမုနဖ
် ့ ိုး မပါဘူးကွ၊ငါ ့ကိုကိုကဝယ်ေက းတာ"

"ဘယ်ကကိုကိုလဲ၊မင်းကိုကိုက ဘာေကာင်မိလိလဲ"

"သကိုကိုက ငါပဲ "

ဟင်!
 "ကိုကို"

အရိ ပ်ကစက်ကိုေြပးဖက်လိက
ု ်ေတာ့ စက်သအေပ ထွက်ေနတဲေ
့ ဒါသေတွ

ကအလိလ
ု ိေ
ု ြပရသည်။အရိ ပ်ကိုဝိုင်းထားတဲက
့ ေလးေတွကစက်ကို ကည့် ပီ း

အံ အ
့ ားသင့်ကုန ် က၏စက်အရပ် ကီးကို ေသချာေမာ့ ကည့်ရင်း

"ဟိ ု က န်ေတာ် တိက..."

"မင်းတိေလးေယာက်လံးု ငါ ့ေ ှ ကိုတစ် ေယာက်ချင်းစီ တန်းစီ ရပ် လိက

ု ်"

"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့"

စက်ေ ှ ကိုကုတ်ေချာင်းကုတ်ေချာင်းနဲ ့ တစ် ေယာက်ချင်းစီ ေရာက်လာ က

သည်။

"မင်းတိနဖူးေတွ လှနထ
် ား"

"ဟုတ်"

နဖူးေပ ဝဲ ကေနတဲဆ
့ ံ ပင်ေတွကိုလှနေ
် ပး က၏စက်ကသူတိနဖူးေတွဆီ

ဲ့
လက်ခလယ်နအားစိ ုက်ေတာက်လိက
ု ်သည်။

အာ့! အား!

"မင်းတိေနာက်တစ် ခါ ငါ ့ညီေလးကိုထိရဲရင်ထိ ကည့် မင်းတိလက်ေတွ

ြဖတ်ပစ် မယ် ကားလား"

"ဟုတ်ကို ကီး"

"ငါ ့ညီေလးအရိ ပ်ကိုေတာင်မနင်းမိ ေစနဲ ့ ကားလား"

"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့"

"သွား ကေတာ့"
 ထိုအခါမှ နဖူးေတွကိုကိုယ်စီပွတ်ရင်းေြပးထွက်သွား ကေတာ့၏

"ကိုကို"

"အရိ ပ်"

စက်ကအရိ ပ်ကိုယ်ေလးကို ခါးကိုင်း ပီ းဖက်ထားလိက

ု ်ရင်း

"အရိ ပ် ေ ကာက်ေနလားဟင်၊ကိုကိုနည်းနည်းေနာက်ကျသွားတယ်"

"ဟင့်အင်း၊အခု မေ ကာက်ေတာ့ဘူး၊ကိုကိုက န်ေတာ့်နား ှ ိ ရင်မေ ကာက်

ဘူး ဟီး..."

စက်က သကိုေမာ့ရယ်ြပေနသူပါးေလးကို အသည်းယားစွာဖျစ် ညစ်

ပစ် လိက
ု ်သည်။မင်းပဲ အေြပာေကာင်း။

"အင်း ကိုကိုကအရိ ပ်ကိုဘယ်သူမှအ င

ုိ ်ကျင့်လိမရေအာင်ကာကွယ်ေပး

မှာ၊လာ အိ မ်ကကားလာ ကိ ေနေလာက် ပီ ၊ကိုကိုတိ ြပန်ရေအာင်"

ကိုကိုဆဲွေခ ရာေနာက်ကိုလိက
ု ်လာရင်းအရိ ပ်ေကျနပ် ေနမိ သည်။ကိုကို

သာသအနား ှ ိ ေနရင်အရိ ပ်ဘာကိုမှမေ ကာက်။ကိုကိုသအနား ှ ိ ေနရင် သ

အလိလ
ု ိေ
ု ပျာ် လာသည်။ေမ ကီးဘယ်ေလာက်ဆူဆူ၊ဘယ်ေလာက်ခိုင်းခို င်း

ဲ့
ကိုကိုနသာအတူ
ေနခွ င်ရ
့ ရင် သူေကျနပ် င
ုိ ်ပါသည်။အသက်ေတွ ကီးတဲ ့

ဲ ့ သူေနချင်သည်။ကိုကိုသာသအနား ှ ိ ေနရင်.....
အထိ ကိုကိုနပဲ
<<<<<<<<
>>>>>>>>
15,November,2020
Part-6

Zawgyi
"ဒီေကလးလား ညီ"

"ဟုတယ္၊သားနာမ အရိ ပစ္ တဲ"့

ဒီေ◌နေေ႔ေဖဖက အျပ ငားဖို႔အ ိ ပိ ပါေ◌ခၚလာခဲ့ တာ◌ျဖစ

ည္။ေ◌ေဖဖနဲ႔ြ႐ယ ဦးဦးတစ္ေ◌ယာက အ ိ ပိ ၾကည့◌ပီ းၿပံ ◌းဳ လို

က္၊ေ◌ဖ့ေ◌ဖ့ကိုၾကည့◌ပီ းၿပံ ◌းဳ လိက

ု ပ္ေ◌နရင္◌း

"သားက လူေ◌ခ် ာေ◌လးပဲ က"

"ဟုတဲ ၊ေ◌က်းဇူးပါခင်ာ"

"ဟား သားကလိမၼာလိက
ု ာ ကာ၊ဘယ ကသင္ေ◌ပးထားတာလဲ

ဟမ္!"

အ ိ ပ နားမလ လိၾ
ု ကည့ ◌ိ က်ွင္

" ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ားပါဆို ကၽနေ◌တာ◌င္
္ ေ◌ပးထားတာေ◌ပါ ့"

ေ◌ေဖဖက ေ◌◌ျပာရင္◌းရယ္ေ◌နသည္။အဲ ဒ
့ ီဦးဦးကလည္◌း ေ◌ေဖဖ့ကို

စိုကကည့◌င္◌း ၿပံ ◌းဳ ေ◌န၏ေ◌ေဖဖ့သူငယ်င္◌းမ် ားလား။ေ◌ဖ့ေ◌ဖ့ကို

အရိ ပ္ေ◌မာ့ၾကည့ ◌ိ ကင္◌း

" ေဖဖ့ ဒီဦးဦးက ေ◌ေဖဖ့သူငယ်င္◌းလားဟင္"

"ညီ ေ◌◌ျဖလိက
ု ္ေ◌လ၊သားေကမးေ◌နၿပီ "
 "ေကလးေ◌ရွ ႕မွာဘာေ◌ေ တ◌ျပာေ◌နတာလဲ ခင်ား!"

ေ◌ေဖဖက ေ◌ဘးကဦးဦးကိုလကဲ႔လွမ္◌း ု ိ ကည္။ေ◌ေဖဖ့လကိ

အဲ ဒ
့ ီဦးဦးကဖမ္◌း ဆဲ ထားကာလႊေတပးေ◌တာ့။အရိ ပ္ေ◌ေဖဖ့ဘက

ကူေ◌ပးရမွာလား။ဘာလုပမွန◌းမသိ
္ ◌ျဖစ္ေ◌နသည္။ေ◌ေဖဖကလည္◌း

ု းဦးလကဲေကနသူ႔လကိ မ ု န◌းေ◌တာ့
ဟိဦ ္ ပဲေ◌ခါင္◌းငံ◌႔
ု ၿပံ ◌းဳ ေ◌

န၏

"သား"

"ဗ် ာ"

"တစယိ ႔ဦးဦးကလည္◌း သားေ◌ေဖဖျဖစ် ငယိ ရင္ေ◌ရာ

သားကြခင့◌◌
္ ျပဳေ◌ပးမွာလား"

"ဟင္! သားေ◌ေဖဖကဒီမွာေ◌လ"

အရိ ေပ◌ျဖကိုၾကားၿပီ း ေ◌ေဖေဖရာ၊ေ◌ေဖဖ့သူငယ်င္◌းဦးဦးေက

ရာ ့ ဲရယရာပါ
တစားဟားေ◌အာ◌ယေကတာ့သည္။သူေ◌◌ျပာတဲထ

သားမ် ားလား။

"ညီ မင္◌းသားကအလည္ေ◌လးပဲ က"

" အန◌း၊
္ သားဒီဦးဦးကိုလည္◌း ေ◌ေဖဖလိေ
ု ႔ခၚလိက
ု ါဦးတစါေ◌

လာက္၊သားေ◌ခၚတာၾကားခ် ငိ ႔တဲ၊့ သနားပါတယ္ေ◌ခေၚပးလိက

ု ္ေ◌

နာ◌္"

"ဟုတေ
္ ◌ေဖဖ"

အ ိ ပ ဦးဦးဘကိ လွည့ ◌ိ ကင္◌း

 "ဦးဦး ေ◌ေဖဖ"

"ဟား ဟား သားကလိမၼာလိက

ု ာ ကာ"

"သား မွတားေ◌နာ◌္၊ဒီဦးဦးနာမ ဦးဝဏၰတဲ"့

"ဟုတ"္

အ ိပ ဦးဝဏၰရဲ ႕မ် ကွာကိုေ◌ေသသခ် ာခ် ာထပကည့ ◌ိ ကည္။

ု ဲ ေ◌ခ် ာသည္။
ဦးဦးက ေ◌ေဖဖ့လိပ

ကိုဝဏၰက အသားခပတတ္၊မ် ကံ◌းု ထင္◌းထင္◌း၊အရပ္◌ျမ

င့◌◌
္ ျမင့◌႔
ဲ အသက္ေ◌လးဆယ္ဝန◌းက်
္ င ေ◌ခ် ာတစ္ေ◌ယာက္◌ျဖစ

ည္။ေ◌တဇာေ◌အာငဲ႔ဝဏၰက ငယယတည္◌းကခငငာတဲ ့

သူေ◌ တ◌ျဖစ္၏ စ
ွ ္ဦးသားၾကားနားလ ႈရွိ တဲr့ elationshipတစ ကို တ

ည္ေ◌ဆာကားၾကတာဆယ ွ စစ ေ◌တာင္ေ◌က်ာ◌ာခဲ့ ၿပီ ◌ျဖစ္

သည္။အသိုင◌
္ းအဝိုင◌
္ း စ ူ ဲ့ ၾ
ွ မတူၾေကပမယ့ ◌ခ် စ္ေ◌ေ တတာ့တခ

ကသည္။ပတ္ဝန◌းက်
္ င္ ေအနအထားအရအခ် စ္ေ◌ တကိုထုတ္ေ◌ဖာ◌္◌ျ

ပသဖိုေ႔တာ့အြခင့◌သာခဲ့ ၾက။

"သား"

"ဗ် ာ"

"သားႀကီးလာရင္ သားေ◌ေဖဖကိုသားကတလွည့◌◌
္ ျပနေ◌စာင့
္ ◌ေ္ ◌ရွ ာ

က္ေ◌ပးရမယ္ေ◌နာ◌ား၊သားေ◌ေဖဖမွာ သားပဲ ရွိတာ"

" ေဖဖ့မွာ ကိုကိုလည္◌းရွိ တယ္၊ကိုကိုက ကၽနေ◌တာ့

္ ◌ိ ေ◌စာင့◌ေ
္ ◌

ရွ ာက္ေ◌ပးမွာ၊ ကၽနေ◌တာ◌
္ ေ◌ေဖဖ့ကို◌ျပနေ◌စာင့
္ ◌ေ္ ◌ရွ ာက္ေ◌ပးမ
ယ္၊ေ◌နာ◌္ေ◌ေဖဖ"

"အာ ဟုတာေ◌ပါ ့၊သားကစကိ တအားခငာ၊စကသားနဲေ႔တာ့

တည့ ◌ယ္"

"ဟုတား၊သားက္◌ို ကိုယ့ ◌ီေ◌ရာမၾကာခေဏခၚလာေ◌ပး င

ုိ

လားညီ၊ကိုယည္◌းသားနဲ႔ရင္◌း းွီ ခ် ငယ္"

"အင္◌း၊သားေ◌က်ာင္◌းပိ တက္ေ◌ တက် ေ◌ခၚလာေ◌ပးလိ႔

ု ရပါတယ္၊

သားေကရာဒီဦးဦးနဲ႔ထပ္ေ◌ တ႕ခ် င္ေ◌သးလား"

"ဟုတ"္

ေ◌ေဖဖကအ ိ ပိ ၿပံ ◌းဳ ◌ျပၿပီ းတာနဲ႔ဦးဦးဘကိ လွည့◌ပီ းၿပံ ◌းဳ ၾ

ကည့◌ေ
္ ◌န၏ေ◌ေဖဖ ဒီဦးဦးကိုၾကည့ ◌ဲ အၾကည့◌း်ိဳ သူတစါမွမျမ

င းဘူး။ဦးဦးကိုၾကည့ ◌ိ ကိ င္◌း ေ◌ေဖဖ့မ်ကံ◌းု ေ◌ တကၾက

ယ္ေ◌လးေ◌ တလိေ
ု ◌တာေကနၾက၏ေ◌ေဖဖက ဒီဦးဦးနဲ႔စကားေ◌◌ျ

ပာရတာေ◌ပ် ာ◌◌
ံ ရ
ု သည္။ေ◌ေဖေဖပ် ာ◌င္ သူလည္◌းေ◌ပ် ာ◌ါသည္။ေ◌

ေဖဖေက တေ႕စခ် င ယိ ရငီဦးဦးနဲ႔သူမၾကာခေဏ တေ႕ပးလိက

ု ္

မွာပင္။

အဲ ဒ
့ ီေ◌နာကိ င္◌း အရိ ပ္ေ◌က်ာင္◌းပိ တက္ေ◌ တဆိုေ◌ေဖဖနဲ႔အျပင္

လို ကား◌ျဖစ္၏ဦးဝဏၰနဲ႔ အ ိ ပည္◌းေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌္ေ◌လးခ

င္ေ◌နၾကၿပီ ◌ျဖစည္။ေ◌ေဖဖနဲ႔ဦးဝဏၰ ေ◌ တ႕တဲအ

့ ခါတိင
ု ◌
္ းေ◌

ေဖေဖပ် ာ◌္ေ◌နတာေ◌ တ႕ေရတာ့ အ ိ ပည္◌းေ◌ပ် ာ◌ည္။တခါေတလ

ဦးဝဏၰနဲေ႔ေဖေဖ တ႕ၾကတာအၾကာႀကီးပဲ ။အ ိ ပားထဲမွာေ◌

စာင့◌င္◌းအိ ပ္ေ◌ပ် ာြ◌ားတဲအ

့ ခါေ◌ေ တတာငွိသည္။

ဲ ကိုကို
သူန႔ အတူတရ
ူ ွိ ေ◌နရင္ေ◌မႀကီးကေမပ် ာ◌္ေ◌ပမယ့◌ေ
္ ◌ေဖဖ

ေကတာ့ေ◌ပ် ာ◌ ဲ ။ေ◌ေဖဖနဲ႔ဦးဦးအတူရွိေ◌န ငည္◌း အရိ ေပ

ပ် ာ◌ါသည္။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
" ဟ့ေ◌ကာငက္ ◌ျမန◌ျမ
္ ပ၊အရိ ပ္◌ျပ ာရငင္◌းမလိက
ု

ပဲ ◌ျဖစ္ေ◌နမယ္"

"အ ိ ပအဲ ေ
့ ◌လာကည္◌းမဆိုးပါဘူး ကာ"

"ဘာအဲ ေ
့ ◌လာကည္◌းမဆိုးပါဘူး ကာလဲ၊မင္◌း ွ စန◌းကတည္
္ ◌း

က အဲ ေ
့ ◌ကာင္ေ◌လးမင္◌းေ◌နာကစ္ေ◌ကာက္ေ◌ကာကိ က္ေ◌န

တာေ◌လ၊အခု မင္◌းဆယန◌းေ◌တာင္
္ ေ◌ရာက္ေ◌နၿပီ ၊မင္◌းေ◌နာက

ရိ ပါမလာတဲအ
့ ခါ ဘယွစါရွိ ဖူးလဲေ◌◌ျပာ"

◌ျပည့◌◌
ံ က
ု စကိ ပကနဲ◌ျပနေ◌◌ျပာသည္
္ ။အ ိ ပိ စက ငယ်

င္◌းတ စဲ ႕လံ◌းု ကသိပကည့◌ရခ် ငက။စကိ ေ◌ၾကာကိ ႔သာ

ေမ◌ျပာပဲ ေ◌အာင့ ◌ီးေ◌နၾကရတာ◌ျဖစည္။အ ိ ပ စက ယား

သားလိက
ု ်င၏
္ ငျပည့ ◌ိ ေ႔ကာင္ေ◌ တကအားလပကတာနဲ႔ ေ◌

ကာေငလးေ◌ေ တနာကတ္ေ◌ၾကာင် ငည္။

စကအရိ ပ္ေ◌ၾကာင့◌လိက
ု ် င းဆိုလိ႔
ု လည္◌းမရ။စကိ ြဇတ္

အတင္◌းေရအာင္ေ◌ခၚၾကျပ ည္။စကါလာရင္ အ ိ ပပါလာၿပီ ◌ျ

ဖစည္။ဆယန◌းေ◌က်
္ ာင္◌းသားေ◌ တၾကား7တန◌းေ◌က်
္ ာင္◌းသား

ကတစားကားပါလာတာကိုဟိေ
ု ◌ကာင္ေ◌ တကမႀကိဳက္။အခ်ိ နေ◌
္ တ

သာတစ္ေ◌ြ႐ေ႕ြ႐႕ကု ာသည္။စက ယား သား အ ိ ပစက္ေ◌

နာက ိ ပိ ကပါလာတာေက◌ျပာင္◌းလဲမ သား။

စကိ ႔တ စဲ ႕လံ◌းု ဝိုင◌

္ းယူၾကတာမို႔ သငန◌းစာေ◌
္ တကိုမီွေ◌

အာငိ ကိ ငည္။စကိ ႔အ ဖဲ ႕ထဲ ငျပည့◌(္ ခၚ) ပည့◌◌

ံ က
ု စာလ

ည္◌းေအတာ◌◌
ံ းု ၊ြဖ ည္◌းေအၾကာငိ ငံ◌းု ◌ျဖစည္။

"ကဲၿပီ းရ ငားၾကမယ္ ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္ေ◌ တ"

ထူး◌ျခားကစိ တရွ လိေ

ု ထ◌ျပာေ◌တာ့မွ စကိ ႔အားလံ◌းု ေ◌န

ရာမွထၾကသည္။ဒီေ◌န႔ထူး◌ျခားတိ႔
ု အိ မကားနဲ႔ အျပငိ သားၾ

ကမွာ◌ျဖစည္။စကိ ႔ကားၿခံ ◌ျပ ငကံ◌ရ

ု ွိ ေ◌သး၏ေ◌လးေ◌လး

ကားက ၿခံ ထဲဝငာတာနဲ႔မ် ကွာခ် င္◌းဆိုင္ေ◌ တေ႕တာ့သည္။ေ◌

လးေ◌လးကားထဲမွာ အရိ ပါလာတာစကသိသည္။အ ိ ပိ ေ◌လးေ◌

လးက ေ◌က်ာင္◌းပိ တက္ေ◌ တမွာအျပငိ ေ◌ခၚ သားတတ္၏

အ ိ ပစကိ ႔ကားကိုေ◌သခ် ာလိက

ု ကည့◌ေ
္ ◌နတာစက္ေ◌ တ႕လိက
ု ္

သည္။ဒီေ◌န႔ထူး◌ျခားတိ႔
ု အိ မကားနဲ႔မို႔ စကါလာမွန◌းအ
္ ိ ပိ

ပံ ◌မ
ု ရ။အ ိ ပ ေ◌လးေ◌လးကားထဲေကန စကိ ႔ကားၿခံ ◌ျပင္ေ◌

က႕ဝို ကားတဲအ
့ ထိေ◌သခ် ာလိက
ု ကည့◌ေ
္ ◌နတာ◌ျဖစည္။

" ဟ့ေ◌ကာငက္၊ၾကည့ေ◌နပါနဲ႔ ကာ၊မင္◌းငါ ့ကားထဲပါလာမွန◌း

္

အရိ ပသိပါဘူး"
 ထူး◌ျခားက စကိ ပိုကိုပိုတယိ တဲအ
့ ၾကည့◌႔
ဲ ။

"ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးေအၾကာင္◌းမင္◌းတိေ
ု ႔သခ် ာမသိပါဘူး"

စက်ကွာမသာမယာ◌ျဖစ္ေ◌နတာကို ◌ျပည့◌◌
ံ က
ု ၾကည့◌င္◌း

"တခါေတလလည္◌း လ တတ ပပ္ေ◌နစမ္◌းပါစကာ၊မင္◌းၾ

ကည့◌တာ ေကလးေအဖနဲ႔တူေ◌နၿပီ "

◌ျပည့◌◌
ံ စ
ု ကားကိုထူး◌ျခားကပါဝင္ေ◌ထာကံသည္။

"ငျပည့◌ေ
္ ◌◌ျပာတာ မမွားဘူးသိလား၊မင္◌းညီ မသိပါဘူးစကာထားလို

ကမ္◌းပါ၊ဟိေ
ု ◌ကာင္ေ◌ တကိုလည္◌းဝင္ေ◌ခၚရဦးမွာ၊ဦးေ◌လး ေ◌မာ

င္◌းေ◌တာ့"

ထူး◌ျခားကစကိ ေ◌◌ျပာရင္◌း သူ႔အိ မdriverဦးေ◌လးႀကီးကို

ပါေ◌အာ◌္ေ◌◌ျပာလိက
ု ည္။ထိုေ႔နာက္ ကားေကလ်ာွ ခနဲေ◌မာင္◌း ထက္

သားေ◌တာ့၏စက အျပငကႈခင္◌းေ◌ တဆီ အၾကည့◌ိ ႔ထား

လိက
ု ည္။ခဏအၾကာ ငျပည့ ◌ီကအသံ ထကာသည္။

"စက္ေ◌◌ျပာတာမမွားဘူးေ◌ဟ်ာင့◌ေ
္ ◌ တ၊ေ◌နာကွာအရိ ပ္ေ◌◌ျပးလို

ကာေ◌ ပီ "

ဟင္!

စက္ ဘက္(ခ္ )မွ ီ လွမ္◌းၾကည့ ◌ိ ကည္။ဟုတါသည္။အ ိ ပ

စကိ ႔ကားေ◌နာကိ တအားေ◌◌ျပးလိက

ု ္ေ◌န၏စပို႔ ွ ပ ဖဴ ြစ တ

တ္ေ◌လးနဲ႔ ေ◌ဘာင္◌းဘီ တိအ

ု နက္ေ◌လး တဲဝတားကာအျပင ပန ္
လာတဲပ
့ ံ ◌စ
ု ံ အတိင
ု ◌
္ းေ◌လး◌ျဖစည္။ၾကည့◌တာေ◌လးေ◌လး

ကားေ◌ပၚကဆင္◌းတာနဲ႔ခ် က်င◌
္ းေ◌◌ျပးလိက
ု ာတာပင္။

"ကိုကို ကိုကို"

"က်စ္!"

"ကိုကို ကၽနေ◌တာ့
္ ကိုေ◌စာင့◌ ါဦး"

အ ိပ လက္ေ◌လးကိုေ◌◌ျမႇ◌ာကင္◌း၊ပါးစပလည္◌းေ◌အာ◌

စင္◌း စကိ ႔ကားေ◌နာကတင္◌းေ◌◌ျပးလိက

ု ္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။စ

က ေ◌နာကွည့ ◌ကည့ ◌ိ ကင္◌း

" ဟ်ာင့◌ေ
္ ◌ တ အ ိ ပတအားေ◌◌ျပးလိက
ု ာေ◌နတာ က"

ထူး◌ျခားက ေ◌နာကိ စိ တ လိလ

ု ည
ွ ့ ◌ကည့◌င္◌း

" မာ င ပ် ဲ မွာပဲ ကာ၊ထားခဲ့ လိက

ု ္"

"ဟား၊◌ျဖစလား က...."

စကကားေ◌တာငဆံ ◌းု ေ◌သး။အ ိ ပ က စမ္◌းေ◌ပၚမွာ

ဒူးေ◌ထာကဲက် သားသည္။စကdriverဘကွည့◌ပီ း

"ဦးေ◌လးကား ပိ က္၊ဦးေ◌လး"

စကတင္◌းက◌းဳ ေ◌အာ◌္ေ◌တာ့ ကားကလမ္◌းေ◌ဘးထိုးရ ပားသ

ည္။စကားေ◌ပၚကအျမ င္◌းလိက
ု ပီ း ◌ျပည့◌◌
ံ တ
ု ိ႔
ု ဘကွည့◌္

ကာ

" ဟ်ာင့◌ေ
္ ◌ တ ငါမလိက
ု ္ေ◌တာ့ဘူး၊မင္◌းတိ႔
ု ပဲ သားလိက
ု ္ေ◌တာ့"
 "ဟား ေ◌ဟ့ေ◌ကာငက္ေ◌ေနတာ့ေမနခဲ့ ပါနဲ႔ က၊အရိ ပါေ◌ခၚခဲ့ လို

က္ေ◌လ ကာ"

"အရိ ပ္ လိက
ု ိ ငွာမဟုတ းေ◌ဟ့ေ◌ကာင္၊မင္◌းတိ႔
ု ပဲ သားလိက
ု ္ေ◌

တာ့"

စေက◌ျပာၿပီ းတာနဲ႔အ ိ ပီကိုေ◌◌ျပး ထ ကားသည္။ထူး◌ျခား

နဲ႔ျပည့◌◌
ံ က
ု တစ္ေ◌ယာကိ တစ္ေ◌ယာကကည့ ◌ိ ကကရင္◌းေ◌ခါ

င္◌းခါ◌ျပသည္။သူတိ႔
ု ငဲ မွာ တစံ ◌တ
ု ရာကို◌ျပတ္◌ျပတားသားသိ

လိက
ု ကသလိ။ု

စက ေအမာေတကာေ◌◌ျပးလာရင္◌းလဲေက်နသူေ◌ဘးထိုင်လိက
ု ္

ကာ

"အရိ ပ္ ဘာ◌ျဖ စားေ◌သးလဲ၊ကိုကိုအၿမဲ ေ◌◌ျပာတယ္၊မင္◌းကလုပ္

လိက
ု င္...."

အ ိ ပစကိ ေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ း မဲ့◌ျပသည္။မ် ကံ◌းု ဝိုင္◌းေ◌ တမွာမ်

ကည္ေ◌ တကအျပည့◌။္

က်စ္!

သူငိ◌
ု ျပတိင
ု ◌
္ းဆူရမယ့ ◌ မွာ ဆကဆူရက္ေ◌တာ့။ ထက္ေ◌နတဲေ
့ ◌

ဒါသကိုကိုယ့ေ◌ပၚသာကိုယံ◌ခ
ု ် ေရတာ့သည္။အရိ ပ းမွာြပန◌းရာႀ
္

ကီးကမနည္◌း။ေ◌ သးေ◌ တပါစိ မ့ြ ◌က္ေ◌န၏

"ကိုကို"
 "နာေ◌နမွာေ◌ပါ ့၊ေ◌◌ျပးလိက
ု ာရင္ လဲမယိ တာေ◌လာက္ေ◌တာ့သိရ

မွာေ◌ပါ ့ ကာ"

"ကိုကို စိ တိ းေ◌နတာလားဟင္"

"ဟင့ ◌င္◌း"

"ဒါဆိုမ်ကွာကဘာလိ႔
ု ဆူပုတေ
္ ◌နတာလဲ"

"အရိ ပ္ မင္◌းဟာေ◌လ"

စကၿပံ ◌းဳ လိက

ု င္◌း အ ိ ပံပင္ေ◌ တကိုြဖပစိ ကည္။ဒီေ◌ကာ

င္ေ◌လးေ◌တာငြ႐ယ္ေ◌ရာကာၿပီ ပဲ၊အ ငိ အုန◌းမႈ

္ တက္ေ◌က

မဟုတေ
္ ◌တာ့။ဆံ ပင္ေ◌ပ် ာေ
့ ◌ပ် ာေ
့ ◌လးေ◌ တကနဖူးေ◌ပၚဝဲ ေက်နသည္။

အ ပလည္◌းမဆိုေသလာကွ ကာ၏ေကလး ု ေပတာ့နည္◌း

နည္◌းက်နေ◌ေနသးသည္
္ ။

"အ ိ ပရပိ ငား၊ကိုကိုကုန◌းပိ

္ ုး သားမယ္ ထ"

စက ဆဲ ထူေ◌ပးရင္◌းအ ိ ပိ ကုန◌းပိ
္ ုးလိက
ု ည္။

"မင္◌းကိုယကီးကတစ္ေ◌န႔တစ္◌ျခားေ◌လးလာတယ္ေ◌နာ◌္၊အရိ ပ္"

"မဟုတဲန႔
ဲ "

"ငါက ညာပါ ့မလား"

အ ိပ စက စိ ယံ◌းု ကိုမီွႏြ◌ဲ႕လိက
ု ာၿပီ း စက တားေ◌

ြဖးေ◌ြဖးကိုငံ◌႔
ု နမ္◌းလာသည္။

"အရိ ပ္ မလုပဲ ႔၊ယားတယိ ေ႔◌ျပာေ◌ပါင္◌းလည္◌းမနည္◌းေ◌တာ့

ဘူးမင္◌းကို၊လႊတ်လိက
ု မလား"
 အ ိပ ဘာတ စန◌းမွ
္ ေမ◌ျပာ။စက တားေ◌ တေကန လ

င္◌းေ◌ တအထိေ◌လ်ာွ ကမ္◌း◌ျပ ည္။သူမႀကိဳကာတစ ခု ေ◌◌ျပာ

မိ ရင္ စကိ လုပ္ေ◌နက်။

"အရိ ပ္"

စကိ ႔ၿခံ ဝနားအထိေ◌ရာကာၿပီ ◌ျဖစည္။အ ိ ပီကဘာသံမွ

ထကလာ။

"တစယႊတ်လိက
ု ွာေ◌နာ◌္"

"လႊတ်ရင္ ကို ကဲမွာ"

"ဟား ဟား မင္◌းေကြခးလား...အာ့!"

အ ိ ပစကားြ႐ကိ တစယိ ကဲပစိ ကာ◌ျဖစည္။

ဒီ◌ျမ ငင္◌းေ◌လးက အိ မလူေ◌ တအ တက္ေ◌တာ့ ု ိ းအီ ေ◌နၿပီ ◌ျဖ

စည္။စကအရိ ပခံ ခ်ငေ

္ ◌အာငမည္။ၿပီ းရ ငက္ေ◌◌ျပးမည္။အရိ

ပစေကပၚကိုဆိုးမည္။ြခၽဲမည္။စိ တဲ႔မထငငိ ကဲလိမ့◌

ည္။တခါေတလအရိ ပိ တဲအ
့ ခါ စကအငိမ
ု တိတခ် င္◌းေ◌ခ် ာေ
့ ◌နပါလိ

မ့◌ည္။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"စက္"

"ဗ် ာ ေ◌လးေ◌လး"

"စာက်က္ေ◌နတာလား"
 စက စာေ◌မး ပဲ နးီ ၿပီ မို႔အခု ေ◌နာကိ င္◌းစာကိုဂ ု တစိုက်က္◌ျဖ

စ္ေ◌နသည္။အ ိ ပအဲ လ
့ ိက
ု ်လိမၼာသည္။စကာက်က်ိနေ◌
္ တမွာေ◌

တာ့စကိ ေမ ာွ ကွက္။ေ◌ေမမကလည္◌း တျခားအခ်ိ နေ◌

္ တမွာသာ စ

ကိ ႔ကိုမျမငလိေ
ု ◌နခ် ငေ
္ ◌နမည္။စက္ စာက်က်ိနေ◌တာ့
္ ဘယ မွ

ေမ ာွ ကွကဟုတရားဝင္ေ◌ၾကျငာထားသည္။

" လးေ◌လး ဘာ◌ျဖစိ ႔လဲေ◌◌ျပာေ◌လ"

"သားအနား ွိ ကပီ းဖ် ားေ◌နလိ႔

ု "

" ကၽနေ◌တာ◌
္ ငယ္၊ေ◌ဆးတိက
ု ိ ေ႔ရာရလား"

"မရလိေ
ု ႔ပါ ့၊ငါေ◌ရာ ေ◌ဒေၚ႐ႊေ◌ရာတိက
ု ာေမသာက း"

" ကၽနေ◌တာြ◌ားတိ
္ က
ု ိ ကယ္၊ေ◌လးေ◌လး သားအိ ပ္ေ◌တာ့"

"မင္◌းစာက်ကပီ းမွ သားပါ"

"အင္◌း၊ၿပီ းပါၿပီ သူ႔ကို ကၽနေ◌တာ◌အိ

္ ပ္ေ◌နၿပီ ေ◌တာငင္ေ◌

နတာ"

ု ဲ ရမလား"
"ဖ် ားေ◌ေနတာ့ ဘယိပ္ေ◌ပ် ာ◌ါ ့မလဲ၊ငါပါလိက

" လးေ◌လးတိ႔
ု နဲ႔ဆိုသူေ◌သာကွာမဟုတ း၊ ကၽနေ◌တာ◌ဲ
္

သားလိက
ု ယ္"

" အး၊ ေ◌သခ် ာဝင္ေ◌အာငိ က္ဦး"

"အင္◌း"

စက စာအုပ္ေ◌ တသိမ္◌းၿပီ းအ ိ ပခန◌းထဲ

္ ဝငာလိက
ု ည္။ေ◌

လးေ◌လးက တံခါးေကနသူ႔သားကိုခဏ ပကည့◌ပီ းတံခါးပိ တ္ေ◌ပး

သား၏

ေ◌ဘးလွည့ ◌ိပ္ေ◌နသူအနား အသာဝငိ ငိ ကင္◌း

"အရိ ပ္"

"ဟင္! ကိုကို"

စကသံၾကားတာနဲ႔ လွည့ ◌ာသည္။မ် ကွာေ◌လးကအဖ် ားရွိ

နေ◌ၾကာင့
္ ◌◌္ ျဖဴ ေ◌ဖ် ာေ
့ ◌န၏နႈတမ္◌းေ◌လးေ◌ တပါေ◌◌ျခာကပ္ေ◌

န၏အသံေ◌လးကလည္◌းအားနည္◌းေ◌နသလိေ
ု ◌ဖ် ာေ
့ ◌တာ့ေ◌တာ့။စက္

ကနဖူးေ◌ပၚဝဲ ေ◌နတဲဆ
့ ံ ပင္ေ◌လးေ◌ တကိုသပငပီ း နဖူးေ◌ပၚကိုလက္

အသာတငင္◌း

"အရိ ပ္ ေ◌နေမကာင္◌း◌ျဖစင္ေ◌ဆးေ◌သာကမယ္ေ◌လ"

"ဟင့ ◌င္◌း"

"အ ိ ပ လိမၼာရဲ ႕သားနဲ႔ ကာ၊ကိုကို႔ကို စိ ေတကာင္◌း◌ျဖစ္ေ◌

အာင္"

"ဆန◌ျပဳ
္ ေတသာက် င း"

" ွ စန◌းပဲ
္ ေ◌သာကိ င္◌းမွာ ေထနာ◌္၊ကိုကိုထူေ◌ပးမယ္"

စေက◌ျပာရင္◌း လွဲအိပ္ေ◌နသူကိုယ္ေ◌လးကို ဆဲ ထူလိက

ု ည္။ေ◌

ဒၚႀကီးေ◌႐ႊအဆငင့◌ထ
် ားေ◌ပးတဲ ့ ဆန◌ျပဳ
္ တိ မနည္◌းေ◌ခ် ာတ
့ ို

ကသည္။ဆန◌ျပဳ
္ တိ ကိ ႔အၿပီ းမွာေ◌တာ့ ေ◌ဆးကိုအမ်ိဳးမ်ိဳးေ◌ခ် ာတ
့ ို

ေကတာ့၏
 " နာကစါေ◌ဆးေမသာက်ငင္ ေ◌ေနကာင္◌းေ◌အာင္ေ◌နရတ

ယ္"

"ဘယ က ေ◌နေမကာင္◌း◌ျဖစ် ငိ ႔လဲ"

" ပေ ◌ျပာနဲ႔၊အိ ပိ ႔လုပ္ေ◌တာ့"

"ကိုကိုလည္◌းအိ ပ္"

အ ိ ပအိ ပာေ◌ပၚပစွဲခ်လိက
ု ပီ း စကိ ပါ ဆဲ ခ်သည္။စက န◌းၾ
္

ကည့◌ေ
္ ◌ပမယ့◌္ ေ◌◌ျေခထာက္ေ◌ တနဲ႔ပါြခၿပီ းဖမ္◌းခ်ဳပားတာမို႔ ု

န◌းမရ။အတင္
္ ◌းအက်ပ န◌း
္ ထကိ က္◌ျပ ငည္◌းဒီေ◌ကာင္ေ◌လး

နာအံ ◌းု မည္။ၿပီ းေ◌တာ့သူ႔ဒူးမွာဒဏာနဲ႔။

"အရိ ပ္"

"အိ ပ္ေ◌တာ့မလိ႔
ု ၊ကိုကိုမဆူပါနဲေ႔တာ့"

ေ◌◌ျပာၿပီ းစက ငငဲ အတင္◌းတိးု ဝငိ ပည္။ခါးကိုပါက်ပ္ေ◌ေန

အာငကားေ◌သး၏ခဏအၾကာ စက္ဝတားတဲတ
့ ီ ွ ပ ဖဴ ပါးပါးဆီ

ေကန ငကဲအထိအရိ ပ္ဝင ကကက္ေ◌ တကထိုးေ◌ဖာကာ

သည္။အ ိ ပမင ပ္ေ◌နတာမွန◌းစက

္ ိသည္။ရ ငငဲကိုဖ်ားေ◌နသူ

က တစိ ယံ◌းု ပစ္ဝင္ေ◌နတာေ◌ၾကာင့◌ကိသိသာသာေအနရခ

ကာ၏

အရိ ပ္! မင္◌းမသိတဲအ

့ ရာေ◌ တအမ် ားႀကီးရွိ ေ◌သးတယ္။
17,November,2020
<<<<<<<<
>>>>>>>>
 Unicode
"ဒီကေလးလား ညီ"

"ဟုတ်တယ်၊သားနာမည်က အရိ ပ်စစ် တဲ"့

ဒီေနေဖေဖက
့ အြပင်သွားဖိ အရိ ပ်ကိုပါေခ လာခဲ့ တာြဖစ် သည်။ေဖေဖနဲ ့

ရွ ယ်တဦ
ူ းဦးတစ် ေယာက်က အရိ ပ်ကို ကည့် ပီ းြပံ းလိက
ု ်၊ေဖ့ေဖ့ကို ကည့် ပီ း

ြပံ းလိက
ု ်လပ
ု ် ေနရင်း

"သားက လူေချာေလးပဲ ကွ"

"ဟုတ်ကဲ့၊ေကျးဇူးပါခင်ဗျာ"

"ဟား သားကလိမာလိက
ု ်တာကွာ၊ဘယ်သူကသင်ေပးထားတာလဲ ဟမ် !"

အရိ ပ်က နားမလည်သလို ကည့်လိက

ု ်လ င်

"က န်ေတာ့်သားပါဆို က န်ေတာ် သင်ေပးထားတာေပါ ့"

ေဖေဖက ေြပာရင်းရယ်ေနသည်။အဲ ဒ
့ ီဦးဦးကလည်း ေဖေဖ့ကိုစိုက် ကည့်

ရင်း ြပံ းေန၏ေဖေဖ့သူငယ်ချင်းများလား။ေဖ့ေဖ့ကိုအရိ ပ်ေမာ့ ကည့်လိက

ု ်

ရင်း

"ေဖေဖ့ ဒီဦးဦးက ေဖေဖ့သူငယ်ချင်းလားဟင်"

"ညီ ေြဖလိက
ု ်ေလ၊သားကေမးေန ပီ "

"ကေလးေ ှ မှာဘာေတွေြပာေနတာလဲ ခင်ဗျား!"

ေဖေဖက ဲ ့ မ်း ု ိ က်သည်။ေဖေဖ့လက်ကို

ေဘးကဦးဦးကိုလက်နလှ အဲ ဒ
့ ီ

ဦးဦးကဖမ် းဆွဲထားကာလတ်မေပးေတာ့။အရိ ပ်ေဖေဖ့ဘက်က ကူေပးရမှာ

လား။ဘာလုပ်ရမှနး် မသိြဖစ် ေနသည်။ေဖေဖကလည်း ု းဦးလက်ထဲက
ဟိဦ

ေနသလက်ကိုမ ု နး် ေတာ့ပဲေခါင်းငံ ြပံ းေန၏

"သား"

"ဗျာ"

"တစ် ကယ်လိ ဦးဦးကလည်း သားေဖေဖြဖစ် ချင်တယ်ဆိုရင်ေရာ သားက

ခွ င်ြ့ ပ ေပးမှာလား"

"ဟင်! သားေဖေဖကဒီမှာေလ"

အရိ ပ်အေြဖကို ကား ပီ း ေဖေဖေရာ၊ေဖေဖ့သူငယ်ချင်းဦးဦးကေရာ တစ်

့ ဲရယ်စရာပါသွားများလား။
ဟားဟားေအာ် ရယ် ကေတာ့သည်။သူေြပာတဲထ

"ညီ မင်းသားကအလည်ေလးပဲ ကွ"

"အွနး် ၊ သားဒီဦးဦးကိုလည်း ေဖေဖလိေခ လိက

ု ်ပ ါဦးတစ် ခါေလာက်၊သား

ေခ တာ ကားချင်လိတဲ၊့ သနားပါတယ်ေခ ေပးလိက

ု ်ေနာ် "

"ဟုတ်ေဖေဖ"

အရိ ပ်က ဦးဦးဘက်ကိုလှည့်လိက

ု ်ရင်း

"ဦးဦး ေဖေဖ"

"ဟား ဟား သားကလိမာလိက

ု ်တာကွာ"

"သား မှတ်ထားေနာ် ၊ဒီဦးဦးနာမည်က ဦးဝဏတဲ"့

"ဟုတ်"

အရိ ပ်က ဦးဝဏရဲ မျက် ှာကိုေသေသချာချာထပ် ကည့်လိက

ု ်သည်။ဦးဦး

ု ဲ ေချာသည်။
က ေဖေဖ့လိပ
 ကိုဝဏက အသားခပ် လတ်လတ်၊မျက်ခံုးထင်းထင်း၊အရပ် ြမင့်ြမင့်န ဲ ့

ူ ချာတစ် ေယာက်ြဖစ် သည်။ေတဇာေအာင်န ဲ ့

အသက်ေလးဆယ်ဝန်းကျင်လေ

ဝဏက ငယ်ငယ်ကတည်းကခင်မင်လာတဲသ
့ ူေတွြဖစ် ၏ ှစ်ဦးသား ကား

နားလည်မ ှ ိ တဲr့ elationshipတစ် ခုကို တည်ေဆာက်ထား ကတာဆယ်စု ှစ်

တစ် ခုေတာင်ေကျာ် လာခဲ့ ပီ ြဖစ် သည်။အသိုင်းအဝိုင်း ှစ်ခုမတူ ကေပမယ့်

ူ ဲ့ ကသည်။ပတ်ဝန်းကျင်
အချစ် ေတွေတာ့တခ အေနအထားအရအချစ် ေတွ

ကိုထုတ်ေဖာ် ြပသဖိ ေတာ့အခွ င်မ

့ သာခဲ့ က။

"သား"

"ဗျာ"

"သား ကီးလာရင် သားေဖေဖကိုသားကတလှည့်ြပန်ေစာင့်ေ ှ ာက်ေပးရ

မယ်ေနာ် သား၊သားေဖေဖမှာ သားပဲ ှ ိ တာ"

"ေဖေဖ့မှာ ကိုကိုလည်း ှ ိ တယ်၊ကိုကိုကက န်ေတာ့်ကိုေစာင့်ေ ှ ာက်ေပးမှာ၊

က န်ေတာ် က ေဖေဖ့ကိုြပန်ေစာင့်ေ ှ ာက်ေပးမယ်၊ေနာ် ေဖေဖ"

"အာ ဟုတ်တာေပါ ့၊သားကစက်ကို တအားခင်တာ၊စက်ကသားနဲေတာ့

့

တည့်တယ်"

"ဟုတ်လား၊သားက်ို ကိုယ့်ဆီေရာမ ကာခဏေခ လာေပး င

ုိ ်မလားညီ၊

ကိုယ်လည်းသားနဲရင်
့ း ှးီ ချင်တယ်"

"အင်း၊သားေကျာင်းပိ တ်ရက်ေတွကျ ေခ လာေပးလိရပါတယ်၊သားက

ေရာဒီဦးဦးနဲထပ်
့ ေတချင်ေသးလား"

"ဟုတ်"
 ေဖေဖကအရိ ပ်ကိုြပံ းြပ ပီ းတာနဲ ဦးဦးဘက်
့ ကိုလှည့် ပီ းြပံ း ကည့်

ေန၏ေဖေဖ ဒီဦးဦးကို ကည့်တဲအ

့ ကည့်မျ ိ း သူတစ် ခါမှမြမင်ဖူးဘူး။ဦးဦး

ကို ကည့်လိက
ု ်တိင
ု ်း ေဖေဖ့မျက်လံးု ေတွက ကယ်ေလးေတွလိေ
ု တာက်ပေန

က၏ေဖေဖက ဒီဦးဦးနဲစကားေြပာရတာေပျာ်
့ ပံုရသည်။ေဖေဖေပျာ် ရင် သူ

လည်းေပျာ် ပါသည်။ေဖေဖကေတေစချင်တယ်ဆိုရင်ဒီဦးဦးနဲသူ
့ မ ကာခဏ

ေတေပးလိက
ု ်မှာပင်။

အဲ ဒ
့ ီေနာက်ပိုင်း အရိ ပ်ေကျာင်းပိ တ်ရက်ေတွဆိုေဖေဖနဲအြပင်
့ လိက
ု ်သွား

ြဖစ် ၏ဦးဝဏနဲ ့ အရိ ပ်လည်းေတာ် ေတာ် ေလးခင်ေန က ပီ ြဖစ် သည်။ေဖေဖနဲ ့

ဦးဝဏ ေတတဲအ
့ ခါတိင
ု ်းေဖေဖေပျာ် ေနတာေတရေတာ့ အရိ ပ်လည်း

ေပျာ် သည်။တခါတေလ ဦးဝဏနဲေဖေဖေတ

့ ကတာအ ကာ ကီးပဲ ။အရိ ပ်

ကားထဲမှာေစာင့်ရင်းအိ ပ်ေပျာ် သွားတဲအ

့ ခါေတွေတာင် ှ ိ သည်။

ဲ ့ ုကို
သူနကိ အတူတူ ှ ိ ေနရင်ေမ ကီးကမေပျာ် ေပမယ့်ေဖေဖကေတာ့

ေပျာ် သည်တဲ။့ ေဖေဖနဲ ဦးဦးအတူ

့ ှ ိ ေနရင်လည်း အရိ ပ်ကေပျာ် ပါသည်။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"ေဟ့ေကာင်စက် ြမန်ြမန်လပ
ု ် ကွ၊အရိ ပ်ြပန်လာရင်မင်းမလိက
ု ်ရပဲ ြဖစ် ေန

မယ်"

"အရိ ပ်ကအဲ ေ
့ လာက်လည်းမဆိုးပါဘူးကွာ"

"ဘာအဲ ေ
့ လာက်လည်းမဆိုးပါဘူးကွာလဲ၊မင်း ှ စ်တန်းကတည်းက အဲ ့

ေကာင်ေလးမင်းေနာက်တစ် ေကာက်ေကာက်လိက
ု ်ေနတာေလ၊အခု မင်းဆယ်
တန်းေတာင်ေရာက်ေန ပီ ၊မင်းေနာက်အရိ ပ်ပါမလာတဲအ
့ ခါ ဘယ် ှစ်ခါ ှ ိ ဖူး

လဲေြပာ"

ြပည့်စံုက စက်ကိုပက်ခနဲြပန်ေြပာသည်။အရိ ပ်ကို စက်သူငယ်ချင်းတစ် ဖဲ

လံးု ကသိပ် ကည့်မရချင် က။စက်ကိုေ ကာက်လိသာမေြပာပဲ ေအာင့်အီးေန

ကရတာြဖစ် သည်။အရိ ပ်က စက်ဘယ်သွားသွားလိက

ု ်ချင်၏ငြပည့်တိ

ေကာင်ေတွကအားလပ် ရက်ရတာနဲ ့ ေကာင်မေလးေတွေနာက်ပတ်ေ ကာင်

ချင်သည်။

စက်ကအရိ ပ်ေ ကာင့်မလိက

ု ်ချင်ဘူးဆိုလိလည်းမရ။စက်ကိုဇွတ်အတင်း

ရေအာင်ေခ ကြပန်သည်။စက်ပါလာရင် အရိ ပ်ကပါလာ ပီ ြဖစ် သည်။ဆယ်

တန်းေကျာင်းသားေတွ ကား7တန်းေကျာင်းသားကတစ် ကားကားပါလာတာ

ကိုဟိေ
ု ကာင်ေတွကမ ကိ က်။အချ ိန်ေတွသာတစ် ေရွ ေရွ ကုနလ
် ာသည်။စက်

ဘယ်သွားသွား အရိ ပ်ကစက်ေနာက်အရိ ပ်လိက

ု ပ် ပါလာတာကေြပာင်းလဲမ

သွား။

စက်တိတစ် ဖဲ လံးု ဝိုင်းယူ ကတာမိ သင်ခန်းစာေတွကိုမီှေအာင်လိက

ု ်

ုိ ်သည်။စက်တိအဖဲ ထဲ
င ငြပည့်(ေခ )ြပည့်စံုက စာလည်းအေတာ် ဆံုး၊ဖွန ်

လည်းအေ ကာင် င
ုိ ်ဆံုးြဖစ် သည်။

"ကဲ ပီ းရင်သွား ကမယ် ေဟ့ေကာင်ေတွ"

ထူးြခားကစိ တ်မ ှ ည်သလိထ

ု ေြပာေတာ့မှ စက်တိအားလံးု ေနရာမှထ က

သည်။ဒီေနထူ
့ းြခားတိအိမ်ကကားနဲ ့ အြပင်ကိုသွား ကမှာြဖစ် သည်။စက်တိ

ကားြခံ ြပင်ထွက် ု ံ ှ ိ ေသး၏ေလးေလးကားက ြခံ ထဲဝင်လာတာနဲ ့

မျက် ှာချင်းဆိုင်ေတေတာ့သည်။ေလးေလးကားထဲမှာ အရိ ပ်ပါလာတာစက်

ကသိသည်။အရိ ပ်ကိုေလးေလးက ေကျာင်းပိ တ်ရက်ေတွမှာအြပင်ကိုေခ

သွားတတ်၏

အရိ ပ်ကစက်တိကားကိုေသချာလိက
ု ် ကည့်ေနတာစက်ေတလိက
ု ်သည်။ဒီ

ေနထူ
့ းြခားတိအိမ်ကကားနဲမိ့ စက်ပါလာမှနး် အရိ ပ်သိပံုမရ။အရိ ပ်က ေလး

ေလးကားထဲကေန စက်တိကားြခံ ြပင်ေကဝိုက်သွားတဲအ

့ ထိေသချာလိက
ု ်

ကည့်ေနတာြဖစ် သည်။

"ေဟ့ေကာင်စက်၊ ကည့်မေနပါနဲ ကွ
့ ာ၊မင်းငါ ့ကားထဲပါလာမှနး် အရိ ပ်မသိ

ပါဘူး"

ထူးြခားက စက်ကိုပိုကိုပိုတယ်ဆိုတဲအ
့ ကည့်န။ဲ ့

"ဒီေကာင်ေလးအေ ကာင်းမင်းတိေသချာမသိပါဘူး"

စက်မျက် ှာမသာမယာြဖစ် ေနတာကို ြပည့်စံုက ကည့်ရင်း

"တခါတေလလည်းလွတ်လတ
ွ ်လပ် လပ် ေနစမ် းပါစက်ရာ၊မင်း ကည့်ရတာ

ကေလးအေဖနဲတူ
့ ေန ပီ "

ြပည့်စံုစကားကိုထူးြခားကပါဝင်ေထာက်ခံသည်။

"ငြပည့်ေြပာတာ မမှားဘူးသိလား၊မင်းညီ မသိပါဘူးစက်ရာထားလိက

ု ်

စမ် းပါ၊ဟိေ
ု ကာင်ေတွကိုလည်းဝင်ေခ ရဦးမှာ၊ဦးေလး ေမာင်းေတာ့"

ထူးြခားကစက်ကိုေြပာရင်း သအိ မ်ကdriverဦးေလး ကီးကိုပါေအာ် ေြပာ

လိက
ု ်သည်။ထိေနာက် ကားကေလ ာခနဲေမာင်းထွက်သွားေတာ့၏စက်က
အြပင်ဘက် ခင်းေတွဆီအ ကည့်ပိထားလိက
ု ်သည်။ခဏအ ကာ ငြပည့်ဆီ

ကအသံထွက်လာသည်။

"စက်ေြပာတာမမှားဘူးေဟျာင့်ေတွ၊ေနာက်မှာအရိ ပ်ေြပးလိက
ု ်လာေန ပီ "

ဟင်!

စက် ဘက်(ခ် )မှနဆ

် ီ လှမ်း ကည့်လိက
ု ်သည်။ဟုတ်ပါသည်။အရိ ပ်က စက်

တိကားေနာက်ကိုတအားေြပးလိက
ု ်ေန၏စပိ ှ ပ်အြဖ စွတ်စွတ်ေလးနဲ ့

ု နက်ေလးတွဲဝတ်ထားကာအြပင်ကြပန်လာတဲပ
ေဘာင်းဘီ တိအ ့ ံုစံအတိင
ု ်း

ေလးြဖစ် သည်။ ကည့်ရတာေလးေလးကားေပ ကဆင်းတာနဲချက်

့ ချင်းေြပး

လိက
ု ်လာတာပင်။

"ကိုကို ကိုကို"

"ကျစ် !"

"ကိုကို က န်ေတာ့ကိုေစာင့်ပ ါဦး"

အရိ ပ်က လက်ေလးကိုေြမာက်ရင်း၊ပါးစပ် ကလည်းေအာ် ဟစ် ရင်း စက်တိ

ကားေနာက်အတင်းေြပးလိက
ု ်ေနတာြဖစ် သည်။စက်က ေနာက်လှည့် ကည့်

လိက
ု ်ရင်း

"ေဟျာင့်ေတွ အရိ ပ်ကတအားေြပးလိက

ု ်လာေနတာကွ"

ထူးြခားက ေနာက်ကိုစိတ်ကုနသ
် လိလ
ု ှည့် ကည့်ရင်း

"ေမာရင်သူရပ် ကျန်ခဲ့မှာပဲ ကွာ၊ထားခဲ့ လိက

ု ်"

"ဟား၊ြဖစ် မလားကွ...."
 စက်စကားေတာင်မဆံုးေသး။အရိ ပ်က ကွနက
် ရစ် လမ် းေပ မှာဒူးေထာက်

လဲကျသွားသည်။စက်ကdriverဘက်လှည့် ပီ း

"ဦးေလးကားရပ် လိက
ု ်၊ဦးေလး"

စက်အတင်းကျ ံ းေအာ် ေတာ့ ကားကလမ် းေဘးထိုးရပ် သွားသည်။စက်

ကားေပ ကအြမန်ဆင်းလိက
ု ် ပီ း ြပည့်စံုတိဘက်လှည့်ကာ

ု ်ေတာ့ဘူး၊မင်းတိပဲသွားလိက
"ေဟျာင့်ေတွ ငါမလိက ု ်ေတာ့"

"ဟား ေဟ့ေကာင်စက်ေနေတာ့မေနခဲ့ ပါနဲ ကွ

့ ၊အရိ ပ်ပါေခ ခဲ့ လိက
ု ်ေလကွာ"

"အရိ ပ် လိက ုိ ်မှာမဟုတ်ဘူးေဟ့ေကာင်၊မင်းတိပဲသွားလိက

ု ် င ု ်ေတာ့"

စက်ကေြပာ ပီ းတာနဲအရိ
့ ပ်ဆီကိုေြပးထွက်သွားသည်။ထူးြခားနဲ ြပည့
့ ်စံုက

တစ် ေယာက်ကိုတစ် ေယာက် ကည့်လိက

ု ် ကရင်းေခါင်းခါြပသည်။သူတိရင်

ထဲမှာ တစံုတရာကိုြပတ်ြပတ်သားသားသိလိက
ု ် ကသလိ။ု

စက်က အေမာတေကာေြပးလာရင်းလဲကျေနသူေဘးထိုင်ချလိက
ု ်ကာ

"အရိ ပ် ဘာြဖစ် သွားေသးလဲ၊ကိုကိုအ မဲ ေြပာတယ်၊မင်းကလုပ်လိက

ု ်

ရင်...."

အရိ ပ်ကစက်ကိုေမာ့ ကည့် ပီ း မဲ့ြပသည်။မျက်လံးု ဝိုင်းေတွမှာမျက်ရည်

ေတွကအြပည့်။

ကျစ် !

သူငိြု ပတိင
ု ်းဆူရမယ့်သူမှာ ဆက်မဆူရက်ေတာ့။ထွက်ေနတဲေ
့ ဒါသကို

ကိုယ့်အေပ သာကိုယ်ပံုချရေတာ့သည်။အရိ ပ်ဒးူ မှာပွနး် ရာ ကီးကမနည်း။

ေသွးေတွပါစိ မ့်ထွက်ေန၏
 "ကိုကို"

"နာေနမှာေပါ ့၊ေြပးလိက
ု ်လာရင် လဲမယ်ဆိုတာေလာက်ေတာ့သိရမှာေပါ ့

ကွာ"

"ကိုကို စိ တ်ဆိုးေနတာလားဟင်"

"ဟင့်အင်း"

"ဒါဆိုမျက် ှာကဘာလိဆူပုတ်ေနတာလဲ"

"အရိ ပ် မင်းဟာေလ"

စက်ကြပံ းလိက
ု ်ရင်း အရိ ပ်ဆံပင်ေတွကိုဖွပစ် လိက
ု ်သည်။ဒီေကာင်ေလး

ေတာင်အရွ ယ်ေရာက်လာ ပီ ပဲ၊အရင်လိအ

ု န
ု း် မတ်ခွက်ေကမဟုတ်ေတာ့။

ဆံ ပင်ေပျာ့ေပျာ့ေလးေတွကနဖူးေပ ဝဲ ကျေနသည်။အရပ် ကလည်းမဆို

သေလာက် ှ ည်ထွက်လာ၏ကေလး ု ပ်ကေတာ့နည်းနည်းကျန်ေနေသး

သည်။

"အရိ ပ်ထရပ် င
ုိ ်လား၊ကိုကိုကုနး် ပိုးသွားမယ် ထ"

စက်ကဆွဲထူေပးရင်းအရိ ပ်ကိုကုနး် ပိုးလိက

ု ်သည်။

"မင်းကိုယ် ကီးကတစ် ေနတစ်

့ ြခားေလးလာတယ်ေနာ် ၊အရိ ပ်"

"မဟုတ်ပဲန"ဲ ့

"ငါက ညာပါ ့မလား"

အရိ ပ်က စက်တစ် ကိုယ်လံးု ကိုမီှ ွ ဲလိက

ု ်လာ ပီ း စက်ဂုတ်သားေဖွးေဖွးကို

ငံနမ် းလာသည်။
 "အရိ ပ် ဲ့
မလုပ်န၊ယားတယ် လိေြပာေပါင်းလည်းမနည်းေတာ့ဘူးမင်းကို၊

လတ်ချလိက
ု ်ရမလား"

အရိ ပ်က ဘာတစ် ခွနး် မှမေြပာ။စက်ဂုတ်သားေတွကေန လည်ပင်းေတွ

အထိေလ ာက်နမ် းြပန်သည်။သူမ ကိ က်တာတစ် ခုခုေြပာမိ ရင် စက်ကိုလပ

ု ်

ေနကျ။

"အရိ ပ်"

စက်တိ ြခံ ဝနားအထိေရာက်လာ ပီ ြဖစ် သည်။အရိ ပ်ဆီကဘာသံမှထွက်မ

လာ။

"တစ် ကယ်လတ်ချလိက
ု ်မှာေနာ် "

"လတ်ချရင် ကိုက်ဆဲွမှာ"

"ဟား ဟား မင်းကေခွ းလား...အာ့!"

အရိ ပ်ကစက်နားရွ က်ကိုတစ် ကယ်ကိုက်ဆဲွပစ် လိက

ု ်တာြဖစ် သည်။

ဒီြမင်ကွင်းေလးက အိ မ်ကလူေတွအတွက်ေတာ့ ု ိ းအီ ေန ပီ ြဖစ် သည်။စက်

ကအရိ ပ်မခံ ချင်ေအာင်စမည်။ ပီ းရင်ထွက်ေြပးမည်။အရိ ပ်ကစက်အေပ ကို

ဆိုးမည်။ခ ဲမည်။စိ တ်နမထင်

ဲ့ ရင်ကိုက်ဆဲွလိမ့်မည်။တခါတေလအရိ ပ်ငိတ
ု ဲ့

အခါ စက်ကအငိမ
ု တိတ်မချင်းေချာ့ေနပါလိမ့်မည်။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"စက်"

"ဗျာ ေလးေလး"

"စာကျက်ေနတာလား"
 စက်က စာေမးပွဲနးီ ပီ မိအခု ေနာက်ပိုင်းစာကိုဂ ု တစိုက်ကျက်ြဖစ်

ေနသည်။အရိ ပ်ကအဲ လ
့ ိက
ု ျလိမာသည်။စက်စာကျက်ချ ိန်ေတွမှာေတာ့စက်

ကိုမေ ှာက်ယှက်။ေမေမကလည်း တြခားအချ ိန်ေတွမှာသာ စက်တိကိုမြမင်

သလိေ
ု နချင်ေနမည်။စက် စာကျက်ချ ိန်ေတာ့ဘယ်သူမှမေ ှာက်ယှက်ရဟု

တရားဝင်ေ ကြငာထားသည်။

"ေလးေလး ဘာြဖစ် လိလဲေြပာေလ"

"သားအနား ှ ိ နတ
် က် ပီ းဖျားေနလိ"

"က န်ေတာ် ထင်တယ်၊ေဆးတိက

ု ်လိေရာရလား"

"မရလိေပါ ့၊ငါေရာ ေဒ ေရေရာတိက

ု ်တာမေသာက်ဘူး"

"က န်ေတာ် သွားတိက

ု ်လိက
ု ်မယ်၊ေလးေလးသွားအိ ပ်ေတာ့"

"မင်းစာကျက် ပီ းမှသွားပါ"

"အင်း၊ ပီ းပါ ပီ သကိုက န်ေတာ် ကအိ ပ်ေန ပီ ေတာင်ထင်ေနတာ"

ု ်ခဲ့ရမလား"
"ဖျားေနေတာ့ ဘယ်အိပ်ေပျာ် ပါ ့မလဲ၊ငါပါလိက

ဲ ့ ုသူေသာက်မှာမဟုတ်ဘူး၊က န်ေတာ် ပဲသွားလိက

"ေလးေလးတိနဆိ ု ်မယ်"

"ေအး၊ ေသချာဝင်ေအာင်တိက
ု ်ဦး"

"အင်း"

စက်က စာအုပ်ေတွသိမ်း ပီ းအရိ ပ်အခန်းထဲဝင်လာလိက

ု ်သည်။ေလးေလး

က တံခါးကေနသသားကိုခဏရပ် ကည့် ပီ းတံခါးပိ တ်ေပးသွား၏

ေဘးလှည့်အိပ်ေနသူအနား အသာဝင်ထိုင်လိက
ု ်ရင်း

"အရိ ပ်"
 "ဟင်! ကိုကို"

စက်အသံ ကားတာနဲ ့ လှည့်လာသည်။မျက် ှာေလးကအဖျား ှ ိ နေ

် ကာင့်

ြဖ ေဖျာ့ေန၏ ှ တ်ခမ် းေလးေတွပါေြခာက်ကပ် ေန၏အသံေလးကလည်း

အားနည်းေနသလိေ
ု ဖျာ့ေတာ့ေတာ့။စက်ကနဖူးေပ ဝဲ ေနတဲဆ
့ ံ ပင်ေလးေတွ

ကိုသပ် တင် ပီ း နဖူးေပ ကိုလက်အသာတင်ရင်း

"အရိ ပ် ေနမေကာင်းြဖစ် ရင်ေဆးေသာက်ရမယ်ေလ"

"ဟင့်အင်း"

"အရိ ပ်က လိမာရဲ သားနဲ ကွ

့ ာ၊ကိုကိကို စိ တ်မေကာင်းြဖစ် ေအာင်"

"ဆန်ြပ တ်မေသာက်ချင်ဘူး"

" ှစ်ဇွနး် ပဲ ေသာက်ခိုင်းမှာ ထေနာ် ၊ကိုကိုထူေပးမယ်"

စက်ကေြပာရင်း လှဲအိပ်ေနသူကိုယ်ေလးကိုဆဲွထူလိက
ု ်သည်။ေဒ ကီးေရ

အဆင်သင့်ချထားေပးတဲ ့ ဆန်ြပ တ်ကိုမနည်းေချာ့တိက

ု ်ရသည်။ဆန်ြပ တ်

တိက
ု ်လိအ ပီ းမှာေတာ့ ေဆးကိုအမျ ိ းမျ ိ းေချာ့တိက
ု ်ရေတာ့၏

"ေနာက်တစ် ခါေဆးမေသာက်ချင်ရင် ေနေကာင်းေအာင်ေနရတယ်"

"ဘယ်သူက ေနမေကာင်းြဖစ် ချင်လိလဲ"

"ြပန်မေြပာနဲ၊အိ
့ ပ်ဖိလပ
ု ် ေတာ့"

"ကိုကိုလည်းအိ ပ်"

အရိ ပ်ကအိ ပ်ရာေပ ပစ် လဲှချလိက

ု ် ပီ း စက်ကိုပါဆွဲချသည်။စက် ု နး်

ကည့်ေပမယ့် ဲ့
ေြခေထာက်ေတွနပါခွ ပီ းဖမ် းချ ပ် ထားတာမိ ု နး် မရ။
အတင်းအကျပ် ု နး် ထွက်လိက
ု ်ြပန်ရင်လည်းဒီေကာင်ေလးနာအံ းု မည်။ ပီ း

ေတာ့သဒူးမှာဒဏ်ရာနဲ။့

"အရိ ပ်"

"အိ ပ်ေတာ့မလိ၊ကိုကိုမဆူပါနဲေတာ့
့ "

ေြပာ ပီ းစက်ရင်ခွင်ထဲ အတင်းတိးု ဝင်အိပ်သည်။ခါးကိုပါကျပ် ေနေအာင်

ဖက်ထားေသး၏ခဏအ ကာ စက်ဝတ်ထားတဲတ
့ ီ ှ ပ်အြဖ ပါးပါးဆီ ကေန

ရင်ဘက်ထဲအထိအရိ ပ်ဝင်သက်ထွက်သက်ေတွကထိုးေဖာက်လာသည်။

ု ် ေနတာမှနး် စက်သိသည်။ရင်ခွင်ထဲကိုဖျားေနသူက
အရိ ပ်တမင်လပ တစ်

ကိုယ်လံးု ပစ် ဝင်ေနတာေ ကာင့်စက်သိသိသာသာအေနရခက်လာ၏

အရိ ပ်! မင်းမသိတဲအ

့ ရာေတွအများ ကီး ှ ိ ေသးတယ်။
17,November,2020
<<<<<<<<
>>>>>>>>
Part-7

Zawgyi
"မမ"

"မမ မမ ဘယွာလဲ"

"ဟိသ
ု ူေ◌႒း မ ူ ပါကသူ႔အခန◌းထဲ
္ မွာပါ"

"သိၿပီ ၊ေ◌ဒေၚ႐ႊက ေကလးေမေ တခၚၿပီ းအျပ ငက္ေ◌နၾကပါ"

"ဟုတဲ ပါသူေ◌႒း"

ေ◌ေဖဖ့အသံၾကားေ◌တာ့အရိ ပ္ေ◌ဘာလံ◌းု ကနေ◌နရာေကန

္ ေ◌ခါ

င္◌းေ◌ထာငကည့◌သ
ိ ည္။ေ◌ေဖဖဘာ◌ျဖစာတာလဲ။အရိ ပ္ေ◌ တ႕ဖူး

ေသလာက္ေ◌တာ့ေ◌ေဖေဖဒါသ ထကာ ဒီတစါအဆိုးဆံ ◌းု ပဲ ။

ထိုစဥ္ေ◌မႀကီးကသူ႔အခန◌းထဲ
္ က ထကာတာကို◌ျမငိ ကသ

ည္။အရိ ပ္ တိက
ု ကီးအနားကိုတိးု ကပာမိ ၏ကိုကိုက စာေ◌မး ပဲ ေ◌◌ျေဖန

တာမို႔ အိ မွာမရွိ ။အ ိ ပသာ ေ◌ႏေြ◌က်ာင္◌းပိ တပီ မို႔လိ႔

ု နားေ◌နရ

တာ◌ျဖစည္။

ဧည့◌န◌းထဲ
္ မွာေ◌ေဖဖနဲေ႔မႀကီး တစ္ေ◌ယာကိ တစ္ေ◌ယာကိ

ကကည့◌ေ
္ ◌နၾကသည္။တစ္ေ◌ယာကွစကားေမ◌ျပာၾေကသး။ခေဏ

နေမွမႀကီးက ဆိုဖာေ◌ပၚထို ငိ ကာ

" တဇာ ဘာ◌ျဖစာတာလဲ"

 "မမ ဘာေ◌ေ တလ်ာွ က ပ္ေ◌နတာလဲ"

"ဘာကိုလဲ၊ငါကဘာလုပ္ေ◌နလိ႔
ု လဲ"

"ကိုဝဏၰေအမကို မမ သားေ◌◌ျပာလိက
ု ာမို႔လား"

ေ◌ေဖဖက ေ◌မႀကီးကိုစိုကကည့◌င္◌းေအ◌ျဖကိုေ◌စာင့◌ေ
္ ◌နသ

ည္။ေ◌ဒါေသၾကာင့ ◌သံေ◌ တပါတုနေ◌န၏။ေ◌မႀကီ

္ းကနႈတမ္◌း

တစကိ တန႔ၿပံ
္ ◌းဳ လိက
ု ပီ း

"ငါကအသိေ◌ပးလိက
ု ာပဲ ရွိတာပါ'

"ဘာေ◌◌ျပာတယ္"

" တဇာ၊နငိ ယ့ ◌မကို ရန◌ျပ

္ ေပနနဲ႔"

"မမလုပ္ေ◌နတာေ◌ တကဟုတမ
ွ ဟုတာ"

"ဘာကိုမဟုတာလဲ ဟမ္!၊ဘာလိ႔
ု မဟုတမွာလဲ၊သူ႔သားကဒီလိလ
ု ူ

ပါလိ႔
ု သားေ◌◌ျပာ◌ျပတာ ငါ ့အမွားလား"

"မမ"

"ဒီမယ္ေ◌တဇာ၊ေ◌ယာက်ာ◌္◌းခ် င္◌းႀကိဳကာကို ဘယိဘ၊ဘယ

သိုင◌
္ းအဝိုင◌
္ းကမွလကခံ ဘူး၊ေ◌အး ငါလည္◌းနင့ ◌မေအနနဲ႔၊နင့ ◌

ပိန◌းသူ
္ တစ္ေ◌ယာေကနနဲ႔ လကခံ ုိ င း၊အဲ ဒ
့ ါေ◌ၾကာင့◌္

သားေ◌◌ျပာ◌ျပလိက
ု ာဘာ◌ျဖစဲ "

ဟင္! အ ိ ပိ ယ့◌ားကိုယယံ◌ု င
ုိ ။္ ေ◌ေဖဖနဲ႔ဦးဝဏၰေကယာ

က်ာ◌္◌းခ် င◌
္ းႀကိဳက္ေ◌နၾကတာတဲ။့ ေ◌ေဖဖဦးဝဏၰကိုၾကည့ ◌ဲ
အၾကည့◌ေ
္ ◌ တကိုအရိ ပ္◌ျမင္ေ◌ယာငာသည္။ၿပီ းေ◌တာ့ေ◌ေဖဖ့ကို

ဦးဝဏၰၾကည့ ◌ဲ အၾကည့◌ေ
္ ◌ တ။

" ယာက်ာ◌္◌းတစ္ေ◌ယာက တစ္◌ျခားေ◌ယာက်ာ◌္◌းတစ္ေ◌ယာက္

ကိုခ် စင့◌ရွိ ေရတာ့ဘူးလား၊ဘာ◌ျဖစိ ႔လဲ"

"ြ႐ံဖိုေ႔ကာင္◌းလိေ
ု ႔လ၊ပတ္ဝန◌းက်
္ ငာွ လည္◌း ေ◌◌ျပာ◌ျပရမွာရွ က္

ဖိုေ႔ကာင္◌းလိ႔
ု "

"ဘာဆို ငဲ"

"ဒါဆို နငိ ေ႔ပၚတငကိဳကဲလားေ◌◌ျပာ၊ပတ္ဝန◌းက်

္ ငသိုင္◌းအဝို

င္◌းနဲ႔ မဆို င းလိ႔

ု နငင္ေ◌န ငာလိေ
ု ႔ပၚတင တဲၾကတာလဲ

ေ◌◌ျပာစမ္◌းပါ"

"ပတ္ဝန◌းက်
္ ငေ
္ ◌ၾကာင့ ◌ိ တာထက္ ွ ကိေဘ တကိုငဲ◌
စ ့ ျပီ းေ◌ပၚ

တ ငဲမျပတာ၊ပတ္ဝန◌းက်
္ ငိ တာေကတာ့ အျပစရွိ လည္◌းအျပစ္

ရွ ာေ◌◌ျပာတတကတာပဲ ၊ေ◌ယာက်ာ◌္◌းခ် င္◌းႀကိဳကာကို ြ႐ံစရာလိ႔

ု ျမ

င္ေ◌နၾကတာကိုကမဟုတာ"

"နင့ေ◌ကာငိ ယိ ငရွ ကရာလိ႔

ု သတွတားလိေ
ု ႔နမွာေ◌ပါ ့၊

သူ႔ေအမကိုေ◌တာင ဝ မ
ံ ထားဘူးေ◌လ"

"အဲ လ
့ ိဆ
ု ိုေ◌တာ့ေ◌ရာ မမ သားေ◌◌ျပာ◌ျပစရာလိသ
ု လား"

"လိတ
ု ာေ◌ပါ ့၊လိလ
ု ိ႔
ု ကိုတမ ငားေ◌◌ျပာ◌ျပလိက
ု ာ"

"ဒါမမတမငကက တာတာပဲ "

 "အ ဟန◌း!
္ ငါကယုတာတယ တား၊နင့ ◌ိ အဲ ေ
့ အကာငဲ႔မပတ္

သတိ ႔ငါဘယွစါေ◌◌ျပာထားလဲ၊◌ျပတ္◌ျပလဲခဏပဲ မို႔လား၊နငိ းၿ

ပီ း◌ျပ ကယာပဲ ေ◌လ၊ငါနင့ ◌ိ အျပတ္ေ◌◌ျပာၿပီ းသား၊ငါလက္

မခံ ုိ င းဆိုတာကို"

"မမ..."

"ငါေ◌◌ျပာတာကိုဆံ◌းု ေ◌အာငရငားေ◌ထာင္ေ◌တဇာ၊ကိုယစီ း

ြပားေ◌ရးလုပန◌းရွ
္ င၊္ သူ႔အဆင့◌႔
ဲ တူသလား၊တ လား၊ပိုဆိုးတာ

ေကယာက်ာ◌္◌းခ် င◌
္ း◌ျဖစ္ေ◌နတာပဲ ၊ငါနင့ ◌ိ ေ◌◌ျပာမရလိ႔
ု သူ႔ေအမ

ကို သားေ◌◌ျပာ◌ျပလိက
ု တာပဲ "

" ယာက်ာ◌္◌းခ် င◌
္ းဆိုေ◌တာ့ေ◌ရာ၊ဘာေအၾကာင္◌းလဲ၊ ကၽနေ◌
္

တာ◌ိ ႔တစ္ေ◌ယာကိ တစ္ေ◌ယာကားလ ိ ငယ္၊လကံ ုိ င

ယ္၊မမဘယိ ပဲ ေ◌◌ျပာေ◌◌ျပာ ကၽနေ◌တာ◌

္ ႔ကိုလကႊတွာမ

ဟုတ း"

"ဘာ! ေ◌အးနငဲ လိေ

ု ◌◌ျပာမွာငါႀကိဳသိေ◌နလိ႔
ု ငါသူ႔ေအမကိုအ

ကုနေ◌◌ျပာ◌ျပခဲ
္ ့ တာ၊ငါကနင့ ◌ိ ေ◌◌ျပာမေရပမယ့◌္ သူ႔ေအမက

သူ႔သားကိုေ◌◌ျပာလိ႔
ု ရတယ္၊သူ႔ေအမက အခု သူ႔ကိုမိန◌းေမပးစား
္

လိက
ု ပီ ေ◌လ အ ဟန◌း!"
္

ေ◌မႀကီးစကားအဆံ ◌းု ေ◌ေဖဖကဆိုဖာေ◌ပၚပစ် သားသည္။ၿ

ပီ းေ◌တာ့ေ◌မႀကီးကို ပါးစပၿပီ းေ◌မာ့ၾကည့◌ေ

္ ◌နရင္◌း

"မမ သူ႔ေအမကိုဖိအား သားေ◌ပးလိ႔

ု အခု လိေ
ု ◌ တ◌ျဖစ ာ"
 ေ◌ေဖဖ့အသံေ◌ တ တုနေ◌နသည္
္ ။◌ျပီ းေ◌တာ့ေ◌ေဖဖငိေ
ု ◌နသည္။

"အ ဟန◌း!
္ ရယရာပဲ ၊ငါဖိ အားေ◌ပးေ◌တာ့ေ◌ရာ၊သူ႔စိ တမပါရင္

ဘယ္ေ◌လာက္ေ◌ပးစားေ◌နပါေ◌စ ယူမလား၊သူကိုယိ င..."

"သူ႔ေအမမွာေ◌ရာဂါနဲ႔၊မမ သားေ◌◌ျပာတာနဲ႔တင္ ဟိေ

ု ကေသတာ့မ

လိ◌
ု ျဖ စားတာ၊အဲ ဒ
့ ါေ◌ရာသိလား"

"မသိဘူး၊သိလည္◌းမသိခ်င း၊အဓိ က ဲ နငပပတတ္ေ◌

ကသူန႔

တာ့ဖို႔ပဲ "

" တာ◌ပီ မမ၊ဆက္ေ◌◌ျပာလည္◌းဘာမွထူးလာမွာမဟုတ း၊တစ ပဲ

ေ◌နာ ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ိစေၥ တမွာဝငပါပါနဲ႔"

ေ◌တဇာက ဆိုဖာေ◌ပၚကထၿပီ း ထ ကားဖို႔လု ပ်ွင္

" တဇာေ◌နဦး၊နငာစကားေ◌◌ျပာတာလဲ"

"မမ ၾကားတဲအ
့ တိင
ု ◌
္ းပဲ "

" အး ငါလည္◌းဩစီ သားဖို႔အခု ပဲစီစဥပီ းခဲ့ ၿပီ ၊နင့ ◌ိ မိ စုသားကိုအရွ

ေကအာင ပဲ ေ◌ကာင်ိးဳ နဲ႔လည္◌းအတူေမနခ် ငါဘူး၊ကိုယ့ ◌ိ ယ္

ကိုက်ရွေကကာင္◌းမွန◌းမသိ
္ ပဲ အမကိုတ စန◌းမက်
္ န◌ျပန
္ ေ◌◌ျပာေ◌
္

ေနသးတယ္၊ေ◌အး နငဲ႔ငါေ◌သခန◌း◌ျပတဲ
္ ေ◌တဇာ"

"မမ ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌◌ျပာတာအဲ ေ
့ ◌လာကထိမဟုတ းေ◌နာ◌္"

"ငါ ့ဘက စကာေ◌မး ပဲ ၿပီ းတာနဲ႔သူ႔ေအေဖနာကိ ကား

ဖို႔ဆံ ◌းု ◌ျဖတားၿပီ းသား၊အစကတည္◌းက စကဒီမွာေ◌နခ် ငေ

္ ◌သး

တယိ လိ႔
ု သူဆယန◌းၿပီ
္ းေ◌အာင္ေ◌စာင့◌ေ
္ ◌နတာပဲ ၊ၿပီ းေ◌တာ့ငါ ့
သားကို နင္ေ◌ြမးစားထားတဲေ
့ ◌ကာင္ေ◌လးနဲ႔လည္◌းအတူမထား ုိ င း၊

ငါ ့သားလည္◌း ၾကာရငင့ ◌ိ ..."

" တာ◌ပီ မမ၊စက မမသား၊မေမခၚ သားမယိ ငည္◌း ကၽနေ◌

္

တာ့မွာတားြခင့◌ရွိ ဘူး၊မဆို ငာေ◌ေ တတာ့ထည့ေ◌◌ျပာပါနဲ႔"

"ဆို ငာေ◌ပါ ့၊သိပိ ငာေ◌ပါ ့၊စကံ◌စ

ု ံအ င ဒီလိမ
ု ွမဟုတာ၊

အခု ဟိေ
ု ◌ကာင္ေ◌လးနဲ႔ဘယ္ေ◌လာကိရင္◌း းွီ ေ◌နလဲ နင မင း

လား"

"သူတိ႔
ု က ု ဲ စကား
ေကလးေ◌ တပဲ ရွိေ◌သးတာေ◌လ၊မေမ◌ျပာလိက

ကဘယထိေ◌ရာက္ေ◌နၿပီ လဲ မမသိလား"

"သိတယ္၊သိလိ႔
ု ပဲ စက္◌ျပနေ◌ရာက
္ ာနဲ႔ဒီအိမ ထ ကားမွာ"

"စကစာေ◌မး ပဲ ၿပီ းဖို႔ ွ စာသာေ◌တာင္ က်နေ◌သးတာေ◌လ

္ ေ◌

သခ် ာလည္◌းေ◌ တးၾကည့◌ ါဦး၊ဘယိ ပဲ ◌ျဖစ္◌ျဖစ္ စကာေ◌မး ပဲ ၿ

ပီ းမွ သားပါ၊စာေ◌မး ပဲ မၿပီ းခငထိ စကိတ္ေ◌◌ျပာင္◌း သားေ◌အာင

လုပါနဲ႔၊စကာေ◌မး ပဲ ၿပီ းၿပီ ဆိုတာနဲ႔ မမေသဘာ"

"ၿပီ းေ◌ရာ၊စာေ◌မး ပဲ ၿပီ းတာနဲ႔သားကို ငါကိုယိ င္ေ◌◌ျပာမယ္"

"မမႀကိဳကလိလ
ု ပ
ု ္"

ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငွည့ြ ◌ ကားတာနဲေ႔တဇာဆိုဖာေ◌ပၚထိုင်လို

ကည္။မမ အတၱေ◌ တကသူ႔ကိုသူ◌ျပနေ◌လာငမိ

္ ဳက္ေ◌နသည္။ေက

လးေ◌ တအထိ မမစိ တေခ် တာ့တာ◌ျဖစည္။ကိုတ မဲ အျဖစပီ းကတ

ည္◌းကGayေ◌ တကိုမမ လံ◌းု ဝလကခံ ေ◌တာ့။သူ႔ကိုလည္◌းလံ◌းု ဝအျ

ဖစခံ ။အခု စက္ အထိပါအစိုးရိ မနေ◌နၿပီ
္ ◌ျဖစည္။အဲ ဒ
့ ီကိစၥနဲ႔ပ

တတငမpsychoဝင္ေ◌နၿပီ ဆိုတာေ◌သခ် ာသည္။အခု ကိစၥကိုပဲၾက

ည့◌။္ အႀကီးႀကီးေ◌ေ တ တးၿပီ းစကိ ေ◌ခၚထု တားဖို႔ေအၾ

ကာင္◌း◌ျပသည္။တစယ မမစကဲ႔သူတိ႔
ု သားအဖကိုေ◌၀းေ◌စခ်

င္ေ◌နတာ။

သူ႔ရင္ေ◌ တ ကဲမတတာေ◌န၏ဘယ ႔ကိုအျပစ ငိ ကမယွ

န◌းမသိ
္ ။သူတိေ
ု ႔ တအားလံ◌းု ဘယ္ေ◌နရာကစမွားခဲ့ ၾကတာလဲ။ကိုဝ

ဏၰလက ပားၿပီ းဆိုတာေကရာတစယဲလား။မမတမင္ေ◌◌ျပာ

တာလား။ကိုဝဏၰအိ မိ မေမရာ ကားတယိ တာထိပဲသူသိသည္။ကို

ဝဏၰတိ႔
ု ကေအမတစ ၊သားတစ ။သူ႔ဝ မ္◌းလစာနဲေ႔လာေကွ

အာငားၾကရသည္။ကိုဝဏၰကမာနရွိ သည္။သူ႔အကူအညီကိုဘယ

န◌းကမွ
္ လကခံ ခဲ့။အခု လည္◌းမမ မခံ ခ်င္ေ◌အာ ငားေ◌◌ျပာလိေ
ု ႔န

မွာ။သူ႔ ငဲပူေ◌လာင္ေ◌နသည္။ကိုဝဏၰကိုသူကိုယိ ငားေ◌မးရ

မွလကံ င
ုိ ည္။

ေ◌တဇာဆိုဖာေကနထရပ လုပ္

" ေဖဖ"

"သား"

အရိ ပ္ေ◌ေဖဖ့မ်ကွာကိုစိုကကည့◌ေ
္ ◌နမိ သည္။ေ◌ေဖဖ ငိေ
ု ◌နတာကိုလ

ည္◌း◌ျမငည္။ေ◌မႀကီးေကေဖဖ့ကိုငိေ
ု ◌အာင ပာ။ၿပီ းေ◌တာ့

ကိုကို႔ကိုေ◌ခၚ သားေ◌တာ့မယဲ ။
 " ေဖဖ"

"သား ဘာေ◌◌ျပာဖို႔လဲ၊ေ◌◌ျပာေ◌လသား"

" မႀကီးက ကိုကို႔ကိုဘယ္ေ◌ခၚ သားမွာလဲဟင္"

ေ◌တဇာသားကိုၾကည့◌ပီ းစိ ေတကာင္◌း။သားဒီအိမိ စလိက

ု ာက

တည္◌းကစက်ကွာေ◌ၾကာင့◌။္ စကရွိ ေ◌တာ့ရင္။

"သား၊ေ◌ေဖေဖ◌ျပာတာေ◌သခ် ာနားေ◌ထာင္ေ◌နာ◌္၊သားကိုကိုက စာေ◌

မး ပဲ ၿပီ း င ေ႔ေဖဖရွိ တဲ့ င

ုိ ံမွာ ေ◌က်ာင္◌းဆကကမွာ၊သားသိပါ

တယ္ သားကိုကိုပညာေ◌ တပိုတက္ေ◌အာငိ ေ႔လ"

"ကိုကိုက ဘယ္ေ◌န႔ သားမွာလဲေ◌ေဖဖ၊သားတိ႔

ု ဆီ ◌ျပ ာဦးမွာလား

ဟင္"

အဖ် ားခတိမ္ဝ ငားတဲသ

့ ားအသံေ◌လးကိုၾကားၿပီ းေ◌တဇာစိ တ္

ေမကာင္◌း။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးစေကပၚ သံေ◌ယာဇဥကီးတာသူသိသည္။

"ကိုကိုက စာေ◌မး ပဲ ေ◌◌ျဖၿပီ းတာနဲ႔ သားမွာတဲ၊့ သားကိုကို႔ကိုအခု

သားေမ◌ျပာနဲ႔ဦးေ◌နာ◌္၊ကိုကိုစာမက်ကိ ငဲေ◌နလိမ့◌ယ္၊သားကိုကို

သားကိုေ◌◌ျပာ◌ျပတဲအ
့ ခ်ိ ်မွ သားဆီ ◌ျပ ာခဲ့ ဖိုေ႔သခ် ာေ◌◌ျပာ◌ျပ

လိက
ု ္ေ◌နာ◌္၊သားေ◌◌ျပာ ငားကိုကိုက ◌ျပ ာမွာပါ"

"ကိုကိုက ဟိမ
ု ွာအၾကာႀကီးေ◌နမွာလားေ◌ေဖဖ"

ရႈ◌က ဲ အတူသားမ် ကံ◌းု ေ◌လးေ◌ တမွာမ် က

ိ ံန႔ ပည့◌။္ ေက

လးဆိုေ◌ပမယ့◌္ ငိခ
ု ် ငာကိုထိန◌းထားရွ
္ ာသည္။မ် ကွာေ◌လးကခပဲ မဲ့။
 "အၾကာႀကီးမဟုတါဘူး၊ခဏပါပဲ သားကိုကိုကသားဆီ ◌ျပ ာမွာ

ပါ"

"ဟုတ၊္ ေ◌ေဖဖဦးဦးေကရာ ကၽနေ◌တာ◌

္ ိ ႔ကိုလာေမ တေ႕တာ့ဘူး

လားဟင္"

"အင္◌း...၊သားေကတာ့ ေ◌ေဖဖ့နားမွာအၿမဲ ေ◌ေနပးမယိ ႔လားသား"

"ဟုတဲ ေ◌ေဖဖ"

သားရယ္....။သားကိုယ္ေ◌လးကို ဆဲ ဖကိ ကိသည္။သူ႔အနားကအား

လံ◌းု ထ ကာ သားရင္ေ◌တာင္ သူ႔သားေ◌လးေကတာ့သူ႔အနားရွိ ေ◌ေန

သးသ ဲ။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
စာေ◌မး ပဲ ေ◌နာကံ◌းု ေ◌န႔မွာေ◌တာ့စကိ ႔တ စဲ ႕လံ◌းု ေ◌လ်ာွ က္

လ ကသည္။ေ◌ေမမကလည္◌းြခင့◌◌
္ ျပဳထားတာမို႔စကိ မိ ညက်

မွ◌ျပနေ◌ရာက္
္ ေ◌တာ့သည္။စကိမ္ေ◌ရာက္ေ◌တာ့အ ိ ပိ မျမင္။စာေ◌

မး ပဲ တင္◌းမွာလည္◌းအရိ ပဲ ႔သိေပ တ႕ရ။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးသူ႔ကိုစိ

တ္ေ◌ကာက်ငေ
္ ◌ကာက္ေ◌နမွာ။

ေ◌ရခ်ိဳးညစာစားၿပီ းတာနဲ႔ ေ◌ေမမေကခၚထားတာမိုေ႔မ့ေ◌မ့အခန◌း

္

ထဲအရ ငားလိက
ု ည္။

" ေမမ"

"သား စက္၊ေ◌ေမမသားကိုေ◌◌ျပာစရာရွိ တယ္"

"ဘာေ◌◌ျပာဖို႔လဲ၊ေ◌◌ျပာေ◌ေလေမမ"
 " ေမမတိ႔
ု မနက္◌ျဖ င္◌းေအဖဆီ သားၾကရမယား"

စက စိ ယံ◌းု ပူထူ သားသည္။ေ◌ေမေမနာက္ေ◌နတာမ် ားလား၊မျဖ

စိ င္။ေမမ့မ်ကွာကတ ငိမငိမဲ ◌ျဖစည္။ဆယန◌းၿပီ

္ းတာ

နဲ႔ဩစီ ကို ေ◌က်ာင္◌း သားတတမွာကိုစကကိဳသိထားသည္။ဒါေပမယ့◌္

မနက္◌ျဖ ိ ခ် က်င◌
္ းထ သားရလိမ့◌ယိ မထငားခဲ့ ။ဘယိ ေ◌

တ◌ျဖစ ာလဲ။

" ေမမ! မနက္◌ျဖ က

် ်င◌
္ းႀကီးဆိုတာက"

"ဟုတယား၊ေ◌ေမမအားလံ◌းု ◌ျပငငပီ းၿပီ ၊သားစာေ◌မး ပဲ ေ◌◌ျ

ေဖနလိ႔
ု ေမ◌ျပာေ◌သးပဲ တမငားတာ"

" သားရမယိ တာေ◌တာ့ ကၽနေ◌တာ◌ည္

္ ◌းသိတယ္ေ◌ေလေမမ

ရာ၊မနက္◌ျဖ ိ ခ် က်င◌
္ းႀကီး သားရမယိ တာႀကီးကမဟုတေ
္ ◌သး

ဘူး၊ ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ ငယ်င◌
္ းေ◌ တကိုေ◌တာငႈတဆေကသးဘူး"

"အခု ပဲနႈတကာတာမဟုတ းလား သား"

"အဲ ဒ
့ ါက"

ဲ စက္၊ေအဖနဲ႔ေအမနဲ႔အတူေ◌နရမွာကို၊ဘယ္
"ဘာေမွ◌ျပာေမေနတာ့န႔

သူ႔ကိုမွ မ ခဲ င
ုိ ြခာရက္◌ျဖစ္ေ◌နစရာမလိဘ
ု ူး၊ေ◌ေမေမ◌ျပာတာ ေသ

ဘာေ◌ပါကယ္ေ◌နာ◌္"

" လးေ◌လးေ◌ရာသိၿပီ းၿပီ လား"

"မနက္ မင္◌းေ◌လးေ◌လးလိက
ု ိ ေ႔ပးလိမ့◌ယ္"
 အရိ ပ္ေ◌ရာသိၿပီ းၿပီ လား။အ ိ ပိ ငယိ ေနမလဲ။အ ိ ပိ သူဘ

ယိ ြဖင့◌ေ
္ ◌◌ျပာရမလဲ။အ ိ ပသူ႔ကိုတအားခ ငယ္ေ◌နသည္။ဒီ

ေကလးသူ႔ကို ခဲ ေ◌န င
ုိ ာွ မဟုတ္။သူေကရာအ ိ ပိ ခဲ င
ုိ ါ ့မလား။ေ◌

သခ် ာေ◌ပါက ခဲ ုိ င းေ◌ပါ ့။

" ေဖေဖရာ သိၿပီ းၿပီ လားေ◌ေမမ"

"မင္◌းက လဲ ငကု ိၿပီ းၾကၿပီ စက္၊မင္◌းလည္◌းအခု သိၿပီ

မို႔လား၊မနက္ေ◌စာေ◌စာေ◌လယာဥဲ႔ သားရမွာ၊ သားအိ ပိ ႔လုပ္ေ

တာ့"

" ေမမ ဘာလိ႔

ု ခ် က်င◌
္ းႀကီး သားဖို႔လု ပာလဲ၊အဲ ဒ
့ ါေ◌တာ့ ကၽ

နေ◌တာ◌
္ ခိ ် ငယ္"

"စက္ မင္◌းဘာ◌ျဖစ္ေ◌နတာလဲ၊မင္◌းကိုေ◌ေမမ စာေ◌မး ပဲ ၿပီ းတဲအ

့

ထိေ◌စာင့◌ေ
္ ◌နခဲ့ တာကိုေ◌ရာထည့◌ တက္ေ◌တာ့ဘူးလား၊ေ◌ေမမစကား

အမ် ားႀကီးေမ◌ျပာခ် င း၊ သားအိ ပ္ေ◌တာ့စက္"

စကပ္ေ◌◌ျပာလိ႔
ု လည္◌းရမွာမဟုတ္ေ◌တာ့။ေအၾကာင္◌းအရင္◌း

တစ ခု ေ◌တာ့သူ႔ကိုေ◌ေမေမ◌ျပာ◌ျပ င
ုိ မယလား။ေ◌ေမမဘာေ◌

တ◌ျဖစ္ေ◌နတာလဲ ကာ။သူ႔အခန◌းေ◌ရွ
္ ႕ျပနေ◌ရာက
္ ာနဲ႔ အ ိ ပခ

န◌းဘက
္ ွည့ ◌ကည့◌သ
ိ ည္။

သူ◌ျပနေ◌ရာက
္ ာေ◌နာေက်နတာနဲ႔ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးအိ ပ္ေ◌ပ် ာ◌္ေ◌

နၿပီ လား။သူမနက္◌ျဖ ားေရတာ့မယိ တာအရိ ပ္ေ◌ရာသိၿပီ းၿ

ပီ လား။သူအ ိ ပိ နႈတဆကဲမ သား င

ုိ ္ေ◌လာက း။ဒီလိမ
ု ွန◌းသာသိ
္
ခဲ့ ရင္ စာေ◌မး ပဲ တင္◌းမွာေ◌တာငရိ ပားမွာသူေ◌နခဲ့ မိမွာပင္။ေ◌ဝးေရ

တာ့မယိ မွအ ိ ပိ သူပိုေ◌ တ႕ခ် ငာသည္။

သတိထားမိ တဲအ
့ ခ်ိ ာွ အ ိ ပခန◌းထဲ
္ ကိုသူဝငာခဲ့ ၿပီ ◌ျဖစည္။

အိ ပာနားအထိတိးု ကပာမိ သည္။ေ◌ဘးလွည့ ◌ိပ္ေ◌နတဲေ

့ ◌ကာင္ေ◌

လး။အ ိ ပ စယိပ္ေ◌နတာလား။သူနႈ◌းိ လိက

ု င့ ◌ား။သူ သားေရ

တာ့မယိ တဲေ
့ အၾကာင္◌းအ ိ ပိ ဘေယနေစ◌ျပာရမွာလဲ။

ဟင္! မဟုတေ
္ ◌သးပါဘူး။အရိ ပ္ေ◌နာက္ေ◌က်ာေ◌လးကိုသူ ပက

ည့◌ေ
္ ◌နတုန◌းမွ
္ ာပဲ ပခံ ◌းု ေ◌လးကတစ် က်င္◌းလႈပာ၏ရွိ က္ေ◌နသ

လိမ
ု ်ိဳး။

"အရိ ပ္"

သူ႔အသံၾကားတာနဲ႔ ေ◌ဘးလွည့ ◌ိပ္ေ◌နသူကခ် က်င္◌းၿငိမ်

သား၏
18,November,2020
<<<<<<<
>>>>>>>
Unicode
"မမ"

"မမ မမ ဘယ်မှာလဲ"

"ဟိသ
ု ူေ း မ ူ ပါကသအခန်းထဲမှာပါ"

"သိ ပီ ၊ေဒ ေရက ကေလးမေတွေခ ပီ းအြပင်ထွက်ေန ကပါ"

"ဟုတ်ကဲ့ပါသူေ း"
 ေဖေဖ့အသံ ကားေတာ့အရိ ပ်ေဘာလံးု ကန်ေနရာကေန ေခါင်းေထာင်

ကည့်မိသည်။ေဖေဖဘာြဖစ် လာတာလဲ။အရိ ပ်ေတဖူးသေလာက်ေတာ့

ေဖေဖေဒါသထွက်တာ ဒီတစ် ခါအဆိုးဆံုးပဲ ။

ထိုစ ်ေမ ကီးကသအခန်းထဲကထွက်လာတာကိုြမင်လိက

ု ်ရသည်။အရိ ပ်

ု ် ကီးအနားကိုတိးု ကပ် လာမိ ၏ကိုကိုက စာေမးပွဲေြဖေနတာမိ အိ မ်မှာမ

တိက

ှ ိ ။အရိ ပ်ကသာ ေ ေ
ွ ကျာင်းပိ တ် ပီ မိလိ နားေနရတာြဖစ် သည်။

ဧည့်ခန်းထဲမှာေဖေဖနဲေမ
့ ကီး တစ် ေယာက်ကိုတစ် ေယာက်စိုက် ကည့်ေန

ကသည်။တစ် ေယာက်မှစကားမေြပာ ကေသး။ခဏေနမှေမ ကီးက ဆိုဖာ

ေပ ထိုင်လိက
ု ်ကာ

"ေတဇာ ဘာြဖစ် လာတာလဲ"

"မမ ဘာေတွေလ ာက်လပ

ု ် ေနတာလဲ"

"ဘာကိုလဲ၊ငါကဘာလုပ်ေနလိလဲ"

"ကိုဝဏအေမကို မမသွားေြပာလိက
ု ်တာမိ လား"

ေဖေဖက ေမ ကီးကိုစိုက် ကည့်ရင်းအေြဖကိုေစာင့်ေနသည်။ေဒါသ

ေ ကာင့်အသံေတွပါတုနေ
် န၏။ေမ ကီးက ှ တ်ခမ် းတစ် ဖက်ကိုတန
ွ ် ြပံ
့ းလိက
ု ်

ပီ း

"ငါကအသိေပးလိက
ု ်တာပဲ ှ ိ တာပါ'

"ဘာေြပာတယ်"

"ေတဇာ၊နင်ကိုယ့်အမကို ရန်ြပန်လပ
ု ် မေနနဲ"့

"မမလုပ်ေနတာေတွကဟုတ်မှမဟုတ်တာ"
 "ဘာကိုမဟုတ်တာလဲ ဟမ် !၊ဘာလိမဟုတ်ရမှာလဲ၊သသားကဒီလိလ
ု ပ
ူ ါလိ

သွားေြပာြပတာ ငါ ့အမှားလား"

"မမ"

"ဒီမယ်ေတဇာ၊ေယာကျာ် းချင်း ကိ က်တာကို ဘယ်မိဘ၊ဘယ်

အသိုင်းအဝိုင်းကမှလက်မခံ ဘူး၊ေအး ငါလည်းနင့်အမအေနနဲ၊နင့

့ ်

အုပ်ထိနး် သူတစ် ေယာက်အေနနဲ ့ လက်မခံ င

ုိ ်ဘူး၊အဲ ဒ
့ ါေ ကာင့် သွားေြပာြပ

ု ်တာဘာြဖစ် လဲ"
လိက

ဟင်! အရိ ပ်ကိုယ့်နားကိုယ်မယံု င

ုိ ်။ေဖေဖနဲ ဦးဝဏ
့ ကေယာကျာ် းချင်း

ကိ က်ေန ကတာတဲ။့ ေဖေဖဦးဝဏကို ကည့်တဲအ

့ ကည့်ေတွကိုအရိ ပ်ြမင်

ေယာင်လာသည်။ ပီ းေတာ့ေဖေဖ့ကိုဦးဝဏ ကည့်တဲအ

့ ကည့်ေတွ။

"ေယာကျာ် းတစ် ေယာက်က တစ် ြခားေယာကျာ် းတစ် ေယာက်ကိုချစ် ခွင်မ

့

ှ ိ ရေတာ့ဘူးလား၊ဘာြဖစ် လိလဲ"

"ရွံ ဖိေကာင်းလိေလ၊ပတ်ဝန်းကျင်မှာလည်း ေြပာြပရမှာ ှ က်ဖိေကာင်းလိ"

"ဘာဆိုင်လဲ"

"ဒါဆို နင်တိေပ တင် ကိ က်ရဲလားေြပာ၊ပတ်ဝန်းကျင်အသိုင်းအဝိုင်းနဲ ့ မ

ဆိုင်ဘူးလိနင်ထင်ေနရင်ဘာလိေပ တင်မတွဲ ကတာလဲ ေြပာစမ် းပါ"

"ပတ်ဝန်းကျင်ေ ကာင့်ဆိုတာထက် ှစ်ဖက်မိဘေတွကိုငဲ့ ပီ းေပ တင်တဲမ

ွ

ြပတာ၊ပတ်ဝန်းကျင်ဆိုတာကေတာ့ အြပစ် မ ှ ိ လည်းအြပစ် ှ ာေြပာတတ် က

တာပဲ ၊ေယာကျာ် းချင်း ကိ က်တာကို ရွံ စရာလိ ြမင်ေန ကတာကိုကမဟုတ်

တာ"
 "နင့်အေကာင်ကိုယ်တိင
ု ်က ှ က်စရာလိသတ်မှတ်ထားလိေနမှာေပါ ့၊သအ

ေမကိုေတာင်သူဝန်ခံမထားဘူးေလ"

"အဲ လ
့ ိဆ
ု ိုေတာ့ေရာ မမသွားေြပာြပစရာလိသ
ု လား"

"လိတ
ု ာေပါ ့၊လိလ
ု ိကိုတမင်သွားေြပာြပလိက
ု ်တာ"

"ဒါမမတမင်သက်သက်ယုတ်မာတာပဲ "

"အဟွနး် ! ငါကယုတ်မာတယ်ဟတ
ု ်လား၊နင့်ကို အဲ အ ဲ့
့ ေကာင်နမပတ် သတ်

ဖိ ငါဘယ် ှစ်ခါေြပာထားလဲ၊ြပတ်ြပလဲခဏပဲ မိလား၊နင်ခိုး ပီ းြပန်ဆက်သွယ်

တာပဲ ေလ၊ငါနင့်ကိုအြပတ်ေြပာ ပီ းသား၊ငါလက်မခံ င

ုိ ်ဘူးဆိုတာကို"

"မမ..."

"ငါေြပာတာကိုဆံုးေအာင်အရင်နားေထာင်ေတဇာ၊ကိုယ်ကစီ းပွားေရး

ဲ ့ သလား၊တန်သလား၊ပိုဆိုးတာကေယာကျာ် းချင်း
လုပ်ငန်း ှ င်၊သအဆင့်နတူ

ြဖစ် ေနတာပဲ ၊ငါနင့်ကိုေြပာမရလိသအေမကိုသွားေြပာြပလိက

ု ်ရတာပဲ "

"ေယာကျာ် းချင်းဆိုေတာ့ေရာ၊ဘာအေ ကာင်းလဲ၊က န်ေတာ် တိတစ်

ေယာက်ကိုတစ် ေယာက်နားလည် င
ုိ ်တယ်၊လက်ခံ င ု ဲ
ုိ ်တယ်၊မမဘယ်လိပ

ေြပာေြပာ က န်ေတာ် သကိုလက်လတ်မှာမဟုတ်ဘူး"

"ဘာ! ေအးနင်အဲလ
့ ိေ
ု ြပာမှာငါ ကိ သိေနလိ ငါသအေမကိုအကုနေ
် ြပာြပခဲ့

တာ၊ငါကနင့်ကိုေြပာမရေပမယ့် သအေမကသသားကိုေြပာလိရတယ်၊သအ

ေမက အခု သကိုမိနး် မေပးစားလိက

ု ် ပီ ေလ အဟွနး် !"

ေမ ကီးစကားအဆံုး ေဖေဖကဆိုဖာေပ ပစ် ကျသွားသည်။ ပီ းေတာ့ေမ

ကီးကို ပါးစပ် ဟ ပီ းေမာ့ ကည့်ေနရင်း

 "မမ သအေမကိုဖိအားသွားေပးလိအခု လိေ
ု တွြဖစ် ကုနတ
် ာ"

ေဖေဖ့အသံေတွ တုနေ
် နသည်။ ပီ းေတာ့ေဖေဖငိေ
ု နသည်။

"အဟွနး် ! ရယ်စရာပဲ ၊ငါဖိ အားေပးေတာ့ေရာ၊သစိ တ်ကမပါရင်

ဘယ်ေလာက်ေပးစားေနပါေစ ယူမလား၊သူကိုယ်တိင
ု ်က..."

"သအေမမှာေရာဂါနဲ၊မမသွ
့ ားေြပာတာနဲတင်
့ ဟိက
ု ေသေတာ့မလိြု ဖစ် သွား

တာ၊အဲ ဒ
့ ါေရာသိလား"

ဲ ့ ထပ် မပတ်သတ်ေတာ့ဖိ
"မသိဘူး၊သိလည်းမသိချင်ဘူး၊အဓိ က ကသူနနင်

ပဲ "

"ေတာ် ပီ မမ၊ဆက်ေြပာလည်းဘာမှထူးလာမှာမဟုတ်ဘူး၊တစ် ခုပဲ ေနာက်

က န်ေတာ့်ကိစေတွမှာဝင်မပါပါနဲ"့

ေတဇာက ဆိုဖာေပ ကထ ပီ းထွက်သွားဖိ လပ

ု ် လ င်

"ေတဇာေနဦး၊နင်ဘာစကားေြပာတာလဲ"

"မမ ကားတဲအ
့ တိင
ု ်းပဲ "

"ေအး ငါလည်းဩစီ သွားဖိ အခု ပဲစီစ ် ပီ းခဲ့ ပီ ၊နင့်လိမ

ု ိ စုသားကိုအ ှ က်ရ

ု ် တဲေ
ေအာင်လပ ့ ကာင်မျ ိ းနဲလည်
့ းအတူမေနချင်ပါဘူး၊ကိုယ့်ကိုယ်ကိုကျ ှ က်

ရေကာင်းမှနး် မသိပဲ အမကိုတစ် ခွနး် မကျန်ြပန်ေြပာေနေသးတယ်၊ေအး နင်န ဲ ့

ငါေသခန်းြပတ်ပဲေတဇာ"

"မမ က န်ေတာ် ေြပာတာအဲ ေ

့ လာက်အထိမဟုတ်ဘူးေနာ် "

"ငါ ့ဘက်က စက်စာေမးပွဲ ပီ းတာနဲသအေဖေနာက်

့ လိက
ု ်သွားဖိ ဆံုးြဖတ်

ထား ပီ းသား၊အစကတည်းက စက်ကဒီမှာေနချင်ေသးတယ်ဆိုလိ သူဆယ်

တန်း ပီ းေအာင်ေစာင့်ေနတာပဲ ၊ ပီ းေတာ့ငါ ့သားကို နင်ေမွးစားထားတဲေ
့ ကာင်

ေလးနဲလည်
့ းအတူမထား င
ုိ ်ဘူး၊ငါ ့သားလည်း ကာရင်နင့်လိ.ု .."

"ေတာ် ပီ မမ၊စက်က မမသား၊မမေခ သွားမယ်ဆိုရင်လည်းက န်ေတာ့မှာ

တားခွ င်မ
့ ှ ိ ဘူး၊မဆိုင်တာေတွေတာ့ထည့်မေြပာပါနဲ"့

"ဆိုင်တာေပါ ့၊သိပ်ဆိုင်တာေပါ ့၊စက်ပံုစံအရင်က ဒီလိမ

ု ှမဟုတ်တာ၊အခု

ဟိေ
ု ကာင်ေလးနဲဘယ်
့ ေလာက်ထိရင်း ှးီ ေနလဲ နင်မြမင်ဘူးလား"

"သူတိက ကေလးေတွပဲ ှ ိ ေသးတာေလ၊မမေြပာလိက

ု ်တဲစ
့ ကားကဘယ်

အထိေရာက်ေန ပီ လဲ မမသိလား"

"သိတယ်၊သိလိပဲ စက်ြပန်ေရာက်တာနဲဒီ့ အိမ်ကထွက်သွားမှာ"

"စက်ကစာေမးပွဲ ပီ းဖိ ှစ်ဘာသာေတာင် ကျန်ေသးတာေလ ေသချာ

ု ဲ ြဖစ် ြဖစ်
လည်းေတွး ကည့်ပ ါဦး၊ဘယ်လိပ စက်စာေမးပွဲ ပီ းမှသွားပါ၊

စာေမးပွဲမ ပီ းခင်အထိ စက်စိတ်ေြပာင်းသွားေအာင်မလုပ်ပါနဲ၊စက်

့ စာေမးပွဲ

ပီ း ပီ ဆိုတာနဲ မမသေဘာ"
့

" ပီ းေရာ၊စာေမးပွဲ ပီ းတာနဲသားကိ

့ ု ငါကိုယ်တိင
ု ်ေြပာမယ်"

"မမ ကိ က်သလိလ
ု ပ
ု ်"

ေဒ ူ ပါေအာင်လှည့်ထွက်သွားတာနဲေတဇာဆိ
့ ုဖာေပ ထိုင်ချလိက
ု ်သည်။

မမ အတေတွကသကိုသူြပန်ေလာင် မိ က်ေနသည်။ကေလးေတွအထိ မမ

စိ တ်မချေတာ့တာြဖစ် သည်။ကိုတည် မဲ အြဖစ် ပီ းကတည်းကGayေတွကို

မမ လံးု ဝလက်မခံ ေတာ့။သကိုလည်းလံးု ဝအြဖစ် မခံ ။အခု စက် အထိပါ

အစိုးရိ မ်လန
ွ ေ
် န ပီ ြဖစ် သည်။အဲ ဒ
့ ီကိစနဲပတ်
့ သတ်ရင်မမpsychoဝင်ေန ပီ ဆို
တာေသချာသည်။အခု ကိစကိုပဲ ကည့်။အ ကီး ကီးေတွေတွး ပီ းစက်ကိုေခ

ထုတ်သွားဖိ အေ ကာင်းြပသည်။တစ် ကယ်က ဲ ့ တိသားအဖကို

မမစက်နသူ

ေဝးေစချင်ေနတာ။

သရင်ေတွကဲွမတတ်နာေန၏ဘယ်သကိုအြပစ် တင်လိက
ု ်ရမယ်မှနး် မသိ။

သူတိေတွအားလံးု ဘယ်ေနရာကစမှားခဲ့ ကတာလဲ။ကိုဝဏလက်ထပ် သွား

ပီ းဆိုတာကေရာတစ် ကယ်ပဲလား။မမတမင်ေြပာတာလား။ကိုဝဏအိ မ်ကို

မမေရာက်သွားတယ်ဆိုတာထိပဲသူသိသည်။ကိုဝဏတိကအေမတစ် ခု၊

သားတစ် ခု။သဝန်ထမ် းလစာနဲေလာက်

့ ငှေအာင်စား ကရသည်။ကိုဝဏကမာ

ု း် ကမှလက်မခံ ခဲ့။အခု လည်းမမ မခံ ချင်

န ှ ိ သည်။သအကူအညီကိုဘယ်တန

ေအာင်သွားေြပာလိေနမှာ။သရင်ထဲပူေလာင်ေနသည်။ကိုဝဏကိုသူ

ကိုယ်တိင
ု ်သွားေမးရမှလက်ခံ င
ုိ ်မည်။

ေတဇာဆိုဖာကေနထရပ် မည်အလုပ်

"ေဖေဖ"

"သား"

အရိ ပ်ေဖေဖ့မျက် ှာကိုစိုက် ကည့်ေနမိ သည်။ေဖေဖ ငိေ

ု နတာကိုလည်း

ြမင်သည်။ေမ ကီးကေဖေဖ့ကိုငိေ
ု အာင်လပ
ု ် တာ။ ပီ းေတာ့ကိုကိကိုေခ သွား

ေတာ့မယ်တဲ။့

"ေဖေဖ"

"သား ဘာေြပာဖိ လဲ၊ေြပာေလသား"

"ေမ ကီးက ကိုကိကိုဘယ်ေခ သွားမှာလဲဟင်"

 ေတဇာသားကို ကည့် ပီ းစိ တ်မေကာင်း။သားဒီအိမ်ကိုစလိက
ု ်လာ

ကတည်းကစက်မျက် ှာေ ကာင့်။စက်မ ှ ိ ေတာ့ရင်။

"သား၊ေဖေဖေြပာတာေသချာနားေထာင်ေနာ် ၊သားကိုကိုက စာေမးပွဲ ပီ း

ရင်သေဖေဖ ှ ိ တဲ့ င
ုိ ်ငံမှာ ေကျာင်းဆက်တက်ရမှာ၊သားသိပါတယ် သား

ကိုကိုပညာေတွပိုတက်ေအာင်လိေလ"

"ကိုကိုက ဘယ်ေန သွ
့ ားမှာလဲေဖေဖ၊သားတိဆီြပန်လာဦးမှာလားဟင်"

အဖျားခတ်တိမ်ဝင်သွားတဲသ
့ ားအသံေလးကို ကား ပီ းေတဇာစိ တ်မ

ေကာင်း။ဒီေကာင်ေလးစက်အေပ သံေယာဇ ် ကီးတာသူသိသည်။

"ကိုကိုက စာေမးပွဲေြဖ ပီ းတာနဲ သွ

့ ားမှာတဲ၊့ သားကိုကိကိုအခု သွားမေြပာနဲ ့

ုိ ်ပဲေနလိမ့်မယ်၊သားကိုကို
ဦးေနာ် ၊ကိုကိုစာမကျက် င သားကိုေြပာြပတဲ ့

အချ ိန်ကျမှ သားဆီ ြပန်လာခဲ့ ဖိေသချာေြပာြပလိက

ု ်ေနာ် ၊သားေြပာရင်သား

ကိုကိုက ြပန်လာမှာပါ"

"ကိုကိုက ဟိမ
ု ှာအ ကာ ကီးေနမှာလားေဖေဖ"

ဲ့
ိက်သံနအတူသားမျက်လံးု ေလးေတွမှာမျက်ရည်အြပည့်။ကေလးဆိုေပ

ု ျင်တာကိုထိနး် ထား ှ ာသည်။မျက် ှာေလးကခပ် မဲ့မဲ့။

မယ့် ငိခ

"အ ကာ ကီးမဟုတ်ပါဘူး၊ခဏပါပဲ သားကိုကိုကသားဆီ ြပန်လာမှာပါ"

"ဟုတ်၊ေဖေဖဦးဦးကေရာက န်ေတာ် တိကိုလာမေတေတာ့ဘူးလားဟင်"

"အင်း...၊သားကေတာ့ ေဖေဖ့နားမှာအ မဲ ေနေပးမယ်မိလားသား"

"ဟုတ်ကဲ့ေဖေဖ"
 သားရယ်....။သားကိုယ်ေလးကိုဆဲွဖက်လိက
ု ်မိသည်။သအနားကအားလံးု

ထွက်ခွာသွားရင်ေတာင် သသားေလးကေတာ့သအနား ှ ိ ေနေသးသည်ပဲ။

<<<<<<<<
>>>>>>>>
စာေမးပွဲေနာက်ဆံုးေနမှ့ ာေတာ့စက်တိတစ် ဖဲ လံးု ေလ ာက်လည် ကသည်။

ေမေမကလည်းခွ င်ြ့ ပ ထားတာမိ စက်အိမ်ကိုညကျမှြပန်ေရာက်ေတာ့သည်။

စက်အိမ်ေရာက်ေတာ့အရိ ပ်ကိုမြမင်။စာေမးပွဲတင ဲ ့ ပ်မ

ွ ်းမှာလည်းအရိ ပ်နသိ

ေတရ။ဒီေကာင်ေလးသကိုစိတ်ေကာက်ချင်ေကာက်ေနမှာ။

ေရချ ိ းညစာစား ပီ းတာနဲ ့ ေမေမကေခ ထားတာမိ ေမ့ေမ့အခန်းထဲအရင်

သွားလိက
ု ်သည်။

"ေမေမ"

"သား စက်၊ေမေမသားကိုေြပာစရာ ှ ိ တယ်"

"ဘာေြပာဖိ လဲ၊ေြပာေလေမေမ"

"ေမေမတိ မနက်ြဖန်မင်းအေဖဆီ သွား ကရမယ်သား"

စက်တစ် ကိုယ်လံးု ပူထူသွားသည်။ေမေမေနာက်ေနတာများလား၊မြဖစ်

ုိ ်။မေမ့မျက် ှာကတည်တည် ငိမ် ငိမ်ပဲြဖစ် သည်။ဆယ်တန်း ပီ းတာနဲ ဩစီ

င ့

ကို ေကျာင်းသွားတတ်ရမှာကိုစက် ကိ သိထားသည်။ဒါေပမယ့်မနက်ြဖန်ကို

ချက်ချင်းထသွားရလိမ့်မယ်လိမ
ု ထင်ထားခဲ့ ။ဘယ်လိေ
ု တွြဖစ် ကုနတ
် ာလဲ။

"ေမေမ! မနက်ြဖန်ချက်ချင်း ကီးဆိုတာက"

"ဟုတ်တယ်သား၊ေမေမအားလံးု ြပင်ဆင် ပီ း ပီ ၊သားစာေမးပွဲေြဖေနလိမ

ေြပာေသးပဲ တမင်ထားတာ"
 "သွားရမယ်ဆိုတာေတာ့က န်ေတာ် လည်းသိတယ်ေလေမေမရာ၊မနက်ြဖန်

ကိုချက်ချင်း ကီးသွားရမယ်ဆိုတာ ကီးကမဟုတ်ေသးဘူး၊က န်ေတာ့်

သူငယ်ချင်းေတွကိုေတာင် ှ တ်မဆက်ရေသးဘူး"

"အခု ပဲ ှ တ်ဆက်လာတာမဟုတ်ဘူးလား သား"

"အဲ ဒ
့ ါက"

ဲ ့ ၊အေဖနဲအေမနဲ
"ဘာမှေြပာမေနေတာ့နစက် ့ အတူ
့ ေနရမှာကို၊ဘယ်သကိုမှ

မခွဲ င
ုိ ်မခွ ာရက်ြဖစ် ေနစရာမလိဘ
ု ူး၊ေမေမေြပာတာ သေဘာေပါက်တယ်

ေနာ် "

"ေလးေလးေရာသိ ပီ း ပီ လား"

"မနက် မင်းေလးေလးလိက
ု ်ပိေပးလိမ့်မယ်"

အရိ ပ်ေရာသိ ပီ း ပီ လား။အရိ ပ်သိရင်ဘယ်လိေ

ု နမလဲ။အရိ ပ်ကိုသူ

ဘယ်လိဖ
ု ွင်ေ
့ ြပာရမလဲ။အရိ ပ်ကသကိုတအားခင်တယ
ွ ်ေနသည်။ဒီကေလး

သကိုခဲွ ေန င
ုိ ်မှာမဟုတ်။သူကေရာအရိ ပ်ကိုခဲွ င
ုိ ်ပါ ့မလား။ေသချာေပါက်မ

ခွဲ င
ုိ ်ဘူးေပါ ့။

"ေဖေဖေရာ သိ ပီ း ပီ လားေမေမ"

"မင်းကလွဲရင်အကုနသ
် ိ ပီ း က ပီ စက်၊မင်းလည်းအခု သိ ပီ မိလား၊မနက်

ေစာေစာေလယာ ်န ဲ သွ
့ ားရမှာ၊သွားအိ ပ်ဖိလပ
ု ် ေတာ့"

"ေမေမ ဘာလိချက်ချင်း ကီးသွားဖိ လပ

ု ် တာလဲ၊အဲ ဒ
့ ါေတာ့က န်ေတာ် သိ

ချင်တယ်"
 "စက် မင်းဘာြဖစ် ေနတာလဲ၊မင်းကိုေမေမ စာေမးပွဲ ပီ းတဲအ
့ ထိေစာင့်ေနခဲ့

တာကိုေရာထည့်မတွက်ေတာ့ဘူးလား၊ေမေမစကားအများ ကီးမေြပာချင်

ဘူး၊သွားအိ ပ်ေတာ့စက်"

စက်ထပ် ေြပာလိလည်းရမှာမဟုတ်ေတာ့။အေ ကာင်းအရင်းတစ် ခုခုေတာ့

သကိုေမေမေြပာြပ င
ုိ ်ရမယ်မလား။ေမေမဘာေတွြဖစ် ေနတာလဲကွာ။သ

အခန်းေ ှ ြပန်ေရာက်တာနဲ အရိ

့ ပ်အခန်းဘက်လှည့် ကည့်မိသည်။

သူြပန်ေရာက်တာေနာက်ကျေနတာနဲဒီ့ ေကာင်ေလးအိ ပ်ေပျာ် ေန ပီ လား။

သူမနက်ြဖန်သွားရေတာ့မယ်ဆိုတာအရိ ပ်ေရာသိ ပီ း ပီ လား။သူအရိ ပ်ကို

ှ တ်မဆက်ပဲမသွား င ု ှနး် သာသိခဲ့ရင်

ုိ ်ေလာက်ဘူး။ဒီလိမ စာေမးပွဲတင
ွ ်းမှာ

ေတာင်အရိ ပ်နားမှာသူေနခဲ့ မိမှာပင်။ေဝးရေတာ့မယ်ဆိုမှအရိ ပ်ကိုသူပိုေတ

ချင်လာသည်။

သတိထားမိ တဲအ
့ ချ ိန်မှာ အရိ ပ်အခန်းထဲကိုသူဝင်လာခဲ့ ပီ ြဖစ် သည်။

အိ ပ်ရာနားအထိတိးု ကပ် လာမိ သည်။ေဘးလှည့်အိပ်ေနတဲေ

့ ကာင်ေလး။

အရိ ပ်တစ် ကယ်အိပ်ေနတာလား။သူ ှ ိးလိက

ု ်သင့်လား။သူသွားရေတာ့မယ်

ဆိုတဲအ
့ ေ ကာင်းအရိ ပ်ကိုဘယ်ကေနစေြပာရမှာလဲ။

ဟင်! မဟုတ်ေသးပါဘူး။အရိ ပ်ေနာက်ေကျာေလးကိုသူရပ် ကည့်ေနတုနး်

မှာပဲ ပခံု းေလးကတစ် ချက်ချင်းလပ် လာ၏ ိက်ေနသလိမ

ု ျ ိ း။

"အရိ ပ်"

သအသံ ကားတာနဲ ေဘးလှ

့ ည့်အိပ်ေနသူကချက်ချင်း ငိမ်ကျသွား၏
18,November,2020
 <<<<<<<
>>>>>>>
Part-8

Zawgyi
အရိ ပ္ေ◌နာက္ေ◌က်ာေ◌လးကိုၾကည့◌ပီ း စကိေတကာင္◌း။ေ◌နာက္

ဆိုရင္ သူဒီေ◌ကာင္ေ◌လးကိုခဏခေဏ တ႕ြခင့◌မွာမဟုတ္ေ◌တာ့။ လ

မ္◌းတိင
ု ◌
္ းလာၾကည့ြ◌င့◌ရွိ ေ◌တာ့။စိ တ္ေ◌ကာကင္ေ◌တာင္ေ◌ခ် ာ့

ဖို႔အြခင့ေ◌ရးသူ႔မွာမရွိ ေ◌တာ့။

"အရိ ပ္! အ ိ ပိ ကို႔ကို စိ တေ

္ ◌ကာက္ေ◌နတာမလား၊ကိုကိုတာင္◌းပန ္

ပါတ ယာ၊ကိုကိုအ ိ ပိ တမေငခၚပဲ ေ◌နတာမဟုတါဘူး"

အိ ပ် ငေ
္ ◌ယာင္ေ◌ဆာင္ေ◌နသူကတုတ တွမလႈပ္။

"အရိ ပ္"

စကအရိ ပခံ ◌ထ
ဳ ားတဲေ
့ ◌စာငိ အသာလွပပီ း ေ◌ဘးမွာဝငွဲလိက
ု

ည္။ေ◌ြမ႕ရာေ◌ပၚကိုလက္ေ◌ထာကိ ကပီ းေ◌ဘးေ◌စာင္◌းအိ ပ္ေ◌န

သူ၏ပါးေ◌ဖာင္◌းေ◌ဖာင္◌းေ◌လးကို လကႇ◌းိဳ နဲ႔အသာထိၾကည့ ◌ိ

ကည္။အိ ပ္ေ◌နသူဆီကရႈ◌က
ိ ံေ◌လး ထကာ၏

"အရိ ပ္ ငိေ
ု ◌နတာလား၊ကိုကိုေ◌တာင္◌းပ ါတယ္"

"အင့◌!္ အဟင့◌!္ ဟင့◌!္ "

သူေ◌◌ျပာလိက
ု ာမွ ပိုၿပီ းဝမ္◌းနည္◌းလာပံ ◌ရ
ု ကာရႈ◌က
ိ ကီးတငင္

ငိေ
ု ◌တာ့၏သူလည္◌းေ◌ပ် ာ◌္ေ◌နတာမဟုတေ
္ ◌ပမယ့◌ ခ်ိ ာွ အ ိပ
သူ႔အ တကိ ေအရးႀကီးသည္။ရႈ◌က
ိ ကီးတငငိ ေ◌နသူ၏ ကိုယ္

လံ◌းု ေ◌လးကိုသူ႔ရ ငငဲ ဆဲ ေ◌ြပ႕လိက

ု ိသည္။

ထိုအခါမွာေ◌တာ့ အ ိ ပစက ငငဲကိုအတင္◌းတိးု ေ◌ဝွ႔ငိေ

ု ◌

တာ့၏စကိ ယိ ငည္◌း အ ိ ပိ ယ္ေ◌လးကို တင္◌းတင္◌းက်ပ် ပ

ကားမိ သည္။ဖစိ ငင္ ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးကိုသူ႔ပါးစပဲ ထည့◌◌

ံ ု သား

ခ် ငိသ ထိ။

ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးငို င ေမနတတ္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးငိတ
ု ာကိုသူမၾက

ည့◌ိ င္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးနာက်ငဝ
္ မ္◌းနည္◌းေ◌နလ်င
ွ ္ သူနာက်ငတာထက္

အမ် ားႀကီးပိုနာက်ငသည္။စက က်လာတဲမ

့ ် ကည္ေ◌ တကို အရိ ပ

မင္ေ◌အာငိ းသုတ စိ ကည္။အရိ ပ္ေ◌ရွ ႕မွာသူငိမ

ု ျပခ် င း။အရိ

ပ္ေ◌ရွ ႕မွာ အားနည္◌းတဲသ

့ ူ မျဖစ် င း။

ခဏၾကာေ◌တာ့ ရ ငငဲကငိေ
ု ◌နသူသည္ ငိလ
ု ိ႔
ု ဝ သားၿပီ ထ

ိ ံသဲ့သဲ့သာၾကားေရတာ့သည္။
င္၏ရႈ◌က

"အရိ ပ္ ကိုကို႔ကိုစိတိ းေ◌နတုန◌းလားဟင္

္ "

ထိုအခါမွ စကိ ေ◌မာ့ၾကည့◌ေ

္ ◌ဖာ◌သည္။မ် ကွာႏ◌ုႏ◌ုမွာ ငိထ
ု ားတဲ ့

အရွိ နေ◌ၾကာင့
္ ◌ေဲ ◌န၏မ် ကံ◌းု ဝိုင္◌းေ◌လးေ◌ေ တတာင္ေ◌ဖာင္◌းခ်

င္ေ◌နေသယာင္။စကအရိ ပ် ကွာႏ◌ုႏ◌ုကိုြဖေြဖလးထိကို ငိ က်ွင္

"ကိုကို မ သားလိ႔
ု မရဘူးလားဟင္"

အ ိ ပီကပထမဆံ ◌းု ထုတေ

္ ◌◌ျပာလာတဲစ
့ ကားေ◌ၾကာင့◌က္

ဆံ ႕အ သားရသည္။စိ တဲရွိတဲအ
့ တိင
ု ္◌းေ◌◌ျပာေ◌နသူကို သူဘယိ ရွ
င္◌း◌ျပရပါ ့မလဲ။သူလည္◌းစိ တဲရွိတဲအ
့ တိင
ု ္◌းေ◌◌ျပာရရင္ အရိ ပားမွာ

တစကံ◌းု ေ◌နခ် ငါသည္။သိုေ႔သာ◌္....

စကက်င◌
္ းအရွ ကီးခ် လိက
ု ည္။ၿပီ းေ◌တာ့အရိ ပ် ကံ◌းု ဝို

င္◌းေ◌လးေ◌ တကိုစိုကကည့◌င္◌း

"ကိုကို အ ိ ပီ◌ျပ ာခဲ့ ပါ ့မယ္"

ထိုအခါ စက္ေ◌မးေ◌စ့ကိုသူ႔လက္ေ◌သးေ◌သးေ◌လးေ◌ တနဲ႔ထိကိုင္

ရင္◌း

"ကိုကိုတစယ္◌ျပ ာခဲ့ ရမယ္ေ◌နာ◌္"

"အင္◌း၊ကိုကိုအ ိ ပိ ဘယ န◌းကညာဖူ
္ းလိ႔
ု လဲ၊အ ိ ပီကိုကို တစ္

ကယ္◌ျပ ာခဲ့ မွာ"

"ကိုကို ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ိ ေ◌မ့ သား ငယိ လုပလဲ"

ကိုကိုကအ ိ ပိ ေ◌မ့ င
ုိ ာွ တဲလ
့ ား။ဘယိ လုပ္ေ◌မ့ င
ုိ ာွ လဲေကလး

ရာ။

"ကိုကိုက အ ိ ပိ ဘယိ လုပ္ေ◌မ့ရကါ ့မလဲ"

"တစယား"

"အင္◌း"

"ကိုကို မနက္◌ျဖ ယ်ိ ားမွာလဲဟင္"

"ကိုကို အရိ ပိ းမွ သားမယ္ေ◌လ"

"အင္◌း"
 "ကိုကို ႔အတူအိေပအာင္၊ကိုကို သားရငသိပဲေ◌နမွာ
ကၽနေ◌တာ◌ဲ
္

စိုးလိ႔
ု "

စကာ◌ျပနေ◌◌ျပာရမွ
္ န◌းမသိ
္ ေ◌တာ့။ ငက္ေ◌ တနာလာသည္။အ

သကွဴလိေ
ု ႔တာငဝခ် ငေ
္ ◌တာ့။လကီးကိုက်စ် စါေ◌အာင ပာ

အံ ႀကိတားမိ သည္။တစ္ေ◌န႔အရိ ပဲ ႔သူ ခဲ ြခာရမွာကို သူသိသည္။အဲ ့

ဒီအ တက္◌ျပငည္◌း◌ျပင ငားသည္။ဒါေ◌ပမယ့ ◌ အဆင

င့◌◌
္ ျဖေစနခဲ့ ။

စကပပီ းထိန◌းခ်
္ ဳပထား င
ုိ ေ
္ ◌တာ့ဘူး။အ ိ ပိ ယ္ေ◌လးကိုတအား

ဆဲ ဖကစိ ကည္။ဒီေ◌လာကိဆိုးြ႐ားတဲခ
့ ံ စားခ် က်ိဳးသူတစါမွမ

ခံ စားဖူးခဲ့ ။သူဒီေ◌ကာင္ေ◌လးနဲ႔တစယ ခဲ ုိ င း။ ငကဲမွာစူးေ◌

အာင့◌ေ
္ ◌နသည္။ၿပီ းေ◌တာ့အရမ္◌းနာသည္။လည္ေ◌ခ် ာင္◌းထဲအထိစို႔န

င့◌ေ
္ ◌နသည္။ၿပီ းေ◌တာ့မ်ကံ◌းု ေ◌ တပါစပာ၏

"ကိုကို ငိေ
ု ◌နတာလား"

"အရိ ပ္ ကိုကို႔ကိုခေဏလာကကားေ◌ပးပါ"

သူေ◌◌ျပာသလိအ
ု ိ ပသူ႔ကိုတိးု ဖကားေ◌ပးသည္။'အရိ ပ

င္◌းေ◌ၾကာင့◌ါ ူ းေ◌တာ့မယ ငယ္'။◌ျဖစိ ငငင္◌းေ◌ရွ ႕မွာငါမ

ု ် ငဲ ဘူး။ဒါေ◌ပမယ့◌္ ငါမတတိ ငဲ ဘူး။

ငိခ

ခဏၾကာေ◌တာ့ငိေ
ု ◌နတာကိုလကသပပီ း သူ႔လ ိ ငိ တိးု ဖက္

ထားတဲ ့ အ ိ ပိ ယံ◌းု ေ◌လးကိုေ◌ြမ႕ရာေ◌ပၚညင ငာသာေခ် ပးလို

ကင္◌းသူပါတစါတည္◌းလွဲအိပိ ကည္။
 ညိ◌းဳွ ငယ္ေ◌နတဲအ
့ ရိ ပ် ကွာေ◌လးကိုစက္ေ◌ေသသခ် ာခ် ာစူးစိုကက

ည့◌ေ
္ ◌နမိ သည္။ေ◌နာငစ်ိ တိ႔
ု ျပနေ◌
္ တ႕တဲအ
့ ခါ အ ိ ပယ္ေ◌

လာကထိေ◌◌ျပာင္◌းလဲ သားမွာလဲ။သူေ◌သခ် ာမသိဘူး။အရိ ပဲ ႕မ် က္

ခံ ◌းု တန◌းတန
္ ◌းေ◌
္ တ၊အရ ဲ ေ◌နတဲမ
့ ် ကံ◌းု ဝိုင္◌းဝိုင္◌းေ◌လးေ◌ တ၊

ီ ဲ ေ◌နတဲန
ာွ တံစင္◌းစင္◌း၊ၿပီ းေ◌တာ့နရ ့ ႈတမ္◌းပါးပါးေ◌လးေ◌ တ။အရိ

ပ် ကွာေ◌လးကိုသူအ လတွတေ
္ ◌နမိ သည္။◌ျပီ းေ◌တာ့သူ႔ကို◌ျပ က

ည့◌ေ
္ ◌နသူ၏မ် ကွာနားအထိတိးု က ပားလိက
ု ည္။တစ္ေ◌ယာက္ဝင္

သ ကကကိ တစ္ေ◌ယာကံစားလိ႔
ု ရသ ထိ။

"အရိ ပ္ မ် ကံ◌းု ခဏမွိတိ က္"

သူေ◌◌ျပာတဲအ
့ တိင
ု ◌
္ းအ ိ ပမ် ကံ◌းု ေ◌လးမွိတေ
္ ◌ပးသည္။မ် က္

လံ◌းု ေ◌ တကိုမိွတားေ◌ပးသူ၏ မ် ကံေ◌ပၚကိုနႈတမ္◌းနဲ႔ညငင္

သာသာဖိ ကပိ ကည္။ခဏၾကာေ◌တာ့မ်ကံ◌းု ဝိုင္◌းေ◌ တ

နဲ႔သူ႔ကို ◌ျပ ကည့ ◌ာလ်င

ွ ္

"အရိ ပိ ထားလိေ
ု ႔လ"

"ကိုကိုလည္◌းငိထ
ု ားတယ္ေ◌လ"

"အင္◌း"

"မ် ကံ◌းု မွိတ"္

"အင္◌း"

သူမ်ကံ◌းု မွိတိ ကာနဲ႔ မ် ကံေ◌ တကိုညင ငာသာထိေ◌

တ႕လာတဲအ
့ ိ စကကႈတမ္◌းလႊ◌ာေ◌ တ။ေ◌သခ် ာသည္။သူမ်က္
လံ◌းု မွိတိ ကိ င္◌း ထိုနႈတမ္◌းပါးေ◌ တရဲ ႕အနမ္◌းေ◌ တကိုခံစား

လိ႔
ု ေရတာ့မွာ◌ျဖစည္။ၿပီ းေ◌တာ့သူ႔မ် ကံေ◌ တကိုထိေ◌ တ႕လာ

တဲ ့ နႈတမ္◌းပါးေ◌ တကိုလည္◌းသူသတိရခ် င္ေ◌သးသည္။ထိုေ႔ၾကာ

င့ ◌ ႔နႈတမ္◌းေ◌ တရဲ ႕အနီးမွာရွိ ေ◌နတဲန

့ ေ
ီ ◌ ထးေ◌ ထးနႈတမ္◌း

ပါးေ◌ တဆီ ဖိကပစိ က္၏သူ႔အနမ္◌းေ◌ေ တအာေကေနကာင

ယ္ေ◌လးက ု န◌း
္ ထက သား။ဒါမွမဟုတ္ ု န◌း
္ ထကိ ေ႔မ့ေ◌နခဲ့ တာပဲ

လား။

အခ်ိ တိင
ု ◌
္ းအတာတစ အထိနႈတမ္◌းေ◌ တကိုဖိကပားမိ သည္။

နႈတမ္◌းေ◌ တဖ ယာ သားခ်ိ ာွ ေ◌တာ့ ေ◌ကာငယ္ေ◌လးကသူ႔နႈ

တမ္◌းပါးေ◌ တကိုလကဲ႔ျပ ိ ငကည့◌ေ

္ ◌နသည္။စကသူ႔လ

က္ေ◌လးေ◌ တကို နႈတမ္◌းေ◌ပၚကအသာဖ ယာလိက

ု ပီ း

"အ ိ ပိ ကို႔ကို စိ တိ းလားဟင္"

"ဟင့ ◌င္◌း ကိုကိုဘာလိ႔

ု ..."

စကအရိ ပကားကိုေ◌ရွ ႕ဆ ကင့ေ◌ပး။နႈတမ္◌းပါးေ◌ တကိုေ◌

နာက စကိမ် တနဲနမ္◌းလိက

ု ပီ း

"ကိုကိုတိ႔
ု မနက်မ းုိ ပဲ ေ◌နလိမ့◌ယ္၊အခု အ ငိေပအာင္ေ◌နာ◌္၊

လာ"

အ ိ ပစေက◌ျပာကိုသိေပဘာက်ပံ◌မ
ု ရ။သိုေ႔သာ◌က ငင္

ထဲကိုေ◌ခါင္◌းေ◌လးတိးု ဝငာေ◌ဖာ◌္ေ◌တာ့ရသည္။အခု ခ်ိ ာွ သူေ◌◌ျ

ပာမျပခ် ငေ
္ ◌သး။အခု ခ်ိနေ◌◌ျပာ◌ျေပတာ့
္ ေ◌ရာနားလ ာွ တဲလ
့ ား။
 ဒီေ◌ကာငယ္ေ◌လးကိုထားခဲ့ ရမွာသူစိတခ် ။သူမရွိ ရငီေ◌ကာင္ေ◌လး

အဆင္ေ◌◌ျပမွာမဟုတ။္ သိုေ႔သာ◌ မတတိ င္။အခု ခ်ိ ာွ သူတိ႔

ု ခဲ ြခာ

ၾကရပါလိမ့◌ည္။ေ◌နာငစ်ိ တိ႔
ု ျပ ◌
ံ ၿ
ု ပီ းတာနဲ႔ ဒီေ◌ကာ

င္ေ◌လးကိုစကယိ ေအၾကာင္◌းမ်ိဳးနဲ႔မွ ခဲ ြခာ သားမွာမဟုတ။္ ဘယ္

လိေ
ု အနအထားမ်ိဳးမွာ◌ျဖစ္◌ျဖစ ိ ပကိ သူဖမ္◌းဆု ပားေ◌တာ့

မွာ◌ျဖစည္။

'အရိ ပဲ ႔ကိုကိုေ◌နာငစ်ိန◌ျပန
္ ေ◌
္ တ႕မွ အရိ ပားလ ိ ငယ့◌္

စကားတ စန◌းကိ
္ ုကိုေ◌◌ျပာပါ ့မယ္'။

အဲ ဒ
့ ီအခ်ိ ရ
် င္ အ ိ ပည္ေ◌သခ် ာေ◌ပါကြ႐ယ္ေ◌ရာကဲ ေ◌ကာ

င္ေ◌လးတစ္ေ◌ယာက္◌ျဖစ္ေ◌နပါလိမ့◌ည္။

စကသူ႔ရ ငငဲ မွာအသကွဴသံမွ ွ ႔

ဲ အိ ပက္ေ◌နသူ၏ နဖူး◌ျ

ပင္◌ႏ◌ုႏ◌ုကိုနႈတမ္◌းနဲ႔ဖိ ကပားလိက
ု ပီ း သူသ ည္◌းအိ ပက္◌ျခ

င္◌းဆီ သို႔....
<<<<<<<<
>>>>>>>>
မနကင္◌းရဲ ေ႕ ခည္◌ႏ◌ုႏ◌ုက ◌ျပတင္◌းေ◌ပါကွတစင့ ◌ရိ ပ်

ကွာႏ◌ုႏ◌ုေ◌လးဆီ ကို◌ျဖန႔က်
္ ကာ၏အရိ ပ် ကံ◌းု ေ◌ တက်ိန◌းစ
္

ပ္ေ◌နတာေ◌ၾကာင့◌္ ခ် က်င္◌းမြဖင့◌ိ င း။မ် က္ေ◌တာင္ေ◌လးေ◌ တ

ကိုတစ် တ်တရငတပီ းမွ မ် ကံ◌းု ြဖင့◌ိ င္ေ◌အာင ငကိဳးစားရ

သည္။ဟင္! ကိုကို။
 အရိ ပ် က်င◌
္ းထထိုငိသ ထိ။အရိ ပ္ေ◌ဘးမွာကိုကိုမရွိ ေ◌တာ့

ဘူး။ကိုကိုကသူ႔ကိုေ◌◌ျပာထားၿပီ းသား။သူ းုိ မွ ကိုကိုက သားမွာ။အခု

ကိုကိုဘယ္ေ◌ရာက္ေ◌နတာလဲ။

"ကိုကို၊ကိုကို"

အိ ပာေ◌ပၚကခ် က်င◌
္ းထကာ ကိုကို႔အခန◌းထဲ
္ ကိုေ◌ရာက္ေ◌အာ

င္ေ◌◌ျပးသည္။ကိုကို႔အိ ပာခင္◌းေ◌ တကို စနစက်ျပဳ◌ျပငားသည္။

စာၾကည့◌ား ပဲ ကိုလည္◌း စနစက်ရွင္◌းလင္◌းထားသည္။စာၾက

ည့◌ား ပဲ ရဲ႕အြစန◌းမွ
္ ာကိုကို႔စာအု ပစ်ိဳ႕ကိုေ◌ေသသသပပီရီ

ထား၏

"ကိုကိုဘယွာလဲ"

ပါးစပလည္◌းကိုကို႔ကိုေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ က္ေ◌အာ◌္ေ◌ခၚရင္◌း ေ◌ရ

ခ်ိဳးခန◌းထဲ
္ ေ◌◌ျပးရွ ာၾကည့◌သ
ိ ည္။ကိုကို႔ အရိ ေပယာင္ေ◌တာေင

တ႕။ကိုကိုသူ႔ကိုနႈတဆကဲ ထ ကားမွာမဟုတ း။သူ းုိ မွ ကိုကိုက

သားမွာေ◌လ။ကိုကိုသူ႔ကိုမလိမါဘူး။

"ကိုကို ကိုကို"

ကိုကိုဘယွာလဲ။တစိ မံ◌းု လည္◌းတိတိတ္ေ◌နသည္။ကိုကိုဘယ္

မွာလဲဆိုတာေ◌ေဖဖ့ကိုေ◌မးၾကည့◌ည္။အရိ ပ္ေ◌လွကားအတိင
ု ္◌းေ◌◌ျ

ပးဆင္◌းလာရင္◌းေ◌ေဖဖ့ကိုလိက
ု ွာမိ သည္။ေ◌ေဖဖ့ကိုေ◌မးၾကည့◌

ည္။ကိုကိုဘယ္ေ◌ရာ ကားတာလဲ။

" ေဖဖ"
 ေ◌ေဖဖ့ကိုလည္◌းေမ တ႕။အ ိ ပိမ္ေ◌ရွ ႕အထိ ထကာရင္◌း

" ေဖဖ့"

"သား အရိ ပ္"

ေ◌ေဖဖကၿခံ ထဲမွာဘာလုပ္ေ◌နတာလဲသူေမ တး င
ုိ ္ေ◌သး။ေ◌ေဖဖ့ဆီ

ကိုအရင္ေ◌◌ျပး သားလိက
ု င္◌း

" ေဖဖ ကိုကိုေ◌ရာ"

ေ◌ေဖဖကသူ႔ကိုေမ◌ျဖပဲ ေ◌ဘးလွည့ြ ◌ားသည္။အရိ ေပေဖဖ့မ်က္

လံ◌းု ေ◌ တကိုအ လေတပး။ေ◌ဖ့ေ◌ဖ့လကိ ဆဲ ကို ငႈပမ္◌းရင္◌း

" ေဖဖ ကိုကိုေ◌ရာလိ႔

ု "

ထိုအခါေမွေဖဖက သူ႔ဘကိ ◌ျပ ည

ွ ့ ◌ာသည္။

"ဟိ ု သားကိုကိုကသား းုိ တဲအ

့ ထိေ◌စာင့◌လိ႔
ု ပဲ ၊ေ◌လယာဥခ် က်

င္◌း ထက္ေ◌တာ့မွာဆိုတာနဲ႔အမွီေ◌ရာက္ေ◌အာ ငားလိက

ု တာ

သားရဲ ႕"

ကိုကိုကသူ႔ကိုနႈတဆကဲ ထ ကားၿပီ ေ◌ပါ ့။သူ႔ကိုမ ွိ းပဲ ထားပစ္

ခဲ့ ၿပီ ေ◌ပါ ့။မျဖစိ င း။ကိုကိုကအရိ ပိ းမွ သားမွာ။

"ဟင့ ◌င္◌း မဟုတ း၊ကိုကို ကိုကို"

အရိ ပခံ ◌ျပငိ ေ◌◌ျပး ထ ကားလိက

ု ည္။ကိုကို ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ိ

နႈတဆေကသးပဲ ကိုကိုမ သားရဘူး။ကိုကို ကၽနေ◌တာ့

္ ဆီ◌ျပ ာ

ဖိုေ႔သခ် ာေမ◌ျပာလိေ ု ဲ အခါတိင

ု ကသးဘူးေ◌လ။သူေ◌◌ျပးလိက ု ◌
္ း
ကိုကိုကသူ႔ဆီ ◌ျပ ည
ွ ့ ◌ာေ◌နက်။အ ငိ ပဲ ကိုကိုသူ႔ဆီ ◌ျပ ွ

ည့ ◌ာမွာ။

"ကိုကို ကိုကို"

ဦးေ◌တဇာသူ႔လကိ လႊတပီ းၿခံ ◌ျပငိ တအားေ◌◌ျပး ထ ကား

တဲသ
့ ားေ◌နာကိ အျမ ိ ကသည္။ေ◌ဒေၚ႐ႊနဲ႔ေကလးမတစ်ိဳ႕လ

ည္◌း အရိ ပ္ေ◌နာက္ေ◌◌ျပးလိက

ု ကရသည္။

ု ဲ အခါတိင
သားေ◌◌ျပးလိက ု ◌
္ း ွ ့ ◌ာတတဲ စက
ေ◌နာက္◌ျပ ည

ဒီတစါေ◌တာ့သားဆီ ◌ျပ ည
ွ ့◌လာ င
ုိ ္ေ◌တာ့ပါ။သားေက◌ျပးေ◌နရ

င္◌းေ◌ရွ ႕နားခပွမ္◌းလွမ္◌းမွာလဲက် သားေ◌တာ့သည္။

"သား!"

"ကိုကို အီ း...ဟီး..."

သားလဲက် သားတဲေ
့ ◌နရာအထိ ဦးေ◌တဇာေ◌◌ျပး သားလိက
ု င္◌းြဇတ္

က◌းဳ ေထနတဲသ
့ ားကို ဆဲ ထားရသည္။

"သား၊သားကိုကိုကသားဆီ ◌ျပ ာမွာတဲ၊့ ေ◌ေဖဖ့ကိုေ◌သခ် ာမွာ သား

တာသားရဲ ႕၊သားမငိန ဲ ႔တာ့ေ◌နာ◌္၊သားကိုကိုသိရင္

ု ေ စိ ေတကာင္◌း◌ျဖ

စ္ေ◌နလိမ့◌ယ္"

"ကိုကို ကိုကို"

သူဘယိ ေ◌◌ျပာေ◌◌ျပာသားကမရ။ရႈ◌က
ိ ကီးတငင္ေ◌အာ◌ိ ရင္◌း

ြဇေတ◌ျပးဖို႔လု ပည္။ေ◌ဒေၚ႐ႊကလည္◌းသားကိုလာေမခ် ာ့ င
ုိ ။္
သားကိုၾကည့◌ပီ းေ◌ဘးေကန ငိေ
ု ◌န၏ဦးေ◌တဇာလည္◌းဟေ ဆာငိ

င္။က်လာတဲမ
့ ် ကည္ေ◌ တကိုလကံ◌န ဲ ြပတ တိ ကင္◌း
ု ႔

"သားငိေ
ု ◌နရင္ ကိုကိုကျပ လာပဲ ေ◌နလိမ့◌ယ္ေ◌လသားရဲ ႕"

ထိုအခါမွာေ◌တာ့ သားကငိေ
ု ◌နတာကိုရ ပားသည္။ၿပီ းေ◌တာ့ရႈ◌က
ိ ္

သံေ◌ တၾကားကသူ႔ကိုေ◌မာ့ၾကည့◌င္◌း

" ကၽနေ◌တာ◌ငိ
္ ေ
ု ◌တာ့ရင္ ကိုကိုက၊ကိုကိုကျပ ာမွာလားဟင္"

ဦးေ◌တဇာတု င္ေ◌နတဲအ
့ သံကိုထိန◌းလိ
္ က
ု ပီ း

"ဒါေ◌ပါ ့သားရဲ ႕၊သားမငိေ

ု ◌တာ့ရင္ သားကိုကိုကသားဆီ ◌ျမန◌ျမန
္ ◌ျပန
္ ္

လာမွာေ◌ပါ ့"

သားမယံ◌ဘ
ု ူးဆိုတာသိေ◌ပမယ့◌္ မတတာတဲအ
့ ဆံ ◌းု လိမိ ကိသ

ည္။ႀကိတပီ းရွိ က္ေ◌နတဲသ

့ ားမ် ကွာႏ◌ုႏ◌ုကို မ် ကည္ေ◌ တသုတ္ေ◌ပး

လိက
ု ္ေ◌ပမယ့◌္ မ် ကည္ေ◌ တကက်ၿမဲ တိင
ု ္◌းေက်ေနတာ့သည္။

' လးေ◌လး အရိ ပိ းလာရင္၊ ကၽနေ◌တာ့

္ ကိုေ◌မးမွာ၊ေ◌လးေ◌လးၾ

ကည့◌ေ
္ ◌ကာင္◌းေ◌အာငာေ◌◌ျဖလိက
ု ါ'

အိ ပ္ေ◌နတဲသ
့ ားကိုၾကည့◌ပီ းစက သားခင္ေ◌◌ျပာ သားတဲစ
့ ကား။

ကားေ◌ပေၚရာကဲ အထိစက ေ◌နာကိ လွည့ ◌ စကည့ ◌ကည့◌။္

ု တဲ ေ◌ကာင္ေ◌လးကို◌ျမင္ေ◌ယာငိ
သူေ႔နာကိ အၿမဲ ေ◌◌ျပးလိက

မွာပင္။ကားေ◌ပၚမွာစက်ိတိ ေ◌နတာကိုလည္◌းသူသိသည္။ေ◌လဆိ

ပ္ေ◌ရာကဲ အထိစေကနာကိ လွည့ ◌ စကည့ ◌ကည့◌။္

 " လးေ◌လး အ ိ ပိ ကၽနေ◌တာ◌္
္ ◌ျပ ာမယိ ေ႔သခ် ာေ◌◌ျ

ပာေ◌ပး"

" အးပါ ကာ၊ေ◌သခ် ာေ◌◌ျပာလိက

ု ါ ့မယိတ်"

" လးေ◌လး၊ ကၽနေ◌တာ◌

္ ိ ပိ ..."

စကသံေ◌ တအဖ် ားခကိမ္ဝ ငားသည္။ၿပီ းေ◌တာ့စကိ သည္။

ဟေ ဆာငိ င္ေ◌လာက္ေ◌အာငႈ◌က
ိ ကီးတငငိ ေ◌တာ့တာ◌ျဖစည္။

ငိရ
ု ႈ◌က
ိ ္ေ◌နတဲၾ
့ ကားထဲက

" ကၽနေ◌တာ◌
္ ႔ကိုစိတခ် ဘူး၊ေ◌သခ် ာဂ ု စိုက္ေ◌နာ◌္ေ◌လးေ◌

လး"

" အးပါ၊မင္◌းလည္◌းက်န◌းမာေ◌ရးဂ
္ ု စိုက္၊စာကိုေ◌သခ် ာလုပ္"

စက ငိလ
ု ိ႔
ု ဝ သားမွ

" လးေ◌လးလည္◌းက်န◌းမာေ◌ရးဂ
္ ု စိုက္ဦး"

"အင္◌း၊စက္ မင္◌းသာဆကက္◌ျပ ာခဲ့ "

" ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌သခ် ာေ◌ပါက္◌ျပ ာမွာ"

စက်ကံ◌းု ေ◌ တကယံ◌ၾ
ု က ႈတစ နဲ႔အတူစူးေရွ နခဲ့ သည္။

သိုေ႔သာ◌္ ေ◌လယာဥ္ေ◌ပၚတ ကားတဲအ

့ ထိစက ေအဝးကိုလွ

မ္◌းေ◌မ်ွာ◌္ေ◌နတုန◌းပင္
္ ။ငါေ◌ရာ၊သားေ◌ရာမင္◌း◌ျပ လာကိုေ◌စာ

င့◌ေ
္ ◌နၾကမွာ...စက္။

ဦးေ◌တဇာရ ငငဲကရႈ◌က
ိ ိ ေ◌နတဲသ
့ ား◌ျဖစ အ တကည္◌းစိ

ေတကာင္◌း။လက္◌ျပနႈတကင္◌းေ◌လယာဥ္ေ◌ပၚတ ကားတဲ ့
တူ◌ျဖစ အ တကည္◌းစိ ေတကာင္◌း။ ငဲ မွာနာေ◌နသည္။သား

ရွိ ေ◌နလိ႔
ု သူအားတင္◌းထားခဲ့ ရတာအရငက္ေ◌ တကတည္◌းက။ကိုယ့◌္

ေအၾကာင္◌းကိုယ္ေ◌တာင္ေ◌မ့ထားရသ ထိ။

အအိ ပ် က္၊အစားပ် ကဲ ရတဲေ

့ ည တလည္◌းမ် ားေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။လူ

တစိ ယံ◌းု လည္◌းဟ ာရွိ ေ◌တာ့သည္။ေကလးေ◌ တလိေ

ု ◌အာ◌ိ ပ

စိ ကိ ႔လည္◌းမရ။ ငကဲကဆူးေ◌အာင့ ◌ာသည္။အသကွဴ

လိ႔
ု မေဝတာ့။အျမင္ေ◌ တပါေ◌ဝဝါးလာသည္။သူ႔အျမင္ေ◌ တမရွ

င္◌းေ◌တာ့ေ◌ပမယ့ ◌ားငိေ
ု ◌ေနသးတာကိုသိသည္။တိတါသားရယ္။

အာ့! သူ႔ကိုယ ထိန◌းမထား

္ င
ုိ ္ေ◌တာ့ဘူး။သားကိုဖကားတဲလ
့

က္ေ◌ တေက◌ျပက် သားရင္◌း လဲက် သားေ◌တာ့သည္။

"သူေ◌႒း"

" ေဖဖ"

အ ိ ပငိေ
ု ◌နရင္◌းလဲက် သားတဲေ
့ ◌ေဖဖ့ကိုအတင္◌း ဆဲ ထူဖို႔လု ပ

ည္။ေ◌ဒေၚ႐ႊက ၿခံ ေ◌စာင့◌ဦ

္ းေ◌မာငဲ႔အလု ပမားေ◌ကာင္ေ◌လးေ◌

တကိုေ◌◌ျပးေ◌ခၚ၏

" ေဖဖဘာ◌ျဖစာလဲထပါဦး၊ေ◌ေဖဖ သားမငိေ

ု ◌တာ့ပါဘူး၊ထပါဦး

ေ◌ေဖဖ"

ဦးေ◌မာငဲေ႔ကာင္ေ◌လးတစ်ိဳေ႕ရာကာၿပီ းဦးေ◌တဇာကိုေ◌ဆး

ရံ ◌ပ
ု ို႔ဖို႔စီ စဥကသည္။
 "ေမ႐ႊ ေကလးကိုေ◌ခၚ သား၊က်ဳပဲ ေ႔မာင းေကဆးရံ ◌လ
ု ို ကားမ

ယ္၊လိအ
ု ပာေ◌ တသာအိ မစီ စဥ္ေ◌ပးဟုတပီ လား"

"ဟုတဲ ပါ"

ေ◌အာ◌ိ ရင္◌းဦးေ◌တဇာဆီ အတင္◌း ု န◌း

္ ထက္ေ◌နတဲ ့ အ ိ ပိ ေ◌

ဒေၚ႐ႊကအတင္◌းဖမ္◌းခ်ဳပားရသည္။

"သား ေ◌ေဖဖဘာမျဖစ းေ◌နာ◌ား၊ေ◌ဆးရံ ◌ု သားရင္ေ◌ကာင္◌း

သားမွာပါသားရဲ ႕၊မငိပ
ု ါနဲ႔သားေ◌လးရယ္၊ေ◌ေဖဖစိ ေတကာင္◌း◌ျဖစ္

လိမ့◌ယ္ေ◌နာ◌္"

ေ◌◌ျပာတာေ◌◌ျပာရသည္။ေ◌ဒေၚ႐ႊကိုယိ ငည္◌း တစ္

ရႈ◌႕
ံ ရႈ◌႕
ံ ငိေ
ု ◌န၏driverေ◌မာင းနဲ႔ၿခံ ေ◌စာင့◌ဦ
္ းေ◌မာင အိ မ

ကားနဲ႔ပဲ ေ◌ဆးရံ ◌က
ု ိုအျမ ားၾကရသည္။

" ဒၚႀကီး ေ◌ေဖဖကသားငိေ

ု ◌နလိေ
ု ႔မ့ သားတာလား၊သားဆီ ◌ျပန ္

လာမွာမလားဟင္"

" ေဖဖက ခဏပဲ ၊သားဆီ ◌ျပ ာမွာေ◌ပါ ့၊သားေကနာကိ ေ◌ေဖဖစိ

ေတကာင္◌း◌ျဖစ္ေ◌အာငငိန ဲ ႔တာ့ေ◌နာ◌ား"
ု ေ

"ဟုတ"္

ု ၿခံ ထဲ◌ျပနဝေငအာင္
"အခု ေ◌ဒၚႀကီးတိ႔ ္ ေ◌နာ◌ား၊ေ◌ေဖဖျမန◌ျ
္

မနေ◌ေနကာင္
္ ◌းေ◌အာင ေ◌တာင္◌းေ◌ပးၾကေရအာင္"

အဲ ဒ
့ ီေ◌နာကိ င္◌း တိတိတေ
္ ◌နတဲၿ
့ ခံ က်ယကီးဟာပို၍တိတိတ္

သားေ◌တာ့သည္။အဲ ဒ
့ ီေ◌န႔ကစၿပီ းအ ိ ပမငိေ
ု ◌တာ့ဘူး။သူငိရ
ု င္
သူ႔ေအေဖဆးရံ ◌တ
ု တမ ိ ေ႔ တးထ ငားပံ ◌ရ
ု သည္။စကားလ

ည္◌း ေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌ည္◌း သား၏ေ◌က်ာင္◌းကိုေ◌တာ့ပံ◌မ

ု ွ က

ည္။အားလပ်ိ နေ◌
္ တမွာသူ႔အခန◌းထဲ
္ မွာပဲ စာဖတ္ေ◌နတတည္။အရင္

ု ခံ ထဲဆင္◌းေမဆာ့ေ◌တာ့။
လိၿ

စကရွိ တဲေ
့ ◌နာကိ င္◌း အရိ ပံ ◌စ
ု ံ ကသိသိသာသာေ◌အးစ ကားသ

ည္။လူတိင ္ းသတိထားမိ တဲအ

ု ◌ ့ ထိ။အရယၿပံ ◌းဳ သိပရွိ ေ◌တာ့။စကိ

ဆိုအၿမဲ ြခၽဲေ◌နေက်ကာင္ေ◌လးကစကားအပိုေ◌ တလည္◌းသိေပ◌ျ

ပာေ◌တာ့ဘူး။စကခန◌းထဲ
္ ကိုေ◌တာ့ အနည္◌းဆံ ◌းု တစ္ေ◌န႔တစါေ◌

လာက္ဝငကည့ ◌တည္။

သူေ◌႒းလည္◌းအရိ ပ္ေ◌ပ် ာ◌္ေ◌အာင္ အမ်ိဳမ်ိဳးႀကိဳးစားရွ ာသည္။အရိ ပ္

က သူေ◌႒းစိ ေတကာင္◌း◌ျဖစွာစိုးလိ႔
ု ထင္၏တခါေတလအျပင္ေ◌ တ

ဘာေ◌ေ တတာ့လို ကားတတည္။ဒါေ◌ပမယ့◌◌

္ ျပနေ◌ရာက
္ ာနဲ႔အ

ငိ ေ◌အးစကကဲ◌ျပန◌ျဖ
္ စားသည္။ေ◌နာကိ င္◌းအရိ ပံ ◌စ
ု ံ ကို

အားမရလိ႔
ု ့ ◌ဂဟာေကဂဟာမွဴးဆီ ကို
အရိ ပယေယနခဲ့ ဖူးတဲေ

သူေ◌႒းကိုယိ ငားေ◌မးရသ ထိ။

'အ ိ ပအ ငတည္◌းေကအးေ◌ဆးတဲသ
့ ူပါ။သူအားတာနဲေ႔ဂ

ဟာေ◌နာကသစငကီးဆီ မွာပဲ အၿမဲ သားေ◌နတတာ၊ေ◌ဂဟာကေက

လးေ◌ တနဲ႔တခါေတေလဆာ့တတယ္၊ဒီေ◌လာကါပဲ 'တဲ။့

တစယ္ေ◌တာ့အ ိ ပစကွိေ◌နလိ႔
ု သာသူ႔ပံ ◌စ
ု ံ ခေဏ◌ျပာင္◌း

သားခဲ့ ◌ျခင္◌းသာ။ဘာထူးလဲ။စကံ◌စ
ု ံ ကလည္◌းအရေငအးစကက္၊
တ င္◌းတင္◌းပါပဲ ။အရိ ပဲ ေ႔ တ႕မွသာ အရယၿပံ ◌းဳ ရွိ လာတာမ

ဟုတား။

အ ိ ပ တက္ေ◌တာ့ေကလးဘဝရဲ ေ႕ပ် ာ◌္႐ႊင္◌ျခင္◌းအ ွ စာရကို စ

ကီကရလိက ု င္။အရိ ပဲ ေ႕ပ် ာ◌္႐ႊင္◌ျခင္◌းအစစမွ

ု လိပ စက္

ေအပၚမွာသာမူတည္ေ◌နသ ိ ေ႔◌ျပာရမလိပ
ု င္။ေ◌ဒေၚ႐ႊေ◌ တးမိ ရ

သည္။ေကလးေ◌ တတစ္ေ◌ယာကိ တစ္ေ◌ယာကံေ◌ယာဇဥကီးမ် ားလို

ကကတာ။

သူေ◌႒းကလည္◌းေ◌နာကိ င္◌းအလု ပဲကိုပဲစိတွ စားေ◌တာ့သ

ည္။အလု ပဲ မွာပဲ တစ္ေ◌နကုနေ◌နသည္

္ ။အရိ ေပ◌ျခေအနကိုေ◌တာ့

အၿမဲ လိလ
ု ိေ
ု ◌စာင့ ◌ကည့ ◌တါသည္။တခါတရံ စကခန◌းထဲ
္ ဝင္

သားတတည္။သူ႔သားေ◌ရွ ႕မွာြဖင့ေ◌◌ျပာေ◌ပမယ့◌္ စကိ

သူေ◌႒းလည္◌းအၿမဲ လိလ
ု ိသ
ု တိေရနတတံ◌ပ
ု ါပဲ ။

ေ◌ဒေၚ႐ႊစိ တဲကအလိလ
ု ိသ
ု ိေ◌နသည္။စကတစ္ေ◌နေ႔န႔မွာေ◌

တာ့ ေ◌သခ် ာေ◌ပါက ိ ပီ◌ျပ ာပါလိမ့◌ည္။အခု ခ်ိနဝမ္

္ ◌းနည္◌းေ◌

န ခင္◌းေ◌ တေကနာငစ်ိနေ◌ပ်
္ ာ◌္႐ႊငဖို႔အ တကိ ႔ ေ◌ဒေၚ႐ႊ

တစ စ်ယံ◌ၾ
ု က ားမိ သည္။သိုေ႔ပမယ့◌္ ဘဝဆိုတာ...ကိုယင္

ထားသလိ◌
ု ျဖစ် ငလ
ွ ည္◌း◌ျဖစတာမဟုတား....
19,November,2020
<<<<<<<<<
>>>>>>>>>
 AN/သဲသဲတိေ
ု ႔ေရနာကာမယ့ ◌ပိုင္◌းမွာေကလးေ◌ တႀကီးၾက

ပါေ◌တာ့မယ္(အသက္ေ◌◌ျပာပါတယ္)၊ဇာတွိ လည္◌းထိုးတကာမ

ယငပါတယ္။စာေ◌ရးသူကိုယိ ငည္◌း ေ◌နာကပိုင္◌းအ တကိ

တ နေ◌နပါတယ္
္ ။ဇာတွိ ကီးထိုးက်မ သားေ◌အာင္ေ◌တာ့စာေ◌ရးသူဘ

ကအထူးႀကိဳးစားပါ ့မယ္။ေ◌စာင့◌တ္ေ◌ပးပါဦးရွ င◌
့ ။္ ေ◌က်းဇူးတငါ

သည္။
Unicode
အရိ ပ်ေနာက်ေကျာေလးကို ကည့် ပီ း စက်စိတ်မေကာင်း။ေနာက်ဆိုရင် သူ

ဒီေကာင်ေလးကိုခဏခဏေတ ခွင်ရ
့ မှာမဟုတ်ေတာ့။လွမ်းတိင
ု ်းလာ ကည့်

ခွ င်မ
့ ှ ိ ေတာ့။စိ တ်ေကာက်ရင်ေတာင်ေချာ့ဖိအခွ င်အ
့ ေရးသမှာမ ှ ိ ေတာ့။

"အရိ ပ်! အရိ ပ်ကိုကိကို စိ တ်ေကာက်ေနတာမလား၊ကိုကိုတာင်းပန်ပါတယ်

ကွာ၊ကိုကိုအရိ ပ်ကို တမင်မေခ ပဲ ေနတာမဟုတ်ပါဘူး"

အိ ပ်ချင်ေယာင်ေဆာင်ေနသူကတုတ်တတ
ု ်မှမလပ် ။

"အရိ ပ်"

စက်ကအရိ ပ်ြခံ ထားတဲေ

့ စာင်ကိုအသာလှပ် ပီ း ေဘးမှာဝင်လဲှလိက
ု ်

သည်။ေမရာေပ ကိုလက်ေထာက်လိက
ု ် ပီ းေဘးေစာင်းအိ ပ်ေနသူ၏ပါး

ေဖာင်းေဖာင်းေလးကို လက်ည ိးနဲအသာထိ

့ ကည့်လိက
ု ်သည်။အိ ပ်ေနသူဆီ

က ိ က်သံေလးထွက်လာ၏

"အရိ ပ် ငိေ
ု နတာလား၊ကိုကိုေတာင်းပန်ပါတယ်"

"အင့်! အဟင့်! ဟင့်!"

 သူေြပာလိက
ု ်ကာမှ ပို ပီ းဝမ် းနည်းလာပံုရကာ ိ က် ကီးတငင်ငိေ
ု တာ့၏သူ

လည်းေပျာ် ေနတာမဟုတ်ေပမယ့်ခုချ ိန်မှာ အရိ ပ်ကသအတွက်ပိုအေရး ကီး

သည်။ ိ က် ကီးတငင်ငိေ
ု နသူ၏ ကိုယ်လံးု ေလးကိုသရင်ခွင်ထဲဆဲွေပလိက
ု ်

မိ သည်။

ထိုအခါမှာေတာ့ အရိ ပ်ကစက်ရင်ခွင်ထဲကိုအတင်းတိးု ေဝငိေ

ု တာ့၏စက်

ကိုယ်တိင
ု ်လည်း အရိ ပ်ကိုယ်ေလးကို တင်းတင်းကျပ် ကျပ် ဖက်ထားမိ သည်။

ုိ ်ရင် ဒီေကာင်ေလးကိုသပါးစပ် ထဲထည့်ငံသ

ဖစ် င ု ွားချင်မိသည်အထိ။

ဒီေကာင်ေလးငိရ
ု င်သူမေနတတ်။ဒီေကာင်ေလးငိတ
ု ာကိုသူမ ကည့် င
ုိ ်။ဒီ

ေကာင်ေလးနာကျင်ဝမ် းနည်းေနလ င် သူနာကျင်ရတာထက်အများ ကီးပို

နာကျင်ရသည်။စက်က ကျလာတဲမ
့ ျက်ရည်ေတွကို အရိ ပ်မြမင်ေအာင်ခိုး

သုတ်ပစ် လိက
ု ်သည်။အရိ ပ်ေ ှ မှာသူငိမ
ု ြပချင်ဘူး။အရိ ပ်ေ ှ မှာ အားနည်း

တဲသ
့ ူ မြဖစ် ချင်ဘူး။

ခဏ ကာေတာ့ ရင်ခွင်ထဲကငိေ
ု နသူသည် ငိလ
ု ိဝသွား ပီ ထင်၏ ိက်သံ

သဲ့သဲ့သာ ကားရေတာ့သည်။

"အရိ ပ် ကိုကိကိုစိတ်ဆိုးေနတုနး် လားဟင်"

ထိုအခါမှ စက်ကိုေမာ့ ကည့်ေဖာ် ရသည်။မျက် ှာ ု မ

ု ှာ ငိထ
ု ားတဲအ
့ ှိ န ်

ေ ကာင့်ရဲေန၏မျက်လံးု ဝိုင်းေလးေတွေတာင်ေဖာင်းချင်ေနသေယာင်။စက်

ကအရိ ပ်မျက် ှာ ု က
ု ိုဖွဖွေလးထိကိုင်လိက
ု ်လ င်

"ကိုကို မသွားလိမရဘူးလားဟင်"
 အရိ ပ်ဆီကပထမဆံုးထုတ်ေြပာလာတဲစ
့ ကားေ ကာင့်စက်ဆံ အသွားရ

သည်။စိ တ်ထဲ ှ ိ တဲအ

့ တိင
ု ်းေြပာေနသူကို သူဘယ်လို ှ င်းြပရပါ ့မလဲ။သူ

လည်းစိ တ်ထဲ ှ ိ တဲအ

့ တိင
ု ်းေြပာရရင် အရိ ပ်နားမှာတစ် သက်လံးု ေနချင်

ပါသည်။သိေသာ် ....

စက်သက်ပျင်းအ ှ ည် ကီးချလိက
ု ်သည်။ ပီ းေတာ့အရိ ပ်မျက်လံးု ဝိုင်း

ေလးေတွကိုစိုက် ကည့်ရင်း

"ကိုကို အရိ ပ်ဆီြပန်လာခဲ့ ပါ ့မယ်"

ဲ ့ ကိုင်ရင်း
ထိုအခါ စက်ေမးေစ့ကိုသလက်ေသးေသးေလးေတွနထိ

"ကိုကိုတစ် ကယ်ြပန်လာခဲ့ ရမယ်ေနာ် "

ု း် ကညာဖူးလိလဲ၊အရိ ပ်ဆီကိုကို တစ် ကယ်

"အင်း၊ကိုကိုအရိ ပ်ကိုဘယ်တန

ြပန်လာခဲ့ မှာ"

"ကိုကို က န်ေတာ့်ကိုေမ့သွားရင်ဘယ်လိလ
ု ပ
ု ် မလဲ"

ကိုကိုကအရိ ပ်ကိုေမ့ င
ုိ ်မှာတဲလ
့ ား။ဘယ်လိလ
ု ပ
ု ် ေမ့ င
ုိ ်မှာလဲကေလးရာ။

"ကိုကိုက အရိ ပ်ကိုဘယ်လိလ

ု ပ
ု ် ေမ့ရက်ပါ ့မလဲ"

"တစ် ကယ်လား"

"အင်း"

"ကိုကို မနက်ြဖန်ဘယ်ချ ိန်သွားမှာလဲဟင်"

"ကိုကို အရိ ပ် းုိ မှသွားမယ်ေလ"

"အင်း"

ဲ့
"ကိုကို က န်ေတာ် နအတူအိပ်ရေအာင်၊ကိုကိုသွားရင်မသိပဲေနမှာစိုးလိ"
 စက်ဘာြပန်ေြပာရမှနး် မသိေတာ့။ရင်ဘက်ေတွနာလာသည်။အသက် လိ

ေတာင်မဝချင်ေတာ့။လက်သီးကိုကျစ် ကျစ် ပါေအာင်ဆုပ်ကာအံ ကိတ်ထား

မိ သည်။တစ် ေနအရိ ဲ ့ ခဲွ ခွာရမှာကို

့ ပ်နသူ သူသိသည်။အဲ ဒ
့ ီအတွက်ြပင်လည်း

ြပင်ဆင်ထားသည်။ဒါေပမယ့်သူ အဆင်သင့်ြဖစ် မေနခဲ့ ။

ုိ ်ေတာ့ဘူး။အရိ ပ်ကိုယ်ေလးကိုတအားဆွဲ
စက်ထပ် ပီ းထိနး် ချ ပ် မထား င

ဖက်ပစ် လိက
ု ်သည်။ဒီေလာက်ထိဆိုးရွ ားတဲခ
့ ံ စားချက်မျ ိ းသူတစ် ခါမှမခံ စား

့ ကယ်မခွဲ င
ဖူးခဲ့ ။သူဒီေကာင်ေလးနဲတစ် ုိ ်ဘူး။ရင်ဘက်ထဲမှာစူးေအာင့်

ေနသည်။ ပီ းေတာ့အရမ် းနာသည်။လည်ေချာင်းထဲအထိစိနင့်ေနသည်။ ပီ း

ေတာ့မျက်လံးု ေတွပါစပ် လာ၏

"ကိုကို ငိေ
ု နတာလား"

"အရိ ပ် ကိုကိကိုခဏေလာက်ဖက်ထားေပးပါ"

သူေြပာသလိအ
ု ရိ ပ်ကသကိုတိးု ဖက်ထားေပးသည်။'အရိ ပ်မင်းေ ကာင့်ငါ

ူ းေတာ့မယ်ထင်တယ်'။ြဖစ် င ု ျင်ခဲ့ဘူး။ဒါေပမယ့် ငါ
ုိ ်ရင်မင်းေ ှ မှာငါမငိခ

ုိ ်ခဲ့ဘူး။
မတတ် င

ခဏ ကာေတာ့ငိေ
ု နတာကိုလက်စသပ် ပီ း သလည်တိင
ု ်ကိုတိးု ဖက်ထားတဲ ့

အရိ ပ်ကိုယ်လံးု ေလးကိုေမရာေပ ညင်ညင်သာသာချေပးလိက

ု ်ရင်းသူပါ

တစ် ခါတည်းလှဲအိပ်လိက
ု ်သည်။

ည ိးငယ်ေနတဲအ
့ ရိ ပ်မျက် ှာေလးကိုစက်ေသေသချာချာစူးစိုက် ကည့်ေန

မိ သည်။ေနာင်တစ် ချ ိန်သူတိ ြပန်ေတတဲအ

့ ခါ အရိ ပ်ဘယ်ေလာက်အထိ

ေြပာင်းလဲသွားမှာလဲ။သူေသချာမသိဘူး။အရိ ပ်ရဲ မျက်ခံုးတန်းတန်းေတွ၊

အရည်လဲေ
့ နတဲမ ီ ဲ ေနတဲ ့
့ ျက်လံးု ဝိုင်းဝိုင်းေလးေတွ၊ ှာတံစင်းစင်း၊ ပီ းေတာ့နရ

ှ တ်ခမ် းပါးပါးေလးေတွ။အရိ ပ်မျက် ှာေလးကိုသူအလွတ်မှတ်ေနမိ သည်။

ပီ းေတာ့သကိုြပန် ကည့်ေနသူ၏မျက် ှာနားအထိတိးု ကပ် သွားလိက

ု ်သည်။

တစ် ေယာက်ဝင်သက်ထွက်သက်ကိုတစ် ေယာက်ခံစားလိရသည်အထိ။

"အရိ ပ် မျက်လံးု ခဏမှိတ်လိက

ု ်"

သူေြပာတဲအ
့ တိင
ု ်းအရိ ပ်ကမျက်လံးု ေလးမှိတ်ေပးသည်။မျက်လံးု ေတွကို

မှိတ်ထားေပးသူ၏ မျက်ခံွ ေပ ကို ှ တ်ခမ် းနဲ ညင်

့ ညင်သာသာဖိ ကပ် လိက
ု ်

ဲ့
သည်။ခဏ ကာေတာ့မျက်လံးု ဝိုင်းေတွနသကိ ု ြပန် ကည့်လာလ င်

"အရိ ပ်ငိထ
ု ားလိေလ"

"ကိုကိုလည်းငိထ
ု ားတယ်ေလ"

"အင်း"

"မျက်လံးု မှိတ်"

"အင်း"

သူမျက်လံးု မှိတ်လိက
ု ်တာနဲ ့ မျက်ခံွ ေတွကိုညင်ညင်သာသာထိေတလာတဲ ့

အိ စက်စက် ှ တ်ခမ် းလာေတွ။ေသချာသည်။သူမျက်လံးု မှိတ်လိက

ု ်တိင
ု ်း ထို

ှ တ်ခမ် းပါးေတွရဲ အနမ် းေတွကိုခံစားလိရေတာ့မှာြဖစ် သည်။ ပီ းေတာ့သ

မျက်ခံွ ေတွကိုထိေတလာတဲ ့ ှ တ်ခမ် းပါးေတွကိုလည်းသူသတိရချင်ေသး

သည်။ထိေ ကာင့်သ ှ တ်ခမ် းေတွရဲ အနီးမှာ ှ ိ ေနတဲန

့ ေ
ီ ထွးေထွး ှ တ်ခမ် းပါး

ေတွဆီဖိကပ် ပစ် လိက

ု ်၏သအနမ် းေတွေအာက်ကေနေကာင်ငယ်ေလးက

ု နး် ထွက်မသွား။ဒါမှမဟုတ် ု နး် ထွက်ဖိေမ့ေနခဲ့ တာပဲ လား။

 အချ ိန်အတိင
ု ်းအတာတစ် ခုအထိ ှ တ်ခမ် းေတွကိုဖိကပ် ထားမိ သည်။

ှ တ်ခမ် းေတွဖယ်ခွာသွားချ ိန်မှာေတာ့ ေကာင်ငယ်ေလးကသ ှ တ်ခမ် းပါး

ေတွကိုလက်န ဲ ြပန်
့ ကိုင် ကည့်ေနသည်။စက်ကသလက်ေလးေတွကို ှ တ်ခမ် း

ေပ ကအသာဖယ်ခွာလိက
ု ် ပီ း

"အရိ ပ်ကိုကိကို စိ တ်ဆိုးလားဟင်"

"ဟင့်အင်း ကိုကိုဘာလိ..."

စက်ကအရိ ပ်စကားကိုေ ှ ဆက်ခွင်မ

့ ေပး။ ှ တ်ခမ် းပါးေတွကိုေနာက်တစ်

ကိမ်ဖျတ်ခနဲနမ် းလိက
ု ် ပီ း

"ကိုကိုတိမနက်ကျမ းုိ ပဲ ေနလိမ့်မယ်၊အခု အရင်အိပ်ရေအာင်ေနာ် ၊လာ"

အရိ ပ်ကစက်အေြပာကိုသိပ်သေဘာကျပံုမရ။သိေသာ် စက်ရင်ခွင်ထဲကို

ေခါင်းေလးတိးု ဝင်လာေဖာ် ေတာ့ရသည်။အခု ချ ိန်မှာသူေြပာမြပချင်ေသး။

အခု ချ ိန်ေြပာြပေတာ့ေရာနားလည်မှာတဲလ
့ ား။

ဒီေကာင်ငယ်ေလးကိုထားခဲ့ ရမှာသူစိတ်မချ။သူမ ှ ိ ရင်ဒီေကာင်ေလး

အဆင်ေြပမှာမဟုတ်။သိေသာ် သူမတတ် င
ုိ ်။အခု ချ ိန်မှာသူတိခွဲခွာ ကရပါ

လိမ့်မည်။ေနာင်တစ် ချ ိန်သူတိ ြပန်ဆံု ပီ းတာနဲ ့ ဒီေကာင်ေလးကိုစက်ဘယ်လို

အေ ကာင်းမျ ိ းနဲမှ့ ခဲွ ခွာသွားမှာမဟုတ်။ဘယ်လိအ

ု ေနအထားမျ ိ းမှာြဖစ် ြဖစ်

အရိ ပ်လက်ကို သူဖမ် းဆုပ်ထားေတာ့မှာြဖစ် သည်။

ဲ ့ ုကိုေနာင်တစ် ချ ိန်ြပန်ေတမှ
'အရိ ပ်နကိ အရိ ပ်နားလည် င
ုိ ်မယ့်စကားတစ်

ခွ နး် ကိုကိုေြပာပါ ့မယ်'။

 အဲ ဒ
့ ီအချ ိန်ကျရင် အရိ ပ်သည်ေသချာေပါက်အရွ ယ်ေရာက်တဲေ
့ ကာင်

ေလးတစ် ေယာက်ြဖစ် ေနပါလိမ့်မည်။

စက်ကသရင်ခွင်ထဲမှာအသက် သံမှနမ
် ှနန ဲ ့ ပ်စက်ေနသူ၏ နဖူးြပင် ု ု
် အိ

ကို ှ တ်ခမ် းနဲဖိ့ ကပ် ထားလိက

ု ် ပီ း သူသည်လည်းအိ ပ်စက်ြခင်းဆီ သိ....
<<<<<<<<
>>>>>>>>
မနက်ခင်းရဲ ေနြခည် ု က
ု ြပတင်းေပါက်မှတစ် ဆင့်အရိ ပ်မျက် ှာ ု ု

ေလးဆီ ကိုြဖနက
် ့ ျက်လာ၏အရိ ပ်မျက်လံးု ေတွကျ ိန်းစပ် ေနတာေ ကာင့်

ချက်ချင်းမဖွင့် င
ုိ ်ဘူး။မျက်ေတာင်ေလးေတွကိုတစ် ဖျတ်ဖျတ်အရင်ခတ် ပီ း

မှ မျက်လံးု ဖွင့် င
ုိ ်ေအာင်အရင် ကိ းစားရသည်။ဟင်! ကိုကို။

အရိ ပ်ချက်ချင်းထထိုင်မိသည်အထိ။အရိ ပ်ေဘးမှာကိုကိုမ ှ ိ ေတာ့ဘူး။

ကိုကိုကသကိုေြပာထား ပီ းသား။သူ းုိ မှ ကိုကိုကသွားမှာ။အခု ကိုကိုဘယ်

ေရာက်ေနတာလဲ။

"ကိုကို၊ကိုကို"

အိ ပ်ရာေပ ကချက်ချင်းထကာ ကိုကိအခန်းထဲကိုေရာက်ေအာင်

ေြပးသည်။ကိုကိအိပ်ရာခင်းေတွကို စနစ် တကျြပ ြပင်ထားသည်။စာ ကည့်

စားပွဲကိုလည်း စနစ် တကျ ှ င်းလင်းထားသည်။စာ ကည့်စားပွဲရဲ အစွနး် မှာကို

ကိစာအုပ်တစ် ချ ိ ကိုေသေသသပ် သပ် စီရီထား၏

"ကိုကိုဘယ်မှာလဲ"

ပါးစပ် ကလည်းကိုကိကိုေတာက်ေလ ာက်ေအာ် ေခ ရင်း ေရချ ိ းခန်းထဲ

ေြပး ှ ာ ကည့်မိသည်။ကိုကိ အရိ ပ်အေယာင်ေတာင်မေတ။ကိုကိုသကို ှ တ်

မဆက်ပဲထွက်သွားမှာမဟုတ်ဘူး။သူ းုိ မှ ကိုကိုကသွားမှာေလ။ကိုကိုသကို

မလိမ်ပါဘူး။

"ကိုကို ကိုကို"

ကိုကိုဘယ်မှာလဲ။တစ် အိမ်လံးု လည်းတိတ်ဆိတ်ေနသည်။ကိုကိုဘယ်မှာ

လဲဆိုတာေဖေဖ့ကိုေမး ကည့်မည်။အရိ ပ်ေလှကားအတိင

ု ်းေြပးဆင်းလာရင်း

ေဖေဖ့ကိုလိက
ု ် ှ ာမိ သည်။ေဖေဖ့ကိုေမး ကည့်မည်။ကိုကိုဘယ်ေရာက်သွား

တာလဲ။

"ေဖေဖ"

ေဖေဖ့ကိုလည်းမေတ။အရိ ပ်အိမ်ေ ှ အထိ ထွက်လာရင်း

"ေဖေဖ့"

"သား အရိ ပ်"

ေဖေဖကြခံ ထဲမှာဘာလုပ်ေနတာလဲသူမေတွး င
ုိ ်ေသး။ေဖေဖ့ဆီကိုအရင်

ေြပးသွားလိက
ု ်ရင်း

"ေဖေဖ ကိုကိုေရာ"

ေဖေဖကသကိုမေြဖပဲ ေဘးလှည့်သွားသည်။အရိ ပ်ကေဖေဖ့မျက်လံးု ေတွ

ကိုအလွတ်မေပး။ေဖ့ေဖ့လက်ကိုဆဲွကိုင်လပ် ယမ် းရင်း

"ေဖေဖ ကိုကိုေရာလိ"

ထိုအခါမှေဖေဖက သဘက်ကိုြပန်လှည့်လာသည်။

"ဟိ ု ့ ထိေစာင့်မလိပဲ၊ေလယာ ်ကချက်ချင်း

သားကိုကိုကသား းုိ တဲအ

ထွက်ေတာ့မှာဆိုတာနဲအမှ
့ ီ ေရာက်ေအာင်သွားလိက
ု ်ရတာသားရဲ "
 ကိုကိုကသကို ှ တ်မဆက်ပဲထွက်သွား ပီ ေပါ ့။သကိုမ ှ ိးပဲ ထားပစ် ခဲ့ ပီ

ေပါ ့။မြဖစ် င
ုိ ်ဘူး။ကိုကိုကအရိ ပ် းုိ မှသွားမှာ။

"ဟင့်အင်း မဟုတ်ဘူး၊ကိုကို ကိုကို"

အရိ ပ်ြခံ ြပင်ကိုေြပးထွက်သွားလိက

ု ်သည်။ကိုကို က န်ေတာ့်ကို ှ တ်မ

ဆက်ရေသးပဲ ကိုကိုမသွားရဘူး။ကိုကိုက န်ေတာ့ဆီြပန်လာဖိ ေသချာမေြပာ

လိက ု ်တဲအ
ု ်ရေသးဘူးေလ။သူေြပးလိက ့ ခါတိင
ု ်း ကိုကိုကသဆီ ြပန်လှည့်လာ

ု ဲ ကိုကိုသဆီ ြပန်လှည့်လာမှာ။
ေနကျ။အရင်လိပ

"ကိုကို ကိုကို"

ဦးေတဇာသလက်ကိုလတ် ပီ းြခံ ြပင်ကိုတအားေြပးထွက်သွားတဲသ

့ ား

ေနာက်ကို အြမန်လိက
ု ်ရသည်။ေဒ ေရနဲကေလးမတစ်
့ ချ ိ လည်း အရိ ပ်

ေနာက်ေြပးလိက
ု ် ကရသည်။

ု ်တဲအ
သားေြပးလိက ု ်း ေနာက်ြပန်လှည့်လာတတ်တဲစ
့ ခါတိင ့ က်က ဒီတစ် ခါ

ေတာ့သားဆီ ြပန်လှည့်မလာ င
ုိ ်ေတာ့ပါ။သားကေြပးေနရင်းေ ှ နားခပ်

လှမ်းလှမ်းမှာလဲကျသွားေတာ့သည်။

"သား!"

"ကိုကို အီ း...ဟီး..."

သားလဲကျသွားတဲေ
့ နရာအထိ ဦးေတဇာေြပးသွားလိက
ု ်ရင်းဇွတ်ကျ ံ းထ

့ ားကိုဆဲွထားရသည်။
ေနတဲသ

"သား၊သားကိုကိုကသားဆီ ြပန်လာမှာတဲ၊့ ေဖေဖ့ကိုေသချာမှာသွားတာ

သားရဲ ၊သားမငိန ဲ့
ု ေတာ့
ေနာ် ၊သားကိုကိုသိရင် စိ တ်မေကာင်းြဖစ် ေနလိမ့်မယ်"
 "ကိုကို ကိုကို"

သူဘယ်လိေ
ု ြပာေြပာသားကမရ။ ိ က် ကီးတငင်ေအာ် ငိရ
ု င်းဇွတ်ထေြပးဖိ

လုပ်သည်။ေဒ ေရကလည်းသားကိုလာမေချာ့ င
ုိ ်။သားကို ကည့် ပီ းေဘးက

ေန ငိေ
ု န၏ဦးေတဇာလည်းဟန်မေဆာင် င
ုိ ်။ကျလာတဲမ
့ ျက်ရည်ေတွကို

လက်ခံုန ဲ ပွ့ တ်သုတ်လိက

ု ်ရင်း

"သားငိေ
ု နရင် ကိုကိုကြပန်မလာပဲ ေနလိမ့်မယ်ေလသားရဲ "

ထိုအခါမှာေတာ့ သားကငိေ
ု နတာကိုရပ် သွားသည်။ ပီ းေတာ့ ိက်သံေတွ

ကားကသကိုေမာ့ ကည့်ရင်း

"က န်ေတာ် မငိေ

ု တာ့ရင် ကိုကိုက၊ကိုကိုကြပန်လာမှာလားဟင်"

ဦးေတဇာတုနယ
် င်ေနတဲအ
့ သံကိုထိနး် လိက
ု ် ပီ း

"ဒါေပါ ့သားရဲ ၊သားမငိေ

ု တာ့ရင် သားကိုကိုကသားဆီ ြမန်ြမန်ြပန်လာမှာ

ေပါ ့"

သားမယံုဘူးဆိုတာသိေပမယ့် မတတ်သာတဲအ
့ ဆံုးလိမ်လိက
ု ်မိသည်။

ကိတ် ပီ း ိက်ေနတဲသ
့ ားမျက် ှာ ု က
ု ို မျက်ရည်ေတွသုတ်ေပးလိက
ု ်ေပမယ့်

မျက်ရည်ေတွကကျ မဲ တိင
ု ်းကျေနေတာ့သည်။

'ေလးေလး အရိ ပ် းုိ လာရင်၊က န်ေတာ့ကိုေမးမှာ၊ေလးေလး ကည့်ေကာင်း

ေအာင်သာေြဖလိက
ု ်ပါ'

အိ ပ်ေနတဲသ
့ ားကို ကည့် ပီ းစက်မသွားခင်ေြပာသွားတဲစ
့ ကား။ကားေပ

ေရာက်တဲအ
့ ထိစက်က ေနာက်ကိုလှည့်တစ် ကည့် ကည့်။သေနာက်ကိုအ မဲ

ု ်တတ်တဲေ
ေြပးလိက ့ ကာင်ေလးကိုြမင်ေယာင်မိမှာပင်။ကားေပ မှာစက်ကျ ိတ်
 ု နတာကိုလည်းသူသိသည်။ေလဆိ ပ်ေရာက်တဲအ
ငိေ ့ ထိစက်ကေနာက်ကို

လှည့်တစ် ကည့် ကည့်။

"ေလးေလး အရိ ပ်ကိုက န်ေတာ် ြပန်လာမယ်လိေသချာေြပာေပး"

"ေအးပါကွာ၊ေသချာေြပာလိက
ု ်ပါ ့မယ်စိတ်ချ"

"ေလးေလး၊က န်ေတာ် အရိ ပ်ကို..."

စက်အသံေတွအဖျားခက်တိမ်ဝင်သွားသည်။ ပီ းေတာ့စက်ငိသ
ု ည်။ဟန်မ

ေဆာင် င
ုိ ်ေလာက်ေအာင် ိ က် ကီးတငင်ငိေ
ု တာ့တာြဖစ် သည်။ငို ိက်ေနတဲ ့

ကားထဲက

"က န်ေတာ် သကိုစိတ်မချဘူး၊ေသချာဂ ု စိုက်ေနာ် ေလးေလး"

"ေအးပါ၊မင်းလည်းကျန်းမာေရးဂ ု စိုက်၊စာကိုေသချာလုပ်"

စက်က ငိလ
ု ိဝသွားမှ

"ေလးေလးလည်းကျန်းမာေရးဂ ု စိုက်ဦး"

"အင်း၊စက် မင်းသာဆက်ဆက်ြပန်လာခဲ့ "

"က န်ေတာ် ေသချာေပါက်ြပန်လာမှာ"

ဲ့
စက်မျက်လံးု ေတွကယံု ကည်မတစ် ခုနအတူစူး ှ ေနခဲ့ သည်။သိေသာ်

ေလယာ ်ေပ တက်သွားတဲအ

့ ထိစက်က အေဝးကိုလှမ်းေမ ာ် ေနတုနး် ပင်။ငါ

ေရာ၊သားေရာမင်းြပန်အလာကိုေစာင့်ေန ကမှာ...စက်။

ဦးေတဇာရင်ခွင်ထဲက ိ က်ငိေ
ု နတဲသ
့ ားြဖစ် သူအတွက်လည်းစိ တ်မ

ေကာင်း။လက်ြပ ှ တ်ဆက်ရင်းေလယာ ်ေပ တက်သွားတဲတ

့ ြူ ဖစ် သူ

အတွက်လည်းစိ တ်မေကာင်း။ရင်ထဲမှာနာေနသည်။သား ှ ိ ေနလိသူ

အားတင်းထားခဲ့ ရတာအရင်ရက်ေတွကတည်းက။ကိုယ့်အေ ကာင်းကိုယ်

ေတာင်ေမ့ထားရသည်အထိ။

အအိ ပ်ပျက်၊အစားပျက်ခဲ့ရတဲည
့ ေတွလည်းများေန ပီ ြဖစ် သည်။လူတစ်

ကိုယ်လံးု လည်းဟန်သာ ှ ိ ေတာ့သည်။ကေလးေတွလိေ

ု အာ် ငိပ
ု စ် လိက
ု ်လိ

လည်းမရ။ရင်ဘက်ထဲကဆူးေအာင့်လာသည်။အသက် လိမဝေတာ့။

အြမင်ေတွပါေဝဝါးလာသည်။သအြမင်ေတွမ ှ င်းေတာ့ေပမယ့်သားငိေ
ု န

ေသးတာကိုသိသည်။တိတ်ပါသားရယ်။

အာ့! သကိုယ်သူထိနး် မထား င

ုိ ်ေတာ့ဘူး။သားကိုဖက်ထားတဲလ
့ က်ေတွ

ကေြပကျသွားရင်း လဲကျသွားေတာ့သည်။

"သူေ း"

"ေဖေဖ"

အရိ ပ်ကငိေ ့ ဖေဖ့ကိုအတင်းဆွဲထူဖိလပ

ု နရင်းလဲကျသွားတဲေ ု ် သည်။ေဒ

ဲ့
ေရက ြခံ ေစာင့်ဦးေမာင်နအလုပ်သမားေကာင်ေလးေတွကိုေြပးေခ ၏

"ေဖေဖဘာြဖစ် တာလဲထပါဦး၊ေဖေဖ သားမငိေ

ု တာ့ပါဘူး၊ထပါဦး ေဖေဖ"

ဲ့
ဦးေမာင်နေကာင် ေလးတစ် ချ ိ ေရာက်လာ ပီ းဦးေတဇာကိုေဆး ု ံ ပိဖိစီစ ်

ကသည်။

"မေရ ဲ့
ကေလးကိုေခ သွား၊ကျ ပ် နေမာင် ထူးကေဆး ု ံ လိက
ု ်သွားမယ်၊

လိအ
ု ပ် တာေတွသာအိ မ်ကစီ စ ်ေပးဟုတ် ပီ လား"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ"
 ေအာ် ငိရ
ု င်းဦးေတဇာဆီ အတင်း ု နး် ထွက်ေနတဲ ့ အရိ ပ်ကိုေဒ ေရက

အတင်းဖမ် းချ ပ် ထားရသည်။

"သား ေဖေဖဘာမြဖစ် ဘူးေနာ် သား၊ေဆး ု ံ သွားရင်ေကာင်းသွားမှာပါသား

ရဲ ၊မငိပ
ု ါနဲသားေလးရယ်
့ ၊ေဖေဖစိ တ်မေကာင်းြဖစ် လိမ့်မယ်ေနာ် "

ေြပာတာေြပာရသည်။ေဒ ေရကိုယ်တိင
ု ်လည်း တစ် ံ ံငို

ေန၏driverေမာင်ထူးနဲ ြခံ
့ ေစာင့်ဦးေမာင်က အိ မ်ကကားနဲပဲ့ ေဆး ု ံ ကိုအြမန်

သွား ကရသည်။

"ေဒ ကီး ေဖေဖကသားငိေ

ု နလိေမ့သွားတာလား၊သားဆီ ြပန်လာမှာမ

လားဟင်"

"ေဖေဖက ခဏပဲ ၊သားဆီ ြပန်လာမှာေပါ ့၊သားကေနာက်ဆိုေဖေဖစိ တ်မ

ေကာင်းြဖစ် ေအာင်မငိန ဲ့
ု ေတာ့
ေနာ် သား"

"ဟုတ်"

"အခု ေဒ ကီးတိ ြခံ ထဲြပန်ဝင်ရေအာင်ေနာ် သား၊ေဖေဖြမန်ြမန်ေနေကာင်း

ေအာင်ဆုေတာင်းေပး ကရေအာင်"

အဲ ဒ
့ ီေနာက်ပိုင်း တိတ်ဆိတ်ေနတဲြ့ ခံ ကျယ် ကီးဟာပို၍တိတ်ဆိတ်သွား

ေတာ့သည်။အဲ ဒ
့ ီေနကစ
့ ပီ းအရိ ပ်ကမငိေ
ု တာ့ဘူး။သူငိရ
ု င်သအေဖေဆး ု ံ

တတ်ရမည်လိေတွးထင်သွားပံုရသည်။စကားလည်း ေတာ် ေတာ် နည်း

သွား၏ေကျာင်းကိုေတာ့ပံုမှနတ
် က်သည်။အားလပ် ချ ိန်ေတွမှာသအခန်းထဲ

မှာပဲ စာဖတ်ေနတတ်သည်။အရင်လိြု ခံ ထဲဆင်းမေဆာ့ေတာ့။

 စက်မ ှ ိ တဲေ
့ နာက်ပိုင်း အရိ ပ်ပံုစံကသိသိသာသာေအးစက်သွားသည်။လူ

ု ်းသတိထားမိ တဲအ
တိင ့ ထိ။အရယ်အြပံ းသိပ်မ ှ ိ ေတာ့။စက်ကိုဆိုအ မဲ ခ ဲ

ေနကျေကာင်ေလးကစကားအပိုေတွလည်းသိပ်မေြပာေတာ့ဘူး။စက်အခန်း

ထဲကိုေတာ့ အနည်းဆံုးတစ် ေနတစ်

့ ခါေလာက်ဝင် ကည့်တတ်သည်။

သူေ းလည်းအရိ ပ်ေပျာ် ေအာင် အမျ ိ မျ ိ း ကိ းစား ှ ာသည်။အရိ ပ်က သူ

ေ းစိ တ်မေကာင်းြဖစ် မှာစိုးလိထင်၏တခါတေလအြပင်ေတွဘာေတွ

ေတာ့လိက
ု ်သွားတတ်သည်။ဒါေပမယ့်ြပန်ေရာက်တာနဲအရင်
့ လို

ေအးစက်စက်ပဲြပန်ြဖစ် သွားသည်။ေနာက်ပိုင်းအရိ ပ်ပံုစံကိုအားမရလိ အရိ ပ်

ငယ်ငယ်ကေနခဲ့ ဖူးတဲေ
့ ဂဟာကေဂဟာမးဆီ ကိုသူေ းကိုယ်တိင
ု ်သွားေမးရ

သည်အထိ။

'အရိ ပ်ကအရင်ကတည်းကေအးေဆးတဲသ
့ ူပါ။သူအားတာနဲေဂဟာေနာက်
့

ဲ့
ကသစ် ပင် ကီးဆီ မှာပဲ အ မဲ သွားေနတတ်တာ၊ေဂဟာကကေလးေတွနတခါ

တေလေဆာ့တတ်တယ်၊ဒီေလာက်ပါပဲ 'တဲ။့

တစ် ကယ်ေတာ့အရိ ပ်ကစက် ှ ိ ေနလိသာသပံုစံခဏေြပာင်းသွားခဲ့ ြခင်း

သာ။ဘာထူးလဲ။စက်ပံုစံကလည်းအရင်ကေအးစက်စက်၊တည်တင်းတင်းပါ

ဲ့
ပဲ ။အရိ ပ်နေတမှ သာ အရယ်အြပံ း ှ ိ လာတာမဟုတ်လား။

အရိ ပ်အတွက်ေတာ့ကေလးဘဝရဲ ေပျာ် ရင်ြခင်းအ ှစ်သာရကို စက်ဆီ

ကရလိက ု င်။အရိ ပ်ရဲ ေပျာ် ရင်ြခင်းအစစ် အမှနက

ု ်သလိပ ် စက်အေပ မှာသာ

မူတည်ေနသည်လိေြပာရမလိပ
ု င်။ေဒ ေရေတွးမိ ရသည်။ကေလးေတွတစ်

ေယာက်ကိုတစ် ေယာက်သံေယာဇ ် ကီးများလိက

ု ် ကတာ။
 သူေ းကလည်းေနာက်ပိုင်းအလုပ်ထဲကိုပဲစိတ် ှစ်ထားေတာ့သည်။

အလုပ်ထဲမှာပဲ တစ် ေနကုနေ

် နသည်။အရိ ပ်အေြခအေနကိုေတာ့အ မဲ လိလ
ု ို

ေစာင့် ကည့်တတ်ပါသည်။တခါတရံ စက်အခန်းထဲဝင်သွားတတ်သည်။သ

သားေ ှ မှာဖွင်မ
့ ေြပာေပမယ့် စက်ကိုသူေ းလည်းအ မဲ လိလ
ု ိသ
ု တိရေန

တတ်ပံုပါပဲ ။

ေဒ ေရစိ တ်ထဲကအလိလ
ု ိသ
ု ိေနသည်။စက်ကတစ် ေနေန
့ မှ့ ာေတာ့

ေသချာေပါက်အရိ ပ်ဆီြပန်လာပါလိမ့်မည်။အခု ချ ိန်ဝမ် းနည်းေနရြခင်းေတွ

ကေနာင်တစ် ချ ိန်ေပျာ် ရင်ရဖိ အတွက်လိ ေဒ ေရတစ် ထစ် ကျယံု ကည်ထား

မိ သည်။သိေပမယ့် ဘဝဆိုတာ...ကိုယ်ထင်ထားသလိြု ဖစ် ချင်မှလည်းြဖစ်

တတ်တာမဟုတ်လား....
19,November,2020
<<<<<<<<<
>>>>>>>>>
AN/သဲသဲတိေရေနာက်လာမယ့်အပိုင်းမှာကေလးေတွ ကီး ကပါေတာ့

မယ်(အသက်ေြပာပါတယ်)၊ဇာတ် ှ ိ နက
် လည်းထိုးတက်လာမယ်ထင်ရပါ

တယ်။စာေရးသူကိုယ်တိင
ု ်လည်း ေနာက်အပိုင်းအတွက်စိတ်ခုနေ
် နပါတယ်။

ဇာတ် ှ ိ န ် ကီးထိုးကျမသွားေအာင်ေတာ့စာေရးသူဘက်ကအထူး ကိ းစားပါ ့

မယ်။ေစာင့်ဖတ်ေပးပါဦး ှ င်။့ ေကျးဇူးတင်ပါသည်။

Part-9

Novemberလရဲ ေ႕ဆာင္◌းဦးရာသီဟာ မိဳ႕ျပအ တက္ေ◌တာ့ေ◌နထို

င္ေ◌ကာင္◌းရံ ◌သ
ု ာ။ေ◌ႏြ◌ရယ္၊မိုးရယ္၊ေ◌ဆာင္◌းရယ္ ရာသီေ◌ တအလီ

လီေ◌◌ျပာင္◌းလဲလာရင္◌း ကု ဲ တဲအ
့ ခ်ိ နေ◌
္ တသည္ အခု ဆိုဆယ ွ

စစ ကိုေ◌တာင္ေ◌က်ာြ ◌ ာခဲ့ ၿပီ ◌ျဖစည္။

မွ ံခါးေ◌ တတစိ ပိ ပင့ြ ◌ားတာနဲ႔ Accounting roomတစ

လံ◌းု ရွဴ းဖိ နပံေ◌ တညံစီ သားသည္။Accounting roomထဲကမ် ကံ◌းု အ

စံ ◌တ
ု ိ႔
ု သည္ ဟ ါပါေ◌လ်ာွ ကွမ္◌းလာတဲလ
့ တ
ူ စ ထံသို႔။

ေ◌ရွ ႕ဆံ ◌းု ေကန ေ◌လ်ာွ ကွမ္◌းလာသူကThe World

Groupရဲ ႕CEOဦးေ◌တဇာေ◌အာင္။ဦးေ◌တဇာကအသက္5 0က်ာ◌ြ႐ယ္

ဆိုေ◌ပမယ့ ◌ြ႐ယ ငည္။◌ျဖဴ ဝင္◌းတဲအ

့ သားအရည္၊ေ◌◌ျပျပစဲ မ်

ကွာအခ်ိဳးအစားတိေ
ု ႔ၾကာင့ ◌သက္ေ◌လးဆယြ႐ယိ ေ႔တာင

ငရာရွိ သည္။အၿမဲ လိလ

ု ိၿ
ု ပံ ◌းဳ ေ◌နတတာေ◌ၾကာင့◌္ ဝ မ္◌းအား

လံ◌းု ကပိုၿပီ းခ် စ ငကသည္။

ဝတ ငားတဲF
့ ormal ့ ႏၶာကိုယဲ႔လိက
suitအနကပိ ါးတဲခ ု ္ေ◌လ်ာ

ုိ ံရဲ႕
ညီေ◌ေ ထန၏◌ျမ ာ င စီ းြပားေ◌ရးလုပန◌းရွ
္ င္ေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌္

မ် ားမ် ားဒီအြ႐ယိ အားလံ◌းု နီးပါးအိ မ္ေ◌ထာငွိအမ်ိဳးသားေ◌ တ◌ျဖစ္ေ◌

နၾကတာမ် ားသည္။ဦးေ◌တဇာေ◌အာေငတာ့အမ် ားနဲ႔မတူပဲ ကဲ ထ

က္ေ◌နသည္။အားလံ◌းု ထဲမွာ ခု ခ်ိ လ

ိ ပ
ူ ်ိဳႀကီးအျဖစပည္ေ◌နတဲတ
့

စ္ေ◌ယာကည္◌းေ◌သာသူ◌ျဖစ္၏

ဦးေ◌တဇာေ◌အာငဲ႕ေအနာကွာကပါလာသူကအသက္24 ွ စြ႐

ယ္ေ◌ယာက်ာ◌္◌းပ်ိဳတစ္ဦး။ထိုသူကဦးေ◌တဇာေ◌အာငဲ႕ တစ္ေ◌ယာက္

တည္◌းေ◌သာေ◌ယာက်ာ◌္◌းေ◌လးအ တင္◌းေ◌ရးမွဴး◌ျဖစလို ဦးေ◌တ

ဇာရဲ ႕တစ္ဦးတည္◌းေ◌သာေ◌ြမးစားသားဆိုလည္◌းမမွား။သူ႔နာမ

အရိ ပစ္။

Formal suitအနက္ေ◌ရာငွာ◌ျမင့◌ားတဲသ
့ ူ႔အရပဲ ႔လိက
ု ကာ။ဆံ

ပငစ်ိဳ႕ကသပ ပာၿဖီ းသငားေ◌ပမယ့◌ဖူးေ◌ပၚဟိတ

ု စဒီတစ္

စေက်န၏ သယန◌းေ◌နတဲ
္ မ
့ ် ကံ◌းု အစံ ◌ေ
ု ◌အာကွာ မ် ကံ◌းု ဝိုင္◌းဝို

င္◌းေ◌ တေကအးစကက္။သိုေ႔သာ◌္ ထိုမ်ကံ◌းု ဝိုင္◌းေ◌ တထဲမွာတ

က ဲ အရိ ပ္ေ◌ယာင္ေ◌ တအျပည့◌႔

ဲ ျဖစည္။ထိုသူ႔မွာေ◌◌ျဖာ

င့◌င္◌းေ◌နတဲ ့ ာွ တံအျပငါးလ်တဲပ
့ န◌းေ◌
္ သးေ◌ရာငွတမ္◌းတစံ ◌ု

ကိုပါပို ငိ ငားေ◌သး၏

◌ျဖဴ ႏ◌ုေ◌နတဲအ
့ သားအရည္ေ◌ၾကာင့◌္ အသကကငိ ၍◌ႏ◌ုပ်ိဳေ◌န

ေသယာင္။◌ျပည့◌◌
ံ ◌
ု ျခင္◌းေ◌ တသာပို ငိ ငားတဲထ
့ ိုသူသည္ ◌ျမ ာ

င
ုိ ံ၏Top5စာရင္◌းဝငီးြပားေ◌ရးလုပန◌းရွ
္ င္ ဦးေ◌တဇာေ◌အာင္

ရဲ ႕တစ္ဦးတည္◌းေ◌သာေ◌ြမးစားသားလည္◌း◌ျဖစ္ေ◌ေနသးသ ဟုတ္

လား။
 CEOဦးေ◌တဇာေ◌အာင္၊Secretaryအရိ ပစဲ ႔႒ာနတစ်ိဳ႕ကမနေ◌န
္

ဂ်ာေ◌ တLiftထဲတိးု ဝင္ေ◌ပ် ာ က ယားတာနဲ႔ တိတိတေ

္ ◌န

တဲA
့ ccounting roomထဲအသံေ◌ တနဲ႔ျပ ပီ းဆူညံစျပဳလာသည္။

"ဟဲေ
့ ◌ရ သားအေဖ တကဟနေ◌ဆာင္
္ ေ◌ကာင္◌းၾကတယ္ေ◌နာ◌္"

Accounting roomတစ လံ◌းု မိ န◌းေကလးေ◌

္ တခ် ည္◌းပဲ မို႔ လစာ

့ ီထဲ
နဲ႔အားတေတရာအတင္◌းအု ပတကသည္။အဲ ဒ ဇာ◌ျခည္ေ◌ြဖးေ◌

ြဖးတိ႔
ု အ ဖဲ ႕ကအဆိုးဆံ ◌းု ။

"ကိုယည္◌းအဲ လ ု ဲ ေ◌ တးေ◌နတာ၊ဒီေ◌လာကတင္◌းေ◌ တ ထ
့ ိပ

က္ေ◌နတာေ◌တာငနားကမြခာၾကဘူး"

" အးေ◌လ ကာ"

"ခု ေ◌ခတသိတဲအ
့ တိင
ု ◌
္ းပဲ ကယ္၊ေ◌ြမးစားသား ေ◌ြမးစားသားနဲေ႔

ြမးၿပီ းစားေ◌နၾကတာမ် ားတယ္ေ◌လ"

"သၾကားေ◌ေဖဖဆိုတာေ◌ပါ ့ ကာ၊သၾကားေ◌ေဖဖ"

ေ◌◌ျပာအၿပီ းခို းခို းခစစယံေ◌ တ ထကာသည္။

"Bossက ဟိတ
ု စ္ေ◌ခါက္meetingမွာရွ င္◌းေ◌သးတယ္ေ◌နာ◌္၊သူ႔မွာ

အဲ ေ
့ ◌လာကခ်ိ ေ ပါတဲေ
့ အၾကာင္◌း၊ေအရးမပါတာေ◌ေ တခါင္◌းထဲမ

ထည့◌ိ င္ေ◌သးတဲေ
့ အၾကာင္◌းနဲ႔ ဝ မ္◌းေ◌ တေအနနဲ႔လည္◌း ကု

ဲ အလုပ္ေ◌ပၚမွာသစၥာရွိ ဖို႔ေအၾကာင္◌းေ◌ တ"

မၸဏီန႔

"ဒါဆိုManagementပိုင◌
္ းမွာလုပ္ေ◌နတဲသ
့ ားကို ဘာလိ႔
ု သူ႔အ တ

င္◌းေ◌ရးမွဴးခ် က်င◌
္ းလုပိ င္◌းပလိက
ု ာလဲ၊ေ◌နာကပီ းသူဘ ယား
သားေ◌ခၚ သားတ ယာ၊လူေ◌◌ျပာစရာ◌ျဖစ္ေ◌အာင္ေ◌နၿပီ းမွ ေအ◌ျ

ပာမခံ ခ်င းေ◌ တဘာေ◌ တနဲ႔"

"ကိုေယတာ့driverႀကီးပဲ သနားတ ယာ၊သူတိ႔

ု ဘ ယား သားလို

ကိ ႔ရ၊မျမင် ငည္◌း◌ျမင၊မၾကားခ် င ငည္◌းၾကားေ◌နရမွာ"

"ကိုယ့ ◌ထင္driverႀကီးအဲ ဒ
့ ါေ◌ၾကာင့◌ာ် းအလု ပ ကားတာ

လားမသိဘူးေ◌နာ◌္၊ေ◌ယာက်ာ◌္◌းခ် င္◌း◌ျဖစ် က္ေ◌နတာကိုဘယ

ကၾကာၾကာသည္◌းခံ င
ုိ ာွ လဲ၊လစာဘယ္ေ◌လာကဲပိုေ◌ပးေ◌နပါေ◌

စ၊ကိုယိ လည္◌းဆကလုပိ င းသိလား အ ဟန◌း!"

္

"အခု ေ◌နာက ပသစန႔လိ

္ ု ဲ driverကလည္◌းသူ႔သားသူငယ္
က

ခ် င◌
္ းတဲ ့ ကာသိလား၊သူတိ႔
ု ေအၾကာင္◌းေ◌ တကိုေ◌ရငံ◌န
ု ႈတိတ္ေ◌ေန

ပးမယ့ ◌ မ်ိဳးထဲကပဲ သူတိေ

ု ႔ြ႐းခန႔တာ"
္

"ယု မင္◌းေ◌◌ျပာတာ◌ျဖစိ င ယ၊အရင္driverတုန◌းကလ

္

ည္◌းbossမိ တေ
္ ◌ ဆထဲကပဲ လိေ
ု ႔◌ျပာတာၾကားဖူးတယ္"

"အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးကိုလည္◌းၾကည့◌၊္ မ် ကွာေ◌◌ျပာငာပဲ လား၊နဂို

ကတည္◌းက အဲ လ
့ ိေ
ု ◌အးစကက္◌ျဖစ္ေ◌နတာလားေ◌တာ့မသိဘူး၊ေ◌ခ် ခ်

ေကတာ့ေ◌နာ◌္ အဟင္◌း ဟင္◌း!"

"ယု! အစတုန◌းေကတာ့
္ မင္◌းပဲ အရိ ပွအရိ ပါဆို၊ခု မွဘယိ ◌ျဖစ္

သားတာလဲ က"

"အစေကတာ့ ဒီေ◌လာကွတာေ◌လးကိုဘယ မခ် စဲ ေ◌န င

ုိ ာွ

လဲ၊ေ◌နာကွ daddyနဲ႔babeဇာတမ္◌းေ◌ တ◌ျဖစာတာေ◌လ၊အရွ ခံၿ

ပီ းဘယ ကခ် စဲ မွာလဲ က"

ေ◌ြဖးေ◌ြဖးကThe worldမွာရံ ◌းု ဆင္◌းေ◌နတာငါး စ

ွ ္ေ◌က်ာ◌ာခဲ့ ၿပီ ◌ျ

ဖစည္။အရိ ပ စ အဲ ဒ
့ ီတန
ု ◌းကmarketingဘက
္ manager◌ျဖစ

ည္။ၿပီ းေ◌တာ့သူကစငာပူမွာMBAသငန◌းတစွ
္ စကပီ းမွအလုပ္ဝ

ငာမို႔ လုပန◌းပိ
္ ုင္◌း ကၽမ္◌းက်င ည္။bossသားလည္◌း◌ျဖစ္

တာေ◌ၾကာင့ ◌ မတိ႔
ု မိ န◌းေကလးေ◌
္ တၾကားအရိ ပေစရပန◌း
္

စားသည္။

ယုအလုပ၀င္ေ◌တာ့ အရိ ပွအရိ ပ္◌ျဖစ္ေ◌နခဲ့ သည္။စားလည္◌းအရိ ပ္။

အိ ပ ည္◌းအရိ ပ္◌ျဖစ္ေ◌နသ ထိ။အ ိ ပအစပိုင္◌းManagementပို

င္◌းမွာလုပ္ေ◌ေနသးသည္။ ု တရက္ bossအ တင္◌းေ◌ရးမွဴး◌ျဖစ္

သားေ◌တာ့သည္။မၾကာပါဘူး။သူတိ႔
ု ခ် င္◌းခို းစားေ◌နပါတယိ ၿပီ း

သတင္◌းေ◌ တ ထကာေ◌တာ့သည္။လူသတင္◌းလူခ်င္◌းေ◌ဆာငိ တဲ ့

အတိင
ု ◌
္ း သူမတိ႔
ု အသိုင◌
္ းအဝိုင္◌းတငကပဲ The worldကိုစိတ္ဝငားတဲ ့

အသိုင◌
္ းအဝိုင◌
္ းေ◌ တထိပါ ထိုသတင္◌းကပ့ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။

Bossကလည္◌းအ ိ ပိ သူ႔အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးေ◌နရာခန႔ၿပီ

္ းကတ

ည္◌းက ဘ ယား သားေ◌ခၚသည္။အရိ ပပါပဲ ဘယွမ သားေတာ့တဲ့

အထိ◌ျဖစာသည္။driverဦးေ◌လးႀကီးကပါသူတိေ
ု ႔နာကစ္ေ◌ကာ

ု ါဘူးဆိုတဲသ
က္ေ◌ကာကိ ေကတာ့၏အစကမယံ◌ပ ့ ူေ◌ေ တတာင

တိ႔
ု ကိုၾကည့◌ပီ းသိုေ႔လာသိုေ႔လာေ◌ တ◌ျဖစ ကသည္။အခု ဆိုသူ
တိ႔
ု တဲေ◌နတာငါး ွ စဲေ◌တာင္ေ◌ရာကာၿပီ ◌ျဖစည္။တိတိက်

ေက်◌ျဖရွ င◌
္ းတာတစ မွမရွိ ။

"ယု ဒါဆိုမင္◌းကThe Worldႀကီးကိုလကႊတ္ေ◌တာ့မယ္ေ◌ပါ ့ ဟုတ္

လား"

"ဟ့ဟ့ The worldကbossတစ္ေ◌ယာကည္◌းအပိုငမ

ွ ဟုတာ က၊ဩ

ဇီ မွာေ◌နတဲb့ ossအမမိ သားစုလည္◌းတစ္ဝကိ ငယိ တာေ◌ြဖးအသိ

ဆံ ◌းု ကို ကာ၊၊ဥကၠ႒ႀကီးကဟိေ

ု ကနလွမ္◌းSupportေ◌ပးေ◌နလိ႔
ု 10 စ
ွ ္ေ◌

က်ာ◌ တင္◌းThe Worldကဒီေ◌လာကကီးြပားလာတာကို"

"မင္◌းတိ႔ ု ဲ ေ◌နာ◌္"
ု ၾကည့◌တာသိပားေ◌နၾကပံ ◌ပ

ဟင္!

head accountant◌ျဖစ ဝင့◌ဝ

္ င့◌န
ိွ ◌းေက◌ျပာလိ
္ က
ု ္◌ျခင္◌း◌ျဖစ

ည္။လကဲမွာလည္◌းfileေ◌ တတစ ပကီးကို ငားရင္◌းသူမတိ႔

ု ကို ပ

ကည့◌ေ
္ ◌န၏ထိုအခါမွ သူမတိေ
ု ႔နရာကိုသူမတိ႔
ု ျပနေ◌ရာ
္ ကားၾ

ေကတာ့သည္။တစ္ေ◌ယာကွမလႈပဲ ၾေကတာ့။

"မင္◌းတိေ
ု ႔ တသူမ်ားေအၾကာင္◌းေ◌◌ျပာခ် ငင္ အျပငွာ ထက္ေ◌◌ျ

ပာၾကပါ၊မင္◌းတိေ
ု ႔ၾကာင့◌A
္ ccountingခန◌းတစ
္ လံ◌းု ေအ◌ျပာခံ ရ

မွာမ်ိဳးမျဖစ္ေ◌စနဲ႔"

"ဟုတဲ ပါ Head"

"မင္◌းတိ႔
ု fileေ◌ တလာယူလိ႔
ု ရၿပီ "
 ထိုအခါေမွနရာမွအလ်ိွ လ်ိွ ထလာၾကၿပီ းသူမဆီ ကFileေ◌ တလာယူၾ

ကသည္။ခဏၾကာမွသူမတိ႔
ု စား ပဲ ေ◌ရွ ႕ကLaptopထဲေ◌ခါင္◌းစိုကေက

တာ့သည္။

တစ္◌ျခားကုမၸဏီေ◌ တထကစာ ေ
ွ စလာက္ေ◌လာကိ ေ◌ပး

ထားတာ အတင္◌းထိုငေ
္ ◌◌ျပာဖို႔မဟုတ းဆိုတာေ◌လာက္ေ◌တာ့ နားလ

တမယဟုတား။
<<<<<<<
>>>>>>>
"သားေညနအ တက္Scheduleရွိ ေ◌သးလား"

"ဟုတဲ ေ◌ေဖဖ၊ေ◌ဖႀကီးခ်ိ တေ
္ ◌ပးထားတဲစ
့ ငာပူက Foreignတ

စ္ေ◌ယာကဲ႔ 2နာရီ ခဲ ေကန3နာရီ ခဲ အထိေ◌ တ႕ဖို႔ရွိ ပါတယ္၊World ll မွာ

စီ စဥားပါတယ္"

" နာကပွိေ◌သးလား သား"

"မရွိ ေ◌တာ့ပါဘူး၊ေ◌ေဖဖ အခ်ိ ရင္ေ◌ဆးရံ ◌ခ

ု ဏဝငိ ႔ရတယ္၊

ကၽနေ◌တာ◌
္ စီ ဥိ ကမလား"

"အင္◌း၊ဒါဆိုေ◌ဆးရံ ◌ခ
ု ဏဝငိ ကလားလိ႔
ု "

"ဟုတဲ ပါေ◌ေဖဖ"

သားကအလု ပ ပဲ ေ◌နရာမွာေ◌စ့စပည္။တိက်သည္။ စ
ွ ္ေ◌ယာက္

တည္◌းရွိ ငားအဖခ် င◌
္ းြပင့ြ◌င့ ◌င္◌းလင္◌းသာေ◌ခေၚ◌ျပာ◌ျဖစ္

သည္။ဦးေ◌တဇာေ◌အာင တက္ေ◌တာ့ဒီသားကိုပဲအားကိုးေ◌နရသည္။

သူ႔Bank cardထဲေ◌ေြင တထည့◌ေ

္ ◌ပးထားတာေ◌တာင္ သားကလိတ
ု ာထ
ကိ မသံ◌းု ။ေအသာကစားလည္◌းမရွိ ။သိတတိမၼာသည္။သူ႔ေအ

ပၚသစၥာရွိ သည္။

ေကလးဘဝကတည္◌းကသူ႔ေအပၚအ ိ ပ စကည့ ◌ကည့◌။္ Heart

Attackရွိ တဲေ
့ အဖ့ေအပၚတစါမွစိတင္◌းရဲ ေ◌အာငလုပဲ ။ေအဖခို င္◌း

သမ်ွကိုလည္◌းတစါမွမညည္◌းညဴ။သူကဒီလိ◌
ု ျဖစ် ငယိ ◌ျဖစ္ေ◌

အာင ပ္ေ◌ပးခဲ့ တာခ် ည္◌းပင္။စ က ကားၿပီ းတဲေ

့ ◌နာကိ င္◌းကတ

ည္◌းကသားကလူႀကီးေ◌လးတစ္ေ◌ယာကိ ◌ျဖစ္ေ◌နခဲ့ သည္။သားငယ္

ငယစကဲ႔အဆက သယတဲေ
့ ◌န႔တခ်ိဳ႕ေတလမွာေ◌တာ့ သားအၿ

ပံ ◌းဳ ေ◌ တကိုေ◌ တ႕ခဲ့ ရဖူးသည္။

" ေဖဖ သားဖို႔အဆငင့◌◌

္ ျဖစ္ေ◌နပါၿပီ "

" အးသား၊ သားၾကတာေ◌ပါ ့"

<<<<<<<<
>>>>>>>>
ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္!

" ေဖဖ ဝငာေ◌လ"

ေ◌ေဖဖအခန◌းထဲ
္ ဝငာတာနဲေ႔ေဖဖ့မ်ကွာကိုပဲအကဲခက္ေ◌နမိ သ

ည္။ေ◌ဆးရံ ◌က
ု ျပ ာၿပီ းကတည္◌းေကေဖဖ့မ်ကွာေမကာင္◌း။အခု စ
ွ ္

ပိုင◌
္ းေ◌ တမွာေ◌ေဖဖပိုပငန◌းလာသည္
္ ။အလုပ္ေ◌ တကလည္◌းအခု ေ◌

နာကိ င္◌းအရမ္◌းမ် ားလာ၏ဟိတ

ု ယ ပန◌း၊ခရီ
္ း သားလုပန◌းေ◌
္ တ

အျပင္၊ေ◌ဆာက ပ္ေ◌ရးအ တကိ အပဲ ဘိ လပ္ေ◌◌ျမစကံ◌ေ

ု ◌တ

ပါထပပီ းတိးု ခ်ဲ့ ထားရသည္။

 ေ◌ဖႀကီးကဟိေ
ု ကေနတာက္ေ◌လ်ာွ က္Supportလုပ္ေ◌ပးေ◌န

လိ႔
ု သာေ◌တာ◌္ေ◌တာ့သည္။စငာပူမွာBank ခဲ တစ ထပ ပိ ႔ဒီေ◌

န႔ပဲ စငာပူကတာဝ သ ဲ ႔ေဖေဖ တ႕ခဲ့ ေရသးသည္။ဒီကအလုပ္ေ◌

ွိ ူနေ

တကိုဝိုင◌
္ းကူေ◌အာငာမယိ တဲတ
့ စ္ေ◌ယာက္ေ◌သာသူကခု ခ်ိ ေ
ိ ◌

ပၚမလာ။

" ေဖဖ ခု ရကိ င္◌းStressေ◌ တတအားမ် ားေ◌နၿပီ ထငယ္"

"အင္◌း၊သားရွိ ေ◌နလိေ
ု ႔တာ◌္ေ◌သးတာေ◌ပါ ့၊ေ◌ေဖဖသားကိုေ◌က်းဇူး

တငါတယ္"

"ရပါတယ္၊ေ◌ေဖဖသာက်န◌းမာေ◌အာင္
္ ေ◌နပါ၊တအားလည္◌းစိ တ ေမ

နပါနဲ႔၊သူ႔အ တက္ ကၽနေ◌တာ◌ငာပူ

္ ေကဆးရံ ◌ေ
ု ◌ တလိက
ု ံ ◌စ
ု

မ္◌းထားေ◌ပးမယ္"

"အင္◌း၊သားကိုအလုပိ ေ◌ပးသလိ◌
ု ျဖစ္ေ◌နၿပီ "

" ကၽနေ◌တာ◌
္ ိ ႔မွာအခ်ိ နေ◌
္ တရွိ ပါေ◌သးတယ္၊ဒီတစွ စ တင္◌း

သူ႔အ တကကိဳးစားၾကတာေ◌ပါ ့။ေ◌ေဖဖသာ က်န◌းမာေ◌ရးကိ

္ ုဂ ု စိုက္

ပါ၊ေ◌ေဖဖေကတာ့က်န◌းမာေ◌နမွ
္ ◌ျဖစွာေ◌ပါ ့၊ေ◌ေဖဖပါလဲက် သားရင္

သူပိုၿပီ းစိ ေတကာင္◌း◌ျဖစိ မ့◌ယ္"

ေ◌ေဖဖ့ကိုေ◌◌ျပာရင္◌း Laptopကလည္◌းမ် ကံ◌းု မြခာ င

ုိ ္။စာရင္◌းေ◌

တကတစါတ တင္◌းအၿပီ းစစ္ေ◌ပးထားရမွာ◌ျဖစည္။အလုပ္ လု

ပ္ေ◌နတဲအ
့ ခ်ိ နေ◌
္ တကသာသူ႔အ တကိ ၿပီ းအဆင္ေ◌◌ျေပေနသးသည္။
ဒါေ◌ၾကာင့ ◌ အလု ပဲ မွာပဲ စိတွ စားခဲ့ တာ ငါး စ
ွ ္ေ◌တာင္ေ◌က်ာ◌္

လာခဲ့ ၿပီ ◌ျဖစည္။

"သားကိုေ◌ေဖေဖ◌ျပာစရာရွိ ေ◌သးတယား"

" ပာေ◌လ ေ◌ေဖဖ"

"စက္ ေ◌စ့စပိ ကပီ တဲသ

့ ား"

Keyboardေ◌ပၚမွာတစ္ေ◌ဖ် ာက္ေ◌ဖ် ာကိ က္ေ◌နတဲ ့ သားလက္ေ◌ တရပ္

တန႔္ သားတာကိုဦးေ◌တဇာေ◌အာငတိထားမိ လိက

ု ည္။ၿပီ းေ◌တာ့

လက္ေ◌ခ် ာင္◌း◌ျဖဴ ◌ျဖဴ ေ◌လးေ◌ တကတစတတ င္ေ◌န၏

"ဟိ ု ကိုတ မဲ လမ
ွ ္◌းေ◌◌ျပာေမွေဖဖလည္◌းသိရတာ၊ဒီေ◌န႔ပဲ ေ◌စ့စပ္

လိက
ု ကတာတဲ၊့ မမမိ တေ
္ ◌ ဆတစ္ေ◌ယာကဲ႕သမီ းနဲ႔လိေ
ု ႔◌ျပာတယ္၊◌ျ

မ ာမိ န◌းေကလးပါပဲ
္ ွ ္ေ◌လာကကီးတယဲ "
၊သူ႔ထက္ေ◌တာ့သံ◌းု စ

ေ◌ေဖေဖ◌ျပာေ◌နတဲစ
့ ကားေ◌ တကသူ႔နားထဲမဝငစ်က္ဝငစ်

က္◌ျဖစ္ေ◌နသည္။သူနားၾကားမွားေ◌နတာလား။မဟုတါ။

သူ းုိ မွ သားမယိ တဲလ

့ က
ူ သူမ းုိ ခငွာပဲ သူ႔ကိုထား သားသည္။ေ◌

က်ာင္◌းၿပီ းတာနဲ႔ျပ ာခဲ့ ပါ ့မယိ ႔ကတိေပးၿပီ းေ◌က်ာင္◌းၿပီ း◌ျပ

နေ◌တာ့
္ လည္◌း◌ျပ လာခဲ့ ပါ။ဆယ ွ စစ ေ◌တာင္ေ◌က်ာြ◌ားၿ

ပီ ◌ျဖစည္။အခု ေ◌စ့စပိ က္◌ျပ ပီ တဲလ

့ ား။

"သား ေ◌ေဖေဖ◌ျပာတာၾကားလား"

" အာ◌္ ဟုတဲ ေ◌ေဖဖ"

 အသံကိုထိန◌းေ◌◌ျပာလိ
္ က
ု သည္။ေ◌ေဖဖသူ႔အ တကိေတကာ

င္◌း◌ျဖစ္ေ◌နမွာမ်ိဳးသူမလိခ
ု ် င။္

"စက္ ကိုေ◌ေဖဖရွ င◌
္ း◌ျပဖို႔လိရ
ု င္"

"မဆိုငါဘူးေ◌ေဖဖ၊အခု ေ◌စ့စပိ ကာလည္◌းသူ႔ေသဘာနဲ႔သူ

ပဲ ◌ျဖစွာပါ၊ၿပီ းေ◌တာ့ ကၽနေ◌တာ◌

္ ိ ႔ကညီအကိုေ◌ တပါေ◌ေဖဖ"

ေ◌◌ျပာၿပီ းမ် ကႊ◌ာခ် သားတဲသ

့ ား◌ျဖစ ကိုၾကည့◌ပီ းစိ ေတကာ

င္◌း။သားစေကပၚမွာညီအကိုလိေ
ု သဘာမထားဘူးဆိုတာသူသိသည္။ဆ

ယွစ္ေ◌တာင္ေ◌က်ာ◌ဲ ၿပီ ။သားစကခန◌းထဲ

္ ဝငၾကည့ ◌ဲ ေ◌

န႔တစ္ေ◌န႔မွမရွိ ။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးစေကပၚသံေ◌ယာဇဥယ္ေ◌လာ

ကကီးလဲဆိုတာသူမသိပဲေ◌နပါ ့မလား။

စက္ေ◌စ့စပိ ကာလည္◌းေ◌ သး ု ိ းသား ု ိ းမျဖစိ င္။သားကသာမဆို

ဲ သား
င းေ◌◌ျပာေ◌နတာ။သူန႔ သတင္◌းေ◌ တ ထကာၿပီ းကတည္◌း

ကစက တိ႔
ု ကိုမဆ ကယ္ေ◌တာ့တာ◌ျဖစည္။အဆိုးဆံ ◌းု ကSocial

mediaကိုစကံ◌းု ဝမသံ◌းု ေ◌တာ့◌ျခင္◌း။စကားေအပၚမွာဘယိ ေသ

ဘာထားတယိ တာလည္◌းသူအသိဆံ◌းု ။

သူေ◌သခ် ာသိလိက
ု ည္။စက္ သူတိ႔
ု သားအဖေအပၚစိ တာေ◌နတာ။

ဒါေ◌ၾကာင့◌က္◌ျပ လာေ◌တာ့တာ။သူ႔ကိုဝိုင္◌းကူဖို႔အ တက္◌ျပန ္

လာဖို႔ကိုေ◌တာင ခ်ိ အ ဲ ◌နတာကိုပဲၾကည့◌။္ ◌ျမ ာ င

ိ ခ်ိ ေ ုိ ံ

ကို◌ျပ ာၿပီ းသူ႔ကိုဝိုင◌

္ းကူရမည့ ◌ က ဟိက
ု ကုမၸဏီမွာInternဆ

င္◌းေ◌နသ ဲ။
 စကိ သူရွင◌
္ း◌ျပခ် ငါသည္။ဒါေ◌ပမယ့◌္ လ ယယ ကူရွင္◌း◌ျပ

လိ႔
ု မရတဲအ
့ ရာကိုသူလု ပားမိ သည္။သူ႔ေအၾကာင္◌းအလံ◌းု စံ ◌က
ု ို

သားတစ္ေ◌ယာကာသိသည္။စကိ သူဝ လ
ံ ိက
ု ိ ႔မရဲ ။သူ႔ကိုစက

စ်ိဳး◌ျမငွာကိုသူေ◌ၾကာက္ေ◌နခဲ့ သည္။အခု အားလံ◌းု ထင္ေ◌နၾက

သလို ဲ သားကဘာမွ◌ျဖစထား။ဒါေ◌ၾကာင့ ◌ ႔လိပ္◌ျပာသူလံ◌ု

သူန႔

သည္။စကဲ ေ◌လာကကီးအထိလပ
ု စိမ့◌ယိ ႔သူမထငားခဲ့ တာ

လည္◌းပါသည္။

"သားကိုေ◌ေဖေဖတာင္◌းပ ါတယ္"

သတိထားေ◌◌ျပာေ◌နတဲၾ
့ ကားထဲက အသံကအဖ် ားခကိမ္ဝင္

သားေ◌သးသည္။

" ေဖဖ့အမွားမဟုတါဘူး၊အဲ ဒ
့ ီအစားေ◌ေဖဖက်န◌းမာေ◌အာငာေ◌
္

ေနပးပါ"

သားကသူ႔ကိုေ◌က်းဇူး ွ ငိ ႔ငယယ္ေ◌လးကတည္◌းကသတွတ္

ု င္။သူ◌ျဖစ္ေ◌စခ် ငဲ အတိင
ထားပံ ◌ပ ု ္◌းအစစအရာရာသားကလိက
ု ္ေ◌

ဲ သားကိုလေ
လ်ာေ◌ပးသည္။သူန႔ ူ ◌ တတစ်ိဳးထင္ေ◌နၾကမယွန◌းအစ
္

ကႀကိဳသိခဲ့ ငားကိုသူ႔အနားေ◌ခၚထားမိ မွာမဟုတ။္ တစတစ

နဲ႔အခု ေ◌လာကိႀကီးက် ယားမယွန◌းလည္

္ ◌းသူမသိခဲ့ ု ိ းအမွန ္

ပါ။

စကားထဲအထိေ◌ပါ ကားလိမ့◌ယိ တာအိ ပကဲေ◌တာင

ည့◌မကဲ ။ဒီေ◌န႔စက္ေ◌စ့စပိ ကပီ ဆိုမွပို၍ေ◌သခ် ာ သားသည္။စက္

လည္◌း လူေ◌ တထငားသလိသ
ု ူတိ႔
ု ကိုတစ်ိဳးထင္ေ◌ ခင္◌း။သားက

အျပငွာပ့ေ◌နတဲသ
့ တင္◌းေ◌ တကိုသူမသိေ◌အာငမင န◌း
္ ကယား

ခဲ့ ပံ◌ရ
ု သည္။

ဘယ ေ◌ တဘယိ ထငငေကတာ့နားလည္ေ◌နလိမ့◌

သူေ◌မ်ွာ◌င့◌ဲ မိ သည္။ဒါေ◌ပမယ့◌ကည္◌းသူတိ႔
ု ကိုဘယတ

ည္◌းကအထ ငဲေ◌နခဲ့ တာလဲ။စက တိ႔

ု ေအပၚအထ ငဲေ◌နၿပီ ဆို

တာသားလည္◌းသတိမထားမိ ပဲေ◌နမွာမဟုတ။္ ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးသူ႔ကို

ေမ◌ျပာ◌ျပပဲ ဘယခ်ိ တည္◌းကၿမိဳသိပားခဲ့ တာလဲ။သားရယ္...

သားကသူ႔အလု ပ ဆက ပ္ေ◌နၿပီ မို႔ ဦးေ◌တဇာေ◌အာငခန◌း

္

ထဲကတိတိ တကာလိက
ု ္ေ◌တာ့သည္။တံခါးဝေအရာကားကိုေ◌

နာက စကိမွည့ ◌ကည့ ◌ိ ကိသည္။သားLaptopဆီ ကခပိ းတိးု ပ့

လင့◌ေ
္ ◌နတဲသ
့ ီခ်င◌
္ းသံေ◌ၾကာင့◌။္

ေ◌ တ႕ရငွတိဦးမယငါတယ္.....

ွ ္ေ◌ တေလ တက ေအတာ◌ကာၿပီ ပဲ.....

စ

ဘယီကို မင္◌းေ◌ရာက္ေ◌နမလဲ.....

ဘာေ◌ တကို မင္◌းလုပ္ေ◌နမလဲ.....

ဘယ နဲ႔ မင္◌းရွိ ေ◌နမယ္ ေ◌ တးမိ ပါတယ္.....

◌ျပ မ္◌းေ◌မာရင္◌းနဲ႔ စဥ္◌းစားရင္◌းနဲ႔......

သတိရပါတယ္.....
 စကိ ႔ငယယ ၿခံ ေ◌ရွ ႕မွာဂီတာတီးၿပီ းဆိုခဲ့တဲန
့ ာမ ကီးသီခ်

င္◌းတစ ဒ္။သားကိုေ◌နာက စကိမ္ေ◌သခ် ာထပကည့◌ေ

ိ ◌တာ့

သတိထားမိ ပံ◌ေ
ု မပၚ။သူ႔အလု ပာသူဆက ပ္ေ◌န၏သီခ်င◌
္ းကိုလ

ည္◌းအလုပ္ လုပင္◌းအၿမဲ ြဖင့◌ေ

္ ◌နက်လိပ
ု ံ ◌စ
ု ံ မ်ိဳး။ဒီေကလးဘယ္ေ◌လာ

က္ေ◌တာငာက်ငေ
္ ◌နလိမ့◌လဲ။

သားအခန◌းထဲ
္ ကအ ထက္ စကခန◌းရွ
္ ိ ရာဝငာမိ သည္။စကွိေ◌န

တုန◌းကပံ
္ ◌စ
ု ံ အတိင
ု ◌
္ းေမ◌ျပာင္◌းလဲ။စာၾကည့◌ား ပဲ ကစာအုပ္ေ◌

လးေ◌ တကအစ စနစက်။ေ◌န႔တိင

ု ္◌းသန႔ရွ
္ င္◌းေ◌ရးဝင ပိ ႔ခို

င္◌းထားေ◌တာ့အခန◌းထဲ
္ လေ
ူ ◌နသလို ေ◌တာက္ေ◌◌ျပာငန႔ရွ
္ င္◌းေ◌

န၏စား ပဲ ေ◌ပၚကမွနေ◌ဘာငဲ
္ မွာ စကယယပံ ◌ေ
ု ◌လး။စကံ◌ေ
ု ◌

လးကိုေ◌ကာကိ ငင္◌း

"စက္ မင္◌းကိုေ◌လးေ◌လးရွ င္◌း◌ျပေမပး ုိ ငာေ◌လးေ◌လးကိုနားလ

ည္ေ◌ပးပါစကာ၊အဲ ေ
့ ◌လာကထိ◌ျဖ စားလိမ့◌ယိ ေ႔လးေ◌လး

မထငားခဲ့ လိ႔
ု ပါ၊တစ်ိ ်ရင္ သားနဲေ႔လးေ◌လးေအပၚမင္◌းနားလ

ာလိမ့◌ယိ ေ႔လးေ◌လးယံ◌ၾ
ု ကည့ ◌ယက္၊ေ◌က်းဇူး◌ျပဳၿပီ း

မင္◌းသားဆီ ကို◌ျပ ာခဲ့ ေ◌ပးပါစက္၊ေ◌လးေ◌လးသားကိုမင္◌းနဲ႔ပဲ စိတ္

ခ် တာမင္◌းအသိဆံ◌းု ပါ"
<<<<<<<<
>>>>>>>>
23,November,2020
https://www.youtube.com/watch?v=Dr-HdipkhUY
Unicode
 Novemberလရဲ ေဆာင်းဦးရာသီဟာ ရန်ကုန ် မိ ြပအတွက်ေတာ့ေနထိုင်

ေကာင်း ု ံ သာ။ေ ရ
ွ ယ်၊မိုးရယ်၊ေဆာင်းရယ် ရာသီေတွအလီလီေြပာင်းလဲ

လာရင်း ကုနလ
် န ် ဲ့ တဲအ
ွ ခ ့ ချ ိန်ေတွသည် အခု ဆိုဆယ်စု ှစ်တစ် ခုကိုေတာင်

ေကျာ် လန
ွ လ
် ာခဲ့ ပီ ြဖစ် သည်။

မှနတ
် ံခါးေတွတစ် ရိပ်ရိပ်ပွင်သ
့ ွားတာနဲ ့ Accounting roomတစ် ခုလံးု

းဖိ နပ် သံေတွညံစီသွားသည်။Accounting roomထဲကမျက်လံးု အစံုတိသည်

ဟန်ပါပါေလ ာက်လှမ်းလာတဲလ
့ တ
ူ စ် စုထံသိ။

ေ ှ ဆံုးကေန ေလ ာက်လှမ်းလာသူကThe World Groupရဲ CEOဦးေတဇာ

ေအာင်။ဦးေတဇာကအသက်50ေကျာ် အရွ ယ်ဆိုေပမယ့်အရွ ယ်တင်သည်။

့ သားအရည်၊ေြပြပစ် တဲမ
ြဖ ဝင်းတဲအ ့ ျက် ှာအချ ိ းအစားတိေ ကာင့်အသက်

ေလးဆယ်အရွ ယ်လိေတာင်ထင်စရာ ှ ိ သည်။အ မဲ လိလ

ု ိြု ပံ းေနတတ်တာ

ေ ကာင့် ဝန်ထမ် းအားလံးု ကပို ပီ းချစ် ခင် ကသည်။

ဝတ်ဆင်ထားတဲF
့ ormal suitအနက်ကပိ နပ ့ ာကိုယ်န ဲ ့
် ါးတဲခ

လိက ုိ ်ငံရဲ စီ းပွားေရးလုပ်ငန်း ှ င်ေတာ် ေတာ် များ

ု ်ေလျာညီေထွေန၏ြမန်မာ င

များဒီအရွ ယ်ဆို အားလံးု နီးပါးအိ မ်ေထာင် ှ ိ အမျ ိ းသားေတွြဖစ် ေန ကတာ

့ ပဲကဲွထွက်ေနသည်။
များသည်။ဦးေတဇာေအာင်ကေတာ့အများနဲမတူ

အားလံးု ထဲမှာ ခု ချ ိန်ထိလပ

ူ ျ ိ ကီးအြဖစ် ရပ် တည်ေနတဲတ
့ စ် ေယာက်တည်း

ေသာသူြဖစ် ၏

ဦးေတဇာေအာင်ရဲ အေနာက်မှာကပ် ပါလာသူကအသက်24 ှစ်အရွ ယ်

ေယာကျာ် းပျ ိ တစ် ဦး။ထိုသူကဦးေတဇာေအာင်ရဲ တစ် ေယာက်တည်းေသာ

ေယာကျာ် းေလးအတွင်းေရးမးြဖစ် သလို ဦးေတဇာရဲ တစ် ဦးတည်းေသာ

ေမွးစားသားဆိုလည်းမမှား။သနာမည်ကအရိ ပ်စစ် ။

Formal suitအနက်ေရာင်မှာြမင့်မားတဲသ ဲ့ က
့ အရပ် နလိ ု ်ဖက်စွာ။ဆံ ပင်တစ်

ချ ိ ကသပ် ရပ် စွာ ဖီ းသင်ထားေပမယ့်နဖူးေပ ဟိတ

ု စ် စဒီတစ် စ

ကျေန၏သွယ်တန်းေနတဲမ
့ ျက်ခံုးအစံုေအာက်မှာ မျက်လံးု ဝိုင်းဝိုင်းေတွက

ေအးစက်စက်။သိေသာ် ထိုမျက်လံးု ဝိုင်းေတွထဲမှာတည် ကည်တဲအ

့ ရိ ပ်

ေယာင်ေတွအြပည့်န ဲ ြဖစ်
့ သည်။ထိုသမှာေြဖာင့်စင်းေနတဲ ့ ှာတံအြပင်ပါးလျ

တဲပ
့ န်းေသွးေရာင် ှတ်ခမ် းတစ် စံုကိုပါပိုင်ဆိုင်ထားေသး၏

ြဖ ေ
ု နတဲအ
့ သားအရည်ေ ကာင့် အသက်ထက်ပင်ပို၍ ပ
ု ျ ိ ေနသေယာင်။

ြပည့်စံုြခင်းေတွသာပိုင်ဆိုင်ထားတဲထ
့ ိုသူသည်

ုိ ်ငံ၏Top5စာရင်းဝင်စီးပွားေရးလုပ်ငန်း ှ င် ဦးေတဇာေအာင်ရဲ တစ်

ြမန်မာ င

ဦးတည်းေသာေမွးစားသားလည်းြဖစ် ေနေသးသည်မဟုတ်လား။

CEOဦးေတဇာေအာင်၊Secretaryအရိ ပ်စစ် န ဲ ့ ာနတစ် ချ ိ ကမန်ေနဂျာ

ေတွLiftထဲတိးု ဝင်ေပျာက်ကွယ်သွားတာနဲ ့ တိတ်ဆိတ်ေနတဲA

့ ccounting

roomထဲအသံေတွန ဲ ြပန်
့ ပီ းဆူညံစြပ လာသည်။

"ဟဲေ
့ ရ သားအဖေတွကဟန်ေဆာင်ေကာင်း ကတယ်ေနာ် "

Accounting roomတစ် ခုလံးု မိ နး် ကေလးေတွချည်းပဲ မိ လစ် တာနဲအား

့

့ ီထဲ ဇာြခည်ေဖွးေဖွးတိအဖဲ က
တတ်သေရာအတင်းအုပ်တတ် ကသည်။အဲ ဒ

အဆိုးဆံုး။
 "ကိုယ်လည်းအဲ လ ု ဲ ေတွးေနတာ၊ဒီေလာက်သတင်းေတွထွက်ေနတာ
့ ိပ

ေတာင်အနားကမခွ ာ ကဘူး"

"ေအးေလကွာ"

"ခု ေခတ်ကသိတဲအ
့ တိင
ု ်းပဲ ကွယ်၊ေမွးစားသား ေမွးစားသားနဲေမွ
့ း ပီ းစား

ေန ကတာများတယ်ေလ"

"သ ကားေဖေဖဆိုတာေပါ ့ကွာ၊သ ကားေဖေဖ"

ေြပာအ ပီ းခို းခို းခစ် ခစ် ရယ်သံေတွ ထွက်လာသည်။

"Bossက ဟိတ
ု စ် ေခါက်meetingမှာ ှ င်းေသးတယ်ေနာ် ၊သမှာအဲ ေ
့ လာက်

အချ ိန်မေပါတဲအ
့ ေ ကာင်း၊အေရးမပါတာေတွေခါင်းထဲမထည့် င
ုိ ်ေသးတဲ ့

အေ ကာင်းနဲ ့ ဝန်ထမ် းေတွအေနနဲလည်

့ း ဲ့
ကုမဏီနအလုပ်ေပ မှာသစာ ှ ိ ဖိ

အေ ကာင်းေတွ"

"ဒါဆိုManagementပိုင်းမှာလုပ်ေနတဲသ
့ ားကို ဘာလိသအတွင်းေရးမး

ချက်ချင်းလုပ်ခိုင်းပလိက
ု ်တာလဲ၊ေနာက် ပီ းသူဘယ်သွားသွားေခ သွားတယ်

ကွာ၊လူေြပာစရာြဖစ် ေအာင်ေန ပီ းမှ အေြပာမခံ ချင်ဘူးေတွဘာေတွန"ဲ ့

"ကိုယ်ကေတာ့driver ကီးပဲ သနားတယ်ကွာ၊သူတိဘယ်သွားသွားလိက

ု ်ပိ

ရ၊မြမင်ချင်လည်းြမင်ရ၊မ ကားချင်ရင်လည်း ကားေနရမှာ"

"ကိုယ့်အထင်driver ကီးအဲ ဒ
့ ါေ ကာင့်များအလုပ်ထွက်သွားတာလားမသိ

ဘူးေနာ် ၊ေယာကျာ် းချင်းြဖစ် ပျက်ေနတာကိုဘယ်သူက ကာ ကာသည်းခံ င

ုိ ်

မှာလဲ၊လစာဘယ်ေလာက်ပဲပိုေပးေနပါေစ၊ကိုယ်ဆိုလည်းဆက်မလုပ် င
ုိ ်ဘူး

သိလား အဟွနး် !"

 "အခု ေနာက်ထပ် အသစ် ခနလ ု ်တဲd့ riverကလည်းသသားသူငယ်ချင်းတဲ ့
် ့ ိက

ကွာသိလား၊သူတိအေ ကာင်းေတွကိုေရငံု ှ တ်ပိတ်ေနေပးမယ့်သူမျ ိ းထဲကပဲ

သူတိေရွ းခနတ
် ့ ာ"

"ယု မင်းေြပာတာြဖစ် င
ုိ ်တယ်ကွ၊အရင်driverတုနး် ကလည်းbossမိ တ်ေဆွ

ထဲကပဲ လိေြပာတာ ကားဖူးတယ်"

"အတွင်းေရးမးကိုလည်း ကည့်၊မျက် ှာေြပာင်တာပဲ လား၊နဂိုကတည်းက

အဲ လ
့ ိေ
ု အးစက်စက်ြဖစ် ေနတာလားေတာ့မသိဘူး၊ေချချက်ကေတာ့ေနာ် အ

ဟင်း ဟင်း!"

"ယု! အစတုနး် ကေတာ့မင်းပဲ အရိ ပ်မှအရိ ပ်ပါဆို၊ခု မှဘယ်လိြု ဖစ် သွားတာ

လဲကွ"

"အစကေတာ့ ဒီေလာက်လှတာေလးကိုဘယ်သူမချစ် ပဲေန င

ုိ ်မှာလဲ၊

ေနာက်မှ ့
daddyနဲbabeဇာတ် လမ် းေတွြဖစ် လာတာေလ၊အ ှ ခံ ပီ းဘယ်သူက

ချစ် ရဲမှာလဲကွ"

ေဖွးေဖွးကThe worldမှာ ု ံ းဆင်းေနတာငါး ှစ်ေကျာ် လာခဲ့ ပီ ြဖစ် သည်။

အရိ ပ်စစ် က အဲ ဒ
့ ီတန
ု း် ကmarketingဘက်က managerြဖစ် သည်။ ပီ းေတာ့သူ

ကစင်ကာပူမှာMBAသင်တန်းတစ် ှစ်တက် ပီ းမှအလုပ်ဝင်တာမိ လုပ်ငန်း

ပိုင်းက မ် းကျင်သည်။bossသားလည်းြဖစ် တာေ ကာင့်သူမတိမိနး် ကေလး

ေတွ ကားအရိ ပ်စစ် ကေရပန်းစားသည်။

ယုအလုပ်စ၀င်ေတာ့ အရိ ပ်မှအရိ ပ်ြဖစ် ေနခဲ့ သည်။စားလည်းအရိ ပ်။အိ ပ်

လည်းအရိ ပ်ြဖစ် ေနသည်အထိ။အရိ ပ်ကအစပိုင်းManagementပိုင်းမှာလုပ်

ေနေသးသည်။ ု တ်တရက် bossအတွင်းေရးမးြဖစ် သွားေတာ့သည်။မ ကာပါ

ဘူး။သူတိချင်းခို းစားေနပါတယ်ဆို ပီ း သတင်းေတွထွက်လာေတာ့သည်။လူ

သတင်းလူချင်းေဆာင်ဆိုတဲအ
့ တိင
ု ်း သူမတိအသိုင်းအဝိုင်းတင်မကပဲ The

worldကိုစိတ်ဝင်စားတဲအ
့ သိုင်းအဝိုင်းေတွထိပါ ထိုသတင်းကပျ ံေန ပီ

ြဖစ် သည်။

Bossကလည်းအရိ ပ်ကိုသအတွင်းေရးမးေနရာခန ် ့ပီ းကတည်းက ဘယ်

သွားသွားေခ သည်။အရိ ပ်မပါပဲ ဘယ်မှမသွားေတာ့တဲအ

့ ထိြဖစ် လာသည်။

driverဦးေလး ကီးကပါသူတိေနာက်တစ် ေကာက်ေကာက်လိက

ု ်ရ

ေတာ့၏အစကမယံုပါဘူးဆိုတဲသ
့ ူေတွေတာင်သူတိကို ကည့် ပီ း

သိေလာသိေလာေတွြဖစ် ကုန ် ကသည်။အခု ဆိုသူတိတွဲေနတာငါး ှစ်ထဲ

ေတာင်ေရာက်လာ ပီ ြဖစ် သည်။တိတိကျကျေြဖ ှ င်းတာတစ် ခုမှမ ှ ိ ။

"ယု ဒါဆိုမင်းကThe World ကီးကိုလက်လတ်ေတာ့မယ်ေပါ ့ ဟုတ်လား"

"ဟ့ဟ့ The worldကbossတစ် ေယာက်တည်းအပိုင်မှမဟုတ်တာကွ၊ဩဇီ

မှာေနတဲb့ ossအမမိ သားစုလည်းတစ် ဝက်ပိုင်တယ်ဆိုတာေဖွးအသိဆံုးကို

ကွာ၊၊ဥက ကီးကဟိက
ု ေနလှမ်းSupportေပးေနလိ10 ှစ်ေကျာ် အတွင်းThe

Worldကဒီေလာက် ကီးပွားလာတာကို"

"မင်းတိ ကည့်ရတာသိပ်အားေန ကပံုပဲေနာ် "

ဟင်!

ု ်ြခင်းြဖစ် သည်။လက်ထဲ
head accountantြဖစ် သူ ဝင့်ဝင့် ှ ိ နး် ကေြပာလိက

မှာလည်းfileေတွတစ် ထပ် ကီးကိုင်ထားရင်းသူမတိကိုရပ် ကည့်

ေန၏ထိုအခါမှ သူမတိေနရာကိုသူမတိ ြပန်ေရာက်သွား ကေတာ့သည်။တစ်

ေယာက်မှမလပ် ရဲ ကေတာ့။

"မင်းတိေတွသူများအေ ကာင်းေြပာချင်ရင် အြပင်မှာထွက်ေြပာ ကပါ၊

မင်းတိေ ကာင့်Accountingခန်းတစ် ခုလံးု အေြပာခံ ရမှာမျ ိ းမြဖစ် ေစနဲ"့

"ဟုတ်ကဲ့ပါ Head"

"မင်းတိ fileေတွလာယူလိရ ပီ "

ထိုအခါမှေနရာမှအလ ိ လ ိ ထလာ က ပီ းသူမဆီ ကFileေတွလာယူ က

သည်။ခဏ ကာမှသူမတိစားပွဲေ ှ ကLaptopထဲေခါင်းစိုက် ကေတာ့သည်။

တစ် ြခားကုမဏီေတွထက်လစာ ှစ်ဆေလာက်ေလာက်ပိုေပးထားတာ

အတင်းထိုင်ေြပာဖိ မဟုတ်ဘူးဆိုတာေလာက်ေတာ့ နားလည်တတ်ရမယ်

မဟုတ်လား။
<<<<<<<
>>>>>>>
"သားညေနအတွက်Schedule ှ ိ ေသးလား"

"ဟုတ်ကဲ့ေဖေဖ၊ေဖ ကီးချ ိတ်ေပးထားတဲစ

့ င်ကာပူက Foreignတစ်

ေယာက်န ဲ 2နာရီ
့ ခဲွ ကေန3နာရီ ခဲွ အထိေတဖိ ှ ိ ပါတယ်၊World ll မှာစီ စ ်ထားပါ

တယ်"

"ေနာက်ထပ် ှ ိ ေသးလား သား"

"မ ှ ိ ေတာ့ပါဘူး၊ေဖေဖ အချ ိန်ရရင်ေဆး ု ံ ခဏဝင်လိရတယ်၊က န်ေတာ်

စီ စ ်လိက
ု ်ရမလား"

"အင်း၊ဒါဆိုေဆး ု ံ ခဏဝင်လိက
ု ်မလားလိ"
 "ဟုတ်ကဲ့ပါေဖေဖ"

ု ် တဲေ
သားကအလုပ်လပ ့ နရာမှာေစ့စပ် သည်။တိကျသည်။ ှစ်ေယာက်

တည်း ှ ိ ရင်သားအဖချင်းပွင်ပ
့ ွင်လ
့ င်းလင်းသာေခ ေြပာြဖစ် သည်။ဦးေတဇာ

ေအာင်အတွက်ေတာ့ဒီသားကိုပဲအားကိုးေနရသည်။သBank cardထဲေငွေတွ

ထည့်ေပးထားတာေတာင် သားကလိတ
ု ာထက်ပိုမသံုး။အေသာက်အစား

လည်းမ ှ ိ ။သိတတ်လိမာသည်။သအေပ သစာ ှ ိ သည်။

ကေလးဘဝကတည်းကသအေပ အရိ ပ်တစ် ကည့် ကည့်။Heart Attack ှ ိ

့ ေဖ့အေပ တစ် ခါမှစိတ်ဆင်းရဲ ေအာင်မလုပ်ခဲ့။အေဖခို င်းသမ ကိုလည်း

တဲအ

တစ် ခါမှမညည်းည ။သူကဒီလိြု ဖစ် ချင်တယ်ဆိုြဖစ် ေအာင်လပ

ု ် ေပးခဲ့ တာ

ချည်းပင်။စက်ထွက်သွား ပီ းတဲေ
့ နာက်ပိုင်းကတည်းကသားကလူ ကီးေလး

ဲ့
တစ် ေယာက်လိြု ဖစ် ေနခဲ့ သည်။သားငယ်ငယ်ကစက်နအဆက် အသွယ်ရတဲ ့

ေနတချ
့ ိ တေလမှာေတာ့ သားအြပံ းေတွကိုေတခဲ့ ရဖူးသည်။

"ေဖေဖသွားဖိ အဆင်သင့်ြဖစ် ေနပါ ပီ "

"ေအးသား၊သွား ကတာေပါ ့"

<<<<<<<<
>>>>>>>>
ေဒါက်! ေဒါက်!

"ေဖေဖ ဝင်လာေလ"

ေဖေဖအခန်းထဲဝင်လာတာနဲေဖေဖ့
့ မျက် ှာကိုပဲအကဲခက်ေနမိ သည်။

ေဆး ု ံ ကြပန်လာ ပီ းကတည်းကေဖေဖ့မျက် ှာမေကာင်း။အခု ှစ်ပိုင်းေတွ

မှာေဖေဖပိုပင်ပန်းလာသည်။အလုပ်ေတွကလည်းအခု ေနာက်ပိုင်းအရမ် း
များလာ၏ဟိတ
ု ယ်လပ
ု ် ငန်း၊ခရီ းသွားလုပ်ငန်းေတွအြပင်၊ေဆာက်လပ
ု ် ေရး

ု ပ် တဲ့ ဘိ လပ် ေြမစက် ု ံ ေတွပါထပ် ပီ းတိးု ချ ဲထားရသည်။

အတွက်လိအ

ေဖ ကီးကဟိက
ု ေနေတာက်ေလ ာက်Supportလုပ်ေပးေနလိသာေတာ်

ေတာ့သည်။စင်ကာပူမှာBankခွဲ တစ် ခုထပ် လပ

ု ် ဖိဒီေနပဲ့ စင်ကာပူကတာဝန် ှ ိ

ဲ့
သူနေဖေဖေတခဲ ့ ရေသးသည်။ဒီကအလုပ်ေတွကိုဝိုင်းကူေအာင်လာမယ်ဆို

တဲတ
့ စ် ေယာက်ေသာသူကခု ချ ိန်ထိေပ မလာ။

"ေဖေဖ ခု ရက်ပိုင်းStressေတွတအားများေန ပီ ထင်တယ်"

"အင်း၊သား ှ ိ ေနလိေတာ် ေသးတာေပါ ့၊ေဖေဖသားကိုေကျးဇူးတင်ပါ

တယ်"

"ရပါတယ်၊ေဖေဖသာကျန်းမာေအာင်ေနပါ၊တအားလည်းစိ တ်ပူမေနပါနဲ၊ ့

သအတွက် က န်ေတာ် စင်ကာပူကေဆး ု ံ ေတွလိက

ု ်စံုစမ် းထားေပးမယ်"

"အင်း၊သားကိုအလုပ်ပိုေပးသလိြု ဖစ် ေန ပီ "

"က န်ေတာ် တိမှာအချ ိန်ေတွ ှ ိ ပါေသးတယ်၊ဒီတစ် ှစ်အတွင်းသအတွက်

ကိ းစား ကတာေပါ ့။ေဖေဖသာ ကျန်းမာေရးကိုဂ ု စိုက်ပါ၊ေဖေဖကေတာ့

ကျန်းမာေနမှြဖစ် မှာေပါ ့၊ေဖေဖပါလဲကျသွားရင်သူပို ပီ းစိ တ်မေကာင်းြဖစ်

လိမ့်မယ်"

ေဖေဖ့ကိုေြပာရင်း Laptopကလည်းမျက်လံးု မခွ ာ င

ုိ ်။စာရင်းေတွကတစ်

ပါတ်အတွင်းအ ပီ းစစ် ေပးထားရမှာြဖစ် သည်။အလုပ် လုပ်ေနတဲအ

့ ချ ိန်ေတွ

ကသာသအတွက်ပို ပီ းအဆင်ေြပေနေသးသည်။ဒါေ ကာင့်သူအလုပ်ထဲမှာပဲ

စိ တ် ှစ်ထားခဲ့ တာ ငါး ှစ်ေတာင်ေကျာ် လာခဲ့ ပီ ြဖစ် သည်။

 "သားကိုေဖေဖေြပာစရာ ှ ိ ေသးတယ်သား"

"ေြပာေလ ေဖေဖ"

ု ် ပီ တဲသ
"စက် ေစ့စပ် လိက ့ ား"

Keyboardေပ မှာတစ် ေဖျာက်ေဖျာက် ု ိ က်ေနတဲ ့ သားလက်ေတွရပ် တန ် ့

သွားတာကိုဦးေတဇာေအာင်သတိထားမိ လိက
ု ်သည်။ ပီ းေတာ့လက်ေချာင်း

ြဖ ြဖ ေလးေတွကတစ် ဆတ်ဆတ်တန
ု ယ
် င်ေန၏

"ဟိ ု ကိုတည် မဲ လှမ်းေြပာမှေဖေဖလည်းသိရတာ၊ဒီေနပဲ့ ေစ့စပ် လိက

ု ်က

တာတဲ၊့ မမမိ တ်ေဆွတစ် ေယာက်ရဲ သမီ းနဲလိ

့ ေြပာတယ်၊ြမန်မာမိ နး် ကေလး

ပါပဲ ၊သထက်ေတာ့သံုး ှစ်ေလာက် ကီးတယ်တဲ"့

ေဖေဖေြပာေနတဲစ
့ ကားေတွကသနားထဲမဝင်တစ် ချက်ဝင်တစ် ချက်ြဖစ်

ေနသည်။သူနား ကားမှားေနတာလား။မဟုတ်ပါ။

သူ းုိ မှသွားမယ်ဆိုတဲလ
့ က
ူ သူမ းုိ ခင်မှာပဲ သကိုထားသွားသည်။ေကျာင်း

ပီ းတာနဲ ြပန်
့ လာခဲ့ ပါ ့မယ်လိကတိေပး ပီ းေကျာင်း ပီ းြပန်ေတာ့လည်းြပန်မ

လာခဲ့ ပါ။ဆယ်စု ှစ်တစ် ခုေတာင်ေကျာ် သွား ပီ ြဖစ် သည်။အခု ေစ့စပ် လိက

ု ်

ြပန် ပီ တဲလ
့ ား။

"သား ေဖေဖေြပာတာ ကားလား"

"ေအာ် ဟုတ်ကဲ့ေဖေဖ"

အသံကိုထိနး် ေြပာလိက
ု ်ရသည်။ေဖေဖသအတွက်စိတ်မေကာင်းြဖစ် ေန

မှာမျ ိ းသူမလိခ
ု ျင်။

"စက် ကိုေဖေဖ ှ င်းြပဖိ လိရ

ု င်"
 "မဆိုင်ပါဘူးေဖေဖ၊အခု ေစ့စပ် လိက ့ ပဲြဖစ် မှာ
ု ်တာလည်းသသေဘာနဲသူ

ပါ၊ ပီ းေတာ့က န်ေတာ် တိကညီအကိုေတွပါေဖေဖ"

ေြပာ ပီ းမျက်လာချသွားတဲသ
့ ားြဖစ် သူကို ကည့် ပီ းစိ တ်မေကာင်း။သား

စက်အေပ မှာညီအကိုလိသ
ု ေဘာမထားဘူးဆိုတာသူသိသည်။ဆယ် ှစ်

ေတာင်ေကျာ် ခဲ့ ပီ ။သားစက်အခန်းထဲဝင်မ ကည့်တဲေ

့ နတစ်
့ ေနမှ့ မ ှ ိ ။ဒီ

ေကာင်ေလးစက်အေပ သံေယာဇ ်ဘယ်ေလာက် ကီးလဲဆိုတာသူမသိပဲေန

ပါ ့မလား။

စက်ေစ့စပ် လိက
ု ်တာလည်းေသွး ု ိ းသား ု ိ းမြဖစ် င
ုိ ်။သားကသာမဆိုင်ဘူး

ဲ့
ေြပာေနတာ။သူနသား သတင်းေတွထွက်လာ ပီ းကတည်းကစက်သူတိကိုမ

ဆက်သွယ်ေတာ့တာြဖစ် သည်။အဆိုးဆံုးကSocial mediaကိုစက်လံးု ဝမသံုး

ေတာ့ြခင်း။စက်သားအေပ မှာဘယ်လိသ
ု ေဘာထားတယ်ဆိုတာလည်းသူ

အသိဆံုး။

သူေသချာသိလိက
ု ်သည်။စက် သူတိသားအဖအေပ စိ တ်နာေနတာ။ဒါ

ေ ကာင့်စက်ြပန်မလာေတာ့တာ။သကိုဝိုင်းကူဖိအတွက်ြပန်လာဖိ ကိုေတာင်ခု

ချ ိန်ထိအချ ိန်ဆဲွေနတာကိုပဲ ကည့်။ြမန်မာ င

ုိ ်ငံကိုြပန်လာ ပီ းသကိုဝိုင်းကူရ

ု ကုမဏီမှာInternဆင်းေနသည်တဲ။့
မည့်သူက ဟိက

စက်ကိုသူ ှ င်းြပချင်ပါသည်။ဒါေပမယ့် လွယ်လယ

ွ ်ကူကူ ှ င်းြပလိမရတဲ ့

အရာကိုသူလပ
ု ် ထားမိ သည်။သအေ ကာင်းအလံးု စံုကို သားတစ် ေယာက်သာ

သိသည်။စက်ကိုသူဝန်ခံလိက
ု ်ဖိမရဲ ။သကိုစက်တစ် မျ ိ းြမင်မှာကိုသူေ ကာက်

ေနခဲ့ သည်။အခု အားလံးု ထင်ေန ကသလို ဲ့

သူနသားကဘာမှ ြဖစ် မထား။ဒါ
 ု ည်။စက်အဲေ
ေ ကာင့်သလိပ်ြပာသူလံသ ့ လာက် ကီးအထိလပ
ု ် ပစ် လိမ့်မယ်လိ

သူမထင်ထားခဲ့ တာလည်းပါသည်။

"သားကိုေဖေဖေတာင်းပန်ပါတယ်"

သတိထားေြပာေနတဲ ့ ကားထဲက အသံကအဖျားခက်တိမ်ဝင်သွားေသး

သည်။

"ေဖေဖ့အမှားမဟုတ်ပါဘူး၊အဲ ဒ
့ ီအစားေဖေဖကျန်းမာေအာင်သာေနေပး

ပါ"

သားကသကိုေကျးဇူး ှ င်လိငယ်ငယ်ေလးကတည်းကသတ်မှတ်ထားပံု

ပင်။သူြဖစ် ေစချင်တဲအ
့ တိင
ု ်းအစစအရာရာသားကလိက
ု ်ေလျာေပးသည်။

ဲ့
သူနသားကိ ူ တွတစ် မျ ိ းထင်ေန ကမယ်မှနး် အစက ကိ သိခဲ့ရင်သားကိုသ
ုလေ

အနားေခ ထားမိ မှာမဟုတ်။တစ် စတစ် စနဲအခု

့ ေလာက်ထိ ကီးကျယ်သွား

မယ်မှနး် လည်းသူမသိခဲ့ ု ိ းအမှနပ

် ါ။

စက်နားထဲအထိေပါက်သွားလိမ့်မယ်ဆိုတာအိ ပ်မက်ထဲေတာင်ထည့်မ

မက်ခဲ့။ဒီေနစက်
့ ေစ့စပ် လိက
ု ် ပီ ဆိုမှပို၍ေသချာသွားသည်။စက်လည်း လူ

ေတွထင်ထားသလိသ
ု ူတိကိုတစ် မျ ိ းထင်ေနြခင်း။သားကအြပင်မှာပျ ံေနတဲ ့

သတင်းေတွကိုသူမသိေအာင်တမင်ဖုနး် ကွယ်ထားခဲ့ ပံုရသည်။

ဘယ်သူေတွဘယ်လိထ
ု င်ထင်စက်ကေတာ့နားလည်ေနလိမ့်မည်ဟသ
ု ူ

ေမ ာ် လင့်ခဲ့မိသည်။ဒါေပမယ့်စက်လည်းသူတိကိုဘယ်ကတည်းက

အထင်လဲေ
ွ နခဲ့ တာလဲ။စက်သူတိအေပ အထင်လဲေ
ွ န ပီ ဆိုတာသားလည်း
သတိမထားမိ ပဲေနမှာမဟုတ်။ဒီေကာင်ေလးသကိုမေြပာြပပဲ ဘယ်အချ ိန်က

တည်းက မိ သိပ်ထားခဲ့ တာလဲ။သားရယ်...

သားကသအလုပ်သူဆက်လပ
ု ် ေန ပီ မိ ဦးေတဇာေအာင်အခန်းထဲကတိတ်

တိတ်ထွက်လာလိက
ု ်ေတာ့သည်။တံခါးဝအေရာက်သားကိုေနာက်တစ် ကိမ်

လှည့် ကည့်လိက
ု ်မိသည်။သားLaptopဆီ ကခပ် တိးု တိးု ပျ ံလင
ွ ်ေ
့ နတဲသ
့ ီချင်း

သံေ ကာင့်။

ေတရင်မှတ်မိဦးမယ်ထင်ပါတယ်.....

ှစ်ေတွလေတွက အေတာ် ကာ ပီ ပဲ.....

ဘယ်ဆီကို မင်းေရာက်ေနမလဲ.....

ဘာေတွကို မင်းလုပ်ေနမလဲ.....

ဘယ်သူန ဲ မင်
့ း ှ ိ ေနမယ် ေတွးမိ ပါတယ်.....

ြပန်လမ
ွ ် းေမာရင်းနဲ စ
့ ်းစားရင်းနဲ......
့

သတိရပါတယ်.....

စက်တိငယ်ငယ်က ြခံ ေ ှ မှာဂီတာတီး ပီ းဆိုခဲ့တဲန

့ ာမည် ကီးသီချင်းတစ်

ပုဒ်။သားကိုေနာက်တစ် ကိမ်ေသချာထပ် ကည့်မိေတာ့သတိထားမိ ပံုမေပ ။

သအလုပ်သာသူဆက်လပ
ု ် ေန၏သီချင်းကိုလည်းအလုပ် လုပ်ရင်းအ မဲ ဖွင့်

ေနကျလိပ
ု ံုစံမျ ိ း။ဒီကေလးဘယ်ေလာက်ေတာင်နာကျင်ေနလိမ့်မလဲ။

သားအခန်းထဲကအထွက် စက်အခန်း ှ ိ ရာဝင်လာမိ သည်။စက် ှ ိ ေနတုနး်

ု ်းမေြပာင်းလဲ။စာ ကည့်စားပွဲကစာအုပ်ေလးေတွကအစ
ကပံုစံအတိင

စနစ် တကျ။ေနတိ
့ ငု ်းသန ် ့ ှ င်းေရးဝင်လပ
ု ် ဖိခိုင်းထားေတာ့အခန်းထဲလေ
ူ န
သလို ေတာက်ေြပာင်သန ် ့ ှ င်းေန၏စားပွဲေပ ကမှနေ
် ဘာင်ထဲမှာ စက်ငယ်

ငယ်ကပံုေလး။စက်ပံုေလးကိုေကာက်ကိုင်ရင်း

"စက် မင်းကိုေလးေလး ှ င်းြပမေပး င

ုိ ်တာေလးေလးကိုနားလည်ေပးပါ

စက်ရာ၊အဲ ေ
့ လာက်အထိြဖစ် သွားလိမ့်မယ်လိေလးေလးမထင်ထားခဲ့ လိပါ၊

တစ် ချ ိန်ကျရင် သားနဲေလးေလးအေပ

့ မင်းနားလည်လာလိမ့်မယ်လိေလး

ေလးယံု ကည့်တယ်စက်၊ေကျးဇူးြပ ပီ း မင်းသားဆီ ကိုြပန်လာခဲ့ ေပးပါစက်၊

ေလးေလးသားကိုမင်းနဲပဲ့ စိတ်ချတာမင်းအသိဆံုးပါ"
<<<<<<<<
>>>>>>>>
23,November,2020
https://www.youtube.com/watch?v=OLKzdQ6AVZc
Part-10

Zawgyi
မွ ရ
ံ ံ ကတစင့ ◌ ပငကွဴခင္◌းကိုေအၾကာင္◌း◌ျပခ် ကရွိ ေ◌

ငးေ◌နမိ သည္။မိုးသားလဲ◌
့ ျပာ◌ျပာက အင်ားကနေ◌
္ ပငွာထင္◌းေ◌

န၏အုန◌းပငွ
္ ည
ွ ္ေ◌ တေကလယူရာအတိင
ု ္◌းယိမ္◌းႏြ◌ဲေ႕နၾကသ

ည္။

ဦးေ◌တဇာေ◌အာငခု ေတလာစကီကိုပဲစိတေ
္ ◌ရာက္ေ◌နသည္။စ

က္ေ◌စ့စပိ ကပီ ဆိုတဲသ

့ တင္◌းၾကားၿပီ းကတည္◌းက သားပံ ◌စ
ု ံ ကလ

ည္◌းပိုၿပီ းေ◌အးစကာကာ အလုပ္ေ◌ တပဲ ဆကိ ကိလပ

ု ္ေ◌ေနတာ့သ

ည္။နားနားေ◌ေနနလုပိ ေ႔◌ျပာတာေ◌တာငကခံ ။သူအဆင္ေ◌◌ျပပါ

သ ဲ ။ၿပီ းေ◌တာ့သူ႔ကိုစိတပူဖို႔။

ဦးေ◌တဇာေ◌အာငိ ယိ ငည္◌းစိ တဲ႔လူန႔

ဲ သိပကပ် င္။အ

ွ ံ◌းု တု ာေ◌ တ၊အသကွဴက်ပပီ းေ◌မာတာေ◌ တမၾ

ခု ေ◌နာကိ င္◌း လ

ကာခဏျဖစာသည္။သားကိုလည္◌းေ◌◌ျပာမျပခ် င္ေ◌သး။◌ျဖစိ ငငီ

ေကလးကိုသူ႔အ တကဲ႔ဒုကၡမမ် ားေ◌စခ် င္ေ◌တာ့။

စ က ကားတဲေ
့ ◌န႔Heart Attack◌ျဖစပီ းကတည္◌းက သားက

သူ႔ကိုအ ိ ပ စကည့ ◌ကည့◌ေ

္ ◌ေနတာ့သည္။သူ႔မ် ကွာ နည္◌းနည္◌း

ေမကာင္◌းတာနဲ႔က်န◌းမာေ◌အာင္
္ ေ◌နဖို႔ပဲ အၿမဲ ေ◌◌ျပာေ◌တာ့တာ◌ျဖ
စည္။' ေဖဖေကတာ့က်န◌းမာေ◌နမွ
္ ◌ျဖစွာေ◌ပါ ့'တဲ။့ ေ◌နာကပီ း' ေဖဖ့

ကို ကၽနေ◌တာ◌
္ ပ ပီ းစာင့◌ေ
္ ◌ရွ ာကိ ငါၿပီ 'တဲ။့

သားကသူကိုယိ ေင်တာ့ၿမိဳသိပိ ငန◌းသည္

္ ။စ က ကားၿ

ပီ းကတည္◌းကသူ◌ျဖစ် ငာေ◌ တ၊သူလပ

ု ် ငာေ◌ တဘာတစ မွ

ေမ◌ျပာေ◌တာ့။သူ◌ျဖစ် ငာရွိ င ပကည့◌ိ ႔တိ ု ကန◌း◌ျပန

္ ေ◌
္

တာ့လည္◌း သူ႔အ တကဘာ◌ျဖစ္◌ျဖစဆင္ေ◌◌ျပပါသ ိ တာခ်

ည္◌းသာ။တခါေတေလတာင တန႔တက
္ ာမ်ိဳးမရွိ ။

သားေက◌ျပာ◌ျပစရာမလိေ
ု ◌အာငလိက
ု ိသည္။ေ◌က်ာင္◌းၿပီ းတာ

နဲ႔ကုမၸဏီမွာဝင ဖို႔အဆငင့◌◌
္ ျဖစ္ေ◌နခဲ့ ၏စငာပူ

မွာBusinessနဲ႔ပတတည့◌M
္ BAသငန◌းတစွ
္ စားတတ

ည္။◌ျပ ာတာနဲ႔ကုမၸဏီမွာအလု ပနးဝငည္

္ ။အလု ပည္◌းႀ

ကိဳးစားသည္။ေအ◌ျခေအနတစ ေ◌ၾကာင့ ◌ ႔အနားမွာ အနီးကပ

တင္◌းေ◌ရးမွဴးလုပ္ေ◌ပးဖိုေ႔တာင္◌းဆိုေ◌တာ့လည္◌းအသာတစက

ကံခဲ့တာပင္။

ု ငရာရွိ ခဲ့သည္။သား◌ျ
သူကိုယိ ငလည္◌းတစ ခု ဆိုသားနဲ႔ပဲ တိင

ဖစ ကလည္◌းတိင
ု ငဲ အခါတိင
ု ◌
္ း သူ◌ျဖစ် ငာကိုအကုန◌ျဖစ္
္ ေ◌

အာင ပ္ေ◌ပးခဲ့ တာခ် ည္◌းသာ။သားကစကွိေ◌နတုန◌းေကတာင္

္ စက္

ေအပၚဆိုးတာမ်ိဳးေ◌ တရွိ တတ္ေ◌သးသည္။စ က ကားၿပီ းတဲေ

့ ◌နာ

ကိ င္◌းသူ႔ဆႏၵထက တပါးဆႏၵကိုသာအရင္ဦးစားေ◌ပးတတည္။
သားကသိပိ ◌ျဖဴ စငဲ ေကလးပါ။ၿပီ းေ◌တာ့သူ႔အသကိ ငယယ္ေ◌

လးကတည္◌းကယင္ေ◌ပးခဲ့ သူ။

အျပငွာ ထက္ေ◌နတဲသ
့ တင္◌းေ◌ေ တၾကာင့ ◌ားအ တက စိ တ္

ေမကာင္◌း။သားနဲ႔သူရဲ႕ျဖဴ စငႈကို ဲ သားအျပငယ ကပိုသိမွာ

သူန႔

့ ဲ။သားကိုစျမငိ ကကတည္◌းကသူ႔သားအရင္◌းတစ္ေ◌ယာကိ
တဲလ

ခံ စားခဲ့ ရတာ◌ျဖစည္။သူ႔ကိုကယင္ေ◌ပးတဲေ
့ ကလးဆိုတာေ◌ၾကာ

င့ ◌ည္◌းပါလိမ့◌ည္။အဲ ဒ
့ ီေ◌နာကားကိုအၿပီ းေ◌ြမးစားဖို႔ခ် က်င္◌း

ဆံ ◌းု ◌ျဖတဲ သ ထိ။

သားနဲ႔သူ႔ေအၾကာင္◌းေ◌ တအျပငွာဒီေ◌လာကထိပေ႕နခဲ့ မွ

န◌းလည္
္ ◌းသူမသိခဲ့ပါ။ကိုယ့ ◌သိုင္◌းအဝိုင္◌း၊ကိုယ့◌တ္၀န◌းက်
္ ငန

ည္◌းအက်ဥ္◌းေ◌လာကသာ သူတိ႔
ု ေအပၚအထင မ ငဲေ◌နတာ

မ်ိဳး◌ျဖစွာပါလိေ
ု ႔ တးထငဲ မိ သည္။သားကလည္◌းဒီေ◌လာကထိအျပ

ု သတင္◌းေ◌ တ ထက္ေ◌နတာကိုမသိခဲ့မွာမဟုတ။္ သူစိေတ

ငွာသူတိ႔

ကာင္◌း◌ျဖစွာစိုးလိ႔
ု သာသိရကဲ႔တမေင◌ျပာခဲ့ တာ◌ျဖစါလိမ့◌

ည္။

စက္ေ◌စ့စပိ ကပီ ဆိုတဲသ

့ တင္◌းၾကားမွသာ စကားထဲအထိေ◌တာ

င္ေ◌ပါကကားေ◌နၿပီ မွန◌း
္ သူစသတိထားခဲ့ မိတာ◌ျဖစည္။မဟုတင္ စ

ကစ္◌ျခားမိ န◌းေကလးနဲ
္ ေ႔စ့စပိ ကိ ႔ေအၾကာင္◌းမရွိ ။ၿပီ းေ◌တာ့

ဆကက္◌ျပ ာခဲ့ မယိ သူက ေ◌က်ာင္◌းၿပီ းေ◌တာ့လည္◌း◌ျပ

လာ။ဟိမ
ု ွာပဲ ဒီပလိမ
ု ာဆကတပီ း နာမ ကီးကုမၸဏီေ◌ တမွာInternဆ

င္◌းေ◌နသ ဲ။

ဲ သား စ
ဒီမွာသူန႔ ွ ္ေ◌ယာကည္◌းအလုပ္ေ◌ တမ ုိ ငာသိရကဲေ႔

တာင္◌ျပ လာေ◌တာ့တာ ထိုေအၾကာင္◌းတစ သာရွိ ပါသည္။ကိုတ

မဲ ေကတာ့စကားကိုၾကည့◌ေ
္ ◌ကာင္◌းေ◌အာငမင္ေ◌ြ႐းေ◌◌ျပာခဲ့ ပံ◌ပ
ု

င္။စက ပ ာမွာပါတဲ။့ ဟိက

ု အလုပ္ေ◌ တ ကၽမ္◌းက်ငပီ ဆိုတာနဲ႔ျပန ္

လာမွာပါတဲ။့ သူမမကို ေ◌မ့ထားခဲ့ မိသည္။သူတိ႔

ု ကိုစကထ ငဲေ◌နတာ

မမ ေပရာဂကင္◌းမွာမဟုတ။္

ဲ သားဘကလည္◌းေ◌ေသသခ် ာခ် ာေ◌◌ျဖရွ င္◌းတာမ်ိဳးေ◌ တ

သူန႔

ဘာေ◌ တမလုပဲ ေ◌တာ့စကကပိုၿပီ းသံသယဝ ငားပံ ◌ရ

ု သ

္ းေရလာကဲ အထိသူန႔
ည္။ေ◌◌ျဖရွ င◌ ဲ သားသတင္◌းေ◌ တ ထက္ေ◌နခဲ့ မွ

န◌းသူ
္ မသိခဲ့တာလည္◌းပါသည္။သားဘကလည္◌းသူ႔ကိုငဲခ
့ ဲ့ တာလ

ည္◌းပါလိမ့◌ည္။သတင္◌းေ◌ တစ ထကာကတည္◌းကသူ႔ဘက္

ေက◌ျဖရွ င◌ ္ ◌နခဲ့ တာကိုသားသတိမထားမိ ပဲေ◌နမွာမဟု

္ းဖို႔နႈတိတေ

တ္။

ေ◌နာကိ င္◌းစီ းြပားေ◌ရးလုပန◌းေ◌

္ တကလည္◌းသိသိသာသာတိးု

ခ်ဲ ႕လာခဲ့ ေ◌တာ့အလု ပဲ မွာသာစိ တစ

ွ ္ေ◌နခဲ့ မိသည္။ခု ခ်ိ ်မွရွင္◌း◌ျပ

လည္◌းလူေ◌ တကယံ◌ၾ
ု ကမွာမဟုတ။္ ဘယ ေ◌ တဘယိ ပဲ မယံ◌ု

ပါေ◌စ၊သူစကိ ေ◌တာ့နားလည္ေ◌အာငွင္◌း◌ျပခ် ငါသည္။ဒါေ◌ပမ

ယ့◌္ ဘယစရွ င◌ ဲ သား◌ျဖဴ စငကပါတယိ တဲေ

္ း◌ျပရမလဲ။သူန႔ ့ အၾ
ကာင္◌းကိုလား။သားကိုသူ႔အနားဘာေ◌ၾကာင့◌ေ
္ ◌ခၚထားရပါတယိ

တဲေ
့ အၾကာင္◌းကိုလား။ဘ ယား သားသားကိုဘာေ◌ၾကာင္ေ႔ခၚ

သားရပါတယိ တာကိုလား။

' လးေ◌လးမင္◌းကိုေ◌◌ျပာ◌ျပခ် င ယက္။ေ◌လးေ◌လးေ◌◌ျပာ◌ျပ

ခဲ့ ရငင္◌းေ◌လးေ◌လးေအပၚဘယိ ထင္◌ျမင်က္ေ◌ပးမလဲ။သိသာ

သိေ◌စမျမင္ေ◌စနဲ႔တဲစ
့ က္။ေ◌လးေ◌လးမင္◌းကိုေ◌◌ျပာ◌ျပဖို႔မရဲ ဘူး။

မင္◌းေ◌လးေ◌လးကိုြခင့ ◌ႊတါစကာ။'

" ေဖဖ! ေ◌ေဖဖ!"

နားထဲေ◌ခၚသံလိလ
ု ိၾ
ု ကားမိ မွ ေ◌နာကွည့ ◌ကည့◌သည္။

"သား လာေ◌လ"

ရံ ◌းု ခန◌းကထိ
္ ုငံ◌မ
ု ွာဝငိ ငင္◌းသက်င္◌းရွ ကီးခ် လိက
ု ိသည္။

သားကိုအကဲခကကည့◌ေ
ိ ◌တာ့ပံ◌မ ဲ ျဖစည္။သားကၿမိဳသိပတ္
ု ွ ◌

သူပဲေ◌လ။သူ႔မ် ကွာေမကာင္◌းတာကိုေ◌တာ့သားကခ် က်င္◌းရိ ပိ ပံ◌ပ

ု

င္။

" ေဖဖ ေ◌နေမကာင္◌းဘူးလား"

"ဟိ ု ေ◌ကာင္◌းပါတယားရဲ ႕၊ဘာမျဖစါဘူး"

"စငာပူBankကိစၥအားလံ◌းု အဆင္ေ◌◌ျေပနၿပီ ေ◌ေဖဖ၊ေ◌နာကပါ

တဲစတင တိ ႔ရၿပီ ၊လတွတိ းဖို႔ကိုေ◌တာ့ကိုယိ ငား

မွအဆင္ေ◌◌ျပမယ ငယ္"

"အင္◌း....."
 စိ တသကာသလိေ
ု ◌◌ျပာလိက
ု ် ွ င္

"ဒီတစ္ေ◌ခါက္ေ◌ေဖဖနားလိက
ု ါ၊ ကၽနေ◌တာ◌ဲ
္ အဆင္ေ◌◌ျပရင္

သားလိက
ု ါ ့မယ္"

သားကအဲ လ
့ ိအ
ု လိက
ု ိတတ ◌ျဖစည္။

"သား သားေ◌ပး င
ုိ င္ေ◌တာ့ ေ◌ကာင္◌းတာေ◌ပါ ့၊ေ◌ေဖဖနည္◌းနည္◌း

အနားယူခ်င ယား"

" ေ◌ေဖဖ့ကိုmedical checkupလုပိ ႔အ တက္Doctorကို ကၽနေ◌

္

တာ◌္ေ◌◌ျပာထားၿပီ းပါၿပီ ၊ေ◌ေဖဖအဆင္ေ◌◌ျပတဲအ

့ ခ်ိ န ္ သူ႔ဆီ ကို

လာေ◌စခ် ငယ္ေ◌◌ျပာတယ္၊ေ◌ေဖဖ့ကို ေ◌သခ် ာၾကည့◌ေ

္ ◌ပးခ် င္

လိ႔
ု ပါတဲ"့

" ေဖဖတိ႔
ု တစ္ေ◌ခါက္ေ◌လာ ကားၾကည့ ◌ကတာေ◌ပါ ့"

"ဒါဆိုေ◌ေဖဖ အဆင္ေ◌◌ျပတဲအ
့ ခ်ိ ားဖို႔စီ စဥိ ကါ ့မယ္"

"အင္◌းသား၊ဒါနဲ႔ ့ ဲ၊
မင္◌းသူငယ်င္◌းေ◌ရာဒီမွာလုပတာဘယိ တဲလ

အဆင္ေ◌◌ျပလား"

" ပပါတယ္ေ◌ေဖဖ၊သူအ ငTaxiေ◌တာင္ေ◌မာင္◌းေ◌နတာ၊အ

ခု ေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌္ေ◌လးအဆင္ေ◌◌ျေပနပါတယ္"

သားသူငယ်င◌
္ းကမၾကာေ◌သးခငမွသူ႔driverအျဖစန႔ထားတဲ
္ ့

သူ◌ျဖစည္။

" အာ◌္"
 "ဟိ ု ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌ဆးရံ ◌ဘ
ု ကေဏရာကဲ ေ◌သးတယ္ေ◌ေဖဖ၊

သူေ◌နသာပါတယ္၊ေ◌ေဖဖ့ကိုက်န◌းမာေ◌အာင္
္ ေ◌နဖိုေ႔သခ် ာေ◌◌ျပာလို

ကါတယ္၊သူလည္◌းသကာပါတယဲ "

သူဘာကိုသိခ်ငေ
္ ◌နလည္◌းဆိုတာသားကတန◌းသိ
္ သည္။သူ႔စိ တိ

သားေကကာင္◌းေ◌ကာင္◌းနားလ ည္။

' ေဖဖမင္◌းကိုေ◌က်းဇူးတငါတယိ တာထကိ ပါတယားရယ္။ၿ

ပီ းေ◌တာ့ေ◌ေဖဖ့ကိုသားြခင့ ◌ႊတါ။ေ◌ေဖေဖၾကာင့ ◌ားနဲ႔စက

ကားမွာနားလ ႈေ◌ တ လဲခဲ့ၾကရၿပီ ။ေ◌ေဖဖတစယရည္ြ႐ယဲ ပါ

ဘူး။'

ဦးေ◌တဇာေ◌အာင္Laptopဆီ အာရံ ◌ေ
ု ◌ရာက္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစဲ သား◌ျဖစ္

သူမ်ကွာႏ◌ုႏ◌ုကိုတစ် က္ေ◌ငးၾကည့◌င္◌း

'ဒါေ◌ပမယ့◌ေ
္ ◌ေဖဖယံ◌ၾ
ု က ယား။သားကိုကိုကတစ္ေ◌

နေ႔နေ႔တာ့ေ◌ေဖဖတိ႔
ု ဆီ ကိုေ◌သခ် ာေ◌ပါက္◌ျပ ာမွာပါ။တစ်ိ ်ရ

ငားေအပၚကိုလည္◌းသူနားလ ာပါလိမ့◌ယ္။သားဘက ခေဏ

လးပဲ ထပ္ေ◌စာင့◌ေ
္ ◌ပးလိက
ု ါ။'
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"သား! သား! အ ိ ပားဟင္"

"ဟုတယ္ေ◌ဒၚႀကီး ေ◌◌ျပာေ◌လ"

ဖုန◌းထဲ
္ ကၾကားေ◌နရတဲေ
့ ◌ဒၚႀကီးအသံကပံ ◌မ
ု ွ ဟုတ္။စိ တႈပ္

ရွ ားေ◌နသလိမ
ု ်ိဳးအဖ် ားခက င္ေ◌န၏မခ်ိ မဆန႔အားတင္
္ ◌းထားၿ
ပီ းေ◌◌ျပာေ◌နရသလိအ
ု သံမ်ိဳး။တစ ခု ◌ျဖစ္ေ◌နလိ႔
ု မ် ားလား။ၿပီ းေ◌တာ့

သူ႔ကိုဘာမွဆက္ေ◌◌ျပာမလာ။ဖုန◌းထဲ
္ မွာၾကားေ◌နရတဲရ
့ ႈ◌က
ိ ံတစ္

ခ်ိဳ႕က မထိန◌း
္ ုိ ငန◌းလိ
္ ႔
ု ထက်လာသလိမ
ု ်ိဳး။သူတစ ခု ကိုစိုးရိ မ္

လာေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။

" ဒၚႀကီး ဘာ◌ျဖစိ ႔လဲ၊ဘာေ◌ တ◌ျဖစ္ေ◌နလိ႔

ု လဲ"

"သား သူေ◌႒း...သူေ◌႒းေ◌လ၊သားေ◌ေဖဖ..."

" ေဖဖဘာ◌ျဖစိ ႔လဲ၊ေ◌◌ျပာပါေ◌ဒၚႀကီး"

"သူေ◌႒း မရွိ ေ◌တာ့ဘူးသား"

ေ◌◌ျပာၿပီ းေ◌ဒၚႀကီးကငိေ
ု ◌တာ့သည္။ေ◌ေဖဖကမရွိ ေ◌တာ့ေရအာင္

ု တရကကီးဘယိ ထ ကားမွာလဲ။မျဖစိ ငာ။

" ေ◌ေဖဖကဘယိ ထ ကားလိ႔

ု လဲ၊ေ◌ဒၚႀကီးဘာေ◌◌ျပာလိက
ု ္

တာလဲ၊ ကၽနေ◌တာ◌
္ ိ ပားမလ ိ ႔ျပနေ◌◌ျပာစမ္
္ ◌းပါ"

သူနားၾကား လဲေ◌နတာမ် ားလား။သူကအခု စငာပူကိုေ◌ရာက္ေ◌န

တာ◌ျဖစည္။သူဒီကို ထကာတုန◌းေကတာင္
္ ေ◌ေဖဖကပံ ◌မ ဲ ျဖစ္
ု ွ ◌

သည္။ဘယိ မွ ထ ကားစရာေအၾကာင္◌းမရွိ ။ေ◌ေဖဖကအဲ လ

့ ိလ
ု ပ
ု

ယ့ ◌ လည္◌းမဟုတ။္

"မဟုတ းသား၊သားေ◌ေဖဖ ဆံ ◌းု ...ဆံ ◌းု "

ေ◌ဒၚႀကီးကစကားေ◌တာငံ◌းု ေ◌အာေင◌ျပာ င
ုိ ေ
္ ◌တာ့။တအား

ငိေ
ု ◌တာ့၏ဒီတစါေ◌တာ့သူနားၾကား လဲတာမျဖစိ င္။သူေ◌သခ် ာၾ

ု ည္။ေ◌ေဖဖဆံ ◌းု ၿပီ တဲ။့ သူ႔တစိ ယံ◌းု ေ◌တာင့ ◌

ကားလိက
င္◌းေ◌အးစ ကား၏နားမွာကပားတဲဖ
့ ုန◌းကိ
္ ုေ◌တာင္ေ◌ကာင္◌းေ◌

ကာင္◌းမကိုငိ င္ေ◌တာ့။တစိ ယံ◌းု တု ငာသည္။

"သားနားေ◌ထာင္ေ◌နလားသား၊သူေ◌႒းမရွိ ေ◌တာ့ဘူးဆံ ◌းု ၿပီ ၊ဘယိ

လု ပကမလဲဟင္"

ေ◌ဒၚႀကီးကဆကိ ေ◌နရင္◌း

"မနက သူေ◌႒းမနကာဆင္◌းမစားလိေ
ု ႔ဒၚႀကီး သားနႈ◌းိ တာ"

ေ◌ဒၚႀကီးကစကားဆေက◌ျပာ င
ုိ ္။ငိ၍
ု သာေ◌နသည္။

"နႈ◌းိ လိ႔
ု မေရတာ့ဘူးသား အဲ ဒ
့ ါနဲ႔"

"မဟုတ း၊ေ◌ေဖဖသတိလ စားတာပဲ ◌ျဖစွာပါ၊ဟုတယ

လားေ◌ဒၚႀကီး၊ ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ိ ေ◌◌ျပာစမ္◌းပါ"

ေ◌ဒၚႀကီးကေမ◌ျဖ။ငိ၍
ု သာေ◌နသည္။သူကိုယိ ေငရာ။မ် က

ည္ေ◌ တကအဆကပ် ေက်ေနပမယိ ဖိုေ႔မ့ေနခဲ့ သည္။မဟုတ း။သူ

ငိလ
ု ိ႔
ု မရဘူး။

" ဒၚႀကီးတိ႔
ု လည္◌း ဆရာဝနေ◌◌ျပာလိ
္ ႔
ု သိရတာပါသားရယ္၊

သူေ◌႒းသတိလစ္ေ◌နတယဲထငဲ မိ တာ၊ဆရာဝနေ◌ရာက
္ ာမွအသက

ရွိ ေ◌တာ့ဘူးဆိုတာသိရတာ၊အခု သားအလုပ္ေ တၿပီ းရင္◌ျမန◌ျမန

္ ◌ျပ
္ ဲ

ပါသားရယ္၊ေ◌ဒၚႀကီးလည္◌းဘာမလု ပတ္ေ◌တာ့ဘူး"

ေ◌ဒၚႀကီးကငိရ
ု င္◌းေ◌◌ျပာေ◌နသည္။သူေကတာ့ဘာစကားေမွ◌ျပာခ်

ငိတရွိ ေ◌တာ့တာ◌ျဖစည္။အခု ထိသူ႔နားသူမယံ◌ု င

ုိ ေ
္ ◌သးဘူး။ေ◌

ေဖဖကဆံ ◌းု သားၿပီ တဲလ

့ ား။
 "သား သား ၾကားရဲ ႕လားဟင္၊ေ◌ဒၚႀကီးကိုတစ ခု ◌ျပနေ◌◌ျပာပါ
္

ဦး"

ေ◌ဒၚႀကီးကငိေ
ု ◌နရင္◌းဆကိ က္ေ◌◌ျပာလာမွ သူတစ ခု ေ◌◌ျပာ

ဖို႔သတိရသည္။

" ကၽနေ◌တာ◌္
္ ခ် က်င◌
္ း◌ျပ ာခဲ့ မယ္ေ◌ဒၚႀကီး"

ဖုန◌းက်
္ သားတာနဲ႔ဆိုဖာေ◌ပၚအ ု ပကိဳးပ် ကိ င်လိက
ု ိသည္။အၿ

ပီ း ထ ကားဖို႔ကအရမ္◌းေ◌စာ လန◌းေ◌သးတယဟု
္ တ းလားေ◌ေဖ

ဖ။ေ◌ေဖဖဒီရကိ င္◌းပငန◌းေ◌နတာမွ
္ န◌းသူ
္ သိသည္။အဲ ဒ
့ ါေ◌ၾကာင့◌္

ပဲ စငာပူBank ခဲ ကိစၥကိုေ◌ေဖဖ့အစားသူလာခဲ့ လိက

ု ာ◌ျဖစည္။

ေ◌ေဖဖ့ကိုက်န◌းမာေ◌ရးဂ
္ ု စိုကိ ေ႔သခ် ာေ◌◌ျပာခဲ့ ေ◌သးသည္။

သူ႔ကိုေ◌တာငိတပူဖို႔ျပနေ◌◌ျပာေ◌နခဲ
္ ့ ေ◌သးတယလား။ေ◌ေဖဖက

ကိုကို◌ျပ လာကိုေ◌စာင့◌ေ
္ ◌နခဲ့ တာ။သူ႔တူကိုေ◌ေဖဖ သိပ္ေ◌ တ႕ခ်

င္ေ◌နခဲ့ တာ။ကိုကိုေ◌တာင္◌ျပ လာေ◌သးဘူး။ေ◌ေဖဖက ေ◌ေဖဖက

ဆံ ◌းု ၿပီ တဲလ

့ ား။ကိုကို◌ျပ ာတဲအ
့ ထိေ◌တာင္ေ◌ေဖဖေမစာင့◌ိ င္ေ◌တာ့

ဘူးလားေ◌ေဖဖရာ။

အရိ ပ္ဝမ္◌းနည္◌းနာက်ငာတဲအ
့ ခါတိင
ု ္◌း ထံ◌းု စံ အတိင
ု ္◌းသူ႔ကိုသာ

သတိရမိ သည္။သူေ◌ရာေ◌ေဖဖဆံ ◌းု တာသိ ငယိ ေ◌နမလဲ။ေ◌ဖႀ

ကီးေကတာ့သိၿပီ းေ◌နမွာေ◌သခ် ာသည္။

သူ႔အ တက ေမ တး င
ုိ ေ
္ ◌သး။သူ႔မွာလုပရာေ◌ တရွိ ေ◌ေနသးသ

ည္။ကုမၸဏီကဒါ ု ိ ကာတစ်ိဳ႕နဲ႔မနေ◌နဂ်
္ ာတစ်ိဳ႕ကို မွာစရာရွိ တာ
လွမ္◌းမွာဖို႔လုပသည္။သူပါလဲက် သားလိ႔
ု မျဖစ္ေ◌သးပါ။ေ◌ဖႀကီး

နဲ႔ဖုန◌းcontactေရတာ့
္ ္ း◌ျပ ာေ◌နၿပီ တဲ။့
သူလည္◌းခ် က်င◌

သူလည္◌းစငာပူေကန ိ ခ် က်င္◌း◌ျပ ာရသည္။အိ မွာေ◌

ဒၚႀကီးနဲ႔ေကလးေမ တပဲ ရွိသည္။ဘာမွလု ပတကမွာမဟုတ။္ ေ◌

ဒၚႀကီးတိ႔
ု လည္◌းစိ တိခိုက္ေ◌နမွာပင္။ကုမၸဏီကတာဝ သ
ွိ ူ တ

ခ်ိဳ႕ေကတာ့ အိ မိ ေ◌ရာက္ေ◌နၾကၿပီ ေ◌◌ျပာသည္။ဒီတစ္ေ◌ခါက ပ

ရီ းမွာေ◌တာ့ေ◌ေဖဖကသူ႔ကိုမႀကိဳ င
ုိ ာွ ေ◌တာ့ပါ။

ေ◌တာင္◌းပ ါတယ္ေ◌ေဖဖ။ေ◌ေဖဖ့ေ◌နာကံ◌းု အခ်ိ ာွ ေ◌တာင

ုိ ဲ လိေ
နားမွာရွိ ေမပး င ု ႔ေဖဖ့ကို ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌တာင္◌းပ ါတယ္။ေ◌

ေဖဖကတစ္ေ◌ယာကည္◌းအထီးက်နေ◌နမွ
္ ာကိုတအားေ◌ၾကာက

ည္။နဂိုကတည္◌းက လ
ွ ံ◌းု ေမကာင္◌းသူမို႔သူစငာပူ ထကာေ◌တာ့စိ

တားင ယားပံ ◌လ
ု ည္◌းရသည္။ေ◌နာကပီ း ကိုကိုေ◌စ့စ ပားတာကို

လည္◌းေ◌ေဖဖစိ ေတကာင္◌း◌ျဖစ္ေ◌နတာသူသိသည္။ေ◌ေဖဖက

ကိုကို႔ေအပၚတအားသံေ◌ယာဇဥကီးသည္။ကိုကို ထ ကားၿပီ းကတ

ည္◌းေကေဖဖကိုကို႔ကို တစ်ိ ံ◌းု လမ္◌းေ◌နခဲ့ တာသူသိေ◌နခဲ့ သည္။

တူ◌ျဖစ ေကတာ့ ေ◌ေဖဖဘယ္ေ◌လာကဲေ◌မ်ွာ◌္ေ◌ေနန ◌ျပ လာခဲ့

ပါ။

' ေဖဖ့အ တ ကၽနေ◌တာ◌

္ ေ◌တာင္◌းေ◌ပးပါတယ္ေ◌ေဖဖ။ေ◌

နာငံသရာမွာေ◌ေဖဖ့ရဲ႕အနားမွာအၿမဲ အတူရွိေ◌ေနပး င
ုိ ယ့◌္ မိ သားစု

နဲ႔သာေ◌ေဖဖဆံ ◌ု င
ုိ ါေ◌စ'
 ဒီလိန ဲ ပဲ ေ◌ေဖဖက
ု ႔ သူခ်စဲ သူေ◌ တအားလံ◌းု ကိုနႈတဆကဲ ဒီအတိ ု

င္◌း ထ ကားခဲ့ ပါသည္။

<<<<<<<<
>>>>>>>>
25,November,2020
Unicode
မှနန
် ရ
ံ ံ ကတစ် ဆင့်အြပင်ဘက် ခင်းကိုအေ ကာင်းြပချက်မ ှ ိ ေငးေန

မိ သည်။မိုးသားလဲြ့ ပာြပာက အင်လျားကန်ေရြပင်မှာထင်းေန၏အုနး် ပင်

ှ ည် ှ ည်ေတွကေလယူရာအတိင
ု ်းယိမ်း ွ ဲေန ကသည်။

ဦးေတဇာေအာင်အခု တေလာစက်ဆီကိုပဲစိတ်ေရာက်ေနသည်။စက်ေစ့စပ်

ု ် ပီ ဆိုတဲသ
လိက ့ တင်း ကား ပီ းကတည်းက သားပံုစံကလည်းပို ပီ းေအးစက်

လာကာ အလုပ်ေတွပဲဆက်တိက
ု ်ဖိလပ
ု ် ေနေတာ့သည်။နားနားေနေနလုပ်ဖိ

ေြပာတာေတာင်လက်မခံ ။သူအဆင်ေြပပါသည်တဲ။့ ပီ းေတာ့သကိုစိတ်မပူ

ဖိ ။

ဦးေတဇာေအာင်ကိုယ်တိင ဲ ့ နသိ
ု ်လည်းစိ တ်နလူ ဲ ့ ပ်မကပ် ချင်။အခု

ေနာက်ပိုင်း ှလံးု တုနတ

် ာေတွ၊အသက် ကျပ် ပီ းေမာတာေတွမ ကာခဏ

ြဖစ် လာသည်။သားကိုလည်းေြပာမြပချင်ေသး။ြဖစ် င
ုိ ်ရင်ဒီကေလးကိုသ

ဲ ့ ကမများေစချင်ေတာ့။
အတွက်နဒု

စက်ထွက်သွားတဲေ
့ နHeart
့ Attackြဖစ် ပီ းကတည်းက သားကသကိုအရိ ပ်

တစ် ကည့် ကည့်ေနေတာ့သည်။သမျက် ှာ နည်းနည်းမေကာင်းတာနဲ ့

ကျန်းမာေအာင်ေနဖိ ပဲအ မဲ ေြပာေတာ့တာြဖစ် သည်။'ေဖေဖကေတာ့ကျန်းမာ

ေနမှြဖစ် မှာေပါ ့'တဲ။့ ေနာက် ပီ း'ေဖေဖ့ကို က န်ေတာ် ကြပန် ပီ းစာင့်ေ ှ ာက် င
ုိ ်

ပါ ပီ 'တဲ။့

သားကသူကိုယ်တိင
ု ်ကျေတာ့ မိ သိပ် င
ုိ ်လန
ွ း် သည်။စက်ထွက်သွား ပီ း

ကတည်းကသူြဖစ် ချင်တာေတွ၊သူလပ
ု ် ချင်တာေတွဘာတစ် ခုမှမေြပာ

ေတာ့။သူြဖစ် ချင်တာ ှ ိ ရင်လပ

ု ် ကည့်ဖိတိက
ု ်တန
ွ း် ြပန်ေတာ့လည်း သ

အတွက်ကဘာြဖစ် ြဖစ် အဆင်ေြပပါသည်ဆိုတာချည်းသာ။တခါတေလ

ေတာင်အတွနတ
် ့ က်တာမျ ိ းမ ှ ိ ။

သားကေြပာြပစရာမလိေ
ု အာင်အလိက
ု ်သိသည်။ေကျာင်း ပီ းတာနဲကု
့ မဏီ

မှာဝင်ကူဖိအဆင်သင့်ြဖစ် ေနခဲ့ ၏စင်ကာပူမှာBusinessနဲပတ်

့ သတ်

သည့်MBAသင်တန်းတစ် ှစ်သွားတတ်သည်။ြပန်လာတာနဲကု
့ မဏီမှာ

အလုပ်တန်းဝင်သည်။အလုပ်လည်း ကိ းစားသည်။အေြခအေနတစ် ခု

ေ ကာင့်သအနားမှာ အနီးကပ် အတွင်းေရးမးလုပ်ေပးဖိ ေတာင်းဆိုေတာ့

လည်းအသာတစ် ကည်လက်ခံခဲ့တာပင်။

သူကိုယ်တိင ု ်ပင်စရာ ှ ိ ခဲ့သည်။သားြဖစ်

ု ်ကလည်းတစ် ခုခုဆိုသားနဲပဲ့ တိင

ု ်ပင်တဲအ
သူကလည်းတိင ့ ခါတိင
ု ်း သူြဖစ် ချင်တာကိုအကုနြ် ဖစ် ေအာင်လပ
ု ်

ေပးခဲ့ တာချည်းသာ။သားကစက် ှ ိ ေနတုနး် ကေတာင် စက်အေပ ဆိုးတာမျ ိ း

ေတွ ှ ိ တတ်ေသးသည်။စက်ထွက်သွား ပီ းတဲေ

့ နာက်ပိုင်းသဆ ထက်သူတ

ပါးဆ ကိုသာအရင်ဦးစားေပးတတ်သည်။သားကသိပ်ကိုြဖ စင်တဲက

့ ေလး

ပါ။ ပီ းေတာ့သအသက်ကို ငယ်ငယ်ေလးကတည်းကယ်တင်ေပးခဲ့ သူ။

 အြပင်မှာထွက်ေနတဲသ
့ တင်းေတွေ ကာင့်သားအတွက်သူစိတ်မေကာင်း။

့ ရဲ ြဖ စင်မကို
သားနဲသူ ဲ့
သူနသားအြပင် ့ ဲ။သားကို
ဘယ်သူကပိုသိမှာတဲလ

စြမင်လိက
ု ်ရကတည်းကသသားအရင်းတစ် ေယာက်လိခ
ု ံ စားခဲ့ ရတာ

ြဖစ် သည်။သကိုကယ်တင်ေပးတဲက
့ ေလးဆိုတာေ ကာင့်လည်းပါလိမ့်မည်။

့ ီေနာက်သားကိုအ ပီ းေမွးစားဖိ ချက်ချင်းဆံုးြဖတ်ခဲ့သည်အထိ။

အဲ ဒ

သားနဲသအေ
့ ကာင်းေတွအြပင်မှာဒီေလာက်အထိပျ ံေနခဲ့ မှနး် လည်းသူမ

သိခဲ့ပါ။ကိုယ့်အသိုင်းအဝိုင်း၊ကိုယ့်ပတ်ဝန်းကျင်အနည်းအကျ ်းေလာက်က

သာ သူတိအေပ အထင်အြမင်လဲေ
ွ နတာမျ ိ းြဖစ် မှာပါလိေတွးထင်ခဲ့မိသည်။

သားကလည်းဒီေလာက်အထိအြပင်မှာသူတိသတင်းေတွထွက်ေနတာကိုမ

သိခဲ့မှာမဟုတ်။သူစိတ်မေကာင်းြဖစ် မှာစိုးလိသာသိရက်နတမင်
ဲ့ မေြပာခဲ့ တာ

ြဖစ် ပါလိမ့်မည်။

ု ် ပီ ဆိုတဲသ
စက်ေစ့စပ် လိက ့ တင်း ကားမှသာ စက်နားထဲအထိေတာင်

ေပါက် ကားေန ပီ မှနး် သူစသတိထားခဲ့ မိတာြဖစ် သည်။မဟုတ်ရင် စက်တစ်

ြခားမိ နး် ကေလးနဲေစ့

့ စပ် လိက
ု ်ဖိအေ ကာင်းမ ှ ိ ။ ပီ းေတာ့ ဆက်ဆက်ြပန်လာ

ခဲ့ မယ်ဆိုသူက ေကျာင်း ပီ းေတာ့လည်းြပန်မလာ။ဟိမ

ု ှာပဲ ဒီပလိမ
ု ာဆက်

တတ် ပီ း နာမည် ကီးကုမဏီေတွမှာInternဆင်းေနသည်တဲ။့

ဲ့
ဒီမှာသူနသား ှစ်ေယာက်တည်းအလုပ်ေတွမ င ဲ့
ုိ ်တာသိရက်နေတာင် ြပန်မ

လာေတာ့တာ ထိုအေ ကာင်းတစ် ခုသာ ှ ိ ပါသည်။ကိုတည် မဲ ကေတာ့စကား

ကို ကည့်ေကာင်းေအာင်တမင်ေရွ းေြပာခဲ့ ပံုပင်။စက်ကြပန်လာမှာပါတဲ။့ ဟိ ု

ကအလုပ်ေတွက မ် းကျင် ပီ ဆိုတာနဲ ြပန်
့ လာမှာပါတဲ။့ သူမမကို ေမ့ထားခဲ့

မိ သည်။သူတိကိုစက်အထင်လဲေ
ွ နတာမမ ပေရာဂကင်းမှာမဟုတ်။

ဲ့
သူနသားဘက် ကလည်းေသေသချာချာေြဖ ှ င်းတာမျ ိ းေတွဘာေတွမ

လုပ်ခဲ့ေတာ့စက်ဘက်ကပို ပီ းသံသယဝင်သွားပံုရသည်။ေြဖ ှ င်းရေလာက်

တဲအ ဲ့
့ ထိသူနသားသတင် းေတွထွက်ေနခဲ့ မှနး် သူမသိခဲ့တာလည်းပါသည်။

သားဘက်ကလည်းသကိုငဲခ
့ ဲ့ တာလည်းပါလိမ့်မည်။သတင်းေတွစထွက်လာ

ကတည်းကသဘက်ကေြဖ ှ င်းဖိ ှ တ်ဆိတ်ေနခဲ့ တာကိုသားသတိမထားမိ ပဲ

ေနမှာမဟုတ်။

ေနာက်ပိုင်းစီ းပွားေရးလုပ်ငန်းေတွကလည်းသိသိသာသာတိးု ချ ဲလာခဲ့

ေတာ့အလုပ်ထဲမှာသာစိ တ် ှစ်ေနခဲ့ မိသည်။ခု ချ ိန်ကျမှ ှ င်းြပလည်းလူေတွ

ု ဲ မယံုပါေစ၊သူစက်ကိုေတာ့
ကယံု ကမှာမဟုတ်။ဘယ်သူေတွဘယ်လိပ

နားလည်ေအာင် ှ င်းြပချင်ပါသည်။ဒါေပမယ့် ဘယ်ကစ ှ င်းြပရမလဲ။သူန ဲ ့

သားြဖ စင် ကပါတယ်ဆိုတဲအ

့ ေ ကာင်းကိုလား။သားကိုသအနားဘာ

ေ ကာင့်ေခ ထားရပါတယ်ဆိုတဲအ
့ ေ ကာင်းကိုလား။ဘယ်သွားသွားသားကို

ဘာေ ကာင့်ေခ သွားရပါတယ်ဆိုတာကိုလား။

'ေလးေလးမင်းကိုေြပာြပချင်တယ်စက်။ေလးေလးေြပာြပခဲ့ ရင်မင်းေလး

ေလးအေပ ဘယ်လိထ
ု င်ြမင်ချက်ေပးမလဲ။သိသာသိေစမြမင်ေစနဲတဲ
့ စ့ က်။

ေလးေလးမင်းကိုေြပာြပဖိ မရဲ ဘူး။မင်းေလးေလးကိုခွင်လ

့ တ်ပါစက်ရာ။'

"ေဖေဖ! ေဖေဖ!"

နားထဲေခ သံလိလ
ု ို ကားမိ မှ ေနာက်လှည့် ကည့်ရသည်။
 "သား လာေလ"

ု ံ းခန်းကထိုင်ခံုမှာဝင်ထိုင်ရင်းသက်ပျင်း ှ ည် ကီးချလိက
ု ်မိသည်။သားကို

် ဲ ြဖစ် သည်။သားက မိ သိပ်တတ်သူပဲေလ။သ

အကဲခက် ကည့်မိေတာ့ပံုမှနပ

မျက် ှာမေကာင်းတာကိုေတာ့သားကချက်ချင်းရိ ပ်မိပံုပင်။

"ေဖေဖ ေနမေကာင်းဘူးလား"

"ဟိ ု ေကာင်းပါတယ်သားရဲ ၊ဘာမြဖစ် ပါဘူး"

"စင်ကာပူBankကိစအားလံးု အဆင်ေြပေန ပီ ေဖေဖ၊ေနာက်အပါတ်ထဲ

စတင်လည်ပတ်လိရ ပီ ၊လတ်မှတ်ထိုးဖိ ကိုေတာ့ကိုယ်တိင

ု ်သွားမှအဆင်ေြပ

မယ်ထင်တယ်"

"အင်း....."

စိ တ်မသက်သာသလိေ
ု ြပာလိက
ု ်လ င်

ု ်ပါ၊က န်ေတာ် ပဲအဆင်ေြပရင်သွားလိက

"ဒီတစ် ေခါက်ေဖေဖနားလိက ု ်ပါ ့

မယ်"

သားကအဲ လ
့ ိအ
ု လိက
ု ်သိတတ်သူြဖစ် သည်။

"သားသွားေပး င
ုိ ်ရင်ေတာ့ ေကာင်းတာေပါ ့၊ေဖေဖနည်းနည်းအနားယူချင်

တယ်သား"

" ေဖေဖ့ကိုmedical checkupလုပ်ဖိအတွက်Doctorကိုက န်ေတာ် ေြပာထား

ပီ းပါ ပီ ၊ေဖေဖအဆင်ေြပတဲအ
့ ချ ိန် သဆီ ကိုလာေစချင်တယ်ေြပာတယ်၊ေဖ

ေဖ့ကို ေသချာ ကည့်ေပးချင်လိပါတဲ"့

"ေဖေဖတိ တစ် ေခါက်ေလာက်သွား ကည့် ကတာေပါ ့"

 "ဒါဆိုေဖေဖ အဆင်ေြပတဲအ
့ ချ ိန်သွားဖိ စီစ ်လိက
ု ်ပါ ့မယ်"

"အင်းသား၊ဒါနဲ ့ ု ဲလ
မင်းသူငယ်ချင်းေရာဒီမှာလုပ်ရတာဘယ်လိတ ့ ဲ၊

အဆင်ေြပလား"

"ေြပပါတယ်ေဖေဖ၊သူအရင်ကTaxiေတာင်ေမာင်းေနတာ၊အခု ေတာ် ေတာ်

ေလးအဆင်ေြပေနပါတယ်"

သားသူငယ်ချင်းကမ ကာေသးခင်ကမှသdriverအြဖစ် ခနထ

် ့ ားတဲသ
့ ူ

ြဖစ် သည်။

"ေအာ် "

"ဟိ ု က န်ေတာ် ေဆး ု ံ ဘက်ခဏေရာက်ခဲ့ေသးတယ်ေဖေဖ၊သူေနသာပါ

တယ်၊ေဖေဖ့ကိုကျန်းမာေအာင်ေနဖိ ေသချာေြပာလိက
ု ်ပါတယ်၊သူလည်း

သက်သာပါတယ်တဲ"့

သူဘာကိုသိချင်ေနလည်းဆိုတာသားကတန်းသိသည်။သစိ တ်ကိုသားက

ေကာင်းေကာင်းနားလည်သည်။

'ေဖေဖမင်းကိုေကျးဇူးတင်ပါတယ်ဆိုတာထက်ပိုပါတယ်သားရယ်။ ပီ း

ေတာ့ေဖေဖ့ကိုသားခွ င်လ
့ တ်ပါ။ေဖေဖေ ကာင့်သားနဲစက်
့ ကားမှာနားလည်မ

ေတွလဲခ
ွ ဲ့ ကရ ပီ ။ေဖေဖတစ် ကယ်မရည်ရွယ်ခဲ့ပါဘူး။'

ဦးေတဇာေအာင်Laptopဆီ အာ ု ံ ေရာက်ေန ပီ ြဖစ် တဲသ

့ ားြဖစ် သူမျက် ှာ ု

က
ု ိုတစ် ချက်ေငး ကည့်ရင်း

'ဒါေပမယ့်ေဖေဖယံု ကည်တယ်သား။သားကိုကိုကတစ် ေနေန

့ ေတာ့
့ ေဖေဖ

တိဆီကိုေသချာေပါက်ြပန်လာမှာပါ။တစ် ချ ိန်ကျရင်သားအေပ ကိုလည်းသူ

နားလည်လာပါလိမ့်မယ်။သားဘက်က ခဏေလးပဲ ထပ် ေစာင့်ေပးလိက
ု ်ပါ။'
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"သား! သား! အရိ ပ်လားဟင်"

"ဟုတ်တယ်ေဒ ကီး ေြပာေလ"

ဖုနး် ထဲက ကားေနရတဲေ

့ ဒ ကီးအသံကပံုမှနမ
် ဟုတ်။စိ တ်လပ် ှ ားေန

သလိမ
ု ျ ိ းအဖျားခက်တန
ု ယ
် င်ေန၏မချ ိမဆနအ
် ့ ားတင်းထား ပီ းေြပာေနရသ

လိအ
ု သံမျ ိ း။တစ် ခုခုြဖစ် ေနလိများလား။ ပီ းေတာ့သကိုဘာမှဆက်ေြပာမ

လာ။ဖုနး် ထဲမှာ ကားေနရတဲ ့ ိက်သံတစ် ချ ိ က မထိနး် င

ုိ ်လန
ွ း် လိ ထွက်ကျ

လာသလိမ
ု ျ ိ း။သူတစ် ခုခုကိုစိုးရိ မ်လာေန ပီ ြဖစ် သည်။

"ေဒ ကီး ဘာြဖစ် လိလဲ၊ဘာေတွြဖစ် ေနလိလဲ"

"သား သူေ း...သူေ းေလ၊သားေဖေဖ..."

"ေဖေဖဘာြဖစ် လိလဲ၊ေြပာပါေဒ ကီး"

"သူေ း မ ှ ိ ေတာ့ဘူးသား"

ေြပာ ပီ းေဒ ကီးကငိေ

ု တာ့သည်။ေဖေဖကမ ှ ိ ေတာ့ရေအာင် ု တ်တရက်

ကီးဘယ်ကိုထွက်သွားမှာလဲ။မြဖစ် င
ုိ ်တာ။

" ေဖေဖကဘယ်ကိုထွက်သွားလိလဲ၊ေဒ ကီးဘာေြပာလိက

ု ်တာလဲ၊

က န်ေတာ် သိပ်နားမလည်လိ ြပန်ေြပာစမ် းပါ"

သူနား ကားလွဲေနတာများလား။သူကအခု စင်ကာပူကိုေရာက်ေနတာ

ြဖစ် သည်။သူဒီကိုထွက်လာတုနး် ကေတာင် ် ဲ ြဖစ် သည်။

ေဖေဖကပံုမှနပ
ဘယ်ကိုမှထွက်သွားစရာအေ ကာင်းမ ှ ိ ။ေဖေဖကအဲ လ
့ ိလ
ု ပ
ု ် မယ့်သူလည်း

မဟုတ်။

"မဟုတ်ဘူးသား၊သားေဖေဖ ဆံုး...ဆံုး"

ေဒ ကီးကစကားေတာင်ဆံုးေအာင်မေြပာ င
ုိ ်ေတာ့။တအားငိေ
ု တာ့၏ဒီ

တစ် ခါေတာ့သူနား ကားလွဲတာမြဖစ် င

ုိ ်။သူေသချာ ကားလိက
ု ်သည်။ေဖေဖ

ဆံုး ပီ တဲ။့ သတစ် ကိုယ်လံးု ေတာင့်တင်းေအးစက်သွား၏နားမှာကပ် ထားတဲ ့

ဖုနး် ကိုေတာင်ေကာင်းေကာင်းမကိုင် င
ုိ ်ေတာ့။တစ် ကိုယ်လံးု တုနယ
် င်လာ

သည်။

"သားနားေထာင်ေနလားသား၊သူေ းမ ှ ိ ေတာ့ဘူးဆံုး ပီ ၊ဘယ်လိလ

ု ပ
ု ်က

မလဲဟင်"

ေဒ ကီးကဆက်ငိေ
ု နရင်း

"မနက်က သူေ းမနက်စာဆင်းမစားလိေဒ ကီးသွား ှ ိးတာ"

ေဒ ကီးကစကားဆက်မေြပာ င
ုိ ်။ငိ၍
ု သာေနသည်။

" ှ ိးလိမရေတာ့ဘူးသား အဲ ဒ
့ ါနဲ"့

"မဟုတ်ဘူး၊ေဖေဖသတိလစ် သွားတာပဲ ြဖစ် မှာပါ၊ဟုတ်တယ်မလား

ေဒ ကီး၊က န်ေတာ့်ကိုေြပာစမ် းပါ"

ေဒ ကီးကမေြဖ။ငိ၍
ု သာေနသည်။သူကိုယ်တိင
ု ်ကေရာ။မျက်ရည်ေတွက

အဆက်မပျက်ကျေနေပမယ်ငိဖ
ု ိ ေမ့ေနခဲ့ သည်။မဟုတ်ဘူး။သူငိလ
ု ိမရဘူး။

"ေဒ ကီးတိလည်း ဆရာဝန်ေြပာလိသိရတာပါသားရယ်၊သူေ း

သတိလစ် ေနတယ်ပဲထင်ခဲ့မိတာ၊ဆရာဝန်ေရာက်လာမှအသက်မ ှ ိ ေတာ့ဘူး

ဆိုတာသိရတာ၊အခု သားအလုပ်ေတွ ပီ းရင်ြမန်ြမန်ြပန်ခဲ့ပါသားရယ်၊

ေဒ ကီးလည်းဘာမလုပ်တတ်ေတာ့ဘူး"

ေဒ ကီးကငိရ
ု င်းေြပာေနသည်။သူကေတာ့ဘာစကားမှေြပာချင်စိတ်မ ှ ိ

ေတာ့တာြဖစ် သည်။အခု ထိသနားသူမယံု င

ုိ ်ေသးဘူး။ေဖေဖကဆံုးသွား ပီ

တဲလ
့ ား။

"သား သား ကားရဲ လားဟင်၊ေဒ ကီးကိုတစ် ခုခုြပန်ေြပာပါဦး"

ေဒ ကီးကငိေ
ု နရင်းဆက်တိက
ု ်ေြပာလာမှ သူတစ် ခုခုေြပာဖိ သတိရ

သည်။

"က န်ေတာ် ချက်ချင်းြပန်လာခဲ့ မယ်ေဒ ကီး"

ဖုနး် ကျသွားတာနဲဆိ
့ ုဖာေပ အ ု ပ် ကိ းပျက်ထိုင်ချလိက
ု ်မိသည်။အ ပီ း

ထွက်သွားဖိ ကအရမ် းေစာလွနး် ေသးတယ်မဟုတ်ဘူးလားေဖေဖ။ေဖေဖဒီ

့ ါေ ကာင့်ပဲစင်ကာပူBankခွဲ ကိစ
ရက်ပိုင်းပင်ပန်းေနတာမှနး် သူသိသည်။အဲ ဒ

ကိုေဖေဖ့အစားသူလာခဲ့ လိက
ု ်တာြဖစ် သည်။

ေဖေဖ့ကိုကျန်းမာေရးဂ ု စိုက်ဖိေသချာေြပာခဲ့ ေသးသည်။သကိုေတာင်

စိ တ်မပူဖိ ြပန်ေြပာေနခဲ့ ေသးတယ်မလား။ေဖေဖကကိုကိုြပန်အလာကိုေစာင့်

ေနခဲ့ တာ။သတူကိုေဖေဖ သိပ်ေတချင်ေနခဲ့ တာ။ကိုကိုေတာင်ြပန်မလာေသး

ဘူး။ေဖေဖက ေဖေဖကဆံုး ပီ တဲလ

့ ား။ကိုကိုြပန်လာတဲအ
့ ထိေတာင်ေဖေဖမ

ေစာင့် င
ုိ ်ေတာ့ဘူးလားေဖေဖရာ။

အရိ ပ်ဝမ် းနည်းနာကျင်လာတဲအ

့ ခါတိင
ု ်း ထံုးစံ အတိင
ု ်းသကိုသာသတိရ

မိ သည်။သူေရာေဖေဖဆံုးတာသိရင်ဘယ်လိေ
ု နမလဲ။ေဖ ကီးကေတာ့သိ ပီ း
ေနမှာေသချာသည်။

သအတွက်သူမေတွး င
ုိ ်ေသး။သမှာလုပ်စရာေတွ ှ ိ ေနေသးသည်။ကုမဏီ

ကဒါ ု ိ က်တာတစ် ချ ိ နဲမန်

့ ေနဂျာတစ် ချ ိ ကို မှာစရာ ှ ိ တာလှမ်းမှာဖိ လပ
ု ်ရ

သည်။သူပါလဲကျသွားလိမြဖစ် ေသးပါ။ေဖ ကီးနဲဖု့ နး် contactရေတာ့သူ

လည်းချက်ချင်းြပန်လာေန ပီ တဲ။့

သူလည်းစင်ကာပူကေနရန်ကုနက
် ိုချက်ချင်းြပန်လာရသည်။အိ မ်မှာ

့ ပဲ ှ ိ သည်။ဘာမှလပ
ေဒ ကီးနဲကေလးမေတွ ု ် တတ် ကမှာမဟုတ်။ေဒ ကီး

တိလည်းစိ တ်ထိခိုက်ေနမှာပင်။ကုမဏီကတာဝန် ှ ိ သူတချ ိ ကေတာ့ အိ မ်ကို

ေရာက်ေန က ပီ ေြပာသည်။ဒီတစ် ေခါက်အြပန်ခရီ းမှာေတာ့ေဖေဖကသကိုမ

ကိ င
ုိ ် ှ ာေတာ့ပါ။

ေတာင်းပန်ပါတယ်ေဖေဖ။ေဖေဖ့ေနာက်ဆံုးအချ ိန်မှာေတာင်အနားမှာ ှ ိ မ

ုိ ်ခဲ့လိေဖေဖ့ကိုက န်ေတာ် ေတာင်းပန်ပါတယ်။ေဖေဖက

ေပး င

တစ် ေယာက်တည်းအထီးကျန်ေနမှာကိုတအားေ ကာက်သည်။နဂို

ကတည်းက ှလံးု မေကာင်းသူမိသူစင်ကာပူထွက်လာေတာ့စိတ်အားငယ်

သွားပံုလည်းရသည်။ေနာက် ပီ း ကိုကိုေစ့စပ် သွားတာကိုလည်းေဖေဖစိ တ်မ

ေကာင်းြဖစ် ေနတာသူသိသည်။ေဖေဖက ကိုကိအေပ တအားသံေယာဇ ်

ကီးသည်။ကိုကိုထွက်သွား ပီ းကတည်းကေဖေဖကိုကိကို တစ် ချ ိန်လံးု လွမ်း

ေနခဲ့ တာသူသိေနခဲ့ သည်။တူြဖစ် သူကေတာ့ ေဖေဖဘယ်ေလာက်ပဲေမ ာ် ေန

ေန ြပန်မလာခဲ့ ပါ။
 'ေဖေဖ့အတွက်က န်ေတာ် ဆုေတာင်းေပးပါတယ်ေဖေဖ။ေနာင်သံသရာမှာ

ေဖေဖ့ရဲ အနားမှာအ မဲ အတူ ှ ိ ေနေပး င

ုိ ်မယ့် ဲ့
မိ သားစုနသာေဖေဖဆံ ု င
ုိ ်ပါ

ေစ'

ဒီလိန ဲ ့ ေဖေဖက
ု ပဲ သူချစ် တဲသ
့ ူေတွအားလံးု ကို ှ တ်မဆက်ပဲ ဒီအတိင
ု ်း

ထွက်သွားခဲ့ ပါသည်။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
25,November,2020
Part-11

ေ◌ဖႀကီးေကေဖဖ့ရကည္ေ◌တာ့အမွီေ◌ရာကာခဲ့ ပါသည္။ေ◌ရာ

က္ေ◌ရာက်င◌
္ းေ◌ေဖဖဆံ ◌းု ခဲ့ တာနဲ႔ပတတပီ းဆရာဝ ကီးေ◌ တ

နဲေ႔◌ျပာဆိုေ◌နရသည္။ေ◌ေဖဖကအိ ပ္ေ◌နတုန◌း
္ လ
ွ ံ◌းု ခု ပားခဲ့

ွီ သိခဲ့လိေ
တာ◌ျဖစည္။အခ်ိ မ ု ကတာ့အသကံ◌းု ရႈ◌းံ ခဲ့ ရသည္

တဲ။့ ေ◌ဖႀကီးကအိ မွာသတင္◌းလာေ◌မးၾကတဲေ

့ ◌ေဖဖ့အသိမိတေ
္ ◌

ေ ဆ တ၊စီ းြပားေ◌ရးလုပန◌းရွ
္ ငေ္ ◌ တကိုလည္◌းသူ႔အစားဒိင
ု ံဧည့◌္

ခံ ေ◌ပး၏ေ◌ဖႀကီးေ◌ရာကာမွသာ အ ိ ပည္◌းနားေရတာ့တာ◌ျဖစ္

သည္။စငာပူကျပနေ◌ရာက
္ တည္◌းကအ ိ ပည္◌းတစ် ကွမနား

ေရသး။ဧည့ ◌ည္ေ◌ တစဲ သားမွ ဦးတ မဲ ကအရိ ပိွတဲဧ

့ ည့◌န◌းထဲ
္ ကို

ဝငာၿပီ း

"သား အရိ ပ္"

" ဖႀကီး"

အ ိ ပိ ၾကည့◌ပီ းဦးတ မဲ ေက ဆးေ◌ ဆးေ◌◌ျမ့ေ◌◌ျမ့ႀကီး◌ျ

ပံ ◌းဳ ◌ျပသည္။ဒီေကလး မ် ကွာေ◌လးေ◌ခ် ာင် သားလိက

ု ာ။မ် က္

လံ◌းု ေ◌လးေ◌ တကပါအားငယိ◌းဳွ ေ◌ရာ◌္ေ◌နေသယာင္။ဦးတ မဲ အရိ

ပိ ၾကည့◌ပီ းစိ ေတကာင္◌း။

 ဒီေကလးဘယ္ေ◌လာကိေ◌အာင္ဝမ္◌းနည္◌းအားငယ္ေ◌နတယသိ။

ဦးတ မဲ ကသူ႔နာမည္ေ◌လးကို ၾကငကငာနာေ◌ခၚလိက

ု ာနဲေ႔◌ျ

ပးဖက္ေ◌တာ့သည္။◌ျပီ းေ◌တာ့ဘာစကားတ စန◌းမွ

္ ေမ◌ျပာ။အဲ ဒ
့ ီအစား

ရႈ◌က
ိ ံေ◌ တသာ ထကာ၏ဒီေကလးဘယ္ေ◌လာကိေ◌အာင္ဝမ္◌း

နည္◌းနာက်ငေ
္ ◌နပါလိမ့◌။္ အ ိ ပဦးတ မဲ ကိုဖကပီ းရႈ◌က
ိ ကီးတငင္

ငိေ
ု ◌တာ့တာ◌ျဖစည္။အရိ ပိ တာကိုၾကည့◌ပီ းဦးတ မဲ ကပါမ် ကည္

ခို းသုတည္။

ေ◌ဒေၚ႐ႊကလည္◌း ေ◌ထာင့ ◌စ္ေ◌နရာေကနၾကည့◌ေ

္ ◌နရင္◌းလို

ု ာဘယ္ေ◌လာက္ေ◌တာငကာေ◌နၿပီ လဲ။စ
ကိ ေ◌နမိ သည္။ဒီေကလးမငိတ

က ကားၿပီ းကတည္◌းေကလ။ေအဖဆံ ◌းု တာေ◌တာင္ ငိဖ

ု ိုေ႔မ့ေ◌န

ခဲ့ တဲေ
့ ကလး။ဦးတ မဲ ကို◌ျမငွအားကိုးေ◌ တ႕သလို ရႈ◌က
ိ ကီးတငင

ကပီ းငိရ
ု ွ ာတာ◌ျဖစည္။

" ဖႀကီး၊ေ◌ဖႀကီးေ◌ရာ ကၽနေ◌တာ့

္ ◌ိ မုန◌းေ◌နလားဟင္
္ ၊ေ◌ေဖ

ဖနဲ႔ ကၽနေ◌တာ◌လူ
္ ေ◌ တထငလို အင့◌!္ "

အ ိ ပဆေက◌ျပာ င
ုိ ။္ ေ◌◌ျပာရင္◌းဝမ္◌းနည္◌းလာပံ ◌ရ
ု ကာရႈ◌က
ိ

ကီးတငငပိ ၏ဦးတ မဲ လည္◌းဆက္ေ◌မးဖို႔မသင့◌ေ

္ ◌တာ◌္

တာေ◌ၾကာင့◌္

" ဖႀကီးသိပါတယ္၊ေ◌ဖႀကီးနားလ ါတယားရယ္"

ထိုသိုေ႔◌ျပာလိက
ု ္ေ◌တာ့အ ိ ပမ် ကံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌ တနဲ႔ဦးတ မဲ

ကိုေ◌မာ့ၾကည့◌၏
္ မ် ကံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌ တထဲမွာလည္◌းမ် ကည္ေ◌ တအျ
ပည့◌။္ ငိထ
ု ားေ◌တာ့ ာွ ေ◌ခါင္◌းထိပ္ေ◌လးေ◌ တပါရဲ ေ◌ေနသးသည္။ပ

န◌းေ◌ရာငန
္ ◌းေ◌နတဲ
္ န
့ ႈတမ္◌းပါးေ◌လးေ◌ တကလည္◌းတစတ

တ ိ ေ႔နသည္။

ဒီေကလးေ◌တဇာ့ကိစၥမွာသူတစ္ေ◌ယာကည္◌းအစစအရာရာလူႀ

ကီးေ◌လးလို လိက
ု ပ္ေ◌ပးေ◌နေရတာ့ငိဖ
ု ို႔လည္◌းအခ်ိ မ
ွိ ွာမဟုတ္။

သူ႔ကို◌ျမင္ေ◌တာ့ဝမ္◌းနည္◌းဝမ္◌းသာ◌ျဖ စားပံ ◌ရ
ု သည္။ဦးတ မဲ

က သူတိ႔
ု သားအဖနဲ႔အၿမဲ အဆက သယ ပ္ေ◌နရသူမို႔ အရိ ပ္ေ◌

လးႀကီး◌ျပင္◌းလာပံ ◌က
ု ိုေ◌ တ႕ျမင္ေ◌နခဲ့ ရသူ◌ျဖစည္။

အလု ပဲ မွာသာ လူႀကီးေ◌ပါေကလးလိေ

ု ◌ေနနရပံ ◌ေ
ု ◌ပၚပါသည္။

သူ႔ကို◌ျမင္ေ◌တာ့ ေ◌◌ျပးဖကပီ းငိတ

ု ာတစယ့ေ◌လးေ◌လးလိပ
ု င္။

ဦးတ မဲ ု တရကိလိက
ု တာကအ ိ ပ တိ႔
ု မိ သားစုေအပေၚႏြ◌းေ◌

ထးေ◌ေနသးသ ိ တာကိုပင္။ဦးတ မဲ အ ိ ပိ ွ စိမ့◌ေ

္ ◌ပး

ဖို႔စကားရွ ာမရ။ငိပ
ု ါေ◌စ။ဒီေကလးအားေရအာငိ ပါေ◌စ။ပခံ ◌းု ေ◌လးကို

သာပုတေ ု ိတ္ေ◌လာကဲ အခ်ိ နေ◌ရာကွ

္ ◌ပးေ◌နမိ သည္။အ ိ ပငိတ ္

"သားအရိ ပ္၊စိ ေတကာင္◌းတာေ◌တာ့အားလံ◌းု စိ ေတကာင္◌း◌ျဖစ

ကရပါတယားရယ္ေ◌နာ◌္၊သားမွာေ◌ဖႀကီးတိ႔
ု ရွိ ေ◌သးတယ္ေ◌လ၊

သားေ◌ေဖဖအ တက္ ေ◌ဖႀကီးတိေ

ု ႔ကာင္◌းမႈကုသိုလ္ေ◌ တတတိ င္

ေသလာက ပ္ေ◌ပးၾကေရအာင္၊မၾကာခင္ သားကိုကိုလည္◌း◌ျပန ္

လာေ◌တာ့မယ္"
 ထိုအခါ တင္ေ◌တာ့ဦးတ မဲ ရ ငငဲကရႈ◌က
ိ ္ေ◌နသူသည္ ခ် က်

င္◌းၿငိမ် သားေ◌တာ့၏ရႈ◌က
ိ ံေ◌တာ ငကလာေ◌တာ့။စကိ

သားအရိ ပ္ေ◌လးေ◌မ်ွာ◌္ေ◌နရွ ာတာပဲ ။

ဦးတ မဲ ကအရိ ပခံ ◌းု ေ◌လးကိုဆို ငိ ငိ ကင္◌း

"သားကိုကိုက ဟိက
ု အလု ပိစေၥ တအျပတ္◌ျဖတပီ းတာနဲ႔ျပ ာ

မွာ၊ေ◌ဖႀကီးေကတာ့ေ◌တဇာ့ရက ပီ းတာနဲ႔ဟိက
ု ို◌ျပ ဦးမွာ၊ဟိက
ု

အလုပ္ေ◌ တကလည္◌းၾကာၾကာလကႊတားလိ႔
ု မေရသးဘူး◌ျဖ

စ္ေ◌နတာ၊စေကတာ့ ေ◌တဇာ့ေ◌နရာမွာအစားထိုးလု ပိမ့◌ယ္၊စက

လာခငေဏတာ့သားကပငန◌းဦးမယ
္ ငယ္၊စကလည္◌းအခု သူ

မ် ားကုမၸဏီမွာအလုပ္ဝင္ေ◌နေရတာ့ ခ် က်င္◌း◌ျပ ိ ကာလိ႔

ု မရ

ဘူး◌ျဖ စားတာ၊သူေ႔နရာမွာလူစားထို႔ဖို႔အ တကီစဥ္ေ◌နခဲ့ ရတ

ယ္၊ေ◌နာကွစတ္ေ◌လာကိ ရင္ေ◌တာ့ သူ◌ျပ ာလိ႔

ု ရပါၿပီ ၊သားတ

စ္ေ◌ယာကည္◌းမဟုတေ
္ ◌တာ့ပါဘူး"

အ ိ ပဘာတ စန◌းမွ
္ ေမ◌ျပာ။ဦးတ မဲ ေ◌◌ျပာသမ်ွကိုမ်ကႊ◌ာေ◌

လးခ် ၿပီ းနားေ◌ထာင္ေ◌န၏စက္◌ျပ ာမယိ တာ ထငထားလိ႔

ု ပဲ

လားမသိ။အနည္◌းငယိတႈပွားေ◌နပံ ◌ရ
ု သည္။မ် က္ေ◌တာင်ားေ◌

လးေ◌ တကတစ် တ်တ။္ အားေရအာငိ ထားလိ႔

ု ထငည္။ပါးေ◌လးေ◌

တကပါရဲ ေ◌န၏အရိ ပ် ကွာေ◌လးကိုၾကည့◌င္◌းဦးတ မဲ စိေတ

ကာင္◌းတဲၾ
့ ကားက ေ◌က်နပိ ◌ျပ ည္။အ ိ ပသူ႔ကိုေအဖတစ္ေ

ယာကိ ေ◌ႏြ◌းေ◌ႏြ◌းေ◌ ထးေ◌ ထးဆကံေ◌ေနသးတာမို႔လိ႔

ု ။
 ဦးတ မဲ ကိုယိ ငည္◌း ဟိမ
ု ွာေ◌ပ် ာြ ◌န◌းလိ
္ ေ
ု ႔ေနနရတာမဟုတ္။

သူ႔မိ ဘေအြမအလု ပ ရွ ယာေ◌ တရင္◌း းွီ ◌ျမႇ◌ုပံွၿပီ းသားမို႔ဟိ ု

မွာပဲ ေအ◌ျခေက်အာင ပ္ေ◌နေရတာ့တာ◌ျဖစည္။ဇနီး◌ျဖစ က

သား◌ျဖစ ကိုပါေ◌ခၚၿပီ းလိက

ု ာေ◌တာ့ ဟိမ
ု ွာပဲ ဆက္ေ◌ ဖစိ က္ေ◌

တာ့သည္။ဇနီး◌ျဖစ ကလည္◌းသူေ႔မာငဲ႔ျပႆ နာတကာေ◌တာ့ ◌ျမန ္

မာ င
ုိ ံကိုေ◌◌ျခမေခ် တာ့ဘူးဆိုတာခ် ည္◌းပဲ အၿမဲ ေ◌◌ျပာသည္။စကိ

လည္◌းေ◌က်ာင္◌းတကင္◌း ဟိမ
ု ွာပဲ အလုပ္ဝငိ င္◌းသည္။ၿပီ းေ◌တာ့ဟို

မွာအသားေက်အာင္ေ◌နဖို႔။

သားကအစပိုင◌
္ းေ◌တာ့ေ◌က်ာင္◌းၿပီ းတာနဲ႔အမိ ေ◌◌ျမျပ ိ ႔ကိုသာ

အားသ ဲ သည္။စကရိ ေပပၚသံေ◌ယာဇဥကီးတာသူသိပါသည္။ေ◌

နာက္ေ◌တာ့ဘယိ ◌ျဖ စားသ သိ။စကည္◌းဒီကို◌ျပ ာ

ဖို႔ေမ◌ျပာေ◌တာ့။ေ◌နာက်မွသူသိရသ ေ◌တဇာနဲ႔အ ိ ပသိုေ႔

လာသိုေ႔လာသတင္◌းေ◌ တ ထကာတာေ◌ၾကာင့◌္ သားကျမ ာ င

ုိ ္

ငံကို◌ျပ လာခ် ငေ
္ ◌တာ့ဘူးဆိုတာပင္။ေ◌တဇာနဲ႔အရိ ပွစ္ေ◌ယာက္

လံ◌းု ကသူ႔အခ် စံ ◌းု သူေ◌ တမို႔ ရွ ကားတာလည္◌းပါလိမ့◌ည္။သူ

ထငထားတာႀကီးထျဖစ္ေ◌တာ့နာက်ည္◌း သားပံ ◌လ
ု ည္◌းရသည္။

ဦးတ မဲ ကိုယိ ငည္◌းထိုကိစၥကိုဘာမသိေရတာ့ေမ၀ဖ တ္။ေ◌

ယာက ဖစ နဲ႔ အၿမဲ အဆက သယ ပ္ေ◌နေရပမယ့◌ေ

္ ◌မးၾက

ည့◌ိ ႔ေက်တာ့လည္◌းမသင့◌ေ
္ ◌တာ◌္။ေ◌တဇာကလည္◌းအဲ က
့ ိစၥနဲ႔ပ

တတပီ းသူ႔ကိုဘာမွေမ◌ျပာ။◌ျမ ာ င
ုိ ံမွာလည္◌း သူတိ႔
ု သားအဖ
သတင္◌းကမၾကားခ် ငအ
ွ ဆံ ◌းု လိ◌
ု ျဖစာခဲ့ သည္။ေ◌တဇာတိ႔
ု ဘက္

ကလည္◌းေမ◌ျဖရွ င◌
္ းေ◌တာ့ သတင္◌းေကသခ် ာသလိ◌
ု ျဖစာသည္။အ

ခု သူေ◌တာငရိ ပွင◌
္ း◌ျပမယ ပွမဟုတ းဆိုတာနားလ ဲ ရသည္။

အရိ ပ် ကံ◌းု ေ◌လးေ◌ တက သက္ေ◌သပင္။ဒါဆိုေ◌တဇာနဲ႔အ ိ ပ

ကားမွာ ထက္ေ◌နတဲသ
့ တင္◌းေ◌ တကိုေမ◌ျဖရွ င္◌းခဲ့ ုိ ငဲ ေအၾကာင္◌း

အရင္◌းတစ ခု မ်ားရွိ ေ◌နခဲ့ သလား။

စကလည္◌းေ◌တဇာGayဆိုတာကိုဇနီး◌ျဖစ ေ◌◌ျပာ◌ျပထားေ◌တာ့

ပိုၿပီ းသံသယဝငာပံ ◌ရ
ု သည္။အ ိ ပလည္◌းသူ႔ကိုဘာမွမရွ င္◌း◌ျေပ

တာ့ပိုဆိုးကု ည္။ဇနီး◌ျဖစ ကလည္◌းသူ႔ကိုဒီစကားေ◌ တပဲ

ေ◌န႔တိင
ု ◌
္ း ု ိ ကင္◌းေ◌ေနတာ့ေ◌နာကံ◌းု စေကတဇာနဲ႔အ ိ ပိ

အမုန◌းႀကီ
္ းမုန◌း
္ သားေ◌တာ့သည္။သူၾကားထဲကနားခ် ျပ ငည္◌း

ဇနီး◌ျဖစ ကေအ◌ျပာမခံ ။'သူတိ႔

ု မဟုတင္◌ျငင္◌းရဲ ရမွာေ◌ပါ ့တဲ၊့ ဟုတ္

လိ႔
ု တစ္ေ◌ယာကွေမ◌ျဖရွ င◌
္ းတာေ◌ပါ ့တဲ'့ ။'ၿပီ းေ◌တာ့သားကိုတစ္ေ◌

ယာကွမဆ ကယဲၾေကတာ့ဘူးေ◌လ၊သူတိ႔
ု မဟုတ ငားကိုရွ

င္◌း◌ျပရဲ ရမွာေ◌ပါ ့၊မဟုတ းလားတဲ။့ ဦးတ မဲ လည္းဘာမွဝေင◌ျပာ ုိ

ငဲ ။သူ႔ကိုလည္◌းေ◌တဇာေ◌ရာအရိ ပ္ေ◌ရာဘယ ကေမွသခ် ာရွ င္◌းမျပ

ထားေ◌တာ့ဒီအတိင
ု ◌
္ းသာေ◌နလိက
ု သည္။

အဲ ဒ
့ ီေ◌နာကိ င္◌းသားက မိ န◌းေကလး၊ေ◌ယာက်
္ ာ◌္◌းေ◌လးအကုန ္

လံ◌းု နဲ႔ တဲသည္။သူ႔ေအမကလည္◌းလႊတားသည္။သူ႔သား◌ျမ ာ

င
ုိ ံ◌ျပ သားရငပီ းေ◌ရာ ဘာလု ပ ပႊတားတာမ်ိဳး။ေ◌က်ာင္◌းၿ
ပီ းေ◌တာ့လည္◌းစကဟိမ
ု ွာပဲ ဒီပလိမ
ု ာဆကကည္။ၿပီ းေ◌တာ့သူ

တိ႔
ု ရွ ယာေ◌ တပါတဲန
့ ာမ ကီးကုမၸဏီတစ မွာInternဆင္◌းသည္။

သူရထားတဲ ့ ဘဲ ေ႕ တနဲ႔တနေ◌အာငလု
္ ပိ ေ◌တာ့စိတ္ဝငစားလု

ပ္ေ◌ဖာ◌သည္။အလု ပ ပဲ ေ◌နရာမွာလည္◌းတိက်သည္။

လူေကတာ့ေ◌◌ျပာလိ႔
ု ဆိုလိ႔
ု ေမကာင္◌းေ◌တာ့။သူ႔ေအမပါ ေ◌◌ျပာ

ဆိုမရတဲအ
့ ထိ◌ျဖစာသည္။ေ◌နာကံ◌းု ဦးတ ဲ ပါေ◌◌ျပာေ◌ပါက္
မဲ န႔

မတည့◌ေ
္ ◌တာ့တာ◌ျဖစည္။ေ◌နာကိ င္◌းဒီေ◌ကာင့ ◌ိ ေ◌တာ◌◌
ံ ဆ
ု ို

စကားကိုေမ◌ျပာေ◌တာ့တာ◌ျဖစည္။

ေ◌နာကံ◌းု ဒီေ◌ကာင့ ◌ိ ေ◌◌ျခၿငိ မားေ◌အာငနီး◌ျဖစ က

သူ႔မိ တေ
္ ◌ ဆသမီ းနဲေ႔စ့စပ္ေ◌ပးလိက
ု သ ထိ။ေ◌စ့စပ္ေ◌ပးမ

ယ္ေ◌◌ျပာတုန◌းကလည္
္ ◌းတ စန◌းမွ
္ မျငင္◌း။အသာတၾက ကံ

သည္။ထိုေကလးမကိုလည္◌းေ◌ကာ ကဲလိက
ု ာပင္။

စကငယယ္ေ◌လးကတည္◌းကသူလပ
ု ် ငာသူလု ပတည္။

သူ႔ေအမ့စကားကိုေ◌တာငဲ ေ◌လာကကီးတစ္ေ◌ သမသိမ္◌းနားေ◌ထာင္

တတာေ◌တာ့မဟုတ။္ ေ◌◌ျပာရ င ိ ပိ ႔သတင္◌းကိုသူကိုယိ င္

လည္◌းၾကားထားပံ ◌လ
ု ည္◌းရသည္။အဲ ဒ
့ ါေ◌ၾကာင့ ◌ာဒီေ◌ကာင္

အဲ ေ
့ ◌လာကကီးဆိုး သားတာ။'မင္◌းေ◌လးေ◌လးဆံ ◌းု ၿပီ 'လိေ
ု ႔◌ျပာ

တာေ◌တာငတု လႈပကီးလုပ္ေ◌န၏

အခု လည္◌းၾကည့◌။္ ◌ျမ ာ င

ုိ ံကိုမျပ ဖစိ ႔႔ျပ ာေရတာ့မ

ည္။အရိ ပဲ ႔ဘယိ စခန◌း

္ သားၾကဦးမ သိ။အ ိ ပလည္◌းအရင္
လိမ
ု ဟုတေ
္ ◌တာ့။မထံ◌တ
ု တ္ေ◌တးေ◌အးစကက္ေ◌လး။ဟိေ
ု ◌ကာင

လည္◌း အခု ဘယ္ေ◌ကာင့◌လ

ွ မ
ူ ထငဲ ဒီဇိုင◌
္ း◌ျဖစ္ေ◌နသည္။ၿပီ းေ◌

တာ့The World groupရဲ ႕CEOရာထူးနဲေ႔ရာကာမွာ◌ျဖစည္။

ေ◌သခ် ာတာကစကဲ႔အရိ ပယယလိဆ

ု ကံေ◌ရးေ◌◌ျပျပစ္ေ◌

တာ့မွာမဟုတေ
္ ◌တာ့။ေ◌လာေ◌လာဆယ္ သူတိ႔
ု ကလည္◌း◌ျမ ာ င
ုိ ံ

ကိုခ်က်င◌
္ း◌ျပ လာ င
ုိ ေ
္ ◌သး။ဇနီး◌ျဖစ ကလည္◌းစက ိ ပိ နာ

က်ည္◌းေ◌နတာမွန◌းသိ
္ ေ◌တာ့စကိ လႊတားမွာေ◌သခ် ာသည္။အရိ ပ္

ေအပၚအထင လဲဖို႔ေအၾကာငွင္◌း◌ျပလည္◌းဒီေ◌ကာငအသာ

တၾက ကံမယ့◌ေ
္ ◌ကာငဟုတ္။ဦးတ မဲ ေ◌ တးရင္◌းနဲ႔ ေ◌ခါ

င္◌းေ◌ တပါကိုကာရသည္။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"The World Groupရဲ ေ႕◌ျပာေ◌ရးဆိုြခင့◌သ
ိွ ူပုဂၢလ
ိဳ စ္ေ◌ယာေက

နနဲ႔ ကၽနေ◌တာ◌
္ ေီ ◌န႔Meetingေ◌ခၚရတဲေ
့ အၾကာင္◌းေကတာ့

လူႀကီးမင္◌းတိ႔
ု အားလံ◌းု သိၿပီ းၾကတဲအ
့ တိင
ု ္◌းပါပဲ ၊ ကၽနေ◌တာ◌္
္

တိ႔
ု CEOႀကီးဦးေ◌တဇာကHeart Attackေ◌ၾကာင့◌ တရ ကယ္

လ ယားခဲ့ တဲအ
့ တကားလံ◌းု လည္◌းစိ ေတကာင္◌း◌ျဖစ္ေ◌နၾကရ

ပါတယ္၊သိုေ႔သာ◌လုပ္ေ◌ တေကတာ့ ပိ င္◌းထားလိ႔

ု မရဘူးေ◌ပါ ့

ဗ် ာ၊ေ◌◌ျပာရရငပိ င္◌းထားလိ႔
ု လံ◌းု ဝမျဖစဲ အ တက္ေ◌ၾကာင့◌္

ပံ ◌မ
ု ွ တိ ႔အ တက္ အားလံ◌းု လည္◌းကိုယ့ ◌ာဝ ာဝ ိ ြစာ

နဲ႔အလုပ္ေ◌ တ◌ျပ ပ္ေ◌နၾကရၿပီ ◌ျဖစါတယ္"

 အစည္◌းေအဝးခန◌းမႀကီ
္ းတစ လံ◌းု အပ် သံပငၾကားေ◌အာင္

တိတိတေ
္ ◌န၏The World Groupရဲ ေ႕◌ျပာေ◌ရးဆိုြခင့◌သ
ိွ ူဒါ ု ိ ကာ

ဦးမိုးေ◌အာငGroupရဲ ႕ရွ ယာဝငါ ု ိ ကာႀကီးေ◌ တနဲ႔႒ာန

အသီးသီးကမနေ◌နဂ်
္ ာတစ်ိဳ႕ကိုMeetingေ◌ခေၚ◌ျပာေ◌န ခင္◌း◌ျဖစ

ည္။

" ကၽနေ◌တာ◌ဓိ
္ ေက◌ျပာခ် ငာေကတာ့ အလုပ္ေ◌ တကိုဦးစီ းလုပ္

ကိုငိ ႔အ တက္CEOအသစည္◌းမၾကာခင္ေ◌ရာကွိလာေ◌တာ့မွာ◌ျ

ဖစါတယ္၊CEOကလည္◌း တစ္◌ျခားသူမဟုတါဘူး၊အားလံ◌းု လည္◌း

သိၿပီ း◌ျဖစါလိမ့◌ယ္"

ဦးေ◌အာငိ းကခဏနားၿပီ း မ် ကံ◌းု တစ် င္ေ◌ဝ့ၾကည့ ◌ည္။ဒါ ု ိ

ကာႀကီးေ◌ တနဲ႔ မနေ◌နဂ်

္ ာေ◌ တကလည္◌းေ◌ခါင္◌းတစိ မ့ ◌ိ

မ့◌။္

"ဟုတါတယ္၊The World Groupရဲ ႕ဥကၠ႒ႀကီးဦးတ မဲ ရဲ႕တစ္ဦးတ

ည္◌းေ◌သာသားလည္◌း◌ျဖစလိ၊ု ဦးေ◌တဇာရဲ ႕တူအရင္◌းေ◌ခါက္ေ◌ခါ

ကည္◌း◌ျဖစဲ ဦးစကာဏာတ ါ၊ဦးစကာဏာတ လူငယ္

တစ္ေ◌ယာကိ ေ◌ပမယ့◌္ AustraliaမွာInternational bisiness majorနဲ႔

diplomaအထိရယူထားၿပီ းပါၿပီ ၊ငယ္ေ◌ပမယ့◌္ အ လနေ◌တာ◌ဲ

္ ေကလး

ပါ၊Bisiness managemantနဲ႔ပတတပီ းေ◌တာ့လည္◌းဟိမ

ု ွာပဲ Internဆ

င္◌းၿပီ း7 စ
ွ ီ းပါးေအ တ႕အႀကံ◌ယ
ဳ ူထားပါေ◌သးတယ္"
 ဦးမိုးေ◌အာေင◌ျပာကို ဒါ ု ိ ကာႀကီးေ◌ တကတစပံ ◌းဳ ၿပံ ◌းဳ ။ဦး

မိုးေ◌အာင အားလံ◌းု ကိုမ်ကံ◌းု တစ် က္ေ◌ဝ့ၾကည့◌ပီ း

" ေ ကရာကာၾကတဲဒ
့ ါ ု ိ ကာႀကီးေ◌ တကို ကၽနေ◌တာ့
္ ေ◌

နနဲ႔ေအလးအနက္ေ◌◌ျပာခ် ငာေကတာ့ ဦးစကာဏာတ လုပ

န◌းပိ
္ ုင◌
္ းနဲ႔ပတတပီ း ေအ တ႕အႀကံ◌ရ
ဳ ွိ သလို internationalမွာအလုပ္

လုပ္ေ◌နတဲသ
့ ူတစ္ေ◌ယာက္◌ျဖစာေ◌ၾကာင့◌္ အလု ပ ပဲ ေ◌နရာ

မွာသိပိ တိက်ပါတယ္၊ဒါကတစ် က္ေ◌ပါ ့၊ေ◌နာကစ် က စီ းြပားေ◌

ရးလုပန◌းေ◌
္ တကိုတိးု ခ်ဲ့ လု ပိ ငဲ ေ◌နရာမွာလည္◌းသူ႔ေအ

တ႕အႀကံ◌ေ
ဳ ◌ တနဲေ႔ပါင္◌းစပပီ းလု ပိ ငွာ◌ျဖစဲ အ တက္ ဒါ ု ိ က္

တာႀကီးေ◌ တေအနနဲ႔ The Worldမွာ◌ျမႇ◌ုပံွဖို႔အ တက္ေ◌နာငမရ

ဖို႔ အာမခံ င
ုိ ါတယ္၊လူငယ္ေ◌ တက လူႀကီးေ◌ တထကက္ေ◌စာ

င္◌းပိုထကကတယဟုတါလား"

"ဒါေ◌ပါ ့၊ ကၽနေ◌တာ◌
္ ိ ႔လည္◌း The Worldနဲ႔ပဲ ဆကကပီ းလက္

တဲ သားခ် ငါတယ္"

"ဟုတါၿပီ ၊အခု ေ◌လာေ◌လာဆယ္The Worldကိုေ◌တဇာေ◌အာငဲေ႕

ြမးစားသားလည္◌း◌ျဖစလိသ
ု ူကိုယိ ငည္◌းလူယံ◌တ
ု စ္ေ◌ယာကိ

အားကိုးရတဲသ
့ ား◌ျဖစ အရိ ပ စီကိုအလုပ္ေ◌ တအားလံ◌းု တင္◌ျပ

ထားရပါတယ္၊ဒါကိုလည္◌းလူႀကီးမင္◌းတိ႔
ု သိၿပီ း◌ျဖစါတယ္၊အရိ ပ္

စစ ေ◌လာေ◌လာဆယံ◌းု မတကိ င္ေ◌သးေ◌တာ့သူ႔အိ မိ သားေ◌

ရာကင္◌ျေပပးေ◌နရပါတယ္၊ဒါကဥကၠ႒ႀကီးကိုယိ င္◌ၫႊန◌းၾကား
္
ထားတာပါ၊CEOေ◌ရာကာခဲ့ ငည္◌း သူတိ႔
ု ညီအကို စ
ွ ္ေ◌ယာက္ေ◌

ပါင္◌းၿပီ းThe Worldကိုဦးစီ းလု ပိ ငား◌ျဖစဲ ေအၾကာင္◌းတင္◌ျ

ေပပးခ် ငိ ႔ပါ၊ဒီေ◌န႔ေကတာ့ဒီေ◌လာကါပဲ ၊က် ာေကတာ့CEOေ◌

ရာကာမွဆက္ေ◌◌ျပာပါလိမ့◌ယ္"

"တစ သိခ်ငာကCEOကဘယ္ေ◌တာ့ေ◌လာက္ေ◌ရာကွာလဲဗ်၊"

" စ
ွ တ တင္◌းေ◌ရာကာမွာပါ"

" အာ◌္ မလိေ

ု ◌တာ့ဘူးပဲ "
<<<<<<<<<
>>>>>>>>>
ေ◌ေဖဖရက ပီ းေ◌တာ့ ေ◌လးရက္ေ◌လာကဲအိမွာအနားယူလိက
ု ္

ရသည္။ရံ ◌းု ကို သားခ် ငိတရွိ ေ◌သးတာေ◌ၾကာင့ ◌ည္◌းနားပစိ က္

တာ◌ျဖစည္။ေ◌ေဖဖ ု တခု လိတ

ု ရကကီး ထ ကားတာသူ႔အ တက္

လကံဖို႔ေအတာ◌ကိဳးစားယူခဲ့ရသည္။အရိ ပံ ◌းု ◌ျပ ကာ ဒီေ◌နေ႔

ရာဆိုသံ◌းု ရက္ေ◌တာငွိၿပီ ◌ျဖစည္။ကုမၸဏီကိုဒီအတိင

ု ္◌းထား

လိ႔
ု လည္◌းအဆေင◌ျပတာေ◌ၾကာင့◌္ ရံ ◌းု ◌ျပ င္◌းေ◌နရတာ◌ျဖစ္

သည္။

အ ိ ပခန◌းထဲ
္ က ထကာခဲ့ ရင္◌း စ
ွ တ တင္◌းေ◌ရာကာမည္

ဆိုသူအခန◌းေ◌ရွ
္ ႕ ပကည့◌ေ
္ ◌နမိ ၏ခု မွတစတဲရွိေ◌သးတာပဲ ။အခ

န◌းတံ
္ ခါးကိုလည
ွ ့◌ပီ းဝငကည့◌ိ ႔လု ပိ ကည္။ေ◌ရာကာေ◌တာ့မ

ယိ တဲအ ဲ တင္
့ သိန႔ လကအလိလ
ု ို ပန႔မိ
္ ၏ဒီေ◌န႔မွအခန◌းထဲ
္ ဝ

ငမွာစိ တဲတစ်ိဳး◌ျဖစ္ေ◌နသည္။ဘာလိ႔
ု လဲဆိုတာအတိအက်ေမ◌ျပာ
တတ္။◌ျပနေ◌ရာကါနီ
္ းလိ႔
ု ဝငမွာအမ္◌းေ◌နတာမ်ိဳးလား။ေ◌နာကံ◌းု

္ ◌တာ့ပဲ ဒီအတိင
ဝငၾကည့◌ေ ု ◌
္ းသာဆင္◌းလာခဲ့ လိက
ု ည္။

"သား အရိ ပနကာအဆငင့◌◌

္ ျပငားၿပီ းၿပီ ၊လာသားထိုင္၊သား

ႀကိဳကဲ နန◌းႀကီ
္ းသု ပ ပားတယ္"

ေ◌ေဖဖဆံ ◌းု ၿပီ းကတည္◌းကတစိ မံ◌းု တိတိတ္ေ◌နခဲ့ သည္။အရိ

ပည္◌းရံ ◌းု မတကငက္ေ◌ တအထိအခန◌းထဲ

္ မွာပဲ ေ◌ ဖစဲ ၏ဒီေ◌

နေ႔ဒၚႀကီးၾကည့◌တာ မ် ကွာနည္◌းနည္◌းလန◌းသလိ
္ ု ဲ ။အ ိ ပကိဳ
ပ

ကာလည္◌းလုပ္ေ◌ပးထားသလို စကားေ◌ တလည္◌းအမ် ားႀကီးေ◌◌ျ

ပာေ◌နသည္။အိ ေမကာေငလးေ◌ေ တတာ့ထူးထူး◌ျခား◌ျခားေမ

တ႕ရ။

ေ◌ဒၚႀကီးကအ ိ ပိ နန◌းႀကီ
္ းသုပ္◌ျပင္ေ◌ပးၿပီ း ြခကစ ထဲ

ီ ိုယိ ငွဲေ႔နတဲအ
ထဲေ◌ကာ◌က ့ ိ ပိ ၿပဳံးၾကည့္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။

"အရိ ပ္၊သား"

အ ိပ နႈတမ္◌းနားေ◌ရာက္ေ◌နတဲေ
့ ◌ကာ◌က
ီ ိုအရသာခံ ရင္◌းမ် က္

ခံ ◌းု ပင့◌◌ ု ည္။ေ◌◌ျပာဆိုတဲေ

္ ျပလိက ့ သဘာ။ေ◌ဒၚႀကီးက အရိ ပ် က္

ာွ ႏ◌ုႏ◌ုေ◌လးကို ေ◌သခ် ာၿပံ ◌းဳ ၾကည့◌ပီ း

"သားစက္၊◌ျပနေ◌ရာက္
္ ေ◌နၿပီ သား"

"အ ဟတ္! ဟတ္! ဟတ္!"

"သား◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌း သီးကု ပီ ထငယ္"

 အ ိပ ဖိ တ်ကု ဲ ေ◌ကာ◌ြီ ခကိ ေ◌နရာမွာအသာခ် လိက
ု

င္◌းေ◌ဒၚႀကီးကိုေ◌နာက စကိမကည့ ◌ိ ကည္။ေ◌ဒၚႀကီးက အ

ိ ပကားမွာဖိ ေတ်နတဲေ ီ ◌ တကိုတစွဴးနဲ႔အသာသုတ္ေ◌

့ ◌ကာ◌ေ

ပးေ◌န၏

"ဟိ!ု ေ◌ဒၚႀကီး"

ေ◌ခၚၿပီ းဘာေ◌မးရမွန◌းလည္
္ ◌းမသိ။တစိ ယံ◌းု လည္◌းထံ◌က
ု ်

င္ေ◌အးခဲ ေ◌န၏ လ
ွ ံ◌းု ခု ံေ◌ တ◌ျမနေ◌နၿပီ
္ းေ◌ခါင္◌းထဲကလည္◌း

ု ဲ ။ေ◌ရဆာသလိပ
အခို းေအြငေ႕ တပေ◌နသလိပ ု ါ◌ျဖစာတာေ◌ၾကာ

င့◌ေ
္ ◌ဘးမွာခ် ထားတဲ ့ ေ◌ကာ◌ြီ ခကိ ◌ျပ ေ◌သာကိ က်ွင္

အာ့!

"သား လ်ာွ က် ကားၿပီ လား၊ေ◌စာနေကကာ◌ေ

ီ ကမွာက ိ ေ႔

ဒၚႀကီးကအသစ္◌ျပ ည့◌ေ
္ ◌ပးထားတာေ◌လ"

" အာ◌္ အင္◌း"

အရိ ပ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု ရဲ တကာသည္။ေ◌ဒၚႀကီးသတိ

သတိထားမိ မလား ၾကည့◌ေ

ိ ◌တာ့မ်ကည္ေ◌လးတစမ္◌းစမ္◌းနဲ႔ျဖ

စ္ေ◌ ပ ည္။

"သူေ◌႒းသာရွိ ေ◌န ငယ္ေ◌လာက္ေ◌ကာင္◌းမလဲသားရယ္၊သူေ◌႒း

ကသူ႔တူကိုေ◌မ်ွာ◌္ေ◌နရွ ာတာ၊သူမဆံ ◌းု ခငက စကခန◌းထဲ

္ မွာအၾ

ကာႀကီး သားေ◌ေနသးတာ"
 ေ◌ဘးနားကတစႈ◌႕
ံ ရႈ◌႕
ံ ငိေ
ု ◌နတဲေ
့ ◌ဒၚႀကီးကိုအ ိ ပာေ◌◌ျပာ◌ျ

ပရမွန◌းမသိ
္ ။

" ေဖဖသိရင္ ၀မ္◌းသာမွာပါ၊ ကၽနေ◌တာ◌

္ ◌
ံ းု သားေ◌တာ့မယ္ေ◌

ဒၚႀကီး"

"သားရံ ◌းု သားေ◌တာ့ဖို႔လား၊သားစက သားမ းုိ ခငနေကစာႀ

ကီးကတည္◌းေကရာက္ေ◌နတာ၊အခု သူ႔အခန◌းထဲ
္ မွာနားေ◌နတယင္

တယ္၊သားစကဲေ႔ တ႕မ သားေ◌တာ့ဘူးလား"

"ဟိ ု ေ◌နာေကွ တေ႕တာ့မယ္ေ◌ဒၚႀကီး"

ေ◌◌ျပာၿပီ းအ ိ ပ ေ◌နရာကထ ပိ က်ွင္

" အာ◌္ သား◌ျပေ ွ တ႕ၾေကပါ ့၊စကိ ◌ျမင္ေ◌တာ့ေ◌ေလဒၚႀ

ကီး ု တရကွတေ
္ ◌တာငမွတိဘူး ကယ္၊တစယ့◌ိ ငံ◌ျခားသား

ႀကီးေက်နတာပဲ ၊အ ပကီးကလည္◌းရွ ာလိက

ု ာအရမ္◌းႀကီးေ◌

မာ့ၾကည့◌ေ
္ ◌နရတယ္၊လူေ◌ကာငကီးလည္◌းအႀကီးႀကီးပဲ ၊စကိ ◌ျ

ု ဲ"
မငပီ းမွ သားအရိ ပ္ေ◌တာင်ကံ◌းု ထဲညႇ ကားသလိပ

ေ◌ဒၚႀကီးစကားမဆံ ◌းု မီ အရိ ပကာခဲ့ လိက

ု ္ေ◌တာ့သည္။

အရိ ပ းုိ ခေငစာႀကီး ထ ကားသူသ ရိ ပ းုိ ခေငစာႀ

ကီးကတည္◌းကျပနေ◌ရာက
္ ာခဲ့ ပါသ ဲ။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
28,November,2020
Unicode
 ေဖ ကီးကေဖေဖ့ရက်လည်ေတာ့အမှီေရာက်လာခဲ့ ပါသည်။ေရာက်ေရာက်

ချင်းေဖေဖဆံုးခဲ့ တာနဲပတ် ဲ့
့ သတ် ပီ းဆရာဝန် ကီးေတွနေြပာဆိ ုေနရသည်။

် ပ် သွားခဲ့ တာြဖစ် သည်။အချ ိန်မီှမသိခဲ့လိက

ေဖေဖကအိ ပ်ေနတုနး် ှလံးု ခု နရ ု ်ရ

ေတာ့အသက်ဆံုး ံးခဲ့ ရသည်တဲ။့ ေဖ ကီးကအိ မ်မှာသတင်းလာေမး ကတဲေ

့ ဖ

ေဖ့အသိမိတ်ေဆွေတွ၊စီ းပွားေရးလုပ်ငန်း ှ င်ေတွကိုလည်းသအစားဒိင

ု ်ခံ

ဧည့်ခံေပး၏ေဖ ကီးေရာက်လာမှသာ အရိ ပ်လည်းနားရေတာ့တာြဖစ် သည်။

စင်ကာပူကြပန်ေရာက်ကတည်းကအရိ ပ်လည်းတစ် ချက်မှမနားရေသး။

ဧည့်သည်ေတွစဲသွားမှ ဦးတည် မဲ ကအရိ ပ် ှ ိ တဲဧ

့ ည့်ခန်းထဲကိုဝင်လာ ပီ း

"သား အရိ ပ်"

"ေဖ ကီး"

အရိ ပ်ကို ကည့် ပီ းဦးတည် မဲ ကေဆွးေဆွးေြမေြမ ကီးြပံ းြပသည်။ဒီ

ကေလး မျက် ှာေလးေချာင်ကျသွားလိက

ု ်တာ။မျက်လံးု ေလးေတွကပါ

အားငယ်ည ိးေရာ် ေနသေယာင်။ဦးတည် မဲ အရိ ပ်ကို ကည့် ပီ းစိ တ်မ

ေကာင်း။

ဒီကေလးဘယ်ေလာက်ထိေအာင်ဝမ် းနည်းအားငယ်ေနတယ်မသိ။

ဦးတည် မဲ ကသနာမည်ေလးကို ကင် ကင်နာနာေခ လိက

ု ်တာနဲေြပးဖက်
့

ေတာ့သည်။ ပီ းေတာ့ဘာစကားတစ် ခွနး် မှမေြပာ။အဲ ဒ

့ ီအစား ိက်သံေတွသာ

ထွက်လာ၏ဒီကေလးဘယ်ေလာက်ထိေအာင်ဝမ် းနည်းနာကျင်ေနပါလိမ့်။

အရိ ပ်ကဦးတည် မဲ ကိုဖက် ပီ း ိက် ကီးတငင်ငိေ

ု တာ့တာြဖစ် သည်။အရိ ပ်ငို

တာကို ကည့် ပီ းဦးတည် မဲ ကပါမျက်ရည်ခိုးသုတ်သည်။

 ေဒ ေရကလည်း ေထာင့်တစ် ေနရာကေန ကည့်ေနရင်းလိက
ု ်ငိေ
ု နမိ သည်။ဒီ

ု ာဘယ်ေလာက်ေတာင် ကာေန ပီ လဲ။စက်ထွက်သွား ပီ း

ကေလးမငိတ

ု ိ ေမ့ေနခဲ့ တဲက
ကတည်းကေလ။အေဖဆံုးတာေတာင် ငိဖ ့ ေလး။ဦးတည် မဲ ကို

ြမင်မှအားကိုးေတသလို ိက် ကီးတငင်ဖက် ပီ းငို ှ ာတာြဖစ် သည်။

"ေဖ ကီး၊ေဖ ကီးေရာက န်ေတာ့်ကိုမုနး် ေနလားဟင်၊ေဖေဖနဲက

့ န်ေတာ်

ကလူေတွထင်သလို အင့်!"

အရိ ပ်ကဆက်မေြပာ င
ုိ ်။ေြပာရင်းဝမ် းနည်းလာပံုရကာ ိ က် ကီးတငင်

ထပ် ငိ၏
ု ဦးတည် မဲ လည်းဆက်ေမးဖိ မသင့်ေတာ် တာေ ကာင့်

"ေဖ ကီးသိပါတယ်၊ေဖ ကီးနားလည်ပါတယ်သားရယ်"

ု ်ေတာ့အရိ ပ်ကမျက်လံးု ဝိုင်းေတွန ဲ ဦးတည်

ထိုသိေြပာလိက ့ မဲ ကို

ေမာ့ ကည့်၏မျက်လံးု ဝိုင်းေတွထဲမှာလည်းမျက်ရည်ေတွအြပည့်။ငိထ

ု ား

ေတာ့ ှာေခါင်းထိပ်ေလးေတွပါရဲ ေနေသးသည်။ပန်းေရာင်သန်းေနတဲ ့

ှ တ်ခမ် းပါးေလးေတွကလည်းတစ် ဆတ်ဆတ်တန

ု လ
် ိေနသည်။

ဒီကေလးေတဇာ့ကိစမှာသူတစ် ေယာက်တည်းအစစအရာရာလူ ကီးေလး

လို လိက
ု ်လပ
ု ် ေပးေနရေတာ့ငိဖ
ု ိ လည်းအချ ိန် ှ ိ မှာမဟုတ်။သကိုြမင်ေတာ့

ဝမ် းနည်းဝမ် းသာြဖစ် သွားပံုရသည်။ဦးတည် မဲ က သူတိသားအဖနဲအ

့ မဲ

အဆက်အသွယ်လပ
ု ် ေနရသူမိ အရိ ပ်ေလး ကီးြပင်းလာပံုကိုေတ ြမင်ေနခဲ့ ရ

သူြဖစ် သည်။

အလုပ်ထဲမှာသာ လူ ကီးေပါက်စေလးလိေ
ု နေနရပံုေပ ပါသည်။သကိုြမင်

ေတာ့ ေြပးဖက် ပီ းငိတ

ု ာတစ် ကယ့်ကေလးေလးလိပ
ု င်။ဦးတည် မဲ
 ု တ်တရက်သိလိက
ု ်ရတာကအရိ ပ်သူတိမိသားစုအေပ ေ းွ ေထွးေနေသး

သည်ဆိုတာကိုပင်။ဦးတည် မဲ အရိ ပ်ကို ှစ်သိမ့်ေပးဖိ စကား ှ ာမရ။ငိပ

ု ါေစ။ဒီ

ကေလးအားရေအာင်ငိပ
ု ါေစ။ပခံု းေလးကိုသာပုတ်ေပးေနမိ သည်။အရိ ပ်

ု ိတ်ေလာက်တဲအ
အငိတ ့ ချ ိန်ေရာက်မှ

"သားအရိ ပ်၊စိ တ်မေကာင်းတာေတာ့အားလံးု စိ တ်မေကာင်းြဖစ် ကရပါ

တယ်သားရယ်ေနာ် ၊သားမှာေဖ ကီးတိ ှ ိ ေသးတယ်ေလ၊သားေဖေဖအတွက်

ေဖ ကီးတိေကာင်းမကုသိုလ်ေတွတတ် င
ုိ ်သေလာက်လပ
ု ် ေပး ကရေအာင်၊မ

ကာခင် သားကိုကိုလည်းြပန်လာေတာ့မယ်"

ထိုအခါတွင်ေတာ့ဦးတည် မဲ ရင်ခွင်ထဲက ိ က်ေနသူသည် ချက်ချင်း ငိမ်

ကျသွားေတာ့၏ ိက်သံေတာင်ထွက်မလာေတာ့။စက်ကို သားအရိ ပ်ေလး

ေမ ာ် ေန ှ ာတာပဲ ။

ဦးတည် မဲ ကအရိ ပ်ပခံု းေလးကိုဆိုင်ကိုင်လိက

ု ်ရင်း

"သားကိုကိုက ဟိက
ု အလုပ်ကိစေတွအြပတ်ြဖတ် ပီ းတာနဲ ြပန်
့ လာမှာ၊ေဖ

ကီးကေတာ့ေတဇာ့ရက်လည် ပီ းတာနဲဟိ
့ ကု ိုြပန်ရဦးမှာ၊ဟိက
ု အလုပ်ေတွက

လည်း ကာ ကာလက်လတ်ထားလိမရေသးဘူးြဖစ် ေနတာ၊စက်ကေတာ့ ေတ

ဇာ့ေနရာမှာအစားထိုးလုပ်လိမ့်မယ်၊စက်မလာခင်ခဏေတာ့သားကပင်ပန်း

ဦးမယ်ထင်တယ်၊စက်ကလည်းအခု သူများကုမဏီမှာအလုပ်ဝင်ေနရေတာ့

ချက်ချင်းြပန်လိက
ု ်လာလိမရဘူးြဖစ် သွားတာ၊သေနရာမှာလူစားထိဖိ

အတွက်စီစ ်ေနခဲ့ ရတယ်၊ေနာက် ှစ်ပတ်ေလာက်ဆိုရင်ေတာ့ သူြပန်လာလိရ

ပါ ပီ ၊သားတစ် ေယာက်တည်းမဟုတ်ေတာ့ပါဘူး"
 အရိ ပ်ကဘာတစ် ခွနး် မှမေြပာ။ဦးတည် မဲ ေြပာသမ ကိုမျက်လာေလးချ

ပီ းနားေထာင်ေန၏စက်ြပန်လာမယ်ဆိုတာ ထင်မထားလိပဲလားမသိ။

အနည်းငယ်စိတ်လပ် ှ ားေနပံုရသည်။မျက်ေတာင်ဖျားေလးေတွကတစ်

ဖျတ်ဖျတ်။အားရေအာင်ငိထ
ု ားလိထင်သည်။ပါးေလးေတွကပါရဲ

ေန၏အရိ ပ်မျက် ှာေလးကို ကည့်ရင်းဦးတည် မဲ စိတ်မေကာင်းတဲ ့ ကားက

ေကျနပ် မိြပန်သည်။အရိ ပ်ကသကိုအေဖတစ် ေယာက်လိေ

ု းွ ေ းွ ေထွးေထွး

ဆက်ဆံေနေသးတာမိ လိ။

ဦးတည် မဲ ကိုယ်တိင
ု ်လည်း ဟိမ
ု ှာေပျာ် လန
ွ း် လိေနေနရတာမဟုတ်။သမိ ဘ

အေမွအလုပ်က ှ ယ်ယာေတွရင်း ှးီ ြမ ပ် ှံ ပီ းသားမိ ဟိမ

ု ှာပဲ အေြခကျေအာင်

လုပ်ေနရေတာ့တာြဖစ် သည်။ဇနီးြဖစ် သူကသားြဖစ် သူကိုပါေခ ပီ းလိက

ု ်လာ

ေတာ့ ဟိမ ု ်ေတာ့သည်။ဇနီးြဖစ် သူကလည်းသေမာင်န ဲ ့

ု ှာပဲ ဆက်ေနြဖစ် လိက

ြပဿနာတက်လာေတာ့ ြမန်မာ င
ုိ ်ငံကိုေြခမချေတာ့ဘူးဆိုတာချည်းပဲ အ မဲ

ေြပာသည်။စက်ကိုလည်းေကျာင်းတက်ရင်း ဟိမ
ု ှာပဲ အလုပ်ဝင်ခိုင်းသည်။

ပီ းေတာ့ဟိမ
ု ှာအသားကျေအာင်ေနဖိ ။

့ ေြမြပန်ဖိကိုသာအားသန်ခဲ့
သားကအစပိုင်းေတာ့ေကျာင်း ပီ းတာနဲအမိ

သည်။စက်အရိ ပ်အေပ သံေယာဇ ် ကီးတာသူသိပါသည်။ေနာက်ေတာ့

ဘယ်လိြု ဖစ် သွားသည်မသိ။စက်လည်းဒီကိုြပန်လာဖိ မေြပာေတာ့။

ေနာက်ကျမှသူသိရသည်က ေတဇာနဲအရိ
့ ပ်ကသိေလာသိေလာသတင်းေတွ

ထွက်လာတာေ ကာင့် သားကြမန်မာ င

ုိ ်ငံကိုြပန်မလာချင်ေတာ့ဘူးဆိုတာ

ပင်။ေတဇာနဲအရိ
့ ပ် ှစ်ေယာက်လံးု ကသအချစ် ဆံုးသူေတွမိ ှ က်သွားတာ
လည်းပါလိမ့်မည်။သူထင်မထားတာ ကီးထြဖစ် ေတာ့နာကျည်းသွားပံုလည်း

ရသည်။

ဦးတည် မဲ ကိုယ်တိင
ု ်လည်းထိုကိစကိုဘာမသိရေတာ့မေဝဖန်တတ်။

ေယာက်ဖြဖစ် သူန ဲ ့ အ မဲ အဆက်အသွယ်လပ

ု ် ေနရေပမယ့်ေမး ကည့်ဖိကျ

ေတာ့လည်းမသင့်ေတာ် ။ေတဇာကလည်းအဲ က
့ ိစနဲပတ်
့ သတ် ပီ းသကိုဘာမှမ

ေြပာ။ြမန်မာ င
ုိ ်ငံမှာလည်း သူတိသားအဖသတင်းကမ ကားချင်မှအဆံုးလို

ြဖစ် လာခဲ့ သည်။ေတဇာတိဘက်ကလည်းမေြဖ ှ င်းေတာ့ သတင်းကေသချာ

သလိြု ဖစ် လာသည်။အခု သူေတာင်အရိ ပ် ှ င်းြပမယ်လပ

ု ် မှမဟုတ်ဘူးဆိုတာ

နားလည်ခဲ့ရသည်။အရိ ပ်မျက်လံးု ေလးေတွက သက်ေသပင်။ဒါဆိုေတဇာနဲ ့

အရိ ပ် ကားမှာ ထွက်ေနတဲသ ုိ ်တဲအ

့ တင်းေတွကိုမေြဖ ှ င်းခဲ့ င ့ ေ ကာင်း

အရင်းတစ် ခုခုများ ှ ိ ေနခဲ့ သလား။

စက်ကလည်းေတဇာGayဆိုတာကိုဇနီးြဖစ် သူေြပာြပထားေတာ့ ပို ပီ း

သံသယဝင်လာပံုရသည်။အရိ ပ်ကလည်းသကိုဘာမှမ ှ င်းြပေတာ့ပိုဆိုး

် ည်။ဇနီးြဖစ် သူကလည်းသကိုဒီစကားေတွပဲ
ကုနသ ေနတိ
့ ငု ်း ု ိ က်သွင်းေန

ေတာ့ေနာက်ဆံုးစက်ကေတဇာနဲအရိ
့ ပ်ကို အမုနး် ကီးမုနး် သွားေတာ့သည်။သူ

ကားထဲကနားချြပန်ရင်လည်းဇနီးြဖစ် သူကအေြပာမခံ ။'သူတိမဟုတ်ရင်

ြငင်းရဲ ရမှာေပါ ့တဲ၊့ ဟုတ်လိတစ် ေယာက်မှမေြဖ ှ င်းတာေပါ ့တဲ'့ ။' ပီ းေတာ့

သားကိုတစ် ေယာက်မှမဆက်သွယ်ရဲ ကေတာ့ဘူးေလ၊သူတိမဟုတ်ရင်သား

ကို ှ င်းြပရဲ ရမှာေပါ ့၊မဟုတ်ဘူးလားတဲ။့ ဦးတည် မဲ လည်းဘာမှဝင်မေြပာ င

ုိ ်
ခဲ့ ။သကိုလည်းေတဇာေရာအရိ ပ်ေရာဘယ်သူကမှေသချာ ှ င်းမြပထားေတာ့

ဒီအတိင
ု ်းသာေနလိက
ု ်ရသည်။

အဲ ဒ
့ ီေနာက်ပိုင်းသားက မိ နး် ကေလး၊ေယာကျာ် းေလးအကုနလ
် ံးု နဲ ့

တွဲသည်။သအေမကလည်းလတ်ထားသည်။သသားြမန်မာ င
ုိ ်ငံြပန်မသွား

ရင် ပီ းေရာ ဘာလုပ်လပ

ု ် လတ်ထားတာမျ ိ း။ေကျာင်း ပီ းေတာ့လည်းစက်က

ဟိမ
ု ှာပဲ ဒီပလိမ
ု ာဆက်တက်သည်။ ပီ းေတာ့သူတိ ှ ယ်ယာေတွပါတဲ ့

့ ဲ ေတွနတန်
နာမည် ကီးကုမဏီတစ် ခုမှာInternဆင်းသည်။သူရထားတဲဘ ဲ့

ု ် တဲေ
ေအာင်အလုပ်ကိုေတာ့စိတ်ဝင်တစ် စားလုပ်ေဖာ် ရသည်။အလုပ်လပ ့ နရာ

မှာလည်းတိကျသည်။

လူကေတာ့ေြပာလိဆိုလိမေကာင်းေတာ့။သအေမပါ ေြပာဆိုမရတဲအ
့ ထိ

ဲ့
ြဖစ် လာသည်။ေနာက်ဆံုးဦးတည် မဲ နပါေြပာေပါက် မတည့်ေတာ့တာ

ြဖစ် သည်။ေနာက်ပိုင်းဒီေကာင့်ကိုေတာ် ု ံ ဆိုစကားကိုမေြပာေတာ့တာ

ြဖစ် သည်။

ေနာက်ဆံုးဒီေကာင့်ကိုေြခ ငိမ်သွားေအာင်ဇနီးြဖစ် သူကသမိ တ်ေဆွသမီ းနဲ ့

ေစ့စပ် ေပးလိက
ု ်ရသည်အထိ။ေစ့စပ် ေပးမယ်ေြပာတုနး် ကလည်းတစ် ခွနး် မှ

မြငင်း။အသာတ ကည်လက်ခံသည်။ထိုကေလးမကိုလည်းေကာက်တဲလ
ွ ိက
ု ်

တာပင်။

စက်ကငယ်ငယ်ေလးကတည်းကသူလပ
ု ် ချင်တာသူလပ
ု ် တတ်သည်။သ

အေမ့စကားကိုေတာင်အဲေ
့ လာက် ကီးတစ် ေသွမသိမ်းနားေထာင်တတ်တာ

ေတာ့မဟုတ်။ေြပာရရင်အရိ ပ်တိသတင်းကိုသူကိုယ်တိင
ု ်လည်း ကားထားပံု
 ့ ါေ ကာင့်သာဒီေကာင်အဲေ
လည်းရသည်။အဲ ဒ ့ လာက် ကီးဆိုးသွားတာ။'မင်း

ေလးေလးဆံုး ပီ 'လိေြပာတာေတာင်မတုနမ
် လပ် ကီးလုပ်ေန၏

အခု လည်း ကည့်။ြမန်မာ င

ုိ ်ငံကိုမြပန်မြဖစ် လိ ြပန်လာရေတာ့မည်။အရိ ပ်

နဲဘယ်
့ လိစ
ု ခန်းသွား ကဦးမည်မသိ။အရိ ပ်ကလည်းအရင်လိမ
ု ဟုတ်ေတာ့။မ

ထံုတတ်ေတးေအးစက်စက်ေလး။ဟိေ
ု ကာင်ကလည်း အခု ဘယ်ေကာင့်မှလူ

မထင်တဲဒ
့ ီဇိုင်းြဖစ် ေနသည်။ ပီ းေတာ့The World groupရဲ CEOရာထူးနဲ ့

ေရာက်လာမှာြဖစ် သည်။

ဲ ့ ပ်ငယ်ငယ်ကလိဆ
ေသချာတာကစက်နအရိ ု က်ဆံေရးေြပြပစ် ေတာ့မှာ

မဟုတ်ေတာ့။ေလာေလာဆယ် သူတိကလည်းြမန်မာ င
ုိ ်ငံကိုချက်ချင်းြပန်မ

လာ င
ုိ ်ေသး။ဇနီးြဖစ် သူကလည်းစက်အရိ ပ်ကိုနာကျည်းေနတာမှနး် သိေတာ့

စက်ကိုလတ်ထားမှာေသချာသည်။အရိ ပ်အေပ အထင်မလွဲဖိအေ ကာင် ှ င်း

ြပလည်းဒီေကာင်ကအသာတ ကည်လက်ခံမယ့်ေကာင်မဟုတ်။ဦးတည် မဲ

ေတွးရင်းနဲ ေခါင်
့ းေတွပါကိုက်လာရသည်။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"The World Groupရဲ ေြပာေရးဆိုခွင့် ှ ိ သူပုဂိ လ်တစ် ေယာက်အေနနဲ ့

က န်ေတာ် ဒီေနMeetingေခ
့ ရတဲအ
့ ေ ကာင်းကေတာ့ လူ ကီးမင်းတိအားလံးု

သိ ပီ း ကတဲအ
့ တိင
ု ်းပါပဲ ၊က န်ေတာ် တိCEO ကီးဦးေတဇာကHeart

ွ ်သွားခဲ့ တဲအ
Attackေ ကာင့် ု တ်တရက်ကွယ်လယ ့ တွက်အားလံးု လည်းစိ တ်မ

ေကာင်းြဖစ် ေန ကရပါတယ်၊သိေသာ် အလုပ်ေတွကေတာ့ ရပ် ဆိုင်းထားလိမ

ရဘူးေပါ ့ဗျာ၊ေြပာရရင်ရပ် ဆိုင်းထားလိလံးု ဝမြဖစ် တဲအ

့ တွက်ေ ကာင့်ပံုမှန ်
လည်ပတ်ဖိအတွက် အားလံးု လည်းကိုယ့်တာဝန်တာဝန်သိစွာနဲအလု
့ ပ်ေတွ

ြပန်လပ
ု ် ေန ကရ ပီ ြဖစ် ပါတယ်"

အစည်းအေဝးခန်းမ ကီးတစ် ခုလံးု အပ် ကျသံပင်မ ကားေအာင်

တိတ်ဆိတ်ေန၏The World Groupရဲ ေြပာေရးဆိုခွင့် ှ ိ သူဒါ ု ိ က်တာဦးမိုး

ေအာင်ကGroupရဲ ှ ယ်ယာဝင်ဒါ ု ိ က်တာ ကီးေတွန ဲ ့ ာနအသီးသီးက

မန်ေနဂျာတစ် ချ ိ ကိုMeetingေခ ေြပာေနရြခင်းြဖစ် သည်။

"က န်ေတာ် အဓိ ကေြပာချင်တာကေတာ့ အလုပ်ေတွကိုဦးစီ းလုပ်ကိုင်ဖိ

အတွက်CEOအသစ် လည်းမ ကာခင်ေရာက် ှ ိ လာေတာ့မှာြဖစ် ပါတယ်၊

CEOကလည်း တစ် ြခားသူမဟုတ်ပါဘူး၊အားလံးု လည်းသိ ပီ းြဖစ် ပါလိမ့်

မယ်"

ဦးေအာင်မိုးကခဏနား ပီ း မျက်လံးု တစ် ချင်ေဝ့ ကည့်သည်။ဒါ ု ိ က်တာ

ကီးေတွန ဲ မန်
့ ေနဂျာေတွကလည်းေခါင်းတစ် ညိမ့်ညိမ့်။

"ဟုတ်ပါတယ်၊The World Groupရဲ ဥက ကီးဦးတည် မဲ ရဲ တစ် ဦးတည်း

ေသာသားလည်းြဖစ် သလိ၊ု ဦးေတဇာရဲ တူအရင်းေခါက်ေခါက်လည်းြဖစ် တဲ့

ဦးစက်အာဏာတည်ပါ၊ဦးစက်အာဏာတည်ကလူငယ်တစ် ေယာက်ဆိုေပ

မယ့် AustraliaမာInternational bisiness majorနဲ ့diplomaအထိရယူထား ပီ းပါ

် တာ် တဲက
ပီ ၊ငယ်ေပမယ့် အလွနေ ့ ေလးပါ၊Bisiness managemantနဲပတ်
့ သတ်

ပီ းေတာ့လည်းဟိမ
ု ွာပဲ Internဆင္◌းၿပီ း7 စ
ွ ီ းပါးေအ တ႕အႀကံ◌ယ
ဳ ူထား

ပါေ◌သး တယ်"
 ဦးမိုးေအာင်အေြပာကို ဒါ ု ိ က်တာ ကီးေတွကတစ် ြပံ းြပံ း။ဦးမိုးေအာင်က

အားလံးု ကိုမျက်လံးု တစ် ချက်ေဝ့ ကည့် ပီ း

" ကေရာက်လာ ကတဲဒ

့ ါ ု ိ က်တာ ကီးေတွကိုက န်ေတာ့်အေနနဲအေလး
့

အနက်ေြပာချင်တာကေတာ့ ဦးစက်အာဏာတည်ကလုပ်ငန်းပိုင်းနဲပတ်
့ သတ်

ပီ း အေတအ ကံ ှ ိ သလို internationalမှာအလုပ်လပ

ု ် ေနတဲသ
့ ူတစ် ေယာက်

ု ် တဲေ
ြဖစ် တာေ ကာင့် အလုပ်လပ ့ နရာမှာသိပ်ကိုတိကျပါတယ်၊ဒါကတစ် ချက်

ေပါ ့၊ေနာက်တစ် ချက်က စီ းပွားေရးလုပ်ငန်းေတွကိုတိးု ချ ဲလပ

ု ် ကိုင်တဲေ
့ နရာ

ဲ့
မှာလည်းသအေတအ ကံ ေတွနေပါင် းစပ် ပီ းလုပ်ကိုင်မှာြဖစ် တဲအ
့ တွက်

ဒါ ု ိ က်တာ ကီးေတွအေနနဲ ့ The Worldမှာြမ ပ် ှဖ

ံ ိ အတွက်ေနာင်တမရဖိ

အာမခံ င
ုိ ်ပါတယ်၊လူငယ်ေတွက လူ ကီးေတွထက်လက်ေစာင်းပိုထက် က

တယ်မဟုတ်ပါလား"

"ဒါေပါ ့၊က န်ေတာ် တိလည်း The Worldနဲပဲ့ ဆက်လက် ပီ းလက်တဲသ

ွ ွားချင်

ပါတယ်"

"ဟုတ်ပ ါ ပီ ၊အခု ေလာေလာဆယ်The Worldကိုေတဇာေအာင်ရဲ

ေမွးစားသားလည်းြဖစ် သလိသ
ု ူကိုယ်တိင
ု ်လည်းလူယံုတစ် ေယာက်လို

အားကိုးရတဲသ
့ ားြဖစ် သူအရိ ပ်စစ် ဆီကိုအလုပ်ေတွအားလံးု တင်ြပထားရပါ

တယ်၊ဒါကိုလည်းလူ ကီးမင်းတိသိ ပီ းြဖစ် ပါတယ်၊အရိ ပ်စစ် က

ေလာေလာဆယ် ု ံ းမတက် င
ုိ ်ေသးေတာ့သအိ မ်ကိုသွားေရာက်တင်ြပေပးေန

ရပါတယ်၊ဒါကဥက ကီးကိုယ်တိင
ု ် န်း ကားထားတာပါ၊CEOေရာက်လာခဲ့

ရင်လည်း သူတိ ညီအကို ှစ်ေယာက်ေပါင်း ပီ းThe Worldကိုဦးစီ းလုပ်ကိုင်

သွားြဖစ် တဲအ
့ ေ ကာင်းတင်ြပေပးချင်လိပါ၊ဒီေနကေတာ့
့ ဒီေလာက်ပါပဲ ၊ကျန်

တာကေတာ့CEOေရာက်လာမှဆက်ေြပာပါလိမ့်မယ်"

"တစ် ခုသိချင်တာကCEOကဘယ်ေတာ့ေလာက်ေရာက်မှာလဲဗျ၊"

" ှစ်ပတ်အတွင်းေရာက်လာမှာပါ"

"ေအာ် မလိေ
ု တာ့ဘူးပဲ "
<<<<<<<<<
>>>>>>>>>
ေဖေဖရက်လည် ပီ းေတာ့ ေလးရက်ေလာက်ပဲအိမ်မှာအနားယူလိက
ု ်ရ

သည်။ ု ံ းကိုသွားချင်စိတ်မ ှ ိ ေသးတာေ ကာင့်လည်းနားပစ် လိက

ု ်တာ

ြဖစ် သည်။ေဖေဖ ု တ်အခု လိတ

ု ရက် ကီးထွက်သွားတာသအတွက် လက်ခံဖိ

အေတာ် ကိ းစားယူခဲ့ရသည်။အရိ ပ် ု ံ းြပန်တက်တာ ဒီေနေရာဆိ

့ ုသံုးရက်

ေတာင် ှ ိ ပီ ြဖစ် သည်။ကုမဏီကိုဒီအတိင

ု ်းထားလိလည်းအဆင်မေြပတာ

ေ ကာင့် ု ံ းြပန်ဆင်းေနရတာြဖစ် သည်။

အရိ ပ်အခန်းထဲကထွက်လာခဲ့ ရင်း ှစ်ပတ်အတွင်းေရာက်လာမည်ဆိုသူ

အခန်းေ ှ ရပ် ကည့်ေနမိ ၏ခု မှတစ် ပတ်ပဲ ှ ိ ေသးတာပဲ ။အခန်းတံခါးကိုလှည့်

ပီ းဝင် ကည့်ဖိလပ ု ်သည်။ေရာက်လာေတာ့မယ်ဆိုတဲအ

ု ် လိက ဲ့
့ သိနတင် လက်

ကအလိလ
ု ိရ ် ့ ိ ၏ဒီေနမှ့ အခန်းထဲဝင်ရမှာစိ တ်ထဲတစ် မျ ိ းြဖစ် ေနသည်။
ု ပ် တနမ

ဘာလိလဲဆိုတာအတိအကျမေြပာတတ်။ြပန်ေရာက်ခါနီးလိဝင်ရမှာအမ် းေန

တာမျ ိ းလား။ေနာက်ဆံုးဝင်မ ကည့်ေတာ့ပဲ ဒီအတိင

ု ်းသာဆင်းလာခဲ့ လိက
ု ်

သည်။
 "သား အရိ ပ်မနက်စာအဆင်သင့်ြပင်ထား ပီ း ပီ ၊လာသားထိုင်၊သား ကိ က်

တဲ ့ နန်း ကီးသုပ်လပ
ု ် ထားတယ်"

ေဖေဖဆံုး ပီ းကတည်းကတစ် အိမ်လံးု တိတ်ဆိတ်ေနခဲ့ သည်။အရိ ပ်လည်း

ု ံ းမတက်ခင်ရက်ေတွအထိအခန်းထဲမှာပဲ ေနြဖစ် ခဲ့၏ဒီေနေဒ

့ ကီး ကည့်ရ

တာ ု ဲ ။အရိ ပ် ကိ က်တာလည်းလုပ်ေပးထား
မျက် ှာနည်းနည်းလန်းသလိပ

သလို စကားေတွလည်းအများ ကီးေြပာေနသည်။အိ မ်ကေကာင်မေလးေတွ

ေတာ့ထူးထူးြခားြခားမေတရ။

ေဒ ကီးကအရိ ပ်ကိုနန်း ကီးသုပ်ြပင်ေပး ပီ း ခွ က်တစ် ခုထဲထဲေကာ် ဖီ

ု ်ငဲေနတဲအ
ကိုယ်တိင ့ ရိ ပ်ကိုြပံ း ကည့်ေနတာြဖစ် သည်။

"အရိ ပ်၊သား"

အရိ ပ်က ှ တ်ခမ် းနားေရာက်ေနတဲေ

့ ကာ် ဖီကိုအရသာခံ ရင်းမျက်ခံုးပင့်ြပ

ု ်သည်။ေြပာဆိုတဲသ
လိက ့ ေဘာ။ေဒ ကီးက အရိ ပ်မျက် ှာ ု ေ
ု လးကို

ေသချာြပံ း ကည့် ပီ း

"သားစက်၊ြပန်ေရာက်ေန ပီ သား"

"အဟွတ်! ဟွတ်! ဟွတ်!"

"သားြဖည်းြဖည်း သီးကုန ် ပီ ထင်တယ်"

အရိ ပ်က ် ဲေ
ဖိ တ်ကျကုနတ ့ ကာ် ဖီခွက်ကိုေနရာမှာအသာချလိက
ု ်ရင်း

ေဒ ကီးကိုေနာက်တစ် ကိမ် ကည့်လိက

ု ်သည်။ေဒ ကီးက အရိ ပ်လက်နား

မှာဖိ တ်ကျေနတဲေ
့ ကာ် ဖီေတွကိုတစ် းနဲအသာသု
့ တ်ေပးေန၏

"ဟိ!ု ေဒ ကီး"
 ေခ ပီ းဘာေမးရမှနး် လည်းမသိ။တစ် ကိုယ်လံးု လည်းထံုကျင်ေအးခဲ

ေန၏ ှလံးု ခု နသ
် ံေတွြမန်ေန ပီ းေခါင်းထဲကလည်းအခို းအေငေတွပျ ံေနသလို

ပဲ ။ေရဆာသလိပ
ု ါြဖစ် လာတာေ ကာင့်ေဘးမှာချထားတဲ ့ ေကာ် ဖီခွက်ကို

ြပန်ယူေသာက်လိက
ု ်လ င်

အာ့!

"သား လ ာကျက်သွား ပီ လား၊ေစာနကေကာ် ဖီကေမှာက်ကုနလ

် ိေဒ ကီး

ကအသစ် ြပန်ထည့်ေပးထားတာေလ"

"ေအာ် အင်း"

အရိ ပ်မျက် ှာတစ် ြပင်လံးု ရဲ တက်လာသည်။ေဒ ကီးသတိသတိထားမိ မ

လား ကည့်မိေတာ့မျက်ရည်ေလးတစ် စမ် းစမ် းနဲ ြဖစ်

့ ေနြပန်သည်။

"သူေ းသာ ှ ိ ေနရင်ဘယ်ေလာက်ေကာင်းမလဲသားရယ်၊သူေ းကသ

တူကိုေမ ာ် ေန ှ ာတာ၊သူမဆံုးခင်ညက စက်အခန်းထဲမှာအ ကာ ကီးသွားေန

ေသးတာ"

ေဘးနားကတစ် ံ ံငိေ
ု နတဲေ
့ ဒ ကီးကိုအရိ ပ်ဘာေြပာြပရမှနး် မသိ။

"ေဖေဖသိရင် ၀မ် းသာမှာပါ၊က န်ေတာ် ု ံ းသွားေတာ့မယ်ေဒ ကီး"

"သား ု ံ းသွားေတာ့ဖိလား၊သားစက်က သားမ းုိ ခင်မနက်အေစာ ကီး

ကတည်းကေရာက်ေနတာ၊အခု သအခန်းထဲမှာနားေနတယ်ထင်တယ်၊သား

ဲ့
စက်နေတမသွ ားေတာ့ဘူးလား"

"ဟိ ု ေနာက်မှေတေတာ့မယ်ေဒ ကီး"

ေြပာ ပီ းအရိ ပ်က ေနရာကထရပ် လိက

ု ်လ င်
 "ေအာ် သားြပန်မှေတ ကေပါ ့၊စက်ကိုြမင်ေတာ့ေလေဒ ကီး ု တ်တရက်

မှတ်ေတာင်မမှတ်မိဘူးကွယ်၊တစ် ကယ့် င
ုိ ်ငံြခားသား ကီးကျေနတာပဲ ၊

အရပ် ကီးကလည်း ှ ည်လာလိက

ု ်တာအရမ် း ကီးေမာ့ ကည့်ေနရတယ်၊

လူေကာင် ကီးလည်းအ ကီး ကီးပဲ ၊စက်ကိုြမင် ပီ းမှ သားအရိ ပ်ေတာင်

ု ဲ"
မျက်လံးု ထဲညက်သွားသလိပ

ေဒ ကီးစကားမဆံုးမီ အရိ ပ်ထွက်လာခဲ့ လိက

ု ်ေတာ့သည်။

အရိ ပ်မ းုိ ခင်အေစာ ကီးထွက်သွားသူသည်အရိ ပ်မ းုိ ခင်အေစာ ကီး

ကတည်းကြပန်ေရာက်လာခဲ့ ပါသည်တဲ။့
<<<<<<<<
>>>>>>>>
28,November,2020
Part-12

"ကိုအရိ ပ္CEOကအခု ရံ◌းု ကိုလာေ◌နၿပီ တဲ၊့ ဆယ့◌ါးမိ န စ တင္◌းေ◌ရာ

ကယဲ ခင်၊မနေ◌နဂ်
္ ာေ◌ တလည္◌း ထကကိဳဖို႔ျပငင္ေ◌နၾကၿပီ ၊

ဟိ ု ကိုအ ိ ပိ လည္◌းအဆငင့◌ေ
္ ◌စာင့◌ေ
္ ◌နဖိုေ႔◌ျပာပါတယင်"

ဝ မ္◌းေ◌လးတစ္ေ◌ယာကအ ိ ပိ ေ◌◌ျပာ◌ျေပ ခင္◌း◌ျဖစ

ည္။

"ဘယ ေက◌ျပာတာလဲ"

"ဒါ ု ိ ကာဦးမိုးေ◌အာင ေ◌◌ျပာခို င္◌းတာပါခင်"

"အင္◌း ကိုယာခဲ့ မယ္"

နာရီ ကိုၾကည့◌ေ
ိ ◌တာ့မနက္10နာရီ ထိုးေ◌တာ့မည္။ေ◌လယာဥၾ

ကာႀကီးစီ းလာသူကအိ မွာနားေမနပဲ ခ် က်င္◌းရံ ◌းု တကာသည္။ၿ

ပီ းေ◌တာ့ရံ◌းု တကည့ေ◌ၾကာင္◌းကိုလည္◌းအ တင္◌းေ◌ရးမွဴး◌ျဖစ္

တဲသ
့ ူ႔ကိုေမ◌ျပာပဲ ဒါ ု ိ ကာဦးမိုးကိုလမ
ွ ္◌းေ◌◌ျပာသ ဲ။
<<<<<<<
>>>>>>>
အထပ္ေ◌ပါင္◌း26ထပွိတဲO
့ ffice tower၏ေအပၚဆံ ◌းု ထပွာေ◌

တာ့The World Office Towerဆိုတဲအ

့ စိ မ္◌းေ◌ရာငာလံ◌းု ႀကီးေ◌ တကခ
မ္◌းနားတင့ ◌င့ြ◌ာ။ၿခံ ဝန◌းအ
္ တင္◌းမွာရွိ တဲအ
့ န
ု ◌းပငကီ
္ းေ◌ တ

ကOffice Towerရဲ ႕အလွကိုပို၍အသက္ဝငွေပစသည္။

Towerႀကီးတစ လံ◌းု ကိုမွ ရ

ံ ံ ေ◌ တသာတပ ငားတာ◌ျဖစပီ းလို

ကာအစိ မ္◌းေ◌ရာင္ေ◌ေ တၾကာင့ ◌ ပငၾကည့◌င္Towerတစ

လံ◌းု စိ မ္◌း◌ျေမနသလိ။ု အခ် ကခ် ာက်တဲ့ ္ မိဳ႕လယွာတ ိေ

ွ ◌န

တာမို႔The World Groupရဲ ႕ပို ငိ ငႈကို ◌ျမင တိင

ု ္◌းစုပသကဲေမန ုိ

င္ေ◌လာက္ေ◌အာငကီးက်ယမ္◌းနားေ◌နတာ◌ျဖစည္။

ခေဏနရင္CEOအသစ္ေ◌ရာကာေ◌တာ့မ ိ တဲသ
့ တင္◌းေ◌ၾကာ

င့◌္ ရံ ◌းု မွာအသင့◌ေ

ိွ ◌နတဲတ
့ ာဝ ဒ
ွိ ါ ု ိ ကာႀကီးတစ်ိဳ႕နဲ႔႒ာန

အသီးသီးကမနေ◌နဂ်
္ ာေ◌ တအျပငံ◌းု ဝ မ္◌းတစ်ိဳ႕ပါေ◌ပၚတီကိုေ◌

အာကွာအသင့◌ေ
္ ◌စာင့ ◌ကိဳေ◌နၾကရသည္။The World Groupကဥ

ကၠ႒ႀကီး၏တစ္ဦးတည္◌းေ◌သာသားလည္◌း◌ျဖစလိအ
ု သက္27သာ

ရွိ ေ◌သးသည့◌C
္ EOကို အားလံ◌းု ကစိ တ္ဝငားေ◌နၾက၏

ခဏအၾကာမွာေ◌တာ့အျပငံ◌ၿ
ု ခံ ◌ေ
ဳ ◌ရးဂိတိ ◌ျဖတပီ းဝငာသ

ဆယီးထကနည္◌းတဲက
့ ားတန◌းႀကီ
္ း◌ျဖစည္။ထိုကားတ

န◌းႀကီ
္ းေ◌ပၚတီကိုေ◌အာကွာအစဥိ ကိ း ပာေ◌တာ့အားလံ◌းု

လႈပႈပွားရွ ား◌ျဖစ ည္။ေ◌နာကွာအစီ အရီ ပားတဲက

့ ားတံ

ခါးေ◌ တကအၿပိဳငဆို ငင့ ◌ာၿပီ းတူညီဝတံ◌ေ

ု ◌ တဝတား

တဲS
့ ecurity guardေ◌ တေအယာကွ စယီးပါး ထကာၾကသည္။ၿပီ း
တာနဲ႔သံပါတ္ေ◌ပးထားသလို အတန◌းလိ
္ က
ု ေ႔နရာနဲ႔သူ ပေက

တာ့၏

ထိုေ႔နာက္Security guardေ◌ တထဲေကခါင္◌းေ◌ဆာငိ ႔ထငတဲတ

့

စ္ေ◌ယာေကရွ ႕ ထကာၿပီ းေ◌ရွ ႕ဆံ ◌းု မွာ ပားတဲန

့ က္ေ◌◌ျပာင္ေ◌

နတဲက
့ ားဆီ ကိုေ◌လ်ာွ ကားရင္◌းတံခါးကိုအဆငင့ြ◌င့◌ေ
္ ◌ပးလိက
ု ္

သည္။အားလံ◌းု ရဲ ႕အၾကည့◌ေ
္ ◌ တကထိုကားဆီ ေ◌ရာက န၏။
္

့ eatherရွဴ းဖိ နပီ းထားတဲေ

နက္ေ◌◌ျပာင္ေ◌နတဲL ့ ◌◌ျေခထာကစက

ထိုကားထဲကအ ငံ◌းု ထကာသည္။ပတ္ဝန◌းက်

္ င စ လံ◌းု လည္◌း

အပ် သံေ◌တာငၾကားရ။လူတစိ ယံ◌းု အျပ ငကာတဲအ

့ ခါ

မွာေ◌တာ့ အားလံ◌းု ရဲ ႕အၾကည့◌ေ

္ ◌ တကထိုလ႔
ူ ဆီ မွာသာ။◌ျမင့◌ား

တဲအ
့ ပကီးက 6ေပတာင္ေ◌က်ာ◌ ငည္။Formal Suitအနက္

နဲ႔ြဖံ ႕ ထားတဲခ
့ ႏၶာကိုယခ်ိဳးအစားကလိက
ု ကာ။

္ ◌ တထဲမွာသာ◌ျမင းေ◌နက်ရွိတဲC
ု ပွငေ ့ EO Typeမ်ိဳးကိုအျပငွာလ

က္ေ◌ တ႕ျမငိ ကကရသလိအ

ု ားလံ◌းု မွ ငကိေ◌နၾကသည္။ေ◌သ

သ ပာၿဖီ းသငားတဲဆ
့ ံ ပင္ေ◌ တက ေ◌◌ျပာငက္ေ◌န၏မ် က းထူထူ

တန◌းတန
္ ◌းေ◌အာကွ
္ ာ စူးေရွ နတဲမ
့ ် ကံ◌းု ေ◌ တကျပငအလင္◌းေ◌ရာ

င္ေ◌ၾကာင့ ◌ ငည္။အနည္◌းငယ္ေ◌မွးက်ဥ္◌းထားသလိ◌
ု ျဖစ္ေ◌နတာ

မု႔ိရီရီေ◌ေဝဝ။ေ◌◌ျဖာင့◌င္◌းေ◌နတဲ ့ ာွ တံ၊ထူထဲတဲန
့ ႈတမ္◌းေ◌ တက

တင္◌းတင္◌းေ◌စ့ထားသည္။
 ထငွားတဲေ
့ ◌မး ု ိ းေ◌ တကၾကည့◌◌
ံ န ဲ တိက်ျပတတားမည့◌္
ု ႔

အရိ ေပယာင္ေ◌ တကိုအထင္◌းသား◌ျမင္ေ◌နရသည္။တင္◌းတင္◌းေ◌စ့

ထားတဲန
့ ႈတမ္◌းတစံ ◌က
ု တစက္ေ◌လးမွအရယၿပံ ◌းဳ မရွိ ။ထိုသူက

အားလံ◌းု ကိုမ်ကံ◌းု နဲ႔တစ် က္ေ◌ဝ့ၾကည့◌ေ

္ ◌တာ့မနေ◌နဂ်
္ ာခ်ဳပ္ဦးေ◌

ဝဦးေက႐ွ႔ ထကပိ ကင္◌း

"CEOမွာထားတဲအ
့ တိင
ု ◌
္ း အားလံ◌းု စီ စဥားပါတယင်"

ဦးေ◌ဝဦးေအ◌ျပာကိုေ◌ခါင္◌းတစ် ကတ္◌ျပၿပီ း

"အားလံ◌းု ကိုနႈတကါတယ္၊ ကၽနေ◌တာ◌က

္ ာဏာတ ါ"

ထို႔လူ႔ဆီ ကအသံဩရွ ရွ ထက်လာေ◌တာ့အားလံ◌းု မသိမသာေ◌

မာ့ၾကည့ ◌ကသည္။◌ျမ ာစကားကိုတစံ ◌းု ခ် င္◌းပီ ပီသေသလးေ◌လး

နကက္ေ◌◌ျပာလာ◌ျခင္◌း◌ျဖစည္။မ် ကွာေကတာ့တ င္◌းေ◌န

ကာအရယၿပံ ◌းဳ လံ◌းု ဝမရွိ ။

" ကၽနေ◌တာ◌ဲ
္ ႔အတူThe Worldအ တကတူႀကိဳးစားေ◌ပးၾက

ဖိုေ႔မ်ွာ◌င့◌ါတယ္"

အထကီးဆ ဲ ခပ္ဩဩအသံကထ ပကာသည္။မ် ကံ◌းု ထူထူ

တန◌းတန
္ ◌းေ◌
္ တကအနည္◌းင ယနေ႔
္ ကးေ◌န၏

"ဟုတဲ ပါ boss"

အသံေ◌ တကတစ္ေ◌ယာကစ္ေ◌ပါ ကက်လာသည္။ေ◌ခါင္◌းတ

စတတိမ့◌ပီ းေ◌ထာကံသူေ◌ တလည္◌းရွိ ၏ေ◌သခ် ာတာကလတ္

ဆတဲ ေ◌လကိုရွဴရႈ◌က
ိ ္ေ◌နရတာေ◌တာင္ အသကွဴမဝျဖစ္ေ◌နၾကျခ
င္◌း။ဒီေကန႔ရဲ ေ႕လမွာေ◌အာကီဂ်ငါဝငႈန◌းေ◌လ်
္ ာန
့ ည္◌းေ◌ေနေလ

ရာ႕သလား။မသိမသာသက်င◌
္ းခို းခ် သူေ◌ တလည္◌းရွိ သည္။

ထိုေ႔နာက မၸဏီရဲေ႕◌ျပာေ◌ရးဆိုြခင့◌သ
ိွ ူဒါ ု ိ ကာဦးမိုးေ◌အာ

ေငရွ ႕ ထကာရင္◌း

"ဥကၠ႒ႀကီးကလည္◌းCEOေ◌ရာကာမယ့ေ◌ၾကာင္◌းကိုေ◌◌ျ

ပာ◌ျပထားပါတယင်၊ ကၽနေ◌တာ◌
္ ဒါ ု ိ ကာဦးမိုးေ◌အာငါ"

"ဩ ဦးမိုးေ◌အာင္ေ◌နာ◌္၊ေ◌ေဖဖ့ဆီကၾကားဖူးထားပါတယ္"

"ဟုတဲ ပါ၊CEOအဆငင့◌◌
္ ျဖစငံ◌းု ထဲဝငိ ကကမလား"

ေ◌ခါင္◌းတစ် ကိမ့◌င္◌း ႀကိဳဆိုေ◌နတဲလ

့ ေ
ူ ◌ တကိုေ◌နာက စ

ကိမ ပကည့ ◌ိ ကည္။အားလံ◌းု ထဲမွာထင္◌း ထက္ေ◌နတဲS

့ uitအနက္

နဲ႔လက်င◌
္ းယွကပီ းရပ္ေ◌နတဲေ
့ ◌ကာင္ေ◌လးဆီ မွာစကၾကည့ ◌ိ

ခဏ ပိ က္၏ သယန◌းေ◌နတဲ
္ မ
့ ် ကံ◌းု အစံ ◌က
ု အနည္◌းင ယနေ႔
္

ကးထားသလိမ
ု ်ိဳး။ဝိုင◌
္ းစက္ေ◌နတဲမ ု စကိ ရဲ ရဲတင္◌းတ
့ ် ကံ◌းု အစံ ◌က

င္◌းၾကည့◌ေ
္ ◌နတာမ်ိဳးမဟုတ္။ေ◌◌ျဖာင့◌င့ ◌ဲ ာွ တံေ◌အာကနႈတ္

ခမ္◌းပါးေ◌ တကတင္◌းတင္◌းေ◌စ့ထားေ◌သးသည္။

စကၠန႔ပိ
္ ုင◌
္ းေ◌လာကၾကည့◌င
် ္◌းဆံ ◌ၿ
ု ပီ းတာနဲ႔ ထိုေ◌ကာင္ေ◌

လးကမ် ကႊ◌ာခ် ၿပီ းသူ႔အၾကည့ ◌ိ အရင္ေ◌ရွ ာငႊ◌ဲ သားသည္။

အ ဟန◌း!မင္
္ ◌းေ◌ကာင္◌းေ◌ကာင္◌းႀကီးပ် င◌
္ းလာတာပဲ အရိ ပစ္။

စက ေအပၚကုတိ လကွစကဲ႔အ ငံ◌းု ◌ျပဳ◌ျပငိ ကည္။

အားလံ◌းု ရဲ ႕အၾကည့◌ေ
္ ◌ တကစကႈပွားမႈေ◌ တဆီ မွာ။ေ◌
သးေ◌ၾကာေ◌ တယွက္◌ျဖာေ◌နတဲလ
့ ကခံ ◌က
ု အတိင
ု ္◌းသား။လက္ေ◌

ကာက္ဝတွာRolex ice blueနာရီ အမ်ိဳးအစားကိုပတားသည္။ေအရအ တ

ကန႔သတပီ
္ းထုတားတဲl့ imited editionနာရီ မိုေ႔တာ◌◌
ံ လ
ု ၀
ူ တိ ငွာ

မဟုတန
ွ ◌းခန
္ ႔မွ
္ န◌းမိ
္ ၾကသည္။

◌ျဖဴ ဝင္◌းတဲလ
့ က္ေ◌ခ် ာင္◌းရွ ွည္ေ◌ တက အလင္◌းေ◌ရာငစ္

ခု ေ◌ၾကာင့ ◌ကနဲ◌ျဖ စားလ်င

ွ ္ အားလံ◌းု ရဲ ႕အၾကည့◌ေ
္ ◌ တက

နာရီ ဆီေကနလက္ေ◌ခ် ာင္◌းေ◌ တဆီ စူးစိုက ကသည္။ဘယကက္

သန◌း◌ႂ
္ ကယွာဝတ ငားတဲ ့ စိ နေ◌
္ တပါတဲလ
့ ကပ္။အားလံ◌းု ရဲ ႕စိ

တဲမွာတစပိဳငကွတ်က်လိက
ု ကတာကသူတိ႔
ု CEOေကစ့စပားၿ

ပီ းၿပီ ဟ၍
ူ ။

စက္ေ◌◌ျခလွမ္◌းေ◌ တစတင္ေ◌ြ႐႕လ်ာွ းတာနဲ႔အားလံ◌းု မ် ကႊ◌ာ

ခ် ၿပီ းၿငိမ ကားၾကသည္။စကအ ငံ◌းု ရံ ◌းု အဝငွ ံခါးထဲ

တိးု ဝင္ေ◌ပ် ာ က ယားသည္။သိုေ႔သာ◌ ႔ကိုယ္ေ◌ပၚက လင့ ◌်

နေ◌နခဲ
္ ့ သည့◌C
္ hanel Homme sportေ◌ေရမႊးနံ႔ျပင္◌းရွ ရွေကတာ့က် စ္

ခဲ့ ေ◌လသည္။စေကနာကွာေ◌တာ့ေ◌စာနကစကိ တံခါးြဖင့◌ေ

္ ◌ပးတဲ ့

တစ္ေ◌ယာကထပကပ ကာလိက
ု ါ သားသည္။အဲ ဒ
့ ီေ◌နာကွာမွဒါ ု ိ

ကာႀကီးတစ်ိဳ႕နဲ႔ မနေ◌နဂ်
္ ာတစ်ိဳ႕။အရိ ေပနာကံ◌းု ေကနပဲ ◌ျ

ငိမ ကာလိက
ု ာခဲ့ လိက
ု ည္။

စစင္◌းစစ္႒ာနကို◌ျဖတ္ေ◌လ်ာွ ကာေ◌တာ့ဝ မ္◌းေ◌ တအား

လံ◌းု CEOအသစိ မတပပပီ းႀကိဳဆိုၾကသည္။စကတစ် က္ေ◌

လးေ◌တာငသိအမွတ◌
္ ျပဳေမန။အရယၿပံ ◌းဳ မရွိ တ င္◌းေ◌နတဲမ
့ ်

ကွာေကရွ ႕တည့ ◌ည့ ◌ိ သာၾကည့◌င္◌း သားေ◌န၏စက္

တိ႔
ု Liftထဲတိးု ၀င္ေ◌ပ် ာ က ယားေ◌တာ့မွAccounting roomထဲစကား

သံေ◌ တ ထက်လာေ◌တာ့သည္။

"CEO မ် ကွာႀကီးေကေခ် နတာပဲ ၊ေ◌ၾကာကရာႀကီး ကာ"

"ဟုတယ္၊ကိုယ္ေ◌တာ့သူ႔ၾကည့◌ပီ းခု ထိလန႔တာေမ◌ျေပသး

္

ဘူး"

" ခ် ာတာေ◌တာ့ေအတာ◌ိ ေ◌ခ် ာတာ က၊အဲ ေ

့ ◌လာကထိေ◌ခ် ာေ◌န

လိမ့◌ယိ ႔ထငထားဘူး"

"ဒါေ◌ပမယ့◌္ မ် ကွာကတ င္◌းေ◌ေနသာပဲ ၊တစ် ကွလည

ွ ့ ◌က

ည့◌ သားတာေ◌နာ◌္၊ဦးေ◌တဇာတုန◌းကဆိ
္ ုဝငာတနဲ႔ျပံ ◌းဳ ◌ျပထားၿ

ပီ းသား"

"ကိုယ္ေ◌ တအ ငိ ေမခ် ာင္ေ◌တာ့ဘူးထငယ္"

ခဏအၾကာAccounting managerကိုေ◌႒းလင္◌း◌ျပနေ◌ရာက
္ ာၿပီ း

"မင္◌းတိ႔
ု ျမငဲ အတိင
ု ◌
္ းပဲ ၊အခု ေ◌ရာကာတဲC
့ EOကစည္◌းက

မ္◌းႀကီးတယ္၊အလု ပ ပဲ ေ◌နရာမွာတိက်ျပတားတယ္၊တစ ခု ဆို

လံ◌းု ဝအမွားခံ မွာမဟုတ း၊အဲ ဒ

့ ီေ◌တာ့ အလုပ်ိ ာွ အတတိ ငံ◌းု ေ◌◌ျ

ပာတာဆိုတာေ◌ တ၊လု ပာကို ငာေ◌ တသတိထားၿပီ းဆငင္◌ျခင္◌ျ

ခင္ေ◌လးလုပ္ေ◌ပးၾက"

"ဟုတဲ ပါ"
 "ဒါနဲ႔ဂ်ာႀကီး၊CEOက အသကယ္ေ◌လာကွိၿပီ တဲလ
့ ဲ"

ွ ဲ ရွိေ◌သးတယ္"
"27 စ

"ဟမ္ ဂ်ာႀကီးထက္ေ◌တာငယ္ေ◌သးတာပဲ ၊လူေ◌ကာငကီးကႀကီး

လန◌းလိ
္ ႔
ု 3 0လာကငလိက
ု ာ"

" အး အသကာငယာအလု ပ ပဲ ေ◌နရာမွာတစ် ကမွားမခံ

့ ု ပဲၾကားလာတာ၊လုပရာရွိ တာလု ပေကတာ့၊ငါလည္◌းစိ တ

ဘူးတဲခ

စ္ေ◌နၿပီ ၊ခေဏန စာရင္◌းေ◌ေ တခၚစစ္ေ◌တာ့မယ္ေ◌◌ျပာတယ္"

ကံေ◌ကာင္◌းတဲေ
့ ◌နေ႔ေ တတာ့ကု ပီ ထငါတ ယာ။
<<<<<<<
>>>>>>>
CEOရံ ◌းု ခန◌းကေအပၚဆံ
္ ◌းု ထပွာရွိ ေ◌နတာေ◌ၾကာင့ေ◌ပၚဆံ ◌းု

ထပိ မနေ◌နဂ်
္ ု ႒ာနရွိ တဲအ
ာေ◌ တကိုေ◌ခၚမလာေ◌တာ့။သူတိ႔ ့ ထပ္ေ◌

တမွာအားလံ◌းု က် စဲ ၾကသည္။ဓာတ္ေ◌လွကားထဲမွာစကဲ႕personal

ဲ အ ိ ပာရွိ ေ◌တာ့သည္။
managerမိုးမာ ႔

"မိုးမာန"္

"ဟုတဲ boss"

"တစအ တင္◌းဒီကအလုပ္ေ◌ တနဲ႔အသားေက်အာင ပား"

"ဟုတဲ boss"

ဓာတ္ေ◌လွကားြပင့ြ ◌ားတာနဲ႔စက ထကာၿပီ းရပ္ေ◌စာင့◌ေ

္ ◌န

လိက
ု ည္။ေအပၚဆံ ◌းု ထပDesign႒ာနရွိ တာမို႔ အ ငံ◌းု ဒီဇိုင္◌း႒ာန

ကို◌ျဖတပီ းမွစကံ◌းု ခန◌းကိ

္ ုေ◌ရာကွာ◌ျဖစည္။ပထမဆံ ◌းု ရံ ◌းု ဆ
င္◌းလာတဲC
့ EOအသစိ အားလံ◌းု ကမတပပကိဳဆိုၾကသည္။ထံ◌းု စံ

အတိင
ု ◌
္ းစကတစ် ကွလည
ွ ့◌ၾကည့◌။္

ေအေ ထ ထမနေ◌နဂ်
္ ာ◌ျဖစ ဦးတိးု ေ◌ဝကစကိ ေ႔နာကိ ေ◌◌ျပး

လိက
ု ာၿပီ း

"မဂၤလာပါ boss၊ ကၽနေ◌တာ◌GMဦးတိ

္ းု ေ◌ဝပါခင်"

စေကနာကွည့ ◌ကည့◌ပီ းေ◌ခါင္◌းတစ် ကိမ့◌◌

္ ျပသည္။ထိုေ႔

နာကထကီးဆနေ◌သာအသံ
္ ခပ္ဩဩျဖင့◌္

"သူကကိုယ့◌P
္ ersonal Manager၊သူ႔အ တက္ ေ◌နရာတစ ခ် က်င္◌းစီ စ

ဥ္ေ◌ပးလိက
ု ါ"

"ဟုတဲ ပါ boss"

အ တင္◌းေ◌ရးမွဴး◌ျဖစဲ အ ိ ပိ စီ စဥိ င္◌းရမယ့ ◌စားသူကခ် ည္◌း

အကု စ
ီ ဥားသည္။အ ိ ပိ ဘာတ စန◌းမွ
္ ေမ◌ျပာ။လွည့ ◌ည္◌း

မၾကည့◌။္ ရွိ တယိ ေ႔တာငငံ◌မ

ု ရ။CEOရံ ◌းု ထိုငမယ့ ◌ခန◌းထဲ
္

ကိုလည္◌းသူကပဲ အရင္ဦးေ◌အာင္ဝ ငားတာမို႔ အရိ ပဲ ႔သူ႔မနေ◌နဂ်

္ ာ

ေကနာကလိက
ု သည္။

ရံ ◌းု ခန◌းကေအတာ◌္
္ ေ◌လးက်ယ္ဝန◌းပါသည္
္ ။ဒီ Towerကိုေစဆာက

တည္◌းက င
ုိ ံ◌ျခားကနည္◌းပညာတစ်ိဳ႕နဲေ႔ပါင္◌းစပ္ေ◌ဆာက ပ္

ထားခဲ့ တာေ◌ၾကာင့◌d္ ecorationsကအေစခတွီဆန◌းသစ္

္ ေ◌နသည္။အ

ခန◌း
္ တင္◌းမွာလည္◌း ေ◌မႊးပ့ေ◌အး◌ျေမနကာသန႔ရွ
္ င◌္ းေ◌◌ျပာင

က္ေ◌နသည္။မွ ရ
ံ ံ ေ◌ တတပ ငားတာေ◌ၾကာင့ ◌င္◌းလင္◌းထ
င္◌းထင္◌းလည္◌းရွိ သည္။မွ ရ ဲ ရွဴ ခင္◌းအ
ံ ံ ကတစင့ ◌ င်ားက ႕

လွကို လွမ္◌း◌ျမင္ေ◌နရတာကိုေ◌တာ့သူေသဘာက်မိသည္။

ဧည့ ◌ည္ေ◌ေ တ တ႕ဆံ ◌ဖ

ု ို႔ဆိုဖာနဲ႔ဆကီတစံ ◌သ
ု ပ ပား

တာေ◌ တ႕ရသည္။CEOထိုငမည့◌ား ပဲ ေအနာကစာအုပင္ေ◌ တ

မွာFileေ◌ တကိုစနစက်စီရီထားသည္။စား ပဲ ေပၚကဖ ၾက ဲ႔ျပဳ

လု ပားတဲn့ ame plateေ◌ပၚမွာSatt Arnar Ti(CEO)ဆိုတဲစ

့ ာလံ◌းု ေ◌ တ

ကထငငွားရွ ား။

စကအခန◌းက်
္ ယ တင္◌းပတကည့◌ပီ းတာနဲ႔CEOစား ပဲ ကထိုငံ◌ု

မွာဝငိ ငိ ကင္◌း

"မိုးမာန"္

"အမိ န႔ရွ
္ ိ ပါ boss"

"မင္◌း သားလိ႔
ု ရၿပီ "

"ဟုတဲ boss"

မိုးမာ ိ သူ ထ ကားတာနဲ႔ အခန◌းေ◌ထာင့

္ ◌စာအုပငားမွာက

ပပီ းမတပပ္ေ◌နတဲအ
့ ိ ပကိ မ် ကံ◌းု စူးစူးေ◌ တနဲ႔လွည့ ◌က

ည့ ◌ာသည္။မ် ကံ◌းု ေ◌ တကို တန႔ခ်

္ ိဳးရင္◌း

"မင္◌းက အဲ ဒ
့ ီမွာဘာ ပ ပ္ေ◌နတာလဲ"

အသံကစိ တရွ လိခ

ု ပ္◌ျပတ္◌ျပတ္။အ ိ ပာတ စန◌းမွ
္ ◌ျပန ္

ေမ◌ျပာမိ ။ဘာ◌ျပနေ◌◌ျပာရမွ
္ န◌းလည္
္ ◌းမသိ။ေစရာကာကတည္◌းက

ကိုယ့ ◌ိ ဘာမွလည္◌းေမ◌ျပာ၊ဘာမွလည္◌းမခို င္◌းေ◌တာ့Fileေ◌ တထား

တဲစ
့ ာအုပငား သားရပ္ေ◌နမိ တာ◌ျဖစည္။ေ◌နာက စကိမ ပက

ည့ ◌ာေ◌တာ့ သူ႔အနား သား ပိ ကသည္။အရိ ပ် ကံ◌းု တစ် က္

လွ ကည့◌ပီ း

"ဘာScheduleေ◌ တရွိ ထားလဲ"

" ု တရကကီးဆိုေ◌တာ့"

အသံခပိ းတိးု ထကာ၏ဆယွစ္ေ◌က်ာ◌ တင္◌းပထမဆံ ◌းု စၾ

ကားြခင့◌တဲအ
့ သံခပိ းတိးု ။ငယယ န◌းကနဲ
္ ႔လံ◌းု ဝမတူေ◌တာ့။င

ယယသူ႔အနားအၿမဲ တိးု ေ◌ဝွေ႔နေက်ကာင္ေ◌လးမွမဟုတ္ေ◌တာ့

တာ။အခု ေကက်ာက ပိ ေ◌အးစကက္။

"15မိ နစ တင္◌းMeetingလုပိ ႔စီ စဥိ က္"

"ဟုတဲ "

ေ◌◌ျပာၿပီ းခ် က်င◌

္ းလွည့ြ ◌ကာလိက
ု ည္။အခန◌း◌ျပငိ
္ ထ

က်ငေ
္ ◌နတာ စဝငာကတည္◌းကျဖစည္။ထိုသူသ ငသူ

နဲ႔သိခဲ့သူမဟုတေ
္ ◌တာ့။မဟုတ း။အ ငနဲ႔လံ◌းု ဝမတူေ◌တာ့တာ◌ျ

ဖစည္။

" နဦး"

အမိ န႔သံ
္ အဆံ ◌းု လွမ္◌းေ◌နတဲေ
့ ◌◌ျခလွမ္◌းေ◌ တ ပန႔ကု
္ ည္။

လံ◌းု လံ◌းု လွည့◌◌

္ ၾကည့◌ဲ ေ◌ခါင္◌းေ◌စာင္◌းရံ ◌သ
ု ာလွည့ ◌ကည့ ◌ိ

ဲ မ် ကွာခ် င◌
ကည္။သူန႔ ္ းမဆိုင် င း။

"အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးစား ပဲ ကဘယွာလဲ"

 "အျပငွာ"

"ဒီအခန◌းထဲ
္ မွာေ◌နရာခ် ဖို႔စီ စဥိ က္"

မ် ကံ◌းု ေ◌ တ တန႔ခ်
္ ိဳးလိက
ု ိသည္။ဘာဆို ငိ ႔လဲ။သိုေ႔သာ◌ာ

ေမွ◌ျပာေမေနတာ့ပဲဒီအတိင
ု ◌
္ း ထကာလိက
ု ္ေ◌တာ့သည္။မ် ကံ◌းု ေ◌

ထာင့ ◌မၾကည့◌◌
ဲ ျမငိ ကတဲ ့ ခနဲ႔သလိအ
ု ၿပံ ◌းဳ ကဘာအ တက္

လဲ။

Meetingေစတာ့လည္◌းသူ႔အနားတစ်ိ ံ◌းု ရွိ ေ◌ေနပးရသည္။လိအ

ု ပ္

တဲF
့ ileေ◌ တကိုကိုယပဲ အစအဆံ ◌းု စီ စဥ္ေ◌ပးရသည္။ေ◌ေဖဖနဲ႔တုန◌း
္

က ု ွမဟုတဲ။သူ႔မ် ကံ◌းု ေ◌ တကကိုယ့ ◌ိ မလိလ

အခု လိမ ု ားဘူးဆိုတာ

သိေ◌ေနတာ့သိသိသာသာေအနရခကွသည္။ၿပီ းေ◌တာ့ကိုယလု ပ ပ္

တဲစ
့ ား ပဲ ကိုပါ သူ႔အခန◌းထဲ
္ ေ◌႐ႊ◌့ၿပီ းလုပမယ့ ◌ ဖစည္....

Meetingၿပီ းေ◌တာ့လည္◌းတစ် ကွမနား။Fileေ◌ တကိုတစ ခ် င္◌းအ

ကု ၾကည့ ◌ာ◌ျဖစည္။သူကလုပ္ေ◌ေနတာ့ကိုယါအလကားေမ

နရ။သူလိအ
ု ပမ်ွအကု ိ က ပ္ေ◌ပးရသည္။

ရံ ◌းု ဆင္◌းေ◌တာ့ေ◌ပၚတီကိုေ◌အာကွာdriverသုတကသူတိ႔
ု ကိုအဆ

ငင့◌ေ ္ ◌နသည္။သုတကအရိ ပဲ ႔UniမွာMajorတစ တည္◌း

္ ◌စာင့◌ေ

အတူတကဲ သူ။အရိ ပဲ ႕တစ္ေ◌ယာကည္◌းေ◌သာသူငယ်င္◌းလ

ည္◌း◌ျဖစ္၏ေ◌က်ာင္◌းမွာတုန◌းက
္ သုတဖိ နပ္◌ျပတာကိုအ ိ ပဝင္ေ◌

ရာကကူညီေ◌ပးခဲ့ တာေကနစခငဲ ၾကျခင္◌း◌ျဖစည္။သုတက

 ဲ ႔က်ာင္◌းတကဲ တဲတ
အ႐ႊေတနာကတည္။သူနေ ့ စ္ေ◌လ်ာွ ကံ◌းု

အရိ ပပ် င◌
္ းခဲ့ ရ။

သုတက ဘဲ ႕ရၿပီ းအလုပ္ဝင္ေ◌တာ့လည္◌း ဘယ မၸဏီမွာမွမၿမဲ ။

အလုပ္◌ျပဳတာရသ မ် ား၏ေ◌နာကံ◌းု တကၠစီေ◌မာင္◌းမွသာအ

လုပမဲ ေ◌တာ့တာ◌ျဖစည္။ေ◌ေဖဖ မဆံ ◌းု ခငေစလာကေမွေဖ

ဖ့driverကအနားယူလိက
ု ာမို႔driverလိအ
ု ပ္ေ◌နတဲေ
့ ◌နရာမွာသုတကိုခ

န႔ခဲ ု ာ◌ျဖစည္။သုတၿမဲ တဲအ

္ ့ လိက ့ လု ပ ည္းကားေ◌မာင္◌း

တာတစ ပဲ ရွိပါသည္။

သုတကအရိ ေပၾကာင္◌းကိုနည္◌းနည္◌းပါးပါးသိထားသူလည္◌း◌ျ

ဖစည္။အထူးသျဖင့◌္ အရိ ပဲ ႔သူ႔ရဲ ႕ပတတႈ။ေ◌ေဖဖကမ် ကွာ

ခ်ိဳေသဘာေ◌ကာင္◌းသူမို႔သုတေကေဖဖ့ကိုအရမ္◌းႀကီးရွိ ေ န။

သူ႔ကိုေ◌တာ့မနက မငပီ းကတည္◌းက သုတေကၾကာက္ေ◌နခဲ့ တာ◌ျ

ဖစည္။အခု လည္◌းထိုသူ႔ကို◌ျမငာနဲ႔အ ိ ပိ မ် ကွာတစ လံ◌းု

အသံတိတႈ◌႕
ံ မဲ့◌ျပသည္။သူေကရာဘာထူးေ◌သးလဲ။

ကားစ ထကာနဲေ႔ဘးကလိက
ု ါလာသူသည္ေ◌◌ျခခ်ိ တိ င

င္◌းMacbookကိုထုတကည့◌ေ
္ ◌တာ့၏လကစကနားထငိ ေ◌ထာ

ကာ မ် ကႊ◌ာခ် ထားသည္။နားထငိ ေ◌ထာကားတဲလ

့ က္ေ◌ခ် ာင္◌း

ရွ ည
ွ ္ေ◌ တကနားထငိ ပ
ွိ ယ္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။လကန◌း◌ႂ
္ က

ယွာြစပားတဲစ
့ ိ ါတဲလ
့ ကပထင္◌းေ◌န၏
 သုတက ဘကွ ဲေကနထိုသူ႔ကိုခဏခဏခို းၾကည့◌ေ
္ ◌န၏အရိ ပ္

ကိုလည္◌း ငိခ
ု ် ငလိမ
ု ် ကွာမဲ့◌ျပတာခဏခဏ။အ ိ ပသုတလုပ္ျပသ

မ်ွကိုမသိခ်ငေ
္ ◌ယာငာေ◌ဆာင္ေ◌နလိက
ု သည္။ကားေ◌မာင္◌းတုန◌းခ
္

ေဏ တ႕ရတဲသ
့ ူေ◌တာင္ အဲ ေ
့ ◌လာက္◌ျဖစ္ေ◌န င ဆိုတစန◌းထဲ
္ ေ◌

တာငတူအလု ပ ပဦးမ ဟုတား။

ေ◌ဘးခံ ◌က
ု ထိုငေ
္ ◌နသူကိုတစ် ကကည့◌ေ
ိ ◌တာ့လကိ ေကနအ

ထားနဲ႔မ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုစံ◌မ

ု ိွတားသည္။Mac bookကလည္◌းသူေ႔ပါ

င္ေ◌ပၚမွာြဖင့◌ကား။အိ ပ္ေ◌ပ် ာြ◌ားတာလားအဲ ဒ

့ ါ။ေ◌ခါင္◌းေ◌ တ

ဘာေ◌ တေကတာ့ငိက
ု ်ေမန။ေ◌ရွ ႕ကိုတည့ ◌ည့ ◌ွည့ ◌ာ မ် က္

လံ◌းု ေ◌ တကိုစံ◌မ
ု ွတားရင္◌းလကိ က္◌ျငိမ္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။ေ◌လ

ယာဥၾကာႀကီးစီ းလာတာေ◌ၾကာင့◌ငန◌းေ◌နမွ
္ ာပင္။ဒါဆိုပင

န◌းေ◌နတာေ◌တာငိ
္ မွာနားေမနပဲ ဘာလိ႔
ု ရံ ◌းု တန◌းဆင္
္ ◌းရသနည္◌း။

ကားစီ းရင္◌းအိ ပ္ေ◌ပ် ာ◌္ေ◌နသူသည္ ေ◌ဘးေ◌စာင္◌းေအနအထားမွာေ◌

တာငကည့◌ေ
္ ◌ကာင္◌းေ◌န၏ေမ တ႕ရတာဆယွစ္ေ◌တာင္ေ◌က်ာ◌ဲ ၿ

ပီ ◌ျဖစည္။ဆယွ စ တင္◌းဘာေ◌ေ တ◌ျပာင္◌းလဲ သားလဲ။မဟုတ္

ဘူး။ဆယွစ္ေ◌က်ာ◌ တင္◌းအရာအားလံ◌းု ေ◌◌ျပာင္◌းလဲ သားခဲ့ တာ။မ်

ကံ◌းု ေ◌ တမွိတ်ထားတဲမ
့ ် ကွာတ င္◌းတင္◌းကိုေ◌နာက စကိ

မ္ေ◌ငးၾကည့◌ေ
္ ◌နမိ သည္။တစတ တင္◌း◌ျပနေ◌ရာက
္ ာမယ္

လိ႔
ု မထငား။လူတစ္ေ◌ယာကံ◌းု ◌ျမင္ေ◌နရတာေ◌တာင္ အရိ ပိ တ္

ထဲမယံ◌ခ
ု ် ငေ
္ ◌သး။
 ဟုတါသည္။သူတစယကီး◌ျပ ာခဲ့ တာ◌ျဖစည္။ဘယခ်ိ န ္

မွာ◌ျပ ကားမယ သားဘူးဆိုတာေကတာ့.....

<<<<<<<
>>>>>>>
2,December,2020
Note:ေအရးအသားနံ◌ခ
ု ် ာမႈေ◌ၾကာင့◌တတာအဆေင◌ျပတာ၊

အားမရတာေ◌ တ◌ျဖစဲ ငည္◌းခံ ဖတ္ေ◌ပးပါရွ င◌

့ ။္ ေ◌နာကပို

င္◌းေ◌ တမွာပိုႀကိဳးစားေ◌ရးပါ ့မယ္။

Unicode
"ကိုအရိ ပ်CEOကအခု ု ံ းကိုလာေန ပီ တဲ၊့ ဆယ့်ငါးမိ နစ် အတွင်းေရာက်မယ်

တဲခ
့ င်ဗျ၊မန်ေနဂျာေတွလည်းထွက် ကိ ဖိ ြပင်ဆင်ေန က ပီ ၊ဟိ ု ကိုအရိ ပ်ကို

လည်းအဆင်သင့်ေစာင့်ေနဖိ ေြပာပါတယ်ခင်ဗျ"

ဝန်ထမ် းေလးတစ် ေယာက်ကအရိ ပ်ကိုေြပာြပေနြခင်းြဖစ် သည်။

"ဘယ်သူကေြပာတာလဲ"

"ဒါ ု ိ က်တာဦးမိုးေအာင်က ေြပာခို င်းတာပါခင်ဗျ"

"အင်း ကိုယ်လာခဲ့ မယ်"

နာရီ ကို ကည့်မိေတာ့မနက်10နာရီ ထိုးေတာ့မည်။ေလယာ ်အ ကာ ကီးစီ း

လာသူကအိ မ်မှာနားမေနပဲ ချက်ချင်း ု ံ းတက်လာသည်။ ပီ းေတာ့ ု ံ းတက်

မည့်အေ ကာင်းကိုလည်းအတွင်းေရးမးြဖစ် တဲသ

့ ကိုမေြပာပဲ ဒါ ု ိ က်တာဦးမိုး

ကိုလှမ်းေြပာသည်တဲ။့
<<<<<<<
>>>>>>>
 အထပ် ေပါင်း26ထပ် ှ ိ တဲO
့ ffice tower ကီးရဲ အေပ ဆံုးထပ် မှာေတာ့The

World Office Towerဆိုတဲအ

့ စိ မ်းေရာင်စာလံးု ကီးေတွကခမ် းနားတင့်တင့်

စွာ။ြခံ ဝန်းအတွင်းမှာ ှ ိ တဲအ

့ န
ု း် ပင် ကီးေတွကOffice Towerရဲ အလှကို

ပို၍အသက်ဝင်လှပေစသည်။

Tower ကီးတစ် ခုလံးု ကိုမှနန

် ရ
ံ ံ ေတွသာတပ် ဆင်ထားတာြဖစ် ပီ းလိက
ု ်ကာ

အစိ မ်းေရာင်ေတွေ ကာင့်အြပင်က ကည့်ရင်Towerတစ် ခုလံးု စိ မ်းြမေနသလိ။ု

အချက်အချာကျတဲရ
့ န်ကုန ် မိ လယ်မှာတည် ှ ိ ေနတာမိ The World Groupရဲ

ပိုင်ဆိုင်မကို ု ်းစုပ်မသက်ပဲမေန င
ြမင်သူတိင ုိ ်ေလာက်ေအာင် ကီးကျယ်

ခမ် းနားေနတာြဖစ် သည်။

ခဏေနရင်CEOအသစ် ေရာက်လာေတာ့မည်ဆိုတဲသ
့ တင်းေ ကာင့် ု ံ းမှာ

အသင့် ှ ိ ေနတဲတ
့ ာဝန် ှ ိ ဒါ ု ိ က်တာ ကီးတစ် ချ ိ နဲ ့ ာနအသီးသီးကမန်ေနဂျာ

ေတွအြပင် ု ံ းဝန်ထမ် းတစ် ချ ိ ပါေပ တီကိုေအာက်မှာအသင့်ေစာင့် ကိ ေန က

ရသည်။The World Group၏ဥက ကီးရဲ တစ် ဦးတည်းေသာသားလည်းြဖစ်

သလိအ
ု သက်27သာ ှ ိ ေသးသည့်CEOကို အားလံးု ကစိ တ်ဝင်စားေန က၏

ခဏအ ကာမှာေတာ့အြပင်လံြု ခံ ေရးဂိတ်ကိုြဖတ် ပီ းဝင်လာသည်ကဆယ်

စီ းထက်မနည်းတဲက
့ ားတန်း ကီးြဖစ် သည်။ထိုကားတန်း ကီးေပ တီကို

ေအာက်မှာအစ ်လိက
ု ်ထိုးရပ် လာေတာ့အားလံးု လပ် လပ် ှ ား ှ ားြဖစ်

ကုနသ
် ည်။ေနာက်မှာအစီ အရီ ရပ် ထားတဲက
့ ားတံခါးေတွကအ ပိ င်အဆိုင်ပွင့်

လာ ပီ းတူညီဝတ်စံုေတွဝတ်ထားတဲS
့ ecurity guardေတွအေယာက် ှစ်ဆယ်
နီးပါးထွက်လာ ကသည်။ ပီ းတာနဲသံ
့ ပါတ်ေပးထားသလို အတန်းလိက
ု ်သ

ေနရာနဲသူ
့ ရပ် ကေတာ့၏

ထိေနာက်Security guardေတွထဲကေခါင်းေဆာင်လိထင်ရတဲတ
့ စ် ေယာက်

ကေ ှ ထွက်လာ ပီ းေ ှ ဆံုးမှာရပ် ထားတဲန

့ က်ေြပာင်ေနတဲက
့ ားဆီ ကို

ေလ ာက်သွားရင်းတံခါးကိုအဆင်သင့်ဖွင်ေ
့ ပးလိက
ု ်သည်။အားလံးု ရဲ

အ ကည့်ေတွကထိုကားဆီ ေရာက်ကုန၏
် ။

နက်ေြပာင်ေနတဲL
့ eather းဖိ နပ် စီးထားတဲေ
့ ြခေထာက်တစ် ဖက်ကထိုကား

ထဲကအရင်ဆံုးထွက်လာသည်။ပတ်ဝန်းကျင်တစ် ခုလံးု လည်းအပ် ကျ

သံေတာင်မ ကားရ။လူတစ် ကိုယ်လံးု အြပင်ထွက်လာတဲအ

့ ခါမှာေတာ့

အားလံးု ရဲ အ ကည့်ေတွကထိုလဆီ မှာသာ။ြမင့်မားတဲအ

့ ရပ် ကီးက6ေပ

ေတာင်ေကျာ် မည်ထင်သည်။Formal Suitအနက်န ဲ ဖံ့ ထွားတဲခ

့ ာကိုယ်

အချ ိ းအစားကလိက
ု ်ဖက်စွာ။

ု ပ် ှ င်ေတွထဲမှာသာြမင်ဖူးေနကျ ှ ိ တဲC
့ EO Typeမျ ိ းကိုအြပင်မှာ

လက်ေတ ြမင်လိက
ု ် ကရသလိအ
ု ားလံးု မှင်သက်မိေန ကသည်။ေသသပ် စွာ

ဖီ းသင်ထားတဲဆ
့ ံ ပင်ေတွက ေြပာင်လက်ေန၏မျက်ခူးထူထူတန်းတန်း

ေအာက်မှာ စူး ှ ေနတဲမ

့ ျက်လံးု ေတွကြပင်ပအလင်းေရာင်ေ ကာင့်ထင်သည်။

အနည်းငယ်ေမှးကျ ်းထားသလိြု ဖစ် ေနတာမု◌ရ

ိ့ ီ ရီေဝေဝ။ေြဖာင့်စင်းေနတဲ ့

ှာတံ၊ထူထဲတဲ့ ှ တ်ခမ် းေတွကတင်းတင်းေစ့ထားသည်။

ထင် ှ ားတဲေ ဲ ့ ကျြပတ်သတ်သားမည့်

့ မး ု ိ းေတွက ကည့် ု ံ နတိ

အရိ ပ်အေယာင်ေတွကိုအထင်းသားြမင်ေနရသည်။တင်းတင်းေစ့ထားတဲ ့
 ှ တ်ခမ် းတစ် စံုကတစ် စက်ေလးမှအရယ်အြပံ းမ ှ ိ ။ထိုသူကအားလံးု ကို

မျက်လံးု နဲတစ်
့ ချက်ေဝ့ ကည့်ေတာ့မန်ေနဂျာချ ပ် ဦးေဝဦးကေ ှ ထွက်ရပ်

လိက
ု ်ရင်း

"CEOမှာထားတဲအ
့ တိင
ု ်း အားလံးု စီ စ ်ထားပါတယ်ခင်ဗျ"

ဦးေဝဦးအေြပာကိုေခါင်းတစ် ချက်ဆတ်ြပ ပီ း

"အားလံးု ကို ှ တ်ဆက်ပါတယ်၊က န်ေတာ် စက်အာဏာတည်ပါ"

ထိလဆီ ကအသံဩ ှ ှ ထွက်ကျလာေတာ့အားလံးု မသိမသာေမာ့ ကည့်

ကသည်။ြမန်မာစကားကိုတစ် လံးု ချင်းပီ ပီသသေလးေလးနက်နက်ေြပာလာ

ြခင်းြဖစ် သည်။မျက် ှာကေတာ့တည်တင်းေနကာအရယ်အြပံ းလံးု ဝမ ှ ိ ။

ဲ့
"က န်ေတာ် နအတူThe Worldအတွက်အတူ ကိ းစားေပး ကဖိ ေမ ာ် လင့်ပါ

တယ်"

အထက်စီးဆန်တဲ့ ခပ် ဩဩအသံကထပ် ထွက်လာသည်။မျက်ခံုးထူထူ

တန်းတန်းေတွကအနည်းငယ်တန
ွ ေ
် ့ ကွးေန၏

"ဟုတ်ကဲ့ပါ boss"

အသံေတွကတစ် ေယာက်တစ် ေပါက်ထွက်ကျလာသည်။ေခါင်းတစ်

ဆတ်ဆတ်ညိမ့် ပီ းေထာက်ခံသူေတွလည်း ှ ိ ၏ေသချာတာကလတ်ဆတ်တဲ့

ေလကို ိက်ေနရတာေတာင် အသက် မဝြဖစ် ေန ကြခင်း။ဒီကေနရဲ့ ေလ

မှာေအာက်စီဂျင်ပါဝင် ှ န်းေလျာ့နည်းေနေလေရာ့သလား။မသိမသာသက်

ပျင်းခို းချသူေတွလည်း ှ ိ သည်။

 ထိေနာက်ကုမဏီရဲ ေြပာေရးဆိုခွင့် ှ ိ သူဒါ ု ိ က်တာဦးမိုးေအာင်က

ေ ှ ထွက်လာရင်း

"ဥက ကီးကလည်းCEOေရာက်လာမယ့်အေ ကာင်းကိုေြပာြပထားပါ

တယ်ခင်ဗျ၊က န်ေတာ် က ဒါ ု ိ က်တာဦးမိုးေအာင်ပါ"

"ဩ ဦးမိုးေအာင်ေနာ် ၊ေဖေဖ့ဆီက ကားဖူးထားပါတယ်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ၊CEOအဆင်သင့်ြဖစ် ရင် ု ံ းထဲဝင်လိက

ု ် ကမလား"

ေခါင်းတစ် ချက်ညိမ့်ရင်း ကိ ဆိုေနတဲလ

့ ေ
ူ တွကိုေနာက်တစ် ကိမ်ထပ်

ကည့်လိက
ု ်သည်။အားလံးု ထဲမှာထင်းထွက်ေနတဲS ဲ့
့ uitအနက်နလက် ချင်း

ယှက် ပီ းရပ် ေနတဲေ

့ ကာင်ေလးဆီ မှာစက်အ ကည့်ကိုခဏရပ်

လိက
ု ်၏သွယ်တန်းေနတဲမ
့ ျက်ခံုးအစံုကအနည်းငယ်တန
ွ ေ
် ့ ကွးထားသလို

့ ျက်လံးု အစံုကစက်ကိုရဲရဲတင်းတင်း ကည့်ေနတာမျ ိ း

မျ ိ း။ဝိုင်းစက်ေနတဲမ

မဟုတ်။ေြဖာင့်စင့်တဲ့ ှာတံေအာက်က ှ တ်ခမ် းပါးေတွကတင်းတင်းေစ့ထား

ေသးသည်။

စကနပ
် ့ ိုင်းေလာက်အ ကည့်ချင်းဆံု ပီ းတာနဲ ့ ထိုေကာင်ေလးကမျက်လာချ

ပီ းသအ ကည့်ကိုအရင်ေ ှ ာင်လဲသွားသည်။အဟွနး် !မင်းေကာင်းေကာင်း

ကီးပျင်းလာတာပဲ အရိ ပ်စစ် ။

စက်က ဲ့
အေပ ကုတ်ကိုလက် ှစ်ဖက်နအရင် ဆံုးြပ ြပင်လိက
ု ်သည်။

အားလံးု ရဲ အ ကည့်ေတွကစက်လပ် ှ ားမေတွဆီမှာ။ေသွးေ ကာေတွ

ယှက်ြဖာေနတဲလ
့ က်ပခံု ကအတိင
ု ်းသား။လက်ေကာက်ဝတ်မှာRolex ice

blueနာရီ အမျ ိ းအစားကိုပတ်ထားသည်။အေရအတွက်ကနသ

် ့ တ် ပီ း
ထုတ်ထားတဲl့ imited editionနာရီ မိေတာ် ု ံ လဝ
ူ တ် င
ုိ ်မှာမဟုတ်မှနး် ခနမ
် ့ ှနး် မိ

ကသည်။

ြဖ ဝင်းတဲလ
့ က်ေချာင်း ှ ည် ှ ည်ေတွက အလင်းေရာင်တစ် ခုေ ကာင့်

လက်ခနဲြဖစ် သွားလ င် အားလံးု ရဲ အ ကည့်ေတွကနာရီ ဆီကေနလက်ေချာင်း

ေတွဆီစူးစိုက်ကုန ် ကသည်။ဘယ်ဘက်လက်သန်း ကယ်မှာဝတ်ဆင်ထားတဲ ့

စိ နေ ့ က်စွပ်။အားလံးု ရဲ စိ တ်ထဲမှာတစ် ပိ င်နက်မှတ်ချက်ချလိက

် တွပါတဲလ ု ်

ကတာကသူတိCEOကေစ့စပ် ထား ပီ း ပီ ဟ၍
ူ ။

စက်ေြခလှမ်းေတွစတင်ေရွ လ ားတာနဲအားလံ
့ းု မျက်လာချ ပီ း ငိမ်သက်

သွား ကသည်။စက်ကအရင်ဆံုး ု ံ းအဝင်မှနတ

် ံခါးထဲတိးု ဝင်ေပျာက်ကွယ်

သွားသည်။သိေသာ် သကိုယ်ေပ ကလွင်က

့ ျန်ေနခဲ့ သည့်Chanel Homme

့ း ှ ှ ကေတာ့ကျန်ရစ် ခဲ့ေလသည်။စက်အေနာက်မှာေတာ့
sportေရေမးနံ ြပင်

ေစာနကစက်ကိုတံခါးဖွင်ေ
့ ပးတဲတ
့ စ် ေယာက်ကထပ် ကပ် မကွာလိက
ု ်ပါသွား

သည်။အဲ ဒ
့ ီေနာက်မှာမှဒါ ု ိ က်တာ ကီးတစ် ချ ိ နဲ ့ မန်ေနဂျာတစ် ချ ိ ။အရိ ပ်က

ေနာက်ဆံုးကေနပဲ ငိမ်သက်စွာလိက
ု ်လာခဲ့ လိက
ု ်သည်။

စစ် ရင်းစစ် ာနကိုြဖတ်ေလ ာက်လာေတာ့ဝန်ထမ် းေတွ

အားလံးု CEOအသစ် ကိုမတ်တပ် ရပ် ပီ း ကိ ဆို ကသည်။စက်ကတစ် ချက်

ေလးေတာင်အသိအမှတ်ြပ မေန။အရယ်အြပံ းမ ှ ိ တည်တင်းေနတဲမ

့ ျက် ှာ

ကေ ှ တည့်တည့်ကိုသာ ကည့်ရင်းသွားေန၏စက်တိLiftထဲတိးု ဝင်ေပျာက်

ကွယ်သွားေတာ့မှAccounting roomထဲစကားသံေတွထွက်ကျလာ

ေတာ့သည်။
 "CEO မျက် ှာ ကီးကေချေနတာပဲ ၊ေ ကာက်စရာ ကီးကွာ"

"ဟုတ်တယ်၊ကိုယ်ေတာ့သ ကည့် ပီ းခု ထိလနတ

် ့ ာမေြပေသးဘူး"

"ေချာတာေတာ့အေတာ် ကိုေချာတာကွ၊အဲ ေ
့ လာက်အထိေချာေနလိမ့်မယ်

လိထင်မထားဘူး"

"ဒါေပမယ့် မျက် ှာကတည်တင်းေနေသာပဲ ၊တစ် ချက်မှလှည့် ကည့်မသွား

တာေနာ် ၊ဦးေတဇာတုနး် ကဆိုဝင်လာတနဲ ြပံ

့ းြပထား ပီ းသား"

"ကိုယ်ေတွအရင်လိမ
ု ေချာင်ေတာ့ဘူးထင်တယ်"

ခဏအ ကာAccounting managerကိုေ းလင်းြပန်ေရာက်လာ ပီ း

"မင်းတိ ြမင်တဲအ
့ တိင
ု ်းပဲ ၊အခု ေရာက်လာတဲC
့ EOကစည်းကမ် း ကီးတယ်၊

ု ် တဲေ
အလုပ်လပ ့ နရာမှာတိကျြပတ်သားတယ်၊တစ် ခုခုဆိုလံးု ဝအမှားခံ မှာ

မဟုတ်ဘူး၊အဲ ဒ
့ ီေတာ့ အလုပ်ချ ိန်မှာအတတ် င
ုိ ်ဆံုးေြပာတာဆိုတာေတွ၊လုပ်

တာကိုင်တာေတွသတိထား ပီ းဆင်ဆင်ြခင်ြခင်ေလးလုပ်ေပး က"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ"

့ ကီး၊CEOက အသက်ဘယ်ေလာက် ှ ိ ပီ တဲလ

"ဒါနဲဂျာ ့ ဲ"

"27 ှစ်ပဲ ှ ိ ေသးတယ်"

"ဟမ် ဂျာ ကီးထက်ေတာင်ငယ်ေသးတာပဲ ၊လူေကာင် ကီးက ကီးလွနး် လိ

30ေလာက်ထင်ပလိက
ု ်တာ"

ု ် တဲေ
"ေအး အသက်သာငယ်တာအလုပ်လပ ့ နရာမှာတစ် ချက်အမှားမခံ ဘူး

့ ု ပဲ ကားလာတာ၊လုပ်စရာ ှ ိ တာလုပ် ကေတာ့၊ငါလည်းစိ တ်ညစ် ေန ပီ ၊

တဲခ

ခဏေန စာရင်းေတွေခ စစ် ေတာ့မယ်ေြပာတယ်"

 ကံေကာင်းတဲေ
့ နေတွ
့ ေတာ့ကုန ် ပီ ထင်ပါတယ်ကွာ။
<<<<<<<
>>>>>>>
CEO ု ံ းခန်းကအေပ ဆံုးထပ် မှာ ှ ိ ေနတာေ ကာင့်အေပ ဆံုးထပ် ထိ

မန်ေနဂျာေတွကိုေခ မလာေတာ့။သူတိ ာန ှ ိ တဲအ

့ ထပ် ေတွမှာအားလံးု

ကျန်ရစ် ခဲ့ ကသည်။ဓာတ်ေလှကားထဲမှာစက်ရဲ personal managerမိုးမာန်န ဲ ့

အရိ ပ်သာ ှ ိ ေတာ့သည်။

"မိုးမာန်"

"ဟုတ်ကဲ့ boss"

ဲ့
"တစ် လအတွင်းဒီကအလုပ်ေတွနအသားကျေအာင် လပ
ု ် ထား"

"ဟုတ်ကဲ့ boss"

ဓာတ်ေလှကားပွင်သ
့ ွားတာနဲစက်
့ က ထွက်လာ ပီ းရပ် ေစာင့်ေနလိက
ု ်သည်။

အေပ ဆံုးထပ် ကDesign ာန ှ ိ တာမိ အရင်ဆံုးဒီဇိုင်း ာနကိုြဖတ် ပီ းမှ

စက် ု ံ းခန်းကိုေရာက်မှာြဖစ် သည်။ပထမဆံုး ု ံ းဆင်းလာတဲC

့ EOအသစ် ကို

အားလံးု ကမတ်တပ် ရပ် ကိ ဆို ကသည်။ထံုးစံ အတိင

ု ်းစက်ကတစ် ချက်မှ

လှည့်မ ကည့်။

အေထွေထွမန်ေနဂျာြဖစ် သူဦးတိးု ေဝကစက်တိေနာက်ကိုေြပးလိက

ု ်လာ

ပီ း

"မဂင်လ
္ ာပါ boss၊က န်ေတာ် ကGMဦးတိးု ေဝပါခင်ဗျ"

စက်ကေနာက်လှည့် ကည့် ပီ းေခါင်းတစ် ချက်ညိမ့်ြပသည်။ထိေနာက်

အထက်စီးဆန်ေသာအသံခပ် ဩဩြဖင့်
 "သူကကိုယ့်Personal Manager၊သအတွက် ေနရာတစ် ခုချက်ချင်းစီ စ ်

ေပးလိက
ု ်ပါ"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ boss"

အတွင်းေရးမးြဖစ် တဲအ
့ ရိ ပ်ကိုစီစ ်ခိုင်းရမယ့်အစားသူကချည်းအကုန ်

စီ စ ်သွားသည်။အရိ ပ်ကိုဘာတစ် ခွနး် မှမေြပာ။လှည့်လည်းမ ကည့်။ ှ ိ တယ်

လိေတာင်ထင်ပံုမရ။CEO ု ံ းထိုင်ရမယ့်အခန်းထဲကိုလည်းသူကပဲ အရင်ဦး

ဲ့
ေအာင်ဝင်သွားတာမိ အရိ ပ်နသမန်
ေနဂျာကေနာက်ကလိက
ု ်ရသည်။

ု ံ းခန်းကအေတာ် ေလးကျယ်ဝန်းပါသည်။ဒီ Towerကိုစေဆာက်

ကတည်းက င
ုိ ်ငံြခားကနည်းပညာတစ် ချ ိ နဲေပါင်
့ းစပ် ေဆာက်လပ
ု ် ထားခဲ့

တာေ ကာင့်decorationsကအစေခတ်မီှဆန်းသစ် ေနသည်။အခန်းတွင်းမှာ

လည်း ေမးပျ ံေအးြမေနကာသန ် ့ ှ င်းေြပာင်လက်ေနသည်။မှနန

် ရ
ံ ံ ေတွတပ်

ဆင်ထားတာေ ကာင့်လင်းလင်းထင်းထင်းလည်း ှ ိ သည်။မှနန

် ရ
ံ ံ ကတစ် ဆင့်

အင်လျားကန်ရဲ ခင်းအလှကို လှမ်းြမင်ေနရတာကိုေတာ့သူသေဘာကျ

မိ သည်။

ဧည့်သည်ေတွေတဆံုဖိဆိုဖာနဲဆက်
့ တီတစ် စံုသပ် သပ် ထားတာေတရ

သည်။CEOထိုင်ရမည့်စားပွဲအေနာက်ကစာအုပ်စင်ေတွမှာFileေတွကို

စနစ် တကျစီ ရီထားသည်။စားပွဲေပ ကဖန်အ ကည်န ဲ ြပ

့ လုပ်ထားတဲn့ ame

plateေပ မှာSatt Arnar Ti(CEO)ဆိုတဲစ

့ ာလံးု ေတွကထင်ထင် ှ ား ှ ား။

ဲ ကထိုင်ခံုမှာဝင်
စက်ကအခန်းကျယ်အတွင်းပတ် ကည့် ပီ းတာနဲCEOစားပွ
့

ထိုင်လိက
ု ်ရင်း
 "မိုးမာန်"

"အမိ န ် ့ ှ ိ ပါ boss"

"မင်း သွားလိရ ပီ "

"ဟုတ်ကဲ့ boss"

မိုးမာန်ဆိုသူထွက်သွားတာနဲ ့ အခန်းေထာင့်ကစာအုပ်စင်နားမှာကပ် ပီ း

မတ်တပ် ရပ် ေနတဲအ ဲ ့ ည့် ကည့်လာသည်။

့ ရိ ပ်ဘက်ကိုမျက်လံးု စူးစူးေတွနလှ

မျက်ခံုးေတွကိုတန
ွ ခ
် ့ ျ ိ းရင်း

"မင်းက အဲ ဒ
့ ီမှာဘာရပ် လပ
ု ် ေနတာလဲ"

အသံကစိ တ်မ ှ ည်သလိခ

ု ပ် ြပတ်ြပတ်။အရိ ပ်ဘာတစ် ခွနး် မှြပန်မေြပာမိ ။

ဘာြပန်ေြပာရမှနး် လည်းမသိ။စေရာက်လာကတည်းကကိုယ့်ကိုဘာမှလည်း

မေြပာ၊ဘာမှလည်းမခို င်းေတာ့Fileေတွထားတဲစ
့ ာအုပ်စင်နားသွားရပ် ေနမိ

တာြဖစ် သည်။ေနာက်တစ် ကိမ်ထပ် ကည့်လာေတာ့ သအနားသွားရပ် လိက

ု ်

ရသည်။အရိ ပ်မျက်လံးု တစ် ချက်လှန ် ကည့် ပီ း

"ဘာScheduleေတွ ှ ိ ထားလဲ"

" ု တ်တရက် ကီးဆိုေတာ့"

အသံခပ် တိးု တိးု ထွက်လာ၏ဆယ် ှစ်ေကျာ် အတွင်းပထမဆံုးစ ကားခွ င်ရ

့

တဲအ
့ သံခပ် တိးု တိးု ။ငယ်ငယ်တန
ု း် ကနဲလံ
့ းု ဝမတူေတာ့။ငယ်ငယ်ကသအနား

အ မဲ တိးု ေဝေနကျေကာင်ေလးမှမဟုတ်ေတာ့တာ။အခု ကေကျာက် ု ပ်လို

ေအးစက်စက်။

"15မိ နစ် အတွင်းMeetingလုပ်ဖိစီစ ်လိက

ု ်"
 "ဟုတ်ကဲ့"

ေြပာ ပီ းချက်ချင်းလှည့်ထွက်လာလိက
ု ်သည်။အခန်းြပင်ကိုထွက်ချင်ေန

ဲ ့ ခဲ့သူမဟုတ်
တာ စဝင်လာကတည်းကြဖစ် သည်။ထိုသူသည်အရင်ကသူနသိ

ေတာ့။မဟုတ်ဘူး။အရင်ကနဲလံ
့ းု ဝမတူေတာ့တာြဖစ် သည်။

"ေနဦး"

အမိ နသ
် ့ ံအဆံုးလှမ်းေနတဲေ
့ ြခလှမ်းေတွရပ် တနက
် ့ ုနသ
် ည်။လံးု လံးု လှည့်မ

ကည့်ပဲ ေခါင်းေစာင်း ု ံ သာလှည့် ကည့်လိက ဲ့

ု ်သည်။သူနမျက် ှာချင်းမဆိုင်

ချင်ဘူး။

"အတွင်းေရးမးစားပွဲကဘယ်မှာလဲ"

"အြပင်မှာ"

"ဒီအခန်းထဲမှာေနရာချဖိ စီစ ်လိက

ု ်"

မျက်ခံုးေတွတန
ွ ခ ု ်မိသည်။ဘာဆိုင်လိလဲ။သိေသာ် ဘာမှေြပာမေန
် ့ ျ ိ းလိက

ေတာ့ပဲဒီအတိင ု ်ေတာ့သည်။မျက်လံးု ေထာင့်ကမ ကည့်ပဲ

ု ်းထွက်လာလိက

ြမင်လိက
ု ်ရတဲ ့ ခနဲသလိ
့ ု ြပံ းကဘာအတွက်လဲ။
အ

Meetingစေတာ့လည်းသအနားတစ် ချ ိန်လံးု ှ ိ ေနေပးရသည်။လိအ

ု ပ်

တဲF
့ ileေတွကိုကိုယ်ကပဲ အစအဆံုးစီ စ ်ေပးရသည်။ေဖေဖနဲတု
့ နး် က အခု လို

မှမဟုတ်ပဲ။သမျက်လံးု ေတွကကိုယ့်ကိုမလိလ
ု ားဘူးဆိုတာသိေနေတာ့သိသိ

ု ် တဲစ
သာသာအေနရခက်လှသည်။ ပီ းေတာ့ကိုယ်အလုပ်လပ ့ ားပွဲကိုပါ သ

အခန်းထဲေရ ပီ းလုပ်ရမယ့်အြဖစ် သည်....

 Meeting ပီ းေတာ့လည်းတစ် ချက်မှမနား။Fileေတွကိုတစ် ခုချင်းအကုနယ
် ူ

ကည့်တာြဖစ် သည်။သူကလုပ်ေနေတာ့ကိုယ်ပါအလကားမေနရ။သူလိအ
ု ပ်

သမ အကုနလ
် ိက
ု ်လပ
ု ် ေပးရသည်။

ု ံ းဆင်းေတာ့ေပ တီကိုေအာက်မှာdriverသုတကသူတိကိုအဆင်သင့်

ဲ့
ေစာင့်ေနသည်။သုတကအရိ ပ်နUniမှ ာMajorတစ် ခုတည်းအတူတက်ခဲ့သူ။

အရိ ပ်ရဲ တစ် ေယာက်တည်းေသာသူငယ်ချင်းလည်းြဖစ် ၏ေကျာင်းမှာတုနး်

က သုတဖိ နပ် ြပတ်တာကိုအရိ ပ်ကဝင်ေရာက်ကကူညီေပးခဲ့ တာကေနစခင်ခဲ့

ဲ့
ကြခင်းြဖစ် သည်။သုတက အရတ်အေနာက်တတ်သည်။သူနေကျာင် းတက်

ခဲ့ တဲတ
့ စ် ေလ ာက်လံးု အရိ ပ်မပျင်းခဲ့ ရ။

သုတကဘဲ ရ ပီ းအလုပ်ဝင်ေတာ့လည်း ဘယ်ကုမဏီမှာမှမ မဲ ။

အလုပ်ြပ တ်လာရသည်ကများ၏ေနာက်ဆံုး တကစီ ေမာင်းမှသာအလုပ် မဲ

ေတာ့တာြဖစ် သည်။ေဖေဖ မဆံုးခင်တစ် လေလာက်ကမှေဖေဖ့driverက

အနားယူလိက
ု ်တာမိ driverလိအ
ု ပ် ေနတဲေ ် ့ ဲ့ လိက
့ နရာမှာသုတကိုခနခ ု ်တာ

ြဖစ် သည်။သုတ မဲ တဲအ

့ လုပ်သည်လည်းကားေမာင်းတာတစ် ခုပဲ ှ ိ ပါသည်။

သုတကအရိ ပ်အေ ကာင်းကိုနည်းနည်းပါးပါးသိထားသူလည်းြဖစ် သည်။

ဲ့
အထူးသြဖင့် အရိ ပ်နသရဲ ပတ်သတ်မ။ေဖေဖကမျက် ှာချ ိ သေဘာေကာင်း

သူမိသုတကေဖေဖ့ကိုအရမ် း ကီး ှ ိ နမ
် ေန။သကိုေတာ့မနက်ကြမင် ပီ း

ကတည်းက သုတကေ ကာက်ေနခဲ့ တာြဖစ် သည်။အခု လည်းထိုသကိုြမင်

တာနဲအရိ
့ ပ်ကို မျက် ှာတစ် ခုလံးု အသံတိတ် ံမဲ့ြပသည်။သူကေရာဘာထူး

ေသးလဲ။
 ကားစထွက်တာနဲေဘးကလိ
့ က
ု ်ပါလာသူသည်ေြခချ ိတ်ထိုင်

ရင်းMacbookကိုထုတ် ကည့်ေတာ့၏လက်တစ် ဖက်ကနားထင်ကိုေထာက်

ကာ မျက်လာချထားသည်။နားထင်ကိုေထာက်ထားတဲလ
့ က်ေချာင်း ှ ည် ှ ည်

ေတွကနားထင်ကို ှပ
ိ ် နယ်ေနတာြဖစ် သည်။လက်သန်း ကယ်မှာစွပ်ထားတဲ ့

စိ နပ
် ါတဲလ
့ က်စွပ်ကထင်းေန၏

သုတက ် ဲကေနထိုသကိုခဏခဏခို း ကည့်ေန၏အရိ ပ်ကို

ဘက်ခ်မှနထ

လည်း ငိခ
ု ျင်သလိမ
ု ျက် ှာမဲ့ြပတာခဏခဏ။အရိ ပ်ကသုတလုပ်ြပသမ ကိုမ

သိချင်ေယာင်သာေဆာင်ေနလိက
ု ်ရသည်။ကားေမာင်းတုနး် ခဏေတရတဲသ
့ ူ

ေတာင် အဲ ေ
့ လာက်ြဖစ် ေနရင်သူဆိုတစ် ခန်းထဲေတာင်အတူအလုပ်လပ
ု ် ရဦး

မည်မဟုတ်လား။

ေဘးခံု ကထိုင်ေနသူကိုတစ် ချက် ကည့်မိေတာ့လက်ပိုက်အေနအထားနဲ ့

မျက်လံးု ေတွကိုစံုမိှတ်ထားသည်။Macbookကလည်းသေပါင်ေပ မှာဖွင့်

ရက်သား။အိ ပ်ေပျာ် သွားတာလားအဲ ဒ

့ ါ။ေခါင်းေတွဘာေတွကေတာ့ငိက
ု ်ကျ

မေန။ေ ှ ကိုတည့်တည့်လှည့်ကာ မျက်လံးု ေတွကိုစံုမှတ်ထားရင်းလက်ပိုက်

ငိမ်ေနတာြဖစ် သည်။ေလယာ ်အ ကာ ကီးစီ းလာတာေ ကာင့်ပင်ပန်းေနမှာ

ပင်။ပင်ပန်းေနတာေတာင်အိမ်မှာနားမေနပဲ ဘာလိ ု ံ းတန်းဆင်းရသနည်း။

ကားစီ းရင်းအိ ပ်ေပျာ် ေနသူသည် ေဘးေစာင်းအေနအထားမှာေတာင်

ကည့်ေကာင်းေန၏မေတရတာဆယ် ှစ်ေတာင်ေကျာ် ခဲ့ ပီ ြဖစ် သည်။ဆယ်

ှစ်အတွင်းဘာေတွေြပာင်းလဲသွားလဲ။မဟုတ်ဘူး။ဆယ် ှစ်ေကျာ် အတွင်း

အရာအားလံးု ေြပာင်းလဲသွားခဲ့ တာ။မျက်လံးု ေတွမိှတ်ချထားတဲမ

့ ျက် ှာ
တည်တင်းတင်းကိုေနာက်တစ် ကိမ်ေငး ကည့်ေနမိ သည်။တစ် ပတ်အတွင်း

ြပန်ေရာက်လာမယ်လိမထင်ထား။လူတစ် ေယာက်လံးု ြမင်ေနရတာေတာင်

အရိ ပ်စိတ်ထဲမယံုချင်ေသး။

ဟုတ်ပါသည်။သူတစ် ကယ် ကီးြပန်လာခဲ့ တာြဖစ် သည်။ဘယ်အချ ိန်မှာ

ြပန်ထွက်သွားမယ်မသွားဘူးဆိုတာကေတာ့.....
<<<<<<<
>>>>>>>
2,December,2020
Note:အေရးအသား ခ
ုံ ျာမေ ကာင့်ဖတ်ရတာအဆင်မေြပတာ၊အားမရတာ

ေတွြဖစ် ခဲ့ရင်သည်းခံ ဖတ်ေပးပါ ှ င်။့ ေနာက်အပိုင်းေတွမှာပို ကိ းစားေရးပါ ့

မယ်။
Part-13

(Z&U)
"သား အရိ ပ္ေ◌ရခ်ိဳးၿပီ းခဲ့ ◌ျပီ လား၊လာထို ငား၊ဒီမွာအဆငင့◌◌
္ ျဖ

စ္ေ◌နၿပီ "

ရံ ◌းု ကအျပနေ◌ရခ်
္ ိဳးၿပီ းတာနဲ႔ထမင္◌းစားခန◌းထဲ
္ တန◌းဝငာလိ
္ က
ု ္

တာ◌ျဖစည္။အ ိ ပထမင္◌းစားခန◌းထဲ
္ ကိုအရင္ေ◌ရာကွင◌
့ ေ
္ ◌န

တာ◌ျဖစည္။ဟိတ
ု စ္ေ◌ယာကမင္◌းေ◌တာငင္◌းမစား င
ုိ ္ေ◌တာ့

ဘူးထငည္။ခရီ းေ◌ဝးကျပနေ◌ရာက္
္ ေ◌ရာက်င္◌း ခဏပဲ နားေ◌နၿပီ း

ရံ ◌းု တန◌းတက
္ ဲ Skillကိုကုမၸဏီကလူႀကီးေ◌ တကပါလနေ႔နၾက
္

တာ◌ျဖစ္၏ၿပီ းေ◌တာ့သူရံ◌းု လာတကာတစကဲရွိေ◌သးသည္။

Towerတစ လံ◌းု ကလူေ◌ တလည္◌းဖိ န႔ဖိ

္ န႔တု
္ နေ◌အာင္
္ ေ◌ၾကာက္ေ◌

နၾကၿပီ ◌ျဖစည္။

့ ီထဲအ ိ ပည္◌းပါသည္။မနကသူ႔ကို◌ျမင္◌ျမင်င္◌း
အဲ ဒ ေ◌◌ျခလ

က္ေ◌ တပါေ◌အးစက ာ◌ျဖစည္။သူ႔ပံ ◌စ

ု ံ ကိုေ◌န႔တိင
ု ္◌းပံ ◌ေ
ု ◌

ဖာ◌ကည့◌ဲ ေ◌ပမယ့ ◌ခု ေ◌လာကကီးေ◌◌ျပာင္◌းလဲေ◌နခဲ့ လိ႔

ု ထင

ထား။အဆိုးဆံ ◌းု ေကအးစကပီ းခကနေ◌နတဲ

္ သ
့ ူ႔မ် ကံ◌းု စူးစူးေ◌ တ။

အ ိ ပပါအဝင္ ဲ မ် ကံ◌းု ခ် င္◌းဆံ ◌သ

သူန႔ ု ထိဘယ မွၾကာၾ

ဲ မ် ကံ◌းု ခ် င◌
ကာမၾကည့ ◌က။သူန႔ ္ းဆံ ◌ၿ
ု ပီ ဆိုတာနဲ႔မ် ကႊ◌ာခ် ၿငိ
မ္◌ ကားရသူခ်ည္◌းသာ။CEOဆိုတဲအ
့ ရွိ နေ◌ၾကာင့
္ ◌ည္◌းပါလိမ့◌္

မည္။ၿပီ းေ◌တာ့သူကိုယိ င မာနႀကီးေ◌ခ် မိုးေ◌နတာလည္◌းပါလိမ့◌္

မည္။

ဘယိ ပဲ ◌ျဖစ္◌ျဖစ္ သူေ◌ရာကာေ◌တာ့ေမခၚေမ◌ျပာ◌ျဖစ္ေ◌ပမ

ယ့ ◌ ိ ပ တကားရွိ တယဲေ◌◌ျပာရမလား။အ ငိ ရင္◌း းွီ

ဖို႔ကိုေ◌တာ့ အစကတည္◌းေကမ်ွာ◌င့◌ထားပါ။ဒါေ◌ပမယ့ ◌ ႔ကို◌ျ

ဲ အ ိ ပခု လို
မင္ေ◌တာ့ထငားတာထကိ ၿပီ းေအနရခကည္။သူန႔

ေအနခက ခင္◌းသည္ ဆယွစ္ေ◌က်ာ◌္ေ◌လာေကေနဝးခဲ့ တာေ◌ၾ

ကာင့ ◌ည္◌းပါလိမ့◌ည္။အ ငိ ေကလးေ◌ တမဟုတေကတာ့

တာေ◌ၾကာင့ ◌ည္◌းပါမည္။ေ◌ေဖဖနဲ႔အ ိ ပတင္◌းေ◌ေ တၾကာ

င့ ◌ည္◌းပါေ◌ကာင္◌းပါလိမ့◌ည္။ေ◌နာကပီ း သူကိုယိ ေင◌ျပာင္◌း

လဲ သားခဲ့ တာေ◌ၾကာင့ ◌ည္◌းပါလိမ့◌ည္။ေ◌သခ် ာတာက သူတိ႔

ု ဆ

ကံေ◌ရးေ◌ တအ ငိ မဟုတေ
္ ◌တာ့တာ။

ေ◌ဒၚႀကီး◌ၫႊ ကားတဲအ
့ တိင
ု ္◌းေ◌ကာေငလးေ◌ တကဟင္◌းေ◌ တ

ဲ အျပည့◌ခ
ကိုစား ပဲ န႔ ် င္◌းလာၾကသည္။ေ◌ေဖဖဆံ ◌းု ၿပီ းကတည္◌းက

ထမင္◌းေ◌ကာင္◌းေ◌ကာင္◌းစားမဝင္ေ◌သး။ေ◌ဒၚႀကီးေကတာ့သူႀကိဳ

က္ေ◌လာကယ့◌ေ
္ ◌ကာင္◌း းုိ ရာရာေ◌ တခ် က္ေ◌ ကၽးရွ ာပါသည္။အရိ

ပားမယ့◌န◌းက
္ ဲ ိုေ◌ဒၚႀကီးကသူမကိုယိ ငမင္◌းခူ းေ◌
က

ပးေ◌နတာ◌ျဖစည္။ေ◌ကာေငလးေ◌ေ တဘးမွာရွိ ရကဲေ႔တာငခို

င္◌း။ေ◌ဒၚႀကီးကငယယ္ေ◌လးကတည္◌းကသူ႔ေအပေၚႏြ◌းေ◌ ထးခဲ့
သူ◌ျဖစည္။သူ႔ပန◌းက
္ ဲ မင္◌းေ◌သခ် ာခူ းေ◌ပးေ◌နတဲေ
ထ ့ ◌ဒၚႀ

ကီးကိုေ◌မာ့ၾကည့ ◌ိ ကင္◌း

" ဒၚႀကီး"

" ပာေ◌လသား"

"မနကအိ မွာနားေမနပဲ ဘာလိ႔ ့ ဲ"

ု ရံ ◌းု ကိုလာတာတဲလ

"အဲ ဒ
့ ါငါ ့ကို ေ◌မးလည္◌းရတယ္"

စကထမင္◌းစားခန◌းထဲ
္ ဝငာရင္◌းေ◌◌ျဖလိက
ု ာ◌ျဖစည္။အန

ည္◌းငယိ ြစတ္ေ◌နတဲဆ
့ ံ ပင္ေ◌ တကိုခါထုတင္◌းစား ပဲ ဆီကိုေ◌လ်ာွ က္

လာသည္။ေ◌ရခ်ိဳးၿပီ းစမို႔ထငည္။မ် ကွာကၾက င္ေ◌န၏သိုေ႔

သာ◌က
် ွာကတစကွအရယၿပံ ◌းဳ မရွိ ။ဖလ ယ ကကဲပုတိ

ေအပၚၾကယီးေ◌ တ◌ျဖဳတဝ
္ တားတာေ◌ၾကာင့◌ဝ
္ င္◌းြမတ္ေ◌န

တဲ ့ င ပ် ယ်ယ္ေ◌ တကအတိင ္ းသား။ဒူးအထိပဲေ◌ရာကည့◌ေ

ု ◌ ္ ◌

ု ◌ၾကာင့ ◌ကမ္◌းရွ တဲေ

ဘာင္◌းဘီ အတိေ ့ ◌◌ျခသလံ◌းု ေ◌မႊးကိုေ◌တာင္◌ျ

မင္ေ◌နရသည္။

စကဝတားတဲဖ
့ လ ယကွ ိ တံေ◌တာငထိေ◌ခါကင

င္◌းစား ပဲ ရဲ႕ထိပံ ◌းု ခံ ◌မ

ု ွာဝငိ ငိ ကည္။အ ိ ပိ င္ေ◌နတဲဆ
့ ီ တစ်

ကွမ္◌းၾကည့◌◌
ံ ရ
ု ွိ ေ◌သးသည္။ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးကမ် ကႊ◌ာခ်

သားၿပီ ။မ် ကႊ◌ာခ် သားသူကိုစကဆကကည့◌ေ

္ ◌နလိက
ု ည္။သူလ

ည္◌းပဲ ရံ◌းု ကအျပနေ◌ရခ်

္ ိဳးေ◌ခါင္◌းေ◌လ်ာွ ◌ားပံ ◌ရ
ု သည္။ဆံ ပငစ္

ခ်ိဳ႕ကနဖူးေ◌ပၚကပိုက ု ိ ေက်န၏တီ ွ ပ ဖဴ ြစ တတ္ဝတားတာမို႔ တ

စိ ယံ◌းု ◌ျဖဴ ြစတ္ေ◌နသည္။အိ မ္ေ◌နရင္◌းတီ ွ ပိ ေ◌ပါ ့ေ◌ပါ ့ပါးပါးဝ

တားတာေ◌ၾကာင့◌နကလိလ
ု ႀ
ူ ကီးပံ ◌စ
ု ံ မဟုတေ
္ ◌တာ့။

မ် ကံ◌းု ဝိုင◌ ္ း၊နႈတမ္◌းရဲ ရဲေ◌ တကငယယပံ ◌စ

္ းဝိုင◌ ဲ ႔တာင္
ု ံ နေ

သားဆငည္။ပါးေ◌ တေကတာ့ငယယလိေ
ု မဖာင္◌းေ◌တာ့။ငယယ္

ကတည္◌းကထိုေ◌ကာင္◌းေ◌လးသ ိ န
ိ ◌ျဖဴ ဲ ပိုးဟပ္◌ျဖဴ ေ◌လး
္ ◌ျဖဴ န႔

သာ။အခု ေ◌ရာဘာထူးလဲ အရပ္ေ◌လးနည္◌းနည္◌းပို ထကာတာပဲ ရွိသ

ည္။◌ျဖဴ ◌ျဖဴ သ ယယဲ႔ပိုးဟပ္◌ျဖဴ အဆင့◌။ဲ မဆိုေသလာက္ေ◌လးပိုၾ

ကည့◌ေ
္ ◌ကာင္◌းလာတာက လဲလိ႔
ု ။ထူးထူး◌ျခား◌ျခားေ◌◌ျပာင္◌းလဲတာ

ဆိုလိ႔
ု ငယယလို အုန◌းမႈ
္ တက္ေ◌ကမဟုတေ
္ ◌တာ့◌ျခင္◌း။

က် ာေကတာ့သူေ႔လာက္ေ◌တာင္ေ◌◌ျပာင္◌းလဲေမနဘူး။သူကဟိမ
ု ွာ

လည္◌းGymအၿမဲ ေ◌ဆာ့◌ျဖစည္။စကငယယတည္◌းကအရပွ

မို႔ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးအြ႐ယ္ေ◌လာကွာတင ပ 6ပ3လေက

က်ာ◌္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။စကသူ႔bodyကိုေ◌တာ့စနစက်ထိန◌းသိ
္

မ္◌း◌ျဖစည္။ငယယတည္◌းေကေဖဖနဲ႔Gymလိက
ု ္ေ◌ဆာ့ေ◌နက်

မို႔အခု ခ်ိ ာွ ဒီလိခ

ု ႏၶာကိုယခ်ိဳးအစားေရနတာ◌ျဖစည္။

စကဲ႔မ် ကံ◌းု ခ် င◌
္ းဆံ ◌ၿ
ု ပီ းကတည္◌းကထိုေ◌ကာင္ေ◌လးမ် က္

လႊ◌ာခ် ၿပီ း◌ျငိမ ကားတာတစ် ကွ◌ျပနေ◌မာ့

္ မလာေ◌တာ့။မ် က္

လံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌ တကိုဖံ◌းု အု ပားတဲမ
့ ် က္ေ◌တာငိ စိ ပိ ပ္ေ◌ တကိုအတိ ု

င္◌းသား◌ျမင္ေ◌နရသည္။ၿပီ းေ◌တာ့မ်ကွာကခပ ပ ပ္။ဒါနဲ႔ထိုေ◌ကာ

င္ေ◌လးနားြ႐က်ားေ◌ တရဲ ေ◌နတာမ် ားလား။အသား◌ျဖဴ ေ◌တာ့မ်ကွာေ◌

တအထိပါရဲ လာတာေ◌ တ႕ရသည္။ဘာတုန◌း
္ ဒီေ◌ကာငွက္ေ◌နတာ

လား။

သူ႔ဟာသူေ◌ရွ ႕မၾကည့◌ေ
္ ◌နာကၾကည့◌ေ
္ ◌မးခ် ငာေ◌မးၿပီ းလူ

မိ ေ◌တာ့ရွကတ္ေ◌သးသ ား။ေ◌ဒၚႀကီးကသူတိ႔
ု ဆကံေ◌ရး

ကိုအနည္◌းငယိပိ ပံ◌ေ
ု ◌ပေၚပမယ့ ◌ာတ စန◌းမွ
္ ဝေင◌ျပာ။စက

န◌းက
္ ဲ ိုထမင္◌းခပည့◌ေ
က ္ ◌ပးေ◌န၏ထမင္◌းကိုမစားပဲ ြဇန◌းနဲ
္ ႔ခ

ကင္◌းကို ငာထိုးေ ဆနသူကို စကမ် ကံ◌းု ေ◌ တ တန႔ခ်

္ ိဳးၿပီ းၾက

ည့ ◌ိ ကည္။ဟင္◌းခပည့ ◌ာလည္◌းမျမင္။

ေ◌ဘးက ပကည့◌ေ
္ ◌နတဲေ
့ ◌ဒၚႀကီးကစကၾကည့ ◌ိ ရိ ပိ ကာ

ေမနသာေ◌တာ့။ဟင္◌းြခက္ေ◌ တကိုသူ႔အနားထိတိးု ေ◌ပးရသည္။ဘာေ◌

ကာင န◌း
္ ဒီေ◌ကာင္။

"သားအရိ ပ္၊ဟင္◌းေ◌ တခပားေ◌လ၊ဒါကသားႀကိဳကဲ ဝကံ ု ိ းေ◌

ပါင္◌း၊ဒါကၾကကားလံ◌းု ေ◌ၾကာ◌္၊ဘဲ ဥခ် ဥည္ေ◌လးလည္◌းသား

အ တက္ေ◌ဒၚႀကီးခ် ကားတယ္ ေ◌ရာ႕"

စကသူဘာဆက ပလဲ ပကည့◌ေ

္ ◌နလိက
ု ည္။မ် ကႊ◌ာခ်

ထားေ◌ပမယ့◌ကကည့◌ေ
္ ◌နတာကို◌ျမငံ◌ရ
ု ကာ မ် ကံ◌းု တစ် ကွ

ကည့◌ပီ း◌ျပ ◌
ံ ႔
ု သားသည္။မ် ကံ◌းု ေ◌ တပါ တန◌းခ်
္ ိဳးထားတာမို႔စ

က ႔ကိုၾကည့◌ေ
္ ◌နသ ိ မႀကိဳက္ေ◌ၾကာင္◌းအမူအရာနဲ႔ျပသ

ည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးတစ္ေ◌န႔လံ◌းု စကဲ႔မ် ကံ◌းု ခ် င◌

္ းဆံ ◌ေ
ု ◌အာင

စါမွမၾကည့◌။္ မ် ကံ◌းု ခ် င◌
္ းဆံ ◌တ
ု ာနဲ႔မ် ကႊ◌ာခ် သားေ◌တာ့သ
 ု ဲေ
ည္။ကိုယ့ ◌ိပ္◌ျပာကိုယလံ◌တ ့ ◌ကာင္ေ◌ တကအဲ လ ု ဲ မလား။အ ဟ
့ ိပ

န◌း!
္

ေ◌ဒၚႀကီးက စက်ကွာေအ◌ျခေအနကိုရိပိ ပံ◌ေ

ု ◌ပၚကာစကနား

ကိုလည္◌းဟင္◌းြခက္ေ◌ တတိးု ေ◌ပးလာရင္◌း

"သားစက္၊အဲ သူေ◌႒း"

ေ◌ဒၚႀကီးကပါစကိ ရွိ နေ◌ေနတာ့

္ တာ◌ျဖစည္။

" ဒၚႀကီးေကတာ့ အ ငိ ပဲ ေ◌ခၚလိ႔

ု ရပါတယ္"

စက္ေ◌◌ျပာလိက
ု ္ေ◌တာ့ေ◌ဒၚႀကီးမ် ကွာဝင္◌းထိ ားသည္။ၿ

ပီ းေ◌တာ့မ်ကည္ေ◌ေ တဝ့ေ◌နတဲမ
့ ် ကံ◌းု အစံ ◌န ဲ စကိ ၾကငကငာ
ု ႔

နာၾကည့◌ေ
္ ◌နရွ ာသည္။

အ ိ ပထမင္◌းဝါးေ◌နရင္◌းစကိ တစ် က္ေ◌မာ့ၾကည့ ◌ည္။အ

ိ ပကည့ ◌ာကိုစက သတိထားမိ ပံ◌ေ

ု မပၚ။ထမင္◌းစစားေ◌နၿပီ ◌ျဖစ္

သည္။ေ◌စာနကသူေ◌◌ျပာ သားတဲစ
့ ကားကို အရိ ပားထဲကမ ထက္။'

ဒၚႀကီးေကတာ့အ ငိ ပဲ ေ◌ခၚလိ႔
ု ရပါတယ္'ဆိုေ◌တာ့ အ ငိ ေ◌ခၚ

လိ႔
ု မရတဲသ
့ ူကဘယ လဲ။ဘယ ေကရာေ◌ခၚခ် ငန◌းလိ
္ ႔
ု လဲ။

ေ◌ဒၚႀကီးကစကကိဳကဲ ဟင္◌းေ◌ တကိုဝမ္◌းသာအားရဆကွ

င္◌း◌ျေပနသည္။

"ဒါက သားစကကိဳကဲ ငါးဖယိ ◌ျခစပီ းရဲ ယိုြ႐ကဲ႔ထုပပီ းေ◌ပါင္◌း

ထားတာေ◌လ၊စားၾကည့ ◌ား"
 စကပန◌းကန
္ ◌ျပားထဲ
္ မွာစီ ထည့ ◌ားတဲင
့ ါဖယ္◌ျခစစ ကိုယူစား

လိက
ု ည္။သူ◌ျမ ာထမင္◌းဟင္◌းေ◌ တမစားရတာဘယ္ေ◌လာက္ေ◌

တာငကာ◌ျပီ လဲ။ငါးဖယ္◌ျခစလ်ွာထဲစိမ့◌ေ
္ ◌န၏ေ◌ဒၚႀကီးလကာ

ကအ ငိ ေ◌ကာင္◌းေ◌နဆဲ ။စက်ကွာၾကည္ေ◌နတာ◌ျမင္ေ◌တာ့ေ◌

ဒၚႀကီးကသူမခ် ကားတဲဟ
့ င္◌းေ◌ တကိုစကကိ ထပိ းေ◌ပးလာ

ကာ

"သား ဒါကပုြဇ ပိ သံပုရာရ ႇစားတာ၊အအီ ေ◌◌ျေပအာင္

လိ႔
ု သားအ တက ပားတာစားၾကည့◌ ါဦး"

စေကဒၚႀကီးစားခို င◌
္ းတာမွ မ်ွအကု ိ ကား၏ေ◌ဒၚႀကီး

ကသူတိ႔
ု အႀကိဳက္ေ◌ တကိုသကကီ ခဲ ခ်က္ေ◌ပးထားတာ◌ျဖစ

ည္။

" ဒၚႀကီး ေ◌နာက္ေ◌နေ႔ တေက်န႔လ ာကို ကၽနေ◌တာ◌

္ ိ

မ္◌ျပ ားလိ႔
ု ရမလား"

"ရတာေ◌ပါ ့သားရယ္ ေ◌ဒၚႀကီးခ် က္ေ◌ပးမွာေ◌ပါ ့"

အ ိ ပဘာမွဝေင◌ျပာ။ၿငိမငိမ ကကဲဆကားေ◌နလိက
ု

ည္။ထမင္◌း◌ျပ ◌
ံ ႔
ု စားေ◌နၿပီ ◌ျဖစဲ စကိ အ ိ ပတစ် ကွ

မ္◌းၾကည့ ◌ည္။ေ◌ဒၚႀကီးလကာကိုေ◌တာ့သူ လမ္◌းေ◌နသားပဲ ။င

ယယသူတိ႔
ု ထမင္◌းစားခဲ့ ပံ◌ေ
ု ◌ တကို◌ျပ တိရလာသည္။ထို

သူ႔အနားမွကပစားရ င ိ ပထမင္◌းလံ◌းု ဝမစားခဲ့ ။အရိ ပစားရင္

သူလည္◌းထမင္◌းမစားဘူး ဟုဆိုခဲ့ဖူးသူသည္ တစ်ိ အ ိ ပ တက္◌ျ

ဖစဲ ဖူးပါသည္။'တစ်ိ 'ဆိုတဲစ
့ ကားကအတိတိ ရည္◌ၫႊန◌းတဲ
္ ့

စကားမလား။အတိတိ တာကဘယ္ေ◌တာ့မွ◌ျပ ရ င ္ ◌တာ့တဲပ

ုိ ေ ့ ံ ◌ရ
ု ိ

ပ္ေ◌ယာငစ မ်ွသာ။
<<<<<<<
>>>>>>>
မွနေ◌ဘာငတ
္ ားတဲဦ
့ းေ◌တဇာေ◌အာင္၏ဓာတံ◌ႀ
ု ကီးေ◌ရွ ႕မွာအ

ရိ ပ ပကည့◌ေ
္ ◌နတာ◌ျဖစည္။ေ◌ပ် ာက္ေ◌သာသူရွာရင္ေ◌ တ႕၊ေ◌ေသ

သာသူၾကာရင္ေ◌မ့ဆိုတဲစ
့ ကားရွိ ေ◌ပမယ့◌္ ေ◌ေဖဖဆံ ◌းု တာ စ
ွ တ္ေ◌

တာင ပည့◌ေ
္ ◌သးပါ။

' ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌ေဖဖ့ကိုဘယ္ေ◌တာ့မွေမမ့ပါဘူးေ◌ေဖဖ၊ေ◌ေဖဖသိ

တယလားဟင္၊ေ◌ေဖဖ့အလာကိုေ◌မ်ွာ◌္ေ◌နတဲသ
့ ူတစ္ေ◌ယာကွိေ◌ေန

သးတယ္ေ◌လ၊ ကၽနေ◌တာ◌
္ နဲ႔အခု ေ◌လာေ◌လာဆယ်ကွာခ် င္◌း

မဆိုငဲဘူး၊သူေ◌ေဖဖ့ကိုေ◌မးလာခဲ့ ရ ငၽနေ◌တာ့
္ ◌ာွ ေ◌◌ျဖစရာ

စကားမရွိ ဘူး၊ေ◌ေဖဖကသူ႔အရ င ကားတဲေ

့ အၾကာင္း ကၽနေ◌
္

တာ◌ ႔ကိုေ◌◌ျပာ◌ျပဖို႔အငားမရွိ ေ◌သးဘူးေ◌ေဖဖ'။

'ၿပီ းေ◌တာ့ေ◌ေဖဖသိလား ကိုကို◌ျပနေ◌ရာက္

္ ေ◌နၿပီ ၊ေ◌ေဖဖလည္◌း

သူ႔ကို◌ျမငင္ အံ ဩ
့ မိ မွာ၊ကိုကိုကအရမ္◌းေ◌ခ် ာလာတယိလားေ◌ေဖ

ဖ၊ၿပီ းေ◌တာ့အရမ္◌းလည္◌းေ◌တာ◌ယ္၊ေ◌ေဖဖလည္◌းကိုကို႔ကို လ

မ္◌းေ◌နခဲ့ တာမလား၊အခု ကိုကို ကၽနေ◌တာ◌

္ ိ ႔ဆီ ကို◌ျပ ာၿပီ ေ◌

ေလေဖဖ၊ကိုကိုက ကၽနေ◌တာ◌
္ ိ ႔ေအပၚနားလ ိမ့◌ယိ ေ႔ေဖ

ဖထငားဟင္၊ ကၽနေ◌တာေ◌ရာသူ
္ နားလည္ေ◌အာငွင္◌း◌ျပ ုိ ငိ
မ့◌ယိ ေ႔ေဖဖထငားဟင္၊အခု ကိုကိုကအ ငိ မဟုတ္ေ◌တာ့ဘူးေ◌

ေဖဖသိလား၊သူအမ် ားႀကီးေ◌◌ျပာင္◌းလဲ သားၿပီ ေ◌ေဖဖ'။

ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္!

အျပငတံခါးေ◌ခါကံၾကားမွမ်ကည္ေ◌ တကိုကပ် ာကယာသုတ္

လိက
ု သည္။

"ဝငဲ လိ႔
ု ရတယ္"

"ဟင္!သားအရိ ပ္"

ေ◌ဒၚႀကီးက ေ◌ကာ◌ြီ ခက္ေ◌လးကိုငင္◌းအခန◌းထဲ

္ ဝငာတာ◌ျ

ဖစည္။

" ဒၚႀကီး၊ဘာ◌ျဖစိ ႔လဲ"

"သားစက သူေ◌႒းအခန◌းထဲ
္ ကိုေ◌ကာ◌ေ
ီ ◌ဖ် ာ◌ လာေ◌ပးပါ

ဆိုလိေ
ု ႔ဒၚႀကီးကိုယိ ငာပိုေ႔ပးတာ။စက ႔အခန◌းထဲ
္ ◌ျပန ္

သားၿပီ ထငယ္"

"အိ ပါနီးကိုေ◌ကာ◌က ့ ဲေ◌ဒၚႀကီး"

ီ ဘာလုပိ ႔တဲလ

" ဒၚႀကီးကိုေ◌◌ျပာ သားတာေ◌တာ့ ဟိန ဲ ဒီန႔

ု ႔ ဲ အခ်ိ နေ◌
္ တ လဲေ◌န

လိ႔
ု ဆိုလား၊အသားမေက်သးလိ႔
ု ဆိုလား၊အိ ေပပ် ာ◌ိ ႔တဲေ
့ ◌လ၊သူေ႔

လးေ◌လးအခန◌းထဲ
္ ေကစာင့◌ေ
္ ◌နမယ္ေ◌◌ျပာ သားတာပဲ ၊ေ◌ဒၚႀကီး

နားၾကားမွား သားတာပဲ ေ◌နမွာပါ၊သူ႔အခန◌းထဲ

္ ပဲ သားပို႔လိက
ု ္ေ◌တာ့

မယ္ေ◌နာ◌္"
 ေ◌ဒၚႀကီးကသူ႔ကိုအရွ ကီးရွ င္း◌ျပရင္◌းအခန◌းထဲ
္ က ထက္

သားေ◌တာ့သည္။ကိုကို ေ◌ေဖဖ့အခန◌းထဲ
္ ဝငာခဲ့ ေ◌သးတာလား။ဒါမွမ

ဟုတေ
္ ◌ဒၚႀကီးကပဲ နားၾကားမွားတာလား။

ေ◌ေဖဖ့အိပာေ◌လးကိုတစ် က္◌ျပ ကည့◌သ

ိ ည္။ေ◌ေဖဖအသကွိ

စဥ န◌းကလိ
္ ပ
ု င္။ဘာေမွ◌ျပာင္◌းလဲမထား။ေ◌ဒၚႀကီးကိုဒီအတိင
ု ္◌းတ

မငားထားဖို႔သူကိုယိ င္ေ◌◌ျပာထားခဲ့ တာ◌ျဖစည္။စာၾကည့◌္

စား ပဲ ေ◌ပၚမွာလည္◌းေ◌ေဖဖဖတ္ေ◌နက်စာအုပ္ေ◌လးေ◌ တကစနစ္

တက်။ေ◌ေဖဖကိုငေ
္ ◌နက်Macbookေ◌လးေကတာ့စာၾကည့◌ား ပဲ ေ◌ပၚ

မွာသခငဲ ေ◌န၏
<<<<<<<
>>>>>>>
ေ◌နာကွစက္ေ◌လာက္ေ◌ေနတာ့အ ိ ပ နဲ႔အတူစငာပူကိုလိက
ု ္

သားရသည္။သူေ◌ တ႕ရမယ့ ◌ တစ်ိဳ႕နဲေ႔ တ႕ၿပီ းတာေ◌တာင ပ

နေ◌သးပဲ
္ ေ◌နာကပ္ေ◌လးရက္ေ◌လာကထိအခ်ိ န◌ျဖဳ
္ န◌းေ◌န၏အရိ
္

ပသာအၿငိမ္◌းေ◌နရတာ◌ျဖစည္။သူေကတာ့Macbookကိုလကဲက

မခ် ။တစတံ◌းု သူတစ္ေ◌ယာကည္◌းအလုပ္ေ◌ တရႈပ္ေ◌နသည္။ကု

ဲ မဆို ငဲ ကိစၥမို႔အ ိ ပိ တမေင◌ျပာပဲ ထားပံ ◌ရ

မၸဏီန႔ ု သည္။အရိ

ပဟိဟ
ု ိဒ
ု ီဒီ ေ◌လ်ာွ ကားလ တာမ်ိဳးေ◌ တရွိ ေ◌သးသည္။သူေက

တာ့အလု ပိစေၥ တၿပီ းတဲေ

့ ◌န႔ကတည္◌းက သူ႔အခန◌းထဲ
္ ကအျပင္

ထကာတာလည္◌းေမ တ႕ရ။အျပငဏတစ္◌ျဖဳ တကာခဲ့ င

ည္◌းMacbookကိုလကဲကမခ် ။
 ◌ျပနေ◌ရာက
္ ာေ◌တာ့လည္◌းအိ မိ တန◌းမျပန
္ ။ရံ
္ ◌းု ကိုအရင္ဝင

ည္။ေ◌နာကမယ့◌P
္ rojectအ တကါ ု ိ ကာႀကီးေ◌ေ တခၚ

ကာMeetingတန◌းလု
္ ပည္။Meetingအ တကိ အပာေ◌ တကိုေ◌တာ့

အ ိ ပပဲ ◌ျပငင္ေ◌ပးရသည္။အလုပ္ေ◌တာ့ေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌ ပိ င

လိေ
ု ႔◌ျပာရမည္။ေ◌ရာကာကတည္◌းကတစ် ကွအနားေမန။သူေ◌ရာ

ကာကတည္◌းက ကုမၸဏီကလူေ◌ တလည္◌းအနားေ◌နရတယိ ႔မ

ရွိ ေ◌တာ့။

ရံ ◌းု ဆင္◌းၿပီ းအိ မ္◌ျပ ာေ◌တာ့မွထံ◌းု စံ အတိင

ု ္◌းတစမ္◌းလံ◌းု အိ

ပိ ကာတာ◌ျဖစည္။◌ျပႆ နာကအိ မ္ေ◌ရာကွစတာ◌ျဖစည္။အရိ ပ္

ကိုယ့◌ခံ ေ◌ရွ ေ႕ရာက္ေ◌နတာမွန◌းေ◌တာငတိ

္ မထားမိ ေ◌တာ့တာမ်ိဳး။

ကားေ◌မာင္◌းေ◌နတဲသ
့ ုတၿခံ မွားဝငာတယိ ႔ကိုထငိ ကာ◌ျဖစ္

သည္။တစတ တင္◌းအဲ ေ
့ ◌လာကကီးအထိေ◌◌ျပာင္◌းလဲ သားစရာ

ေအၾကာင္◌းမွမရွိ ပဲ။

အ ိ ပားေ◌ပၚကအျမ င္◌းကာၿခံ ႀကီးကိုမ်ကိတစံ ◌းု လိက

ု

ကည့◌သ
ိ ည္။◌ျခံ တစ လံ◌းု အ ငနဲ႔နည္◌းနည္◌းေ◌လးမွမတူေ◌အာ

င္ေ◌◌ျပာင္◌းလဲ သားတာ◌ျဖစည္။ၿခံ ဝငံခါးကအစ ေ◌ရကူးကန ္

ကdecorationအဆံ ◌းု အကုနေ◌◌ျပာင္

္ ◌းလဲေ◌နသည္။ၿခံ ထဲက ေ◌႐ႊ◌့မရ

တဲသ
့ စငကီးေ◌ တက လဲရင္ အရာအားလံ◌းု ေ◌◌ျပာင္◌းလဲေ◌န၏

သုတကဒီမွာက်နေ◌နခဲ
္ ့ သူမိုေ႔◌ျပာင္◌းလဲေ◌နတာကိုအစကတည္◌းက

သိပံ◌ပ
ု င္။သူလည္◌းသိေ◌နခဲ့ မွာပင္။မဟုတ းသူလပ
ု စိ ကာေသ
ခ် ာသည္။သူ႔ကိုပတွာၾကည့◌ေ ု ဲဝ ငား ွ
္ ◌တာ့ေမ တေ႕တာ့တိက

္ ျပီ ထငည္။အရိ ပခံ ထဲေကနတိက

င့◌◌ ု ကီးရွိ ရာဘကိ ဦးတ ိက

ည္။တိက
ု ကီးတစ လံ◌းု လည္◌းအျပင္decorationsေ◌ တအစမ် ကိက်ိ

န◌းေ◌လာက္
္ ေ◌အာင္ေ◌◌ျပာင္◌းလဲေ◌နတာ◌ျဖစည္။

ေ◌ပၚတီကိုေ◌အာေကနတိက
ု ကီးထဲကို ပကည့ ◌ိ ကည္။တိက
ု ်

ကွာစာတစ လံ◌းု ကိုအတ

ု ံရံေ◌ တအစားမွ ရ
ံ ံ ေ◌ တအျပည့ ◌ပ္

ထား၏အ ငမွန◌ျပတင္
္ ◌းေ◌ပါက္ေ◌ တမွာလိက
ု ာအျပာႏ◌ုေ◌ တ

အစား ခဲ ေ◌ရာငင့◌င့◌ေ
္ ◌ တတပ ငားသည္။တိက
ု ကီးထဲကိုဝငာ

ရင္◌းေ◌ဒၚႀကီးတိ႔
ု ကိုလိက
ု ွာမိ သည္။ေမ တ႕။ဧည့◌န◌းကအစ
္ ထမ

င္◌းစားခန◌းအဆံ
္ ◌းု ႀကီးက်ယမ္◌းနားတာထကိ ပိုေ◌နသည္။ဖိ တိ

တ္ေ◌တာကာေ◌◌ျပာငက္ေ◌န၏မ် ကွာက်ကမီ းဆိုင္◌းေ◌ တက

အစအ ငဟာေ◌ တတစ မွရွိေမေနတာ့တာ◌ျဖစည္။

တစိ မံ◌းု မွာရွိ သမ်ွ ကၽန◌းပါေ◌ကးေ◌

္ တအစားအသစ္ဝင္ေ◌ရာ

ကာတဲေ
့ ◌◌ျ ကပါေ◌ကးအျဖဴ ေ◌ရာင္ေ◌ တကနင္◌းရကရာေ◌တာင

ဲ ခဲ ေ◌ရာင္ေ◌ တခ် ည္◌းသာသံ◌းု ထားသည္။အရိ ပ္

ရွိ ။တစိ မံ◌းု အျဖဴ န႔

ေအပၚထပိ ေ◌◌ျပးတကာ◌ျပီ းကိုယ့ ◌ခန◌းထဲ

္ ကိုယရင္ဝငက

ည့ ◌ိ ကည္။သူ႔အခန◌းဆိ
္ ုတာေ◌တာငမွတိေ◌လာက္ေ◌အာင္◌ျဖ

စ္ေ◌ေနတာ့၏မွ ရ
ံ ံ ေ◌ တအျပည့ ◌ ပ ငားကာလိက
ု ာခဲ ေ◌ရာင္ေ◌

တကိုြဖင့ ◌ားသည္။
 တစန◌းလံ
္ ◌းု လင္◌းခ် င◌
္ းေ◌နကာfive star hotalကအခန◌းေ◌
္ တထ

က္ေ◌တာငကီးက်ယမ္◌းနားေ◌န၏နဂိုကတည္◌းကအခန◌းက်
္ ယကီးေ◌

တမို႔decorationကိုစိတကိဳက္◌ျပငိ က္ေ◌တာ့တစန◌းလံ
္ ◌းု ထိရက

ရာေ◌တာငရွိ ေ◌တာ့။ခု တငအစပံ ◌စ

ု ံ ေ◌◌ျပာင္◌းထားသည္။အိ ပာေ◌

ဘးစာၾကည့◌ား ပဲ ကအစျဖဴ ြစတ္ေ◌န၏အိ ပာတစ လံ◌းု လည္◌းြစတ္

ြစတ္◌ျဖဴ ကာအိ ပကရာေ◌တာငရွိ ေ◌တာ့တာ◌ျဖစည္။အခန◌းတိ

္ ု

င္◌းကိုဒီလိပ
ု ံ ◌စ
ု ံ ◌ျဖစ္ေ◌အာင္ေ◌◌ျပာင္◌းပစိ ကာလား။ဒါဆိုေ◌ေဖဖ့

အခန◌း။
္

အရိ ပ္ေ◌ေဖဖ့အခန◌းထဲ
္ ကိုေ◌ရာက္ေ◌အာင္ေ◌◌ျပး သားသည္။ဟုတ

ည္။ေ◌ေဖဖ့အခန◌းမွ
္ ာလည္◌းသူ႔အခန◌းနည္
္ ◌းတူမွ ရ
ံ ံ ေ◌ တလိက
ု ာ

ခဲ ေ◌ရာင္ေ◌ တ။ခု တငအေစြမ႕ရာအဆံ ◌းု ႀကီးက်ယမ္◌းနားမႈေ◌

တနဲ႔။အ တင္◌းဘကွာရွိ တဲအ

့ ခန◌းနံ
္ ရံေကေဖဖ့ဓာတံ◌ေ
ု ကတာ့အရင္

တိင
ု ◌
္ းရွိ ေ◌ေနသးသည္။စာၾကည့◌ား ပဲ ကအစ စာၾကည့ ◌ဲ မီ းအိ မ္

အဆံ ◌းု ေ◌◌ျပာင္◌းလဲေ◌နၿပီ ။ေ◌ေဖဖ့စာအုပ္ေ◌ တနဲ႔Macbookေကတာ့

စာၾကည့◌ား ပဲ အသစ္ေ◌ပၚမွာ။

ဘယိ ေ◌တာငစတ တင္◌းတစိ မံ◌းု ကိုေ◌◌ျပာင္◌းလဲပစိ

ငတာလဲ။စငာပူမွာတုန◌းMacbookတစ
္ နဲ႔အလုပႈပ္ေ◌နခဲ့ တာဒီလို

လုပစိ ႔အ တကား။တစတ တင္◌းအကုနေ◌◌ျပာင္

္ ◌းလဲ သားေ◌

အာငိ ေကေနတာက္ေ◌လ်ာွ က္◌ၫႊ ကားေ◌နခဲ့ ပံ◌ရ

ု သည္။ဘာအ တက္

ဒီေ◌လာကကီးအထိေ◌◌ျပာင္◌းလဲပစိ ကသနည္◌း။ဘာအ တကဲ။

 ဒီအိမကီးထဲမွာေ◌ေဖဖနဲ႔သူဆယွစ္ေ◌က်ာ◌္ေ◌တာင္ေ◌နလာခဲ့ တာ◌ျဖ

စည္။ဒီၿခံ ထဲမွာဒီအိမကီးထဲမွာေ◌ေဖဖနဲ႔သူရဲ႕အမွတေရ တအ

မ် ားႀကီးရွိ ခဲ့သည္။ၿပီ းေ◌တာ့ဘယ္ေ◌တာ့မွ◌ျပ ရ င ္ ◌တာ့တဲသ

ုိ ေ ့ ူ

တိ႔
ု ငယယပံ ◌ရ
ု ိ ပ္ေ◌ တ။အခု အရာအားလံ◌းု ေ◌◌ျပာင္◌းလဲ သားၿ

ပီ ။ေ◌နရာအသစ္၊အိ မသစကီးကိုေ◌ရာ ကားသလိပ

ု င္။သူ႔ကိုဘာတစ္

ြခန◌းမွ
္ ေမ◌ျပာပဲ လပ
ု စိ ကာ။ကိုယသူ႔အ တေကရးမပါဘူးပဲ

ထား၊ဒီေ◌လာကထိႀကီးလုပေစလာက္ေ◌အာငာအ တကဲ။

အ ိ ပိရမွ◌ျဖစည္။ထိုေ႔ၾကာင့ ◌ ႔အခန◌းဘက
္ ိ ခ် က်င္◌း

ထကာခဲ့ ရင္◌း

ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္!

"ဝငဲ "

ေ◌ဒါေသၾကာင့◌က
် ်င◌
္ းဝ ငားပစိ ကည္။ေ◌မးစရာရွိ တာေ◌

မးရမည္။အရိ ပ္ဝ ငားေ◌တာ့ေအပၚပိုင္◌းဗလာ◌ျဖစ္ေ◌နသူက တဘတ္

အျဖဴ ေ◌ရာငစ သာခါးေ◌နရာမွာပတား၏ဝင္◌းြမတ္ေ◌နတဲ ့ င ပ္

က်ယ်ယ္ေ◌ တမွာေ◌ရသီးေ◌ေရပါကစ်ိဳ႕။လက္ေ◌မာင္◌း◌ႂ ကက္

သားေ◌ တေကတာင့ ◌င္◌းေ◌နကာအဖုအထစ္ေ◌ တနဲ႔ျဖစည္။အဆီ

ပိုမရွိ တဲဗ
့ ိုကားခ် ပ် ပွာသူေ႔နရာနဲ႔သူအဖုအထစ္ေ◌ တနဲ႔ၾက

ည့◌ေ
္ ◌ကာင္◌းေ◌န၏တဘတတားတဲခ
့ ါးစပ္ေ◌နရာမွာေအမႊးအမ်ွင္

တစ်ိဳ႕။
 အရိ ပ် ကံ◌းု အၾကည့◌ေ
္ ◌ တကိုေ◌အာကိ အလ်ွ င မ

နေ◌႐ႊ႕လိ
္ က
ု သည္။ဟင္!တဘတ ဖဴ ေ◌ပၚကဖုေ◌ဖာင္◌းခ် ငလိ◌
ု ျဖ

စ္ေ◌နတဲအ
့ ရာ။အရိ ပ္◌ျပနေ◌မာ့
္ မၾကည့◌ေ
ဲ ◌တာ့။ေ◌◌ျခသလံ◌းု ေ◌

မႊးေ◌ တေကရခ်ိဳးၿပီ းစမို႔ဆင္◌းေက်န၏ၿပီ းေ◌တာ့ ေ◌◌ျခဖဝါးႀ

ကီးႀကီးေ◌ တနဲေ႔◌ျေခထာကစံ ◌။ု ေ◌◌ျေခခ် ာင္◌းရွ ည

ွ ္ေ◌ တမွာ

ေအမႊးအမ်ွ ငစ်ိဳ႕။အရိ ပ္ေ◌နရာမွာပဲ ခပ္ေ◌တာင့◌ေ

္ ◌တာင့◌ပ္ေ◌န

မိ ေ◌တာ့သည္။

"ဘာေ◌◌ျပာစရာရွိ လိ႔
ု လဲ"

သူဘကစကားစမွအရိ ပ္ေ◌မာ့ၾကည့◌ိ ႔သတၱိ◌ျပနေ◌ြမးရသည္

္ ။

"ဘာအ တကီလိလ
ု ပ
ု စိ ကာလဲ"

"ဘာကိုလဲ"

ေ◌ခါင္◌းေကေရ တကိုတဘတပိုတစ နဲ႔သုတ္ေနရင္◌း အ ိ ပိ တ

ည့ ◌ည့ ◌ကည့◌ေ
္ ◌မးလာသည္။လကိ ေ◌◌ျမႇ◌ာက တ္ေ◌နတာေ◌ၾ

ကာင့◌င
်ိဳ ◌
္ းေ◌မႊးမည္◌းမည္◌းေ◌ တကမျမင်ငအ
ွ ဆံ ◌းု ◌ျဖစ္ေ◌နသ

ည္။လကိ အားထည့ ◌ားတာမို႔ င ပ် ယ်ယ္ေ◌ တကပိုၿပီ းေ◌

တာင့ ◌င္◌းေ◌နသလိ။ု ◌ျပဴ းေ◌ၾကာင္ေ◌ၾကာငကည့◌ေ

္ ◌နတဲအ
့ ိ ပိ

မ် ကံ◌းု ေ◌ တ တနေ႔
္ ကးကာ◌ျပ ိ ကကည့◌ေ
္ ◌န၏ေ◌ခါင္◌းကိုတ

ဘတဲ႔သုတေ
္ ◌နတာကိုလည္◌းမရပ္။

" ေဖဖ့အခန◌း"
္

"ဘာ◌ျဖစဲ "
 "ဘာလိ႔
ု ေမ◌ျပာပဲ ေ◌◌ျပာင္◌းပစိ ကာလဲ"

"အဲ ေ
့ ◌တာ့ဘာ◌ျဖ စား ုိ ငလဲ"

"ဘာ!"

အရိ ပ္ေ◌အာ◌္ေ◌တာ့မ်ကံ◌းု လွ ကည့◌င္◌း

"မင္◌းကဘာ◌ျဖစ် ငာလဲ"

ဘယ ႔ကိုအျပစာတင္ေ◌နတာလဲ။တစခံ လံ◌းု အခု လိေ

ု ◌◌ျပာင္◌းလဲ

ကု ာကို ဲ ႔လ။သူ႔မွာဒီေ◌လာက္ေ◌တာင္ေ◌◌ျပာြခင့◌ရွိ
သူမသိရပဲ နေ

ရဘူးလား။အထူးသျဖင့◌ေ
္ ◌ေဖဖ့အခန◌း။
္

"ခင်ားေသဘာနဲ႔ ခင်ားလုပ် ငလိ!ု "

ေ◌ဒါသနဲ႔ယူႀကံ◌းဳ မ ဖစ္ေ◌နတဲစ
့ ိ တေ
္ ◌ၾကာင့ ◌သံေ◌ တပါတုန ္

ခါေ◌န၏

"ဘာလဲ မင္◌းအ လမ္◌းသယိ ႔မေရတာ့လိ႔

ု လား"

"ဘာေ◌◌ျပာတယ္"

"အ ဟန◌း!"
္

နႈတမ္◌းတစ ကန႔ၿပီ
္ းၿပံ ◌းဳ လိက
ု ံ◌က
ု မုန◌းစရာေ◌ကာင္
္ ◌း လ

န◌း၏ဘယ
္ ိ ေ◌တာ င ပဲ ရကာလဲ။ေ◌ဒါသ ထ ကန◌းလိ
္ ႔
ု အရိ ပ္

ဘာ◌ျပနေ◌◌ျပာရမွ
္ န◌းေ◌တာငသိ
္ ေ◌တာ့။ေ◌ဒါေသၾကာင့◌ေ
္ ◌ဝ့တက္

လာတဲမ
့ ် ကည္ေ◌ တကို မ် က္ေ◌တာင္ေ◌ တနဲ႔ပုတ တစိ ကသည္။

အရိ ပ္◌ျဖစ္ေ◌နပံ ◌က
ု ိုစူးစိုကကည့◌ေ
္ ◌နရင္◌း

"ဒါငါ ့အိ မ္၊ငါ ့စိ တကိဳကါ◌ျပင် ငလိ◌

ု ျပငိ ႔ရတယ္"
 "ဒါဆိုဘာလိ႔
ု လူကိုစငာပူထိေ◌ခၚထု တားရတာလဲ၊ကိုယ့ ◌ိမ္ ကို

ယ့◌တ
ိ ကိဳက္◌ျပငာပဲ ေ◌လ၊ဘာလိ႔
ု လူမသိေ◌အာင ပ္ေ◌ေနသးလဲ"

"ဘာ!"

အရိ ေပ◌ျပာခ် ငာေ◌◌ျပာၿပီ းၿပီ မို႔ခ် က်င္◌းလွည့ြ ◌ကိ က

ည္။ဟုတယ္။ဒါသူ႔အိ မ္ သူႀကိဳကလိလ
ု ု ပင့◌တ
ိွ ာပဲ ။ေ◌နာကာ

လု ပ ေပ◌ျပာမိ ေ◌စရဘူး။

"အရိ ပစ္ ေ◌နဦး"

သူ႔ပါးစပ ထက်လာတဲပ
့ ထမဆံ ◌းု အရိ ပာမ ိ ေ◌ခၚျခင္◌း◌ျဖ

စည္။အ ိ ပလွည့◌ၾကည့◌။္ တံခါးဆီ ကိုေ◌ရာက္ေ◌အာ ငားၿပီ း

အခန◌း◌ျပငန
္ ◌း
္ ထ ကား၏

" တာက္!"

စက္ေ◌ဒါေသ တနဲ႔က် စဲ ၏လူကိုမ်က ဲ႔မ် ကကာလုပ္◌ျပ

သားေ◌သးသည္။အ ဟန◌း!အဲ
္ လ
့ ိ◌
ု ျဖစ် က္◌ျေပနလိ႔
ု တမင ပ္◌ျပလို

ကာ။ဒါအစပဲ ရွိေ◌သးတယ္ အရိ ပစ္။

<<<<<<<
>>>>>>>
4,December,2020
Warning:စာေ◌ရးသူေအနနဲ႔Mature Onၿပီ းေမွရးတာ◌ျဖစါတယ္ေ◌

နာ◌္၊ဒါေ◌ၾကာင့ ◌စ်ိဳ႕Sceneေ◌ တမွာMature contentေ◌ တပါလာ

မွာ◌ျဖစါတယ္၊ေ◌နာကစ ကအခ် စိ ႏ◌ူးႏ◌ူးညံ့ညံ့သိမိ မ္ေ◌

ြမေ႕ြမ႕ခံ စားၿပီ းAdult sceneနည္◌းတဲF

့ ictionမ်ိဳးဖတ် ငယိ ရင္ေ◌
တာ့ဒီFictionကိုဆကဖတိ ေ႔◌ျပာခ် ငါတယွင◌
့ ၊္ Abuse typeဘက္

ကိုေ◌ရာကွာ◌ျဖစါတယ္၊ထု ု ိ ကိွပကႇင္◌းပန◌းတာမ်
္ ိဳးေ◌ တမဟု

တင္ေ◌တာင္ အရမ္◌းကာေ◌ရာ၊အၾကမ္◌းပတမ္◌းေ◌◌ျပာဆိုဆကံ

တဲS
့ ceneေ◌ တပါလာ ုိ ငိ ႔ပါေ◌နာ◌္၊ေ◌နာက္ စာေ◌ရး

သူရဲ႕ပထမFicမိုးသားနဲ႔ကTypeမတူေ◌အာင္ေ◌ရးထားတာ◌ျဖစိ ႔စက္

ကမိုးသားလိေ
ု ◌ခ် ာမ
့ ွာမဟုတါဘူးေ◌နာ◌္၊အၾကမ္◌းပတမ္◌းထဲကပဲ Ro ုိ

င္ေ◌အာငာေ◌ရးသူဘကႀကိဳးစားပါ ့မယ္။ေ◌စာင့◌တ္ေ◌ပးတဲတ
့

စ္ေ◌ယာက်င◌
္ းစီ ကိုေ◌က်းဇူးအထူးတငါသည္။
💥💥💥💥💥
Unicode
"သား အရိ ပ်ေရချ ိ း ပီ းခဲ့ ပီ လား၊လာထိုင်သား၊ဒီမှာအဆင်သင့်ြဖစ် ေန ပီ "

ု ံ းကအြပန်ေရချ ိ း ပီ းတာနဲထမင်
့ းစားခန်းထဲတန်းဝင်လာလိက
ု ်တာ

ြဖစ် သည်။အရိ ပ်ကထမင်းစားခန်းထဲကိုအရင်ေရာက် ှင်ေ

့ နတာြဖစ် သည်။

ဟိတ
ု စ် ေယာက်ထမင်းေတာင်ဆင်းမစား င
ုိ ်ေတာ့ဘူးထင်သည်။ခရီ းေဝးက

ြပန်ေရာက်ေရာက်ချင်း ခဏပဲ နားေန ပီ း ု ံ းတန်းတက်တဲS

့ killကိုကုမဏီ

ကလူ ကီးေတွကပါလနေ
် ့ န ကတာြဖစ် ၏ ပီ းေတာ့သူ ု ံ းလာတက်တာတစ်

ရက်ပဲ ှ ိ ေသးသည်။Towerတစ် ခုလံးု ကလူေတွလည်းဖိ နဖ

် ့ ိ နတ
့် န
ု ေ
် အာင်

ေ ကာက်ေန က ပီ ြဖစ် သည်။

့ ီထဲအရိ ပ်လည်းပါသည်။မနက်ကသကိုြမင်ြမင်ချင်း ေြခလက်ေတွပါ

အဲ ဒ

ေအးစက်ကုနတ
် ာြဖစ် သည်။သပံုစံကိုေနတိ
့ ငု ်းပံုေဖာ် ကည့်ခဲ့ေပမယ့်အခု
ေလာက် ကီးေြပာင်းလဲေနခဲ့ လိထင်မထား။အဆိုးဆံုးကေအးစက် ပီ း

ခက်ထန်ေနတဲသ ဲ့
့ မျက်လံးု စူးစူးေတွ။အရိ ပ်အပါအဝင် သူနမျက် လံးု ချင်းဆံု

ဲ့
သည်အထိဘယ်သူမှ ကာ ကာမ ကည့် က။သူနမျက် လံးု ချင်းဆံု ပီ ဆိုတာနဲ ့

မျက်လာချ ငိမ်သက်သွားရသူချည်းသာ။CEOဆိုတဲအ
့ ှ ိ နေ
် ကာင့်လည်းပါ

လိမ့်မည်။ ပီ းေတာ့သူကိုယ်တိင
ု ်က မာန ကီးေချမိုးေနတာလည်းပါလိမ့်မည်။

ု ဲ ြဖစ် ြဖစ်
ဘယ်လိပ သူေရာက်လာေတာ့မေခ မေြပာြဖစ် ေပမယ့်အရိ ပ်

အတွက်အား ှ ိ တယ်ပဲေြပာရမလား။အရင်လိရ
ု င်း ှးီ ဖိ ကိုေတာ့ အစ

ကတည်းကေမ ာ် လင့်မထားပါ။ဒါေပမယ့်သကိုြမင်ေတာ့ထင်ထားတာထက်

ဲ ့ ပ်အခု လိအ
ပို ပီ းအေနရခက်သည်။သူနအရိ ု ေနခက်ရြခင်းသည် ဆယ် ှစ်

ေကျာ် ေလာက်အေနေဝးခဲ့ တာေ ကာင့်လည်းပါလိမ့်မည်။အရင်လိက

ု ေလး

ေတွမဟုတ် ကေတာ့တာေ ကာင့်လည်းပါမည်။ေဖေဖနဲအရိ

့ ပ်သတင်းေတွ

ေ ကာင့်လည်းပါေကာင်းပါလိမ့်မည်။ေနာက် ပီ း သူကိုယ်တိင
ု ်ကေြပာင်းလဲ

သွားခဲ့ တာေ ကာင့်လည်းပါလိမ့်မည်။ေသချာတာက သူတိဆက်ဆံေရးေတွ

အရင်လိမ
ု ဟုတ်ေတာ့တာ။

ေဒ ကီး န် ကားတဲအ ု ်းေကာင်မေလးေတွကဟင်းေတွကိုစားပွဲန ဲ ့

့ တိင

အြပည့်ချခင်းလာ ကသည်။ေဖေဖဆံုး ပီ းကတည်းက ထမင်း

ေကာင်းေကာင်းစားမဝင်ေသး။ေဒ ကီးကေတာ့သူ ကိ က်ေလာက်မယ့်

ေကာင်း းုိ ရာရာေတွချက်ေက း ှ ာပါသည်။အရိ ပ်စားမယ့်ပန်းကန်ထဲကို

ေဒ ကီးကသူမကိုယ်တိင
ု ်ထမင်းခူ းေပးေနတာြဖစ် သည်။ေကာင်မေလးေတွ

ဲ့
ေဘးမှာ ှ ိ ရက်နေတာင် မခို င်း။ေဒ ကီးကငယ်ငယ်ေလးကတည်းကသ
အေပ ေ းွ ေထွးခဲ့ သူြဖစ် သည်။သပန်းကန်ထဲထမင်းေသချာခူ းေပးေနတဲ ့

ေဒ ကီးကိုေမာ့ ကည့်လိက
ု ်ရင်း

"ေဒ ကီး"

"ေြပာေလသား"

့ ဲ"
"မနက်ကအိ မ်မှာနားမေနပဲ ဘာလိ ု ံ းကိုလာတာတဲလ

"အဲ ဒ
့ ါငါ ့ကို ေမးလည်းရတယ်"

စက်ကထမင်းစားခန်းထဲဝင်လာရင်းေြဖလိက
ု ်တာြဖစ် သည်။အနည်းငယ်

့ ံ ပင်ေတွကိုခါထုတ်ရင်းစားပွဲဆီကိုေလ ာက်လာသည်။ေရချ ိ း
စိုစွတ်ေနတဲဆ

ပီ းစမိ ထင်သည်။မျက် ှာက ကည်လင်ေန၏သိေသာ် မျက် ှာကတစ် စက်မှ

အရယ်အြပံ းမ ှ ိ ။ဖလန်နယ်အကွက်ခဲပုတ်ကိုအေပ ကယ်သီးေတွြဖ တ်

ဝတ်ထားတာေ ကာင့်ဝင်းမွတ်ေနတဲရ
့ င်အပ
ု ် ကျယ်ကျယ်ေတွက

ု ်းသား။ဒူးအထိပဲေရာက်သည့်ေဘာင်းဘီ အတိေ
အတိင ု ကာင့် ကမ် း ှ တဲ့

ေြခသလံးု ေမးကိုေတာင်ြမင်ေနရသည်။

စက်ကဝတ်ထားတဲဖ
့ လန်နယ်လက် ှ ည်ကိုတံေတာင်အထိေခါက်တင်

ရင်းစားပွဲရဲ ထိပ်ဆံုးခံု မှာဝင်ထိုင်လိက

ု ်သည်။အရိ ပ်ထိုင်ေနတဲဆ
့ ီ တစ် ချက်

လှမ်း ကည့် ု ံ ှ ိ ေသးသည်။ထိုေကာင်ေလးကမျက်လာချသွား ပီ ။မျက်လာချ

သွားသူကိုစက်ကဆက် ကည့်ေနလိက
ု ်သည်။သူလည်းပဲ ု ံ းကအြပန်ေရချ ိ း

ေခါင်းေလ ာ် ထားပံုရသည်။ဆံ ပင်တစ် ချ ိ ကနဖူးေပ ကပိုက ု ိ ကျေန၏တီ

ှ ပ်အြဖ စွတ်စွတ်ဝတ်ထားတာမိ တစ် ကိုယ်လံးု ြဖ စွတ်ေနသည်။အိ မ်ေန

ရင်းတီ ှ ပ်ကိုေပါ ့ေပါ ့ပါးပါးဝတ်ထားတာေ ကာင့်မနက်ကလိလ
ု ူ ကီးပံုစံ

မဟုတ်ေတာ့။

မျက်လံးု ဝိုင်းဝိုင်း၊ ှ တ်ခမ် းရဲ ရဲေတွကငယ်ငယ်ကပံုစံနေတာင်

ဲ့ သွားဆင်

သည်။ပါးေတွကေတာ့ငယ်ငယ်ကလိမ
ု ေဖာင်းေတာ့။ငယ်ငယ်ကတည်းကထို

ေကာင်းေလးသည်ပိနပ
် ိ နြ် ဖ ြဖ နဲပိ့ ုးဟပ် ြဖ ေလးသာ။အခု ေရာဘာထူးလဲ

ဲ ့ ုးဟပ်
အရပ် ေလးနည်းနည်းပိုထွက်လာတာပဲ ှ ိ သည်။ြဖ ြဖ သွယ်သွယ်နပိ

ြဖ အဆင့်ပဲ။မဆိုသေလာက်ေလးပို ကည့်ေကာင်းလာတာကလွဲလိ။ထူး

ထူးြခားြခားေြပာင်းလဲတာဆိုလိငယ်ငယ်ကလို အုနး် မတ်ခွက်ေကမဟုတ်

ေတာ့ြခင်း။

ကျန်တာကေတာ့သေလာက်ေတာင်ေြပာင်းလဲမေနဘူး။သူကဟိမ
ု ှာ

လည်းGymအ မဲ ေဆာ့ြဖစ် သည်။စက်ကငယ်ငယ်ကတည်းကအရပ် ှ ည်သူမိ

ဒီေကာင်ေလးအရွ ယ်ေလာက်မှာတင်အရပ် က6ေပ3လက်မေကျာ် ေန ပီ

ြဖစ် သည်။စက်ကသbodyကိုေတာ့စနစ် တကျထိနး် သိမ်းြဖစ် သည်။ငယ်ငယ်

ကတည်းကေဖေဖနဲGymလိ
့ က
ု ်ေဆာ့ေနကျမိ အခု ချ ိန်မှာဒီလိခ
ု ာကိုယ်

အချ ိ းအစားရေနတာြဖစ် သည်။

ဲ့
စက်နမျက် လံးု ချင်းဆံု ပီ းကတည်းကထိုေကာင်ေလးမျက်လာချ ပီ း ငိမ်

သက်သွားတာတစ် ချက်မှြပန်ေမာ့မလာေတာ့။မျက်လံးု ဝိုင်းေတွကိုဖံုးအုပ်

ထားတဲမ
့ ျက်ေတာင်တိစ
ု ိ ပ်စိပ်ေတွကိုအတိင
ု ်းသားြမင်ေနရသည်။ ပီ းေတာ့

့ ုေကာင်ေလးနားရွ က်ဖျားေတွရဲေနတာများ
မျက် ှာကခပ် ပုပ်ပုပ်။ဒါနဲထိ
လား။အသားြဖ ေတာ့မျက် ှာေတွအထိပါရဲ လာတာေတရသည်။ဘာတုနး် ဒီ

ေကာင် ှ က်ေနတာလား။

သဟာသူေ ှ မ ကည့်ေနာက်မ ကည့်ေမးချင်ရာေမး ပီ းလူမိေတာ့ ှ က်

တတ်ေသးသည်လား။ေဒ ကီးကသူတိဆက်ဆံေရးကိုအနည်းငယ်ရိပ်မိပံု

ေပ ေပမယ့်ဘာတစ် ခွနး် မှဝင်မေြပာ။စက်ပန်းကန်ထဲကိုထမင်းခပ် ထည့်ေပး

ေန၏ထမင်းကိုမစားပဲ ဇွနး် နဲခက်

့ ရင်းကိုင်ကာထိုးဆွေနသူကို စက်ကမျက်ခံုး

ေတွတန
ွ ခ
် ့ ျ ိ း ပီ း ကည့်လိက
ု ်သည်။ဟင်းခပ် ထည့်တာလည်းမြမင်။

ေဘးကရပ် ကည့်ေနတဲေ
့ ဒ ကီးကစက်အ ကည့်ကိုရိပ်မိကာ မေနသာ

ေတာ့။ဟင်းခွ က်ေတွကိုသအနားထိတိးု ေပးရသည်။ဘာေကာင်တန

ု း် ဒီ

ေကာင်။

"သားအရိ ပ်၊ဟင်းေတွခပ် စားေလ၊ဒါကသား ကိ က်တဲဝ

့ က်န ံ ု ိ းေပါင်း၊ဒါ

က ကက်သားလံးု ေ ကာ် ၊ဘဲ ဥချ ်ရည်ေလးလည်းသားအတွက်ေဒ ကီးချက်

ထားတယ် ေရာ့"

စက်ကသူဘာဆက်လပ
ု ် မလဲရပ် ကည့်ေနလိက
ု ်သည်။မျက်လာချထားေပ

မယ့်စက် ကည့်ေနတာကိုြမင်ပံုရကာ မျက်လံးု တစ် ချက်လှန ် ကည့် ပီ းြပန်ငံ

သွားသည်။မျက်ခံုးေတွပါတွနး် ချ ိ းထားတာမိ စက်သကို ကည့်ေနသည်ကို မ

ကိ က်ေ ကာင်းအမူအရာနဲ ြပသည်

့ ။ဒီေကာင်ေလးတစ် ေနလံ ဲ့
့ းု စက်နမျက် လံးု

ချင်းဆံုေအာင်တစ် ခါမှမ ကည့်။မျက်လံးု ချင်းဆံုတာနဲမျက်

့ လာချသွား

ု ဲေ
ေတာ့သည်။ကိုယ့်လိပ်ြပာကိုယ်မလံတ ့ ကာင်ေတွကအဲ လ ု ဲ မလား။အ
့ ိပ

ဟွနး် !
 ေဒ ကီးက စက်မျက် ှာအေြခအေနကိုရိပ်မိပံုေပ ကာစက်အနားကို

လည်းဟင်းခွ က်ေတွတိးု ေပးလာရင်း

"သားစက်၊အဲ သူေ း"

ေဒ ကီးကပါစက်ကို ှ ိ နေ
် နေတာ့တာြဖစ် သည်။

ု ဲ ေခ လိရပါတယ်"
"ေဒ ကီးကေတာ့ အရင်လိပ

စက်ေြပာလိက
ု ်ေတာ့ေဒ ကီးမျက် ှာဝင်းထိနသ
် ွားသည်။ ပီ းေတာ့

မျက်ရည်ေတွေဝ့ေနတဲမ ဲ ့ ကို ကင် ကင်နာနာ ကည့်ေန

့ ျက်လံးု အစံုနစက်

ှ ာသည်။

အရိ ပ်ကထမင်းဝါးေနရင်းစက်ကိုတစ် ချက်ေမာ့ ကည့်သည်။အရိ ပ် ကည့်

တာကိုစက်က သတိထားမိ ပံုမေပ ။ထမင်းစစားေန ပီ ြဖစ် သည်။ေစာနကသူ

ေြပာသွားတဲစ
့ ကားကို ု ဲ
အရိ ပ်နားထဲကမထွက်။'ေဒ ကီးကေတာ့အရင်လိပ

ေခ လိရပါတယ်'ဆိုေတာ့ အရင်လိေ ့ ူကဘယ်သူလဲ။ဘယ်သူ

ု ခ လိမရတဲသ

ွ း် လိလဲ။
ကေရာေခ ချင်လန

ေဒ ကီးကစက် ကိ က်တဲဟ
့ င်းေတွကိုဝမ် းသာအားရဆက် ှ င်းြပ

ေနသည်။

"ဒါက သားစက် ကိ က်တဲင ဲ ့ ပ် ပီ းေပါင်းထား

့ ါးဖယ်ကိုြခစ် ပီ းရဲ ယိုရွက်နထု

တာေလ၊စား ကည့်သား"

စက်ကပန်းကန်ြပားထဲမှာစီ ထည့်ထားတဲင
့ ါဖယ်ြခစ် တစ် ခုကိုယူစားလိက
ု ်

သည်။သူြမန်မာထမင်းဟင်းေတွမစားရတာဘယ်ေလာက်ေတာင် ကာ ပီ လဲ။

ငါးဖယ်ြခစ် ကလ ာထဲစိမ့်ေန၏ေဒ ကီးလက်ရာကအရင်လိေ

ု ကာင်းေနဆဲ ။
စက်မျက် ှာ ကည်ေနတာြမင်ေတာ့ေဒ ကီးကသူမချက်ထားတဲဟ
့ င်းေတွကို

စက်ဘက်ကိုထပ် တိးု ေပးလာကာ

"သား ဒါကပုဇွနတ
် ပ
ု ် ကိုသံပုရာရည်ညစ် ထားတာ၊အအီ ေြပေအာင်လိ သား

အတွက်လပ
ု ် ထားတာစား ကည့်ပ ါဦး"

စက်ကေဒ ကီးစားခို င်းတာမှနသ

် မ အကုနလ
် ိက
ု ်စား၏ေဒ ကီးကသူတိ

အ ကိ က်ေတွကိုသက်သက်စီခဲွ ချက်ေပးထားတာြဖစ် သည်။

"ေဒ ကီး ေနာက်ေနေတွ

့ ကျေနလည်
့ စာကိုက န်ေတာ် အိမ်ြပန်စားလိရမ

လား"

"ရတာေပါ ့သားရယ် ေဒ ကီးချက်ေပးမှာေပါ ့"

အရိ ပ်ကဘာမှဝင်မေြပာ။ ငိမ် ငိမ်သက်သက်ပဲဆက်စားေနလိက

ု ်သည်။

ထမင်းြပန်ငံစားေန ပီ ြဖစ် တဲစ

့ က်ကိုအရိ ပ်ကတစ် ချက်လှမ်း ကည့်သည်။

ေဒ ကီးလက်ရာကိုေတာ့သူလမ
ွ ် းေနသားပဲ ။ငယ်ငယ်ကသူတိထမင်းစားခဲ့ ပံု

ေတွကိုြပန်လည်သတိရလာသည်။ထိုသအနားမှကပ် မစားရရင်အရိ ပ်က

ထမင်းလံးု ဝမစားခဲ့ ။အရိ ပ်မစားရင်သူလည်းထမင်းမစားဘူး ဟုဆိုခဲ့ဖူးသူ

သည် တစ် ချ ိန်ကအရိ ပ်အတွက်ြဖစ် ခဲ့ဖူးပါသည်။'တစ် ချ ိန်က'ဆိုတဲစ

့ ကားက

အတိတ်ကိုရည် န်းတဲစ
့ ကားမလား။အတိတ်ဆိုတာကဘယ်ေတာ့မှြပန်မရ

ုိ ်ေတာ့တဲပ
င ့ ံုရိပ်ေယာင်တစ် ခုမ သာ။
<<<<<<<
>>>>>>>
မှနေ
် ဘာင်ခတ်ထားတဲဦ
့ းေတဇာေအာင်၏ဓာတ်ပံု ကီးေ ှ မှာအရိ ပ်ရပ်

ကည့်ေနတာြဖစ် သည်။ေပျာက်ေသာသူ ှ ာရင်ေတ၊ေသေသာသူ ကာရင်ေမ့

ဆိုတဲစ
့ ကား ှ ိ ေပမယ့် ေဖေဖဆံုးတာ ှစ်ပတ်ေတာင်မြပည့်ေသးပါ။

'က န်ေတာ် ေဖေဖ့ကိုဘယ်ေတာ့မှမေမ့ပါဘူးေဖေဖ၊ေဖေဖသိတယ်မလား

ဟင်၊ေဖေဖ့အလာကိုေမ ာ် ေနတဲသ
့ ူတစ် ေယာက် ှ ိ ေနေသးတယ်ေလ၊

ဲ ့ ေလာေလာဆယ်မျက် ှာချင်းမဆိုင်ရဲဘူး၊သူေဖေဖ့ကို
က န်ေတာ် သူနအခု

ေမးလာခဲ့ ရင်က န်ေတာ့်မှာေြဖစရာစကားမ ှ ိ ဘူး၊ေဖေဖကသအရင်ထွက်

သွားတဲအ
့ ေ ကာင်း က န်ေတာ် သကိုေြပာြပဖိ အင်အားမ ှ ိ ေသးဘူးေဖေဖ'။

' ပီ းေတာ့ေဖေဖသိလား ကိုကိုြပန်ေရာက်ေန ပီ ၊ေဖေဖလည်းသကိုြမင်ရင်

အံ ဩ
့ မိ မှာ၊ကိုကိုကအရမ် းေချာလာတယ်သိလားေဖေဖ၊ ပီ းေတာ့အရမ် း

လည်းေတာ် တယ်၊ေဖေဖလည်းကိုကိကိုလမ
ွ ် းေနခဲ့ တာမလား၊အခု ကိုကို

က န်ေတာ် တိဆီကိုြပန်လာ ပီ ေလေဖေဖ၊ကိုကိုကက န်ေတာ် တိအေပ

နားလည်လိမ့်မယ်လိေဖေဖထင်လားဟင်၊က န်ေတာ် ကေရာသူနားလည်

ေအာင် ှ င်းြပ င
ုိ ်လိမ့်မယ်လိေဖေဖထင်လားဟင်၊အခု ကိုကိုကအရင်လို

မဟုတ်ေတာ့ဘူးေဖေဖသိလား၊သူအများ ကီးေြပာင်းလဲသွား ပီ ေဖေဖ'။

ေဒါက်! ေဒါက်!

အြပင်ကတံခါးေခါက်သံ ကားမှမျက်ရည်ေတွကိုကပျာကယာသုတ်လိက
ု ်

ရသည်။

"ဝင်ခဲ့လိရတယ်"

"ဟင်!သားအရိ ပ်"

ေဒ ကီးက ေကာ် ဖီခွက်ေလးကိုင်ရင်းအခန်းထဲဝင်လာတာြဖစ် သည်။

"ေဒ ကီး၊ဘာြဖစ် လိလဲ"

 "သားစက်က သူေ းအခန်းထဲကိုေကာ် ဖီေဖျာ် ယူလာေပးပါဆိုလိ

ေဒ ကီးကိုယ်တိင
ု ်လာပိ ေပးတာ။စက်သအခန်းထဲြပန်သွား ပီ ထင်တယ်"

"အိ ပ်ခါနီးကိုေကာ် ဖီကဘာလုပ်ဖိတဲလ

့ ဲေဒ ကီး"

"ေဒ ကီးကိုေြပာသွားတာေတာ့ ဟိန ဲ ့ နဲ ့

ု ဒီ အချ ိန်ေတွလဲေ
ွ နလိဆိုလား၊

အသားမကျေသးလိဆိုလား၊အိ ပ်မေပျာ် လိတဲေ

့ လ၊သေလးေလးအခန်းထဲက

ေစာင့်ေနမယ်ေြပာသွားတာပဲ ၊ေဒ ကီးနား ကားမှားသွားတာပဲ ေနမှာပါ၊သ

အခန်းထဲပဲ သွားပိ လိက

ု ်ေတာ့မယ်ေနာ် "

ေဒ ကီးကသကိုအ ှ ည် ကီး ှ င်းြပရင်းအခန်းထဲကထွက်သွား

ေတာ့သည်။ကိုကို ေဖေဖ့အခန်းထဲဝင်လာခဲ့ ေသးတာလား။ဒါမှမဟုတ်

ေဒ ကီးကပဲ နား ကားမှားတာလား။

ေဖေဖ့အိပ်ရာေလးကိုတစ် ချက်ြပန် ကည့်မိသည်။ေဖေဖအသက် ှ ိ စ ်

တုနး် ကလိပ
ု င်။ဘာမှေြပာင်းလဲမထား။ေဒ ကီးကိုဒီအတိင
ု ်းတမင်ထားထား

ု ်ေြပာထားခဲ့ တာြဖစ် သည်။စာ ကည့်စားပွဲေပ မှာလည်းေဖေဖ

ဖိ သူကိုယ်တိင

ဖတ်ေနကျစာအုပ်ေလးေတွကစနစ် တကျ။ေဖေဖကိုင်ေနကျMacbookေလး

ကေတာ့စာ ကည့်စားပွဲေပ မှာသခင်မဲ့ေန၏

<<<<<<<
>>>>>>>
ဲ့
ေနာက် ှစ်ရက်ေလာက်ေနေတာ့အရိ ပ်သူနအတူစင်ကာပူကိုလိက
ု ်သွားရ

သည်။သူေတရမယ့်လတ
ူ စ် ချ ိ နဲေတ
့ ပီ းတာေတာင်မြပန်ေသးပဲ ေနာက်ထပ်

ေလးရက်ေလာက်အထိအချ ိန်ြဖ န်းေန၏အရိ ပ်ကသာအ ငိမ်းေနရတာ

ြဖစ် သည်။သူကေတာ့Macbookကိုလက်ထဲကမချ။တစ် ပတ်လံးု သူ

 ဲ ့ ုင်တဲက
တစ် ေယာက်တည်းအလုပ်ေတွ ပ် ေနသည်။ကုမဏီနမဆိ ့ ိစမိ အရိ ပ်

ကိုတမင်မေြပာပဲ ထားပံုရသည်။အရိ ပ်ကဟိဟ

ု ိဒ
ု ီဒီ ေလ ာက်သွားလည်ပတ်

တာမျ ိ းေတွ ှ ိ ေသးသည်။သူကေတာ့အလုပ်ကိစေတွ ပီ းတဲေ

့ နကတည်
့ းက

သအခန်းထဲကအြပင်ထွက်လာတာလည်းမေတရ။အြပင်ခဏတစ် ြဖ တ်

ထွက်လာခဲ့ ရင်လည်းMacbookကိုလက်ထဲကမချ။

ြပန်ေရာက်လာေတာ့လည်းအိ မ်ကိုတန်းမြပန်။ ု ံ းကိုအရင်ဝင်သည်။

ေနာက်စမယ့်Projectအတွက်ဒါ ု ိ က်တာ ကီးေတွေခ ကာMeetingတန်းလုပ်

သည်။Meetingအတွက်လိအ
ု ပ် တာေတွကိုေတာ့အရိ ပ်ကပဲ ြပင်ဆင်ေပးရ

သည်။အလုပ်ေတာ့ေတာ် ေတာ် လပ
ု ် င
ုိ ်သူလိေြပာရမည်။ေရာက်လာ

ကတည်းကတစ် ချက်မှအနားမေန။သူေရာက်လာကတည်းက ကုမဏီကလူ

ေတွလည်းအနားေနရတယ်လိမ ှ ိ ေတာ့။

ု ံ းဆင်း ပီ းအိ မ်ြပန်လာေတာ့မှထံုးစံ အတိင

ု ်းတစ် လမ် းလံးု အိ ပ်လိက
ု ်လာ

တာြဖစ် သည်။ြပဿနာကအိ မ်ေရာက်မှစတာြဖစ် သည်။အရိ ပ်ကိုယ့်ြခံ ေ ှ

ေရာက်ေနတာမှနး် ေတာင်သတိမထားမိ ေတာ့တာမျ ိ း။ကားေမာင်းေနတဲ ့

သုတြခံ မှားဝင်လာတယ်လိကိုထင်လိက
ု ်တာြဖစ် သည်။တစ် ပတ်အတွင်းအဲ ့

ေလာက် ကီးအထိေြပာင်းလဲသွားစရာအေ ကာင်းမှမ ှ ိ ပဲ။

အရိ ပ်ကားေပ ကအြမန်ဆင်းကာြခံ ကီးကိုမျက်စိတစ် ဆံုးလိက

ု ် ကည့်

မိ သည်။ြခံ တစ် ခုလံးု အရင်ကနဲနည်

့ းနည်းေလးမှမတူေအာင်ေြပာင်းလဲသွား

တာြဖစ် သည်။ြခံ ဝင်တံခါးကအစ ေရကူးကန်ကdecorationအဆံုးအကုန ်

ေြပာင်းလဲေနသည်။ြခံ ထဲက ့ စ် ပင် ကီးေတွကလွဲရင်
ေရ မရတဲသ အရာ

အားလံးု ေြပာင်းလဲေန၏

သုတကဒီမှာကျန်ေနခဲ့ သူမိေြပာင်းလဲေနတာကိုအစကတည်းကသိပံုပင်။

သူလည်းသိေနခဲ့ မှာပင်။မဟုတ်ဘူးသူလပ
ု ် ပစ် လိက
ု ်တာေသချာသည်။သကို

ု ်ထဲဝင်သွား ှင့် ပီ ထင်သည်။အရိ ပ်ြခံ ထဲ

ပတ် ှ ာ ကည့်ေတာ့မေတေတာ့တိက

ကေနတိက
ု ် ကီး ှ ိ ရာဘက်ကိုဦးတည်လိက
ု ်သည်။တိက
ု ် ကီးတစ် ခုလံးု လည်း

အြပင်decorationsေတွအစမျက်စိကျ ိန်းေလာက်ေအာင်ေြပာင်းလဲေနတာ

ြဖစ် သည်။

ေပ တီကိုေအာက်ကေနတိက
ု ် ကီးထဲကိုရပ် ကည့်လိက
ု ်သည်။တိက
ု ်

မျက် ှာစာတစ် ခုလံးု ကိုအတ

ု ်နရ
ံ ံ ေတွအစားမှနန
် ရ
ံ ံ ေတွအြပည့်တပ် ထား၏အ

ရင်ကမှနြ် ပတင်းေပါက်ေတွမှာလိက
ု ်ကာအြပာ ေ
ု တွအစား ခဲ ေရာင်ရင့်ရင့်

ေတွတပ် ဆင်ထားသည်။တိက
ု ် ကီးထဲကိုဝင်လာရင်းေဒ ကီးတိကိုလိက
ု ် ှာ

မိ သည်။မေတ။ဧည့်ခန်းကအစ ထမင်းစားခန်းအဆံုး ကီးကျယ်ခမ် းနားတာ

ထက်ကိုပိုေနသည်။ဖိ တ်ဖိတ်ေတာက်ကာေြပာင်လက်ေန၏မျက် ှာကျက်က

မီ းဆိုင်းေတွကအစအရင်ကဟာေတွတစ် ခုမှ ှ ိ မေနေတာ့တာြဖစ် သည်။

တစ် အိမ်လံးု မှာ ှ ိ သမ က န်းပါေကးေတွအစားအသစ် ဝင်ေရာက်လာတဲ ့

ေ ကပါေကးအြဖ ေရာင်ေတွကနင်းရက်စရာေတာင်မ ှ ိ ။တစ် အိမ်လံးု အြဖ

နဲခဲ့ ေရာင်ေတွချည်းသာသံုးထားသည်။အရိ ပ်အေပ ထပ် ကိုေြပးတက်လာ ပီ း

ကိုယ့်အခန်းထဲကိုယ်အရင်ဝင် ကည့်လိက
ု ်သည်။သအခန်းဆိုတာေတာင်မ
မှတ်မိေလာက်ေအာင်ြဖစ် ေနေတာ့၏မှနန
် ရ
ံ ံ ေတွအြပည့်တပ် ဆင်ထားကာ

လိက
ု ်ကာခဲ ေရာင်ေတွကိုဖွင်ထ
့ ားသည်။

တစ် ခန်းလံးု လင်းချင်းေနကာfive star hotalကအခန်းေတွထက်ေတာင်

ကီးကျယ်ခမ် းနားေန၏နဂိုကတည်းကအခန်းကျယ် ကီးေတွမိdecorationကို

စိ တ် ကိ က်ြပင်လိက
ု ်ေတာ့တစ် ခန်းလံးု ထိရက်စရာေတာင်မ ှ ိ ေတာ့။

ခု တင်ကအစပံုစံေြပာင်းထားသည်။အိ ပ်ရာေဘးစာ ကည့်စားပွဲကအစြဖ

စွတ်ေန၏အိ ပ်ရာတစ် ခုလံးု လည်းစွတ်စွတ်ြဖ ကာအိ ပ်ရက်စရာေတာင်မ ှ ိ

ေတာ့တာြဖစ် သည်။အခန်းတိင
ု ်းကိုဒီလိပ
ု ံုစံြဖစ် ေအာင်ေြပာင်းပစ် လိက
ု ်တာ

လား။ဒါဆိုေဖေဖ့အခန်း။

အရိ ပ်ေဖေဖ့အခန်းထဲကိုေရာက်ေအာင်ေြပးသွားသည်။ဟုတ်သည်။ေဖ

ေဖ့အခန်းမှာလည်းသအခန်းနည်းတူမှနန
် ရ
ံ ံ ေတွလိက
ု ်ကာခဲ ေရာင်ေတွ။

ဲ့ င်းဘက်မှာ ှ ိ တဲ့
ခု တင်ကအစေမရာအဆံုး ကီးကျယ်ခမ် းနားမေတွန။အတွ

အခန်းနံရံကေဖေဖ့ဓာတ်ပံုကေတာ့အရင်တိင
ု ်း ှ ိ ေနေသးသည်။စာ ကည့်

စားပွဲကအစ စာ ကည့်တဲမ
့ ီ းအိ မ်အဆံုးေြပာင်းလဲေန ပီ ။ေဖေဖ့စာအုပ်ေတွ

နဲMacbookကေတာ့
့ စာ ကည့်စားပွဲအသစ် ေပ မှာ။

ဘယ်လိေ
ု တာင်တစ် ပတ်အတွင်းတစ် အိမ်လံးု ကိုေြပာင်းလဲပစ် င
ုိ ်ရတာ

ဲ့
လဲ။စင်ကာပူမှာတုနး် Macbookတစ် ခုနအလုပ် ပ် ေနခဲ့ တာဒီလိလ
ု ပ
ု ် ပစ် ဖိ

အတွက်လား။တစ် ပတ်အတွင်းအကုနေ
် ြပာင်းလဲသွားေအာင်ဟိက
ု ေန

ေတာက်ေလ ာက် န် ကားေနခဲ့ ပံုရသည်။ဘာအတွက်ဒီေလာက် ကီးအထိ

ု ်ရသနည်း။ဘာအတွက်လဲ။
ေြပာင်းလဲပစ် လိက
 ဒီအိမ် ကီးထဲမှာေဖေဖနဲသူ
့ ဆယ် ှစ်ေကျာ် ေတာင်ေနလာခဲ့ တာြဖစ် သည်။ဒီ

ြခံ ထဲမှာဒီအိမ် ကီးထဲမှာေဖေဖနဲသူ

့ ရဲ အမှတ်တရေတွအများ ကီး ှ ိ ခဲ့သည်။

ုိ ်ေတာ့တဲသ
ပီ းေတာ့ဘယ်ေတာ့မှြပန်မရ င ့ ူတိငယ်ငယ်ကပံုရိပ်ေတွ။အခု

အရာအားလံးု ေြပာင်းလဲသွား ပီ ။ေနရာအသစ် ၊အိ မ်အသစ် ကီးကိုေရာက်

သွားသလိပ
ု င်။သကိုဘာတစ် ခွနး် မှမေြပာပဲ လပ
ု ် ပစ် လိက
ု ်တာ။ကိုယ်ကသ

အတွက်အေရးမပါဘူးပဲ ထား၊ဒီေလာက်အထိ ကီးလုပ်ပစ် ရေလာက်ေအာင်

ဘာအတွက်လဲ။

အရိ ပ်သိရမှြဖစ် မည်။ထိေ ကာင့်သအခန်းဘက်ကိုချက်ချင်းထွက်လာခဲ့

ရင်း

ေဒါက်! ေဒါက်!

"ဝင်ခဲ့"

ေဒါသေ ကာင့်ချက်ချင်းဝင်သွားပစ် လိက

ု ်သည်။ေမးစရာ ှ ိ တာေမးရ

မည်။အရိ ပ်ဝင်သွားေတာ့အေပ ပိုင်းဗလာြဖစ် ေနသူက တဘတ်အြဖ ေရာင်

တစ် ခုသာခါးေနရာမှာပတ်ထား၏ဝင်းမွတ်ေနတဲရ
့ င်အပ
ု ် ကျယ်ကျယ်ေတွမှာ

ေရသီးေရေပါက်တစ် ချ ိ ။လက်ေမာင်း ကက်သားေတွကေတာင့်တင်းေနကာ

အဖုအထစ် ေတွန ဲ ြဖစ်

့ သည်။အဆီ ပိုမ ှ ိ တဲဗ
့ ိုက်သားချပ် ချပ် မှာသေနရာနဲသူ
့

အဖုအထစ် ေတွန ဲ ့ကည့်ေကာင်းေန၏တဘတ်ပတ်ထားတဲခ

့ ါးစပ် ေနရာမှာ

အေမးအမ င်တစ် ချ ိ ။

အရိ ပ်မျက်လံးု အ ကည့်ေတွကိုေအာက်ကိုအလ င်အြမန်ေရ လိက

ု ်ရ

သည်။ဟင်!တဘတ်အြဖ ေပ ကဖုေဖာင်းချင်သလိြု ဖစ် ေနတဲအ

့ ရာ။အရိ ပ်
ြပန်ေမာ့မ ကည့်ရဲေတာ့။ေြခသလံးု ေမးေတွကေရချ ိ း ပီ းစမိ ဆင်း

ကျေန၏ ပီ းေတာ့ ဲ့
ေြခဖဝါး ကီး ကီးေတွနေြခေထာက် တစ် စံု။ေြခေချာင်း

ှ ည် ှ ည်ေတွမှာအေမးအမ င်တစ် ချ ိ ။အရိ ပ်ေနရာမှာပဲ ခပ် ေတာင့်ေတာင့်

ရပ် ေနမိ ေတာ့သည်။

"ဘာေြပာစရာ ှ ိ လိလဲ"

သူဘက်ကစကားစမှအရိ ပ်ေမာ့ ကည့်ဖိသတိြပန်ေမွးရသည်။

"ဘာအတွက်ဒီလိလ
ု ပ
ု ် ပစ် လိက
ု ်တာလဲ"

"ဘာကိုလဲ"

ဲ ့ တ်ေနရင်း အရိ ပ်ကိုတည့်တည့်

ေခါင်းကေရေတွကိုတဘတ်အပိုတစ် ခုနသု

ကည့်ေမးလာသည်။လက်ကိုေြမာက်သုတ်ေနတာေ ကာင့်ချ ိ င်းေမးမည်း

မည်းေတွကမြမင်ချင်မှအဆံုးြဖစ် ေနသည်။လက်ကိုအားထည့်ထားတာမိ

ရင်အပ
ု ် ကျယ်ကျယ်ေတွကပို ပီ းေတာင့်တင်းေနသလိ။ု ြပ းေ ကာင်ေ ကာင်

ကည့်ေနတဲအ
့ ရိ ပ်ကိုမျက်ခံုးေတွတန
ွ ေ
် ့ ကွးကာြပန်လည်စိုက် ကည့်

ဲ ့ တ်ေနတာကိုလည်းမရပ် ။
ေန၏ေခါင်းကိုတဘတ်နသု

"ေဖေဖ့အခန်း"

"ဘာြဖစ် လဲ"

"ဘာလိမေြပာပဲ ေြပာင်းပစ် လိက

ု ်တာလဲ"

"အဲ ေ
့ တာ့ဘာြဖစ် သွား င
ုိ ်သလဲ"

"ဘာ!"

အရိ ပ်ေအာ် ေတာ့မျက်လံးု လှန ် ကည့်ရင်း

 "မင်းကဘာြဖစ် ချင်တာလဲ"

ဘယ်သကိုအြပစ် လာတင်ေနတာလဲ။တစ် ြခံ လံးု အခု လိေ

ု ြပာင်းလဲကုနတ
် ာ

ကို ဲ့
သူမသိရပဲ နေလ။သမှ ာဒီေလာက်ေတာင်ေြပာခွ င်မ
့ ှ ိ ရဘူးလား။

အထူးသြဖင့်ေဖေဖ့အခန်း။

"ခင်ဗျားသေဘာနဲ ခင်
့ ဗျားလုပ်ချင်သလိ!ု "

ေဒါသနဲယူ
့ ကံ းမရြဖစ် ေနတဲစ
့ ိ တ်ေ ကာင့်အသံေတွပါတုနခ
် ါေန၏

"ဘာလဲ မင်းအလွမ်းသယ်လိမရေတာ့လိလား"

"ဘာေြပာတယ်"

"အဟွနး် !"

ှ တ်ခမ် းတစ် ဖက်တန

ွ ် ့ပီ းြပံ းလိက
ု ်ပံုက မုနး် စရာေကာင်းလွနး် ၏ဘယ်လို

ေတာင်စွပ်စဲွရက်တာလဲ။ေဒါသထွက်လန
ွ း် လိအရိ ပ်ဘာြပန်ေြပာရမှနး် ေတာင်

မသိေတာ့။ေဒါသေ ကာင့်ေဝ့တက်လာတဲမ
့ ျက်ရည်ေတွကို မျက်ေတာင်ေတွ

နဲပု့ တ်ထုတ်ပစ် လိက

ု ်ရသည်။အရိ ပ်ြဖစ် ေနပံုကိုစူးစိုက် ကည့်ေနရင်း

"ဒါငါ ့အိ မ်၊ငါ ့စိ တ် ကိ က်င ါြပင်ချင်သလိြု ပင်လိရတယ်"

"ဒါဆိုဘာလိလက
ူ ိုစင်ကာပူထိေခ ထုတ်သွားရတာလဲ၊ကိုယ့်အိမ် ကိုယ့်

စိ တ် ကိ က်ြပင်တာပဲ ေလ၊ဘာလိလမ
ူ သိေအာင်လပ
ု ် ေနေသးလဲ"

"ဘာ!"

အရိ ပ်ကေြပာချင်တာေြပာ ပီ း ပီ မိချက်ချင်းလှည့်ထွက်လိက

ု ်သည်။ဟုတ်

တယ်။ဒါသအိ မ် သူ ကိ က်သလိလ
ု ပ
ု ် ခွင့် ှ ိ တာပဲ ။ေနာက်ဘာလုပ်လပ
ု ် မေြပာ

မိ ေစရဘူး။
 "အရိ ပ်စစ် ေနဦး"

သပါးစပ် ကထွက်ကျလာတဲပ
့ ထမဆံုးအရိ ပ်နာမည်ကိုေခ ြခင်းြဖစ် သည်။

အရိ ပ်ကလှည့်မ ကည့်။တံခါးဆီ ကိုေရာက်ေအာင်သွား ပီ းအခန်းြပင်တန်း

ထွက်သွား၏

"ေတာက်!"

ဲ့ ရစ် ခဲ့၏လူကိုမျက်ရည်နမျက်
စက်ေဒါသေတွနကျန် ဲ့ ခွက်လာလုပ်ြပသွား

ေသးသည်။အဟွနး် !အဲ လ
့ ိြု ဖစ် ပျက်ြပေနလိ တမင်လပ
ု ် ြပလိက
ု ်တာ။ဒါအစပဲ

ှ ိ ေသးတယ် အရိ ပ်စစ် ။

<<<<<<<
>>>>>>>
4,December,2020
Warning:စာေရးသူအေနနဲMature
့ On ပီ းမှေရးတာြဖစ် ပါတယ်ေနာ် ၊ဒါ

ေ ကာင့်တစ် ချ ိ SceneေတွမှာMature contentေတွပါလာမှာြဖစ် ပါတယ်၊

ေနာက်တစ် ခုကအချစ် ကို းူ းူ ညံ့ညံ့သိမ်သိမ်ေမေမခံ စား ပီ းAdult

sceneနည်းတဲF
့ ictionမျ ိ းဖတ်ချင်တယ်ဆိုရင်ေတာ့ဒီFictionကိုဆက်မဖတ်ဖိ

ေြပာချင်ပါတယ် ှ င်၊့ Abuse typeဘက်ကိုေရာက်မှာြဖစ် ပါတယ်၊ထု ု ိ က်

ှပ
ိ ် စက်ညင်းပန်းတာမျ ိ းေတွမဟုတ်ရင်ေတာင် အရမ် းကာေရာ၊

အ ကမ် းပတမ် းေြပာဆိုဆက်ဆံတဲS

့ ceneေတွပါလာ င
ုိ ်လိပါေနာ် ၊ေနာက်

စာေရးသူရဲ ပထမFicမိုးသားနဲကTypeမတူ
့ ေအာင်ေရးထားတာြဖစ် လိစက်

ကမိုးသားလိေ
ု ချာ့မှာမဟုတ်ပါဘူးေနာ် ၊အ ကမ် းပတမ် းထဲကပဲ Ro င
ုိ ်
ေအာင်စာေရးသူဘက်က ကိ းစားပါ ့မယ်။ေစာင့်ဖတ်ေပးတဲတ
့ စ် ေယာက်

ချင်းစီ ကိုေကျးဇူးအထူးတင်ပါသည်။
Part-14

(Z&U)
Liftထဲက ထ ကက်င◌
္ း စကါ ု ိ ကာတစ္ေ◌ယာကဲ႔စကားရ

ပ္ေ◌◌ျပာေ◌နစဥ္ ဟိေ
ု ◌ကာင္ေ◌လးဘယ္ေ◌ရာ ကားမွန◌းမသိ
္ လိက
ု ္။ဒါ

ု ိ ကာႀကီးနဲ႔စကားေ◌◌ျပာၿပီ းတာနဲ႔အနီးအနားမ် ကံ◌းု ေ◌ဝ့ရွာၾ

ကည့ ◌ည္။ေမ တ႕။ဒီဇိုင◌

္ း႒ာနကို◌ျဖတပီ းသူ႔ရံ ◌းု ခန◌းရွ
္ ိ ရာကိုလည
ွ ့◌ ္

အ ထက္ မွ ရ
ံ ံ အျပည့ ◌ာထားတဲရ
့ ံ ◌းု ခန◌းထဲ
္ မွာအ ိ ပိ ဖ် တနဲလွ

မ္◌း◌ျမငိ က၏Managerရံ ◌းု ခန◌းထဲ

္ က စကြ႐ယ္ေ◌လာက္ေ◌ကာ

င္ေ◌လးတစ္ေ◌ယာကဲ႔စကားထိုင္ေ◌◌ျပာေ◌နတာ◌ျဖစည္။အလု

ပ္ေ◌ၾကာင္◌းေ◌တာ့မျဖစိ င္။အလုပ္ေ◌ၾကာင္◌းေ◌◌ျပာ င မသိစ

ရာေအၾကာင္◌းမရွိ ။

စက ႔ရံ ◌းု ခန◌းရွ

္ ိ ရာကိုသာအရင်ိးဳ ဝငာလိက
ု ည္။ဒီဇိုင္႒ာနေကန

စကံ◌းု ခန◌းကိ
္ ုေ◌ရာကိ ႔အခ်ိဳးေအ က႕တစ ရွိ ေ◌သး၏CEOရံ ◌းု ခန◌း
္

ကသီးသန႔တ
္ ွ ◌နတာမ်ိဳး◌ျဖစည္။အရိ ပဲ ႔စကားေ◌◌ျပာေ◌န
ိေ

တဲေ
့ ◌ကာငManagerလား။designerဆိုလည္◌းအျပငွာပဲ ရွိေ◌နရမွာ◌ျဖစ္

သည္။ဒီဇိုင◌
္ း႒ာနမွာManagerရံ ◌းု ခန◌းကိ
္ ုသာသီးသနေ႔ပးထားတာ◌ျဖစ္
္

သည္။စကိတဲM
့ anagerကအဲ ဒ
့ ီေ◌ကာငဟုတ္။ဒီဇိုင္◌းပိုင္◌း

ကManagerကိုသူရဦးမဟုတ ငဲ ေ◌ကာငဘယ လဲ။

 စကံ◌းု ခန◌းထဲ
္ ေ◌ရာကာနဲ႔စား ပဲ ေ◌ပၚကခလုတစ ကို ွိ ပိ က္

ရင္◌း

"မိုးမာန အခု
္ ငါ ့ရံ ◌းု ခန◌းထဲ
္ လာခဲ့ "

"ဟုတဲ boss"

ခဏအၾကာရံ ◌းု ခန◌းတံ

္ ခါးေကနမိုးမာနဝငာသည္
္ ။

"အျပငManagerရံ ◌းု ခန◌းထဲ

္ မွာအရိ ပစဲ ႔စကားေ◌◌ျပာေ◌နတဲေ
့ ◌

ကာငယ လဲ၊သိေ◌အာင ပာခဲ့ "

" ကၽနေ◌တာ◌
္ ◌ံ စ
ု မ္◌းလိက
ု ါမယ္boss"

စက္ေ◌ခါင္◌းတစ် ကိမ့◌◌
္ ျေပတာ့မိုးမာန◌ျပ
္ ကား၏မိုးမာန ္

ထ ကားၿပီ းမၾကာ။Fileတစ ပိ ငင္◌းအ ိ ပရံ ◌းု ခန◌းထဲ

္ ဝင္

လာသည္။စေကမာ့မၾကည့◌။္ စား ပဲ ေ◌ပၚကLaptopမွာသာအာရံ ◌စ

ု ိုက္

ထားလိက
ု ည္။

CEOဘကိ တစ် ကွည့ ◌ကည့◌ပီ းအ ိ ပ ႔စား ပဲ ရွိရာကိုပဲ ထက္

လာလိက ဲ အရိ ပကားေမ◌ျပာ◌ျဖစာအိ မိ စၥနဲ႔စကား

ု ည္။သူန႔

မ် ားၿပီ းတဲည
့ ကတည္◌းက။အ ငလည္◌းလိတ
ု ာထကိ ေမ◌ျပာ◌ျဖစက

ဘူးဆိုေ◌ပမယ့◌္ အခု ကပိုဆိုးသည္။တစ္ေ◌ယာကဲ႔တစ္ေ◌ယာက်က္

လံ◌းု ခ် င◌
္ းဆံ ◌ေ
ု ◌အာငိ မၾကည့◌◌
္ ျဖစ္ေ◌တာ့တာ◌ျဖစည္။သူကလ

ည္◌းအလု ပိစၥခို င◌
္ းစရာရွိ ရငိ င္◌း၊အ ိ ပလည္◌းကိုယ ပရာရွိ

တာပဲ လပ
ု ္ေ◌နလိက
ု ာမ် ားသည္။

ခေဏနရင္Meetingရွိ တဲအ
့ တက ိ ပိ အပဲ Fileေ◌ တထပ္ေ◌နစဥ္
 "အရိ ပစ္"

ေ◌ခၚသံၾကားတာနဲ႔Fileေ◌ တကိုခ်ခဲ့ရင္◌းသူ႔စာ ပဲ ဆီေ◌လ်ာွ ကား

လိက
ု ည္။သူေ႔ဘးမွာ ပိ ကာနဲ႔အ ိ ပိ မ် ကံ◌းု တစ် ကွ က

ည့◌ပီ း

"ေမန႔က ဆဲ ခိုင◌
္ းထားတဲ ့ ဒီဇိုင္◌းပံ ◌ၾ ့ ဲ"
ု ကမ္◌းကဘယခ်ိ မွာတဲလ

" နာကစာရီ ဆိုရမယ္ေ◌◌ျပာပါတယ္"

"တငါကိစၥနဲေ႔ တ႕ဖိုေ႔◌ျပာထားတာေကရာ ဘယခ်ိ "ဲ

" န႔လည္ စ
ွ ာရီ ခဲ ေကန၊သံ◌းု နာရီ ခဲ အထိပါ၊Treasure(World)မွာစီ စဥ္

ထားပါတယ္"

ေ◌ဘးမွာမတပပ္ေ◌နသူကိုစကစ် က္ေ◌မာ့ၾကည့ ◌ိ ကည္။

့ တင္◌းေ◌ရးမွဴးမ်ိဳးThe
CEOထက္ေ◌ခ် ျေပနတဲအ Worldမွာပဲ ရွိမ င

ည္။မ် ကွာကိုသိသိသာသာတင္◌းထားေ◌သး၏ၿပီ းေ◌တာ့စကဲ႔လည္◌း

တစါမွအၾကည့◌င
် ◌
္ းဆံ ◌ေ
ု ◌အာငၾကည့◌။္ သူ႔ကိုေမ◌ျပာပဲ အိမ္

တစ လံ◌းု ေ◌◌ျပာင္◌းပစိ ကိ ႔စကိ ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးေမက်မနပ္◌ျဖ

စ္ေ◌နတာစကိသည္။

ု တရကား ပဲ ေ◌ပၚမွာတု ါလာတဲဖ

့ ုန◌းကိ
္ ုစက္ေ◌ကာကိ ငိ က္

သည္။Contact ListကMoe Mann။

" ပာ"

"boss အ တင္◌းေ◌ရးမွဴး ◌ျပနေ◌ရာက္

္ !"

"ရွိ ေ◌နတယ္"
 "ဆက္ေ◌◌ျပာရမလား boss"

" ပာ"

"သူ႔နာမေ ကာင္◌းဆကဲ boss၊ဒီဇိုင္◌းပိုင္◌းမွာလက္ေ◌ထာက

နေ◌နဂ်
္ ာရာထူးနဲ႔ ဒီကုမၸဏီမွာအလုပ္ဝငာေ◌လး စ
ွ ္ေ◌က်ာ◌ပီ ၊အ တ

င္◌းေ◌ရးမွဴးနဲ႔ရင္◌း းွီ တဲဆ

့ ကံေ◌ရးရွိ တယ္၊အရင္bossရွိ တန
ု ◌းကအဲ
္ ဒီ

တစ္ေ◌ယာကိ သိသိသာသာမ် ကွာသာေ◌ပးထားတယဲ "

"ဒါပဲ လား"

"ဘာဆကိခ်ငေ
္ ◌သးလဲ boss"

"ရၿပီ ထားလိက
ု ္ေ◌တာ့"

ဖုန◌းက်
္ သားတာနဲ႔ ေ◌ဘးကရပ္ေ◌နသူဆီတစ် က္ေ◌မ့ၾကည့◌ပီ း

"Meetingအ တကဆငင့◌◌
္ ျဖစပီ လား"

"အကု ဆငင့◌ါ"

"ပံ ◌ၾ
ု ကမ္◌း ထကာရင္ ခ် က်င◌
္ း သားယူ၊ေအရးႀကီးတယ္"

"ဟုတဲ "

ဒီေ◌န႔အ တက္Scheduleေ◌ တကိုအကု င္◌ျေပပးၿပီ းေ◌တာ့ အရိ ပ္

ကိုယ့◌ား ပဲ ရွိရာသာ◌ျပ ာလိက

ု ည္။သူကလည္◌းစကားအပိုေမ◌ျပာ

သလိအ
ု ိ ပလည္◌းလိအ ဲ အိ မွာဆံ ◌လ
ု ပာထကိ ေမ◌ျပာ◌ျဖစ္။သူန႔ ု

ဲ ျဖစည္။ေညနစာကိုေ◌တာ့ငယယတည္◌းက
ည္◌းေညနစာစားခ်ိ ◌

အိ မွာပဲ မိသားစုအစံ ◌အ
ု လငားရတာ◌ျဖစည္။အဲ အ
့ ခ် ကိ ေ◌တာ့ သူ

လည္◌းလိက
ု ာပံ ◌ရ
ု သည္။ဘယိ ပဲ သား သားေညနစာကိုေ◌တာ့အိမွာပဲ
အၿမဲ ◌ျပ ားတာေ◌ တ႕သည္။တခါေတလdinner ပဲ ေ◌ တရွိ တာေ◌တာင္

ေညနစာကိုအိမ္ေ◌ရာကွသာစားသည္။

ဒါေ◌ၾကာင့ ◌ နဲ႔အရိ ပ္ေ◌ တ႕ျဖစင္ေ◌တာေငနစာစားခ်ိ စ်ိ

ဲ ွိ သည္။ထမင္◌းစားေ◌တာ့လည္◌းတစ္ေ◌ယာကမွစကားစေမ◌ျပာ◌ျ
ရ

ဖစက။ေ◌◌ျပာစရာေအၾကာင္◌းလည္◌းမရွိ ။ေ◌ဒၚႀကီးေကတာ့သူ

တိ႔
ု ကိုၾကည့◌ပီ းမ် ကွာေမကာင္◌း။အိ မိ စၥနဲ႔ပတတပီ းေမခၚၾ

ကမွန◌းေ◌ဒၚႀကီ
္ းလည္◌းရိ ပိ ပံ◌ေ
ု ◌ပၚသည္။ေ◌ဒၚႀကီးေကတာ့ငယ္

ု ဲ သူတိ႔
ငယလိပ ု ကိုရင္◌း းွီ ေ◌စခ် င္ေ◌န၏ အရင္ေ◌◌ျပာင္◌းလဲခဲ့တာကို

ယွမဟုတဲ။
<<<<<<<
>>>>>>>
္ းဘကွာ ပဲ တဲသ
"မနက ဒီဇိုင◌ ့ ိလိက
ု ကလား"

Accountant မိ န◌းေကလးတစ္
္ ေ◌ယာကဲ႕အသံ◌ျဖစည္။Towerတစ

လံ◌းု စာရင္◌းစစ္႒ာနကမိ န◌းေကလးမ်

္ ားေသလာက္ အစပ ဆံ ◌းု အ ဖဲ ႕လ

ည္◌း◌ျဖစည္။တခါေတလAccounting managerကိုေ◌႒းလင္◌းေ◌တာင္

လႊတားရတာမ်ိဳးေ◌ တရွိ သည္။Managerရွိ ေမနရငိ ဆိုး၏

"မနကဂ်ာႀကီးေ◌◌ျပာေ◌နသံေ◌တာ့ၾကားတ ယ၊ေ◌ဆာက

ပ္ေ◌ရးဘကိ အခ်ိ ပ
ွီ ို႔ရမယ့◌◌
ံ ၾ
ု ကမ္◌းေ◌ တမွား ဆဲ လိ႔
ု ဆိုလား"

" အန◌းေ◌လ၊Bossမနက
္ ဒီဇိုင◌
္ းဘကွာေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌္ေ◌လးၾက

မ္◌းပစိ ကယိ ပဲ "

"bossေ◌ဒါသ ထကင္ ေ◌ၾကာကရာႀကီးေ◌နမွာ က"

 "အဆူခံထိတဲထ
့ ဲ Managerဦးသူရဦးနဲ႔သူ႔အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးေကတာ့ အ

ဆိုးဆံ ◌းု ပဲ တဲသ ု တယဲ "

့ ိလား၊ေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌္ေ◌လးအဆူခံလိက

"တိေ
ု ႔န႔လ ဒီဇိုင◌
္ းဘက္◌ျဖ တားေ◌တာ့ေ◌◌ျပာသံၾကား

ခဲ့ ေ◌သးတ ယ"

့ ဲ"
"ဘာတဲလ

"ဟိ ေအၾကာ က ပီ းရွဴ း ထက်တဲသ

့ ူေ◌တာငွိတယဲ ၊bossက

လံ◌းု ဝအမွားမခံ တာတဲေ

့ ◌နာ◌္၊ပံ ◌စ
ု ံ ႀကီးၾကည့◌ါ ့လား၊ပံ ◌ၾ
ု ကမ္◌း

မွား ဆဲ တဲတ
့ စ္ေ◌ယာက်က်င◌
္ း ထကိ ကတာတဲ"့

"အဲ ဒ
့ ါေ◌တာ့bossဘက လ ာေ◌ပါ ့ ကာWarningေ◌လာကဲေ◌ပးသ

င့ ◌ာ၊လစာေ◌ တေ ◌
ွ ျမႇ◌ာစရာ"

" ပာေ◌နၾကတာေ◌တာ့အရင္bossဦးေ◌တဇာနဲ႔တုန◌းကလည္
္ ◌း

့ စ္ေ◌ယာကမွား ဆဲ ဖူးတယဲ ၊မနကကိစၥမွာေ◌တာ့bossဘက

အဲ တ

မလ းေ◌◌ျပာတာပဲ ၊bossေအၾကာင္◌းသိရင္ သတိထားလု ပင့◌္

တာေ◌လ"

"အင္◌း၊အဲ ဒ
့ ါလည္◌းဟုတာပဲ "

" ဟး ဒါနဲ႔သတင္◌းထူးရွိ ေ◌သးတယ္ေ◌ဟး"

" ပာပါဦး၊ဘာေ◌ တထူးလဲ"

"လက္ေ◌ထာကနေ◌နဂ်
္ ာကိုေ◌ကာင္◌းဆက အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးကိုခ်ိ

နေ◌နတာတဲ
္ ေ ု ဲသ
့ ◌နာ◌္၊ခို ငံ◌တ ့ တင္◌းရ ပကအတိအက်ရလာတာ"
 "ဟုတါ ့မလား၊ဟိက
ု ျဖင့ ◌ ႔daddyကိုေ◌တာ ငမ္◌းလိ႔
ု မၿပီ းေ◌

သးဘူးလားဘာလား"

"သူလည္◌းေအတာ◌စ
ံ ားရမွာ ကသိလား၊bossက ု တရကကီး◌ျဖစ္

သားတာေ◌လ၊မနကCaseမွာဦးေ◌တဇာလိဆ
ု ို င လံ◌းု ဝအဆူခံထိမွာ

မဟုတ း ကာ၊ဟိက
ု သူ႔ကိုတအားအလိလ
ု ိက
ု ာ"

"အခု bossနဲ႔လည္◌းငယယတည္◌းကအတူေ◌နခဲ့ ၾကတာဆို၊သူ

တိ႔ ု ဲ"
ု ၾကည့◌တာcloseမျဖစလိပ

"ေကလးဘဝတုန◌းကအတူ
္ တေူ ◌နဖူးတာေ◌လ ကာ၊ဘယ မလဲ၊သူ

နဲ႔ဆယွစ္ေ◌က်ာ◌တူေ◌နလာတာကဦးေ◌တဇာေ◌အာင္ေ◌လ၊သံေ◌

ယာဇဥဦးေ◌တဇာ့ေအပၚပိုမွာေ◌ပါ ့၊သူ႔ကိုေ◌ြမးစားခဲ့ တာလည္◌းဦးေ◌

တဇာပဲ ေ◌လ၊ၿပီ းေ◌တာ့အခု bossေကစ့စပပီ းသားႀကီးဆိုေ◌တာ့....."

"ဟဲ ့ ဟိမ
ု ွာboss"

ဟင္!

စကိ ေ႔လ်ာွ ကာတာကိုတစ္ေ◌ယာကွမျမငက။သူတိ႔

ု စကားသံေ◌

တနဲ႔သူတိ႔
ု ဆူညံေ◌နတာ◌ျဖစည္။စကိ ႔ကAccounting roomကို◌ျ

ဖတပီ းLiftနဲ႔ေအပၚဆံ ◌းု ထပိ တကွာ◌ျဖစည္။စေကနာကွာ

သူ႔မနေ◌နဂ်
္ ဲ အ ိ ပိ ႔ကကပ္ေ◌လ်ာွ ကာ၏စက
ာမိုးမာ ႔ စ

ကားေ◌◌ျပာသံေ◌ တ ထက္ေ◌နတဲr့ owဘကိ တစ် ကဲ ၾကည့ြ ◌ား

သည္။မ် ကွာကတ င္◌းေ◌နလ်က

ွ ္။◌ျပီ းမွLiftထဲတိးု ဝင္ေ◌ပ် ာ ကယ္
သားသည္။Accounting roomတစ လံ◌းု အပ် သံေ◌တာငၾကားေရ

တာ့။

စကိ ႔ကတငါကိစၥၿပီ းလိ႔

ု အျပင ပ ာတာ◌ျဖစည္။ရံ ◌းု

ဆင္◌းခ်ိ းီ ေ◌နၿပီ မို႔ သားလာေ◌နသူေ◌ တကမနည္◌း။သိုေ႔

သာ◌္Liftထဲစကိ ◌ျမငာနဲ႔ျပနေ◌
္ က႕ သားတဲသ
့ ူေ◌ တကမ် ားသည္။

Liftထဲမွာစေကရွ ႕ဆံ ◌းု မွာရပ္ေ◌နသူ◌ျဖစည္။အံ ႀကိတားတာ

မို႔လႈပ္ေ◌နတဲေ
့ ◌မး ု ိ းတင္◌းတင္◌းေ◌ တကိုေ◌နာေကနအတိင
ု ္◌း

သား◌ျမင္ေ◌နရ၏မနေ◌နဂ်
္ ာ◌ျဖစ မိုးမာ တန◌းသိ
္ သည္။သူ႔bossေ◌

ဒါသ ထက္ေ◌နၿပီ ။

ေ◌ဘးကအ တင္◌းေ◌ရးမွဴးကိုၾကည့◌ေ
္ ◌တာ့လည္◌းမ် ကႊ◌ာခ် ၿ

ပီ းၿငိမက္ေ◌န၏bossဆီ ကဘရ အ
ီ နံ႔တစ်ိဳ႕ကိုရလိက
ု ်ွင္။ သားၿ

ပီ ...bossေ◌သာကာခဲ့ ၿပီ ။မိုးမာ bossေ◌နာကါမ သား။bossတိ႔

ု ျပ

နေ◌ရာက
္ ာမွအျပ ငကကိဳတာ◌ျဖစည္။bossမနကတည္◌းေက

တာက္ေ◌လ်ာွ က္ေ◌ဒါသ ထက္ေ◌နတာ။တငါကိစေၥတာင သားမျဖစ္

လိ႔
ု သားရတာ◌ျဖစည္။အခု ပိုဆိုးကု ပီ ထငည္။Accountantေ◌ကာင္

ေမလးေ◌ေ တ◌ျပာေ◌နၾကတာ မိုးမာ ကားသည္။bossလည္◌းမၾကား

ပဲ ေ◌နမွာမဟုတ။္

Liftထဲက ထကာနဲ႔bossကသူ႔ရံ ◌းု ခန◌းရွ

္ ိ ရာေ◌◌ျခလွမ္◌းႀကဲႀ

ကီးေ◌ တနဲ႔ ထ ကား၏အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးကbossေ◌နာကလို ကား

သည္။မလိက
ု ိ ႔လည္◌းမရ။မိုးမာေ တာ့အျပငသူ႔ရံ ◌းု ခန◌းမွ
္ ာပဲ ဝ
င္ေ◌နလိက
ု ည္။သူတိ႔
ု ခ် င◌
္ းဘယိ ရွ င္◌းရွ င္◌း။ကိုယၾကားထဲက

အထိုးမခံ င
ုိ ။္

မိုးမာ ႔ရံ ◌းု ခန◌းကထိ

္ ုငံ◌မ
ု ွာဝငိ ငံ◌ရ
ု ွိ ေ◌သးသည္။စား ပဲ ေ◌ပၚ

ကျမည္ေ◌နတဲခ
့ လုတိ ွိ ပိ ကင္◌း

"ဟုတဲ boss"

"GMကို ငါေကခၚတယ္ေ◌◌ျပာလိက
ု ္"

"ဟုတဲ boss"

ဒါနဲ႔ဒါေ◌ တကသူ႔အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးလုပမယ့ ◌လုပဟုတ း

လား။ေ◌အာ◌္bossကသူ႔အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးနဲ႔ေမခၚၾကဘူး။
<<<<<<<
>>>>>>>
ရံ ◌းု ခန◌းထဲ
္ ကိုကပ် ာကယာဝငာတဲG
့ Mဦးတိးု ေ◌ဝကိုစကၾကည့◌္

ရင္◌း

"Accounting managerကို ကိုယ့ ◌ီလႊတိ ကါ"

"ဟုတဲ ပါ boss"

" သားလိ႔
ု ရပါၿပီ "

ခဏအၾကာ အသကံ◌းု ဆယြ႐ယ္ေ◌လာကွိတဲပ

့ ိ ွ ွ

တစ္ေ◌ယာက္ဝငာ၏Accounting managerကိုေ◌႒းလင္◌းဆိုသူ◌ျဖစ

ည္။ကိုေ◌႒းလင္◌းေကဘးမွာရပ္ေ◌နတဲအ
့ ိ ပီခပဲ မဲ့လမ
ွ ္◌းၾကည့ ◌

ည္။ငါ ့ကိုကယါဦး ကာ ဆိုတဲအ

့ ၾကည့◌း်ိဳ နဲ႔။
 ကိုေ◌႒းလင္◌းကစကဲ႔မ် ကွာခ် င္◌းဆို ငခံ ◌အ
ု လတွာဝငိ င

င္◌း

"ဟိbု oss၊ဘာေ◌◌ျပာစရာမ် ားရွိ !"

"ခင်ား ဘာေ◌ တလုပ္ေ◌နတာလဲ"

"ဗ် ာ!"

"ဒီေ◌နရာကို စည္◌းကမ္◌းမရွိ ေ◌◌ျပာခ် ငိ င္◌းေ◌◌ျပာလိ႔

ု ရတဲေ
့ ◌နရာ

လိ႔
ု ခင်ားထငိလား"

"မ မထငိပါဘူး boss"

"ဒီေ◌န႔ခင်ားလက္ေ◌အာကဝ မ္◌းေ◌ တဘာေ◌ေ တ◌ျပာေ◌န

လဲ ခင်ားသိလား"

"ဟိ ု မသိ၊သိ သိၿပီ းပါၿပီ ခင်၊ ကၽနေ◌တာ◌္

္ သူတိ႔
ု ကို"

"နားခို င◌ ု ္ေ◌တာ့၊ၿပီ းရငာခ်ဳပဲ မွာပါတဲအ

္ းလိက ့ တိင
ု ္းေ◌ဆာင္ြ႐

က္ေ◌ပးလိက
ု ္၊သူတိေ
ု ႔နရာမွာ လူစားထိုးဖို႔အျမ ◌
ံ းု စီ စဥိ ႔လုပ္"

"ဟုတဲ ပါ boss"

"ဘယွစ္ေ◌ယာကဲ သိလား"

"သိ ဟိ ု မသိ!"

"row 2ဘယက ခမ္◌းက 5ယာကံ◌းု မနက္◌ျဖ စၿပီ းအလုပ္

ဆင္◌းစရာမလိေ
ု ◌တာ့ဘူးလိေ
ု ႔◌ျပာ၊ခင်ား သားလိ႔
ု ရၿပီ "

"ဟုတဲ ပါ boss"
 Manager◌ျဖစ ကိုေ◌႒းလင္◌း◌ျပ ကားေ◌တာ့စကအ ိ ပိ

မ် ကံ◌းု လွ ကည့◌ပီ း

"မင္◌းငါ ့ကို ေ◌◌ျပာစရာတစ ခု ရွိလားအရိ ပစ္"

"သူတိ႔
ု က ဒီမွာလုပ္ေ◌နတာငါး စ
ွ ္ေ◌က်ာ◌ပီ ၊ထုတစိ ႔အထိ"

"မင္◌းကိုငါအဲ ဒ
့ ါေ◌မးေ◌နတာမဟုတ း၊သူတိ႔
ု ဘာသာငါး စ
ွ ိွရွိဆယ္

ွ ဲ ရွိရွိ
စ အလု ပဲ မွာမဆို ငာေ◌◌ျပာြခင့◌ရွိ ဘူး၊မင္◌းအဲ ေ
့ ◌လာက္ေ◌

တာင္ နားမလ းလား"

အ ိ ပေမ◌ျဖ။စကိ မ် ကွာလႊ◌ဲ သားလ်င

ွ ္

"မင္◌းငါ ့ကို ေ◌◌ျပာစရာရွိ လားလိေ

ု ႔မးေ◌နတာအရိ ပစ္"

" ကၽနေ◌တာ◌
္ တင္◌းေ◌ရးမွဴးမလုပ် င္ေ◌တာ့ဘူး၊Marketingဘက္

ကိုေ◌◌ျပာင္◌းေ◌ပးပါ"

"ေအၾကာင္◌း◌ျပခ် ကဘာလဲ"

စကထိုငံ◌ေ
ု ကနထၿပီ းစား ပဲ ေ◌ပၚကိုလက္ေ◌ထာကိ က်ွင္ အရိ

ပဲ ႔တစန◌းတည္
္ ◌း◌ျဖ စား၏အ ိ ပ မ် ကႊ◌ာခ် ထားၿပီ း

သူ႔ကိုမၾကည့◌။္ သူစိတရွ ာအဲ ဒ

့ ါေ◌ တပဲ ။

"မနကငါဆူလိက
ု ိ ႔လား"

"မဟုတ း"

"ဒါဆို ေ◌လးေ◌လးလိင
ု ါကမင္◌းကိုအလိမ
ု လိက
ု ိ ႔လား"

ေ◌◌ျပာလိက
ု ္ေ◌တာ့စကိ စူးခနဲတစ် ကကည့◌င္◌း

"မဟုတ း၊အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးမလုပ် င္ေ◌တာ့လိ႔

ု "
 "ငါနဲ႔က်မွလား"

စကိ ကကည့◌င္◌းေ◌မးလိက
ု ္ေ◌တာ့ေမ◌ျဖ။မ် ကႊ◌ာခ် သား၏

ု ငါ ့အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးမလုပ် ငတာလဲ"
"ဘာလိ႔

သူထပ္ေ◌မး◌ျပနေ◌တာ့
္ လည္◌း◌ျပေ ◌ျဖ။မ် ကံ◌းု ဝိုင္◌းေ◌ တ

နဲ႔သာစိုကကည့◌ေ
္ ◌န၏

"မင္◌းကိုၾကည့◌တာ ကိုယ့◌ဝ
္ မ္◌းအဆင့◌ေ
္ ◌လာကကိုယ့◌္

ကိုေ◌◌ျပာခ် ငလိေ
ု ◌◌ျပာေ◌နတာကို ႀကိတ္ေ◌က်နပ္ေ◌နတဲပ ု ဲ ၊သူ
့ ံ ◌ပ

တိေ
ု ႔◌ျပာတာအမွနေ◌
္ တမို႔လိ႔
ု !"

သူ႔စကားမဆံ ◌းု ခ င ကားဖို႔လုပ္ေ◌နသူကို လက္ေ◌မာင္◌းရင္◌း

ဲ ားလိက
ေက ပ ထ ု ပီ း

"ငါေ◌◌ျပာတာမၿပီ းေ◌သးဘူး၊ၿပီ းေ◌တာ့မင္◌းငါေ◌မးတာမင္◌းေမ◌ျဖ

ေရသးဘူး၊အဲ ေ
့ ◌တာ့မင္◌း သားလိ႔
ု မေရသးဘူး"

မထံ◌တ
ု တ္ေ◌တးနဲေ႔အးစကက်ကွာကိုၾကည့◌ေ
ိ ◌ေလဒါသ ထ

က္ေ◌လျဖစာသည္။လူတကာေ◌◌ျပာခ် ငလိေ
ု ◌◌ျပာတာကိုငံ◌႔
ု ခံ ေ◌န

တာဘာအ တကဲ။စကာဏာတ ိ ေ◌ကာငိ မဟုတာေ◌◌ျပာၾ

ကည့ ◌ိ က္ ငံ◌႔
ု ခံ ေ◌နမလားဆိုတာ။

"ကိုယိ ငမဟုတာလု ပားေ◌တာ့ ကိုယ့◌ဝ

္ မ္◌းအဆင့◌ေ
္ ◌

လာေက◌ျပာဆိုေ◌နတာေ◌ တကိုလည္◌းၿငိမံ ေ◌နတာေ◌ပါ ့"

အ ိ ပသူ႔ကိုအံႀကိတကည့◌ေ
္ ◌နကာ ဘာတ စန◌းမွ
္ ေမ◌ျပာ။ေ◌

အး လုပ္ေ◌နလိက
ု ္။
 "မင္◌းေမ◌ျပာရငါေ◌◌ျပာမယ္၊ငါ ့ကိုယါေ◌ကာင္◌းတဲေ
့ ◌ကာငိ ႔ငါ

ေမ◌ျပာဘူးေ◌နာ◌္၊ေ◌ယာက်ာ◌္◌းေ◌ရာမိ န◌းေမရာ
္ ငါမ တဲဖူးတဲသ
့ ူမရွိ ဘူး၊

ဒါေ◌ပမယ့◌္ ကိုယ့ ◌ိ ေ◌ြမးစားထားတဲေ

့ အဖကိုေ◌တာ့ ငါ◌ျပ ႀကိဳက္

ဘူး၊ေအဖလု ပဲ သူကလည္◌း"

"ကိုကို!"

"ေမခၚနဲ႔၊မင္◌းကိုအဲန
့ ာမ ယ ေကခၚြခင့◌◌
္ ျပဳထားလိ႔
ု လဲ"

" နာေကခၚမိ ေ◌စရဘူး"

ခ် က်င◌
္ းတုန႔ျပေ
္ လာက္ေ◌အာင္ နာ သားသည္ေ◌ပါ ့၊ၿပီ းေ◌တာ့မ်

ကံ◌းု အိ မဲ မွာမ် ကည္ေ◌ တအျပည့◌႔

ဲ ။အ ဟန◌း!
္

့ ဲမွားတာပါလိ႔
"ဘာလဲ၊ငါေ◌◌ျပာတဲထ ု လား၊ေအဖလု ပဲ သူကလည္◌း

ဘာရည္ြ႐ယ်ကဲေ႔ြမးစားခဲ့ တာလဲ၊ဆယွစ္ေ◌က်ာ◌ေ
ံ ◌ယာဇဥ္ေ◌ တ

နဲ႔ဆိုေ◌တာ့၊မင္◌းတိ႔
ု စ
ွ ္ေ◌ယာက္"

ြခပ္!

စက္ေ◌မးဖ် ားဆီ ပစ္ဝငာတဲလ

့ ကီးကိုစက္ေ◌ရွ ာင်ိ ရလိက
ု ္။အား

ပါတာေ◌ၾကာင္ေ႔မးဖ် ားတစ လံ◌က

ု ်ဥ ကားသည္။

" ေဖဖ့ကို ေမစာ◌ားနဲ႔"

ေ◌တာက္!

ု ဲ စကားေ◌ၾကာင့◌က္ေ◌ဒါသပို ထကာကာ
သူေ◌◌ျပာလိက

ံ ကန ဆဲ မပစိ က်ွငကိ စူးစူးရဲ ရဲ◌ျပ က

သူ႔အက်ႌေ◌ကာ◌ေ

ည့◌ေ
္ ◌န၏ စ
ွ ္ေ◌ယာက်ကွာက ထိစပ မတတီးကပ္ေ◌နၾကသ
ည္။ေ◌ဒါေသၾကာင့◌ကသကွဴသံေ◌ တ◌ျမနေ◌န၏သူ
္ ႔အသကွဴ

သံေ◌ တကလည္◌းစက်ကွာကိုလာ ု ိ ကက္ေ◌နသည္။

"ဘာလဲ ◌ျပ ိ းမလိ႔

ု လား၊ထိုးခ် ငိ းလိက
ု ္"

စကာတ စန◌းမွ
္ ေမ◌ျပာပဲ စိုကကည့◌ေ
္ ◌နလိက
ု ည္။ေ◌ဒါေသၾ

ကာင့ ◌ င္ေ◌နတဲန
့ ႈတမ္◌းေ◌ တ၊ဝိုင္◌းစက္ေ◌နတဲမ
့ ် ကံ◌းု ေ◌ တ

ဲ အၿပိဳင းရဲ ေ◌နၾကသည္။စကအံ ႀကိတားရင္းသူေ႔

ကသူန႔

ကာ◌စ
ံ ကိုနးီ သထကီးေ◌အာ ငဲကပစိ က်ွင္

သူေ႔ကာ◌စ
ံ ကိုကို ငားတဲစ
့ ကက္ေ◌ တကိုသူ႔လက္ေ◌ခ် ာင္◌းေ◌

သးေ◌သးေ◌ တနဲ႔ျပ ပိ ငာရင္◌း

"ဖယ္ေ◌ပး"

ေ◌◌ျပာရင္◌းအတင္◌း ု န◌း
္ ထကိ ႔လုပ္ေ◌တာ့သည္။ေ◌နာကစား ပဲ

ခံ ◌န ဲ ပိ တားတာမိုေ႔နာကိ လည္◌းထပ တိ ႔မေရတာ့တာေ◌ၾ

ု ႔

ကာင့◌ကက္ေ◌ တေကန ု န◌း

္ ထကိ ႔သူ႔လေကသးေ◌ တနဲ႔အ

တင္◌း ဆဲ ဖယ္၏စကဖေယပး။သူ႔ ာွ ေ◌ခါင္◌းဖ် ားနဲ႔ထိလမ

ု တတ္

တိးု က ပားလိက
ု ်ွင္

"ဖယႊတ္"

ေ◌ဒါေသၾကာင့ ◌ စတတ ့ ႈတမ္◌းရဲ ရဲေ◌ တ

င္ေ◌နတဲန

ကိုစကိ ကကည့ ◌ိ ကည္။ဒီနႈတမ္◌းေ◌ တ။စကတိင

ု ◌
္ းမွန◌းဆၿ
္

ပီ း လမ္◌းေ◌နခဲ့ ရတဲန
့ ႈတမ္◌းေ◌ တ၊စကထမဆံ ◌းု ပို ငိ ငဲ ဖူးတဲထ
့ ိ ု နႈ
တမ္◌းေ◌ တ။အဲ ဒ
့ ီနႈတမ္◌းေ◌ တကအခု စကႈတမ္◌းေ◌ တရဲ ႕အနီး

ဆံ ◌းု မွာေ◌ရာက္ေ◌နသည္။

ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးဘယခ်ိ တည္◌းေက◌ျပာင္◌းလဲ သားခဲ့ မွန◌းသူ

္ မ

သိဘူး။အခု ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးက သူအ ငသိခဲ့ဖူးတဲေ

့ ◌ကာင္ေ◌လးမဟု

တ္ေ◌တာ့ဘူး။သူမရွိ ပဲဘယခ်ိ တည္◌းက ေ◌န ုိ ငားခဲ့ တယိ တာ

လည္◌းသူမသိဘူး။မဟုတ း၊သူအထ ငဲခဲ့ျခင္◌းသကကာ။ထို

အခ်ိ န◌းကဒီ
္ ေ◌ကာင္ေ◌လးအရမ္◌းငယ္ေ◌သးလိ႔
ု သူ႔ကိုခ ငယဲ

္ ့ တဲအ
တာ။တစယ္ေ◌တာ့ေ◌လးေ◌လးနဲ႔ျဖ န◌းခဲ ့ ခ်ိ နေ◌
္ တကသာ

ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးအ တကိ မ် ားခဲ့ တာ။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးဆီ မွာ သူ႔အ တ

က္ေ◌နရာ ဘယ န◌းကမွ
္ မရွိ ခဲ့ဘူး။

စက ေ႔ရွ ႕ေကကာင္ေ◌လးကိုနာနာက်င် င းစိုကကည့◌ေ

ိ ◌နသ

ည္။မင္◌းေ◌တာင္ေ◌◌ျပာင္◌းလဲ င
ုိ ္ေ◌သးတာပဲ ။

စကအ ိ ပီကိုပို၍တိးု ကပာလ်င

ွ ္

"ဖယ္ လႊတ္ေ◌ပး"

ထိုသူ႔ကိုၾကည့◌ေ
္ ◌နရင္◌းအရိ ပ္ေ◌ၾကာကာသည္။အရိ ပႈတ

မ္◌းေ◌ တကိုစိုကကည့◌ေ
္ ◌နတဲသ
့ ူ႔မ် ကံ◌းု ေ◌ တကေအရာင္ေ◌◌ျပာင္◌း

ု ဲ ။တစ္◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းနဲေ႔ၾကာကိ ေ႔ကာင္◌းလာ၏အရိ ပ္
လာသလိပ

တစ ခု ကိုစိုး ိ မာၿပီ ◌ျဖစည္။အရိ ပီ အခန◌းထဲ

္ ကအျမ ◌
ံ းု ထက္

သားရမယိ တာသိလိက
ု ္၏ဒါေ◌ၾကာင့ ◌ ႔လက္ေ◌ တဆီ ေကန ု န◌း
္

ထကိ ႔မရတဲၾ
့ ကားထဲေကန အားကုနေ◌ဆာင့
္ ◌ န◌းပစိ
္ က်ွင္
 လ တားေ◌တာ့မလိန ဲ အရိ ပဲ ႔ ငက်င္◌းကပစိ ကာ◌ျဖစ္
ု ႔

သည္။ ာွ ဖ် ားခ် င◌
္ းထိစက မတတီးကပ္ေ◌ ပန၏သူ
္ ႔အသကွဴသံ◌ျပ

င္◌း◌ျပင္◌းက အရိ ပ် ကွာတစ လံ◌းု ကို ု ိ ကက္ေ◌နသည္။အရိ ပ် ကွာ

ကိုနႈတမ္◌းတစ ကန႔ၿပံ
္ ◌းဳ ၿပီ းမ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုေ◌မွးစင္◌းၾက

ည့ ◌ာ၏အ ိ ပသက္ဝဝမရွဴ ရဲေ◌တာ့။အဲ ဒ

့ ီေ◌နာက ႔လကစက္

ကအရိ ပ္ေ◌ခါင္◌းကိုခ်ဳပိ ငာလ်င

ွ ္

"ဟင့ ◌င္◌း"

အရိ ပ န◌း
္ ထကိ က္ေ◌ပမယ့◌ေရတာ့။နႈတမ္◌းတစ လံ◌းု ကိုစုပ္

ယူ◌ျခင္◌းခံ ေရတာ့သည္။ေ◌ခါင္◌းေ◌ တကိုဘယာတိမ္◌းေ◌ရွ ာငကည့◌္

သည္။သ ာတဲလ
့ က္ေ◌ တကအရိ ပ္ေ◌ခါင္◌းကိုဖိကို ငားတာေ◌ၾကာ

င့◌္ ေ◌ရွ ာ ငကိ ႔မရ။ညငာမႈမရွိ တဲအ

့ နမ္◌းေ◌ တက သူ႔မ် ကွာ

တစ္◌ျပငံ◌းု ကို◌ျဖန႔က်
္ ကာသည္။ထိုသူကမ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုမိွတ္

ထားရင္◌းအသိစိ တတ္ေ◌နတဲသ
့ ူတစ္ေ◌ယာကိ ◌ျပဳမူေ◌န၏

အရိ ပင ံေ◌ တ◌ျမ ာသည္။အသကွဴလိေ

ု ႔တာငေဝတာ့။အ

ိ ပိ သူဒီလိလ
ု ု ပာလိမ့◌ ထငထားတာလည္◌းပါသည္။သူ႔နႈ

တမ္◌းေ◌ တဆီ ကအရကံ႔တစ်ိဳ႕အရိ ပွာေ◌ခါင္◌းထဲတိးု ဝငာတာ

ကိုသိလိက
ု ည္။အ ိ ပနႈတမ္◌းေ◌ တကိုဟေမပး။ ု န◌း
္ ထကိ ႔ကို

သာႀကိဳးစားေ◌နမိ သည္။သိုေ႔သာ◌ ႔နႈတမ္◌းေ◌ တကအရိ ပႈတ

မ္◌းေ◌ တကိုသာြဇတတင္◌းစု ပ ေ◌န၏ခဏအၾကာအရိ ပႈတ

မ္◌းေ◌ တထဲကိုသူ႔လ်ာွ ဖ် ားကတိးု ဝငိ ႔ႀကိဳးစားလာသ ိ႔ နႈတ

မ္◌းေ◌ တကိုတင္◌းတင္◌းေ◌စ့ထားရင္◌းသူ႔အနမ္◌းေ◌ တက လတ္ေ◌

အာင္ ေအနာကိ လွ လ
် ိက
ု ည္။

အ ိ ပကစေကနာကစား ပဲ ေ◌ပၚကိုေ◌ထာကိ သားေ◌တာ့

သည္။စား ပဲ ေ◌ပၚတငားတဲက
့ စာြ႐က္ေ◌ တကအ ိ ပကဲ႔ထိမိၿပီ း

အထပိ က္◌ျပဳတ်ကုန၏ဒါေ◌ပမယ့
္ ◌ ႔နႈတမ္◌းေ◌ တက အရိ ပႈ

တမ္◌းေ◌ တဆီ မွာပဲ ◌ျဖစည္။

သူကစာြ႐က္ေ◌ တ◌ျပဳတ်တဲဆ
့ ီ ကိုအာရံ ◌မ
ု ထား။အရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တ

ကိုပဲဦးတ ိ ကိ က္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။

ဘယိ ◌ျဖစ္◌ျဖစ ိ ပလည္◌းသူ႔လ်ာွ ဖ် ားေ◌ တကိုနႈတမ္◌းေ◌

တထဲမဝငခံ ။တတိ ေငလာ ကန◌းထိ

္ ုး ု န◌းကန
္ ေ◌နမိ
္ သည္။

သူ႔အနမ္◌းေ◌ တကိုအရိ ပိ တ းမယဥိဘူးဆိုရင္ လိမာက်ပါမည္။

ဒါေ◌ပမယ့ ◌ခု လို အၾကမ္◌းပတမ္◌းနမ္◌းရႈ◌က

ိ ာတာမ်ိဳးေ◌တာ့မဟု

တ း။

"အာ့!"

ေ◌အာကႈတမ္◌းဆီ ကနာက်ငႈနဲ႔အတူနႈတမ္◌းေ◌ တထဲတိးု ဝင္

လာတဲသ
့ ူ႔လ်ာွ ဖ် ားေ◌ တကအ ိ ပ်ွာေ◌ တနဲ႔လံ◌းု ေ◌ ထးေ◌နၿပီ ◌ျဖစ္

သည္။ခဏအၾကာသူ႔အသကွဴသံေ◌ တကပိုမို◌ျမ ာရင္◌းအရိ ပ္

လ်ာွ ေ◌ တကိုအတင္◌း ဆဲ စုပမ္◌းရႈ◌က

ိ ာသည္။အရိ ပ္ဝတားတဲေ
့ အ

ပၚကုတိ ပါ ဆဲ ြခၽတစိ ကပီ းအရိ ပ္ဝတားတဲ ့ ွ ပ ဖဴ ၾကယ္

သီးေ◌ တကိုပါ◌ျဖဳတ်သည္။
 "ဟင့ ◌င္◌း ဖယ္"

သူ႔ ငကိ ရွိ သမ်ွအားနဲ႔ တန◌းထု

္ တ စိ က္ေ◌ပးမယ့◌ည္◌းန

ည္◌းေ◌လးေမွြ႐႕မ သား။စူးေရွ နတဲမ

့ ် ကံ◌းု ေ◌ တကတစိ ယံ◌းု တုန ္

ယင္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစဲ အ ိ ပိ ပဲ တစ်ိ ံ◌းု ၾကည့◌ေ

္ ◌နသည္။အရိ ပ

က္ေ◌◌ျပးခ် ငာပဲ သိသည္။ထိုသူကမူးေ◌န၏◌ျပီ းေ◌တာ့ေ◌ဒါသ ထက္ေ◌

နပံ ◌က
ု မာ ေ
ီ ◌နတဲက
့ ်ားတစ္ေ◌ကာငိ ပင္။မ် ကံ◌းု ေ◌ထာင့◌ေ
္ ◌ တကနီ

ရဲ ေ◌ေနသး၏အ ိ ပ ႔ကိုၾကည့◌ပီ းအသက္ေ◌တာင္ဝဝရွဴ လိ႔

ု မေရ

တာ့။အ ိ ပီကိုေ◌နာက စကိမိ းကပာလ်င

ွ ္

ဲ "
"ဖယ္ မထိန႔

ဘယ္ေ◌လာက္ေ◌◌ျပာေ◌◌ျပာအခ် ည္◌း ည
ွ ္◌းသာ။အ ိ ပ စိ ယ္

လံ◌းု သူ႔ရ ငငဲထပ္ေ◌ရာ ကား◌ျပ ည္။ၿပီ းေ◌တာ့ၾကမ္◌းတ

မ္◌း ု ိ င◌
္ းစိုင◌
္ းတဲအ
့ နမ္◌းေ◌ တနဲ႔အ ိ ပ စိ ယံ◌းု ကိုသိမ္◌းပိုက္◌ျပ

န၏
္ ငက္ေ◌ တ၊လ င္◌းေ◌ တအထိတစ္ေ◌နရာမွမက်နေ◌အာင
္

မ္◌းရႈ◌က
ိ ပ ေ◌နတာ◌ျဖစည္။

ေ◌နာကံ◌းု ေ◌တာ့အရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တဆီ ကိုပဲသူ႔နႈတမ္◌းေ◌ တ

ပူးကပာၾကတာ◌ျဖစည္။ၾကာေ◌တာ့အရိ ပႈတမ္◌းတစ လံ◌းု

ထူပူက်ိန◌းစပာသည္
္ ။ဒီနႈတမ္◌းေ◌ တကိုပဲ အႀကိမ္ေ◌ပါင္◌းမ် ားြစာ

စု ပ နမ္◌းရႈ◌က
ိ ္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။ေ◌နာကံ◌းု မ ု န◌းက
္ ိ င္ေ◌တာ့

တဲအ
့ ထိ သူ႔အနမ္◌းေ◌ေ တအာက္ေ◌ပ် ာေ
့ ◌ြခလာရသည္။အနမ္◌းေ◌ တ

ကၾကမ္◌းတမ္◌းေ◌ပမယ့ ◌ ႔နႈတမ္◌းေ◌ တရဲ ႕စိုြစတႈကိုခံစားေ◌

နရသည္။အ ိ ပိ ယိ ငည္◌း ကိုယ့ ◌ိ ယိ ထိန◌းခ်
္ ဳပခကာသည္

အထိသူ႔အနမ္◌းေ◌ တကရွ ကာ၏

ေ◌နာကပီ းသူ႔လက္ေ◌ တကအၿငိေမနၾက။အ ိ ပ စိ ယံ◌းု ကို

ြပတပ္ေ◌ေနသးသည္။နႈတမ္◌းခ် င္◌းထိခကႈေ◌ၾကာင့ြ ◌က္ေ◌

ပၚလာတဲအ
့ သံေ◌ တကအခန◌း၏တိ
္ တိတႈကိုၿဖိဳြခင္◌းေ◌နသလိ။ု ေ◌

နာကံ◌းု အရိ ပ န◌း

္ ထကိ ေ႔မ့ေ◌နသ ထိ သူ႔အနမ္◌းေ◌ တကိုခံ

ယူေ◌နမိ ေ◌တာ့တာ◌ျဖစည္။

မၾကာခငွစ္ေ◌ယာကံ◌းု ရဲ ႕အနမ္◌းေ◌ တက စ
ွ ္ေ◌ပါင္◌းမ် ားြစာေ◌

စာင့◌ားေ◌နခဲ့ ရသလိအ
ု ငမ္◌းမရ ြမ တတိ ပိပ္◌ျဖစ ာခဲ့ သ

ည္။စကအရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တကိုလ်ာွ နဲ႔လ်ကိ က္၊ေအပေၚအာက

စွည့◌စ ု ္။လ်ာွ ေ◌ တကိုထပ စဲလဲငံ◌ေ

ီ ု ပ လိက ု ◌ ထးလိက
ု ္။ေ◌သ

ခ် ာတာကအရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တကိုတစကၠနေ႔တာငက

္ နားေ◌နြခင့◌္

ေမပးခဲ့ ။

ု တရကား ပဲ ေ◌ပၚကဖုန◌းတု
္ ါလာေ◌တာ့ အ ိ ပန႔ဖ်
္ တား

သည္။ထိုအခါမွသူ႔အနမ္◌းေ◌ တလည္◌းရ ပားသည္။ရံ ◌းု မဆင္◌းေ◌

သးဘူးထငည္။ၿပီ းေ◌တာ့သူတိ႔
ု ကရံ ◌းု ခန◌းထဲ
္ မွာ။ထိုအခါမွသူ႔ရ င

ငဲေကၾကာကန႔တၾကား
္ ု န◌း
္ ထကိသည္။ရွ ကိတလည္◌း

လူတစိ ယံ◌းု ပ့ ႔
ွံ လာ၏အျဖဳတံထားတဲၾ
့ ကယီးေ◌ တကို◌ျပန ္

တပပီ း တံခါးဆီ ေ◌◌ျပး ထကာလိက

ု ည္။

"မင္◌း◌ျပ ိ က္ေ◌တာ့"
 တစက ကိုသူ႔ဘက ပနေ◌◌ျပာတဲ
္ အ
့ သံကိုသာၾကားလိက
ု သ

ည္။

အ ိ ပလည္◌းရံ ◌းု ခန◌းတံ

္ ခါးကို ဆဲ ြဖင့◌ပီ း ထ ကားဖို႔လု ပိ က္

လ်ေ
ွ ငနာေကနအ ိ ပက္ေ◌မာင္◌းကို အၾကမ္◌းပတမ္◌း ဆဲ ယူ

လာၿပီ း

"မင္◌းကိုဘယ က သားြခင့◌◌
္ ျပဳေ◌သးလိ႔
ု လဲ"

◌ျဖန◌း!
္

စက်ကွာတစ္◌ျခမ္◌းလံ◌းု ထူပူ သား၏ဒါနဲ႔ဆို စ

ွ ါရွိ ၿပီ ။သူနမ္◌းမွ

ဆတတါနာ◌ျေပနသည္ေ◌ပါ ့။နမ္◌းခ် င္ေ◌အာငယ ကအ ငာစ

တာလဲ။

စကွကာေ◌ရာေ◌ဒါသ ထကာပါေ◌ရာကု ည္။

"မင္◌း!"

ေ◌နာက စကိမ္ေ◌ကာ◌စ
ံ ေကန ဆဲ မပစိ ကည္။

မ် ကည္ေ◌ တအျပည့◌႔
ဲ မ် ကံ◌းု ေ◌ တကစကိ စိ နေ◌ခၚသလိ
္ စ
ု ို

ကကည့◌ေ
္ ◌နသည္။ငါကဘာမို႔လိ႔
ု မင္◌းဆီ မွာခဏခဏအ ု ိ ကံေ◌နရ

မွာလဲ။မင္◌းလံ◌းု ဝေအၾကာကလန႔မရွ
္ ိ တာပဲ အရိ ပစ္။

"လာခဲ့ စမ္◌း"

ေ◌ဒါေသၾကာင့ ◌ိ ဖာေ◌ တရွိ တဲဘ

့ ကိ အၾကမ္◌းပတမ္◌း ဆဲ ခ်

လာလိက
ု ည္။သူ ဆဲ ေ◌ခၚလာတဲအ
့ တိင
ု ္◌းပါလာသူကိုဆိုဖာေ◌ပေၚဆာ

င့ြ ◌န◌းပစိ
္ ကပီ းေအပၚကအုပိ းထားရင္◌း
 "မင္◌းငါ ့ကိုဘာေ◌ကာငင္ေ◌နတာလဲအရိ ပစ္ေ◌◌ျပာစမ္◌းေ◌ဟ့ေ◌

ကာင္"

အ ိ ပမ် ကည္ေ◌ တဆကိ ေက်ေနပမယ့ ◌စကွမငိ။ု စက္ေ◌

မးတာကိုလည္◌းေမ◌ျဖ။

"မင္◌းကိုငါနမ္◌းလိ႔
ု မင္◌းကနာတာေ◌ပါ ့ဟုတား ေ◌တာက္!"

"အင့◌!္ "

ရႈ◌က
ိ ံတစ် က္ေ◌တာ့ ထကာ၏

အရိ ပ စအဲ လ
့ ိေ
ု ◌ကာင္◌ျဖစည္။သူ႔ကိုပါး ု ိ က န◌းကဘယ
္

ဲ လဲလိ႔
သတၱိန႔ ု သာေ◌မးလိက
ု ် ငည္။ခဏခဏအ ု ိ ကံေ◌နရတဲက
့ ိုယ့◌္

ကိုယိ လည္◌းေမက်နပ္။ဒီေ◌ကာင့ ◌ိ ြမေြမခ် ပစိ က် င ထိေ◌

ဒါသ ထကည္။သူ႔ပါးေ◌ တလည္◌းအခု ထိပူေ◌နတုန◌းပဲ

္ ။ဆိုဖာေ◌ပၚ

မွာသူပစားသည့ ◌တိင
ု ◌
္ းရွိ ေ◌နသူကိုဂုတကိုငပီ း ဆဲ ထူပစိ က္ေ◌

တာ့သူ ဆဲ ေ◌ခၚတဲအ
့ တိင
ု ◌
္ းပါလာသည္။

မ် ကံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌ တမွာမ် က စ်ိဳ႕က်နေ◌ေနသး၏
္ ာွ ေ◌ခါင္◌း

ဖ် ားကငိထ ု ထငည္။ရဲ ေ◌န၏နႈတမ္◌းရဲ ရဲေ◌ တကတစတ

ု ားလိ႔

တ နေ◌ေနပမယ့
္ ◌ နမ္◌းထားတဲအ ဲ စိုြစတ္ေ◌◌ျပာငက္ေ◌နသ
့ ရွိ ႔

ည္။သူစိတိတ
ွ ိင
ု ◌
္ းနမ္◌းထားတာေ◌ၾကာင္ေ႔အာကႈတမ္◌းေကပါက

ပီ းေ◌ သးစိုေ႔န၏

စကအရိ ပ် ကံ◌းု တည့ ◌ည့ ◌ိ စိုကကည့◌ပီ း

 " နာကစါ ငါ ့ပါးကိုထပိ ကကည့◌၊္ မင္◌းကိုငါနမ္◌းရံ ◌န ဲ ႔တာ◌ွာ
ု ေ

မဟုတ းဆိုတာ◌ျမဲ ၿမဲ မွတား မင္◌း သားေ◌တာ့"

ရံ ◌းု ထဲက ထကာတဲအ

့ ိ ပီကိုသုေတ◌ျပးလာလိက
ု ည္။ဒီေ◌

န႔bossတစံ ◌းု လံ◌းု ကို ဘယိ ၾကမ္◌းထားတယိ တာသုတကၾကား

ထားၿပီ းသား◌ျဖစည္။ရံ ◌းု ဆင္◌းသ ထိအရိ ေပပၚမလာေ◌တာ့

သုတအ ိ ပ တကိ းရိ မ္ေ◌နခဲ့ တာ။ထငည့ ◌တိင

ု ္◌းပင္။အ ိ ပနႈ

တမ္◌းေ◌တာင္ေ◌ပါကာခဲ့ ၿပီ ◌ျဖစည္။အသား◌ျဖဴ လန◌းသူ

္ မိုေ႔

သးစိုေ႔နတာကိုေအဝးေကတာငွမ္◌း◌ျမင္ေ◌နရ၏

"အရိ ပ္ မင္◌းဘာ◌ျဖစာတာလဲ၊bossကဘယွာက် ဲ လဲ၊ဒါနဲ႔bossကမ

င္◌းကိုထိုးလႊတိ ကာလား၊ငါမင္◌းကိုေ◌◌ျပာထားသားပဲ bossကို သား

မစပါနဲ႔လိ႔
ု ...."

သုတေက◌ျပာေ◌နရင္◌းတိခနဲရ ပား၏အ ိ ပကားေ◌ဘးေကနတု

တ တလႈပ္။သုေတ◌ျပာသမ်ွကိုလည္◌းဘာတ စန◌းမွ
္ မတုန႔ျပန
္ ။္

"ဟိ ု boss!"

စေကနာကွာေ◌ရာကွင◌
့ ေ
္ ◌နတာ◌ျဖစည္။သုတ ရယကဲႀကဲလု

ပိ ကင္◌းစက တကံခါးေ◌◌ျပးြဖင့ ◌ည္။

"အဆငင့◌ါ boss"

သုတကတစကည္◌းအ ိ ပ တကါတံခါးြဖင့◌ေ
္ ◌ပးၿပီ းမွdriver

seatမွာဝငိ င္၏

စက သူေ႔နရာသူဝငိ ငင္◌း
 "ဟိေ
ု ◌ကာင္ မဝငဲဘာလုပ္ေ◌နတာလဲ"

ထိုအခါမွ အ ိ ပဝငိ ငည္။သုတကားေ◌မာင္◌းေ◌နရင္◌း စ

ွ ္ေ◌

ယာကိ အကဲခတ္ေ◌နမိ သည္။bossကအ ိ ပိ ဘာလိ႔

ု ထိုးလိက
ု ာပါလိ

မ့◌။္ ေ◌◌ျပာသာေ◌◌ျပာရတာအ ိ ပလည္◌း◌ျပေ ◌ျပာနားေမထာင္ေ◌

လး◌ျဖစည္။

bossကထံ◌းု စံ အတိင
ု ◌
္ းေ◌◌ျခခ်ိ တိ ငာမ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုစံ◌မ
ု ိ ွ တ္

ထားရင္◌းေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ ကိ ပိ ကာတာ◌ျဖစည္။အ ိ ပလ

ည္◌းေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ က်ကႊ◌ာခ် ရင္◌းလိက

ု ာ၏တခါေတေလတာ့အ

ိ ပbossကိုခိုးခို းၾကည့◌ေ
္ ◌နတာ◌ျမငည္။bossေကတာ့ ေ◌တာင့◌ေ
္ ◌

တာင့ ◌ကီးအိ ပမဲ အိပိ ကာ၏မ် ကံ◌းု တစ် ကွမြဖင့◌။္

သုတ bossကိုမွ ဲေကနခဏခဏခို းၾကည့◌◌

္ ျဖစည္။အမွန ္

ကbossအိ ပ န◌းပဲ
္ ခိုးၾကည့◌တ
ဲ ာ◌ျဖစ္၏မီ း ပိဳင◌ ိ ာနဲ႔သုတbossကို
့ တ

တစ် ကွမ္◌းရိ ◌းဴွ လိက

ု ည္။

Bossကတစယ့ ◌ိ ေ◌တာ◌္ဝငင္◌းသား◌ျဖစည္။မ် ကံ◌းု ေ◌ တ

မွိတားတာေ◌တာငမ္◌းနားမႈေကမွးမွိ သား။ဝင္◌းဖနေ႔နတဲ
္ မ
့ ် က္

ာွ ေ◌ပၚမွာမ် ကံ◌းု ထူထူတန◌းတန

္ ◌းေ◌
္ တကမည္◌းနက္ေ◌န၏ေ◌ေသ

သသပပဖီ းသငားတဲဆ
့ ံ ပင္ေ◌ေ တၾကာင့ ◌ယကၾကည့ ◌

ကည့◌န႔ညားေ◌နဦးမ
္ ငည္။ သယင္◌းေ◌နတဲ ့ ာွ တံ၊အနည္◌းင

ယ တယေငပမယ့◌္ တင္◌းတင္◌းေ◌စ့ထားတဲန
့ ႈတမ္◌းေ◌ တကပိ

ရိ ေ◌သသပ္ေ◌နသည္။ေ◌မး ု ိ းထင္◌းထင္◌းေ◌ တကbossရဲ ႕ျပတား

မႈေ◌ တကို◌ျပသထားသည့◌ယ
ွ ္။သူၾကည့◌ေ
္ ◌နစဥ္ bossရဲ ႕လ လု

ပတစ် ကႈပွားလာ၏

ဒီေ◌ဖ bossကအိ ေပနဘူးဟ့။

ဟိေ
ု ◌ကာင ိ ပိ မီ း ပိဳငြ့ ◌တာနဲ႔ကားေ◌မာင္◌းေ◌နရင္◌းမ် ကိ

ပွမ္◌း◌ျပဖို႔လု ပည္။ဟိေ
ု ◌ကာငသူ႔ကိုတစကွၾကည့ေ◌

နဘူး။သုတအသည္◌းေ◌ပါကာကာအ ိ ပိ စိ တဲကသာအက်ယ

ကီးေ◌အာ◌္ေ◌◌ျပာလိက
ု ္ေ◌တာ့သည္။

'bossက မင္◌းနဲ႔ငါသူ႔ကိုခိုးၾကည့◌ေ
္ ◌နတာသိတယါ ့ေ◌ကာင္

ရ'ဟူ၍။
6,December,2020
Note:ဒီေ◌နေ႔တာ့အရိ ပ စိ ပဲ ဆူေ◌ပးလိက
ု ပီ ၊လုပ် ငာလုပ

ပီ းေ◌ၾကာက္◌ျေပနလိက
ု ္။
🍀🍀🍀🍀🍀
Unicode
ဲ့
Liftထဲကထွက်ထွက်ချင်း စက်ဒါ ု ိ က်တာတစ် ေယာက်နစကားရပ် ေြပာေန

စ ်ဟိေ
ု ကာင်ေလးဘယ်ေရာက်သွားမှနး် မသိလိက
ု ်။ဒါ ု ိ က်တာ ကီးနဲ ့

စကားေြပာ ပီ းအနီးအနားမျက်လံးု ေဝ့ ှ ာ ကည့်သည်။မေတ။ဒီဇိုင်း ာနကို

ြဖတ် ပီ းသ ု ံ းခန်း ှ ိ ရာကိုလှည့်အထွက် မှနန

် ရ
ံ ံ အြပည့်ကာထားတဲ ့ ု ံ းခန်းထဲ

မှာအရိ ပ်ကိုဖျတ်ခနဲေတလိက
ု ်၏Manager ု ံ းခန်းထဲြမာစက်အရွ ယ်

ဲ့
ေလာက်ေကာင်ေလးတစ် ေယာက်နစကားထိ ုင်ေြပာေနတာြဖစ် သည်။အလုပ်

ေ ကာင်းေတာ့မြဖစ် င
ုိ ်။အလုပ်ေ ကာင်းေြပာရင်သူမသိစရာအေ ကာင်းမ ှ ိ ။
 စက်သ ု ံ းခန်း ှ ိ ရာကိုသာအရင်ချ ိ းဝင်လာလိက
ု ်သည်။ဒီဇိုင် ာနကေန

စက် ု ံ းခန်းကိုေရာက်ဖိအချ ိ းအေကတစ် ခု ှ ိ ေသး၏CEO ု ံ းခန်းကသီးသန ် ့

ဲ့
တည် ှ ိ ေနတာမျ ိ းြဖစ် သည်။အရိ ပ်နစကားေြပာေနတဲ ေ
့ ကာင်

ကManagerလား။designerဆိုလည်းအြပင်မှာပဲ ှ ိ ေနရမှာြဖစ် သည်။ဒီဇိုင်းဋ္

ဌာနမှာManager ု ံ းခန်းကိုသာသီးသနေ
် ့ ပးထားတာြဖစ် သည်။စက်သိ

တဲM
့ anagerကအဲ ဒ
့ ီေကာင်မဟုတ်။ဒီဇိုင်းပိုင်းကManagerကိုသူရဦးမဟုတ်

ရင်အဲေ
့ ကာင်ကဘယ်သူလဲ။

့ ဲ ေပ ကခလုတ်တစ် ခုကို ှပ
စက် ု ံ းခန်းထဲေရာက်တာနဲစားပွ ိ ် လိက
ု ်ရင်း

"မိုးမာန် အခု ငါ ့ ု ံ းခန်းထဲလာခဲ့ "

"ဟုတ်ကဲ့ boss"

ခဏအ ကာ ု ံ းခန်းတံခါးကေနမိုးမာန်ဝင်လာသည်။

ဲ့
"အြပင်ကManager ု ံ းခန်းထဲမှာအရိ ပ်စစ် နစကားေြပာေနတဲ ေ
့ ကာင်ဘယ်

သူလဲ၊သိေအာင်လပ
ု ် လာခဲ့ "

"က န်ေတာ် စံုစမ် းလိက

ု ်ပါမယ်boss"

စက်ေခါင်းတစ် ချက်ညိမ့်ြပေတာ့မိုးမာန်ြပန်ထွက်သွား၏မိုးမာန်ထွက်သွား

ပီ းမ ကာ။Fileတစ် ထပ် ကိုင်ရင်းအရိ ပ်က ု ံ းခန်းထဲဝင်လာသည်။စက်ကေမာ့

မ ကည့်။စားပွဲေပ ကLaptopမှာသာအာ ု ံ စိုက်ထားလိက

ု ်သည်။

CEOဘက်ကိုတစ် ချက်လှည့် ကည့် ပီ းအရိ ပ်သစားပွဲ ှ ိ ရာကိုပဲထွက်လာ

လိက ဲ ့ ပ်စကားမေြပာြဖစ် တာအိ မ်ကိစနဲစကားများ

ု ်သည်။သူနအရိ ့ ပီ းတဲည
့

ကတည်းက။အရင်ကလည်းလိတ
ု ာထက်ပိုမေြပာြဖစ် ကဘူးဆိုေပမယ့် အခု
 ဲ ့ ေယာက်မျက်လံးု ချင်းဆံုေအာင်ကိုမ ကည့်
ကပိုဆိုးသည်။တစ် ေယာက်နတစ်

ြဖစ် ေတာ့တာြဖစ် သည်။သူကလည်းအလုပ်ကိစခို င်းစရာ ှ ိ ရင်ခိုင်း၊အရိ ပ်က

လည်းကိုယ်လပ
ု ် စရာ ှ ိ တာပဲ လပ
ု ် ေနလိက
ု ်တာများသည်။

ခဏေနရင်Meeting ှ ိ တဲအ ု ပ် တဲF

့ တွက်အရိ ပ်လိအ ့ ileေတွထပ် ေနစ ်

"အရိ ပ်စစ် "

့ ကိုချခဲ့ ရင်းသစာပွဲဆီေလ ာက်သွားလိက

ေခ သံ ကားတာနဲFileေတွ ု ်သည်။

သေဘးမှာရပ် လိက
ု ်တာနဲအရိ
့ ပ်ကိုမျက်လံးု တစ် ချက်လှန ် ကည့် ပီ း

ဲ ခိုင်းထားတဲ ့ ဒီဇိုင်းပံု ကမ် းကဘယ်အချ ိန်ရမှာတဲလ

"မေနကဆွ
့ ့ ဲ"

"ေနာက်တစ် နာရီ ဆိုရမယ်ေြပာပါတယ်"

"တင်ဒါကိစနဲေတဖိ
့ ေြပာထားတာကေရာ ဘယ်အချ ိန်လဲ"

"ေနလည်
့ ှစ်နာရီ ခဲွ ကေန၊သံုးနာရီ ခဲွ အထိပါ၊Treasure(World)မှာစီ စ ်ထား

ပါတယ်"

ေဘးမှာမတ်တပ် ရပ် ေနသူကိုစက်တစ် ချက်ေမာ့ ကည့်လိက

ု ်သည်။

CEOထက်ေချြပေနတဲအ
့ တွင်းေရးမးမျ ိ းThe Worldမှာပဲ ှ ိ မည်ထင်သည်။

ဲ့
မျက် ှာကိုသိသိသာသာတင်းထားေသး၏ ပီ းေတာ့စက်နလည် းတစ် ခါမှ

အ ကည့်ချင်းဆံုေအာင်မ ကည့်။သကိုမေြပာပဲ အိမ်တစ် ခုလံးု ေြပာင်း

ပစ် လိက
ု ်လိစက်ကိုဒီေကာင်ေလးမေကျမနပ် ြဖစ် ေနတာစက်သိသည်။

ု တ်တရက်စားပွဲေပ မှာတုနခ
် ါလာတဲဖ
့ ုနး် ကိုစက်ေကာက်ကိုင်လိက
ု ်သည်။

Contact ListကMoe Mann။

"ေြပာ"
 "boss အတွင်းေရးမး ြပန်ေရာက်!"

" ှ ိ ေနတယ်"

"ဆက်ေြပာရမလား boss"

"ေြပာ"

"သနာမည်ကေကာင်းဆက်တဲb့ oss၊ဒီဇိုင်းပိုင်းမှာလက်ေထာက်မန်ေနဂျာ

ရာထူးနဲ ့ ဒီကုမဏီမှာအလုပ်ဝင်တာေလး ှစ်ေကျာ် ပီ ၊အတွင်းေရးမးနဲရင်

့ း ှးီ

တဲဆ
့ က်ဆံေရး ှ ိ တယ်၊အရင်boss ှ ိ တန
ု း် ကအဲ ဒီတစ် ေယာက်ကိုသိသိ

သာသာမျက် ှာသာေပးထားတယ်တဲ"့

"ဒါပဲ လား"

"ဘာဆက်သိချင်ေသးလဲ boss"

"ရ ပီ ထားလိက
ု ်ေတာ့"

ဖုနး် ကျသွားတာနဲ ေဘးကရပ်

့ ေနသူဆီတစ် ချက်ေမ့ ကည့် ပီ း

"Meetingအတွက်အဆင်သင့်ြဖစ် ပီ လား"

"အကုနအ
် ဆင်သင့်ပါ"

"ပံု ကမ် းထွက်လာရင် ချက်ချင်းသွားယူ၊အေရး ကီးတယ်"

"ဟုတ်ကဲ့"

ဒီေနအတွ
့ ် င်ြပေပး ပီ းေတာ့ အရိ ပ်ကိုယ့်စားပွဲ
က်Scheduleေတွကိုအကုနတ

ှ ိ ရာသာြပန်လာလိက
ု ်သည်။သူကလည်းစကားအပိုမေြပာသလိအ
ု ရိ ပ်က

လည်းလိအ ဲ ့ မ်မှာဆံုလည်းညေနစာစားချ ိန်ပဲ

ု ပ် တာထက်ပိုမေြပာြဖစ် ။သူနအိ

ြဖစ် သည်။ညေနစာကိုေတာ့ငယ်ငယ်ကတည်းက အိ မ်မှာပဲ မိသားစု

အစံုအလင်စားရတာြဖစ် သည်။အဲ အ
့ ချက်ကိုေတာ့ သူလည်းလိက
ု ်နာပံုရ

သည်။ဘယ်ကိုပဲသွားသွားညေနစာကိုေတာ့အိမ်မှာပဲ အ မဲ ြပန်စားတာ

ေတသည်။တခါတေလdinnerပွဲေတွ ှ ိ တာေတာင်ညေနစာကိုအိမ်ေရာက်မှ

သာစားသည်။

ဲ ့ ပ်ေတ ြဖစ် ရင်ေတာင်ညေနစာစားချ ိန်တစ် ချ ိန်ပဲ ှ ိ သည်။

ဒါေ ကာင့်သူနအရိ

ထမင်းစားေတာ့လည်းတစ် ေယာက်ကမှစကားစမေြပာြဖစ် က။ေြပာစရာ

အေ ကာင်းလည်းမ ှ ိ ။ေဒ ကီးကေတာ့သူတိကို ကည့် ပီ းမျက် ှာမေကာင်း။

အိ မ်ကိစနဲပတ်
့ သတ် ပီ းမေခ ကမှနး် ေဒ ကီးလည်းရိ ပ်မိပံုေပ သည်။

ု ဲ သူတိကိုရင်း ှးီ ေစချင်ေန၏

ေဒ ကီးကေတာ့ငယ်ငယ်ကလိပ အရင်

ေြပာင်းလဲခဲ့တာကိုယ်မှမဟုတ်ပဲ။
<<<<<<<
>>>>>>>
"မနက်က ဒီဇိုင်းဘက်မှာပွဲတဲသ
့ ိလိက
ု ် ကလား"

Accountant မိ နး် ကေလးတစ် ေယာက်ရဲ အသံြဖစ် သည်။Towerတစ် ခုလံးု

စာရင်းစစ် ာနကမိ နး် ကေလးများသေလာက် အစပ် စုဆံုးအဖဲ လည်း

ြဖစ် သည်။တခါတေလAccounting managerကိုေ းလင်းေတာင်လတ်ထား

ရတာမျ ိ းေတွ ှ ိ သည်။Manager ှ ိ မေနရင်ပိုဆိုး၏

"မနက်ကဂျာ ကီးေြပာေနသံေတာ့ ကားတယ်ကွ၊ေဆာက်လပ

ု ် ေရးဘက်ကို

အချ ိန်မီှပိရမယ့်ပံု ကမ် းေတွမှားဆွဲလိဆိုလား"

"အွနး် ေလ၊Bossမနက်ကဒီဇိုင်းဘက်မှာေတာ် ေတာ် ေလး ကမ် းပစ် လိက

ု ်

တယ်ဆိုပဲ"
 "bossေဒါသထွက်ရင် ေ ကာက်စရာ ကီးေနမှာကွ"

"အဆူခံထိတဲထ
့ ဲ Managerဦးသူရဦးနဲသအတွ
့ င်းေရးမးကေတာ့ အဆိုးဆံုး

ပဲ တဲသ ု ်ရတယ်တဲ"့
့ ိလား၊ေတာ် ေတာ် ေလးအဆူခံလိက

"တိေနလည်
့ က ဒီဇိုင်းဘက်ြဖတ်သွားေတာ့ေြပာသံ ကားခဲ့ ေသးတယ်ကွ"

့ ဲ"
"ဘာတဲလ

"ဟိ အေ ကာက်လန ့ ူေတာင် ှ ိ တယ်တဲ၊့ bossကလံးု ဝ

ွ ် ပီ း းထွက်ကျတဲသ

့ နာ် ၊ပံုစံ ကီး ကည့်ပါ ့လား၊ပံု ကမ် းမှားဆွဲတဲတ

အမှားမခံ တာတဲေ ့ စ် ေယာက်

ချက်ချင်းထွက်လိက
ု ်ရတာတဲ"့

"အဲ ဒ ် ာေပါ ့ကွာWarningေလာက်ပဲေပးသင့်တာ၊

့ ါေတာ့bossဘက်ကလွနတ

လစာေတွ ှေြမာစရာ"

"ေြပာေန ကတာေတာ့အရင်bossဦးေတဇာနဲတု
့ နး် ကလည်း အဲ တ
့ စ် ေယာက်

ကမှားဆွဲဖူးတယ်တဲ၊့ မနက်ကကိစမှာေတာ့bossဘက်ကမလွနဘ
် ူးေြပာတာပဲ ၊

bossအေ ကာင်းသိရင် သတိထားလုပ်သင့်တာေလ"

"အင်း၊အဲ ဒ
့ ါလည်းဟုတ်တာပဲ "

"ေဟး ဒါနဲသတင်
့ းထူး ှ ိ ေသးတယ်ေဟး"

"ေြပာပါဦး၊ဘာေတွထူးလဲ"

"လက်ေထာက်မန်ေနဂျာကိုေကာင်းဆက်က အတွင်းေရးမးကိုချ ိန်ေနတာ

တဲေ ု ဲသ
့ နာ် ၊ခို င်လံတ ့ တင်းရပ် ကွက်ကအတိအကျရလာတာ"

"ဟုတ်ပါ ့မလား၊ဟိက
ု ြဖင့်သdaddyကိုေတာင်လမ
ွ ် းလိမ ပီ းေသးဘူးလား

ဘာလား"
 "သူလည်းအေတာ် ခံစားရမှာကွသိလား၊bossက ု တ်တရက် ကီးြဖစ် သွား

တာေလ၊မနက်ကCaseမှာဦးေတဇာလိဆ
ု ိုရင်သူလံးု ဝအဆူခံထိမှာမဟုတ်ဘူး

ကွာ၊ဟိက
ု သကိုတအားအလိလ
ု ိက
ု ်တာ"

"အခု bossနဲလည်
့ းငယ်ငယ်ကတည်းကအတူေနခဲ့ ကတာဆို၊သူတိ ကည့်ရ

ု ဲ"
တာcloseမြဖစ် သလိပ

"ကေလးဘဝတုနး် ကအတူတေ
ူ နဖူးတာေလကွာ၊ဘယ်တမ ဲ့
ူ လဲ၊သူနဆယ်

ှစ်ေကျာ် အတူေနလာတာကဦးေတဇာေအာင်ေလ၊သံေယာဇ ်ကဦးေတဇာ့

အေပ ပိုမှာေပါ ့၊သကိုေမွးစားခဲ့ တာလည်းဦးေတဇာပဲ ေလ၊ ပီ းေတာ့

အခု bossကေစ့စပ် ပီ းသား ကီးဆိုေတာ့....."

"ဟဲ ့ ဟိမ
ု ှာboss"

ဟင်!

စက်တိေလ ာက်လာတာကိုတစ် ေယာက်မှမြမင် က။သူတိစကားသံေတွန ဲ ့

သူတိဆူညံေနတာြဖစ် သည်။စက်တိကAccounting roomကိုြဖတ် ပီ းLiftနဲ ့

အေပ ဆံုးထပ် ကိုတက်မှာြဖစ် သည်။စက်အေနာက်မှာသမန်ေနဂျာမိုးမာန်န ဲ ့

အရိ ပ်တိကကပ် ေလ ာက်လာ၏စက်က စကားေြပာသံေတွထွက်ေန

တဲr့ owဘက်ကိုတစ် ချက်ငဲ့ ကည့်သွားသည်။မျက် ှာကတည်တင်းေနလ က်။

ပီ းမှLiftထဲတိးု ဝင်ေပျာက်ကွယ်သွားသည်။Accounting roomတစ် ခုလံးု အပ်

ကျသံေတာင်မ ကားရေတာ့။

စက်တိကတင်ဒါကိစ ပီ းလိအြပင်ကြပန်လာတာြဖစ် သည်။ ု ံ းဆင်းချ ိန်နးီ

ေန ပီ မိ သွားလာေနသူေတွကမနည်း။သိေသာ် Liftထဲစက်ကိုြမင်တာနဲ ြပန်

့
ေက သွားတဲသ
့ ူေတွကများသည်။Liftထဲမှာစက်ကေ ှ ဆံုးမှာရပ် ေနသူ

ြဖစ် သည်။အံ ကိတ်ထားတာမိ လပ် ေနတဲေ

့ မး ု ိ းတင်းတင်းေတွကိုေနာက်က

ေနအတိင
ု ်းသားြမင်ေနရ၏မန်ေနဂျာြဖစ် သူမိုးမာန်ကတန်းသိသည်။

သbossေဒါသထွက်ေန ပီ ။

ေဘးကအတွင်းေရးမးကို ကည့်ေတာ့လည်းမျက်လာချ ပီ း ငိမ်

သက်ေန၏bossဆီ ကဘရန်ဒီအနံတစ်
့ ချ ိ ကိုရလိက
ု ်လ င်။သွား

ပီ ...bossေသာက်လာခဲ့ ပီ ။မိုးမာန်ကbossေနာက်ပါမသွား။bossတိ ြပန်

ေရာက်လာမှအြပင်ထွက် ကိ တာြဖစ် သည်။bossမနက်ကတည်းက

ေတာက်ေလ ာက်ေဒါသထွက်ေနတာ။တင်ဒါကိစေတာင်မသွားမြဖစ် လိသွား

ရတာြဖစ် သည်။အခု ပိုဆိုးကုန ် ပီ ထင်သည်။Accountantေကာင်မေလးေတွ

ေြပာေန ကတာ မိုးမာန် ကားသည်။bossလည်းမ ကားပဲ ေနမှာမဟုတ်။

Liftထဲကထွက်တာနဲbossကသ
့ ု ံ းခန်း ှ ိ ရာေြခလှမ်း ကဲ ကီးေတွန ဲ ထွ
့ က်

သွား၏အတွင်းေရးမးကbossေနာက်ကလိက
ု ်သွားသည်။မလိက
ု ်လိလည်းမ

ရ။မိုးမာန်ကေတာ့အြပင်ကသ ု ံ းခန်းမှာပဲ ဝင်ေနလိက

ု ်သည်။သူတိချင်း

ဘယ်လို ှ င်း ှ င်း။ကိုယ်က ကားထဲကအထိုးမခံ င

ု ိ ်။

မိုးမာန်သ ု ံ းခန်းကထိုင်ခံုမှာဝင်ထိုင် ု ံ ှ ိ ေသးသည်။စားပွဲေပ ကြမည်ေန

တဲခ
့ လုတ်ကို ှပ
ိ ် လိက
ု ်ရင်း

"ဟုတ်ကဲ့boss"

"GMကို ငါကေခ တယ်ေြပာလိက

ု ်"

"ဟုတ်ကဲ့ boss"
 ဒါနဲဒါေတွ
့ ကသအတွင်းေရးမးလုပ်ရမယ့်အလုပ်မဟုတ်ဘူးလား။

ေအာ် bossကသအတွင်းေရးမးနဲမေခ
့ ကဘူး။
<<<<<<<
>>>>>>>
ု ံ းခန်းထဲကိုကပျာကယာဝင်လာတဲG
့ Mဦးတိးု ေဝကိုစက်က ကည့်ရင်း

"Accounting managerကို ကိုယ့်ဆီလတ်လိက

ု ်ပါ"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ boss"

"သွားလိရပါ ပီ "

ခဏအ ကာ အသက်သံုးဆယ်အရွ ယ်ေလာက် ှ ိ တဲပ

့ ိ န ် ှ ည် ှ ည်လတ
ူ စ်

ေယာက်ဝင်လာ၏Accounting managerကိုေ းလင်းဆိုသူြဖစ် သည်။ကိုဋ္

့ ရိ ပ်ဆီခပ် မဲ့မဲ့လှမ်း ကည့်သည်။ငါ ့ကို

ေဌးလင်းကေဘးမှာရပ် ေနတဲအ

ကယ်ပ ါဦးကွာ ဆိုတဲအ

့ ကည့်မျ ိ းနဲ။့

ဲ့
ကိုေ းလင်းကစက်နမျက် ှာချင်းဆိုင်ကခံု အလွတ်မှာဝင်ထိုင်ရင်း

"ဟိbု oss၊ဘာေြပာစရာများ ှ ိ !"

"ခင်ဗျား ဘာေတွလပ
ု ် ေနတာလဲ"

"ဗျာ!"

"ဒီေနရာကို စည်းကမ် းမ ှ ိ ေြပာချင်တိင

ု ်းေြပာလိရတဲေ
့ နရာလိခင်ဗျားထင်

မိ လား"

"မ မထင်မိပါဘူး boss"

"ဒီေနခင်
့ ဗျားလက်ေအာက်ကဝန်ထမ် းေတွဘာေတွေြပာေနလဲ ခင်ဗျားသိ

လား"
 "ဟိ ု မသိ၊သိ သိ ပီ းပါ ပီ ခင်ဗျ၊က န်ေတာ် သူတိကို"

ု ်ေတာ့၊ ပီ းရင်စာချ ပ် ထဲမှာပါတဲအ

"နားခို င်းလိက ့ တိင
ု ်းေဆာင်ရွက်

ေပးလိက
ု ်၊သူတိေနရာမှာ လူစားထိုးဖိ အြမန်ဆံုးစီ စ ်ဖိလပ
ု ်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ boss"

"ဘယ် ှစ်ေယာက်လဲ သိလား"

"သိ ဟိ ု မသိ!"

"row 2ဘယ်ဘက်အြခမ် းက5ေယာက်လံးု မနက်ြဖန်ကစ ပီ းအလုပ်ဆင်း

စရာမလိေ
ု တာ့ဘူးလိေြပာ၊ခင်ဗျားသွားလိရ ပီ "

"ဟုတ်ကဲ့ပါ boss"

Managerြဖစ် သူကိုေ းလင်းြပန်ထွက်သွားေတာ့စက်ကအရိ ပ်ကို

မျက်လံးု လှန ် ကည့် ပီ း

"မင်းငါ ့ကို ေြပာစရာတစ် ခုခု ှ ိ လားအရိ ပ်စစ် "

"သူတိက ဒီမှာလုပ်ေနတာငါး ှစ်ေကျာ် ပီ ၊ထုတ်ပစ် ဖိအထိ"

့ ါေမးေနတာမဟုတ်ဘူး၊သူတိဘာသာငါး ှစ် ှ ိ ှ ိ ဆယ် ှစ်ပဲ ှ ိ

"မင်းကိုငါအဲ ဒ

ှ ိ အလုပ်ထဲမှာမဆိုင်တာေြပာခွ င်မ
့ ှ ိ ဘူး၊မင်းအဲ ေ
့ လာက်ေတာင် နားမလည်

ဘူးလား"

အရိ ပ်ကမေြဖ။စက်ကိုမျက် ှာလဲသွားလ င်

"မင်းငါ ့ကို ေြပာစရာ ှ ိ လားလိေမးေနတာအရိ ပ်စစ် "

"က န်ေတာ် အတွင်းေရးမးမလုပ်ချင်ေတာ့ဘူး၊Marketingဘက်ကိုေြပာင်း

ေပးပါ"
 "အေ ကာင်းြပချက်ကဘာလဲ"

စက်ကထိုင်ခံုကေနထ ပီ းစားပွဲေပ ကိုလက်ေထာက်လိက

ု ်လ င် အရိ ပ်န ဲ ့

တစ် တန်းတည်းြဖစ် သွား၏အရိ ပ်က မျက်လာချထား ပီ းသကိုမ ကည့်။သူ

့ ါေတွပဲ။
စိ တ်မ ှ ည်တာအဲ ဒ

"မနက်ကငါဆူလိက
ု ်လိလား"

"မဟုတ်ဘူး"

"ဒါဆို ေလးေလးလိင
ု ါကမင်းကိုအလိမ
ု လိက
ု ်လိလား"

ေြပာလိက
ု ်ေတာ့စက်ကို စူးခနဲတစ် ချက် ကည့်ရင်း

"မဟုတ်ဘူး၊အတွင်းေရးမးမလုပ်ချင်ေတာ့လိ"

"ငါနဲကျမှ
့ လား"

စက်စိုက် ကည့်ရင်းေမးလိက
ု ်ေတာ့မေြဖ။မျက်လာချသွား၏

"ဘာလိငါ ့အတွင်းေရးမးမလုပ်ချင်ရတာလဲ"

ဲ့
သူထပ် ေမးြပန်ေတာ့လည်းြပန်မေြဖ။မျက်လံးု ဝိုင်းေတွနသာစိ ုက် ကည့်

ေန၏

"မင်းကို ကည့်ရတာ ကိုယ့်ဝန်ထမ် းအဆင့်ေလာက်ကကိုယ့်ကိုေြပာချင်

သလိေ ့ ံုပဲ၊သူတိေြပာတာအမှနေ
ု ြပာေနတာကို ကိတ်ေကျနပ် ေနတဲပ ် တွမိလိ!
"
သစကားမဆံုးခင်ထွက်သွားဖိ လပ
ု ် ေနသူကို လက်ေမာင်းရင်းကေနြပန်

ဆွဲထားလိက
ု ် ပီ း
 "ငါေြပာတာမ ပီ းေသးဘူး၊ ပီ းေတာ့မင်းငါေမးတာမင်းမေြဖရေသးဘူး၊အဲ ့

ေတာ့မင်းသွားလိမရေသးဘူး"

မထံုတတ်ေတးနဲေအးစက်
့ စက်မျက် ှာကို ကည့်မိေလေဒါသထွက်ေလ

ြဖစ် လာသည်။လူတကာေြပာချင်သလိေ
ု ြပာတာကိုငံခံေနတာဘာအတွက်

လဲ။စက်အာဏာတည်လိေ
ု ကာင်ကိုမဟုတ်တာေြပာ ကည့်လိက
ု ် ငံခံေနမလား

ဆိုတာ။

"ကိုယ်တိင
ု ်ကမဟုတ်တာလုပ်ထားေတာ့ ကိုယ့်ဝန်ထမ် းအဆင့်ေလာက်က

ေြပာဆိုေနတာေတွကိုလည်း ငိမ်ခံေနတာေပါ ့"

အရိ ပ်ကသကိုအံ ကိတ် ကည့်ေနကာ ဘာတစ် ခွနး် မှမေြပာ။ေအး လုပ်ေန

လိက
ု ်။

"မင်းမေြပာရင်ငါေြပာမယ်၊ငါ ့ကိုယ်ငါေကာင်းတဲေ
့ ကာင်လိငါမေြပာဘူး

ေနာ် ၊ေယာကျာ် းေရာမိ နး် မေရာ ငါမတွဲဖူးတဲသ

့ ူမ ှ ိ ဘူး၊ဒါေပမယ့် ကိုယ့်ကို

့ ေဖကိုေတာ့ ငါြပန်မ ကိ က်ဘူး၊အေဖလုပ်တဲသ

ေမွးစားထားတဲအ ့ ူကလည်း"

"ကိုကို!"

့ းကိုအဲန
"မေခ နဲ၊မင် ့ ာမည်ဘယ်သူကေခ ခွ င်ြ့ ပ ထားလိလဲ"

"ေနာက်မေခ မိ ေစရဘူး"

ချက်ချင်းတုန ် ြပန်
့ ရေလာက်ေအာင် နာသွားသည်ေပါ ့၊ ပီ းေတာ့

မျက်လံးု အိ မ်ထဲမှာမျက်ရည်ေတွအြပည့်န။အဟွ
ဲ့ နး် !

့ ဲမှားတာပါလိလား၊အေဖလုပ်တဲသ
"ဘာလဲ၊ငါေြပာတဲထ ့ ူကလည်း ဘာ

ဲ ့ းစားခဲ့ တာလဲ၊ဆယ် ှစ်ေကျာ် သံေယာဇ ်ေတွနဆိ

ရည်ရွယ်ချက်နေမွ ဲ ့ ုေတာ့၊
မင်းတိ ှစ်ေယာက်"

ခွ ပ်!

စက်ေမးဖျားဆီ ပစ် ဝင်လာတဲလ

့ က်သီးကိုစက်ေ ှ ာင်ချ ိန်မရလိက
ု ်။အားပါ

တာေ ကာင့်ေမးဖျားတစ် ခုလံက

ု ျ ်တက်သွားသည်။

"ေဖေဖ့ကို မေစာ် ကားနဲ"့

ေတာက်!

ု ်တဲစ
သူေြပာလိက ့ ကားေ ကာင့်စက်ေဒါသပိုထွက်လာကာသအကင်္ျ ီ

ေကာ် လံကေနဆွဲမပစ် လိက

ု ်လ င်စက်ကိုစူးစူးရဲ ရဲြပန် ကည့်ေန၏ ှစ်ေယာက်

မျက် ှာက ထိစပ် လမ

ု တတ်နးီ ကပ် ေန ကသည်။ေဒါသေ ကာင့်စက်အသက်

သံေတွြမန်ေန၏သအသက် သံေတွကလည်းစက်မျက် ှာကိုလာ ု ိ က်ခက်

ေနသည်။

"ဘာလဲ ြပန်ထိုးမလိလား၊ထိုးချင်ထိုးလိက
ု ်"

စက်ဘာတစ် ခွနး် မှမေြပာပဲ စိုက် ကည့်ေနလိက

ု ်သည်။ေဒါသေ ကာင့်

တုနယ
် င်ေနတဲ ့ ှ တ်ခမ် းေတွ၊ဝိုင်းစက်ေနတဲမ ဲ ့ ပိ င်စူးရဲ
့ ျက်လံးု ေတွကသူနအ

ေန ကသည်။စက်ကအံ ကိတ်ထားရင်းသေကာ် လံစကိုနးီ သထက်နးီ ေအာင်

ဆွဲကပ် ပစ် လိက

ု ်လ င်

သေကာ် လံစကိုကိုင်ထားတဲစ
့ က်လက်ေတွကိုသလက်ေချာင်းေသးေသး

ေတွန ဲ ြပန်
့ လည်ဆုပ်ကိုင်လာရင်း

"ဖယ်ေပး"
 ု ် ေတာ့သည်။ေနာက်ကစားပွဲခံုနပိ
ေြပာရင်းအတင်း ု နး် ထွက်ဖိလပ ဲ ့ တ်ထား

တာမိ ေနာက်ကိုလည်းထပ် ဆုတ်လိမရေတာ့တာေ ကာင့်စက်လက်ေတွကေန

ဲ့
ု နး် ထွက်ဖိသလက်အေသးေတွနအတင် းဆွဲဖယ်၏စက်ကဖယ်မေပး။သ

ှာေခါင်းဖျားနဲထိ
့ လမ
ု တတ်တိးု ကပ် သွားလိက
ု ်လ င်

"ဖယ်လတ်"

ေဒါသေ ကာင့်တစ် ဆတ်ဆတ်တန ် င်ေနတဲ ့ ှ တ်ခမ် းရဲ ရဲေတွကိုစက်စိုက်

ု ယ

ကည့်လိက
ု ်သည်။ဒီ ှ တ်ခမ် းေတွ။စက်ညတိင
ု ်းမှနး် ဆ ပီ းလွမ်းေနခဲ့ ရတဲ ့

ှ တ်ခမ် းေတွ၊စက်ပထမဆံုးပိုင်ဆိုင်ခဲ့ဖူးတဲထ
့ ို ှ တ်ခမ် းေတွ။အဲ ဒ
့ ီ ှ တ်ခမ် း

ေတွကအခု စက် ှ တ်ခမ် းေတွရဲ အနီးဆံုးမှာေရာက်ေနသည်။

ဒီေကာင်ေလးဘယ်အချ ိန်ကတည်းကေြပာင်းလဲသွားခဲ့ မှနး် သူမသိဘူး။

အခု ဒီေကာင်ေလးက သူအရင်ကသိခဲ့ဖူးတဲေ

့ ကာင်ေလးမဟုတ်ေတာ့ဘူး။

သူမ ှ ိ ပဲဘယ်အချ ိန်ကတည်းက ေန င

ုိ ်သွားခဲ့ တယ်ဆိုတာလည်းသူမသိဘူး။

မဟုတ်ဘူး၊သူအထင်လဲခ
ွ ဲ့ ြခင်းသက်သက်သာ။ထိုအချ ိန်တန
ု း် ကဒီေကာင်

ွ ်ခဲ့တာ။တစ် ကယ်ေတာ့ေလးေလးနဲ ့
ေလးအရမ် းငယ်ေသးလိသကိုခင်တယ

ြဖန်သန်းခဲ့ တဲအ
့ ချ ိန်ေတွကသာဒီေကာင်ေလးအတွက်ပိုများခဲ့ တာ။ဒီေကာင်

ု း် ကမှမ ှ ိ ခဲ့ဘူး။
ေလးဆီ မှာ သအတွက်ေနရာ ဘယ်တန

စက်သေ ှ ကေကာင်ေလးကိုနာနာကျင်ကျင်စူးစိုက် ကည့်မိေနသည်။မင်း

ေတာင်ေြပာင်းလဲ င
ုိ ်ေသးတာပဲ ။

စက်ကအရိ ပ်ဆီကိုပို၍တိးု ကပ် လာလ င်

"ဖယ် လတ်ေပး"
 ထိုသကို ကည့်ေနရင်းအရိ ပ်ေ ကာက်လာသည်။အရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွကို

စိုက် ကည့်ေနတဲသ ု ဲ။
့ မျက်လံးု ေတွကအေရာင်ေြပာင်းလာသလိပ

တစ် ြဖည်းြဖည်းနဲေ့ ကာက်ဖိေကာင်းလာ၏အရိ ပ်တစ် ခုခုကိုစိုးရိ မ်လာ ပီ

ြဖစ် သည်။အရိ ပ်ဒီအခန်းထဲကအြမန်ဆံုးထွက်သွားရမယ်ဆိုတာသိ

လိက
ု ်၏ဒါေ ကာင့်သလက်ေတွဆီကေန ု နး် ထွက်လိမရတဲ ့ ကားထဲကေန

အားကုနေ
် ဆာင့် ု နး် ပစ် လိက
ု ်လ င်

လွတ်သွားေတာ့မလိန ဲ ့ ပ်နရင်
ု အရိ ဲ ့ ဘက်ချင်းကပ် ပစ် လိက
ု ်တာြဖစ် သည်။

ှာဖျားချင်းထိစက်လမ
ု တတ်နးီ ကပ် ေနြပန်၏သအသက် သံြပင်းြပင်းက

အရိ ပ်မျက် ှာတစ် ခုလံးု ကို ု ိ က်ခက်ေနသည်။အရိ ပ်မျက် ှာကို ှ တ်ခမ် း

တစ် ဖက်တန
ွ ် ြပံ
့ း ပီ းမျက်လံးု ေတွကိုေမှးစင်း ကည့်လာ၏အရိ ပ်အသက်ဝဝ

မ ရဲ ေတာ့။အဲ ဒ
့ ီေနာက်သလက်တစ် ဖက်ကအရိ ပ်ေခါင်းကိုချ ပ် ကိုင်လာ

လ င်

"ဟင့်အင်း"

အရိ ပ် ု နး် ထွက်လိက

ု ်ေပမယ့်မရေတာ့။ ှ တ်ခမ် းတစ် ခုလံးု ကိုစုပ်ယူြခင်းခံ

ရေတာ့သည်။ေခါင်းေတွကိုဘယ်ညာတိမ်းေ ှ ာင် ကည့်သည်။သန်မာတဲ ့

လက်ေတွကအရိ ပ်ေခါင်းကိုဖိကိုင်ထားတာေ ကာင့် ေ ှ ာင်ထွက်လိမရ။

ညင်သာမမ ှ ိ တဲအ
့ နမ် းေတွက သမျက် ှာတစ် ြပင်လံးု ကိုြဖနက
် ့ ျက်လာ

သည်။ထိုသူကမျက်လံးု ေတွကိုမိှတ်ထားရင်းအသိစိတ်လတ
ွ ်ေနတဲသ
့ ူတစ်

ေယာက်လိြု ပ မူေန၏
 အရိ ပ်ရင်ခုနသ
် ံေတွြမန်လာသည်။အသက် လိေတာင်မဝေတာ့။အရိ ပ်ကို

သူဒီလိလ
ု ပ
ု ် လာလိမ့်မည်ဟထ
ု င်မထားတာလည်းပါသည်။သ ှ တ်ခမ် းေတွ

ဆီ ကအရက်နတစ်
ံ ့ ချ ိ အရိ ပ် ှာေခါင်းထဲတိးု ဝင်လာတာကိုသိလိက
ု ်သည်။

အရိ ပ်က ှ တ်ခမ် းေတွကိုဟမေပး။ ု နး် ထွက်ဖိကိုသာ ကိ းစားေနမိ သည်။

သိေသာ် သ ှ တ်ခမ် းေတွကအရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွကိုသာဇွတ်အတင်းစုပ်ယူ

ေန၏ခဏအ ကာအရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွထဲကိုသလ ာဖျားကတိးု ဝင်ဖိ ကိ းစား

လာသည်မိ ှ တ်ခမ် းေတွကိုတင်းတင်းေစ့ထားရင်းသအနမ် းေတွကလွတ်

ေအာင် အေနာက်ကိုလှနခ
် ျလိက
ု ်သည်။

အရိ ပ်လက်တစ် ဖက်ကေနာက်ကစားပွဲေပ ကိုေထာက်မိသွားေတာ့သည်။

စားပွဲေပ တင်ထားတဲက ဲ ့ မိ ပီ းအထပ် လိက

့ စာရွ က်ေတွကအရိ ပ်လက်နထိ ု ်

ြပ တ်ကျကုန၏
် ဒါေပမယ့်သ ှ တ်ခမ် းေတွက အရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွဆီမှာပဲ

ြဖစ် သည်။သူကစာရွ က်ေတွြပ တ်ကျတဲဆ

့ ီ ကိုအာ ု ံ မထား။အရိ ပ် ှ တ်ခမ် း

ေတွကိုပဲဦးတည်တိက
ု ်ခိုက်ေနတာြဖစ် သည်။

ဘယ်လိြု ဖစ် ြဖစ် အရိ ပ်ကလည်းသလ ာဖျားေတွကို ှ တ်ခမ် းေတွထဲမဝင်မ

ခံ ။တတ် င
ုိ ်သေလာက်တန
ွ း် ထိုး ု နး် ကန်ေနမိ သည်။သအနမ် းေတွကိုအရိ ပ်

စိ တ်ကူးမယ ်မိဘူးဆိုရင် လိမ်ရာကျပါမည်။ဒါေပမယ့်အခု လို

အ ကမ် းပတမ် းနမ် း ိက်လာတာမျ ိ းေတာ့မဟုတ်ဘူး။

"အာ့!"

ေအာက် ှ တ်ခမ် းဆီ ကနာကျင်မနဲအတူ

့ ှ တ်ခမ် းေတွထဲတိးု ဝင်လာတဲသ
့

ဲ ့ းု ေထွးေန ပီ ြဖစ် သည်။ခဏအ ကာသ

လ ာဖျားေတွကအရိ ပ်လ ာေတွနလံ
အသက် သံေတွကပိုမိုြမန်ဆန်လာရင်းအရိ ပ်လ ာေတွကိုအတင်းဆွဲစုပ်နမ် း

့ ေပ ကုတ်ကိုပါဆွဲခ တ်ပစ် လိက

ိက်လာသည်။အရိ ပ်ဝတ်ထားတဲအ ု ် ပီ း

အရိ ပ်ဝတ်ထားတဲ ့ ှ ပ်အြဖ ကယ်သီးေတွကိုပ ါြဖ တ်ချသည်။

"ဟင့်အင်း ဖယ်"

သရင်ဘက်ကို ှ ိ သမ အားနဲ တွ
့ နး် ထုတ်ပစ် လိက
ု ်ေပးမယ့်နည်းနည်းေလးမှ

ေရွ မသွား။စူး ှ ေနတဲမ ် င်ေန ပီ ြဖစ် တဲ့

့ ျက်လံးု ေတွကတစ် ကိုယ်လံးု တုနယ

အရိ ပ်ကိုပဲတစ် ချ ိန်လံးု ကည့်ေနသည်။အရိ ပ်ထွက်ေြပးချင်တာပဲ သိသည်။

ထိုသူကမူးေန၏ ပီ းေတာ့ေဒါသထွက်ေနပံုကမာန်ဖီေနတဲက
့ ျားတစ် ေကာင်

ု င်။မျက်လံးု ေထာင့်ေတွကနီရဲေနေသး၏အရိ ပ်သကို ကည့် ပီ းအသက်

လိပ

ေတာင်ဝဝ လိမရေတာ့။အရိ ပ်ဆီကိုေနာက်တစ် ကိမ်တိးု ကပ် လာလ င်

"ဖယ် မထိန"ဲ ့

ဘယ်ေလာက်ေြပာေြပာအချည်း ှည်းသာ။အရိ ပ်တစ် ကိုယ်လံးု သရင်ခွင်

့ နမ် းေတွန ဲ ့
ထဲထပ် ေရာက်သွားြပန်သည်။ ပီ းေတာ့ ကမ် းတမ် း ု ိ င်းစိုင်းတဲအ

အရိ ပ်တစ် ကိုယ်လံးု ကိုသိမ်းပိုက်ြပန်၏ရင်ဘက်ေတွ၊လည်ပင်းေတွအထိ

တစ် ေနရာမှမကျန်ေအာင်နမ် း ိက်စုပ်ယူေနတာြဖစ် သည်။

ေနာက်ဆံုးေတာ့အရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွဆီကိုပဲသ ှ တ်ခမ် းေတွပူးကပ် လာ

ကတာြဖစ် သည်။ ကာေတာ့အရိ ပ် ှ တ်ခမ် းတစ် ခုလံးု ထူပူကျ ိန်းစပ် လာ

သည်။ဒီ ှ တ်ခမ် းေတွကိုပဲ အ ကိမ်ေပါင်းများစွာစုပ်ယူနမ် း ိက်ေနတာ

ုိ ်ေတာ့တဲအ
ြဖစ် သည်။ေနာက်ဆံုးမ ု နး် ကန် င ့ ထိ သအနမ် းေတွေအာက်ေပျာ့

ေခွ လာရသည်။အနမ် းေတွက ကမ် းတမ် းေပမယ့်သ ှ တ်ခမ် းေတွရဲ စိုစွတ်မ

ကိုခံစားေနရသည်။အရိ ပ်ကိုယ်တိင
ု ်လည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုထိနး် ချ ပ် ရခက်

လာသည်အထိသအနမ် းေတွက ှ ည် ကာ၏

ေနာက် ပီ းသလက်ေတွကအ ငိမ်မေန က။အရိ ပ်တစ် ကိုယ်လံးု ကိုပွတ်သပ်

ေနေသးသည်။ ှ တ်ခမ် းချင်းထိခက်မေ ကာင့်ထွက်ေပ လာတဲအ

့ သံေတွက

အခန်း၏တိတ်ဆိတ်မကို ဖိ ခွ င်းေနသလိ။ု ေနာက်ဆံုးအရိ ပ် ု နး် ထွက်ဖိေမ့

ေနသည်အထိ သအနမ် းေတွကိုခံယူေနမိ ေတာ့တာြဖစ် သည်။

မ ကာခင် ှစ်ေယာက်လံးု ရဲ အနမ် းေတွက ှစ်ေပါင်းများစွာေစာင့်စားေနခဲ့

ရသလိအ
ု ငမ် းမရ မွတ်မွတ်သိပ်သိပ်ြဖစ် တည်လာခဲ့ သည်။စက်ကအရိ ပ်

ှ တ်ခမ် းေတွကိုလ ာနဲလျက်

့ လိက
ု ်၊အေပ ေအာက်တစ် လှည့်စီစုပ်ယူလိက
ု ်။

လ ာေတွကိုထပ် တစ် လဲလဲငံေ

ု ထွးလိက
ု ်။ေသချာတာကအရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွ

ကိုတစ် စကနေ
် ့ တာင်စက်ကနားေနခွ င်မ
့ ေပးခဲ့ ။

ု တ်တရက်စားပွဲေပ ကဖုနး် တုနခ

် ါလာေတာ့ အရိ ပ်လနဖ
် ့ ျတ်သွားသည်။

ထိုအခါမှသအနမ် းေတွလည်းရပ် သွားသည်။ ု ံ းမဆင်းေသးဘူးထင်သည်။

ပီ းေတာ့သူတိက ု ံ းခန်းထဲမှာ။ထိုအခါမှသရင်ခွင်ထဲကေ ကာက်လနတ

် ့ ကား

ု နး် ထွက်မိသည်။ ှ က်စိတ်ကလည်းလူတစ် ကိုယ်လံးု ပျ ံ ှ ံလာ၏အြဖ တ်

ခံ ထားတဲ ့ ကယ်သီးေတွကိုြပန်တပ် ပီ း တံခါးဆီ ေြပးထွက်လာလိက

ု ်သည်။

"မင်းြပန်လိက
ု ်ေတာ့"

တစ် ဖက်လက
ူ ိုသဘက်ကြပန်ေြပာတဲအ
့ သံကိုသာ ကားလိက
ု ်ရသည်။

အရိ ပ်ကလည်း ု ံ းခန်းတံခါးကိုဆဲွဖွင့် ပီ းထွက်သွားဖိ လပ

ု ် လိက
ု ်လ င်

အေနာက်ကေနအရိ ပ်လက်ေမာင်းကို အ ကမ် းပတမ် းဆွဲယူလိက

ု ် ပီ း
 "မင်းကိုဘယ်သူက သွားခွ င်ြ့ ပ ေသးလိလဲ"

ြဖန်း!

စက်မျက် ှာတစ် ြခမ် းလံးု ထူပူသွား၏ဒါနဲဆိ

့ ု ှစ်ခါ ှ ိ ပီ ။သူနမ် းမှ

ဆတ်ဆတ်ခါနာြပေနသည်ေပါ ့။နမ် းချင်ေအာင်ဘယ်သူကအရင်လာစတာ

လဲ။

စက် ှ က်တာေရာေဒါသထွက်တာပါေရာကုနသ
် ည်။

"မင်း!"

ေနာက်တစ် ကိမ်ေကာ် လံစကေနဆွဲမပစ် လိက

ု ်သည်။

မျက်ရည်ေတွအြပည့်န ဲ ့ မျက်လံးု ေတွကစက်ကိုစိနေ

် ခ သလိစ
ု ိုက် ကည့်

ေနသည်။ငါကဘာမိ လိမင်းဆီ မှာခဏခဏအ ု ိ က်ခံေနရမှာလဲ။မင်းလံးု ဝ

အေ ကာက်အလနမ
် ့ ှ ိ တာပဲ အရိ ပ်စစ် ။

"လာခဲ့ စမ် း"

ေဒါသေ ကာင့်ဆိုဖာေတွ ှ ိ တဲဘ

့ က်ကိုအ ကမ် းပတမ် းဆွဲချလာလိက
ု ်

သည်။သူဆဲွေခ လာတဲအ
့ တိင
ု ်းပါလာသူကိုဆိုဖာေပ ေဆာင့်တန
ွ း် ပစ် လိက
ု ်

ပီ းအေပ ကအုပ်မိုးထားရင်း

"မင်းငါ ့ကိုဘာေကာင်ထင်ေနတာလဲအရိ ပ်စစ် ေြပာစမ် းေဟ့ေကာင်"

အရိ ပ်ကမျက်ရည်ေတွဆက်တိက
ု ်ကျေနေပမယ့်တစ် စက်မှမငိ။ု စက်ေမး

တာကိုလည်းမေြဖ။

"မင်းကိုငါနမ် းလိ မင်းကနာတာေပါ ့ဟုတ်လား ေတာက်!"

"အင့်!"
 ိက်သံတစ် ချက်ေတာ့ထွက်လာ၏

အရိ ပ်စစ် ကအဲ လ

့ ိေ ု း် ကဘယ်ကသတိန ဲ ့
ု ကာင်ြဖစ် သည်။သကိုပါး ု ိ က်တန

လဲလိသာေမးလိက
ု ်ချင်သည်။ခဏခဏအ ု ိ က်ခံေနရတဲက
့ ိုယ့်ကိုယ်ကို

လည်းမေကျနပ် ။ဒီေကာင့်ကိုမွမွေချပစ် လိက

ု ်ချင်သည်အထိေဒါသထွက်

သည်။သပါးေတွလည်းအခု ထိပူေနတုနး် ပဲ ။ဆိုဖာေပ မှာသူပစ် ထားသည့်

ု ်း ှ ိ ေနသူကိုဂုတ်ကကိုင် ပီ းဆွဲထူပစ် လိက

အတိင ု ်ေတာ့သူဆဲွေခ တဲအ
့ တိင
ု ်း

ပါလာသည်။

မျက်လံးု ဝိုင်းေတွမှာမျက်ရည်တစ် ချ ိ ကျန်ေနေသး၏ ှာေခါင်းဖျားကငို

ထားလိထင်သည်။ရဲ ေန၏ ှ တ်ခမ် းရဲ ရဲေတွကတစ် ဆတ်ဆတ်တန

ု ေ
် နေပ

မယ့်သူနမ် းထားတဲအ
့ ှ ိ နန ဲ ့ ုစွတ်ေြပာင်လက်ေနသည်။သူစိတ် ှ ိ တိင
် စိ ု ်းနမ် း

ထားတာေ ကာင့်ေအာက် ှ တ်ခမ် းကေပါက် ပီ းေသွးစိ ေန၏

စက်ကအရိ ပ်မျက်လံးု တည့်တည့်ကိုစိုက် ကည့် ပီ း

"ေနာက်တစ် ခါ ဲ့
ငါ ့ပါးကိုထပ် ု ိ က် ကည့်၊မင်းကိုငါနမ် း ု ံ နေတာ် မှာမဟုတ်

ဘူးဆိုတာ မဲ မဲ မှတ်ထား မင်းသွားေတာ့"

ု ံ းထဲကထွက်လာတဲအ
့ ရိ ပ်ဆီကိုသုတေြပးလာလိက
ု ်သည်။ဒီေနbossတစ်
့

ု ံ းလံးု ကို ဘယ်လို ကမ် းထားတယ်ဆိုတာသုတက ကားထား ပီ းသား

ြဖစ် သည်။ ု ံ းဆင်းသည်အထိအရိ ပ်ကေပ မလာေတာ့ သုတအရိ ပ်အတွက်

စိုးရိ မ်ေနခဲ့ တာ။ထင်သည့်အတိင

ု ်းပင်။အရိ ပ်က ှ တ်ခမ် းေတာင်ေပါက်လာခဲ့

ပီ ြဖစ် သည်။အသားြဖ လွနး် သူမိေသွးစိ ေနတာကိုအေဝးကေတာင်လှမ်းြမင်

ေနရ၏
 "အရိ ပ် မင်းဘာြဖစ် လာတာလဲ၊bossကဘယ်မှာကျန်ခဲ့လဲ၊ဒါနဲbossကမင်
့ း

ကိုထိုးလတ်လိက
ု ်တာလား၊ငါမင်းကိုေြပာထားသားပဲ bossကိုသွားမစပါနဲ ့

လိ...."

သုတကေြပာေနရင်းတိခနဲရပ် သွား၏အရိ ပ်ကကားေဘးကေနတုတ်တတ

ု ်

မလပ် ။သုတေြပာသမ ကိုလည်းဘာတစ် ခွနး် မှမတုန ် ြပန်

့ ။

"ဟိ ု boss!"

စက်ကေနာက်မှာေရာက် ှင်ေ
့ နတာြဖစ် သည်။သုတ ရယ် ကဲ ကဲလပ
ု ် လိက
ု ်

ရင်းစက်အတွက်တံခါးေြပးဖွင်သ
့ ည်။

"အဆင်သင့်ပါ boss"

သုတကတစ် ဆက်တည်းအရိ ပ်အတွက်ပါတံခါးဖွင်ေ

့ ပး ပီ းမှdriver sratမှာ

ဝင်ထိုင်၏

စက်က သေနရာသူဝင်ထိုင်ရင်း

ု ကာင် မဝင်ပဲဘာလုပ်ေနတာလဲ"
"ဟိေ

ထိုအခါမှ အရိ ပ်ကဝင်ထိုင်သည်။သုတကားေမာင်းေနရင်း ှစ်ေယာက်ကို

အကဲခတ်ေနမိ သည်။bossကအရိ ပ်ကိုဘာလိထိုးလိက

ု ်တာပါလိမ့်။ေြပာသာ

ေြပာရတာအရိ ပ်ကလည်းြပန်မေြပာနားမေထာင်ေလးြဖစ် သည်။

bossကထံုးစံ အတိင
ု ်းေြခချ ိတ်ထိုင်ကာမျက်လံးု ေတွကိုစံုမိှတ်ထားရင်း

ေတာက်ေလ ာက်အိပ်လိက
ု ်လာတာြဖစ် သည်။အရိ ပ်ကလည်း

ေတာက်ေလ ာက်မျက်လာချရင်းလိက
ု ်လာ၏တခါတေလေတာ့အရိ ပ်
ကbossကိုခိုးခို း ကည့်ေနတာြမင်သည်။bossကေတာ့ ေတာင့်ေတာင့် ကီးအိ ပ်

မဲ အိပ်လိက
ု ်လာ၏မျက်လံးု တစ် ချက်မှမဖွင်။့

် ဲကေနခဏခဏခို း ကည့်ြဖစ် သည်။အမှနက

သုတbossကိုမှနထ ် bossအိ ပ်

တုနး် ပဲ ခိုး ကည့်ရဲတာြဖစ် ၏မီ းပွိ င့်မိတာနဲသု

့ တbossကိုတစ် ချက်လှမ်း ိး

လိက
ု ်သည်။

Bossကတစ် ကယ့်ကိုေတာ် ဝင်မင်းသားြဖစ် သည်။မျက်လံးု ေတွမိှတ်ထား

တာေတာင်ခမ် းနားမကေမှးမှိနမ
် သွား။ဝင်းဖနေ
် ့ နတဲမ
့ ျက် ှာေပ မှာမျက်ခံုး

ထူထူတန်းတန်းေတွကမည်းနက်ေန၏ေသေသသပ် သပ် ဖီ းသင်ထားတဲ ့

ဆံ ပင်ေတွေ ကာင့်ဘယ်ဘက်က ကည့် ကည့်ခန ် ညားေနဦးမည်

့ ထင်သည်။

သွယ်စင်းေနတဲ ့ ှာတံ၊အနည်းငယ်ထူတယ်ထင်ရေပမယ့် တင်းတင်းေစ့ထား

တဲ ့ ှ တ်ခမ် းေတွကပိ ရိေသသပ် ေနသည်။ေမး ု ိ းထင်းထင်းေတွကbossရဲ

ြပတ်သားမေတွကိုြပသထားသည့် ှယ်။သူ ကည့်ေနစ ် bossရဲ လည်ဇလုပ်

ကတစ် ချက်လပ် ှ ားလာ၏

ဒီေဖ bossကအိ ပ်မေနဘူးဟ့။

ဟိေ
ု ကာင်အရိ ပ်ကို မီ းပွိ င့်လတ
ွ ်တာနဲကားေမာင်
့ းေနရင်းမျက်ရိပ်လှမ်းြပဖိ

လုပ်သည်။ဟိေ
ု ကာင်ကသကိုတစ် စက်မှ ကည့်မေနဘူး။သုတအသည်း

ေပါက်လာကာအရိ ပ်ကိုစိတ်ထဲကသာအကျယ် ကီးေအာ် ေြပာလိက

ု ်

ေတာ့သည်။

'bossက မင်းနဲငါသကိ
့ ုခိုး ကည့်ေနတာသိတယ်ငါ ့ေကာင်ရ'ဟူ၍။
6,December,2020
 ့ အရိ ပ်စစ် ကိုပဲွဆူေပးလိက
Note:ဒီေနေတာ့ ု ် ပီ ၊လုပ်ချင်တာလုပ် ပီ း

ေ ကာက်ြပေနလိက
ု ်။
Part-15

ဒီေ◌န႔ေညတာ့ထမင္◌းစားခန◌းထဲ
္ ကိုစကအရင္ေ◌ရာကွင◌
့ ေ
္ ◌န

တာ◌ျဖစည္။ရံ ◌းု ကျပ ာၿပီ းမွ သူ႔သူငယ်င္◌း◌ျပည့◌◌

ံ န ဲ နည္◌း
ု ႔

နည္◌း သားေ◌သာက္◌ျဖစိ က္ေ◌သးသည္။◌ျပည့◌◌

ံ က
ု ငယယတ

ည္◌းကသူတိ႔
ု အ ဖဲ ႕ထဲစာေအတာ◌◌
ံ းု သူမို႔ အခု ဆရာဝန◌ျဖစ္
္ ေ◌နၿ

ပီ ◌ျဖစည္။ၿပီ းခဲ့ တဲ့ ွ စမွဆရာဝ တစ္ေ◌ယာကဲ႔အိ မ္ေ◌ထာင်

ထားသူလည္◌း◌ျဖစ္၏

ငယယတည္◌းကစကဲ႔ရင္◌းရင္◌း းွီ းွီ ေ◌ပါင္◌းတာဆိုလိ႔

ု ျပည့◌္

စံ ◌န ဲ ထူး◌ျခား သငွစ္ေ◌ယာကဲရွိသည္။သူတိ႔
ု ႔ ု ငယယဟိတ
ု စ္ေ◌

ယာက ေ႔နာကိ တစ္ေ◌ကာက္ေ◌ကာကိ ကန◌းလိ

္ ႔
ု ငျပည့◌္

နဲ႔ထူး◌ျခားအျပစ ငာခံ ခဲ့ရဖူးေ◌သးသည္။အခု ေ◌တာင ပည့ ◌စ

လိက
ု ္ေ◌သး၏'အ ိ ပအခု လည္◌းမင္◌းေ◌နာက္ တစ္ေ◌ကာက္ေ◌ကာက္

လိက
ု ္ေ◌နတာပဲ မဟုတ းလား'တဲ။့

ငယယလိက
ု ်င◌
္ း လန◌းလိ
္ ႔
ု လိက
ု ာ◌ျဖစပီ းအခု ကသူ႔အ တ

င္◌းေ◌ရးမွဴး◌ျဖစ္ေ◌နလိ႔
ု မလိက
ု ် ငည္◌းလိက
ု ္ေ◌နရတာ◌ျဖစည္။အ

ခု ေ◌တာင တင္◌းေ◌ရးမွဴးမလုပ် င္ေ◌တာ့ဘူး႒ာေန◌ျပာင္◌းေ◌ပးပါေ◌

လး ဘာေ◌လးနဲ႔။◌ျပည့◌◌
ံ က
ု ိုေ◌◌ျပာ◌ျေပတာ့'အ ိ ပတစယ့◌္
ဟာေ◌လးပဲ 'တဲ။့ ပါး ု ိ ကံလိက
ု တဲေ
့ အၾကာင္◌းပါထပ္ေ◌◌ျပာ◌ျဖစ္ေ◌

တာ့◌ျပည့◌◌
ံ က
ု ဗိုကိွပယာ'မင္◌းအမွားပဲ ခံေ◌ပါ ့'တဲ။့

စကသူ႔ပန◌းက
္ ဲ ိုထမင္◌းခူ းထည့◌ေ
က ္ ◌ပးေ◌နတဲေ႔ဒၚႀကီး

ကို တစ် ကကည့◌ပီ း

" ဒၚႀကီး ဟိေ

ု ◌ကာငမင္◌းဆင္◌းမစားဘူးလား"

"ဆင္◌းမလာေ◌သးဘူးသား၊ရံ ◌းု ကျပ တည္◌းကသူ႔အခန◌းထဲ

္ က

ထကာတာမျမင း"

စက ေ◌ဘးနားမွာအသင့◌ပ္ေ◌နတဲေ
့ ◌ကာေငလးတစ္ေ◌ယာက

ကိ လွည့ ◌ာ

"သူ႔ကို သားေ◌ခၚ"

"ဟုတဲ သူေ◌႒း"

ေ◌ကာေငလးကေအပၚထပိ ခပ္◌ျမန◌ျမန
္ ေ◌◌ျပးတ
္ ကား၏ေ◌

ဒၚႀကီးမ် ကွာမွာၿပံ ◌းဳ ိ ပ ငည္။စကအရိ ပ္ေ◌လးေ◌ပၚသံေ◌ယာ

ဇဥွိေ◌နတုန◌းပါ။
္

ခဏအၾကာ ေကလးေမလး◌ျပ င္◌းလာ၏စကနားကိုမရဲ တရဲ တိးု

လာရင္◌း

"ဟိသ
ု ူေ◌႒း အကိုေ◌လးကဒီေ◌န႔ေညနစာ!"

"ဆင္◌းမစားရင္ ေ◌ဆးေ◌သာကမယိ ႔ သားေ◌◌ျပာ"

"ဟုတ္ ဟုတဲ ပါသူေ◌႒း"

 ေကလးေမလးက စက ကယ္ေ◌ရာေကွခါင္◌းတစ် က တင္◌း

ေအပၚထပ္ေ◌◌ျပးတ ကား ပ ည္။

ခေဏေနတာ့ အရိ ပါလာသည္။ထမင္◌းစား ပဲ မွာဘုဆတတ္ဝငိ င္

ရင္◌းသူ႔အ တက်ကားေ◌ပးတဲဟ
့ င္◌းြခက္ေ◌ တကိုသူ႔ေအရွ ႕ ဆဲ

ယူ၏မ် ကႊ◌ာေ◌လးခ် ထားေ◌ပမယ့◌က

် ွာေ◌လးတင္◌းေ◌နတာ

သိသာသည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးသူ႔အကိုကိုစိတ္ေ◌ကာက္ေ◌နတာလား။စ

ကအ ိ ပိ မ် ကံ◌းု တစ် ကွ ကည့◌ပီ းဘာမွေမ◌ျပာ။မ် ကႊ◌ာခ် ျ

ပီ း ထမင္◌းကိုစစားေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။

ေ◌ဒေၚ႐ႊ ထမင္◌းငံ◌႔
ု စားေ◌နတဲစ
့ ကိ ေ◌သခ် ာထပကည့◌သ
ိ ည္။

အျပင ပ ာတာမို႔ ေအပၚအက်ႌကိုြခၽတားခဲ့ တာပဲ လား။ဒါမွမ

ဟုတ ႔ဗလႀကီးေ◌ တကိုတမင္◌ျပခ် ငိ ႔လားေ◌တာ့မသိေ◌ပ။သူဝ

တားတဲအ
့ ျဖဴ ေ◌ရာ ငပ်ယ္ေ◌ၾကာင့ ◌ ႔ င ပ္ေ◌ တနဲ႔လက္ေ◌

မာင္◌းကဗလႀကီးေ◌ တကိုအတိင
ု ္◌းသား◌ျမင္ေ◌နရ၏စကဘာဝတ္ဝ

တကည့◌ေ ဲ ၾကက္ေ◌ သးက

္ ◌ကာင္◌းေ◌နတာပါပဲ ။အရိ ေပတာ့အျဖဴ န႔

န႔လန
္ ႔စင္
္ ့ ီရွ ပြပကိုေ◌ပါငယ္ေ◌လာကဲရွိတဲေ
◌းပါတဲတ ့ ◌ဘာင္◌းဘီ

အျဖဴ ေ◌ရာငတိေ
ု ◌လးနဲ႔ တဲဝတားတာေ◌ၾကာင့ေ◌လးေ◌လး

နဲေ႔တာင ေ◌ေနသး၏

စကဲ႔အ ိ ပိ တစွည့◌ၾ
ီ ကည့◌င္◌းေ◌ဒေၚ႐ႊၿပံ ◌းဳ မိ သည္။စ

ကအရပ္◌ျမင့◌◌
္ ျမင့◌၊္ ဗေလတာင့◌ေ
္ ◌တာင့◌၊္ လူေ◌ကာ ငား ထားႀ

ကီးနဲ႔တစယ့◌ေ
္ ◌ယာက်ၤ◌ားရင့◌ာႀကီး◌ျဖစ္ေ◌နၿပီ ။အ ိ ပ် ပ
နေ◌တာ့
္ အရပ္ေ◌လးနည္◌းနည္◌းရွ ာက လဲရင္◌ျဖဴ ◌ျဖဴ ေ◌သးေ◌

သးေ◌လး◌ျဖစ် ဲ သည္။

ေ◌ဒေၚ႐ႊၾကည့◌ေ
္ ◌နတုန◌းမွ
္ ာပဲ အ ိ ပ ငဳ ပီးစပလိသ
ု ူ႔ပါးစပ္

ကိုလကဲ႔ယကကိ ကာမို႔စိုးရိ မားရသည္။အ ိ ပအစပိ ငါ

တယ္။ဒီေကလးဘယိ ◌ျဖစါလိမ့◌။္

"အရိ ပ္ သားစပိ ႔လား"

"ဟင့ ◌င္◌း"

အရိ ပ္ေ◌◌ျေဖတာ့စကထမင္◌းစားေ◌နရင္◌းမ် ကံ◌းု တစ် ကွ

ကည့◌ပီ း◌ျပ ◌
ံ ႔
ု သား၏

" ရာ႕သား ေ◌ေရလးအရင္ေ◌သာက္"

ေ◌ဒေၚ႐ႊက ေ◌ရြခကိ အရိ ပ္ေ◌ရွ ႕တိးု ေ◌ပးရင္◌းစိ ေတကာင္◌းသ

လိေ
ု ◌သခ် ာထပကည့ ◌ိ က်ွင္

ဟင္!။အရိ ပ္ေ◌အာကႈတမ္◌းမွာေ◌ သးစိုေ႔နတာ◌ျဖစည္။◌ျဖဴ ေ◌

ြဖးေ◌နတဲအ
့ သားရည္ေ◌ၾကာင့◌ႈတမ္◌းေ◌ထာင့◌ာွ ေ◌ပါက္ေ◌နတာ

ကသိသာလွသည္။ေ◌ဒေၚ႐ႊအရိ ပႈတမ္◌းကို◌ျမင္◌ျပီ းဘုရားတမိ ေ◌

တာ့သည္။

ဘုရား။အရိ ပဲ ႔စက္ ရံ ◌းု မွာထိုးႀကိတာၾကသလား။ရံ ◌းု ကျပနေ◌

္

ရာကာၿပီ းမၾကာ။စေကရခ်ိဳးၿပီ းအျပင္◌ျပ ကား၏အ ိ ပ

လည္◌းသူ႔အခန◌းထဲ
္ ကမ ထက္။ထမင္◌းလည္◌းဆင္◌းမစား။စေက

ဆးေ◌သာကမယ္ေ◌◌ျပာလိ႔
ု သာ ဆင္◌းလာရပံ ◌ေ
ု ◌ပၚသည္။ဘာ◌ျပႆ
နာေ◌ တတကာၾကျပ ပီ မသိ။ေ◌ဒေၚ႐ႊသက်င္◌းသာခ် မိေ◌တာ့သ

ည္။

အဲ ဒ
့ ါေ◌ၾကာင့◌ာ် း စကအ ိ ပိ ထမင္◌းလာမစားရင္ေ◌ဆးေ◌သာ

ကမယ္ေ◌◌ျပာခို င◌
္ းခဲ့ သ ား။စက သူ႔ညီေ◌ဆးေ◌ၾကာကာ

ကိုေ◌တာ့ေ◌ကာင္◌းေ◌ကာင္◌းမွတိေ◌ေနသးသ ဲ။ဒီေကလး စ
ွ ္ေ◌ယာ

ကာေ◌လ။ေ◌ဒေၚ႐ႊကမ် ကႊ◌ာခ် ၿပီ းထမင္◌းဆကားေ◌နတဲစ

့ က္

ကိုၾကည့◌ပီ း◌ျပံ ◌းဳ ေ◌ယာငမ္◌းသည္။အ ိ ပငယယ္ေ◌လးကတ

ည္◌းေကဆးအရမ္◌းေ◌ၾကာကဲ သူမဟုတား။စက လဲ င စိမ္

လံ◌းု ဘယ ေမွဆးတိက
ု ိ ႔မရ။သူတိ႔
ု ငယယေအၾကာင္◌းေ◌ တ

ကိုစကည္◌းအကု တ
ွ ိေ◌ေနသးတာပဲ ။

အ ိ ပလည္◌းဘာထူးလဲ။စက္◌ျပနေ◌ရာက
္ ာၿပီ းေ◌နာကိ င္◌းမ် က္

လံ◌းု ေ◌လးေ◌ တကသိသိသာသာေအရာင္ေ◌တာကာတာ။ညီအကို ွ

စ္ေ◌ယာက္ ေမ တ႕တာၾကာလိ႔
ု စိ မ္◌း သားၾကတာပဲ လား။ေအၾကာ

င္◌းတစ ခု ရွိလိ႔
ု ေမခၚေမ◌ျပာၾကတာလားသူေမသခ် ာမသိေ◌ပမယ့◌္

တစ္ေ◌ယာကဲ႔တစ္ေ◌ယာက ပ လွ ံေ◌ယာဇဥွိေ◌နၾေကသး

တယိ တာကိုေ◌တာ့ ေ◌ဒေၚ႐ႊခံ စားလိ႔

ု ေရန၏

အရိ ပ္ေ◌လးစေကပၚဘယ္ေ◌လာကထိသံေ◌ယာဇဥကီးတယိ

တာေ◌ဒေၚ႐ႊအသိဆံ◌းု ။စကိ ဒီေကလးဘယ္ေ◌လာက္ေ◌တာင္ေ◌

မ်ွာ◌္ေ◌နခဲ့ သလဲ'သူမ'သိတာေ◌ပါ ့။စက ႔ေအပၚဘယိ ပဲ ◌ျပဳမူဆက္

ဆံ ေ◌နပါေ◌စ၊ဒီေကလးစကနားက ထ ကာ သားမွာမဟုတ း။ဘာ

လိ႔
ု ဆို ဒီေကလးရဲ ႕ျဖစ ႈကစက္◌ျဖစ္ေ◌နခဲ့ တာမို႔လိ႔
ု ။ဒီေကလး

ရဲ ေ႕ပ် ာ◌္႐ႊင္◌ျခင္◌း၊ဝမ္◌းနည္◌း◌ျခင္◌းအလံ◌းု စံ ◌က
ု ငယယ္ေ◌လးက

တည္◌းကစေကပၚမွာပဲ မူတည္ေ◌နခဲ့ တာမဟုတား။

ဒီေ◌လာကိသံေ◌ယာဇဥကီးတဲေ
့ ကလး စ
ွ ္ေ◌ယာကကားဘယရာက

မ် ား နားလ ့ ဲ။
ႈ လဲေ◌စခဲ့ တာတဲလ

" ဒၚႀကီး"

ဟင္!။စက္ေ◌ခၚလိေ
ု ကွဒေၚ႐ႊသတိ◌ျပနဝင္
္ ေ◌တာ့၏

"သားေ◌◌ျပာေ◌လ ေ◌ဒၚႀကီးဘာလုပ္ေ◌ပးရမလဲ"

"သူ႔ကို ဒါ သားေ◌ပးလိက
ု ္ေ◌ဒၚႀကီး"

ထိုအခါမွအ ိ ပမင္◌းစားၿပီ းေအပၚထပိ တ ကားၿပီ မွနးေ◌

္

ု တာ◌ျဖစည္။စကသူေ႔ဘာင္◌းဘီ အိတဲေကဆး
ဒေၚ႐ႊသိလိက

ဗူးေ◌လးကိုထုတေ
္ ◌ပးလာရင္◌း

"သူ႔နႈတမ္◌းကိုလိမ္◌းဖို႔၊◌ျပည့◌◌
ံ က
ု ိုေ◌မးၿပီ းဝယာတာ၊ေ◌

ဆးတိက
ု ည္◌းေ◌သာကွာမွမဟုတာ"

" အာ◌္ အင္◌း၊ေ◌ဒၚႀကီး သားေ◌ပးလိက

ု ယား"

စကေအပၚထပိ တ ကားၿပီ ◌ျဖစည္။သူကိုယိ င္ေ◌ပးလ

ည္◌းရရဲ ႕သားနဲ႔ဒီေကလးေ◌ တဟာေ◌လ။ဘယခ်ိ ေ

ိ မခၚေမ◌ျပာ

ပဲ ေ◌နၾကမလိ႔
ု လဲ။
<<<<<<<
>>>>>>>
 ဓာတ္ေ◌လွကားေ◌ရွ ႕မွာရပ္ေ◌စာင့◌ေ
္ ◌နရင္◌း စကိတဲတစ်ိဳး◌ျဖစ္

လာသည္။Lift Systemေ◌ တerrorတစ ခု ◌ျဖစ္ေ◌နတာမ် ားလား။မိုးမာန ္

ဒီေ◌န႔သူ႔ကိုေ◌အာကင္◌းမႀကိဳတာဒါနဲ႔မ် ားဆိုင္ေ◌နမလား။ေ◌ဘး

ေကကာငိ ၾကည့◌ေ
ိ ◌တာ့မ်ကႊ◌ာခ် ၿပီ းၿငိမက္ေ◌န၏အဲ ဒ
့ ီေ◌

န႔ကတည္◌းက စကဲ႔သူေမခၚေမ◌ျပာ◌ျဖစေကတာ့။အလု ပိစၥက

လဲရင္ ဘာတ စန◌းမွ

္ ေမ◌ျပာ◌ျဖစာ တစတ္ေ◌တာင္ေ◌က်ာ◌္ေ◌နၿပီ

ထငည္။

"မဂၤလာပါခင်ာ၊တစိ တေ
္ ◌လာကားစိုက္ေ◌ထာင္ေ◌ပးၾကပါ၊Lift

System error ◌ျဖစ္ေ◌နတဲအ

့ တက ႀကီးမင္◌းတိ႔
ု ေအနနဲ႔ မိ နစ္2 0

လာက္ေ◌စာင့ ◌ိ င္◌းေ◌ပးေ◌စလိပ
ု ါတယင်ာ၊ဒီေ◌န႔မနကွာပဲ စက္

ခ်ိဳး ယင္◌းမႈတစ ေ◌ၾကာင့◌ာတ္ေ◌လွကားထဲမွာဝ မ္◌းမိ န◌းေက

္

လးတစ္ေ◌ယာကိတိတဲ◌
့ ျဖစဥ္◌ျဖ စားခဲ့ ပါတယ္၊အခု စက်ိဳ႕ ယင္း

မႈကိုအျမ ◌
ံ းု ေ◌◌ျဖရွ င◌
္ းေ◌ဆာင္ြ႐က္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစဲ အ တက္ေ◌ၾ

ကာင့◌္ ေ◌နာကပိ နစ္20၊နာရီ ဝက တင္◌းLifeထဲကိုမဝငကဖို႔ ေ◌မ

တၱာရပံ ပါတယင်ာ၊Lifeထဲေ◌ရာကွ ေမတာ◌ဆပိ တိမွာစိုးတဲအ

့

တက္ေ◌ၾကာင့◌ါ၊ေ◌က်းဇူးတငါတယ္"

Security ္ ေ႔အာ◌္ေ◌နသံသဲ့သဲ့ကိုၾကားလိက
Guardဆီ က ဟန◌းနဲ ု

တာ◌ျဖစည္။သူထငာမမွားေ◌ပ။Lift Errorေ◌ၾကာင့ ◌ံခါးြပင့◌္

လာဖို႔ၾကန႔ၾကာေ◌နတာ◌ျဖစည္
္ ။အဲ ဒ
့ ါေ◌ၾကာင့ ◌ာအနီးအနား

တစ္ေ◌ယာကွမျမငာ◌ျဖစည္။သူ႔ေအ တးေ◌တာငဆံ ◌းု ေ◌သး။ ု

တရက္Liftတံခါးြပင့ ◌ာၿပီ းဟိေ
ု ◌ကာငဓာတ္ေ◌လွကားထဲဝင္

သားၿပီ ◌ျဖစည္။

ဒီေ◌ကာငံ◌ၿ
ု ခံ ◌ေ
ဳ ◌ရးဒီေ◌လာက္ေ◌အာ◌္ေ◌နတာေ◌တာငၾကား

ဘူးတဲလ
့ ား။Errorေ◌ၾကာင့◌L
္ iftကခဏခဏရပ္ေ◌နပါတယိ တဲဟ
့ ာကို။

မၾကားပဲ ဘာလုပ္ေ◌နတာလဲ။စက မင ပာတာနဲ႔တမငိ ေမ◌ျပာ

ပဲ ထားလိက
ု ည္။

အ ိ ပစကိ ၾကည့ေ◌န။တံခါးပိ တပီ းေအပၚကိုတက္ေ◌တာ့မယ္

ု ်င္ေ◌နခဲ့ ဆိုတဲအ
လုပ္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။စကိ မလိက ့ ထာနဲ႔ခပ

ဲ◌ျဖစည္။တံခါးကတစ္◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းနဲ႔လံ◌းု လံ◌းု ပိ တေ
္ ◌တာ့မ

ည္။က်စ္!

"ဟာ ေ◌ဟ့ မင္◌း◌ျပ က္"

စကိ ဘာေ◌ တလာေ◌◌ျပာေ◌နတာလဲဆိုတဲ့ အၾကည့◌႔

ဲ မ် ကံ◌းု

တန႔ၾကည့
္ ◌ည္။သူ႔ကိုထပ္ေ◌◌ျပာခ်ိ ရ။ပိ တ နီးနီး◌ျဖစ္ေ◌နတဲ ့

တံခါးထဲကို စကါအျမ ိ က္ဝငိ ေကတာ့သည္။ဒီေ◌ကာင္ တစယ္

ကိုသံ◌းု စားမရတာပဲ ။ဘာလိ႔ ့ ဲ။

ု ဘာကိုမွအာ ု ံ မထားရတာတဲလ

ဓာတ္ေ◌လွကားထဲေ◌ရာက္ေ◌တာ့စက သူ႔ေအနာကွာတမငပ္ေ◌န

လိက
ု ည္။Liftကေအပၚကိုတစိ ပိ ပ္ေ◌◌ျပးတကပီ းမၾကာ။

တီတီ! ဖ် တ!္

Liftကလံ◌းု လံ◌းု ရ ပားၿပီ ◌ျဖစည္။Liftထဲကမီ းေ◌ တပါတစ် တ်

တ္◌ျဖစပီ း အကုနေ◌မွ
္ ာင် သားသည္။
 "ဟင္!၊ဘာ◌ျဖစာလဲ"

စကေအနာကွာတမငငိမ္ေ◌နရင္◌းသူ◌ျဖစ် က္ေ◌နသမ်ွကို ပက

ည့◌ေ
္ ◌နလိက
ု ္၏

"Liftက ဘာ◌ျဖစာလဲ"

ေ◌◌ျပာတုန◌းကမင္
္ ◌းနားေ◌ထာငား။

"မီ းလည္◌းပ် ကရာေအၾကာင္◌းမရွိ ပဲန႔

ဲ "

ေအမွာင္ေ◌ၾကာက သည္ တစ္ေ◌ယာကည္◌းေအမးေအ◌ျဖလု

ပ္၏ခလုတေ
္ ◌ တကိုေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ ကွိ ပည္။မေရတာ့တံခါးကို

သူ႔လကဲ႔ ဆဲ ြဖင့ ◌ည္။လံ◌းု ၀ြဖင့◌ေရတာ့တစ န◌းဒု

္ န◌းထု
္ ကာ

"အျပငွာ ဘယ ရွိ လဲ"

ဒုန◌း
္ ဒုန◌း!
္

အသံကအဖ် ားခက င္ေ◌န၏ေ◌ၾကာကတ္ေ◌သးသည္ေ◌ပါ ့။

"ရွိ လဲ မင္◌းေ◌ခၚတာဘယ မွမၾကားဘူး"

"ဟင္!"

ထိုအခါမွသူ႔ေအနာကွာစကွိေ◌နတာကို သတိထားမိ ပံ◌ရ

ု သည္။

"အျပ ငက် ငယ္"

ဘယ ေကရာေ◌နခ် ငန◌းလိ
္ ႔
ု လဲ။စကဘာမွ◌ျပေ ◌ျပာေ◌တာ့

တံခါးကိုထပ ◌ျပ ည္။

ဒုန◌း!
္ ဒုန◌း!
္

"အျပငွာ ဘယ ရွိ လဲ"

 ဒုန◌း!
္ ဒုန◌း!
္

မသိရင္Liftထဲသူတစ္ေ◌ယာကည္◌းပိ တိေ◌နသလိပ
ု င္။စက စ

ယိတရွ ည္ေ◌တာ့။တစ န◌းဒု

္ န◌းထု
္ ေ◌နသူကို လက္ေ◌မာင္◌းရင္◌းေက

ေနဆာင့ြ ◌ဲပစိ က္ေ◌တာ့ စက ငငဲေ◌ ထးခနဲပါလာ၏ေ◌ၾကာ

ကိတဲ႔ ု န◌းကန
္ ေ◌နသူ
္ ကို လက္ေ◌မာင္◌းေကန ဆဲ ကိုင စိ ကင္◌း

"အရိ ပစ္ မင္◌းၿငိမငိမ္ေ◌နစမ္◌း"

"ဟင့ ◌င္◌း"

"ဘာဟင့ ◌င္◌းလဲ၊Lift Systemsေ◌ တerror◌ျဖစ္ေ◌နတဲေ

့ အၾကာင္◌း

လံ◌ၿ
ု ခံ ◌ေ
ဳ ◌ရးေ◌ တဒီေ◌လာက္ေ◌အာ◌္ေ◌နတာမင္◌းမၾကားဘူးလား"

မ် ကံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌ တနဲ႔ စကိ ေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ းဘာမွေမ◌ျပာ။ဓာ

တ္ေ◌လွကားထဲေ◌မွာငယိ ေ◌ပမယ့ ◌ ပေငန႔အလင္◌းေ◌ရာင္

ရွိ ေ◌နတာေ◌ၾကာင့◌္ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးႀကီးေ◌မွာင္ေ◌နတာမ်ိဳးမဟုတ္။ရင္

ြခငဲေ◌ရာက္ေ◌နသူက စိ တႈပွားကာအသကွဴသံေ◌ တပါ◌ျမနေ◌

္

နၿပီ ◌ျဖစည္။

"စိ တိ ၿငိမငိမား ဘာမျဖစ း"

စကိ မ် ကံ◌းု ဝိုင◌

္ းေ◌ တနဲေ႔နာက စကိမ္ေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ း

"ဘယ္ေ◌လာကကာမွာလဲ"

"အ လ ံ◌းု မိ နစ္30"

အ ိ ပစါမွဒီလိအ
ု ျဖစ်ိဳးမႀကံ◌ဖ
ဳ ူးပါ။အရမ္◌းေ◌ၾကာကိသည္။

နဂိုကတည္◌းကအလံ◌ပ
ု ိ တားတဲအ
့ ခန◌းေ◌ေ
္ တၾကာက္ေ◌တာ့ပိုဆိုး
သည္။မိ န စံ◌းု ဆယိ အၾကာႀကီး။ဟင့ ◌င္◌း ေမစာင့◌ိ င း။ေ◌

တးရင္◌းစိ တေ
္ ◌ တလႈပွားလာကာအျပငိ ပဲ ထက်ငေ
္ ◌နမိ သည္။

သူ႔ရ ငငဲကြဇတ န◌း

္ ထကစိ ကင္◌း

"ဟင့ ◌င္◌း အျပ ငက် ငယ္"

ထိုသူကအ ိ ပိ ယ္ေ◌လးကို ဲ စိ ကပီ း င

ြဇတတင္◌း◌ျပ ပ

က်င◌
္ းကပစိ ကည္။

"အရိ ပစ္ ေ◌◌ျပာတာနားေ◌ထာငမ္◌း၊မင္◌းအရမ္◌းစိ တႈပ္ေ◌နတ

ယ္၊စိ တိ ၿငိမငိမား၊အသကိ ေဝအာငွဴ"

"ဟင့ ◌င္◌း၊ေ◌ၾကာကယ္"

စက ငငဲကအတင္◌း ု န◌း
္ ထကိ ႔လုပ္◌ျပ ည္။အရိ ပယယ္

က ကားထဲမွပိတိဖူးသည္။ေ◌သာ့ကကားထဲက် ဲ ၿပီ း ေ◌လာ့ ခ် သား

တာ◌ျဖစည္။အဲ က
့ တည္◌းက ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးအလံ◌ပ
ု ိ တန◌းေ◌
္ တဆို

အရမ္◌းေ◌ၾကာက္ေ◌တာ့တာ◌ျဖစည္။ရ ငငဲကြဇတတင္◌း ု

န◌း
္ ထက္ေ◌နသူကို တစ ခု ဆီအာရံ ◌လ
ု ႊ◌ဲမွေရတာ့မ ငည္။ဒီအတိ ု

င္◌းဆို စိ တႈပွားၿပီ းတစ ခု ◌ျဖ စား ုိ ငည္။

သူတစ် ကိ သားတာ။Liftထဲမ၀ငငတည္◌းကဒီေ◌ကာင္ေ◌လးကို

မရ ေရအာ ငဲထားလိက
ု င့ ◌ာ။အဲ ေ
့ ◌လာကိ းဆိုးဝါးဝါးႀကီးေ◌ၾ

ကာက္ေ◌နမယွန◌းသူ
္ တစယသိခဲ့။

"အရိ ပစ္ ငါရွိ တယ္၊မင္◌းနဲ႔အတူငါပါရွိ ေ◌နတယ္"

 ထိုသိုေ႔◌ျပာလိက
ု ္ေ◌တာ့စက ငငဲတိးု ဝငာရင္◌း စကါးကိုက်

စ္ေ◌ေနအာငကားေ◌တာ့သည္။လူတစိ ယံ◌းု လည္◌းတုနေ◌န၏ရ

္

ငငဲေကၾကာက္ေ◌နသူကို◌ျပ က္ေ◌ပးထားရင္◌းစိ တ္ေ◌အးမွဖုန◌း

္

ဆကသည္။

"မိုးမာန"္

"အမိ န႔ရွ
္ ိ ပါ boss"

"ငါတိ႔
ု ဓာတ္ေ◌လွကားထဲပိတိေ◌နတယ္"

"ဗ် ာ!"

က်စ္! ဒီေ◌ကာင္။အဲ ေ
့ ◌လာက္ေ◌အာ◌လား။

" ကၽနေ◌တာ◌္
္ အခု ခ်က်င◌
္ းစီ စဥိ ကါ ့မယ္boss၊ဒါနဲ႔ bossအ တ

င္◌းေ◌ရးမွဴး!"

"သူပါရွိ ေ◌နတယ္"

"ဟုတဲ boss"

မိုးမာ န◌းခ်
္ သားမွ ရ ငငဲကတစ္ေ◌ယာကိ အကဲခကသည္။

အခု လိစ
ု က်ိဳး ယင္◌းမႈကဒီ င
ုိ ံမွာ◌ျဖစဲ ေ◌ပမယ့◌္ ဒီေ◌ကာင္ေ◌လး

နဲ႔မွတည့ ◌ည့ ◌ကံ◌ရ

ဳ သည္။ဒီပံ◌စ
ု ံ အတိင
ု ္◌းဆို ေ◌နာကာရီ ဝက္ေ◌လာ

က္ေ◌စာင့◌မွာေ◌သခ် ာသည္။

"သူတိ႔
ု လာလိမ့◌ယ္"

ထိုအခါမွ ရ ငငဲေကနစကိ ေ◌မာ့ၾကည့ ◌ည္။မ် ကံ◌းု ဝို

င္◌းေ◌ တမွာမ် က ကည္ေ◌ တရွိ ေ◌ေနသး၏ေ◌ၾကာကိတ္ေ◌ၾကာ

င့◌ႈတမ္◌းေ◌ တကတစတတ နေ◌နသည္
္ ။အရိ ပစင္◌းနဲ႔

ငါၾကာရင းေ◌တာ့မွာ။ငါ ့ကို လ တတ ပပိတာြခင့◌ေ

္ ◌ပးပါ

ဦး။

" ၾကာက္ေ◌ေနသးလား"

"အင္◌း"

အခု စက္ေ◌ရွ ႕ေကကာင္ေ◌လးမွာ ငယယလိယ

ု ုန◌ျဖဴ
္ ေ◌လး◌ျဖစ္ေ◌

ပ ည္။မထံ◌တ
ု တ္ေ◌တးနဲေ႔အးစကက္ေ◌ကာင္ေ◌လးကဘယ္ေ◌

့ ဲ။မ် ကံ◌းု ဝိုင◌

ရာ ကားတာတဲလ ္ းေ◌ တက စကိ မ် က္ေ◌တာငခ

က္ေ◌မာ့ၾကည့◌ေ
္ ◌နသည္။နႈတမ္◌းေ◌လးေ◌ တကအနည္◌းငယ ်

င္ေ◌ေနသး၏

အခန◌းငယ
္ ဲတိတိတႈကႀကီးစိုးေ◌နတာေ◌ၾကာင့ ◌ိ ေ◌ကာ

င္ေ◌လး၏အသကွဴသံကိုအတိင
ု ◌
္ းသားၾကားေ◌နရသည္။ၿပီ းေ◌တာ့ ရ

ငငဲကခပ္ေ◌ႏြ◌းေ◌ႏြ◌းအထိေအ တ႕။ေ◌ကာငယ္ေ◌လးဆီ ကသ

င္◌းပ႕ပေ႕ြမးရနံ႔တစ်ိဳ႕ကစကွာေခါင္◌းထဲတိးု ဝင္ေ◌နသည္။ဆိ တငိ

ွ ္ေ◌ယာကည္◌းဆိုတဲအ
မဲ ေ◌နရာမွာ စ ့ သိကစကိ ပ
ွိ က္၏တစ

ယထိုေ◌ကာင္ေ◌လးနဲ႔နမ္◌းၿပီ းတဲေ
့ ◌န႔ကတည္◌းေကနလိ႔
ု ေမကာ

င္◌းေ◌နတာ◌ျဖစည္။

စကသကွဴသံေ◌ တမူမမွနေ◌တာ့
္ ။ေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌ကီးကိုပူေ◌လာ

ု ဲ ။သတိထားမိ လိ႔
င္◌ျပင္◌း◌ျေပနသလိပ ု လားေ◌တာ့မသိေ◌ပ။ရ ငင္

ထဲေ◌ရာက္ေ◌နသူေကခါင္◌းေ◌ထာငာ၏
 "ဘယ္ေ◌လာကကာဦးမွာလဲ"

အသံတိးု တိးု က စကားထဲတိးု ဝငာသည္။မ် ကံ◌းု ဝိုင◌

္ းေ◌ တက

ေ◌ၾကာက္ေ◌နတဲပ
့ ံ ◌ု ိ ပစ်ိဳ႕ထင်နေ◌ေနသး၏စက
္ ထိုမ်က္

လံ◌းု ေ◌ တကိုေ◌သခ် ာစိုကကည့◌ေ

္ ◌တာ့ ရ ငငဲက ထကိ ႔သတိရ

သားပံ ◌ေ
ု ◌ပၚသည္။ရ ငငဲက ထကိ ႔လုပ္ေနသူကို ခါးေကန ဆဲ ကပ္

ပစိ က်ွင္ စကိ ေ◌နာက စကိမ္◌ျပနေ◌မာ့

္ ၾကည့ ◌ည္။လကွစ္

ဖကစကက္ေ◌မာင္◌း စ
ွ ကိ ထိန◌းကိ
္ ု ငားရင္◌း

"ဟိ"ု

"မ် ကံ◌းု ေ◌ တမွိတိ က္"

"ဟင့ ◌င္◌း"

စကိ မ် ကံ◌းု ဝိုင◌

္ းေ◌ တနဲ႔ျပ ကည့◌ေ
္ ◌န၏ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးစက္

ကိုေ◌ၾကာက္ေ◌နၿပီ ။စကသကွဴသံေ◌ တမူမမွနေ◌တာ့

္ တာကိုထိုေ◌

ကာင္ေ◌လးရိ ပိ ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။စကတံေ◌ တးတစ် ကမိဳခ်လိက

ု

င္◌းလကစက ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးေ◌ခါင္◌းကိုထိန◌းကိ
္ ု ငိ က်ွင္

"ဟင့ ◌င္◌း"

"မင္◌းကို ဘယ ကဘာလုပ္ေ◌သးလိ႔
ု လဲ"

ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးနားဆီ ကပ္ေ◌◌ျပာလိက
ု ္ေ◌တာ့ တန႔ခနဲ
္ ◌ျဖ စားသ

ည္။နားေ◌လးေ◌ တကသိသိသာသာရဲ ေ◌န၏ထိုနားေ◌လးေ◌ တကို နႈတ

မ္◌းနဲ႔ြပ တဲလိက
ု ်ွင ငငဲကတု ကားၿပီ းကိုယံ◌းု ေ◌လး

ကပါခပ္ေ◌တာင့◌ေ
္ ◌တာင့◌◌
္ ျဖစာသည္။
 နားေကနတစင့ ◌ ိ င္ေ◌ တအထိေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ ကတပ

မ္◌းရႈ◌က
ိ စိ က္ေ◌တာ့ စကိ တန◌းထု
္ တာ၏

"ဟင့ ◌င္◌း"

စကသူဘာေ◌◌ျပာေ◌◌ျပာဂ ု မစိုက္ေ◌တာ့ပါ။ ွ ပက်ႌနဲ႔နကိ

င္ေ◌ၾကာင့◌္ လ ိ ငီေကနပါး◌ျပင္ေ◌ တကိုြပတပမ္◌းရႈ◌က

ိ ိ

သည္။မ် ကံေ◌ တကိုပိတ် သားသ ထိနမ္◌းရႈ◌က

ိ င္◌း ာွ တံတ

စ္ေ◌လ်ာွ ကပမ္◌းသည္။ၿပီ းတာနဲ႔နႈတမ္◌းႏ◌ုေ◌ ထးေ◌ ထးကိုဖိက

ပစိ ကည္။ြဖင့ ◌မလာေ◌သးတဲန

့ ႈတမ္◌းပါးကိုလ်ာွ နဲ႔လ်ကိ

က္ေ◌တာ့ ေ◌ကာင္ေ◌လးအသကွဴသံေ◌ တ◌ျမ ာၿပီ ◌ျဖစည္။

"နႈတမ္◌းေ◌ တကို ပိ တထားနဲ႔၊ေ◌ပါ ကားလိမ့◌ယ္"

ေ◌◌ျပာၿပီ းေ◌နာက စကိမ်ွာနဲ႔လ်က္ေ◌တာ့ နႈတမ္◌းေ◌ တကိုြဖ

င့ေ◌ပးသည္။လ်ာွ ကိုအ တင္◌းထဲြဇတိ းဝငပီ း သူ႔လ်ာွ ေ◌ တ

နဲ႔လံ◌းု ေ◌ ထးေ◌စလိက ဲ ပိုကပ္ေ◌အာ

ု ည္။ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးခါးကိုသူန႔

ငဲယူပစိ ကပီ းနႈတမ္◌းေ◌ တကိုေအပေၚအာက စွည့◌စ

ီ ုပ ပ

စိ က်ွင္ အသံေ◌ တ ထကာ၏

ေအမွာေင်နတဲအ
့ ခန◌းငယ
္ တင္◌းပင့ ◌ကႈ◌က
ိ ံေ◌ တနဲ႔ နႈ

္ းြပတိ ကဲ အသံေ◌ တႀကီးစိုးေ◌ေနတာ့သည္။ေ◌သခ် ာ

တမ္◌းခ် င◌

တာကစကနမ္◌းေ◌ တကို ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးမ တန◌းလွ

္ ိ င္။ခဏအၾ

ကာမွာေ◌တာ့ညည္◌းညဴမႈ◌ျပဳရင္◌းစကႈတမ္◌းေ◌ တကိုတန
ု ႔ျပ
္ မ္◌း

ရႈ◌က
ိ ာေ◌တာ့သည္။
 "အင္◌းးးး ဟင္◌းးးးး"

စကသူေ႔ခါင္◌းကိုထိန◌းကိ
္ ုငပီ းစိ တကိဳကယာေ◌႐ႊ႕နမ္◌းသ

ည္။မ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု ကိုလ်ာွ ေ◌ တနဲ႔လ်က ထိအနမ္◌းေ◌

တၾကမ္◌းလာေ◌တာ့ စကက္ေ◌မာင္◌းေ◌ တကိုထု ု ိ ကာသည္။စက္

ကဂ ု မစိုက္။နႈတမ္◌းရဲ ရဲေ◌ တကို ငံ◌ေ

ု ◌ ထးလိက
ု ္◌ျပန၏စိ
္ တကိဳက

မ္◌းေ◌နရတာေ◌တာင္ စကလိမ
ု က်ျဖစ္ေ◌နသည္။အမွ ဒီထကိ လိခ
ု ်

င္ေ◌နတာ။

စကနမ္◌းေ◌ေ တအာေကနာက စကိမ န◌း

္ ထကင္◌းထု ု ိ က္

လာေ◌တာ့နႈတမ္◌းႏ◌ုႏ◌ုေ◌ တကိုမလႊတ်ငဲလႊတ္ေ◌ပးလိက
ု သည္။

စက ငငဲေကနပဲ အသေက္ဝအာငွဴသည္။မ် ကံ◌းု ဝိုင္◌းေ◌ တ

ေကမွးစင္◌းေ◌န၏နႈတမ္◌းေ◌လးေ◌ တကသူ႔အနမ္◌းေ◌ေ တၾကာ

င့◌္ ႐ႊန◌းစိ
္ ုေ◌◌ျပာငက္ေ◌နသည္။ ငကပါနိမ့◌ည
် ္◌ျမင့◌ည
် ္ ◌ျ

ဖစ္ေ◌နရင္◌းသူ႔ကိုယ ထိန◌းခ်
္ ဳပ္ေ◌နရွ ာသည္။ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးအသ

ကွဴသံ◌ျပင္◌း◌ျပင္◌းကစက်ကွာဆီ ု ိ ကက္ေ◌န၏စကက္ေ◌မာ

င္◌းေ◌ တကိုေ◌တာ့ထိန◌းကိ
္ ု ငားတုန◌းပင္
္ ။ၿပီ းေ◌တာ့စက်ကွာဆီ မ်

ကံ◌းု ေ◌ေ တမွးစင္◌းၾကည့◌ေ

္ ◌နၿပီ းဘာမွေမ◌ျပာ။

စကသကွဴသံေ◌ တက ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးအသကွဴသံေ◌ တထင္◌ျပ

င္◌းထနေ◌သးသည္
္ ။ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးကိုထပမ္◌းခ် ငေ
္ ◌ေနသးတယ္။

ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးအနမ္◌းေ◌ တကိုထပိ ခ် ငေ
္ ◌သးတယ္။ထိုေ◌ကာင္ေ◌

လးကိုသူ႔ရ ငငဲေ◌ပ် ာေ
့ ◌ြခ သားတဲအ
့ ထိနမ္◌းခ် င္ေ◌သးတယ္။
 ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးအသကွဴသံပံ◌မ
ု ွန◌ျဖ
္ စားတဲအ
့ ခ်ိ နေ◌လာကွ
္ ခါး

ဲ ပစိ က်ွင္
ေက ပ က

"ဟင့ ◌င္◌း ေ◌တာ◌္.... အန႔!"

္

စကႈတမ္◌းေ◌ တကထိုေ◌ကာင္ေ◌လးနႈတမ္◌းေ◌ တဆီ ဖိကပိ

ကပီ ◌ျဖစည္။သူေမတာ◌င
် ေ
္ ◌သးဘူး။ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးတစိ ယ္

လံ◌းု သူ႔ ငကဲ႔ြခာမေရအာင းကပ္ေ◌နတာေ◌တာင္ ပိုးတိးု ဖ က

ယားမိ သည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးကိုမလႈပိ င္ေ◌တာ့တဲအ

့ ထိ တစ ခု လပ
ု

စိ က် ငည္။ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးနဲ႔ထိေ◌ တ႕မိ တိင

ု ္◌း ပိုတိးု ၍သာလိခ
ု ်

ငိသည္။

အနမ္◌းေ◌ တကအစပိုင◌
္ းမွာညငာသလိရ
ု ွိ ေ◌ပမယ့ ◌ၾကာေ◌တာ့

ြမ တတိ ပိပ္◌ျဖစာ◌ျပ ည္။အ ိ ပကစက နမ္◌းေ◌န

င ႔မ် ကွာကိုထိေ◌ တ႕လာ၏ခဏအၾကာလကွစကံ◌းု နဲ႔စက္

မ် ကွာကိုထိေ◌ တ႕ကို ငယပီ းစကဲ႔ထပ ေ◌မာ့နမ္◌းေ◌ေနတာ့

တာ◌ျဖစည္။

တီ! တီ! ဖ် တ!္

အခန◌းက်
္ ဥ္◌းထဲမီးေ◌ တဖ် တနဲ လင္◌းလာမွဓာတ္ေ◌လွကားထဲပိတ္

မိ ေ◌နမွန◌းသတိ
္ ◌ျပ ၾကသည္။ထိုအခါမွစက်ကွာကိုထိန◌းကိ
္ ုင္

ထားတဲသ
့ ူ႔လက္ေ◌ တကို◌ျပ တင္◌းအနမ္◌းေ◌ေ တအာက ု န◌း
္

ထကည္။စကသူ႔နႈတမ္◌းေ◌ တကိုလႊေတပးပဲ ဆကမ္◌းေ◌န

လ်င
ွ ္ စကိ မ် ကံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌ တနဲ႔ျပဴ းၾကည့ ◌ည္။
 Liftကေအပၚကိုတစိ ပိ ပတက္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။သူတိေ
ု ႔ရာက္ေ◌

နတဲအ
့ လႊ◌ာကိုနမ္◌းေ◌နရင္◌းမ် ကံ◌းု ေ◌ထာင့ေ◌နလွမ္◌းၾကည့◌္

အၿပီ း စကငက္ေ◌ တကိုလည္◌းအဆကပ် တ လာတာေ◌ၾကာင့◌္

လႊတ္ေ◌ပးလိက
ု ၏ဟုတည္။ခလုတ္ေ◌ တဘကိ ၾကည့◌ေ
ိ ◌

တာ့26လႊ◌ာကိုေ◌ရာက္ေ◌တာ့မွာ◌ျဖစည္။

အဟမ္◌း!

စေကခ် ာင္◌းတစ် ကန႔လိ

္ က
ု ပီ းေအပၚကုတိ ေ◌နရာ◌ျပငိ က္

ကာ မတတ္◌ျပ ပည္။သူ႔ကိုလည
ွ ့ ◌ကည့◌ေ
္ ◌တာ့ မ် ကႊ◌ာခ်

ထား၏သူ႔အနားကိုေ◌နာက စကိမိ းက ပားေ◌တာ့ စကိ အလ

န႔တၾကားေ◌မာ့
္ ၾကည့ ◌ည္။Liftက26လႊ◌ာကိုေ◌ရာက္ေ◌နၿပီ ◌ျဖ

စည္။

စကေမ◌ျပာမဆိုသူေ႔ခါင္◌းကိုအသာထိန◌းကိ
္ ုင္ေ◌တာ့ စကကိ

ပုတ်ဖို႔လု ပည္။စက ဘာမွေမ◌ျပာ။အနမ္◌းေ◌ေ တၾကာင့◌႐

္ ႊ◌ဲ

စိုေ◌နတဲသ
့ ူ႔နႈတမ္◌းေ◌ တကို ဲ ြပ တဲသုတ္ေ◌ပးလို
လေကနာင့◌႔

ကပီ း

"မင္◌းနႈတမ္◌းေ◌ တနည္◌းနည္◌းေ◌တာ့ေ◌ယာ ငားတယ င

ယ္"

စကိ ဘာတ စန◌းမွ

္ ေမ◌ျပာပဲ မ်ကႊ◌ာေခ် ခါင္◌းငံ◌႔
ု သားသည္။စ

ကိ ႔ဘကမြဖင့◌ဲ Liftတံခါးကျဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င◌
္ းြပင့ ◌ာသည္။

ဲ မနေ◌နဂ်
တံခါးေ◌႐ွ႔မွာမိုးမာ ႔ ္ ာတစ်ိဳ႕။
 "Boss အဆင္ေ◌◌ျပလား၊လံ◌ၿ
ု ခံ ◌ေ
ဳ ◌ရးေ◌ တအျပငွာလု ပိ ႔မၿပီ းခ

င္ Liftကအလုပ္◌ျပ ပားတာပါ"

စကဘာတ စန◌းမွ
္ ေမ◌ျပာပဲ Liftထဲက ထကည္။ေ◌နာကိ တစ်

ကွည့ ◌ကည့◌ပီ း အရိ ပကာတာ◌ျမင္ေ◌တာ့ ရံ ◌းု ခန◌းဘက္

္

ကိုေ◌◌ျခလွမ္◌းႀကဲႀကီးေ◌ တနဲ႔ ထ ကားသည္။

မနေ◌နဂ်
္ ာေ◌ တကလည္◌း အသီးသီးလွည့ြ ◌ကပီ းတစ္ေ◌ယာက္

နဲ႔တစ္ေ◌ယာက ပ လွ တင္◌းေ◌ပးၾကသည္။

"bossတိ႔
ု lift ထဲက ထကာၿပီ ၊ဘာမွမျဖစကပါဘူး"

" တာ◌္ေ◌သးတာေ◌ပါ ့"

" ဘာ့စနေ◌နဂ်
္ ာေ◌◌ျပာသံၾကားတာေ◌တာ့ နာရီ ဝကဲပိတိတာပါ

တဲ"့

"bossတိ႔
ု ု န◌းထဲ
္ ဝငာတာဘယ မွမျမငိ ကကတာတဲ၊့ bossတိ႔
ု အ

ရင္Liftထဲပိတိတဲ့ တစ္ေ◌ယာကသတိေ◌မ့ သားေ◌တာ့အဲဒ

့ ီကို အာ

ရံ ◌ေ
ု ◌ရာက္ေ◌နၾကတာေ◌လ"

"လံ◌ၿ
ု ခံ ◌ေ
ဳ ◌ရးေ◌ တကလည္◌း ဟန◌းနဲ
္ ေ႔တာ့လိက
ု တိေ◌ပးေ◌န

တာပဲ ၊bossတိ႔
ု မသိလိက
ု ိ ေ႔နမွာေ◌ပါ ့"

"bossက အခု စိတိ း သားတာတဲလ

့ ား"

"မဟုတါဘူး သူ႔ပံ ◌စ
ု ံ ကိုကဒီလိပ
ု ါပဲ "
<<<<<<<<
>>>>>>>>
9,Decembet,2020
 Unicode
ဒီေန ညေတာ့
့ ထမင်းစားခန်းထဲကိုစက်ကအရင်ေရာက် ှင်ေ
့ နတာ

ဲ ့ းနည်းသွားေသာက်
ြဖစ် သည်။ ု ံ းကြပန်လာ ပီ းမှ သသူငယ်ချင်းြပည့်စံုနနည်

ြဖစ် လိက
ု ်ေသးသည်။ြပည့်စံုက ငယ်ငယ်ကတည်းကသူတိအဖဲ ထဲစာ

အေတာ် ဆံုးသူမိ အခု ဆရာဝန်ြဖစ် ေန ပီ ြဖစ် သည်။ ပီ းခဲ့ တဲ့ ှစ်ကမှဆရာဝန်မ

ဲ ့ မ်ေထာင်ကျထားသူလည်းြဖစ် ၏
တစ် ေယာက်နအိ

ဲ ့ းရင်း ှးီ ှးီ ေပါင်းတာဆိုလိ ြပည့်စံုနထူ

ငယ်ငယ်ကတည်းကစက်နရင် ဲ ့ းြခား

သွင် ှစ်ေယာက်ပဲ ှ ိ သည်။သူတိငယ်ငယ်ကဟိတ

ု စ် ေယာက်သေနာက်ကိုတစ်

ေကာက်ေကာက်လိက
ု ်လန ဲ ့ းြခားအြပစ် တင်တာခံ ခဲ့ရဖူးေသး
ွ း် လိ ငြပည့်နထူ

သည်။အခု ေတာင်ငြပည့်ကစလိက
ု ်ေသး၏'အရိ ပ်ကအခု လည်းမင်းေနာက်

တစ် ေကာက်ေကာက်လိက
ု ်ေနတာပဲ မဟုတ်ဘူးလား'တဲ။့

ငယ်ငယ်ကလိက
ု ်ချင်းလွနး် လိလိက
ု ်တာြဖစ် ပီ းအခု ကသအတွင်းေရးမး

ြဖစ် ေနလိမလိက
ု ်ချင်လည်းလိက
ု ်ေနရတာြဖစ် သည်။အခု ေတာင်

အတွင်းေရးမးမလုပ်ချင်ေတာ့ဘူး ာနေြပာင်းေပးပါေလး ဘာေလးနဲ။့

ြပည့်စံုကိုေြပာြပေတာ့'အရိ ပ်ကတစ် ကယ့်ဟာေလးပဲ 'တဲ။့ ပါး ု ိ က်ခံလိက

ု ်ရ

တဲအ
့ ေ ကာင်းပါထပ် ေြပာြဖစ် ေတာ့ြပည့်စံုကဗိုက် ှပ
ိ ် ရယ်ကာ'မင်းအမှားပဲ ခံ

ေပါ ့'တဲ။့

စက်ကသပန်းကန်ထဲကိုထမင်းခူ းထည့်ေပးေနတဲေ
့ ဒ ကီးကို တစ် ချက်

ကည့် ပီ း

"ေဒ ကီး ဟိေ

ု ကာင်ထမင်းဆင်းမစားဘူးလား"
 "ဆင်းမလာေသးဘူးသား၊ ု ံ းကြပန်ကတည်းကသအခန်းထဲက ထွက်လာ

တာမြမင်ဘူး"

စက်က ေဘးနားမှာအသင့်ရပ် ေနတဲေ

့ ကာင်မေလးတစ် ေယာက်ဘက်ကို

လှည့်ကာ

"သကိုသွားေခ "

"ဟုတ်ကဲ့သူေ း"

ေကာင်မေလးကအေပ ထပ် ကိုခပ် ြမန်ြမန်ေြပးတက်သွား၏ေဒ ကီး

မျက် ှာမှာြပံ းရိ ပ်ထင်သည်။စက်ကအရိ ပ်ေလးေပ သံေယာဇ ် ှ ိ ေနတုနး်

ပါ။

ခဏအ ကာ ကေလးမေလးြပန်ဆင်းလာ၏စက်အနားကိုမရဲ တရဲ တိးု လာ

ရင်း

"ဟိသ
ု ူေ း အကိုေလးကဒီေန ညေနစာ!"
့

"ဆင်းမစားရင် ေဆးေသာက်ရမယ်လိသွားေြပာ"

"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါသူေ း"

ကေလးမေလးက စက်အကွယ်ေရာက်မှေခါင်းတစ် ချက်ကုတ်ရင်း

အေပ ထပ် ေြပးတက်သွားရြပန်သည်။

ခဏေနေတာ့ အရိ ပ်ပါလာသည်။ထမင်းစားပွဲမှာဘုဆတ်ဆတ်ဝင်ထိုင်

့ င်းခွ က်ေတွကိုသအေ ှ ဆွဲယူ၏မျက်လာ

ရင်းသအတွက်ချက်ထားေပးတဲဟ

ေလးချထားေပမယ့်မျက် ှာေလးတင်းေနတာသိသာသည်။ဒီေကာင်ေလးသ
အကိုကိုစိတ်ေကာက်ေနတာလား။စက်ကအရိ ပ်ကိုမျက်လံးု တစ် ချက်လှန ်

ကည့် ပီ းဘာမှမေြပာ။မျက်လာချ ပီ း ထမင်းကိုစစားေန ပီ ြဖစ် သည်။

ေဒ ေရ ထမင်းငံစားေနတဲစ
့ က်ကိုေသချာထပ် ကည့်မိသည်။အြပင်က

ြပန်လာတာမိ အေပ အကင်ျ္ ီကိုခ တ်ထားခဲ့ တာပဲ လား။ဒါမှမဟုတ်သဗလ

ကီးေတွကိုတမင်ြပချင်လိလားေတာ့မသိေပ။သူဝတ်ထားတဲအ
့ ြဖ ေရာင်

စွပ်ကျယ်ေ ကာင့်သရင်အပ ဲ့
ု ် ေတွနလက် ေမာင်းကဗလ ကီးေတွကို

အတိင
ု ်းသားြမင်ေနရ၏စက်ကဘာဝတ်ဝတ် ကည့်ေကာင်းေနတာပါပဲ ။

အရိ ပ်ကေတာ့အြဖ နဲ ့ကက်ေသွးကနလ

် ့ နစ
် ့ င်းပါတဲတ
့ ီ ှ ပ်ပွပွကိုေပါင်လယ်

ေလာက်ပဲ ှ ိ တဲေ
့ ဘာင်းဘီ အြဖ ေရာင်အတိေ
ု လးနဲ တွ
့ ဲဝတ်ထားတာေ ကာင့်

ကေလးေလးနဲေတာင်
့ တေ
ူ နေသး၏

ဲ ့ ပ်ကိုတစ် လှည့်စီ ကည့်ရင်းေဒ ေရြပံ းမိ သည်။စက်ကအရပ် ြမင့်

စက်နအရိ

ြမင့်၊ဗလေတာင့်ေတာင့်၊လူေကာင်ထွားထွား ကီးနဲတစ်
့ ကယ့်ေယာကင်္ျား

ရင့်မာ ကီးြဖစ် ေန ပီ ။အရိ ပ်ကျြပန်ေတာ့အရပ် ေလးနည်းနည်း ှ ည်တာကလွဲ

ရင်ြဖ ြဖ ေသးေသးေလးြဖစ် ကျန်ခဲ့သည်။

ု ပါးစပ် ကိုလက်န ဲ ့
ေဒ ေရ ကည့်ေနတုနး် မှာပဲ အရိ ပ်ကြင ပ် သီးစပ် သလိသ

ယက်ခက်လိက
ု ်တာမိ စိုးရိ မ်သွားရသည်။အရိ ပ်ကအစပ် င
ုိ ်ပါတယ်။ဒီ

ကေလးဘယ်လိြု ဖစ် ပါလိမ့်။

"အရိ ပ် သားစပ် လိလား"

"ဟင့်အင်း"
 အရိ ပ်ေြဖေတာ့စက်ကထမင်းစားေနရင်းမျက်လံးု တစ် ချက်လှန ် ကည့် ပီ း

ြပန်ငံသွား၏

"ေရာ့သား ေရေလးအရင်ေသာက်"

ေဒ ေရက ေရခွ က်ကိုအရိ ပ်ေ ှ တိးု ေပးရင်းစိ တ်မေကာင်းသလိေ

ု သချာ

ထပ် ကည့်လိက
ု ်လ င်

ဟင်!။အရိ ပ်ေအာက် ှ တ်ခမ် းမှာေသွးစိ ေနတာြဖစ် သည်။ြဖ ေဖွးေနတဲ ့

အသားရည်ေ ကာင့် ှ တ်ခမ် းေထာင့်မှာေပါက်ေနတာကသိသာလှသည်။ေဒ

ေရအရိ ပ် ှ တ်ခမ် းကိုြမင် ပီ းဘုရားတမိ ေတာ့သည်။

ဲ့
ဘုရား။အရိ ပ်နစက် ု ံ းမှာထိုး ကိတ်လာ ကသလား။ ု ံ းကြပန်ေရာက်လာ

ပီ းမ ကာ။စက်ကေရချ ိ း ပီ းအြပင်ြပန်ထွက်သွား၏အရိ ပ်ကလည်းသ

အခန်းထဲကမထွက်။ထမင်းလည်းဆင်းမစား။စက်ကေဆးေသာက်ရမယ်

ေြပာလိသာ ဆင်းလာရပံုေပ သည်။ဘာြပဿနာေတွတက်လာ ကြပန် ပီ မ

သိ။ေဒ ေရသက်ပျင်းသာချမိ ေတာ့သည်။

အဲ ဒ
့ ါေ ကာင့်များ စက်ကအရိ ပ်ကိုထမင်းလာမစားရင်ေဆးေသာက်ရမယ်

ေြပာခို င်းခဲ့ သည်လား။စက်က သ ညီေဆးေ ကာက်တာကိုေတာ့

ေကာင်းေကာင်းမှတ်မိေနေသးသည်ပဲ။ဒီကေလး ှစ်ေယာက်ဟာေလ။ေဒ

ေရကမျက်လာချ ပီ းထမင်းဆက်စားေနတဲစ
့ က်ကို ကည့် ပီ းြပံ းေယာင်သမ် း

သည်။အရိ ပ်ကငယ်ငယ်ေလးကတည်းကေဆးအရမ် းေ ကာက်တဲသ

့ ူမ

ဟုတ်လား။စက်ကလွဲရင်တစ် အိမ်လံးု ဘယ်သူမှေဆးတိက

ု ်လိမရ။သူတိငယ်

ငယ်ကအေ ကာင်းေတွကိုစက်လည်းအကုနမ
် ှတ်မိေနေသးတာပဲ ။
 အရိ ပ်ကလည်းဘာထူးလဲ။စက်ြပန်ေရာက်လာ ပီ းေနာက်ပိုင်းမျက်လံးု

ေလးေတွကသိသိသာသာအေရာင်ေတာက်လာတာ။ညီအကို ှစ်ေယာက် မ

ေတတာ ကာလိစိမ်းသွား ကတာပဲ လား။အေ ကာင်းတစ် ခုခု ှ ိ လိ မေခ မေြပာ

ဲ ့ ေယာက်
ကတာလားသူမေသချာမသိေပမယ့်တစ် ေယာက်နတစ်

အြပန်အလှနသ
် ံေယာဇ ် ှ ိ ေန ကေသးတယ်ဆိုတာကိုေတာ့ ေဒ ေရခံ စားလိ

ရေန၏

အရိ ပ်ေလးစက်အေပ ဘယ်ေလာက်အထိသံေယာဇ ် ကီးတယ်ဆိုတာ

ေဒ ေရအသိဆံုး။စက်ကိုဒီကေလးဘယ်ေလာက်ေတာင်ေမ ာ် ေနခဲ့

ု ဲ ြပ မူဆက်ဆံေနပါေစ၊ဒီ
သလဲ'သူမ'သိတာေပါ ့။စက်သအေပ ဘယ်လိပ

ကေလးစက်အနားကထွက်ခွာသွားမှာမဟုတ်ဘူး။ဘာလိဆို ဒီကေလးရဲ ြဖစ်

တည်မကစက်ြဖစ် ေနခဲ့ တာမိ လိ။ဒီကေလးရဲ ေပျာ် ရင်ြခင်း၊ဝမ် းနည်းြခင်း

အလံးု စံုကငယ်ငယ်ေလးကတည်းကစက်အေပ မှာပဲ မူတည်ေနခဲ့ တာမဟုတ်

လား။

ဒီေလာက်ထိသံေယာဇ ် ကီးတဲက
့ ေလး ှစ်ေယာက် ကားဘယ်အရာက

များ နားလည်မလွဲေစခဲ့ တာတဲလ

့ ဲ။

"ေဒ ကီး"

ဟင်!။စက်ေခ လိက
ု ်မှေဒ ေရသတိြပန်ဝင်ေတာ့၏

"သားေြပာေလ ေဒ ကီးဘာလုပ်ေပးရမလဲ"

"သကို ဒါသွားေပးလိက
ု ်ေဒ ကီး"
 ထိုအခါမှအရိ ပ်ထမင်းစား ပီ းအေပ ထပ် ကိုတက်သွား ပီ မှနး် ေဒ ေရသိ

ု ်ရတာြဖစ် သည်။စက်ကသေဘာင်းဘီ အိတ်ထဲကေဆးဗူးေလးကို

လိက

ထုတ်ေပးလာရင်း

"သ ှ တ်ခမ် းကိုလိမ်းဖိ ၊ြပည့်စံုကိုေမး ပီ းဝယ်လာတာ၊ေဆးတိက

ု ်လည်း

ေသာက်မှာမှမဟုတ်တာ"

"ေအာ် အင်း၊ေဒ ကီးသွားေပးလိက

ု ်မယ်သား"

စက်ကအေပ ထပ် ကိုတက်သွား ပီ ြဖစ် သည်။သူကိုယ်တိင

ု ်ေပးလည်းရရဲ

သားနဲဒီ့ ကေလးေတွဟာေလ။ဘယ်အချ ိန်ထိမေခ မေြပာပဲ ေန ကမလိလဲ။

<<<<<<<
>>>>>>>
ဓာတ်ေလှကားေ ှ မှာရပ် ေစာင့်ေနရင်း စက်စိတ်ထဲတစ် မျ ိ းြဖစ် လာသည်။

Lift Systemေတွerrorတစ် ခုခုြဖစ် ေနတာများလား။မိုးမာန်ဒီေနသကိ

့ ုေအာက်

ဆင်းမ ကိ တာဒါနဲများဆိ
့ ုင်ေနမလား။ေဘးကေကာင်ကို ကည့်မိေတာ့

မျက်လာချ ပီ း ငိမ်သက်ေန၏အဲ ဒ
့ ီေနကတည်
့ ဲ ့ မေခ မေြပာြဖစ်
းက စက်နသူ

ကေတာ့။အလုပ်ကိစကလွဲရင် ဘာတစ် ခွနး် မှမေြပာြဖစ် တာ တစ် ပတ်

ေတာင်ေကျာ် ေန ပီ ထင်သည်။

"မဂင်လ
္ ာပါခင်ဗျာ၊တစ် ဆိတ်ေလာက်နားစိုက်ေထာင်ေပး ကပါ၊Lift

System error ြဖစ် ေနတဲအ

့ တွက်လူ ကီးမင်းတိအေနနဲ ့ မိ နစ် 20ေလာက်

ေစာင့်ဆိုင်းေပးေစလိပ
ု ါတယ်ခင်ဗျာ၊ဒီေနမနက်
့ မှာပဲ စက်ချ ိ းယွင်းမတစ် ခု

ေ ကာင့်ဓာတ်ေလှကားထဲမှာဝန်ထမ် းမိ နး် ကေလးတစ် ေယာက်ပိတ်မိတဲ့

ြဖစ် စ ်ြဖစ် ပွားခဲ့ ပါတယ်၊အခု စက်ချ ိ ယွင်းမကိုအြမန်ဆံုးေြဖ ှ င်း

ေဆာင်ရွက်ေန ပီ ြဖစ် တဲအ
့ တွက်ေ ကာင့် ေနာက်ထပ် မိနစ် 20၊နာရီ ဝက်

အတွင်းLifeထဲကိုမဝင် ကဖိ ေမတာရပ် ခံပါတယ်ခင်ဗျာ၊Lifeထဲေရာက်မှ

မေတာ် တဆပိ တ်မိမှာစိုးတဲအ

့ တွက်ေ ကာင့်ပါ၊ေကျးဇူးတင်ပါတယ်"

Security Guardဆီ ကဟွနး် နဲေအာ်

့ ေနသံသဲ့သဲ့ကို ကားလိက
ု ်ရတာ

ြဖစ် သည်။သူထင်တာမမှားေပ။Lift Errorေ ကာင့်တံခါးပွင်လ

့ ာဖိ ကန ် ့ကာ

ေနတာြဖစ် မည်။အဲ ဒ
့ ါေ ကာင့်သာအနီးအနားတစ် ေယာက်မှမြမင်တာြဖစ်

မည်။သအေတွးေတာင်မဆံုးေသး။ ု တ်တရက်Liftတံခါးပွင်လ
့ ာ ပီ းဟိ ု

ေကာင်ကဓာတ်ေလှကားထဲဝင်သွား ပီ ြဖစ် သည်။

ဒီေကာင်လံြု ခံ ေရးဒီေလာက်ေအာ် ေနတာေတာင်မ ကားဘူးတဲလ

့ ား။

Errorေ ကာင့်Liftကခဏခဏရပ် ေနပါတယ်ဆိုတဲဟ

့ ာကို။မ ကားပဲ ဘာလုပ်

ေနတာလဲ။စက်အြမင်ကပ် လာတာနဲတမင်
့ ကိုမေြပာပဲ ထားလိက
ု ်သည်။

အရိ ပ်ကစက်ကို ကည့်မေန။တံခါးပိ တ် ပီ းအေပ ကိုတက်ေတာ့မယ်လပ

ု ်

ု ်ချင်ေနခဲ့ ဆိုတဲအ
ေန ပီ ြဖစ် သည်။စက်ကိုမလိက ့ တည်တည်ပဲ
့ ထာနဲခပ်

ြဖစ် သည်။တံခါးကတစ် ြဖည်းြဖည်းနဲလံ

့ းု လံးု ပိ တ်ေတာ့မည်။ကျစ် !

"ဟာ ေဟ့ မင်းြပန်ထွက်"

စက်ကိုဘာေတွလာေြပာေနတာလဲဆိုတဲ့ ဲ့
အ ကည့်နမျက် ခံုးတွန ် ့

ကည့်သည်။သကိုထပ် ေြပာချ ိန်မရ။ပိ တ်လန

ု းီ နီးြဖစ် ေနတဲတ
့ ံခါးထဲကို စက်

ပါအြမန်လိက
ု ်ဝင်လိက
ု ်ရေတာ့သည်။ဒီေကာင် တစ် ကယ်ကိုသံုးစားမရတာ

့ ဲ။
ပဲ ။ဘာလိဘာကိုမှအာ ု ံ မထားရတာတဲလ
 ဓာတ်ေလှကားထဲေရာက်ေတာ့စက်က သအေနာက်မှာတမင်ရပ် ေနလိက
ု ်

သည်။Liftကအေပ ကိုတစ် ရိပ်ရိပ်ေြပးတက် ပီ းမ ကာ။

တီတီ! ဖျတ်!

Liftကလံးု လံးု ရပ် သွား ပီ ြဖစ် သည်။Liftထဲကမီ းေတွပါတစ် ဖျတ်ဖျတ်ြဖစ်

ပီ း အကုနေ
် မှာင်ကျသွားသည်။

"ဟင်!၊ဘာြဖစ် တာလဲ"

စက်ကအေနာက်မှာတမင် ငိမ်ေနရင်းသူြဖစ် ပျက်ေနသမ ကိုရပ် ကည့်ေန

လိက
ု ်၏

"Liftက ဘာြဖစ် တာလဲ"

ေြပာတုနး် ကမင်းနားေထာင်လား။

"မီ းလည်းပျက်စရာအေ ကာင်းမ ှ ိ ပဲန"ဲ ့

အေမှာင်ေ ကာက်သူသည် တစ် ေယာက်တည်းအေမးအေြဖလုပ်၏ခလုတ်

ိ ် သည်။မရေတာ့တံခါးကို သလက်န ဲ ဆွ
ေတွကိုေတာက်ေလ ာက် ှပ ့ ဲဖွင်သ
့ ည်။

လံးု ဝဖွင်မ
့ ရေတာ့တစ် ဒန
ု း် ဒုနး် ထုကာ

"အြပင်မှာ ဘယ်သူ ှ ိ လဲ"

ဒုနး် ဒုနး် !

အသံကအဖျားခက်တန
ု ယ
် င်ေန၏ေ ကာက်တတ်ေသးသည်ေပါ ့။

" ှ ိ လဲ မင်းေခ တာဘယ်သူမှမ ကားဘူး"

"ဟင်!"

ထိုအခါမှသအေနာက်မှာစက် ှ ိ ေနတာကို သတိထားမိ ပံုရသည်။

 "အြပင်ထွက်ချင်တယ်"

ွ း် လိလဲ။စက်ကဘာမှြပန်မေြပာေတာ့ တံခါးကို
ဘယ်သူကေရာေနချင်လန

ထပ် ထုြပန်သည်။

ဒုနး် ! ဒုနး် !

"အြပင်မှာ ဘယ်သူ ှ ိ လဲ"

ဒုနး် ! ဒုနး် !

မသိရင်Liftထဲသူတစ် ေယာက်တည်းပိ တ်မိေနသလိပ

ု င်။စက်တစ် ကယ်

စိ တ်မ ှ ည်ေတာ့။တစ် ဒန
ု း် ဒုနး် ထုေနသူကို လက်ေမာင်းရင်းကေနေဆာင့်ဆဲွ

ု ်ေတာ့ စက်ရင်ခွင်ထဲေထွးခနဲပါလာ၏ေ ကာက်စိတ်န ဲ ့ ု နး် ကန်ေနသူ

ပစ် လိက

ကို လက်ေမာင်းကေနဆွဲကိုင်ပစ် လိက

ု ်ရင်း

"အရိ ပ်စစ် မင်း ငိမ် ငိမ်ေနစမ် း"

"ဟင့်အင်း"

"ဘာဟင့်အင်းလဲ၊Lift Systemsေတွerrorြဖစ် ေနတဲအ

့ ေ ကာင်းလံြု ခံ ေရး

ေတွဒီေလာက်ေအာ် ေနတာမင်းမ ကားဘူးလား"

မျက်လံးု ဝိုင်းေတွန ဲ ့ စက်ကိုေမာ့ ကည့် ပီ းဘာမှမေြပာ။ဓာတ်ေလှကားထဲ

ေမှာင်တယ်ဆိုေပမယ့်အြပင်ကေနအလင်
့ းေရာင် ှ ိ ေနတာေ ကာင့် ဆိုးဆိုးဝါး

ဝါး ကီးေမှာင်ေနတာမျ ိ းမဟုတ်။ရင်ခွင်ထဲေရာက်ေနသူက စိ တ်လပ် ှ ားကာ

အသက် သံေတွပ ါြမန်ေန ပီ ြဖစ် သည်။

"စိ တ်ကို ငိမ် ငိမ်ထား ဘာမြဖစ် ဘူး"

ဲ့
စက်ကိုမျက်လံးု ဝိုင်းေတွနေနာက် တစ် ကိမ်ေမာ့ ကည့် ပီ း
 "ဘယ်ေလာက် ကာမှာလဲ"

"အလွနဆ
် ံုး မိ နစ် 30"

အရိ ပ်တစ် ခါမှဒီလိအ

ု ြဖစ် မျ ိ းမ ကံ ဖူးပါ။အရမ် းေ ကာက်မိသည်။နဂို

ကတည်းကအလံပ
ု ိ တ်ထားတဲအ
့ ခန်းေတွေ ကာက်ေတာ့ပိုဆိုးသည်။မိ နစ် သံုး

ဆယ်ဆိုအ ကာ ကီး။ဟင့်အင်း မေစာင့် င

ုိ ်ဘူး။ေတွးရင်းစိ တ်ေတွလပ် ှ ား

လာကာအြပင်ကိုပဲထွက်ချင်ေနမိ သည်။သရင်ခွင်ထဲကဇွတ် ု နး် ထွက်

ပစ် လိက
ု ်ရင်း

"ဟင့်အင်း အြပင်ထွက်ချင်တယ်"

ထိုသူကအရိ ပ်ကိုယ်ေလးကို ဇွတ်အတင်းြပန်ဆဲွပစ် လိက

ု ် ပီ းရင်ဘက်ချင်း

ကပ် ပစ် လိက

ု ်သည်။

"အရိ ပ်စစ် ေြပာတာနားေထာင်စမ် း၊မင်းအရမ် းစိ တ်လပ် ေနတယ်၊စိ တ်ကို

ငိမ် ငိမ်ထား၊အသက်ကိုဝေအာင် "

"ဟင့်အင်း၊ေ ကာက်တယ်"

စက်ရင်ခွင်ထဲကအတင်း ု နး် ထွက်ဖိလပ

ု ် ြပန်သည်။အရိ ပ်ငယ်ငယ်က

ကားထဲမှပိတ်မိဖူးသည်။ေသာ့ကကားထဲကျန်ခဲ့ ပီ း ေလာ့ခ်ကျသွားတာ

ြဖစ် သည်။အဲ က
့ တည်းက ဒီေကာင်ေလးအလံပ
ု ိ တ်ခန်းေတွဆိုအရမ် း

ေ ကာက်ေတာ့တာြဖစ် သည်။ရင်ခွင်ထဲကဇွတ်အတင်း ု နး် ထွက်ေနသူကို

တစ် ခုခုဆီအာ ု ံ လဲမှရေတာ့မည်ထင်သည်။ဒီအတိင

ု ်းဆို စိ တ်လပ် ှ ား ပီ း

တစ် ခုခုြဖစ် သွား င

ုိ ်သည်။
 သူတစ် ချက်လိသ
ု ွားတာ။Liftထဲမ၀င်ခင်ကတည်းကဒီေကာင်ေလးကိုမရ

ရေအာင်ဆဲွထားလိက
ု ်သင့်တာ။အဲ ေ
့ လာက်ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ကီးေ ကာက်ေန

မယ်မှနး် သူတစ် ကယ်မသိခဲ့။

"အရိ ပ်စစ် ငါ ှ ိ တယ်၊မင်းနဲအတူ

့ ငါပါ ှ ိ ေနတယ်"

ု ်ေတာ့စက်ရင်ခွင်ထဲတိးု ဝင်လာရင်း
ထိုသိေြပာလိက စက်ခါးကိုကျစ် ေန

် န၏ရင်ခွင်ထဲက
ေအာင်ဖက်ထားေတာ့သည်။လူတစ် ကိုယ်လံးု လည်းတုနေ

ေ ကာက်ေနသူကိုြပန်ဖက်ေပးထားရင်းစိ တ်ေအးမှဖုနး် ဆက်ရသည်။

"မိုးမာန်"

"အမိ န ် ့ ှ ိ ပါ boss"

"ငါတိဓာတ်ေလှကားထဲပိတ်မိေနတယ်"

"ဗျာ!"

ကျစ် ! ဒီေကာင်။အဲ ေ
့ လာက်ေအာ် ရလား။

"က န်ေတာ် အခု ချက်ချင်းစီ စ ်လိက

ု ်ပါ ့မယ်boss၊ဒါနဲ bossအတွ
့ င်းေရးမး"

"သူပါ ှ ိ ေနတယ်"

"ဟုတ်ကဲ့ boss"

မိုးမာန်ဖုနး် ချသွားမှ ရင်ခွင်ထဲကတစ် ေယာက်ကိုအကဲခက်ရသည်။အခု လို

ုိ ်ငံမှာြဖစ် ခဲေပမယ့် ဒီေကာင်ေလးနဲမှ့ တည့်တည့် ကံ ရ

စက်ချ ိ းယွင်းမကဒီ င

သည်။ဒီပံုစံအတိင
ု ်းဆို ေနာက်နာရီ ဝက်ေလာက်ေစာင့်ရမှာေသချာသည်။

"သူတိလာလိမ့်မယ်"
 ထိုအခါမှ ရင်ခွင်ထဲကေနစက်ကိုေမာ့ ကည့်သည်။မျက်လံးု ဝိုင်းေတွမှာ

မျက်ရည် ကည်ေတွ ှ ိ ေနေသး၏ေ ကာက်စိတ်ေ ကာင့် ှ တ်ခမ် းေတွကတစ်

ဆတ်ဆတ်တန
ု ေ
် နသည်။အရိ ပ်စစ် မင်းနဲ ့ ငါ ကာရင် ူ းေတာ့မှာ။ငါ ့ကို

လွတ်လတ
ွ ်လပ် လပ် စိတ်နာခွ င်ေ
့ ပးပါဦး။

"ေ ကာက်ေနေသးလား"

"အင်း"

အခု စက်ေ ှ ကေကာင်ေလးမှာ ငယ်ငယ်ကလိယ

ု ုနြ် ဖ ေလးြဖစ် ေန

ြပန်သည်။မထံုတတ်ေတးနဲေအးစက်
့ စက်ေကာင်ေလးကဘယ်ေရာက်သွား

့ ဲ။မျက်လံးု ဝိုင်းေတွက
တာတဲလ စက်ကိုမျက်ေတာင်မခက်ေမာ့ ကည့်

ေနသည်။ ှ တ်ခမ် းေလးေတွကအနည်းငယ်တန

ု ခ
် ျင်ေနေသး၏

အခန်းငယ်ထဲတိတ်ဆိတ်မက ကီးစိုးေနတာေ ကာင့်ထိုေကာင်

ု ်းသား ကားေနရသည်။ ပီ းေတာ့ ရင်ခွင်ထဲက

ေလး၏အသက် သံကိုအတိင

ခပ် ေ းွ ေ းွ အထိအေတ။ေကာင်ငယ်ေလးဆီ ကသင်းပျ ံပျ ံေမွးရနံတစ်

့ ချ ိ

ကစက် ှာေခါင်းထဲတိးု ဝင်ေနသည်။ဆိ တ် ငိမ်တဲေ

့ နရာမှာ ှစ်ေယာက်တည်း

ဆိုတဲအ
့ သိကစက်ကို ှပ
ိ ် စက်၏တစ် ကယ်ကထိုေကာင်ေလးနဲနမ်
့ း ပီ းတဲေ
့ န့

ကတည်းကေနလိမေကာင်းေနတာြဖစ် သည်။

စက်အသက် သံေတွမူမမှနေ
် တာ့။ေတာ် ေတာ် ကီးကိုပူေလာင်ြပင်းြပေန

ု ဲ ။သတိထားမိ လိလားေတာ့မသိေပ။ရင်ခွင်ထဲေရာက်ေနသူကေခါင်း
သလိပ

ေထာင်လာ၏

"ဘယ်ေလာက် ကာဦးမှာလဲ"
 အသံတိးု တိးု က စက်နားထဲတိးု ဝင်လာသည်။မျက်လံးု ဝိုင်းေတွက

ေ ကာက်ေနတဲပ
့ ံုရိပ်တစ် ချ ိ ထင်ကျန်ေနေသး၏စက်ကထိုမျက်လံးု ေတွကို

ေသချာစိုက် ကည့်ေတာ့ ရင်ခွင်ထဲကထွက်ဖိသတိရသွားပံုေပ သည်။ရင်ခွင်

ထဲကထွက်ဖိလပ
ု ် ေနသူကို ခါးကေနဆွဲကပ် ပစ် လိက
ု ်လ င် စက်ကိုေနာက်

တစ် ကိမ်ြပန်ေမာ့ ကည့်သည်။လက် ှစ်ဖက်ကစက်လက်ေမာင်း ှစ်ဖက်ကို

ထိနး် ကိုင်ထားရင်း

"ဟိ"ု

"မျက်လံးု ေတွမိှတ်လိက
ု ်"

"ဟင့်အင်း"

စက်ကိုမျက်လံးု ဝိုင်းေတွန ဲ ြပန်

့ ကည့်ေန၏ဒီေကာင်ေလးစက်ကိုေ ကာက်

ေန ပီ ။စက်အသက် သံေတွမူမမှနေ
် တာ့တာကိုထိုေကာင်ေလးရိ ပ်မိေန ပီ

ြဖစ် သည်။စက်ကတံေတွးတစ် ချက် မိ ချလိက

ု ်ရင်းလက်တစ် ဖက်က ထို

ေကာင်ေလးေခါင်းကိုထိနး် ကိုင်လိက
ု ်လ င်

"ဟင့်အင်း"

"မင်းကို ဘယ်သူကဘာလုပ်ေသးလိလဲ"

ထိုေကာင်ေလးနားဆီ ကပ် ေြပာလိက

ု ်ေတာ့ တွနခ
် ့ နဲြဖစ် သွားသည်။

နားေလးေတွကသိသိသာသာရဲ ေန၏ထိုနားေလးေတွကို ှ တ်ခမ် းနဲ ပွ့ တ်ဆဲွ

ု ်လ င်ရင်ခွင်ထဲကတုနတ
လိက ် က်သွား ပီ းကိုယ်လံးု ေလးကပါခပ် ေတာင့်

ေတာင့်ြဖစ် လာသည်။
 နားကေနတစ် ဆင့်လည်တိင
ု ်ေတွအထိေတာက်ေလ ာက်ပွတ်သပ် နမ် း ိက်

ပစ် လိက
ု ်ေတာ့ စက်ကိုတန
ွ း် ထုတ်လာ၏

"ဟင့်အင်း"

စက်ကသူဘာေြပာေြပာဂ ု မစိုက်ေတာ့ပါ။ ှ ပ်အကင်္ျ ီနဲနက်

့ ခ်တိင
ု ်ေ ကာင့်

လည်တိင
ု ်ဆီကေနပါးြပင်ေတွကိုပွတ်သပ် နမ် း ိက်မိသည်။မျက်ခံွ ေတွကို

ပိ တ်ကျသွားသည်အထိနမ် း ိက်ရင်း ှာတံတစ် ေလ ာက်ထပ် နမ် းသည်။ ပီ း

တာနဲ ့ ှ တ်ခမ် း ေ
ု ထွးေထွးကိုဖိကပ် ပစ် လိက
ု ်သည်။ဖွင်ဟ
့ မလာေသးတဲ ့

ှ တ်ခမ် းပါးကိုလ ာနဲလျက်

့ လိက
ု ်ေတာ့ ေကာင်ေလးအသက် သံေတွြမန်

လာ ပီ ြဖစ် သည်။

" ှ တ်ခမ် းေတွကို ပိ တ်မထားနဲ၊ေပါက်

့ သွားလိမ့်မယ်"

ေြပာ ပီ းေနာက်တစ် ကိမ်လ ာနဲလျက်

့ ေတာ့ ှ တ်ခမ် းေတွကိုဖွင်ဟ
့

ဲ ့ းု ေထွးေစလိက
ေပးသည်။လ ာကိုအတွင်းထဲဇွတ်တိးု ဝင် ပီ း သလ ာေတွနလံ ု ်

ဲ ့ ုကပ် ေအာင်ဆဲွယူပစ် လိက

သည်။ထိုေကာင်ေလးခါးကိုသူနပိ ု ် ပီ း ှ တ်ခမ် း

ေတွကိုအေပ ေအာက်တစ် လှည့်စီစုပ်ယူပစ် လိက

ု ်လ င် အသံေတွထွက်

လာ၏

့ ခန်းငယ်အတွင်းပင့်သက် ိ က်သံေတွန ဲ ့
အေမှာင်ကျေနတဲအ ှ တ်ခမ် း

ု ်တဲအ
ချင်းပွတ်တိက ့ သံေတွ ကီးစိုးေနေတာ့သည်။ေသချာတာကစက်အနမ် း

ေတွကို ထိုေကာင်ေလးမတွနး် လှန ် င

ုိ ်။ခဏအ ကာမှာေတာ့ညည်းည မြပ

ရင်းစက် ှ တ်ခမ် းေတွကိုတန

ု ် ြပန်
့ နမ် း ိက်လာေတာ့သည်။

"အင်းးးး ဟင်းးးးး"
 စက်ကသေခါင်းကိုထိနး် ကိုင် ပီ းစိ တ် ကိ က်ဘယ်ညာေရ နမ် းသည်။

ဲ့
မျက် ှာတစ် ြပင်လံးု ကိုလ ာေတွနလျက် သည်အထိအနမ် းေတွ ကမ် းလာ

ေတာ့ စက်လက်ေမာင်းေတွကိုထု ု ိ က်လာသည်။စက်ကဂ ု မစိုက်။ ှ တ်ခမ် း

ရဲ ရဲေတွကို ငံေ
ု ထွးလိက
ု ်ြပန်၏စိ တ် ကိ က်နမ် းေနရတာေတာင် စက်အလိမ
ု

ကျြဖစ် ေနသည်။အမှနက
် ဒီထက်ပိုလိခ
ု ျင်ေနတာ။

စက်အနမ် းေတွေအာက်ကေနာက်တစ် ကိမ် ု နး် ထွက်ရင်းထု ု ိ က်လာေတာ့

ု တွကိုမလတ်ချင်ပဲလတ်ေပးလိက
ှ တ်ခမ် း ု ေ ု ်ရသည်။

စက်ရင်ခွင်ထဲကေနပဲ အသက်ဝေအာင် သည်။မျက်လံးု ဝိုင်းေတွကေမှး

စင်းေန၏ ှ တ်ခမ် းေလးေတွကသအနမ် းေတွေ ကာင့် ရန်းစိုေြပာင်လက်

ေနသည်။ရင်ဘက်ကပါနိမ့်ချည်ြမင့်ချည်ြဖစ် ေနရင်းသကိုယ်သူထိနး် ချ ပ် ေန

ှ ာသည်။ထိုေကာင်ေလးအသက် သံြပင်းြပင်းကစက်မျက် ှာဆီ ု ိ က်ခက်

ေန၏စက်လက်ေမာင်းေတွကိုေတာ့ထိနး် ကိုင်ထားတုနး် ပင်။ ပီ းေတာ့စက်

မျက် ှာဆီ မျက်လံးု ေတွေမှးစင်း ကည့်ေန ပီ းဘာမှမေြပာ။

စက်အသက် သံေတွက ထိုေကာင်ေလးအသက် သံေတွထင်ြပင်းထန်

ေသးသည်။ထိုေကာင်ေလးကိုထပ် နမ် းချင်ေနေသးတယ်။ထိုေကာင်ေလးအ

ု ျင်ေသးတယ်။ထိုေကာင်ေလးကိုသရင်ခွင်ထဲေပျာ့ေခွ
နမ် းေတွကိုထပ် လိခ

သွားတဲအ
့ ထိနမ် းချင်ေသးတယ်။

ထိုေကာင်ေလးအသက် သံပံုမှနြ် ဖစ် သွားတဲအ

့ ချ ိန်ေလာက်မှခါးကေနြပန်

ဆွဲကပ် ပစ် လိက

ု ်လ င်

"ဟင့်အင်း ေတာ် ....အွန!် ့"

 စက် ှ တ်ခမ် းေတွကထိုေကာင်ေလး ှ တ်ခမ် းေတွဆီဖိကပ် လိက
ု ် ပီ

ြဖစ် သည်။သူမေတာ် ချင်ေသးဘူး။ထိုေကာင်ေလးတစ် ကိုယ်လံးု သရင်ဘက်

နဲ ခွ့ ာမရေအာင်ပူးကပ် ေနတာေတာင် ပိုးတိးု ဖက်တယ

ွ ်ထားမိ သည်။ဒီေကာင်

ုိ ်ေတာ့တဲအ
ေလးကိုမလပ် င ့ ထိ တစ် ခုခုလပ
ု ် ပစ် လိက
ု ်ချင်သည်။ထိုေကာင်

ေလးနဲထိ
့ ေတမိ တိင
ု ်း ပိုတိးု ၍သာလိခ
ု ျင်မိသည်။

အနမ် းေတွကအစပိုင်းမှာညင်သာသလို ှ ိ ေပမယ့်ဏ ကာေတာ့မွတ်

မွတ်သိပ်သိပ်ြဖစ် လာြပန်သည်။အရိ ပ်လက်တစ် ဖက်က နမ် းေနရင်သ

မျက် ှာကိုထိေတလာ၏ခဏအ ကာလက် ှစ်ဖက်လံးု နဲစက်

့ မျက် ှာကိုထိ

ေတကိုင်တယ ဲ ့ တေ
ွ ် ပီ းစက်နထပ် ူ မာ့နမ် းေနေတာ့တာြဖစ် သည်။

တီ! တီ! ဖျတ်!

အခန်းကျ ်းထဲမီးေတွဖျတ်ခနဲ လင်းလာမှဓာတ်ေလှကားထဲပိတ်မိေနမှနး်

သတိြပန်ရ ကသည်။ထိုအခါမှစက်မျက် ှာကိုထိနး် ကိုင်ထားတဲသ

့ လက်ေတွ

ကိုြပန် ု တ်ရင်းအနမ် းေတွေအာက်က ု နး် ထွက်သည်။စက်ကသ ှ တ်ခမ် း

ေတွကိုလတ်မေပးပဲ ဆက်နမ် းေနလ င် စက်ကိုမျက်လံးု ဝိုင်းေတွန ဲ ့

ြပ း ကည့်သည်။

Liftကအေပ ကိုတစ် ရိပ်ရိပ်စတက်ေန ပီ ြဖစ် သည်။သူတိေရာက်ေနတဲ ့

အလာကိုနမ် းေနရင်းမျက်လံးု ေထာင့်ကေနလှမ်း ကည့်အ ပီ း စက်ရင်ဘက်

ေတွကိုလည်းအဆက်မပျတ်ထုလာတာေ ကာင့် လတ်ေပးလိက

ု ်ရ၏ဟုတ်

သည်။ခလုတ်ေတွဘက်ကို ကည့်မိေတာ့26လာကိုေရာက်ေတာ့မှာြဖစ် သည်။

အဟမ် း!
 စက်ကေချာင်းတစ် ချက်ဟနလ
် ့ ိက
ု ် ပီ းအေပ ကုတ်ကိုေနရာြပင်လိက
ု ်ကာ

မတ်မတ်ြပန်ရပ် သည်။သကိုလှည့် ကည့်ေတာ့ မျက်လာချထား၏သအနား

ကိုေနာက်တစ် ကိမ်တိးု ကပ် သွားေတာ့ စက်ကိုအလနတ

် ့ ကားေမာ့ ကည့်

သည်။Liftက26လာကိုေရာက်ေန ပီ ြဖစ် သည်။

စက်ကမေြပာမဆိုသေခါင်းကိုအသာထိနး် ကိုင်ေတာ့ စက်လက်ကိုပုတ်ချ

ဖိ လပ
ု ် သည်။စက်က ဘာမှမေြပာ။အနမ် းေတွေ ကာင့် ရဲစိုေနတဲသ
့ ှ တ်ခမ် း

ေတွကို လက်ဖေနာင့်န ဲ ပွ့ တ်ဆဲွသုတ်ေပးလိက

ု ် ပီ း

"မင်း ှ တ်ခမ် းေတွနည်းနည်းေတာ့ေယာင်သွားတယ်ထင်တယ်"

စက်ကို ဘာတစ် ခွနး် မှမေြပာပဲ မျက်လာချေခါင်းငံ သွားသည်။စက်တိ

့ ဲ
ဘက်ကမဖွင်ပ Liftတံခါးကြဖည်းြဖည်းချင်းပွင်လ
့ ာသည်။တံခါးေ ှ မှာမိုး

မာန်န ဲ မန်
့ ေနဂျာတစ် ချ ိ ။

"Boss အဆင်ေြပလား၊လံြု ခံ ေရးေတွအြပင်မှာလုပ်လိမ ပီ းခင် Liftက

အလုပ်ြပန်လပ
ု ် သွားတာပါ"

စက်ကဘာတစ် ခွနး် မှမေြပာပဲ Liftထဲကထွက်သည်။ေနာက်ကိုတစ် ချက်

လှည့် ကည့် ပီ း အရိ ပ်ထွက်လာတာြမင်ေတာ့ ု ံ းခန်းဘက်ကိုေြခလှမ်း ကဲ

ကီးေတွန ဲ ထွ
့ က်သွားသည်။

မန်ေနဂျာေတွကလည်း ဲ့
အသီးသီးလှည့်ထွက် ပီ းတစ် ေယာက်နတစ်

ေယာက်အြပန်အလှနသ
် တင်းေပး ကသည်။

"bossတိ lift ထဲကထွက်လာ ပီ ၊ဘာမှမြဖစ် ကပါဘူး"

"ေတာ် ေသးတာေပါ ့"

 "ေဘာ့စ်မန်ေနဂျာေြပာသံ ကားတာေတာ့ နာရီ ဝက်ထဲပိတ်မိတာပါတဲ"့

"bossတိ ု နး် ထဲဝင်လာတာဘယ်သူမှမြမင်လိက

ု ် ကတာတဲ၊့ bossတိအ

ရင်Liftထဲပိတ်မိတဲ့ တစ် ေယာက်ကသတိေမ့သွားေတာ့အဲဒ

့ ီကို အာ ု ံ ေရာက်

ေန ကတာေလ"

"လံြု ခံ ေရးေတွကလည်း ဟွနး် နဲေတာ့

့ လိက
ု ်သတိေပးေနတာပဲ ၊bossတိမသိ

လိက
ု ်လိေနမှာေပါ ့"

"bossက အခု စိတ်ဆိုးသွားတာတဲလ

့ ား"

"မဟုတ်ပါဘူး သပံုစံကိုကဒီလိပ
ု ါပဲ "
<<<<<<<<
>>>>>>>>
9,Decembet,2020
Part-16

"Appointmentႀကိဳယူခ်ငဲ သူကဘယ လဲ"

"Rainbowေ◌ဆာက ပ္ေ◌ရးကဦးေ◌ဇာ◌င္◌း င
ုိ ါ"

့ ဲ"
"ဘာအ တက္ ေ◌ တ႕ခ် ငာတဲလ

"CEOနဲေ႔ တ႕ရမွကို◌ျဖစွာလိေ
ု ႔◌ျပာပါတယ္"

"dinnerေကရာ"

"ဒီေညန6နာရီ ထိုးပါ၊Treasureမွာအားလံ◌းု စီ စဥားၿပီ းပါၿပီ "

ဒီညသူ႔သူငယ်င◌
္ းေ◌ တနဲ႔dinnerလုပိ ႔သကကီစဥိ င္◌းထား

ရတာ◌ျဖစည္။◌ျပနေ◌ရာက
္ ာကတည္◌းက အလု ပဲ မွာပဲ အခ်ိ

နေ◌နတာမိ
္ ု႔ ဟိေ
ု ◌ကာင္ေ◌ တကသူ႔ကိုြပားေ◌နၾကတာ◌ျဖစည္။သူ

ကလည္◌း◌ျပနေ◌ရာက
္ ာကတည္◌းကသူငယ်င္◌းေ◌ တအ တကခ်ိ န ္

ေမပး◌ျဖစ္ေ◌သး။ဆယွစ္ေ◌က်ာ◌ကာမွ◌ျပနေ◌
္ တ႕ရတာမို႔ သူ႔ကိုတ

စ္ဝိုင◌
္ းေ◌တာင္◌းေ◌နၾကတာ ့ ီထဲ◌ျပ
ၾကာေ◌တာငကာေ◌နၿပီ ။အဲ ဒ

ည့◌◌
ံ န ဲ ထူး◌ျခားကအဆိုးဆံ ◌းု ။ထူး◌ျခားကသူ႔ေအဖလုပန◌းတစ္
ု ႔ ္

ခ်ိဳ႕ကိုဦးစီ းလု ပိ င္ေ◌နတာေ◌ၾကာင့◌ည

ီ အ တက ေ◌ရာ ထူး◌ျခားပါ

အခ်ိ ႇ◌ယ
ိ ူထားရတာ◌ျဖစည္။
 ေ◌ဘးနားေကက်ာက ပိ ရပ္ေ◌ေနသးတဲေ
့ ◌ကာငိ တစ် က္ေ◌မာ့ၾ

ကည့◌ပီ း

"မင္◌း သားေ◌တာ့"

ုိ ဲ႔ ေ◌ တေ႕ပးလိက
"ဦးေ◌ဇာ◌င္◌း င ု ါ"

"ဘာအ တကဲ"

"သူ႔ၾကည့◌တာ ေအရးႀကီးေ◌◌ျပာစရာတစ ခု "

"မင္◌းနဲ႔ဆို ငား"

ခပ းစူးတစ် က္ေ◌မာ့ၾကည့◌ေ
္ ◌တာ့ သူ႔ကိုမ်ကွာလႊ◌ဲသည္။မနက္

ကliftထဲက ထကာၿပီ းကတည္◌းကစကဲ႔သူအလု ပိစၥက လဲရင

ကားေမ◌ျပာ◌ျဖစက။အခု မွတစ္◌ျခားကိစၥတစ နဲ႔စကားေစ◌ျပာ◌ျဖစ

ကတာ◌ျဖစည္။

"သူက ေ◌ေဖဖနဲ႔ကတည္◌းက တဲလု ပာတဲလ

့ ပ
ု န◌းပါတနာ၊စိ
္ တ်

လိ႔
ု ရပါတယ္"

စကနႈတမ္◌းလႈပံ ◌ၿ
ု ပံ ◌းဳ သည္။သိုေ႔သာ◌နဲ႔သလိမ
ု ထီတရီ

အၿပံ ◌းဳ မ်ိဳး။ဦးေ◌ဇာ◌င္◌း ုိ င ေ◌ေဖဖနဲ႔ကတည္◌းကအလု ပတူ တဲ

့ ူ။အရိ ပဲ ႔ းွီ ရင္◌းေ◌နသူလည္◌း◌ျဖစည္။ၿပီ းေ◌တာ့

လု ပာတဲသ

ဦးေ◌ဇာ◌င္◌း ုိ ငအလု ပည္◌းႀကိဳးစားသည္။အလုေပပၚသစၥာ

ရွိ သူလည္◌း◌ျဖစည္။အခု သူေ◌ရာကာမွ ုိ ဲ႔အလုပ္

ဦးေ◌ဇာ◌င္◌း င

တဲမလုပ္ေ◌တာ့။ဦးဇာ◌င္◌း ုိ ငကလည္◌းThe Worldလိအ

ု ငားႀ
ကီးGroupနဲ႔ အလု ပဲ လပ
ု ွသာသူတိ႔
ု အ တကဆင္ေ◌◌ျပပါသည္

တဲ။့

ဒါေ◌ၾကာင့◌T
္ he WorldကCEOအသစဲ ႔ဆံ ◌ေ
ု ◌ပးဖို႔အ ိ ပိ အကူ

ညီေ◌တာင္◌းေ◌နတာသံ◌းု ေလတာငေကတာ့ဘူး။Appointmentႀကိဳယူ

တာလည္◌းမ ဖစ္ေ◌နသ ိ႔ အ ိ ပကူေ◌◌ျပာေ◌ပးဖို႔ျဖစာသ

ု အျမငရိ ပဲ ႔သူကတစိ မည္◌းေ◌နသူေ◌ တ။တစယ့◌္

ည္။သူတိ႔

တစယရိ ပဲ ႔သူ႔ဆကံေ◌ရးကို တစ္ေ◌ယာကွမသိၾက။အဆင္

ေမ◌ျပပါဘူးေ◌◌ျပာ ငည္◌းယံ◌ၾ
ု ကမွာမဟုတ။္ ထိုေ႔ၾကာင့◌္ အရိ ပ္

ဘကသူ႔ကိုေ◌◌ျပာၾကည့◌ေ
္ ◌ပးဖို႔သာ◌ျဖစာခဲ့ သည္။

သူေ◌ရာကာမွ လုပန◌းေ◌
္ တကပိုေ◌အာင္◌ျမငာသည္။လုက

န◌းေ◌
္ တတိးု ခ်ဲ့ တာလည္◌း လူအျမေငကာင္◌းေ◌လာက္ေ◌အာင္

အထိ။ေ◌နရာတိင
ု ◌
္ းThe World ကလုပန◌းေ◌
္ တခ် ည္◌းသာ။Hotelေ◌ တ

ဆို ဲ မဆန႔လိ
႔ ္ ေ
ု ႔ခ် ာင္◌းသာတိ႔ ု အထိတိးု ခ်ဲ့ ေ◌နတာ◌ျ
ု ငပလီတိ႔

ဖစည္။ေ◌ဆာက ပ္ေ◌ရးဆိုလည္◌း သူမ်ားကုမၸဏီေ◌ေ တခေၚဆာ

ကိ င္◌းရတဲအ
့ ထိ◌ျဖစ္ေ◌နတာေ◌တာင္ ဦးေ◌ဇာ◌င္◌း ုိ င တက

စ္ေ◌နရာေမပး င
ုိ ◌
္ ျဖေစအာင္။

"အဲ ဒ
့ ီေ◌တာ့"

" တေ႕ပးလိက
ု ါ"

သူေ◌◌ျပာသလိဆ
ု ို ယံ◌ၾ
ု က ိတ်တဲသ
့ ူကိုကိုယ ေအ တ႕မခံ ပဲပ

တ္ေ◌◌ျပးေ◌နတဲေ
့ ◌ကာင္ေ◌ပါ ့။စကံကိုတင္◌းတင္◌းႀကိတည္။
 "ငါ ့ဘက ေ◌ တ႕ေမပး ုိ င းဆိုရင္ေ◌ရာ"

"အဲ ဒ
့ ါကိုစက္ မျပည့◌ဝ
္ တာပဲ "

့ ◌ခၚသံ။ဒါကကိုကိုဆိုတဲန
သူ႔ဆီ ကကိုစကိ တဲေ ့ ာမားကိုသူေအခၚမ

ခံ လိ႔
ု ပထမဆံ ◌းု ထုတေ ု ဲ နာမည္။ကိုယ့ ◌ိ သူေ◌◌ျပာခ် ငာ
္ ◌ခၚလိက

ကေသဘာထားမျပည့◌ဝ
္ ဘူးလိေ
ု ႔◌ျပာခ် ငာ။အလုပ္ လုပ္

တာProfessionalမက်ဘူးလိေ
ု ႔◌ျပာခ် ငာ။ကိုယသူ႔ကိုြ႐ဲ႕ခ် ငာ။

သူေ◌◌ျပာသမ်ွဆန႔က်
္ င ကဲလပ
ု ် င္ေ◌နတာ။အဲ ဒ
့ ီေ◌အးစကက်က္

ာွ ကို တု ႈ ပားေ◌စခ် ငာ။သူေ◌◌ျပာသလိမ

ု ျပည့◌ဝ
္ ဘူးဆိုလည္◌း

မျပည့◌ဝ
္ ဘူးေ◌ပါ ့။ဂ ု စိုကမွာလား။

စက စား ပဲ ကိုလက္ေ◌ထာကပိ ကပီ း သူ႔ကိုတည့ ◌ည့◌ိ ကက

ည့ ◌ိ ကင္◌း

"ငါမျပည့◌ဝ
္ ဘူးဆိုတာ မင္◌းသိရငၿပီ "

စူးရွ ခက ဲ မ် ကံ◌းု စ
ွ ံ ◌အ
ု ားၿပိဳ ငားၾကသည္။ထိုအၾက

ည့◌ေ
္ ◌ တထဲမာ ာေန တရွိ သည္။အတၱေ◌ တရွိ သည္။ဘယတိင
ု ္◌း

အတာအထိလဲဆိုတာေကတာ့။
<<<<<<<
>>>>>>>
Hotelေ◌ရွ ႕ညာဘကစ္◌ျခမ္◌းလံ◌းု ကိုdinner event◌ျပငင္ေ◌ပး

ထားတာ◌ျဖစည္။LEDမီ းေ◌ရာငံ◌ေ
ု ◌ေ တၾကာင့ ◌ဘက္◌ျမ င

င္◌းကလွခ်ငိ င္◌းေလွနသည္။ဘူေ◌ဖး◌ျပင ငားတဲဘ

့ ကွာ တူညီဝ
တံ◌န ဲ ဝ မ္◌းေ◌ တကဧည့ ◌ည္ေ◌ တအ တက္
ု ႔ လိအ
ု ပာေ◌ တဝ

နေ◌ဆာင္
္ ေ◌ပးဖို႔အသင့◌ေ
ိွ ◌ေနပးၾကသည္။

စကိ ေ႔ရာကာေ◌တာ့လံ◌ၿ
ု ခံ ◌ေ
ဳ ◌ရးတစ်ိဳ႕အလုပႈ ပားသည္။

Hotelပိုငွ ငိ ယိ င္ေ◌ရာကာၿပီ းသူငယ်င္◌းေ◌ တကိုဧည့◌ေ

ံ ◌ပး

မွာ◌ျဖစိ ႔ မနကတည္◌းကလိေ
ု ◌ေလသးမရွိ ေ◌အာင္◌ျပင ငားရ

တာ◌ျဖစည္။ဧည့ ◌ည္ေ◌ တလည္◌းတစ္ေ◌ယာကွညိည

ဳ ငႈမရွိ ေ◌စ

ရ။

Eventရွိ တဲဘ
့ ကိ စကိ ေ႔လ်ာွ ကာေ◌တာ့ ေ◌က်ာင္◌းေ◌နဘက င

ယ်င◌
္ းတစ်ိဳ႕နဲ႔လုပန◌းပါတနာတစ်
္ ိဳေ႕ရာက္ေ◌န င
ွ ◌
့ ပီ ◌ျဖစည္။

Formal suitခဲ ေ◌ရာငဲ႔စကညအလင္◌းမွာထင္◌းေ◌နသည္။ေ◌◌ျခာ

က္ေ◌ေပက်ာ◌ ပကီးကလံ◌ၿ
ု ခံ ◌ေ
ဳ ◌ရးေ◌ တထကိ းေ◌ေနသး၏စက္

ဆီ ကအ ွိ ဝါတစ ကျမင တိင

ု ◌
္ းကိုေအနႀကံ◌ေ
ဳ ႕စတာမ်ိဳး။မ် က္

လံ◌းု စူးစူးေ◌ တက အားလံ◌းု ကိုတစ် က္ေ◌ဝ့ၿပီ းနႈတကည္။

ထိုေ႔နာကကလံ◌ၿ
ု ခံ ◌ေ
ဳ ◌ရးေ◌ တကိုလကစ် က္◌ျပလိက
ု ာ

နဲ႔ အနားက ထ ကားၾကသည္။

ထူး◌ျခားေကနရာကထလာၿပီ း စကိ ေ◌◌ျပးဖကည္။စက္ေ◌က်ာကို

တစ န◌းဘု
္ န◌းထု
္ ၿပီ းမွ◌ျပ ာသည္။ၿပီ းေ◌တာ့စကိ ေ◌မာ့ၾကည့◌

ပီ းလက္ေ◌မာင္◌းကိုတစ် ကိ း◌ျပ ည္။

"စက္"

"ထူး◌ျခား မင္◌းသာယာေ◌နတယကားပါတယ္"
 "ငျပည့◌ေ
္ ◌◌ျပာတာလား"

အဟက္! စကယံကခပိ းတိးု ခ ပ ငင္။စကၿပံ ◌းဳ ကိုသူေ႔

ဘးကတစံ ◌ေ
ု တယာေကငးခနဲၾကည့ ◌ည္။

ထူး◌ျခားကစက္ေ◌ဘးကိုတစ် ကကည့◌ပီ း

"အရိ ပ္ မင္◌းပါလိက
ု ာတာလား"

"ဟုတဲ ကိုထူး◌ျခား"

စက္ေ◌ဘးမွာ အ ိ ပလကွစကိ ဆု ပိ ငပီ းရပ္ေ◌နတာ◌ျဖစ

ည္။ဝတားတဲS
့ uitအနက္ေ◌ရာင္ေ◌လးေ◌ၾကာင့ ◌သား◌ျဖဴ တာပိုသိ

သာေ◌နသလိ။ု အ ိ ပမ် ကႊ◌ာေ◌ တခ် ထားၿပီ းတ ငိမငိမင္။ ု

တရက း◌ျခားေ◌ တးမိ တာရွိ သည္။ဒီေကလးငယယနဲ႔လံ◌းု ဝကို

မတူေ◌တာ့တာပါ။မသိရင္ ငယယစက္ေ◌နာက္ေ◌◌ျပးေ◌◌ျပးလိက
ု ္

တာသူမဟုတဲ အတိင
ု ◌
္ းပင္။အခု က ေ◌ရခဲ တန
ု ◌းေ◌လး။
္

ေ◌ခ် ာတာေ◌တာ့ မိ န◌းမရႈ◌

္ းံ ေ◌လာကည္။အခု ေ◌ခတာမ ကီးေ◌န

တဲေ
့ ◌ရွ ာင္ေ◌ကာေ◌ကာေ◌ တလိ◌
ု ျဖဴ ◌ျဖဴ သ ယယွေလွလး◌ျဖစ္၏မ်

ကံ◌းု ေ◌ တကအရိ ပဲ ႕ထူး◌ျခားမႈတစ ◌ျဖစည္။ငယယအတိ ု

င္◌းဝိုင◌
္ းစက္ေ◌နတာပင္။စကထည္ဝါတာဆိုရင္ အ ိ ပမႈနေ◌ေနအာ
္

င္ေ◌ခ် ာတယိ ေ႔◌ျပာရမည္။သူတိ႔

ု ေအၾကာင္◌းထူး◌ျခားလည္◌းသိ

သင့ေ◌လာကိထားၿပီ းပါၿပီ ။

စကလုကန◌းပါတနာတစ်
္ ိဳ႕နဲ႔တစ္◌ျခားေ◌ကာင္ေ◌ တကိုလိက
ု ႈ

တကပီ းမွ ထူး◌ျခားတိ႔

ု စား ပဲ ဆီ◌ျပနေ◌လ်
္ ာွ ကာသည္။ထူး◌ျခားကျ
ပည့◌◌
ံ န ဲ တစကွာထိုငေ
ု ႔ ္ ◌နၿပီ မို႔စကအရိ ပ္ေ◌ဘးဝငိ ငည္။

Waiterေ◌လးကသူတိ႔
ု စား ပဲ ေ◌ပၚကိုအရက်ိဳးစံ ◌ထ
ု ပာခ် သည္။◌ျပ

ည့◌◌
ံ က
ု ဘရ ပ
ီ ုလင္◌းကိုလမ
ွ ္◌းယူကာ လကိ ငါတဲဖ
့ ကၾက

ည္ေ◌ တထဲစီထည့◌ေ
္ ◌နရင္◌း

"စကင္◌းနဲ႔ငါ ဟိေ
ု တလာကအတူေ◌သာက္◌ျဖစဲ ေအၾကာင္◌းငမဲ

ကိုေ◌◌ျပာ◌ျေပနတာ"

စကထူး◌ျခားကိုၾကည့◌ပီ းေ◌ခါင္◌းတစ် ကိမ့◌◌

္ ျပ၏ငမဲ ဆိုတာ

သူတိ႔
ု ခ် င◌
္ းေ◌ခၚၾကတဲထ
့ ူး◌ျခားရဲ ႕နာမည္ေ◌◌ျပာင္◌ျဖစည္။ထူး◌ျ

ခားက အသားညိည
ဳ ိေ
ဳ ◌ပမယ့◌က
် ံ◌းု ထင္◌းထင္◌းနဲ႔ၾကည့ ◌ိ ေ႔ကာ

င္◌းသူ◌ျဖစည္။Thwin Groupကဦးမင္◌း သင္၏သားအႀကီးလည္◌း◌ျ

ဖစည္။Thwin groupကလည္◌းလုပန◌းေ◌ပါင္
္ ◌းမ် ားြစာပို ငိ ငဲ Top

Tenစာရင္◌းဝငဲ◌ျဖစည္။ၿပီ းေ◌တာ့ထူး◌ျခားကplay boy တဲလိက

ု ငိ

တိတကဲModelေ◌ တနဲ႔ခ် ည္◌း။

စကိ ေ႔႐ွ႕ကိုဘရ ြီ ခက္ေ◌ေ တရာကာေ◌တာ့ အ ိ ပ တက္ေ◌

သာကရာဘာေ◌ပးရမွန◌းမသိ
္ ◌ျဖစ ည္။ထူး◌ျခားက သူေ႔ရွ ႕ကဝို

င လင္◌းေ◌ တကိုလိက
ု ကည့◌င္◌း

"ဒီေ◌ကာငဆိုးေ◌လာက း၊Alcohol 6%ပဲ ပါတယ္"

သူ႔ဟာသူေ◌◌ျပာရင္◌းလကိ ငါတဲဖ
့ ကၾက ဲကိုငဲ႔
ွ ၿပီ း

တာနဲ႔အရိ ပ္ေ◌ရွ ႕ကိုေခ် ပးလိက

ု ပီ း
 "အရိ ပ္ ဝိုငေ
္ ◌တာ့ေ◌သာကတယိ ႔လား၊Alcohol ေ◌◌ျခာကာခို င္

နႈန◌းပဲ
္ "

"သူေမသာက း"

စကအရိ ပ္ေ◌ရွ ႕ကဖ ကိ ဆဲ ယူ သားသည္။အ ိ ပစကိ တစ္

ခ် က္ေ◌စာင္◌းၾကည့◌ပီ းဘာမွေမ◌ျပာ။

"စက္ မင္◌းကလည္◌း ကာ"

ထူး◌ျခားကအ ိ ပိ အားနာသလိၾ
ု ကည့ ◌ည္။အရိ ပ္ေ◌ရခဲ တန
ု ◌း◌ျဖ
္

စ္ေ◌နတာလည္◌းမဆန◌း။စက
္ ည္◌းတအားေ◌◌ျပာင္◌းလဲ သားၿပီ ◌ျဖ

စည္။ခဏအၾကာWaiterေ◌လးေ◌ တကသူတိ႔
ု စား ပဲ ရွိရာကိုSea

foodဗန◌းေ◌
္ တအစီ အရီ လာေခ် ပးလ်င
ွ ္ ု ဲ ဗန◌း
စကအရိ ပ္ေ◌ရွ ႕ခ် လိက ္

ကိုၾကည့◌ပီ း

"အဲ ဒ
့ ီဗန◌း◌ျပ
္ သား"

"ဗ် ာ! ဟုတ္ ဟုတဲ ပါ"

"စက္"

ထူး◌ျခားက အ ိ ပိ အားနာသလိထ
ု ပကည့◌ပီ းစကိ လွမ္◌းဟ

န႔သည္
္ ။

"သူစားလိ႔
ု မရဘူး Allergic ရွိ တယ္"

အမ္။ထူး◌ျခားနဲ႔ျပည့◌◌
ံ က
ု တစ္ေ◌ယာကိ တစ္ေ◌ယာကကည့ ◌က

သည္။စေကတာ့ခပ ဲ◌ျဖစ္၏သူတိ႔
ု ကသာေ◌သာကိ က္

စားလိက
ု ပ္ေ◌နတာအ ိ ပဒီအတိင
ု ္◌းငုတ တ္။ေ◌စာနက စကရိ ပ္
အ တကပွာေ◌ပးေ◌နတာေ◌တာ့ေ◌ တ႕ရသည္။ထူး◌ျခားကတိတိ

တ္ေ◌နတဲေ
့ အ◌ျခေအနကိုအသက္ဝင္ေ◌အာငကားစသည္။

"စက္ မင္◌းေ◌ရာကာၿပီ းမွတငါေ◌ တတစားေ◌အာင္ေ◌နတာဆို၊

ခု တစတည္◌းကို မနည္◌းေ◌တာ့ဘူးၾကားတယ္"

"အင္◌း"

ေ◌◌ျပာၿပီ းစက သူေ႔ရွ ႕ကဘရ ြီ ခကိ ေ◌မာ့ေ◌သာကည္။

အ ိ ပ တကဲကငဲ႔bubble teaလည္◌းေ◌ရာကာၿပီ ◌ျဖစည္။

အ ိပ သူတိ႔ ့ ဲတ စန◌းမွ
ု စကားေ◌◌ျပာတဲထ ္ ဝေင◌ျပာ။ၿငိမငိမက္

သကဲစစားေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။စကသူတိ႔
ု နဲ႔စကားေ◌◌ျပာေ◌နရင္◌း

အ ိ ပကိ တစ် က္ေ◌တာ့လည

ွ ့ ◌ကည့ ◌ည္။ဘာေမွတာ့ေမ◌ျပာ။အ

ရိ ပားၿပီ းေ◌လာကဲ အခ်ိ ်မွ ဖုန◌းထု

္ တာ

"သုတ ခဏလာခဲ့ "

စက္Driverသုတဆိုသူေ◌ရာကာေ◌တာ့

"သူ႔ကိုအရင္◌ျပ ိ ႔လိက
ု ္၊ငါ ့ကိုၿပီ းမွ◌ျပ ာေ◌ခၚ"

"ဟုတဲ ပါ boss"

အ ိ ပစကိ တစ် ကကည့◌ပီ းထ ပည္။ထူး◌ျခားတိ႔

ု ကိုနႈတ

ကပီ းသုတေအနာကိ ကားသည္။စကိ တစ် ကွလည

ွ ့ ◌ကည့◌

သားေ◌တာ့။ဒီေ◌ကာင္ေ◌ တတစ ခု ေ◌တာ့ တစ ခု ပဲ။

"စက္ မင္◌းနဲ႔အ ိ ပာ◌ျဖစားၾကတာလဲ"

"စကားမ် ားထားတာ"
 "ဒါေ◌ပမယ့ြ ◌ာ မင္◌းတိ႔
ု ၾကည့◌တာတစ္ေ◌ယာကဲ႔တစ္ေ◌

ယာက္"

"ဘာ◌ျဖစဲ "

"သံေ◌ယာဇဥ္ေ◌ တရွိ ေ◌နပါေ◌သးတယ္"

စကဘာမွ◌ျပေ ◌ျပာ။အြခ ာထားတဲပ

့ ုြဇ စ္ေ◌ကာငိ ေ◌ကာ

က္ဝါး၏ထိုအခါ◌ျပည့◌◌
ံ က
ု ပါ ဝင္ေ◌ထာကံလာသည္။

"ထူး◌ျခားေ◌◌ျပာတာမွားေ◌တာ့မမွားဘူးေ ကဟ့ေ◌ကာငက္၊အရိ ပ္ မ

င္◌းကိုၾကည့ ◌ဲ အၾကည့◌ေ
္ ◌ တမွာငါ ့အထင္"

"အထငဲမလား"

" ပာရရင္ ု ေအစာပိုင္◌းသိေသလာက ကာ၊အရိ ပဲ ႔မင္◌းေ◌

ငါတိ႔

လးေ◌လးကိုလေ
ူ ◌ တကသိုေ႔လာသိုေ႔လာေ◌◌ျပာလာၾကတယ္၊သူ

တိ႔
ု ဘကလည္◌း ေမ◌ျဖရွ င္◌းေ◌တာ့ပိုၿပီ းထင္ေ◌ယာငငွားေ◌

တ◌ျဖစာတာေ◌ပါ ့၊အခု အ ိ ပိ ၾကည့◌တာေ◌တာ့ေ◌အးေ◌ဆးပါ

ပဲ "

"အ ဟန◌း!"
္

စက ဟန◌းခနဲ
္ တစ် ကယည္။ထူး◌ျခားကလဲ ေ◌ တးစစဝင္ေ◌◌ျ

ပာလာ၏

"ငါတိ႔
ု မင္◌းကို ေ◌◌ျပာ◌ျပတာကမင္◌းနဲ႔အ ိ ပိ အခု လိ◌
ု ျဖစ္ေ◌စခ်

ငိ ႔မဟုတ းေ◌နာ◌က္ ငါတိ႔

ု က"

"ငါေသဘာေ◌ပါကါတယ္"
 "ငါနဲ႔ သူတိ႔
ု စ
ွ ္ေ◌ယာက္dinnerေ◌ တမွာခဏခေဏ တေ႕ တေ႕နေရ

တာ့ငါပါအဲ လ
့ ိထ
ု ငိ သားတာ၊ၿပီ းေ◌တာ့သူတိ႔
ု စ
ွ ္ေ◌ယာကကံေ◌ရး

ကငါ ့အထင္ ု ဲ ၊လူေ◌ တကလည္◌းသိုေ႔လာ

◌ျမငတာClose◌ျဖစလိပ

သိုေ႔လာေ◌ေ တ◌ျပာထားတဲအ
့ ခံ ကလည္◌းရွိ ေ◌ေနတာ့ ေ◌နာကပီ းသူ

တိ႔
ု ကို ငိ ငလည္◌းဘာတစ မွေမ◌ျဖရွ င္◌းၾေကတာ့ငါတိ႔
ု ပါတစ်ိဳး

ထင ာေ◌ပါ ့"

ထူး◌ျခားကစကားခဏ ပည္။စက္ေ◌သခ် ာနားေ◌ထာင္ေ◌နတာသိေ◌

တာ့မွ

"မင္◌းအရိ ေပပၚငယယ္ေ◌လးကတည္◌းကဘယိ ေသဘာထားတ

ယိ တာ ငါတိ႔
ု အ ငတည္◌းကရိ ပိ တယက္၊ဒါေ◌ၾကာင့◌္ ငါ

တိ႔
ု ကမင္◌းကိုသတိလမ ု ဲ ၊ခု ခ်ိ လ
ွ ္◌းေ◌ပးရံ ◌ပ ိ ည္◌း ေ◌သခ် ာပါတယ္

ေမ◌ျပာဘူးေ◌နာ◌င္◌းကို"

စကသူေ႔ရွ ႕ကဘရ န ဲ ႔ရခဲ စပားတဲြ့ ခကိ

ီ ေ တစ် က္ေ◌မာ့ၿ

ပီ းမ် ကွာရႈ◌႕
ံ ပစိ ကည္။အဲ လ
့ ိေ
ု အနအထားမ်ိဳးမွာေတာငကၾ

ကည့◌ေ
္ ◌ကာင္◌းေ◌နတုန◌းပဲ
္ ◌ျဖစည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌ကီး

ကိုေ◌ခ် ာလာတာ။

"ငါေသဘာေ◌ပါကါတ ယာ၊မင္◌းတိေ
ု ႔ၾကာင့◌ယဟုတါဘူး၊

သူတိ႔
ု ကိုယိ ငည္◌းလူေ◌ေ တ◌ျပာၾကသလိဟ
ု တ
ု ် ငည္◌းဟု

တ္ေ◌နမွာေ◌ပါ ့၊ေ◌◌ျဖရွ င◌
္ းစရာမွမလိတ
ု ာႀကီးကို ဘယ ကလိက
ု ္ေ◌◌ျ

ဖရွ င◌
္ းေ◌နမွာလဲ၊ေ◌လးေ◌လးကိုယိ ငည္◌း ငါ ့ကိုဘာတ စန◌းေမွ
္ ◌ျ
ပာမ သားဘူး၊ငါကိုယိ ငလည္◌းေ◌မးၾကည့◌ိ ႔ဆႏၵမရွိ ပါဘူး၊ေ◌

မးပို ငင့ ◌ည္◌းငါ ့မွာမရွိ ဘူး"

အဲ ဒ
့ ီသတင္◌းေ◌ တၾကားကတည္◌းကစက တိ႔
ု စ
ွ ္ေ◌ယာကီ

ေက◌ျဖရွ င◌
္ းခ် ကိ ေ◌စာင့◌ေ
္ ◌နခဲ့ ေ◌သးသည္။မျဖစိ ငါဘူးလိ႔
ု ပဲ တစ္

ခ်ိ ◌
ံ းု ယံ◌ၾ
ု က ားခဲ့ တာ။အ ဟန◌း!တစ္
္ ေ◌ယာကည္◌း ူ းေ◌နခဲ့

တာ။ကိုယ့ ◌ကေစမးေရအာင္ ဲ အ ိ ပဘယိ ပတတႈမ်ိဳး

သူန႔

နဲ႔လဲ။ကိုယသူတိ႔
ု ေအ တးထဲေ◌တာငွိေမနတဲေ
့ ◌ကာငလား။သူ

တိ႔
ု ဂ ု စိုကည့ြ ◌ကမယ့ ◌ထဲ ကိုယဘယ္ေ◌နရာမွမပါခဲ့ ။သူ

တိ႔
ု မွာလည္◌း သူတိေ
ု ႔ြ႐းခ် ယိ ငင့◌႔
ဲ သူတိ႔
ု ပဲ ။ၿပီ းေ◌တာ့အ ိ ပ

သူ႔ကိုငယယ န◌းကသာ
္ ငယ္ေ◌သးလိ႔
ု ခ ငယဲ တာ။သူ ွ င

ကီး◌ျပင္◌းလာတာေကလးေ◌လးနဲ႔။ခု ခ်ိ လ
ိ ည္◌းေ◌ေဖဖဆိုတာပါးစပ္

ကမခ် ။

ထူး◌ျခားကစကိ ေ◌သခ် ာၾကည့◌ပီ း

"ငါတိေ
ု ႔ တးမိ တာေက်တာ့လည္◌း သူတိ႔
ု စ
ွ ္ေ◌ယာကည္◌းကတ

စ္ေ◌ယာက္ေ◌လာေကတာ့မင္◌းကိုဘာပဲ ◌ျဖစ္◌ျဖစ္ေ◌◌ျပာ◌ျပသင့ ◌

ယိ ႔ထငဲ တာ၊မင္◌းအရိ ေပပၚဘယိ ေသဘာထားတယိ တာမ

င္◌းေ◌လးေ◌လးလည္◌းရိ ပိ မွာပဲ ၊အဲ ေ

့ ◌တာ့မင္◌းကိုသူတိ႔
ု ေအၾကာင္◌း

ဝ ရ
ံ မွာအားနာလိ႔
ု ပဲ လား၊ငါတိ႔
ု လည္◌းေမ တးတတ း၊သူတိ႔
ု ေအၾ

ကာင္◌းသူတိ႔
ု စ
ွ ္ေ◌ယာကဲအသိဆံ◌းု ◌ျဖစွာေ◌ပါ ့"

"အင္◌း"
 "ဒါေ◌ပမယ့◌္ မင္◌းေ◌လးေ◌လးကအ ိ ပိ မင္◌းအု ပိန◌းမႈေ◌အာ
္

ကွာထား သားတယိ တာေကရာ"

"ဟုတယ္၊အ ဟန◌း!
္ အရိ ပ စစကာဏာတ ဲ႕အု ပိန◌း
္

မႈေ◌အာကွာပဲ ေ◌နရမယဲ ၊သူေ႔သတမ္◌းစာမွာထည့◌ေ

္ ◌ရး သားတ

ယ္၊သူေ႔နရာမွာငါ ့ကို အစားထား သားခဲ့ တာေ◌လရယတယ္"

စေက◌ျပာရင္◌းခပဟတစ် ကယည္။စက္ မ် ကံ◌းု ေ◌ တက

ရယ္ေ◌ေနပမယ့◌္ နာက်ည္◌းရိ ပ္ေ◌ တအျပည့◌။္ ◌ျပည့◌◌

ံ န ဲ ထူး◌ျခား
ု ႔

က စကိ ၾကည့◌ပီ းစိ ေတကာင္◌းၾက။စက္ေ◌နရာမွာသူတိ႔

ု ဆိုလ

ည္◌းနာသာခံ ခက္◌ျဖစွာပင္။သူအရမ္◌းခ် စဲ သူေ႔လးေ◌လးနဲ႔ သူေ◌

မ်ွာ◌င့ ◌ားခဲ့ တဲေ

့ ◌ကာင္ေ◌လးကအဲ လ
့ ိ◌
ု ျဖစ္ေ◌နပါတယိ ေ◌တာ့။ၿ

ပီ းေ◌တာ့ စ
ွ ္ေ◌ယာကံ◌းု ကစကိ အသိေမပးၾကသလို မဟုတ းဆို

လည္◌းမဟုတဲ ေအၾကာင္◌းရွ င္◌းမျပၾက။

စကာက်ည္◌းမယိ လည္◌းနာက်ည္◌းေ◌လာကရာပင္။စက္ေ◌◌ျပာ

သလို သူ႔ဘကေစမးေရအာငည္◌းစကဲ႔အ ိ ပဘာမွမပတတ

က။မဟုတ း။စေကမးလိ႔
ု ရရင္ေ◌တာငဲ လိေ
ု စမးမယ့ ◌ မဟုတ္

ဘူး။ဦးေ◌တဇာ ကိုယိ ငစကိ ဝ ရ

ံ မွာအားနာခဲ့ လိ႔
ု နႈတိတ္ေ◌နခဲ့

တာလား။အရိ ေပရာ စကိ အဲ က

့ ိစၥနဲ႔ပတတပီ းခု ခ်ိ ဘ
ိ ာတ စ

န◌းမွ
္ မဟခဲ့ ဘူးတဲလ
့ ား။

"စက္ မင္◌းကိုအ ိ ပေကရာ ဘာမွေမ◌ျပာခဲ့ ဘူးလား"

 "အင္◌း၊ေ◌လးေ◌လးနဲ႔ပတတပီ းမွ သူကငါနဲေ႔ တ႕ရတာေ◌လ၊ငါ

ကသူ႔အ တကဲ ေ◌လာကိေအရးပါစရာလိသ

ု လား"

စေက◌ျပာကိုထူး◌ျခားကနႈတမ္◌းေ◌ တတင္◌းတင္◌းေ◌စ့ရင္◌းေ◌

ခါင္◌းညိတည္။စက း◌ျခားတိ႔
ု ကိုတမေင◌ျပာပဲ ထားခဲ့ ေ◌တာငွိေ◌

ဲ အရိ ပ္◌ျပႆ နာစျဖစဲ ေ◌န႔က

သးသည္။သူန႔ သူအ ိ ပိ ေ◌မး◌ျဖစ္ေ◌

အာင္ေ◌မးၾကည့◌ဲ ေ◌သး၏'မင္◌းငါ ့ကိုေ◌◌ျပာစရာတစ ခု ရွိ

လား'ဟူ၍။ဟိက
ု သူ႔ေအမးကိုစကားလမ္◌းေ◌ၾကာင္◌းလႊ◌ဲ သားခဲ့ သ

ည္။ဘယ္ေ◌လာက္ေ◌တာငွကိ ေ႔ကာင္◌းလိက
ု လဲ။ခု ခ်ိ အ
ိ မွတရွိ

သူ႔ဘေက◌ျဖရွ င◌
္ းလာဖို႔ကိုေ◌မ်ွာ◌င့◌ေ
္ ◌နမိ တန
ု ◌း။
္

"ဒါနဲ႔ စကင္◌းေ◌စ့လိက
ု ယိ တာေကရာ အရိ ပဲ ႔ဆိုင္ေ◌နလား၊မ

င္◌းသူ႔ကိုြ႐ဲ႕ခ် ငိ ႔!"

ထူး◌ျခားကစကိ အကဲခကလိလ
ု မ
ွ ္◌းၾကည့ ◌ည္။စက ဟန◌း
္

ခနဲတစ် ကယင္◌း စီ းကရက စိ ပိ မီ းညႇ◌ေ

ိ ◌န၏ထူး◌ျခားကိုဘာ

တ စန◌းမွ
္ မတုန႔ျပန
္ ။ၿပီ
္ းမွမူးခ် င္ေနတဲမ
့ ် ကံ◌းု ေ◌ တနဲ႔ထူး◌ျခားကို

ရီ ေ◌ေဝဝတစ် ကွမ္◌းၾကည့ ◌ည္။စကအရက းေ◌နတာေ◌တာင္

ဆဲ ေ◌ဆာငႈရွိ တဲသ
့ ူမ်ိဳးပင္။ငယယ္ေ◌လးကတည္◌းေကခ် ာတဲသ
့ ူဆိုေ◌ပ

မယ့◌္ အခု ကသူရဲေ႕ခ် ာေ◌မာမႈ၊ခမ္◌းနားထည္ဝါမႈေ◌ တကိုဘယ မွလို

ကမွီေ◌အာင္◌ျဖစ္ေ◌နခဲ့ ၿပီ ။ဘယိ ေ◌ေနနကိုႀကည့◌ေ

္ ◌ကာင္◌းေ◌

ေနတာ့တာမ်ိဳး။
 "ထူး◌ျခား မင္◌းစကိ ဒီညတစ ခု စီစဥ္ေ◌ပးလိက
ု ္ေ◌လ ကာ၊စက

စ္ေ◌နတာေ◌ေ တပ် ာ ကားေ◌အာင္"

" အး ဲ ၊ငါမင္◌းတိ႔
ဟုတယ္၊ငျပည့◌င္◌းလည္◌းဒီညမျပ ႔ ု အတ

က္ေ◌ပ် ာ◌ရာေ◌လးေ◌ တဖ းီ ေ◌ပးမယ္"

စက ဟန◌းခနဲ
္ တစ် ကယာဘာမွဝေင◌ျပာ။

"စကင္◌းသိလား၊ထူး◌ျခားက အခု စားဘဲ ႀကီး◌ျဖစ္ေ◌နတာ၊ဒိတိတ

ကဲmodelတစ္ေ◌ယာကဲ႔လည္◌း တဲေ◌နတယ္၊ခို းစားတဲm

့ odelေ◌လးေ◌

တကလည္◌း ေမရ င
ုိ ေ
္ ◌တာ့ဘူး၊အကု လန◌းေ◌
္ တခ် ည္◌းပဲ ေ◌ဟ့ေ◌

ကာင္"

◌ျပည့◌◌
ံ ေ
ု အ◌ျပာကိုထူး◌ျခားကဟကနဲတစ် ကယင္◌း

"စက္ မင္◌းလည္◌းေ◌ခတီပါတယ္၊ဟုတယိ ႔လား ငါ ့ထက္ေ◌တာ

ငင္◌းေကခတီေ◌ေနသးတယ္၊မင္◌းကဟိမ
ု ွာေ◌ယာက်ာ◌္◌းေ◌ရာမိ န◌း
္

ဲ ◌နတာဆို၊2 waysႀကီးေ◌ပါ ့"

ေမရာအကု ေ

"အင္◌း"

စကစီ းကရကိ တစ် ကႈ◌က

ိ င္◌းမီ းခို းေ◌ တကိုဟ ါပါမႈတ

တ္၏

"ဘယကိ ပိုသာမယိ ႔ထငဲေ◌ဟ့ေ◌ကာင္"

စကမ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုေ◌မွးက်ဥ္◌းပစိ ကပီ း

"ဟင့ ◌င္◌း၊ငါက အကု ကိဳကာ"

 "မင္◌းစိ တဘယကိ ပိုၿပီ းေအလးသာလဲလိ႔
ု ငါေ◌မးေ◌နတာေ◌

ဲ "
ဟ့ေ◌ကာင္၊ေ◌ရာမခ် န႔

" ယာက်ာ◌္◌း"

"ဟား ဟား ဟား ဟား"

စ
ွ ္ေ◌ကာငံ◌းု ဆီ ကအသံ ထကာတာ◌ျဖစည္။ထူး◌ျခားက ရ

ယ္◌ေ
္ ◌နတာကိုအ ွိ တပီ း

"မင္◌း ဟိေ
ု တလာကအ ိ ပိ သားနမ္◌းေ◌သးတယိ ၊◌ျပည့◌◌
ံ င
ု ါ့

ကိုေ◌◌ျပာတာအဲ ဒ
့ ါဟုတား"

"အင္◌း၊ငါ ့ကိုထိုးလိ႔
ု "

"မင္◌းကဘာ သားေ◌◌ျပာမွန◌းမွ
္ မသိတာ"

" လးေ◌လးနဲ႔သူ႔ကိုသမုတိ ႔တဲ ့ ကာ"

"ငါအထင္ေ◌◌ျပာရရင္ အရိ ပဲ ႔မင္◌းေ◌လးေ◌လးလူေ◌ေ တ◌ျပာၾက

သလို တစယ္◌ျဖစ္ေ◌နခဲ့ တယိ ရင္ေ◌တာငင္◌းအရိ ေပပၚမွာစိ တ္

ရွိ ေ◌နတုန◌းပါပဲ
္ ဟုတယလား"

စကထူး◌ျခားကိုတစ် ကိ ကကည့◌ပီ းဘာမွေမ◌ျပာ။မ် ကႊ◌ာခ် ၿငိ

မ ကားသည္။ထူး◌ျခားရိ ပိ သည္။မဟုတ းေ◌သခ် ာကိုသိေ◌နတာ။

စက ိ ပိ ခ် စ္ေ◌ေနသးတယ္။

"ဒါနဲ႔ ေ◌စာနကစကားေ◌လး◌ျပ ကါဦးမယ္၊အဲ ဒ

့ ါနဲ႔အ ိ ပမ

င္◌းကိုထထိုးေ◌ရာလား"

"အင္◌း"
 "အထိုးခံ ရတာနဲ႔ပဲ မင္◌းကမဆီ မဆို ငာလိ႔
ု သားနမ္◌းတာလဲေ◌

ဟ့ေ◌ကာင္"

"အျမင ပိ ႔"

မင္◌းအ ိ ပိ အျမင ပာမဟုတါဘူး။အသည္◌းယား သားတာ

မို႔လားလိေ
ု ႔တာ့ေမမး◌ျဖစ္ေ◌တာ့ပါ။ေ◌မးလည္◌းေ◌◌ျဖမွာမဟုတ္။

"အရိ ပဲ ႔မင္◌း အဲ ေ
့ ◌န႔ကတည္◌းကေမခၚၾေကတာ့တာလား"

"မဟုတ း၊မနေကတာငမ္◌း◌ျဖစ္ေ◌သးတယ္"
"Wow"
ထူး◌ျခားကအမူအရာကိုဟ ါပါ လုပ္◌ျေပတာ့စကထပ္ေ◌◌ျပာသ

ည္။

ဲ နမ္◌းၿပီ းတဲေ
"သူန႔ ့ ◌န႔ကတည္◌းက ေ◌နလိ႔
ု ေမကာင္◌းေ◌တာ့တာပဲ

အ ဟန◌း!"
္

"တင္◌းေ◌နတယိ ပါေ◌တာ့"

ထူး◌ျခားေအမးကိုစက ခ ပ ငငစ်က္ေ◌မာ့ရယည္။◌ျပ

ည့◌◌
ံ ေ
ု ◌ရာထူး◌ျခားပါ စကၿပံ ◌းဳ ကိုေ◌ငးကု ကသည္။စကယိ

က္ေ◌တာ့ သူေ႔နရာနဲ႔သူခ်ိဳင◌
့ ဝ
္ ငားတဲပ
့ ါး သယ္ေ◌ တေကမး ု ိ းထင္◌း

ထင္◌းနဲ႔လိက
ု က္ေ◌န၏။စီ ရီေ◌နတဲ ့ သားတန◌းေ◌ြဖးေ◌ြဖးေ◌
္ တကခ

ပ္ေ◌ကာ့ေ◌ကာ့◌ျဖစ် ငေ
္ ◌နေသယာင္။အနည္◌းငယ္ေ◌မွးက်ဥ္◌း သားတဲမ
့ ်

ကံ◌းု ေ◌ တကရီ ေ◌ေဝဝ။သူတိ႔

ု သိလိက
ု ာက စကရွ ကားတာ။
 စက္ေ◌ရွ ႕ကဘရ ပ
ီ ုလင္◌းကိုၾကည့◌ေ
္ ◌တာ့လည္◌းကုနေ◌နၿပီ
္ ။

ဒီေ◌ကာင္ေ◌ရခ်ိ ည္◌းကိုက္ေ◌နၿပီ ။

"စက္ မင္◌းဒီကို◌ျပနေ◌ရာက
္ ာကတည္◌းကေမပ် ာေ◌သးဘူးမလား"

ထူး◌ျခားေ◌◌ျပာတာကို စကတန◌းေသဘာေ◌ပါက
္ ာေ◌ခါင္◌းညိ

တ္◌ျပသည္။

"ငါမင္◌းအ တက္ေ◌ပ် ာ◌ရာေ◌လးစီ စဥားေ◌ပးမယ္၊မင္◌းဒီညအိ မ

ဲ ႔တာ့၊ငါ ့အ တက္ဥထားတာေ◌လး
ပ ေ မင္◌းကိုေ◌ပးလိက
ု ယ္၊လံ◌းု

ဝVirginေ◌နာ◌က္၊မင္◌းစိ တိေ
ွ သလာ ကားၾကည့ ◌ိ ႔ရတယ္၊◌ျမ

ာေမလးေ◌ တလည္◌းမဆိုးပါဘူး က၊◌ျဖဴ ◌ျဖဴ ေ◌သးေ◌သးနဲ႔ခ် စရာေ◌

လးေ◌ တပါ၊ေ◌ရာ႕ဒီတ စကပ္ေ◌သာက္"

"အင္◌း"

စကသူေ႔ရွ ႕ထိုးေ◌ပးလာတဲဘ
့ ရ ပ
ီ ါတဲြ့ ခကိ တစ် ကည္းေ◌

မာ့ခ်လိက
ု ည္။ဘရ ီ ေ◌မႊးေ◌မႊးကစကည္ေ◌ခ် ာင္◌းထဲပူေ◌လာ

င္◌ျပင္◌းရွ သား၏

" ဟ့ေ◌ကာငမဲ စကိ ေ◌လွာေ◌နနဲ႔၊မင္◌းေ◌ရွ ႕ေကရခဲ တံ◌းု ြခက္

ငါ ့ကိုေ◌ပးစမ္◌း"

◌ျပည့◌◌
ံ အ
ု သံခပ္ေ◌လးေ◌လး ထကာလ်င
ွ ္

"ငါကမဲ ေ◌ပမယ့◌ေ
္ ◌စာ◌က ယါ ့ေ◌ကာင္၊မင္◌းလိမ
ု ယားေ◌ၾကာ

ကဟုတ း"
 "ဘာ က!ငါေကၾကာကာ မဟုတ းေ◌ဟ့ေ◌ကာင္၊ခ် စာ က ခ် စ္

တာ"

◌ျပည့◌◌
ံ က
ု သူ႔ ငက လည္◌းတစ န◌းဘု
္ န◌းထု
္ ◌ျေပသးသ

ည္။ထူး◌ျခားကျပည့◌◌
ံ က
ု ိုၾကည့◌ပီ းမဲ့သည္။စကဘာမွဝေင◌ျပာ

ရယ္၍သာေ◌နသည္။သူတိ႔
ု ျငင္◌းခု နေ◌နတု
္ န◌း
္ ဧည့ ◌ည္ေ◌ တကျပန ္

ဖို႔အ တကကိ လာနႈတကသည္။အားလံ◌းု နီးပါမူး ကဲေ◌နၾကၿပီ ◌ျဖ

စည္။စကမူးေ◌ေနပမယ့◌္ ဟနေ◌ကာင္
္ ◌းသည္။မူးေ◌နမွန◌းတအား
္

ႀကီးသိသာေမန။

"သူတိ႔
ု ျပ င္◌ျပ ါေ◌ေစဟ့ေ◌ကာငက္၊တိ႔
ု သံ◌းု ေ◌ယာကီညအိ

မ ပ ကနဲ႔၊ေ◌ပ် ာ◌ကမ ယာ မင္◌းတိ႔

ု အ တကါအားလံ◌းု စီ စဥား

ဲ "
ၿပီ းသား၊ငျပည့◌္ မင္◌းလည္◌းမျပ ႔

ထူး◌ျခားလည္◌းမူးေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။အသံေ◌ တပါေ◌လးလာ၏

"ငါ◌ျပနေ◌တာ့
္ မယ္၊ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္ေ◌ တ"

စကသံကနည္◌းနည္◌းေ◌လးခ် င္ေ◌နၿပီ ဆိုေ◌ပမယ့◌္ ၾသရွ ရွ။

"အာ ေ◌ဟ့ေ◌ကာငက္၊မင္◌းမျပ ါနဲ႔ဆို ကာ ငါမင္◌းအ တကလ

န◌းေ◌လး
္ ရွ ာထားတာပါဆို"

"ငါစိ တပါဘူးေ◌ဟ့ေ◌ကာင္၊ေ◌နာကွ"

ဟင္၊အခု စိတပါလည္◌းခေဏနလိ႔
ု ေ◌ဆးြစမ္◌း◌ျပလာရငိတမ

ပါခ် င ည္◌းပါေရတာ့မွာေ◌လ။မင္◌း◌ျပ ိ ႔မျဖစ းစက္၊အကု ကၡ

မ် ားကု ယ္။
 "စက္◌ျပ င္ ငါလည္◌း◌ျပ ာွ ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္၊ငါ ့မိ န◌းမကငါ
္ ့ကို◌ျပန ္

လာဖိုေ႔သခ် ာမွာထားတာ"

◌ျပည့◌◌
ံ အ
ု သံကပါထ ပကာလ်င
ွ ္

"မင္◌းတိ႔
ု စ
ွ ္ေ◌ကာငံ◌းု ◌ျပ ိ ႔မရဘူးေ◌ဟ့ေ◌ကာင္ေ◌ တ"

စက သူ႔driverကိုဖုန◌းဆက္
္ ေ◌ခေၚနၿပီ ◌ျဖစည္။

"မင္◌းတိ႔
ု ◌ျပ ိ ႔မရပါဘူးဆို"

ထူး◌ျခားစကားကဘယားကေမွဘာငဝင္ေ◌တာ့။စက္ေ◌ရာ◌ျပည့◌္

စံ ◌ပ
ု ါ◌ျပ ိ ႔လုပ္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။သုေတရာကာေ◌တာ့ စေက

ရွ ႕က ထကည္။ေ◌◌ျခလွမ္◌းေ◌ တက ယိုင်င္ေ◌ပမယ့ြ ◌ဲေ◌ခၚေရ

လာက္ေ◌အာငဟုတ။္ မူးေ◌နတာေ◌တာငမ္◌းေ◌လ်ာွ ကာကအစ

ဆဲ ေ◌ဆာငႈရွိ ေ◌ေနသး၏Hotelမနေ◌နဂ်
္ ာနဲ႔ လံ◌ၿ
ု ခံ ◌ေ
ဳ ◌ရးတစ်ိဳ႕ကစ

က္ေ◌နာက္ေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ ကါလာၾကသည္။စကားေ◌ပေၚရာက္

သားၿပီ ဆိုမွ မနေ◌နဂ်

္ ာကသုတကို◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းေ◌မာင္◌းဖိုေ႔သခ် ာ

မွာသည္။

စကိ ႔ကားဟိတ
ု ယ ထကာနဲ႔ လံ◌ၿ
ု ခံ ◌ေ
ဳ ◌ရးကား စ
ွ ီ းေကနာ

ေကေနတာက္ေ◌လ်ာွ ကိ ကါ သားရသည္။
<<<<<<<
>>>>>>>
12,Decembet,2020
Note:ေ◌နာကစိ င္◌းကို စ
ွ က တင္◌းUpေ◌ပးပါ ့မယွင◌
့ ္ 😅 Edit:

တန◌းလန
္ ◌းႀကီ
္ းထားခဲ့ တယိ တာေကလ၊အခု အပိုင္◌းမွာစာလံ◌းု ေ◌ရ
မ် ားေ◌နတာရယ္ အားလံ◌းု ရိ ပိ ေ◌နတဲအ
့ တိင
ု ္◌း Adult sceneကို ပန◌းေ◌
္

လးေ◌◌ႂ က သားတာေ◌လာကဲ႔ၿပီ းမ သားခ် ငိ ႔ပါေ◌နာ◌္ 😁 နားလ

ည္ေ◌ပးပါ။
🔥🔥🔥🔥🔥
Unicode
"Appointment ကိ ယူချင်တဲသ
့ ူကဘယ်သူလဲ"

"Rainbowေဆာက်လပ
ု ် ေရးကဦးေဇာ် မင်း င
ုိ ်ပါ"

့ ဲ"
"ဘာအတွက် ေတချင်တာတဲလ

"CEOနဲေတရမှ
့ ကိုြဖစ် မှာလိေြပာပါတယ်"

"dinnerကေရာ"

"ဒီညေန6နာရီ ထိုးပါ၊Treasureမှာအားလံးု စီ စ ်ထား ပီ းပါ ပီ "

ဲ့
ဒီညသသူငယ်ချင်းေတွနdinnerလု
ပ်ဖိသက်သက်စီစ ်ခိုင်းထားရတာ

ြဖစ် သည်။ြပန်ေရာက်လာကတည်းက အလုပ်ထဲမှာပဲ အချ ိန်ကုနေ

် နတာမိ ဟိ ု

ေကာင်ေတွကသကိုပွားေန ကတာြဖစ် သည်။သူကလည်းြပန်ေရာက်လာ

ကတည်းကသူငယ်ချင်းေတွအတွက်အချ ိန်မေပးြဖစ် ေသး။ဆယ် ှစ်ေကျာ်

ကာမှြပန်ေတရတာမိ သကိုတစ် ဝိုင်းေတာင်းေန ကတာ ကာေတာင် ကာေန

့ ီထဲြပည့်စံုနထူ
ပီ ။အဲ ဒ ဲ ့ းြခားကအဆိုးဆံုး။ထူးြခားကသအေဖလုပ်ငန်းတစ်

ချ ိ ကိုဦးစီ းလုပ်ကိုင်ေနတာေ ကာင့်ဒီညအတွက်သူေရာ ထူးြခားပါအချ ိန်ညိ

ယူထားရတာြဖစ် သည်။
 ေဘးနားကေကျာက် ု ပ်လိရ
ု ပ် ေနေသးတဲေ
့ ကာင်ကို တစ် ချက်ေမာ့ ကည့်

ပီ း

"မင်း သွားေတာ့"

ုိ ်န ဲ ေတေပးလိ
"ဦးေဇာ် မင်း င ့ က
ု ်ပါ"

"ဘာအတွက်လဲ"

"သ ကည့်ရတာ အေရး ကီးေြပာစရာတစ် ခုခု"

"မင်းနဲဆိ
့ ုင်လား"

ခပ် စူးစူးတစ် ချက်ေမာ့ ကည့်ေတာ့ သကိုမျက် ှာလဲသည်။မနက်ကliftထဲ

ဲ ့ အလုပ်ကိစကလွဲရင်စကားမေြပာြဖစ်
ကထွက်လာ ပီ းကတည်းကစက်နသူ

ဲ့
က။အခု မှတစ် ြခားကိစတစ် ခုနစကားစေြပာြဖစ် ကတာြဖစ် သည်။

"သူက ေဖေဖနဲကတည်
့ းကတွဲလပ
ု ် လာတဲလ
့ ပ
ု ် ငန်းပါတနာ၊စိ တ်ချလိရပါ

တယ်"

စက်က ှ တ်ခမ် းလပ် ု ံ ြပံ းသည်။သိေသာ် ခနဲသလိ

့ မ
ု ထီတရီ အြပံ းမျ ိ း။ဦး

ေဇာ် မင်း င
ု ိ ်က ေဖေဖနဲကတည်
့ းကအလုပ်အတူတဲလ
ွ ပ ့ ူ။အရိ ပ်န ဲ ့
ု ် လာတဲသ

ှးီ ရင်းေနသူလည်းြဖစ် သည်။ ပီ းေတာ့ဦးေဇာ် မင်း င

ုိ ်ကအလုပ်လည်း

ကိ းစားသည်။အလုပ်အေပ သစာ ှ ိ သူလည်းြဖစ် သည်။အခု သူေရာက်လာ

မှ ဦးေဇာ် မင်း င ဲ့
ုိ ်နအလုပ်တဲမ
ွ လုပ်ေတာ့။ဦးဇ် ာမင်း င
ုိ ်ဘက်ကလည်းThe

ု င်အား ကီးGroupနဲ ့ အလုပ်တဲလ

Worldလိအ ွ ပ
ု ် မှသာသူတိအတွက်အဆင်ေြပ

ပါသည်တဲ။့
 ဲ ့ ုေပးဖိ အရိ ပ်ကိုအကူညီေတာင်းေန
ဒါေ ကာင့်The WorldကCEOအသစ် နဆံ

တာသံုးလေတာင်မကေတာ့ဘူး။Appointment ကိ ယူတာလည်းမရြဖစ်

ေနသည်မိ ဲ့ က
အရိ ပ်ကကူေြပာေပးဖိ ြဖစ် လာသည်။သူတိအြမင်အရိ ပ်နသူ

ဲ့
တစ် အိမ်တည်းေနသူေတွ။တစ် ကယ့်တစ် ကယ်အရိ ပ်နသဆက် ဆံေရးကို

တစ် ေယာက်မှမသိ က။အဆင်မေြပပါဘူးေြပာရင်လည်းယံု ကမှာမဟုတ်။

ထိေ ကာင့် အရိ ပ်ဘက်ကသကိုေြပာ ကည့်ေပးဖိ သာြဖစ် လာခဲ့ သည်။

သူေရာက်လာမှ လုပ်ငန်းေတွကပိုေအာင်ြမင်လာသည်။လုက်ငန်းေတွတိးု

ချ ဲတာလည်း လူအြမင်မေကာင်းေလာက်ေအာင်အထိ။ေနရာတိင
ု ်းThe

World ကလုပ်ငန်းေတွချည်းသာ။Hotelေတွဆို ရန်ကုနန ဲ့

် မဆနလ် ့ ိေချာင်းသာ

တိငပလီတိအထိတိးု ချ ဲေနတာြဖစ် သည်။ေဆာက်လပ

ု ် ေရးဆိုလည်း သူများ

ကုမဏီေတွေခ ေဆာက်ခိုင်းရတဲအ
့ ထိြဖစ် ေနတာေတာင် ဦးေဇာ် မင်း င
ုိ ်

အတွက်တစ် ေနရာမေပး င
ုိ ်ြဖစ် ရေအာင်။

"အဲ ဒ
့ ီေတာ့"

"ေတေပးလိက
ု ်ပါ"

သူေြပာသလိဆ ့ ူကိုကိုယ်က အေတမခံ ပဲပတ်ေြပး

ု ို ယံု ကည်စိတ်ချတဲသ

ေနတဲေ
့ ကာင်ေပါ ့။စက်အံကိုတင်းတင်း ကိတ်သည်။

"ငါ ့ဘက်က ေတမေပး င

ုိ ်ဘူးဆိုရင်ေရာ"

"အဲ ဒ
့ ါကိုစက် မြပည့်ဝတာပဲ "

သဆီ ကကိုစက်ဆိုတဲေ
့ ခ သံ။ဒါကကိုကိုဆိုတဲန
့ ာမ် စားကိုသူအေခ မခံ လိ

ု ်တဲန
ပထမဆံုးထုတ်ေခ လိက ့ ာမည်။ကိုယ့်ကိုသူေြပာချင်တာကသေဘာထား
မြပည့်ဝဘူးလိေြပာချင်တာ။အလုပ် လုပ်တာProfessionalမကျဘူးလိေြပာ

် ့ ျင်ဘက်ပဲလပ
ချင်တာ။ကိုယ်ကသကိုရွ ဲချင်တာ။သူေြပာသမ ဆနက ု ် ချင်ေန

တာ။အဲ ဒ
့ ီေအးစက်စက်မျက် ှာကို တုနလ
် ပ် သွားေစချင်တာ။သူေြပာသလိမ
ု

ြပည့်ဝဘူးဆိုလည်းမြပည့်ဝဘူးေပါ ့။ဂ ု စိုက်ရမှာလား။

စက်က စားပွဲကိုလက်ေထာက်ရပ် လိက

ု ် ပီ း သကိုတည့်တည့်စိုက် ကည့်

လိက
ု ်ရင်း

"ငါမြပည့်ဝဘူးဆိုတာ မင်းသိရင်ရ ပီ "

စူး ှ ခက်ထန်တဲမ
့ ျက်လံးု ှစ်စံုအား ပိ င်သွား ကသည်။ထိုအ ကည့်ေတွထဲ

ု ်းအတာအထိလဲဆိုတာ
မာန်မာနေတွ ှ ိ သည်။အတေတွ ှ ိ သည်။ဘယ်အတိင

ကေတာ့။
<<<<<<<
>>>>>>>
Hotelေ ှ ညာဘက်တစ် ြခမ် းလံးု ကိုdinner eventြပင်ဆင်ေပးထားတာ

ြဖစ် သည်။LEDမီ းေရာင်စံုေတွေ ကာင့်ညဘက်ြမင်ကွင်းကလှချင်တိင

ု ်းလှ

ေနသည်။ဘူေဖးြပင်ဆင်ထားတဲဘ
့ က်မှာ ဲ ့ ထမ် းေတွက
တူညီဝတ်စံုနဝန်

ဧည့်သည်ေတွအတွက် လိအ
ု ပ် တာေတွဝန်ေဆာင်ေပးဖိ အသင့် ှ ိ ေနေပး က

သည်။

စက်တိေရာက်လာေတာ့လံြု ခံ ေရးတစ် ချ ိ အလုပ် ပ် သွားသည်။

Hotelပိုင် ှ င်ကိုယ်တိင
ု ်ေရာက်လာ ပီ းသူငယ်ချင်းေတွကိုဧည့်ခံေပးမှာြဖစ် လိ

မနက်ကတည်းကလိေ
ု လေသးမ ှ ိ ေအာင်ြပင်ဆင်ထားရတာြဖစ် သည်။

ဧည့်သည်ေတွလည်းတစ် ေယာက်မှညိ ညင်မမ ှ ိ ေစရ။

 Event ှ ိ တဲဘ
့ က်ကိုစက်တိေလ ာက်လာေတာ့ ေကျာင်းေနဘက်

သူငယ်ချင်းတစ် ချ ိ နဲလု
့ ပ်ငန်းပါတနာတစ် ချ ိ ေရာက်ေန ှင့် ပီ ြဖစ် သည်။

Formal ဲ ့ ကညအလင်းမှာထင်းေနသည်။ေြခာက်ေပေကျာ်
suitခဲ ေရာင်နစက်

အရပ် ကီးကလံြု ခံ ေရးေတွထက်မိုးေနေသး၏စက်ဆီကအ ှ ိ နအ

် ဝါတစ် ခု

ကြမင်သူတိင
ု ်းကိုအေန ကံ ေစတာမျ ိ း။မျက်လံးု စူးစူးေတွက အားလံးု ကို

တစ် ချက်ေဝ့ ပီ း ှ တ်ဆက်သည်။

ထိေနာက်စက်ကလံြု ခံ ေရးေတွကိုလက်တစ် ချက်ြပလိက

ု ်တာနဲ ့ အနားက

ထွက်သွား ကသည်။

ထူးြခားကေနရာကထလာ ပီ း စက်ကိုေြပးဖက်သည်။စက်ေကျာကိုတစ်

ဘုနး် ဘုနး် ထု ပီ းမှြပန်ခွာသည်။ ပီ းေတာ့စက်ကိုေမာ့ ကည့် ပီ းလက်ေမာင်းကို

တစ် ချက်ထိုးြပန်သည်။

"စက်"

"ထူးြခား မင်းသာယာေနတယ် ကားပါတယ်"

"ငြပည့်ေြပာတာလား"

အဟက်! စက်ရယ်သံကခပ် တိးု တိးု ခပ် လင

ွ ်လင
ွ ်။စက်အြပံ းကိုသေဘးက

တစံုတေယာက်ကေငးခနဲ ကည့်သည်။

ထူးြခားကစက်ေဘးကိုတစ် ချက် ကည့် ပီ း

"အရိ ပ် မင်းပါလိက
ု ်လာတာလား"

"ဟုတ်ကဲ့ ကိုထူးြခား"
 စက်ေဘးမှာ အရိ ပ်ကလက် ှစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင် ပီ းရပ် ေနတာြဖစ် သည်။

ဝတ်ထားတဲS
့ uitအနက်ေရာင်ေလးေ ကာင့်အသားြဖ တာပိုသိသာေနသလိ။ု

အရိ ပ်ကမျက်လာေတွချထား ပီ းတည်တည် ငိမ် ငိမ်ပင်။ ု တ်တရက်ထူးြခား

ေတွးမိ တာ ှ ိ သည်။ဒီကေလးငယ်ငယ်ကနဲလံ
့ းု ဝကိုမတူေတာ့တာပါ။မသိရင်

ု ်တာသူမဟုတ်တဲအ
ငယ်ငယ်ကစက်ေနာက်ေြပးေြပးလိက ့ တိင
ု ်းပင်။အခု က

ေရခဲ တန
ု း် ေလး။

ေချာတာေတာ့ မိ နး် မ ံ းေလာက်သည်။အခု ေခတ်နာမည် ကီးေနတဲေ

့ ှ ာင်

ေကာေကာေတွလိြု ဖ ြဖ သွယ်သွယ်လှလှေလးြဖစ် ၏မျက်လံးု ေတွကအရိ ပ်

ရဲ ထူးြခားမတစ် ခုြဖစ် မည်။ငယ်ငယ်ကအတိင

ု ်းဝိုင်းစက်ေနတာပင်။စက်က

ထည်ဝါတာဆိုရင် အရိ ပ်ကမန်ေနေအာင်ေချာတယ်လိေြပာရမည်။သူတိ

အေ ကာင်းထူးြခားလည်းသိသင့်သေလာက်သိထား ပီ းပါ ပီ ။

စက်ကလုက်ငန်းပါတနာတစ် ချ ိ နဲတစ်
့ ြခားေကာင်ေတွကိုလိက
ု ် ှ တ်ဆက်

ပီ းမှ ထူးြခားတိစားပွဲဆီြပန်ေလ ာက်လာသည်။ထူးြခားကြပည့်စံုနတစ်

ဲ ့ ဖက်

မှာထိုင်ေန ပီ မိစက်ကအရိ ပ်ေဘးဝင်ထိုင်သည်။Waiterေလးကသူတိစားပွဲ

ေပ ကိုအရက်မျ ိ းစံုထပ် လာချသည်။ြပည့်စံုကဘရန်ဒီပုလင်းကိုလှမ်းယူကာ

့ န်ခွက်အ ကည်ေတွထဲစီထည့်ေနရင်း
လက်ကိုင်ပါတဲဖ

"စက်မင်းနဲငါ ု ေလာကအတူေသာက်ြဖစ် တဲအ

့ ဟိတ ့ ေ ကာင်းငမဲ ကိုေြပာြပ

ေနတာ"

စက်ကထူးြခားကို ကည့် ပီ းေခါင်းတစ် ချက်ညိမ့်ြပ၏ငမဲ ဆိုတာသူတိချင်း

ေခ ကတဲထ
့ ူးြခားရဲ နာမည်ေြပာင်ြဖစ် သည်။ထူးြခားက အသားညိ ညိ ေပ
မယ့်မျက်ခံုးထင်းထင်းနဲ ့ကည့်လိေကာင်းသူြဖစ် သည်။Thwin Groupကဦးမ

င်းသွင်၏သားအ ကီးလည်းြဖစ် သည်။Thwin groupကလည်းလုပ်ငန်းေပါင်း

များစွာပိုင်ဆိုင်တဲT
့ op Tenစာရင်းဝင်ပဲြဖစ် သည်။ ပီ းေတာ့ထူးြခားကplay

boyတွဲလိက ဲ့
ု ်ရင်ဒိတ်ဒိတ် ကဲModelေတွနချည် း။

စက်တိေ ှ ကိုဘရန်ဒီခွက်ေတွေရာက်လာေတာ့ အရိ ပ်အတွက်ေသာက်

စရာဘာေပးရမှနး် မသိြဖစ် ကုနသ

် ည်။ထူးြခားက သေ ှ ကဝိုင်ပုလင်းေတွကို

လိက
ု ် ကည့်ရင်း

"ဒီေကာင်မဆိုးေလာက်ဘူး၊Alcohol 6%ပဲ ပါတယ်"

့ န်ခွက်အ ကည်ထဲကိုငဲ ပီ းတာနဲအရိ

သဟာသူေြပာရင်းလက်ကိုင်ပါတဲဖ ့ ပ်

ေ ှ ကိုချေပးလိက
ု ် ပီ း

"အရိ ပ် ဝိုင်ေတာ့ေသာက်တတ်တယ်မိလား၊Alcohol ေြခာက်ရာခို င် ှ န်းပဲ "

"သူမေသာက်ဘူး"

စက်ကအရိ ပ်ေ ှ ကဖန်ခွက်ကိုဆဲွယူသွားသည်။အရိ ပ်ကစက်ကိုတစ် ချက်

ေစာင်း ကည့် ပီ းဘာမှမေြပာ။

"စက် မင်းကလည်းကွာ"

ထူးြခားကအရိ ပ်ကိုအားနာသလို ကည့်သည်။အရိ ပ်ေရခဲ တန

ု း် ြဖစ် ေနတာ

လည်းမဆန်း။စက်လည်းတအားေြပာင်းလဲသွား ပီ ြဖစ် သည်။ခဏအ

ကာWaiterေလးေတွကသူတိစားပွဲ ှ ိ ရာကိုSea foodဗန်းေတွအစီ အရီ လာချ

ု ်တဲဗ
ေပးလ င် စက်ကအရိ ပ်ေ ှ ချလိက ့ န်းကို ကည့် ပီ း

"အဲ ဒ
့ ီဗန်းြပန်ယူသွား"
 "ဗျာ! ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါ"

"စက်"

ထူးြခားက အရိ ပ်ကိုအားနာသလိထ

ု ပ် ကည့် ပီ းစက်ကိုလှမ်းဟနသ
် ့ ည်။

"သူစားလိမရဘူး Allergic ှ ိ တယ်"

အမ် ။ထူးြခားနဲ ြပည့

့ ်စံုကတစ် ေယာက်ကိုတစ် ေယာက် ကည့် ကသည်။စက်

ကေတာ့ခပ် တည်တည်ပဲြဖစ် ၏သူတိကသာေသာက်လိက

ု ်စားလိက
ု ်လပ
ု ် ေန

တာအရိ ပ်ကဒီအတိင
ု ်းငုတ်တတ
ု ်။ေစာနက စက်အရိ ပ်အတွက်ထပ် မှာေပးေန

တာေတာ့ေတရသည်။ထူးြခားကတိတ်ဆိတ်ေနတဲအ
့ ေြခအေနကို

အသက်ဝင်ေအာင်စကားစသည်။

"စက် မင်းေရာက်လာ ပီ းမှတင်ဒါေတွတစ် အားေအာင်ေနတာဆို၊ခု တစ် လ

တည်းကို မနည်းေတာ့ဘူး ကားတယ်"

"အင်း"

ေြပာ ပီ းစက်က သေ ှ ကဘရန်ဒီခွက်ကိုေမာ့ေသာက်သည်။

အရိ ပ်အတွက်ဘဲကင်နbubble
ဲ့ teaလည်းေရာက်လာ ပီ ြဖစ် သည်။အရိ ပ်က

့ ဲတစ် ခွနး် မှဝင်မေြပာ။ ငိမ် ငိမ်သက်သက်ပဲစစားေန ပီ

သူတိစကားေြပာတဲထ

ဲ့
ြဖစ် သည်။စက်ကသူတိနစကားေြပာေနရင် းအရိ ပ်ဘက်ကိုတစ် ချက်ေတာ့

လှည့် ကည့်သည်။ဘာမှေတာ့မေြပာ။အရိ ပ်စား ပီ းေလာက်တဲအ

့ ချ ိန်ကျမှ

ဖုနး် ထုတ်ကာ

"သုတ ခဏလာခဲ့ "

စက်Driverသုတဆိုသူေရာက်လာေတာ့
 "သကိုအရင်ြပန်ပိလိက
ု ်၊ငါ ့ကို ပီ းမှြပန်လာေခ "

"ဟုတ်ကဲ့ပါ boss"

အရိ ပ်ကစက်ကိုတစ် ချက် ကည့် ပီ းထရပ် သည်။ထူးြခားတိကို ှ တ်ဆက်

ပီ းသုတအေနာက်လိက
ု ်သွားသည်။စက်ကိုတစ် ချက်မှလှည့် ကည့်မသွား

ေတာ့။ဒီေကာင်ေတွတစ် ခုခုေတာ့ တစ် ခုခုပဲ။

"စက် မင်းနဲအရိ
့ ပ်ဘာြဖစ် ထား ကတာလဲ"

"စကားများထားတာ"

ဲ ့ ေယာက်"
"ဒါေပမယ့်ကွာ မင်းတိ ကည့်ရတာတစ် ေယာက်နတစ်

"ဘာြဖစ် လဲ"

"သံေယာဇ ်ေတွ ှ ိ ေနပါေသးတယ်"

စက်ကဘာမှြပန်မေြပာ။အခွ နခ
် ွ ာထားတဲပ
့ ုဇွနတ
် စ် ေကာင်ကိုေကာက်

ဝါး၏ထိုအခါြပည့်စံုကပါ ဝင်ေထာက်ခံလာသည်။

"ထူးြခားေြပာတာမှားေတာ့မမှားဘူးကွေဟ့ေကာင်စက်၊အရိ ပ် မင်းကို

ကည့်တဲအ
့ ကည့်ေတွမှာငါ ့အထင်"

"အထင်ပဲမလား"

"ေြပာရရင် ဲ ့ းေလးေလး
ငါတိအေစာပိုင်းသိသေလာက်ကကွာ၊အရိ ပ်နမင်

ကိုလေ
ူ တွကသိေလာသိေလာေြပာလာ ကတယ်၊သူတိဘက်ကလည်း မေြဖ

ှ င်းေတာ့ပို ပီ းထင်ေယာင်ထင်မှားေတွြဖစ် လာတာေပါ ့၊အခု အရိ ပ်ကို ကည့်ရ

တာေတာ့ေအးေဆးပါပဲ "

"အဟွနး် !"
 စက်ကဟွနး် ခနဲတစ် ချက်ရယ်သည်။ထူးြခားကလဲ ေတွးစစဝင်ေြပာ

လာ၏

"ငါတိမင်းကို ေြပာြပတာကမင်းနဲအရိ
့ ပ်ကိုအခု လိြု ဖစ် ေစချင်လိမဟုတ်

ဘူးေနာ် စက် ငါတိက"

"ငါသေဘာေပါက်ပါတယ်"

"ငါနဲ ့ သူတိ ှစ်ေယာက်dinnerေတွမှာခဏခဏေတေတေနရေတာ့ငါပါအဲ ့

လိထ
ု င်မိသွားတာ၊ ပီ းေတာ့သူတိ ှစ်ေယာက်ဆက်ဆံေရးကငါ ့အထင် ြမင်ရ

ု ဲ ၊လူေတွကလည်းသိေလာသိေလာေတွေြပာထားတဲအ
တာCloseြဖစ် သလိပ ့ ခံ

ကလည်း ှ ိ ေနေတာ့ ေနာက် ပီ းသူတိကိုင်တိင

ု ်ကလည်းဘာတစ် ခုမှမေြဖ ှ င်း

ကေတာ့ငါတိပါတစ် မျ ိ းထင်ကုနတ
် ာေပါ ့"

ထူးြခားကစကားခဏရပ် သည်။စက်ေသချာနားေထာင်ေနတာသိေတာ့မှ

"မင်းအရိ ပ်အေပ ငယ်ငယ်ေလးကတည်းကဘယ်လိသ

ု ေဘာထားတယ်

ဆိုတာ ငါတိအရင်ကတည်းကရိ ပ်မိတယ်စက်၊ဒါေ ကာင့် ငါတိကမင်းကို

သတိလှမ်းေပး ု ံ ပဲ၊ခု ချ ိန်ထိလည်း ေသချာပါတယ်မေြပာဘူးေနာ် မင်းကို"

ဲ့
စက်ကသေ ှ ကဘရန်ဒီနေရခဲ စပ် ထားတဲခ
့ ွ က်ကို တစ် ချက်ေမာ့ ပီ း

မျက် ှာ ံပစ် လိက

ု ်သည်။အဲ လ
့ ိအ
ု ေနအထားမျ ိ းမှာေတာင်စက်က ကည့်

ေကာင်းေနတုနး် ပဲ ြဖစ် သည်။ဒီေကာင်ေတာ် ေတာ် ကီးကိုေချာလာတာ။

"ငါသေဘာေပါက်ပါတယ်ကွာ၊မင်းတိေ ကာင့်ရယ်မဟုတ်ပါဘူး၊သူတိ

ကိုယ်တိင
ု ်လည်းလူေတွေြပာ ကသလိဟ
ု တ
ု ်ချင်လည်းဟုတ်ေနမှာေပါ ့၊ေြဖ

ှ င်းစရာမှမလိတ
ု ာ ကီးကို ဘယ်သူကလိက
ု ်ေြဖ ှ င်းေနမှာလဲ၊ေလးေလး
ကိုယ်တိင
ု ်လည်း ငါ ့ကိုဘာတစ် ခွနး် မှေြပာမသွားဘူး၊ငါကိုယ်တိင
ု ်ကလည်း

ေမး ကည့်ဖိဆ မ ှ ိ ပါဘူး၊ေမးပိုင်ခွင်လ

့ ည်းငါ ့မှာမ ှ ိ ဘူး"

အဲ ဒ
့ ီသတင်းေတွ ကားကတည်းကစက်သူတိ ှစ်ေယာက်ဆီက

ုိ ်ပါဘူးလိပဲတစ် ချ ိန်လံးု
ေြဖ ှ င်းချက်ကိုေစာင့်ေနခဲ့ ေသးသည်။မြဖစ် င

ယံု ကည်ထားခဲ့ တာ။အဟွနး် !တစ် ေယာက်တည်း ူ းေနခဲ့ တာ။ကိုယ့်ဘက်က

စေမးရေအာင် ဲ ့ ပ်ကဘယ်လိပ
သူနအရိ ု တ်သတ်မမျ ိ းနဲလဲ
့ ။ကိုယ်ကသူတိ

အေတွးထဲေတာင် ှ ိ မေနတဲေ
့ ကာင်မလား။သူတိဂ ု စိုက်ထည့်တက
ွ ်ရမယ့်

အထဲ ကိုယ်ကဘယ်ေနရာမှမပါခဲ့ ။သူတိမှာလည်း သူတိေရွ းချယ်ပိုင်ခွင်န ဲ့

့ သူ

တိပဲ။ ပီ းေတာ့အရိ ပ်ကသကိုငယ်ငယ်တန

ု း် ကသာ ွ ်ခဲ့
ငယ်ေသးလိခင်တယ

တာ။သူ ှ င်သန် ကီးြပင်းလာတာကေလးေလးနဲ။ခု

့ ချ ိန်ထိလည်းေဖေဖဆိုတာ

ပါးစပ် ကမချ။

ထူးြခားကစက်ကိုေသချာ ကည့် ပီ း

"ငါတိေတွးမိ တာကျေတာ့လည်း သူတိ ှစ်ေယာက်တည်းကတစ် ေယာက်

ေလာက်ကေတာ့မင်းကိုဘာပဲ ြဖစ် ြဖစ် ေြပာြပသင့်တယ်လိထင်ခဲ့တာ၊မင်း

အရိ ပ်အေပ ဘယ်လိသ

ု ေဘာထားတယ်ဆိုတာမင်းေလးေလးလည်းရိ ပ်မိမှာ

့ တာ့မင်းကိုသူတိအေ ကာင်းဝန်ခံရမှာအားနာလိပဲလား၊ငါတိလည်းမ
ပဲ ၊အဲ ေ

ေတွးတတ်ဘူး၊သူတိအေ ကာင်းသူတိ ှစ်ေယာက်ပဲအသိဆံုးြဖစ် မှာေပါ ့"

"အင်း"

"ဒါေပမယ့် မင်းေလးေလးကအရိ ပ်ကိုမင်းအုပ်ထိနး် မေအာက်မှာထား

သွားတယ်ဆိုတာကေရာ"
 "ဟုတ်တယ်၊အဟွနး် ! အရိ ပ်စစ် ကစက်အာဏာတည်ရဲ အုပ်ထိနး် မ

ေအာက်မှာပဲ ေနရမယ်တဲ၊့ သေသတမ် းစာမှာထည့်ေရးသွားတယ်၊သေနရာမှာ

ငါ ့ကို အစားထားသွားခဲ့ တာေလရယ်ရတယ်"

စက်ကေြပာရင်းခပ် ဟဟတစ် ချက်ရယ်သည်။စက် မျက်လံးု ေတွကရယ်

ဲ ့ းြခားက စက်ကို ကည့် ပီ း

ေနေပမယ့် နာကျည်းရိ ပ်ေတွအြပည့်။ြပည့်စံုနထူ

စိ တ်မေကာင်း က။စက်ေနရာမှာသူတိဆိုလည်းနာသာခံ ခက်ြဖစ် မှာပင်။သူ

အရမ် းချစ် တဲသ

့ ေလးေလးနဲ ့ သူေမ ာ် လင့်ထားခဲ့ တဲေ
့ ကာင်ေလးကအဲ လ
့ ိြု ဖစ်

ေနပါတယ်ဆိုေတာ့။ ပီ းေတာ့ ှစ်ေယာက်လံးု ကစက်ကိုအသိမေပး ကသလို

မဟုတ်ဘူးဆိုလည်းမဟုတ်တဲအ
့ ေ ကာင်း ှ င်းမြပ က။

စက်နာကျည်းမယ်ဆိုလည်းနာကျည်းေလာက်စရာပင်။စက်ေြပာသလို သ

ဲ ့ ပ်ကဘာမှမပတ်သတ် က။မဟုတ်
ဘက်ကစေမးရေအာင်လည်းစက်နအရိ

ဘူး။စက်ကေမးလိရရင်ေတာင်အဲလ
့ ိစ
ု ေမးမယ့်သူမဟုတ်ဘူး။ဦးေတဇာ

ကိုယ်တိင
ု ်ကစက်ကိုဝန်ခံရမှာအားနာခဲ့ လိ ှ တ်ပိတ်ေနခဲ့ တာလား။အရိ ပ်က

ေရာ စက်ကိုအဲက
့ ိစနဲပတ်
့ သတ် ပီ းခု ချ ိန်ထိဘာတစ် ခွနး် မှမဟခဲ့ ဘူးတဲလ
့ ား။

"စက် မင်းကိုအရိ ပ်ဘက်ကေရာ ဘာမှမေြပာခဲ့ ဘူးလား"

"အင်း၊ေလးေလးနဲပတ်
့ သတ် ပီ းမှ သူကငါနဲေတရတာေလ၊ငါကသ
့

အတွက်အဲေ
့ လာက်ထိအေရးပါစရာလိသ
ု လား"

စက်အေြပာကိုထူးြခားက ှ တ်ခမ် းေတွတင်းတင်းေစ့ရင်း

ေခါင်းညိတ်သည်။စက်ထူးြခားတိကိုတမင်မေြပာပဲ ထားခဲ့ ေတာင် ှ ိ ေသး

ဲ ့ ပ်ြပဿနာစြဖစ် တဲေ
သည်။သူနအရိ ့ နက
့ သူအရိ ပ်ကိုေမးြဖစ် ေအာင်ေမး
ကည့်ခဲ့ေသး၏'မင်းငါ ့ကိုေြပာစရာတစ် ခုခု ှ ိ လား'ဟူ၍။ဟိက
ု သအေမးကို

စကားလမ် းေ ကာင်းလဲသွားခဲ့ သည်။ဘယ်ေလာက်ေတာင် ှ က်ဖိေကာင်း

လိက
ု ်သလဲ။ခု ချ ိန်ထိအမှတ်မ ှ ိ သဘက်ကေြဖ ှ င်းလာဖိ ကိုေမ ာ် လင့်ေနမိ

တုနး် ။

"ဒါနဲ ့စက်မင်းေစ့လိက ဲ ့ ုင်ေနလား၊မင်းသကို

ု ်တယ်ဆိုတာကေရာ အရိ ပ်နဆိ

ရွ ဲချင်လိ!"

ထူးြခားကစက်ကိုအကဲခက်သလိလ
ု ှမ်း ကည့်သည်။စက်ကဟွနး် ခနဲတစ်

ချက်ရယ်ရင်း စီ းကရက်တစ် လိပ်ကိုမီးညိေန၏ထူးြခားကိုဘာတစ် ခွနး် မှမ

တုန ် ြပန်
့ ။ ပီ းမှမူးချင်ေနတဲမ ဲ ့ းြခားကိုရီေဝေဝတစ် ချက်လှမ်း
့ ျက်လံးု ေတွနထူ

ကည့်သည်။စက်ကအရက်မူးေနတာေတာင်ဆဲွေဆာင်မ ှ ိ တဲသ
့ ူမျ ိ းပင်။ငယ်

့ ူဆိုေပမယ့် အခု ကသူရဲ ေချာေမာမ၊ခမ် းနား

ငယ်ေလးကတည်းကေချာတဲသ

ထည်ဝါမေတွကိုဘယ်သူမှလိက
ု ်မမှီေအာင်ြဖစ် ေနခဲ့ ပီ ။ဘယ်လိေ
ု နေနကို

ကည့်ေကာင်းေနေတာ့တာမျ ိ း။

"ထူးြခား မင်းစက်ကိုဒီညတစ် ခုခုစီစ ်ေပးလိက

ု ်ေလကွာ၊စက်ညစ် ေနတာ

ေတွေပျာက်သွားေအာင်"

"ေအး ဲ့
ဟုတ်တယ်၊ငြပည့်မင်းလည်းဒီညမြပန်န၊ငါမင် းတိအတွက်ေပျာ်

စရာေလးေတွဖန်တီးေပးမယ်"

စက်က ဟွနး် ခနဲတစ် ချက်ရယ်ကာဘာမှဝင်မေြပာ။

"စက်မင်းသိလား၊ထူးြခားက အခု စားဘဲ ကီးြဖစ် ေနတာ၊ဒိတ်ဒိတ်

ဲ့
ကဲmodelတစ် ေယာက်နလည် းတွဲေနတယ်၊ခို းစားတဲm
့ odelေလးေတွက
လည်း မေရ င
ုိ ်ေတာ့ဘူး၊အကုနအ
် လန်းေတွချည်းပဲ ေဟ့ေကာင်"

ြပည့်စံုအေြပာကိုထူးြခားကဟက်ခနဲတစ် ချက်ရယ်ရင်း

"စက် မင်းလည်းေခတ်မီပါတယ်၊ဟုတ်တယ်မိလား ငါ ့ထက်ေတာင်မင်းက

ေခတ်မီေနေသးတယ်၊မင်းကဟိမ ် ဲေ
ု ှာေယာကျာ် းေရာမိ နး် မေရာအကုနတ ွ န

တာဆို၊2 ways ကီးေပါ ့"

"အင်း"

စက်ကစီ းကရက်ကိုတစ် ချက် ိ က်ရင်းမီ းခို းေတွကိုဟန်ပါပါမတ်ထုတ်၏

"ဘယ်ဘက်ကိုပိုသာမယ်လိထင်လဲေဟ့ေကာင်"

စက်ကမျက်လံးု ေတွကိုေမှးကျ ်းပစ် လိက

ု ် ပီ း

"ဟင့်အင်း၊ငါက အကုန ် ကိ က်တာ"

"မင်းစိ တ်ကဘယ်ဘက်ကိုပို ပီ းအေလးသာလဲလိငါေမးေနတာေဟ့

ေကာင်၊ေရာမချနဲ"့

"ေယာကျာ် း"

"ဟား ဟား ဟား ဟား"

ှစ်ေကာင်လံးု ဆီ ကအသံထွက်လာတာြဖစ် သည်။ထူးြခားက ရယ်ေနတာ

ကိုအ ှ ိ နသ
် တ် ပီ း

"မင်း ဟိတ
ု ေလာကအရိ ပ်ကိုသွားနမ် းေသးတယ်ဆို၊ြပည့်စံုငါ ့ကိုေြပာတာ

အဲ ဒ
့ ါဟုတ်လား"

"အင်း၊ငါ ့ကိုထိုးလိ"

"မင်းကဘာသွားေြပာမှနး် မှမသိတာ"
 "ေလးေလးနဲသကိ
့ ုသမုတ်လိတဲက
့ ွာ"

"ငါအထင်ေြပာရရင် ဲ ့ းေလးေလးလူေတွေြပာ ကသလို

အရိ ပ်နမင် တစ်

ကယ်ြဖစ် ေနခဲ့ တယ်ဆိုရင်ေတာင်မင်းအရိ ပ်အေပ မှာစိ တ် ှ ိ ေနတုနး် ပါပဲ

ဟုတ်တယ်မလား"

စက်ကထူးြခားကိုတစ် ချက်စိုက် ကည့် ပီ းဘာမှမေြပာ။မျက်လာချ ငိမ်

သက်သွားသည်။ထူးြခားရိ ပ်မိသည်။မဟုတ်ဘူးေသချာကိုသိေနတာ။စက်

အရိ ပ်ကိုချစ် ေနေသးတယ်။

"ဒါနဲ ေစာနကစကားေလးြပန်
့ ဆက်ပ ါဦးမယ်၊အဲ ဒ
့ ါနဲအရိ
့ ပ်ကမင်းကိုထထိုး

ေရာလား"

"အင်း"

"အထိုးခံ ရတာနဲပဲ့ မင်းကမဆီ မဆိုင်ဘာလိ သွားနမ် းတာလဲေဟ့ေကာင်"

"အြမင်ကပ် လိ"

မင်းအရိ ပ်ကိုအြမင်ကပ် တာမဟုတ်ပါဘူး။အသည်းယားသွားတာမိ လား

လိေတာ့မေမးြဖစ် ေတာ့ပါ။ေမးလည်းေြဖမှာမဟုတ်။

ဲ ့ း အဲ ေ
"အရိ ပ်နမင် ့ နကတည်
့ းကမေခ ကေတာ့တာလား"

"မဟုတ်ဘူး၊မနက်ကေတာင်နမ် းြဖစ် ေသးတယ်"

"Wow"
ထူးြခားကအမူအရာကိုဟန်ပါပါ လုပ်ြပေတာ့စက်ကထပ် ေြပာသည်။

ဲ ့ း ပီ းတဲေ
"သူနနမ် ့ နကတည်
့ းက ေနလိမေကာင်းေတာ့တာပဲ အဟွနး် !"

"တင်းေနတယ်ဆိုပါေတာ့"
 ထူးြခားအေမးကိုစက်က ခပ် လင
ွ ်လင
ွ ်တစ် ချက်ေမာ့ရယ်သည်။ြပည့်စံု

ေရာထူးြခားပါ စက်အြပံ ကိုေငးကုန ် ကသည်။စက်ရယ်လိက

ု ်ေတာ့ သေနရာ

နဲသူ
့ ချ ိ င်ဝ
့ င်သွားတဲပ
့ ါးသွယ်ေတွကေမး ု ိ းထင်းထင်းနဲလိ
့ ကု ်ဖက်စွာ။စီ ရီေန

တဲသ
့ ွားတန်းေဖွးေဖွးေတွကခပ် ေကာ့ေကာ့ြဖစ် ချင်သေယာင်။အနည်းငယ်

ေမှးကျ ်းသွားတဲမ
့ ျက်လံးု ေတွကရီ ေဝေဝ။သူတိသိလိက
ု ်တာက စက်က ှ က်

သွားတာ။

စက်ေ ှ ကဘရန်ဒီပုလင်းကို ကည့်ေတာ့လည်းကုနေ

် န ပီ ။ဒီေကာင်ေရချ ိန်

လည်းကိုက်ေန ပီ ။

"စက် မင်းဒီကိုြပန်ေရာက်လာကတည်းကမေပျာ် ရေသးဘူးမလား"

ထူးြခားေြပာတာကို စက်ကတန်းသေဘာေပါက်ကာေခါင်းညိတ်ြပသည်။

"ငါမင်းအတွက်ေပျာ် စရာေလးစီ စ ်ထားေပးမယ်၊မင်းဒီညအိ မ်မြပန်န ဲ ့

ေတာ့၊ငါ ့အတွက်ဥထားတာေလး မင်းကိုေပးလိက

ု ်မယ်၊လံးု ဝVirginေနာ် စက်၊

မင်းစိ တ် ှ ိ သေလာက်သွား ကည့်လိရတယ်၊ြမန်မာမေလးေတွလည်းမဆိုးပါ

ဘူးကွ၊ြဖ ြဖ ေသးေသးနဲချစ်
့ စရာေလးေတွပါ၊ေရာ့ဒီတစ် ခွက်ထပ် ေသာက်"

"အင်း"

စက်ကသေ ှ ထိုးေပးလာတဲဘ
့ ရန်ဒီပါတဲခ
့ ွ က်ကိုတစ် ချက်တည်းေမာ့ချ

လိက
ု ်သည်။ဘရန်ဒီ ေမးေမးကစက်လည်ေချာင်းထဲပူေလာင်ြပင်း ှ သွား၏

"ေဟ့ေကာင်ငမဲ စက်ကိုေလှာ်မေနနဲ၊မင်
့ းေ ှ ကေရခဲ တံးု ခွ က်ငါ ့ကိုေပး

စမ် း"

ြပည့်စံုအသံခပ် ေလးေလးထွက်လာလ င်
 "ငါကမဲ ေပမယ့်ေစာ် ကည်တယ်ငါ ့ေကာင်၊မင်းလိမ
ု ယားေ ကာက်မဟုတ်

ဘူး"

"ဘာကွ!ငါကေ ကာက်တာ မဟုတ်ဘူးေဟ့ေကာင်၊ချစ် တာကွ ချစ် တာ"

ြပည့်စံုကသရင်ဘက်သူလည်းတစ် ဘုနး် ဘုနး် ထုြပေသးသည်။ထူးြခားက

ြပည့်စံုကို ကည့် ပီ းမဲ့သည်။စက်ကဘာမှဝင်မေြပာ ရယ်၍သာေနသည်။သူ

တိ ြငင်းခု နေ
် နတုနး် ဧည့်သည်ေတွကြပန်ဖိအတွက်စက်ကိုလာ ှ တ် က

သည်။အားလံးု နီးပါမူးကွဲေန က ပီ ြဖစ် သည်။စက်ကမူးေနေပမယ့် ဟန်

ေကာင်းသည်။မူးေနမှနး် တအား ကီးသိသာမေန။

"သူတိ ြပန်ရင်ြပန်ပါေစေဟ့ေကာင်စက်၊တိသံုးေယာက်ဒီညအိ မ်မြပန် က

နဲ၊ေပျာ်
့ ကမယ်ကွာ မင်းတိအတွက်ငါအားလံးု စီ စ ်ထား ပီ းသား၊ငြပည့် မင်း

လည်းမြပန်န"ဲ ့

ထူးြခားလည်းမူးေန ပီ ြဖစ် သည်။အသံေတွပါေလးလာ၏

"ငါြပန်ေတာ့မယ်၊ေဟ့ေကာင်ေတွ"

စက်အသံကနည်းနည်းေလးချင်ေန ပီ ဆိုေပမယ့် သ ှ ှ ။

"အာ ေဟ့ေကာင်စက်၊မင်းမြပန်ပါနဲဆိ
့ ုကွာ ငါမင်းအတွက်အလန်းေလး

ှ ာထားတာပါဆို"

"ငါစိ တ်မပါဘူးေဟ့ေကာင်၊ေနာက်မှ"

ဟင်၊အခု စိတ်မပါလည်းခဏေနလိ ေဆးစွမ်းြပလာရင်စိတ်ကမပါချင်

လည်းပါရေတာ့မှာေလ။မင်းြပန်လိမြဖစ် ဘူးစက်၊အကုနဒ
် က
ု များကုနမ
် ယ်။
 "စက်ြပန်ရင် ငါလည်းြပန်မှာေဟ့ေကာင်၊ငါ ့မိ နး် မကငါ ့ကိုြပန်လာဖိ ေသချာ

မှာထားတာ"

ြပည့်စံုအသံကပါထပ် ထွက်လာလ င်

"မင်းတိ ှစ်ေကာင်လံးု ြပန်လိမရဘူးေဟ့ေကာင်ေတွ"

စက်က သdriverကိုဖုနး် ဆက်ေခ ေန ပီ ြဖစ် သည်။

"မင်းတိ ြပန်လိမရပါဘူးဆို"

ထူးြခားစကားကဘယ်နားကမှေဘာင်မဝင်ေတာ့။စက်ေရာြပည့်စံုပ ါြပန်ဖိ

လုပ်ေန ပီ ြဖစ် သည်။သုတေရာက်လာေတာ့ စက်ကေ ှ ကထွက်သည်။

ေြခလှမ်းေတွက ယိုင်ချင်ေပမယ့်တဲေ
ွ ခ ရေလာက်ေအာင်မဟုတ်။မူးေနတာ

ေတာင်လမ် းေလ ာက်တာကအစဆွဲေဆာင်မ ှ ိ ေနေသး၏Hotelမန်ေနဂျာနဲ ့

လံြု ခံ ေရးတစ် ချ ိ ကစက်ေနာက်ေတာက်ေလ ာက်ပါလာ ကသည်။စက်ကား

ေပ ေရာက်သွား ပီ ဆိုမှ မန်ေနဂျာကသုတကိုြဖည်းြဖည်းေမာင်းဖိ ေသချာ

မှာသည်။

စက်တိကားဟိတ
ု ယ်ကထွက်တာနဲ ့ လံြု ခံ ေရးကား ှစ်စီးကေနာက်ကေန

ေတာက်ေလ ာက်လိက
ု ်ပါသွားရသည်။
<<<<<<<
>>>>>>>
12,Decembet,2020
Note:ေနာက်တစ် ပိုင်းကို ှစ်ရက်အတွင်းUpေပးပါ ့မယ် ှ င့် 😅 Edit:

တန်းလန်း ကီးထားခဲ့ တယ်ဆိုတာကေလ၊အခု အပိုင်းမှာစာလံးု ေရများေနတာ

ရယ် အားလံးု ရိ ပ်မိေနတဲအ
့ တိင
ု ်း Adult sceneကို ပန်းေလးေ ကသွားတာ

ေလာက်န ဲ ့ပီ းမသွားချင်လိပါေနာ် 😁နားလည်ေပးပါ။

Part-17

"သုတ မင္◌း◌ျပနေ◌တာ့
္ "

"ဟိ ု ဟုတဲ boss"

စက ေအနာကကားမွာပါလာတဲလ
့ ံ ◌ၿ
ု ခံ ◌ေ
ဳ ◌ရးေ◌ တကိုလကက္

လွမ္◌းေ◌ခၚလိက
ု ပီ း

"မင္◌းတိ႔
ု သူ႔ကိုအ ငိ ကိ ႔၊◌ျပီ းမွ◌ျပန"္

"ဟုတဲ ပါboss"

စေက◌ျပာၿပီ းတာနဲ႔လွည့ြ ◌ကည္။စကိ ရလား။ထိန◌း

္ င
ုိ ္

လား။ တဲေ◌ပးရမလား။တစ္ေ◌ယာကွေမမးရဲ ၾက။◌ျပ ိ လွည့◌◌

္ ျပန ္

ခဲ့ ရတာပင္။ၿခံ တခါးကိုေ◌တာ့ၿခံ ေ◌စာင့ ◌ဘႀကီးတစ္ေ◌ယာကာပိ

တားတာေ◌ တ႕ရသည္။bossကို◌ျပ ကည့◌ေ

ိ ◌တာ့ တိက
ု ကီးထဲကိုဒ

ယီးဒယိုငဲ႔ဝ ငားၿပီ ◌ျဖစည္။bossဒီေ◌လာက းတာတစါမွေမ

တ႕ဖူးၾက။ငယ ငယ်င◌
္ းေ◌ တနဲေ႔ တ႕တုန◌းမိ
္ ု႔ထငါသည္ေ◌

လ။

စကဧည့◌န◌းထဲ
္ ကဆိုဖာေ◌ပၚမွာအ ငိ ငည္။ဒီေ◌န႔သူနည္◌း

နည္◌းမ် ားလာသည္။လုပန◌းပါတနာေ◌
္ တနဲ႔အလု ပိစေၥ◌ျပာရင္◌းမ

လႊ◌ဲသာေမရွ ာငာေ◌သာက္◌ျဖစင္ေ◌တာငီေ◌လာက်ားေ◌အာငစ္
ခါမွေမသာက းဘူး။ဒီေ◌န႔ထူး◌ျခားတိေ
ု ႔ကာင္ေ◌ေ တၾကာင့ ◌ာ

ဒီေ◌လာက း သား◌ျခင္◌း◌ျဖစည္။စိ တိ ကာတာေ◌ၾကာင့ေ◌

ပၚကုတိ ဆဲ ြခၽတစိ ကင္◌း

"အရိ ပစ္! အရိ ပစ္ မင္◌းဘယွာလဲ အရိ ပစ္ ေ◌အ့!"

စကသံက ေ◌အာက ပ စ ပံ◌းု ဟိန◌း

္ ထ ကားလ်င
ွ ္ေ◌အာ

ကပွာေ◌နတဲေ
့ ◌ဒေၚ႐ႊက သူမအခန◌းထဲ
္ က ထကာ၏ေ◌ဟာေ◌

တာ့။စက းလာတာ◌ျဖစည္။ဒီေကလး◌ျပနေ◌ရာက
္ တည္◌းကအခု လို

ႀကီးမူးလာတာ ပထမဆံ ◌းု အႀကိမဲ ။အ ိ ပစကကရေင

စာႀကီးကတည္◌းကျပနေ◌ရာက္
္ ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။ေ◌မးၾကည့◌ေ
္ ◌

တာ့စကသူ႔သူငယ်င◌
္ း◌ျပည့◌◌
ံ တ
ု ိ႔
ု နဲေ႔သာက္ေ◌နခဲ့ သ ဲ။

အခု ◌ျပ ာတာ့ည၁၀နာရီ ေ◌တာင္ေ◌က်ာ◌္ေ◌နၿပီ ။သူေမတာင ရားဝ

တ္◌ျပဳၿပီ းလိ႔ ု ခု ပဲတစ္ေ◌ရး

ု အိ ပ္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။စကသံၾကားလိ႔

းုိ လာတာ။အ ိ ပလည္◌းအိ ပ္ေ◌ေနရာေ◌ပါ ့။ဘယိ လုပပါ ့မလဲ။

"သားစက္ ◌ျပ ာၿပီ လား"

" ဒၚႀကီးလား"

"သားစက္ မူးလာတာလား၊ဒီအတိင
ု ္◌းဆိုေအပၚထပယိ တကလဲ၊

လိမ့ ◌်ကု ◌
ွ ျဖင့◌္ ဒုကၡပါပဲ "

" ဒၚႀကီး"

"ဟင္! သားေ◌◌ျပာေ◌လ"

"အရိ ပစ္ ဘယွာလဲ"

 "အရိ ပ္◌ျပနေ◌ရာကပီ
္ သား၊အိ ပ္ေ◌နၿပီ လားေ◌တာငသိဘူး"

" သားေ◌ခၚ ေ◌ဒၚႀကီး"

" ဒၚႀကီး သားေ◌ခၚလိက

ု ယ္ေ◌နာ◌ား၊ဒီတိင
ု ◌
္ းပဲ ထိုငေ
္ ◌ေနနာ◌္၊

ု ဲ႔ လဲက်မွာစိုးလိ႔
ထမလာလိက ု "

ေ◌ဒေၚ႐ႊေအပၚထပိ ေအ◌ျပးအလႊ◌ားတကာရသည္။အ ိ ပ

စ္ေ◌ယာကည္◌းစကိ ယကီးကို င
ုိ ါ ့မလား။ၿခံ ေ◌စာင့ ◌ကီးကလည္◌း

အခု ခ်ိ ရားဝတ္◌ျပဳေ◌ေနလာက္ေ◌ရာေ◌ပါ ့။အိ မကားေ◌မာင္◌းတဲ ့

Driverဖိုးေ◌ဇာေ◌ရာအခု ခ်ိ ိ အိ ပ္ေ◌နၿပီ လား။သူတိ႔

ု ကလည္◌းလင္

မယား စ
ွ ္ေ◌ယာက္ေ◌နတာဆိုေ◌တာ့ သားအ ွိ းရခက္ေ◌နသည္။

ေ◌ကာေငလးေ◌ တ သားနႈ◌းိ ဖို႔လည္◌းမျဖစ္။တိက

ု ကီးထဲမွာစက္

တိ႔ ဲ ႔ဒေၚ႐ႊတစ္ေ◌ယာကဲေ◌နတာ◌ျဖစည္။က် ဲ အလုပ္

ု ညီအကိုနေ

သမားေ◌ တက တန◌းလ်
္ ားမွာေ◌နၾကတာ◌ျဖစည္။

ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္!

"သားအရိ ပ္ အိ ပ္ေ◌နၿပီ လား"

ေ◌ဒါက္ ! ေ◌ဒါက္!

ေ◌ဒေၚ႐ႊတံခါးေ◌ခါကပီ းခဏအၾကာမွ တံခါးြပင့ ◌ာရင္◌း

" ဒၚႀကီး ဘာ◌ျဖစိ ႔လဲ"

"သား စက္◌ျပ ာၿပီ ၊စက းလာတယား"

"သူ႔အခန◌းထဲ
္ ◌ျပနေ◌ရာက္
္ ေ◌နၿပီ လားေ◌ဒၚႀကီး"
 "ဟိေ
ု မရာက္ေ◌သးဘူး၊သားအကို ကိုထိန◌းေ◌ပးဖိ
္ ု ဲ ပါအံ ◌းု ၊ၿ
ု႔လိက

ခံ ေ◌စာင့ ◌ကီးကလည္◌း ခု ခ်ိ ရား၀တ္◌ျပဳေ◌ေနလာကပီ ၊ဖိုးေ◌ဇာေ◌်

တာ့လည္◌း"

" သားေရအာင္ ေ◌ဒၚႀကီး"

အရိ ေပရွ ႕ကဦးေ◌ဆာငင္◌း ေ◌အာက ပိ ဆင္◌းသည္။အရိ ပ္ေ◌

လးအိ ေပန င
ွ ့ ◌ိ ႔သာေ◌တာ◌္ေ◌တာ့သည္။ေ◌အာက္ေ◌ရာက္ေ◌တာ့ စ

ကဆိုဖာေ◌ပၚမွီႏြ◌ဲ႕ကာမ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုစံ◌မ

ု ိွတားသည္။ခပ္ေ◌

လ်ာွ ေ◌လ်ာွ မွီေ◌နတာမို႔အ ပကီးကကလ လားႀကီး◌ျဖစ္ေ◌နသည္။

ဝတားတဲ ့ ွ ပက်ႌအျဖဴ ကလည္◌း တင္◌းက်ပ္ေ◌နတာေ◌ၾကာင့◌င္

အုပ္ေ◌ေ တတာငွ ထက္ေ◌န၏

အသက္◌ျပင္◌း◌ျပင္◌းရွဴ ေ◌နတာမို႔စကငကနိမ့◌ည
် ္◌ျမင့◌်

ည္◌ျဖစ္ေ◌နသည္။ ွ ပက်ႌကိုေ◌ဘာင္◌းဘီ ထဲမွာထည့◌ဝ

္ တားတာေ◌

ပမယ့◌ကဗိုကပူ။ဗိုကားရွ ပွပ္ေ◌ တကအားကစားပံ ◌မ

ု ွ ပဲ

သူမွန◌းသိ
္ သာသည္။အက်ႌကိုလကံေ◌တာငထိေ◌ခါက ငားေ◌

တာ့ လကခံ ◌က
ု ေအၾကာစိ မ္◌းေ◌ တကိုအတိင
ု ္◌းသား◌ျမင္ေ◌နရသ

ည္။ေ◌ဟာ စကကွာေ◌စ့စပ ကပရွိ ေ◌တာ့ဘူး။တမ ငၽတား

တာမ် ားလား။ြခၽတားတာၾကာၿပီ လားေ◌တာငသိ။

စကဆိုဖာကိုမီွၿပီ းေ◌ခါင္◌းေ◌မာ့အိပ္ေ◌နတာမို႔မ် က္ေ◌တာငိ စိ ပ္

စိ ပ္ေ◌ တသာ◌ျမငသည္။စကွာတံေကဘးကၾကည့္ေ◌တာ့ပိုၿပီ းေ◌

တာ့ေ◌တာင္ေ◌◌ျဖာင့◌င့◌ေ
္ ◌ပၚ လင္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။ေ◌ဆးလိပ္ေ◌
သာကတ မို႔ခရမ္◌းေ◌ရာငန◌းခ်
္ င္ေ◌နတဲန
့ ႈတမ္◌းေ◌ တေက

စ့ေ◌စ့ပိတား၏ကုသိုလံေ◌ကာင္◌းလိ႔
ု ထငါရဲ ႕။စကမူးေ◌န

တာေ◌တာင္ ၾကည့◌ေ
္ ◌ကာင္◌းေ◌ေနသးတာ◌ျဖစည္။

ေ◌ခါင္◌းေ◌မာ့ထားတာေ◌ၾကာင့◌က လု ပတစ် က်င္◌း

လႈပာလ်င
ွ ္ ဟင္!စကမအိ ပ းမူးလိ႔
ု မွိန◌းေ◌နတာ။စက
္ ိ ၾကည့◌

ပီ းအရိ ေပခါင္◌းခါသည္။

"ကိုစက္"

စကမထူး။မ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုဖိပိတားၿမဲ ။အ ိ ပစကိနပ္ေ◌ တ

ကို ထို ငၽတ္ေ◌ပးသည္။ၿပီ းမွ စက္ေ◌ဘးဝငိ ငင္◌း

"ကိုစက္ အိ ပ် င ငပၚထပရ ငားရမွာေ◌ပါ ့"

ထိုအခါမွ မ် ကံ◌းု ေ◌ တြပင့ ◌ာရင္◌း

"အရိ ပစ္"

"အင္◌း"

"အရိ ပစ္ မင္◌းလား"

"အင္◌း"

အ ိ ပစကကစကိ ေ◌◌ျမႇ◌ာကပီ းခ်ိဳင္◌းေ◌အာကလ်ိွ ဝင္

သည္။စကသတိေ◌တာ့ရွိသည္။အ ိ ပ တဲအ
့ တိင
ု ္◌းထရပ္၏ေ◌

ဒေၚ႐ႊက စကိ ဝငိန◌းရင္

္ ◌း

"သား အ ိ ပစ္ေ◌ယာကည္◌းရပါ ့မလား၊ေ◌ဒၚႀကီးဝင ေ◌ပးရမ

လား သား"
 " ဒၚႀကီး သားနားလိက
ု ္ေ◌တာ့ ကၽနေ◌တာ◌္
္ ◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ်

င္◌းထိန◌း
္ သားမယ္ ရတယ္"

" အး သားေ◌သခ် ာထိန◌းေ◌နာ◌္

္ "

အရိ ေပခါင္◌းညိမ့◌◌
္ ျပရင္◌း ေအပၚထပ္ေ◌လွကားအတိင
ု ္◌းတစ

စ် င◌
္ း◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းတကည္။စကအ ိ ပိ ယ္ေ◌ပၚမွီႏြ◌ဲ႕ၿပီ းပါ

သားတာ◌ျဖစည္။ေ◌ဒေၚ႐ႊေကစာင့ ◌ကည့◌ပီ းစိ တ်ရၿပီ ဆိုမွ သူမအ

ခန◌းထဲ
္ ဝင္၏

စကကစကအရိ ပခံ ◌းု ကို◌ျပ ကားတာမို႔လူခ်င္◌းကအ

ရမ္◌းကပ္ေ◌န၏တစ် ကစ် ကကသကွဴသံေ◌ တက အရိ ပ် ကွာ

ကိုလာလာ ု ိ ကည္။အရိ ပ္ေ◌မာ့ၾကည့◌ေ

္ ◌တာ့စကမ် ကံ◌းု ေ◌ တ

ကိုမိွတား၏ေအပၚထပိ ေ◌ရာကာေ◌ေလလသူ႔တစိ ယံ◌းု က

အရိ ပ္ေ◌ပၚကိုမီွႏြ◌ဲ႕လာေ◌လျဖစာသည္။ ု တရကရိ ပါးေ◌ပၚ

သူ႔ပါးႀကီးကပာလ်င
ွ ္

"ကိုစက္ သတိထားေ◌လ"

အ ိ ပသူ႔ပါးနဲ႔နည္◌းနည္◌းြခာၿပီ းလွည့ ◌တိေ◌ပးလိက

ု ာ◌ျဖ

စည္။သိုေ႔သာ◌ ႔ပါးႀကီးကအရိ ပ္ေ◌ရွ ာငဲ ဘကိ ကာတာမို႔

အရိ ပွာေ◌ခါင္◌းြခၽ ၽ သူ႔ပါးထဲနစ္ဝ ငားေ◌တာ့၏

အ ိ ပ စိ ယံ◌းု ထူပူ သားသည္။အသကါေ◌အာင့ ◌ားလိက

ု ိသ

ထိ။အခ်ိ အ
ီ သက္ေ◌အာင့ ◌ိ ကာေ◌တာင ႔ပါးကအရက္

နံ႔နဲ႔စီ းကရကံ႔သဲ့သဲ့ကိုရွဴရႈ◌က
ိ ိေ◌သး၏အ ိ ပ ႔ပါးကိုေအဝး တ
န◌းလႊတပီ
္ းေ◌ခါင္◌းေ◌ရွ ာ ငက္ေ◌တာ့သူ႔ ငကအ ိ ပကိ

ကပာ◌ျပ ည္။

အ ိ ပက္ေ◌ခါင္◌းတစံ ◌းု နီးပါးအရပွ မို႔ အရိ ပ် ကွာက

သူ႔လ ိ ငားဖိ က ပားသည္။သူ႔ဆီ ေကယာက်ာ◌္◌းဆ ဲ ေ◌ေရ

့ ိုယံ႔ကိုရွဴရႈိကိေ◌တာ့
မႊးနံ႔ျပင္◌း◌ျပင္◌းနဲေ႔ြခၽးနံေ႔ရာတဲက အရိ

ပက်ားေ◌ေ တအးလာသည္။သူ႔ကိုယံ႔ကဘာေ◌ၾကာင့◌န
ွ ◌းမသိ
္

အ ိ ပိ ေအနရခက္ေ◌စ၏ဒါေ◌ပမယ့ ◌ ိ ပသကွဴလိက
ု ိ င္◌းထို

အနံ႔က ာွ ေ◌ခါင္◌းထဲတိးု ဝငာေ◌ေနတာ့တာ◌ျဖစည္။အရိ ပ် ကွာရွိ

္ ရဲတကာ၏အသက္ေ◌အာင့ ◌ာသူ႔ရ ငငဲက ု န◌း

န◌းခနဲ ္ ထကိ

ကင္◌း

"ဟိ ု အခန◌းေ◌ရွ
္ ေ႕ရာက္ေ◌နၿပီ ၊ဝင္ေ◌တာ့"

"မင္◌းလိက
ု ိ ႔"

စကမ် ကံ◌းု ေ◌ေ တမွးစင္◌းၿပီ းအ ိ ပိ ၾကည့◌ေ

္ ◌နတာ◌ျဖစ

ည္။အခန◌းအျပငကီ
္ းေ◌ရာင္ေ◌အာကွာသူ႔မ် ကံ◌းု ေ◌ တကစူး

ရဲ ေ◌န၏အ ိ ပဲ အၾကည့ ◌ကီးကိုမႀကိဳက း။ၿပီ းေ◌တာ့လကလ

ည္◌းအရိ ပခံ ◌းု ကိုဖကားေ◌သးသည္။ ဆဲ ဖယ္ေ◌တာ့အဖယခံ ။အခ

န◌းထဲ
္ ေမရာကခ် င◌
္ းရစ္ေ◌နဦးမ ငည္။

အ ိ ပပဲ အခန◌းတံ
္ ခါးြဖင့ ◌ာ သူ႔ကိုယကီးကိုထိန◌းေ◌ပးရသည္
္ ။

အခန◌းမီ
္ းေ◌ တေကတာ့ ထန◌းထားၿပီ
္ းသား◌ျဖစည္။အိ ပန◌းကအ
္

က်ယကီးေ◌ တမို႔အိ ပာဆီ ေ◌ရာက္ေ◌အာငနည္◌း သားရသည္။မူးေ◌န

သူကို တဲထားေရတာ့ ပိုဆိုးသည္။အိ ပာဆီ ေ◌ရာကာနဲ႔ သူ႔ကိုယကီး

ကို တန◌းခ်
္ ပစိ က္၏

ဝုန◌း!
္

"အာ့!"

ဲ အတူေ◌ြမ႕ရာေ◌ပၚကိုကန႔လန
စကအ ိ ပိ လႊေတပးပဲ သူန႔ ္ ႔ျ
္

ဖတဲခ
ွ ် လိက
ု ာ◌ျဖစည္။ ု တရကိ ႔အ ိ ပတိမထား ုိ ငိ က္။

ဲ အတူလဲက် သားမယိ ႔လည္◌းမထငားတာေ◌ၾကာင့ ◌ရိ ပ်

သူန႔

က်င◌
္ း◌ျပ ထ င
ုိ ။္ ေ◌ခါင္◌းပါမူး သားတာ◌ျဖစည္။အားယူၿပီ း◌ျပန ္

ထမယ ပ္ေ◌တာ့ စကသူ႔ေအပၚကိုအပ

ု ိ းလာလ်င
ွ ္ အရိ ပ် က္

လံ◌းု ေ◌ တဝိုင◌
္ းစက ည္။

စကအ ိ ပိ ရီ ရီေ◌ေဝဝႀကီးစိုကကည့◌ေ
္ ◌နတာ◌ျဖစည္။အရိ ပ္

အသက္ေ◌အာင့ ◌ာကိုယိ တတိ ေငလာကကံ◌႕

ဳ ထားမိ သည္။သူ႔မ်

ကွာေ◌ခ် ာေ◌ခ် ာကအရိ ပ် ကွာနဲ႔နီးကပ္ေ◌န၏စူးရွ ရဲတင္◌းတဲအ

့ ၾက

ည့◌ေ
္ ◌ တက အရိ ပ် ကွာကအစိ တပိုင္◌းေ◌ တကိုတစ ခ် င္◌းလိက
ု က

ည့◌ေ
္ ◌နတာ◌ျဖစည္။။အ ိ ပကွစကဲ႔သူ႔ ငက္ေ◌ တကို တ

န◌းထားရင္
္ ◌း ု န◌း
္ ထကိ ႔ႀကိဳးစားလိက
ု ်ွင္

"ၿငိမငိမ္ေ◌န"

"ဟင့ ◌င္◌း"

အရိ ပ် ကွာကိုေ◌ဘးကိုေ◌စာင္◌းခ် ဖို႔လု ပိ ကာနဲ႔သူ႔လကွစ

က အရိ ပ် ကွာကိုထိန◌းကိ
္ ု ငာသည္။ရွ ်ားၿပီ းႀကီးတဲသ
့ ူ႔လ
က္ေ◌ တက အရိ ပ် ကွာကိုြပတ ပာရင္◌းသူ႔လကကအရိ ပႈတ

မ္◌းေ◌ တကိုြပတ ပာ၏စိ တေ

္ ◌ တလႈပွားၿပီ းအရိ ပ္ေ◌ၾကာက္

လာသည္။သူ႔အၾကည့◌ေ
္ ◌ တကတစ္◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းနဲ႔မ ု ိ းသားေ◌

တာ့။အလိရ
ု မၼက္ေ◌ တနဲ႔ရဲ တင္◌းရီ ေ◌ေဝနၾကသည္။

နႈတမ္◌းကိုြပတပ္ေ◌နတဲသ
့ ူ႔လက္ေ◌ တကိုဖယ်ဖို႔လု ပိ က္ေ◌

ပမယ့◌ရ။အရိ ပႈတမ္◌းကိုစူးစိုကကည့◌ေ
္ ◌နရင္◌းတံေ◌ တးၿမိဳခ်လို

ကလိလ
ု လု ပတစ် ကႈပွား သားသည္။ၿပီ းတာနဲ႔သူ႔မ် က္

ာွ ကအရိ ပ် ကွာဆီ ဖိကပာေ◌တာ့၏သူ႔လက္ေ◌ တကအရိ ပ် ကွာ

ကိုဖမ္◌းခ်ဳပားတာေ◌ၾကာင့◌ေ
္ ◌ရွ ာငိမ္◌းလိ႔
ု လည္◌းမရ။အရိ ပႈတ္

ု ဲ ◌ျခင္◌းခံ ေရတာ့သည္။
ခမ္◌းတစ လံ◌းု ကိုငံ◌ခ

ႁြပတ္!

"ဟင့ ◌င္◌း"

အရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တကိုတင္◌းတင္◌းေ◌စ့ထားမိ သည္။နႈတမ္◌းေ◌

တကိုနမ္◌းမေရတာ့မ်ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု ကိုေ◌နရာလပက် က
ိ ပမ္◌း

ိ ည္။အသကွဴသံ◌ျပင္◌း◌ျပင္◌းက
ရႈ◌က အရိ ပ် ကွာေ◌ပၚကို ု ိ က

က္ေ◌န၏အ ိ ပိ ဝါးစားေ◌တာ့မတကိ ကကည့◌ပီ းနႈတမ္◌းေ◌ တ

ဆီ ေ◌နာက စကိမမ္◌းရႈ◌က
ိ ာ◌ျပ ည္။အရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တထဲ

လ်ာွ တိးု ဝငိ ႔ႀကိဳးစားေ◌တာ့အ ိ ပအဝငခံ ။ ု တရကရိ ပါး စ

ွ ္

ဖကိ ဖ် စ် လိက
ု ာမို႔နႈတမ္◌းကစူ ထ ကား၏
 ထိုအခါမွအရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တထဲသူ႔လ်ာွ တိးု ဝ ငင့◌သည္။အရက္

မူးေ◌နတာလည္◌းပါလိမ့◌ည္။ဒီေ◌န႔သူ႔အနမ္◌းေ◌ တကမနကထ

ကိ ၍ရမၼကနေ◌န၏အ
္ ိ ပ်ွာဖ် ားကိုသူ႔စိ တကိဳက္ေ◌မႊေ◌ ာွ က္ေ◌

ေနတာ့တာ◌ျဖစည္။အရိ ပ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု ကိုဝါးၿမိဳေ◌တာ့မလိပ

ု

င္။

"အင္◌း ဟင့◌"္

လက္ေ◌ တကလည္◌းအၿငိေမန။ညဝတက်ႌေ◌အာေကနတစိ

ယံ◌းု ကိုြပတပ္ေ◌န၏နႈတမ္◌းေ◌ တကိုလည္◌းလႊေတပး။လည္

တိင
ု ေ
္ ◌ တကတစင့◌္ ငက္ေ◌ တအထိစု ပ လာသည္။သူ႔ဆီ ကပ

င့ ◌ကွိ ကံကအလိမ
ု ျပည့ ◌လိပ
ု ူေ◌လာင္◌ျပင္◌း◌ျေပန၏အန

မ္◌းေ◌ တကိုရပပီ း အ ိ ပက်ႌကို ဆဲ ြခၽတာလ်င

ွ ္

"ဟင့ ◌င္◌း"

ု န◌းကန
္ ေ◌နတဲ
္ ၾ
့ ကားကအ ိ ပက်ႌ ကၽ တ ကားၿပီ ◌ျဖစ

ည္။ေအပၚပိုင◌
္ းဗလာ◌ျဖစ္ေ◌နၿပီ မို႔ရွ ကိတဝငာသည္။သူ႔တစ္

ကိုယံ◌းု ကို တန◌းလႊတပီ

္ းအ ငထိုငိ ႔လုပ္ေ◌တာ့အ ိ ပက္ေ◌မာ

ွဲ ် ၏
င္◌းရင္◌းကဆု ပိ ငပီ း◌ျပ ခ

"ဟင့ ◌င္◌းဖယ္ေ◌ပး"

အရိ ပကားကိုဂ ု မစိုက္။အသိစိ တတ္ေ◌နတဲလ

့ လ
ူ ိမ
ု ် ကွာဆီ ကိုဦးတ

ာ◌ျပန၏အ
္ ိ ပအနမ္◌းမခံ ။မ် ကွာကိုဘယာတိမ္◌းေ◌ရွ ာငစိ

သည္။သိုေ႔သာ◌ ႔မ် ကွာက အရိ ပ် ကွာထပကပြခာလိက

ု ာ၏နႈ
တမ္◌းေ◌ တကိုဖမ္◌းမိ တာနဲ႔ မလႊတ္ေ◌တာ့။သူ႔စိ တကိဳက ပ ေ◌

တာ့သည္။နႈတမ္◌းခ် င◌
္ းနမ္◌းရာက ထကာတဲအ
့ သံေ◌ တက အခန◌း
္

တင္◌းဆူညံစျပဳေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။

ခဏၾကာမွအရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တကိုလႊတ္ေ◌ပးၿပီ းသူဝတားတဲရ

့ ွ

ပ ဖဴ ကိုအလ်င
ွ လို ဆဲ ြခၽတည္။အ ိ ပိ လည္◌းြခထားလ်က
ွ ား

ေအနအထား င
ွ ◌
့ ◌
္ ျဖစည္။ရီ ေ◌ေဝဝမ် ကံ◌းု ေ◌ တက အရိ ပ် ကွာက

မြခာ။အ ိ ပလည္◌း◌ျပဴ းၾကည့ ◌တိလ ပတ္◌ျပဴ းေ◌ၾကာငက

ည့◌ေ
္ ◌နမိ သည္။တံေ◌ တးၿမိဳခ်လိက
ု ာေ◌ၾကာင့◌္ လ လုပ္ေ◌ တ

ကတစႈပႈပ္။သူ႔ င ပ် ယ်ယ္ေ◌ တကအသကွဴသံ◌ျပင္◌း◌ျ

ပင္◌းေ◌ၾကာင့◌မ
ိ ့◌ည
် ္◌ျမင့◌ည
် ္◌ျဖစ္ေ◌နသည္။

ေ◌နာက စကိမရိ ပ္ေ◌ပၚကိုအပ

ု ိ းလာလ်ွ င ႔ ငက္ေ◌ တကိုလ

ကဲ႔ကာထားရင္◌း

"ဖယ္ေ◌ပးပါ"

အရိ ပ် ကွာဆီ ကိုငံ◌႔

ု ခ် လာၿပီ း

"ငါမင္◌းကို လိခ
ု ် ငယ္"

"ဟင့ ◌င္◌း"

သတိ လတ္ေ◌နတဲလ
့ လ
ူ ိန
ု ႈတမ္◌းေ◌ တကိုစု ပ နမ္◌းရႈ◌က
ိ င္◌း

သူ႔လကအရိ ပါးစပိ ေ◌ရာကာသည္။ဟင့ ◌င္◌းမျဖစ း။အရိ

ပက္ေ◌ တေကနာက် သားၿပီ ◌ျဖစည္။အ ိ ပဝတ္ေ◌ဘာင္◌းဘီ

ကသူ႔လကဲပ ါ သားေ◌တာ့သည္။
 "အင့◌္ !"

နႈတမ္◌းေ◌ တကိုနမ္◌းေ◌နတာလည္◌းမရပ္။သူ႔လက္ေ◌ တကအရိ ပ္

တစိ ယံ◌းု ကိုြပတပ္ေ◌နတာေ◌ၾကာင့◌ေ

ိ ◌ြမးတိင
ု ္◌းေဖြမးတိ ု

င္◌း◌ျဖစ္ေ◌နတဲက
့ ိုယ့ေ◌◌ျခေအနကိုရွက္ြ႐ံေ႕နမိ သည္။ထိုေ႔ၾကာ

င့◌္ သူ႔ ငက္ေ◌ တကိုအားကု ု ိ ကင္◌းအနမ္◌းေ◌ေ တအာကြဇ

တ န◌း
္ ထကစိ ကည္။ထိုအခါမွ နမ္◌းတာကိုရပ္ေ◌ပးၿပီ း အ ိ ပိ

စိုကကည့ ◌ာလ်င
ွ ္

"ကိုစက္ မူးေ◌န ငိ ယ့ ◌ာသာအိ ပ္ေ◌နပါ ့လား၊ဖယ္ေ◌ပး"

"မင္◌းငါ ့ကို လကံေ◌ပးရမယ္"

မူးမူး ူ း ူ းနဲေ႔လ်ာွ က္ေ◌◌ျပာေ◌နတာကို လကခံ င

ုိ ္။မူးေမန ငည္◌း

အခု ေ◌လာကကီးေအ◌ျခေအနဆိုးမွာမဟုတ။္

"ဟင့ ◌င္◌း ဖယ္"

"ဘာလဲငါက ေ◌လးေ◌လးမဟုတိ ႔လား"

"ဘာ!"

အံ ဩ
့ လန◌းတာေ◌ၾကာင့
္ ◌ရိ ပ် ကံ◌းု ေ◌ တဝိုင္◌းစ ကားလ်င
ွ ္

အ ိ ပိ အံ ႀကိတကည့◌ေ
္ ◌နရင္◌း

" လးေ◌လးကိုေ◌တာငကံ င
ုိ ေ
္ ◌သးတာပဲ ငါ ့ကိုလည္◌းမင္◌းလက္

ခံ င
ုိ မွာေ◌ပါ ့၊မင္◌းကိုေ◌လးေ◌လးကိုယိ င္ ငါ ့လကဲအ ပားတာ၊မ

င္◌းသိပါတယ္"

"ကိုစက္ ဘာေ◌ေ တ◌ျပာေ◌နတာလဲ"

 "မင္◌း ငါ ့ကိုလကံေ◌ပးဖို႔"

"မဟုတ း"

"ဘာကိုမဟုတာလဲ၊ဘယ္ေ◌နရာကမဟုတာလဲ"

ေ◌ဒါေသၾကာင့◌က်ကွာနီရဲခကနေ◌နသည္
္ ။အံ ႀကိတားသ

ိ ေ႔မး ု ိ းေ◌ တကပါလႈပ္ေ◌န၏ရ ငငဲေကနစကိ မ် ကည္ေ◌ တ

အျပ ဲ႔စိုကကည့◌ေ
္ ◌နသူကို မသနားမိ ။စာြ႐ကစ္ြ႐ကိ တစစီ ဆု

ပဖဲ ပစ် ငေ
္ ◌လာက္ေ◌အာငာၾကည္◌းသည္။

"ကိုစက္ ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ိ အထင္ေ◌သးေ◌နတာပဲ "

"မင္◌းေကရာ ငါအထငကီးေ◌အာင္ေ◌နခဲ့ လား"

ထိုအခါ မ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုစံ◌မ

ု ိွ တားသည္။

" တာက္!"

မ် ကံ◌းု ေ◌ထာင့ ◌လိမ့ ◌င္◌းလာတဲမ

့ ် ကည္ေ◌ တကိုစက်ကွာ

နဲ႔ြပတိ ကစိ ကည္။ၿပီ းတာနဲ႔ သူ႔နႈတမ္◌းေ◌ တကိုအၾက

မ္◌းပတမ္◌းစု ပ ပစိ ကည္။လ်ာွ ေ◌ တကိုရစတ ပ ေ◌တာ့လ

ည္◌းအလိက
ု င့◌။္ စကလိရ
ု ွိ သလိလ ု ါဆိုတဲေ
ု ပ ့ သဘာ။

ရ ငငဲကႏ◌ူးညံ့အိစက္ေ◌နတဲခ
့ ႏၶာကိုယိ စက္ေ◌သခ် ာၾကည့ ◌

ည္။ဒီခႏၶာကိုယ ေ◌လးေ◌လးနဲ႔ဘယွ စကိမိ ေ◌ တ႕ဖူးခဲ့ ၿပီ လဲ။စ

က္ေ◌ တးမိ တိင

ု ◌
္ းနာၾကည္◌းသည္။စက္ သူ႔ဆီ ကဘာမွမရလိက
ု း။

သူ႔စိ တေ
္ ◌ရာ သူ႔ကိုယ္ေ◌ရာစကီမွာဘာတစ မွမရွိ ဘူး။ဒါေ◌ၾကာ
င့◌က ႔ကိုေ◌ခ် ာေ
့ ◌နစရာမလိဘ
ု ူး။အခု သူ႔ကိုပို ငဲ သူကစက ပင

ရွိ ဘူး။

ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးေအပၚစကယ န◌းကမွ
္ မ ု ိ းသားခဲ့ ဖူးဘူး။အခု မွမ

ဟုတ း။ဘယ န◌းကမွ

္ မ ု ိ းသားခဲ့ ဘူး။စကိတ္ေ◌ တဒီေ◌န႔မွထိန◌းခ်
္ ဳ

ီ ◌ကာင္ေ◌လးမလႈပိ င္ေ◌တာ့တဲ့
ပပိုခက္ေ◌နသည္။စက္ေ◌ၾကာင့◌ေ

အထိ ေ◌ပ် ာေ
့ ◌ြခ သားတာကို◌ျမင် ငည္။နႈတမ္◌းေ◌ တကိုဖူးေ◌ယာင္

သားတဲအ
့ ထိနမ္◌းခ် င ည္။စကာမည္ေ◌ခၚညည္◌းတဲအ
့ ထိ အဆံ ◌းု ထိ

လိခ
ု ် င ည္။

မိ ေ◌ြမးတိင
ု ◌
္ းေဖြမးတိင
ု ◌
္ း◌ျဖစ္ေ◌နတဲသ
့ ူ႔ကိုယ္ေ◌လးက စက ငင္

ု ွိ တဲအ
ထဲမွာညံ့သက္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။စကလိရ ့ တိင
ု ္◌းေ◌နရာလပက်

နေ◌အာငိ
္ ေ◌ တ႕လိ႔
ု ေရနၿပီ ။သူ႔တစိ ယံ းကိုထိေ◌ တ႕နမ္◌း

ရႈ◌က
ိ ပီ း စကိ ယိ ငည္◌းထိန◌းခ်
္ ဳပခကာသည္။◌ျဖဴ လန◌းတဲ
္ ့

အသားအရည္ေ◌ၾကာင့◌္ နမ္◌းထားတဲအ
့ နီစက္ေ◌ တကသူ႔တစိ ယ္

လံ◌းု ေ◌နရာလပရွိ ေသလာကဲ။ေ◌◌ျေခထာက္ေ◌ တကို ဆဲ ကားၿပီ းပ

န◌းေ◌ရာေငပါကယ
္ ီလကဲ႔ထိုး သင္◌းလိက
ု ်ွင္

"အင့◌!္ အာ့!"

ပင့ ◌ကႈ◌က
ိ င္◌းညည္◌းညဴမႈ◌ျပဳသည္။စကီေကန ု န◌း
္ ထက္

သား◌ျခင္◌းေ◌တာ့မရွိ ဘူး။ခဏၾကာေ◌တာ့စကက္ေ◌ တအဝင ထ

ကယာ၏ေ◌ကာင္ေ◌လးကလည္◌းညည္◌းညဴေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။
 စက္ဝတားတဲေ
့ ◌ဘာင္◌းကို ဆဲ ြခၽတစိ ကပီ းသူ႔ေအပေၚနာက္

့ ကသကွဴ
တစကိမ ပိ းပစိ ကည္။ပူေ◌လာင္◌ျပင္◌း◌ျပတဲစ

သံေ◌ တကသူ႔မ် ကွာကို ု ိ ကက္ေ◌တာ့ေ◌မွးစင္◌းေ◌နတဲမ

့ ် ကံ◌းု ေ◌

တကစကိ မရဲ တရဲ ၾကည့ ◌ည္။စကရာကို◌ျမင္ေ◌တာ့မ်ကံ◌းု ေ◌

တကိုြဇတွိ တားသည္။မရဘူးအရိ ပစ္။

စကသူ႔အရာကိုအရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တနဲ႔ြပ တဲပစိ ကာ◌ျဖစ္

သည္။

"ဟင့ ◌င္◌း အု!"

သူ႔ပါးစပဲ ေအၾကာၿပိဳင◌
္ းၿပိဳင္◌းေထနတဲစ
့ ကရာကျပည့ ◌ိ

ပ္ေ◌န၏သူေ႔ခါင္◌းကိုထိန◌းကိ
္ ုငပီ း◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င္◌းဝ ငင္ေ◌စ

လိက
ု ည္။စက္◌ျဖစ္ေ◌စခ် ငာကိုရိပိ ပံ◌ရ
ု သည္။စကရာကို◌ျဖ

ည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င◌
္ းငံ◌စ
ု ု ပာ၏

"အင္◌း! အာ့!"

ဒီတစါေ◌အာ◌ည္◌းရသူကစက္။အဲ ေ
့ ◌လာကဲ႔အားမရ င
ုိ ္ေ◌တာ့

သူေ႔ခါင္◌းကိုကိုငပီ း အဆက ပတိ းဝငစိ က်ွင္

"အင့◌!္ အု! အ ဟတ္ ဟတ္!"

လည္ေ◌ခ် ာင္◌းထဲအထိတိးု ဝ ငားတာမို႔ပ်ိဳ႕တကာတာျဖစည္။

အသကွဴလည္◌းက် ပားပံ ◌ရ
ု သည္။အသက ရွဴ ေ◌နသူ၏နႈတမ္◌းေ◌

တကို ြပတ ပန႔ရွ

္ င◌္ းေ◌ပးလိက
ု ည္။အမွ စကာေမွတာင ဖ

စ္ေ◌သး။
 ေ◌နာက စကိမ ႔နႈတမ္◌းေ◌ တဖိ ကပမ္◌းရႈ◌က
ိ င္◌းေ◌◌ျေခ

ထာက္ေ◌ တကို ဆဲ ကားပစိ ကည္။ေအပါကယီစကရာနဲေ႔တ့ၿ

ပီ း◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င◌
္ းထိုး သင္◌းလိက
ု ် ွ င္

"အာ့! ဟာ့! အာ့!"

တစိ ယံ◌းု သိမ့ ◌ိမ့ ◌ ား၏က်ပိ ပ္ေ◌နတဲခ

့ ံ စားခ် ကစက္

ု ဲ ။စကိတေ
အရာတစ လံ◌းု ကို ဆဲ ဆု ပားသလိပ ္ ◌ တ◌ျပင္◌းထနေ◌နခဲ
္ ့

သည္။ဘယ န◌းကမွ
္ မရဘူးတဲခ
့ ံ စားခ် က်ိဳးနဲ႔ျဖစည္။သိပွသည္။

ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးတစိ ယံ◌းု ထိရကရာမရွိ ေ◌အာငွသည္။စက္◌ၿ

ု

ပီ းလိခ
ု ် ငေ
္ ◌သးတယ္။

"အာ့! အာ့! နာတယ္ ဟာ့!"

အ ိ ပိန◌းခ်
္ ဳပထား င
ုိ ေ
္ ◌လာက္ေ◌အာငာက်င္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။

အ တင္◌းထဲ◌ျပည့ ◌ိ ပပီ းဆူးေ◌အာင့◌ေ

္ ◌န၏နာက် ငန◌းတာေ◌ၾ
္

ကာင့◌က
ွ ိ ေ႔ကာင္◌းတဲေ
့ အ◌ျခေအနကိုေ◌မ့ သားစ ထိ။အရိ ပ္ေ◌

ပၚကခႏၶာကိုယစည္◌းခ် ကီညီလႈပွားေ◌နတာ◌ျဖစည္။ ငက္

က်ယ်ယ္ေ◌ တကအစ နိမ့◌ည

် ္◌ျမင့◌ည
် ္။လိခ
ု ် င ပႈအျပည့◌႔
ဲ မ်

ကံ◌းု ေ◌ တကအ ိ ပ စိ ယံ◌းု ကိုသိမ္◌းႀကံ◌းဳ ၾကည့◌ေ

္ ◌န

တာ◌ျဖစည္။အနမ္◌းေ◌ တကမညငာသလိအ
ု ဝင ထက္ေ◌ တကလ

ည္◌းညငာမႈမရွိ ။

"အင့◌္ ! အာ့! ဟာ့!"

 စက္ေ◌သနပစလိတ
ု ရပပ္ဝ ငကာေ◌တာ့ အရိ ပါးစပ္ေ◌ တ

ကိုလကဲ႔ပိ တစသ ထိ။အဝင ထက္ေ◌ တကအစပိုင◌

္ းတုန◌း
္

ေကလာကနာက်ငေ
္ ◌တာ့။အရိ ပႈတမ္◌းေ◌ပၚကလက္ေ◌ တကိုသူ႔လ

က္ေ◌ တနဲ႔ဖယစိ ကာမို႔

"အား! ဟာ့! ◌ျဖည္◌း! အာ့!"

အရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တဆီ တစ် ကံ◌စ

ု ု ပာၿပီ းမၾကာတရပပ္

ထိုးေ◌ဆာင့ ◌ာေ◌တာ့သည္။အရိ ပ္ေ◌အာကိ င္◌းတစ လံ◌းု ေ◌ြမ႕ရာ

နဲ႔ လတ္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။အ ိ ပငါးနဲ႔သူ႔ဆီ းခံု ထိ ု ိ ကံတစ

တတအခန◌း
္ တင္◌းဆူညံေ◌ေနတာ့သည္။ၿပီ းေ◌တာ့အ ိ ပီေက

အာ◌ည္◌းသံ။

"အင္◌း! အာ့ ! ဟာ့!"

ု တရက္ေ◌အာကိ င္◌းဆီ ကလစာ သားသည္။အရိ ပ္ေ◌က်ာေ◌အာ

ေကနလကိ်ဳွလာၿပီ းအ ိ ပိ ဆဲ ေ◌မွာကစိ ကာ◌ျဖစည္။

" လးဘက္ေ◌ထာကိ က္"

"အင့◌!္ "

အရိ ပ္ေ◌လးဘက္ေ◌ထာက္ေ◌ပးလိက
ု သည္။မဟုတည္◌းသူေရအာ

င မွာပင္။အရိ ပါးေကန ဆဲ ၿပီ းဆာေ◌လာ ငတိပ္ေ◌နတဲက

့ ်ားတစ္ေ◌

ကာငိ ◌ျပဳမူေ◌နတာ◌ျဖစည္။မူးေ◌နတာေ◌ၾကာင့ ◌ည္◌းပါမည္။ၿ

ပီ းေ◌တာ့အ ိ ပိ သူအစကတည္◌းကဖ် ကီးခ် ငေ

္ ◌နခဲ့ တာ။အၿငိးဳ ထားေ◌

နခဲ့ တာ။
 ဗိုကဲအထိတိးု ဝင္ေ◌နတဲအ
့ ရာက နည္◌းနည္◌းေ◌လးမွအ ွိ ်မ သား

ဘူး။အဆက ပတ္ဝ ငင္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။ ဒူးေ◌ထာကားရတာၾ

ကာေ◌တာ့ေ◌◌ျေခထာက် ငာသည္။တံေ◌တာငလည္◌းဆေကထာ

ကား င
ုိ ေ
္ ◌တာ့ဘူး။

"အာ့! "

အရိ ပ္◌ျပဳတ် သားၿပီ ◌ျဖစည္။သူလည္◌းအရိ ပ္ေ◌ပၚေကနထပ

ပ္◌ျပဳတ်လာရင္◌း ခါးေ◌နရာေကန ဆဲ ၿပီ းဆကိ က္ဝ ငကည္။

"အာ့! ဟာ့!"

အိ ပာခင္◌းကိုသာဆု ပိ ငားေရတာ့သည္။လူကိုေ◌ဘးေ◌စာင္◌းပစ္

လိက
ု ္ေ◌တာ့လည္◌းသူ႔အလိအ
ု တိင
ု ္◌းသာ။ေ◌◌ျေခထာကစက္

ကိုေ◌◌ျမႇ◌ာကပီ း စိ တိတ
ွ ိင
ု ္◌းဝ ငက္◌ျပန၏လက
္ စကအရိ ပ်

ကွာကိုေ◌နာကွည့◌ေ
္ ◌စသည္။ၿပီ းေ◌တာ့ အရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တကို◌ျ

ပင္◌း◌ျပင္◌းထ ပ နမ္◌းရႈ◌က
ိ ည္။

အခ်ိ ယ္ေ◌လာကထိရွိေ◌နၿပီ လဲအရိ ပသိဘူး။ေအနအထားဘယ္

ွ ်ိဳးေ◌လာက္ေ◌◌ျပာင္◌းၿပီ းၿပီ လဲသတိမထားမိ ဘူး။အ ိ ပ စိ ယ္

စ

ွ ဲအ
လံ◌းု ကသူ႔စိ တိတ ့ တိင
ု ◌
္ းသာ။တခါေတလႏ◌ူးညံ့သလို တခါေတလၾ

ကမ္◌းတမ္◌းေ◌ ပန၏အ
္ ိ ပ တကထမဆံ ◌းု အႀကိမ ကံဖူးတာ

မို႔ တစိ ယံ◌းု မလႈပ် ငေ

္ ◌လာက္ေ◌အာငာက်ငေ
္ ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။

နႈတမ္◌းေ◌ေ တရာ၊မ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု ေ◌ရာပူေ◌လာင်ိန◌းစပ္

္ ေ◌

နၿပီ ။သူ႔အရာ ထ ကားတာနဲေ႔အာကိ င္◌းဆီ ကအသည္◌းခို ကတ

တာက်ငေ
္ ◌နသည္။ထပ္ဝငာရင္ေ◌သဖို႔ပဲ က် ငည္။ခဏ

အၾကာအ ိ ပ စိ ယံ◌းု ကို သူ႔ရ ငငဲ ဆဲ ထည့◌ စိ ကာသိ

သည္။အရိ ပ် ကံ◌းု ေ◌တာ ငင့◌ၾကည့◌ိ င္ေ◌လာက္ေ◌အာင္ ပင

န◌းေ◌နၿပီ
္ ◌ျဖစည္။ၿပီ းေ◌တာ့သူ႔မ် ကွာကိုမၾကည့◌် င း။သူ႔ရွဴ

ထုတိ ကဲ ေ◌ေလြင႕ကအရိ ပ် ကွာကိုလာထိေ◌န၏

ု ် ငဲ အခ်ိ ိ င္◌း မင္◌းေ◌ပးရမယ္"

"ငါလိခ

သူ႔အသံဩရွ ရွကတိးု တိးု ေ◌ပမယ့ ◌ရိ ပားထဲက်ယ္ေ◌လာငွသ

ည္။အရိ ပ် ကံေ◌ တကို အတင္◌းဖိ ပိတ စိ ကည္။အ ိ ပိ သူၾက

ည့◌ေ
္ ◌နတာအ ိ ပိသည္။

"မင္◌းကို ငါပဲ ပို ငယရိ ပစ္၊ဟိတ

ု န
ု ◌းေကရာအခု
္ ေ◌ရာ မင္◌းကငါ ့

အ တကဲ"

ေ◌နာက ပိ းဝငာတဲစ
့ ကားတ စန◌းက
္ အရိ ပားထဲမၾကားတစ္

ခ် ကကားတစ် က္။အ ိ ပ စယိပ် င္ေ◌နၿပီ ။

<<<<<<<<
>>>>>>>>
14,December,2020
Note:Adult sceneမွာထိန◌းေ◌တာ့
္ ေ◌ရးထားပါတယွင◌
့ ။္ ု ိ င္◌း သားရ

င္Sorryပါ။Abuse typeဘကါမယ္ေ◌◌ျပာထားတယ္ေ◌နာ◌္။ပါးပါးပါ😁။
Unicode
"သုတ မင်းြပန်ေတာ့"

"ဟိ ု ဟုတ်ကဲ့boss"
 စက်က အေနာက်ကကားမှာပါလာတဲလ
့ ံြု ခံ ေရးေတွကိုလက်ယက်လှမ်း

ေခ လိက
ု ် ပီ း

"မင်းတိ သကိုအရင်လိက
ု ်ပိ၊ ပီ းမှြပန်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါboss"

စက်ကေြပာ ပီ းတာနဲလှ ုိ ်လား။တွဲ

့ ည့်ထွက်သည်။စက်ကိုရလား။ထိနး် င

ေပးရမလား။တစ် ေယာက်မှမေမးရဲ က။ြပန်ဆိုလှည့်ြပန်ခဲ့ရတာပင်။ြခံ တခါး

ကိုေတာ့ြခံ ေစာင့်အဘ ကီးတစ် ေယာက်လာပိ တ်သွားတာေတရသည်။

bossကိုြပန် ကည့်မိေတာ့ တိက ဲ ့ သွား ပီ ြဖစ် သည်။

ု ် ကီးထဲကိုဒယီးဒယိုင်နဝင်

ဲ့
bossဒီေလာက်မူးတာတစ် ခါမှမေတဖူး က။ငယ်သူငယ်ချင်းေတွနေတတု
နး် မိ

ထင်ပါသည်ေလ။

စက်ကဧည့်ခန်းထဲကဆိုဖာေပ မှာအရင်ထိုင်သည်။ဒီေနသူ
့ နည်းနည်းများ

ဲ့
လာသည်။လုပ်ငန်းပါတနာေတွနအလုပ်ကိစေြပာရင်းမလဲသာမေ ှ ာင်သာ

ေသာက်ြဖစ် ရင်ေတာင်ဒီေလာက်များေအာင်တစ် ခါမှမေသာက်ဖူးဘူး။ဒီေန ့

ထူးြခားတိေကာင်ေတွေ ကာင့်သာဒီေလာက်မူးသွားြခင်းြဖစ် သည်။

ု ်လာတာေ ကာင့်အေပ ကုတ်ကိုဆဲွခ တ်ပစ် လိက

စိ တ်အိက ု ်ရင်း

"အရိ ပ်စစ် ! အရိ ပ်စစ် မင်းဘယ်မှာလဲ အရိ ပ်စစ် ေအ့!"

စက်အသံက ေအာက်ထပ် တစ် ထပ် လံးု ဟိနး် ထွက်သွားလ င်ေအာက်ထပ်

မှာေနတဲေ
့ ဒ ေရက သူမအခန်းထဲကထွက်လာ၏ေဟာေတာ့။စက်မူးလာတာ

ြဖစ် မည်။ဒီကေလးြပန်ေရာက်ကတည်းကအခု လို ကီးမူးလာတာ ပထမဆံုး

အ ကိမ်ပဲ။အရိ ပ်ကစက်ထက်အရင်အေစာ ကီးကတည်းကြပန်ေရာက်ေန ပီ

 ဲ့
ြဖစ် သည်။ေမး ကည့်ေတာ့စက်ကသသူငယ်ချင်းြပည့်စံုတိနေသာက် ေနခဲ့

သည်တဲ။့

အခု ြပန်လာတာ့ည၁၀နာရီ ေတာင်ေကျာ် ေန ပီ ။သူမေတာင်ဘုရားဝတ်ြပ

ပီ းလိအိပ်ေန ပီ ြဖစ် သည်။စက်အသံ ကားလိခုပဲတစ် ေရး းုိ လာတာ။အရိ ပ်

ကလည်းအိ ပ်ေနေရာေပါ ့။ဘယ်လိလ

ု ပ
ု ် ရပါ ့မလဲ။

"သားစက် ြပန်လာ ပီ လား"

"ေဒ ကီးလား"

"သားစက် မူးလာတာလား၊ဒီအတိင
ု ်းဆိုအေပ ထပ် ဘယ်လိတ
ု က်မလဲ၊

လိမ့်ကျကုနမ
် ှြဖင့် ဒုကပါပဲ "

"ေဒ ကီး"

"ဟင်! သားေြပာေလ"

"အရိ ပ်စစ် ဘယ်မှာလဲ"

"အရိ ပ်ြပန်ေရာက် ပီ သား၊အိ ပ်ေန ပီ လားေတာင်မသိဘူး"

"သွားေခ ေဒ ကီး"

"ေဒ ကီးသွားေခ လိက

ု ်မယ်ေနာ် သား၊ဒီတိင
ု ်းပဲ ထိုင်ေနေနာ် ၊ထမလာလိက
ု ်

နဲ လဲ
့ ကျမှာစိုးလိ"

ေဒ ေရအေပ ထပ် ကိုအေြပးအလားတက်လာရသည်။အရိ ပ်

တစ် ေယာက်တည်းစက်ကိုယ် ကီးကို င

ုိ ်ပါ ့မလား။ြခံ ေစာင့် ကီးကလည်းအခု

ချ ိန်ဘုရားဝတ်ြပ ေနေလာက်ေရာေပါ ့။အိ မ်ကကားေမာင်းတဲ ့ Driverဖိုးေဇာ်

ကေရာအခု ချ ိန်ဆိုအိပ်ေန ပီ လား။သူတိကလည်းလင်မယား ှစ်ေယာက်ေန

တာဆိုေတာ့သွားအ ှ ိးရခက်ေနသည်။

ေကာင်မေလးေတွ သွား ှ ိးဖိ လည်းမြဖစ် ။တိက

ု ် ကီးထဲမှာစက်တိ ညီအကို

့ ေရတစ် ေယာက်ပဲေနတာြဖစ် သည်။ကျန်တဲအ

နဲေဒ ့ လုပ်သမားေတွက

တန်းလျားမှာေန ကတာြဖစ် သည်။

ေဒါက်! ေဒါက်!

"သားအရိ ပ် အိ ပ်ေန ပီ လား"

ေဒါက် ! ေဒါက်!

ေဒ ေရတံခါးေခါက် ပီ းခဏအ ကာမှ တံခါးပွင်လ

့ ာရင်း

"ေဒ ကီး ဘာြဖစ် လိလဲ"

"သား စက်ြပန်လာ ပီ ၊စက်မူးလာတယ်သား"

"သအခန်းထဲြပန်ေရာက်ေန ပီ လားေဒ ကီး"

"ဟိမ ု ်ခဲ့ပါအံ းု ၊ြခံ ေစာင့် ကီး

ု ေရာက်ေသးဘူး၊သားအကို ကိုထိနး် ေပးဖိ လိက

ကလည်း ခု ချ ိန်ဘုရားဝတ်ြပ ေနေလာက် ပီ ၊ဖိုးေဇာ် ကျေတာ့လည်း"

"သွားရေအာင် ေဒ ကီး"

အရိ ပ်ကေ ှ ကဦးေဆာင်ရင်း ေအာက်ထပ် ကိုဆင်းသည်။အရိ ပ်ေလးအိ ပ်

မေန ှင်လ
့ ိသာေတာ် ေတာ့သည်။ေအာက်ေရာက်ေတာ့ စက်ကဆိုဖာေပ မှီ ွ ဲ

ကာမျက်လံးု ေတွကိုစံုမိှတ်ထားသည်။ခပ် ေလ ာေလ ာမှီေနတာမိ အရပ် ကီး

ကကလန်ကလား ကီးြဖစ် ေနသည်။ဝတ်ထားတဲ ့ ှ ပ်အကင်္ျ ီအြဖ ကလည်း

တင်းကျပ် ေနတာေ ကာင့်ရင်အပ

ု ် ေတွေတာင်လ ံထွက်ေန၏
 အသက်ြပင်းြပင်း ေနတာမိ စက်ရင်ဘက်ကနိမ့်ချည်ြမင့်ချည်ြဖစ်

ေနသည်။ ှ ပ်အကင်ျ္ ီကိုေဘာင်းဘီ ထဲမှာထည့်ဝတ်ထားတာေပမယ့်စက်က

ဗိုက်မပူ။ဗိုက်သား ှ ပ် ှ ပ်ေတွကအားကစားပံုမှနလ ု ် တဲသ

် ပ ့ ူမှနး် သိသာသည်။

အကင်ျ္ ီကိုလက်တံေတာင်အထိေခါက်တင်ထားေတာ့ လက်ပခံု ကအေ ကာ

စိ မ်းေတွကိုအတိင
ု ်းသားြမင်ေနရသည်။ေဟာ စက်လက်မှာေစ့စပ် လက်စွပ်မ

ှ ိ ေတာ့ဘူး။တမင်ခ တ်ထားတာများလား။ခ တ်ထားတာ ကာ ပီ လားေတာင်

မသိ။

စက်ကဆိုဖာကိုမီှ ပီ းေခါင်းေမာ့အိပ်ေနတာမိ မျက်ေတာင်တိစ

ု ိ ပ်စိပ်ေတွ

သာြမင်ရသည်။စက် ှာတံကေဘးက ကည့်ေတာ့ပို ပီ းေတာ့ေတာင်ေြဖာင့်စင့်

ေပ လွင်ေနတာြဖစ် သည်။ေဆးလိပ်ေသာက်တတ်သူမိခရမ် းေရာင်သန်းချင်

ေနတဲ ့ ှ တ်ခမ် းေတွကေစ့ေစ့ပိတ်ထား၏ကုသိုလ်ကံေကာင်းလိထင်ပါရဲ ။

စက်ကမူးေနတာေတာင် ကည့်ေကာင်းေနေသးတာြဖစ် သည်။

ေခါင်းေမာ့ထားတာေ ကာင့်စက်လည်ဇလုပ်ကတစ် ချက်ချင်းလပ် လာ

လ င် ဟင်!စက်ကမအိ ပ်ဘူးမူးလိမိှနး် ေနတာ။စက်ကို ကည့် ပီ းအရိ ပ်က

ေခါင်းခါသည်။

"ကိုစက်"

စက်ကမထူး။မျက်လံးု ေတွကိုဖိပိတ်ထား မဲ ။အရိ ပ်ကစက်ဖိနပ် ေတွကို

ထိုင်ခ တ်ေပးသည်။ ပီ းမှ စက်ေဘးဝင်ထိုင်ရင်း

"ကိုစက် အိ ပ်ချင်ရင်အပ် ါထပ် အရင်သွားရမှာေပါ ့"

ထိုအခါမှ မျက်လံးု ေတွပွင်လ

့ ာရင်း
 "အရိ ပ်စစ် "

"အင်း"

"အရိ ပ်စစ် မင်းလား"

"အင်း"

အရိ ပ်ကစက်လက်တစ် ဖက်ကိုေြမာက် ပီ းချ ိ င်းေအာက်ကလ ိ ဝင်သည်။

စက်ကသတိေတာ့ ှ ိ သည်။အရိ ပ်ထူတဲအ

့ တိင
ု ်းထရပ် ၏ေဒ ေရက စက်ကို

ဝင်ထိနး် ရင်း

"သား အရိ ပ်တစ် ေယာက်တည်းရပါ ့မလား၊ေဒ ကီးဝင်ကူေပးရမလား

သား"

"ေဒ ကီးသွားနားလိက
ု ်ေတာ့ က န်ေတာ် ြဖည်းြဖည်းချင်းထိနး် သွားမယ် ရ

တယ်"

"ေအး သားေသချာထိနး် ေနာ် "

အရိ ပ်ကေခါင်းညိမ့်ြပရင်း အေပ ထပ် ေလှကားအတိင

ု ်းတစ် ထစ် ချင်း

ြဖည်းြဖည်းတက်သည်။စက်ကအရိ ပ်ကိုယ်ေပ မှီ ွ ဲ ပီ းပါသွားတာြဖစ် သည်။

ေဒ ေရကေစာင့် ကည့် ပီ းစိ တ်ချရ ပီ ဆိုမှ သူမအခန်းထဲဝင်၏

စက်လက်တစ် ဖက်ကအရိ ပ်ပခံု းကိုြပန်ဖက်ထားတာမိ လခ

ူ ျင်းကအရမ် း

ကပ် ေန၏တစ် ချက်တစ် ချက်စက်အသက် သံေတွက အရိ ပ်မျက် ှာကိုလာ

လာ ု ိ က်သည်။အရိ ပ်ေမာ့ ကည့်ေတာ့စက်ကမျက်လံးု ေတွကိုမိှတ်

ထား၏အေပ ထပ် ကိုေရာက်လာေလေလသတစ် ကိုယ်လံးု ကအရိ ပ်ေပ ကိုမီှ

ွ ဲလာေလြဖစ် လာသည်။ ု တ်တရက်အရိ ပ်ပါးေပ သပါး ကီးကပ် လာလ င်

 "ကိုစက် သတိထားေလ"

အရိ ပ်ကသပါးနဲနည်
့ းနည်းခွ ာ ပီ းလှည့်သတိေပးလိက
ု ်တာြဖစ် သည်။

သိေသာ် သပါး ကီးကအရိ ပ်ေ ှ ာင်တဲဘ

့ က်လိက
ု ်လာတာမိ အရိ ပ် ှာေခါင်း

ခ န်ခ န်ကသပါးထဲနစ် ဝင်သွားေတာ့၏

အရိ ပ်တစ် ကိုယ်လံးု ထူပူသွားသည်။အသက်ပါေအာင့်ထားလိက

ု ်မိသည်

အထိ။အချ ိန်မီအသက်ေအာင့်လိက
ု ်တာေတာင်သပါးကအရက်နနဲ
ံ ့ စီ့ းကရက်

့ ့သဲ့ကို
နံသဲ ိက်မိေသး၏အရိ ပ်သပါးကိုအေဝးတွနး် လတ် ပီ းေခါင်းေ ှ ာင်

ထွက်ေတာ့သရင်ဘက်ကအရိ ပ်ဘက်ကိုကပ် လာြပန်သည်။

အရိ ပ်ထက်ေခါင်းတစ် လံးု နီးပါးအရပ် ှ ည်သူမိ အရိ ပ်မျက် ှာကသ

ု ်နားဖိ ကပ် သွားသည်။သဆီ ကေယာကျာ် းဆန်တဲ့

လည်တိင ေရေမးနံ ြပင်
့ း

ြပင်းနဲေခ
့ းနံေရာတဲ
့ က
့ ိုယ်နကိ
ံ့ ု ိက်မိေတာ့ အရိ ပ်လက်ဖျားေတွေအးလာ

သည်။သကိုယ်နကဘာေ
ံ့ ကာင့်မှနး် မသိအရိ ပ်ကိုအေနရခက်ေစ၏ဒါေပ

မယ့်အရိ ပ်အသက် လိက

ု ်တိင
ု ်းထိုအနံက
့ ှာေခါင်းထဲတိးု ဝင်လာေနေတာ့

တာြဖစ် သည်။အရိ ပ်မျက် ှာ ှ ိ နး် ခနဲရဲတက်လာ၏အသက်ေအာင့်ကာသ

ရင်ခွင်ထဲက ု နး် ထွက်လိက

ု ်ရင်း

"ဟိ ု အခန်းေ ှ ေရာက်ေန ပီ ၊ဝင်ေတာ့"

"မင်းလိက
ု ်ပိ"

စက်ကမျက်လံးု ေတွေမှးစင်း ပီ းအရိ ပ်ကို ကည့်ေနတာြဖစ် သည်။အခန်း

အြပင်ဘက်မီးေရာင်ေအာက်မှာသမျက်လံးု ေတွကစူးရဲ ေန၏အရိ ပ်အဲ့

အ ကည့် ကီးကိုမ ကိ က်ဘူး။ ပီ းေတာ့လက်ကလည်းအရိ ပ်ပခံု းကိုဖက်ထား

ေသးသည်။ဆွဲဖယ်ေတာ့အဖယ်မခံ ။အခန်းထဲမေရာက်မချင်းရစ် ေနဦးမည်

ထင်သည်။

အရိ ပ်ကပဲ အခန်းတံခါးဖွင်က

့ ာ သကိုယ် ကီးကိုထိနး် ေပးရသည်။အခန်းမီ း

ေတွကေတာ့ထွနး် ထား ပီ းသားြဖစ် သည်။အိ ပ်ခန်းကအကျယ် ကီးေတွမိ

အိ ပ်ရာဆီ ေရာက်ေအာင်မနည်းသွားရသည်။မူးေနသူကိုတဲထ
ွ ားရေတာ့ ပို

ဆိုးသည်။အိ ပ်ရာဆီ ေရာက်တာနဲ သကိ

့ ုယ် ကီးကိုတန
ွ း် ချပစ် လိက
ု ်၏

ဝုနး် !

"အာ့!"

ဲ့
စက်ကအရိ ပ်ကိုလတ်မေပးပဲ သူနအတူေမရာေပ ကိုကနလ
် ့ န ် ြဖတ်
့ လဲှချ

လိက
ု ်တာြဖစ် သည်။ ု တ်တရက်မိအရိ ပ်သတိမထား င
ုိ ်လိက ဲ့
ု ်။သူနအတူ

လဲကျသွားမယ်လိလည်းမထင်ထားတာေ ကာင့်အရိ ပ်ချက်ချင်းြပန်မထ င

ု ိ ်။

ေခါင်းပါမူးသွားတာြဖစ် သည်။အားယူ ပီ းြပန်ထမယ်လပ

ု ် ေတာ့ စက်ကသ

အေပ ကိုအပ
ု ် မိုးလာလ င် အရိ ပ်မျက်လံးု ေတွဝိုင်းစက်ကုနသ
် ည်။

စက်ကအရိ ပ်ကို ရီ ရီေဝေဝ ကီးစိုက် ကည့်ေနတာြဖစ် သည်။အရိ ပ်အသက်

ေအာင့်ကာကိုယ်ကိုတတ် င
ုိ ်သေလာက် ကံ ထားမိ သည်။သမျက် ှာေချာ

ေချာကအရိ ပ်မျက် ှာနဲနီ့ းကပ် ေန၏စူး ှ ရဲတင်းတဲအ

့ ကည့်ေတွက အရိ ပ်

မျက် ှာကအစိ တ်အပိုင်းေတွကိုတစ် ခုချင်းလိက

ု ် ကည့်ေနတာြဖစ် သည်။။

ဲ့
အရိ ပ်လက် ှစ်ဖက်နသရင် ဘက်ေတွကိုတန
ွ း် ထားရင်း ု နး် ထွက်ဖိ ကိ းစား

လိက
ု ်လ င်

" ငိမ် ငိမ်ေန"

 "ဟင့်အင်း"

အရိ ပ်မျက် ှာကိုေဘးကိုေစာင်းချဖိ လပ

ု ် လိက
ု ်တာနဲသလက်
့ ှစ်ဖက်က

အရိ ပ်မျက် ှာကိုထိနး် ကိုင်လာသည်။ ှ ည်လျား ပီ း ကီးတဲသ

့ လက်ေတွက

အရိ ပ်မျက် ှာကိုပွတ်သပ် လာရင်းသလက်မကအရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွကိုပွတ်

သပ် လာ၏စိ တ်ေတွလပ် ှ ား ပီ းအရိ ပ်ေ ကာက်လာသည်။သအ ကည့်ေတွက

တစ် ြဖည်းြဖည်းနဲမ့ ု ိ းသားေတာ့။အလိရ ဲ ့ တင်းရီ ေဝေန ကသည်။

ု မက်ေတွနရဲ

ှ တ်ခမ် းကိုပွတ်သပ် ေနတဲသ

့ လက်ေတွကိုဖယ်ချဖိ လပ
ု ် လိက
ု ်ေပမယ့်မရ။

အရိ ပ် ှ တ်ခမ် းကိုစူးစိုက် ကည့်ေနရင်းတံေတွး မိ ချလိက

ု ်သလိလ
ု ည်ဇလုပ်

ကတစ် ချက်လပ် ှ ားသွားသည်။ ပီ းတာနဲသမျက်

့ ှာကအရိ ပ်မျက် ှာဆီ ဖိ

ကပ် လာေတာ့၏သလက်ေတွကအရိ ပ်မျက် ှာကိုဖမ် းချ ပ် ထားတာေ ကာင့်

ု ဲ ြခင်းခံ ရ
ေ ှ ာင်တိမ်းလိလည်းမရ။အရိ ပ် ှ တ်ခမ် းတစ် ခုလံးု ကိုငံခ

ေတာ့သည်။

ပတ်!

"ဟင့်အင်း"

အရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွကိုတင်းတင်းေစ့ထားမိ သည်။ ှ တ်ခမ် းေတွကိုနမ် းမရ

ေတာ့မျက် ှာတစ် ြပင်လံးု ကိုေနရာလပ် မကျန်ဖိကပ် နမ် း ိက်သည်။

အသက် သံြပင်းြပင်းက အရိ ပ်မျက် ှာေပ ကို ု ိ က်ခက်ေန၏အရိ ပ်ကိုဝါး

စားေတာ့မတက်စိုက် ကည့် ပီ း ှ တ်ခမ် းေတွဆီေနာက်တစ် ကိမ်နမ် း ိက်လာ

ြပန်သည်။အရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွထဲလ ာတိးု ဝင်ဖိ ကိ းစားေတာ့အရိ ပ်ကအဝင်

မခံ ။ ု တ်တရက်အရိ ပ်ပါး ှစ်ဖက်ကိုဖျစ် ချလိက
ု ်တာမိ ှ တ်ခမ် းကစူထွက်

သွား၏

ထိုအခါမှအရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွထဲသလ ာတိးု ဝင်ခွင်ရ

့ သည်။အရက်မူးေန

တာလည်းပါလိမ့်မည်။ဒီေနသအနမ်
့ းေတွကမနက်ကထက်ပို၍ရမက်ဆန်

ေန၏အရိ ပ်လ ာဖျားကိုသစိ တ် ကိ က်ေမေ ှာက်ေနေတာ့တာြဖစ် သည်။

အရိ ပ်မျက် ှာတစ် ြပင်လံးု ကိုဝါး မိ ေတာ့မလိပ

ု င်။

"အင်း ဟင့်"

လက်ေတွကလည်းအ ငိမ်မေန။ညဝတ်အကင်္ျ ီေအာက်ကေနတစ် ကိုယ်

လံးု ကိုပွတ်သပ် ေန၏ ှ တ်ခမ် းေတွကိုလည်းလတ်မေပး။လည်တိင

ု ်ေတွက

တစ် ဆင့် ရင်ဘက်ေတွအထိစုပ်ယူလာသည်။သဆီ ကပင့်သက် ိ က်သံက

အလိမ
ု ြပည့်သလိပ
ု ူေလာင်ြပင်းြပေန၏အနမ် းေတွကိုရပ် ပီ း အရိ ပ်အကင်္ျ ီ

ကိုဆဲွခ တ်လာလ င်

"ဟင့်အင်း"

ု နး် ကန်ေနတဲ ့ ကားကအရိ ပ်အကင်္ျ ီက တ်ထွက်သွား ပီ ြဖစ် သည်။အေပ

ပိုင်းဗလာြဖစ် ေန ပီ မိ ှ က်စိတ်ကဝင်လာသည်။သတစ် ကိုယ်လံးု ကိုတန

ွ း်

လတ် ပီ းအရင်ထထိုင်ဖိလပ
ု ် ေတာ့အရိ ပ်လက်ေမာင်းရင်းကဆုပ်ကိုင် ပီ းြပန်

လှဲချ၏

"ဟင့်အင်းဖယ်ေပး"

အရိ ပ်စကားကိုဂ ု မစိုက်။အသိစိတ်လတ

ွ ်ေနတဲလ
့ လ
ူ ိမ
ု ျက် ှာဆီ ကို

ဦးတည်လာြပန်၏အရိ ပ်ကအနမ် းမခံ ။မျက် ှာကိုဘယ်ညာတိမ်းေ ှ ာင်ပစ်

မိ သည်။သိေသာ် သမျက် ှာက အရိ ပ်မျက် ှာထပ် ကပ် မခွ ာလိက
ု ်

လာ၏ ှ တ်ခမ် းေတွကိုဖမ် းမိ တာနဲ ့ မလတ်ေတာ့။သစိ တ် ကိ က်စုပ်ယူ

ေတာ့သည်။ ှ တ်ခမ် းချင်းနမ် းရာကထွက်လာတဲအ

့ သံေတွက အခန်းတွင်း

ဆူညံစြပ ေန ပီ ြဖစ် သည်။

ခဏ ကာမှအရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွကိုလတ်ေပး ပီ းသူဝတ်ထားတဲ ့ ှ ပ်အြဖ ကို

ု ဲွခ တ်သည်။အရိ ပ်ကိုလည်းခွ ထားလ က်သားအေနအထား ှင့်

အလ င်စလိဆ

ြဖစ် သည်။ရီ ေဝေဝမျက်လံးု ေတွက အရိ ပ်မျက် ှာကမခွ ာ။အရိ ပ်ကလည်း

ြပ း ကည့်သတိလပ် လတ
ွ ်ြပ းေ ကာင် ကည့်ေနမိ သည်။တံေတွး မိ ချလိက
ု ်

တာေ ကာင့် လည်ဇလုပ်ေတွကတစ် လပ် လပ် ။သရင်အပ

ု ် ကျယ်ကျယ်ေတွက

အသက် သံြပင်းြပင်းေ ကာင့်နမ

ိ ့်ချည်ြမင့်ချည်ြဖစ် ေနသည်။

ု ် မိုးလာလ င်သရင်ဘက်ေတွကိုလက်န ဲ ့
ေနာက်တစ် ကိမ်အရိ ပ်ေပ ကိုအပ

ကာထားရင်း

"ဖယ်ေပးပါ"

အရိ ပ်မျက် ှာဆီ ကိုငံချလာ ပီ း

"ငါမင်းကို လိခ
ု ျင်တယ်"

"ဟင့်အင်း"

သတိလတ
ွ ်ေနတဲလ
့ လ
ူ ို ှ တ်ခမ် းေတွကိုစုပ်ယူနမ် း ိက်ရင်း သလက်က

အရိ ပ်ခါးစပ် ကိုေရာက်လာသည်။ဟင့်အင်းမြဖစ် ဘူး။အရိ ပ်လက်ေတွက

ေနာက်ကျသွား ပီ ြဖစ် သည်။အရိ ပ်ညဝတ်ေဘာင်းဘီ ကသလက်ထဲပါသွား

ေတာ့သည်။
 "အင့် !"

ှ တ်ခမ် းေတွကိုနမ် းေနတာလည်းမရပ် ။သလက်ေတွကအရိ ပ်တစ် ကိုယ်

လံးု ကိုပွတ်သပ် ေနတာေ ကာင့်မိေမွးတိင

ု ်းဖေမွးတိင
ု ်းြဖစ် ေနတဲက
့ ိုယ့်

အေြခအေနကို ှ က်ရွ ံေနမိ သည်။ထိေ ကာင့် သရင်ဘက်ေတွကိုအားကုန ်

ထု ု ိ က်ရင်းအနမ် းေတွေအာက်ကဇွတ် ု နး် ထွက်ပစ် လိက

ု ်သည်။ထိုအခါမှ

နမ် းတာကိုရပ် ေပး ပီ း အရိ ပ်ကိုစိုက် ကည့်လာလ င်

"ကိုစက် မူးေနရင်ကိုယ့်ဘာသာအိ ပ်ေနပါ ့လား၊ဖယ်ေပး"

"မင်းငါ ့ကို လက်ခံေပးရမယ်"

မူးမူး ူ း ူ းနဲေလ
့ ာက်ေြပာေနတာကို လက်မခံ င
ုိ ်။မူးမေနရင်လည်းအခု

ေလာက် ကီးအေြခအေနဆိုးမှာမဟုတ်။

"ဟင့်အင်း ဖယ်"

"ဘာလဲငါက ေလးေလးမဟုတ်လိလား"

"ဘာ!"

အံ ဩ
့ လွနး် တာေ ကာင့်အရိ ပ်မျက်လံးု ေတွဝိုင်းစက်သွားလ င်အရိ ပ်ကို

အံ ကိတ် ကည့်ေနရင်း

"ေလးေလးကိုေတာင်လက်ခံ င
ုိ ်ေသးတာပဲ ငါ ့ကိုလည်းမင်းလက်ခံ င
ု ိ ်ရ

ု ် ငါ ့လက်ထဲအပ် သွားတာ၊မင်းသိပါတယ်"
မှာေပါ ့၊မင်းကိုေလးေလးကိုယ်တိင

"ကိုစက် ဘာေတွေြပာေနတာလဲ"

"မင်း ငါ ့ကိုလက်ခံေပးဖိ "

"မဟုတ်ဘူး"
 "ဘာကိုမဟုတ်တာလဲ၊ဘယ်ေနရာကမဟုတ်တာလဲ"

ေဒါသေ ကာင့်စက်မျက် ှာနီရဲခက်ထန်ေနသည်။အံ ကိတ်ထားသည်မိ

ေမး ု ိ းေတွကပါလပ် ေန၏ရင်ခွင်ထဲကေနစက်ကိုမျက်ရည်ေတွအြပည်န ဲ ့

စိုက် ကည့်ေနသူကို မသနားမိ ။စာရွ က်တစ် ရွက်လိတ

ု စ် စစီ ဆုပ် ဖဲ ပစ် ချင်

ေလာက်ေအာင်နာ ကည်းသည်။

"ကိုစက် က န်ေတာ့်ကိုအထင်ေသးေနတာပဲ "

"မင်းကေရာ ငါအထင် ကီးေအာင်ေနခဲ့ လား"

ထိုအခါ မျက်လံးု ေတွကိုစံုမိှတ်သွားသည်။

"ေတာက်!"

မျက်လံးု ေထာင့်ကလိမ့်ဆင်းလာတဲမ
့ ျက်ရည်ေတွကိုစက်မျက် ှာနဲ ့

ပွတ်တိက
ု ်ပစ် လိက
ု ်သည်။ ပီ းတာနဲ သ
့ ှ တ်ခမ် းေတွကိုအ ကမ် းပတမ် းစုပ်ယူ

ပစ် လိက
ု ်သည်။လ ာေတွကိုရစ် ပတ်စုပ်ယူေတာ့လည်းအလိက
ု ်သင့်။စက်

အလို ှ ိ သလိလ ု ် ပါဆိုတဲသ

ု ပ ့ ေဘာ။

ရင်ခွင်ထဲက းူ ညံ့အိစက်ေနတဲခ
့ ာကိုယ်ကိုစက်ေသချာ ကည့်သည်။ဒီ

ခ ာကိုယ်က ေလးေလးနဲဘယ်
့ ှစ် ကိမ်ထိေတဖူးခဲ့ ပီ လဲ။စက်ေတွးမိ တိင
ု ်း

နာ ကည်းသည်။စက် သဆီ ကဘာမှမရလိက

ု ်ဘူး။သစိ တ်ေရာ သကိုယ်ေရာ

စက်ဆီမှာဘာတစ် ခုမှမ ှ ိ ဘူး။ဒါေ ကာင့်စက်သကိုေချာ့ေနစရာမလိဘ

ု ူး။

အခု သကိုပိုင်တဲသ
့ ူကစက်အြပင်မ ှ ိ ဘူး။

ဒီေကာင်ေလးအေပ စက်ဘယ်တန
ု း် ကမှမ ု ိ းသားခဲ့ ဖူးဘူး။အခု မှမဟုတ်

ဘူး။ဘယ်တန
ု း် ကမှမ ု ိ းသားခဲ့ ဘူး။စက်စိတ်ေတွဒီေနမှ့ ထိနး် ချ ပ် ရပိုခက်
 ုိ ်ေတာ့တဲအ
ေနသည်။စက်ေ ကာင့်ဒီေကာင်ေလးမလပ် င ့ ထိ ေပျာ့ေခွ သွား

တာကိုြမင်ချင်သည်။ ှ တ်ခမ် းေတွကိုဖူးေယာင်သွားတဲအ

့ ထိနမ် းချင်သည်။

စက်နာမည်ေခ ညည်းတဲအ
့ ထိ အဆံုးထိလိခ
ု ျင်သည်။

မိ ေမွးတိင
ု ်းဖေမွးတိင
ု ်းြဖစ် ေနတဲသ
့ ကိုယ်ေလးက စက်ရင်ခွင်ထဲမှာ

ညံ့သက်ေန ပီ ြဖစ် သည်။စက်အလို ှ ိ တဲအ

့ တိင
ု ်းေနရာလပ် မကျန်ေအာင်ထိ

ေတလိရေန ပီ ။သတစ် ကိုယ်လံးု ကိုထိေတနမ် း ိက် ပီ း စက်ကိုယ်တိင

ု ်လည်း

ထိနး် ချ ပ် ရခက်လာသည်။ြဖ လွနး် တဲအ

့ သားအရည်ေ ကာင့် နမ် းထားတဲ ့

အနီစက်ေတွကသတစ် ကိုယ်လံးု ေနရာလပ် မ ှ ိ သေလာက်ပဲ။ေြခေထာက်

ေတွကိုဆဲွကား ပီ းပန်းေရာင်အေပါက်ငယ်ဆီလက်နထိ
ဲ ့ ုးသွင်းလိက
ု ်လ င်

"အင့်! အာ့!"

ပင့်သက် ိ က်ရင်းညည်းည မြပ သည်။စက်ဆီကေန ု နး် ထွက်သွားြခင်း

ေတာ့မ ှ ိ ဘူး။ခဏ ကာေတာ့စက်လက်ေတွအဝင်အထွက်လယ

ွ ်

လာ၏ေကာင်ေလးကလည်းညည်းည ေန ပီ ြဖစ် သည်။

့ ဘာင်းကိုဆဲွခ တ်ပစ် လိက

စက်ဝတ်ထားတဲေ ု ် ပီ းသအေပ ေနာက်တစ် ကိမ်

အုပ်မိုးပစ် လိက
ု ်သည်။ပူေလာင်ြပင်းြပတဲစ
့ က်အသက် သံေတွကသ

မျက် ှာကို ု ိ က်ခက်ေတာ့ေမှးစင်းေနတဲမ

့ ျက်လံးု ေတွကစက်ကိုမရဲ တရဲ

ကည့်သည်။စက်အရာကိုြမင်ေတာ့မျက်လံးု ေတွကိုဇွတ်မိှတ်သွားသည်။မရ

ဘူးအရိ ပ်စစ် ။

စက်ကသအရာကိုအရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွန ဲ ပွ့ တ်ဆဲွပစ် လိက

ု ်တာြဖစ် သည်။

"ဟင့်အင်း အု!"
 သပါးစပ် ထဲအေ ကာ ပိ င်း ပိ င်းထေနတဲစ
့ က်အရာကြပည့်သိပ်ေန၏သ

ေခါင်းကိုထိနး် ကိုင် ပီ းြဖည်းြဖည်းချင်းဝင်ထွင်ေစလိက

ု ်သည်။စက်ြဖစ် ေစ

ချင်တာကိုရိပ်မိပံုရသည်။စက်အရာကိုြဖည်းြဖည်းချင်းငံစ
ု ုပ်လာ၏

"အင်း! အာ့!"

ဒီတစ် ခါေအာ် ညည်းရသူကစက်။အဲ ေ ဲ့

့ လာက်နအားမရ င
ုိ ်ေတာ့သေခါင်း

ကိုကိုင် ပီ း အဆက်မြပတ်တိးု ဝင်ပစ် လိက

ု ်လ င်

"အင့်! အု! အဟွတ် ဟွတ်!"

လည်ေချာင်းထဲအထိတိးု ဝင်သွားတာမိ ပျ ိ တက်လာတာြဖစ် သည်။

အသက် လည်းကျပ် သွားပံုရသည်။အသက်လု ေနသူ၏ ှ တ်ခမ် းေတွကို

ပွတ်သပ် သန ် ့ ှ င်းေပးလိက
ု ်သည်။အမှနက
် စက်ဘာမှေတာင်မြဖစ် ေသး။

ေနာက်တစ် ကိမ်သ ှ တ်ခမ် းေတွဖိကပ် နမ် း ိက်ရင်းေြခေထာက်ေတွကို

ဆွဲကားပစ် လိက
ု ်သည်။အေပါက်ငယ်ဆီစက်အရာနဲေတ့
့ ပီ းြဖည်းြဖည်းချင်း

ထိုးသွင်းလိက
ု ်လ င်

"အာ့! ဟာ့! အာ့!"

တစ် ကိုယ်လံးု သိမ့်သိမ့်တန

ု သ
် ွား၏ကျပ် သိပ်ေနတဲခ
့ ံ စားချက်ကစက်အရာ

တစ် ခုလံးု ကိုဆဲွဆုပ်ထားသလိပ

ု ဲ ။စက်စိတ်ေတွြပင်းထန်ေနခဲ့ သည်။

ဘယ်တန
ု း် ကမှမရဘူးတဲခ
့ ံ စားချက်မျ ိ းနဲ ြဖစ်
့ သည်။သိပ်လှသည်။ဒီေကာင်

ေလးတစ် ကိုယ်လံးု ထိရက်စရာမ ှ ိ ေအာင်လှသည်။စက်ပ်ု ပီ းလိခ

ု ျင်ေသး

တယ်။

"အာ့! အာ့! နာတယ် ဟာ့!"

 အရိ ပ်ထိနး် ချ ပ် မထား င
ုိ ်ေလာက်ေအာင်နာကျင်ေနတာြဖစ် သည်။

အတွင်းထဲြပည့်သိပ် ပီ းဆူးေအာင့်ေန၏နာကျင်လန
ွ း် တာေ ကာင့် ှ က်ဖိ

ေကာင်းတဲအ
့ ေြခအေနကိုေမ့သွားစည်အထိ။အရိ ပ်ေပ ကခ ာကိုယ်ကစည်း

ချက်ညီညီလပ် ှ ားေနတာြဖစ် သည်။ရင်ဘက်ကျယ်ကျယ်ေတွကအစ နိမ့်

ချည်ြမင့်ချည်။လိခ ဲ့
ု ျင်တပ် မအြပည့်နမျက် လံးု ေတွကအရိ ပ်တစ် ကိုယ်လံးု ကို

သိမ်း ကံ း ကည့်ေနတာြဖစ် သည်။အနမ် းေတွကမညင်သာသလို

အဝင်အထွက်ေတွကလည်းညင်သာမမ ှ ိ ။

"အင့် ! အာ့! ဟာ့!"

စက်ေသနပ် ပစ် သလိတ

ု ရပ် စပ် ဝင်ထွက်လာေတာ့ အရိ ပ်ပါးစပ် ေတွကို

ဲ ့ တ်ပစ် ရသည်အထိ။အဝင်အထွက်ေတွကအစပိုင်းတုနး် ကေလာက်

လက်နပိ

ဲ့
မနာကျင်ေတာ့။အရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေပ ကလက်ေတွကိုသလက်ေတွနဖယ်

ပစ် လိက
ု ်တာမိ

"အား! ဟာ့! ြဖည်း! အာ့!"

အရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွဆီတစ် ချက်ငံစ

ု ုပ်လာ ပီ းမ ကာတရပ် စပ် ထိုးေဆာင့်

လာေတာ့သည်။အရိ ပ်ေအာက်ပိုင်းတစ် ခုလံးု ေမရာနဲ လွ

့ တ်ေန ပီ ြဖစ် သည်။

အရိ ပ်တင်ပါးနဲသဆီ
့ းခံု ထိ ု ိ က်သံတစ် ဖတ်ဖတ်ကအခန်းတွင်းဆူညံေန

ေတာ့သည်။ ပီ းေတာ့အရိ ပ်ဆီကေအာ် ညည်းသံ။

"အင်း! အာ့ ! ဟာ့!"

ု တ်တရက်ေအာက်ပိုင်းဆီ ကလစ် ဟာသွားသည်။အရိ ပ်ေကျာေအာက်က

ေနလက်လ ိ လာ ပီ းအရိ ပ်ကိုဆဲွေမှာက်ပစ် လိက

ု ်တာြဖစ် သည်။
 "ေလးဘက်ေထာက်လိက
ု ်"

"အင့်!"

အရိ ပ်ေလးဘက်ေထာက်ေပးလိက
ု ်ရသည်။မဟုတ်လည်းသူရေအာင်ယူ

မှာပင်။အရိ ပ်ခါးကေနဆွဲဆာေလာင်မွတ်သိပ်ေနတဲက
့ ျားတစ် ေကာင်လိြု ပ မူ

ေနတာြဖစ် သည်။မူးေနတာေ ကာင့်လည်းပါမည်။ ပီ းေတာ့အရိ ပ်ကိုသူအစ

ကတည်းကဖျက်စီးချင်ေနခဲ့ တာ။အ ငိ းထားေနခဲ့ တာ။

ဗိုက်ထဲအထိတိးု ဝင်ေနတဲအ
့ ရာက နည်းနည်းေလးမှအ ှ ိ နက
် ျမသွားဘူး။

အဆက်မြပတ်ဝင်ထွင်ေနတာြဖစ် သည်။ ဒူးေထာက်ထားရတာ ကာေတာ့

ေြခေထာက်ကျင်လာသည်။တံေတာင်ကလည်းဆက်မေထာက်ထား င
ုိ ်ေတာ့

ဘူး။

"အာ့! "

အရိ ပ်ြပ တ်ကျသွား ပီ ြဖစ် သည်။သူလည်းအရိ ပ်ေပ ကေနထပ် ရပ် ြပ တ်

ကျလာရင်း ခါးေနရာကေနဆွဲ ပီ းဆက်တိက

ု ်ဝင်ထွက်သည်။

"အာ့! ဟာ့!"

အိ ပ်ရာခင်းကိုသာဆုပ်ကိုင်ထားရေတာ့သည်။လူကိုေဘးေစာင်းပစ် လိက
ု ်

ေတာ့လည်းသအလိအ
ု တိင
ု ်းသာ။ေြခေထာက်တစ် ဖက်ကိုေြမာက် ပီ း စိ တ် ှ ိ

တိင
ု ်းဝင်ထွက်ြပန်၏လက်တစ် ဖက်ကအရိ ပ်မျက် ှာကိုေနာက်လှည့်

ေစသည်။ ပီ းေတာ့ အရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွကိုြပင်းြပင်းထန်ထန်စုပ်ယူနမ် း ိက်

သည်။
 အချ ိန်ဘယ်ေလာက်အထိ ှ ိ ေန ပီ လဲအရိ ပ်မသိဘူး။အေနအထားဘယ် ှစ်

မျ ိ းေလာက်ေြပာင်း ပီ း ပီ လဲသတိမထားမိ ဘူး။အရိ ပ်တစ် ကိုယ်လံးု ကသ

စိ တ် ှ ိ တဲအ
့ တိင
ု ်းသာ။တခါတေလ းူ ညံ့သလို တခါတေလ ကမ် းတမ် းေန

ြပန်၏အရိ ပ်အတွက်ပထမဆံုးအ ကိမ်ဆက်ဆံဖူးတာမိ တစ် ကိုယ်လံးု မလပ်

ချင်ေလာက်ေအာင်နာကျင်ေန ပီ ြဖစ် သည်။

ှ တ်ခမ် းေတွေရာ၊မျက် ှာတစ် ြပင်လံးု ေရာပူေလာင်ကျ ိန်းစပ် ေန ပီ ။သ

အရာထွက်သွားတာနဲေအာက်
့ ပိုင်းဆီ ကအသည်းခို က်မတတ်နာကျင်

ေနသည်။ထပ် ဝင်လာရင်ေသဖိ ပဲကျန်မည်ထင်သည်။ခဏအ ကာအရိ ပ်တစ်

ကိုယ်လံးု ကို သရင်ခွင်ထဲဆဲွထည့်ပစ် လိက

ု ်တာသိသည်။အရိ ပ်မျက်လံးု

ေတာင်ဖွင်မ
့ ကည့် င
ုိ ်ေလာက်ေအာင် ပင်ပန်းေန ပီ ြဖစ် သည်။ ပီ းေတာ့သ

ု ်တဲ့
မျက် ှာကိုမ ကည့်ချင်ဘူး။သ ထုတ်လိက ေလေငကအရိ ပ်မျက် ှာကို

လာထိေန၏

ု ျင်တဲအ
"ငါလိခ ့ ချ ိန်တိင
ု ်း မင်းေပးရမယ်"

သအသံဩ ှ ှ ကတိးု တိးု ေပမယ့်အရိ ပ်နားထဲကျယ်ေလာင်လှသည်။

အရိ ပ်မျက်ခံွ ေတွကို အတင်းဖိ ပိတ်ပစ် လိက

ု ်သည်။အရိ ပ်ကိုသူ ကည့်ေနတာ

အရိ ပ်သိသည်။

"မင်းကို ငါပဲ ပိုင်တယ်အရိ ပ်စစ် ၊ဟိတ

ု န
ု း် ကေရာအခု ေရာ မင်းကငါ ့အတွက်

ပဲ "

ေနာက်ထပ် တိးု ဝင်လာတဲစ

့ ကားတစ် ခွနး် က အရိ ပ်နားထဲမ ကားတစ် ချက်

ကားတစ် ချက်။အရိ ပ်တစ် ကယ်အိပ်ချင်ေန ပီ ။

 <<<<<<<<
>>>>>>>>
14,December,2020
Note:Adult sceneမှာထိနး် ေတာ့ေရးထားပါတယ် ှ င်။့ ု ိ င်းသွားရင်Sorryပါ။

Abuse typeဘက်ပါမယ်ေြပာထားတယ်ေနာ် ။ပါးပါးပါ😁။

Part-18

ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္!

ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္!

အျပေငနတံခါးကိုအဆက ပတ ေ◌နတဲအ
့ သံၾကားမွ စက်က္

လံ◌းု ေ◌ တႀကိဳးစားြဖင့◌သည္။မ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုြပတပပီ းထမည္

အလုပ္။ရ ငငဲက ပူေ◌ႏြ◌းေ◌နတဲအ

့ ထိေအ တေ႕ၾကာင့◌◌
ံ ႔
ု ၾက

ည့◌လ
ိ ်င
ွ ္ အရိ ပ စသူ႔ရ ငငဲ မွာအိ ပ္ေ◌မာေက်နတာ◌ျဖစည္။အ

သကွဴသံမ်ွင◌
္ းမ်ွင◌
္ းကစကငကိ ု ိ ကက္ေ◌န၏သူ႔ဆီ ကဝငက္

ထကကစကငကွာပူေ◌ႏြ◌းေ◌နတာေ◌ၾကာင့◌ဖူးေ◌ပၚလ

ကငပီ းစမ္◌းၾကည့ ◌ိ ကည္။အရိ ပ စိ ယ္ေ◌ တပူေ◌နတာပဲ ။

ၿခံ ◌ထ
ဳ ားတဲေ
့ ◌စာငိ အလ်င
ွ လိဖ
ု ယာပစိ က္ေ◌တာ့◌ျဖဴ ေ◌ဖ် ာေ
့ ◌န

တဲမ
့ ် ကွာေ◌လးကတစ် ကန႔သည္
္ ။အဖ် ားေ◌ၾကာင့◌ႈတမ္◌း

ပါးေ◌ တကအစျဖဴ ေ◌ဖ် ာေ

့ ◌နတာ◌ျဖစည္။အရိ ပ စ င္◌းေ◌ တ၊ရ

ငက္ေ◌ တ၊မဟုတ း တစိ ယံ◌းု အနီစက္ေ◌ တေကနရာလပရွိ ။

အရိ ပ စတစယ့ ◌ိ ◌ျဖဴ ◌ျဖဴ ေ◌သးေ◌သးေ◌လး◌ျဖစည္။လ ႇ

ပိ းေ◌ေ တပၚမွာအနီစက္ေ◌ တမနည္◌း။သူေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌္ေ◌လးနမ္◌းပ

စဲ တာပဲ ။ခါးက်င် ငဲေ႔ပါငံ◌ျဖဴ သ ယယ္ေ◌ တဆီ အၾကည့ေ◌

ရာက္။အရိ ပ စတစယွတာ◌ျဖစည္။တစ်ိဳ႕မိ န◌းေမ
္ တထက္

ကိုအမ် ားႀကီးပိုေလွနတာ။

အသားအရည္◌ႏ◌ူးညံ့ လန◌းတာေ◌ၾကာင့
္ ◌ကခံ ◌ေ
ု ◌ပၚကလက္

ဆစ္ေ◌နရာေ◌ တ၊ေအ ကးအဆန႔လု

္ ပဲ လကစ္ေ◌လးေ◌ တပါနီရဲေ◌

နတာ◌ျဖစည္။တံေ◌တာင စိ ေ◌နရာေ◌ တ၊ဒူးဆစိ ေ◌နရာေ◌ တ

ကအစနီရဲေ◌န၏သူ႔လကစကိ စကသာ ဆဲ ယူလိက

ု ည္။လက္

ဖဝါးေ◌လးကရဲ ၿပီ းႏ◌ူးညံ့ေ◌န၏လက္ေ◌ခ် ာင္◌းရွ ယယ္ေ◌လးေ◌

တကို◌ျဖန႔ၾကည့
္ ◌ေ
ိ ◌တာ့ လကစ္ေ◌လးေ◌ တမွာနီရဲေ◌နတာ◌ျဖစ္

သည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးအသားအရ ယ္ေ◌လာကိႏ◌ူးညံ့တယိ တာ

သူမသိပဲေ◌နပါ ့မလား။

ဲ အရိ ပစ္။မဟုတ းသူညကမူးမူးနဲ႔အရိ ပ စီကအတ

ညကသူန႔

င္◌းယူပစိ ကာ။ညကပံ ◌ရ ု ဲတစ် တ်တ္ေ◌ပၚ

ု ိ ပ္ေ◌ တသူ႔အာရံ ◌ထ

လာသည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးကိုမလႈပိ င္ေ◌တာ့တဲအ
့ ထိသူ။ညကမူးေ◌န

တာအျပငိတပါ လတ္ေ◌နခဲ့ တာ◌ျဖစည္။ၿပီ းေ◌တာ့သူကို ငိ ယ

လည္◌း....

ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္!

ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္!

အျပင္◌တံခါးေ◌ခါကံထ ပကာေ◌တာ့ေမနသာေ◌တာ့။အျပင္

ေကဒၚႀကီးပဲ ◌ျဖစည္။သူရံ◌းု သားဖိုေ႔နာေက်နၿပီ ထငည္။လက္

ကနာရီ ကိုၾကည့◌ေ
ိ ◌တာ့9နာရီ ခဲ ေ◌နၿပီ ။အရိ ပေစတာ့ ဒီေ◌န႔ရံ ◌းု
တကိ ငွာမဟုတ း။အ ငံ◌းု သူ႔ကိုယ္ေ◌ပၚကိုေ◌စာင္ေ◌ တ◌ျပ ပီ း

လႊမ္◌းၿခံ ◌ေ
ဳ ◌ပးလိက
ု ည္။စကိ ယွာလည္◌းအဝတမရွိ ။တဘတ္

တစ ိ ခါးမွာအ လယ္ေ◌ကာကတိ ကင္◌းတံခါးဆီ ကိုေ◌လ်ာွ က္

သားလိက
ု ည္။တံခါးကိုြဖင့ ◌ိ ကာနဲ႔

"သားစက္"

" ဒၚႀကီး"

"သား အခန◌းထဲ
္ အရိ ပ် ားေ◌ရာက္ေ◌နလားလိ႔
ု ၊ညေကလသားစက္

မူးေ◌နလိ႔
ု အရိ ပဲ ပို႔ရင္◌းတစါတည္◌းအိ ပ္ေ◌နသလားလိ႔
ု ပါ၊ဒီေ◌

န႔တစနကံ◌းု ဆင္◌းမလာလိ႔
ု ၊သူ႔အခန◌းထဲ
္ မွာလည္◌းမရွိ ဘူး"

" ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ခန◌းထဲ
္ မွာရွိ တယ္ေ◌ဒၚႀကီး၊သူအခု ဖ်ားေ◌နတယ္၊

သူ႔အ တကားစရာ တစ ခု လပ
ု ္ေ◌ပးထားပါ၊သူ႔ကိုၾကည့◌ေ
္ ◌ပး

ဖို႔ ကၽနေ◌တာ◌္
္ ◌ျပည့◌◌
ံ က
ု ို လွမ္◌းေ◌ခၚလိက
ု ယ္"

" အာ◌္ ေ◌အး၊ဒါဆို သူစားဖိုေ႔ဒၚႀကီးတစ ခု စီစဥိ ကယ္ေ◌နာ◌္

သား၊သားက ရံ ◌းု သားမယိ ႔လား"

" ကၽနေ◌တာေ◌တာ့
္ သား◌ျဖစွာ၊သူ႔ကိုေ◌တာ့အိမွာပဲ နားခို င္◌း

ခဲ့ မယ္"

အ ိ ပကသူ႔အကို ကိုတစလံ◌းု ◌ျပဳစုေ◌ပးေ◌နရပံ ◌ေ

ု ◌ပၚသည္။

ဒါေ◌ၾကာင့◌ေ
ီ ကလးဖ် ား သားတာေ◌နမွာ။ငယယတည္◌းကအရိ ပ္

ကသူ႔အကိုအခန◌းထဲ
္ ဝငိပ္ေ◌နက်ရယါ။ဒီညီအကိုေ◌ တကို သင့◌◌
္ ျမ

တ္ေ◌စခ် ငၿ
ွ ပီ ။မူးတဲသ
့ ူကသာ မနက်အရက းနာၿပီ းမထ င
ုိ ္ေ◌တာ့
ဘူးထငဲ တာ။ တဲပိုေ႔ပးတဲသ
့ ူက ဖ် ားရသတဲေ
့ ◌လ။ဒီညီအကိုေ◌ေ တတာ့

တစယါပဲ ။

အခန◌းထဲ
္ ◌ျပ ည
ွ ့◌ဝ
္ ငားၿပီ ◌ျဖစဲ စကိ ၾကည့◌ပီ း ေ◌

ဒေၚ႐ႊၿပံ ◌းဳ မိ သည္။

ဟင္!

စက္ေ◌နာက္ေ◌က်ာမွာ လကည္◌းနဲ႔ျခစိ တဲအ

့ ရာေ◌ တလား။ဘုရား

ဒီညီအကိုညက တားၾကတာေ◌တာ့မဟုတ းမို႔လား။ဒုကၡပါပဲ

ဲ ႔တာ့။တံခါးကိုအသာပိ တပီ းေ◌အာက ပိ ပဲ ဆင္◌းလာလို

ဒီညီအကိုနေ

က္ေ◌တာ့သည္။အ ိ ပ တက္ စားစရာတစ ခု စီစဥဦးမွာ◌ျဖစည္။အ

ရိ ပ္ေ◌လးကဖ် ားေ◌တာ့ဖ်ားခဲ သည္။ေ◌ဆးေ◌ၾကာက မို႔သူ႔ကိုယ မ

ဖ် ားေ◌အာင ု စိုက္ေ◌နခဲ့ တာလည္◌းပါလိမ့◌ည္။ဒါေ◌ပမယ့ ◌ခု ဖ်ားလ

ည္◌းကိစေၥတာ့မရွိ ။သူ႔ကိုေ◌ဆးဝင္ေ◌အာငိ ကယ့◌က္ေ◌တာ့◌ျပ

နေ◌ရာက္
္ ေ◌နပါၿပီ ေ◌လ။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
စက္ အရိ ပ စိ မနႈ◌းိ ေ◌သးခင္◌ျပည့◌◌
ံ ဆ
ု ီ အရင န◌းဆကိ
္ ႔လုပ္

ရသည္။◌ျပည့◌◌
ံ လ
ု ည္◌းညေကသာကာမ် ားတာပင္။ဖုန◌းေကတာ့
္ ဝင္

တာနဲ႔တန◌းကိ
္ ု ငိ ေ႔တာ◌္ေ◌သးသည္။

" အး စက္ေ◌◌ျပာ"

"မင္◌းအခု ဘယွာလဲ ငျပည့◌"္

 "အိ မွာေ◌ပါ ့ က၊ငါညကမ် ား သားလိ႔
ု ဒီမနက္ေ◌ဆးခန◌းကိ
္ ုမ သား င
ုိ ္

ဘူး၊မင္◌းေ◌ရာ"

" အး ငါ ့အိ မခု လာခဲ့ ေ◌ပး"

"ဘာလဲ၊မင္◌းမထ ုိ ငိ ႔လား"

"ငါမဟုတ း အရိ ပစ္"

"ဘာ! ဘာ◌ျဖစာလဲအ ိ ပ"

"ကိုယ္ေ◌ တအရမ္◌းပူေ◌နတယ္"

" ဟ့ေ◌ကာငက္ ကိုယ တအားႀကီးေ◌နရင္ေ◌ရခ်ိဳးေ◌ပးထား င

ွ ့ ◌ိ

က္၊ငါခု ခ်က်င◌
္ းလာခဲ့ မယ္"

" အး"

ဖုန◌းက်
္ သားတာနဲ႔မွ ရ
ံ ံ ေ◌ တဆီ ေ◌လ်ာွ ကားရင္◌း လိက
ု ာေ◌

တကိုအရ ငဲဖယစိ က်ွငေ

္ ◌ႏြ◌းေ◌ ထးတဲေ
့ ◌ေနရာင္◌ျခ အခ

န◌းက်
္ ယင္◌း◌ျဖာက်လာသည္။ဆကီစား ပဲ အနား◌ျပနေ◌လ်
္ ာွ ကာ

ရင္◌းနာရီ ကိုအရ ငၽတ ငိ က္၏စကိပန◌းမွ

္ ာဆိုဖာနဲ႔ဆကီ

အပိုတစံ ◌ထ
ု ပွိေ◌သးတာ◌ျဖစည္။အိ ပ္ေ◌ပ် ာ◌္ေ◌နသူကိုမနႈ◌းိ ေရသး

ခင္ေ◌ရပူေ◌ေရအးအရ ငားစပား ပ ည္။

စကိပာဆီ ◌ျပနေ◌ရာက
္ ာနဲ႔အ ိ ပိ အရငႈ◌းိ ဖို႔လုပသည္။ၿ

ခံ ◌ထ
ဳ ားတဲေ
့ ◌စာငိ ေ◌နာက စကိ မဲ ြခာေ◌တာ့ တစ် ကည္◌းညဴ

ကာအိ ပ္ေ◌နရင္◌းနဲေ႔စာငိ လို ကဲ၏ေ◌စာင္◌းအိ ပ္ေ◌နတာမို႔ ေအ

ပၚဘက္ေ◌ရာက္ေ◌နတဲပ
့ ါးတစကိ လကဲ႔အသာပုတင္း
 "အရိ ပစ္! အရိ ပစ္!"

"အင္◌း!"

တစ် ကဲညည္◌းညဴမႈ◌ျပဳကာ◌ျပ ိ ပား◌ျပ ည္။အရိ ပ စဒီ

လိန
ု ႈ◌းိ ေ◌နလိ႔ ု ဲနစ္ေ◌နသူေ◌ဘးဝငိ င
ု မေရလာက း။ေ◌စာငံ◌ထ

င္◌း ေ◌စာင္ေ◌ တကိုြဇတတင္◌း ဆဲ ြခာပစိ က်ွ ငနံ႔အသကစ္

ခ်ိဳ႕က စကွာေ◌ခါင္◌းထဲတိးု ဝငာ၏အိ ပာခင္◌းေ◌ တပါအသစဲ ပစ္

ရမွာ◌ျဖစည္။အိ ပ္ေ◌ပ် ာ◌္ေ◌နသူအနားကိုတိးု ရင္◌း

"အရိ ပစ္! အရိ ပစ္!"

အင္◌း...! ဟင္◌း....!

ထိုအခါမွမ်ကံ◌းု ေ◌ တကိုြပတပင္◌း မ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု

ရႈ◌႕
ံ မဲ့ပစ္၏အလင္◌းေ◌ရာင္ေ◌ၾကာင့◌က
် ံ◌းု ေ◌ တကို◌ျဖည္◌း◌ျဖ

ည္◌းခ် င◌
္ းြဖင့ ◌ာသည္။စကသူေ◌ကာင္◌းေ◌ကာင္◌း းုိ ၿပီ ဆိုတာနဲေ႔

နရာကထ ပိ ကင္◌း

"မင္◌းကိုယ္ေ◌ တပူေ◌နတယ္ အရိ ပစ္"

စကိ မ် ကံ◌းု ေ◌ တ တန႔ခ်

္ ိဳးၾကည့◌ေ
္ ◌နကာဘာမွေမ◌ျပာ။◌ျဖ

ည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င◌
္ းထထိုငေ
္ ◌တာ့မ်ကွာေ◌လးရႈ◌ေ
ံ ႕န၏ကိုယံ◌းု တီး◌ျ

ဖစ္ေ◌နတဲသ
့ ူ႔ကိုယ္ေ◌ပေၚစာင္◌ျပ ခံ ◌ေ
ဳ ◌နတာ◌ျဖစည္။စကထပ

ပီ းဖ ယာပစိ က္ေ◌တာ့ စကကိ ပုတ တာ၏

"မင္◌းထ ုိ ငိ ႔လား"
 စကိ တစ် က္ေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ းဘာမွေမ◌ျပာ။အဲ ဒ
့ ီေ◌အးစကက

ပ္ေ◌နတဲပ
့ ံ ◌စ
ု ံ ေ◌ တကိုအျမင ပာပဲ ။မင္◌းၾကည့◌ေ
္ ◌နလိက
ု ္။

စက္ေ◌အာက ပိ အရင န◌းေ◌ခၚလိ

္ က
ု ည္။

" ဟ့ ေ◌အာကပွာဘယ ရွိ လဲ"

"ရွိ ရွိ ပါတယ္ သူေ◌႒း"

"ငါ ့အခန◌းထဲ
္ ကအိ ပာခင္◌းေ◌ တအသစာလဲ၊ေအဟာင္◌းေ◌ တကို

ေမလ်ာွ ◌္ေ◌တာ့ဘူး၊တစါတည္◌းပစိ က္ေ◌တာ့ အခု လာခဲ့ လိက

ု ္"

စကဖုန◌းခ်
္ ၿပီ းတာနဲ႔ ခါးေ◌ထာကကည့◌ေ
္ ◌နလိက
ု ည္။စကိ

စကားတ စန◌းမွ
္ ေမ◌ျပာပဲ ◌ျပနေ◌မာ့
္ ၾကည့◌ေ
္ ◌နတာ◌ျဖစည္။မ် က္

ာွ ေကအးစကက ပုတ တ္။အခု သူ႔ေအနအထားကမိ ေ◌ြမးတိင

ု ္◌းေဖ

ြမးတိင
ု ◌
္ း◌ျဖစ္ေ◌နသည္။ေ◌အာကေပကာေငလးေ◌ တကလည္◌း

အခု တကာေ◌နၿပီ ။မင္◌းဘာလုပွာလဲအရိ ပစ္။စေကနာက စကိ

မ္ေ◌စာင္ေ◌ တကို ဆဲ ြခာပစိ ကင္◌း

"အပိုေ◌ တလုေပနနဲ႔အရိ ပစ္၊မင္◌းတစိ ယံ◌းု ငါမျမင းတာတ

စ္ေ◌နရာမွမရွိ ဘူး၊လာခဲ့ "

စေက◌ျပာရင္◌းသူ႔တစိ ယံ◌းု ကိုေ◌ကာက္ေ◌ြပ႕ပစိ က်ွင္

"အာ့!"

ေ◌ြစ႕ခနဲပါလာရင္◌းစက င္◌းကိုအလန႔တၾကားဖက
္ ားေ◌

တာ့သည္။စကငံ◌႔
ု ၾကည့◌ေ
္ ◌တာ့ မ် ကႊ◌ာခ် သား၏စကစက္
ကိုလည
ွ ့◌ပံ ◌းဳ ရင္◌းေ◌ရခ်ိဳးခန◌းထဲ
္ ဦးတည္ဝငိ ကည္။မင္◌းကစ

ကားေ◌ကာင္◌းေမွ◌ျပာလိ႔
ု မရပဲ ။

ေ◌ရခ်ိဳးခန◌းထဲ
္ ေ◌ရာကာနဲ႔ဖ် ားေ◌နသူကိုbathtubထဲအသာေခ် ပးရသ

ည္။စကအ လယွိတဲသ ု ံကိုပဲ သားတိက

့ ူ႔ သားတိက ု ္ေ◌ဆးညႇစ

ည့ ◌ိ ကင္◌း

" ရာ႕ သားတိက

ု ္"

bathtubထဲေကနစကိ စူပုတ တ္ေ◌မာ့ၾကည့ ◌ာၿပီ း

"မတိက
ု း"

" ပာရငားေ◌ထာငရိ ပစ္၊ခေဏနရင္ ◌ျပည့◌◌

ံ လ
ု ာမွာ"

ဘာမွမတုန႔ျပန
္ ။္

"ဘာလဲ ငါ ့ သားတိက
ု ံ◌ျဖစ္ေ◌နလိ႔
ု လား၊မင္◌းနဲ႔ငါ! "

စကားမဆံ ◌းု ခငကကဲက သားတိက

ု ံကို ဆဲ လက
ု ာ သားစတိ ု

က္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။မင္◌းပဲ စိတရွ တာ ဟုတယ္။စကသူ

သားတိက
ု ပီ းမွ ထို သားတိက ဲ ပဲ သားထပိ ကိ က္ေ◌တာ့တစ်
ု ံန႔

က္ေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ း◌ျပ ◌
ံ ႔
ု သားသည္။စေကရပန◌းေ◌အာကွ
္ ာပဲ

ေ◌ခါင္◌းေ◌လ်ာွ ◌္ေ◌ရခ်ိဳးလိက
ု ာ◌ျဖစည္။ၿပီ းတာနဲ႔တဘတ စ

ည္ေ◌ကာကတပီ းသူ႔ကိုပါ ခါးေကနတဘတတ္ေ◌ပးလိက

ု င္◌း

ေ◌ြပ႕ခ်ီ ဖို႔လုပ္ေ◌တာ့

"အခန◌း◌ျပ
္ ာွ "

"မျပ ဘူး"
 ေ◌ြစ႕ခနဲေ◌ကာက္ေ◌ြပ႕ရင္◌းအိ ပာဘကိ ထကာလိက
ု ည္။စ

ကိပာေ◌ပၚေခ် ပးၿပီ းတာနဲ႔ ငုတ တထိုင၏

္ အိ ပာေ◌ပေၚရာ

က္ေ◌နသူသည္ေ◌ရခ်ိဳးၿပီ းစမို႔ထင္၏တစိ ယံ◌းု အိ စက္ေ◌မႊးႀကိဳ

င္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။ေ◌ကာေငလးေ◌ တလည္◌းအိ ပာခင္◌းေ◌ တလာ

လဲ သား င
ွ ◌
့ ပီ ထငည္။အိ ပာတစ လံ◌းု ◌ျဖဴ ြစတပီ းရွ င္◌းသနေ႔န၏အိ
္

ပာေ◌ပေၚရာက္ေ◌နသူကစေကမာ့ၾကည့◌ပီ း

"အဝတားလဲဖို႔"

စကဘီ ဒိဆ
ု ီ အရင္ေ◌လ်ာွ ကားလိက
ု င္◌းဖလ ယ ကက စ

တပီ းသူ႔ဆီ ပစ္ေ◌ပးကာ

"အဲ ဒ
့ ါဝတား င
ွ ◌
့ ၊္ ဒါေကဘာင္◌းဘီ "

တစကည္◌းေ◌ဘာင္◌းဘီ ရွ စ ိ ပါပစ္ေ◌ပးလိက
ု ည္။

အဝတားေ◌ တကိုမလဲေ◌သးပဲ မ်ကံ◌းု ဝိုင္◌းေ◌ တနဲ႔သူ႔ကိုၾက

ည့◌ေ
္ ◌နလ်င
ွ ္

"ဘာလဲ ငါဝတ္ေ◌ပးဖို႔လိေ
ု ◌သးလား"

ထိုအခါမွ အိ ပာေ◌ပၚမွာပဲ စကဝတ္ေ◌ တကိုလဲဝတ္ေ◌တာ့တာ◌ျဖစ္

သည္။သိသားပဲ ။သူ႔အဝတ္ေ◌ တမဝတ် ငိ ႔ ေ◌ပကပ္ေ◌နတာမွန◌း။

္

တမငိ ဝတိ င္◌းလိက

ု ာ◌ျဖစည္။မင္◌းကမပတတ်င္ေ◌လ ငါက

အကု ိ ကတတ္ေ◌နမွာအရိ ပစ္။

ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္!
 တံခါးေ◌ခါကံၾကားေ◌တာ့စကဲ သားြဖင့ ◌ိ ကည္။ေ◌ဒၚႀကီး

နဲ႔အတူ ◌ျပည့◌◌
ံ ပ
ု ါ ပါလာတာ◌ျဖစည္။

"စက္"

◌ျပည့◌◌
ံ က
ု စကိ အဓိ ပၸါယါတဲမ
့ ် ကံ◌းု ေ◌ တနဲ႔ၾကည့ ◌

ည္။စကဂုတိ းကိုလကဲ႔ြပတင္◌း မ် ကွာလႊ◌ဲ သားသည္။ဒီေ◌ကာင္

အဝတားမလဲပဲဘာေ◌ တလုပ္ေ◌နတာလဲ။ေအပၚပိုင္◌းဗလာ◌ျဖစ္ေ◌နတဲ ့

စကိ ၾကည့◌ပီ း ◌ျပည့◌◌ ု ် ကွ ိ မဆီ မဆိုငဲ

ံ မ ပင့ ◌ ငိ က

ည္။

ေ◌ရစကစ်ိဳ႕ထင်နေ◌နတဲ
္ စ
့ ကင ပကီးေ◌ တက ◌ျမငံ◌န ဲ ၾ
ု ႔

ကကီးထစရာပင္။စကအရပ္◌ျမင့ ◌ မို႔သာခႏၶာကိုယကီးတာသိပ္

မသိသာတာ◌ျဖစည္။လက္ေ◌မာင္◌းႀကီးေ◌ တ၊ င ပကီးေ◌ တကန

ည္◌းတာမဟုတ။္ ေ◌ခါင္◌းပါေ◌လ်ာွ ◌ားတာေ◌ၾကာင့ ◌ ငည္။န

ဖူးေ◌ပၚဆံ ပင္ေ◌ တအုေပ် ေနတာ့ လူငယနေ◌နသလိ

္ ပ
ု ါ။စက ေ◌

ခ် ာတာေ◌တာ့ေအတာ◌္ေ◌ခ် ာတဲေ
့ ◌ကာင္။မ် ကွာထားတင္◌းသူမို႔ သူ႔မ်

ကွာကပိုၿပီ းထည္ဝါေ◌နတာမ်ိဳး။ဘာမွဝတထားေ◌တာင္ေ◌ခ် ာေ◌ေနသး

တာပဲ ေ◌လ။

အရိ ေပတာ့အိပာေ◌ပၚမွာ◌ျငိမငိမ္ေ◌လးထိုင္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။◌ျ

ပည့◌◌
ံ က
ု ိုတစ် က္ေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ းေ◌ခါင္◌းေ◌လးငံ◌႔
ု သား၏ၿပီ းေ◌

တာ့အရိ ပကက်ႌကိုယူဝတားပံ ◌ရ ဲ အဆမတ

ု သည္။အက်ႌကသူန႔

ကီးေ◌နတာ◌ျဖစည္။စကသူေ◌◌ျပာသလိအ
ု ိ ပိ ေ◌ေရတာ့ခ်ိဳးေ◌ပး
ထားပံ ◌ပ
ု ါ။မ် ကွာေ◌လးက အဖ် ားေ◌ၾကာင့ေ◌ရာင္ေ◌ဖ် ာေ
့ ◌နသလို

ရွိ ေ◌ပမယ့◌◌
္ ႏ◌ုစင္ေ◌နသည္။◌ျဖဴ ◌ျဖဴ ေ◌သးေ◌သးနဲ႔ ပ်ိဳတိင ္ းႀကိဳကဲ
ု ◌

င
ွ ◌
္ းဆီ ခိုင ေပလး။ဒါေ◌ပမယ့ ◌ယပ်ိဳေမွတာငကိဳက်ိ လိက
ု ံ◌ု

ေမပၚပါ။

"အဟမ္◌း!"

◌ျပည့◌◌
ံ က
ု လည္ေ◌ခ် ာင္◌းတစ် ကရငွင္◌းထုတိ ကပီ းမွ ေ◌

ဒၚႀကီးအသင့ေ◌ပ
် းထားတဲခ
့ ံ ◌ေ
ု ◌ပၚဝငိ ငိ ကည္။

"အရိ ပ္ အကိုတိ႔
ု အဖ် ားအ ငိ င္◌းေရအာင္ေ◌နာ◌္"

အ ိ ပ ပည့◌◌
ံ က
ု ိုေ◌ခါင္◌းညိမ့◌◌
္ ျပသည္။◌ျပည့◌◌
ံ အ
ု ကု မ္◌း

သပိ ႔ၿပီ းတာနဲ႔

"နာက်ငိ ကဲေ◌နတာေ◌ တသကာေ◌အာင္ ေ◌ဆးတစံ ◌းု ေ◌တာ့

ထိုးမွ◌ျဖစွာ၊အ ိ ပဆင္ေ◌◌ျပပါ ့မလား"

" သခ် ာေ◌ပါကဆေင◌ျပဘူးေ◌ပါ ့"

စကဝင္ေ◌◌ျပာလိက
ု ာ◌ျဖစည္။အ ိ ပစကိ တစ် ကကည့

ပီ းဘာမွေမ◌ျပာ။

" ပည့◌◌
ံ ု ေ◌ဆးထိုးဖို႔လိလ
ု ည္◌းထိုးလိက
ု ္ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္၊မဟုတင္

သကာမွာမဟုတ း"

"မင္◌းသိရငပီ းတာပဲ ၊အဟမ္◌း! အရိ ပ္◌ျဖစါ ့မလား၊ေ◌ဆးကတငါးမွာ

ထိုးရမွာ"
 အ ိပ မ် ကႊ◌ာေ◌လးခ် ထားၿပီ းဘာမွေမ◌ျပာ။စကဲ႔ျပည့◌◌
ံ က
ု

မ် ကံ◌းု ခ် င◌
္ းစကားေ◌◌ျပာၾကသည္။ၿပီ းမွစေကဒၚႀကီးဘကွ

ည့ ◌ာ

" ဒၚႀကီးကသူ႔အ တက္ စားစရာတစ ခု ယူလာေ◌ပးလိက

ု ါ"

" ဒၚႀကီး သားယူလိက

ု ယ္ သား၊လိတ
ု ာေ◌◌ျပာေ◌နာ◌္"

ေ◌ဒၚႀကီး ထ ကားေ◌တာ့ေမွဆးထိုးဖို႔လုပသည္။အ ိ ပင္

ပါးေ◌ တခါးစပ္ေ◌ တမွာအနီစက္ေ◌ တ◌ျမေငကာင္◌း။ေ◌ဆးထိုးလိ႔

ု ၿ

ပီ းတာနဲ႔အ ိ ပိ ခဏလွဲခိုင◌
္ းၿပီ းစကိ ဆိုဖာေ◌ တဘ ကဲေ◌ခၚလာ

ရသည္။

" ဟ့ေ◌ကာငက္၊မင္◌း အ ိ ပိ "

"ညကငါမ် ား သားတာ၊ၿပီ းေ◌တာ့"

"အ ိ ပမင္◌းကို ဘာမွေမ◌ျပာဘူးလား"

စက ပည့◌◌
ံ က
ု ို ခပ းစူးတစ် ကကည့◌ပီ း

"အင္◌း"

"ထူး◌ျခားလု ပာေ◌ဟ့ေ◌ကာင္၊ညကငါလည္◌း မိ န◌းမဆီ

္ မွာပါး ု ိ ကံ

လိက
ု တယ္၊ထူး◌ျခား ေ◌ကာေငလးလည္◌းမထ ုိ င းတဲ"့

အ ိ ပကားမ ထငဲ႔မလံ◌သ
ု လိလ
ု ည
ွ ့ ◌ကည့◌ေ
္ ◌တာ့အ ိ ပ

သူ႔တိ႔
ု ကိုေ◌က်ာေ◌ပးအိ ပ္ေ◌နလိေ
ု ႔တာ◌္ေ◌သးသည္။

" သာက္ေ◌ဆးေ◌ တ လိမ္◌းေ◌ဆးေ◌ တပါေ◌ပးခဲ့ မယ္ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္၊

ဝင္ေ◌အာငည္◌းတိက
ု ္ဦး၊အခု ေ◌လာေ◌လာဆယ္ေ◌တာ့ မင္◌းသူ႔ကို
လႊတားေ◌ပးလိက
ု ါ"

"ငါသိတယ္"

"ၿပီ းေ◌ရာ၊ဒါဆို ငါ◌ျပ ိ က္ေ◌တာ့မယ္၊ငါ ့မိ န◌းမကလည္

္ ◌းငါ ့ကို သိပ

က ာမဟုတေ
္ ◌သးဘူး"

◌ျပည့◌◌ ံ မဲ့မဲ့ေ◌◌ျပာေ◌တာ့စက ဟန◌းခနဲ

ံ ု ရႈ◌႕ ္ တစ် ကယာ

"ငါ လိက
ု ိ ေ႔ပးဖို႔လိေ
ု ◌သးလား"

" န ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္၊ေ◌အာကပွာေ◌ဒၚႀကီးရွိ ေ◌နတာပဲ ၊မင္◌းက

ရံ ◌းု သားမွာမို႔လား"

" အး"

" နခဲ့ ေ◌တာ့"

◌ျပည့◌◌
ံ ◌
ု ျပ ကားေ◌တာ့မွ စကီဒိဘ
ု ကိ ◌ျပနေ◌လ်
္ ာွ ကာ

ရင္◌းအဝတဲဖို႔လုပသည္။လွဲေ◌နသူကိုမွ ဲေကနတစ် ကကည့◌ေ

္ ◌

တာ့ မ် ကံ◌းု ေ◌ တပိ တားသည္။ခါးမွာပတားတဲတ

့ ဘတိ ဒီတိင
ု ္◌း

ြခၽတ်လိက
ု ပီ းမွ ဲေ◌နာက စကိမ္◌ျပ ကည့◌ေ
္ ◌တာ့ မ် ကံ◌းု ဝို

င္◌းေ◌ တနဲ႔စံ ◌သ
ု ည္။စကခပ ဲboxerေ◌ကာက္ဝတည္။မွ

ဲေကေနနာက စကိမ္ ထပကည့◌ေ

္ ◌တာ့ဟိဘ
ု ကွည့ြ ◌ားၿပီ ။စက္

အဝတ္ေ◌ တအကု ဲၿပီ းတဲအ

့ ထိ◌ျပ ည
ွ ့◌လာေ◌တာ့။
<<<<<<<
>>>>>>>
"စက မ် ကွာတည္ေ◌တာ့သူတိ႔
ု ကပိုေ◌ၾကာကကတာေ◌လ၊သား

အ ိပ ေအေနအးတာပဲ ရွိတာ၊ကိုယ့ ◌ာကိုယ္ေ◌ေနတာ့ စက္ေ◌လာက္

ေမၾကာက းေ◌ပါ ့၊သီသီတိ႔
ု ကစက္ ကို◌ျမငာနဲေ႔◌ျပးပုန◌းၾေက
္

တာ့တာပဲ "

"ဟုတယကီးႀကီးရယ္၊သမီ းေ◌တာ့ သူေ◌႒းအသံၾကားတာမဲ့ေ◌◌ျ

ပးပုန◌းခ်
္ ငာပဲ သိေ◌တာ့တယ္"

ထမင္◌းစားခန◌းဘေက
္ ဒၚႀကီးတိ႔
ု အသံကဧည့◌န◌းထဲ
္ အထိၾ

ကားေ◌နရတာ◌ျဖစည္။စက္◌ျပ ာတာကိုသူတိ႔
ု စကားနဲ႔သူ

တိ႔
ု သတိထားမိ ပံ◌မ
ု ရ။အိ ေမကာေငလးေ◌ တ သူ႔ကိုေ◌ၾကာကဲ

ေအၾကာင္◌းေ◌ေ တ◌ျပာေ◌နၾကတာ◌ျဖစည္။သူ႔ျမငာနဲေ႔◌ျပး

ပုန◌းခ်
္ ငေကအာင္ သူကဘာ တလုပ္◌ျေပနလိ႔ ့ ဲ။
ု တဲလ

စေကပၚထပိ တက လုပ္။

"သားအရိ ပ္ သားနားေ◌တာ့ေ◌လ၊ေ◌ကာင္◌းေ◌ကာင္◌း ေ◌ကာင္◌းေ◌

သးတာလည္◌းမဟုတဲန႔
ဲ "

အရိ ပ စ ထမင္◌းစားခန◌းထဲ
္ မွာလား။

စကစ္ေ◌န႔လံ◌းု ရံ ◌းု ေ◌ရာက္ေ◌နတာေ◌ပမယ့◌္ စိ တအိ မွာ

ဖ် ားေ◌နတဲသ
့ ူဆီမွာသာ။ကိုယ့◌ေ
္ ◌ၾကာင့ ◌ိ ေ◌တာ့ စိ တ္ေ◌အးေ◌အးေမ

န င
ုိ ။္ ေ◌န႔လည္ေ◌လာေကဒၚႀကီးကိုဖုန◌းဆက္
္ ေ◌မးေ◌တာ့ သူေ◌

သာကယ့ြ◌တ္◌ျပဳတဲေ◌ဆးထည့ ◌ိ ကားသ ဲ။

စကမင္◌းစားခန◌းဘက
္ ိ ဝငာလိက
ု ည္။ဖ် ားေ◌နသူက ဆယ္

တာလ ပ ဖဴ ေ◌လးနဲ႔ခ် ားေ◌ဘာင္◌းဘီ အျဖဴ ြပေြပလးဝတား

သည္။ေ◌ကာေငလးေ◌ တနဲ႔ထမင္◌းစား ပဲ မွာထိုငပီ းဘာလုပ္ေ◌နတာတဲ ့

လဲ။စက္ဝငာတာ◌ျမငာနဲ႔ ထမင္◌းစားခန◌းတစန
္ ◌းလံ
္ ◌းု အပ်

သံေ◌တာငၾကားေရတာ့။ေ◌ဒၚႀကီးက ဟိဘ
ု ကွည့◌ေ
္ ◌နရာကစက္

ကို◌ျမငာနဲ႔

"သားစက္ ◌ျပ ာၿပီ လား"

"ဟုတဲ ေ◌ဒၚႀကီး"

ထိုအခါမွဖ်ားေ◌နသူကစကိ တစ် က္ေ◌မာ့ၾကည့◌၏

္ စကသူထို

င္ေ◌နတဲခ
့ ံ ◌ေ
ု ◌နာကည့ ◌ည့◌ာွ ရပ္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။ၾကည့◌

တာေ◌တာ့သကာေ◌နၿပီ ပဲ။

"အ ိ ပ တစ္ေ◌နကု ိပ္ေ◌နေရတာ့ေ◌လ၊ေတရး းုိ ပ် င္◌းတာနဲေ႔

အာက ပိ ဆင္◌းလာတာတဲ၊့ ေ◌အာကပ္ေ◌ရာကွ သီသီတိ႔

ု ကကိုရီး

ယားထမင္◌းလိတစားဖူးလိ႔
ု အ ိ ပဘာနဲ႔ဆိုလားမွာေ◌ပးတာ၊မာလာ

ရွ မ္◌းေ◌ကာပါ ထပွာေ◌ပးတာေ◌လ"

စေကခါင္◌းတစ် ကိမ့◌◌
္ ျပၿပီ းဘာမွေမ◌ျပာ။စား ပဲ ေ◌ပၚမွာ ပ

န◌းကန
္ ေ◌
္ တနဲ႔စားေ◌သာကားၾကတာေ◌ေ တတာငကုနေ◌သး။ေ◌
္

ကာေငလးေ◌ တက စကိ ◌ျမငာနဲ႔မ် ကႊ◌ာခ် ၿပီ း◌ျပနေ◌မာ့

္ မ

လာၾေကတာ့တာ◌ျဖစည္။ေ◌ဒၚႀကီးက တစ တ တဲ႔ဘာေ◌

တလုပ္ေ◌နသ သိ။

" ဒၚႀကီးသူ ေညနစာစားၿပီ းၿပီ လား"

ထိုအခါေမွဒၚႀကီးက စကကိ လွည့ ◌ာရင္◌း

 " န႔လေ တာ့ စားတယား၊ေညနစာေ◌တာ့ မစားခ် င းေ◌◌ျ

ပာေ◌နလိ႔
ု ေ◌ဒၚႀကီးလည္◌းသား◌ျပ လာေ◌စာင့◌ေ
္ ◌နတာ"

"ခေဏန သူစားဖို႔တစ ခု ယူၿပီ း ကၽနေ◌တာ့

္ ◌ခန◌းထဲ
္ လာပို႔ခို

င္◌းလိက
ု ္ေ◌ဒၚႀကီး"

ေ◌◌ျပာၿပီ းတာနဲ႔ ထိုငေ

္ ◌နသူကိုေ◌ြပ႕ခ်ီ ပစိ ကည္။စက္ေ◌ြပ႕ခ်ီ

ပစိ က ထငထားတာေ◌ၾကာင့ ◌ည္◌းပါမည္။စက င္◌း

ကိုဖကားရင္◌းမ် ကံ◌းု ေ◌လးေ◌ တဝိုင္◌းေ◌န၏

"ကိုစက္"

"မင္◌းသကာလိ႔
ု ေ◌လ်ာွ ကားေ◌နတာလား"

စက ေ◌ြပ႕ထားရင္◌းနဲ႔ေအပၚထပိ ေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ ကက

ည္။စကိသည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးအိ ပာက းုိ တာနဲ႔သူ႔အခန◌းထဲ

္ ◌ျပ

ပီ းအဝတ္ေ◌ တလဲထားတယိ တာ။မနကတည္◌းကသူ႔အခန◌း◌ျပန

္ ္

ဖို႔ပဲ ေ◌◌ျပာေ◌နတာ။◌ျပည့◌◌
ံ ေ
ု ကဆးပါထိုးေ◌ပး သားတာေ◌ၾကာင့◌္

ေ◌နရတာသကာပံ ◌ေ
ု ◌ပၚသည္။မ် ကွာေ◌လးလည္◌းလန◌းေ◌နတာေ◌
္

တ႕သည္။

အိ ပန◌းထဲ
္ ေ◌ရာကာနဲေ႔ြမ႕ရာေ◌ပၚအသာေခ် ပးကာ ေအပၚေကန

အုပိ းထားလိက
ု င္◌း

" ဒၚႀကီး ရိ ပိ လား"

"ဘယိမလဲ"

စကိ မၾကည့◌။္ တစကွည့ြ ◌ားသည္။

 ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္!

စကတံခါး သားြဖင့◌ေ
္ ◌ပးသည္။ေ◌ဒၚႀကီးနဲေ႔ကာေငလးတ

စ္ေ◌ယာက္ဝငာရင္◌း

" န႔လေ တာ့ ေ◌ကာင္◌းေ◌ကာင္◌းစားတယားစက္၊ေညနေက်

တာ့ ေ◌ ကၽးမေရတာ့ဘူး၊ဗိုက္◌ျပည့◌ေ
္ ◌နလိ႔
ု တဲ၊့ အခု ဆန◌ျပဳ
္ တ ပူေ◌

လးလု ပာခဲ့ တယ္ ေ◌သာက်ငိတိမ

ွ လားလိေ
ု ႔လ"

အ ိ ပငုတ တ္ေ◌လးထထိုငေ
္ ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။စေကဒၚႀကီး

ဘကွည့◌င္◌း

ု ဲေ◌ဒၚႀကီး"
"ငယေယရာ ေ◌ဆးဝင္ေ◌အာငယိ တိက

" ဒၚႀကီး"

အ ိ ပသံတိးု တိးု ကျဖတ္ဝငာတာ◌ျဖစည္။

" ဆးေ◌သာကင္ ၿပီ းေ◌ရာမလား၊ေ◌ဒၚႀကီး သားလိ႔

ု ရၿပီ "

ေ◌ဒေၚ႐ႊက အ ိ ပိ ၿပံ ◌းဳ ၾကည့◌င္◌းလွည့ြ ◌က ပဳ။

" ဒၚႀကီးမ သားနဲ႔ဦး"

စကကားေ◌ၾကာင့◌္ ေ◌◌ျခလွမ္◌းတိ႔
ု တုန႔သည္
္ ။

" ဒၚႀကီး သားလိ႔

ု ရၿပီ "

" ဒၚႀကီး မ သားနဲ႔ဦး"

" ဟ!"

ေ◌ဒေၚ႐ႊၾကားထဲက ဘာလုပမယသိေ◌တာ့။

စကအရိ ပ် ကွာကိုတည့ ◌ည့ ◌ကည့ ◌ာ

 "ငယယ ေ◌ဆးဘယိ ဝင္ေ◌အာငိ ကဲေ◌ဒၚႀကီး၊အခု ေ◌ဆး

တိက
ု အရမ္◌းခက္ေ◌နေရအာင္"

"ဟိ ု ငယေယတာ့၊သားေ◌ဆးေ◌သာကွ သားကိုကိုကသားဆီ ◌ျပန ္

လာမွာေ◌ပါ ့လိေ
ု ႔◌ျပာရင္ တန◌းေ◌သာက
္ ာသားရဲ ႕"

စက်ကွာပ် ကည္။အရိ ေပတာ့ မ် ကႊ◌ာေ◌လးခ် ၿပီ းၿငိမ္ေ◌

န၏ေ◌ဒေၚ႐ႊကသူမစကားကို◌ျပ ကည္။

"ႀကီးလာေ◌တာ့ အဲ လ
့ ိေ
ု ◌◌ျပာတိက
ု ိ ႔မေရတာ့ဘူးေ◌ပါ ့၊သူစားမ

ယ့ ◌စ ခု ထဲ ထည့ ◌ိ ကတာ"

" ဒၚႀကီး သားလိ႔

ု ရၿပီ "

ေ◌ဒေၚ႐ႊလွည့ြ ◌က္ေ◌တာ့ ေ◌ကာေငလးပါ◌ျပ ါ သား၏စက္

ေကကာေငလးကို လွမ္◌းတားလိက
ု ပီ း

" ဟ့ မင္◌းခေဏနဦး"

"ဟုတ္ ဟုတဲ သူေ◌႒း"

"မနက် သူ႔အဝတ္ေ◌ တဒီအခန◌းထဲ

္ ေ◌႐ႊ႕လိက
ု ္"

"ဟုတဲ ပါ သူေ◌႒း"

" သားေ◌တာ့"

ေ◌ကာေငလး ထ ကားတာနဲ႔ အ ိ ပကွည့◌ပီ း

"မင္◌းေ◌ဆးေ◌သာကမယ္"

"သိတယ္"
 စကကဲကဆန◌ျပဳ
္ တကိ ေကဆာင့ေ◌အာင့ ◌ွမ္◌း ဆဲ ၿ

ပီ းေ◌သာကိ ႔လုပ္ေ◌နလ်င
ွ ္

" ဟး ပူမယ္၊မႈတ္ေ◌သာက္"

စကကားကိုမတုန႔ျပန
္ ။မႈတ္
္ ေ◌တာ့ေ◌သာကည္။တစ္ဝက္ေ◌လာ

က္ေ◌သာကပီ းေ◌တာ့မွ

" ဆးေ◌သာကိ ႔ရၿပီ မလား"

အိ ပာေ◌ဘးကစား ပဲ မွာအသင့◌ထ
် ားတဲေ
့ ◌ဆးနဲေ႔ရြခကိ ယူၿပီ း

တစကိဳကည္◌းေ◌မာ့ေ◌သာကည္။စက မင ပပဲ႔ ပက

ည့◌ေ
္ ◌နလိက
ု ည္။မၾကာပါ။အိ ပာေ◌ပၚကဆင္◌းေ◌◌ျပးဖို႔လုပ္ေ◌

တာ့သည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လး ေ◌◌ျပးအနေ◌တာ့
္ မွာ။

စကအထမခံ ။သူ႔တစိ ယံ◌းု ကိုလဲခ

ွ ် ကာေအပၚကအုပိ းလိက
ု ္

လ်င
ွ ္

"ဘာလု ပာလဲ ဖယ္ေ◌ပး အန႔!"

္

စကသူ႔နႈတမ္◌းတစ လံ◌းု ကိုငံ◌စ

ု ုပ စိ ကည္။နႈတမ္◌းေ◌

တကိုလ်ာွ နဲ႔လ်ကပီ း

"ပါးစပိ တထားနဲ႔"

စက္ေ◌◌ျပာတာနဲ႔ပါးစေပပးလာသည္။နႈတမ္◌းေ◌ တထဲလ်ာွ တိးု ဝ

င္ေ◌တာ့ သူ႔လ်ာွ ဖ် ားကခါးသကကရသာကစက်ွာဖ် ားကိုကူးစပာ

သည္။ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးလ်ာွ ဖ် ားက ခါးသကကရသာေ◌ တကိုစက

အကု ပ ပစ္ေ◌နမိ သည္။ၿပီ းေ◌တာ့ မ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု ကိုမက

က္ေ◌မာေ◌မာနမ္◌းရႈ◌က
ိ ည္။

မရပ် င း။ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးကိုနမ္◌းရတိင
ု ္◌းစကရပစိ က်င္

ဘူး။စကငက္ေ◌ တကိုတစ န◌းဘု

္ န◌းထု
္ ု ိ ကာေ◌တာ့မွ နႈတ

မ္◌းေ◌ တကိုလႊတ္ေ◌ပးဖို႔သတိရသည္။စကနမ္◌းေ◌ေ တၾကာင့◌်

ကွာေ◌လးကပန◌းေ◌ရာငန
္ ◌းခ်
္ င္ေ◌နသည္။စိ တကိဳကမ္◌းထားတာ

မို႔နႈတမ္◌းပါးေ◌ တက စ ကားရည္ေ◌ တနဲ႔စိုြစတ္ေ◌◌ျပာင

က္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။စက သူ႔နႈတမ္◌းေ◌ တကိုလကဝါးေ◌စာင္◌း

နဲ႔ဖိ သုတေ
္ ◌ပးၿပီ းမွ သူ႔ေအပၚကထ ပည္။

ခု တင္ေ◌အာက္ေ◌ရာကာနဲ႔ေအပၚကုတဲ႔ ွ ပိ ဆဲ ြခၽတ္ေ◌တာ့

မ် ကံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌ တနဲ႔စကိ ◌ျပဴ းေ◌ၾကာငကည့ ◌ည္။

" ရခ်ိဳးမလိ႔
ု "

ထိုအခါမွ တစကွည့ြ ◌ားသည္။စက္ေ◌ရခ်ိဳးခန◌းထဲ

္ ကျပ က္

လာသ ထိ ွ ့◌လာေ◌တာ့။စကဝတဲေ◌နတာလည္◌းလွ
◌ျပ ည

ည့◌ၾကည့◌။္ မနကလိ◌
ု ျဖစွာစိုးလိ႔
ု ထငည္။ေ◌အာက ပထ

မင္◌းစားၿပီ း◌ျပ ကာသ ထိ တစကိ လွည့ ◌ိပ္ေ◌နတုန◌းပ

္

င္။ပံ ◌စ
ု ံ လံ◌းု ၀ကိုေမ◌ျပာင္◌းထားဘူးလား။ဒါမွမဟုတီေ◌ကာင္ေ◌လးအိ

ပ္ေ◌ပ် ာြ◌ားတာလား။

စကအိ ပ္ေ◌နသူေ◌ဘးဝငိ ငင္◌းခု တငံရံမွာေ◌ခါင္◌းအံ ◌းု ခု လိက

ု ္

သည္။ေ◌◌ျခဆင္◌းထိုငေ
္ ◌နရင္◌းmac bookနဲ႔လုပရာရွိ တာနည္◌းနည္◌း
လုပ္ေ◌နလိက
ု ည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးစကကိ လံ◌းု ၀ကိုလည
ွ ့◌လာ

တာ◌ျဖစည္။ေ◌ဒၚႀကီးေ◌◌ျပာေ◌တာ့ သူတစ္ေ◌နကု ိ ပားသည္

တဲ။့ အခု ထပိ ပ္ေ◌ပ် ာြ◌ားတာေ◌တာ့မျဖစိ င္ေ◌သးပါဘူး။

"အရိ ပစ္ မင္◌းတစကည္◌းလွည့ ◌ိပ္ေ◌နတာေမညာင္◌းဘူး

လား"

တုတ တႈမလႈပ္။မဟုတေ
္ ◌သးဘူး။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးသူ႔ကိုရွက္ေ◌

နတာလား။ေ◌စာနကသူနမ္◌းလိက
ု ာေ◌ၾကာင့ ◌ား။နမ္◌းဖူးတာ တစ္

ခါလည္◌း၊ စ
ွ ါလည္◌းမဟုတ း။တစိ ယံ◌းု ေ◌နရာလပရွိ ေ◌အာင္

ထိေ◌ တ႕ဖူးၾကၿပီ းသား။ဘာအ တကွက္ေနရသနည္◌း။

<<<<<<<<
>>>>>>>>
16,December,2020
Note:noteမႀကိဳက္ေ◌ပမယ့◌ေ
္ ◌ရးရအံ ◌းု မယ္ 😁၊အားေ◌ပးၾကမ္◌းၾ

ကတာ ့ ။္ သဲသဲတိ႔
သိပိ ၀မ္◌းသာပါတယွင◌ ု ကိုေ◌က်းဇူးတငပီ းခ် စါတ

ယ္ေ◌နာ◌္။Updateက တစတိ စ
ွ ိ င္◌းပံ ◌မ
ု ွ င္ေ◌ပးပါတယိ ႔။ရ

ကတိအေက်တာ့မရွိ ပါဘူးရွ င◌
့ ။္ ဖတ္ေ◌ပးတဲတ
့ စ္ေ◌ယာက်င္◌းစီ ကိုစိ

တင္◌းနဲ႔ ေ◌က်းဇူးတငါတယွင◌
့ ။္ ◌ျမန◌ျမ
္ ငေငရးအသားေ◌

ပါ ့မွာစိုး ိ မိ ႔ပါရွ င◌
့ ။္ နားလည္ေ◌ပးပါေ◌နာ◌္။
🎉🎉🎉🎉🎉🎉
Unicode
ေဒါက်! ေဒါက်! ေဒါက်!

ေဒါက်! ေဒါက်! ေဒါက်!

 အြပင်ကေနတံခါးကိုအဆက်မြပတ်ထုေနတဲအ
့ သံ ကားမှ စက်မျက်လံးု

ေတွ ကိ းစားဖွင်ရ
့ သည်။မျက်လံးု ေတွကိုပွတ်သပ် ပီ းထမည်အလုပ်။ရင်ခွင်

ထဲက ပူေ းွ ေနတဲအ

့ ထိအေတေ ကာင့်ငံ ကည့်မိလ င် အရိ ပ်စစ် ကသရင်ခွင်

ထဲမှာအိ ပ်ေမာကျေနတာြဖစ် သည်။အသက် သံမ င်းမ င်းကစက်ရင်ဘက်

ကို ု ိ က်ခက်ေန၏သဆီ ကဝင်သက်ထွက်သက်ကစက်ရင်ဘက်မှာပူေ းွ ေန

တာေ ကာင့်နဖူးေပ လက်တင် ပီ းစမ် း ကည့်လိက

ု ်သည်။အရိ ပ်စစ် ကိုယ်ေတွ

ပူေနတာပဲ ။

ြခံ ထားတဲေ
့ စာင်ကိုအလ င်စလိဖ
ု ယ်ခွာပစ် လိက
ု ်ေတာ့ြဖ ေဖျာ့ေနတဲ ့

မျက် ှာေလးကတစ် ချက်တန

ွ သ
် ့ ည်။အဖျားေ ကာင့် ှ တ်ခမ် းပါးေတွကအစ

ြဖ ေဖျာ့ေနတာြဖစ် သည်။အရိ ပ်စစ် လည်ပင်းေတွ၊ရင်ဘက်ေတွ၊မဟုတ်ဘူး

တစ် ကိုယ်လံးု အနီစက်ေတွကေနရာလပ် မ ှ ိ ။အရိ ပ်စစ် ကတစ် ကယ့်ကိုြဖ

ြဖ ေသးေသးေလးြဖစ် သည်။လည်ညပ် ု ိ းေတွေပ မှာအနီစက်ေတွမနည်း။

သူေတာ် ေတာ် ေလးနမ် းပစ် ခဲ့တာပဲ ။ခါးကျင်ကျင်နေပါင်

ဲ့ တံြဖ သွယ်သွယ်

ေတွဆီအ ကည့်အေရာက်။အရိ ပ်စစ် ကတစ် ကယ်လှတာြဖစ် သည်။တစ် ချ ိ

မိ နး် မေတွထက်ကိုအများ ကီးပိုလှေနတာ။

အသားအရည် းူ ညံ့လန
ွ း် တာေ ကာင့်လက်ပခံု ေပ ကလက်ဆစ် ေနရာေတွ၊

အေကွးအဆနလ ု ် တဲလ
့် ပ ့ က်ဆစ် ေလးေတွပါနီရဲေနတာြဖစ် သည်။

တံေတာင်ဆစ် လိေ ု နရာေတွကအစနီရဲေန၏သလက်

ု နရာေတွ၊ဒူးဆစ် လိေ

တစ် ဖက်ကိုစက်အသာဆွဲယူလိက
ု ်သည်။လက်ဖဝါးေလးကရဲ ပီ း းူ ညံ့

ေန၏လက်ေချာင်း ှ ည်သွယ်သွယ်ေလးေတွကိုြဖန ် ့ကည့်မိေတာ့ လက်ဆစ်

ေလးေတွမှာနီရဲေနတာြဖစ် သည်။ဒီေကာင်ေလးအသားအရည်ဘယ်ေလာက်

ထိ းူ ညံ့တယ်ဆိုတာသူမသိပဲေနပါ ့မလား။

ဲ ့ ပ်စစ် ။မဟုတ်ဘူးသူညကမူးမူးနဲအရိ
ညကသူနအရိ ့ ပ်စစ် ဆီကအတင်းယူ

ု ်တာ။ညကပံုရိပ်ေတွသအာ ု ံ ထဲတစ် ဖျတ်ဖျတ်ေပ လာသည်။ဒီ

ပစ် လိက

ုိ ်ေတာ့တဲအ
ေကာင်ေလးကိုမလပ် င ့ ထိသူ။ညကမူးေနတာအြပင်စိတ်ကပါ

လွတ်ေနခဲ့ တာြဖစ် သည်။ ပီ းေတာ့သူကိုင်ကိုယ်ကလည်း....

ေဒါက်! ေဒါက်! ေဒါက်!

ေဒါက်! ေဒါက်! ေဒါက်!

အြပင်ကတံခါးေခါက်သံထပ် ထွက်လာေတာ့မေနသာေတာ့။အြပင်က

ေဒ ကီးပဲ ြဖစ် မည်။သူ ု ံ းသွားဖိ ေနာက်ကျေန ပီ ထင်သည်။လက်ကနာရီ ကို

ကည့်မိေတာ့9နာရီ ခဲွ ေန ပီ ။အရိ ပ်စစ် ကေတာ့ ဒီေန ့ ု ံ းတက် င

ုိ ်မှာမဟုတ်ဘူး။

အရင်ဆံုးသကိုယ်ေပ ကိုေစာင်ေတွြပန် ပီ းလမ် းြခံ ေပးလိက

ု ်သည်။စက်

ကိုယ်မှာလည်းအဝတ်ကမ ှ ိ ။တဘတ်တစ် ထည်ကိုခါးမှာအလွယ်ေကာက်

ပတ်လိက
ု ်ရင်းတံခါးဆီ ကိုေလ ာက်သွားလိက
ု ်သည်။တံခါးကိုဖွင်လ
့ ိက
ု ်တာနဲ ့

"သားစက်"

"ေဒ ကီး"

"သား အခန်းထဲအရိ ပ်များေရာက်ေနလားလိ၊ညကေလသားစက်မူးေနလိ

အရိ ပ်တဲပ
ွ ိ ရင်းတစ် ခါတည်းအိ ပ်ေနသလားလိပါ၊ဒီေနတစ်
့ မနက်လံးု ဆင်းမ

လာလိ၊သအခန်းထဲမှာလည်းမ ှ ိ ဘူး"
 "က န်ေတာ့်အခန်းထဲမှာ ှ ိ တယ်ေဒ ကီး၊သူအခု ဖျားေနတယ်၊သအတွက်

စားစရာ တစ် ခုခုလပ

ု ် ေပးထားပါ၊သကို ကည့်ေပးဖိ က န်ေတာ် ြပည့်စံုကို

လှမ်းေခ လိက
ု ်မယ်"

"ေအာ် ေအး၊ဒါဆို သူစားဖိ ေဒ ကီးတစ် ခုခုစီစ ်လိက

ု ်မယ်ေနာ် သား၊သား

က ု ံ းသွားမယ်မိလား"

"က န်ေတာ် ကေတာ့သွားြဖစ် မှာ၊သကိုေတာ့အိမ်မှာပဲ နားခို င်းခဲ့ မယ်"

အရိ ပ်ညကသအကို ကိုတစ် ညလံးု ြပ စုေပးေနရပံုေပ သည်။ဒါေ ကာင့်ဒီ

ကေလးဖျားသွားတာေနမှာ။ငယ်ငယ်ကတည်းကအရိ ပ်ကသအကိုအခန်းထဲ

ဝင်အိပ်ေနကျရယ်ပါ။ဒီညီအကိုေတွကို သင့်ြမတ်ေစချင်လှ ပီ ။မူးတဲသ

့ ူက

ုိ ်ေတာ့ဘူးထင်ခဲ့တာ။တွဲပိေပးတဲသ
သာ မနက်ကျအရက်မူးနာ ပီ းမထ င ့ ူက

ဖျားရသတဲေ
့ လ။ဒီညီအကိုေတွေတာ့ တစ် ကယ်ပါပဲ ။

အခန်းထဲြပန်လှည့်ဝင်သွား ပီ ြဖစ် တဲစ

့ က်ကို ကည့် ပီ း ေဒ ေရြပံ းမိ သည်။

ဟင်!

့ မိတဲအ
စက်ေနာက်ေကျာမှာ လက်သည်းနဲ ြခစ် ့ ရာေတွလား။ဘုရား ဒီညီ

အကိုညကရန်သတ်ထား ကတာေတာ့မဟုတ်ဘူးမိ လား။ဒုကပါပဲ ဒီညီအကို

့ ။တံခါးကိုအသာပိ တ် ပီ းေအာက်ထပ် ကိုပဲဆင်းလာလိက

နဲေတာ့ ု ်ေတာ့သည်။

အရိ ပ်အတွက် စားစရာတစ် ခုခုစီစ ်ရဦးမှာြဖစ် သည်။အရိ ပ်ေလးကဖျား

ေတာ့ဖျားခဲ သည်။ေဆးေ ကာက်သူမိသကိုယ်သူမဖျားေအာင်ဂ ု စိုက်ေနခဲ့

တာလည်းပါလိမ့်မည်။ဒါေပမယ့်အခု ဖျားလည်းကိစေတာ့မ ှ ိ ။သကိုေဆး

ဝင်ေအာင်တိက
ု ်မယ့်စက်ေတာ့ြပန်ေရာက်ေနပါ ပီ ေလ။
 <<<<<<<<
>>>>>>>>
စက် အရိ ပ်စစ် ကိုမ ှ ိးေသးခင်ြပည့်စံုဆီအရင်ဖုနး် ဆက်ဖိလပ
ု ် ရသည်။

ြပည့်စံုလည်းညကေသာက်တာများတာပင်။ဖုနး် ကေတာ့ ဝင်တာနဲတန်

့ းကိုင်

လိေတာ် ေသးသည်။

"ေအး စက်ေြပာ"

"မင်းအခု ဘယ်မှာလဲ ငြပည့်"

"အိ မ်မှာေပါ ့ကွ၊ငါညကများသွားလိ ဒီမနက်ေဆးခန်းကိုမသွား င

ုိ ်ဘူး၊

မင်းေရာ"

"ေအး ငါ ့အိ မ်အခု လာခဲ့ ေပး"

"ဘာလဲ၊မင်းမထ င
ုိ ်လိလား"

"ငါမဟုတ်ဘူး အရိ ပ်စစ် "

"ဘာ! ဘာြဖစ် တာလဲအရိ ပ်က"

"ကိုယ်ေတွအရမ် းပူေနတယ်"

"ေဟ့ေကာင်စက် ကိုယ်ပူတအား ကီးေနရင်ေရချ ိ းေပးထား ှင်လ

့ ိက
ု ်၊ငါခု

ချက်ချင်းလာခဲ့ မယ်"

"ေအး"

ဖုနး် ကျသွားတာနဲမှ့ နန
် ရ
ံ ံ ေတွဆီေလ ာက်သွားရင်း လိက
ု ်ကာေတွကိုအရင်

ဆွဲဖယ်ပစ် လိက
ု ်လ င်ေ းွ ေထွးတဲေ
့ နေရာင်ြခည်ကအခန်းကျယ်တင
ွ ်းြဖာကျ

လာသည်။ဆက်တီစားပွဲအနားြပန်လ ာက်လာရင်းနာရီ ကိုအရင်ခ တ်တင်

လိက
ု ်၏စက်အိပ်ခန်းမှာဆိုဖာနဲဆက်
့ တီအပိုတစ် စံုထပ် ှ ိ ေသးတာြဖစ် သည်။
အိ ပ်ေပျာ် ေနသူကိုမ ှ ိးရေသးခင်ေရပူေရေအးအရင်သွားစပ် ထားရ

ြပန်သည်။

စက်အိပ်ရာဆီ ြပန်ေရာက်တာနဲ ့ အရိ ပ်ကိုအရင် ှ ိးဖိ လပ

ု ် ရသည်။ြခံ ထား

့ စာင်ကိုေနာက်တစ် ကိမ်ဆဲွခွာေတာ့ တစ် ချက်ညည်းည ကာအိ ပ်ေနရင်း

တဲေ

နဲေစာင်
့ ု ်ဆဲွ၏ေစာင်းအိ ပ်ေနတာမိ
ကိုလိက အေပ ဘက်ေရာက်ေနတဲပ
့ ါး

ဲ့
တစ် ဖက်ကိုလက်နအသာပု တ်ရင်း

"အရိ ပ်စစ် ! အရိ ပ်စစ် !"

"အင်း!"

တစ် ချက်ပဲညည်းည မြပ ကာြပန်အိပ်သွားြပန်သည်။အရိ ပ်စစ် ကဒီလို ှ ိး

ေနလိမရေလာက်ဘူး။ေစာင်ပံုထဲနစ် ေနသူေဘးဝင်ထိုင်ရင်း ေစာင်ေတွကို

ဇွတ်အတင်းဆွဲခွာပစ် လိက
ု ်လ င်အနံအသက်
့ တစ် ချ ိ က စက် ှာေခါင်းထဲ

တိးု ဝင်လာ၏အိ ပ်ရာခင်းေတွပါအသစ် လဲပစ် ရမှာြဖစ် သည်။အိ ပ်ေပျာ် ေနသူ

အနားကိုတိးု ရင်း

"အရိ ပ်စစ် ! အရိ ပ်စစ် !"

အင်း...! ဟင်း....!

ထိုအခါမှမျက်လံးု ေတွကိုပွတ်သပ် ရင်း မျက် ှာတစ် ြပင်လံးု ံမဲ့

ပစ် ၏အလင်းေရာင်ေ ကာင့်မျက်လံးု ေတွကိုြဖည်းြဖည်းချင်းဖွင်လ

့ ာသည်။

စက်ကသူေကာင်းေကာင်း းုိ ပီ ဆိုတာနဲေနရာကထရပ်

့ လိက
ု ်ရင်း

"မင်းကိုယ်ေတွပူေနတယ် အရိ ပ်စစ် "

 စက်ကိုမျက်ခံုးေတွတန
ွ ခ
် ့ ျ ိ း ကည့်ေနကာဘာမှမေြပာ။ြဖည်းြဖည်းချင်းထ

ထိုင်ေတာ့မျက် ှာေလး ံေန၏ကိုယ်လံးု တီးြဖစ် ေနတဲသ

့ ကိုယ်ေပ ေစာင်ြပန်

ြခံ ေနတာြဖစ် သည်။စက်ကထပ် ပီ းဖယ်ခွာပစ် လိက

ု ်ေတာ့ စက်လက်ကိုပုတ်

ထုတ်လာ၏

"မင်းထ င
ုိ ်လိလား"

စက်ကိုတစ် ချက်ေမာ့ ကည့် ပီ းဘာမှမေြပာ။အဲ ဒ

့ ီေအးစက်စက်လပ
ု ် ေနတဲ ့

ပံုစံေတွကိုအြမင်ကပ် တာပဲ ။မင်း ကည့်ေနလိက

ု ်။

စက်ေအာက်ထပ် ကိုအရင်ဖုနး် ေခ လိက

ု ်သည်။

"ေဟ့ ေအာက်ထပ် မှာဘယ်သူ ှ ိ လဲ"

" ှ ိ ှ ိ ပါတယ် သူေ း"

"ငါ ့အခန်းထဲကအိ ပ်ရာခင်းေတွအသစ် လာလဲ၊အေဟာင်းေတွကိုမေလ ာ်

ေတာ့ဘူး၊တစ် ခါတည်းပစ် လိက

ု ်ေတာ့ အခု လာခဲ့ လိက
ု ်"

စက်ကဖုနး် ချ ပီ းတာနဲ ့ ခါးေထာက် ကည့်ေနလိက

ု ်သည်။စက်ကိုစကား

တစ် ခွနး် မှမေြပာပဲ ြပန်ေမာ့ ကည့်ေနတာြဖစ် သည်။မျက် ှာကေအးစက်စက်

စူပုတ်ပုတ်။အခု သအေနအထားကမိ ေမွးတိင

ု ်းဖေမွးတိင
ု ်းြဖစ် ေနသည်။

ေအာက်ထပ် ကေကာင်မေလးေတွကလည်းအခု တက်လာေန ပီ ။မင်းဘာလုပ်

မှာလဲအရိ ပ်စစ် ။စက်ကေနာက်တစ် ကိမ်ေစာင်ေတွကိုဆဲွခွာပစ် လိက

ု ်ရင်း

"အပိုေတွလပ
ု ် မေနနဲအရိ
့ ပ်စစ် ၊မင်းတစ် ကိုယ်လံးု ငါမြမင်ဖူးတာတစ် ေနရာ

မှမ ှ ိ ဘူး၊လာခဲ့ "

စက်ကေြပာရင်းသတစ် ကိုယ်လံးု ကိုေကာက်ေပပစ် လိက

ု ်လ င်
 "အာ့!"

ေစခနဲပါလာရင်းစက်လည်ပင်းကိုအလနတ
် ့ ကားဖက်ထားေတာ့သည်။

စက်ကငံ ကည့်ေတာ့ မျက်လာချသွား၏စက်တစ် ဖက်ကိုလှည့်ြပံ းရင်း

ေရချ ိ းခန်းထဲဦးတည်ဝင်လိက
ု ်သည်။မင်းကစကားေကာင်းမှေြပာလိမရပဲ ။

ေရချ ိ းခန်းထဲေရာက်တာနဲ ့ ဖျားေနသူကိုbathtubထဲအသာချေပးရသည်။

စက်ကအလွယ် ှ ိ တဲသ ု ်တံကိုပဲသွားတိက

့ သွားတိက ု ်ေဆးညစ် ထည့်လိက
ု ်ရင်း

"ေရာ့သွားတိက
ု ်"

bathtubထဲကေနစက်ကိုစူပုတ်ပုတ်ေမာ့ ကည့်လာ ပီ း

"မတိက
ု ်ဘူး"

"ေြပာရင်နားေထာင်အရိ ပ်စစ် ၊ခဏေနရင် ြပည့်စံုလာမှာ"

ဘာမှမတုန ် ြပန်
့ ။

"ဘာလဲ ငါ ့သွားတိက
ု ်တံြဖစ် ေနလိလား၊မင်းနဲငါ!
့ "

စကားမဆံုးခင်စက်လက်ထဲကသွားတိက
ု ်တံကို ဆွဲလက
ု ာသွားစတိက
ု ်ေန

ပီ ြဖစ် သည်။မင်းပဲ စိတ်မ ှ ည်တတ်တာ ဟုတ်တယ်။စက်ကသူသွားတိက

ု ် ပီ း

မှ ထိုသွားတိက ဲ ့ သွားထပ် တိက

ု ်တံနပဲ ု ်လိက
ု ်ေတာ့တစ် ချက်ေမာ့ ကည့် ပီ းြပန်ငံ

သွားသည်။စက်ကေရပန်းေအာက်မှာပဲ ေခါင်းေလ ာ် ေရချ ိ းလိက

ု ်တာ

ြဖစ် သည်။ ပီ းတာနဲတဘတ်

့ ေကာက်ပတ် ပီ းသကိုပါ ခါးကေနတဘတ်ပတ်

ေပးလိက
ု ်ရင်း ေပချ ီဖိ လပ
ု ် ေတာ့

"အခန်းြပန်မှာ"

"မြပန်ရဘူး"
 ေစခနဲေကာက်ေပရင်းအိ ပ်ရာဘက်ကိုထွက်လာလိက
ု ်သည်။စက်အိပ်ရာ

ေပ ချေပး ပီ းတာနဲ ့ ငုတ်တတ

ု ်ထထိုင်၏အိ ပ်ရာေပ ေရာက်ေနသူသည်

ေရချ ိ း ပီ းစမိ ထင်၏တစ် ကိုယ်လံးု အိ စက်ေမး ကိ င်ေနတာြဖစ် သည်။

ေကာင်မေလးေတွလည်းအိ ပ်ရာခင်းေတွလာလဲသွား ှင့် ပီ ထင်သည်။အိ ပ်ရာ

တစ် ခုလံးု ြဖ စွတ် ပီ း ှ င်းသနေ

် ့ န၏အိ ပ်ရာေပ ေရာက်ေနသူကစက်က

ေမာ့ ကည့် ပီ း

"အဝတ်စားလဲဖိ"

စက်ကဘီ ဒီဆီအရင်ေလ ာက်သွားလိက

ု ်ရင်းဖလန်နယ်အကွက်တစ် ထည်

ထုတ် ပီ းသဆီ ပစ် ေပးကာ

"အဲ ဒ
့ ါဝတ်ထား ှင်၊့ ဒါကေဘာင်းဘီ "

တစ် ဆက်တည်းေဘာင်းဘီ ှ ည်တစ် ထည်ကိုပါပစ် ေပးလိက

ု ်သည်။

ဲ့
အဝတ်စားေတွကိုမလဲေသးပဲ မျက်လံးု ဝိုင်းေတွနသကိ ု ကည့်ေနလ င်

"ဘာလဲ ငါဝတ်ေပးဖိ လိေ

ု သးလား"

ထိုအခါမှ အိ ပ်ရာေပ မှာပဲ စက်အဝတ်ေတွကိုလဲဝတ်ေတာ့တာြဖစ် သည်။

သိသားပဲ ။သအဝတ်ေတွမဝတ်ချင်လိ ေပကပ် ေနတာမှနး် ။တမင်ကိုဝတ်

ခို င်းလိက
ု ်တာြဖစ် သည်။မင်းကမပတ်သတ်ချင်ေလ ငါကအကုနလ
် ိက
ု ်ပတ်

သတ်ေနမှာအရိ ပ်စစ် ။

ေဒါက်! ေဒါက်!

တံခါးေခါက်သံ ကားေတာ့စက်ပဲသွားဖွင်လ
့ ိက
ု ်သည်။ေဒ ကီးနဲအတူ
့

ြပည့်စံုပါ ပါလာတာြဖစ် သည်။

 "စက်"

့ ျက်လံးု ေတွန ဲ ့ကည့်သည်။စက်ကဂုတ်ပိုး

ြပည့်စံုကစက်ကိုအဓိ ပါယ်ပါတဲမ

ကိုလက်န ဲ ပွ့ တ်ရင်း မျက် ှာလဲသွားသည်။ဒီေကာင်အဝတ်စားမလဲပဲဘာေတွ

လုပ်ေနတာလဲ။အေပ ပိုင်းဗလာြဖစ် ေနတဲစ

့ က်ကို ကည့် ပီ း ြပည့်စံုမျက်မှန ်

ကိုမဆီ မဆိုင်ပဲ ပင့်တင်လိက

ု ်သည်။

ေရစက်တစ် ချ ိ ထင်ကျန်ေနတဲစ
့ က်ရင်အပ
ု ် ကီးေတွက ြမင် ု ံ န ဲ ့

ကက်သီးထစရာပင်။စက်ကအရပ် ြမင့်သူမိသာခ ာကိုယ် ကီးတာသိပ်မ

သိသာတာြဖစ် သည်။လက်ေမာင်း ကီးေတွ၊ရင်အပ

ု ် ကီးေတွကနည်းတာ

မဟုတ်။ေခါင်းပါေလ ာ် ထားတာေ ကာင့်ထင်သည်။နဖူးေပ ဆံ ပင်ေတွအပ

ု ်

ကျေနေတာ့ လူငယ်ဆန်ေနသလိပ
ု ါ။စက်က ေချာတာေတာ့အေတာ် ေချာတဲ ့

ေကာင်။မျက် ှာထားတင်းသူမိ သမျက် ှာကပို ပီ းထည်ဝါေနတာမျ ိ း။ဘာမှ

ဝတ်မထားေတာင်ေချာေနေသးတာပဲ ေလ။

အရိ ပ်ကေတာ့အိပ်ရာေပ ြမာ ငိမ် ငိမ်ေလးထိုင်ေနတာြဖစ် သည်။ြပည့်စံုကို

တစ် ချက် ကည့် ပီ းေခါင်းေလးငံ သွား၏ ပီ းေတာ့ အရိ ပ်စက်အကင်္ျ ီယူဝတ်

ဲ့
ထားပံုရသည်။အကင်ျ္ ီကသူနအဆမတန် ကီးေနေတာ့တာြဖစ် သည်။စက်က

သူေြပာသလိအ
ု ရိ ပ်ကိုေရေတာ့ချ ိ းေပးထားပံုပါ။မျက် ှာေလးက အဖျား

ေ ကာင့်အေရာင်ေဖျာ့ေနသလို ှ ိ ေပမယ့် စ
ု င်ေနသည်။ြဖ ြဖ ေသးေသးနဲ ့

ု ်း ကိ က်တဲ့ ှင်းဆီ ခိုင် ု ပ်ကေလး။ဒါေပမယ့်ဘယ်အပျ ိ မှေတာင်

ပျ ိ တိင

ကိ က်ချ ိန်ရလိက
ု ်ပံုမေပ ပါ။

"အဟမ် း!"
 ြပည့်စံုက လည်ေချာင်းတစ် ချက်အရင် ှ င်းထုတ်လိက
ု ် ပီ းမှ ေဒ ကီး

အသင့်ချေပးထားတဲခ
့ ံု ေပ ဝင်ထိုင်လိက
ု ်သည်။

"အရိ ပ် အကိုတိအဖျားအရင်တိင
ု ်းရေအာင်ေနာ် "

အရိ ပ်ကြပည့်စံုကိုေခါင်းညိမ့်ြပသည်။ြပည့်စံုအကုနစ
် မ် းသပ် လိ ပီ းတာနဲ ့

"နာကျင်ကိုက်ခဲေနတာေတွသက်သာေအာင် ေဆးတစ် လံးု ေတာ့ထိုးမှြဖစ်

မှာ၊အရိ ပ်အဆင်ေြပပါ ့မလား"

"ေသချာေပါက်အဆင်မေြပဘူးေပါ ့"

စက်ကဝင်ေြပာလိက
ု ်တာြဖစ် သည်။အရိ ပ်ကစက်ကိုတစ် ချက် ကည့် ပီ း

ဘာမှမေြပာ။

"ြပည့်စံု ေဆးထိုးဖိ လိလ

ု ည်းထိုးလိက
ု ်ေဟ့ေကာင်၊မဟုတ်ရင်သက်သာမှာ

မဟုတ်ဘူး"

"မင်းသိရင် ပီ းတာပဲ ၊အဟမ် း! အရိ ပ်ြဖစ် ပါ ့မလား၊ေဆးကတင်ပါးမှာထိုးရ

မှာ"

အရိ ပ်က မျက်လာေလးချထား ပီ းဘာမှမေြပာ။စက်န ဲ ြပည့

့ ်စံုက မျက်လံးု

ချင်းစကားေြပာ ကသည်။ ပီ းမှစက်ကေဒ ကီးဘက်လှည့်ကာ

"ေဒ ကီးကသအတွက် စားစရာတစ် ခုခုယူလာေပးလိက

ု ်ပါ"

"ေဒ ကီးသွားယူလိက
ု ်မယ် သား၊လိတ
ု ာေြပာေနာ် "

ေဒ ကီးထွက်သွားေတာ့မှေဆးထိုးဖိ လပ
ု ် ရသည်။အရိ ပ်တင်ပါးေတွခါး

့ ပ်ကိုခဏလှဲခိုင်း
စပ် ေတွမှာအနီစက်ေတွြမင်မေကာင်း။ေဆးထိုး ပီ းတာနဲအရိ

ပီ းစက်ကို ဆိုဖာေတွဘက်ဆဲွေခ လာရသည်။

 "ေဟ့ေကာင်စက်၊မင်း အရိ ပ်ကို"

"ညကငါများသွားတာ၊ ပီ းေတာ့"

"အရိ ပ်ကမင်းကို ဘာမှမေြပာဘူးလား"

စက်ကြပည့်စံုကိုခပ် စူးစူးတစ် ချက်စိုက် ကည့် ပီ း

"အင်း"

"ထူးြခားလုပ်တာေဟ့ေကာင်၊ညကငါလည်း မိ နး် မဆီ မှာပါး ု ိ က်ခံလိက

ု ်ရ

တယ်၊ထူးြခား ေကာင်မေလးလည်းမထ င
ုိ ်ဘူးတဲ"့

ဲ့ သ
အရိ ပ် ကားမည်အထင်နမလံ ု လိလ
ု ှည့် ကည့်ေတာ့အရိ ပ်ကသတိကို

ေကျာေပးအိ ပ်ေနလိေတာ် ေသးသည်။

"ေသာက်ေဆးေတွ လိမ်းေဆးေတွပါေပးခဲ့ မယ်ေဟ့ေကာင်၊ဝင်ေအာင်

လည်းတိက
ု ်ဦး၊အခု ေလာေလာဆယ်ေတာ့ မင်းသကိုလတ်ထားေပးလို

ကၸါ"

"ငါသိတယ်"

" ပီ းေရာ၊ဒါဆို ငါြပန်လိက

ု ်ေတာ့မယ် ငါ ့မိ နး် မကငါ ့ကိုသိပ် ကည်ေသးတာ

မဟုတ်ဘူး"

ြပည့်စံု ံမဲ့မဲ့ေြပာေတာ့ စက်ကဟွနး် ခနဲတစ် ချက်ရယ်ကာ

"ငါလိက
ု ်ပိေပးဖိ လိေ
ု သးလား"

"ေန ေဟ့ေကာင်၊ေအာက်ထပ် မှာေဒ ကီး ှ ိ ေနတာပဲ ၊မင်းက ု ံ းသွားမှာ

မိ လား"

"ေအး"
 "ေနခဲ့ ေတာ့"

ြပည့်စံုြပန်ထွက်သွားေတာ့မှစက် ဘီ ဒိဘ
ု က်ကိုြပန်ေလ ာက်လာရင်း

အဝတ်လဲဖိလပ
ု ် ရသည်။လှဲေနသူကိုမှနထ
် ဲကေနတစ် ချက် ကည့်ေတာ့

မျက်လံးု ေတွပိတ်ထားသည်။ခါးမှာပတ်ထားတဲတ
့ ဘတ်ကို ဒီတိင
ု ်းခ တ်ချ

လိက ် ဲေနာက်တစ် ကိမ်ြပန် ကည့်ေတာ့

ု ် ပီ းမှနထ ဲ ့ ုသည်။
မျက်လံးု ဝိုင်းေတွနစံ

စက်ကခပ် တည်တည်ပဲboxerေကာက်ဝတ်သည်။မှနထ
် ဲကေနေနာက်တစ်

ကိမ် ထပ် ကည့်ေတာ့ဟိဘ ် ဲ ပီ းတဲ ့

ု က်လှည့်သွား ပီ ။စက်အဝတ်ေတွအကုနလ

အထိြပန်လှည့်မလာေတာ့။
<<<<<<<
>>>>>>>
"စက်က မျက် ှာတည်ေတာ့သူတိကပိုေ ကာက် ကတာေလ၊သားအရိ ပ်က

အေနေအးတာပဲ ှ ိ တာ၊ကိုယ့်ဟာကိုယ်ေနေတာ့ စက်ေလာက်မေ ကာက်ဘူး

ေပါ ့၊သီသီတိကစက် ကိုြမင်တာနဲေြပးပု

့ နး် ကေတာ့တာပဲ "

"ဟုတ်တယ် ကီး ကီးရယ်၊သမီ းေတာ့ သူေ းအသံ ကားတာမဲ့ေြပးပုနး်

ချင်တာပဲ သိေတာ့တယ်"

ထမင်းစားခန်းဘက်ကေဒ ကီးတိအသံကဧည့်ခန်းထဲအထိ ကားေနရတာ

ြဖစ် သည်။စက်ြပန်လာတာကိုသူတိစကားနဲသူ
့ တိသတိထားမိ ပံုမေပ ။အိ မ်

ကေကာင်မေလးေတွ သကိုေ ကာက်တဲအ

့ ေ ကာင်းေတွေြပာေန ကတာ

ြဖစ် သည်။သ ြမင်တာနဲေြပးပု

့ နး် ချင် ကေအာင် ု ် ြပေနလိတဲ့
သူကဘာတွလပ

လဲ။

စက်အေပ ထပ် ကိုတက်မည်အလုပ်။

 "သားအရိ ပ် သွားနားေတာ့ေလ၊ေကာင်းေကာင်း ေကာင်းေသးတာလည်း

မဟုတ်ပဲန"ဲ ့

အရိ ပ်စစ် က ထမင်းစားခန်းထဲမှာလား။

စက်တစ် ေနလံ
့ းု ု ံ းေရာက်ေနတာေပမယ့် စိ တ်ကအိ မ်မှာဖျားေနတဲသ
့ ူဆီမှာ

သာ။ကိုယ့်ေ ကာင့်ဆိုေတာ့ စိ တ်ေအးေအးမေန င

ုိ ်။ေနလည်
့ ေလာက်က

ေဒ ကီးကိုဖုနး် ဆက်ေမးေတာ့ သူေသာက်မယ့်စွတ်ြပ တ်ထဲေဆးထည့်

ု ်ထားသည်တဲ။့
တိက

စက်ထမင်းစားခန်းဘက်ကိုဝင်လာလိက
ု ်သည်။ဖျားေနသူကဆွယ်တာ

လည်ကပ် အြဖ ေလးနဲချည်

့ သားေဘာင်းဘီ အြဖ ပွပွေလးဝတ်ထားသည်။

ဲ့
ေကာင်မေလးေတွနထမင် းစားပွဲမှာထိုင် ပီ းဘာလုပ်ေနတာတဲလ
့ ဲ။စက်ဝင်

လာတာြမင်တာနဲ ့ ထမင်းစားခန်းတစ် ခန်းလံးု အပ် ကျသံေတာင်မ ကားရ

ေတာ့။ေဒ ကီးက ဟိဘ

ု က်လှည့်ေနရာကစက်ကိုြမင်တာနဲ ့

"သားစက် ြပန်လာ ပီ လား"

"ဟုတ်ကဲ့ေဒ ကီး"

ထိုအခါမှဖျားေနသူကစက်ကိုတစ် ချက်ေမာ့ ကည့်၏စက်ကသူထိုင်ေနတဲ ့

ခံု ေနာက်တည့်တည့်မှာရပ် ေနတာြဖစ် သည်။ ကည့်ရတာေတာ့သက်သာေန ပီ

ပဲ ။

"အရိ ပ်က တစ် ေနကုနအ

် ိ ပ်ေနရေတာ့ေလ၊တေရး းုိ ပျင်းတာနဲေအာက်
့

ထပ် ကိုဆင်းလာတာတဲ၊့ ေအာက်ထပ် ေရာက်မှ သီသီတိကကိုရီးယားထမင်း

လိတ်မစားဖူးလိအရိ ပ်ကဘာနဲဆိ
့ ုလားမှာေပးတာ၊မာလာ ှ မ်းေကာပါ ထပ်

မှာေပးတာေလ"

စက်ကေခါင်းတစ် ချက်ညိမ့်ြပ ပီ းဘာမှမေြပာ။စားပွဲေပ မှာ ပန်းကန်ေတွန ဲ ့

စားေသာက်ထား ကတာေတွေတာင်မကုနေ
် သး။ေကာင်မေလးေတွက စက်

ကိုြမင်တာနဲမျက်
့ လာချ ပီ းြပန်ေမာ့မလာ ကေတာ့တာြဖစ် သည်။ေဒ ကီးက

ဲ့
တစ် ကုတ်ကုတ်နဘာေတွ
လပု ် ေနသည်မသိ။

"ေဒ ကီးသူ ညေနစာစား ပီ း ပီ လား"

ထိုအခါမှေဒ ကီးက စက်ဘက်ကိုလှည့်လာရင်း

"ေနလည်
့ ကေတာ့ စားတယ်သား၊ညေနစာေတာ့ မစားချင်ဘူးေြပာေနလိ

ေဒ ကီးလည်းသားြပန်အလာေစာင့်ေနတာ"

"ခဏေန သူစားဖိ တစ် ခုခုယူ ပီ း က န်ေတာ့်အခန်းထဲလာပိ ခိုင်းလိက

ု ်

ေဒ ကီး"

ေြပာ ပီ းတာနဲ ့ ထိုင်ေနသူကိုေပချ ီပစ် လိက

ု ်သည်။စက်ေပချ ီပစ် လိက
ု ်မည်

ဟုထင်မထားတာေ ကာင့်လည်းပါမည်။စက်လည်ပင်းကိုဖက်ထားရင်း

မျက်လံးု ေလးေတွဝိုင်းေန၏

"ကိုစက်"

"မင်းသက်သာလိ ေလ ာက်သွားေနတာလား"

စက်က ေပထားရင်းနဲအေပ
့ ထပ် ကိုေတာက်ေလ ာက်တက်သည်။စက်သိ

းထဲြပန် ပီ းအဝတ်ေတွလဲ
သည်။ဒီေကာင်ေလးအိ ပ်ရာက းုိ တာနဲသအခန်
့

ထားတယ်ဆိုတာ။မနက်ကတည်းကသအခန်းြပန်ဖိပဲေြပာေနတာ။ြပည့်စံုက
ေဆးပါထိုးေပးသွားတာေ ကာင့် ေနရတာသက်သာပံုေပ သည်။မျက် ှာေလး

လည်းလန်းေနတာေတသည်။

အိ ပ်ခန်းထဲေရာက်တာနဲေမရာေပ
့ အသာချေပးကာ အေပ ကေနအုပ်မိုး

ထားလိက
ု ်ရင်း

"ေဒ ကီး ရိ ပ်မိလား"

"ဘယ်သိမလဲ"

စက်ကိုမ ကည့်။တစ် ဖက်လှည့်သွားသည်။

ေဒါက်! ေဒါက်! ေဒါက်!

စက်ကတံခါးသွားဖွင်ေ
့ ပးသည်။ေဒ ကီးနဲေကာင်
့ မေလးတစ် ေယာက်ဝင်

လာရင်း

"ေနလည်
့ ကေတာ့ ေကာင်းေကာင်းစားတယ်သားစက်၊ညေနကျေတာ့

ေက းမရေတာ့ဘူး၊ဗိုက်ြပည့်ေနလိတဲ၊့ အခု ဆန်ြပ တ်ပူပူေလးလုပ်လာခဲ့

တယ် ေသာက်ချင်စိတ် ှ ိ မလားလိေလ"

အရိ ပ်ကငုတ်တတ
ု ်ေလးထထိုင်ေန ပီ ြဖစ် သည်။စက်ကေဒ ကီးဘက်

လှည့်ရင်း

"ငယ်ငယ်ကေရာ ေဆးဝင်ေအာင်ဘယ်လိတ ု ်လဲေဒ ကီး"

ု ိက

"ေဒ ကီး"

အရိ ပ်အသံတိးု တိးု ကြဖတ်ဝင်လာတာြဖစ် သည်။

"ေဆးေသာက်ရင် ပီ းေရာမလား၊ေဒ ကီးသွားလိရ ပီ "

ေဒ ေရက အရိ ပ်ကိုြပံ း ကည့်ရင်းလှည့်ထွက်မည်အြပ ။

 "ေဒ ကီးမသွားနဲ ဦး"
့

စက်စကားေ ကာင့် ေြခလှမ်းတိတန

ု ် ြပန်
့ သည်။

"ေဒ ကီးသွားလိ ရ ပီ "

"ေဒ ကီး မသွားနဲ ဦး"

့

"ေဟ!"

ေဒ ေရ ကားထဲက ဘာလုပ်ရမယ်မသိေတာ့။

စက်ကအရိ ပ်မျက် ှာကိုတည့်တည့် ကည့်ကာ

"ငယ်ငယ်က ေဆးဘယ်လိဝ ု ်လဲေဒ ကီး၊အခု ေဆးတိက

ု င်ေအာင်တိက ု ်ရ

အရမ် းခက်ေနရေအာင်"

"ဟိ ု ငယ်ငယ်ကေတာ့၊သားေဆးေသာက်မှ သားကိုကိုကသားဆီ ြပန်လာ

မှာေပါ ့လိေြပာရင် တန်းေသာက်တာသားရဲ "

စက်မျက် ှာပျက်သည်။အရိ ပ်ကေတာ့ မျက်လာေလးချထားကာ ငိမ်

ေန၏ေဒ ေရကသူမစကားကိုြပန်ဆက်သည်။

" ကီးလာေတာ့ အဲ လ
့ ိေ ု ်လိမရေတာ့ဘူးေပါ ့၊သူစားမယ့်တစ် ခုခုထဲ
ု ြပာတိက

ထည့်တိက
ု ်ရတာ"

"ေဒ ကီးသွားလိရ ပီ "

ေဒ ေရလှည့်ထွက်ေတာ့ ေကာင်မေလးပါြပန်ပါသွား၏စက်က

ေကာင်မေလးကို လှမ်းတားလိက
ု ် ပီ း

"ေဟ့ မင်းခဏေနဦး"

"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့သူေ း"

 "မနက်ကျ သအဝတ်ေတွဒီအခန်းထဲေရ လိက
ု ်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ သူေ း"

"သွားေတာ့"

ေကာင်မေလးထွက်သွားတာနဲ အရိ
့ ပ်ဘက်လှည့် ပီ း

"မင်းေဆးေသာက်ရမယ်"

"သိတယ်"

စက်လက်ထဲကဆန်ြပ တ်ခွက်ကို ကေဆာင့်ကေအာင့်လှမ်းဆွဲ ပီ းေသာက်

ဖိ လပ
ု ် ေနလ င်

"ေဟး ပူမယ်၊မတ်ေသာက်"

စက်စကားကိုမတုန ် ြပန်
့ ။မတ်ေတာ့ေသာက်သည်။တစ် ဝက်ေလာက်

ေသာက် ပီ းေတာ့မှ

"ေဆးေသာက်လိရ ပီ မလား"

အိ ပ်ရာေဘးကစားပွဲမှာအသင့်ချထားတဲေ
့ ဆးနဲေရခွ
့ က်ကိုယူ ပီ း တစ်

ဲ ့ ကည့်ေနလိက
ကိ က်တည်းေမာ့ေသာက်သည်။စက်အြမင်ကပ် ကပ် နရပ် ု ်

သည်။မ ကာပါ။အိ ပ်ရာေပ ကဆင်းေြပးဖိ လပ

ု ် ေတာ့သည်။ဒီေကာင်ေလး

ေြပးအန်ေတာ့မှာ။

စက်ကအထမခံ ။သတစ် ကိုယ်လံးု ကိုလဲှချကာအေပ ကအုပ်မိုးလိက

ု ်လ င်

"ဘာလုပ်တာလဲ ဖယ်ေပး အွန!် ့"

စက်ကသ ှ တ်ခမ် းတစ် ခုလံးု ကိုငံစ

ု ုပ်ပစ် လိက
ု ်သည်။ ှ တ်ခမ် းေတွကို

လ ာနဲလျက်
့ ပီ း
 "ပါးစပ် ပိတ်မထားနဲ"့

စက်ေြပာတာနဲပါးစပ်
့ ဟေပးလာသည်။ ှ တ်ခမ် းေတွထဲလ ာတိးု ဝင်ေတာ့

သလ ာဖျားကခါးသက်သက်အရသာကစက်လ ာဖျားကိုကူးစပ် လာသည်။

ထိုေကာင်ေလးလ ာဖျားက ခါးသက်သက်အရသာေတွကိုစက်ကအကုနစ

် ုပ်

ယူပစ် ေနမိ သည်။ ပီ းေတာ့ မျက် ှာတစ် ြပင်လံးု ကိုမက်မက်ေမာေမာနမ် း ိက်

သည်။

မရပ် ချင်ဘူး။ထိုေကာင်ေလးကိုနမ် းရတိင

ု ်းစက်မရပ် ပစ် လိက
ု ်ချင်ဘူး။

စက်ရင်ဘက်ေတွကိုတစ် ဘုနး် ဘုနး် ထု ု ိ က်လာေတာ့မှ ှ တ်ခမ် းေတွကို

လတ်ေပးဖိ သတိရသည်။စက်အနမ် းေတွေ ကာင့်မျက် ှာေလးကပန်းေရာင်

သန်းချင်ေနသည်။စိ တ် ကိ က်နမ် းထားတာမိ ှ တ်ခမ် းပါးေတွက စက်သွား

ဲ ့ ုစွတ်ေြပာင်လက်ေန ပီ ြဖစ် သည်။စက်က

ရည်ေတွနစိ သ ှ တ်ခမ် းေတွကို

လက်ဖဝါးေစာင်းနဲဖိ့ သုတ်ေပး ပီ းမှ သအေပ ကထရပ် သည်။

ခု တင်ေအာက်ေရာက်တာနဲအေပ
့ ကုတ်န ဲ ့ ှ ပ်ကိုဆဲွခ တ်ေတာ့ မျက်လံးု ဝိုင်း

ဲ ့ ကိုြပ းေ ကာင် ကည့်သည်။

ေတွနစက်

"ေရချ ိ းမလိ"

ထိုအခါမှ တစ် ဖက်လှည့်သွားသည်။စက်ေရချ ိ းခန်းထဲကြပန်ထွက်လာ

သည်အထိ ြပန်လှည့်မလာေတာ့။စက်အဝတ်လဲေနတာလည်းလှည့်မ ကည့်။

မနက်ကလိြု ဖစ် မှာစိုးလိထင်သည်။ေအာက်ထပ် ကထမင်းစား ပီ းြပန်တက်

လာသည်အထိ တစ် ဖက်ကိုလှည့်အိပ်ေနတုနး် ပင်။ပံုစံလံးု ဝကိုမေြပာင်းထား

ဘူးလား။ဒါမှမဟုတ်ဒီေကာင်ေလးအိ ပ်ေပျာ် သွားတာလား။

 စက်ကအိ ပ်ေနသူေဘးဝင်ထိုင်ရင်းခု တင်နရ
ံ ံ မှာေခါင်းအံ းု ခု လိက
ု ်သည်။

ေြခဆင်းထိုင်ေနရင်းmac bookနဲလု
့ ပ်စရာ ှ ိ တာနည်းနည်းလုပ်ေနလိက
ု ်

သည်။ဒီေကာင်ေလးစက်ဘက်ကိုလံးု ဝကိုလှည့်မလာတာြဖစ် သည်။

် ိ ပ်ထားသည်တဲ။့ အခု ထပ် အိပ်ေပျာ် သွား

ေဒ ကီးေြပာေတာ့ သူတစ် ေနကုနအ

တာေတာ့မြဖစ် င
ုိ ်ေသးပါဘူး။

"အရိ ပ်စစ် မင်းတစ် ဖက်တည်းလှည့်အိပ်ေနတာမေညာင်းဘူးလား"

တုတ်တတ
ု ်မမလပ် ။မဟုတ်ေသးဘူး။ဒီေကာင်ေလးသကို ှ က်ေနတာ

လား။ေစာနကသူနမ် းလိက
ု ်တာေ ကာင့်လား။နမ် းဖူးတာ တစ် ခါလည်း၊ ှစ်ခါ

လည်းမဟုတ်ဘူး။တစ် ကိုယ်လံးု ေနရာလပ် မ ှ ိ ေအာင်ထိေတဖူး က ပီ းသား။

ဘာအတွက် ှ က်ေနရသနည်း။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
16,December,2020
Note:noteမ ကိ က်ေပမယ့်ေရးရအံ းု မယ် 😁 ၊အားေပး ကမ် း ကတာ သိပ်ကို

ဝမ် းသာပါတယ် ှ င်။့ သဲသဲတိကိုေကျးဇူးတင် ပီ းချစ် ပါတယ်ေနာ် ။Updateက

တစ် ပတ်ကို ှစ်ပိုင်းပံုမှနတ

် င်ေပးပါတယ်လိ။ရက်အတိအကျေတာ့မ ှ ိ ပါဘူး

ှ င်။့ ဖတ်ေပးတဲတ
့ စ် ေယာက်ချင်းစီ ကိုစိတ်ရင်းနဲ ့ ေကျးဇူးတင်ပါတယ် ှ င်။့

ြမန်ြမန်တင်ရင်အေရးအသားေပါ ့မှာစိုးရိ မ်လိပါ ှ င်။့ နားလည်ေပးပါေနာ် ။

Part-19

(Z&U)
စကိပာ းုိ းုိ ခ် င◌
္ းသတိထားလိက
ု ိတာက ေ◌ေလြငေ႕ႏြ◌းေ◌ႏြ◌းက

သူေ႔မးဖ် ားမွာ လာ ု ိ ကက္ေ◌နတယိ တာပင္။ၿပီ းေ◌တာ့စက ငငဲ

ေကႏြ◌းေ◌ ထးတဲအ
့ ထိေအ တ႕။သူထငာမမွားဘူးဆိုရင္ ညကတစ

လံ◌းု ဟိဘ
ု ကွည့ ◌ိပ္ေ◌နသူက မနကင္◌းေ◌တာ့သူ႔ရ ငငဲေ◌ရာ

က္ေ◌နခဲ့ တာ◌ျဖစည္။ဟာ့!ဘာလဲ ရ ငငဲကလႈပ္ေ◌နတာလား။

စက်ကံ◌းု ေ◌ တကိုလံ◌းု လံ◌းု ြဖင့◌ပစ္ေ◌သးပဲ မ် က္ေ◌တာင်ားေ◌

ေ တမွးစင္◌းၿပီ း အကဲခတိ က်ွင္။What! ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးဘယတ

ည္◌းက းုိ ေ◌နတာလဲ။မ် က္ေ◌တာငစ်တ်တတင္◌း မ် ကံ◌းု ဝို

င္◌းေ◌ တကစက်ကွာကိုတစ ခ် င္◌းေ◌သခ် ာလိက

ု ကည့◌ေ
္ ◌နတာ◌ျဖစ္

သည္။ဒါေ◌ၾကာင့◌ိ းလာကတည္◌းက တစ္ေ◌ယာက္ေ◌ယာကၾက

ည့◌ေ
္ ◌နတဲခ
့ ံ စားခ် ကကီးေရနတာ။မ် ကံ◌းု ေ◌ တကို◌ျပ တ
ွိ စင္◌း အ

သကွဴသံကိုပံ◌မ
ု ွန◌ျဖစ္
္ ေ◌အာင္ အ ငကိဳးစားရသည္။ဘာလိ႔
ု ခို းၾက

ည့◌ေ
္ ◌နရတာလဲ။

ခဏအၾကာ ရ ငငဲကတစႈပႈပ စကိပ္ေ◌ပ် ာ◌္ေ◌နတယ္

အထငဲ႔သူ႔ခါးေ◌ပၚကစကက္ေ◌ တကို◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င္◌းြခေခ်

နတာ◌ျဖစည္။ေအစာႀကီးထၿပီ းဘာလုပိ ႔စိ တ းေ◌နတာလဲ။ဘာ

လဲဒီေ◌န႔ရံ ◌းု တကိ ႔မ် ားစိ တ းေ◌နတာလား။စက းုိ ေ◌အာင္◌ျဖ

ည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င◌
္ းထထိုငိ ႔ႀကိဳးစားေ◌နသူကို ဲ ပစ္
ခါးေက ပ က

လိက
ု ်ွင္

"အာ့!"

စက ိ ငွာ မ် ကွာအပင္◌းစက ငငဲ◌ျပနေ◌ရာက

္ ာတာ◌ျ

ဖစည္။စကမ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုေ◌မွးစင္◌းၾကည့◌ေ

္ ◌နရင္◌း

" ပ ပ
ိ ္"

"ဟင့ ◌င္◌း ေထတာ့မယ္"

"မင္◌း ဒီေ◌န႔ရံ ◌းု လိက

ု ိ ႔မေရသးဘူး အရိ ပစ္"

"ဘာလိ႔
ု လဲ"

"မင္◌း ေ◌ကာင္◌းေ◌ကာင္◌းေမကာင္◌းေ◌သးဘူး၊အနားယူဖို႔လိေ
ု ◌သး

တယ္"

ဘာတ စန◌းမွ
္ မတုန႔ျပ
္ ဲ စက ငငဲေကန ု န◌း
္ ထကိ ႔ႀကိဳး

စားေ◌နသူကိုေ◌◌ျေခထာကွစကမကာ ေ◌ပါငွစကကားထဲထိုးထ

ည့◌ပီ းြခထားလိက
ု ည္။တုတိ ငဲ စက္ေ◌ပါင္ေ◌ တၾကားထဲမွာ

သူေ႔◌ျေခထာက္ေ◌ တ ု န◌း
္ ထကိ ႔မေရတာ့ လတ္ေ◌နတဲေ
့ အပၚပို

င္◌းလကွစကကစကငကိ တန◌းကာ
္ ု န◌း
္ ထကိ ႔လုပ္◌ျပန ္

သည္။စကလ်ွ ငည္။သူေ႔က်ာေကနစကကိ ဆဲ ကပစိ က

င္◌းက်စ္ေ◌ေနအာငကားလိက
ု ်ွ ငယိ မွ ု န◌း
္ ထကိ ႔မေရတာ့

စက်ကွာကိုေ◌မာ့ၾကည့ ◌ာၿပီ း
 "ဘာလု ပာလဲ၊အခု လႊတ္ေ◌ပး"

"ၿငိမငိေမနရ ငဲမနမ္◌းပါဘူးလိ႔
ု ငါအာမ မခံ ဘူးေ◌နာ◌္၊အရိ ပစ္"

"ဘာ!"

" ပာ◌ျပတာ"

ထိုအခါမွမ်ကႊ◌ာခ် ၿပီ းၿငိမ ကားသည္။မင္◌းေကကာင္◌းေ◌

ကာင္◌းေ◌◌ျပာ ငကွမခံ ပဲ။ေ◌အးစကက ပင ပ္၊မလုပင္ တစ္

ြခန◌းမက်
္ န◌ျပန
္ ေ◌◌ျပာေ◌နတာ◌ျဖစည္
္ ။ေမသခ် ာေ◌ပမယ့◌္ အဲ က
့ ိစၥျ

ဖစပီ းေ◌တာ့ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးနဲ႔သူပိုၿပီ းနီးစပာသလိခ

ု ံ စားရသည္။ဒါေ◌

ပမယ့ ◌ဲ ဒီညကကိစၥနဲ႔ပတတပီ းေ◌တာ့စကိ ဘာတ စန◌းမွ

္ ေမ◌ျ

ပာ။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးဒီေ◌လာကထိေ◌အးစ ကားလိမ့◌ယိ ႔ စ

က္ေ◌မ်ွာ◌င့◌ထားခဲ့ တာလည္◌းပါသည္။◌ျမိဳသိပိ ငန◌းတာပဲ

္ လား။

ဒါမွမဟုတ္ သူ႔ေအပၚဘာခံ စားခ် ကွရွိေမနတာလည္◌း◌ျဖစိ ငည္။

စက္ေ◌သခ် ာမသိဘူး။ဆယွစ္ေ◌က်ာ◌ တင္◌း လူတစ္ေ◌ယာကာ

ဘယတိင ္ းအတာထိေ◌◌ျပာင္◌းလဲ သားတတဲဆိုတာကို။ငယယ

ု ◌

န◌းေကတာ့
္ ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးဆီ ကအရာအားလံ◌းု သူရခဲ့ သည္။ဘယခ်ိ

နေ◌လာကွ
္ ာ ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးစၿပီ းေ◌◌ျပာင္◌းလဲ သားခဲ့ တာလဲ။သူဟိမ
ု ွာ

စာေ◌မး ပဲ ေ◌ တနဲ႔အလုပႈပပီ းေ◌နာကိ င္◌း ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးနဲ႔အဆ

ကယ္◌ျပ တားခဲ့ သည္။

အဲ ဒ
့ ီေ◌နာကိ င္◌း ေ◌လးေ◌လးနဲ႔ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးသတင္◌းေ◌ တၾ

ကားလာရသည္။သူတိ႔
ု ဆီ ကို သတငိ ေ႔ပးတဲသ
့ ူေ◌ တကမနည္◌း။ေ◌ေမ
 ု ဲ့ ။ေ◌လးေ◌လးကိုယံ◌သ
မဘယ္ေ◌လာက္ေ◌◌ျပာေ◌◌ျပာသူမယံ◌ခ ု လို ဒီေ◌

ု ဲ့ သည္။သူတစ ေ◌မ့ေ◌နခဲ့ တာက

ကာင္ေ◌လးကိုသူပိုယံ◌ခ လူေ◌ တက

ေအ◌ျခေအနနဲ႔အခ်ိ ခါေ◌ပၚမူတ ပီ းေ◌◌ျပာင္◌းလဲ သားတတကတ

ယိ တာကိုပင္။ကတိေ◌ တ၊သစၥာေ◌ တအထပပ်ည္ေ◌ ာွ ငားတဲ ့

သူေ◌ေ တတာင္ ေ◌◌ျပာင္◌းလဲတတေကသးတာပဲ ။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးမွာလ

ည္◌းေ◌◌ျပာင္◌းလဲဖို႔အြခင့ေ◌ရးအျပည့ ◌ဝရွိ တာေ◌ပါ ့။

ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးကသူ႔ေအပၚဘယ္ေ◌လာကဲေ◌အးစကက္◌ျဖစ္ေ◌

နပါေ◌စ။ေ◌လးေ◌လးေအၾကာင္◌းထည့◌ေ
္ ◌◌ျပာလိက
ု ာနဲ႔ခ် က်င္◌း

တုန႔ျပ
္ ည္။အိ မိ စၥတုန◌းကလည္
္ ◌းသူ႔အခန◌းထိ
္ လာေ◌ပါက္

ကဲ◌ျပသည္။႐ံ◌းု ခန◌းထဲ
္ မွာလည္◌း အဲ ဒ
့ ီအတိင
ု ္◌းပင္။ေ◌လးေ◌လးကိုထိ

လိက
ု ာနဲ႔သူ႔မ် ကွာကိုလကီးနဲ႔ထိုးပစဲ အထိ။ေ◌လးေ◌လး

ေအၾကာင္◌းေ◌◌ျပာမိ ရင္ သူ႔ဘဝကိုဖ်ကီးေ◌နတာေ◌တာင်ကိစံ◌မ

ု ိွ

တ္ေ◌ပးတာ◌ျဖစည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးဆီ မွာဘယခ်ိ တည္◌းက

သူ႔အ တက္ေ◌နရာမရွိ ေ◌တာ့တာလဲ။

ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးနဲ႔သူ႔ဆကံေ◌ရးက ညီအကိုဆကံေ◌ရးတစ ထ

ကပိုခဲ့ဘူး။အဲ ဒ
့ ီအခ်ိ န◌းကထိ
္ ုေ◌ကာင္ေ◌လးက7တန◌းေ◌က်
္ ာင္◌း

သား။ေကလးအြ႐ယဲရွိေ◌သးေ◌တာ့ သူ႔စိ ေတ◌ျခေအန၊သူ႔ေသဘာ

ထားေ◌ တကိုထိုေ◌ကာင္ေ◌လးနားမလည္ေ◌သးဘူး။သူေ◌◌ျပာ◌ျပဖို႔လ

ည္◌းအခ်ိ တနေ◌သးဘူ
္ း။
 ဒီလိေ
ု အ◌ျခေအေန တ◌ျဖစာလိမ့◌ယိ ႔လည္◌းသူႀကိဳေမ တး

ထားခဲ့ တာလည္◌းပါသည္။လူေ◌ေ တ◌ျပာင္◌းလဲတတယိ ကိုသူမသိခဲ့

ဘူး။အဲ ဒ
့ ီအခ်ိ န◌းကသူ
္ လည္◌း10တန◌းေ◌က်
္ ာင္◌းသားအြ႐ယဲရွိေ◌

သးတာ။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးနဲ႔ေအဝးဆံ ◌းု ကို သူ ထ ကားခဲ့ မိလိ႔

ု အခု

လိေ
ု ◌ တ◌ျဖစ ာလားေ◌တာ့ေမ◌ျပာတတ္။အဲ ဒ
့ ီအခ်ိ န◌းက
္

သူ႔မွာေ◌ြ႐းခ် ယင့◌ရွိ ခဲ့ဘူး။

အခု ခ်ိ ်မွဘယ ႔အမွားပါလိ႔

ု ေ◌ခါင္◌းစဥပ္ေ◌န ငည္◌းအပို

ပဲ ။လူတိင
ု ◌
္ းမွာသူတိေ
ု ႔ြ႐းခ် ယင့◌႔
ဲ သူတိ႔
ု ။ေ◌လးေ◌လးမွာလည္◌း

သူ႔အြခင့ေ◌ရးနဲ႔သူ ေ◌ြ႐းခ် ယိ ငင့◌သ

ိွ လိအ
ု ိ ပည္◌းအဲ လ ု ဲ။
့ ိပ

အမွနေ◌တာ့
္ သူတစ္ေ◌ယာကည္◌းပူေ◌လာငာက်င္ေ◌နခဲ့ တာ။သူလ

ည္◌း သူ႔ကိုယ ေ◌◌ျပာင္◌းလဲပစိ ႔အမ်ိဳးမ်ိဳးႀကိဳးစားၾကည့ ◌ည္။

ထေငလာက လယ းဆိုတာ ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးနဲ႔ျပ ◌

ံ မ
ု ွ ထပိ ရ

တာ◌ျဖစည္။

သူ႔ရဲ ႕တစကတာက်ငႈေ◌ တကိုဒီေ◌ကာင္ေ◌လးမသိဘူး။သူခံ

စားေ◌နရတာေ◌ တကို ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးနားမလ း။အဓိ က ကဒီေ◌ကာ

င္ေ◌လးသူ႔ေအပေၚ◌ျပာင္◌းလဲ သားတာကိုသူမႀကိဳက း။အဲ လ

့ ိမ
ု ျဖ

စ္ေ◌စခ် င း။ဒါေ◌ပမယ့◌္ သူဘာမွမတတိ ငဲ ဘူး။

ေ◌သခ် ာတာကသူ႔ဘက ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးေအပၚစိ တိေ

ွ ◌နတာ။ဟိ ု

တုန◌းေကရာအခု
္ ေ◌ရာ။မဟုတ းအခု က အမ် ားႀကီးပိုေ◌နခဲ့ တာ။ဒီေ◌

ကာင္ေ◌လးနဲ႔ထိေ◌ တ႕ၿပီ းမွ သူ႔စိ တေ

္ ◌ တထိန◌းခ်
္ ဳပခကာသည္။
 ု ္◌းဘာနဲ႔မွမတူတဲခ
ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးနဲ႔ထိေ◌ တ႕မိ တိင ့ ံ စားခ် က်ိဳး။ဒီခံ

စားခ် က်ိဳးကို ေ◌ယာက်ာ◌္◌းမိ န◌းမအမ်

္ ားႀကီးနဲ႔ထိေ◌ တ႕ခဲ့ ဖူးေ◌တာင္

နည္◌းနည္◌းမွမခံ စားခဲ့ ရဖူးဘူး။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးကိုသူထိေ◌ တ႕ရတာနဲ႔

တစ္◌ျခားသူကိုထိေ◌ တ႕ရတာ ရင တ
ိ ႈပွားပံ ◌ခ
ု ် င္◌းလည္◌းမတူ

ဘူး။လိခ
ု ် င ပကိတ◌
္ ျဖစာခ် င◌
္ းလည္◌းမတူဘူး။

အဲ ေ
့ ◌တာ့သူ႔ကိုလေ
ူ ◌ တဘယိ ထငင ု မစိုက း။အတၱႀကီးတ

ယဲဆိုဆို၊အၿငိးဳ ႀကီးတယိ ဆို၊သူ႔ဟာသူတစကတ ေ◌လာင္ေ◌

နတယဲေ◌◌ျပာေ◌◌ျပာ။အရိ ပ စိ သူလကႊေတပး ုိ င း။အရိ ပ

စီ မွာသူ႔အ တက္ေ◌နရာမရွိ လည္◌းသူေကတာ့ြဇတ္ေ◌နရာဝင မွာပ

ဲ မပတတ် ငည္◌း
င္။သူန႔ သူကလိက
ု တတ္ေ◌နရဦးမွာ။သူေ◌ပး

တာေ◌ တမလိခ
ု ် င ည္◌း ထပ္ေ◌ပးေ◌နဦးမွာပဲ ◌ျဖစည္။အခု ခ်ိ ာွ

သူ႔ဘဝအ တက ႔ဆံ ◌းု ◌ျဖတ်ကသာအတည္။သူ႔ဘဝမွာသူသာ

လ်င
ွ ွ င ရင္။
<<<<<<<
>>>>>>>
သူေအ တးေ◌ တနဲ႔အိ ပ္ေ◌ပ် ာြ◌ားၿပီ း◌ျပ ိ းလာေ◌တာ့ ကိုးနာရီ ။

ဒီေ◌န႔လည္◌းရံ ◌းု ေ◌နာက် ပ ပီ ◌ျဖစည္။ရ ငငဲကတစ္ေ◌ယာက္

က ဘယခ်ိ တည္◌းကထ သားသ သိ။ေ◌ရမိုးခ်ိဳးၿပီ း◌ျပ က္

လာမွ အိ ပာေ◌ပၚျပနေ◌ရာက္
္ ေ◌နတာ◌ျဖစည္။စကဝတ္ေ◌ တလဲၿ

ပီ းတာနဲ႔ ေ◌ဘးလွည့ ◌ိပ္ေ◌နသူကို

"အရိ ပစ္"
 စကိ မ် ကံ◌းု နဲ႔လွမ္◌းထူးတာ◌ျဖစည္။

"နကိ င္ လာတပ္ေ◌ပး"

ဘာဆို ငိ ႔လဲ။အ ိ ပိ ပာေ◌ပၚေကနတစ် ကွမ္◌းၾကည့ ◌ိ က္

သည္။အ ိ ပိ စူးစိုကကည့◌ေ
္ ◌နတာ မ် က္ေ◌တာငစ်ကွမခက္။ဒီလူ

အ ိ ပိ တမငစ္ေ◌နတာ။နည္◌းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔လူကိုလာ◌ျမႇ◌ဴ ဆယ္ေ◌န

တာဘာေသဘာလဲ။မနကလည္◌းတစိ ယံ◌းု ကိုြခထားတာေ◌ေ တ

ရာ၊ဖကားတာေ◌ေ တရာ။ၿပီ းေ◌တာ့လေ

ူ ◌ရွ ႕က်မွအဝတ္ေ◌ တအကုန ္

ြခၽတ်ပစာေ◌ တ။ေ◌ကာေငလးေ◌ေ တရွ ႕က်မွ ေ◌ကာက္ေ◌ြပ႕ပ

စိ ကာေ◌ တ။ၿပီ းေ◌တာ့ ဘာမွမဆိုငဲြဇတတင္◌းလာနမ္◌းတာေ◌

တ။ေ◌ ခားေ◌◌ျမျခားမွာဆယွစ္ေ◌က်ာ◌္ေ◌နလာခဲ့ တာလည္◌းပါလိမ့◌္

မည္။ေ◌နရာတကာမွာရဲ တင္◌း လန◌းသည္

္ ။အခု လည္◌း သူ႔ဟာသူတပ္

လည္◌းေရနတဲ ့ နကိ ငထိ!

"အရိ ပစ္"

စိ တရွ လိလ
ု မ
ွ ္◌းေ◌ခေၚတာ့ အိ ပာေ◌ပၚကဆင္◌းၿပီ းသူ႔အနား

သားလိက
ု သည္။တစိ ယံ◌းု ေ◌ကာ့ပၿပီ းမင္◌းသားရႈ◌းံ ေ◌လာက

ည္။ကိုယ္ေ◌တာငဲ ေ◌လာကစါမွမျပင းဘူး။နကိ ငိ ဆဲ ကို ငိ

ကာနဲ႔ျပင္◌းရွ တဲေ
့ ◌ေရမႊးနံ႔က ာွ ေ◌ခါင္◌းထဲတိးု ဝငာသည္။အရိ ပ္

ကသူ႔မ် ကွာကိုေ◌မာ့မၾကည့◌။္ နကိ ငိ ပဲ အာရံ ◌စ

ု ိုကားလိက
ု ်ွ

င္

"မင္◌းငါ ့ကို ဘာလိ႔

ု မနႈ◌းိ တာလဲ"
 အျမင ပိ ႔!။စိ တဲကပဲ ေ◌◌ျပာလိက
ု ာ◌ျဖစည္။အျပငွာေ◌

တာ့တ စန◌းမွ
္ ◌ျပေ ◌ျပာမိ ။

" မးေ◌နတယ္"

စကားေ◌◌ျပာတဲေ
့ ◌ေလြင႕က အရိ ပဖူးေ◌ပၚမွာလာ ု ိ ကက္ေ◌နသ

ည္။အဲ ေ
့ ◌လာကပရာလိသ
ု လား။

"ဘယိမလဲ၊အိ ပ္ေ◌နတာကို"

"မင္◌းငါ ့ေအပၚ ေမက်နပာ၊တစ ခု ရွိေ◌နလား အရိ ပစ္"

အရိ ပ္ေ◌မာ့ၾကည့ ◌ိ က်ွင္ သူ႔မ် ကွာကအရိ ပ် ကွာနဲ႔နီးကပ္ေ◌

န၏ထူတန◌းေ◌နတဲ
္ မ
့ ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုအနည္◌းင ယနေ႔
္ ကးထားသ

ည္။စူးေရွ နတဲမ
့ ် ကံ◌းု ေ◌ တက အရိ ပ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုစူးစိုကကည့◌ေ
္ ◌

နတာ◌ျဖစည္။ဘာေ◌ၾကာင့◌န
ွ ◌းမသိ
္ မ်ကႊ◌ာခ် ပစိ ကိသည္။

" မးတာေ◌◌ျဖ"

"မရွိ ဘူး"

ေ◌◌ျပာၿပီ းလွည့ြ ◌ကိ က်ွင္ ဲ ားၿပီ းလ

ခါးေက ပ ထ

င္◌းေ◌ တဂုတားေ◌ တကို ေ◌နာေကနအငမ္◌းမရနမ္◌းေ◌တာ့တာ◌ျဖ

စည္။ၿပီ းတာနဲ႔ အရိ ပ် ကွာကိုလကစကဲေ႔နာကွည့◌ေ

္ ◌စၿ

ပီ းနႈတမ္◌းေ◌ တကို စု ပည္။ေ◌နာကကစကအရိ ပိ က္

သားေ◌ တကိုြပတပ္ေ◌နတာမို႔ေမနတတ္ေ◌တာ့။

"အင္◌း! ဟင္◌း!"
 ခဏအၾကာအ ိ ပ စိ ယံ◌းု ကိုသူ႔ဘ ကဲလည
ွ ့◌ပီ း ခါးေကန

သူ႔ ငကီ ဆဲ ကပည္။လကစေကခါင္◌းကိုထိန◌းကိ

္ ုငပီ း နႈ

တမ္◌းေ◌ တကိုအငမ္◌းမရဖိ ကပ္◌ျပန၏လ်

္ ာွ ေ◌ တထဲအထိ စိ တကိဳက

စတ ပ ေ◌နတာ◌ျဖစည္။အနမ္◌းေ◌ တၾကမ္◌းလာတာေ◌ၾကာ

င့ ◌သကွဴလိေ
ု ႔တာငဝခ် ငေ
္ ◌တာ့။သူ႔ ငက္ေ◌ တကိုထု ု ိ ကပီ း ု

န◌း
္ ထက္ေ◌ပမယ့ ◌ည္◌းအခ် ည္◌း းွီ သာ။

ပင့ ◌ကႈ◌က
ိ ံေ◌ တနဲ႔ နမ္◌းရာေကန ထက်လာတဲအ
့ သံေ◌ တ

ကတစန◌းလံ
္ ◌းု ဆူညံေ◌ေနတာ့သည္။ပိ ေတ်နတဲအ
့ ရိ ပ် ကံေ◌ တကို

နႈတမ္◌းေ◌ တနဲ႔ဖိ ကပင္◌း မ် ကွာအ ႔

ွံ လ်ာွ ေ◌ တနဲ႔လ်က္◌ျပ

န၏လ
္ င္◌းေ◌ တအထိနမ္◌းရႈ◌က
ိ ာရင္◌းလကစကအရိ ပ္ေ◌

ဘာင္◌းဘီ ေကနတစင့ ◌ ငားေ◌ တကိုဆုပယ္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။

"အင့◌!္ အာ့! ေ◌တာ◌္!"

စကားဆံ ◌းု ေ◌အာေင◌ျပာမခံ ။နႈတမ္◌းေ◌ တကို◌ျပ တက ထ

ု ဲ လာ◌ျပ ည္။ခဏနားၿပီ းအရိ ပ် ကွာကိုၾကည့ ◌ိ က္။ၿပီ းရ

ကံ◌ခ

င္◌ျပ မ္◌းလိက
ု ပ္ေ◌နတာဘယွ စကိမွန◌းမသိ
္ ။အရိ ပါးစပ္ေ◌လး

ဟၿပီ းမ် ကွာေ◌လးပါေ◌မာ့ေ◌ေနတာ့တာ◌ျဖစည္။နႈတမ္◌းေ◌ တကို

လ်ာွ နဲ႔လ်ကိ ကံ◌စ

ု ု ပိ က စွည့◌သ
ီ ူ႔စိ တကိဳကမ္◌းလိ႔
ု ဝ သား

မွလႊတ္ေ◌ပး၏

သူ႔အနမ္◌းေ◌ၾကာင့◌ိ ြစတ္ေ◌နတဲန
့ ႈတမ္◌းေ◌ တကိုလကံ◌န ဲ ဖိ
ု ႔

သုတပီ းအိ ပာေ◌ပၚတကာေ◌စာငခံ ◌ပ

ဳ စိ ကည္။ေ◌နာကပၿ
ပီ းဆံ ◌းု င
ုိ ေ
္ ◌အာငပမ္◌းလာမွာစိုးလိ႔
ု ျဖစည္။အခန◌းတံ
္ ခါးြဖင့◌္

သံဘာလိ႔
ု မၾကားေ◌သးတာလဲ။ ထက သားေ◌သးဘူးလား။ေ◌ခါ

င္◌းေ◌စာင္◌းၾကည့◌◌
ံ ရ
ု ွိ ေ◌သးသည္။အိ ပာေ◌ပၚလႊ◌ားခနဲတကာ

ရင္◌းတစိ ယံ◌းု ကို အုပိ းကို မ် ကွာနားကိုထပ ပာလ်င

ွ ္

"ဘာ! ဘာလဲ"

"Mac Book ယူမလိ႔

ု "

အ ိ ပိ ေ◌က်ာ◌ပီ းသူ႔Mac bookကိုလမ

ွ ္◌း ဆဲ ၏ၿပီ းမွသူ႔အ ပလ

လားႀကီးနဲ႔အိ ပာေ◌ပၚကလႊ◌ားခနဲ◌ျပ င္◌း သားသည္။

"Mac bookေ◌ပးဆိုလည္◌း ေရနတာကို"

ကိုယ့ ◌ာကိုညည္◌းညဴသလိေ
ု ◌◌ျပာလိက
ု ာ◌ျဖစည္။သိုေ႔သာ◌္

"မင္◌းကို ေမ◌ျပာခ် ငိ ႔"

ေ◌နာကွည့◌ၾကည့◌ေ
ဲ ◌◌ျပာ သားရင္◌း

ဂ်ိန◌း!
္

တံခါးကိုေ◌တာင္ေ◌ဆာင့◌ိ တားလိက
ု ္ေ◌သးသည္။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
ရံ ◌းု ◌ျပ ကာသံ◌းု ရက္ေ◌တာင ပည့◌ေ
္ ◌သးဘူး။အရိ ပ စ

သူ႔အာရံ ◌ေ
ု ◌ တကိုလာေ◌နာက္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။ေ◌ကာင္◌းဆကိ

တဲေ
့ ◌ကာငဲ႔ ေ◌ခါင္◌းခ် င္◌း သား သားဆိုင္ေ◌နတာဘယွစါရွိ ၿပီ မွ

န◌းေ◌တာငွ
္ တထား င
ုိ ေ
္ ◌တာ့။အခု လည္◌းအဲ ေ
့ ◌ကာငီေ◌ရာက္

သား◌ျပ ပီ ထငည္။ကိုယ့ ◌လုပဲ ႔ကိုယိ ႔အရိ ပစံ ◌းု ခန◌းထဲ

္
ေကန ဘယခ်ိ တည္◌းကလွစနဲ ထ ကားမွန◌းသတိ
္ မထားမိ လို

က္။မသိ ငစံ◌းု လံ◌းု သူတိ႔

ု စ
ွ ္ေ◌ကာင္ေ◌စာက ပရႈပံ◌းု လိပ
ု

င္။

စား ပဲ ေ◌ပၚကခလုတစ ကို ွိ ပိ ကာနဲ႔

"ဟုတဲ boss"

"အရိ ပစ္ ဘယွာလဲ"

" ကာင္◌းဆကဲ႔ စကားေ◌◌ျပာေ◌နပါတယ္ boss"

က်စ္! ပးၾကည့ ◌ာမွ လဲလိမ့◌ဦ

္ းမည္။

"သူတိ႔
ု ၾကည့◌တာ ေအၾကာင္◌းတစ ခု ရွိေ◌နတဲပ ု ဲ boss၊ေ◌သ
့ ံ ◌ပ

ခ် ာေ◌တာ့ေမ◌ျပာတတ း"

"အင္◌း သိၿပီ "

ဲ ႔◌ျပာၿပီ းတာနဲ႔အရိ ပစ န◌းကိ

မိုးမာ ေ ္ ုလမ
ွ ္◌းေ◌ခၚလိက
ု ် ွ င္

ဘယီကို မင္◌းေ◌ရာက္ေ◌နမလဲ......

ဘာေ◌ တကို မင္◌းလုပ္ေ◌နမလဲ.....

ဘယ နဲ႔ မင္◌းရွိ ေ◌နမယ္.... တးမိ ပါတယ္...

လမ္◌းေ◌မာရင္◌းနဲ႔.....စဥ္◌းစားရင္◌းနဲ႔.....

ဘယသီခ်င◌
္ းထျမည္ေ◌နမွန◌း
္ ု တရကိ ႔မသိ။ၿပီ းမွသူ႔အလု

ပား ပဲ မွာက် ဲ တဲသ

့ ူ႔ဖုန◌းဆီ
္ ကျမည္ေ◌နတာ။ေ◌ဒါသကအလိလ
ု ို ထ

က္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။ဖုန◌းက
္ ဘယ္ေ◌တာ့မွကိုယဲ႔မရွိ ။အၿမဲ က် စဲ

သည္။အရိ ပစ န◌းကိ
္ ု ေ◌ရွ ာေ◌ရွ ာရွဴ ရွဴေ◌ခၚရပါတယိ ႔တစါမွကိုမရွိ
ဖူးေ◌သးတာ။ေ◌နရာထိ သားၿပီ းေ◌ြပေ႕ခၚလာခ် ငိတိ မနည္◌းထိန◌း
္

ထားရသည္။သူကဒါမလုပါနဲ႔ဆိုရင္ ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးကပိုလပ
ု ္◌ျပခ် င္

သည္။

ေမန႔ကပဲ ေ◌◌ျပာထားေ◌သးသည္။ေ◌ကာင္◌းဆကဲ႔အလု ပိစၥမ

ဟုတင္ စကား သားေမ◌ျပာဖို႔။ကိုယ့ ◌ိ ေ◌ၾကာင္ေ◌နတဲေ

့ ◌ကာငွ

န◌းသိ
္ ရကဲ႔စကား သား သားေ◌◌ျပာေ◌နတာဘာေသဘာနဲ႔လဲ။

ေမန႔ကသူေ◌◌ျပာေ◌တာ့ ေ◌အးစကက ပ္ေ◌နတာမို႔သူ႔စကား

နားေ◌ထာငိမ့◌ ငဲ မိ သည္။အမွ ရံ ◌းု မွာမို႔ျပ ေ

ွ ◌ျပာ

တာ။သူ႔စကားနားေ◌ထာငဲ တာမဟုတ။္

စကလု ပဲကို ီ ဲ ◌ျပ က္

ဘယိ မွစိတည့ ◌ိ ႔မရ။မိုးမာ ပ

သယာ

"အရိ ပ စိ ငါ ့ဆီ လႊတိ က္"

"ဟုတဲ boss"

bossက အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးနဲ႔ပတတပီ းေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌္◌ျဖစ္ေ◌နတာ

ပဲ ။အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးဖ် ားၿပီ းကတည္◌းေကတာ◌္ေ◌တာ◌္ေ◌လးကို◌ျဖစ္ေ◌

နတာပါဆို။

မိုးမာ ◌
ံ းု ခန◌းေကန
္ ေ◌ကာင္◌းဆကိ ႔မနေ◌နဂ်
္ ာရံ ◌းု ခန◌းကိ
္ ု မွ ံ

ရံ ေ◌ တကတစင့ ◌ွမ္◌း◌ျမင္ေ◌နရသည္။အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးနဲ႔လ

က္ေ◌ထာကနေ◌နဂ်
္ ာေ◌ကာင္◌းဆကကားေ◌◌ျပာေ◌နတာ15မိ နစ္ေ◌

တာင ပည့◌ေ
္ ◌သးဘူးထငါတယ္။ဒါေ◌ပမယ့◌္ အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးရံ ◌းု မ
တကိ ငဲ ေ◌နေ႔ တမွာကတည္◌းက ေ◌ကာင္◌းဆကအ တင္◌းေ◌ရး

မွဴးကိုပဲ တစ်ိ ံ◌းု ေ◌မးေ◌နတာ◌ျဖစည္။ဘာေ◌ၾကာင့ ◌ည္◌းဆို

တာေ◌တာ့အတိက်ေမ◌ျပာတတ္။အကဲခကေသလာက္ေ◌တာ့ အတ

င္◌းေ◌ရးမွဴးေ◌ရာ၊ေ◌ကာင္◌းဆက္ေ◌ရာ မ် ကွာသိေပကာင္◌းၾက။သူ

တိ႔
ု စ
ွ ္ေ◌ယာကကားမွာဘာေအၾကာင္◌းေ◌ တရွိ ေ◌နတာလဲ။

အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးတိ႔
ု ကမိုးမာ တိ႔
ု အနားေ◌ရာကာတာေ◌တာင္

သတိမထားၾကမိ ၾက။

"အဟမ္◌း!"

ထိုအခါမွအ ိ ပမိုးမာ ကိ လွည့ ◌ကည့ ◌ာၿပီ း

"ကိုမိုးမာန"္

"အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးကို bossေ◌ခေၚနပါတယ္"

"ဟုတဲ ကၽနေ◌တာြ◌ားလိ
္ က
ု ယ္"

အ ိ ပ ေ◌ကာင္◌းဆကိ ပါတစတည္◌းလွည့◌င္◌း

" ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌◌ျပာၾကည့ ◌ိ ကယ္၊ကိုေ◌ကာင္◌းဆက္"

"ဒါဆို ကိုယ္ေ◌စာင့◌ေ
္ ◌နမယ္ေ◌နာ◌ရိ ပ္"

"ဟုတဲ ၊ကိုေ◌ကာင္◌းဆက္"

အရိ ပ္ေ◌ရွ ႕က ထက္ေ◌တာ့ မိုးမာေ နာကလိက

ု ည္။ဝ

ု အလုပဲ ႔သူတိ႔
မ္◌းေ◌ တကသူတိ႔ ု မို႔ မိုးမာ ိ ႔ကိုၾကည့ေ◌န။

ရံ ◌းု ဆင္◌းကာနီးေ◌နၿပီ မို႔ အ သားအလာေ◌ တနဲ႔ရႈပွကက္ေ◌နသ

ည္။
 ရံ ◌းု ခန◌းထဲ
္ ့ ရိ ပဲ ႔မိုးမာ ိ စက
ကိုဝငာတဲအ တစ် က္ေ◌မာ့ၾက

ည့ ◌ည္။မိုးမာနေ◌ရာအရိ
္ ပ္ေ◌ရာမ် ကႊ◌ာခ် ၿပီ း ၿငိမပ္ေ◌နၾက

တာ◌ျဖစည္။စက အ ိ ပိ ေ◌သခ် ာစိုကကည့◌းီ

"မင္◌းနဲေ႔ကာင္◌းဆက ဘာေ◌ တလဲ"

မ် ကႊ◌ာခ် ထားသူက တုတ တွမလႈပ္။

" မးရင္ ေ◌◌ျဖအရိ ပစ္"

"အလု ပိစေၥ◌ျပာေ◌နတာပါ"

စကထိုငံ◌ေ
ု ◌နာကိ မွီခ်လိက
ု င္◌း

"တစံ ◌းု လံ◌းု မင္◌းတိ႔

ု စ
ွ ္ေ◌ကာင္ ေ◌စာက ပရႈပံ◌းု ေ◌ပါ ့"

ေ◌◌ျပာလိက
ု ္ေ◌တာ့မ်ကႊ◌ာခ် ထားရာက စကိ တစ် ကကည့◌ပီ း

"အျပင္ သားစရာရွိ ပါတယ္"

" ကာင္◌းဆကဲ႔ပဲ လား"

"ဟုတါတယ္"

"မင္◌း ငါ ့ကိုြ႐ဲေ႕နတာလား အရိ ပစ္"

မ် ကွာေကအးစကက္။စူပုတ တ္။ဘယ ႔အားကိုးနဲ႔အဲ လ

့ ိေ
ု ◌တ

လာလုပ္◌ျေပနတာလဲ။ကိုယ့ ◌ိ သူ႔bossဆိုတာေ◌တာင္ ေ◌မ့ေ◌နပံ ◌ရ

ု သ

ည္။အျပင္ေ◌တာ ငားစရာရွိ ေ◌သးသ ိ ပဲ ။စက ေ◌ဘးကိုလည

ွ ့◌ ္

ကာပင့ ◌ကႈ◌က
ိ င္◌းစိ တိ ဆဲ ဆန႔ထားရသည္
္ ။

"မ သားရဘူး၊ကိုယ့ ◌လု ပိ ယားလုပ္၊မင္◌းလုပရာေ◌ တ တစ္

ပံ ◌ႀ
ု ကီး"
 စကိ မ် ကံ◌းု တစ် ကွ ကည့◌ပီ းမွ သူ႔စား ပဲ ရွိရာေ◌လ်ာွ က္

သားေ◌တာ့သည္။စက ေ◌နရာမွာမ် ကႊ◌ာခ် ၿပီ း ပ် ဲ တဲမ

့ ိုးမာ

ကွည့◌ပီ း

"မင္◌းလည္◌း သားေ◌တာ့"

"ဟုတဲ Boss"

မိုးမာ ကားေ◌တာ့ ဟိေ

ု ◌ကာင္ေ◌လးသူေ႔နရာေကန စကိ မၾ

က လိလ
ု မ
ွ ္◌းၾကည့◌ေ
္ ◌နတာ မ် ကံ◌းု ေ◌ထာင့ေ◌ မင္ေ◌နရသ

ည္။စက္ မသိခ်ငေ
္ ◌ယာငဲေ◌ဆာင္ေ◌နလိက
ု ည္။ဘာေ◌ တအဲ ေ
့ ◌လာက္

ေအရးႀကီးေ◌နၾကတာလဲ။ေ◌မး ငည္◌းေ◌◌ျဖမွာမဟုတ။္ ရံ ◌းု မွာေ◌

တ႕ရတာေ◌တာငားရပံ ◌ေ
ု မပၚ။အျပ ငားၿပီ းေ◌တာင္ ေ◌ တ႕ၾ

ကဦးမယိ ပဲ ။ေ◌ကာင္◌းဆကဲ႔ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးၾကားမွာဘာေ◌ တ

ရွိ ေ◌နတာလဲ။စကိဖို႔လိလ
ု ာၿပီ ◌ျဖစည္။

ရံ ◌းု ဆင္◌းၿပီ ဆိုတာနဲ႔ ဟိေ

ု ◌ကာင္ေ◌လးေ◌ပ် ာ ကားၿပီ ။Liftဘကိ

စက မ ကာတာေ◌တာငမွီေ◌တာ့။ေ◌အာကိ အ ငင္◌း

သားၿပီ ထငည္။စက္ေ◌အာက္ေ◌ရာကာေ◌တာ့ သုတကကားကို

ရံ ◌းု ေ◌ရွ ႕အသင့ ◌ိ း ပားၿပီ းၿပီ ◌ျဖစည္။စေကဘးဘီ ကိုအကဲ

တစ် ကကင္◌းသုတဘကွည့ ◌ာ

"အရိ ပစ္ ဘယွာလဲ"

bossကိုၾကည့◌ပီ းသုတမ် ကံ◌းု ေ◌ တက ဂဏာမၿငိမ္။ဒီေ◌ကာငါ ့

ဲ လူကိုမွာ သားတာ။
ကို လု ပား◌ျပ ပီ ။သူ႔ဟာသူေမ◌ျပာပဲ န႔
 "ဟိ ု ေ◌ဘာ့စ္! အ ိ ပအရ ငား င ့ ါၿပီ တဲ့ ေ◌ဘာ့စ္!"
ွ ◌

"ဟိေ
ု ◌ကာင္ ေ◌ကာင္◌းဆကဲ႔ပဲ လား"

"ဟုတ္ ဟုတါတယ္ boss"

"သူတိ႔ ု ဲ သားတတား"
ု အခု လိပ

"ဟိ ု တခါေတလမွပါ boss"

စကသုတကိုစိုကကည့◌င္◌း

" သခ် ာလား"

သုတျပာ သားသည္။

"ဟိ ု စ
ွ ါ၊သံ◌းု ခါေ◌တာ့ သားၾကတယငါတယ္ေ◌ဘာ့စ္၊ဟိ ု

ကၽနေ◌တာ◌ည္
္ ◌းေ◌သခ် ာမသိလိ႔
ု ပါ"

"မင္◌းနဲ႔အရိ ပ စ သူငယ်င◌
္ းမလား"

"ဟုတါတယ္ boss"

" ကာင္◌းဆကဲ႔အရိ ပ စိ မင္◌းဘယိ ◌ျမငဲ"

ဟမ္!။bossက အရိ ပဲ ႔ကိုေ◌ကာင္◌းဆကိ Jဝင္ေ◌နတာလား။အဲ လ

့ ိေ
ု ◌

ပၚတငကီးသဝ ိ လိ႔
ု ရသလား။boss ပံ ◌စ
ု ံ ႀကီးနဲ႔ မျဖစင့ ◌ းေ◌

နာ◌္။ ု ပ ကီးနဲ႔မထငဘူး။သုတbossကိုၾကည့◌ပီ းရယည္◌းရယ္

ခ် င၊္ ေ◌ၾကာကည္◌းေ◌ၾကာကည္။အ ိ ပ ကၽနေ◌တာ့

္ အထ

င္bossကိုႀကိဳက္ေ◌နတာပါ။

"ငါေ◌မးေ◌နတယ္ သုတ"
 "ဗ် ာ! ဟုတဲ boss၊သူတိ႔
ု စ
ွ ္ေ◌ယာကိ ု ိ း ု ိ းမိ တေ
္ ◌ေ ဆ တလိ႔
ု ပဲ

ကၽနေ◌တာ◌္
္ ◌ျမငါတယ္ boss"

ဂ်ိန◌း!
္

bossက ကားထဲဝ ငားၿပီ ◌ျဖစည္။bossကသူ႔ေအ◌ျဖကိုေ◌က်နပ္

သားတာလား။ေမက်မနပ္◌ျဖ စားတာလား။သုတကားေ◌မာင္◌းရ

င္◌းbossကိုအကဲခကကည့ ◌ိ က်ွင္

bossကထံ◌းု စံ အတိင
ု ◌
္ းေ◌◌ျခခ်ိ တိ ငာ မ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုမိွတ္

ထား၏အံ ႀကိတားသလိbု ossေ◌မး ု ိ းေ◌ တက တစႈပႈပ္◌ျဖစ္ေ◌

နၾကသည္။ၿပီ းေ◌တာ့boss ငကသိသိသာသာႀကီးကိုနမ

ိ ့ ◌ည
် ္ ◌ျ

မင့◌ည
် ္◌ျဖစ္ေ◌နတာေ◌ၾကာင့◌္ bossကအသက္◌ျပင္◌း◌ျပင္◌းရွဴ ေ◌န

တာလိ႔
ု ခန◌းမွ
္ န◌းမိ
္ လိက
ု ာနဲ႔ ဟိက
ု ္!bossက ေ◌ဒါသ ထက္ေ◌နတာဟ့။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
19,December,2020
(Z&U)
စက်အိပ်ရာ းုိ းုိ ချင်းသတိထားလိက
ု ်မိတာက ေလေငေ းွ ေ းွ ကသ

ေမးဖျားမှာ လာ ု ိ က်ခက်ေနတယ်ဆိုတာပင်။ ပီ းေတာ့စက်ရင်ခွင်ထဲကေ းွ

ေထွးတဲအ
့ ထိအေတ။သူထင်တာမမှားဘူးဆိုရင် ညကတစ် ညလံးု ဟိဘ
ု က်

လှည့်အိပ်ေနသူက မနက်လင်းေတာ့သရင်ခွင်ထဲေရာက်ေနခဲ့ တာြဖစ် မည်။

ဟာ့!ဘာလဲ ရင်ခွင်ထဲကလပ် ေနတာလား။

 စက်မျက်လံးု ေတွကိုလံးု လံးု ဖွင်မ
့ ပစ် ေသးပဲ မျက်ေတာင်ဖျားေတွေမှးစင်း

ပီ း အကဲခတ်လိက
ု ်လ င်။What! ဒီေကာင်ေလးဘယ်ကတည်းက းုိ ေနတာ

လဲ။မျက်ေတာင်တစ် ဖျတ်ဖျတ်ခတ်ရင်း မျက်လံးု ဝိုင်းေတွကစက်မျက် ှာကို

တစ် ခုချင်းေသချာလိက
ု ် ကည့်ေနတာြဖစ် သည်။ဒါေ ကာင့် းုိ လာ

ကတည်းက တစ် ေယာက်ေယာက်က ကည့်ေနတဲခ

့ ံ စားချက် ကီးရေနတာ။

မျက်လံးု ေတွကိုြပန်မိှတ်ပစ် ရင်း အသက် သံကိုပံုမှနြ် ဖစ် ေအာင် အရင်

ကိ းစားရသည်။ဘာလိခိုး ကည့်ေနရတာလဲ။

ခဏအ ကာ ရင်ခွင်ထဲကတစ် လပ် လပ် က စက်အိပ်ေပျာ် ေနတယ်အထင်န ဲ ့

သခါးေပ ကစက်လက်ေတွကိုြဖည်းြဖည်းချင်းခွ ချေနတာြဖစ် သည်။

အေစာ ကီးထ ပီ းဘာလုပ်ဖိစိတ်ကူးေနတာလဲ။ဘာလဲဒီေန ့ ု ံ းတက်ဖိများ

စိ တ်ကူးေနတာလား။စက်မ းုိ ေအာင်ြဖည်းြဖည်းချင်းထထိုင်ဖိ ကိ းစားေန

သူကို ခါးကေနြပန်ဆဲွကပ် ပစ် လိက

ု ်လ င်

"အာ့!"

စက်လည်တိင
ု ်မှာ မျက် ှာအပ် ရင်းစက်ရင်ခွင်ထဲြပန်ေရာက်လာတာ

ြဖစ် သည်။စက်ကမျက်လံးု ေတွကိုေမှးစင်း ကည့်ေနရင်း

"ြပန်အိပ်"

"ဟင့်အင်း ထေတာ့မယ်"

"မင်း ဒီေန ့ ု ံ းလိက

ု ်လိမရေသးဘူး အရိ ပ်စစ် "

"ဘာလိလဲ"

"မင်း ေကာင်းေကာင်းမေကာင်းေသးဘူး၊အနားယူဖိလိေ
ု သးတယ်"
 ့ ပဲ စက်ရင်ခွင်ထဲကေန ု နး် ထွက်ဖိ ကိ းစားေနသူ
ဘာတစ် ခွနး် မှမတုန ် ြပန်

ကိုေြခေထာက် ှစ်ဖက်ကမကာ ေပါင် ှစ်ဖက် ကားထဲထိုးထည့် ပီ းခွ ထား

ု ်သည်။တုတ်ခိုင်တဲစ
လိက ့ က်ေပါင်ေတွ ကားထဲမှာသေြခေထာက်ေတွ ု နး်

ထွက်လိမရေတာ့ လွတ်ေနတဲအ
့ ေပ ပိုင်းလက် ှစ်ဖက်ကကစက်ရင်ဘက်ကို

တွနး် ကာ ု နး် ထွက်ဖိလပ

ု ် ြပန်သည်။စက်ကလ င်သည်။သေကျာကေနစက်

ဘက်ကိုဆဲွကပ် ပစ် လိက

ု ်ရင်းကျစ် ေနေအာင်ဖက်ထားလိက
ု ်လ င်ဘယ်လိမ
ု ှ

ု နး် ထွက်လိမရေတာ့ စက်မျက် ှာကိုေမာ့ ကည့်လာ ပီ း

"ဘာလုပ်တာလဲ၊အခု လတ်ေပး"

" ငိမ် ငိမ်မေနရင်ဆဲွမနမ် းပါဘူးလိငါအာမ မခံ ဘူးေနာ် ၊အရိ ပ်စစ် "

"ဘာ!"

"ေြပာြပတာ"

ထိုအခါမှမျက်လာချ ပီ း ငိမ်သက်သွားသည်။မင်းကေကာင်းေကာင်းေြပာ

ရင်လက်မှမခံ ပဲ။ေအးစက်စက်လပ
ု ် ရင်လပ
ု ် ၊မလုပ်ရင် တစ် ခွနး် မကျန်

ြပန်ေြပာေနတာြဖစ် သည်။မေသချာေပမယ့် အဲ က
့ ိစြဖစ် ပီ းေတာ့ဒီေကာင်

ေလးနဲသူ ု ံ စားရသည်။ဒါေပမယ့်အဲဒ
့ ပို ပီ းနီးစပ် လာသလိခ ့ ီညကကိစနဲပတ်
့

သတ် ပီ းေတာ့စက်ကို ဘာတစ် ခွနး် မှမေြပာ။ဒီေကာင်ေလးဒီေလာက်အထိ

ေအးစက်သွားလိမ့်မယ်လိ စက်ေမ ာ် လင့်မထားခဲ့ တာလည်းပါသည်။ မိ သိပ်

င
ုိ ်လန
ွ း် တာပဲ လား။ဒါမှမဟုတ် သအေပ ဘာခံ စားချက်မှ ှ ိ မေနတာလည်း

ြဖစ် င
ုိ ်သည်။
 စက်ေသချာမသိဘူး။ဆယ် ှစ်ေကျာ် အတွင်း လူတစ် ေယာက်ဟာဘယ်

ု ်းအတာထိေြပာင်းလဲသွားတတ်လဲဆိုတာကို။ငယ်ငယ်တန
အတိင ု း် ကေတာ့ ဒီ

ေကာင်ေလးဆီ ကအရာအားလံးု သူရခဲ့ သည်။ဘယ်အချ ိန်ေလာက်မှာ ဒီ

ု ှာ စာေမးပွဲေတွနအလု
ေကာင်ေလးစ ပီ းေြပာင်းလဲသွားခဲ့ တာလဲ။သူဟိမ ဲ့ ပ် ပ်

ပီ းေနာက်ပိုင်း ထိုေကာင်ေလးနဲအဆက်
့ သွယ်ြပတ်သွားခဲ့ သည်။

အဲ ဒ
့ ီေနာက်ပိုင်း ေလးေလးနဲဒီ့ ေကာင်ေလးသတင်းေတွ ကားလာရသည်။

သူတိဆီကို သတင်ပိေပးတဲသ
့ ူေတွကမနည်း။ေမေမဘယ်ေလာက်ေြပာေြပာ

သူမယံုခဲ့။ေလးေလးကိုယံုသလို ဒီေကာင်ေလးကိုသူပိုယံုခဲ့သည်။သူတစ် ခု

ေမ့ေနခဲ့ တာက လူေတွကအေြခအေနနဲအချ

့ ိန်အခါေပ မူတည် ပီ းေြပာင်းလဲ

သွားတတ် ကတယ်ဆိုတာကိုပင်။ကတိေတွ၊သစာေတွအထပ် ထပ်

ချည်ေ ှာင်ထားတဲသ
့ ူေတွေတာင် ေြပာင်းလဲတတ် ကေသးတာပဲ ။ဒီေကာင်

ေလးမှာလည်းေြပာင်းလဲဖိအခွ င်အ
့ ေရးအြပည့်အဝ ှ ိ တာေပါ ့။

ဒီေကာင်ေလးကသအေပ ဘယ်ေလာက်ပဲေအးစက်စက်ြဖစ် ေနပါေစ။

ေလးေလးအေ ကာင်းထည့်ေြပာလိက
ု ်တာနဲချက်
့ ချင်းတုန ် ြပန်
့ သည်။အိ မ်

ကိစတုနး် ကလည်းသအခန်းထိလာေပါက်ကဲွြပသည်။ ု ံ းခန်းထဲမှာလည်း အဲ ့

ဒီအတိင
ု ်းပင်။ေလးေလးကိုထိလိက
ု ်တာနဲသမျက်
့ ့ ုးပစ် တဲ့
ှာကိုလက်သီးနဲထိ

အထိ။ေလးေလးအေ ကာင်းေြပာမိ ရင် သဘဝကိုဖျက်စီးေနတာေတာင်

မျက်စိစံုမိှတ်ေပးတာြဖစ် သည်။ဒီေကာင်ေလးဆီ မှာဘယ်အချ ိန်ကတည်းက

သအတွက်ေနရာမ ှ ိ ေတာ့တာလဲ။
 ဒီေကာင်ေလးနဲသဆက်
့ ဆံေရးက ညီအကိုဆက်ဆံေရးတစ် ခုထက်မပိုခဲ့

ဘူး။အဲ ဒ
့ ီအချ ိန်တန
ု း် ကထိုေကာင်ေလးက7တန်းေကျာင်းသား။ကေလး

အရွ ယ်ပဲ ှ ိ ေသးေတာ့ သစိ တ်အေြခအေန၊သသေဘာထားေတွကိုထိုေကာင်

ေလးနားမလည်ေသးဘူး။သူေြပာြပဖိ လည်းအချ ိန်မတန်ေသးဘူး။

ဒီလိအ
ု ေြခအေနေတွြဖစ် လာလိမ့်မယ်လိလည်းသူ ကိ မေတွးထားခဲ့ တာ

လည်းပါသည်။လူေတွေြပာင်းလဲတတ်တယ်ဆိုကိုသူမသိခဲ့ဘူး။အဲ ဒ
့ ီအချ ိန်

တုနး် ကသူလည်း10တန်းေကျာင်းသားအရွ ယ်ပဲ ှ ိ ေသးတာ။ဒီေကာင်ေလးနဲ ့

အေဝးဆံုးကို သူထွက်သွားခဲ့ မိလိအခု လိေ

ု တွြဖစ် ကုနတ
် ာလားေတာ့မေြပာ

တတ်။အဲ ဒ
့ ီအချ ိန်တန ့ ှ ိ ခဲ့ဘူး။
ု း် ကသမှာေရွ းချယ်ခွင်မ

အခု ချ ိန်ကျမှဘယ်သအမှားပါလိ ေခါင်းစ ်တပ် ေနရင်လည်းအပိုပဲ။လူ

တိင
ု ်းမှာသူတိေရွ းချယ်ခွင်န ဲ ့ တိ။ေလးေလးမှာလည်းသအခွ င်အ
့ သူ ့ ေရးနဲသူ
့

ေရွ းချယ်ပိုင်ခွင့် ှ ိ သလိအ

ု ရိ ပ်လည်းအဲ လ ု ဲ ။အမှနေ
့ ိပ ် တာ့ သူ

တစ် ေယာက်တည်းပူေလာင်နာကျင်ေနခဲ့ တာ။သူလည်း သကိုယ်သူ

ေြပာင်းလဲပစ် ဖိအမျ ိ းမျ ိ း ကိ းစား ကည့်သည်။ထင်သေလာက်မလွယ်ဘူး

ဆိုတာ ဒီေကာင်ေလးနဲ ြပန်

့ ဆံုမှ ထပ် သိရတာြဖစ် သည်။

သရဲ တစ် ဖက်သတ်နာကျင်မေတွကိုဒီေကာင်ေလးမသိဘူး။သူခံစားေနရ

တာေတွကို ဒီေကာင်ေလးနားမလည်ဘူး။အဓိ က ကဒီေကာင်ေလးသအေပ

ေြပာင်းလဲသွားတာကိုသူမ ကိ က်ဘူး။အဲ လ
့ ိမ
ု ြဖစ် ေစချင်ဘူး။ဒါေပမယ့် သူ

ုိ ်ခဲ့ဘူး။
ဘာမှမတတ် င
 ေသချာတာကသဘက်က ဒီေကာင်ေလးအေပ စိ တ် ှ ိ ေနတာ။ဟိတ
ု န
ု း် က

ေရာအခု ေရာ။မဟုတ်ဘူးအခု က အများ ကီးပိုေနခဲ့ တာ။ဒီေကာင်ေလးနဲထိ

့

ေတ ပီ းမှ သစိ တ်ေတွထိနး် ချ ပ် ရခက်လာသည်။ဒီေကာင်ေလးနဲထိ

့ ေတမိ

ု ်းဘာနဲမှ့ မတူတဲခ
တိင ့ ံ စားချက်မျ ိ း။ဒီခံစားချက်မျ ိ းကို ေယာကျာ် းမိ နး် မ

အများ ကီးနဲထိ
့ ေတခဲ့ ဖူးေတာင် နည်းနည်းမှမခံ စားခဲ့ ရဖူးဘူး။ဒီေကာင်ေလး

ကိုသူထိေတရတာနဲ ့ တစ် ြခားသူကိုထိေတရတာ ရင်ခုနစ

် ိ တ်လပ် ှ ားပံုချင်း

လည်းမတူဘူး။လိခ
ု ျင်တပ် မက်စိတ်ြဖစ် တာချင်းလည်းမတူဘူး။

အဲ ေ
့ တာ့သကိုလေ ု င်ထင်ဂ ု မစိုက်ဘူး။အတ ကီးတယ်ပဲဆို
ူ တွဘယ်လိထ

ဆို၊အ ငိ း ကီးတယ်ဆိုဆို၊သဟာသူတစ် ဖက်သတ်ပူေလာင်ေနတယ်ပဲေြပာ

ေြပာ။အရိ ပ်စစ် ကိုသူလက်လတ်မေပး င

ုိ ်ဘူး။အရိ ပ်စစ် ဆီမှာသအတွက်

ဲ့
ေနရာမ ှ ိ လည်းသူကေတာ့ဇွတ်ေနရာဝင်ယူမှာပင်။သူနမပတ် သတ်ချင်

လည်း သူကလိက
ု ်ပတ်သတ်ေနရဦးမှာ။သူေပးတာေတွမလိခ
ု ျင်လည်း ထပ်

ေပးေနဦးမှာပဲ ြဖစ် သည်။အခု ချ ိန်မှာသဘဝအတွက်သဆံုးြဖတ်ချက်ကသာ

အတည်။သဘဝမှာသူသာလ င် ှ င်ဘုရင်။
<<<<<<<
>>>>>>>
ဲ ့ ပ်ေပျာ် သွား ပီ းြပန် းုိ လာေတာ့ ကိုးနာရီ ။ဒီေနလည်
သူအေတွးေတွနအိ ့ း ုံး

ေနာက်ကျြပန် ပီ ြဖစ် သည်။ရင်ခွင်ထဲကတစ် ေယာက်က ဘယ်အချ ိန်

ကတည်းကထသွားသည်မသိ။ေရမိုးချ ိ း ပီ းြပန်ထွက်လာမှ အိ ပ်ရာေပ ြပန်

ေရာက်ေနတာြဖစ် သည်။စက်အဝတ်ေတွလဲ ပီ းတာနဲ ့ ေဘးလှည့်အိပ်ေနသူ

ကို
 "အရိ ပ်စစ် "

စက်ကို မျက်လံးု နဲလှ

့ မ်းထူးတာြဖစ် သည်။

"နက်ခ်တိင
ု ် လာတပ် ေပး"

ဘာဆိုင်လိလဲ။အရိ ပ်အိပ်ရာေပ ကေနတစ် ချက်လှမ်း ကည့်လိက

ု ်သည်။

အရိ ပ်ကိုစူးစိုက် ကည့်ေနတာ မျက်ေတာင်တစ် ချက်မှမခက်။ဒီလူ အရိ ပ်ကို

တမင်ညစ် ေနတာ။နည်းအမျ ိ းမျ ိ းနဲလူ

့ ကိုလာြမ ဆွယ်ေနတာဘာသေဘာ

လဲ။မနက်ကလည်းတစ် ကိုယ်လံးု ကိုခွထားတာေတွေရာ၊ဖက်ထားတာေတွ

ေရာ။ ပီ းေတာ့လေ
ူ ှ ကျမှအဝတ်ေတွအကုနခ
် တ်ချပစ် တာေတွ။

ေကာင်မေလးေတွေ ှ ကျမှ ေကာက်ေပပစ် လိက

ု ်တာေတွ။ ပီ းေတာ့ ဘာမှမ

ဆိုင်ပဲဇွတ်အတင်းလာနမ် းတာေတွ။ေရြခားေြမြခားမှာဆယ် ှစ်ေကျာ် ေန

လာခဲ့ တာလည်းပါလိမ့်မည်။ေနရာတကာမှာရဲ တင်းလွနး် သည်။အခု လည်း

သဟာသူတပ် လည်းရေနတဲ ့ နက်ခ်တိင

ု ်အထိ!

"အရိ ပ်စစ် "

စိ တ်မ ှ ည်သလိလ
ု ှမ်းေခ ေတာ့ အိ ပ်ရာေပ ကဆင်း ပီ းသအနားသွားလိက
ု ်

ရသည်။တစ် ကိုယ်လံးု ေကာ့ပျ ံ ပီးမင်းသား ံးေလာက်သည်။ကိုယ်ေတာင်အဲ့

ု ်ကိုဆဲွကိုင်လိက
ေလာက်တစ် ခါမှမြပင်ဖူးဘူး။နက်ခ်တိင ့ း ှ တဲ့
ု ်တာနဲ ြပင်

ေရေမးနံက
့ ှာေခါင်းထဲတိးု ဝင်လာသည်။အရိ ပ်ကသမျက် ှာကိုေမာ့မ

ု ်ကိုပဲ အာ ု ံ စိုက်ထားလိက
ကည့်။နက်ခ်တိင ု ်လ င်

"မင်းငါ ့ကို ဘာလိမ ှ ိးတာလဲ"

 အြမင်ကပ် လိ!။စိ တ်ထဲကပဲ ေြပာလိက
ု ်တာြဖစ် သည်။အြပင်မှာေတာ့တစ်

ခွ နး် မှြပန်မေြပာမိ ။

"ေမးေနတယ်"

စကားေြပာတဲေ
့ လေငက အရိ ပ်နဖူးေပ မှာလာ ု ိ က်ခက်ေနသည်။အဲ ့

ေလာက်ကပ် စရာလိသ
ု လား။

"ဘယ်သိမလဲ၊အိ ပ်ေနတာကို"

"မင်းငါ ့အေပ မေကျနပ် တာ၊တစ် ခုခု ှ ိ ေနလား အရိ ပ်စစ် "

အရိ ပ်ေမာ့ ကည့်လိက

ု ်လ င် သမျက် ှာကအရိ ပ်မျက် ှာနဲနီ့ းကပ် ေန၏ထူ

တန်းေနတဲမ
့ ျက်ခံုးေတွကိုအနည်းငယ်တန
ွ ေ
် ့ ကွးထားသည်။စူး ှ ေနတဲ ့

မျက်လံးု ေတွက အရိ ပ်မျက်လံးု ေတွကိုစူးစိုက် ကည့်ေနတာြဖစ် သည်။ဘာ

ေ ကာင့်မှနး် မသိမျက်လာချပစ် လိက

ု ်မိသည်။

"ေမးတာေြဖ"

"မ ှ ိ ဘူး"

ု ်လ င် ခါးကေနြပန်ဆဲွထား ပီ းလည်ပင်းေတွဂုတ်
ေြပာ ပီ းလှည့်ထွက်လိက

သားေတွကို ေနာက်ကေနအငမ် းမရနမ် းေတာ့တာြဖစ် သည်။ ပီ းတာနဲ ့ အရိ ပ်

ဲ့
မျက် ှာကိုလက်တစ် ဖက်နေနာက် လှည့်ေစ ပီ း ှ တ်ခမ် းေတွကို စုပ်သည်။

ေနာက်လက်တစ် ဖက်ကအရိ ပ်ဗိုက်သားေတွကိုပွတ်သပ် ေနတာမိ မေနတတ်

ေတာ့။

"အင်း! ဟင်း!"
 ခဏအ ကာအရိ ပ်တစ် ကိုယ်လံးု ကိုသဘက်ဆဲွလှည့် ပီ း ခါးကေနသရင်

ဘက်ဆီဆဲွကပ် သည်။လက်တစ် ဖက်ကေခါင်းကိုထိနး် ကိုင် ပီ း ှ တ်ခမ် းေတွ

ကိုအငမ် းမရဖိ ကပ် ြပန်၏လ ာေတွထဲအထိ စိ တ် ကိ က်ရစ် ပတ်စုပ်ယူေနတာ

ြဖစ် သည်။အနမ် းေတွ ကမ် းလာတာေ ကာင့်အသက် လိေတာင်မဝချင်

ေတာ့။သရင်ဘက်ေတွကိုထု ု ိ က် ပီ း ု နး် ထွက်ေပမယ့်လည်းအချည်း ှးီ သာ။

ပင့်သက် ိ က်သံေတွန ဲ ့ နမ် းရာကေနထွက်ကျလာတဲအ

့ သံေတွကတစ် ခန်း

လံးု ဆူညံေနေတာ့သည်။ပိ တ်ကျေနတဲအ

့ ရိ ပ်မျက်ခံွ ေတွကို ဲ့
ှ တ်ခမ် းေတွနဖိ

ကပ် ရင်း ဲ့
မျက် ှာအ ှ ံလ ာေတွနလျက် ြပန်၏လည်ပင်းေတွအထိနမ် း ိက်

လာရင်းလက်တစ် ဖက်ကအရိ ပ်ေဘာင်းဘီ ကေနတစ် ဆင့်တင်သားေတွကို

ဆုပ်နယ်ေနတာြဖစ် သည်။

"အင့်! အာ့! ေတာ် !"

ု ဲ လာ
စကားဆံုးေအာင်အေြပာမခံ ။ ှ တ်ခမ် းေတွကိုြပတ်ထွက်မထွက်ငံခ

ြပန်သည်။ခဏနား ပီ းအရိ ပ်မျက် ှာကို ကည့်လိက

ု ်။ ပီ းရင်ြပန်နမ် းလိက
ု ်လပ
ု ်

ေနတာဘယ် ှစ် ကိမ်မှနး် မသိ။အရိ ပ်ပါးစပ် ေလးဟ ပီ းမျက် ှာေလးပါေမာ့

ေနေတာ့တာြဖစ် သည်။ ှ တ်ခမ် းေတွကိုလ ာနဲလျက်

့ လိက
ု ်ငံစ
ု ုပ်လိက
ု ်တစ်

လှည့်စီသစိ တ် ကိ က်နမ် းလိဝသွားမှလတ်ေပး၏

ဲ ့ သုတ် ပီ းအိ ပ်ရာ

သအနမ် းေ ကာင့်စိုစွတ်ေနတဲ ့ ှ တ်ခမ် းေတွကိုလက်ခံုနဖိ

ေပ တက်ကာေစာင်ြခံ ပစ် လိက

ု ်သည်။ေနာက်ထပ် မ ပီ းဆံုး င
ုိ ်ေအာင်ထပ်

နမ် းလာမှာစိုးလိ ြဖစ် သည်။အခန်းတံခါးဖွင်သ

့ ံဘာလိမ ကားေသးတာလဲ။

ထွက်မသွားေသးဘူးလား။ေခါင်းေစာင်း ကည့် ု ံ ှ ိ ေသးသည်။အိ ပ်ရာေပ

လားခနဲတက်လာရင်းတစ် ကိုယ်လံးု ကို အုပ်မိုးကို မျက် ှာနားကိုထပ် ကပ်

လာလ င်

"ဘာ! ဘာလဲ"

"Macbook ယူမလိ"

အရိ ပ်ကိုေကျာ် ပီ းသMacbookကိုလှမ်းဆွဲ၏ ပီ းမှသအရပ် ကလန်ကလား

ကီးနဲအိ
့ ပ်ရာေပ ကလားခနဲြပန်ဆင်းသွားသည်။

"Macbookေပးဆိုလည်း ရေနတာကို"

ကိုယ့်ဟာကိုညည်းည သလိေ
ု ြပာလိက
ု ်တာြဖစ် သည်။သိေသာ်

"မင်းကို မေြပာချင်လိ"

ေနာက်လှည့်မ ကည့်ပဲေြပာသွားရင်း

ဂျ ိန်း!

တံခါးကိုေတာင်ေဆာင့်ပိတ်သွားလိက
ု ်ေသးသည်။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
ု ံ းြပန်တက်တာသံုးရက်ေတာင်မြပည့်ေသးဘူး။အရိ ပ်စစ် ကသအာ ု ံ ေတွ

ကိုလာေနာက်ေန ပီ ြဖစ် သည်။ေကာင်းဆက်ဆိုတဲေ

့ ကာင်န ဲ ့ ေခါင်းချင်းသွား

သွားဆိုင်ေနတာဘယ် ှစ်ခါ ှ ိ ပီ မှနး် ေတာင်မှတ်မထား င

ုိ ်ေတာ့။အခု လည်း

အဲ ေ ဲ ့ ုယ်မိအရိ ပ်စစ် ု ံ း
့ ကာင်ဆီေရာက်သွားြပန် ပီ ထင်သည်။ကိုယ့်အလုပ်နကိ

ခန်းထဲကေန ဘယ်အချ ိန်ကတည်းကလှစ်ခနဲထွက်သွားမှနး် သတိမထားမိ

လိက
ု ်။မသိရင်တစ် ု ံ းလံးု သူတိ ှစ်ေကာင်ေစာက်လပ
ု ် အ ပ် ဆံုးလိပ
ု င်။

စားပွဲေပ ကခလုတ်တစ် ခုကို ှပ

ိ ် လိက
ု ်တာနဲ ့
 "ဟုတ်ကဲ့ boss"

"အရိ ပ်စစ် ဘယ်မှာလဲ"

"ေကာင်းဆက်န ဲ စကားေြပာေနပါတယ်
့ boss"

ကျစ် !ေြပး ကည့်တာမှလဲလ

ွ ိမ့်ဦးမည်။

"သူတိ ကည့်ရတာ ့ ံုပဲboss၊ေသချာေတာ့မ

အေ ကာင်းတစ် ခုခု ှ ိ ေနတဲပ

ေြပာတတ်ဘူး"

"အင်း သိ ပီ "

ဲ့
မိုးမာန်နေြပာ ပီ းတာနဲအရိ
့ ပ်စစ် ဖုနး် ကိုလှမ်းေခ လိက
ု ်လ င်

ဘယ်ဆီကို မင်းေရာက်ေနမလဲ......

ဘာေတွကို မင်းလုပ်ေနမလဲ.....

ဘယ်သူန ဲ မင်
့ း ှ ိ ေနမယ်....ေတွးမိ ပါတယ်...

လွမ်းေမာရင်းနဲ.....စ
့ ်းစားရင်းနဲ.....
့

ဘယ်ကသီချင်းထြမည်ေနမှနး် ု တ်တရက်မိမသိ။ ပီ းမှသအလုပ်စားပွဲမှာ

ကျန်ခဲ့တဲသ
့ ဖုနး် ဆီ ကြမည်ေနတာ။ေဒါသကအလိလ
ု ိထ
ု ွက်ေနတာြဖစ် သည်။

ဖုနး် က ဲ ့ ှ ိ ။အ မဲ ကျန်ရစ် ခဲ့သည်။အရိ ပ်စစ် ဖုနး် ကို

ဘယ်ေတာ့မှကိုယ်နမ

ေ ှ ာေ ှ ာ ေခ ရပါတယ်လိတစ် ခါမှကိုမ ှ ိ ဖူးေသးတာ။ေနရာထိသွား ပီ းေပ

ေခ လာချင်စိတ်ကိုမနည်းထိနး် ထားရသည်။သူကဒါမလုပ်ပါနဲဆိ
့ ုရင် ထို

ေကာင်ေလးကပိုလပ
ု ် ြပချင်သည်။

မေနကပဲ ဲ့
့ ေြပာထားေသးသည်။ေကာင်းဆက်နအလုပ်ကိစမဟုတ်ရင်

စကားသွားမေြပာဖိ ။ကိုယ့်ကို ေ ကာင်ေနတဲေ ဲ့

့ ကာင်မှနး် သိရက်နစကားသွ ား
သွားေြပာေနတာဘာသေဘာနဲလဲ
့ ။မေနကသူ
့ ေြပာေတာ့ ေအးစက်စက်လပ
ု ်

ေနတာမိ သစကားနားေထာင်လိမ့်မည်ထင်ခဲ့မိသည်။အမှနက
် ု ံ းမှာမိ ြပန်လှန ်

မေြပာတာ။သစကားနားေထာင်ခဲ့တာမဟုတ်။

စက်အလုပ်ထဲကို ု ှစိတ်ထည့်လိမရ။မိုးမာန်ဆီပဲြပန်ဆက်သွယ်
ဘယ်လိမ

ကာ

"အရိ ပ်စစ် ကို ငါ ့ဆီ လတ်လိက

ု ်"

"ဟုတ်ကဲ့ boss"

bossက အတွင်းေရးမးနဲပတ်
့ သတ် ပီ းေတာ် ေတာ် ြဖစ် ေနတာပဲ ။

အတွင်းေရးမးဖျား ပီ းကတည်းကေတာ် ေတာ် ေလးကိုြဖစ် ေနတာပါဆို။

မိုးမာန် ု ံ းခန်းကေန ေကာင်းဆက်တိမန်ေနဂျာ ု ံ းခန်းကို မှနန

် ရ
ံ ံ ေတွက

တစ် ဆင့်လှမ်းြမင်ေနရသည်။အတွင်းေရးမးနဲလက်
့ ေထာက်မန်ေနဂျာ

ေကာင်းဆက်စကားေြပာေနတာ15မိ နစ် ေတာင်မြပည့်ေသးဘူးထင်ပါတယ်။

ဒါေပမယ့် ုိ ်တဲေ
အတွင်းေရးမး ု ံ းမတက် င ့ နေတွ
့ မှာကတည်းက ေကာင်း

ဆက်ကအတွင်းေရးမးကိုပဲ တစ် ချ ိန်လံးု ေမးေနတာြဖစ် သည်။ဘာေ ကာင့်

လည်းဆိုတာေတာ့အတိကျမေြပာတတ်။အကဲခက်ရသေလာက်ေတာ့

အတွင်းေရးမးေရာ၊ေကာင်းဆက်ေရာ မျက် ှာသိပ်မေကာင်း က။သူတိ ှစ်

ေယာက် ကားမှာဘာအေ ကာင်းေတွ ှ ိ ေနတာလဲ။

အတွင်းေရးမးတိကမိုးမာန်သူတိအနားေရာက်လာတာေတာင်သတိမထား

ကမိ က။

"အဟမ် း!"
 ထိုအခါမှအရိ ပ်ကမိုးမာန်ဘက်ကို လှည့် ကည့်လာ ပီ း

"ကိုမိုးမာန်"

"အတွင်းေရးမးကို bossေခ ေနပါတယ်"

"ဟုတ်ကဲ့ က န်ေတာ် သွားလိက

ု ်မယ်"

အရိ ပ်က ေကာင်းဆက်ကိုပါတစ် ဆတ်တည်းလှည့်ရင်း

"က န်ေတာ် ေြပာ ကည့်လိက

ု ်မယ်၊ကိုေကာင်းဆက်"

"ဒါဆို ကိုယ်ေစာင့်ေနမယ်ေနာ် အရိ ပ်"

"ဟုတ်ကဲ့၊ကိုေကာင်းဆက်"

အရိ ပ်ေ ှ ကထွက်ေတာ့ မိုးမာန်ကေနာက်ကလိက

ု ်သည်။ဝန်ထမ် းေတွက

ဲ ့ တိမိ
သူတိအလုပ်နသူ မိုးမာန်တိကို ကည့်မေန။ ု ံ းဆင်းကာနီးေန ပီ မိ

အသွားအလာေတွန ဲ ့ ပ် ယှက်ခက်ေနသည်။

ု ံ းခန်းထဲကိုဝင်လာတဲအ ဲ ့ ုးမာန်ကိုစက်က
့ ရိ ပ်နမိ တစ် ချက်ေမာ့ ကည့်

သည်။မိုးမာန်ေရာအရိ ပ်ေရာမျက်လာချ ပီ း ငိမ်ရပ် ေန ကတာြဖစ် သည်။

စက်က အရိ ပ်ကိုေသချာစိုက် ကည့်ပီး

"မင်းနဲေကာင်
့ းဆက်က ဘာေတွလဲ"

မျက်လာချထားသူက တုတ်တတ
ု ်မှမလပ် ။

"ေမးရင် ေြဖအရိ ပ်စစ် "

"အလုပ်ကိစေြပာေနတာပါ"

စက်ကထိုင်ခံုေနာက်ကိုမီှချလိက
ု ်ရင်း

"တစ် ု ံ းလံးု မင်းတိ ှစ်ေကာင် ေစာက်လပ

ု ် အ ပ် ဆံုးေပါ ့"
 ေြပာလိက
ု ်ေတာ့မျက်လာချထားရာက စက်ကိုတစ် ချက် ကည့် ပီ း

"အြပင် သွားစရာ ှ ိ ပါတယ်"

ဲ ့ လား"
"ေကာင်းဆက်နပဲ

"ဟုတ်ပါတယ်"

"မင်း ငါ ့ကိုရွ ဲေနတာလား အရိ ပ်စစ် "

မျက် ှာကေအးစက်စက်။စူပုတ်ပုတ်။ဘယ်သအားကိုးနဲအဲ
့ လ့ ိေ
ု တွလာ

လုပ်ြပေနတာလဲ။ကိုယ့်ကိုသbossဆိုတာေတာင် ေမ့ေနပံုရသည်။အြပင်

ေတာင်သွားစရာ ှ ိ ေသးသည်ဆိုပဲ။စက်က ေဘးကိုလှည့်ကာပင့်သက် ိ က်

ရင်းစိ တ်ကိုဆဲွဆနထ
် ့ ားရသည်။

"မသွားရဘူး၊ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ်သွားလုပ်၊မင်းလုပ်စရာေတွ တစ် ပံု ကီး"

စက်ကိုမျက်လံးု တစ် ချက်လှန ် ကည့် ပီ းမှ သစားပွဲ ှ ိ ရာေလ ာက်သွား

ေတာ့သည်။စက်က ေနရာမှာမျက်လာချ ပီ းရပ် ကျန်ခဲ့တဲမ

့ ိုးမာန်ဘက်လှည့်

ပီ း

"မင်းလည်းသွားေတာ့"

"ဟုတ်ကဲ့ Boss"

မိုးမာန်ထွက်သွားေတာ့ ဟိေ
ု ကာင်ေလးသေနရာကေန စက်ကိုမ ကည်

သလိလ
ု ှမ်း ကည့်ေနတာ မျက်လံးု ေထာင့်ကေနြမင်ေနရသည်။စက် မသိချင်

ေယာင်ပဲေဆာင်ေနလိက
ု ်သည်။ဘာေတွအဲေ
့ လာက်အေရး ကီးေန ကတာလဲ။

ေမးရင်လည်းေြဖမှာမဟုတ်။ ု ံ းမှာေတရတာေတာင်အားရပံုမေပ ။အြပင်

သွား ပီ းေတာင် ေတ ကဦးမယ်ဆိုပဲ။ေကာင်းဆက်နဒီ
ဲ ့ ေကာင်ေလး ကားမှာ

ဘာေတွ ှ ိ ေနတာလဲ။စက်သိဖိလိလ
ု ာ ပီ ြဖစ် သည်။

ု ံ းဆင်း ပီ ဆိုတာနဲ ့ ဟိေ

ု ကာင်ေလးကေပျာက်သွား ပီ ။Liftဘက်ကိုစက်အ

ြမန်ထွက်လာတာေတာင်မမှီေတာ့။ေအာက်ကိုအရင်ဆင်းသွား ပီ ထင်သည်။

စက်ေအာက်ေရာက်လာေတာ့ သုတကကားကို ု ံ းေ ှ အသင့်ထိုးရပ် ထား ပီ း

ပီ ြဖစ် သည်။စက်ကေဘးဘီ ကိုအကဲတစ် ချက်ခက်ရင်းသုတဘက်လှည့်ကာ

"အရိ ပ်စစ် ဘယ်မှာလဲ"

bossကို ကည့် ပီ းသုတမျက်လံးု ေတွက ဂဏာမ ငိမ်။ဒီေကာင်ငါ ့ကို လုပ်

သွားြပန် ပီ ။သဟာသူမေြပာပဲ န ဲ လူ
့ ကိုမှာသွားတာ။

့ ါ ပီ တဲ့ ေဘာ့စ်!"
"ဟိ ု ေဘာ့စ်! အရိ ပ်ကအရင်သွား ှင်ပ

"ဟိေ ဲ ့ လား"
ု ကာင် ေကာင်းဆက်နပဲ

"ဟုတ် ဟုတ်ပါတယ် boss"

ု ဲ သွားတတ်လား"
"သူတိ အခု လိပ

"ဟိ ု တခါတေလမှပါ boss"

စက်ကသုတကိုစိုက် ကည့်ရင်း

"ေသချာလား"

သုတြပာသွားသည်။

"ဟိ ု ှစ်ခါ၊သံုးခါေတာ့ သွား ကတယ်ထင်ပါတယ်ေဘာ့စ်၊က န်ေတာ် လည်း

ေသချာမသိလိပါ"

"မင်းနဲအရိ
့ ပ်စစ် က သူငယ်ချင်းမလား"
 "ဟုတ်ပါတယ် boss"

ဲ ့ ပ်စစ် ကို မင်းဘယ်လိြု မင်လဲ"

"ေကာင်းဆက်နအရိ

ဲ ့ ုေကာင်းဆက်ကိုJဝင်ေနတာလား။အဲ လ
ဟမ် !။bossက အရိ ပ်နကိ ့ ိေ
ု ပ တင်

ကီးသဝန်တိလ
ု ိ ရသလား။boss ပံုစံ ကီးနဲ ့ မြဖစ် သင့်ဘူးေနာ် ။ ု ပ်တည် ကီးနဲ ့

မထင်ရဘူး။သုတbossကို ကည့် ပီ းရယ်လည်းရယ်ချင်၊ေ ကာက်လည်း

ေ ကာက်သည်။အရိ ပ်က က န်ေတာ့အထင်bossကို ကိ က်ေနတာပါ။

"ငါေမးေနတယ် သုတ"

"ဗျာ! ဟုတ်ကဲ့boss၊သူတိ ှစ်ေယာက်ကို ု ိ း ု ိ းမိ တ်ေဆွေတွလိပဲက န်ေတာ်

ြမင်ပါတယ် boss"

ဂျ ိန်း!

bossက ကားထဲဝင်သွား ပီ ြဖစ် သည်။bossကသအေြဖကိုေကျနပ် သွားတာ

လား။မေကျမနပ် ြဖစ် သွားတာလား။သုတကားေမာင်းရင်းbossကိုအကဲခက်

ကည့်လိက
ု ်လ င်

bossကထံုးစံ အတိင
ု ်း ေြခချ ိတ်ထိုင်ကာ မျက်လံးု ေတွကိုမိှတ်

ထား၏အံ ကိတ်ထားသလိbု ossေမး ု ိ းေတွက တစ် လပ် လပ် ြဖစ် ေန က

သည်။ ပီ းေတာ့boss ရင်ဘက်ကသိသိသာသာ ကီးကိုနမ

ိ ့်ချည်ြမင့်ချည်ြဖစ်

ေနတာေ ကာင့် bossကအသက်ြပင်းြပင်း ေနတာလိခန်းမှနး် မိ လိက

ု ်တာနဲ ့

ဟိက
ု ်!bossက ေဒါသထွက်ေနတာဟ့။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
19,December,2020
Part-20

(Z&U)
ည7နာရီ ေ◌တာင္ေ◌က်ာ◌္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။အရိ ပ စိ အရိ ေပယာ

င္ေ◌တာင မေငသး။ေညန5နာရီ ရံ◌းု ဆင္◌းကတည္◌းက ထ ကားလို

ကာအခု ခ်ိ ဘ
ိ ာေ◌ တမ် ားလုပ္ေ◌နၾကလိ႔
ု လဲ။အရိ ပ စာ◌ျဖစ်

င္ေ◌နတာလဲ။သူမႀကိဳကွန◌းသိ
္ လိ႔
ု တမင ပ္◌ျေပနတာလား။

ေ◌ဒါသကေညနကတည္◌းေကတာက္ေ◌လ်ာွ ကက္ေ◌နတာ◌ျဖစ

ည္။ေ◌◌ျပာလိက
ု င္ ဘယ္ေ◌တာ့မွနားေမထာင္။အိ မွာဆို တ စန◌းမက်
္

န◌ျပန
္ ေ◌◌ျပာသည္
္ ။ရံ ◌းု မွာက်ျပေ ◌ျပာနားေမထာင္။တစယ

သူေ◌◌ျပာသလိဘ
ု ယ္ေ◌တာ့မွလိက
ု လု ပာ။သူလပ
ု ် ငာပဲ လု ပား

တာ◌ျဖစည္။ဖုန◌းဆက္
္ ေ◌တာ့လည္◌းစကိတားသည္။စကိတ

ထားလည္◌းသူ႔ဖုန◌းဆိ
္ ု ဘယ္ေ◌တာ့မွမကို င း။လူကိုဘာေ◌ကာင

င္ေ◌နတာလဲ။

" တာက္!"

ဒီတိင
ု ◌
္ းလည္◌းေမန င
ုိ ◌
္ ျပန။မိ ီ ိုပဲ
္ ုးမာ က ဖုန◌းဆက္
္ ေ◌မးဖို႔လုေပ

တာ့သည္။

"ဟုတဲ boss"

"ဘာထူးလဲ"
 "ေညနကသူတိ႔
ု Privateေ◌ဆးရံ ◌တ ု ဲကိုဝ ငားၾကတာေ◌
ု စံ ◌ထ

တ႕ပါတယ္boss၊ၾကည့◌တာေ◌ကာင္◌းဆကဲ႔ပတတဲ သူတ

စ္ေ◌ယာက္ေ◌ယာက္ေ◌ဆးရံ ◌တ
ု က္ေ◌နတဲပ ု ါပဲ ၊အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးနဲ႔ဘ
့ ံ ◌ပ

ယိ ပတက္ေ◌နလဲဆိုတာကိုေ◌တာ့ ဆကံ◌စ
ု မ္◌းခို င္◌းထားပါတ

ယ္boss "

"အရိ ပစဲ ေ႔ကာင္◌းဆကိ မင္◌းဘယိ ◌ျမငဲ"

"ဗ် ာ!"

"က်စ္!"

"ဟိ ု boss၊ၾကည့◌တာပံ ◌မ
ု ွ ါပဲ boss"

"အခု အရိ ပ စယွာလဲ"

" ဆးရံ ◌က
ု ထကာၿပီ းသူတိ႔
ု restaurant တစ ထဲဝငပီ းညစာစားၾ

ကပါတယ္boss၊ၿပီ းတာနဲ႔Taxiနဲ႔ျပ ကားၾကပါတယ္၊အိ မ္ေ◌ရာ

ကဲ အထိအ တင္◌းေ◌ရးမွဴးကားေ◌နာကိ ေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ ကိ ကိ င္◌း

ထားပါတယ္boss"

"အင္◌း၊ေ◌ကာင္◌းဆက္ေ◌နာက္ေ◌ၾကာင္◌းကို ဆကိ ကိ ႔ေမမ့

နဲ႔"

"ဟုတဲ ပါ boss"

ဖုန◌းက်
္ သားတာနဲ႔အိ ပာေ◌ပၚလွမ္◌းပစ ငိ ကည္။က်စ္!အရိ ပ္

စစာေ◌ တလုပ္ေ◌နတာလဲ။သူမသိေ◌စခ် ငာေ◌ေ တနာကပွိေ◌ေန

သးတာလား။ေ◌လးေ◌လးရွိ တန
ု ◌းေကရာဒီ
္ ု ဲ လား။ေ◌လးေ◌လးေကရာ
လိပ
ေ◌ကာင္◌းဆကိ တဲေ
့ ◌ကာငိ ဘာလိ႔
ု ေအရးေ◌ပးထားတာလဲ။ေ◌

လးေ◌လးနဲေ႔ကာင္◌းဆက္ ဘယိ ေ◌ တပတတ္ေ◌နၾကတာလဲ။သူ

တိ႔
ု ထဲအရိ ပေစရာ ဘာလိ႔
ု ကန႔လန
္ ႔ကန
္ ႔လန
္ ႔နဲ
္ ႔ပါေ◌နရတာ

လဲ။ေ◌လးေ◌လးနဲ႔အရိ ပ စာေ◌ တလုပဲ ၾကတာလဲ။

ေ◌လးေ◌လးနဲ႔အ ိ ပကားသူမသိတာေ◌ တ ထပွိေ◌ေနသးတာလား။

ဒါမွမဟုတ္ သူ႔ကိုတမငကကသိေ◌စခ် ငာလား။ဘယအစ ဆဲ

ထုတပီ းဘယေစမးရမွန◌းမသိ
္ ။ေ◌မး ငည္◌းေ◌◌ျဖမွာမဟုတ္။က်စ္!

စကံပင္ေ◌ တကိုထိုးြဖပစိ သည္။ကိုယ့◌ည္◌းကိုယ့ ◌ ဲေ႔တာ့

သိေ◌အာင ပွာပင္။အရိ ပစင္◌းကိုငါ လႊတားမယင္ေ◌န

သလား။လံ◌းု ဝပဲ ။မင္◌းငါမသိပဲ ဘာမွလပ

ု ိ ငင့◌ရွိ ဘူး။အခု မင္◌း

ရဲ ႕အု ပိန◌းသူ
္ ကငါ အရိ ပစ္။

စက္ေ◌အာက ပိ အ ငင္◌းလာလိက
ု ည္။ဒီေ◌န႔ညစာကိုသူတ

စ္ေ◌ယာကည္◌းစားေရတာ့မည္◌ျဖစည္။မိုးမာနေ◌◌ျပာပံ
္ ◌အ
ု ရဟိေ
ု ◌

ကာင္ေ◌လးညစာကိုအျပငွာတစါတည္◌း စားလာခဲ့ ပံ◌ပ

ု င္။ညစာကို အ

တတိ ငံ◌းု အျပငွာမစားၾကဖို႔သူတိ႔

ု ငယယ္ေ◌လးကတည္◌းက

အစဥလာတစ လိ◌
ု ျဖစ္ေ◌နခဲ့ တာ။တခါေတလအျပငွာdinner ပဲ ေ◌ တ

ဘာေ◌ တရွိ ရင္ေ◌တာငွ အနည္◌းအပါးေ◌လာကဲေ◌သာကပီ းအိ မိ ေ◌

ရာက္ေ◌အာင္◌ျပ ည္။အိ မ္ေ◌ရာကွသာ စား◌ျဖစာမ် ားသည္။မင္◌း

စည္◌းကမ္◌းေ◌ တတအားပ် က္ေ◌နၿပီ အရိ ပစ္။

 ထမင္◌းစား ပဲ မွာလည္◌းသူမ်ကွာပ် က္ေ◌ေနတာ့ ေ◌ဒၚႀကီးကသူ႔ကို

အ ိ ပ စကည့ ◌ကည့◌။္ ေ◌ဒါသက ထကပီ ဆို ဟနေ◌ဆာငပီ

္ းေ◌တာငိ

န◌းခ်
္ ဳပားလိ႔
ု မရ။ေ◌လးေ◌လးရွိ တန
ု ◌းေကရာအရိ
္ ု ဲ လား။
ပစီ လိပ

သားခ် ငလို သား။◌ျပ ် ငဲ အခ်ိ ◌

ွ ျပန။ေ◌နခ်
္ ငလိေ
ု ◌န။

" ဒၚႀကီး"

"သားစက္ ေ◌◌ျပာေ◌လ"

"အ င န◌းေကရာ
္ ု ဲ လား"
အရိ ပစီ လိပ

"ဟင္!"

"အျပင္ေ◌ တ သားတာ"

" အာ◌္၊ဟိ ု သူေ◌႒းက လ

ွ ံ◌းု ေ◌ရာဂါနဲ႔ဆိုေ◌တာ့၊တခါေတလသူေ◌႒း

အစား အျပင္ေ◌ တဘာေ◌ တ သားေ◌ပးတာေ◌တာ့ရွိတယား၊ဒါေ◌ပမ

ယ့◌္ သူေ◌႒းကိုေ◌◌ျပာၿပီ းမွ သားတာမ် ားပါတယ္"

သူ႔ကိုပဲေ◌◌ျပာမ သားတာ။မဟုတ း သူကတမငလႊတိ ႔သူမ

သိေ◌အာငိ း သားတာ။

"ေညနစာေ◌ရာ အျပငစားလာခဲ့ တာပဲ လား"

"ဟင္!၊ဟိ ု တခါေတလမွအျပငစားလာတာပါသားရဲ ႕၊သူေ◌႒းရွိ တန

ု ◌း
္

ေကတာ့သူေ◌႒းက အရငား င
ွ ့ ◌ိ ကာေ◌ တရွိ တာေ◌ပါ ့၊သူေ◌႒းကအ

ဲ ႔ဆးေ◌သာကတာဆိုေ◌တာ့ေ◌လ၊အရိ ေပတာ့အျပငစားမ
ခ်ိ ေ

လာရင္ အိ မ္ေ◌ရာကွသူတစ္ေ◌ယာကည္◌းစားတာေ◌ပါ ့"

 ထမင္◌းငံ◌႔
ု စားေ◌နတဲစ
့ ကိ ၾကည့◌ပီ းေ◌ဒေၚ႐ႊစိ ေတအး င
ုိ ္။ထ

မင္◌းကိုလည္◌းဟုတိပတိမစား။စက္ေ◌ဒါသ ထက္ေ◌နတာသူမသိသ

ည္။စကငယယတည္◌းကသိပိ တတဲ ေကလး။အရိ ပ္ေ◌လးေ◌

ရာကာမွ စကိတေ
္ ◌ေ တပ် ာေ
့ ◌ပ် ာင္◌းလာတာ။အခု ေ◌တာ့ စကိတ္ေ◌

တအ ငိ ◌ျပန◌ျဖစ္
္ ေ◌နပါၿပီ ။အ ိ ပလည္◌းေ◌နာက်မွာဆို စက္

ကိုေ◌◌ျပာ သားသင့ ◌ဲ ဟာကို။ဟိတ

ု စ္ေ◌န႔ကပဲ ဒီေကလးေ◌ တ◌ျပ

နေ◌◌ျပလ
္ ေကတာ့မလားမွတယ္။မဟုတ းထငါရဲ ႕။

" ဟာ အရိ ပ္◌ျပ ာၿပီ "

အ ိပ ထမင္◌းစားခန◌းဘက
္ ိ တစ် ကကည့◌ပီ းေအပၚထပိ တ

ကားၿပီ ◌ျဖစည္။စကအ ိ ပိ တစ် ကွလည

ွ ့ၾကည့◌။္ ထမ

င္◌းငံ◌႔
ု စားေ◌နရင္◌း မ် ကံ◌းု ထင္◌းထင္◌းေ◌ တကိုေ◌တာ့ တန႔ခ်
္ ိဳ း

ထား၏ဆံ ပင္ေ◌ တေကတာ့ေ◌ခါင္◌းေ◌လ်ာွ ◌ပီ းစမို႔ ဖ ု ိ ဖရဲ ◌ျဖစ္ေ◌နသ

ည္။စကအိ မ္ေ◌နရင္◌းဆို အ ကကကွည္ေ◌ တအဝတ်ားသည္။

ေအပၚၾကယီးေ◌ တကိုေ◌တာ့ အၿမဲ လိလ

ု ိ◌
ု ျဖဳတားတတ္ေ◌

သး၏ဘယိ ပဲ ◌ျဖစ္◌ျဖစကဲေ႔တာ့ၾကည့ ◌ိ ေ႔ကာင္◌းေ◌နတာပ

င္။

"သားစက္ ေ◌တာ◌ပီ လား"

စကစားလကထမင္◌းကိုလကသပပီ းအသင့◌ထ
် ားတဲေ
့ ◌ရကို

ယူေ◌သာကည္။နႈတမ္◌းေ◌ တကိုတစွဴးနဲ႔သုတပီ း ေ◌◌ျခလွမ္◌းႀ

ကဲႀကီးေ◌ တနဲ႔ေအပၚထပိ တ ကားလ်င

ွ ္ ေ◌ဒေၚ႐ႊ ငတာ
ဖိ ေ◌နေရတာ့သည္။ဒီညီအကိုစကားေ◌ တဘာေ◌ တမ် ားေ◌နမွ◌ျဖင့◌္

ဘုရား ဘုရား။အခန◌းတံ
္ ခါးေကန သားနားေ◌ထာငငည္◌းၾကားရမွာ

မဟုတ း။အခန◌းေ◌
္ တကအသံလံ◌စ
ု နစဲ ႔ဆိုလားဘာဆိုလား။အျပင္

ေကနတံခါးေ◌ခါကင္ေ◌တာင္ လကစ္◌ျပဳတတတအားေ◌ခါက

တာ။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
စကိပန◌းထဲ
္ ဝငာေ◌တာ့ ဟိတ
ု စ္ေ◌ယာေကရခ်ိဳးေ◌ခါင္◌းေ◌

လ်ာွ ◌ားၿပီ းေ◌ခါင္◌းကိုတဘတဲ႔သုတ္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။တီ ွ ပ ဖဴ

ပါးပါးကိုခဲေ◌ရာင္ေ◌ဘာင္◌းဘီ တိေ
ု ◌လးနဲ႔ တဲဝတား၏စကသူလပ
ု ္

သမ်ွကိုခါးေ◌ထာကကည့◌ေ
္ ◌နလိက
ု ည္။ေ◌ခါင္◌းကိုေ◌ရစင္ေ◌အာင

တပီ းတာနဲ႔မ် ကံ◌းု ဝိုင◌

္ းေ◌ တနဲ႔စကိ တစ် ကွမ္◌းၾကည့ ◌

ည္။

စကအၾကည့ ◌ိ မလႊ◌ဲ။တမငိ မ် ကံ◌းု ေ◌ဒါက္ေ◌ထာက္ လိက

ု

ကည့◌ေ
္ ◌နတာ◌ျဖစည္။ေ◌ရခ်ိဳးၿပီ းစမို႔မ် ကွာေ◌လးကၾက

င္ေ◌န၏နႈတမ္◌းပါးေ◌ တကိုတင္◌းတင္◌းေ◌စ့ၿပီ းစကၾကည့◌ေ

္ ◌

တကိုလႊ◌ဲေ◌ရွ ာငည္။စကလည္◌းမ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုတမငိ တ

န႔ခ်
္ ိဳးထားတာ◌ျဖစည္။ခဏအၾကာသူ႔ဟာသူေ◌နတဲလ
့ ိက
ု ာေ◌ တ

ကိုေအၾကာင္◌းမဲ့ သားပိ တ◌
္ ျပ ည္။စက္ေ◌ရွ ႕ေကနာက စကိမ္◌ျဖ

တ္ေ◌လ်ာွ ကာေ◌တာ့ လက္ေ◌မာင္◌းရင္◌းေကန ဆဲ ထားလိက

ု င္◌း

ွိ ပီ လဲ"
"ဘယခ်ိ ၿ
 စကက္ေ◌ တကို◌ျဖဳတ်ၿပီ း ေ◌ရွ ာ င ကားဖို႔လုပ္◌ျပ ည္။စ

က ေ◌နာက စကိမ ႔လက္ေ◌မာင္◌းရင္◌းေကနအားထည့◌ပီ းေ◌

ဆာင့ြ ◌ဲပစိ ကာမို႔ စကငတ္ေ◌ရွ ႕တည့ ◌ည့◌ေ

္ ◌ရာကာ

သည္။

ွိ ပီ လဲလိ႔
"ဘယခ်ိ ၿ ု ငါေ◌မးေ◌နတာအရိ ပစ္"

စိ တရွ ည္ေ◌တာ့တာေ◌ၾကာင့◌္ စကသံကက် ယားသည္။ေ◌ဒါသ

လည္◌း ထက္ေ◌နတာမို႔ ေ◌အးစကက ပ္ေ◌နသူကို စိ တိလ

ွ ကွိကို

င္ေ◌ဆာင့◌ စိ က် ငဲ အထိ။

"နည္◌းနည္◌း ေ◌နာက် သားတယ္"

"ဘာေ◌◌ျပာတယ္ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္၊8နာရီ ကနည္◌းနည္◌းေ◌နာက်တာ

လား"

စက ႔မ် ကွာေ◌ရွ ႕အထိ ငံ◌ေ

ု ႔◌ျပာပစိ ကည္။အဲ ဒ
့ ီလိေ
ု ◌အးစ

ကကံ◌စ
ု ံ လပ
ု ္◌ျပတာကိုေ◌စာကည္◌းေအပါကံ◌းု ပဲ ။

" တာက္!"

တက္ေ◌ခါကပီ း သူ႔လက္ေ◌မာင္◌းကိုအၾကမ္◌းပတမ္◌းလႊတ်ပစ္

လိက
ု ်ွင္ စက်ကွာကိုစူးစူးစိုကိ က္ေ◌မာ့ၾကည့ ◌ာရင္◌း

" သားစရာရွိ ပါတယိ ႔ေမ◌ျပာခဲ့ ဘူးလား၊အဲ ဒ

့ ီအခ်ိ န◌းကလႊတ
္ ိ

ကါ ့လား၊ဘာလိ႔
ု မ သားခို င◌
္ းလဲ"

"ဘာေ◌◌ျပာတယ္၊မင္◌းကိစၥက ဘာမို႔လိ႔
ု အဲ ေ
့ ◌လာေကရးႀ

ကီးေ◌နရတာလဲေ◌◌ျပာစမ္◌းပါ၊မင္◌းတစ္ေ◌ယာကည္◌းေ◌စာက
ပ္ေ◌ တရႈပ္ေ◌နတာမဟုတ းလား ဟမ္!"

ေ◌ဒါေသၾကာင့ ◌က္ေ◌မာင္◌းရင္◌းေ◌ တကိုကိုငေ

္ ◌ဆာင့◌စိ သ

ည္။သူကပဲ ေ◌ဒါသလာ ထက္◌ျပေရသးသည္။ဘယ ႔အမွာမို႔လိ႔

ု လဲ။

ဘယ္ေ◌ကာငမဟုတာအ င ပာလဲ။

"ဖယ္ လႊတ္!"

စကိ စူးစိုကကည့◌ပီ းစကက္ေ◌ တကိုခါခ် သည္။ၿပီ းေ◌တာ့တံ

ခါးေ◌ပါကွိရာကိုေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ ကကည္။စက သူေ႔နာကိ အ

မွီလိက ဲ စိ
ု င္◌းလက္ေ◌မာင္◌းရင္◌းေကနခပကမ္◌းၾကမ္◌း◌ျပ ပ

ကင္◌း

"မင္◌းကို ဘယ က ထ ကားခို င◌
္ းလိ႔
ု လဲ"

"ကိုယ့ ◌ခန◌းကိ
္ ု ◌ျပနေ◌နမယ္
္ "

္ ျပဳခ်ကဲ႔လဲ"
"ဘယ ႔ြခင့◌◌

"ဘာ◌ျဖစိ ေ႔နရာတကာ ခင်ားေသဘာလဲ"

"ဒီအိမွာ ေ◌နရာတကာငါ ့ေသဘာပဲ ၊မင္◌းကငါ ့အု ပိန◌းမႈေ◌အာက္

္

ကလူ၊ငါမသိပဲ မင္◌းမွာဘာမွလု ပင့◌ရွိ ဘူး၊ဘယွလည္◌း သားြခင့◌

ရွိ ဘူး၊တစါတည္◌းေ◌◌ျပာထားတာ"

စက္ေ◌◌ျပာလိက
ု ္ေ◌တာ့ သူ႔မ် ကံ◌းု ေ◌ တလကနဲ◌ျဖ စားသည္။

စက်ကွာကိုစူးစိုကကည့ ◌ာ မ် က္ေ◌တာငစ်ကွမခတ္။စကလ

ည္◌းအၾကည့◌ေ
္ ◌ တကိုလႊ◌ဲမပစ္။ခဏၾကာေ◌တာ့စကိ ေ◌ဆာင့◌္

တန◌းၿပီ
္ းအခန◌းထဲ
္ ◌ျပန၀ငည္
္ ။
 ေ◌◌ျပာစရာရွိ တာေ◌တာ့ေ◌◌ျပာရမွာပင္။သူ႔ကိုေစြမးစားကတည္◌းက

္ ႔။လာခ် ငဲ အခ်ိ ာ၊ ထ ကားခ် ငဲ အခ်ိ

စာခ်ဳပာတန◌းနဲ ကား

ေရအာင္ ကိုယ့ ◌ိ မဇရပဟုတ း။ဒါကိုသူလည္◌းသိသည္။သူတစ္

ကယိ ႔အိ မ္ေ◌ထာင္ေ◌ တဘာေ◌ တ◌ျပဳခ်ငင္ေ◌တာငကာဏာတ

ီကြခင့◌◌
္ ျပဳခ်ကမွ သူရသင့ ◌ာရမွာ◌ျဖစည္။စကိ အသိေမ

ပးပဲ အရိ ပစွာဘာမွလု ပင့◌ရွိ ဘူး။ေ◌လးေ◌လးေ◌ရွ ေ႕နႀကီးကိုယ္

တိင
ု ္ စ
ွ ္ေ◌ယာကံ◌းု ေ◌ရွ ႕မွာေ◌ခေၚ◌ျပာထားၿပီ းသား။စကိမ္ေ◌ထာ

င္◌ျပဳၿပီ းမွသာ အရိ ပ စိမ္ေ◌ထာင္◌ျပဳြခင့◌သ

ိွ ည္။စက င ႔မွာ

အိ မ္ေ◌ထာင္◌ျပဳြခင့◌ရွိ ။ေ◌လးေ◌လးကိုယိ င္ေ◌သတမ္◌းစာထဲထ

ည့◌ေ
္ ◌ရး သားတာ။သူကိုယိ င ႔သားကို ကိုယ့ ◌ကဲထိုးထည့◌္

သားခဲ့ တာ။

စကအခန◌းထဲ
္ ကို◌ျပ ည
ွ ့◌ဝ
္ ငာရင္◌း အိ ပာေ◌ပၚပစိ င်လို

ကည္။သူ႔ကိုၾကည့◌ေ
္ ◌တာ့စာၾကည့◌ား ပဲ မွာသူ႔Mac

Bookနဲ႔Fileေ◌ တနဲ႔။ေညနက စကစိ င္◌းထားတဲစ

့ ာရင္◌းေ◌ တကို◌ျပ

ပ္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။

"အရိ ပစ္"

စကကိ လံ◌းု ဝလွည့◌လာ။ပါးစပလည္◌းမထူး။လက္ေ◌ခ် ာင္◌း

သ ယယ္ေ◌ တကKeyboardေ◌ပၚမွာတစ္ေ◌ဖ် ာက္ေ◌ဖ် ာကိ ကိ က္။

Fileေ◌ တကိုစစိ က္။ေ◌◌ျပာရင္ေ◌တာ့နည္◌းနည္◌းမွမႀကိဳက္။သူလပ

ု ္

္ အဲဒ
ခ် ငာလုပ္ေ◌နတုန◌းေကတာ့ ့ ီ ု ပဟုတ္။
 " နာက္ ေအ◌ျပာမခံ ခ်ငင္ ေအ◌ျပာမခံ ေရအာင္ေ◌န"

တုတ တွမလႈပ္။

"အရိ ပစ္ လာမအိ ပ းလား"

မ် ကံ◌းု ေ◌ တကို တန႔ခ်

္ ိဳးထားရင္◌းစကိ တစ် ကွည့ ◌ကည့ ◌

ည္။စေက◌ျေခထာက္ေ◌ တကိုကားထားရင္◌းထိုင္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။

ဒူး စ
ွ က္ေ◌ပၚကိုလကစကီတငင္◌းလက္ေ◌ခ် ာင္◌းေ◌ တကိုယွက္

ထားၿပီ း သူ႔ကို◌ျပ ိ ကကည့◌ေ

္ ◌ပးလိက
ု ည္။ဟုတယ္ မင္◌းပဲ စိတ္

မရွ တာ။

" မးေ◌နရင္ ေ◌◌ျဖ"

"မအိ ပ း"

"ရတယ္၊အဲ ဒ
့ ီစာရင္◌းေ◌ တ ၿပီ းေ◌အာငစ္၊ၿပီ းမွအိပ္"

တမငိ ြ႐ဲေ႕◌ျပာလိက
ု ာ◌ျဖစည္။သူ႔ထကိ ◌ျပမွသာေ◌တာ◌္

ကာက်သည္။ငါ ့ကိုလာမြ႐ဲ႕နဲ႔အရိ ပစ္။ငါကမင္◌းထကိ တယ္။

စကမွ ရ
ံ ံ ေ◌ တဘကိ ေ◌လ်ာွ ကားရင္◌းလိက
ု ာေ◌ တကို ဆဲ ဖ

့ ဲေ
ယစိ ကည္။ေ◌ရကူးက က ပာလဲလ ့ ◌လး လင္◌းေ◌န၏ၿခံ

က်ယကီးတစ လံ◌းု LEDမီ းေ◌ရာငံ◌ေ

ု ◌ တနဲ႔လွခ်ငိ င္◌းေလွနသည္။

တစခံ လံ◌းု ကိုလိက

ု ကည့◌ပီ းခေဏနမွ လိက ဲ ိ တိ
ု ာေ◌ တကို◌ျပ ပ

ကည္။

စက ႔အနားကို◌ျပနေ◌လ်
္ ာွ ကာၿပီ းစား ပဲ ေ◌ပၚေကရထည့ ◌ား

တဲဖ
့ လင္◌းကို ေ◌ကာက္ေ◌မာ့လိက
ု ည္။စကိ ေ◌မာ့မၾကည့◌။္ ေ◌
ေရသာက္ေ◌နရင္◌း စိ တေ
္ ◌ကာက္ေ◌နသူကိုမ်ကံ◌းု ေ◌ေ တမွးစင္◌းၾ

ကည့ ◌ိ ကည္။နဖူးေ◌ပၚမွာဆံ ပငပ ပ ပစ်ိဳ႕။မ် က္ေတာငွ

ည
ွ ္ေ◌ တေကကာ့နက္ေ◌န၏ ာွ တံ သ ယယေကဘးကၾက

ည့◌ေ
္ ◌တာ့ပိုၿပီ း သယင္◌းေ◌နသလိပ
ု င္။ ာွ ခမ္◌းပါးေ◌ တကပန◌းေ◌
္

သးေ◌ရာငဲစိုေ◌ေနသး၏မ် ကွာကဆူပုတေ
္ ◌နတာေ◌တာင်စရာေ◌

ကာင္◌းေ◌နေသယာင္။

သူ႔လက္ေ◌မာင္◌းမွာစက် စႇစားတာေ◌ၾကာင့ ◌ကာေ◌တာ

ငင္ေ◌န၏သူ႔အသားအရ ဖဴ လန◌းေ◌တာ့
္ တစ ခု ဆိုတအား

သိသာသည္။Keyboardေ◌ပၚတငားတဲသ
့ ူ႔လက္ေ◌ခ် ာင္◌း◌ျဖဴ ◌ျဖဴ ေ◌

လးေ◌ တကအစေလွနတာ◌ျဖစည္။ေ◌ပါငယ္ေ◌လာကဲရွိတဲေ
့ ◌ဘာ

င္◌းဘီ ဝတားတာေ◌ၾကာင့◌ေ
္ ◌ပါငံေ◌ြဖးေ◌ြဖးေ◌ တကအတိင
ု ္◌း

သား။ေအပၚစီ းေကနစကစ ခ် င◌
္ းလိက
ု ကည့◌ေ
္ ◌နတာကိုသိမွာပင္။စ

ကိ တမင ု မစိုကာ။အ ဟန◌း!

္

စက္ေ◌ရခ်ိဳးခန◌းထဲ
္ ဝငပီ းကိုယကန႔စငာေ◌
္ တအ င ပ

ည္။ၿပီ းမွbathrobeအျဖဴ တစ ဲဝတင္◌း အိ ပာဘက္◌ျပနေ◌လ်

္ ာွ က္

လာလိက
ု ည္။ခု တငံရံမွာေ◌ခါင္◌းအံ ◌းု ွ စံ◌းု ဆင့◌ပီ းမွီထိုင်လိက
ု

င္◌းအလု ပ ပိ ႔Mac Bookကိုြဖင့◌၏

္ ေ◌ေဖဖေကတာင္ေ◌မးေ◌ေနသး

သည္။'အားလံ◌းု အဆင္ေ◌◌ျပရဲ ႕လား'တဲ။့ အလုေပတာ့အဆေင◌ျပ

စရာမရွိ ။ေ◌ေဖဖကိုယိ ငည္◌းအလုပဲ ႔ပတတပီ းသူ႔ကိုလႊတ

ထား။အကု ု တာ◌ျဖစည္။အလုပဲ ႔ပတ္

နဲ႔အ ငိ ငငပီ းမွလပ
သတငာေ◌ေဖဖနဲေ႔◌ျပာလိ႔
ု ဆိုလိ႔
ု ေရသးသည္။အလု ပိစၥၿပီ း

တာနဲ႔အရိ ပ စိ ◌ျပႆ နာမရွ ာဖို႔။နားလည္ေ◌ပးဖို႔။စိ တစ္ေ◌အာင

လုပိ ႔။အရိ ပေစၾကာတင္◌းတာ သူမသိဘူး။

ေ◌ဆာက ပ္ေ◌ရးဘကိ အတည္◌ျပဳေ◌ပးရမည့ေ◌ဆာကဦး

ပံ ◌ေ
ု ◌ တကိုတစ် ကစင္◌း အလု ပဲအာ႐ံ◌ေ
ု ◌ရာ ကားသည္။အတ

ကာမွ လကနာရီ ကိုငံ◌႔

ု ၾကည့◌လ
ိ ်င
ွ ္ 10နာရီ ေ◌တာ ငဲေ◌တာ့မွာ◌ျ

ဖစည္။ထိုေ႔ၾကာင့◌္ စာၾကည့◌ား ပဲ ဘကိ လွည့◌င္◌း

"အရိ ပစ္ လာအိ ပ္ေ◌တာ့"

သူ႔အလုပဲ သူလပ
ု ္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။စကကိ တစ် ကွမၾက

ည့◌။္ အရိ ပ စဒီလိေ

ု ◌◌ျပာရံ ◌န ဲ မရဘူးဆိုတာသူသိသည္။
ု ႔

"အရိ ပစ္၊လာအိ ပ္ေ◌တာ့၊မၿပီ းရငနကွဆက ပ္"

စကိ အဖက ပပီ းလွည့◌ၾကည့◌။္ အရိ ပ စိ အဲ ဒ

့ ါေ◌ တစိ တရွ

ာ◌ျဖစည္။ဆက္ေ◌◌ျပာေ◌နလည္◌းကိုယဲအ ူ း◌ျဖစွာပင္။စက္

သည္◌းခံ ုိ ငမ္◌းတိ႔
ု ကု ားၿပီ ◌ျဖစည္။စာၾကည့◌ား ပဲ အထိေ◌

လ်ာွ ကာရင္◌းသူေ႔ရွ ႕ကMac Bookကိုပိတ စိ ကည္။စကိ တစ်

ကဲေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ း◌ျပ င့◌ိ ႔လုပ္ေ◌နလ်င

ွ ္

" တာ◌ပီ အရိ ပစ္၊ထားလိက

ု ္ေ◌တာ့လိေ
ု ႔◌ျပာေ◌နတယ္"

"ၿပီ းမွ အိ ပိ ကယ္"

"ဒီေ◌လာကမ် ားႀကီးကို မိုးလင္◌းရင္ေ◌တာငပီ းမွာမဟုတ း၊ထား

လိက
ု ္ေ◌တာ့ အိ ပယ"
 စကသူ႔လက္ေ◌မာင္◌းေကန ဆဲ မပစိ က်ွင္ စကက္ေ◌ တကိုပု

တ တစာ

"ၿပီ းမွအိပယိ ႔ ေ◌◌ျပာေ◌နတယလား"

ေ◌နရာေကနမထ။File တဲေ◌ တကို ◌ျပ ွ ိ ႔လု ပည္။သူစိတရွ

ည္ေ◌တာ့။ေမ◌ျပာမဆိုေ◌ကာက္ေ◌ြပ႕ပစိ ကည္။ ု တရကိ ႔စ

က္ေ◌ြပ႕ခ်ီ ထားတဲအ
့ တိင
ု ◌
္ း အိ ပာအထိပါလာသည္။ေ◌ြမ႕ရာေ◌ပၚကိုပ

စ် လိက
ု င္◌း ေ◌ဘးေကနဝငွဲလိက ု ဲ အရွိ နေ◌ၾကာ
ု ည္။ပစ် လိက ္

င့◌ေ
္ ◌ြမ႕ရာထဲ◌ျမဳပ္ေ◌နသူက ခ် က်င္◌းထလာကာခု တင္ေ◌ပၚကဆင္◌း

ဖို႔လုပ္◌ျပန၏စက
္ ဲ ားလိက
႔လကစကိ အျမ ထ ု ကာ

ု ႔◌ျပာေ◌နတယ္၊ဒါကဘယဲ"
"အရိ ပစ္ အိ ပ္ေ◌တာ့လိေ

"ဖယ္"

အရိ ပစ္ သူ႔ကိုတစယိတိ းေ◌နတာ◌ျဖစည္။ေ◌ဒါေသၾကာ

င့ ◌သံေ◌ တပါတုနေ◌န၏စက
္ ကိ ခါခ် ရင္◌း ထ ထက္◌ျပ ည္။ခု

တင္ေ◌ဘးေ◌ရာက္ေ◌နသူကို ခါးေကနအျမ မ္◌း ဆဲ လိက

ု ၏ ု တရ

ကိ ႔အရွိ ထိန◌း ုိ ဲ
္ င စက္ေ◌ပၚကိုပစ် လာေ◌တာ့သည္။စေကအာ

က သူကေအပၚက။စကလႊေတပး။ခါးေကနသိုင္◌းဖကားလိက
ု ္

လ်င
ွ ္ စကငတ္ေ◌ တကိုထု ု ိ ကင္◌း ထ ထကိ ႔လုပ္◌ျပ ည္။စက္

စိ တရွ ည္ေ◌တာ့။

"အရိ ပစ္ မင္◌းဘာ◌ျဖစ္ေ◌နတာလဲ"

"ဖယ္ လႊတ္ေ◌ပး"
 "မလႊတ း"

အတင္◌း ု န◌း
္ ထက္ေ◌နသူကိုေ◌အာကိ လိ◌မ
ွ ့◌ရ
် င္◌း ေအပၚေကန

ြခထားလိက
ု ည္။ေ◌အာေကနပတပ္ေ◌လး◌ျဖစ္ေ◌နသူသည္ အသ

ေက္ဝအာငရငွဴရင္◌း ု န◌း
္ ထကိ ႔ကိုပဲႀကိဳးစားေ◌နတာ◌ျဖစည္။

စကသူ႔လက္ေ◌ တကိုေအပၚေကနဖမ္◌းခ်ဳပားၿပီ းေ◌ြမ႕ရာနဲ႔ ဆဲ

ကပားလိက
ု ပီ း

"အပိုေ◌ တမလုပဲ ႔ အရိ ပစ္၊ငါသိပိ တွ ဲ ေ◌ကာငဟုတ းေ◌

နာ◌္"

မ် ကံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌ တနဲ႔စကိ ◌ျပ းစိုကကည့ ◌ာကာ

"ဘယ ေကရာစိ တွ ိ င္◌းေ◌နလိ႔

ု လဲ၊ဖယ္ေ◌ပးဆိုရင္ ဖယိ က္!

အန႔!"
္

စက ႔နႈတမ္◌းေ◌ တကိုဖိကပာ အငမ္◌းမရစု ပ ပစိ ကည္။

ဖေယပးခ် ငိ ႔မင္◌းကိုမရမကဖမ္◌းခ်ဳပားတာအရိ ပစ္။စကန

မ္◌းေ◌ေ တအာက လတ္ေ◌အာင္ေ◌ခါင္◌းကိုဘယာတိမ္◌းေ◌ရွ ာင

ည္။စကသူ႔နႈတမ္◌းေ◌ တကို အားထည့◌ပီ းစု ပ ထားတာမို႔ ု န◌း

္

ထကိ ႔မရ။လ်ာွ ေ◌ တအထိပါစိ တကိဳက ပ နမ္◌းရွိ ကစိ ကည္။

ခဏအၾကာစကနမ္◌းေ◌ တကိုတန
ု ႔ျပ
္ ာေ◌တာ့သည္။

ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးေ◌မာၿပီ းအသကွဴမဝမွ နႈတမ္◌းေ◌ တကိုလႊတ္ေ◌

ပးလိက
ု ည္။မ် ကွာေ◌လးကစကနမ္◌းေ◌ေ တၾကာင့◌န◌းေ◌ရာင္
္

သမ္◌းခ် ငေ
္ ◌န၏မ် ကွာလႊ◌ဲကာသူ႔လ င္◌းေ◌ တနဲ႔ ငတ္ေ◌ တ
ကို ေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ က ပမ္◌းရင္◌း အက်ႌကိုပါတစါတည္◌း ဆဲ ြခၽ

တစိ က္ေ◌တာ့ ု န◌းေ◌သးသည္

္ ။စကလည္◌းနမ္◌းမိ ငံ◌းု ဝမရပ္

ခ် င း။သူကအဲ လ
့ ိေ
ု ◌ တအသည္◌းအသ န◌းကန
္ ◌ျပလ်
္ င
ွ ိ လိခ
ု ် င ည္။

တစကည္◌းေ◌ဘာင္◌းဘီ တိေ
ု ◌လးကိုပ ါ ဆဲ ြခၽတပီ းေ◌◌ျေခထာ

က္ေ◌ တကို ဆဲ ကားပစိ က္၏

့ ီေ◌နာက ႔အရာေအသးေ◌လးကိုလကဲ႔ဆု ပိ ငပီ းြပ တဲလို

အဲ ဒ

က်ွင္

"ဟင့ ◌င္◌း အာ့!"

စကမလႊတ္ေ◌ပးပါ။ေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ က တဲေ◌နတာေ◌ၾကာ

င့◌ကကဲမွာပဲ တစ္◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းမာလာေ◌တာ့သည္။

"အာ့! ဟာ့! ေမနတတ္ အင့◌!္ "

လက္ေ◌လးေ◌ တကအိ ပာခင္◌းကို ဆဲ ဆု ပားသည္။စကည္◌းရင္

ခု ံေ◌ တ◌ျမ ာၿပီ ◌ျဖစည္။သူ႔အရာကိုပါးစပဲ ႔ငံစ

ု ုပ စိ က္

သည္။စက တကည္◌းဒါကပထမဆံ ◌းု အႀကိမံ ◌းု စုပ္ေ◌ပး◌ျခ

င္◌း။

"ဟင့ ◌င္◌း! ဟာ့! မလုပဲ ႔"

ေ◌ရွ ႕တိးု ေ◌နာက ပံ ◌စ

ု ုပ္ေ◌ပးရင္◌း တင္ေ◌ တကိုေ◌ြမ႕ရာ င
ွ ြ့ ◌

တ ထိ ဆဲ ေ◌◌ျမႇ◌ာကိ ကည္။ပန◌းေ◌ရာငန
္ ◌းခ်
္ ငေ္ ◌နတဲ ့

ေအပါကယထိရကရာမရွိ ။အျပစနာအစာဟူ၍တခု ေတေလတာင

ရွိ ။ေအပါကယိ လ်ာွ နဲ႔ြပ တဲေ◌တာ့ညည္◌းညဴရင္◌းခါးေ◌လးေ◌ကာ့

တကာသည္။စကလ်ာွ ကိုအ တင္◌းထဲထိတိးု ဝငိ က္၊အထက္ေ◌အာ

က တဲလိက
ု စွည့ ◌ီလု ပိ က်ွင္

"အာ့! ယားတယ္ ေမနတတ္ေ◌တာ့ဘူး ဟာ့!"

ေ◌◌ျေခထာက္ေ◌ တကိုေ◌တာ့သူ႔အလိလ
ု ိက
ု ားေ◌ပးထားသည္။စက

ရပပီ းေ◌◌ျေခထာက္ေ◌ တၾကားထဲဝင္ေ◌နရာယူသည္။ဝတား

တဲb့ athrobeကိုခါးစည္◌းႀကိဳး◌ျဖ ်ၿပီ း ဆဲ ြခၽတိ ကည္။ၿပီ းတာ

နဲ႔ သူ႔တငါးေ◌ တကို◌ျပနေ◌◌ျမႇ◌ာကပီ

္ းပန◌းေ◌ရာေငပါကယ
္ ီ

စကရာထိုး သင္◌းပစိ က်ွင္

"အင့◌!္ အာ့! နာတယ္"

အစပဲ ရွိေ◌သးသည္။◌ျပည့ ◌ိပ္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။စကသူ႔ေအပၚ

္ းထိတဲအ
အုပိ းၿပီ း ာွ ေ◌ခါင္◌းခ် င◌ ့ ထိငံ◌႔
ု ခ် ပစိ ကာ

"စိ တိ ေ◌လ်ာွ ႔ထား"

"ဟင္◌း!"

ေ◌အာကႈတမ္◌းေ◌လးကိုကိုကပီ းမ် ကံ◌းု ကိုစံ◌မ

ု ိွ တားသည္။

ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးလည္◌းလိခ
ု ် ငေ
္ ◌နၿပီ ။စကတစစ် င္◌းတိးု ဝင္ေ◌တာ့

စကငတိ လက္ေ◌လးေ◌ တနဲ႔ တန◌းက

္ ားရင္◌း

"အင့◌!္ ဟင့◌!္ ◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌း"

ခဏနားၿပီ းမွအ သင္◌းအထုတိ စရသည္။သူ႔အ တင္◌းထဲစကရာ

ကတင္◌းက်ပီ းပိုငေ
္ ◌နသည္။ခဏၾကာေ◌တာ့တစ် က်င◌
္ းတိးု ဝင

တာအားမေရတာ့။ၾကည့◌တာဒီေ◌ကာင္ေ◌လးလည္◌းအျမ ိ ေ◌နၿ
ပီ ။မ် ကံ◌းု ေ◌ေ တမွးစင္◌းထားရင္◌း ပါးစပ္ေ◌လးပါဟထား၏စက္

သူ႔ေအပၚကထလိက
ု င္◌းဒူးေ◌ခါက္ေ◌ ကးေ◌ တကိုထိန◌းကိ
္ ုငင္◌း

တရပပိ းဝငစိ က္ေ◌တာ့သည္။

"အား! အား! ဟာ့!"

အဆက ပတိ း သင္◌းေ◌နရင္◌းေကန ု တရက တစိ က္ေ◌

တာ့ စကိ လွမ္◌းၾကည့ ◌ည္။ပတပ္ေ◌လး◌ျဖစ္ေ◌နသူကို ဆဲ ထူရ

င္◌း နႈတမ္◌းေ◌ တကိုတစ် တ်တမ္◌းလိက

ု ည္။စေကြမ႕ရာေ◌

ပၚအ ငွဲအိပိ ကပီ းမွ သူ႔ကိုစေကပၚကေြခစလိက

ု ည္။

"ကိုငပီ း◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င◌
္ းထိုင်လိက
ု ္"

"အင္◌း! ဟင္◌း!"

စက္ေ◌◌ျပာတဲအ
့ တိင
ု ◌
္ းလိက
ု ပည္။စကရာေ◌ပၚျဖည္◌း◌ျဖ

ည္◌းခ် င◌ ု ဲ့မဲ့။စကငတ္ေ◌ပၚကိုလ
္ းထိုင်ရင္◌းမ် ကွာေ◌လးကငိမ

က္ေ◌လးေ◌ေ တထာကားရင္◌း ငံ◌႔

ု ၾကည့◌ေ
္ ◌သးသည္။ၿပီ းေ◌တာ့

"အာ့! မေရတာ့ဘူး နာတယ္ အား!"

စကသူ႔ခါးေကနကိုငပီ းေ◌အာကိ ဆဲ ခ်လိက

ု ်ွင္ အဆံ ◌းု ထိတိးု ၀င္

သားေ◌တာ့၏

"အား! ဟင္◌း!"

" ဖည္◌း◌ျဖည့◌င
် ◌
္ းထို ငလုပ္"

ထိုအခါမွ စကငတိ အား◌ျပဳေ◌ထာကားရင္◌းထို ငစလု ပ

ည္။
 "အင္◌း! အာ့! ဟာ့!"

စကခါးေ◌လးကိုေ◌အာေကနထိန◌းကိ
္ ု ငားရသည္။အခ်ိ ည္◌းန

ည္◌းၾကာလာတာ့◌ျဖဴ ◌ျဖဴ ေ◌သးေ◌သးခႏၶာကိုယ္ေ◌လးကစကါးေ◌ပၚ

မွာစည္◌းခ် ကွ ွ ႈပွားလာေ◌တာ့သည္။အသားခ် င္◌းထိ ု ိ ကံတစ္

ဖတတစကိတိ ပို◌ႂ ကလာေ◌စသည္။အားမေရတာ့တာနဲ႔ သူ႔ခါး

ကိုထိန◌းကိ
္ ုငပီ းဒူးအနည္◌းငယ္ေ◌ထာငာေ◌အာေကနတရပပ္

ထိုးေ◌ဆာင့◌ စိ ကည္။စကႈပွားမႈေ◌ တခေဏ းွ က် သားသ ွ

င့◌္

"အား! ဟာ့! မ မရပဲ ႔ အာ့!"

သူ႔စကားေ◌ၾကာင့ ◌ဆက ပတိ း သင္◌းေ◌ပးရသည္။အခ် ကွ

စယ္ေ◌လာကိ းေ◌ဆာင့◌ပီ းေ◌တာ့ၿပီ း သားပံ ◌ရ

ု သည္။စေကပၚ

တစိ ယံ◌းု ေ◌ပ် ာေ

့ ◌ြခက်လာေ◌တာ့၏◌ႏြ◌မ္◌းေလ်နၿပီ ◌ျဖစဲ

သူ႔ကိုယ္ေ◌လးကိုအသာထိန◌းေ◌ပးရင္
္ ◌းစက္ေ◌ဘးမွာလွဲသိပိ ကသ

ည္။စကမၿပီ းေ◌သး။ေအနာေကေနြပ႕ဖကားရင္◌းေကန ေ◌◌ျေခ

ထာကစက္ေ◌◌ျမႇ◌ာကပီ း◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င္◌းထိုး သင္◌းေ◌တာ့

ခါးေ◌လးေ◌ကာ့ေ◌ပးသည္။

့ ◌နာ ကဲေ◌မွာကစိ က္ေ◌တာ့လ

အခ်ိ စ အထိလႈပွားၿပီ းတဲေ

ည္◌းအလိက
ု င့◌။္ ဒူးေ◌ေ တတာ့ေ◌ထာေကပး င
ုိ ေ
္ ◌တာ့။ခါးေ◌လးေ◌

တာ့ေ◌ကာ့ေ◌ပးသည္။ဒီေ◌လာကကီးအထိေ◌ပ် ာေ
့ ◌ြခ သားတာဒီေ◌ကာ

င္ေ◌လးထိရွ လယာလည္◌းပါလိမ့◌ည္။စကပီ းတဲအ

့ ထိေ◌တာ့ေ◌တာ
င့◌ေ
ံ ◌ပးရွ ာသည္။ၿပီ းတာနဲ႔ ဘာမွမလႈပွား င
ုိ ္ေ◌တာ့။စကပဲ အစအ

ဆံ ◌းု သန႔ရွ
္ င◌္ းေ◌ပးရသည္။သူေ႔ဘးမွာအသာဝငွဲရင္◌းေ◌စာငခံ ◌ေ
ဳ ◌

ပးကာ စက ငငဲ ဆဲ သင္◌းေ◌တာ့လည္◌းအလိက

ု င့◌ေ
္ ◌လးပါလာ

သည္။စကသူ႔ခါးေကနထပပီ း ဆဲ ကပစိ ကင္◌းထိုေ◌ကာင္ေ◌လး

နား နားအထိကပာ

"မင္◌းကထိရွ လယိ ကာ"

ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးနားေ◌ တခ် က်င္◌းရဲ တကာသည္။မ် ကွာေ◌လး

အထိပန◌းေ◌ရာငန
္ ◌းလာလ်
္ င
ွ ။္ ဟား ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးရွ ကားတာ

လား။

"ဘာလဲ မင္◌းရွ ကားတာလားအရိ ပစ္"

ခဏအၾကာ ရ ငငဲကတစင့ ◌င့◌႔

ဲ ရႈ◌က
ိ ံ ထကာေ◌တာ့

သည္။

" ဟ့ အရိ ပစ္! မင္◌းငိေ

ု ◌နတာလား"

"အင့◌!္ အဟင့◌!္ ဟင့◌!္ "

ဟား...။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးတစယိ ေ◌နတာပဲ ။ေအၾကာတင္◌းကဒါေ◌

လးေ◌◌ျပာမိ မွငိသ
ု တဲလ
့ ား။စကသည္◌းယားလာရကာတင္◌းတင္◌းက်ပ္

က် ပဲ ဖကစိ ကင္◌း

" နာေက◌ျပာေ◌တာ့ဘူး၊မငိန ဲ ႔တာ့"

ု ေ

ရွ ကားသူကငိေ
ု ◌နတုန◌းပါ။ငယယ္
္ ေ◌လးကတည္◌းကစက ငင္

ု ဲ့ ဖူးတဲေ
ထဲတိးု ဝငာငိခ ့ ◌ကာင္ေ◌လးသည္ အခု လည္◌းစက ငငဲငို
ရႈ◌က
ိ ္ေ◌န၏ေအ◌ျခေအနခ် င◌
္ းေကတာ့ မတူေ◌တာ့ေ◌ပမယ့ ◌ိ ႔။မင္◌း

သိလားအရိ ပ္။ငါမင္◌းကို ညီေ◌လးတစ္ေ◌ယာကိ ဘယ န◌းကမွ

္ ေသ

ိ ံသဲ့သဲ့အစား
ဘာမထားခဲ့ ဖူးဘူး။ခဏၾကာေ◌တာ့ရ ငငဲကရႈ◌က အ

သကွဴသံမ်ွင◌
္ းမ်ွင◌
္ း ထက်လာသည္။စက ငင္◌းတစ္ေ◌နရာမွာလ

ည္◌းေ◌ႏြ◌းေ◌ ထးေ◌နသလိပ
ု ါ။
<<<<<<<
>>>>>>>
21,December,2020
(Z&U)
ည7နာရီ ေတာင်ေကျာ် ေန ပီ ြဖစ် သည်။အရိ ပ်စစ် ကိုအရိ ပ်အေယာင်ေတာင်

မြမင်ရေသး။ညေန5နာရီ ု ံ းဆင်းကတည်းကထွက်သွားလိက
ု ်တာအခု ချ ိန်ထိ

ဘာေတွများလုပ်ေန ကလိလဲ။အရိ ပ်စစ် ဘာြဖစ် ချင်ေနတာလဲ။သူမ ကိ က်

မှနး် သိလိတမင်လပ
ု ် ြပေနတာလား။

ေဒါသကညေနကတည်းကေတာက်ေလ ာက်ထွက်ေနတာြဖစ် သည်။ေြပာ

လိက
ု ်ရင် ဘယ်ေတာ့မှနားမေထာင်။အိ မ်မှာဆို တစ် ခွနး် မကျန်

ြပန်ေြပာသည်။ ု ံ းမှာကျြပန်မေြပာနားမေထာင်။တစ် ကယ်က သူေြပာသလို

ဘယ်ေတာ့မှလိက
ု ်မလုပ်တာ။သူလပ
ု ် ချင်တာပဲ လပ
ု ် သွားတာြဖစ် သည်။ဖုနး်

ဆက်ေတာ့လည်းစက်ပိတ်ထားသည်။စက်ပိတ်မထားလည်းသဖုနး် ဆို

ဘယ်ေတာ့မှမကိုင်ဘူး။လူကိုဘာေကာင်ထင်ေနတာလဲ။

"ေတာက်!"
 ဒီတိင ုိ ်ြပန်။မိုးမာန်ဆီကိုပဲ
ု ်းလည်းမေန င ဖုနး် ဆက်ေမးဖိ လပ
ု ်ရ

ေတာ့သည်။

"ဟုတ်ကဲ့ boss"

"ဘာထူးလဲ"

"ညေနကသူတိPrivateေဆး ု ံ တစ် ု ံ ထဲကိုဝင်သွား ကတာေတပါ

ဲ ့ သတ်တဲသ
တယ်boss၊ ကည့်ရတာေကာင်းဆက်နပတ် ့ ူတစ် ေယာက်ေယာက်

ေဆး ု ံ တက်ေနတဲပ
့ ံုပါပဲ ၊အတွင်းေရးမးနဲဘယ်
့ လိပ
ု တ်သက်ေနလဲဆိုတာကို

ေတာ့ ဆက်စံုစမ် းခို င်းထားပါတယ်boss "

ဲ့
"အရိ ပ်စစ် နေကာင် းဆက်ကို မင်းဘယ်လိြု မင်လဲ"

"ဗျာ!"

"ကျစ် !"

"ဟိ ု boss၊ ကည့်ရတာပံုမှနပ

် ါပဲ boss"

"အခု အရိ ပ်စစ် ဘယ်မှာလဲ"

"ေဆး ု ံ ကထွက်လာ ပီ းသူတိ restaurant တစ် ခုထဲဝင် ပီ းညစာစား ကပါ

တယ်boss၊ ပီ းတာနဲTaxiနဲ
့ ့ ထွက်သွား ကပါတယ်၊အိ မ်ေရာက်တဲအ
ြပန် ့ ထိ

အတွင်းေရးမးကားေနာက်ကိုေတာက်ေလ ာက်လိက
ု ်ခိုင်းထားပါတယ်boss"

ု ်ဖိမေမ့န"ဲ ့
"အင်း၊ေကာင်းဆက်ေနာက်ေ ကာင်းကို ဆက်လိက

"ဟုတ်ကဲ့ပါ boss"

ဖုနး် ကျသွားတာနဲအိ
့ ပ်ရာေပ လှမ်းပစ် တင်လိက
ု ်သည်။ကျစ် !အရိ ပ်စစ် ဘာ

ေတွလပ
ု ် ေနတာလဲ။သူမသိေစချင်တာေတွေနာက်ထပ် ှ ိ ေနေသးတာလား။
ေလးေလး ှ ိ တန ု ဲ လား။ေလးေလးကေရာ
ု း် ကေရာဒီလိပ ေကာင်းဆက်ဆိုတဲ့

ေကာင်ကိုဘာလိအေရးေပးထားတာလဲ။ေလးေလးနဲေကာင်
့ းဆက် ဘယ်လို

ေတွပတ်သတ်ေန ကတာလဲ။သူတိထဲအရိ ပ်စစ် ကေရာ ဘာလိကနလ

် ့ န် ့

ကနလ
် ့ နန ဲ့
် ့ ပါေနရတာလဲ ။ေလးေလးနဲအရိ ု ် ခဲ့ ကတာလဲ။
့ ပ်စစ် ဘာေတွလပ

ေလးေလးနဲအရိ
့ ပ် ကားသူမသိတာေတွ ထပ် ှ ိ ေနေသးတာလား။ဒါမှ

မဟုတ် သကိုတမင်သက်သက်မသိေစချင်တာလား။ဘယ်ကအစဆွဲထုတ်

ပီ းဘယ်ကစေမးရမှနး် မသိ။ေမးရင်လည်းေြဖမှာမဟုတ်။ကျစ် ! စက်ဆံပင်

ဲ့
ေတွကိုထိုးဖွပစ် မိသည်။ကိုယ့်နည်းကိုယ့်ဟန်နေတာ့ သိေအာင်လပ
ု ် မှာပင်။

အရိ ပ်စစ် မင်းကိုငါ လတ်ထားမယ်ထင်ေနသလား။လံးု ဝပဲ ။မင်းငါမသိပဲ ဘာ

မှလပ
ု ် ပိုင်ခွင်မ
့ ှ ိ ဘူး။အခု မင်းရဲ အုပ်ထိနး် သူကငါ အရိ ပ်စစ် ။

စက်ေအာက်ထပ် ကိုအရင်ဆင်းလာလိက
ု ်သည်။ဒီေန ညစာကိ
့ ုသူ

တစ် ေယာက်တည်းစားရေတာ့မည်ြဖစ် သည်။မိုးမာန်ေြပာပံုအရဟိေ

ု ကာင်

ေလးညစာကိုအြပင်မှာတစ် ခါတည်း စားလာခဲ့ ပံုပင်။ညစာကို အတတ် င

ုိ ်

ဆံုးအြပင်မှာမစား ကဖိ သူတိငယ်ငယ်ေလးကတည်းကအစ ်အလာတစ် ခု

လိြု ဖစ် ေနခဲ့ တာ။တခါတေလအြပင်မှာdinner ပွဲေတွဘာေတွ ှ ိ ရင်ေတာင်မှ

အနည်းအပါးေလာက်ပဲေသာက် ပီ းအိ မ်ကိုေရာက်ေအာင်ြပန်သည်။အိ မ်

ေရာက်မှသာ စားြဖစ် တာများသည်။မင်းစည်းကမ် းေတွတအားပျက်ေန ပီ

အရိ ပ်စစ် ။

ထမင်းစားပွဲမှာလည်းသူမျက် ှာပျက်ေနေတာ့ ေဒ ကီးကသကိုအရိ ပ်

တစ် ကည့် ကည့်။ေဒါသကထွက် ပီ ဆို ဟန်ေဆာင် ပီ းေတာင်ထိနး် ချ ပ် ထား

လိမရ။ေလးေလး ှ ိ တန ု ဲ လား။သွားချင်သလိသ
ု း် ကေရာအရိ ပ်စစ် ဒီလိပ ု ွား။

ြပန်ချင်တဲအ
့ ချ ိန်မှြပန်။ေနချင်သလိေ
ု န။

"ေဒ ကီး"

"သားစက် ေြပာေလ"

"အရင်တန ု ဲ လား"
ု း် ကေရာ အရိ ပ်စစ် ဒီလိပ

"ဟင်!"

"အြပင်ေတွသွားတာ"

"ေအာ် ၊ဟိ ု သူေ းက ှလံးု ေရာဂါနဲဆိ

့ ုေတာ့၊တခါတေလသူေ းအစား

အြပင်ေတွဘာေတွသွားေပးတာေတာ့ ှ ိ တယ်သား၊ဒါေပမယ့် သူေ းကို

ေြပာ ပီ းမှသွားတာများပါတယ်"

သကိုပဲေြပာမသွားတာ။မဟုတ်ဘူး သူကတမင်မလတ်လိသူမသိေအာင်

ခို းသွားတာ။

"ညေနစာေရာ အြပင်ကစားလာခဲ့ တာပဲ လား"

"ဟင်!၊ဟိ ု တခါတေလမှအြပင်ကစားလာတာပါသားရဲ ၊သူေ း ှ ိ တန

ု း်

ကေတာ့သူေ းက အရင်စား ှင်လ

့ ိက
ု ်တာေတွ ှ ိ တာေပါ ့၊သူေ းကအချ ိန်

နဲေဆးေသာက်
့ ရတာဆိုေတာ့ေလ၊အရိ ပ်ကေတာ့အြပင်ကစားမလာရင် အိ မ်

ေရာက်မှသူတစ် ေယာက်တည်းစားတာေပါ ့"

ထမင်းငံစားေနတဲစ
့ က်ကို ကည့် ပီ းေဒ ေရစိ တ်မေအး င
ုိ ်။ထမင်းကိုလည်း

ဟုတ်တိပတ်တိမစား။စက်ေဒါသထွက်ေနတာသူမသိသည်။စက်ကငယ်ငယ်

ကတည်းကသိပ်စိတ်ဆတ်တဲက
့ ေလး။အရိ ပ်ေလးေရာက်လာမှ စက်စိတ်
ေတွေပျာ့ေပျာင်းလာတာ။အခု ေတာ့ စက်စိတ်ေတွအရင်လိြု ပန်ြဖစ် ေနပါ ပီ ။

အရိ ပ်ကလည်းေနာက်ကျမှာဆို စက်ကိုေြပာသွားသင့်တဲဟ

့ ာကို။ဟိ ု

တစ် ေနကပဲ
့ ဒီကေလးေတွြပန်ေြပလည် ကေတာ့မလားမှတ်တယ်။မဟုတ်

ဘူးထင်ပါရဲ ။

"ေဟာ အရိ ပ်ြပန်လာ ပီ "

အရိ ပ်က ထမင်းစားခန်းဘက်ကိုတစ် ချက် ကည့် ပီ းအေပ ထပ် ကိုတက်

သွား ပီ ြဖစ် သည်။စက်ကအရိ ပ်ကိုတစ် ချက်မှလှည့်မ ကည့်။ထမင်းငံစားေန

ရင်း မျက်ခံုးထင်းထင်းေတွကိုေတာ့တန
ွ ခ
် ့ ျ ိ းထား၏ဆံ ပင်ေတွကေတာ့

ေခါင်းေလ ာ် ပီ းစမိ ဖ ု ိ ဖရဲ ြဖစ် ေနသည်။စက်ကအိ မ်ေနရင်းဆို အကွက်

လက် ှ ည်ေတွအဝတ်များသည်။အေပ ကယ်သီးေတွကိုေတာ့ အ မဲ လိလ

ု ို

ု ဲ ြဖစ် ြဖစ် စက်နေတာ့

ြဖ တ်ထားတတ်ေသး၏ဘယ်လိပ ဲ့ ကည့်လိေကာင်းေန

တာပင်။

"သားစက် ေတာ် ပီ လား"

စက်ကစားလက်စထမင်းကိုလက်စသပ် ပီ းအသင့်ချထားတဲေ
့ ရကိုယူ

ေသာက်သည်။ ှ တ်ခမ် းေတွကိုတစ် းနဲသု

့ တ် ပီ း ေြခလှမ်း ကဲ ကီးေတွန ဲ ့

အေပ ထပ် ကိုတက်သွားလ င် ေဒ ေရရင်ဘတ်သာဖိ ေနရေတာ့သည်။ဒီညီ

အကိုစကားေတွဘာေတွများေနမှြဖင့်ဘုရား ဘုရား။အခန်းတံခါးကေနသွား

နားေထာင်ရင်လည်း ကားရမှာမဟုတ်ဘူး။အခန်းေတွကအသံလံစ ဲ့ ု
ု နစ် နဆိ

လားဘာဆိုလား။အြပင်ကေနတံခါးေခါက်ရင်ေတာင် လက်ဆစ် ြပ တ်

မတတ်တအားေခါက်ရတာ။
 <<<<<<<<
>>>>>>>>
စက်အိပ်ခန်းထဲဝင်လာေတာ့ ဟိတ
ု စ် ေယာက်ကေရချ ိ းေခါင်းေလ ာ် ထား

ဲ ့ တ်ေန ပီ ြဖစ် သည်။တီ ှ ပ်အြဖ ပါးပါးကိုခဲေရာင်

ပီ းေခါင်းကိုတဘတ်နသု

ေဘာင်းဘီ တိေ
ု လးနဲ တွ
့ ဲဝတ်ထား၏စက်ကသူလပ
ု ် သမ ကိုခါးေထာက် ကည့်

ေနလိက
ု ်သည်။ေခါင်းကိုေရစင်ေအာင်သုတ် ပီ းတာနဲမျက်
့ ဲ့
လံးု ဝိုင်းေတွနစက်

ကိုတစ် ချက်လှမ်း ကည့်သည်။

စက်ကအ ကည့်ကိုမလဲ။တမင်ကိုမျက်လံးု ေဒါက်ေထာက် လိက

ု ် ကည့်ေန

တာြဖစ် သည်။ေရချ ိ း ပီ းစမိ မျက် ှာေလးက ကည်လင်ေန၏ ှ တ်ခမ် းပါး

ေတွကိုတင်းတင်းေစ့ ပီ းစက်အ ကည့်ေတွကိုလဲေ ှ ာင်သည်။စက်ကလည်း

မျက်ခံုးေတွကိုတမင်ကိုတန
ွ ခ
် ့ ျ ိ းထားတာြဖစ် သည်။ခဏအ ကာသဟာသူေန

တဲလ
့ ိက
ု ်ကာေတွကိုအေ ကာင်းမဲ့သွားပိ တ်ြပန်သည်။စက်ေ ှ ကေနာက်တစ်

ကိမ်ြဖတ်ေလ ာက်လာေတာ့ လက်ေမာင်းရင်းကေနဆွဲထားလိက

ု ်ရင်း

"ဘယ်အချ ိန် ှ ိ ပီ လဲ"

စက်လက်ေတွကိုြဖ တ်ချ ပီ း ေ ှ ာင်ထွက်သွားဖိ လပ

ု ် ြပန်သည်။စက်က

ေနာက်တစ် ကိမ်သလက်ေမာင်းရင်းကေနအားထည့် ပီ းေဆာင့်ဆဲွပစ် လိက

ု ်

တာမိ စက်ရင်ဘတ်ေ ှ တည့်တည့်ေရာက်လာသည်။

"ဘယ်အချ ိန် ှ ိ ပီ လဲလိ ငါေမးေနတာအရိ ပ်စစ် "

စိ တ်မ ှ ည်ေတာ့တာေ ကာင့် စက်အသံကကျယ်သွားသည်။ေဒါသလည်း

ထွက်ေနတာမိ ေအးစက်စက်လပ
ု ် ေနသူကို စိ တ် ှ ိ လက် ှ ိ ကိုင်ေဆာင့်

ု ်ချင်တဲအ
ပစ် လိက ့ ထိ။
 "နည်းနည်း ေနာက်ကျသွားတယ်"

"ဘာေြပာတယ်ေဟ့ေကာင်၊8နာရီ ကနည်းနည်းေနာက်ကျတာလား"

စက်သမျက် ှာေ ှ အထိ ငံေြပာပစ် လိက

ု ်သည်။အဲ ဒ
့ ီလိေ
ု အးစက်စက်ပံုစံ

လုပ်ြပတာကိုေစာက်သည်းအေပါက်ဆံုးပဲ ။

"ေတာက်!"

တက်ေခါက် ပီ း သလက်ေမာင်းကိုအ ကမ် းပတမ် းလတ်ချပစ် လိက

ု ်လ င်

စက်မျက် ှာကိုစူးစူးစိုက်စိုက်ေမာ့ ကည့်လာရင်း

"သွားစရာ ှ ိ ပါတယ်လိမေြပာခဲ့ ဘူးလား၊အဲ ဒ

့ ီအချ ိန်တန
ု း် ကလတ်လိက
ု ် ပါ ့

လား၊ဘာလိမသွားခို င်းလဲ"

"ဘာေြပာတယ်၊မင်းကိစက ဘာမိ လိအဲေ

့ လာက်အေရး ကီးေနရတာလဲ

ေြပာစမ် းပါ၊မင်းတစ် ေယာက်တည်းေစာက်လပ

ု ် ေတွ ပ် ေနတာမဟုတ်ဘူး

လား ဟမ် !"

ေဒါသေ ကာင့်လက်ေမာင်းရင်းေတွကိုကိုင်ေဆာင့်ပစ် မိသည်။သူကပဲ

ေဒါသလာထွက်ြပရေသးသည်။ဘယ်သအမှာမိ လိလဲ။ဘယ်ေကာင်က

မဟုတ်တာအရင်လပ
ု ် တာလဲ။

"ဖယ် လတ်!"

စက်ကို စူးစိုက် ကည့် ပီ းစက်လက်ေတွကိုခါချသည်။ ပီ းေတာ့

တံခါးေပါက် ှ ိ ရာကိုေတာက်ေလ ာက်ထွက်သည်။စက်က သေနာက်ကိုအမှီ

ု ်ရင်းလက်ေမာင်းရင်းကေနခပ် ကမ် း ကမ် းြပန်ဆဲွပစ် လိက

လိက ု ်ရင်း

"မင်းကို ဘယ်သူကထွက်သွားခို င်းလိလဲ"

 "ကိုယ့်အခန်းကို ြပန်ေနမယ်"

ဲ့ "
"ဘယ်သ ခွင်ြ့ ပ ချက်နလဲ

"ဘာြဖစ် လိေနရာတကာ ခင်ဗျားသေဘာလဲ"

"ဒီအိမ်မှာ ေနရာတကာငါ ့သေဘာပဲ ၊မင်းကငါ ့အုပ်ထိနး် မေအာက်ကလူ၊ငါ

မသိပဲ မင်းမှာဘာမှလပ
ု ် ခွင်မ
့ ှ ိ ဘူး၊ဘယ်မှလည်းသွားခွ င်မ
့ ှ ိ ဘူး၊

တစ် ခါတည်းေြပာထားတာ"

စက်ေြပာလိက
ု ်ေတာ့ သမျက်လံးု ေတွလက်ခနဲြဖစ် သွားသည်။စက်မျက် ှာ

ကိုစူးစိုက် ကည့်ကာ မျက်ေတာင်တစ် ချက်မှမခတ်။စက်ကလည်းအ ကည့်

ေတွကိုလဲမပစ် ။ခဏ ကာေတာ့စက်ကိုေဆာင့်တန

ွ း် ပီ းအခန်းထဲြပန်ဝင်

သည်။

ေြပာစရာ ှ ိ တာေတာ့ေြပာရမှာပင်။သကိုစေမွးစားကတည်းက

စာချ ပ် စာတန်းနဲ။လာချင်
့ တဲအ
့ ချ ိန်လာ၊ထွက်သွားချင်တဲအ
့ ချ ိန်ထွက်သွား

ရေအာင် ကိုယ့်အိမ်ကဇရပ် မဟုတ်ဘူး။ဒါကိုသူလည်းသိသည်။သူတစ် ကယ်

လိအိမ်ေထာင်ေတွဘာေတွြပ ချင်ရင်ေတာင်စက်အာဏာတည်ဆီက

ခွ င်ြ့ ပ ချက်ရမှ သူရသင့်တာရမှာြဖစ် သည်။စက်ကို အသိမေပးပဲ အရိ ပ်စစ်

မှာဘာမှလပ
ု ် ခွင်မ
့ ှ ိ ဘူး။ေလးေလးေ ှ ေန ကီးကိုယ်တိင
ု ် ှစ်ေယာက်လံးု ေ ှ

မှာေခ ေြပာထား ပီ းသား။စက်အိမ်ေထာင်ြပ ပီ းမှသာ အရိ ပ်စစ်

အိ မ်ေထာင်ြပ ခွ င့် ှ ိ သည်။စက်အရင်သမှာအိ မ်ေထာင်ြပ ခွ င်မ

့ ှ ိ ။ေလးေလး

ကိုယ်တိင
ု ်ေသတမ် းစာထဲထည့်ေရးသွားတာ။သူကိုယ်တိင
ု ်သသားကို ကိုယ့်

လက်ထဲထိုးထည့်သွားခဲ့ တာ။
 စက်ကအခန်းထဲကိုြပန်လှည့်ဝင်လာရင်း အိ ပ်ရာေပ ပစ် ထိုင်ချလိက
ု ်

သည်။သကို ကည့်ေတာ့စာ ကည့်စားပွဲမှာသMac BookနဲFileေတွ

့ ဲ့
န။ညေနက

စက်စစ် ခိုင်းထားတဲစ
့ ာရင်းေတွကိုြပန်လပ
ု ် ေနတာြဖစ် သည်။

"အရိ ပ်စစ် "

စက်ဘက်ကိုလံးု ဝလှည့်မလာ။ပါးစပ် ကလည်းမထူး။လက်ေချာင်းသွယ်

သွယ်ေတွကKeyboardေပ မှာတစ် ေဖျာက်ေဖျာက် ု ိ က်လိက

ု ်။Fileေတွကိုစစ်

လိက
ု ်။ေြပာရင်ေတာ့နည်းနည်းမှမ ကိ က်။သူလပ
ု ် ချင်ရာလုပ်ေနတုနး်

ကေတာ့အဲဒ
့ ီ ု ပ်မဟုတ်။

"ေနာက် အေြပာမခံ ချင်ရင် အေြပာမခံ ရေအာင်ေန"

တုတ်တတ
ု ်မှမလပ် ။

"အရိ ပ်စစ် လာမအိ ပ်ဘူးလား"

မျက်ခံုးေတွကိုတန
ွ ခ
် ့ ျ ိ းထားရင်းစက်ကိုတစ် ချက်လှည့် ကည့်သည်။စက်

ကေြခေထာက်ေတွကိုကားထားရင်းထိုင်ေနတာြဖစ် သည်။ဒူး ှစ်ဖက်ေပ ကို

လက်တစ် ဖက်စီတင်ရင်းလက်ေချာင်းေတွကိုယှက်ထား ပီ း သကိုြပန်စိုက်

ကည့်ေပးလိက
ု ်သည်။ဟုတ်တယ် မင်းပဲ စိတ်မ ှ ည်တတ်တာ။

"ေမးေနရင် ေြဖ"

"မအိ ပ်ဘူး"

"ရတယ်၊အဲ ဒ
့ ီစာရင်းေတွ ပီ းေအာင်စစ် ၊ ပီ းမှအိပ်"

တမင်ကိုရွ ဲေြပာလိက
ု ်တာြဖစ် သည်။သထက်ပိုြပမှသာ

ဲ ့ ပ်စစ် ။ငါကမင်းထက်ပိုတယ်။
ေတာ် ကာကျသည်။ငါ ့ကိုလာမရွ ဲနအရိ
 စက်ကမှနန
် ရ ု ်ကာေတွကိုဆဲွဖယ်
ံ ံ ေတွဘက်ကိုေလ ာက်သွားရင်းလိက

ပစ် လိက ့ ဲေ
ု ်သည်။ေရကူးကန်ဘက်ကြပာလဲလ ့ လး လင်းေန၏ြခံ ကျယ် ကီး

ဲ ့ ချင်တိင
တစ် ခုလံးု LEDမီ းေရာင်စံုေတွနလှ ု ်းလှေနသည်။တစ် ြခံ လံးု ကိုလိက
ု ်

ု ်ကာေတွကိုြပန်ဆဲွပိတ်လိက
ကည့် ပီ းခဏေနမှ လိက ု ်သည်။

စက်သအနားကိုြပန်ေလ ာက်လာ ပီ းစားပွဲေပ ကေရထည့်ထားတဲဖ

့ န်

ပုလင်းကို ေကာက်ေမာ့လိက
ု ်သည်။စက်ကိုေမာ့မ ကည့်။ေရေသာက်ေနရင်း

စိ တ်ေကာက်ေနသူကိုမျက်လံးု ေတွေမှးစင်း ကည့်လိက

ု ်သည်။နဖူးေပ မှာ

ဆံ ပင်ခပ် အပ
ု ် အပ
ု ် တစ် ချ ိ ။မျက်ေတာင် ှ ည် ှ ည်ေတွေကာ့နက်ေန၏ ှာတံ

သွယ်သွယ်ကကေဘးက ကည့်ေတာ့ပို ပီ းသွယ်စင်းေနသလိပ

ု င်။ ှာခမ် းပါး

ေတွကပန်းေသွးေရာင်ရဲစိုေနေသးသည်။မျက် ှာကဆူပုတ်ေနတာေတာင်

ချစ် စရာေကာင်းေနသေယာင်။

သလက်ေမာင်းမှာစက်ဖျစ် ညစ် ထားတာေ ကာင့်လက်ရာေတာင်ထင်

ေနသည်။သအသားအရည်ကြဖ လွနး် ေတာ့တစ် ခုခုဆိုတအားသိသာသည်။

Keyboardေပ တင်ထားတဲသ
့ လက်ေချာင်းြဖ ြဖ ေလးေတွကအစလှေနတာ

ြဖစ် သည်။ေပါင်လယ်ေလာက်ပဲ ှ ိ တဲေ

့ ဘာင်းဘီ ဝတ်ထားတာေ ကာင့်

ေပါင်တံေဖွးေဖွးေတွကအတိင
ု ်းသား။အေပ စီ းကေနစက်တစ် ခုချင်းလိက
ု ်

ကည့်ေနတာကိုသိမှာပင်။စက်ကိုတမင်ဂ ု မစိုက်တာ။အဟွနး် !

စက်ေရချ ိ းခန်းထဲဝင် ပီ းကိုယ်လက်သနစ

် ့ င်တာေတွအရင်လပ
ု ် သည်။ ပီ း

မှbathrobeအြဖ တစ် ထည်လဲဝတ်ရင်း အိ ပ်ရာဘက်ြပန်ေလ ာက်လာလိက

ု ်

သည်။ခု တင်နရ
ံ ံ မှာေခါင်းအံ းု ှစ်လံးု ဆင့် ပီ းမှီထိုင်ချလိက
ု ်ရင်းအလုပ်လပ
ု ်
ဖိ Mac Bookကိုဖွင်၏
့ ေဖေဖကေတာင်ေမးေနေသးသည်။'အားလံးု အဆင်ေြပ

ရဲ လား'တဲ။့ အလုပ်ကေတာ့အဆင်မေြပစရာမ ှ ိ ။ေဖေဖကိုယ်တိင

ု ်လည်း

ဲ ့ သတ် ပီ းသကိုလတ်မထား။အကုနသ
အလုပ်နပတ် ဲ့
် ူနအရင် တိင
ု ်ပင် ပီ းမှလပ
ု ်

ဲ ့ သတ်ရင်သာေဖေဖနဲေြပာလိ
ရတာြဖစ် သည်။အလုပ်နပတ် ့ ဆိုလိရေသး

သည်။အလုပ်ကိစ ပီ းတာနဲအရိ
့ ပ်စစ် ကို ြပဿနာမ ှ ာဖိ ။နားလည်ေပးဖိ ။

စိ တ်ညစ် ေအာင်မလုပ်ဖိ။အရိ ပ်စစ် အေ ကာတင်းတာ သူမသိဘူး။

ေဆာက်လပ
ု ် ေရးဘက်ကိုအတည်ြပ ေပးရမည့်အေဆာက်အဦးပံုေတွကို

တစ် ချက်စစ် ရင်း အလုပ်ထဲအာ ု ံ ေရာက်သွားသည်။အတန် ကာမှ လက်က

နာရီ ကိုငံ ကည့်မိလ င် 10နာရီ ေတာင်ခဲွ ေတာ့မှာြဖစ် သည်။ထိေ ကာင့်

စာ ကည့်စားပွဲဘက်ကိုလှည့်ရင်း

"အရိ ပ်စစ် လာအိ ပ်ေတာ့"

သအလုပ်ပဲသူလပ
ု ် ေနတာြဖစ် သည်။စက်ဘက်ကိုတစ် ချက်မှမ ကည့်။

အရိ ပ်စစ် ကဒီလိေ ဲ့

ု ြပာ ု ံ နမရဘူ းဆိုတာသူသိသည်။

"အရိ ပ်စစ် ၊လာအိ ပ်ေတာ့၊မ ပီ းရင်မနက်မှဆက်လပ

ု ်"

စက်ကိုအဖက်လပ
ု ် ပီ းလှည့်မ ကည့်။အရိ ပ်စစ် ကို အဲ ဒ
့ ါေတွစိတ်မ ှ ည်တာ

ြဖစ် သည်။ဆက်ေြပာေနလည်းကိုယ်ပဲအ ူ းြဖစ် မှာပင်။စက်သည်းခံ င

ုိ ်စွမ်း

် ွား ပီ ြဖစ် သည်။စာ ကည့်စားပွဲအထိေလ ာက်လာရင်းသေ ှ ကMac

တိကုနသ

ု ်သည်။စက်ကိုတစ် ချက်ပဲေမာ့ ကည့် ပီ းြပန်ဖွင်ဖ

Bookကိုပိတ်ပစ် လိက ့ ိ လပ
ု ်

ေနလ င်

"ေတာ် ပီ အရိ ပ်စစ် ၊ထားလိက

ု ်ေတာ့လိေြပာေနတယ်"
 " ပီ းမှ အိ ပ်လိက
ု ်မယ်"

"ဒီေလာက်အများ ကီးကို မိုးလင်းရင်ေတာင် ပီ းမှာမဟုတ်ဘူး၊ထားလိက

ု ်

ေတာ့ အိ ပ်မယ်ထ"

စက်ကသလက်ေမာင်းကေနဆွဲမပစ် လိက
ု ်လ င် စက်လက်ေတွကိုပုတ်

ထုတ်ပစ် ကာ

" ပီ းမှအိပ်မယ်လိ ေြပာေနတယ်မလား"

ေနရာကေနမထ။Fileတွဲေတွကို ြပန်လှနဖ
် ိ လပ
ု ် သည်။သူစိတ်မ ှ ည်ေတာ့။

မေြပာမဆိုေကာက်ေပပစ် လိက
ု ်သည်။ ု တ်တရက်မိစက်ေပချ ီထားတဲ ့

အတိင
ု ်း အိ ပ်ရာအထိပါလာသည်။ေမရာေပ ကိုပစ် ချလိက
ု ်ရင်း ေဘးက

ေနဝင်လဲှလိက ု ်တဲအ
ု ်သည်။ပစ် ချလိက ့ ှ ိ နေ
် ကာင့်ေမရာထဲြမ ပ် ေနသူက

ချက်ချင်းထလာကာခု တင်ေပ ကဆင်းဖိ လပ

ု ် ြပန်၏စက်သလက်တစ် ဖက်ကို

အြမန်ဆဲွထားလိက
ု ်ရကာ

"အရိ ပ်စစ် အိ ပ်ေတာ့လိေြပာေနတယ်၊ဒါကဘယ်လဲ"

"ဖယ်"

အရိ ပ်စစ် သကိုတစ် ကယ်စိတ်ဆိုးေနတာြဖစ် သည်။ေဒါသေ ကာင့်အသံ

ေတွပါတုနေ
် န၏စက်လက်ကိုခါချရင်း ထထွက်ြပန်သည်။ခု တင်ေဘး

ေရာက်ေနသူကို ခါးကေနအြမန်ဖမ် းဆွဲလိက

ု ်ရ၏ ု တ်တရက်မိအ ှ ိ နမ
် ထိနး်

ုိ ်ပဲ စက်ေပ ကိုပစ် ကျလာေတာ့သည်။စက်ကေအာက်က သူကအေပ က။

င

စက်ကလတ်မေပး။ခါးကေနသိုင်းဖက်ထားလိက
ု ်လ င် စက်ရင်ဘတ်ေတွကို

ထု ု ိ က်ရင်း ထထွက်ဖိလပ
ု ် ြပန်သည်။စက်စိတ်မ ှ ည်ေတာ့။
 "အရိ ပ်စစ် မင်းဘာြဖစ် ေနတာလဲ"

"ဖယ် လတ်ေပး"

"မလတ်ဘူး"

အတင်း ု နး် ထွက်ေနသူကိုေအာက်ကိုလိှမ့်ချရင်း အေပ ကေနခွ ထားလိက

ု ်

သည်။ေအာက်ကေနပတ်လပ် ေလးြဖစ် ေနသူသည် အသက်ဝေအာင်အရင်

ရင်း ု နး် ထွက်ဖိကိုပဲ ကိ းစားေနတာြဖစ် သည်။စက်ကသလက်ေတွကိုအေပ

ကေနဖမ် းချ ပ် ထား ပီ းေမရာနဲ ဆွ

့ ဲကပ် ထားလိက
ု ် ပီ း

"အပိုေတွမလုပ်န ဲ အရိ
့ ပ်စစ် ၊ငါသိပ်စိတ် ှ ည်တဲေ
့ ကာင်မဟုတ်ဘူးေနာ် "

ဲ ့ ကို ြပန်လည်စူးစိုက် ကည့်လာကာ

မျက်လံးု ဝိုင်းေတွနစက်

"ဘယ်သူကေရာစိ တ် ှ ည်ခိုင်းေနလိလဲ၊ဖယ်ေပးဆိုရင် ဖယ်လိက

ု ်! အွန!် ့"

စက်သ ှ တ်ခမ် းေတွကိုဖိကပ် ကာ အငမ် းမရစုပ်ယူပစ် လိက

ု ်သည်။ဖယ်မ

ေပးချင်လိမင်းကိုမရမကဖမ် းချ ပ် ထားတာအရိ ပ်စစ် ။စက်အနမ် းေတွ

ေအာက်ကလွတ်ေအာင်ေခါင်းကိုဘယ်ညာတိမ်းေ ှ ာင်သည်။စက်ကသ

ှ တ်ခမ် းေတွကို အားထည့် ပီ းစုပ်ယူထားတာမိ ု နး် ထွက်လိမရ။လ ာေတွ

အထိပါစိ တ် ကိ က်စုပ်ယူနမ် း ိက်ပစ် လိက

ု ်သည်။ခဏအ ကာစက်အနမ် း

ေတွကိုတန
ု ် ြပန်
့ လာေတာ့သည်။

ထိုေကာင်ေလးေမာ ပီ းအသက် မဝမှ ှ တ်ခမ် းေတွကိုလတ်ေပးလိက

ု ်

သည်။မျက် ှာေလးကစက်အနမ် းေတွေ ကာင့်ပန်းေရာင်သမ် းချင်

ဲ ့ ဘတ်ေတွကို ေတာက်ေလ ာက်စုပ်

ေန၏မျက် ှာလဲကာသလည်ပင်းေတွနရင်

နမ် းရင်း အကင်ျ္ ီကိုပါတစ် ပါတည်းဆွဲခ တ်ပစ် လိက

ု ်ေတာ့ ု နး် ေသးသည်။
စက်ကလည်းနမ် းမိ ရင်လံးု ဝမရပ် ချင်ဘူး။သူကအဲ လ
့ ိေ
ု တွအသည်းအသန်

ု နး် ကန်ြပလ င်ပိုလိခ ု လးကိုပါဆွဲ

ု ျင်သည်။တစ် ဆက်တည်းေဘာင်းဘီ တိေ

ခ တ် ပီ းေြခေထာက်ေတွကိုဆဲွကားပစ် လိက
ု ်၏

အဲ ဒ ဲ ့ ပ်ကိုင် ပီ းပွတ်ဆဲွလိက
့ ီေနာက်သအရာအေသးေလးကိုလက်နဆု ု ်လ င်

"ဟင့်အင်း အာ့!"

စက်ကမလတ်ေပးပါ။ေတာက်ေလ ာက်ပွတ်ဆဲွေနတာေ ကာင့်စက်လက်

ထဲမှာပဲ တစ် ြဖည်းြဖည်းမာလာေတာ့သည်။

"အာ့! ဟာ့! မေနတတ် အင့်!"

လက်ေလးေတွကအိ ပ်ရာခင်းကိုဆဲွဆုပ်ထားသည်။စက်လည်းရင်ခုန ်

ဲ့စ
သံေတွြမန်လာ ပီ ြဖစ် သည်။သအရာကိုပါးစပ် နငံ ု ုပ်ပစ် လိက
ု ်သည်။စက်

အတွက်လည်းဒါကပထမဆံုးအ ကိမ်ငံးု စုပ်ေပးြခင်း။

"ဟင့်အင်း! ဟာ့! မလုပ်န"ဲ ့

ေ ှ တိးု ေနာက်ဆုပ်ငံစ
ု ုပ်ေပးရင်း တင်ေတွကိုေမရာ ှင်လ ွ ်သည်အထိဆဲွ
့ တ

ေြမာက်လိက
ု ်သည်။ပန်းေရာင်သန်းချင်ေနတဲအ
့ ေပါက်ငယ်ကထိရက်စရာမ

ှ ိ ။အြပစ် အနာအစာဟူ၍တခု တေလေတာင်မ ှ ိ ။အေပါက်ငယ်ကိုလ ာနဲ ပွ့ တ်

ဆွဲေတာ့ညည်းည ရင်းခါးေလးေကာ့တက်လာသည်။စက်ကလ ာကိုအတွင်း

ု ်၊အထက်ေအာက်ပွတ်ဆဲွလိက
ထဲထိတိးု ဝင်လိက ု ်တစ် လှည့်ဆီလပ
ု ် လိက
ု ်

လ င်

"အာ့! ယားတယ် မေနတတ်ေတာ့ဘူး ဟာ့!"

 ေြခေထာက်ေတွကိုေတာ့သအလိလ
ု ိက
ု ားေပးထားသည်။စက်ကရပ် ပီ း

ေြခေထာက်ေတွ ကားထဲဝင်ေနရာယူသည်။ဝတ်ထားတဲb့ athrobeကိုခါးစည်း

ကိ းြဖည်ချ ပီ း ဆွဲခ တ်လိက

ု ်သည်။ ပီ းတာနဲ ့ သတင်ပါးေတွကိုြပန်ေြမာက်

ပီ းပန်းေရာင်အေပါက်ငယ်ဆီစက်အရာထိုးသွင်းပစ် လိက
ု ်လ င်

"အင့်! အာ့! နာတယ်"

အစပဲ ှ ိ ေသးသည်။ြပည့်သိပ်ေန ပီ ြဖစ် သည်။စက်ကသအေပ အုပ်မိုး ပီ း

ှာေခါင်းချင်းထိတဲအ
့ ထိငံချပစ် လိက
ု ်ကာ

"စိ တ်ကိုေလ ာ့ထား"

"ဟင်း!"

ေအာက် ှ တ်ခမ် းေလးကိုကိုက် ပီ းမျက်လံးု ကိုစံုမိှတ်သွားသည်။ဒီေကာင်

ေလးလည်းလိခ
ု ျင်ေန ပီ ။စက်ကတစ် ရစ် ချင်းတိးု ဝင်ေတာ့ စက်ရင်ဘတ်ကို

လက်ေလးေတွန ဲ တွ
့ နး် ကန်ထားရင်း

"အင့်! ဟင့်! ြဖည်းြဖည်း"

ခဏနား ပီ းမှအသွင်းအထုတ်ကိုစရသည်။သအတွင်းထဲစက်အရာက

တင်းကျပ် စီးပိုင်ေနသည်။ခဏ ကာေတာ့တစ် ချက်ချင်းတိးု ဝင်ရတာအားမရ

ေတာ့။ ကည့်ရတာဒီေကာင်ေလးလည်းအြမန်လိေ
ု န ပီ ။မျက်လံးု ေတွေမှးစင်း

ထားရင်း ပါးစပ် ေလးပါဟထား၏စက်သအေပ ကထလိက

ု ်ရင်းဒူး

ေခါက်ေကွးေတွကိုထိနး် ကိုင်ရင်း တရပ် စပ် တိးု ဝင်ပစ် လိက

ု ်ေတာ့သည်။

"အား! အား! ဟာ့!"

 အဆက်မြပတ်ထိုးသွင်းေနရင်းကေန ု တ်တရက်ထုတ်ပစ် လိက
ု ်ေတာ့

စက်ကိုလှမ်း ကည့်သည်။ပတ်လပ် ေလးြဖစ် ေနသူကိုဆဲွထူရင်း ှ တ်ခမ် း

ု ်သည်။စက်ကေမရာေပ အရင်လဲှအိပ်လိက
ေတွကိုတစ် ဖျတ်ဖျတ်နမ် းလိက ု ်

ပီ းမှ သကိုစက်အေပ ကခွ ေစလိက

ု ်သည်။

"ကိုင် ပီ းြဖည်းြဖည်းချင်းထိုင်ချလိက
ု ်"

"အင်း! ဟင်း!"

စက်ေြပာတဲအ
့ တိင
ု ်းလိက
ု ်လပ
ု ် သည်။စက်အရာေပ ြဖည်းြဖည်းချင်းထိုင်

ု ဲ့မဲ့။စက်ရင်ဘတ်ေပ ကိုလက်ေလးေတွ
ချရင်းမျက် ှာေလးကငိမ

ေထာက်ထားရင်း ငံ ကည့်ေသးသည်။ ပီ းေတာ့

"အာ့! မရေတာ့ဘူး နာတယ် အား!"

စက်ကသခါးကေနကိုင် ပီ းေအာက်ကိုဆဲွချလိက
ု ်လ င် အဆံုးထိတိးု ဝင်

သွားေတာ့၏

"အား! ဟင်း!"

"ြဖည်းြဖည့်ချင်းထိုင်ထလုပ်"

ထိုအခါမှ စက်ရင်ဘတ်ကိုအားြပ ေထာက်ထားရင်းထိုင်ထစလုပ်သည်။

"အင်း! အာ့! ဟာ့!"

စက်ကခါးေလးကိုေအာက်ကေနထိနး် ကိုင်ထားရသည်။အချ ိန်နည်းနည်း

ကာလာတာ့ြဖ ြဖ ေသးေသးခ ာကိုယ်ေလးကစက်ခါးေပ မှာစည်းချက်မှန ်

မှနလ
် ပ် ှ ားလာေတာ့သည်။အသားချင်းထိ ု ိ က်သံတစ် ဖတ်ဖတ်ကစက်စိတ်

ကိုပို ကလာေစသည်။အားမရေတာ့တာနဲ ့ သခါးကိုထိနး် ကိုင် ပီ းဒူး

အနည်းငယ်ေထာင်ကာေအာက်ကေနတရပ် စပ် ထိုးေဆာင့်ပစ် လိက
ု ်သည်။

စက်လပ် ှ ားမေတွခဏေ ှးကျသွားသည် ှင့်

"အား! ဟာ့! မ မရပ် န ဲ အာ့

့ !"

သစကားေ ကာင့်အဆက်မြပတ်ထိုးသွင်းေပးရသည်။အချက် ှစ်ဆယ်

ေလာက်ထိုးေဆာင့် ပီ းေတာ့ ပီ းသွားပံုရသည်။စက်အေပ တစ် ကိုယ်လံးု ေပျာ့

ွ ် းလျေန ပီ ြဖစ် တဲသ

ေခွ ကျလာေတာ့၏ မ ့ ကိုယ်ေလးကိုအသာထိနး် ေပးရင်း

စက်ေဘးမှာလှဲသိပ်လိက
ု ်ရသည်။စက်ကမ ပီ းေသး။အေနာက်ကေနေပဖက်

ထားရင်းကေန ေြခေထာက်တစ် ဖက်ေြမာက် ပီ းြဖည်းြဖည်းချင်းထိုးသွင်း

ေတာ့ ခါးေလးေကာ့ေပးသည်။

့ နာက်ဆဲွေမှာက်ပစ် လိက
အချ ိန်တစ် ခုအထိလပ် ှ ား ပီ းတဲေ ု ်ေတာ့လည်း

အလိက
ု ်သင့်။ဒူးေတွေတာ့ေထာက်မေပး င
ုိ ်ေတာ့။ခါးေလးေတာ့ေကာ့

ေပးသည်။ဒီေလာက် ကီးအထိေပျာ့ေခွ သွားတာဒီေကာင်ေလးထိ ှ လယ

ွ ်တာ

လည်းပါလိမ့်မည်။စက် ပီ းတဲအ
့ ထိေတာ့ေတာင့်ခံေပး ှ ာသည်။ ပီ းတာနဲ ့ ဘာ

မှမလပ် ှ ား င
ုိ ်ေတာ့။စက်ကပဲ အစအဆံုးသန ် ့ ှ င်းေပးရသည်။သေဘးမှာ

အသာဝင်လဲှရင်းေစာင်ြခံ ေပးကာ စက်ရင်ခွင်ထဲဆဲွသွင်းေတာ့လည်း

ု ်သင့်ေလးပါလာသည်။စက်ကသခါးကေနထပ် ပီ း ဆွဲကပ် ပစ် လိက

အလိက ု ်

ရင်းထိုေကာင်ေလးနား နားအထိကပ် ကာ

"မင်းကထိ ှ လယ
ွ ်လိက
ု ်တာ"

ထိုေကာင်ေလးနားေတွချက်ချင်းရဲ တက်လာသည်။မျက် ှာေလးအထိ

ပန်းေရာင်သန်းလာလ င်။ဟား ဒီေကာင်ေလး ှ က်သွားတာလား။

 "ဘာလဲ မင်း ှ က်သွားတာလားအရိ ပ်စစ် "

ခဏအ ကာ ရင်ခွင်ထဲကတစ် အင့်အင့်န ဲ ့ ိက်သံထွက်လာေတာ့သည်။

"ေဟ့ အရိ ပ်စစ် ! မင်းငိေ

ု နတာလား"

"အင့်! အဟင့်! ဟင့်!"

ဟား...။ဒီေကာင်ေလးတစ် ကယ်ငိေ
ု နတာပဲ ။အေ ကာတင်းကဒါေလးေြပာ

မိ မှငိသ ့ ား။စက်အသည်းယားလာရကာတင်းတင်းကျပ် ကျပ် ဆဲွဖက်

ု တဲလ

ပစ် လိက
ု ်ရင်း

"ေနာက်မေြပာေတာ့ဘူး၊မငိန ဲ့
ု ေတာ့
"

ု နတုနး် ပါ။ငယ်ငယ်ေလးကတည်းကစက်ရင်ခွင်ထဲ
ှ က်သွားသူကငိေ

ု ဲ့ ဖူးတဲေ
တိးု ဝင်ကာငိခ ့ ကာင်ေလးသည် အခု လည်းစက်ရင်ခွင်ထဲငို ိက်

ေန၏အေြခအေနချင်းကေတာ့ မတူေတာ့ေပမယ့်လိ။မင်းသိလားအရိ ပ်။ငါ

မင်းကို ညီေလးတစ် ေယာက်လိဘ

ု ယ်တန
ု း် ကမှသေဘာမထားခဲ့ ဖူးဘူး။ခဏ

ကာေတာ့ရင်ခွင်ထဲက ိ က်သံသဲ့သဲ့အစား အသက် သံမ င်းမ င်းထွက်ကျ

လာသည်။စက်ရင်တင
ွ ်းတစ် ေနရာမှာလည်းေ းွ ေထွးေနသလိပ
ု ါ။
<<<<<<<
>>>>>>>
21,December,2020
Part-21

(Z&U)
" ဟ့ေ◌ကာငရိ ပါကျဖစယဲထား၊မင္◌းကျဖစါ ့မလားေ◌နာ◌္၊

ဟိေ
ု ◌န႔ကလည္◌းမင္◌းနဲ႔boss◌ျပႆ နာတက္ေ◌သးတယိ ႔လား"

"သူ႔ကိုေ◌◌ျပာ◌ျပလည္◌းလကံမွာမွမဟုတာ"

ကိုေ◌ကာင္◌းဆကဒီေ◌န႔သူေ႔ြမးေ◌န႔မို႔ အရိ ပဲ ႔သုတကိုတစ္ဝို

င္◌းဧည့◌ခ
ံ ် ငါသ ေ◌◌ျပာလာ၍တိင
ု င္ေ◌နၾကျခင္◌း◌ျဖစ

ည္။ေ◌န႔ဘကရံ ◌းု တေကသးတာေ◌ၾကာင့◌္ ညဘကိ အခ်ိ ေဏ

ပးဖို႔အ ိ ပိ ေ◌◌ျပာထားသ ဲ ။ညဘကကီးေ◌တာ့bossကလံ◌းု ဝ သား

ြခင့◌◌
္ ျပဳမွာမဟုတ းဆိုတာ သုတသိသည္။အ ိ ပလည္◌းသုတကိုြဇ

တ္ေ◌ခေၚန၏သူတစ္ေ◌ယာကည္◌းလည္◌းမလိက
ု ်င္။ကိုေ◌ကာင္◌းဆ

ကိ လည္◌းအားနာေ◌ေနတာ့◌ျငင္◌းရခက္ေ◌နသ ဲ ။ၿပီ းေ◌တာ့ကိုေ◌

ကာင္◌းဆကဲ႔ အ ိ ပဆကံေ◌ရးေ◌ကာင္◌းၾကသည္။ၾကားထဲ

ကသုတပဲ ြဂက်ရတာ◌ျဖစည္။bossကိုလည္◌းေ◌ၾကာကည္။အရိ ပ္

ကလည္◌းအခ် စံ ◌းု သူငယ်င◌

္ း။

"အရိ ပ္ ကိုေ◌ကာင္◌းဆကင္◌းကိုႀကိဳက္ေ◌နတာေ◌တာ့သိတယ္

မို႔လား"

"အင္◌း"
 အရိ ပ် ကွာၾကည့◌ေ
္ ◌တာ့ေ◌အးေ◌အးေ◌ဆးေ◌ဆး၊တ ငိမငိ

မဲ ◌ျဖစည္။ဒီေ◌ကာင္Bossကိုြ႐ဲ႕ျေပနတာလား။ဒါမွမဟုတ္ သူကိုယိ

င ကိုေ◌ကာင္◌းဆကိ ႀကိဳးရွ ွည္!

" ဟ့ေ◌ကာင တ၊မင္◌းထငလိမ

ု ဟုတ းေ◌နာ◌္၊မင္◌း ု ပကီးၾက

ည့◌◌
ံ န ဲ
ု ႔ ငါသိတယ္၊ကိုေ◌ကာင္◌းဆကိ ငါ◌ျငင္◌းထားၿပီ းသား၊သူကို

ယိ ငမိ တေ
္ ◌ ဆလိဆ
ု ကပီ းခင ငင့◌◌
္ ျပဳပါဆိုလိ႔
ု "

အရိ ပဲ ႔သုတကတစ္ေ◌ယာေကၾကာင္◌းတစ္ေ◌ယာက္ေ◌ကာ

င္◌းေ◌ကာင္◌းသိေ◌နၿပီ ။အ ိ ပသုတအ တက္ တစယားကိုးရတဲ ့

္ းေ◌ကာင္◌းေ◌လးပါ။အရိ ပဲ ႔ခငပီ းကတည္◌းကသူ႔ကိုအရိ

သူငယ်င◌

ပပဲ ေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ က ညီလာခဲ့ တာ◌ျဖစည္။The

Worldရဲ ႕CEOကားကိုေ◌မာင္◌းြခင့◌ခဲ့ တာလည္◌းအ ိ ပ ညီေ◌ပးခဲ့

လိ႔
ု သာ။

"ဟိ ု ငါကအဲ ေ
့ သဘာမ်ိဳးနဲ႔ၾကည့ ◌ာမဟုတါဘူး က၊မင္◌းကလ

ည္◌း ဟဲ ဟဲ၊ဒါနဲ႔ သိခ်ငာတစ ရွိ ေ◌သးတယ္၊ဟိ ု မင္◌းနဲ႔boss"

သူ႔စကားေ◌တာငဆံ ◌းု ေ◌သး။အ ိ ပမ် ကႊ◌ာခ် သားေ◌တာ့သ

ည္။မ် က္ေ◌တာင္ေ◌ တကိုေအၾကာင္◌းမရွိ တစ် တ်တကင္◌း မ် က္

ာွ ေ◌လးကလည္◌းရဲ ေ◌နလ်င
ွ ္

"မင္◌းကလည္◌း ငါဘာမွေမမးေရသးပါဘူး က"

"ငါေကရာ ဘာ◌ျဖစ္ေ◌နလိ႔
ု လဲ"
 " အးပါအရိ ပာ ငါေကရာမင္◌းကိုတစ ခု ◌ျဖစ္ေ◌နပါတယ္ေ◌◌ျပာ

လိ႔
ု လားတစယဲ၊ဒါေ◌ပမယ့ ◌စ ေ◌တာ့ရွိတ ယ၊မင္◌းနဲ႔bossက

ငယယ္ေ◌လးကတည္◌းကသံေ◌ယာဇဥွိလာၾကတာဆိုေ◌တာ့....အဟ

မ္◌း!"

သုတကအ ိ ပိ ၿပီ တီတီႀကီးၾကည့◌င္◌း ေ◌ခ် ာင္◌းပါဟန႔ျပလိ

္ ု

က်ွင္

"သုတ မင္◌းမဟုတာေ◌ တေမ◌ျပာနဲေ႔နာ◌္"

"ငါကဘာေ◌◌ျပာေရသးလိ႔
ု မင္◌းကရွ က္ေ◌နတာတုန◌း၊မဟု
္ တ!ွ "

"မဟုတ း"

"ဟား ဟား အရိ ပစ္၊အရိ ပစ္ ငါ ့သူငယ်င္◌း"

"သုတ မင္◌းမစနဲေ႔တာ့"

"ငါမင္◌းကို ဘယွာစလိ႔
ု လဲအတည္ေ◌◌ျပာေ◌နတာပါေ◌နာ◌္၊မင္◌း ငါ ့

ကိုမွေမ◌ျပာ ငယ ႔ကို သားေ◌◌ျပာမွာလဲ၊မင္◌းမွာ သူငယ်င္◌း

ဆိုလိေ
ု ႔◌ျပးၾကည့◌င
ွ ါတစ္ေ◌ယာကဲရွိတာ မဟုတ းလားကဲ"

အ ိ ပသုတကို မ် ကံ◌းု ေ◌လးလွ ကည့ ◌ည္။သုတကကုမၸဏီ

ေကပးထားတဲS
့ uit ေ◌ကာ◌စ
ံ ကိုဟ ါပါတစ် က္◌ျပငိ ကပီ းမွ

"ငါကအၿမဲ တမ္◌းမင္◌းဘကွာပါအရိ ပာ၊မင္◌းအသိဆံ◌းု ပါ၊ဒါ

နဲ႔ငါေ◌◌ျပာတာဟုတယလား၊မင္◌းနဲ႔boss!"

"မဟုတ း"
 အ ိ ပကုန◌းေ◌အာ◌ည္
္ ။သုတက တစားဟားေ◌အာ◌ယင္◌း

ဘာေ◌◌ျပာေ◌◌ျပာေ◌နာကံ◌းု ဘူတာစိုကင္'မင္◌းနဲ႔boss'ပဲ ◌ျဖစ္ေ◌နခဲ့

လ်က
ွ ္။

"ဟား ဟားအရိ ပ္၊ငါကစတာေ◌နာ◌္၊မင္◌းကတစယကီးရွ က္ေ◌နတာ

ၾကည့◌ါ ့လားမင္◌းမ် ကွာႀကီးရဲ ေ◌နၿပီ ၊ငါထင္ေ◌နသလို မင္◌း

နဲ႔boss တစ ခု !"

"သုတ!"

သုတက အ ိ ပိ လကႇ◌းိဳ ႀကီးတစိ းထိုးနဲ႔လိက

ု သည္။အရိ ပ္

ကမႀကိဳက္။သုတက အသားညိည
ဳ ိ၊ဳ မ် ကံ◌းု ထင္◌းထင္◌းနဲ႔လူေကတာ့ခ

ပ္ေ◌သးေ◌သးထဲကျဖစည္။ရယိ က ငားေ◌ တေကြဖးလိ႔

ု ။ဒီၾ

ကားထဲအစေအနာကသနေ◌သး၏
္

"အခ်ိ င္ မင္◌းငါ ့ကိုပဲေ◌◌ျပာ◌ျပရမွာပါအရိ ပာ ဟား ဟား"

"သုတမင္◌းေမတာ◌ိ င္ေ◌သးဘူးလား"

အ ိ ပသုတကိုလကဲကfileနဲ႔လွမ္◌း ု ိ က်ွင္ သုတကတစား

ဟားေ◌အာ◌ယင္◌း လကဲ႔ကာသည္။ပါးစပလည္◌းအၿငိေမန။

"မင္◌းရွ က္ေ◌နတာပါ၊ဟုတယိ ႔လား အရိ ပ္"

"မဟုတ းလိ႔
ု ငါေ◌◌ျပာေ◌နတယလား"

"ဟား ဟား ဟား"

"မင္◌းမရယဲ႔"
 အ ိ ပမရယဲေ႔◌ျပာေ◌လ၊သုတေကအာ◌ယ္ေ◌လ။သုတတစား

ဟားေ◌အာ◌ယ္ေ◌တာ့ အ ိ ပလည္◌းရွ ကွကဲ႔လိက

ု ယည္။ၿ

ပီ းေ◌တာ့ ရွ ကမ္◌းရမ္◌းကာသုတကိုပဲ လိက

ု ိ က္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။အရိ

ပSuitခဲ ေ◌ရာင္ေ◌လးဝတားတာမို႔ ေညနခင္◌းမွာလင္◌းထင္◌းေ◌န

သည္။ၿပီ းေ◌တာ့ မ် ကံ◌းု ေ◌လးေ◌ တမွိတ် သားသ ထိရယ္ေ◌န

တာ◌ျဖစည္။မ် ကွာေ◌လးေကတာ့ပန◌းေ◌ရာငန
္ ◌းလ်
္ က
ွ ္။

"မင္◌းတိ႔
ု ဘာ◌ျဖစ္ေ◌နၾကတာလဲ အဲ ဒ
့ ါ"

"ဟင္! ဟိ ု ဘာ ဘာမွမျဖစါဘူးboss"

စကကည့◌ေ
္ ◌နတာၾကာၿပီ ။ရံ ◌းု ဆင္◌းၿပီ းကုမၸဏီေ◌ရွ ေ႕ရာက္

လာမွ ဒါ ု ိ ကာႀကီးဦးမိုးေ◌အာငဲေ႔ တ႕လိ႔

ု စကားခဏရပ္ေ◌◌ျ

ပာေ◌နတာ◌ျဖစည္။သင္◌းတိ႔
ု က တစားဟားနဲ႔တစ္ေ◌ယာကိ တ

စ္ေ◌ယာက လိက
ု ိ ကိ က ပ္ေ◌နၾကသည္။မသိ င တိ႔
ု ကိုMV

Show ု ိ က္ေ◌နတဲအ
့ တိင
ု ◌
္ းပင္။စက္ သူတိ႔
ု ဘကိ မၾကာခဏ လွည့ ◌

ကည့◌ေ
္ ◌နတာလည္◌းတစ္ေ◌ယာကွမသိၾက။လွည့ ◌ည္◌းမၾက

ည့◌။္

လံ◌ၿ
ု ခံ ◌ေ
ဳ ◌ရးေ◌ တကလည္◌း ဒီေ◌လာကစ္ဝုန◌းဝု
္ န◌း◌ျဖစ္
္ ေ◌နတာ

ကို အရိ ပ စိ ေ◌တာ့တစ္ေ◌ယာကွေမ◌ျပာရဲ ၾက။ဟိေ

ု ◌ကာင တက

လည္◌းသူေ႔ရွ ႕မွာသာ◌ျပာယာခကာ ဟိတ

ု စ္ေ◌ယာကဲ႔ေက်တာ့တစ္

ဟီးဟီး တစားဟား။ဟိတ
ု စ္ေ◌ယာကလည္◌းဘာထူးလဲ၊သူေ႔ရွ ႕ေက်

အးစကက္၊မဟုတည္◌းတစ်ိ ံ◌းု ကန႔လန

္ ႔တိ
္ က
ု ္ေ◌နတာ။
 စကကားထဲမဝင္ေ◌သးပဲ မ် က္ေ◌မွာငကီးကုတပီ း စ
ွ ္ေ◌ယာကံ◌းု

ကိုေ◌သခ် ာၾကည့ ◌ည္။ စ

ွ ္ေ◌ကာငံ◌းု မ် ကႊ◌ာခ် ထားကာစကိ

တစ္ေ◌ယာေကွမာ့မၾကည့◌။္ ေ◌စာနက တစားဟားနဲ႔ထု ု ိ က္ေ◌နၾ

ု မဟုတဲ အတိင
ကတာသူတိ႔ ု ◌
္ း။

ဂ်ိန◌း!
္

ကားတံခါးေ◌ဆာင့◌ိ တားေ◌တာ့မွ အရိ ပဲ ႔သုတတစ္ေ◌ယာက်

ကွာတစ္ေ◌ယာကကည့ ◌ကသည္။သုတက အ ိ ပိ ငိမ ု ဲ့◌ျပသည္။အ

ု လိမ

ိ ပသုတကို မ် ကံ◌းု ပဲ လွ ကည့◌ပီ းဒီအတိင

ု ္◌းရပ္ေ◌နၾကလ်င
ွ ္

"မင္◌းတိ႔
ု စ
ွ ္ေ◌ယာက္ အဲ ဒ
့ ါကဘာ◌ျဖစကျပ ာလဲ"

"ဘာ ဘာမျဖစါဘူးboss"

ထိုအခါမွ သုတကားေ◌မာင္◌းဖို႔သတိ◌ျပနဝငာ◌ျဖစည္
္ ။ေ◌

တာ◌္ေ◌သးတာေ◌ပါ ့ ကာ၊ကားေ◌မာင္◌းတဲတ ဲ ◌ တ႕ရလိ႔

့ စ်ိ ေ ု ။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"ကိုကိုေ◌◌ျပာတာအရငားေ◌ထာငါဦးသဲရာ ေ◌အ့!၊ကိုကိုလည္◌းဘ

ယာခ် ငါ ့မလဲ ဲ ပဲ အခ်ိ

သဲန႔ ် ငာေ◌ပါ ့၊ကိုကိုကboss driverေ◌လ

သဲလည္◌းသိရဲ႕သားနဲ႔၊အဲ ဒ
့ ါေ◌ၾကာင့◌္ boss သားတဲေ
့ ◌နရာတိင
ု ္◌း လို

ကိ ႔ရတာေ◌ပါ ့မဟုတ းလားေ◌အ့! မယံ◌ရ

ု င္ အ ိ ပိ ေ◌မးၾကည့◌၊္

အရိ ပ္ေ◌ဘးမွာရွိ တယ္၊ကိုကိုေမကာင္◌းတတိ ေ႔သာက္ေ◌နရတာပါဆို"

"......."
 "အခ်ိ ည္◌းနည္◌းေ◌လးပိုေ◌ပးရတယိ ေ◌ပမယ့ ◌စာက ွ စရ

တာေ◌လသဲရာ ေ◌အ့!၊ဒီလကစၿပီ း ကိုကို႔ကိုbossက ေ◌ဘာက း ွ စိ

န◌းထပ္
္ ေ◌ပးတာေ◌လ၊သဲလိခ
ု ် ငာေ◌ တ ကိုကိုပိုဝယ္ေ◌ပးလိ႔
ု ရတာေ◌

ပါ ့မဟုတ းလားေ◌နာ◌ဲ"
"........"
"သဲမယံ◌ရ
ု င္ Video callေ◌ခၚျပရမလားဟင္!သဲ၊ကိုကို႔မွာသဲတစ္ေ◌

ယာကဲရွိတာပါ ကာ"
"........."
"ခ် စ ယိ ကို႔ မိ န◌းေမလး
္ အာ ဘား!"

သုတကဖုန◌းေ◌◌ျပာၿပီ
္ းအာေ◌ခ် ာကလို ဲ အျပင္◌းစပား
ေ◌ရခဲ န႔

တဲြ့ ခကိ ေ◌မာ့ေ◌သာကည္။အ ိ ပိ ၾကည့◌ေ

္ ◌တာ့ ဝတား

တဲS
့ weat shirtၾကက္ေ◌ သးေ◌လးနဲ႔အၿပိဳင်ကွာေ◌ တရဲ ေ◌နၿပီ ။သူဖု

န◌းေ◌◌ျပာေ◌နတု
္ န◌းဘယွ
္ စက္ေ◌လာက္ဝ ငားၿပီ မွန◌းမသိ
္ လိက
ု ္။

"အ ိ ပခု ေမွသာက းတာလားဟင္"

ကိုေ◌ကာင္◌းဆကသံလည္◌းေ◌လးေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။

"ဟုတယ္ ကိုေ◌ကာင္◌းဆက္၊ဒါေ◌သာကတာေ◌ကာင္◌းတယိ

ု ဲ ေ◌အ့!"
လား၊ခံ စားေ◌နရတာေ◌ တသကာ သားသလိပ

"အ ိ ပဘာေ◌ တခံ စားေ◌နရလိ႔

ု လဲ၊ကိုယ့ ◌ိ ေ◌◌ျပာ◌ျပလိ႔
ု ရ

လား"

"ဟမ္! ဒီလိပ
ု ါပဲ "
 အ ိ ပိ ၾကည့ ◌ဲ ကိုေ◌ကာင္◌းဆက်ကံ◌းု ေ◌ တက ရီ ေ◌ေဝဝ။

ကိုေ◌ကာင္◌းဆက အသားလတတ်ကံ◌းု ထင္◌းထင္◌းနဲ႔လူရည္

သန႔ပါ။bossနဲ
္ ေ႔တာ့ယွဥရာမဟုတ းေ◌ပါ ့။bossကို ၾကည့◌ ငၿ

မဲ တမ္◌းအ ွိ ဝါတစ ကႀကီးစိုးေ◌နသလိမ

ု ်ိဳး။ေ◌ဘာ့ စိ ဆို ◌ျမငံ◌ု

နဲေ႔စာငမ္◌းၾကကီးထတာ။

" ဟ့ေ◌ကာငရိ ပ္၊ငါ ့ေ◌စာ◌ မင္◌းကိုေ◌ရာေ◌သာက္ေ◌နတာလား

တဲ"့

"အင္◌း"

သုေတကာေငလးကအရိ ပဲ ႔လည္◌းရင္◌း းွီ သည္။အရိ ေပဘာစိ မွ

န◌းသိ
္ ေ◌တာ့ ေ◌ဖာ◌္ေ◌ဖာ◌္ေ◌ေြ႐ြ႐ဆကံသည္။အ ိ ပသူေ႔စာ◌

ထိပါေ◌ေြငရးေ◌ၾကးေ◌ရးကအစ လိအ
ု ပငိ အပလိလ
ု ိက
ု ညီေ◌

ပးတာ◌ျဖစည္။ဒီေ◌ကာင့◌b္ ank cardထဲမွာေ◌ြငamountေ◌ထာင်ီရွိတာ။

သူ႔ေအဖမဆံ ◌းု ခေငရာ၊အခု bossေကရာသူ႔bank cardထဲအၿမဲ ◌ျဖ

ည့◌ေ
္ ◌ပးၾကသ ဲ ။အ ိ ပဘာေမွတာ့ေ◌ေ ထ ထထူးထူးေ◌တာ့မ

သံ◌းု တတ္။

" ရာ႕အရိ ပ္ တ စက္ေ◌လာက္ေ◌တာ့ေ◌သာကါဦး"

" ကၽနေ◌တာ◌
္ စယေရတာ့ဘူးကိုေ◌ကာင္◌းဆက္၊ ကၽနေ◌
္

တာ◌ စယ်ား ေ◌အ့!"

◌ျငင္◌းေ◌ပမယ့ ◌ ိ ပြခကိ ေ◌ကာက္ေ◌မာ့သည္။သုတကလ

ည္◌း ေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌ းေ◌နၿပီ ။အ ိ ပိ ေ◌တာငတား င

ုိ ္ေ◌တာ့။ကိုေ◌
ကာင္◌းဆက သူတိ႔
ု ကိုစားေ◌သာကိ ငစ ခု ေ◌ခၚလာမယင္

ထားတာ◌ျဖစည္။ေ◌ခၚလာေ◌တာ့ bar◌ျဖစ္ေ◌နသည္။စားေ◌သာ က

ယာေ◌ေ တတာ့အစံ ◌ရ
ု သည္။ေအစာပိုင◌
္ းဝိုငေ
္ ◌သာက္ေ◌နၾကရင္◌း

စားေ◌သာက္ေ◌နၾကတာ◌ျဖစည္။ေ◌နာကိ င္◌းဘယိ ◌ျဖစပီ းအျပ

င္◌းေ◌ တပါလာသ သိ။အခု ေ◌တာ့သုေတရာအရိ ပ္ေ◌ရာ ၿပိဳင္◌းေ◌နၿ

ပီ ။ကိုေ◌ကာင္◌းဆကည္◌းဘာထူးတုန◌း။
္

ထိုစဥ တဖုန◌းကထပ္
္ ◌ျမ ာလ်င
ွ ္

" ပာ ကိုကို႔သဲ ေ◌အ့!"

" ဟ့ေ◌ကာင္ သုတ"

"ဟမ္!"

သုတကကို ငားတဲဖ
့ ုန◌းကိ
္ ု◌ျပ ကည့ ◌ည္။ၿပီ းမွ

"ဟုတ္ ဟုတဲ ပါ boss၊ ကၽနေ◌တာ◌

္ တပါ"

ွိ ◌နၿပီ လဲ မင္◌းတိ႔
"ဘယခ်ိ ေ ု "

ွိ ပီ လဲတဲ"့
"အရိ ပ္ bossကဘယခ်ိ ၿ

"မသိဘူးလိေ
ု ႔◌ျပာလိက
ု ္"

အရိ ပစ္ အသံေ◌လးေ◌လးကကျဖတ္ဝငာေ◌သးသည္။ေ◌တာက္!စ

က စိ ယံ◌းု ေ◌ဒါေသၾကာင့ ◌ ပူေ◌နသည္။ ု ံ းကျပနေ◌ရာကပီ

္ း

မၾကာခင္ေ◌ရမိုးခ်ိဳးၿပီ းေ◌အာက ပင္◌း သားေ◌တာ့စကေအကာ

္ ◌နခဲ့ သည္။အိ မ္ေ◌နရင္◌းဝတ္ေ◌နက်မဟုတဲSweat

င္◌းမွတေ shirtၾက

က္ေ◌ သးနဲ႔Skinny pantအသားေ◌ရာ ငဲဝတပီ းသားသား◌ျဖစ္ေ◌န

တာေ◌တာ့သတိထားလိက
ု ိသည္။အျပငိ ခို း ထကိမ့◌ ိ ေ႔တာ့

လံ◌းု ဝမထငားခဲ့ ။ဟိေ

ု ◌န႔ကဆူထားတာေ◌ၾကာင့◌္ ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးမွ

တားၿပီ ထငားတာ။တကကင္ေ◌အာ ငဲသည္။အရိ ပစ္

သူ႔ကိုတမင္ြ႐ဲေ႕နတာ။

စက္ေ◌ရခ်ိဳးၿပီ းေ◌အာက ပင္◌းလာမွ သူအျပ င ကားတာမွန◌း

္

သိရတာ◌ျဖစည္။ေ◌သခ် ာတာက လံ◌ၿ

ု ခံ ◌ေ
ဳ ◌ရးေ◌ တကိုအိမွာပါထား

ေရတာ့မယိ တာပင္။မဟုတငီေ◌ကာင္ေ◌လးကိုသူမ င
ုိ ္။ေ◌ဒၚႀကီး

ကိုေ◌မးၾကည့◌ေ
္ ◌တာ့ အျပငဏ သားမယ္ေ◌◌ျပာ သားသ ဲ ။'ဘယ္

သူပါေ◌သးလဲ'ထပ္ေ◌မးေ◌တာ့မွ 'သားစကားေ◌မာင္◌းတဲေ
့ ◌ကာင္ေ◌

လး ေ◌စာင့◌ေ
္ ◌ခၚ သားတာပဲ 'တဲ။့ ဒီပံ◌စ
ု ံ အတိင
ု ္◌းဆိုအရိ ပစ္ေ◌ၾကာင့◌္

သူအသကိ ေ◌တာ့မ ငည္။ဖုန◌းတစ်

္ ိ ံ◌းု ဆက္ေ◌နတာလ

ည္◌းတစါမွမကိုင။္ သူ႔ဖုန◌းဆိ
္ ု အလု ပိစၥမဟုတင္ ဘယ္ေ◌တာ့မွမ

ကို ငာ◌ျဖစည္။

သုတဖုန◌းလွ
္ မ္◌းေ◌ခေၚတာ့လည္◌း တစ်ိ ံ◌းု မအား။အခု ထပ္ေ◌

ခၚၾကည့◌ွ ကို ငာ◌ျဖစည္။အသံေ◌ တနားေ◌ထာငံ◌န ဲ စ

ု ႔ ွ ္ေ◌

ကာငံ◌းု မူး ကဲေ◌နၾကၿပီ ဆိုတာသိလိက

ု ည္။အရိ ပစ္ ကစည္◌းက

မ္◌းတစယ်က္ေ◌နတာ။သုတကလည္◌းသူေ◌မးတာေ◌ကာင္◌းေ◌ကာ

င္◌းေမ◌ျဖ။မူးမူးနဲေ႔◌ျပာခ် ငာေ◌ေ တလ်ာွ က္ေ◌◌ျပာေ◌န၏

"ငါေ◌မးတာပဲ ေ◌◌ျဖသုတ၊အခု မင္◌းတိ႔

ု ဘယွာလဲ"
 "ဟုတဲ ပါboss၊◌ျပ မ္◌းေ◌ပၚကbarတစ မွာboss၊The Nightဆို

လား၊The Lightဆိုလားပဲ boss! "

"က်စ္! ေ◌ကာင္◌းေ◌ကာင္◌းေ◌◌ျပာစမ္◌းေ◌ဟ့ေ◌ကာင္၊မင္◌းတိ႔
ု ွ

စ္ေ◌ကာငည္◌းလား၊ဘာအ တကဲ ဒီအထိ သားၾကတာလဲ"

"ကိုေ◌ကာင္◌းဆက္ေ◌ခၚလာတာပါ bossကလည္◌း"

"ဘာေ◌◌ျပာတယ္ ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္၊◌ျပနေ◌◌ျပာစမ္
္ ◌း"

"ဒီေ◌န႔ကိုေ◌ကာင္◌းဆက္ေ◌ြမးေ◌န႔မို႔ ကၽနေ◌တာ◌ဲ
္ ႔အ ိ ပိ

ေ◌အ့!boss"

" တာ◌ပီ ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္၊မင္◌းတိ႔

ု အဲ ဒ
့ ီေကနဘယွမ သားနဲ႔၊ငါခု ခ်

င္◌းလာမယ္"

ေ◌တာက္! ဒါသ ထကိ င္◌းတက္ေ◌ တခ် ည္◌းေ◌ခါက္ေ◌နမိ တာ◌ျဖစ္

သည္။ေ◌ကာင္◌းဆကသူေ႔ြမးေ◌န႔ျဖစာနဲ႔ပဲ ေ◌ခၚတိေ
ု ကရာ

လား။သူတိက
ု ိ င္◌းေ◌ရာ ဟိ ု စ
ွ ္ေ◌ကာေငသာကသတဲလ
့ ား။ေ◌ကာ

င္◌းဆကိ တဲေ
့ ◌ကာေငၾကာင္◌းသူသိသင့ေ◌လာကိၿပီ းၿပီ ။

ဒီေ◌ကာင ေအ◌ျခာက္။ႀကိဳကိ ကင္ေ◌ယာက်ာ◌္◌းေ◌ တခ် ည္◌းပဲ ◌ျ

ဖစည္။စကာဏာတ ိေ
ွ ◌နသ၍ မင္◌းအရိ ပ စိ မေရစရဘူးေ◌

ကာင္◌းဆက္။အရိ ပ စိ လက်ားနဲေ႔တာငင္း ထိြခင့◌ရွိ ဘူး။

<<<<<<<<
>>>>>>>>
လူေ◌လးငါးေ◌ယာက္ေ◌လာက္ ဆို ငဲဝငာတာမို႔ အားလံ◌းု ရဲ ႕မ် က္

လံ◌းု ေ◌ တကထိုလအ
ူ ု ပီေ◌ရာက ည္။အရပ္◌ျမင့◌◌
္ ျမင့◌႔
ဲ လူတ
စ္ေ◌ယာေကရွ ႕ဆံ ◌းု ကဦးေ◌ဆာင္ဝငာတာ◌ျဖစည္။Bodyfitတီရွပ္

အနကကိ ကိုခါးေ◌နရာမွာႀကိဳးပါတဲC
့ asual pantအနကဲ႔ တဲဝတ္

ထားသည္။ဦးထု ပနကိ ခပိ ကိ က္ေ◌ဆာင္◌းထားတာေ◌ၾကာင့◌်

ကံ◌းု ေ◌ တကိုေ◌သခ် ာမျမင။တင္◌းတင္◌းေ◌စ့ထားတဲန

့ ႈတမ္◌းနဲေ႔

မး ု ိ းေ◌ တကထင္◌းေ◌နသည္။

တစိ ယံ◌းု နက္ေ◌ ဆးေ◌နကာတစွမ္◌းခ် င္◌းလွမ္◌းဝငာတာ◌ျ

ဖစည္။အက်ႌေကနလွ ထက္ေ◌နတဲ ့ င ပကီးေ◌ တနဲ႔လက္ေ◌မာ

င္◌းႀကီးေ◌ တကမနည္◌း။ဒီbarကိုလာတာလည္◌းတစါမွမျမင းၾ

ေကတာ့ ထိုလ႔
ူ ဆီ ကအာရံ ◌မ
ု လႊ◌ဲ ုိ ငက။ၾကည့◌တာလူးဆိုးလူရမ္◌း

ကားပံ ◌စ
ု ံ ေ◌တာ့မဟုတ။္ အသိုင္◌းအဝိုင္◌းႀကီးတစ ထဲကျဖစိ ငည္။

ထိုလေ
ူ ႔နာကွာလည္◌းတူညီဝတံ◌ဝ
ု တားတဲ ့ Guardေ◌ တက

ု ိ ႔ ု ိ ႔က်ိဴးက်ိဳးလိက
ု ာတာ◌ျဖစည္။ထိုလက
ူ စား ပဲ တစ ဆီ ကိုတန◌းတ
္

န◌းမတတ္
္ ေ◌လ်ာွ ကားသည္။

စကစား ပဲ ေ◌ပေၚမွာေက်နတဲအ
့ ရိ ပစ္ေ◌ဘးဝငိ ငင္◌းတစိ

ယံ◌းု ကို ဆဲ ထူပစိ ကပီ း

"အရိ ပစ္ မင္◌းသတိထားစမ္◌း"

"ဟင္! အင္◌း! ကိုကိုလား၊ကိုကိုလားဟင္"

ေ◌◌ျပာၿပီ းတာနဲ႔ စက ငငဲၿပိဳေက်တာ့သည္။

"ဟိေ
ု ◌ကာင တ မင္◌းလည္◌းထစမ္◌း"

ထိုအခါမွသုတနဲေ႔ကာင္◌းဆက္ေ◌ခါင္◌းေ◌ထာငာၾကသည္။
 "boss! bossေ◌ရာကပီ လား"

"မင္◌းတိ႔
ု အဲ ေ
့ ◌လာကိေ◌သာကလား"
"boss"
ေ◌ကာင္◌းဆကပါ စကိ နႈတကာလ်င
ွ ္

" ကာင္◌းဆက္ မင္◌းကဒီထဲမွာအႀကီးဆံ ◌းု ၊သူတိေ

ု ႔သာက္ေ◌နရ

င္ေ◌တာငင္◌းကထိန◌းရမွ
္ ာ က်စ္!"

"ဟုတဲ ပါ boss၊ေ◌နာက ဖစ္ေ◌စရ ေ◌အ့!"

စကမ် ကံ◌းု ေ◌ တ တန႔ခ်

္ ိဳးလိက
ု င္◌း ေ◌ကာင္◌းဆကီကအၾက

ည့ြ ◌ဲကာ ရ ငငဲကတစ္ေ◌ယာကိ အသာလႈပႈ◌းိ သည္။

"အရိ ပစ္ မင္◌းသတိထားစမ္◌း"

စကိ ရ ငငဲေကန မ် က္ေ◌ၾကာစင္◌းေ◌ တနဲေ႔မာ့ၾကည့ ◌

ည္။မ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု လည္◌းအရကွိနေ◌ၾကာင့

္ ◌ေဲ ◌န၏

"ဟင္! ကိုကို ကၽနေ◌တာ◌ထ

္ င
ုိ ေ
္ ◌တာ့ဘူး"

ုိ ဲ အဲ ေ
"မထ င ့ ◌လာကိေ◌သာကရာလား မင္◌း!"

"မသိလိေ
ု ႔ပါ ့ ေ◌အ့!"

" တာက္!ငါ ကာ"

ေ◌ဘးကGuardေ◌ တကေမနသာေ◌တာ့။

"boss ကၽနေ◌တာ◌
္ ိ ႔ တဲလိက
ု မလားboss"

" နပါေ◌စ"
 စေက◌ျပာရင္◌း အ ိ ပ စိ ယံ◌းု ကိုေ◌ကာက္ေ◌ြပ႕ပစိ က

ည္။မူးေ◌နသူကစက င္◌းကိုသိုင◌
္ းဖကား၏မူးသာေ◌နတာ ◌ျပဳတ္

က်မွာေ◌တာ့ေ◌ၾကာကတ္ေ◌သးသည္။စကGuardေ◌ တဘကွ

ည့◌င္◌း

"မင္◌းတိ႔
ု က သုတကိုသူ႔အိ မ္◌ျပ ိ ေ႔ပးလိက
ု ္"

"ဟုတဲ boss"

စကအ ိ ပိ ေ◌ြပ႕ၿပီ း ဆို ငဲေကတာက္ေ◌လ်ာွ ကကည္။ဆိုင္

ထဲကလူတစ်ိဳ႕ကစက္ေ◌ြပေ႕ခၚ သားတဲေ
့ ◌နာကိ ေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ က္

လိက
ု ကည့◌င္◌း ခပကိတကိတေ
္ ◌◌ျပာၾကသည္။

"ဟိလ
ု က
ူ မူးေ◌နတဲသ
့ ူေ႔ကာင္ေ◌လးကိုလာေ◌ခၚထု တားတာ က"

"အဲ လ
့ က
ူ မ် ကွာႀကီးသာတင္◌းေ◌နတာ ေ◌ကာင္ေ◌လးကြခၽဲတတ္

တာ့ေ◌ပ် ာ့ သားတာခ် က်င◌

္ း"

ဘယ ကခ် က်င◌
္ းေ◌ပ် ာ့ သားတာလဲ။လူေ◌ တကထငာသိပ္ေ◌◌ျပာ

တတကသည္။သူမႀကိဳက္။

ဆို င ပင္ေ◌ရာက္ေ◌တာ့ မိုးမာ ကားတံခါးအသင့ြ◌င့◌ေ

္ ◌ပးထား

သည္။အမူးသမားကို◌ျမငပီ း မိုးမာ အသံတိတံဩ၏တစီ အီ

နဲ႔မူးေ◌နသူကိုကားထဲထိုးထည့◌င္◌းစကည္◌းဝငိ ငည္။ဒီေည

တာ့မိုးမာ ိ ေ◌ခၚၿပီ းေ◌မာင္◌းခို င◌

္ းရတာ◌ျဖစည္။ဟိေ
ု ◌ကာင တ

က မူး ကဲေ◌နၿပီ ။
 ကားေ◌မာင္◌း ထက္ေ◌တာ့အမူးသမားက တစခန◌းထလာသည္
္ ။စက္

ခါးပတပ္ေ◌ပးတာကိုအတပခံ ။စက ငငဲ ြဇတ္ဝငိ ငာ၏စက္

က မ် ကွာကိုတမငိ တင္◌းထားတာ◌ျဖစည္။စကိ ေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ း

မ် ကွာကိုလကဲ႔လာကိုငင္◌း

"ကိုကို သုေတရာ"

" ပ ပီ "

"ကိုေ◌ကာင္◌းဆေကရာ"

"မသိဘူး"

"ဟင္!"

မူးသာေ◌နတာ။လကအၿငိေမန။စကငက္ေ◌ တကိုြပတပ္ေ◌

နလ်င
ွ ္

"အရိ ပစ္ မင္◌းမူးေ◌နရင္◌ျငိမငိမ္ေ◌နစမ္◌း၊ငါ ့ေ◌ဒါသကိုလာမ ဆနဲ႔၊

ကိုငေ
္ ◌ပါကစိ မယ္"

ု အၿမဲ ေ◌ဒါသ ထက္ေ◌နတာလဲ၊တခါေတလမဆူပဲေ◌နလိ႔

"ဘာလိ႔ ု မရ

ဘူးလား"

"ဘာ က!"

စက ရ ငငဲကိုငံ◌႔
ု ၾကည့ ◌ိ ကာ◌ျဖစည္။မူးေ◌နသူက စ

က်ကွာကိုထိန◌းကိ
္ ုငင္◌းတစ် တ်တေ
္ ◌မာ့နမ္◌းလာေ◌တာ့သည္။လူ

တစိ ယံ◌းု က စက္ေ◌ပါင္ေ◌ပၚမွာထို ငား၏နမ္◌းၿပီ းလည္◌းအၿငိ

ေမန။လကစကက်ႌေ◌ တကိုေ◌လ်ာွ ကႈ◌က

ိ င္◌း ငတိ မ် က္
 ာွ အပပီ းေ◌လ်ာွ ကမ္◌းေ◌နတာ◌ျဖစည္။မိုးမာ ကားေ◌မာင္◌းေ◌န

တာအရိ ပစ္။မင္◌းနဲ႔ငါပဲ ထင္ေ◌နလား။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးတစ ခု ◌ျဖစ္ေ◌

နတာစကိသည္။မဟုတငီေ◌လာကဲတင္◌းေ◌နစရာေအၾကာင္◌းမ

ရွိ ။

စကသတိရွိေ◌ေနသးေ◌ပမယ့ ◌တိ လတ္ေ◌နသူကစက စိ ယ္

လံ◌းု ကိုြပတပ္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။မ် ကံ◌းု ေ◌ တကအစရီ ေ◌ဝရဲ တ

င္◌းေ◌န၏ခဏအၾကာစက်ကွာကိုထိန◌းကိ
္ ုငပီ း နႈတမ္◌းေ◌ တကိုစု

ု မွမဟုတဲ။
ပ္ေ◌တာ့သည္။စကအစကတည္◌းကမိုးမာ ိ ရွ က္ေ◌နလိ႔

မလု ပင့ ◌ းထငိ ႔။

ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးရဲ ႕မထိတထိ◌ျမႇ◌ဴ ဆယႈေ◌ တမွာၾကာၾကာတ

င္◌းမထား င
ုိ ။္ သူကစတဲသ
့ ူ◌ျဖစ္ေ◌ပမယ့◌ကအဆံ ◌းု မရွိ နမ္◌း ုိ ငဲ

သူ။သူေ႔ခါင္◌းကိုထိန◌းကိ
္ ုငပီ းရ ငငဲေ◌ပ် ာ က ယားမတ တဲဖ

ကစိ ကင္◌းနႈတမ္◌းေ◌ တကို စိ တကိဳကမ္◌းရႈ◌က

ိ ိသည္။မူးေ◌န

သူကစကိ ပဲ အငမ္◌းမ ပ မ္◌းရႈ◌က

ိ ္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။

ဟိက
ု ္!

bossနဲ႔အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးနမ္◌းေ◌နတာၾကည့◌ပီ းမိုးမာ နည္◌းင

ယ္ေ◌တာ့ မွ ငကိသည္။အ င တင္◌းေ◌ရးမွဴးက ေ◌အးစကက္၊

bossကသာေအနအထိုငတတာလိ႔
ု ထင္ေ◌နမိ တာ။တစယ္ေ◌တာ့အ

တင္◌းေ◌ရးမွဴးကလည္◌းငြခၽဲေ◌လးပါ။bossကို'ကိုကို ကိုကို'နဲ႔ ြခၽဲတ

တာပဲ ။မူးေ◌နလိ႔
ု လားေ◌တာ့မသိ။
 ◌န
ိ ႈတမ္◌းခ် င◌
္ းနမ္◌းေ◌နရာက ထက်လာတဲတ
့ စြပတြပတသံေ

တနဲ႔အသကွဴသံေ◌ တကကားထဲႀကီးစိုးေ◌ေနတာ့၏နမ္◌းရႈ◌က
ိ ္ေ◌

နၾကတာလည္◌းေ◌ပါ ကကတတ္။ေ◌သခ် ာတာကသူတိ႔

ု စ
ွ ္ေ◌ယာ

က္ ◌ျဖစ္ေ◌နတာၾကာၿပီ ေ◌နမွာ။အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးလု ပမ်bွ oss◌ျငိမ္

ခံ ေ◌နကတည္◌းက မိုးမာ လ
ိ ိက
ု ာ◌ျဖစည္။မဟုတ ငယ္ေ◌လာ

က းေ◌ေနန အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးအဲ ေ
့ ◌လာကဲတင္◌းမွာမဟုတ။္

မိုးမာနေ◌နာက
္ စကိမားေ◌နာကန◌းကိ
္ ုအၾကည့ ◌ပ္ေ◌ရာက္

သည္။boss ရဲ ႕မခ်ိ မဆန႔ထိ

္ န◌းခ်
္ ဳပ္ေ◌နရတဲပ
့ ံ ◌စ
ု ံ ကိုၾကည့◌ပီ းေ◌ကာက္

ခ် က်မိသည္။မနက္◌ျဖ တင္◌းေ◌ရးမွဴး ရံ ◌းု မတကိ င္ေ◌တာ့ဘူးဟူ၍။

"bossရာကါၿပီ boss"

"မိုးမာန ္ မင္◌းကားယူ သားလိက

ု ္၊မနကွငါ ့ကိုလာႀကိဳ၊သုတလည္◌းမန

ကာ င
ုိ ာွ မဟုတ း"

"ဟုတဲ boss"

စကသူ႔အနမ္◌းေ◌ေ တၾကာင့◌ေ
္ ◌ပ် ာေ
့ ◌ေြခနသူကိုေ◌ြပ႕ခ်ီ ၿပီ းတိ ု

ကကီးထဲဝငာလ်င
ွ ္ ေ◌ဒၚႀကီးကဆိုဖာေ◌ပၚထိုင္ေ◌နသည္။သူတိ႔
ု ကို

စိ တခ် လိ႔
ု အိ ပ္ေ◌ပ် ာ◌◌
ံ ေ
ု မပၚ။အခ်ိ 10နာရီ ေ◌တာင္ေ◌က်ာ◌္ေ◌နၿ

ပီ ◌ျဖစည္။စက မူးေ◌နသူကိုဆိုဖာေ◌ပၚအရေင်ပးလိက
ု င္◌း

" ဒၚႀကီး မအိ ပ္ေ◌သးဘူးလား"

"အရိ ပ းလာတာလားသား"

"အင္◌း"
 ေ◌ဒၚႀကီးအသံၾကားေ◌တာ့မူးေ◌နသူကထလာ◌ျပ ည္။

" ဒၚႀကီး ကို ကၽနေ◌တာ◌္

္ ေ◌◌ျပာစရာရွိ တယ္၊ကိုကိုေကလ ကၽ

နေ◌တာ့
္ ◌ိ လု ပယ္"

"အရိ ပစ္ မင္◌း"

" စ
ွ ါရွိ ၿပီ ၊ဟုတယ္ေ◌လ ကိုကို အင့◌!္ "

စကအရိ ပါးစပိ ဆဲ ပိတည္။ေ◌ဒၚႀကီးကဘယိ ထ ငား

သ သိ။

"သားစကိ ေ◌ဒၚႀကီးတစ ေ◌တာင္◌းဆိုပါတ ယယ္၊သားအရိ ပ္

ကို လကပါပါနဲေ႔နာ◌္၊ပါးစပပဲ ေ◌◌ျဖရွ င္◌းၾကပါ ကယ္၊အ ိ ပ

သားကို သံေ◌ယာဇဥွိပါတယ္၊ပါးစပထုေတ◌ျပာတတိ ႔ပါ"

ဲ
စကမ် ကွာပူပူန႔

"ဟုတဲ ပါေ◌ဒၚႀကီး၊ သားနားေ◌တာ့ေ◌လ"

" အာ့! ေ◌အာ့!"

အရိ ပ စ သူ႔ေအပၚအ ပ
် စိ ကာ◌ျဖစည္။အရည္ေ◌ တန

ည္◌းတာမဟုတ။္

"အရိ ပစ္ မင္◌း!"

ဟင္! ေ◌ဒၚႀကီးကလည္◌းအလန႔တၾကား။
္

"ကိုကို ကဘာလိ႔
ု ပါးစပိ တားလဲ"

"အဲ ဒ
့ ါနဲ႔ပဲ အေ ရာလား၊ဘယ္ေ◌ကာငွမူးရငင္◌းလိမ
ု ဟုတ း၊ေ◌

နာကစါေ◌သာကင္ မင္◌းနာမယ္"
 "ဟိ ု သားတိ႔
ု ရယ္"

"သူ႔ကို ကၽနေ◌တာ◌န
္ ႔ရွ
္ င◌
္ းေ◌ပးလိက
ု ယ္၊ေ◌ဒၚႀကီး သား

နားေ◌တာ့"

စကအ ိ ပိ ေ◌ြစ႕ခနဲေ◌ကာက္ေ◌ြပ႕ကာ ေအပၚထပ္ေ◌တာက္ေ◌

လ်ာွ ကကည္။ၿပီ းတာနဲေ႔ရခ်ိဳးခန◌းထဲ

္ တစါတည္◌းေ◌ြပ႕ခ်ီ သားရ

သည္။မူးေ◌နသူကိုအဝတ္ေ◌ တြခၽတပီ းbathtubထဲေခ် ပးရင္◌း

"အရိ ပစ္ သားတိက

ု ္"

"သိပါတယ္"

စကမ် က္ေ◌စာင္◌းနဲ႔ၾကည့◌င္◌း သားတိက

ု ိ ႔အသင့ ◌ ပ္ေ◌

ပးရသည္။သူ႔အက်ႌေ◌ တလည္◌းတစါတည္◌းြခၽတစင္◌း ေ◌ရ

ခ်ိဳးေရတာ့သည္။စေကရပန◌းေ◌အာကွ
္ ာခ်ိဳးတာ◌ျဖစပီ းသူကbathtubထဲ

မွာ။ဘာအဝတစားမွမပါတဲစ
့ ကိ bathtubထဲက ေ◌သခ် ာၾကည့◌ေ
္ ◌န

ရင္◌းသူကပါထ ထကာလ်င
ွ ္

"အရိ ပစ္ မင္◌းၿငိမငိမိ င္ေ◌နစမ္◌း"

"ဟင့ ◌င္◌း"

ဝတစလစဲ ေ႔ရပန◌းေ◌အာက
္ ိ ြဇတ္ဝငာရင္◌းေ◌ခါင္◌းေ◌ တ

ပါ ေ◌ရစိုခံပစ်ွင္

◌ျဖန◌း!
္

"အာ့!"
 မူးေ◌နသူတငါးကို◌ျဖန◌းခနဲ
္ ု ိ က်ပစိ ကာ◌ျဖစည္။စကစ္

ကယိတရွ ည္ေ◌တာ့။မူးေ◌နသူတငါးေ◌ြဖးေ◌ြဖးမွာခ် က်င◌

္ းရဲ တက္

လာ၏

"ဒီအခ်ိ ကီးေ◌ခါင္◌းေ◌လ်ာွ ◌စရာလား"

ေ◌◌ျပာေ◌တာ့တငါးကိုြပတင္◌း စကိ ေ◌မာ့ၾကည့ ◌ည္။ေ◌ရပ

န◌းေ◌အာကွ
္ ာမိုေ႔ရစက္ေ◌ေရပါက္ေ◌ တကသူ႔မ် ကွာေ◌ပၚမွာမ် ား◌ျ

ပားြစာ။◌ျဖဴ ◌ျဖဴ ေ◌သးေ◌သးကိုယံ◌းု ေ◌ပၚမွာေ◌ရစက္ေ◌ေရပါက္ေ◌ တ

ကအဆက ပတ်ဆင္◌းေ◌နသည္။ထိုေ◌ကာင္ေ◌လး၏တစိ ယံ◌းု

ကိုစိုကကည့◌ပီ းမွ အၾကည့ ◌ႊ◌ဲလိက

ု င္◌းေ◌ခါင္◌းကိုေ◌သခ် ာေ◌

လ်ာွ ◌္ေ◌ပးလိက
ု ည္။

ေ◌ရခ်ိဳးၿပီ းေ◌ြပေ႕ခၚ ပနေ◌တာ့

္ လည္◌းကိုယ္။အစအဆံ ◌းု ေ◌ခါင္◌း

သုတေ
္ ◌ပးရတာလည္◌းကိုယ္။

" ရာ႕ အဝတဲလိက

ု ္၊ၿပီ း ငိပ္"

"ကိုကိုေကရာ"

"မင္◌းအပူမပါဘူး"

စကbathrobeတစ လယ္ေ◌ကာက္ဝတိ ကည္။စကဝတ္

လဲၿပီ းသ ထိဒီေ◌ကာင္ေ◌လးဘာမွမဝေတသး။စကဝတဲတာကို

အစအဆံ ◌းု ေ◌သခ် ာေ◌မာ့ၾကည့◌ေ

္ ◌နပံ ◌ရ
ု သည္။ေ◌ရခ်ိဳးၿပီ းစမို႔မ် က္

ာွ ေ◌လးေကတာ့ၾကည္ေ◌နသလိပ
ု ါ။အမူးေကတာ့ေမ◌ျေပသး။

"အရိ ပစ္ ငါဝတ္ေ◌ပးရမွာလား"

 "အင္◌း"

မူးေ◌နတာကိုၾကည့◌ပီ းစိ တတိခ

ု ် င ည္။လူကိုေကလးကလားလာ

လုပ္ေ◌နတာေ◌ေ တရာ။မူးေ◌နတုန◌းသာတစိ
္ ဲ အမူးေ◌◌ျပ င မ
ကိုန႔

ဟုတလိေ
ု ◌အးစကက္၊မထံ◌တ
ု က္ေ◌တး၊◌ျပေ ◌ျပာ၊နားေမထာငဲ

◌ျပ ပ္ဦးမွာ။ခု က်ညဝတက်ႌကအစလိက

ု ္ဝတိ င္◌း!

"အာ့!"

သူ႔ကိုအက်ႌဝတ္ေ◌ပးဖို႔အာရံ ◌စ
ု ိုက္ေ◌နတုန◌း
္ စက စိ ယံ◌းု အိ

ပာေ◌ပၚ ဆဲ လဲပ
ွ စိ ကာ◌ျဖစည္။ၿပီ းေ◌တာ့စေကပၚေကနြခ

ထားရင္◌း နႈတမ္◌းေ◌ တကိုြဇတတင္◌းလာနမ္◌းသည္။နႈတမ္◌းေ◌

တထဲကိုလ်ာွ ေ◌ တနဲ႔အတင္◌းတိးု ဝငစတ္၏လကွစကစက်က္

ာွ ကိုထိန◌းကိ
္ ု ငားရင္◌း အငမ္◌းမရနမ္◌းေ◌နတာ◌ျဖစည္။သူ႔စိ တ

ကိဳကမ္◌းၿပီ းမွ လႊတ္ေ◌ပးလ်င

ွ ္

"အဲ ဒ
့ ီေ◌ကာင္◌းဆကိ တဲေ
့ ◌ကာင္ လူေ◌ကာင္◌းမဟုတ းအရိ ပစ္၊မ

ဲ
င္◌းသူန႔ ေ◌နာကစါထပ္ေ◌ တ႕ၾကည့◌၊္ မင္◌းေ◌◌ျေခထာက္ေ◌

တကို ု ိ ကခ်ိဳး ငကိဳကလိေ

ု ◌◌ျပာ"

စကါးေ◌ပၚေကန စကိ ာွ ေ◌ခါင္◌းရႈ◌႕

ံ ျပၿပီ းဘာမွေမ◌ျပာ။စက္

အက်ႌ ငတ ကဲထဲေကေနလ်ာွ ကတ္ေ◌နသည္။မင္◌းကစရငါက

အဆံ ◌းု သတ္ေ◌ပးမယ္။ငါလည္◌းထိန◌းခ်

္ ဳပားရတာေ◌ တမႀကိဳက္

ဘူး။စက အ ိ ပ စိ ယံ◌းု ကို ဆဲ လွ စပီ း သူေ႔အာက္ေ◌ရာက္ေ◌

စလိက
ု ည္။ထိုေ႔နာက္ေ◌◌ျေခထာက္ေ◌ တကို ဆဲ ကားပစိ ကင္◌း အ

ဆံ ◌းု မရွိ တိးု ဝငစိ ကည္။မင္◌းကအရငတာ။

<<<<<<<
>>>>>>>
ထံ◌းု စံ အတိင
ု ◌
္ းအရိ ပ စမနက်မထ င
ုိ ္ေ◌တာ့။◌ျပည့◌◌
ံ က
ု ိုဖုန◌း
္

ဆက္ေ◌ခၚေရတာ့တာပင္။◌ျပည့◌◌
ံ က
ု စကိ မွာတမ္◌းေ◌ႁြခသည္။

သူ႔ကိုညငာေ◌ပးဖို႔ အ ု ပကိဳးပ် က္◌ျဖစ ထိမၾကမ္◌းတမ္◌း

ဖို႔။အရိ ပ စအရကာက်တာနဲ႔ဖ် ားတာေ◌ရာၿပီ းရံ ◌းု ကိုသံ◌းု ရက္ေ◌

လာကတကိ င္ေ◌တာ့။အဲ ည
့ ကသူအရမ္◌းဆိုးလိ႔
ု ၾကမ္◌းပစိ ကိ

တာ။အဲ ဒ
့ ါေ◌တာင္ေ◌တာ◌ိ ႔တ စန◌းမွ
္ မဟ။မနက်သူ႔အျပစဲ ႔သူ

စကိ ဘာမွေမ◌ျပာရဲ ။အမွ သူရံ◌းု မတကငကည္◌းေမနတတ္ေ◌

တာ့ဘူး။သိသိသာသာတစ ခု လိေ ု င္။သူရံ◌းု မတကဲ ေ◌န႔ဆိုစိ

ု ◌နသလိပ

တအိ မွာခ် ည္◌းေ◌ရာက္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။

စကိ မိ ◌ျပနေ◌ရာက္
္ ေ◌ရာက်င◌ ု ဲ
္ းကားေ◌ပၚကဆင္◌းၿပီ းတိက

လွည့◌ဝ
္ င လုပ္

ု ဲေကန
တိက အသား◌ျဖဴ ◌ျဖဴ အရပ္◌ျမင့◌◌
္ ျမင့◌႔
ဲ မိ န◌းေကလးတ
္

စ္ေ◌ယာက္ေ◌◌ျပး ထကာသည္။ထိုမိန◌းေကလးေကပါငယ္
္ ေ◌လာက္

သာရွိ သည့ ◌ကစံ◌းု ဂါဝ နက္ဝတားသည္။သူမ၏ေ◌႐ႊအိ ေ

ု ◌

ရာငံပေငြခအလိပကီးေ◌ တေကက်ာထကွာဝဲ ◌ျဖာေ◌နၾက၏စက္

အနားကိုေ◌ရာကာၿပီ းေ◌သခ် ာေ◌မာ့ၾကည့◌င္◌း စကႈတမ္◌းကိုဖ်

တနဲနမ္◌းလိက
ု ာ
 "Surprise ေ◌မာင္"

စက်ကွာမွာအံ ဩ
့ ျခင္◌းေ◌ တအျပည့◌။္

"မ ဘယိ လုပပီ း"

" မာင့ ◌ိ လမ္◌းလိ႔

ု "

ေ◌ဒၚႀကီးနဲေ႔ကာေငလးေ◌ တလည္◌း ထကကည့◌ေ

္ ◌နတာ◌ျဖစ္

သည္။စကိ ကဲကိုအျမနေ◌◌ျပးဝငာရင္
္ ◌းေ◌ဒၚႀကီးအနားကပ္

ကာ

" ဒၚႀကီး အရိ ပစ္ ဘယွာလဲ"

"သူ႔အခန◌းထဲ
္ မွာ သား"

" သာ့ ေ◌ဒၚႀကီးေ◌ပးလိက

ု ာလား"

"ဟုတယား၊သားစကိန◌းေကလးက
္ ေ◌လာေ◌လာဆယ္ သားအခ

န◌းထဲ
္ မွာေ◌နရာေခ် ပးပါဆိုတာနဲ႔"

" ဒၚႀကီး၊သူ႔အ တကခန◌းတစန

္ ◌း
္ စီ စဥ္ေ◌ပးလိက
ု ါ၊ ကၽ

နေ◌တာ◌္
္ ေ◌◌ျပာ◌ျပလိက
ု ယတယ္"

" အးသား၊◌ျပငပီ းသားအခန◌းေ◌

္ တရွိ တယ္ ေ◌ဒၚႀကီးစီ စဥိ က

ယ္"

ေ◌ဒေၚ႐ႊစကားမဆံ ◌းု ခင္ စေက◌ျခလွမ္◌းႀကဲႀကီးေ◌ တနဲ႔ေအ

ပၚထပ ကားၿပီ ◌ျဖစည္။

<<<<<<<<
>>>>>>>>
23,December,2020
 Note:ပန◌းေ◌◌ႂ
္ ကရံ ◌ေ
ု ◌လာကည္◌းအဆင္ေ◌◌ျပတယလား😅
(Z&U)
"ေဟ့ေကာင်အရိ ပ်ငါကြဖစ် တယ်ပဲထား၊မင်းကြဖစ် ပါ ့မလားေနာ် ၊ဟိေ
ု နက
့

လည်းမင်းနဲbossြပဿနာတက်
့ ေသးတယ်မိလား"

"သကိုေြပာြပလည်းလက်ခံမှာမှမဟုတ်တာ"

ကိုေကာင်းဆက်ကဒီေနသေမွ
့ းေနမိ့ ဲ ့ တကိုတစ် ဝိုင်းဧည့်ခံချင်
အရိ ပ်နသု

ပါသည်ဟေ
ု ြပာလာ၍တိင
ု ်ပင်ေန ကြခင်းြဖစ် သည်။ေနဘက်
့ က ု ံ းတက်ရ

ေသးတာေ ကာင့် ညဘက်ကိုအချ ိန်ခဏေပးဖိ အရိ ပ်ကိုေြပာထားသည်တဲ။့

ညဘက် ကီးေတာ့bossကလံးု ဝသွားခွ င်ြ့ ပ မှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ သုတသိ

သည်။အရိ ပ်ကလည်းသုတကိုဇွတ်ေခ ေန၏သူတစ် ေယာက်တည်းလည်းမ

ု ်ချင်။ကိုေကာင်းဆက်ကိုလည်းအားနာေနေတာ့ြငင်းရခက်ေနသည်တဲ။့
လိက

ပီ းေတာ့ကိုေကာင်းဆက်န ဲ ့ အရိ ပ်ကဆက်ဆံေရးေကာင်း ကသည်။ ကားထဲ

ကသုတပဲ ဂွကျရတာြဖစ် သည်။bossကိုလည်းေ ကာက်သည်။အရိ ပ်က

လည်းအချစ် ဆံုးသူငယ်ချင်း။

"အရိ ပ် ကိုေကာင်းဆက်မင်းကို ကိ က်ေနတာေတာ့သိတယ်မိလား"

"အင်း"

အရိ ပ်မျက် ှာ ကည့်ေတာ့ေအးေအးေဆးေဆး၊တည်တည် ငိမ် ငိမ်ပဲ

ြဖစ် သည်။ဒီေကာင်Bossကိုရွ ဲြပေနတာလား။ဒါမှမဟုတ် သူကိုယ်တိင

ု ်က ကို

ေကာင်းဆက်ကို ကိ း ှ ည် ှ ည်!
 ု ဟုတ်ဘူးေနာ် ၊မင်း ု ပ် ကီး ကည့် ု ံ န ဲ ့ ငါ
"ေဟ့ေကာင်သုတ၊မင်းထင်သလိမ

သိတယ်၊ကိုေကာင်းဆက်ကိုင ါြငင်းထား ပီ းသား၊သူကိုယ်တိင

ု ်ကမိ တ်ေဆွလို

ဆက် ပီ းခင်မင်ခွင်ြ့ ပ ပါဆိုလိ"

ဲ ့ တကတစ် ေယာက်အေ ကာင်းတစ် ေယာက်ေကာင်းေကာင်းသိ

အရိ ပ်နသု

ေန ပီ ။အရိ ပ်ကသုတအတွက် တစ် ကယ်အားကိုးရတဲသ

့ ူငယ်ချင်းေကာင်း

ဲ ့ ပီ းကတည်းကသကိုအရိ ပ်ကပဲ ေတာက်ေလ ာက်ကူညီ

ေလးပါ။အရိ ပ်နခင်

လာခဲ့ တာြဖစ် သည်။The Worldရဲ CEOကားကိုေမာင်းခွ င်ရ

့ ခဲ့ တာလည်းအရိ ပ်

ကူညီေပးခဲ့ လိသာ။

"ဟိ ု ငါကအဲ သ
့ ေဘာမျ ိ းနဲ ့ကည့်တာမဟုတ်ပါဘူးကွ၊မင်းကလည်း ဟဲ ဟဲ၊

ဒါနဲ သိ
့ ချင်တာတစ် ခု ှ ိ ေသးတယ်၊ဟိ ု မင်းနဲboss"
့

သစကားေတာင်မဆံုးေသး။အရိ ပ်ကမျက်လာချသွားေတာ့သည်။

မျက်ေတာင်ေတွကိုအေ ကာင်းမ ှ ိ တစ် ဖျတ်ဖျတ်ခက်ရင်း မျက် ှာေလးက

လည်းရဲ ေနလ င်

"မင်းကလည်း ငါဘာမှမေမးရေသးပါဘူးကွ"

"ငါကေရာ ဘာြဖစ် ေနလိလဲ"

"ေအးပါအရိ ပ်ရာ ငါကေရာမင်းကိုတစ် ခုခုြဖစ် ေနပါတယ်ေြပာလိလား

တစ် ကယ်ပဲ၊ဒါေပမယ့်တစ် ခုေတာ့ ှ ိ တယ်ကွ၊မင်းနဲbossကငယ်

့ ငယ်ေလး

ကတည်းကသံေယာဇ ် ှ ိ လာ ကတာဆိုေတာ့....အဟမ် း!"

သုတကအရိ ပ်ကို ပီ တီတီ ကီး ကည့်ရင်း ေချာင်းပါဟန ် ြပလိ

့ က
ု ်လ င်

"သုတ မင်းမဟုတ်တာေတွမေြပာနဲေနာ်
့ "
 "ငါကဘာေြပာရေသးလိမင်းက ှ က်ေနတာတုနး် ၊မဟုတ်မှ!"

"မဟုတ်ဘူး"

"ဟား ဟား အရိ ပ်စစ် ၊အရိ ပ်စစ် ငါ ့သူငယ်ချင်း"

"သုတ မင်းမစနဲေတာ့
့ "

"ငါမင်းကို ဘယ်မှာစလိလဲအတည်ေြပာေနတာပါေနာ် ၊မင်း ငါ ့ကိုမှမေြပာ

ရင်ဘယ်သကိုသွားေြပာမှာလဲ၊မင်းမှာ သူငယ်ချင်းဆိုလိေြပး ကည့်မှငါတစ်

ေယာက်ပဲ ှ ိ တာ မဟုတ်ဘူးလားကဲ"

အရိ ပ်ကသုတကို မျက်လံးု ေလးလှန ် ကည့်သည်။သုတကကုမဏီကေပး

ထားတဲS
့ uit ေကာ် လံစကိုဟန်ပါပါတစ် ချက်ြပင်လိက
ု ် ပီ းမှ

"ငါကအ မဲ တမ် းမင်းဘက်မှာပါအရိ ပ်ရာ၊မင်းအသိဆံုးပါ၊ဒါနဲငါေြပာတာ

့

ဟုတ်တယ်မလား၊မင်းနဲboss!"
့

"မဟုတ်ဘူး"

အရိ ပ်ကကုနး် ေအာ် သည်။သုတက တစ် ဟားဟားေအာ် ရယ်ရင်းဘာေြပာ

ေြပာေနာက်ဆံုးဘူတာစိုက်ရင်'မင်းနဲboss'ပဲ
့ ြဖစ် ေနခဲ့ လ က်။

"ဟား ဟားအရိ ပ်၊ငါကစတာေနာ် ၊မင်းကတစ် ကယ် ကီး ှ က်ေနတာ ကည့်

ပါ ့လားမင်းမျက် ှာ ကီးရဲ ေန ပီ ၊ငါထင်ေနသလို မင်းနဲboss

့ တစ် ခုခု!"

"သုတ!"

သုတက အရိ ပ်ကိုလက်ည ိး ကီးတစ် ထိုးထိုးနဲလိ

့ ကု ်စသည်။အရိ ပ်ကမ

ကိ က်။သုတက အသားညိ ညိ ၊မျက်ခံုးထင်းထင်းနဲလူ

့ ကေတာ့ခပ် ေသး
ေသးထဲကြဖစ် သည်။ရယ်လိက
ု ်ရင်သွားေတွကေဖွးလိ။ဒီ ကားထဲအစ

အေနာက်ကသန်ေသး၏

"အချ ိန်တန်ရင် မင်းငါ ့ကိုပဲေြပာြပရမှာပါအရိ ပ်ရာ ဟား ဟား"

"သုတမင်းမေတာ် င
ုိ ်ေသးဘူးလား"

အရိ ပ်ကသုတကိုလက်ထဲကfileနဲလှ
့ မ်း ု ိ က်လ င် သုတကတစ် ဟားဟား

ဲ့
ေအာ် ရယ်ရင်း လက်နကာသည် ။ပါးစပ် ကလည်းအ ငိမ်မေန။

"မင်း ှ က်ေနတာပါ၊ဟုတ်တယ်မိလား အရိ ပ်"

"မဟုတ်ဘူးလိ ငါေြပာေနတယ်မလား"

"ဟား ဟား ဟား"

"မင်းမရယ်န"ဲ ့

ဲ့
အရိ ပ်ကမရယ်နေြပာေလ၊သု တကေအာ် ရယ်ေလ။သုတတစ် ဟားဟား

ေအာ် ရယ်ေတာ့ ဲ့ က
အရိ ပ်ကလည်း ှ က် ှ က်နလိ ု ်ရယ်သည်။ ပီ းေတာ့

ှ က်ရမ် းရမ် းကာသုတကိုပဲ လိက

ု ် ု ိ က်ေနတာြဖစ် သည်။အရိ ပ်ကSuitခဲ ေရာင်

ေလးဝတ်ထားတာမိ ညေနခင်းမှာလင်းထင်းေနသည်။ ပီ းေတာ့ မျက်လံးု

ေလးေတွမိှတ်ကျသွားသည်အထိရယ်ေနတာြဖစ် သည်။မျက် ှာေလး

ကေတာ့ပန်းေရာင်သန်းလ က်။

"မင်းတိဘာြဖစ် ေန ကတာလဲ အဲ ဒ
့ ါ"

"ဟင်! ဟိ ု ဘာ ဘာမှမြဖစ် ပါဘူးboss"

စက် ကည့်ေနတာ ကာ ပီ ။ ု ံ းဆင်း ပီ းကုမဏီေ ှ ေရာက်လာမှ ဒါ ု ိ က်တာ

ဲ့
ကီးဦးမိုးေအာင်နေတလိ စကားခဏရပ် ေြပာေနတာြဖစ် သည်။သင်းတိက
တစ် ဟားဟားနဲတစ်
့ ေယာက်ကိုတစ် ေယာက်ထုလိက
ု ် ု ိ က်လိက
ု ်လပ
ု ် ေန က

သည်။မသိရင်သူတိကိုMV Show ု ိ က်ေနတဲအ

့ တိင
ု ်းပင်။စက် သူတိဘက်ကို

မ ကာခဏ လှည့် ကည့်ေနတာလည်းတစ် ေယာက်မှမသိ က။လှည့်လည်းမ

ကည့်။

လံြု ခံ ေရးေတွကလည်း ဒီေလာက်တစ် ဝုနး် ဝုနး် ြဖစ် ေနတာကို အရိ ပ်စစ် ဆို

ေတာ့တစ် ေယာက်မှမေြပာရဲ က။ဟိေ

ု ကာင်သုတကလည်းသေ ှ မှာသာြပာ

ယာခက်တာ ဟိတ ဲ့
ု စ် ေယာက်နကျေတာ့
တစ် ဟီးဟီး တစ် ဟားဟား။ဟိတ
ု စ်

ေယာက်ကလည်းဘာထူးလဲ၊သေ ှ ကျေအးစက်စက်၊မဟုတ်လည်းတစ် ချ ိန်

လံးု ကနလ
် ့ နတ
် ့ ိက
ု ်ေနတာ။

စက်ကကားထဲမဝင်ေသးပဲ မျက်ေမှာင် ကီးကုတ် ပီ း ှစ်ေယာက်လံးု ကို

ေသချာ ကည့်သည်။ ှစ်ေကာင်လံးု မျက်လာချထားကာစက်ကိုတစ် ေယာက်

မှေမာ့မ ကည့်။ေစာနက ့ ု ိ က်ေန ကတာသူတိမဟုတ်တဲ့

တစ် ဟားဟားနဲထု

အတိင
ု ်း။

ဂျ ိန်း!

ဲ ့ တတစ် ေယာက်မျက် ှာတစ်

ကားတံခါးေဆာင့်ပိတ်သွားေတာ့မှ အရိ ပ်နသု

ေယာက် ကည့် ကသည်။သုတက အရိ ပ်ကိုငိမ ု ဲ့ြပသည်။အရိ ပ်ကသုတ

ု လိမ

ကို မျက်လံးု ပဲ လှန ် ကည့် ပီ းဒီအတိင

ု ်းရပ် ေန ကလ င်

"မင်းတိ ှစ်ေယာက် အဲ ဒ
့ ါကဘာြဖစ် ကြပန်တာလဲ"

"ဘာ ဘာမြဖစ် ပါဘူးboss"

 ထိုအခါမှ သုတကားေမာင်းဖိ သတိြပန်ဝင်တာြဖစ် သည်။ေတာ် ေသးတာ

့ စ် ချ ိန်ပဲေတရလိ။
ေပါ ့ကွာ၊ကားေမာင်းတဲတ
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"ကိုကိုေြပာတာအရင်နားေထာင်ပ ါဦးသဲရာ ေအ့!၊ကိုကိုလည်းဘယ်လာချ

ဲ ့ အချ ိန်ကုနခ
င်ပါ ့မလဲ သဲနပဲ ် ျင်တာေပါ ့၊ကိုကိုကboss driverေလသဲလည်းသိရဲ

သားနဲ၊အဲ
့ ဒ့ ါေ ကာင့် bossသွားတဲေ
့ နရာတိင
ု ်း လိက
ု ်ပိရတာေပါ ့မဟုတ်ဘူး

လားေအ့! မယံုရင် အရိ ပ်ကိုေမး ကည့်၊အရိ ပ်ေဘးမှာ ှ ိ တယ်၊ကိုကိုမေကာင်း

တတ်လိေသာက်ေနရတာပါဆို"
"......."
"အချ ိန်နည်းနည်းေလးပိုေပးရတယ်ဆိုေပမယ့်လစာက ှစ်ဆရတာေလ

သဲရာ ေအ့!၊ဒီလကစ ပီ း ကိုကိကိုbossက ေဘာက်ဆူး ှစ်သိနး် ထပ် ေပးတာ

ု ျင်တာေတွ ကိုကိုပိုဝယ်ေပးလိရတာေပါ ့မဟုတ်ဘူးလားေနာ် သဲ"

ေလ၊သဲလိခ
"........"
"သဲမယံုရင် Video callေခ ြပရမလားဟင်!သဲ၊ကိုကိမှာသဲတစ် ေယာက်ပဲ ှ ိ

တာပါကွာ"
"........."
"ချစ် တယ်ကိုကိ မိ နး် မေလး အာဘွား!"

သုတကဖုနး် ေြပာ ပီ းအာေချာက်သလို ဲ့

ေရခဲ နအြပင် းစပ် ထားတဲခ
့ ွ က်ကို

ေမာ့ေသာက်သည်။အရိ ပ်ကို ကည့်ေတာ့ ဝတ်ထားတဲS

့ weat shirt ကက်ေသွး

့ ပိ င်မျက် ှာေတွရဲေန ပီ ။သူဖုနး် ေြပာေနတုနး် ဘယ် ှစ်ခွက်ေလာက်

ေလးနဲအ

ဝင်သွား ပီ မှနး် မသိလိက

ု ်။
 "အရိ ပ်ကခု မှေသာက်ဖူးတာလားဟင်"

ကိုေကာင်းဆက်အသံလည်းေလးေန ပီ ြဖစ် သည်။

"ဟုတ်တယ် ကိုေကာင်းဆက်၊ဒါေသာက်ရတာေကာင်းတယ်သိလား၊ခံ စား

ု ဲ ေအ့!"
ေနရတာေတွသက်သာသွားသလိပ

"အရိ ပ်ကဘာေတွခံစားေနရလိလဲ၊ကိုယ့်ကိုေြပာြပလိရလား"

"ဟမ် ! ဒီလိပ
ု ါပဲ "

အရိ ပ်ကို ကည့်တဲက

့ ိုေကာင်းဆက်မျက်လံးု ေတွက ရီ ေဝေဝ။ကိုေကာင်း

ဆက်က အသားလတ်လတ်မျက်ခံုးထင်းထင်းနဲလူ
့ ရည်သနပ
် ့ ါ။bossနဲေတာ့
့

ယှ ်စရာမဟုတ်ဘူးေပါ ့။bossကို ကည့်ရင်အ မဲ တမ် းအ ှ ိ နအ

် ဝါတစ် ခုက

ကီးစိုးေနသလိမ ဲ့
ု ျ ိ း။ေဘာ့စ်ကိုဆို ြမင် ု ံ နေစာင် ရမ် း ကက်သီးထတာ။

"ေဟ့ေကာင်အရိ ပ်၊ငါ ့ေစာ် က မင်းကိုေရာေသာက်ေနတာလားတဲ"့

"အင်း"

ဲ့
သုတေကာင်မေလးကအရိ ပ်နလည် းရင်း ှးီ သည်။အရိ ပ်ကေဘာစိ မှနး် သိ

ေတာ့ ေဖာ် ေဖာ် ေရွ ေရွ ဆက်ဆံသည်။အရိ ပ်ကသေစာ် အထိပါ

ေငွေရးေ ကးေရးကအစ လိအ

ု ပ် ရင်လိအ
ု ပ် သလိလ
ု ိက
ု ်ကူညီေပးတာ

ြဖစ် သည်။ဒီေကာင့်bank cardထဲမှာေငွamountေထာင်ချ ီ ှ ိ တာ။သအေဖမဆံုး

ခင်ကေရာ၊အခု bossကေရာသbank cardထဲအ မဲ ြဖည့်ေပး ကသည်တဲ။့ အရိ ပ်

ကဘာမှေတာ့ေထွေထွထူးထူးေတာ့မသံုးတတ်။

"ေရာ့အရိ ပ် တစ် ခွက်ေလာက်ေတာ့ေသာက်ပ ါဦး"

 "က န်ေတာ် တစ် ကယ်မရေတာ့ဘူးကိုေကာင်းဆက်၊က န်ေတာ် တစ် ကယ်

များ ေအ့!"

ြငင်းေပမယ့်အရိ ပ်ကခွ က်ကိုေကာက်ေမာ့သည်။သုတကလည်း

ေတာ် ေတာ် မူးေန ပီ ။အရိ ပ်ကိုေတာင်မတား င

ုိ ်ေတာ့။ကိုေကာင်းဆက်က သူ

တိကိုစားေသာက်ဆိုင်တစ် ခုခုေခ လာမယ်ထင်ထားတာြဖစ် သည်။ေခ လာ

ေတာ့ barြဖစ် ေနသည်။စားေသာက်ဖွယ်ရာေတွေတာ့အစံုရသည်။အေစာပိုင်း

ဝိုင်ေသာက်ေန ကရင်း စားေသာက်ေန ကတာြဖစ် သည်။ေနာက်ပိုင်းဘယ်လို

ြဖစ် ပီ းအြပင်းေတွပါလာသည်မသိ။အခု ေတာ့သုတေရာအရိ ပ်ေရာ ပိ င်းေန

ပီ ။ကိုေကာင်းဆက်လည်းဘာထူးတုနး် ။

ထိုစ ်သုတဖုနး် ကထပ် ြမည်လာလ င်

"ေြပာ ကိုကိသဲ ေအ့!"

"ေဟ့ေကာင် သုတ"

"ဟမ် !"

သုတကကိုင်ထားတဲဖ
့ ုနး် ကိုြပန် ကည့်သည်။ ပီ းမှ

"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါ boss၊က န်ေတာ် သုတပါ"

"ဘယ်အချ ိန် ှ ိ ေန ပီ လဲ မင်းတိ"

"အရိ ပ် bossကဘယ်အချ ိန် ှ ိ ပီ လဲတဲ"့

"မသိဘူးလိေြပာလိက
ု ်"

အရိ ပ်စစ် အသံေလးေလးကကြဖတ်ဝင်လာေသးသည်။ေတာက်!စက်

တစ် ကိုယ်လံးု ေဒါသေ ကာင့်ထူပူေနသည်။ ု ံ းကြပန်ေရာက် ပီ း မ ကာခင်

ေရမိုးချ ိ း ပီ းေအာက်ထပ် ဆင်းသွားေတာ့စက်ကအေကာင်းမှတ်ေနခဲ့ သည်။

အိ မ်ေနရင်းဝတ်ေနကျမဟုတ်ပဲSweat shirt ကက်ေသွးနဲSkinny

့ pantအသား

ေရာင်တဲဝ
ွ တ် ပီ းသားသားြဖစ် ေနတာေတာ့သတိထားလိက
ု ်မိသည်။အြပင်ကို

ခို းထွက်လိမ့်မည်လိေတာ့ လံးု ဝမထင်ထားခဲ့ ။ဟိေ

ု နကဆူ
့ ထားတာေ ကာင့် ဒီ

ေကာင်ေလးမှတ်သွား ပီ ထင်ထားတာ။တက်တက်စင်ေအာင်လဲသ
ွ ည်။အရိ ပ်

စစ် သကိုတမင်ရွ ဲေနတာ။

စက်ေရချ ိ း ပီ းေအာက်ထပ် ဆင်းလာမှ သူအြပင်ထွက်သွားတာမှနး် သိရ

တာြဖစ် သည်။ေသချာတာက လံြု ခံ ေရးေတွကိုအိမ်မှာပါထားရေတာ့မယ်ဆို

တာပင်။မဟုတ်ရင်ဒီေကာင်ေလးကိုသူမ င
ုိ ်။ေဒ ကီးကိုေမး ကည့်ေတာ့

အြပင်ခဏသွားမယ်ေြပာသွားသည်တဲ။့ 'ဘယ်သူပါေသးလဲ'ထပ် ေမးေတာ့မှ

'သားစက်ကားေမာင်းတဲေ
့ ကာင်ေလး ေစာင့်ေခ သွားတာပဲ 'တဲ။့ ဒီပံုစံအတိင
ု ်း

ဆိုအရိ ပ်စစ် ေ ကာင့် သူအသက်တိေ

ု တာ့မည်ထင်သည်။ဖုနး် တစ် ချ ိန်လံးု

ဆက်ေနတာလည်းတစ် ခါမှမကိုင်။သဖုနး် ဆို အလုပ်ကိစမဟုတ်ရင်

ဘယ်ေတာ့မှမကိုင်တာြဖစ် သည်။

သုတဖုနး် လှမ်းေခ ေတာ့လည်း တစ် ချ ိန်လံးု မအား။အခု ထပ် ေခ ကည့်မှ

ကိုင်တာြဖစ် သည်။အသံေတွနားေထာင် ု ံ န ဲ ့ ှစ်ေကာင်လံးု မူးကွဲေန က ပီ ဆို

တာသိလိက
ု ်သည်။အရိ ပ်စစ် ကစည်းကမ် းတစ် ကယ်ပျက်ေနတာ။သုတက

လည်းသူေမးတာေကာင်းေကာင်းမေြဖ။မူးမူးနဲေြပာချင်
့ ရာေတွေလ ာက်

ေြပာေန၏

"ငါေမးတာပဲ ေြဖသုတ၊အခု မင်းတိဘယ်မှာလဲ"

 "ဟုတ်ကဲ့ပါboss၊ြပည်လမ် းေပ ကbarတစ် ခုမှာboss၊The Nightဆိုလား၊The

Lightဆိုလားပဲ boss! "

"ကျစ် ! ေကာင်းေကာင်းေြပာစမ် းေဟ့ေကာင်၊မင်းတိ ှစ်ေကာင်တည်း

လား၊ဘာအတွက်အဲဒ
့ ီအထိသွား ကတာလဲ"

"ကိုေကာင်းဆက်ေခ လာတာပါ bossကလည်း"

"ဘာေြပာတယ် ေဟ့ေကာင်၊ြပန်ေြပာစမ် း"

"ဒီေနကိ ဲ ့ ပ်ကို ေအ့!boss"

့ ုေကာင်းဆက်ေမွးေနမိ့ က န်ေတာ် နအရိ

"ေတာ် ပီ ေဟ့ေကာင်၊မင်းတိ အဲ ဒ
့ ီကေနဘယ်မှမသွားနဲ၊ငါခု
့ ချင်းလာမယ်"

ေတာက်!ေဒါသထွက်တိင
ု ်းတက်ေတွချည်းေခါက်ေနမိ တာြဖစ် သည်။

ေကာင်းဆက်ကသေမွးေန ြဖစ်
့ တာနဲပဲ့ ေခ တိက
ု ်ရေရာလား။သူတိက
ု ်တိင
ု ်း

ေရာ ့ ား။ေကာင်းဆက်ဆိုတဲေ
ဟိ ု ှစ်ေကာင်ကေသာက်ရသတဲလ ့ ကာင်

အေ ကာင်းသူသိသင့်သေလာက်သိ ပီ း ပီ ။ဒီေကာင်က အေြခာက်။ ကိ က်

လိက
ု ်ရင်ေယာကျာ် းေတွချည်းပဲ ြဖစ် သည်။စက်အာဏာတည် ှ ိ ေနသ၍ မင်း

အရိ ပ်စစ် ကိုမရေစရဘူးေကာင်းဆက်။အရိ ပ်စစ် ကိုလက်ဖျားနဲေတာင်

့ မင်း

ထိခွင်မ
့ ှ ိ ဘူး။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
လူေလးငါးေယာက်ေလာက် ဆိုင်ထဲဝင်လာတာမိ အားလံးု ရဲ မျက်လံးု ေတွ

ကထိုလအ
ူ ပ
ု ် ဆီေရာက်ကုနသ ဲ ့ တစ် ေယာက်ကေ ှ ဆံုး
် ည်။အရပ် ြမင့်ြမင့်နလူ

ကဦးေဆာင်ဝင်လာတာြဖစ် သည်။Bodyfitတီ ှ ပ်အနက်လက်တိက

ု ိုခါးေနရာ

မှာ ကိ းပါတဲC
့ asual pantအနက်န ဲ တွ
့ ဲဝတ်ထားသည်။ဦးထုပ်အနက်ကိုခပ်
ငိက
ု ်ငိက
ု ်ေဆာင်းထားတာေ ကာင့်မျက်လံးု ေတွကိုေသချာမြမင်ရ။တင်းတင်း

ေစ့ထားတဲ ့ ှ တ်ခမ် းနဲေမး

့ ု ိ းေတွကထင်းေနသည်။

တစ် ကိုယ်လံးု နက်ေဆွးေနကာတစ် လှမ်းချင်းလှမ်းဝင်လာတာြဖစ် သည်။

အကင်ျ္ ီကေနလ ံထွက်ေနတဲရ

့ င်အပ ဲ့
ု ် ကီးေတွနလက် ေမာင်း ကီးေတွက

မနည်း။ဒီbarကိုလာတာလည်းတစ် ခါမှမြမင်ဖူး ကေတာ့ ထိုလဆီ ကအာ ု ံ မ

လဲ င
ုိ ် က။ ကည့်ရတာလူးဆိုးလူရမ် းကားပံုစံေတာ့မဟုတ်။အသိုင်းအဝိုင်း

ကီးတစ် ခုထဲကြဖစ် င
ုိ ်သည်။ထိုလေနာက်မှာလည်းတူညီဝတ်စံုဝတ်ထားတဲ ့

Guardေတွက ု ိ ု ိ ကျ ိ းကျ ိ းလိက ူ စားပွဲတစ် ခုဆီ

ု ်လာတာြဖစ် သည်။ထိုလက

ကိုတန်းတန်းမတ်မတ်ေလ ာက်သွားသည်။

စက်ကစားပွဲေပ ေမှာက်ကျေနတဲအ
့ ရိ ပ်စစ် ေဘးဝင်ထိုင်ရင်းတစ် ကိုယ်လံးု

ကိုဆဲွထူပစ် လိက
ု ် ပီ း

"အရိ ပ်စစ် မင်းသတိထားစမ် း"

"ဟင်! အင်း! ကိုကိုလား၊ကိုကိုလားဟင်"

ေြပာ ပီ းတာနဲ စက်

့ ရင်ခွင်ထဲ ပိ ကျေတာ့သည်။

"ဟိေ
ု ကာင်သုတ မင်းလည်းထစမ် း"

ထိုအခါမှသုတနဲေကာင်
့ းဆက်ေခါင်းေထာင်လာ ကသည်။

"boss! bossေရာက် ပီ လား"

"မင်းတိ အဲ ေ
့ လာက်ထိေသာက်ရလား"
"boss"
ေကာင်းဆက်ကပါ စက်ကို ှ တ်ဆက်လာလ င်
 "ေကာင်းဆက် မင်းကဒီထဲမှာအ ကီးဆံုး၊သူတိေသာက်ေနရင်ေတာင်မင်း

ကထိနး် ရမှာ ကျစ် !"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ boss၊ေနာက်မြဖစ် ေစရ ေအ့!"

စက်ကမျက်ခံုးေတွတန
ွ ခ ု ်ရင်း ေကာင်းဆက်ဆီကအ ကည့်လဲက
် ့ ျ ိ းလိက ွ ာ

ရင်ခွင်ထဲကတစ် ေယာက်ကိုအသာလပ် ှ ိးသည်။

"အရိ ပ်စစ် မင်းသတိထားစမ် း"

စက်ကိုရင်ခွင်ထဲကေန ဲ့
မျက်ေ ကာစင်းေတွနေမာ့ ကည့်သည်။မျက် ှာ

် ကာင့်ရဲေန၏
တစ် ြပင်လံးု လည်းအရက် ှ ိ နေ

"ဟင်! ကိုကိုက န်ေတာ် မထ င

ုိ ်ေတာ့ဘူး"

ုိ ်ပဲ အဲ ေ
"မထ င ့ လာက်ထိေသာက်စရာလား မင်း!"

"မသိလိေပါ ့ ေအ့!"

"ေတာက်!ငါကွာ"

ေဘးကGuardေတွကမေနသာေတာ့။

"bossက န်ေတာ် တိ တွဲလိက

ု ်ရမလားboss"

"ေနပါေစ"

စက်ကေြပာရင်း အရိ ပ်တစ် ကိုယ်လံးု ကိုေကာက်ေပပစ် လိက

ု ်သည်။မူးေန

သူကစက်လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ထား၏မူးသာေနတာ ြပ တ်ကျမှာေတာ့

ေ ကာက်တတ်ေသးသည်။စက်ကGuardေတွဘက်လှည့်ရင်း

"မင်းတိက သုတကိုသအိ မ်ြပန်ပိေပးလိက

ု ်"

"ဟုတ်ကဲ့ boss"
 စက်ကအရိ ပ်ကိုေပ ပီ း ဆိုင်ထဲကေတာက်ေလ ာက်ထွက်သည်။ဆိုင်ထဲ

ကလူတစ် ချ ိ ကစက်ေပေခ သွားတဲေ

့ နာက်ကိုေတာက်ေလ ာက်လိက
ု ် ကည့်

ရင်း ခပ် ကိတ် ကိတ်ေြပာ ကသည်။

"ဟိလ
ု က
ူ မူးေနတဲသ
့ ေကာင်ေလးကိုလာေခ ထုတ်သွားတာကွ"

"အဲ လ
့ က
ူ မျက် ှာ ကီးသာတင်းေနတာ ေကာင်ေလးကခ ဲတတ်တာ့ေပျာ့

သွားတာချက်ချင်း"

ဘယ်သူကချက်ချင်းေပျာ့သွားတာလဲ။လူေတွကထင်ရာသိပ်ေြပာတတ်

ကသည်။သူမ ကိ က်။

ဆိုင်အြပင်ေရာက်ေတာ့ မိုးမာန်ကကားတံခါးအသင့်ဖွင်ေ
့ ပးထားသည်။

အမူးသမားကိုြမင် ပီ း ဲ ့ းေနသူကို
မိုးမာန်ကအသံတိတ်အံဩ၏တစ် အီအီနမူ

ကားထဲထိုးထည့်ရင်းစက်လည်းဝင်ထိုင်သည်။ဒီညေတာ့မိုးမာန်ကိုေခ ပီ း

ု ကာင်သုတက မူးကွဲေန ပီ ။
ေမာင်းခို င်းရတာြဖစ် သည်။ဟိေ

ကားေမာင်းထွက်ေတာ့အမူးသမားက တစ် စခန်းထလာသည်။စက်

ခါးပတ်တပ် ေပးတာကိုအတပ် မခံ ။စက်ရင်ခွင်ထဲဇွတ်ဝင်ထိုင်လာ၏စက်က

မျက် ှာကိုတမင်ကိုတင်းထားတာြဖစ် သည်။စက်ကိုေမာ့ ကည့် ပီ း မျက် ှာ

ဲ့
ကိုလက်နလာကိ ုင်ရင်း

"ကိုကို သုတေရာ"

"ြပန် ပီ "

"ကိုေကာင်းဆက်ကေရာ"

"မသိဘူး"
 "ဟင်!"

မူးသာေနတာ။လက်ကအ ငိမ်မေန။စက်ရင်ဘက်ေတွကိုပွတ်သပ် ေနလ င်

ဲ ့ ုင်ေပါက်
"အရိ ပ်စစ် မင်းမူးေနရင် ငိမ် ငိမ်ေနစမ် း၊ငါ ့ေဒါသကိုလာမဆွန၊ကိ

ပစ် မိမယ်"

"ဘာလိအ မဲ ေဒါသထွက်ေနတာလဲ၊တခါတေလမဆူပဲေနလိမရဘူးလား"

"ဘာကွ!"

စက်က ရင်ခွင်ထဲကိုငံ ကည့်လိက

ု ်တာြဖစ် သည်။မူးေနသူက စက်မျက် ှာ

ကိုထိနး် ကိုင်ရင်းတစ် ဖျတ်ဖျတ်ေမာ့နမ် းလာေတာ့သည်။လူတစ် ကိုယ်လံးု က

စက်ေပါင်ေပ မှာထိုင်ထား၏နမ် း ပီ းလည်းအ ငိမ်မေန။လက်ကစက်အကင်္ျ ီ

ေတွကိုေလ ာက် ှ ိက်ရင်းရင်ဘတ်ကိုမျက် ှာအပ် ပီ းေလ ာက်နမ် းေနတာ

ြဖစ် သည်။မိုးမာန်က ကားေမာင်းေနတာအရိ ပ်စစ် ။မင်းနဲငါပဲ

့ ထင်ေနလား။ဒီ

ေကာင်ေလးတစ် ခုခုြဖစ် ေနတာစက်သိသည်။မဟုတ်ရင်ဒီေလာက်ရဲတင်းေန

စရာအေ ကာင်းမ ှ ိ ။

စက်ကသတိ ှ ိ ေနေသးေပမယ့်သတိလတ
ွ ်ေနသူကစက်တစ် ကိုယ်လံးု ကို

ပွတ်သပ် ေနတာြဖစ် သည်။မျက်လံးု ေတွကအစရီ ေဝရဲ တင်းေန၏ခဏအ

ကာစက်မျက် ှာကိုထိနး် ကိုင် ပီ း ှ တ်ခမ် းေတွကိုစုပ်ေတာ့သည်။စက်က

အစကတည်းကမိုးမာန်ကို ှ က်ေနလိမှမဟုတ်ပဲ။မလုပ်သင့်ဘူးထင်လိ။

ထိုေကာင်ေလးရဲ မထိတထိြမ ဆွယ်မေတွမှာ ကာ ကာတင်းမထား င

ုိ ်။သူ

ကစတဲသ ုိ ်တဲသ
့ ူြဖစ် ေပမယ့်စက်ကအဆံုးမ ှ ိ နမ် း င ့ ူ။သေခါင်းကိုထိနး် ကိုင်

ပီ းရင်ခွင်ထဲေပျာက်ကွယ်သွားမတတ်ဆဲွဖက်ပစ် လိက
ု ်ရင်း ှ တ်ခမ် းေတွကို
 ု ဲ
စိ တ် ကိ က်နမ် း ိက်မိသည်။မူးေနသူကစက်လိပ အငမ် းမရြပန်လည်နမ် း

ိက်ေနတာြဖစ် သည်။

ဟိက
ု ်!

bossနဲအတွ
့ င်းေရးမးနမ် းေနတာ ကည့် ပီ းမိုးမာန်အနည်းငယ်ေတာ့ မှင်

သက်မိသည်။အရင်ကတွင်းေရးမးက ေအးစက်စက်၊bossကသာ

အေနအထိုင်မတတ်တာလိထင်ေနမိ တာ။တစ် ကယ်ေတာ့အတွင်းေရးမးက

လည်းငခ ဲေလးပါ။bossကို'ကိုကို ကိုကို'နဲ ့ ခ ဲတတ်တာပဲ ကို။မူးေနလိလား

ေတာ့မသိ။

့ စ် ပတ် ပတ်အသံေတွန ဲ ့
◌ိ ှ တ်ခမ် းချင်းနမ် းေနရာကထွက်ကျလာတဲတ

အသက် သံေတွကကားထဲ ကီးစိုးေနေတာ့၏နမ် း ိက်ေန ကတာလည်း

ေပါက်ထွက်မတတ်။ေသချာတာကသူတိ ှစ်ေယာက် ြဖစ် ေနတာ ကာ ပီ ေန

မှာ။အတွင်းေရးမးလုပ်သမ boss ငိမ်ခံေနကတည်းက မိုးမာန်သိလိက

ု ်တာ

ြဖစ် သည်။မဟုတ်ရင်ဘယ်ေလာက်မူးေနေန အတွင်းေရးမးအဲ ေ

့ လာက်

ရဲ တင်းမှာမဟုတ်။

မိုးမာန်ေနာက်တစ် ကိမ်ကားေနာက်ခန်းကိုအ ကည့်ထပ် ေရာက်သည်။boss

ရဲ မချ ိမဆနထ
် ့ ိနး် ချ ပ် ေနရတဲပ
့ ံုစံကို ကည့် ပီ းေကာက်ချက်ချမိ သည်။

မနက်ြဖန်အတွင်းေရးမး ု ံ းမတက် င
ုိ ်ေတာ့ဘူးဟူ၍။

"bossရာက်ပ ါ ပီ boss"

"မိုးမာန် မင်းကားယူသွားလိက
ု ်၊မနက်မှငါ ့ကိုလာ ကိ ၊သုတလည်းမနက်

လာ င
ုိ ်မှာမဟုတ်ဘူး"
 "ဟုတ်ကဲ့ boss"

စက်ကသအနမ် းေတွေ ကာင့်ေပျာ့ေခွ ေနသူကိုေပချ ီ ပီးတိက

ု ် ကီးထဲဝင်

လာလ င် ေဒ ကီးကဆိုဖာေပ ထိုင်ေနသည်။သူတိကို စိ တ်မချလိအိပ်ေပျာ်

ပံုမေပ ။အချ ိန်က10နာရီ ေတာင်ေကျာ် ေန ပီ ြဖစ် သည်။စက်က မူးေနသူကို

ဆိုဖာေပ အရင်ချေပးလိက
ု ်ရင်း

"ေဒ ကီး မအိ ပ်ေသးဘူးလား"

"အရိ ပ်မူးလာတာလားသား"

"အင်း"

ေဒ ကီးအသံ ကားေတာ့မူးေနသူကထလာြပန်သည်။

"ေဒ ကီးကို က န်ေတာ် ေြပာစရာ ှ ိ တယ်၊ကိုကိုကေလက န်ေတာ့်ကိုလပ

ု ်

တယ်"

"အရိ ပ်စစ် မင်း"

" ှစ်ခါ ှ ိ ပီ ၊ဟုတ်တယ်ေလ ကိုကို အွန!် ့"

စက်ကအရိ ပ်ပါးစပ် ကို ဆွဲပိတ်သည်။ေဒ ကီးကဘယ်လိထ

ု င်သွား

သည်မသိ။

"သားစက်ကိုေဒ ကီးတစ် ခုေတာင်းဆိုပါတယ်ကွယ်၊သားအရိ ပ်ကို

လက်မပါပါနဲေနာ်
့ ၊ပါးစပ် ကပဲ ေြဖ ှ င်း ကပါကွယ်၊အရိ ပ်ကသားကို

သံေယာဇ ် ှ ိ ပါတယ်၊ပါးစပ် ကထုတ်မေြပာတတ်လိပါ"

စက်ကမျက် ှာပူပူန ဲ ့

"ဟုတ်ကဲ့ပါေဒ ကီး၊သွားနားေတာ့ေလ"
 "ေအာ့! ေအာ့!"

အရိ ပ်စစ် က သအေပ အန်ချပစ် လိက

ု ်တာြဖစ် သည်။အရည်ေတွနည်းတာ

မဟုတ်။

"အရိ ပ်စစ် မင်း!"

ဟင်! ေဒ ကီးကလည်းအလနတ
် ့ ကား။

"ကိုကို ကဘာလိပါးစပ် ပိတ်ထားလဲ"

"အဲ ဒ
့ ါနဲပဲ့ အန်ရေရာလား၊ဘယ်ေကာင်မှမူးရင်မင်းလိမ
ု ဟုတ်ဘူး၊ေနာက်

တစ် ခါေသာက်ရင် မင်းနာမယ်"

"ဟိ ု သားတိရယ်"

"သကိုက န်ေတာ် သန ် ့ ှ င်းေပးလိက

ု ်မယ်၊ေဒ ကီးသွားနားေတာ့"

စက်ကအရိ ပ်ကိုေစခနဲေကာက်ေပကာ အေပ ထပ် ေတာက်ေလ ာက်

တက်သည်။ ပီ းတာနဲေရချ
့ ိ းခန်းထဲတစ် ခါတည်းေပချ ီသွားရသည်။မူးေနသူ

ကိုအဝတ်ေတွခ တ် ပီ းbathtubထဲချေပးရင်း

"အရိ ပ်စစ် သွားတိက

ု ်"

"သိပါတယ်"

စက်ကမျက်ေစာင်းနဲ ့ကည့်ရင်း သွားတိက

ု ်ဖိအသင့်လပ
ု ် ေပးရသည်။သ

အကင်ျ္ ီေတွလည်းတစ် ခါတည်းခ တ်ပစ် ရင်း ေရချ ိ းရေတာ့သည်။စက်က

ေရပန်းေအာက်မှာချ ိ းတာြဖစ် ပီ းသူကbathtubထဲမှာ။ဘာအဝတ်အစားမှမပါ

တဲစ
့ က်ကို bathtubထဲက ေသချာ ကည့်ေနရင်းသူကပါထထွက်လာလ င်

"အရိ ပ်စစ် မင်း ငိမ် ငိမ်ထိုင်ေနစမ် း"

 "ဟင့်အင်း"

ဲ့
ဝစ် လစ် စလစ် နေရပန်
းေအာက်ကိုဇွတ်ဝင်လာရင်းေခါင်းေတွပါ ေရစိုခံပစ်

လ င်

ြဖန်း!

"အာ့!"

မူးေနသူတင်ပါးကိုြဖန်းခနဲ ု ိ က်ချပစ် လိက

ု ်တာြဖစ် သည်။စက်တစ် ကယ်

စိ တ်မ ှ ည်ေတာ့။မူးေနသူတင်ပါးေဖွးေဖွးမှာချက်ချင်းရဲ တက်လာ၏

"ဒီအချ ိန် ကီးေခါင်းေလ ာ် ပစ် စရာလား"

ထိုအခါမှ တင်ပါးကိုပွတ်ရင်း စက်ကိုေမာ့ ကည့်သည်။ေရပန်းေအာက်မှာ

မိ ေရစက်ေရေပါက်ေတွကသမျက် ှာေပ မှာများြပားစွာ။ြဖ ြဖ ေသးေသး

ကိုယ်လံးု ေပ မှာေရစက်ေရေပါက်ေတွကအဆက်မြပတ်ကျဆင်းေနသည်။

ထိုေကာင်ေလး၏တစ် ကိုယ်လံးု ကိုစိုက် ကည့် ပီ းမှ အ ကည့်လဲလိက

ု ်ရင်း

ေခါင်းကိုေသချာေလ ာ် ေပးလိက
ု ်သည်။

ေရချ ိ း ပီ းေပေခ ရြပန်ေတာ့လည်းကိုယ်။အစအဆံုးေခါင်းသုတ်ေပးရ

တာလည်းကိုယ်။

"ေရာ့ အဝတ်လဲလိက
ု ်၊ ပီ းရင်အိပ်"

"ကိုကိုကေရာ"

"မင်းအပူမပါဘူး"

စက်ကbathrobeတစ် ထည်အလွယ်ေကာက်ဝတ်လိက
ု ်သည်။စက်

အဝတ်လဲ ပီ းသည်အထိဒီေကာင်ေလးဘာမှမဝတ်ရေသး။စက်အဝတ်လဲ
တာကိုအစအဆံုးေသချာေမာ့ ကည့်ေနပံုရသည်။ေရချ ိ း ပီ းစမိ မျက် ှာေလး

ကေတာ့ ကည်ေနသလိပ
ု ါ။အမူးကေတာ့မေြပေသး။

"အရိ ပ်စစ် ငါဝတ်ေပးရမှာလား"

"အင်း"

မူးေနတာကို ကည့် ပီ းစိ တ်ကတိခ

ု ျင်သည်။လူကိုကေလးကလားလာလုပ်

ဲ ့ းေြပရင်သူမဟုတ်သလို
ေနတာေတွေရာ။မူးေနတုနး် သာတစ် ကိုကိုနအမူ

ေအးစက်စက်၊မထံုတက်ေတး၊ြပန်မေြပာ၊နားမေထာင်ပဲ ြပန်လပ
ု ် ဦးမှာ။ခု ကျ

ညဝတ်အကင်ျ္ ီကအစလိက
ု ်ဝတ်ခိုင်း!

"အာ့!"

အကင်ျ္ ီဝတ်ေပးဖိ အာ ု ံ စိုက်ေနတုနး် စက်တစ် ကိုယ်လံးု ကိုအိပ်ရာေပ ဆွဲ

လှဲပစ် လိက
ု ်တာြဖစ် သည်။ ပီ းေတာ့စက်ကိုအေပ ကေနခွ ထားရင်း ှ တ်ခမ် း

ေတွကိုဇွတ်အတင်းလာနမ် းသည်။ ှ တ်ခမ် းေတွထဲကိုလ ာေတွနအတင်

ဲ့ း

တိးု ဝင်ရစ် ပတ်၏လက် ှစ်ဖက်ကစက်မျက် ှာကိုထိနး် ကိုင်ထားရင်း

အငမ် းမရနမ် းေနတာြဖစ် သည်။သစိ တ် ကိ က်နမ် း ပီ းမှ လတ်ေပးသည်။

့ ီေကာင်းဆက်ဆိုတဲေ
"အဲ ဒ ့ ကာင် လူေကာင်းမဟုတ်ဘူးအရိ ပ်စစ် ၊မင်းသူန ဲ ့

ေနာက်တစ် ခါထပ် ေတ ကည့်၊မင်းေြခေထာက်ေတွကို ု ိ က်မချ ိ းရင် ကိ က်

သလိေ
ု ြပာ"

စက်ခါးေပ ကေန စက်ကို ှာေခါင်း ံြပ ပီ းဘာမှမေြပာ။စက်အကင်ျ္ ီ

ရင်ဘတ်အကွဲထဲကေနေလ ာက်ပွတ်ေနသည်။မင်းကစရင်ငါကအဆံုးသတ်

ေပးမယ်။ငါလည်းထိနး် ချ ပ် ထားရတာေတွမ ကိ က်ဘူး။စက်က အရိ ပ်တစ်

ကိုယ်လံးု ကိုဆဲွလှနပ
် စ် ပီ း သေအာက်ေရာက်ေစလိက
ု ်သည်။ထိေနာက်

ေြခေထာက်ေတွကိုဆဲွကားပစ် လိက
ု ်ရင်း အဆံုးမ ှ ိ တိးု ဝင်ပစ် လိက
ု ်သည်။

မင်းကအရင်စတာ။
<<<<<<<
>>>>>>>
ထံုးစံ အတိင
ု ်းအရိ ပ်စစ် ကမနက်ကျမထ င
ုိ ်ေတာ့။ြပည့်စံုကိုဖုနး် ဆက်ေခ

ရေတာ့တာပင်။ြပည့်စံုကစက်ကိုမှာတမ် းေ ခသည်။သကိုညင်သာေပးဖိ

အ ု ပ် ကိ းပျက်ြဖစ် သည်အထိမ ကမ် းတမ် းဖိ ။အရိ ပ်စစ် ကအရက်နာကျ

တာနဲဖျားတာေရာ
့ ပီ း ု ံ းကိုသံုးရက်ေလာက်မတက် င
ုိ ်ေတာ့။အဲ ည
့ ကသူ

အရမ် းဆိုးလိ ကမ် းပစ် လိက

ု ်မိတာ။အဲ ဒ
့ ါေတာင်ေတာ် ဖိတစ် ခွနး် မှမဟ။

ဲ ့ စက်ကိုဘာမှမေြပာရဲ ။အမှနက
မနက်ကျသအြပစ် နသူ ် သူ ု ံ းမတက်ရင်စက်

လည်းမေနတတ်ေတာ့ဘူး။သိသိသာသာတစ် ခုခုလိေ
ု နသလိပ
ု င်။သူ ု ံ းမ

တက်တဲေ
့ နဆိ
့ ုစိတ်ကအိ မ်မှာချည်းေရာက်ေနတာြဖစ် သည်။

ု ်ထဲလှည့်ဝင်
စက်အိမ်ကိုြပန်ေရာက်ေရာက်ချင်းကားေပ ကဆင်း ပီ းတိက

မည်အလုပ်

ု ်ထဲကေန
တိက ဲ ့ နး် ကေလးတစ် ေယာက်
အသားြဖ ြဖ အရပ် ြမင့်ြမင့်နမိ

ေြပးထွက်လာသည်။ထိုမိနး် ကေလးကေပါင်လယ်ေလာက်သာ ှ ိ သည့်လက်

တစ် လံးု ဂါဝန်အနက်ဝတ်ထားသည်။သူမ၏ေရအိ ေ

ု ရာင်ဆံပင်အေခွ အလိပ်

ကီးေတွကေကျာထက်မှာဝဲ ြဖာေန က၏စက်အနားကိုေရာက်လာ ပီ းေသချာ

ေမာ့ ကည့်ရင်း စက် ှ တ်ခမ် းကိုဖျတ်ခနဲနမ် းလိက

ု ်ကာ

"Surprise ေမာင်"
 စက်မျက် ှာမှာအံ ဩ
့ ြခင်းေတွအြပည့်။

"မ ဘယ်လိလ
ု ပ
ု ် ပီ း"

"ေမာင့်ကိုလမ
ွ ် းလိ"

ေဒ ကီးနဲေကာင်
့ မေလးေတွလည်းထွက် ကည့်ေနတာြဖစ် သည်။စက်

ု ်ထဲကိုအြမန်ေြပးဝင်လာရင်းေဒ ကီးအနားကပ် ကာ
တိက

"ေဒ ကီး အရိ ပ်စစ် ဘယ်မှာလဲ"

"သအခန်းထဲမှာ သား"

"ေသာ့ ေဒ ကီးေပးလိက
ု ်တာလား"

"ဟုတ်တယ်သား၊သားစက်မိနး် ကေလးက ေလာေလာဆယ် သားအခန်း

ထဲမှာေနရာချေပးပါဆိုတာနဲ"့

"ေဒ ကီး၊သအတွက်အခန်းတစ် ခန်း စီ စ ်ေပးလိက

ု ်ပါ၊က န်ေတာ် ေြပာြပ

လိက
ု ်မယ်ရတယ်"

"ေအးသား၊ြပင် ပီ းသားအခန်းေတွ ှ ိ တယ် ေဒ ကီးစီ စ ်လိက

ု ်မယ်"

ေဒ ေရစကားမဆံုးခင် ဲ့
စက်ကေြခလှမ်း ကဲ ကီးေတွနအေပ ထပ် တက်

သွား ပီ ြဖစ် သည်။

<<<<<<<<
>>>>>>>>
23,December,2020
Note:ပန်းေ က ု ံ ေလာက်လည်းအဆင်ေြပတယ်မလား😅
Part-22

(Z&U)
စေကပၚထပိ ေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ ကကာရင္◌း အရိ ပ စခန◌း
္

ထဲတန◌းဝငည္
္ ။စက္ဝုန◌းဒိ
္ င ု ◌
္ းႀကဲဝငာေ◌တာ့ မ် ကံ◌းု ဝိုင္◌းေ◌

တနဲ႔အလန႔တၾကားလွ
္ ည့ ◌ကည့ ◌ည္။ခု မွ ေ◌ရခ်ိဳးၿပီ းစျဖစန ္

တူ၏ခါးမွာတပတ စ ည္◌း။စကွန◌းသိ
္ တာနဲ႔ဘီ ဒိဘ
ု ကိ ◌ျပန ္

လွည့ြ ◌ားကာ အဝတ္ေ◌ တထုတ သည္။

စကသူ႔အနားထိေ◌အာင္ေ◌လ်ာွ ကားလိက
ု ပီ းး

"မင္◌းကို ဒီအခန◌း◌ျပန
္ ေ◌နပါလိ
္ ႔
ု ဘယ ေက◌ျပာေ◌သးလိ႔
ု လဲ"

စကိ တစ် ကဲၾကည့ ◌ာ တီ ွ ပ ဖဴ ေ◌လးေ◌ကာ က

တ္၏ထိုေ႔နာကက္ေ◌ရွ ႕မွာပဲ အိ မ္ေ◌နရင္◌းဝတဲ ခ် ားေ◌ဘာင္◌း

ဘီ ေ◌လးလဲဝတ္◌ျပ ည္။ၿပီ း င လုပရာရွိ တာေ◌ တကိုတစ ခ် င္◌း

လု ပည္။စကိ သူ႔အခန◌းထဲ
္ ရွိေ◌နတယိ ေ႔တာငငံ◌မ
ု ရ။စက္

က သူ႔ေအနာေကတာက္ေ◌လ်ာွ ကိ ကားရင္◌းလက္ေ◌မာင္◌းရ

င္◌းေကန ဆဲ လည
ွ ့◌ စိ ကည္။ ငတ္ေ◌ရွ ႕ကို ေ◌ြစ႕ခနဲ႔ပါလာမွ

"အရိ ပစ္ ငါေ◌မးတာအရင္ေ◌◌ျဖ"

စကိ ေ◌အးစကက္ ေ◌မာ့ၾကည့ ◌ည္။အဲ လ

့ ိအ
ု ၾကည့◌ေ
္ ◌ တကို

ခံ ◌ျပင္◌းတာ။
 "ကိုယ့ ◌ာသာ ေ◌◌ျပာင္◌းေ◌နတာ"

္ ျပဳခ်ကဲ႔လဲ၊အခု ◌ျပ ိ ကဲ "

"ဘယ ႔ြခင့◌◌

စကသူ႔လကစကိ ဆဲ ထက်ွင္ စကကဲေကေနဆာင့◌

န◌းပစိ
္ ကာ

"မလိက
ု း"

"ဘာေ◌◌ျပာတယ္ လိက
ု မယ္၊လာခဲ့ "

စက သူ႔လကစကိ ထပ္ေ◌ဆာင့ြ ◌ဲ လ်ွ င ကလည္◌းအတ

င္◌း◌ျပ န◌းတာပင္
္ ။

"အရိ ပစ္ ငါေ◌◌ျပာမရ ငမ္◌းေ◌ခၚ သားမွာေ◌နာ◌္"

"ကိုစက္ ူ းေ◌နလား၊ကိုစကနီးေ◌လာင္◌း!"

" တာ◌္ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္၊အဲ ဒ
့ ါေ◌ တဂ ု စိုက္ေ◌နရငင္◌းကိုအစကတ

ည္◌းကထိစရာေအၾကာင္◌းမရွိ ဘူး၊မင္◌းဂ ု စိုကမွာ ငါတစ္ေ◌ယာက

ည္◌းပဲ "

" ကၽနေ◌တာ◌ဲ
္ လို မလုပိ င း"

ေ◌◌ျပာၿပီ းအ ိ ပ တစကိ မ် ကွာလႊ◌ဲသည္။စကအရိ ပ် ကွာ

လႊ◌ဲတဲဘ
့ ကိ ေ◌ရာက္ေ◌အာ ငားသည္။

"မင္◌းကို ငါညႇ◌ေ
ိ ◌နတာမဟုတ းအရိ ပစ္"

စကိ စိ တ်ကက်က္ေ◌မာ့ၾကည့ ◌ည္။ဂ ု မစိုက း။အစကတ

ည္◌းကဘာကိုမွဂ ု မစိုကိ ႔လုပ် ငာလုပဲ တာ။ထင် ငလိထ

ု ငက

ပါေ◌စ။◌ျဖစင့ ◌ာ၊မျဖစင့ ◌ာေ◌ တနားမလ း။က်င◌

့ ဝ
္ တ္ေ◌
တ သိကၡာေ◌ တဆိုတာလည္◌းထည့◌ တက း။သူ႔ကိုမနဲေ႔စ့စပ္ေ◌

ပးတာကိုလကံလိက
ု ယိ တာကလည္◌း အရိ ပစဲ ေ႔လးေ◌လး

ကိုြ႐ဲ႕ခ် ငံ◌သ
ု ကကဲ။ဝတၱရားအရ တဲ သား တဲလာလု ပယ္။ဒါကို

ံ ဲ့ ၿပီ းသား။ဒီအထိဘာလိ႔
သူမကိုယိ ငည္◌းလကင့◌ခ ု လိက
ု ာ

တာလဲ သူမသိဘူး။သိလည္◌းဂ ု မစိုက း။သူ႔ရဲ ႕တစကကန ္

မႈေ◌ တအကု ံ◌းု ကဒီေ◌ကာင္ေ◌လးေ◌ၾကာင့◌စ

ဲ ခဲ့ တာ။

"လာခဲ့ အရိ ပစ္"

လက္ေ◌မာင္◌းရင္◌းေကန အၾကမ္◌းပတမ္◌း ဆဲ ခ်လာလိက

ု ည္။

"ဟင့ ◌င္◌း"

စ ကဲေ◌ခၚတဲအ
့ တိင
ု ◌
္ း ု န◌းရင္
္ ◌းဆ ကဲ႔တံခါးဝအထိပါလာၿပီ း

မွ စကကဲကအားကုနေ◌ဆာင့
္ ◌ န◌းပစိ
္ ကင္◌း

"ကိုစက္"

စကိ ေ◌ခၚပစိ ကဲ အသံကဗုန◌းတစံ

္ ◌းု ေ◌ပါ ကဲ သားသလိ။ု

အံ ဩ
့ သလိေ
ု ◌နာက္◌ျပ ကည့◌ေ
ိ ◌တာ့စကိ စူးစူးဝါးဝါး◌ျပနေ◌မာ့
္ ၾ

ကည့◌ေ
္ ◌နသည္။မ် ကံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌ တထဲမွာမ် ကည္ေ◌ တကျပည့ ◌ိ

ပ္ေ◌န၏။နႈတမ္◌းေ◌လးေ◌ တကပါတစတတ နေ◌နလ်

္ က
ွ ္။

"ငါ ကာ"

စကအုတံရံကိုလကီးနဲ႔ထိုးသည္။အ ိ ပစက ပမ်ွကို မမွိတ္

မသု ကည့◌ေ
္ ◌နရင္◌းအသံတိတ်က ်သည္။

ဂ်ိန◌း!
္
 တံခါးကိုအၾကမ္◌းပတမ္◌းေ◌ဆာင့◌ိ တားၿပီ းေ◌◌ျခလွမ္◌းႀ

ကဲေ◌ တနဲ႔ ထ ကားသူကိုၾကည့◌င္◌းအ ိ ပင့◌နဲရႈ◌က

ိ ည္။မ်

က္ေ◌တာငွည္ေ◌ တနဲ႔ပုတတိမ္◌းေ◌နတဲၾ
့ ကားက ထကာတဲမ
့ ်

ကည္ေ◌ တကိုအၾကမ္◌းပတမ္◌းသုတစိ သည္။ကိုစကစ္ေ◌ယာ

ကည္◌းမွာပဲ အတၱေ◌ တမာေန တရွိ တာမွမဟုတဲ။

ကပပသူ႔အခန◌းထဲ
္ ◌ျပနေ◌ရာက
္ ာတာနဲ႔ စေကပၚကုတိ

အၾကမ္◌းပတမ္◌းြခၽတပီ းလႊင့◌ စည္။ေ◌ဒါေသၾကာင့ ◌ စိ

ယံ◌းု မွာရွိ သေမ်ွ သးေ◌ တဆူြပက္ေ◌နသလိပ

ု င္။ဘာကိုအလိမ
ု က်မွနးမ
္

သိ။ဘာကိုစိတိ င္◌းမက်မွန◌းမသိ
္ ။ဟိေ
ု ◌ကာင့ ◌ိ လား။ေအၾကာင္◌း

မၾကားပဲ ေ◌ရာကာသူကိုလား။ေ◌ေမမ ဘာေ◌ တလု ပိ က္◌ျပ ပီ လဲ

ကာ။ေ◌တာက္!စိ တႈပႈပဲ ႔ဆံ ပင္ေ◌ တကိုထိုးြဖပစိ ကည္။

ေ◌ရခ်ိဳးခန◌းထဲ
္ ဝငပီ းေ◌ရပန◌းေ◌အာက္
္ ဝင္ေ◌ေနပမယ့◌္ ငဲပူေ◌လာ

င္ေ◌နတာကေမပ် ာက္။အရိ ပ စ ႔ကိုၾကည့ ◌ဲ အၾကည့◌။္ မ် ကံ◌းု

ထဲမွာမ် ကည္ေ◌ တအျပည့◌႔

ဲ ထိုအၾကည့◌။္ ဘာေ◌ၾကာင့ ◌ ႔ရ

င္ေ◌ တနာရသနည္◌း။သူအရိ ပ စိ ြ႐ဲ႕ခ် င္ေ◌နတာ။အရိ ပ စခု လိ◌

ု ျဖ

စားမွာကိုသူ◌ျမင်ငဲ တာ။ဒါေ◌ပမယ့◌္ သူေမပ် ာ◌ း။သူ႔ရင္ေ◌ တ

နာေ◌နသည္။အဲ ဒ
့ ါမင္◌းေ◌ၾကာင့ ◌ရိ ပစ္။

စက္ေ◌ရခ်ိဳးခန◌းထဲ
္ က ထကာေ◌တာ့'မ'ကစကခန◌းထဲ
္ ေ◌ရာက္ေ◌

နသည္။

" မာင္"
 စက ဆံ ပေငရစက္ေ◌ တကိုတဘတဲ႔အၾကမ္◌းပတမ္◌းသုတ

စည္။ခါးမွာတဘတဲပါတဲစ
့ က စိ ယံ◌းု ကိုေ◌ဝ့ၾကည့◌င္◌း' ု ိ း

လါ◌ျမင့◌'္ ကၿပံ ◌းဳ သည္။ေ◌မာငေမ တ႕ရတဲအ

့ ခ်ိ နေ◌
္ တအ တင္◌းမွာ

ပိုေ◌ခ် ာလာပံ ◌ပ
ု ါပဲ ။ဒါနဲ႔တဘတိ ငားတဲေ
့ ◌မာင့ ◌က ေ◌ပါက္ေ◌

နတာလား။ေ◌ သးစတစ်ိဳ႕ရွိ ေ◌နသည္။ၿပီ းေ◌တာ့ ေ◌မာင့◌က

် ွာကသုန ္

မႈနေ◌န၏
္

" မာင့ ◌က ဘာ◌ျဖစာလဲ"

"ဘာမျဖစ း မ၊ နည္◌းနည္◌းခို ကိတာ"

" အာ◌္"

ေ◌မာင့ ◌သံက သိပိ တရွ ု ဲ ။ေ◌မာငစ ခု ◌ျဖစား

လိပ

တာေ◌သခ် ာသည္။ဟိမ
ု ွာတုန◌းေကတာင္
္ ေ◌မာင့ ◌ိ အခု လိပ
ု ံ ◌စ
ု ံ မ်ိဳးတစါ

မွမျမင းခဲ့ ။ေ◌မာင ဘယ ႔ေအပၚမွာမွစိတရွ ဲ အခါ၊ေ◌ဒါသ

ထကဲ အခါလိ႔
ု တစါမွမရွိ ဘူး။တခါေတေလမာင့◌ာွ ဘာခံ စားခ် ကွရွိ

ေမနဘူး လိေ
ု ႔တာငငိသ ထိ။ဒီေ◌ရာကွသူမအ တက္ေ◌တာ့ ေ◌

မာင့ ◌မူအရာေ◌ တကထူးဆန◌းေ◌နသလိ

္ ပ
ု ါ။

စူးစမ္◌းသလိလ
ု ိက
ု ကည့◌ေ
္ ◌နတဲသ
့ ူမကို ေ◌မာငတစ် ကွည့ ◌က

ည့◌ွ ေ◌မာငဝတဲေ◌တာ့မ ိ တာကိုသတိ◌ျပ ပသည္။သူမတ

စကိ မ် ကွာအျမ ႊ◌ဲလိက

ု သည္။ေ◌မာငဲ႔သူမက ရင္◌း းွီ တယ္

လည္◌းဆိုမရသလို မရင္◌း းွီ ၾကတာလည္◌းမဟုတ။္ စ

ွ ကိဘေသ

ဘာထားအရ ဝတၱရားဆ ဲ ေ◌စ့စပႈအၿပီ းမွာေ◌မာင သူမေအပၚလို

က္ေ◌လ်ာညီေ◌ ထဆကံေ◌ပးပါသည္။သူမနဲ႔ တဲေ◌နတဲအ
့ ျပင္ေ◌မာင့◌္

မွာJust friendsေ◌ တPatanerေ◌ တဆိုတာေမရ တကိ င္။

ဒါေ◌ တကလည္◌းသူမနဲ႔ေမစ့စပငတည္◌းက ေ◌မာေင◌ျပာ◌ျပ

ထားၿပီ းသားေ◌ တပါ။သူလည္◌းေ◌နခ် ငလိေ

ု ◌နမွာ◌ျဖစပီ း သူမကိုလ

ည္◌း လတ ပလိေ
ု ◌န ုိ ငဲ ေအၾကာင္◌း။ၿပီ းေ◌တာ့လကထပင္

အထိ တစ္ေ◌ယာကဲ႔တစ္ေ◌ယာက္ဝငြစတကကဖို႔။◌ျဖစ် င္ေ◌တာ့

သူမကလည္◌းေ◌မာင့◌႕
ဲ အဲ ဒ ု ံ ကိုပဲေသဘာက်ခဲ့တာ◌ျဖစည္။လက္
့ ီပံ◌စ

ထပပီ းရင္ေ◌တာ့ ကိုယ့ေ◌ဘာအတိင

ု ္◌းပဲ မို႔လား။အဲ ဒ
့ ါေ◌ၾကာင့ ◌ဲ

အ ီ ူ ပါကသူမကိုဒီကို တမငႊတိ ကာ။ေ◌မာငဲ႔ပိုၿပီ းရင္◌း းွီ

မႈေရအာငိ ႔။

ေ◌မာငအဝတဲၿပီ းေ◌တာ့သူေမရွ ႕ကိုေ◌ရာကာသည္။Flannelအ

ကကဲ႔Pantတစ ဲဝတားတာေ◌တာင္ေ◌မာင ဆဲ ေ◌ဆာငႈ

ရွိ ေ◌နတာ◌ျဖစည္။ေ◌မာင့ ◌ိ အခု လိအ

ု ိ မ္ေ◌နရင္◌း အဝတားနဲ႔မျမ

င းေသလာကဲ။ေ◌မာင့ ◌ိ အၿမဲ လိလ ု uitအျပည့◌႔

ု ိS ဲ ပဲ ေ◌ တ႕ရတာ

မ် ားသည္။တခါေတေလတာ့Bathrobeနဲေ႔ပါ ့။သူမေအ တးနဲ႔သူမ စ

ွ ွစခိဳ

ကခိဳကပံ ◌းဳ လိက

ု ်ွင္

"မ ေ◌နရတာအဆင္ေ◌◌ျပတယ တ္"

"အင္◌းေ◌◌ျပပါတယ္၊ေ◌မာငဲ႔အတူထမင္◌းစားဖိုေ႔စာင့◌ေ
္ ◌နတာ"

ေ◌မာငဲ႔သူမထမင္◌းစားခန◌းထဲ
္ ကို အတူဆင္◌းလာ◌ျဖစကသည္။ေ◌

မာငိ ႔အိ မကီးကသူမထငားတာထကိ အမ် ားႀကီးႀကီးက်ယ

မ္◌းနားေ◌နတာ◌ျဖစည္။ေ◌ရကူးက ည္◌းရွိ သည္။အိ ပန◌းေ◌
္ တဆို

လည္◌းအက်ယကီးေ◌ တ။တစိ မံ◌းု ေအနာကိ င္◌းဆ နေ◌ခတီ

္

လွေပနပံ ◌အ
ု ရ Decorationကိုေ◌မာင့◌တ
ိ ကိဳက္◌ျပန◌ျပင
္ ငားပံ ◌ရ
ု သ

ည္။

ထမင္◌းစားခန◌းကစား
္ ပဲ ရွ ကီးမွာ စကဲ႔သူမဝငိ င္ေ◌တာ့ေ◌

ဒၚႀကီးနဲေ႔ကာေငလးေ◌ တက စတင းခပ္◌ျပင ငည္။ဂါဝ

ဖဴ ေ◌လးဝတားတဲသ
့ ူမကို ေ◌ကာေငလးေ◌ တကစူးစမ္◌းသလို ကကက

ည့ြ ◌ကကည့◌။္ စကေအပၚထပိ တစ် က္◌ျပ ကည့ ◌ည္။အရိ ပ္

စစဆင္◌းမလာေ◌သးဘူးလား။

ေ◌ဒၚႀကီးတိ႔
ု အားလံ◌းု ◌ျပငငပီ းေ◌လာကွ အရိ ပစ္ေ◌ရာကာ

သည္။ထမင္◌းစား ပဲ မွာဝငိ ငင္◌း မကိုမ်ကံ◌းု နဲ႔တစ် ကႈတက္

တာေ◌ တ႕သည္။စေကတာ့ခပ ဲေ◌နလိက

ု ည္။သူကလ

ည္◌းစကိ လွည့◌ၾကည့◌။္

ဒါဒါက အရိ ပ စိ တဲေ

့ ◌ကာင္ေ◌လးကိုခုေမွသခ် ာၾကည့◌တ
ိ ာ◌ျဖစ္

သည္။ဝတားတဲတ
့ ီ ွ ပ ဖဴ ေ◌လးနဲ႔အၿပိဳငိ ◌ျဖဴ ဥႏ◌ု ထတ္ေ◌နတာ။န

ဖူးေ◌ပၚဝဲ ေက်နတဲh့ air styleကအစရွ င္◌းသနေ႔နကာဒီ

္ ေ◌ကာင္ေ◌လး

နဲ႔လိက
ု က္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။မ် ကံ◌းု ထင္◌းထင္◌းေ◌ေ တအာကဝို

င္◌းစကက င္ေ◌နတဲမ
့ ် ကံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌ တ၊ သယင္◌းေ◌နတဲ ့ ာွ တံ၊

နီ◌ျမန◌းေ◌နတဲ
္ န
့ ႈတမ္◌းပါးေ◌ တကမိ န◌းမဆ
္ န◌ႏ◌ု
္ ႏြ◌ဲ႕ၿပီ းလွတာ

မ်ိဳးလည္◌းမဟုတ။္ ေ◌ယာက်ၤ◌ားဆ ပီ းေ◌ခ် ာတာထကည္◌းပိုသည္။

 ေ◌မာင့ ◌ိ ခန႔ညားထည္
္ ဝါေ◌နတာမ်ိဳးမဟုတေ
္ ◌ပမယ့◌္ စ
ွ ါ◌ျပ က

ည့ေ◌လာက္ေ◌အာ ငဲေ◌ဆာငႈရွိ တာမ်ိဳး။အသား◌ျဖဴ ◌ျဖဴ အရပွ ွ

ဲ႔လွေလွလးမို႔ ◌ျမ ာ င
ုိ ံကမိ န◌းေကလးေ◌
္ တအႀကိဳက်ိဳး◌ျဖစ္

မ ငည္။သူေမတာင္ေ◌ငးခနဲ◌ျဖ စားရသ ထိ။ထမင္◌း

ငံ◌႔
ု စားေ◌နတဲပ
့ ံ ◌စ
ု ံ ကအစ ေ◌ေသသသပပ္။လူပံ◌ေ
ု ကတာ့ေ◌အးစက

က္ေ◌လး◌ျဖစ ငည္။ေ◌ရာကာကတည္◌းကစကားတ စန◌းမွ

္

ေမ◌ျပာပဲ သူ႔ထမင္◌းသူငံ◌႔
ု စားေ◌နတာ◌ျဖစည္။သူမကိုေ◌မာင့◌

နီးေ◌လာင္◌းဆိုၿပီ းေ◌လာ ကတ္ေ◌လးေ◌တာငလုပ္။နဂိုကတည္◌းေက

အးစကကဲမို႔လားေ◌တာ့မသိ။

သူမကလည္◌းေ◌ပေၚပၚတငငဲအကဲခတ္ေ◌နလိက
ု ာ◌ျဖစည္။

အ ီ ူ ပါေ◌◌ျပာပံ ◌အ
ု ရဆိုဒီေ◌ကာင္ေ◌လးက ေ◌မာင့◌ေ
္ ◌လးေ◌လး

နဲ႔သတင္◌း ထကားတဲေ
့ ◌ကာင္ေ◌လး။ေ◌မာငဲေ႕ သးေမတာ◌ားမ

စပီ ေ◌လး။ဒါေ◌ပမယ့◌ေ
္ ◌မာငဒီေ◌ကာင္ေ◌လးစ ု ိ က္ေ◌ တကိုေသ

ဘာမက်လိ႔
ု ေမခၚေမ◌ျပာပဲ ေ◌နသ ဲ ။အခု လည္◌းၾကည့◌တာသူ

တိ႔
ု စ
ွ ္ေ◌ယာကကားေမ◌ျပာၾက။

ၿပီ းေ◌တာ့ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးကိုစာခ်ဳပာတန◌းနဲ
္ ႔အၿပီ းေ◌ြမးစားထား

တာမို႔လိ႔
ု ဒီအိမွာပဲ ဆကွိေ◌နလိမ့◌ ဲ ။ေ◌နာကပီ းအ ီ ူ

ပါေ◌◌ျပာတာရွိ ေ◌သးသည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးအ တေကေြမ တဘာေ◌

ေ တပးသင့ေ◌လာက္ေ◌ပးရမွာေ◌ေ တတာ့ရွိေ◌သးတာေ◌ပါ ့တဲ။့ အဲ ဒ

့ ါေ◌

ေ တတာ့ သူမစိ တဝငားပါဘူး။တစိ မံ◌းု ပဲ ပံ◌ေ

ု ◌ပးေ◌ပး သူမနဲ႔မ
ဆိုင။္ Aussieမွာရွိ တဲသ
့ ူမတိ႔
ု စီ းြပားေ◌ရးလုပန◌းေ◌
္ တနဲ႔တင္ေ◌မာင့◌္

ကို တစကံ◌းု ေ◌ခၚတငား င

ုိ ေ
္ ◌နသ ဲ။

ကိုယ့ေ◌ တးနဲ႔ကိုယ စတည္◌းေ◌မာင့ ◌ိ လွည့ ◌ကည့◌ေ

ိ ◌

တာ့ ေ◌မာငတိတိတိတိတဲထမင္◌းငံ◌႔
ု စားေ◌နတာ◌ျဖစ

ည္။စား ပဲ ရွ ဲ႕ထိပံ ◌းု ခံ ◌မ

ု ွာေ◌မာငထိုင္ေ◌နတာမို႔ သူမနဲ႔အရိ ပ္

ဆိုတဲေ
့ ◌ကာင္ေ◌လးကမ် ကွာခ် င္◌းဆို ငိ ငလိ◌
ု ျဖ စားသည္။တိတ္

ဆိ တႈကိုၿဖိဳြခင္◌းခ် ငဲ သူမကပဲ စတငာ

"ဒီဘက အရိ ပစ္ေ◌နာ◌္"

ထိုအခါမွ သူမကိုေ◌မာ့ၾကည့◌ေ
္ ◌ဖာ◌သည္။

"ဟုတဲ အမ"

"အားလံ◌းု ေ◌ခၚသလို အ ိ ပိ ႔ပဲ ေ◌ခၚမယ္ေ◌နာ◌္၊တိ႔

ု ကိုလည္◌း မ

ဒါလိေ
ု ႔ခၚလိ႔ ု အရိ ပဲ ႔ရင္◌း းွီ ခ် ငါတယ္"
ု ရပါတယ္၊တိ႔

"ဟုတဲ ပါ မဒါ"

ေ◌ကာင္ေ◌လးကၾကည့◌တာသူေ◌နတတလိေ
ု ◌နတာမ်ိဳးထင

ည္။ေ◌မာငသူမတိ႔
ု စကားထဲတ စန◌းမွ
္ ဝငပါ။ေ◌ကာင္ေ◌လးကိုေ◌

တာ့တစ် က္ေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ း◌ျပ ◌

ံ ႔
ု သားသည္။

" မာင္ ဒါကအမဲ သား ပ

ွ ္၊ထည့◌စားဘူးလားေ◌မာင္"

ဒါဒါက ေ◌မာင့◌န◌းက
္ ဲ ိုႏ◌ူးအိ ေ◌နတဲအ
က ့ မဲ သားတံ◌းု တစံ ◌းု ခပ္

ထည့◌ေ
္ ◌ပးရင္◌း
 "စားပါေ◌မာငဲ႕၊ဒီကအမဲ သားေ◌ တကလတတယိလား၊ေညန

က ဟိေ
ု အဒၚနဲ႔တိ႔
ု ကိုယိ င္ေ◌ဈးထဲလိက
ု ္ဝယားတာ"

" အာ◌္၊မ လည္◌းစားေ◌လ"

ေ◌ကာင္ေ◌လးက ေ◌မာငဲ႔သူေမ◌ျပာတာေ◌ တကို မၾကားသလို

သာေ◌နသည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးက တစယ္ေ◌အးစကက္ေ◌လး။ေ◌နာ

ဲ အျပည့◌ေ
ကပီ းဟင္◌းေ◌ တစား ပဲ န႔ ိွ ◌နတာေ◌တာင ေ႔ရွ ႕ကဟင္◌း

ြခက္ေ◌ေ တလာကာခပားသည္။ေမကာင္◌းတတလို ◌ျဖစ္ေ◌နတာ

မို႔သူမကပဲ အမဲ သားတစံ ◌းု ကို ေ◌ကာင္ေ◌လးပန◌းက

္ ဲ ည့◌ေ
ထ ္ ◌ပး

လိက
ု င္◌း

"အမဲ သား ပ
ွ ္ ထည့◌ားတာမျမငိ ေ႔လ၊စားၾကည့◌ ါဦး"

အ ိ ပသူမကိုတစ် ကဲေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ းဘာမွေမ◌ျပာ။အ ိ ပဘာ

တ စန◌းမွ
္ ေမ◌ျပာေ◌ပမယ့◌ေ
္ ◌ဘးက ပကည့◌ေ
္ ◌နတဲေ
့ ◌ဒၚႀကီးကျ

ပာ သားသည္။ေ◌မာင ေမ◌ျပာမဆိုအရိ ပန◌းက

္ ဲ
က အမဲ သားတံ◌းု

ကိုသူ႔ပန◌းက
္ ဲ ပည့ ◌်ွ င ိ ပိ တဲေ
ခ ့ ◌ကာင္ေ◌လးက

"ရတယ္၊ေ◌နပါေ◌စ"

"ဘာ ေ◌◌ျပာတယ္"

ေ◌မာင အ ိ ပိ ခပ းစူးတစ် ကကည့◌ပီ းအရိ ပန◌းက

္ ဲမွာအမဲ

သားတံ◌းု ေကနတစင့ ◌ီတစ်ိဳေ႕ေပနတဲထ

့ မင္◌းေ◌ တကိုပါ ြဇန◌း
္

နဲ႔စိ တရွ လိခ

ု ပ ◌ျပ ည္။ထိုအခါမွအရိ ပ္ အမဲ သားမစားဘူးဆို

တာသူမသိလိက
ု ာ◌ျဖစည္။
 "တိ႔
ု အမွားေ◌ၾကာင့◌ါ၊အ ိ ပမဲ သားမစားတာ တိ႔
ု မသိလိက
ု ္

လိ႔
ု ပါေ◌နာ◌္၊ဒါနဲ႔အ ိ ပ မိ ဘမဲ့ေ◌ဂဟာမွာေ◌နခဲ့ ရဖူးတာေ◌ၾကာင့◌္

အမဲ သားမစားတာလားဟင္"

သူမတမင္ေ◌◌ျပာလိက
ု ာ◌ျဖစည္။သူဘယလာတယိ တာမွတ္

မိ ေရအာငိ ႔ပါ။အ ိ ပ သူမကိုတစ် ကဲေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ းဘာမွေမ◌ျ

ပာ။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးကတ ငိ မန◌းသည္
္ ။ေ◌မာငဲေ႔ဒၚႀကီးကသာ

ၾကားထဲကမ် ကွာပ် ကားတာ◌ျဖစည္။

"ဟိ ု တစ်ိဳ႕မိ ဘမဲ့ေ◌ဂဟာေ◌ တမွာအမဲ သားမစားဖို႔ကိုငယယ္ေ◌လး

ကတည္◌းကသင္◌ျပထားတာေ◌ တရွိ တယကားဖူးထားလိေ

ု ႔မးၾကည့◌္

တာပါ၊တိ႔
ု အားနာလိက
ု ာ"

ေ◌မာင သူမကိုလည
ွ ့◌ၾကည့◌။္ မ် ကႊ◌ာခ် ထားတဲအ
့ ိ ပိ ပဲ စိုက

ကည့◌ေ
္ ◌နၿပီ း

"မင္◌းမစားတာကို မစားဘူးေ◌◌ျပာေ◌တာ့ဘာ◌ျဖ စားမွာမို႔လိ႔

ု လဲ"

ေ◌မာေငအာ◌္ေ◌တာ့ အ ိ ပလည္◌း◌ျပနေ◌အာ◌ည္
္ ။

"ရတယိ ႔ ေ◌◌ျပာေ◌နတယလား"

"ဘာကိုရတာလဲ၊မစားတာကို ပန◌းက
္ ဲ ည့ ◌ားၿပီ းဘာလုပ္
ထ

ဖို႔လဲ"

အရိ ေပမာင့ ◌ိ စူးစူးရဲ ရဲတစ် ကဲေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ း ◌ျပ ◌

ံ ႔
ု သား

သည္။မၿပီ းေ◌သးတာက ေ◌မာင့ ◌က။

 "ကိုယစားတာကို မစားဘူး၊ကိုယလု ပားတာကို မလု ပားဘူး၊ကို

ယဟုတာကို မဟုတဲ ေအၾကာင္◌းလူတိင

ု ◌
္ းေ◌◌ျပာတတယ္ေ◌

ဟ့ေ◌ကာင္၊မင္◌းကိုယင္◌းေ◌တာ့ သိပိ သိလၿ

ွ ပီ ၊တတၿ
ွ ပီ ထင္ေ◌န

တဲပ ု ဲ"
့ ံ ◌ပ

စက္ေ◌◌ျပာေ◌တာ့ အရိ ပ် ကံ◌းု ေ◌ တလကနဲ◌ျဖ စားသည္။တစ္

ခု ခုကိုထိတန႔္ သားသလိမ
ု ်ိဳး။စက အရိ ပ် ကွာကိုစူးနစ္ေ◌ေနအာငိ

ကကည့ ◌ာ

" တာက္!"

တက္ေ◌ခါကပီ း ေ◌နရာမွထကာေအပၚထပိ ေ◌◌ျခလွမ္◌းႀကဲႀ

ကီးေ◌ တနဲ႔ တစ န◌းဒု

္ န◌းတ
္ ကားသည္။ခု ေနလးတငိ တိတ္ေ◌န

တဲထ
့ မင္◌းဝိုင◌
္ းက ခု ေ◌တာ့ဝ ု န◌းသု
္ ား။

ေ◌မာင့ ◌ိ ၾကည့◌ပီ းဒါဒါမွ ငကိေ◌နသည္။သူမသိခဲ့ဖူးတဲေ

့ ◌မာ

င့◌◌
ံ စ ဲ အခု ကလံ◌းု ဝ ကဲ ထက္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။ေ◌မာငခု လို
ု ံ န႔ ေ◌ဒါ

သ ထက္ေ◌နတာမ်ိဳးသူမတစါမွမျမင း။ဘာမဟုတာေ◌လးကိုဒီေ◌လာ

ကကီးေ◌ဒါေသ တ ထက္◌ျေပနစရာမွမလိတ
ု ာ။ၿပီ းေ◌တာ့ေ◌မာင္ေ◌ဒါသ

ထက္ေ◌နပံ ◌က
ု အရိ ပ စိ မုန◌းလိ
္ ု မွမဟုတဲ။မခ် င◌
႔ ့ ရဲ ◌ျဖစ္ေ◌နတဲဂ
့

ု ဏာေ◌ဒါသ သကကဲ။

ေ◌မာငအရိ ပစံ ◌စ
ု ံ ကို အားမလိအ
ု ားမ ဖစ္ေ◌နတာ။သူမ်ားေ◌◌ျပာ

သေမ်ွအးစကကဲ႔ငံ◌႔
ု ခံ ေ◌နတာကိုမႀကိဳကာ။ေ◌နာကပီ းသူေမ◌ျ

ပာတာကိုပါမႀကိဳက္ေ◌ၾကာင္◌း အမူအရာနဲ႔သက္ေ◌သျပ သားတာ။

အရိ ပ စ သူမ်ားေ◌◌ျပာသမ်ွငံ◌႔
ု ခံ လည္◌းေ◌မာငစ္ေ◌ယာကံ◌းု

ရွိ ေ◌နတာပဲ ေ◌မာငယ္။သူမနာနာက်င် ငပံ ◌းဳ မိ သည္။သူမတစ်ိ ံ◌းု

ရွ ာေ◌ေြဖနတဲေ
့ ◌မာင့◌◌
ံ စ
ု ံ အစစိ အရိ ပစ္ေ◌ၾကာင့ ◌ မျမင္ေ◌

တ႕ြခင့◌လိက
ု ာ◌ျဖစည္။ေ◌မာငနေ◌ဆာငိ
္ ေ႔မ့ေ◌နတာေ◌ၾ

ကာင့ ◌ည္◌းပါမွာေ◌ပါ ့ေ◌လ။

အ ီ ူ ပါေ◌◌ျပာသလို အရိ ပ စိ ေ◌မာငြ႐ံမုန◌းေ◌နတာမဟု

္ တ္

ဘူး။အရပကားေ◌◌ျပာရရင္ အရိ ပ စိ ေ◌မာငစိ တ္ေ◌ကာက္ေ◌န

တာ။အားမလိအ
ု ားမ ဖစ္ေ◌နတာ။အရိ ပစ ု ိ ကိ မႀကိဳကာေ◌

တာ့◌ျဖစ္ေ◌ကာင္◌း◌ျဖစါလိမ့◌ည္။ဒါေ◌ပမယ့◌္ ဘာမႀကိဳကရာရွိ

လိ႔
ု လဲေ◌မာငယ္။အရိ ပစဲ ႕အခု ပံ◌စ
ု ံက ေ◌မာငိ မွာ◌ျဖစ္ေ◌နတဲပ
့ ံ ◌ု

စံ ပဲဥစၥာ။ၿပီ းေ◌တာ့ ေ◌မာငရိ ပ စိ ၾကည့ ◌ဲ အၾကည့◌ေ

္ ◌တ

ကနင့◌င့ ◌ီးသီးနဲ႔လိတ
ု ာထကိ အသကါ လန◌းေ◌နသည္
္ ။သူမအခ်ိ

ိ င္◌း ေ◌တာင့ေ◌နခဲ့ ရတဲအ

့ ၾကည့◌ေ
္ ◌ တ။

အရိ ပေစရာ။ထမင္◌းဆကားေ◌နတဲအ
့ ရိ ပ စိ သူေမသခ် ာ◌ျပ

ကည့◌သ
ိ ည္။ဘာအရသာရွိ မွန◌းေ◌ရာေ◌သခ်
္ ာသိလားေ◌မးလိက
ု ်င

ည္။ဒီအတိင
ု ◌
္ းပန◌းက
္ ဲ ွိ သမ်ွအကု
ရ စားေ◌နတာ◌ျဖစည္။ဝတၱရား

အရ စားေ◌နရတာမ်ိဳး။

အရိ ပစ္ေ◌မာင့ ◌ိ ၾကည့ ◌ဲ အၾကည့◌ေ

္ ◌ တထဲမွာေ◌ရာ။ေ◌မာ

့ ဲမ
င့ ◌ေကလ်ာတ ့ ာေန တပါသည္။ၿပီ းေ◌တာ့နင့ ◌ီးနကႈ◌င
ိ ္◌းမႈေ◌

တ။ေ◌မာငိ ႔က တစ္ေ◌ယာကဲ႔တစ္ေ◌ယာကာေန တၿပိဳင္ေ◌နၾက

တာပဲ ။တစည္◌းအား◌ျဖင့ ◌ခ် စမ္◌းေ◌နၾကတာ။သူမကသာ ေ◌ရာ

က္ေ◌ရာက်င◌
္ းေ◌စာကဲ႔အ ထင္◌းခံ လိက
ု တာ◌ျဖစည္။တိေ
ု ႔စာ

င့ ◌ကည့◌ေ
္ ◌နမွာ ေ◌မာင္။ဒီ ပဲ မွာတိ႔
ု မ င
ုိ ္ ုိ င းဆိုရင္ေ◌တာင္ ဝင္ေ◌

တာ့ၿပိဳငကည့◌င
် ေ
္ ◌သးတယ္ေ◌မာင္။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
25,December,2020
Updateေ◌တာင္◌းထားတဲသ
့ ူေ◌ တကို အားနာတာေ◌ၾကာင့◌ပီ းေသလာ

က္◌ျဖတ္ေ◌ပးလိက
ု ာပါ။Merry Christmas🎄
(Z&U)
စက်အေပ ထပ် ကိုေတာက်ေလ ာက်တက်လာရင်း အရိ ပ်စစ် အခန်းထဲ

တန်းဝင်သည်။စက်ဝုနး် ဒိင
ု ်း ကဲဝင်လာေတာ့ မျက်လံးု ဝိုင်းေတွန ဲ ့

အလနတ
် ့ ကားလှည့် ကည့်သည်။ခု မှ ေရချ ိ း ပီ းစြဖစ် ဟန်တ၏
ူ ခါးမှာတ

ပတ်တစ် ထည်တည်း။စက်မှနး် သိတာနဲဘီ

့ ဒိဘ
ု က်ကိုြပန်လှည့်သွားကာ

အဝတ်ေတွထုတ်ယူသည်။

စက်ကသအနားထိေအာင်ေလ ာက်သွားလိက
ု ် ပီ းး

"မင်းကို ဒီအခန်းြပန်ေနပါလိဘယ်သူကေြပာေသးလိလဲ"

စက်ကိုတစ် ချက်ပဲ ကည့်ကာ တီ ှ ပ်အြဖ ေလးေကာက်စွတ်၏ထိေနာက်

စက်ေ ှ မှာပဲ အိ မ်ေနရင်းဝတ်တဲခ

့ ျည်သားေဘာင်းဘီ ေလးလဲဝတ်ြပန်သည်။

ပီ းရင်သူလပ
ု ် စရာ ှ ိ တာေတွကိုတစ် ခုချင်းလုပ်သည်။စက်ကိုသအခန်းထဲ ှ ိ

ေနတယ်လိေတာင်ထင်ပံုမရ။စက်က သအေနာက်ကေတာက်ေလ ာက်လိက

ု ်
သွားရင်းလက်ေမာင်းရင်းကေနဆွဲလှည့်ပစ် လိက
ု ်သည်။ရင်ဘတ်ေ ှ ကို ေစ

ခနဲပါလာမှ
့

"အရိ ပ်စစ် ငါေမးတာအရင်ေြဖ"

စက်ကိုေအးစက်စက် ေမာ့ ကည့်သည်။အဲ လ

့ ိအ
ု ကည့်ေတွကို ခံ ြပင်းတာ။

"ကိုယ့်ဘာသာ ေြပာင်းေနတာ"

ဲ ့ ၊အခု ြပန်လိက
"ဘယ်သ ခွင်ြ့ ပ ချက်နလဲ ု ်ခဲ့"

စက်ကသလက်တစ် ဖက်ကိုဆဲွထွက်လ င် စက်လက်ထဲကေနေဆာင့် ု နး်

ပစ် လိက
ု ်ကာ

"မလိက
ု ်ဘူး"

"ဘာေြပာတယ် လိက
ု ်ရမယ်၊လာခဲ့ "

စက်က သလက်တစ် ဖက်ကိုထပ် ေဆာင့်ဆဲွလ င်သူကလည်းအတင်းြပန်

ု နး် တာပင်။

"အရိ ပ်စစ် ငါေြပာမရရင်ထမ် းေခ သွားမှာေနာ် "

"ကိုစက် ူ းေနလား၊ကိုစက်ဇနီးေလာင်း!"

"ေတာ် ေဟ့ေကာင်၊အဲ ဒ
့ ါေတွဂ ု စိုက်ေနရင်မင်းကိုအစကတည်းကထိစရာ

အေ ကာင်းမ ှ ိ ဘူး၊မင်းဂ ု စိုက်ရမှာ ငါတစ် ေယာက်တည်းပဲ "

"က န်ေတာ် အဲလ

့ ို မလုပ် င
ုိ ်ဘူး"

ေြပာ ပီ းအရိ ပ်က တစ် ဖက်ကိုမျက် ှာလဲသည်။စက်ကအရိ ပ်မျက် ှာလဲတဲ့

ဘက်ကိုေရာက်ေအာင်သွားသည်။

"မင်းကို ငါညိေနတာမဟုတ်ဘူးအရိ ပ်စစ် "

 စက်ကိုစိတ်ပျက်လက်ပျက်ေမာ့ ကည့်သည်။ဂ ု မစိုက်ဘူး။အစ

ု ် ချင်ရာလုပ်ခဲ့တာ။ထင်ချင်သလိထ
ကတည်းကဘာကိုမှဂ ု မစိုက်လိလပ ု င်

ကပါေစ။ြဖစ် သင့်တာ၊မြဖစ် သင့်တာေတွနားမလည်ဘူး။ကျင့်ဝတ်ေတွ

သိကာေတွဆိုတာလည်းထည့်မတွက်ဘူး။သကိုမနဲေစ့
့ စပ် ေပးတာကိုလက်ခံ

လိက
ု ်တယ်ဆိုတာကလည်း ဲ့
အရိ ပ်စစ် နေလးေလးကိ ုရွ ဲချင် ု ံ သက်သက်ပဲ။

ဝတရားအရ တွဲသွားတွဲလာလုပ်တယ်။ဒါကိုသူမကိုယ်တိင
ု ်လည်း

လက်သင့်ခံခဲ့ ပီ းသား။ဒီအထိဘာလိလိက
ု ်လာတာလဲ သူမသိဘူး။သိလည်း

ဂ ု မစိုက်ဘူး။သရဲ တစ် ဖက်သက်ဆန်မေတွအကုနလ

် ံးု ကဒီေကာင်ေလး

ေ ကာင့်ပဲစခဲ့ တာ။

"လာခဲ့ အရိ ပ်စစ် "

လက်ေမာင်းရင်းကေန အ ကမ် းပတမ် းဆွဲချလာလိက

ု ်သည်။

"ဟင့်အင်း"

စက်ဆဲွေခ တဲအ
့ တိင ဲ ့ ခါးဝအထိပါလာ ပီ းမှ
ု ်း ု နး် ရင်းဆန်ခက်နတံ

စက်လက်ထဲကအားကုနေ
် ဆာင့် ု နး် ပစ် လိက
ု ်ရင်း

"ကိုစက်"

ု ်တဲအ
စက်ကိုေခ ပစ် လိက ့ သံကဗုနး် တစ် လံးု ေပါက်ကဲွသွားသလိ။ု အံ ဩ
့

သလိေ
ု နာက်ြပန် ကည့်မိေတာ့စက်ကိုစူးစူးဝါးဝါးြပန်ေမာ့ ကည့်ေနသည်။

မျက်လံးု ဝိုင်းေတွထဲမှာမျက်ရည်ေတွကြပည့်သိပ်ေန၏။ ှ တ်ခမ် းေလးေတွ

ကပါတစ် ဆတ်ဆတ်တန
ု ေ
် နလ က်။

"ငါ ကွာ"
 စက်ကအုတ်နရ
ံ ံ ကိုလက်သီးနဲထိ
့ ုးသည်။အရိ ပ်ကစက်လပ
ု ် သမ ကို

မမှိတ်မသုန ် ကည့်ေနရင်းအသံတိတ်မျက်ရည်ကျသည်။

ဂျ ိန်း!

တံခါးကိုအ ကမ် းပတမ် းေဆာင့်ပိတ်သွား ပီ းေြခလှမ်း ကဲေတွန ဲ ထွ

့ က်သွား

ဲ ့ တ်ခတ်
သူကို ကည့်ရင်းအရိ ပ်အင့်ခနဲ ိက်သည်။မျက်ေတာင် ှ ည်ေတွနပု

သိမ်းေနတဲ ့ ကားက ထွက်လာတဲမ

့ ျက်ရည်ေတွကိုအ ကမ် းပတမ် းသုတ်ပစ်

မိ သည်။ကိုစက်တစ် ေယာက်တည်းမှာပဲ အတေတွမာနေတွ ှ ိ တာမှမဟုတ်ပဲ။

ကပ် ရပ် ကသအခန်းထဲြပန်ေရာက်လာတာနဲ ့ စက်အေပ ကုတ်ကို

အ ကမ် းပတမ် းခ တ် ပီ းလင့်ပစ် သည်။ေဒါသေ ကာင့်တစ် ကိုယ်လံးု မှာ ှ ိ သမ

ေသွးေတွဆူပွက်ေနသလိပ
ု င်။ဘာကိုအလိမ
ု ကျမှနး် မသိ။ဘာကိုစိတ်တိင
ု ်းမ

ကျမှနး် မသိ။ဟိေ
ု ကာင့်ကိုလား။အေ ကာင်းမ ကားပဲ ေရာက်လာသူကိုလား။

ေမေမ ဘာေတွလပ ု ်ြပန် ပီ လဲကွာ။ေတာက်!စိ တ် ပ် ပ် နဆံ

ု ် လိက ဲ ့ ပင်ေတွကို

ထိုးဖွပစ် လိက
ု ်သည်။

ေရချ ိ းခန်းထဲဝင် ပီ းေရပန်းေအာက်ဝင်ေနေပမယ့် ရင်ထဲပူေလာင်ေနတာ

ကမေပျာက်။အရိ ပ်စစ် သကို ကည့်တဲအ

့ ကည့်။မျက်လံးု ထဲမှာမျက်ရည်ေတွ

ဲ ့ ုအ ကည့်။ဘာေ ကာင့်သရင်ေတွနာရသနည်း။သူအရိ ပ်စစ် ကိုရွ ဲ

အြပည့်နထိ

ချင်ေနတာ။အရိ ပ်စစ် အခု လိြု ဖစ် သွားမှာကိုသူြမင်ချင်ခဲ့တာ။ဒါေပမယ့် သူမ

ေပျာ် ဘူး။သရင်ေတွနာေနသည်။အဲ ဒ
့ ါမင်းေ ကာင့်အရိ ပ်စစ် ။

စက်ေရချ ိ းခန်းထဲကထွက်လာေတာ့'မ'ကစက်အခန်းထဲေရာက်ေနသည်။

"ေမာင်"
 ဲ ့ ကမ် းပတမ် းသုတ်ပစ် သည်။
စက်က ဆံ ပင်ကေရစက်ေတွကိုတဘတ်နအ

ခါးမှာတဘတ်ပဲပါတဲစ
့ က်တစ် ကိုယ်လံးု ကိုေဝ့ ကည့်ရင်း' ု ိ းလ်ဒ ါြမင့်'က

ြပံ းသည်။ေမာင်ကမေတရတဲအ
့ ချ ိန်ေတွအတွင်းမှာပိုေချာလာပံုပါပဲ ။ဒါနဲတ
့

ဘတ်ကိုင်ထားတဲေ
့ မာင့်လက်က ေပါက်ေနတာလား။ေသွးစတစ် ချ ိ ှ ိ

ေနသည်။ ပီ းေတာ့ ေမာင့်မျက် ှာကသုနမ

် န်ေန၏

"ေမာင့်လက်က ဘာြဖစ် တာလဲ"

"ဘာမြဖစ် ဘူး မ၊ နည်းနည်းခို က်မိတာ"

"ေအာ် "

ု ဲ ။ေမာင်တစ် ခုခုြဖစ် ထားတာေသချာ

ေမာင့်အသံက သိပ်စိတ်မ ှ ည်သလိပ

သည်။ဟိမ
ု ှာတုနး် ကေတာင် ေမာင့်ကိုအခု လိပ
ု ံုစံမျ ိ းတစ် ခါမှမြမင်ဖူးခဲ့ ။

ေမာင်က ဘယ်သအေပ မှာမှစိတ်မ ှ ည်တဲအ

့ ခါ၊ေဒါသထွက်တဲအ
့ ခါလိ

တစ် ခါမှမ ှ ိ ဘူး။တခါတေလေမာင့်မှာဘာခံ စားချက်မှ ှ ိ မေနဘူး လိေတာင်

ထင်မိသည်အထိ။ဒီေရာက်မှသူမအတွက်ေတာ့ ေမာင့်အမူအရာေတွက

ထူးဆန်းေနသလိပ
ု ါ။

စူးစမ် းသလိလ
ု ိက
ု ် ကည့်ေနတဲသ
့ ူမကို ေမာင်ကတစ် ချက်လှည့် ကည့်မှ

ေမာင်အဝတ်လဲေတာ့မည်ဆိုတာကိုသတိြပန်ကပ် ရသည်။သူမတစ် ဖက်ကို

မျက် ှာအြမန်လဲလိက ဲ ့ မက
ု ်ရသည်။ေမာင်နသူ ရင်း ှးီ တယ်လည်းဆိုမရသ

လို မရင်း ှးီ ကတာလည်းမဟုတ်။ ှစ်ဖက်မိဘသေဘာထားအရ ဝတရား

ဆန်တဲေ
့ စ့စပ် မအ ပီ းမှာေမာင်က သူမအေပ လိက
ု ်ေလျာညီေထွဆက်ဆံေပး
ပါသည်။သူမနဲ တွ
့ ဲေနတဲအ
့ ြပင်ေမာင့်မှာJust friendsေတွPatanerေတွဆိုတာမ

ေရတွက် င
ု ိ ်။

ဒါေတွကလည်းသူမနဲမေစ့
့ စပ် ခင်ကတည်းက ေမာင်ကေြပာြပထား ပီ း

သားေတွပါ။သူလည်းေနချင်သလိေ
ု နမှာြဖစ် ပီ း သူမကိုလည်းလွတ်လပ်

သလိေ ုိ ်တဲအ
ု န င ဲ့
့ ေ ကာင်း။ ပီ းေတာ့လက်မထပ် ခင်အထိ တစ် ေယာက်နတစ်

ေယာက်ဝင်မစွတ်ဖက် ကဖိ ။ြဖစ် ချင်ေတာ့သူမကလည်းေမာင့်ရဲ အဲ ဒ

့ ီပံုစံကိုပဲ

သေဘာကျခဲ့ တာြဖစ် သည်။လက်ထပ် ပီ းရင်ေတာ့ ကိုယ့်သေဘာအတိင

ု ်းပဲ

့ ါေ ကာင့်လဲအန်တီ ူ ပါကသူမကိုဒီကို
မိ လား။အဲ ဒ တမင်လတ်လိက
ု ်တာ။

ဲ ့ ု ပီ းရင်း ှးီ မရေအာင်လိ။

ေမာင်နပိ

ေမာင်ကအဝတ်လဲ ပီ းေတာ့သူမေ ှ ကိုေရာက်လာသည်။Flannelအကွက်

နဲPantတစ်
့ ထည်ပဲဝတ်ထားတာေတာင်ေမာင်က ဆွဲေဆာင်မ ှ ိ ေနတာ

ြဖစ် သည်။ေမာင့်ကို အခု လိအ

ု ိ မ်ေနရင်း အဝတ်စားနဲမြမင်
့ ဖူးသေလာက်ပဲ။

ေမာင့်ကိုအ မဲ လိလ
ု ိS ဲ ့ ေတရတာများသည်။တခါတေလ
ု uitအြပည့်နပဲ

ေတာ့Bathrobeနဲေပါ
့ ့။သူမအေတွးနဲသူ
့ မ ှစ် ှစ် ခိ က် ခိ က်ြပံ းလိက
ု ်လ င်

"မ ေနရတာအဆင်ေြပတယ်ဟတ
ု ်"

ဲ့
"အင်းေြပပါတယ်၊ေမာင်နအတူထမင်းစားဖိ ေစာင့်ေနတာ"

ဲ ့ မထမင်းစားခန်းထဲကို
ေမာင်နသူ အတူဆင်းလာြဖစ် ကသည်။ေမာင်တိ

အိ မ် ကီးကသူမထင်ထားတာထက်ကိုအများ ကီး ကီးကျယ်ခမ် းနားေနတာ

ြဖစ် သည်။ေရကူးကန်လည်း ှ ိ သည်။အိ ပ်ခန်းေတွဆိုလည်းအကျယ် ကီး

ေတွ။တစ် အိမ်လံးု အေနာက်တိင
ု ်းဆန်ဆန်ေခတ်မီလှပေနပံုအရ

Decorationကိုေမာင့်စိတ် ကိ က်ြပန်ြပင်ဆင်ထားပံုရသည်။

ထမင်းစားခန်းကစားပွဲ ှ ည် ကီးမှာ ဲ ့ မဝင်ထိုင်ေတာ့ေဒ ကီးနဲ ့

စက်နသူ

ေကာင်မေလးေတွက စတင်ခူးခပ် ြပင်ဆင်သည်။ဂါဝန်အြဖ ေလးဝတ်ထား

တဲသ
့ ူမကို ေကာင်မေလးေတွကစူးစမ် းသလိက
ု ွက် ကည့်ကွက် ကည့်။စက်

ကအေပ ထပ် ကိုတစ် ချက်ြပန် ကည့်သည်။အရိ ပ်စစ် ကဆင်းမလာေသးဘူး

လား။

ေဒ ကီးတိအားလံးု ြပင်ဆင် ပီ းေလာက်မှ အရိ ပ်စစ် ေရာက်လာသည်။

ထမင်းစားပွဲမှာဝင်ထိုင်ရင်း မကိုမျက်လံးု နဲတစ်

့ ချက် ှ တ်ဆက်တာ

ေတသည်။စက်ကေတာ့ခပ် တည်တည်ပဲေနလိက
ု ်သည်။သူကလည်းစက်ကို

လှည့်မ ကည့်။

ဒါဒါက အရိ ပ်စစ် ဆိုတဲေ

့ ကာင်ေလးကိုခုမှေသချာ ကည့်မိတာြဖစ် သည်။

ဝတ်ထားတဲတ
့ ီ ှ ပ်အြဖ ေလးနဲအ
့ ပိ င်ကိုြဖ ဥ ထ
ု ွတ်ေနတာ။နဖူးေပ ဝဲ

ကျေနတဲh့ air styleကအစ ှ င်းသနေ

် ့ နကာဒီေကာင်ေလးနဲလိ
့ ကု ်ဖက်ေနတာ

ြဖစ် သည်။မျက်ခံုးထင်းထင်းေတွေအာက်ကဝိုင်းစက် ကည်လင်ေနတဲ ့

မျက်လံးု ဝိုင်းေတွ၊သွယ်စင်းေနတဲ ့ ှာတံ၊နီြမန်းေနတဲ ့ ှ တ်ခမ် းပါးေတွက

မိ နး် မဆန်ဆန် ု ွ ဲ ပီ းလှတာမျ ိ းလည်းမဟုတ်။ေယာကင်္ျားဆန် ပီ းေချာ

တာထက်လည်းပိုသည်။

ေမာင့်လိခ
ု န ် ညားထည်
့ ဝါေနတာမျ ိ းမဟုတ်ေပမယ့် ှစ်ခ ါြပန် ကည့်ရ

ေလာက်ေအာင်ဆဲွေဆာင်မ ှ ိ တာမျ ိ း။အသားြဖ ြဖ အရပ် ှ ည် ှ ည်နလှ

ဲ ့ လှ
ေလးမိ ြမန်မာ င
ုိ ်ငံကမိ နး် ကေလးေတွအ ကိ က်မျ ိ းြဖစ် မည်ထင်သည်။သူမ

ေတာင်ေငးခနဲြဖစ် သွားရသည်အထိ။ထမင်းငံစားေနတဲပ
့ ံုစံကအစ

ေသေသသပ် သပ် ။လူပံုကေတာ့ေအးစက်စက်ေလးြဖစ် မည်ထင်သည်။

ေရာက်လာကတည်းကစကားတစ် ခွနး် မှမေြပာပဲ သထမင်းသူငံစားေနတာ

ြဖစ် သည်။သူမကိုေမာင့်ဇနီးေလာင်းဆို ပီ းေလာကွတ်ေလးေတာင်မလုပ်။နဂို

ကတည်းကေအးစက်စက်ပဲမိလားေတာ့မသိ။

သူမကလည်းေပ ေပ တင်တင်ပဲအကဲခတ်ေနလိက
ု ်တာြဖစ် သည်။အန်တီ

ူ ပါေြပာပံုအရဆိုဒီေကာင်ေလးက ေမာင့်ေလးေလးနဲသတင်
့ းထွက်ထားတဲ ့

ေကာင်ေလး။ေမာင်ရဲ ေသွးမေတာ် သားမစပ် ညီေလး။ဒါေပမယ့်ေမာင်ကဒီ

ေကာင်ေလးစ ု ိ က်ေတွကိုသေဘာမကျလိမေခ မေြပာပဲ ေနသည်တဲ။့ အခု

လည်း ကည့်ရတာသူတိ ှစ်ေယာက်စကားမေြပာ က။

ပီ းေတာ့ဒီေကာင်ေလးကိုစာချ ပ် စာတန်းနဲအ
့ ပီ းေမွးစားထားတာမိ လိ ဒီ

အိ မ်မှာပဲ ဆက် ှ ိ ေနလိမ့်မည်တဲ။့ ေနာက် ပီ းအန်တီ ူ ပါေြပာတာ ှ ိ ေသးသည်။

ဒီေကာင်ေလးအတွက်အေမွေတွဘာေတွေပးသင့်သေလာက်ေပးရမှာေတွ

ေတာ့ ှ ိ ေသးတာေပါ ့တဲ။့ အဲ ဒ

့ ါေတွေတာ့ သူမစိ တ်မဝင်စားပါဘူး။တစ် အိမ်

့ ုင်။Aussieမှာ ှ ိ တဲသ
လံးု ပဲ ပံုေပးေပး သူမနဲမဆိ ့ ူမတိစီးပွားေရးလုပ်ငန်းေတွန ဲ ့

ုိ ်ေနသည်ပဲ။
တင်ေမာင့်ကို တစ် သက်လံးု ေခ တင်ထား င

ကိုယ့်အေတွးနဲကိ
့ ုယ်တစ် ဆတ်တည်းေမာင့်ကိုလှည့် ကည့်မိေတာ့ ေမာင်

ကတိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်ပဲထမင်းငံစားေနတာြဖစ် သည်။စားပွဲ ှ ည်ရဲ ထိပ်

ဆံုးခံု မှာေမာင်ကထိုင်ေနတာမိ ့ ပ်ဆိုတဲေ

သူမနဲအရိ ့ ကာင်ေလးက
မျက် ှာချင်းဆိုင်ထိုင်သလိြု ဖစ် သွားသည်။တိတ်ဆိတ်မကို ဖိ ခွ င်းချင်တဲ့

သူမကပဲ စတင်ကာ

"ဒီဘက်က အရိ ပ်စစ် ေနာ် "

ထိုအခါမှ သူမကိုေမာ့ ကည့်ေဖာ် ရသည်။

"ဟုတ်ကဲ့အမ"

"အားလံးု ေခ သလို အရိ ပ်လိပဲေခ မယ်ေနာ် ၊တိကိုလည်း မဒါလိေခ လိရပါ

ဲ ့ း ှးီ ချင်ပါတယ်"
တယ်၊တိအရိ ပ်နရင်

"ဟုတ်ကဲ့ပါ မဒါ"

ေကာင်ေလးက ကည့်ရတာသူေနတတ်သလိေ
ု နတာမျ ိ းထင်သည်။ေမာင်

ကသူမတိစကားထဲတစ် ခွနး် မှဝင်မပါ။ေကာင်ေလးကိုေတာ့တစ် ချက်

ေမာ့ ကည့် ပီ းြပန်ငံသွားသည်။

"ေမာင် ဒါကအမဲ သား ှပ်၊ထည့်မစားဘူးလားေမာင်"

ဒါဒါက ေမာင့်ပန်းကန်ထဲကို းူ အိ ေနတဲအ

့ မဲ သားတံးု တစ် တံးု ခပ် ထည့်ေပး

ရင်း

"စားပါေမာင်ရဲ ၊ဒီကအမဲ သားေတွကလတ်ဆတ်တယ်သိလား၊ညေနက

ဟိအ
ု ေဒ နဲတိ
့ ကိုယ်တိင
ု ်ေဈးထဲလိက
ု ်ဝယ်ထားတာ"

"ေအာ် ၊မ လည်းစားေလ"

ဲ ့ မေြပာတာေတွကို မ ကားသလိသ
ေကာင်ေလးက ေမာင်နသူ ု ာေနသည်။ဒီ

ေကာင်ေလးက တစ် ကယ်ေအးစက်စက်ေလး။ေနာက် ပီ းဟင်းေတွစားပွဲန ဲ ့

အြပည့် ှ ိ ေနတာေတာင်သေ ှ ကဟင်းခွ က်ေတွေလာက်သာခပ် စားသည်။မ

ေကာင်းတတ်သလို ြဖစ် ေနတာမိ သူမကပဲ အမဲ သားတစ် တံးု ကို ေကာင်ေလး

ပန်းကန်ထဲထည့်ေပးလိက
ု ်ရင်း

"အမဲ သား ှပ် ထည့်စားတာမြမင်လိေလ၊စား ကည့်ပ ါဦး"

အရိ ပ်ကသူမကိုတစ် ချက်ပဲေမာ့ ကည့် ပီ းဘာမှမေြပာ။အရိ ပ်ကဘာတစ်

ခွ နး် မှမေြပာေပမယ့်ေဘးကရပ် ကည့်ေနတဲေ

့ ဒ ကီးကြပာသွားသည်။ေမာင်

က မေြပာမဆိုအရိ ပ်ပန်းကန်ထဲက အမဲ သားတံးု ကိုသပန်းကန်ထဲခပ် ထည့်

လ င်အရိ ပ်ဆိုတဲေ
့ ကာင်ေလးက

"ရတယ်၊ေနပါေစ"

"ဘာ ေြပာတယ်"

ေမာင်က အရိ ပ်ကိုခပ် စူးစူးတစ် ချက် ကည့် ပီ းအရိ ပ်ပန်းကန်ထဲမှာ

အမဲ သားတံးု ကေနတစ် ဆင့်ဆီတစ် ချ ိ ေပေနတဲထ

့ မင်းေတွကိုပါ ဇွနး် နဲစိ့ တ်မ

ှ ည်သလိခ
ု ပ် ယူြပန်သည်။ထိုအခါမှအရိ ပ် အမဲ သားမစားဘူးဆိုတာသူမသိ

လိက
ု ်တာြဖစ် သည်။

"တိအမှားေ ကာင့်ပါ၊အရိ ပ်အမဲ သားမစားတာ တိမသိလိက

ု ်လိပါေနာ် ၊ဒါနဲ ့

အရိ ပ်က မိ ဘမဲ့ေဂဟာမှာေနခဲ့ ရဖူးတာေ ကာင့်အမဲ သားမစားတာလားဟင်"

သူမတမင်ေြပာလိက
ု ်တာြဖစ် သည်။သူဘယ်ကလာတယ်ဆိုတာမှတ်မိ

ရေအာင်လိပါ။အရိ ပ်က သူမကိုတစ် ချက်ပဲေမာ့ ကည့် ပီ းဘာမှမေြပာ။ဒီ

ေကာင်ေလးကတည် ငိမ်လန ဲ့
ွ း် သည်။ေမာင်နေဒ ကီးကသာ ကားထဲက

မျက် ှာပျက်သွားတာြဖစ် သည်။

 "ဟိ ု တစ် ချ ိ မိ ဘမဲ့ေဂဟာေတွမှာအမဲ သားမစားဖိ ကိုငယ်ငယ်ေလး

ကတည်းကသင်ြပထားတာေတွ ှ ိ တယ် ကားဖူးထားလိေမး ကည့်တာပါ၊တိ

အားနာလိက
ု ်တာ"

ေမာင်က ့ ရိ ပ်ကိုပဲစိုက် ကည့်

သူမကိုလှည့်မ ကည့်။မျက်လာချထားတဲအ

ေန ပီ း

"မင်းမစားတာကို မစားဘူးေြပာေတာ့ဘာြဖစ် သွားမှာမိ လိလဲ"

ေမာင်ကေအာ် ေတာ့ အရိ ပ်ကလည်းြပန်ေအာ် သည်။

"ရတယ်လိ ေြပာေနတယ်မလား"

"ဘာကိုရတာလဲ၊မစားတာကို ပန်းကန်ထဲထည့်ထား ပီ းဘာလုပ်ဖိလဲ"

အရိ ပ်ကေမာင့်ကိုစူးစူးရဲ ရဲတစ် ချက်ပဲေမာ့ ကည့် ပီ း ြပန်ငံ သွားသည်။မ ပီ း

ေသးတာက ေမာင့်ဘက်က။

"ကိုယ်မစားတာကို မစားဘူး၊ကိုယ်မလုပ်ထားတာကို မလုပ်ထားဘူး၊

ကိုယ်မဟုတ်တာကို မဟုတ်တဲအ
့ ေ ကာင်းလူတိင
ု ်းေြပာတတ်တယ်ေဟ့

့ ံုပဲ"
ေကာင်၊မင်းကိုယ်မင်းေတာ့ သိပ်ကိုသိလှ ပီ ၊တတ်လှ ပီ ထင်ေနတဲပ

စက်ေြပာေတာ့ အရိ ပ်မျက်လံးု ေတွလက်ခနဲြဖစ် သွားသည်။တစ် ခုခုကို

ထိတ်လန ် သွ
့ ားသလိမ
ု ျ ိ း။စက်က အရိ ပ်မျက် ှာကိုစူးနစ် ေနေအာင်စိုက် ကည့်

ကာ

"ေတာက်!"

တက်ေခါက် ပီ း ေနရာမှထကာအေပ ထပ် ကိုေြခလှမ်း ကဲ ကီးေတွန ဲ ့ တစ်

ဒုနး် ဒုနး် တက်သွားသည်။ခု နေလးတင်တိတ်ဆိတ်ေနတဲထ

့ မင်းဝိုင်းက ခု
ေတာ့ဝ ု နး် သုနက
် ား။

ေမာင့်ကို ကည့် ပီ းဒါဒါမှင်သက်မိေနသည်။သူမသိခဲ့ဖူးတဲေ ဲ့

့ မာင့်ပံုစံနအခု

ကလံးု ဝကွဲထွက်ေနတာြဖစ် သည်။ေမာင်အခု လို ေဒါသထွက်ေနတာမျ ိ းသူမ

တစ် ခါမှမြမင်ဖူး။ဘာမဟုတ်တာေလးကိုဒီေလာက် ကီးေဒါသေတွထွက်ြပ

ေနစရာမှမလိတ
ု ာ။ ပီ းေတာ့ေမာင်ေဒါသထွက်ေနပံုက အရိ ပ်စစ် ကိုမုနး် လိမှ

မဟုတ်ပဲ။မချင့်မရဲ ြဖစ် ေနတဲဂ

့ ု ဏာေဒါသ သက်သက်ပဲ။

ေမာင်ကအရိ ပ်စစ် ပံုစံကို အားမလိအ

ု ားမရြဖစ် ေနတာ။သူများေြပာသမ

ဲ ့ ခံေနတာကိုမ ကိ က်တာ။ေနာက် ပီ းသူမေြပာတာကိုပါမ

ေအးစက်စက်နငံ

ကိ က်ေ ကာင်း အမူအရာနဲသက်

့ ေသြပသွားတာ။အရိ ပ်စစ် က သူများေြပာ

သမ ငံခံလည်းေမာင်တစ် ေယာက်လံးု ှ ိ ေနတာပဲ ေမာင်ရယ်။သူမနာနာကျင်

ကျင်ြပံ းမိ သည်။သူမတစ် ချ ိန်လံးု ှ ာေဖွေနတဲေ

့ မာင့်ပံုစံအစစ် ကိုအရိ ပ်စစ်

ေ ကာင့်သူမြမင်ေတ ခွင်ရ
့ လိက
ု ်တာြဖစ် သည်။ေမာင်ဟန်ေဆာင်ဖိေမ့ေနတာ

ေ ကာင့်လည်းပါမှာေပါ ့ေလ။

အန်တီ ူ ပါေြပာသလို အရိ ပ်စစ် ကိုေမာင်ကရွံ မုနး် ေနတာမဟုတ်ဘူး။

အရပ် စကားေြပာရရင် အရိ ပ်စစ် ကိုေမာင်ကစိ တ်ေကာက်ေနတာ။

အားမလိအ
ု ားမရြဖစ် ေနတာ။အရိ ပ်စစ် စ ု ိ က်ကို မ ကိ က်တာေတာ့ြဖစ်

ေကာင်းြဖစ် ပါလိမ့်မည်။ဒါေပမယ့် ဘာမ ကိ က်စရာ ှ ိ လိလဲေမာင်ရယ်။

အရိ ပ်စစ် ရဲ အခု ပံုစံက ေမာင်ဟိမ ့ ံုစံပဲဥစာ။ ပီ းေတာ့ ေမာင်အရိ ပ်

ု ှာြဖစ် ေနတဲပ

စစ် ကို ကည့်တဲအ

့ ကည့်ေတွကနင့်နင့်သီးသီးနဲလိ
့ တု ာထက်ကိုအသက်ပါ

လွနး် ေနသည်။သူမအချ ိန်တိင

ု ်း ေတာင့်တေနခဲ့ ရတဲအ
့ ကည့်ေတွ။
 အရိ ပ်စစ် ကေရာ။ထမင်းဆက်စားေနတဲအ
့ ရိ ပ်စစ် ကိုသူမေသချာြပန်

ကည့်မိသည်။ဘာအရသာ ှ ိ မှနး် ေရာေသချာသိလားေမးလိက

ု ်ချင်သည်။ဒီ

ု ်းပန်းကန်ထဲ ှ ိ သမ အကုနယ
အတိင ် ူစားေနတာြဖစ် သည်။ဝတရားအရ စား

ေနရတာမျ ိ း။

အရိ ပ်စစ် ေမာင့်ကို ကည့်တဲအ

့ ကည့်ေတွထဲမှာေရာ။ေမာင့်ထက်မေလျာ့

တဲမ
့ ာနေတွပါသည်။ ပီ းေတာ့နင့်သီးနက် ိ င်းမေတွ။ေမာင်တိက တစ်

ဲ ့ ေယာက်မာနေတွ ပိ င်ေန ကတာပဲ ။တစ် နည်းအားြဖင့်အချစ်

ေယာက်နတစ်

စမ် းေန ကတာ။သူမကသာ ဲ့

ေရာက်ေရာက်ချင်းေစာက်နအထွ င်းခံ လိက
ု ်ရ

တာြဖစ် သည်။တိေစာင့် ကည့်ေနမှာ ေမာင်။ဒီပဲွမှာတိမ င

ုိ ် င
ုိ ်ဘူးဆို

ရင်ေတာင် ဝင်ေတာ့ ပိ င် ကည့်ချင်ေသးတယ်ေမာင်။

<<<<<<<<
>>>>>>>>
25,December,2020
Updateေတာင်းထားတဲသ
့ ူေတွကို အားနာတာေ ကာင့် ပီ းသေလာက်ြဖတ်

ေပးလိက
ု ်တာပါ။Merry Christmas🎄
Part-23

(Z&U)
"အရိ ပစ္"

စက္ေ◌ခေၚတာ့သူ႔အလုပား ပဲ ေကနတစ် ကဲလမ

ွ ္◌းၾကည့ ◌ာမ်

ကွာ◌ျပ ႊ◌ဲ သားသည္။စကားမ် ားၿပီ းတဲည

့ ကတည္းက စကဲ႔မ် က္

လံ◌းု ခ် င◌
္ းဆံ ◌ေ
ု ◌အာငၾကည့◌။္ ညစာလည္◌းသူတိ႔
ု နဲ႔အတူဆင္◌းမ

စား။ခု ဆိုတစတ္ေ◌တာင္◌ျပည့◌ေ
္ ◌တာ့မည္◌ျဖစည္။သူကလည္◌းတ

မငိ စေမခၚပဲ လႊတားလိက

ု ာ◌ျဖစည္။သူ႔ဘကစေမခၚရင္

ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးဘကလည္◌းေစခၚဖို႔ေအၾကာင္◌းမရွိ ဘူး။ေ◌နာက္

ဆံ ◌းု ေမန ုိ ငဲ သူကသူပဲ◌ျဖစ္ေ◌နခဲ့ လ်က

ွ ္။

"အရိ ပစ္"

ထပ္ေ◌ခၚမွအနားေ◌ရာကာသည္။အနားေ◌ရာကာသူကိုၾကည့◌

ပီ းစက်ကွာမွာၿပံ ◌းဳ ိ ပင္၏ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးမ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုလိအ

ု ပ္

တာထ ကနေ႔
္ ကးထားတာ◌ျဖစည္။စကိ ေသဘာမက်တဲေ
့ အၾ

ကာင္◌းအမူအရာနဲ႔ျပတာ။

"mailေ◌ တ◌ျပ စိ ႔ ရွ ာတာဘယွာလဲ"

ထိုအခါ တင္ေ◌တာ့ စက္ေ◌ရွ ႕မွာခ် ထားတဲL

့ aptopဆီ ေ◌ရာက္ေ◌အာင္

လာေရတာ့၏စကထိုငေ
္ ◌နတဲခ
့ ံ ◌က
ု ိုအနည္◌းငယ္ေ◌နာက ပ္ေ◌ပးရ
င္◌းသူ႔အ တက္ေ◌နရာေ◌ပးလိက
ု ် ွ င္ မတေပနခါးကိုင္◌းလိက
ု ပီ း

လက္ေ◌ခ် ာင္◌း◌ျဖဴ သ ယယ္ေ◌ တကkeyboardေ◌ပၚ သက ကာလႈ

ပွားသည္။

စကကစကသူ႔ခါးေကန ဆဲ ခ်လိက
ု ်ွင တရက က
် ်

ကာသူ႔ေအနာကွာထိုငေ
္ ◌နတဲစ
့ က္ေ◌ပါင္ေ◌ပၚဖငိ ငက္◌ျပဳတ်

လာေ◌တာ့သည္။စကကိ အလန႔တၾကားလွ
္ ည့ ◌ကည့◌င္◌း

"ဘာလု ပာလဲ"

"ၿငိမငိမ္ေ◌န၊လုပရာရွိ တာလုပ္"

ေ◌ရွ ႕ကို◌ျပ ည
ွ ့ြ ◌ားေ◌ပမယ့◌္ သူ႔ခါးေ◌ပၚကစကက္ေ◌ တ

ကိုခါခ် သည္။စကဖေယပးပဲ ပိုတိးု ဖကစိ ကွၿငိ မား၏စကစ္

ဖကွည့◌ပံ ◌းဳ လိက

ု ာကိုေ◌ပါင္ေ◌ပၚထိုင္ေ◌နသူကမသိ။ခဏၾကာေ◌

တာ့

"ရၿပီ ဖယ္"

စကက္ေ◌ တကို ဆဲ ဖယာ ေထ◌ျပးဖို႔လု ပည္။စကအထမခံ ပဲ

ဲ ် လ်င
ခါးေက ပ ခ ွ ္ စက္ေ◌ပါင္ေ◌ပၚထိုငက္◌ျပန◌ျပဳ
္ တ် ပ ည္။

ဒီတစါေ◌တာ့ ေ◌ဘးေ◌စာင္◌းေ◌လး◌ျပဳတ်လာတာမို႔ သူ႔လကစ္

ဖကစက ိ ငိ ဖကားသလိ◌
ု ျဖ စားသည္။စက္ေ◌ပါင္ေ◌ပၚ

မွာထို ငားေ◌ပမယ့◌ကအရပ္◌ျမင့ ◌ မို႔တစန◌းတည္

္ ◌းေ◌လာ

ကားက်သည္။မ် ကံ◌းု ေ◌ တကို တန႔ခ်

္ ိဳးထားရင္◌းစကိ ၾကည့ ◌ာ

"ဘာလု ပာလဲ"
 စက ပေ ◌ျဖပဲ အသက္◌ျပင္◌း◌ျပင္◌းရွဴ ထုတိ ကပီ းသူ႔မ် ကွာ

နားအထိတိ႔
ု ကပစိ ကည္။စကနားကပိ ကာနဲ႔သူ႔မ် ကွာ

ေကနာက ပား၏စကသူ႔မ် ကွာေ◌နာက ပကပ ကာလိက

ု ပ္

ရင္◌းလကစကသူေ႔ခါင္◌းကိုထိန◌းကိ
္ ု ငိ ကာ နႈတမ္◌းေ◌

တကိုဖိကပစိ ကည္။

"ဟင့ ◌င္◌း"

စကသူဘယ္ေ◌လာက န◌း
္ ု န◌းလႊေတပးေ◌တာ့
္ ပါ။နႈတမ္◌းတ

စ လံ◌းု ကိုအငမ္◌းမရငံ◌စ
ု ုတ စိ ကည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးနဲ႔မထိေ◌

တ႕ရတာတစတ္ေ◌လာကွိေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။သူကမွ စေမခၚရငီေ◌

ကာင္ေ◌လးဘကလည္◌းေအနသာႀကီးမလား။ေ◌နာကံ◌းု ေမန င
ုိ ္

တဲသ
့ ူကပဲ အနားေမရာက္ ေ◌ရာက္ေ◌အာင္ေ◌ခၚေရတာ့သည္။

◌ႏ◌ူးညံ့အိစက္ေ◌နတဲန
့ ႈတမ္◌းေ◌ တရဲ ႕အထိေအ တ႕က စကိတ္ေ◌

တကိုအထိန◌းခ်
္ ဳပခက္ေ◌စသည္။ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးရဲ ႕လ်ာွ ေ◌ တအထိရ

စတ ပ ေ◌နရတာေ◌တာငားမရ င
ုိ ္။မ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု ကို ေ◌န

ရာလပရွိ နမ္◌းရႈ◌က
ိ ိ◌ျပ ည္။ခဏအၾကာသူ႔ဘကလည္◌းစ

ကနမ္◌းေ◌ တကိုစိတိ လကတုန႔ျပန

္ ေ◌နၿပီ
္ မို႔ ြမ တတိ ပိပ္

နမ္◌းရႈ◌က
ိ ္ေ◌နမိ သည္။

စကနမ္◌းေ◌ တၾကမ္◌းသထကကမ္◌းလာေ◌တာ့ေ◌ကာင္ေ◌လးအ

သကွဴမေဝတာ့ဘူးထငည္။နမ္◌းေ◌နရင္◌းနဲ႔စကငက္ေ◌ တကို တ

န◌းထု
္ တာ၏သူ႔နႈတမ္◌းေ◌ တကိုလႊတ္ေ◌ပးလိက
ု ္ေ◌တာ့မွအသက္
ေဝအာငွဴသည္။စကနမ္◌းေ◌ေ တၾကာင့◌ႈတမ္◌းပါးေ◌လးေ◌ တ

ရဲ စိုေ◌န၏ၾကည့◌ေ
္ ◌နရင္◌းအသည္◌းယားလာကာခပဟျဖစ္ေ◌နတဲ ့

နႈတမ္◌းေ◌ တကိုဖ်တနဲ႔ငံ◌႔
ု နမ္◌းလိက
ု ည္။စကတစတ

ည္◌းဝတားတဲေ
့ အပၚကုတိ ြခၽတစိ ကင္း နကိ ငိ ပါ◌ျဖ

်လိက
ု ည္။

စက ပမ်ွကိုမ်ကံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌လးေ◌ တနဲ႔လိက
ု ကည့◌ေ
္ ◌နသူကို

ေ◌ြပ႕ၿပီ းစား ပဲ ေခ် ပးေ◌တာ့လည္◌းမျငင္◌း။စကသူေ႔◌ျေခထာက္ေ◌

တၾကားဝင္ေ◌နရာယူရင္◌း စား ပဲ ေ◌ပၚကိုလဲခ

ွ ် လိက
ု ္ေ◌တာ့လည္◌းအလို

ကင့◌။္ စက ႔ေအပၚကအုပိ းပစိ ကင္း နင့◌င့ ◌ည္◌းသ

ည္◌းစိုကကည့◌သ
ိ ည္။စကိ မ် ကံ◌းု ဝိုင္◌းေ◌လးေ◌ တနဲ႔ျပ ကည့◌္

လာသည္။ထိုအၾကည့◌ေ
္ ◌ တထဲမွာစေကပၚညံ့သကႈေ◌ တပါသ

ည္။ေ◌နာကပီ းစကားလံ◌းု နဲေ႔ဖာ◌္◌ျပလိ႔

ု နားမလ ိ ငဲ အဓိ ပၸါယါ

တဲအ
့ ၾကည့◌ေ
္ ◌ တ။စကိ မ် ကံ◌းု ေ◌ တနဲ႔စကားေ◌◌ျပာေ◌နတာ◌ျဖ

စည္။ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးရဲ ႕အၾကည့◌ေ
္ ◌ တကိုစကားလ ည္။

္ ◌နရင္◌းစကသကွဴသံေ◌ တ◌ျမ ာကာ

ၾကည့◌ေ သူ႔နႈတ

မ္◌းေ◌ တကိုေ◌နာက စကိမိ ကပစိ ကည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးသည္

စေကပၚအစပိုင◌
္ းမွာဘယ္ေ◌လာကဲ◌ျငင္◌းဆနေ◌နပါေ◌စ။၊ေ◌နာက္
္

ပိုင◌
္ းစကားသလိေ
ု ◌နသည္။စကမ္◌းတဲအ
့ တိင
ု ◌
္ း ◌ျပ န႔ျပန
္ ္

လာတာပင္။သူ႔ေအပၚကုတေ
္ ◌ တShirtေ◌ တကို င တဲပစ္ေ◌တာ့လ

ည္◌းဘာမွေမ◌ျပာဘူး။စကသူ႔နား နားတိးု ကပမ္◌းရႈ◌က

ိ င္◌း
 "ငါလိခ
ု ် ငယ္ ေ◌ပးမွာလား"

ထိုအခါမွစက်ကွာႀကီးကိုေအဝးကို တန◌းပစပီ
္ း

"ဟင့ ◌င္◌း ရံ ◌းု မွာမျဖစ း"

စကသူ႔မ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု ကိုေ◌နာက စကိမ းကပမ္◌းရႈ◌ိ

ကင္◌း

"မင္◌းက အိ မွာက်အကပွမခံ ပဲ"

"ဟင့ ◌င္◌းဖယ္ေ◌ပးေ◌တာ့"

ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးသတိ◌ျပနဝငာၿပီ
္ ◌ျဖစည္။စကီမွာညံ့သက္ေ◌

နတဲေ
့ ◌ကာင္ေ◌လးမဟုတေ
္ ◌တာ့◌ျပန။စကငတ္
္ ေ◌ တကို တန◌းလႊ
္

တပီ းစား ပဲ ေ◌ပၚက ေထ◌ျပးဖို႔လုပ္ေ◌တာ့သည္။စကအထမခံ ။လ

က္ေ◌မာင္◌းရင္◌း စ
ွ ကဆု ပိ ငပီ းအတင္◌းဖိ နမ္◌းသည္။သူဝတား

တဲS
့ tyle pantကို ခကကဲခဲ ဆဲ ြခၽတၿပီ းမွာေ◌တာ့ ေ◌ကာင္ေ◌လးေ◌

အာကိ င္◌းမွာအဝတရွိ ေ◌တာ့။စား ပဲ ေ◌ပၚမွာအက်ႌ င တဲန႔

ဲ ပက္

လက္ေ◌လး◌ျဖစ္ေ◌ေနတာ့၏စကဝတားတဲေ
့ ◌ဘာင္◌းဘီ ကိုေ◌အာ

က္ေ◌လ်ာွ ခ် လိက
ု ပီ းသူေ◌◌ျေခထာက္ေ◌ တၾကားထဲေ◌နရာ◌ျပ သ

ည္။

ေ◌ပါငံေ◌ြဖးေ◌ြဖးေ◌ တက ထိရကရာမရွိ ေ◌အာငွ၏သူ႔တစိ

ယံ◌းု စကႀကိမကိမိ ေ◌ တဖူးထားေ◌တာ့အထူးတလ က

ွ

တူ။ေအမႊးအမ်ွငရွိ တဲသ
့ ူ႔အရာေ◌သးေ◌သးကိုစကလကဲ႔ြပ တဲ

လိက
ု ာနဲ႔ ေ◌ခါင္◌းေ◌ထာငာၿပီ းစား ပဲ ေ◌ပၚကထလာသည္။လံ◌းု
 ုိ ဲတံေ◌တာငဲ႔စား ပဲ ေ◌ပေၚထာကားရ၏ ု န◌းလ
လံ◌းု ထထိုငလာ င ္

ည္◌းမ ု န◌း
္ င ္ ◌တာ့ပဲခဏအၾကာေ◌အာကႈတမ္◌းကိုကားရင္◌း
ုိ ေ

ညည္◌းညဴစျပဳလာသည္။

"အင္◌း! ဟင္◌း! မလုပ္"

စကထပ ပည္။စကရာနဲ႔ပူးကိုငပီ း ခပ္◌ျမန◌ျမ

္ တဲေ◌

တာ့ေ◌ခါင္◌းေ◌လးေ◌မာ့ သား၏

"အား! ဟာ့!"

"အား! ဟင့◌!္ ဟာ့! ေမနတတ္"

ထိုအခါမွစက သူ႔အရာကိုပနေ◌ရာေငပါကယ
္ ီေ◌႐ႊ႕ၿပီ းအ

ထက္ေ◌အာ က တဲ◌ျပ ည္။

"အာ့! ဟာ့! ေမနတတါဘူးဆို အင္◌း! အာ့!"

စကရာကလည္◌းေ◌ခါင္◌းေ◌ထာင္ေ◌နတာၾကာၿပီ ◌ျဖစည္။စ

ကေအၾကာၿပိဳင◌
္ းၿပိဳင◌
္ းေထနတဲသ
့ ူ႔အရာကိုအထက္ေ◌အာ ငတ္

ဆဲ ၿပီ း ေအပါကယီထိုး သင္◌းလိက

ု ်ွင္

"အာ့! အာ့! ◌ျဖည္◌း! အင္◌း!"

"အား! အား!"

က်ပိ ပ္ေ◌နမႈက စကိ ူ း သ ပားမတတ္။ေ◌ခါင္◌းေ◌မာ့ညည္◌း

့ ထိပဲ။အဆံ ◌းု ထိတိးု ဝ ငားေ◌တာ့မွ

ညဴရတဲအ တစ် က်င◌
္ းစရသည္။သူ

သ ည္◌းစကစ် က္ေ◌ဆာင့ ◌ိ င္◌း တစ် က္ေ◌အာ◌

ည္◌း၏အ၀င ထကိ ခ ပ ကကႈပွားၿပီ းသူ႔နႈတမ္◌းေ◌

တကို ငံ◌႔
ု စု ပည္။စက္ ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးနဲ႔ထိေ◌ တ႕ရတိင
ု ္◌းရင ိ

တႈပွားမႈကဘာနဲ႔မွမတူ။တိးု ၀ငပီ းရင္◌းတိးု ဝင် ငည္။◌ျဖစိ ငင္

အခ်ိ ိ င္◌းထိေ◌ တေ႕နခ် ငိတဲအ

့ ထိ။

" ဘာ့စ္ အင္!"

ေ◌ခၚသံၾကားမွသတိ◌ျပနဝငည္
္ ။ရံ ◌းု ခန◌းထဲ
္ ဝငာသူကသူ႔မ

နေ◌နဂ်
္ ာမိုးမာန။ေအနအထားကလံ
္ ◌းု ဝတန◌းလန
္ ◌းႀကီ
္ း။ေ◌တာ◌္ေ◌သး

သ အ ိ ပိ သူလံ◌းု လံ◌းု အက်ႌေ◌ တြခၽတထားလိက

ု ိ◌ျခင္◌း။

အ ိ ပမိုးမာ ိ ေ◌က်ာေ◌ပးထားရင္◌း သူ႔ရ ငငဲေ◌◌ျခကားယား

နဲ႔ျဖစ္ေ◌နသည္။မိုးမာ သံၾကားတာနဲ႔ သူ႔ခါးေ◌ တကိုဖကားၿ

ပီ းရ ငငဲေ◌ခါင္◌းေ◌လးြဖကား၏ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးရွ က္ေ◌နၿပီ ။မိုး

မာ လည္◌းေ◌နရာမွာပဲ ပါးစပ္ေ◌ဟာင္◌းေ◌လာင္◌းနဲ႔ အသက္ေ◌ပ် ာ

က္ေ◌နသလိ။ု က်စ္!ဒီေ◌ကာင္

"မင္◌းတံခါးေမခါက းလား"

" ခါကါတယ္boss၊bossကမၾကားတာပါ"

"မင္◌းေ◌◌ျပာစရာရွိ တာေ◌နာေကွ◌ျပာ၊ရံ ◌းု ခန◌းထဲ

္ တစ္ေ◌ယာကွဝင္

မလာေ◌စနဲ႔၊ သားေ◌တာ့"

"ဟုတဲ ေ◌ဘာ့စ္"

ထိုအခါမွ မိုးမာန◌ျပ
္ ကားသည္။ရ ငငဲကတစ္ေ◌ယာကိ ◌ျ

ပ ◌
ံ ႔
ု ၾကည့◌င္◌းစကက်ပိ က္ေ◌နသည္။အခု ေအ◌ျခေအနေရအာ

ငနည္◌းေ◌ခ် ာထ
့ ားရသ လား။ဒီမိုးမာ ိ တဲေ
့ ◌ကာင္။
 "မိုးမာ ဘာမျဖစ း"

"ဟင့ ◌င္◌း၊ထုတေ
္ ◌ပး အဟင့◌!္ "

"မငိန ဲ ဘာမျဖစ းလိေ

ု ႔ ု ႔◌ျပာေ◌နတယ္"

ရွ ကပီ းငိေ
ု ◌နသူကို စကယိ သိမ္◌း သင္◌းရမလဲမသိေ◌တာ့။ၾက

ည့◌ပီ းရယည္◌းရယ်င္ သနားလည္◌းသနားရသည္။မိုးမာန◌ျပ

္ က္

မ သားခငစကါးကိုက်စ္ေ◌ေနအာငကားတာ အသက္ေ◌တာငရွဴ

ဘူးထငည္။စကသူ႔ပံ ◌စ
ု ံ ေ◌လးကိုၾကည့◌ပီ း ပိုလိခ
ု ် ငာေ◌ပမ

ယ့ ◌ ကစကိ အတင္◌း တန◌းထု

္ တ္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။

"အရိ ပစ္ ေ◌◌ျပာရငားေ◌ထာင္"

"ဟင့ ◌င္◌း ထုတ!္ အား! ဟာ့!"

သူကထု ု ိ က န◌းကန
္ ေ◌လ
္ စကႏေၵ တကျပင္◌း◌ျေပလျဖစ္ေ◌နတာ

ကိုသူမသိဘူးလား။စကသူဘာေ◌◌ျပာေ◌◌ျပာဂ ု မစိုက္ေ◌တာ့။အ သ

င္◌းအထုတိ ခ ပ ကက ပည္။သူကလည္းြဇတတင္◌း ု န◌း

္

တာပင္။ေ◌နာကံ◌းု ေ◌အာ◌ည္◌းရသူက သူပဲ◌ျဖစ္ေ◌နခဲ့ လ်က

ွ ္။

"အာ့! ဟာ့! ရပ္ေ◌ပး အား!"

"မ ပ း"

စေကလ်ာွ ခ် ထားတဲဘ
့ ာင္◌းဘီ ကို အ ငံ◌းု ြခၽွတ်လိက
ု ည္။ၿ

ပီ းေ◌နာကား ပဲ ေ◌ပၚေကနသူ႔တစိ ယံ◌းု ကို ဆဲ ေ◌ြပ႕ပစိ ကာ

ဆိုဖာေ◌ တဆီ ကိုေ◌လ်ာွ ကာသည္။ ကၽ တ ကားတဲအ

့ ရာကို

သူ႔အထဲ◌ျပ ည့◌င္◌းမတေပနအ သင္◌းအထုတ ပည္။

 "အာ့! ◌ျပဳေတ်တာ့မွာ ဟာ့!"

" ပဳတက်ခ်ငင္ ဖကား"

ဒူးေ◌ခါက္ေ◌ ကးေ◌အာေကနစေကြပ႕ထားတာမို႔ စက

င္◌းေ◌ တကိုသိမ္◌းႀကံ◌းဳ ဖကားေရတာ့တာ◌ျဖစည္။

ဆိုဖာဆီ ကိုေ◌ရာကာေ◌တာ့စကအရငပ္ေ◌လ်ာွ ေ◌လ်ာွ ထိုင်လိက

ု ္

လ်င
ွ ္ သူကစကါးေအပၚမွာြခလ်ကား◌ျပဳတ်လာသည္။စကသူ႔ကို

ယ္ေ◌ပၚက်နေ◌ေနသးတဲ
္ အ
့ ဝတ္ေ◌ တကိုြဇတတင္◌း ဆဲ ြခၽတစစ္

လိက
ု င္◌း

" ဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င◌
္ း လႈပ္"

"ဟင့ ◌င္◌း"

"အရိ ပစ္"

စကသူ႔တငါးေ◌ြဖးေ◌ြဖးေ◌ တကိုလကွစက ပယစိ က

ပီ း စကရာကိုပါထပိ းထည့ ◌ိ က်ွင္

"အင့◌!္ အာ့!"

"မလုပ္ေ◌ပးဘူးလား ငါမၿပီ းမခ် င္◌းထုေတပးဘူးေ◌နာ◌္"

ထိုအခါမွ ◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င္◌းထို ငလု ပာသည္။စကသူ႔မ် က္

ာွ ကိုပဲတစ်ိ ံ◌းု လိက

ု ကည့ ◌ည္။နႈတမ္◌းကိုကင္◌းညည္◌းညဴေ◌

နသူက စကၾကည့ေ◌န။ဆိုဖာအမွီကိုကို ငားၿပီ းအဝင ထကိ ပဲ

အာရံ ◌စ
ု ိုကည္။အားမ ဖစာရသူကစကဲ ဖစ္ေ◌နကာ ဆိုဖာေ◌ပၚ

ဆဲ လဲခ
ွ ် လိက
ု င္◌းေအပၚေကန အဆက ပတိ းေ◌ဆာင့ေ◌တာ့သည္။
 "အား! အား! "

အခ်ိ စ အထိလႈပွားလိ႔
ု ၿပီ းမွ ၿပီ းခ် ငာတာ◌ျဖစည္။သူ႔ည

ည္◌းသံေ◌ တက စကိ ဆကပီ းထိန◌းခ်

္ ဳပထား င
ုိ ေ
္ ◌တာ့။သူ႔အထဲ

မွာေ◌ရာအျပငွာပါစကရည္ေ◌ တလွၾကကု ည္။အထဲကထုတပီ း

အျပငွာ ေ◌လးငါးခ် က တဲေရသးသည္။သူ႔ဗိုက်ပ် ပ္ေ◌ပၚမွာစက္

အရည္ေ◌ တနဲ႔သူ႔အရ စ်ိဳ႕။

ပငန◌းၿပီ
္ းေ◌ပ် ာေ
့ ◌ြခ သားသူကို စကအသာထူေ◌ပးၿပီ းရ ငင္

ထဲေ◌ြပ႕ကာစိ တကိဳကမ္◌းသည္။မ ု န◌း ုိ ္ေ◌တာ့ပဲစကလိအ

္ င ု တိင
ု ္◌း

သာေ◌ေနပးေရတာ့သည္။စကသူ႔ဒူး စ
ွ ္ေခ် ာင္◌းကိုပူးၿပီ းဒူးေ◌ခါ

က္ေ◌ ကးေ◌အာေကေနြပ႕ထားရင္◌း က် ကစကစကရာ

ကိုေအပါကယီထိုးထည့ ◌ိ က်ွင္

"အာ့! ဘာလုပ္! အား!"

"လိခ
ု ် ငေ
္ ◌သးတယ္"

စကဒူးေ◌ခါက္ေ◌ ကး စ
ွ ကိုပူးၿပီ းေ◌ြပ႕ထားတဲအ
့ တိင
ု ္◌းေ◌အာက္

ေကန လႈပွားသည္။စက ု ွိ တဲအ

ိ ငကားရင္◌းစကလိရ ့ တိ ု

င္◌းေ◌ေနပးရွ ာသည္။တစတဲမထိရတာေ◌တာငကလိေ
ု ◌ တမျပည့◌္

င
ုိ ။္ စိ တိတ
ွ ိင
ု ◌
္ းလႈပွားေ◌နမိ သည္။

"အာ့! ဟာ့! ဟင့◌!္ "

စား ပဲ ေ◌ပၚကခလုတအဆက ပတ မ ာမွ သတိ◌ျပနဝင

္

ည္။ထိုအခါမွ◌ျပ တ္ေ◌ပးလိက
ု င္◌းစား ပဲ ဆီေ◌လ်ာွ ကားကာ ခလု
တိ ွိ ပိ က်ွင္

"Boss ဇနီးေ◌လာင္◌းBossရံ ◌းု ခန◌းဘက်

္ ိဳးဝ ငားပါတယ္ boss"
<<<<<<<<
>>>>>>>>
ေ◌ဒါက္! ဒါက္! ဒါက္!

ဒါဒါဝငာေ◌တာ့ ေ◌မာငသူ႔စား ပဲ ေ◌ဘးကစာြ႐ကစ်ိဳ႕ကိုလို

က္ေ◌ကာက္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။

" မာင္"

သူမကိုတစ် ကွည့ ◌ကည့◌ပီ းေ◌မာငၿပံ ◌းဳ ◌ျပသည္။Formal suitန

တ္◌ျပာနဲေ႔မာငသိပိ ေ◌ခ် ာတာပဲ ။သူေမငးခနဲ◌ျဖ စားရသည္

အထိ။ေ◌မာင အရ ခ် င္◌းရွိ ၿပီ းခန႔ညားထည္

္ ဝါသည္။ၿပီ းေတာ့

မာနႀကီးေ◌ခ် မိုးသည္။ေ◌မာင့ ◌နားမွာ တစ္ေ◌ယာကည္◌းေ◌သာက

ပင့◌တဲသ
့ ူကသူမ။

" မာင့◌္ ရံ ◌းု ခန◌းႀကီ

္ းကအက်ယကီးပဲ ေ◌နာ◌္"

ဒါဒါကမွ ရ
ံ ံ ေ◌ တဘကိ ေ◌လ်ာွ ကားရင္◌း အင္◌းယားကနေ◌
္ ပ

ငိ ေ◌ငးသည္။အျဖဴ ြစ တတကတိ ေ◌ဘာင္◌းဘီ အဝဲ ႀကီးက သူမ

အရပ္◌ျမင့◌◌
္ ျမင့◌႔
ဲ လိက
ု ကာ။ေအပၚကcrop topအနကက်ပ္ေ◌

လးနဲ႔ တဲဝတားတာ◌ျဖစည္။ေ◌႐ႊအိ ေ
ု ◌ရာငံပေငြခအလိပ္ေ◌

တကိုေ◌တာ့ခပ္◌ျမင့◌◌
္ ျမင့◌းီ ထား၏

သူေမမာင့◌ား ပဲ ရွိရာကို◌ျပနေ◌လ်
္ ာွ ကာေ◌တာ့

"ကိစၥရွိ လိ႔
ု လား မ"
 "ဆိုပါေ◌တာ့၊တိ႔
ု ကိုshoppingလိက
ု ိ ေ႔ပးေ◌မာင္"

ေ◌မာငစဥ္◌းစားသလိေ
ု ◌ခါင္◌းတစ် က တည္။

" မာင္ ဘယ်ိ ားမွာလဲဟင္၊တိေ

ု ႔မာငဲ႔ သားခ် ငိ ႔"

သူမေစရာကတည္◌းက ေ◌မာငတစ္ေ◌နကု လု ပဲ မွာ။ညစာထ

ဲ ◌မာငဲေ႔ တ႕ရတာ◌ျဖစည္။ေ◌မာငဲ႔အရိ ပစကား

မင္◌းစားခ်ိ ေ

မ် ားထားတာေ◌ၾကာင့◌္ ေ◌မာငိတၾကည္ေ◌လာက းအထငွင◌

့ ္

ေ◌မာင့ ◌ခန◌းထဲ
္ လည္◌းဝငၾကည့◌◌
္ ျဖစ္။သူမရွိ ရာကိုလည္◌းေ◌မာ

ေငရာကလာ။သူမကိုနည္◌းနည္◌းပါးပါးေ◌တာ့အားနာသင့ ◌ယ္

မို႔လား။ဟိမ
ု ွာတုန◌းေကတာငခါေတလ
္ လိက
ု ိ ေ႔ပးတဲဟ
့ ာကို။

" ကၽနေ◌တာ◌
္ ိ ကိ ေ႔ပးမယ္ မ၊အခ်ိ ႇ◌ၾ
ိ ကည့ ◌ိ ကယ္

ခဏ"

ခဏၾကာေ◌တာ့ေ◌ရခ်ိဳးခန◌းဘက
္ အရိ ပ စကာသည္။Suitအ

နက္ေ◌လးနဲ႔ျဖဴ သနေ႔န၏မ်
္ ကွာေ◌လးေကတာ့အနည္◌းငယ္◌ႏြ◌မ္◌း

ေက်နသလိ။ု ေ◌မာေငရခ်ိဳးခန◌းထဲ
္ က ထကာတဲအ
့ ရိ ပ စိ တစ်

က္ေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ း

"ဘယခ်ိ ားလဲ တစ် ကကည့◌ေ

္ ◌ပး"

"လကွတိ းရမွာေ◌ေ တတာ့ရွိတယ္၊meetingေကန႔လည္1နာရီ မွစ

ဖိုေ႔◌ျပာထားပါတယ္"

စကနာရီ တစ် ကံ◌႔ ဲ အ

ု ၾကည့ ◌ည္။အခု က10နာရီ ခဲ ။ဒါဆိုသူန႔

ရိ ပစ္1နာရီ ေ◌လာကကာ သားခဲ့ တာပဲ ။

 " မာင္ ဒါဆိုအခု သားလိက
ု လားဟင္"

"အင္◌း၊ သားၾကတာေ◌ပါ ့"

"ဟိအ
ု ိပ ေ◌မာင့ ◌ တင္◌းေ◌ရးမွဴးမဟုတ းလား၊တစါတ

ည္◌းေ◌ခၚလာခဲ့ ေ◌လ"

"သူပငန◌းထားတယ္
္ "

"ဟင္!"

" ကၽနေ◌တာ◌ရွ
္ ိ ရင္ ဒီမွာသူပဲအကု ပ္ေ◌ပးရတာ၊ ကၽနေ◌တာ့
္ ◌္

မနေ◌နဂ်
္ ာရွိ ပါတယ္ သူ႔ကိုေ◌ခၚလာခဲ့ လိက
ု ယ္"

ေ◌မာငအ ိ ပိ ၾကည့ေ◌န။အ ိ ပလည္◌းမ် ကႊ◌ာေခ် ခါင္◌း

ငံ◌႔
ု ထားသည္။ဘယိ လုပါ ့မလဲ သူမကလည္◌းအ ိ ပိ ပဲ ေ◌ခၚခ် င္ေ◌

ေနတာ့။သူ႔အကိုကကိုယ့ ◌ကိ င ဆိုတာ ◌ျပခ် င ည္။

"ဟိ ု အ ိ ပမလိက ု ကအရိ ပဲ ႔

ု ိ င းလားဟင္၊တိ႔ ရင္◌း းွီ ၿပီ းသား

ဆိုေ◌တာ့ေ◌လ"

" ကၽနေ◌တာ◌
္ ိ ကဲ ေ◌ပးလိ႔
ု ရပါတယ္ မဒါ"

ဒါဒါ ့မ် ကွာဝင္◌းပ သားသည္။ထိုေ႔နာကရိ ပ် ကွာကိုတစိ မ့◌မ

ိ ့◌

ကည့◌ပီ းၿပံ ◌းဳ လိက

ု ည္။မင္◌းေ◌စာင့ ◌ကည့◌ေ
္ ◌နလိက
ု ရိ ပ္။အ ိ ပ

မ် ကွာလႊ◌ဲ သားၿပီ မို႔သူမအၿပံ ◌းဳ ကိုမျမင္။ေ◌မာငဘာတ စန◌း

္

မွ၀ေင◌ျပာ။အ ိ ပိ တစ် ကိ ကကည့◌ပီ း ေ◌ရွ ႕ဆံ ◌းု က ထ ကားလ်ွ

င္ သူမေကနာကအမွီေ◌◌ျပးလိက
ု င္◌းေ◌မာင့ ◌က္ေ◌မာင္◌းကိုခ်ိတ္

ဆဲ လိက
ု ည္။အရိ ပ စသူမတိေ
ု ႔နာက။
 ဒီဇိုင◌
္ း႒ာနကျဖတ္ေ◌လ်ာွ က္ေ◌တာ့ ဝ မ္◌းေ◌ တအားလံ◌းု သူမကိုပဲ

သိသိသာသာလိက
ု ကည့◌ေ
္ ◌နၾကတာ◌ျဖစည္။မိ န◌းေကလးေ◌
္ တ

ရဲ ႕မ် က္ဝန◌းမွ
္ ာသူမကိုအားက်မႈေ◌ တအျပည့◌။္ ေ◌မာင့ ◌က္ေ◌မာင္◌း

မွာ လက္ေ◌လးခ်ိ တဲရင္◌းသူမအလွဆံ◌းု ၿပံ ◌းဳ ထား◌ျဖစည္။အ ဟ

န◌း!အားက်
္ ၾကပါေ◌စ။ကားေ◌ပၚမွာေ◌နရာေခ် တာ့လည္◌း အရိ ပ္

ကdriverေ◌လးေ◌ဘးမွာ။သူမနဲေ႔မာင ကားေ◌နာကန◌းမွ
္ ာစီ း◌ျဖစ

ည္။

◌ျမ ာပလာဇာေ◌ရာက္ေ◌တာ့လည္◌း သူမတိ႔

ု အ တဲကိုShoppingလာ

တဲသ
့ ူအခ် င◌
္ းခ် င◌
္ းေ◌ရာ၊ေအရာင္◌းစာေ◌ရးေမလးေ◌ တကပါသိသိသာ

သာေ◌ငးၾကတာ◌ျဖစည္။သူမကဩဇီ မွာေ◌နတာ စ
ွ ္ ွ စယီးပါး

ရွိ ၿပီ မို႔ ◌ျမ ာမိ န◌းေကလးေ◌

္ တနဲ႔အနည္◌းင ယဲ ထက္ေ◌နမွာပ

င္။ေ◌မာေငရာဘာထူးလဲ။အရပ္◌ျမင့◌◌
္ ျမင့ ◌ ေ◌ကာ ငား ထားႀ

ကီးမို႔ ◌ျမ ာနဲေ႔တာငိ ပတူ။

"ဟိ ု ေ◌မာငထုတေ
္ ◌ တ"

သူမ တမင္ေ◌◌ျပာလိက
ု ာ◌ျဖစည္။ေ◌မာငဘယ န◌းကမွ
္ သူမ

အထုတေ
္ ◌ တ ဆဲ ေမပးဖူးတာသူမသိတာေ◌ပါ ့။ေမနသာတဲအ
့ ရိ ပ စ

" ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ိ ေ◌ပး မဒါ"

သူမလကဲကအထုတေ
္ ◌ တကိုေ◌◌ျပာင္◌းယူသည္။အခု သူမဝယမ်ွ

အထုတေ
္ ◌ တအားလံ◌းု ကအရိ ပ စကဲမွာ။ပထေမတာ့သူမနဲ႔ ခဲ ကို င

ေကသးသည္။ေ◌နာက္ေ◌တာ့အရိ ပ စအားလံ◌းု ကိုယူ သားတာ◌ျဖစ

ည္။အခု ဆိုသူ႔လကဲအထုတကီးအထုတာငယ္ေ◌ တနဲ႔ျပည့◌ေ
္ ◌ေန

တာ့၏◌ျပီ းေ◌တာ့သူမတိ႔
ု သားရာေ◌နာကစ္ေ◌ကာက္ေ◌ကာကိ

က္ေ◌နရတဲအ
့ ျဖစာ ဘယ္ေ◌လာက္ေ◌တာင္ေ◌က်နပရာေ◌ကာင္◌းလို

ကလဲ။

အရိ ပ စိ ေ◌မာငဲ႔စကားမ် ားတဲည

့ ကတည္◌းကၿပိဳင က ဖစဲ

ေသဘာထားခဲ့ တာ◌ျဖစည္။ေ◌မာငငဲ မွာေ◌ရာ အခု ဘယိ ခံ စားေ◌

နရသလဲ။ၾကည့◌ေ
ိ ◌တာ့ ထငဲ အတိင
ု ္◌းေ◌မာင်ကွာပ် က္ေ◌နၿပီ ။

အံ ႀကိတားသလိေ
ု ◌မး ု ိ းေ◌ တတင္◌းေ◌နတာ◌ျဖစည္။ေ◌မာငရိ

ပစိ အားမ ဖစ္ေ◌နတာ။ဒါကလည္◌းေ◌မာငရိ ပစဲ ႔ပတတွ

ခံ စားရတာေ◌ တမို႔လား။တ ါတယ္ေ◌မာငယ္။ေ◌မာင့◌◌

ံ စ
ု ံ အစစ

အရိ ပစဲ ႔ပတတွ◌ျမငတာေ◌လ။

သူမလိခ
ု ် ငာမွ မ်ွအားလံ◌းု ဝယပီ းခ်ိ ာွ ေ◌တာ့ အထုတ္ေ◌ တကအ

ရိ ပ စကဲေ႔တာငဆနေ႔တာ့
္ ။ေ◌မာငတစ် က္ တစ် ကရိ ပစ္

ကိုေ◌နာက္◌ျပ ိ ကကည့ ◌ည္။ဘာေမွတာ့ေမ◌ျပာ။အ ိ ပ ေ◌မာငက

ည့ ◌ာနဲ႔မ် ကွာလႊ◌ဲ သားသည္။ခဏၾကာေ◌တာ့ အ ိ ပကဲကအ

ထုတစ်ိဳ႕ျပဳတ်ကု ည္။သူမကျပဳတ်တဲအ
့ ထုတစ်ိဳ႕ကို◌ျပ

နေ◌ကာကင္
္ ◌း

" အာ◌္ မဒါေ◌မ့ သားတာ၊အ ိ ပကဲ အထုတေ

္ ◌ တ◌ျပည့◌ေ
္ ◌နတာ

သတိမထားမိ လိက
ု း"

"ရပါတယ္"
 ေ◌မာငအ ိ ပကဲကအထုတေ
္ ◌ တအားလံ◌းု ကိုေ◌ဆာင့ြ ◌ဲယူပ

စိ ကာမို႔ အ ိ ပမ် ကံ◌းု ဝိုင◌

္ းေ◌ တနဲေ႔မာင့ ◌ိ ၾကည့ ◌ည္။

"မ င
ုိ င ုိ င းေ◌◌ျပာပါ ့လား၊မင္◌းမွာပါးစပပါဘူးလား၊ေ◌တာက္!"

ေ◌◌ျပာၿပီ းေ◌ရွ ႕ဆံ ◌းု ေကေန◌ျခလွမ္◌းႀကဲႀကီးေ◌ တနဲ႔ ထက္

သားသည္။

" မာင္ ခဏ"

သူမေကမာင့◌ေ
္ ◌နာကိ ေအ◌ျပးလိက
ု ည္။ေ◌မာငာကိုေမက်မန

ပ္◌ျဖ စားတာလဲသူမသိတာေ◌ပါ ့။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"အရိ ပ စိ သားေ◌ခၚ"

"ဟုတ္ ဟုတဲ သူေ◌႒း"

ဒီညလည္◌း ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးထမင္◌းဆင္◌းမစားဘူး။သူေ◌နခ် ငလို

ထားလိ႔
ု မျဖစ္။တျခားသူေ◌ တနဲ႔အဆင္ေ◌◌ျပေသလာကကဲ႔ဆိုအၿ

မဲ ြ႐ဲေ႕စာင္◌းေ◌နတာ◌ျဖစည္။ သားေမခၚခို င္◌း ငမင္◌းဆင္◌း

စားဖို႔ကလမ္◌းမျမင္။ခဏအၾကာေ◌ကာေငလးတစ္ေ◌ယာကဲ◌ျပန ္

ဆင္◌းလာကာ

"သူေ◌႒း အကိုေ◌လးေကနာကွစားမယိ ေ႔◌ျပာခို င္◌းပါတယွင◌

့ "္

ေ◌ဒါသေကထာင္◌းခနဲ ထကည္။က်စ္!

" ဒၚႀကီးပဲ သားေ◌ခၚလိက

ု ါ"

"ဟိ ု သားစက္၊အ ိ ပ ဟိ ု ေ◌နာကွပဲစားပါလိမ့◌ယ္၊သားတိ႔

ု ပဲ !"
 ေ◌ဒၚႀကီးမ် ကွာကလည္◌းမထားတတ္ေ◌အာင်က္ေ◌နတာ◌ျဖစ

ည္။ဘာေ◌ တ◌ျဖစ္ေ◌နၾကတာလဲ။အရငက္ေ◌ တကသူကလည္◌းစေမ

ခၚခ် ငာေ◌ၾကာင့◌ဏလႊတားတာ◌ျဖစည္။အခု လိစ

ု ည္◌းက

မ္◌းပ် ကိ ေ႔ တမပါဘူး။

"ရတယ္ ကၽနေ◌တာ◌
္ ိ ယိ ငဲ သားေ◌ခၚလိက
ု ္ေ◌တာ့မယ္"

စက္ေ◌နရာကေထတာ့ ေ◌ဒၚႀကီးနဲေ႔ကာေငလးေ◌ တကမ် ကႊ◌ာ

ခ် သည္။မ် ကွာေ◌ တကအပ် က်က္။

စကမင္◌းစားခန◌းထဲ
္ က ထကိ ႔အလုပ္

"ဟိ ု ေ◌မာငေဏနပါဦး"

တစကွာထိုငေ
္ ◌နတဲမ
့ ကလွမ္◌းတားသည္။ေ◌နာက္◌ျပ ည
ွ ့ ◌က

ည့ ◌်ွင္

"ဟိ ု အဲ ဒ
့ ီညေကမာငိ ႔ စ
ွ ္ေ◌ယာကကားမ် ားၾကလိေ
ု ႔လ၊ထမ

င္◌းေ◌ကာင္◌းကာင္◌းမစားၾကတာနဲ႔ တိ႔
ု ကအ ိ ပိ ထမင္◌းေ◌နာက္

မွစားဖိုေ႔◌ျပာလိက
ု ာ"

စက်ကွာပ် ကည္။မ် ကံ◌းု ေ◌ တ တန႔ခ်

္ ိဳးပစိ ကာသူမကိုစူးစို

ကကည့◌င္◌း

"မ ဘာေ◌◌ျပာလိက
ု ာလဲ"

"ဟိ ု တိ႔
ု ေကမာငဲ႔အ ိ ပမင္◌းစားရင္◌းစကားထပ် ားေ◌နၾကမွာ

စိုးလိေ
ု ႔စတနာနဲ႔ပါ၊အ ိ ပိ အရငား င
ွ ◌
့ ိ ေ႔◌ျပာပါေ◌သးတယ္၊အရိ

ပိ ယိ င သူေ◌နာကွစားလိက
ု ယိ တာနဲ႔"
 ဒါေ◌ၾကာင့◌ေ
ီ ◌ကာင္ေ◌လးထမင္◌းဆင္◌းမစားတာ◌ျဖစည္။တ

စ္ေ◌ယာကည္◌းဘယခ်ိ ဆ ့ ဲ။သူေကရာဘာလိ႔
ွ င္◌းစားတာတဲလ ု မ

သိရတာလဲ။

စကထမင္◌းစားခန◌းထဲ
္ ေက◌ျခလွမ္◌းႀကဲႀကီးေ◌ တနဲ႔ ထက္◌ျ

ပီ းေအပၚထပိ တစ န◌းဒု
္ န◌းေ◌◌ျပးတ
္ ကားတာ◌ျဖစည္။ေ◌◌ျပး

တ ကားပံ ◌အ
ု ရစက္ေ◌ဒါသတအား ထက္ေ◌နၿပီ ဆိုတာခန႔မွ
္ န◌းမိ
္ သ

္ းသာ ခ် မိေ◌တာ့၏သားအ ိ ပ ပစွမဟုတဲ။

ည္။ေ◌ဒေၚ႐ႊသက်င◌

စကခန◌းထဲ
္ ကို ဝုန◌းဒိ
္ င ု ္◌းႀကဲဝငာေ◌တာ့အ ိ ပအိ ပာေ◌ပၚ

လွဲေ◌နတာ◌ျဖစည္။အရိ ေပခါင္◌းေ◌ထာငကည့◌◌ ု ဲ ရွိေ◌သးသည္။

ံ ပ

စကအၾကမ္◌းပတမ္◌း ဆဲ ထူပစိ ကင္◌း

"ထမင္◌းစားရမယ္၊ သားမယ"

စကသူ႔လကစကိ ဆဲ ယူလ်င
ွ ကကိ ခါခ် ၿပီ း

" နာကွ စားလိက

ု ယ္"

"မင္◌းကိုငါ ဘာေ◌◌ျပာထားလဲအရိ ပစ္"

စကိ ခပ းစူးတစ် က္ေ◌မာ့ၾကည့ ◌ာ ွဲ ် ဖို႔လု ပည္။စ

◌ျပ ခ

ကအအိ ပခံ ။ေ◌ဘးမွာထိုင်ပစိ ကင္◌း လက္ေ◌မာင္◌းရင္◌းေ◌ တ

ကဆု ပိ ငားၿပီ း စိုကကည့ ◌ည္။စက္ေ◌ဒါေသ တတအား ထက္ေ◌န

တာ◌ျဖစည္။သူက လဲ ငားလံ◌းု နဲ႔အဆင္ေ◌◌ျေပ◌ျပဆကံသည္။

သူ႔ကိုပဲအၿမဲ ြ႐ဲေ႕စာင္◌းေ◌နတာ။

"မင္◌းကို ငါဘာေ◌◌ျပာထားလဲလိေ
ု ႔မးေ◌နတယ္"
 "မသိဘူး"

" အး ေ◌ကာင္◌းတယ္၊မင္◌းသိေ◌အာငပ္ေ◌◌ျပာရတာေ◌ပါ ့၊ဒီအိမ္

မွာ မင္◌းဂ ု စိုကမွာငါတစ္ေ◌ယာကည္◌းပဲ တျခား ဘယ ေ◌◌ျပာတာ

မွ"

" ကၽနေ◌တာ◌လု
္ ပိ င းကိုစက္၊အထူးသျဖင့◌ဒါ၊မဒါကကိုစက

နီးေ◌လာင္◌း၊ ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ရီ း◌ျဖစာမယ့ ◌ "

"မင္◌းကိုငါညီတစ္ေ◌ယာကိ ေသဘာမထားတာမင္◌းအသိဆံ◌းု အရိ ပ္

စစ္"

စကသူ႔မ် ကွာကိုတည့ ◌ည့◌ိ ကကည့◌ေ

္ ◌တာ့မ်ကွာလႊ◌ဲသ

ည္။

"လာခဲ့ ထမင္◌းစားၿပီ းမွ◌ျပ ပ

ိ ္"

" ကၽနေ◌တာ◌စားဘူ
္ း"

"အရိ ပစ္"

" ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌နာကွစားလိက
ု ယ္၊ ကၽနေ◌တာ◌
္ ိ ပ်ငပီ "

"မရဘူး၊ေ◌နာကွဆိုမင္◌းမစားရဘူး"

"မစားဘူး"

"မင္◌းေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌္ေ◌◌ျပာရခကါ ့လားအရိ ပစ္၊ ေ◌တာက္!"

ေ◌ဒါသ ထ ကကဲ႔လက္ေ◌မာင္◌းရင္◌းေ◌ တေကေနဆာင့ြ ◌န◌း

္

ပစိ လ်င
ွ ္ အိ ပာေ◌ပၚပံ ◌ခ
ု နဲၿပိဳက်သည္။လွည့◌ၾကည့◌င
် ေ
္ ◌တာ့။

ဒီေ◌ကာင့ ◌ိ စိ တရွ း။
 ဂ်ိန◌း!
္

တံခါးေ◌ဆာင့◌တ
ိ ပီ းစက္ေ◌အာက ပိ ◌ျပ င္◌းလာေ◌တာ့ ထမ

င္◌းဝိုင◌
္ းကဒီအတိင
ု ◌
္ း။စကားခ် ငိတည္◌းမရွိ ။ဘယ ႔ကိုစိတိ ရ

မွန◌းမသိ
္ ။အားလံ◌းု ကသူေ◌ေက်က်နပပ ပားတဲအ
့ ရာေ◌ တခ် ည္◌း

သာ။ဒါေ◌ပမယ့ ◌ခု လိေ

ု ◌ တ◌ျဖစာဖို႔မဟုတ း။စက္ ထမင္◌းကို

ဘယိ မွဆကားလိ႔
ု မေရတာ့။

" ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌တာ◌ပီ ေ◌ဒၚႀကီး"

" မာင္ ဘာလိ႔

ု ထမင္◌းမစားတာလဲ"

"စားခ် ငိတရွိ ေ◌တာ့လိ႔

ု "

" မာင္ အရိ ပဲ ႔ပတတပီ း တိ႔

ု ကိုစိတိ းေ◌နတာလား"

မိ န◌းမတစ္
္ ေ◌ယာကဲ႔ၿပိဳငပီ းစိ တိ းေ◌ဒါသ ထကမွာမဟုတေ
္ ◌ပမ

ယ့◌္ သူမကိုတစယိတိ းသည္။သူဘာမွ◌ျပေ ◌ျပာေ◌တာ့

"အရိ ပဲ ႔ပတတပီ း ေ◌မာင္Sensitiveအရမ္◌း◌ျဖစ္ေ◌နသလားလိ႔

ု ၊

တိ႔
ု က အ ိ ပိ ထမင္◌းေမ ကၽးပဲ ထားတာမဟုတါဘူး၊ေ◌နာကွ

စားဖို႔ပဲ !"

"အ ိ ပ ဒီအိမအလု ပမားမဟုတ းမ၊အိ မွာေ◌ရာ၊ကုမၸဏီ

မွာေ◌ရာ ကၽနေ◌တာ◌ပီ
္ းရင္ဩဇာအရွိ ဆံ◌းု သူပဲ၊ဘယိ ပဲ ေ◌ြမးစား

ထားတဲသ
့ ူ◌ျဖစ္ေ◌နပါေ◌စဦး၊သူကဒီအိမမိ သားစုဝငစ္ေယာကဲ၊အ

ိ ပိ ခဲ ◌ျခားဆကံတာမ်ိဳး ကၽနေ◌တာ◌ႀကိ
္ ဳက းမ၊ေ◌နာက

င္◌ျခင္ေ◌ပးပါ"
 ေ◌န႔လ သူမ အ ိ ပိ အထု တဲခိုင္◌းတာကအစမႀကိဳက း

လိေ
ု ႔မာင္ေ◌◌ျပာလိက
ု ာ။

"ဟုတါၿပီ ၊ေ◌နာက ဖစ္ေ◌စရပါဘူး၊တိ႔

ု ဘကဆင္◌ျခငါ ့မယ္"

ေ◌မာငသူမကိုတစ် ကွလည
ွ ့◌ၾကည့◌ဲ ေအပၚထပိ ေ◌တာ

က္ေ◌လ်ာွ က ကားသည္။သူမစိ ေတကာင္◌း◌ျဖစ် ဲ ပါ ့လား

လိ႔
ု တစ် ကွေမ တး။ကိုယသူေ◌စ့စပားတဲမ
့ ိ န◌းမတစ္
္ ေ◌ယာကါ

ပဲ ။ဒီေ◌လာက္ေ◌တာင္ေ◌◌ျပာေ◌ရးဆိုြခင့◌ရွိ ေရတာ့ဘူးလား။

ေ◌မာငရမ္◌းေ◌◌ျပာင္◌းလဲ သားသည္။အထူးသျဖင့ ◌ရိ ပစဲ ႔ပ

တတပီ း ဆတတိကိုမခံ တာ။ေ◌မာငဲ႔အရိ ပ စကားမွာ ဘယ္

အထိပတတက္◌ႏြ◌ယ္ေ◌နၾကသလဲ။ညီအကိုလိေ
ု ႔တာ့ေမ◌ျပာ

နဲေ႔နာ◌္ေ◌မာင္။ဘယီအကိုေမွမာငကံသလို မဆကံၾကဘူး။ၿ

ပီ းေ◌တာ့ေ◌မာင အရိ ပစဲ ႔ပတတပီ းသူမကိုစိတိ း သားသည္

တဲ။့ ေ◌မာငခု လိမ

ု ်ိဳးစိ တိ းေ◌ဒါသ ထကတွန◌းေ◌တာငသိ
္ ခဲ့ေ◌

တာ့ ု ဲ ။ေ◌မာငဲ႔အရိ ပေစၾ

အရိ ပ စိ ေ◌တာင္ေ◌က်းဇူးတငမလိပ

ကာင္◌းေ◌ တကို သူမပိုသိဖို႔လိလ

ု ာၿပီ ◌ျဖစည္။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
27,December,2020
(Z&U)
"အရိ ပ်စစ် "
 စက်ေခ ေတာ့သအလုပ်စားပွဲကေနတစ် ချက်ပဲလှမ်း ကည့်ကာမျက် ှာြပန်

လဲသွားသည်။စကားများ ပီ းတဲည ဲ့
့ ကတည်းက စက်နမျက် လံးု ချင်းဆံုေအာင်

ဲ့
မ ကည့်။ညစာလည်းသူတိနအတူဆင်းမစား။ခု ဆိုတစ် ပတ်ေတာင်ြပည့်

ေတာ့မည်ြဖစ် သည်။သူကလည်းတမင်ကို စမေခ ပဲ လတ်ထားလိက

ု ်တာ

ြဖစ် သည်။သဘက်ကစမေခ ရင် ဒီေကာင်ေလးဘက်ကလည်းစေခ ဖိ

ုိ ်တဲသ
အေ ကာင်းမ ှ ိ ဘူး။ေနာက်ဆံုးမေန င ့ ူကသူပဲြဖစ် ေနခဲ့ လ က်။

"အရိ ပ်စစ် "

ထပ် ေခ မှအနားေရာက်လာသည်။အနားေရာက်လာသူကို ကည့် ပီ းစက်

မျက် ှာမှာြပံ းရိ ပ်ထင်၏ဒီေကာင်ေလးမျက်ခံုးေတွကိုလိအ

ု ပ် တာထက်တန
ွ ့်

ေကွးထားတာြဖစ် သည်။စက်ကို သေဘာမကျတဲအ

့ ေ ကာင်းအမူအရာနဲ ့

ြပတာ။

"mailေတွြပန်စစ် ဖိ ှ ာတာဘယ်မှာလဲ"

ထိုအခါတွင်ေတာ့ စက်ေ ှ မှာချထားတဲL

့ aptopဆီ ေရာက်ေအာင်လာရ

ေတာ့၏စက်ကထိုင်ေနတဲခ
့ ံု ကိုအနည်းငယ်ေနာက်ဆုပ်ေပးရင်းသအတွက်

ေနရာေပးလိက
ု ်လ င် မတ်တပ် ကေနခါးကိုင်းလိက
ု ် ပီ း လက်ေချာင်းြဖ သွယ်

သွယ်ေတွကkeyboardေပ သွက်လက်စွာလပ် ှ ားသည်။

စက်လက်တစ် ဖက်ကသခါးကေန ဆွဲချလိက

ု ်လ င် ု တ်တရက်ဟန်ချက်

ပျက်ကာသအေနာက်မှာထိုင်ေနတဲစ
့ က်ေပါင်ေပ ဖင်ထိုင်ရက်ြပ တ်ကျလာ

ေတာ့သည်။စက်ဘက်ကိုအလနတ
် ့ ကားလှည့် ကည့်ရင်း

"ဘာလုပ်တာလဲ"
 " ငိမ် ငိမ်ေန၊လုပ်စရာ ှ ိ တာလုပ်"

ေ ှ ကိုြပန်လှည့်သွားေပမယ့် သခါးေပ ကစက်လက်ေတွကိုခါချသည်။

စက်ကဖယ်မေပးပဲ ပိုတိးု ဖက်ပစ် လိက

ု ်မှ ငိမ်သွား၏စက်တစ် ဖက်လှည့်ြပံ း

လိက
ု ်တာကိုေပါင်ေပ ထိုင်ေနသူကမသိ။ခဏ ကာေတာ့

"ရ ပီ ဖယ်"

စက်လက်ေတွကိုဆဲွဖယ်ကာ ထေြပးဖိ လပ
ု ် သည်။စက်ကအထမခံ ပဲခါးက

ေနြပန်ဆဲွချလ င် စက်ေပါင်ေပ ထိုင်ရက်ြပန်ြပ တ်ကျြပန်သည်။ဒီတစ် ခါ

ေတာ့ ေဘးေစာင်းေလးြပ တ်ကျလာတာမိ သလက်တစ် ဖက်ကစက်

လည်တိင
ု ်ကိုဖက်ထားသလိြု ဖစ် သွားသည်။စက်ေပါင်ေပ မှာထိုင်ထားေပ

မယ့်စက်ကအရပ် ြမင့်သူမိတစ် တန်းတည်းေလာက်သွားကျသည်။မျက်ခံုး

ေတွကိုတန
ွ ခ
် ့ ျ ိ းထားရင်းစက်ကို ကည့်ကာ

"ဘာလုပ်တာလဲ"

စက်ကြပန်မေြဖပဲ အသက်ြပင်းြပင်း ထုတ်လိက

ု ် ပီ းသမျက် ှာနားအထိ

တိကပ် ပစ် လိက

ု ်သည်။စက်အနားကပ် လိက
ု ်တာနဲသမျက်
့ ှာကေနာက်ဆုပ်

သွား၏စက်ကသမျက် ှာေနာက်ထပ် ကပ် မကွာလိက

ု ်ကပ် ရင်းလက်

တစ် ဖက်ကသေခါင်းကိုထိနး် ကိုင်လိက

ု ်ကာ ှ တ်ခမ် းေတွကိုဖိကပ် ပစ် လိက
ု ်

သည်။

"ဟင့်အင်း"

စက်ကသူဘယ်ေလာက် ု နး် ု နး် လတ်မေပးေတာ့ပါ။ ှ တ်ခမ် းတစ် ခုလံးု

ကိုအငမ် းမရငံစ
ု ုတ်ပစ် လိက
ု ်သည်။ဒီေကာင်ေလးနဲမထိ
့ ေတရတာတစ် ပတ်
ေလာက် ှ ိ ေန ပီ ြဖစ် သည်။သူကမှ စမေခ ရင်ဒီေကာင်ေလးဘက်ကလည်း

ုိ ်တဲသ
အေနသာ ကီးမလား။ေနာက်ဆံုးမေန င ့ ူကပဲ အနားမေရာက် ေရာက်

ေအာင်ေခ ရေတာ့သည်။

းူ ညံ့အိစက်ေနတဲ ့ ှ တ်ခမ် းေတွရဲ အထိအေတက စက်စိတ်ေတွကို

အထိနး် ချ ပ် ရခက်ေစသည်။ထိုေကာင်ေလးရဲ လ ာေတွအထိရစ် ပတ်စုပ်ယူ

ေနရတာေတာင်အားမရ င
ုိ ်။မျက် ှာတစ် ြပင်လံးု ကို ေနရာလပ် မ ှ ိ နမ် း ိက်မိ

ြပန်သည်။ခဏအ ကာသဘက်ကလည်းစက်အနမ် းေတွကိုစိတ်လိလ

ု က်ရ

တုန ် ြပန်
့ ေန ပီ မိ မွတ်မွတ်သိပ်သိပ်နမ် း ိက်ေနမိ သည်။

စက်အနမ် းေတွ ကမ် းသထက် ကမ် းလာေတာ့ေကာင်ေလးအသက် မဝ

ေတာ့ဘူးထင်သည်။နမ် းေနရင်းနဲစက်
့ ရင်ဘက်ေတွကိုတန
ွ း် ထုတ်လာ၏သ

ှ တ်ခမ် းေတွကိုလတ်ေပးလိက
ု ်ေတာ့မှအသက်ဝေအာင် သည်။စက်အနမ် း

ေတွေ ကာင့် ှ တ်ခမ် းပါးေလးေတွရဲစိုေန၏ ကည့်ေနရင်းအသည်းယားလာ

ကာခပ် ဟဟြဖစ် ေနတဲ ့ ှ တ်ခမ် းေတွကိုဖျတ်ခနဲငံ့ နမ် းလိက

ု ်သည်။စက်က

တစ် ဆတ်တည်းဝတ်ထားတဲအ
့ ေပ ကုတ်ကိုခ တ်ပစ် လိက
ု ်ရင်း နက်ခ်တိင
ု ်ကို

ပါြဖည်ချလိက
ု ်သည်။

စက်လပ ဲ့ က
ု ် သမ ကိုမျက်လံးု ဝိုင်းေလးေတွနလိ ု ် ကည့်ေနသူကို ေပ ပီ းစားပွဲ

ချေပးေတာ့လည်းမြငင်း။စက်ကသေြခေထာက်ေတွ ကားဝင်ေနရာယူရင်း

စားပွဲေပ ကိုလဲှချလိက
ု ်ေတာ့လည်းအလိက
ု ်သင့်။စက်သအေပ ကအုပ်မိုး

ပစ် လိက
ု ်ရင်း နင့်နင့်သည်းသည်းစိုက် ကည့်မိသည်။စက်ကိုမျက်လံးု ဝိုင်း

ေလးေတွန ဲ ြပန်
့ ကည့်လာသည်။ထိုအ ကည့်ေတွထဲမှာစက်အေပ ညံ့သက်မ
ေတွပါသည်။ေနာက် ပီ းစကားလံးု နဲေဖာ် ုိ ်တဲအ
့ ြပလိနားမလည် င ့ ဓိ ပါယ်ပါတဲ ့

ဲ့
အ ကည့်ေတွ။စက်ကိုမျက်လံးု ေတွနစကားေြပာေနတာြဖစ် သည်။ထိုေကာင်

ေလးရဲ အ ကည့်ေတွကိုစက်နားလည်သည်။

ကည့်ေနရင်းစက်အသက် သံေတွြမန်လာကာ သ ှ တ်ခမ် းေတွကိုေနာက်

တစ် ကိမ်ဖိကပ် ပစ် လိက

ု ်သည်။ဒီေကာင်ေလးသည် စက်အေပ အစပိုင်းမှာ

ဘယ်ေလာက်ပဲြငင်းဆန်ေနပါေစ။၊ေနာက်ပိုင်းစက်ထားသလိေ
ု နသည်။စက်

နမ် းတဲအ
့ တိင
ု ်း ြပန်လည်တန
ု ် ြပန်
့ လာတာပင်။သအေပ ကုတ်ေတွShirtေတွ

ကို ရင်ဘတ်ခဲွ ပစ် ေတာ့လည်းဘာမှမေြပာဘူး။စက်ကသနား နားတိးု ကပ် နမ် း

ိက်ရင်း

"ငါလိခ
ု ျင်တယ် ေပးမှာလား"

ထိုအခါမှစက်မျက် ှာ ကီးကိုအေဝးကိုတန
ွ း် ပစ် ပီ း

"ဟင့်အင်း ု ံ းမှာမြဖစ် ဘူး"

စက်ကသမျက် ှာတစ် ြပင်လံးု ကိုေနာက်တစ် ကိမ်ပူးကပ် နမ် း ိက်ရင်း

"မင်းက အိ မ်မှာကျအကပ် မှမခံ ပဲ"

"ဟင့်အင်းဖယ်ေပးေတာ့"

ထိုေကာင်ေလးသတိြပန်ဝင်လာ ပီ ြဖစ် သည်။စက်ဆီမှာညံ့သက်ေနတဲ ့

ွ း် လတ် ပီ းစားပွဲေပ
ေကာင်ေလးမဟုတ်ေတာ့ြပန်။စက်ရင်ဘတ်ေတွကိုတန

က ထေြပးဖိ လပ
ု ် ေတာ့သည်။စက်ကအထမခံ ။လက်ေမာင်းရင်း ှစ်ဖက်က

့ tyle pantကို ခက်ခက်ခဲခဲဆဲွ

ဆုပ်ကိုင် ပီ းအတင်းဖိ နမ် းသည်။သူဝတ်ထားတဲS

ခ တ်အ ပီ းမှာေတာ့ ေကာင်ေလးေအာက်ပိုင်းမှာအဝတ်မ ှ ိ ေတာ့။စားပွဲေပ

မှာအကင်ျ္ ီရင်ဘတ်ကဲွနပက်
ဲ ့ လက်ေလးြဖစ် ေနေတာ့၏စက်ကဝတ်ထားတဲ ့

ေဘာင်းဘီ ကိုေအာက်ေလ ာချလိက

ု ် ပီ းသူေြခေထာက်ေတွ ကားထဲေနရာ

ြပန်ယူသည်။

ေပါင်တံေဖွးေဖွးေတွက ထိရက်စရာမ ှ ိ ေအာင်လှ၏သတစ် ကိုယ်လံးု စက်

အ ကိမ် ကိမ်ထိေတွဖူးထားေတာ့အထူးတလည် ှ က်ဟန်မတူ။အေမးအမ င်

မ ှ ိ တဲသ
့ အရာေသးေသးကိုစက်ကလက်န ဲ ပွ့ တ်ဆဲွလိက
ု ်တာနဲ ့ ေခါင်းေထာင်

လာ ပီ းစားပွဲေပ ကထလာသည်။လံးု လံးု ထထိုင်မလာ င

ုိ ်ပဲတံေတာင်နစားပွ
ဲ့ ဲ

ုိ ်ေတာ့ပဲခဏအ ကာေအာက်
ေပ ေထာက်ထားရ၏ ု နး် လည်းမ ု နး် င

ှ တ်ခမ် းကိုက်ထားရင်းညည်းည စြပ လာသည်။

"အင်း! ဟင်း! မလုပ်"

စက်ကထပ် လပ
ု ် သည်။စက်အရာနဲပူ့ းကိုင် ပီ း ခပ် ြမန်ြမန်ပွတ်ဆဲွေတာ့

ေခါင်းေလးေမာ့သွား၏

"အား! ဟာ့!"

"အား! ဟင့်! ဟာ့! မေနတတ်"

ထိုအခါမှစက်က သအရာကိုပန်ေရာင်အေပါက်ငယ်ဆီေရ ပီ း

အထက်ေအာက်ပွတ်ဆဲွြပန်သည်။

"အာ့! ဟာ့! မေနတတ်ပါဘူးဆို အင်း! အာ့!"

စက်အရာကလည်းေခါင်းေထာင်ေနတာ ကာ ပီ ြဖစ် သည်။စက်ကအေ ကာ

့ အရာကိုအထက်ေအာင်ပွတ်ဆဲွ ပီ း
ပိ င်း ပိ င်းထေနတဲသ အေပါက်ငယ်ဆီ

ထိုးသွင်းလိက
ု ်လ င်
 "အာ့! အာ့! ြဖည်း! အင်း!"

"အား! အား!"

ကျပ် သိပ်ေနမက စက်ကို ူ းသွပ်သွားမတတ်။ေခါင်းေမာ့ညည်းည ရတဲ ့

အထိပဲ။အဆံုးထိတိးု ဝင်သွားေတာ့မှ တစ် ချက်ချင်းစရသည်။သူသည်

လည်းစက်တစ် ချက်ေဆာင့်တိင
ု ်း တစ် ချက်ေအာ် ညည်း၏အ၀င်အထွက်ကို

ခပ် သွက်သွက်လပ် ှ ား ပီ းသ ှ တ်ခမ် းေတွကို ငံစုပ်သည်။စက် ဒီေကာင်

ေလးနဲထိ
့ ေတရတိင
ု ်းရင်ခုနစ
် ိ တ်လပ် ှ ားမကဘာနဲမှ့ မတူ။တိးု ဝင် ပီ းရင်း

တိးု ဝင်ချင်သည်။ြဖစ် င ု ်းထိေတေနချင်မိတဲအ

ုိ ်ရင်အချ ိန်တိင ့ ထိ။

"ေဘာ့စ် အင်!"

ေခ သံ ကားမှသတိြပန်ဝင်သည်။ ု ံ းခန်းထဲဝင်လာသူကသမန်ေနဂျာမိုး

မာန်။အေနအထားကလံးု ဝတန်းလန်း ကီး။ေတာ် ေသးသည်က အရိ ပ်ကိုသူ

လံးု လံးု အကင်ျ္ ီေတွခ တ်မထားလိက

ု ်မိြခင်း။အရိ ပ်ကမိုးမာန်ကိုေကျာေပး

ထားရင်း သရင်ခွင်ထဲေြခကားယားနဲ ြဖစ်

့ ေနသည်။မိုးမာန်အသံ ကားတာနဲ ့

သခါးေတွကိုဖက်ထား ပီ းရင်ခွင်ထဲေခါင်းေလးဖွက်ထား၏ဒီေကာင်ေလး

ှ က်ေန ပီ ။မိုးမာန်ကလည်းေနရာမှာပဲ ပါးစပ် ေဟာင်းေလာင်းနဲ ့ အသက်

ေပျာက်ေနသလိ။ု ကျစ် !ဒီေကာင်

"မင်းတံခါးမေခါက်ဘူးလား"

"ေခါက်ပါတယ်boss၊bossကမ ကားတာပါ"

"မင်းေြပာစရာ ှ ိ တာေနာက်မှေြပာ၊ ု ံ းခန်းထဲတစ် ေယာက်မှဝင်မလာေစနဲ၊ ့

သွားေတာ့"
 "ဟုတ်ကဲ့ေဘာ့စ်"

ထိုအခါမှ မိုးမာန်ြပန်ထွက်သွားသည်။ရင်ခွင်ထဲကတစ် ေယာက်ကိုြပန်

ငံ ကည့်ရင်းစက်အကျပ် ု ိ က်ေနသည်။အခု အေြခအေနရေအာင်မနည်းေချာ့

ထားရသည်မလား။ဒီမိုးမာန်ဆိုတဲေ
့ ကာင်။

"မိုးမာန်က ဘာမြဖစ် ဘူး"

"ဟင့်အင်း၊ထုတ်ေပး အဟင့်!"

ု ဲ ဘာမြဖစ်
"မငိန ့ ဘူးလိေြပာေနတယ်"

ှ က် ပီ းငိေ
ု နသူကို စက်ဘယ်လိသ
ု ိမ်းသွင်းရမလဲမသိေတာ့။ ကည့် ပီ းရယ်

လည်းရယ်ချင် သနားလည်းသနားရသည်။မိုးမာန်ြပန်ထွက်မသွားခင်ကစက်

ခါးကိုကျစ် ေနေအာင်ဖက်ထားတာ အသက်ေတာင်မ ဘူးထင်သည်။စက်က

သပံုစံေလးကို ကည့် ပီ း ပိုလိခ

ု ျင်လာေပမယ့်သူကစက်ကိုအတင်းတွနး် ထုတ်

ေန ပီ ြဖစ် သည်။

"အရိ ပ်စစ် ေြပာရင်နားေထာင်"

"ဟင့်အင်း ထုတ်! အား! ဟာ့!"

သူကထု ု ိ က် ု နး် ကန်ေလ စက်ဆ ေတွကြပင်းြပေလြဖစ် ေနတာကိုသူမ

သိဘူးလား။စက်ကသူဘာေြပာေြပာဂ ု မစိုက်ေတာ့။အသွင်းအထုတ်ကို

ခပ် သွက်သွက်လပ
ု ် သည်။သူကလည်းဇွတ်အတင်း ု နး် တာပင်။ေနာက်ဆံုး

ေအာ် ညည်းရသူက သူပဲြဖစ် ေနခဲ့ လ က်။

"အာ့! ဟာ့! ရပ် ေပး အား!"

"မရပ် ဘူး"
 စက်ကေလ ာချထားတဲဘ
့ ာင်းဘီ ကို အရင်ဆံုးခ တ်ချလိက
ု ်သည်။ ပီ း

ေနာက်စားပွဲေပ ကေနသတစ် ကိုယ်လံးု ကိုဆဲွေပပစ် လိက

ု ်ကာ ဆိုဖာေတွဆီ

ကိုေလ ာက်လာသည်။က တ်ထွက်သွားတဲအ

့ ရာကို သအထဲြပန်ထည့်ရင်း

မတ်တပ် ကေနအသွင်းအထုတ်လပ
ု ် သည်။

"အာ့! ြပ တ်ကျေတာ့မှာ ဟာ့!"

"ြပ တ်မကျချင်ရင် ဖက်ထား"

ဒူးေခါက်ေကွးေအာက်ကေနစက်ကေပထားတာမိ စက်လည်ပင်းေတွကို

သိမ်း ကံ းဖက်ထားရေတာ့တာြဖစ် သည်။

ဆိုဖာဆီ ကိုေရာက်လာေတာ့စက်ကအရင်ခပ် ေလ ာေလ ာထိုင်ချလိက

ု ်

လ င် သူကစက်ခါးအေပ မှာခွ လျက်သားြပ တ်ကျလာသည်။စက်ကသ

့ ဝတ်ေတွကိုဇွတ်အတင်းဆွဲခ တ်ပစ် ပစ် လိက

ကိုယ်ေပ ကျန်ေနေသးတဲအ ု ်

ရင်း

"ြဖည်းြဖည်းချင်း လပ် "

"ဟင့်အင်း"

"အရိ ပ်စစ် "

စက်ကသတင်ပါးေဖွးေဖွးေတွကိုလက် ှစ်ဖက်ဆုပ်နယ်ပစ် လိက

ု ် ပီ း စက်

အရာကိုပါထပ် ထိုးထည့်လိက
ု ်လ င်

"အင့်! အာ့!"

"မလုပ်ေပးဘူးလား ငါမ ပီ းမချင်းထုတ်မေပးဘူးေနာ် "

 ထိုအခါမှ ြဖည်းြဖည်းချင်းထိုင်ထလုပ်လာသည်။စက်ကသမျက် ှာကိုပဲ

တစ် ချ ိန်လံးု လိက

ု ် ကည့်သည်။ ှ တ်ခမ် းကိုက်ရင်းညည်းည ေနသူက စက်

က ကည့်မေန။ဆိုဖာအမှီကိုကိုင်ထား ပီ းအဝင်အထွက်ကိုပဲအာ ု ံ စိုက်သည်။

အားမရြဖစ် လာရသူကစက်ပဲြဖစ် ေနကာ ဆိုဖာေပ ဆွဲလဲှချလိက

ု ်ရင်းအေပ

ကေန အဆက်မြပတ်ထိုးေဆာင့်ရေတာ့သည်။

"အား! အား! "

အချ ိန်တစ် ခုအထိလပ် ှ ားလိ ပီ းမှ ပီ းချင်လာတာြဖစ် သည်။သ ညည်း

သံေတွက စက်ကိုဆက် ပီ းထိနး် ချ ပ် မထား င

ုိ ်ေတာ့။သအထဲမှာေရာအြပင်

မှာပါစက်အရည်ေတွလ ံ ကကုနသ
် ည်။အထဲကထုတ် ပီ းအြပင်မှာ ေလးငါး

ချက်ပွတ်ဆဲွရေသးသည်။သဗိုက်ချပ် ချပ် ေပ မှာစက်အရည်ေတွနသအရည်

ဲ့

တစ် ချ ိ ။

ပင်ပန်း ပီ းေပျာ့ေခွ သွားသူကို စက်ကအသာထူေပး ပီ းရင်ခွင်ထဲေပကာ

ုိ ်ေတာ့ပဲစက်အလိအ
စိ တ် ကိ က်နမ် းသည်။မ ု နး် င ု တိင
ု ်းသာေနေပးရ

ေတာ့သည်။စက်ကသဒူး ှစ်ေချာင်းကိုပူး ပီ းဒူးေခါက်ေကွးေအာက်ကေနေပ

ထားရင်း ကျန်လက်တစ် ဖက်ကစက်အရာကိုအေပါက်ငယ်ဆီထိုးထည့်လိက

ု ်

လ င်

"အာ့! ဘာလုပ်! အား!"

"လိခ
ု ျင်ေသးတယ်"

စက်ကဒူးေခါက်ေကွး ှစ်ခုကိုပူး ပီ းေပထားတဲအ

့ တိင
ု ်းေအာက်ကေန

ု ်ဖက်ထားရင်းစက်အလို ှ ိ တဲအ
လပ် ှ ားသည်။စက်လည်တိင ့ တိင
ု ်းေနေပး
 ှ ာသည်။တစ် ပတ်ပဲမထိရတာေတာင်စက်အလိေ
ု တွမြပည့် င
ုိ ်။စိ တ် ှ ိ တိင
ု ်း

လပ် ှ ားေနမိ သည်။

"အာ့! ဟာ့! ဟင့်!"

စားပွဲေပ ကခလုတ်ကအဆက်မြပတ်ထြမည်လာမှ သတိြပန်ဝင်သည်။

ု ်ရင်းစားပွဲဆီေလ ာက်သွားကာ
ထိုအခါမှြပန်ထုတ်ေပးလိက ခလုတ်ကို ှပ
ိ ်

လိက
ု ်လ င်

"Boss ဇနီးေလာင်းBoss ု ံ းခန်းဘက်ချ ိ းဝင်သွားပါတယ် boss"

<<<<<<<<
>>>>>>>>
ေဒါက်!ေဒါက်!ေဒါက်!

ဒါဒါဝင်လာေတာ့ ေမာင်ကသစားပွဲေဘးကစာရွ က်တစ် ချ ိ ကိုလိက

ု ်

ေကာက်ေနတာြဖစ် သည်။

"ေမာင်"

သူမကိုတစ် ချက်လှည့် ကည့် ပီ းေမာင်ကြပံ းြပသည်။Formal suitနတ်ြပာ

နဲေမာင်
့ ကသိပ်ကိုေချာတာပဲ ။သူမေငးခနဲြဖစ် သွားရသည်အထိ။ေမာင်က

အရည်အချင်း ှ ိ ပီ းခန ် ညားထည်

့ ဝါသည်။ ပီ းေတာ့မာန ကီးေချမိုးသည်။

ေမာင့်အနားမှာ တစ် ေယာက်တည်းေသာကပ် ခွင်ရ

့ တဲသ
့ ူကသူမ။

"ေမာင့် ု ံ းခန်း ကီးကအကျယ် ကီးပဲ ေနာ် "

ဒါဒါကမှနန
် ရ
ံ ံ ေတွဘက်ကိုေလ ာက်သွားရင်း အင်းယားကန်ေရြပင်ကို

ေငးသည်။အြဖ စွတ်စွတ်စကတ်လိေ
ု ဘာင်းဘီ အဝဲ ကီးက သူမအရပ် ြမင့်
 ဲ့ က
ြမင့်နလိ ု ်ဖက်စွာ။အေပ ကcrop topအနက်အကျပ် ေလးနဲ တွ
့ ဲဝတ်ထားတာ

ြဖစ် သည်။ေရအိ ေ
ု ရာင်ဆံပင်အေခွ အလိပ်ေတွကိုေတာ့ခပ် ြမင့်ြမင့်စီးထား၏

သူမေမာင့်စားပွဲ ှ ိ ရာကိုြပန်ေလ ာက်လာေတာ့

"ကိစ ှ ိ လိလား မ"

"ဆိုပါေတာ့၊တိကိုshoppingလိက
ု ်ပိေပးေမာင်"

ေမာင်ကစ ်းစားသလိေ
ု ခါင်းတစ် ချက်ကုတ်သည်။

"ေမာင် ဘယ်ချ ိန်အားမှာလဲဟင်၊တိေမာင်န ဲ သွ

့ ားချင်လိ"

သူမစေရာက်ကတည်းက ် လုပ်ထဲမှာ။ညစာ
ေမာင်ကတစ် ေနကုနအ

ထမင်းစားချ ိန်ပဲေမာင်နေတရတာြဖစ်
ဲ့ ဲ ့ ပ်စစ် စကားများ
သည်။ေမာင်နအရိ

ထားတာေ ကာင့် ေမာင်စိတ်မ ကည်ေလာက်ဘူးအထင် ှင့် ေမာင့်အခန်းထဲ

လည်းဝင်မ ကည့်ြဖစ် ။သူမ ှ ိ ရာကိုလည်းေမာင်ကေရာက်မလာ။သူမကိုနည်း

နည်းပါးပါးေတာ့အားနာသင့်တယ်မိလား။ဟိမ
ု ှာတုနး် ကေတာင်တခါတေလ

လိက
ု ်ပိေပးတဲဟ
့ ာကို။

"က န်ေတာ် လိက

ု ်ပိေပးမယ် မ၊အချ ိန်ညိ ကည့်လိက
ု ်မယ်ခဏ"

ခဏ ကာေတာ့ေရချ ိ းခန်းဘက်ကအရိ ပ်စစ် ထွက်လာသည်။Suitအနက်

ေလးနဲ ြဖ
့ သနေ
် ့ န၏မျက် ှာေလးကေတာ့အနည်းငယ် မ
ွ ် းကျေနသလိ။ု

ေမာင်ကေရချ ိ းခန်းထဲကထွက်လာတဲအ
့ ရိ ပ်စစ် ကိုတစ် ချက်ေမာ့ ကည့် ပီ း

"ဘယ်အချ ိန်အားလဲ တစ် ချက် ကည့်ေပး"

"လက်မှတ်ထိုးရမှာေတွေတာ့ ှ ိ တယ်၊meetingကေနလည်
့ 1နာရီ မှစဖိ

ေြပာထားပါတယ်"
 စက်ကနာရီ တစ် ချက်ငံ ကည့်သည်။အခု က10နာရီ ခဲွ ။ဒါဆိုသူနအရိ
ဲ ့ ပ်

စစ် 1နာရီ ေလာက် ကာသွားခဲ့ တာပဲ ။

"ေမာင် ဒါဆိုအခု သွားလိက

ု ်မလားဟင်"

"အင်း၊သွား ကတာေပါ ့"

"ဟိအ
ု ရိ ပ်က ေမာင့်အတွင်းေရးမးမဟုတ်ဘူးလား၊တစ် ခါတည်းေခ လာခဲ့

ေလ"

"သူပင်ပန်းထားတယ်"

"ဟင်!"

"က န်ေတာ် မ ှ ိ ရင် ဒီမှာသူပဲအကုနလ

် ပ
ု ် ေပးရတာ၊က န်ေတာ့်မန်ေနဂျာ ှ ိ ပါ

တယ် သကိုေခ လာခဲ့ လိက

ု ်မယ်"

ေမာင်ကအရိ ပ်ကို ကည့်မေန။အရိ ပ်ကလည်းမျက်လာချေခါင်းငံ

ထားသည်။ဘယ်လိလ
ု ပ
ု ် ပါ ့မလဲ သူမကလည်းအရိ ပ်ကိုပဲေခ ချင်ေနေတာ့။

သအကိုကကိုယ့်သက်ဆိုင်သူဆိုတာ ြပချင်သည်။

"ဟိ ု အရိ ပ်ကမလိက ုိ ်ဘူးလားဟင်၊တိကအရိ ပ်န ဲ ့ ရင်း ှးီ ပီ းသားဆို

ု ် င

ေတာ့ေလ"

ု ်ခဲ့ေပးလိရပါတယ် မဒါ"
"က န်ေတာ် လိက

ဒါဒါ ့မျက် ှာဝင်းပသွားသည်။ထိေနာက်အရိ ပ်မျက် ှာကိုတစ် စိမ့်စိမ့် ကည့်

ပီ းြပံ းလိက
ု ်သည်။မင်းေစာင့် ကည့်ေနလိက
ု ်အရိ ပ်။အရိ ပ်ကမျက် ှာလဲသွား

ပီ မိသူမအြပံ းကိုမြမင်။ေမာင်ကဘာတစ် ခွနး် မှဝင်မေြပာ။အရိ ပ်ကိုတစ်

ချက်စိုက် ကည့် ပီ း ေ ှ ဆံုးကထွက်သွားလ င် သူမကေနာက်ကအမှီေြပး

 ု ်ရင်းေမာင့်လက်ေမာင်းကိုချ ိတ်ဆဲွလိက
လိက ု ်သည်။အရိ ပ်စစ် ကသူမတိ

ေနာက်က။

ဒီဇိုင်း ာနကြဖတ်ေလ ာက်ေတာ့ ဝန်ထမ် းေတွအားလံးု သူမကိုပဲသိသိ

ု ် ကည့်ေန ကတာြဖစ် သည်။မိ နး် ကေလးေတွရဲ မျက်ဝန်းမှာသူမ

သာသာလိက

ကိုအားကျမေတွအြပည့်။ေမာင့်လက်ေမာင်းမှာ လက်ေလးချ ိတ်ဆဲွရင်းသူမ

အလှဆံုးြပံ းထားြဖစ် သည်။အဟွနး် !အားကျ ကပါေစ။ကားေပ မှာေနရာချ

ေတာ့လည်း အရိ ပ်ကdriverေလးေဘးမှာ။သူမနဲေမာင်

့ က ကားေနာက်ခန်းမှာ

စီ းြဖစ် သည်။

ြမန်မာပလာဇာေရာက်ေတာ့လည်း သူမတိအတွဲကိုShoppingလာတဲသ
့ ူ

အချင်းချင်းေရာ၊အေရာင်းစာေရးမေလးေတွကပါသိသိသာသာေငး ကတာ

ြဖစ် သည်။သူမကဩဇီ မှာေနတာ ှစ် ှစ်ဆယ်နးီ ပါး ှ ိ ပီ မိ ြမန်မာမိ နး် ကေလး

ဲ့
ေတွနအနည် းငယ်ကဲွထွက်ေနမှာပင်။ေမာင်ကေရာဘာထူးလဲ။အရပ် ြမင့်ြမင့်

လူေကာင်ထွားထွား ကီးမိ ြမန်မာနဲေတာင်

့ သိပ်မတူ။

"ဟိ ု ေမာင်အထုတ်ေတွ"

သူမ တမင်ေြပာလိက
ု ်တာြဖစ် သည်။ေမာင်ကဘယ်တန
ု း် ကမှသူမအထုတ်

ေတွဆဲွမေပးဖူးတာသူမသိတာေပါ ့။မေနသာတဲအ
့ ရိ ပ်စစ် က

"က န်ေတာ့်ကိုေပး မဒါ"

သူမလက်ထဲကအထုတ်ေတွကိုေြပာင်းယူသည်။အခု သူမဝယ်သမ အ

ထုတ်ေတွအားလံးု ကအရိ ပ်စစ် လက်ထဲမှာ။ပထမေတာ့သူမနဲ ခွ့ ဲကိုင် ကေသး

သည်။ေနာက်ေတာ့အရိ ပ်စစ် ကအားလံးု ကိုယူသွားတာြဖစ် သည်။အခု ဆိုသ

လက်ထဲအထုတ် ကီးအထုတာငယ်ေတွန ဲ ြပည့
့ ်ေနေတာ့၏ ပီ းေတာ့သူမတိ

သွားရာေနာက်တစ် ေကာက်ေကာက်လိက
ု ်ေနရတဲအ
့ ြဖစ် ဟာ ဘယ်ေလာက်

ေတာင်ေကျနပ် စရာေကာင်းလိက
ု ်သလဲ။

အရိ ပ်စစ် ကို ဲ့

ေမာင်နစကားများတဲ ့ ကတည်းက ပိ င်ဘက်အြဖစ် ပဲ
ည

သေဘာထားခဲ့ တာြဖစ် သည်။ေမာင်ရင်ထဲမှာေရာ အခု ဘယ်လိခ

ု ံ စားေနရသ

လဲ။ ကည့်မိေတာ့ ထင်တဲအ

့ တိင
ု ်းေမာင်မျက် ှာပျက်ေန ပီ ။အံ ကိတ်ထား

သလိေ
ု မး ု ိ းေတွတင်းေနတာြဖစ် သည်။ေမာင်အရိ ပ်စစ် ကို အားမရြဖစ် ေန

ဲ ့ သတ်မှ ခံ စားရတာေတွမိလား။တန်ပါ
တာ။ဒါကလည်းေမာင်အရိ ပ်စစ် နပတ်

ဲ ့ သတ်မှြမင်ရတာေလ။
တယ်ေမာင်ရယ်။ေမာင့်ပံုစံအစစ် က အရိ ပ်စစ် နပတ်

သူမလိခ
ု ျင်တာမှနသ
် မ အားလံးု ဝယ် ပီ းချ ိန်မှာေတာ့ အထုတ်ေတွကအရိ ပ်

ဲ့
စစ် လက်နေတာင် မဆနေ
် ့ တာ့။ေမာင်ကတစ် ချက် တစ် ချက်အရိ ပ်စစ် ကို

ေနာက်ြပန်စိုက် ကည့်သည်။ဘာမှေတာ့မေြပာ။အရိ ပ်က ေမာင် ကည့်တာနဲ ့

မျက် ှာလဲသွားသည်။ခဏ ကာေတာ့ အရိ ပ်လက်ထဲကအထုတ်တစ် ချ ိ

ြပ တ်ကျကုနသ
် ည်။သူမကြပ တ်ကျတဲအ
့ ထုတ်တစ် ချ ိ ကိုြပန်ေကာက်ရင်း

"ေအာ် မဒါေမ့သွားတာ၊အရိ ပ်လက်ထဲ အထုတ်ေတွြပည့်ေနတာသတိမ

ထားမိ လိက
ု ်ဘူး"

"ရပါတယ်"

ေမာင်ကအရိ ပ်လက်ထဲကအထုတ်ေတွအားလံးု ကိုေဆာင့်ဆဲွယူပစ် လိက

ု ်

ဲ့
တာမိ အရိ ပ်ကမျက်လံးု ဝိုင်းေတွနေမာင့
်ကို ကည့်သည်။

"မ င
ုိ ်ရင်မ င
ုိ ်ဘူးေြပာပါ ့လား၊မင်းမှာပါးစပ် မပါဘူးလား၊ေတာက်!"
 ေြပာ ပီ းေ ှ ဆံုးကေနေြခလှမ်း ကဲ ကီးေတွန ဲ ထွ
့ က်သွားသည်။

"ေမာင် ခဏ"

သူမကေမာင့်ေနာက်ကိုအေြပးလိက
ု ်သည်။ေမာင်ဘာကိုမေကျမနပ် ြဖစ်

သွားတာလဲသူမသိတာေပါ ့။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"အရိ ပ်စစ် ကိုသွားေခ "

"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့သူေ း"

ဒီညလည်း ဒီေကာင်ေလးထမင်းဆင်းမစားဘူး။သူေနချင်သလိထ
ု ားလိမ

ဲ့
ြဖစ် ။တြခားသူေတွနအဆင် ဲ ့ ုအ မဲ ရွ ဲေစာင်းေနတာ
ေြပသေလာက်စက်နဆိ

ြဖစ် သည်။သွားမေခ ခို င်းရင်ထမင်းဆင်းစားဖိ ကလမ် းမြမင်။ခဏအ ကာ

ေကာင်မေလးတစ် ေယာက်ပဲြပန်ဆင်းလာကာ

"သူေ း အကိုေလးကေနာက်မှစားမယ်လိေြပာခို င်းပါတယ် ှ င်"့

ေဒါသကေထာင်းခနဲထွက်သည်။ကျစ် !

"ေဒ ကီးပဲ သွားေခ လိက

ု ်ပါ"

"ဟိ ု သားစက်၊အရိ ပ်က ဟိ ု ေနာက်မှပဲစားပါလိမ့်မယ်၊သားတိပဲ!"

ေဒ ကီးမျက် ှာကလည်းမထားတတ်ေအာင်ပျက်ေနတာြဖစ် သည်။ဘာ

ေတွြဖစ် ေန ကတာလဲ။အရင်ရက်ေတွကသူကလည်းစမေခ ချင်တာေ ကာင့်

ခဏလတ်ထားတာြဖစ် သည်။အခု လိစ

ု ည်းကမ် းပျက်ဖိေတွမပါဘူး။

ု ်ပဲသွားေခ လိက
"ရတယ် က န်ေတာ် ကိုယ်တိင ု ်ေတာ့မယ်"
 စက်ေနရာကထေတာ့ ေဒ ကီးနဲေကာင်
့ မေလးေတွကမျက်လာချသည်။

မျက် ှာေတွကအပျက်ပျက်။

စက်ထမင်းစားခန်းထဲကထွက်ဖိအလုပ်

"ဟိ ု ေမာင်ခဏေနပါဦး"

တစ် ဖက်မှာထိုင်ေနတဲမ
့ ကလှမ်းတားသည်။ေနာက်ြပန်လှည့် ကည့်လ င်

"ဟိ ု အဲ ဒ
့ ီညကေမာင်တိ ှစ်ေယာက်စကားများ ကလိေလ၊ထမင်းေကာင်း

ကာင်းမစား ကတာနဲ တိ
့ ကအရိ ပ်ကိုထမင်းေနာက်မှစားဖိ ေြပာလိက
ု ်တာ"

စက်မျက် ှာပျက်သည်။မျက်ခံုးေတွတန
ွ ခ
် ့ ျ ိ းပစ် လိက
ု ်ကာသူမကိုစူးစိုက်

ကည့်ရင်း

"မ ဘာေြပာလိက
ု ်တာလဲ"

"ဟိ ု ဲ ့ ပ်ထမင်းစားရင်းစကားထပ် များေန ကမှာစိုးလိ

တိကေမာင်နအရိ

ေစတနာနဲပါ၊အရိ
့ ပ်ကိုအရင်စား ှင်ဖ
့ ိ ေြပာပါေသးတယ်၊အရိ ပ်ကိုယ်တိင
ု ်က

သူေနာက်မှစားလိက
ု ်မယ်ဆိုတာနဲ"့

ဒါေ ကာင့်ဒီေကာင်ေလးထမင်းဆင်းမစားတာြဖစ် မည်။

့ ဲ။သူကေရာဘာလိမသိရ
တစ် ေယာက်တည်းဘယ်အချ ိန်မှဆင်းစားတာတဲလ

တာလဲ။

စက်ကထမင်းစားခန်းထဲကေြခလှမ်း ကဲ ကီးေတွန ဲ ထွ
့ က် ပီ းအေပ ထပ် ကို

တစ် ဒန
ု း် ဒုနး် ေြပးတက်သွားတာြဖစ် သည်။ေြပးတက်သွားပံုအရစက်ေဒါသ

တအားထွက်ေန ပီ ဆိုတာခနမ
် ့ ှနး် မိ သည်။ေဒ ေရသက်ပျင်းသာ ချမိ

ေတာ့၏သားအရိ ပ်အြပစ် မှမဟုတ်ပဲ။

 စက်အခန်းထဲကို ု ်း ကဲဝင်လာေတာ့အရိ ပ်ကအိ ပ်ရာေပ လှဲေနတာ
ဝုနး် ဒိင

ြဖစ် သည်။အရိ ပ်ကေခါင်းေထာင် ကည့် ု ံ ပဲ ှ ိ ေသးသည်။စက်က

အ ကမ် းပတမ် းဆွဲထူပစ် လိက

ု ်ရင်း

"ထမင်းစားရမယ်၊သွားမယ်ထ"

စက်ကသလက်တစ် ဖက်ကိုဆဲွယူလ င်စက်လက်ကိုခါချ ပီ း

"ေနာက်မှ စားလိက
ု ်မယ်"

"မင်းကိုငါ ဘာေြပာထားလဲအရိ ပ်စစ် "

စက်ကိုခပ် စူးစူးတစ် ချက်ေမာ့ ကည့်ကာ ြပန်လဲှချဖိ လပ

ု ် သည်။စက်က

အအိ ပ်မခံ ။ေဘးမှာထိုင်ချပစ် လိက

ု ်ရင်း လက်ေမာင်းရင်းေတွကဆုပ်ကိုင်

ထား ပီ း စိုက် ကည့်သည်။စက်ေဒါသေတွတအားထွက်ေနတာြဖစ် သည်။သူ

ကလွဲရင်အားလံးု နဲအဆင်
့ ေြပေြပဆက်ဆံသည်။သကိုပဲအ မဲ ရွ ဲေစာင်းေန

တာ။

"မင်းကို ငါဘာေြပာထားလဲလိေမးေနတယ်"

"မသိဘူး"

"ေအး ေကာင်းတယ်၊မင်းသိေအာင်ထပ် ေြပာရတာေပါ ့၊ဒီအိမ်မှာ မင်း

ဂ ု စိုက်ရမှာငါတစ် ေယာက်တည်းပဲ တြခား ဘယ်သူေြပာတာမှ"

"က န်ေတာ် မလုပ် င

ုိ ်ဘူးကိုစက်၊အထူးသြဖင့်မဒါ၊မဒါကကိုစက်ဇနီး

ေလာင်း၊က န်ေတာ့်မရီ းြဖစ် လာမယ့်သူ"

"မင်းကိုငါညီတစ် ေယာက်လို သေဘာမထားတာမင်းအသိဆံုးအရိ ပ်စစ် "

စက်ကသမျက် ှာကိုတည့်တည့်စိုက် ကည့်ေတာ့မျက် ှာလဲသည်။

 "လာခဲ့ ထမင်းစား ပီ းမှြပန်အိပ်"

"က န်ေတာ် မစားဘူး"

"အရိ ပ်စစ် "

"က န်ေတာ် ေနာက်မှစားလိက

ု ်မယ်၊က န်ေတာ် အိပ်ချင် ပီ "

"မရဘူး၊ေနာက်မှဆိုမင်းမစားရဘူး"

"မစားဘူး"

"မင်းေတာ် ေတာ် ေြပာရခက်ပါ ့လားအရိ ပ်စစ် ၊ ေတာက်!"

ဲ့
ေဒါသထွက်ထွက်နလက် ေမာင်းရင်းေတွကေနေဆာင့်တန
ွ း် ပစ် မိလ င်

အိ ပ်ရာေပ ပံုခနဲ ပိ ကျသည်။လှည့်မ ကည့်ချင်ေတာ့။ဒီေကာင့်ကိုစိတ်မ ှ ည်

ဘူး။

ဂျ ိန်း!

တံခါးေဆာင့်ပိတ် ပီ းစက်ေအာက်ထပ် ကိုြပန်ဆင်းလာေတာ့ ထမင်းဝိုင်းက

ဒီအတိင
ု ်း။စက်စားချင်စိတ်လည်းမ ှ ိ ။ဘယ်သကိုစိတ်တိရ
ု မှနး် မသိ။

အားလံးု ကသူေကျေကျနပ် နပ် လပ

ု ် ထားတဲအ
့ ရာေတွချည်းသာ။ဒါေပမယ့်

အခု လိေ
ု တွြဖစ် လာဖိ မဟုတ်ဘူး။စက် ထမင်းကို ဘယ်လိမ
ု ှဆက်စားလိမရ

ေတာ့။

"က န်ေတာ် ေတာ် ပီ ေဒ ကီး"

"ေမာင် ဘာလိထမင်းမစားတာလဲ"

"စားချင်စိတ်မ ှ ိ ေတာ့လိ"

ဲ ့ သတ် ပီ း တိကိုစိတ်ဆိုးေနတာလား"
"ေမာင် အရိ ပ်နပတ်
 မိ နး် မတစ် ေယာက်န ဲ ့ပိ င် ပီ းစိ တ်ဆိုးေဒါသထွက်ရမှာမဟုတ်ေပမယ့် သူမ

ကိုတစ် ကယ်စိတ်ဆိုးသည်။သူဘာမှြပန်မေြပာေတာ့

ဲ ့ သတ် ပီ း
"အရိ ပ်နပတ် ေမာင်Sensitiveအရမ် းြဖစ် ေနသလားလိ၊တိက

အရိ ပ်ကိုထမင်းမေက းပဲ ထားတာမဟုတ်ပါဘူး၊ေနာက်မှ စားဖိ ပဲ!"

"အရိ ပ်က ဒီအိမ်ကအလုပ်သမားမဟုတ်ဘူးမ၊အိ မ်မှာေရာ၊ကုမဏီမှာေရာ

က န်ေတာ် ပီ းရင်ဩဇာအ ှ ိ ဆံုးသူပဲ၊ဘယ်လိပ

ု ဲ ေမွးစားထားတဲသ
့ ူြဖစ်

ေနပါေစဦး၊သူကဒီအိမ်ကမိ သားစုဝင်တစ် ေယာက်ပဲ၊အရိ ပ်ကိုခဲွ ြခားဆက်ဆံ

တာမျ ိ းက န်ေတာ် မ ကိ က်ဘူးမ၊ေနာက်ဆင်ြခင်ေပးပါ"

ေနလည်
့ ကသူမ အရိ ပ်ကိုအထုတ်ဆဲွခိုင်းတာကအစမ ကိ က်ဘူးလိေမာင်

ေြပာလိက
ု ်တာ။

"ဟုတ်ပ ါ ပီ ၊ေနာက်မြဖစ် ေစရပါဘူး၊တိ ဘက်ကဆင်ြခင်ပါ ့မယ်"

ေမာင်ကသူမကိုတစ် ချက်မှလှည့်မ ကည့်ပဲ အေပ ထပ် ကို

ေတာက်ေလ ာက်တက်သွားသည်။သူမစိ တ်မေကာင်းြဖစ် ကျန်ခဲ့ပါ ့လားလိ

တစ် ချက်မှမေတွး။ကိုယ်ကသူေစ့စပ် ထားတဲမ

့ ိ နး် မတစ် ေယာက်ပါပဲ ။ဒီ

ေလာက်ေတာင်ေြပာေရးဆိုခွင်မ
့ ှ ိ ရေတာ့ဘူးလား။

ဲ ့ သတ် ပီ း
ေမာင်အရမ် းေြပာင်းလဲသွားသည်။အထူးသြဖင့်အရိ ပ်စစ် နပတ်

ဲ ့ ပ်စစ် ကားမှာ
ဆတ်ဆတ်ထိကိုမခံ တာ။ေမာင်နအရိ ဘယ်အထိပတ်သတ်

ဆက် ယ
ွ ်ေန ကသလဲ။ညီအကိုလိေတာ့မေြပာနဲေနာ်
့ ေမာင်။ဘယ်ညီအကိုမှ

ဲ့
ေမာင်ဆက်ဆံသလို မဆက်ဆံ ကဘူး။ ပီ းေတာ့ေမာင်က အရိ ပ်စစ် နပတ်

သတ် ပီ းသူမကိုစိတ်ဆိုးသွားသည်တဲ။့ ေမာင်အခု လိမ

ု ျ ိ းစိ တ်ဆိုးေဒါသထွက်
တတ်မှနး် ေတာင်မသိခဲ့ေတာ့ ု ဲ။
အရိ ပ်စစ် ကိုေတာင်ေကျးဇူးတင်ရမလိပ

ဲ ့ ပ်စစ် အေ ကာင်းေတွကို သူမပိုသိဖိလိလ

ေမာင်နအရိ ု ာ ပီ ြဖစ် သည်။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
27,December,2020
Part-24

(Z&U)
ဒီညအရိ ပ စမင္◌းဆင္◌းစား၊မစားသိခ်ငာေ◌ၾကာင့◌ါဒါေ◌အာ

က ပိ ဆင္◌းလာလိက
ု ာ◌ျဖစည္။အရေင တတုန◌းကမွ
္ အရိ ပ

စမင္◌းဆင္◌းစားတာေ◌ တ႕ေရသးသည္။ဒီေ◌နေ႔တာ့ထမင္◌းစားခ

န◌းထဲ
္ ေ◌ဒၚႀကီးတစ္ေ◌ယာကည္◌းဘာေ◌ တလုပ္ေ◌နသ သိ။

" ဒၚႀကီး"

" အာ◌္ သမီ း"

" ဒၚႀကီးcoffeeေ◌ဖ် ာ◌္ေ◌နတာလား၊ဘယ ႔အ တကဲ"

"သားစက တကမီ း၊စာၾကည့◌န◌းထဲ

္ လာပိုေ႔ပးပါ ဆိုတာနဲ႔"

"ဒါဆိုဒါဒါ သားပို႔လိက
ု ယ္ေ◌နာ◌္၊ေ◌ဒၚႀကီး သားနားလိက
ု ္ေ◌လ"

" ကာင္◌းသားပဲ သမီ း၊ဒါဆိုေ◌ဒၚႀကီး သားေ◌တာ့မယ္ေ◌နာ◌္၊ဘုရားဝ

တ္◌ျပဳခ်ငေ
္ ◌သးလိေ
ု ႔လ"

"ဟုတဲ ၊ေ◌ဒၚႀကီး သားနားပါ"

ေ◌ဒၚႀကီး ထ ကားတာနဲေ႔ကာ◌ဗ
ီ န◌းေ◌လးကိ
္ ုငင္◌းစာၾက

ည့◌န◌းရွ
္ ိ ရာ ထကာလိက
ု ည္။တံခါးေ◌ခါကပီ း သူမဝငာေ◌တာ့ေ◌

မာငစာၾကည့◌ား ပဲ မွာFileတစပဲ႔အလုပႈပ္ေ◌န၏အိ မ္ေ◌နရ

င္◌းတီ ွ ပ ဖဴ ေ◌လးဝတားတာေ◌တာင္ ေ◌မာငရွ င္◌းသနေ႔နသည္
္ ။

သူမကိုတစ် ကဲေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ းသူ႔အလု ပ ◌ျပ ပ်ွင္

" မာင္"

"မ မအိ ပ္ေ◌သးဘူးလား"

ေ◌မာင့ ◌နားကိုတိးု က ပားလိက

ု ပီ း ေ◌မာင့◌ခံ ◌းု ေ◌ပၚလက္ေ◌လး

လွမ္◌းတငိ က္၏တစတည္◌း ေ◌မာင့◌ေ

္ ◌က်ာမွာပါကိုယ္ေ◌လးဖိ

ကပိ ကင္◌း

" အာကပဏဆင္◌းလာရင္◌း ေ◌မာငာၾကည့◌န◌းထဲ

္ မွာဆိုတာ

နဲ႔ဝငာလိက
ု ာ၊ေ◌မာင့ ◌ိ တိေ
ု ႔တာင္◌းပ ါတယ္၊တိ႔
ု ကိုေ◌မာငိ

တိ းေ◌နတာလားဟင္"

ေ◌မာင စာြ႐က္ေ◌ တမွာလကွတ္ေ◌ တလိက

ု ိ းေ◌နတာ◌ျဖစ

ည္။သူမကိုေ◌မာ့မၾကည့◌ဲ

"မဆိုးပါဘူး မ"

အသံကခပ္◌ျပတ္◌ျပတ္။ေ◌မာင မကိုစိတိ းေ◌နတုန◌းပါ။သူ

္ မကိုယ္

သူမျပ ◌
ံ ႔
ု ၾကည့◌သ
ိ ည္။သူမဝတားတာကလ င္◌းဟိက
ု ိ က္

ညဝတိ းဂါဝေ ပ် ာေ
့ ◌လး။သူမႀကိဳးစားၾကည့◌် ငည္။ၿပီ းေ◌

တာ့ေ◌မာင မေအပၚဘယိ ေသဘာထားမလဲ စမ္◌းၾကည့◌င

် ္ေ◌သး

သည္။ထိုေ႔ၾကာင့◌ေ
္ ◌မာင့◌ေ
္ ◌က်ာမွာသူကိုယ္ေ◌လးကိုမီွႏြ◌ဲ႕လိက
ု

င္◌းေ◌မာင့◌ါး◌ျပငိ လကဲ႔အသာြပတ ပာ

" မာင္ေ◌က်နပ္ေ◌အာင္ တိ႔

ု ဘာလုပ္ေ◌ပးရမလဲဟင္၊ေ◌မာင္"
 ေ◌မာင သူ႔ပါး◌ျပင္ေ◌ပၚကသူမလက္ေ◌ တကိုမသိမသာတိမ္◌းေ◌

ရွ ာငည္။သူေ႔က်ာမွာမွီထားတဲသ
့ ူမကိုယ္ေ◌လးကိုပါ မသိမသာဖ ယာ

လိက
ု ပီ း

" ကၽနေ◌တာ◌္
္ ဘာမျဖစါဘူးမ၊မ သားအိ ပ္ေ◌တာ့ေ◌လ ကၽနေ◌
္

တာ◌ည္◌းနည္◌းအလုပႈပ္ေ◌နလိ႔
ု "

ေ◌မာင့◌က
် ွာမွာအရယၿပံ ◌းဳ လံ◌းု ဝမရွိ ။ေ◌မာင အရိ ပ စ

စ္ေ◌ယာက္ေ◌လာေကပၚမွာသာေ◌ သးဆူ လယာ။သူမအပါအဝင

စ္◌ျခားသူေ◌ တေအပၚဆိုအၿမဲ ေ◌အးစကက္။သိပိ သာ လန◌းတယ

္

ဟုတ းလားေ◌မာင္။ေ◌မာင့◌က
် ွာေ◌ခ် ာေ◌ခ် ာကိုသူမခပ္ေ◌ ဆးေ◌

ဆးေ◌ငးၾကည့◌ေ
္ ◌နမိ သည္။ေ◌မာငသူ႔အနားသူမရွိ ေ◌နမွန◌းေ◌
္

တာင္ ု ေကမာငဖိ တဲေ◌ရာကာတဲဧ

သတိမထားမိ ေ◌တာ့ဘူး။တိ႔ ့ ည့◌္

သ ိ ႔လိ႔
ု လားေ◌မာင္။

"တိ႔
ု သားအိ ပ္ေ◌တာ့မယ္၊Good night ေ◌မာင္"

"Good night မ"

မဒါ ထ ကားေ◌တာ့မွစကလု ပဲကိုအာရံ ◌◌

ု ျပ ိ ႔ရသည္။အိ ပ

ရလိ႔
ု သာအလု ပင္◌းလုပ္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။အာရံ ◌က
ု အလု ပဲ မွာ

လံ◌းု ဝမရွိ ။အရိ ပ စစာတစယင္◌းမစားဘူးလား။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လး

ပငန◌းေ◌နတာလည္
္ ◌းသူသိသည္။ညစာပါမစားရင္ ပိုဆိုးဦးမည္။လကွ

တ္ေ◌ တအကု ိ းၿပီ းေ◌တာ့11ထိုးေ◌နၿပီ ။

 စေကပၚထပိ ◌ျပ ကာေ◌တာ့ကပပခန◌းကိ
္ ုစိေတရာ

က္၏သူသိသည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးလည္◌းေ◌ကာင္◌းေ◌ကာင္◌းအိ ပ္ေ◌

ပ် ာ◌ွာမဟုတ း။စကံခါးေမခါကဲ ဒီအတိင

ု ္◌းဝငာလိက
ု ည္။အရိ

ပစတစကိ လွည့ ◌ိပ္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။မဟုတ း။ဒီေ◌ကာ

င္ေ◌လးသူဝငာမွဟိဘ
ု ကိ လွည့ြ ◌ားတာ◌ျဖစိ ငည္။အိ ပ် င္ေ◌

ယာင္ေ◌ဆာင္ေ◌နသူေ◌ဘးအသာဝငွဲလိက
ု င္◌း သူ႔ဘ ကဲလည
ွ ့◌ ္

လိက
ု ည္။အလိက
ု င့◌ေ
္ ◌လးပါလာေ◌ပမယ့◌က
် ံ◌းု ေ◌ တကိုေ◌တာ့

စံ ◌မ
ု ိွတား၏

သူ႔မ် ကွာႏ◌ုစငငိ စကိ ကကည့◌ေ

္ ◌နမိ သည္။အိ ပ် င္ေ◌ယာင္ေ◌

ဆာင္ေ◌နသူကနႈတမ္◌းေ◌ တကိုတင္◌းတင္◌းေ◌စ့ထား၏သူတစယ္

အိ ပငႈတမ္◌းကအဲ လ ု ွမဟုတဲ။စကစ် ကပံ ◌းဳ ၿပီ း

့ ိမ အိ ပ္ေ◌န

သူရဲ႕မ် ကံေ◌ တကိုဖိကပမ္◌းလိက

ု ည္။ၿငိမ္၍သာေ◌န၏မ် ကွာတ

စ္◌ျပငံ◌းု ကိုတစ် တ်တမ္◌းေ◌တာ့လည္◌းတုတ တွမလႈပ္။ေ◌

တာ◌္ေ◌သးသည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးဖ် ားေ◌နတာမဟုတိ ႔။အထုပ္ေ◌ တ

ဆဲ ခဲ့တဲလ
့ ကဝါးေ◌လးေ◌ တကို ဆဲ ◌ျဖန႔ၾကည့
္ ◌ေ
္ ◌တာ့အနည္◌းငယ္

ရဲ ခ်ငေ
္ ◌ေနသး၏

အိ ပ္ေ◌နတာေ◌တာင်ကွာႀကီးတင္◌းၿပီ းအိ ပ္ေ◌နသူကိုစကကည့◌

ပီ းအသည္◌းယားလာရသည္။ထိုေ႔ၾကာင့◌ါးေကနသူ႔ဘကိ ဆဲ က

ပစိ ကာ နႈတမ္◌းေ◌ တကိုငံ◌စ

ု ုပ စိ ကည္။ႏ◌ူးညံ့အိစက္ေ◌န

တဲအ
့ ထိေအ တ႕မွာစကစ းေ◌နမိ သည္။နႈတမ္◌းေ◌ တကိုလ်ာွ နဲ႔လ်
ကပီ းမ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု ကိုပါ လ်ာွ နဲ႔အ ႔
ွံ လိက
ု ်က္ေ◌တာ့မ်က္

လံ◌းု ေ◌ တမွိတားရင္◌းေကန မ် ကံ◌းု ေ◌ တ တနေ႔

္ ကးလာ၏စကပံ ◌းဳ

ရင္◌းသူ႔နား နားတိးု ကပာလ်ာွ နဲ႔လ်ကိ ကပီ းမွ

"အရိ ပစ္ မင္◌းအိ ပ် ငေ

္ ◌ယာင္ေ◌ဆာင္ေ◌နတာမလား"

◌ျဖန◌း!
္

"အာ့!"

လကစကစကါး◌ျပင္ေ◌ပေၚ◌ျဖာင္◌းခနဲက်လာသည္။ၿပီ းတာ

နဲ႔ စက ငငဲကြဇတ န◌း ဲ

္ ထက္ေ◌တာ့၏စကအတင္◌း◌ျပ ဖ

ကားေ◌တာ့ေ◌◌ျေခထာက္ေ◌ တနဲ႔ပါ စကိ ကနေ◌က်

္ ာကာတာ◌ျဖ

စည္။စကသူ႔ ေ◌◌ျေခထာက္ေ◌ တကိုဖမ္◌းခ်ဳပပီ းေ◌ပါငကားထဲညႇ

ပားလိက
ု သည္။ ု န◌းေ◌နသူ
္ ကိုေ◌နာက္ေ◌က်ာေကနအတင္◌းသိုင္◌းဖ

ကစိ ကင္◌း ငတဲ႔ပါက်ပ္ေ◌ေနအာ ငဲကပစိ ကည္။

လံ◌းု ဝလႈပိ ႔မေရတာ့ဘူးဆိုမွ

"ဖယ္ လႊတ္"

"မလႊတ း၊ငါဒီညဒီမွာအိ ပွာ"

စကိ မ် ကံ◌းု ဝိုင◌

္ းေ◌ တနဲ႔အလန႔တၾကားေ◌မာ့
္ ၾကည့ ◌ာ

လ်င
ွ ္

"မင္◌းကို ဘာမွမလု ပ း၊ဒီတိင

ု ◌ ု ဲ"
္ းအိ ပံ ◌ပ

"ဟင့ ◌င္◌း"

စကငတ္ေ◌ တကိုြဇတတင္◌း တန◌းထိ

္ ုးလာ◌ျပန၏
္
 "ဆက န◌းေ◌နရင္
္ ငါမင္◌းကိုမလႈပိ င္ေ◌တာ့တဲအ
့ ထိလပ
ု ွာေ◌နာ◌္

အရိ ပစ္၊မယံ◌မ ဲ "

ု ရွိ န႔

ထိုအခါမွရ ငငဲကၿငိ မားသည္။စိ တ္ေ◌ကာက္ေ◌◌ျပ ေမ◌ျေပတာ့

မသိ။ေ◌ကာင္◌းေ◌ကာင္◌းေ◌ခ် ာ့ ငကွမခံ ပဲ။

<<<<<<<
>>>>>>>
"အရိ ပစ္ ဘယွာလဲ၊ သားေ◌ခၚလာခဲ့ "

မိုးမာနေ◌ရာGMဦးတိ
္ းု ေ◌ဝပါ ေ◌ရာကကတ ည္။စက္ေ◌ဒါသ

တအား ထက္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။အရိ ပ စ ပ္ေ◌နတာေ◌ တမဟုတ း။

ဒီေ◌န႔Foreignerတစ္ေ◌ယာကဲေ႔ တ႕ဖို႔ရွိ တာကို သူ႔ကိုတစ္ေ◌

န႔လံ◌းု ဘာတ စန◌းမွ

္ ေမ◌ျပာ။သူေမ◌ျပာခဲ့ လိ႔
ု င
ုိ ံ◌ျခားနဲ႔ဖက

ပ္Projectတစ လုပိ ႔အြခင့ေ◌ရးတစ က သကကဲ ဆံ ◌းု ရႈ◌းံ လိက

ု ္

ရၿပီ ◌ျဖစည္။

ဲ အလုပ္
အခ်ိ ႔ လုပတဲေ
့ ◌ခတွာဘယ ကၾကာၾကာထိုင္ေ◌စာ

င့◌ေ ့ ဲ။ဂ်ပ ဧည့ ◌

္ ◌နမွာတဲလ စ္ေ◌ယာကဲ႔ခ်ိ န◌းထားတဲ
္ အ
့ ခ်ိ ိ

စကေကရာက သား င
ုိ ေ
္ ◌တာ့တစ္◌ျခားကုမၸဏီတစ နဲ႔စာခ်ဳပ္ ခ်ဳ

ပားၿပီ ◌ျဖစည္။စကိသိခ်င◌
္ းလို ကားေ◌ပမယ့◌္ အားလံ◌းု ၿပီ း

စီ း သားၿပီ ဆိုတဲသ
့ တင္◌းသာၾကားခဲ့ ရသည္။အခု လပ
ု ယ့◌P
္ rojectက

ထူးၿပီ းဆံ ◌းု ရႈ◌းံ နစာ သားတာမ်ိဳးမရွိ ေ◌ပမယ့◌္ ေ◌နာက ပလု ပဲ

လုပိ ေ႔ တရွိ လာခဲ့ ရင္ေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ ကစာေရတာ့မည္◌ျဖစည္။ဟိ ု

ဲ သာလ ကဲ သားဖို႔မ် ားသည္။ၿ

ဘကလကရွိ ၿပီ းသားကုမၸဏီန႔
ပီ းေ◌တာ့အခု လပ
ု ယ့◌P ဲ စာခ်ဳပိ ႔အစကတ
္ rojectကကိုယ့ ◌ မၸဏီန႔

ည္◌းကနာမ ထက္ေ◌နၿပီ းသား။အခု မွတစ္◌ျခားကုမၸဏီတစ နဲ႔

စာခ်ဳပိ ကပီ ဆိုေ◌တာ့သူ႔အ တကိကၡာက်စရာ၊အရွ ကစရာ◌ျဖစ

ည္။အခု ဆိုmediaေ◌ တအထိပါပ႕ ေ

ွံ ႔နၿပီ ။

" တာက္!"

ေ◌ဒါသ ထကိ င္◌းတကဲေ◌ခါက္ေ◌နမိ သည္။ခဏအၾကာရံ ◌းု ခန◌း

္

ထဲ မိုးမာန◌ျပန
္ ဝငာရင္
္ ◌း

"အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးမရွိ ပါဘူးboss၊ေ◌ကာင္◌းဆကဲေ႔န႔လည္1နာရီ ေ◌

လာကတည္◌းက ထ ကားတာပါတဲ၊့ ခု ထိ◌ျပေ ရာကာၾေကသး

ဘူးတဲb့ oss၊ဟိ ု ေ◌ကာင္◌းဆေကတာ့ သူ႔မနေ◌နဂ်

္ ာကိုြခင့ ◌ိ ငား

တယဲ boss"

"အရိ ပ စိ သားလိက
ု ္ေ◌ခၚလာခဲ့ "

"ဟုတဲ boss"

အရိ ပ စ စယ်ားေ◌နၿပီ ။မနကတည္◌းေကခါင္◌းမၾက း

ဆို၍တမငားခို င◌
္ းထားတာ◌ျဖစည္။အိ မ္◌ျပ ားပါဆိုေ◌တာ့ မဟုတ္

ဘူး။ရံ ◌းု မွာေ◌ပကပ္ေ◌နသည္။စက ပ ငားစရာရွိ တာေ◌တာင ႔ကို

တမင္ေ◌ခၚမ သား။မိုးမာ ိ ပဲ ေ◌ခၚ သားလိက

ု ာ◌ျဖစည္။ဂ်ပ ဧ

ည့ ◌ ဲေ႔ တ႕ဖို႔ရွိ တာေက်တာ့ စကိ ဘာတ စန◌းမွ

္ မမွာခဲ့ ။ဘယ္

သူ႔ကိုမွလည္◌းမွာမထားခဲ့ ။ေ◌ကာင္◌းဆကဲ႔ ေ◌န႔လ တည္◌းက

ထ ကားသ ဲ ။ေ◌ကာင္◌းဆကဲ႔ အလု ပိစၥက လဲရေင တ႕ပါ

နဲ႔အႀကိမကိမ္ေ◌◌ျပာသည္။သူမသိေ◌အာငစ်ိဳး။သိေ◌အာငစ်ိဳး

အမ်ိဳးမ်ိဳးခို း ထကည္။သူသိေ◌ပမယ့ေ◌◌ျပာပဲ ေ◌နခဲ့ တာ ဆယါမက

ဘူး။ေ◌ကာင္◌းဆကိ တဲေ
့ ◌ကာငလည္◌း ဘာလု ပ ပရိ ပစပါရ

ငၿပီ း။ဒီေ◌ကာငည္◌းေ◌နာကိ င္◌းအရမ္◌း လ ာၿပီ ◌ျဖစည္။

အခု ေ◌နာကိ င္◌းဒီေ◌ကာင္ေ◌လးက်န◌းမာေ◌ရးသိ

္ သိသာသာခ်ဴ ခ်ာလာ

သည္။အစားေအသာကည္◌းလာသည္။ေ◌ခါင္◌းမၾက ာေ◌ခါင္◌း

မူးတာေ◌ တခဏ ခဏျဖစာတာမိုေ႔တာ◌◌

ံ ဆ
ု ို◌ျပႆ နာမရွ ာပဲ စကက္

ကဆင္◌ျခင္ေ◌ပး◌ျဖစည္။ေအနအထို ငအစ စကကသိသိ

ဲ မိ ထားခဲ့ ဖူးေ◌တာ့Hotelပဲ ေ◌ခၚ

သာသာဆင္◌ျခငည္။ရံ ◌းု မွာမိုးမာ ႔

သား◌ျဖစာမ် ားသည္။အိ မွာေ◌တာ့ အထူးတလည္ေ◌ရွ ာင္◌ျဖစည္။

တခါေတလမွသာ သူ႔အခန◌းထဲ
္ သားအိ ပ္◌ျဖစာ။အခု ေ◌နာကိ င္◌းဆို

သူ႔က်န◌းမာေ◌ရးေ◌ၾကာင့
္ ◌္ အလွၾကည့ ◌ားရတာမ် ားသည္။မဟု

တည္◌းကိုယဘာေမွတာငလုေပသး။သူေကခါင္းအရင း◌ျပသ

ည္။

ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးဘာေ◌ တလုပ္ေ◌နလဲဆိုတာ သူမသိလိ႔

ု မဟုတ း။တ

မေငမးပဲ ထားခဲ့ ◌ျခင္◌းသာ။ေ◌မးလည္◌း ဘယ န◌းကမွ

္ တိတိက်က်

ေမ◌ျဖခဲ့ ။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးသူလပ
ု ္ေ◌နတာေ◌ တကိုစကာမွမသိထားဘူး

ထင္ေ◌နပံ ◌ရ
ု သည္။ေ◌ကာင္◌းဆကဲ႔ပတတာမွ မ်ွဟိတ
ု စါက

တည္◌းက စကကု ◌
ံ စ
ု မ္◌းထားၿပီ းသား။ေ◌ကာင္◌းဆက ႔ကိုေအ
သရရအရွ ငရလိက
ု ္ေ◌နတယိ တာကအစ။အခု သူ သား သားေ◌ တေ႕န

တဲလ
့ ဘ
ူ ယ လဲဆိုတာအဆံ ◌းု ။

ဲ အတူအရိ ပစ္ျပ ါလာသ

ေ◌နာကာရီ ဝက္ေ◌လာကကာမွမိုးမာ ႔

ည္။စကသူအထဲဝငာကတည္◌းကစူးစိုကကည့◌ေ
္ ◌နတာ◌ျဖစည္။

စကိ တစ် ကဲေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ း ◌ျပ ◌

ံ ႔
ု သားသည္။စကမိုးမာန◌ျ
္

ပ ကားၿပီ ဆိုေ◌တာ့မွ

"မင္◌းဘာလု ပိ ကာလဲ သိလားအရိ ပစ္"

"ဟိ"ု

"မင္◌းငါ ့ကိုတစ် က္ေ◌လးေ◌တာငတင္◌း◌ျပ ပို႔ င

ုိ ္ေ◌အာင္၊

ဘာေ◌ တအဲ ေ
့ ◌လာေကရးႀကီးေ◌နတာလဲ ဟမ္!၊မင္◌းအလု ပိ ဘယ္

လိေ
ု ◌ တ လုပ္ေ◌နတာလဲ"

" တာင္◌းပ ါတယ္"

အ ိ ပီက အဖ် ားခတ္ေ◌နတဲအ

့ သံခပိ းတိးု ထကာသည္။

"ဘာကိုေ◌တာင္◌းပ ာလဲ၊ဘာအ တက္ေ◌တာင္◌းပ ာလဲ"

မ် ကႊ◌ာခ် ကာၿငိမ္ေ◌န၏ဒါပဲ တတာ။

"ဘာကိုေ◌တာင္◌းပ ာလဲ၊အလု ပိစၥအ တကား ဦးဝဏၰဆီ

သားတဲအ
့ တကား"

စကိ မ် ကံ◌းု ဝိုင◌

္ းေ◌ တနဲေ႔မာ့ၾကည့ ◌ာသည္။စကနႈတ

မ္◌း တန႔ရံ
္ ◌ၿု ပံ ◌းဳ သည္။မင္◌းကိုယင္◌းလ ၿ
ွ ပီ ေ◌ပါ ့။
 "မင္◌းနဲေ႔လးေ◌လး ဘာေ◌ တရႈပဲ ၾကလိ႔
ု ခု ခ်ိ မ
ိ ၿပီ း င
ုိ စီ း ုိ

င္◌ျဖစ္ေ◌နၾေကသးတာလဲ ဟင္!အရိ ပစ္၊မင္◌းကိုငါ သူတိ႔

ု ကိုမကူညီရ

ဘူးေမ◌ျပာဘူး၊လိေ
ု သလာက တ္ေ◌ပးလိက
ု ္၊မင္◌းကိုယိ င ဘာ◌ျဖစ္

လိ႔
ု ခဏခဏ သားေ◌နရတာလဲ၊မင္◌းကိုငါ အၿမဲ တမ္◌းေ◌◌ျပာတယ္၊မ

င္◌းကိစေၥ တအျပတ္◌ျဖတါေ◌တာ့ဆိုတာ ေ◌တာက္!"

အ ိ ပ စိ ယံ◌းု ေ◌တာင့◌ဲ သားသည္။ဒီေအၾကာင္◌းေ◌ တသူဘ

ယတည္◌းကစသိေ◌နခဲ့ တာလဲ။ရိ ပ္ေ◌တာ့ရိပိ ခဲ့ေ◌ပမယ့ ◌တိအက်

သိေ◌နလိမ့◌ယိ ႔မထငားခဲ့ ။ေ◌ေဖဖနဲ႔ဦးဝဏၰပတတႈကိုေ◌

ရာဘယထိသိထားၿပီ းၿပီ လဲ။လကီးကိုက်စ် စါေ◌အာင ပားမိ

သည္။ေ◌မာ့ၾကည့◌ိ ႔မရဲ ။

"အခု မင္◌းေ◌ၾကာင့ ◌ မၸဏီဘယ္ေ◌လာကထိနစာ သားၿပီ

လဲဆိုတာမင္◌းသိလား"

ဂ်ပနForeignerတစ္
္ ေ◌ယာကဲ႔စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပိ ႔ရွိ တာအ ိ ပ ႔ကိုေ◌◌ျပာ

ဖို႔ပါ။သူကအျပ င ကားတာမိုေ႔စာင့◌ေ
္ ◌နခဲ့ တာ◌ျဖစည္။ ု တ

ရက္ေ◌ဆးရံ ◌က
ု ဖုန◌းဝငာေ◌တာ့
္ ခ်က်င္◌းထ သားရတာေ◌ၾကာင့◌္

မွာခဲ့ ဖို႔ပါေ◌မ့ သားခဲ့ တာ◌ျဖစည္။

" မးလိက
ု င္ အၿမဲ အဲအ
့ တိင
ု ◌
္ းပဲ ၊မင္◌းငါ ့ကိုဘာထင္ေ◌နတာလဲ၊အရိ ပ္

စစ္"

သူေ◌◌ျပာတာေ◌ တကအမွနေ◌
္ တခ် ည္◌းဆိုေ◌ပမယ့ ◌ိ ယ့ ◌က

လည္◌းတမင ပိ ကာဘာတစ မွမပါဘူး။ေမတာ◌ဆျဖ စားခဲ့

တာ။လူကို ေ◌ဆးရံ ◌ု သား ငိ မႀကိဳက္ေ◌နတာဘယ လဲ။◌ျဖ စား

တဲ◌
့ ျပႆ နာထကဲ လူကိုၿငိးဳ ေ◌နတာဘယ္ေ◌လာကကာၿပီ လဲ။ဘယ ေက

ရာ သားခ် ငန◌းလိ
္ ႔
ု သားေ◌နတယ ငဲ။မျဖစာလိ႔
ု ကိုယွမ

သားရင ဖစိ ႔။ေ◌ေဖဖ့ဆႏၵကို◌ျဖည့ ◌ည္◌းေ◌ပးခ် င္႐ံ◌သ

ု ကက္

ပဲ ။အ ိ ပဘာတ စန◌းမွ
္ ◌ျပေ ◌ျပာေ◌တာ့

" လးေ◌လးနဲ႔ဦးဝဏၰဆိုတဲလ
့ ဘ
ူ ယိ ပတတဲ ၾကတယယ္

ဆိုတာလဲ ခု ခ်ိ မ
ိ င္◌းငါ ့ကိုဘာတ စန◌းမွ
္ ေမ◌ျပာခဲ့ ဘူး၊မင္◌းကိုငါမႀ

ကိဳကာအဲ ဒ
့ ါေ◌ တပဲ အရိ ပစ္"

အရိ ပ် ကံ◌းု ေ◌ တလကနဲ◌ျဖ စားသည္။ေ◌◌ျပာ◌ျပရင္ေ◌ရာလ

ကံေ◌ပးမွာမို႔လိ႔
ု လား။ခဏတစ္◌ျဖဳ တားေ◌ တ႕တာေ◌တာငႀ

ကိဳက္ေ◌နတဲဟ
့ ာကိုဘယိ ေ◌◌ျပာ◌ျပရမွာလဲ။

ဲ ဦးဝဏၰဘယိ ပတတ္ေ◌နပါတယိ တဲေ

" ေဖဖကသူန႔ ့ အၾ

ကာင္◌း ကိုစကိ ဘယိ ြဖင့◌ေ

္ ◌◌ျပာမလဲ၊ေ◌ေဖေဖတာေင◌ျပာတာ

ကၽနေ◌တာေ◌ရာဘယ
္ ိ ြဖင့◌ေ
္ ◌◌ျပာရမွာလဲ"

"အဲ ဒ
့ ါေ◌ၾကာင့◌္ မင္◌းကကိုယ့ ◌ိကၡာကိုယက်ခံၿပီ းေ◌က်းဇူးဆ

ပ္◌ျပလိက
ု ာေ◌ပါ ့ဟုတား ေ◌တာက္!"

အ ိ ပမ် ကွာလႊ◌ဲသည္။ေ◌ေဖဖကိုယိ င္ေ◌◌ျပာ◌ျပဖို႔မရဲ တဲက

့ ိ

့ ဲ။The
စၥကိုသူကဘယိ ေ◌◌ျပာ◌ျပရမွာတဲလ World Groupရဲ ႕CEOတ

စ္ေ◌ယာက သူ႔ကားကိုေ◌မာင္◌းေ◌နတဲd့ riverတစ္ေ◌ယာကဲ႔ခ် စကိဳ

က္ေ◌နပါတယိ တာကိုဒီအသကြ႐ယ္ေ◌ရာကွဘယိ ြဖင့◌ေ

္ ◌◌ျပာ
ရဲ မွာလဲ။လူေ◌ တေကရာဘယိ ထငကမလဲ။အထူးသျဖင့ ◌ ႔တူကို သူ

ဘယိ ဝ ရ
ံ မွာလဲ။ေ◌ေဖဖကသူ႔ေအၾကာင္◌းေ◌ တ ကိုကိုသိ သားမွာ

အရမ္◌းေ◌ၾကာကည္။ကိုကိုက သူ႔ကိုေ◌လးစားသည္။ခ် စ ည္◌းခ် စ္

သ ဲ ။သူ႔ကိုေ◌လးစားတဲသ
့ ူ႔တူကိုသူခ်စကိဳက္ေ◌နမိ တာတစ္◌ျခားေ◌

ယာက်ာ◌္◌းတစ္ေ◌ယာကါလိ႔
ု ဝ ရ
ံ မွာေ◌ေဖဖရွ ကည္ေ◌လ။

" ေဖဖကရွ ကိ ႔၊သူေသဘာက်မိတဲသ

့ ူေကယာက်ာ◌္◌းတစ္ေ◌ယာ

က္◌ျဖစ္ေ◌နတယိ တာ သူ႔တူကိုဝ ရ
ံ မွာပိုရွကိ ႔၊ကိုစက ႔ကိုအ

ထင္ေ◌သးမွာသူေ◌ၾကာကဲ တာ၊သူ႔ကိုေ◌လးစားခဲ့ တဲသ

့ ူ႔တူက

သူ႔ေအၾကာင္◌းေ◌ တသိ သားမွာသူေ◌ၾကာကဲ တာအဲ ဒ

့ ါပဲ ၊ကိုစက္

ကိုေ◌ေဖဖဘယ္ေ◌လာကိခ်စ ယိ တာကိုစကသိဆံ◌းု "

အရိ ပ္◌ျပနေ◌အာ◌္
္ ေ◌တာ့ စက်ကွာပ် ကည္။ေ◌ဘးကိုလည
ွ ့ ◌ာဆံ

ပင္ေ◌ တထဲလကဲ႔ထိုးြဖလိက
ု ္။ခါးေ◌ထာကည့ ◌ခါေ◌ထာကိ က္။

တက္ေ◌ေ တခါကိ က္။ၿပီ းမွ

"အဲ ေ
့ ◌တာ့ငါသိမွာေ◌ၾကာကာတစ တည္◌းအ တကဲ႔မင္◌း

တိ႔
ု သားအဖ စ
ွ ္ေ◌ယာက လူေ◌ေ တ◌ျပာခ် ငလိေ
ု ◌◌ျပာေ◌နၾက

တာေ◌ တကိုဘာတစ မွေမ◌ျဖရွ င္◌းပဲ ၿငိမ္ေ◌နလိက

ု ကတယ္ေ◌ပါ ့ အဲ ့

လိလ
ု ား"

"လူေ◌ တထင္ေ◌ၾကးနဲေ႔◌ျပာေ◌နၾကတာကိုဘယိ ရွ င◌
္ း◌ျပရမွာ

လဲ၊မဟုတါဘူးဆိုေ◌တာ့ေ◌ရာယံ◌ေ
ု ◌ပးၾကမွာတဲလ
့ ား၊ေ◌ေဖဖကဦးဝ
ဏၰနဲ႔သူ႔ေအၾကာင္◌းေ◌ေ တပၚ သားမွာစိုးလိ႔
ု သူ႔သားကိုအ

နားေ◌ခၚထားရတာပါလိ႔
ု လိက
ု ္ေ◌◌ျပာရမွာလား"

" အး၊မင္◌းတိ႔
ု သားအဖပဲ မွ ယ္၊ငါမွားတယ္ ရၿပီ လား"

ေ◌ေဖဖ့ေအၾကာင္◌းေ◌ တအကု ိေ◌နခဲ့ တဲက

့ ိုေယရာေ◌ေဖဖ့

နဲ႔ဦးဝဏၰကိုဘယိ တားရကါ ့မလဲ။ေ◌ေဖဖနဲ႔ဦးဝဏၰ ကဲ သားခဲ့

တာေ◌မႀကီးေ◌ၾကာင့◌။္ ေ◌ေဖဖတိ႔
ု ကအသက္ေ◌ တႀကီးမွ◌ျပန ္

ု ဲ့ ၾကတာ◌ျဖစည္။မထငွတဲ
ဆံ ◌ခ ဦးဝဏၰကကိုေ◌ကာင္◌းဆက္

ဦးေ◌လးဝမ္◌း ကဲ◌ျဖစ္ေ◌နခဲ့ သည္။ဦးဝဏၰကကိုေ◌ကာင္◌းဆကိ ကု

မၸဏီအထိလာရွ ာရာက ေ◌ေဖဖနဲ႔ျပ ◌

ံ ၾ
ု ကသည္။ဦးဝဏၰကအိ

မ္ေ◌ထာင စယ် သားခဲ့ သ ဲ ။သိုေ႔သာ◌ခ် စပါတဲအ

့ ိ မ္ေ◌ထာ

င္ေ◌ရးမို႔မၿမဲ ခဲ့။တစ လပ္◌ျဖစ ဦးဝဏၰရဲ ႕အခကခဲ ေ◌ တကို ေ◌

ေဖဖကကူညီခ်င ည္။ေ◌ေဖဖဦးဝဏၰေအပၚစိ တိေ

ွ ◌ေနသးတယိ

ူ ◌နလာခဲ့ တဲသ
တာအတူတေ ့ ူကသိသည္။ဦးဝဏၰကမာနႀကီးသူပီပီေ◌

ေဖဖ့အကူအညီကိုလကခံ ။driverလုပိ ႔ကို အရိ ပဲ ႔ကိုေ◌ကာင္◌းဆက္

ကဝိုင◌
္ းေ◌◌ျပာေ◌ပးခဲ့ ရသည္။ကိုေ◌ကာင္◌းဆကိ ေ◌တာ့ ေ◌ေဖဖနဲ႔ဦး

ဝဏၰမိ တေ ု သာေ◌ပးသိခဲ့ၾကသည္။
္ ◌ေ ဆ တလိ႔

ဦးဝဏၰေကဖ့ေ◌ဖ့သိကၡာကိုငဲသ
့ ည္။ေ◌ေဖဖ့အနားက ထ ကား

ဖို႔ခဏ ခဏလု ပည္။ေ◌နာေက်ေဖဖ့အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးေမလးကပါေ◌

ေဖဖနဲ႔ဦးဝဏၰဆကံေ◌ရးကိုရိပိ လာခဲ့ သည္။ေ◌နာကံ◌းု ေ◌ေဖဖ့စိ

တိ နားလည္ေ◌နတဲသ
့ ူကပဲ ဦးဝဏၰနဲေ႔ေဖဖအဆင္ေ◌◌ျပဖိုေ႔ေဖဖ့အ
တင္◌းေ◌ရးမွဴးလုပ္ေ◌ပးခဲ့ ရတာ◌ျဖစည္။ေ◌ေဖဖနဲ႔ဦးဝဏၰဘယ္

သား သား၊လူေ◌ တမရိ ပိ ေ◌အာင ကပဲ လိက

ု ္ေ◌ပးရသည္။နာကိ င္◌း

သတင္◌းေ◌ တ ထကာေ◌တာ့ေ◌ေဖဖနဲ႔သူ◌ျဖစ္ေ◌န၏ဦးဝဏၰေက

ေဖဖ့driverမို႔ဘယ မွမရိ ပိ ၾကတာလည္◌းပါလိမ့◌ည္။

ေ◌ေဖေဖရာဦးဝဏေၰရာသူ႔အ တကိေတကာင္◌းၾက။ေ◌ေဖဖက

လည္◌းရွ င◌
္ း◌ျပဖို႔ႀကိဳးစားေ◌သးသည္။ရွ င္◌း◌ျေပတာ့ေ◌ရာယံ◌ေ
ု ◌

ပးၾကမွာတဲလ
့ ား။ေ◌ေဖဖ့အ တက လုပ္ေ◌ပး ေ
ုိ ငလာက ပ္ေ◌ပးခ်

ု ◌စခ် ငဲ လိ႔
ငည္။ေ◌ေဖဖဦးဝဏၰနဲ႔ဆံ ◌ြု ခင့◌ေသလာကံ◌ေ ု တမ

ေင◌ျဖရွ င◌
္ းခဲ့ လိက
ု ာ◌ျဖစည္။ေ◌ေဖဖမဆံ ◌းု ခငထိေ◌ေဖဖနဲ႔ဦး

ဝဏေၰလး စ
ွ ္ေ◌လာကံ◌ေ
ု ◌ တ႕ြခင့◌လိက
ု ည္။သူေ◌က်နပိ ငါ

သည္။ေ◌ေဖဖ အထီးက် ဲ ရတဲ ့ စ

ွ ္ေ◌ တဘယ္ေ◌လာက္ေ◌တာငကာခဲ့ လဲ။

သူအသိဆံ◌းု ပဲ မလား။ေ◌နာကိ င္◌းဦးဝဏၰက အသည္◌းကငာေ◌ၾ

ကာင့ ◌ားဆေကမာင္◌း င
ုိ ေ
္ ◌တာ့သုတကိုအစားထိုးခဲ့ ရသည္။

ဦးဝဏၰကိုေ◌တာ့Privateေ◌ဆးရံ ◌တ
ု စ မွာ ေ◌ေဖဖကိုယိ ငဲအကုန ္

အက်ခံစီစဥပီ းကုေသပးေ◌နခဲ့ ◌ျဖစည္။ ု တရက္ေ◌ေဖဖဆံ ◌းု သားေ◌

တာ့ဦးဝဏၰကိုဘယေစ◌ျပာ◌ျပရမွန◌းမသိ
္ ခဲ့။သူကလည္◌းကိုစက္

နဲ႔ျပႆ နာေ◌ တဆကိ ကက္ေ◌ေနတာ့ေ◌ဆးရံ ◌ဘ

ု ေကရာက္◌ျဖစဲ

တာေ◌ တရွိ သည္။ေ◌နာကံ◌းု ဦးဝဏၰေကေဖဖဆံ ◌းု တာကိုရိပိ သားခဲ့

သည္။အရိ ပားတိင
ု ◌
္ းေ◌ေဖဖကပါမလာေ◌တာ့'အ ိ ပားေ◌ေဖဖဆံ ◌းု

သားၿပီ မို႔လား၊ဦးေ◌ေဖဖရိ ပိ ပါတယ္'တဲ။့ ၿပီ းေ◌တာ့ဦးဝဏၰငိသ

ု ည္။
သူ႔ကိုအရိ ပားေ◌ တ႕တဲအ
့ ခါတိင
ု ္◌း◌ျပတင္◌းေ◌ပါက ပငိ ပဲ ေ◌

ငးေ◌နတတာမ် ားသည္။ေ◌နာကံ◌းု ဦးဝဏၰက ခဲ စိပိ ႔ကို◌ျငင္◌း

လိက
ု ထိ။ဒီေ◌နေ႔တာ့ဦးေ◌ေဖဖလည္◌းေ◌ေဖဖ့ေ◌နာကိ အၿပီ း

အပို ငိ ကားၿပီ ◌ျဖစည္။

စကမ် ကႊ◌ာခ် ၿပီ းၿငိမက္ေ◌နသူကို မထီတရီ စိုကကည့◌ပီ းတစ္

ခ် ကဲ ကာ

"ဦးေ◌လးလု ပဲ သူက ေအဖကိုတက်ိ ယ္၊တူလု ပဲ သူကလည္◌း

သားကိုအတင္◌းလိက
ု ပ္ အ ဟန◌း!သားလု
္ ပဲ သူကလည္◌းကိုယ့ ◌

လု ပိ ယ္ေ◌တာင ု မစိုကိ င္ေ◌လာက္ေ◌အာင္ ခု ခ်ိ တ

ိ ာဝနေ◌
္ တမၿ

ပီ း င
ုိ စီ း င
ုိ !္ "

"ကိုစက္!"

"ငါေ◌◌ျပာတာမၿပီ းေ◌သးဘူးအရိ ပစ္၊မင္◌းကအခု ငါ ့အု ပိန◌းမႈေ◌

္

အာကွာ၊ေ◌နာကါမသိပဲဘာတစ မွမလုပဘူး၊အခု လည္◌းဦးဝဏၰဆို

တဲလ
့ က
ူ ိုလိအ
ု ပာမွ မ်ွအကု ပ္ေ◌ပးလိက
ု ္၊မင္◌းအဲ ဒ
့ ီကိုထပ သား

ရဘူး"

ဘယိ ပဲ ဆိုဆို ေ◌လးေ◌လးကိုႀကိဳက္ေ◌နတဲသ

့ ူကိုသူမၾကည္◌ျဖဴ ုိ

င္။အထူးသျဖင့ ◌ရိ ပ စဲ ဒီကိုခဏတိင

ု ္◌း သား သားေ◌ တေ႕နတာသူ

မႀကိဳက္။အခု ပဲၾကည့◌၊္ အဲ ဒ ူ ဲ ႕တူေ◌ကာင္◌းဆကိ တဲေ

့ ီလရ ့ ◌ကာင

အရိ ပ စိ လိက
ု ပ္!
 " နာက ပားေ◌ တ႕စရာလည္◌းမလိေ
ု ◌တာ့ပါဘူး၊ဦးဝဏေၰ

န႔လ ပဲ ဆံ◌းု သားၿပီ "

စက်ကံ◌းု ေ◌ တ တန႔ခ်
္ ိဳးကုန၏ဒီ
္ ေ◌န႔ပဲ ဆံ◌းု သားၿပီ းတဲလ
့ ား။အရိ

ပသံကငိသ
ု ံပါေ◌နသည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးစိ ေတကာင္◌း◌ျဖစ္ေ◌နမွာ

သိေ◌ပမယ့◌တတိ င္။သူကေအဖျဖစ နဲေ႔ပ် ာ◌္ေ◌ပ် ာ◌ကီးေ◌ပးစား ုိ

င္ေ◌ပမယ့ ◌ိ ယ ဦးေ◌လးအရင္◌းေ◌ခါက္ေ◌ခါကိ ႔ရငံခ်င ည္။

"အဲ လ ု ိုေ◌တာ့လဲ
့ ိဆ ငါထပ္ေ◌◌ျပာစရာမလိေ
ု ◌တာ့တာေ◌ပါ ့၊မင္◌းလ

ည္◌းေ◌ကာင္◌းဆကဲေ႔နာကပ္ေ◌ တ႕စရာမလိဘ
ု ူး"

စက္ေ◌◌ျပာေ◌တာ့ ခ် က်င◌
္ းေ◌ခါင္◌းေ◌ထာငာ၏

"ကိုစကွာေ◌တာင္ေ◌စ့စပားတဲသ
့ ူရွိေ◌ေနသးတာပဲ ၊ ကၽနေ◌တာ့
္ ◌္

မွာေ◌ရာ ေ◌ြ႐းခ် ယင့◌ရွိ ေရတာ့ဘူးလား"

"ဘာေ◌◌ျပာတယ္"

စကိ စိုကကည့ ◌ာတဲမ

့ ် ကံ◌းု ေ◌ တထဲမွာနာက်ည္◌းမႈတစ်ိဳ႕။

"ကိုစကိ တဲအ
့ ခ်ိ ိ င္◌း ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌ေနပးရငပီ းေ◌ရာမလား၊

ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ာသာဘယ နဲ႔ တဲ တဲ"

"ဘာ က၊◌ျပနေ◌◌ျပာစမ္
္ ◌း ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္"

စကသူ႔အက်ႌေ◌ကာ◌ေ
ံ စ တကိုလကွစကဲေ႔ဆာင့ြ ◌ဲပစ္

လိက
ု ည္။ဒီေ◌ကာငာစကားေ◌◌ျပာတာလဲ။လူကိုဖာေ◌ခါင္◌းထင္ေ◌န

တာလား။ေ◌တာက္!ပထမကသူ႔ကိုအြ႐ဲ႕တိက
ု ် ငိ ႔ယူပစိ ကာဟု

တယ္။ဝ တ ု ် င်ငဲ႔ယူခ်င္
ံ ယ္။ေ◌နာကိ င္◌းစကိ ယိ ငိ လိခ
 ု ကိုအမ်ိဳးမ်ိဳးယူခဲ့တာ◌ျဖစည္။သူလိခ
လိ႔ ု ် င ငိ ခ် ငဲ အခ်ိ ိ င္◌း ေ◌

တာက္!သင္◌းကိုေ◌ခ် ာသ
့ လိေ
ု ◌ခ် ာေ
့ ◌နစရာေ◌တာငလိဘ
ု ူး။စကံတင္◌း

တင္◌းႀကိတိ ကင္◌းပိုမိုတင္◌းၾကပ္ေ◌အာင္ေ◌ဆာင့ြ ◌ဲမိလ်င

ွ ္

"အ ဟတ္! ဟတ္! ဟတ္!"

လ င္◌းအစပီ းမ် ကည္ေ◌ေ တဝ့သီလာေ◌တာ့ေမွဆာင့ ◌ႊတ်လို

က်ွငေ
္ ◌နာကိ ေ◌◌ျခ ွ စွမ္◌းသံ◌းု လွမ္◌းေ◌ြ႐႕ သားသည္။ေအၾ

ကာဘယ္ေ◌လာကိႀကီးလဲဆိုရငကကွစကိ သူ႔လက္ေ◌

သးေ◌သးေ◌ တနဲ႔ဆု ပိ ငားေ◌ပမယ့◌္ လႊတ္ေ◌ပးဖို႔တ စန◌း

္

ေမ◌ျပာ။

ု ် ငဲ အခ်ိ ိ င္◌း မင္◌းေ◌ပးခဲ့ တာေ◌သခ် ာလိ႔

"ငါလိခ ု လားအရိ ပစ္"

စက င္◌းညႇစားတဲအ
့ ရွိ နေ◌ၾကာင့
္ ◌ ႔မ် ကွာတစ္◌ျပင္

လံ◌းု ရဲ ေ◌နသည္။ေ◌ဒါေသၾကာင့ ◌နားခ် ငိတည္◌းမရွိ ။

"ငါလိခ
ု ် ငိ င္◌း မင္◌းေ◌ပးခဲ့ လားလိေ
ု ႔မးေ◌နတယ္"

မ် ကႊ◌ာခ် ကာၿငိမ္ေ◌န၏အ ဟန◌း!

္

"ငါအခု လိခ
ု ် င ယရိ ပစ္"

စကမ် ကွာကိုေ◌မာ့ကာမ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုေ◌မွးစင္◌းၿပီ းၾက

ည့◌ေ
္ ◌နလိက
ု ည္။စကိ မ် ကံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌ တနဲ႔တစ် ကကည့ ◌ည္။

စကအံ ႀကိတားရင္◌း◌ျပ ကည့◌ေ

္ ◌နလိက
ု ်ွငႈတမ္◌းေ◌ တကို

တင္◌းတင္◌းေ◌စ့ၿပီ းစကနားကိုေ◌လ်ာွ ကာသည္။ၿပီ းေ◌တာ့စက္ေ◌

ရွ ႕တည့ ◌ည့◌ာွ ဒူးေ◌ထာကိ င်၏စက္ေ◌ဘာင္◌းဘီ ဇစိ ပါတစ

တည္◌း ဆဲ ◌ျဖ ာစကရာကို ဆဲ ထုတပီ းစု ပည္။မင္◌းကအဲ လ
့ ိေ
ု ◌

ကာငွန◌း
္ ငါေ◌မ့ သားတာအရိ ပစ္။စကရာကို လည္ေ◌ခ် ာင္◌းထဲအ

ထိေ◌ရာက္ေ◌အာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးလွည့◌ ပ္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။စကသူေ႔ခါ

င္◌းကို တန◌းထု
္ တ စိ ကပီ း ေ◌ကာ◌ေ ဲ ူေ◌တာ့စက်က္
ံ က ပ ထ

ာွ နားအထိ◌ျပ ါလာသည္။

" နာက္ မင္◌းကိုငါလက်ားနဲေ႔တာငထိမိေ◌စရဘူး၊ သားေ◌တာ့"

သူ႔ကို တန◌းလႊတပီ
္ းေမွဘာင္◌းဘီ ဇစိ ဲ ငိ ကည္။အ
◌ျပ တ

ရိ ပ စသူ႔အနားမွာပဲ ရပ္ေ◌နကာတုတ တွမလႈပ္။မ် ကံ◌းု အိ မဲ

မွာမ် ကည္ေ◌ တကအျပည့◌။္ ဘာအ တကိ ◌ျပ ာလဲေ◌တာက္!

"မင္◌းကိုင ါ သားေ◌တာ့လိေ
ု ႔◌ျပာေ◌နတာအရိ ပစ္၊ငါ ့ေ◌ရွ ႕ေကနမ

င္◌းခု ထ ကား၊မင္◌းကို သားလိေ

ု ႔◌ျပာေ◌နတယ္ ေ◌တာက္!"

စက္ေ◌နာက စကိမ္ေ◌ဆာင့◌ေ
္ ◌အာ◌စိ ကွ

"အင့◌!္ "

မ် ကည္ေ◌ တကိုလကံ◌န ဲ သုတပီ းအရိ ပကာခဲ့ သည္။ကိုယ

ု ႔

ု ဲအ
ကားေ◌◌ျပာတာ လ ားတယိ ရင္ေ◌တာင လိတ ့ ခ်ိ က
ွ ိုယ့ ◌ိ

သံ◌းု ခဲ့ တာမဟုတဲ လိ႔

ု လား။သူတစ္ေ◌ယာကဲခံစားတတာလား။ေ◌

ေဖဖနဲ႔ပဲ တစ်ိ ံ◌းု အထ ငဲေ◌နခဲ့ ၿပီ းလူကိုအ ုိ င်င◌

့ ဲ တာဘယ

လဲ။ေ◌ေဖဖ့ေအၾကာင္◌းေ◌ တသိၿပီ းေ◌တာ့ေ◌ရာ ေ◌ကာင္◌းေ◌ကာင္◌း

ြမ ကံခဲ့တာရွိ လား။လူကိုအၿမဲ ေ◌အာ◌္ေ◌ငါက္ေ◌နခဲ့ တာပဲ မဟု

တ းလား။အ ိ ပ်လာတဲမ
့ ် ကည္ေ◌ တကိုလကံ◌န ဲ ခပကမ္◌းၾက
ု ႔
မ္◌းဖိ သုတပီ း ေအ က႕ေကေန◌ျပး ထကာေ◌တာ့ဒီဇိုင္◌း႒ာနတစ လံ◌းု

္ းၾကည့ ◌ကသည္။အရိ ပဲ ႔သူၾကားထဲမွာအလု ပိစၥတ

အ ိ ပိ ဝိုင◌

စ ပဲ ရွိေ◌နတာမွမဟုတဲ။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
သူကိုယိ ယကားဘာကိစၥပဲ ရွိရွိေ◌နာကံ◌းု ေအလ်ာွ ေ႔ပးရတာကကို

ယ္။စက္ ေ◌ဒါသ ထက္ေ◌ေနပမယ့◌အ

ီ တိင
ု ္◌းေ◌နလိ႔
ု မ ပန။ရံ
္ ◌းု ဆင္◌း

တာနဲ႔အိ မိ လွမ္◌းဖုန◌းဆက
္ ပ ည္။

" ဒၚႀကီး အ ိ ပိမ္◌ျပနေ◌ရာကပီ

္ လား"

" ပ လာေ◌သးဘူးသား၊အ ိ ပသားစကဲ႔အတူမဟုတ းလား"

" ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌နာကွ◌ျပ ကိ ကယ္ ေ◌ဒၚႀကီး"

" အး သား"

ထငည့ ◌တိင
ု ◌
္ း ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးအိ မိ တန◌းမျပ
္ း။စက္Liftထဲ

က ထကာနဲ႔မိုးမာ အသင့◌ေ
္ ◌စာင့ ◌ကိဳေ◌နသည္။စေကရွ ႕ေက

လ်ာွ က္ေ◌တာ့မိုးမာ စက္ေ◌နာကထပကပ ကာလိက

ု ည္။စက္

တိ႔
ု ျဖတ္ေ◌လ်ာွ ကာတဲ႒
့ ာနမွ မ်ွအပ် သံေ◌တာငၾကားရ။စ

က္ေ◌ဒါသ ထက္ေ◌နတာကိုအားလံ◌းု ခန႔မွ

္ န◌းမိ
္ ၾကသည္။

"မိုးမာန ္ ဟိေ
ု ◌ကာင္ေ◌လးေ◌ကာင္◌းဆကီေ◌ရာက္ေ◌နလား၊ဖုန◌းဆ
္

က္ေ◌မး"

"ဟုတဲ boss"

မိုးမာ သူ႔လူေ◌ တကိုခ်က်င◌

္ းဖုန◌းဆက
္ ည္။
 "အ တင္◌းေ◌ရးမွဴး အဲ ဒ
့ ီဘကိ လာသလား"
"......."
" ကာင္◌းဆက သူ႔တိက
ု န◌း◌ျပ
္ ားတာလား"
"......."
"မင္◌းတိ႔
ု သူ႔တိက
ု န◌းအထိ
္ လိက
ု ကည့ ◌ာေ◌သခ် ာတယ္ေ◌နာ◌္"
"......."
မိုးမာ ဖုန◌းကိ
္ ုအရင်လိက
ု ပီ းမွ

" ကာင္◌းဆကီ ေ◌ရာကလာတာေ◌သခ် ာတယဲ boss"

စေကခါင္◌းတစ် ကတ္◌ျပသည္။ကုမၸဏီေ◌ရွ ေ႕ရာကာ

နဲ႔သုတကားကအဆငင့◌။္ မိုးမာ စကဲ႔အတူကားနားအထိလိက

ု ္

လာသည္။

"သုတ မင္◌းတိက
ု န◌းမွ
္ ာအရိ ပစ္ေ◌ရာက္ေ◌နသလား"

"ဗ် ာ! ဟုတ္ ဟုတဲ ၊သူက သားေ◌နခ် င ယိ လိ႔

ု ပါboss!"

"အခု မင္◌းတိက
ု န◌းကိ
္ ု ဲ မယ္"
ုငါလိက

"ဗ် ာ! ဟုတ္ ဟုတဲ ပါboss"

ဒီေ◌ကာင္ သူ႔ကို◌ျမငငၿမဲ ေကယာငတန◌းေ◌

္ တထလုပ္ေ◌တာ့

သ ်ည္◌းသာ။မဟုတည္◌းအၿမဲ တမ္◌း◌ျပာေ◌နာက္ေ◌နာက္ ဘာေ◌

ကာငွန◌းကိ
္ ုမသိ။စကမိုးမာ ကွည့ ◌ာ

"လိရ
ု င န◌းဆကယ္
္ ၊မင္◌း သားေ◌တာ့"

"ဟုတဲ boss"

မိုးမာ ိ တဲလ
့ လ
ူ ည
ွ ့◌◌
္ ျပ ားမွbossက ကားထဲဝငိ ငည္။
 ဂ်ိန◌း!
္

သုတတစမ္◌းလံ◌းု bossကိုအကဲခတိ ကာခဲ့ သည္။မ် ကွာႀကီး

ကတ င္◌းၿပီ း ေ◌မး ု ိ းေ◌ တကတစႈပႈပ္။စိ တေ

္ ◌ တညစိ က္

တာေ◌နာ◌္။သူမ်ားအိ မ္ေ◌ပၚအထိ ိ က္◌ျဖစကဦးမလိ႔

ု လား။အ ိ ပ

လည္◌းဖ် ားေ◌နတာေ◌လ။အိ မ္ေ◌ပၚကဆင္◌းလာတဲသ ဲ လိက

့ ူန႔ ု ္ေ◌ခၚတဲ ့

ဲ ႔တာ့ငါေ◌နာ◌္။သဲေ◌ရ ကိုကို႔ကိုကယါဦး။
သူနေ
<<<<<<<
>>>>>>>
29,December,2020
(Z&U)
ဒီညအရိ ပ်စစ် ထမင်းဆင်းစား၊မစားသိချင်တာေ ကာင့်ဒါဒါေအာက်ထပ်

ကိုဆင်းလာလိက
ု ်တာြဖစ် သည်။အရင်ညေတွတန
ု း် ကမှအရိ ပ်စစ် ထမင်း

ဆင်းစားတာေတရေသးသည်။ဒီေနေတာ့
့ ထမင်းစားခန်းထဲေဒ ကီး

တစ် ေယာက်တည်းဘာေတွလပ
ု ် ေနသည်မသိ။

"ေဒ ကီး"

"ေအာ် သမီ း"

"ေဒ ကီးcoffeeေဖျာ် ေနတာလား၊ဘယ်သအတွက်လဲ"

"သားစက်အတွက်သမီ း၊စာ ကည့်ခန်းထဲလာပိ ေပးပါ ဆိုတာနဲ"့

"ဒါဆိုဒါဒါသွားပိ လိက
ု ်မယ်ေနာ် ၊ေဒ ကီးသွားနားလိက
ု ်ေလ"

"ေကာင်းသားပဲ သမီ း၊ဒါဆိုေဒ ကီးသွားေတာ့မယ်ေနာ် ၊ဘုရားဝတ်ြပ ချင်

ေသးလိေလ"
 "ဟုတ်ကဲ့၊ေဒ ကီးသွားနားပါ"

ေဒ ကီးထွက်သွားတာနဲေကာ်
့ ဖီဗန်းေလးကိုင်ရင်းစာ ကည့်ခန်း ှ ိ ရာထွက်

လာလိက
ု ်သည်။တံခါးေခါက် ပီ း သူမဝင်လာေတာ့ေမာင်ကစာ ကည့်စားပွဲ

ဲ့
မှာFileတစ် ထပ် နအလုပ် ပ် ေန၏အိ မ်ေနရင်းတီ ှ ပ်အြဖ ေလးဝတ်ထားတာ

ေတာင် ် ့ နသည်။သူမကိုတစ် ချက်ပဲေမာ့ ကည့် ပီ းသ

ေမာင်က ှ င်းသနေ

အလုပ်သူြပန်လပ
ု ် လ င်

"ေမာင်"

"မ မအိ ပ်ေသးဘူးလား"

ေမာင့်အနားကိုတိးု ကပ် သွားလိက

ု ် ပီ း ေမာင့်ပခံု းေပ လက်ေလးလှမ်းတင်

လိက
ု ်၏တစ် ဆတ်တည်း ေမာင့်ေကျာမှာပါကိုယ်ေလးဖိ ကပ် လိက
ု ်ရင်း

"ေအာက်ထပ် ခဏဆင်းလာရင်း ေမာင်စာ ကည့်ခန်းထဲမှာဆိုတာနဲဝင်

့ လာ

လိက
ု ်တာ၊ေမာင့်ကို တိေတာင်းပန်ပါတယ်၊တိကိုေမာင်စိတ်ဆိုးေနတာလား

ဟင်"

ေမာင်က စာရွ က်ေတွမှာလက်မှတ်ေတွလိက

ု ်ထိုးေနတာြဖစ် သည်။သူမကို

ေမာ့မ ကည့်ပဲ

"မဆိုးပါဘူး မ"

အသံကခပ် ြပတ်ြပတ်။ေမာင်သူမကိုစိတ်ဆိုးေနတုနး် ပါ။သူမကိုယ်သူမ

ြပန်ငံ ကည့်မိသည်။သူမဝတ်ထားတာကလည်ပင်းဟိက
ု ်ဟိက
ု ်ညဝတ်ပိုး

ဂါဝန်အေပျာ့ေလး။သူမ ကိ းစား ကည့်ချင်သည်။ ပီ းေတာ့ေမာင်သူမအေပ

ဘယ်လိသ
ု ေဘာထားမလဲ စမ် း ကည့်ချင်ေသးသည်။ထိေ ကာင့်ေမာင့်ေကျာ

မှာသူကိုယ်ေလးကိုမီှ ွ ဲလိက ဲ့
ု ်ရင်းေမာင့်ပါးြပင်ကိုလက်နအသာပွ တ်သပ် ကာ

"ေမာင်ေကျနပ် ေအာင် တိဘာလုပ်ေပးရမလဲဟင်၊ေမာင်"

ေမာင်က သပါးြပင်ေပ ကသူမလက်ေတွကိုမသိမသာတိမ်းေ ှ ာင်သည်။

သေကျာမှာမှီထားတဲသ
့ ူမကိုယ်ေလးကိုပါ မသိမသာဖယ်ခွာလိက
ု ် ပီ း

"က န်ေတာ် ဘာမြဖစ် ပါဘူးမ၊မ သွားအိ ပ်ေတာ့ေလက န်ေတာ် နည်းနည်း

အလုပ် ပ် ေနလိ"

ေမာင့်မျက် ှာမှာအရယ်အြပံ းလံးု ဝမ ှ ိ ။ေမာင်က အရိ ပ်စစ် တစ် ေယာက်

ေလာက်အေပ မှာသာေသွးဆူလယ
ွ ်တာ။သူမအပါအဝင်တစ် ြခားသူေတွ

အေပ ဆိုအ မဲ ေအးစက်စက်။သိပ်သိသာလွနး် တယ်မဟုတ်ဘူးလားေမာင်။

ေမာင့်မျက် ှာေချာေချာကိုသူမခပ် ေဆွးေဆွးေငး ကည့်ေနမိ သည်။ေမာင်က

သအနားသူမ ှ ိ ေနမှနး် ေတာင် သတိမထားမိ ေတာ့ဘူး။တိကေမာင်မဖိ တ်ပဲ

ေရာက်လာတဲဧ
့ ည့်သည်မိလိလားေမာင်။

"တိ သွားအိ ပ်ေတာ့မယ်၊Good night ေမာင်"

"Good night မ"

မဒါ ထွက်သွားေတာ့မှစက်အလုပ်ထဲကိုအာ ု ံ ြပန်ပိရသည်။အိ ပ်မရလိသာ

အလုပ်ဆင်းလုပ်ေနတာြဖစ် သည်။အာ ု ံ ကအလုပ်ထဲမှာလံးု ဝမ ှ ိ ။အရိ ပ်စစ်

ညစာတစ် ကယ်ဆင်းမစားဘူးလား။ဒီေကာင်ေလးပင်ပန်းေနတာလည်းသူသိ

သည်။ညစာပါမစားရင် ပိုဆိုးဦးမည်။လက်မှတ်ေတွအကုနထ
် ိုး ပီ း

ေတာ့11ထိုးေန ပီ ။
 စက်အေပ ထပ် ကိုြပန်တက်လာေတာ့ကပ် ရပ် အခန်းကိုစိတ်က

ေရာက်၏သူသိသည်။ဒီေကာင်ေလးလည်းေကာင်းေကာင်းအိ ပ်ေပျာ် မှာ

မဟုတ်ဘူး။စက်တံခါးမေခါက်ပဲ ဒီအတိင
ု ်းဝင်လာလိက
ု ်သည်။အရိ ပ်စစ် က

တစ် ဖက်ကိုလှည့်အိပ်ေနတာြဖစ် သည်။မဟုတ်ဘူး။ဒီေကာင်ေလးသူဝင်လာ

မှဟိဘ
ု က်ကိုလှည့်သွားတာြဖစ် င
ုိ ်သည်။အိ ပ်ချင်ေယာင်ေဆာင်ေနသူေဘး

အသာဝင်လဲှလိက
ု ်ရင်း သဘက်ဆဲွလှည့်လိက
ု ်သည်။အလိက
ု ်သင့်ေလး

ပါလာေပမယ့်မျက်လံးု ေတွကိုေတာ့စံုမိှတ်ထား၏

သမျက် ှာ စ
ု င်စင်ကို စက်စိုက် ကည့်ေနမိ သည်။အိ ပ်ချင်ေယာင်ေဆာင်

ေနသူက ှ တ်ခမ် းေတွကိုတင်းတင်းေစ့ထား၏သူတစ် ကယ်အိပ်ရင်

ှ တ်ခမ် းကအဲ လ ု ှမဟုတ်ပဲ။စက်တစ် ချက်ြပံ း ပီ း အိ ပ်ေနသူရဲ မျက်ခံွ ေတွ

့ ိမ

ကိုဖိကပ် နမ် းလိက

ု ်သည်။ ငိမ်၍သာေန၏မျက် ှာတစ် ြပင်လံးု ကိုတစ်

ဖျတ်ဖျတ်နမ် းေတာ့လည်းတုတ်တတ
ု ်မှမလပ် ။ေတာ် ေသးသည်။ဒီေကာင်

ေလးဖျားေနတာမဟုတ်လိ။အထုပ်ေတွဆဲွခဲ့တဲလ
့ က်ဖဝါးေလးေတွကိုဆဲွြဖန ် ့

ကည့်ေတာ့အနည်းငယ်ရဲချင်ေနေသး၏

အိ ပ်ေနတာေတာင်မျက် ှာ ကီးတင်း ပီ းအိ ပ်ေနသူကိုစက် ကည့် ပီ း

အသည်းယားလာရသည်။ထိေ ကာင့်ခါးကေနသဘက်ကိုဆဲွကပ် ပစ် လိက

ု ်

ကာ ှ တ်ခမ် းေတွကိုငံစ
ု ုပ်ပစ် လိက
ု ်သည်။ းူ ညံ့အိစက်ေနတဲအ
့ ထိအေတမှာ

စက်ယစ် မူးေနမိ သည်။ ှ တ်ခမ် းေတွကိုလ ာနဲလျက်

့ ပီ းမျက် ှာတစ် ြပင်လံးု

ကိုပါ လ ာနဲအ
့ ှ ံလိက
ု ်လျက်ေတာ့မျက်လံးု ေတွမိှတ်ထားရင်းကေန မျက်ခံုး
ေတွတန
ွ ေ
် ့ ကွးလာ၏စက်ြပံ းရင်းသနား နားတိးု ကပ် ကာလ ာနဲလျက်
့ လိက
ု ်

ပီ းမှ

"အရိ ပ်စစ် မင်းအိ ပ်ချင်ေယာင်ေဆာင်ေနတာမလား"

ြဖန်း!

"အာ့!"

လက်တစ် ဖက်ကစက်ပါးြပင်ေပ ေြဖာင်းခနဲကျလာသည်။ ပီ းတာနဲ ့ စက်

ရင်ခွင်ထဲကဇွတ် ု နး် ထွက်ေတာ့၏စက်ကအတင်းြပန်ဆဲွဖက်ထားေတာ့

ဲ့
ေြခေထာက်ေတွနပါ စက်ကိုကန်ေကျာက်လာတာြဖစ် သည်။စက်ကသ

ေြခေထာက်ေတွကိုဖမ် းချ ပ် ပီ းေပါင် ကားထဲညပ် ထားလိက

ု ်ရသည်။ ု နး် ေန

သူကိုေနာက်ေကျာကေနအတင်းသိုင်းဖက်ပစ် လိက ဲ့
ု ်ရင်းရင်ဘတ်နပါကျပ် ေန

ေအာင်ဆဲွကပ် ပစ် လိက

ု ်သည်။လံးု ဝလပ် လိမရေတာ့ဘူးဆိုမှ

"ဖယ် လတ်"

"မလတ်ဘူး၊ငါဒီညဒီမှာအိ ပ်မှာ"

ဲ့
စက်ကိုမျက်လံးု ဝိုင်းေတွနအလနတ် ့ ကားေမာ့ ကည့်လာလ င်

ု ်းအိ ပ် ု ံ ပဲ"
"မင်းကို ဘာမှမလုပ်ဘူး၊ဒီတိင

"ဟင့်အင်း"

စက်ရင်ဘတ်ေတွကိုဇွတ်အတင်း တွနး် ထိုးလာြပန်၏

ုိ ်ေတာ့တဲအ
"ဆက် ု နး် ေနရင် ငါမင်းကိုမလပ် င ့ ထိလပ
ု ် မှာေနာ် အရိ ပ်စစ် ၊မ

ယံုမ ှ ိ န"ဲ ့
 ထိုအခါမှရင်ခွင်ထဲက ငိမ်သွားသည်။စိ တ်ေကာက်ေြပ မေြပေတာ့မသိ။

ေကာင်းေကာင်းေချာ့ရင်လက်မှမခံ ပဲ။
<<<<<<<
>>>>>>>
"အရိ ပ်စစ် ဘယ်မှာလဲ၊သွားေခ လာခဲ့ "

မိုးမာန်ေရာGMဦးတိးု ေဝပါ ေရာက်ယက်ခတ်ကုနသ

် ည်။စက်ေဒါသတ

အားထွက်ေနတာြဖစ် သည်။အရိ ပ်စစ် လပ

ု ် ေနတာေတွမဟုတ်ဘူး။ဒီ

ေနForeignerတစ်
့ ဲ့
ေယာက်နေတဖိ ှ ိ တာကို သကိုတစ် ေနလံ
့ းု ဘာတစ် ခွနး် မှမ

ေြပာ။သူမေြပာခဲ့ လိ င
ုိ ်ငံြခားနဲဖက်
့ စပ် Projectတစ် ခုလပ
ု ် ဖိအခွ င်အ
့ ေရးတစ်

ခု က သက်သက်မဲ့ဆံုး ံးလိက
ု ်ရ ပီ ြဖစ် သည်။

ဲ့
အချ ိန်နအလုပ် လုပ်ရတဲေ
့ ခတ်မှာဘယ်သူက ကာ ကာထိုင်ေစာင့်ေနမှာတဲ ့

ဲ ့ ိန်းထားတဲအ
လဲ။ဂျပန်ကဧည့်သည်တစ် ေယာက်နချ ့ ချ ိန်ကို စက်ဘက်က

ေရာက်မသွား င ဲ့
ုိ ်ေတာ့တစ် ြခားကုမဏီတစ် ခုနစာချ ပ် ချ ပ် သွား ပီ

ြဖစ် သည်။စက်သိသိချင်းလိက
ု ်သွားေပမယ့် အားလံးု ပီ းစီ းသွား ပီ ဆိုတဲ့

သတင်းသာ ကားခဲ့ ရသည်။အခု လပ

ု ် မယ့်Projectကထူး ပီ းဆံုး ံးနစ် နာသွား

တာမျ ိ းမ ှ ိ ေပမယ့် ေနာက်ထပ် အလုပ်တဲလ

ွ ပ
ု ် ဖိေတွ ှ ိ လာခဲ့ ရင်

ေတာက်ေလ ာက်နစ် နာရေတာ့မည်ြဖစ် သည်။ဟိဘ

ု က်ကလက်စ ှ ိ ပီ းသား

ဲ့
ကုမဏီနသာလက် တဲသ
ွ ွားဖိ များသည်။ ပီ းေတာ့အခု လပ
ု ် မယ့်Projectက

ဲ့
ကိုယ့်ကုမဏီနစာချ ပ် ဖိအစကတည်းကနာမည်ကထွက်ေန ပီ းသား။အခု မှ

တစ် ြခားကုမဏီတစ် ခုန ဲ ့ စာချ ပ် လိက

ု ် ပီ ဆိုေတာ့သအတွက်သိကာကျစရာ၊

အ ှ က်ရစရာြဖစ် ကုနသ
် ည်။အခု ဆိုmediaေတွအထိပါပျ ံ ှ ံေန ပီ ။
 "ေတာက်!"

ု ်းတက်ပဲေခါက်ေနမိ သည်။ခဏအ ကာ ု ံ းခန်းထဲ

ေဒါသထွက်တိင မိုးမာန်

ြပန်ဝင်လာရင်း

ဲ ့ လည်
"အတွင်းေရးမးမ ှ ိ ပါဘူးboss၊ေကာင်းဆက်နေန ့ 1နာရီ ေလာက်

ကတည်းကထွက်သွားတာပါတဲ၊့ ခု ထိြပန်မေရာက်လာ ကေသးဘူးတဲb့ oss၊

ဟိ ု ေကာင်းဆက်ကေတာ့ သမန်ေနဂျာကိုခွင်တ ု ်သွားတယ်တဲb့ oss"

့ ိင

"အရိ ပ်စစ် ကို သွားလိက

ု ်ေခ လာခဲ့ "

"ဟုတ်ကဲ့ boss"

အရိ ပ်စစ် တစ် ကယ်များေန ပီ ။မနက်ကတည်းကေခါင်းမ ကည်ဘူး

ဆို၍တမင်နားခို င်းထားတာြဖစ် သည်။အိ မ်ြပန်နားပါဆိုေတာ့ မဟုတ်ဘူး။ ု ံ း

မှာေပကပ် ေနသည်။စက်အြပင်သွားစရာ ှ ိ တာေတာင်သကိုတမင်ေခ မ

သွား။မိုးမာန်ကိုပဲေခ သွားလိက ဲ့
ု ်တာြဖစ် သည်။ဂျပန်ကဧည့်သည်နေတဖိ ှိ

တာကျေတာ့ စက်ကိုဘာတစ် ခွနး် မှမမှာခဲ့ ။ဘယ်သကိုမှလည်းမှာမထားခဲ့ ။

ေကာင်းဆက်န ဲ ့ ေနလည်
့ ကတည်းကထွက်သွားသည်တဲ။့ ေကာင်းဆက်န ဲ ့

အလုပ်ကိစကလွဲရင်မေတပါနဲအ
့ ကိမ် ကိမ်ေြပာသည်။သူမသိေအာင်တစ်

မျ ိ း။သိေအာင်တစ် မျ ိ း အမျ ိ းမျ ိ းခို းထွက်သည်။သူသိေပမယ့်မေြပာပဲ ေနခဲ့

တာ ဆယ်ခါမကဘူး။ေကာင်းဆက်ဆိုတဲေ
့ ကာင်ကလည်း ဘာလုပ်လပ
ု ်

အရိ ပ်စစ် မပါရင်မ ပီ း။ဒီေကာင်လည်းေနာက်ပိုင်းအရမ် းလွနလ

် ာ ပီ

ြဖစ် သည်။
 အခု ေနာက်ပိုင်းဒီေကာင်ေလးကျန်းမာေရးသိသိသာသာချ ချာလာသည်။

အစားအေသာက်နည်းလာသည်။ေခါင်းမ ကည်တာေခါင်းမူးတာေတွခဏ

ခဏြဖစ် လာတာမိ ေတာ် ု ံ ဆိုြပဿနာမ ှ ာပဲ စက်ဘက်ကဆင်ြခင်ေပး

ြဖစ် သည်။အေနအထိုင်ကအစ စက်ဘက်ကသိသိသာသာဆင်ြခင်သည်။ ု ံ း

ဲ ့ ထားခဲ့ ဖူးေတာ့Hotelပဲ ေခ သွားြဖစ် တာများသည်။အိ မ်မှာေတာ့

မှာမိုးမာန်နမိ

အထူးတလည်ေ ှ ာင်ြဖစ် သည်။တခါတေလမှသာ သအခန်းထဲသွားအိ ပ်ြဖစ်

တာ။အခု ေနာက်ပိုင်းဆိုသကျန်းမာေရးေ ကာင့် အလှ ကည့်ထားရတာ

များသည်။မဟုတ်လည်းကိုယ်ကဘာမှေတာင်မလုပ်ရေသး။သူကေခါင်းအ

ရင်မူးြပသည်။

ဒီေကာင်ေလးဘာေတွလပ
ု ် ေနလဲဆိုတာ သူမသိလိမဟုတ်ဘူး။တမင်မ

ေမးပဲ ထားခဲ့ ြခင်းသာ။ေမးလည်း ဘယ်တန

ု း် ကမှတိတိကျကျမေြဖခဲ့ ။ဒီ

ေကာင်ေလးသူလပ
ု ် ေနတာေတွကိုစက်ဘာမှမသိထားဘူးထင်ေနပံုရသည်။

ဲ ့ သတ်တာမှနသ
ေကာင်းဆက်နပတ် ် မ ဟိတ
ု စ် ခါကတည်းက စက်အကုန ်

စံုစမ် းထား ပီ းသား။ေကာင်းဆက်သကိုအေသရရအ ှ င်ရရလိက

ု ်ေနတယ်ဆို

တာကအစ။အခု သူသွားသွားေတေနတဲလ ူ ယ်သူလဲဆိုတာအဆံုး။

့ ဘ

ဲ့
ေနာက်နာရီ ဝက်ေလာက် ကာမှမိုးမာန်နအတူအရိ ပ်စစ် ြပန်ပါလာသည်။

စက်ကသူအထဲဝင်လာကတည်းကစူးစိုက် ကည့်ေနတာြဖစ် သည်။စက်ကို

တစ် ချက်ပဲေမာ့ ကည့် ပီ း ြပန်ငံသွားသည်။စက်ကမိုးမာန်ြပန်ထွက်သွား ပီ ဆို

ေတာ့မှ

"မင်းဘာလုပ်လိက
ု ်တာလဲ သိလားအရိ ပ်စစ် "
 "ဟိ"ု

ုိ ်ေအာင်၊ဘာေတွအဲ့
"မင်းငါ ့ကိုတစ် ချက်ေလးေတာင်သတင်းြပန်မပိ င

ေလာက်အေရး ကီးေနတာလဲ ဟမ် !၊မင်းအလုပ်ကိုဘယ်လိေ

ု တွ လုပ်ေနတာ

လဲ"

"ေတာင်းပန်ပါတယ်"

အရိ ပ်ဆီက အဖျားခတ်ေနတဲအ

့ သံခပ် တိးု တိးု ထွက်လာသည်။

"ဘာကိုေတာင်းပန်တာလဲ၊ဘာအတွက်ေတာင်းပန်တာလဲ"

မျက်လာချကာ ငိမ်ေန၏ဒါပဲ တတ်တာ။

"ဘာကိုေတာင်းပန်တာလဲ၊အလုပ်ကိစအတွက်လား ဦးဝဏဆီ သွားတဲ ့

အတွက်လား"

ဲ့
စက်ကိုမျက်လံးု ဝိုင်းေတွနေမာ့ ကည့်လာသည်။စက်က ှ တ်ခမ် းတွန ် ့ ု ံ

ြပံ းသည်။မင်းကိုယ်မင်းလည်လှ ပီ ေပါ ့။

"မင်းနဲေလးေလး
့ ဘာေတွ ပ် ခဲ့ ကလိခုချ ိန်ထိမ ပီ း င
ုိ ်မစီ း င
ုိ ်ြဖစ် ေန က

ေသးတာလဲ ဟင်!အရိ ပ်စစ် ၊မင်းကိုငါ သူတိကိုမကူညီရဘူးမေြပာဘူး၊လို

သေလာက်ထုတ်ေပးလိက
ု ်၊မင်းကိုယ်တိင
ု ်က ဘာြဖစ် လိခဏခဏသွားေနရ

တာလဲ၊မင်းကိုငါ အ မဲ တမ် းေြပာတယ်၊မင်းကိစေတွအြပတ်ြဖတ်ပါေတာ့ဆို

တာ ေတာက်!"

အရိ ပ်တစ် ကိုယ်လံးု ေတာင့်ခဲသွားသည်။ဒီအေ ကာင်းေတွသူဘယ်

ကတည်းကစသိေနခဲ့ တာလဲ။ရိ ပ်ေတာ့ရိပ်မိခဲ့ေပမယ့်အတိအကျသိေနလိမ့်

မယ်လိမထင်ထားခဲ့ ။ေဖေဖနဲ ဦးဝဏ
့ ပတ်သတ်မကိုေရာဘယ်အထိသိထား

ပီ း ပီ လဲ။လက်သီးကိုကျစ် ကျစ် ပါေအာင်ဆုပ်ထားမိ သည်။ေမာ့ ကည့်ဖိမရဲ ။

"အခု မင်းေ ကာင့်ကုမဏီဘယ်ေလာက်အထိနစ် နာသွား ပီ လဲဆိုတာမင်း

သိလား"

ဲ့
ဂျပန်Foreignerတစ် ေယာက်နစာချ ပ် ချ ပ် ဖိ ှ ိ တာအရိ ပ်သကိုေြပာဖိ ပါ။

သူကအြပင်ထွက်သွားတာမိ ေစာင့်ေနခဲ့ တာြဖစ် သည်။ ု တ်တရက်ေဆး ု ံ က

ဖုနး် ဝင်လာေတာ့ချက်ချင်းထသွားရတာေ ကာင့်မှာခဲ့ ဖိပါေမ့သွားခဲ့ တာ

ြဖစ် သည်။

ု ်ရင် အ မဲ အဲအ
"ေမးလိက ့ တိင
ု ်းပဲ ၊မင်းငါ ့ကိုဘာထင်ေနတာလဲ၊အရိ ပ်စစ် "

သူေြပာတာေတွကအမှနေ
် တွချည်းဆိုေပမယ့်ကိုယ့်ဘက်ကလည်းတမင်

လုပ်လိက
ု ်တာဘာတစ် ခုမှမပါဘူး။မေတာ် တဆြဖစ် သွားခဲ့ တာ။လူကို ေဆး ု ံ

သွားရင်ကိုမ ကိ က်ေနတာဘယ်သူလဲ။ြဖစ် သွားတဲြ့ ပဿနာထက်ပဲ လူကို

ငိ းေနတာဘယ်ေလာက် ကာ ပီ လဲ။ဘယ်သူကေရာသွားချင်လန
ွ း် လိ သွားေန

တယ်ထင်လဲ။မြဖစ် သာလိ ကိုယ်မှမသွားရင်မြဖစ် လိ။ေဖေဖ့ဆ ကို

ြဖည့်ဆည်းေပးချင် ု ံ သက်သက်ပဲ။အရိ ပ်ကဘာတစ် ခွနး် မှြပန်မေြပာေတာ့

"ေလးေလးနဲ ဦးဝဏ
့ ဆိုတဲလ
့ ဘ ု တ်သတ်ခဲ့ ကတယ်တယ်ဆိုတာလဲ
ူ ယ်လိပ

ခု ချ ိန်ထိမင်းငါ ့ကိုဘာတစ် ခွနး် မှမေြပာခဲ့ ဘူး၊မင်းကိုငါမ ကိ က်တာအဲ ဒ

့ ါေတွ

ပဲ အရိ ပ်စစ် "

အရိ ပ်မျက်လံးု ေတွလက်ခနဲြဖစ် သွားသည်။ေြပာြပရင်ေရာလက်ခံေပးမှာ

မိ လိလား။ခဏတစ် ြဖ တ်သွားေတတာေတာင်မ ကိ က်ေနတဲဟ

့ ာကိုဘယ်လို
ေြပာြပရမှာလဲ။

"ေဖေဖကသူန ဲ ဦးဝဏ
့ ဘယ်လိပ
ု တ်သတ်ေနပါတယ်ဆိုတာ ကိုစက်ကို

ဘယ်လိဖ
ု ွင်ေ
့ ြပာမလဲ၊ေဖေဖေတာင်မေြပာတာက န်ေတာ် ကေရာဘယ်လိဖ
ု ွင့်

ေြပာရမှာလဲ"

"အဲ ဒ
့ ါေ ကာင့် မင်းကကိုယ့်သိကာကိုယ်အကျခံ ပီ းေကျးဇူးဆပ် ြပလိက
ု ်

တာေပါ ့ဟုတ်လား ေတာက်!"

ု ်ေြပာြပဖိ မရဲ တဲက

အရိ ပ်ကမျက် ှာလဲသည်။ေဖေဖကိုယ်တိင ့ ိစကိုသူက

ဘယ်လိေ ့ ဲ။The World Groupရဲ CEOတစ် ေယာက်က သကား

ု ြပာြပရမှာတဲလ

ဲ့
ကိုေမာင်းေနတဲd့ riverတစ် ေယာက်နချစ် ကိ က်ေနပါတယ်ဆိုတာကိုဒီ

အသက်အရွ ယ်ေရာက်မှဘယ်လိဖ
ု ွင်ေ
့ ြပာရဲ မှာလဲ။လူေတွကေရာဘယ်လို

ထင် ကမလဲ။အထူးသြဖင့်သတူကို သူဘယ်လိဝ

ု န်ခံရမှာလဲ။ေဖေဖကသ

အေ ကာင်းေတွ ကိုကိုသိသွားမှာအရမ် းေ ကာက်သည်။ကိုကိုက သကို

ေလးစားသည်။ချစ် လည်းချစ် သည်တဲ။့ သကိုေလးစားတဲသ

့ တူကိုသူ

ချစ် ကိ က်ေနမိ တာတစ် ြခားေယာကျာ် းတစ် ေယာက်ပါလိဝန်ခံရမှာေဖေဖ

ှ က်သည်ေလ။

"ေဖေဖက ှ က်လိ၊သူသေဘာကျမိ တဲသ

့ ူကေယာကျာ် းတစ် ေယာက်ြဖစ် ေန

တယ်ဆိုတာ သတူကိုဝန်ခံရမှာပို ှ က်လိ၊ကိုစက်သကိုအထင်ေသးမှာသူ

ေ ကာက်ခဲ့တာ၊သကိုေလးစားခဲ့ တဲသ
့ တူက သအေ ကာင်းေတွသိသွားမှာသူ

ေ ကာက်ခဲ့တာအဲ ဒ
့ ါပဲ ၊ကိုစက်ကိုေဖေဖဘယ်ေလာက်ထိချစ် တယ်ဆိုတာကို

စက်အသိဆံုး"
 အရိ ပ်ြပန်ေအာ် ေတာ့ စက်မျက် ှာပျက်သည်။ေဘးကိုလှည့်ကာဆံ ပင်ေတွ

ဲ ့ ုးဖွလိက
ထဲလက်နထိ ု ်။ခါးေထာက်သည့်အခါေထာက်လိက
ု ်။တက်ေတွေခါက်

လိက
ု ်။ ပီ းမှ

"အဲ ေ ဲ ့ းတိသားအဖ ှစ်

့ တာ့ငါသိမှာေ ကာက်တာတစ် ခုတည်းအတွက်နမင်

ေယာက်က လူေတွေြပာချင်သလိေ
ု ြပာေန ကတာေတွကိုဘာတစ် ခုမှမေြဖ

ှ င်းပဲ ငိမ်ေနလိက
ု ် ကတယ်ေပါ ့ အဲ လ
့ ိလ
ု ား"

"လူေတွထင်ေ ကးနဲေြပာေန
့ ကတာကိုဘယ်လို ှ င်းြပရမှာလဲ၊မဟုတ်ပါ

ဘူးဆိုေတာ့ေရာယံုေပး ကမှာတဲလ
့ ား၊ေဖေဖကဦးဝဏနဲသအေ
့ ကာင်းေတွ

ေပ သွားမှာစိုးလိသသားကိုအနားေခ ထားရတာပါလိလိက
ု ်ေြပာရမှာလား"

"ေအး၊မင်းတိသားအဖပဲ မှနတ
် ယ်၊ငါမှားတယ် ရ ပီ လား"

် ိေနခဲ့ တဲက
ေဖေဖ့အေ ကာင်းေတွအကုနသ ့ ိုယ်ကေရာေဖေဖ့န ဲ ဦးဝဏ
့ ကို

ဘယ်လိတ
ု ားရက်ပါ ့မလဲ။ေဖေဖနဲ ဦးဝဏ
့ ကွဲသွားခဲ့ တာေမ ကီးေ ကာင့်။

ေဖေဖတိကအသက်ေတွ ကီးမှြပန်ဆံုခဲ့ ကတာြဖစ် သည်။မထင်မှတ်ပဲ ဦး

ဝဏကကိုေကာင်းဆက်ဦးေလးဝမ် းကွဲြဖစ် ေနခဲ့ သည်။ဦးဝဏကကိုေကာင်း

ဆက်ကိုကုမဏီအထိလာ ှ ာရာက ေဖေဖနဲ ြပန်

့ ဆံု ကသည်။ဦးဝဏက

အိ မ်ေထာင်တစ် ကယ်ကျသွားခဲ့ သည်တဲ။့ သိေသာ် အချစ် မပါတဲ ့

အိ မ်ေထာင်ေရးမိ မ မဲ ခဲ့။တစ် ခုလပ် ြဖစ် သူဦးဝဏရဲ အခက်အခဲ ေတွကို

ေဖေဖကကူညီချင်သည်။ေဖေဖဦးဝဏအေပ စိ တ် ှ ိ ေနေသးတယ်ဆိုတာ

ူ နလာခဲ့ တဲသ
အတူတေ ့ ူကသိသည်။ဦးဝဏကမာန ကီးသူပီပီေဖေဖ့

ဲ ့ ုေကာင်းဆက်ကဝိုင်းေြပာ
အကူအညီကိုလက်မခံ ။driverလုပ်ဖိကို အရိ ပ်နကိ
ေပးခဲ့ ရသည်။ကိုေကာင်းဆက်ကိုေတာ့ ေဖေဖနဲ ဦးဝဏ
့ မိ တ်ေဆွေတွလိသာ

ေပးသိခဲ့ ကသည်။

ဦးဝဏကေဖ့ေဖ့သိကာကိုငဲသ
့ ည်။ေဖေဖ့အနားကထွက်သွားဖိ ခဏ ခဏ

လုပ်သည်။ေနာက်ကျေဖေဖ့အတွင်းေရးမးမေလးကပါေဖေဖနဲ ဦးဝဏ
့

ဆက်ဆံေရးကိုရိပ်မိလာခဲ့ သည်။ေနာက်ဆံုးေဖေဖ့စိတ်ကိုနားလည်ေနတဲသ
့ ူ

ကပဲ ဦးဝဏနဲေဖေဖအဆင်
့ ေြပဖိ ေဖေဖ့အတွင်းေရးမးလုပ်ေပးခဲ့ ရတာ

ြဖစ် သည်။ေဖေဖနဲ ဦးဝဏ

့ ဘယ်သွားသွား၊လူေတွမရိ ပ်မိေအာင်သူကပဲ လိက
ု ်

ေပးရသည်။နာက်ပိုင်းသတင်းေတွထွက်လာေတာ့ေဖေဖနဲသူ
့ ြဖစ် ေန၏ဦး

ဝဏကေဖေဖ့driverမိ ဘယ်သူမှမရိ ပ်မိ ကတာလည်းပါလိမ့်မည်။

ေဖေဖေရာဦးဝဏေရာသအတွက်စိတ်မေကာင်း က။ေဖေဖကလည်း ှ င်း

ြပဖိ ကိ းစားေသးသည်။ ှ င်းြပေတာ့ေရာယံုေပး ကမှာတဲလ

့ ား။ေဖေဖ့

အတွက်သူလပ
ု ် ေပး င
ုိ ်သေလာက်လပ
ု ် ေပးချင်သည်။ေဖေဖဦးဝဏနဲဆံ
့ ုခွင့်

ရသေလာက်ဆံုေစချင်ခဲ့လိ တမင်မေြဖ ှ င်းခဲ့ လိက

ု ်တာြဖစ် သည်။ေဖေဖမ

ဆံုးခင်အထိေဖေဖနဲ ဦးဝဏ
့ ေလး ှစ်ေလာက်ဆံုေတ ခွင်ရ
့ လိက
ု ်သည်။သူ

ေကျနပ် င
ုိ ်ပါသည်။ေဖေဖ အထီးကျန်ခဲ့ရတဲ ့ ှစ်ေတွဘယ်ေလာက်ေတာင်

ကာခဲ့ လဲ။သူအသိဆံုးပဲ မလား။ေနာက်ပိုင်းဦးဝဏက အသည်းကင်ဆာ

ေ ကာင့်ကားဆက်မေမာင်း င
ုိ ်ေတာ့သုတကိုအစားထိုးခဲ့ ရသည်။

ု ်ပဲအကုနအ
ဦးဝဏကိုေတာ့Privateေဆး ု ံ တစ် ခုမှာ ေဖေဖကိုယ်တိင ် ကျခံ

စီ စ ် ပီ းကုသေပးေနခဲ့ ြဖစ် သည်။ ု တ်တရက်ေဖေဖဆံုးသွားေတာ့ဦးဝဏကို

ဘယ်ကစေြပာြပရမှနး် မသိခဲ့။သူကလည်းကိုစက်န ဲ ြပဿနာေတွ

့ ဆက်တိက
ု ်
တက်ေနေတာ့ေဆး ု ံ ဘက်မေရာက်ြဖစ် ခဲ့တာေတွ ှ ိ သည်။ေနာက်ဆံုးဦးဝဏ

ကေဖေဖဆံုးတာကိုရိပ်မိသွားခဲ့ သည်။အရိ ပ်သွားတိင

ု ်းေဖေဖကပါမလာ

ေတာ့'အရိ ပ်သားေဖေဖဆံုးသွား ပီ မိလား၊ဦးေဖေဖရိ ပ်မိပါတယ်'တဲ။့ ပီ း

ေတာ့ဦးဝဏငိသ
ု ည်။သကိုအရိ ပ်သွားေတတဲအ
့ ခါတိင
ု ်းြပတင်းေပါက်အြပင်

ကိုပဲေငးေနတတ်တာများသည်။ေနာက်ဆံုး ဦးဝဏကခွဲ စိပ်ဖိကိုြငင်းလိက

ု ်

သည်အထိ။ဒီေနေတာ့
့ ဦးေဖေဖလည်းေဖေဖ့ေနာက်ကိုအ ပီ းအပိုင်လိက
ု ်သွား

ပီ ြဖစ် သည်။

စက်ကမျက်လာချ ပီ း ငိမ်သက်ေနသူကို မထီတရီ စိုက် ကည့် ပီ းတစ် ချက်

မဲ့ကာ

"ဦးေလးလုပ်တဲသ ု ် တဲသ
့ ူက အေဖကိုတက်ချ ိန်တယ်၊တူလပ ့ ူကလည်းသား

ကိုအတင်းလိက
ု ်ကပ် အဟွနး် !သားလုပ်တဲသ
့ ူကလည်းကိုယ့်အလုပ်ကိုယ်

ေတာင်ဂ ု မစိုက် င
ုိ ်ေလာက်ေအာင် ခု ချ ိန်ထိတာဝန်ေတွမ ပီ း င
ုိ ်မစီ း င
ုိ ်!"

"ကိုစက်!"

"ငါေြပာတာမ ပီ းေသးဘူးအရိ ပ်စစ် ၊မင်းကအခု ငါ ့အုပ်ထိနး် မေအာက်မှာ၊

ေနာက်ငါမသိပဲဘာတစ် ခုမှမလုပ်ရဘူး၊အခု လည်းဦးဝဏဆိုတဲလ

့ က
ူ ိုလိအ
ု ပ်

တာမှနသ
် မ အကုနလ
် ပ
ု ် ေပးလိက
ု ်၊မင်းအဲ ဒ
့ ီကိုထပ် မသွားရဘူး"

ု ဲ ဆိုဆို
ဘယ်လိပ ေလးေလးကို ကိ က်ေနတဲသ
့ ူကိုသူမ ကည်ြဖ င
ု ိ ်။

အထူးသြဖင့်အရိ ပ်စစ် အဲဒ

့ ီကိုခဏတိင
ု ်းသွား သွားေတေနတာသူမ ကိ က်။

အခု ပဲ ကည့်၊အဲ ဒ ူ ဲ တူေကာင်းဆက်ဆိုတဲေ

့ ီလရ ့ ကာင်ကအရိ ပ်စစ် ကိုလိက
ု ်

ကပ် !
 "ေနာက်ထပ် သွားေတစရာလည်းမလိေ
ု တာ့ပါဘူး၊ဦးဝဏေနလည်
့ ကပဲ ဆံုး

သွား ပီ "

စက်မျက်ခံုးေတွတန
ွ ခ
် ့ ျ ိ းကုန၏
် ဒီေနပဲ့ ဆံုးသွား ပီ းတဲလ
့ ား။အရိ ပ်အသံက

ငိသ
ု ံပါေနသည်။ဒီေကာင်ေလးစိ တ်မေကာင်းြဖစ် ေနမှာသိေပမယ့်မတတ်

င ဲ့
ုိ ်။သူကအေဖြဖစ် သူနေပျာ် ေပျာ် ကီးေပးစား င
ုိ ်ေပမယ့်ကိုယ်က ဦးေလး

အရင်းေခါက်ေခါက်မိရင်ခံချင်သည်။

"အဲ လ ု ိုေတာ့လဲ
့ ိဆ ငါထပ် ေြပာစရာမလိေ
ု တာ့တာေပါ ့၊မင်းလည်းေကာင်း

ဲ့
ဆက်နေနာက် ထပ် ေတစရာမလိဘ
ု ူး"

စက်ေြပာေတာ့ ချက်ချင်းေခါင်းေထာင်လာ၏

"ကိုစက်မှာေတာင်ေစ့စပ် ထားတဲသ
့ ူ ှ ိ ေနေသးတာပဲ ၊က န်ေတာ့်မှာေရာ

ေရွ းချယ်ခွင်မ
့ ှ ိ ရေတာ့ဘူးလား"

"ဘာေြပာတယ်"

့ ျက်လံးု ေတွထဲမှာနာကျည်းမတစ် ချ ိ ။
စက်ကို စိုက် ကည့်လာတဲမ

ု ဲအ
"ကိုစက်လိတ ့ ချ ိန်တိင
ု ်းက န်ေတာ် ေနေပးရင် ပီ းေရာမလား၊က န်ေတာ့်

ဘာသာဘယ်သူန ဲ တွ
့ ဲတဲ"ွ

"ဘာကွ၊ြပန်ေြပာစမ် း ေဟ့ေကာင်"

ဲ့ ်ဆဲွပစ် လိက
စက်ကသအကင်ျ္ ီေကာ် လံစေတွကိုလက် ှစ်ဖက်နေဆာင့ ု ်

သည်။ဒီေကာင်ဘာစကားေြပာတာလဲ။လူကိုဖာေခါင်းထင်ေနတာလား။

ေတာက်!ပထမကသကိုအရွ ဲတိက
ု ်ချင်လိယူပစ် လိက
ု ်တာဟုတ်တယ်။ဝန်ခံ

တယ်။ေနာက်ပိုင်းစက်ကိုယ်တိင
ု ်လိလ
ု ိခ ဲ ့ ချင်လိကိုအမျ ိ းမျ ိ းယူခဲ့
ု ျင်ချင်နယူ
တာြဖစ် သည်။သူလိခ ု ျင်တဲအ
ု ျင်ရင်လိခ ့ ချ ိန်တိင
ု ်း ေတာက်!သင်းကိုေချာ့

သလိေ
ု ချာ့ေနစရာေတာင်မလိဘ
ု ူး။စက်အံတင်းတင်း ကိတ်လိက
ု ်ရင်းပိုမို

တင်း ကပ် ေအာင်ေဆာင့်ဆဲွမိလ င်

"အဟွတ်! ဟွတ်! ဟွတ်!"

လည်ပင်းအစ် ပီ းမျက်ရည်ေတွေဝ့သီလာေတာ့မှေဆာင့်လတ်ချလိက
ု ်

လ င်ေနာက်ကိုေြခ ှစ်လှမ်းသံုးလှမ်းေရွ သွားသည်။အေ ကာဘယ်ေလာက်

ဲ ့ ပ်ကိုင်ထား
ထိ ကီးလဲဆိုရင်စက်လက် ှစ်ဖက်ကိုသလက်ေသးေသးေတွနဆု

ေပမယ့် လတ်ေပးဖိ တစ် ခွနး် မေြပာ။

ု ျင်တဲအ
"ငါလိခ ့ ချ ိန်တိင
ု ်း မင်းေပးခဲ့ တာေသချာလိလားအရိ ပ်စစ် "

စက်လည်ပင်းညစ် ထားတဲအ
့ ှ ိ နေ
် ကာင့်သမျက် ှာတစ် ြပင်လံးု ရဲ

ေနသည်။ေဒါသေ ကာင့်သနားချင်စိတ်လည်းမ ှ ိ ။

"ငါလိခ
ု ျင်တိင
ု ်း မင်းေပးခဲ့ လားလိေမးေနတယ်"

မျက်လာချကာ ငိမ်ေန၏အဟွနး် !

"ငါအခု လိခ
ု ျင်တယ်အရိ ပ်စစ် "

စက်ကမျက် ှာကိုေမာ့ကာမျက်လံးု ေတွကိုေမှးစင်း ပီ း ကည့်ေနလိက

ု ်

ဲ ့ ချက် ကည့်သည်။စက်ကအံ ကိတ်

သည်။စက်ကိုမျက်လံးု ဝိုင်းေတွနတစ်

ထားရင်းြပန် ကည့်ေနလိက
ု ်လ င် ှ တ်ခမ် းေတွကိုတင်းတင်းေစ့ ပီ းစက်

အနားကိုေလ ာက်လာသည်။ ပီ းေတာ့စက်ေ ှ တည့်တည့်မှာဒူးေထာက်ထိုင်

ချ၏စက်ေဘာင်းဘီ ဇစ် ကိုပါတစ် ဆတ်တည်းဆွဲြဖည်ကာစက်အရာကို

ဆွဲထုတ် ပီ းစုပ်သည်။မင်းကအဲ လ
့ ိေ
ု ကာင်မှနး် ငါေမ့သွားတာအရိ ပ်စစ် ။စက်
အရာကို လည်ေချာင်းထဲအထိေရာက်ေအာင် အမျ ိ းမျ ိ းလှည့်စုပ်ေနတာ

ြဖစ် သည်။စက်ကသေခါင်းကိုတန
ွ း် ထုတ်ပစ် လိက
ု ် ပီ း ေကာ် လံကေနြပန်ဆဲွ

ထူေတာ့စက်မျက် ှာနားအထိြပန်ပါလာသည်။

"ေနာက် မင်းကိုငါလက်ဖျားနဲေတာင်
့ မထိမိေစရဘူး၊သွားေတာ့"

သကိုတန
ွ း် လတ် ပီ းမှေဘာင်းဘီ ဇစ် ကို ြပန်ဆဲွတင်လိက
ု ်သည်။အရိ ပ်စစ်

ု ်မှမလပ် ။မျက်လံးု အိ မ်ထဲမှာမျက်ရည်

ကသအနားမှာပဲ ရပ် ေနကာတုတ်တတ

ေတွကအြပည့်။ဘာအတွက်ငိြု ပန်တာလဲေတာက်!

"မင်းကိုငါသွားေတာ့လိေြပာေနတာအရိ ပ်စစ် ၊ငါ ့ေ ှ ကေနမင်းခု ထွက်

သွား၊မင်းကိုသွားလိေြပာေနတယ် ေတာက်!"

စက်ေနာက်တစ် ကိမ်ေဆာင့်ေအာ် ပစ် လိက

ု ်မှ

"အင့်!"

ဲ ့ တ် ပီ းအရိ ပ်ထွက်လာခဲ့ သည်။ကိုယ်

မျက်ရည်ေတွကိုလက်ခံုနသု

စကားေြပာတာလွနသ ု ဲအ
် ွားတယ်ဆိုရင်ေတာင်သူလိတ ့ ချ ိန်မှကိုယ့်ကိုသံုးခဲ့

တာမဟုတ်ခဲ့လိလား။သူတစ် ေယာက်ပဲခံစားတတ်တာလား။ေဖေဖနဲပဲ့ တစ်

ချ ိန်လံးု အထင်လဲေ ုိ ်ကျင့်ခဲ့တာဘယ်သူလဲ။ေဖေဖ့

ွ နခဲ့ ပီ းလူကိုအ င

အေ ကာင်းေတွသိ ပီ းေတာ့ေရာ ေကာင်းေကာင်းမွနမ ် က်ဆံခဲ့တာ ှ ိ လား။

် ွနဆ

လူကိုအ မဲ ေအာ် ေငါက်ေနခဲ့ တာပဲ မဟုတ်ဘူးလား။အရိ ပ်ကျလာတဲမ

့ ျက်ရည်

ဲ ့ ကမ် း ကမ် းဖိ သုတ် ပီ း အေကကေနေြပးထွက်လာေတာ့

ေတွကိုလက်ခံုနခပ်

ဲ ့ ကားထဲမှာ
ဒီဇိုင်း ာနတစ် ခုလံးု အရိ ပ်ကိုဝိုင်း ကည့် ကသည်။အရိ ပ်နသူ

အလုပ်ကိစတစ် ခုပဲ ှ ိ ေနတာမှမဟုတ်ပဲ။

 <<<<<<<<
>>>>>>>>
သူကိုယ်ကိုယ် ကားဘာကိစပဲ ှ ိ ှ ိ ေနာက်ဆံုးအေလ ာ့ေပးရတာကကိုယ်။

စက် ေဒါသထွက်ေနေပမယ့်ဒီအတိင
ု ်းေနလိမရြပန်။ ု ံ းဆင်းတာနဲအိ
့ မ်ကို

လှမ်းဖုနး် ဆက်ရြပန်သည်။

"ေဒ ကီး အရိ ပ်အိမ်ြပန်ေရာက် ပီ လား"

ဲ့
"ြပန်မလာေသးဘူးသား၊အရိ ပ်ကသားစက်နအတူမဟုတ်ဘူးလား"

"က န်ေတာ် ေနာက်မှြပန်ဆက်လိက

ု ်မယ် ေဒ ကီး"

"ေအး သား"

ထင်သည့်အတိင
ု ်း ဒီေကာင်ေလးအိ မ်ကိုတန်းမြပန်ဘူး။စက်Liftထဲက

ထွက်တာနဲမိ့ ုးမာန်ကအသင့်ေစာင့် ကိ ေနသည်။စက်ကေ ှ ကေလ ာက်ေတာ့

မိုးမာန်ကစက်ေနာက်ကထပ် ကပ် မကွာလိက

ု ်သည်။စက်တိ ြဖတ်ေလ ာက်

လာတဲ ့ ာနမှနသ
် မ အပ် ကျသံေတာင်မ ကားရ။စက်ေဒါသထွက်ေနတာကို

အားလံးု ခနမ
် ့ ှနး် မိ ကသည်။

"မိုးမာန် ဟိေ
ု ကာင်ေလးေကာင်းဆက်ဆီေရာက်ေနလား၊ဖုနး် ဆက်ေမး"

"ဟုတ်ကဲ့ boss"

မိုးမာန်က သလူေတွကိုချက်ချင်းဖုနး် ဆက်သည်။

"အတွင်းေရးမး အဲ ဒ
့ ီဘက်ကိုလာသလား"
"......."
"ေကာင်းဆက်က သတိက
ု ်ခန်းြပန်သွားတာလား"
"......."
 "မင်းတိသတိက
ု ်ခန်းအထိလိက
ု ် ကည့်တာေသချာတယ်ေနာ် "
"......."
မိုးမာန်ကဖုနး် ကိုအရင်ချလိက
ု ် ပီ းမှ

"ေကာင်းဆက်ဆီ ေရာက်မလာတာေသချာတယ်တဲ့ boss"

စက်ကေခါင်းတစ် ချက်ဆတ်ြပသည်။ကုမဏီေ ှ ေရာက်တာနဲသု

့ တကား

ဲ့
ကအဆင်သင့်။မိုးမာန်က စက်နအတူကားနားအထိလိက
ု ်လာသည်။

"သုတ မင်းတိက
ု ်ခန်းမှာအရိ ပ်စစ် ေရာက်ေနသလား"

"ဗျာ! ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့၊သူကသွားေနချင်တယ်ဆိုလိပါboss!"

"အခု မင်းတိက ု ်ခဲ့မယ်"

ု ်ခန်းကိုငါလိက

"ဗျာ! ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါboss"

ဒီေကာင် သကိုြမင်ရင်အ မဲ ကေယာင်ကတန်းေတွထလုပ်ေတာ့သည်ချည်း

သာ။မဟုတ်လည်းအ မဲ တမ် းြပာေနာက်ေနာက် ဘာေကာင်မှနး် ကိုမသိ။စက်

ကမိုးမာန်ဘက်လှည့်ကာ

"လိရ
ု င်ဖုနး် ဆက်မယ်၊မင်းသွားေတာ့"

"ဟုတ်ကဲ့ boss"

မိုးမာန်ဆိုတဲလ
့ လ
ူ ှည့်ြပန်သွားမှbossက ကားထဲဝင်ထိုင်သည်။

ဂျ ိန်း!

သုတတစ် လမ် းလံးု bossကိုအကဲခတ်လိက

ု ်လာခဲ့ သည်။မျက် ှာ ကီးက

တည်တင်း ပီ း ေမး ု ိ းေတွကတစ် လပ် လပ် ။စိ တ်ေတွညစ် လိက

ု ်တာေနာ် ။

သူများအိ မ်ေပ အထိရန်လိက

ု ်ြဖစ် ကဦးမလိလား။အရိ ပ်ကလည်းဖျားေန
 ့ ူန ဲ ့
တာေလ။အိ မ်ေပ ကဆင်းလာတဲသ လိက
ု ်ေခ တဲသ ဲ့
့ ူနေတာ့
ငါေနာ် ။သဲေရ

ကိုကိကိုကယ်ပ ါဦး။
<<<<<<<
>>>>>>>
29,December,2020
Part-25

(Z&U)
"မင္◌းမွာအိ မရွိ ဘူးလား အရိ ပစ္"

စကိ ◌ျပနေ◌မာ့
္ ၾကည့◌ေ
္ ◌နတဲမ
့ ် က္ဝန◌းေ◌
္ တထဲမွာအံ ဩ
့ မႈေ◌ တ

အျပည့◌။္ သုတတိက
ု န◌းအထိ
္ လိက
ု ာလိမ့◌ လည္◌းထငားပံ ◌ု

မရ။ငိထ
ု ားလိ႔
ု ထငည္။မ် ကွာႏ◌ုႏ◌ုမွာရဲ ေ◌န၏မင္◌းလုပ် ငာမင္◌းလု

ပ္။ၿပီ းရငင္◌းပဲ ငိ။ု

သူဝ တားတဲS ဲ Style

့ hirtအျဖဴ န႔ pantအစားSweat shirtမိုး◌ျပာေ◌ရာင္

နဲ႔Sweat pantအနကိ တဲဝတား၏ဒါသူ႔အဝတ္ေ◌ တမွမဟုတဲ။

ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးသုတအဝတ္ေ◌ တယူဝတားပံ ◌ရ
ု သည္။ၿပီ းေ◌တာ့

သုတတိက
ု န◌းကိ
္ ုသူ႔အိ မ ႔ရာလိေ
ု သဘာထားေ◌နပံ ◌ပ
ု င္။အိ ပန◌း
္

ထဲထိဝငိပ္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။

"လာ◌ျပ ယ္"

စကသူ႔လကစကိ ဆဲ ကာ သုတအိ ပန◌းထဲ

္ က ထကိ ႔လုပ္

ွ ကကဲေကေနဆာင့◌ န◌းၿပီ
လ်င ္ း

ဲ မလိက
"မထိန႔ ု း"

"ဘာ!"
 သုတေကဘးေကနအသံတိတေ
္ ◌◌ျခဟ ကနေ◌
္ တနဲ႔ဘာေ◌ တ

လုပ္◌ျေပနသ သိ။ဟိက
ု ျဖင့ ◌ ႔ကိုလည
ွ ့ ◌ေ
္ ◌တာငၾကည့◌။္ စက္

ကသုေတရွ ႕မွာသူ႔ကိုေမခ် မငံေအ◌ျပာခံ ေရတာ့ ေ◌ဒါသပို ထကည္။

"မင္◌းအခ်ိဳးေ◌ တ◌ျပင္ေ◌နာ◌ရိ ပစ္၊သူမ်ားတိက

ု န◌းအထိ
္ လာေ◌န

စရာလား၊ခု ◌ျပ ိ ကဲ "

စကသူ႔လက္ေ◌ကာက္ဝေတနထ ပဲ ေ◌တာ့ ထပ န◌း◌ျပ

္

ည္။

" တာက္!"

"ဟိ ု boss ဟိေ

ု ◌လ၊အရိ ေပခါင္◌းမူးၿပီ းဖ် ားေ◌နတာပါပါboss"

"ဘာေ◌◌ျပာတယ္"

"ဟိ ု အ ိ ပဖ် ားေ◌နလိ႔

ု ပါboss"

စကက်စနဲစုတတည္။ၿပီ းမွ အရိ ပ စ စိ ယံ◌းု ကို ဆဲ ခ်ဳပ

ပီ းနဖူးေ◌ပၚလက ငည္။ကိုယ္ေ◌ြငေ႕ႏြ◌းေ◌ႏြ◌းေ◌တာ့ရွိသည္။တ

အားႀကီးပူေ◌နတာမ်ိဳးေ◌တာ့မဟုတ္။ဖ် ားေ◌နသူကစကကဲက ု န◌း

္

ထက္◌ျပန၏သု
္ တကေမနသာေ◌တာ့

"ဟိ ု boss၊အ ိ ပိ ဒီေညတာ့ဒီမွာပဲ "

စကပင့ ◌ကႈ◌က
ိ ာတစကိ ႔လွည့ ◌ည္။အံ ႀကိတား

သ ိ႔ ေ◌မး ု ိ းႀကီးေ◌ တကထင္◌းေ◌န၏သုတေကဘးေကနသူ

တိ႔
ု ကိုတစွည့◌ၾ
ီ ကည့◌ပီ းဖ် ားေ◌နသူကိုအိပာဆီ ဆဲ ေ◌ခၚ သားသ

ည္။သုေတခၚတဲအ
့ တိင
ု ◌
္ းပါ သားၿပီ းအိ ပာေ◌ပေၚရာကွစကိ တစ်
က္ေ◌မာ့ၾကည့ ◌ည္။စကမ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုထိဆက မတ တ

နေ႔
္ ကးရင္◌း◌ျပ ကည့◌ေ
္ ◌ပးလိက
ု ည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးကိုသူတစ

ယိတရွ ည္။

အိ ပန◌းထဲ
္ ကိုဝငာကတည္◌းကစကတိထားမိ သည္။သုတခု တင္

ကတစ္ေ◌ယာကိပ တငိ ႔ အနည္◌းငယ်ဥ္◌း၏အိ ပန◌းတစန

္ ◌း
္

ပဲ ပါတဲတ
့ ိက
ု န◌းမ်
္ ိဳးေ◌ တ◌ျဖစံ ◌ရ
ု သည္။ၿပီ းေ◌တာ့ေ◌ရခ်ိဳးခန◌းကအျပ
္

ငွာပဲ ◌ျဖစ ငည္။အိ ပန◌းထဲ

္ မွာေမ တ႕ရ။ဧည့◌န◌းေကတာ့
္

ေအတာ◌သင့ ◌် ယာေ◌ တ႕ခဲ့ သည္။ဧည့◌န◌းဘကွ

္ ာဆိုဖာဆက္

တီတစံ ◌ရ
ု ွိ တာ◌ျမငည္။

အရိ ပ စအတင္◌း◌ျပနေ◌ခၚလည္
္ ◌းၾက က ာသာလိက
ု ွာမ

ဟုတာေ◌သခ် ာသည္။ဒီေညတာ့သုေတ◌ျပာသလိဒ
ု ီမွာပဲ အိပိ င္◌းလိက
ု ္

ဖို႔အျပငရွိ ။ၿပီ းေ◌တာ့ဖ်ားေ◌နတာ။

"boss အ ိ ပိ ေ◌ဆးခန◌း◌ျပဖိ
္ ု ႔"

" နပါေ◌စ၊ငါ ့အသိဆရာဝ စ္ေ◌ယာကိ ဒီကိုလာၾကည့◌ေ

္ ◌ပး

ဖို႔လွမ္◌းေ◌ခၚလိက
ု ယ္"

ၿပီ းတာနဲ႔သုတကိုလိပာအတိအေက်မးၿပီ း◌ျပည့◌◌

ံ က
ု ိုခ်က်င္◌း

လာခဲ့ ဖို႔ဖုန◌းဆကသည္
္ ။◌ျပည့◌◌
ံ ေ
ု ကရာကာတာနဲ႔ဖ် ားေ◌နသူကို

ခ် က်င◌
္ းစမ္◌းသပပီ းလကွာေ◌ဆးတစံ ◌းု ထိုးသည္။

"အရိ ပ္ ေ◌ခါင္◌းကခဏခဏမူးတာလား"

"အခု ေ◌နာကိ င္◌း မူးတယ္"

 ဖ် ားေ◌နသူ႔ဆီ ကအသံတိးု ညင္◌းညင္◌း ထကာ၏စကဲ႔သုတေက

ဘးမွာမတပပပီ းၾကည့ ◌ည္။◌ျပည့◌◌

ံ က
ု အရိ ပ် ကွာ◌ျဖဴ ဖတ

တ္ေ◌လးကိုၾကည့◌ပီ းၿပံ ◌းဳ ၏ၿပီ းမွ

"အစားေ◌တာ့ပံ◌မ
ု ွ ားတယိ ႔လား၊အ ိ ပအားနည္◌းေ◌နတာ"

"အခု ေ◌နာကိ င္◌းဘာေမွ ကၽးလိ႔

ု မရဘူး ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္"

စကိတရ လိဝ
ု င္ေ◌◌ျပာေ◌တာ့ ◌ျပည့◌◌
ံ က
ု စကိ မ် က္ေ◌စာ

င္◌းနဲ႔လွည့ ◌ကည့◌ပီ းတပားတဲမ

့ ် ကွနဝိ္ ုင္◌းကိုလကဲ႔ပင့ ◌ င

ည္။ၿပီ းမွအ ိ ပက္◌ျပ ည

ွ ့ ◌ာ

"အစားေ◌တာ့ပံ◌မ
ု ွ ားရမွာေ◌ပါ ့အရိ ပ၊အားရွိ ဖို႔လိတ
ု ယ္ေ◌လ"

အရိ ပ် ကွာရဲ ခနဲ◌ျဖ စားၿပီ းေ◌ခါင္◌းငံ◌႔

ု သည္။စကမဆီ မဆိုင္

တစကိ မ် ကွာလႊ◌ဲသည္။အလယသုတကဟိၾ
ု ကည့◌ၾ
ီ ကည့◌။္

"အ ိ ပ တက္ ပံ ◌မ
ု ွနေ◌သာကမယ့
္ ◌ားေ◌ဆးေ◌ တပါေ◌ပးခဲ့ မ

ယ္ေ◌နာ◌္၊ေ◌ဆးကိုေ◌တာ့ဝင္ေ◌အာင္ေ◌သာကမွာ ◌ျဖစယိ ႔လားအ

ရိ ပ္"

"ဟုတဲ ၊ကို◌ျပည့◌◌
ံ "ု

အားလံ◌းု ၿပီ း သားေ◌တာ့သုတက

"boss၊ေ◌ဒါကာ့ကို ကၽနေ◌တာ◌ဲ
္ ေ◌အာက ပိ ကိ ေ႔ပးလိက
ု

မလား"

" နပါေ◌စညီေ◌လး၊အကို စကိ ေ◌◌ျပာစရာရွိ လိ႔

ု ခေဏခၚ သားမ

ယ္၊ေ◌အာ◌္ တစယိ ႔ညဘေကတာ◌ဆအ ိ ပဖ် ားတကာခဲ့ ရ

င္ ေ◌ရပတိ က္ေ◌ပးလိက
ု ္ေ◌နာ◌္၊စက္ေ◌နာကိ တဘေတသးေ◌

လးေ◌ တနဲ႔တစ္◌ျခားလိအ
ု ပာေ◌ တဝယ္ေ◌ပးလိက
ု ယ္"

"ဟုတဲ ခင်၊ ကၽနေ◌တာ◌္

္ ေ◌သခ် ာလုပ္ေ◌ပးလိက
ု ါ ့မယိတ်ပါ"

စကဲ႔ျပည့◌◌
ံ သ
ု ုတတိက
ု န◌းေ◌လးလႊ◌ာေကနဆင္
္ ◌းလာေ◌တာ့

ည7နာရီ ထိုးေ◌တာ့မည္။အနီးအနားကMarketတစ မွာလိအ

ု ပာေ◌ တဝင္

ဝယပီ းဂ်ပ ိ းရာစားေ◌သာကိ င စိ ငွာညစာစား◌ျဖစည္။

Privateအခန◌းပဲ
္ ယူလိက
ု ာမို႔ ေ◌အးေ◌အးဆးေ◌ဆးစကား◌ျပာလိ႔
ု ရ

သည္။အခန◌းငယ
္ ဲဂ်ပ ိ းရာေအြင႕အသက္ေ◌ တလႊမ္◌းၿခံ ◌ေ
ဳ ◌

န၏စား ပဲ ခံ◌ပ
ု ုေ◌လးေ◌ တ◌ျပင ငားတာမို႔ ထိုငတာလည္◌းတင

လႅငေ
္ ◌ြခထိုငတာ◌ျဖစည္။Menuကလည္◌းေအတာ◌္ေ◌လးစံ ◌လ
ု င

ည္။

◌ျပည့◌◌
ံ က
ု ခပါးပါးလွီးထားတဲင
့ ါးအသားလႊ◌ာကိုဂ်ပ ◌
ံ ျပာရည္

နဲ႔တိ႔
ု စားလိက
ု ပီ း

" ဟ့ေ◌ကာငက္၊အ ိ ပဘယိ ◌ျဖစပီ းဒီေ◌ရာက္ေ◌နတာလဲ၊မင္◌း

တိ႔
ု စကားမ် ားၾကျပ ပီ လား"

"အင္◌း၊ေ◌◌ျပာရဆိုရအရမ္◌းခကယ္"

စေကရွ ႕မွာခ် ထားတဲအ

့ ရကိ းထဲကဆာေ◌ကးကိုေ◌◌ႂ ကပန◌းကန
္ ္

လံ◌းု လံ◌းု ေ◌လးထဲငဲ႔

ွ ၿပီ းတစခိဳကည္◌းေ◌မာ့သည္။ထိုေ႔နာက္ေ◌◌ႂ

ကပန◌းကန
္ ◌ျပားထဲ
္ လႈပ္ေြ႐နတဲေ
့ ◌ရဘဝဲ တစကိ ေ◌ဆာ့

နဲ႔တိ႔
ု စား၏◌ျပည့◌◌
ံ က
ု ဆာေ◌ကးတ စက္ေ◌မာ့ၿပီ း
 "ဟိေ
ု ◌ကာင္ေ◌လးက အ ိ ပ ငယ်င္◌းလား"

"အင္◌း"

"ၾကည့◌တာ ု ိ းသားမယ့◌◌
ံ ပ
ု ါပဲ "

"ငါ ့ driver"

" အာ◌ဲ လိလ

ု ား၊ဒါနဲ႔မင္◌းတိ႔
ု ဘေယနစ စကားမ် ားၾကတာလဲ"

စက္◌ျပည့◌◌
ံ က
ု ိုသူတိ႔
ု ျပႆ နာေ◌ တကိုအစအဆံ ◌းု ေ◌◌ျပာ◌ျပလိက
ု

ည္။◌ျပည့◌◌
ံ က
ု ဆာေ◌ကးေ◌လးေ◌မာ့လိက
ု ္၊ဆူရွီေ◌လးေ◌ကာက္ဝါးလို

ကဲ႔စက္ေ◌◌ျပာသမ်ွကိုေ◌ခါင္◌းတစိ မ့ ◌ိမ့◌႔
ဲ နားေ◌ထာငည္။◌ျ

ပည့◌◌
ံ န ဲ ထူး◌ျခားကစေကၾကာင္◌းအားနီးပါးသိေ◌နသူေ◌ တ
ု ႔

မို႔ထူးၿပီ းလ်ိွ ◌႕
ဳ ဝွကားစရာေ◌တာ့မလိ။ု ေ◌လးေ◌လးနဲ႔ဦးဝဏၰပတ္

သတႈအထိပါေ◌◌ျပာ◌ျပလိက
ု ္ေ◌တာ့

"ဟား... သစမ္◌း၊ဦးေ◌တဇာdriverကိုငါတိ႔
ု လံ◌းု ေဝမ့ေ◌နခဲ့ ၾက

တာ၊ေ◌ဟ့ေ◌ကာငက ိ ပမင္◌းထကိ တဲပ

့ ံ ◌ေ
ု ◌နာ◌္"

"အင္◌း"

"မင္◌းဘကစေမ◌ျပာရင္ သူ႔ဘေက◌ျပာ◌ျပဖို႔ဆႏၵမရွိ ေ◌လာ

က း"

"အင္◌း"

"အ ိ ပဦးေ◌တဇာကိုေ◌တာ့ေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌် စာေ◌နာ◌္ေ◌ဟ့ေ◌

ကာင္၊ၿပီ းေ◌တာ့ေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌မိဳသိပိ ငဲ ေ◌ကာင္ေ◌လးလိေ

ု ႔◌ျပာရ
မယ္၊မင္◌းဆို ဝုန◌းဒိ
္ င ု ◌
္ းထလုပွာ၊ငါဆိုလည္◌း အဲ ေ
့ ◌လာကကီးနႈတိတ္

ေမန ုိ င း"

"ငါသူ႔ကိုအဲဒ
့ ါေ◌ တမႀကိဳကာ"

"ဦးေ◌တဇာလည္◌းသနားပါတ ယာ"

"ငါသူတိ႔
ု အနားရွိ ေ◌န ငခု လိေ
ု ◌ တအျဖစခံ ဘူး၊ငါေ◌လးေ◌လး

ေအပၚတစ်ိ ံ◌းု အထ ငဲေ◌နခဲ့ တာ"

စကသံက အေကွနသည္။

"မင္◌းအမွားလိ႔
ု လည္◌းေ◌◌ျပာမရပါဘူး ကာ၊◌ျဖစ်ိ ိ ႔ျဖစ

ယဲေသဘာထားလိက
ု ါ၊မင္◌းလည္◌းခံ စားခဲ့ ရတာပဲ "

" လးေ◌လးငါ ့ကို စိ တာေ◌နမယ ငယ္၊ငါသူ႔ကို..."

ေ◌◌ျပာရင္◌းနဲ႔စကသံကတိမ္ဝ ငားသည္။ၿပီ းေတာ့စကိ သည္။

မ် ကွာကိုလကစကဲ႔အု ပာ စား ပဲ ေ◌ပၚတံေ◌တာငဲေ႔ထာက္

ထားရင္◌းရႈ◌က
ိ ကီးတစငိ ေ◌နတာ◌ျဖစည္။ေ◌လးေ◌လးနဲ႔သူ သူ

ထ ကားၿပီ းကတည္◌းကဆံ ◌းု သ ထိေ◌ တ႕ြခင့◌ရလိက

ု ္။ေ◌

လးေ◌လးသူ႔ကိုဘာေ◌ေ တ◌ျပာခ် င္ေ◌နခဲ့ သလဲ သူေမ တးမိ ဘူး။ၿပီ းေ◌

တာ့ေ◌လးေ◌လးကအ ိ ပိ သူ႔လကဲယံ◌ယ
ု ံ ◌ၾ
ု က က ားပစဲ

တာ။သူကသာအ ိ ပိ ေ◌လးေ◌လးနဲ႔တစ်ိ ံ◌းု အထင္ေ◌ တ လဲၿပီ း

အ ုိ င်င◌
့ ဲ သည္။

ေ◌လးေ◌လးကသူ႔ေအၾကာင္◌းေ◌ တသူ႔ကိုြဖင့◌ေ
္ ◌◌ျပာဖို႔ရွ

က္ေ◌နခဲ့ တာမွန◌းမသိ
္ ခဲ့ဘူး။ဒီေ◌န႔အရိ ပွင္◌း◌ျေပတာ့သူshockရခဲ့ သ
ည္။ေ◌လးေ◌လးကသူ႔ေအၾကာင္◌းကို လူေ◌ တသိ သားမွာထက္

သူ႔ကိုဝ ရ
ံ မွာေ◌ၾကာကဲ တာ။ေ◌ေမမကသူ႔ေအပၚဆကံသလိမ
ု ်ိဳး

စကပါသူ႔ကိုမုန◌း
္ သားမွာေ◌လးေ◌လးေ◌ၾကာကဲ တာ။

စက ႔ကိုစိတာတာကသူGayတစ္ေ◌ယာက္◌ျဖစ္ေ◌နလိ႔
ု မဟုတ း။

သူေ◌ြမးစားထားတဲသ
့ ူ႔သားနဲ႔ျပ တင္◌း ထကိ ႔။ၿပီ းေ◌တာ့မဟု

တငည္◌း မဟုတဲ ေအၾကာင္◌းေမ◌ျဖရွ င္◌းခဲ့ လိ႔

ု ။ေ◌လးေ◌လးဘ

က အရိ ပဲ ႔တစယဟုတဲ ေ◌တာ့သူ႔လိပ္◌ျပာသူလံ◌မ

ု ွာေ◌ပါ ့။ေ◌

နာကပီ းသူတိ႔
ု စ
ွ ္ေ◌ယာကိ စေကတာ့ယံ◌ၾ
ု ကည္ေ◌ပးလိမ့◌

ထင္ေ◌နခဲ့ ပံ◌ရ
ု သည္။ေ◌လးေ◌လးဆံ ◌းု တာသူေ◌စ့စပပီ းမၾကာခ င

င္◌ျဖစည္။သူေ◌စ့စပိ ကာကိုလည္◌းေ◌လးေ◌လးစိ ေတကာင္◌း◌ျ

ဖ စားပံ ◌ရ
ု သည္။ေ◌လးေ◌လးဆံ ◌းု တာသူ႔ေပရာဂမွကင္◌း

ရဲ ႕လား။ေ◌လးေ◌လးသူ႔ကိုခႊင့ ◌ႊတွာမဟုတ း။

◌ျပည့◌◌
ံ က
ု စကခံ ◌းု ကိုလမ
ွ ္◌းပုတည္။ထိုအခါမွစကငိတ
ု ာကိုလ

ကသပည္။

"စက္ တအားလည္◌းစိ ေတကာင္◌းမျဖစါနဲ႔ ကာ၊ငါေ◌စာနေက◌ျပာ

သလိ◌
ု ျဖစ်ိ ိ ႔ျဖစယဲေသဘာထားလိက
ု ါ၊မဟုတည္◌းစိ တ္

ေမကာင္◌းရံ ◌အ
ု ျပငရွိ ဘူးေ◌ဟ့ေ◌ကာင္"

စေကခါင္◌းညိတင္◌း ဆာေ◌ကးကိုေ◌ကာက္ေ◌မာ့◌ျပ ည္။

"စကအားေမသာကဲ႔ မင္◌းမူးလိမ့◌ယ္"

"အင္◌း"
 "မင္◌းနဲ႔အ ိ ပခု ဘယိ ေ◌ရွ ႕ဆကကမွာလဲ"

စက ပည့◌◌
ံ က
ု ိုတစ် ကွမ္◌းၾကည့◌ပီ းဘာမွေမ◌ျပာ။

"မင္◌းေ◌စ့စပားတဲအ
့ မ်ိဳးသမီ းကလည္◌းအခု ဒီေ◌ရာက္ေ◌နတာမ

လား၊မင္◌းအ ိ ပိ "

"ငါသူ႔ကိုလကလႊတ း"

"မင္◌းဘယိ လုပယိတ းထားလဲ"

"ငါေ◌ေဖဖ့ကို အကုနေ◌◌ျပာ◌ျပထားတယ္
္ ၊ေ◌လးေ◌လးေအၾကာ

င္◌းေ◌ရာ၊ငါနဲ႔အရိ ေပၾကာင္◌းေ◌ရာ"

့ ဲ"
"မင္◌းေအဖကဘာတဲလ

"ငါ ့ကိုပဲအျပစ္ေ◌◌ျပာတာ"

"မင္◌းကလည္◌းတစေယကာင္◌းတဲေ
့ ◌ကာငဲကို"

"အ ဟန◌း!"
္

စက ဟန◌းခနဲ
္ တစ် ကယည္။သူက ေ◌လးေ◌လးတိ႔
ု လိၿ
ု မိဳသိပ္

တတဲ ေ◌ကာငွမဟုတာ။ေ◌လးေ◌လးသာမဆံ ◌းု ခဲ့ င ဒီကို◌ျပန ္

လာ◌ျဖစွာမဟုတ း။ဟိမ
ု ွာပဲ သူေ◌နခ် ငလိေ
ု ◌နတတလိႀ
ု ကိဳး

စားေ◌န ေ◌နတာ။မဒါနဲေ႔စ့စပိ ကာလည္◌းအရိ ပစဲ ေ႔လးေ◌လး

ကိုြ႐ဲ႕ခ် ငိ ႔ဒီတိင
ု ◌
္ းေ◌စ့စပိ ကာ။ေ◌နာငစ်ိ ကပမယိ

လည္◌းလက ပိ ကံ◌ပ
ု င္။ဒီကို◌ျပ ာဖို႔လည္◌းအစီ အစဥရွိ ဘူး။

ဟိမ
ု ွာပဲ အၿပီ းေ◌နဖို႔ဆံ ◌းု ◌ျဖတားခဲ့ တာ။
 ဲ ု ည္။စ
ဒီကိုမျပ ဖစ္◌ျပ ာေရတာ့သူထငာေ◌ တအကု က

စခ် င◌
္ းအ ိ ပိ ◌ျပနေ◌
္ တ႕ေရတာ့ခံစားခ် က ွ စ ဖစည္။စိ တာ

တာေ◌ရာေ◌◌ျပာမျပတတ္ေ◌အာင်စ္ေ◌နတာေ◌ရာ။သူ႔ကိုအရယူၿ

ပီ းေ◌တာ့ပိုေ◌သခ် ာလာ၏သူ႔ခံ စားခ် က္ေ◌ တက ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးနဲ႔မွ။

ဒီေ◌ကာင္ေ◌လး◌ျဖစ္ေ◌နမွ။

ေ◌နာကပီ းဒီေ◌ကာင္ေ◌လးရဲ ႕သူ႔ေအပၚေအၾကာႀကီးတာေ

တ၊ေ◌အးစကကံ◌စ
ု ံ ေ◌ တကိုအသည္◌းယားသည္။◌ျပေ ◌ျပာနားေမ

ထာင လုပ် ငာသူလု ပာေ◌ တကစကိ ပိုၿပီ းစိ တခ် ျဖစ္ေ◌စသည္။

စကြ႐ဲ႕ျပ င ကပိုြ႐ဲ႕ျပသည္။ဒီေညနပဲ ၾကည့◌◌

္ ျပနေ◌◌ျပာတာ
္

တ စန◌းမက်
္ န။တခါေတလေက်
္ တာ့လည္◌းစိ တရွ ်ငရာေ◌ကာ

င္◌းေ◌လာက္ေ◌အာငိ ဘာေ◌မးေ◌မးေမ◌ျေဖတာ့တာ။

◌ျပည့◌◌
ံ က
ု စက္ေ◌ရွ ႕ကို ရ ငဲထားတဲပ
့ ုြဇ ပါတဲပ
့ န◌းကန
္ ◌ျပား
္

ေခ် ပးၿပီ း

"ဒါနဲ႔မင္◌းမမကိုဟိေ
ု ◌န႔ညကClubမွာအမ်ိဳးသားတစ္ေ◌ယာက္

ု ယဲ ၊ထူး◌ျခားေ◌◌ျပာတာ၊မင္◌းတိ႔
နဲေ႔ တ႕လိက ု ဆကံေ◌ရးက

ဘယိ လဲစက္"

ဲ ငါေမစ့စပငတည္◌းက
"သူန႔ တစ္ေ◌ယာကဲ႔တစ္ေ◌ယာက်ဳ ပိ

ငထားပဲ လ တတ ပပ္ေ◌နၾကဖို႔ငါ ့ဘကအရင္ေ◌◌ျပာထား

တာ"

"မင္◌းအႀကံႀကီးနဲ႔လားစက္"
 "ဟင့ ◌င္◌း၊ဟိမ
ု ွာကတည္◌းက ငါေ◌နခ် ငလိေ
ု ◌နတာ"

"အခု ေက်တာ့ေ◌ရာ"

"အ ဟန◌း!"
္

"အရိ ပ္Virginဆိုတာ မင္◌းအစကတည္◌းကရိ ပိ တယိ ႔လားေ◌ဟ့ေ◌

ကာင္"

"အင္◌း၊စျဖစဲ ေ◌န႔ကငါမူးေ◌နတာနဲ႔ထူး◌ျခားေ◌ဆးနဲေ႔ရာၿပီ းစိ

တတ္ေ◌နတာ၊ဒါေ◌ပမယ့◌္ စိ တဲတစ်ိဳးႀကီးေ◌တာ့◌ျဖစယ္၊သူ

ကဘာမွ◌ျပ လု ပတ း"

◌ျပည့◌◌
ံ က
ု ဟကနဲတစ် ကယည္။ၿပီ းမွ

"အဲ ဒ
့ ီေ◌န႔မနကါလာေ◌တာ့ သူ႔ကိုေ◌မးၾကည့◌ေ
္ ◌သးတယ္၊First

timeလားအ ိ ပိ ေ◌တာ့ငါ ့ကိုေ◌ခါင္◌းညိတ္◌ျပတယ္ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္၊ငါလ

ည္◌းထူးဆန◌းေ◌နတာ
္ အရိ ပဲ ႔ဦးေ◌တဇာလူေ◌ေ တ◌ျပာသလိဆ
ု ိုရင္ေ◌

တာင တိ႔
ု ဘာမွမျဖစဲ ၾကဘူးေ◌ပါ ့ငါ ့ေအ တးက၊ဒါနဲ႔ အ ိ ပမင္◌း

နဲေ႔န ငၿမဲ တမ္◌းbottomပဲ လားစက္"

"အင္◌း"

◌ျပည့◌◌ ု ိ တဲေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌ကီးကို
ံ စ ထူးဆန◌းေ◌နတာတစ
္ ရွိ ေ◌န

သည္။ထူးဆန◌းတာေမွ
္ တာ◌္ေ◌တာ◌ကီးကိုထူးဆန◌းေ◌နတာ။ဘယ္
္ ေ◌

လာကိထူးဆန◌းလဲ
္ ဆိုရင္ စကသူ႔ထကရေငလးေအဖျဖစ္ေ◌

့ ထိပဲ။အရိ ေပယာက်ာ◌္◌းေ◌လးဆိုေ◌ပမယ့ ◌ိ
တာ့မယိ ႔ထငတဲအ

ယ္ဝနေ◌ဆာင္
္ ေ◌ တရဲ ႕လကၡဏာ◌ျေပနသည္။Male Pregnantကသဘာဝ
လန◌ျဖစပိ
္ ေ႔တာင္ေ◌◌ျပာလိ႔
ု ရသည္။အရိ ပ္caseကိုသူ႔ေအနနဲ႔သိ

ေပသခ် ာေ◌သးေ◌တာ့အတေပ◌ျပာရဲ ေ◌သး။သူ႔အသိOGအမတစ္ေ◌

ယာကဲ႔အ ိ ပိ အရင္ေ◌ တေ႕ပးလိက

ု ိ ႔သာ။

"စက္ မင္◌းအ ိ ပိ ခု ေတလာညငာေ◌ပးဖို႔လိတ

ု ယ္ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္၊

သိပၾကမ္◌းနဲ႔၊ငါသူ႔ကိုအားမရဘူး၊သူအရမ္◌းအားနည္◌းေ◌နသလို

ပဲ "

"အခု ေ◌နာကိ င္◌းေမ ဖစာေ◌တာငကာၿပီ ၊ဘာေမွတာငလုေပ

သးဘူးေ◌ခါင္◌းမူးတယ်ည္◌းေ◌◌ျပာေ◌နတာ"

စေက◌ျပာရင္◌းက်စနဲစုတပ္ေ◌တာ့ ◌ျပည့◌◌
ံ က
ု ရယည္။

"ငါအ ိ ပိ ငါ ့အသိအမတစ္ေ◌ယာကီေ◌ခၚ သားခ် ငိ ႔ရမလားစ

က္၊ငါအ ိ ပိ ေ◌သခ် ာေ◌လး◌ျေပပးခ် ငိ ႔ပါ၊အဆင္ေ◌◌ျပမယ့ ◌စ

က္ေ◌လာက္ေ◌ပါ ့"

"သူအဆင္ေ◌◌ျပမယ့◌က္ ေ◌ခၚ သား"

"ၿပီ းေ◌တာ့မင္◌းကိုငါတစ ေ◌◌ျပာခ် င္ေ◌သးတယက္၊မင္◌းအခု ဘာ

ဆက ပွာလဲ၊အ ိ ပိ ဒီအတိင
ု ◌
္ းႀကီးေ◌တာ့"

စက ပည့◌◌
ံ က
ု ို တစ် ကွမ္◌းၾကည့ ◌်ွင္

"မင္◌းအ ိ ပိ တစယ် စယိ တာငါသိပါတယ္၊ငါေ◌◌ျပာခ် ငာ

က!"

"ငါမဒါကိုAussie◌ျပ ိ ႔ဖို႔ ေ◌ေဖဖနဲေ႔◌ျပာၿပီ း သားၿပီ ၊ေ◌ေဖဖက

ဟိေ
ု ◌ရာကွငါ◌ျဖစ် ငာကိုအကုနေ◌◌ျပာ◌ျပၿပီ
္ းဟိမ
ု ွာပဲ အၿပီ းအပ် က္
လုပဲ ဖိုေ႔◌ျပာထားတယ္"

"ဟိမ
ု ွာအကု င
ွ ◌
္ းၿပီ းမွ ဒီမွာအရိ ပဲ ႔ျပနေ◌ပါင္
္ ◌းထုတယိတ း

ထားတယ္ေ◌ပါ ့"

"အခု ခ်ိန ္ သူ႔ကိုေ◌◌ျပာ◌ျပလည္◌းငါ ့ကိုလကံမွာမဟုတ း၊ငါသိတ

ယ္"

" အး၊အခု ေ◌တာငင္◌းကိုသူ◌ျငင္◌းမရလိ႔

ု လိက
ု ္ေ◌လ်ာေ◌ပးေ◌န

တာေ◌လ၊အ ိ ပမာနႀကီးတယ္ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္၊မင္◌းဘကအ င

လ်ာွ ေ႔ပးလိက
ု ါ ကာ"

"မဟုတည္◌းငါပဲ ေအလ်ာွ ေ႔ပးေ◌နရတာပဲ "

"စကားကိုလည္◌းခ်ိဳခ်ိဳသာသာေ◌◌ျပာဖိုေ႔◌ျပာေ◌နတာ က၊အ ိ ပလ

ည္◌းမင္◌းကိုငယယ္ေ◌လးကတည္◌းက တယာၿပီ းသားပါ၊ငါတိေ

ု ႔

တာင္ေ◌ဘးကခံ စားလိ႔
ု ေရနတဲဟ
့ ာကို၊ၿပီ းေတာ့မင္◌းကိုလည္◌းသူ႔ဘ

ကခ် စ္ေ◌နလိ႔
ု ပဲ ဒီေအ◌ျခေအနထိလကံေ◌ပးေ◌နတာေ◌ပါ ့"

"အင္◌း"

"သိရဲ႕သားနဲ႔ စကာ"

"သူဘယ္ေ◌လာေကၾကာႀကီးလဲ မင္◌းမသိလိ႔
ု "

"သူဘယ္ေ◌လာေကၾကာႀကီးႀကီးအခ်ိ န ္ မင္◌းေ◌အာကွာ

ပဲ ေ◌နရတာပဲ မို႔လားမင္◌းကသည္◌းခံ ေ◌ပါ ့"

"ဘာဆို ငဲ"
 "မဆို ငိ ငာ၊ဒါနဲ႔ မင္◌းmotherႀကီးကိုဘယိ လုပလဲေ◌ဟ့ေ◌

ကာင္၊ဟိတ
ု စ္ေ◌ယာကိ မင္◌းmotherႀကီးတမငႊတိ ကာဆို"

"အင္◌း၊ဟိေ
ု ◌ရာေကွေမမ့ကိုေ◌◌ျပာ◌ျပရမွာ၊ေ◌ေဖဖကအခု ေမ◌ျ

ပာေ◌သးနဲ႔ဦးဆိုလိ႔
ု ၊ေ◌ေမေမရာကာ ငငာေ◌ေ တ◌ျပာမွာစိုး

လိ႔
ု ၊အ ိ ပအခု ေကလးမဟုတေ
္ ◌တာ့ဘူး၊ေ◌နာကပီ းသူ႔ကိုလည္◌းငါ ့

ဘကဘာမွြဖင့ေ◌◌ျပာေရသးဘူး၊အဲ ဒ
့ ါေ◌ၾကာင့ ◌ိ မွာပဲ အရငွင္◌း

လိက
ု ာပိုေ◌ကာင္◌းမယ ငိ ႔"

" အး အဲ ဒ
့ ါလည္◌းဟုတယ္"

"ၿပီ းေ◌တာ့ေ◌လးေ◌လးေအပၚမွာေ◌ေမမ မတရားခဲ့ ဘူး က၊အဲ အ

့ ခ်ိ

န◌းကငါကငယ္
္ ေ◌သးေ◌တာ့နားမလ ဲ ဘူး၊အခု ေ◌တာင္ေ◌ေဖဖျပ

နေ◌◌ျပာ◌ျပမွ
္ သိရတာ"

"မင္◌းေအဖေကတာ့အားလံ◌းု သိေ◌နခဲ့ မွာပဲ ၊မင္◌းေအေမၾကာင့◌

င္◌းေ◌လးေ◌လးတိ႔
ု "

◌ျပည့◌◌
ံ က
ု စကိ အားနာသလိၾ
ု ကည့ ◌ည္။

"အင္◌း၊အ ငငါကပါေ◌လးေ◌လးကိုအထ ငဲေ◌ေနတာ့ေ◌ေဖဖကမ

ရွ င◌ ုိ ဲ ဘူးေ◌ပါ ့ ကာ၊အခု ငါလွမ္◌းတိင

္ း◌ျပ င ု ေငွေဖဖကေအၾကာင္◌း

စံ ◌ေ
ု ◌◌ျပာ◌ျပတာ"

ု ဲ"
"မင္◌းေအဖနဲေ႔တာ့ မင္◌းအဆင္ေ◌◌ျပပံ ◌ပ

" ေမမ့ထကာရငါ၊အခု ခ်ိနေ◌ေမမငါ

္ ့ကိုေ◌လးေ◌လးလိအ
ု ခ်ိဳးမ်ိဳးလာလု

ပိ ႔မရဘူး၊ငါလုပ် ငာငါလုပွာေ◌◌ျပာၿပီ းသား"

 "စကားကိုကုနေ◌အာေင◌ျပာနဲ
္ ေ႔ဟ့ေ◌ကာင္"

"မင္◌းေ◌စာင့ ◌ကည့◌ေ
္ ◌လ"

"ဟားဟား ေ◌အးပါစကာ"
<<<<<<<
>>>>>>>
"သူဘယခ်ိ တည္◌းကအိ ပားတာလဲ"

"မၾကာေ◌သးပါဘူး boss"

" ဆးတိက
ု ိ ႔ရလား"

"ဟုတဲ ေ◌သခ် ာေ◌သာကါတယ္boss"

"ငါ ့ကိုေ◌မးေ◌သးလား"

"ဗ် ာ! ဟိ ု ေ◌မးပါတယ္boss၊အ ိ ပbossကိုေ◌ဒါကာ့ကိုလိက

ု ိ ႔ရ

င္◌း◌ျပ ားတယင္ေ◌နတာပါ"

စကိ ကန◌း◌ျပန
္ ေ◌ရာက
္ ာေ◌တာ့9နာရီ ထိုးေ◌တာ့မည္◌ျဖစည္။

ဖ် ားေ◌နသူကအိ ပ္ေ◌န င
ွ ◌
့ ပီ ။ဖ် ားေ◌ေနတာ့မ်ကွာေ◌လးကျဖဴ ေ◌ရာ◌္ေ◌

ရာ◌္◌ျဖစ် ငည္။စကအ ိ ပိ ၾကည့◌ေ

္ ◌နရင္◌း

"ငါ ဒီညဒီမွာအိ ပယ္၊မင္◌းအျပ ငကိပ္"

"ဟုတဲ ပါ boss"

"ဟိ ု ဒါနဲ႔boss၊တဘတ္ေ◌လးေ◌ တပါလာသလားလိ႔

ု "

"အထု ပဲ မွာရွ ာလိက

ု ္"

သုတက အိ ပာေ◌ဘးကစား ပဲ ေ◌ပၚမွာတငားတဲအ

့ ထု ပိ ြဖသည္။

အ ငံ◌းု တစွဴးဗူးေ◌ တသာ◌ျမငည္။ စ

ွ းေ◌တာင္◌ျဖစည္။တဘ
တိ ေ◌တာ့ေမ တ႕။

"bossတစွဴးေ◌ တက"

"လိရ
ု မယဝယာတာ"

"ဗ် ာ!"

bossကိုမရဲ တရဲ ေ◌မာ့ၾကည့◌သ

ိ ည္။bossကဝတားတဲS
့ hirtအျဖဴ ကို

တံေ◌တာငထိေ◌ခါက ငား၏ရံ ◌းု ကျပ ာတဲပ

့ ံ ◌စ
ု ံ အတိင
ု ္◌းပင္။

bossကိုသူ႔အက်ႌေ◌ေ တပးဝတငည္◌းကိုကွာမဟုတ း။ၿပီ းေ◌

တာ့bossကယူဝတွာလည္◌းမဟုတ္။လကဲမွာလည္◌းစီ းကရက စိပ္

ကိုရႈ◌ိ ကာေ◌ေနသး၏ေ◌ရမခ်ိဳးထားတာေ◌တာငကည့◌ေ
္ ◌ကာင္◌းေ◌န

တဲသ
့ ူ႔bossပါ ့လား။ ု တရက္bossကသူ႔ဘကွည့ ◌ာၿပီ း

"မင္◌းလိခ
ု ် ငိ ႔လား၊တစ းယူ သားလိ႔
ု ရတယ္"

"ဟိ ု မလိခ
ု ် ငါဘူးboss၊တဘတွာေမ တ႕လိ႔
ု ပါ"

" အာကံ◌းု မွာ"

တစ ပံ◌းု စားစရာေ◌ တနဲ႔ အဟာရမႈနေ႔

္ တအျပည့◌◌
္ ျဖစ

ည္။ေ◌အာကံ◌းု က်ေမွရပတိ ကမယ့ ◌ဘတ္ေ◌လးေ◌ တ ထက္

လာ၏သုတက တဘတ္ေ◌ တကိုအထု ပိ က လိက

ု ပီ း

"boss၊ ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌ေရႏြ◌းနဲ႔႔စပပီ းယူလာခဲ့ ရမလား"

" အး သားလိမ့◌ယ္၊လိမ
ု ွ လာယူမယ္"

"လိရ
ု ငၽနေ◌တာ့
္ ကိုနႈ◌းိ ပါBoss၊အားမနာပါနဲ႔"
 စေကခါင္◌းညိတ◌
္ ျပၿပီ းတာနဲ႔ သုတ ထ ကားသည္။စကစီ းက

ရကိ ကုနေ◌အာငႈ◌
္ ကိ ပီ းမွအိပ္ေ◌နသူေ◌ဘးဝငွဲ၏ေ◌စာငိ ေ◌သ

ခ် ာၿခံ ◌ေ
ဳ ◌ပးရင္◌းမ် ကွာႏ◌ုစငငိ ေ◌ငးၾကည့◌သ
ိ ည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌

လးလည္◌းနာက်ငဲ ရမွာပင္။ၿပီ းေ◌တာ့သူ႔လုပက္ေ◌ တကိုစိတာေ◌န

မလား။ငါလည္◌းေ◌သခ် ာဘာတစ မွသိြခင့◌ရခဲ့ ဘူးေ◌လအရိ ပစဲ ႕။

စကအိ ပ္ေ◌နသူပါး◌ျပငိ ာွ ေ◌ခါင္◌းနစ္ဝင ထိေ◌မႊးၾကဴလို

ကပီ းမွအိပ္ေ◌ပ် ာ◌ိ ႔ႀကိဳးစားရသည္။

"အင္◌း....ဟင္◌း ခ် မ္◌းတယ္"

စက္ေ◌မွးခနဲ◌ျဖ စားတုန◌းအိ
္ ပ္ေ◌နသူ႔ဆီ ကအသံ ထကာသည္။

လကနာရီ ကိုၾကည့ ◌ိေ◌တာ့12ထိုးၿပီ းေ◌နၿပီ ။စက ငငဲအထိ

တိးု ဝငာသူကို အသာ◌ျပ ကားရသည္။နဖူးေ◌ တ၊ပါး◌ျပင္ေ◌ တစ

မ္◌းကို ငကည့◌ေ
္ ◌တာ့တအားႀကီးပူေမနဘူး။

ခဏၾကာေ◌တာ့ရ ငငဲကလႈပာသည္။ေ◌စာငိ အတင္◌း ဆဲ ၿ

ခံ ◌ၿ
ဳ ပီ းကိုယ္ေ◌ြင႕ရတဲစ
့ ကကိ ပိုတိးု ကပ္၏စကတစိ ယံ◌းု ကို

သိမ္◌းႀကံ◌းဳ ဖက္ေ◌ပးလိက
ု သည္။မၾကာခငွာပဲ အိပ္ေနသူက းုိ

လာေ◌တာ့သည္။မ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုြပတပပီ းစကိ ◌ျမင္ေ◌တာ့ မ် က္

လံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌ တနဲ႔ျပဴ းၾကည့◌ေ
္ ◌ေနသးသည္။ၿပီ းမွတစက္◌ျပ ွ

ည့ြ ◌ားလ်င
ွ ္

"မင္◌းပဲ ခ်မ္◌းလိ႔
ု ဆို"
 စက ဟန◌းခနဲ
္ တစ် ကယာခါးေကနလွမ္◌းဖကပီ းသူ႔ကိုယ္ေ◌

ဲ ူလိက
လးကို◌ျပ ယ ု ည္။စကကိ ု ိ က်ၿပီ းနံရံဘကိ အတင္◌း

က ပားသ ိ႔

"နံရံကေမအးဘူးလားအရိ ပစ္၊ေ◌◌ျပာေ◌တာ့မင္◌းခ် မ္◌းေ◌နတယိ "

ၿငိမ္ေ◌န၏မင္◌းဘကပဲ စိတရွ ည္ေ◌အာငၿမဲ စလု ပာ။စက

နံရံဘကတင္◌းကပ္ေ◌နသူကို အားထည့◌ပီ းအတင္◌း ဆဲ လည

ွ ့◌ စိ

ကွ စက ငငဲ◌ျပနေ◌ရာက
္ ာ၏

"ငါ ့ဘက လ ားတာငါသိပါတယ္၊ဒါေ◌ပမယ့◌င္◌းဘကလ

ည္◌းမွေ နဘူးမလား"

စကအတင္◌း ဆဲ ဖကစိ က္ေ◌တာ့ၿငိမ္ေ◌နသည္။ဒါဆိုေအ◌ျခ

ေအနကမဆိုးဘူးေ◌ပါ ့။

အ ိ ပ ႔ ငကိ ခို းၿပီ းနမ္◌းရႈ◌က

ိ ိသည္။သူ႔ဆီ ေကြခၽး

နံ႔နဲေ႔ေရမႊးေ◌ရာေ◌နတဲအ
့ နံ႔ကိုအ ိ ပကိဳကည္။ခေဏေနတာ့အရိ ပ္

ကိုေအပၚ ဆဲ ေ◌ခၚကာအရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တကိုသူ႔နႈတမ္◌းေ◌ တ

နဲ႔ဖိ ကပာသည္။ဒီတစါ ု န◌းမ

္ ထကိ။အနမ္◌းေ◌ တကအစပိုင္◌းည

ငာသလိရ
ု ွိ ေ◌ပမယ့◌ေ
္ ◌နာကိ င္◌းြမ တတိ ပိပ္◌ျဖစာေ◌တာ့အ

သကွဴလိ႔
ု မဝခ် ငေ
္ ◌တာ့။

ခေဏေနတာ့အရိ ေပပၚကိုအပ
ု ိ းလာၿပီ းအ ိ ပိ ရီ ရီေ◌ေဝဝႀကီးစို

ကကည့ ◌ာသည္။အ ိ ပမ် ကွာလႊ◌ဲသည္။အဲ လ

့ ိႀ
ု ကီးေမနတတ္။အ

ဲ ူၿပီ းအရိ ပ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု ကိုြပတပမ္◌း

ရိ ပ် ကွာကို◌ျပ ယ
ရႈ◌က ု ဲ သည္။စီ းကရကံ႔က
ိ ည္။နႈတမ္◌းေ◌ တကိုသူ႔စိ တကိဳကံ◌ခ

အရိ ပွာေ◌ခါင္◌းထဲအထိတိးု ဝငာ၏သူ႔အနမ္◌းေ◌ တက လတာနဲ႔

" ဆးလိပ္ေ◌စာ◌တ
ံ ယ္"

"အိ ေပပ် ာ◌ိ ေ႔သာကားတာ"

ၿပီ းတာနဲ႔အရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တကို◌ျပ ပ ◌ျပ ည္။အရိ ပ္

သူ႔အနမ္◌းေ◌ေ တအာကဘယ္ေ◌တာ့မွ ု န◌းမ

္ ထကိ ငဲ ဘူး။သူေ◌◌ျ

ု ဲ အ ိ ပကအမွားေ◌ တလည္◌းရွိ ခဲ့သည္။ထိုေ႔ၾကာင့◌ိ

ပာသလိပ

တ္ေ◌ကာေက◌ျပခ် င ည္။နႈတမ္◌းေ◌ တထဲလ်ာွ တိးု ဝငာေ◌တာ့အ

လိက
ု င့ ◌ န႔ျပ
္ သ
ိ ည္။သူကိုကို႔ကိုဘယ န◌းကမွ
္ မျငင္◌းဆ ိ င္

ခဲ့ ဘူး။လ င္◌းေ◌ တအထိဖိကပမ္◌းလာေ◌တာ့စိတႈပွားကာ အခ်

မ္◌းပါေ◌◌ျပခ် င ည္။

"အင္◌း! ဟင္◌း!"

အိ ပန◌းဘက
္ ညည္◌းသံသဲ့သဲ့ၾကားေ◌တာ့သုတ းုိ လာသည္။အရိ

ပဖ် ားတက္ေ◌နၿပီ လားမသိဘူး။bossေကရာ းုိ မွ းုိ ပါ ့မလား။အိ ပန◌း

္

ထဲဝ ငားရင္ေ◌ကာင္◌းမလား။တံခါးေကနနားအရ ငံ႕ၾကည့ ◌ိ က္

သည္။

"ခ် မ္◌းေ◌ေနသးလား"

bossအသံအကွရွ ထကာသည္။ေ◌အာ◌္ bossလည္◌း းုိ ေ◌နတာပဲ ။သူ

တိ႔
ု စကားထမ် ားေ◌နၾကတာေ◌တာ့မဟုတ းမလား။

"ဟင့ ◌င္◌း!"
 အ ိ ပံတိးု တိးု ကိုပါၾကားေ◌နရသည္။တိက
ု န◌းတစ
္ လံ◌းု တိတိ

တ္ေ◌နတာေ◌ၾကာင့ ◌ တိေ
ု ႔◌ျပာတာေ◌ တအကု ကားေ◌နရ၏ေအန

အထားအရစကားမ် ားေ◌နၾကတာမဟုတ း။သုတစိ တလ

ွ ံ◌းု ဒုန◌းဒု
္ န◌း
္

ခ် ကာဆိုဖာဘက္◌ျပ ားမ လုပ္။

"အင္◌း!...ဟာ့! နည္◌းနည္◌း◌ျမနေ◌ပး"
္

ေ◌ဟ။သုေတၾကာ ငားသည္။အ ိ ပသံကတိးု တိးု ေ◌လး◌ျဖစ

ည္။bossအသံဩရွ ရွကိုပါတစတည္◌းၾကားရ၏

"မင္◌းဖ် ားေ◌နတယ္ေ◌လ"

သုတစိ တဲတစ္ေ◌ရးေ◌ရးေ◌ပၚလာသည္။ၿပီ းေ◌တာ့bossအသံကထိ

န◌းခ်
္ ဳပားရလိ႔
ု မခ်ိ မဆန႔္ ထက်လာသလိမ
ု ်ိဳး။

"ဟင့ ◌င္◌း ရတယ္ အာ့!"

ဲ တစတည္◌းအသားခ် င္◌း ု ိ ကတံတစ္ေ◌◌ျဖာ

အ ိ ပသံန႔

င္◌းေ◌◌ျဖာင္◌းကအဆက ပ တကာသည္။ၿပီ းေ◌တာ့အ ိ ပည္◌း

ညဴသံ။

"အာ့! ဟာ့! ဟာ့!"

ဒီေ◌ဖ။bossနဲ႔အရိ ပ္ေ◌ဖာင္◌းဒိင
ု ္◌းလုပ္ေ◌နၾကတာပဲ ။ေညနကပဲ

သူေ႔ရွ ႕တငန◌ျဖစ္
္ ေ◌နၾကတာပါ။အခု ဘယိ ◌ျဖစိ ႔။အ ိ ပိ

တဲေ
့ ◌ကာေငနကေက်တာ့boss◌ျပ ားတယငပီ းမနက္◌ျဖ ိ မိ

မျပနေ◌သးဘူ
္ းဘာညာလုပ္ေ◌ေနသး၏အခု ေ◌တာ့ ငါေ◌နာ◌္။ငါ ့ေ◌စာ◌္ေ◌

တာငိတေ
္ ◌ကာကငနည္◌းဆံ ◌းု တေစတာ့အိပ ယါ ့ေ◌ကာင္။
 "အား! အား! ဟာ့!"

တစ္ေ◌◌ျဖာင္◌းေ◌◌ျဖာင္◌းအသံေ◌ တနဲ႔အ ိ ပီကညည္◌းညဴသံေ◌

တကဆက ပတိ ၾကားေ◌နရတာ◌ျဖစည္။အသကွဴသံ◌ျပင္◌း◌ျပ

င္◌းနဲ႔ပင့ ◌ကႈ◌က
ိ ံေ◌ေ တရာအကု ံ◌းု ကိုပီပီ◌ျပင္◌ျပငကားေ◌

နရ၏bossခႏၶာကိုယကီးႀကီးနဲ႔အ ိ ပိ ယံ◌းု ေ◌သးေ◌သးကိုသုတျမ

င္ေ◌ယာငကည့◌သ
ိ ည္။အေမလးက်ိန◌းလိ
္ က
ု ာ ကာ။

တခါေတလbossတိ႔
ု Hotelထဲဝ ငား ငၾကာႀကီး◌ျဖစည္။

bossေကတာ့အခ်ိ ိ င္◌းထည္ဝါေ◌နတတ္ေ◌ပမယ့◌္ အရိ ပ္◌ျပ ကာ

ငခါေတလႏြ◌မ္◌းေလ်နတတည္။တခါတရံ အိပာကထလာသလိပ
ု

င္။သုတရိ ပိ ေ◌ပမယ့◌္ အ ိ ပိ မထငက္။ၾကည့◌တာbossနဲ႔အရိ

ပ္◌ျဖစ္ေ◌နတာၾကာၿပီ ထငည္။bossနဲ႔အ ိ ပစ္ေ◌ယာကဲ႔တစ္ေ◌

ယာကကိတကိဳက္ေ◌နၾကတယိ တာေ◌တာ့ သုတရိ ပိ သည္။အခု ေ◌

တာ့ ငါေ◌လးအိ ပန◌းထဲ

္ အထိေ◌တာငခ် စ္ေ◌ တလာစမ္◌းေ◌နၾကၿပီ

ပဲ ။ဟိေ
ု ◌ကာငလည္◌းလူကလည္◌းေအၾကာတင္◌း။ဒီကိစၥမ်ိဳးမွာလ

ည္◌းေအၾကာတင္◌းတာပင္။bossဒဏိ လွိမ့◌သ
ံ ည္။

ေ◌သာက်ိဳးနည္◌း။The Worldမွာေ◌ယာက်ာ◌္◌းေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌ာ် း

ု သည္။ကုမၸဏီထဲက ထကာတဲေ
မ် ားGayေ◌နၾကပံ ◌ရ ့ ◌ကာင္ေ◌လး

အ တဲေ◌ တခ် ည္◌း သံ◌းု ေ◌လး တဲေ◌တာ့ေ◌န႔တိင

ု ◌
္ းလိလ
ု ိ◌
ု ျမင္ေ◌နရသ

ည္။ ာွ boy to boy coupleေ◌ တေကနရာတိင

ု ္◌းလိလ
ု ိေ
ု ◌ပၚတင္

တဲေ◌နၾေကတာ့သုတအ တကမဆန◌း။အ
္ ငကၠစီေ◌မာင္◌းေ◌နက
တည္◌းကသိထားၿပီ းသား။ဒါနဲ႔The Worldမွာငါေ◌လးတစ္ေ◌ယာေက

တာ့ေအ◌ျဖာင့◌ါေ◌နာ◌္။

"သန႔ရွ
္ င◌္ းေ◌ရးလုပိ ေ႔ရ သားယူလိက
ု ယ္"

bossအသံၾကားမွသတိ◌ျပနဝငည္
္ ။သူတိ႔
ု ၿပီ း သားၾကၿပီ လား။

ဲ ၊သုတ းုိ သားလိမ့◌ယ္၊ေ◌ရခ်ိဳးခန◌းကအျပငွ

"မယူန႔ ္ ာ"

ဒီေ◌ကာငါ းုိ မွာေ◌တာ့ေ◌ၾကာက္ေ◌သးတာပဲ ။

"ဒါဆို တစွဴးနဲ႔ပဲ သန႔ရွ

္ င◌္ းလိက
ု လား"

"အင္◌း"

ု မယ'ဆိုတဲအ
bossေ◌◌ျပာတဲ'့ လိရ ့ သံႀကီးကိုနားထဲ◌ျပ ကားလာသ

ည္။ေ◌အာ◌္!။

ခေဏေနတာ့ အိ ပန◌းထဲ
္ မွာဘာသံမွမၾကားေ◌တာ့။သူတိ႔
ု အိ ပကၿပီ

ထငယ္။သုတလည္◌း ဆိုဖာဆီ ေ◌◌ျခြဖၿပီ း◌ျပ ာလိက

ု သည္။

သာသာလွဲအိပိ က္ေ◌ပမယ့ ◌ က ကတု ယငကီး◌ျဖစ္ေ◌နသည္။အ

ငတည္◌းကသူတိ႔
ု စ
ွ ္ေ◌ယာကိ ရိ ပိ ေ◌ပမယ့ ◌ခု ကနားနဲ႔ဆတ္

ဆတကားလိက
ု တာ◌ျဖစည္။ဒါနဲ႔စကားမစပ္။ကိုကို လမ္◌းလိက
ု ာ

သဲရာ။
31,December,2020
Happy New Year🎉
(Z&U)
"မင်းမှာအိ မ်မ ှ ိ ဘူးလား အရိ ပ်စစ် "
 ့ ျက်ဝန်းေတွထဲမှာအံ ဩ
စက်ကိုြပန်ေမာ့ ကည့်ေနတဲမ ့ မေတွအြပည့်။သုတ

တိက
ု ်ခန်းအထိလိက
ု ်လာလိမ့်မည်ဟလ
ု ည်းထင်ထားပံုမရ။ငိထ
ု ားလိ

ထင်သည်။မျက် ှာ ု မ
ု ှာရဲ ေန၏မင်းလုပ်ချင်ရာမင်းလုပ်။ ပီ းရင်မင်းပဲ ငိ။ု

သူဝတ်သွားတဲS
့ hirtအြဖ နဲStyle
့ pantအစားSweat shirtမိုးြပာေရာင်

နဲSweat
့ pantအနက်ကိုတဲဝ
ွ တ်ထား၏ဒါသအဝတ်ေတွမှမဟုတ်ပဲ။ဒီေကာင်

ေလးသုတအဝတ်ေတွယူဝတ်ထားပံုရသည်။ ပီ းေတာ့သုတတိက
ု ်ခန်းကိုသ

အိ မ်သရာလိသ
ု ေဘာထားေနပံုပင်။အိ ပ်ခန်းထဲထိဝင်အိပ်ေနတာြဖစ် သည်။

"လာြပန်မယ်"

စက်ကသလက်တစ် ဖက်ကိုဆဲွကာ သုတအိ ပ်ခန်းထဲကထွက်ဖိလပ

ု ် လ င်

စက်လက်ထဲကေနေဆာင့် ု နး် ပီ း

"မထိန ဲ မလိ
့ က
ု ်ဘူး"

"ဘာ!"

ဲ့
သုတကေဘးကေနအသံတိတ်ေြခဟန်လက်ဟန်ေတွနဘာေတွ
လပု ် ြပ

ေနသည်မသိ။ဟိက
ု ြဖင့်သကိုလှည့်ေတာင်မ ကည့်။စက်ကသုတေ ှ မှာသကို

မေချမငံအေြပာခံ ရေတာ့ ေဒါသပိုထွက်သည်။

"မင်းအချ ိ းေတွြပင်ေနာ် အရိ ပ်စစ် ၊သူများတိက

ု ်ခန်းအထိလာေနစရာလား၊

ု ်ခဲ့"
ခု ြပန်လိက

စက်ကသလက်ေကာက်ဝတ်ကေနထပ် ဆဲွေတာ့ ထပ် ု နး် ြပန်သည်။

"ေတာက်!"

"ဟိ ု boss ဟိေ

ု လ၊အရိ ပ်ကေခါင်းမူး ပီ းဖျားေနတာပါပါboss"
 "ဘာေြပာတယ်"

"ဟိ ု အရိ ပ်ကဖျားေနလိပါboss"

စက်ကကျစ် ခနဲစုတ်သတ်သည်။ ပီ းမှ အရိ ပ်စစ် တစ် ကိုယ်လံးု ကိုဆဲွချ ပ်

ပီ းနဖူးေပ လက်တင်သည်။ကိုယ်ေငေ းွ ေ းွ ေတာ့ ှ ိ သည်။တအား ကီးပူေန

တာမျ ိ းေတာ့မဟုတ်။ဖျားေနသူကစက်လက်ထဲက ု နး် ထွက်ြပန်၏သုတက

မေနသာေတာ့

"ဟိ ု boss၊အရိ ပ်ကို ဒီညေတာ့ဒီမှာပဲ "

စက်ကပင့်သက် ိ က်ကာတစ် ဖက်သိလှည့်သည်။အံ ကိတ်ထားသည်မိ

ေမး ု ိ း ကီးေတွကထင်းေန၏သုတကေဘးကေနသူတိကိုတစ် လှည့်စီ ကည့်

ပီ းဖျားေနသူကိုအိပ်ရာဆီ ဆဲွေခ သွားသည်။သုတေခ တဲအ

့ တိင
ု ်းပါသွား ပီ း

အိ ပ်ရာေပ ေရာက်မှစက်ကိုတစ် ချက်ေမာ့ ကည့်သည်။စက်ကမျက်ခံုးေတွ

ကိုထိဆက်လမ
ု တတ်တန
ွ ေ
် ့ ကွးရင်းြပန် ကည့်ေပးလိက
ု ်သည်။ဒီေကာင်ေလး

ကိုသူတစ် ကယ်စိတ်မ ှ ည်။

အိ ပ်ခန်းထဲကိုဝင်လာကတည်းကစက်သတိထားမိ သည်။သုတခု တင်က

တစ် ေယာက်အိပ်ခုတင်မိ အနည်းငယ်ကျ ်း၏အိ ပ်ခန်းတစ် ခန်းပဲ ပါတဲ ့

တိက
ု ်ခန်းမျ ိ းေတွြဖစ် ပံုရသည်။ ပီ းေတာ့ေရချ ိ းခန်းကအြပင်မှာပဲ ြဖစ် မည်

ထင်သည်။အိ ပ်ခန်းထဲမှာမေတရ။ဧည့်ခန်းကေတာ့အေတာ် အသင့်ကျယ်တာ

ေတခဲ့ သည်။ဧည့်ခန်းဘက်မှာဆိုဖာဆက်တီတစ် စံု ှ ိ တာြမင်သည်။

အရိ ပ်စစ် ကအတင်းြပန်ေခ လည်း ကည် ကည်သာသာလိက

ု ်မှာမဟုတ်

တာေသချာသည်။ဒီညေတာ့သုတေြပာသလိဒ
ု ီမှာပဲ အိပ်ခိုင်းလိက
ု ်ဖိအြပင်မ
 ှ ိ ။ ပီ းေတာ့ဖျားေနတာ။

"boss အရိ ပ်ကိုေဆးခန်းြပဖိ "

"ေနပါေစ၊ငါ ့အသိဆရာဝန်တစ် ေယာက်ကို ဒီကိုလာ ကည့်ေပးဖိ လှမ်းေခ

လိက
ု ်မယ်"

ပီ းတာနဲသု
့ တကိုလိပ်စာအတိအကျေမး ပီ းြပည့်စံုကိုချက်ချင်းလာခဲ့ ဖိ

ဖုနး် ဆက်ရသည်။ြပည့်စံုကေရာက်လာတာနဲဖျားေနသူ
့ ကိုချက်ချင်းစမ် းသပ်

ပီ းလက်မှာေဆးတစ် လံးု ထိုးသည်။

"အရိ ပ် ေခါင်းကခဏခဏမူးတာလား"

"အခု ေနာက်ပိုင်း မူးတယ်"

ဲ ့ တကေဘးမှာ
ဖျားေနသဆီ ကအသံတိးု ညင်းညင်းထွက်လာ၏စက်နသု

မတ်တပ် ရပ် ပီ း ကည့်သည်။ြပည့်စံုကအရိ ပ်မျက် ှာြဖ ဖတ်ဖတ်ေလးကို

ကည့် ပီ းြပံ း၏ ပီ းမှ

"အစားေတာ့ပံုမှနစ
် ားတယ်မိလား၊အရိ ပ်ကအားနည်းေနတာ"

"အခု ေနာက်ပိုင်းဘာမှေက းလိမရဘူး ေဟ့ေကာင်"

စက်စိတ်မရည်သလိဝ
ု င်ေြပာေတာ့ ြပည့်စံုကစက်ကိုမျက်ေစာင်းနဲလှ
့ ည့်

ကည့် ပီ းတပ် ထားတဲမ

့ ျက်မှနဝ ဲ ့ ်တင်သည်။ ပီ းမှအရိ ပ်ဘက်
် ိုင်းကိုလက်နပင့

ြပန်လှည့်ကာ

"အစားေတာ့ပံုမှနစ
် ားရမှာေပါ ့အရိ ပ်ရ၊အား ှ ိ ဖိလိတ
ု ယ်ေလ"

အရိ ပ်မျက် ှာရဲ ခနဲြဖစ် သွား ပီ းေခါင်းငံသည်။စက်ကမဆီ မဆိုင်တစ် ဖက်

ကိုမျက် ှာလဲသည်။အလယ်ကသုတကဟိ ု ကည့်ဒီ ကည့်။

 "အရိ ပ်အတွက် ပံုမှနေ
် သာက်ရမယ့်အားေဆးေတွပါေပးခဲ့ မယ်ေနာ် ၊ေဆး

ကိုေတာ့ဝင်ေအာင်ေသာက်ရမှာ ြဖစ် တယ်မိလားအရိ ပ်"

"ဟုတ်ကဲ့၊ကိုြပည့်စံု"

အားလံးု ပီ းသွားေတာ့သုတက

"boss၊ေဒါက်တာ့ကိုက န်ေတာ် ပဲေအာက်ထပ် လိက

ု ်ပိေပးလိက
ု ်ရမလား"

"ေနပါေစညီေလး၊အကို စက်ကိုေြပာစရာ ှ ိ လိခဏေခ သွားမယ်၊ေအာ်

တစ် ကယ်လိ ညဘက်မေတာ် တဆအရိ ပ်အဖျားတက်လာခဲ့ ရင် ေရပတ်တိက

ု ်

ေပးလိက ဲ ့ ြခားလိအ
ု ်ေနာ် ၊စက်ေနာက်ကိုတဘတ်အေသးေလးေတွနတစ် ု ပ် တာ

ေတွဝယ်ေပးလိက
ု ်မယ်"

"ဟုတ်ကဲ့ခင်ဗျ၊က န်ေတာ် ေသချာလုပ်ေပးလိက

ု ်ပါ ့မယ်စိတ်ချပါ"

စက်န ဲ ြပည့
့ ်စံုသုတတိက
ု ်ခန်းေလးလာကေနဆင်းလာေတာ့ည7နာရီ ထိုး

ေတာ့မည်။အနီးအနားကMarketတစ် ခုမှာလိအ
ု ပ် တာေတွဝင်ဝယ် ပီ းဂျပန်

ု ိ းရာစားေသာက်ဆိုင်တစ် ဆိုင်မှာညစာစားြဖစ် သည်။Privateအခန်းပဲ ယူ

လိက
ု ်တာမိ ေအးေအးဆးေဆးစကားြပာလိရသည်။အခန်းငယ်ထဲဂျပန်

ု ိ းရာအေငအသက်ေတွလမ် းြခံ ေန၏စားပွဲခံုပုေလးေတွြပင်ဆင်ထားတာမိ

ထိုင်ရတာလည်းတင်ပလင်ေခွ ထိုင်ရတာြဖစ် သည်။Menuကလည်းအေတာ်

ေလးစံုလင်သည်။

ြပည့်စံုက ခပ် ပါးပါးလှီးထားတဲင ဲ ့ စား

့ ါးအသားလာကိုဂျပန်ငံြပာရည်နတိ

လိက
ု ် ပီ း
 "ေဟ့ေကာင်စက်၊အရိ ပ်ကဘယ်လိြု ဖစ် ပီ းဒီေရာက်ေနတာလဲ၊မင်းတိ

စကားများ ကြပန် ပီ လား"

"အင်း၊ေြပာရဆိုရအရမ် းခက်တယ်"

စက်ကေ ှ မှာချထားတဲအ
့ ရက်အိးု ထဲကဆာေကးကိုေ ကပန်းကန်လံးု လံးု

ေလးထဲငဲ ပီ းတစ် ခိ က်တည်းေမာ့သည်။ထိေနာက်ေ ကပန်းကန်ြပားထဲလပ်

ရွ ေနတဲေ ဲ ့ စား၏ြပည့်စံုကဆာေကးတစ် ခွက်ေမာ့

့ ရဘဝဲ တစ် ဖက်ကိုေဆာ့နတိ

ပီ း

"ဟိေ
ု ကာင်ေလးက အရိ ပ်သူငယ်ချင်းလား"

"အင်း"

" ကည့်ရတာ ု ိ းသားမယ့်ပံုပါပဲ "

"ငါ ့ driver"

"ေအာ် အဲလ
့ ိလ
ု ား၊ဒါနဲမင်
့ းတိဘယ်ကေနစ စကားများ ကတာလဲ"

စက်ြပည့်စံုကိုသူတိ ြပဿနာေတွကိုအစအဆံုးေြပာြပလိက
ု ်သည်။ြပည့်စံု

ကဆာေကးေလးေမာ့လိက
ု ်၊ဆူ ှ ီ ေလးေကာက်ဝါးလိက ဲ ့ ေြပာသမ ကို
ု ်နစက်

ဲ့
ေခါင်းတစ် ညိမ့်ညိမ့်နနားေထာင် ဲ ့ းြခားကစက်အေ ကာင်း
သည်။ြပည့်စံုနထူ

အားနီးပါးသိေနသူေတွမိထူး ပီ းလ ိ ဝှက်ထားစရာေတာ့မလိ။ု ေလးေလးနဲ ဦး

့

ဝဏပတ်သတ်မအထိပါေြပာြပလိက
ု ်ေတာ့

"ဟား...ေသစမ် း၊ဦးေတဇာdriverကိုငါတိ လံးု ဝေမ့ေနခဲ့ ကတာ၊ေဟ့

ေကာင်စက်အရိ ပ်ကမင်းထက်ပိုတဲပ
့ ံုေနာ် "

"အင်း"
 "မင်းဘက်ကစမေြပာရင် သဘက်ကေြပာြပဖိ ဆ မ ှ ိ ေလာက်ဘူး"

"အင်း"

"အရိ ပ်ကဦးေတဇာကိုေတာ့ေတာ် ေတာ် ချစ် တာေနာ် ေဟ့ေကာင်၊ ပီ းေတာ့

ုိ ်တဲေ
ေတာ် ေတာ် မိ သိပ် င ့ ကာင်ေလးလိေြပာရမယ်၊မင်းဆို ဝုနး် ဒိင
ု ်းထလုပ်

မှာ၊ငါဆိုလည်း အဲ ေ
့ လာက် ကီး ှ တ်ပိတ်မေန င
ုိ ်ဘူး"

"ငါသကိုအဲဒ
့ ါေတွမ ကိ က်တာ"

"ဦးေတဇာလည်းသနားပါတယ်ကွာ"

"ငါသူတိအနား ှ ိ ေနရင်အခု လိေ

ု တွအြဖစ် မခံ ဘူး၊ငါေလးေလးအေပ တစ်

ချ ိန်လံးု အထင်လဲေ
ွ နခဲ့ တာ"

စက်အသံက အက် ှ ေနသည်။

"မင်းအမှားလိလည်းေြပာမရပါဘူးကွာ၊ြဖစ် ချ ိန်တန်လိ ြဖစ် တယ်ပဲ

သေဘာထားလိက
ု ်ပါ၊မင်းလည်းခံ စားခဲ့ ရတာပဲ "

"ေလးေလးငါ ့ကို စိ တ်နာေနမယ်ထင်တယ်၊ငါသကို..."

ေြပာရင်းနဲစက်
့ အသံကတိမ်ဝင်သွားသည်။ ပီ းေတာ့စက်ငိသ
ု ည်။မျက် ှာ

ဲ ့ ပ်ကာ စားပွဲေပ တံေတာင်နေထာက်

ကိုလက်တစ် ဖက်နအု ဲ့ ထားရင်း ိက် ကီး

တစ် ငင်ငိေ
ု နတာြဖစ် သည်။ေလးေလးနဲသူ
့ သူထွက်သွား ပီ းကတည်းက

ဆံုးသည်အထိေတ ခွင်မ
့ ရလိက
ု ်။ေလးေလးသကိုဘာေတွေြပာချင်ေနခဲ့ သလဲ

သူမေတွးမိ ဘူး။ ပီ းေတာ့ေလးေလးကအရိ ပ်ကိုသလက်ထဲယံုယံု ကည် ကည်

ထားပစ် ခဲ့တာ။သူကသာအရိ ပ်ကိုေလးေလးနဲတစ်

့ ချ ိန်လံးု အထင်ေတွလဲွ ပီ း

ုိ ်ကျင့်ခဲ့သည်။
အ င
 ့ ြပာဖိ ှ က်ေနခဲ့ တာမှနး် မသိခဲ့
ေလးေလးကသအေ ကာင်းေတွသကိုဖွင်ေ

ဘူး။ဒီေနအရိ
့ ပ် ှ င်းြပေတာ့သူshockရခဲ့ သည်။ေလးေလးကသအေ ကာင်း

ကို လူေတွသိသွားမှာထက်သကိုဝန်ခံရမှာေ ကာက်ခဲ့တာ။ေမေမကသအေပ

ု ျ ိ းစက်ကပါသကိုမုနး် သွားမှာေလးေလးေ ကာက်ခဲ့တာ။

ဆက်ဆံသလိမ

စက်သကိုစိတ်နာတာကသူGayတစ် ေယာက်ြဖစ် ေနလိမဟုတ်ဘူး။သူ

ေမွးစားထားတဲသ
့ သားနဲ ြပန်
့ သတင်းထွက်လိ။ ပီ းေတာ့မဟုတ်ရင်လည်း

မဟုတ်တဲအ ဲ ့ ကယ်မ
့ ေ ကာင်းမေြဖ ှ င်းခဲ့ လိ။ေလးေလးဘက်က အရိ ပ်နတစ်

ဟုတ်ခဲ့ေတာ့သလိပ်ြပာသူလံမ
ု ှာေပါ ့။ေနာက် ပီ းသူတိ ှစ်ေယာက်ကိုစက်

ကေတာ့ယံု ကည်ေပးလိမ့်မည်ဟထ
ု င်ေနခဲ့ ပံုရသည်။ေလးေလးဆံုးတာသူ

ေစ့စပ် ပီ းမ ကာခင်တင
ွ ်ြဖစ် သည်။သူေစ့စပ် လိက
ု ်တာကိုလည်းေလးေလး

စိ တ်မေကာင်းြဖစ် သွားပံုရသည်။ေလးေလးဆံုးတာသပေရာဂမှကင်းရဲ

လား။ေလးေလးသကို ခင့်လတ်မှာမဟုတ်ဘူး။

ြပည့်စံုကစက်ပခံု းကိုလှမ်းပုတ်သည်။ထိုအခါမှစက်ကငိတ
ု ာကိုလက်စ

သပ် သည်။

"စက် တအားလည်းစိ တ်မေကာင်းမြဖစ် ပါနဲ ကွ

့ ာ၊ငါေစာနကေြပာသလိြု ဖစ်

ချ ိန်တန်လိ ြဖစ် တယ်ပဲသေဘာထားလိက

ု ်ပါ၊မဟုတ်လည်းစိ တ်မေကာင်း ု ံ

အြပင်မ ှ ိ ဘူးေဟ့ေကာင်"

စက်ကေခါင်းညိတ်ရင်း ဆာေကးကိုေကာက်ေမာ့ြပန်သည်။

"စက်တအားမေသာက်န ဲ မင်
့ းမူးလိမ့်မယ်"

"အင်း"
 "မင်းနဲအရိ
့ ပ်အခု ဘယ်လိေ
ု ှ ဆက် ကမှာလဲ"

စက်ကြပည့်စံုကိုတစ် ချက်လှမ်း ကည့် ပီ းဘာမှမေြပာ။

"မင်းေစ့စပ် ထားတဲအ
့ မျ ိ းသမီ းကလည်းအခု ဒီေရာက်ေနတာမလား၊မင်း

အရိ ပ်ကို"

"ငါသကိုလက်မလတ်ဘူး"

"မင်းဘယ်လိလ
ု ပ
ု ် မယ်စိတ်ကူးထားလဲ"

"ငါေဖေဖ့ကို အကုနေ
် ြပာြပထားတယ်၊ေလးေလးအေ ကာင်းေရာ၊ငါနဲ ့

အရိ ပ်အေ ကာင်းေရာ"

့ ဲ"
"မင်းအေဖကဘာတဲလ

"ငါ ့ကိုပဲအြပစ် ေြပာတာ"

့ ကာင်ပဲကို"
"မင်းကလည်းတစ် ကယ်မေကာင်းတဲေ

"အဟွနး် !"

စက်ကဟွနး် ခနဲတစ် ချက်ရယ်သည်။သူက ေလးေလးတိလို မိ သိပ်တတ်

တဲေ
့ ကာင်မှမဟုတ်တာ။ေလးေလးသာမဆံုးခဲ့ ရင်သူဒီကိုြပန်လာြဖစ် မှာ

မဟုတ်ဘူး။ဟိမ
ု ှာပဲ သူေနချင်သလိေ
ု နတတ်သလို ကိ းစားေန ေနတာ။မဒါနဲ ့

ေစ့စပ် လိက ဲ့
ု ်တာလည်းအရိ ပ်စစ် နေလးေလးကိ ုရွ ဲချင်လိဒီတိင
ု ်းေစ့စပ် လိက
ု ်

တာ။ေနာင်တစ် ချ ိန်လက်ထပ် ရမယ်ဆိုလည်းလက်ထပ် လိက

ု ် ု ံ ပင်။ဒီကို

ြပန်လာဖိ လည်းအစီ အစ ်မ ှ ိ ဘူး။ဟိမ

ု ှာပဲ အ ပီ းေနဖိ ဆံုးြဖတ်ထားခဲ့ တာ။

် ဲက
ဒီကိုမြပန်မြဖစ် ြပန်လာရေတာ့သူထင်တာေတွအကုနလ ွ ုနသ
် ည်။စစ

ချင်းအရိ ပ်ကိုြပန်ေတရေတာ့ခံစားချက်က ှစ်ဆြဖစ် သည်။စိ တ်နာတာေရာ

ေြပာမြပတတ်ေအာင်ချစ် ေနတာေရာ။သကိုအရယူ ပီ းေတာ့ပိုေသချာ

လာ၏သခံ စားချက်ေတွက ဒီေကာင်ေလးနဲမှ့ ။ဒီေကာင်ေလးြဖစ် ေနမှ။

ေနာက် ပီ းဒီေကာင်ေလးရဲ သအေပ အေ ကာ ကီးတာေတွ၊ေအးစက်စက်

ပံုစံေတွကိုအသည်းယားသည်။ြပန်မေြပာနားမေထာင်သူလပ
ု ် ချင်ရာသူလပ
ု ်

တာေတွကစက်ကိုပို ပီ းစိ တ်မချြဖစ် ေစသည်။စက်ကရွ ဲြပရင်သူကပိုရွ ဲ

ြပသည်။ဒီညေနပဲ ကည့်ြပန်ေြပာတာတစ် ခွနး် မကျန်။တခါတေလကျေတာ့

လည်းစိ တ်မ ှ ည်ချင်စရာေကာင်းေလာက်ေအာင်ကိုဘာေမးေမးမေြဖေတာ့

တာ။

ြပည့်စံုကစက်ေ ှ ကို ရင်ခဲွ ထားတဲပ

့ ုဇွနတ
် ပ
ု ် ပါတဲပ
့ န်းကန်ြပားချေပး ပီ း

"ဒါနဲမင်
့ းမမကိုဟိေ
ု န ညကClubမှ
့ ဲ့
ာအမျ ိ းသားတစ် ေယာက်နေတလိ က
ု ်

တယ်တဲ၊့ ထူးြခားေြပာတာ၊မင်းတိဆက်ဆံေရးကဘယ်လိလ
ု ဲစက်"

ဲ့
"သူနငါမေစ့ စပ် ခင်ကတည်းက ဲ ့ ေယာက်ချ ပ် ကိုင်မ
တစ် ေယာက်နတစ်

ထားပဲ လတ
ွ ်လတ
ွ ်လပ် လပ် ေန ကဖိ ငါ ့ဘက်ကအရင်ေြပာထားတာ"

"မင်းအ ကံ ကီးနဲလားစက်
့ "

"ဟင့်အင်း၊ဟိမ
ု ှာကတည်းက ငါေနချင်သလိေ
ု နတာ"

"အခု ကျေတာ့ေရာ"

"အဟွနး် !"

"အရိ ပ်Virginဆိုတာ မင်းအစကတည်းကရိ ပ်မိတယ်မိလားေဟ့ေကာင်"

"အင်း၊စြဖစ် တဲေ
့ နကငါမူ
့ းေနတာနဲထူ
့ းြခားေဆးနဲေရာ
့ ပီ းစိ တ်လတ
ွ ်ေန

တာ၊ဒါေပမယ့် စိ တ်ထဲတစ် မျ ိ း ကီးေတာ့ြဖစ် တယ်၊သူကဘာမှြပန်မလုပ်

တတ်ဘူး"

ြပည့်စံုကဟက်ခနဲတစ် ချက်ရယ်သည်။ ပီ းမှ

"အဲ ဒ
့ ီေနမနက်
့ ငါလာေတာ့ သကိုေမး ကည့်ေသးတယ်၊First timeလား

အရိ ပ်ဆိုေတာ့ငါ ့ကိုေခါင်းညိတ်ြပတယ်ေဟ့ေကာင်၊ငါလည်းထူးဆန်းေနတာ

အရိ ပ်န ဲ ဦးေတဇာလူ

့ ု ိုရင်ေတာင်သူတိဘာမှမြဖစ် ခဲ့ ကဘူး
ေတွေြပာသလိဆ

ေပါ ့ငါ ့အေတွးက၊ဒါနဲ အရိ

့ ပ်ကမင်းနဲေနရင်
့ အ မဲ တမ် းbottomပဲ လားစက်"

"အင်း"

ြပည့်စံုစိတ်ထဲေတာ် ေတာ် ကီးကို ထူးဆန်းေနတာတစ် ခု ှ ိ ေနသည်။

ထူးဆန်းတာမှေတာ် ေတာ် ကီးကိုထူးဆန်းေနတာ။ဘယ်ေလာက်ထိထူးဆန်း

လဲဆိုရင် စက်ကသထက်အရင်ကေလးအေဖြဖစ် ေတာ့မယ်လိထင်ရတဲ ့

အထိပဲ။အရိ ပ်ကေယာကျာ် းေလးဆိုေပမယ့်ကိုယ်ဝန်ေဆာင်ေတွရဲ လကဏာ

ြပေနသည်။Male Pregnantကသဘာဝလွနြ် ဖစ် ရပ် လိေတာင်ေြပာလိရသည်။

အရိ ပ်caseကိုသအေနနဲသိ
့ ပ်မေသချာေသးေတာ့အတပ် မေြပာရဲ ေသး။သ

ဲ ့ ပ်ကိုအရင်ေတေပးလိက
အသိOGအမတစ် ေယာက်နအရိ ု ်ဖိသာ။

"စက် မင်းအရိ ပ်ကိုခုတေလာညင်သာေပးဖိ လိတ

ု ယ်ေဟ့ေကာင်၊သိပ်မ

ကမ် းနဲ၊ငါသကိ
့ ု ဲ"
ုအားမရဘူး၊သူအရမ် းအားနည်းေနသလိပ

"အခု ေနာက်ပိုင်းမေနြဖစ် တာေတာင် ကာ ပီ ၊ဘာမှေတာင်မလုပ်ရေသးဘူး

ေခါင်းမူးတယ်ချည်းေြပာေနတာ"

စက်ကေြပာရင်းကျစ် ခနဲစုတ်သပ် ေတာ့ ြပည့်စံုကရယ်သည်။

 "ငါအရိ ပ်ကိုငါ ့အသိအမတစ် ေယာက်ဆီေခ သွားချင်လိရမလားစက်၊ငါ

အရိ ပ်ကိုေသချာေလးြပေပးချင်လိပါ၊အဆင်ေြပမယ့်တစ် ရက်ေလာက်ေပါ ့"

"သူအဆင်ေြပမယ့်ရက် ေခ သွား"

" ပီ းေတာ့မင်းကိုငါတစ် ခုေြပာချင်ေသးတယ်စက်၊မင်းအခု ဘာဆက်လပ

ု ်

မှာလဲ၊အရိ ပ်ကိုဒီအတိင
ု ်း ကီးေတာ့"

စက်ကြပည့်စံုကို တစ် ချက်လှမ်း ကည့်လ င်

"မင်းအရိ ပ်ကိုတစ် ကယ်ချစ် တယ်ဆိုတာငါသိပါတယ်၊ငါေြပာချင်တာ

က!"

"ငါမဒါကိုAussieြပန်ပိဖိ ေဖေဖနဲေြပာ
့ ပီ းသွား ပီ ၊ေဖေဖကဟိေ
ု ရာက်မှငါ

ြဖစ် ချင်တာကိုအကုနေ
် ြပာြပ ပီ းဟိမ ု ် ခဲ့ဖိေြပာထား
ု ှာပဲ အ ပီ းအပျက်လပ

တယ်"

"ဟိမ
ု ှာအကုန ် ှ င်း ပီ းမှ ဒီမှာအရိ ပ်န ဲ ြပန်
့ ေပါင်းထုတ်မယ်စိတ်ကူးထား

တယ်ေပါ ့"

"အခု ချ ိန် သကိုေြပာြပလည်းငါ ့ကိုလက်ခံမှာမဟုတ်ဘူး၊ငါသိတယ်"

"ေအး၊အခု ေတာင်မင်းကိုသူြငင်းမရလိလိက
ု ်ေလျာေပးေနတာေလ၊အရိ ပ်

ကမာန ကီးတယ်ေဟ့ေကာင်၊မင်းဘက်ကအရင်အလ ာ့ေပးလိက

ု ်ပါကွာ"

"မဟုတ်လည်းငါပဲ အေလ ာ့ေပးေနရတာပဲ "

"စကားကိုလည်းချ ိ ချ ိ သာသာေြပာဖိ ေြပာေနတာကွ၊အရိ ပ်ကလည်းမင်း

ကိုငယ်ငယ်ေလးကတည်းကတွယ်တာ ပီ းသားပါ၊ငါတိေတာင်ေဘးကခံ စား

 ့ ာကို၊ ပီ းေတာ့မင်းကိုလည်းသဘက်ကချစ် ေနလိပဲဒီအေြခအေန
လိရေနတဲဟ

ထိလက်ခံေပးေနတာေပါ ့"

"အင်း"

"သိရဲ သားနဲ စက်

့ ရာ"

"သူဘယ်ေလာက်အေ ကာ ကီးလဲ မင်းမသိလိ"

"သူဘယ်ေလာက်အေ ကာ ကီး ကီးအချ ိန်တန် မင်းေအာက်မှာပဲ ေနရတာပဲ

မိ လားမင်းကသည်းခံ ေပါ ့"

"ဘာဆိုင်လဲ"

"မဆိုင်ဆိုင်ကွာ၊ဒါနဲ ့ မင်းmother ကီးကိုဘယ်လိလ

ု ပ
ု ် မလဲေဟ့ေကာင်၊ဟိ ု

တစ် ေယာက်ကိုမင်းmother ကီးတမင်လတ်လိက

ု ်တာဆို"

"အင်း၊ဟိေ
ု ရာက်မှေမေမ့ကိုေြပာြပရမှာ၊ေဖေဖကအခု မေြပာေသးနဲ ဦးဆိ
့ ု

လိ၊ေမေမေရာက်လာရင်ထင်ရာေတွေြပာမှာစိုးလိ၊အရိ ပ်ကအခု ကေလး

မဟုတ်ေတာ့ဘူး၊ေနာက် ပီ းသကိုလည်းငါ ့ဘက်ကဘာမှဖွင်မ

့ ေြပာရေသး

ဘူး၊အဲ ဒ
့ ါေ ကာင့်ဟိမ
ု ှာပဲ အရင် ှ င်းလိက
ု ်တာပိုေကာင်းမယ်ထင်လိ"

"ေအး အဲ ဒ
့ ါလည်းဟုတ်တယ်"

" ပီ းေတာ့ေလးေလးအေပ မှာေမေမ မတရားခဲ့ ဘူးကွ၊အဲ အ

့ ချ ိန်တန
ု း် ကငါ

ကငယ်ေသးေတာ့နားမလည်ခဲ့ဘူး၊အခု ေတာင်ေဖေဖြပန်ေြပာြပမှသိရတာ"

"မင်းအေဖကေတာ့အားလံးု သိေနခဲ့ မှာပဲ ၊မင်းအေမေ ကာင့်မင်းေလးေလး

တိ"

ြပည့်စံုကစက်ကိုအားနာသလို ကည့်သည်။
 "အင်း၊အရင်ကငါကပါေလးေလးကိုအထင်လဲေ
ွ နေတာ့ေဖေဖကမ ှ င်းြပ

ုိ ်ခဲ့ဘူးေပါ ့ကွာ၊အခု ငါလှမ်းတိင

င ု ်ပင်မှေဖေဖကအေ ကာင်းစံုေြပာြပတာ"

"မင်းအေဖနဲေတာ့
့ မင်းအဆင်ေြပပံုပဲ"

"ေမေမ့ထက်စာရင်ပါ၊အခု ချ ိန်ေမေမငါ ့ကိုေလးေလးလိအ

ု ချ ိ းမျ ိ းလာ

လုပ်လိမရဘူး၊ငါလုပ်ချင်တာငါလုပ်မှာေြပာ ပီ းသား"

"စကားကိုကုနေ
် အာင်မေြပာနဲေဟ့
့ ေကာင်"

"မင်းေစာင့် ကည့်ေလ"

"ဟားဟား ေအးပါစက်ရာ"
<<<<<<<
>>>>>>>
"သူဘယ်အချ ိန်ကတည်းကအိ ပ်သွားတာလဲ"

"မ ကာေသးပါဘူး boss"

"ေဆးတိက
ု ်လိရလား"

"ဟုတ်ကဲ့ေသချာေသာက်ပါတယ်boss"

"ငါ ့ကိုေမးေသးလား"

"ဗျာ! ဟိ ု ေမးပါတယ်boss၊အရိ ပ်ကbossကိုေဒါက်တာ့ကိုလိက

ု ်ပိရင်း

ြပန်သွားတယ်ထင်ေနတာပါ"

စက်တိက
ု ်ခန်းြပန်ေရာက်လာေတာ့9နာရီ ထိုးေတာ့မည်ြဖစ် သည်။ဖျားေန

သူကအိ ပ်ေန ှင့် ပီ ။ဖျားေနေတာ့မျက် ှာေလးကြဖ ေရာ် ေရာ် ြဖစ် ချင်သည်။

စက်ကအရိ ပ်ကို ကည့်ေနရင်း

"ငါ ဒီညဒီမှာအိ ပ်မယ်၊မင်းအြပင်ထွက်အိပ်"

 "ဟုတ်ကဲ့ပါ boss"

"ဟိ ု ဒါနဲboss၊တဘတ်
့ ေလးေတွပါလာသလားလိ"

"အထုပ်ထဲမှာ ှ ာလိက
ု ်"

သုတက အိ ပ်ရာေဘးကစားပွဲေပ မှာတင်ထားတဲအ

့ ထုပ်ကိုဖွသည်။အရင်

ဆံုးတစ် းဗူးေတွသာြမင်သည်။ ှစ်ဗူးေတာင်ြဖစ် သည်။တဘတ်ကိုေတာ့မ

ေတ။

"bossတစ် းေတွက"

"လိရ
ု မယ်ရဝယ်လာတာ"

"ဗျာ!"

bossကိုမရဲ တရဲ ေမာ့ ကည့်မိသည်။bossကဝတ်ထားတဲS

့ hirtအြဖ ကို

တံေတာင်အထိေခါက်တင်ထား၏ ု ံ းကြပန်လာတဲပ
့ ံုစံအတိင
ု ်းပင်။bossကိုသ

အကင်ျ္ ီေတွေပးဝတ်ရင်လည်းကိုက်မှာမဟုတ်ဘူး။ ပီ းေတာ့bossကယူဝတ်

မှာလည်းမဟုတ်။လက်ထဲမှာလည်းစီ းကရက်တစ် လိပ်ကို ိက်ဖွာေန

ေသး၏ေရမချ ိ းထားတာေတာင် ကည့်ေကာင်းေနတဲသ

့ bossပါ ့လား။

ု တ်တရက်bossကသဘက်လှည့်လာ ပီ း

"မင်းလိခ
ု ျင်လိလား၊တစ် ဗူးယူသွားလိရတယ်"

"ဟိ ု မလိခ
ု ျင်ပါဘူးboss၊တဘတ် ှ ာမေတလိပါ"

"ေအာက်ဆံုးမှာ"

တစ် ထုပ်လံးု စားစရာေတွန ဲ ့ အဟာရမနေ

် ့ တွအြပည့်ြဖစ် သည်။ေအာက်ဆံုး

ကျမှေရပတ်တိက
ု ်ရမယ့်တဘတ်ေလးေတွထွက်လာ၏သုတက တဘတ်
ေတွကိုအထုပ်လိက
ု ်ယူလိက
ု ် ပီ း

"boss၊က န်ေတာ် ေရေ းွ နဲစပ်

့ ပီ းယူလာခဲ့ ရမလား"

"ေအးသွားလိမ့်မယ်၊လိမ
ု ှ လာယူမယ်"

"လိရ
ု င်က န်ေတာ့ကို ှ ိးပါBoss၊အားမနာပါနဲ"့

စက်ကေခါင်းညိတ်ြပ ပီ းတာနဲ ့သုတထွက်သွားသည်။စက်ကစီ းကရက်ကို

် အာင် ိ က် ပီ းမှအိပ်ေနသူေဘးဝင်လဲှ၏ေစာင်ကိုေသချာြခံ ေပးရင်း

ကုနေ

ု င်စင်ကိုေငး ကည့်မိသည်။ဒီေကာင်ေလးလည်းနာကျင်ခဲ့ရမှာပင်။
မျက် ှာ စ

ပီ းေတာ့သလုပ်ရက်ေတွကိုစိတ်နာေနမလား။ငါလည်းေသချာဘာတစ် ခုမှ

့ ရခဲ့ ဘူးေလအရိ ပ်စစ် ရဲ ။စက်ကအိ ပ်ေနသူပါးြပင်ကို ှာေခါင်းနစ် ဝင်

သိခွင်မ

သည်အထိေမး က လိက
ု ် ပီ းမှအိပ်ေပျာ် ဖိ ကိ းစားရသည်။

"အင်း....ဟင်း ချမ် းတယ်"

စက်ေမှးခနဲြဖစ် သွားတုနး် အိ ပ်ေနသဆီ ကအသံထွက်လာသည်။လက်က

နာရီ ကို ကည့်အိေတာ့12ထိုး ပီ းေန ပီ ။စက်ရင်ခွင်ထဲအထိတိးု ဝင်လာသူကို

အသာြပန်ဖက်ထားရသည်။နဖူးေတွ၊ပါးြပင်ေတွစမ် းကိုင် ကည့်ေတာ့တ

အား ကီးပူမေနဘူး။

ခဏ ကာေတာ့ရင်ခွင်ထဲကလပ် လာသည်။ေစာင်ကိုအတင်းဆွဲြခံ ပီ း

ကိုယ်ေငရတဲစ
့ က်ဘက်ကိုပိုတိးု ကပ် ၏စက်ကတစ် ကိုယ်လံးု ကိုသိမ်း ကံ း

ဖက်ေပးလိက
ု ်ရသည်။မ ကာခင်မှာပဲ အိပ်ေနသူက းုိ လာေတာ့သည်။

မျက်လံးု ေတွကိုပွတ်သပ် ပီ းစက်ကိုြမင်ေတာ့ မျက်လံးု ဝိုင်းေတွန ဲ ြပ

့ း ကည့်

ေနေသးသည်။ ပီ းမှတစ် ဖက်ြပန်လှည့်သွားလ င်

 "မင်းပဲ ချမ် းလိဆို"

စက်ကဟွနး် ခနဲတစ် ချက်ရယ်ကာခါးကေနလှမ်းဖက် ပီ းသကိုယ်ေလးကို

ြပန်ဆဲွယူလိက
ု ်သည်။စက်လက်ကို ု ိ က်ချ ပီ းနံရံဘက်ကိုအတင်းကပ် သွား

သည်မိ

"နံရံကမေအးဘူးလားအရိ ပ်စစ် ၊ေြပာေတာ့မင်းချမ် းေနတယ်ဆို"

ငိမ်ေန၏မင်းဘက်ကပဲ စိတ်မ ှ ည်ေအာင်အ မဲ စလုပ်တာ။စက်ကနံရံ

ဘက်အတင်းကပ် ေနသူကို အားထည့် ပီ းအတင်းဆွဲလှည့်ပစ် လိက

ု ်မှ စက်

ရင်ခွင်ထဲြပန်ေရာက်လာ၏

"ငါ ့ဘက်ကလွနသ
် ွားတာငါသိပါတယ်၊ဒါေပမယ့်မင်းဘက်ကလည်းမှနမ
်

ေနဘူးမလား"

စက်ကအတင်းဆွဲဖက်ပစ် လိက
ု ်ေတာ့ ငိမ်ေနသည်။ဒါဆိုအေြခအေနကမ

ဆိုးဘူးေပါ ့။

အရိ ပ်သရင်ဘက်ကိုခိုး ပီ းနမ် း ိက်မိသည်။သဆီ ကေခ းနံနဲ့ ေရေမးေရာ

့

ေနတဲအ ့ ုအရိ ပ် ကိ က်သည်။ခဏေနေတာ့အရိ ပ်ကိုအေပ ဆွဲေခ ကာ

့ နံကိ

ဲ ့ ကပ် လာသည်။ဒီတစ် ခါ ု နး် မ

အရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွကိုသ ှ တ်ခမ် းေတွနဖိ

ထွက်မိ။အနမ် းေတွကအစပိုင်းညင်သာသလို ှ ိ ေပမယ့်ေနာက်ပိုင်းမွတ်

မွတ်သိပ်သိပ်ြဖစ် လာေတာ့အသက် လိမဝချင်ေတာ့။

ခဏေနေတာ့အရိ ပ်အေပ ကိုအပ

ု ် မိုးလာ ပီ းအရိ ပ်ကိုရီရီေဝေဝ ကီးစိုက်

ကည့်လာသည်။အရိ ပ်ကမျက် ှာလဲသည်။အဲ လ

့ ို ကီးမေနတတ်။အရိ ပ်

မျက် ှာကိုြပန်ဆဲွယူ ပီ းအရိ ပ်မျက် ှာတစ် ြပင်လံးု ကိုပွတ်သပ် နမ် း ိက်

 ု ဲ သည်။စီ းကရက်နကအရိ
သည်။ ှ တ်ခမ် းေတွကိုသစိ တ် ကိ က်ငံခ ံ့ ပ်

ှာေခါင်းထဲအထိတိးု ဝင်လာ၏သအနမ် းေတွကလွတ်တာနဲ ့

"ေဆးလိပ်ေစာ် နတ
ံ ယ်"

"အိ ပ်မေပျာ် လိေသာက်ထားတာ"

ပီ းတာနဲအရိ
့ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွကိုြပန်လည်စုပ်ယူြပန်သည်။အရိ ပ်သအနမ် း

ုိ ်ခဲ့ဘူး။သူေြပာသလိပ
ေတွေအာက်ကဘယ်ေတာ့မှ ု နး် မထွက် င ု ဲ အရိ ပ်ဘက်

ကအမှားေတွလည်း ှ ိ ခဲ့သည်။ထိေ ကာင့်စိတ်ေကာက်ကေြပချင်သည်။

ှ တ်ခမ် းေတွထဲလ ာတိးု ဝင်လာေတာ့အလိက

ု ်သင့်တန
ု ် ြပန်
့ မိသည်။သူကိုကိ

ကိုဘယ်တန ုိ ်ခဲ့ဘူး။လည်ပင်းေတွအထိဖိကပ် နမ် းလာ

ု း် ကမှမြငင်းဆန် င

ေတာ့စိတ်လပ် ှ ားကာ အချမ် းပါေြပချင်သည်။

"အင်း! ဟင်း!"

အိ ပ်ခန်းဘက်ကညည်းသံသဲ့သဲ့ ကားေတာ့သုတ းုိ လာသည်။အရိ ပ်

အဖျားတက်ေန ပီ လားမသိဘူး။bossကေရာ းုိ မှ းုိ ပါ ့မလား။အိ ပ်ခန်းထဲဝင်

သွားရင်ေကာင်းမလား။တံခါးကေနနားအရင်စံ ကည့်လိက
ု ်သည်။

"ချမ် းေနေသးလား"

bossအသံအက် ှ ှ ထွက်လာသည်။ေအာ် bossလည်း းုိ ေနတာပဲ ။သူတိ

စကားထများေန ကတာေတာ့မဟုတ်ဘူးမလား။

"ဟင့်အင်း!"

အရိ ပ်သံတိးု တိးု ကိုပ ါ ကားေနရသည်။တိက

ု ်ခန်းတစ် ခုလံးု တိတ်ဆိတ်ေန

တာေ ကာင့်သူတိေြပာတာေတွအကုန ် ကားေနရ၏အေနအထားအရစကား

များေန ကတာမဟုတ်ဘူး။သုတစိ တ် ှလံးု ဒုနး် ဒုနး် ချကာဆိုဖာဘက်ြပန်သွား

မည်အလုပ်။

"အင်း!...ဟာ့! နည်းနည်းြမန်ေပး"

ေဟ။သုတေ ကာင်သွားသည်။အရိ ပ်အသံကတိးု တိးု ေလးြဖစ် သည်။

bossအသံဩ ှ ှ ကိုပါတစ် ဆတ်တည်း ကားရ၏

"မင်းဖျားေနတယ်ေလ"

သုတစိ တ်ထဲတစ် ေရးေရးေပ လာသည်။ ပီ းေတာ့bossအသံကထိနး် ချ ပ်

ထားရလိမချ ိမဆန ် ထွ
့ က်ကျလာသလိမ
ု ျ ိ း။

"ဟင့်အင်း ရတယ် အာ့!"

ဲ ့ ဆတ်တည်းအသားချင်း ု ိ က်ခတ်သံတစ် ေြဖာင်းေြဖာင်း

အရိ ပ်အသံနတစ်

ကအဆက်မြပတ်ထွက်လာသည်။ ပီ းေတာ့အရိ ပ်ညည်းည သံ။

"အာ့! ဟာ့! ဟာ့!"

ဒီေဖ။bossနဲအရိ
့ ပ်ေဖာင်းဒိင
ု ်းလုပ်ေန ကတာပဲ ။ညေနကပဲ သေ ှ တင်

ရန်ြဖစ် ေန ကတာပါ။အခု ဘယ်လိြု ဖစ် လိ။အရိ ပ်ဆိုတဲေ

့ ကာင်ညေနကကျ

ေတာ့bossြပန်သွားတယ်ထင် ပီ းမနက်ြဖန်အိမ်ကိုမြပန်ေသးဘူးဘာညာလုပ်

ေနေသး၏အခု ေတာ့ ငါေနာ် ။ငါ ့ေစာ် ေတာင်စိတ်ေကာက်ရင်အနည်းဆံုးတစ်

ညေတာ့အိပ်တယ်ငါ ့ေကာင်။

"အား! အား! ဟာ့!"

ဲ ့ ပ်ဆီကညည်းည သံေတွကဆက်
တစ် ေြဖာင်းေြဖာင်းအသံေတွနအရိ

မြပတ်ကို ကားေနရတာြဖစ် သည်။အသက် သံြပင်းြပင်းနဲပင့

့ ်သက် ိ က်
သံေတွေရာအကုနလ
် ံးု ကိုပီပီြပင်ြပင် ကားေနရ၏bossခ ာကိုယ် ကီး ကီးနဲ ့

အရိ ပ်ကိုယ်လံးု ေသးေသးကိုသုတြမင်ေယာင် ကည့်မိသည်။အမေလးကျ ိန်း

လိက
ု ်တာကွာ။

တခါတေလbossတိHotelထဲဝင်သွားရင်အ ကာ ကီးြဖစ် သည်။

bossကေတာ့အချ ိန်တိင
ု ်းထည်ဝါေနတတ်ေပမယ့် အရိ ပ်ြပန်ထွက်လာရင်တ

ခါတေလ မ
ွ ် းလျေနတတ်သည်။တခါတရံ အိပ်ရာကထလာသလိပ
ု င်။သုတ

ရိ ပ်မိေပမယ့် အရိ ပ်ကိုမထင်ရက်။ ကည့်ရတာbossနဲအရိ

့ ပ်ြဖစ် ေနတာ ကာ ပီ

ထင်သည်။bossနဲအရိ ဲ ့ ေယာက် ကိတ် ကိ က်ေန ကတယ်

့ ပ်တစ် ေယာက်နတစ်

ဆိုတာေတာ့ သုတရိ ပ်မိသည်။အခု ေတာ့ ငါေလးအိ ပ်ခန်းထဲအထိေတာင်

အချစ် ေတွလာစမ် းေန က ပီ ပဲ။ဟိေ

ု ကာင်ကလည်းလူကလည်း

အေ ကာတင်း။ဒီကိစမျ ိ းမှာလည်းအေ ကာတင်းတာပင်။bossဒဏ်ကိုလိှမ့်ခံ

သည်။

ေသာက်ကျ ိ းနည်း။The Worldမှာေယာကျာ် းေတာ် ေတာ် များများGayေန

ကပံုရသည်။ကုမဏီထဲကထွက်လာတဲေ
့ ကာင်ေလးအတွဲေတွချည်း သံုး

ေလးတွဲေတာ့ေနတိ
့ ငု ်းလိလ
ု ိြု မင်ေနရသည်။ရန်ကုနမ
် ှာboy to boy coupleေတွ

ကေနရာတိင
ု ်းလိလ ု ပ တင်တဲေ
ု ိေ ွ န ကေတာ့သုတအတွက်ကမဆန်း။အရင်

တကစီ ေမာင်းေနကတည်းကသိထား ပီ းသား။ဒါနဲThe

့ Worldမှာငါေလးတစ်

ေယာက်ကေတာ့အေြဖာင့်ပါေနာ် ။

"သန ် ့ ှ င်းေရးလုပ်ဖိေရသွားယူလိက
ု ်မယ်"

bossအသံ ကားမှသတိြပန်ဝင်သည်။သူတိ ပီ းသွား က ပီ လား။

 ဲ ့ တ းုိ သွားလိမ့်မယ်၊ေရချ ိ းခန်းကအြပင်မှာ"
"မယူန၊သု

ဒီေကာင်ငါ းုိ မှာေတာ့ေ ကာက်ေသးတာပဲ ။

"ဒါဆို တစ် းနဲပဲ့ သန ် ့ ှ င်းလိက

ု ်မလား"

"အင်း"

ု မယ်ရ'ဆိုတဲအ
bossေြပာတဲ'့ လိရ ့ သံ ကီးကိုနားထဲြပန် ကားလာသည်။

ေအာ် !။

ခဏေနေတာ့ အိ ပ်ခန်းထဲမှာဘာသံမှမ ကားေတာ့။သူတိအိပ် က ပီ ထင်

တယ်။သုတလည်း ု ်ရသည်။သာသာလှဲအိပ်
ဆိုဖာဆီ ေြခဖွ ပီ းြပန်လာလိက

လိက
ု ်ေပမယ့်လက
ူ ကတုနက
် ယင် ကီးြဖစ် ေနသည်။အရင်ကတည်းကသူတိ

ှစ်ေယာက်ကိုရိပ်မိေပမယ့်အခု ကနားနဲဆတ်
့ ဆတ် ကားလိက
ု ်ရတာ

ြဖစ် သည်။ဒါနဲစကားမစပ်
့ ။ကိုကို လွမ်းလိက
ု ်တာသဲရာ။
31,December,2020
Happy New Year🎉
Part-26

(Z&U)
"ဦးဝဏၰရဲ ေ႕နာကံ◌းု ကို မင္◌းလိက
ု ိ ႔ခ် ငေ
္ ◌သးလား"

စကအဝတ္ေ◌ တအကု ဲၿပီ းတာနဲ႔နကိ ငကင္းအိ ပ္

ရာေ◌ပၚထိုငေ
္ ◌နတဲအ
့ ိ ပကိ လွည့ ◌ာ၏

"အင္◌း"

"သုတနဲ႔ သား ကားထားခဲ့ မယ္"

စကိ မ် ကံ◌းု ေ◌ တနဲ႔အသံတိတ္ေ◌မးြခန◌းထု

္ တည္။

ဲ သားမွာ မိုးမာနေ◌အာကွ
"ငါကမိုးမာ ႔ ္ ာေ◌စာင့◌ေ
္ ◌နတယ္"

စကိ မိုးမာ အဝတ ပ္ေ◌ တလာပို႔ရင္◌းရံ ◌းု သားဖို႔ပါပါတစါ

တည္◌းလာႀကိဳေ◌ပးတာ◌ျဖစည္။

"အင္◌း၊ဒါဆို သားလိက
ု ယ္"

အသံကတိးု ဖ် ဖ်ညငာသာ။အဖ် ားရွိ ေ◌ေနသးတာေ◌ၾကာင့◌က

် ွာေ◌

လးကသိပၾက ်ငေ
္ ◌သး။အားနည္◌းေ◌နသလိ◌
ု ျဖဴ ဖတတ္◌ျဖစ္ေ◌န

သည္။

"မင္◌းေ◌ဆးေ◌သာကဦးမွာမလား၊ငါေ◌စာင့ ◌ိ ကဲ ရမလား"

"ဟင့ ◌င္◌း၊ကိုယ့ ◌ာသာေ◌သာကိ ကယ္"

"ၿပီ းေ◌ရာ၊ေ◌ရာ႕ ဒါကမင္◌းအ တကဝတ္ေ◌ တ"

 စေက◌ျပာရင္◌းစား ပဲ ေ◌ပၚကအထု ပိ ဖ် ားေ◌နသူ႔ဆီ လမ
ွ ္◌းပ

စ္ေ◌ပးလိက
ု ်ွင္ စကိ မ် ကံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌ တနဲ႔တစ် က္ေ◌မာ့ၾကည့◌

ပီ း အဝတ ပိ ြဖသည္။

"ၾကည့ေ◌နနဲ႔ မင္◌းSizeေ◌ တခ် ည္◌းပဲ ၊သုတအဝတ္ေ◌ တယူဝတ္

ထားတာ◌ျမငိ ႔ မိုးမာနေ◌နာက
္ စါတည္◌းမွာလိက
ု ာ"

စကိ ေ◌မာ့ၾကည့◌ေ
္ ◌တာ့ စကအရင်ကွာလႊ◌ဲသည္။ၿပီ းမွ

သူေ႔ဘးနားအသာဝငိ ငိ က်ွင္

"ရံ ◌းု ကို လာခဲ့ ရဦးမွာလား"

"ဒီေ◌န႔မလာနဲေ႔တာ့၊အိ မွာပဲ နားလိက

ု ္၊ဒါမွမဟုတါေညနဝင္ေ◌ခၚရ

မလား"

"ဟင့ ◌င္◌း၊သုတအိ မိ ကားပို႔ ငစါတည္◌းေ◌နခဲ့ လိက

ု ယ္"

ဒီေ◌ကာင္ေ◌လး စကားေ◌ကာင္◌းေ◌တာ့ေ◌◌ျပာတတ္ေ◌သးသ ဲ။ဒါ

ကလည္◌း သူ႔ဘကအရေငလ်ွာေ႔ပးထားလိ႔
ု သာ။

"ငါဂ်ပ ိ သားစရာရွိ တယ္"

စကအ ိ ပကိ လွည့◌ၾကည့◌။္ ေ◌ရွ တည့ ◌ည့ ◌ိ ၾကည့◌

ပီ းေ◌◌ျပာသည္။အ ိ ပ စက်ကွာကိုေ◌သခ် ာေ◌မာ့ၾက

ည့◌၏
္ ေမန႔ကသူေ႔ၾကာင့◌ပ ဲ ဖတပ ပယ့◌P
် ႔ ္ rojectတစ ကို

ဆံ ◌းု ရႈ◌းံ ထားရတာေ◌ၾကာင့◌္

"ဟိ"ု

"မင္◌းနဲ႔မဆိုငါဘူး၊တစ္◌ျခားအလု ပိစၥပါ"
 "ဘယ္ေ◌တာ့ သားမွာလဲ"

ဲ ◌ခၚ သားလိက
"သဘကါ၊မိုးမာ ေ ု ယ္၊မင္◌းကိုေ◌ခၚ သားရင္◌ျပန ္

ဖ် ားေ◌နလိမ့◌ယ္"

"ဘယ္ေ◌လာကကာမွာလဲ"

"တစတ္ေ◌လာက္"

ဘာမွ◌ျပေ ◌ျပာေ◌တာ့ပဲၿငိ မားလ်င

ွ ္

"ဘာလိ႔
ု လဲ"

" မးၾကည့ ◌ာ"

သူဘ ယား သားအ ိ ပအၿမဲ လိက

ု သည္။ဒါကပထမဆံ ◌းု အႀကိ

မ ိ ပ် စဲ ရတာ◌ျဖစည္။

စကမသိမသာနႈတမ္◌းဆူေ◌နသူကိုၾကည့◌င္◌း

"ဘာလိ႔
ု လဲ၊လိက
ု ် ငိ ႔လား"

"ဟင့ ◌င္◌း"

ဲ "
"ဒါဆို သားေ◌တာ့မယ္၊ေ◌ဆးေ◌သာကိ ႔ေမမ့န႔

"အင္◌း"

အခန◌းထဲ
္ ဲ က
က ထ ကားသူကိုၾကည့◌ပီ းအရိ ပိ းၿပံ ◌းဳ သည္။သူန႔

အၿမဲ တမ္◌းလိလ
ု ိစ
ု ကားမ် ားရန◌ျဖစ္
္ ေ◌နရတာပဲ မ်ားေ◌တာ့ စကားေ◌ကာ

င္◌းေ◌◌ျပာရတာရွ ကလိလ
ု ိ၊ု အမ္◌းသလိလ
ု ိဘ
ု ယိ ႀကီးမွန◌းမသိ
္ ။ည

ကသူငိထ
ု ားတာမွန◌းအ
္ ိ ပိသည္။သူလည္◌းေ◌ေဖဖ့အ တကိတေ
္ ◌ကာ
င္◌းမွာမဟုတ း။ဒါေ◌ၾကာင့ ◌ ိ ပိ က္ေ◌လ်ာေ◌ပး◌ျဖစိ ကာ။ၿ

ပီ းေ◌တာ့အ ိ ပိ လႊတားေ◌ပးတာလည္◌းၾကာၿပီ ။

"အရိ ပ္"

သုတကအခန◌းထဲ
္ ဝငာၿပီ းအရိ ပ္ေ◌ဘးဝငိ ငည္။မ် ကွာကမခ်ိဳမ

ခ် ဥ္။အ ိ ပ သုတကိုမ်က္ေ◌စာင္◌းနဲ႔လွမ္◌းြ႐ယာလ်င
ွ ္

"bossကမင္◌းကိုေအဖာ◌ ပ္ေ◌ပးဖို႔ငါ ့ကိုထားခဲ့ တာ ဟဲ ဟဲ"

"သိသားပဲ "

"ဟိ ု ဒါနဲ႔ညကသိလားအရိ ပ္"

"ဟင္!"

အ ိ ပ စိ ယံ◌းု တု ကားသည္။ေ◌ခါင္◌းလည္◌း ေ
ွ စလာ

ု ဲ ။သုတမ် ကွာကို
ကကီးလာသလိပ အလေစပးရဲ ။မ် က္ေ◌တာငခကိ က

ကည့◌ေ
္ ◌နမိ သည္။သုတသိမ်ား သားၿပီ လား။မဟုတါေ◌စနဲ႔။

"မင္◌းတိ႔
ု အခန◌းထဲ
္ ကညည္◌းသံလိလ
ု ို ဘာလိလ
ု ိ!ု "

သုကသံရွ ဲၿပီ းေ◌◌ျပာလိက

ု ် ွ င္ အရိ ပ် ကွာခ် က်င္◌းရဲ တက္

လာ၏◌ျပီ းေ◌တာ့မ်ကွာကငိေ ု ဲ့က်လာရင္းသုတကိုမ်ကံ◌းု ဝို

ု ခ် တာ့မလိမ

င္◌းေ◌ တနဲ႔စိုကကည့ ◌ည္။

"အရိ ပါထငာဟုတယိ ႔လား၊ညကမင္◌းနဲ႔boss"

သုတစကားဆံ ◌းု တာနဲ႔အ ိ ပမ် ကွာကိုလကဲ႔အု ပာအီ းခနဲငိေ

ု ခ်

တာ့တာ◌ျဖစည္။အရိ ပွ ကားတာသုတသိသည္။ဒါေ◌ပမယ့ေ◌◌ျ
ပာပဲ ကလည္◌းဘယိ မွေမန ုိ င း။ဒီတိင
ု ္◌းမသိသလိေ
ု ◌နရရင္ သူေ◌သ

သားလိမ့◌◌
္ ည္။ညေကတာငနည္◌းေ◌အာင့ ◌ီးေ◌နရတာ◌ျဖစည္။

"ဒါရွ ကရာမွမဟုတာ ကအရိ ပ၊ငါလည္◌း ငါ ့ေ◌ကာေငလး

နဲ႔ေအၾကာင္◌းေ◌ တမင္◌းကိုအကုနေ◌◌ျပာ◌ျပထားတာပဲ
္ ကာ၊ငါသိတ

ယိ တာေ◌◌ျပာ◌ျပခ် ငံ◌ပ
ု ါ ကမင္◌းကလဲ"

အ ိ ပငိၿ
ု မဲ တိင
ု ◌
္ းငိေ
ု ◌န၏အ ိ ပဲ ေ◌လာကိရွ ကားလိမ့◌ယ္

ု သုတတစယထငိ။သုတကအ ိ ပိ ယ္ေ◌လးကိုသူ႔ဘ ကဲ
လိ႔

ယူၿပီ းသူ႔ပခံ ◌းု ေ◌ပၚမွာငိေ

ု ◌စလိက
ု ပီ း

"ငါမင္◌းနဲ႔bossကိုငါရိ ပိ ေ◌နတာၾကာပါၿပီ က၊မင္◌းတိ႔

ု ေအၾကာ

င္◌းငါသိ သားလည္◌းဘာမျဖစါဘူး၊ငါဘယ ႔ကိုေမွလ်ာွ ေက ပာပါ

ဘူးေ◌နာ◌္ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္၊ငါမင္◌းကိုကတိေ◌ပးပါတယ္၊ေ◌နာက် င

ည္◌း မင္◌းငါ ့ကိုေ◌◌ျပာ◌ျပမွာပဲ မလား၊ငါ ့ဘာသာသိေ◌တာ့ပိုေမကာင္◌း

ဘူးလား ေ◌နာ◌ရိ ပ္"

ထိုအခါမွအရိ ေပခါင္◌း◌ျပနေ◌ထာငာသည္
္ ။ဟူးေ◌တာ◌ါေ◌သး

ရဲ ႕။အ ိ ပမ် ကည္ေ◌ေ တဝ့သီေ◌နတဲမ

့ ် ကံ◌းု ဝိုင္◌းေ◌ တနဲ႔သုတကို

စိုကကည့◌ပီ း

"ငါ...ငါ သူ႔ကိုခ်စ ယ တ"

ေ◌◌ျပာၿပီ းသုတကိုဖကိ ◌ျပ ည္။ေ◌နာကံ◌းု သုတပါမ် ကည္ဝဲ

ေရတာ့၏ဟုတည္။အရိ ပ္bossကိုခ်စ္ေ◌နတယိ တာသုတသိသည္။အရိ

ပဲ ႔သူငယ်င◌
္ းစျဖစတည္◌းကbossေအၾကာင္◌းေ◌ တသုတမၾ
ကာခဏၾကားရတတည္။အ ိ ပတမငကာေ◌◌ျပာ◌ျပတာမ်ိဳးေ◌

တာ့မဟုတ။္ တိက
ု ိ ငႈေ◌ တရွိ လာတိင
ု ◌
္ းသူ႔အကိုနာမ ိ သတိတရ

ထုတေ
္ ◌◌ျပာတတာမ်ိဳး။သူကိုယိ င္ေ◌တာငတိထားမိ ခ်ငထ
ွ ားမိ ပါ

လိမ့◌ည္။

သုတေမန ုိ ငဲ အဆံ ◌းု အ ိ ပိ ထုတ္ေ◌မးၾကည့ေ◌တာ့သည္။

ထိုအခါမွbossကအရိ ပဲ ေ႕ြမးစားအကိုဆိုတဲေ
့ အၾကာင္◌းသိရသည္။ၿ

ပီ းေ◌တာ့ေ◌ဘာ့စ္Aussieေ◌ရာ ကားတဲေ
့ အၾကာင္◌းေ◌ တ။တခါေတ

လbossေအၾကာင္◌းေ◌◌ျပာရင္◌းအရိ ပ် ကံ◌းု ေ◌ တမွာမ် ကည္ေ◌ဝ့

သီ၏တခါတရံ မ် ကႊ◌ာခ် ၿပီ းမခ်ိ ၿပံ ◌းဳ ၿပံ ◌းဳ ေ◌နတတာမ်ိဳးေ◌ တလ

့ ီကတည္◌းကသုတရိ ပိ ခဲ့သည္။အ ိ ပသူ႔အကိုကိုခ်

ည္◌းရွိ သည္။အဲ ဒ

စ္ေ◌နတာဟူ၍။

ေကလးတစ္ေ◌ယာကိ ရႈ◌က
ိ ကီးအရိ ပခံ ◌းု ေ◌လးကိုသုတအသာပု

တ္ေ◌ပးရင္◌း

"ဟိ ု ငါသိပါတယရိ ပာ၊မင္◌းbossကိုခ်စ္ေ◌နတယိ တာငါအစကတ

ည္◌းကရိ ပိ ပါတယ္၊မငိပ
ု ါနဲေ႔တာ့ ငါ ့အမွားပါ၊ငါကမင္◌းကို စခ် ငံ◌သ
ု

ကကါ၊မင္◌းကိုထိခိုက္ေ◌စခ် ငဲ ဆႏၵမရွိ ပါဘူး၊ငါေ◌တာင္◌းပ ါတ

ယာ"

အ ိ ပသုတပခံ ◌းု မွာမွီထားရာေကနသုတနဲ႔မ် ကွာခ် ငး္ ဆိုငတ

တ္◌ျပ ပည္။ငိထ
ု ားေ◌တာ့မ်ကွာေ◌လးကရဲ ေ◌န၏တစ် ကစ်
က္ေ◌တာ့ရႈ◌က
ိ ္ေ◌သးသည္။သုတစိ ေတကာင္◌းသလိၾ
ု ကည့◌ေ
္ ◌ေန

တာ့ အ ိ ပသုတပခံ ◌းု ေ◌ တကိုဆု ပိ ငင္◌း

"သုတ ငါဘာဆက ပမလဲဟင္!"

အရိ ပ် ကံ◌းု ဝိုင◌

္ းေ◌ တထဲမွာဝမ္◌းနည္◌းေ◌ ဆးေ◌◌ျမ့မႈေ◌ တ။ၿ

ပီ းေ◌တာ့ယူႀကံ◌းဳ မ ဖစ္ေ◌ ခင္◌းေ◌ တ။ေ◌သခ် ာတာက အရိ ပင္

နာေ◌နရွ ာလိမ့◌ည္။သုတ အရိ ပ် ကွာေ◌လးကိုၾကည့◌ပီ းစိ ေတကာ

င္◌း။bossမွာေ◌စ့စပားတဲသ
့ ူကရွိ င
ွ ◌
့ ေ
္ ◌နၿပီ မဟုတား။ၿပီ းေ◌

တာ့bossနဲေ႔စ့စပားတဲအ
့ မ်ိဳးသမီ းကသူတိ႔
ု အိ မွာ။

ဘာေ◌ၾကာင့ ◌ခု လိေ

ု ◌ တ◌ျဖစ တာလဲ။အ ိ ပ ႔ကိုအကုန ္

ေမ◌ျပာ◌ျေပပမယ့ ◌ တရိ ပိ ေ◌နတာရွိ သည္။လူေ◌ တထငကသလို

ပဲ bossလည္◌းအရိ ပဲ ႔သူ႔ေအဖကိုအထ ငဲေ◌နခဲ့ တာ◌ျဖစိ မ့◌ည္။

ဒါေ◌ၾကာင့ ◌ာbossအ ိ ပီ◌ျပ လာခဲ့ တာေ◌ပါ ့။bossေ◌စ့စ ပားၿ

ပီ ဆိုတဲေ
့ အၾကာင္◌းေ◌◌ျပာတဲေ
့ ◌န႔ကအရိ ပ် ကွာကိုသုတမွတိေ◌

သးသည္။အရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တၿပံ ◌းဳ ေ◌နၾေကပမယ့◌္ နာနာက်င် င

ပံ ◌းဳ ေ◌နခဲ့ တာ။

boss◌ျပနေ◌ရာက
္ ာေ◌တာ့ပိုေ◌သခ် ာ သားသည္။bossကအ ိ ပိ

သူ႔ေအဖနဲ႔အထ ငဲၿပီ းြ႐ဲေ႕နတယိ တာ။အ ိ ပလည္◌းသူ႔မာန

နဲ႔သူဆိုေ◌တာ့နားလ ႈေ◌ တပို လဲကု ည္။bossအ ိ ပိ ခ် စ္ေ◌နတ

ယိ တာ အ ိ ပက္ေ◌တာငိသာေ◌ေနသးသည္။တစ ခု ဆိုအရိ ေပ

ပၚစိ တခ် တာေ◌ တ၊စိ တ တတာေ◌ တကပံ ◌မ

ု ွ မ
ွ ဟုတာ။ဟနေ◌
္
ဆာငိ ေ႔မ့ေ◌နသ ထိ။ညကပဲ ၾကည့◌္ သူ႔တိက
ု န◌းက်
္ ဥ္◌းေ◌လး

မွာလာအိ ပားတာကအစ။

"ငါမွားေ◌နလားဟင တ"

ေ◌◌ျပာၿပီ းအ ိ ပမ် ကႊ◌ာေ◌လးခ် သားသည္။သုတဘာေ◌◌ျပာရမွ

န◌းေ◌တာငသိ
္ ေ◌တာ့။အ ိ ပသူ႔ကိုယ အျပစွိသလိခ
ု ံ စားေ◌နရ

ပံ ◌ေ
ု ◌ပၚသည္။bossက လ တတ ပပွမဟုတာ။ၿပီ းေ◌တာ့အရိ

ပိ ေက်တာ့လည္◌းအ လေတပး။သုတသက်င္◌းြဖြဖခ် မိသည္။မင္◌း

တိ႔
ု ဝဋ္ေ◌◌ႂ ကးေ◌ တလားအရိ ပာ။

"ဟိ ု မင္◌းအမွားမဟုတါဘူးအရိ ပာ၊မင္◌းကဘာလိ႔

ု မွားရမွာလဲ၊မ

င္◌းဘကစခဲ့ တာမွမဟုတာ၊bossအမွားလိ႔
ု လည္◌းငါေမ◌ျပာခ် င း၊

bossလည္◌းမင္◌းကိုခ်စ္ေ◌နတယိ တာငါေ◌ကာင္◌းေ◌ကာင္◌းသိတယ္

အရိ ပ္၊မဟုတင္ ဒီလိေ

ု ◌နရာမ်ိဳးအထိသူလိလ
ု က
ူ လာအိ ပယ ငား၊မ

င္◌းရွိ ေ◌နလိ႔
ု ၊မင္◌းကိုစိတခ် လိ႔
ု သူလိက
ု ာတာေ◌ပါ ့"

အ ိ ပရွ ကားသလိမ
ု ် ကႊ◌ာေ◌လးခ် သည္။ၿပီ းမွ

"ငါကိုယိ ငည္◌းသူ႔ကိုၾကာၾကာမျငင္◌းဆ ိ င း၊ငါမွားေ◌န

တယလား"

သုတကအရိ ပခံ ◌းု စ

ွ ကိ ခ ပြဖဆု ပိ ငိ ကင္◌း

"ငါနားလ ါတယရိ ပာ၊မင္◌း◌ျငင္◌းဆ ဲ တုန◌းကလည္

္ ◌းမင္◌း

ကိုbossြဇတ ခဲ့ တာပဲ မို႔လား"

အ ိ ပသုတကိုတစ် ကကည့◌ပီ း ေ◌ခါင္◌းေ◌လးငံ◌႔

ု သားလ်င
ွ ္
 "မင္◌းခံ စားေ◌နရတာေ◌ တကိုငါနားလ ယရိ ပ္၊မင္◌းအမွားလံ◌းု

ဝမဟုတ းငါသိတယ္၊အခု မင္◌းနဲ႔boss◌ျပ ဆင္ေ◌◌ျပ သားၾကၿ

ပီ လား"

"အင္◌း၊ငါဘာဆက ပမွန◌းမသိ
္ ဘူး"

"ခု ခ်ိနbossမင္
္ ◌းကိုြဖင့◌ေ
္ ◌◌ျပာလည္◌းမင္◌းလကံ င
ုိ ာွ လား"

ဲ အခု လိမ
"ဟင့ ◌င္◌း၊မဒါနဲ႔သူေကစ့စပားတာ၊ငါသူန႔ ု ်ိဳးႀကီးမပ

တတ်ငေ
္ ◌တာ့ဘူး၊ငါအျပစကင္◌းသလိခ
ု ံ စားရတယ္"

"မင္◌းဘကမပတတ်င ငည္◌းbossဘကမင္◌းကိုလိက
ု တ္

သတ္ေ◌နဦးမွာပဲ မို႔လား၊အခု ေ◌တာင္bossမင္◌းကိုအ လတ္ေ◌ပး

လိ႔
ု လား၊ဒါနဲ႔မင္◌းတိ႔
ု အတူေ◌န ေ◌နတာၾကာၿပီ မို႔လား"

"ဟိ!ု အင္◌း"

အ ိ ပိ ၾကည့◌ပီ းသုတတစယကီးသနားလာတာ◌ျဖစည္။အရိ

ပ္bossကိုဘယ္ေ◌လာက္ေ◌တာင် စဲသူအသိဆံ◌းု ။ဒါေ◌ၾကာင့ ◌

ည္◌းဒီေအ◌ျခေအနႀကီးကိုလကံေ◌နရတာမဟုတား။အခု အ ိ ပ ဖ

စ သုတေမ◌ျပာရက္။bossဘကတစ ခု ကို◌ျပတ္◌ျပတားသားလုပ္

ဖို႔လိေ
ု ◌နၿပီ ။

"ဟိ ု ငါ ့အထင္ေ◌တာ့bossေအ◌ျခေအနကိုအ ငံ◌းု ေ◌စာင့ ◌ကည့ ◌ိ

ကာပိုေ◌ကာင္◌းမယ ငယ္၊ဟိအ
ု မ်ိဳးသမီ းကိုbossမခ် စ းဆိုတာမ

င္◌းအသိဆံ◌းု ◌ျဖစွာပါ၊ဒါေ◌ပမယ့◌.္ ..."

 ဒါေ◌ပမယ့ ◌ တတစယသိဘူး။bossမိ ေဘ တကAussieမွာသကွိ

ထငွားရွိ ေ◌နၾေကသးသ ဲ ။မဒါဆိုတဲအ

့ မ်ိဳးသမီ းနဲ႔bossကိုမိဘခ် င◌
္ း

ေသဘာတူၿပီ းေ◌စ့စပ္ေ◌ပးထားၾကတာဆိုေ◌တာ့။bossကသူ႔မိ ေဘ တ

ကို လ ိ ငါ ့လား။ဒါမွမဟုတီအမ်ိဳးသမီ းကိုCover တဲေ◌နတာလား။

bossကအဲ လ
့ ိလ
ု ပ
ု ွာေ◌တာ့မဟုတ္ေ◌လာက း။bossကအ ိ ပိ

သူေ႔ရွ ႕တင္ေ◌ပၚတငိ က္ေ◌နတာ။Bossကအဲ ဒ

့ ါေ◌ တဂ ု စိုက္ေ◌နမွာမ

ဟုတ း။bossဘာကိုမွဂ ု စိုကတိ ႔ပဲ အခု အရိ ပ ကေၡရာက္ေ◌န

တာ◌ျဖစည္။

ၿငိမ္ေ◌နတဲသ
့ ူ႔ကိုအ ိ ပၾကည့◌ပီ း

ု ဲ Heart
" မႀကီးမွာေ◌ေဖဖ့လိပ attackရွိ တယ္၊ကိုစကမဒါကိုပဲလက

ပမွာ"

ေ◌မႀကီးေကေဖဖ့လိေ
ု ◌မာငစ္ေ◌ယာကိ ေ◌တာငကံေမပးခဲ့

တာ။သူ႔ဝမ္◌းနဲ႔ လယ္ေ◌ြမးထားတဲသ
့ ူ႔သားအရင္◌းကိုလကံေ◌ပးမွာ

တဲလ
့ ား။အရိ ပားလ ါသည္။

သုတအ ိ ပိ စိ ေတကာင္◌းသလိေ
ု ◌ ဆးေ◌ ဆးႀကီးၾကည့◌ေ
္ ◌န

မိ ေ◌တာ့

"ဟိ ု ငါသူ႔ကိုခ်စဲ တာ၊ဘာေ◌မ်ွာ◌င့◌က

် ွမပါပါဘူး၊ဒီအတိင
ု ္◌း!"

ေ◌◌ျပာရင္◌း အ ိ ပသံတိးု ဖ် ဖ်ကတိမ္ဝ ငားေ◌တာ့၏

"အရိ ပာ"
 သုတအ ိ ပိ ယ္ေ◌လးကိုမခ်ိ တငဲ ဆဲ ဖကိသည္။သူ႔ကိုဖကပီ းငိေ
ု ◌

နတဲအ
့ ိ ပိ သုတမ ွ စိမ့◌ိ င္။ ွ စိမ့◌ရာစကားလည္◌းရွ ာမရဘူး။ငါ

မင္◌းကိုသနား လန◌းလိ
္ ေ
ု ႔ေသတာ့မယ ငယ္ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"မႏ◌ေ
ၲ ◌လးေကဆာက ပ္ေ◌ရးprojectကိုစစ္ေ◌ဆးဖို႔ ဘယ လိက
ု ္

သားတာလဲဦးတိးု ေ◌ဝ"

"အ ိ ပိ ကားတာပါboss၊ဟိ ု သူကိုယိ ငစ္ေ◌ဆးခ် ငယ္

ဆိုလိ႔
ု ပါ"

စကအလု ပိစၥနဲ႔ဂ်ပ ိ ေ◌ရာက္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။မိုးမာ သူ

နဲ႔အတူပါလာတာမို႔GMဦးတိးု ေ◌ဝကိုပဲလမ
ွ ္◌းေ◌မးေ◌နရသည္။အရိ ပ

စထငည့ ◌တိင
ု ◌
္ းပင္။ထပပီ းေ◌နေမကာင္◌း◌ျဖစွာစိုးလိ႔
ု လိက
ု

သားပါနဲ႔လိ႔
ု သူေ◌သခ် ာမွာထားခဲ့ သည္။ဒီေ◌ရာကာ့လည္◌းဖုန◌းဆ
္

ကပီ းခဏခဏမွာသည္။'မင္◌းကိုယိ ငိ က သားနဲ႔၊တစ္ေ◌ယာက္ေ◌

ယာကိ လႊတိ ကါ'အတ နေ◌◌ျပာထားသည္

္ ။ဒီေ◌န႔ဖုန◌းထပ
္

က္ေ◌တာ့မကိုငေ
္ ◌တာ့ဘူး။အရိ ပ စသူမဟုတာတစ ခု လပ
ု င္ စက္

ဘကဖုန◌းဘယ္
္ ေ◌လာက္ေ◌ခေၚေနနမကိုင္ေ◌တာ့။

"ကိုေယဘာေ◌ပါကယ္၊designပိုင္◌းကဘယ လို ကားတာလဲ

ကိုသူရကိုယိ ငိ ကားတာလား"

"သူရက လိက
ု သားဘူးboss၊ေ◌ကာင္◌းဆကိ ထည့ ◌ိ ကာပါ၊သူ

ဒီကေအရးႀကီးတာေ◌ တလုပိ ႔အ တက် စဲ ပါတယ္"

 သူရကDesign႒ာနကManager◌ျဖစည္။သူကိုယိ င္ေ◌တာ့လို ကား

မွာမဟုတ းဆိုတာစက္ေ◌ တးမိ သည္။designဘကဘယ ပါ သားတာ

လဲသိခ်ငိ ႔တမင္ေ◌မးလိက
ု ခင္◌းသာ။

"ရၿပီ "

"ဟုတဲ ပါboss"
<<<<<<<
>>>>>>>
" ဖာင္ေ◌ဒးရွ င◌
္ းေ◌ တလည္◌းအကု ပီ း သားၿပီ ဆိုေ◌တာ့ သံ◌းု လအ

တင္◌းအၿပီ းသတိ ငွာပါခင်"

"ဟုတဲ ပါ၊လိအ
ု ပဲ ပစၥည္◌းေ◌ တရွိ လာခဲ့ ရင္ မႏ◌ေ
ၲ ◌လးရံ ◌းု ခဲ မွာပဲ

အ ငင္◌ျပထားလိက
ု ္ေ◌နာ◌္"

"ဟုတဲ ပါခင်၊လိအ
ု ပာေ◌တာ့ရွိမယထငါဘူး၊လိအ
ု ပာမွ မ်ွ

အကုန◌ျပင
္ ငားၿပီ းပါၿပီ "

အရိ ပဲ ႔ကိုေ◌ကာင္◌းဆက ေ◌ဆာက ပ္ေ◌ရးလုပယ့ြ ◌င္◌း◌ျပ

ငကီးထဲမွာလိက
ု စ္ေ◌ဆးေ◌နတာ◌ျဖစည္။ေ◌ဖာင္ေ◌ဒးရွ င္◌းအုတ္◌ျမ

စ္ေ◌ တလု ပားၿပီ းတဲအ

့ ထိ ေ◌ဆာက ပ္ေ◌ရးမနေ◌နဂ်
္ ာကတေစန

လံ◌းု အ ိ ပိ ေ◌သခ် ာလိက ္ း◌ျေပပးသည္။5ဧေကလာက်ယဲ က

ု ွင◌

င္◌း◌ျပငကီးတစ လံ◌းု လိက

ု ကည့◌တာမို႔ ေ◌◌ျေခထာက္ေ◌တာ့နည္◌း

နည္◌းေ◌ညာင္◌းခ် င ည္။

"ဟုတပီ ၊ဒါဆို ကၽနေ◌တာ◌

္ ိ ႔ျပ ိ က္ေ◌တာ့မယ္၊မနေ◌နဂ်
္ ာ လုပ

ရာရွိ တာ သားလု ပိ က္ေ◌တာ့"

 "ဟုတဲ ခင်"

မနေ◌နဂ်
္ ာ ထ ကားေ◌တာ့အရိ ပဲ ႔ကိုေ◌ကာင္◌းဆကသူတိ႔
ု အ

တကီစဥ္ေ◌ပးထားတဲက
့ ားဆီ လမ္◌းေ◌လ်ာွ ကကာသည္။ကိုေ◌ကာ

င္◌းဆကသူ႔အလုပားတဲအ
့ ခ်ိ န ္ အရိ ပ္ေ◌နာကမေငဖာ◌ ပ္ေ◌

ပးေ◌နတာ◌ျဖစည္။ကိုေ◌ကာင္◌းဆကလုေပဆာက ပ္ေ◌ရးအင္

ဂ်ငီယာနဲ႔ပဲ စကားေ◌◌ျပာရတာေ◌လာကာ။

အ ိ ပကဲကfileတစ်ိဳ႕ကိုေ◌ကာင္◌းဆက ဆဲ ယူလိက
ု ်ွင္

"ရပါတယ္ ကိုေ◌ကာင္◌းဆက္၊ ကၽနေ◌တာ◌

္ ိ ငါတယ္"

"ရပါတယ္ ကိုယိ ငဲ ေ◌ပးခ် ငိ ႔ပါ"

အ ိ ပနႈတမ္◌းလႈပံ ◌ၿ
ု ပံ ◌းဳ သည္။ေ◌နဝင ပဳေ◌နတဲအ
့ ခ်ိ ာွ ေ◌

တာငရိ ပ် ကွာႏ◌ုစငငလင္◌းေ◌ေနသး၏Shirt ဲ Style

အျဖဴ န႔

pantအနက္ေ◌လးဝတားတာမို႔ပိုၿပီ းရွ င္◌းသနေ႔နသလိ

္ ပ
ု င္။အ ိ ပ

တစယိ ၿပီ း◌ျပည့◌◌ ု ဲလ

ံ တ ့ သ
ူ ားေ◌လးတစ္ေ◌ယာကိ ပဲ ။

"အရိ ပ္"

အရိ ေပကာင္◌းဆကိ တစ် က္ေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ း

" ပာေ◌လကိုေ◌ကာင္◌းဆက္"

"ကိုယ့ ◌ တက္right timeဟုတဟုေတသခ် ာေ◌ပမယ့◌၊္ ကိုယ္ေ◌နာ

ကစ္ေ◌ခါကပ္ေ◌◌ျပာပါေရစ"

အရိ ပ္ေ◌◌ျခလွမ္◌းေ◌ တတုန႔ခနဲ

္ ◌ျဖ စားရင္◌း ေ◌ကာင္◌းဆက္

ကိုေ◌မာ့ၾကည့ ◌ည္။
 "အ ိ ပိ ယ့ ◌ိ စဥ္◌းစားေ◌ပး င
ုိ လားဟင္၊ကိုယ ိ ပိ ေ◌စာ

င့◌ေ
္ ◌နတာ သံ◌းု စ
ွ ္ေ◌တာင္◌ျပည့◌ေ
္ ◌တာ့မယ ငယ္ အ ဟန◌း!"
္

"ဟိ ု ကိုေ◌ကာင္◌းဆက္"

"ကိုယိပိ တာတစ ရွိ တယရိ ပ္"

အရိ ပ် ကံ◌းု ေ◌လးေ◌ တလကနဲ◌ျဖ စားသည္။

"ကိုယ့◌ဦ
္ းေ◌လးနဲ႔အရိ ပ္ေ◌ေဖဖတိ႔
ု ကCoupleေ◌ တမို႔လား"

"ဟိ ု အဲ ဒ
့ ါက"

္ းပဲ စိတ္ဝငားတတဲ သူပါပဲ ၊ကိုယား

"ကိုယည္◌းေ◌ယာက်ၤ◌ားခ် င◌

လ ါတယ္၊အ ိ ပိ လည္◌း ကိုယဲ လိထ

ု ငိလိေ
ု ႔လ၊ကိုယ့ ◌ိ စိ တ

ရွိ ပါနဲေ႔နာ◌္၊ေ◌နာကပီ းအရိ ပဲ ႔ဦးေ◌တဇာရဲ ႕ပတတႈကသားအဖဆ

ကံေ◌ရးထကပိုဘူးဆိုတာကိုယိတယ္"

အ ိပ လမ္◌းေ◌လ်ာွ ကင္◌းေ◌ကာင္◌းဆကိ တစ် က္ေ◌မာ့ၾက

ည့◌ပီ းဘာမွေမ◌ျပာ။

"ကိုယ္ေ◌◌ျပာခ် ငာကအဲ ေ
့ သဘာမ်ိဳးမဟုတါဘူး၊အ ိ ပိ ကိုယ္

ယံ◌ၾ
ု က ယိ တာပါ၊ကိုယ့ ◌ိ ◌ျပ ဥ္◌းစားေ◌ပးလိ႔
ု ရမလား

ဟင္"

"ဟိ ု ကၽနေ◌တာ◌္
္ "

"အရိ ပွာ ရည္ြ႐ယားတဲသ

့ ူရွိေ◌နလိ႔
ု လား"

ရဲတကာသည္။အရိ ပွ ကားတာလား။ေ◌
အရိ ပ် ကွာမွာ◌ျဖန◌းခနဲ
္

ကာင္◌းဆကစံ ◌တ
ု ရာကိုေ◌◌ျပး◌ျမငိသည္။သူေ႔ြမးေ◌န႔ညကအရိ
ပ္bossကိုၾကည့ ◌ဲ အၾကည့◌ေ
္ ◌ တ။ၿပီ းေ◌တာ့bossကိုေကလးတစ္ေ◌

ယာကိ ြခၽဲေ◌နတာေ◌ တ။အဲ ည

့ ကbossကိုယိ င ိ ပိ ေ◌ြပေ႕ခၚ

ဲ အရိ ပကားေ◌◌ျ
သားတာလည္◌းသူ◌ျမငဲ သည္။bossကလည္◌းသူန႔

ပာေ◌နတာေ◌ တ႕တာနဲ႔အ ိ ပိ ခ် က်င္◌းလွမ္◌းေ◌ခၚတတာေ◌ တ။

သူထငလိမ
ု ် ား!

"အရိ ပ္"

ေ◌ရွ ႕က သားေ◌နၿပီ ◌ျဖစဲ အ ိ ပကစကိ ေ◌ကာင္◌းဆကွ

မ္◌း ဆဲ ထားလိက
ု ် ွ င္ အ ိ ပသူ႔လကိ ေ◌ကာင္◌းဆကကဲက

မသိမသာ ု န◌း
္ ထ ကားၿပီ း

"ဟိ ု ကၽနေ◌တာ◌ဲ
္ ဒီေအၾကာင္◌းေ◌ တမစဥ္◌းစားခ် င္ေ◌သး

လိ႔
ု ပါ ကိုေ◌ကာင္◌းဆက္"

ေ◌ကာင္◌းဆကေပ◌ျပာသာေ◌တာ့။အျပ မ္◌းတစ္ေ◌လ်ာွ က္

ဲ မ် ကံ◌းု ခ် င္◌းဆံ ◌ေ
လံ◌းု လည္◌းအ ိ ပသူန႔ ု ◌အာငိ မၾကည့◌ေ
္ ◌

တာ့။Hotel◌ျပနေ◌ရာက္
္ ေ◌တာ့ ေ◌ကာင္◌းဆေက◌ျခေအနကိုပံ◌မ
ု ွန◌ျပ
္

န◌ျဖစ္
္ ေ◌အာငကိဳးစားရသည္။Key cardနဲ႔အခန◌းတံ
္ ခါးြဖင့◌ေ
္ ◌နၿပီ ◌ျဖ

စဲ အ ိ ပိ

"အ ိ ပိ ယဲ႔အတူdinnerေ◌တာ့စားေ◌ပးမယလား"

အ ိ ပအခန◌းထဲ
္ ဝငပီ းေ◌ကာင္◌းဆက တကါတံခါးြဖင့◌ေ
္ ◌

ပး၏ေ◌ကာင္◌းဆကိ အားနာသလိ◌
ု ျပ ကည့ ◌ာရင္◌း

" ကၽနေ◌တာ◌
္ ိ ေ◌ကာင္◌းဆကဲ႔အတူလိက
ု ားပါ ့မယ္"
 "ဒါဆို ကိုယ ိ ပိ ဖုန◌းဆက
္ ိ ကယ္ေ◌နာ◌္"

"ဟုတဲ ၊ကိုေ◌ကာင္◌းဆက္ ခဏဝငိ င္ဦးေ◌လ"

ေ◌ကာင္◌းဆကခန◌းထဲ
္ ဝငိ ႔အလုပ္ ေ◌ရခ်ိဳးခန◌းထဲ
္ က ထကာတဲ ့

လူေ◌ၾကာင့◌က
် ံ◌းု ◌ျပဴ း သားသည္။အရိ ေပက်ာေ◌ပးထားေ◌တာ့မျ

မင္။
"boss"
ေ◌ကာင္◌းဆက တရက္ေ◌တာ့အံဩ
့ သားသလိရ
ု ွိ ေ◌ပမယ့◌္

ဒါကboss hotelပဲ ။ဘယခန◌းထဲ

္ ဝင္ေ◌ေနနသူ႔ေသဘာေ◌ပါ ့။

စကခပ ဲအရိ ပ္ေ◌နာကည့ ◌ည့ ◌ထိေ◌လ်ာွ ကာၿ

ပီ း စ
ွ ္ေ◌ယာကံ◌းု ကို ပကည့◌ေ
္ ◌နလိက
ု ည္။အ ိ ပစကိ ေ◌နာ

က္◌ျပနေ◌မာ့
္ ၾကည့◌၏
္ မ် ကံ◌းု ဝိုင္◌းေ◌ တကအံ ေ
့ ဩနတာသိသာသ

ည္။

"ဘယိ လုပ္"

"မင္◌းတိ႔
ု အလုပ္ လု ပာစိ တခ် လိ႔
ု "

" အာ◌္!"

အရိ ပဲ ႕ ေ◌အာ◌္!ဆိုတဲစ
့ ကားက ု ိ း ု ိ းသားသား◌ျဖစ္ေ◌ပမယ့◌က

သူ႔ကိုြ႐ဲေ႕နသလိခ
ု ံ စားလိက
ု တာ◌ျဖစည္။

"အ ိ ပိ ယားေ◌တာ့မယ္၊boss ကၽနေ◌တာ့

္ ကိုခႊင့◌◌
္ ျပဳပ ါဦး"

စ
ွ ္ေ◌ယာကံ◌းု ေ◌ကာင္◌းဆကိ တစ ခု ◌ျပနေ◌◌ျပာဖိ
္ ုေ႔မ့ေ◌နၾ

ကသလိပ
ု င္။အ ိ ပbossကိုအံဩ
့ တာေမ◌ျေပသးသလိမ
ု ် ကံ◌းု ဝိုင္◌းေ◌
တနဲေ႔မာ့ၾကည့◌ေ
္ ◌နတာ◌ျဖစပီ းbossကလည္◌းအ ိ ပိ ◌ျပ ◌
ံ ႔
ု ၾ

ကည့◌ေ
္ ◌နတာ ရဲ ရဲတင္◌းတင္◌းစူးစူးနင့◌င့◌။္ ၿပီ းေ◌တာ့ေ◌ရခ်ိဳးၿပီ း

မို႔bossခါးမွာတဘတ စ ည္◌းသာပတားသည္။တံခါးပိ တိ

ကဲ အခ်ိ ေဏလးအ တင္◌းမွာပဲ bossကအရိ ပႈတမ္◌းကိုငံ◌႔

ု နမ္◌းလို

ကာကိုေ◌သခ် ာ◌ျမငိ ကသည္။လ်ွ ပစ္◌ျပတေဏလးပဲ ◌ျမငိ က္

ရတယိ ေ◌ပမယ့◌b္ ossအ ိ ပိ ငံ◌႔

ု နမ္◌းလိက
ု ာေ◌သခ် ာ၏
<<<<<<<
>>>>>>>
စကအရိ ပဲ ႕နႈတမ္◌းေ◌ တကိုလႊေတပး။တစိ ယံ◌းု ကိုေ◌

ြပ႕ပိုကပီ း ယစစ းမူးနမ္◌းရႈ◌က

ိ ္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။အ ိ ပ စိ ယ္

လံ◌းု စက ငငဲ◌ျမဳပ္ေ◌ေနတာ့၏စကနႈတမ္◌းေ◌ တလ်ာွ ေ◌ တအျ

ပင္ သူ႔မ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု ပါနမ္◌းရႈ◌က

ိ ္ေ◌တာ့စကငတ္ေ◌ တကို

ထု ု ိ ကာရင္◌း

"ဖယ္ေ◌ပးဦး"

ု န◌း
္ ထက္ေ◌နသူကိုေ◌ြစ႕ခနဲေ◌ကာက္ေ◌ြပ႕ၿပီ းအိ ပာဘကိ ေ◌

ခၚလာခဲ့ လ်င
ွ ္

" ရအရင်ိးဳ ဦးမယ္၊ေခ် ပး"

စကအိ ပာေ◌ပၚကန႔လန
္ ႔ျဖတ
္ ရေင်ပးလိက
ု ပီ း ေအပၚကအုပ္

မိုးထားလိက
ု ည္။မ် ကွာဆီ ကိုေ◌နာက စကိမ းကပယ ပ္ေ◌တာ့ စ

ကငတ္ေ◌ တကိုလကွစကဲ႔ တန◌းထားကာ

္

" ရခ်ိဳးခ် ငိ ႔ပါ"

 " နာကွခ်ိဳး"

"ဟင့ ◌င္◌း"

က်စ္!ဘာလိ႔
ု ငိေ
ု ◌တာ့မယ့◌ ပဲ။စကႊတ္ေ◌ပးလိေ
ု ကတာ့သည္။

အိ ပာေ◌ပၚပတက် ဲ တဲစ
့ ကိ လွည့◌ၾကည့◌။္ ေ◌ရခ်ိဳးခန◌းထဲ
္

တန◌းဝ
္ ငားေ◌တာ့၏စက်ပ အလု ပိစေၥ တၿပီ းတာနဲ႔မႏ◌ေ
ၲ ◌

လးကိုပဲတန◌းလာခဲ
္ ့ လိက
ု ာ◌ျဖစည္။ဒီေ◌နေ႔ရာဆိုအရိ ပစ္

တိ႔
ု မႏ◌ေ
ၲ ◌လးေ◌ရာက္ေ◌နတာ စ
ွ က္ေ◌တာငွိေ◌နၿပီ ။ဟိေ
ု ◌ကာင္ ေ◌

ကာင္◌းဆကိ သူနည္◌းနည္◌းေ◌လးမွမယံ◌။ု

ေ◌ရခ်ိဳးခန◌းထဲ
္ ကျပ ကာသူကိုစကိ ကကည့◌ေ
္ ◌နလိက
ု

ည္။ေ◌ရခ်ိဳးၿပီ းစမို႔ထငည္။မ် ကွာေ◌လးကၾက င္ေ◌န၏နႈတ

မ္◌းပါးေ◌ တကပိုရဲေ◌နသလိ။ု ◌ျဖဴ ႏ◌ုေ◌နတဲေ

့ အပၚပိုင္◌းအလွကိုေ◌သ

ခ် ာၾကည့◌င္◌းခါးသိမိ မိ ပါတစတည္◌းအၾကည့◌ေ
္ ◌ရာက္

သည္။ၿပီ းေ◌တာ့◌ျဖဴ ႏ◌ုေ◌နတဲေ

့ ◌◌ျခသလံ◌းု ေ◌ြဖးေ◌ြဖးမ် ား။

ဲ ◌နသူေကခါင္◌းပါေ◌လ်ာွ ◌ာပံ ◌ရ
အခ်ိ ေ ု ကာဆံ ပင တ္ေ◌နတာ

မၿပီ း င
ုိ စီ း င
ုိ ။္ ဒီဆံပငပိ တိက
ု ို ဒီေ◌လာက တ္ေ◌နစရာလိသ
ု လား။

"အရိ ပစီ လာခဲ့ ငါသုတေ

္ ◌ပးမယ္၊မင္◌းဆံ ပင္"

"ဟင့ ◌င္◌း ရတယ္"

စကိတရွ ည္ေ◌တာ့။အိ ပာေ◌ပၚကဆင္◌းကာဘီ ဒိမ

ု ွနေ◌ရွ
္ ေ႕ခါင္◌း

သုတေ
္ ◌နသူကိုေ◌ကာက္ေ◌ြပ႕ပစိ က်ွငက ိ ငိ ကမန◌းက
္

တန◌းဖက
္ ားရင္◌း
 "အခန◌းေ◌◌ျပာင္
္ ◌းေ◌နလိက
ု ယ္"

ု လဲ၊ဘာအ တကဲ"
"ဘာလိ႔

"ဟိ"ု

"ေမ◌ျပာင္◌းရဘူး"

စကအိ ပာေ◌ပၚကိုကန႔လန
္ ႔ျဖတ
္ ငာသူေ႔ျေခထာက္ေ◌

တၾကားေ◌နရာဝင ရင္◌းေအပၚေကနအုပိ းထားလိက

ု ည္။သူ႔လ

ကွစကိ ေ◌ခါင္◌းေအပၚဖိ ကပ်ဳ ပားလိက

ု ပီ းသူ႔နား နားအထိတိးု

က ပားလိက
ု ာ

"လိခ
ု ် ငယ္၊တပတ္ေ◌က်ာ◌္ေ◌နၿပီ "

"ဟင့ ◌င္◌း"

စကသူဘာေ◌◌ျပာေ◌◌ျပာဂ ု မစိုက္ေ◌တာ့။နားြ႐က်ားေ◌ တကိုလ်ာွ

နဲ႔လ်ကာလ ိ င္ေ◌ တအထိေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ က ပ သည္။ေ◌ရခ်ိဳးၿ

ပီ းစမို႔တစိ ယံ◌းု ႏ◌ူးညံ့အိစက္ေ◌န၏လ င္◌းေ◌ တကတစင့◌္

ငတ္ေ◌ပၚကအသီးငယိ စု ပည္။လကွစကိ ေ◌◌ျမႇ◌ာကား

တာေ◌ၾကာင့◌္ ခ်ိဳင◌
္ းေ◌ တထဲအထိလ်ာွ နဲ႔လ်ကည္။ၿပီ းေ◌တာ့ေအပၚ

ပိုင◌
္ းတစ လံ◌းု ပဲ ။

"အင္◌း! ဟင္◌း!"

ေ◌မာ့ညည္◌းေ◌နသူ၏နႈတမ္◌းေ◌ တကိုစက ပ ရင္◌းလ်ာွ ေ◌ တ

အထိရစတည္။စက္၏ဆာေ◌လာ ငတိပ္ေ◌နတဲအ
့ နမ္◌းေ◌ တက

သူ႔မ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု ကိုစိုြစတ္ေ◌◌ျပာငက္ေ◌စသည္။အနမ္◌းေ◌

တၾကားအသက ရွဴ ေ◌နသူကို မကက္ေ◌မာေ◌မာစိုကကည့◌င္◌းအ

နမ္◌းေ◌ တကို◌ျပ ကည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးကိုသူသိပ် စည္။တစ

တဲေမ တ႕ရတာေ◌တာင္ သူေမနတတ္။

စကါးကတဘတိ ဆဲ ◌ျဖ င္◌းတစတည္◌းသူ႔ခါးကတဘ

တိ ပါ◌ျဖ ်လိက
ု ည္။အိ ပာေ◌ပၚကန႔လန
္ ႔ျဖတ
္ ငားတာ

မို႔ခါးေ◌အာကိ င္◌း လတ္ေ◌နသူေက◌ျေခထာက္ေ◌ တကိုေ◌◌ျမႇ◌ာက္

ထားရသည္။စကပ္◌ျမန◌ျမ
္ ဲ ◌ပါငွစကိ ေ◌◌ျမႇ◌ာကိ ငာပ
ေ

န◌းေ◌ရာေငပါကယ
္ ိ လ်ာွ နဲ႔လ်ကိ ကည္။

"အင္◌း!ဟာ့!"

ခဏအၾကာသူ႔အရာသူလကဲ႔ြပ တဲရင္◌းမခ်ိ မဆန႔ညည္

္ ◌း

ညဴေ◌တာ့၏စက္◌ျပ ပာသူေ႔ပါင္ေ◌ တၾကားေ◌နရာဝင လို

က္ေ◌တာ့ မ် ကံ◌းု ေ◌ေ တမွးစင္◌းကာစက ပမ်ွလိက

ု ကည့ ◌ည္။သူ

ကိုယိ ေငတာ့စကိ မျငင္◌းဆ ိ င္ေ◌တာ့။စကကိုယိ နည္◌းန

ည္◌းကိုင◌
္ းကာေအၾကာၿပိဳင◌
္ းၿပိဳင္◌းေထနတဲအ
့ ရာနဲ႔ေအပါကယီ

ဖိ သင္◌းလိက
ု ် ွ င္

"အာ့! အာ့!"

တင္◌းက်ပ္ေ◌နတဲခ
့ ံ စားခ် ကစကိ ထိန◌းခ်
္ ဳပခက္ေ◌စသည္။ၿပီ းေ◌

တာ့သူ႔ဆီ ကညည္◌းညဴသံေ◌ၾကာင့ေ◌ပါကယီတစ် က်င◌

္ းထိုး

သင္◌းရတာအားမေရတာ့။ထိုေ႔နာက ႔ခါးသိမိ ေမန ဆဲ ကာတရပ္

စပိ းေ◌ဆာင့◌သ
ိ ည္။
 "အား! အား! အား!"

ဘယီကို မင္◌းေ◌ရာက္ေ◌နမလဲ......

ဘာေ◌ တကိုမင္◌းလုပ္ေ◌နမလဲ.....

ညည္◌းေ◌နသူ႔ဖုန◌းကထျမ
္ ာတာ◌ျဖစည္။

"အား! ခဏရပ္ေ◌ပး၊ဖုန◌းလာေ◌နတယ္
္ အာ့!"

စကသူ႔အရာကိုထုေတပးပဲ အိပာစပဖုန◌းကိ
္ ုလမ
ွ ္◌းယူၿပီ းေ◌

ပးလိက
ု ည္။

"ကိုေ◌ကာင္◌းဆက္!"
"........"
ေ◌ကာင္◌းဆက ႔ကိုdinnerစားဖို႔လွမ္◌းေ◌ခေၚနပံ ◌ရ
ု သည္။စက

တစ် က္ေ◌ဆာင့ ◌ိ းပစိ က်ွင္

"အင္◌း...ဟင္◌း.... ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌ခါင္◌းနည္◌းကိုက္ေ◌နလိ႔
ု မ

စားေ◌တာ့ဘူး အာ့!"

ဟိဘ
ု ကဘာေ◌ တဆက္ေ◌◌ျပာေ◌နသ သိ။စကတစ် က်

င္◌းေ◌ဆာင့ ◌ိ းပစိ ကည္။

"ဟင့◌!္ ေ◌နပါေ◌စ ကၽနေ◌တာ◌လိ

္ က
ု ္ေ◌တာ့ အာ့!"

စကဖုန◌းကိ
္ ု ဆဲ လပ
ု စိ ကာမို႔

"ဘယိ ◌ျဖစ္ေ◌နတာလဲ၊ဖုန◌းေ◌◌ျပာလိ
္ ႔
ု မၿပီ းေ◌သးတာကို အား!

ဟာ့!"
 စကဖုန◌းကိ
္ ုအၿပီ းခ် ပစိ ကပီ း အိ ပာအစပ္◌ျပ စ ငိ ကာ

အဆက ပတ္ေ◌ဆာင့◌ စိ ကည္။

"အား! ကိုစက္! ◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌း အား!"

ညည္◌းညဴေ◌နသူကိုဒးူ ေ◌ခါက္ေ◌ ကး စ
ွ က္ေ◌အာေကန ဆဲ ေ◌

ြပ႕လိက
ု ပီ းမတပပင္◌းလႈပွားလိက
ု ည္။ခဏၾကာေ◌တာ့

"အဲ လ
့ ိႀ
ု ကီးေမနတတ း အာ့! ခါးနာတယ္"

ထိုအခါမွ ေ◌ြမ႕ရာေ◌ပၚအသာ◌ျပေ ပ
် းရသည္။စကည္◌းခု တ

င္ေ◌ပၚတကာလိက
ု ာသူေ႔◌ျေခထာက္ေ◌ တၾကားေ◌နရာယူလိက
ု ္

သည္။နႈတမ္◌းေ◌ တကိုဖိကပမ္◌းေ◌တာ့ စက်ကွာကိုလကွစက္

နဲ႔ထိန◌းကိ
္ ုငေ
္ ◌ပးသည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးလည္◌း စကိ ပဲ ထပိ ခ် င္ေ◌

ေနသးတယ္။

စကနမ္◌းေ◌ တကို ပိ ကပီ းသူေ႔◌ျခဖဝါး စ

ွ ကိ ေ◌◌ျမႇ◌ာက္

ကို ငိ ကည္။ေ◌◌ျေခခ် ာင္◌းရွ ည

ွ ္ေ◌လးေ◌ တကိုကုတား၏ဒီေ◌

ကာင္ေ◌လးမွာေ◌◌ျခသလံ◌းု ေ◌ြဖးေ◌ြဖး၊ေ◌ပါငံ သ ယယ္ေ◌ တက

အစ ထိရကရာမရွိ ေ◌အာင္ေ◌◌ျပျပစွေပနတာ◌ျဖစည္။စက

သူေ႔◌ျခေမလးကိုငံ◌စ
ု ု ပိ ကည္။စကိ ေ◌ငးၾကည့◌ေ
္ ◌နကာဘာမွ

ေမ◌ျပာ။ေ◌◌ျခသလံ◌းု ေ◌ တကတစင့◌ေ
္ ◌ပါငံ သ ယယ္ေ◌ တအ

ထိ◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င◌
္ းနမ္◌းရႈ◌က
ိ ိ က္၊လ်ာွ နဲ႔လ်ကိ က္။ဒီေ◌ကာ

င္ေ◌လးတစိ ယံ◌းု ထိေ◌ တ႕ခ် ငရာေ◌ တခ် ည္◌းပဲ ◌ျဖစည္။

 သူ႔အရာငယိ ငံ◌စ
ု ုပ္ေ◌ပးလိက
ု ္ေ◌တာ့ပါးစပိ တည္◌းညဴသည္။ခ

ဏၾကာေ◌တာ့ခါးေ◌လးေ◌ကာ့ကာ

"မေရတာ့ဘူး အာ့! ဟာ့!"

ထိုအခါမွသူေ႔◌ျေခထာကွစ္ေ◌ခ် ာင္◌းကိုပူးေ◌◌ျမာကိ ငားလိက

ု

င္◌းေအပါကယီေ◌နာက စကိမိ းဝငိ ကည္။ေ◌◌ျေခထာကွ

စ္ေ◌ခ် ာင္◌းပူးကို ငားတာေ◌ၾကာင့ ◌ တင္◌းထဲစကရာကပိုၿပီ းတ

င္◌းက်ပ္ေ◌နသလိပ
ု င္။တရပပိ းဝငင္◌းစကိ ယိ င္ေ◌အာ◌ည္◌း

မိ တဲအ
့ ထိပဲ။

"အာ့! ဟင္◌း!"

"အား! အား! အား!"

ဲ ပီ းဒူးေ◌ခါက္ေ◌ ကးကကို ငာ
စက ေ႔◌ျေခထာက္ေ◌ တကို◌ျပ ၿ

အဆတ ပတိ းဝငိ◌ျပ ည္။အတ ကာေ◌အာငိ းဝငပီ းမွ◌ျပီ းခ် င္

လာတာေ◌ၾကာင့◌္ အထဲေကန ဆဲ ထုတပီ းသူ႔အရာေ◌လးနဲ႔ပူးကို ငာ

အဆက ပ တ တဲလိက
ု ည္။

"အား! အား! ဟာ့!"

ခဏၾကာေ◌တာ့အရ စ်ိဳ႕သူ႔ဗိုက္ေ◌ပၚျပန႔က်
္ ဲကု ည္။ပင့◌္

သကႈ◌က
ိ ာေ◌မာေ◌နသူကမလႈပိ င္ေ◌တာ့။စကေဏနၿပီ းေ◌တာ့

ခါးမွာတဘတ္◌ျပ တာ ေ◌ရခ်ိဳးခန◌းထဲ
္ ဝငည္။အစအဆံ ◌းု သန႔ရွ
္

င္◌းေ◌ရးလုပ္ေ◌ပးၿပီ းတာနဲေ႔စာငခံ ◌ေ
ဳ ◌ပးလိက
ု ည္။စကအိ ပာေ◌

ပၚေကေန◌ျေခထာက်ထိုငင္◌း အိ ပ္ေ◌နသူဘကွည့ ◌ာ
 "ညစာမစားေ◌တာ့ဘူးလား"

"ဟင့ ◌င္◌း စားခ် ငိတရွိ ဘူး"

"တစ ခု ေ◌တာ့ စားရမွာေ◌ပါ ့၊ဒီမွာအီ တလီmenuအသစ္ေ◌ကာင္◌းတ

ယ္ေ◌◌ျပာတယ္၊စားၾကည့◌လား၊အခန◌းထဲ
္ လာပို႔ခို င္◌းလိက
ု ယ္"

"ဟင့ ◌င္◌း"

"ဒါဆို ဘာစားခ် ငဲ၊မင္◌းဘာမွသိပစားတာၾကာေ◌နၿပီ မလား"

"အခ် ဥ္ေ◌ပါင္◌း"

"ဘာ!"

စက်ကံ◌းု ေ◌ တ တနေ႔
္ ကးမိ ေ◌တာ့သည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးအခ် ဥကိဳ

ကာကိုလကံသည္။အခု က မ် ားေ◌နၿပီ ။ဟိေ

ု တလာကလည္◌းအိ ေမ

ကာေငလးေ◌ တ ု က ပကဲအထိအခ် ဥ္ေ◌ပါင္◌းလိက

ဟိဘ ု ္ဝယ္ေ◌

ပးရသ ဲ။

"တျခားဟာေ◌◌ျပာအရိ ပစ္၊မင္◌းအခ် ဥ္ေ◌ တခ် ည္◌းစားေ◌နတာ"

"ဟင့ ◌င္◌း၊တျခားဟာဆိုမစားခ် င း၊ေ◌နပါေ◌ေစတာ့"

ဟိဘ
ု က္ေ◌တာငွည့ြ ◌ားလိက
ု ္ေ◌သးသည္။က်စ္!ဒီေ◌ကာင္ေ◌လး

ေအၾကာမာၿပီ ဆိုဘယ မွလိက

ု မွီေ◌အာငင္။စက တင္ေ◌ပၚတကိ

ကာ ေ◌ဘးလွည့ ◌ိပ္ေ◌နသူေ◌ဘးေ◌စာင္◌းလွဲခ်လိက
ု ည္။ၿပီ းမွနား

နားကပာ

"အရိ ပစ္ မင္◌းဗိုကကီးေ◌နတာလား အား!"

 စက တိ းကိုကုန◌းကိ
္ ုက စိ ကာ◌ျဖစည္။ ု တရကိ ေ႔ရွ ာင္

ခ်ိ ည္◌းမရလိက
ု ္။

"အား! လႊတ္ေ◌တာ့ ေ◌နာေက◌ျပာေ◌တာ့ဘူး"

ထိုအခါမွလႊတ္ေ◌ပးတာ◌ျဖစည္။ေ◌ဘးကို◌ျပ ည
ွ ့ြ ◌ားကာၿငိ

မ် သား၏ရွ က်ရွကတ္ေ◌သးသည္။

စက္Receptionကိုဖုန◌းဆက္
္ ေ◌ခေၚတာ့Managerကိုယိ ငိ ကာ၏စ

ကိပာေ◌ဘးစား ပဲ ေ◌ပၚကနာရီ ကိုယူၾကည့◌ေ

္ ◌တာ့ ည9နာရီ မထိုးေ◌

သး။

"အခု ခ်ိ ခ် ဥ္ေ◌ပါင္◌းရ ုိ ငား"

"ဗ် ာ! အဲ ! ေညဈးတန◌းေ◌
္ တဘက္ေ◌တာ့ေရလာကယ္boss"

" သားဝယာခဲ့ "

"ဟုတဲ ပါboss၊ခ် က်င◌

္ းစီ စဥိ ကါ ့မယ္"

စကအိ ပ္ေ◌နသူဘကွည့ ◌ာ

"ဒါပဲ လား ဘာမွာဦးမလဲ"

" ြဂးသီးတစ်ိဳးပဲ ၊အမႈန႔မထည့

္ ◌ း"

ေ◌ဘးလွည့ ◌ိပ္ေ◌နရင္◌းလွည့◌ၾကည့◌ေ
ဲ ◌◌ျပာေ◌နတာ◌ျဖစ

ည္။စကManagerဘက္◌ျပ ည
ွ ့ ◌ာ

" ြဂးသီးတစ်ိဳးပဲ ၊အမႈန႔မထည့

္ ◌႔
ဲ "

"ဟုတဲ ပါboss"

Manager◌ျပ ကားမွ
 "အရိ ပစ္ အမႈန႔မပါပဲ
္ စားရင်ဥယဟုတ းလား၊မင္◌းခ် ဥွာေ◌

ပါ ့"

"ခ် ဥ်ဥ္ေ◌လးစားခ် ငိ ႔"

အသံကတိးု ဖ် ဖ်။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးေ◌◌ျပာေ◌တာ့သာမႀကိဳကာ။က်စ္!
<<<<<<<<
>>>>>>>>
ေ◌ကာင္◌းဆက စိ ယံ◌းု ထူပူေ◌နသည္။အရိ ပ န◌းကဘယ္
္ ေ◌

္ ◌တာ့တာ◌ျဖစည္။ၿပီ းေ◌တာ့သူအရိ ပဲ ႔ဖု

လာက္ေ◌ခေၚခၚမကိုငေ

န◌းေ◌◌ျပာေ◌နခဲ
္ ့ တန
ု ◌းက
္ အ ိ ပသံကမခ်ိ မဆန႔အားတင္
္ ◌းေ◌◌ျပာေ◌

နရသလိမ
ု ်ိဳး။ေ◌ခါင္◌းကိုက္ေ◌နတာနဲ႔လံ◌းု ဝမတူ။တစ ခု ေ◌ၾကာင့ ◌

ည္◌းညဴေ◌နတာေ◌သခ် ာသည္။သူလည္◌းေအ တ႕အႀကံ◌ရ

ဳ ွိ သူတစ္ေ◌

ယာကဲ။မသိပဲေ◌နပါ ့မလား။ဖုန◌းက်
္ ကာနီး'ဘယိ ◌ျဖစ္ေ◌နတာလဲ ဖုန ္

ဆက္ေ◌နတာကို'ဆိုတဲအ ဲ ညည္◌းညဴေ◌နတဲအ
့ သံန႔ ့ သံကနားထဲပဲ့တင

ပ္ေ◌နသည္။ေ◌သခ် ာသည္။bossနဲ႔အရိ ပ္◌ျဖစ္ေ◌နၾကတာ။

ေ◌နာကပီ းbossကအ ိ ပခန◌းထဲ

္ ေ◌ပၚတင္ဝင္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။ဘ

ယ ႔မွဂ ု မစိုက းဆိုတဲအ

့ ၾကည့◌ေ
္ ◌ တနဲ႔။အ ိ ပလည္◌း

သူ႔ကိုေ◌တာ့လက္ေ◌လးေ◌တာင္ေ◌ပးမကိုင်င္။မသိမသာ ု န◌း
္ ထက္

သားသည္။bossနဲ႔က် ညည္◌းညဴေ◌နတာဟနေ◌တာေငဆာငိ
္ င္။

bossမွာေ◌စ့စပားတဲအ
့ မ်ိဳးသမီ းရွိ ေ◌နတာသိရကဲေ႔တာင္။ေ◌တာက္!

ေ◌ကာင္◌းဆကာသာခံ ခက္◌ျဖစ္ေ◌နသည္။ ု တရကိ ႔Recordလ

ည္◌းယူမထားလိက
ု ။
 ဖုန◌းနံ
္ ပါတစ်ိဳ႕ကို ွိ ပိ ကင္◌း

"GMလား"

" ကာင္◌းဆကား ေ◌◌ျပာေ◌ဟ့ေ◌ကာင္"

"bossဇနီးေ◌လာင္◌းနံပါတ္GMမွာရွိ သလားလိ႔
ု "

"ငါ ့ဆီ ဘယွိမလဲ၊ဘာ◌ျဖစိ ႔လဲ"

"ဘာမျဖစါဘူး GMဒါပဲ ဗ်ာ"

အခ် စဲ ႔စစွာမတရားတာမရွိ ဘူးမဟုတား။

<<<<<<<<
>>>>>>>>
2,January,2021
Note:Hotelခန◌းကိ
္ ုေ◌ရွ ႕မွာဆငာ◌ျဖတားတာကအခု အပိုင္◌း

မွာRated systemနဲ႔ေအရာကိ ေ႔ပးခ် ငိ ႔ပါ ေ◌အာ◌္ 🙄 ဖတရရင္

libraryထဲကထုတပီ းမွ◌ျပ ည့◌ပီ းဖတါေ◌နာ◌္။ေ◌က်းဇူးတငါတယွ

င့◌။္
🔥🔥🔥🔥🔥
(Z&U)
"ဦးဝဏရဲ ေနာက်ဆံုးကို မင်းလိက
ု ်ပိချင်ေသးလား"

် ဲ ပီ းတာနဲနက်
စက်ကအဝတ်ေတွအကုနလ ့ ခ်တိင
ု ်တက်ရင်းအိ ပ်ရာေပ ထိုင်

ေနတဲအ
့ ရိ ပ်ဘက်ကိုလှည့်လာ၏

"အင်း"

"သုတနဲ သွ
့ ား ကားထားခဲ့ မယ်"

ဲ့
စက်ကိုမျက်လံးု ေတွနအသံ တိတ်ေမးခွ နး် ထုတ်သည်။
 "ငါကမိုးမာန်န ဲ သွ
့ ားမှာ မိုးမာန်ေအာက်မှာေစာင့်ေနတယ်"

စက်ကိုမိုးမာန်ကအဝတ်ထုပ်ေတွလာပိ ရင်း ု ံ းသွားဖိ ပါပါတစ် ခါတည်းလာ

ကိ ေပးတာြဖစ် သည်။

"အင်း၊ဒါဆိုသွားလိက
ု ်မယ်"

အသံကတိးု ဖျဖျညင်သာသာ။အဖျား ှ ိ ေနေသးတာေ ကာင့်မျက် ှာေလး

ကသိပ်မ ကည်ချင်ေသး။အားနည်းေနသလိြု ဖ ဖတ်ဖတ်ြဖစ် ေနသည်။

ု ်ခဲ့ရမလား"
"မင်းေဆးေသာက်ရဦးမှာမလား၊ငါေစာင့်တိက

"ဟင့်အင်း၊ကိုယ့်ဘာသာေသာက်လိက
ု ်မယ်"

" ပီ းေရာ၊ေရာ့ ဒါကမင်းအတွက်အဝတ်ေတွ"

စက်ကေြပာရင်းစားပွဲေပ ကအထုပ်ကို ဖျားေနသဆီ လှမ်းပစ် ေပးလိက

ု ်

လ င် ဲ ့ ချက်ေမာ့ ကည့် ပီ း
စက်ကိုမျက်လံးု ဝိုင်းေတွနတစ် အဝတ်ထုပ်ကို

ဖွသည်။

" ကည့်မေနနဲ ့ မင်းSizeေတွချည်းပဲ ၊သုတအဝတ်ေတွယူဝတ်ထားတာြမင်

လိ မိုးမာန်ေနာက်တစ် ခါတည်းမှာလိက
ု ်တာ"

စက်ကိုေမာ့ ကည့်ေတာ့ စက်ကအရင်မျက် ှာလဲသည်။ ပီ းမှသေဘးနား

အသာဝင်ထိုင်လိက
ု ်လ င်

" ု ံ းကို လာခဲ့ ရဦးမှာလား"

"ဒီေနမလာနဲ
့ ေတာ့
့ ၊အိ မ်မှာပဲ နားလိက
ု ်၊ဒါမှမဟုတ်ငါညေနဝင်ေခ ရမလား"

"ဟင့်အင်း၊သုတအိ မ်ကိုကားပိ ရင်တစ် ခါတည်းေနခဲ့ လိက

ု ်မယ်"
 ဒီေကာင်ေလး စကားေကာင်းေတာ့ေြပာတတ်ေသးသည်ပဲ။ဒါကလည်း သ

ဘက်ကအရင်အေလ ာ့ေပးထားလိသာ။

"ငါဂျပန်ကိုသွားစရာ ှ ိ တယ်"

စက်ကအရိ ပ်ဘက်ကိုလှည့်မ ကည့်။ေ ှ တည့်တည့်ကို ကည့် ပီ း

ေြပာသည်။အရိ ပ်က စက်မျက် ှာကိုေသချာေမာ့ ကည့်၏မေနကသေ

့ ကာင့်

ဲ ့ စပ် လပ
ဂျပန်နဖတ် ု ် မယ့်Projectတစ် ခုကိုဆံုး ံးထားရတာေ ကာင့်

"ဟိ"ု

"မင်းနဲမဆိ
့ ုင်ပါဘူး၊တစ် ြခားအလုပ်ကိစပါ"

"ဘယ်ေတာ့သွားမှာလဲ"

"သဘက်ခါ၊မိုးမာန်ပဲေခ သွားလိက
ု ်မယ်၊မင်းကိုေခ သွားရင်ြပန်ဖျားေန

လိမ့်မယ်"

"ဘယ်ေလာက် ကာမှာလဲ"

"တစ် ပတ်ေလာက်"

ဘာမှြပန်မေြပာေတာ့ပဲ ငိမ်သွားလ င်

"ဘာလိလဲ"

"ေမး ကည့်တာ"

သူဘယ်သွားသွားအရိ ပ်ကအ မဲ လိက

ု ်ရသည်။ဒါကပထမဆံုးအ ကိမ်

အရိ ပ်ကျန်ရစ် ခဲ့ရတာြဖစ် သည်။

စက်ကမသိမသာ ှ တ်ခမ် းဆူေနသူကို ကည့်ရင်း

"ဘာလိလဲ၊လိက
ု ်ချင်လိလား"
 "ဟင့်အင်း"

"ဒါဆိုသွားေတာ့မယ်၊ေဆးေသာက်ဖိမေမ့န"ဲ ့

"အင်း"

ဲ့
အခန်းထဲကထွက်သွားသူကို ကည့် ပီ းအရိ ပ်ခိုးြပံ းသည်။သူနက

အ မဲ တမ် းလိလ
ု ိစ
ု ကားများရန်ြဖစ် ေနရတာပဲ များေတာ့ စကားေကာင်းေြပာရ

တာ ှ က်သလိလ
ု ိ၊ု အမ် းသလိလ
ု ိဘ
ု ယ်လို ကီးမှနး် မသိ။ညကသူငိထ
ု ားတာ

မှနး် အရိ ပ်သိသည်။သူလည်းေဖေဖ့အတွက်စိတ်ေကာင်းမှာမဟုတ်ဘူး။ဒါ

ေ ကာင့်အရိ ပ်လိက
ု ်ေလျာေပးြဖစ် လိက
ု ်တာ။ ပီ းေတာ့အရိ ပ်ကိုလတ်ထား

ေပးတာလည်း ကာ ပီ ။

"အရိ ပ်"

သုတကအခန်းထဲဝင်လာ ပီ းအရိ ပ်ေဘးဝင်ထိုင်သည်။မျက် ှာက

မချ ိ မချ ်။အရိ ပ်က သုတကိုမျက်ေစာင်းနဲလှ

့ မ်းရွ ယ်လာလ င်

"bossကမင်းကိုအေဖာ် လပ
ု ် ေပးဖိ ငါ ့ကိုထားခဲ့ တာ ဟဲ ဟဲ"

"သိသားပဲ "

"ဟိ ု ဒါနဲ ညကသိ

့ လားအရိ ပ်"

"ဟင်!"

အရိ ပ်တစ် ကိုယ်လံးု တုနတ

် က်သွားသည်။ေခါင်းလည်း ှစ်ဆေလာက် ကီး

ု ဲ ။သုတမျက် ှာကို
လာသလိပ အလစ် မေပးရဲ ။မျက်ေတာင်မခက်စိုက် ကည့်

ေနမိ သည်။သုတသိများသွား ပီ လား။မဟုတ်ပါေစနဲ။့

"မင်းတိအခန်းထဲကညည်းသံလိလ
ု ို ဘာလိလ
ု ိ"ု
 သုကသံ ှ ည်စဲွ ပီ းေြပာလိက
ု ်လ င် အရိ ပ်မျက် ှာချက်ချင်းရဲ တက်

လာ၏ ပီ းေတာ့မျက် ှာကငိခ ု ဲ့ကျလာရင်းသုတကိုမျက်လံးု ဝိုင်း

ု ျေတာ့မလိမ

ဲ ့ ုက် ကည့်သည်။
ေတွနစိ

"အရိ ပ်ငါထင်တာဟုတ်တယ်မိလား၊ညက မင်းနဲboss"

့

သုတစကားဆံုးတာနဲအရိ ဲ ့ ပ်ကာအီ းခနဲငိခ

့ ပ်ကမျက် ှာကိုလက်နအု ု ျေတာ့

တာြဖစ် သည်။အရိ ပ် ှ က်သွားတာသုတသိသည်။ဒါေပမယ့်မေြပာပဲ က

လည်းဘယ်လိမ
ု ှမေန င
ုိ ်ဘူး။ဒီတိင
ု ်းမသိသလိေ
ု နရရင် သူေသသွား

လိမ့်မည်။ညကေတာင်မနည်းေအာင့်အီးေနရတာြဖစ် သည်။

"ဒါ ှ က်စရာမှမဟုတ်တာကွအရိ ပ်ရ၊ငါလည်း ငါ ့ေကာင်မေလးနဲ ့

အေ ကာင်းေတွမင်းကိုအကုနေ
် ြပာြပထားတာပဲ ကွာ၊ငါသိတယ်ဆိုတာေြပာ

ြပချင် ု ံ ပါကွမင်းကလဲ"

အရိ ပ်ကငို မဲ တိင ု န၏အရိ ပ်အဲေ

ု ်းငိေ ့ လာက်ထိ ှ က်သွားလိမ့်မယ်လိသုတ

တစ် ကယ်မထင်မိ။သုတကအရိ ပ်ကိုယ်ေလးကိုသဘက်ဆဲွယူ ပီ းသပခံု းေပ

မှာငိေ
ု စလိက
ု ် ပီ း

"ငါမင်းနဲbossကိ
့ ုငါရိ ပ်မိေနတာ ကာပါ ပီ ကွ၊မင်းတိအေ ကာင်းငါသိသွား

လည်းဘာမြဖစ် ပါဘူး၊ငါဘယ်သကိုမှေလ ာက်မေြပာပါဘူးေနာ် ၊ငါမင်းကို

ကတိေပးပါတယ်၊ေနာက်ကျရင်လည်း မင်းငါ ့ကိုေြပာြပမှာပဲ မလား၊ငါ ့

ဘာသာသိေတာ့ပိုမေကာင်းဘူးလား ေနာ် အရိ ပ်"

ထိုအခါမှအရိ ပ်ကေခါင်းြပန်ေထာင်လာသည်။ဟူးေတာ် ပါေသးရဲ ။အရိ ပ်

ကမျက်ရည်ေတွေဝ့သီေနတဲမ ဲ ့ တကိုစိုက် ကည့် ပီ း

့ ျက်လံးု ဝိုင်းေတွနသု
 "ငါ...ငါ သကိုချစ် တယ်သုတ"

ေြပာ ပီ းသုတကိုဖက်ငိြု ပန်သည်။ေနာက်ဆံုးသုတပါမျက်ရည်ဝဲရ

ေတာ့၏ဟုတ်သည်။အရိ ပ်bossကိုချစ် ေနတယ်ဆိုတာသုတသိသည်။အရိ ပ်န ဲ ့

သူငယ်ချင်းစြဖစ် ကတည်းကbossအေ ကာင်းေတွသုတမ ကာခဏ ကား

ရတတ်သည်။အရိ ပ်ကတမင်တကာေြပာြပတာမျ ိ းေတာ့မဟုတ်။တိက

ု ်ဆိုင်

မေတွ ှ ိ လာတိင
ု ်းသအကိုနာမည်ကိုသတိတရထုတ်ေြပာတတ်တာမျ ိ း။သူ

ကိုယ်တိင
ု ်ေတာင်သတိထားမိ ချင်မှထားမိ ပါလိမ့်မည်။

ုိ ်တဲအ
သုတမေန င ့ ဆံုးအရိ ပ်ကိုထုတ်ေမး ကည့်ရေတာ့သည်။ထိုအခါ

မှbossကအရိ ပ်ရဲ ေမွးစားအကိုဆိုတဲအ

့ ေ ကာင်းသိရသည်။ ပီ းေတာ့ေဘာ့

စ် Aussieေရာက်သွားတဲအ
့ ေ ကာင်းေတွ။တခါတေလbossအေ ကာင်းေြပာ

ရင်းအရိ ပ်မျက်လံးု ေတွမှာမျက်ရည်ေဝ့သီ၏တခါတရံ မျက်လာချ ပီ းမချ ိ

့ ီကတည်းကသုတရိ ပ်မိခဲ့
ြပံ းြပံ းေနတတ်တာမျ ိ းေတွလည်း ှ ိ သည်။အဲ ဒ

သည်။အရိ ပ်ကသအကိုကိုချစ် ေနတာဟူ၍။

ကေလးတစ် ေယာက်လို ိက် ကီးအရိ ပ်ပခံု းေလးကိုသုတအသာပုတ်ေပး

ရင်း

"ဟိ ု ငါသိပါတယ်အရိ ပ်ရာ၊မင်းbossကိုချစ် ေနတယ်ဆိုတာငါအစ

ကတည်းကရိ ပ်မိပါတယ်၊မငိပ
ု ါနဲေတာ့
့ ငါ ့အမှားပါ၊ငါကမင်းကို စချင် ု ံ

သက်သက်ပါ၊မင်းကိုထိခိုက်ေစချင်တဲဆ
့ မ ှ ိ ပါဘူး၊ငါေတာင်းပန်ပါတယ်

ကွာ"
 အရိ ပ်ကသုတပခံု းမှာမှီထားရာကေနသုတနဲမျက်
့ ှာချင်းဆိုင်မတ်မတ်ြပန်

ရပ် သည်။ငိထ
ု ားေတာ့မျက် ှာေလးကရဲ ေန၏တစ် ချက်တစ် ချက်ေတာ့ ိက်

ေသးသည်။သုတစိ တ်မေကာင်းသလို ကည့်ေနေတာ့ အရိ ပ်ကသုတပခံု းေတွ

ကိုဆုပ်ကိုင်ရင်း

"သုတ ငါဘာဆက်လပ
ု ် ရမလဲဟင်!"

အရိ ပ်မျက်လံးု ဝိုင်းေတွထဲမှာဝမ် းနည်းေဆွးေြမမေတွ။ ပီ းေတာ့ယူ ကံ းမ

ရြဖစ် ေနြခင်းေတွ။ေသချာတာက အရိ ပ်ရင်နာေန ှ ာလိမ့်မည်။သုတ အရိ ပ်

မျက် ှာေလးကို ကည့် ပီ းစိ တ်မေကာင်း။bossမှာေစ့စပ် ထားတဲသ

့ ူက ှ ိ ှင်ေ
့ န

ပီ မဟုတ်လား။ ပီ းေတာ့bossနဲေစ့
့ စပ် ထားတဲအ
့ မျ ိ းသမီ းကသူတိအိမ်မှာ။

ဘာေ ကာင့်အခု လိေ

ု တွြဖစ် ကုနရ
် တာလဲ။အရိ ပ်သကိုအကုနမ
် ေြပာြပေပ

ု ဲ bossလည်းအရိ ပ်နသ
မယ့်သုတရိ ပ်မိေနတာ ှ ိ သည်။လူေတွထင် ကသလိပ ဲ့

အေဖကိုအထင်လဲေ
ွ နခဲ့ တာြဖစ် လိမ့်မည်။ဒါေ ကာင့်သာbossအရိ ပ်ဆီြပန်မ

လာခဲ့ တာေပါ ့။bossေစ့စပ် သွား ပီ ဆိုတဲအ

့ ေ ကာင်းေြပာတဲေ
့ နကအရိ
့ ပ်

မျက် ှာကိုသုတမှတ်မိေသးသည်။အရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွြပံ းေန ကေပမယ့်

နာနာကျင်ကျင်ြပံ းေနခဲ့ တာ။

bossြပန်ေရာက်လာေတာ့ပိုေသချာသွားသည်။bossကအရိ ပ်ကိုသအေဖနဲ ့

အထင်လဲွ ပီ းရွ ဲေနတယ်ဆိုတာ။အရိ ပ်ကလည်းသမာနနဲသူ

့ ဆိုေတာ့

နားလည်မေတွပိုလဲက
ွ ုနသ
် ည်။bossအရိ ပ်ကိုချစ် ေနတယ်ဆိုတာ အရိ ပ်ထက်

ေတာင်သိသာေနေသးသည်။တစ် ခုခုဆိုအရိ ပ်အေပ စိ တ်မချတာေတွ၊စိ တ်ပူ

တတ်တာေတွကပံုမှနမ
် ှမဟုတ်တာ။ဟန်ေဆာင်ဖိေမ့ေနသည်အထိ။ညကပဲ

ကည့် သတိက
ု ်ခန်းကျ ်းေလးမှာလာအိ ပ်သွားတာကအစ။

"ငါမှားေနလားဟင်သုတ"

ေြပာ ပီ းအရိ ပ်ကမျက်လာေလးချသွားသည်။သုတဘာေြပာရမှနး် ေတာင်

မသိေတာ့။အရိ ပ်ကသကိုယ်သူအြပစ် ှ ိ သလိခ

ု ံ စားေနရပံုေပ သည်။bossက

လွတ်လတ
ွ ်လပ် လပ် မှမဟုတ်တာ။ ပီ းေတာ့အရိ ပ်ကိုကျေတာ့လည်းအလွတ်

မေပး။သုတသက်ပျင်းဖွဖွချမိ သည်။မင်းတိဝဋ် ေ ကးေတွလားအရိ ပ်ရာ။

"ဟိ ု မင်းအမှားမဟုတ်ပါဘူးအရိ ပ်ရာ၊မင်းကဘာလိမှားရမှာလဲ၊မင်းဘက်

ကစခဲ့ တာမှမဟုတ်တာ၊bossအမှားလိလည်းငါမေြပာချင်ဘူး၊bossလည်းမင်း

ကိုချစ် ေနတယ်ဆိုတာငါေကာင်းေကာင်းသိတယ်အရိ ပ်၊မဟုတ်ရင် ဒီလို

ေနရာမျ ိ းအထိသူလိလ
ု က
ူ လာအိ ပ်မယ်ထင်လား၊မင်း ှ ိ ေနလိ၊မင်းကိုစိတ်မ

ချလိ သူလိက
ု ်လာတာေပါ ့"

အရိ ပ်က ှ က်သွားသလိမ

ု ျက်လာေလးချသည်။ ပီ းမှ

"ငါကိုယ်တိင
ု ်လည်းသကို ကာ ကာမြငင်းဆန် င
ုိ ်ဘူး၊ငါမှားေနတယ်မ

လား"

သုတကအရိ ပ်ပခံု း ှစ်ဖက်ကိုခပ် ဖွဖွဆုပ်ကိုင်လိက

ု ်ရင်း

"ငါနားလည်ပါတယ်အရိ ပ်ရာ၊မင်းြငင်းဆန်ခဲ့တန
ု း် ကလည်းမင်း

ကိုbossဇွတ်ယူခဲ့တာပဲ မိလား"

အရိ ပ်ကသုတကိုတစ် ချက် ကည့် ပီ း ေခါင်းေလးငံ သွားလ င်

 "မင်းခံ စားေနရတာေတွကိုငါနားလည်တယ်အရိ ပ်၊မင်းအမှားလံးု ဝမဟုတ်

ဘူးငါသိတယ်၊အခု မင်းနဲbossြပန်
့ အဆင်ေြပသွား က ပီ လား"

"အင်း၊ငါဘာဆက်လပ
ု ် ရမှနး် မသိဘူး"

"ခု ချ ိန်bossမင်းကိုဖွင်ေ
့ ြပာလည်းမင်းလက်ခံ င
ုိ ်မှာလား"

"ဟင့်အင်း၊မဒါနဲသူ ဲ ့ လိမ
့ ကေစ့စပ် ထားတာ၊ငါသူနအခု ု ျ ိ း ကီးမပတ်သတ်

ချင်ေတာ့ဘူး၊ငါအြပစ် မကင်းသလိခ
ု ံ စားရတယ်"

"မင်းဘက်ကမပတ်သတ်ချင်ရင်လည်းbossဘက်ကမင်းကိုလိက
ု ်ပတ်

သတ်ေနဦးမှာပဲ မိလား၊အခု ေတာင်bossမင်းကိုအလွတ်ေပးလိလား၊ဒါနဲမင်

့ း

တိအတူေန ေနတာ ကာ ပီ မိလား"

"ဟိ!ု အင်း"

အရိ ပ်ကို ကည့် ပီ းသုတတစ် ကယ် ကီးသနားလာတာြဖစ် သည်။

အရိ ပ်bossကိုဘယ်ေလာက်ေတာင်ချစ် လဲသူအသိဆံုး။ဒါေ ကာင့်လည်းဒီ

အေြခအေန ကီးကိုလက်ခံေနရတာမဟုတ်လား။အခု အရိ ပ်အြဖစ် က သုတမ

ေြပာရက်။bossဘက်ကတစ် ခုခုကိုြပတ်ြပတ်သားသားလုပ်ဖိလိေ
ု န ပီ ။

"ဟိ ု ငါ ့အထင်ေတာ့bossအေြခအေနကိုအရင်ဆံုးေစာင့် ကည့်လိက

ု ်တာပို

ေကာင်းမယ်ထင်တယ်၊ဟိအ
ု မျ ိ းသမီ းကိုbossမချစ် ဘူးဆိုတာမင်းအသိဆံုး

ြဖစ် မှာပါ၊ဒါေပမယ့်...."

ဒါေပမယ့်သုတတစ် ကယ်မသိဘူး။bossမိ ဘေတွကAussieမှာသက် ှ ိ

ထင် ှ ား ှ ိ ေန ကေသးသည်တဲ။့ မဒါဆိုတဲအ

့ မျ ိ းသမီ းနဲbossကိ
့ ုမိဘချင်း

သေဘာတူ ပီ းေစ့စပ် ေပးထား ကတာဆိုေတာ့။bossကသမိ ဘေတွကို

လွနဆ ုိ ်ပါ ့လား။ဒါမှမဟုတ်ဒီအမျ ိ းသမီ းကိုCoverတွဲေနတာလား။
် န် င

bossကအဲ လ
့ ိလ
ု ပ
ု ် မှာေတာ့မဟုတ်ေလာက်ဘူး။bossကအရိ ပ်ကို သေ ှ တင်

ေပ တင်လိက
ု ်ေနတာ။Bossကအဲ ဒ
့ ါေတွဂ ု စိုက်ေနမှာမဟုတ်ဘူး။bossဘာကို

မှဂ ု စိုက်တတ်လိပဲအခု အရိ ပ်ဒက

ု ေရာက်ေနတာြဖစ် သည်။

ငိမ်ေနတဲသ
့ ကိုအရိ ပ်က ကည့် ပီ း

ု ဲ Heart attack ှ ိ တယ်၊ကိုစက်ကမဒါကိုပဲလက်ထပ် ရ

"ေမ ကီးမှာေဖေဖ့လိပ

မှာ"

ေမ ကီးကေဖေဖ့လိေ
ု မာင်တစ် ေယာက်ကိုေတာင်လက်ခံမေပးခဲ့ တာ။သ

ဝမ် းနဲ လွ
့ ယ်ေမွးထားတဲသ
့ သားအရင်းကိုလက်ခံေပးမှာတဲလ
့ ား။အရိ ပ်

နားလည်ပါသည်။

သုတအရိ ပ်ကိုစိတ်မေကာင်းသလိေ
ု ဆွးေဆွး ကီး ကည့်ေနမိ ေတာ့

"ဟိ ု ငါသကိုချစ် ခဲ့တာ၊ဘာေမ ာ် လင့်ချက်မှမပါပါဘူး၊ဒီအတိင

ု ်း!"

ေြပာရင်း အရိ ပ်အသံတိးု ဖျဖျကတိမ်ဝင်သွားေတာ့၏

"အရိ ပ်ရာ"

သုတအရိ ပ်ကိုယ်ေလးကိုမချ ိတင်ကဲဆဲွဖက်မိသည်။သကိုဖက် ပီ းငိေ

ု နတဲ ့

အရိ ပ်ကိုသုတမ ှစ်သိမ့် င

ုိ ်။ ှစ်သိမ့်စရာစကားလည်း ှ ာမရဘူး။ငါမင်းကို

သနားလွနး် လိေသေတာ့မယ်ထင်တယ်ေဟ့ေကာင်။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"မ ေလးကေဆာက်လပ
ု ် ေရးprojectကိုစစ် ေဆးဖိ ဘယ်သူလိက
ု ်သွားတာ

လဲဦးတိးု ေဝ"
 "အရိ ပ်လိက
ု ်သွားတာပါboss၊ဟိ ု သူကိုယ်တိင
ု ်စစ် ေဆးချင်တယ်ဆိုလိပါ"

စက်ကအလုပ်ကိစနဲဂျပန်
့ ဲ့
ကိုေရာက်ေနတာြဖစ် သည်။မိုးမာန်ကသူနအတူ

ပါလာတာမိ GMဦးတိးု ေဝကိုပဲလှမ်းေမးေနရသည်။အရိ ပ်စစ် ကထင်သည့်

အတိင
ု ်းပင်။ထပ် ပီ းေနမေကာင်းြဖစ် မှာစိုးလိလိက
ု ်မသွားပါနဲလိ
့ သူေသချာ

မှာထားခဲ့ သည်။ဒီေရာက်တာ့လည်းဖုနး် ဆက် ပီ းခဏခဏမှာသည်။'မင်း

ကိုယ်တိင
ု ်လိက
ု ်မသွားနဲ၊တစ်
့ ေယာက်ေယာက်ကိုလတ်လိက
ု ်ပါ'အတန်တန်

ေြပာထားသည်။ဒီေနဖု့ နး် ထပ် ဆက်ေတာ့မကိုင်ေတာ့ဘူး။အရိ ပ်စစ် ကသူမ

ဟုတ်တာတစ် ခုခုလပ
ု ် ရင် စက်ဘက်ကဖုနး် ဘယ်ေလာက်ေခ ေနေနမကိုင်

ေတာ့။

"ကိုယ်သေဘာေပါက်တယ်၊designပိုင်းကဘယ်သူလိက
ု ်သွားတာလဲ ကိုသူ

ရကိုယ်တိင
ု ်လိက
ု ်သွားတာလား"

"သူရက လိက
ု ်မသွားဘူးboss၊ေကာင်းဆက်ကိုထည့်လိက
ု ်တာပါ၊သူဒီက

ု ် ဖိအတွက်ကျန်ရစ် ခဲ့ပါတယ်"
အေရး ကီးတာေတွလပ

သူရကDesign ာနကManagerြဖစ် သည်။သူကိုယ်တိင

ု ်ေတာ့လိက
ု ်သွား

မှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာစက်ေတွးမိ သည်။designဘက်ကဘယ်သူပါသွားတာလဲ

သိချင်လိတမင်ေမးလိက
ု ်ရြခင်းသာ။

"ရ ပီ "

"ဟုတ်ကဲ့ပါboss"
<<<<<<<
>>>>>>>
 "ေဖာင်ေဒး ှ င်းေတွလည်းအကုန ် ပီ းသွား ပီ ဆိုေတာ့ သံုးလအတွင်း

အ ပီ းသတ် င
ုိ ်မှာပါခင်ဗျ"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ၊လိအ
ု ပ် တဲပ
့ စည်းေတွ ှ ိ လာခဲ့ ရင် မ ေလး ု ံ းခွဲ မှာပဲ အရင်

တင်ြပထားလိက
ု ်ေနာ် "

"ဟုတ်ကဲ့ပါခင်ဗျ၊လိအ
ု ပ် တာေတာ့ ှ ိ မယ်မထင်ပါဘူး၊လိအ
ု ပ် တာမှနသ
် မ

အကုနြ် ပင်ဆင်ထား ပီ းပါ ပီ "

ဲ ့ ုေကာင်းဆက်က
အရိ ပ်နကိ ေဆာက်လပ
ု ် ေရးလုပ်မယ့်ကွင်းြပင် ကီးထဲ

မှာလိက
ု ်စစ် ေဆးေနတာြဖစ် သည်။ေဖာင်ေဒး ှ င်းအုတ်ြမစ် ေတွလပ
ု ် ထား ပီ း

တဲအ
့ ထိ ေဆာက်လပ
ု ် ေရးမန်ေနဂျာကတစ် ညေနလံးု အရိ ပ်ကိုေသချာလိက
ု ်

ှ င်းြပေပးသည်။5ဧကေလာက်ကျယ်တဲက
့ ွင်းြပင် ကီးတစ် ခုလံးု လိက
ု ် ကည့်

ရတာမိ ေြခေထာက်ေတာ့နည်းနည်းေညာင်းချင်သည်။

"ဟုတ် ပီ ၊ဒါဆိုက န်ေတာ် တိ ြပန်လိက

ု ်ေတာ့မယ်၊မန်ေနဂျာ လုပ်စရာ ှ ိ

တာသွားလုပ်လိက
ု ်ေတာ့"

"ဟုတ်ကဲ့ခင်ဗျ"

ဲ ့ ုေကာင်းဆက်ကသူတိအတွက်စီစ ်
မန်ေနဂျာထွက်သွားေတာ့အရိ ပ်နကိ

ေပးထားတဲက
့ ားဆီ လမ် းေလ ာက်ထွက်လာသည်။ကိုေကာင်းဆက်ကသ

အလုပ်နားတဲအ
့ ချ ိန် အရိ ပ်ေနာက်တမင်အေဖာ် လပ
ု ် ေပးေနတာြဖစ် သည်။ကို

ေကာင်းဆက်အလုပ်ကေဆာက်လပ
ု ် ေရးအင်ဂျင်နယ
ီ ာနဲပဲ့ စကားေြပာရတာ

ေလာက်သာ။

အရိ ပ်လက်ထဲကfileတစ် ချ ိ ကိုေကာင်းဆက်ကဆွဲယူလိက

ု ်လ င်
 "ရပါတယ် ကိုေကာင်းဆက်၊က န်ေတာ် င
ုိ ်ပါတယ်"

"ရပါတယ် ကိုယ်ကိုင်ခဲ့ေပးချင်လိပါ"

အရိ ပ်က ှ တ်ခမ် းလပ် ု ံ ြပံ းသည်။ေနဝင်စြပ ေနတဲအ

့ ချ ိန်မှာေတာင်

အရိ ပ်မျက် ှာ စ
ု င်စင်ကလင်းေနေသး၏Shirt အြဖ နဲStyle
့ pantအနက်

ေလးဝတ်ထားတာမိ ပို ပီ း ှ င်းသနေ

် ့ နသလိပ
ု င်။အရိ ပ်က တစ် ကယ်ကို

ပီ းြပည့်စံုတဲလ
့ သ ု ဲ။
ူ ားေလးတစ် ေယာက်လိပ

"အရိ ပ်"

အရိ ပ်ကေကာင်းဆက်ကိုတစ် ချက်ေမာ့ ကည့် ပီ း

"ေြပာေလကိုေကာင်းဆက်"

"ကိုယ့်အတွက်right timeဟုတ်မဟုတ်မေသချာေပမယ့်၊ကိုယ်ေနာက်တစ်

ေခါက်ထပ် ေြပာပါရေစ"

အရိ ပ်ေြခလှမ်းေတွတန
ု ခ
် ့ နဲြဖစ် သွားရင်း ေကာင်းဆက်ကိုေမာ့ ကည့်

သည်။

"အရိ ပ်ကိုယ့်ကို စ ်းစားေပး င

ုိ ်မလားဟင်၊ကိုယ်အရိ ပ်ကိုေစာင့်ေနတာ

သံုး ှစ်ေတာင်ြပည့်ေတာ့မယ်ထင်တယ် အဟွနး် !"

"ဟိ ု ကိုေကာင်းဆက်"

"ကိုယ်ရိပ်မိတာတစ် ခု ှ ိ တယ်အရိ ပ်"

အရိ ပ်မျက်လံးု ေလးေတွလက်ခနဲြဖစ် သွားသည်။

"ကိုယ့်ဦးေလးနဲအရိ
့ ပ်ေဖေဖတိကCoupleေတွမိလား"

"ဟိ ု အဲ ဒ
့ ါက"
 "ကိုယ်လည်းေယာကင်ျ္ ားချင်းပဲ စိတ်ဝင်စားတတ်တဲသ
့ ူပါပဲ ၊ကိုယ်

နားလည်ပါတယ်၊အရိ ပ်ကိုလည်း ကိုယ်အဲလ

့ ိထ
ု င်မိလိေလ၊ကိုယ့်ကိုစိတ်မ ှ ိ

့ ၊ေနာက် ပီ းအရိ ပ်န ဲ ဦးေတဇာရဲ

ပါနဲေနာ် ့ ပတ်သတ်မကသားအဖဆက်ဆံေရး

ထက်မပိုဘူးဆိုတာကိုယ်သိတယ်"

အရိ ပ်က လမ် းေလ ာက်ရင်းေကာင်းဆက်ကိုတစ် ချက်ေမာ့ ကည့် ပီ းဘာမှ

မေြပာ။

"ကိုယ်ေြပာချင်တာကအဲ သ
့ ေဘာမျ ိ းမဟုတ်ပါဘူး၊အရိ ပ်ကို ကိုယ်

ယံု ကည်တယ်ဆိုတာပါ၊ကိုယ့်ကိုြပန်စ ်းစားေပးလိရမလား ဟင်"

"ဟိ ု က န်ေတာ် "

"အရိ ပ်မှာ ရည်ရွယ်ထားတဲသ

့ ူ ှ ိ ေနလိလား"

အရိ ပ်မျက် ှာမှာြဖန်းခနဲရဲတက်လာသည်။အရိ ပ် ှ က်သွားတာလား။

ေကာင်းဆက်တစံုတရာကိုေြပးြမင်မိသည်။သေမွးေန ညကအရိ
့ ပ်bossကို

ကည့်တဲအ ု ဲေနတာ
့ ကည့်ေတွ။ ပီ းေတာ့bossကိုကေလးတစ် ေယာက်လိခ

ေတွ။အဲ ည ု ်အရိ ပ်ကိုေပေခ သွားတာလည်းသူြမင်ခဲ့သည်။

့ ကbossကိုယ်တိင

ဲ ့ ပ်စကားေြပာေနတာေတတာနဲအရိ
bossကလည်းသူနအရိ ့ ပ်ကိုချက်ချင်း

လှမ်းေခ တတ်တာေတွ။သူထင်သလိမ
ု ျား!

"အရိ ပ်"

ေ ှ ကသွားေန ပီ ြဖစ် တဲအ

့ ရိ ပ်လက်တစ် ဖက်ကိုေကာင်းဆက်လှမ်းဆွဲထား

ု ်လ င် အရိ ပ်ကသလက်ကိုေကာင်းဆက်လက်ထဲကမသိမသာ ု နး် ထွက်

လိက

သွား ပီ း
 "ဟိ ု က န်ေတာ် အဲဒ
့ ီအေ ကာင်းေတွမစ ်းစားချင်ေသးလိပါ ကိုေကာင်း

ဆက်"

ေကာင်းဆက်ထပ် မေြပာသာေတာ့။အြပန်လမ် းတစ် ေလ ာက်လံးု လည်း

ဲ့
အရိ ပ်ကသူနမျက် လံးု ချင်းဆံုေအာင်ကိုမ ကည့်ေတာ့။Hotelြပန်ေရာက်ေတာ့

ေကာင်းဆက်အေြခအေနကိုပံုမှနြ် ပန်ြဖစ် ေအာင် ကိ းစားရသည်။Key cardနဲ ့

့ န ပီ ြဖစ် တဲအ
အခန်းတံခါးဖွင်ေ ့ ရိ ပ်ကို

ဲ့
"အရိ ပ်ကိုယ်နအတူdinnerေတာ့စားေပးမယ်မလား"

အရိ ပ်ကအခန်းထဲဝင် ပီ းေကာင်းဆက်အတွက်ပါတံခါးဖွင်ေ

့ ပး၏ေကာင်း

ဆက်ကိုအားနာသလိြု ပန် ကည့်လာရင်း

ဲ့
"က န်ေတာ် ကိုေကာင်းဆက်နအတူလိက
ု ်စားပါ ့မယ်"

"ဒါဆို ကိုယ်အရိ ပ်ကိုဖုနး် ဆက်လိက

ု ်မယ်ေနာ် "

"ဟုတ်ကဲ့၊ကိုေကာင်းဆက် ခဏဝင်ထိုင်ဦးေလ"

ေကာင်းဆက်အခန်းထဲဝင်ဖိအလုပ် ေရချ ိ းခန်းထဲကထွက်လာတဲလ

့ ူ

ေ ကာင့်မျက်လံးု ြပ းသွားသည်။အရိ ပ်ကေကျာေပးထားေတာ့မြမင်။

"boss"
ေကာင်းဆက် ု တ်တရက်ေတာ့အံဩ
့ သွားသလို ှ ိ ေပမယ့် ဒါကboss

hotelပဲ ။ဘယ်အခန်းထဲဝင်ေနေနသသေဘာေပါ ့။

စက်ကခပ် တည်တည်ပဲအရိ ပ်ေနာက်တည့်တည့်အထိေလ ာက်လာ ပီ း ှစ်

ေယာက်လံးု ကိုရပ် ကည့်ေနလိက

ု ်သည်။အရိ ပ်ကစက်ကိုေနာက်ြပန်

ေမာ့ ကည့်၏မျက်လံးု ဝိုင်းေတွကအံ ဩ

့ ေနတာသိသာသည်။
 "ဘယ်လိလ
ု ပ
ု ်"

"မင်းတိအလုပ် လုပ်တာစိ တ်မချလိ"

"ေအာ် !"

အရိ ပ်ရဲ ေအာ် !ဆိုတဲစ

့ ကားက ု ိ း ု ိ းသားသားြဖစ် ေပမယ့်စက်ကသကိုရွ ဲ

ေနသလိခ
ု ံ စားလိက
ု ်ရတာြဖစ် သည်။

"အရိ ပ်ကိုယ်သွားေတာ့မယ်၊bossက န်ေတာ့ကို ခင့်ြပ ပါဦး"

ှစ်ေယာက်လံးု ေကာင်းဆက်ကိုတစ် ခုခုြပန်ေြပာဖိ ေမ့ေန ကသလိပ

ု င်။

အရိ ပ်ကbossကိုအံဩ
့ တာမေြပေသးသလိမ ဲ့
ု ျက်လံးု ဝိုင်းေတွနေမာ့ ကည့်ေန

တာြဖစ် ပီ းbossကလည်းအရိ ပ်ကိုြပန်ငံ ကည့်ေနတာ ရဲ ရဲတင်းတင်းစူးစူးနင့်

နင့်။ ပီ းေတာ့ေရချ ိ း ပီ းမိ bossခါးမှာတဘတ်တစ် ထည်တည်းသာပတ်

ု ်တဲအ
ထားသည်။တံခါးပိ တ်လိက ့ ချ ိန်ခဏေလးအတွင်းမှာပဲ bossကအရိ ပ်

ှ တ်ခမ် းကိုငံနမ် းလိက

ု ်တာကိုေသချာြမင်လိက
ု ်ရသည်။လ ပ် တစ် ြပတ်ခဏ

ေလးပဲ ြမင်လိက
ု ်ရတယ်ဆိုေပမယ့်bossအရိ ပ်ကိုငံနမ် းလိက
ု ်တာေသချာ၏
<<<<<<<
>>>>>>>
စက်ကအရိ ပ်ရဲ ှ တ်ခမ် းေတွကိုလတ်မေပး။တစ် ကိုယ်လံးု ကိုေပပိုက် ပီ း

ယစ် ယစ် မူးမူးနမ် း ိက်ေနတာြဖစ် သည်။အရိ ပ်တစ် ကိုယ်လံးု စက်ရင်ခွင်ထဲ

ြမ ပ် ေနေတာ့၏စက်က ှ တ်ခမ် းေတွလ ာေတွအြပင် သမျက် ှာတစ် ြပင်လံးု

ပါနမ် း ိက်ေတာ့စက်ရင်ဘတ်ေတွကိုထု ု ိ က်လာရင်း

"ဖယ်ေပးဦး"

ု နး် ထွက်ေနသူကိုေစခနဲေကာက်ေပ ပီ းအိ ပ်ရာဘက်ကိုေခ လာခဲ့ လ င်

 "ေရအရင်ချ ိ းဦးမယ်၊ချေပး"

စက်ကအိ ပ်ရာေပ ကနလ

် ့ န ် ြဖတ်
့ အရင်ချေပးလိက
ု ် ပီ း အေပ ကအုပ်မိုး

ထားလိက
ု ်သည်။မျက် ှာဆီ ကိုေနာက်တစ် ကိမ်ပူးကပ် မယ်လပ
ု ် ေတာ့ စက်

ရင်ဘတ်ေတွကိုလက် ှစ်ဖက်န ဲ တွ
့ နး် ထားကာ

"ေရချ ိ းချင်လိပါ"

"ေနာက်မှချ ိ း"

"ဟင့်အင်း"

ု တာ့မယ့် ု ပ်လဲ။စက်လတ်ေပးလိက
ကျစ် !ဘာလိငိေ ု ်ရေတာ့သည်။အိ ပ်ရာ

ေပ ပတ်လက်ကျန်ခဲ့တဲစ
့ က်ကိုလှည့်မ ကည့်။ေရချ ိ းခန်းထဲတန်းဝင်သွား

ေတာ့၏စက်ဂျပန်ကအလုပ်ကိစေတွ ပီ းတာနဲမ့ ေလးကိုပဲတန်းလာခဲ့ လိက

ု ်

တာြဖစ် သည်။ဒီေနေရာဆိ
့ ုအရိ ပ်စစ် တိမ ေလးေရာက်ေနတာ ှစ်ရက်ေတာင်

ှ ိ ေန ပီ ။ဟိေ
ု ကာင် ေကာင်းဆက်ကိုသူနည်းနည်းေလးမှမယံု။

ေရချ ိ းခန်းထဲကြပန်ထွက်လာသူကိုစက်လိက
ု ် ကည့်ေနလိက
ု ်သည်။

ေရချ ိ း ပီ းစမိ ထင်သည်။မျက် ှာေလးက ကည်လင်ေန၏ ှ တ်ခမ် းပါးေတွ

ကပိုရဲေနသလိ။ု ြဖ ေ
ု နတဲအ
့ ေပ ပိုင်းအလှကိုေသချာ ကည့်ရင်းခါးသိမ်သိမ်

ကိုပါတစ် ဆတ်တည်းအ ကည့်ေရာက်သည်။ ပီ းေတာ့ြဖ ေ

ု နတဲေ
့ ြခသလံးု

ေဖွးေဖွးများ။

အချ ိန်ဆဲွေနသူကေခါင်းပါေလ ာ် လာပံုရကာဆံ ပင်သုတ်ေနတာမ ပီ း င

ု ိ ်မ

စီ း င
ုိ ်။ဒီဆံပင်ခပ် တိတ
ု ိက
ု ို ဒီေလာက်သုတ်ေနစရာလိသ
ု လား။

"အရိ ပ်စစ် ဒီလာခဲ့ ငါသုတ်ေပးမယ်၊မင်းဆံ ပင်"

 "ဟင့်အင်း ရတယ်"

စက်စိတ်မ ှ ည်ေတာ့။အိ ပ်ရာေပ ကဆင်းကာဘီ ဒိမ

ု ှနေ
် ှ ေခါင်းသုတ်ေန

သူကိုေကာက်ေပပစ် လိက
ု ်လ င်စက်လည်တိင
ု ်ကိုကမန်းကတန်းဖက်ထား

ရင်း

"အခန်းေြပာင်းေနလိက
ု ်မယ်"

"ဘာလိလဲ၊ဘာအတွက်လဲ"

"ဟိ"ု

"မေြပာင်းရဘူး"

စက်ကအိ ပ်ရာေပ ကိုကနလ

် ့ န ် ြဖတ်
့ တင်ကာသေြခေထာက်ေတွ ကား

ေနရာဝင်ယူရင်းအေပ ကေနအုပ်မိုးထားလိက
ု ်သည်။သလက် ှစ်ဖက်ကို

ေခါင်းအေပ ဖိ ကပ် ချ ပ် ထားလိက

ု ် ပီ းသနား နားအထိတိးု ကပ် သွားလိက
ု ်ကာ

"လိခ
ု ျင်တယ်၊တပတ်ေကျာ် ေန ပီ "

"ဟင့်အင်း"

စက်ကသူဘာေြပာေြပာဂ ု မစိုက်ေတာ့။နားရွ က်ဖျားေတွကိုလ ာနဲလျက်

့

ကာလည်တိင
ု ်ေတွအထိေတာက်ေလ ာက်စုပ်ယူသည်။ေရချ ိ း ပီ းစမိ တစ်

ကိုယ်လံးု းူ ညံ့အိစက်ေန၏လည်ပင်းေတွကတစ် ဆင့် ရင်ဘတ်ေပ ကအသီး

ငယ်ကိုစုပ်သည်။လက် ှစ်ဖက်ကိုေြမာက်ထားတာေ ကာင့် ချ ိ င်းေတွထဲ

အထိလ ာနဲလျက်
့ သည်။ ပီ းေတာ့အေပ ပိုင်းတစ် ခုလံးု ပဲ ။

"အင်း! ဟင်း!"
 ေမာ့ညည်းေနသူ၏ ှ တ်ခမ် းေတွကိုစက်စုပ်ယူရင်းလ ာေတွအထိရစ် ပတ်

သည်။စက်၏ဆာေလာင်မွတ်သိပ်ေနတဲအ
့ နမ် းေတွကသမျက် ှာတစ် ြပင်

လံးု ကိုစိုစွတ်ေြပာင်လက်ေစသည်။အနမ် းေတွ ကားအသက်လု ေနသူကို

မက်မက်ေမာေမာစိုက် ကည့်ရင်းအနမ် းေတွကိုြပန်ဆက်သည်။ဒီေကာင်

ေလးကိုသူသိပ်ချစ် သည်။တစ် ပတ်ပဲမေတရတာေတာင် သူမေနတတ်။

စက်ခါးကတဘတ်ကိုဆဲွြဖည်ရင်းတစ် ဆတ်တည်းသခါးကတဘတ်ကိုပါ

ြဖည်ချလိက
ု ်သည်။အိ ပ်ရာေပ ကနလ
် ့ န ် ြဖတ်
့ တင်ထားတာမိ ခါးေအာက်ပိုင်း

လွတ်ေနသူကေြခေထာက်ေတွကိုေြမာက်ထားရသည်။စက်ခပ် ြမန်ြမန်ပဲ

ေပါင် ှစ်ဖက်ကိုေြမာက်ကိုင်ကာပန်းေရာင်အေပါက်ငယ်ကိုလ ာနဲလျက်

့

လိက
ု ်သည်။

"အင်း!ဟာ့!"

ခဏအ ကာသအရာသူလက်န ဲ ပွ့ တ်ဆဲွရင်းမချ ိမဆန ် ညည်

့ းည

ေတာ့၏စက်ြပန်ထရပ် ကာသေပါင်ေတွ ကားေနရာဝင်ယူလိက

ု ်ေတာ့

မျက်လံးု ေတွေမှးစင်းကာစက်လပ
ု ် သမ လိက
ု ် ကည့်သည်။သူကိုယ်တိင
ု ်

ကေတာ့စက်ကိုမြငင်းဆန် င
ုိ ်ေတာ့။စက်ကကိုယ်ကိုနည်းနည်းကိုင်းကာ

အေ ကာ ပိ င်း ပိ င်းထေနတဲအ
့ ရာနဲအေပါက်
့ ငယ်ဆီဖိသွင်းလိက
ု ်လ င်

"အာ့! အာ့!"

တင်းကျပ် ေနတဲခ
့ ံ စားချက်ကစက်ကိုထိနး် ချ ပ် ရခက်ေစသည်။ ပီ းေတာ့

သဆီ ကညည်းည သံေ ကာင့်အေပါက်ငယ်ဆီတစ် ချက်ချင်းထိုးသွင်းရတာ

အားမရေတာ့။ထိေနာက်သခါးသိမ်သိမ်ကေနဆွဲကာတရပ် စပ် ထိုးေဆာင့်

မိ သည်။

"အား! အား! အား!"

ဘယ်ဆီကို မင်းေရာက်ေနမလဲ......

ဘာေတွကိုမင်းလုပ်ေနမလဲ.....

ညည်းေနသဖုနး် ကထြမည်လာတာြဖစ် သည်။

"အား! ခဏရပ် ေပး၊ဖုနး် လာေနတယ် အာ့!"

စက်ကသအရာကိုထုတ်မေပးပဲ အိပ်ရာစပ် ကဖုနး် ကိုလှမ်းယူ ပီ းေပးလိက

ု ်

သည်။

"ကိုေကာင်းဆက်!"
"........"
ေကာင်းဆက်သကိုdinnerစားဖိ လှမ်းေခ ေနပံုရသည်။စက်ကတစ် ချက်

ေဆာင့်ထိုးပစ် လိက
ု ်လ င်

"အင်း...ဟင်း....က န်ေတာ် ေခါင်းနည်းကိုက်ေနလိ မစားေတာ့ဘူး အာ့!"

ဟိဘ
ု က်ကဘာေတွဆက်ေြပာေနသည်မသိ။စက်ကတစ် ချက်ချင်းေဆာင့်

ထိုးပစ် လိက
ု ်သည်။

"ဟင့်! ေနပါေစ က န်ေတာ် မလိက

ု ်ေတာ့ အာ့!"

စက်ကဖုနး် ကိုဆဲွလပ
ု စ် လိက
ု ်တာမိ

"ဘယ်လိြု ဖစ် ေနတာလဲ၊ဖုနး် ေြပာလိမ ပီ းေသးတာကို အား! ဟာ့!"

 စက်ကဖုနး် ကိုအ ပီ းချပစ် လိက
ု ် ပီ း အိ ပ်ရာအစပ် ြပန်ပစ် တင်လိက
ု ်ကာ

အဆက်မြပတ်ေဆာင့်ပစ် လိက
ု ်သည်။

"အား! ကိုစက်! ြဖည်းြဖည်း အား!"

ညည်းည ေနသူကိုဒးူ ေခါက်ေကွး ှစ်ဖက်ေအာက်ကေနဆွဲေပလိက

ု ် ပီ း

မတ်တပ် ရပ် ရင်းလပ် ှ ားလိက

ု ်သည်။ခဏ ကာေတာ့

"အဲ လ
့ ို ကီးမေနတတ်ဘူး အာ့! ခါးနာတယ်"

ထိုအခါမှ ေမရာေပ အသာြပန်ချေပးရသည်။စက်လည်းခု တင်ေပ တက်

လာလိက
ု ်ကာသေြခေထာက်ေတွ ကားေနရာယူလိက
ု ်သည်။ ှ တ်ခမ် းေတွကို

ဲ ့ နး် ကိုင်ေပးသည်။ဒီေကာင်
ဖိ ကပ် နမ် းေတာ့ စက်မျက် ှာကိုလက် ှစ်ဖက်နထိ

ု ဲ ထပ် လိခ
ေလးလည်း စက်လိပ ု ျင်ေနေသးတယ်။

စက်အနမ် းေတွကိုရပ် လိက

ု ် ပီ းသေြခဖဝါး ှစ်ဖက်ကိုေြမာက်ကိုင်လိက
ု ်

သည်။ေြခေချာင်း ှ ည် ှ ည်ေလးေတွကိုကုတ်ထား၏ဒီေကာင်ေလးမှာ

ေြခသလံးု ေဖွးေဖွး၊ေပါင်တံသွယ်သွယ်ေတွကအစ ထိရက်စရာမ ှ ိ ေအာင်

ေြပြပစ် လှပေနတာြဖစ် သည်။စက်ကသေြခမေလးကိုငံစ

ု ုပ်လိက
ု ်သည်။စက်

ကိုေငး ကည့်ေနကာဘာမှမေြပာ။ေြခသလံးု ေတွကတစ် ဆင့်ေပါင်တံသွယ်

သွယ်ေတွအထိြဖည်းြဖည်းချင်းနမ် း ိက်လိက
ု ်၊လ ာနဲလျက်
့ လိက
ု ်။ဒီေကာင်

ေလးတစ် ကိုယ်လံးု ထိေတချင်စရာေတွချည်းပဲ ြဖစ် သည်။

သအရာငယ်ကိုငံစ
ု ုပ်ေပးလိက
ု ်ေတာ့ပါးစပ် ပိတ်ညည်းည သည်။ခဏ ကာ

ေတာ့ခါးေလးေကာ့ကာ

"မရေတာ့ဘူး အာ့! ဟာ့!"

 ထိုအခါမှသေြခေထာက် ှစ်ေချာင်းကိုပူးေြမာက်ကိုင်ထားလိက
ု ်ရင်း

အေပါက်ငယ်ဆီေနာက်တစ် ကိမ်တိးု ဝင်လိက

ု ်သည်။ေြခေထာက် ှစ်ေချာင်း

ပူးကိုင်ထားတာေ ကာင့်အတွင်းထဲစက်အရာကပို ပီ းတင်းကျပ် ေနသလိပ

ု င်။

ု ်ေအာ် ညည်းမိ တဲအ

တရပ် စပ် တိးု ဝင်ရင်းစက်ကိုယ်တိင ့ ထိပဲ။

"အာ့! ဟာ့!"

"အား! အား! အား!"

စက်သေြခေထာက်ေတွကိုြပန်ခဲွ ပီ းဒူးေခါက်ေကွးကကိုင်ကာအဆတ်မ

ြပတ်တိးု ဝင်မိြပန်သည်။အတန် ကာေအာင်တိးု ဝင် ပီ းမှ ပီ းချင်လာတာ

ေ ကာင့် အထဲကေနဆွဲထုတ် ပီ းသအရာေလးနဲပူ့ းကိုင်ကာအဆက်မြပတ်

ပွတ်ဆဲွလိက
ု ်သည်။

"အား! အား! ဟာ့!"

် ့ ျ ဲကုနသ
ခဏ ကာေတာ့အရည်တစ် ချ ိ သဗိုက်ေပ ြပနက ် ည်။ပင့်သက် ိ က်

ကာေမာေနသူကမလပ် င
ုိ ်ေတာ့။စက်ခဏေန ပီ းေတာ့ခါးမှာတဘတ်ြပန်

ပတ်ကာ ေရချ ိ းခန်းထဲဝင်သည်။အစအဆံုးသန ် ့ ှ င်းေရးလုပ်ေပး ပီ းတာနဲ ့

ေစာင်ြခံ ေပးလိက
ု ်သည်။စက်ကအိ ပ်ရာေပ ကေနေြခေထာက်ချထိုင်ရင်း

အိ ပ်ေနသူဘက်လှည့်ကာ

"ညစာမစားေတာ့ဘူးလား"

"ဟင့်အင်း စားချင်စိတ်မ ှ ိ ဘူး"

"တစ် ခုခုေတာ့ စားရမှာေပါ ့၊ဒီမှာအီ တလီmenuအသစ် ေကာင်းတယ်ေြပာ

တယ်၊စား ကည့်မလား၊အခန်းထဲလာပိ ခိုင်းလိက

ု ်မယ်"
 "ဟင့်အင်း"

"ဒါဆို ဘာစားချင်လဲ၊မင်းဘာမှသိပ်မစားတာ ကာေန ပီ မလား"

"အချ ်ေပါင်း"

"ဘာ!"

စက်မျက်ခံုးေတွတန
ွ ေ
် ့ ကွးမိ ေတာ့သည်။ဒီေကာင်ေလးအချ ် ကိ က်တာ

ကိုလက်ခံသည်။အခု က များေန ပီ ။ဟိတ

ု ေလာကလည်းအိ မ်က

ေကာင်မေလးေတွ ု က်ရပ် ကွက်ထဲအထိအချ ်ေပါင်းလိက

ဟိဘ ု ်ဝယ်ေပးရ

သည်တဲ။့

"တြခားဟာေြပာအရိ ပ်စစ် ၊မင်းအချ ်ေတွချည်းစားေနတာ"

"ဟင့်အင်း၊တြခားဟာဆိုမစားချင်ဘူး၊ေနပါေစေတာ့"

ဟိဘ
ု က်ေတာင်လှည့်သွားလိက
ု ်ေသးသည်။ကျစ် !ဒီေကာင်ေလးအေ ကာ

မာ ပီ ဆိုဘယ်သူမှလိက
ု ်မမှီေအာင်ပင်။စက်ခုတင်ေပ တက်လိက
ု ်ကာ ေဘး

လှည့်အိပ်ေနသူေဘးေစာင်းလှဲချလိက
ု ်သည်။ ပီ းမှနား နားကပ် ကာ

"အရိ ပ်စစ် မင်းဗိုက် ကီးေနတာလား အား!"

စက်ဂုတ်ပိုးကိုကုနး် ကိုက်ပစ် လိက

ု ်တာြဖစ် သည်။ ု တ်တရက်မိေ ှ ာင်ချ ိန်

လည်းမရလိက
ု ်။

"အား! လတ်ေတာ့ ေနာက်မေြပာေတာ့ဘူး"

ထိုအခါမှလတ်ေပးတာြဖစ် သည်။ေဘးကိုြပန်လှည့်သွားကာ ငိမ်ကျ

သွား၏ ှ က်ကျ ှ က်တတ်ေသးသည်။

 စက်Receptionကိုဖုနး် ဆက်ေခ ေတာ့Managerကိုယ်တိင
ု ်လိက
ု ်လာ၏စက်

အိ ပ်ရာေဘးစားပွဲေပ ကနာရီ ကိုယူ ကည့်ေတာ့ ည9နာရီ မထိုးေသး။

"အခု ချ ိန်အချ ်ေပါင်းရ င

ုိ ်လား"

"ဗျာ! အဲ ! ညေဈးတန်းေတွဘက်ေတာ့ရေလာက်မယ်boss"

"သွားဝယ်လာခဲ့ "

"ဟုတ်ကဲ့ပါboss၊ချက်ချင်းစီ စ ်လိက
ု ်ပါ ့မယ်"

စက်ကအိ ပ်ေနသူဘက်လှည့်ကာ

"ဒါပဲ လား ဘာမှာဦးမလဲ"

"ေဂွးသီးတစ် မျ ိ းပဲ ၊အမနမ

် ့ ထည့်ဘူး"

ေဘးလှည့်အိပ်ေနရင်းလှည့်မ ကည့်ပဲေြပာေနတာြဖစ် သည်။စက်

ကManagerဘက်ြပန်လှည့်ကာ

် ့ ထည့်န"ဲ ့
"ေဂွးသီးတစ် မျ ိ းပဲ ၊အမနမ

"ဟုတ်ကဲ့ပါboss"

Managerြပန်ထွက်သွားမှ

"အရိ ပ်စစ် အမနမ

် ့ ပါပဲ စားရင်ချ ်တယ်မဟုတ်ဘူးလား၊မင်းချ ်မှာေပါ ့"

"ချ ်ချ ်ေလးစားချင်လိ"

အသံကတိးု ဖျဖျ။ဒီေကာင်ေလးေြပာေတာ့သာမ ကိ က်တာ။ကျစ် !

<<<<<<<<
>>>>>>>>
ေကာင်းဆက်တစ် ကိုယ်လံးု ထူပူေနသည်။အရိ ပ်ဖုနး် ကဘယ်ေလာက်ေခ

ဲ ့ နး် ေြပာေနခဲ့ တန
ေခ မကိုင်ေတာ့တာြဖစ် သည်။ ပီ းေတာ့သူအရိ ပ်နဖု ု း် က
အရိ ပ်အသံကမချ ိမဆနအ
် ့ ားတင်းေြပာေနရသလိမ
ု ျ ိ း။ေခါင်းကိုက်ေနတာနဲ ့

လံးု ဝမတူ။တစ် ခုခုေ ကာင့်ညည်းည ေနတာေသချာသည်။သူလည်း

အေတအ ကံ ှ ိ သူတစ် ေယာက်ပဲ။မသိပဲေနပါ ့မလား။ဖုနး် ကျကာနီး'ဘယ်လို

ြဖစ် ေနတာလဲ ် က်ေနတာကို'ဆိုတဲအ

ဖုနဆ ့ သံန ဲ ညည်
့ းည ေနတဲအ
့ သံကနား

ထဲပဲ့တင်ထပ် ေနသည်။ေသချာသည်။bossနဲအရိ
့ ပ်ြဖစ် ေန ကတာ။

ေနာက် ပီ းbossကအရိ ပ်အခန်းထဲေပ တင်ဝင်ေနတာြဖစ် သည်။ဘယ်သမှ

ဂ ု မစိုက်ဘူးဆိုတဲအ ဲ့
့ ကည့်ေတွန။အရိ ပ်ကလည်း သကိုေတာ့လက်ေလး

ေတာင်ေပးမကိုင်ချင်။မသိမသာ ု နး် ထွက်သွားသည်။bossနဲကျ

့ ညည်းည

ေနတာဟန်ေတာင်မေဆာင် င
ုိ ်။bossမှာေစ့စပ် ထားတဲအ
့ မျ ိ းသမီ း ှ ိ ေနတာသိ

ဲ့
ရက်နေတာင် ။ေတာက်! ေကာင်းဆက်နာသာခံ ခက်ြဖစ် ေနသည်။ ု တ်တရက်

မိ Recordလည်းယူမထားလိက
ု ်ရ။

ဖုနး် နံပါတ်တစ် ချ ိ ကို ှပ

ိ ် လိက
ု ်ရင်း

"GMလား"

"ေကာင်းဆက်လား ေြပာေဟ့ေကာင်"

"bossဇနီးေလာင်းနံပါတ်GMမှာ ှ ိ သလားလိ"

"ငါ ့ဆီ ဘယ် ှ ိ မလဲ၊ဘာြဖစ် လိလဲ"

"ဘာမြဖစ် ပါဘူး GMဒါပဲ ဗျာ"

ဲ ့ မှာမတရားတာမ ှ ိ ဘူးမဟုတ်လား။
အချစ် နစစ်
<<<<<<<<
>>>>>>>>
2,January,2021
 Note:Hotelခန်းကိုေ ှ မှာဆင်ဆာြဖတ်ထားတာကအခု အပိုင်းမှာRated

systemနဲအေရာက်
့ ပိေပးချင်လိပါ ေအာ် 🙄ဖတ်မရရင် libraryထဲကထုတ် ပီ းမှ

ြပန်ထည့် ပီ းဖတ်ပါေနာ် ။ေကျးဇူးတင်ပါတယ် ှ င်။့

Part-27

(Z&U)
" အာက ပ စာၾကည့◌န◌းထဲ
္ ကိုလာခဲ့ "

"ဟင့ ◌င္◌း"

"ဘာဟင့ ◌င္◌းလဲ၊မင္◌းကိုအလုပ္ လုပိ ေ႔ခေၚနတာ"

ထိုသိုေ႔◌ျပာလိက
ု ွၿငိ မားသည္။တစက န◌းဆီ
္ ကဘာသံမွထပ္

မၾကားေရတာ့။

"ငါ ့အခန◌းလာပါဆိ
္ ုေ◌တာ့ မင္◌းလာလိ႔
ု လား၊မင္◌းအခန◌းထဲ
္ လာမယ္

ဆိုေ◌တာ့လည္◌းအလာမခံ ဘူးမလား"

"အခု လာမယိ ၿပီ းေ◌ရာမလား"

" ပ ေ
ွ မ◌ျပာပဲ "

တီတီ! ဖုန◌းကအၿပီ
္ းက် သားၿပီ ◌ျဖစည္။သူကပဲ စိတရွ းရွိ ေရ

သးသည္။စက သ ် ငကဘိ လပ္ေ◌◌ျမစကံ◌◌

ု ျပႆ နာ သားရွ င္◌း

ု ဴွးေကြငအ လဲသံ◌းု စားလု ပဲ အမႈမို႔

ခဲ့ ရတာ◌ျဖစည္။စကံ◌မ စကိ

ယိ င သားလိ႔
ု မရ။စာရင္◌းေ◌ တအစအဆံ ◌းု ◌ျပ စပီ းအမႈပါတစါ

တည္◌းြဖင့◌ဲ ရတာေ◌ၾကာင့ ◌ိ မွာေ◌လးရက္ေ◌လာကကာ သားသည္။

စကံ◌က
ု ၿမိဳ႕ျပငွာမို႔ ဟိတ
ု စ္ေ◌ယာကိ တမင္ေ◌ခၚမ သားခဲ့ တာ◌ျ

ဖစည္။ေ◌လတိက ု ဲ႔ဆို◌ျပ ာ် းမွာစိုးတာေ◌ၾကာင့ ◌ည္◌း

ု ာတိက
ပါသည္။◌ျပည့◌◌
ံ က
ု လည္◌းသူ႔ကိုMedical checkupလုပ္ေ◌ပးခ် င္၍ အ

ဆင္ေ◌◌ျပ ငာေ◌ခၚခ် ငါသ ိ ေ◌တာ့ဘယိ ေမွခၚ သားလိ႔

ု မျဖ

စ္ေ◌တာ့တာေ◌ၾကာင့ ◌ားခဲ့ ရသည္။

စက္◌ျပနေ◌ရာက
္ ာေ◌တာ့သူ႔ကိုေမ တ႕။ညစာဆင္◌းစားမစားေ◌

ဒၚႀကီးကိုေ◌မးၾကည့◌ေ
္ ◌တာ့' ကာင္◌းေ◌ကာင္◌းစားမ သားစားပါ

ဘူးသားရယ္'တဲ။့ မနကွ◌ျပည့◌◌
ံ က
ု ိုေ◌သခ် ာေ◌မးၾကည့ေ◌တာ့မည္။

ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးကိုၾကည့◌တာစကားမရ။အ ငအဲ လ
့ ိမ
ု ဟုတ။္ စား

စရာရွိ တာစားေ◌သးသည္။

ဲ အတူစာၾကည့◌န◌းထဲ
တံခါးေ◌ခါကံန႔ ္ Fileေ◌ တတစ ပကီး

နဲေ႔ရာကာသူကိုစက္ေ◌သခ် ာၾကည့◌သ
ိ ည္။မ် ကံ◌းု ဝိုင္◌းေ◌

လးေ◌ တနဲ႔စကိ ◌ျပ ကည့ ◌ည္။အိ မ္ေ◌နရင္◌းခ် ားေ◌ဘာင္◌း

ဘီ အျဖဴ ေ◌လးနဲ႔ညဝတက်ႌအျဖဴ ကကိပ္ေ◌လးဝတားကာ မ် က္

ာွ ေ◌လးေကတာ့ၾကည္ေ◌နသလိပ
ု ါပဲ ။ေ◌နရထိုငတာသိပဆိုးႀကီး

မဟုတေ
္ ◌လာက္။

စကစာၾကည့◌ား ပဲ မွာမထိုငဲဆကီန႔
ဲ ဆိုဖာအပိုခ်ထားတဲဘ
့ က္

မွာထိုငေ
္ ◌နတာ◌ျဖစည္။စကနားကို◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င္◌းေ◌လ်ာွ က္

လာရင္◌း စက္ေ◌ဘးမွာဝငိ င်ွင္

"မင္◌းညစာေ◌ကာင္◌းေ◌ကာင္◌းမစားဘူးဆို"

"ရင္◌ျပည့◌ေ
္ ◌နလိ႔
ု "
 စေကဘးကိုငဲၾ
့ ကည့◌ပီ းေ◌◌ျပာေ◌တာ့စကိ ◌ျပ ကည့ေ◌န။

Printထုတားတဲစ
့ ာြ႐က္ေ◌ တကိုတစ ခ် င◌
္ း◌ျပ ေ
ီ ◌နတာ◌ျဖစည္။

" ပည့◌◌
ံ န ဲ ေမန႔က သား◌ျပျဖစယိ ဘာတဲလ
ု ႔ ့ ဲ"

"အားနည္◌းတာေ◌လာကါပဲ ၊ေ◌နာကစတ္ေ◌လာက္ေ◌နမွေအ◌ျဖ

အတိအက်သိရမယ္ေ◌◌ျပာတယ္"

"အင္◌း"

အ ိ ပလကွတိ းရမယ့◌ာြ႐ကထပိ ကိ သူေ႔ရွ ႕ေခ် ပးလို

က်ွင္

"လကွတိ းရမွာေ◌ တလား"

"အင္◌း"

ဖလ ယကက္ေ◌ သး ကကဲ႔Casual pantဝတားသူကိုအရိ ပ္ေ◌သ

ခ် ာၾကည့◌သ
ိ ည္။ေ◌ရခ်ိဳးၿပီ းစမို႔ထငည္။မ် ကွာကၾက ငွ

င္◌းသနေ႔န၏အနီ
္ းကပိ ႔နႈတမ္◌းေ◌မႊးေ◌ရးေ◌ရးေ◌ တကိုပါ◌ျမ

င္ေ◌နရသည္။သူလည္◌းအခု ေ◌နာကိ င္◌း အိ မ ပသ ရွိ ။over

seaေ◌ တလည္◌းမၾကာခဏ သားေ◌နရတတည္။ဒီၾကားထဲသ င

် ္

ဘိ လပ္ေ◌◌ျမစကံ◌က
ု ပါ◌ျပႆ နာထပတ္ေ◌တာ့ မအားတဲၾ
့ ကားထဲကအ

လုပိ ေ◌ေနတာ့၏

ု အမႈေကရာ ဘယိ ◌ျဖ စားၿပီ လဲ"

"သ ်ငကံ◌က

အရိ ပ္ေ◌မးေ◌တာ့လကွတိ းေ◌နရာကတစ် ကွည့ ◌ကည့ ◌ည္။

ၿပီ းမွ
 "အမႈြဖင့ ◌ားခဲ့ ရတာေ◌ပါ ့"

" အာ◌္"

အ ိ ပည္◌းအခု ေ◌နာကိ င္◌းသူေ႔နာကိ ဘယိ မွမလိက

ု ိ င္။

ရံ ◌းု ေ◌တာငံ◌မ
ု ွ က္◌ျဖစ္ေ◌အာငနည္◌းႀကိဳးစားေ◌နရတာ◌ျဖစ

ည္။က်န◌းမာေ◌ရးကလည္
္ ့ ကားထဲကခ်ဴ ခ်ာေ◌နတာ။လူ
◌းဂ ု စိုက္ေ◌နတဲၾ

တစိ ယံ◌းု ႏြ◌မ္◌းေလ်နသလိပ

ု င္။အစားလည္◌းေ◌ကာင္◌းေ◌ကာင္◌း

စားလိ႔
ု မရ။ရင္◌ျပည့◌ေ
္ ◌နသလိလ ု စွ ပွပဲ ႔ဘာ◌ျဖစွန◌းမသိ
ု ိတ ္ ။

ကို◌ျပည့◌◌
ံ ေ
ု မန႔ကလိက
ု ္◌ျေပပးတဲအ
့ မေကတာ့ အားနည္◌းေ◌နသည္

တဲ။့ ကို◌ျပည့◌◌
ံ ေ
ု ◌နာကပွာလိက
ု ာက ေအနအထို ငင္◌ျခငက

ဖို႔!

ေအ တးမဆံ ◌းု ခငါး◌ျပငဲ ွာေ◌ခါင္◌းႀကီးနစ္ဝငာေ◌တာ့အရိ ပ္

လန႔္ သားသည္။ ု န◌းမ

္ ထကိ ငင တစိ ယံ◌းု ကိုသူ႔ရ ငငဲ

ဆဲ သင္◌းေ◌နတာ◌ျဖစည္။သူ႔အားႀကီးနဲ႔ယွဥပီ းမ ု န◌း
္ င
ုိ ္ေ◌တာ့

သူ႔ရ ငငဲတန◌းေ◌ရာ
္ ကားေရတာ့၏ရ ငငဲေကနအလန႔တၾ
္

ကားေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ း ု န◌းလည္
္ ◌း ု န◌းကာ
္

"ဘာ လုပ္ တာလဲ"

ဘာတ စန◌းမွ
္ မတုန႔ျပ
္ ဲ ရဲ တင္◌းရီ ေ◌ေဝနတဲမ
့ ် ကံ◌းု ေ◌ တနဲ႔အ

ရိ ပ် ကွာကိုစူးစိုကကည့ ◌ည္။သူ႔အသကွဴသံ◌ျပင္◌း◌ျပင္◌းေ◌ တ

ကအရိ ပ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု ကို◌ျဖန႔က်

္ က္ေ◌န၏အရိ ပ္◌ျပနေ◌မာ့
္ ၾ
ကည့◌ေ
္ ◌နရင္◌းတစ ခု ကိုစိုး ိ ပာေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။သူ႔မ် ကွာႀကီး

ငံ◌႔
ု က်လာတာနဲ႔ လကွစကဲ႔ထိန◌းကိ
္ ု ငားလိက
ု ပီ း

"လကွတေ
္ ◌ တထိုးလိ႔
ု ျပီ းၿပီ လား မနက္◌ျဖန!"္

"ၿပီ းၿပီ "

ေ◌◌ျပာၿပီ းတာနဲ႔အရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တကိုငံ◌စ

ု ုပ္ေ◌တာ့သည္။ေ◌ရွ ာင္

တိမ္◌းေ◌ပမယ့◌္ အရိ ပ္ေ◌ရွ ာငဲ ေ◌နရာတိင

ု ္◌းသူ႔မ် ကွာႀကီးကကပ္

ပါလာတာပဲ ◌ျဖစည္။သူလိခ
ု ် ငာ ငာကိုမွဂ ု မစိုက္။အနမ္◌းေ◌ တ

ကအစပိုင◌
္ းႏ◌ူးညံ့သလိထ
ု ေငပမယ့◌ေ
္ ◌နာကိ င္◌းၾကမ္◌းတမ္◌း

လာေ◌နသည္။အရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တကိုအငမ္◌းမရစု ပ ေ◌နတာေ◌ၾ

ကာင့◌္ ္ းြပတိ ကဲ အသံေ◌ တကက်ယ္ေ◌လာ ငာ ထက္

နႈတမ္◌းခ် င◌

ေက်န၏

နႈတမ္◌းေ◌ တကတစင့ ◌်ွာေ◌ တထဲအထိရစတ္ေ◌မႊေ◌ ာွ က္◌ျ

ပ ည္။ၾကာေ◌တာ့သူ႔အနမ္◌းေ◌ေ တအာကအ ိ ပိ ယိ င

ည္◌း ု န◌းမ
္ ထကိ င္ေ◌တာ့ဘူး။ထိုအနမ္◌းၾကမ္◌းၾကမ္◌းေ◌ တကပဲ

အ ိ ပိ ယစ းလာေ◌ေစတာ့တာ◌ျဖစည္။သူနမ္◌းလာတိင
ု ္◌းဘယခ်ိ

န◌ျဖစ္
္ ◌ျဖစစႈ◌က
ိ ကကငမ္◌းမရႀကီးပဲ ◌ျဖစည္။သူ႔မ် က္

ာွ စ
ွ ကိ ထိန◌းကိ
္ ု ငားရာကသူ႔လ ိ င္ေ◌ တကို တဲခိုလိက
ု ် ွ င္

သူသ ည္◌းအ ိ ပ စိ ယံ◌းု ကိုြပတပ္ေ◌ခ် ာ◌

့ ျမႇ◌ဴလာေ◌တာ့သ

ည္။
 မ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု ကိုလည္◌းသူ႔စိ တကိဳက်ွာေ◌ တနဲ႔လ်ကိ က္

စု ပိ က္။အနားေ◌ပး ငည္◌းခဏပဲ ◌ျဖစာမ် ကွာ စ

ွ ကိုအြခာမခံ ။

ိ ည္။အ ိ ပိ ယိ ငည္◌းအသကွဴ
ြမ တတိ ပိ ပမ္◌းရႈ◌က

ဖိုေ႔မ့သ ထိသူ႔အနမ္◌းေ◌ တမွာနစ္ေ◌◌ျမာေ◌နမိ ၏။အနမ္◌းေ◌

တၾကာလာတာနဲ႔နႈတမ္◌းေ◌ တလည္◌းပူလာရသည္။သူ႔ င

တ္ေ◌ တကိုထု ု ိ ကပီ းအနမ္◌းေ◌ တ ပနေ႔ေစတာ့

္ အ ိ ပိ ယ္ေ◌လး

ကိုသူ႔ခါးေ◌ပေၚြပ႕တငစိ ကည္။

ထိုအခါမွအ ိ ပ စိ ယံ◌းု အဝတ ၍ဘာတစ မွရွိေမေနတာ့မွနး္

သိရတာ◌ျဖစည္။သူ႔ကိုယ္ေ◌ပၚမွာေ◌တာ့အက်ႌကရွိ ေ◌ေနသး၏ေ◌

ဘာင္◌းဘီ ကိုေ◌တာ့ဘယခ်ိ တည္◌းကြခၽတ်ထားသ သိ။အရိ

ပ ႔ကိုယ္ေ◌ပၚကထမ ပ္ေ◌တာ့အထမခံ ။အရိ ပါးသိမိ ေမန

လကွစကဲ႔ထိန◌းခ် ဲ ခ် နသ
္ ဳပာ◌ျပ ေ ိ႔

"ဟိ ု ကို◌ျပည့◌◌
ံ က
ု မွာလိက
ု ယ္"

"ညငာေ◌ပးရင္ ရတယလား"

ေ◌◌ျပာရင္◌းမ် ကွာေ◌ခ် ာေ◌ခ် ာကအ ိ ပိ စိုကကည့◌ေ

္ ◌နတာ မ် က္ေ◌

တာငစ်ကွမခတ္။နႈတမ္◌းေ◌ တမွာေ◌တာ့အ ိ ပနမ္◌းေ◌ေ တၾ

ကာင့◌ိ ြစတ္ေ◌◌ျပာငက္ေ◌န၏အ ိ ပသူ႔နႈတမ္◌းေ◌ တကိုလက္

ေဖနာင့◌႔
ဲ ြပတပ္ေ◌ပးမိ ေ◌တာ့ ဟန◌းခနဲ
္ တစ် ကယည္။ထိုအခါ

မွသတိလ ကတ ပ္ေ◌ပးလိက
ု ိတာမွန◌းကိ
္ ုယ့ ◌ိ ယိ သတိရကာ ရွ

ကိတ ပနဝငည္
္ ။ေ◌နာက စကိမ ႔ခါးေ◌ပၚကေထ◌ျပးဖို႔လု
ပ္ေ◌တာ့ လကစကအ ိ ပ ိ ေငနထိန◌းခ်
္ ဳပာသူ႔မ် ကွာ

ဆီ ဆဲ ခ်ၿပီ း ြမ တတိ ပိ ပမ္◌း◌ျပ ည္။ၿပီ းေ◌တာ့လ င္◌းေ◌

တ၊ ငတ္ေ◌ တကိုအနီစပ္ေ◌ တက် ထိငံ◌စ

ု ုပ္၏

လတ္ေ◌နတဲလ
့ ကစကလည္◌းအရိ ပ္ေ◌က်ာ◌ျပငစ လံ◌းု ကိုြပ

တ ပာတငားေ◌ တကိုဆုပယာသည္။ခဏၾကာေ◌တာ့ေအပါ

ကယီလကစ္ေ◌ခ် ာင္◌းတိးု ဝငာ၏အရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တကိုလ

ည္◌းအ လေတပး။ေ◌အာကိ င္◌းဆီ ကလည္◌းသူ႔လက္ေ◌ခ် ာင္◌းေ◌ တ

နဲ႔အဝင ထက္ေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ က ပ္ေ◌နတာမို႔ အ ိ ပ စိ ယ္

လံ◌းု ေ◌ကာ့ပေ◌ေနတာ့သည္။တစ ခု ကို◌ျပင္◌း◌ျပင္◌း◌ျပျပလိခ

ု ် ငာ

ရကာ

" အန◌း!
္ ဟင္◌း!"

အနမ္◌းေ◌ တက လတာနဲေ႔အာကိ င္◌းကို◌ႂေ ကပးမိ လိက

ု ည္

အထိ။အ ိ ပရာေ◌သးေ◌သးကလည္◌းေ◌ခါင္◌းေ◌ထာင္ေ◌နၿပီ ။ပင့◌္

သကႈ◌က
ိ င္◌းေ◌အာကိ ပဲ ငံ◌႔
ု ၾကည့◌ေ
္ ◌နမိ သည္။ခေဏေနတာ့တ

ွ ကိုေ◌ဘးသို႔ ဆဲ ၿဖဲ ကာေအပါကယဲသူ႔အရာႀကီးတိးု ဝ

ငား စ

ငာလ်င
ွ ္

"အာ့! အာ့! ဟင္◌း!"

အဆံ ◌းု ထိတစစစ္ဝငာၿပီ းတာနဲ႔သူကလည္◌းၿငိမ္ေ◌နတာ

မို႔အ ိ ပပဲ တစ် က်င◌

္ းစလႈပိ ကိသည္။ဆိုဖာမွာမွီထိုင္ေ◌နရင္◌း

အရိ ပါးေ◌ တကိုထိန◌းကိ

္ ုငေ
္ ◌ပးထားသည္။အၾကည့◌ေ
္ ◌ တကစိ တ္
ဆႏေၵ တ◌ျပင္◌း◌ျေပနတဲအ
့ ရိ ပ် ကွာေ◌လးကမြခာ။လကစက

ု ္ေ◌လ်ာွ က တဲေ◌ပးေ◌နတာသိေ◌ပမယ့◌
လည္◌းအ ိ ပရာကိုတိက

ရွ ကိ င္ေ◌တာ့ဘူး။သူ႔ပခံ ◌းု ေ◌ တကိုဆု ပိ ငာ ခပ္◌ျမန◌ျမ

္ ႈပ္

ရွ ားေ◌နမိ ေ◌တာ့သည္။

"အား! အား! အား!"

အတ ကာေ◌အာငႈပွားၿပီ းေ◌တာ့အရိ ပငန◌းလာသည္

္ ။ဆက

လႈပိ င္ေ◌တာ့ဘူး။

" အန◌း!
္ မေရတာ့ဘူး"

ေ◌◌ျပာလိက
ု ာနဲ႔အ ိ ပိ ယ္ေ◌လးကိုခါးေကန ဆဲ မကာဖ ား ပဲ ေ◌

ပၚမွာပကကွ ငိ ကပီ းမွ ေအပၚေကနအုပိ းသည္။အရိ ပ္ေ◌◌ျ

ေခထာက္ေ◌ တကိုသူ႔ခါးမွာခ်ိ တဲထားေ◌စၿပီ း တစတည္◌း

သူ႔အရာကအရိ ေပပါကယီတိးု ဝငာတာ◌ျဖစည္။◌ျပီ းတာနဲ႔

အဝင ထကိ ဆကိ က ပင္◌းအရိ ပ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု ကိုတစ္

ဖ် တ်တမ္◌းရႈ◌က
ိ ာ နႈတမ္◌းေ◌ တကိုပါငံ◌စ
ု ု ပည္။

" အန◌း!
္ ဟာ့! ဟာ့!"

လ တတ ပ ပည္◌းညဴခ်ငာေ◌ၾကာင့ ◌ ႔အနမ္◌းေ◌ေ တ

အာက ု န◌း
္ ထက္ေ◌တာ့လႊတ္ေ◌ပးသည္။ေ◌အာကအရာကတစ်

က်င◌
္ းေ◌ဆာင့◌ေ
္ ◌နတာမို႔သူတစ် က္ေ◌ဆာင့ ◌ိ င္◌းတစါေ◌အာ◌္

ညည္◌းမိ သည္။

"အား! အား! ေ◌အာကွာစာြ႐က္ေ◌ တမလား ဟာ့!"

 " နပါေ◌စ ထားလိက
ု ္"

အခ်ိ နည္◌းငယကာေ◌တာ့တစ် က်င◌

္ းတိးု ဝင္ေ◌နတာကိုအားမ ဖ

စာသည္။

"အား! ဟာ့! ၿပီ းခ် ငပီ ၊နည္◌းနည္◌း◌ျမနေ◌ပး

္ အာ့!"

"မင္◌းအဆင္ေ◌◌ျပလိ႔
ု လား"

"အင္◌း! အာ့! အာ့!"

အ ိ ပီကေအ◌ျဖရတာနဲ႔စက္ေ◌သနတစလိတ
ု ရပပိ းဝင္

လာေ◌တာ့တာ◌ျဖစည္။သူ႔အ တကယ္ေ◌တာ့မွအားအင မ္◌း

သားပါသ ိ ႔ရွိ ပံ◌မ

ု ရ။အၿမဲ တမ္◌းအ ိ ပကပဲ အ ု ပကိဳးပ် က္◌ျဖ

စဲ ရသ ်ည္◌းသာ။

"အား! ဟာ့! ဟင္◌း!"

စက္ ေ◌အာေကနမခ်ိ မဆနေ႔အာ◌ည္

္ ◌းေ◌နသူကိုၾကည့◌ပီ း သူ

ပါ◌ျပီ းခ် ငာရသည္။ထိုေ◌ကာင္ေ◌လးသ ကဏိ အၿမဲ လိလ

ု ိလ
ု ိမ
ွ ့◌ ္

ခံ ေ◌ပးရွ ာသည္။သူမလႈပိ င္ေ◌တာ့တဲအ

့ ထိယူမိလည္◌းတစါမွစကိ အ

ဆံ ◌းု ထိမျငင္◌းဆ ိ င း။စကလိအ

ု တိင
ု ္◌းေ◌ေနပးရသ ်ည္◌းသာ။

သူ႔က်န◌းမာေ◌ရးေ◌ၾကာင့
္ ◌္ ေ◌နာကိ င္◌းစကကညငာေ◌ပးရ

သည္။အခု လည္◌းသူၿပီ းခ် ငါၿပီ ဆိုမွ အဆံ ◌းု သတိ ႔ခပ္◌ျမန◌ျမ

္ ႈ

ပွားေ◌ပးရတာ◌ျဖစည္။ခဏၾကာေ◌တာ့ ၿပီ း သားသူကစား ပဲ ေ◌ပၚ

မွာေ◌ပ် ာေ
့ ◌ြခက်သည္။စကရ စ်ိဳ႕ကသူ႔ဗိုကားေ◌ပၚအထိအမ်ွ

င ပတ္ေ◌သး။
 စကြခၽတ်ထားတဲေ
့ ◌ဘာင္◌းဘီ ကို◌ျပနေ◌ကာက္
္ ဝတိ ကင္◌း

စား ပဲ ေ◌ပၚမွာဝတစလစ္◌ျဖစ္ေ◌နသူကိုငံ◌႔
ု ၾကည့ ◌ည္။စား ပဲ ေ◌

ပေၚပ် ာေ
့ ◌ေြခနသူမွာတစိ ယံ◌းု ထိရကရာမရွိ ေ◌အာေငွေနသး

တာ◌ျဖစည္။ ငတဲ႔ဒူးဆစ္ေ◌နရာတစ်ိဳ႕မွာေ◌တာ့စက္ေ◌ၾကာ

င့◌န◌းေ◌ရာငန
္ ◌းခ်
္ ငေ္ ◌န၏စကားတဲအ
့ တိင
ု ္◌းပတေကလးသူ

အနားတိးု က ပားလိက
ု ာပါး◌ျပငဲနစ္ဝ ငားတဲအ
့ ထိဖိနမ္◌းလိက
ု ပီ း

"ပငန◌း
္ သားၿပီ လား"

စကိ ေမ◌ျဖ။

"မင္◌းအခန◌းထဲ
္ အထိ ေ◌ြပေ႕ခၚ သားေ◌ပးမယ္"

"ဟင့ ◌င္◌း!"

ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္!

ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္!

ဲ အတူတံခါးြ႐ကႈပွားလာတာကတစတ
တံခါးေ◌ခါကံန႔

ည္◌း◌ျဖစည္။ဒါဒါဝငာေ◌တာ့ ေ◌မာငစား ပဲ ေ◌ပၚကစာြ႐က္ေ◌

တကိုတစ္ြ႐က်င◌
္ းစီ ေ◌နတာ◌ျဖစည္။

" မာင္ ဒီေ◌န႔ညမွ◌ျပနေ◌ရာက

္ ဲ ႔မာငယ္"
ာမို႔လား၊မနားပဲ နေ

"အင္◌း၊လကွတိ းဖို႔က်နေ◌နတာေ◌
္ တက မနက္◌ျဖေ ရာက္

ပိုေ႔ပးရမွာမို႔လိ႔
ု ပါ"

ဒါဒါက စား ပဲ ေ◌ဘး◌ျပဳတ်ဲေ◌နတဲစ

့ ာြ႐က္ေ◌ တကိုလိက
ု ကည့ ◌

ည္။ေ◌မာငစ္ေ◌ယာကည္◌းအလုပ္ လုပ္ေ◌နတာဆို ငဲ ေ◌လာကႈ

ေ ပနစရာေအၾကာင္◌းမရွိ ဘူးမို႔လား။ဒါဒါစာၾကည့◌န◌းထဲ
္ ဝင

လာခင္ေ◌မာင့ ◌ခန◌းထဲ
္ ဝငကည့◌ဲ ေ◌သးသည္။ေ◌မာငမရွိ ။ေ◌မာ

င့ ◌ခန◌းနဲ
္ ႔ကပပ ိ ပခန◌းအခန
္ ◌းမွ
္ ာလည္◌းအ ိ ပမရွိ ဘူး။

ေတလာကပဲ ေ◌မာငိ ႔ရံ ◌းု ေကကာင္◌းဆကိ တဲေ

့ ◌ကာင္ေ◌လးသူမ

ကိုအိမထိလာေ◌ တ႕ သားသည္။ဒါဒါ ့ကိုသူေ◌သခ် ာေ◌◌ျပာ သားတာ

ေကမာငဲ႔အ ိ ပိ ေ◌သခ် ာေ◌စာင့ ◌ကည့◌ါတဲ။့ မႏ◌ေ

ၲ ◌လးHotelမွာေ◌

မာငဲ႔အ ိ ပစန◌းတည္
္ ◌းေ◌န သားခဲ့ ၾကသ ဲ ။ၿပီ းေ◌တာ့အရိ ပ္

ေကကာင္◌းဆကိ တဲေ
့ ◌ကာင္ေ◌လးကိုေအၾကာင္◌းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ျင

ွ ္ေ◌တာင္ေ◌က်ာ◌္ေ◌နၿပီ ဆိုတဲေ
င္◌းေ◌နတာသံ◌းု စ ့ အၾကာင္◌းေ◌

တ။ေ◌နာကပီ းေ◌မာငအ ိ ပိ ေ◌ကာင္◌းဆကဲ႔ပတတာလံ◌းု ဝ

မႀကိဳကဲ ေအၾကာင္◌းေ◌ တ။

ေ◌မာငအရိ ပဲ ႔ပတတပီ းဆတတိမခံ တာေ◌တာ့သူမသိသ

ည္။ေ◌ကာင္◌းဆကိ တဲေ
့ ◌ကာင္ေ◌လးေ◌◌ျပာ သားတဲအ
့ ထဲအဆိုးဆံ ◌းု

ေကမာငဲ႔အရိ ပႏ◌ေ
ၲ ◌လးHotelမွာေ◌နၿပီ းၾကတဲအ
့ ထိကိုေ◌◌ျပာ သား

ခဲ့ တာ◌ျဖစည္။ဒါေ◌ပမယ့ ◌ မသိေသလာက္ေ◌မာငဲ႔အရိ ပစ္ ဆက္

ဆံ ေ◌ရးအဆေင◌ျပၾကဘူး။အၿမဲ ိ ေ◌နၾကသလိပ
ု ါပဲ ။ေ◌ကာ

င္◌းဆကိ တဲေ
့ ◌ကာင္ေ◌လးေ◌◌ျပာ သားသလိမ
ု ်ိဳးေ◌မာငဲ႔အရိ ေပ◌ျ

ခေအနတစ အထိပတတ္ေ◌နတာ◌ျဖစိ ငါ ့မလား။ဒါမွမဟုတ ေမ

ရွ ႕မွာတမငနေ◌ဆာင္
္ ေ◌နၾကတာပဲ လား။
 ေ◌မာငဘာကိုမွဂ ု မစိုက းပဲ ထား။အရိ ေပတာ့ဘာကိုမွဂ ု မစိုက္

ပဲ ေ◌နမွာမဟုတ။္ သူမကိုေ◌တာင္ အမတစ္ေ◌ယာကိ ေ◌လးေ◌လးစားစား

ဆကံေ◌န ုိ င ◌ျဖစည္။ေ◌မာင့ ◌ကေအ◌ျခေအနကိုေ◌တာ့

သူမလည္◌းရိ ပိ တာပင္။အရိ ပစ္ ဘာလု ပ ပၿမဲ ပူပနေ◌နတတ္

္

တာေ◌ တ။စိ တခ် ျဖစ္ေ◌နတတာေ◌ တ။ေ◌ကာင္◌းဆက္ေ◌◌ျပာ သား

ပံ ◌အ
ု ရ ေ◌မာငအ ိ ပိ စိ တခ် လိ႔
ု ဂ်ပေ နမႏ◌ေ
ၲ ◌လးအထိတန◌းလိ
္ ု

ကားသ ဲ ။◌ျဖစိ င ဲ။အဲ ဒ

့ ီေ◌န႔ေကမာငဲ႔အရိ ပႏ◌ေ
ၲ ◌လး

ကအတူ◌ျပ ာၾကတာ။ေ◌မာင္ေ◌◌ျပာတာေ◌တာ့ အလု ပိစၥနဲ႔ပါ

တဲ။့

အခု လည္◌းသူမကိုAussie◌ျပ ိ ႔ဖိုေ႔◌ျပာေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။လက

ပိ ႔တ စန◌းမွ
္ မဟ။ေ◌မာငိ ႔မ လတပွာစိုးလိ႔
ု လားေ◌မာင္။အ

ခု ေ◌နာကိ င္◌းေ◌မာငလုပ္ေ◌ တမ် ားေ◌နတာေ◌ၾကာင့ ◌ာသူမကို◌ျ

ပ ပို႔ င
ုိ ေ
္ ◌သးတာ◌ျဖစည္။အ ီ ူ ပါေကတာ့ ◌ျပ လာခဲ့ ဖိုေ႔◌ျ

ပာထားသည္။တစ ခု ဆိုသူမကိုလမ
ွ ္◌းေ◌◌ျပာပါတဲ။့ ေ◌ေဖဖနဲေ႔ေမမေက

တာ့ေ◌မာင မေအပၚစိ တရွိ တာ အစကတည္◌းကရိ ပိ ၾကသည္။သူမ

ကိုဒီမွာေ◌ပ် ာေ◌လာက္ေ◌နၿပီ းတာနဲ႔ျပ ာခဲ့ ဖို႔ပဲ တစ်ိ ံ◌းု မွာသ

ည္။ေ◌မာငဲ႔လကပ္ေ◌ပးဖို႔တ စန◌းမွ
္ မပါ။

ဘယိ လုပါ ့မလဲ။သူမကလည္◌းမရတာကိုပဲႀကိဳးစားၾကည့◌်

င္ေ◌ေနတာ့။အ ဟန◌း!ကိ
္ ုယ့ေ◌ တးနဲ႔ကိုယပံ ◌းဳ လိက
ု င္◌းေ◌မာင့ ◌ိ

တစ် ကွည့ ◌ကည့◌သ

ိ ည္။ေ◌မာငသူမ ပကည့◌ေ
္ ◌နတာကိုဂ ု မစို
က္။Mac bookကိုြဖင့ ◌ားၿပီ းသူ႔အလု ပ လုပ္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။

စာြ႐ကစ်ိဳေ႕ပၚမွာလကွတိ းတဲအ
့ ခါလည္◌းထိုးသည္။သူမကအခ

န◌းတစ
္ လံ◌းု ကိုမ်ကံ◌းု ကစားလိက
ု ည္။တစ ခု ကိုမူမမွ လိခ
ု ံ

စားေ◌နရတာေ◌ၾကာင့◌ါ။ေ◌မာငအကုန◌ျပန
္ ေ◌ကာ
္ ကားၿပီ

ဆိုေ◌ပမယ့◌ာြ႐က္ေ◌ တ◌ျပန႔က်
္ ဲေက်နတာကိုသူမစိ တဲဘဝမက်။

သူမဝငလာခငာၾကည့◌န◌းထဲ
္ ဝ ု န◌းသု
္ န◌းကားတစ
္ ခု ◌ျဖစ္

ု ိ တဲထင့◌ေ
ထားသလိစ ္ ◌နသည္။အရိ ပ စလည္◌းသူ႔အခန◌းထဲ
္ မွာရွိ

ေမနပဲ ဘယ္ေ◌ရာက္ေ◌နတာလဲ။ေ◌ကာင္◌းဆကိ တဲေ

့ ◌ကာင္ေ◌လးေ◌◌ျ

့ ကားေ◌ တကိုနားထဲပဲ့တငပ္ေ◌နသည္။အဲ ဒ
ပာ သားတဲစ ့ ီညေကကာင္◌း

ဆက န◌းေ◌ခေၚတာ့
္ အရိ ပ စည္◌းညဴေ◌နတဲအ
့ သံကပံ ◌မ
ု ွ ဟုတ္

ဘူးတဲ။့ ၿပီ းေ◌တာ့ေ◌မာငါအနားရွိ ေ◌နတာေ◌သခ် ာသ ဲ ။ေ◌မာင မ

ကိုAussie◌ျပ ိ ႔ခ် ငေ
္ ◌နတာဒါေ◌ၾကာင့ ◌ား။ဒါဆိုရင္ေ◌မာငိ ႔ကို

အစကတည္◌းကေမစ့စပဲ သင့ ◌ းေ◌လ။

ု တရက မမ် ကံ◌းု ကစာအုပငားအထိ လင့ေ◌န

် တဲစ
့ ာြ႐က္

ဆီ ေ◌ရာ ကားလ်င
ွ ာအုပငားအထိေ◌လ်ာွ ကားလိက
ု ည္။ေ◌မာ

င္ေ◌ကာကိ ေ႔မ့ေ◌နခဲ့ သ ဲ။စာအုပငွစ ကဆကားကာစာအုပ္ေ◌

တနဲ႔ျပည့ ◌ိပ္ေ◌န၏ေက်နတဲစ
့ ာြ႐ကိ သူမကုန◌းေ◌ကာက
္ ိ ကဥ္

စာအုပေငနာကလႈပွား သားသလိခ
ု ံ စားလိက
ု သည္။သူမမ် က္

ခံ ◌းု ေ◌ တ တနေ႔
္ ကးကုန၏ေ◌သခ်
္ ာထပကည့◌ေ
္ ◌တာ့ လူေ◌◌ျေခထာက္
လိေ
ု ◌◌ျခဖဝါးေ◌ဘးသားလားဘာလား။ေအမွာငိ ပယ္ေ◌နတာမိုေ႔သ

ခ် ာသိပ မင။

စေငနာကိ သားၿပီ းေ◌သခ် ာၾကည့◌ိ ႔လု ပိ က်ွင္ သူမတစ္

ကိုယံ◌းု ေ◌◌ျမာက ကားေ◌တာ့သည္။

"အိ ရ
ု ္ ! ေ◌မာင္"

ေ◌မာငသူမတစိ ယံ◌းု ကို ဆဲ ေ◌ြပ႕လိက

ု ာ◌ျဖစည္။ ု တ

ရကိ ေ႔မာင့ ◌ ဲ ကိ ကသ
ိ ငိ အျမ ဖ ထိ။သူမကိုယ္ေ◌

ပၚကပိုးသားညဝတါဝနေ◌လးေကမာင့
္ ◌ ငငဲတ စန႔္ လန႔။ေ◌
္

မာင့◌က
် ွာေ◌ခ် ာေ◌ခ် ာကိုလေ
ွ လွလးၿပံ ◌းဳ ၾကည့ ◌ိ ကပီ းမွ

"လန႔လိ
္ က
ု ာေ◌မာငယ္"

" ကၽနေ◌တာ့
္ ◌လုပပီ းၿပီ ၊မ အခန◌းထဲ
္ လိက
ု ိ ေ႔ပးမယ္"

"ဟုတါၿပီ ၊အရင်ပ ါဦးေ◌မာင"

စကခ် ေမပး။အခန◌းထဲ
္ ေကေနတာက်ွာ ကကာလိက
ု ည္။အ

ိ ပကစာအုပေငနာကွာေ◌ရာက္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။မဒါက ု တ

ရကကီးဝငာတာမို႔သူ႔ကိုယ္ေ◌ပၚမွာဘာအဝတွမပါဘူး။သူ႔ေအန

အထားကို မ ဲ မဒါက
◌ျမ ငား င ရွ ကိမ့◌ည္။ေ◌နာကပီ းသူန႔ အကု

ပတရွ င◌
္ းေရသး။ဘာတစ ေမွသခ် ာမၿပီ း◌ျပတ္ေ◌သးခေင◌ျခ

ေအေန တရႈပ္ေ◌ ထးကု ိ ႔မျဖစ္။မ ေကေမမ့ကို သားေ◌◌ျပာေ◌နရင

က္ဦးမည္။ေ◌ေမမကအ ိ ပိ ထငာေ◌ေ တလ်ာွ က္ေ◌◌ျပာမွာမ်ိဳးသူအျဖစ္

မခံ င
ုိ ။္
 <<<<<<<<
>>>>>>>>
"ဒါကဘာေ◌ တလဲ"

စကသူ႔အခန◌းထဲ
္ အထိဝငာၿပီ းစာၾကည့◌ား ပဲ ေ◌ပၚစာြ႐

က္ေ◌ တအထပိ က်လိက

ု င္◌းေ◌◌ျပာေ◌တာ့သူကလည္◌းတ စန◌းမွ
္

မက် ဲ ။

"အကု စပီ းသား၊တစ် က္◌ျပ စပီ းလကွတိ းေ◌ပးလိက

ု ္"

ဟိတ
ု စ္ေ◌လာကစာၾကည့◌န◌းထဲ
္ ကအျဖစပ် ကပီ းကတည္◌းက

ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးစကိ စကားေမ◌ျပာေ◌တာ့တာ◌ျဖစည္။စကိသည္။

ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးစကိ စိ တေ
္ ◌ကာက္ေ◌နတာ။အလု ပိစၥက လဲရင္ ဘာ

တ စန◌းမွ
္ ေအ◌ျပာမခံ ။ပူးပူးကပ ပည္◌း သားလု ပိ ႔မရ။ကုမၸ

ဏီကLiftထဲမွာလည္◌းအရင္ေ◌နေ႔ တတုန◌းကလိ
္ ခ
ု ို းနမ္◌းလိ႔
ု မေရတာ့။

သူ႔အနားအကပိ မခံ တာ◌ျဖစည္။

အခု လည္◌းသူ႔အခန◌းထဲ
္ ကစား ပဲ အထိလာေ◌မးေ◌နတာကိုတစ် က္

ေမွမာ့ၾကည့◌ေ
္ ◌ဖာ◌ရ။

"အရိ ပစင္◌းငါ ့ကို စိ တေ

္ ◌ကာက္ေ◌နတာလား"

"မဟုတ း"

"ဒါဆို ဘာလိ႔
ု စကားေ◌ကာင္◌းေ◌ကာင္◌း◌ျပေ ◌ျပာရတာလဲ"

ထိုအခါမွတစ် က္ေ◌မာ့ၾကည့ ◌ာသည္။စကိ စိ တရွ လိမ

ု ် က္

ခံ ◌းု ေ◌ တ တနေ႔
္ ကးၾကည့◌င္◌းသက်င္◌းပါခ် လိက
ု ္ေ◌သးသည္။မ

သိ ငိ ယပဲ သူ႔အလု ပိ ေ◌ ာွ ကွက္ေ◌နတဲေ

့ ◌ကာင္ေ◌ပါ ့။ကိုယ
ပဲ အားေ◌နတဲေ
့ ◌ကာင္ေ◌ပါ ့။စကလည္◌းစိ တရွ လိ◌
ု ျပ ကည့ ◌ိ

က်ွင္ ေ◌ခါင္◌း◌ျပ ◌
ံ ႔
ု သားသည္။သူေ႔ရွ ႕ကMac bookမွာအာရံ ◌◌
ု ျပ

ိ ကာလက္ေ◌ခ် ာင္◌း သယ္ေ◌ တကKeyboardေ◌ပၚမွာတစ္ေ◌ဖ် ာက္ေ◌

ဖ် ာက္။

"ငါ မနက္◌ျဖနUSကိ
္ ု သားစရာရွိ တယ္၊အနည္◌းဆံ ◌းု တစတယ

က္ေ◌လာကကာမယ္"

စက္ ဘာေ◌◌ျပာေ◌◌ျပာေ◌မာ့မၾကည့◌။္ Keyboardကိုတစ္ေ◌ဖ် ာက္ေ◌

ဖ် ာကိ က္ေ◌နတာလည္◌းမရပ္။အရိ ပစင္◌းနည္◌းနည္◌းေ◌တာ့ လနေ◌

္

နၿပီ မထင းလား။

" ပာတာၾကားလား"

" သားစရာရွိ တာ သားပါ ့လား"

"မင္◌းကိုေ◌◌ျပာ◌ျေပနတာ"

" ဖႀကီးေ◌◌ျပာ◌ျပတယ္ သိတယ္"

ဒီတစ္ေ◌ခါက္USနဲ႔ တဲလပ
ု ယ့◌P
္ rojectကလံ◌းု ဝလကႊတံလိ႔
ု မျ

ဖစ္။Japan projectနဲ႔ယွဥရာေ◌တာငဟုတ္။စကပါအဝငစ္◌ျ

ခားGroupကလူႀကီးေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌ာ် းမ် ားလည္◌းUSအထိ သားၾက

ဖို႔သတင္◌းၾကားထားသည္။ေ◌ေဖဖကလည္◌းဒီတစါProjectကိုေ◌တာ့

ကိုယဲ႔ပဲ လ ကဲ င
ုိ ိ ႔လူကိုယိ ငားခို င◌
္ းထားတာ◌ျဖစည္။

ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးကိုေ◌ခၚ သားဖို႔မျဖစာကဟိမ
ု ွာေမတာ◌ဆရ

က္ေ◌ တၾကာေ◌နခဲ့ မွာစိုးတာလည္◌းပါသည္။◌ျပည့◌◌

ံ က
ု လည္◌းအိ မ္
မွာပဲ နားနားေ◌ေနန ေ◌နခို င◌
္ းဖိုေ႔◌ျပာထားတာေ◌ၾကာင့◌ေ
္ ◌ရာ။ရံ ◌းု

ကိုေ◌တာင္ အိ မွာလွဲေ◌နရတာပ် င◌
္ းလိ႔
ု ဆိုၿပီ းအတင္◌းလိက
ု ာတာ◌ျ

ဖစည္။ရံ ◌းု ေ◌ရာက္ေ◌တာ့လည္◌းစကားေ◌ကာင္◌းေမ◌ျပာ။အိ မွာဆို

အျမင္ေ◌တာငခံ ။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးသူ႔ကိုဘာအ တကိတ္ေ◌ကာက္ေ◌န

တာမွန◌းကိ
္ ုမခန◌းမွ
္ န◌းတတ္
္ ဲ ◌စာေ◌
ေ◌တာ့တာ◌ျဖစည္။မနက္◌ျဖ ေ

စာထ သားေရတာ့မည္။သူကခု ခ်ိ စ

ိ ိ တ္ေ◌ကာေက◌ျေပသး။

စကသူလု ပမ်ွဒီအတိင
ု ◌
္ း ပကည့◌ေ
္ ◌နလ်င
ွ ကိ မ် ကံ◌းု ေ◌ တ

္ ိဳးရင္◌းတစ် က္ေ◌မာ့ၾကည့ ◌ာသည္။အားေ◌နလားဆိုတဲအ

တန◌းခ် ့ ၾ

ဲ ။ဟုတယ္ အားေ◌နတာ။မင္◌းကို ဆဲ နမ္◌းခ် ငဲ အထိပဲ။

ကည့◌႔

ေ◌◌ျပာေ◌◌ျပာဆိုဆိုစိတေ
္ ◌ကာက္ေ◌နသူတစိ ယံ◌းု ကို ဆဲ ေ◌ြပ႕ပ

စိ က်ွင္

"ဘာလု ပာလဲ၊ေခ် ပး"

စကေမ◌ျဖ။အိ ပာဘကထိေ◌ြပေ႕ခၚလာရင္◌းေ◌ြမ႕ရာေ◌ပၚပ

စ် လိက
ု ည္။ခါးေ◌လးကိုငပီ း◌ျပ လာသူကိုစကအထမခံ ။ေအပၚ

ေကနအုပိ းၿပီ း ြမ တတိ ပိ ပမ္◌းပစိ ကည္။စကငတိ

အဆတ ပတ ု ိ ကာအနမ္◌းေ◌ေ တအာကြဇတ န◌း

္ ထက္◌ျပန ္

သည္။သူက ု န◌း
္ ထက္ေ◌လစကပိုလိခ
ု ် င္ေ◌လ။

ေ◌နာကံ◌းု စကနမ္◌းေ◌ေ တအာက ု န◌းမ

္ ထကိ င ကသူပဲ◌ျ

ဖစာစကလိအ
ု တိင
ု ◌
္ းလိက
ု ္ေ◌လ်ာေ◌ပးရတာပင္။
<<<<<<<
>>>>>>>
 "ကိုစက္ ေထတာ့"

အိ ပကိ လို တစယိ လိန ဲ အသံေကဝး သားလိက

ု ႔ ု ီးလာလိက
ု ္။ေ◌

နာကံ◌းု အသိဝငာကာ

"ဟင္"

ညကသူတိ႔
ု ဘယခ်ိ အိ ပ္ေ◌ပ် ာြ◌ားလိက
ု ွန◌းမသိ
္ လိက
ု ္။စက္

ညကသူ႔အခန◌းထဲ
္ မွာအိ ပ္ေ◌ပ် ာြ◌ားခဲ့ တာ◌ျဖစည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လး

ညကလည္◌းတစလံ◌းု ပငန◌းထားတာေ◌တာငက
္ ိ ေ◌စာေ◌စာထၿ

ပီ းနႈ◌းိ င
ုိ ေ
္ ◌သးသည္။လကနာရီ ကိုၾကည့◌ေ
ိ ◌တာ့မနက္5နာရီ ခဲ ။စ

ကိ ေ◌လယာဥ်ိ ေ
ွီ ◌အာငႈ◌းိ ေ◌ပးေ◌နတာပင္။ရ ငငဲေကကာင

ယ္ေ◌လးကို စကယ္ေ◌လာက္ေ◌တာင်စသလဲ။

"ကိုယ့ ◌ခန◌းကိ
္ ု◌ျပနေ◌တာ့
္ "

"အင္◌း"

အရေင◌ျပးဖို႔လုပ္ေ◌နတဲေ ဲ ် လိက
့ ◌ကာင္ေ◌လးကို◌ျပ ခ ု ပီ းေ◌နာ

ေကန ဆဲ ဖကားလိက
ု ည္။ညဝတက်ႌေ◌အာကဗိုကားေ◌

လးကိုြပတပင္◌း

"စိ တေ
္ ◌ကာက္ေ◌◌ျပ သားၿပီ လား"

ရ ငငဲကျငိမ် သားသည္။စကသူ႔ဂုတားေ◌ြဖးေ◌ြဖးကိုနမ္◌း

ရႈ◌က
ိ င္◌းညဝတက်ႌေ◌အာေကနလကိ်ဳွကာ ငတဲ႔ဗိုက္

သားေ◌လးေ◌ တကိုြပတိ ကင္◌း

"မင္◌းကဘာမွသာမစားတာ၊ဗိုက္ေ◌လးကပူလာသလားလိ႔
ု "
 "မဟုတ း"

"တစယ္ေ◌◌ျပာတာ၊သားေ◌လးေ◌ြမးေ◌ပးမလား"

အရိ ပစဲ ႕သည္◌းခံ ုိ ငမ္◌းကု ားၿပီ ◌ျဖစည္။အျမ ကာစ

ကက္ေ◌မာင္◌းကိုကုန◌းကိ
္ ုက္ေ◌တာ့၏

"အာ့! ေ◌တာ◌္ေ◌တာ့၊ေ◌နာေက◌ျပာေ◌တာ့ဘူး ဟား! ဟား! ဟား!"

ထိုအခါမွစကိ လႊတ္ေ◌ပးတာ◌ျဖစည္။မ် ကွာေ◌ြဖးေ◌ြဖးေ◌လး

ကရဲ ေ◌ေနတာ့၏စကသည္◌းယားလာကာေ◌အာကိ ဆဲ ခ်ရင္◌းေအပၚ

ေကနအုပိ းပစိ ကည္။

"ဖယ္ အန႔!"
္

နႈတမ္◌းေ◌ တကို ဆဲ နမ္◌းပစိ ကည္။မရပ် င း။ဒီေ◌ကာင္ေ◌

လးကိုဘယ္ေ◌လာကမ္◌းနမ္◌းစကရပ် င း။အနမ္◌းေ◌ တအခ်ိ ကာ

လာတာနဲ႔စက်ကွာကိုသူ႔လက္ေ◌လးေ◌ တနဲ႔ထိန◌းကိ
္ ု ငာစကန

မ္◌းေ◌ တကိုတန
ု ႔ျပ
္ ာေ◌တာ့တာ◌ျဖစည္။အခန◌းထဲ
္ သူတိ႔
ု နမ္◌း

ရာက ထက်လာတဲအ
့ သံေ◌ တနဲ႔ဆူညံေ◌ေနတာ့၏

"အဲ ဒ
့ ါဘာလုပ္ေ◌နၾကတာလဲ"

"ဟင္!"

ဒါဒါကိုယ့◌က
် ံ◌းု ကိုယ္ မယံ◌ု င
ုိ ္။ေ◌နရာမွာပဲ ေ◌တာင့◌ေ
ဲ ◌ေနတာ့

တာ◌ျဖစည္။သူေမစာင့ ◌ကည့◌ေ
္ ◌နတာၾကာၿပီ ။စာၾကည့◌န◌းထဲ
္

မွာကတည္◌းကသူမ မသၤကာ◌ျဖစ္ေ◌နခဲ့ တာ။ဒီမနကည္◌းေ◌မာင့ ◌

ခန◌းထဲ
္ ဝငကည့◌ေ
္ ◌တာ့ေ◌မာငမရွိ ဘူး။အရိ ပ စခန◌းထဲ
္ မွာ စ
ွ ္ေ◌
ယာကားပူးကပမ္◌းရႈ◌က
ိ ္ေ◌နၾကတာ။သူမဝငာတာေ◌တာငတိ

မထားမိ ၾက။

သူမကို◌ျမငွအ ိ ပသူ႔ကိုယ္ေ◌ပၚအုပိ းေ◌နတဲေ

့ ◌မာင့ ◌ိ ယကီး

ကို တန◌းခ်
္ သည္။

"မ"

"မဒါ"

ေ◌မာငအိ ပာေ◌ပၚကအ ငင္◌းလာသည္။အ ိ ပအိ ပာေ◌ပၚ

မွာငုတ တ္ေ◌လး။မ် ကႊ◌ာေ◌လးပါခ် ထားသည္။ဘာလဲအရိ ပစ္။

တိ႔ ္ းမဆိုငဲေ◌တာ့ဘူးလား။ဒါဒါအရိ ပ စီကိုေ◌လ်ာွ က္

ု နဲ႔မ် ကွာခ် င◌

သားလိက
ု င္◌း ဆဲ ထူဖို႔လု ပ်ွငေ
္ ◌မာငအထိမခံ ။

"မ ကၽနေ◌တာ◌ဲ
္ ႔ပဲ ေ◌◌ျပာေရအာင္"

"ဘာကိုလဲေ◌မာင္၊ေ◌မာငိ ေ႔ဖာက္◌ျပနေ◌နတဲ
္ ေ
့ အၾကာင္◌းကို

လား"

" ကၽနေ◌တာ◌ာေ◌ကာငဲ
္ ဆိုတာ မ ကိုေ◌◌ျပာထားၿပီ းသားပဲ ၊

ကၽနေ◌တာေ◌ကာင္
္ ◌းတာပါ"

အရိ ပစဲ ႔မဆို င းဆိုတဲေ

့ သဘာလား?

ု ဲ လား"
"ဘာ! အရိ ပစင္◌းေကရာ၊မင္◌းေကရာသူ႔လိပ

အ ိ ပခု တင္ေ◌ပၚကထလာၿပီ းသူေမရွ ႕ကိုလာဖို႔လု ပ်ွငေ

္ ◌မာင္

ကအ ိ ပိ သူေ႔နာကွာဝွကားလိက
ု ည္။အ ိ ပလကခံ ။ေ◌

ရွ ႕ကို◌ျပ ကာရင္◌း
 "မဒါ ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌တာင္◌းပ ါတယ္"

ဒါဒါအရိ ပါးကိုအားကု ိ က်လိက

ု ည္။သိုေ႔သာ◌ရိ ပါးဆီ ေမ

ရာကင မလကိ ေ◌မာငလွမ္◌းထားလိက

ု ာ

"အရိ ပစင္◌းဝငပါနဲ႔"

ေ◌မာေင◌ျပာရင္◌းအ ိ ပိ သူ႔ေအနာကွာ◌ျပနဝွ္ ကည္။အရိ ပ်

ကံ◌းု မွာမ် ကည္ေ◌ တကအျပည့◌။္ မ် ကွာေ◌လးကတစ ခု ကိုစိုးရိ

မ္ေ◌ၾကာကနေ႔နတာမွ
္ န◌းသိ
္ သာသည္။ေ◌ သးဆုပ္ေ◌နသလိ◌
ု ျဖဴ ေ◌

ဖ် ာေ
့ ◌န၏ဒါဒါ ့မ် ကွာမွာမဲ့ၿပံ ◌းဳ တစ် က ငည္။

"အရိ ပစင္◌းကိုငါတစယငထားဘူး၊တရားဝင္ေ◌စ့စပား

တဲေ
့ ◌ယာက်ၤ◌ားတစ္ေ◌ယာကိ မင္◌းေမရွ ာငိ င းေ◌နာ◌္"

" တာ◌ပီ မ၊သူ႔အခန◌းထဲ

္ ေ◌ရာက္ေ◌နတာ ကၽနေ◌တာ◌ဲ
္ ၊ေ◌◌ျပာခ်

င ငၽနေ◌တာ◌ဲ
္ ႔ပဲ ေ◌◌ျပာလိ႔ ဲ မဆို င း"
ု ရတယ္၊သူန႔

" မာင္ ဘာလိ႔ ဲ မွလဲ"

ု သူန႔

"မ ကို ကၽနေ◌တာြ◌င့

္ ြ◌င့ ◌င္◌းလင္◌းပဲ ေ◌◌ျပာမယ္"

ေ◌မာင့◌က
် ံ◌းု ေ◌ တကဆံ ◌းု ◌ျဖတ်ကစ နဲ႔အတူ◌ျပတားခ

ကနေ◌နလ်
္ က
ွ ္။

◌ျဖန◌း!
္

ဒါဒါေ◌မာင့◌ါးကိုခု ိ ကစိ ကည္။

◌ျဖန◌း!
္

"ဒါကအရိ ပ စစား"
 ေ◌မာငတုတ တွမလႈပ္။တ ါတယ္ေ◌မာငဲ႕။တိ႔
ု ကပါး စ
ွ ်

ကဲ ု ိ ကတာေ◌မာင တိ႔
ု ကိုတစဝလံ◌းု စာထားပစဲ ေ◌တာ့မွာနဲ႔စာ

ရင္။ထိုစဥ္ေ◌မာင့◌ေ
္ ◌နာကအ ိ ပိ ယ္ေ◌လးကတစိ ပိ ပပိဳက် သား

တာ◌ျမငိ ကသည္။

"အရိ ပ စတိထားစမ္◌း၊အရိ ပ္! အရိ ပ္! "

အ ိ ပိ ယ္ေ◌လးကိုေ◌ြပ႕ထားရင္◌းစကာလုပမွန◌းမသိ
္ ။ဒီေ◌ကာ

င္ေ◌လးဘယ္ေ◌လာကိတု ႈပ္ေ◌◌ျခာကျ◌ားေ◌နခဲ့ လိ႔

ု သတိေ◌မ့

တဲအ
့ ထိ◌ျဖ စားတာလဲ။မင္◌းအမွားမဟုတ းအရိ ပ္။ကိုယွားတာ။ကို

ယ့ ◌မွားပါ။မင္◌းနဲ႔မဆို င း။စက္ေ◌ပ် ာေ
့ ◌ေြခနတဲအ
့ ိ ပိ ယ္ေ◌လး

ကိုခုတင္ေ◌ပေၚြပ႕တငိ ကင္◌း◌ျပည့◌◌
ံ ဆ
ု ီ အျမ မ
ွ ္◌းဖုန◌းဆက္
္

ရသည္။အ ိ ပိ ◌ျပည့◌◌ ု ဲ ေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ ကကည့◌ေ

ံ ပ ္ ◌ပးခဲ့ တာမို႔ျပ

ည့◌◌
ံ က
ု ပိုသိလိမ့◌ည္။

ေ◌ဒၚႀကီးကလည္◌းအသံေ◌ တၾကားလိ႔
ု ေအပေၚ◌ျပးတကာ

ပံ ◌ရ
ု သည္။ေ◌ဒၚႀကီးဝငာေ◌တာ့ဒါဒါကငိၿ
ု ပီ းအျပငိ ေ◌◌ျပး ထက္

သားသည္။

"သားစက္ အ ိ ပဘာ◌ျဖစာလဲ"

"သတိလ စားတာေ◌ဒၚႀကီး၊◌ျပည့◌◌
ံ က
ု ိုေ◌ခၚထားတယ္၊ေ◌

ဒၚႀကီး ကၽနေ◌တာ◌ရွ
္ ိ တန
ု ◌းအ
္ ိ ပိ ေ◌သခ် ာဂ ု စိုက္ေ◌ပးေ◌နာ◌္၊မ

ဟုတ း ကၽနေ◌တာ◌္
္ မ သားဘူး"
 စေက◌ျပာရင္◌းငိသ
ု ည္။ဒီေကလးေ◌ တဘာ◌ျဖစကတာလဲ။ဒါဒါက

လည္◌းငိၿ
ု ပီ းအခန◌းထဲ
္ က ထ ကားတာေ◌ တ႕လိက
ု ည္။ေ◌ဒေၚ႐ႊ

လည္◌းအရိ ပ် ကွာေ◌လးၾကည့◌ပီ းဘာလုပမွန◌းမသိ

္ ။အရိ ပ္ေ◌လး

ဘာမွမျဖစါေ◌စနဲ႔။

"စိ တ်ပါသားရယ္၊အရိ ေပဒၚႀကီးသားေ◌လးလိပ

ု ါပဲ "
<<<<<<<
>>>>>>>
" ကၽနေ◌တာ◌
္ ိ ပိ ထားၿပီ းဘယွမ သား ုိ င းေ◌ေဖဖ"

"ဘာ က၊မင္◌းမ သားလိ႔

ု မရဘူးစက္၊ဒီprojectကကုမၸဏီအ တက

ယ္ေ◌လာကိေအရးႀကီးတယိ တာမင္◌းအသိဆံ◌းု ၊အခု ခ်က်င◌

္ းငါ

တိ႔
ု ျပ ာေ◌နၿပီ ၊အရိ ပ္ေ◌ဘးမွာ◌ျပည့◌◌
ံ လ
ု ည္◌းရွိ တယ္၊ေ◌ဒေၚ႐ႊ

ကိုလည္◌းေ◌သခ် ာမွာထားတယိ ႔လား၊လိအ

ု ပင္ေ◌ဆး႐ံ◌ပ
ု ါတငိ ေ႔◌ျ

ပာထားၿပီ းသား"

"အ ိ ပခု ထိသတိမေရသးဘူးေ◌ေဖဖ၊ ကၽနေ◌တာ◌

္ းုိ တဲအ
့ ထိေ◌

စာင့◌ေ
္ ◌ခၚ သားမွာ"

"စကင္◌း ူ းေ◌နလား၊အ ိ ပားနည္◌းေ◌နတယိ တာမင္◌းနားမလ

းလား၊မင္◌းထငာေ◌ေ တလ်ာွ က ပိ ႔ အခု လိေ

ု ◌ တရႈပ ာ

မဟုတ းလား က၊ဟမ္!"

စကာမွ◌ျပေ ◌ျပာမိ ။

"မင္◌း သားစရာရွိ တာ သားစက္၊ၿပီ းတာနဲ႔လကႊ◌ဲလိ႔

ု ရ ငားၿ

ပီ း◌ျပ ဲ ၊အ ိ ပိ ငါၾကည့ ◌ားလိက

ု ယ္၊ငါလည္◌းအ ိ ပိ သားတ
စ္ေ◌ယာကိ ခ် စ ယိ တာမင္◌းသိနားလည္"

" ေမမ ရွိ ေ◌သးတယ္ေ◌ေဖဖ၊အရိ ေပေနကာင္◌းေ◌သးတာမဟုတ္

ဘူး"

"ငါေ◌သခ် ာၾကည့ ◌ားလိက

ု ယက္၊မင္◌းေအမအ ိ ပိ ဒုကၡေမ

ပးေ◌စရဘူး၊အ ိ ပာမွမျဖစ္ေ◌စရဘူးငါကတိေ◌ပးတယက္၊အ ိ ပ

ေအရးႀကီးသလိက
ု ုမၸဏီကလည္◌းေအရးႀကီးတယိ တာမင္◌းလ

ည္◌းသိေ◌နတာပဲ "

ေ◌ေဖဖ့အသံကလည္◌းသိေပကာင္◌း။မဒါေကေဖဖတိ႔
ု ကိုလမ
ွ ္◌းေ◌◌ျ

ပာလိက
ု ာထငည္။ရွ င◌
္ းစရာရွိ တာကရွ င္◌းရမွာပဲ ◌ျဖစည္။သူစိတ္

ထဲေ◌လးေ◌နသည္။သူအ ိ ပိ ထားမ သားခ် င း။ျပည့◌◌

ံ ေ
ု ကတာ့သိ

ပိ းရိ မရာမရွိ ဘူးဟုေ◌◌ျပာသည္။အားနည္◌းလိ႔

ု သတိလ စားရံ ◌ေ
ု ◌

လာကိ ႔ စိ တ် သားဖိုေ႔◌ျပာသည္။သူစိတခ် တာေကေမမ့ကို◌ျဖစ

ည္။သူ◌ျပနေ◌ရာကလာခင္
္ ေ◌ေမမအ ိ ပိ ထငာေ◌ေ တ◌ျပာမွာစိုးရိ မ္

တာ။ကုမၸဏီတစ လံ◌းု အ တက္ မ သားလိ႔

ု လည္◌းမျဖစာမို႔။

သူ႔ေအနနဲ႔USကို သားရဖို႔သာ◌ျဖစ္ေ◌နခဲ့ လ်က

ွ ္။
4,Junuary,2020
💥💥💥💥💥
(Z&U)
"ေအာက်ထပ် က စာ ကည့်ခန်းထဲကိုလာခဲ့ "

"ဟင့်အင်း"

"ဘာဟင့်အင်းလဲ၊မင်းကိုအလုပ် လုပ်ဖိေခ ေနတာ"

 ထိုသိေြပာလိက
ု ်မှ ငိမ်သွားသည်။တစ် ဖက်ဖုနး် ဆီ ကဘာသံမှထပ် မ ကားရ

ေတာ့။

"ငါ ့အခန်းလာပါဆိုေတာ့ မင်းလာလိလား၊မင်းအခန်းထဲလာမယ်ဆိုေတာ့

လည်းအလာမခံ ဘူးမလား"

"အခု လာမယ်ဆို ပီ းေရာမလား"

"ြပန်မှမေြပာပဲ "

တီတီ! ဖုနး် ကအ ပီ းကျသွား ပီ ြဖစ် သည်။သူကပဲ စိတ်မ ှ ည်ဘူး ှ ိ ရေသး

သည်။စက်က သန်လျင်ဘက်ကဘိ လပ် ေြမစက် ု ံ ြပဿနာသွား ှ င်းခဲ့ ရတာ

ြဖစ် သည်။စက် ု ံ မးကေငွအလွဲသံုးစားလုပ်တဲအ

့ မမိ စက်ကိုယ်တိင
ု ်မသွားလိ

့ ဲ့ ရတာေ ကာင့်
မရ။စာရင်းေတွအစအဆံုးြပန်စစ် ပီ းအမပါတစ် ခါတည်းဖွင်ခ

ဟိမ
ု ှာေလးရက်ေလာက် ကာသွားသည်။

စက် ု ံ က မိ ြပင်မှာမိ ဟိတ

ု စ် ေယာက်ကိုတမင်ေခ မသွားခဲ့ တာြဖစ် သည်။

ေလတိက
ု ်ဘာတိက ဲ ့ ုြပန်ဖျားမှာစိုးတာေ ကာင့်လည်းပါသည်။ြပည့်စံုက
ု ်နဆိ

လည်းသကိုMedical checkupလုပ်ေပးချင်၍ အဆင်ေြပရင်လာေခ ချင်

ပါသည်ဆိုေတာ့ဘယ်လိမ
ု ှေခ သွားလိမြဖစ် ေတာ့တာေ ကာင့်ထားခဲ့ ရသည်။

စက်ြပန်ေရာက်လာေတာ့သကိုမေတ။ညစာဆင်းစားမစားေဒ ကီးကိုေမး

ကည့်ေတာ့'ေကာင်းေကာင်းစားမသွားစားပါဘူးသားရယ်'တဲ။့ မနက်မှြပည့်စံု

ကိုေသချာေမး ကည့်ရေတာ့မည်။ဒီေကာင်ေလးကို ကည့်ရတာစက်အားမရ။

အရင်ကအဲ လ
့ ိမ
ု ဟုတ်။စားစရာ ှ ိ တာစားေသးသည်။
 ဲ့
တံခါးေခါက်သံနအတူစာ ကည့်ခန်းထဲFileေတွတစ် ထပ် ကီးနဲေရာက်
့ လာ

ဲ ့ ကိုြပန်
သူကိုစက်ေသချာ ကည့်မိသည်။မျက်လံးု ဝိုင်းေလးေတွနစက်

ကည့်သည်။အိ မ်ေနရင်းချည်သားေဘာင်းဘီ အြဖ ေလးနဲ ညဝတ်

့ အကင်ျ္ ီ

အြဖ ကွက်စိပ်ေလးဝတ်ထားကာ မျက် ှာေလးကေတာ့ ကည်ေနသလိပ

ု ါပဲ ။

ေနရထိုင်ရတာသိပ်အဆိုး ကီးမဟုတ်ေလာက်။

စက်ကစာ ကည့်စားပွဲမှာမထိုင်ပဲဆက်တီနဆိ
ဲ ့ ုဖာအပိုချထားတဲဘ
့ က်မှာ

ထိုင်ေနတာြဖစ် သည်။စက်အနားကိုြဖည်းြဖည်းချင်းေလ ာက်လာရင်း စက်

ေဘးမှာဝင်ထိုင်လ င်

"မင်းညစာေကာင်းေကာင်းမစားဘူးဆို"

"ရင်ြပည့်ေနလိ"

စက်ကေဘးကိုငဲ့ ကည့် ပီ းေြပာေတာ့စက်ကိုြပန် ကည့်မေန။

Printထုတ်ထားတဲစ
့ ာရွ က်ေတွကိုတစ် ခုချင်းြပန်စီေနတာြဖစ် သည်။

ဲ့
"ြပည့်စံုနမေနကသွ
့ ့ ဲ"
ားြပြဖစ် တယ်ဆို ဘာတဲလ

"အားနည်းတာေလာက်ပါပဲ ၊ေနာက်တစ် ပတ်ေလာက်ေနမှအေြဖ

အတိအကျသိရမယ်ေြပာတယ်"

"အင်း"

အရိ ပ်ကလက်မှတ်ထိုးရမယ့်စာရွ က်အထပ် လိက

ု ်ကိုသေ ှ ချေပးလိက
ု ်

လ င်

"လက်မှတ်ထိုးရမှာေတွလား"

"အင်း"
 ဲ့
ဖလန်နယ် ကက်ေသွးကွက်နCasual pantဝတ်ထားသူကိုအရိ ပ်ေသချာ

ကည့်မိသည်။ေရချ ိ း ပီ းစမိ ထင်သည်။မျက် ှာက ကည်လင် ှ င်းသန ် ့

ေန၏အနီးကပ် မိ ှ တ်ခမ် းေမးေရးေရးေတွကိုပ ါြမင်ေနရသည်။သူလည်း

အခု ေနာက်ပိုင်း အိ မ်ကပ် ရသည်မ ှ ိ ။over seaေတွလည်းမ ကာခဏသွားေန

ရတတ်သည်။ဒီ ကားထဲသန်လျင်ဘိလပ် ေြမစက် ု ံ ကပါြပဿနာထပ် တတ်

ေတာ့ မအားတဲ ့ ကားထဲကအလုပ်ပိုေနေတာ့၏

"သန်လျင်စက် ု ံ ကအမကေရာ ဘယ်လိြု ဖစ် သွား ပီ လဲ"

အရိ ပ်ေမးေတာ့လက်မှတ်ထိုးေနရာကတစ် ချက်လှည့် ကည့်သည်။ ပီ းမှ

"အမဖွင်ထ
့ ားခဲ့ ရတာေပါ ့"

"ေအာ် "

အရိ ပ်လည်းအခု ေနာက်ပိုင်းသေနာက်ဆိုဘယ်ကိုမှမလိက

ု ် င
ုိ ်။ ု ံ းေတာင်ပံု

မှနတ
် က်ြဖစ် ေအာင်မနည်း ကိ းစားေနရတာြဖစ် သည်။ကျန်းမာေရးကလည်း

ဂ ု စိုက်ေနတဲ ့ ကားထဲကချ ချာေနတာ။လူတစ် ကိုယ်လံးု မ

ွ ် းလျေနသလို

ပင်။အစားလည်းေကာင်းေကာင်းစားလိမရ။ရင်ြပည့်ေနသလိလ
ု ိတ
ု စ်

ဲ့
လှပ်လှပ်နဘာြဖစ် မှနး် မသိ။ကိုြပည့်စံုမေနကလိ
့ က
ု ်ြပေပးတဲအ
့ မကေတာ့

အားနည်းေနသည်တဲ။့ ကိုြပည့်စံုေနာက်ထပ် မှာလိက

ု ်တာက အေနအထိုင်

ဆင်ြခင် ကဖိ !

အေတွးမဆံုးခင်ပါးြပင်ထဲ ှာေခါင်း ကီးနစ် ဝင်လာေတာ့အရိ ပ်လန ် သွ

့ ား

သည်။ ု နး် မထွက် င ူ စ် ကိုယ်လံးု ကိုသရင်ခွင်ထဲဆဲွသွင်းေနတာ

ုိ ်ခင်လတ
ြဖစ် သည်။သအား ကီးနဲယှ ုိ ်ေတာ့သရင်ခွင်ထဲတန်းေရာက်သွား
့ ် ပီ းမ ု နး် င

ရေတာ့၏ရင်ခွင်ထဲကေနအလနတ
် ့ ကားေမာ့ ကည့် ပီ း ု နး် လည်း ု နး် ကာ

"ဘာ လုပ် တာလဲ"

့ ပဲ ရဲ တင်းရီ ေဝေနတဲမ
ဘာတစ် ခွနး် မှမတုန ် ြပန် ဲ ့ ပ်မျက် ှာ
့ ျက်လံးု ေတွနအရိ

ကိုစူးစိုက် ကည့်သည်။သအသက် သံြပင်းြပင်းေတွကအရိ ပ်မျက် ှာ

တစ် ြပင်လံးု ကိုြဖနက

် ့ ျက်ေန၏အရိ ပ်ြပန်ေမာ့ ကည့်ေနရင်းတစ် ခုခုကိုစိုးရိ ပ်

ဲ ့ နး် ကိုင်
လာေန ပီ ြဖစ် သည်။သမျက် ှာ ကီးငံကျလာတာနဲ ့ လက် ှစ်ဖက်နထိ

ထားလိက
ု ် ပီ း

"လက်မှတ်ေတွထိုးလိ ပီ း ပီ လား မနက်ြဖန်!"

" ပီ း ပီ "

ေြပာ ပီ းတာနဲအရိ
့ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွကိုငံစ
ု ုပ်ေတာ့သည်။ေ ှ ာင်တိမ်းေပမယ့်

အရိ ပ်ေ ှ ာင်တဲေ

့ နရာတိင
ု ်းသမျက် ှာ ကီးကကပ် ပါလာတာပဲ ြဖစ် သည်။သူ

လိခ
ု ျင်လာရင်ဘာကိုမှဂ ု မစိုက်။အနမ် းေတွကအစပိုင်း းူ ညံ့သလိထ
ု င်ရေပ

မယ့်ေနာက်ပိုင်း ကမ် းတမ် းလာေနသည်။အရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွကိုအငမ် းမရ

စုပ်ယူေနတာေ ကာင့် ု ်တဲအ

ှ တ်ခမ် းချင်းပွတ်တိက ့ သံေတွကကျယ်ေလာင်

စွာထွက်ကျေန၏

ှ တ်ခမ် းေတွကတစ် ဆင့်လ ာေတွထဲအထိရစ် ပတ်ေမေ ှာက်ြပန်သည်။

ကာေတာ့သအနမ် းေတွေအာက်ကအရိ ပ်ကိုယ်တိင

ု ်လည်း ု နး် မထွက် င
ုိ ်

ေတာ့ဘူး။ထိုအနမ် း ကမ် း ကမ် းေတွကပဲ အရိ ပ်ကိုယစ် မူးလာေစေတာ့တာ

ြဖစ် သည်။သူနမ် းလာတိင

ု ်းဘယ်အချ ိန်ြဖစ် ြဖစ် တစ် ိ က်မက်မက်အငမ် းမရ
ကီးပဲ ြဖစ် သည်။သမျက် ှာ ှစ်ဖက်ကိုထိနး် ကိုင်ထားရာကသလည်တိင
ု ်ေတွ

ကိုတဲခ
ွ ို လိက
ု ်လ င်သူသည်လည်းအရိ ပ်တစ် ကိုယ်လံးု ကိုပွတ်သပ် ေချာ့ြမ

လာေတာ့သည်။

ဲ့
မျက် ှာတစ် ြပင်လံးု ကိုလည်းသစိ တ် ကိ က်လ ာေတွနလျက် လိက
ု ်စုပ်

လိက
ု ်။အနားေပးရင်လည်းခဏပဲ ြဖစ် ကာမျက် ှာ ှစ်ခုကိုအခွ ာမခံ ။မွတ်

မွတ်သိပ်သိပ်နမ် း ိက်သည်။အရိ ပ်ကိုယ်တိင

ု ်လည်းအသက် ဖိ ေမ့သည်

အထိသအနမ် းေတွမှာနစ် ေြမာေနမိ သည်။အနမ် းေတွ ကာလာတာနဲ ့ ှ တ်ခမ် း

ေတွလည်းပူလာရသည်။သရင်ဘတ်ေတွကိုထု ု ိ က် ပီ းအနမ် းေတွရပ် တနေ

့်စ

ေတာ့ အရိ ပ်ကိုယ်ေလးကိုသခါးေပ ေပတင်ပစ် လိက

ု ်သည်။

ထိုအခါမှအရိ ပ်တစ် ကိုယ်လံးု အဝတ်ဟ၍

ူ ဘာတစ် ခုမှ ှ ိ မေနေတာ့မှနး် သိရ

တာြဖစ် သည်။သကိုယ်ေပ မှာေတာ့အကင်္ျ ီက ှ ိ ေနေသး၏ေဘာင်းဘီ ကို

ေတာ့ဘယ်အချ ိန်ကတည်းကခ တ်ချထားသည်မသိ။အရိ ပ်သကိုယ်ေပ က

ထမည်လပ ဲ ့ နး် ချ ပ်
ု ် ေတာ့အထမခံ ။အရိ ပ်ခါးသိမ်သိမ်ကေနလက် ှစ်ဖက်နထိ

ကာြပန်ဆဲွချေနသည်မိ

"ဟိ ု ကိုြပည့်စံုက မှာလိက

ု ်တယ်"

"ညင်သာေပးရင် ရတယ်မလား"

ေြပာရင်းမျက် ှာေချာေချာကအရိ ပ်ကိုစိုက် ကည့်ေနတာ မျက်ေတာင်တစ်

ချက်မှမခတ်။ ှ တ်ခမ် းေတွမှာေတာ့အရိ ပ်အနမ် းေတွေ ကာင့်စိုစွတ်

ေြပာင်လက်ေန၏အရိ ပ်ကသ ှ တ်ခမ် းေတွကိုလက်ဖေနာင့်န ဲ ပွ့ တ်သပ် ေပးမိ

ေတာ့ ဟွနး် ခနဲတစ် ချက်ရယ်သည်။ထိုအခါမှသတိလက်လတ

ွ ်လပ
ု ် ေပးလိက
ု ်
မိ တာမှနး် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသတိရကာ ှ က်စိတ်ကြပန်ဝင်သည်။ေနာက်တစ်

ကိမ်သခါးေပ ကထေြပးဖိ လပ
ု ် ေတာ့ လက်တစ် ဖက်ကအရိ ပ်လည်တိင
ု ်က

ေနထိနး် ချ ပ် ကာသမျက် ှာဆီ ဆဲွချ ပီ း မွတ်မွတ်သိပ်သိပ်နမ် းြပန်သည်။ ပီ း

ေတာ့လည်ပင်းေတွ၊ရင်ဘတ်ေတွကိုအနီစပ် ေတွကျန်သည်အထိငံစ
ု ုပ်၏

လွတ်ေနတဲလ
့ က်တစ် ဖက်ကလည်းအရိ ပ်ေကျာြပင်တစ် ခုလံးု ကိုပွတ်သပ်

ကာတင်သားေတွကိုဆုပ်နယ်လာသည်။ခဏ ကာေတာ့အေပါက်ငယ်ဆီ

လက်တစ် ေချာင်းတိးု ဝင်လာ၏အရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွကိုလည်းအလွတ်မေပး။

ဲ့
ေအာက်ပိုင်းဆီ ကလည်းသလက်ေချာင်းေတွနအဝင် အထွက်

ေတာက်ေလ ာက်လပ
ု ် ေနတာမိ အရိ ပ်တစ် ကိုယ်လံးု ေကာ့ပျ ံေနေတာ့သည်။

တစ် ခုခုကိုြပင်းြပင်းြပြပလိခ
ု ျင်လာရကာ

"အွနး် ! ဟင်း!"

အနမ် းေတွကလွတ်တာနဲေအာက်
့ ပိုင်းကို ကေပးမိ လိက
ု ်သည်အထိ။

အရိ ပ်အရာေသးေသးကလည်းေခါင်းေထာင်ေန ပီ ။ပင့်သက် ိ က်ရင်း

ေအာက်ကိုပဲငံ ကည့်ေနမိ သည်။ခဏေနေတာ့တင်သား ှစ်ခုကိုေဘးသိ ဆွဲ ဖဲ

ကာအေပါက်ငယ်ထဲသအရာ ကီးတိးု ဝင်လာလ င်

"အာ့! အာ့! ဟင်း!"

အဆံုးထိတစ် ရစ် ရစ် ဝင်လာ ပီ းတာနဲသူ

့ ကလည်း ငိမ်ေနတာမိ အရိ ပ်ကပဲ

တစ် ချက်ချင်းစလပ် လိက

ု ်မိသည်။ဆိုဖာမှာမှီထိုင်ေနရင်းအရိ ပ်ခါးေတွကို

ထိနး် ကိုင်ေပးထားသည်။အ ကည့်ေတွကစိ တ်ဆ ေတွြပင်းြပေနတဲအ

့ ရိ ပ်

မျက် ှာေလးကမခွ ာ။လက်တစ် ဖက်ကလည်းအရိ ပ်အရာကိုတိက

ု ်ေလ ာက်
ပွတ်ဆဲွေပးေနတာသိေပမယ့်မ ှ က် င
ုိ ်ေတာ့ဘူး။သပခံု းေတွကိုဆုပ်ကိုင်ကာ

ခပ် ြမန်ြမန်လပ် ှ ားေနမိ ေတာ့သည်။

"အား! အား! အား!"

အတန် ကာေအာင်လပ် ှ ား ပီ းေတာ့အရိ ပ်ပင်ပန်းလာသည်။ဆက်မလပ်

င
ုိ ်ေတာ့ဘူး။

"အွနး် ! မရေတာ့ဘူး"

ေြပာလိက ့ ပ်ကိုယ်ေလးကိုခါးကေနဆွဲမကာဖန်စားပွဲေပ မှာ

ု ်တာနဲအရိ

ပက်လက်လှနတ
် င်လိက
ု ် ပီ းမှ အေပ ကေနအုပ်မိုးသည်။အရိ ပ်ေြခေထာက်

ေတွကိုသခါးမှာချ ိတ်ဆဲွထားေစ ပီ း တစ် ဆတ်တည်းသအရာကအရိ ပ်

အေပါက်ငယ်ဆီတိးု ဝင်လာတာြဖစ် သည်။ ပီ းတာနဲ ့ အဝင်အထွက်ကို

ဆက်တိက
ု ်လပ
ု ် ရင်းအရိ ပ်မျက် ှာတစ် ြပင်လံးု ကိုတစ် ဖျတ်ဖျတ်နမ် း ိက်ကာ

ှ တ်ခမ် းေတွကိုပါငံစ
ု ုပ်သည်။

"အွနး် ! ဟာ့! ဟာ့!"

လွတ်လတ
ွ ်လပ် လပ် ညည်းည ချင်တာေ ကာင့်သအနမ် းေတွေအာက်က

ု နး် ထွက်ေတာ့လတ်ေပးသည်။ေအာက်ကအရာကတစ် ချက်ချင်းေဆာင့်ေန

တာမိ သူတစ် ချက်ေဆာင့်တိင

ု ်းတစ် ခါေအာ် ညည်းမိ သည်။

"အား! အား! ေအာက်မှာစာရွ က်ေတွမလား ဟာ့!"

"ေနပါေစ ထားလိက
ု ်"

အချ ိန်အနည်းငယ် ကာေတာ့တစ် ချက်ချင်းတိးု ဝင်ေနတာကိုအားမရ

ြဖစ် လာသည်။
 "အား! ဟာ့! ပီ းချင် ပီ ၊နည်းနည်းြမန်ေပး အာ့!"

"မင်းအဆင်ေြပလိလား"

"အင်း! အာ့! အာ့!"

အရိ ပ်ဆီကအေြဖရတာနဲစက်
့ ေသနတ်ပစ် သလိတ
ု ရစပ် တိးု ဝင်လာေတာ့

တာြဖစ် သည်။သအတွက်ဘယ်ေတာ့မှအားအင်ကုနခ
် မ် းသွားပါသည်လိ ှ ိ ပံု

မရ။အ မဲ တမ် းအရိ ပ်ဘက်ကပဲ အ ု ပ် ကိ းပျက်ြဖစ် ခဲ့ရသည်ချည်းသာ။

"အား! ဟာ့! ဟင်း!"

စက် ေအာက်ကေနမချ ိမဆနေ

် ့ အာ် ညည်းေနသူကို ကည့် ပီ း သူပ ါ ပီ းချင်

လာရသည်။ထိုေကာင်ေလးသည်စက်ဒဏ်ကိုအ မဲ လိလ
ု ိလ
ု ိှမ့်ခံေပး ှ ာသည်။

ုိ ်ေတာ့တဲအ
သူမလပ် င ့ ထိယူမိလည်းတစ် ခါမှစက်ကိုအဆံုးထိမြငင်းဆန် င
ုိ ်

ဘူး။စက်အလိအ
ု တိင
ု ်းေနေပးရသည်ချည်းသာ။သကျန်းမာေရးေ ကာင့်

ေနာက်ပိုင်းစက်ဘက်ကညင်သာေပးရသည်။အခု လည်းသူ ပီ းချင်ပ ါ ပီ ဆိုမှ

အဆံုးသတ်ဖိခပ် ြမန်ြမန်လပ် ှ ားေပးရတာြဖစ် သည်။ခဏ ကာေတာ့ ပီ း

သွားသူကစားပွဲေပ မှာေပျာ့ေခွ ကျသည်။စက်အရည်တစ် ချ ိ ကသဗိုက်သား

ေပ အထိအမ င်မြပတ်ေသး။

စက်ကခ တ်ချထားတဲေ ု ်ရင်းစားပွဲေပ

့ ဘာင်းဘီ ကိုြပန်ေကာက်ဝတ်လိက

မှာဝတ်လစ် စလစ် ြဖစ် ေနသူကိုငံ ကည့်သည်။စားပွဲေပ ေပျာ့ေခွ ေနသူမှာတစ်

ဲ ့ းဆစ်
ကိုယ်လံးု ထိရက်စရာမ ှ ိ ေအာင်လှေနေသးတာြဖစ် သည်။ရင်ဘတ်နဒူ

ေနရာတစ် ချ ိ မှာေတာ့စက်ေ ကာင့်ပန်းေရာင်သန်းချင်ေန၏စက်ထားတဲ ့

အတိင ု ်ကာပါးြပင်ထဲနစ် ဝင်
ု ်းပတ်လက်ကေလးသူအနားတိးု ကပ် သွားလိက

သွားတဲအ
့ ထိဖိနမ် းလိက
ု ် ပီ း

"ပင်ပန်းသွား ပီ လား"

စက်ကိုမေြဖ။

"မင်းအခန်းထဲအထိ ေပေခ သွားေပးမယ်"

"ဟင့်အင်း!"

ေဒါက်! ေဒါက်! ေဒါက်!

ေဒါက်! ေဒါက်! ေဒါက်!

ဲ့
တံခါးေခါက်သံနအတူတံခါးရွ က်လပ် ှ ားလာတာကတစ် ဆတ်တည်း

ြဖစ် သည်။ဒါဒါဝင်လာေတာ့ ေမာင်ကစားပွဲေပ ကစာရွ က်ေတွကိုတစ် ရွက်

ချင်းစီ ေနတာြဖစ် သည်။

"ေမာင် ဒီေန ညမှ

့ ဲ့
ြပန်ေရာက်တာမိ လား၊မနားပဲ နေမာင် ရယ်"

"အင်း၊လက်မှတ်ထိုးဖိ ကျန်ေနတာေတွက မနက်ြဖန်အေရာက်ပိေပးရမှာမိ

လိပါ"

ဒါဒါက စားပွဲေဘးြပ တ်ကျ ဲေနတဲစ

့ ာရွ က်ေတွကိုလိက
ု ် ကည့်သည်။ေမာင်

တစ် ေယာက်တည်းအလုပ် လုပ်ေနတာဆိုရင်အဲေ

့ လာက် ပ် ပွေနစရာ

အေ ကာင်းမ ှ ိ ဘူးမိ လား။ဒါဒါစာ ကည့်ခန်းထဲဝင်မလာခင်ေမာင့်အခန်းထဲ

ဝင် ကည့်ခဲ့ေသးသည်။ေမာင်ကမ ှ ိ ။ေမာင့်အခန်းနဲကပ်

့ ရပ် အရိ ပ်အခန်း

အခန်းမှာလည်းအရိ ပ်ကမ ှ ိ ဘူး။

 တေလာကပဲ ေမာင်တိ ု ံ းကေကာင်းဆက်ဆိုတဲေ
့ ကာင်ေလးသူမကိုအိမ်

ဲ ့ ပ်ကို
အထိလာေတ သွားသည်။ဒါဒါ ့ကိုသူေသချာေြပာသွားတာကေမာင်နအရိ

ဲ ့ ပ်တစ် ခန်းတည်းေန
ေသချာေစာင့် ကည့်ပါတဲ။့ မ ေလးHotelမှာေမာင်နအရိ

သွားခဲ့ ကသည်တဲ။့ ပီ းေတာ့အရိ ပ်ကေကာင်းဆက်ဆိုတဲေ

့ ကာင်ေလးကို

့ းေနတာသံုး ှစ်ေတာင်ေကျာ် ေန ပီ ဆိုတဲ့

အေ ကာင်းအမျ ိ းမျ ိ းနဲ ြငင်

ဲ ့ သတ်တာ
အေ ကာင်းေတွ။ေနာက် ပီ းေမာင်ကအရိ ပ်ကိုေကာင်းဆက်နပတ်

လံးု ဝမ ကိ က်တဲအ
့ ေ ကာင်းေတွ။

ဲ ့ သတ် ပီ းဆတ်ဆတ်ထိမခံ တာေတာ့သူမသိသည်။

ေမာင်ကအရိ ပ်နပတ်

ေကာင်းဆက်ဆိုတဲေ
့ ကာင်ေလးေြပာသွားတဲအ ဲ ့ ပ်
့ ထဲအဆိုးဆံုးကေမာင်နအရိ

မ ေလးHotelမှာေန ပီ း ကတဲအ
့ ထိကိုေြပာသွားခဲ့ တာြဖစ် သည်။ဒါေပမယ့်

ဲ ့ ပ်စစ်
သူမသိသေလာက်ေမာင်နအရိ ဆက်ဆံေရးအဆင်မေြပ ကဘူး။အ မဲ

ရန်လိေ ု ါပဲ ။ေကာင်းဆက်ဆိုတဲေ

ု န ကသလိပ ့ ကာင်ေလးေြပာသွားသလိမ
ု ျ ိး

ဲ ့ ပ်အေြခအေနတစ် ခုအထိပတ်သတ်ေနတာြဖစ် င
ေမာင်နအရိ ုိ ်ပါ ့မလား။ဒါမှ

မဟုတ်သူမေ ှ မှာတမင်ဟန်ေဆာင်ေန ကတာပဲ လား။

ေမာင်ကဘာကိုမှဂ ု မစိုက်ဘူးပဲ ထား။အရိ ပ်ကေတာ့ဘာကိုမှဂ ု မစိုက်ပဲ

ေနမှာမဟုတ်။သူမကိုေတာင် အမတစ် ေယာက်လိေ

ု လးေလးစားစားဆက်ဆံ

ေန င
ုိ ်သူြဖစ် သည်။ေမာင့်ဘက်ကအေြခအေနကိုေတာ့သူမလည်းရိ ပ်မိတာ

ပင်။အရိ ပ်စစ် ဘာလုပ်လပ

ု ် အ မဲ ပူပန်ေနတတ်တာေတွ။စိ တ်မချြဖစ် ေန

တတ်တာေတွ။ေကာင်းဆက်ေြပာသွားပံုအရ ေမာင်ကအရိ ပ်ကိုစိတ်မချလိ

ု ်သွားသည်တဲ။့ ြဖစ် င
ဂျပန်ကေနမ ေလးအထိတန်းလိက ုိ ်သည်ပဲ။အဲ ဒ
့ ီေနက
့
 ဲ ့ ပ်မ ေလးကအတူြပန်လာ ကတာ။ေမာင်ေြပာတာေတာ့
ေမာင်နအရိ

အလုပ်ကိစနဲပါတဲ
့ ။့

အခု လည်းသူမကိုAussieြပန်ပိဖိေြပာေန ပီ ြဖစ် သည်။လက်ထပ် ဖိတစ် ခွနး်

မှမဟ။ေမာင်တိမလွတ်လပ် မှာစိုးလိလားေမာင်။အခု ေနာက်ပိုင်းေမာင်

အလုပ်ေတွများေနတာေ ကာင့်သာသူမကိုြပန်မပိ င
ုိ ်ေသးတာြဖစ် သည်။အန်

တီ ူ ပါကေတာ့ ြပန်မလာခဲ့ ဖိေြပာထားသည်။တစ် ခုခုဆိုသူမကိုလှမ်းေြပာပါ

တဲ။့ ေဖေဖနဲေမေမကေတာ့
့ ေမာင်သူမအေပ စိ တ်မ ှ ိ တာ အစကတည်းက

့ လာခဲ့ ဖိပဲတစ် ချ ိန်

ရိ ပ်မိ ကသည်။သူမကိုဒီမှာေပျာ် သေလာက်ေန ပီ းတာနဲ ြပန်

ဲ့
လံးု မှာသည်။ေမာင်နလက် ထပ် ေပးဖိ တစ် ခွနး် မှမပါ။

ဘယ်လိလ ု ် ပါ ့မလဲ။သူမကလည်းမရတာကိုပဲ ကိ းစား ကည့်ချင်ေန

ု ပ

ေတာ့။အဟွနး် !ကိုယ့်အေတွးနဲကိ
့ ုယ်ြပံ းလိက
ု ်ရင်းေမာင့်ကိုတစ် ချက်လှည့်

ကည့်မိသည်။ေမာင်ကသူမရပ် ကည့်ေနတာကိုဂ ု မစိုက်။Mac bookကိုဖွင့်

ထား ပီ းသအလုပ်သူလပ
ု ် ေနတာြဖစ် သည်။စာရွ က်တစ် ချ ိ ေပ မှာ

လက်မှတ်ထိုးတဲအ
့ ခါလည်းထိုးသည်။သူမကအခန်းတစ် ခုလံးု ကိုမျက်လံးု

ကစားလိက
ု ်သည်။တစ် ခုခုကိုမူမမှနသ
် လိခ
ု ံ စားေနရတာေ ကာင့်ပါ။ေမာင်က

် ့ ျ ဲကျေနတာကိုသူမ
အကုနြ် ပန်ေကာက်သွား ပီ ဆိုေပမယ့်စာရွ က်ေတွြပနက

စိ တ်ထဲဘဝမကျ။

သူမဝင်မလာခင်စာ ကည့်ခန်းထဲဝ ု နး် သုနး် ကားတစ် ခုခုြဖစ် ထားသလို

စိ တ်ထဲထင့်ေနသည်။အရိ ပ်စစ် ကလည်းသအခန်းထဲမှာ ှ ိ မေနပဲ ဘယ်ေရာက်

ေနတာလဲ။ေကာင်းဆက်ဆိုတဲေ
့ ကာင်ေလးေြပာသွားတဲစ
့ ကားေတွကိုနားထဲ
ပဲ့တင်ထပ် ေနသည်။အဲ ဒ
့ ီညကေကာင်းဆက်ဖုနး် ေခ ေတာ့ အရိ ပ်စစ်

ညည်းည ေနတဲအ
့ သံကပံုမှနမ
် ဟုတ်ဘူးတဲ။့ ပီ းေတာ့ေမာင်ပါအနား ှ ိ ေနတာ

ေသချာသည်တဲ။့ ေမာင်သူမကိုAussieြပန်ပိချင်ေနတာဒါေ ကာင့်လား။ဒါဆို

ရင်ေမာင်တိကိုအစကတည်းကမေစ့စပ် ခဲ့သင့်ဘူးေလ။

ု တ်တရက်သူမမျက်လံးု ကစာအုပ်စင်နားအထိလင
ွ ်က
့ ျေနတဲစ
့ ာရွ က်ဆီ

ေရာက်သွားလ င်စာအုပ်စင်နားအထိေလ ာက်သွားလိက

ု ်သည်။ေမာင်

ေကာက်ဖိေမ့ေနခဲ့ သည်ပဲ။စာအုပ်စင် ှစ်ခုကဆက်ထားကာစာအုပ်ေတွန ဲ ့

ြပည့်သိပ်ေန၏ကျေနတဲစ
့ ာရွ က်ကိုသူမကုနး် ေကာက်လိက
ု ်စ ် စာအုပ်စင်

အေနာက်ကလပ် ှ ားသွားသလိခ
ု ံ စားလိက
ု ်ရသည်။သူမမျက်ခံုးေတွတန
ွ ့်

ေကွးကုန၏
် ေသချာထပ် ကည့်ေတာ့ လူေြခေထာက်လိေ
ု ြခဖဝါးေဘးသား

လားဘာလား။အေမှာင်ရိပ်ကွယ်ေနတာမိ ေသချာသိပ်မြမင်ရ။

စင်အေနာက်ကိုသွား ပီ းေသချာ ကည့်ဖိလပ

ု ် လိက
ု ်လ င် သူမတစ် ကိုယ်လံးု

ေြမာက်တက်သွားေတာ့သည်။

"အိ ရ
ု ် ! ေမာင်"

ေမာင်ကသူမတစ် ကိုယ်လံးု ကိုဆဲွေပလိက

ု ်တာြဖစ် သည်။ ု တ်တရက်မိ

ု ်ကိုအြမန်ဆဲွဖက်လိက
ေမာင့်လည်တိင ု ်ရသည်အထိ။သူမကိုယ်ေပ ကပိုးသား

ညဝတ်ဂါဝန်ေလးကေမာင့်ရင်ခွင်ထဲတစ် လန
ွ ် လွ
့ န။် ့ ေမာင့်မျက် ှာေချာေချာ

ကိုလှလှေလးြပံ း ကည့်လိက
ု ် ပီ းမှ

"လနလ
် ့ ိက
ု ်တာေမာင်ရယ်"

"က န်ေတာ့်အလုပ် ပီ း ပီ ၊မ အခန်းထဲလိက

ု ်ပိေပးမယ်"
 "ဟုတ်ပ ါ ပီ ၊အရင်ချပါဦးေမာင်ရ"

စက်ကချမေပး။အခန်းထဲကေနေတာက်လ ာက်ထွက်လာလိက
ု ်သည်။

အရိ ပ်ကကစာအုပ်စင်အေနာက်မှာေရာက်ေနတာြဖစ် သည်။မဒါက

ု တ်တရက် ကီးဝင်လာတာမိ သကိုယ်ေပ မှာဘာအဝတ်မှမပါဘူး။သ

အေနအထားကို မ ဲ့
ြမင်သွားရင်သူ ှ က်လိမ့်မည်။ေနာက် ပီ းသူနမဒါက

အကုနအ
် ြပတ်မ ှ င်းရေသး။ဘာတစ် ခုမှေသချာမ ပီ းြပတ်ေသးခင်

အေြခအေနေတွ ပ် ေထွးကုနလ
် ိမြဖစ် ။မ ကေမေမ့ကိုသွားေြပာေနရင်ခက်

ဦးမည်။ေမေမကအရိ ပ်ကိုထင်ရာေတွေလ ာက်ေြပာမှာမျ ိ းသူအြဖစ် မခံ င

ု ိ ်။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"ဒါကဘာေတွလဲ"

စက်ကသအခန်းထဲအထိဝင်လာ ပီ းစာ ကည့်စားပွဲေပ စာရွ က်ေတွအထပ်

လိက ု ်ရင်းေြပာေတာ့သူကလည်းတစ် ခွနး် မှမကျန်ခဲ့။

ု ်ချလိက

"အကုနစ
် စ် ပီ းသား၊တစ် ချက်ြပန်စစ် ပီ းလက်မှတ်ထိုးေပးလိက
ု ်"

ဟိတ
ု စ် ေလာကစာ ကည့်ခန်းထဲကအြဖစ် အပျက် ပီ းကတည်းကဒီေကာင်

ေလးစက်ကိုစကားမေြပာေတာ့တာြဖစ် သည်။စက်သိသည်။ဒီေကာင်ေလး

စက်ကိုစိတ်ေကာက်ေနတာ။အလုပ်ကိစကလွဲရင် ဘာတစ် ခွနး် မှအေြပာမခံ ။

ပူးပူးကပ် ကပ် လည်းသွားလုပ်လိမရ။ကုမဏီကLiftထဲမှာလည်းအရင်ေန ့

ေတွတန
ု း် ကလိခ
ု ို းနမ် းလိမရေတာ့။သအနားအကပ် ကိုမခံ တာြဖစ် သည်။

အခု လည်းသအခန်းထဲကစားပွဲအထိလာေမးေနတာကိုတစ် ချက်မှ

ေမာ့ ကည့်ေဖာ် မရ။

 "အရိ ပ်စစ် မင်းငါ ့ကို စိ တ်ေကာက်ေနတာလား"

"မဟုတ်ဘူး"

"ဒါဆို ဘာလိစကားေကာင်းေကာင်းြပန်မေြပာရတာလဲ"

ထိုအခါမှတစ် ချက်ေမာ့ ကည့်လာသည်။စက်ကိုစိတ်မ ှ ည်သလိမ

ု ျက်ခံုး

ေတွတန
ွ ေ
် ့ ကွး ကည့်ရင်းသက်ပျင်းပါချလိက
ု ်ေသးသည်။မသိရင်ကိုယ်ကပဲ

သအလုပ်ကိုေ ှာက်ယှက်ေနတဲေ
့ ကာင်ေပါ ့။ကိုယ်ကပဲ အားေနတဲေ
့ ကာင်ေပါ ့။

စက်ကလည်းစိ တ်မ ှ ည်သလိြု ပန် ကည့်လိက

ု ်လ င် ေခါင်းြပန်ငံ သွားသည်။

သေ ှ ကMac bookမှာအာ ု ံ ြပန်စိုက်ကာလက်ေချာင်းသွယ်ေတွ

ကKeyboardေပ မှာတစ် ေဖျာက်ေဖျာက်။

"ငါ မနက်ြဖန်USကိုသွားစရာ ှ ိ တယ်၊အနည်းဆံုးတစ် ပတ်ဆယ်ရက်

ေလာက် ကာမယ်"

စက် ဘာေြပာေြပာေမာ့မ ကည့်။Keyboardကိုတစ် ေဖျာက်ေဖျာက် ု ိ က်ေန

တာလည်းမရပ် ။အရိ ပ်စစ် မင်းနည်းနည်းေတာ့လန

ွ ေ
် န ပီ မထင်ဘူးလား။

"ေြပာတာ ကားလား"

"သွားစရာ ှ ိ တာသွားပါ ့လား"

"မင်းကိုေြပာြပေနတာ"

"ေဖ ကီးေြပာြပတယ် သိတယ်"

ဒီတစ် ေခါက်USနဲ တွ
့ ဲလပ
ု ် မယ့်Projectကလံးု ဝလက်လတ်ခံလိမြဖစ် ။Japan

projectနဲယှ
့ ်စရာေတာင်မဟုတ်။စက်အပါအဝင်တစ် ြခားGroupကလူ

ကီးေတာ် ေတာ် များများလည်းUSအထိသွား ကဖိ သတင်း ကားထားသည်။

 ဲ ့ လက်တဲ ွ င
ေဖေဖကလည်းဒီတစ် ခါProjectကိုေတာ့ကိုယ်နပဲ ုိ ်ဖိလက
ူ ိုယ်တိင
ု ်

သွားခို င်းထားတာြဖစ် သည်။

ဒီေကာင်ေလးကိုေခ သွားဖိ မြဖစ် တာကဟိမ

ု ှာမေတာ် တဆရက်ေတွ ကာ

ေနခဲ့ မှာစိုးတာလည်းပါသည်။ြပည့်စံုကလည်းအိ မ်မှာပဲ နားနားေနေန ေနခို င်း

ဖိ ေြပာထားတာေ ကာင့်ေရာ။ ု ံ းကိုေတာင် အိ မ်မှာလှဲေနရတာပျင်းလိဆို ပီ း

အတင်းလိက
ု ်လာတာြဖစ် သည်။ ု ံ းေရာက်ေတာ့လည်းစကားေကာင်းမေြပာ။

အိ မ်မှာဆိုအြမင်ေတာင်မခံ ။ဒီေကာင်ေလးသကိုဘာအတွက်စိတ်ေကာက်ေန

တာမှနး် ကိုမခန်းမှနး် တတ်ေတာ့တာြဖစ် သည်။မနက်ြဖန်ပဲေစာေစာထသွားရ

ေတာ့မည်။သူကခု ချ ိန်ထိစိတ်ေကာက်မေြပေသး။

စက်ကသူလပ
ု ် သမ ဒီအတိင
ု ်းရပ် ကည့်ေနလ င်စက်ကိုမျက်ခံုးေတွတန
ွ း်

ချ ိ းရင်းတစ် ချက်ေမာ့ ကည့်လာသည်။အားေနလားဆိုတဲအ ဲ ့ တ်

့ ကည့်န။ဟု

တယ် အားေနတာ။မင်းကိုဆဲွနမ် းချင်တဲအ

့ ထိပဲ။

ေြပာေြပာဆိုဆိုစိတ်ေကာက်ေနသူတစ် ကိုယ်လံးု ကိုဆဲွေပပစ် လိက

ု ်လ င်

"ဘာလုပ်တာလဲ၊ချေပး"

စက်ကမေြဖ။အိ ပ်ရာဘက်အထိေပေခ လာရင်းေမရာေပ ပစ် ချလိက

ု ်

သည်။ခါးေလးကိုင် ပီ းြပန်ထလာသူကိုစက်ကအထမခံ ။အေပ ကေနအုပ်မိုး

ပီ း မွတ်မွတ်သိပ်သိပ်နမ် းပစ် လိက

ု ်သည်။စက်ရင်ဘတ်ကိုအဆတ်မြပတ်

ထု ု ိ က်ကာအနမ် းေတွေအာက်ကဇွတ် ု နး် ထွက်ြပန်သည်။သူက ု နး် ထွက်

ေလစက်ကပိုလိခ
ု ျင်ေလ။
 ုိ ်သူကသူပဲြဖစ် ကာ
ေနာက်ဆံုးစက်အနမ် းေတွေအာက်က ု နး် မထွက် င

စက်အလိအ
ု တိင
ု ်းလိက
ု ်ေလျာေပးရတာပင်။
<<<<<<<
>>>>>>>
"ကိုစက် ထေတာ့"

အိ ပ်မက်လိလ
ု ို တစ် ကယ်လိလ
ု ိန ဲ့
ု အသံ ကေဝးသွားလိက
ု ်နးီ လာလိက
ု ်။

ေနာက်ဆံုးအသိဝင်လာကာ

"ဟင်"

ညကသူတိဘယ်အချ ိန်ကအိ ပ်ေပျာ် သွားလိက

ု ်မှနး် မသိလိက
ု ်။စက်ညက

သအခန်းထဲမှာအိ ပ်ေပျာ် သွားခဲ့ တာြဖစ် သည်။ဒီေကာင်ေလးညကလည်းတစ်

ညလံးု ပင်ပန်းထားတာေတာင်စက်ကိုေစာေစာထ ပီ း ှ ိး င
ုိ ်ေသးသည်။လက်

ကနာရီ ကို ကည့်မိေတာ့မနက်5နာရီ ခဲွ ။စက်ကိုေလယာ ်ချ ိန်မီှေအာင် ှ ိးေပး

ေနတာပင်။ရင်ခွင်ထဲကေကာင်ငယ်ေလးကို စက်ဘယ်ေလာက်ေတာင်ချစ်

ရသလဲ။

"ကိုယ့်အခန်းကိုြပန်ေတာ့"

"အင်း"

အရင်ထေြပးဖိ လပ ့ ကာင်ေလးကိုြပန်ဆဲွချလိက
ု ် ေနတဲေ ု ် ပီ းေနာက်ကေနဆွဲ

ဖက်ထားလိက
ု ်သည်။ညဝတ်အကင်္ျ ီေအာက်ကဗိုက်သားေလးကိုပွတ်သပ်

ရင်း

"စိ တ်ေကာက်ေြပသွား ပီ လား"

 ရင်ခွင်ထဲက ငိမ်ကျသွားသည်။စက်ကသဂုတ်သားေဖွးေဖွးကိုနမ် း ိက်

ရင်းညဝတ်အကင်ျ္ ီေအာက်ကေနလက်လ ိ ကာ ဲ ့ ုက်သားေလး

ရင်ဘတ်နဗိ

ေတွကိုပွတ်လိက
ု ်ရင်း

"မင်းကဘာမှသာမစားတာ၊ဗိုက်ေလးကပူလာသလားလိ"

"မဟုတ်ဘူး"

"တစ် ကယ်ေြပာတာ၊သားေလးေမွးေပးမလား"

အရိ ပ်စစ် ရဲ သည်းခံ င

ုိ ်စွမ်းကုနသ
် ွား ပီ ြဖစ် သည်။အြမန်ထကာစက်လက်

ေမာင်းကိုကုနး် ကိုက်ေတာ့၏

"အာ့! ေတာ် ေတာ့၊ေနာက်မေြပာေတာ့ဘူး ဟား ဟား ဟား"

ထိုအခါမှစက်ကိုလတ်ေပးတာြဖစ် သည်။မျက် ှာေဖွးေဖွးေလးကရဲ ေန

ေတာ့၏စက်အသည်းယားလာကာေအာက်ကိုဆဲွချရင်းအေပ ကေနအုပ်မိုး

ပစ် လိက
ု ်သည်။

"ဖယ် အွန!် ့"

ှ တ်ခမ် းေတွကိုဆဲွနမ် းပစ် လိက

ု ်သည်။မရပ် ချင်ဘူး။ဒီေကာင်ေလးကို

ဘယ်ေလာက်နမ် းနမ် းစက်မရပ် ချင်ဘူး။အနမ် းေတွအချ ိန် ကာလာတာနဲစက်

့

ဲ ့ နး် ကိုင်ကာစက်အနမ် းေတွကိုတန

မျက် ှာကိုသလက်ေလးေတွနထိ ု ် ြပန်
့ လာ

့ သံေတွန ဲ ့
ေတာ့တာြဖစ် သည်။အခန်းထဲသူတိနမ် းရာကထွက်ကျလာတဲအ

ဆူညံေနေတာ့၏

"အဲ ဒ
့ ါဘာလုပ်ေန ကတာလဲ"

"ဟင်!"
 ဒါဒါကိုယ့်မျက်လံးု ကိုယ် ုိ ်။ေနရာမှာပဲ ေတာင့်ခဲေနေတာ့တာ
မယံု င

ြဖစ် သည်။သူမေစာင့် ကည့်ေနတာ ကာ ပီ ။စာ ကည့်ခန်းထဲမှာကတည်းက

သူမ မသင်က
္ ာြဖစ် ေနခဲ့ တာ။ဒီမနက်လည်းေမာင့်အခန်းထဲဝင် ကည့်ေတာ့

ေမာင်ကမ ှ ိ ဘူး။အရိ ပ်စစ် အခန်းထဲမှာ ှစ်ေယာက်သားပူးကပ် နမ် း ိက်ေန

ကတာ။သူမဝင်လာတာေတာင်သတိမထားမိ က။

သူမကိုြမင်မှအရိ ပ်ကသကိုယ်ေပ အုပ်မိုးေနတဲေ

့ မာင့်ကိုယ် ကီးကိုတန
ွ း် ချ

သည်။

"မ"

"မဒါ"

ေမာင်ကအိ ပ်ရာေပ ကအရင်ဆင်းလာသည်။အရိ ပ်ကအိ ပ်ရာေပ မှာ

ု ်ေလး။မျက်လာေလးပါချထားသည်။ဘာလဲအရိ ပ်စစ် ။တိန ဲ ့

ငုတ်တတ

မျက် ှာချင်းမဆိုင်ရဲေတာ့ဘူးလား။ဒါဒါအရိ ပ်စစ် ဆီကိုေလ ာက်သွားလိက

ု ်

ရင်း ဆွဲထူဖိလပ
ု ် လ င်ေမာင်ကအထိမခံ ။

ဲ ့ ေြပာရေအာင်"
"မ က န်ေတာ် နပဲ

"ဘာကိုလဲေမာင်၊ေမာင်တိေဖာက်ြပန်ေနတဲအ
့ ေ ကာင်းကိုလား"

"က န်ေတာ် ဘာေကာင်လဲဆိုတာ မ ကိုေြပာထား ပီ းသားပဲ ၊က န်ေတာ် မ

ေကာင်းတာပါ"

ဲ ့ ုင်ဘူးဆိုတဲသ
အရိ ပ်စစ် နမဆိ ့ ေဘာလား?

ု ဲ လား"
"ဘာ!အရိ ပ်စစ် မင်းကေရာ၊မင်းကေရာသလိပ
 အရိ ပ်ကခု တင်ေပ ကထလာ ပီ းသူမေ ှ ကိုလာဖိ လပ
ု ် လ င်ေမာင်ကအရိ ပ်

ကိုသေနာက်မှာဝှက်ထားလိက
ု ်သည်။အရိ ပ်ကလက်မခံ ။ေ ှ ကိုြပန်ထွက်လာ

ရင်း

"မဒါ က န်ေတာ် ေတာင်းပန်ပါတယ်"

ဒါဒါအရိ ပ်ပါးကိုအားကုန ် ု ိ က်ချလိက

ု ်သည်။သိေသာ် အရိ ပ်ပါးဆီ မ

ေရာက်ခင်သူမလက်ကိုေမာင်ကလှမ်းထားလိက
ု ်ကာ

"အရိ ပ်စစ် မင်းဝင်မပါနဲ"့

ေမာင်ကေြပာရင်းအရိ ပ်ကိုသအေနာက်မှာြပန်ဝှက်သည်။အရိ ပ်မျက်လံးု

မှာမျက်ရည်ေတွကအြပည့်။မျက် ှာေလးကတစ် ခုခုကိုစိုးရိ မ်ေ ကာက်လန ် ့

ေနတာမှနး် သိသာသည်။ေသွးဆုပ်ေနသလိြု ဖ ေဖျာ့ေန၏ဒါဒါ ့မျက် ှာမှာ

မဲ့ြပံ းတစ် ချက်ထင်သည်။

"အရိ ပ်စစ် မင်းကိုငါတစ် ကယ်ထင်မထားဘူး၊တရားဝင်ေစ့စပ် ထားတဲ ့

ေယာကင်ျ္ ားတစ် ေယာက်ကိုမင်းမေ ှ ာင် င

ုိ ်ဘူးေနာ် "

"ေတာ် ပီ မ၊သအခန်းထဲေရာက်ေနတာက န်ေတာ် ပဲ၊ေြပာချင်ရင်က န်ေတာ်

ဲ ့ ုင်ဘူး"
နဲပဲ့ ေြပာလိရတယ်၊သူနမဆိ

ဲ ့ လဲ"
"ေမာင် ဘာလိသူနမှ

"မ ကိုက န်ေတာ် ပွင်ပ

့ ွင်လ
့ င်းလင်းပဲ ေြပာမယ်"

ဲ့
ေမာင့်မျက်လံးု ေတွကဆံုးြဖတ်ချက်တစ် ခုနအတူြပတ်သားခက်ထန်ေန

လ က်။

ြဖန်း!
 ဒါဒါေမာင့်ပါးကိုခုန ် ု ိ က်ပစ် လိက
ု ်သည်။

ြဖန်း!

"ဒါကအရိ ပ်စစ် အစား"

ု ်မှမလပ် ။တန်ပါတယ်ေမာင်ရဲ ။တိကပါး ှစ်ချက်ပဲ

ေမာင်ကတုတ်တတ

ု ိ က်ရတာေမာင်က တိကိုတစ် ဘဝလံးု စာထားပစ် ခဲ့ေတာ့မှာနဲစာရင်

့ ။ထိုစ ်

ေမာင့်ေနာက်ကအရိ ပ်ကိုယ်ေလးကတစ် ရိပ်ရိပ် ပိ ကျသွားတာြမင်လိက

ု ်

သည်။

"အရိ ပ်စစ် သတိထားစမ် း၊အရိ ပ်! အရိ ပ်! "

အရိ ပ်ကိုယ်ေလးကိုေပထားရင်းစက်ဘာလုပ်ရမှနး် မသိ။ဒီေကာင်ေလး

ဘယ်ေလာက်ထိတန ် ပ် ေြခာ က်ခားေနခဲ့ လိသတိေမ့တဲအ

ု လ ့ ထိြဖစ် သွားတာ

လဲ။မင်းအမှားမဟုတ်ဘူးအရိ ပ်။ကိုယ်မှားတာ။ကိုယ့်အမှားပါ။မင်းနဲမဆိ
့ ုင်

ဘူး။စက်ေပျာ့ေခွ ေနတဲအ
့ ရိ ပ်ကိုယ်ေလးကိုခုတင်ေပ ေပတင်လိက
ု ်ရင်း

ြပည့်စံုဆီအြမန်လှမ်းဖုနး် ဆက်ရသည်။အရိ ပ်ကိုြပည့်စံုပဲေတာက်ေလ ာက်

ကည့်ေပးခဲ့ တာမိ ြပည့်စံုကပိုသိလိမ့်မည်။

ေဒ ကီးကလည်းအသံေတွ ကားလိအေပ ေြပးတက်လာပံုရသည်။

ေဒ ကီးဝင်လာေတာ့ဒါဒါကငို ပီ းအြပင်ကိုေြပးထွက်သွားသည်။

"သားစက် အရိ ပ်ကဘာြဖစ် တာလဲ"

"သတိလစ် သွားတာေဒ ကီး၊ြပည့်စံုကိုေခ ထားတယ်၊ေဒ ကီး

က န်ေတာ် မ ှ ိ တန
ု း် အရိ ပ်ကိုေသချာဂ ု စိုက်ေပးေနာ် ၊မဟုတ်ဘူး၊က န်ေတာ် မ

သွားဘူး"
 စက်ကေြပာရင်းငိသ
ု ည်။ဒီကေလးေတွဘာြဖစ် ကတာလဲ။ဒါဒါကလည်းငို

ပီ းအခန်းထဲကထွက်သွားတာေတလိက
ု ်သည်။ေဒ ေရလည်းအရိ ပ်မျက် ှာ

ေလး ကည့် ပီ းဘာလုပ်ရမှနး် မသိ။အရိ ပ်ေလးဘာမှမြဖစ် ပါေစနဲ။့

"စိ တ်ချပါသားရယ်၊အရိ ပ်ကေဒ ကီးသားေလးလိပ

ု ါပဲ "
<<<<<<<
>>>>>>>
"က န်ေတာ် အရိ ပ်ကိုထား ပီ းဘယ်မှမသွား င
ုိ ်ဘူးေဖေဖ"

"ဘာကွ၊မင်းမသွားလိမရဘူးစက်၊ဒီprojectကကုမဏီအတွက်

ဘယ်ေလာက်ထိအေရး ကီးတယ်ဆိုတာမင်းအသိဆံုး၊အခု ချက်ချင်းငါတိ

ြပန်လာေန ပီ ၊အရိ ပ်ေဘးမှာြပည့်စံုလည်း ှ ိ တယ်၊ေဒ ေရကိုလည်းေသချာ

မှာထားတယ်မိလား၊လိအ
ု ပ် ရင်ေဆး ု ံ ပါတင်ဖိေြပာထား ပီ းသား"

"အရိ ပ်ကခု ထိသတိမရေသးဘူးေဖေဖ၊က န်ေတာ် သူ းုိ တဲအ

့ ထိေစာင့်ေခ

သွားမှာ"

"စက်မင်း ူ းေနလား၊အရိ ပ်အားနည်းေနတယ်ဆိုတာမင်းနားမလည်ဘူး

လား၊မင်းထင်ရာေတွေလ ာက်လပ
ု ် လိ အခု လိေ
ု တွ ပ် ကုနတ
် ာမဟုတ်ဘူး

လားကွ၊ဟမ် !"

စက်ဘာမှြပန်မေြပာမိ ။

"မင်းသွားစရာ ှ ိ တာသွားစက်၊ ပီ းတာနဲလက်

့ လဲလိရရင်ထား ပီ းြပန်ခဲ့၊

အရိ ပ်ကိုင ါ ကည့်ထားလိက

ု ်မယ်၊ငါလည်းအရိ ပ်ကိုသားတစ် ေယာက်လိခ
ု ျစ်

တယ်ဆိုတာမင်းသိနားလည်"

"ေမေမ ှ ိ ေသးတယ်ေဖေဖ၊အရိ ပ်ကေနေကာင်းေသးတာမဟုတ်ဘူး"

 "ငါေသချာ ကည့်ထားလိက
ု ်မယ်စက်၊မင်းအေမအရိ ပ်ကိုဒက
ု မေပးေစရ

ဘူး၊အရိ ပ်ဘာမှမြဖစ် ေစရဘူးငါကတိေပးတယ်စက်၊အရိ ပ်ကအေရး ကီး

သလိက
ု ုမဏီကလည်းအေရး ကီးတယ်ဆိုတာမင်းလည်းသိေနတာပဲ "

ေဖေဖ့အသံကလည်းသိပ်မေကာင်း။မဒါကေဖေဖတိကိုလှမ်းေြပာလိက
ု ်

တာထင်သည်။ ှ င်းစရာ ှ ိ တာက ှ င်းရမှာပဲ ြဖစ် သည်။သူစိတ်ထဲေလး

ေနသည်။သူအရိ ပ်ကိုထားမသွားချင်ဘူး။ြပည့်စံုကေတာ့စိုးရိ မ်စရာမ ှ ိ ဘူး

ဟုေြပာသည်။အားနည်းလိသတိလစ် သွား ု ံ ေလာက်မိ စိ တ်ချသွားဖိ

ေြပာသည်။သူစိတ်မချတာကေမေမ့ကိုြဖစ် သည်။သူြပန်ေရာက်မလာခင်

ေမေမအရိ ပ်ကိုထင်ရာေတွေြပာမှာစိုးရိ မ်တာ။ကုမဏီတစ် ခုလံးု အတွက် မ

သွားလိလည်းမြဖစ် တာမိ ။သအေနနဲUSကိ

့ ုသွားရဖိ သာြဖစ် ေနခဲ့ လ က်။
4,Junuary,2020
Part-28

(Z&U)
Note:(ဒီအပိုင◌
္ းမွာMale pregnantနဲ႔ပတတပီ းေ◌ဆးပညာကိုမီွ◌ျင

မ္◌းထားတာမဟုတဲ ေအၾကာင္◌း။စာေ◌ရးသူရဲ႕စိ တ းနဲ႔သာေ◌ရး

သားထားတဲေ
့ အၾကာင္◌း ု ိ းသားြစာဝ ပ
ံ ါတယွင◌
့ ။္ ) နာကစ က

စာေ◌ရးသူေအနနဲ႔ Plotအတိင
ု ◌
္ းပဲ သားပါေရေစနာ◌္။
💥💥💥💥💥
'အ တ
ီ ိ႔
ု သားမွာကိုယ္ဝ 8ပတ္ေ◌က်ာ◌္ေ◌နပါၿပီ ၊ကိုယ္ဝနေ◌ဆာင္
္

ကအမ်ိဳးသားတစ္ေ◌ယာက္◌ျဖစ္ေ◌နတဲအ
့ တ ကၽ တိ႔
ု ဘကလ

ည္◌းသူ႔ရဲ ႕ဂုဏိကၡာ၊အရွ ကရားေ◌ တကိုထည့ြ ◌ကပီ း အႀကိ

မကိမခါခါစစ္ေ◌ဆးခဲ့ ရတာပါ၊စငာပူကပါရဂူႀကီးေ◌ တကိုယိ င္

အထပပစ္ေ◌ဆးခဲ့ တာလည္◌းဒီေအ◌ျဖပါပဲ '

အရိ ပ စိ ◌ျပည့◌◌
ံ က
ု ိုယိ ငိ က္◌ျေပပးေ◌နတယိ တဲေ
့ ◌ဒါက္

တာေ◌ဒၚျဖဴ ◌ျဖဴ သင္◌းကိုယိ င္ေ◌◌ျပာ သားခဲ့ တဲစ

့ ကားေ◌ တ။ေ◌ဒၚ ူ

ပါေ◌အာငံ ဩ လန◌း၍ကိ
္ ုယ့◌ားကိုေ◌တာငယံ◌ု င
ုိ ္။ေ◌ရာက္ေ◌ရာက္

ခ် င◌
္ းရင္ဝကိုေ◌ဆာင့ ◌ ံလိက
ု သလိပ
ု င္။အျဖစပ် က္ေ◌ တကယံ◌ခ
ု ်

ငရာမရွိ ။နားရွိ လိ႔

ု သာၾကားေရတာ့သည္။ဘယိ ◌ျဖစိ ေ႔ယာ
က်ၤ◌ားတစ္ေ◌ယာကတစ္◌ျခားေ◌ယာက်ၤ◌ားတစ္ေ◌ယာကဲ႕ကိုယ္ဝန ္

့ ဲ။
ကိုေ◌ဆာငားရတာတဲလ

'ဒီလိC
ု aseမ်ိဳးကိုသဘာဝ လန◌ျဖစပိ
္ ေ႔တာင္ေ◌◌ျပာရမလိပ
ု ါပဲ ၊ဒါမွမ

ဟုတ ီတိ႔
ု သားကintersexလည္◌း◌ျဖစ္ေ◌န င
ုိ ါတယ္၊ေ◌ြမးလာက

တည္◌းကလိငဂၤ◌ါ စ
ွ ်ိဳးပါလာတာမ်ိဳးေ◌ပါ ့၊နားလည္ေ◌အာင္ေ◌◌ျပာရရ

င ႔ခႏၶာကိုယွာေ◌ယာက်ၤ◌ားေ◌ဟာ◌ န◌းကပိ
္ ုမ်ားၿပီ းေ◌တာ့ေ◌ယာ

က်ၤ◌ားတစ္ေ◌ယာက ဖစွ င ကီး◌ျပင္◌းလာတာမ်ိဳးပါ၊ဒါကလည္◌း

ကၽ တိ႔
ု ရဲ ႕ယူဆခ် ကကကါပဲ ၊◌ျဖစိ င္ေ◌ေခ် တာ့အ လ

ည္◌းပါတယ္'

'ဒါေ◌ပမယ့ ◌ း◌ျခားတာတစ ကသူ႔ဆီ မွာေ◌ြမးကတည္◌းကသားအိ

မါလာတာပါပဲ ၊အဲ ဒ
့ ါေ◌ၾကာင့ ◌ည္◌းသူအခု လိက
ု ိုယ္ဝနေ◌ဆာငိ
္ င္

တာပါပဲ ၊ထူးဆန◌းေ◌နမွ
္ ာဆိုေ◌ပမယ့◌ါကအမွ ါပဲ ၊အ တ
ီ ိ႔
ု အ တက္

ကံေ◌ကာင္◌းတာလား၊ကံဆိုးတာလားဆိုတာေ◌တာ့ေမ◌ျပာတတ း၊

ကၽ လည္◌းသားေ◌ယာက်ၤ◌ားေ◌လးေ◌ြမးထားတဲမ
့ ိ ခငစ္ေ◌ယာက္

ေအနနဲ႔ကိုယ်င◌
္ းစာပါတယ္'

'အရွ င◌
္ းဆံ ◌းု ေ◌◌ျပာရ င ီတိ႔
ု သားေအနနဲ႔မိ နးမတစ္
္ ေ◌ယာက္

နဲ႔Sexကိစၥျဖစဲ မယိ ရင္ေ◌တာငီလိအ

ု ျဖစ်ိဳးႀကံ◌ရ
ဳ မွာမဟုတ း၊

ဲ Sexကိစၥျဖစဲ သူေကယာက်ၤ◌ားတစ္ေ◌ယာက္◌ျဖ
ဒါေ◌ပမယ့◌.္ ..သူန႔

စ္ေ◌နတယ္၊ေ◌နာကပီ းအဲ ဒ
့ ီေ◌ယာက်ၤ◌ားရဲ ႕spermကသူ႔သားအိ မ
မ္◌းေ◌ၾကာင္◌းကိုဆကံရင္◌းေကနတစင့◌မ
ိ ့◌ဝ
္ ငားတဲအ
့ တက္

ကိုယ္ဝ သားတယိ ႔ပဲ ယူဆပါတယ္'

' သခ် ာတာကသူ႔အဂၤ◌ါေကနထုတႊတဲ Spermဆိုရင္ေ◌တာင္

သူ႔ကိုသူ ◌ျပ ပီ းမ်ိဳးမြပား င

ုိ ါဘူး၊တျခားေ◌ယာက်ၤ◌ားတစ္ေ◌ယာက္

ရဲ ႕Spermနဲ႔မို႔လိ႔
ု သာအခု လိေ
ု ◌အာင္ေ◌အာင္◌ျမင္◌ျမင်ိးဳ ြပား ုိ ငဲ

ေသဘာတရားပါပဲ ၊ၿပီ းေ◌တာ့Sexကိစၥျဖစာလည္◌းတစကိမ စါေ◌

လာကိ ငိစၥမရွိ ဘူး၊နားလည္ေ◌အာင္ေ◌◌ျပာရ ငိ ယ္ဝေ လာက္

တဲအ
့ ထိမျဖစိ င းေ◌ပါ ့၊အႀကိမ္ေ◌ပါင္◌းမ် ားြစာအတူေ◌ ဖစက

လိ႔
ု သာအခု လိက
ု ိုယ္ဝနေ◌ဆာငိ
္ ငဲ အထိ◌ျဖ စားတဲေ
့ သဘာပါပဲ '

' နာကစ က အခု ကိုယ္ဝနေ◌ဆာင္

္ ေ◌နရသူေကယာက်ၤ◌ားသားတ

စ္ေ◌ယာက္◌ျဖစ္ေ◌နတယ္၊အဲ ဒ ဲ အသားမက်ျဖ
့ ါေ◌ၾကာင့ ◌ိ ယ္ဝ ႔

စ္ေ◌နတတာမ်ိဳးေ◌ တရွိ တတယ္၊ဆိုေ◌တာ့သူ႔ကိုပိုၿပီ းဂ ု စိုက္ေ◌ပး

ဖို႔လိပ
ု ါတယ္၊ ကၽ တိေ
ု ႔◌ျပာ ုိ ငာေ◌တာ့ဒီေ◌လာကါပဲ ၊အ ီ

တိ႔
ု သားကကိုယ္ဝနေ◌ဆာင္
္ ေ◌န ုိ ငာ လဲ င်န◌းမာသ
္ မ္◌းတဲသ
့ ာ

မနေ◌ယာက်
္ ၤ◌ားတစ္ေ◌ယာကါပဲ 'တဲ။့

ဒီထ
့ ကွင◌
္ းတာမရွိ ေ◌တာ့ေ◌ပ။သူမတိ႔
ု ဘာမွထေပမး င
ုိ ္ေ◌လာ

က္ေ◌အာငိ ေ◌ဒါကာကအကုနေ◌ထာက္
္ ◌ျပ၊ရွ င္◌း◌ျပ သားတာ◌ျဖစ္

သည္။အရိ ပ စသာမနေ◌ယာက်
္ ၤ◌ားတစ္ေ◌ယာကဲ။ေ◌ယာက်ၤ◌ားတ

စ္ေ◌ယာကိ ပဲ ဝတားဆင ငယ္။ေ◌ယာက်ၤ◌ားတစ္ေ◌ယာကိ ပဲ ◌ျ

ပဳမူေ◌နထို ငယ္။မိ န◌းမတစ္
္ ေ◌ယာကိ ကိုယ္ဝနေ◌ဆာငိ
္ ငာက လဲ

လိ႔
ု ။

မျဖစိ ငါဘူးလိ႔
ု သူမတစ်ိ ံ◌းု ◌ျငင္◌းဆနေ◌နခဲ
္ ့ သည္။ဒါေ◌ပမ

ယ့ ◌ စယ္◌ျဖ စားၿပီ ။ဒါဆိုမျဖစင့ ◌ာလား။မဟုတ း၊ဘယ္

လိမ
ု ွအျဖစခံ ုိ ငာ။အထူးသျဖင့ ◌ မသားနဲ႔မွ ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးကိုယ္

ဝ သားတာကိုဘယိ မွအျဖစခံ ုိ င း။ဒါဒါကဘယိ ပဲ ကိုယ္ဝေ

ဆာငိ င္ေ◌စဦးေ◌တာ့ သူမသားကဒါဒါ ့လိမ

ု ိ န◌းမတစ္
္ ေ◌ယာကဲ႔ပဲ လက္

ထပမည္။

အိ ပာထကိပ္ေ◌မာေက်နတဲမ
့ ် ကွာ◌ျဖဴ ေ◌ဖ် ာေ◌ဖ် ာေ
့ ◌လးကိုေ◌ဒၚ ူ

ပါေ◌အာငမွိတသု ိ ကကည့◌ေ
္ ◌နမိ သည္။အရိ ပ စသတိရလာလို

က္ေ◌ဆးရွိ နေ◌ၾကာင့
္ ◌◌္ ျပ ပ
ိ ္ေ◌ပ် ာြ◌ားလိက
ု ္◌ျဖစ္ေ◌နတာ စ
ွ က္

လံ◌းု လံ◌းု ရွိ ေ◌နၿပီ တဲ။့ သူမတိ႔

ု ျပနေ◌ရာက္
္ ေ◌နတာေ◌တာင္ ဒီေ◌ကာင္ေ◌

လးမသိေ◌သးဘူး။ဒီေကလးကငယယ္ေ◌လးကတည္◌းကျပစ်ိဳးမွဲ႔မထ

ငွတဲေ
့ ကလး။ႀကီးလာေ◌တာ့ပိုေ◌တာငွလာေ◌သးသည္။

ကိုယ့ ◌ားကဒါဒါ ့လိမ

ု ိ န◌းမေလွ
္ လးကိုေ◌က်ာ◌ပီ းသူ႔အနားကမြခာ ုိ

င္◌ျဖစ္ေ◌နတာလည္◌းမဆန◌း။သတိ
္ ေ◌မ့ေ◌နတဲမ
့ ် ကွာ◌ျဖဴ ေ◌ဖ် ာေ
့ ◌ဖ် ာေ
့ ◌

လးေကတာငစက္ေ◌လးမွအၾကည့◌ဆိုးမ သား။မ် ကံ◌းု ဝိုင္◌းေ◌

တမွိေတ်နတာေ◌တာင်ကံ◌းု တန◌းေ◌
္ တနဲ႔မ် က္ေ◌တာငွည္ေ◌ တ

ကလွလပ
ွ ပ။ ာွ တံ သ ယယေကဘးၾကည့◌ေ
္ ◌တာ့ပိုစင္◌းေ◌နေသ
ယာင္။နႈတမ္◌းပါးနီရဲရဲေ◌ တကအားနည္◌းေ◌နတာေ◌တာငိ း

ဆိုးြ႐ားြ႐ား◌ျဖဴ ေ◌ဖ် ာေ
့ မန။

◌ျမင္ေ◌နရတဲလ
့ က္ေ◌ခ် ာင္◌း သ ယယ္ေ◌ တ၊ေ◌◌ျေခခ် ာင္◌း သယ္

သယ္ေ◌ တကအစထိရကရာမရွိ ေ◌အာင္◌ျဖဴ ဥႏ◌ု ထဋ္ေ◌နတာ◌ျဖစ

ည္။ႏ◌ုႏ◌ုႏြ◌ဲ႕ႏြ◌ဲ႕ျဖစ ႈမ်ိဳးမဟုတဲန႔
ဲ ကိုအရိ ပေစက်ာရ
့ ွ င္◌းလွ

ေပနတာ◌ျဖစည္။ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငီေ◌ကာင္ေ◌လးနဲ႔ေမ တ႕ရတာ

ဆယွစ္ေ◌က်ာ◌္ေ◌က်ာ◌္။ဒီဆယ ွ စ တင္◌းမွာ ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးဘ

ယ္ေ◌လာကထိေ◌တာင်ာေ◌မာလာလိက
ု လဲ။◌ျမင္◌ျမင်

င္◌း' ဆံ ႕အ' နမိ သ ထိ။ဒီေ◌လာေကွနပံ ◌မ

ု ်ိဳးနဲ႔ဆို စကမွားေ◌

တာ့လည္◌းမဟုတ။္

"အင္◌း....ဟင္◌း.... ကၽတ္!"

သူမၾကည့◌ေ
္ ◌နတုန◌းမွ
္ ာပဲ အရိ ပ စမ် ကွာေ◌လးရႈ◌႕
ံ ၿပီ းမ် က္

လံ◌းု အိ မ္ေ◌လးေ◌ တလႈပာသည္။ဒီေ◌လာက်ကွာရႈ◌႕

ံ မဲ့ပစိ က္

တာေ◌တာင္ အၾကည့◌ဆိုးမ သားေရအာငီေကလးဟာ။စက္ေ◌အာက္

မွာလည္◌းထိုအတိင
ု ◌
္ းပင္ေ◌နလိမ့◌ည္။ဟင္◌း..... သးေ◌ တတိးု လိက
ု ္

တာ။

နားထင္ေ◌လးဖိ ၿပီ းစုတ ပလာသူကိုေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငကိ ကက

ည့◌ေ
္ ◌နလိက
ု ည္။ေ◌◌ျပာခ် ငန◌းလိ
္ ႔
ု သတိေရအာင္ေ◌စာင့◌ေ
္ ◌နတာ

ဘယ္ေ◌လာကကာၿပီ လဲ။သူမကို◌ျမင္ေ◌တာ့မ်ကံ◌းု ဝိုင◌

္ းေ◌လးေ◌ တ

နဲ႔အံ ဩ
့ သလိၾ
ု ကည့◌ေ
္ ◌နလိက
ု ာ။အ ဟန◌း!
္
 ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငဝတားတဲအ
့ ိ မ္ေ◌နရင္◌းကာဝ ြပကိုဟ ါပါ

တစ် ကမ္◌းခါၿပီ းသူ႔အိ ပာေ◌ဘးအထိေ◌လ်ာွ ကားလိက

ု ် ွ င္

" မႀကီး"

အသံကတိးု ဖ် ဖ်။ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငႈတမ္◌းမဲ့မိေ◌တာ့သည္။ဘယိ ◌ျ

ဖစိ ႔အသံကအစ ငါတယ္။ခု ခ်ိ သ

ိ ူမကိုမ်က္ေ◌တာငခတမ္◌းမ် က္

လံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌ တနဲ႔စိုကကည့◌ေ
္ ◌နသူကို

"ငါဘာလိ႔
ု ဒီကို◌ျပနေ◌ရာက
္ ာရသလဲ၊မင္◌းသိမွာပါအရိ ပစ္"

ထိုအခါမွ မ် ကႊ◌ာေ◌လးခ် သားသည္။ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငဲ ပစိ က္

သည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လး ဘယိ ေ◌ေနနၾကည့◌ေ

္ ◌ကာင္◌းေ◌နတာမ်ိဳးကို

သူမလကခံ ခ်င။္ ဒီလိအ

ု ရ ခ် င◌
္ းေ◌ တနဲ႔ကိုယ့ ◌ားကိုသူ႔ဘက္

ပါေ◌အာင္◌ျမႇ◌ဴ ဆယဲ မွာေ◌ပါ ့။ငယယတည္◌းကဒီေ◌ကာင္ေ◌လး

သားေအပၚဘယ္ေ◌လာ ကၽဲလဲသူမ မသိပဲေ◌နမတဲလ

့ ား။သားကို

ယံ◌ၾ
ု က ိလိ႔
ု တစ္ေ◌ယာကည္◌း◌ျပ ႊတိ ကိတာ။ၿပီ းေ◌

တာ့သင္◌းဒီေ◌လာက္ေ◌ခ် ာေ◌မာလွေပနမယွန◌းမသိ
္ ခဲ့တာလည္◌းပါသ

ည္။

"မင္◌းနဲ႔စကယိ မွမျဖစိ င းဆိုတာမင္းသိမွာပါအရိ ပစ္၊စက္

ကဒါဒါနဲေ႔စ့စပားတယိ တာလည္◌းမင္◌းသိတယိ ႔လား"

"ဟိ"ု

"ငါလကခံ ုိ င းအရိ ပစ္၊စကဒါဒါ ့ကိုပဲလကပွာ၊မင္◌းလည္◌း

ကိုယ့ေ◌◌ျခေအနကိုယိ၊အခု မင္◌းကိုယ္ဝ ိ တာေကရာငါ ့သားနဲ႔ရ

တယိ တာေ◌သခ် ာလိ႕
ု လား"

"ဗ် ာ!"

ေ◌မႀကီးေ◌◌ျပာတာကိုအရိ ပ္ေ◌သခ် ာနားမလည္။ကိုယ္ဝန!ဘယ

္ ကို

ယ္ဝ ။ဲ ဘယ ရတာလဲ။မဒါကိုယ္ဝ တာကိုေ◌◌ျပာေ◌နတာလား။

" မႀကီးဘာေ◌◌ျပာတာလဲ၊ ကၽနေ◌တာ◌ားမလ

္ း"

ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငမ် ကွာကိုမဲ့ြ႐ဲ႕ပစိ ကပီ း

"မင္◌းနားလည္ေ◌အာင္ ေ◌◌ျပာ◌ျပရမွာေ◌ပါ ့၊မင္◌းကိုေ◌◌ျပာ◌ျပခ် င္

လန◌းလိ
္ ႔
ု တမငိ င္ေ◌စာင့◌ေ
္ ◌နခဲ့ တာပဲ ၊မင္◌းမွာအခု ကိုယ္ဝ ေ
ွိ ◌နတ

ယရိ ပစ္"

"ဟင္!"

အရိ ပ္ေ◌ခါင္◌းထဲမိုကနဲ◌ျဖ စားၿပီ းတစိ ယံ◌းု ေ◌တာင့◌ဲ သား

သည္။ေ◌ သးေ◌ၾကာေ◌ တၸ ပိ င္◌း သားသလိပ

ု င္။သူ႔မွာကိုယ္ဝန ္

ရွိ ေ◌နသည္။ဒါကဘယိ လုပ္◌ျဖစိ ငွာလဲ။

"မ မျဖစိ ငာ၊ဘယိ လုပ္◌ျဖစိ ငွာလဲ"

"ဘာလဲငါတိ႔
ု ကမင္◌းကိုမဟုတာေ◌ တြစ ပဲ ေ◌နတယိ ေ႔◌ျပာခ်

ငာလားအရိ ပစ္"

အ ိ ပခု ထိသူ႔ကိုယ မယံ◌ု င

ုိ ေ
္ ◌သး။သူေကယာက်ၤ◌ားတစ္ေ◌ယာ

ကဲ။သူကဘယိ လု ပခု လိမ

ု ်ိဳး◌ျဖစိ ငွာလဲ။ ငစ လံ◌းု တု ပီ းပူေ◌

လာင္ေ◌နသည္။ၿပီ းေ◌တာ့သူေ◌ၾကာကည္။သူ႔ကိုလေ
ူ ◌ တဘယိ
 ဲ သူန႔
ထငကမွာလဲ။ဘာေ◌ေ တ◌ျပာၾကမွာလဲ။ကိုကိုေကရာ။ကိုကိုန႔ ဲ က

ဘယိ လုပ္◌ျဖစိ ငွာလဲ။

ဝမ္◌းနည္◌းစိ တေ
္ ◌ၾကာင့◌က
် ပိုးပိုးေ◌ပါက္ေ◌ပါက်လာသ

ည္။ပါး◌ျပငကီးက်လာတဲမ
့ ် ကည္ေ◌ တကိုသုတိ ေ႔မ့ေ◌နသည္

အထိ။ခု ခ်ိ ်မွဘယ ႔ကိုအျပစငမွာလဲ။ေ◌ယာက်ၤ◌ားတ ဲ ကိုယ္ဝ

နေ◌ဆာင္
္ ေ◌နရတဲသ
့ ူ႔အျဖစည္...

"ဒီကိုယ္ဝ စကဲ႔ရတဲက
့ ိုယ္ဝ ိ တာေကရာေ◌သခ် ာလားအရိ ပစ္"

"မင္◌းသားႏြ◌ားလိေ
ု ◌ကာငဲ႔ရတဲက
့ ိုယ္ဝ လဲလိ႔
ု ဘာရွိ မွာလဲ က"

"ဘာရွ င◌
့ !္ "

" ဖႀကီး!"

ဦးတ မဲ အခန◌းထဲ
္ ဝငာရင္◌းတု ႈပ္ေ◌နတဲအ
့ ရိ ပ် ကွာေ◌လးကို

ၾကည့◌ပီ းစိ ေတကာင္◌း။ကာယကံရွင္◌ျဖစဲ သူကဘယိ ခံ စားေ◌နရ

လဲဆိုတာဒီမိန◌းမထည့
္ ◌ တက း။သူေ◌◌ျပာခ် ငာေ◌ေ တလ်ာွ က္ေ◌◌ျ

ပာေ◌နတာပဲ ။

ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငဦးတ မဲ ကိုမ်က္ေ◌စာင္◌းနဲ႔လွမ္◌းၾကည့◌ပီ းအ

ိ ပက္◌ျပ ည
ွ ့ ◌ာ

"အရိ ပ စိ ယ္ဝေ တဇာနဲ႔ရတဲက

့ ိုယ္ဝနေ◌ရာမျဖစိ
္ င းလား၊သူ

တိ႔
ု စ
ွ ္ေ◌ယာက!"

"မင္◌းေ◌မာင္ေ◌တဇာ ဝဏၰနဲ႔ျပန◌ျဖစ္
္ ေ◌နတာမင္◌းက လဲ င

စ္ေ◌လာကလံ◌းု သိၿပီ းေ◌ ပီ ၊ထငာေ◌ေ တလ်ာွ က္ေ◌◌ျပာေမနနဲ႔၊အရိ ပ္

ကမင္◌းေ◌မာငိစေၥ တကိုၾကားထဲကဖံု◌းု ကယ္ေ◌ပးခဲ့ ရတာ က"

ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာင်ကွာပ် ကည္။တမင္ေ◌◌ျပာခ် ငိ ေ႔◌ျပာလိက

ု ္

တာဘာ◌ျဖ စား ုိ ငလဲ။အရိ ပ စ မကိုဘာတ စန◌း◌ျပန

္ ေ◌◌ျပာရဲ
္

လဲ။အိ ပာေ◌ပၚေကန ငိရ ု ဲ တတိ ငာမို႔လား။ငိပ

ု ံ ◌ပ ု ါေ◌စ။အားလံ◌းု က

သင္◌းအျပစ္ေ◌ တပဲ ။

"မင္◌းကိုငါ ရွ င◌
္ းရွ င◌
္ းပဲ ေ◌◌ျပာမယရိ ပစ္၊မင္◌းဒီအိမွာဆက္ေ◌

ေနသးတယိ ရငင္◌းကိုယ္ဝ ိ ဖ် က်ပစမယ္၊ငါေ◌◌ျပာတာေသ

ဘာေ◌ပါကား"

အ ိ ပအိ ပာေ◌ပၚေကနအံ ဩ
့ မွ ငက္ေ◌နကာဘာတ စန◌းမွ
္ မတု

န႔ျပ
္ ိ င္။ဦးတ ဲ ႔ဒၚ ူ ပါေ◌အာင့ ◌ိ ပဲ တစွည့◌လ
မဲ နေ ီ ိက
ု က

ည့◌ေ
္ ◌နတာ◌ျဖစည္။

"မင္◌းထငာေ◌ေ တ◌ျပာေမနနဲ႔၊အ ိ ပကာယကံရွင္၊သူ႔ကိုယ္ဝန ္

သူ႔ဟာသူဆံ◌းု ◌ျဖတိမ့◌ယ္၊မင္◌းဝငပါနဲ႔"

ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငလကခံ ။သူေမ◌ျပာခ် ငာကိုပဲဆက္ေ◌◌ျပာသ

ည္။

"အဲ လ
့ ိလ
ု ံ◌းု ဝအျဖစခံ ုိ င း၊မင္◌းအဲ ဒ
့ ီကိုယ္ဝ ိ ဖ် ကိ ဖ် က်ပစမ

ယရိ ပစ္၊ေ◌နာငစ်ိ ်သကကဲ ရွ င◌

္ းရခက္ေ◌နမယ္၊ၿပီ းေ◌တာ့

စကဲ႔လည္◌းမင္◌းထပတတရာမလိဘ
ု ူး၊စကိ ဒါဒါနဲ႔ပဲ လက

ပ္ေ◌ပးမယိ တာမင္◌းေ◌ခါင္◌းထဲၿမဲ ၿမဲ မွတား၊ဒါဒါတစ္ေ◌ယာက္

လံ◌းု ဒီမွာရွိ ေ◌နတာေ◌တာငင္◌းကစကိ ဘယိ ေ◌ တ◌ျမႇ◌ဴ ဆယဲ

လိ႔
ု !"

"မင္◌းသားကအရင္ေ◌◌ျေခတာ◌ငဲ တာမဟုတ းလားေ ကဟ၊ဘ

ယိ ေ◌ၾကာင့ ◌ မ် ားကိုတစက တ ပဲ ေ◌နရတာလဲ၊မင္◌းသားေ◌

ရာက္ ေ◌ရာက္ေ◌နတာဘယ ႔အခန◌းထဲ

္ မွာမို႔လိ႔
ု လဲ၊ငါ ကာ ေ◌တာ

က္!"

ဦးတ မဲ မ်ကွာႀကီးကအလိမ
ု က်သလိသ
ု ု ႈနေ◌နသည္
္ ။ေမ◌ျပာခ် င္

လိ႔
ု လည္◌းမရ။ဒီမိန◌းမနဲ
္ ေ႔တာ့ ခကားပဲ ။

"ရွ ငၽ ကိုတက္ေ◌ခါကရာမလိဘ
ု ူးေ◌နာ◌ိ တ မဲ ၊ေ◌◌ျပာစရာ

ရွိ တာေ◌တာ့ေ◌◌ျပာရမွာပဲ ၊သားနဲ႔ဒါဒါေ◌စ့စပားတာသိရကဲေ႔တာင္

ဒီေအ◌ျခေအနထိေ◌ရာက္ေ◌အာငင္◌းတိေ
ု ႔နစရာလားဟမ္!၊ၿပီ းေ◌တာ့

ု ေမကာင္◌းေ◌အာင္ေ◌ယာက်ၤ◌ားတ ဲ ကိုယ္ဝ ကီးနဲ႔ရွ င◌

လူၾကားလိ႔ ့ ္

သိရဲ႕လား၊ပတ္ဝန◌းက်
္ ငာွ ဘယိ မ် ကွာ◌ျပမလဲ၊ဘယ္ေ◌လာက္ေ◌တာ

ငွကိ ေ႔ကာင္◌းလိက
ု လဲ"

"အ ိ ပက ငင္◌းေ◌တာ့ေ◌ရာ မင္◌းသားေကနမွာမို႔လိ႔

ု လား၊ငါ!

တယ္၊မင္◌းသားေအၾကာင္◌းမင္◌းမသိလိေ
ု ႔◌ျပာေ◌နတာလား က၊အရိ

ပားပါေ◌စမင္◌း ထ ကားေ◌တာ့ သား"

ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာင္ေ◌ ဆေ႕ ဆ႕ခု နေ◌နသည္

္ ။သူတိ႔
ု ကလူၾကားထဲ

့ ဲ။သူမအမုန◌းဆံ
ဘယိ မ် ကွာ◌ျပၾကမွာတဲလ ္ ◌းု ေကယာက်ၤ◌ားခ် င◌
္ းခ်

စကိဳကယိ တာပဲ ။ဘယိ မွလကံေ◌ပးလိ႔

ု မရ။ေ◌တဇာၿပီ းေ◌တာ့
အခု သား။ဘယိ ပဲ ခဲ ထားထား အရိ ပ စိ ◌ျမငငကမရဘူး။ငယ

ယ္ေ◌လးကတည္◌းကဟိေ
ု ကလးကို ၾကည့◌◌
ံ ေ
ု ◌ တ၊ဖကံ◌န
ု မ္◌း

ပံ ◌ေ ု ွမဟုတဲ။ဟိမ
ု ◌ တကညီအကိုလိမ ု ွာက် ေ◌တဇာနဲ႔အထ ငဲၿပီ းအရိ

ပစိ အမုန◌းႀကီ
္ းမုန◌းေ◌နသလိ
္ လ
ု ိ၊ု စိ တနာႀကီးပဲ နာေ◌နသလိလ
ု ိ။ု

စိ တ်ၿပီ းလႊတိ ကာမွ ဒီေ◌ရာက္ေ◌တာ့အရိ ပစွာကိုယ္ဝနေ◌တာင္

္

ရွိ ေ◌နၿပီ တဲ။့ လံ◌းု ဝအျဖစခံ ုိ င း။ေ◌စာင့ ◌ကည့ ◌ားလိက

ု ္။

ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငအ ိ ပိ ေ◌စ့ေ◌စ့ၾကည့◌ပီ း ထ ကားသည္။ေ◌

ဒၚ ူ ပါေ◌အာ င ကားၿပီ ဆိုမွဦးတ မဲ ကသက်င္◌းရွ ကီးခ် ကာအ

ရိ ပ္ေ◌ဘးဝငိ ငိ က်ွင္

" ဖႀကီး!"

အ ိ ပဦးတ မဲ ကိုဖကိ သည္။ရႈ◌က

ိ ကီးတငငိ ငိတ
ု ာ◌ျဖစည္။ဒီ

ေကလးမွ ဘာလိ႔
ု ဒီလိအ
ု ျဖစ္ေ◌ တနဲ႔ႀကံ◌ရ
ဳ တာလဲ ကာ။ေ◌ယာ

က်ၤ◌ားေ◌ တအမ် ားႀကီးထဲကမွဒီေကလးမွတဲလ

့ ား။ေ◌ယာက်ၤ◌ားတစ္ေ◌

ယာက ကိုယ္ဝနေ◌ဆာငတယ
္ ိ တာဘယိ ဝဋ္ေ◌◌ႂ ကးမ်ိဳးနဲ႔လဲ။ဒီ

ေကလးသိပိ တု ႈပ္ေ◌နမွာေ◌ပါ ့။

" ဖႀကီး ကၽနေ◌တာ◌္

္ "

"သားအမွားမဟုတါဘူးသားရယ္၊ေ◌ဖႀကီးနားလ ါတယ္၊◌ျဖစ်ိ န ္

တ ိ ႔ျဖစယိ ႔ပဲ ေသဘာထား၊စိ ေတကာင္◌းမျဖစဲ ႔"

ငိေ
ု ◌နတဲအ
့ ရိ ပခံ ◌းု ေ◌လးကိုဦးတ မဲ ပုတေ
္ ◌ပးရင္◌း
 "သားကိုကို ကိုေ◌ဖႀကီးလႊတိ ကတာသိလားသား၊သားကိုကိုျပန ္

လာေ◌တာ့ေ◌ဖႀကီးတိ႔
ု ေအကာင္◌းဆံ ◌းု ◌ျဖစ္ေ◌အာငကိဳးစားၾက

တာေ◌ပါ ့ေ◌နာ◌္"

ဒီေကလးစေကပၚဘယ္ေ◌လာကံေ◌ယာဇဥွိတယိ တာဦးတ

မဲ မသိပဲေ◌နပါ ့မလား။စကိ းသမ်ွကိုဒီေကလးဘယ္ေ◌လာကိႀကိတိ ွ

တံေ◌နရသလဲ ေ◌ တးၾကည့◌◌
ံ န ဲ သိသည္။အခု ေ◌တာ့ေအမျဖစ
ု ႔

ကပါ။

"သားေ◌မႀကီးေ◌◌ျပာ သားတာေ◌ တကိုစိတဲထားေမနနဲ႔၊သား

နဲ႔သားရင္ေ◌ သးေ◌လးအ တကားေကတာ့ႀကံ့ႀကံ့ခံ င

ုိ မယ္

မို႔လား၊ဘာမွအားမငယဲ႔ ေ◌ဖႀကီးေ◌ရာစက္ေ◌ရာသားေ◌ဘးမွာရွိ ေ◌

နမွာပါ၊သားကိုကို ကိုယံ◌ၾ
ု က ပီ းခေဏလးေ◌စာင့◌ေ
္ ◌နလိက
ု ါသားရ

ယ္၊သူေအကာင္◌းဆံ ◌းု လုပိ ငွာပါ"

သူ႔စကားေ◌ တအရာထငထင္ေ◌တာ့မသိ။စေကၾကာင္◌းေ◌◌ျပာ

လိက
ု ာနဲ႔ဒီေကလးအငိတ
ု ိတတည္။ဒါေ◌ၾကာင့ ◌ည္◌းစက္

ေအပၚမျငင္◌းဆ ိ ငဲစက္◌ျပဳသမ်ွႏ◌ုေ◌နခဲ့ ရပံ ◌ပ

ု ါပဲ ။စက္ေ◌◌ျပာ◌ျပ

ေသလာကိ စကကပဲ တ စတိ းေ◌ရွ ႕ဆကိ းေ◌နခဲ့ သ ်ည္◌း

သာ။

ဒီေကလးသူ႔ကိုယ အျပစွိေ◌နတယိ ႔ခံ စားေ◌နရမွာပဲ စိုးတာ။အ

ထူးသျဖင့◌ေ
ီ ကလးစိ တားင ယားလိ႔
ု မျဖစ း။စက္ေရာကာမွ

သူတိ႔
ု အခ် င◌
္ းခ် င◌
္ းရွ င◌
္ းပါေ◌စ။ဒါဒါနဲ႔စကိ ႔မ် ကွာခ် င္◌းဆိုငွ
င္◌းၿပီ းမွ အရိ ပဲ ႔ကိစၥသူတိ႔
ု ခ် င္◌းေ◌◌ျပာပါေ◌စ။ခု ေ◌နအ ိ ပိ ဒါေ◌

ေ တ◌ျပာ◌ျပထားလည္◌းလကံမွာမဟုတာေ◌သခ် ာသည္။ေ◌လာေ◌

လာဆယက္◌ျပေ ရာက္ေ◌သးခင္ ဘာ◌ျပႆ နာမွထပ ဖစိ ႔သာ....

<<<<<<<
>>>>>>>
"ဘာ◌ျပႆ နာ◌ျဖစိ ႔မွမရွိ ပါဘူးသမီ းရယ္၊စကသမီ းကိုပဲလကပွာ

ပါ၊သားကအ ေ
ီ ◌◌ျပာရငပါတယ္"

" သခ် ာလိ႔

ု လားအ ီ ူ ပါရယ္၊အခု သူ႔စိ တသမီ းဆီ မွာမွရွိေမနပဲ ၊ရွ

င္◌းရွ င◌
္ းေ◌◌ျပာရရင္ ကိုယ့ ◌ိ ေ◌က်ာေ◌ပးအိ ပ္ေ◌နမယ့◌ေ
္ ◌ယာက်ၤ◌ား

မ်ိဳးကိုဘယိ မိ န◌းမ်
္ ိဳးမွမလိခ
ု ် ငကဘူးမို႔လား"

"အဲ "

"ဟုတယ ီ ူ ပါ၊သမီ းဒီေ◌ရာကာ6ေလက်ာ◌္ေ◌နၿပီ ၊ေ◌မာင္

သမီ းဆီ သံ◌းု ခါ◌ျပည့◌ေ

္ ◌အာငာမအိ ပ းဘူး၊"

ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငခက္ေ◌ တေ႕နသည္။ဒါဒါကသားကိုတစတတ္

သံေ◌ယာဇဥွိေ◌နတာသူမသိတာေ◌ပါ ့။ၿပီ းတာ့ဒါဒါကသူေမ◌ျပာ ငစ္

ြခန◌းပဲ
္ ။ဒီကိုေ◌တာင မက သားပါသမီ းရယိ ေ◌တာ့ခ်က်င္◌းထလာ

တာပင္။ဒါေ◌ၾကာင့ ◌ည္◌းဒါဒါေ◌လးတစ လပ္◌ျဖစ္ေ◌နတာေ◌တာင္

သားနဲ႔ြဇတီစဥ္ေ◌ပးခဲ့ တာပင္။ၿပီ းေ◌တာ့ဒါဒါတိ႔

ု ကမ်ိဳးနဲ႔ ု ိ းနဲ႔ခ် မ္း

သာၾကတာ။သူမတိ႔
ု လည္◌း မဲ ေ◌နလိေ
ု ႔တာ့မဟုတါ။ဒါေ◌ပမယ့ ◌ိ

မွာဆိုေ◌တာ့ ◌ျမ ာခ် င◌

္ းလည္◌း◌ျဖစ္၊ကိုယ့ ◌ားေအပၚလည္◌းသိသိ

သာသာစိ တဝ
္ ငားေ◌နသူမို႔ဒါဒါ ့အျပငစ္◌ျခားမျမငဲ ။
 "ဟိ ု သမီ းရယ္၊သားကသမီ းနဲ႔လကထေပသးတာေ◌ၾကာင့ ◌

ည္◌းပါမွာပါ၊လကပပီ းရင္ သမီ းေအပၚၾကငာလာမွာပါသမီ းရဲ ႕"

"ဒါဆို အရိ ပဲ ႔ေကရာအ ီ ူ ပါ၊အရိ ပဲ ေ႔မာေငစ့စပားတဲသ

့ ူေ◌

ေ တတာငဟုတကဘူးမလား၊ေ◌မာငၿမဲ တမ္◌းအ ိ ပခန◌းကိ

္ ုပဲေ◌

ရာက္ေ◌ရာက္ေ◌နတာ၊အခု ေ◌တာငမီ းနဲ႔ပကင္◌းမိ လိ႔

ု မဟုတ င

တိ႔
ု !၊အခု အရိ ပွာကိုယ္ဝနေ◌တာေငနၿပီ
္ မဟုတ းလား"

"ဟိ ု ခ် က်င◌
္ းႀကီး◌ျပ ိ ေ႔တာ့မစဥ္◌းစားပါနဲ႔ဦးသမီ းရယ္၊သား

လာေ◌တာ့အ ထ
ီ ပ္ေ◌◌ျပာပါဦးမယ္၊အ သ
ီ ားကိုသမီ းနဲ႔ပဲ ေသဘာ

တူတာသမီ းအသိဆံ◌းု ပါ၊သားစကိ သမီ းအျပငယ နဲ႔မွအျဖစခံ ုိ

င း"

အထူးသျဖင့ ◌ားကိုေ◌ယာက်ၤ◌ားတစ္ေ◌ယာကံ◌းု ဝအျဖစခံ င

ုိ ္။

သင္◌းနဲ႔ရတဲေ
့ ◌ သးသားကိုလည္◌းေ◌◌ျမးေမတာ◌ိ င္။အရိ ပစဲ ႔သား

သူမအသကွိေ◌နသ၍လံ◌းု ဝမျဖစ္ေ◌စရဘူး။သင္◌းကိုယ္ဝ ိ မရေရ

အာင်က်ဖို႔စီ စဥပီ းသား။အိ မအၿပီ း ထ ကားရငိ ေ◌တာင္ေ◌ကာ

င္◌းေ◌သးသည္။အဓိ ကသားနဲ႔အရိ ပစ္ေဝးၾကဖို႔။

"အ ိ ပိ ယ္ဝ ိ လည္◌းဖ် က်ပစိ ႔အ အ

ီ ကု စ
ီ ဥပီ းၿပီ သမီ း၊သ

မီ းမွာ ဘယိ ပဲ ေကလးမရ င

ုိ ေ
္ ◌စဦးေ◌တာ့ အ ေ
ီ ◌ြခၽးမကသမီ းပါပဲ ၊

သားနဲ႔အရိ ပ စိ ဘယိ နည္◌းနဲ႔မွအ အ

ီ ျဖစခံ ပါဘူး၊သမီ းအ ီ

ကိုယံ◌ၾ
ု က ပီ းသား◌ျပ ာတဲအ
့ ထိေ◌တာ့ေ◌စာင့◌ေ
္ ◌ပးပါဦး ကယ္၊အ
ရိ ပစွာသာကိုယ္ဝ ရွိ ငာမွထပ္◌ျဖစာစရာေအၾကာင္◌းမရွိ ပါ

ဘူး"

ဒါဒါက ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာင့ ◌ိ ေ◌က်ာခို င◌

္ းထားရင္◌းေကနၿပံ ◌းဳ သ

ည္။ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာင့◌က
် ွာမွာမွာလည္◌းအတၱေ◌ တမာေန တနဲ႔ေအရာ

င္ေ◌တာက္ေ◌နသည္။ၿပီ းေ◌တာ့ယူႀကံ◌းဳ မ ဖစ္ေ◌ ခင္◌းေ◌ တ။

ေ◌ဒေၚ႐ႊေ◌လွကားအ ကေယန သူမတိ႔

ု စ
ွ ္ေ◌ယာကိ ၾက

ည့◌ေ
္ ◌နရင္◌းကို ငားတဲဆ
့ န◌ျပဳ
္ တန◌းေ◌တာ
္ ငတ်ခ်င ည္။ေ◌

ဒေၚ႐ႊသူမတိေ
ု ႔◌ျပာေ◌နတာေ◌ တကိုအကု ကားလိက
ု တာ◌ျဖစ

ည္။သူေ◌႒းေကတာ◌အ ိ ပိ ယ္ဝ ိ ပ် ေက်အာင ပ ဲ လား။ရ

ကကိ ကကတာ။

အရိ ပ္ေ◌လးဒီအိေမရာကာကတည္◌းကသူမကပဲ ထိန◌းေ◌က်

္ ာင္◌း

လာခဲ့ ရတာပါ။အရိ ပ္ေ◌လးဘယ္ေ◌လာကိ◌ျဖဴ စငယိ တာသူမအသိ

ဆံ ◌းု ။ၿပီ းေ◌တာ့အရိ ပဲ ႔စကီအကိုသံေ◌ယာဇဥကိ ၾကတယိ

တာသူမသိသည္။ဒါေ◌ပမယ့◌္ ေ◌ယာက်ၤ◌ားခ် င္◌းအတူေ◌နလိ႔

ု ရတယိ

တာေ◌တာ့ဘုရားေ◌ပးေ◌ပးက်မ္◌းေ◌ပးေ◌ပး၊သူမ မသိခဲ့ ု ိ းအမွ ါ။ေ◌

ယာက်ၤ◌ားတစ္ေ◌ယာကကိုယ္ဝနေ◌ဆာငယိ
္ တာသူမအ တက္

ပိုလိေ
ု ႔တာင းဆန◌းေ◌နပါေ◌သးသည္
္ ။

ကာယကံရွင◌
္ ျဖစဲ အ ိ ပိ ငယ္ေ◌လာကိတု ႈပ္ေ◌နမလဲဆို

တာေ◌ တးေ◌တာေင တးရဲ ။သူမတိေ

ု ႔တာငခု ထိမယံ◌တ
ု စ္ဝကံ◌တ
ု

စ္ဝက္◌ျဖစ္ေ◌နၾကရသ ဟုတား။ေ◌ယာက်ၤ◌ားတ ဲ ကိုယ္ဝနေ◌

္
ဆာင္ေ◌နရတာေ◌တာငနားစရာေ◌ကာင္◌းေ◌နၿပီ ကို ကိုယ္ဝ ိ ဖ် က်

ဖို႔အထိေ◌ တးေ◌နၾကၿပီ လား။ရကကိ ကကတာ။ေသခ် ာတာကအ

ရိ ပ္ေ◌လးမွာအႏ◌ရ
ၲ ာယွိေ◌နၿပီ ။

ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငိ ႔ ထ ကားတာနဲေ႔ဒေၚ႐ႊေအပၚထပိ ေက

က်ာ◌လႊ◌ားေ◌◌ျပးတကည္။စကွိရငါမ်ိဳးအျဖစံ မွာမဟုတ း။စ

ကသူမကိုအထပပွာ သားခဲ့ တာ။သူမရွိ တန

ု ◌းအ
္ ိ ပိ ေ◌သခ် ာဂ ု စို

က္ေ◌ပးဖို႔။သူေ◌႒းေကတာ◌ငယယ္ေ◌လးကတည္◌းကအ ိ ပိ မု

န◌းတီ
္ းေ◌နခဲ့ တာ။အ ိ ပ တက ေ◌႒းေကတာ◌အႏ◌ရ
ၲ ာယစ ပဲ ။

အိ ပာထကွိန◌းေ◌နတဲ
္ အ
့ ိ ပိ ၾကည့◌ပီ းေ◌ဒေၚ႐ႊေ◌◌ျဖမဆ ိ

င္။သနားစရာေ◌ကာင္◌းလိက
ု ာသားရယ္။

"သားအရိ ပ္"

" ဒၚႀကီး"

အရိ ပ္◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င◌
္ းထထိုင္ေ◌တာ့ေ◌ဒၚႀကီးေကဖးမကူသ

ည္။ၿပီ းေ◌တာ့သူ႔ကိုဖကပီ းရႈ◌က

ိ ကီးတငငိ ေ◌တာ့သည္။ေ◌ဒၚႀကီး

ကိုၾကည့◌ပီ းအ ိ ပာေ◌◌ျပာရမွန◌းမသိ
္ ။ေ◌ဒၚႀကီးလည္◌း

သူ႔ေအၾကာင္◌းသိေ◌နၿပီ းေ◌လာကပီ ။

" ဒၚႀကီးသိေ◌နၿပီ လားဟင္၊ ကၽနေ◌တာ့

္ ◌ာွ ..."

" ဒၚႀကီးသိပါတယားရယ္၊ေ◌ဒၚႀကီးနားလ ါတယ္၊သားအ

မွာမဟုတါဘူး ကယ္၊ငါ ့သားေ◌လးအမွားမဟုတပါဘူး"

" ဒၚႀကီး!"
 အ ိ ပလည္◌းငိသ
ု ည္။ေ◌ဒၚႀကီးသားကိုသနား လန◌းလိ
္ ႔
ု ဘယိ

လုပပါ ့မလဲ။သားကိုေ◌ဒၚႀကီးဘယိ ြဖင့◌ေ

္ ◌◌ျပာရပါ ့မလဲသားရယ္။

ေမ◌ျပာ ငည္◌းသားအ ိ ပ တကႏ◌ရ

ၲ ာယရွိ ေ◌နၿပီ မို႔

"သားအရိ ပ္၊သားကိုယ္ဝ ိ ေ◌လ ဟင့◌!္ "

ေ◌ဒေၚ႐ႊကငိတ
ု ာကိုရပပီ းမ် က ိ အ င တည္။ၿပီ းမွ

"သားကိုယ္ဝ ိ ေ◌လ၊သူေ◌႒းေကတာ◌ိ ႔ဖ် က်ဖို႔လုပ္ေ◌နၾကၿ

ပီ ၊သားမွာအႏ◌ရ
ၲ ာယွိေ◌နၿပီ သား၊ဘယိ လု ပကမလဲ"

"ဟင္!"

အ ိ ပ စိ ယံ◌းု ထူပူ သားသည္။ေ◌မႀကီးတိ႔

ု တစယဲသူ႔ကို

ယ္ဝ ိ သူ႔ြခင့◌◌
္ ျပဳခ်ကရပဲ ။

" ဒၚႀကီးတစယ္ေ◌◌ျပာေ◌နတာလားဟင္"

ေ◌ဒၚႀကီးေကခါင္◌းတစတတိမ့◌◌
္ ျပသည္။

" ဒၚႀကီးနားနဲ႔ဆတတကားခဲ့ တာပါသားရယ္၊သူတိ႔

ု "

" ကၽနေ◌တာ◌ားလ
္ ပီ ေ◌ဒၚႀကီး"

အရိ ပ် ကည္ေ◌ တကိုသုတည္။သူေ◌ပ် ာည

့ ံ့ေ◌နလိ႔
ု မေရတာ့ဘူး။

ု ္◌ည္။သူ႔ဗိုကဲကအျပစရွိ
သူ႔အမွားအ တက ပဲ ခါးစည္◌းခံ လိက

တဲေ
့ ကလးကိုေ◌တာ့ သူကာ ကယမည္။

" ကၽနေ◌တာ◌
္ ေီ ကန ထ ကားေ◌တာ့မယ္ေ◌ဒၚႀကီး"

"သားရယ္"
 ေ◌ဒၚႀကီးကတစႈ◌႕
ံ ရႈ◌႕
ံ ငိသ
ု ည္။အ ိ ပိ အပဲ ပစၥည္းေ◌

ေ တလာကဲအိတစ တည္◌းေ◌ကာကည့ ◌ိ ကည္။သူဆယ့ ◌

စွ စားအြ႐ယတည္◌းေကနလာတဲအ
့ ိ ေမနသူ ထ ကားေရတာ့မ

ည္။သူတစ်ိ ် ထ ကားရမယိ တာႀကိဳေ◌ တးၿပီ းသားပါ။သူ႔ကို

ကိုစကဲေ႔မႀကီးဘယိ မွအျဖစခံ ဘူးဆိုတာသူအစကတည္◌းကသိ

သည္။ကိုစကမဒါနဲ႔ပဲ ထိုက ာမွန◌းသူ

္ လကံၿပီ းသားပါ။သူခုခ်ိန ္

ထိဒီမွာေ◌ပကပ္ေ◌နတယိ တာကလည္◌းကိုစက ႔ကိုတာဝ ပါေ◌

ေစတာ့ဆိုတဲစ
့ ိ တဲ႔မဟုတ း။

အ ိ ပ ေ႔က်ာပိုးအိ တေ
္ ◌လးကိုေ◌ကာ ကယိ ကပီ းေ◌ဒၚႀကီးကို

ဦးခ် လိက
ု ည္။ေ◌ဒၚႀကီးကသူ႔အ တေကမတစ္ေ◌ယာကိ ၊အြဖား

တစ္ေ◌ယာကိ ပင္။အခု လည္◌းသူ႔အ တကဲေ႔ဒၚႀကီးငိေ

ု ◌န ပ

ပီ ။ေ◌ဒၚႀကီးကအရိ ပခံ ◌းု ေ◌ တကိုဆု ပိ ငပီ း

"သား တစ ယားေ◌တာ့မလိ႔
ု လားဟင္၊ဒီကို◌ျပ လာေ◌တာ့ဘူး

လားဟငား!"

အ ိ ပမ် ကွာ လဲၿပီ းမ် က တည္။ၿပီ းေမွဒၚႀကီးလက္ေ◌

လးေ◌ တကိုသူ႔လကွစကဲ႔ဆု ပိ င် စႇစပီ း

" ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌ဒၚႀကီးကိုေ◌နာကွဆ ကယိ ကယ္ေ◌နာ◌္၊

ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ တကိတပူပါနဲ႔၊ေ◌ဒၚႀကီးသာက်န◌းမာေ◌ရးဂ
္ ု စို

က္ေ◌နာ◌္"

ေ◌ဒၚႀကီးကငိၿ
ု မဲ ငိေ
ု ◌နရင္◌း
 "ငါ ့သားေ◌လးအႏ◌ရ
ၲ ာယင္◌းေ◌ဘးရွ င္◌းပါေ◌စ ကယ္၊သူယုတာ

နဲ႔ လဲသူေ◌တာ◌္ေ◌ကာင္◌းနဲေ႔ တ႕ပါေ◌စ"

အရိ ပ္ေ◌ဒၚႀကီးငိေ
ု ◌နတာကိုဆကၾကည့◌ိ င္ေ◌တာ့။သူ႔ရင္ေ◌

တနာလွသည္။အ ိ ပွည့ြ ◌ကိ ႔အလုပ္

"သူေ◌႒းႀကီးရွိ ေ◌သးတယ္ေ◌လသား၊သားသူ႔ကိုေမ◌ျပာေ◌တာ့ဘူး

လား"

" ဖႀကီးလည္◌း ကၽနေ◌တာ့

္ ◌ေ္ ◌ၾကာင့ေ◌နရခက္ေ◌နတာပါ၊

ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌ဖႀကီးကိုဖုန◌းဆက
္ ိ ကါ ့မယ္၊ ကၽနေ◌တာ့
္ ◌

တကိေတကာင္◌းမျဖစါနဲေ႔ဒၚႀကီးရယ္၊ ကၽနေ◌တာ◌ဆ
္

င္ေ◌◌ျပပါတယ္"

"သားရယ္"

ေ◌ဒၚႀကီးငိၿ
ု ပီ းက် စဲ တာမွန◌းအ
္ ိ ပိေ◌ပမယ့◌ေ
္ ◌နာက္◌ျပန ္

မၾကည့◌ိ င္ေ◌တာ့။ေ◌ဖႀကီးကဒီေ◌န႔အိ မွာမရွိ ။ကုမၸဏီမ သားခ

င ႔ကိုနႈတ ကားသည္။ေ◌အာကပွာလည္◌းဘယ မွမရွိ ၾ

က။ၿခံ ထဲမွာလည္◌းဘယ ႔ကိုမွေမ တ႕ရ။အရိ ပခံ ျပင္ေ◌ရာကာ

နဲ႔ဒီအတိင
ု ◌
္ း ထကာလိက
ု ည္။သူဒီၿခံ ႀကီးထဲကိုဘယ္ေ◌တာ့မွ◌ျပန ္

မလာေ◌တာ့ဘူး။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"ဒါဆိုမင္◌း ထကာတာ ဘယ မွမသိဘူးလားအရိ ပ္"

"အင္◌း"
 သုတကအ ိ ပွမ္◌းေ◌ခၚတာနဲ႔ခ် က်င္◌းထလို ကားရတာ◌ျဖစ

ည္။အရိ ပ္◌ျေပနေက်ဒါကာေ◌ဒၚျဖဴ ◌ျဖဴ သင္◌းကို သားေ◌ တ႕ၿပီ း ခု မွ

တိက
ု န◌း◌ျပန
္ ေ◌ရာက
္ ာၾကတာ◌ျဖစည္။သုတအ ိ ပ ဖစိ သိ

သိခ်င◌
္ းအံ ဩ
့ မွ ငက္ေ◌နမိ ကာစကားေ◌တာင္ေ◌သခ် ာေမ◌ျပာ င
ုိ ္။တိက
ု ္

ခန◌း◌ျပန
္ ေ◌ရာကွ
္ သာေ◌ေသသခ် ာခ် ာ◌ျပနေ◌မးေ◌နရတာ◌ျဖစည္
္ ။

"သုတ ငါ ့ကိုအထင္ေ◌သးေ◌နလားဟင္"

သုတအ ိ ပိ ၾကည့◌ပီ းဘာေ◌◌ျပာရမွန◌းမသိ

္ ။သူေ◌တာငီေ◌လာ

က္◌ျဖစ် က္ေ◌န င ိ ပ ကာယကံရွင္ေ◌လ။ငါမင္◌းကိုအထင္ေ◌သး

တာမဟုတ း။ငါမင္◌းကိုသနားေ◌နတာ။

"အရိ ပာ၊မင္◌းကဘာ◌ျဖစ္ေ◌နလိ႔
ု ငါကမင္◌းကိုအထင္ေ◌သးရမွာလဲ

ကာ"

"ငါ ငါေ◌တာင္◌းပ ါတယ တ ငါေကယာက်ၤ◌ားတ ဲ "

သုတအ ိ ပိ ယ္ေ◌လးကို ဆဲ ဖကိသည္။

"ဘာဆို ငိ ႔လဲအရိ ပာ၊မင္◌းနဲ႔ငါၾကားမွာအဲ ဒ

့ ါေ◌ တမလိပ
ု ါဘူး၊မ

င္◌းမွာမွမိသားစုရွိပါေ◌သးတယ္၊ငါကတစ္ေ◌ကာင္◌ႂ ကကစ် ကွာေ◌

ကာငါ က၊မင္◌းနဲ႔ငါမိ ဘမဲ့တာခ် င္◌းလည္◌းတူတယ္၊ေ◌နာကပီ း ငါအခု

လိေ
ု ◌န ုိ ငာမင္◌းငါ ့ကိုေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ က ညီေ◌ပးခဲ့ လိ႔
ု ပါ၊မင္◌းေ◌

က်းဇူးေ◌ တငါ ့မွာဆပိ ေ႔တာငကု ါဘူး၊ငါ ့ကိုဒီတိက

ု န◌းငွ
္ ားေ◌ပး

တာကအစငါ ့ေ◌ကာေငလးမိ သားစုအထိ မင္◌းကပဲ အစစအရာရာလိက

ု
ညီေ◌ပးခဲ့ တာေ◌လ၊မင္◌းက်မွငါေကခါင္◌းေ◌ရွ ာင္ေ◌နရငါေ◌ြခး◌ျဖစ္

သားမွာေ◌ပါ ့ က"

"ငါမင္◌းကို ေ◌က်းဇူးတငါတယ တ၊ငါမင္◌းဆီ ကအကူအညီ◌ျပ ိ

ခ် ငိ ႔မင္◌းကိုကူညီခဲ့တာမဟုတါဘူး၊ဒါေ◌ပမယ့◌ါအကူအညီေ◌တာ

င္◌းစရာဆိုလိ႔
ု မင္◌းပဲ ရွိတာ"

"အဲ လ
့ ိမ
ု ဟုတါဘူး ကာ၊မင္◌းကိုငါ အဲ ေ
့ သဘာနဲေ႔◌ျပာတာမဟုတွ

န◌းမင္
္ ◌းသိပါတယရိ ပာ"

အရိ ပိ ေ◌တာ့သုတလည္◌းငိသ
ု ည္။အ ိ ပိ ယ္ဝ ိ bossေအမကဖ် က်

ဖို႔လုပ္ေ◌နသ ဲ ။ကိုယ္ဝ ဖ် က်တာပဲ ◌ျဖစ္◌ျဖစီ းြဖားတာပဲ ◌ျဖ

စ္◌ျဖစ္ အ ိ ပမိ န◌းေကလးမဟု

္ တေ္ ◌တာ့အႏ◌ရ
ၲ ာယရွိ ေ◌နမွာပဲ ◌ျဖစ္

သည္။အ ိ ပ ႔ကိုယ္ဝ ိ ဖ် က်မွာမဟုတ းဆိုတာသုတသိသည္။ဘ

ယ ကကိုယ့◌ေ
္ ◌ သးသားကိုဖ်က်ခ်ငာွ လဲ။အ ိ ပိ လူကပိုမျဖစိ င္

ဘူးေ◌ပါ ့။

"မင္◌း ထ ကားဖို႔ဆံ ◌းု ◌ျဖတပီ း သားၿပီ လားအရိ ပ္"

"အင္◌း ငါသူတိ႔
ု နဲ႔ထပပီ းမပတတ်င္ေ◌တာ့ဘူး"

ေ◌◌ျပာၿပီ းအ ိ ပမ် ကွာလႊ◌ဲသည္။သုတအ ိ ပိ စိ ေတကာင္◌း

ြစာလိက ိ ည္။ဒီေ◌ကာငယ္ေ◌လာက္ေ◌တာငိ ထားၿပီ းၿပီ လဲ

ု ကည့◌သ

့ ် ကွာေ◌လးမွာလည္◌းနီရဲလိေ
မသိဘူး။◌ျဖဴ ႏ◌ုေ◌နတဲမ ု ႔နၿပီ ။မ် ကံ◌းု ေ◌

လးေ◌ေ တတာငိ ႔ခ် ငေ

္ ◌န၏
 ဒီေ◌ကာငီတစါေ◌တာ့တစယကီးစိ တာ သားၿပီ ထငည္။အရိ ပ္

ကဘယ္ေ◌လာကဲစိတစ္ေ◌နပါေ◌စ၊အဆေင◌ျပျဖစ္ေ◌နပါေ◌စ။အဲ ဒ
့ ီ

အိ မ ထ ကားဖို႔တ စန◌းမွ
္ ေမ◌ျပာဖူးဘူး။အရိ ပိ တာ ငည္◌း

နာေ◌လာကရာပါ။bossကမျပတားတဲအ
့ ျပငခု လည္◌းအရိ ပားမွာမ

ရွိ ။အရိ ပါးစပြဖင့ေ◌◌ျပာေ◌ပမယ့ ◌ရိ ပ္bossကိုစိတာေ◌နတာ

သုတသိသည္။အဲ ဒ
့ ီအိမွာအ ိ ပဝကဘာလဲ။ဘာမွန◌းေ◌သခ်
္ ာမသိေရ

သးတဲရ
့ င္ေ◌ သးေ◌လးအထိပါအႏ◌ရ
ၲ ာယွိေ◌နေမွတာ့ဘယ ကအဲ ဒ
့ ီအိမ္

မွာဆက္ေ◌နခ် ငေ
္ ◌တာ့မွာလဲ။

သုေတသခ် ာသိတာကအရိ ေပဖဆံ ◌းု ၿပီ းကတည္◌းကအ ိ ပည္◌း

ဘဝပ် က္ေ◌တာ့တာဆိုတာပဲ ◌ျဖစည္။အခု ပဲၾကည့◌္ ဗိုက စံ◌းု

နဲ႔အိ မ္ေ◌ပၚကဆင္◌းလာရၿပီ မဟုတား။လူကု မံအသိုင္းအဝိုင္◌း

ကတစယမိုက း။မသိရေငအးေ◌အးဝင္◌းစီ စဥိ ကလိပ

ု င္။◌ျမ

ာကားဆ ိ ကကတာ။

"ဒါနဲ႔မင္◌း ထကာတာbossသိရငီတိင
ု ္◌းေမေနလာက းထင

ယ္ေ◌နာ◌ရိ ပ္၊သူမင္◌းကို..."

ဲ ထပပတတ်င္ေတာ့ဘူး၊ခု ခ်ိ စၿပီ းငါ

" တာ◌ပီ သုတ၊ငါသူန႔

တိ႔
ု သူ႔ေအၾကာင္◌းေမ◌ျပာၾကေရအာင္၊သူလည္◌းသူ႔ဘဝနဲ႔သူေ◌

နပါေ◌ေစတာ့၊ငါလည္◌းငါ ့ဘဝနဲ႔ငါ!"

ေ◌သခ် ာလိ႔
ု လားအရိ ပာ။အခု ေ◌တာငင္◌းသူ႔ေအၾကာင္◌းေ◌◌ျ

ပာရင္◌းငိခ
ု ် ငေ
္ ◌နၿပီ မဟုတ းလား။bossေအမကအ ိ ပိ လံ◌းု ဝခါးခါး
သီးပဲ တဲ။့ လူမျဖစ္ေ◌သးတဲေ
့ ကလးအထိေ◌တာင ကေၡပးဖို႔ႀကံေ◌နက

တည္◌းကbossတိ႔
ု တစ်ိဳးလံ◌းု ကိုေ◌စာကငႀကီးေ◌တာ့တာပဲ ။

bossကလည္◌းသူ႔ေအမနဲ႔တူတာေ◌နမွာ။ေ◌စ့စပားတဲမ
့ ိ န◌းမရွ
္ ိ ရက္

နဲ႔အ ိ ပိ ဗို ကက္ေ◌အာငမ်ိဳးမ်ိဳး!။သူ႔တိက

ု န◌းအထိ
္ ပါလိက
ု ာၿ

ပီ းငါေ◌နာ◌္။အခု ကိုယလည္◌းအရိ ပ္ေ◌နာကိ ကားေရတာ့မွာ။

သူ႔driverမွမဟုတေ
္ ◌တာ့တာ။သုတတိ႔
ု ကထငရာရွိ တစံ းပဲ မတတ္

ုိ င း။

ဘယီကို မင္◌းေ◌ရာက္ေ◌နမလဲ....

ဘာေ◌ တကို မင္◌းလုပ္ေ◌နမလဲ....

ဘယ နဲ႔ မင္◌းရွိ ေ◌နမယ္....

ု တရကရိ ပ န◌းကထျမ
္ ာတာ◌ျဖစည္။

"Hello ေ◌ဖႀကီး"

"သားအခု စက္driverေ◌လးတိက
ု န◌းမွ
္ ာလား"

"ဟုတဲ ေ◌ဖႀကီး၊ဘာ◌ျဖစ္!"

"သားအခု ခေဏရွ ာင္ေ◌နမွ◌ျဖစယ္၊မင္◌းေ◌မႀကီးေ◌ဖႀကီးနဲ႔စ

ကားမ် ားၿပီ းခု ပဲသားဆီ ထ ကားတာ၊သားကိုလိက

ု ္ေ◌ခၚမလိ႔
ု တဲ၊့ စက

လာခငားခေဏရွ ာင္ေ◌နလိက
ု ာေ◌ကာင္◌းမယ ငယ္၊စကည္◌း

သူ႔အလုပပီ းတာနဲ႔အားခ် င◌
္ း◌ျပ ာေ◌နၿပီ ၊သားကဖုန◌းမကိ
္ ု င္

လိ႔ ့ ◌ဖႀကီးကိုေ◌တာင္ေ◌◌ျပာေ◌နတာ၊ေ◌ဖႀကီးသားဆီ ခုပဲကား

ု တဲေ

လႊတိ ကယား၊အဲ ဒ
့ ီကားနဲ႔လို ကားလိက
ု ္ေ◌နာ◌္"
 "ဟုတဲ ၊ေ◌ဖႀကီး"

အ ိ ပဖုန◌းက်
္ သားတာနဲ႔

"သုတ ု အခု ခ်က်င္◌း သားမွ◌ျဖစယ္၊မင္◌းသဲသဲကိုနႈတက်

ငါတိ႔

င္ေ◌သးလား"

" န ေ◌နပါေ◌စ၊ငါေ◌နာကွဖုန◌းဆက္
္ ေ◌◌ျပာလိက
ု ယ္"

ေ◌မႀကီးကသူ႔ကိုယ္ဝ ိ ဘယိ နည္◌းနဲ႔ျဖစ္◌ျဖစ် ကိ ဖ် က်ခ်

င္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။ေ◌ဖႀကီးနဲ႔ဖုန◌းေ◌◌ျပာတု
္ န◌းေကဖႀကီ
္ းသူ႔ကို

အားနာလိ႔
ု တမေင◌ျပာတာမွန◌းသူ
္ သိသည္။ဒါေ◌ၾကာင့ ◌စ္ေ◌နရာ

ကိုေ◌ရွ ာင္ေ◌နခို င◌
္ းတာေ◌ပါ ့။ေ◌မႀကီးကလည္◌းေ◌နာငစ်ိ ရိ ပ္

ေကလးရလာရင္ သူ႔သားကိုလိက
ု တပွာေ◌ၾကာက္ေ◌နတာ။စိ တ်

ပါေ◌မႀကီး ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ကလည္◌းေ◌မႀကီးတိ႔
ု နဲ႔ထပတ္

သတရာေအၾကာင္◌းမရွိ ေ◌တာ့တာမို႔လိ႔
ု ။
<<<<<<<
>>>>>>>
7,January,2021
(Z&U)
Note:(ဒီအပိုင်းမှာMale pregnantနဲပတ်
့ သတ် ပီ းေဆးပညာကိုမီှြငမ် းထား

တာမဟုတ်တဲအ
့ ေ ကာင်း။စာေရးသူရဲ စိ တ်ကူးနဲသာေရးသားထားတဲ
့ ့

အေ ကာင်း ု ိ းသားစွာဝန်ခံပါတယ် ှ င်။့ )ေနာက်တစ် ခုက စာေရးသူအေနနဲ ့

Plotအတိင
ု ်းပဲ သွားပါရေစေနာ် ။
💥💥💥💥💥
 'အန်တီတိသားမှာကိုယ်ဝန်က8ပတ်ေကျာ် ေနပါ ပီ ၊ကိုယ်ဝန်ေဆာင်က

အမျ ိ းသားတစ် ေယာက်ြဖစ် ေနတဲအ

့ တွက်က န်မတိဘက်ကလည်းသရဲ

ဂုဏ်သိကာ၊အ ှ က်တရားေတွကိုထည့်တက
ွ ် ပီ း အ ကိမ် ကိမ်အခါခါ

စစ် ေဆးခဲ့ ရတာပါ၊စင်ကာပူကပါရဂူ ကီးေတွကိုယ်တိင

ု ် အထပ် ထပ် စစ် ေဆး

ခဲ့ တာလည်းဒီအေြဖပါပဲ '

အရိ ပ်စစ် ကိုြပည့်စံုကိုယ်တိင ု ်ြပေပးေနတယ်ဆိုတဲေ

ု ်လိက ့ ဒါက်တာေဒ ြဖ

ု ်ေြပာသွားခဲ့ တဲစ
ြဖ သင်းကိုယ်တိင ့ ကားေတွ။ေဒ ူ ပါေအာင်အံဩ
့

လွနး် ၍ကိုယ့်နားကိုေတာင်မယံု င
ုိ ်။ေရာက်ေရာက်ချင်းရင်ဝကိုေဆာင့်ကန်ခံ

လိက
ု ်ရသလိပ
ု င်။အြဖစ် အပျက်ေတွကယံုချင်စရာမ ှ ိ ။နား ှ ိ လိသာ ကားရ

ေတာ့သည်။ဘယ်လိြု ဖစ် လိေယာကင်္ျားတစ် ေယာက်ကတစ် ြခားေယာ◌င်္

ကျားတစ် ေယာက်ရဲ ကိုယ်ဝန်ကိုေဆာင်ထားရတာတဲလ

့ ဲ။

'ဒီလိC
ု aseမျ ိ းကိုသဘာဝလွနြ် ဖစ် ရပ် လိေတာင်ေြပာရမလိပ
ု ါပဲ ၊ဒါမှမဟုတ်

အန်တီတိသားကintersexလည်းြဖစ် ေန င
ုိ ်ပါတယ်၊ေမွးလာကတည်းကလိင်

အဂင်္ ါ ှစ်မျ ိ းပါလာတာမျ ိ းေပါ ့၊နားလည်ေအာင်ေြပာရရင်သခ ာကိုယ်မှာ

ေယာကင်ျ္ ားေဟာ် မုနး် ကပိုများ ပီ းေတာ့ေယာကင်္ျားတစ် ေယာက်အြဖစ်

ှ င်သန် ကီးြပင်းလာတာမျ ိ းပါ၊ဒါကလည်းက န်မတိရဲ ယူဆချက်

သက်သက်ပါပဲ ၊ြဖစ် င
ုိ ်ေချေတာ့အလွနန
် ည်းပါတယ်'

'ဒါေပမယ့်ထူးြခားတာတစ် ခုကသဆီ မှာေမွးကတည်းကသားအိ မ်ပါလာ

တာပါပဲ ၊အဲ ဒ
့ ါေ ကာင့်လည်းသူအခု လိက
ု ိုယ်ဝန်ေဆာင် င
ုိ ်တာပါပဲ ၊ထူးဆန်း

ေနမှာဆိုေပမယ့်ဒါကအမှနပ
် ါပဲ ၊အန်တီတိအတွက်ကံေကာင်းတာလား၊
ကံဆိုးတာလားဆိုတာေတာ့မေြပာတတ်ဘူး၊က န်မလည်းသားေယာကင်္ျား

ေလးေမွးထားတဲမ
့ ိ ခင်တစ် ေယာက်အေနနဲကိ
့ ုယ်ချင်းစာပါတယ်'

ဲ့
'အ ှ င်းဆံုးေြပာရရင်အန်တီတိသားအေနနဲမိ့ နး် မတစ် ေယာက်နSexကိ စ

ြဖစ် ခဲ့မယ်ဆိုရင်ေတာင်ဒီလိအ
ု ြဖစ် မျ ိ း ကံ ရမှာမဟုတ်ဘူး၊ဒါေပမယ့်...သူ

နဲSexကိ
့ စြဖစ် တဲသ
့ ူကေယာကင်ျ္ ားတစ် ေယာက်ြဖစ် ေနတယ်၊ေနာက် ပီ းအဲ ့

ဒီေယာကင်ျ္ ားရဲ spermကသသားအိ မ်လမ် းေ ကာင်းကိုဆက်ဆံရင်းကေန

့ တွက်ကိုယ်ဝန်ရသွားတယ်လိပဲယူဆပါတယ်'
တစ် ဆင့်စိမ့်ဝင်သွားတဲအ

'ေသချာတာကသအဂင်္ ါကေနထုတ်လတ်တဲS
့ permဆိုရင်ေတာင်သကိုသူ

ုိ ်ပါဘူး၊တြခားေယာကင်္ျားတစ် ေယာက်ရဲ Spermနဲမိ့ လိ

ြပန် ပီ းမျ ိ းမပွား င

သာအခု လိေ ုိ ်တဲသ

ု အာင်ေအာင်ြမင်ြမင်မျ ိ းပွား င ့ ေဘာတရားပါပဲ ၊ ပီ း

ေတာ့Sexကိစြဖစ် တာလည်းတစ် ကိမ်တစ် ခါေလာက်ဆိုရင်ကိစမ ှ ိ ဘူး၊

နားလည်ေအာင်ေြပာရရင်ကိုယ်ဝန်ရေလာက်တဲအ
့ ထိမြဖစ် င
ုိ ်ဘူးေပါ ့၊

အ ကိမ်ေပါင်းများစွာအတူေနြဖစ် ကလိသာအခု လိက ုိ ်တဲ့

ု ိုယ်ဝန်ေဆာင် င

အထိြဖစ် သွားတဲသ
့ ေဘာပါပဲ '

'ေနာက်တစ် ခုက အခု ကိုယ်ဝန်ေဆာင်ေနရသူကေယာကင်္ျားသားတစ်

ေယာက်ြဖစ် ေနတယ်၊အဲ ဒ ဲ့
့ ါေ ကာင့်ကိုယ်ဝန်နအသားမကျြဖစ် ေနတတ်တာ

မျ ိ းေတွ ှ ိ တတ်တယ်၊ဆိုေတာ့သကိုပို ပီ းဂ ု စိုက်ေပးဖိ လိပ

ု ါတယ်၊က န်မတိ

ေြပာ င
ုိ ်တာေတာ့ဒီေလာက်ပါပဲ ၊အန်တီတိသားကကိုယ်ဝန်ေဆာင်ေန င
ုိ ်တာ

လွဲရင်ကျန်းမာသန်စွမ်းတဲသ
့ ာမန်ေယာကင်ျ္ ားတစ် ေယာက်ပါပဲ 'တဲ။့
 ဒီထ
့ က် ှ င်းတာမ ှ ိ ေတာ့ေပ။သူမတိဘာမှထပ် မေမး င
ုိ ်ေလာက်ေအာင်ကို

ေဒါက်တာကအကုနေ
် ထာက်ြပ၊ ှ င်းြပသွားတာြဖစ် သည်။အရိ ပ်စစ် က

သာမန်ေယာကင်ျ္ ားတစ် ေယာက်ပဲ။ေယာကင်ျ္ ားတစ် ေယာက်လိပ

ု ဲ ဝတ်စား

ု ဲ ြပ မူေနထိုင်တယ်။မိ နး် မတစ်

ဆင်ယင်တယ်။ေယာကင်ျ္ ားတစ် ေယာက်လိပ

ေယာက်လိက ုိ ်တာကလွဲလိ။
ု ိုယ်ဝန်ေဆာင် င

မြဖစ် င
ုိ ်ပါဘူးလိသူမတစ် ချ ိန်လံးု ြငင်းဆန်ေနခဲ့ သည်။ဒါေပမယ့်တစ်

ကယ်ြဖစ် သွား ပီ ။ဒါဆိုမြဖစ် သင့်တာလား။မဟုတ်ဘူး၊ဘယ်လိမ

ု ှအြဖစ် မခံ

င
ုိ ်တာ။အထူးသြဖင့်သူမသားနဲမှ့ ဒီေကာင်ေလးကိုယ်ဝန်ရသွားတာကို

ဘယ်လိမ
ု ှအြဖစ် မခံ င ု ဲ ကိုယ်ဝန်မေဆာင် င
ုိ ်ဘူး။ဒါဒါကဘယ်လိပ ုိ ်ေစဦး

ေတာ့ သူမသားကဒါဒါ ့လိမ ဲ ့ လက်ထပ် ရမည်။

ု ိ နး် မတစ် ေယာက်နပဲ

အိ ပ်ရာထက်အိပ်ေမာကျေနတဲမ
့ ျက် ှာြဖ ေဖျာေဖျာ့ေလးကိုေဒ ူ ပါ

ေအာင်မမှိတ်မသုနစ
် ိုက် ကည့်ေနမိ သည်။အရိ ပ်စစ် ကသတိရလာလိက
ု ်ေဆး

ှ ိ နေ ု ်ြဖစ် ေနတာ ှစ်ရက်လံးု လံးု ှ ိ ေန ပီ တဲ။့ သူမ

် ကာင့်ြပန်အိပ်ေပျာ် သွားလိက

တိ ြပန်ေရာက်ေနတာေတာင် ဒီေကာင်ေလးမသိေသးဘူး။ဒီကေလးကငယ်

ငယ်ေလးကတည်းကြပစ် မျ ိ းမဲ မထင်လှတဲက

့ ေလး။ ကီးလာေတာ့ပိုေတာင်

လှလာေသးသည်။

ကိုယ့်သားကဒါဒါ ့လိမ
ု ိ နး် မလှေလးကိုေကျာ် ပီ းသအနားကမခွ ာ င
ုိ ်ြဖစ် ေန

တာလည်းမဆန်း။သတိေမ့ေနတဲမ
့ ျက် ှာြဖ ေဖျာ့ေဖျာ့ေလးကေတာင်တစ်

စက်ေလးမှအ ကည့်ရဆိုးမသွား။မျက်လံးု ဝိုင်းေတွမိှတ်ကျေနတာေတာင်

ဲ့
မျက်ခံုးတန်းေတွနမျက် ေတာင် ှ ည်ေတွကလှလှပပ။ ှာတံသွယ်သွယ်ကက
ေဘး ကည့်ေတာ့ပိုစင်းေနသေယာင်။ ှ တ်ခမ် းပါးနီရဲရဲေတွကအားနည်းေန

တာေတာင်ဆိုးဆိုးရွ ားရွ ားြဖ ေဖျာ့မေန။

ြမင်ေနရတဲလ
့ က်ေချာင်းသွယ်သွယ်ေတွ၊ေြခေချာင်းသွယ်သွယ်ေတွက

အစထိရက်စရာမ ှ ိ ေအာင်ြဖ ဥ ထ
ု ွဋ်ေနတာြဖစ် သည်။ ု ု ွ ဲ ွ ဲြဖစ် တည်မ

မျ ိ းမဟုတ်ပဲနကိ
ဲ ့ ုအရိ ပ်စစ် ကေကျာ့ ှ င်းလှပေနတာြဖစ် သည်။ေဒ ူ ပါ

ေအာင်ဒီေကာင်ေလးနဲမေတရတာဆယ်
့ ှစ်ေကျာ် ေကျာ် ။ဒီဆယ်စု ှစ်

အတွင်းမှာ ဒီေကာင်ေလးဘယ်ေလာက်အထိေတာင်ချာေမာလာလိက
ု ်သလဲ။

ြမင်ြမင်ချင်း'ဆံ အ'ေနမိ သည်အထိ။ဒီေလာက်လှေနပံုမျ ိ းနဲဆိ

့ ု စက်အမှား

ေတာ့လည်းမဟုတ်။

"အင်း....ဟင်း....က တ်!"

သူမ ကည့်ေနတုနး် မှာပဲ အရိ ပ်စစ် ကမျက် ှာေလး ံ ပီ းမျက်လံးု အိ မ်ေလး

ေတွလပ် လာသည်။ဒီေလာက်မျက် ှာ ံမဲ့ပစ် လိက

ု ်တာေတာင် အ ကည့်ရဆိုး

မသွားရေအာင်ဒီကေလးဟာ။စက်ေအာက်မှာလည်းထိုအတိင
ု ်းပင်ေန

လိမ့်မည်။ဟင်း.....ေသွးေတွတိးု လိက
ု ်တာ။

နားထင်ေလးဖိ ပီ းစုတ်သပ် ထလာသူကိုေဒ ူ ပါေအာင်လက်ပိုက် ကည့်ေန

လိက
ု ်သည်။ေြပာချင်လန
ွ း် လိသတိရေအာင်ေစာင့်ေနတာဘယ်ေလာက် ကာ

ပီ လဲ။သူမကိုြမင်ေတာ့မျက်လံးု ဝိုင်းေလးေတွနအံ
ဲ့ ဩ
့ သလို ကည့်ေနလိက
ု ်

တာ။အဟွနး် !

ေဒ ူ ပါေအာင်ကဝတ်ထားတဲအ
့ ိ မ်ေနရင်းကာဝန်ပွပွကိုဟန်ပါပါတစ် ချက်

ရမ် းခါ ပီ းသအိ ပ်ရာေဘးအထိေလ ာက်သွားလိက

ု ်လ င်
 "ေမ ကီး"

အသံကတိးု ဖျဖျ။ေဒ ူ ပါေအာင် ှ တ်ခမ် းမဲ့မိေတာ့သည်။ဘယ်လိြု ဖစ် လိ

အသံကအစ ငါတယ်။ခု ချ ိန်ထိသူမကိုမျက်ေတာင်မခတ်တမ် းမျက်လံးု ဝိုင်း

ဲ ့ ုက် ကည့်ေနသူကို
ေတွနစိ

"ငါဘာလိဒီကိုြပန်ေရာက်လာရသလဲ၊မင်းသိမှာပါအရိ ပ်စစ် "

ထိုအခါမှ မျက်လာေလးချသွားသည်။ေဒ ူ ပါေအာင်မဲ့ပစ် လိက

ု ်သည်။ဒီ

ေကာင်ေလး ဘယ်လိေ
ု နေန ကည့်ေကာင်းေနတာမျ ိ းကိုသူမလက်မခံ ချင်။ဒီ

လိအ ဲ ့ ုယ့်သားကိုသဘက်ပါေအာင်ြမ ဆွယ်ခဲ့မှာေပါ ့။

ု ရည်အချင်းေတွနကိ

ငယ်ငယ်ကတည်းကဒီေကာင်ေလးသားအေပ ဘယ်ေလာက်ခ ဲလဲသူမ မသိ

ပဲ ေနမတဲလ
့ ား။သားကိုယံု ကည်မိလိတစ် ေယာက်တည်းြပန်လတ်လိက
ု ်မိ

တာ။ ပီ းေတာ့သင်းဒီေလာက်ေချာေမာလှပေနမယ်မှနး် မသိခဲ့တာလည်း

ပါသည်။

"မင်းနဲစက်
့ ဘယ်လိမ
ု ှမြဖစ် င
ုိ ်ဘူးဆိုတာမင်းသိမှာပါအရိ ပ်စစ် ၊စက်ကဒါ

ဒါနဲေစ့
့ စပ် ထားတယ်ဆိုတာလည်းမင်းသိတယ်မိလား"

"ဟိ"ု

ုိ ်ဘူးအရိ ပ်စစ် ၊စက်ကဒါဒါ ့ကိုပဲလက်ထပ် မှာ၊မင်းလည်း

"ငါလက်မခံ င

ကိုယ့်အေြခအေနကိုယ်သိ၊အခု မင်းကိုယ်ဝန်ဆိုတာကေရာငါ ့သားနဲရတယ်

့

ဆိုတာေသချာလိလား"

"ဗျာ!"
 ေမ ကီးေြပာတာကိုအရိ ပ်ေသချာနားမလည်။ကိုယ်ဝန်!ဘယ်ကကိုယ်ဝန်

လဲ။ဘယ်သူရတာလဲ။မဒါကိုယ်ဝန်ရတာကိုေြပာေနတာလား။

"ေမ ကီးဘာေြပာတာလဲ၊က န်ေတာ် နားမလည်ဘူး"

ေဒ ူ ပါေအာင်ကမျက် ှာကိုမဲ့ရွ ဲပစ် လိက

ု ် ပီ း

"မင်းနားလည်ေအာင် ေြပာြပရမှာေပါ ့၊မင်းကိုေြပာြပချင်လန

ွ း် လိတမင်

ထိုင်ေစာင့်ေနခဲ့ တာပဲ ၊မင်းမှာအခု ကိုယ်ဝန် ှ ိ ေနတယ်အရိ ပ်စစ် "

"ဟင်!"

အရိ ပ်ေခါင်းထဲမိုက်ခနဲြဖစ် သွား ပီ းတစ် ကိုယ်လံးု ေတာင့်ခဲသွားသည်။

ေသွးေ ကာေတွ◌ရပ် ဆိုင်းသွားသလိပ

ု င်။သမှာကိုယ်ဝန် ှ ိ ေနသည်။ဒါက

ဘယ်လိလ
ု ပ
ု ် ြဖစ် င
ုိ ်မှာလဲ။

"မ မြဖစ် င
ုိ ်တာ၊ဘယ်လိလ
ု ပ
ု ် ြဖစ် င
ုိ ်မှာလဲ"

"ဘာလဲငါတိကမင်းကိုမဟုတ်တာေတွစွပ်စဲွေနတယ်လိေြပာချင်တာလား

အရိ ပ်စစ် "

အရိ ပ်အခု ထိသကိုယ်သူမယံု င

ုိ ်ေသး။သူကေယာကင်္ျားတစ် ေယာက်

ပဲ ။သူကဘယ်လိလ
ု ပ
ု ် အခု လိမ
ု ျ ိ းြဖစ် င
ုိ ်မှာလဲ။ရင်တစ် ခုလံးု တုန ် ပီ းပူေလာင်

ေနသည်။ ပီ းေတာ့သူေ ကာက်သည်။သကိုလေ

ူ တွဘယ်လိထ
ု င် ကမှာလဲ။

ဲ ့ နကဘယ်
ဘာေတွေြပာ ကမှာလဲ။ကိုကိုကေရာ။ကိုကိုနသူ ဲ့ လိလ
ု ပ
ု ် ြဖစ် င
ုိ ်မှာ

လဲ။

ဝမ် းနည်းစိ တ်ေ ကာင့်မျက်ရည်ကပိုးပိုးေပါက်ေပါက်ကျလာသည်။ပါးြပင်

ထက်စီးကျလာတဲမ
့ ျက်ရည်ေတွကိုသုတ်ဖိေမ့ေနသည်အထိ။ခု ချ ိန်ကျမှ
ဘယ်သကိုအြပစ် တင်ရမှာလဲ။ေယာကင်္ျားတန်မဲ့ကိုယ်ဝန်ေဆာင်ေနရတဲ ့

သအြဖစ် သည်...

ဲ့ က
"ဒီကိုယ်ဝန်ကစက်နရတဲ ့ ိုယ်ဝန်ဆိုတာကေရာေသချာလားအရိ ပ်စစ် "

"မင်းသား ာွ းလိေ ဲ့ က
ု ကာင်နရတဲ ့ ိုယ်ဝန်ကလွဲလိဘာ ှ ိ မှာလဲကွ"

"ဘာ ှ င်!့ "

"ေဖ ကီး!"

ဦးတည် မဲ အခန်းထဲဝင်လာရင်းတုနလ
် ပ် ေနတဲအ
့ ရိ ပ်မျက် ှာေလးကို

ကည့် ပီ းစိ တ်မေကာင်း။ကာယကံ ှ င်ြဖစ် တဲသ

့ ူကဘယ်လိခ
ု ံ စားေနရလဲဆို

တာဒီမိနး် မထည့်မတွက်ဘူး။သူေြပာချင်တာေတွေလ ာက်ေြပာေနတာပဲ ။

ေဒ ူ ပါေအာင်ကဦးတည် မဲ ကိုမျက်ေစာင်းနဲလှ
့ မ်း ကည့် ပီ းအရိ ပ်ဘက်

ြပန်လှည့်ကာ

"အရိ ပ်စစ် ကိုယ်ဝန်ကေတဇာနဲရတဲ

့ က ့ ိုယ်ဝန်ေရာမြဖစ် င
ုိ ်ဘူးလား၊သူတိ

ှစ်ေယာက်က!"

့ ြဖစ် ေနတာမင်းကလွဲရင်တစ် ေလာကလံးု သိ

"မင်းေမာင်ေတဇာ ဝဏနဲ ြပန်

ပီ းေန ပီ ၊ထင်ရာေတွေလ ာက်ေြပာမေနနဲ၊အရိ

့ ပ်ကမင်းေမာင်ကိစေတွကို

ကားထဲကဖံုးကွယ်ေပးခဲ့ ရတာကွ"

ေဒ ူ ပါေအာင်မျက် ှာပျက်သည်။တမင်ေြပာချင်လိေြပာလိက
ု ်တာဘာ

ုိ ်သလဲ။အရိ ပ်စစ် သူမကိုဘာတစ် ခွနး် ြပန်ေြပာရဲ လဲ။အိ ပ်ရာေပ က

ြဖစ် သွား င

ေန ငို ု ံ ပဲတတ် င ု ါေစ။အားလံးု ကသင်းအြပစ် ေတွပဲ။

ုိ ်တာမိ လား။ငိပ
 "မင်းကိုငါ ှ င်း ှ င်းပဲ ေြပာမယ်အရိ ပ်စစ် ၊မင်းဒီအိမ်မှာဆက်ေနေသးတယ်

ဆိုရင်မင်းကိုယ်ဝန်ကိုဖျက်ချပစ် ရမယ်၊ငါေြပာတာသေဘာေပါက်လား"

အရိ ပ်ကအိ ပ်ရာေပ ကေနအံ ဩ

့ မှင်သက်ေနကာဘာတစ် ခွနး် မှမတုန ် ြပန်
့

င ဲ့
ုိ ်။ဦးတည် မဲ နေဒ ူ ပါေအာင့်ကိုပဲတစ် လှည့်စီလိက
ု ် ကည့်ေနတာ

ြဖစ် သည်။

"မင်းထင်ရာေတွေြပာမေနနဲ၊အရိ
့ ပ်ကကာယကံ ှ င်၊သကိုယ်ဝန်သဟာသူ

ဆံုးြဖတ်လိမ့်မယ်၊မင်းဝင်မပါနဲ"့

ေဒ ူ ပါေအာင်ကလက်မခံ ။သူမေြပာချင်တာကိုပဲဆက်ေြပာသည်။

"အဲ လ
့ ိလ
ု ံးု ဝအြဖစ် မခံ င
ုိ ်ဘူး၊မင်းအဲ ဒ
့ ီကိုယ်ဝန်ကိုဖျက်ကိုဖျက်ချပစ် ရ

မယ်အရိ ပ်စစ် ၊ေနာင်တစ် ချ ိန်ကျသက်သက်မဲ့ ှ င်းရခက်ေနမယ်၊ ပီ းေတာ့

ဲ့
စက်နလည် းမင်းထပ် ပတ်သတ်စရာမလိဘ
ု ူး၊စက်ကိုဒါဒါနဲပဲ့ လက်ထပ် ေပး

မယ်ဆိုတာမင်းေခါင်းထဲ မဲ မဲ မှတ်ထား၊ဒါဒါတစ် ေယာက်လံးု ဒီမှာ ှ ိ ေနတာ

ု တွြမ ဆွယ်ခဲ့လိ!"
ေတာင်မင်းကစက်ကိုဘယ်လိေ

"မင်းသားကအရင်ေြခေတာ် တင်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူးလားကွေဟ၊ဘယ်လို

ေ ကာင့်သူများကိုတစ် ဖက်သတ်စွပ်စဲွေနရတာလဲ၊မင်းသားေရာက် ေရာက်

ေနတာဘယ်သအခန်းထဲမှာမိ လိလဲ၊ငါကွာ ေတာက်!"

ဦးတည် မဲ မျက် ှာ ကီးကအလိမ

ု ကျသလိသ
ု ုနမ
် န်ေနသည်။မေြပာချင်လိ

လည်းမရ။ဒီမိနး် မနဲေတာ့
့ ခက်သားပဲ ။

" ှ င်က န်မကိုတက်ေခါက်စရာမလိဘ

ု ူးေနာ် ကိုတည် မဲ ၊ေြပာစရာ ှ ိ တာ

ေတာ့ေြပာရမှာပဲ ၊သားနဲဒါဒါေစ့
့ ဲ့
စပ် ထားတာသိရက်နေတာင် ဒီအေြခအေန
ထိေရာက်ေအာင်သင်းတိေနစရာလားဟမ် !၊ ပီ းေတာ့ လူ ကားလိမေကာင်း

ေအာင်ေယာကင်ျ္ ားတန်မဲ့ကိုယ်ဝန် ကီးနဲ ့ ှ င်သ

့ ိရဲ လား၊ပတ်ဝန်းကျင်မှာ

ဘယ်လိမ
ု ျက် ှာြပမလဲ၊ဘယ်ေလာက်ေတာင် ှ က်ဖိေကာင်းလိက
ု ်သလဲ"

"အရိ ပ်ဘက်ကြငင်းေတာ့ေရာ မင်းသားကေနမှာမိ လိလား၊ငါ!တယ်၊

မင်းသားအေ ကာင်းမင်းမသိလိေြပာေနတာလားကွ၊အရိ ပ်နားပါေစမင်း

ထွက်သွားေတာ့ သွား"

ေဒ ူ ပါေအာင်ေဆေဆခု နေ
် နသည်။သူတိကလူ ကားထဲဘယ်လို

့ ဲ။သူမအမုနး် ဆံုးကေယာကင်္ျားချင်းချစ် ကိ က်တယ်

မျက် ှာြပ ကမှာတဲလ

ဆိုတာပဲ ။ဘယ်လိမ ု ဲ
ု ှလက်ခံေပးလိမရ။ေတဇာ ပီ းေတာ့အခု သား။ဘယ်လိပ

ခွဲ ထားထား အရိ ပ်စစ် ကိုြမင်ရင်စက်ကမရဘူး။ငယ်ငယ်ေလးကတည်းကဟိ ု

ု ှမဟုတ်ပဲ။ဟိမ
ကေလးကို ကည့်ပံုေတွ၊ဖက်ပံုနမ် းပံုေတွကညီအကိုလိမ ု ှာကျ

ေတဇာနဲအထင်
့ လဲွ ပီ းအရိ ပ်စစ် ကိုအမုနး် ကီးမုနး် ေနသလိလ
ု ိ၊ု စိ တ်အနာ ကီး

ပဲ နာေနသလိလ
ု ိ။ု စိ တ်ချ ပီ းလတ်လိက
ု ်ကာမှ ဒီေရာက်ေတာ့အရိ ပ်စစ် မှာ

ကိုယ်ဝန်ေတာင် ှ ိ ေန ပီ တဲ။့ လံးု ဝအြဖစ် မခံ င

ုိ ်ဘူး။ေစာင့် ကည့်ထားလိက
ု ်။

ေဒ ူ ပါေအာင်ကအရိ ပ်ကိုေစ့ေစ့ ကည့် ပီ းထွက်သွားသည်။ေဒ ူ ပါ

ေအာင်ထွက်သွား ပီ ဆိုမှဦးတည် မဲ ကသက်ပျင်း ှ ည် ကီးချကာအရိ ပ်ေဘး

ဝင်ထိုင်လိက
ု ်လ င်

"ေဖ ကီး!"

အရိ ပ်ကဦးတည် မဲ ကိုဖက်ငိသ

ု ည်။ ိ က် ကီးတငင်ကိုငိတ
ု ာြဖစ် သည်။ဒီ

ကေလးမှ ု ြဖစ် ေတွန ဲ ့ကံ ရတာလဲကွာ။ေယာကင်္ျားေတွ

ဘာလိဒီလိအ
အများ ကီးထဲကမှဒီကေလးမှတဲလ
့ ား။ေယာကင်္ျားတစ် ေယာက်က

ကိုယ်ဝန်ေဆာင်ရတယ်ဆိုတာဘယ်လိဝ
ု ဋ် ေ ကးမျ ိ းနဲလဲ
့ ။ဒီကေလးသိပ်ကို

တုနလ
် ပ် ေနမှာေပါ ့။

"ေဖ ကီး က န်ေတာ် "

"သားအမှားမဟုတ်ပါဘူးသားရယ်၊ေဖ ကီးနားလည်ပါတယ်၊ြဖစ် ချ ိန်တန်

လိ ြဖစ် တယ်လိပဲသေဘာထား၊စိ တ်မေကာင်းမြဖစ် န"ဲ ့

ငိေ
ု နတဲအ
့ ရိ ပ်ပခံု းေလးကိုဦးတည် မဲ ပုတ်ေပးရင်း

"သားကိုကို ကိုေဖ ကီးလတ်လိက

ု ်ရတာသိလားသား၊သားကိုကိုြပန်လာ

ေတာ့ေဖ ကီးတိအေကာင်းဆံုးြဖစ် ေအာင် ကိ းစား ကတာေပါ ့ေနာ် "

ဒီကေလးစက်အေပ ဘယ်ေလာက်သံေယာဇ ် ှ ိ တယ်ဆိုတာဦးတည် မဲ မ

သိပဲေနပါ ့မလား။စက်ဆိုးသမ ကိုဒီကေလးဘယ်ေလာက်ထိ ကိတ်မိှတ်ခံေန

ဲ ့ သည်။အခု ေတာ့အေမြဖစ် သူကပါ။

ရသလဲ ေတွး ကည့် ု ံ နသိ

"သားေမ ကီးေြပာသွားတာေတွကိုစိတ်ထဲထားမေနနဲ၊သားနဲ
့ သားရင်
့ ေသွး

ုိ ်ရမယ်မိလား၊ဘာမှအားမငယ်န ဲ ့
ေလးအတွက်သားကေတာ့ ကံ့ ကံ့ခံ င ေဖ

ကီးေရာစက်ေရာသားေဘးမှာ ှ ိ ေနမှာပါ၊သားကိုကို ကိုယံု ကည် ပီ းခဏ

ေလးေစာင့်ေနလိက
ု ်ပါသားရယ်၊သူအေကာင်းဆံုးလုပ် င
ုိ ်မှာပါ"

သစကားေတွအရာထင်မထင်ေတာ့မသိ။စက်အေ ကာင်းေြပာလိက
ု ်တာနဲ ့

ဒီကေလးအငိတ ုိ ်ပဲ
ု ိတ်တတ်သည်။ဒါေ ကာင့်လည်းစက်အေပ မြငင်းဆန် င

စက်ြပ သမ ေ
ု နခဲ့ ရပံုပါပဲ ။စက်ေြပာြပသေလာက်ဆိုစက်ဘက်ကပဲ

တစ် ဇွတ်ထိုးေ ှ ဆက်တိးု ေနခဲ့ သည်ချည်းသာ။

 ဒီကေလးသကိုယ်သူအြပစ် ှ ိ ေနတယ်လိခံစားေနရမှာပဲ စိုးတာ။

အထူးသြဖင့်ဒီကေလးစိ တ်အားငယ်သွားလိမြဖစ် ဘူး။စက်ေရာက်လာမှသူ

တိအချင်းချင်း ှ င်းပါေစ။ဒါဒါနဲစက်
့ တိမျက် ှာချင်းဆိုင် ှ င်း ပီ းမှ အရိ ပ်န ဲ ့

ကိစသူတိချင်းေြပာပါေစ။ခု ေနအရိ ပ်ကိုဒါေတွေြပာြပထားလည်းလက်ခံမှာ

မဟုတ်တာေသချာသည်။ေလာေလာဆယ်စက်ြပန်မေရာက်ေသးခင် ဘာ

ြပဿနာမှထပ် မြဖစ် ဖိသာ....

<<<<<<<
>>>>>>>
"ဘာြပဿနာြဖစ် ဖိမှမ ှ ိ ပါဘူးသမီ းရယ်၊စက်ကသမီ းကိုပဲလက်ထပ် မှာ

ပါ၊သားကအန်တီေြပာရင်ရပါတယ်"

"ေသချာလိလားအန်တီ ူ ပါရယ်၊အခု သစိ တ်ကသမီ းဆီ မှာမှ ှ ိ မေနပဲ ၊

ှ င်း ှ င်းေြပာရရင် ကိုယ့်ကိုေကျာေပးအိ ပ်ေနမယ့်ေယာကင်္ျားမျ ိ းကို

ဘယ်လိမ
ု ိ နး် မျ ိ းမှမလိခ
ု ျင် ကဘူးမိ လား"

"အဲ "

"ဟုတ်တယ်အန်တီ ူ ပါ၊သမီ းဒီေရာက်တာ6လေကျာ် ေန ပီ ၊ေမာင်သမီ းဆီ

သံုးခါြပည့်ေအာင်လာမအိ ပ်ဖူးဘူး၊"

ေဒ ူ ပါေအာင်အခက်ေတေနသည်။ဒါဒါကသားကိုတစ် ဖတ်သတ်

သံေယာဇ ် ှ ိ ေနတာသူမသိတာေပါ ့။ ပီ းတာ့ဒါဒါကသူမေြပာရင်တစ် ခွနး် ပဲ ။

ဒီကိုေတာင်သူမကသွားပါသမီ းရယ်ဆိုေတာ့ချက်ချင်းထလာတာပင်။ဒါ

ေ ကာင့်လည်းဒါဒါေလးတစ် ခုလပ် ြဖစ် ေနတာေတာင် သားနဲ ဇွ့ တ်စီစ ်ေပးခဲ့

့ းသာ ကတာ။သူမတိလည်းမွဲေနလိ
တာပင်။ ပီ းေတာ့ဒါဒါတိကမျ ိ းနဲ ့ ု ိ းနဲချမ်
ေတာ့မဟုတ်ပါ။ဒါေပမယ့်ဟိမ
ု ှာဆိုေတာ့ ြမန်မာချင်းလည်းြဖစ် ၊ကိုယ့်သား

အေပ လည်းသိသိသာသာစိ တ်ဝင်စားေနသူမိဒါဒါ ့အြပင်တစ် ြခားမြမင်ခဲ့။

"ဟိ ု သမီ းရယ်၊သားကသမီ းနဲလက်

့ မထပ် ရေသးတာေ ကာင့်လည်းပါမှာ

ပါ၊လက်ထပ် ပီ းရင် သမီ းအေပ ကင်နာလာမှာပါသမီ းရဲ "

"ဒါဆို ဲ့
အရိ ပ်နကေရာအန် ဲ့
တီ ူ ပါ၊အရိ ပ်နေမာင် ကေစ့စပ် ထားတဲသ
့ ူေတွ

ေတာင်မဟုတ် ကဘူးမလား၊ေမာင်အ မဲ တမ် းအရိ ပ်အခန်းကိုပဲေရာက်

ေရာက်ေနတာ၊အခု ေတာင်သမီ းနဲပက်

့ ပင်းမိ လိမဟုတ်ရင်သူတိ!၊အခု အရိ ပ်

မှာကိုယ်ဝန်ေတာင်ရေန ပီ မဟုတ်ဘူးလား"

"ဟိ ု ချက်ချင်း ကီးြပန်ဖိေတာ့မစ ်းစားပါနဲ ဦးသမီ

့ းရယ်၊သားလာေတာ့

အန်တီထပ် ေြပာပါဦးမယ်၊အန်တီသားကိုသမီ းနဲပဲ့ သေဘာတူတာသမီ းအသိ

ဲ ့ အြဖစ် မခံ င
ဆံုးပါ၊သားစက်ကိုသမီ းအြပင်ဘယ်သူနမှ ုိ ်ဘူး"

အထူးသြဖင့်သားကိုေယာကင်ျ္ ားတစ် ေယာက်လံးု ဝအြဖစ် မခံ င

ုိ ်။သင်း

နဲရတဲ
့ ေ ့ သွးသားကိုလည်းေြမးမေတာ် င ဲ့
ုိ ်။အရိ ပ်စစ် နသားသူ မအသက် ှ ိ ေန

သ၍လံးု ဝမြဖစ် ေစရဘူး။သင်းကိုယ်ဝန်ကိုမရရေအာင်ဖျက်ချဖိ စီစ ် ပီ း

သား။အိ မ်ကအ ပီ းထွက်သွားရင်ပိုေတာင်ေကာင်းေသးသည်။အဓိ ကသားနဲ ့

အရိ ပ်စစ် ေဝး ကဖိ ။

"အရိ ပ်ကိုယ်ဝန်ကိုလည်းဖျက်ချပစ် ဖိအန်တီအကုနစ

် ီ စ ် ပီ း ပီ သမီ း၊သမီ း

ု ဲ ကေလးမရ င
မှာ ဘယ်လိပ ုိ ်ေစဦးေတာ့ အန်တီေခ းမကသမီ းပါပဲ ၊သားနဲ ့

အရိ ပ်စစ် ကိုဘယ်လိန

ု ည်းနဲမှ့ အန်တီအြဖစ် မခံ ပါဘူး၊သမီ းအန်တီက
့ ို
ယံု ကည် ပီ းသားြပန်လာတဲအ
့ ထိေတာ့ေစာင့်ေပးပါဦးကွယ်၊အရိ ပ်စစ် မှာသာ

ကိုယ်ဝန်မ ှ ိ ရင်ဘာမှထပ် ြဖစ် လာစရာအေ ကာင်းမ ှ ိ ပါဘူး"

ဒါဒါက ေဒ ူ ပါေအာင့်ကိုေကျာခို င်းထားရင်းကေနြပံ းသည်။ေဒ ူ ပါ

ဲ့
ေအာင့်မျက် ှာမှာမှာလည်းအတေတွမာနေတွနအေရာင် ေတာက်ေနသည်။

ပီ းေတာ့ယူ ကံ းမရြဖစ် ေနြခင်းေတွ။

ေဒ ေရေလှကားအကွယ်ကေန သူမတိ ှစ်ေယာက်ကို ကည့်ေနရင်းကိုင်

ထားတဲဆ
့ န်ြပ တ်ဗန်းေတာင်လတ
ွ ်ကျချင်သည်။ေဒ ေရသူမတိေြပာေနတာ

ေတွကိုအကုန ် ကားလိက
ု ်ရတာြဖစ် သည်။သူေ းကေတာ် ကအရိ ပ်ကိုယ်ဝန်

ု ် မည်တဲလ
ကိုပျက်ကျေအာင်လပ ့ ား။ရက်စက်လိက
ု ် ကတာ။

အရိ ပ်ေလးဒီအိမ်စေရာက်လာကတည်းကသူမကပဲ ထိနး် ေကျာင်းလာခဲ့ ရ

တာပါ။အရိ ပ်ေလးဘယ်ေလာက်ထိြဖ စင်တယ်ဆိုတာသူမအသိဆံုး။ ပီ း

ဲ ့ ညီအကိုသံေယာဇ ်ထက်ပို ကတယ်ဆိုတာသူမသိသည်။

ေတာ့အရိ ပ်နစက်

ဒါေပမယ့် ေယာကင်ျ္ ားချင်းအတူေနလိရတယ်ဆိုတာေတာ့ဘုရားေပးေပး

ကျမ် းေပးေပး၊သူမ မသိခဲ့ ု ိ းအမှနပ

် ါ။ေယာကင်္ျားတစ် ေယာက်က

ကိုယ်ဝန်ေဆာင်တယ်ဆိုတာသူမအတွက်ပိုလိေတာင်ထူးဆန်းေနပါေသး

သည်။

ကာယကံ ှ င်ြဖစ် တဲအ

့ ရိ ပ်ဆိုရင်ဘယ်ေလာက်ထိတန
ု လ
် ပ် ေနမလဲဆိုတာ

ေတွးေတာင်မေတွးရဲ ။သူမတိေတာင်အခု ထိမယံုတစ် ဝက်ယံုတစ် ဝက်ြဖစ် ေန

ကရသည်မဟုတ်လား။ေယာကင်ျ္ ားတန်မဲ့ကိုယ်ဝန်ေဆာင်ေနရတာေတာင်
သနားစရာေကာင်းေန ပီ ကို ကိုယ်ဝန်ကိုဖျက်ချဖိ အထိေတွးေန က ပီ လား။

ရက်စက်လိက
ု ် ကတာ။ေသချာတာကအရိ ပ်ေလးမှာအ ရာယ် ှ ိ ေန ပီ ။

ေဒ ူ ပါေအာင်တိထွက်သွားတာနဲေဒ
့ ေရအေပ ထပ် ကိုကေကျာ် ကလား

ေြပးတက်သည်။စက် ှ ိ ရင်ဒါမျ ိ းအြဖစ် ခံမှာမဟုတ်ဘူး။စက်ကသူမကို

အထပ် ထပ် မှာသွားခဲ့ တာ။သူမ ှ ိ တန

ု း် အရိ ပ်ကိုေသချာဂ ု စိုက်ေပးဖိ ။သူဋ္

ေဌးကေတာ် ကငယ်ငယ်ေလးကတည်းကအရိ ပ်ကိုမုနး် တီးေနခဲ့ တာ။အရိ ပ်

အတွက်သူေ းကေတာ် ကအ ရာယ်တစ် ခုပဲ။

အိ ပ်ရာထက်မိှနး် ေနတဲအ
့ ရိ ပ်ကို ကည့် ပီ းေဒ ေရေြဖမဆည် င
ုိ ်။သနား

စရာေကာင်းလိက
ု ်တာသားရယ်။

"သားအရိ ပ်"

"ေဒ ကီး"

အရိ ပ်ြဖည်းြဖည်းချင်းထထိုင်ေတာ့ေဒ ကီးကေဖးမကူသည်။ ပီ းေတာ့သ

ကိုဖက် ပီ း ိက် ကီးတငင်ငိေ

ု တာ့သည်။ေဒ ကီးကို ကည့် ပီ းအရိ ပ်ဘာေြပာ

ရမှနး် မသိ။ေဒ ကီးလည်းသအေ ကာင်းသိေန ပီ းေလာက် ပီ ။

"ေဒ ကီးသိေန ပီ လားဟင်၊က န်ေတာ့်မှာ..."

"ေဒ ကီးသိပါတယ်သားရယ်၊ေဒ ကီးနားလည်ပါတယ်၊သားအမှာ

မဟုတ်ပါဘူးကွယ်၊ငါ ့သားေလးအမှားမဟုတ်ဘပါဘူး"

"ေဒ ကီး!"

အရိ ပ်ကလည်းငိသ
ု ည်။ေဒ ကီးသားကိုသနားလွနး် လိဘယ်လိလ
ု ပ
ု ် ရပါ ့မ

လဲ။သားကိုေဒ ကီးဘယ်လိဖ
ု ွင်ေ
့ ြပာရပါ ့မလဲသားရယ်။မေြပာရင်လည်း
သားအရိ ပ်အတွက်အ ရာယ်က ှ ိ ေန ပီ မိ

"သားအရိ ပ်၊သားကိုယ်ဝန်ကိုေလ ဟင့်!"

ေဒ ေရကငိတ
ု ာကိုရပ် ပီ းမျက်ရည်ကိုအရင်သုတ်သည်။ ပီ းမှ

"သားကိုယ်ဝန်ကိုေလ၊သူေ းကေတာ် တိဖျက်ချဖိ လပ

ု ် ေန က ပီ ၊သားမှာ

အ ရာယ် ှ ိ ေန ပီ သား၊ဘယ်လိလ
ု ပ
ု ် ကမလဲ"

"ဟင်!"

အရိ ပ်တစ် ကိုယ်လံးု ထူပူသွားသည်။ေမ ကီးတိတစ် ကယ်ပဲသကိုယ်ဝန်ကို

သ ခွင်ြ့ ပ ချက်မရပဲ ။

"ေဒ ကီးတစ် ကယ်ေြပာေနတာလားဟင်"

ေဒ ကီးကေခါင်းတစ် ဆတ်ဆတ်ညိမ့်ြပသည်။

"ေဒ ကီးနားနဲဆတ်
့ ဆတ် ကားခဲ့ တာပါသားရယ်၊သူတိ"

"က န်ေတာ် နားလည် ပီ ေဒ ကီး"

အရိ ပ်မျက်ရည်ေတွကိုသုတ်သည်။သူေပျာ့ညံ့ေနလိမရေတာ့ဘူး။သ

အမှားအတွက်သူပဲခါးစည်းခံ လိက
ု ်မည်။သဗိုက်ထဲကအြပစ် မ ှ ိ တဲက
့ ေလး

ကိုေတာ့ သူကာကွယ်ရမည်။

"က န်ေတာ် ဒီကေနထွက်သွားေတာ့မယ်ေဒ ကီး"

"သားရယ်"

ေဒ ကီးကတစ် ံ ံငိသ ု ပ် တဲပ

ု ည်။အရိ ပ်လိအ ့ စည်းေတွေလာက်ပဲအိတ်

တစ် ခုတည်းေကာက်ထည့်လိက
ု ်သည်။သူဆယ့်တစ် ှစ်သားအရွ ယ်

ကတည်းကေနလာတဲအ
့ ိ မ်ကေနသူထွက်သွားရေတာ့မည်။သူတစ် ချ ိန်ကျ
 ဲ ့ ကီးဘယ်လို
ထွက်သွားရမယ်ဆိုတာ ကိ ေတွး ပီ းသားပါ။သကို ကိုစက်နေမ

မှအြဖစ် မခံ ဘူးဆိုတာသူအစကတည်းကသိသည်။ကိုစက်ကမဒါနဲပဲ့

ထိုက်တန်တာမှနး် သူလက်ခံ ပီ းသားပါ။သူခုချ ိန်ထိဒီမှာေပကပ် ေနတယ်ဆို

တာကလည်းကိုစက်သကိုတာဝန်ယူပါေစေတာ့ဆိုတဲစ ဲ ့ တ်ဘူး။
့ ိ တ်နမဟု

အရိ ပ်သေကျာပိုးအိ တ်ေလးကိုေကာက်လယ

ွ ်လိက
ု ် ပီ းေဒ ကီးကိုဦးချ

လိက
ု ်သည်။ေဒ ကီးကသအတွက်အေမတစ် ေယာက်လိ၊ု အဖွားတစ်

ေယာက်လိပ ဲ့
ု င်။အခု လည်းသအတွက်နေဒ ကီးငိေ
ု နရြပန် ပီ ။ေဒ ကီးက

အရိ ပ်ပခံု းေတွကိုဆုပ်ကိုင် ပီ း

"သား တစ် ကယ်သွားေတာ့မလိလားဟင်၊ဒီကိုြပန်မလာေတာ့ဘူးလားဟင်

သား!"

အရိ ပ်ကမျက် ှာလွဲ ပီ းမျက်ရည်သုတ်သည်။ ပီ းမှေဒ ကီးလက်ေလးေတွ

ဲ ့ ပ်ကိုင်ဖျစ် ညစ် ပီ း
ကိုသလက် ှစ်ဖက်နဆု

"က န်ေတာ် ေဒ ကီးကိုေနာက်မှဆက်သွယ်လိက

ု ်မယ်ေနာ် ၊က န်ေတာ့်

အတွက်စိတ်မပူပါနဲ၊ေဒ
့ ကီးသာကျန်းမာေရးဂ ု စိုက်ေနာ် "

ေဒ ကီးကငို မဲ ငိေ
ု နရင်း

"ငါ ့သားေလးအ ရာယ်ကင်းေဘး ှ င်းပါေစကွယ်၊သူယုတ်မာနဲ လွ

့ ဲ

သူေတာ် ေကာင်းနဲေတပါေစ"
့

အရိ ပ်ေဒ ကီးငိေ

ု နတာကိုဆက်မ ကည့် င
ုိ ်ေတာ့။သရင်ေတွနာလှသည်။

အရိ ပ်လှည့်ထွက်ဖိအလုပ်

"သူေ း ကီး ှ ိ ေသးတယ်ေလသား၊သားသကိုမေြပာေတာ့ဘူးလား"

 "ေဖ ကီးလည်းက န်ေတာ့်ေ ကာင့်အေနရခက်ေနတာပါ၊က န်ေတာ် ေဖ ကီး

ကိုဖုနး် ဆက်လိက
ု ်ပါ ့မယ်၊က န်ေတာ့်အတွက်စိတ်မေကာင်းမြဖစ် ပါနဲ ့

ေဒ ကီးရယ်၊က န်ေတာ် အဆင်ေြပပါတယ်"

"သားရယ်"

ေဒ ကီးငို ပီ းကျန်ရစ် ခဲ့တာမှနး် အရိ ပ်သိေပမယ့်ေနာက်ြပန်မ ကည့် င

ုိ ်

ေတာ့။ေဖ ကီးကဒီေနအိ
့ မ်မှာမ ှ ိ ။ကုမဏီမသွားခင်သကို ှ တ်ဆက်သွား

သည်။ေအာက်ထပ် မှာလည်းဘယ်သူမှမ ှ ိ က။ြခံ ထဲမှာလည်းဘယ်သကိုမှမ

ေတရ။အရိ ပ်ြခံ ြပင်ေရာက်တာနဲဒီ့ အတိင

ု ်းထွက်လာလိက
ု ်သည်။သူဒီြခံ ကီး

ထဲကိုဘယ်ေတာ့မှြပန်မလာေတာ့ဘူး။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"ဒါဆိုမင်းထွက်လာတာ ဘယ်သူမှမသိဘူးလားအရိ ပ်"

"အင်း"

သုတကအရိ ပ်လှမ်းေခ တာနဲချက်

့ ချင်းထလိက
ု ်သွားရတာြဖစ် သည်။

အရိ ပ်ြပေနကျေဒါက်တာေဒ ြဖ ြဖ သင်းကိုသွားေတ ပီ း ခု မှတိက

ု ်ခန်းြပန်

ေရာက်လာ ကတာြဖစ် သည်။သုတအရိ ပ်အြဖစ် ကိုသိသိချင်းအံ ဩ

့ မှင်

သက်ေနမိ ကာစကားေတာင်ေသချာမေြပာ င
ုိ ်။တိက
ု ်ခန်းြပန်ေရာက်မှသာ

ေသေသချာချာြပန်ေမးေနရတာြဖစ် သည်။

"သုတ ငါ ့ကိုအထင်ေသးေနလားဟင်"

သုတအရိ ပ်ကို ကည့် ပီ းဘာေြပာရမှနး် မသိ။သူေတာင်ဒီေလာက်ြဖစ် ပျက်

ေနရင်အရိ ပ်က ကာယကံ ှ င်ေလ။ငါမင်းကိုအထင်ေသးတာမဟုတ်ဘူး။ငါ

မင်းကိုသနားေနတာ။

"အရိ ပ်ရာ၊မင်းကဘာြဖစ် ေနလိငါကမင်းကိုအထင်ေသးရမှာလဲကွာ"

"ငါ ငါေတာင်းပန်ပါတယ်သုတ ငါကေယာကင်္ျားတန်မဲ့"

သုတအရိ ပ်ကိုယ်ေလးကိုဆဲွဖက်မိသည်။

"ဘာဆိုင်လိလဲအရိ ပ်ရာ၊မင်းနဲငါ
့ ကားမှာအဲ ဒ
့ ါေတွမလိပ
ု ါဘူး၊မင်းမှာမှ

မိ သားစု ှ ိ ပါေသးတယ်၊ငါကတစ် ေကာင် ကက်တစ် မျက် ှာေကာင်ပါကွ၊မင်း

နဲငါမိ
့ ဘမဲ့တာချင်းလည်းတူတယ်၊ေနာက် ပီ း ငါအခု လိေ
ု န င
ုိ ်တာမင်းငါ ့ကို

ေတာက်ေလ ာက်ကူညီေပးခဲ့ လိပါ၊မင်းေကျးဇူးေတွငါ ့မှာဆပ် လိေတာင်မ

ကုနပ
် ါဘူး၊ငါ ့ကိုဒီတိက
ု ်ခန်းငှားေပးတာကအစငါ ့ေကာင်မေလးမိ သားစုအထိ

မင်းကပဲ အစစအရာရာလိက
ု ်ကူညီေပးခဲ့ တာေလ၊မင်းကျမှငါကေခါင်းေ ှ ာင်

ေနရင်ငါေခွ းြဖစ် သွားမှာေပါ ့ကွ"

"ငါမင်းကို ေကျးဇူးတင်ပါတယ်သုတ၊ငါမင်းဆီ ကအကူအညီြပန်လိခ

ု ျင်

လိမင်းကိုကူညီခဲ့တာမဟုတ်ပါဘူး၊ဒါေပမယ့်ငါအကူအညီေတာင်းစရာဆို

လိ မင်းပဲ ှ ိ တာ"

"အဲ လ
့ ိမ
ု ဟုတ်ပါဘူးကွာ၊မင်းကိုငါ အဲ သ
့ ေဘာနဲေြပာတာမဟု
့ တ်မှနး် မင်း

သိပါတယ်အရိ ပ်ရာ"

အရိ ပ်ငိေ
ု တာ့သုတလည်းငိသ
ု ည်။အရိ ပ်ကိုယ်ဝန်ကိုbossအေမကဖျက်ချဖိ

လုပ်ေနသည်တဲ။့ ကိုယ်ဝန်ကဖျက်ချတာပဲ ြဖစ် ြဖစ် မီးဖွားတာပဲ ြဖစ် ြဖစ် အရိ ပ်

ကမိ နး် ကေလးမဟုတ်ေတာ့အ ရာယ်က ှ ိ ေနမှာပဲ ြဖစ် သည်။အရိ ပ်သ

ကိုယ်ဝန်ကိုဖျက်ချမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာသုတသိသည်။ဘယ်သူကကိုယ့်

ေသွးသားကိုဖျက်ချချင်မှာလဲ။အရိ ပ်လိလ
ု က
ူ ပိုမြဖစ် င
ုိ ်ဘူးေပါ ့။

"မင်းထွက်သွားဖိ ဆံုးြဖတ် ပီ းသွား ပီ လားအရိ ပ်"

ဲ့
"အင်း ငါသူတိနထပ် ပီ းမပတ်သတ်ချင်ေတာ့ဘူး"

ေြပာ ပီ းအရိ ပ်ကမျက် ှာလဲသည်။သုတအရိ ပ်ကိုစိတ်မေကာင်းစွာလိက

ု ်

ု ား ပီ း ပီ လဲမသိဘူး။ြဖ
ကည့်မိသည်။ဒီေကာင်ဘယ်ေလာက်ေတာင်ငိထ ေ
ု န

့ ျက် ှာေလးမှာလည်းနီရဲလိေန ပီ ။မျက်လံးု ေလးေတွေတာင်မိချင်ေန၏

တဲမ

ဒီေကာင်ဒီတစ် ခါေတာ့တစ် ကယ် ကီးစိ တ်နာသွား ပီ ထင်သည်။အရိ ပ်က

ဘယ်ေလာက်ပဲစိတ်ညစ် ေနပါေစ၊အဆင်မေြပြဖစ် ေနပါေစ။အဲ ဒ

့ ီအိမ်က

ထွက်သွားဖိ တစ် ခွနး် မှမေြပာဖူးဘူး။အရိ ပ်စိတ်နာရင်လည်းနာေလာက်စရာ

ပါ။bossကမြပတ်သားတဲအ
့ ြပင်အခု လည်းအရိ ပ်နားမှာမ ှ ိ ။အရိ ပ်ပါးစပ် က

ဖွင်မ
့ ေြပာေပမယ့်အရိ ပ်bossကိုစိတ်နာေနတာသုတသိသည်။အဲ ဒ
့ ီအိမ်မှာ

အရိ ပ်ဘဝကဘာလဲ။ဘာမှနး် ေသချာမသိရေသးတဲရ

့ င်ေသွးေလးအထိပါ

အ ရာယ် ှ ိ ေနမှေတာ့ဘယ်သူကအဲ ဒ
့ ီအိမ်မှာဆက်ေနချင်ေတာ့မှာလဲ။

သုတေသချာသိတာကအရိ ပ်အေဖဆံုး ပီ းကတည်းကအရိ ပ်လည်းဘဝ

ပျက်ေတာ့တာဆိုတာပဲ ြဖစ် သည်။အခု ပဲ ကည့် ဗိုက်တစ် လံးု နဲအိ

့ မ်ေပ က

ဆင်းလာရ ပီ မဟုတ်လား။လူကုမ်ထံအသိုင်းအဝိုင်းကတစ် ကယ်မမိုက်ဘူး။

မသိရင်မေအးေအးဝင်းစီ စ ်လိက
ု ်သလိပ
ု င်။ြမန်မာကားဆန်လိက
ု ် ကတာ။

"ဒါနဲမင်
့ းထွက်လာတာbossသိရင်ဒီတိင
ု ်းမေနေလာက်ဘူးထင်တယ်ေနာ်

အရိ ပ်၊သူမင်းကို..."
 ဲ ့ မပတ်သတ်ချင်ေတာ့ဘူး၊ခု ချ ိန်ကစ ပီ းငါတိသ
"ေတာ် ပီ သုတ၊ငါသူနထပ်

အေ ကာင်းမေြပာ ကရေအာင်၊သူလည်းသဘဝနဲသူ
့ ေနပါေစေတာ့၊ငါလည်း

ငါ ့ဘဝနဲငါ!"
့

ေသချာလိလားအရိ ပ်ရာ။အခု ေတာင်မင်းသအေ ကာင်းေြပာရင်းငိခ

ု ျင်ေန

ပီ မဟုတ်ဘူးလား။bossအေမကအရိ ပ်ကိုလံးု ဝခါးခါးသီးပဲ တဲ။့ လူမြဖစ် ေသး

တဲက
့ ေလးအထိေတာင်ဒက
ု ေပးဖိ ကံေနကတည်းကbossတိတစ် မျ ိ းလံးု ကို

ေစာက်ထင်မ ကီးေတာ့တာပဲ ။bossကလည်းသအေမနဲတူ

့ တာေနမှာ။ေစ့စပ်

ထားတဲမ ဲ ့ ပ်ကိုဗိုက်ထွက်ေအာင်အမျ ိ းမျ ိ း!။သတိက

့ ိ နး် မ ှ ိ ရက်နအရိ ု ်ခန်း

အထိပါလိက
ု ်လာ ပီ းငါေနာ် ။အခု ကိုယ်ကလည်းအရိ ပ်ေနာက်လိက
ု ်သွားရ

ေတာ့မှာ။သdriverမှမဟုတ်ေတာ့တာ။သုတတိကထင်စရာ ှ ိ တစ် ဆံုးပဲ

မတတ် င
ုိ ်ဘူး။

ဘယ်ဆီကို မင်းေရာက်ေနမလဲ....

ဘာေတွကို မင်းလုပ်ေနမလဲ....

ဘယ်သူန ဲ မင်
့ း ှ ိ ေနမယ်....

ု တ်တရက်အရိ ပ်ဖုနး် ကထြမည်လာတာြဖစ် သည်။

"Hello ေဖ ကီး"

"သားအခု စက်driverေလးတိက
ု ်ခန်းမှာလား"

"ဟုတ်ကဲ့ေဖ ကီး၊ဘာြဖစ် !"

"သားအခု ခဏေ ှ ာင်ေနမှြဖစ် မယ်၊မင်းေမ ကီးေဖ ကီးနဲစကားများ

့ ပီ းခု ပဲ

ု ်ေခ မလိတဲ၊့ စက်မလာခင်သားခဏ

သားဆီ ထွက်သွားတာ၊သားကိုလိက
ေ ှ ာင်ေနလိက
ု ်တာေကာင်းမယ်ထင်တယ်၊စက်လည်းသအလုပ် ပီ းတာနဲ ့

အားချင်းြပန်လာေန ပီ ၊သားကဖုနး် မကိုင်လိတဲေ

့ ဖ ကီးကိုေတာင်ေြပာေန

တာ၊ေဖ ကီးသားဆီ ခုပဲကားလတ်လိက

ု ်တယ်သား၊အဲ ဒ
့ ီကားနဲလိ
့ ကု ်သွား

လိက
ု ်ေနာ် "

"ဟုတ်ကဲ့၊ေဖ ကီး"

အရိ ပ်ကဖုနး် ကျသွားတာနဲ ့

"သုတ ငါတိအခု ချက်ချင်းသွားမှြဖစ် မယ်၊မင်းသဲသဲကို ှ တ်ဆက်ချင်

ေသးလား"

"ေန ေနပါေစ၊ငါေနာက်မှဖုနး် ဆက်ေြပာလိက

ု ်မယ်"

ေမ ကီးကသကိုယ်ဝန်ကိုဘယ်လိန
ု ည်းနဲ ြဖစ်
့ ြဖစ် ဖျက်ကိုဖျက်ချချင်ေနတာ

ြဖစ် မည်။ေဖ ကီးနဲဖု့ နး် ေြပာတုနး် ကေဖ ကီးသကိုအားနာလိတမင်မေြပာတာ

မှနး် သူသိသည်။ဒါေ ကာင့်တစ် ေနရာကိုေ ှ ာင်ေနခို င်းတာေပါ ့။ေမ ကီးက

လည်းေနာင်တစ် ချ ိန်အရိ ပ်ကေလးရလာရင် သသားကိုလိက

ု ်ပတ်သပ် မှာ

ဲ့
ေ ကာက်ေနတာ။စိ တ်ချပါေမ ကီး က န်ေတာ့်ဘက်ကလည်းေမ ကီးတိနထပ်

ပတ်သတ်စရာအေ ကာင်းမ ှ ိ ေတာ့တာမိ လိ။

<<<<<<<
>>>>>>>
7,January,2021
Part-29

(Z&U)
"မ ကို ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌တာင္◌းပ ါတယ္၊ ကၽနေ◌တာ◌ေမကာ
္

င္◌းတဲေ
့ ◌ကာငါ"

ဒါဒါရယိေ◌တာ့သည္။လူေ◌ တကသိပယတာပဲ ။သူတိ႔

ု ဘက စ

ထား သားခ် ငပီ ဆိုသူတိ႔

ု ကိုယ တိ႔
ု ေမကာင္◌းတဲသ
့ ူေ◌ တပါလိေ
ု ႔ခါ

ု ႔ကာင္◌း◌ျပခ် ငဲ သူေ◌ တဆီ ေ◌

င္◌းစဥပကသည္။ၿပီ းတာနဲ႔သူတိေ

ရာ ကားၾေကတာ့တာပါပဲ ။ေ◌မာငည္◌းအဲ ဒ
့ ီအတိင
ု ္◌းပဲ ။ဒါဒါေ◌မာ

င့◌က
် ွာကိုေ◌သခ် ာၾကည့◌ပီ း

" မာငလူေ◌ကာင္◌းတစ္ေ◌ယာကိ ေ႔◌ျပာလိ႔

ု မေရပမယ့ ◌ ယု

တာလိ႔
ု လည္◌းေ◌◌ျပာလိ႔
ု မရပါဘူး၊ေ◌မာငိ ႔ကိုြပင့ြ◌င့ ◌င္◌းလ

င္◌းေ◌◌ျပာ◌ျပခဲ့ တာေ◌ တလည္◌းရွိ ပါတယ္၊တိ႔

ု divorceeတစ္ေ◌ယာက္◌ျ

ဖစ္ေ◌နလိ႔
ု ေ◌မာငိ ႔ကိုထားခဲ့ တာမဟုတ း၊ၿပီ းေ◌တာ့ေ◌မာင့◌

င္ေ◌ သးေ◌လးကို လေယပး ုိ ငိ ႔ ေ◌မာငိ ႔ကိုထားခဲ့ တာမဟုတ း

ဆိုတာလည္◌း တိ႔ ု အရိ ပဲ ႔မယွဥိ ငိ ႔က် ဲ ရတယိ

ု သိပါတယ္၊တိ႔

တာ တိ႔
ု ေသဘာေ◌ပါကါတယ္"

ေ◌မာငမ် ကွာလႊ◌ဲ သားသည္။အ ယ မဲ ကလည္◌းေအနရခ

ကလိသ
ု ူ႔မ် ကွ ပင့ ◌ ငည္။အ ီ ူ ပါေကတာ့ေ◌မာငဲ႔သူမ
ကိုပဲတစွည့◌လ
ီ ိက
ု ကည့◌ေ
္ ◌န၏အ ယ ဲ အ ီ ူ ပါကဆို
မဲ န႔

ဖာမွာမ် ကွာခ် င◌
္ းဆို ငိ င္ေ◌နၾကတာ◌ျဖစည္။ေ◌မာငဲ႔သူမကမတ္

တပ္။သူေမမာင့ ◌ိ ေ◌သခ် ာၾကည့◌သ

ိ ည္။ေ◌မာင္USကျပနေ◌ရာ
္

က္ေ◌ရာက်င◌
္ းအဝတ္ေ◌တာငလဲ ုိ င းထငည္။Formal suitအနက္

နဲ႔ျဖစာ မ် ကွာကလည္◌းသု ႈနေ◌န၏

္

◌ျပနေ◌ရာက္
္ ေ◌ရာက်င◌
္ းသူမတိ႔
ု အားလံ◌းု ကိုေ◌မာငည့◌န◌း
္

ထဲေ◌ခၚသည္။လူစံ◌တ
ု ာနဲ႔'မနဲ႔ ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌စ့စပာကိုဖ်ကိ

မ္◌းခ် ငယ္'တဲ။့ အရိ ပ ကားၿပီ ဆိုတာလည္◌းေ◌မာငိၿပီ း သားၿ

ပီ ထငည္။ဒါေ◌ၾကာင့ ◌ာေ◌မာင့◌က
် ွာဟေ ဆာငိ င္ေ◌အာင်

ေက်နတာေ◌ပါ ့။အ ယ မဲ ေကတာ့သူမကိုအားနာေနပံ ◌ု

ရ၏ေအနရခကလိမ
ု ် ကွာလႊ◌ဲထားသည္။ဘာတ စန◌းမွ
္ ဝေင◌ျပာ။

"တိ႔
ု အ တက္ေ◌ယာက်ၤ◌ားမရွ ားဘူးေ◌မာင္၊ေ◌မာငိပါတယ္၊ဒါေ◌ပမ

ယ့◌္ တိေ
ု ႔မာင့ ◌ိ ◌ျမင္◌ျမင်င္◌းစိ တ္ဝငားခဲ့ မိတယ္၊ဒါေ◌ၾကာင့ ◌

ု လကံခဲ့တာ၊ေ◌မာငိ ႔ကိုဝတၱရား
ည္◌းေ◌မာငဲေ႔စ့စပ္ေ◌ပးတာကိုတိ႔

အရဆကံေ◌နတယိ တာလည္◌းတိ႔
ု သိတယ္၊ေ◌မာင့ ◌ကအခု လို

ြပင့ြ◌င့ ◌င္◌းလင္◌းေ◌◌ျပာလာမွာကိုပဲ တိေ

ု ႔စာင့◌ေ
္ ◌နတာပါ၊တိ႔
ု ဒီ

ေညနပဲ ◌ျပ ာွ ေ◌မာင္၊နႈတကဲ ပါတယ္"

သူမလွည့ြ ◌က္ေ◌တာ့ အ ီ ူ ပါက

"အိ ရ
ု ္ မဟုတေ
္ ◌သးပါဘူးသမီ းရယ္၊စကာေ◌◌ျပာေ◌◌ျပာ သူ႔ကို

သမီ းနဲ႔ပဲ အ ီ ူ ပါလကပ္ေ◌ပးမွာပါ၊ဩဇီ ကိုသားနဲ႔မွအတူ◌ျပ ါ"

 ေ◌မာငဩဇီ ကို◌ျပ ိ ကွာမွမဟုတာအ ီ ူ ပါရယ္။ထငာေ◌

္ ◌ျပေ ◌ျပာေ◌တာ့ပဲေအပၚထပ္
ေ တ◌ျပာေ◌ ပ ါၿပီ ။သူမတ စန◌းမွ

ကိုေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ ကကာလိက
ု ္ေ◌တာ့သည္။သူတိ႔
ု နဲ႔ထပတ

တရာဘာေအၾကာင္◌းမွမရွိ ေ◌တာ့ဘူးမို႔လား။

ေ◌မာငစ္ေ◌န႔သူမကိုဒီလိစ
ု ကားမ်ိဳးေ◌ေ တ◌ျပာလာမယိ တာေစရာ

ကဲ ေ◌န႔ကတည္◌းကရိ ပိ ခဲ့သည္။ေ◌မာင ိ ပိ ြ႐ဲ႕ၿပီ းသူမနဲေ႔စ့

စပိ ကယိ တာကအစ။ေ◌နာကပီ းေ◌မာငရိ ေပပၚဟေ ဆာငိ

င္ေ◌လာက္ေ◌အာငိ းရိ မ ပနေ◌နတတ

္ ာေ◌ တ၊အ ိ ပ ယား သားစိ

တခ် ျဖစ္ေ◌နတတာေ◌ တက ေ◌မာင့◌တ

ိ င္◌းအမွနေ◌
္ တဆိုတာ

သူမသိခဲ့ရသည္။

အဲ ဒ
့ ီေ◌နာကိ င္◌း ေ◌မာငဲ႔အ ိ ပိ ေ◌စာင့ ◌ကည့◌င
် ္ေ◌သးတာ

မို႔သူမဩဇီ ကိုတမင္◌ျပ သားေ◌သးတာ◌ျဖစည္။အရိ ပဲ ေ႔မာင္

အခု လိမ
ု ဖံုး င
ုိ ဖိ င
ုိ ◌
္ ျဖစာရင္ အ ီ ူ ပါခ် က်င္◌းေ◌ရာကာမယိ

တာလည္◌းသူမႀကိဳေ◌ တးထားၿပီ းသား။◌ျဖစ် င္ေ◌တာ့အရိ ပွာကိုယ္

ဝနေ◌တာငွ
္ ိေ◌နလိက
ု ္ေ◌သးသည္။မိ န◌းမတစ္
္ ေ◌ယာက္◌ျဖစဲ သူေမ

တာင လယိ ငဲ ကိုယ္ဝ ိ အ ိ ပ လယိ ငဲ သည္။

သူမ ပထမအိ မ္ေ◌ထာင်ကဲ ရတဲေ

့ အၾကာင္◌းအရင္◌းကလည္◌းသူမ

ကိုယ္ဝေ ဆာငိ ငိ ႔ျဖစည္။ခ ငန◌းသ

္ IVFနဲ႔ယူေ◌ပးပါဆို

တာေ◌တာင မေကစာေ◌သးလိ႔
ု ဆိုၿပီ း◌ျငင္◌းခဲ့ သည္။ဒီတစ္ေ◌ခါက္ေ◌
မာငဲ႔လကပ္◌ျဖစဲ ရင္ေ◌တာ့ဖ ြပေ ႏၶယူၿပီ းကိုယ္ဝနေ◌ဆာ
္

င္ေ◌ပးဖို႔ပါ။ဒါေ◌ပမယ့ ◌ မက် ဲ ပ ည္။

့ မဲ သဲန႔
မစားရတဲအ ဲ ပတယဲဆိုဆို အ ိ ပိ အ ီ ူ ပါနဲ႔ထိပိ

ုိ ဲ သည္။မထငွတဲအရိ ပွာကိုယ္ဝ ါ
က္ေ◌ တေ႕အာင မႀကံ င

ရွိ ေ◌ေနတာ့ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာင္ေ◌ ဆေ႕ ဆ႕ခု နေ◌တာ့

္ သည္။အ ိ ပ

သူ႔ကိုယ္ဝ ိ အ ီ ူ ပါဖ် က်မွာေ◌ၾကာကပီ း ထ ကားတဲက

့ ိစၥ ေ◌

မာငီမွာရွိ ေ◌န ငကံမွာမဟုတ း။အ ဟန◌း!ကံ

္ ေ◌ကာင္◌း သားတယ္

ပဲ ေ◌◌ျပာရမလား။ေ◌မာငအဲ အ
့ ခ်ိ နUSေ◌ရာက္
္ ေ◌နခဲ့ သည္။

အဲ ဒ ု 'ကိုအသံ◌းု ခ် ခဲ့လိေ
့ ါေ◌မာင္'တိ႔ ု ႔မာင့ ◌ တကစဏိ ႔ပဲ သတ္

မွတိ ကါေ◌မာင္။ေ◌မာငဲ႔အ ိ ပိ ေ႔ရစကကုနေ◌သးရင္

္ ေ◌တာ့◌ျ

ပ ◌
ံ ၾ
ု ကမွာပါ။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"သူ႔ဘေကရစက င
် ေ
္ ◌နၿပီ ဆိုရင္ေ◌တာင္ ကၽနေ◌တာ့
္ ◌

ကအဲ ဒ
့ ီေ◌ရစကိ မရ ေရအာငိ ကကိ ႔ဝေ လးဘူးေ◌ေမမ"

"မင္◌းေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌ႊနေ◌နတာပဲ
္ စက္"

"မႊ ယိ လည္◌းမႊ ယ္ေ◌ပါ ့ေ◌ေမမရာ၊အရိ ပွာအခု ကၽနေ◌

္

တာ့ ◌ိ ယ္ဝ ါ သားတာ"

"မင္◌းထေပ◌ျပာနဲေ႔တာ့စက္၊မင္◌းဒါဒါ ့ကိုပဲ လကပမယ္၊ဩဇီ

ကို◌ျပ ိ ကဲ "

"က်စ္!"
 ဒါဒါေအပၚထပ ကားေ◌ပမယ့◌္ သူတိ႔
ု သားအမိ ေ◌ တကရွ င္◌း

လိ႔
ု မၿပီ းေ◌သး။ဦးတ မဲ ကေမနသာေ◌တာ့

"မင္◌းထငာေ◌ေ တလ်ာွ က္◌ျပနေ◌

္ ပ ပီ လားဟမ္!၊The Worldမွာစက္

ရွိ မွ◌ျဖစွာေ◌ပါ ့ က၊မင္◌းကကုမၸဏီတစ လံ◌းု ကိုေကလးကစားစရာထ

င္ေ◌နလား က"

"အိ ရ
ု ္ မသိဘူး၊စကိ ဒါဒါနဲ႔ပဲ !"

" တာ◌ပီ ေ◌ေမမ၊မဒါကိုလကထပိ ငဲ ေအၾကာင ပတ္ေ◌◌ျပာ

လိက
ု ပီ းသား၊ ကၽနေ◌တာ◌
္ ိ ပိ လကလႊတိ င း၊ ကၽနေ◌တာ◌္
္

သူ႔ကိုမရ ေရအာင္◌ျပ ာွ မွာ"

ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာင္ေ◌နရာကထလာသည္။အ ိ ပိ ◌ျပ ာွ မယ တ္

လား။လံ◌းု ဝအျဖစခံ ုိ င း။သူမသားကဒါဒါနဲ႔မဟုတင္ေ◌တာငိန◌း

္

မတစ္ေ◌ယာကဲ႔ပဲ လကပမည္။သူမသားကို ေ◌ယာက်ၤ◌ားတစ္ေ◌

ယာကဲ႔လံ◌းု ဝေအပါင္◌းသင္◌းမခံ င
ုိ ္။သူမသားေကယာက်ၤ◌ားႀကိဳက္

တဲသ
့ ူမျဖစ။ဟိမ
ု ွာေ◌တာင္ေ◌◌ျပာမရလိ႔
ု ခဏလႊတားခဲ့ ရတာ◌ျဖစ္

သည္။အတ ကိဳကယိ လံ◌းု ဝလကခံ င

ုိ ္။

"ငါလံ◌းု ဝလကခံ ဘူးေ◌နာ◌က္၊ေမနခ် င္ေ◌တာ့လိ႔

ု ထ ကားတဲသ
့ ူ

ကိုမင္◌းကရွ ာၿပီ းဘာလုပွာလဲ ဟမ္!"

ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာင္ေ◌အာ◌္ေ◌တာ့စကလည္◌း◌ျပနေ◌အာ◌ည္
္ ။ေ◌

ဒါေသၾကာင့ ◌သကွဴသံေ◌ တပါ◌ျမနေ◌နကာေ◌မး

္ ု ိ းႀကီးေ◌ တက

တစႈပႈပ္။
 "အဲ ဒ
့ ါေ◌ေမမ့ေ◌ၾကာင့◌ဲ မဟုတ းလား၊ေ◌ေမမသူ႔ကိုဖိအားေ◌ပး

လိ႔
ု သူ ထ ကားတာ၊ေ◌ေမမသူ႔ေအပၚ မလုပ္ေ◌ကာင္◌းတာေ◌ တ

အထိ ေ◌တာက္!"

◌ျဖန◌း!
္

ဲ အားကုနေမာ့
ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငစကါးကိုမမွီတမွီန႔ ္ ု ိ က စိ က္

တာ◌ျဖစည္။စကခါးေ◌ထာကပီ းတစကွည့ြ ◌ားလ်င

ွ ္

"မင္◌းကေမအကို တက္ေ◌ခါကာေ◌ပါ ့ေ◌လ၊ဟုတားစက္၊ေ◌◌ျပာစ

မ္◌းငါ ့ကို"

ဲ ည
ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငကိ ယကီးကိုသူမဘက္◌ျပ လ ွ ့ ◌ာစကင္

ဘတ္ေ◌ တကိုထု ု ိ ကဲလႊ◌ဲၿပီ းငိေ

ု ◌တာ့သည္။စေကနရာမွာပဲ ေ◌တာ

င့◌ေ
္ ◌တာင့ ◌ကီးရပ္ေ◌နကာတုတ တွမလႈပ္။

"စက္ေ◌◌ျပာစမ္◌း၊မင္◌းက အ ိ ပ တကဲေ႔ြမးထားတဲေ
့ မအကိုတ

က္ေ◌ခါကယ္ေ◌ပါ ့၊ဟုတားေ◌◌ျပာစမ္◌းပါ"

" ေမမ့ကိုမဟုတ း"

"မင္◌းတိ႔
ု သားအမိ ၊ေမတာ◌ိ ငေကသးဘူးလားေ ကဟ၊ငါ ့ကိုေ◌ဘးနား

ရွိ တယိ ေ႔တာငထငေကတာ့တာလား"

ထိုအခါမွစကိ ထု ု ိ က္ေ◌နတဲေ
့ ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာင့ ◌က္ေ◌ တရပ္

သားၿပီ း ဦးတ မဲ ဘကွည့ ◌ာ

"ရွ င့ ◌ားေမအကိုတ စန◌းမက်

္ န◌ျပန
္ ေ◌◌ျပာေ◌နတာ
္ ေမ တ႕ဘူး

လား"
 "မင္◌းေကရာေအမတစ္ေ◌ယာကိ ေ◌ ပခဲ့ သလား၊မင္◌းဒုကေၡပး

ဖို႔ႀကံစည္ေ◌နတာသူေ႔ သးသား က၊သူအဲေ

့ ◌လာက္ေ◌တာ့ေ◌ပါ ကဲ

မွာေ◌ပါ ့၊မင္◌းမွာေ◌ရာမိ ခငိတ ပည့ ◌ဝရွိ ရဲ႕လားဆိုတာမင္◌းကိုယ

င္◌း◌ျပနေ◌မး
္ ငါ ကာ"

ဦးတ မဲ ရဲ႕ခန႔ညားတဲ
္ မ
့ ် ကွာႀကီးမွာ ေ◌ဒါေသၾကာင့◌က

နေ◌နသည္
္ ။ေ◌႐ႊေ◌ရာင်ကွ ိ င္◌းႀကီးကိုပင့ ◌ ငာ ဘယွစါ

မွန◌းမသိ
္ ။ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငဦးတ မဲ ဘက္ လံ◌းု လံ◌းု လွည့ ◌ာ

" ွ ငပါ ကၽ ကိုအျပစာတင္ေ◌နတာလား၊ ကၽ ဝမ္◌းနဲ႔ လ

ယ္ေ◌ြမးထားတဲ ့ ကၽ သားမို႔လိ႔
ု အမုန◌းခံ
္ ၿပီ းလိက
ု ပ္ေ◌နတာရွ င္

မျမင းလား၊ ကၽ သားေကယာက်ၤ◌ားစစစ္ မိ န◌းမပဲ

္ ယူရမယ္၊အဲ ေ
့ ◌

တာ့မွားမွားမွ န
ွ ္ ကၽ ဆက ပွာဘာ◌ျဖ စား ုိ ငလဲ"

"မင္◌းကိုယင္◌း ◌ျမ ာကားထဲကခငိ ႔မိုေ႔အးနဲ႔တူေနၿပီ ဆို

တာေ◌ရာသိရဲ႕လား"

"ဘာရွ င◌
့ ၊္ ကၽ ဘာသာဘယ နဲ႔ပဲ တတ
ူ ူ ကၽ သားကို ကၽန ္

မစိ တိ င္◌းက်ပဲ◌ျဖစ္ေ◌စရမယ္"

"မင္◌းသားကအခု ပဲ27 ပည့◌ပီ းေ◌နၿပီ ၊သူ႔ဘဝသူ သူေ◌ြ႐းခ် ယိ ငပီ

က၊မင္◌းေ◌◌ျပာသမ်ွလကံေရအာငါ16 ွ စားမွတေ
္ ◌နသလား"

ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာေငတာင့◌ေ
္ ◌တာင့ ◌ကီးရပ္ေ◌နတဲစ
့ ကက္◌ျပ ွ

ည့ ◌ည္။
 "ဒီမွာစက္၊မင္◌းဒါဒါကိုလကထပ် င းဆိုရတယ္၊ဒါေပမယ့◌င္◌း

အ ိ ပိ လိက
ု ရွ ာရဘူး၊ေ◌ယာက်ၤ◌ားလား မိ န◌းမလားမ
္ ကဲ◌ျပားတဲေ
့ ◌

ကာငိ ◌င္◌းတမ္◌းတမ္◌း စဲ ◌ျဖစ္ေ◌နစရာမလိဘ

ု ူးေ◌နာ◌္၊ငါလကခံ ုိ

င း"

"သူ႔ဟာသူဘာေ◌ကာငဲ◌ျဖစ္ေ◌ေနန၊ ကၽနေ◌တာ◌
္ ႔ကိုခ်စ

ယ္ေ◌ေမမ"

"ဘာေ◌◌ျပာတယ္"

ကိုယဲ႔ညတိင
ု ◌
္ းအိ ပ္ေ◌နတဲေ
့ ◌ကာငွာ ဘာပါတယပါဘူးဆိုတာကို

ယ့ ◌ကဲဘယ သိမွာလဲ။ကိုယ္ဝနေ◌ဆာငိ
္ ငာနဲေ႔ယာက်ၤ◌ားစစ

စ ဖေစတာ့ဘူးလား။

" ကၽနေ◌တာ◌
္ ႔ကိုမရ ေရအာငိ ကွာမွာေ◌ေမမ၊ ကၽနေ◌တာ◌္
္

သားမယ္"

စေက◌ျပာၿပီ း ေ◌◌ျခလွမ္◌းႀကဲႀကီးေ◌ တလွည့ြ ◌ကိ က်ွ

င္

" ဟ့ေ◌ကာင္ စကာဏာတည္"

ဦးတ မဲ လမ
ွ ္◌းေ◌ခေၚတာ့စက္ေ◌◌ျခလွမ္◌းေ◌ တ ပည္။ဦးတ မဲ

ေကနရာကထလာၿပီ း

"မင္◌းကိုယင္◌းေ◌ရာ မွ ွၿပီ ထင္ေ◌နတာလား"

စကဦးတ မဲ ဘကတနဲလည
ွ ့ ◌ာၿပီ း
 " ေဖဖေကရာ ကိုယ့ ◌တိကိုတ ဲ လား၊အ ိ ပိ ေ◌ေဖေဖစာင့ ◌က

ည့◌ေ
္ ◌ပးမယ္ေ◌◌ျပာခဲ့ တယဟုတ းလား၊အ ိ ပခု လို ထ ကားမွာမွ

န◌းသိ
္ ခဲ့ရ ငၽနေ◌တာြ◌
္ ကားမွာမဟုတ း"

"မင္◌းက အခု မွဘယ ႔ကိုအျပစာတင္ေ◌နတာလဲ၊အစကတည္◌း

ကမင္◌းအျပစ္ေ◌ တခ် ည္◌းပဲ မဟုတ းလား"

" ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌◌ျဖရွ င◌
္ းဖို႔လုပ္ေ◌နတာပဲ မဟုတ းလား"

"လူမိမွ ေ◌◌ျဖရွ င◌
္ းဖို႔လုပွာကိုေ◌◌ျပာတာလား က၊မင္◌းမွတားေ◌

ဟ့ေ◌ကာင္၊အရိ ပွာေ◌ရာဒါဒါေ◌ရာ သူတိ႔

ု သိကၡာနဲ႔သူတိ႔
ု ၊သူ

တိ႔
ု မာနနဲ႔သူတိ႔
ု က၊မင္◌းအသံ◌းု ခ် ခ်ငိ င္◌းအသံ◌းု ေခ် နေရအာင

တိ႔
ု ကမင္◌းအ ု ပ္ေ◌ တမဟုတ း၊မင္◌း အ ိ ပိ တစ်ိ ံ◌းု ြ႐ဲေ႕စာ

င္◌းၿပီ းမင္◌းလုပ် ငာေ◌ေ တလ်ာွ က ပယ္၊အ ိ ပိ ြ႐ဲ႕ခ် ငံ◌သ

ု က္

သကဲ႔ဒါဒါနဲေ႔စ့စပယ္၊အခု မင္◌းဘာ◌ျဖ စားၿပီ လဲ"

စကဦးတ မဲ ကိုတစ် ကကည့◌ပီ း ဘာမွေမ◌ျပာ။ဘာ◌ျပနေ◌◌ျပာရဲ

္

မွာလဲ က။မင္◌းလု ပာေ◌ တကတစ မွမဟုတာ။ဦးတ မဲ က ဟန◌း

္

ခနဲတစ် ကယာ

"အရိ ပွာလည္◌း ့ ဲမ
မင္◌းထေကလ်ာတ ့ ာေန တရွိ တယိ တာမင္◌းသိ

တယိ ႔လားေ◌ဟ့ေ◌ကာင္၊အ ိ ပာေ◌ၾကာင့◌င္◌းလု ပမ်ွၿငိမံ ၿ

ပီ းမင္◌းဆီ မွာေ◌ပကပ္ေ◌နတယိ ႔မင္◌းထငဲ"

" ကၽနေ◌တာ◌
္ တိ ယ္ေ◌ေဖဖ၊ ကၽနေ◌တာ◌ည္
္ ◌းသူ႔ကိုခ်စာ

ပဲ "
 "မင္◌းသူ႔ကိုခ်စ ယိ ရင္ သူ႔အ တကဥ္◌းစားေ◌ပးဖူးလား၊မင္◌း

သူ႔အ တက္ေ◌နရာေ◌ပးလား၊ဒီအိမွာသူေ◌နရာကဘယ္ေ◌နရာလဲ၊ငါသာ

အရိ ပ္ေ◌နရာမွာဆိုရွ ကန◌းလိ

္ ေ
ု ႔ေသေနလာကပီ ၊ဗိုက စံ◌းု နဲ႔ဒု

ကေၡရာက္ေ◌နတဲသ
့ ူကို ေအမျဖစ ကပါ ေ◌တာက္!မင္◌းတိ႔
ု ကိုယင္◌း

တိ႔
ု ဘာေ◌ တလုပ္ေ◌နလဲေ◌ တးမိ ၾကရဲ ႕လား"

ဦးတ မဲ အသံကတုနေ◌နသည္
္ ။ေ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငတစကိ လွ

ည့ြ ◌ားကာဘာမွေမ◌ျပာ။မ် ကွာကိုတင္◌းထားသည္။

"ကိုယ့ ◌ တကံ◌ၿ ဳ ႈမရွိ တဲေ

ု ခံ ◌မ ၲ ာယွိတဲေ
့ ◌နရာ၊အႏ◌ရ ့ ◌နရာမွာဘ

ယိ လူမ်ိဳးကၾကာၾကာေ◌နခ် ငါေ◌တာ့မလဲ၊မင္◌းဘေက◌ျဖရွ င္◌း

လာဖို႔ကိုေ◌ရာဘယခ်ိ ထ
ိ ိုငေ
္ ◌စာင့◌ေ
္ ◌ပးရမွာလဲ၊ေ◌◌ျဖရွ င္◌းေ◌

ပးၿပီ ပဲထား၊အ ိ ပဒါဒါ ့ေ◌နရာကိုအ လယကူဝင လိမ့◌ယိ ႔မ

င္◌းထင္ေ◌နသလားစက္၊သူဘာေ◌ကာင္◌ျဖ စားမလဲ"

ဦးတ မဲ ကစကားစကိုရပပီ းစကိ တစ် ကကည့ ◌ည္။

"မင္◌းေ◌◌ျပာမွာဘာကိုမွဂ ု မစိုက း၊ဒါပဲ မလား၊မင္◌းကဘာကိုမွဂ ု မ

စိုကဲ ေ◌ကာင္၊တစ္ေ◌လာကလံ◌းု ကိုြ႐ဲေ႕စာင္◌းေ◌နတဲေ

့ ◌ကာင္၊ဒါေ◌ၾ

ကာင့ ◌ည္◌းမင္◌းလုပ် ငာေ◌ေ တလ်ာွ က ပယ္၊ေ◌အး မင္◌းက

ဘာကိုမွဂ ု မစိုက္ေ◌ကာငိ ေ◌ပမယ့◌ ု စိုကဲ သူကစိုက ယ၊အခု

လည္◌းအ ိ ပိ ငါကဂ ု မစိုကလိမ

ု င္◌းေ◌◌ျပာတယ္၊ငါသူ႔သူငယ်

င္◌းေ◌လးတိက
ု န◌းကိ
္ ု ကားလႊတ္ေ◌ပးခဲ့ တယ္၊မင္◌း◌ျပေ ရာကင
စ္ေ◌ေနနရာမွာေ◌န င
ွ ◌
့ ိ ႔၊ဒါေ◌ပမယ့◌္ အ ိ ပ ထ ကား င
ွ ◌
့ ပီ ၊ငါေက

ရာ သူ႔ကိုဘယိ စကားမ်ိဳးနဲ႔တားရမွာလဲ"

ဦးတ မဲ ကက်လာတဲမ
့ ်က ိ တစကွည့ ◌ တည္။စကလ

ည္◌းငိသ
ု ည္။သူအ ိ ပိ ဘယ္ေ◌လာကိခ်စ ယိ တာသူအသိဆံ◌းု ။

ဒါေ◌ပမယ့ ◌ရိ ေပပၚသူအၿငိးဳ ေ◌ တနဲ႔အမ် ားႀကီးရကကဲ သည္။

အရိ ေပပၚသူေ◌သမတတ်စ္ေ◌နတာကိုေ◌တာငတၱေ◌ တ၊မာေန တ

နဲ႔ဟနေ◌ဆာင
္ န◌း
္ ကယဲ မိ သည္။သူ႔ဘဝမွာအရိ ပရွိ ရင ဖစာသိ

ရကဲ႔။သူေ◌◌ျဖရွ င◌
္ းမလိ႔
ု ပါပဲ ။ဒါေ◌ပမယ့◌္ မဒါနဲ႔အရငိ သားခဲ့

တာ။ေ◌ေဖေဖ◌ျပာသလို အစကတည္◌းကသူမွားခဲ့ တာ။

" ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ိ ယၽနေ◌တာ◌ွ
္ ားမွန◌းသိ
္ တယ္ေ◌ေဖဖ၊မဒါဒီကို

လိက
ု ာကတည္◌းက ကၽနေ◌တာ◌ွ
္ ားေ◌ ပီ မွန◌းသိ
္ တယ္၊သူ ကၽ

နေ◌တာ့
္ ဲ လကံမွာမဟုတန
◌ိ လ ယယ ကူန႔ ွ ◌းလည္
္ ◌းရိ ပိ တယ္၊

ဒါေ◌ၾကာင့ ◌ည္◌းမဒါနဲ႔ကိစၥကိုအရင္ေ◌◌ျဖရွ င္◌းဖိုေ႔ေဖဖ့ကိုေ◌◌ျ

ပာခဲ့ တာ"

စကစိ တႈပလို ဆံ ပင္ေ◌ တကိုထိုးြဖပစည္။ၿပီ းမွ

"ဘာမွေမ◌ျဖရွ င◌
္ းေရသးခင္ ဒီကိစၥကထျဖစာ၊ၿပီ းေ◌တာ့အရိ ပွာ

ကိုယ္ဝ ေ
ွိ ◌နတာမွန◌း
္ ကၽနေ◌တာ◌သိ
္ ဘူး၊ ကၽနေ◌တာ◌ခု
္ အရိ ပ္

ကိုေမ တ႕ ေ◌ တေ႕အာငိ ကွာမွာေ◌ေဖဖ၊ၿပီ းေ◌တာ့ ကၽနေ◌တာ့

္ ◌္

အမွားေ◌ တအ တက္ေ◌တာင္◌းပ ယ္"

 " ပ ာွ ေ◌ တ႕ၿပီ ပဲထား၊အ ိ ပမင္◌းဆီ လ ယယ ကူန႔
ဲ ျပ ိ

ကာမယ ငား"

"သူေမက်နပခ် င◌
္ း ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌တာင္◌းပ ာွ ေ◌ေဖဖ၊ ကၽနေ◌
္

တာ◌ာပဲ လပ
ု လုပ၊သူ ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ိ ခႊင့ ◌ႊတငၿပီ "

စကခံ စားခ် က ပည့◌ေ

ဲ ႔◌ျပာေ◌ေနပမယ့◌ဦ
္ းတ မဲ က ဟန◌းခနဲ
္

တစ် ကဲ ကာ

"ေအ◌ျပာေကတာ့ေ◌ကာင္◌း ကာ၊မင္◌းစကားမင္◌းတ ါေ◌စ စက္"

"စိ ေတ်ေဖဖ"

စေက◌ျခလွမ္◌းႀကဲႀကီးေ◌ တနဲ႔လွည့ြ ◌ကပီ းမိုးမာ ိ ဖု

န◌းေ◌ခၚသည္
္ ။

"ဟုတဲ boss"

"ဘာထူးလဲ"

" လာေ◌လာဆယ္ ◌ျပ ထ ကားတဲလ

့ စ
ူ ာရင္◌းထဲမွာသူတိ႔
ု နာမ

ပါေ◌သးဘူးboss"

" ႏ◌ေ
ၲ ◌လးairportေ◌ တမွာလူ◌ျဖန႔ရွ
္ ာခို င္◌း၊◌ျပ င္◌း

ကairportေ◌ တမွာပါရွ ာခို င◌

္ း၊ကားဂိတ္ေ◌ တကအစ၊နယပ္ေ◌ တအထိအ

ကုန◌ျဖန
္ ႔ရွ
္ ာ၊လူလို ငပ္◌ျဖည့◌ိ ေ႔◌ျပာ"

"ဟုတဲ ပါ boss"

ကိုယင္◌းကိုေမ တေ႕ တေ႕အာငွာမွာအရိ ပ္။ကမာၻ႕အျပငက္

ထ ကားမယိ ရင္ေ◌တာငၾကာဝဠာထဲထိလိက
ု ွာမွာ။ၿပီ းရင္ မင္◌း
ြခင့◌လႊတခ် င◌
္ းကိုယ္ေ◌တာင္◌းပ ါ ့မယ္။မင္◌းေကတာ့ကိုယ့ ◌နား

မွာပဲ ေ◌ေနပးပါ။

စက္ေ◌နာက္ေ◌က်ာႀကီးေ◌ပ် ာ က ယားမွ တစ်ိ ံ◌းု ၿငိမ္ေ◌န

တဲေ
့ ◌ဒၚ ူ ပါေ◌အာငတိ◌ျပနဝငာကာ
္

"စကင္◌းဘ ယားမလိ႔
ု လဲ၊◌ျပ ာခဲ့ စမ္◌း"

"မင္◌းခု ခ်ိ ိ ေ◌ခါင္◌းမာေ◌နတုန◌းပါလားဟမ္

္ !၊မင္◌းသားကမ

င္◌းေ◌◌ျပာသလိလ
ု ပ
ု ယင္ေ◌နလား၊မင္◌းအတၱေ◌ တမာေန တကိုေ◌

လ်ာွ ေ႔တာ့၊စကမင္◌းကိုေ◌ြမးထားတဲေ
့ အမမို႔လိ႔
ု ဘာေမွ◌ျပာမ သား

တာေသဘာေမပါက္ေ◌သးဘူးလား"

"ေမပါက း၊◌ျပ ာွ ေ◌ တ႕လည္◌း သင္◌းတိ႔

ု ကၽ ေအၾကာ

င္◌းေ◌ကာင္◌းေ◌ကာင္◌းသိမယ္"

"သူတိ႔
ု မွာ ◌ျပ ာစရာမင္◌းအိ မဲ ရွိတာဆိုေ◌တာ့အဟမ္◌း!၊မင္◌းကို

တစါတည္◌းေ◌◌ျပာထားမယ ဘားႀကီး၊ဩဇီ မွာရင္◌း းွီ ထားတဲရ

့ ွ ယ္

ယာေ◌ တကို ဒီကလုပန◌းေ◌

္ တမွာရင္◌း းွီ ◌ျမႇပွံဖို႔ငါနဲ႔စကကုန ္

တိင
ု ငပီ းၿပီ ၊ငါလည္◌းအသက္60နားနီးလာၿပီ ၊ကိုယ့◌ိ ငံမွာပဲ ေအ◌ျခ

တက်ျပနေ◌ေနတာ့
္ မယ္၊The Worldမွာလည္◌းစကစ္ေ◌ယာကည္◌းမ ုိ

င္ေ◌တာ့ဘူး၊အ ိ ပလည္◌း ထ ကားၿပီ ၊ငါ◌ျပ ာေ◌နမွကို◌ျဖစွာ၊

မင္◌းလည္◌း"

" ကၽ ေကတာ့ ဒီမွာဘယိ နည္◌းနဲ႔မွ◌ျပေ န ုိ င းေ◌နာ◌္"

"မင္◌းတစ္ေ◌ယာကည္◌းဟိမ
ု ွာ◌ျပနေ◌ေနခ်
္ ၊ေသဘာ"
 ဦးတ မဲ ေက◌ျပာၿပီ း လွည့ြ ◌က်ွင္

"ကိုတ မဲ ရွ င◌
္ ျပနေ◌◌ျပာစမ္
္ ◌း၊သားကိုလည္◌းမ င
ုိ ၊္ လငိ လည္◌းမ

ုိ ငာမ်ိဳးေ◌တာ့လံ◌းု ဝအျဖစခံ ုိ င းေ◌နာ◌္"

သူမမွာ လ
ွ ံ◌းု ေ◌ရာဂါႀကီးနဲ႔ဆိုတာသင္◌းတိ႔
ု သားအေဖမ့ သားၾက

တာလား။သိုေ႔ပမယ့◌္ စကိ လည္◌းဒီတိင

ု ္◌းလႊတထား င
ုိ ္။သူ မသား

ကမိ န◌းမ
္ မယူရင္ေ◌နပါေ◌စ။ေ◌ယာက်ၤ◌ားေ◌တာ့အယူမခံ င
ုိ ္။အဲ ေ
့ ◌တာ့

အရိ ပ စိ လံ◌းု ဝရွ ာေ◌ တ႕လိ႔

ု မျဖစ း။
<<<<<<<
>>>>>>>
"ဂ်ပ ာွ ရွ ာေ◌ တ႕ထားတယိ တဲလ
့ က
ူ ကိုအရိ ပဟုတါဘူးboss၊

သူ႔နာမ စစိ ပါ"

"အင္◌း"

"Social mediaေ◌ တမွာေ◌ရာအဆက ပတွာေ◌နပါတယ္boss၊အနီးစပ္

ဆံ ◌းု တူတယိ ႔ သတင္◌းေ◌ပးထားတဲသ

့ ူေ◌ တကိုလည္◌းေ◌တာက္ေ◌

လ်ာွ ကိ ကစ္ေ◌နပါတယ္"

"သတင္◌းထူးရင္ေ◌◌ျပာ"

"ဟုတဲ boss"

ေ◌ပ် ာက္ေ◌သာသူရွာရင္ေ◌ တ႕ဆိုေ◌ပမယ့◌္ အရိ ပေစတာ့သူ႔ကို

ပုန◌းေ◌နတု
္ န◌းပါ။ေ◌လး
္ စ
ွ ္ေ◌တာင္ေ◌က်ာ◌ဲ ၿပီ ◌ျဖစည္။ဒီေ◌လး စ
ွ ္

အ တင္◌း သူအ ိ ပိ ရွ ာတာတစကွမနားခဲ့ ။အရိ ပဲ ႔အတူသုတပါ ပါ

သားခဲ့ တာထငည္။သုတကပါအစရွ ာလိ႔

ု မရခဲ့ ။သုတကတစ္ေ◌ကာင္◌ႂ
ကကိ ေ◌တာ့ ဘယ မွသူ႔ဇာတ္◌ျမစိ ေ◌သခ် ာမသိၾက။လူကိုေ◌

တာင ေ◌နခဲ့ တဲရ

့ ပကဲကတခ်ိဳ႕ေတေလလာကဲသိၾကသည္။သု

ေတကာေငလးဆိုဘယ မွမသိၾက။

သုတအမွ စယရိ ပ္ေ◌နာကါမ သားခဲ့ ငစရွ ာမေရအာင္ေ◌

ပ် ာက္ေ◌နစရာေအၾကာင္◌းမရွိ ။အ ိ ပတစမာၻလံ◌းု သူေမရာက း

တဲေ
့ ◌နရာမရွိ ေသလာက္◌ျဖစည္။ေ◌လးေ◌လးနဲ႔ကတည္◌းေကနရာအ

႔
ွံ လိေ
ု ကတာ့လ တတွိသည္။သူ႔ကိုလံ◌ေ
ု ◌အာင န◌းေ◌န
္

ုိ ငာမဆန◌း။သူ
္ တိ႔
ု ရွိ ေ◌န င
ုိ ယ့◌ိ ငံေ◌ တကိုခုခ်ိ ေ
ိ ◌တာက္ေ◌

လ်ာွ ကိ ကိ င္◌းထားသည္။◌ျပ င္◌းမွာလည္◌းနံ◌ေ

ွ ႔နၿပီ ။

အ ိ ပ ႔ကိုယ္ဝ ိ ဖ် က်မွာမဟုတ းဆိုတာသူေ◌သခ် ာသိသည္။

သားေ◌လးေ◌ြမးတာလား၊သမီ းေ◌လးေ◌ြမးတာလား။သူဘာမွမသိရ။အ

ခု ေ◌ရာေကလးတစ္ေ◌ယာကဲ႔ဘယွာေ◌ေနနလဲ။ဘာေ◌ တလုပ္ေ◌နလဲ။

ု သိတဲb့ ank
သူတိ႔ cardအထိပါပိ တားေ◌တာ့ေ◌ြငလည္◌းလွမ္◌းထ

ည့◌ေ
္ ◌ပးလိ႔
ု မရ။ဒါေ◌ပမယ့ ◌ရိ ပ္cardထဲအနည္◌းဆံ ◌းု စ
ွ ္ေ◌ထာင္ေ◌

က်ာ◌◌
ံ းု ေ◌ထာင္ေ◌လာက္ေ◌တာ့ရွိေ◌နလိမ့◌ည္။သူေ◌ရာေ◌ေဖေဖရာ

အ ငတည္◌းကလတိင
ု ◌
္ းထည့◌ေ
္ ◌ပးခဲ့ လိ႔
ု သာေ◌တာ◌္ေ◌တာ့သည္။

"boss၊Tresure Mallကို သားဖို႔အ တကဆငင့◌◌

္ ျဖစ္ေ◌နပါၿပီ ရွ

င့◌"္

"မိုးမာ ိ သားေ◌ခၚလာခဲ့ "

"ဟုတဲ ပါရွ င◌
့ "္
 သူ႔အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးေမလး◌ျပ ကားတာနဲ႔ မ် ကံ◌းု ကလွစ္

ဟာေ◌နတဲစ
့ ား ပဲ ဆီအလိလ
ု ိေ
ု ◌ရာကည္။ေ◌လး ွ စိ တဲအ
့ ခ်ိ နည္◌းမွ

မနည္◌းတာ။ထိုစား ပဲ မွာထိုငပီ းအလုပ္ လုပ္ေ◌နတတဲ တစံ ◌ေ

ု တယာက

ရွိ ေ◌တာ့တာ ွ ္ေ◌တာငွိခဲ့◌ျပီ ◌ျဖစည္။သူထိုငဲ တဲစ

ေ◌လး စ ့ ား ပဲ ေ◌န

ရာမွာဘယ ႔ကိုမွအစားမထိုးခဲ့ ။

ဒီေ◌လး ွ စ တင္◌းေ◌ေဖဖလည္◌းကုမၸဏီကိုလက
ူ ိုယိ ငလာ ုိ

င္ေ◌တာ့။အိ ေမနပဲ အကုန◌ၫႊ

္ ကားတာ◌ျဖစည္။ေအရးႀကီးေ◌◌ျပာ

စရာရွိ ရငါ ု ိ ကာႀကီးေ◌ တကိုအိမွာေ◌ခေၚ တ႕သည္။ေ◌ေမမေက

တာ့ လ ဲ တဲ ့ စ
ွ ွ စတည္◌းကHeart attack◌ျဖစပီ းဆံ ◌းု ပါး သားခဲ့ တာ◌ျ

ဖစည္။

"boss၊ ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌ရာကါၿပီ "

့ ဲ"
"ဘာတဲလ

"သူမဟုတါဘူး၊boss"

စကသက်င◌
္ းအရွ ကီးကိုခ်ကာေ◌နရာကထ ပည္။

ု ဲ လိက
"Treasure Mallကို သားမယ္၊မင္◌းပါလိက ု ္"

"ဟုတဲ ပါ boss"

ဲ စက တင္◌းေ◌ရးမွဴးေမလး
စေကရွ ႕ဆံ ◌းု က ထကည္။မိုးမာ ႔

ခ် စန◌းဝတီ
္ ကFileတစပဲေ႔နာေကတာက္ေ◌လ်ာွ ကိ ကည္။

The Worldကအခု ေ န
ွ ာကိ င္◌းShopping mallေ◌ တSuper Marketေ◌ တ
အထိပါတိးု ခ်ဲ ႕လု ပိ င္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။အခု လည္◌းThaiမွာMarketတစ္

ခု ထ ပင့◌ိ ႔အ တကွယာရွ ငေ
္ ◌ တနဲ႔ သားေ◌ တရမွာ◌ျဖစည္။

စကိ ႔ဒီဇိုင◌
္ း႒ာနကို◌ျဖတ္ေ◌လ်ာွ က္ေ◌တာ့ဝ မ္◌းအားလံ◌းု နီးပါး

မ် ကႊ◌ာေခ် ခါင္◌းငံ◌႔
ု ထားၾကသည္။ဒီေ◌လး ွ စ တင္◌းသူ

တိ႔
ု bossကစိ တိ ေ◌ဒါသ ထကာေ◌ တပိုမ်ားလာသည္။ေ◌◌ျပာရရင္ အ

င တင္◌းေ◌ရးမွဴးအရိ ပ စ ကားၿပီ းကတည္◌းက။အရိ ပ္

ကbossနဲ႔သာပတတဲ ေအၾကာင္◌း၊အရင္CEOဦးေ◌တဇာနဲ႔က

သားအဖဆကံေ◌ရးထကပိုတဲေ
့ အၾကာင္◌း။အ ိ ပိ bossေကလး စ
ွ ္

လံ◌းု လိက
ု ွာေ◌နတဲေ
့ အၾကာင္◌း။26ထပံ ◌းု မၾကားခ် ငအ
ွ ဆံ ◌းု ◌ျဖ

စည္။bossေ◌ရွ ႕မွာေ◌တာ့နႈတမ္◌းေ◌တာငလႈပဲ ၾက။အတ

င္◌းေ◌◌ျပာတဲအ
့ မႈနဲ႔ဘယ ကအလုပ္◌ျပဳတ်ငာွ လဲ။
<<<<<<<
>>>>>>>
"Meetingက ဘယခ်ိ မွာလဲ"

" နာက္15မိ နစါboss"

စက္Liftထဲက ထ ကက်င◌
္ းနာရီ ေ◌◌ျမႇ◌ာကကည့ ◌ိ ကည္။

ေညန4နာရီ ထိုးဖို႔15မိ နစလိ။ု သူတိေ

ု ႔ရာက္ေ◌နတာကTreasure Mallရဲ ႕

leavel 4။Liftရွိ တဲဘ

့ ေကနဆိုငန◌းေ◌
္ တဘကိ ေအ က႕ တစ တ

တ္ေ◌◌ျပးလာသံကိုအ ငံ◌းု ၾကားရသည္။ၿပီ းေ◌တာ့ခိုးခို းခစစယ္

သံေ◌လးမ် ား။ခဏအၾကာအသကံ◌းု ွ စြ႐ယ္ေ◌လာေကလး ွ

စ္ေ◌ယာက ဲ ႔◌ျပးလာၿပီ းေ◌ရွ ႕ဆံ ◌းု ကစကိ တည့ ◌ည့ ◌
အရွိ ေ

ကီးဝငိ ကာတာ◌ျဖစည္။

အင့◌!္

ြဂပ္!

"အာ့!"

ဲ ေကလးေ◌ခါင္◌းဝငိ ကဲ အသံကြဂပနဲ။ၿပီ းေ◌တာ့ေက

စကာရီ န႔

လးဆီ ေကအာ◌။ံ စကိ ဝငိ ကဲ ေကလးကအရွိ ႔

ဲ မို႔စက္ေ◌◌ျေခ

ထာက္ေ◌ တကိုဖကားရသည္။ေ◌နာကေပလးတစ္ေ◌ယာကစက္

ကိုေ◌သခ် ာေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ းဝါးခနဲငိခ

ု ် သည္။လူပံ◌က
ု ညိလ
ဳ ံ◌းု လံ◌းု ေ◌လး။

ဲ အ တင္◌းေ◌ရးမွဴးေမလးက
မိုးမာ ႔ ေ◌ဘးေကနဘာလုပမွန◌းမသိ
္ ◌ျဖ

စ ည္။

"အီ းဟီး ေ◌ေဖဖဘယွာလဲ"

ခ် စန◌းကငိ
္ ေ
ု ◌နတဲေ
့ ကလးအနားထိုင်ကာ

"ေကလး ဘာ◌ျဖစိ ႔လဲ"

"ဒီ ဦး ဦးကိုေ◌ၾကာကိ ႔ အီ းဟီး"

စကိ လကိ◌းဳွ ထိုး◌ျေပတာ့စကမ် ကွာတင္◌းသည္။စက်ကွာႀ

ကီးတင္◌းေ◌ေနတာ့ထိုေကလးကထပိ သည္။စကဘယွာေ◌ရာက္ေ◌

ရာေကလးေ◌ တကိုေ◌သခ် ာလိက

ု ကည့ ◌တည္။သူ႔ကို◌ျမငပီ းငို

တဲေ
့ ကလးကိုခုေမွ တ႕ဖူးတာ◌ျဖစည္။မင္◌းကတစယ့◌ေ
္ ◌ကာငဲ။
 ငိေ ့ ကလးကိုလ်စ်ဴ ရႈလိက
ု ◌နတဲေ ု ာသူေ႔◌ျေခထာက္ေ◌ တကိုဖက္

ထားတဲေ
့ ကလးကိုအရငံ◌႔
ု ၾကည့◌ိ ႔လုပသည္။အုန◌းမႈ
္ တက္ေ◌

ေကလးကိုအရင္◌ျမင၏ေ◌နာက္ေ◌စ့ေ◌လးေက◌ျပာငိ ႔။အုန◌းမႈတ္
္

ြခက္ေ◌ကကို◌ျမင္ေ◌တာ့စက်ကွာမွာၿပံ ◌းဳ ိ ပ ငည္။သူေ႔◌ျေခ

ထာက္ေ◌ တကိုဖကားတဲလ
့ က္ေ◌လးေ◌ တကိုအရင္◌ျဖဳတပီ း ထိုင်လို

ကွေကလးမ် ကွာနဲ႔တစန◌းတည္
္ ◌း◌ျဖ စားသည္။

ေကလးကသူ႔နဖူးစပ္ေ◌လးကိုလက္ေ◌လးနဲ႔ဖိ ထားသည္။စက

သူ႔လက္ေ◌ တကို ဆဲ ဖယာနဖူးစပ္ေ◌လးကိုေ◌သခ် ာၾကည့◌သ

ိ ည္။

နဖူးစပွာ◌ျခစာေ◌လးထငပီ းေ◌ သးအနည္◌းငယိ ေ႔န၏

"ေကလးနာ သားတာလား ဦးခေဏသခ် ာၾကည့◌ယ္ေ◌နာ◌္"

"နာတယ္"

အသံစူးစူးေ◌လးေ◌လးကစကားထဲတိးု ဝငာသည္။အသံေ◌လးကခ် စ္

စရာေ◌လး။

"အား ဲ ျခစိ သားတာ၊မင္◌းကသတၱိေ◌ကာင္◌း

ဟုတာေ◌ပါ ့ဦးနာရီ န႔

တာပဲ က၊တစ် ကွမငိဘ

ု ူးပဲ "

"ခခ ကငိေ
ု ◌နတယ္"

ေ◌ဘးကငိေ
ု ◌နတဲေ
့ ကလးကိုလကႇ◌းိဳ ေ◌လးနဲ႔ထိုး◌ျပျပ ည္။လ

က္ေ◌ခ် ာင္◌းေ◌လးေ◌ တကေကလးမိုေ႔ဖာင္◌းအစ္ေ◌နသည္။အသားအရ

လည္◌းဝင္◌း စ
ွ ္ေ◌န၏တစိ ယံ◌းု All blackနဲ႔ျဖစည္။Over

size T shirtအနက္ေ◌လးကိုေ◌ဘာင္◌းဘီ အနကေြပလးနဲ႔ တဲဝတ္ေ◌ပး

ထားသည္။ေ◌◌ျေခထာက္ေ◌ဖာင္◌းေ◌ဖာင္◌းေ◌လးက ကင္◌းထိုးဖိ နပန

က္ေ◌လးနဲ႔လိက
ု ကာ။

နဖူးစပိ ေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ ကိထားတဲေ

့ ကလးလက္ေ◌လးကို ဆဲ ဖယိ

ကပီ းမ် ကွာေ◌လးကိုေ◌သခ် ာၾကည့◌သ

ိ ည္။မ် ကံ◌းု ဝိုင္◌းေ◌ တမွာမ်

ကည္ဥႀကီးေ◌ တကအျပည့◌။္ နႈတမ္◌းေ◌လးကငိခ

ု ် ငာကိုထိန◌း
္

ထားရလိ႔
ု မဲ့ေက်နသည္။မ် ကံ◌းု ထင္◌းထင္◌းေ◌လးေ◌ တ၊ ာွ တံစင္◌းစ

င္◌းေ◌လးေ◌ တနဲ႔ေကလးကတစယ့ ◌ ေ◌ခ် ာေ◌လး◌ျဖစည္။စက္

ဒီေကလးကိုက်မွဘာေ◌ၾကာင့◌တ
ိ ည
ွ ္ေ◌နမိ သ သိ။ေကလးကိုၾ

ကည့◌င္◌းသူ႔စိ တဲရင္◌း းွီ ေ◌နသလိခ

ု ံ စားေ◌နရသည္။ဘယ နဲ႔တူ

တာပါလိမ့◌။္

"ကမာၻ ငါ ့ေ◌ေဖေဖရာ"

ငိေ
ု ◌နတဲေ
့ ကလးဆီ ကအသံ ထကာလ်င
ွ ္

"ငါမသိဘူး၊ဒီဦးဦးတိ႔
ု ကိုလိက
ု ွာခို င္◌းေရအာင္"

စကိ လကိ◌းဳွ ေ◌လးထိုး◌ျေပတာ့စကရယည္။

"မင္◌းကလူလည္ေ◌လးပဲ က"

စက္ေ◌နာကွာရပ္ေ◌နတဲမ
့ ိုးမာေ က်ာက ပ္။စကိ လည္◌းထူးဆ

န◌းသလိ
္ ၾ
ု ကည့◌ေ
္ ◌နသည္။ေကလးေ◌ တကိုသူ႔သားမ် ားထင္ေ◌န

သလားဆိုတဲ့ ု ပဲ ႔။စကရွ ကလိရ

ု ွိ ေ◌ပမယ့◌ ပ ဲေ◌နလို

ကည္။ၾကားထဲကSecretaryေမလးကေမနသာေ◌တာ့
 "သားတိ႔
ု နာမည္ အ ီ ကိုေ◌◌ျပာ◌ျပပါဦး၊သားတိေ
ု ႔ေဖဖကိုလိက
ု ္

ရွ ာေ◌ပးမယ္ေ◌လ"

အငိသ
ု ဲ ေကလးကအရင္ေ◌◌ျဖသည္။

"သားနာမ သုချပည့◌◌
ံ "ု

စက ငငဲကေကလးကလည္◌းအားက်မခံ

"သားနာမ စကမာၻတည္ "

ဟင္!ေကလးနာမ စကားထဲပဲ့တင ပားသလိပ

ု င္။စကမာၻ

တ ဲ လား။

ဘုတ!္

မိုးမာ ကဲကို ငားတဲF

့ ileကလည္◌းဘုတနဲ◌ျပဳတ်ကု ည္။ဒါ

ဆိုဒီေကလးက!စက စိ ယံ◌းု ေအြင႕ပ သားသလိပ

ု င္။စိ တႈပွား

ကာေကလးကို ဆဲ ဖကားမိ သည္။မ် ကံ◌းု ကလည္◌းအနီးအနားေ◌ဝ့ဝို

ကွာမိ သည္။

"သားနာမ ဘယ ◌ျပနေ◌◌ျပာပါဦး"
္

ေကလးကစကကိ ေ◌ခါင္◌းေ◌လးေ◌စာင္◌းကာ

"သားနာမ စကမာၻတည္"

ဟုတည္။စကယယ န◌းကနဲ
္ ႔ဒီေကလးနဲ႔တစံ ◌စ
ု ံ တည္◌း။

သားကမ် ကံ◌းု ေ◌လးေ◌ တပိုဝိုင◌

္ းခ် ငာပဲ ရွိသည္။ဒီေကလးကသူ

နဲ႔အရိ ပဲ ႕သားေ◌လးမ် ားလား။နာမ လည္◌းသူ႔နာမ ဲ႔!

 "ခခနဲ႔ကမာၻမင္◌းတိ႔
ု စ
ွ ္ေ◌ကာငွိတိတ
ွ ိ းဘယ္ေ◌ တပတ္ေ◌◌ျ

ပးေ◌နၾကတာလဲ၊မအားပါဘူးဆိုမင္◌းတိ႔
ု လိက
ု ွာရတာတစ ပဲ ၊မ

င္◌းတိ႔
ု လိက
ု ွာရတာနဲ႔အျပနေ◌နာေက
္ ်တာ့မွာ"

ဒီအသံက။အထုပ္ေ◌ တတစီ တစန◌း

္ ဆဲ လာၿပီ းပါးစေပတာ

က္ေ◌လ်ာွ က္ေ◌◌ျပာလာတာ◌ျဖစည္။ေကလးငိသ
ု ံၾကားရံ ◌န ဲ သူ႔ေက
ု ႔

လးေ◌ တမွန◌းလည္
္ ◌းသိပံ◌ရ
ု သည္။

" ေဖဖ"

ေ◌ခၚရင္◌းအငိသ
ု ဲ ေကလးကထ္◌လ
ု ႔
ူ ကိုေ◌◌ျပးဖက္ေ◌တာ့သည္။ၿ

ပီ းမွေကလးေအဖကစကိ ႔ကိုၾကည့ ◌ာသည္။

"ဟင္! boss"

စကွန◌းသိ
္ ့ ကလးကိုသူ႔ဘ ကဲေ◌ခၚသ
တာနဲ႔စကကားတဲေ

ည္။သုတမ် ကွာကဟေ ဆာငိ င္ေ◌လာက္ေ◌အာင်ေက်နတာ◌ျဖစ္

သည္။စက ဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င◌
္ းမတပပိ ကပီ း

"သုတ"

"ဟိ ု boss၊အဲ ကၽနေ◌တာ◌

္ ိ ႔ကိုြခင့◌◌
္ ျပဳပ ါဦး၊ေ◌နာေက်နလိ႔
ု ပါ"

စကသုတကိုေ◌သခ် ာစိုကကည့ ◌ိ ကပီ းအငိသ

ု ဲ ေကလးကိုေ◌မး

ဆတ္◌ျပလိက
ု ာ

"ဒီေကလးကမင္◌းသားလား"

"ဟုတါတယ္၊Boss ဟဲ ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ားေ◌လးပါ"
 ု ပစပဖဲ ၿဖဲ ။ေအဖကသုတ၊သားကသုခ။ေအဖနဲ႔သားကညိတ
ဳ ိတ
ု ို

လံ◌းု တံ◌းု တံ◌းု ေ◌ တ။သူ႔ကို◌ျမငပီ းေ◌ၾကာက္ေ◌နတဲ ့ ု ပအစတစ္

ပံ ◌တ
ု ည္◌းေ◌ တ။စကသူ႔ကိုေ◌မာ့ၾကည့◌ေ
္ ◌နတဲေ
့ ကလးေ◌ရွ ႕မွာ◌ျ

ပ ိ င်လိက
ု ပီ း ေ◌မးေ◌စ့ေ◌လးကိုကို ငာ

"ဒီေကလးေကရာ ဘယ ႔သားလဲ"

"ဗ် ာ! ဟိ ု ဟိ ု ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ားပါပဲ boss"

စကဟကနဲတစ် က္ေ◌မာ့ရယိ ကပီ းသုတကိုစိုကကည့ ◌ာ

"စကမာၻတ မင္◌းသားလား"

"ဗ် ာ! ဟိ"ု

သုတငိခ
ု ် ငာသည္။ဒီေ◌န႔ကဘာေ◌န႔လဲ ကာ။bossနဲ႔မွတည့ ◌

ည့ ◌ိ းရတယိ ႔။တစါမွထိပိ ေက တ႕ဖူးခဲ့ ေ◌တာ့အခု လိႀ

ု ကီးေ◌

တ႕လိမ့◌ယိ ႔လည္◌းမထင္။အ ိ ပိရင္ေ◌တာ့သုေတသဦးမည္။ငါ

လည္◌းမတတိ င းငါ ့ေ◌ကာငာ။ေ◌ရွ ာငဲ ၾကားထဲေက တ႕တာ က။

မင္◌းမွည့ ◌ားတဲန
့ ာမ ကီးကိုလည္◌းလာၾကည့◌ ါဦးငါ ့ေ◌ကာင။

"မင္◌းကိုေ◌မးေ◌နတာသုတ၊စကမာၻတ မင္◌းသားလား"

စကမာၻတ ိ ေမွတာ့ ဘယိ လု ပၽနေ◌တာ့

္ သား◌ျဖစ္ေ◌

တာ့မွာလဲလိ႔
ု ။ေ◌သခ် ငေ
္ ◌အာငိတစ္ေ◌တာ့တာပါပဲ ။

"ဟိ ု သူကလည္◌း ကၽနေ◌တာ့

္ ◌ားလိပ
ု ါပဲ boss၊ ကၽနေ◌တာ့
္ ◌္

တိ႔
ု ကိုြခင့◌◌
္ ျပဳပ ါဦး"
 သုတေကလးေ◌ တလကိ ဆဲ ကာ ဆိုငန◌းေ◌
္ တဘက္◌ျပ ည
ွ ့◌ ္

ထကိ ႔လု ပ်ွင္

" နဦးသုတ"

"ဗ် ာ!"

"ဒီေကလးက!"

"ဟိ ု boss"

ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ိ ဆေကမးပါနဲေ႔တာ့bossရယ္။ရွိ ႀကီးခို းပါရဲ ႕။

"boss meetingအ တက္10မိ နစ္ေ◌နာေက်နပါၿပီ ရွင◌

့ "္

ေ◌တာ◌ါေ◌သးရဲ ႕အေလွလးကယိ ႔။ခု ေမွသခ် ာၾကည့◌သ

ိ ည္။

bossအ တင္◌းေ◌ရးမွဴးေမလး◌ျဖစည္။မီ နစ
ီ ကတကက္ေ◌ သးေ◌လး

နဲ႔ေအပၚကုတလည္◌းၾကက္ေ◌ သးေ◌လး။ဆံ ပငွ ကီးနဲ႔လွလို

ကာ။

စကသူ႔ဖုန◌းကိ
္ ုထုတာ

"မင္◌းနံပါတိ ကည့◌"္

"ဟုတ္ ဟုတဲ "

သုတသူ႔ဖုန◌းကိ
္ ု ု ိ ကည့◌သည္။ၿပီ းမွစကိတ!္

"စကိတားရင္ေ◌တာ့ မင္◌းငါ ့ေအၾကာင္◌းသိပါတယ္"

"ဗ် ာ ဟုတဲ boss၊မ မပိ တါဘူး"

"အ ိ ပအခု မင္◌းနဲ႔အတူေ◌နတာလား"

"မဟုတ္ အဲ !"
 စကသူတိေ
ု ႔◌ျပာသေမ်ွမာ့ၾကည့◌ေ
္ ◌နတဲသ
့ ူ႔သားေ◌လးေ◌ရွ ႕ထို

င်လိက
ု ပီ း

"သား"

"ဗ် ာ!"

" ေဖဖ အဲ ! သားနဲ႔ထပ္ေ◌ တ႕ခ် ငိ ႔ရမလားဟင္"

"ဟုတဲ "

စက သားပါးေ◌လးကို ာွ ေ◌ခါင္◌းနစ္ဝင ထိေ◌မႊးၾကဴလိက

ု

ပီ း

"သားကခ် စရာေ◌ကာင္◌းလိ႔
ု "

"ဟုတဲ ၊ေ◌က်းဇူးပါခင်"

စကပံ ◌းဳ မိ ေ◌တာ့သည္။သူ႔သားေကကာင္◌းေ◌ကာင္◌းႀကီး◌ျပင္◌း

လာတာပဲ ။စကားအုန◌းမႈ
္ တက္ေ◌လးကို ဆဲ ြဖၿပီ းမတပပာ

"သုတငါမင္◌းကိုညက်ဖုန◌းဆက
္ ိ ကယ္"

ေ◌◌ျပာၿပီ းလွည့ြ ◌ကည္။စကသူတိ႔

ု ကိုလိက
ု ကည့◌ေ
္ ◌နတဲ ့

သုတကိုတစ် ကွည့ ◌ကည့◌ပီ းမိုးမာ နားတိးု က ပားလိက

ု ာ

"မင္◌းသူတိ႔
ု ေအနာက ေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ ကိ ကား"

"ဟုတဲ boss၊ ကၽနေ◌တာ◌

္ က် ်င္◌းစီ စဥိ ကါ ့မယ္"

အရိ ပင္◌းကပုန◌းေ◌န
္ င
ုိ ေ
္ ◌ပမယ့◌္ ေ◌နာကံ◌းု ေ◌တာ့ကိုယင္◌းကို

ရွ ာေ◌ တ႕ၿပီ ။
<<<<<<<
>>>>>>>
 " ေဖဖ"

ဦးတ မဲ ေကကာ◌ေ
ီ ◌သာကင္◌းစကိ ေ◌မးဆတ္◌ျပသည္။

" ကၽနေ◌တာ◌္
္ အရိ ပဲ ႔သားကို◌ျပ ာွ ေ◌ တ႕ၿပီ ေ◌ေဖဖ"

"အ ဟတ္! ဟတ္!"

ဦးတ မဲ ေ◌ကာ◌ေ
ီ ◌ တသီးကု ည္။

"မင္◌းဘာေ◌◌ျပာလိက
ု ယ္ စက္"

"ဟုတယ္ေ◌ေဖဖ၊ညက ကၽနေ◌တာ◌
္ ပနေ◌နာက
္ ်လိေ
ု ႔ေဖဖ့

ကိုေမ◌ျပာ◌ျဖစိ ကာ၊ ကၽနေ◌တာေ◌န႔ကသားနဲ

္ ေ႔ တ႕ခဲ့ တယ္"

ဦးတ မဲ နႈတမ္◌းေ◌ တတစတတ ပီ းမ် ကည္ေ◌ တက်လာ

သည္။

" မးေ◌လးကို တစယ္ေ◌ တ႕ခဲ့ တာလားစက္"

"ဟုတယ္ေ◌ေဖဖ၊ ကၽနေ◌တာ◌ယယ
္ န◌းကနဲ
္ ႔တစံ ◌စ
ု ံတ

ည္◌းပဲ ၊သူ႔နာမ စကမာၻတ ဲ ေ◌ေဖဖ"

ဦးတ မဲ ကမ် ကွ ၽတပီ းမ် က တည္။စကမ် က ိ

တစွဴးနဲေ႔ကာက တာ

" ကၽနေ◌တာ◌ကတစလံ
္ ◌းု အိ ေပပ် ာ◌ းေ◌ေဖဖ၊ေ◌ေဖဖလ

ည္◌းအိ ေပပ် ာ◌ွာစိုးလိ႔

ု "

"ငါေ◌◌ျမးေ◌လးနဲေ႔ တ႕ခ် င ယက္၊အရိ ေပရာ"

" ကၽနေ◌တာ့
္ driverသုတနဲ႔ပဲ ေ◌ တ႕ေရသးတာေ◌ေဖဖ၊သားကိုသူေ◌

ခၚလာတာ၊ ကၽနေ◌တာ◌ားနဲ
္ ေ႔ေဖဖကိုေ◌ တေ႕ပးဖိုေ႔◌ျပာထားၿ
ပီ းၿပီ ေ◌ေဖဖ"

စကဲ႔အရိ ပ္ေ◌ရစေကတာ◌◌
ံ မ
ု ဟုတ းဆိုတာ သူတိ႔
ု ငယယ္ေ◌

လးကတည္◌းကဦးတ မဲ ရိပိ ေ◌နခဲ့ ပါသည္။အရိ ပကိ ခႊင့ ◌ႊတိ

ငါေ◌စလိ႔
ု ပဲ ဆုေ◌တာင္◌းေရတာ့မည္။စက တ ကယ မွာေ◌တာ့မ

ဟုတ။္ အ ငထကာရင္ေ◌တာ့◌ျဖစိ ငါသ ိ ႔သာ.....

<<<<<<<
>>>>>>>
9,January,2021
Note:အခု ေ◌နာကိ င္◌းတစိ င္◌း တစိ င္◌းကိုZawgyi onlyစာလံ◌းု ေ◌ရ

8400ပါ၊မတိပ
ု ါဘူးလိ႔
ု 🥵 ၊ဗိုကကီးတာကိုေ◌က်ာ◌လ
် ိက
ု ိ ႔စိ တဆိုးပါ

နဲေ႔နာ◌္၊ေအဖ စ
ွ ္ေ◌ယာကဲ႕ ပဲ ကိုေ◌စာင့ ◌ကည့◌ေ
္ ◌ပးပါဦး၊ေ◌က်းဇူး

တငါတယွင◌
့ ္
🍀🍀🍀🍀🍀🍀
(Z&U)
"မ ကိုက န်ေတာ် ေတာင်းပန်ပါတယ်၊က န်ေတာ် ကမေကာင်းတဲေ
့ ကာင်ပါ"

ဒါဒါရယ်မိေတာ့သည်။လူေတွကသိပ်ရယ်ရတာပဲ ။သူတိဘက်က စထား

သွားချင် ပီ ဆိုသူတိကိုယ်သူတိမေကာင်းတဲသ
့ ူေတွပါလိေခါင်းစ ်တပ် က

့ တိေကာင်းြပချင်တဲသ
သည်။ ပီ းတာနဲသူ ့ ူေတွဆီေရာက်သွား ကေတာ့တာပါ

ပဲ ။ေမာင်လည်းအဲ ဒ
့ ီအတိင
ု ်းပဲ ။ဒါဒါေမာင့်မျက် ှာကိုေသချာ ကည့် ပီ း

"ေမာင်ကလူေကာင်းတစ် ေယာက်လိေြပာလိမရေပမယ့်လယ
ူ ုတ်မာလိ

လည်းေြပာလိမရပါဘူး၊ေမာင်တိကိုပွင်ပ
့ ွင်လ
့ င်းလင်းေြပာြပခဲ့ တာေတွ

လည်း ှ ိ ပါတယ်၊တိdivorceeတစ် ေယာက်ြဖစ် ေနလိ ေမာင်တိကိုထားခဲ့ တာ

မဟုတ်ဘူး၊ ပီ းေတာ့ေမာင့်ရင်ေသွးေလးကိုလယ
ွ ်မေပး င
ုိ ်လိ ေမာင်တိကို

ထားခဲ့ တာမဟုတ်ဘူးဆိုတာလည်း ဲ့
တိသိပါတယ်၊တိအရိ ပ်နမယှ ် င
ုိ ်လိ

ကျန်ခဲ့ရတယ်ဆိုတာ တိသေဘာေပါက်ပါတယ်"

ေမာင်ကမျက် ှာလဲသွားသည်။အန်ကယ်တည် မဲ ကလည်းအေနရခက်

သလိသ
ု မျက်မှနသ ဲ ့ မကိုပဲတစ်
် ူပင့်တင်သည်။အန်တီ ူ ပါကေတာ့ေမာင်နသူ

လှည့်စီလိက ဲ ့ တီ ူ ပါကဆိုဖာမှာ
ု ် ကည့်ေန၏အန်ကယ်တည် မဲ နအန်

ဲ ့ မကမတ်တပ် ။သူမေမာ
မျက် ှာချင်းဆိုင်ထိုင်ေန ကတာြဖစ် သည်။ေမာင်နသူ

င့်ကိုေသချာ ကည့်မိသည်။ေမာင်USကြပန်ေရာက်ေရာက်ချင်းအဝတ်ေတာင်

ုိ ်ဘူးထင်သည်။Formal suitအနက်န ဲ ြဖစ်

မလဲ င ့ ကာ မျက် ှာကလည်းသုနမ
် န်

ေန၏

ြပန်ေရာက်ေရာက်ချင်းသူမတိအားလံးု ကိုေမာင်ဧည့်ခန်းထဲေခ သည်။လူစံု

တာနဲ'မနဲ
့ က ့ န်ေတာ် ေစ့စပ် တာကိုဖျက်သိမ်းချင်တယ်'တဲ။့ အရိ ပ်ထွက်သွား ပီ

ဆိုတာလည်းေမာင်သိ ပီ းသွား ပီ ထင်သည်။ဒါေ ကာင့်သာေမာင့်မျက် ှာဟန်

မေဆာင် င
ုိ ်ေအာင်ပျက်ကျေနတာေပါ ့။အန်ကယ်လ်တည် မဲ ကေတာ့သူမကို

အားနာေနပံုရ၏အေနရခက်သလိမ
ု ျက် ှာလဲထားသည်။ဘာတစ် ခွနး် မှဝင်မ

ေြပာ။

"တိအတွက်ေယာကင်ျ္ ားမ ှ ားဘူးေမာင်၊ေမာင်သိပါတယ်၊ဒါေပမယ့် တိ

ဲ ့ စပ်
ေမာင့်ကိုြမင်ြမင်ချင်းစိ တ်ဝင်စားခဲ့ မိတယ်၊ဒါေ ကာင့်လည်းေမာင်နေစ့

ေပးတာကိုတိလက်ခံခဲ့တာ၊ေမာင်တိကိုဝတရားအရဆက်ဆံေနတယ်ဆိုတာ
လည်းတိသိတယ်၊ေမာင့်ဘက်ကအခု လိပ
ု ွင်ပ ့ င်းလင်းေြပာလာမှာကိုပဲ
့ ွင်လ

တိေစာင့်ေနတာပါ၊တိဒီညေနပဲ ြပန်မှာေမာင်၊ ှ တ်ဆက်ခဲ့ပါတယ်"

သူမလှည့်ထွက်ေတာ့ အန်တီ ူ ပါက

"အိ ရ
ု ် မဟုတ်ေသးပါဘူးသမီ းရယ်၊စက်ဘာေြပာေြပာ သကိုသမီ းနဲပဲ့ အန်

တီ ူ ပါလက်ထပ် ေပးမှာပါ၊ဩဇီ ကိုသားနဲမှ့ အတူြပန်ပါ"

ေမာင်ကဩဇီ ကိုြပန်လိက
ု ်မှာမှမဟုတ်တာအန်တီ ူ ပါရယ်။ထင်ရာေတွ

ေြပာေနြပန်ပ ါ ပီ ။သူမတစ် ခွနး် မှြပန်မေြပာေတာ့ပဲအေပ ထပ် ကို

ေတာက်ေလ ာက်တက်လာလိက ဲ ့ ပတ်သတ်စရာဘာ

ု ်ေတာ့သည်။သူတိနထပ်

အေ ကာင်းမှမ ှ ိ ေတာ့ဘူးမိ လား။

ေမာင်တစ် ေနသူ ု ကားမျ ိ းေတွေြပာလာမယ်ဆိုတာစေရာက်တဲ့

့ မကိုဒီလိစ

ေနကတည်
့ းကရိ ပ်မိခဲ့သည်။ေမာင်အရိ ပ်ကိုရွ ဲ ပီ းသူမနဲေစ့
့ စပ် လိက
ု ်တယ်ဆို

တာကအစ။ေနာက် ပီ းေမာင်အရိ ပ်အေပ ဟန်မေဆာင် င

ုိ ်ေလာက်ေအာင်

စိုးရိ မ်ပူပန်ေနတတ်တာေတွ၊အရိ ပ်ဘယ်သွားသွားစိ တ်မချြဖစ် ေနတတ်တာ

် တွဆိုတာသူမသိခဲ့ရသည်။
ေတွက ေမာင့်စိတ်ရင်းအမှနေ

အဲ ဒ
့ ီေနာက်ပိုင်း ဲ ့ ပ်ကိုေစာင့် ကည့်ချင်ေသးတာမိ သူမဩဇီ ကို
ေမာင်နအရိ

ဲ့
တမင်ြပန်မသွားေသးတာြဖစ် သည်။အရိ ပ်နေမာင် အခု လိမ
ု ဖံုး င
ုိ ်မဖိ င
ုိ ်

ြဖစ် လာရင် အန်တီ ူ ပါချက်ချင်းေရာက်လာမယ်ဆိုတာလည်းသူမ ကိ ေတွး

ထား ပီ းသား။ြဖစ် ချင်ေတာ့အရိ ပ်မှာကိုယ်ဝန်ေတာင် ှ ိ ေနလိက

ု ်ေသးသည်။

မိ နး် မတစ် ေယာက်ြဖစ် တဲသ ုိ ်တဲက

့ ူမေတာင်မလွယ် င ့ ိုယ်ဝန်ကို အရိ ပ်က

ုိ ်ခဲ့သည်။
လွယ် င
 သူမ ပထမအိ မ်ေထာင်ပျက်ခဲ့ရတဲအ
့ ေ ကာင်းအရင်းကလည်းသူမ

ကိုယ်ဝန်မေဆာင် င
ုိ ်လိ ြဖစ် သည်။ခင်ပွနး် သည်ကIVFနဲယူ
့ ေပးပါဆိုတာ

ဲ့
ေတာင်သူမကေစာေသးလိဆို ပီ းြငင်းခဲ့ သည်။ဒီတစ် ေခါက်ေမာင်နလက် ထပ်

ြဖစ် ခဲ့ရင်ေတာ့ဖန် ပန်သေ ယူ ပီ းကိုယ်ဝန်ေဆာင်ေပးဖိ ပါ။ဒါေပမယ့်သူမ

ကျန်ခဲ့ရြပန်သည်။

့ မဲ သဲနပတ်
မစားရတဲအ ဲ ့ တယ်ပဲဆိုဆို အရိ ပ်ကိုအန်တီ ူ ပါနဲထိ
့ ပ်တိက
ု ်ေတ

ုိ ်ခဲ့သည်။မထင်မှတ်ပဲအရိ ပ်မှာကိုယ်ဝန်ပါ ှ ိ ေနေတာ့ေဒ ူ

ေအာင်သူမ ကံ င

ပါေအာင်ေဆေဆခု နေ
် တာ့သည်။အရိ ပ်ကသကိုယ်ဝန်ကိုအန်တီ ူ ပါဖျက်ချ

မှာေ ကာက် ပီ းထွက်သွားတဲက

့ ိစ ေမာင်ဒီမှာ ှ ိ ေနရင်လက်ခံမှာမဟုတ်ဘူး။

အဟွနး် !ကံေကာင်းသွားတယ်ပဲေြပာရမလား။ေမာင်ကအဲ အ
့ ချ ိန်USေရာက်

ေနခဲ့ သည်။

့ ါေမာင်'တိ'ကိုအသံုးချခဲ့ လိေမာင့်အတွက်ပစ် ဒဏ်လိပဲသတ်မှတ်

အဲ ဒ

လိက ဲ ့ ပ်တိေရစက်မကုနေ
ု ်ပါေမာင်။ေမာင်နအရိ ် သးရင်ေတာ့ြပန်ဆံု ကမှာပါ။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"သဘက်ကေရစက်ကုနခ
် ျင်ေန ပီ ဆိုရင်ေတာင် က န်ေတာ့်ဘက်ကအဲ ဒ
့ ီေရ

စက်ကိုမရ ရေအာင်လိက
ု ်ဆက်ဖိဝန်မေလးဘူးေမေမ"

"မင်းေတာ် ေတာ် မန်ေနတာပဲ စက်"

"မန်တယ်ဆိုလည်း မန်တယ်ေပါ ့ေမေမရာ၊အရိ ပ်မှာအခု က န်ေတာ့်

ကိုယ်ဝန်ပါသွားတာ"
 ့ စက်၊မင်းဒါဒါ ့ကိုပဲ
"မင်းထပ် မေြပာနဲေတာ့ လက်ထပ် ရမယ်၊ဩဇီ ကိုြပန်

ု ်ခဲ့"
လိက

"ကျစ် !"

ဒါဒါအေပ ထပ် တက်သွားေပမယ့် သူတိသားအမိ ေတွက ှ င်းလိမ ပီ း

ေသး။ဦးတည် မဲ ကမေနသာေတာ့

"မင်းထင်ရာေတွေလ ာက်ြပန်ေနြပန် ပီ လားဟမ် !၊The Worldမှာစက် ှ ိ မှ

ြဖစ် မှာေပါ ့ကွ၊မင်းကကုမဏီတစ် ခုလံးု ကိုကေလးကစားစရာထင်ေနလား

ကွ"

"အိ ရ
ု ် မသိဘူး၊စက်ကို ဒါဒါနဲပဲ့ !"

ုိ ်တဲအ
"ေတာ် ပီ ေမေမ၊မဒါကိုလက်မထပ် င ့ ေ ကာင်အြပတ်ေြပာလိက
ု ် ပီ း

သား၊က န်ေတာ် အရိ ပ်ကိုလက်မလတ် င

ုိ ်ဘူး၊က န်ေတာ် သကိုမရ ရေအာင်

ြပန် ှ ာမှာ"

ေဒ ူ ပါေအာင်ေနရာကထလာသည်။အရိ ပ်ကိုြပန် ှ ာမယ်ဟတ

ု ်လား။လံးု

ဝအြဖစ် မခံ င ့ တ်ရင်ေတာင်မိနး် မတစ် ေယာက်န ဲ ့

ုိ ်ဘူး။သူမသားကဒါဒါနဲမဟု

ပဲ လက်ထပ် ရမည်။သူမသားကို ဲ ့ းု ဝအေပါင်း

ေယာကင်္ျားတစ် ေယာက်နလံ

ုိ ်။သူမသားကေယာကင်္ျား ကိ က်တဲသ
သင်းမခံ င ့ ူမြဖစ် ရ။ဟိမ
ု ှာေတာင်

ေြပာမရလိခဏလတ်ထားခဲ့ ရတာြဖစ် သည်။အတည် ကိ က်မယ်ဆို လံးု ဝ

လက်မခံ င
ု ိ ်။

"ငါလံးု ဝလက်မခံ ဘူးေနာ် စက်၊မေနချင်ေတာ့လိထွက်သွားတဲသ

့ ူကိုမင်းက

ှ ာ ပီ းဘာလုပ်မှာလဲ ဟမ် !"

 ေဒ ူ ပါေအာင်ေအာ် ေတာ့စက်ကလည်းြပန်ေအာ် သည်။ေဒါသေ ကာင့်

အသက် သံေတွပ ါြမန်ေနကာေမး ု ိ း ကီးေတွကတစ် လပ် လပ် ။

့ ါေမေမ့ေ ကာင့်ပဲ မဟုတ်ဘူးလား၊ေမေမသကိုဖိအားေပးလိသူထွက်

"အဲ ဒ

သွားတာ၊ေမေမသအေပ မလုပ်ေကာင်းတာေတွအထိ ေတာက်!"

ြဖန်း!

ဲ့
ေဒ ူ ပါေအာင်ကစက်ပါးကိုမမှီတမှီနအားကု နေ
် မာ့ ု ိ က်ပစ် လိက
ု ်တာ

ြဖစ် သည်။စက်ကခါးေထာက် ပီ းတစ် ဖက်လှည့်သွားလ င်

"မင်းကမေအကို တက်ေခါက်တာေပါ ့ေလ၊ဟုတ်လားစက်၊ေြပာစမ် းငါ ့ကို"

ေဒ ူ ပါေအာင်စက်ကိုယ် ကီးကိုသူမဘက်ြပန်ဆဲွလှည့်ကာစက်ရင်ဘတ်

ေတွကိုထု ု ိ က်ဆဲွလဲ ပီ းငိေ

ု တာ့သည်။စက်ကေနရာမှာပဲ ေတာင့်ေတာင့် ကီး

ရပ် ေနကာတုတ်တတ
ု ်မှမလပ် ။

"စက်ေြပာစမ် း၊မင်းက ဲ ့ းထားတဲမ

အရိ ပ်အတွက်နေမွ ့ ေအကိုတက်ေခါက်

တယ်ေပါ ့၊ဟုတ်လားေြပာစမ် းပါ"

"ေမေမ့ကိုမဟုတ်ဘူး"

"မင်းတိသားအမိ ၊မေတာ် င
ုိ ် ကေသးဘူးလားကွေဟ၊ငါ ့ကိုေဘးနား ှ ိ

တယ်လိေတာင်မထင် ကေတာ့တာလား"

ထိုအခါမှစက်ကိုထု ု ိ က်ေနတဲေ
့ ဒ ူ ပါေအာင့်လက်ေတွရပ် သွား ပီ း

ဦးတည် မဲ ဘက်လှည့်ကာ

" ှ င်သ
့ ားမေအကိုတစ် ခွနး် မကျန်ြပန်ေြပာေနတာ မေတဘူးလား"
 "မင်းကေရာအေမတစ် ေယာက်လိေ
ု နြပခဲ့ သလား၊မင်းဒုကေပးဖိ ကံစည်

ေနတာသေသွးသားကွ၊သူအဲေ
့ လာက်ေတာ့ေပါက်ကဲွမှာေပါ ့၊မင်းမှာေရာမိ ခင်

စိ တ်အြပည့်အဝ ှ ိ ရဲ လားဆိုတာမင်းကိုယ်မင်းြပန်ေမး ငါကွာ"

ဦးတည် မဲ ရဲ ခန ် ညားတဲ
့ မ
့ ျက် ှာ ကီးမှာ ေဒါသေ ကာင့်ခက်ထန်ေနသည်။

ေရေရာင်မျက်မှနက
် ိုင်း ကီးကိုပင့်တင်တာ ဘယ် ှစ်ခါမှနး် မသိ။ေဒ ူ ပါ

ေအာင်ကဦးတည် မဲ ဘက် လံးု လံးု လှည့်ကာ

" ှ င်ကပါက န်မကိုအြပစ် လာတင်ေနတာလား၊က န်မဝမ် းနဲ လွ

့ ယ်ေမွးထား

တဲက
့ န်မသားမိ လိ အမုနး် ခံ ပီ းလိက
ု ်လပ
ု ် ေနတာ ှ င်မြမင်ဘူးလား၊က န်မ

သားကေယာကင်ျ္ ားစစ် စစ် မိ နး် မပဲ ယူရမယ်၊အဲ ေ

့ တာ့မှားမှားမှနမ
် ှန ် က န်မ

ဆက်လပ
ု ် မှာဘာြဖစ် သွား င
ုိ ်သလဲ"

"မင်းကိုယ်မင်း ့ ေန ပီ ဆိုတာေရာသိရဲ
ြမန်မာကားထဲကခင်မိမိေအးနဲတူ

လား"

ဲ ့ တတ
"ဘာ ှ င်၊့ က န်မဘာသာဘယ်သူနပဲ ူ ူ က န်မသားကို က န်မ

စိ တ်တိင
ု ်းကျပဲ ြဖစ် ေစရမယ်"

"မင်းသားကအခု ပဲ27ြပည့် ပီ းေန ပီ ၊သဘဝသူ သူေရွ းချယ် င

ုိ ် ပီ ကွ၊မင်း

ေြပာသမ လက်ခံရေအာငါ16 ှစ်သားမှတ်ေနသလား"

ေဒ ူ ပါေအာင်ကေတာင့်ေတာင့် ကီးရပ် ေနတဲစ

့ က်ဘက်ြပန်လှည့်သည်။

"ဒီမှာစက်၊မင်းဒါဒါကိုလက်မထပ် ချင်ဘူးဆိုရတယ်၊ဒါေပမယ့်မင်းအရိ ပ်

ကိုလိက
ု ်မ ှ ာရဘူး၊ေယာကင်ျ္ ားလား မိ နး် မလားမကွဲြပားတဲေ
့ ကာင်ကိုမင်း

တမ် းတမ် းစွဲြဖစ် ေနစရာမလိဘ

ု ူးေနာ် ၊ငါလက်မခံ င
ုိ ်ဘူး"
 "သဟာသူဘာေကာင်ပဲြဖစ် ေနေန၊က န်ေတာ် သကိုချစ် တယ်ေမေမ"

"ဘာေြပာတယ်"

ကိုယ်န ဲ ညတိ
့ င
ု ်းအိ ပ်ေနတဲေ
့ ကာင်မှာ ဘာပါတယ်မပါဘူးဆိုတာကိုယ့်ထက်

ပဲ ဘယ်သူသိမှာလဲ။ကိုယ်ဝန်ေဆာင် င
ုိ ်တာနဲေယာကင်
့ ္ျားစစ် စစ် မြဖစ် ရ

ေတာ့ဘူးလား။

"က န်ေတာ် သကိုမရ ရေအာင်လိက

ု ် ှ ာမှာေမေမ၊က န်ေတာ် သွားမယ်"

စက်ကေြပာ ပီ း ေြခလှမ်း ကဲ ကီးေတွလှည့်ထွက်လိက

ု ်လ င်

"ေဟ့ေကာင် စက်အာဏာတည်"

ဦးတည် မဲ လှမ်းေခ ေတာ့စက်ေြခလှမ်းေတွရပ် သည်။ဦးတည် မဲ ကေနရာ

ကထလာ ပီ း

"မင်းကိုယ်မင်းေရာ မှနလ
် ှ ပီ ထင်ေနတာလား"

စက်ကဦးတည် မဲ ဘက်ဆတ်ခနဲလှည့်လာ ပီ း

"ေဖေဖကေရာ ကိုယ့်ကတိကိုတည်ခဲ့လား၊အရိ ပ်ကိုေဖေဖေစာင့် ကည့်ေပး

ု ွက်သွားမှာမှနး် သိခဲ့ရင်
မယ်ေြပာခဲ့ တယ်မဟုတ်ဘူးလား၊အရိ ပ်အခု လိထ

က န်ေတာ် ထွက်သွားမှာမဟုတ်ဘူး"

"မင်းက အခု မှဘယ်သကိုအြပစ် လာတင်ေနတာလဲ၊အစကတည်းကမင်း

အြပစ် ေတွချည်းပဲ မဟုတ်ဘူးလား"

"က န်ေတာ် ေြဖ ှ င်းဖိ လပ

ု ် ေနတာပဲ မဟုတ်ဘူးလား"

"လူမိမှ ေြဖ ှ င်းဖိ လပ

ု ် မှာကိုေြပာတာလားကွ၊မင်းမှတ်ထားေဟ့ေကာင်၊

အရိ ပ်မှာေရာဒါဒါေရာ သူတိသိကာနဲသူ

့ တိ၊သူတိမာနနဲသူ
့ တိကွ၊မင်းအသံုးချ
ချင်တိင
ု ်းအသံုးချေနရေအာင်သူတိကမင်းအ ု ပ်ေတွမဟုတ်ဘူး၊မင်း အရိ ပ်

ကိုတစ် ချ ိန်လံးု ရွ ဲေစာင်း ပီ းမင်းလုပ်ချင်ရာေတွေလ ာက်လပ

ု ် တယ်၊အရိ ပ်ကို

ဲ့
ရွ ဲချင် ု ံ သက်သက်နဒါဒါနဲ ့ စပ် တယ်၊အခု မင်းဘာြဖစ် သွား ပီ လဲ"
ေစ့

စက်ကဦးတည် မဲ ကိုတစ် ချက် ကည့် ပီ း ဘာမှမေြပာ။ဘာြပန်ေြပာရဲ မှာလဲ

ကွ။မင်းလုပ်တာေတွကတစ် ခုမှမဟုတ်တာ။ဦးတည် မဲ ကဟွနး် ခနဲတစ် ချက်

ရယ်ကာ

"အရိ ပ်မှာလည်း မင်းထက်မေလျာ့တဲမ

့ ာနေတွ ှ ိ တယ်ဆိုတာမင်းသိတယ်

မိ လားေဟ့ေကာင်၊အရိ ပ်ဘာေ ကာင့်မင်းလုပ်သမ ငိမ်ခံ ပီ းမင်းဆီ မှာေပ

ကပ် ေနတယ်လိမင်းထင်လဲ"

"က န်ေတာ် သိတယ်ေဖေဖ၊က န်ေတာ် လည်းသကိုချစ် တာပဲ "

"မင်းသကိုချစ် တယ်ဆိုရင် သအတွက်စ ်းစားေပးဖူးလား၊မင်းသအတွက်

ေနရာေပးလား၊ဒီအိမ်မှာသူေနရာကဘယ်ေနရာလဲ၊ငါသာအရိ ပ်ေနရာမှာဆို

ှ က်လန
ွ း် လိေသေနေလာက် ပီ ၊ဗိုက်တစ် လံးု နဲဒု့ ကေရာက်ေနတဲသ
့ ူကို အေမ

ြဖစ် သူကပါ ေတာက်!မင်းတိကိုယ်မင်းတိဘာေတွလပ

ု ် ေနလဲေတွးမိ ကရဲ

လား"

ဦးတည် မဲ အသံကတုနေ
် နသည်။ေဒ ူ ပါေအာင်ကတစ် ဖက်ကိုလှည့်သွား

ကာဘာမှမေြပာ။မျက် ှာကိုတင်းထားသည်။

"ကိုယ့်အတွက်လံြု ခံ မမ ှ ိ တဲေ
့ နရာ၊အ ရာယ် ှ ိ တဲေ
့ နရာမှာဘယ်လိလ
ု မ
ူ ျ ိး

က ကာ ကာေနချင်ပါေတာ့မလဲ၊မင်းဘက်ကေြဖ ှ င်းလာဖိ ကိုေရာဘယ်

အချ ိန်ထိထိုင်ေစာင့်ေပးရမှာလဲ၊ေြဖ ှ င်းေပး ပီ ပဲထား၊အရိ ပ်ကဒါဒါ ့ေနရာကို

အလွယ်တကူဝင်ယူလိမ့်မယ်လိမင်းထင်ေနသလားစက်၊သူဘာေကာင်ြဖစ်

သွားမလဲ"

ဦးတည် မဲ ကစကားစကိုရပ် ပီ းစက်ကိုတစ် ချက် ကည့်သည်။

"မင်းေြပာမှာဘာကိုမှဂ ု မစိုက်ဘူး၊ဒါပဲ မလား၊မင်းကဘာကိုမှဂ ု မစိုက်

တဲေ
့ ကာင်၊တစ် ေလာကလံးု ကိုရွ ဲေစာင်းေနတဲေ
့ ကာင်၊ဒါေ ကာင့်လည်း

မင်းလုပ်ချင်ရာေတွေလ ာက်လပ
ု ် တယ်၊ေအး မင်းကဘာကိုမှဂ ု မစိုက်

ေကာင်ဆိုေပမယ့်ဂ ု စိုက်တဲသ
့ ူကစိုက်တယ်ကွ၊အခု လည်းအရိ ပ်ကိုငါကဂ ု

မစိုက်သလိမ
ု င်းေြပာတယ်၊ငါသသူငယ်ချင်းေလးတိက
ု ်ခန်းကို ကား

လတ်ေပးခဲ့ တယ်၊မင်းြပန်မေရာက်ခင်တစ် ေနေနရာမှာေန ှင်ဖ

့ ိ ၊ဒါေပမယ့်

အရိ ပ်ကထွက်သွား ှင့် ပီ ၊ငါကေရာ သကိုဘယ်လိစ

ု ကားမျ ိ းနဲတားရမှ
့ ာလဲ"

ဦးတည် မဲ ကကျလာတဲမ
့ ျက်ရည်ကိုတစ် ဖက်လှည့်သုတ်သည်။စက်က

လည်းငိသ
ု ည်။သူအရိ ပ်ကိုဘယ်ေလာက်ထိချစ် တယ်ဆိုတာသူအသိဆံုး။ဒါ

ဲ့
ေပမယ့်အရိ ပ်အေပ သူအ ငိ းေတွနအများ ကီးရက်စက်ခဲ့သည်။အရိ ပ်

ဲ ့ ေဆာင်
အေပ သူေသမတတ်ချစ် ေနတာကိုေတာင်အတေတွ၊မာနေတွနဟန်

ဖုနး် ကွယ်ခဲ့မိသည်။သဘဝမှာအရိ ပ်မ ှ ိ ရင်မြဖစ် တာသိရက်န။သူ

ဲ ့ ေြဖ ှ င်းမ

လိပါပဲ ။ဒါေပမယ့် မဒါနဲအရင်

့ မိသွားခဲ့ တာ။ေဖေဖေြပာသလို အစ

ကတည်းကသူမှားခဲ့ တာ။

"က န်ေတာ့်ကိုယ်က န်ေတာ် မှားမှနး် သိတယ်ေဖေဖ၊မဒါဒီကိုလိက

ု ်လာ

ကတည်းကက န်ေတာ် မှားေန ပီ မှနး် သိတယ်၊သူက န်ေတာ့်ကိုလယ

ွ ်လယ
ွ ်ကူ
 ဲ့
ကူနလက် ခံမှာမဟုတ်မှနး် လည်းရိ ပ်မိတယ်၊ဒါေ ကာင့်လည်းမဒါနဲကိ
့ စကိုအ

ရင်ေြဖ ှ င်းဖိ ေဖေဖ့ကိုေြပာခဲ့ တာ"

စက်ကစိ တ် ပ် သလို ဆံ ပင်ေတွကိုထိုးဖွပစ် သည်။ ပီ းမှ

"ဘာမှမေြဖ ှ င်းရေသးခင် ဒီကိစကထြဖစ် တာ၊ ပီ းေတာ့အရိ ပ်မှာ

ကိုယ်ဝန် ှ ိ ေနတာမှနး် က န်ေတာ် မသိဘူး၊က န်ေတာ် အခု အရိ ပ်ကိုမေတ ေတ

ေအာင်လိက
ု ် ှ ာမှာေဖေဖ၊ ပီ းေတာ့က န်ေတာ့်အမှားေတွအတွက်ေတာင်းပန်

မယ်"

"ြပန် ှ ာေတ ပီ ပဲထား၊အရိ ပ်ကမင်းဆီ လယ ွ ်ကူကူန ဲ ြပန်

ွ ်လယ ့ လိက
ု ်လာမယ်

ထင်လား"

"သူမေကျနပ် မချင်းက န်ေတာ် ေတာင်းပန်မှာေဖေဖ၊က န်ေတာ် ဘာပဲ လပ

ု ်ရ

လုပ်ရ၊သူက န်ေတာ့်ကို ခင့်လတ်ရင်ရ ပီ "

ဲ့
စက်ကခံ စားချက်အြပည့်နေြပာေနေပမယ့
်ဦးတည် မဲ ကဟွနး် ခနဲတစ် ချက်

မဲ့ကာ

"အေြပာကေတာ့ေကာင်းကွာ၊မင်းစကားမင်းတည်ပါေစ စက်"

"စိ တ်ချေဖေဖ"

ဲ ့ ည့်ထွက် ပီ းမိုးမာန်ကိုဖုနး် ေခ သည်။

စက်ကေြခလှမ်း ကဲ ကီးေတွနလှ

"ဟုတ်ကဲ့ boss"

"ဘာထူးလဲ"

"ေလာေလာဆယ် ြပည်ပထွက်သွားတဲလ
့ စ
ူ ာရင်းထဲမှာသူတိနာမည်မပါ

ေသးဘူးboss"
 "ရန်ကုနမ
် ေလးairportေတွမှာလူြဖန ် ့ ှ ာခို င်း၊ြပည်တင
ွ ်းကairportေတွမှာ

ပါ ှ ာခို င်း၊ကားဂိတ်ေတွကအစ၊နယ်စပ် ေတွအထိအကုနြ် ဖန ် ့ ှ ာ၊လူလိရ

ု င်

ထပ် ြဖည့်ဖိေြပာ"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ boss"

ကိုယ်မင်းကိုမေတေတေအာင် ှ ာမှာအရိ ပ်။ကမာ့အြပင်ဘက်ထွက်

သွားမယ်ဆိုရင်ေတာင်စ ကာဝဠာထဲထိလိက
ု ် ှ ာမှာ။ ပီ းရင် မင်းခွ င်မ
့ လတ်မ

ချင်းကိုယ်ေတာင်းပန်ပါ ့မယ်။မင်းကေတာ့ကိုယ့်အနားမှာပဲ ေနေပးပါ။

စက်ေနာက်ေကျာ ကီးေပျာက်ကွယ်သွားမှ တစ် ချ ိန်လံးု ငိမ်ေနတဲေ

့ ဒ ူ ပါ

ေအာင်သတိြပန်ဝင်လာကာ

"စက်မင်းဘယ်သွားမလိလဲ၊ြပန်လာခဲ့ စမ် း"

"မင်းခု ချ ိန်ထိ ေခါင်းမာေနတုနး် ပါလားဟမ် !၊မင်းသားကမင်းေြပာသလို

လုပ်မယ်ထင်ေနလား၊မင်းအတေတွမာနေတွကိုေလ ာ့ေတာ့၊စက်ကမင်းကို

ေမွးထားတဲအ
့ ေမမိ လိဘာမှေြပာမသွားတာသေဘာမေပါက်ေသးဘူးလား"

"မေပါက်ဘူး၊ြပန် ှ ာေတလည်း သင်းတိက န်မအေ ကာင်းေကာင်းေကာင်း

သိမယ်"

"သူတိမှာ ြပန်လာစရာမင်းအိ မ်ပဲ ှ ိ တာဆိုေတာ့အဟမ် း!၊မင်းကို

တစ် ခါတည်းေြပာထားမယ်အဘွား ကီး၊ဩဇီ မှာရင်း ှးီ ထားတဲ ့ ှ ယ်ယာေတွ

ကို ဒီကလုပ်ငန်းေတွမှာရင်း ှးီ ြမပ် ှဖ

ံ ိ ငါနဲစက်
့ အကုနတ
် ိင
ု ်ပင် ပီ း ပီ ၊ငါလည်း

အသက်60နားနီးလာ ပီ ၊ကိုယ့် င
ုိ ်ငံမှာပဲ အေြခတကျြပန်ေနေတာ့မယ်၊The
Worldမှာလည်းစက်တစ် ေယာက်တည်းမ င
ုိ ်ေတာ့ဘူး၊အရိ ပ်ကလည်းထွက်

သွား ပီ ၊ငါြပန်လာေနမှကိုြဖစ် မှာ၊မင်းလည်း"

"က န်မကေတာ့ ဒီမှာဘယ်လိန

ု ည်းနဲမှ့ ြပန်မေန င
ုိ ်ဘူးေနာ် "

"မင်းတစ် ေယာက်တည်းဟိမ
ု ှာြပန်ေနေချ၊သေဘာ"

ဦးတည် မဲ ကေြပာ ပီ း လှည့်ထွက်လ င်

"ကိုတည် မဲ ှ င်ြပန်ေြပာစမ် း၊သားကိုလည်းမ င

ုိ ်၊လင်ကိုလည်းမ င
ုိ ်တာ

မျ ိ းေတာ့လံးု ဝအြဖစ် မခံ င

ုိ ်ဘူးေနာ် "

သူမမှာ ှလံးု ေရာဂါ ကီးနဲဆိ

့ ုတာသင်းတိသားအဖေမ့သွား ကတာလား။သိ

ေပမယ့် စက်ကိုလည်းဒီတိင
ု ်းလတ်မထား င
ုိ ်။သူမသားကမိ နး် မ မယူရင်

ေနပါေစ။ေယာကင်ျ္ ားေတာ့အယူမခံ င
ုိ ်။အဲ ေ
့ တာ့အရိ ပ်စစ် ကိုလံးု ဝ ှ ာေတ

လိမြဖစ် ဘူး။
<<<<<<<
>>>>>>>
"ဂျပန်မှာ ှ ာေတထားတယ်ဆိုတဲလ
့ က
ူ ကိုအရိ ပ်မဟုတ်ပါဘူးboss၊သ

နာမည်ကစစ် ရိပ်ပါ"

"အင်း"

"Social mediaေတွမှာေရာအဆက်မြပတ် ှ ာေနပါတယ်boss၊အနီးစပ် ဆံုး

တူတယ်လိ သတင်းေပးထားတဲသ
့ ူေတွကိုလည်းေတာက်ေလ ာက်လိက
ု ်စစ်

ေနပါတယ်"

"သတင်းထူးရင်ေြပာ"

"ဟုတ်ကဲ့ boss"
 ေပျာက်ေသာသူ ှ ာရင်ေတဆိုေပမယ့် အရိ ပ်စစ် ကေတာ့သကိုပုနး် ေနတုနး်

ပါ။ေလး ှစ်ေတာင်ေကျာ် ခဲ့ ပီ ြဖစ် သည်။ဒီေလး ှစ်အတွင်း သူအရိ ပ်ကို ှ ာ

ဲ့
တာတစ် ရက်မှမနားခဲ့ ။အရိ ပ်နအတူသုတပါ ပါသွားခဲ့ တာထင်သည်။သုတ

ကပါအစ ှ ာလိမရခဲ့ ။သုတကတစ် ေကာင် ကက်ဆိုေတာ့ ဘယ်သူမှသဇာတ်

ြမစ် ကိုေသချာမသိ က။လူကိုေတာင်သူေနခဲ့ တဲရ

့ ပ် ကွက်ထဲကတချ ိ တေလ

ေလာက်ပဲသိ ကသည်။သုတေကာင်မေလးဆိုဘယ်သူမှမသိ က။

သုတအမှနတ
် စ် ကယ်အရိ ပ်ေနာက်ပါမသွားခဲ့ ရင်အစ ှ ာမရေအာင်

ေပျာက်ေနစရာအေ ကာင်းမ ှ ိ ။အရိ ပ်ကတစ် ကမာလံးု သူမေရာက်ဖူးတဲ ့

ေနရာမ ှ ိ သေလာက်ြဖစ် သည်။ေလးေလးနဲကတည်

့ းကေနရာအ ှ ံလိက
ု ်ရ

ေတာ့လည်လည်ပတ်ပတ် ှ ိ သည်။သကိုလံေ
ု အာင်ပုနး် ေန င
ုိ ်တာမဆန်း။သူ

တိ ှ ိ ေန င
ုိ ်မယ့် င
ုိ ်ငံေတွကိုခုချ ိန်ထိေတာက်ေလ ာက်လိက
ု ်ခိုင်းထားသည်။

ြပည်တင
ွ ်းမှာလည်း ှ ံေန ပီ ။

အရိ ပ်သကိုယ်ဝန်ကိုဖျက်ချမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာသူေသချာသိသည်။သား

ေလးေမွးတာလား၊သမီ းေလးေမွးတာလား။သူဘာမှမသိရ။အခု ေရာကေလး

ဲ့
တစ် ေယာက်နဘယ် ု ် ေနလဲ။သူတိသိတဲb့ ank
မှာေနေနလဲ။ဘာေတွလပ

cardအထိပါပိ တ်သွားေတာ့ေငွလည်းလှမ်းထည့်ေပးလိမရ။ဒါေပမယ့်

အရိ ပ်cardထဲအနည်းဆံုး ှစ်ေထာင်ေကျာ် သံုးေထာင်ေလာက်ေတာ့ ှ ိ ေန

လိမ့်မည်။သူေရာေဖေဖေရာအရင်ကတည်းကလတိင
ု ်းထည့်ေပးခဲ့ လိသာ

ေတာ် ေတာ့သည်။

"boss၊Tresure Mallကိုသွားဖိ အတွက်အဆင်သင့်ြဖစ် ေနပါ ပီ ှ င်"့

 "မိုးမာန်ကို သွားေခ လာခဲ့ "

"ဟုတ်ကဲ့ပါ ှ င်"့

သအတွင်းေရးမးမေလးြပန်ထွက်သွားတာနဲ ့ မျက်လံးု ကလှစ်ဟာေနတဲ ့

စားပွဲဆီအလိလ ု ရာက်သည်။ေလး ှစ်ဆိုတဲအ

ု ိေ ့ ချ ိန်ကနည်းမှမနည်းတာ။ထို

စားပွဲမှာထိုင် ပီ းအလုပ် လုပ်ေနတတ်တဲတ

့ စံုတေယာက်မ ှ ိ ေတာ့တာ ေလး

ှစ်ေတာင် ှ ိ ခဲ့ ပီ ြဖစ် သည်။သူထိုင်ခဲ့တဲစ

့ ားပွဲေနရာမှာဘယ်သကိုမှအစား

မထိုးခဲ့ ။

ဒီေလး ှစ်အတွင်းေဖေဖလည်းကုမဏီကိုလက
ူ ိုယ်တိင
ု ်မလာ င
ုိ ်ေတာ့။

အိ မ်ကေနပဲ အကုန ် န် ကားတာြဖစ် သည်။အေရး ကီးေြပာစရာ ှ ိ ရင်

ဒါ ု ိ က်တာ ကီးေတွကိုအိမ်မှာေခ ေတသည်။ေမေမကေတာ့လန ် ဲ့ တဲ့ ှစ် ှစ်

ွ ခ

ကတည်းကHeart attackြဖစ် ပီ းဆံုးပါးသွားခဲ့ တာြဖစ် သည်။

"boss၊က န်ေတာ် ေရာက်ပ ါ ပီ "

့ ဲ"
"ဘာတဲလ

"သူမဟုတ်ပါဘူး၊boss"

စက်ကသက်ပျင်းအ ှ ည် ကီးကိုချကာေနရာကထရပ် သည်။

ု ်ခဲ့လိက
"Treasure Mallကိုသွားမယ်၊မင်းပါလိက ု ်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ boss"

ဲ ့ အတွင်းေရးမးမေလးချစ် ခွနး်
စက်ကေ ှ ဆံုးကထွက်သည်။မိုးမာန်နစက်

ဲ့
ဝတီကFileတစ် ထပ် နေနာက် ကေတာက်ေလ ာက်လိက
ု ်သည်။The Worldက

အခု ှေနာက်ပိုင်းShopping mallေတွSuper Marketေတွအထိပါတိးု ချ ဲ

လုပ်ကိုင်ေန ပီ ြဖစ် သည်။အခု လည်းThaiမှာMarketတစ် ခုထပ် ဖွင်ဖ
့ ိ အတွက်

ှ ယ်ယာ ှ င်ေတွန ဲ သွ
့ ားေတွရမှာြဖစ် သည်။

စက်တိဒီဇိုင်း ာနကိုြဖတ်ေလ ာက်ေတာ့ဝန်ထမ် းအားလံးု နီးပါးမျက်လာ

ချေခါင်းငံထား ကသည်။ဒီေလး ှစ်အတွင်းသူတိbossကစိ တ်တိေ

ု ဒါသထွက်

တာေတွပိုများလာသည်။ေြပာရရင် အရင်အတွင်းေရးမးအရိ ပ်စစ် ထွက်သွား

ပီ းကတည်းက။အရိ ပ်ကbossနဲသာပတ်
့ သတ်တဲအ
့ ေ ကာင်း၊အရင်CEOဦး

ေတဇာနဲကသားအဖဆက်
့ ဆံေရးထက်မပိုတဲအ
့ ေ ကာင်း။အရိ ပ်

ကိုbossကေလး ှစ်လံးု လိက

ု ် ှ ာေနတဲအ
့ ေ ကာင်း။26ထပ် လံးု မ ကားချင်မှ

အဆံုးြဖစ် သည်။bossေ ှ မှာေတာ့ ှ တ်ခမ် းေတာင်မလပ် ရဲ က။အတင်းေြပာ

တဲအ
့ မနဲဘယ်
့ သူကအလုပ်ြပ တ်ချင်မှာလဲ။
<<<<<<<
>>>>>>>
"Meetingက ဘယ်အချ ိန်စမှာလဲ"

"ေနာက်15မိ နစ် ပါboss"

စက်Liftထဲကထွက်ထွက်ချင်းနာရီ ေြမာက် ကည့်လိက

ု ်သည်။ညေန4နာရီ

ထိုးဖိ 15မိ နစ် အလိ။ု သူတိေရာက်ေနတာကTreasure Mallရဲ leavel 4။Lift ှ ိ တဲ့

ဘက်ကေနဆိုင်ခန်းေတွဘက်ကိုအေက တစ် ဖုတ်ဖုတ်ေြပးလာသံကိုအရင်

ဆံုး ကားရသည်။ ပီ းေတာ့ခိုးခို းခစ် ခစ် ရယ်သံေလးများ။ခဏအ ကာ

အသက်သံုး ှစ်အရွ ယ်ေလာက်ကေလး ှစ်ေယာက်က အ ှ ိ နန ဲ့

် ေြပးလာ ပီ း

ေ ှ ဆံုးကစက်ကိုတည့်တည့် ကီးဝင်တိက
ု ်လာတာြဖစ် သည်။

အင့်!
 ဂွပ်!

"အာ့!"

ဲ့
စက်နာရီ နကေလးေခါင် ု ်တဲအ
းဝင်တိက ့ သံကဂွပ်ခနဲ။ ပီ းေတာ့ကေလးဆီ

ု ်တဲက
ကေအာ် သံ။စက်ကိုဝင်တိက ့ ေလးကအ ှ ိ နန ဲ ့ စက်ေြခေထာက်ေတွကို
် မိ

ဖက်ထားရသည်။ေနာက်ထပ် ကေလးတစ် ေယာက်ကစက်ကိုေသချာ

ု ျသည်။လူပံုကညိ လံးု လံးု ေလး။မိုးမာန်န ဲ ့

ေမာ့ ကည့် ပီ းဝါးခနဲငိခ

အတွင်းေရးမးမေလးက ေဘးကေနဘာလုပ်ရမှနး် မသိြဖစ် ကုနသ

် ည်။

"အီ းဟီး ေဖေဖဘယ်မှာလဲ"

ချစ် ခွနး် ကငိေ

ု နတဲက
့ ေလးအနားထိုင်ချကာ

"ကေလး ဘာြဖစ် လိလဲ"

"ဒီ ဦး ဦးကိုေ ကာက်လိ အီ းဟီး"

စက်ကိုလက်ည ိးထိုးြပေတာ့စက်ကမျက် ှာတင်းသည်။စက်မျက် ှာ ကီး

တင်းေနေတာ့ထိုကေလးကထပ် ငိသ
ု ည်။စက်ကဘယ်မှာေရာက်ေရာက်

ကေလးေတွကိုေသချာလိက ု ဲက
ု ် ကည့်တတ်သည်။သကိုြမင် ပီ းငိတ ့ ေလးကို

ခု မှေတဖူးတာြဖစ် သည်။မင်းကတစ် ကယ့်ေကာင်ပဲ။

ငိေ
ု နတဲက
့ ေလးကိုလျစ် လျ လိက
ု ်ကာသေြခေထာက်ေတွကိုဖက်ထားတဲ ့

ကေလးကိုအရင်ငံ ကည့်ဖိလပ
ု ် ရသည်။အုနး် မတ်ခွက်ေကေလးကိုအရင်ြမင်

ရ၏ေနာက်ေစ့ေလးကေြပာင်လိ။အုနး် မတ်ခွက်ေကကိုြမင်ေတာ့စက်မျက် ှာ

မှာြပံ းရိ ပ်ထင်သည်။သေြခေထာက်ေတွကိုဖက်ထားတဲလ

့ က်ေလးေတွကိုအ

ရင်ြဖ တ် ပီ း ထိုင်ချလိက
ု ်မှကေလးမျက် ှာနဲတစ်
့ တန်းတည်းြဖစ် သွားသည်။
 ကေလးကသနဖူးစပ် ေလးကိုလက်ေလးနဲဖိ့ ထားသည်။စက်ကသလက်

ေတွကိုဆဲွဖယ်ကာနဖူးစပ် ေလးကိုေသချာ ကည့်မိသည်။နဖူးစပ် မှာြခစ် ရာ

ေလးထင် ပီ းေသွးအနည်းငယ်စိေန၏

"ကေလးနာသွားတာလား ဦးခဏေသချာ ကည့်မယ်ေနာ် "

"နာတယ်"

အသံစူးစူးေလးေလးကစက်နားထဲတိးု ဝင်လာသည်။အသံေလးကခဖစ်

စရာေလး။

"အား ဟုတ်တာေပါ ့ဦးနာရီ န ဲ ြခစ်

့ မိသွားတာ၊မင်းကသတိေကာင်းတာပဲ ကွ၊

တစ် ချက်မှမငိဘ
ု ူးပဲ "

"ခခ ကငိေ
ု နတယ်"

ေဘးကငိေ
ု နတဲက
့ ေလးကိုလက်ည ိးေလးနဲထိ
့ ုးြပြပန်သည်။လက်ေချာင်း

ေလးေတွကကေလးမိ ေဖာင်းအစ် ေနသည်။အသားအရည်ကလည်းဝင်း ှစ်

ေန၏တစ် ကိုယ်လံးု All blackနဲ ြဖစ်

့ သည်။Over size T shirtအနက်ေလးကို

ေဘာင်းဘီ အနက်အပွေလးနဲ တွ
့ ဲဝတ်ေပးထားသည်။ေြခေထာက်ေဖာင်း

ေဖာင်းေလးကကွင်းထိုးဖိ နပ် အနက်ေလးနဲလိ

့ ကု ်ဖက်စွာ။

့ ေလးလက်ေလးကိုဆဲွဖယ်လိက
နဖူးစပ် ကိုေတာက်ေလ ာက်ဖိထားတဲက ု ်

ပီ းမျက် ှာေလးကိုေသချာ ကည့်မိသည်။မျက်လံးု ဝိုင်းေတွမှာမျက်ရည်ဥ

ု ျင်တာကိုထိနး် ထားရလိမဲ့ကျေန
ကီးေတွကအြပည့်။ ှ တ်ခမ် းေလးကငိခ

ဲ့
သည်။မျက်ခံုးထင်းထင်းေလးေတွ၊ ှာတံစင်းစင်းေလးေတွနကေလးကတစ်

ကယ့်လေ
ူ ချာေလးြဖစ် သည်။စက်ဒီကေလးကိုကျမှဘာေ ကာင့်စိတ် ှ ည်ေန
မိ သည်မသိ။ကေလးကို ကည့်ရင်းသစိ တ်ထဲရင်း ှးီ ေနသလိခ
ု ံ စားေနရ

ဲ ့ တာပါလိမ့်။
သည်။ဘယ်သူနတူ

"ကမာ ငါ ့ေဖေဖေရာ"

ငိေ
ု နတဲက
့ ေလးဆီ ကအသံထွက်လာလ င်

"ငါမသိဘူး၊ဒီဦးဦးတိကိုလိက
ု ် ှ ာခို င်းရေအာင်"

စက်ကိုလက်ည ိးေလးထိုးြပေတာ့စက်ကရယ်သည်။

"မင်းကလူလည်ေလးပဲ ကွ"

စက်ေနာက်မှာရပ် ေနတဲမ
့ ိုးမာန်ကေကျာက် ု ပ်။စက်ကိုလည်းထူးဆန်း

သလို ကည့်ေနသည်။ကေလးေတွကိုသသားများထင်ေနသလားဆိုတဲ့ ု ပ်န။ဲ ့

စက်က ှ က်သလို ှ ိ ေပမယ့်ခပ် တည်တည်ပဲေနလိက

ု ်သည်။ ကားထဲ

ကSecretaryမေလးကမေနသာေတာ့

"သားတိနာမည် အန်တီက
့ ိုေြပာြပပါဦး၊သားတိေဖေဖကိုလိက
ု ် ှ ာေပးမယ်

ေလ"

ု န်တဲက
အငိသ ့ ေလးကအရင်ေြဖသည်။

"သားနာမည်က သုခြပည့်စံု"

စက်ရင်ခွင်ထဲကကေလးကလည်းအားကျမခံ

"သားနာမည်က စက်ကမာတည်"

ဟင်!ကေလးနာမည်ကစက်နားထဲပဲ့တင်ထပ် သွားသလိပ
ု င်။စက်ကမာ

တည်တဲလ
့ ား။

ဘုတ်!
 မိုးမာန်လက်ထဲကိုင်ထားတဲF
့ ileကလည်းဘုတ်ခနဲြပ တ်ကျကုနသ
် ည်။ဒါ

ဆိုဒီကေလးက!စက်တစ် ကိုယ်လံးု အေငပျ ံသွားသလိပ

ု င်။စိ တ်လပ် ှ ားကာ

ကေလးကိုဆဲွဖက်ထားမိ သည်။မျက်လံးု ကလည်းအနီးအနားေဝ့ဝိုက် ှ ာ

မိ သည်။

"သားနာမည်ကဘယ်သူ ြပန်ေြပာပါဦး"

ကေလးကစက်ဘက်ကိုေခါင်းေလးေစာင်းကာ

"သားနာမည်က စက်ကမာတည်"

ဟုတ်သည်။စက်ငယ်ငယ်တန
ု း် ကနဲဒီ့ ကေလးနဲတစ်
့ ပံုစံတည်း။သားက

ဲ ့ ပ်ရဲ သား
မျက်လံးု ေလးေတွပိုဝိုင်းချင်တာပဲ ှ ိ သည်။ဒီကေလးကသူနအရိ

ေလးများလား။နာမည်ကလည်းသနာမည်န!ဲ ့

"ခခနဲကမာမင်
့ းတိ ှစ်ေကာင် ှ ိ တ် ှ ိ တ်ထိုးဘယ်ေတွပတ်ေြပးေန ကတာ

လဲ၊မအားပါဘူးဆိုမင်းတိလိက ု ် ပဲ၊မင်းတိလိက
ု ် ှ ာရတာတစ် လပ ု ် ှ ာရတာနဲ ့

အြပန်ေနာက်ကျေတာ့မှာ"

ဒီအသံက။အထုပ်ေတွတစ် သီတစ် တန်းဆွဲလာ ပီ းပါးစပ် ကေတာက်

ေလ ာက်ေြပာလာတာြဖစ် သည်။ကေလးငိသ ဲ့
ု ံ ကား ု ံ နသကေလးေတွ
မှနး်

လည်းသိပံုရသည်။

"ေဖေဖ"

ု န်တဲက
ေခ ရင်းအငိသ ့ ေလးကထ်ုလကိုေြပးဖက်ေတာ့သည်။ ပီ းမှကေလး

အေဖကစက်တိကို ကည့်လာသည်။

"ဟင်! boss"
 စက်မှနး် သိတာနဲစက် ့ ေလးကိုသဘက်ဆဲွေခ သည်။သုတ
့ ဖက်ထားတဲက

မျက် ှာကဟန်မေဆာင် င
ုိ ်ေလာက်ေအာင်ပျက်ကျေနတာြဖစ် သည်။စက်က

ြဖည်းြဖည်းချင်းမတ်တပ် ရပ် လိက

ု ် ပီ း

"သုတ"

"ဟိ ု boss၊အဲ က န်ေတာ် တိကိုခွင်ြ့ ပ ပါဦး၊ေနာက်ကျေနလိပါ"

စက်ကသုတကိုေသချာစိုက် ကည့်လိက ု န်တဲက

ု ် ပီ းအငိသ ့ ေလးကိုေမး

ဆတ်ြပလိက
ု ်ကာ

"ဒီကေလးကမင်းသားလား"

"ဟုတ်ပါတယ်၊Boss ဟဲ က န်ေတာ့်သားေလးပါ"

ု ပ်ကစပ် ဖဲ ဖဲ ။အေဖကသုတ၊သားကသုခ။အေဖနဲသားကညိ
့ တိတ
ု ိလ
ု ံးု

တံးု တံးု ေတွ။သကိုြမင် ပီ းေ ကာက်ေနတဲ ့ ု ပ်ကအစတစ် ပံုတည်းေတွ။စက်က

သကိုေမာ့ ကည့်ေနတဲက
့ ေလးေ ှ မှာြပန်ထိုင်ချလိက
ု ် ပီ း ေမးေစ့ေလးကိုကိုင်

ကာ

"ဒီကေလးကေရာ ဘယ်သသားလဲ"

"ဗျာ! ဟိ ု ဟိ ု က န်ေတာ့်သားပါပဲ boss"

စက်ကဟက်ခနဲတစ် ချက်ေမာ့ရယ်လိက
ု ် ပီ းသုတကိုစိုက် ကည့်ကာ

"စက်ကမာတည်က မင်းသားလား"

"ဗျာ! ဟိ"ု

သုတငိခ
ု ျင်လာသည်။ဒီေနကဘာေန
့ လဲ
့ ကွာ။bossနဲမှ့ တည့်တည့်တိးု ရ

တယ်လိ။တစ် ခါမှထိပ်တိက
ု ်မေတဖူးခဲ့ ေတာ့အခု လို ကီးေတလိမ့်မယ်လိ
လည်းမထင်။အရိ ပ်သိရင်ေတာ့သုတေသဦးမည်။ငါလည်းမတတ် င
ုိ ်ဘူးငါ ့

ေကာင်ရာ။ေ ှ ာင်တဲ့ ကားထဲကေတတာကွ။မင်းမှည့်ထားတဲန

့ ာမည် ကီးကို

လည်းလာ ကည့်ပ ါဦးငါ ့ေကာင်ရ။

"မင်းကိုေမးေနတာသုတ၊စက်ကမာတည်က မင်းသားလား"

စက်ကမာတည်ဆိုမှေတာ့ ဘယ်လိလ
ု ပ
ု ် က န်ေတာ့သားြဖစ် ေတာ့မှာလဲလိ။

ေသချင်ေအာင်စိတ်ညစ် ေတာ့တာပါပဲ ။

"ဟိ ု သူကလည်းက န်ေတာ့်သားလိပ

ု ါပဲ boss၊က န်ေတာ့်တိကိုခွင်ြ့ ပ ပါဦး"

သုတကေလးေတွလက်ကိုဆဲွကာ ဆိုင်ခန်းေတွဘက်ြပန်လှည့်ထွက်ဖိလပ
ု ်

လ င်

"ေနဦးသုတ"

"ဗျာ!"

"ဒီကေလးက!"

"ဟိ ု boss"

က န်ေတာ့်ကိုဆက်မေမးပါနဲေတာ့
့ bossရယ်။ ှ ိ ကီးခို းပါရဲ ။

"boss meetingအတွက်10မိ နစ် ေနာက်ကျေနပါ ပီ ှ င်"့

ေတာ် ပါေသးရဲ အလှေလးကယ်လိ။ခု မှေသချာ ကည့်မိသည်။

bossအတွင်းေရးမးမေလးြဖစ် မည်။မီ နစ
ီ ကတ် ကက်ေသွးေလးနဲအေပ
့ ကုတ်

ကလည်း ကက်ေသွးေလး။ဆံ ပင် ှ ည် ကီးနဲလှ

့ လိက
ု ်တာ။

စက်ကသဖုနး် ကိုထုတ်ကာ

"မင်းနံပါတ် ု ိ က်ထည့်"
 "ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့"

သုတသဖုနး် ကို ု ိ က်ထည့်ရသည်။ ပီ းမှစက်ပိတ်!

"စက်ပိတ်ထားရင်ေတာ့ မင်းငါ ့အေ ကာင်းသိပါတယ်"

"ဗျာ ဟုတ်ကဲ့boss၊မ မပိ တ်ပါဘူး"

"အရိ ပ်ကအခု မင်းနဲအတူ

့ ေနတာလား"

"မဟုတ် အဲ !"

စက်ကသူတိေြပာသမ ေမာ့ ကည့်ေနတဲသ

့ သားေလးေ ှ ထိုင်ချလိက
ု ် ပီ း

"သား"

"ဗျာ!"

"ေဖေဖ အဲ ! သားနဲထပ်
့ ေတချင်လိရမလားဟင်"

"ဟုတ်ကဲ့"

စက်က သားပါးေလးကို ှာေခါင်းနစ် ဝင်သည်အထိေမး က လိက

ု ် ပီ း

"သားကချစ် စရာေကာင်းလိ"

"ဟုတ်ကဲ့၊ေကျးဇူးပါခင်ဗျ"

စက်ြပံ းမိ ေတာ့သည်။သသားကေကာင်းေကာင်း ကီးြပင်းလာတာပဲ ။စက်

သားအုနး် မတ်ခွက်ေလးကိုဆဲွဖွ ပီ းမတ်တပ် ရပ် ကာ

"သုတငါမင်းကိုညကျဖုနး် ဆက်လိက
ု ်မယ်"

ေြပာ ပီ းလှည့်ထွက်သည်။စက်ကသူတိကိုလိက
ု ် ကည့်ေနတဲ ့ သုတကိုတစ်

ချက်လှည့် ကည့် ပီ းမိုးမာန်အနားတိးု ကပ် သွားလိက

ု ်ကာ

"မင်းသူတိအေနာက်က ေတာက်ေလ ာက်လိက

ု ်သွား"
 "ဟုတ်ကဲ့boss၊က န်ေတာ် ချက်ချင်းစီ စ ်လိက
ု ်ပါ ့မယ်"

အရိ ပ်မင်းကပုနး် ေန င
ုိ ်ေပမယ့် ေနာက်ဆံုးေတာ့ကိုယ်မင်းကို ှ ာေတ ပီ ။
<<<<<<<
>>>>>>>
"ေဖေဖ"

ဦးတည် မဲ ကေကာ် ဖီေသာက်ရင်းစက်ကိုေမးဆတ်ြပသည်။

ဲ့
"က န်ေတာ် အရိ ပ်နသားကိ ုြပန် ှ ာေတ ပီ ေဖေဖ"

"အဟွတ်! ဟွတ်!"

ဦးတည် မဲ ေကာ် ဖီေတွသီးကုနသ

် ည်။

"မင်းဘာေြပာလိက
ု ်တယ် စက်"

"ဟုတ်တယ်ေဖေဖ၊ညကက န်ေတာ် အြပန်ေနာက်ကျလိေဖေဖ့ကိုမေြပာ

ြဖစ် လိက
ု ်တာ၊က န်ေတာ် မေနကသားနဲ
့ ေတခဲ
့ ့ တယ်"

ဦးတည် မဲ ှ တ်ခမ် းေတွတစ် ဆတ်ဆတ်တန

ု ် ပီ းမျက်ရည်ေတွကျလာ

သည်။

"ေြမးေလးကို တစ် ကယ်ေတခဲ့ တာလားစက်"

"ဟုတ်တယ်ေဖေဖ၊က န်ေတာ် ငယ်ငယ်တန

ု း် ကနဲတစ်
့ ပံုစံတည်းပဲ ၊သ

နာမည်က စက်ကမာတည်တဲေ
့ ဖေဖ"

ဦးတည် မဲ ကမျက်မှနခ
် တ် ပီ းမျက်ရည်သုတ်သည်။စက်ကမျက်ရည်ကို

တစ် းနဲေကာက်
့ သုတ်ကာ

"က န်ေတာ် ညကတစ် ညလံးု အိ ပ်မေပျာ် ဘူးေဖေဖ၊ေဖေဖလည်းအိ ပ်မေပျာ်

မှာစိုးလိ"
 "ငါေြမးေလးနဲေတချင်
့ တယ်စက်၊အရိ ပ်ကေရာ"

"က န်ေတာ့driverသုတနဲပဲ့ ေတရေသးတာေဖေဖ၊သားကိုသူေခ လာတာ၊

က န်ေတာ် သားနဲေဖေဖကိ
့ ုေတေပးဖိ ေြပာထား ပီ း ပီ ေဖေဖ"

ဲ ့ ပ်ေရစက်ကေတာ် ု ံ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ
စက်နအရိ သူတိငယ်ငယ်ေလး

ကတည်းကဦးတည် မဲ ရိပ်မိေနခဲ့ ပါသည်။အရိ ပ်စက်ကို ခင့်လတ် င

ုိ ်ပါေစလိ

ပဲ ဆုေတာင်းရေတာ့မည်။စက်အတွက်လယ
ွ ်ကူမှာေတာ့မဟုတ်။အရင်က

ထက်စာရင်ေတာ့ြဖစ် င
ုိ ်ပါသည်လိသာ.....
<<<<<<<
>>>>>>>
9,January,2021
Note:အခု ေနာက်ပိုင်းတစ် ပိုင်း တစ် ပိုင်းကိုZawgyi onlyစာလံးု ေရ 8400ပါ၊

မတိပ
ု ါဘူးလိ 🥵 ၊ဗိုက် ကီးတာကိုေကျာ်ချလိက
ု ်လိစိတ်မဆိုးပါနဲေနာ်
့ ၊အေဖ

ှစ်ေယာက်ရဲ ပွဲကိုေစာင့် ကည့်ေပးပါဦး၊ေကျးဇူးတင်ပါတယ် ှ င့်

Part-30

(Z&U)
"ကမာၻ ဒီဦးဦးကိုမွတိလား"

သုေတမးေ◌တာ့သားကစကိ ေ◌သခ် ာေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ း

"ဟုတ"္

စက ႔သားေ◌လးကိုေ◌သခ် ာၾကည့◌သ
ိ ည္။ဒီေ◌န႔သားကAll

whiteနဲ႔။Over size T shirtအျဖဴ ေ◌လးကိုေ◌ဘာင္◌းဘီ အျဖဴ ေ◌လးနဲ႔ တဲဝ

တားသည္။ရွဴ းဖိ နပ္ေ◌လးကအစအျဖဴ ေ◌လး။စကားေ◌လးကိုၾက

ည့◌ပီ းတစံ ◌ေ
ု တယာကိ ေ◌◌ျပးေ◌ တ႕ခ် ငာရသည္။စကဲ႔အတူပါ

လာတဲေ
့ ◌ေဖဖနဲ႔ျပည့◌◌
ံ က
ု သားကိုၾကည့◌ပီ းအံ ေ
့ ဩနၾက၏ေ◌ေဖဖ

ဲ တူ လန◌းတဲ
ကသူန႔ ္ သ
့ ားကိုၾကည့◌ပီ းဝမ္◌းသာမ် က ်သည္။

စကိ ေ႔ရာက္ေ◌နတာကTreasure Mallမွာရွိ တဲp့ rivateခန◌းထဲ

္ မွာ◌ျဖစ္

သည္။စကိ ႔ပို ငိ ငမ်ွလပ

ု န◌းေ◌တာ◌္
္ ေ◌တာ◌ာ် းမ် ားThe Worldနဲ႔

Treasureဆိုတဲန
့ ာမည္ေ◌ တနဲ႔ခ် ည္◌း◌ျဖစည္။စကဲ႔ျပည့◌◌
ံ က
ု စား ပဲ

ရဲ ႕တစကွာယွဥိ ငည္။မိုးမာ စက္ေ◌ဘးမွာမတပပ္ေ◌န၏

◌ျပည့◌◌
ံ က
ု သားကို◌ျမင းခ် င ိ ၍လိက
ု ာတာ◌ျဖစည္။

သုတက လတ္ေ◌နတဲေ
့ ◌ေဖဖ့ေ◌ဘးခံ ◌မ
ု ွာအရင္ဝငိ ငပီ း သားကိုသူ႔ရင္

ြခင္ေ◌ပေၚြပ႕တငာ
 "ကမာၻ မင္◌းေ◌ေဖဖ စ
ွ ္ေ◌ယာကိ ခ် င္ေ◌သးလား"

"သားတိေ
ု ႔က်ာင္◌းကShineလိလ
ု ား"

" အးေ◌ပါ ့ က"

"လိခ
ု ် ငယ္"

"အခု မင္◌းကို မင္◌းေ◌ေဖေဖနာကစ္ေ◌ယာကဲေ႔ တေ႕ပးမလိ႔

ု "

" ေဖဖ!သားေ◌ေဖဖလားဘယွာလဲ"

ဲ မ် ကွာခ် င◌
သုတကသူန႔ ္ းဆို ငစကိ လကႇ◌းိဳ ထိုး◌ျပၿပီ း

"ကမာၻႀကီး ဒီဦးဦးကမင္◌းေ◌ေဖဖပဲ က"

သားကစကိ လကႇ◌းိဳ ထိုး◌ျပၿပီ းသုတကိုေ◌မး◌ျပ ည္။

"ဒီဦးဦးက သားေ◌ေဖေဖနာကစ္ေ◌ယာကား"

သုတကသားေ◌ခါင္◌းကိုြဖလိက
ု ာ

"အင္◌း၊အဲ ဒ
့ ါ မင္◌းေ◌ေဖေဖနာကစ္ေ◌ယာကဲ"

"Yay ဒါဆိုသားမွာလည္◌းShineလိေ
ု ◌ေဖဖ စ
ွ ္ေ◌ယာက္ေ◌ပါ ့"

" အးေ◌ပါ ့ က"

သုတကတစတည္◌းစကဲ႔ျပည့◌◌
ံ ဘ
ု ကိ လွည့ ◌ာ

"ဟိ ု ဒီလိပ ု မူႀကိဳမွာShineဆိုတဲေ

ု ါBoss၊သူတိ႔ ့ ကလးတစ္ေ◌ယာကွိတ

ယ္၊Shineမွာကေအဖ စ ဲ ယူထားၾ
ွ ္ေ◌ယာကွိေ◌နတာ၊Shineကိုဖ ြပ ႔

ကတယိ ေ႔◌ျပာတာပဲ ၊အဲ ဒ

့ ီစံ◌ု တဲကShineကိုေ◌န႔တိင
ု ◌
္ းအႀကိဳ

အပို႔လုပ္ေ◌ပးၾေကတာ့ေကလးေ◌ တကတစ္ေ◌န႔ တစ္ေ◌န႔Shineကို

ပဲ ဝိုင◌
္ းၿပီ းအားေက်နၾကတာ၊သူတိ႔
ု အိ မ္ေ တမွာလည္◌းShineလိေ
ု အဖ
 စ
ွ ္ေ◌ယာကိ ခ် င ယ်ည္◌းေ◌◌ျပာေ◌နၾကတာတဲ၊့ ဟိ ု ့ ဲကမာၻ
အဲ ထ

နဲ႔ ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ားလည္◌းပါတယ္"

" အာ◌္"

◌ျပည့◌◌
ံ ဆ
ု ီ ကအသံ ထကာတာ◌ျဖစည္။သုတကဆကပီ း

"ဟိ ု တစ်ိဳ႕ေကလးေ◌ တေက်တာ့ေအဖစံ ◌ေ

ု အမစံ ◌လ
ု ာမႀကိဳ င
ုိ ္

ဘူးေ◌လ၊တစ်ိဳ႕ေက်တာ့လည္◌းအလုပဲ ႔ဆိုေ◌တာ့၊Shineေအဖ စ
ွ ္ေ◌

ယာကေက်တာ့ စ
ွ ္ေ◌ယာကတူေ◌န႔တိင
ု ္◌းအႀကိဳအပို႔လုပ္ေ◌ပး ုိ

င္ေ◌တာ့အားလံ◌းု နဲ႔ ကဲ ထက္ေ◌နတာေ◌ပါ ့၊အလုေပ် တာ့လည္◌းကိုယ္

ပိုငီးြပားေ◌ရးလု ပကတာဆိုေ◌တာ့ေကလးအ တကီးသန႔အခ်

္ ိ နေ◌ပး
္

ုိ ငာလည္◌းပါမွာေ◌ပါ ့၊ဘယိ ပဲ ေ◌ယာက်ၤ◌ားသားေ◌ တ◌ျဖစ္ေ◌န

ပါေ◌စ၊သူတိ႔
ု မိ သားစု◌ျမ ငင္◌းေ◌လးကၾကည္◌ႏ◌ူးစရာေ◌ကာ

င္◌းေ◌ေနတာ့ေကလးေ◌ တစိ တဲအားက်ၾကတာေ◌ပါ ့၊သူတိ႔

ု ေက

လးေ◌ တထဲမွာShineကအားအက်ခံေ◌လး◌ျဖစ္ေ◌နတာ"

စကသားကိုခပ္ေ◌ ဆးေ◌ ဆးလွမ္◌းၾကည့ ◌ည္။သားလည္◌းေအ

ဖ စ
ွ ္ေ◌ယာကိ ရင္ေ◌တာငိသားစုစံ◌စ
ု ံ ◌လ
ု ငင္ေ◌တာ့ေ◌နခ် ငာွ ပင္။

သုတကစကိ ၾကည့◌ပီ း

"ကမာၻကလည္◌းအ ိ ပိ အၿမဲ ေ◌◌ျပာတာ၊သူ႔မွာခခလိေ

ု အမမရွိ ရ

င္ေ◌တာင္Shineလိေ
ု ◌ေဖဖ စ
ွ ္ေ◌ယာကရွိ ဘူးလားတဲ၊့ ဟိ ု ကၽနေ◌တာ◌္
္

ကလည္◌းbossနဲေ႔ တ႕ၿပီ းကတည္◌းကကမာၻကိုတိတိတေ

္ ◌◌ျပာ
ထားတာ၊မင္◌းမွာေအေဖနာကစ္ေ◌ယာကွိေ◌သးတယ္၊မနက္◌ျဖနေ◌
္

တေ႕ပးမယိ ၿပီ းေ◌ခၚလာတာ"

စက်ကွာမွာၿပံ ◌းဳ ိ ပ ငည္။စကသားကိုၾကည့◌ပီ း

" ေဖဖ့ဆီလာပါဦး သား"

သားကသုတဆီ ေကနစကီတန◌းေ◌လ်
္ ာွ ကာသည္။စကဆီ းေ◌

ြပ႕ၿပီ းသူ႔ရ ငင္ေ◌ပၚထိုငိ င္◌းလိက

ု ်ွ ငားကစကိ ေ◌မာ့ၾက

ည့◌ပီ း

" ေဖဖက သားေ◌ေဖဖလားဟင္"

"ဟုတာေ◌ပါ ့သားရ၊ေ◌ေဖဖကသားေ◌ေဖဖ"

"ဒါဆိုေ◌ေဖဖက သားတိ႔
ု နဲ႔ဘာလိ႔
ု အတူတလ
ူ ာေမနတာလဲဟင္"

"ဟု◌ိ အဲ ဒ
့ ါက"

သားကိုၾကည့◌ပီ း◌ျပည့◌◌
ံ က
ု တစားဟားေ◌အာ◌ယာ

"စကင္◌းသားက အလည္ေ◌လးပဲ က"

စကသူ႔ကိုေ◌မာ့ၾကည့◌ေ
္ ◌နတဲသ
့ ားဆံ ပင္ေ◌လးေ◌ တကိုသပ္ေ◌

ပးရင္◌းၿပံ ◌းဳ ေ◌ေနတာ့

" ေဖဖက သားတိ႔

ု နဲ႔အတူတေ
ူ မနခ် ငိ ႔လားဟင္"

စက်ကွာပ် က္ေ◌တာ့သုတကေမနသာ။ကမာၻတိ႔
ု ကအလုပၿပီ ။

မၿပီ း င
ုိ စီ း င
ုိ ေ
္ ◌ေ တမးေ◌တာ့မွာ◌ျဖစည္။

"ကမာၻမင္◌းပါပါးက မင္◌းေ◌ေဖဖကိုစိတ္ေ◌ကာက္ေ◌နတာ၊အဲ ့

ဒါေ◌ၾကာင့◌င္◌းတိ႔
ု နဲ႔အတူလာေမေနသးတာ"
 "ဟုတားေ◌ေဖဖ"

"အင္◌း၊ဟုတယားရဲ ႕ သားပါပါးေကေဖဖ့ကိုစိတေ
္ ◌ကာက္ေ◌န

တာ"

" အာ◌္"

သုတကတစ်ိ ံ◌းု ၿငိမ္ေ◌နတဲဦ

့ းတ မဲ ကိုၾကည့◌ပီ းအားနာ သား

ပံ ◌ရ
ု ကာ

"ဟိ ု ကမာၻဒါကမင္◌းဘိုးဘိုး"

"ဘိုးဘိုး၊သားဘိုးဘိုးလား"

" အးေ◌ပါ ့ က၊မင္◌းမွာဘိုးဘိုးလည္◌းရွိ တယ္"

ဦးတ မဲ ကသူေ႔◌ျမးကိုၾကည့ ◌ာမ် ကည္ေ◌လးစမ္◌းစမ္◌း◌ျဖ

စ္ေ◌နသည္။ေကလးကစကိ ေ◌ တေ႕ တ႕ခ် င္◌းစိ မ္◌းေမေနတာ့ ဝမ္◌း

သာေ◌နပံ ◌လ
ု ည္◌းရသည္။

" မး ဘိုးဘိုးဆီ လာပါဦး က"

သားကစကိ တစ် က္ေ◌မာ့ၾကည့ ◌ည္။

"သား ဘိုးဘိုးဆီ သားလိက

ု ္ဦး၊ဘိုးဘိုးကလည္◌းသားကိုခ်စရာေ◌ကာ

င္◌းလိ႔
ု တဲ၊့ သားနဲေ႔ တ႕ခ် ငေ
္ ◌နတာ"

"ဟုတ"္

သားကစက္ေ◌ပၚကဆင္◌းကာ ဦးတ မဲ ဆီေ◌လ်ာွ ကား၏ေ◌ သးက

စကားေ◌◌ျပာတာထငည္။သားကသူတိ႔
ု သားအဖကိုစိမ္◌းေမန။ေ◌ေဖဖ

ကသားကိုၾကည့ ◌ာ မ် ကည္ေ◌ တနဲ႔ၿပံ ◌းဳ သည္။သားေ◌မးသမ်ွ

ကိုေ◌ေဖဖကစိ တွ ွ ဲ႔အကုန◌ျပန
္ ေ◌◌ျေဖတာ့
္ သားကလည္◌းေ◌

ပ် ာ◌္ေ◌နသည္။

◌ျပည့◌◌
ံ က
ု စကကွည့ ◌ာ

"အ ိ ပိ ႔က ာွ ◌ျပနေ◌ရာက္
္ ေ◌နတာၾကာၿပီ တဲလ
့ ား"

"အင္◌း"

စက္ ညကသုတနဲ႔ဖုန◌းေ◌◌ျပာထားၿပီ
္ းၿပီ မို႔သိသင့ေ◌လာက္ေ◌

တာ့သိထားသည္။အရိ ပဲ ႔သားေကဈးသင့ ◌ဲ တိက

ု န◌းတစန
္ ◌းဝယ
္

ပီ းေ◌နၾကသ ဲ ။သုတတိ႔
ု သားအဖသံုးေ◌ယာကအ ိ ပိ ႔နဲ႔မ

နီးေမဝးကတိက
ု န◌းတစ
္ မွာငွားေ◌နၾကသည္ေ◌◌ျပာ၏

"အစကတည္◌းကဘယိ မွ ထက သားပဲ ဒီမွာပဲ ေ◌နၾကတာလား"

◌ျပည့◌◌
ံ ေ
ု အမးကိုသုတကဝင္ေ◌◌ျဖသည္။

"မဟုတ းေ◌ဒါကာ၊ဒီကို◌ျပ လာခငထိစငာပူမွာေ◌နၾက

တာပါ"

" အာ◌္၊ဒါဆိုChildbirthကိုစငာပူမွာလုပဲ တာေ◌ပါ ့"

"ဟုတါတယ္ေ◌ဒါကာ၊စငာပူကprivateေ◌ဆးရံ ◌တ
ု စံ ◌မ
ု ွာပါ"

◌ျပည့◌◌ ု အ ိ ပိ ◌ျပ ာွ ေ◌ တေ႕စခ် ငဲ ထဲထိပံ ◌းု ကျဖစ

ံ က

ည္။အရိ ပွာစကိ ယ္ဝ ါ သားတာေ◌တာင္◌ျပည့◌◌

ံ ေ
ု ◌◌ျပာလိ႔
ု ပဲ စ

ကိရတာ◌ျဖစည္။ဒါေ◌တာင ိ ပ ပည့◌◌
ံ က
ု ိုေမ◌ျပာဖို႔ပိ တ္

သားေ◌သးသ ဲ ။◌ျပည့◌◌
ံ က
ု အ ိ ပ တကိေတကာင္◌းသလိည
ု

ည္◌း တားသည္။
 "အ ိ ပ တကကဲခဲ့မွာပဲ "

"ဟုတဲ ေ◌ဒါကာ၊ဒါေ◌ပမယ့ ◌ ိ ပံေ◌ကာင္◌းပါတယ္၊အဲ ဒ

့ ီေ◌

ဆးရံ ◌မ
ု ွာUSကပါရဂူႀကီးေ◌ေ တရာက္ေ◌နတာနဲ႔တိက
ု ိ ငားတယ္၊

သူတိ႔
ု ကိုယိ ငဲအ ိ ပိ ခဲ စိပ္ေ◌ပးခဲ့ တာ၊ဟိ ု အ ိ ပလည္◌းေ◌ယာ

က်ၤ◌ားေ◌လးကိုယ္ဝနေ◌ဆာင္
္ ◌ျဖစ္ေ◌ေနတာ့ သူတိ႔
ု ပိုၿပီ းဂ ု စိုက္ေ◌

ပးၾကတယ္"

စကမ် ကွာလႊ◌ဲသည္။အရိ ေပပၚသူ႔ဘကတာဝနေ◌

္ တပ် က္

ကကဲ သည္။အရိ ပ္ေ◌ဘးမွာသုတတစ္ေ◌ယာကွိေ◌နခဲ့ လိ႔

ု သာေ◌

တာ◌္ေ◌တာ့၏သုတကစကိ ၾကည့ ◌ာ

"ဟိ ု အရိ ပ္ေ◌နာက္Bossတိေ

ု ႔တာက္ေ◌လ်ာွ ကိ ကွာေ◌နတာကို ကၽ

နေ◌တာ◌
္ ိ ႔သိပါတယ္၊ဒါေ◌ပမယ့◌္ အ ိ ပ!"

◌ျပည့◌◌
ံ က
ု စကိ စိ ေတကာင္◌းသလိၾ
ု ကည့ ◌ည္။စကနႈတ

မ္◌းကိုတင္◌းတင္◌းေ◌စ့ၿပီ းေ◌ခါင္◌းတစတတိမ့◌၏
္ သူေသ

ဘာေ◌ပါကါသည္။အ ိ ပ ႔ကိုစိတာၿပီ းတမင န◌းေ◌နခဲ

္ ့ တယိ

တာ။

"ၿပီ းေ◌တာ့ တာဝ ဆ

် ရာဝ ကီးေ◌ တကအစ အရိ ပဲ ႕privacyကိုဖံုး

ကယားေ◌ပးၾေကတာ့bossတိ႔
ု ရွ ာရခ ကားတာပါ"

◌ျပည့◌◌
ံ က
ု သုတဘက္◌ျပ ည
ွ ့ ◌ာ

"ဒါနဲ႔မင္◌းတိ႔
ု ဒီကိုဘယ်ိနေ◌လာက္
္ ◌ျပ ာၾကတာလဲ"
 "ဟိ ု ေ◌◌ျပာရ င ိ ပိ ယ္ဝန5လထဲ
္ မွာ ကၽနေ◌တာ◌
္ က
ီ ိုခဏျပန ္

လာေရသးတယ္၊ ကၽနေ◌တာ့
္ ◌မ်ိဳးသမီ းသဲသဲမွာ ကၽနေ◌တာ◌ဲ
္ ႔ရ

တဲက
့ ိုယ္ဝ ယားရလိ႔
ု ပါ၊အဲ ဒ သဲ
့ ါေ◌ၾကာင့ြ ◌ၽနေ◌တာ◌ဲ
္

နဲ႔လကွတာထိုးဖို႔ျပ ာခဲ့ ရတယ္၊ၿပီ းမွအ ိ ပီ◌ျပ ားရတာ"

သုတကစကဲ႔ျပည့◌◌
ံ က
ု ိုတစွည့◌ၾ
ီ ကည့ ◌ည္။စကိ ႔ၿငိ

မ္ေ◌ေနတာ့မွစကား◌ျပ က္၏

"အရိ ပ္ေ◌က်းဇူးေ◌ တက ကၽနေ◌တာ့

္ ◌နီးမိ သားစုေအပၚမွာလည္◌း

အမ် ားႀကီးရွိ ေ◌ေနတာ့ ဇနီးကလည္◌း ကၽနေ◌တာ့

္ ကိုသူ႔အနားရွိ ေ◌စခ်

င္ေ◌ပမယ့ေ◌◌ျပာသာဘူးေ◌ပါ ့၊အ ိ ပ စယ ကေၡရာက္ေ◌နတာလ

ည္◌းသိေ◌ေနတာ့အ ိ ပီ ကၽနေ◌တာြ◌ားေ◌ေနပးမွ
္ ◌ျဖစွာဆိုတာ

သူ႔ကိုေ◌သခ် ာရွ င◌
္ း◌ျပရတယ္၊ဟိ ု အ ိ ပလည္◌း ကၽနေ◌တာ့
္ ◌နီး

အ တကိ အပဲ အသံ◌းု စရိ တိ ဟိေ

ု ကနလွမ္◌းပိုေ႔ပးပါတယ္၊အဲ ဒ
့ ါ

နဲ႔ ကၽနေ◌တာ◌
္ ိ ပီ◌ျပ ားတယ္၊အ ိ ပလည္◌း ကၽနေ◌
္

တာ◌ ကေၡရာကိ င္◌းအၿမဲ ကူညီေ◌ပးခဲ့ တာပါပဲ "

◌ျပည့◌◌
ံ က
ု ေ◌ခါင္◌းတစတတိမ့ ◌ာ

"မင္◌းအ တကည္◌း ခကဲခဲ့မွာပဲ "

"ဟုတဲ နည္◌းနည္◌းပါ၊ ကၽနေ◌တာ့

္ ◌နီးမွာကတစ ခု ဆိုရင္

သူ႔မိ သားစုရွိေ◌သးတယ္ေ◌လ၊သူ႔အမ်ိဳးေ◌ တလည္◌းရွိ တယ္၊အရိ ပွာ

ေက်တာ့တစ္ေ◌ယာကည္◌း◌ျဖစ္ေ◌နတာရယ္၊ေ◌နာကပီ းသူမ်ား င
ု ိ ံႀ

ကီးမွာ၊နာနီေ◌ တဘာေ◌ တရွိ ရင္ေ◌တာင ရင္◌းတစ္ေ◌ယာေကတာ့

သူ႔အနားရွိ ေ◌နေမွလ၊အဲ ဒ
့ ါေ◌ၾကာင့ြ ◌ၽနေ◌တာ◌ရိ
္ ပားမွာသူမီး

ြဖားၿပီ းတဲအ
့ ထိေ◌ေနပးခဲ့ ပါတယ္၊ ကၽနေ◌တာ့
္ ◌မ်ိဳးသမီ း မီ းြဖားခါနီး

လာေ◌တာ့ ကၽနေ◌တာ◌
္ ကီ ို◌ျပ ာ ပနေ◌ရာ၊ဟိ
္ ု အရိ ပဲ ႔ေကလးအ

တက္nurseေ◌ရာနာနီေ◌ရာစီ စဥ္ေ◌ပးခဲ့ ပါတယ္၊ကမာၻႀကီး6လသားရွိ မွ

အ ိ ပိ ကၽနေ◌တာ◌္
္ ◌ျပ ားေ◌ခၚတာ"

စကစား ပဲ ေ◌ပၚကိုလက္ေ◌ထာကာသူ႔မ် ကွာကိုလကွစက္

နဲ႔ြပတပီ းသက်င◌
္ းရွ ကီးခ် သည္။◌ျပည့◌◌
ံ က
ု စကခံ ◌းု ကိုအားေ◌ပး

သလိပ
ု ုတေ
္ ◌ပးရင္◌းသက်င◌
္ းခ် သည္။ေ◌ေဖဖကသူ႔ရ ငငဲကသား

ကိုၾကည့◌ပီ းမ် က တိ ႔မ င
ုိ ္။

" ေဖဖ့ ဘိုးဘိုးကဘာလိ႔

ု မ် က ဏခဏေက်နတာလဲဟင္"

သားေကေဖဖ့ရ ငငဲေကနသူ႔လက္ေ◌လးနဲေ႔ေဖဖ့ကိုမ်က ိ

သုတေ
္ ◌ပးေ◌နသည္။သားကတ တယည္။စကိ သူေ႔ေဖဖပါ

လိေ
ု ႔◌ျပာတာနဲ႔ ေ◌ေဖဖလိ႔
ု တန◌းေ◌ခၚသည္
္ ။ေ◌ေဖဖ့ကိုလည္◌း

ဘိုးဘိုးလိ႔
ု တန◌းေ◌ခၚတာပင္
္ ။ေ◌ေဖဖကသားကိုငံ◌ေ
ု ႔မႊးၿပီ း

"ဘိုးဘိုးေက◌ျမးကိုခုေမွ တ႕ေရတာ့ ဝမ္◌းသာလိေ

ု ႔ပါ ့ေ◌◌ျမးေ◌လး

ရဲ ႕၊ေ◌◌ျမးေကရာဘိုးဘိုးတိ႔
ု နဲ႔ထပ္ေ◌ တ႕ခ် င္ေ◌သးလား"

"ဟုတဲ ဘိုးဘိုး"

ဦးတ မဲ ေက◌ျမးကိုၾကည့◌ပီ းေ◌ေက်က်နပပကီးၿပံ ◌းဳ သည္။ၿပီ း

တာနဲ႔မိုးမာ ိ မ် ကိ ပစ်ကွမ္◌း◌ျပတာနဲ႔ မိုးမာ သုေတ

ရွ ႕chequeလကွတစ္ေ◌စာေင်ပးသည္။ဦးတ မဲ ကသုတဘကွည့◌္

ကာ

"စိ တင
ွ ◌
္ းရွ င◌
္ းနဲ႔ လကံပါေ◌မာငင္၊အရိ ပဲ ေ႔◌ျမးေ◌လးကိုခုခ်ိန ္

ထိကူညီေ◌စာင့◌ေ
္ ◌ရွ ာက္ေ◌ပးထားတဲအ
့ တကည္◌း ေ◌မာငင့ ◌ိ ဦး

တိ႔
ု ေကက်းဇူးတငါတယ္"

"ဟိ ု အဲ လ
့ ိမ
ု ဟုတါဘူးဥကၠ႒ႀကီး၊ ကၽနေ◌တာ◌
္ ညီခဲ့တာေ◌ တက

ေ◌ပၚကူညီခဲ့တာေ◌ တနဲ႔ယွဥ ငာမွမဟုတါ

အရိ ပၽနေ◌တာ့
္

ဘူး၊အ ိ ပခု ခ်ိ ိ ကၽနေ◌တာ◌

္ ိ အပိ င္◌းကူညီေ◌ပးေ◌နရတုန◌း
္

ပါ၊ ကၽနေ◌တာ◌ကခံ
္ ပါေရစနဲ႔"

"ဒါက အရိ ပဲ ႔မဆိုငါဘူး၊ဦးတိ႔

ု ေကမာငင့ ◌ိ သပပ္ေ◌က်းဇူးဆ

ပဲ ေသဘာပါပဲ ၊မင္◌းလည္◌း မင္◌းမိ သားစုေအပၚတာဝနေ◌က်

္ ရဦးမွာေ◌

ပါ ့၊စိ တင
ွ ◌
္ းရွ င◌
္ းနဲ႔လကံလိက
ု ါ၊ေ◌နာကကူအညီလို ငည္◌းဦး

တိ႔
ု ကိုအခ်ိ ေ ြ႐းေ◌◌ျပာပါ၊မင္◌းရဲ ႕ ု ိ းသားမႈကိုဦးတိ႔
ု ကအသိအမွ

တ္◌ျပဳတဲေ
့ သဘာပါပဲ "

"ဟိ ု ေ◌က်းဇူးတငါတယင်၊ဒါေ◌ပမယ့◌"္

စကသုတကိုစိုကကည့ ◌ာ

"ယူထားလိက
ု တ၊မင္◌းေ◌ယာကၡေမ တကိုလည္◌းမင္◌းပဲ ေ◌ထာက္

ပနေ႔ပးေ◌နရတာမလား"
္

"ဟိ ု ဟုတဲ boss၊ ကၽနေ◌တာ့

္ ◌ေ္ ◌ယာကၡေမ တကသ ် ငက္

မွာေ◌နၾကတာပါ၊ ကၽနေ◌တာ့
္ ◌မ်ိဳးသမီ းမွာ ေ◌မာင္ေ◌လးတစ္ေ◌ယာ
က္ေ◌တာ့ရွိတယ္၊ ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ေ္ ◌ယာေကပါ ့၊သူကလည္◌းသင

န◌းေ◌
္ တဘာေ◌ တတက္ေ◌နေရတာ့ေ◌လာေ◌လာဆယ္ေ◌ယာကၡေမ တ

ကို ကၽနေ◌တာ◌ဲ
္ ◌ျပ ကည့◌ေ
္ ◌ပးေ◌နရတာ၊ဟိ ု ကၽနေ◌တာ◌လ
္

ည္◌းအစကတည္◌းကတစ္ေ◌ကာင္◌ႂ ကကိ ေ◌တာ့ေ◌ယာကၡေမ တက

ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ေိ ဘ တလိပ
ု ါပဲ ၊ ကၽနေ◌တာြ◌ၽမ္
္ ◌း ကၽမ္◌းက်င္

က်င ပတဲ အလု ပလည္◌းကားေ◌မာင္◌းတာတစ ပဲ ရွိတာဆိုေ◌

တာ့ အခု တကၠစီပဲ◌ျပနေ◌မာင္

္ ◌းေ◌နတယ္၊ေ◌ယာကၡေမ တက်န◌းမာေ◌
္

ရးေမကာင္◌းတဲအ
့ ခါမ်ိဳးဘာမ်ိဳးဆို အ ိ ပီကပဲ ခုခ်ိ အ
ိ ကူအညီယူေ◌နရ

တုန◌းပါ"
္

"ရတယ္၊မင္◌းအကူအညီလိရ
ု ငိ းမာ ိ အခ်ိ ေ ြ႐းေ◌◌ျပာထားလိ႔
ု ရ

တယ္၊မင္◌းေ◌ယာကကဘယွာသငန◌းတက္
္ ေ◌နတာလဲ"

"ဟိ ု ာွ လာတက္ေ◌နတာပါboss၊သူ႔သူငယ်င္◌းေ◌ တနဲ႔ေအ

ဆာငွားေ◌နၾကတာပါ၊မ ွ စမွဆယန◌းေ◌အာငားေ◌တာ့
္ ေ◌

လာေ◌လာဆယ ငန◌းေ◌
္ တတက္ေ◌နတာပါ၊သူလည္◌းအလုပ္ လု ပ

ကည့ ◌ယိ လိ႔

ု "

စကမိုးမာ ကိ လွည့ ◌ာ

"သူေ႔ယာကအ တက္ က ိ တစန◌းစီ

္ စဥ္ေ◌ပးလိက
ု ္၊တစ္◌ျခားလို

အပာေ◌ေ တရာ"

"ဟုတဲ ပါ boss"
 "အဲ ဒ
့ ီေကလးအ တကိ အပဲ သငန◌းေ◌
္ တမင္◌းပဲ ◌ျပ စ
ီ ဥ္ေ◌ပး

လိက
ု ္"

"ဟုတဲ ပါboss"

သုတကပါးစေပဟာင္◌းသားနဲ႔ စကိ ၾကည့ ◌ာ

ု oss အဲ ့ အဲ ေ
"ဟိB ့ ◌လာကကီးအထိ!"

"ရတယ္၊အဲ ဒ
့ ီအစားငါ ့ကိုသားနဲ႔ခဏခေဏ တ႕လိ႔
ု ေရအာငင္◌းစီ စ

ဥ္ေ◌ပး"

"ဟုတ္ ဟုတဲ ပါboss၊စိ တ်ပါ၊အ ိ ပအခု ကုမၸဏီေအသးေ◌လးတ

စ မွာမနေ◌နဂ်
္ ာလုပ္ေ◌နပါတယ္၊ဟိ ု ၿပီ းေ◌တာ့သူ႔ရံ ◌းု ဆင္◌းခ်ိ ေည

န5နာရီ မွပါ၊ကမာၻတိေ
ု ႔က်ာင္◌းက3နာရီ ခဲ ဆိုဆင္◌းပါၿပီ ၊ ကၽနေ◌
္

တာ◌တကၠစီေ◌မာင္◌းရင္◌းသူတိေ
ု ႔က်ာင္◌းဆင္◌းခ်ိ မွီ အပို႔အႀ

ကိဳေ◌န႔တိင
ု ◌
္ းလုပ္ေ◌ပးရတာပါ၊အရိ ပံ ◌းု ဆင္◌းခ်ိ ေ န5နာရီ မထိုးခင္

အထိ bossနဲ႔ကမာေၻ တ႕လိ႔

ု ရပါတယ္"

စကသုတကိုစူးစိုကကည့ ◌ည္။ဒီေ◌လး ွ စ တင္◌းBossကပိုလ

ည္◌းၾကည့◌ေ
္ ◌ကာင္◌းလာသလိ၊ု ပိုလည္◌းေ◌ၾကာကိ ေ႔ကာင္◌း

လာေ◌နသည္။သုတကစကိ မရဲ တရဲ ၾကည့◌ပီ း

ု ◌လboss၊အခု ေ◌လာေ◌လာဆယရိ ပဲ ေ႔ တ႕လိ႔

"ဟိေ ု မေရသးဘူး

ဆိုတာေကလ အ ိ ပbossေအၾကာင္◌းေအ◌ျပာမခံ ေ◌သးလိ႔

ု ပါ၊

bossနဲ႔ ကၽနေ◌တာ◌ခု
္ လိဆ
ု ကယ္ေ◌နတာသူသိ ငစ္ေ◌နရာရာ

ကို ထ ပ ကားမွာစိုးလိ႔
ု ပါ၊အခု ေ◌လာေ◌လာဆယ္ေ◌တာ့ကမာၻ
နဲ႔ပဲ အ ငံ◌းု ရင္◌း းွီ ေ◌အာင္ေ◌ေနပးလိက
ု ာပိုေ◌ကာင္◌းမလား

လိ႔
ု ပါ၊ ကၽနေ◌တာ◌ရိ
္ ေပ◌ျခေအနၾကည့◌ပီ းbossကိုေ◌◌ျပာ◌ျပ

ပါ ့မယ္၊အ ိ ပိ ပာလည္◌း bossကိုေ◌ပးခဲ့ ပါ ့မယ္boss၊ေ◌လာေ◌လာဆယ္

အရိ ပ္ေ◌ရွ ႕ကို ထက ပပါနဲ႔ဦးေ◌နာ◌္၊ဟိ ု ကၽနေ◌တာ့

္ ◌ိ တစ်ိဳးမထ

ငါနဲ႔ ကၽနေ◌တာ◌"
္

"ငါသိတယ္"

"ဟုတဲ ပါ boss၊ကမာၻ႕ကိုေ◌တာ့ ကၽနေ◌တာ◌ပဲ

္ ၾကည့◌ေ
္ ◌◌ျ

ပာထားလိက
ု ါ ့မယ္"

"အင္◌း"

သုေတပးတဲလ
့ ိပာေ◌လးကိုစကိ ကကည့◌ေ
္ ◌နမိ သည္။မင္◌းကို◌ျပန ္

ရွ ာလိေ
ု ႔ တေ႕နတာေ◌တာငယခ်ိ ေ
ိ ◌စာင့◌ဦးမွာလဲအရိ ပ္။
<<<<<<<
>>>>>>>
"သူ႔မွာအခ်ိ နေ◌ေ
္ တပါလိ႔
ု ခု ခ်ိ ရ
ိ ွ ာေ◌နတာေ◌နမွာေ◌ပါ ့"

"အဲ လ
့ ိလ
ု ည္◌းမဟုတ းေ◌လ ကာ၊သူ႔ကိုလိက
ု ပ္ေ◌နတဲေ
့ ◌ယာ

က်ၤ◌ားမိ န◌းမ
္ ု ိ ကကိ ေ႔တာငကု း၊ဒါေ◌ပမယ့ ◌ ခု ခ်ိ လ
ိ ူ

ပ်ိဳႀကီးလုပ္ေ◌နတာဘာအ တကဲ။သူ႔အြ႐ယိ အခု 3 0တာ့အသာေ◌

လးေ◌က်ာ◌္ေ◌နၿပီ ၊အိ မ္ေ◌ထာင္◌ျပဳလိ႔

ု ေအကာင္◌းဆံ ◌းု အြ႐ယိ ေ႔

တာင္ေ◌◌ျပာလိ႔
ု ရတယ္၊ဒါေ◌ပမယ့◌္ သူမင္◌းကိုတစယ် စိ ႔!"

" တာ◌္ေ◌တာ့သုတ၊သားၾကား သားမယ္၊သူေအဖ စ

ွ ္ေ◌ယာကိ ခ်

င္ေ◌နတာမင္◌းလည္◌းသိရဲ႕သားနဲ႔ တိးု တိးု ေ◌◌ျပာစမ္◌းပါ"

 "သူေအဖ စ
ွ ္ေ◌ယာကိ ခ် ငေ
္ ◌နလိ႔
ု ပဲ ငါအခု မင္◌းကိုေ◌◌ျပာေ◌နရ

တာေ◌ပါ ့၊သူတိ႔
ု သားအဖကို မင္◌းဘယခ်ိ ိ ခဲ ထားဦးမွာလဲ"

"ငါ ့ဘဝနဲ႔ငါ ေ◌အးေ◌အးခ် မ္◌းခ် မ္◌းေ◌နပါေရစသုတ၊ေ◌နာက္

သူ႔ေအၾကာင္◌းေ◌ တသားေ◌ရွ ႕ေမ◌ျပာမိ ေ◌စနဲေ႔နာ◌္"

သားကဧည့◌န◌းၾကမ္
္ ◌း◌ျပငွာအသစ္ဝယာတဲသ
့ ူ႔အ ု ပ္ေ◌ တ

နဲ႔ထိုငေ
္ ◌ဆာ့ေ◌နသည္။တစိ မံ◌းု လည္◌းသူေ႔ဆာ့စရာေ◌ တနဲ႔ျပ

ည့◌ေ
္ ◌ေနတာ့တာ◌ျဖစည္။ပိုေ◌နတဲအ
့ ခန◌းဆိ
္ ုသူ႔အ ု ပ္ေ◌ တအ တက္

သီးသန႔ထားေ◌ပးရ၏ေ◌တာ◌္
္ ေ◌သးသည္။သားကသူတိေ
ု ႔◌ျပာေ◌နတဲ ့

ဆီ မွာအာရံ ◌ေ
ု မရာက္။

ကမာၻ႕ကိုစိုး ိ မလိလ
ု မ
ွ ္◌းၾကည့◌ေ
္ ◌နတဲအ
့ ိ ပိ ၾကည့◌ပီ းသု

ေတခါင္◌းခါသည္။မင္◌းကသာ◌ျဖစ် က္ေ◌နတာ။မင္◌းသားကျဖင့◌္

သူ႔ေဖအကိုခ်စိ ကာမွတု ိ ႔။' ေဖဖ ေ◌ေဖဖ'နဲေ႔နတာပဲ ။အဟ

မ္◌း!

"ဒါေ◌ပမယ့ ◌ည္◌း ကာBossကဟိအ

ု မ်ိဳးသမီ းနဲေ႔စ့စပားတာလ

ည္◌းဖ် ကိ ကာပဲ မို႔လား၊ၿပီ းေ◌တာ့boss motherႀကီးလည္◌းေ◌လ်ာွ

သားပါၿပီ ကာ၊ငါလည္◌းတစ်ိ န◌းကbossကိ

္ ုမျပတားဘူးလိ႔
ု ထင္

ခဲ့ ဖူးတာပဲ ၊ဒါေ◌ပမယ့ ◌ခု bossၾကည့◌တာမင္◌းတိ႔

ု သားအဖကိုေမ

တေ႕ တေ႕အာငွာမယ့◌◌
ံ ႀ
ု ကီးေ◌နာ◌္၊ဒါနဲ႔မင္◌းေကရာbossကိုစိတ္

နာေ◌ေနသးတာေ◌သခ် ာလိ႔
ု လား"
 ဲ ထပပတတ်င္ေ◌တာ့ဘူးသုတ၊ငါ
"ဘယိ ပဲ ◌ျဖစ္◌ျဖစ္၊ငါသူန႔

ခံ စားခဲ့ ရတာေ◌ တ ငါအသိဆံ◌းု "

စိ တ်က္ေ◌နတဲအ
့ ရိ ပ် ကွာေ◌လးကိုသုေတသခ် ာၾကည့◌သ
ိ ည္။အ

ိ ပည္◌းခု ဆို28ထဲေ◌ရာက္ေ◌နၿပီ ဆိုေ◌တာ့မ်ကွာေ◌လးကပိုၿပီ းရင့◌္

က်ကာတဲပ
့ ံ ◌ေ
ု ◌ပါကာသည္။ေ◌န ုိ ငားတာလည္◌းပါမွာေ◌ပါ ့ေ◌

လ။လူပံ◌ေ
ု ◌လးေကတာ့အ ငိ ပဲ ◌ျဖဴ ◌ျဖဴ ေ◌သးေ◌သးပါပဲ ။အသားအရ

ေ တာ့ပိုၿပီ းေ◌ြဖးလာသလိပ
ု င္။

"ဒါနဲ႔bossလည္◌းအ ငထက္ေ◌တာငိ ၾကည့◌ေ

္ ◌ကာင္◌းလာတ

ု ဲ"
ယသိလား၊ပိုလည္◌းေ◌ၾကာကရာေ◌ကာင္◌းလာသလိပ

အရိ ပ် ကွာရဲ ခနဲ◌ျဖ စားၿပီ းမ် က္ေ◌တာငွည္ေ◌ တကိုမလိအ

ု ပဲ တ

စ် တ်တတည္။ေအ◌ျပာသာမခံ တာ bossပိုေ◌ခ် ာေ◌နတယ္ေ◌◌ျပာ

တာနဲ႔ရွ က္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။

"မင္◌းနဲေ႔ တ႕လာလိ႔
ု လား"

"ဟိ ု ေမ တ႕ပါဘူး၊ငါကပဲ လမ
ွ ္◌း◌ျမငိ ကာပါ"

သုတကအ ငလည္◌းၿမိဳ႕ထဲတကၠစီပတ္ေ◌မာင္◌းေ◌တာ့bossကို◌ျမ

ငဲ အခါ◌ျမငတတည္။ၿပီ းေ◌တာ့bossလူေ◌ တသူတိ႔

ု ကိုရွာေမ

တ႕တာကသုတကအၿမဲ လိလ
ု ိဦ
ု းထုပ္ေ◌ဆာင္◌းထားတာလည္◌းပါမည္။

အ ိ ပိ ပဲ ဦးစားေ◌ပးလိက
ု ွာေ◌နၾကတာလည္◌းပါလိမ့◌ည္။◌ျပီ းေ◌

တာ့သူတိ႔
ု ဒီမွာ◌ျပနေ◌ရာက္
္ ေ◌နတယိ တာလည္◌းေ◌ တးမိ ၾကပံ ◌ေ
ု မ

ပၚ။ေ◌နာကပီ းသုတကမိ န◌းမရၿပီ

္ းဝလာတာေ◌ၾကာင့ ◌ည္◌းပါလိမ့◌္
မည္။bossနဲ႔ထိပိ က္ေ◌ တ႕တုန◌းေကတာင္
္ bossနဲ႔ကိုမိုးမာ သုတ

ကိုေ◌ၾကာငကည့◌ေ
္ ◌နၾကတာ◌ျဖစည္။

ကိုမိုးမာ လည္◌းbossမနေ◌နဂ်
္ ာလိ႔
ု ေမ◌ျပာရဘူး။မ် ကွာကအၿမဲ

လိလ
ု ိခ
ု ကနေ◌နတာပင္
္ ။ေ◌ယာကလု ပ ကလူေ◌ၾကာကတာ

နဲေ႔ တ႕ဦးမည္။ေ◌ယာက က ိ ေ◌◌ျပာင္◌းလာမယ့◌ေ

္ ◌န႔က်ရင္ေ◌

တာ့သူပါလို ကားမွ◌ျဖစိ မ့◌ည္။ေ◌ယာကကိုေ◌တာ့ေ◌◌ျပာ◌ျပလို

ကသည္။'Bossကမင္◌းအ တ က ိ စီ စဥ္ေ◌ပးထားတယ္' ပာေ◌

တာ့'ကိုအ ိ ပိ ရွ ာလိေ
ု ႔ တ႕ သားၿပီ လား'တဲ။့

ဘာပဲ ◌ျဖစ္◌ျဖစ္bossနဲ႔ျပနေ◌
္ တ႕တာသုတအ တက္ေ◌တာ့ဘုရားမ

ု ဲ ခ် ကကွတသိန◌းတစာေ◌တာ
တာပင္။ဥကၠ႒ႀကီးေ◌ပးလိက ္

င္◌ျဖစည္။အိ မမိ န◌းမဆိ

္ ုခ်ကကွတကီးကိုငပီ းေထတာငသည္။

ၿပီ းေ◌တာ့ေ◌◌ျပာလိက
ု ္ေ◌သးသည္။'ကိုအ ိ ပိ ကူညီရတာမရႈ◌းံ ပါဘူး

လိ႔
ု သဲေမ◌ျပာခဲ့ ဘူးလား'တဲ။့ ဒီမိန◌းမေကတာ့
္ အ ိ ပိ င ပပိတ္

ေမကာင္◌း◌ျဖစ္ေ◌အာင္။

"ငါေ◌◌ျပာတာၾကားလားသုတ"

"ဟင္!မင္◌းဘာေ◌◌ျပာလိက
ု ာလဲ"

"ဒီအပတိတကားကိုဘုရားလိက
ု ိ ႔မလိ႔
ု ၊မင္◌းတိ႔
ု သားအေဖ တ

လိက
ု ကမွာလားလိ႔
ု "

"ဟိ ု မင္◌းတိ႔
ု သားအဖပဲ သားလိက
ု ါ၊ငါတိ႔
ု မိ သားစုသ ် ငားဦးမ

ယ္ေ◌လ၊ၿပီ းခဲ့ တဲအ

့ ပတလည္◌းမ သားလိက
ု ဘူး"
 "အင္◌း၊ငါလည္◌းသားကဘုရား သားခ် င ယိ လိ႔
ု ၊ေ◌နာကပတွ

ပဲ သ ် ငိ က ယ္"

" အးပါ ကာ၊မင္◌းလည္◌းေ◌ရာက းေ◌နတာပဲ ၊ရပါတယ္"

" ဒေၚဒၚတိ႔
ု အ တက္ လက္ေ◌ဆာင္ဝယ္ေ◌ပးလိက
ု ္ဦးမယ္"

"ရတယ္၊မင္◌းတိ႔
ု သားအဖလိက
ု ဲ အခါမွ ဝယ္ေ◌ပးလိက
ု ါ"

"ဒီလိလ
ု ည္◌း ဘယ တါ ့မလဲ"
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"သားကဘယ္ေ◌ရာ ကားတာလဲ"

ဒုကၡပါပဲ ။ဘုရားကအျပ ားအ တကိ အပာေ◌လးေ◌ တJSမွာ

ခဏဝင္ဝယိ ကာ◌ျဖစည္။သားကအရမ္◌း သက္၏အခု ပဲၾကည့◌္

သူခေဏက်ာခို င◌
္ းရံ ◌ရ ွ ဲ႔ဘယ္ေ◌ရာ ကားသည္
ု ွိ ေ◌သးသည္။ရွိ တိတ

မသိ။သုတတစ္ေ◌ယာကဲသားကိုေ◌ကာင္◌းေ◌ကာင္◌း ုိ ငာ။သူကအျပ

ငည္◌း ထကဲသည္။အား င ရားေ◌လာကဲ သားတတာ◌ျဖစ

ည္။မလိအ
ု ပဲ အျပင္ေ◌ တဘာေ◌ တလည္◌းမ ထက်င္။

သားကိုမ်ကိတစံ ◌းု လိက

ု ွာေ◌ပမယ့ေ◌ တေ႕တာ့ ေ◌ဘးနားက

ေအရာင္◌းစာေ◌ရးေမလးဘကွည့ ◌ာ

"ဒီနားမွာေကလးတစ္ေ◌ယာက္ေ◌ တ႕မိ လိက

ု ား ညီမ"

"အကို႔ ေကလးလား၊ခု ေ◌လးပဲ ဒီအတိင

ု ္◌းတည့ ◌ည့◌ေ
္ ◌◌ျပး သား

တာေ◌ တ႕လိက
ု ယွင◌
့ "္

" က်းဇူး ညီမ"

 သူေမ◌ျပာတဲလ
့ မ္◌းအတိင
ု ◌
္ းအ ိ ပ မနေ◌◌ျပး
္ ထကာရသည္။ဒီ

ေကလးဟာ ဘာလိ႔
ု အဲ ေ
့ ◌လာကဲတင္◌းရတာလဲမသိ။ခေဏေနတာ့တီရွပ္

အဝါေ◌တာက္ေ◌တာက္ေ◌လးနဲ႔သားေ◌နာက္ေ◌စ့ေ◌◌ျပာင္ေ◌◌ျပာင္ေ◌

လးကိုလမ
ွ ္◌း◌ျမငသည္။သားကိုအရပ္◌ျမင့◌◌
္ ျမင့ ◌ တစ္ေ◌ယာေက

ကာက်ီလိက
ု ာလည္◌း◌ျမင္ေ◌နရသည္။စိ တသားထပ္ေ◌ပ် ာ ကား

မွာစိုးတာေ◌ၾကာင့ ◌ားကိုပဲအာရံ ◌စ
ု ိုကားမိ ၏သားကိုေ◌ြပ႕ခ်ီ ထား

တဲလ
့ က
ူ သားကိုငံ◌ေ
ု ႔မႊးၿပီ း

"သားဘယ နဲ႔လာတာလဲ၊ဦးသုတနဲ႔လား"

သားေကနာကွည့◌ပီ း သူ႔ကိုလကႇ◌းိဳ အ ငိ း◌ျပကာ

"မဟုတ းေ◌ေဖဖ၊ပါပါးနဲ႔လာတာ ပါပါး"

သားကိုေ◌ြပ႕ခ်ီ ထားတဲလ
့ က
ူ အ ိ ပက္◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င္◌းလွည့◌္

လာလ်င
ွ ္

ဟင္!

အ ိ ပ စိ ယံ◌းု ေ◌တာင့◌ဲ သားသည္။ကမာၻႀကီးတစ လံ◌းု ရ

ပန႔္ သားသလိပ
ု င္။မ် က္ေ◌တာငစ်တကိ ကိ ႔၊အသကစ္

ိ ဴွလိက
ရႈ◌က ု ိ ေ႔တာင္ေ◌မ့ေ◌နသ ထိ။ေ◌ပ် ာြ ◌န◌းလိ
္ ေ
ု ႔တာ့မဟု

တ္။အံ ဩ
့ လန◌းလိ
္ ႔
ု ျဖစည္။လူပံ◌စ
ု ံ ေကတာ့ သုေတ◌ျပာသလိပ
ု ိုၿပီ းရ

င့ ◌် ကပီ းပိုၾကည့◌ေ
္ ◌ကာင္◌းလာသည္။Formal suitနတ္◌ျပာကသူ႔ပံ ◌ု

စံ ကိုပိုၿပီ းထင္◌းလင္◌းေ◌နသလိပ
ု င္။
 မ် ကံ◌းု ေ◌ တေကတာ့အ ငထကိ ၿပီ းစူးရွ လာ၏သူကလည္◌း

သားကိုခ်ီထားရင္◌းအ ိ ပိ မ် က္ေ◌တာငခတ းစိုကကည့◌ေ

္ ◌နတာ◌ျဖစ္

ု ႔ခၚေရလာကဲ အထိေ◌တာငင္◌း
သည္။သားကသူ႔ကိုေ◌ေဖဖလိေ

ဲ
းွီ ေ◌နၾကၿပီ လား။ဘယခ်ိ တည္◌းကလဲ။သူေ႔ဘးမွာကိုမိုးမာ ႔

ခပ္ေ◌ခ် ာေ◌ခ် ာမိ န◌းေကလးတစ္

္ ေ◌ယာက္။သူတိ႔
ု ေအနာက္

မွာSecurityေ◌ တ ေ◌လးငါးဆယ္ေ◌ယာက္။

သူဒီအတိင
ု ◌
္ းလွည့◌◌
္ ျပ ားလိ႔ ူ လကဲမွာသား
ု မေရသးဘူး။ထိုလ႔

ရွိ ေ◌ေနသးသည္။သားကိုၾကည့◌ပီ း တည့ ◌ည့◌ေ

္ ◌လ်ာွ ကာရင္◌း

"သား"

သားနာမည္ေ◌ခၚကာသူ႔ဆီ ေ◌လ်ာွ ကာသူကိုစက္ေ◌သခ် ာၾက

ည့◌ေ
္ ◌နမိ သည္။ေ◌န႔တိင
ု ◌
္ းနီးပါးသူ႔တိက
ု န◌းေ◌ရွ
္ ႕ သားေ◌ခ် ာင္◌းၾ

ကည့◌◌
္ ျဖစယိ ေ◌ပမယ့◌ေ
ီ ◌န႔က စတစ ဖဴ ေ◌လးနဲ႔ပုဆိုး ကက္

စိ ပတ္◌ျပာေ◌လး တဲဝတားတာ◌ျဖစည္။နတ္◌ျပာေ◌ရာငတၱ

ပါေ◌◌ျခညႇပိ နပ္ေ◌လးကလည္◌းေ◌◌ျေခထာက္ေ◌ြဖးေ◌ြဖးေ◌လး

နဲ႔လိက
ု ကာ။

ေ◌လး ွ စ တင္◌းအမ် ားႀကီးရင့ ◌် ကာပံ ◌ရ

ု သည္။ၾကည့◌

တာတ ငိမငိမဲ ◌ျဖစည္။သူ႔ကို◌ျမငပီ းအနည္◌းငယ ႈပ္

သားတာက လဲလိ႔
ု ။

"သား လာ သားမယ္"
 သူ႔လကဲကသားကိုေ◌◌ျပာင္◌းခ်ီ ဖို႔လု ပိ က်ွ ငားကိုလႊေတ

ပးတာေ◌ၾကာင့◌္

"သားကိုလႊတ္"

"အရိ ပ္"

အသံဩရွ ရွက အရိ ပားထဲ◌ျဖတ္ဝငာသည္။အရိ ပ္ေ◌မာ့မၾကည့◌္

မိ ေ◌အာငတိထားလိက
ု ည္။ဒီလန ဲ ေမ တ႕ခ် င္။သားကသူ႔လ
ူ ႔

င္◌းကိုပဲသိုင◌
္ းဖကားကာ

"ပါပါးေကေဖဖ့ကိုစိတေ
္ ◌ကာက္!"

" တာ◌ပီ သား၊ေမ◌ျပာရဘူး ပါပါးတိ႔

ု ျပ ကမယ္"

" ေဖဖနဲ႔ပဲ ေ◌နမယ္"

ဟင္!ဘယိ ◌ျဖစိ ႔သားက!

"သား ပါပါးတိ႔
ု ျပ ယိ ေ႔◌ျပာေ◌နတယ္ေ◌လ"

သူ႔ဆီ ကသားကိုေ◌◌ျပာင္◌းခ်ီ ၿပီ းေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ ကကဲ လိက

ု

ည္။သားကတစိ ယံ◌းု ေ◌ကာ့ထိုးၿပီ းငိေ

ု ◌တာငိ သည္။

" ေဖဖ့ဆီ၊ေ◌ေဖဖနဲေ႔နခ် ငေ
္ ◌သးတယ္ အီ းဟီး"

သားကသူ႔ ငတ္ေ◌ တကိုထုကာသူ႔ေအပၚေကတာက္ေ◌လ်ာွ ကွ

သ
် ည္။

"အရိ ပ္ ခေဏနဦး"

သူကလည္◌းအရိ ပ္ေ◌နာေကေနတာက္ေ◌လ်ာွ ကိ ကာတာ◌ျဖစ

ည္။သားငိေ
ု ◌နတာကိုဂ ု မစိုကိ င္။Level 3ေကေနလွကားေ◌ တအထပ
ပ္◌ျဖတာကားပါကငက္ ေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ ကကာသည္။သားကိုခ်ီ

ထားရလိေ
ု ႔မာေ◌နတာမွန◌းသတိ
္ မရ။အိ မိ ပဲ ေ◌ရာက္ေ◌အာင္◌ျပ ်

င္ေ◌နမိ သည္။အိ မ္ေ◌ရာကွသာနားလိက

ု ္◌ည္။ေ◌လာေ◌လာဆယ နဲ႔

ေ◌ဝးဖို႔။

"အရိ ပ္ေ◌နဦး"

" ေဖဖ့ အဟင့◌!္ "

အ ိ ပက္ေ◌မာင္◌းတစကိ ဖမ္◌း ဆဲ တာခံ ရသည္။သားကို3လႊ◌ာ

ေကေနတာက္ေ◌လ်ာွ က်ီလာရတာေ◌ၾကာင့ ◌ ဆဲ တာနဲေ႔◌ျေခထာ

က္ေ◌ တက ပည္။ကားပါကငက္ေ◌ရာက္ေ◌နၿပီ မို႔ အနားမွာလူက

လည္◌းတစ္ေ◌ယာကွမျမင္။သူ႔ကိုတည့ ◌ည့◌ေ
္ ◌မာ့ၾကည့ ◌ိ က္

လ်င
ွ ္

"ကိုယင္◌းနဲ႔ စကားနည္◌းနည္◌းေ◌◌ျပာခ် င ယရိ ပ္"

"ဟင့ ◌င္◌း"

သူ႔ဆီ က'ကိုယ္'ဆိုတဲအ
့ သံ◌းု အနႈန◌းကိ
္ ုၾကားလိေ
ု ကတာ့ခေဏ

တာ့ေ◌ၾကာငည္။ကိုမိုးမာ အနားေအ◌ျပးေ◌ရာကာကာ အ ိပ

ကဲကသားကို ဆဲ ခ်ီၿပီ း

"သားဦးနဲ႔ ကားပတ္ေ◌မာင္◌းမလား"

"ဟုတ"္

" နပါေ◌စကိုမိုးမာန ္ ကၽနေ◌တာ◌

္ ိ ႔ျပနေ◌တာ့
္ မွာ"
 မိုးမာ အရိ ပ္ေ◌◌ျပာတာကိုမၾကားသလိလ
ု ု ပာသားကိုေ◌ခၚထုတ္

သားသည္။သားကလည္◌းသူတိ႔
ု အကု ံ◌းု နဲ႔ရင္◌း းွီ ေ◌နပံ ◌ရ
ု သ

ည္။ေ◌ဖႀကီးနဲေ႔ဒၚႀကီးကိုသတိရတာေတာင နဲ႔ပတတမွာစိုး

လိ႔
ု ဲ မွတိက
ေ◌မ့ေ◌မ့ေ◌ပ် ာက္ေ◌ပ် ာက္ေ◌နခဲ့ သည္။အခု ေ◌တာ့သူန႔ ု ိ က္

ဆို ငိ ငည့ ◌ည့ ◌ိ းရသည့ ◌ ဖစည္....

"အ ိ ပိ ယ့ ◌ိ ခေဏလာကကည့◌ ါဦး"

အ ိ ပဒီအတိင
ု ◌
္ းၿငိမ္ေ◌နလ်င
ွ ္

"ကိုယင္◌းကိုေ◌လး ွ စံ◌းု လိက

ု ွာေ◌နခဲ့ တာပါ၊ေ◌ တေ႕တာ့လည္◌း

မင္◌းစိ တိ းမွာစိုးလိ႔
ု ကိုယသိသလိေ
ု ◌နခဲ့ တာပါ၊သားကိုလည္◌းအျပစ္

မျမငါနဲ႔၊သားက ေကလးပဲ ရွိေ◌သးတာမလား၊အားလံ◌းု ကိုယ့ ◌မွားေ◌

တပါ၊ကိုယင္◌းကိုတစ်ိ ံ◌းု ေ◌တာင္◌းပ င

် ္ေ◌နခဲ့ တာပါ"

"ခင်ားအမွားမဟုတါဘူး၊ ကၽနေ◌တာ◌ကမွ
္ ားခဲ့ တာ၊အဲ ဒ
့ ါေ◌ၾ

ကာင့◌္ ကၽနေ◌တာ◌ယ
္ နဲ႔မွထပပတတ်င္ေ◌တာ့ဘူး၊ ကၽ

နေ◌တာ◌ဲ
္ ႔သားကိုေ◌နာကေပ ာွ ကွကါနဲ႔၊မဟုတ ငၽနေ◌
္

တာ◌ထ
ီ က္ေ◌ဝးတဲေ
့ ◌နရာကို ထ ကားမွာ"

"အဲ လ
့ ို ေမ◌ျပာပါနဲ႔၊ေ◌လး ွ စံ◌းု မင္◌းတစ္ေ◌ယာကည္◌းဒုကေၡ

တမ် ားခဲ့ ၿပီ းၿပီ မလား၊ေ◌နာက ပယိ မွ ထ ပက သားပါနဲေ႔

တာ့၊သားကလည္◌းကိုယ့ ◌ားဆိုတာသိၿပီ းပါၿပီ "

"မဟုတ း၊သားက ကၽနေ◌တာ့

္ ◌ား"

"ဒါဆို ဘာလိ႔
ု ကိုယ့◌ာမ ါေ◌အာငွည့ ◌ားတာလဲ"
 ္ ရဲတ ကားသည္။ေ◌မာ့ၾကည့◌ေ
အရိ ပ် ကွာရွိ န◌းခနဲ ္ ◌တာ့ၿပံ ◌းဳ ၿ

ပံ ◌းဳ ႀကီး◌ျပ ကည့◌ေ

္ ◌နတာေ◌ တ႕တာနဲေ႔ဒါသေကထာင္◌းခနဲ ထက္

သည္။

◌ျဖန◌း!
္

အဲ ဒ
့ ါလူကိုေ◌လွာင်ငဦ
္ း။ ု တရက ိ ပ ု ိ က စိမ့ ိ ႔မ

ထငိ ကိ ႔ထငည္။ေ◌ယာက်ၤ◌ားေ◌လးအားနဲ႔ဆိုေ◌တာ့သူ႔မ် က္

ာွ လ ကားသည္။

"စိ တ် သားနာမ ိ ◌ျပနေ◌◌ျပာင္

္ ◌းမွာ"

ေ◌◌ျပာၿပီ းလွည့ြ ◌ကာနဲ႔လူတစိ ယံ◌းု ကိုသူ႔ ငတ္

နဲ႔ ဆဲ ကပစိ ကာ◌ျဖစည္။ေ◌ယာက်ၤ◌ားဆ ဲ ေ◌ေရမႊးနံ႔ျပ

င္◌း◌ျပင္◌းက ာွ ေ◌ခါင္◌းထဲတိးု ဝငာ၏

"ဖယႊတ္"

"ကိုယ အဲ ေ
့ သဘာမ်ိဳးနဲေ႔◌ျပာတာမဟုတ းအရိ ပ္၊ၿပီ းေ◌တာ့မင္◌း ု ိ

ကမ်ွကိုယာေ◌ၾကာင့◌◌
္ ျငိမံ ေ◌နတယိ ႔မင္◌းထငဲ"

ဘာေ◌ၾကာင့ ◌ဲ။အရိ ေပမာ့ၾကည့ ◌ိ ကိလ်င

ွ ္ အ ိ ပိ ◌ျပ က

ည့◌ေ
္ ◌နတဲမ
့ ် ကံ◌းု ေ◌ တရီ ေ◌ဝ႐ႊန◌းလဲ
္ ေ
့ ◌နၾကသည္။

"ကိုယင္◌းကိုခ်စယ္ အရိ ပ္"

အသံကအရိ ပား နားအထိကပ္ေ◌◌ျပာလာတာ◌ျဖစည္။လူတစိ ယ္

လံ◌းု ၾကကီးထလာကာ အသံေ◌ တပါတု ် ငာသည္။ဘာေ◌ တ

လာေ◌◌ျပာေ◌နတာလဲ။
 "လႊတ္ေ◌ပးလိေ
ု ႔◌ျပာေ◌နတယ္ေ◌နာ◌္"

ထိုအခါမွလႊတ္ေ◌ပးတာ◌ျဖစည္။အ ိ ပသံေ◌ တတုနေ◌နတာကိ

္ ု

လည္◌းမထိန◌းခ်
္ ဳပိ ။

"သားကိုအခု ◌ျပနေ◌ခေၚပး"
္

"ဟုတပီ စိ တိ ၿငိမငိမား၊ကိုယခု ပဲသားကို◌ျပနေ◌ခေၚပးမယ္

္ "

ခေဏေနတာ့ သားနဲ႔ကိုမိုးမာန◌ျပန
္ ေ◌ရာက
္ ာသည္။

" ေဖဖ့"

သားကသူ႔ေအဖဆီ ကိုပဲလကွမ္◌းတာ◌ျဖစည္။

"သားပါပါးတိ႔
ု ျပနေ◌တာ့
္ မွာ ဒီကိုလာ"

ကိုမိုးမာ ကဲကသားကိုြဇ တဲေ◌ခၚရတာ◌ျဖစည္။ၿပီ းတာ

နဲ႔သားကိုကားထဲြဇတတင္◌း ဆဲ ထည့◌ စိ ကည္။ၿပီ းမွသူ႔ဘ

က္◌ျပ ည
ွ ့ ◌ာ

" နာေကနလိက
ု ာရင္ တစ ခု လပ
ု စွာေ◌နာ◌္"

"မင္◌းဘာေ◌ေ တလ်ာွ က္ေ◌◌ျပာေ◌နတာလဲအရိ ပ္၊သားပါ ပါေ◌နတ

ယ္ေ◌လ က်စ္!ကိုယလိက
ု း၊စိ တ်ၿပီ း သားလိ႔
ု ရတယ္"

" နာကိ သားနဲ႔လည္◌းထေပ တ႕ရဘူး"

အခု ေ◌တာငားကသူမွသူ◌ျဖစ္ေ◌နသည္။ဘယိ ေ◌ တစည္◌းရံ ◌းု

ထားသ သိ။

"အဲ ဒ
့ ါေကတာ့"

"ေသဘာမတူရငပီ းေ◌ရာ"
 "ေမ တ႕ဘူး၊မင္◌းေမ တေ႕စခ် င ငားနဲ႔လည္◌းထေပ တ႕ဘူး

ရၿပီ လား၊ကားကိုေ◌တာ့ဂ ု စိုက္ေ◌မာင္◌း သားပါ"

ဂ်ိန◌း!
္ ကၽီ!

ေ◌မာင္◌း ထ ကားတဲက
့ ား◌ျဖဴ ေ◌လးကိုၾကည့◌ပီ းစကက်င္◌းခ်

သည္။အ ိ ပ ႔ကိုတစယကီးစိ တာေ◌နတာ◌ျဖစည္။အ င

နဲ႔လံ◌းု ဝမတူေ◌တာ့။သူ႔ပံ ◌စ
ု ံ ၾကည့◌တာၿခိ မ္◌းေ◌◌ျခာက္ေ◌နတာ

နဲ႔မတူ။မင္◌းေမက်နပခ် င◌
္ းကိုယ္ေ◌ခ် ာမ
့ ွာအရိ ပ္။မင္◌းကိုယ့ ◌နားေက

နထပ္ေ◌တာ့ ထက သားပါနဲေ႔တာ့။

ခေဏလးပဲ ေ◌ ထးေ◌ြပ႕ြခင့◌လိက
ု ာေ◌တာင္ ရင ံကထိန◌းခ်
္ ဳ

ပခ ကန◌းသည္
္ ။ကိုယင္◌းကိုဘယ္ေ◌လာကိ လမ္◌းေ◌နခဲ့ ရလဲ။ကို

ယ္ မင္◌းကိုေ◌ရာသားကိုေ◌ရာလကလႊတ းအရိ ပ္။ကိုယင္◌းကိုခ်စ္

တယ္။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
11,January,2021
(Z&U)
"ကမာ ဒီဦးဦးကိုမှတ်မိလား"

သုတေမးေတာ့သားကစက်ကိုေသချာေမာ့ ကည့် ပီ း

"ဟုတ်"

စက်သသားေလးကိုေသချာ ကည့်မိသည်။ဒီေနသားကAll
့ whiteနဲ။Over
့

size T shirtအြဖ ေလးကိုေဘာင်းဘီ အြဖ ေလးနဲ တွ

့ ဲဝတ်ထားသည်။ းဖိ နပ်
ေလးကအစအြဖ ေလး။စက်သားေလးကို ကည့် ပီ းတစံုတေယာက်ကိုေြပး

ဲ့
ေတချင်လာရသည်။စက်နအတူပါလာတဲေ
့ ဖေဖနဲ ြပည့
့ ်စံုကသားကို ကည့် ပီ း

အံ ဩ ဲ ့ လန
့ ေန က၏ေဖေဖကသူနတူ ွ း် တဲသ
့ ားကို ကည့် ပီ းဝမ် းသာ

မျက်ရည်ကျသည်။

စက်တိေရာက်ေနတာကTreasure Mallမှာ ှ ိ တဲp့ rivateခန်းထဲမှာြဖစ် သည်။

စက်တိပိုင်ဆိုင်သမ လုပ်ငန်းေတာ် ေတာ် များများThe Worldနဲ ့ Treasureဆိုတဲ့

ဲ့
နာမည်ေတွနချည် းြဖစ် သည်။စက်န ဲ ြပည့
့ ်စံုကစားပွဲရဲ တစ် ဖက်မှာယှ ်

ထိုင်သည်။မိုးမာန်ကစက်ေဘးမှာမတ်တပ် ရပ် ေန၏

ြပည့်စံုကသားကိုြမင်ဖူးချင်သည်ဆို၍လိက
ု ်လာတာြဖစ် သည်။သုတက

လွတ်ေနတဲေ
့ ဖေဖ့ေဘးခံု မှာအရင်ဝင်ထိုင် ပီ း သားကိုသရင်ခွင်ေပ ေပတင်

ကာ

"ကမာ မင်းေဖေဖ ှစ်ေယာက်လိခ

ု ျင်ေသးလား"

"သားတိေကျာင်းကShineလိလ
ု ား"

"ေအးေပါ ့ကွ"

"လိခ
ု ျင်တယ်"

ဲ့
"အခု မင်းကို မင်းေဖေဖေနာက်တစ် ေယာက်နေတေပးမလိ "

"ေဖေဖ!သားေဖေဖလားဘယ်မှာလဲ"

ဲ့
သုတကသူနမျက် ှာချင်းဆိုင်ကစက်ကိုလက်ည ိးထိုးြပ ပီ း

"ကမာ ကီး ဒီဦးဦးကမင်းေဖေဖပဲ ကွ"

သားကစက်ကိုလက်ည ိးထိုးြပ ပီ းသုတကိုေမးြပန်သည်။

 "ဒီဦးဦးက သားေဖေဖေနာက်တစ် ေယာက်လား"

သုတကသားေခါင်းကိုဖွလိက
ု ်ကာ

့ ါ မင်းေဖေဖေနာက်တစ် ေယာက်ပဲ"
"အင်း၊အဲ ဒ

"Yay ဒါဆိုသားမှာလည်းShineလိေ
ု ဖေဖ ှစ်ေယာက်ေပါ ့"

"ေအးေပါ ့ကွ"

သုတကတစ် ဆတ်တည်းစက်န ဲ ြပည့

့ ်စံုဘက်ကိုလှည့်ကာ

"ဟိ ု ု ါBoss၊သူတိမူ ကိ မှာShineဆိုတဲက

ဒီလိပ ့ ေလးတစ် ေယာက် ှ ိ တယ်၊

ဲ ့ ထား ကတယ်လိ
Shineမှာကအေဖ ှစ်ေယာက် ှ ိ ေနတာ၊Shineကိုဖန် ပန်နယူ

့ ီစံုတဲက
ေြပာတာပဲ ၊အဲ ဒ ွ Shineကိုေနတိ
့ ငု ်းအ ကိ အပိ လပ
ု ် ေပး ကေတာ့ကေလး

ေတွကတစ် ေန ့ တစ် ေနShineကိ

့ ုပဲဝိုင်း ပီ းအားကျေန ကတာ၊သူတိအိမ်ေတွ

မှာလည်းShineလိအ
ု ေဖ ှစ်ေယာက်လိခ
ု ျင်တယ်ချည်းေြပာေန ကတာတဲ၊့ ဟိ ု

့ ဲကမာနဲက
အဲ ထ ့ န်ေတာ့်သားလည်းပါတယ်"

"ေအာ် "

ြပည့်စံုဆီကအသံထွက်လာတာြဖစ် သည်။သုတကဆက် ပီ း

"ဟိ ု တစ် ချ ိ ကေလးေတွကျေတာ့အေဖစံုအေမစံုလာမ ကိ င

ုိ ်ဘူးေလ၊

ဲ ့ ုေတာ့၊Shineအေဖ ှစ်ေယာက်ကကျေတာ့
တစ် ချ ိ ကျေတာ့လည်းအလုပ်နဆိ

ှစ်ေယာက်အတူေနတိ
့ ငု ်းအ ကိ အပိ လပ
ု ် ေပး င
ုိ ်ေတာ့အားလံးု နဲ ကွ
့ ဲထွက်ေန

တာေပါ ့၊အလုပ်ကျေတာ့လည်းကိုယ်ပိုင်စီးပွားေရးလုပ် ကတာဆိုေတာ့

ကေလးအတွက်သီးသနအ
် ့ ချ ိန်ေပး င ု ဲ ေယာ
ုိ ်တာလည်းပါမှာေပါ ့၊ဘယ်လိပ

ကင်ျ္ ားသားေတွြဖစ် ေနပါေစ၊သူတိမိသားစုြမင်ကွင်းေလးက ကည် းူ စရာ

ေကာင်းေနေတာ့ကေလးေတွစိတ်ထဲအားကျ ကတာေပါ ့၊သူတိကေလးေတွ

ထဲမှာShineကအားအကျခံ ေလးြဖစ် ေနတာ"

စက်ကသားကိုခပ် ေဆွးေဆွးလှမ်း ကည့်သည်။သားလည်းအေဖ ှစ်

ေယာက်ဆိုရင်ေတာင်မိသားစုစံုစံုလင်လင်ေတာ့ေနချင်မှာပင်။သုတကစက်

ကို ကည့် ပီ း

"ကမာကလည်းအရိ ပ်ကိုအ မဲ ေြပာတာ၊သမှာခခလိအ

ု ေမမ ှ ိ

ရင်ေတာင်Shineလိေ
ု ဖေဖ ှစ်ေယာက်မ ှ ိ ဘူးလားတဲ၊့ ဟိ ု က န်ေတာ် က

လည်းbossနဲေတ
့ ပီ းကတည်းကကမာကိုတိတ်တိတ်ေြပာထားတာ၊မင်းမှာ

အေဖေနာက်တစ် ေယာက် ှ ိ ေသးတယ်၊မနက်ြဖန်ေတေပးမယ်ဆို ပီ းေခ လာ

တာ"

စက်မျက် ှာမှာြပံ းရိ ပ်ထင်သည်။စက်ကသားကို ကည့် ပီ း

"ေဖေဖ့ဆီလာပါဦး သား"

သားကသုတဆီ ကေနစက်ဆီတန်းေလ ာက်လာသည်။စက်ကဆီ းေပ ပီ း

သရင်ခွင်ေပ ထိုင်ခိုင်းလိက
ု ်လ င်သားကစက်ကိုေမာ့ ကည့် ပီ း

"ေဖေဖက သားေဖေဖလားဟင်"

"ဟုတ်တာေပါ ့သားရ၊ေဖေဖကသားေဖေဖ"

ဲ့
"ဒါဆိုေဖေဖက သားတိနဘာလိ အတူတလ
ူ ာမေနတာလဲဟင်"

"ဟိ ု အဲ ဒ
့ ါက"

သားကို ကည့် ပီ းြပည့်စံုကတစ် ဟားဟားေအာ် ရယ်ကာ

"စက်မင်းသားက အလည်ေလးပဲ ကွ"

 စက်ကသကိုေမာ့ ကည့်ေနတဲသ
့ ားဆံ ပင်ေလးေတွကိုသပ် ေပးရင်းြပံ းေန

ေတာ့

ဲ့
"ေဖေဖက သားတိနအတူတမ
ူ ေနချင်လိလားဟင်"

စက်မျက် ှာပျက်ေတာ့သုတကမေနသာ။ကမာတိကအလုပ်စ ပီ ။မ ပီ း င
ုိ ်

မစီ း င
ုိ ်ေတွေမးေတာ့မှာြဖစ် သည်။

"ကမာမင်းပါပါးက မင်းေဖေဖကိုစိတ်ေကာက်ေနတာ၊အဲ ဒ
့ ါေ ကာင့်မင်းတိ

နဲအတူ
့ လာမေနေသးတာ"

"ဟုတ်လားေဖေဖ"

"အင်း၊ဟုတ်တယ်သားရဲ သားပါပါးကေဖေဖ့ကိုစိတ်ေကာက်ေနတာ"

"ေအာ် "

သုတကတစ် ချ ိန်လံးု ငိမ်ေနတဲဦ

့ းတည် မဲ ကို ကည့် ပီ းအားနာသွားပံုရကာ

"ဟိ ု ကမာဒါကမင်းဘိုးဘိုး"

"ဘိုးဘိုး၊သားဘိုးဘိုးလား"

"ေအးေပါ ့ကွ၊မင်းမှာဘိုးဘိုးလည်း ှ ိ တယ်"

ဦးတည် မဲ ကသေြမးကို ကည့်ကာမျက်ရည်ေလးစမ် းစမ် းြဖစ် ေနသည်။

ကေလးကစက်ကိုေတေတချင်းစိ မ်းမေနေတာ့ ဝမ် းသာေနပံုလည်းရသည်။

"ေြမး ဘိုးဘိုးဆီ လာပါဦးကွ"

သားကစက်ကိုတစ် ချက်ေမာ့ ကည့်သည်။

"သား ဘိုးဘိုးဆီ သွားလိက

ု ်ဦး၊ဘိုးဘိုးကလည်းသားကိုချစ် စရာေကာင်း

လိတဲ၊့ သားနဲေတချင်
့ ေနတာ"
 "ဟုတ်"

သားကစက်ေပ ကဆင်းကာ ဦးတည် မဲ ဆီေလ ာက်သွား၏ေသွးက

စကားေြပာတာထင်သည်။သားကသူတိသားအဖကိုစိမ်းမေန။ေဖေဖကသား

ကို ကည့်ကာ မျက်ရည်ေတွန ဲ ြပံ

့ းသည်။သားေမးသမ ကိုေဖေဖကစိ တ် ှ ည်

ဲ့
ှ ည်နအကု နြ် ပန်ေြဖေတာ့ သားကလည်းေပျာ် ေနသည်။

ြပည့်စံုက စက်ဘက်လှည့်ကာ

် ှာြပန်ေရာက်ေနတာ ကာ ပီ တဲလ
"အရိ ပ်တိကရန်ကုနမ ့ ား"

"အင်း"

စက် ညကသုတနဲဖု့ နး် ေြပာထား ပီ း ပီ မိသိသင့်သေလာက်ေတာ့သိ

ဲ့ ်တဲတ
ထားသည်။အရိ ပ်နသားကေဈးသင့ ့ ိက
ု ်ခန်းတစ် ခန်းဝယ် ပီ းေန ကသည်

ဲ ့ းမေဝးကတိက
တဲ။့ သုတတိသားအဖသံုးေယာက်ကအရိ ပ်တိနမနီ ု ်ခန်းတစ် ခု

မှာငှားေန ကသည်ေြပာ၏

"အစကတည်းကဘယ်ကိုမှထွက်မသွားပဲ ဒီမှာပဲ ေန ကတာလား"

ြပည့်စံုအေမးကိုသုတကဝင်ေြဖသည်။

"မဟုတ်ဘူးေဒါက်တာ၊ဒီကိုြပန်မလာခင်အထိစင်ကာပူမှာေန ကတာပါ"

"ေအာ် ၊ဒါဆိုChildbirthကိုစင်ကာပူမှာလုပ်ခဲ့တာေပါ ့"

"ဟုတ်ပါတယ်ေဒါက်တာ၊စင်ကာပူကprivateေဆး ု ံ တစ် ု ံ မှာပါ"

ြပည့်စံုကအရိ ပ်ကိုြပန် ှ ာေတေစချင်တဲထ

့ ဲထိပ်ဆံုးကြဖစ် သည်။အရိ ပ်မှာ

စက်ကိုယ်ဝန်ပါသွားတာေတာင်ြပည့်စံုေြပာလိပဲစက်သိရတာြဖစ် သည်။ဒါ
ေတာင်အရိ ပ်ကြပည့်စံုကိုမေြပာဖိ ပိတ်သွားေသးသည်တဲ။့ ြပည့်စံုကအရိ ပ်

အတွက်စိတ်မေကာင်းသလိည
ု ည်းတွားသည်။

"အရိ ပ်အတွက်ခက်ခဲခဲ့မှာပဲ "

"ဟုတ်ကဲ့ေဒါက်တာ၊ဒါေပမယ့်အရိ ပ်ကံေကာင်းပါတယ်၊အဲ ဒ
့ ီေဆး ု ံ

မှာUSကပါရဂူ ကီးေတွေရာက်ေနတာနဲတိ
့ ကု ်ဆိုင်သွားတယ်၊သူတိကိုယ်တိင
ု ်

ပဲ အရိ ပ်ကိုခဲွ စိပ်ေပးခဲ့ တာ၊ဟိ ု အရိ ပ်ကလည်းေယာကင်္ျားေလး

ကိုယ်ဝန်ေဆာင်ြဖစ် ေနေတာ့ သူတိပို ပီ းဂ ု စိုက်ေပး ကတယ်"

စက်ကမျက် ှာလဲသည်။အရိ ပ်အေပ သဘက်ကတာဝန်ေတွပျက်ကွက်ခဲ့

သည်။အရိ ပ်ေဘးမှာသုတတစ် ေယာက် ှ ိ ေနခဲ့ လိသာေတာ် ေတာ့၏သုတက

စက်ကို ကည့်ကာ

"ဟိ ု အရိ ပ်ေနာက်Bossတိေတာက်ေလ ာက်လိက

ု ် ှ ာေနတာကိုက န်ေတာ် တိ

သိပါတယ်၊ဒါေပမယ့် အရိ ပ်က!"

ြပည့်စံုကစက်ကိုစိတ်မေကာင်းသလို ကည့်သည်။စက်က ှ တ်ခမ် းကို

တင်းတင်းေစ့ ပီ းေခါင်းတစ် ဆတ်ဆတ်ညိမ့်၏သူသေဘာေပါက်ပါသည်။

အရိ ပ်သကိုစိတ်နာ ပီ းတမင်ပုနး် ေနခဲ့ တယ်ဆိုတာ။

" ပီ းေတာ့ တာဝန်ကျဆရာဝန် ကီးေတွကအစ အရိ ပ်ရဲ privacyကိုဖံုးကွယ်

ထားေပး ကေတာ့bossတိ ှ ာရခက်သွားတာပါ"

ြပည့်စံုက သုတဘက်ြပန်လှည့်ကာ

"ဒါနဲမင်
့ းတိဒီကိုဘယ်ချ ိန်ေလာက်ြပန်လာ ကတာလဲ"
 "ဟိ ု ေြပာရရင်အရိ ပ်ကိုယ်ဝန်5လထဲမှာက န်ေတာ် ဒီကိုခဏြပန်လာရေသး

တယ်၊က န်ေတာ့်အမျ ိ းသမီ းသဲသဲမှာ က န်ေတာ် နရတဲ

ဲ့ က့ ိုယ်ဝန်လယ
ွ ်ထားရ

့ ါေ ကာင့်က န်ေတာ် သဲသဲနလက်

လိပါ၊အဲ ဒ ဲ့ မှတ်လာထိုးဖိ ြပန်လာခဲ့ ရတယ်၊ ပီ း

မှအရိ ပ်ဆီြပန်သွားရတာ"

သုတကစက်န ဲ ြပည့
့ ်စံုကိုတစ် လှည့်စီ ကည့်သည်။စက်တိ ငိမ်ေနေတာ့မှ

စကားြပန်ဆက်၏

"အရိ ပ်ေကျးဇူးေတွကက န်ေတာ့်ဇနီးမိ သားစုအေပ မှာလည်းအများ ကီး

ှ ိ ေနေတာ့ ဇနီးကလည်းက န်ေတာ့ကိုသအနား ှ ိ ေစချင်ေပမယ့်မေြပာသာ

ဘူးေပါ ့၊အရိ ပ်တစ် ကယ်ဒက

ု ေရာက်ေနတာလည်းသိေနေတာ့အရိ ပ်ဆီ

က န်ေတာ် သွားေနေပးမှြဖစ် မှာဆိုတာသကိုေသချာ ှ င်းြပရတယ်၊ဟိ ု အရိ ပ်

ု ပ် တဲအ
ကလည်းက န်ေတာ့်ဇနီးအတွက်လိအ ့ သံုးစရိ တ်ကိုဟိက
ု ေနလှမ်းပိ

ေပးပါတယ်၊အဲ ဒ
့ ါနဲက
့ န်ေတာ် အရိ ပ်ဆီြပန်သွားတယ်၊အရိ ပ်ကလည်း

က န်ေတာ် ဒက
ု ေရာက်တိင
ု ်းအ မဲ ကူညီေပးခဲ့ တာပါပဲ "

ြပည့်စံုက ေခါင်းတစ် ဆတ်ဆတ်ညိမ့်ကာ

"မင်းအတွက်လည်း ခက်ခဲခဲ့မှာပဲ "

"ဟုတ်ကဲ့ နည်းနည်းပါ၊က န်ေတာ့်ဇနီးမှာကတစ် ခုခုဆိုရင်သမိ သားစု ှ ိ

ေသးတယ်ေလ၊သအမျ ိ းေတွလည်း ှ ိ တယ်၊အရိ ပ်မှာကျေတာ့

တစ် ေယာက်တည်းြဖစ် ေနတာရယ်၊ေနာက် ပီ းသူများ င

ုိ ်ငံ ကီးမှာ၊နာနီေတွ

ဘာေတွ ှ ိ ရင်ေတာင်လရ
ူ င်းတစ် ေယာက်ကေတာ့သအနား ှ ိ ေနမှေလ၊အဲ ဒ
့ ါ

ေ ကာင့်က န်ေတာ် အရိ ပ်နားမှာသူမီးဖွား ပီ းတဲအ

့ ထိေနေပးခဲ့ ပါတယ်၊က န်
ေတာ့်အမျ ိ းသမီ း မီ းဖွားခါနီးလာေတာ့က န်ေတာ် ဒီကိုြပန်လာရြပန်ေရာ၊ဟိ ု

ဲ့
အရိ ပ်နကေလးအတွ
က်nurseေရာနာနီေရာစီ စ ်ေပးခဲ့ ပါတယ်၊ကမာ

ကီ6 လသား ှ ိ မှအရိ ပ်ကိုက န်ေတာ် ြပန်သွားေခ တာ"

စက်ကစားပွဲေပ ကိုလက်ေထာက်ကာသမျက် ှာကိုလက် ှစ်ဖက်န ဲ ပွ့ တ် ပီ း

သက်ပျင်း ှ ည် ကီးချသည်။ြပည့်စံုကစက်ပခံု းကိုအားေပးသလိပ

ု ုတ်ေပး

ရင်းသက်ပျင်းချသည်။ေဖေဖကသရင်ခွင်ထဲကသားကို ကည့် ပီ းမျက်ရည်

သုတ်လိမ င
ု ိ ်။

"ေဖေဖ့ ဘိုးဘိုးကဘာလိမျက်ရည်ခဏခဏကျေနတာလဲဟင်"

သားကေဖေဖ့ရင်ခွင်ထဲကေနသလက်ေလးနဲေဖေဖ့
့ ကိုမျက်ရည်ကိုသုတ်

ေပးေနသည်။သားကတတ်လယ
ွ ်သည်။စက်ကိုသေဖေဖပါလိေြပာတာနဲ ့

ေဖေဖလိတန်းေခ သည်။ေဖေဖ့ကိုလည်းဘိုးဘိုးလိတန်းေခ တာပင်။ေဖေဖ

ကသားကိုငံေမး ပီ း

"ဘိုးဘိုးကေြမးကိုခုမှေတရေတာ့ ဝမ် းသာလိေပါ ့ေြမးေလးရဲ ၊ေြမးကေရာ

ဲ ့ ေတချင်ေသးလား"
ဘိုးဘိုးတိနထပ်

"ဟုတ်ကဲ့ဘိုးဘိုး"

ဦးတည် မဲ ကေြမးကို ကည့် ပီ းေကျေကျနပ် နပ် ကီးြပံ းသည်။ ပီ းတာနဲမိ့ ုး

မာန်ကိုမျက်ရိပ်တစ် ချက်လှမ်းြပတာနဲ ့ မိုးမာန်ကသုတေ ှ chequeလက်မှတ်

တစ် ေစာင်ချေပးသည်။ဦးတည် မဲ ကသုတဘက်လှည့်ကာ

"စိ တ် ှ င်း ှ င်းနဲ ့ ဲ့

လက်ခံပါေမာင်ရင်၊အရိ ပ်နေြမးေလးကိ ုခုချ ိန်ထိကူညီ

ေစာင့်ေ ှ ာက်ေပးထားတဲအ
့ တွက်လည်း ေမာင်ရင့်ကိုဦးတိကေကျးဇူးတင်ပါ
တယ်"

"ဟိ ု အဲ လ ု ဟုတ်ပါဘူးဥက ကီး၊က န်ေတာ် ကူညီခဲ့တာေတွကအရိ ပ်

့ ိမ

က န်ေတာ့်အေပ ကူညီခဲ့တာေတွနယှ
ဲ ့ ်ရင်ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး၊အရိ ပ်ကခု ချ ိန်

ထိက န်ေတာ် လိအ

ု ပ် တိင
ု ်းကူညီေပးေနရတုနး် ပါ၊က န်ေတာ် လက်မခံ ပါရေစ

နဲ"့

ဲ ့ ုင်ပါဘူး၊ဦးတိကေမာင်ရင့်ကိုသပ် သပ် ေကျးဇူးဆပ် တဲ့

"ဒါက အရိ ပ်နမဆိ

သေဘာပါပဲ ၊မင်းလည်း မင်းမိ သားစုအေပ တာဝန်ေကျရဦးမှာေပါ ့၊စိ တ်

ှ င်း ှ င်းနဲလက်
့ ခံလိက
ု ်ပါ၊ေနာက်အကူအညီလိရ
ု င်လည်းဦးတိကိုအချ ိန်မ

ေရွ းေြပာပါ၊မင်းရဲ ု ိ းသားမကိုဦးတိကအသိအမှတ်ြပ တဲသ

့ ေဘာပါပဲ "

"ဟိ ု ေကျးဇူးတင်ပါတယ်ခင်ဗျ၊ဒါေပမယ့်"

စက်ကသုတကိုစိုက် ကည့်ကာ

"ယူထားလိက
ု ်သုတ၊မင်းေယာကမေတွကိုလည်းမင်းပဲ ေထာက်ပနေ
် ့ ပးေန

ရတာမလား"

"ဟိ ု ဟုတ်ကဲ့boss၊က န်ေတာ့်ေယာကမေတွကသန်လျင်ဘက်မှာေန ကတာ

ပါ၊က န်ေတာ့်အမျ ိ းသမီ းမှာ ေမာင်ေလးတစ် ေယာက်ေတာ့ ှ ိ တယ်၊က န်

ေတာ့်ေယာက်ဖေပါ ့၊သူကလည်းသင်တန်းေတွဘာေတွတက်ေနရေတာ့

ေလာေလာဆယ်ေယာကမေတွကိုက န်ေတာ် ပဲြပန် ကည့်ေပးေနရတာ၊ဟိ ု

က န်ေတာ် ကလည်းအစကတည်းကတစ် ေကာင် ကက်ဆိုေတာ့ေယာကမ

ေတွကက န်ေတာ့်မိဘေတွလိပ
ု ါပဲ ၊က န်ေတာ် က မ် းက မ် းကျင်ကျင်လပ
ု ်

တတ်တဲအ
့ လုပ်ကလည်းကားေမာင်းတာတစ် ခုပဲ ှ ိ တာဆိုေတာ့ အခု တကစီ ပဲ
ြပန်ေမာင်းေနတယ်၊ေယာကမေတွကျန်းမာေရးမေကာင်းတဲအ
့ ခါမျ ိ းဘာမျ ိ း

ဆို အရိ ပ်ဆီကပဲ ခုချ ိန်ထိအကူအညီယူေနရတုနး် ပါ"

"ရတယ်၊မင်းအကူအညီလိရ
ု င်မိုးမာန်ကိုအချ ိန်မေရွ းေြပာထားလိရတယ်၊

မင်းေယာက်ဖကဘယ်မှာသင်တန်းတက်ေနတာလဲ"

"ဟိ ု ရန်ကုနမ ဲ့
် ှာလာတက်ေနတာပါboss၊သသူငယ်ချင်းေတွနအေဆာင် ငှား

ေန ကတာပါ၊မ ှစ်ကမှဆယ်တန်းေအာင်ထားေတာ့ေလာေလာဆယ်

သင်တန်းေတွတက်ေနတာပါ၊သူလည်းအလုပ် လုပ် ကည့်တယ်ဆိုလိ"

စက်ကမိုးမာန်ဘက်ကိုလှည့်ကာ

"သေယာက်ဖအတွက် ကွနဒ
် ိတ
ု စ် ခန်းစီ စ ်ေပးလိက
ု ်၊တစ် ြခားလိအ
ု ပ် တာ

ေတွေရာ"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ boss"

"အဲ ဒ ု ပ် တဲသ
့ ီကေလးအတွက်လိအ ့ င်တန်းေတွမင်းပဲ ြပန်စီစ ်ေပးလိက
ု ်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါboss"

သုတကပါးစပ် အေဟာင်းသားနဲ စက်

့ ကို ကည့်ကာ

ု oss အဲ ့ အဲ ေ
"ဟိB ့ လာက် ကီးအထိ!"

"ရတယ်၊အဲ ဒ
့ ီအစားငါ ့ကိုသားနဲခဏခဏေတလိ
့ ရေအာင်မင်းစီ စ ်ေပး"

"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါboss၊စိ တ်ချပါ၊အရိ ပ်ကအခု ကုမဏီအေသးေလးတစ် ခု

မှာမန်ေနဂျာလုပ်ေနပါတယ်၊ဟိ ု ပီ းေတာ့သ ု ံ းဆင်းချ ိန်ကညေန5နာရီ မှပါ၊

ကမာတိေကျာင်းက3နာရီ ခဲွ ဆိုဆင်းပါ ပီ ၊က န်ေတာ် ကတကစီ ေမာင်းရင်းသူ

တိေကျာင်းဆင်းချ ိန်အမှီ အပိ အ ကိ ေနတိ
့ ငု ်းလုပ်ေပးရတာပါ၊အရိ ပ် ု ံ းဆင်း

ချ ိန်ညေန5နာရီ မထိုးခင်အထိ bossနဲကမာေတလိ

့ ရပါတယ်"

စက်ကသုတကိုစူးစိုက် ကည့်သည်။ဒီေလး ှစ်အတွင်းBossကပိုလည်း

ကည့်ေကာင်းလာသလိ၊ု ပိုလည်းေ ကာက်ဖိေကာင်းလာေနသည်။သုတက

စက်ကိုမရဲ တရဲ ကည့် ပီ း

"ဟိေ ဲ့
ု လboss၊အခု ေလာေလာဆယ်အရိ ပ်နေတလိ မရေသးဘူးဆိုတာက

ေလ အရိ ပ်ကbossအေ ကာင်းအေြပာမခံ ေသးလိပါ၊bossနဲက

့ န်ေတာ် အခု လို

ဆက်သွယ်ေနတာသူသိရင်တစ် ေနရာရာကို ထပ် ထွက်သွားမှာစိုးလိပါ၊အခု

ေလာေလာဆယ်ေတာ့ကမာနဲပဲ့ အရင်ဆံုးရင်း ှးီ ေအာင်ေနေပးလိက

ု ်တာပို

ေကာင်းမလားလိပါ၊က န်ေတာ် အရိ ပ်အေြခအေန ကည့် ပီ းbossကိုေြပာြပပါ ့

မယ်၊အရိ ပ်လိပ်စာလည်း bossကိုေပးခဲ့ ပါ ့မယ်boss၊ေလာေလာဆယ်အရိ ပ်

ေ ှ ကိုထွက်မြပပါနဲ ဦးေနာ်
့ ၊ဟိ ု က န်ေတာ့်ကိုတစ် မျ ိ းမထင်ပါနဲက
့ န်ေတာ် က"

"ငါသိတယ်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ boss၊ကမာ့ကိုေတာ့က န်ေတာ် ကပဲ ကည့်ေြပာထားလိက

ု ်ပါ ့

မယ်"

"အင်း"

သုတေပးတဲလ
့ ိပ်စာေလးကိုစက်စိုက် ကည့်ေနမိ သည်။မင်းကိုြပန် ှ ာလိ

ေတေနတာေတာင်ဘယ်အချ ိန်ထိေစာင့်ရဦးမှာလဲအရိ ပ်။

<<<<<<<
>>>>>>>
"သမှာအချ ိန်ေတွေပါလိခုချ ိန်ထိ ှ ာေနတာေနမှာေပါ ့"
 "အဲ လ
့ ိလ
ု ည်းမဟုတ်ဘူးေလကွာ၊သကိုလိက
ု ်ကပ် ေနတဲေ
့ ယာကင်္ျား

မိ နး် မ ု ိ က်သက်လိေတာင်မကုနဘ
် ူး၊ဒါေပမယ့်သူခုချ ိန်ထိလပ
ူ ျ ိ ကီးလုပ်ေန

တာဘာအတွက်လဲ။သအရွ ယ်ဆိုအခု 30ေတာ့အသာေလးေကျာ် ေန ပီ ၊

အိ မ်ေထာင်ြပ လိအေကာင်းဆံုးအရွ ယ်လိေတာင်ေြပာလိရတယ်၊ဒါေပမယ့်

သူမင်းကိုတစ် ကယ်ချစ် လိ!"

"ေတာ် ေတာ့သုတ၊သား ကားသွားမယ်၊သူအေဖ ှစ်ေယာက်လိခ

ု ျင်ေနတာ

မင်းလည်းသိရဲ သားနဲ တိ
့ းု တိးု ေြပာစမ် းပါ"

ု ျင်ေနလိပဲ ငါအခု မင်းကိုေြပာေနရတာေပါ ့၊သူတိ

"သူအေဖ ှစ်ေယာက်လိခ

သားအဖကို မင်းဘယ်အချ ိန်ထိခဲွ ထားဦးမှာလဲ"

"ငါ ့ဘဝနဲငါ
့ ေအးေအးချမ် းချမ် းေနပါရေစသုတ၊ေနာက်သအေ ကာင်း

ေတွသားေ ှ မေြပာမိ ေစနဲေနာ်

့ "

သားကဧည့်ခန်း ကမ် းြပင်မှာအသစ် ဝယ်လာတဲသ ဲ ့ ုင်ေဆာ့

့ အ ု ပ်ေတွနထိ

ေနသည်။တစ် အိမ်လံးု လည်းသေဆာ့စရာေတွန ဲ ြပည့

့ ်ေနေတာ့တာြဖစ် သည်။

ပိုေနတဲအ
့ ခန်းဆိုသအ ု ပ်ေတွအတွက်သီးသနထ
် ့ ားေပးရ၏ေတာ် ေသး

သည်။သားကသူတိေြပာေနတဲဆ
့ ီ မှာအာ ု ံ မေရာက်။

ကမာ့ကိုစိုးရိ မ်သလိလ
ု ှမ်း ကည့်ေနတဲအ
့ ရိ ပ်ကို ကည့် ပီ းသုတေခါင်းခါ

သည်။မင်းကသာြဖစ် ပျက်ေနတာ။မင်းသားကြဖင့်သဖေအကိုချစ် လိက

ု ်တာ

မှတန
ု လ
် ိ။'ေဖေဖ ေဖေဖ'နဲေနတာပဲ
့ ။အဟမ် း!

"ဒါေပမယ့်လည်းကွာBossကဟိအ
ု မျ ိ းသမီ းနဲေစ့
့ စပ် ထားတာလည်းဖျက်

လိက
ု ်တာပဲ မိလား၊ ပီ းေတာ့boss mother ကီးလည်းေလ ာသွားပါ ပီ ကွာ၊ငါ
 ု း် ကbossကိုမြပတ်သားဘူးလိထင်ခဲ့ဖူးတာပဲ ၊ဒါေပမယ့်
လည်းတစ် ချ ိန်တန

အခု boss ကည့်ရတာမင်းတိသားအဖကိုမေတေတေအာင် ှ ာမယ့်ပံု ကီးေနာ် ၊

ဒါနဲမင်
့ းကေရာbossကိုစိတ်နာေနေသးတာေသချာလိလား"

ု ဲ ြဖစ် ြဖစ် ၊ငါသူနထပ်

"ဘယ်လိပ ဲ ့ မပတ်သတ်ချင်ေတာ့ဘူးသုတ၊ငါခံ စားခဲ့ ရ

တာေတွ ငါအသိဆံုး"

စိ တ်ပျက်ေနတဲအ
့ ရိ ပ်မျက် ှာေလးကိုသုတေသချာ ကည့်မိသည်။အရိ ပ်

လည်းခု ဆို28ထဲေရာက်ေန ပီ ဆိုေတာ့မျက် ှာေလးကပို ပီ းရင့်ကျက်လာတဲပ

့ ံု

ေပါက်လာသည်။ေန င
ုိ ်သွားတာလည်းပါမှာေပါ ့ေလ။လူပံုေလးကေတာ့အ

ု ဲ ြဖ ြဖ ေသးေသးပါပဲ ။အသားအရည်ကေတာ့ပို ပီ းေဖွးလာသလိပ

ရင်လိပ ု င်။

့
"ဒါနဲbossလည် းအရင်ကထက်ေတာင်ပို ကည့်ေကာင်းလာတယ်ကွသိလား၊

ု ဲ"
ပိုလည်းေ ကာက်စရာေကာင်းလာသလိပ

ု ပ် ပဲတစ်
အရိ ပ်မျက် ှာရဲ ခနဲြဖစ် သွား ပီ းမျက်ေတာင် ှ ည်ေတွကိုမလိအ

ဖျတ်ဖျတ်ခတ်သည်။အေြပာသာမခံ တာ bossပိုေချာေနတယ်ေြပာတာနဲ ့ ှ က်

ေန ပီ ြဖစ် သည်။

"မင်းနဲေတလာလိ
့ လား"

"ဟိ ု မေတပါဘူး၊ငါကပဲ လှမ်းြမင်လိက

ု ်တာပါ"

သုတကအရင်ကလည်း မိ ထဲတကစီ ပတ်ေမာင်းေတာ့bossကိုြမင်တဲအ

့ ခါ

ြမင်ရတတ်သည်။ ပီ းေတာ့bossလူေတွသူတိကို ှ ာမေတတာကသုတကအ မဲ

လိလ ု းထုပ်ေဆာင်းထားတာလည်းပါမည်။အရိ ပ်ကိုပဲဦးစားေပးလိက

ု ိဦ ု ် ှ ာေန

ကတာလည်းပါလိမ့်မည်။ ပီ းေတာ့သူတိဒီမှာြပန်ေရာက်ေနတယ်ဆိုတာ
လည်းေတွးမိ ကပံုမေပ ။ေနာက် ပီ းသုတကမိ နး် မရ ပီ းဝလာတာေ ကာင့်

လည်းပါလိမ့်မည်။bossနဲထိ
့ ပ်တိက
ု ်ေတတုနး် ကေတာင်bossနဲကိ
့ ုမိုးမာန်က

သုတကိုေ ကာင် ကည့်ေန ကတာြဖစ် သည်။

ကိုမိုးမာန်ကလည်းbossမန်ေနဂျာလိမေြပာရဘူး။မျက် ှာကအ မဲ လိလ

ု ို

ခက်ထန်ေနတာပင်။ေယာက်ဖလုပ်သူကလူေ ကာက်တတ်တာနဲေတ
့ ဦးမည်။

ေယာက်ဖ ကွနဒ
် ိေ
ု ြပာင်းလာမယ့်ေနကျရင်
့ ေတာ့သူပါလိက
ု ်သွားမှြဖစ်

လိမ့်မည်။ေယာက်ဖကိုေတာ့ေြပာြပလိက
ု ်ရသည်။'Bossကမင်းအတွက်ကွနဒ
် ို

စီ စ ်ေပးထားတယ်'ေြပာေတာ့'ကိုအရိ ပ်ကို ှ ာလိေတ သွား ပီ လား'တဲ။့

ဘာပဲ ြဖစ် ြဖစ် bossနဲ ြပန်

့ ေတတာသုတအတွက်ေတာ့ဘုရားမတာပင်။ဥက

ု ်တဲခ
ကီးေပးလိက ့ ျက်လက်မှတ်ကသိနး် တစ် ရာေတာင်ြဖစ် သည်။အိ မ်က

မိ နး် မဆိုချက်လက်မှတ် ကီးကိုင် ပီ းထေတာင်ကသည်။ ပီ းေတာ့ေြပာလိက

ု ်

ေသးသည်။'ကိုအရိ ပ်ကိုကူညီရတာမ ံ းပါဘူးလိသဲမေြပာခဲ့ ဘူးလား'တဲ။့ ဒီ

မိ နး် မကေတာ့ အရိ ပ်သိရင်သပ် သပ် စိတ်မေကာင်းြဖစ် ေအာင်။

"ငါေြပာတာ ကားလားသုတ"

"ဟင်!မင်းဘာေြပာလိက
ု ်တာလဲ"

"ဒီအပတ်ပိတ်ရက်သားကိုဘုရားလိက
ု ်ပိမလိ၊မင်းတိသားအဖေတွလိက
ု ်

ကမှာလားလိ"

"ဟိ ု မင်းတိသားအဖပဲ သွားလိက

ု ်ပါ၊ငါတိမိသားစုသန်လျင်သွားဦးမယ်

ေလ၊ ပီ းခဲ့ တဲအ

့ ပတ်ကလည်းမသွားလိက
ု ်ရဘူး"
 "အင်း၊ငါလည်းသားကဘုရားသွားချင်တယ်ဆိုလိ၊ေနာက်အပတ်မှပဲသန်

လျင်လိက
ု ်လည်မယ်"

"ေအးပါကွာ၊မင်းလည်းေရာက်ဖူးေနတာပဲ ၊ရပါတယ်"

"ေဒ ေဒ တိအတွက် လက်ေဆာင်ဝယ်ေပးလိက

ု ်ဦးမယ်"

ု ်လည်တဲအ
"ရတယ်၊မင်းတိသားအဖလိက ့ ခါမှ ဝယ်ေပးလိက
ု ်ပါ"

"ဒီလိလ
ု ည်း ဘယ်ဟတ
ု ်ပါ ့မလဲ"
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"သားကဘယ်ေရာက်သွားတာလဲ"

ဒုကပါပဲ ။ဘုရားကအြပန်သားအတွက်လိအ
ု ပ် တာေလးေတွJSမှာခဏဝင်

ု ်တာြဖစ် သည်။သားကအရမ် းသွက်၏အခု ပဲ ကည့်

ဝယ်လိက သူခဏ

ဲ့
ေကျာခို င်း ု ံ ှ ိ ေသးသည်။ ှ ိ တ် ှ ိ တ်နဘယ် ေရာက်သွားသည်မသိ။သုတတစ်

ေယာက်ပဲသားကိုေကာင်းေကာင်း င
ုိ ်တာ။သူကအြပင်လည်းထွက်ခဲသည်။

အားရင်ဘုရားေလာက်ပဲ သွားတတ်တာြဖစ် သည်။မလိအ

ု ပ် ပဲအြပင်ေတွဘာ

ေတွလည်းမထွက်ချင်။

သားကိုမျက်စိတစ် ဆံုးလိက
ု ် ှ ာေပမယ့်မေတေတာ့ ေဘးနားကအေရာင်း

စာေရးမေလးဘက်လှည့်ကာ

"ဒီနားမှာကေလးတစ် ေယာက်ေတမိ လိက

ု ်လား ညီမ"

"အကိ ကေလးလား၊ခု ေလးပဲ ဒီအတိင

ု ်းတည့်တည့်ေြပးသွားတာေတလိက
ု ်

တယ် ှ င်"့

"ေကျးဇူး ညီမ"
 သူမေြပာတဲလ
့ မ် းအတိင
ု ်းအရိ ပ်အြမန်ေြပးထွက်လာရသည်။ဒီကေလး

ဟာ ဘာလိအဲေ
့ လာက်ရဲတင်းရတာလဲမသိ။ခဏေနေတာ့တီ ှ ပ်အဝါ

ေတာက်ေတာက်ေလးနဲသားေနာက်
့ ေစ့ေြပာင်ေြပာင်ေလးကိုလှမ်းြမင်ရ

သည်။သားကိုအရပ် ြမင့်ြမင့်လတ
ူ စ် ေယာက်ကေကာက်ချ ီလိက
ု ်တာလည်း

ြမင်ေနရသည်။စိ တ်ကသားထပ် ေပျာက်သွားမှာစိုးတာေ ကာင့်သားကိုပဲ

အာ ု ံ စိုက်ထားမိ ၏သားကိုေပချ ီထားတဲလ

့ က
ူ သားကိုငံေမး ပီ း

ဲ့
"သားဘယ်သူနလာတာလဲ ၊ဦးသုတနဲလား"
့

သားကေနာက်လှည့် ပီ း သကိုလက်ည ိးအရင်ထိုးြပကာ

"မဟုတ်ဘူးေဖေဖ၊ပါပါးနဲလာတာ
့ ပါပါး"

သားကိုေပချ ီထားတဲလ
့ က
ူ အရိ ပ်ဘက်ြဖည်းြဖည်းချင်းလှည့်လာလ င်

ဟင်!

အရိ ပ်တစ် ကိုယ်လံးု ေတာင့်ခဲသွားသည်။ကမာ ကီးတစ် ခုလံးု ရပ် တန ် သွ

့ ား

သလိပ
ု င်။မျက်ေတာင်တစ် ဖျတ်ခက်လိက
ု ်ဖိ၊အသက်တစ် ိ က် လိက
ု ်ဖိ

ေတာင်ေမ့ေနသည်အထိ။ေပျာ် လန
ွ း် လိေတာ့မဟုတ်။အံ ဩ
့ လွနး် လိ

ြဖစ် သည်။လူပံုစံကေတာ့ သုတေြပာသလိပ

ု ို ပီ းရင့်ကျက် ပီ းပို ကည့်ေကာင်း

လာသည်။Formal suitနတ်ြပာကသပံုစံကိုပို ပီ းထင်းလင်းေနသလိပ

ု င်။

မျက်လံးု ေတွကေတာ့အရင်ကထက်ပို ပီ းစူး ှ လာ၏သူကလည်းသားကိုချ ီ

ထားရင်းအရိ ပ်ကိုမျက်ေတာင်မခတ်စူးစိုက် ကည့်ေနတာြဖစ် သည်။သားက

သကိုေဖေဖလိေခ ရေလာက်တဲအ
့ ထိေတာင်ရင်း ှးီ ေန က ပီ လား။ဘယ်
အချ ိန်ကတည်းကလဲ။သေဘးမှာကိုမိုးမာန်န ဲ ့ ခပ် ေချာေချာမိ နး် ကေလးတစ်

ေယာက်။သူတိအေနာက်မှာSecurityေတွ ေလးငါးဆယ်ေယာက်။

ု ်းလှည့်ြပန်သွားလိမရေသးဘူး။ထိုလလက်ထဲမှာသား ှ ိ ေန
သူဒီအတိင

ေသးသည်။သားကို ကည့် ပီ း တည့်တည့်ေလ ာက်လာရင်း

"သား"

သားနာမည်ေခ ကာသဆီ ေလ ာက်လာသူကိုစက်ေသချာ ကည့်ေနမိ သည်။

ေနတိ
့ ငု ်းနီးပါးသတိက
ု ်ခန်းေ ှ သွားေချာင်း ကည့်ြဖစ် တယ်ဆိုေပမယ့်ဒီေနက
့

စတစ် အြဖ ေလးနဲပု့ ဆိုးကွက်စိပ်နတ်ြပာေလးတွဲဝတ်ထားတာြဖစ် သည်။

နတ်ြပာေရာင်ကတပါေြခညပ် ဖိနပ် ေလးကလည်းေြခေထာက်ေဖွးေဖွး

ေလးနဲလိ
့ ကု ်ဖက်စွာ။

ေလး ှစ်အတွင်းအများ ကီးရင့်ကျက်လာပံုရသည်။ ကည့်ရတာတည်

တည် ငိမ် ငိမ်ပဲြဖစ် သည်။သကိုြမင် ပီ းအနည်းငယ်တန ် ပ် သွားတာကလွဲ

ု လ

လိ။

"သား လာသွားမယ်"

သလက်ထဲကသားကိုေြပာင်းချ ီဖိ လပ
ု ် လိက
ု ်လ င်သားကိုလတ်မေပးတာ

ေ ကာင့်

"သားကိုလတ်"

"အရိ ပ်"

အသံဩ ှ ှ က အရိ ပ်နားထဲြဖတ်ဝင်လာသည်။အရိ ပ်ေမာ့မ ကည့်မိ

ေအာင်သတိထားလိက
ု ်သည်။ဒီလန ဲ့
ူ မေတချင် ။သားကသလည်ပင်းကိုပဲ
သိုင်းဖက်ထားကာ

"ပါပါးကေဖေဖ့ကိုစိတ်ေကာက်!"

"ေတာ် ပီ သား၊မေြပာရဘူး ပါပါးတိ ြပန် ကမယ်"

"ေဖေဖနဲပဲ့ ေနမယ်"

ဟင်!ဘယ်လိြု ဖစ် လိသားက!

"သား ပါပါးတိ ြပန်မယ်လိေြပာေနတယ်ေလ"

သဆီ ကသားကိုေြပာင်းချ ီ ပီးေတာက်ေလ ာက်ထွက်ခဲ့လိက

ု ်သည်။သားက

တစ် ကိုယ်လံးု ေကာ့ထိုး ပီ းငိေ

ု တာင်ငိသ
ု ည်။

"ေဖေဖ့ဆီ၊ေဖေဖနဲေနချင်
့ ေသးတယ် အီ းဟီး"

သားကသရင်ဘတ်ေတွကိုထုကာသအေပ ကေတာက်ေလ ာက်လှနခ

် ျ

သည်။

"အရိ ပ် ခဏေနဦး"

သူကလည်းအရိ ပ်ေနာက်ကေနေတာက်ေလ ာက်လိက

ု ်လာတာြဖစ် သည်။

သားငိေ
ု နတာကိုဂ ု မစိုက် င
ုိ ်။Level 3ကေနေလှကားေတွအထပ် ထပ် ြဖတ်

ကာကားပါကင်ဘက် ေတာက်ေလ ာက်ထွက်လာသည်။သားကိုချ ီထားရလိ

ေမာေနတာမှနး် သတိမရ။အိ မ်ကိုပဲေရာက်ေအာင်ြပန်ချင်ေနမိ သည်။အိ မ်

ု ်မည်။ေလာေလာဆယ်သူန ဲ ေဝးဖိ
ေရာက်မှသာနားလိက ့ ။

"အရိ ပ်ေနဦး"

"ေဖေဖ့ အဟင့်!"
 အရိ ပ်လက်ေမာင်းတစ် ဖက်ကိုဖမ် းဆွဲတာခံ ရသည်။သားကို3လာကေန

ေတာက်ေလ ာက်ချ ီလာရတာေ ကာင့်သူဆဲွတာနဲေြခေထာက်

့ ေတွကရပ်

သည်။ကားပါကင်ဘက်ေရာက်ေန ပီ မိ အနားမှာလူကလည်းတစ် ေယာက်မှမ

ြမင်။သကိုတည့်တည့်ေမာ့ ကည့်လိက
ု ်လ င်

"ကိုယ်မင်းနဲ စကားနည်
့ းနည်းေြပာချင်တယ်အရိ ပ်"

"ဟင့်အင်း"

သဆီ က'ကိုယ်'ဆိုတဲအ
့ သံုးအ ှ န်းကို ကားလိက
ု ်ရေတာ့ခဏေတာ့ေ ကာင်

သည်။ကိုမိုးမာန်ကအနားအေြပးေရာက်လာကာ အရိ ပ်လက်ထဲကသားကိုဆဲွ

ချ ီ ပီး

"သားဦးနဲ ကားပတ်
့ ေမာင်းမလား"

"ဟုတ်"

"ေနပါေစကိုမိုးမာန် က န်ေတာ် တိ ြပန်ေတာ့မှာ"

မိုးမာန်ကအရိ ပ်ေြပာတာကိုမ ကားသလိလ

ု ပ
ု ် ကာသားကိုေခ ထုတ်သွား

သည်။သားကလည်းသူတိအကုနလ
် ံးု နဲရင်
့ း ှးီ ေနပံုရသည်။ေဖ ကီးနဲေဒ
့ ကီး

ဲ ့ သတ်ရမှာစိုးလိ
ကိုသတိရတာေတာင်သူနပတ် ေမ့ေမ့ေပျာက်ေပျာက်ေနခဲ့

ဲ ့ တိက
သည်။အခု ေတာ့သူနမှ ု ်တိက
ု ်ဆိုင်ဆိုင်တည့်တည့်တိးု ရသည့်အြဖစ်

သည်....

"အရိ ပ်ကိုယ့်ကို ခဏေလာက် ကည့်ပ ါဦး"

အရိ ပ်ကဒီအတိင
ု ်း ငိမ်ေနလ င်
 "ကိုယ်မင်းကိုေလး ှစ်လံးု လိက
ု ် ှ ာေနခဲ့ တာပါ၊ေတေတာ့လည်းမင်း

စိ တ်ဆိုးမှာစိုးလိကိုယ်မသိသလိေ
ု နခဲ့ တာပါ၊သားကိုလည်းအြပစ် မြမင်ပါနဲ၊ ့

သားက ကေလးပဲ ှ ိ ေသးတာမလား၊အားလံးု ကိုယ့်အမှားေတွပါ၊ကိုယ်မင်း

ကိုတစ် ချ ိန်လံးု ေတာင်းပန်ချင်ေနခဲ့ တာပါ"

"ခင်ဗျားအမှားမဟုတ်ပါဘူး၊က န်ေတာ် ဘက်ကမှားခဲ့ တာ၊အဲ ဒ

့ ါေ ကာင့်

ဲ ့ ထပ် မပတ်သတ်ချင်ေတာ့ဘူး၊က န်ေတာ် နသားကိ

က န်ေတာ် ဘယ်သူနမှ ဲ့ ု

ေနာက်ထပ် မေ ှာက်ယှက်ပါနဲ၊မဟု
့ တ်ရင်က န်ေတာ် ဒီထက်ေဝးတဲေ
့ နရာကို

ထွက်သွားမှာ"

"အဲ လ
့ ို မေြပာပါနဲ၊ေလး
့ ှစ်လံးု မင်းတစ် ေယာက်တည်းဒုကေတွများခဲ့ ပီ း

ပီ မလား၊ေနာက်ထပ် ဘယ်ကိုမှ ထပ် ထွက်မသွားပါနဲေတာ့

့ ၊သားကလည်း

ကိုယ့်သားဆိုတာသိ ပီ းပါ ပီ "

"မဟုတ်ဘူး၊သားကက န်ေတာ့်သား"

"ဒါဆို ဘာလိကိုယ့်နာမည်ပါေအာင်မှည့်ထားတာလဲ"

အရိ ပ်မျက် ှာ ှ ိ နး် ခနဲရဲတက်သွားသည်။ေမာ့ ကည့်ေတာ့ြပံ းြပံ း ကီးြပန်

ကည့်ေနတာေတတာနဲေဒါသကေထာင်
့ းခနဲထွက်သည်။

ြဖန်း!

အဲ ဒ
့ ါလူကိုေလှာင်ချင်ဦး။ ု တ်တရက်အရိ ပ်က ု ိ က်ပစ် လိမ့်မည်လိမထင်

လိက
ု ်လိထင်သည်။ေယာကင်ျ္ ားေလးအားနဲဆိ
့ ုေတာ့သမျက် ှာလည်ထွက်

သွားသည်။

"စိ တ်ချ သားနာမည်ကိုြပန်ေြပာင်းမှာ"

 ့ တစ် ကိုယ်လံးု ကိုသရင်ဘတ်န ဲ ဆွ
ေြပာ ပီ းလှည့်ထွက်တာနဲလူ ့ ဲကပ် ပစ် လိက
ု ်

တာြဖစ် သည်။ေယာကင်ျ္ ားဆန်တဲေ

့ ရေမးနံ ြပင်
့ းြပင်းက ှာေခါင်းထဲတိးု ဝင်

လာ၏

"ဖယ်လတ်"

"ကိုယ်က အဲ သ
့ ေဘာမျ ိ းနဲေြပာတာမဟု
့ တ်ဘူးအရိ ပ်၊ ပီ းေတာ့မင်း ု ိ က်

သမ ကိုယ်ဘာေ ကာင့် ငိမ်ခံေနတယ်လိမင်းထင်လဲ"

ဘာေ ကာင့်လဲ။အရိ ပ်ကေမာ့ ကည့်လိက

ု ်မိလ င် အရိ ပ်ကိုြပန် ကည့်ေနတဲ ့

မျက်လံးု ေတွရီေဝရန်းလဲေ
့ န ကသည်။

"ကိုယ်မင်းကိုချစ် တယ် အရိ ပ်"

အသံကအရိ ပ်နား နားအထိကပ် ေြပာလာတာြဖစ် သည်။လူတစ် ကိုယ်လံးု

ကက်သီးထလာကာ အသံေတွပါတုနခ
် ျင်လာသည်။ဘာေတွလာေြပာေန

တာလဲ။

"လတ်ေပးလိေြပာေနတယ်ေနာ် "

ထိုအခါမှလတ်ေပးတာြဖစ် သည်။အရိ ပ်အသံေတွတန

ု ေ
် နတာကိုလည်းမ

ထိနး် ချ ပ် မိ။

"သားကိုအခု ြပန်ေခ ေပး"

"ဟုတ် ပီ စိ တ်ကို ငိမ် ငိမ်ထား၊ကိုယ်အခု ပဲသားကိုြပန်ေခ ေပးမယ်"

ခဏေနေတာ့ သားနဲကိ
့ ုမိုးမာန်ြပန်ေရာက်လာသည်။

"ေဖေဖ့"

သားကသအေဖဆီ ကိုပဲလက်လှမ်းတာြဖစ် သည်။

 "သားပါပါးတိ ြပန်ေတာ့မှာ ဒီကိုလာ"

ကိုမိုးမာန်လက်ထဲကသားကိုဇွတ်ဆဲွေခ ရတာြဖစ် သည်။ ပီ းတာနဲသားကိ

့ ု

ကားထဲဇွတ်အတင်းဆွဲထည့်ပစ် လိက
ု ်သည်။ ပီ းမှသဘက်ြပန်လှည့်ကာ

"ေနာက်ကေနလိက
ု ်လာရင် တစ် ခုခုလပ
ု ် ပစ် မှာေနာ် "

"မင်းဘာေတွေလ ာက်ေြပာေနတာလဲအရိ ပ်၊သားပါ ပါေနတယ်ေလ ကျစ် !

ကိုယ်မလိက
ု ်ဘူး၊စိ တ်ချ ပီ းသွားလိရတယ်"

"ေနာက်ကို သားနဲလည်
့ းထပ် မေတရဘူး"

အခု ေတာင်သားကသူမှသူြဖစ် ေနသည်။ဘယ်လိေ

ု တွစည်း ု ံ းထားသည်မ

သိ။

"အဲ ဒ
့ ါကေတာ့"

"သေဘာမတူရင် ပီ းေရာ"

"မေတဘူး၊မင်းမေတေစချင်ရင်သားနဲလည်
့ းထပ် မေတဘူး ရ ပီ လား၊

ကားကိုေတာ့ဂ ု စိုက်ေမာင်းသွားပါ"

ဂျ ိန်း! က ီ!

ေမာင်းထွက်သွားတဲက
့ ားြဖ ေလးကို ကည့် ပီ းစက်သက်ပျင်းချသည်။

အရိ ပ်သကိုတစ် ကယ် ကီးစိ တ်နာေနတာြဖစ် သည်။အရင်ကနဲလံ

့ းု ဝမတူ

ေတာ့။သပံုစံ ကည့်ရတာ ခိ မ်းေြခာက်ေနတာနဲမတူ

့ ။မင်းမေကျနပ် မချင်း

ကိုယ်ေချာ့မှာအရိ ပ်။မင်းကိုယ့်အနားကေနထပ် ေတာ့ထွက်မသွားပါနဲေတာ့

့ ။

ခဏေလးပဲ ေထွးေပ ခွင်ရ

့ လိက
ု ်တာေတာင် ရင်ခုနသ
် ံကထိနး် ချ ပ် ရခက်

လွနး် သည်။ကိုယ်မင်းကိုဘယ်ေလာက်ထိလမ
ွ ် းေနခဲ့ ရလဲ။ကိုယ် မင်းကိုေရာ
သားကိုေရာလက်မလတ်ဘူးအရိ ပ်။ကိုယ်မင်းကိုချစ် တယ်။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
11,January,2021
Part-31

ၸ(Z&U)

" ဟ့ေ◌ကာင္ အရိ ပ္"

" ပာ ဘာလဲ"

"မင္◌း ဒီေ◌န႔ရံ ◌းု ေ◌စာေ◌စာဆင္◌းလိ႔

ု ရ ငမာၻကို သားႀကိဳလို

က္ဦး၊ငါ ့ေ◌ယာကၡေမပါင်ိးဳ လိ႔

ု ငါကသ င
် ေ
္ ◌ရာက္ေ◌နတာ"

"သားကသူ႔မူႀကိဳမွာလား၊ငါလည္◌းMeetingတကဦးမယ ငယ္

ဘယိ လုပလဲ၊ခခ ေကရာ"

"သားကိုငါမနကတည္◌းကဝင္ေ◌ခၚ သားတာ၊ကမာၻ႕ကိုေ◌ခၚ

သား ငက်မင္◌းကိုေ◌မးေ◌နမွာအဲ ဒ
့ ါေ◌ၾကာင့◌၊္ မင္◌းကလည္◌းရံ ◌းု

မွာမို႔"

"ရတယါGMကိုေ◌◌ျပာၾကည့ ◌ိ ကယ္၊မင္◌းေ◌ရာအဲ ဒ
့ ီမွာလိအ
ု ပ္

တာရွိ ေ◌သးလား၊လိရ
ု င္ ငါ ့ဆီ က"

" နပါေ◌စ ငါ ့မွာရွိ ေ◌သးတယ္၊မင္◌းသာရံ ◌းု ေ◌စာဆင္◌းလိ႔

ု ရရင္ က

မာၻ႕ကို သားႀကိဳလိက
ု ္၊ငါသူ႔တီခ်ယ စုကိုေ◌တာ့အ ိ ပာေ◌အာင

ထိေ◌စာင့◌ေ
္ ◌ပးပါလိေ
ု ႔သခ် ာမွာခဲ့ တယ္၊Bossကိုလမ
ွ ္◌းေ◌◌ျပာရင္

သူ႔သားကိုခ်က်င◌
္ း သားႀကိဳမွာသိေ◌ပမယ့◌"္
 " နပါေ◌စ၊ငါပဲ သားႀကိဳလိက
ု ယ္"

"ငါသိပါတယ္၊မင္◌းထပပီ းစိ တိ းမွာသိလိ႔

ု မင္◌းကိုအ ငွမ္◌းေ◌◌ျ

ပာလိက
ု ာ၊ဒါပဲ ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္"

အဲ ဒ
့ ီေ◌န႔ကသုတကိုပါစိ တိ းမာ ိ းေ◌◌ျပာပစိ သည္။ကိုေယ

န႔တိင
ု ◌ ု ခို းေ◌ တေ႕နတာကိုလံ◌းု ဝမသိခဲ့။ရိ
္ းရံ ◌းု တက္ေ◌နေရတာ့သူတိ႔

ပ္ေ◌တာငရိ ပိ ခဲ့သည့ ◌ ဖစ္။သားအိ ပင္◌းနဲ႔တခါေတလေထယာင္

တတင္ ေ◌ေဖဖဆိုတာပင္။'ေကလးမို႔ ု ိ း ု ိ းေ◌ယာငာေ◌နမွာ

ု သာေ◌ တးခဲ့ မိသည္။သူ႔ေအဖကိုအိပကဲထိထည့◌ေ

ပါ'လိ႔ ္ ◌ယာငိ

မ့◌ မထငဲ တာလည္◌းပါသည္။

သားကသံ◌းု စ
ွ ္ေ◌က်ာ◌ဲရွိေ◌သးတာဆိုေ◌ပမယ့ ◌ ည္။သူ႔ေအ

ဖနဲ႔ သားေ◌ တေ႕နတာကိုကိုယ့ ◌ိ ဘာတ စန◌းမွ

္ ေမ◌ျပာ။သုတကလ

ည္◌းသားကိုသူ႔ေအဖနဲ႔ပတတပီ းဘာတ စန◌းမွ

္ ေမ◌ျပာဖို႔ပိ တ္

ထားခဲ့ သ ဲ ။အဲ ဒ
့ ီေ◌န႔ေကတာ့သားသတိလ စားပံ ◌ရ
ု သည္။သူ႔ေအ

ဖကို◌ျမငာနဲေ႔နာကအတင္◌းေ◌◌ျပးလို ကားလိ႔
ု သာ သူတိ႔
ု အ

ဆက သယွိေ◌နတယိ တာသိရလိက
ု ာ◌ျဖစည္။မဟုတငီေ◌

န႔အထိသိြခင့◌မွာမဟုတ။္

အခု လည္◌းသားကို သားႀကိဳဖို႔ေအၾကာင္◌းGMကိုအရငွာၿ

ပီ းေ◌◌ျပာ◌ျပ ပ ည္။GMကလည္◌းသူ႔မွာသားေ◌လးတစ္ေ◌ယာကွိ

တာသိေ◌ေနတာ့အက်ိဳးေအၾကာင္◌းနည္◌းနည္◌းရွ င◌
္ း◌ျပရံ ◌န ဲ အ လယ္
ု ႔

တကူြခင့◌◌
္ ျပဳေ◌ပးလိေ
ု ႔တာ◌္ေ◌သးသည္။ရံ ◌းု က ထကာေ◌တာ့4နာ
ရီ ေ◌တာငိ းေ◌တာ့မည္။ရံ ◌းု ဆင္◌းခ်ိ 5နာရီ မွဆိုေ◌တာ့ ခု ခ်ိ ◌
ံ းု ဆ

င္◌းြခင့◌◌
္ ျပဳေ◌ပးတာေ◌တာင္ေ◌တာ◌ွၿပီ ◌ျဖစည္။တအားေ◌လာ◌ျ

ပလိ႔
ု ကမျဖစ္◌ျပန။္

ဒါေ◌တာေငရးေအၾကာင္◌းနဲ႔ဆို သားရလာရ လယ ေ◌အာင္

ကားေ◌လးတစီ းကုတပ္ဝယားမိ လိေ

ု ႔တာ◌္ေ◌တာ့သည္။သားမရွိ ခ

ငသူတိေ
ု ႔ပးထားတဲေ
့ ◌ေြင တနဲ႔သံ◌းု ေ◌နရတယိ ေ◌ပမယ့◌စ
ွ ်ီ ၿ

ပီ းထိုငားေ◌နလိ႔
ု ကမျဖစ္◌ျပန။သားတစွ
္ စ္ေ◌က်ာ◌ာေ◌တာ့သားကို

ဲ ထားၿပီ းကုမၸဏီတစ မွာအလုပ္ဝင ပည္။လစာေ◌လးရွိ

နာနီန႔

လာေ◌တာ့သားအ တကိ အပာေ◌လးေ◌ တပိုဝယ္ေ◌ပး◌ျဖစည္။

အခု လိေ
ု ◌လးေ◌နရရရငဲ သူ႔အ တကအဆင္ေ◌◌ျေပနၿပီ ◌ျဖစ

ည္။◌ျပည့◌◌
္ ျပည့◌◌
ံ စ
ု ံ ◌ေ
ု ◌နရလည္◌းစိ တခ် မ္◌းသာရရင္ ဘာလုပွာ

လဲ။အခု ေအ◌ျခေအနနဲ႔လည္◌းသားကို ◌ျပည့◌◌

္ ျပည့◌◌
ံ စ
ု ံ ◌မ
ု ထား င
ုိ

င္ေ◌တာင တန◌းေ◌စ့
္ ေ◌အာင္ေ◌တာ့ထား ုိ ငည္။သုတေကတာ့

သူ႔ေအဖႂ ကယ္ဝမႈေ◌ တၾကားမွာေ◌ပးေ◌နြခင့◌◌ ု ါေ◌တာ့တဲ။့

္ ျပဳလိက

သူ႔ေအဖကလည္◌းသူ႔သားကိုခုကတည္◌းကလိခ
ု ် ငာမွ မ်ွ◌ျဖည့◌္

္ ◌နၿပီ ပဲတဲ။့ ဟုတာွ ေ◌ပါ ့။သားကိုမျမင းတာေ◌ တဝ

ဆည္◌းေ◌ပးခ် ငေ

ယ္ေ◌ပး၊ေ◌ပးမသံ◌းု ထားတာေ◌ တအထိအကု ိ က္◌ျဖည့ ◌ည္◌းေ◌

ပးၿပီ း သူ႔ဘကိ မပါ ပါေ◌အာင္!

ဟင္!
 သားတိ႔
ု မူႀကိဳေ◌ရွ ႕မွာသားကိုလည္◌းေမ တ႕။သူ႔တီခ်ယ စုကိုလ

ည္◌းေမ တ႕။သားကိုဆရာမသူ႔အိ မ္ေ◌ခၚ သားတာမ် ားလား။ရံ ◌းု ကစ ထ

ကာကတည္◌းေကနာေက်နတာနဲ႔လမ္◌းမွာကားပိ တာေ◌ေ တရာ

ဆိုေ◌တာ့ ခ်ိ န◌းထားတဲ

္ အ
့ ခ်ိ ကိ ၾကာ သားတာ◌ျဖစည္။သား

ဆရာမစုစုအိမထိလို ကားဖို႔တစ သာရွိ ေ◌တာ့၏

ဆရာေမလးအိ မ္ေ◌ရာကွေအ◌ျဖကရွ င္◌းသည္။'ကမာၻကသူေ႔ေဖဖ

ကို ဖုန◌းဆက္
္ ေ◌ခၚခို င◌
္ းလိေ
ု ႔ခေၚပးလိက
ု တာပါ'တဲ။့ ဖုန◌းနံ
္ ပါတဘ

ယရတာလဲဆိုေ◌တာ့ ကမာၻကသူ႔အိ တဲကcardထုတ္ေ◌ပးၿပီ း

သူေ႔ေဖဖကိုဖုန◌းဆက္
္ ေ◌ပးပါလိေ
ု ႔◌ျပာသ ဲ ။သူ႔ေအဖcardကိုသူ

မသိေ◌အာငယ္ေ◌နရာမွာဝွကိမ္◌းထားသ သိ။ၿပီ းေ◌တာ့ဆရာေမ

လးကသူ႔ကိုအထ ငဲမွာစိုးလိေ
ု ႔သခ် ာထပွင္◌း◌ျပလိက
ု ္ေ◌သးသည္။

ကမာၻေ႕ေဖဖကကမာၻ႕ဆီ ကိုမၾကာခဏလာေ◌ တေ႕နက်မို႔စိ တ်

လက်ထည့◌ေ ု ာဆိုတဲေ
္ ◌ပးလိက ့ အၾကာင္◌း။ေ◌နာကပီ းသားကိုယိ

ငလည္◌း သူ႔မွာShineလိေ ွ ္ေ◌ယာကွိတဲေ

ု ◌ေဖဖ စ ့ အၾကာင္◌း သူမ

ကိုေ◌◌ျပာ◌ျပထားတဲေ
့ အၾကာင္◌း။

ဆရာေမလးကလည္◌းသူ႔ကို◌ျပ ပီ းအားနာေ◌နရွ ာသည္။သူမကိုယိ

ငိ ကွင◌
္ း◌ျပဖို႔လိရ
ု င္ လိက
ု ွင္◌းေ◌ပးပါမ ဲ ။ေ◌နပါေ◌စဆိုၿပီ းပဲ

္ ျပ ဲ ရသည္။ဆရာေမလးနဲ႔မွမဆိုငဲ။သားကိုယိ ေငေက်က်
လွည့◌◌

နပပာႀကိဳခိုင◌
္ း သားတာကို သူတတိ ငာဘာမ် ားရွိ မွာလဲ။
 ဟိလ
ု သ
ူ ားကိုသူ႔အိ မထိေ◌ခၚ သားတာမ် ားလား။အခု ခ်ိ ◌
ံ းု ေ◌ တလ

ည္◌းဆင္◌းေ◌နၿပီ ။သားဘယွာလဲဆိုတာလွမ္◌းေ◌မးေရအာငည္◌း

သူ႔အိ မနံပါတ္ေ◌ တကိုယ့ ◌ီ မွာ ဘာတစ မွမရွိ ေ◌တာ့တာၾကာၿပီ ။

စိ တသားဆီ ပဲေ◌ရာက္ေ◌ေနတာ့ သူ႔အိ မထိလိက

ု ္ေ◌ခၚဖို႔သာရွိ ေ◌

တာ့သည္။ကားေ◌မာင္◌းရင္◌းလည္◌းစိ တေမအး င
ုိ ္။ဒီေကလးဟာအိ

မ္◌ျပ ိ ႔က်ေမ◌ျပာတတ းလား။

ဲ ႔ တ႕တာလပိုင◌
သားကသူနေ ္ းပဲ ရွိေ◌သးသည္။သူမွသူ◌ျဖစ္ေ◌ေနတာ့

တာပင္။ေကလးေ◌ တကလကာရာမွာေ◌ပ် ာ◌တကသ ိ ရင္ေ◌တာ

င္ သူသားကိုေ◌ြမးလာကတည္◌းကမသာမယာဘယ္ေ◌နရာမွမထားဖူးခဲ့

ပါ။မနာလိတ
ု ာမဟုတေ
္ ◌ပမယ့ ◌ားသူ႔ကိုခ ငယ္ေ◌နတာႀကီးကိုဘ

ယိ မွမ စ
ွ မိဳ႕ င
ုိ ။္ သူေ◌◌ျပာတဲစ
့ ကားေ◌ တ၊သူေ◌ပးတဲက
့ တိေ◌ တကိုမ

ယံ◌။ု ဘယ န◌းကမွ
္ ကတိတ းတဲသ
့ ူလည္◌းမဟုတ း။ေ◌နာကံ◌းု

ု ် ငာေ◌ တကိုပဲမရေရအာင ပားသ

သူ◌ျဖစ် ငာ၊သူလပ ်ည္◌း

သာ။သူ႔ဆီ ကခ် စ ယကိဳကယိ တဲစ

့ ကားေ◌ တကိုလည္◌းရင မ

ယ့ ◌စားရင္ေ◌ တသာတု ည္။အလကား။အြခင့ေ◌ရးသမား။

ဒီၿခံ ေ◌ရွ ႕ဘယ္ေ◌တာ့ေမွ◌ျခမေခ် တာ့ဘူးဆံ ◌းု ◌ျဖတားခဲ့ ေ◌ပမယ့◌္

လည္◌းသားေ◌ၾကာင့◌က
် ၿပီ ။ေ◌လး ွ စ တင္◌းၿခံ ႀကီးကပိုက်

ယာသလိ၊ု ပို◌ျပီ းလည္◌းခမ္◌းနားလာသလိပ

ု င္။ေ◌ဘးၿခံ ေ◌ တကိုပါဝ

ယစိ ကံ◌ရ
ု သည္။သူ႔ကားဝငာမွာကိုသိ င
ွ ေ
့္ ◌နသလိတ
ု ံခါးကိုလ

ည္◌းအဆငင့ြ◌င့◌ေ
္ ◌ပးထားသည္။တူညီဝတံ◌ဝ
ု တ ငား
တဲS ဲ အျပည့◌◌
့ ecurityေ◌ တကၿခံ န႔ ္ ျဖစည္။ဒါေ◌ၾကာင့ေ◌ဆာက္

အဦးေ◌ တပါတိးု ေ◌ဆာကားတာလား။

အ ိ ပားေ◌ပၚကဆင္◌းၿပီ းတိက
ု ကီးထဲတန◌းဝငည္
္ ။ၾကမ္◌း◌ျပ

ငအေစ◌ျခခ် ရကရာမရွိ ။ဧည့◌န◌းတစ

္ လံ◌းု လည္◌းလက္ေ◌တာ

က္ေ◌နကာအ ငထကေဆပါင္◌းမ် ားြစာႀကီးက်ယမ္◌းနားေ◌န

တာ◌ျဖစည္။သားဒါေ◌ တကိုမျမငွာမဟုတ။္ သူေ◌နဖူးတဲတ

့ ိက
ု န◌းထ
္

ကေဆပါင္◌းမ် ားြစာႀကီးက်ယမ္◌းနားေ◌နတာကိုသားမသိပဲေ◌နမွာမ

ဟုတ။္ အိ မွာေ◌တာင ေ◌ဆာ့ရတာေ◌နရာက်ဥ္◌းလိ႔

ု ေဖအကိုအိမသ

စ္ဝယိ င္◌းေ◌နတာ◌ျဖစည္။သားကိုသူ႔အိ မထိေ◌ခၚလာတာဘာရ

ည္ြ႐ယ်ကဲ႔လဲ။သားကိုရရေငဖကို◌ျပ မယိ တဲေ

့ အ တး

နဲ႔လား။ေ◌ဝးေ◌သးတယ္။

အ ိ ပိေမပၚထပထိေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ ကကာခဲ့ သည္။အိ မကီး

တစ လံ◌းု လည္◌းတိတိတေ
္ ◌န၏ေ◌ဒၚႀကီးကိုလည္◌းမျမင္။ေ◌ဖႀ

ကီးကိုလည္◌းေမ တ႕မိ ။သားကိုသူ႔အခန◌းထဲ

္ ေ◌ခၚ သားတာမ် ား

လား။ေ◌ တးမိ ရံ◌န ဲ ႔ဒါသေကထာင္◌းခနဲ ထကည္။သားကိုလား။

ု ေ

ွ ္ေ◌ယာကံ◌းု ကိုပဲလားေ◌သခ် ာမသိ။သားသူ႔အခန◌းထဲ

သူ႔ကိုလား။ စ ္

ရွိ ေ◌နမယိ တာလည္◌းစိ တအတပိ ေ◌နကာ သူ႔အခန◌းေ◌ရွ

္ ေ႕ရာ

ကာနဲ႔တံခါးေ◌တာေငခါက္ေ◌တာ့ပဲတန◌းဝငစိ
္ ကည္။

ထငားသလိေ
ု ◌တာ့မဟုတ။္ အခန◌းတစ
္ လံ◌းု တိတိတ္ေ◌နကာ ဘ

ယ မွမရွိ ။လိက
ု ာထဲဝင န◌းေ◌နမလားလိ
္ က
ု ာေ◌ တအထိ ဆဲ ဖယက
ည့◌သ
ိ ည္။သားဘယ္ေ◌ရာက္ေ◌နတာလဲ။မရွိ င
ုိ န
ွ ◌းသိ
္ ု ဲဝ
ရကဲ႔ဘီ ဒိထ

င န◌းေ◌နမလား
္ ဆဲ ၾကည့◌သ
ိ ထိ။ထိုစဥ္ေ◌ရခ်ိဳးခန◌းထဲ
္ ေကဖ် ာခ

နဲေ◌ရသံၾကားလိက
ု ာနဲေ႔ရခ်ိဳးခန◌းဆီ
္ ေအ◌ျပး သားၿပီ းတံခါး ဆဲ ြဖ

င့◌ စိ က်ွင္

ဘာအဝတွမပါပဲ ေ◌က်ာေ◌ပးၿပီ းေ◌ရခ်ိဳးေ◌နတဲလ

့ တ
ူ စ္ေ◌ယာက္။ေ◌ရ

သံေ◌ၾကာင့ ◌ တံခါးြဖင့◌ဝ
္ ငာတာကိုသိပံ◌မ
ု ရ။လွည့ ◌ည့◌ၾက

ည့◌။္ သားစိ တေ ုိ ဲဝငဲ မိ တာျဖ

္ ◌ၾကာင့ ◌ာကိုမွၾကာၾကာေမ တး င

စည္။အိ မွာလည္◌းသားေကရခ်ိဳးခန◌းထဲ
္ ေ◌ရဝင္ေ◌ဆာ့ေ◌နက်မို႔ စိ တ္

ထဲသားေ◌ေရ တဝင္ေ◌ဆာ့ေ◌နသ ထငဲ႔ဝငာလိက

ု ိတာပင္။

ဲ ပ္ေ◌နမိ သည္။အသက္ေ◌တာင္ဝဝမရွဴ ရဲ။လႈ

အရိ ပ္ေ◌နရာပဲ ေ◌တာင့◌ရ

ပိ ကိတာနဲ႔သူ႔ေအနာကိ ယွိေ◌နတာသိ သားမွာေ◌ၾကာက္ေ◌နမိ

သ ထိ။ကိုယ့ ◌ကိ ေမတာ◌ဆလွည့ ◌ာမွာစိုးတဲစ

့ ိ တ္ေ◌ၾကာ

င့◌္ ေ◌ရပန◌းေ◌အာက
္ ့ ႏၶာကိုယကီးကိုပဲ
အဝတပါတဲခ မ် က္ေ◌တာင

ခတိ ကကည့◌ေ
္ ◌နရသည္။မၾကည့◌် ငိ ႔လည္◌းမရ။

ဟိလ
ု က
ူ သူ႔ခႏၶာကိုယစ လံ◌းု ကိုလကွစကဲ႔ြပတပ္ေ◌

ဆးေ◌ၾကာေ◌နတာ◌ျဖစည္။ေ◌ရပန◌းေကနတစင့
္ ◌ေ္ ◌ရစက္ေ◌ေရ

ပါက္ေ◌ တကသူ႔ခႏၶာကိုယံ◌းု ေ◌ပၚျဖာေက်န၏ႀကီးမားက်ယ္◌ျပ

န႔တဲ
္ လ
့ က္◌ျပငကီးေ◌ တကအ င န◌းကထကိ
္ က်ယ္◌ျပနေ႔နသလိ
္ ပ
ု

င္။ေ◌က်ာ◌ျပေငနခါးစပထိေအ◌ျမႇ◌ာင္◌းလိက
ု ကီးကလည္◌းထင

ငွားရွ ား။က်စစ္ေ◌နတဲတ
့ ငားေ◌ တနဲေ႔ပါငံ◌းု ႀကီးေ◌ တ။ေ◌◌ျ
ခသလံ◌းု ေ◌ တကအစႂ ကကားေ◌ တနဲေ႔တာင့ ◌င္◌းေ◌နတာ◌ျဖစ

ည္။

သူ႔တစိ ယံ◌းု ကိုစိုကကည့◌ေ

္ ◌နမိ ရင္◌း ရွ ကိတေ
္ ◌ၾကာင့ ◌ရိ

ပ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု ရဲ တကာသည္။ေ◌သခ် င္ေ◌တာ့တာပါပဲ ။ဒီေ◌နရာ

ေကနသူေ◌ရခ်ိဳးလိ႔
ု မၿပီ းခ င ကားခ် ငပီ ။မ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုသူေ႔

က်ာ◌ျပေငနမြခာပဲ လက
ူ ိုအရင္◌ျပ ည ု ဲ ရွိေ◌သးသ
ွ ့◌ိ ႔လု ပိ ကံ◌ပ

ည္။ေ◌က်ာေ◌ပးထားတဲခ
့ ႏၶာကိုယဒီဘကိ ◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င္◌း◌ျပ

ွည့ ◌ာသလိထ
ု ငိ ကိတာနဲ႔အ ိ ပအရင္ေက်ာေ◌ပးပစိ သည္။

သူဒီဘကိ လွည့ ◌ာတာမဟုတ းမလား။လွည့ ◌ာလိ႔

ု လံ◌းု ဝမျဖ

စ္ေ◌သးဘူး။သိုေ႔သာ◌ ႔ေအ တးမဆံ ◌းု ခင္ေ◌ရက်သံကတိခနဲရပ္

သားၿပီ ◌ျဖစည္။သူဒီဘကိ ေ◌သခ် ာေ◌ပါကွည့ ◌ာတာလား။ခ

ဏအၾကာေ◌နာက္ေ◌က်ာကိုစိုကကည့◌ရ
ံ သလိခ
ု ံ စားလာရကာအရိ ပ္ေ◌

က်ာ◌ျပငစ လံ◌းု စိ မ့ ◌ကာ၏တံခါးကိုေ◌ရာကိ ေ႔◌ျခလွမ္◌းငါး

လွမ္◌းစာေ◌လာကိ ဘယိ ေစြ႐႕လိက

ု မယွန◌းမသိ
္ ။

အ ိ ပေက◌ျခလွမ္◌းစတာနဲ႔ေအနာေက◌ျခသံတစ် တ်တ

လည္◌းတန◌းလိ
္ က
ု ာတာ◌ျဖစည္။ေ◌ရခ်ိဳးခန◌းတံ
္ ခါးကို◌ျမန◌ျမ
္

င့◌ပီ းအိ ပန◌းတံ

္ ခါးဝထိေ◌အာင္ေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ ကကိ ႔လု ပိ က္

လ်င
ွ ေ
္ ◌နာေကနလက္ေ◌မာင္◌းကိုလမ
ွ ္◌း ဆဲ တာခံ ေရတာ့သည္။အရိ ပ္

သူ႔ဘကိ လွည့◌ၾကည့◌ေ
ဲ ◌◌ျပာလိက
ု ည္။

"သားကိုလာေ◌ခၚတာ"
 "ကိုယ္ သိတယ္"

"သိ ငႊတ္"

"ကိုယိ ႔စကားနည္◌းနည္◌းေ◌◌ျပာေရအာင္"

" ပာစရာမရွိ ဘူး၊သားဘယွာလဲ၊သားကိုခင်ားလာေ◌ခၚ သားတာမ

လား"

စကိသည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးသူ႔ကိုရွက္ေ◌နတာ။အမွ ိ သူကသာရွ

က္ေ◌နရမယ့◌ေ မိတဲေ
္ ◌ကာငလား။ေ◌ရခ်ိဳးေ◌နတုန◌းလူ
္ ့ ◌ကာငသူေ◌

လ။စကတဘတဲေ႔ခါင္◌းကိုသုတ္ေ◌နရင္◌းရွ က္ေ◌နသူကိုငံ◌႔
ု မိုးၾ

ကည့◌ေ
္ ◌နမိ သည္။ၿပီ းမွမ်ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု ရဲ ေ◌နသူအနားငံ◌႔
ု ခ် ကာ

"သားကသူ႔အဘိုးနဲေ႔ဆာ့ေ◌နတယ္"

"ဘယွာလဲ"

"နားေ◌ေနဆာငကွာ"

သားရွိ တဲေ
့ ◌နရာသိတာနဲ႔လွည့ြ ◌ကိ ႔လုပ္ေ◌နသူကိုေ◌ကာက္ေ◌

ြပ႕ပစိ ကည္။

"ဘာလု ပာလဲ အခု ေခ် ပး"

စကငတ္ေ◌ တကိုအားကု ု ိ ကပီ း ု န◌းကန

္ ေ◌နတာ◌ျဖစ
္

ည္။ေ◌◌ျေခထာက္ေ◌ တကလည္◌းအၿငိေမန။မင္◌းပဲ စိတရွ တ္

တာမဟုတ းအရိ ပ္။ၿပီ းေ◌တာ့ကိုယ့◌ိ ငကဲအရင္ေ◌ရာကာတာလဲ

မင္◌းပဲ ။ေ◌ခ် ာေ
့ ◌တာ့လည္◌းရတာမဟုတ း။
 ု န◌းကန
္ ေ◌နသူ
္ ကိုအိပာေ◌ပၚပစ ငိ ကပီ း ေအပၚေကနအုပိ း

ထားလိက
ု ည္။မ် ကံ◌းု ေ◌ တမွိတားရာက စကိ ေ◌မာ့ၾကည့◌္

လာလ်င
ွ ္

"ခေဏလးပဲ ၊ကိုယ့ ◌ိ ခဏပဲ အခ်ိ နေ◌ပးရငၿပီ

္ "

စကငတိ လကွစကဲ႔ တန◌းထု

္ တာ

"အရငယ္ေ◌ပး"

"ဒီတိင
ု ◌
္ းပဲ ေ◌◌ျပာမယ္၊မဟုတင္ မင္◌းက ထက္ေ◌◌ျပးမွာမလား"

ထိုအခါမွၿငိ မားသည္။မ် ကံ◌းု ဝိုင္◌းေ◌ တကစကိ မၾက

လိေ
ု ◌မာ့ၾကည့◌ေ
္ ◌နၾကသည္။ရံ ◌းု ကအျပ ားဆီ တန◌းလိ
္ က
ု ံ◌ု

ရ၏မ် ကွာေ◌လးကအနည္◌းငယ္◌ႏြ◌မ္◌းခ် င္ေ◌နသလိ။ု ဝတားတဲရ

့ ွ ပ္

အျဖဴ ေ◌လးေကတာ့ရွင◌
္ းသနေ႔နတု
္ န◌းပင္
္ ။အ ငထကသားေ◌ တ

ပို◌ျဖဴ လာတာေ◌တာ့သိသိသာသာပင္။မ် ကွာေ◌လးေကတာ့ပန◌းေ◌ရာင္

္

သန◌းခ်
္ ငေ္ ◌ေနသး၏နႈတမ္◌းပါးေ◌လးေ◌ တလည္◌းအ ငိ နီေ◌

ြစးေ◌နၾကတုန◌း။
္

ေ◌လး ွ စ တင္◌းသိသိသာသာေ◌◌ျပာင္◌းလဲ သားတာကအ င

လိေ
ု ◌အးစကကဟုတေ
္ ◌တာ့တာ။အခု ကအ ငထက္ ပိုၿပီ း ိတ

တ္ေ◌နၿပီ ။သားအ တကဲ႔အတၱေ◌ တ၊မာေန တပိုႀကီးလာသည္။စက္

နားလ ါသည္။သားကိုဒီအြ႐ယိသူတစ္ေ◌ယာကည္◌းေ◌စာင့◌ေ
္ ◌

ရွ ာကာရသ ဲ။

" ပာမွာဆိုေ◌◌ျပာ၊ေ◌◌ျပာစရာမရွိ ရင္ ဖယ္ေ◌ပး"

 စိ တရွ လိမ
ု ် ကံ◌းု ေ◌ တ တန႔ခ်
္ ိဳးထားသူကိုစကကည့◌ပီ းနႈတ

မ္◌းေ◌ေ တကာ့ၫႊ တားတဲအ

့ ထိၿပံ ◌းဳ မိ သည္။

"ခေဏလးပါ၊ကိုယင္◌းကို လမ္◌း လန◌းလိ

္ ႔
ု ပါ"

"ဒါေ◌◌ျပာဖို႔ဆိုဖယ္ေ◌တာ့"

ေအပၚပိုင◌
္ းဗလာ◌ျဖစ္ေ◌နတဲစ
့ ကငတ္ေ◌ တကိုထုကာ ု န◌း
္ ထက္

ဖို႔ႀကိဳးစားေ◌နသူ၏လက္ေ◌ တကိုအတင္◌းဖိ ခ်ဳပားလိက

ု သည္။ၿပီ း

မွသူ႔မ် ကွာဆီ ငံ◌႔

ု ခ် ၿပီ း မ် ကံ◌းု ဝိုင္◌းေ◌ တထဲကိုတည့ ◌ည့◌ိ က

ကည့ ◌ာ

"ကိုယင္◌းကိုခ်စ ယရိ ပ္၊အခု မွမဟုတ း၊ဟိးု ငယယ္ေ◌လးကတ

ည္◌းက"

စကိ ေ◌မာ့ၾကည့◌ေ
္ ◌နတဲမ
့ ် ကံ◌းု ေ◌လးေ◌ တကလကနဲ◌ျဖစ္

သား◌ျပီ းမွ ◌ျပ ႊ◌ဲ သားကာ

"မယံ◌ဘ
ု ူး ဖယ္"

"မင္◌းကိုယံ◌ေ
ု ◌ပးပါလိ႔
ု ကိုေယ◌ျပာဘူးအရိ ပ္၊ကိုယင္◌းေအပၚေမ

ကာင္◌းခဲ့ တာေ◌ တအမ် ားႀကီးလုပဲ မိ တယ္၊အဲ ဒ

့ ီအ တကိ ယင္◌းေ◌

က်န ပဲ အထိေ◌တာင္◌းပ ် ငာပါ၊ကိုယ္ေ◌နာငလည္◌းေရနပါၿပီ ၊ေ◌

နာကပီ းကိုယိ ႔မွာသားေ◌လးလည္◌းရွိ ေ◌နၿပီ ေ◌လ၊စိ ေတလးနည္◌း

နည္◌းေ◌လာက္ေ◌လ်ာွ ေ႔ပးလိ႔
ု မရဘူးလားဟင္"

"မရဘူး၊သားကိုလည္◌းကိုယ့ ◌ာသာေ◌စာင့◌ေ
္ ◌ရွ ာကိ ငယ္၊ထပ္

လည္◌းမပတတ် င း ဖယ္ေ◌ပး"
 "မပတတ် ငိ ႔ဘယမလဲ၊ကိုယိ ႔မွာသားေ◌လးနဲေ႔လ၊ကိုယ

င္◌းကိုခ်စ ယရိ ပ္၊မင္◌းကိုခ်စိ ႔သားကိုလည္◌းခ် စာ၊ကိုယင္◌း

ကိုလကႊေတပး ုိ င း၊သားကိုေ◌ရာ"

"လူကိုပိုငိ းပိုငင္◌းလာလု ပာေ◌ တလံ◌းု ဝမႀကိဳက းေ◌နာ◌္၊ခု ခ်

က်င◌
္ းဖယ္ေ◌ပး"

"အခု ပဲၾကည့◌၊္ ကိုယခု လိမ

ု လုပငင္◌း ထ ကားမွာ၊ပိုငိ းပိုင

င္◌းလု ပာမႀကိဳကင္ ကိုယ့ ◌ိ အသည္◌းယားေ◌အာငလုပဲ ေ႔လ"

စကားကလိရ
ု င္◌းေမရာက္၊ဒါေ◌ တပဲ ◌ျဖစ္ေ◌နကာအရိ ပိ တိ လာသ

ည္။ကိုယပဲ သူ႔ကိုအသည္◌းယားေ◌အာင ပည္◌ျဖေစသး၏ဒီေ◌

လာကိတိ ေ◌ဒါသ ထက္ေ◌နတာမျမင းလား။

"ဘယ ကလဲ၊ဘယ ကလုပ္ေ◌နလိ႔

ု လဲဖယ္"

စကညစ် ယ်ယပံ ◌းဳ လိက

ု င္◌း

"မဖယိ င း၊မင္◌းကအ ငိ ယ့ ◌ခန◌းထဲ

္ ေ◌ရာကာတာ၊အခု က

စၿပီ း◌ျပ လႊတ္ေ◌တာ့ပဲအပို ငိမ္◌းပိုက စိ ကိ ႔ရတယ္၊ေအေဖ

ရာ သားေ◌ရာ"

"ဘာေ◌◌ျပာတယ္ ခင်ား"

စကိ တစယန႔္ သားပံ ◌လ

ု ည္◌းရကာမ် ကံ◌းု ေ◌လးေ◌ တဝို

င္◌းေ◌နၾက၏စကငတိ အားကု န◌းပစာ

္ ု န◌း
္ ထကိ ႔လု

ပ္◌ျပ ည္။ြဇတတင္◌း ု န◌း

္ ထက္ေ◌နသူကိုဖမ္◌းခ်ဳပပီ းေ◌ြမ႕ရာ

နဲ႔ကပားလိက
ု ္ေ◌တာ့စကိ ေ◌◌ျေခထာက္ေ◌ တနဲ႔ပါကနေ◌ၾကာ
္
ကာတာ◌ျဖစည္။မ် ကွာေ◌လးကလည္◌းငိေ
ု ခ် တာ့မတတ် ကင္◌း

လာသည္။ေ◌ခ် ာေ
့ ◌◌ျပာေ◌နတုန◌းကလကွ
္ မခံ ပဲ။

◌ျပ လႊတွာေ◌ၾကာကပီ းမ် ကွာပ် က္ေ◌နသူကိုစကိ ကကည့◌စ္

လိက
ု ည္။ကိုယသူ႔ကိုေ◌လး စ
ွ ္ေ◌က်ာ◌ိ ကွာေ◌နတဲေ
့ ◌ကာင္ေ◌

လ။သူ႔မွာအမုန◌းေ◌
္ တရွိ သလိက
ု ိုယ့◌ာွ လည္◌းအခ် စ္ေ◌ တအျပည့◌။္

ေကလးတစ္ေ◌ယာက္ေ◌တာ ငကာၿပီ းမွမပတတ် ငိ ႔ရမတဲ ့

လား။စကာဏာတ ိ ေ◌ကာငလား၊သူမပတတဲေ႔◌ျပာရံ ◌ု

နဲ႔လိက
ု ပတတဲေ◌နမွာလံ◌းု ဝပဲ ။သူ႔ဘကမပတတ်င င

ည္◌းဒီေ◌ကာင ကမာၻတစံ ◌းု ထိလိက

ု တတ္ေ◌နမွာ။မယံ◌မ
ု ရွိ

နဲ႔။

စက်ကံ◌းု ေ◌ တစူးစူးရဲ ရဲ◌ျဖစာတာနဲ႔စကိ စိုး ိ မလိမ

ု ာ့ၾက

ည့ ◌ာသည္။မင္◌းကဘယ န◌းကေမွ
္ ကာင္◌းေ◌ကာင္◌းေ◌ခ် ာေ
့ ◌◌ျပာ

လိ႔
ု မရဘူးအရိ ပ္။ကိုယ္ေ◌မ့ သားခဲ့ တာ။စိုး ိ မလိေ
ု ◌မာ့ၾကည့◌ေ
္ ◌နသူ

ကိုစိုကကည့◌ေ
္ ◌နရင္◌းစကင ံေ◌ တ◌ျမ ာသည္။မဟုတ း ရင္

ခု ာကသူ႔ကိုစျမငိ ကတည္◌းက။အခု ကရင ာထကိ းသ

ည္။တစ ခု လပ
ု စ် ငေ
္ ◌နတာ။စကံေ◌ တးတစ် ကမိဳခ်လိက
ု ပီ း သူ႔မ်

ကွာဆီ ငံ◌႔
ု ခ် လိက
ု ်ွင္

"ဟင့ ◌င္◌း!"

ေ◌◌ျပာၿပီ းမ် ကွာကိုေ◌ဘးကိုတိမ္◌းေ◌စာင္◌းပစာမို႔စက

သူ႔လ ိ င္ေ◌ တကိုအရင ပမ္◌းပစိ က်ွ င ႔ကိုယိ ငနံေ႔

လးကစကွာေ◌ခါင္◌းထဲတိးု ဝငာသည္။ေ◌လး ွ စံ◌းု ဘယ္ေ◌လာက္

ထိ လမ္◌းေ◌နခဲ့ ရသလဲ။လ ိ ငွာအနီစက္ေ◌ တက် ဲ အထိစုပမ္◌းပ

စိ သည္။

"အင္◌း! ဟင္◌း!"

ု န◌း
္ ထကိ ႔ႀကိဳးစားေ◌နတဲလ
့ က္ေ◌ တကို ထပိ ခ်ဳပစင္◌းမ် က္

ာွ တစ္◌ျပငံ◌းု ကိုြမ တတိ ပိ ပမ္◌းမိ သည္။သူေ◌ခါင္◌းေ◌စာင္◌း

တဲေ
့ ◌နာ ကတတင္◌းလိက
ု မ္◌းရင္◌းနႈတမ္◌းေ◌ တကိုမရ ေရအာင္

ငံ◌စ
ု ုပ စိ က်ွင္

" အန႔!
္ ဟင့◌!္ "

့ အ တ႕ေအ တေ႕ၾကာင့◌ကသကွဴေ◌
◌ႏ◌ူးညံ့အိစက္ေ◌နတဲေ

တ◌ျမ ာကာအာေ◌ေ တ◌ျခာကာသည္။အာေ◌◌ျခာကာေ◌ေလလ

သူ႔နႈတမ္◌းေ◌ တပိုတိးု စုပ္ေ◌လလုပ္ေ◌နမိ သည္။စကနမ္◌းေ◌ေ တ

အာက ု န◌း
္ ထက္ေ◌နသူက နႈတမ္◌းေ◌ တကိုြဖင့ေ◌ပး။နမ္◌းရတာ

အားမ ဖစာေ◌တာ့စကသကွဴသံေ◌ တကပိုက်ယာသည္။ထိုေ႔နာ

ကကက္ေ◌ တကသူ႔လက္ေ◌ တကိုလႊတ္ေ◌ပးလိက

ု ပီ းသူ႔ပါး စ
ွ

ကိ လကစကဲ႔ဖ် စႇစစိ က်ွင္ နႈတမ္◌းကဆူ ထကာသ

ည္။ထိုအခါမွသူ႔နႈတမ္◌းထဲကိုအငမ္◌းမရတိးု ဝငာလ်ာွ ေ◌ တကိုရစ

တစိ ကည္။

လ တားတဲသ
့ ူ႔လက္ေ◌ တကလည္◌း စကငတ္ေ◌ တကိုအဆက္

မျပတ ု ိ က္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။ဘယ္ေ◌လာက ု ိ က္ေ◌ေနနစကဂ ု

မစိုက္။သူ႔မ် ကွာကိုထိန◌းကိ
္ ုငပီ းတရပပမ္◌းသည္။◌ျဖစိ ငငာကို

မွထိန◌းခ်
္ ဳပထားပဲ သတိလ စားတဲအ
့ ထိနမ္◌းပစ် ငာ◌ျဖစည္။ခု

လည္◌းစကိ ယ့◌တ
ိ ိ ထိန◌းမထား
္ ုိ ငိ ႔လႊတ္ေ◌ပးလိက
ု ာပဲ ◌ျဖ

စည္။အရိ ပဲ ႔ထ ပဲ ရရင္ သူ ူ းမွာ။သူ႔ကိုယ လည္◌းသိသလိအ

ု ရိ ပ္

ကိုလည္◌းသိေ◌စခ် င ည္။

"အင္◌း! ႁြပတ္!"

စကိ ယိ ငသကွဴရခကာမွနႈတမ္◌းေ◌ တကိုခဏလႊတ္ေ◌ပး

လိက
ု ည္။သူ႔မ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု စကနမ္◌းေ◌ေ တၾကာင့◌႐
္ ႊ

မ္◌းစိုေ◌◌ျပာငက္ေ◌န၏မ် ကွာေ◌လးကငိထ ု ဲ့ေက်နကာမ် က

ု ားသလိမ

ကစ်ိဳ႕ပါမ် ကံ◌းု ေ◌ထာင့ ◌စီ းေက်နသည္။

"မငိပ
ု ါနဲ႔ ကိုယင္◌းကိုခ်စိ ႔ပါ"

နိမ့◌ည
် ္◌ျမင့◌ည
် ္◌ျဖစ္ေ◌နတဲစ
့ ကငတိ ထု ု ိ ကပီ းထဖို႔လုပ္◌ျ

ပ ည္။စက ပ ခ
ိ ် ကာမ် ကည္ေ◌ တကိုလ်န ဲ လ်ကပီ းနႈတမ္◌းေ◌
ွ ႔

တကိုထပံ ◌လ
ု ိက
ု ္၏စက ႔ကိုနမ္◌းလိ႔
ု မေဝသးဘူး။မဟုတ း။တ

ဲ ဲအ
င္◌းတိမ္ေ◌ရာင့◌တ ့ ဆင့ ◌ိ ေမရာက္ေ◌သးတာ။

နမ္◌းေ◌နရင္◌းသူေ႔အာကွာဒီေ◌ကာင္ေ◌လးညံ့သကဲ ဖူးတာေ◌ တ◌ျ

မင္ေ◌ယာငာသည္။သားကိုယ္ဝ လာေ◌တာ့သူအားနည္◌းလာတာေ◌

တ၊အစားေအသာက်ကာတာေ◌ တ၊အခ် ဥားခ် င တာေ◌ တ

အထိ။ၿပီ းေ◌တာ့သူအားနည္◌းေ◌နတာေ◌တာငကလိ◌
ု ျပည့ ◌ည္

အထိလိက
ု ္ေ◌လ်ာေ◌ပးခဲ့ တာေ◌ တ။
 သူ႔အ တကားကိုေ◌ြမးေ◌ပးထားတယိ တဲအ ဲ တငင
့ သိန႔ ံ

က ွ စ ဖစသည္။သူဒီေ◌ကာင္ေ◌လးကိုေ◌◌ျပာမျပတတ္ေ◌လာက္ေ◌

အာင် စည္။သူ႔စိ တေ ္ ဳပခကဲ အထိ။ခါးကတဘတ

္ ◌ တထိန◌းခ်

ရွိ ေ◌တာ့တာသူသိသည္။သူ႔အရာနဲ႔ပါအရိ ပါးေ◌ တကိုြပတပ္ေ◌နမိ

သ ထိ။

အ ိ ပသူအနမ္◌းေ◌ေ တအာက ု န◌းမ

္ ထကိ င္ေ◌တာ့သူနမ္◌းေ◌န

သမ်ွၿငိမံ ေ◌နေရတာ့သည္။သူ႔အနမ္◌းေ◌ေ တအာေကန ု န◌း

္ ထက

သားတာပဲ ရွိသည္။တုန႔ျပ
္ ာတာလည္◌းမဟုတါ။သူကလည္◌းနမ္◌း

ု ဲ နမ္◌းေ◌နကာအ ိ ပဝတ္ေ◌ တကိုြခၽတပစ း။သူ႔ကိုယ္ေ◌ပၚ

ရံ ◌ပ

မွာေ◌တာ့ဘာအဝတွမရွိ ။

ဒုန◌း!
္ ဒုန◌း!
္ ဒုန◌း!
္

ဒုန◌း!
္ ဒုန◌း!
္ ဒုန◌း!
္

ဒုန◌း!
္ ဒုန◌း!
္ ဒုန◌း!
္

အျပငတံခါးထုေ◌နသံၾကားမွစကိ ယကီးကိုေ◌ဘးကို တန◌းပစ္

္

ကာအိ ပာေ◌ပၚကဆင္◌းေ◌◌ျပး၏စကတဘတိ အရငွာကာခါးမွာ

အျမန◌ျပ
္ တသည္။ၿပီ းမွသူေ႔နာကတံခါးဝအထိေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ

ကိ ကားလ်ွ ငံခါးကိုသူကအရ ငင့ ◌ည္။တံခါးြဖင့ြ◌င့◌င

် ္◌း

ေ◌ေဖဖနဲ႔သားကဝငာရင္◌း

" ေဖဖ့"
 သားကစကိ ပဲ အရင္◌ျမငာ◌ျဖစည္။စေကေဖဖ့လကဲက

သားကိုေ◌◌ျပာင္◌းခ်ီ လိက
ု င္◌းပါးေ◌လးကိုငံ◌ေ
ု ႔မႊးသည္။ၿပီ းမွ

"သား! ေ◌ဆာ့လိ႔
ု ဝ သား◌ျပီ လား"

ဦးတ မဲ ကမ် ကွ င့ ◌ ငာစကိ မ် က္ေ◌စာင္◌းနဲ႔လွမ္◌းၾက

ည့ ◌ည္။ၿပီ းမွမ်ကႊ◌ာခ် ထားတဲအ

့ ိ ပကွည့ ◌ာ

"သားအရိ ပ္!"

" ဖႀကီး!"

အရိ ပ် ကံ◌းု မွာမ် ကည္ေ◌ တကျပည့◌◌

္ ျပည့ ◌ိ ပိပ္။ဦးတ မဲ

ကလည္◌းမ် ကည္ေ◌ တေက်နရင္◌းအ ိ ပိ ယ္ေ◌လးကိုဖကာ

" ဖႀကီးတိ႔
ု ကိုြခင့ ◌ႊတါသားရယ္၊ေ◌ဖႀကီးေ◌◌ျမးေ◌လးကို

ေ◌ဖႀကီး!"

ဦးတ မဲ အသံေက◌ျပာရင္◌းနဲ႔တိမ္ဝငည္။

"ရပါတယ္ေ◌ဖႀကီး!၊ဒါေ◌ပမယ့◌"္

" ဖႀကီးနားလ ါတယားရယ္၊သားေက◌ျမးေ◌လးကိုလည္◌းေ◌

္ ◌ရွ ာကား ုိ ငယ္၊သားအ တကကဲခဲ့မွာ

ကာင္◌းေ◌ကာင္◌းေ◌စာင့◌ေ

ပဲ "

အ ိ ပမ် ကႊ◌ာခ် သားသည္။ခေဏနမွမ်ကံ◌းု ေ◌ တကသားဆီ

ကို◌ျပနေ◌ရာက
္ ာလ်င
ွ ္

" ေဖဖနဲ႔ပါပါးကတည့ြ ◌ားၿပီ လားေ◌ေဖဖ၊သားနဲ႔ပါပါးေ◌ေဖဖ

နဲ႔တူတလ
ူ ာေ◌နေရတာ့မွာလား"
 "ဒါေ◌ပါ ့သားရ၊သားပါပါးစိ တေ
္ ◌ကာက္ေ◌◌ျေပအာငားကကူေ◌◌ျ

ပာေ◌ပးေ◌နာ◌္ေ◌ေဖဖ့ကို"

"ဟုတေ
္ ◌ေဖဖ"

အ ိ ပသားကိုေ◌သခ် ာၾကည့ ◌ည္။ေ◌ရခ်ိဳးေ◌ပးထားၿပီ းအဝတါ

လဲေ◌ပးထားပံ ◌ရ ု ◌လးအစားအနီရဲရဲone
ု သည္။ေ◌က်ာင္◌းဝတံ◌ေ setေ◌

လးနဲ႔ျဖစ္ေ◌နသည္။ဖိ နပအစအနီရဲရဲေ◌လး။သားမ် ကွာေ◌လးေက

ပ် ာ◌္ေ◌နတာသိသိသာသာပင္။အ ိ ပစကကဲကသားကိုေ◌◌ျပာင္◌း

ခ်ီ ကာ

"ပါပါးတိ႔
ု ျပေ အာငား၊ေ◌နာေက်နၿပီ "

" ေဖဖနဲေ႔နေရအာငါပါး၊ေ◌ေဖဖ့အိမသားတိ႔
ု အိ မ ကကီးတယ္"

စကညစ် ယ်ယပံ ◌းဳ လ်င

ွ ဦ
္ းတ မဲ ကအ ိ ပိ အားနာသလိၾ
ု က

ည့ ◌ည္။အ ိ ပမ် ကွာပ် က္ေ◌ေနပမယ့◌္ ဦးတ မဲ ဘကွည့ ◌ာ

" ဖႀကီး ကၽနေ◌တာ◌

္ ိ ႔ကိုြခင့◌◌
္ ျပဳပ ါဦး၊ေ◌နာေကွဖႀကီးကို

သကကာေ◌ တ႕ပါ ့မယ္"

"ရတယား၊ကားကို◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းေ◌မာင္◌း သားေ◌နာ◌္၊အိ မ

ကားေ◌ တလည္◌းေ◌နာကထည့◌ေ
္ ◌ပးလိက
ု ယ္"

" နပါေ◌ေစဖႀကီး၊ ကၽနေ◌တာ့

္ အ တက ကၡမရွ ာပါနဲ႔"

အ ိ ပသားကိုခ်ီၿပီ းအခန◌းထဲ
္ ကအရ ငကည္။ခါးေ◌ထာကာခ

ပ္ေ◌လ်ာွ ေ◌လ်ာွ ပကည့◌ေ

္ ◌နတဲစ
့ ကိ တစ် ကွၾကည့◌ သား။သား

ေကတာ့သူ႔ပါပါးနဲ႔ ကဲ◌ျပားြစာစကိ Fly kissေ◌ေ တပးကာ

 " ေဖဖ့ bye bye၊သားကိုလာေ◌ခၚ"

" ေဖဖလာေ◌ခၚမယား၊စိ တ်"

ဦးတ မဲ ကစကဲ႕မခ်ိဳမခ် ဥ်ကွာႀကီးကိုေ◌မာ့ၾကည့ ◌ာ

" ဟ့ေ◌ကာငကာဏာတည္၊မင္◌းကိုယင္◌းဘာလုပ္ေ◌နတယိ

တာေ◌ရာသိရဲ႕လား"

"သိတယ္ေ◌ေဖဖ၊ ကၽနေ◌တာ◌
္ ႔ကိုလကလႊတ းလိေ
ု ႔◌ျပာၿ

ပီ းၿပီ ပဲ"

ဦးတ မဲ ကစကဲ႕ေအပၚပိုင◌
္ းဗလာႀကီးကိုၾကည့◌ပီ း ာွ ေ◌ခါင္◌း

ရႈ◌႕ ဲ စက္
ံ သည္။မင္◌းငါ ့ေ◌ၾကာင့ ◌ ◌ျဖစာတယိ တာေမမ့န႔

အာဏာတည္။

"မင္◌းေ◌ပးထားတဲက
့ တိကိုမင္◌းေ◌မ့ပလားေ ကဟ၊အရိ ေပက်မနပ

ခ် င◌
္ းေ◌တာင္◌းပ ာွ ဆို၊မင္◌းအခု သူ႔ကို ဘာလု ပိ ကလဲ"

"နည္◌းနည္◌း နမ္◌းလိက
ု ံ◌ပ
ု ါပဲ "

"ဘာ က!၊ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္"

ဦးတ မဲ အသံႀကီးကဟိန◌း
္ ထကာလ်င
ွ ္

" ေဖေဖမးလိ႔
ု ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌◌ျဖတာ"

" အးဒီတစါအ ိ ပ ပ ကားရင္ ငါနဲ႔မဆို င းေ◌နာ◌္"

"ထ ပ ကားစရာေအၾကာင္◌းလည္◌းမရွိ ေ◌တာ့ဘူးေ◌ေဖဖ၊ပထမ

တစါတုန◌းက
္ ကၽနေ◌တာ◌
္ မီ ွာရွိ ေမနလိ႔
ု ၊အခု သူဘ ယား သား၊

ဘာလု ပ ပၽနေ◌တာ့
္ ◌ ေ◌ တေကစာင့ ◌ကည့◌ေ
္ ◌နၿပီ ၊သူ႔အိ မ္
နားမွာေ◌ရာ၊သူတိ႔
ု လမ္◌းထဲမွာပါ ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ ေ◌ တခ် ည္◌းပဲ ၊ ု ိ က္

သတင္ေ◌တာငကု း"

"ဘာ က!"

"ေသဘာေ◌◌ျပာ◌ျပတာ"

" တာက္! လူပါးဝလိ႔

ု ကာ"

စေကဒါသနဲ႔ ထ ကားတဲဦ
့ းတ မဲ ကိုလမ
ွ ္◌းေ◌အာ◌္ေ◌◌ျပာလို

က္ေ◌သးသည္။

" ေဖဖသိလား၊အခု ဆိုသားကလည္◌း ကၽနေ◌တာ◌ွ

္ ကၽနေ◌
္

တာ◌္"

ဦးတ ွ ့ ◌ာၿပီ း နႈတမ္◌းႀကီးကိုမဲ့ကာ

မဲ ကေအနာကိ ◌ျပ ည

" အးေ◌ပါ ့၊ေဖအလု ပဲ သူေကတာ◌္ေ◌တာ◌စ

် ိ ေ႔ကာင္◌းတာကို၊အ

ိ ပိ သားေ◌မးၾကည့◌ါ ့လား၊မင္◌းမွမင္◌းလိေ
ု ႔◌ျပာမလားဆိုတာ"

" ေဖဖမသိလိ႔
ု ၊အ ိ ပလည္◌း ကၽနေ◌တာ◌ွ
္ ကၽနေ◌တာ◌္
္ "

" ြခးသားေ◌တာ့လား ကာ"

"ဟား ဟား ဟား"

ဦးတ မဲ နားထဲစကသံႀကီးကကပါလာသည္။ငိခ
ု ် ငိ ႔အူ႐ႊင္ေ◌

နတဲေ
့ ◌ကာင္။
<<<<<<<
>>>>>>>
"သုတ"

"အရိ ပ္ ဘာ◌ျဖစိ ႔လဲ၊မင္◌းအသံတစ်ိဳးႀကီး◌ျဖစ္ေ◌နသလားလိ႔

ု "
 အ ိ ပသံကငိသ
ု ံပါေ◌နသည္။

"သားဖ် ားေ◌နလိ႔
ု "

"ဘယတည္◌းကလဲ၊သူ႔ကိုေ◌က်ာင္◌း သားပိုေ႔သးလား"

"ဖ် ားတာကဒီေ◌န႔မွ၊သူ႔ကိုေ◌က်ာင္◌းမပို႔တာ စ
ွ ကွိၿပီ "

"ကမာၻေအဖာ◌ကာ မင္◌းလည္◌းသိရဲ႕သားရဲ ႕ ကာ၊ဘာ

လိ႔
ု သူ႔ကိုေ◌က်ာင္◌းမပို႔ပဲ ထားရတာလဲအရိ ပာ"

"သူ႔ေအဖထပာေ◌ခၚမွာစိုးလိ႔
ု ၊ငါေ◌က်ာင္◌းပါတစါတည္◌းထုတ္

ု စဥ္◌းစားေ◌နတာ၊မင္◌းလာမွပဲ"
မလိ႔

"ဘာလိ႔
ု လဲ ကာ၊ငါ ့ေ◌ယာကၡမကလည္◌း ခဲ စိပါနီးေမွ သးတိးု ေ◌န

လိ႔
ု ခု ထိမ ခဲ ေရသးဘူး၊ငါလည္◌းစိ တ္ေ◌ တညစွ◌ျပီ "

" ေဖဖ့ဆီ၊အီ းဟီး!"

ထိုစဥမာၻ႕ငိသ
ု ံစူးစူးဝါးဝါးကဖုန◌းထဲ
္ အထိတိးု ဝငာလ်င
ွ ္

" ဟ့ေ◌ကာငရိ ပ္၊ကမာၻငိေ

ု ◌နတာလား"

"အင္◌း ေ◌ဆးခန◌း
္ သား◌ျပဖို႔ကိုေ◌ခၚလိ႔
ု မရဘူး၊တစ္ေ◌နကု ေ
်ီ ◌

နတာ၊အိ ပ ည္◌းခဏပဲ းုိ တာနဲ႔ျပ ိ တာ ငါလည္◌းဘာလုပမွန◌းလ

္

ည္◌းမသိေ◌တာ့လိ႔
ု မင္◌းဆီ ဖုန◌းဆက
္ ိ ကာ"

"ငါကလည္◌းခ် က်င◌
္ းႀကီး◌ျပ ာလိ႔
ု မရဘူး၊ဘယိ လုပလဲ၊မ

င္◌းေ◌ခ် ာၾ
့ ကည့ ◌ိ ႔မရဘူးလား"

"မရလိေ
ု ႔ပါ ့"

"မင္◌းသား သူ႔ေအဖနာမည္ေ◌အာ◌္ေ◌ခေၚနတယိ ႔လား"

 "အင္◌း"

"ကမာၻကသူ႔ကိုထိန◌းခ်
္ ဳပားတာမႀကိဳက းေ◌လ၊မင္◌းလည္◌း

သိရဲ႕သားနဲ႔ ကာ၊ေအဖနဲ႔သားပဲ ေ◌ပးေ◌ တ႕လိက

ု ါ ့လား၊မင္◌းသားအ

ခု ပံ◌န ဲ ဆို
ု ႔ မင္◌းထ ပ ကားမယိ ရင္ေ◌တာင လယ္ေ◌တာ့ဘူးေ◌

နာ◌္၊ေ◌သခ် ာစဥ္◌းစားဦး၊သူ႔ေအဖဘယ္ေ◌လာက်မ္◌းသာလဲ၊◌ျပည့◌္

ု ဲသူသိေ◌နၿပီ ေ◌လ၊ၿပီ းေ◌တာ့သူလိခ

စံ ◌လ ု ် ငာမွ မ်ွ bossက"

"ငါေသဘာေ◌ပါကယ္၊ၾကာလာရငိ ဆိုးမွာေ◌ၾကာကိ ႔၊ၾကာ

ငားငါ ့ကိုေ◌တာင္ေ◌မ့ သားမွာေ◌ၾကာက္ေ◌နရၿပီ "

"မင္◌းအစိုးရိ မနေ◌နတာပါအရိ
္ ပာ၊မင္◌းေ◌ြမးထားတဲသ
့ ားက မ

င္◌းကိုဘယိ လုပ္ေ◌မ့ပါ ့မလဲ၊ကမာၻမင္◌းကိုခ်စာမင္◌းအသိဆံ◌းု ပါ၊

အခု ကမာၻျဖစ္ေ◌နတာကသူ႔ေအဖနဲေ႔ တ႕ခ် င္ေ◌နတာ၊ကမာၻ႕မွာ

သူ႔ေအေဖ သးတစ္ဝကါတာေ◌မ့မထားနဲေ႔လ ကာ"

သုတကလည္◌းလွမ္◌းတိင
ု ငွပိုဆိုးေ◌နသည္။သားကသူမွသူ◌ျဖစ္ေ◌

နမွန◌းသိ
္ လိ႔
ု သူ႔ေအဖထငိ င္◌းႀကဲလိ႔
ု ေရနတာ။အဲ လ
့ တ
ူ စိ ယ္

လံ◌းု ဉာဏ္ေ◌ တနဲ႔ခ် ည္◌း◌ျဖစည္။သားကလည္◌းငိတ

ု ာေ◌တာင္' ေဖ

ဖ့ဆီ'။

"သုတဒါပဲ "

"ငါ◌ျပ ာလိ႔
ု ရရင္ ◌ျပ ာပါ ့မယ္"

"အင္◌းရတယ္ မင္◌းအဆင္ေ◌◌ျပမွ"

ဖုန◌းက်
္ တာနဲ႔ ဆိုဖာေ◌ပၚ တန႔လိ
္ နေ◌နတဲ
္ သ
့ ားဆီ ေ◌◌ျပးရသည္။
 "သားပါပါးတိ႔
ု ေ◌ဆးခန◌း
္ သားရမယ္ေ◌လ"

ေ◌ြပေ႕ခၚလိ႔
ု မရ။ခါးကိုအတင္းေ◌ကာ့လွ စည္။ေ◌အာ◌စိ

ကာလည္◌းစူးစူးဝါးဝါး။

"ဟင့ ◌င္◌း၊ေ◌ေဖဖ့ဆီ အီ းဟီး"

" ဆးခန◌းအရ
္ ငားရမယ္ေ◌လ၊ၿပီ းေမွေဖဖ့ဆီ သားေရအာင္ေ◌နာ◌္၊

သားကလိမၼာပါတယ္"

ထပ်ီ ◌ျပနေ◌တာ့
္ လည္◌းတစိ ယံ◌းု ေ◌ပ် ာေ
့ ◌ြခထားကာဘယိ ေမွ

ခၚလိ႔
ု မရ။ေ◌ြပေ႕ခၚမယ ပ္ေ◌တာ့ ေ◌◌ျေခထာက္ေ◌လးေ◌ တနဲ႔ပါ

ကနေ◌ၾကာက
္ ာသည္။ငိတ
ု ာလည္◌းအာေ◌ခါငိ ◌ျခစိ တာပင္။

" ေဖဖလာေ◌ခၚ၊ဘိုးဘိုး"

ဲ ငိထ
မ် ကွာေ◌လးကအဖ် ားရွိ ႔ ု ားတာေ◌ရာၿပီ းနီရဲေ◌နသည္။ငိထ
ု ား

လန◌းလိ
္ ႔
ု မ် က ဲ႔ ပ
ွ ္ေ◌ခ် းေ◌ရာကာ မ် ကွာတစ လံ◌းု ေ◌ပတူးေ◌

နၿပီ ။အ ိ ပားကိုၾကည့◌ပီ း သနားလည္◌းသနား။စိ တည္◌းမရွ ည္ေ◌

တာ့။

"ကမာၻသားအရမ္◌းဆိုးေ◌နၿပီ ဆိုတာ မင္◌းကိုယင္◌းသိရဲ႕လား"

"စကီ သားမွာ၊ေ◌ေဖဖ့ဆီ"

ငိေ
ု ◌နတဲသ
့ ားကိုၾကည့◌ပီ းအရိ ပ် ကံ◌းု ဝိုင္◌း သားသည္။သူ႔ေအဖ

ကိုသားကစကိ ေ႔ခၚလိက
ု ာလား။သူ႔ေအဖကိုသားခ ငယ္ေ◌န

ု ဲ႕လား။မ် ကံ◌းု ထဲ◌ျမငာတာကကိုစက္

တာ ု ိ း ု ိ းမွဟတ အလာကိုေ◌

မ်ွာ◌္ေ◌နတဲေ
့ ◌ေဖဖ။သားကိုယ္ဝနေ◌ဆာငားတု
္ န◌းကလည္
္ ◌း ေ◌ေဖဖ့
ကိုခဏခဏအိ ပကဲ◌ျမငည္။မျဖစိ ငါဘူးလိ႔
ု သာအၿမဲ ေ◌ တး

ထားေ◌ပမယ့◌.္ ...

"သားေ◌ေဖဖဆီ လိက
ု ိ ေ႔ပးမလိေ
ု ႔လ၊မငိန ဲ ႔တာ့၊မ သားဘူးလား"
ု ေ

"အဟင့◌!္ ဟင့◌!္ ေဖဖလာေ◌ခၚ"

သားကိုေ◌က်ာင္◌းမလႊတိ ကာ စ
ွ က္။အိ မွာေ◌နေရတာ့သားက

ေမပ် ာ◌္ေ◌တာ့ဘူး။သူ႔ေအဖနဲ႔ပါထေပ တ႕ေရတာ့ ဖ် ားတဲအ

့ ထိ◌ျဖစ္

သားသည္။ေ◌ေဖဖ့ဆီ သားမယ်ည္◌းတစ်ိ ံ◌းု ငိသ

ု ည္။လိက
ု ိ ႔မယ္

ဆိုေ◌တာ့ ေ◌ေဖဖလာေ◌ခၚမွဆိုၿပီ းေ◌◌ျပာင္◌းငိသ

ု ည္။စကမာၻတည္

ဘာ◌ျဖစ် ငေ
္ ◌နတာလဲ။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
" ပာ သုတ"

"ဟိ ု bossကမာၻဖ် ားေ◌နလိ႔

ု ပါboss"

ု တရကက စိ ယံ◌းု ထူပူ သားသည္။

"ငါ ့သားလား"

"ဟုတါတယ္boss၊အရိ ပ္ေ◌ခ် ာတ
့ ာလည္◌းမရဘူးboss၊ေ◌ဆးခန◌း
္

သား◌ျပဖို႔လည္◌းေ◌ခၚမရလိ႔
ု တဲ၊့ ၿပီ းေ◌တာ့..."

"ၿပီ းေ◌တာ့ ဘာ◌ျဖစဲ "

"bossနာမည္ ေ◌ခၚၿပီ းေ◌အာ◌ိ ေ◌နတာ၊ ကၽနေ◌တာ◌ည္

္ ◌းၾ

ကားတယ္"

"ငါအခု သားလိက
ု ယ္"
 စကီေ◌န႔ရံ ◌းု ေကနာက်မွ◌ျပနေ◌ရာက
္ ည္။◌ျပနေ◌ရာက္
္ ေ◌ရာ

က်င◌
္ း ေ◌ေရတာငခ်ိဳးေရသးပါ။ကုတနကိ ဆဲ ကာအခန◌းထဲ
္ ကျပန ္

ထကည္။လကနာရီ ကိုငံ◌႔
ု ၾကည့◌ေ
္ ◌တာ့6နာရီ ေ◌က်ာ◌္ေ◌နၿပီ ။ဖု

န◌းကိ
္ ုခ်က်င◌
္ းထုတာ

"မိုးမာန"္

"ဟုတဲ ပါboss"

"ေကလးအထူးကုတစ္ေ◌ယာက္ေ◌ခၚၿပီ း သားတိ႔
ု တိက
ု န◌းကိ
္ ုလာခဲ့ "

"ဟုတဲ ပါboss၊ခ် က်င◌

္ းစီ စဥိ ကါ ့မယ္"
<<<<<<<
>>>>>>>
13,January,2021
Note:အားလံ◌းု ရိ ပိ ေ◌နတဲအ
့ တိင
ု ◌
္ းအပိုင္◌းက3 0က်ာ◌္ေ◌လာကါ

ပဲ ေ◌နာ◌ာတိမ္◌းဖို႔နီးလာပါၿပီ ၊ကိုယအပိုင္◌းရွ ည
ွ ္ေ◌ရးရတာ

မႀကိဳကဲ ထဲပါပါတယ္။ေ◌စာင့◌တ္ေ◌ပးတဲတ
့ စ္ေ◌ယာက်င္◌းစီ ကိုစိ

တင္◌းနဲေ႔က်းဇူးတငါတယွင◌
့ 🥰
္ ။
🔥🔥🔥🔥🔥
◌္(Z&U)

"ေဟ့ေကာင် အရိ ပ်"

"ေြပာ ဘာလဲ"

"မင်း ဒီေန ့ ု ံ းေစာေစာဆင်းလိရရင်ကမာကိုသွား ကိ လိက

ု ်ဦး၊ငါ ့ေယာကမ

ေပါင်ကျ ိ းလိ ငါကသန်လျင်ေရာက်ေနတာ"

 "သားကသမူ ကိ မှာလား၊ငါလည်းMeetingတက်ရဦးမယ်ထင်တယ်

ဘယ်လိလ
ု ပ
ု ် မလဲ၊ခခ ကေရာ"

"သားကိုငါမနက်ကတည်းကဝင်ေခ သွားတာ၊ကမာ့ကိုေခ သွားရင်ည

ကျမင်းကိုေမးေနမှာအဲ ဒ
့ ါေ ကာင့်၊မင်းကလည်း ု ံ းမှာမိ "

"ရတယ်ငါGMကိုေြပာ ကည့်လိက
ု ်မယ်၊မင်းေရာအဲ ဒ
့ ီမှာလိအ
ု ပ် တာ ှ ိ ေသး

လား၊လိရ
ု င် ငါ ့ဆီ က"

"ေနပါေစ ငါ ့မှာ ှ ိ ေသးတယ်၊မင်းသာ ု ံ းေစာဆင်းလိရရင် ကမာ့ကိုသွား

ကိ လိက
ု ်၊ငါသတီချယ်စုစုကိုေတာ့အရိ ပ်လာေအာင်အထိေစာင့်ေပးပါလိ

ေသချာမှာခဲ့ တယ်၊Bossကိုလှမ်းေြပာရင်သသားကိုချက်ချင်းသွား ကိ မှာသိ

ေပမယ့်"

"ေနပါေစ၊ငါပဲ သွား ကိ လိက

ု ်မယ်"

"ငါသိပါတယ်၊မင်းထပ် ပီ းစိ တ်ဆိုးမှာသိလိ မင်းကိုအရင်လှမ်းေြပာလိက

ု ်

တာ၊ဒါပဲ ေဟ့ေကာင်"

အဲ ဒ
့ ီေနကသု
့ တကိုပါစိ တ်ဆိုးမာန်ဆိုးေြပာပစ် မိသည်။ကိုယ်ကေနတိ
့ ငု ်း

ု ံ းတက်ေနရေတာ့သူတိခိုးေတေနတာကိုလံးု ဝမသိခဲ့။ရိ ပ်ေတာင်မရိ ပ်မိခဲ့

သည့်အြဖစ် ။သားအိ ပ်ရင်းနဲတခါတေလထေယာင်

့ တတ်ရင် ေဖေဖဆိုတာ

ပင်။'ကေလးမိ ု ိ း ု ိ းေယာင်တာေနမှာပါ'လိသာေတွးခဲ့ မိသည်။သအေဖကို

အိ ပ်မက်ထဲထိထည့်ေယာင်လိမ့်မည်ဟမ
ု ထင်ခဲ့တာလည်းပါသည်။

သားကသံုး ှစ်ေကျာ် ပဲ ှ ိ ေသးတာဆိုေပမယ့်လည်သည်။သအေဖနဲ သွ

့ ား

ေတေနတာကိုကိုယ့်ကိုဘာတစ် ခွနး် မှမေြပာ။သုတကလည်းသားကိုသအေဖ

 ့ သတ် ပီ းဘာတစ် ခွနး် မှမေြပာဖိ ပိတ်ထားခဲ့ သည်တဲ။့ အဲ ဒ
နဲပတ် ့ ီေနကေတာ့
့

သားသတိလစ် သွားပံုရသည်။သအေဖကိုြမင်တာနဲေနာက်
့ ကအတင်းေြပး

လိက
ု ်သွားလိသာ သူတိအဆက်အသွယ် ှ ိ ေနတယ်ဆိုတာသိရလိက
ု ်တာ

ြဖစ် သည်။မဟုတ်ရင်ဒီေနအထိ
့ သိခွင်ရ
့ မှာမဟုတ်။

အခု လည်းသားကိုသွား ကိ ဖိ အေ ကာင်းGMကိုအရင် ှ ာ ပီ းေြပာြပရ

ြပန်သည်။GMကလည်းသမှာသားေလးတစ် ေယာက် ှ ိ တာသိေနေတာ့

ဲ့
အကျ ိ းအေ ကာင်းနည်းနည်း ှ င်းြပ ု ံ နအလွယ်တကူခွင်ြ့ ပ ေပးလိေတာ်

ေသးသည်။ ု ံ းကထွက်လာေတာ့4နာရီ ေတာင်ထိုးေတာ့မည်။ ု ံ းဆင်းချ ိန်

က5နာရီ မှဆိုေတာ့ ခု ချ ိန် ု ံ းဆင်းခွ င်ြ့ ပ ေပးတာေတာင်ေတာ် လှ ပီ ြဖစ် သည်။

တအားေလာြပလိကမြဖစ် ြပန်။

ဒါေတာင်အေရးအေ ကာင်းနဲဆိ
့ ုသွားရလာရလွယ်ကူေအာင်ကားေလးတစ်

စီ းကုတ်ကပ် ဝယ်ထားမိ လိေတာ် ေတာ့သည်။သားမ ှ ိ ခင်ကသူတိေပးထားတဲ ့

ဲ ့ ုးေနရတယ်ဆိုေပမယ့် ှစ်ချ ီ ပီးထိုင်စားေနလိကမြဖစ် ြပန်။

ေငွေတွနသံ

ဲ့
သားတစ် ှစ်ေကျာ် လာေတာ့သားကိုနာနီနထား ပီ းကုမဏီတစ် ခုမှာအလုပ်ဝင်

လုပ်သည်။လစာေလး ှ ိ လာေတာ့သားအတွက်လိအ
ု ပ် တာေလးေတွပိုဝယ်

ေပးြဖစ် သည်။

ု လးေနရရရင်ပဲ
အခု လိေ သအတွက်ကအဆင်ေြပေန ပီ ြဖစ် သည်။ြပည့်

ြပည့်စံုစံုေနရလည်းစိ တ်မချမ် းသာရရင် ဘာလုပ်မှာလဲ။အခု အေြခအေနနဲ ့

လည်းသားကို ြပည့်ြပည့်စံုစံုမထား င
ုိ ်ရင်ေတာင်လတ
ူ န်းေစ့ေအာင်ေတာ့

ထား င
ုိ ်သည်။သုတကေတာ့သအေဖ ကယ်ဝမေတွ ကားမှာေပးေနခွ င်ြ့ ပ
 ု ်ပါေတာ့တဲ။့ သအေဖကလည်းသသားကိုခုကတည်းကလိခ
လိက ု ျင်တာမှန ်

သမ ြဖည့်ဆည်းေပးချင်ေန ပီ ပဲတဲ။့ ဟုတ်မှာေပါ ့။သားကိုမြမင်ဖူးတာေတွ

ဝယ်ေပး၊ေပးမသံုးထားတာေတွအထိအကုနလ
် ိက
ု ်ြဖည့်ဆည်းေပး ပီ း သ

ဘက်ကိုမပါ ပါေအာင်!

ဟင်!

သားတိမူ ကိ ေ ှ မှာသားကိုလည်းမေတ။သတီချယ်စုစုကိုလည်းမေတ။

သားကိုဆရာမသအိ မ်ေခ သွားတာများလား။ ု ံ းကစထွက်လာကတည်းက

ေနာက်ကျေနတာနဲလမ်
့ းမှာကားပိ တ်တာေတွေရာဆိုေတာ့ ချ ိန်းထားတဲ ့

အချ ိန်ထက်ပို ကာသွားတာြဖစ် သည်။သားဆရာမစုစုအိမ်အထိလိက

ု ်သွားဖိ

တစ် ခုသာ ှ ိ ေတာ့၏

ဆရာမေလးအိ မ်ေရာက်မှအေြဖက ှ င်းသည်။'ကမာကသေဖေဖကို ဖုနး်

ဆက်ေခ ခို င်းလိေခ ေပးလိက

ု ်ရတာပါ'တဲ။့ ဖုနး် နံပါတ်ကဘယ်ကရတာလဲဆို

ေတာ့ ကမာကသအိ တ်ထဲကcardထုတ်ေပး ပီ းသေဖေဖကိုဖုနး် ဆက်ေပးပါ

လိေြပာသည်တဲ။့ သအေဖcardကိုသူ မသိေအာင်ဘယ်ေနရာမှာဝှက်

သိမ်းထားသည်မသိ။ ပီ းေတာ့ဆရာမေလးကသကိုအထင်လဲမ
ွ ှာစိုးလိ

ေသချာထပ် ှ င်းြပလိက
ု ်ေသးသည်။ကမာ့ေဖေဖကကမာ့ဆီကို

ု ်တာဆိုတဲ့
မ ကာခဏလာေတေနကျမိ စိတ်ချလက်ချထည့်ေပးလိက

အေ ကာင်း။ေနာက် ပီ းသားကိုယ်တိင
ု ်ကလည်း သမှာShineလိေ
ု ဖေဖ ှစ်

ေယာက် ှ ိ တဲအ
့ ေ ကာင်း သူမကိုေြပာြပထားတဲအ
့ ေ ကာင်း။
 ဆရာမေလးကလည်းသကိုြပန် ပီ းအားနာေန ှ ာသည်။သူမကိုယ်တိင
ု ်

လိက
ု ် ှ င်းြပဖိ လိရ
ု င် ု ် ှ င်းေပးပါမည်တဲ။့ ေနပါေစဆို ပီ းပဲ လှည့်ြပန်ခဲ့ရ
လိက

သည်။ဆရာမေလးနဲမှ့ မဆိုင်ပဲ။သားကိုယ်တိင
ု ်ကေကျေကျနပ် နပ် လာ ကိ

ခို င်းသွားတာကို သူတတ် င

ုိ ်တာဘာများ ှ ိ မှာလဲ။

ဟိလ
ု သ
ူ ားကိုသအိ မ်အထိေခ သွားတာများလား။အခု ချ ိန် ု ံ းေတွလည်း

ဆင်းေန ပီ ။သားဘယ်မှာလဲဆိုတာလှမ်းေမးရေအာင်လည်းသအိ မ်ကနံပါတ်

ေတွကိုယ့်ဆီမှာ ဘာတစ် ခုမှမ ှ ိ ေတာ့တာ ကာ ပီ ။စိ တ်ကသားဆီ ပဲေရာက်ေန

ေတာ့ သအိ မ်အထိလိက

ု ်ေခ ဖိ သာ ှ ိ ေတာ့သည်။ကားေမာင်းရင်းလည်းစိ တ်

ကမေအး င
ုိ ်။ဒီကေလးဟာအိ မ်ြပန်ဖိကျမေြပာတတ်ဘူးလား။

ဲ့
သားကသူနေတတာလပိ ုင်းပဲ ှ ိ ေသးသည်။သူမှသူြဖစ် ေနေတာ့တာပင်။

ကေလးေတွကလက်သာရာမှာေပျာ် တတ် ကသည်ဆိုရင်ေတာင် သူသားကို

ေမွးလာကတည်းကမသာမယာဘယ်ေနရာမှမထားဖူးခဲ့ ပါ။မနာလိတ
ု ာ

မဟုတ်ေပမယ့်သားသကိုခင်တယ
ွ ်ေနတာ ကီးကိုဘယ်လိမ
ု ှမ ှစ် မိ င
ုိ ်။သူ

ေြပာတဲစ
့ ကားေတွ၊သူေပးတဲက
့ တိေတွကိုမယံု။ဘယ်တန
ု း် ကမှကတိတည်

ဖူးတဲသ
့ ူလည်းမဟုတ်ဘူး။ေနာက်ဆံုးသူြဖစ် ချင်တာ၊သူလပ
ု ် ချင်တာေတွကို

ု ် သွားသည်ချည်းသာ။သဆီ ကချစ် တယ် ကိ က်တယ်ဆိုတဲ့

ပဲ မရရေအာင်လပ

စကားေတွကိုလည်းရင်ခုနရ
် မယ့်အစားရင်ေတွသာတုနသ
် ည်။အလကား။

အခွ င်အ
့ ေရးသမား။

ဒီြခံ ေ ှ ဘယ်ေတာ့မှေြခမချေတာ့ဘူးဆံုးြဖတ်ထားခဲ့ ေပမယ့်လည်းသား

ေ ကာင့်ပျက်ရ ပီ ။ေလး ှစ်အတွင်းြခံ ကီးကပိုကျယ်လာသလိ၊ု ပို ပီ းလည်း

ခမ် းနားလာသလိပ
ု င်။ေဘးြခံ ေတွကိုပါဝယ်ပစ် လိက
ု ်ပံုရသည်။သကားဝင်

လာမှာကိုသိ ှင်ေ
့ နသလိတ
ု ံခါးကိုလည်းအဆင်သင့်ဖွင်ေ
့ ပးထားသည်။တူညီ

ဝတ်စံုဝတ်ဆင်ထားတဲS ဲ့
့ ecurityေတွကြခံ နအြပည့
်ြဖစ် သည်။ဒါေ ကာင့်

အေဆာက်အဦးေတွပါတိးု ေဆာက်ထားတာလား။

အရိ ပ်ကားေပ ကဆင်း ပီ းတိက

ု ် ကီးထဲတန်းဝင်သည်။ ကမ် းြပင်ကအစ

ေြခချရက်စရာမ ှ ိ ။ဧည့်ခန်းတစ် ခုလံးု လည်းလက်ေတာက်ေနကာအရင်က

ထက်အဆေပါင်းများစွာ ကီးကျယ်ခမ် းနားေနတာြဖစ် သည်။သားဒါေတွကို

မြမင်မှာမဟုတ်။သူေနဖူးတဲတ
့ ိက
ု ်ခန်းထက်အဆေပါင်းများစွာ ကီးကျယ်

ခမ် းနားေနတာကိုသားမသိပဲေနမှာမဟုတ်။အိ မ်မှာေတာင်သူေဆာ့ရတာ

ေနရာကျ ်းလိဖေအကိုအိမ်အသစ် ဝယ်ခိုင်းေနတာြဖစ် သည်။သားကိုသအိ မ်

ဲ ့ ။သားကိုရရင်အေဖကိုြပန်ရမယ်ဆို
အထိေခ လာတာဘာရည်ရွယ်ချက်နလဲ

တဲအ
့ ေတွးနဲလား။ေဝးေသးတယ်
့ ။

အရိ ပ်အိမ်အေပ ထပ် အထိေတာက်ေလ ာက်တက်လာခဲ့ သည်။အိ မ် ကီး

တစ် ခုလံးု လည်းတိတ်ဆိတ်ေန၏ေဒ ကီးကိုလည်းမြမင်။ေဖ ကီးကိုလည်း

ဲ့
မေတမိ ။သားကိုသအခန်းထဲေခ သွားတာများလား။ေတွးမိ ု ံ နေဒါသက

ေထာင်းခနဲထွက်သည်။သားကိုလား။သကိုလား။ ှစ်ေယာက်လံးု ကိုပဲလား

ေသချာမသိ။သားသအခန်းထဲ ှ ိ ေနမယ်ဆိုတာလည်းစိ တ်ကအတပ် သိ

ေနကာ ့ ခါးေတာင်မေခါက်ေတာ့ပဲတန်းဝင်
သအခန်းေ ှ ေရာက်တာနဲတံ

ပစ် လိက
ု ်သည်။
 ထင်ထားသလိေ
ု တာ့မဟုတ်။အခန်းတစ် ခုလံးု တိတ်ဆိတ်ေနကာ ဘယ်သူ

မှမ ှ ိ ။လိက ု ်ကာေတွအထိဆဲွဖယ် ကည့်

ု ်ကာထဲဝင်ပုနး် ေနမလားလိက

မိ သည်။သားဘယ်ေရာက်ေနတာလဲ။မ ှ ိ င ဲ ့ ဒိထ
ုိ ်မှနး် သိရက်နဘီ ု ဲဝင်ပုနး် ေနမ

လားဆွဲ ကည့်မိသည်အထိ။ထိုစ ်ေရချ ိ းခန်းထဲကေဖျာခနဲေရသံ ကားလိက

ု ်

တာနဲေရချ
့ ိ းခန်းဆီ အေြပးသွား ပီ းတံခါးဆွဲဖွင်ပ
့ စ် လိက
ု ်လ င်

ဘာအဝတ်မှမပါပဲ ေကျာေပး ပီ းေရချ ိ းေနတဲလ

့ တ
ူ စ် ေယာက်။ေရသံ

ေ ကာင့်သူတံခါးဖွင်ဝ
့ င်လာတာကိုသိပံုမရ။လှည့်လည့်မ ကည့်။သားစိ တ်

ုိ ်ပဲဝင်ခဲ့မိတာြဖစ် သည်။အိ မ်မှာလည်း

ေ ကာင့်ဘာကိုမှ ကာ ကာမေတွး င

သားကေရချ ိ းခန်းထဲေရဝင်ေဆာ့ေနကျမိ စိ တ်ထဲသားေရေတွဝင်ေဆာ့

ဲ ့ လာလိက
ေနသည်အထင်နဝင် ု ်မိတာပင်။

အရိ ပ်ေနရာပဲ ေတာင့်ခဲရပ် ေနမိ သည်။အသက်ေတာင်ဝဝမ ရဲ ။လပ် လိက

ု ်

မိ တာနဲသအေနာက်
့ ကိုယ် ှ ိ ေနတာသိသွားမှာေ ကာက်ေနမိ သည်အထိ။ကိုယ့်

ဘက်ကိုမေတာ် တဆလှည့်လာမှာစိုးတဲစ
့ ိ တ်ေ ကာင့် ေရပန်းေအာက်က

့ ာကိုယ် ကီးကိုပဲ မျက်ေတာင်မခတ်စိုက် ကည့်ေနရသည်။မ

အဝတ်မပါတဲခ

ကည့်ချင်လိလည်းမရ။

ဟိလ ူ သခ ာကိုယ်တစ် ခုလံးု ကိုလက် ှစ်ဖက်န ဲ ပွ့ တ်သပ် ေဆးေ ကာေန

ု က

တာြဖစ် သည်။ေရပန်းကေနတစ် ဆင့်ေရစက်ေရေပါက်ေတွကသခ ာကိုယ်

် ့ ဲလ
လံးု ေပ ြဖာကျေန၏ ကီးမားကျယ်ြပနတ ့ က်ြပင် ကီးေတွကအရင်တန
ု း် က

ထက်ပိုကျယ်ြပနေ
် ့ နသလိပ
ု င်။ေကျာြပင်ကေနခါးစပ် အထိအေြမာင်းလိက
ု ်
ကီးကလည်းထင်ထင် ှ ား ှ ား။ကျစ် လစ် ေနတဲတ ဲ့
့ င်သားေတွနေပါင် လံးု ကီး

ဲ့
ေတွ။ေြခသလံးု ေတွကအစ ကက်သားေတွနေတာင့
်တင်းေနတာြဖစ် သည်။

သတစ် ကိုယ်လံးု ကိုစိုက် ကည့်ေနမိ ရင်း ှ က်စိတ်ေ ကာင့်အရိ ပ်မျက် ှာ

တစ် ြပင်လံးု ရဲ တက်လာသည်။ေသချင်ေတာ့တာပါပဲ ။ဒီေနရာကေနသူေရချ ိ း

လိမ ပီ းခင်ထွက်သွားချင် ပီ ။မျက်လံးု ေတွကိုသေကျာြပင်ကေနမခွ ာပဲ လက

ူ ို

အရင်ြပန်လှည့်ဖိလပ ု ် ု ံ ပဲ ှ ိ ေသးသည်။ေကျာေပးထားတဲခ
ု ် လိက ့ ာကိုယ်က

ဒီဘက်ကိုြဖည်းြဖည်းချင်းြပန်လှည့်လာသလိထ
ု င်လိက
ု ်မိတာနဲအရိ
့ ပ်ကအ

ရင်ေကျာေပးပစ် မိသည်။

သူဒီဘက်ကိုလှည့်လာတာမဟုတ်ဘူးမလား။လှည့်လာလိလံးု ဝမြဖစ် ေသး

ဘူး။သိေသာ် သအေတွးမဆံုးခင်ေရကျသံကတိခနဲရပ် သွား ပီ ြဖစ် သည်။သူ

ဒီဘက်ကိုေသချာေပါက်လှည့်လာတာလား။ခဏအ ကာေနာက်ေကျာကို

စိုက် ကည့်ခံရသလိခ
ု ံ စားလာရကာအရိ ပ်ေကျာြပင်တစ် ခုလံးု စိ မ့်တက်

လာ၏တံခါးကိုေရာက်ဖိေြခလှမ်းငါးလှမ်းစာေလာက်ကိုဘယ်လိစ
ု ေရွ လိက
ု ်

ရမယ်မှနး် မသိ။

အရိ ပ်ဘက်ကေြခလှမ်းစတာနဲအေနာက်
့ ကေြခသံတစ် ဖျတ်ဖျတ်ကလည်း

တန်းလိက
ု ်လာတာြဖစ် သည်။ေရချ ိ းခန်းတံခါးကိုြမန်ြမန်ဖွင့် ပီ းအိ ပ်ခန်း

တံခါးဝထိေအာင်ေတာက်ေလ ာက်ထွက်ဖိလပ
ု ် လိက
ု ်လ င်ေနာက်ကေန

လက်ေမာင်းကိုလှမ်းဆွဲတာခံ ရေတာ့သည်။အရိ ပ်သဘက်ကိုလှည့်မ ကည့်ပဲ

ေြပာလိက
ု ်သည်။

"သားကိုလာေခ တာ"
 "ကိုယ် သိတယ်"

"သိရင်လတ်"

"ကိုယ်တိစကားနည်းနည်းေြပာရေအာင်"

"ေြပာစရာမ ှ ိ ဘူး၊သားဘယ်မှာလဲ၊သားကိုခင်ဗျားလာေခ သွားတာမ

လား"

စက်သိသည်။ဒီေကာင်ေလးသကို ှ က်ေနတာ။အမှနဆ
် ိုသူကသာ ှ က်ေနရ

မယ့်ေကာင်မလား။ေရချ ိ းေနတုနး် လူမိတဲေ

့ ကာင်ကသူေလ။စက်ကတဘတ်

နဲေခါင်
့ းကိုသုတ်ေနရင်း ှ က်ေနသူကိုငံမိုး ကည့်ေနမိ သည်။ ပီ းမှမျက် ှာ

တစ် ြပင်လံးု ရဲ ေနသူအနားငံချကာ

"သားကသအဘိုးနဲေဆာ့
့ ေနတယ်"

"ဘယ်မှာလဲ"

"နားေနေဆာင်ဘက်မှာ"

သား ှ ိ တဲေ
့ နရာသိတာနဲလှ
့ ည့်ထွက်ဖိလပ
ု ် ေနသူကိုေကာက်ေပပစ် လိက
ု ်

သည်။

"ဘာလုပ်တာလဲ အခု ချေပး"

စက်ရင်ဘတ်ေတွကိုအားကုနထ
် ု ု ိ က် ပီ း ု နး် ကန်ေနတာြဖစ် သည်။

ေြခေထာက်ေတွကလည်းအ ငိမ်မေန။မင်းပဲ စိတ်မ ှ ည်တတ်တာမဟုတ်ဘူး

အရိ ပ်။ ပီ းေတာ့ကိုယ့်ပိုင်နက်ထဲအရင်ေရာက်လာတာလဲမင်းပဲ ။ေချာ့ေတာ့

လည်းရတာမဟုတ်ဘူး။
 ု နး် ကန်ေနသူကိုအိပ်ရာေပ ပစ် တင်လိက
ု ် ပီ း အေပ ကေနအုပ်မိုးထား

လိက
ု ်သည်။မျက်လံးု ေတွမိှတ်ထားရာက စက်က်ကိုေမာ့ ကည့်လာလ င်

"ခဏေလးပဲ ၊ကိုယ့်ကိုခဏပဲ အချ ိန်ေပးရင်ရ ပီ "

စက်ရင်ဘတ်ကိုလက် ှစ်ဖက်န ဲ တွ
့ နး် ထုတ်ကာ

"အရင်ဖယ်ေပး"

"ဒီတိင
ု ်းပဲ ေြပာမယ်၊မဟုတ်ရင် မင်းကထွက်ေြပးမှာမလား"

ထိုအခါမှ ငိမ်သွားသည်။မျက်လံးု ဝိုင်းေတွကစက်ကိုမ ကည်သလို

ေမာ့ ကည့်ေန ကသည်။ ု ံ းကအြပန်သားဆီ တန်းလိက

ု ်ပံုရ၏မျက် ှာေလးက

အနည်းငယ် မ
ွ ် းချင်ေနသလိ။ု ဝတ်ထားတဲ ့ ှ ပ်အြဖ ေလးကေတာ့ ှ င်းသန ် ့

ေနတုနး် ပင်။အရင်ကထက်အသားေတွပိုြဖ လာတာေတာ့သိသိသာသာပင်။

မျက် ှာေလးကေတာ့ပန်းေရာင်သန်းချင်ေနေသး၏ ှ တ်ခမ် းပါးေလးေတွ

လည်းအရင်လိန
ု ေ
ီ စွးေန ကတုနး် ။

ေလး ှစ်အတွင်းသိသိသာသာေြပာင်းလဲသွားတာကအရင်ကလို

ေအးစက်စက်မဟုတ်ေတာ့တာ။အခု ကအရင်ကထက် ပို ပီ းရန်လိတ

ု တ်ေန

ဲ့
ပီ ။သားအတွက်နအတ ေတွ၊မာနေတွပို ကီးလာသည်။စက်နားလည်ပါသည်။

သားကိုဒီအရွ ယ်ထိသူတစ် ေယာက်တည်းေစာင့်ေ ှ ာက်လာရသည်ပဲ။

"ေြပာမှာဆိုေြပာ၊ေြပာစရာမ ှ ိ ရင် ဖယ်ေပး"

စိ တ်မ ှ ည်သလိမ
ု ျက်ခံုးေတွတန
ွ ခ
် ့ ျ ိ းထားသူကိုစက် ကည့် ပီ း ှ တ်ခမ် း

ေတွေကာ့ တ်သွားတဲအ
့ ထိြပံ းမိ သည်။

"ခဏေလးပါ၊ကိုယ်မင်းကိုလမ
ွ ် းလွနး် လိပါ"
 "ဒါေြပာဖိ ဆိုဖယ်ေတာ့"

အေပ ပိုင်းဗလာြဖစ် ေနတဲစ

့ က်ရင်ဘတ်ေတွကိုထုကာ ု နး် ထွက်ဖိ ကိ းစား

ေနသူ၏လက်ေတွကိုအတင်းဖိ ချ ပ် ထားလိက
ု ်ရသည်။ ပီ းမှသမျက် ှာဆီ ငံ

ချ ပီ း မျက်လံးု ဝိုင်းေတွထဲကိုတည့်တည့်စိုက် ကည့်ကာ

"ကိုယ်မင်းကိုချစ် တယ်အရိ ပ်၊အခု မှမဟုတ်ဘူး၊ဟိးု ငယ်ငယ်ေလး

ကတည်းက"

စက်ကိုေမာ့ ကည့်ေနတဲမ
့ ျက်လံးု ေလးေတွကလက်ခနဲြဖစ် သွား ပီ းမှ ြပန်

လဲသွားကာ

"မယံုဘူး ဖယ်"

"မင်းကိုယံုေပးပါလိကိုယ်မေြပာဘူးအရိ ပ်၊ကိုယ်မင်းအေပ မေကာင်းခဲ့

တာေတွအများ ကီးလုပ်ခဲ့မိတယ်၊အဲ ဒ
့ ီအတွက်ကိုယ်မင်းေကျနပ် တဲအ
့ ထိ

ေတာင်းပန်ချင်တာပါ၊ကိုယ်ေနာင်တလည်းရေနပါ ပီ ၊ေနာက် ပီ းကိုယ်တိမှာ

သားေလးလည်း ှ ိ ေန ပီ ေလ၊စိ တ်ကေလးနည်းနည်းေလာက်ေလ ာ့ေပးလိမရ

ဘူးလားဟင်"

"မရဘူး၊သားကိုလည်းကိုယ့်ဘာသာေစာင့်ေ ှ ာက် င
ုိ ်တယ်၊ထပ် လည်းမ

ပတ်သတ်ချင်ဘူး ဖယ်ေပး"

"မပတ်သတ်ချင်လိဘယ်ရမလဲ၊ကိုယ်တိမှာသားေလးနဲေလ၊ကိ
့ ုယ်မင်းကို

ချစ် တယ်အရိ ပ်၊မင်းကိုချစ် လိသားကိုလည်းချစ် တာ၊ကိုယ်မင်းကို

လက်လတ်မေပး င
ုိ ်ဘူး၊သားကိုေရာ"
 "လူကိုပိုင်စိုးပိုင်နင်းလာလုပ်တာေတွလံးု ဝမ ကိ က်ဘူးေနာ် ၊ခု ချက်ချင်း

ဖယ်ေပး"

"အခု ပဲ ကည့်၊ကိုယ်အခု လိမ

ု လုပ်ရင်မင်းထွက်သွားမှာ၊ပိုင်စိုးပိုင်နင်းလုပ်

ဲ့
တာမ ကိ က်ရင် ကိုယ့်ကိုအသည်းယားေအာင်မလုပ်နေလ"

ု င်းမေရာက်၊ဒါေတွပဲြဖစ် ေနကာအရိ ပ်စိတ်တိလ

စကားကလိရ ု ာသည်။

ကိုယ်ကပဲ သကိုအသည်းယားေအာင်လပ
ု ် သည်ြဖစ် ရေသး၏ဒီေလာက်

စိ တ်တိေ
ု ဒါသထွက်ေနတာမြမင်ဘူးလား။

"ဘယ်သူကလဲ၊ဘယ်သူကလုပ်ေနလိလဲဖယ်"

စက်ညစ် ကျယ်ကျယ်ြပံ းလိက

ု ်ရင်း

"မဖယ် င
ုိ ်ဘူး၊မင်းကအရင်ကိုယ့်အခန်းထဲေရာက်လာတာ၊အခု ကစ ပီ း

ြပန်မလတ်ေတာ့ပဲအပိုင်သိမ်းပိုက်ပစ် လိက
ု ်လိရတယ်၊အေဖေရာ သားေရာ"

"ဘာေြပာတယ် ခင်ဗျား"

စက်ကိုတစ် ကယ်လန ် သွ
့ ားပံုလည်းရကာမျက်လံးု ေလးေတွဝိုင်းေန

က၏စက်ရင်ဘတ်ကိုအားကုနတ
် န
ွ း် ပစ် ကာ ု နး် ထွက်ဖိလပ
ု ် ြပန်သည်။ဇွတ်

အတင်း ု နး် ထွက်ေနသူကိုဖမ် းချ ပ် ပီ းေမရာနဲကပ်

့ ထားလိက
ု ်ေတာ့စက်ကို

ဲ့
ေြခေထာက်ေတွနပါကန်
ေ ကာက်လာတာြဖစ် သည်။မျက် ှာေလးကလည်းငို

ချေတာ့မတတ်ပျက်ယွင်းလာသည်။ေချာ့ေြပာေနတုနး် ကလက်မှမခံ ပဲ။

ြပန်မလတ်မှာေ ကာက် ပီ းမျက် ှာပျက်ေနသူကိုစက်စိုက် ကည့်ပစ် လိက

ု ်

သည်။ကိုယ်ကသကိုေလး ှစ်ေကျာ် လိက

ု ် ှ ာေနတဲေ
့ ကာင်ေလ။ကေလးတစ်

ေယာက်ေတာင်ထွက်လာ ပီ းမှမပတ်သတ်ချင်လိရမတဲလ
့ ား။စက်
အာဏာတည်လိေ ဲ့
ု ကာင်ကလား၊သူမပတ်သတ်နေြပာ ဲ့ က
ု ံ နလိ ု ်မပတ်သတ်ပဲ

ေနမှာလံးု ဝပဲ ။သဘက်ကမပတ်သတ်ချင်ရင်လည်းဒီေကာင်က ကမာတစ်

ု ်ပတ်သတ်ေနမှာ။မယံုမ ှ ိ န။ဲ ့
ဆံုးထိလိက

စက်မျက်လံးု ေတွစူးစူးရဲ ရဲြဖစ် လာတာနဲစက်

့ ကိုစိုးရိ မ်သလိမ
ု ာ့ ကည့်လာ

သည်။မင်းကဘယ်တန
ု း် ကမှေကာင်းေကာင်းေချာ့ေြပာလိမရဘူးအရိ ပ်။

ကိုယ်ေမ့သွားခဲ့ တာ။စိုးရိ မ်သလိေ

ု မာ့ ကည့်ေနသူကိုစိုက် ကည့်ေနရင်းစက်

ရင်ခုနသ
် ံေတွြမန်လာသည်။မဟုတ်ဘူး ရင်ခုနတ
် ာကသကိုစြမင်လိက
ု ်

ကတည်းက။အခု ကရင်ခုနတ
် ာထက်ဆိုးသည်။တစ် ခုခုလပ
ု ် ပစ် ချင်ေနတာ။

စက်တံေတွးတစ် ချက် မိ ချလိက

ု ် ပီ း သမျက် ှာဆီ ငံချလိက
ု ်လ င်

"ဟင့်အင်း!"

ေြပာ ပီ းမျက် ှာကိုေဘးကိုတိမ်းေစာင်းပစ် တာမိ စက်ကသလည်တိင

ု ်ေတွ

ကိုအရင်စုပ်နမ် းပစ် လိက

ု ်လ င်သကိုယ်ပိုင်အနံေလးကစက်
့ ှာေခါင်းထဲ

တိးု ဝင်လာသည်။ေလး ှစ်လံးု ဘယ်ေလာက်ထိလမ

ွ ် းေနခဲ့ ရသလဲ။လည်တိင
ု ်

မှာအနီစက်ေတွကျန်တဲအ
့ ထိစုပ်နမ် းပစ် မိသည်။

"အင်း! ဟင်း!"

ု နး် ထွက်ဖိ ကိ းစားေနတဲလ

့ က်ေတွကို ထပ် ဖိချ ပ် ပစ် ရင်းမျက် ှာတစ် ြပင်

လံးု ကိုမွတ်မွတ်သိပ်သိပ်နမ် းမိ သည်။သူေခါင်းေစာင်းတဲေ

့ နာက်ဇွတ်

အတင်းလိက
ု ်နမ် းရင်း ှ တ်ခမ် းေတွကိုမရ ရေအာင်ငံစ
ု ုပ်ပစ် လိက
ု ်လ င်

"အွန!် ့ ဟင့်!"
 းူ ညံ့အိစက်ေနတဲအ
့ ေတအေတေ ကာင့်စက်အသက် ေတွြမန်လာကာ

အာေတွေြခာက်လာသည်။အာေြခာက်လာေလေလသ ှ တ်ခမ် းေတွပိုတိးု စုပ်

ေလလုပ်ေနမိ သည်။စက်အနမ် းေတွေအာက်က ု နး် ထွက်ေနသူက ှ တ်ခမ် း

ေတွကိုဖွင်မ
့ ေပး။နမ် းရတာအားမရြဖစ် လာေတာ့စက်အသက် သံေတွကပို

ကျယ်လာသည်။ထိေနာက်စက်လက်ေတွကသလက်ေတွကိုလတ်ေပးလိက
ု ်

ဲ ့ ညစ် ပစ် လိက

ပီ းသပါး ှစ်ဖက်ကိုလက်တစ် ဖက်နဖျစ် ု ်လ င် ှ တ်ခမ် းကဆူ

ထွက်လာသည်။ထိုအခါမှသ ှ တ်ခမ် းထဲကိုအငမ် းမရတိးု ဝင်ကာလ ာေတွ

ကိုရစ် ပတ်ပစ် လိက

ု ်သည်။

လွတ်သွားတဲသ
့ လက်ေတွကလည်း စက်ရင်ဘတ်ေတွကိုအဆက်မြပတ်

ထု ု ိ က်ေနတာြဖစ် သည်။ဘယ်ေလာက်ထု ု ိ က်ေနေနစက်ကဂ ု မစိုက်။သ

မျက် ှာကိုထိနး် ကိုင် ပီ းတရပ် စပ် နမ် းသည်။ြဖစ် င

ုိ ်ရင်ဘာကိုမှထိနး် ချ ပ် မ

ထားပဲ သတိလစ် သွားတဲအ

့ ထိနမ် းပစ် ချင်တာြဖစ် သည်။ခု လည်းစက်ကိုယ့်

စိ တ်ကိုထိနး် မထား င
ုိ ်လိလတ်ေပးလိက ဲ ့ ခဲွ ရရင်
ု ်တာပဲ ြဖစ် သည်။အရိ ပ်နထပ်

သူ ူ းမှာ။သကိုယ်သူလည်းသိသလိအ
ု ရိ ပ်ကိုလည်းသိေစချင်သည်။

"အင်း! ပတ်!"

စက်ကိုယ်တိင
ု ်အသက် ရခက်လာမှ ှ တ်ခမ် းေတွကိုခဏလတ်ေပးလိက
ု ်

သည်။သမျက် ှာတစ် ြပင်လံးု စက်အနမ် းေတွေ ကာင့် ရမ် းစိုေြပာင်လက်

ေန၏မျက် ှာေလးကငိထ ု ဲ့ကျေနကာမျက်ရည်စက်တစ် ချ ိ ပါ

ု ားသလိမ

မျက်လံးု ေထာင့်ကစီ းကျေနသည်။

"မငိပ
ု ါနဲ ကိ
့ ုယ်မင်းကိုချစ် လိပါ"
 နိမ့်ချည်ြမင့်ချည်ြဖစ် ေနတဲစ
့ က်ရင်ဘတ်ကိုထု ု ိ က် ပီ းထဖိ လပ
ု ် ြပန်သည်။

စက်ကြပန်ဖိချကာမျက်ရည်ေတွကိုလ နဲလျက်
့ ပီ း ှ တ်ခမ် းေတွကိုထပ် ငံု

ု ်၏စက်သကိုနမ် းလိမဝေသးဘူး။မဟုတ်ဘူး။တင်းတိမ်ေရာင့်ရဲတဲ့
လိက

အဆင့်ကိုမေရာက်ေသးတာ။

နမ် းေနရင်းသေအာက်မှာဒီေကာင်ေလးညံ့သက်ခဲ့ဖူးတာေတွြမင်ေယာင်

လာသည်။သားကိုယ်ဝန်ရလာေတာ့သူအားနည်းလာတာေတွ၊

အစားအေသာက်ပျက်လာတာေတွ၊အချ ်စားချင်တတ်တာေတွအထိ။ ပီ း

ေတာ့သူအားနည်းေနတာေတာင်စက်အလိြု ပည့်သည်အထိလိက
ု ်ေလျာေပးခဲ့

တာေတွ။

သအတွက်သားကိုေမွးေပးထားတယ်ဆိုတဲအ ဲ ့ ရင်ခုနသ
့ သိနတင် ် ံက ှစ်ဆ

ြဖစ် ရသည်။သူဒီေကာင်ေလးကိုေြပာမြပတတ်ေလာက်ေအာင်ချစ် သည်။သ

စိ တ်ေတွထိနး် ချ ပ် ရခက်တဲအ
့ ထိ။ခါးကတဘတ်မ ှ ိ ေတာ့တာသူသိသည်။

သအရာနဲပါအရိ
့ ပ်ခါးေတွကိုပွတ်သပ် ေနမိ သည်အထိ။

အရိ ပ်ကသူအနမ် းေတွေအာက်က ု နး် မထွက် င

ုိ ်ေတာ့သူနမ် းေနသမ ငိမ်

ခံ ေနရေတာ့သည်။သအနမ် းေတွေအာက်ကေန ု နး် ထွက်မသွားတာပဲ ှ ိ

့ လာတာလည်းမဟုတ်ပါ။သူကလည်းနမ် း ု ံ ပဲနမ် းေနကာအရိ ပ်

သည်။တုန ် ြပန်

အဝတ်ေတွကိုခ တ်မပစ် ဘူး။သကိုယ်ေပ မှာေတာ့ဘာအဝတ်မှမ ှ ိ ။

ဒုနး် ! ဒုနး် ! ဒုနး် !

ဒုနး် ! ဒုနး် ! ဒုနး် !

ဒုနး် ! ဒုနး် ! ဒုနး် !

 အြပင်ကတံခါးထုေနသံ ကားမှစက်ကိုယ် ကီးကိုေဘးကိုတန
ွ း် ပစ် ကာ

အိ ပ်ရာေပ ကဆင်းေြပး၏စက်ကတဘတ်ကိုအရင် ှ ာကာခါးမှာအြမန်ြပန်

ပတ်ရသည်။ ပီ းမှသေနာက်ကတံခါးဝအထိေတာက်ေလ ာက်လိက

ု ်သွားလ င်

တံခါးကိုသူကအရင်ဖွင်သ
့ ည်။တံခါးဖွင်ဖ
့ ွင်ခ
့ ျင်း ေဖေဖနဲသားကဝင်
့ လာရင်း

"ေဖေဖ့"

သားကစက်ကိုပဲအရင်ြမင်တာြဖစ် သည်။စက်ကေဖေဖ့လက်ထဲကသားကို

ေြပာင်းချ ီလိက
ု ်ရင်းပါးေလးကိုငံေမးသည်။ ပီ းမှ

"သား! ေဆာ့လိဝသွား ပီ လား"

ဦးတည် မဲ ကမျက်မှနပ
် င့်တင်ကာစက်ကိုမျက်ေစာင်းနဲလှ
့ မ်း ကည့်သည်။

ပီ းမှမျက်လာချထားတဲအ
့ ရိ ပ်ဘက်လှည့်ကာ

"သားအရိ ပ်!"

"ေဖ ကီး!"

အရိ ပ်မျက်လံးု မှာမျက်ရည်ေတွကြပည့်ြပည့်သိပ်သိပ်။ဦးတည် မဲ က

လည်းမျက်ရည်ေတွကျေနရင်းအရိ ပ်ကိုယ်ေလးကိုဖက်ကာ

"ေဖ ကီးတိကိုခွင်လ
့ တ်ပါသားရယ်၊ေဖ ကီးေြမးေလးကို ေဖ ကီး!"

ဦးတည် မဲ အသံကေြပာရင်းနဲတိ
့ မ်ဝင်သည်။

"ရပါတယ်ေဖ ကီး!၊ဒါေပမယ့်"

"ေဖ ကီးနားလည်ပါတယ်သားရယ်၊သားကေြမးေလးကိုလည်းေကာင်း

ုိ ်တယ်၊သားအတွက်ခက်ခဲခဲ့မှာပဲ "
ေကာင်းေစာင့်ေ ှ ာက်ထား င
 အရိ ပ်ကမျက်လာချသွားသည်။ခဏေနမှမျက်လံးု ေတွကသားဆီ ကိုြပန်

ေရာက်လာလ င်

"ေဖေဖနဲပါပါးကတည့
့ ်သွား ပီ လားေဖေဖ၊သားနဲပါပါးေဖေဖနဲ
့ တူ့ တလ
ူ ာ

ေနရေတာ့မှာလား"

"ဒါေပါ ့သားရ၊သားပါပါးစိ တ်ေကာက်ေြပေအာင်သားကကူေြပာေပးေနာ်

ေဖေဖ့ကို"

"ဟုတ်ေဖေဖ"

အရိ ပ်ကသားကိုေသချာ ကည့်သည်။ေရချ ိ းေပးထား ပီ းအဝတ်ပါလဲေပး

ထားပံုရသည်။ေကျာင်းဝတ်စံုေလးအစားအနီရဲရဲone setေလးနဲ ြဖစ်

့ ေနသည်။

ဖိ နပ် ကအစအနီရဲရဲေလး။သားမျက် ှာေလးကေပျာ် ေနတာသိသိသာသာ

ပင်။အရိ ပ်ကစက်လက်ထဲကသားကိုေြပာင်းချ ီကာ

"ပါပါးတိ ြပန်ရေအာင်သား၊ေနာက်ကျေန ပီ "

"ေဖေဖနဲေနရေအာင်
့ ပါပါး၊ေဖေဖ့အိမ်ကသားတိအိမ်ထက် ကီးတယ်"

စက်ကညစ် ကျယ်ကျယ်ြပံ းလ င်ဦးတည် မဲ ကအရိ ပ်ကိုအားနာသလို

ကည့်သည်။အရိ ပ်ကမျက် ှာပျက်ေနေပမယ့် ဦးတည် မဲ ဘက်လှည့်ကာ

"ေဖ ကီး က န်ေတာ် တိကိုခွင်ြ့ ပ ပါဦး၊ေနာက်မှေဖ ကီးကိုသက်သက်လာ

ေတပါ ့မယ်"

"ရတယ်သား၊ကားကိုြဖည်းြဖည်းေမာင်းသွားေနာ် ၊အိ မ်ကကားေတွလည်း

ေနာက်ကထည့်ေပးလိက
ု ်မယ်"

"ေနပါေစေဖ ကီး၊က န်ေတာ့အတွက်ဒက

ု မ ှ ာပါနဲ"့
 အရိ ပ်ကသားကိုချ ီ ပီးအခန်းထဲကအရင်ထွက်သည်။ခါးေထာက်ကာခပ်

ေလ ာေလ ာရပ် ကည့်ေနတဲစ

့ က်ကိုတစ် ချက်မှ ကည့်မသွား။သားကေတာ့သ

ပါပါးနဲ ကွ
့ ဲြပားစွာစက်ကိုFly kissေတွေပးကာ

"ေဖေဖ့ bye bye၊သားကိုလာေခ "

"ေဖေဖလာေခ မယ်သား၊စိ တ်ချ"

ဦးတည် မဲ ကစက်ရဲ မချ ိ မချ ်မျက် ှာ ကီးကိုေမာ့ ကည့်ကာ

"ေဟ့ေကာင်စက်အာဏာတည်၊မင်းကိုယ်မင်းဘာလုပ်ေနတယ်ဆိုတာေရာ

သိရဲ လား"

"သိတယ်ေဖေဖ၊က န်ေတာ် သကိုလက်မလတ်ဘူးလိေြပာ ပီ း ပီ ပဲ"

ဦးတည် မဲ ကစက်ရဲ အေပ ပိုင်းဗလာ ကီးကို ကည့် ပီ း ှာေခါင်း ံသည်။

ဲ ့ အာဏာတည်။
မင်းငါ ့ေ ကာင့်လြူ ဖစ် လာတယ်ဆိုတာမေမ့နစက်

"မင်းေပးထားတဲက
့ တိကိုမင်းေမ့ပလားကွေဟ၊အရိ ပ်မေကျမနပ် မချင်း

ေတာင်းပန်မှာဆို၊မင်းအခု သကို ဘာလုပ်လိက

ု ်သလဲ"

"နည်းနည်း နမ် းလိက

ု ် ု ံ ပါပဲ "

"ဘာကွ!၊ေဟ့ေကာင်"

ဦးတည် မဲ အသံ ကီးကဟိနး် ထွက်လာလ င်

"ေဖေဖေမးလိက န်ေတာ် ေြဖတာ"

"ေအးဒီတစ် ခါအရိ ပ်ထပ် ထွက်သွားရင် ငါနဲမဆိ

့ ုင်ဘူးေနာ် "

"ထပ် ထွက်သွားစရာအေ ကာင်းလည်းမ ှ ိ ေတာ့ဘူးေဖေဖ၊ပထမတစ် ခါ

တုနး် ကက န်ေတာ် ဒီမှာ ှ ိ မေနလိ၊အခု သူဘယ်သွားသွား၊ဘာလုပ်လပ

ု ် က န်
ေတာ့်လေ
ူ တွကေစာင့် ကည့်ေန ပီ ၊သအိ မ်နားမှာေရာ၊သူတိလမ် းထဲမှာပါ

က န်ေတာ့်လေ
ူ တွချည်းပဲ ၊ ု ိ က်သတ်ရင်ေတာင်မကုနဘ
် ူး"

"ဘာကွ!"

"သေဘာေြပာြပတာ"

"ေတာက်! လူပါးဝလိ ကွာ"

စက်ကေဒါသနဲ ထွ
့ က်သွားတဲဦ
့ းတည် မဲ ကိုလှမ်းေအာ် ေြပာလိက
ု ်ေသး

သည်။

"ေဖေဖသိလား၊အခု ဆိုသားကလည်း က န်ေတာ် မှက န်ေတာ် "

ဦးတည် မဲ ကအေနာက်ကိုြပန်လှည့်လာ ပီ း ှ တ်ခမ် း ကီးကိုမဲ့ကာ

"ေအးေပါ ့၊ဖေအလုပ်တဲသ
့ ူကေတာ် ေတာ် ချစ် ဖိေကာင်းတာကို၊အရိ ပ်ကို

သွားေမး ကည့်ပါ ့လား၊မင်းမှမင်းလိေြပာမလားဆိုတာ"

"ေဖေဖမသိလိ၊အရိ ပ်ကလည်းက န်ေတာ် မှက န်ေတာ် "

"ေခွ းသားေတာ့လားကွာ"

"ဟား ဟား ဟား"

ဦးတည် မဲ နားထဲစက်အသံ ကီးကကပ် ပါလာသည်။ငိခ

ု ျင်လိအူ ရင်ေနတဲ ့

ေကာင်။
<<<<<<<
>>>>>>>
"သုတ"

"အရိ ပ် ဘာြဖစ် လိလဲ၊မင်းအသံတစ် မျ ိ း ကီးြဖစ် ေနသလားလိ"

အရိ ပ်အသံကငိသ
ု ံပါေနသည်။
 "သားဖျားေနလိ"

"ဘယ်ကတည်းကလဲ၊သကိုေကျာင်းသွားပိ ေသးလား"

"ဖျားတာကဒီေနမှ့ ၊သကိုေကျာင်းမပိ တာ ှစ်ရက် ှ ိ ပီ "

"ကမာအေဖာ် မက်တာ မင်းလည်းသိရဲ သားရဲ ကွာ၊ဘာလိသကိုေကျာင်းမ

ပိ ပဲထားရတာလဲအရိ ပ်ရာ"

"သအေဖထပ် လာေခ မှာစိုးလိ၊ငါေကျာင်းပါတစ် ခါတည်းထုတ်မလိ

စ ်းစားေနတာ၊မင်းလာမှပဲ"

"ဘာလိလဲကွာ၊ငါ ့ေယာကမကလည်းခွဲ စိပ်ခါနီးမှေသွးတိးု ေနလိခုထိမခွဲ ရ

ေသးဘူး၊ငါလည်းစိ တ်ေတွညစ် လှ ပီ "

"ေဖေဖ့ဆီ၊အီ းဟီး!"

ထိုစ ်ကမာ့ငိသ
ု ံစူးစူးဝါးဝါးကဖုနး် ထဲအထိတိးု ဝင်လာလ င်

"ေဟ့ေကာင်အရိ ပ်၊ကမာငိေ
ု နတာလား"

"အင်း ေဆးခန်းသွားြပဖိ ကိုေခ လိမရဘူး၊တစ် ေနကုနဂ

် ျ ီေနတာ၊အိ ပ်

လည်းခဏပဲ းုိ တာနဲ ြပန်

့ ငိတ
ု ာ ငါလည်းဘာလုပ်ရမှနး် လည်းမသိေတာ့လိ

မင်းဆီ ဖုနး် ဆက်လိက

ု ်တာ"

"ငါကလည်းချက်ချင်း ကီးြပန်လာလိမရဘူး၊ဘယ်လိလ
ု ပ
ု ် မလဲ၊မင်းေချာ့

ကည့်လိမရဘူးလား"

"မရလိေပါ ့"

"မင်းသား သအေဖနာမည်ေအာ် ေခ ေနတယ်မိလား"

"အင်း"
 "ကမာကသကိုထိနး် ချ ပ် ထားတာမ ကိ က်ဘူးေလ၊မင်းလည်းသိရဲ သားနဲ ့

ကွာ၊အေဖနဲသားပဲ
့ ေပးေတလိက ဲ ့ ု မင်းထပ် ထွက်
ု ်ပါ ့လား၊မင်းသားအခု ပံုနဆိ

သွားမယ်ဆိုရင်ေတာင်မလွယ်ေတာ့ဘူးေနာ် ၊ေသချာစ ်းစားဦး၊သအေဖ

ဘယ်ေလာက်ချမ် းသာလဲ၊ြပည့်စံုလဲသူသိေန ပီ ေလ၊ ပီ းေတာ့သူလိခ

ု ျင်တာ

မှနသ
် မ bossက"

"ငါသေဘာေပါက်တယ်၊ ကာလာရင်ပိုဆိုးမှာေ ကာက်လိ၊ ကာရင်သားငါ ့

ကိုေတာင်ေမ့သွားမှာေ ကာက်ေနရ ပီ "

"မင်းအစိုးရိ မ်လန
ွ ေ
် နတာပါအရိ ပ်ရာ၊မင်းေမွးထားတဲသ
့ ားက မင်းကို

ဘယ်လိလ
ု ပ
ု ် ေမ့ပါ ့မလဲ၊ကမာမင်းကိုချစ် တာမင်းအသိဆံုးပါ၊အခု ကမာြဖစ်

ေနတာကသအေဖနဲေတချင်
့ ေနတာ၊ကမာ့မှာသအေဖေသွးတစ် ဝက်ပါတာ

ေမ့မထားနဲေလကွ
့ ာ"

သုတကလည်းလှမ်းတိင
ု ်ပင်မှပိုဆိုးေနသည်။သားကသူမှသူြဖစ် ေနမှနး် သိ

လိ သအေဖထင်တိင
ု ်း ကဲလိရေနတာ။အဲ လ
့ တ ဲ့
ူ စ် ကိုယ်လံးု ဉာဏ်ေတွနချည် း

ြဖစ် သည်။သားကလည်းငိတ
ု ာေတာင်'ေဖေဖ့ဆီ'။

"သုတဒါပဲ "

"ငါြပန်လာလိရရင် ြပန်လာပါ ့မယ်"

"အင်းရတယ် မင်းအဆင်ေြပမှ"

ဖုနး် ကျတာနဲ ဆိ
့ ုဖာေပ တွနလ
် ့ ိနေ
် နတဲသ
့ ားဆီ ေြပးရသည်။

"သားပါပါးတိ ေဆးခန်းသွားရမယ်ေလ"
 ေပေခ လိမရ။ခါးကိုအတင်းေကာ့လှနပ
် စ် သည်။ေအာ် ပစ် လိက
ု ်တာလည်း

စူးစူးဝါးဝါး။

"ဟင့်အင်း၊ေဖေဖ့ဆီ အီ းဟီး"

"ေဆးခန်းအရင်သွားရမယ်ေလ၊ ပီ းမှေဖေဖ့ဆီသွားရေအာင်ေနာ် ၊သားက

လိမာပါတယ်"

ထပ် ချ ီြပန်ေတာ့လည်းတစ် ကိုယ်လံးု ေပျာ့ေခွ ထားကာဘယ်လိမ

ု ှေခ လိမ

ရ။ေပေခ မယ်လပ ဲ့
ု ် ေတာ့ ေြခေထာက်ေလးေတွနပါကန်
ေ ကာက်လာသည်။ငို

တာလည်းအာေခါင်ကိုြခစ် ငိတ
ု ာပင်။

"ေဖေဖလာေခ ၊ဘိုးဘိုး"

မျက် ှာေလးကအဖျား ှ ိ နန ဲ့ထ

် ငိ ု ားတာေရာ ပီ းနီရဲေနသည်။ငိထ
ု ားလွနး် လိ

မျက်ရည်န ဲ ့ ှပ်ေချးေရာကာ မျက် ှာတစ် ခုလံးု ေပတူးေန ပီ ။အရိ ပ်သားကို

ကည့် ပီ း သနားလည်းသနား။စိ တ်လည်းမ ှ ည်ေတာ့။

"ကမာသားအရမ် းဆိုးေန ပီ ဆိုတာ မင်းကိုယ်မင်းသိရဲ လား"

"စက်ဆီသွားမှာ၊ေဖေဖ့ဆီ"

ငိေ
ု နတဲသ
့ ားကို ကည့် ပီ းအရိ ပ်မျက်လံးု ဝိုင်းသွားသည်။သအေဖကိုသား

ကစက်လိေခ လိက
ု ်တာလား။သအေဖကိုသားခင်တယ
ွ ်ေနတာ ု ိ း ု ိ းမှ

ဟုတ်ရဲ လား။မျက်လံးု ထဲြမင်လာတာကကိုစက် အလာကိုေမ ာ် ေနတဲေ

့ ဖေဖ။

သားကိုယ်ဝန်ေဆာင်ထားတုနး် ကလည်း ေဖေဖ့ကိုခဏခဏအိ ပ်မက်ထဲ

ြမင်သည်။မြဖစ် င
ုိ ်ပါဘူးလိသာအ မဲ ေတွးထားေပမယ့်....

"သားေဖေဖဆီ လိက
ု ်ပိေပးမလိေလ၊မငိန ဲ့
ု ေတာ့
၊မသွားဘူးလား"
 "အဟင့်! ဟင့်!ေဖေဖလာေခ "

သားကိုေကျာင်းမလတ်လိက
ု ်တာ ှစ်ရက်။အိ မ်မှာေနရေတာ့သားကမေပျာ်

ေတာ့ဘူး။သအေဖနဲပါထပ်
့ မေတရေတာ့ ဖျားတဲအ
့ ထိြဖစ် သွားသည်။ေဖေဖ့

ဆီ သွားမယ်ချည်းတစ် ချ ိန်လံးု ငိသ

ု ည်။လိက
ု ်ပိမယ်ဆိုေတာ့ ေဖေဖလာေခ မှ

ဆို ပီ းေြပာင်းငိသ
ု ည်။စက်ကမာတည်ဘာြဖစ် ချင်ေနတာလဲ။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"ေြပာ သုတ"

"ဟိ ု bossကမာဖျားေနလိပါboss"

ု တ်တရက်စက်တစ် ကိုယ်လံးု ထူပူသွားသည်။

"ငါ ့သားလား"

"ဟုတ်ပါတယ်boss၊အရိ ပ်ေချာ့တာလည်းမရဘူးboss၊ေဆးခန်းသွားြပဖိ

လည်းေခ မရလိတဲ၊့ ပီ းေတာ့..."

" ပီ းေတာ့ ဘာြဖစ် လဲ"

"bossနာမည် ေခ ပီ းေအာ် ငိေ

ု နတာ၊က န်ေတာ် လည်း ကားတယ်"

"ငါအခု သွားလိက
ု ်မယ်"

စက်ဒီေန ့ ု ံ းကေနာက်ကျမှြပန်ေရာက်သည်။ြပန်ေရာက်ေရာက်ချင်း ေရ

ေတာင်မချ ိ းရေသးပါ။ကုတ်အနက်ကိုဆဲွကာအခန်းထဲကြပန်ထွက်သည်။

လက်ကနာရီ ကိုငံ ကည့်ေတာ့6နာရီ ေကျာ် ေန ပီ ။ဖုနး် ကိုချက်ချင်းထုတ်ကာ

"မိုးမာန်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါboss"
 "ကေလးအထူးကုတစ် ေယာက်ေခ ပီ း သားတိတိက
ု ်ခန်းကိုလာခဲ့ "

"ဟုတ်ကဲ့ပါboss၊ချက်ချင်းစီ စ ်လိက
ု ်ပါ ့မယ်"
<<<<<<<
>>>>>>>
13,January,2021
Note:အားလံးု ရိ ပ်မိေနတဲအ
့ တိင
ု ်းအပိုင်းက30ေကျာ် ေလာက်ပါပဲ ေနာ် ဇာတ်

သိမ်းဖိ နးီ လာပါ ပီ ၊ကိုယ်ကအပိုင်း ှ ည် ှ ည်ေရးရတာမ ကိ က်တဲထ

့ ဲပါပါ

တယ်။ေစာင့်ဖတ်ေပးတဲတ
့ စ် ေယာက်ချင်းစီ ကိုစိတ်ရင်းနဲေကျးဇူ
့ းတင်ပါ

တယ် ှ င်🥰
့ ။
Part-32

(Z&U)
" ေဖဖ့ဆီ"

" ပာမရရင္ ပါပါး ု ိ က္ေ◌တာ့မွာေ◌နာ◌မ႓ာ"

" ေဖဖ့၊ဘိုးဘိုး"

သူ႔ကို ု ိ ကယိ ေ◌တာ့ ေအဖနဲ႔အဘိုးကိုတကာဆိုဖာကိုေ◌◌ျေခထာ

ကဲေ႔ဆာင့◌ိ သည္။သူ႔ကို ု ိ ကယိ ရငႀကိဳက္ေတာ့ဘူး။ေ◌ကာ

င္◌းေ◌ကာင္◌းေ◌◌ျပာေ◌တာ့လည္◌းလကခံ ။မ် ကည္ေ◌ တႏ◌ွပ္ေ◌ခ် းေ◌

တနဲေ႔ပတူးေ◌နသူကို အရိ ပိ တ်ကက်ကကၫ ့◌သ

ိ ည္။သူ႔ေအဖ

နဲ႔ေမ တရတာႏ◌ွစက္ေ◌လးပဲ ရိေ◌ွသးတာရယ္။

မနကတည္◌းက ဂ်ီေက်နလိက
ု ာခု ေညနထိဘာလုပ္ေ◌ပးေ◌ပးစိ တ္

တိင
ု ◌
္ းမက်။ဘာတစ မွလည္◌းေ◌ ကၽးလိ႔
ု မရ။ေ◌ဆးတိက
ု ္ေ◌တာ့လ

ည္◌းေမသာက း။သူ႔ကိုေ◌က်ာင္◌းေ◌ပးမတကိ င္◌းလိ႔

ု စိ တ္ေ◌ကာ

က္◌ျေပနတာ။ေ◌နေမကာင္◌းလည္◌း◌ျဖစဲ အျပင ႔ေအဖနဲ႔ပါထပ္

ေမ တေရတာ့ေ◌အာင့ ◌ီးထားသေမ်ွပ ါ ကဲ ထကာတာ◌ျဖစည္။

အ ိ ပသူငိေ ို ္ေ◌တာ့ပဲဒီအတိင
ု ◌နတာကိုထပည္◌းေမခ် ာႏ့ ◌င ု ္◌း ပ

ကၫ ့◌ေ
္ ◌ ပနေ◌တာ့
္ လည္◌းမႀကိဳက္။သူေ႔ဘးကကူရွင္ေ◌ တနဲ႔အရိ ပ္

ကိုေ◌ကာက ကာ
 " ေဖဖ့ကို ဖုန◌းဆကယ္
္ "

ရိ ႈကံေ◌ တၾကားကဗလံ◌းု ေဗ ထးေ◌◌ျပာလာ◌ျပ ည္။

"မင္◌းေ◌ေဖဖဖုန◌း
္ ပါပါးမသိဘူး"

"သိတယ္"

"မသိဘူး"

ဝါးခနဲထပိ ေခ် တာ့ အရိ ပိ တ စာရသည္။

"သားအဲ လ ု ိုးေ◌နရင္၊ပါပါးမခ် စ္ေ◌တာ့ပဲေ◌နမွာေ◌နာ◌္"

့ ိဆ

"ခ် စ္"

အဲ ဒ
့ ါက်သိေ◌သးသည္။စကမ႓ာတ တစယါဆို။

ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္!

ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္!

ဟင္!သုတမ် ားလား။အ ိ ပ ႔အ တကယငွင္ေ◌ပၚလာသလိေ

ု ◌

ပ် ာြ◌ားကာတံခါးကိုအျမနေ◌◌ျပးြဖင့
္ ◌သိ ထိ။တံခါးြပင့ြ ◌ားသ

ည္◌ႏ◌ွင◌
့ ◌ ့ ် က္◌ႏ◌ွာမွာစိုးရိ မႈေ◌ တအျပၫ ့◌။္ အ ိ ပိ ေ◌
္ ျမငိ ကတဲမ

က်ာ◌ာငိေ
ု ◌နတဲသ
့ ားဆီ တန◌း
္ သားသည္။

" ေဖဖ့!"

သူားကလည္◌းသူ႔ေအဖျမငာနဲ႔လ င္◌းကိုသိုင္◌းဖကားတာ

က်စ္ေ◌နတာပင္။ေဖအကို◌ျမင္ေ◌တာ့ပိုၿပီ းဝမ္◌းနည္◌း သားပံ ◌ရ

ု သည္။ရိ ႈ

ကကီးတငငိ ေ◌နလိက
ု ာမရပ္ေ◌တာ့။
 ေဖအလု ပ ကလည္◌းငိေ
ု ◌နတဲသ
့ ားကိုသူ႔ရ ငငဲေ◌◌ျပာင္◌းေ◌ြပ

ကာ မ် ကည္ေ◌ တႏ◌ွပ္ေ◌ခ် းေ◌ တကိုသူ႔လကဲ႔အ င ပ္ေ◌ပးၿပီ းမွ

"သား ဘာလိ႔
ု ငိတ
ု ာလဲ၊ေ◌ေဖဖ့ကိုေ◌◌ျပာပါဦး"

" ေဖဖ့ကို လမ္◌း!"

"အား...ဟုတာေ◌ပါ ့၊သားက ေ◌ေဖဖ့ကို လမ္◌းေ◌နတာ၊ေ◌ေဖဖလ

ည္◌းေ◌ဖ့သားကို လမ္◌းေ◌နတာ"

သားကိုငံ◌ေ
ု ႔မႊးရင္◌းေ◌ဘးမွာရပ္ေ◌နတဲအ
့ ိ ပိ တစ် ကွမ္◌းၾ

့ ိ က္ေ◌သးသည္။ကိုယသူတိ႔
ကၫ ◌ ု သားအဖကို ခဲ ထားတဲသ
့ ူေ◌ပါ ့ေသ

ဘာက။ၿပီ းမွသူ႔သားဆီ ◌ျပ ◌

ံ ႔
ု သားကာသူ႔သားအုန◌းမႈ
္ တက္ေ◌

ကကိုအ ငပ္ေ◌ပးသည္။တစတည္◌းသားနဖူးေ◌လးကိုလကဲ႔စ

မ္◌းသပပီ း

" ေဖဖ့သားေ◌နေမကာင္◌း◌ျဖစ္ေ◌နတာပဲ "

"အင့◌!္ အဟင့◌!္ ဟင့◌!္ "

"ဟုတယ္၊သားေကေဖဖနဲ႔ေမ တ႕ရလိ႔
ု ဝမ္◌းနည္◌းေ◌နတာ အခု ေ◌

ေဖဖကသားနဲ႔အတူေ◌နမွာမငိန ဲ ႔တာ့ေ◌နာ◌္"
ု ေ

ထိုအခါ တင္ေ◌တာ့သူ႔ေအေဖပါင္ေ◌ပၚကႀကံ◌းဳ ထကာ သူ႔ေအဖ

ပါးေ◌ တကိုတစ် တ်တမ္◌းေ◌တာ့သည္။

" ေဖဖ့ကို ခ် စ္"

" ေဖဖကလည္◌းသားကိုအရမ္◌းခ် စယ္"

 သူ႔သားကိုရ ငင္◌ျပ ၫ့ ◌ာငံ◌ေ
ု ႔မႊးၿပီ းေမွနာက စကိမရိ ပ္

့ ာ
ဘကွၫ ◌

"ခေဏနဆရာဝ ာလိမ့◌ယ္၊သားလု ပားတာေ◌ တကိုအရငွင္◌း

ဦး"

ဧၫ ့◌န◌းတစ
္ လံ◌းု သားအ ု ပ္ေ◌ တကားေ◌ တနဲ႔ျပၫ ့◌ေ
္ ◌နတာ◌ျဖစ္

သည္။စိ တဲ႔မထငိ င္◌းလႊင့◌ စားေ◌တာ့ ဧၫ ့◌န◌းတစ

္ လံ◌းု ရ

စရာမရိ ◌။ွ သူေ◌◌ျပာတဲအ

့ တိင
ု ◌
္ း သားအ ု ပ္ေ◌ တကိုတစ ဆီ လိက
ု ိမ္◌း

ရ၏အကု ိ ကိမ္◌းၿပီ းေ◌တာ့ဧၫ ့◌န◌းကနည္

္ ◌းနည္◌းေ◌တာ့သပပ္

သားသည္။သူ႔အိ မဧၫ ့◌န◌းနဲ

္ ႔ယွ ရာမဟုတေ
္ ◌ပမယ့◌္ ကိုယ့ေ◌

နအထားကိုယ္ေ◌တာ့◌ျပၫ ့◌◌
ံ ေ
ု ◌နတာပင္။

သူ႔ကိုယ္ေ◌ပၚမွာသားကအငိတ
ု ိ တားေ◌ပမယ့ ◌ဖ် ားရိ ေ◌ွေနတာ့ဂ်ီ

က်တန
ု ◌းပင္
္ ။သူလည္◌းရံ ◌းု ကအျပ န◌း
္ ထကာပံ ◌ရ
ု ကာShirtအျဖဴ

နဲ႔Style pantအနကဲ႔ပဲ ရိေ◌ွသးသည္။ၿပီ းေ◌တာ့သူ႔Shirtအျဖဴ မွာသားမ်

ကည္ေ◌ တ၊ႏ◌ွပ္ေ◌ခ် းေ◌ တနဲ႔ညစတ္ေ◌န၏အ ိ ပကၫ ့◌ေ

္ ◌နတာကိုရိပ္

မိ ပံ◌ရ
ု ကာ

"သုတဆီ ကဖုန◌းရရခ်
္ င◌
္ း ထကာတာ၊ရံ ◌းု ကျပနေ◌ရာကံ
္ ု ဲ ရိေ◌ွ
◌ပ

သးတယ္၊ေ◌ေဖဖ့ကိုေ◌တာေင◌ျပာခဲ့ ရဘူး အ ဟန◌း!"

္

အခု မွသူ႔ပံ ◌စ
ု ံ သူ◌ျပ က
ွ ္ေ◌နသလိအ
ု ့ ိ က္ေ◌
ိ ပိ လည္◌းၾကၫ ◌

သးသည္။အ ိ ပမ် က္◌ႏ◌ွာကိုတစကႊ◌ဲထားလိက

ု ္၏စကားေ◌ကာ

င္◌းေမ◌ျပာခ် ငေ
္ ◌သးဘူး။
 ဲ အတူဆရာဝ စ္ေ◌ယာကါလာၿပီ းသား
ခေဏေနတာ့ကိုမိုးမာ ႔

ကိုေ◌သခ် ာစမ္◌းသပ္ေ◌ပးသည္။သားက ု ိ း ု ိ းဖ် ားတာ◌ျဖစ္ေ◌ၾကာင္◌း၊

ညဘကပူႀကီးလာခဲ့ ရင္ေ◌ရပတိ ကပီ းအဝတ္ေ◌ တလဲေ◌ပးဖိုေ႔သ

ခ် ာမွာသည္။Doctorကျပ ါနီးသူ႔ေအဖကိုတိက
ု မယ့◌ေ
္ ◌ဆးေ◌ေ တသ

ခ် ာမွာေ◌နတာေ◌ တေ႕တာ့အ ိ ပသားအ တကန◌ျပဳ

္ တားလုပ္ေ◌န

လိက
ု ည္။

ဲ ႔ဒါကာ◌ျပ ားမွ
ကိုမိုးမာ ေ ဆန◌ျပဳ
္ တန◌းက
္ ါတဲဗ
့ န◌းကိ
္ ုကို

ငာအိ ပန◌းထဲ
္ ◌ျပနဝငာလိ
္ က
ု ္၏သူတိ႔
ု သားအဖ စ
ွ ္ေယာကအိ ပ္

ရာေ◌ပၚမွာအခန႔သား။သားကိ
္ ့ ာေ◌ခ် ာ◌
ုသူ႔ရ ငငဲထၫ ◌ ့ ျမဴ ေ◌နပံ ◌ရ
ု

သည္။သားကတစ်ိ ံ◌းု သူ႔ကိုပဲေ◌မာ့ၾကည့◌ေ

္ ◌နကာဘာေ◌ တေသ

ဘာေက်နသ သိ။ခို းခို းခစစယံေ◌တာ ငက်လာေ◌သးသည္။

ခု တငလည္◌းႏ◌ွစ္ေ◌ယာကိပ တင် ယကီးမို႔အရိ ပဲ ႔သားအ

တကိ က် ယန◌းေ◌တာင္
္ ေ◌ေနသးသည္။အိ ပန◌းေကတာ့
္ တအားႀ

ကီးမက်ယ္ေ◌ပမယ့◌္ စာၾကၫ ့◌ာ ပဲ အျပငားအ တက္ေ◌ဆာ့စရာေ◌န

ရာ လတနည္◌းငယ္ေ◌တာ့က် ည္။သူ႔ရ ငငဲ လွဲေ◌နတဲသ

့ ားကိုၾ

ကၫ ့◌ပီ းစား ပဲ ေ◌ပၚဆန◌ျပဳ

္ တန◌းက
္ လ
် ိက
ု င္◌း

"သားေ◌ဆးေ◌သာကိ ႔ ဆန◌ျပဳ
္ တည္◌းနည္◌းေ◌သာေကအာင"

" ေဖဖနဲ႔စားမယ္"

အရိ ပိ တရွ လိပ

ု င့ ◌ကိႈကည္။စကမ႓ာတ မ ု ိ က္

လိ႔
ု မမွတေ
္ ◌သးတာ◌ျဖစည္။ေ◌နရာတကာေ◌ေဖဖခ် ည္◌းသာ◌ျဖစ္
လိေ
ု ႔နသည္။စိ တရွ ည္◌ျဖစ္ေ◌နတဲသ
့ ူ႔ကိုၾကည့◌ပီ းသူ႔ေအဖကပါထ

လာကာ

" ေဖဖနဲ႔တူတေ
ူ ◌သာကကမယ္ လာထသား"

ေ◌◌ျပာၿပီ းေ◌◌ျေခထာကစ္ေ◌ခ် ာင္◌းမိုးေ◌ပေၚ◌ျမႇ◌ာကားတဲ ့

သားကိုေ◌ြပ႕ယူၿပီ းခု တငပိတိးု လာေ◌တာ့စား ပဲ ေ◌ပၚကဆန◌ျပဳ

္ တ

န◌းကိ
္ ုအ ိ ပပဲ လမ
ွ ္◌းယူေ◌ပးရတာ◌ျဖစည္။ၾကကားဖကဲ႔ၾ

က က မိ တါးပါး◌ျဖဴ းထားတဲဆ
့ န◌ျပဳ
္ တိ တ စန◌းခ်
္ င္◌းစီ ခပႈတ

ပီ းသူ႔သားကိုေ◌သခ် ာတိက
ု ္၏ခဏၾကာေ◌တာ့

" ေဖေဖတာ◌ပီ "

ထိုအခါမွတစွဴးနဲ႔သူ႔သားပါးစပ္ေ◌ တနႈတမ္◌းေ◌ တကိုေ◌သခ် ာ

သုတေ
္ ◌ပးရင္◌း ေ◌ဘးမွာမတပပကည့◌ေ
္ ◌နတဲအ
့ ိ ပီကိုေ◌မာ့ကာ

"သားေကဆးေ◌ၾကာကား"

"ေမၾကာက း"

ခပ္ေ◌ဆာင့◌ေ
္ ◌ဆာင့◌ေ
္ ◌ၿဖမိ ေ◌တာ့အ ိ ပိ ေ◌သခ် ာၾကည့◌ပီ းမ် က္

ာွ ကခ် က်င◌
္ းၿပံ ◌းဳ ေ◌ယာငမ္◌းလာခဲ့ လ်က
ွ ္

"အ ဟန◌း!ကိ
္ ုယဲ႔တူတာေ◌ပါ ့"

တူေ◌တာ့ဘာ◌ျဖစဲ ။ကိုယဲ႔ဘယ္ေ◌နရာမွမတူေ◌တာ့ေ◌ရာဘာ

ေအၾကာင္◌းလဲ။သားကကိုယ့ ◌ား◌ျဖစ္ေ◌နၿပီ းေမွတာ့ ေ◌နရာတကာ

လိက
ု ေ◌နစရာလိသ
ု လား။သူေ◌ဆးတိက
ု ္ေ◌တာ့စကမာၻတေ
ခ် ာေ◌ခ် ာေ◌ြမေ႕ြမ႕ပင္။သားအဖ စ
ွ ္ေ◌ယာကိ ၾကည့◌ပီ းအ ိ ပ မင္

ပါကပာရကာ

"သားလည္◌းသကာေ◌နၿပီ ပဲ၊◌ျပ င္ ◌ျပ ိ က္ေ◌တာ့"

သူ႔စကားေ◌တာငဆံ ◌းု လိက

ု းထငည္။သားကသူ႔ေအဖလ

င္◌းကိုေ◌◌ျပးဖကာ

"ဟင့ ◌င္◌း ေ◌ေဖဖကသားနဲ႔အိ ပ္"

ဲ အိ ပ် ငင္ သူေ႔နာကိ ကားကမာၻ"

"သူန႔

ေ◌◌ျပာလိက
ု ္ေ◌တာ့ရႈ◌က
ိ ကီးတငင္◌ျပ ိ ◌ျပ ည္။တစယိတ

ရွ ည္ေ◌တာ့တာ။

"အီ းဟီး ပါပါးေ◌ရာလိက

ု ္"

"မလိက
ု း"

" ေဖဖ့ ပါပါး အင့◌!္ အဟင့◌!္ ဟင့◌!္ "

အ ိ ပိ လကႇ◌းိဳ ေ◌လးနဲ႔ထိုးကာသူ႔ေအဖကိုတို ငည္။မ် ကံ◌းု

ဝိုင◌
္ းေ◌ တမွာမ် ကည္ေ◌ တအျပည့◌။္ ငိရ
ု င္◌းမွိတ်လိက
ု ာနဲ႔မ် က

ည္ေ◌ တက်လာတာပိုးပိုးေ◌ပါက္ေ◌ပါက္။တစ္ေ◌န႔လံ◌းု ငိထ

ု ားတာေ◌တာ

ငားကမေရသး။

"သားကိုပါပါးကငိေ
ု ◌အာင ပ္ေ◌နတာပဲ ၊ေ◌ေဖဖကမျပ ါဘူးသား

နဲ႔အိ ပွာ၊မငိန ဲ ႔တာ့ေ◌နာ◌္၊ေ◌ဖ့သားကလိမၼာတယ္"

ု ေ

ၿပီ းတာနဲ႔စကအိ ပာေ◌ပၚပစွဲခ်လိက

ု ာ

"သားေ◌ေဖဖ့ဗိုက္ေ◌ပၚအိ ပလား၊လာ"
 စေက◌ျပာရင္◌းလက္ေ◌ တနဲ႔စီ းႀကိဳေ◌ပးေ◌တာ့သားကစကိ

က္ေ◌ပေၚမွာကိ ပိ က်ွ ငားေ◌◌ျေခထာက္ေ◌လးေ◌ တကလိေပ

လးလိက
ု ားကားေ◌လး◌ျဖစ္ေ◌ေနတာ့သည္။အရိ ပ္ေ◌ဘးကၾကည့◌ေ
္ ◌န

ရင္◌းေမန င
ုိ ◌
္ ျပန။္

"သား ခု နကပဲ ဆန◌ျပဳ

္ တေ္ ◌ေ တသာကားတယ္ေ◌လ"

"ဘာမျဖစါဘူး၊ခဏပဲ ကို"

သူ႔ေအဖကဝင္ေ◌◌ျပာတာ◌ျဖစည္။သားကသူ႔ေအေဖပေၚမွာကိ

ပ္ေ◌နရင္◌း ရႈ◌က
ိ ံတခ်ိဳ႕တဝကဲ႔

" ေဖဖ့ ေ◌က်ာင္◌းတကယ္"

"သားေကက်ာင္◌းတက် ငာ၊သားေ◌ေနကာင္◌းတာနဲ႔တကမွာေ◌ပါ ့

က"

" းုိ းုိ ကို လမ္◌း"

"ဟင္! ဘယ းုိ းုိ လဲ"

သူ႔ေအဖကအ ိ ပိ နားမလ လိလ

ု ည
ွ ့ ◌ေ
္ ◌မးလာလ်င
ွ ္ အရိ ပယ်

ငာရသည္။စကမာၻတ ိ ဘာမွေမ◌ျပာခ် င္ေ◌တာ့။ းုိ းုိ က သား

ု ႔က်ာင္◌းေကမဇင္◌ျမတိ းဆိုတဲေ
တိေ ့ ကလးေမလး။ဂုတ္ဝဲဆံပင္ေလး

နဲ႔ျဖဴ ◌ျဖဴ ေ◌သးေ◌သးခ် စရာေ◌လး◌ျဖစည္။သူ႔ၾကည့◌ေ

္ ◌တာ့◌ျဖ

င့◌က
် ွာကသူ႔ေအဖလိခ
ု ပင္◌းတင္◌း။ းုိ းုိ က် လမ္◌းတတ္ေ◌သးသ

ည္။

" းုိ းုိ ၊ းုိ းုိ ၊Girl"

 ေ◌နာကံ◌းု အ ိ ပပဲ ဝင္ေ◌◌ျဖလိက
ု သည္။

"သူတိေ
ု ႔က်ာင္◌းက ေ◌ကာေငလး"

" အာ◌္! သားက းုိ းုိ ကို လမ္◌းတာ"

"ဂ်ဴးဂ်ဴးကို လမ္◌း၊ခခ ေ◌ရာ"

"ဟား ေ◌ဖ့သားကတယ တါ ့လား က၊ လမ္◌းရမယ့ ◌ ေ◌ တမ် ားတာ

ပဲ "

"ဘိုးဘိုးေ◌ရာ လမ္◌း"

"ဩ ဘိုးဘိုးကိုလည္◌းသားက လမ္◌းေ◌နတာ၊ဘိုးဘိုးကိုသားေ◌နေမ

ကာင္◌း◌ျဖစ္ေ◌နတယိ တဲေ
့ အၾကာင္◌း ေ◌ေဖဖဖုန◌းဆက
္ ားတယ္"

"လူႀကီးကိုသပပိတ ေ◌အာင္"

" ေဖဖကလည္◌းသားကို ေ◌ တ႕ခ် င္ေ◌နတာ"

အ ိ ပိ ၾကည့◌ပီ းေ◌◌ျပာလာေ◌တာ့တစကိ မ် ကွာလႊ◌ဲပစိ က္

သည္။ထိုေ႔နာက တိ႔
ု သားအဖကိုေ◌က်ာေ◌ပးတဲေ
့ အနအထားနဲ႔ပဲ အိပ္

ရာထကဲွခ်လိက
ု ္၏အဲ ဒ
့ ီေ◌နာက တိ႔
ု သားအဖအေအမးေအ◌ျဖလုပ္ေ◌

ု ဲ ေ◌နလိက
နတာေ◌ တကိုမၾကားသလိပ ု ္ေ◌တာ့သည္။သားကသူေ◌ရာက္

လာတာနဲ႔သိသိသာသာ႐ႊင္◌ျပလာတာေ◌တာ့အမွန။ခေဏေနတာ့
္ သူ႔ဆီ

ကအသံ ထကာသည္။

"သားအိ ပ္ေ◌ပ် ာြ◌ားၿပီ "

ဲ တစ္ေ◌နကု ိ ထားတာနဲေ႔ရာကာေ◌စာေ◌စာအိ ပ္ေ◌

သားေကဆးရွိ ႔

ပ် ာြ◌ားတာ◌ျဖစည္။ ု တရက္ေ◌ြမ႕ရာကအိ ခနဲ◌ျဖ စားလ်င

ွ ္
သူ႔ဗိုက္ေ◌ပေၚမွာကိပ္ေ◌နတဲသ
့ ားကို စ
ွ ္ေ◌ယာကလယွာခ် သိပိ

ု သည္။သားကတစ် ကဲညည္◌းညဴၿပီ း◌ျပ ိ ပားပံ ◌ပ

ကံ◌ရ ု င္။ေ◌နာ

ကွည့◌ၾကည့◌ဲ

"သားအိ ပင္◌ျပ ိ ႔ရၿပီ "

သူ႔ဆီ ကသက်င◌
္ းရွ ကီးခ် လိက
ု ာၾကားရသည္။ခေဏေနတာ့တ

စကထလာရင္◌းအရိ ပ္ေ◌ဘးေကြမ႕ရာစပွာအိ ခနဲဝငိ ငာ အရိ ပ္

မ် ကွာကိုေ◌ ဆး ိ ပန◌းတဲ
္ မ
့ ် ကံ◌းု ေ◌ေ တငးၾကည့ ◌ာလ်င
ွ ္

သူ႔ကိုေ◌က်ာေ◌ပးကာသားဘကိ ◌ျပ ည
ွ ့ ◌ိ ပစိ ကည္။သား

ကအဝါေ◌ရာငအိ ပ္ဝတံ◌ေ
ု ◌လးနဲ႔ပကက္ေ◌လးအိ ပ္ေ◌နတာ◌ျဖစ္

သည္။သားနဖူးေ◌ပၚလက ငကည့◌ေ
္ ◌တာ့ကိုယ္ေ◌ြင႕နည္◌းနည္◌းပဲ

က်န၏တစ္
္ ေ◌နကု ိ ထားေ◌တာ့မ်ကွာေ◌လးကမို႔ခ် င္ေ◌နသည္။သားက

ေကလးဆိုေ◌ပမယ့◌က
် ံ◌းု ထင္◌းေ◌ေ တအာကမ် က္ေ◌တာငွည္ေ◌

တေကကာ့နက္ေ◌နတာပင္။နႈတမ္◌းေ◌ တကသူ႔ေအဖလိခ
ု ပ္◌ျပည့◌◌
္ ျ

ပည့◌။္ မ် ကွာထားတင္◌းတာကအစသူ႔ေအဖနဲ႔ သားတူတာ◌ျဖစည္။

အ ိ ပားကိုေ◌ငးၾကည့◌ေ
္ ◌နတာကိုသိပံ◌ရ
ု ကာမ် ကွာနားအထိ

ငံ◌႔
ု ခ် လာရင္◌း

"သားကမင္◌းကိုခ်စါတယ္၊ကိုယိ ကအခု မွေစ တ႕ရလိ႔

ု ခ ငယ္ေ◌

နရွ ာတာပါ၊သားကိုနည္◌းနည္◌းနားလည္ေ◌ပးလိက
ု ိ ႔မရဘူးလား"

"ဘယ ကနားလေ ပးလိ႔

ု လဲ"

"မင္◌းအခု သားနဲ႔ထ ပ ကားဖို႔ႀကိဳးစားေ◌နတာမလား"

 အရိ ပငိ မားလ်င
ွ ္

"သားေအဖာ◌ငာ မင္◌းလည္◌းသိေ◌နတာပဲ တယလား၊ခု ပဲၾက

ည့◌ေ
္ ◌က်ာင္◌း စ
ွ ကဲမတကတာေ◌တာငားကသူ႔သူငယ်င္◌းေ◌

တကို လမ္◌းေ◌နၿပီ ၊ဒါေ◌တာင ႔အနားမွာသုတသားရွိ ေ◌နလိ႔

ု "

အ ိ ပဘာေမ◌ျပာပဲ ထပငိမ္ေ◌နလ်င
ွ ္

"ဟိေ
ု ◌န႔က မင္◌းေအပၚကိုယ့ ◌ ပဳအမူေ◌ တ လ ားတာေ◌တာ

င္◌းပ ါတယ္၊မင္◌းကိုေ◌တာင္◌းပ လိ႔

ု ပါပဲ ေ◌ေဖဖတိ႔
ု ဝငာ

လိ႔
ု ေမတာင္◌းပ ိ ကတာပါ၊ကိုယ့ ◌ိ အဲ က
့ ိစၥနဲေ႔ရာစိ တိ းေ◌နတာ

မလား"

လူကိုေ◌တာင္◌းပန။ၿပီ
္ း ငာမွလည္◌းဟုတာမဟုတ။္

"ကိုယ္ေ◌နာက္ မင္◌းမၾကည္◌ျဖဴ ငာမွမလုပ္ေ◌တာ့ပါဘူးကတိေ◌

ပးပါတယ္၊အခု လည္◌းစကားခေဏ◌ျပာၿပီ းတာနဲ႔ကိုယ္◌ျပ ာွ ၊ကိုယ္ေ◌

တာင္◌းပ ါတယ္ သားကိုေ◌ခၚၿပီ းဘယိ မွထ ပက သားပါနဲေ႔

တာ့၊သားကလည္◌းတစ္◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းနဲ႔သိတတဲ အြ႐ယ္ေ◌ရာက္

လာၿပီ ၊ေ◌ရွ ေ႕လ်ာွ က္ေ◌က်ာင္◌းတကိ ေ႔ တလိလ

ု ာၿပီ ၊သားကိုဘယ္ေ◌

က်ာင္◌းထားၾကမလဲကိုယိ ႔စဥ္◌းစားေရတာ့မွာ၊ကိုယ္ေ◌◌ျပာတာေသ

ဘာေ◌ပါကား"

"သားကိုေ◌ခၚထားခ် ငာလား"

အရိ ေပနာကွည့◌ေ
္ ◌◌ျပာလိက
ု ာမို႔မ် ကွာခ် င္◌းကထိစပ မတ

တ ပားလ်ွ ငရိ ပ် ကွာကို ညင ငာသာထိန◌းကိ

္ ု ငာၿပီ း
 "သားကိုပဲေ◌ခၚထားခ် ငာမဟုတ း၊မင္◌းကိုပါ◌ျပနေ◌ခၚခ်
္ ငာ၊ကို

ယင္◌းကိုခ်စ ယရိ ပ္ မင္◌းကိုခ်စိ ႔သားကိုခ်စာေ◌လ၊မင္◌းကို

ယ့ ◌ိ ခႊင့◌လႊတိ င္ေ◌သးဘူးဆိုတာ ကိုယားလ ါတယ္၊ဒါေ◌ပမ

ယ့ ◌ိ ယ့ ◌ိ ေ◌နာက စကိမ ြခင့ေ◌ရးထပ္ေ◌ပးဖိုေ႔တာင္◌းဆိုခ်င္

တာပါ"

အ ိ ပ ႔မ် ကွာေ◌ခ် ာေ◌ခ် ာကိုစိုကကည့◌ေ

္ ◌နမိ သည္။သူသားကိုတစ္

ကယ် စယိ တာအ ိ ပိသည္။ၿပီ းေ◌တာ့ကိုယ့ ◌ိ ခ် စ ယိ တာ

လည္◌းယံ◌ၾ
ု က ိ ႔ရပါသည္။ဒါေ◌ပမယ့ ◌ ႔အျပဳအမူေ◌ တက

သူေ◌◌ျပာသလိမ
ု ဟုတ း။အ င န◌းေကရာအခု
္ ေ◌ရာ။ေ◌နာကံ◌းု သူ

လိခ
ု ် ငာ၊သူ◌ျဖစ် ငာေ◌ တကိုပိုငိ းပိုငင္◌းေရအာင သည္။အရိ ပ္

ကသူ႔ကိုအဲဒ
့ ါေ◌ တမႀကိဳက္။

ကိုယိ ငသူ႔ကိုရွင◌
္ း◌ျပဖို႔အြခင့ေ◌ရးေမပးခဲ့ မိတာလည္◌း

ပါေ◌ကာင္◌းပါလိမ့◌ည္။ဘယိ ပဲ ◌ျဖစ္◌ျဖစ ေ◌◌ျပာသမ်ွကိုယံ◌ၾ

ု

က ိ ႔မျဖစ္ေ◌သး။သူကကတိမတ း။ေအ◌ျပာနဲ႔အလုပဲ ႔ညီမ

ညီေ◌လာေ◌လာဆယ ႔ေအ◌ျခေအနကိုေ◌စာင့ ◌ကည့◌ဦးမွာ◌ျဖစ

္ ◌နမိ တဲအ
ည္။ေ◌ေ တေ တေဝဝျပ ကည့◌ေ ့ ိ ပိ စူးစူးနင့◌င့◌◌
္ ျပ ည္

စိုကကည့◌ေ
္ ◌နကာ

"ကိုကို မင္◌းကိုခ်စ ယရိ ပ္"

ရဲတကာကာမ် ကွာလႊ◌ဲဖို႔ႀကိဳးစားလို
အရိ ပ် ကွာ◌ျဖန◌းခနဲ
္

က္ေ◌ပမယ့◌္ သူ႔လက္ေ◌ တကအရိ ပ် ကွာကိုထိန◌းခ်

္ ဳပားၾကရင္◌း
 "ကိုယင္◌းနဲ႔ငယယ န◌းကလိ
္ မ
ု ်ိဳးရငွီးြခင့◌◌
္ ျပ ခ် ငယ္"

"ဘယ ကအရင္ေ◌◌ျပာင္◌းလဲ သားတာလဲ၊ဖယ္ေ◌ပး"

"ခေဏလးပါ၊ကိုယကားဆံ ◌းု ေ◌အာငရင္ေ◌◌ျပာပါေရစ၊ကိုယက္

ကအရငမွားခဲ့ တာပါ၊မင္◌းေအပၚမွာေ◌ရာ၊ေ◌လးေ◌လးေအပၚမွာပါကို

ယထ ငဲခဲ့မိတယ္၊ကိုယင္◌းကိုခ်စဲ စိ တ္ေ◌ၾကာင့ ◌မွားေ◌ေ တ

တာက္ေ◌လ်ာွ က ပဲ မိ တာ"

အရိ ပ် ကမ္◌းေ◌ တစပာသည္။သူ႔အမွားေ◌ရာကင္◌းခဲ့ ပါ

ရဲ ႕လား။

"အဲ ဒ
့ ီေ◌နာကိ င္◌းလည္◌းမင္◌းေအပၚမတရားအ ုိ င ခဲ့ မိတယ္၊ကိုယ္

ေမကာင္◌းတာပါ၊ကိုယ့ ◌ိ ြခင့ ◌ႊတိ ႔ေမတာင္◌းဆိုပါဘူး၊ဒါေ◌ပမ

ယ့◌္ ကိုယိ ႔သားေ◌လးမ် ကွာကိုေ◌ထာကပီ းကိုယ့ ◌ိ ◌ျပနေ◌ပးဆပ္

္

ဖို႔အြခင့ေ◌ရးေ◌ပး င
ုိ လားဟင္၊ေ◌လးေ◌လးကိုလည္◌းကိုယစ်ိ န ္

လံ◌းု ေ◌တာင္◌းပ င
် ေ
္ ◌နခဲ့ တာပါ"

"စက္၊စကီ သားမယ္၊ေ◌ေဖဖ့ဆီ"

ု တရကားဆီ ကအသံ ထကာေ◌တာ့ စ

ွ ္ေ◌ယာကံ◌းု သား

အနားတိးု က ပားမိ သည္။

"သားေ◌ေဖဖ သားနားမွာရွိ တယ္ေ◌နာ◌္"

သားကအိ ပ္ေ◌နရင္◌းသူ႔ေအဖနာမ ိ ေ◌ယာင္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။မ်

ကံ◌းု ေ◌ထာင့ ◌လည္◌းမ် ကည္ေ◌ တစီ းေက်နကာမ် ကံ◌းု အိ မ္ေ◌

လးကလႈပတ္ေ◌န၏ေ◌ြခၽးေ◌ တတစိ ယံ◌းု ႐ႊ◌ဲကာအသကွဴ

သံေ◌လးပါ◌ျမနေ◌နလ်
္ င
ွ ္

"သား၊သားသတိထားေ◌လ၊သားမွာေ◌ြခၽးေ◌ တ႐ႊ◌ဲေ◌နၿပီ အဝ

တ္ေ◌ တလဲေ◌ပးေရအာင္"

သားအ တကဝတိ အ ိ ပခပ္◌ျမန◌ျမ

္ ဲ ယူေ◌ပးရသည္။◌ျပန ္
ထ

လာေ◌တာ့သူ႔ေအဖကသားကိုနႈ◌းိ ထား င
ွ ◌
့ ပီ ။

" ေဖဖ့ အင့◌!္ "

"သားေ◌ေဖဖရွိ တယ္၊မငိန ဲ ႔နာ◌္

ု ေ ေ◌ေဖဖတိ႔
ု အဝတ္ေ◌ တအ ငဲေရ

အာ ငၽတယာ"

သားအဝတ္ေ◌ တကိုစိတွ ွ ဲ႔ြခၽတ္ေ◌ပးသည္။ကိုယံ◌းု

တီးေ◌လးနဲ႔သားကသူ႔ကိုပဲဖကား◌ျပ ည္။

" ေဖဖတိ႔
ု အဝတ္ေ◌ တအရင္ဝေတအာင္ေ◌နာ◌ား၊သားေ◌ႁေြမ

လးကရွ က္ေ◌နၿပီ တဲ"့

ထိုအခါမွအဝတ္ေ◌ တကို◌ျပ ဝတံသည္။ၿပီ းတာနဲ႔အိ ပာကိုပုတ္

ကာ

" ေဖဖအိ ပ္"

သားေ◌ခေၚတာ့ေ◌နာကံ◌းု သူေ႔နရာပဲ သူ◌ျပနေ◌ရာကကာ

္ သားက

အလယ။အ ိ ပိ မ် ကံ◌းု စူးစူးႀကီးနဲ႔ၾကည့ ◌ာေ◌တာ့အ ိ ပ

မ် ကႊ◌ာခ် ပစိ ကည္။ခဏၾကာေ◌တာ့သားကအရိ ပ ငငဲတိးု ဝ

ငာကာတစ် ကည္◌းညဴၿပီ း◌ျပ ပ

ိ ္ေ◌ပ် ာြ◌ားသည္။
 "ကိုယ္◌ျပ မလား"

"ဒီမွာပဲ အိပိ က္ေ◌တာ့"

"ကိုယင္◌းကိုေ◌က်းဇူးတငါတယ္"

"သား◌ျပ ိ းမယိပ္ေ◌တာ့"

"ကိုယ့ ◌ိ ◌ျပ ဥ္◌းစားေ◌ပးဖို႔"

" စာင့ ◌ကည့◌ဦ

္ းမယ္"

"အ ဟန◌း!"
္

အရိ ပ် က္ေ◌စာင္◌းနဲ႔တစ် ကကည့◌ပီ းသားကိုဖကပီ းမ် ကံ◌းု ေ◌ တ

မွိတားလိက
ု ္၏ဒါေ◌ပမယ့ ◌ အနားရွိ ေ◌နလိ႔
ု သာ သားကထမငိတ
ု ာ◌ျ

ဖစည္။တစယိ သူ႔ကိုအရိ ေပတာင္ေ◌က်းဇူးရမွာပါ။ဒါလည္◌း

သူ႔သားပဲ ။သူ႔မွာလည္◌းတာဝ တ
ွိ ာပဲ ေ◌လ။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
" ဖႀကီးတိ႔
ု မွာလည္◌းတာဝ ပ
ွိ ါတယားရယ္၊ေ◌◌ျမးေ◌လးသက္

သာရဲ ႕လားေ◌ဖႀကီးသိခ်ငိ ႔"

"သကာပါတယ္ေ◌ဖႀကီး၊စိ တပူပါနဲ႔သားက ု ိ း ု ိ းေနေမကာ

င္◌း◌ျဖစံ ◌ပ
ု ါပဲ "

"သားေကတာ့ရံ◌းု မတကိ င္ေ◌တာ့ဘူးေ◌ပါ ့"

"ြခင့ ◌ ထားတယ္ ေ◌ဖႀကီး"

" ဖႀကီးေ◌◌ျမးေ◌လးကိုလာၾကည့ ◌ိ ႔ရမလားဟင္ သား"

"ဟိ ု ေ◌ဖႀကီးကိုယိ ငလာပါနဲ႔၊ ကၽနေတာ◌ာပိ

္ ု႔ပါမယ္"
 လူႀကီးကို သားဟယာဟယ္ေ◌ တ မလုပိ င္◌းခ် င္။

" ဖႀကီးသားတိ႔
ု သားအဖကိုကားအႀကိဳလႊတိ ကယ္ေ◌နာ◌္၊အ

ရ ငကလာလိက
ု ကနဲ႔ဦး"

"ဟုတဲ ပါေ◌ဖႀကီး"

ေ◌ဖႀကီးကဖုန◌းခ်
္ ကာနီးေ◌◌ျပာလိက
ု ္ေ◌သးသည္။'အိ မွာစကရွိ ဘူး

သားသူ႔ရံ ◌းု မွာ၊သားတိေ

ု ႔အးေ◌ဆးေ◌နၿပီ းမွ◌ျပ ေကနာ◌္'တဲ။့ ေ◌ဖႀ

ကီးကိုသူေ႔◌ျမးနဲ႔ ခဲ ထားရတာေ◌တာ့အရိ ပိ ေတကာင္◌း။ေ◌ဒၚႀကီး

ကလည္◌းသားကိုသိပ် စွာသည္။ေ◌ဒၚႀကီးနဲ႔လည္◌းအဲ ဒ
့ ီက ထက္

လာၿပီ းကတည္◌းေကအးေ◌ဆးစကားေမ◌ျပာေရသး။ဟိတ
ု စါေ◌ရာက္

သားတုန◌းေကဒၚႀကီ
္ းနဲေ႔တာေင တ႕ခဲ့ ရ။

အိ မအႀကိဳလႊတိ ကဲ ကားေ◌ တကငါးစီ းတိတိေ◌တာင္◌ျဖစ

ည္။တစီ းဆိုရင္ေ◌တာေငနၿပီ ကို။လံ◌ၿ

ု ခံ ◌ေ
ဳ ◌ရးေ◌ တကလည္◌း သား

ကိုအလိလ
ု ိက
ု ႀကိဳက္ေ◌ဆာငည္။သားကေမပ် ာ◌ဲေ◌နပါေ◌တာ့မ

လား။ၿခံ က်ယကီးထဲမွာသားေ◌ဆာ့ေ◌တာ့သူတိ႔
ု ပါလိက
ု ္ေ◌ဆာ့ေ◌ပးရ

တာ◌ျဖစည္။ေ◌ဖႀကီးက သားေ◌ဆာ့ေ◌နတာကိုလိက
ု ကည့◌ပီ းသူက

ပါၿပံ ◌းဳ ေ◌နသည္။

"သား အ ိ ပား"

အသံကတု ငင္။အရိ ပ္ေ◌နာကိ လွည့ ◌ကည့ ◌ိ က်ွင္

" ဒၚႀကီး"

ေ◌ဒၚႀကီးကအ ိ ပိ ေ◌◌ျပးဖကင္◌း
 "သားအရိ ပ္၊တစယား◌ျဖစ္ေ◌နတာပဲ "

" ဒၚႀကီးေ◌ေနကာင္◌းတယ္ေ◌နာ◌္"

မ် ကည္ေ◌ တၾကားထဲေကခါင္◌းညိတ◌
္ ျပရွ ာသည္။ပါးစေပတာင္

ေမ◌ျဖ င
ုိ ေ
္ ◌တာ့။အ ိ ပိ ေ◌သခ် ာၾကည့ ◌ိ ကကပီ းငိလ
ု ိက
ု ပ္ေ◌န

တာေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌ဲ႔မၿပီ း င
ုိ ။္ ေ◌ဒၚႀကီးကအြ႐ယငါသည္။ဆံ ပ

့ ဲပါေ◌ပမယ့◌
ငနည္◌းငယ္ေ◌တာ့◌ျဖဴ ခ်ငာၿပီ ။အနည္◌းငယ္ဝတဲထ

ထိေ◌ပါ ့ေ◌ပါ ့ပါးပါး သား ုိ ငာ ုိ င န◌းပင္

္ ။

အ ိ ပိ ဒီမွာ◌ျပ ာေ◌နပါေ◌တာ့တဲ။့ ၿပီ းေ◌တာ့ အ ိ ပတိေ◌မ့လဲ

က် သားတဲေ
့ ◌န႔ကကိုစကိ တဲေ
့ အၾကာင္◌းကို◌ျပနေ◌◌ျပာ◌ျပသ
္

္ ◌ရွ ာကိ ႔မွာခဲ့ တဲေ

ည္။ေ◌ဒၚႀကီးကိုသူ႔အစားေ◌သခ် ာေ◌စာင့◌ေ ့ အၾ

ကာင္◌းေ◌ တ။◌ျပ ာေ◌တာ့လည္◌းေ◌မႀကီးတိ႔

ု ၊မဒါတိ႔
ု နဲ႔စကား

မ် ားၾကတဲေ
့ အၾကာင္◌းေ◌ တ။'စကသားကိုတစယ် စာပါ'တဲ။့

ု ွာေ◌နတာတစကွမနားဘူးဆိုတဲေ
သားကိုေ◌လး ွ စံ◌းု လိက ့ အၾကာ

င္◌း။

က် စဲ တဲသ ဲ ထား သားတဲသ

့ ူန႔ ့ ူဘယ ကပိုနာက်ငလဲ။သူကက်

ည္◌းက် ဲ ဖူးသလိ၊ု ထားလည္◌းထား သားဖူးသည္။ကိုစကာက်ငႈေ◌ တ

ကိုေ◌ရာသူေ◌မ့ထားခဲ့ မိေ◌လသလား။ကိုစေကပၚမွာအရိ ပိ တေ
္ ◌ျပခ်

ု ႔ တတစ္ေ◌ယာကဲ႔တစ္ေ◌ယာက်စဲ ပံ ◌ခ
င္ေ◌နၿပီ လား။သူတိေ ု ် င◌
္ းမ

တူခဲ့ၾကတာပဲ လား။
 "သားအရိ ပ္ အိ မိ ဟင္◌းေ◌ တထည့ြ ◌ားေ◌နာ◌္၊ေ◌ဒၚႀကီးသားအ

တက ပပ်ကားတယ္"

"ဒုကၡမရွ ာပါနဲေ႔ဒၚႀကီးရယ္၊ ကၽနေ◌တာ◌ဘာနဲ

္ ႔စားစားအဆ

င္ေ◌◌ျပပါတယ္"

"အဲ လ
့ ိလ
ု ည္◌းဘယ တလဲ သားရယ္၊ေ◌ဒၚႀကီးသားတိ႔
ု သားအဖ

နဲ႔လိက
ု ္ေ◌နခ် ငိ ကာ"

"ဟိ ု အဲ လ
့ ိမ
ု လုပါနဲေ႔ဒၚႀကီးရယ္၊ ကၽနေ◌တာ◌္
္ ေ◌ဒၚႀကီး

နဲ႔လာေ◌ တ႕ပါ ့မယ္"

"သားကိုေ◌ဒၚႀကီးနားလ ါတယ္ သားရယ္"

ဒီေကလးနာက်ငဲ ရတာ ေ◌ဒေၚ႐ႊမသိပဲေ◌နပါ ့မလား။ေကလးတစ္ေ◌

ယာကဲ႔ဘယ္ေ◌လာက္ေ◌တာငကဲခဲ့မလဲ။စက္ ဘကထပကိဳးစားရ

ဦးမ ငည္။

ခဏၾကာေ◌တာ့ထမင္◌းစားခန◌းထဲ
္ ကိုေ◌ဖႀကီးနဲ႔သားေ◌ရာကာ

သည္။

"ဘိုးဘိုးတိေ
ု ႔န႔လ ာ တူတစ
ူ ားၾကမယ္ေ◌နာ◌္"

"ဟုတ"္

"အ ိ ပားလည္◌း သားထိုငေ

္ ◌တာ့၊ေ◌ဒၚႀကီးတိ႔
ု ျပင ငိ က္ေ◌

တာ့မယ္"

အိ မေကလးေမလးေ◌ေ တတာင္ေ◌◌ျပာင္◌းလဲကု ပီ ◌ျဖစည္။အရ

ငထကိသိသာသာလူပိုမ်ားလာသည္။လံ◌ၿ
ု ခံ ◌ေ
ဳ ◌ရးေ◌ တနဲ႔တငိ ၿ
ခံ ထဲမွာလူဦးေ◌ရမနည္◌း။

ေ◌ဒၚႀကီးကအ ိ ပႀကိဳက္ေ◌ တခ် ည္◌းသပပ်က္ေ◌ပးထား

တာ◌ျဖစည္။ေ◌ဖႀကီးအ တကည္◌းေ◌ သးတိးု ရွိ လိ႔

ု သပပီစ

ဥ္ေ◌ပးထားရသ ဲ ။ဟင္◌းေ◌ တကစား ပဲ န႔

ဲ အျပည့◌။္ ေ◌ဖႀကီး

ကစား ပဲ ရဲ႕ထိပံ ◌းု မွာထိုငေ

္ ◌နတာ◌ျဖစပီ း အရိ ပဲ ႔သားကတစကွာ

ကပိ ငကတာ◌ျဖစည္။သားကငါးဆိုကင္ေ◌ပးမွစားတာမို႔သားအ တ

ကါး ု ိ းႏႊင္ေ◌ပးေ◌နတုန◌းပငွ
္ ိေ◌သးသည္။

" ေဖဖ့!"

သားကသူေ႔နရာေကနဆင္◌းေ◌◌ျပးတာတစ်ိဳးတည္◌း။ထမင္◌းစားဝို

င္◌းဆီ ကို◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င◌
္ းေ◌လ်ာွ ကာတာကသူ႔ေအဖ။

သူ႔ဆီ ေ◌◌ျပးလာတဲသ
့ ားကိုေ◌ြပ႕ခ်ီ ရင္◌း

"သားေ◌ေနကာင္◌း သားၿပီ လား"

"ဟုတေ
္ ◌ေဖဖ"

"သားကလိမၼာလိက
ု ာ"

သားကိုေ◌ြပ႕ခ်ီ လာရင္◌းအရိ ပဲ ႔မ် ကွာခ် င္◌းဆိုငံ◌မ

ု ွာဝငိ င်ွ

င္ေ◌ဖႀကီးကမ် ကွာပ် က္ေ◌နရင္◌းသူ႔ကိုစိုကကည့ ◌ည္။သူေကတာ့ခ

ပ ဲ◌ျဖစည္။

" ဟ့ေ◌ကာင္ စကာဏာတည္"

"ဗ် ာ ေ◌ေဖဖ"

"မင္◌းရံ ◌းု မွာမဟုတ းလား"

 " ပ ာတာ"

အ ိ ပပဲ သားအ တကမင္◌းပန◌းက

္ ိ သူေ႔ရွ ႕ေခ် ပးလိက
ု သ

ည္။ရံ ◌းု ကအျပနေ◌ရခ်

္ ိဳးလာပံ ◌ရ
ု ကာ ဖလ ယ ကက စ ိ င

တဲဝတား၏အ င န◌းကအတိ
္ င
ု ္◌းပဲ ၾကည့◌ေ
္ ◌ကာင္◌းေ◌နတုန◌း
္

ပါ။

" ေဖဖ့ပုြဇ ားမယ္"

သားကသူ႔အ တကီးသန႔လု
္ ပားေ◌ပးတဲပ
့ ုြဇ ံပုရာကိုလက္

ညႇ◌းိဳ ထိုး◌ျပတာ◌ျဖစည္။

ဲ တည့ ◌ိ ႔လား"
"သားကပုြဇ ႔

အ ိ ပိ ၾကည့◌င္◌းေ◌မးတာ◌ျဖစည္။

"တည့ ◌ယ္"

ထိုအခါမွသားကိုပုြဇ စ ကံေ႔ ကၽးလိက

ု င္◌း

"သားေကေဖဖနဲ႔အကု ာတူေ◌နတာပဲ "

"အဟမ္◌း!"

ဦးတ မဲ ေကခ် ာင္◌းဟနေ႔တာ့

္ အ ိ ပမ် ကႊ◌ာခ် သည္။စကခပ္

တ ဲ◌ျဖစာ

"သားက အခ် ဥ္ေ◌ တဘာေ◌ေ တရာႀကိဳကား၊ေ◌ြဂးသီးတိ႔

ု !"

"အ ဟတ္ ဟတ္!"

အ ိ ပမင္◌းေ◌ တသီးကု ည္။ေ◌ဒေၚ႐ႊကအ ိ ပိ ပ် ာပ် ာသလဲေ◌

ရငွဲ႔တိက
ု ည္။ဦးတ မဲ ေကတာ့ထမင္◌းဝိုင္◌းေကနထ သားၿပီ ◌ျဖစ
ည္။

"သားဘိုးဘိုးကစိ တကီးတယ္ သိလား"

"ဘိုးဘိုးေကေဖဖ့ကို ဆူေ◌နတာလား"

"အင္◌း...."

"ေကလးကိုမဟုတာေ◌ တေမ◌ျပာနဲ႔"

စကOversize T shirtအျဖဴ ြစ တတ္ေ◌လးဝတားတဲအ

့ ိ ပိ ေ◌သ

ခ် ာၾကည့◌ပီ း

"ခ် စရာေ◌လး"

အရိ ေပနာက စကိမပ္ေ◌မာ့ၾကည့ ◌ိ က်ွင္

"သားကိုေ◌◌ျပာတာ"

ဒီလဘ
ူ ာေ◌ တလာ◌ျဖစ္ေ◌နတာလဲ။ေ◌ဒၚႀကီးတိ႔
ု ရွိ ေ◌နတာေ◌တာင္

ထငာေ◌ေ တ◌ျပာေ◌နတာ◌ျဖစည္။အ ိ ပမင္◌းစားေ◌နတာကိုလက္

စသပပီ းသူေ႔ပါင္ေ◌ပၚကသားကိုေ◌◌ျပာင္◌းခ်ီ ဖို႔လု ပာ

"သား ေ◌ေဖဖထမင္◌းေ◌ကာင္◌းေ◌ကာင္◌းစားပါေ◌စ၊မေမ တနဲ႔အရ

င္ေ◌ဆာ့ေရအာင္"

ထိုအခါမွသားကအရိ ပ္ေ◌နာကန◌းပါလာတာ◌ျဖစည္
္ ။

"သားပဲ ေ◌ဆာ့ပါေ◌စ၊မင္◌းကပါ ေ◌ဆာ့ဦးမလိ႔

ု လား"

္ ေမ◌ျေဖတာ့ပဲထမင္◌းစားခန◌းထဲ
အ ိ ပ ႔ကိုဘာတ စန◌းမွ ္ ေကတာ

က္ေ◌လ်ာွ ကက်ွင္

"ဟား ဟား ဟား"

 တစားဟားေ◌အာ◌ယင္◌းစက် ဲ သည္။လူႀကီးေ◌ေ တရွ ႕မွာ

ေအနအထို ငင္◌ျခငည္ေ◌ပါ ့။သူစိမ္◌းေ◌ တအတိင

ု ◌
္ းပဲ ။သားေ◌နေမ

ကာင္◌း◌ျဖစဲ ေ◌န႔ေကတာ့ေအ◌ျခေအနမဆိုးဘူးလားလိေ
ု ႔လ။အရိ ပ

စ ႔ကိုအ ူ းလုပ္ေ◌နတာပဲ ။

စကမင္◌းစားၿပီ း ထကာေ◌တာ့ေကလးေမလးတစ္ေ◌ယာကိ

သားရွိ ေ◌နမယ့ ◌ခန◌းေ◌မးၾကည့

္ ◌သည္။စာၾကည့◌န◌းထဲ
္ မွာဆို

တာသိတာနဲ႔ခ် က်င◌
္ းလိက
ု ာသည္။တံခါးြဖင့ြ◌င့◌င
် ္◌း◌ျမငိ က

တာကသူ႔ကိုအဝတတစ နဲ႔မ် ကံ◌းု စည္◌းထားၾကတာ◌ျဖစည္။

သားနဲ႔ေကလးေမလးေ◌ တပုန◌းေ◌နတာကိ
္ ုသူကလိက
ု ွာရမည္ အဲ လ
့ ိထ
ု

ငည္။

"သား ပါပါးဒီလိႀ
ု ကီးေမဆာ့ခ်င း၊သားတိ႔
ု ပဲ ေ◌ဆာ့လိ႔
ု မရဘူးလား"

ေ◌◌ျခသံရွပနဲၾကားလိက
ု ာနဲ႔အရိ ပားြစင့◌ေ
္ ◌နလိက
ု ည္။ဒု

ကၡပါပဲ ။ေကလးေမလးေ◌ တ သားစမ္◌းမိ ရငက္ဦးမည္။သားကမသိေ◌

ပမယ့ ◌ိ ယသိေ◌ေနတာ့ စိ တစသည္။◌ျပေ အာငါဆိုေ◌တာ့လ

ည္◌းဘယိ ေမွ◌ျပာလိ႔
ု လည္◌းမရ။

အရိ ပိ တဲလတ
ူ စ္ေ◌ယာက ေ႔ရွ ႕တည့ ◌ည့◌ာွ ပိ ကလိပ
ု

င္။အ ိ ပ စၿပီ းကို ငကည့◌ိ ႔မရဲ ။

"သား"

ဘယ မွလည္◌းမထူး။မ် ကံ◌းု မွာစည္◌းထားတဲအ

့ ဝတကို◌ျဖ ်

ဖို႔လုပ္ေ◌တာ့သူ႔လက္ေ◌ တကိုဆု ပိ ငပီ း ငတ္ေ◌ပၚတငိ က

င္◌းအ ိ ပက္ေ◌ တေအပၚေကနဆု ပိ ငားလိက
ု ္ေ◌သးသည္။ င ပ္

က်ယ်ယွာအဝတပါ။မဟုတ း ငတိ ခဲ ထားတာ။ေရနေက်ေရ

မႊးနံ႔ကပါအရိ ပွာေ◌ခါင္◌းစူးဝငာလ်င
ွ ္

အရိ ပ္ေ◌နာကိ ေ◌◌ျခတစွမ္◌းဆု ပိ က္ေ◌ပမယ့◌ေ

္ ◌နာက် သား

သည္။ခါးေကန ဆဲ ကပ္◌ျခင္◌းခံ ရကာတစတည္◌းနႈတမ္◌းေ◌ တ

ကို ဆဲ စုပ္◌ျခင္◌းခံ လိက

ု တာ◌ျဖစည္။လကွစကိ ပါဖမ္◌းခ်ဳပ္

ထား◌ျခင္◌းခံ ထားရသ ိ႔ မ် ကံ◌းု ကပဝါက ကၽတ်မ သားေ◌ပမ

ယ့ ◌ယ ဘယ္ဝါမွန◌းသိ
္ သည္။ဒီေ◌လာကဲတင္◌းတာသူ႔အျပင

ယ ရွိ မွာလဲ။

သားေ◌ရာ။သားတိေ
ု ႔ရွ ႕မွာလား။သူကဘယ ေရွ ႕ေမွရွာငွာမဟု

တ္ေ◌လာက း။လူတစိ ယံ◌းု ကိုေ◌ြပ႕ပိုကမ္◌းေ◌နတာဘယက္

ု ဲ ◌ျခင္◌း
ကိုမွတိမ္◌းေ◌ရွ ာငိ ႔မရ။နႈတမ္◌းေ◌ တကိုတိးု ၍သာငံ◌ခ

ခံ ထားရသည္။နမ္◌းေ◌နရာက ထကာတဲအ
့ သံေ◌ေ တၾကာင့◌က
ွ ာ

ကာ ေ◌နာကိ လွ လ
် ိက
ု ိသည္။အရိ ပ္ေ◌အာကိ ◌ျပဳတ်မ သားပဲ

ဆဲ ေ◌ြပ႕ျခင္◌းခံ လိက
ု တာ◌ျဖစည္။

မ် ကံ◌းု မွာစည္◌းထားတဲအ
့ ဝတကိုအရ ငဲြခၽတာ

"ဘာလု ပာလဲ၊သားတိ႔
ု နဲ႔"

"ဘယ မွမရွိ ဘူးကိုယိ ႔ စ

ွ ္ေ◌ယာကည္◌း"

အ ိ ပိ Dreambedေ◌ပၚအရင်ကာေအပၚေကနအုပိ းသည္။တစ

တည္◌းမ် ကွာနားအထိငံ◌႔
ု ခ် လာကာ ာွ ေ◌ခါင္◌းထိပ် င္◌းြပတိ က
ပီ းမွ

"ကိုယ့ ◌ိ ေ◌စာင့ ◌ကည့◌တာမပငန◌းေ◌သးဘူ

္ းလားဟင္"

"ဘာဆို ငိ ႔လဲ"

"ကိုယမ္◌းခ် ငယ္"

ေ◌◌ျပာၿပီ းေအ◌ျဖကိုေမစာင့◌။္ အရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တကိုဖိကပာေ◌

တာ့သည္။အနမ္◌းေ◌ တကမညငာဘူးဆိုေ◌ပမယ့ ◌ကမ္◌းတမ္◌းေမန။

အငမ္◌းမရစုပမ္◌းေ◌နတာမ်ိဳးမဟုတ္ေ◌ပမယ့◌္ အနမ္◌းေ◌ တကလႈ◌က

ိ ္

ဖိုရင ရာေ◌ကာင္◌းေ◌ ပ ည္။ဒီလက

ူ အ ိ ပိ ခ် စ ဲ ။အန

မ္◌းေ◌ တၾကမ္◌းလာတာနဲ႔အသကွဴသံေ◌ တလည္◌း◌ျမ ာသလိပ

ု

င္။

နႈတမ္◌းေ◌ တကိုအလိက
ု င့ြ◌င့ေ◌ပးလိက
ု ာနဲ႔သူ႔လ်ာွ

ကတိးု ဝငစတာသည္။ေ◌လး စ
ွ ္ေ◌က်ာ◌ကာတင္◌းထားရတဲစ
့ ိတ

နမ္◌းေ◌ေ တအာကွာအရည္ေ◌ပ် ာ◌ခ

် ် င ည္။ကိုေယရာသူ႔ကို

မုန◌း
္ လန◌းလိ
္ ု မွမဟုတဲ တာ။ြဇတြ႐နတ တာေ◌ တကခု ခ်ိန ္
႔

ထိရွိေ◌ေနသးသည္။ခု ပဲၾကည့ ◌ ကိုေမ◌ျပာမဆို ြဇတိခ်ဳပမ္◌းပစ္

တာေ◌ တ။

ဒုန◌း
္ ဒုန◌း
္ ဒုန◌း
္

ဒုန◌း
္ ဒုန◌း
္ ဒုန◌း
္

တံခါးထုသံၾကားမွအနမ္◌းေ◌ တက ု န◌း
္ ထကိ ႔သတိရသည္။အရိ

ပါနႈတမ္◌းေ◌ တကိုလႊတပီ းမွ ဖ် တနဲလာနမ္◌း◌ျပ ည္။ၿပီ းမွတံ

ခါးေ◌◌ျပးြဖင့ ◌်ွငေ
္ ◌ဖႀကီးနဲ႔သား။

"အီ း ဟီး ေ◌ေဖဖ့"

ငိေ
ု ◌နရင္◌းသားကသူ႔ေအဖဆီ လကွမ္◌းေ◌တာ့ သားကိုေ◌◌ျပာင္◌း

ခ်ီ ကာ

"သားက ေ◌ေဖဖ့ကို လမ္◌းလိ႔

ု "

" ဟ့ေ◌ကာင္ စကာဏာတည္၊ေကလးကေဖအ စ

ွ ္ေ◌ယာကံ◌းု ေ◌

ပ် ာက္ေ◌နလိ႔
ု က၊မင္◌းေ◌နာ◌္ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္"

အ ိ ပသူေ႔နာေကနမ် ကႊ◌ာခ် ထားမိ သည္။သားကိုထားၿပီ းေ◌

ဖႀကီး ထ ကားေ◌တာ့မွသူ႔သားကိုငံ◌ေ
ု ႔မႊးရင္◌း

"သား◌ျပ င
် ပီ လား"

"ဟင့ ◌င္◌း ေ◌ေဖဖနဲ႔အိ ပယ္"

" ဖ့သားကလိမၼာလိက
ု ာ"

"မရပါဘူး၊သားပါပါးတိ႔
ု ျပ မယ္ေ◌လ"

အ ိ ပိ စိ တရွ လိၾ
ု ကည့ ◌ာ

"ဘာလိ႔
ု ျပနေ◌နမွ
္ ာလဲ"

"ဘာလိ႔
ု မျပ မွာလဲ"

ထိုအခု မွမ်ကံ◌းု ဝိုင◌

္ းေ◌လးနဲ႔လိက
ု ကည့◌ေ
္ ◌နတဲသ
့ ားကိုသတိရကာ

ခပကိတကိတေ
္ ◌◌ျပာရသည္။

"ခင်ားကိုယ့ ◌တိကိုယ ိ ႔လား"

"တခါေတလ စိ တ တားတာမ်ိဳးေ◌တာ့!"
 "မရဘူး"

"ဒါဆိုလည္◌း ကိုယ္◌ျပ ိ ကိ ေ႔ပးမယ္"

" နပါေ◌စ"

အ ိ ပိ ေ◌◌ျပာမရတာနဲ႔သားဘကွည့ ◌ာ

"သားေ◌ေဖဖ လိက
ု ိ ႔ရမလား"

"ဟုတ္ ေ◌ေဖဖသားနဲ႔အိ ပ္"

အ ိ ပကိ နႈတမ္◌းတစ ကန႔ၿပံ

္ ◌းဳ ◌ျပၿပီ း သားကိုခ်ီကာေ◌

ရွ ႕ကအရ င ကားသည္။လူညစတ္။
15,January,2021
(Z&U)
"ေဖေဖ့ဆီ"

"ေြပာမရရင် ပါပါး ု ိ က်ေတာ့မှာေနာ် ကမာ"

"ေဖေဖ့၊ဘိုးဘိုး"

သကို ု ိ က်မယ်ဆိုေတာ့ အေဖနဲအဘိ

့ ုးကိုတကာဆိုဖာကိုေြခေထာက်န ဲ ့

ေဆာင့်ငိသ
ု ည်။သကို ု ိ က်မယ်ဆိုရင်မ ကိ က်ေတာ့ဘူး။ေကာင်းေကာင်းေြပာ

ဲ့
ေတာ့လည်းလက်မခံ ။မျက်ရည်ေတွ ှပ်ေချးေတွနေပတူ
းေနသူကို အရိ ပ်

စိ တ်ပျက်လက်ပျက် ကည့်မိသည်။သအေဖနဲမေတရတာ
့ ှစ်ရက်ေလးပဲ ှ ိ

ေသးတာရယ်။

မနက်ကတည်းက ဂျ ီကျေနလိက
ု ်တာခု ညေနထိဘာလုပ်ေပးေပးစိ တ်တိင
ု ်း

မကျ။ဘာတစ် ခုမှလည်းေက းလိမရ။ေဆးတိက

ု ်ေတာ့လည်းမေသာက်ဘူး။

သကိုေကျာင်းေပးမတက်ခိုင်းလိစိတ်ေကာက်ြပေနတာ။ေနမေကာင်းလည်း
ြဖစ် တဲအ
့ ြပင်သအေဖနဲပါထပ်
့ မေတရေတာ့ေအာင့်အီးထားသမ ေပါက်ကဲွ

ထွက်လာတာြဖစ် သည်။

အရိ ပ်ကသူငိေ ုိ ်ေတာ့ပဲဒီအတိင

ု နတာကိုထပ် လည်းမေချာ့ င ု ်းရပ် ကည့်ေန

ဲ ့ ပ်ကိုေကာက်ထုကာ
ြပန်ေတာ့လည်းမ ကိ က်။သေဘးကကူ ှ င်ေတွနအရိ

"ေဖေဖ့ကို ဖုနး် ဆက်မယ်"

ိက်သံေတွ ကားကဗလံးု ဗေထွးေြပာလာြပန်သည်။

"မင်းေဖေဖဖုနး် ပါပါးမသိဘူး"

"သိတယ်"

"မသိဘူး"

ဝါးခနဲထပ် ငိခ
ု ျေတာ့ အရိ ပ်စိတ်ညစ် လာရသည်။

"သားအဲ လ ု ိုးေနရင်၊ပါပါးမချစ် ေတာ့ပဲေနမှာေနာ် "

့ ိဆ

"ချစ် "

အဲ ဒ
့ ါကျသိေသးသည်။စက်ကမာတည်ကတစ် ကယ်ပါဆို။

ေဒါက်! ေဒါက်! ေဒါက်!

ေဒါက်! ေဒါက်! ေဒါက်!

ဟင်!သုတများလား။အရိ ပ်သအတွက်ကယ်တင် ှ င်ေပ လာသလိေ

ု ပျာ်

သွားကာတံခါးကိုအြမန်ေြပးဖွင်မ
့ ိ သည်အထိ။တံခါးပွင်သ
့ ွားသည် ှင်ြ့ မင်

လိက
ု ်ရတဲမ
့ ျက် ှာမှာစိုးရိ မ်မေတွအြပည့်။အရိ ပ်ကိုေကျာ် ကာငိေ
ု နတဲသ
့ ားဆီ

တန်းသွားသည်။

"ေဖေဖ့!"
 သူားကလည်းသအေဖြမင်တာနဲလည်
့ ပင်းကိုသိုင်းဖက်ထားတာကျစ် ေန

တာပင်။ဖေအကိုြမင်ေတာ့ပို ပီ းဝမ် းနည်းသွားပံုရသည်။ ိ က် ကီးတငင်ငိေ

ု န

လိက
ု ်တာမရပ် ေတာ့။

ဖေအလုပ်သူကလည်းငိေ ့ ားကိုသရင်ခွင်ထဲေြပာင်းေပကာ
ု နတဲသ

ဲ့
မျက်ရည်ေတွ ှပ်ေချးေတွကိုသလက်နအရင် သုပ်ေပး ပီ းမှ

"သား ဘာလိငိတ
ု ာလဲ၊ေဖေဖ့ကိုေြပာပါဦး"

"ေဖေဖ့ကို လွမ်း!"

"အား...ဟုတ်တာေပါ ့၊သားက ေဖေဖ့ကိုလမ

ွ ် းေနတာ၊ေဖေဖလည်းေဖ့သား

ကိုလမ
ွ ် းေနတာ"

သားကိုငံေမးရင်းေဘးမှာရပ် ေနတဲအ
့ ရိ ပ်ကိုတစ် ချက်လှမ်း ကည့်လိက
ု ်

ေသးသည်။ကိုယ်ကသူတိသားအဖကိုခဲွ ထားတဲသ
့ ူေပါ ့သေဘာက။ ပီ းမှသ

သားဆီ ြပန်ငံသွားကာသသားအုနး် မတ်ခွက်ေကကိုအရင်သပ် ေပးသည်။

ဲ ့ းသပ် ပီ း
တစ် ဆတ်တည်းသားနဖူးေလးကိုလက်နစမ်

"ေဖေဖ့သားေနမေကာင်းြဖစ် ေနတာပဲ "

"အင့်! အဟင့်! ဟင့်!"

"ဟုတ်တယ်၊သားကေဖေဖနဲမေတရလိ
့ ဝမ် းနည်းေနတာ အခု ေဖေဖက

သားနဲအတူ
့ ေနမှာမငိန ဲ့
ု ေတာ့
ေနာ် "

ထိုအခါတွင်ေတာ့သအေဖေပါင်ေပ က ကံ းထကာ သအေဖပါးေတွကို

တစ် ဖျတ်ဖျတ်နမ် းေတာ့သည်။

"ေဖေဖ့ကို ချစ် "

 "ေဖေဖကလည်းသားကိုအရမ် းချစ် တယ်"

သသားကိုရင်ခွင်ြပန်ထည့်ကာငံေမး ပီ းမှေနာက်တစ် ကိမ်အရိ ပ်ဘက်

လှည့်ကာ

"ခဏေနဆရာဝန်လာလိမ့်မယ်၊သားလုပ်ထားတာေတွကိုအရင် ှ င်းဦး"

ဧည့်ခန်းတစ် ခုလံးု သားအ ု ပ်ေတွကားေတွန ဲ ြပည့

့ ်ေနတာြဖစ် သည်။စိ တ်န ဲ ့

မထင်တိင
ု ်းလင့်ပစ် ထားေတာ့ ဧည့်ခန်းတစ် ခုလံးု ရစရာမ ှ ိ ။သူေြပာတဲ ့

အတိင
ု ်း သားအ ု ပ်ေတွကိုတစ် ခုဆီလိက
ု ်သိမ်းရ၏အကုနလ
် ိက
ု ်သိမ်း ပီ း

ေတာ့ဧည့်ခန်းကနည်းနည်းေတာ့သပ် ရပ် သွားသည်။သအိ မ်ကဧည့်ခန်းနဲယှ

့ ်

စရာမဟုတ်ေပမယ့် ကိုယ့်အေနအထားကိုယ်ေတာ့ြပည့်စံုေနတာပင်။

သကိုယ်ေပ မှာသားကအငိတ
ု ိတ်သွားေပမယ့်အဖျား ှ ိ ေနေတာ့ဂျ ီကျတုနး်

ပင်။သူလည်း ု ံ းကအြပန်တန်းထွက်လာပံုရကာShirtအြဖ နဲStyle

့

ဲ ့ ှ ိ ေသးသည်။ ပီ းေတာ့သShirtအြဖ မှာသားမျက်ရည်ေတွ၊

pantအနက်နပဲ

ှပ်ေချးေတွန ဲ ညစ်
့ ပတ်ေန၏အရိ ပ် ကည့်ေနတာကိုရိပ်မိပံုရကာ

"သုတဆီ ကဖုနး် ရရချင်းထွက်လာတာ၊ ု ံ းကြပန်ေရာက် ု ံ ပဲ ှ ိ ေသးတယ်၊

ေဖေဖ့ကိုေတာင်မေြပာခဲ့ ရဘူး အဟွနး် !"

အခု မှသပံုစံသူြပန် ှ က်ေနသလိအ

ု ရိ ပ်ကိုလည်း ကည့်လိက
ု ်ေသးသည်။

အရိ ပ်ကမျက် ှာကိုတစ် ဖက်လဲထားလိက

ု ်၏စကားေကာင်းမေြပာချင်ေသး

ဘူး။

ဲ့
ခဏေနေတာ့ကိုမိုးမာန်နအတူဆရာဝန်တစ် ေယာက်ပါလာ ပီ းသားကို

ေသချာစမ် းသပ် ေပးသည်။သားက ု ိ း ု ိ းဖျားတာြဖစ် ေ ကာင်း၊ညဘက်

 ု ် ပီ းအဝတ်ေတွလဲေပးဖိ ေသချာမှာသည်။
အပူ ကီးလာခဲ့ ရင်ေရပတ်တိက

Doctorကြပန်ခါနီးသအေဖကိုတိက
ု ်ရမယ့်ေဆးေတွေသချာမှာေနတာေတ

ေတာ့အရိ ပ်ကသားအတွက်ဆန်ြပ တ်သွားလုပ်ေနလိက

ု ်သည်။

ဲ့
ကိုမိုးမာန်နေဒါက် တာြပန်သွားမှ ဆန်ြပ တ်ပန်းကန်ပါတဲဗ
့ န်းကိုကိုင်ကာ

အိ ပ်ခန်းထဲြပန်ဝင်လာလိက
ု ်၏သူတိသားအဖ ှစ်ေယာက်ကအိ ပ်ရာေပ မှာ

် ့ ား။သားကိုသရင်ခွင်ထဲထည့်ကာေချာ့ြမ ေနပံုရသည်။သားကတစ်
အခနသ

ချ ိန်လံးု သကိုပဲေမာ့ ကည့်ေနကာဘာေတွသေဘာကျေနသည်မသိ။ခို းခို းခစ်

ခစ် ရယ်သံေတာင်ထွက်ကျလာေသးသည်။

ဲ့
ခု တင်ကလည်း ှစ်ေယာက်အိပ်ခုတင်ကျယ် ကီးမိ အရိ ပ်နသားအတွ
က်ဆို

ကျယ်လန
ွ း် ေတာင်ေနေသးသည်။အိ ပ်ခန်းကေတာ့တအား ကီးမကျယ်ေပ

မယ့် စာ ကည့်စာပွဲအြပင်သားအတွက်ေဆာ့စရာေနရာလွတ်အနည်းငယ်

ေတာ့ကျန်သည်။သရင်ခွင်ထဲလဲှေနတဲသ
့ ားကို ကည့် ပီ းစားပွဲေပ ဆန်ြပ တ်

ပန်းကန်ချလိက
ု ်ရင်း

"သားေဆးေသာက်ဖိ ဆန်ြပ တ်နည်းနည်းေသာက်ရေအာင်ထ"

"ေဖေဖနဲစားမယ်
့ "

အရိ ပ်စိတ်မ ှ ည်သလိပ

ု င့်သက် ိ က်သည်။စက်ကမာတည်ကမ ု ိ က်လိမ

မှတ်ေသးတာြဖစ် မည်။ေနရာတကာေဖေဖချည်းသာြဖစ် လိေနသည်။စိ တ်မ

ှ ည်ြဖစ် ေနတဲသ
့ ကို ကည့် ပီ းသအေဖကပါထလာကာ

"ေဖေဖနဲတူ
့ တေ
ူ သာက် ကမယ် လာထသား"
 ေြပာ ပီ းေြခေထာက်တစ် ေချာင်းမိုးေပ ေြမာက်ထားတဲသ
့ ားကိုေပယူ ပီ း

ခု တင်စပ် ထိတိးု လာေတာ့စားပွဲေပ ကဆန်ြပ တ်ဗန်းကိုအရိ ပ်ကပဲ လှမ်းယူ

ေပးရတာြဖစ် သည်။ ကက်သားဖက်န ဲ ့ကက်သွန ် မိ တ်ပါးပါးြဖ းထားတဲ ့

ဆန်ြပ တ်ကိုတစ် ဇွနး် ချင်းစီ ခပ် မတ် ပီ းသသားကိုေသချာတိက

ု ်၏ခဏ ကာ

ေတာ့

"ေဖေဖေတာ် ပီ "

ထိုအခါမှတစ် းနဲသသားပါးစပ်
့ ေတွ ှ တ်ခမ် းေတွကိုေသချာသုတ်ေပး

ရင်း ေဘးမှာမတ်တပ် ရပ် ကည့်ေနတဲအ

့ ရိ ပ်ဆီကိုေမာ့ကာ

"သားကေဆးေ ကာက်လား"

"မေ ကာက်ဘူး"

ခပ် ေဆာင့်ေဆာင့်ေြဖမိ ေတာ့အရိ ပ်ကိုေသချာ ကည့် ပီ းမျက် ှာက

ချက်ချင်းြပံ းေယာင်သမ် းလာခဲ့ လ က်

ဲ ့ တာေပါ ့"
"အဟွနး် !ကိုယ်နတူ

တူေတာ့ဘာြဖစ် လဲ။ကိုယ်နဘယ်
ဲ့ ေနရာမှမတူေတာ့ေရာဘာအေ ကာင်း

လဲ။သားကကိုယ့်သားြဖစ် ေန ပီ းမှေတာ့ ေနရာတကာလိက

ု ်တေ
ူ နစရာလို

သလား။သူေဆးတိက
ု ်ေတာ့စက်ကမာတည်ကေချာေချာေမေမပင်။

သားအဖ ှစ်ေယာက်ကို ကည့် ပီ းအရိ ပ်အြမင်ပါကပ် လာရကာ

"သားလည်းသက်သာေန ပီ ပဲ၊ြပန်ရင် ြပန်လိက

ု ်ေတာ့"

သစကားေတာင်မဆံုးလိက
ု ်ဘူးထင်သည်။သားကသအေဖလည်ပင်းကို

ေြပးဖက်ကာ
 "ဟင့်အင်း ေဖေဖကသားနဲအိ
့ ပ်"

ဲ ့ ပ်ချင်ရင် သေနာက်လိက
"သူနအိ ု ်သွားကမာ"

ေြပာလိက
ု ်ေတာ့ ိက် ကီးတငင်ြပန်ငိြု ပန်သည်။တစ် ကယ်စိတ်မ ှ ည်ေတာ့

တာ။

"အီ းဟီး ပါပါးေရာလိက

ု ်"

"မလိက
ု ်ဘူး"

"ေဖေဖ့ ပါပါး အင့်! အဟင့်! ဟင့်!"

အရိ ပ်ကိုလက်ည ိးေလးနဲထိ

့ ုးကာသအေဖကိုတိင
ု ်သည်။မျက်လံးု ဝိုင်းေတွ

မှာမျက်ရည်ေတွအြပည့်။ငိရ
ု င်းမှိတ်ချလိက
ု ်တာနဲမျက်
့ ရည်ေတွကျလာတာ

ပိုးပိုးေပါက်ေပါက်။တစ် ေနလံ
့ းု ငိထ
ု ားတာေတာင်အားကမရေသး။

"သားကိုပါပါးကငိေ
ု အာင်လပ
ု ် ေနတာပဲ ၊ေဖေဖကမြပန်ပါဘူးသားနဲအိ
့ ပ်

မှာ၊မငိန ဲ့
ု ေတာ့
ေနာ် ၊ေဖ့သားကလိမာတယ်"

့ ကအိ ပ်ရာေပ ပစ် လဲှချလိက

ပီ းတာနဲစက် ု ်ကာ

"သားေဖေဖ့ဗိုက်ေပ အိ ပ်မလား၊လာ"

ဲ ့ း ကိ ေပးေတာ့သားကစက်ဗိုက်ေပ ေမှာက်
စက်ကေြပာရင်းလက်ေတွနစီ

အိ ပ်လိက
ု ်လ င်သားေြခေထာက်ေလးေတွကလိပ်ကေလးလိက
ု ားကားေလး

ြဖစ် ေနေတာ့သည်။အရိ ပ်ေဘးက ကည့်ေနရင်းမေန င

ုိ ်ြပန်။

"သား ခု နကပဲ ဆန်ြပ တ်ေတွေသာက်ထားတယ်ေလ"

"ဘာမြဖစ် ပါဘူး၊ခဏပဲ ကို"

 သအေဖကဝင်ေြပာတာြဖစ် သည်။သားကသအေဖေပ ေမှာက်အိပ်ေနရင်း

ိက်သံတချ ိ တဝက်န ဲ ့

"ေဖေဖ့ ေကျာင်းတက်မယ်"

"သားကေကျာင်းတက်ချင်တာ၊သားေနေကာင်းတာနဲတက်
့ ရမှာေပါ ့ကွ"

" းုိ းုိ ကို လွမ်း"

"ဟင်! ဘယ်က းုိ းုိ လဲ"

သအေဖကအရိ ပ်ကိုနားမလည်သလိလ
ု ှည့်ေမးလာလ င် အရိ ပ်ရယ်ချင်

လာရသည်။စက်ကမာတည်ကိုဘာမှမေြပာချင်ေတာ့။ းုိ းုိ က သားတိ

ေကျာင်းကေမဇင်ြမတ် းုိ ဆိုတဲက

့ ေလးမေလး။ဂုတ်ဝဲဆံပင်ေလးနဲ ြဖ
့ ြဖ

ေသးေသးချစ် စရာေလးြဖစ် သည်။သ ကည့်ေတာ့ြဖင့်မျက် ှာကသအေဖလို

ခပ် တင်းတင်း။ းုိ းုိ ကျလွမ်းတတ်ေသးသည်။

" းုိ းုိ ၊ းုိ းုိ ၊Girl"

ေနာက်ဆံုးအရိ ပ်ကပဲ ဝင်ေြဖလိက

ု ်ရသည်။

"သူတိေကျာင်းက ေကာင်မေလး"

"ေအာ် ! သားက းုိ းုိ ကိုလမ

ွ ် းတာ"

"ဂျ းဂျ းကို လွမ်း၊ခခ ေရာ"

"ဟား ေဖ့သားကတယ်ဟတ
ု ်ပါ ့လားကွ၊လွမ်းရမယ့်သူေတွများတာပဲ "

"ဘိုးဘိုးေရာ လွမ်း"

"ဩ ဘိုးဘိုးကိုလည်းသားကလွမ်းေနတာ၊ဘိုးဘိုးကိုသားေနမေကာင်း

ြဖစ် ေနတယ်ဆိုတဲအ
့ ေ ကာင်း ေဖေဖဖုနး် ဆက်ထားတယ်"
 "လူ ကီးကိုသပ် သပ် စိတ်ပူေအာင်"

"ေဖေဖကလည်းသားကို ေတချင်ေနတာ"

အရိ ပ်ကို ကည့် ပီ းေြပာလာေတာ့တစ် ဖက်ကိုမျက် ှာလဲပစ် လိက

ု ်သည်။

့ ေနအထားနဲပဲ့ အိပ်ရာထက်လဲှချ
ထိေနာက်သူတိသားအဖကိုေကျာေပးတဲအ

လိက
ု ်၏အဲ ဒ
့ ီေနာက်သူတိသားအဖအအေမးအေြဖလုပ်ေနတာေတွကိုမ ကား

ု ဲ ေနလိက
သလိပ ု ်ေတာ့သည်။သားကသူေရာက်လာတာနဲသိ
့ သိသာသာရင်ြပ

လာတာေတာ့အမှန။် ခဏေနေတာ့သဆီ ကအသံထွက်လာသည်။

"သားအိ ပ်ေပျာ် သွား ပီ "

သားကေဆး ှ ိ နန ဲ ့ ေနကုနင
် တစ် ် ိထ
ု ားတာနဲေရာကာေစာေစာအိ
့ ပ်ေပျာ် သွား

တာြဖစ် သည်။ ု တ်တရက်ေမရာကအိ ခနဲြဖစ် သွားလ င်သဗိုက်ေပ ေမှာက်

အိ ပ်ေနတဲသ
့ ားကို ှစ်ေယာက်အလယ်မှာချသိပ်လိက
ု ်ပံုရသည်။သားကတစ်

ချက်ပဲညည်းည ပီ းြပန်အိပ်သွားပံုပင်။ေနာက်လှည့်မ ကည့်ပဲ

"သားအိ ပ်ရင်ြပန်လိရ ပီ "

သဆီ ကသက်ပျင်း ှ ည် ကီးချလိက

ု ်တာ ကားရသည်။ခဏေနေတာ့

တစ် ဖက်ကထလာရင်းအရိ ပ်ေဘးကေမရာစပ် မှာအိ ခနဲဝင်ထိုင်ကာ အရိ ပ်

မျက် ှာကိုေဆွးရိ ပ်သန်းတဲမ

့ ျက်လံးု ေတွေငး ကည့်လာလ င်သကိုေကျာေပး

ကာသားဘက်ကိုြပန်လှည့်အိပ်ပစ် လိက
ု ်သည်။သားကအဝါေရာင်ညအိ ပ်

ဝတ်စံုေလးနဲပက်
့ လက်ေလးအိ ပ်ေနတာြဖစ် သည်။သားနဖူးေပ လက်တင်

ကည့်ေတာ့ကိုယ်ေငနည်းနည်းပဲ ကျန်၏တစ် ေနကုနင

် ိထ
ု ားေတာ့မျက် ှာ

ေလးကမိ ချင်ေနသည်။သားကကေလးဆိုေပမယ့်မျက်ခံုးထင်းေတွေအာက်
ကမျက်ေတာင် ှ ည်ေတွကေကာ့နက်ေနတာပင်။ ှ တ်ခမ် းေတွကသအေဖလို

ခပ် ြပည့်ြပည့်။မျက် ှာထားတင်းတာကအစသအေဖနဲ သွ

့ ားတူတာြဖစ် သည်။

အရိ ပ်သားကိုေငး ကည့်ေနတာကိုသိပံုရကာမျက် ှာနားအထိငံချလာရင်း

"သားကမင်းကိုချစ် ပါတယ်၊ကိုယ်ကိုကအခု မှစေတရလိခင်တယ

ွ ်ေန ှ ာ

တာပါ၊သားကိုနည်းနည်းနားလည်ေပးလိက
ု ်လိမရဘူးလား"

"ဘယ်သူကနားလည်မေပးလိလဲ"

"မင်းအခု သားနဲထပ်
့ ထွက်သွားဖိ ကိ းစားေနတာမလား"

အရိ ပ် ငိမ်သွားလ င်

"သားအေဖာ် မင်တာ မင်းလည်းသိေနတာပဲ တယ်မလား၊ခု ပဲ ကည့်ေကျာင်း

ှစ်ရက်ပဲမတက်ရတာေတာင်သားကသသူငယ်ချင်းေတွကိုလမ
ွ ် းေန ပီ ၊ဒါ

ေတာင်သအနားမှာသုတသား ှ ိ ေနလိ"

အရိ ပ်ကဘာမေြပာပဲ ထပ် ငိမ်ေနလ င်

"ဟိေ
ု နက
့ မင်းအေပ ကိုယ့်အြပ အမူေတွလန
ွ သ
် ွားတာေတာင်းပန်ပါတယ်၊

မင်းကိုေတာင်းပန်မလိပါပဲ ေဖေဖတိဝင်လာလိမေတာင်းပန်လိက
ု ်ရတာပါ၊

ကိုယ့်ကိုအဲက
့ ိစနဲေရာစိ
့ တ်ဆိုးေနတာမလား"

လူကိုေတာင်းပန်။ ပီ းရင်ဘာမှလည်းဟုတ်တာမဟုတ်။

"ကိုယ်ေနာက် မင်းမ ကည်ြဖ ရင်ဘာမှမလုပ်ေတာ့ပါဘူးကတိေပးပါ

တယ်၊အခု လည်းစကားခဏေြပာ ပီ းတာနဲကိ

့ ုယ်ြပန်မှာ၊ကိုယ်ေတာင်းပန်ပါ

တယ် သားကိုေခ ပီ းဘယ်ကိုမှထပ် ထွက်မသွားပါနဲေတာ့

့ ၊သားကလည်း

့ တတ်တဲအ
တစ် ြဖည်းြဖည်းနဲသိ ့ ရွ ယ်ေရာက်လာ ပီ ၊ေ ှ ေလ ာက်ေကျာင်း
တက်ဖိေတွလိလ
ု ာ ပီ ၊သားကိုဘယ်ေကျာင်းထား ကမလဲကိုယ်တိစ ်းစားရ

ေတာ့မှာ၊ကိုယ်ေြပာတာသေဘာေပါက်လား"

"သားကိုေခ ထားချင်တာလား"

အရိ ပ်ကေနာက်လှည့်ေြပာလိက
ု ်တာမိ မျက် ှာချင်းကထိစပ် လမ
ု တတ်

ကပ် သွားလ င်အရိ ပ်မျက် ှာကို ညင်ညင်သာသာထိနး် ကိုင်လာ ပီ း

"သားကိုပဲေခ ထားချင်တာမဟုတ်ဘူး၊မင်းကိုပ ါြပန်ေခ ချင်တာ၊ကိုယ်

မင်းကိုချစ် တယ်အရိ ပ် မင်းကိုချစ် လိသားကိုချစ် တာေလ၊မင်းကိုယ့်ကို ခင့်မ

လတ် င
ုိ ်ေသးဘူးဆိုတာ ကိုယ်နားလည်ပါတယ်၊ဒါေပမယ့်ကိုယ့်ကိုေနာက်

တစ် ကိမ်အခွ င်အ

့ ေရးထပ် ေပးဖိ ေတာင်းဆိုချင်တာပါ"

အရိ ပ်သမျက် ှာေချာေချာကိုစိုက် ကည့်ေနမိ သည်။သူသားကိုတစ် ကယ်

ချစ် တယ်ဆိုတာအရိ ပ်သိသည်။ ပီ းေတာ့ကိုယ့်ကို ချစ် တယ်ဆိုတာလည်း

ယံု ကည်လိရပါသည်။ဒါေပမယ့်သအြပ အမူေတွကသူေြပာသလိမ

ု ဟုတ်

ဘူး။အရင်တန
ု း် ကေရာအခု ေရာ။ေနာက်ဆံုးသူလိခ
ု ျင်တာ၊သူြဖစ် ချင်တာ

ေတွကိုပိုင်စိုးပိုင်နင်းရေအာင်ယူသည်။အရိ ပ်ကသကိုအဲဒ
့ ါေတွမ ကိ က်။

ကိုယ်တိင
ု ်ကသကို ှ င်းြပဖိ အခွ င်အ
့ ေရးမေပးခဲ့ မိတာလည်းပါေကာင်းပါ

ု ဲ ြဖစ် ြဖစ် သူေြပာသမ ကိုယံု ကည်လိမြဖစ် ေသး။သူက

လိမ့်မည်။ဘယ်လိပ

့ ပ်န ဲ ညီ
ကတိမတည်ဘူး။အေြပာနဲအလု ့ မညီေလာေလာဆယ်သအေြခအေန

ကိုေစာင့် ကည့်ရဦးမှာြဖစ် သည်။ေတွေတွေဝေဝြပန် ကည့်ေနမိ တဲအ

့ ရိ ပ်ကို

စူးစူးနင့်နင့်ြပန်လည်စိုက် ကည့်ေနကာ

"ကိုကို မင်းကိုချစ် တယ်အရိ ပ်"

 အရိ ပ်မျက် ှာြဖန်းခနဲရဲတက်လာကာမျက် ှာလဲဖိ ကိ းစားလိက
ု ်ေပမယ့်

သလက်ေတွကအရိ ပ်မျက် ှာကိုထိနး် ချ ပ် ထား ကရင်း

"ကိုယ်မင်းနဲငယ်
့ ငယ်တန
ု း် ကလိမ
ု ျ ိ းရင် ှးီ ခွ င်ြ့ ပန်ရချင်တယ်"

"ဘယ်သူကအရင်ေြပာင်းလဲသွားတာလဲ၊ဖယ်ေပး"

"ခဏေလးပါ၊ကိုယ်စကားဆံုးေအာင်အရင်ေြပာပါရေစ၊ကိုယ်ဘက်ကအ

ရင်စမှားခဲ့ တာပါ၊မင်းအေပ မှာေရာ၊ေလးေလးအေပ မှာပါကိုယ်အထင်လဲခ

ွ ဲ့

မိ တယ်၊ကိုယ်မင်းကိုချစ် တဲစ ု ် ခဲ့မိ

့ ိ တ်ေ ကာင့်အမှားေတွေတာက်ေလ ာက်လပ

တာ"

အရိ ပ်မျက်ခမ် းေတွစပ် လာသည်။သအမှားေရာကင်းခဲ့ ပါရဲ လား။

"အဲ ဒ ုိ ်ယူခဲ့မိတယ်၊
့ ီေနာက်ပိုင်းလည်းမင်းအေပ မတရားအ င

ကိုယ်မေကာင်းတာပါ၊ကိုယ့်ကို ခွ င်လ
့ တ်ဖိမေတာင်းဆိုပါဘူး၊ဒါေပမယ့်

ကိုယ်တိသားေလးမျက် ှာကိုေထာက် ပီ းကိုယ့်ကိုြပန်ေပးဆပ် ဖိအခွ င်အ

့ ေရး

ေပး င
ုိ ်မလားဟင်၊ေလးေလးကိုလည်းကိုယ်တစ် ချ ိန်လံးု ေတာင်းပန်ချင်ေနခဲ့

တာပါ"

"စက်၊စက်ဆီသွားမယ်၊ေဖေဖ့ဆီ"

ု တ်တရက်သားဆီ ကအသံထွက်လာေတာ့ ှစ်ေယာက်လံးု သားအနားတိးု

ကပ် သွားမိ သည်။

"သားေဖေဖ သားနားမှာ ှ ိ တယ်ေနာ် "

သားကအိ ပ်ေနရင်းသအေဖနာမည်ကိုေယာင်ေနတာြဖစ် သည်။မျက်လံးု

ေထာင့်ကလည်းမျက်ရည်ေတွစီးကျေနကာမျက်လံးု အိ မ်ေလးကလပ် ခတ်

ေန၏ေခ းေတွတစ် ကိုယ်လံးု ရဲကာအသက် သံေလးပါြမန်ေနလ င်

"သား၊သားသတိထားေလ၊သားမှာေခ းေတွ ရဲေန ပီ အဝတ်ေတွလဲေပး

ရေအာင်"

သားအတွက်အဝတ်ကို အရိ ပ်ကခပ် ြမန်ြမန်ပဲထယူေပးရသည်။ြပန်လာ

ေတာ့သအေဖကသားကို ှ ိးထား ှင့် ပီ ။

"ေဖေဖ့ အင့်!"

"သားေဖေဖ ှ ိ တယ်၊မငိန ဲ့
ု ေနာ် ေဖေဖတိအဝတ်ေတွအရင်လဲရေအာင်ခ တ်

မယ်လာ"

ဲ ့ တ်ေပးသည်။ကိုယ်လံးု တီးေလးနဲ ့
သားအဝတ်ေတွကိုစိတ် ှ ည် ှ ည်နခ

သားကသကိုပဲဖက်ထားြပန်သည်။

"ေဖေဖတိ အဝတ်ေတွအရင်ဝတ်ရေအာင်ေနာ် သား၊သားေ မေလးက ှ က်

ေန ပီ တဲ"့

ထိုအခါမှအဝတ်ေတွကိုြပန်အဝတ်ခံသည်။ ပီ းတာနဲအိ
့ ပ်ရာကိုပုတ်ကာ

"ေဖေဖအိ ပ်"

သားေခ ေတာ့ေနာက်ဆံုးသေနရာပဲ သူြပန်ေရာက်ရကာ သားကအလယ်

က။အရိ ပ်ကိုမျက်လံးု စူးစူး ကီးနဲ ့ကည့်လာေတာ့အရိ ပ်ကမျက်လာချ

ု ်သည်။ခဏ ကာေတာ့သားကအရိ ပ်ရင်ခွင်ထဲတိးု ဝင်လာကာတစ်

ပစ် လိက

ချက်ညည်းည ပီ းြပန်အိပ်ေပျာ် သွားသည်။

"ကိုယ်ြပန်ရမလား"

"ဒီမှာပဲ အိပ်လိက
ု ်ေတာ့"
 "ကိုယ်မင်းကိုေကျးဇူးတင်ပါတယ်"

"သားြပန် းုိ မယ်အိပ်ေတာ့"

"ကိုယ့်ကိုြပန်စ ်းစားေပးဖိ "

"ေစာင့် ကည့်ဦးမယ်"

"အဟွနး် !"

အရိ ပ်မျက်ေစာင်းနဲတစ်
့ ချက် ကည့် ပီ းသားကိုဖက် ပီ းမျက်လံးု ေတွမိှတ်

ထားလိက
ု ်၏ဒါေပမယ့်သူအနား ှ ိ ေနလိသာ သားကထမငိတ
ု ာြဖစ် သည်။

တစ် ကယ်ဆိုသကိုအရိ ပ်ကေတာင်ေကျးဇူးရမှာပါ။ဒါလည်းသသားပဲ ။သမှာ

လည်းတာဝန် ှ ိ တာပဲ ေလ။

<<<<<<<<
>>>>>>>>
"ေဖ ကီးတိမှာလည်းတာဝန် ှ ိ ပါတယ်သားရယ်၊ေြမးေလးသက်သာရဲ

လားေဖ ကီးသိချင်လိ"

"သက်သာပါတယ်ေဖ ကီး၊စိ တ်မပူပါနဲသားက

့ ု ိ း ု ိ းေနမေကာင်းြဖစ် ု ံ ပါ

ပဲ "

"သားကေတာ့ ု ံ းမတက် င
ုိ ်ေတာ့ဘူးေပါ ့"

"ခွ င်ယ
့ ူထားတယ် ေဖ ကီး"

"ေဖ ကီးေြမးေလးကိုလာ ကည့်လိရမလားဟင် သား"

"ဟိ ု ေဖ ကီးကိုယ်တိင
ု ်မလာပါနဲ၊က
့ န်ေတာ် လာပိ ပါမယ်"

လူ ကီးကိုသွားဟယ်လာဟယ်ေတွ မလုပ်ခိုင်းချင်။
 "ေဖ ကီးသားတိသားအဖကိုကားအ ကိ လတ်လိက
ု ်မယ်ေနာ် ၊အရင်ထွက်မ

လာလိက
ု ် ကနဲ ဦး"
့

"ဟုတ်ကဲ့ပါေဖ ကီး"

ေဖ ကီးကဖုနး် ချကာနီးေြပာလိက
ု ်ေသးသည်။'အိ မ်မှာစက်မ ှ ိ ဘူးသားသ

ု ံ းမှာ၊သားတိေအးေဆးေန ပီ းမှြပန် ကေနာ် 'တဲ။့ ေဖ ကီးကိုသေြမးနဲ ခွ့ ဲထားရ

တာေတာ့အရိ ပ်စိတ်မေကာင်း။ေဒ ကီးကလည်းသားကိုသိပ်ချစ် ှ ာသည်။

ေဒ ကီးနဲလည်
့ းအဲ ဒ
့ ီကထွက်လာ ပီ းကတည်းကေအးေဆးစကားမေြပာရ

ေသး။ဟိတ
ု စ် ခါေရာက်သွားတုနး် ကေဒ ကီးနဲေတာင်
့ မေတခဲ့ ရ။

ု ်တဲက
အိ မ်ကအ ကိ လတ်လိက ့ ားေတွကငါးစီ းတိတိေတာင်ြဖစ် သည်။တစ်

စီ းဆိုရင်ေတာင်ရေန ပီ ကို။လံြု ခံ ေရးေတွကလည်း သားကိုအလိလ

ု ိက
ု ်

အ ကိ က်ေဆာင်သည်။သားကမေပျာ် ပဲေနပါေတာ့မလား။ြခံ ကျယ် ကီးထဲမှာ

သားေဆာ့ေတာ့သူတိပါလိက
ု ်ေဆာ့ေပးရတာြဖစ် သည်။ေဖ ကီးက သား

ေဆာ့ေနတာကိုလိက
ု ် ကည့် ပီ းသူကပါြပံ းေနသည်။

"သား အရိ ပ်လား"

အသံကတုနတ
် န
ု ယ
် င်ယင်။အရိ ပ်ေနာက်ကိုလှည့် ကည့်လိက
ု ်လ င်

"ေဒ ကီး"

ေဒ ကီးကအရိ ပ်ကိုေြပးဖက်ရင်း

"သားအရိ ပ်၊တစ် ကယ်သားြဖစ် ေနတာပဲ "

"ေဒ ကီးေနေကာင်းတယ်ေနာ် "

 မျက်ရည်ေတွ ကားထဲကေခါင်းညိတ်ြပ ှ ာသည်။ပါးစပ် ကေတာင်မေြဖ

င
ုိ ်ေတာ့။အရိ ပ်ကိုေသချာ ကည့်လိက
ု ်ဖက် ပီ းငိလ
ု ိက
ု ်လပ
ု ် ေနတာေတာ် ေတာ်

နဲမ့ ပီ း င
ုိ ်။ေဒ ကီးကအရွ ယ်တင်ပါသည်။ဆံ ပင်အနည်းငယ်ေတာ့ြဖ ချင်

့ ဲပါေပမယ့်ခုထိေပါ ့ေပါ ့ပါးပါးသွား င

လာ ပီ ။အနည်းငယ်ဝတဲထ ုိ ်လာ င
ုိ ်တန
ု း်

ပင်။

အရိ ပ်ကိုဒီမှာြပန်လာေနပါေတာ့တဲ။့ ပီ းေတာ့ အရိ ပ်သတိေမ့လဲကျသွားတဲ ့

ေနကကိ
့ ု ဲအ
ုစက်ငိတ ့ ေ ကာင်းကိုြပန်ေြပာြပသည်။ေဒ ကီးကိုသအစား

ေသချာေစာင့်ေ ှ ာက်ဖိမှာခဲ့ တဲအ

့ ေ ကာင်းေတွ။ြပန်လာေတာ့လည်းေမ ကီး

ဲ့
တိ၊မဒါတိနစကားများ ကတဲအ
့ ေ ကာင်းေတွ။'စက်ကသားကိုတစ် ကယ်ချစ်

ု ် ှ ာေနတာတစ် ရက်မှမနားဘူးဆိုတဲ့
တာပါ'တဲ။့ သားကိုေလး ှစ်လံးု လိက

အေ ကာင်း။

ကျန်ရစ် ခဲ့တဲသ ဲ့
့ ူနထားသွ ားတဲသ
့ ူဘယ်သူကပိုနာကျင်ရလဲ။သူကကျန်

လည်းကျန်ခဲ့ဖူးသလိ၊ု ထားလည်းထားသွားဖူးသည်။ကိုစက်နာကျင်မေတွကို

ေရာသူေမ့ထားခဲ့ မိေလသလား။ကိုစက်အေပ မှာအရိ ပ်စိတ်ေြပချင်ေန ပီ

ဲ ့ ေယာက်ချစ် ခဲ့ပံုချင်းမတူခဲ့ ကတာပဲ

လား။သူတိေတွတစ် ေယာက်နတစ်

လား။

"သားအရိ ပ် အိ မ်ကိုဟင်းေတွထည့်သွားေနာ် ၊ေဒ ကီးသားအတွက်

သပ် သပ် ချက်ထားတယ်"

"ဒုကမ ှ ာပါနဲေဒ
့ ကီးရယ်၊က န်ေတာ် ကဘာနဲစားစားအဆင်
့ ေြပပါတယ်"
 "အဲ လ
့ ိလ
ု ည်းဘယ်ဟတ
ု ်မလဲ သားရယ်၊ေဒ ကီးသားတိသားအဖနဲလိ
့ ကု ်

ေနချင်လိက
ု ်တာ"

"ဟိ ု အဲ လ
့ ိမ
ု လုပ်ပါနဲေဒ
့ ကီးရယ်၊က န်ေတာ် ေဒ ကီးနဲလာေတပါ
့ ့မယ်"

"သားကိုေဒ ကီးနားလည်ပါတယ် သားရယ်"

ဒီကေလးနာကျင်ခဲ့ရတာ ေဒ ေရမသိပဲေနပါ ့မလား။ကေလးတစ် ေယာက်န ဲ ့

ဘယ်ေလာက်ေတာင်ခက်ခဲခဲ့မလဲ။စက် ဘက်ကထပ် ကိ းစားရဦးမည်

ထင်သည်။

ခဏ ကာေတာ့ထမင်းစားခန်းထဲကိုေဖ ကီးနဲသားေရာက်
့ လာသည်။

"ဘိုးဘိုးတိေနလည်
့ စာ တူတစ
ူ ား ကမယ်ေနာ် "

"ဟုတ်"

"အရိ ပ်သားလည်းသွားထိုင်ေတာ့၊ေဒ ကီးတိ ြပင်ဆင်လိက

ု ်ေတာ့မယ်"

အိ မ်ကကေလးမေလးေတွေတာင်ေြပာင်းလဲကုန ် ပီ ြဖစ် သည်။အရင်က

ဲ ့ ကိုြခံ ထဲမှာ
ထက်သိသိသာသာလူပိုများလာသည်။လံြု ခံ ေရးေတွနတင်

လူဦးေရမနည်း။

ေဒ ကီးကအရိ ပ်အ ကိ က်ေတွချည်းသပ် သပ် ချက်ေပးထားတာ

ြဖစ် သည်။ေဖ ကီးအတွက်လည်းေသွးတိးု ှ ိ လိသပ် သပ် စီစ ်ေပးထားရ

သည်တဲ။့ ဟင်းေတွကစားပွဲနအြပည့
ဲ့ ်။ေဖ ကီးကစားပွဲရဲ ထိပ်ဆံုးမှာထိုင်ေန

တာြဖစ် ပီ း ဲ့
အရိ ပ်နသားကတစ် ဖက်မှာကပ် ထိုင် ကတာြဖစ် သည်။သားက

ငါးဆိုကင်ေပးမှစားတာမိ သားအတွက်ငါး ု ိ း င်ေပးေနတုနး် ပင် ှ ိ ေသး

သည်။
 "ေဖေဖ့!"

သားကသေနရာကေနဆင်းေြပးတာတစ် ချ ိ းတည်း။ထမင်းစားဝိုင်းဆီ ကို

ြဖည်းြဖည်းချင်းေလ ာက်လာတာကသအေဖ။သဆီ ေြပးလာတဲသ

့ ားကို

ေပချ ီရင်း

"သားေနေကာင်းသွား ပီ လား"

"ဟုတ်ေဖေဖ"

"သားကလိမာလိက
ု ်တာ"

ဲ့
သားကိုေပချ ီလာရင်းအရိ ပ်နမျက် ှာချင်းဆိုင်ခံုမှာဝင်ထိုင်လ င်ေဖ ကီးက

မျက် ှာပျက်ေနရင်းသကိုစိုက် ကည့်သည်။သူကေတာ့ခပ် တည်တည်ပဲ

ြဖစ် သည်။

"ေဟ့ေကာင် စက်အာဏာတည်"

"ဗျာ ေဖေဖ"

"မင်း ု ံ းမှာမဟုတ်ဘူးလား"

"ြပန်လာတာ"

အရိ ပ်ကပဲ သားအတွက်ထမင်းပန်းကန်ကိုသေ ှ ချေပးလိက

ု ်ရသည်။ ု ံ း

ကအြပန်ေရချ ိ းလာပံုရကာ ဖလန်နယ်အကွက်တစ် ထည်ကိုရင်ဘတ်ခဲွ ဝတ်

ထား၏အရင်တန
ု း် ကအတိင
ု ်းပဲ ကည့်ေကာင်းေနတုနး် ပါ။

"ေဖေဖ့ပုဇွနစ
် ားမယ်"

သားကသအတွက်သီးသနလ
့် ပ
ု ် ထားေပးတဲပ
့ ုဇွနသ
် ံပုရာကိုလက်ည ိးထိုး

ြပတာြဖစ် သည်။
 "သားကပုဇွနန ဲ့
် တည့်လိလား"

အရိ ပ်ကို ကည့်ရင်းေမးတာြဖစ် သည်။

"တည့်တယ်"

ထိုအခါမှသားကိုပုဇွနတ
် စ် ဖက်ခံ ေက းလိက
ု ်ရင်း

"သားကေဖေဖနဲအကု
့ နလ
် ာတူေနတာပဲ "

"အဟမ် း!"

ဦးတည် မဲ ကေချာင်းဟနေ
် ့ တာ့အရိ ပ်ကမျက်လာချသည်။စက်ကခပ် တည်

တည်ပဲြဖစ် ကာ

"သားက အချ ်ေတွဘာေတွေရာ ကိ က်လား၊ေဂွးသီးတိ!"

"အဟွတ် ဟွတ်!"

အရိ ပ်ထမင်းေတွသီးကုနသ
် ည်။ေဒ ေရကအရိ ပ်ကိုပျာပျာသလဲေရငဲ

တိက
ု ်သည်။ဦးတည် မဲ ကေတာ့ထမင်းဝိုင်းကေနထသွား ပီ ြဖစ် သည်။

"သားဘိုးဘိုးကစိ တ် ကီးတယ် သိလား"

"ဘိုးဘိုးကေဖေဖ့ကို ဆူေနတာလား"

"အင်း...."

"ကေလးကိုမဟုတ်တာေတွမေြပာနဲ"့

စက်ကOversize T shirtအြဖ စွတ်စွတ်ေလးဝတ်ထားတဲအ

့ ရိ ပ်ကိုေသချာ

ကည့် ပီ း

"ချစ် စရာေလး"

အရိ ပ်ကေနာက်တစ် ကိမ်ထပ် ေမာ့ ကည့်လိက

ု ်လ င်
 "သားကိုေြပာတာ"

ဒီလဘ
ူ ာေတွလာြဖစ် ေနတာလဲ။ေဒ ကီးတိ ှ ိ ေနတာေတာင်ထင်ရာေတွ

ေြပာေနတာြဖစ် သည်။အရိ ပ်ထမင်းစားေနတာကိုလက်စသပ် ပီ းသေပါင်ေပ

ကသားကိုေြပာင်းချ ီဖိ လပ
ု ် ကာ

"သား ဲ့
ေဖေဖထမင်းေကာင်းေကာင်းစားပါေစ၊မမေတွနအရင် ေဆာ့

ရေအာင်"

ထိုအခါမှသားကအရိ ပ်ေနာက်တန်းပါလာတာြဖစ် သည်။

"သားပဲ ေဆာ့ပါေစ၊မင်းကပါ ေဆာ့ဦးမလိလား"

အရိ ပ်သကိုဘာတစ် ခွနး် မှမေြဖေတာ့ပဲထမင်းစားခန်းထဲကေတာက်

ေလ ာက်ထွက်လ င်

"ဟား ဟား ဟား"

တစ် ဟားဟားေအာ် ရယ်ရင်းစက်ကျန်ခဲ့သည်။လူ ကီးေတွေ ှ မှာ

အေနအထိုင်ဆင်ြခင်သည်ေပါ ့။သူစိမ်းေတွအတိင
ု ်းပဲ ။သားေနမေကာင်းြဖစ်

တဲေ
့ နကေတာ့
့ အေြခအေနမဆိုးဘူးလားလိေလ။အရိ ပ်စစ် သကိုအ ူ းလုပ်ေန

တာပဲ ။

စက်ထမင်းစား ပီ းထွက်လာေတာ့ကေလးမေလးတစ် ေယာက်ကိုသား ှ ိ ေန

မယ့်အခန်းေမး ကည့်ရသည်။စာ ကည့်ခန်းထဲမှာဆိုတာသိတာနဲချက်

့ ချင်း

လိက
ု ်လာသည်။တံခါးဖွင်ဖ
့ ွင်ခ ု ်ရတာကသကိုအဝတ်စတစ် ခုန ဲ ့
့ ျင်းြမင်လိက

မျက်လံးု စည်းထား ကတာြဖစ် သည်။သားနဲကေလးမေလးေတွ

့ ပုနး် ေနတာကို

သူကလိက
ု ် ှ ာရမည် အဲ လ
့ ိထ
ု င်သည်။
 "သား ပါပါးဒီလို ကီးမေဆာ့ချင်ဘူး၊သားတိပဲေဆာ့လိမရဘူးလား"

ေြခသံ ှ ပ်ခနဲ ကားလိက

ု ်တာနဲအရိ
့ ပ်နားစွင်ေ
့ နလိက
ု ်သည်။ဒုကပါပဲ ။

ကေလးမေလးေတွသွားစမ် းမိ ရင်ခက်ဦးမည်။သားကမသိေပမယ့်ကိုယ်က

သိေနေတာ့ စိ တ်ညစ် ရသည်။ြပန်ရေအာင်ပါဆိုေတာ့လည်းဘယ်လိမ

ု ှေြပာ

လိလည်းမရ။

အရိ ပ်စိတ်ထဲလတ
ူ စ် ေယာက်သေ ှ တည့်တည့်မှာရပ် လိက
ု ်သလိပ
ု င်။

အရိ ပ်က စ ပီ းကိုင် ကည့်ဖိမရဲ ။

"သား"

ဘယ်သူမှလည်းမထူး။မျက်လံးု မှာစည်းထားတဲအ
့ ဝတ်စကိုြဖည်ချဖိ လပ
ု ်

ေတာ့သလက်ေတွကိုဆုပ်ကိုင် ပီ းရင်ဘတ်ေပ တင်လိက

ု ်ရင်းအရိ ပ်လက်

ေတွအေပ ကေနဆုပ်ကိုင်ထားလိက
ု ်ေသးသည်။ရင်အပ
ု ် ကျယ်ကျယ်မှာ

အဝတ်မပါ။မဟုတ်ဘူးရင်ဘတ်ကိုခဲွ ထားတာ။ရေနကျေရေမးနံကပါအရိ
့ ပ်

ှာေခါင်းစူးဝင်လာလ င်

အရိ ပ်ေနာက်ကိုေြခတစ် လှမ်းဆုပ်လိက

ု ်ေပမယ့်ေနာက်ကျသွားသည်။ခါး

ကေနဆွဲကပ် ြခင်းခံ ရကာတစ် ဆတ်တည်း ှ တ်ခမ် းေတွကိုဆဲွစုပ်ြခင်းခံ

လိက
ု ်ရတာြဖစ် သည်။လက် ှစ်ဖက်ကိုပါဖမ် းချ ပ် ထားြခင်းခံ ထားရသည်မိ

မျက်လံးု ကပဝါကက တ်ကျမသွားေပမယ့်ဘယ်သူဘယ်ဝါမှနး် သိသည်။ဒီ

ေလာက်ရဲတင်းတာသအြပင်ဘယ်သူ ှ ိ မှာလဲ။

သားေရာ။သားတိေ ှ မှာလား။သူကဘယ်သူေ ှ မှေ ှ ာင်မှာမဟုတ်

ေလာက်ဘူး။လူတစ် ကိုယ်လံးု ကိုေပပိုက်နမ် းေနတာဘယ်ဘက်ကိုမှ

 ု ဲ ြခင်းခံ ထားရသည်။နမ် း
တိမ်းေ ှ ာင်လိမရ။ ှ တ်ခမ် းေတွကိုတိးု ၍သာငံခ

ေနရာကထွက်လာတဲအ
့ သံေတွေ ကာင့် ှ က်လာကာ ေနာက်ကိုလှနခ
် ျလိက
ု ်

မိ သည်။အရိ ပ်ေအာက်ကိုြပ တ်ကျမသွားပဲ ဆွဲေပ ြခင်းခံ လိက

ု ်ရတာ

ြဖစ် သည်။

့ ဝတ်စကိုအရင်ဆဲွခ တ်ကာ
မျက်လံးု မှာစည်းထားတဲအ

"ဘာလုပ်တာလဲ၊သားတိန"ဲ ့

"ဘယ်သူမှမ ှ ိ ဘူးကိုယ်တိ ှစ်ေယာက်တည်း"

အရိ ပ်ကိုDreambedေပ အရင်ချကာအေပ ကေနအုပ်မိုးသည်။တစ် ဆတ်

တည်းမျက် ှာနားအထိငံချလာကာ ှာေခါင်းထိပ်ချင်းပွတ်တိက

ု ် ပီ းမှ

"ကိုယ့်ကို ေစာင့် ကည့်ရတာမပင်ပန်းေသးဘူးလားဟင်"

"ဘာဆိုင်လိလဲ"

"ကိုယ်နမ် းချင်တယ်"

ေြပာ ပီ းအေြဖကိုမေစာင့်။အရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွကိုဖိကပ် လာေတာ့သည်။အ

နမ် းေတွကမညင်သာဘူးဆိုေပမယ့် ကမ် းတမ် းမေန။အငမ် းမရစုပ်နမ် းေန

တာမျ ိ းမဟုတ်ေပမယ့် အနမ် းေတွကလိက်ဖိုရင်ခုနစ

် ရာေကာင်းေန

ူ အရိ ပ်ကိုချစ် သည်တဲ။့ အနမ် းေတွ ကမ် းလာတာနဲ ့

ြပန်သည်။ဒီလက

အသက် သံေတွလည်းြမန်လာသလိပ
ု င်။

ှ တ်ခမ် းေတွကိုအလိက
ု ်သင့်ဖွင်ဟ
့ ေပးလိက
ု ်တာနဲသလ
့ ာကတိးု ဝင်

ရစ် ပတ်လာသည်။ေလး ှစ်ေကျာ် ကာတင်းထားရတဲစ

့ ိ တ်သည်အနမ် းေတွ

ေအာက်မှာအရည်ေပျာ် ကျချင်သည်။ကိုယ်ကေရာသကိုမုနး် လွနး် လိမှ

မဟုတ်ခဲ့တာ။ဇွတ်တရွ နတ်ဆန်တတ်တာေတွကခု ချ ိန်ထိ ှ ိ ေနေသးသည်။ခု

ပဲ ကည့်လက
ူ ိုမေြပာမဆို ဇွတ်ဖိချ ပ် နမ် းပစ် တာေတွ။

ဒုနး် ဒုနး် ဒုနး်

ဒုနး် ဒုနး် ဒုနး်

တံခါးထုသံ ကားမှအနမ် းေတွက ု နး် ထွက်ဖိသတိရသည်။အရိ ပါ

ှ တ်ခမ် းေတွကိုလတ် ပီ းမှ ဖျတ်ခနဲလာနမ် းြပန်သည်။ ပီ းမှတံခါးေြပးဖွင့်

လ င်ေဖ ကီးနဲသား။
့

"အီ း ဟီး ေဖေဖ့"

ငိေ
ု နရင်းသားကသအေဖဆီ လက်လှမ်းေတာ့ သားကိုေြပာင်းချ ီကာ

"သားက ေဖေဖ့ကိုလမ
ွ ် းလိ"

"ေဟ့ေကာင် စက်အာဏာတည်၊ကေလးကဖေအ ှစ်ေယာက်လံးု ေပျာက်

ေနလိ ကွ၊မင်းေနာ် ေဟ့ေကာင်"

အရိ ပ်ကသေနာက်ကေနမျက်လာချထားမိ သည်။သားကိုထား ပီ းေဖ ကီး

ထွက်သွားေတာ့မှသသားကိုငံေမးရင်း

"သားြပန်ချင် ပီ လား"

"ဟင့်အင်း ေဖေဖနဲအိ
့ ပ်မယ်"

"ေဖ့သားကလိမာလိက
ု ်တာ"

"မရပါဘူး၊သားပါပါးတိ ြပန်ရမယ်ေလ"

အရိ ပ်ကိုစိတ်မ ှ ည်သလို ကည့်ကာ

"ဘာလိ ြပန်ေနမှာလဲ"
 "ဘာလိမြပန်ရမှာလဲ"

ထိုအခု မှမျက်လံးု ဝိုင်းေလးနဲလိ

့ ကု ် ကည့်ေနတဲသ
့ ားကိုသတိရကာခပ်

ကိတ် ကိတ်ေြပာရသည်။

"ခင်ဗျားကိုယ့်ကတိကိုယ်တည်လိလား"

"တခါတေလ စိ တ်လတ
ွ ်သွားတာမျ ိ းေတာ့!"

"မရဘူး"

"ဒါဆိုလည်း ကိုယ်ြပန်လိက
ု ်ပိေပးမယ်"

"ေနပါေစ"

အရိ ပ်ကိုေြပာမရတာနဲသားဘက်
့ လှည့်ကာ

"သားေဖေဖ လိက
ု ်ပိရမလား"

"ဟုတ် ေဖေဖသားနဲအိ
့ ပ်"

အရိ ပ်ဘက်ကို ှ တ်ခမ် းတစ် ဖက်တန

ွ ် ြပံ
့ းြပ ပီ း သားကိုချ ီကာေ ှ ကအရင်

ထွက်သွားသည်။လူညစ် ပတ်။
15,January,2021
Part-33

(Z&U)
"မင္◌းနာမ ဘာလဲ၊ငယ္ေ◌လးပဲ လား"

"ဟိ ု မဟုတါဘူး၊နာမ င္◌းေကေန သးမာ ါ"

" အာ◌္"

သူ႔ကိုဒီေ◌ကာင္ေ◌လးေ◌ၾကာက္ေ◌နတာလား။သူ႔ငယ်င္◌းေ◌ တ

နဲ႔စကားေ◌◌ျပာရင္ေ◌တာ့ရယယ္ေ◌မာေ◌မာပါ။မိုးမာနေ◌ရွ
္ ေ႕ရာကွမ

ခု တတဲ ေ◌ၾကာင္။လူေ◌လးကလည္◌း◌ျဖဴ ◌ျဖဴ ေ◌သးေ◌သးညႇပႇ

ပ္ေ◌လး။မ် ကံ◌းု မ် ကံ◌းု ထင္◌းထင္◌းနဲ႔မို႔ ၾကည့ ◌ိ ေ႔တာ့မဆိုး

ပါ။

သုေတယာကၡမ၊သူတိ႔
ု ေအေမဆးရံ ◌က
ု ဆင္◌းမွ က ိ ကိုေ◌ခၚလာေ◌

ပးရတာ◌ျဖစည္။

"မင္◌းလိအ
ု ပာရွိ ေ◌သးလား"

"ဟိ ု မရွိ ပါဘူးဦး ဟိ"ု

"ငါ ့အသက28"

" အာ◌ တဲ ပါ အကို"

"ဒါဆိုင ါ သားမယ္"
 "ဟိ ု ခေဏလးပါအကို၊ ကၽနေ◌တာ◌္
္ တစ္ေ◌ယာကည္◌း◌ျဖစ္ေ◌ေန

တာ့၊ဟိ ု သူငယ်င◌
္ းတစ္ေ◌ယာက္ေ◌ခၚထား"

"ေမခၚထားနဲ႔"

"ဗ် ာ"

"သံ◌းု လႊ◌ာမွာငါရွိ တယ္၊တစ ခု လိအ

ု ပငာေ◌◌ျပာလိ႔
ု ရတယ္"

ေ◌ကာင္ေ◌လးမ် ကွာသိသိသာသာဝင္◌းထိ ားသည္။ေ◌ကာင္ေ◌လး

ေကလးလႊ◌ာမွာ◌ျဖစည္။

"ဟုတ၊္ ဟိည
ု ဘကကမယ့ ◌ ငန◌းေကဝးေ◌ေနတာ့
္ အ သားအျပ

န"္

"လာႀကိဳေ◌ပးမယ္"

" အာ◌္ ဟုတ"္

"ဘာေ◌◌ျပာဖို႔က်နေ◌သးလဲ
္ "

"ဟိ ု ညစာ"

"ဘာ◌ျဖစဲ "

" ကၽနေ◌တာ◌
္ ငန◌းတက
္ ားဖူးေ◌တာ့ခ်ကတယ္၊အဲ ဒ
့ ါ"

"ငါ ့ကိုေ◌ခေၚ ကၽးဖို႔လား"

"ဟုတ၊္ ဟိ ု မွာစားေ◌နတယိ ႔ကိုသုေတ◌ျပာတာၾကားမိ သလားလိ႔

ု "

"မင္◌းအ တကပန◌းမႀကီ
္ းဘူးဆိုရင္ေ◌ပါ ့"

"ဟိ ု ရပါတယ္၊အကို႔ကိုေ◌က်းဇူးတငိ ႔ပါ"

"ရတယ္၊ငါ သားလိ႔
ု ရၿပီ လား"
 "ဟုတ"္

ွ ့ြ ◌ ကားမွငယ္ေ◌လးအသက္ဝဝရွဴ ရဲေ◌တာ့သည္။
ကိုမိုးမာ ည

ဘာလိ႔
ု အဲ ေ
့ ◌လာက္ေ◌ၾကာကိ ေ႔ကာင္◌းေ◌နတာလဲ။ရင္ေ◌ တတု ိ

ကာ။သူ႔သူငယ်င◌
္ းေ◌ဝယံဆီဖုန◌းေ◌ခၚလိ
္ က
ု ည္။တစ ခု ဆို

သူ႔ပဲ ေ◌◌ျပာ◌ျပစရာရွိ တာ။

"ငယ္ေ◌လးေ◌◌ျပာ"

"ငါတိေ
ု ႔◌ျပာတဲတ
့ စ္ေ◌ယာက္ေ◌လ သံ◌းု လႊ◌ာမွာေ◌နတာတဲ"့

"Wowမိုကိ ကာငယ္ေ◌လးရာ၊မင္◌းနဲ႔ခဏခေဏ တ႕ရမွာပဲ "

"ငါ ့ကို ညသငန◌းလည္

္ ◌းလာႀကိဳေ◌ပးမွာတဲ"့

"Wowတစယား၊လာပါေ◌စဦး ယံယံအၾကည့ ◌စ်ကဲ႔တငဲ

ဘဲ ႀကီးေ◌◌ျ ကက် သားေ◌စရမယ္"

" အးပါ ဟုတါၿပီ "

့ ဲ ႀကီးကိုေ◌◌ႂ ေ ကနတာမွလား"
" နဦးငယ္ေ◌လး မင္◌းလည္◌းအဲ ဘ

"မဟုတါဘူး၊ငါကသူ႔မ် ကွာႀကီးကိုေ◌ၾကာကာ"

"ဟယ္ သူ႔ပံ ◌စ
ု ံ ႀကီးကလံ◌းု ဝအမိုကားပါေ◌နာ◌္၊The

WorldကCEOရဲ ႕personal managerဆိုေ◌တာ့ရွယမ္◌း င

ုိ ာွ သိလား၊ငါ ့ကို

ပဲ လာႀကိဳကိ ကါေ◌တာ့ဘဲႀကီးရယ္"

"မင္◌းဟာေ◌လ"

့ ဲ ႀကီး
"အဲ ဘ လံ◌းု ဝေအ◌ျဖာင့◌ဟုတ းသိလားငယ္ေ◌လး၊6 0လာ

ကလံ◌းု ေဝ◌ျဖာင့ေ◌နဘူး"
 "ဘာလိ႔
ု လဲ"

"အဟမ္◌း! သူ႔အၾကည့◌ေ
္ ◌ တမွာညႇ◌႕
ိဳ ဓာတါတ ယာသိလား၊

သူသာေအ◌ျဖာင့ ◌ိ ငစ္◌ျခားေ◌ယာက်ၤ◌ားတစ္ေ◌ယာကိ အဲ လ
့ ို

လံ◌းု ၀မၾကည့ ◌ းေ◌သခ် ာတယ္"

ု လဲ၊မင္◌းကိုအဲလ
"ဘာလိ႔ ့ ိၾ
ု ကည့ ◌ိ ႔လား"

"ငါ ့ကိုမဟုတ းမင္◌းကို၊မင္◌းကိုသူၾကည့ ◌ဲ အၾကည့◌ေ

္ ◌ တမွာ

ညႇ◌႕
ိဳ ဓာတ္ေ◌ တပါေ◌နတာ၊မင္◌းကလည္◌းရာနႈန◌း◌ျပည့
္ ◌ေ
္ ◌ဂးေ◌ၿပီ

မလား၊ငါသိတယယ္ေ◌လး"

"မဟုတာ"

"မင္◌းခု ပဲရယ္ေ◌နတယလား၊ဘဲ ႀကီးက ေ◌ဖာင္◌းဒိင

ု ္◌းskillၾက

မ္◌းမယ့◌◌ ု ဲ ၊နႈတမ္◌းေ◌မႊးစစ၊ဗေလတာင့◌ေ
ံ ပ ္ ◌တာင့◌႔
ဲ အဟိ"

"ဘာေ◌ေ တ◌ျပာေ◌နတာလဲ"

ု ဲ ႀကီးကိုေ◌◌ျပာတာေ◌လ"
"မင္◌းကိုေ◌◌ျပာတာမွမဟုတာ၊ဟိဘ

"ဒါပဲ ဖုန◌းခ်
္ လိက
ု ္ေ◌တာ့မယ္"

"မင္◌းရွ ကားတာမလား ငယ္ေ◌လး"

မဟုတာ။ဘာေ◌ၾကာင့◌န
ွ ◌းမသိ
္ ေ◌ပမယ့◌ ငခု နေ◌နသလိ
္ ု ဲ။
ပ
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"ကိုယားနဲ႔ ခေဏ တ႕လိ႔
ု ရမလား"

ၾကားရတဲအ
့ သံကတစ်ိဳးပါ။မူးေ◌နတာလား။အခု ေ◌တာင9နာရီ က

ထိုးၿပီ းေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။

 " တ႕ခ် ငင္ေ◌နာက္ေ◌န႔ေမွ တ႕၊သားအခု အိပ္ေ◌နၿပီ "

"အရိ ပ္"

"ဘာလဲ၊တစ္ေ◌န႔လံ◌းု ဘာလုပ္ေ◌နလိ႔ ွ ဲ"

ု ခု ခ်ိ လ

"တစ္ေ◌န႔လံ◌းု ေ◌◌ျပးလႊ◌ားေ◌နရတာ၊အိ မ္ေ◌တာင ပေ သးဘူး၊

အခု ပဲdinnerတစ ကျပ ာတာ၊အခု တိက

ု န◌းေ◌ရွ
္ ေ႕ရာက္ေ◌နၿပီ ၊

တံခါးခဏြဖင့◌ေ
္ ◌ပး"

္ ◌ရာဟုတဲ႕လား။သားကိုေ◌ တ႕ခ် ငာ
သူေ◌◌ျပာတာေ◌ တကဟုတေ

လည္◌းအၿမဲ တမ္◌းညအခ်ိ ေ တာ◌ွ။သားကမူးမူး ူ း ူ းေ◌ တဆိုသိပ္

ေသဘာမက်။သားသူ႔အိ မားလည္ေ◌တာ့လည္◌းသူကရံ ◌းု မွာ။ခါတိ ု

င္◌းလည္◌းသားေ◌က်ာင္◌းကို သားေ◌ တေ႕နတာပဲ မဟုတ းလား။

"ကိုေယပၚကိုတကာၿပီ ေ◌နာ◌ရိ ပ္ သားနဲ႔ခေဏလးပဲ ေ◌အ့!"

"အခု မူးေ◌နတာမလား၊သားကအမူးသမားေ◌ တဆိုေ◌ၾကာကယ္၊

အခု အိပ ည္◌းအိ ပ္ေ◌နၿပီ ၊ ေ◌ တ႕ခ် ငင္ေ◌နာက္ေ◌န႔မွလာေ◌ခၚ"

"ခု နကပဲ ကိုယားအသံကိုယကားလိက

ု ါတယ္၊ကိုယမူးဘူးအရိ ပ္၊

သားနဲ႔ခဏပဲ ေ◌ တ႕ၿပီ း◌ျပ ာွ "

"သားအိ ပ္ေ◌နၿပီ လိေ

ု ႔◌ျပာေ◌နတယ္ေ◌လ၊ေ◌နာက္ေ◌န႔မွ!"

"မင္◌းကိုလည္◌းေ◌ တ႕ခ် ငယ္၊ကိုယ္ေ◌◌ျပာတာက!"

အရိ ပ န◌းခ်
္ ပစိ က္ေ◌တာ့သည္။မပတတ်ငါဘူးဆိုလည္◌းမ

ရ။ေ◌စာင့ ◌ကည့◌ ါဦးမ ိ လည္◌းလကခံ ။ခႊင့◌လႊတိ င္ေ◌သးပါ

ဘူးဆိုတာလည္◌း ေအၾကာင္◌းအမ်ိဳးမ်ိဳးရွ ာၿပီ းလူကိုြဇတိ ကတ

တ္ေ◌ေနတာ့တာပင္။ေ◌ကာင္◌းေ◌နရင္ေ◌တာင္ေ◌◌ျပာစကားနားေမထာင္

တာ။မူးေ◌နရငိ ◌ဆ
ိ ိုးဖို႔ပဲ ရွိသည္။

"ပါပါး ေ◌ေဖဖလား"

သားကဧည့◌န◌းထဲ
္ မွာသူ႔ကားေ◌ တနဲေ႔ဆာ့ေ◌နရင္◌းလွမ္◌းေ◌မး

တာ◌ျဖစည္။

"မဟုတ းသား ဦးသုတ၊ဒါနဲ႔သားေ◌ေဖဖနဲ႔ဒီေ◌နေ႔ တ႕ခဲ့ ေရသး

လား"

"ေမ တ႕ဘူး ဘိုးဘိုးနဲ႔"

" အာ◌္"

ဒီေ◌န႔သူ႔အဘိုးကိုယိ ငိ မထိလာေ◌ခၚ သားတာ◌ျဖစည္။ေ◌

က်ာင္◌းပိ တကိ သားကတစ္ေ◌နကု ႔ေအဖအိ မိ က တ

ည္။ေ◌ဖႀကီးမ် ကွာလည္◌းရွိ ေ◌ေနတာ့မလႊတ် ငိ ႔လည္◌းမရ။ကို

ေယတာ့ေ◌တာ◌◌
ံ ဆ
ု ိုလိက
ု သား◌ျဖစ္ေ◌တာ့ပါ။ေ◌ဖႀကီးကိုယိ င္

ကလည္◌းအ ိ ပိ မွာထားသည္။'အဲ ေ
့ ◌ကာငိ ခပင္◌းတင္◌းသာဆက္

ဆံ ၊လူလ ် လန◌းလိ
္ ႔
ု 'တဲ။့ 'ကိုယ့ ◌ေကလ်ာွ ႔တာနဲ႔သူေ◌ခ် ာရ
့ င

တယိ ၿပီ းလုပ် ငာလုပယ့◌ေ

္ ◌ကာင္'တဲ။့

ဒါေ◌ပမယ့◌ေ
ီ ◌နေ႔တာ့သူတိ႔
ု သားအဖတစယ္ေ◌ တ႕ေရသးပံ ◌ု

ေမပၚ။

ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္!

ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္!

 တစယိ မူးမူးနဲ႔သံ◌းု လႊ◌ာအထိတကာပံ ◌ရ
ု သည္။အ ိ ပာလု

ပမွန◌းမသိ
္ ◌ျဖစ္ေ◌နသည္။ြဖင့◌ေ
ဲ ◌ပးရမလား။◌ျပ ႊတ္ေ◌တာ့လ

ည္◌းမရ။ေ◌ဖႀကီးကိုပဲဖုန◌းဆက
္ ွမ္◌းေ◌ခၚခို င္◌းလိက
ု မလား။သား

ကသူ႔ေအဖကို◌ျမ ငားမိ င ပ မ
ံ ွာမဟုတ။္ ၿပီ းေတာ့အျပ ာမ

ခံ သာ အိ ပ င ကအရင္။

ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္!

တံခါးေ◌ခါကံက ေ◌နာက စကိမ ပကာလ်င

ွ ္

"ပါပါး ေ◌ဒါက္! ေ◌ဒါက္!"

"သား အိ ပ်ိ နေ◌ရာက္

္ ု အိ ေပတာ့မယ္၊ရွဴ းရွဴ းေ◌ပါက္
ေ◌နၿပီ ၊ပါပါးတိ႔

ေရအာငာသား"

အရိ ပ္ေ◌ခ် ာေ
့ ◌ခေၚတာ့သားေကဆာ့ေ◌နရာကအသာတၾက လာ

သည္။သားကိုေ◌ရခ်ိဳးခန◌းဘက္
္ ေ◌ခၚၿပီ းသန႔ရွ
္ င္◌းေ◌ရးအ င ပ္ေ◌

ပးရ၏သူ႔ေအဖကိုအျမငံလိ႔
ု မျဖစ္။အျပငလူကိုေ◌တာ့ေ◌ဖႀကီး

ကိုပဲဖုန◌းဆက္
္ ေ◌ခၚခို င◌
္ းလိက
ု ည္။ထိုလက
ူ မူးေ◌နတာမဟုတင္ေ◌တာ

ငကဲဇကဲ ုိ ငွသည္။မူးလာရငီ ထကိ ဆိုးဖို႔သာရွိ သည္။မူးမူး

နဲ႔သားေ◌ရွ ႕မွာမြဖယရာေ◌ တလာလုပ္ေ◌နရင ကေၡရာက္ဦးမည္။

အ ိ ပားကိုအိပာေ◌ပၚအသာေခ် ပးလိက
ု င္◌း

"သား အိ ပ္ေ◌တာ့ေ◌နာ◌္"

"ပါပါးလည္◌းအိ ပ္"
 "ပါပါး အျပငွာတံခါး သားပိ တဦ
္ းမယ္၊သားေ◌နခဲ့ မူးမူးေ◌ တလာမွာစိုး

လိေ
ု ႔နာ◌္"

ထိုအခါမွသားကမ် ကံ◌းု ေ◌လးေ◌ တဝိုင◌

္ း သားရင္◌းေ◌ခါင္◌းတစ

တတိတ◌
္ ျပသည္။အ ိ ပိ ပန◌းထဲ
္ က ထကာတဲအ
့ ထိအျပင

တံခါးေ◌ခါက န◌း။ေ◌ဖႀကီ
္ းဆီ အက်ိဳးေအၾကာင္◌းဖုန◌းအ
္ ငွမ္◌း

ဆကသည္။လူႀကီးကိုေ◌နရာတကာေမ◌ျပာခ် င္ေ◌ပမယ့◌ရ။ခေဏ

ေနတာ့ေ◌ဖႀကီးဆီ ကဖုန◌း◌ျပ
္ ာသည္။သူ႔ဖုန◌းကစကိ
္ တားသ

ဲ ။အ ိ ပပဲ ေ◌ခ် ာၿ
့ ပီ း◌ျပ ႊတိ ကိ ႔။

သူ႔ကို◌ျပ ိ င္◌းဖို႔ေအရးအ ိ ပပဲ အျပ ငက္ေ◌◌ျပာလိက

ု ိ ႔ျဖစ္

လာသည္။အဲ လ
့ ိမ
ု ွမလုပ ငည္◌း တံခါးကိုတစလံ◌းု ေ◌ခါက္ေ◌နလိမ့◌္

မည္။တံခါးြဖင့◌ပီ းအ ိ ပ ပ ငကိ ႔လု ပိ က်ွ င ႔ကိုယကီး

နဲ႔တံခါးေ◌ပါကွာပိ တ ပားကာအ ိ ပိ ပါအထဲ◌ျပနဝင္

္ ေ◌စသည္။

ဂ်ိန◌း!
္

"ဘာလု ပာလဲ၊အျပငွာ စကားခေဏ◌ျပာမလိ႔

ု "

အ ိ ပ ႔ ငတကီးကိုပင့ြ ◌န◌းထားရင္
္ ◌း အျပငိ ◌ျပ ကိ

င္◌းလ်ွ ငရိ ပ်ိဳင◌

္ းေ◌အာေကနလကိ်ဳွၿပီ းသူ႔ ငတဲ႔ ဆဲ ကပ

စိ ကာအ ု ပစ ပတိင
ု ◌
္ း။ရီ ေ◌ဝစူးေရွ နတဲမ
့ ် ကံ◌းု အစံ ◌က
ု အရိ

ပ် ကွာေကနမြခာ။ေ◌ခ် ာေ
့ ◌◌ျပာဖို႔ႀကိဳးစားၾကည့◌ေ
္ ◌ပမယ့ ◌ယ္

လိေ
ု မွခ်ာခ
့ ် ငိတရွိ ။

"မနကွလာ သားအိ ပ္ေ◌နၿပီ "

 ေ◌◌ျပာၿပီ းလွည့ြ ◌ကိ ႔လု ပိ က်ွငမဲ ၿမံ တဲသ
့ ူ႔လက္ေ တကအ

ိ ပ စိ ယံ◌းု ကိုခပင္◌းတင္◌း ဆဲ ဖကားတာေ◌ၾကာင့ြ ◌က

ရ။အ ိ ပ ႔မ် ကွာကိုစိုကကည့◌ပီ းအံ ႀကိတာ

" ကာင္◌းေ◌ကာင္◌းေ◌◌ျပာေ◌နတာေ◌နာ◌္၊လႊတ္! အန႔!"

္

ု ဲ ပစိ ကာက်ား ု ိ င္◌းတစ္ေ◌ကာငိ ပ

အရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တကိုငံ◌ခ

င္။သူ႔အနမ္◌းေ◌ေ တအာက ု န◌း

္ ထက္ေ◌လအရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တ

ကပိုတိးု ၿပီ းစု ပ ◌ျခင္◌းခံ ေ◌နေရလျဖစ္ေ◌နသည္။သူ႔ ငတိ အား

ကု ု ိ ကပီ းေ◌ဆာင့ြ ◌န◌းပစိ

္ ကွသတိ◌ျပနဝငာာပံ
္ ◌ရ
ု ကာအရိ ပ္

နႈတမ္◌းေ◌ တကိုလႊတ္ေ◌ပးေ◌တာ့သည္။လူကိုေ◌တာ့လႊေတပးေ◌

သးပဲ မ်ကွာနားငံ◌႔
ု ခ် ကာ

"သားအိ ပ္ေ◌နၿပီ လား"

"အိ ပပီ ◌ျပနေ◌တာ့

္ "

အရိ ပ္ေ◌◌ျပာတာကိုမယံ◌သ
ု လိန ဲ တစ် ကယပီ းအ ိ ပိ ေ◌ ကေ႕ရွ ာ
ု ႔

ငာအိ ပန◌းဘက
္ ကား◌ျပ ည္။အရိ ပ္ေ◌နာေကနသူ႔လ

က္ေ◌မာင္◌းႀကီးကိုြဇတိ ကဲထားရကာအသံခပ ပ ပဲ ေ႔◌ျပာရ

သည္။

"သားအိ ပ္ေ◌နၿပီ လိေ

ု ႔◌ျပာေ◌နတယ္ေ◌လ၊ဘယိ ◌ျဖစ္ေ◌နတာလဲ"

မူးေ◌နသူကအ ိ ပာေ◌◌ျပာေ◌◌ျပာလကခံ ။အရိ ပိ တရွ ည္◌ျဖစ္

လာကာသူ႔ ငတိ အားကု ု ိ ကစိ ရင္◌းတံခါးေ◌ရွ ႕ေကနပိ တ

ပားမိ သည္။သူကအ ိ ပိ ေ◌က်ာ◌ာအိ ပန◌းတံ

္ ခါးကိုြဖင့ ◌ိ က်ွင္
 " ေဖဖ့"

ေဖအကို◌ျမငာနဲ႔သားကလည္◌း အိ ပ္ေ◌နရာကတန◌းထထိ
္ ု ငာ◌ျဖ

စည္။အိ ပာေ◌ပၚေကနသူ႔ေအဖကိုရယ္◌ျေပနတာမ် ကံ◌းု ေ◌လးေ◌

တမွိတ် သားတဲအ
့ ထိ။ညအိ ပ္ဝတံ◌ပ
ု န◌းႏ◌ု
္ ေ◌ရာင္ေ◌လးနဲ႔သားဆီ

သူ႔ေအဖကလည္◌းတန◌းေ◌ရာ
္ ကားကာ

"သား"

" ေဖဖ့"

တစ္ေ◌န႔ပဲ မျမငတာေ◌တာငားကသူ႔ေအဖမ် ကွာကိုတစ် တ်

တမ္◌းကာလ င္◌းကိုဖကားလိက
ု ာမလႊတ္ေ◌တာ့။ေအဖလု ပ

ကသားကိုေ◌ြပ႕ခ်ီ ပစိ ကာေအပၚကိုေ◌◌ျမႇ◌ာက္ေ◌တာ့သားကအသံ

ထက္ေ◌အာငယည္။ၿပီ းမွအိပာေ◌ပၚထိုင်ကာသားကိုသူ႔ရ ငင္

ထဲထည့◌၏
္ ထိုေ႔နာက္ သားမ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု ကိုနႈတမ္◌းေ◌ တ

နဲ႔တစ် တ်တမ္◌းသည္။နမ္◌းရံ ◌န ဲ အားမေရတာ့ပဲ ာွ ေ◌ခါင္◌းေ◌ တ

ု ႔

နဲ႔ပါြဇတိနမ္◌းေ◌နလ်ွ ငားကစိ တႈပာပံ ◌ရ

ု ကာသူ႔မ် ကွာႀကီး

ကို တန◌းလႊတ္
္ ေ◌တာ့သည္။

" ေဖဖ့ မလုပဲ ႔ယား!"

အရိ ပ္ေ◌ဘးေကန ပကည့◌ေ

္ ◌နရင္◌းေမနသာေ◌တာ့

"မူးမူး ူ း ူ းနဲ႔ေကလးကို ေ◌လ်ာွ ကမ္◌းေမနနဲ႔၊ေကလးကိုမ်ကွာသ

စ္ေ◌ပးထားၿပီ းၿပီ "

 သူ႔ဆီ ကအရကံေ႔ေ တရာစီ းကရကံေ႔ တပါ ထက္ေ◌နတာ◌ျဖစ

ည္။အရိ ပ္ေ◌◌ျပာတာကိုမႀကိဳက္ေ◌တာ့အိပာေ◌ပၚေကနအ ိ ပိ တစ်

က္ေ◌စာင္◌းၾကည့ ◌ည္။အ ိ ပမ် ကွာလႊ◌ဲပစိ က်ွ င ႔ေအပၚ

ကုတိ ြခၽတာအ ိ ပီ လွမ္◌းပစ္ေ◌တာ့သည္။ ု တရကိ ႔အျမန ္

ု ိကာေ◌နာကံ◌းု ခ်ိ တာွ ခ်ိ တဲေ◌ပးရသူကအရိ ပ္။

ဖမ္◌းလိက

စကသားနဲ႔အတူအိပာေ◌ပၚမွာလွဲခ်လိက
ု င္◌း

" ေဖဖကသားကိုတစ္ေ◌န႔လံ◌းု လမ္◌းေ◌နတာ၊သားေကရာေ◌ေဖဖ့ကို

မ လမ္◌းဘူးလား"

" လမ္◌း!"

"အား လိမၼာလိက
ု ာ ကာေ◌ဖ့သားက"

မူးမူးနဲ႔ေကလးကိုြဇတကာေ◌လ်ာွ ကမ္◌း◌ျပ ည္။ၿပီ းေ◌တာ့

ု ိ ႔သည္။သားကသူ႔ကိုအဲလ
ေကလးခါးေ◌ တကိုလိက ့ ိေ
ု ◌ တလုပင္

မႀကိဳက္။ပထေမတာ့သူေစနသမ်ွသားကရယ္ေ◌ေနသးသည္။ေ◌နာက္ေ◌

ု ဲ့မဲ့ေ◌လး◌ျဖစာကာအ ိ ပကွည့ ◌ာသည္။

တာ့ ငိမ

"ပါပါး လာခဲ့ "

ေအဖကိုမ င
ုိ ေ
္ ◌တာ့မွလက
ူ ိုေ◌ခၚတာ။အ ိ ပ တငစေကန

အသာဝငိ ငိ က္ေ◌တာ့သားကအရိ ပ ငငဲတိးု ဝငာသည္။

သူ႔ေအဖမူးေ◌နတယိ တာသူသိ သားၿပီ ။

"သားေ◌ေဖဖ့ဆီလာပါ က ေ◌ေဖဖနဲ႔အိ ေပအာင္"

 သားကိုအ ိ ပီကြဇ တဲေ◌ခၚကာ ြဇတတင္◌းဖကား◌ျပ

ည္။သားကသူ႔ကိုအတင္◌းအက်ပကားေ◌တာ့စိတႈပာသူ႔ကိုထု

ု ိ ကည္။

"အင့◌!္ အဟင့◌!္ ဟင့◌!္ "

" ေဖဖနဲ႔မအိ ပ းလားသားက"

သားမ် ကွာေ◌လးကို သူ႔ ာွ ေ◌ခါင္◌းနဲေ႔လ်ာွ ကတ္◌ျပ ည္။

"သားကအဲ လ
့ ိေ
ု ◌ တလု ပာမႀကိဳက း၊မူးရင္◌ျပန"္

"မင္◌းလည္◌းလာအိ ပ္"

အ ိ ပိ ပါအိ ပာေ◌ပၚ ဆဲ ခ်ပစိ ကာမို႔ အရိ ပါအိ ပာေ◌ပၚပက္

လကေ တ
် ာ့သည္။သားကအ ိ ပကိ ြဇတိ းလာကာ

"ပါပါး ေ◌ေဖဖမူး"

ဲ အိ ပ် ငေ
"သားသူန႔ ္ ◌သးလား"

ထိုအခါ တင္ေ◌တာ့သားကအ ိ ပိ ေ◌မာ့ၾကည့ ◌ာေ◌ခါင္◌းရမ္◌း◌ျ

ပသည္။မ် ကံ◌းု ဝိုင◌

္ းေ◌ တမွာမ် ကည္ေ◌ တကအျပည့◌။္ မူးေ◌နသူက

ဲ ူကာ
သားကို◌ျပ ယ

" ေဖဖမမူးပါဘူးသားရ ေ◌ေဖဖဗိုကကီးေ◌ပၚအိ ပယ္ေ◌လ"

"ဟင့ ◌င္◌း ပါပါးနဲ႔အိ ပ္"

သူ႔ေအဖဆီ ကြဇတ န◌းကာ

္ အ ိ ပ စက္◌ျခမ္◌းကိုြဇတ္ေ◌က်ာ◌္

ြခလာေ◌တာ့အ ိ ပအလယိ အလိလ

ု ိေ
ု ◌ရာကာရသည္။အလယွာပ
ကက္◌ျဖစ္ေ◌နတဲအ
့ ိ ပိ သားကသူ႔ဘကွည့◌ေ
္ ◌စကာရ ငငဲ ြဇ

တိ းဝငင္◌း

" ေဖဖ့ကို ု ိ က္ ပါပါး"

ၾကည့◌ါ ့လား။အခု မွ။အ ိ ပားမ် ကွာႏ◌ုႏ◌ုကိုထိကိုငင္◌း

"သားပဲ သူ႔ကိုခ်စ ယိ ၊အခု ေ◌ရာခ် စ္ေ◌သးလား"

ေအနာေကန ု တရကရိ ပဲ ႔ပါးခ် င္◌းကပစာ

"ကိုယ့ ◌ားကကိုယ့ ◌ိ ခ် စာေ◌ပါ ့၊ေ◌ေဖဖနဲ႔မအိ ပ းလားသား

ဟင္!"

အ ိ ပိ ေ◌က်ာ◌ာသားခါးကိုလမ
ွ ္◌းတိ႔
ု ျပ ည္။သားကသူေ႔◌ျေခ

ထာက္ေ◌လးေ◌ တနဲ႔ေဖအကို◌ျပ ာ

"မလုပဲ ႔ အဟင့◌!္ "

ေ◌◌ျပာၿပီ းအရိ ပ ငငဲဝင န◌းလ်

္ ွ င ႔လကိ အ ိ ပပဲ ဖမ္◌းကို

ငိ ကကာ

"ဘာလိ႔
ု ေကလးကိုလိေ
ု ကနတာလဲ၊ဒီမွာေ◌ၾကာက္ေ◌နၿပီ "

မူးမူးနဲ႔အရိ ပ တပ္ေ◌ တကိုေအနာေကနမထိတစိ လိက

ု မ္◌းေ◌

ပ ည္။

"ဘာလု ပာလဲ၊ေ◌နာကစါမူး ူ းေ◌နရငလာနဲ႔"

"အင့◌!္ "

သားဆီ ကအင့◌နဲအသံ ထကာေ◌တာ့

"သားအိ ပ္ေ◌နာ◌္၊သားေ◌ေဖဖကိုပါပါး◌ျပ ႊတိ ကယ္"

 ထိုအခါမွရ ငငဲကသားကၿငိမ် သားတာ◌ျဖစည္။အုန◌းမႈ
္ တ

က္ေ◌ေကလးမွာလည္◌းလ ေ◌နကာနဖူးမွာေ◌ြခၽးေ◌ တပါစိုေ႔နၿပီ ။

ေအနာက ကအၿငိေမန။အရိ ပ္ဝတားတဲခ

့ ် ားေ◌ဘာင္◌းဘီ ထဲကို

လကိ်ဳွကာတင္ေ◌ တကိုြပတပ္ေ◌န၏နားြ႐က္ေ◌ တကိုဂုတပ္ေ◌ တ

ကိုလည္◌းအတင္◌းဖိ ကပမ္◌းေ◌ေနသးသည္။သူ႔လက္ေ◌ တကို ဆဲ ဖယ္

ပစ္ေ◌ပမယ့◌ရ။အ ိ ပ ငားေ◌ တကိုဆုပယ္ေ◌နရင္◌းေအပါကယ္

ဆီ လကစ္ေ◌ခ် ာင္◌းတိးု ဝငာလ်င

ွ ္

"အာ့!"

အရိ ပါးစပိ အျမ တ

ိ ိ ကသည္။သားေကကာင္◌းေ◌ကာင္◌းအိ ပ္

ေမပ် ာ◌္ေ◌သး။သူ႔လကိ အားေ◌နတဲလ

့ ကစကဲ႔ထ ပဲ ဖယစ္

လည္◌းအခ် ည္◌း းွီ သာ။ခေဏေနတာ့အထဲကသိသိသာသာေအနရခကာ

ကာသူ႔ဗိုက္◌ျပငိ လွမ္◌းထုပစိ က်ွ ငရိ ပားဆီ ကိုတိတ

ု ိးု ေ◌လးက

ပ္ေ◌◌ျပာလာသည္။

"ၿငိမငိမ္ေ◌န သား းုိ သားမယ္"

အခု ခ်ိ ေ
် မွဖႀကီးကိုဖုန◌းလွ
္ မ္◌းဆကည္◌းကိုယ့ ◌ရွ ကိ ယဲ

သလိ◌ ဲ သားတစ္ေ◌ယာကလာတဲအ
ု ျဖစည္။သူန႔ ့ ျဖစဲ ႔တင္ေ◌တာ◌္ေ◌

တာ◌ွကိ ေ႔ကာင္◌းေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။ေ◌ဖႀကီးကသူ႔ကိုအစကတ

ည္◌းကနားလည္ေ◌ပးထားသူမို႔သာေ◌တာ◌္ေ◌တာ့သည္။ခဏအၾကာ

သားဆီ ကအသကွဴသံမွ န
ွ ေ◌လး
္ ထကာ၏သားလည္◌းသူ႔ေအဖ
ကိုေ◌ၾကာက္ေ◌ၾကာကဲ႔အိ ပ္ေ◌ပ် ာြ◌ားရတာ◌ျဖစည္။သား

ကိုေ◌စာ ငဲၿခံ ◌ေ
ဳ ◌ပးေ◌တာ့အနား◌ျပ ပာၿပီ း

"သားအိ ပားၿပီ မလား"

အ ိ ပဘာတ စန◌းမွ
္ ◌ျပေ ◌ျပာေ◌တာ့အ ိ ပ စိ ယံ◌းု

သူ႔ဘ ကဲလွ စိ ကာေအပၚကအုပိ းပစည္။သူ႔တစိ ယ္

လံ◌းု ဘာအဝတွမရွိ ေ◌တာ့သျဖင့ ◌ ိ ပိ ပိ က်ာပ် ာ◌ျဖ စားရကာ

"သားေ◌ရွ ႕မွာ ဘယိ ေ◌ တလုပ္◌ျေပနတာလဲ"

အလန႔တၾကားေ◌မာ့
္ ၾကည့◌ေ
္ ◌နတဲအ
့ ရိ ပ် ကွာဆီ ငံ◌႔
ု ခ် လာရ

ဲ ကပ္ေ◌◌ျပာသည္။
င္◌း ေ◌လသံန႔

"သားကအိ ပ္ေ◌နပါၿပီ "

"ဟင့ ◌င္◌း၊အဝတ္ေ◌ တ◌ျပနဝတ္

္ ၊ဖယ္"

ရီ ေ◌ဝစူးေရွ နတဲအ
့ ၾကည့◌ေ
္ ◌ တကအရိ ပ် ကွာေကနမြခာ။ေအ◌ျခ

ေအနတစ ကိုဦးတ ်ငေ

္ ◌နတဲအ
့ ၾကည့◌ေ
္ ◌ တ။တစည္◌းအား◌ျဖ

င္◌းရမၼကိ းေ◌ေဝနတဲအ
့ ၾကည့◌ေ
္ ◌ တ။မူးေ◌ေနတာ့ ပိုဆိုးသည္။အရိ

ပာေ◌◌ျပာေ◌◌ျပာနားဝငွာမဟုတ္။ၾကည့◌ေ
္ ◌နရင္◌းတံေ◌ တးတစ်

ကမိဳကာ အရိ ပ် ကွာဆီ ဖိကပာတာမို႔သူ႔မ် ကွာႀကီးကို တန◌းထား

္

ကာ

"မလုပဲ ေ႔နာ◌္ ခင်ား! အန႔!"

္

အရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တကိုအငမ္◌းမရစု ပ သည္။မ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု

လ်ာွ နဲ႔လ်ကည္။ ာွ ေ◌ခါင္◌းကိုပါမခ် န။ၿပီ

္ းတာနဲ႔နႈတမ္းေ◌ တကို
သူ႔စိ တကိဳကမ်ိဳးမ်ိဳးလွည့◌ ပ္၏လက္ေ◌ တကလည္◌းအရိ ပ င

တ္ေ◌ တ၊ခါးေ◌ တကိုကိုြပတပ္ေ◌နတာမရပ္။

နႈတမ္◌းေ◌ တ၊လ်ာွ ေ◌ တကိုအႀကိမကိမစတ ပ တာမို႔ အ

့ ီ ွ ပ ဖဴ ေ◌လးကိုြဇ တဲ
သံေ◌ တပါ ထကာသည္။အရိ ပ္ဝတားတဲတ

ဲ ားေ◌တာ့အိ
ြခၽတိ ႔လုပ္ေ◌တာ့အ ိ ပအြခၽတခံ ။ြဇတ္◌ျပ ထ

ပာေ◌ပၚဝုန◌းရင္
္ ◌းဆ က္◌ျဖစ္ေ◌ေနတာ့၏သားဘကိ လည္◌းတစ္

ခ် က္◌ျပ ကည့ေ◌သးသည္။ းုိ လာရင္ေ◌တာ့ဒက

ု ၡပါပဲ ။အ ိ ပၾက

ည့ ◌ိ ေသဘာေ◌ပါကာ

"သား းုိ လာလည္◌း ကိုယ ု မစိုက းေ◌နာ◌ရိ ပ္"

"ဘာေ◌◌ျပာတယ္"

သူ႔အၾကည့◌ေ
္ ◌ တကရဲ တင္◌းခကနေ◌နကာဘာကိ
္ ုမွဂ ု စိုက

ည့◌◌
ံ ေ
ု မပၚ။အရိ ပိ ခ် ငာသည္။ဒါဘယိ ေအ◌ျခေအနႀကီးလဲ။ဆ

က န◌းေ◌နလိ
္ ေ
ု ႔ရာ လတ္ေ◌◌ျမာကိ ငွာလား။သား းုိ လာ ငာအဝ

တွမပါတဲသ
့ ူ႔ပံ ◌စ
ု ံ ႀကီးကိုအရင္◌ျမငွာ◌ျဖစည္။ရွ ကိ ေ႔ကာင္◌း

လိက
ု ာ။အသိစိ တတ္ေ◌နတဲလ
့ လ
ူ ိ◌
ု ျပဳမူေ◌နတာမို႔စကားေ◌ကာ

င္◌းေ◌◌ျပာလိ႔
ု လည္◌းမရ။

အရိ ပငိမ္ေ◌ေနတာ့သူေ◌◌ျပာတာကိုသဘာတူတယထငဲ႔အ ိ ပ

က်ႌကို ဆဲ ြခၽတစည္။ၿပီ းတာနဲ႔အ ိ ပ င္◌းေ◌ တ၊ င

တ္ေ◌ တကိုတရပပမ္◌းေ◌တာ့၏ခါးစပိ ေ◌ရာကာေ◌တာ့ေ◌ဘာ

င္◌းဘီ ကိုပါတစတည္◌း ဆဲ ြခၽတစာအ ိ ပရာကိုငံ◌စ

ု ုပ
ည္။ေ◌ဘးမွာသားရွိ ေ◌နတယိ တဲေ
့ အ တးေ◌ၾကာင့◌္ ဘာကိုေမွေရရရာ

ရာမခံ စား င
ုိ ။္ သူ႔အလိ◌
ု ျမန◌ျမန
္ ◌ျပည့
္ ◌ိ ႔သာစိ တ းမိ ေ◌တာ့သည္။

"မလုပဲ ေ႔တာ့"

ထိုအခါေမွခါင္◌းေ◌ထာငာကာအရိ ပ္ေ◌◌ျေခထာက္ေ◌ တၾကားေ◌န

ရာယူသည္။ခဏအၾကာေအပါကယီသူ႔အရာနဲ႔အထက္ေ◌အာက္

ြပ တဲ၏ၿပီ းမွအ တင္◌းထဲကိုတစစစိ း သင္◌းလာတာမို႔နာက်ငႈ

ေက◌ျပာမျပတတ္ေ◌လာက္ေ◌အာငင္။ေ◌လး ွ စ တင္◌းတစါမွမ

ထိေ◌ တ႕ထားေရတာ့အထဲမွာ◌ျပည့ ◌ိပ္ေ◌နကာ ဗိုက္ေ◌တာင္ေ◌အာင့◌္

ခ် ငာသလိ။ု သူ႔ဘကတစ် က်င◌

္ းစတငႈပွားလာတာနဲ႔ နားက်

ငႈေကအာ◌ည္◌းရသ ထိ။ေ◌ဘးမွာသားကရွိ ေ◌ေနတာ့ပါးစပိ

လကဲ႔အု ပားရင္◌း

" အန႔!
္ ဟာ့!"

လႈပွားမႈကိုမရပစဲ အ ိ ပိ ယ္ေ◌ပၚကိုေ◌နာက စကိမ္◌ျပ ပ္

မိုးလာကာ အရိ ပါးစပိ အု ပားတဲလ

့ က္ေ◌ တကိုဖယစည္။နႈတ

မ္◌းေ◌ တကိုလ်ာွ နဲ႔လ်ကာအထက္ေ◌အာက စွည့◌စ

ီ ုပ္

ယူ၏သူ႔အနမ္◌းေ◌ေ တၾကာင့◌ေ
္ ◌အာကိ င္◌းဆီ ကနာက်ငႈကသက္

သာလာသလိပ
ု င္။အနမ္◌းေ◌ တြမ တတိ ပိပ္◌ျဖစာတာနဲ႔လႈပ္

ရွ ားမႈေ◌ တကလည္◌း◌ျမ ာသည္။စစခ် င◌

္ းအရိ ပ် ကွာေ◌လး

ရႈ◌႕
ံ မဲ့ေ◌နတာကိုသတိထားမိ ပံ◌ရ
ု ကာအနမ္◌းေ◌ တ ပာနဲ႔

"နာေ◌ေနသးလား"
 "ဟင့ ◌င္◌း၊သားရွိ တယ္ ◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌း အာ့!"

"ကိုယိ ႔အျပငဏ ထက်မလား"

"ဟင့ ◌င္◌း၊ဒီမွာပဲ အား!"

"ကိုယ္ အားမရဘူး"

သူ႔အသကွဴသံေ◌ တအရမ္◌း◌ျပင္◌းထနေ◌နကာ
္ ငတလည္◌း

နိမ္◌းခ် ည္◌ျမင့◌ည
် ္◌ျဖစ္ေ◌နသည္။ခဏၾကာေ◌တာ့လႈပွားရတာအား

ု ်ိဳးအ ိ ပိ ယ္ေ◌လးကိုေ◌အာကနည္◌းင ယဲခ်၏ၿပီ းတာ

မရသလိမ

နဲ႔အရိ ပါးေကနကို ငာ စက္ေ◌သနပစလိတ

ု ရပပိ းဝငာသ

ည္။အသားခ် င◌
္ း ု ိ ကတံတစတတလည္◌းအဆကပ် တ

က္ေ◌ေနတာ့တာ◌ျဖစည္။

"အာ့! ဟာ့! ဟာ့! အား!"

"ကိုယိ ႔အျပငဏ သားေရအာငါေ◌နာ◌္"

စက စယေရတာ့ဘူး။ဒီေ◌နေ႔တာ့ဘယိ မွဆကိန◌းခ်
္ ဳပ

ထား င ္ ◌တာ့။အခု ေ◌နာကိ င္◌းသားကိုပဲအိမိ လႊတ္ေ◌ပးတာ◌ျဖစ

ုိ ေ

ည္။သူကတစါမွလိက
ု လာ။ဒီအိမထိလိက
ု ာေ◌တာ့လည္◌းြဇတ္◌ျပ

ု ် ငာမေရတာ့စိတဲတင္◌းက်ပာရ၏ဒီေညတာ့အ
ႊတာပင္။လိခ

ရက္ေ◌သာကပီ းရဲ ေ◌ဆးတငာသည္။လံ◌းု ဝလက္ေ◌လ်ာွ ႔ေမပး င

ုိ ္။◌ျဖ

စ် ငာ◌ျဖစိ ၿပီ း ထကာခဲ့ တာ◌ျဖစည္။

"ဘယိ လဲ၊လိက
ု ွာလားကိုယ့ ◌ိ ေ◌◌ျပာပါဦး"
 ဲ ဆို
အိ ပာေ◌ပၚမွာတအိ အိန႔ ၾကာ ငားက းုိ လာ ုိ ငည္။အရိ ပ္

အျပငိ ကားဖို႔ပဲ ရွိေ◌တာ့တာေ◌ၾကာင့◌္

"အင္◌း"

အ ိ ပီကေအ◌ျဖရတာနဲ႔ သူ႔အရာကို ဆဲ ြခၽတာအ ိ ပိ ယ္ေ◌

ိ ◌တာ့တစွဴးရွဴ းနဲ႔ စ
လးကိုေ◌ကာက္ေ◌ြပ႕သည္။သားကို◌ျပ ကည့◌ေ ွ ္

စ
ွ ခိဳကခိဳကိပ္ေ◌နလိေ
ု ႔တာ◌္ေ◌တာ့၏အျပငကည့◌န◌းေ◌ရာက္
္

တာနဲ႔ အ ိ ပိ ဆိုဖာေ◌ပၚလွဲခ်ကာေအပၚကအုပိ းသည္။နႈတမ္◌းေ◌

တအားေရအာင ပမ္◌းၿပီ းတာနဲေ႔နာက စကိမိ းဝင္◌ျပန၏

္

"အာ့! ဟာ့! အား!"

အ ိ ပီကညည္◌းသံၾကားတာနဲ႔စကါးေ◌ တကိုခပ္◌ျမန◌ျမ
္ ႈပ္

ရွ ားမိ သည္။သူေ႔အာကွာညည္◌းညဴေ◌နသူကိုေ◌သခ် ာၾကည့◌သ

ိ ည္။

တစိ ယံ◌းု ထိရကရာမရွိ ေ◌အာင္◌ျဖဴ ေ◌ြဖးေ◌နတာ◌ျဖစည္။မျမင္

အပဲ အရာကအစပန◌းေ◌ရာငန
္ န၏ေ◌လး ွ စံ◌းု သူ႔ကိုပဲ
◌းကာေလွ
္

တစ်ိ ံ◌းု လမ္◌း ဆတ္ေ◌နခဲ့ တာ◌ျဖစည္။◌ျပနေ◌

္ တ႕ြခင့ေ◌တာ့

လည္◌း စကိ အနားအကပခံ ။စကိ ခ် င ပကႈေ◌ တအကု ံ◌းု

ကလည္◌း ထိုလသ
ူ ားဆီ မွာသာ။

စက ေ႔◌ျေခထာကစကိ ပခံ ◌းု ေ◌ပေၚ◌ျပာင္◌းတငာတရပ

ပိ းဝငစိ က်ွင္

"အား! အား! အား! အား!"

 အခ် ကွ စယ္ေ◌လာကဆကပ် တိ းဝငပီ းေ◌တာ့ထိုေ◌ကာင္ေ◌

လး ေမအာ◌ည္◌း င
ုိ ေ
္ ◌တာ့။

"အင္◌း! ဟင္◌း!"

ေ◌ပ် ာေ
့ ◌ြခစျပဳေ◌နသူကို ဆဲ ထူပစိ ကာစကါးေ◌ပၚမွာေြခစလိက
ု ္

သည္။ထိုအခါစကခံ ◌းု စ
ွ ကိ ကို ငားရင္◌းစကရာကိုငံ◌႔
ု ၾက

ည့ ◌ည္။ေအၾကာၿပိဳင◌
္ းၿပိဳင◌
္ းေထနတဲစ
့ ကရာက ေ◌ထာငတ္ေ◌န

ကာဘယိ မွေမေနသး။စက ႔ပါး◌ျပငွစကိ ဆဲ ကို ငိ ကပီ းရမၼ

က ်ွာေ◌ တနဲ႔လ်ကစိ သည္။မ် ကံ◌းု ေ◌လးေ◌ တမွိတေ

္ ◌ပး

ကာစကိတကိဳက္◌ျပဳမူြခင့◌ေ
္ ◌ပး၏စက ႔မ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု ကိုစိ

တကိဳကမ္◌းၿပီ းမွ အနားကပာ

"ကိုယ့ ◌ာေ◌ပၚ ထိုေင်ပးဦး"

စက္ေ◌◌ျပာၿပီ းတာနဲ႔သူ႔လကစကရာကိုဆု ပိ ငာအထ

က္ေ◌အာ က တဲလာသည္။ၿပီ းမွစကရာေ◌ပၚတစ္◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌း

ထိုင်လာကာ တစ် က်င္◌းလႈပွား၏။ပန◌းေ◌ရာငန

္ ◌းခ်
္ င္ေ◌နတဲ ့

သူ႔အရာေ◌လးကပါတစႈပႈပ္◌ျဖစ္ေ◌ေနတာ့သည္။စကသူ႔ခါး

က်င် ငိ ထိန◌းကိ
္ ု ငားေ◌ပးလိက
ု ္ေ◌တာ့ အဝင ထကပို သကာ

သလိပ ု ဲ ေလွနဆဲ ။ႏ◌ူး

ု င္။သားကိုေ◌ြမးထားတယိ ေ◌ပမယ့ ◌ ငလိပ

ညံ့အိစက္ေ◌နဆဲ ။

စကသူ႔မ် ကွာႏ◌ုႏ◌ုကိုပဲတစ်ိ ံ◌းု လိက

ု ကည့◌ေ
္ ◌ေနတာ့ စက်က္

ာွ ကိုဖိကပမ္◌းလာသည္။စကႈတမ္◌းေ◌ တကိုစု ပ ကာလ်ာွ ေ◌ တကို

ပါရစတည္။နမ္◌းေ◌ေနတာ့အထို ငထကိုမလုပ္ေ◌သးပဲ တငါးေ◌

လးကိုပဲ ေ
ွဲ ႔ပးေ◌နတာ◌ျဖစည္။ခံ စားခ် က ူ း သားမတတင္။ၾ

ကာေ◌တာ့စကားမ ဖစာကာ သူ႔တငါးေ◌ တကိုဆု ပိ ငပီ းေ◌အာ

ေကနတရပပိ းေ◌ဆာင့◌စိ သည္။

"အား! ဟာ့! ဟာ့!"

ညည္◌းေ◌နသူကစကခံ ◌းု ေ◌ပၚမွီက်လာလ်င

ွ ကိ ယိ ငည္◌း

ေအမာေ◌◌ျဖကာ သူ႔ကိုယံ◌းု ေ◌လးကိုေ◌ ထးဖကားမိ သည္။ခဏၾ

ကာေ◌တာ့သူ႔တစိ ယံ◌းု ကိုေ◌ြပ႕ယူကာစား ပဲ ပကက္ေ◌လးတင္

လိက
ု ည္။စကိ မ် ကံ◌းု ေ◌လးေ◌ေ တမွးစင္◌းၾကည့◌ေ
္ ◌နကာ ဘာ

ေမွတာ့ေမ◌ျပာ။သူေ႔◌ျေခထာက္ေ◌ တကိုေအပါကယ္◌ျမငတဲ ့

ဆဲ ေ◌◌ျမႇ◌ာကစိ ကာစကိ င်လိက

ု ည္။ၿပီ းတာနဲ႔ေအပါက

ယီလ်ာွ နဲ႔လ်က စိ က်ွင္

"အင္◌း! ဟင္◌း! အဲ လ ု လုပဲ ႔"

့ ိမ

စကဘာမွ◌ျပေ ◌ျပာပဲ လပ
ု ရာရွိ တာသာဆက ပ္ေ◌နလိက
ု ည္။

စကရာနဲ႔ဝ ငကားတာမို႔ေအပါကယွာပန◌းေ◌ရာငန
္ ◌းေ◌
္

န၏စက်ွာတိးု ဝင္ေ◌တာ့ တစင့ ◌င့◌ေ

ဲ ႔အာ◌ည္◌းလာေ◌တာ့သ

ည္။

"ေမနတတ္ေ◌တာ့ဘူး အာ့! ထည့◌ေ

္ ◌ပးေ◌တာ့"

ထိုအခါမွစက္ေ◌နရာကျပ ကာေအပါကယီေ◌တ့ သင္◌းပစိ က္

သည္။
 "အား! ဟာ့!"

စကရာကို ဆဲ ညႇစားတာမို႔တင္◌းက်ပ္ေ◌နသည္။စကတစ်

က္ေ◌ဆာင့ ◌ိ င္◌းသူလည္◌းတစါေ◌အာ◌ည္◌းသည္။စက

သူ႔ေအပၚေကနအုပိ းကာနႈတမ္◌းေ◌ တကိုစု ပ ေ◌တာ့အလိက

ု

င့◌။္ စကိတကိဳကမ္◌းၿပီ းမွသူ႔နႈတမ္◌းေ◌ တကိုလႊတာ

"ကိုယင္◌းကိုခ်စ ယရိ ပ္၊မင္◌းကအရမ္◌းလွတာပဲ "

စကီေကနအၾကည့ ◌ႊ◌ဲ သားကာ နႈတမ္◌းကိုတင္◌းတင္◌းေ◌စ့

သည္။ေ◌အာ◌ညည္◌းေ◌တာ့ဘူးဆိုတဲေ
့ သဘာ။စကအဝင ထကိ

ခ ပ ကက ပစိ က်ွင္

"အာ့! ဟာ့! ဟာ့!၊အာ့! ဟာ့! ေ◌တာ◌္ေ◌တာ့၊အထဲကပူေ◌နၿပီ အာ့!"

"ခေဏလး ကိုယပီ းေ◌တာ့မယ္"

စက ု တရက ႔အရာကို ဆဲ ြခၽတာ အ ိ ပိ စား ပဲ ေ◌ပေၚမွာ

ကစိ ကာ◌ျဖစည္။ၿပီ းမွခါးေကန ဆဲ မကာ တငားေ◌ေတ တကို

ဆုပယ် စႇစ္၏ထိုေ႔နာေကပါကယ္ေ◌ပၚလာသ ထိတင္

သားေ◌ တကို ဆဲ ဟပစိ ကပီ းေ◌နာက စကိမိ းဝငည္။သူ႔တင္

သားအိ အိေ◌ တထဲစကရာဝ ငက္ေ◌နပံ ◌က

ု ိုၾကည့◌ေ
္ ◌နရင္◌း စက္

အားမ ဖစာကာတငားအိ အိေ◌ တတု ါ သားတဲအ

့ ထိတရပပ္

ထိုးေ◌ဆာင့◌ စိ ကည္။

"အား! အား!"
 စကသူ႔ခါးက်င် ငိ ဆဲ ထားတာမို႔ ု န◌း
္ ထကိ ႔လည္◌းမရ။ခံ

င
ုိ ည္◌းမရွိ ◌ျဖစကာစား ပဲ ေ◌ပၚလက္ေ◌ တ◌ျပဳတ်ကု ည္။

စကကလည္◌းအခ်ိ ၾကာႀကီးေ◌နမွထိေ◌ တ႕ြခင့◌◌

္ ျပ တာ

မို႔မတင္◌းတိမိ င္။ခါးေကန ဆဲ ကာ အဆကပ် တိ းဝငိ◌ျပ ည္။

"အား! အား!"

ညည္◌းညဴေ◌နသူ၏တစိ အိတု ါေ◌နတဲတ

့ ငားေ◌ တကိုၾကည့◌္

ကာတိးု ဝငပီ း ငိ းဝင်ငေ

္ ◌နသည္။အခ်ိ စ ၾကာမွစကိ ယိ င္◌ျ

ပီ းခ် ငာကာသူ႔အထဲမွာပန◌းထု
္ တည္။တစ်ိဳ႕တစ္ဝကသူ႔တင္

သားေ◌ေ တပၚျပန႔က်
္ ဲကုန၏စက
္ ိ ဖာေ◌ပၚပစိ ငာေအမာေ◌◌ျဖရ

သည္။

ၿပီ းမွစား ပဲ ေ◌ပေၚမွာကိပ္ေ◌နသူကိုေ◌ြပေ႕ခၚၿပီ းေ◌ရခ်ိဳးခန◌း

္

ဆီ ေ◌ခၚ သားရသည္။အစအဆံ ◌းု သန႔ရွ

္ င္◌းေ◌ရးလုပပီ းမွအိပန◌းထဲ
္

ကို◌ျပနေ◌ြပေ႕ခၚလာကာသားေ◌ဘးေခ်
္ ပးလိက
ု ည္။သားက စ
ွ ွစခိဳက

ု ဲကအဝတ္ေ◌ တထုတပီ းဝတ္ေ◌ပးေ◌တာ့လည္◌းၿ

ခိဳကိပ္ေ◌နဆဲ ။ဘီ ဒိထ

ငိမ္ေ◌နသည္။စကါေ◌ဘးနားဝငွဲေ◌တာ့မွသားဘကွည့ြ ◌ား၏

ဲ ◌ခၚကာရ ငငဲထည့ ◌
ေ◌ဘးလွည့ ◌ိပ္ေ◌နသူကိုစက္◌ျပ ေ

ည္။အမူးလည္◌းေ◌◌ျေပနပါၿပီ ။အခ်ိ ည စ
ွ ာရီ လည္◌းေ◌က်ာ◌္ေ◌နၿ

ပီ ။စက ငငဲကျပ န◌း

္ ထကိ ႔လုပ္ေ◌နလ်င
ွ ္

"အ ဟန◌း!
္ အခု မွကိုယ့ ◌ိ စိ တိ းဖို႔သတိရတာလား"

ဘုန◌း!
္
 စကငတိ ဘုန◌းခနဲ
္ ထုပစိ ကာအားရပါးရ။

"ကိုယ း သားလိ႔
ု ပါ၊မရည္ြ႐ယါဘူး၊ေ◌နာက ဖစ္ေ◌စရဘူးေ◌နာ◌္"

"ဖယ္ေ◌ပး"

"ၿငိမငိမ္ေ◌ေနပး၊ကိုယမူးေမ◌ျေပသးဘူး"

ထိုအခါမွရ ငငဲကၿငိမ် သားသည္။အဲ လ

့ ိမ
ု ွန◌းသိ
္ ရင္ ေ◌စာေ◌စာ

ကတည္◌းကအရက္ေ◌သာကဲ မိ မွာပင္။အခု လည္◌းေ◌နာက္ေ◌တာ့မေက်

သး။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"ပါပါး၊ေ◌ေဖဖ့"

နားထဲေ◌ခၚသံလိလ
ု ိၾ
ု ကားမိ မွအရိ ပိ းလာသည္။သားကသူတိေ
ု ႔ဘး

မွာငုတ ေတလး။မ် ကံ◌းု ေ◌လးေ◌ တြပတပ္ေ◌နရင္◌းၾက

ည့◌ေ
္ ◌နသည္။သားေ◌တာငိ းေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။အ ိ ပသူ႔ေအဖရင္

ြခငဲ မွာ။အရိ ပိ းတာသိမွသားက စ

ွ ္ေ◌ယာကကားထဲေ◌က်ာြ◌တိးု ဝင္

လာသည္။အ ိ ပားကိုအလယွာေ◌ြပ႕ေခ် ပးလိက

ု င္◌း

"သား းုိ ေ◌နတာၾကာၿပီ လား"

"ခု မွ"

" အာ◌ားလည္◌းခု မွ းုိ တာ"

အ ိ ပ စိ ယံ◌းု ကိုငိ ကားသလိန

ု ာက်င္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။ေ◌

အာကိ င္◌းဆီ ကပါနာက်ငေ

္ ◌န၏ေ◌တာ◌္ေ◌သးသည္။ထမထိုငိ င္ေ◌လာ

က္ေ◌အာင္ေ◌တာ့မဟုတ။္ သားကသူ႔ေအဖဘကွည့ာ
 " ေဖဖ့ ထ"

"အင္◌း! ဟင္◌း!"

ညည္◌းညဴရင္◌းသူ႔သားကို◌ျမင္ေ◌တာ့သူ႔ကိုယ္ေ◌ပၚ ဆဲ တငည္။

သားကလည္◌းညကသာသူ႔ေအဖကိုေ◌ၾကာက္◌ျပတာမနက်ေအကာ

င္◌းပင္။

"Super sundayသား းုိ ေ◌နၿပီ လား"

"ဟုတေ
္ ◌ေဖဖ ထ"

သားဆံ ပင္ေ◌ေကလးကိုသပ္ေ◌ပးရင္◌းအ ိ ပကွည့ ◌ာသည္။

"ဘယိ ေ◌ေနသးလဲ"

"ရတယ္"

အရိ ပဖူးေ◌ပၚကိုလက ငာ

"ဖ် ားေ◌တာ့မဖ် ားဘူး၊ထ ုိ ငား၊◌ျပည့◌◌

ံ က
ု ိုလမ
ွ ္◌းေ◌ခၚလိက
ု မ

လား"

" နပါေ◌စ"

ထိုအခါမွသားကိုေ◌ြပ႕ကာအိ ပာကထသည္။

"သားေ◌ေဖဖတိ႔
ု ေ◌ရခ်ိဳးခန◌းတူ
္ တဝူ ငကမယ္၊သားဒီေ◌န႔ အိ မိ က္

လည္ဦးမလား"

"ဟုတေ
္ ◌ေဖဖ၊ဘိုးဘိုး"

"ဘိုးဘိုးဆီ ေ◌ေဖေဖခၚ သားမယ္ေ◌နာ◌ား၊ပါပါးဖို႔ အိ မိ ခ်ိဳင့ ◌ွ

မ္◌းမွာဖိုေ႔ေဖဖလု ပိ က္ဦးမယ္"
 အ ိ ပအိ ပာေ◌ပၚေကနပဲ သူတိ႔
ု သားအဖလု ပမ်ွလိက
ု ကည့◌ေ
္ ◌န

လိက
ု ည္။အခု ေ◌နာကိ င္◌းအ ိ ပိ ႔ကိုအိေမနပဲ ထမင္◌းခ်ိဳင့ ◌ာ

ပိုေ႔ပးတာ◌ျဖစည္။သားနာနီက ု တရကလု ပ ကားေ◌တာ့အ

သစည္◌းမရွ ာ◌ျဖစ္ေ◌သး။သူ႔အဘိုးကလည္◌းအၿမဲ လာေ◌ခေၚနတာ

မို႔ ထပရွ ာ◌ျဖစ္ေ◌သးတာလည္◌းပါသည္။တခါေတလ သုတ

တိ႔
ု သားအဖနဲ႔ပါေ◌လ်ာွ ကည္◌ျဖစ္ေ◌တာ့သားအ တကဆင္ေ◌◌ျ

ေပနသည္။

ေ◌ရခ်ိဳးခန◌းထဲ
္ က ထကာေ◌တာ့လည္◌းသားကိုသူကပဲ အစအဆံ ◌းု အ

ဝတဲေ◌ပး၏သားကိုအျဖဴ အနကင့ ◌ီရွပ္ေ◌လးနဲေ႔ဘာင္◌းဘီ အန

က္ေ◌လးဝတ္ေ◌ပးထားတာ◌ျဖစည္။သူကိုယိ ေင်တာ့ညကအဝ

ဲ တည္။သူ႔ကိုေ◌သခ် ာၾကည့◌ေ
တ္ေ◌ တပဲ ◌ျပ ဝ ္ ◌နတဲအ
့ ိ ပက္

လွည့ ◌ာ

" ရခ်ိဳးခန◌းထဲ
္ လိက
ု ိ ႔ခဲ့ ရဦးမလား"

"ရတယ္"

အရိ ပ ပတတမ
ွ ္◌းေ◌◌ျပာမွ ၿငိ မားသည္။

"အိ မခ်ိဳင့ ◌ာပို႔ရ ငက ေ◌နာ◌္၊အထဲေ◌ပးမဝငဲ႔"

"သိတယ္"

" ေဖဖတိ႔
ု သားၾကမယား လာ"

သားကိုေ◌ြပ႕ခ်ီ ၿပီ းအိ ပန◌းထဲ

္ က ထကိ ႔လု ပ်ွ ငားကအ ိ ပိ ◌ျ

ပ ည
ွ ့ ◌ကည့ ◌ာ
 "ပါပါး Bye"

သူ႔ေအေဖပၚေကနအ ိ ပိ လက္◌ျပရင္◌းပါ သားေ◌တာ့သည္။သား

ကလည္◌းသူမွသူပင္။ဟိက
ု မူးၿပီ းသူ႔ကို ယ
ွ ္ေ◌နမွစကမာၻတ

ကကိရယ္။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
17,January,2021
(Z&U)
"မင်းနာမည်ကဘာလဲ၊ငယ်ေလးပဲ လား"

"ဟိ ု မဟုတ်ပါဘူး၊နာမည်ရင်းကေနေသွးမာန်ပါ"

"ေအာ် "

ဲ့
သကိုဒီေကာင်ေလးေ ကာက်ေနတာလား။သငယ်ချင်းေတွနစကားေြပာ

ရင်ေတာ့ရယ်ရယ်ေမာေမာပါ။မိုးမာန်ေ ှ ေရာက်မှမခု တ်တတ်တဲေ

့ ကာင်။

လူေလးကလည်းြဖ ြဖ ေသးေသးညပ် ညပ် ေလး။မျက်ခံုးမျက်လံးု

ထင်းထင်းနဲမိ့ ကည့်လိေတာ့မဆိုးပါ။

သုတေယာကမ၊သူတိအေမေဆး ု ံ ကဆင်းမှကွနဒ
် ိက
ု ိုေခ လာေပးရတာ

ြဖစ် သည်။

"မင်းလိအ
ု ပ် တာ ှ ိ ေသးလား"

"ဟိ ု မ ှ ိ ပါဘူးဦး ဟိ"ု

"ငါ ့အသက်က28"

ု ်ကဲ့ပါ အကို"
"ေအာ် ဟတ
 "ဒါဆိုငါသွားမယ်"

"ဟိ ု ခဏေလးပါအကို၊က န်ေတာ် တစ် ေယာက်တည်းြဖစ် ေနေတာ့၊ဟိ ု

သူငယ်ချင်းတစ် ေယာက်ေခ ထား"

"မေခ ထားနဲ"့

"ဗျာ"

"သံုးလာမှာငါ ှ ိ တယ်၊တစ် ခုခုလိအ

ု ပ် ရင်လာေြပာလိရတယ်"

ေကာင်ေလးမျက် ှာသိသိသာသာဝင်းထိနသ
် ွားသည်။ေကာင်ေလး

ကေလးလာမှာြဖစ် သည်။

"ဟုတ်၊ ဟိည
ု ဘက်တက်ရမယ့်သင်တန်းကေဝးေနေတာ့အသွားအြပန်"

"လာ ကိ ေပးမယ်"

"ေအာ် ဟုတ်"

"ဘာေြပာဖိ ကျန်ေသးလဲ"

"ဟိ ု ညစာ"

"ဘာြဖစ် လဲ"

"က န်ေတာ် သင်တန်းတက်ထားဖူးေတာ့ချက်တတ်တယ်၊အဲ ဒ

့ ါ"

"ငါ ့ကိုေခ ေက းဖိ လား"

"ဟုတ်၊ဟိ ု မှာစားေနတယ်လိကိုသုတေြပာတာ ကားမိ သလားလိ"

"မင်းအတွက်အပန်းမ ကီးဘူးဆိုရင်ေပါ ့"

"ဟိ ု ရပါတယ်၊အကိကိုေကျးဇူးတင်လိပါ"

"ရတယ်၊ငါသွားလိရ ပီ လား"
 "ဟုတ်"

ကိုမိုးမာန်လှည့်ထွက်သွားမှငယ်ေလးအသက်ဝဝ ရဲ ေတာ့သည်။ဘာလိ

အဲ ေ
့ လာက်ေ ကာက်ဖိေကာင်းေနတာလဲ။ရင်ေတွတန
ု လ
် ိက
ု ်တာ။သ

သူငယ်ချင်းေဝယံဆီဖုနး် ေခ လိက
ု ်သည်။တစ် ခုခုဆိုသပဲ ေြပာြပစရာ ှ ိ တာ။

"ငယ်ေလးေြပာ"

"ငါတိေြပာတဲတ
့ စ် ေယာက်ေလ သံုးလာမှာေနတာတဲ"့

"Wowမိုက်လိက
ု ်တာငယ်ေလးရာ၊မင်းနဲခဏခဏေတရမှ
့ ာပဲ "

"ငါ ့ကို ညသင်တန်းလည်းလာ ကိ ေပးမှာတဲ"့

"Wowတစ် ကယ်လား၊လာပါေစဦး ဲ ့ အဲ့

ယံယံအ ကည့်တစ် ချက်နတင်

ဘဲ ကီးေ ကကျသွားေစရမယ်"

"ေအးပါ ဟုတ်ပ ါ ပီ "

့ ဲ ကီးကိုေ ကေနတာမှလား"
"ေနဦးငယ်ေလး မင်းလည်းအဲ ဘ

"မဟုတ်ပါဘူး၊ငါကသမျက် ှာ ကီးကိုေ ကာက်တာ"

"ဟယ် သပံုစံ ကီးကလံးု ဝအမိုက်စားပါေနာ် ၊The WorldကCEOရဲ personal

ုိ ်မှာသိလား၊ငါ ့ကိုပဲလာ ကိ က်လိက

managerဆိုေတာ့ ှ ယ်အမ် း င ု ်ပါေတာ့

ဘဲ ကီးရယ်"

"မင်းဟာေလ"

့ ဲ ကီး လံးု ဝအေြဖာင့်မဟုတ်ဘူးသိလားငယ်ေလး၊60ေလာက်ကလံးု

"အဲ ဘ

ဝေြဖာင့်မေနဘူး"

"ဘာလိလဲ"
 "အဟမ် း! သအ ကည့်ေတွမှာည ိဓာတ်ပါတယ်ကွာသိလား၊သူသာအ

ေြဖာင့်ဆိုရင်တစ် ြခားေယာကင်ျ္ ားတစ် ေယာက်ကိုအဲလ

့ ိလ
ု ံးု ဝမ ကည့်ဘူး

ေသချာတယ်"

"ဘာလိလဲ၊မင်းကိုအဲလ
့ ို ကည့်လိလား"

"ငါ ့ကိုမဟုတ်ဘူးမင်းကို၊မင်းကိုသူ ကည့်တဲအ

့ ကည့်ေတွမှာည ိဓာတ်ေတွ

ပါေနတာ၊မင်းကလည်းရာ ှ န်းြပည့်ေဂးေ ပီ မလား၊ငါသိတယ်ငယ်ေလး"

"မဟုတ်တာ"

"မင်းခု ပဲရယ်ေနတယ်မလား၊ဘဲ ကီးက ု ်းskill ကမ် းမယ့်ပံုပဲ၊

ေဖာင်းဒိင

ဲ့
ှ တ်ခမ် းေမးစစ၊ဗလေတာင့်ေတာင့်နအဟိ "

"ဘာေတွေြပာေနတာလဲ"

ု ဲ ကီးကိုေြပာတာေလ"
"မင်းကိုေြပာတာမှမဟုတ်တာ၊ဟိဘ

"ဒါပဲ ဖုနး် ချလိက

ု ်ေတာ့မယ်"

"မင်း ှ က်သွားတာမလား ငယ်ေလး"

မဟုတ်တာ။ဘာေ ကာင့်မှနး် မသိေပမယ့်ရင်ကခု နေ ု ဲ။

် နသလိပ
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"ကိုယ်သားနဲ ခဏေတလိ
့ ရမလား"

ကားရတဲအ
့ သံကတစ် မျ ိ းပါ။မူးေနတာလား။အခု ေတာင်ည9နာရီ ကထိုး

ပီ းေန ပီ ြဖစ် သည်။

"ေတချင်ရင်ေနာက်ေနမှ့ ေတ၊သားအခု အိပ်ေန ပီ "

"အရိ ပ်"
 ့ းု ဘာလုပ်ေနလိခုချ ိန်မှလဲ"
"ဘာလဲ၊တစ် ေနလံ

"တစ် ေနလံ
့ းု ေြပးလားေနရတာ၊အိ မ်ေတာင်မြပန်ရေသးဘူး၊အခု

ပဲ dinnerတစ် ခုကြပန်လာတာ၊အခု တိက

ု ်ခန်းေ ှ ေရာက်ေန ပီ ၊တံခါးခဏဖွင့်

ေပး"

သူေြပာတာေတွကဟုတ်ေရာဟုတ်ရဲ လား။သားကိုေတချင်တာလည်း

အ မဲ တမ် းညအချ ိန်မေတာ် မှ။သားကမူးမူး ူ း ူ းေတွဆိုသိပ်သေဘာမကျ။

သားသအိ မ်သွားလည်ေတာ့လည်းသူက ု ံ းမှာ။ခါတိင

ု ်းလည်းသားေကျာင်း

ကိုသွားေတေနတာပဲ မဟုတ်ဘူးလား။

"ကိုယ်အေပ ကိုတက်လာ ပီ ေနာ် အရိ ပ် သားနဲခဏေလးပဲ

့ ေအ့!"

"အခု မူးေနတာမလား၊သားကအမူးသမားေတွဆိုေ ကာက်တယ်၊အခု အိပ်

လည်းအိ ပ်ေန ပီ ၊ ေတချင်ရင်ေနာက်ေနမှ့ လာေခ "

"ခု နကပဲ ကိုယ်သားအသံကိုယ် ကားလိက

ု ်ပါတယ်၊ကိုယ်မမူးဘူးအရိ ပ်၊

သားနဲခဏပဲ
့ ေတ ပီ းြပန်မှာ"

"သားအိ ပ်ေန ပီ လိေြပာေနတယ်ေလ၊ေနာက်ေနမှ့ !"

"မင်းကိုလည်းေတချင်တယ်၊ကိုယ်ေြပာတာက!"

အရိ ပ်ဖုနး် ချပစ် လိက

ု ်ေတာ့သည်။မပတ်သတ်ချင်ပါဘူးဆိုလည်းမရ။

ေစာင့် ကည့်ပ ါဦးမည်ဆိုလည်းလက်မခံ ။ခင့်မလတ် င

ုိ ်ေသးပါဘူးဆိုတာ

လည်း အေ ကာင်းအမျ ိ းမျ ိ း ှ ာ ပီ းလူကိုဇွတ်လိက

ု ်ပတ်သတ်ေနေတာ့တာ

ပင်။ေကာင်းေနရင်ေတာင်ေြပာစကားနားမေထာင်တာ။မူးေနရင်ပိုဆိုးဖိ ပဲ ှ ိ

သည်။
 "ပါပါး ေဖေဖလား"

ဲ့
သားကဧည့်ခန်းထဲမှာသကားေတွနေဆာ့
ေနရင်းလှမ်းေမးတာြဖစ် သည်။

"မဟုတ်ဘူးသား ဦးသုတ၊ဒါနဲသားေဖေဖနဲ
့ ဒီ့ ေနေတခဲ
့ ့ ရေသးလား"

"မေတဘူး ဘိုးဘိုးနဲ"့

"ေအာ် "

ဒီေနသအဘိ
့ ုးကိုယ်တိင
ု ်အိမ်အထိလာေခ သွားတာြဖစ် သည်။

ေကျာင်းပိ တ်ရက်ဆိုသားကတစ် ေနကုနသ

် အေဖအိ မ်လိက
ု ်လည်

တတ်သည်။ေဖ ကီးမျက် ှာလည်း ှ ိ ေနေတာ့မလတ်ချင်လိလည်းမရ။ကိုယ်

ကေတာ့ေတာ် ု ံ ဆိုလိက
ု ်မသွားြဖစ် ေတာ့ပါ။ေဖ ကီးကိုယ်တိင
ု ်ကလည်းအရိ ပ်

ကိုမှာထားသည်။'အဲ ေ
့ ကာင်ကို ခပ် တင်းတင်းသာဆက်ဆံ၊လူလည်ကျလွနး်

လိ'တဲ။့ 'ကိုယ့်ဘက်ကေလ ာ့တာနဲသူ

့ ေချာ့ရင်ရတယ်ဆို ပီ းလုပ်ချင်ရာလုပ်

မယ့်ေကာင်'တဲ။့

ဒါေပမယ့်ဒီေနေတာ့
့ သူတိသားအဖတစ် ကယ်ေတရေသးပံုမေပ ။

ေဒါက်! ေဒါက်! ေဒါက်!

ေဒါက်! ေဒါက်! ေဒါက်!

တစ် ကယ်ကိုမူးမူးနဲသံ
့ ုးလာအထိတက်လာပံုရသည်။အရိ ပ်ဘာလုပ်ရမှနး်

့ ဲ ေပးရမလား။ြပန်လတ်ေတာ့လည်းမရ။ေဖ ကီးကိုပဲ
မသိြဖစ် ေနသည်။ဖွင်ပ

ဖုနး် ဆက်လှမ်းေခ ခို င်းလိက

ု ်ရမလား။သားကသအေဖကိုြမင်သွားမိ ရင်

အြပန်ခံမှာမဟုတ်။ ပီ းေတာ့အြပန်သာမခံ သာ အိ ပ်ရင်သူကအရင်။

ေဒါက်! ေဒါက်! ေဒါက်!

 တံခါးေခါက်သံက ေနာက်တစ် ကိမ်ထပ် ထွက်လာလ င်

"ပါပါး ေဒါက်! ေဒါက်!"

"သား အိ ပ်ချ ိန်ေရာက်ေန ပီ ၊ပါပါးတိအိပ်ရေတာ့မယ်၊ း းေပါက်ရေအာင်

လာသား"

အရိ ပ်ေချာ့ေခ ေတာ့သားကေဆာ့ေနရာကအသာတ ကည်ထလာသည်။

သားကိုေရချ ိ းခန်းဘက်ေခ ပီ းသန ် ့ ှ င်းေရးအရင်လပ

ု ် ေပးရ၏သအေဖကို

အြမင်ခံလိမြဖစ် ။အြပင်ကလူကိုေတာ့ေဖ ကီးကိုပဲဖုနး် ဆက်ေခ ခို င်းလိက

ု ်

ူ မူးေနတာမဟုတ်ရင်ေတာင်လက်ရဲဇက်ရဲ င
မည်။ထိုလက ုိ ်လှသည်။မူးလာရ

င်ဒီထ
့ က်ပိုဆိုးဖိ သာ ှ ိ သည်။မူးမူးနဲသားေ
့ ှ မှာမဖွယ်မရာေတွလာလုပ်ေနရင်

ဒုကေရာက်ဦးမည်။

အရိ ပ်သားကိုအိပ်ရာေပ အသာချေပးလိက

ု ်ရင်း

"သား အိ ပ်ေတာ့ေနာ် "

"ပါပါးလည်းအိ ပ်"

"ပါပါး အြပင်မှာတံခါးသွားပိ တ်ဦးမယ်၊သားေနခဲ့ မူးမူးေတွလာမှာစိုးလိ

ေနာ် "

ထိုအခါမှသားကမျက်လံးု ေလးေတွဝိုင်းသွားရင်းေခါင်းတစ် ဆတ်ဆတ်

ညိတ်ြပသည်။အရိ ပ်အိပ်ခန်းထဲကထွက်လာတဲအ
့ ထိအြပင်ကတံခါးေခါက်

တုနး် ။ေဖ ကီးဆီ အကျ ိ းအေ ကာင်းဖုနး် အရင်လှမ်းဆက်ရသည်။လူ ကီးကို

ေနရာတကာမေြပာချင်ေပမယ့်မရ။ခဏေနေတာ့ေဖ ကီးဆီ ကဖုနး် ြပန်လာ

သည်။သဖုနး် ကစက်ပိတ်ထားသည်တဲ။့ အရိ ပ်ကပဲ ေချာ့ ပီ းြပန်လတ်လိက

ု ်ဖိ။
 သကိုြပန်ခိုင်းဖိ အေရးအရိ ပ်ကပဲ အြပင်ထွက်ေြပာလိက
ု ်ဖိ ြဖစ် လာသည်။

အဲ လ
့ ိမ
ု ှမလုပ်ရင်လည်း တံခါးကိုတစ် ညလံးု ေခါက်ေနလိမ့်မည်။တံခါးဖွင့် ပီ း

အရိ ပ်အြပင်ထွက်ဖိလပ
ု ် လိက
ု ်လ င်သကိုယ် ကီးနဲတံ
့ ခါးေပါက်မှာပိ တ်ရပ်

ထားကာအရိ ပ်ကိုပါအထဲြပန်ဝင်ေစသည်။

ဂျ ိန်း!

"ဘာလုပ်တာလဲ၊အြပင်မှာ စကားခဏေြပာမလိ"

အရိ ပ်သရင်ဘတ် ကီးကိုပင့်တန

ွ း် ထားရင်း အြပင်ကိုြပန်ထွက်ခိုင်းလ င်

အရိ ပ်ချ ိ င်းေအာက်ကေနလက်လ ိ ပီ းသရင်ဘတ်န ဲ ဆွ

့ ဲကပ် ပစ် လိက
ု ်တာ

အ ု ပ်တစ် ု ပ်အတိင
ု ်း။ရီ ေဝစူး ှ ေနတဲမ
့ ျက်လံးု အစံုကအရိ ပ်မျက် ှာကေနမ

ခွ ာ။ေချာ့ေြပာဖိ ကိ းစား ကည့်ေပမယ့်ဘယ်လိမ

ု ှေချာ့ချင်စိတ်မ ှ ိ ။

"မနက်မှလာ သားအိ ပ်ေန ပီ "

ေြပာ ပီ းလှည့်ထွက်ဖိလပ ု ်လ င် မဲ ြမံ တဲသ

ု ် လိက ့ လက်ေတွကအရိ ပ်တစ်

ကိုယ်လံးု ကိုခပ် တင်းတင်းဆွဲဖက်ထားတာေ ကာင့်ထွက်မရ။အရိ ပ်သ

မျက် ှာကိုစိုက် ကည့် ပီ းအံ ကိတ်ကာ

"ေကာင်းေကာင်းေြပာေနတာေနာ် ၊လတ်! အွန!် ့"

ု ဲ ပစ် လိက
အရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွကိုငံခ ု ်တာကျား ု ိ င်းတစ် ေကာင်လိပ
ု င်။သအ

နမ် းေတွေအာက်က ု နး် ထွက်ေလအရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွကပိုတိးု ပီ းစုပ်ယူြခင်း

ခံ ေနရေလြဖစ် ေနသည်။သရင်ဘတ်ကိုအားကုနထ
် ု ု ိ က် ပီ းေဆာင့်တန
ွ း်

ပစ် လိက
ု ်မှသတိြပန်ဝင်လာာပံုရကာအရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွကိုလတ်ေပး

ေတာ့သည်။လူကိုေတာ့လတ်မေပးေသးပဲ မျက် ှာနားငံချကာ

 "သားအိ ပ်ေန ပီ လား"

"အိ ပ် ပီ ြပန်ေတာ့"

အရိ ပ်ေြပာတာကိုမယံုသလိန ဲ ့ ချက်ရယ် ပီ းအရိ ပ်ကိုေကေ ှ ာင်ကာ

ု တစ်

အိ ပ်ခန်းဘက်ဆက်သွားြပန်သည်။အရိ ပ်ေနာက်ကေနသလက်ေမာင်း ကီးကို

ု ်ဆဲွထားရကာအသံခပ် အပ
ဇွတ်လိက ု ် အပ ဲ့
ု ် နေြပာရသည် ။

"သားအိ ပ်ေန ပီ လိေြပာေနတယ်ေလ၊ဘယ်လိြု ဖစ် ေနတာလဲ"

မူးေနသူကအရိ ပ်ဘာေြပာေြပာလက်မခံ ။အရိ ပ်စိတ်မ ှ ည်ြဖစ် လာကာသ

ရင်ဘတ်ကိုအားကုနထ
် ု ု ိ က်ပစ် မိရင်းတံခါးေ ှ ကေနပိ တ်ရပ် ထားမိ သည်။

သူကအရိ ပ်ကိုေကျာ် ကာအိ ပ်ခန်းတံခါးကိုဖွင်လ

့ ိက
ု ်လ င်

"ေဖေဖ့"

ဖေအကိုြမင်တာနဲသားကလည်
့ း အိ ပ်ေနရာကတန်းထထိုင်တာြဖစ် သည်။

အိ ပ်ရာေပ ကေနသအေဖကိုရယ်ြပေနတာမျက်လံးု ေလးေတွမိှတ်ကျသွားတဲ ့

အထိ။ညအိ ပ်ဝတ်စံုပန်း ေ
ု ရာင်ေလးနဲသားဆီ
့ သအေဖကလည်းတန်းေရာက်

သွားကာ

"သား"

"ေဖေဖ့"

တစ် ေနပဲ့ မြမင်ရတာေတာင်သားကသအေဖမျက် ှာကိုတစ် ဖျတ်ဖျတ်နမ် း

ကာလည်ပင်းကိုဖက်ထားလိက
ု ်တာမလတ်ေတာ့။အေဖလုပ်သူကသားကို

ေပချ ီပစ် လိက

ု ်ကာအေပ ကိုေြမာက်ေတာ့သားကအသံထွက်ေအာင်ရယ်

သည်။ ပီ းမှအိပ်ရာေပ ထိုင်ချကာသားကိုသရင်ခွင်ထဲထည့်၏ထိေနာက်

 ဲ ့ ဖျတ်ဖျတ်နမ် းသည်။နမ် း ု ံ န ဲ ့
သားမျက် ှာတစ် ြပင်လံးု ကို ှ တ်ခမ် းေတွနတစ်

အားမရေတာ့ပဲ ှာေခါင်းေတွနပါဇွ
ဲ ့ တ်ဖိနမ် းေနလ င်သားကစိ တ် ပ် လာပံု

ရကာသမျက် ှာ ကီးကိုတန
ွ း် လတ်ေတာ့သည်။

ဲ့
"ေဖေဖ့ မလုပ်နယား"

အရိ ပ်ေဘးကေနရပ် ကည့်ေနရင်းမေနသာေတာ့

"မူးမူး ူ း ူ းနဲကေလးကိ
့ ု ေလ ာက်နမ် းမေနနဲ၊ကေလးကိ
့ ုမျက် ှာသစ် ေပး

ထား ပီ း ပီ "

သဆီ ကအရက်နေတွ
ံ ့ ေရာစီ းကရက်နေတွ
ံ ့ ပါထွက်ေနတာြဖစ် သည်။အရိ ပ်

ေြပာတာကိုမ ကိ က်ေတာ့အိပ်ရာေပ ကေနအရိ ပ်ကိုတစ် ချက်ေစာင်း

ကည့်သည်။အရိ ပ်ကမျက် ှာလဲပစ် လိက

ု ်လ င်သအေပ ကုတ်ကိုခ တ်ကာ

အရိ ပ်ဆီလှမ်းပစ် ေတာ့သည်။ ု တ်တရက်မိအြမန်ဖမ် းလိက

ု ်မိကာေနာက်ဆံုး

ချ ိတ်မှာချ ိတ်ဆဲွေပးရသူကအရိ ပ်။

့ အိပ်ရာေပ မှာလှဲချလိက
စက်ကသားနဲအတူ ု ်ရင်း

"ေဖေဖကသားကိုတစ် ေနလံ
့ းု လွမ်းေနတာ၊သားကေရာေဖေဖ့ကိုမလွမ်း

ဘူးလား"

"လွမ်း"

"အား လိမာလိက
ု ်တာကွာေဖ့သားက"

မူးမူးနဲကေလးကိ
့ ုဇွတ်ဖက်ကာေလ ာက်နမ် းြပန်သည်။ ပီ းေတာ့ကေလးခါး

ု ်တိသည်။သားကသကိုအဲလ
ေတွကိုလိက ့ ိေ
ု တွလပ
ု ် ရင်မ ကိ က်။ပထမေတာ့
 ု ဲ့မဲ့ေလးြဖစ် လာကာ
သူစေနသမ သားကရယ်ေနေသးသည်။ေနာက်ေတာ့ ငိမ

အရိ ပ်ဘက်လှည့်လာသည်။

"ပါပါး လာခဲ့ "

အေဖကိုမ င
ုိ ်ေတာ့မှလက
ူ ိုေခ တာ။အရိ ပ်ကုတင်တစ် ဖက်ကေနအသာဝင်

ု ်ေတာ့သားကအရိ ပ်ရင်ခွင်ထဲတိးု ဝင်လာသည်။သအေဖမူးေနတယ်

ထိုင်လိက

ဆိုတာသူသိသွား ပီ ။

"သားေဖေဖ့ဆီလာပါကွ ေဖေဖနဲအိ
့ ပ်ရေအာင်"

သားကိုအရိ ပ်ဆီကဇွတ်ဆဲွေခ ကာ ဇွတ်အတင်းဖက်ထားြပန်သည်။သား

ကသကိုအတင်းအကျပ် ဖက်ထားေတာ့စိတ် ပ် ကာသကိုထု ု ိ က်သည်။

"အင့်! အဟင့်!"

"ေဖေဖနဲမအိ
့ ပ်ဘူးလားသားက"

သားမျက် ှာေလးကို သ ှာေခါင်းနဲေလ

့ ာက်ပွတ်ြပန်သည်။

"သားကအဲ လ
့ ်ေ
ု တွလပ
ု ် တာမ ကိ က်ဘူး၊မူးရင်ြပန်"

"မင်းလည်းလာအိ ပ်"

အရိ ပ်ကိုပါအိ ပ်ရာေပ ဆွဲချပစ် လိက

ု ်တာမိ အရိ ပ်ပါအိ ပ်ရာေပ

ပက်လက်လန်ကျေတာ့သည်။သားကအရိ ပ်ဘက်ကိုဇွတ်တိးု လာကာ

"ပါပါး ေဖေဖမူး"

ဲ ့ ပ်ချင်ေသးလား"
"သားသူနအိ

ထိုအခါတွင်ေတာ့သားကအရိ ပ်ကိုေမာ့ ကည့်ကာေခါင်းရမ် းြပသည်။

မျက်လံးု ဝိုင်းေတွမှာမျက်ရည်ေတွကအြပည့်။မူးေနသူကသားကိုြပန်ဆဲွယူ
ကာ

"ေဖေဖမမူးပါဘူးသားရ ေဖေဖဗိုက် ကီးေပ အိ ပ်မယ်ေလ"

"ဟင့်အင်း ပါပါးနဲအိ
့ ပ်"

သအေဖဆီ ကဇွတ် ု နး် ကာ အရိ ပ်တစ် ဘက်ြခမ် းကိုဇွတ်ေကျာ် ခွလာေတာ့

အရိ ပ်ကအလယ်ကိုအလိလ
ု ိေ
ု ရာက်လာရသည်။အလယ်မှာပက်လက်ြဖစ် ေန

့ ရိ ပ်ကိုသားကသဘက်လှည့်ေစကာရင်ခွင်ထဲဇွတ်တိးု ဝင်ရင်း
တဲအ

"ေဖေဖ့ကို ု ိ က် ပါပါး"

ကည့်ပါ ့လား။အခု မှ။အရိ ပ်သားမျက် ှာ ု က

ု ိုထိကိုင်ရင်း

"သားပဲ သကိုချစ် တယ်ဆို၊အခု ေရာချစ် ေသးလား"

ဲ့
အေနာက်ကေန ု တ်တရက်အရိ ပ်နပါးချင် းကပ် ပစ် ကာ

"ကိုယ့်သားကကိုယ့်ကိုချစ် တာေပါ ့၊ေဖေဖနဲမအိ

့ ပ်ဘူးလားသား ဟင်!"

အရိ ပ်ကိုေကျာ် ကာသားခါးကိုလှမ်းတိ ြပန်သည်။သားကသေြခေထာက်

ဲ့
ေလးေတွနဖေအကိ ုြပန်ကန်ကာ

"မလုပ်န ဲ အဟင့
့ ်! ဟင့်!"

ေြပာ ပီ းအရိ ပ်ရင်ခွင်ထဲဝင်ပုနး် လ င်သလက်ကိုအရိ ပ်ကပဲ ဖမ် းကိုင်လိက

ု ်

ရကာ

"ဘာလိကေလးကိုလိက
ု ်စေနတာလဲ၊ဒီမှာေ ကာက်ေန ပီ "

မူးမူးနဲအရိ
့ ပ်ဂုတ်စပ် ေတွကိုအေနာက်ကေနမထိတစ် ထိလိက
ု ်နမ် းေန

ြပန်သည်။

"ဘာလုပ်တာလဲ၊ေနာက်တစ် ခါမူး ူ းေနရင်မလာနဲ"့

 "အင့်!"

သားဆီ ကအင့်ခနဲအသံထွက်လာေတာ့

"သားအိ ပ်ေနာ် ၊သားေဖေဖကိုပါပါးြပန်လတ်လိက

ု ်မယ်"

ထိုအခါမှရင်ခွင်ထဲကသားက ငိမ်ကျသွားတာြဖစ် သည်။အုနး် မတ်ခွက်

ေကေလးမှာလည်းလန်ပျ ံေနကာနဖူးမှာေခ းေတွပါစိ ေန ပီ ။အေနာက်လက

ူ

့ ျည်သားေဘာင်းဘီ ထဲကိုလက်လ ိ ကာတင်

အ ငိမ်မေန။အရိ ပ်ဝတ်ထားတဲခ

ေတွကိုပွတ်သပ် ေန၏နားရွ က်ေတွကိုဂုတ်စပ် ေတွကိုလည်းအတင်းဖိ ကပ်

နမ် းေနေသးသည်။သလက်ေတွကိုဆဲွဖယ်ပစ် ေပမယ့်မရ။အရိ ပ်တင်သား

ေတွကိုဆုပ်နယ်ေနရင်းအေပါက်ငယ်ဆီလက်တစ် ေချာင်းတိးု ဝင်လာလ င်

"အာ့!"

အရိ ပ်ပါးစပ် ကိုအြမန်ပိတ်လိက

ု ်ရသည်။သားကေကာင်းေကာင်းအိ ပ်မ

ေပျာ် ေသး။သလက်ကိုအားေနတဲလ ဲ ့ ဆဲွဖယ်ပစ် လည်း

့ က်တစ် ဖက်နထပ်

အချည်း ှးီ သာ။ခဏေနေတာ့အထဲကသိသိသာသာအေနရခက်လာကာသ

ဗိုက်ြပင်ကိုလှမ်းထုပစ် လိက
ု ်လ င်အရိ ပ်နားဆီ ကိုတိတ
ု ိးု ေလးကပ် ေြပာလာ

သည်။

" ငိမ် ငိမ်ေန သား းုိ သွားမယ်"

အခု ချ ိန်ကျမှေဖ ကီးကိုဖုနး် လှမ်းဆက်လည်းကိုယ့်အ ှ က်ကိုယ်ခဲွ သလို

ဲ့
ြဖစ် မည်။သူနသားတစ် ေယာက်ရလာတဲအ ဲ ့ ေတာ် ေတာ် ှ က်ဖိ
့ ြဖစ် နတင်

ေကာင်းေန ပီ ြဖစ် သည်။ေဖ ကီးကသကိုအစကတည်းကနားလည်ေပးထား

သူမိသာေတာ် ေတာ့သည်။ခဏအ ကာသားဆီ ကအသက် သံမှနမ

် ှ နေ
် လး
 ဲ ့ ပ်ေပျာ် သွားရတာ
ထွက်လာ၏သားလည်းသအေဖကိုေ ကာက်ေ ကာက်နအိ

ြဖစ် သည်။သားကိုေစာင်ဆဲွြခံ ေပးေတာ့အနားြပန်ကပ် လာ ပီ း

"သားအိ ပ်သွား ပီ မလား"

အရိ ပ်ကဘာတစ် ခွနး် မှြပန်မေြပာေတာ့အရိ ပ်တစ် ကိုယ်လံးု သဘက်ဆဲွ

လှနပ
် စ် လိက
ု ်ကာအေပ ကအုပ်မိုးပစ် သည်။သတစ် ကိုယ်လံးု ဘာအဝတ်မှမ

ှ ိ ေတာ့သြဖင့်အရိ ပ်ထိပ်ထိက်ပျာပျာြဖစ် သွားရကာ

"သားေ ှ မှာ ဘယ်လိေ

ု တွလပ
ု ် ြပေနတာလဲ"

အလနတ
် ့ ကားေမာ့ ကည့်ေနတဲအ
့ ရိ ပ်မျက် ှာဆီ ငံချလာရင်း ေလသံန ဲ ့

ကပ် ေြပာသည်။

"သားကအိ ပ်ေနပါ ပီ "

"ဟင့်အင်း၊အဝတ်ေတွြပန်ဝတ်၊ဖယ်"

ရီ ေဝစူး ှ ေနတဲအ
့ ကည့်ေတွကအရိ ပ်မျက် ှာကေနမခွ ာ။အေြခအေနတစ်

ခု ကိုဦးတည်ချင်ေနတဲအ
့ ကည့်ေတွ။တစ် နည်းအားြဖင်းရမက်ခိုးေဝေနတဲ ့

အ ကည့်ေတွ။မူးေနေတာ့ ပိုဆိုးသည်။အရိ ပ်ဘာေြပာေြပာနားဝင်မှာမဟုတ်။

ကည့်ေနရင်းတံေတွးတစ် ချက် မိ ကာ အရိ ပ်မျက် ှာဆီ ဖိကပ် လာတာမိ သ

မျက် ှာ ကီးကိုတန
ွ း် ထားကာ

ဲ့
"မလုပ်နေနာ် ခင်ဗျား! အွန!် ့"

အရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွကိုအငမ် းမရစုပ်ယူသည်။မျက် ှာတစ် ြပင်လံးု လ ာနဲ ့

လျက်သည်။ ှာေခါင်းကိုပါမချန်။ ပီ းတာနဲ ့ ှ တ်ခမ် းေတွကိုသစိ တ် ကိ က်

အမျ ိ းမျ ိ းလှည့်စုပ်၏လက်ေတွကလည်းအရိ ပ်ရင်ဘတ်ေတွ၊ခါးေတွကိုကို

ပွတ်သပ် ေနတာမရပ် ။

ှ တ်ခမ် းေတွ၊လ ာေတွကိုအ ကိမ် ကိမ်ရစ် ပတ်စုပ်ယူတာမိ အသံေတွပါ

့ ီ ှ ပ်အြဖ ေလးကိုဇွတ်ဆဲွခ တ်ဖိလပ

ထွက်လာသည်။အရိ ပ်ဝတ်ထားတဲတ ု ်

ေတာ့အရိ ပ်ကအခ တ်မခံ ။ဇွတ်ြပန်ဆဲွထားေတာ့အိပ်ရာေပ ဝုနး် ရင်းဆန်ခက်

ြဖစ် ေနေတာ့၏သားဘက်ကိုလည်းတစ် ချက်ြပန် ကည့်ရေသးသည်။ းုိ လာ

ရင်ေတာ့ဒက
ု ပါပဲ ။အရိ ပ်အ ကည့်ကိုသေဘာေပါက်ကာ

"သား းုိ လာလည်း ကိုယ်ဂ ု မစိုက်ဘူးေနာ် အရိ ပ်"

"ဘာေြပာတယ်"

သအ ကည့်ေတွကရဲ တင်းခက်ထန်ေနကာဘာကိုမှဂ ု စိုက်မည့်ပံုမေပ ။

အရိ ပ်ငိခ
ု ျင်လာသည်။ဒါဘယ်လိအ
ု ေြခအေန ကီးလဲ။ဆက် ု နး် ေနလိေရာ

လွတ်ေြမာက် င
ုိ ်မှာလား။သား းုိ လာရင်ဘာအဝတ်မှမပါတဲသ
့ ပံုစံ ကီးကိုအ

ရင်ြမင်မှာြဖစ် သည်။ ှ က်ဖိေကာင်းလိက

ု ်တာ။အသိစိတ်လတ
ွ ်ေနတဲလ
့ လ
ူ ို

ြပ မူေနတာမိ စကားေကာင်းေြပာလိလည်းမရ။

ဲ ့ ပ်အကင်္ျ ီကို
အရိ ပ် ငိမ်ေနေတာ့သူေြပာတာကိုသဘာတူတယ်အထင်နအရိ

ဆွဲခ တ်ပစ် သည်။ ပီ းတာနဲအရိ

့ ပ်လည်ပင်းေတွ၊ရင်ဘတ်ေတွကိုတရပ် စပ်

နမ် းေတာ့၏ခါးစပ် ကိုေရာက်လာေတာ့ေဘာင်းဘီ ကိုပါတစ် ဆတ်တည်းဆွဲ

ု ုပ်သည်။ေဘးမှာသား ှ ိ ေနတယ်ဆိုတဲအ
ခ တ်ပစ် ကာအရိ ပ်အရာကိုငံစ ့ ေတွး

ေ ကာင့် ဘာကိုမှေရေရရာရာမခံ စား င

ုိ ်။သအလိြု မန်ြမန်ြပည့်ဖိသာစိ တ်ကူး

မိ ေတာ့သည်။
 ဲ့
"မလုပ်နေတာ့
"

ထိုအခါမှေခါင်းေထာင်လာကာအရိ ပ်ေြခေထာက်ေတွ ကားေနရာယူ

သည်။ခဏအ ကာအေပါက်ငယ်ဆီသအရာနဲအထက်
့ ေအာက်ပွတ်ဆဲွ၏ ပီ း

မှအတွင်းထဲကိုတစ် ရစ် ရစ် ထိုးသွင်းလာတာမိ နာကျင်မကေြပာမြပတတ်

ေလာက်ေအာင်ပင်။ေလး ှစ်အတွင်းတစ် ခါမှမထိေတထားရေတာ့အထဲမှာ

ြပည့်သိပ်ေနကာ ဗိုက်ေတာင်ေအာင့်ချင်လာသလိ။ု သဘက်ကတစ် ချက်ချင်း

စတင်လပ် ှ ားလာတာနဲ ့ နားကျင်မကေအာ် ညည်းရသည်အထိ။ေဘးမှာသား

ဲ ့ ပ်ထားရင်း
က ှ ိ ေနေတာ့ပါးစပ် ကိုလက်နအု

"အွန!် ့ ဟာ့!"

လပ် ှ ားမကိုမရပ် ပစ် ပဲအရိ ပ်ကိုယ်ေပ ကိုေနာက်တစ် ကိမ်ြပန်အပ

ု ် မိုးလာ

ကာ အရိ ပ်ပါးစပ် ကိုအပ

ု ် ထားတဲလ
့ က်ေတွကိုဖယ်ပစ် သည်။ ှ တ်ခမ် းေတွကို

လ ာနဲလျက်
့ ကာအထက်ေအာက်တစ် လှည့်စီစုပ်ယူ၏သအနမ် းေတွေ ကာင့်

ေအာက်ပိုင်းဆီ ကနာကျင်မကသက်သာလာသလိပ
ု င်။အနမ် းေတွမွတ်

မွတ်သိပ်သိပ်ြဖစ် လာတာနဲ လပ်

့ ှ ားမေတွကလည်းြမန်ဆန်လာသည်။စစ

ချင်းအရိ ပ်မျက် ှာေလး ံမဲ့ေနတာကိုသတိထားမိ ပံုရကာအနမ် းေတွရပ် တာ

နဲ ့

"နာေနေသးလား"

"ဟင့်အင်း၊သား ှ ိ တယ် ြဖည်းြဖည်း အာ့!"

"ကိုယ်တိအြပင်ခဏထွက်ကျမလား"

"ဟင့်အင်း၊ဒီမှာပဲ အား!"
 "ကိုယ် အားမရဘူး"

သအသက် သံေတွအရမ် းြပင်းထန်ေနကာရင်ဘတ်ကလည်းနိမ်းချည်

ြမင့်ချည်ြဖစ် ေနသည်။ခဏ ကာေတာ့လပ် ှ ားရတာအားမရသလိမ

ု ျ ိ းအရိ ပ်

ကိုယ်ေလးကိုေအာက်အနည်းငယ်ဆဲွချ၏ ပီ းတာနဲအရိ
့ ပ်ခါးကေနကိုင်ကာ

စက်ေသနပ် ပစ် သလိတ

ု ရပ် စပ် တိးု ဝင်လာသည်။အသားချင်း ု ိ က်ခတ်သံ

တစ် ဖတ်ဖတ်ကလည်းအဆက်မပျတ်ထွက်ေနေတာ့တာြဖစ် သည်။

"အာ့! ဟာ့! ဟာ့! အား!"

"ကိုယ်တိအြပင်ခဏသွားရေအာင်ပါေနာ် "

စက်တစ် ကယ်မရေတာ့ဘူး။ဒီေနေတာ့
့ ဘယ်လိမ
ု ှဆက်ထိနး် ချ ပ် မထား င
ုိ ်

ေတာ့။အခု ေနာက်ပိုင်းသားကိုပဲအိမ်ကိုလတ်ေပးတာြဖစ် သည်။သူကတစ် ခါ

မှလိက
ု ်မလာ။ဒီအိမ်အထိလိက
ု ်လာေတာ့လည်းဇွတ်ြပန်လတ်တာပင်။လိခ
ု ျင်

တာမရေတာ့စိတ်ထဲတင်းကျပ် လာရ၏ဒီညေတာ့အရက်ေသာက် ပီ း

ရဲ ေဆးတင်လာသည်။လံးု ဝလက်ေလ ာ့မေပး င

ုိ ်။ြဖစ် ချင်ရာြဖစ် ဆို ပီ းထွက်

လာခဲ့ တာြဖစ် သည်။

ု ဲ၊လိက
"ဘယ်လိလ ု ်မှာလားကိုယ့်ကိုေြပာပါဦး"

ဲ ့ ု ကာရင်သားက းုိ လာ င
အိ ပ်ရာေပ မှာတအိ အိနဆိ ုိ ်သည်။အရိ ပ် အြပင်

ု ်သွားဖိ ပဲ ှ ိ ေတာ့တာေ ကာင့်

လိက

"အင်း"

အရိ ပ်ဆီကအေြဖရတာနဲ ့ သအရာကိုဆဲွခ တ်ကာအရိ ပ်ကိုယ်ေလးကို

ေကာက်ေပသည်။သားကိုြပန် ကည့်မိေတာ့တစ် း းနဲ ့ ှစ် ှစ် ခိ က် ခိ က်

အိ ပ်ေနလိေတာ် ေတာ့၏အြပင်ဘက်ဧည့်ခန်းေရာက်တာနဲ အရိ
့ ပ်ကိုဆိုဖာေပ

လှဲချကာအေပ ကအုပ်မိုးသည်။ ှ တ်ခမ် းေတွအားရေအာင်စုပ်နမ် း ပီ းတာနဲ ့

ေနာက်တစ် ကိမ်တိးု ဝင်ြပန်၏

"အာ့! ဟာ့! အား!"

အရိ ပ်ဆီကညည်းသံ ကားတာနဲစက်

့ ခါးေတွကိုခပ် ြမန်ြမန်လပ် ှ ား

မိ သည်။သေအာက်မှာညည်းည ေနသူကိုေသချာ ကည့်မိသည်။တစ် ကိုယ်

လံးု ထိရက်စရာမ ှ ိ ေအာင်ြဖ ေဖွးေနတာြဖစ် သည်။မြမင်အပ် တဲအ

့ ရာက

အစပန်းေရာင်သန်းကာလှေန၏ေလး ှစ်လံးု သကိုပဲတစ် ချ ိန်လံးု လွမ်းဆွတ်

ေနခဲ့ တာြဖစ် သည်။ြပန်ေတ ခွင်ရ

့ ေတာ့လည်း စက်ကိုအနားအကပ် မခံ ။စက်

လိခ
ု ျင်တပ် မက်မေတွအကုနလ
် ံးု ကလည်း ထိုလသ
ူ ားဆီ မှာသာ။

စက်သေြခေထာက်တစ် ဖက်ကိုပခံု းေပ ေြပာင်းတင်ကာတရပ် စပ် တိးု ဝင်

ပစ် လိက
ု ်လ င်

"အား! အား! အား! အား!"

အချက် ှစ်ဆယ်ေလာက်အဆက်မပျတ်တိးု ဝင် ပီ းေတာ့ထိုေကာင်ေလး မ

ေအာ် ညည်း င
ုိ ်ေတာ့။

"အင်း! ဟင်း!"

ေပျာ့ေခွ စြပ ေနသူကိုဆဲွထူပစ် လိက

ု ်ကာစက်ခါးေပ မှာခွ ေစလိက
ု ်သည်။

ထိုအခါစက်ပခံု း ှစ်ဖက်ကိုကိုင်ထားရင်းစက်အရာကိုငံ ကည့်သည်။

အေ ကာ ပိ င်း ပိ င်းထေနတဲစ
့ က်အရာက ေထာင်မတ်ေနကာဘယ်လိမ
ု ှမေန

ေသး။စက်သပါးြပင် ှစ်ဖက်ကိုဆဲွကိုင်လိက
ု ် ပီ းရမက်ဆန်ဆန်လ ာေတွန ဲ ့
လျက်ပစ် မိသည်။မျက်လံးု ေလးေတွမိှတ်ေပးကာစက်စိတ် ကိ က်ြပ မူခွင့်

ေပး၏စက်သမျက် ှာတစ် ြပင်လံးု ကိုစိတ် ကိ က်နမ် း ပီ းမှ အနားကပ် ကာ

"ကိုယ့်ဟာေပ ထိုင်ချေပးဦး"

စက်ေြပာ ပီ းတာနဲသလက်
့ ကစက်အရာကိုဆုပ်ကိုင်ကာအထက်ေအာက်

ပွတ်ဆဲွလာသည်။ ပီ းမှစက်အရာေပ တစ် ြဖည်းြဖည်းထိုင်ချလာကာ တစ်

ချက်ချင်းလပ် ှ ား၏။ပန်းေရာင်သန်းချင်ေနတဲသ
့ အရာေလးကပါတစ်

လပ် လပ် ြဖစ် ေနေတာ့သည်။စက်ကသခါးကျင်ကျင်ကိုထိနး် ကိုင်ထား

ေပးလိက
ု ်ေတာ့ အဝင်အထွက်ကပိုသွက်လာသလိပ
ု င်။သားကိုေမွးထား

ု ဲ လှေနဆဲ ။ းူ ညံ့အိစက်ေနဆဲ ။
တယ်ဆိုေပမယ့်အရင်ကလိပ

ု ိုပဲတစ် ချ ိန်လံးု လိက

စက်ကသမျက် ှာ ု က ု ် ကည့်ေနေတာ့ စက်မျက် ှာကို

ဖိ ကပ် နမ် းလာသည်။စက် ှ တ်ခမ် းေတွကိုစုပ်ယူကာလ ာေတွကိုပါရစ် ပတ်

သည်။နမ် းေနေတာ့အထိုင်အထကိုမလုပ်ေသးပဲ တင်ပါးေလးကိုပဲ ှ ဲေပးေန

တာြဖစ် သည်။ခံ စားချက်က ူ းသွားမတတ်ပင်။ ကာေတာ့စက်အားမရ

ြဖစ် လာကာ သတင်ပါးေတွကိုဆုပ်ကိုင် ပီ းေအာက်ကေနတရပ် စပ် ထိုး

ေဆာင့်ပစ် မိသည်။

"အား! ဟာ့! ဟာ့!"

ညည်းေနသူကစက်ပခံု းေပ မှီကျလာလ င်စက်ကိုယ်တိင

ု ်လည်းအေမာေြဖ

ကာ သကိုယ်လံးု ေလးကိုေထွးဖက်ထားမိ သည်။ခဏ ကာေတာ့သတစ် ကိုယ်

လံးု ကိုေပယူကာစားပွဲပက်လက်ေလးတင်လိက
ု ်သည်။စက်ကိုမျက်လံးု ေလး

ေတွေမှးစင်း ကည့်ေနကာ ဘာမှေတာ့မေြပာ။သေြခေထာက်ေတွကို

 ့ ဲွေြမာက်ပစ် လိက
အေပါက်ငယ်ြမင်ရတဲဆ ု ်ကာစက်ထိုင်ချလိက
ု ်သည်။ ပီ း

တာနဲအေပါက်
့ ငယ်ဆီလ ာနဲလျက်
့ ပစ် လိက
ု ်လ င်

"အင်း! ဟင်း! အဲ လ ု လုပ်န"ဲ ့

့ ိမ

စက်ကဘာမှြပန်မေြပာပဲ လပ
ု ် စရာ ှ ိ တာသာဆက်လပ
ု ် ေနလိက
ု ်သည်။စက်

အရာနဲဝင်
့ ထွက်ထားတာမိ အေပါက်ငယ်မှာပန်းေရာင်သန်းေန၏စက်လ ာ

ဲ့
တိးု ဝင်ေတာ့ တစ် အင့်အင့်နေအာ် ညည်းလာေတာ့သည်။

"မေနတတ်ေတာ့ဘူး အာ့! ထည့်ေပးေတာ့"

ထိုအခါမှစက်ေနရာကြပန်ထကာအေပါက်ငယ်ဆီေတ့သွင်းပစ် လိက
ု ်

သည်။

"အား! ဟာ့!"

စက်အရာကိုဆဲွညစ် ထားတာမိ တင်းကျပ် ေနသည်။စက်ကတစ် ချက်

ေဆာင့်တိင
ု ်းသူလည်းတစ် ခါေအာ် ညည်းသည်။စက်ကသအေပ ကေနအုပ်

မိုးကာ ှ တ်ခမ် းေတွကိုစုပ်ယူေတာ့အလိက

ု ်သင့်။စက်စိတ် ကိ က်နမ် း ပီ းမှသ

ှ တ်ခမ် းေတွကိုလတ်ကာ

"ကိုယ်မင်းကိုချစ် တယ်အရိ ပ်၊မင်းကအရမ် းလှတာပဲ "

စက်ဆီကေနအ ကည့်လဲသွားကာ ှ တ်ခမ် းကိုတင်းတင်းေစ့သည်။ေအာ် မ

ညည်းေတာ့ဘူးဆိုတဲသ
့ ေဘာ။စက်ကအဝင်အထွက်ကိုခပ် သွက်သွက်လပ
ု ်

ပစ် လိက
ု ်လ င်

"အာ့! ဟာ့! ဟာ့!၊အာ့! ဟာ့! ေတာ် ေတာ့၊အထဲကပူေန ပီ အာ့!"

"ခဏေလး ကိုယ် ပီ းေတာ့မယ်"

 စက်က ု တ်တရက်သအရာကိုဆဲွခ တ်ကာ အရိ ပ်ကိုစားပွဲေပ ေမှာက်

ု ်တာြဖစ် သည်။ ပီ းမှခါးကေနဆွဲမကာ တင်သားေတေတွကိုဆုပ်နယ်

ပစ် လိက

ဖျစ် ညစ် ၏ထိေနာက်အေပါက်ငယ်ေပ လာသည်အထိတင်သားေတွကိုဆဲွဟ

ု ် ပီ းေနာက်တစ် ကိမ်တိးု ဝင်သည်။သတင်သားအိ အိေတွထဲစက်

ပစ် လိက

အရာဝင်ထွက်ေနပံုကို ကည့်ေနရင်း စက်အားမရြဖစ် လာကာတင်သားအိ အိ

ေတွတန
ု ခ
် ါသွားတဲအ
့ ထိတရပ် စပ် ထိုးေဆာင့်ပစ် လိက
ု ်သည်။

"အား! အား!"

စက်ကသခါးကျင်ကျင်ကိုဆဲွထားတာမိ ု နး် ထွက်လိလည်းမရ။ခံ င

ုိ ်ရည်

လည်းမ ှ ိ ြဖစ် ရကာစားပွဲေပ လက်ေတွြပ တ်ကျကုနသ

် ည်။စက်ဘက်က

လည်းအချ ိန်အ ကာ ကီးေနမှထိေတ ခွင်ြ့ ပန်ရတာမိ မတင်းတိမ် င

ုိ ်။ခါးကေန

ဆွဲကာ အဆက်မပျတ်တိးု ဝင်မိြပန်သည်။

"အား! အား!"

ညည်းည ေနသူ၏တစ် အိအိတန

ု ခ
် ါေနတဲတ
့ င်သားေတွကို ကည့်ကာ

တိးု ဝင် ပီ းရင်တိးု ဝင်ချင်ေနသည်။အချ ိန်တစ် ခု ကာမှစက်ကိုယ်တိင

ု ် ပီ းချင်

လာကာသအထဲမှာပန်းထုတ်သည်။တစ် ချ ိ တစ် ဝက်ကသတင်သားေတွေပ

် ့ ျ ဲကုန၏
ြပနက ် စက်ဆိုဖာေပ ပစ် ထိုင်ကာအေမာေြဖရသည်။

ပီ းမှစားပွဲေပ ေမှာက်အိပ်ေနသူကိုေပေခ ပီ းေရချ ိ းခန်းဆီ ေခ သွားရ

သည်။အစအဆံုးသန ် ့ ှ င်းေရးလုပ် ပီ းမှအိပ်ခန်းထဲကိုြပန်ေပေခ လာကာ

သားေဘးချေပးလိက ု ဲက
ု ်သည်။သားက ှစ် ှစ် ခိ က် ခိ က်အိပ်ေနဆဲ ။ဘီ ဒိထ
အဝတ်ေတွထုတ် ပီ းဝတ်ေပးေတာ့လည်း ငိမ်ေနသည်။စက်ပါေဘးနားဝင်လဲှ

ေတာ့မှသားဘက်လှည့်သွား၏

ေဘးလှည့်အိပ်ေနသူကိုစက်ြပန်ဆဲွေခ ကာရင်ခွင်ထဲထည့်သည်။အမူး

လည်းေြပေနပါ ပီ ။အချ ိန်ကည ှစ်နာရီ လည်းေကျာ် ေန ပီ ။စက်ရင်ခွင်ထဲက

ြပန် ု နး် ထွက်ဖိလပ

ု ် ေနလ င်

"အဟွနး် ! အခု မှကိုယ့်ကိုစိတ်ဆိုးဖိ သတိရတာလား"

ဘုနး် !

စက်ရင်ဘတ်ကိုဘုနး် ခနဲထုပစ် လိက

ု ်တာအားရပါးရ။

"ကိုယ်မူးသွားလိပါ၊မရည်ရွယ်ပါဘူး၊ေနာက်မြဖစ် ေစရဘူးေနာ် "

"ဖယ်ေပး"

" ငိမ် ငိမ်ေနေပး၊ကိုယ်အမူးမေြပေသးဘူး"

ထိုအခါမှရင်ခွင်ထဲက ငိမ်ကျသွားသည်။အဲ လ
့ ိမ
ု ှနး် သိရင် ေစာေစာ

ကတည်းကအရက်ေသာက်ခဲ့မိမှာပင်။အခု လည်းေနာက်ေတာ့မကျေသး။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"ပါပါး၊ေဖေဖ့"

နားထဲေခ သံလိလ
ု ို ကားမိ မှအရိ ပ် းုိ လာသည်။သားကသူတိေဘးမှာ

ငုတ်တတ
ု ်ကေလး။မျက်လံးု ေလးေတွပွတ်သပ် ေနရင်း ကည့်ေနသည်။သား

ေတာင် းုိ ေန ပီ ြဖစ် သည်။အရိ ပ်ကသအေဖရင်ခွင်ထဲမှာ။အရိ ပ် းုိ တာသိမှ

သားက ှစ်ေယာက် ကားထဲေကျာ် ခွတိးု ဝင်လာသည်။အရိ ပ်သားကိုအလယ်

မှာေပချေပးလိက
ု ်ရင်း
 "သား းုိ ေနတာ ကာ ပီ လား"

"ခု မှ"

"ေအာ် သားလည်းခု မှ းုိ တာ"

အရိ ပ်တစ် ကိုယ်လံးု ကိုင် ု ိ က်ထားသလိန

ု ာကျင်ေနတာြဖစ် သည်။ေအာက်

ပိုင်းဆီ ကပါနာကျင်ေန၏ေတာ် ေသးသည်။ထမထိုင် င

ုိ ်ေလာက်ေအာင်ေတာ့

မဟုတ်။သားကသအေဖဘက်လှည့်ကာ

"ေဖေဖ့ ထ"

"အင်း! ဟင်း!"

ညည်းည ရင်းသသားကိုြမင်ေတာ့သကိုယ်ေပ ဆွဲတင်သည်။သားက

လည်းညကသာသအေဖကိုေ ကာက်ြပတာမနက်ကျအေကာင်းပင်။

"Super sundayသား းုိ ေန ပီ လား"

"ဟုတ်ေဖေဖ ထ"

သားဆံ ပင်ေကေလးကိုသပ် ေပးရင်းအရိ ပ်ဘက်လှည့်လာသည်။

"ဘယ်လိေ
ု နေသးလဲ"

"ရတယ်"

အရိ ပ်နဖူးေပ ကိုလက်တင်ကာ

"ဖျားေတာ့မဖျားဘူး၊ထ င
ုိ ်လား၊ြပည့်စံုကိုလှမ်းေခ လိက
ု ်ရမလား"

"ေနပါေစ"

ထိုအခါမှသားကိုေပကာအိ ပ်ရာကထသည်။
 "သားေဖေဖတိ ေရချ ိ းခန်းတူတဝ
ူ င် ကမယ်၊သားဒီေန ့ အိ မ်လိက
ု ်လည်ဦး

မလား"

"ဟုတ်ေဖေဖ၊ဘိုးဘိုး"

"ဘိုးဘိုးဆီ ေဖေဖေခ သွားမယ်ေနာ် သား၊ပါပါးဖိ အိ မ်ကိုချ ိ င်လ

့ ှမ်းမှာဖိ

ေဖေဖလုပ်လိက
ု ်ဦးမယ်"

အရိ ပ်ကအိ ပ်ရာေပ ကေနပဲ သူတိသားအဖလုပ်သမ လိက

ု ် ကည့်ေနလိက
ု ်

သည်။အခု ေနာက်ပိုင်းအရိ ပ်တိကိုအိမ်ကေနပဲ ထမင်းချ ိ င်လ

့ ာပိ ေပးတာ

ြဖစ် သည်။သားနာနီက ု တ်တရက်အလုပ်ထွက်သွားေတာ့အသစ် လည်းမ ှ ာ

ြဖစ် ေသး။သအဘိုးကလည်းအ မဲ လာေခ ေနတာမိ ထပ် မ ှ ာြဖစ် ေသးတာ

လည်းပါသည်။တခါတေလ သုတတိသားအဖနဲပါေလ
့ ာက်လည်ြဖစ် ေတာ့

သားအတွက်အဆင်ေြပေနသည်။

ေရချ ိ းခန်းထဲကထွက်လာေတာ့လည်းသားကိုသူကပဲ အစအဆံုး

အဝတ်လဲေပး၏သားကိုအြဖ အနက်စင့်တီ ှ ပ်ေလးနဲေဘာင်

့ းဘီ အနက်

ု ်ကျေတာ့ညကအဝတ်ေတွပဲ
ေလးဝတ်ေပးထားတာြဖစ် သည်။သူကိုယ်တိင

ြပန်လဲဝတ်သည်။သကိုေသချာ ကည့်ေနတဲအ
့ ရိ ပ်ဘက်လှည့်ကာ

ု ်ပိခဲ့ရဦးမလား"
"ေရချ ိ းခန်းထဲလိက

"ရတယ်"

အရိ ပ်ခပ် ဆတ်ဆတ်လှမ်းေြပာမှ ငိမ်သွားသည်။

့ ာပိ ရင်ထွက်ယူေနာ် ၊အထဲေပးမဝင်န"ဲ ့

"အိ မ်ကချ ိ င်လ

"သိတယ်"
 "ေဖေဖတိ သွား ကမယ်သား လာ"

သားကိုေပချ ီ ပီးအိ ပ်ခန်းထဲကထွက်ဖိလပ

ု ် လ င်သားကအရိ ပ်ကိုြပန်လှည့်

ကည့်ကာ

"ပါပါး Bye"

သအေဖေပ ကေနအရိ ပ်ကိုလက်ြပရင်းပါသွားေတာ့သည်။သားကလည်း

သူမှသူပင်။ဟိက
ု မူး ပီ းသကို ှယ်ေနမှစက်ကမာတည်ကကွက်တိရယ်။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
17,January,2021
Part-34

(Z&U)
" ဟ့ေ◌ကာငကာဏာတည္"

သားကိုခ်ီၿပီ းစကိ မဲဝင္ဝင်င◌

္ းေ◌ေဖဖကဧည့◌န◌းေကနလွ
္

မ္◌းေ◌ခၚလိက
ု ာ◌ျဖစည္။စကသားကိုဆိုဖာေ◌ပၚေခ် ပးလိက
ု င္◌း

သူလည္◌းေ◌ဘးမွာဝငိ ငိ က်ွင္

"မင္◌းအခု ဘယ ပ ာတာလဲ"

" ေဖဖ တစယသိလိေ

ု ႔မးေ◌နတာလား"

"ဘာ က"

ဦးတ မဲ မ်ကွာႀကီးတင္◌းမာေ◌နလ်င
ွ ္

"သားတိ႔
ု တိက
ု န◌းက"
္

"ဘာ သားလုပဲ တာလဲ"

" သားအိ ပဲ တာ"

"ဘိုးဘိုး ေ◌ေဖဖမူး"

ေကလးစကားၾကားတာနဲ႔ဦးတ မဲ ကစကိ စိုကကည့ ◌်ွငက

မ် ကွာလႊ◌ဲသည္။သားကသူ႔အဘိုးကိုတိင
ု မွနးသိ
္ သည္။

"သား ဘိုးဘိုးဆီ လာပါဦး"

 ဦးတ မဲ ကသူ႔ဆီ ေ◌လ်ာွ ကာတဲေ
့ ◌◌ျမးကိုဆီးေ◌ြပ႕ၿပီ းသူေ႔ပေၚ

ပၚထိုငေ
္ ◌စသည္။ခေဏနမွ ထမင္◌းစားခန◌းဘက
္ ိ လွည့ ◌ာ

"ဘယ အားလဲ တစ္ေ◌ယာက္ေ◌လာကီကိုလာဦးေ◌ဟ့"

ဦးတ မဲ အသံၾကားေ◌တာ့ေကလးေမလးတစ္ေ◌ယာကနားေ◌ရာ

ကာ၏

"သားမနကာမစားေရသးဘူးမလား"

"ဟုတ္ ဘိုးဘိုး"

စကငူငႀ
ူ ကီးထိုငေ
္ ◌နကာဘာမွဝေင◌ျပာ။ဦးတ မဲ က ေကလးမ

ဘကွည့ ◌ာ

"သားစားခ် ငာကိုေ◌သခ် ာလုပ္ေ◌ပးလိက

ု ္ေ◌နာ◌္၊ေ◌ခၚ သားလိက
ု ္"

"ဟုတဲ ပါသူေ◌႒း"

သားနဲ႔ေကလးေမလးထမင္◌းစားခန◌းထဲ
္ ဝ ငားမွစကက္◌ျပ ွ

ည့ ◌ာကာ

"မင္◌းအဲ ဒ
့ ီကို ေ◌နာက သားရဘူး"

"သူ မလာလိ႔
ု ကၽနေ◌တာြ◌ားတာေ◌ေဖဖ"
္

"ဘာ က၊မင္◌းပဲ သူေမက်နပခ် င္◌းေ◌တာင္◌းပ ယိ ၊အခု မင္◌းလုပ္

ပံ ◌ေ
ု ◌ တဟုတား"

"သူေ◌က်နပလို ကၽနေ◌တာ◌ားေ◌ပးေ◌နရတာပဲ
္ မဟုတ းလား၊

မဟုတ င ႔ကိုအခု လိလ

ု ႊတားစရာေအၾကာင္◌းမရွိ ဘူး"

ဦးတ မဲ မ်ကွာႀကီးသု ႈနေ◌နရင္

္ ◌းေ◌ဘးကိုလည
ွ ့ြ ◌ားသည္။
 "ဘာလဲ၊ေ◌ေဖဖ့ကိုဖုန◌းဆက
္ ိ ငိ ကာလား"

"သူဖုန◌းဆကွ
္ သိရမွာလား က"

ဲ ကၽနေ◌တာ◌ာေ◌ေ
"သူန႔ ္ တ◌ျပာ◌ျဖစကသလဲေ◌ေဖဖအကု သိ

ပါဘူး"

"ဘာ က"

" ပာ◌ျပတာ"

"မင္◌းအခ်ိဳးေ◌ တ◌ျပင္ စကာဏာတည္၊ေကလးကိုေ◌ တ႕ခ် င ငိမ္

မွာေ◌ခေၚ တ႕၊အ ိ ပိ ◌ျပႆ နာ သား သားမရွ ာနဲ႔"

" ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ာွ ပဲ အျပစွိတယိ ေ႔ေဖဖထင္ေ◌နတာ"

"ဘာေ◌◌ျပာတ ယ၊မင္◌းပဲ သူ႔ကို◌ျပႆ နာ သားရွ ာေ◌နတာမဟုတ း

လား၊ေ◌သာကားမူးယစာ ငိ ယ့ ◌ိ မိ ယ္◌ျပန၊သူ
္ မ်ားကို◌ျပႆ နာ

သားမရွ ာနဲ႔"

စကမ် ကံ◌းု ေ◌ တကို တန◌းခ်

္ ိဳးထားရင္◌း

" ကၽနေ◌တာ◌ည္
္ ◌းေ◌ယာက်ၤ◌ားတစ္ေ◌ယာကဲေ◌ေဖဖ၊ကိုယ့◌္

ဲ ကိုယ္ေ◌နခ် ငာအျပစား၊ၿပီ းေ◌တာ့သူန႔

မိ သားစုန႔ ဲ ကၽနေ◌တာ◌္
္

သူစိမ္◌းေ◌ တလည္◌းမဟုတ း၊သားတစ္ေ◌ယာက္ေ◌တာငၿပီ းေ◌နၿ

ပီ "

"အဟမ္◌း!"

ဦးတ မဲ က ေ◌ခ် ာင္◌းဟန႔ၿပီ

္ းေ◌႐ႊကိုင◌
္ းမ် ကွ ကီးကိုပင့ ◌ င

ည္။
 " ကၽနေ◌တာ◌
္ ႔ကိုအ ငိ ကိစၥမ်ိဳးေ◌ တထပ ဖစ္ေ◌စရ

ဘူးေ◌◌ျပာၿပီ းသား၊ထပ္◌ျဖစရာေအၾကာင္◌းလည္◌းမရွိ ဘူး၊ ကၽ

နေ◌တာ့
္ ◌ိ သူေ◌လး ွ စံ◌းု အဆ ကယ္◌ျဖတားၿပီ းၿပီ ၊◌ျပနေ◌
္

တေ႕တာ့လည္◌း အနားအကပခံ ဘူး"

"အနားအကပခံ ဘူးေမ◌ျပာနဲေ႔ဟ့ေ◌ကာင္၊သူအကပခံ လည္◌းမင္◌း

ဘေကနလား"

စက်ကွာကအလိမ
ု က်သလိသ
ု ု ႈနေ◌နလ်
္ က
ွ ္

" ကၽနေ◌တာေ◌ရာ
္ ဘယထိသူေ◌စာင့ ◌ကည့ ◌ာခံ ေ◌နရမွာလဲ၊

ကၽနေ◌တာေ◌ပၚသူ
္ မႀကိဳကာရွိ ရင္ေ◌◌ျပာေ◌ပါ ့၊◌ျပင္ေ◌ပး

လိ႔
ု ရတာပဲ ၊သူ႔ဘကဘာတ စန◌းမွ
္ ေမ◌ျပာပဲ ကၽနေ◌တာ◌ယ္
္

လိေ
ု ◌ေနပးမလဲ၊သူေ◌က်နပိ ႔ေအရး ကၽနေ◌တာ◌ကဘယွ
္ စ္ စ
ွ ္

ထပ္ေ◌စာင့◌မွာလဲ"

ေ◌◌ျပာၿပီ းတာနဲ႔စကဆိုဖာေ◌ပၚကထကာေအပၚထပိ တက္

ဖို႔လု ပ်ွင္

"မင္◌းအျပစဲ ႔မင္◌းပဲ ခံ ေ◌ပါ ့ က"

ဦးတ မဲ စကားၾကားေ◌တာ့ ေအပၚထပိ ဦးတည္ေ◌နတဲစ

့ က္ေ◌◌ျ

ေခထာက္ေ◌ တ ပည္။

" ကၽနေ◌တာ◌ဲ
္ လိေ
ု မန ုိ င းေ◌ေဖဖ၊ ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ကလ

ည္◌းမွ ာပဲ ၊အဲ ေ

့ ◌တာ့သူ႔ဘကေမက်န ပည္◌း!"

" အးအဲ လ
့ ို ၾကပကပ ပ္ေ◌ပါ ့ ကာ"
 စကာမွေမ◌ျပာေ◌တာ့ပဲဆကကာလိက
ု ္ေ◌တာ့သည္။လူတစ္ေ◌

ယာကသူ႔အမွားကို◌ျပငငိ ႔အခ်ိ ယ္ေ◌လာကိ အပာလဲ။ေ◌

လး စ
ွ ္ေ◌တာ့မကဘူး။
<<<<<<<
>>>>>>>
ု ် ငဲ iPad"
" ရာ႕ သားလိခ

" ေဖဖ့ကို ခ် စ္!"

သားကအိ ပာေ◌ပၚခု နေ◌ပါကပီ

္ းစကါးေ◌ တကိုတစ် တ်တမ္◌းသ

ည္။အ ိ ပသားအဖ စ
ွ ္ေ◌ယာကိ ေ◌ဘးက ပကည့◌င္◌း

"ေကလးကိုငယ္ေ◌သးလိ႔
ု တမင္ဝေယပးေ◌သးတာ၊သူ႔အ ု ပ္ေ◌ တ

နဲ႔သူေ◌ဆာ့ပါေ◌စဆိုၿပီ း!"

ဲ ႔ပးသံ◌းု ရင္ ရပါတယ္၊သားကလိခ

"အခ်ိ ေ ု ် င္ေ◌နတဲဟ
့ ာကို ကာ"

"သူလိခ
ု ် ငိ င္◌းဝယ္ေ◌ပးလိ႔
ု မရဘူး၊သားကငယ္ေ◌သးတယ္"

အိ ပာေ◌ပၚကသူတိ႔
ု သားအဖကို အရိ ပ် ကံ◌းု ေ◌ တ တန႔ခ်
္ ိဳးၿပီ းၾ

ကည့◌ေ
္ ◌နလိက
ု ည္။သားကသူမွသူ◌ျဖစ္ေ◌နတာလည္◌းေမ◌ျပာနဲ႔။

သားလိခ
ု ် ငာမွ မ်ွတစ မက် ကုနဝယ္
္ ေ◌ပးေ◌နတာ◌ျဖစည္။အ

ခု ေ◌နာကိ င္◌းသားကတစ ခု လိခ

ု ် ငပီ ဆိုအ ိ ပိ ေမျပာေ◌တာ့။သူ႔ေအ

ဖကိုသာပူဆာေ◌တာ့၏ၾကာရေငလးကသူလိခ
ု ် ငာရေမွ တ◌ျဖစာ

မည္။ေ◌ြငနဲေ႔ပးဝယရတဲအ
့ ရာေ◌ တအထိလိခ
ု ် င ပကာမွာကိုအရိ

ေပၾကာကာ။

"အား တစိ ယံ◌းု ကိုကဲေ◌နတာပဲ ကာ"

 စေကခါင္◌းအံ ◌းု ေ◌ တကိုေ◌က်ာမွာခု ၿပီ းအိ ပာေ◌ပၚလွဲခ်လိက
ု

င္◌းညည္◌းညဴသည္။ဂ်ပ Super marketြဖင့ြ◌ဲအ တကွယာရွ ငေ

္ ◌

တအကု ားေရတာ့စကါမ သားမျဖ စားခဲ့ ရတာ◌ျဖစည္။ဟိမ

ု ွာ5ရ

က္ေ◌လာကကာ သားေ◌တာ့◌ျပနေ◌ရာက္
္ ေ◌ရာက်င္◌းသားဆီ ပဲတန◌း
္

လာလိက
ု ာ◌ျဖစည္။ဟိမ
ု ွာလည္◌းအလု ပဲစိတည့ ◌ားလိ႔
ု မရ။

သားနဲ႔အ ိ ပီပဲစိေတရာက္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။ေအစာင့◌ေ
္ ◌ တအထ

ပပ်ထားခဲ့ တာေ◌တာင ထ ပ ကားမွာေ◌ၾကာက္ေ◌နမိ သည္

အထိ။

သားကသူ႔iPadကိုငင္◌းစက ငငဲတိးု ဝငာကာ

" ေဖဖ ဒီမွာအိ ပ္"

"အိ ပွာေ◌ပါ ့ က၊ေ◌ေဖဖသားနဲ႔အိ ပ္ေ◌အာငာခဲ့ တာ"

စကသားေ◌က်ာေ◌အာကိ လည္◌းေ◌ခါင္◌းအံ ◌းု ေ◌လးခု ေ◌ပးလိက

ု

ပီ း

" ေဖဖgameေ◌ဆာ့တာ◌ျေပပးမယား၊ေ◌ေဖဖနဲ႔တူတအ
ူ ရင္ေ◌

ဆာ့ၾကည့◌ယ္ေ◌နာ◌္"

"ဟုတေ
္ ◌ေဖဖ"

စကသားဆီ ကiPadကိုယူၿပီ းအရင္ေ◌ဆာ့◌ျပလ်ွ ငားကသူ႔ရ ငင္

ထဲေကနမ် က္ေ◌တာငခတိ ကကည့◌ေ

္ ◌ေနတာ့သည္။စကသားေ◌သ

ခ် ာေ◌ဆာ့တတဲ အထိေ◌သခ် ာသင္ေ◌ပးၿပီ းသားပါးေ◌လးကိုငံ◌ေ

ု ႔မႊး
သည္။မိုး◌ျပာေ◌ရာငအိ ပ္ဝတံ◌ေ
ု ◌လးနဲ႔သားပါး◌ျပင္◌ႏ◌ုအိအိေ◌လး

ကိုနမ္◌းမဝ။

"သားပါပါးကသားကိုသန႔ရွ
္ င◌္ းေ◌ရးလုပ္ေ◌ပးၿပီ းၿပီ ေ◌ပါ ့၊သားဆီ

ေကမႊးေ◌နတာပဲ "

"ဟုတ"္

"သားgameေ◌ဆာ့ေ◌နဦးေ◌နာ◌္၊ေ◌ေဖေဖရအရင်ိးဳ လိက
ု ္ဦးမယ္"

သားကစကီမွာအာရံ ◌မ
ု ရွိ ေ◌တာ့။gameထဲမွာအာရံ ◌ေ
ု ◌ရာက္ေ◌နၿပီ ◌ျ

ဖစည္။ေ◌◌ျေခထာက္ေ◌ဖာင္◌းေ◌ဖာင္◌းေ◌လးေ◌ တကတစႈပႈ

ပ္။အ ိ ပသူတိ႔
ု သားအဖ စ
ွ ္ေ◌ယာကိ ေ◌က်ာၿပီ းအိ ပာစပွာထို

င္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။စကိသည္။သားကိုiPadဝယ္ေ◌ပးလိ႔
ု စကိ ေမ

က်မနပ္◌ျဖစ္ေ◌နတာ။

စကသူေ႔ရွ ႕အထိ သားၿပီ းေအပၚကုတဲ႔ ွ ပ ဖဴ ကိုဆကိ က္

ြခၽတည္။ေ◌ဘာင္◌းဘီ ခါးပတါတစါတည္◌းြခၽွတ စိ က်ွင

ကိ မ် ကံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌ တနဲ႔တစ် က္ေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ း

"ေကလးေ◌ရွ ႕မွာ"

စကိ မၾက လိၾ

ု ကည့◌ေ
္ ◌◌ျပာတာ◌ျဖစည္။ခ် ားအ

က်ႌလကွ ဖဴ ေ◌လးနဲ႔ လူေ◌လးကလည္◌း◌ျဖဴ ◌ျဖဴ ေ◌သးေ◌သးေ◌

လး။အိ မ္ေ◌နရင္◌းမို႔ထငည္။ဆံ ပငပိုက ု ိ ေ◌လး◌ျဖစ္ေ◌ေနပမယ့◌္

မ် ကွာေ◌လးကပိုႏ◌ုေ◌နသလိပ
ု င္။

စကညစ် ယ်ယပံ ◌းဳ လိက

ု ပီ း
 " ရခ်ိဳးမလိေ
ု ႔လ မြခၽတဘူးလား"

" ရခ်ိဳးမလိ႔
ု ဆိုတာသိတယ္၊ေ◌ရခ်ိဳးခန◌းထဲ
္ ေ◌ရာကွြခၽတါ ့လား"

"မြခၽတ် ငိ ႔"

"ေကလးေ◌ရွ ႕မွာမသင့◌ေ
္ ◌တာ◌ာေ◌ တလုပ ပနဲ႔မႀကိဳက း၊ၿ

ပီ းေ◌တာ့ ေကလးကို!"

"တအားအလိမ ု ဲ႔၊သူလိခ
ု လိက ု ် ငာမွ မ်ွရတယိ ၿပီ းစိ တဲ စဲ

သားလိမ့◌ယ္၊ဒါပဲ မလား"

"သိ ငာလိ႔
ု သူလိခ
ု ် ငိ င္◌းဝယ္ေ◌ပးေ◌နရတာလဲ၊လူကိုလည္◌းဘာ

တစ မွမတိင
ု ငဲ"

ေ◌◌ျပာရင္◌းအ ိ ပသံေ◌ တတု ငာေ◌တာ့ အရိ ပ္ေ◌ဘးပူးကပ္ဝ

ငိ ငစိ ကာ

"ကိုယ္ေ◌တာင္◌းပ ါတယ္၊ကိုယွား သားပါတယ္၊သားစိ ေတကာ

ု ပါ၊ၿပီ းေ◌တာ့သားကိုအဲေ
င္◌း◌ျဖစွာစိုးလိ႔ ့ ◌လာကည္◌းမစိုးရိ မါနဲ႔၊

့ ◌လာကိ းစရာေအၾကာင္◌းမွမရွိ ပဲ"

ကိုယိ ႔သားကအဲ ေ

"ခင်ားနဲ႔ တူမွာစိုးလိ႔
ု "

ေ◌◌ျပာခ် လိက
ု ာပကနဲ။စကဟကနဲတစ် ကယာ

"ကိုယ့ ◌ိ ဆိုးတယိ ေ႔◌ျပာခ် ငာလား"

"မဟုတိ ႔လား"

"အင္◌းဟုတါတယ္၊ကိုယဆိုးေ◌ပမယ့◌္ မင္◌းကိုတစယ် စာ"

အရိ ပ် ကွာရဲ ခ်က်င◌

္ းရဲ တကည္။ဘာဆို ငိ ႔လဲ။
 "ကိုယင္◌းနဲ႔မပတတဲေမန ုိ င းအရိ ပ္၊ကိုယမွားေ◌ တအ တ

ကိ ယခု ◌ျပနေ◌ပးဆပ္
္ ေ◌နရတာပဲ ေ◌လ၊မင္◌းနဲ႔သားကိုေ◌နာကစ္

ခါထပံ ◌းု ရႈ◌းံ ရ ငိ ယ္ေ◌သလိမ့◌ယ္"

စက်ကံ◌းု ေ◌ တကအ ိ ပိ နင့◌င့◌န ဲ ိုကကည့◌ေ

ဲ စ ္ ◌နၾကသည္။

သူတစယရိ ပဲ ႔အတူေ◌နခ် ငပီ ။

"ကိုယ့ ◌ိ ဘာမႀကိဳကာလဲ၊ြပင့ြ◌င့ ◌င္◌းလင္◌းေ◌◌ျပာလိ႔

ု မရ

ဘူးလား၊ကိုယင္◌းမႀကိဳကာမွ မ်ွႀကိဳးစား◌ျပငယ္ေ◌လ"

အ ိ ပစက်ကွာခပ္ေ◌ ဆးေ◌ ဆးကိုေ◌သခ် ာေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ း

"လူကိုထငလိေ
ု ◌◌ျပာတာဆိုတာေ◌ တ၊ၿပီ းေ◌တာ့ လူကိုထငလိလ
ု ု

ပာ"

အရိ ေပ◌ျပာၿပီ းမ် ကႊ◌ာခ် လ်င

ွ ကအရိ ပ် ကွာနားအထိငံ◌႔
ု ခ်

လာရင္◌း

"ကိုယိ ႔ကအိ မ္ေ◌ထာငက္ေ◌ေ တလ၊အ ငကိုယင္◌းေအပၚအ

ုိ င်င့ ◌ ခဲ့ မိတာေ◌ တအားလံ◌းု ကလည္◌းကိုယင္◌းကိုခ်စိ ႔ျဖစဲ

တာေ◌ တခ် ည္◌းပဲ ၊ထားပါ မင္◌းမႀကိဳက ငိ ယင္◌ျခငါ ့မယ္"

" ရ သားခ်ိဳးေ◌တာ့ ေ◌◌ျပာေ◌တာ့ေ◌ခါင္◌းကိုက္ေ◌နတယိ "

"အင္◌း၊တစိ ယံ◌းု ကပီ းေ◌နလိေ

ု ႔ရခ်ိဳးၿပီ းတာနဲေ႔ဆးေ◌သာက္

လိက
ု ယ္"

" ပ ာတာ ေ◌ဖႀကီးသိၿပီ လား"

"သိတယ္၊လွမ္◌းေ◌◌ျပာထားတယ္"
 အနားကထခါနီးပါး◌ျပင္◌ႏ◌ုႏ◌ုကိုငံ◌ေ
ု ႔မႊးဖို႔လုပ္ေ◌တာ့စက်ကွာႀ

ကီးကိုအတင္◌း တန◌းလႊတင္
္ ◌း

"သားေ◌ရွ ႕မွာမႀကိဳက းလိေ

ု ႔◌ျပာေ◌နတယ္ေ◌နာ◌္"

"သားကငိက
ု ္ေ◌နၿပီ ၊ေ◌သခ် ာသိပိ က္ဦး"

"သိတယ္ သားေ◌တာ့"

စကိ ယကီးကိုေ◌နာက စကိမတင္◌း တန◌းလႊတ္

္ ေ◌တာ့ အနား

က ထကာခဲ့ ရသည္။စိ တေ
္ ◌ကာက္ေ◌◌ျပပါေ◌တာ့ ကာ။

စက္ေ◌ရခ်ိဳးခန◌းထဲ
္ က ထကာေ◌တာ့သားကအိ ပ္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။စ

က္ဝတားတဲb့ athrobeခါးစည္◌းႀကိဳးကိုေ◌သခ် ာ◌ျပ ် ိ ကင္◌းေ◌

ရစကစ်ိဳ႕တင္ေ◌နတဲဆ
့ ံ ပင္ေ◌ တကိုတဘတဲေ႔သခ် ာြပတ တာ

"သားကအိ ပားၿပီ လား"

"အင္◌း ေ◌စာေ◌စာကတည္◌းကအိ ပ္ေ◌ပ် ာ◌္ေ◌နတာ"

" အာ◌္"

စကကုတငစကွာဝငိ ငင္◌း အိ ပ္ေ◌နတဲသ

့ ားကိုငံ◌ေ
ု ႔မႊးသ

ည္။ထိုေ႔နာက တငံရံမွာေ◌ခါင္◌းအံ ◌းု ေ◌ တခု ၿပီ းမွီထို ငာMac

bookကိုြဖင့ ◌ည္။ခေဏနမွသားကိုဖကိပ္ေ◌နသူဘကိ ငဲၾ

့ ကည့◌္

ကာ

" ကာင္◌းဆကဲ႔ ဘယိ ◌ျပနေ◌

္ တ႕တာလဲ"

အ ိ ပန႔္ သားသည္။ကိုေ◌ကာင္◌းဆကဲ႔ျပ ◌
ံ တ
ု ာကအမွတမဲ့

ပါ။အ ိ ပိ ႔ရံ ◌းု ေကကာင္ေ◌လးကို ကိုေ◌ကာင္◌းဆကာႀကိဳရာကအ

ရိ ပဲ ႔ျပနေ◌
္ တ႕ၾကတာ◌ျဖစည္။အ ငတည္◌းကခငငင္◌း းွီ

ခဲ့ ေ◌တာ့မသိခ်ငေ
္ ◌ယာင္ေ◌ဆာင္ေ◌နလိ႔
ု မရ။ေမကာင္◌းတတ္ေ◌တာ့နႈတ္

ဆကိ ကသည္။

အ ိ ပ ႔အိ မ ထ ကားၿပီ းမၾကာခငွာပဲ ကိုေ◌ကာင္◌းဆက

ည္◌းThe Worldေကနအလု ပကိ က ဲ ။အခု ေ◌တာ့တစ္◌ျခားကု

မၸဏီႀကီးတစ မွာManager◌ျဖစ္ေ◌နၿပီ ေ◌◌ျပာသည္။အ ိ ပိ ႔ရံ ◌းု

ေကကာင္ေ◌လးကကိုေ◌ကာင္◌းဆကဲ႔ တဲေ◌နတယိ ေ႔တာ့ၾကား

တာပင္။ကိုေ◌ကာင္◌းဆက ပ ံ◌က
ု တည္◌းကအရိ ေပပေၚတာ့

ု ိ း ု ိ းသားသားပါပဲ ။ၿပီ းေ◌တာ့အရိ ပဲ ႔သူ႔ေအၾကာင္◌းေ◌ တကိုလ

ည္◌းသတင္◌းသဲ့သဲ့ၾကားပါသ ဲ။

" ေဖတာင္ ေမ◌ျဖ င

ုိ ေ
္ ◌တာ့ဘူးလား"

သူ႔ဆီ ကအသံထ ပကာမွသတိ◌ျပနဝငည္

္ ။အ ိ ပခပ းစူး◌ျ

ပ ကည့◌ေ
္ ◌တာ့ သူကလည္◌းအရိ ပ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုလႊ◌ဲမ သား။

သူ႔လူေ◌ တအရိ ပ္ေ◌နာက္ေ◌တာက္ေ◌လ်ာွ ကိ က္ေ◌နေမွတာ့ သူသိေ◌န

တာမဆန◌းပါ။အခု
္ ကလူကိုထငလိေ
ု ◌ေ တ◌ျပာေ◌နတာ။အဲ အ
့ က်င့ ◌

ဘယ္ေ◌တာာေမွပ်ာကွာလဲ။ရွ င◌
္ း◌ျပခ် ငိတည္◌းမရွိ ◌ျဖစကာ တစ

ကွည့ ◌ိ ပိ ကည္။

"အဲ ဒ
့ ီရံ◌းု ေကန အလု ပကိ က္ေ◌တာ့"

"ဘာအ တကဲ"
 "သားလိခ
ု ် ငာမွ မ်ွကိုယ္ဝယ္ေ◌ပး ုိ ငယ္၊မင္◌းေ◌က်န ပလိေ
ု ◌န

ပါေ◌စဆိုၿပီ း ကိုယမေင◌ျပာပဲ ထားတာအရိ ပ္၊မင္◌းတိ႔

ု သားအဖကို

ကိုယိတခ် ဘူး၊အိ မိ ◌ျပနေ◌ခၚ

္ သားခ် ငပီ ၊ဒီလိႀ
ု ကီး ခဲ ေ◌နတာသဘာ

ဝလည္◌းမက်ဘူး"

အ ိ ပကဘာတ စန◌းမွ
္ ◌ျပေ ◌ျပာေ◌တာ့

"မင္◌းကိုယ့ေ◌ပၚ စိ ေတ◌ျေပသးဘူးဆိုတာကိုယိပါတယ္၊ကိုယ္

အခု ေ◌◌ျပာေ◌နတယိ တာကလည္◌းမင္◌းကိုမယံ◌ၾ

ု က ိ ႔မဟုတ္

ဘူး၊ဒါေ◌ပမယ့ ◌ဲ ဒီေ◌ကာင္◌းဆကိ တဲေ

့ ◌ကာငလူေ◌ကာင္◌းမဟုတ္

ဘူး၊အခု လည္◌းမင္◌းအိ မားအထိ စီ စီလာလုပ္ေ◌နၿပီ "

"ဘာေ◌ေ တ◌ျပာေ◌နတာလဲ၊အိ မိ မလာပါဘူး၊ရံ ◌းု ကိုလာတယိ တာ

ကလည္◌းသူေ႔ကာင္ေ◌လးကိုလာႀကိဳတာ"

"သူကဘယ ႔ျဖစ္◌ျဖစ္ေ◌ရွ ာငယ့◌ေ

္ ◌ကာငွ မဟုတာ"

လူတစကားကိုေ◌◌ျပာလိက
ု ငဲ လိႀ
ု ကီးပဲ ။သူအထငကီးတဲသ
့ ူဆို

တာလည္◌းသူ႔အျပငစ္ေ◌ယာကွမရွိ ။

ု ◌န႔က အိ မဲ အထိဘာလာလု ပာတဲလ

"ဒါဆိုဟိေ ့ ဲ"

"လမ္◌းႀကံ◌လ
ဳ ိ႔
ု ခဏဝငာတာပါ"

"အဲ ေ
့ ◌ကာင္ သားကိုေမခေၚစနဲ႔"

ဘယိ ေ◌ေ တ◌ျပာေ◌နတာလဲ။မသိ င တစ္ေ◌ယာကွာပဲ သားရွိ တဲ့

အတိင
ု ◌
္ း။အ ိ ပထို ငာသူ႔ဘက္◌ျပ ည
ွ ့ ◌ာရင္◌းတည့ ◌ည့◌ိ
ကကည့ ◌ိ ကည္။ခု တငံရံကိုမီွအိပ္ေ◌နရင္◌းအ ိ ပိ စိ တရွ

လိ◌
ု ျပ ကည့◌ေ
္ ◌နတာ◌ျဖစည္။

"သူမ်ားကိုၾကားေမကာင္◌းေ◌အာငယိ ေ◌ေ တ◌ျပာေ◌နတာလဲ"

"သူမ်ားကိုေ◌◌ျပာတာမဟုတ း၊မင္◌းကိုေ◌◌ျပာ◌ျေပနတာ၊သားကိုလူ

တကာ!"

ိ ဲ႔မနႈ◌င
"ကိုယ့◌တ ိ ◌
္ းနဲ႔"

အ ိ ပိ မ် ကံ◌းု ေ◌ တနဲေ႔မွးစင္◌းၾကည့ ◌ာနႈတမ္◌းတစ် ကဲ

ၿပီ းမွ

"အ ဟန◌း!ကိ
္ ုယ့ ◌ားကကိုယ့ ◌ိ ေစ တ႕ကတည္◌းကခ် စာ"

"ဒါဆိုဘာလိ႔
ု လူတကာနဲ႔လိက
ု ဝ ိ ေ◌နလဲ"

အ ိ ပသံက် ယားကာ ◌ျပ န

ိ ◌းလိ
္ က
ု သည္။သားကေကလး

မို႔အိ ပင းုိ တတိ ႔သာေ◌တာ◌္ေ◌တာ့သည္။သူကလည္◌းအ ိ ပိ

တ စန◌းမွ
္ မခံ ။

"သားကိုေမကာင္◌းတဲေ
့ ◌ကာငဲ႔မပတတ္ေ◌စခ် ငိ ႔၊ေ◌◌ျပာမရ

တဲသ
့ ူကိုေမ◌ျပာဘူး"

လူကိုေ◌◌ျပာမရတဲသ
့ ူလိေ
ု ႔◌ျပာလိက
ု ာလား။အရိ ပ္ေ◌ဒါသ ထကာ

ရသည္။ကိုေ◌ကာင္◌းဆကိ င ဘယ န◌းကမွ
္ ေအကာင္◌းမျမငဲ ။

အၿမဲ အထင္ေ◌သးကဲ့ရဲ႕သည္။ကိုေယရာအထငကီးလိ႔
ု မဟုတေ
္ ◌ပမ

ယ့ ◌ ငကိုေ◌ကာင္◌းဆက ညီေ◌ပးခဲ့ တာေ◌ တလည္◌းမနည္◌း။ၿ

ပီ းေ◌တာ့◌ျပ ◌
ံ က ိ ိုယ့ ◌ိ ရိ သဲ့သဲ့ေ◌◌ျပာတာေ◌ တ
ု တည္◌းကခု ခ်ိ က
ဘာတစ မွမရွိ ေ◌သးေ◌တာ့မပတတ် င းေ◌ တဘာေ◌ တ သားေ◌◌ျ

ပာလိ႔
ု ကမျဖစ္◌ျပန။ကိ
္ ုယ့ ◌ိ ေကလးတစ္ေ◌ယာေကဖကို ဘယ က

ခု ခ်ိ ႀ ့ ဲ။
ိ ကိဳကွာတဲလ

သူ႔ကိုၾကည့◌ေ
ိ ◌တာ့ဟိဘ
ု ကွည့ ◌ိပ္ေ◌နၿပီ ။သူကပဲ စိတိ းရ

တယွိေ◌သးသည္။တိစ
ု ရာမရွိ သားအထိပါလိက
ု ိ ေ◌နသည္။ဟိက
ု ျဖင့◌္

ု ိ း ု ိ းသားသားပါ။အ ိ ပားေ◌ဘးမွာအရင္ဝငွဲလိက
ု ပီ းသားကိုယ္ေ◌လး

ကိုေ◌စာ ငဲၿခံ ◌ေ
ဳ ◌ပးသည္။အိ ပ္ေ◌မာေက်နတဲသ
့ ားမ် ကွာေ◌လးကိုေ◌

သခ် ာစိုကကည့◌သ
ိ ည္။မ် ကံ◌းု ထင္◌းထင္◌း၊ ာွ တံစင္◌းတာေ◌ တၿ

ပီ းေ◌တာ့နႈတမ္◌း◌ျပည့◌◌
္ ျပည့◌ေ
္ ◌ တ၊မ် ကွာက်ကအစသားကျဖင့◌္

ဲ ပိုတတ
သူန႔ ူ ာပါ။ကိုေ◌ကာင္◌းဆေကတာငားကိုၾကည့◌ပီ းေ◌◌ျ

ု ဲ ေ◌နာ◌္
ပာေ◌ေနသးသည္။ေကလးကတစ္ေ◌ယာက္ေ◌ယာကဲ႔ဆငလိပ

တဲ။့

သူေ႔က်ာ◌ျပငကီးကိုၾကည့◌ေ
ိ ◌တာ့ၿငိမက္ေ◌န၏အ ိ ပက်

င္◌းသာခ် မိေ◌တာ့သည္။သားနဲ႔အ ိ ပိ သူတစယ် စယိ တာအရိ

ပိသည္။ခံ စားလိ႔
ု လည္◌းရပါသည္။ဒါေ◌ပမယ့ ◌ ခ် စံ ◌က
ု အတၱႀ

ကီး လန◌းေ◌နသည္
္ ။သူ◌ျဖစ် ငာသူလပ
ု ် ငာေ◌ တပဲ သူသိသည္။တ

စါးသူစိတိ သူထည့◌ တက္။ငယယအ ိ ပိ အလိလ ု ဲ တာေ

ု ိက

တာင္ အ ိ ပသူမွသူ◌ျဖစ္ေ◌ေနအာင္၊သူ႔ဘကါေ◌အာငမငလိလ
ု ို

ကဲ တာတဲ။့ တစေယကာင္◌းတဲလ
့ ။ူ ေ◌ဖႀကီးေ◌◌ျပာတာေ◌

တာ့'အဲ ေ
့ ◌ကာငသူ႔ေအမနဲ႔ သားတူတာ'တဲ။့
 "အင္◌း...ဟင္◌း..."

သူ႔ဆီ ကညည္◌းသံသဲ့သဲ့ၾကားေ◌တာ့အ ိ ပန႔္ သားသည္။ခ်

မ္◌းေ◌နသလိမ
ု ်ိဳးလက္ေ◌ တကိုေ◌ ထးပိုက္ေ◌နတာမို႔အ ိ ပ ႔အနားထ

သားလိက
ု ၏ဖ် ားေ◌နသူကမ် ကံ◌းု ေ◌ တမွိတားရင္◌းညည္◌းညဴေ◌န

တာ◌ျဖစည္။အ ိ ပ ႔နဖူးေ◌ပၚလက ငကည့◌ေ

္ ◌တာ့ အဖ် ားေ◌

ြင႕နည္◌းနည္◌းရွိ ၏ေ◌စာငိ သူ႔ ငတ္ေ◌ တအထိလံ◌ေ

ု ◌အာ ငဲၿ

ခံ ◌ေ
ဳ ◌ပးလိက
ု ္ေ◌တာ့မ်ကံ◌းု ြဖင့ ◌ကည့ ◌ည္။

"ကိုယ်မ္◌းတယ္"

အသံကဩရွ ရွတိးု မ်ွင◌

္ းမ်ွင◌
္ း။

" ဆးေ◌သာက္◌ျဖစ္ေ◌သးလား ေ◌ရခ်ိဳးၿပီ းေ◌တာ့"

"အင္◌း"

အဖ် ားေ◌ြငေ႕ၾကာင့◌က
် ွာေ◌ တပါရဲ ခ်င္ေ◌နသည္။မ် ကံ◌းု ေ◌ တ

ကို တနေ႔
္ ကးထားကာမ် ကွာကိုပါတစ် ကစ် ကႈ◌႕
ံ ပစ္ေ◌နတာမို႔

"ခေဏနဦး၊မသကာရင္ေ◌ဆးထပ္ေ◌သာကိ ႔လုပ္ေ◌ပးမယ္"

အ ိ ပ ႔အနားကထ သားဖို႔လုပ္ေ◌တာ့ လကိ ဆဲ ထားသည္။လ

က္ေ◌ တကပါခပ္ေ◌ႏြ◌းေ◌ႏြ◌း။အ ိ ပကိ ဖ် စႇစပီ း

" နပါေ◌စ"

"မသကာဘူးမလား"

"ဖကားေ◌ပး ခ် မ္◌းလိ႔
ု "
 အ ိ ပကကို ငာသူ႔ရ ငငဲ ဆဲ ခ်သည္။အလယွာသားကရွိ ေ◌

ေနတာ႔တစက္◌ျခမ္◌းတည္◌း စ
ွ ္ေ◌ယာက္◌ျဖစ္ေ◌နတာေ◌ၾကာင့ ◌်

ပ္ေ◌ေနတာ့သည္။မ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုမိွတားၿပီ းအ ိ ပိ တင္◌းက်ပ္ေ◌

ေနအာငကား◌ျပန၏အရိ
္ ပ္◌ျပ ပီ းသူ႔ခါးေ◌ တကိုတိးု ဖကားမိ သ

ည္။ကိုယ့◌ေ
္ ◌ြင႕ေရစခ် ငံ◌ပ
ု ါ။

ခဏၾကာေ◌တာ့သူ႔ဆီ ကအသကွဴသံမ်ွင္◌းမ်ွင္◌း ထကာ၏အိ ပ္ေ◌

ပ် ာြ◌ားတာလား။အိ ပ္ေ◌နသူကိုအရိ ပ္ေ◌သခ် ာၾကည့◌သ

ိ ည္။နဖူးေ◌

ပၚဝဲ ေက်နတဲဆ
့ ံ ပငစ်ိဳ႕ကိုသပငပီ းေ◌နာက စကိမိ ယ ထပ

မ္◌းၾကည့◌၏
ိ ကိုယ္ေ◌ြင႕ကရွိ ေ◌နတုန◌းပါ။မ်
္ ကံ◌းု ထင္◌းထင္◌းေ◌

ေ တအာကမ် ကံ◌းု စူးစူးေ◌ တကိုဖိပိတားသည္။ ာွ တံစင္◌းစင္◌းကို

လကဲ႔အသာထိၾကည့◌၏
ိ တင္◌းတင္◌းေ◌စ့ပိတားတဲန
့ ႈတမ္◌း

ထူ◌ျပည့◌◌
္ ျပည့◌ေ
္ ◌ တကတခါတရံ ေ◌ဆးလိပ္ေ◌သာကတ္ေ◌တာ့ခရ

မ္◌းေ◌ရာငမ္◌းခ် င ည္။

တ င္◌းေ◌နတဲမ
့ ် ကွာကအိ ပ္ေ◌နတာေ◌တာေငရာငွိ သား။အ

ရိ ေပရာဘာသားနဲ႔ထုထားတာမို႔လဲ။အရိ ပားမွာသူမရွိ ရင္ေ◌တာင္

့ ိ တဲ႔အသကကဲ ရတာ။လူရ
သူ႔ရင္ေ◌ သးေ◌လးရွိ ေ◌နတယိ တဲစ

ဲ ပဲ ရင္◌း းွီ ပတတ းသလို

ယိ ႔ျဖစာကတည္◌းကသူန႔ သူတစ္ေ◌

ယာကဲ႔ပဲ ထိေ◌ တ႕ခဲ့ ဖူးတာေ◌လ။အရိ ေပပၚထငလိေ

ု ◌◌ျပာ၊ထင္

ု ကံခဲ့တာေ◌တာငစါမွမုန◌းလိ
သလိဆ ္ ႔
ု မရခဲ့ ဖူးဘူး။
 အိ ပ္ေ◌နသူမ်ကွာကိုလက္ေ◌ခ် ာင္◌းေ◌လးေ◌ တနဲ႔အသာထိကို ငက

ည့◌သ
ိ ည္။ထိုသူကငယ္ြ႐ယည္။ေ◌အာင္◌ျမငည္။ေ◌ခ် ာေ◌မာခ

န႔ညားသည္
္ ။◌ျပည့◌◌
ံ ခ
ု ် မ္◌းသာသည္။ထိုလသ
ူ ားမွာဘာေ◌အာင္◌ျမငႈ

မွမရွိ ခငတည္◌းကအရိ ပ် စဲ တာ။စကာဏာတ ိ တဲပ

့ ိ ွ ွ

ည္ေ◌ကာင္ေ◌လးအြ႐ယတည္◌းက။အခု ေ◌ခ် ာေ◌မာခန႔ညားတဲ

္ ေ
့ ◌

ယာက်ာၤးတစ္ေ◌ယာက္◌ျဖစာတဲအ
့ ထိ။ၿပီ းေ◌တာ့ထိုလသ
ူ ားနဲ႔သားေ◌

လးတစ္ေ◌ယာက္ေ◌ြမးြဖားြခင့◌တဲအ
့ ျဖစည္.....

အ ိ ပ ႔မ် ကွာကိုတစိ မ့◌မ

ိ ့ ◌ကည့◌ေ
္ ◌နရင္◌းၿပံ ◌းဳ မိ သည္။ၿ

ပီ းေ◌တာ့သူ႔မ် ကွာနားအထိတိးု က ပားကာ

"ကိုကို႔ကို ခ် စယ္"

ေ◌◌ျပာၿပီ းအရိ ပယည္။အိ ပ္ေ◌နသူကမသိ။အိ ပ္ေ◌နတုန◌းပဲ

္ ခ်စ္

ဖိုေ႔ကာင ဟုတား။

ထိုေ႔နာကိပ္ေ◌နသူ၏နႈတမ္◌းေ◌ တကို ဖိ ကပမ္◌းလိက

ု

ည္။ႏ◌ူးညံ့ေ◌အးစကဲ နႈတမ္◌းေ◌ တရဲ ႕အထိေအ တ႕ကိုအခ်ိ စ

အထိအရိ ပံ စားေ◌နမိ သည္။ၿပီ းမွအိပ္ေ◌နသူခါးကိုတင္◌းတင္◌းဖကာ

ရ ငငဲတိးု ဝငိ ပကိ က္၏တစါေ◌လာက္◌ျဖစ္◌ျဖစတၱႀကီး

ကိုေ◌ရွ ႕တန◌းမတငဲ
္ ေ◌နလိ႔
ု မရဘူးလား။ းုိ ေ◌နရင္ေ◌◌ျပာဦးမည္။'မရ

ဘူး'ဟူ၍။

မ် ကံ◌းု ေ◌ တတင္◌းတင္◌းမွိတားတဲစ
့ က်ကွာမွာၿပံ ◌းဳ ိ ပ င

ည္။ၿပီ းေ◌တာ့ရင နေ◌နတာေ◌ပါ

္ ကကတတင္။'ကိုကို႔ကိုခ်စ
ယ္'ဆိုတဲအ
့ သံတိးု တိးု ကနားထဲပဲ့တငပ္ေ◌နသည္။ ူ းေ◌တာ့မွာပဲ ကာ။

သူ႔နႈတမ္◌းေ◌ တကိုလာနမ္◌းေ◌တာ့◌ျပ ပီ းငံ◌စ

ု ုပ စိ က် ငဲ စိ တ္

ကိုမနည္◌းထိန◌းထားရသည္
္ ။ရွ ကပီ းငို သားမွာစိုးလိ႔
ု သာ။ၿပီ းေ◌တာ့စိတ္

ထပ္ေ◌ကာက္ေ◌နရင ကေၡရာကမွာကစကဲ◌ျဖစည္။

့ ဲ။ၿ
ဒီေ◌လာက္ေ◌ခါင္◌းကိုက္ေ◌နတာဘယ ကအိ ပ္ေ◌ပ် ာ◌ွာတဲလ

ပီ းေ◌တာ့သူကကိုယ့◌ ငငဲ မွာေ◌လ၊ဘယ္ေ◌ကာင လ ယယိ

ပ္ေ◌ပ် ာ◌ွာလဲ။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးစကိ အိ ပ္ေ◌ပ် ာ◌္ေ◌နၿပီ အထငဲေ႔လ်ာွ

က ပ္ေ◌နတာ။စကဏခဏအိ ပ္ေ◌ပ် ာ◌င

် ္ေ◌ယာင္ေ◌ဆာေငတာ့မည္

ထငည္။သူ႔ကိုအတင္◌းအက်ပာမွမလုပ္ေ◌တာ့စကိ ခ် စ ည္

တဲ။့ ေ◌နာက်ရင္ေ◌သခ် ာစိ တွ ွ ဲေ႔ခ် ာမ

့ ွပါ။
<<<<<<<
>>>>>>>
"ကိုယင္◌းကို◌ျမင္ေ◌တာ့ေ◌လ၊အရမ္◌းေ◌ပ် ာြ◌ားတာ၊တစယါ

အရိ ပင္◌းကအ င န◌းကထကိ

္ ၾကည့◌ေ
္ ◌ကာင္◌းလာတာ ေ◌အ့!"

ကိုေ◌ကာင္◌းဆကသံကအရက းေ◌ေနတာ့ေ◌လးပင္ေ◌န၏အျပင္

မွာတစ န◌းဒု
္ န◌းနဲ
္ ႔မို႔တံခါးြဖင့◌ေ ု တာ◌ျဖစည္။အိ မဲ ေ◌
္ ◌ပးလိက

ရာကွပိုမူးလာသလိပ
ု င္။အရိ ပ္◌ျပ ႊတ္ေ◌ပမယ့◌ရ။အ ိ ပိ ဒီစ

ကားေ◌ တနဲ႔ပဲ ရစ္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။ဒီေ◌န႔မွသားေအဖကလည္◌းမ

လာဘူးထငည္။သူကဖ် ားေ◌နတာ။သုတတိ႔
ု သားအေဖ တလည္◌းအခု

ေတလာမွအရမ္◌းေ◌ တသံ◌းု ◌ျဖဳန◌းေ◌ပ်

္ ာ◌ါးေ◌နၾကကာအရိ ပ န◌း
္

ဆကိ င္◌းအျပငွာ။
 "ကိုေ◌ကာင္◌းဆက္ မူးေ◌နရင္◌ျပ ားလိက
ု ါေ◌တာ့၊ ကၽနေ◌တာ◌္
္

လည္◌းသားကိုသိပဦးမွာမို႔လိ႔
ု ပါ"

မတတိ င္။ကိုယ့◌ာွ သားရွိ ေ◌နတဲေ

့ အၾကာင္◌းထည့◌ေ
္ ◌◌ျပာလိက
ု

သည္။သားကတစကိ ဖာေ◌ပၚေကနမ် ကံ◌းု ဝိုင္◌းေ◌လးေ◌ တနဲ႔ၾ

ကည့◌ေ
္ ◌နရင္◌းကိုေ◌ကာင္◌းဆကိ ေ◌ၾကာက္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။

"ပါပါး မူးမူး"

သားေက◌ျပာရင္◌းကိုေ◌ကာင္◌းဆကိ လကႇ◌းိဳ ထိုး◌ျပသည္။ကိုေ◌

ကာင္◌းဆက ု ဲ ေ◌ရာင္ေ◌လးနဲ႔သားကိုေ◌သခ် ာၾက

ညအိ ပ္ဝတံ◌ခ

ည့◌ပီ း

"အ ိ ပားေ◌လးကခ် စရာေ◌လးပဲ ၊အ ိ ပယ်ိ ိမ္ေ◌ထာင်လို

ကွန◌း
္ ကိုယသိလိက
ု း၊အ ိ ပရကကယ္ေ◌နာ◌္"

"ဒီလိပ
ု ါပဲ ၊အမွတထင္◌ျဖ စားတာပါ"

"အ ိ ပိ ကိုယမိ န◌းေကလးေ◌

္ တစိ တဝငားေ◌လာက းထင္ေ◌န

တာ၊ကိုေယတာ့ေ◌ယာက်ၤ◌ားခ် င◌
္ းပဲ စိတဝ
္ ငားတာ၊အမွ ိ င္◌းေ◌◌ျ

ပာရ ငိ ယ ခ်ိ အ
ိ ိ ပိ ေ◌မ်ွာ◌င့◌တ
ိ န
ု ◌းပဲ
္ အဟင္◌း"

ကိုေ◌ကာင္◌းဆကထငာေ◌ေ တ◌ျပာေ◌ေနတာ့တာ◌ျဖစည္။

မူးေ◌ေနတာ့ပို◌ဆ
ို ိုး၏အ ိ ပိ ၾကည့◌ေ
္ ◌နတဲမ
့ ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုလည္◌း

မႀကိဳက္။အခု လိေ
ု ◌ တထပ္ေ◌◌ျပာလာလိမ့◌ လည္◌းထငထား။

သုတကို◌ျမန◌ျမန
္ ◌ျပ
္ ာဖိုေ႔တာ့ေ◌◌ျပာထားသည္။ကိုေ◌ကာင္◌းဆက္

ကိုအ ိ ပစ္ေ◌ယာကည္◌းမ င
ုိ ။္
 "ဟိ ု ကိုေ◌ကာင္◌းဆက းရင္◌ျပ ိ ကါေ◌တာ့၊ ကၽနေ◌တာ◌
္ ပင္

ထိလိက
ု ိ ႔လိက
ု ယ္ ထလိက
ု ္"

အရိ ပဲ ထူေ◌တာ့ ထလာေ◌တာ့မလိန ဲ အ ိ ပိ ဆိုဖာေ◌ပၚျပ ခ

ု ႔ ဲ ်ပ

စိ က္၏အ ိ ပက္ေ◌ တကိုမူးမူးနဲ႔ဆု ပိ ငားတာေ◌ၾကာင့ ◌ရိ ပ္

ု န◌း ဲ ားကာ
္ ထကစည္။သိုေ႔ပမယ့ ◌ ိ ပက္ေ◌ တကို◌ျပ ထ

"ခေဏလးပါ၊ကိုယမူးဘူးအရိ ပ္၊အ ိ ပိ ေ◌◌ျပာ◌ျပခ် ငန◌းလိ

္ ႔
ု ကို

ယီအထိေ◌ရာက္ေ◌အာငာခဲ့ တာ၊အခု အ ိ ပလည္◌းတစ္ေ◌ယာက

ည္◌းဆိုေ◌တာ့!"

"သူတစ္ေ◌ယာကည္◌းပါလိ႔
ု မင္◌းကိုဘယ ေ◌◌ျပာလဲ"

အသံလာရာဘကိ ၿပိဳင လွည့ ◌ကည့◌ၾ

ိ ကလ်ွ ငရိ ပ် ကံ◌းု ေ◌

လးေ◌ တလကနဲ◌ျဖ စား၏ဝမ္◌းသာ သားတာဟနေ◌တာေငဆာငိ

္

င္။ထိုအခါမွကိုေ◌ကာင္◌းဆကအ ိ ပကိ လႊတ္ေ◌ပးတာ◌ျဖစ

ည္။

" ေဖဖ့"

သားကသူ႔ေအေဖပၚကုန◌းတက
္ ည္။ေ◌တာ◌္ေ◌သးသည္။ကိုေ◌ကာ

င္◌းဆကိ လမ္◌းႀကံ◌ခ
ဳ ဏပဲ ဝင ထငွင့ ◌ံခါးကိုေ◌လာ့ခ္

မခ် ထားမိ လိ႔

ု ။

စက ေ◌ကာင္◌းဆကနားေကနအ ိ ပိ ေ◌ဆာင့ြ ◌ဲပစ်ွငေ

္ ◌ကာ

င္◌းဆကဟကနဲတစ် ကယာ
 "အဟက္!ကိုစကလည္◌းအ ိ ပိ ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ိ ပဲ စိတကု ိ

င္ေ◌သးဘူးထငါရဲ ႕"

"ဘာ က၊မင္◌းဘာေ◌◌ျပာတယ္"

သားကိုအ ိ ပကဲထိုးထည့ ◌ာဆိုဖာေ◌ပၚမွီေက်နတဲက

့ ိုေ◌ကာင္◌း

ဆကက်ႌေ◌ကာ◌စ
ံ ကိုေ◌ဆာင့ြ ◌ဲမပစ်ွ ငိ ေ◌ကာင္◌းဆကစ္

ကိုယံ◌းု သူ႔လကဲပါလာသည္။

"အ ဟတ္! ဟတ္!"

ကိုေ◌ကာင္◌းဆကလ င္◌းအစ္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။သူကလ

ည္◌းေ◌ဒါသတအား ထကာအသကွဴသံေ◌ တကိုပါေ◌ဘးကၾကားေ◌

နရသည္။အံ ႀကိတားတာမိုေ႔မး ု ိ းႀကီးေ◌ တကတစႈပႈပ္။အ

ရိ ပ္ေ◌ဘးေကနဘာလုပမွန◌းမသိ
္ ◌ျဖစ္ေ◌နသည္။ထိုေ႔ၾကာင့ေ◌နာ

ေကနသူ႔လက္ေ◌မာင္◌းကိုလမ
ွ ္◌း ဆဲ ထားမိ ရင္◌း

" သ သားလိမ့◌ယ္၊လႊတိ ကါေ◌တာ့"

ထိုအခါမွကိုယ္ေ◌ကာင္◌းဆကိ ◌ျပ ပီ းေ◌ဆာင့ ◌ႊတ်တာမို႔ဆို

ဖာေ◌ပၚဘိုင◌
္ းခနဲ◌ျပ သ
် ည္။အ ိ ပက္◌ျပ ည
ွ ့ ◌ာကာမ် ကံ◌းု

စူးစူးေ◌ တနဲ႔ၾကည့ ◌ည္။အရိ ပ္ေ◌ပၚကသားကသူ႔ေအဖကိုေ◌ၾ

ကာကပီ းမ် ကွာေ◌လးမဲ့ေ◌နၿပီ ။

"သားကိုအခန◌းထဲ
္ ေ◌ခၚ သား၊ သားေ◌တာ့"

အရိ ပခံ ◌းု ေကနအိ ပန◌းဘက

္ ိ ေ◌ဆာင့ြ ◌န◌းလႊတ
္ ည္။သူေ႔

ဒါသ ထက္ေ◌နပံ ◌န ဲ ဆိုကိုေ◌ကာင္◌းဆက လယါ။ဟိက

ု ႔ ု မူးေ◌နတဲသ
့ ူ။
လ ်ဴးက်ဴးေ◌ တ◌ျဖစ ာွ ကိုအရိ ေပၾကာကာ။

"ဟိ ု ကိုေ◌ကာင္◌းဆကမူးေ◌နတာ"

အ ိ ပိ စူးစိုကကည့ ◌ာ

"မင္◌းကို သားေ◌တာ့လိေ
ု ႔◌ျပာေ◌နတာ ေ◌တာက္!"

"အီ းဟီး ေ◌ေဖဖ့"

တအားေ◌ဆာင့◌ေ
္ ◌အာ◌စိ ကာမို႔ သားကလန႔ငိ
္ ေ ု ◌တာ့သည္။

အ ိ ပသားကိုေ◌ြပ႕ပိုကပီ း

"သားေ◌ေဖဖကသားကိုေ◌အာ◌ာမဟုတ းေ◌နာ◌ငိပ
ု ါနဲ႔၊သားက

လိမၼာတယ္၊ပါပါးတိ႔
ု အိ ပန◌းထဲ
္ သားေရအာင္"

အ ိ ပိ ႔အိ ပန◌းထဲ
္ ဝ ငားမွ စေကကာင္◌းဆက္ေ◌ကာ◌စ
ံ

ဲ ို ငိ ကာ
ကို◌ျပ က

" ဟ့ေ◌ကာင္၊မင္◌းကအ ိ ပိ ဘာထင္ေ◌နတာလဲေ◌◌ျပာစမ္◌းေ◌

ဟ့ေ◌ကာင္"

စက္ေ◌ဒါသတအား ထက္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။လူသတစ် ငဲ အထိ။

ဒီေ◌ကာင ပါးလာေဝနတာၾကာၿပီ ။

"ကိုစကဲ႔အ ိ ပဘယိ ပတတ္!"

ြခပ္!

"အ ိ ပငါနဲ႔ေမသမခ် င◌
္ းပတတ္ေ◌နမွာ၊မင္◌းၿမဲ ၿမဲ မွတား"

"အ ဟန◌း!ဒါဆိ
္ ုဘာလိ႔
ု အ ိပ ဒီမွာတစ္ေ◌ယာကည္◌း ခဲ ေ◌နတာ

လဲ၊သူ႔ဘကကိုစကိ မပတတ်င္ေ◌တာ့တာမ် ားလား"

 "ဘာ က!"

စေကကာင္◌းဆက္ေ◌ကာ◌စ
ံ ကိုခပင္◌းတင္◌း ဆဲ ညႇစစိ က္

လ်င
ွ ္

"အ ဟတ္! ဟတ္!"

ဲ ငါကလံ◌းု ဝသကိ ငဲ
"သူ႔ဘကမပတတ် ငည္◌းသူန႔

သူေ◌ တပဲ ၊ၾကားထဲကဖ် ာဝငင္◌းမယ့◌ေ

္ ◌ကာင္ေ◌ တမလိဘ
ု ူးေ◌ဟ့ေ◌

ကာင္"

ေ◌ကာင္◌းဆကဒီေ◌လာကံေ◌နရတာေ◌တာငႈတမ္◌းတစက္

တန႔ၿပံ
္ ◌က
ဳ ာ

"အ ိ ပဒီေ◌လာကွတာ၊ ကၽနေ◌တာ◌ည္

္ ◌းသူ႔အရသာကိုခံ

စားၾကည့◌င
် ေ
္ ◌သးတာေ◌ပါ ့ အဟက္!"

ြခပ္! ြခပ္!

ြခပ္!

"အာ့!"

ြခပ္!

"အာ့!"

"ခံ စားၾကည့◌င
် ငါ ့ေအၾကာင္◌းမင္◌းေ◌ကာင္◌းေ◌ကာင္◌းသိရ

တာေ◌ပါ ့၊ေ◌နာကစါအရိ ပဲ ႔ငါ ့သားကိုလာပတတကည့◌၊္ မင္◌းကို

ငါ ့လကဲ႔ကိုယိ ငတွာ၊မယံ◌မ ဲ "

ု ရွိ န႔
 "ယံ◌ပ
ု ါတယ်ာ၊အ ဟန◌း!ကိ
္ ုစကရိ ေပပၚဘယိ ေသဘာထားခဲ့

တယိ တာ၊ေ◌စ့စပားတဲမ
့ ိ န◌းမရွ
္ ိ ရကဲေ႔တာင ိ ပိ !"

ြခပ္! ြခပ္!

"ငါ ကာ၊ဒီေ◌ကာင့ ◌ိ သတစွ!"

" တာ◌ါေ◌တာ့"

အရိ ပ္ေ◌နာေကနြဇတတင္◌းဝ ငဲလိက

ု သည္။ကိုေ◌ကာင္◌းဆ

က်ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု လည္◌းဖူးေ◌ယာင္ေ◌နကာေ◌ သးေစ တနဲ႔ျပ

ည့◌က
ွ ္ေ◌န၏

"ဖယမ္◌း ဒီေ◌ကာင့ ◌ိ !"

" တာ◌ါေ◌တာ့ေ◌တာင္◌းပ ါတယ္၊ေ◌သ သားလိမ့◌ယ္"

အ ိ ပ ႔ ငေတနသိုင◌
္ းဖကားရသည္။အရိ ပခံ ◌းု ေ◌ တေက

နအၾကမ္◌းပတမ္◌းဆု ပိ ငပီ း

"ဒီေ◌ကာငာေ◌ေ တ◌ျပာေ◌နလဲမင္◌းသိလား"

"သိတယ္၊သိၿပီ မလိေ
ု ႔တာ◌ါေ◌တာ့"

" တာက္!"

စကသူ႔ဖုန◌းကိ
္ ုထုတာသူ႔လူေ◌ တကိုလမ
ွ ္◌းေ◌ခၚသည္။ခေဏ

ေနတာ့တံခါးေ◌ခါကပီ းသံ◌းု ေ◌လးေ◌ယာက္ဝငာၾကသည္။

"ဒီေ◌ကာင့ ◌ိ ေ◌ခၚ သားၿပီ း လမ္◌းေ◌ဘးပစဲ လိက

ု ္"

"ဟုတဲ ပါ boss"
 သူ႔လူေ◌ တသူ႔ကိုလမ
ွ ္◌းေ◌◌ျပာၾကလိ႔
ု သာအခ်ိ ေ
ွီ ◌ရာကာ

တာ◌ျဖစည္။dinnerေ◌တာင္ေ◌ကာင္◌းေ◌ကာင္◌းမစေရသး။ြဇ တက္

လာခဲ့ ရတာပင္။အိ မွ ငိ ယိ ငအိ မဲ ဆဲ သင္◌းထားေ◌တာ့သူ

တိ႔
ု လည္◌းေ◌ဘးေကနပဲ ေ◌စာင့ ◌ကည့◌ေ
္ ◌နရပါသ ဲ။

"မင္◌းအဲ ဒ
့ ီေ◌ကာငဲ႔ထပတတင္ အဲ ေ
့ ◌ကာငိ ငါ ့လကဲ႔ငါကို

ယိ ငတွာေ◌နာ◌္၊လူသ တဲ◌ျဖစ် င ငဲ ေ◌ကာငဲ႔ထပတ

တ္"

အ ိ ပသူ႔ကိုတစ် က္ေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ းဘာမွေမ◌ျပာ။မ် ကံ◌းု အိ မ္

ထဲမ်ကည္ေ◌ တကအျပည့◌။္ စကလည္◌းေ◌ဒါသ ထက္ေ◌နတာမို႔ည

င ငာသာေမ◌ျပာခ် င။္ သူမ်ားအိ မဲ ထိေ◌စာ◌္ေ◌စာ◌ားကား ကာ။

ခါးေ◌ထာကပီ းတက္ေ◌ခါက္ေ◌နမိ တာဘယွစါမွန◌းမသိ

္ ။

"မင္◌းကိုယင္◌းလံ◌ၿ
ု ခံ ◌လ
ဳ ၿ
ွ ပီ ထင္ေ◌နတာလားေ◌◌ျပာစမ္◌းပါ၊သုတ

ကမင္◌းနားအၿမဲ ရွိ င
ုိ ာွ မို႔လိ႔
ု လား ေ◌တာက္!"

အ ိ ပမ် ကႊ◌ာေ◌လးခ် ထားကာဘာတ စန◌းမွ

္ ေမ◌ျပာ။သုတက

လည္◌းအိ မိ သူလာ လာအိ ပ္ေ◌နလိ႔

ု သိပလာေ◌တာ့တာပါ။အခု ဟာက

ကိုေ◌ကာင္◌းဆကိ အဲ လ
့ ိလ
ု လ
ူ ိ႔
ု ထငထားခဲ့ မိတာလည္◌းပါသည္။

စကအ ိ ပိ စိ တရွ လိခ

ု ါးေ◌ထာကကည့ ◌ာ

" ု ငၿမဲ အဲလ

ပာလိက ့ ိႀ
ု ကီးပဲ ၊ငါကမင္◌းေ◌ယာက်ၤ◌ား၊မင္◌းေအ

ပၚအြခင့ေ◌ရးႀကိဳေကလာက လိ႔
ု ရတယ္၊မင္းငါ ့ေအပၚအဲ ေ
့ ◌

လာကိမာေန တထားေ◌နစရာမလိပ
ု ါဘူး၊မင္◌းနဲ႔ငါ ့ေအနအထားကမပ
တတ် ငိ ႔လည္◌းမရဘူး၊ေမတာ◌ပ် ငိ ႔လည္◌းမေရတာ့ဘူး က်

စ္!"

အ ိ ပိ တစ် ကကည့ ◌ာအိ ပန◌းထဲ

္ ဝ ငားေ◌တာ့အရိ ေပနာက္

ကတိတိတိ ကည္။

" ေဖဖ့!"

"သား"

စကေအပၚကုတိ ြခၽတာအ ိ ပကစည္။ၿပီ းမွသားေ◌

ဘးကိုဝငွဲခ်လိက
ု ်ွ ငားကသူ႔iPadေ◌လးကိုပိုကားရင္◌းစက င

ငဲဝငာ၏

" ေဖဖ့ မူးမူး"

" ပ ပီ မရွိ ေ◌တာ့ဘူး၊ေ◌ေဖဖထိုးလႊတိ ကပီ "

"ဟုတ"္

ေ◌◌ျပာၿပီ းသားကကပ် ာကယာထကာစကါး◌ျပငိ တစ် တ်တ

မ္◌းသည္။အုန◌းမႈ
္ တက္ေ◌ေကလးကလ လိ႔
ု ။စကားသားဆံ ပ

င္ေ◌လးေ◌ တကိုသပ္ေ◌ပးၿပီ းရ ငငဲ◌ျပ ည့ ◌ိ ပည္။

အ ိ ပကိ လွည့ ◌ည္◌းမၾကည့◌။္ ေ◌ခၚလည္◌းေမခၚဘူး။အရိ ပ္

လည္◌းအခု ထိ င နေ◌နတု
္ န◌းပါ။ကိ
္ ုေ◌ကာင္◌းဆကဲ႔လည္◌းထပပီ း

ပတတရာေအၾကာင္◌းမရွိ ေ◌တာ့။သူတိေ
ု ႔◌ျပာသမ်ွအ ိ ပကု

ကားသည္။ကိုယ့ ◌ တကဲ႔ကိုယ့◌ေ ူ တဲ အထိအျဖ

္ ◌ယာက်ာၤးကိုလသ

စခံ င
ုိ ါဘူး။ကိုယ့ ◌ဆင့◌႔
ဲ တူသလား။တ လား။
 အ ိ ပိ ပိ ႔မရ။ဟိလ
ု ိမ
ွ ့◌လ
ီ ိမ
ွ ့◌႔
ဲ တစလံ◌းု ကု ံ◌းု ေရတာ့မွာ

လား။သားေကတာ့အလယွာအိ ပ္ေ◌ပ် ာ◌္ေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။မ် ကံ◌းု ကို

ြဇတ်ိတိတ
ွ ိပိ ႔ႀကိဳးစားေ◌နစဥ္ေ◌ြမ႕ရာကအိ ခနဲ◌ျဖ စားတာ

အ ိ ပိလိက
ု ည္။ဟိလ
ု ထ
ူ လိက
ု ာလား။အရိ ပ် ကံ◌းု ေ◌ တကိုြဖင့◌္

မၾကည့◌။ဲ ေ◌ရခ်ိဳးခန◌းဝငလိ
္ ႔
ု မ် ားလား။

ု တရက ိ ပ စိ ယံ◌းု ေ◌◌ျမာက ကားမွမ်ကံ◌းု ေ◌ တ

ကိုြဖင့ ◌ကည့◌သည္။သူကအ ိ ပိ ေ◌ြပ႕ခ်ီ ထားရင္◌းၿပံ ◌းဳ ၿပီ းစိုကက

ည့◌ေ
္ ◌နတာ။အ ိ ပသူ႔လ ိ င္ေ◌ တကိုသိုင္◌းဖကားရင္◌း

"ဘာလုပလိ႔
ု လဲ"

သူ႔အိ ပာဘက္◌ျခမ္◌းအထိေ◌ြပေ႕ခၚ သား◌ျပီ းအသာေခ် ပးကာသူ

ကပါအရိ ပ္ေ◌ဘးကဝငိ ပည္။

"ခ် မ္◌းေ◌နလိ႔
ု ဖကားေ◌ပး"

ထိုအခါမွသူဖ်ားေ◌နတာကိုသတိရ၏အ ိ ပိ ေ◌◌ျပာတာေ◌ပမယ့ ◌

ကပဲ တိးု ဖကားတာ◌ျဖစည္။သူပဲစိတိ းၿပီ းသူပဲ◌ျပနေ◌ခ်

္ ာေ
့ ◌နတာ။

ံ ဲ တဲသ
အ ိ ပလည္◌းကိုယ့ ◌မွားကိုယ္ဝ ရ ့ ူပါ။ကိုယ့ ◌ တကံ◌ၿ
ု

ဳ ဲရ
ခံ ◌တ ့ ငငိ လည္◌းကိုယိၿပီ းသား။အ ိ ပ ႔အိ မိ ◌ျပ ိ က္

သားဖို႔အခ်ိ ပီ လား။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
19,January,2021
 Note:ေ◌နာကစိ င္◌းဆိုဇာတိမ္◌းပါၿပီ ေ◌နာ◌္။တရက္◌ျခား

မွာUpdateပါ ့မယ္၊ဒီအထိယံ◌ယ
ု ံ ◌ၾ
ု က က ဲ႔လိက
ု ါခံ စားေ◌ပးတဲတ
့

စ္ေ◌ယာက်င◌
္ းစီ ကိုစိတင္◌းနဲေ႔က်းဇူးတငါတယွင◌
့ ။္ အားမလိအ
ု ား

မ ဖစယိ ရငာေ◌ရးသူရဲ႕ညံ့ဖ်င◌
္ းမႈပါ။

ၿပီ းခါနီးၿပီ ဆိုေ◌တာ့စေကၾကာင္◌းနည္◌းနည္◌းေ◌◌ျပာရရင္

သူ႔typeကအစကတည္◌းကpossessive type◌ျဖစဲ အ တကခ်ိဳးကသိပ္

ေမ◌ျပဘူးေ◌ပါ ့၊သူ႔ဘကကာေ◌◌ျပာတာမဟုတါဘူး 😁 သူဟာသိပ် စ္

တတဲ လူသားတစ္ေ◌ယာကါ။ဇာတိမ္◌းအထိသူ႔အခ်ိဳးကိုေ◌စာင့ ◌

ကည့◌ေ
္ ◌ပးပါဦး😁
(Z&U)
"ေဟ့ေကာင်စက်အာဏာတည်"

သားကိုချ ီ ပီးစက်အိမ်ထဲဝင်ဝင်ချင်းေဖေဖကဧည့်ခန်းကေနလှမ်းေခ

လိက
ု ်တာြဖစ် သည်။စက်ကသားကိုဆိုဖာေပ ချေပးလိက
ု ်ရင်းသူလည်းေဘး

မှာဝင်ထိုင်လိက
ု ်လ င်

"မင်းအခု ဘယ်ကြပန်လာတာလဲ"

"ေဖေဖ တစ် ကယ်မသိလိေမးေနတာလား"

"ဘာကွ"

ဦးတည် မဲ မျက် ှာ ကီးတင်းမာေနလ င်

"သားတိတိက
ု ်ခန်းက"

"ဘာသွားလုပ်ခဲ့တာလဲ"
 "သွားအိ ပ်ခဲ့တာ"

"ဘိုးဘိုး ေဖေဖမူး"

ကေလးစကား ကားတာနဲ ဦးတည်

့ မဲ ကစက်ကိုစိုက် ကည့်လ င်စက်က

မျက် ှာလဲသည်။သားကသအဘိုးကိုတိင
ု ်ရမှနး် သိသည်။

"သား ဘိုးဘိုးဆီ လာပါဦး"

ဦးတည် မဲ ကသဆီ ေလ ာက်လာတဲေ

့ ြမးကိုဆီးေပ ပီ းသေပ ေပ ထိုင်

ေစသည်။ခဏေနမှ ထမင်းစားခန်းဘက်ကိုလှည့်ကာ

"ဘယ်သူအားလဲ တစ် ေယာက်ေလာက်ဒီကိုလာဦးေဟ့"

ဦးတည် မဲ အသံ ကားေတာ့ကေလးမေလးတစ် ေယာက်အနား

ေရာက်လာ၏

"သားမနက်စာမစားရေသးဘူးမလား"

"ဟုတ် ဘိုးဘိုး"

စက်ကငူငူ ကီးထိုင်ေနကာဘာမှဝင်မေြပာ။ဦးတည် မဲ က ကေလးမဘက်

လှည့်ကာ

"သားစားချင်တာကိုေသချာလုပ်ေပးလိက
ု ်ေနာ် ၊ေခ သွားလိက
ု ်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါသူေ း"

သားနဲကေလးမေလးထမင်
့ းစားခန်းထဲဝင်သွားမှစက်ဘက်ြပန်လှည့်လာ

ကာ

"မင်းအဲ ဒ
့ ီကို ေနာက်မသွားရဘူး"

"သူ မလာလိက န်ေတာ် သွားတာေဖေဖ"

 "ဘာကွ၊မင်းပဲ သူမေကျနပ် မချင်းေတာင်းပန်မယ်ဆို၊အခု မင်းလုပ်ပံုေတွ

ဟုတ်လား"

"သူေကျနပ် သလိက
ု န်ေတာ် ထားေပးေနရတာပဲ မဟုတ်ဘူးလား၊မဟုတ်

ရင်သကိုအခု လိလ
ု တ်ထားစရာအေ ကာင်းမ ှ ိ ဘူး"

ဦးတည် မဲ မျက် ှာ ကီးသုနမ

် န်ေနရင်းေဘးကိုလှည့်သွားသည်။

"ဘာလဲ၊ေဖေဖ့ကိုဖုနး် ဆက်တိင
ု ်လိက
ု ်တာလား"

"သူဖုနး် ဆက်မှသိရမှာလားကွ"

ဲ ့ န်ေတာ် ဘာေတွေြပာြဖစ် ကသလဲေဖေဖအကုနမ

"သူနက ် သိပါဘူး"

"ဘာကွ"

"ေြပာြပတာ"

"မင်းအချ ိ းေတွြပင် စက်အာဏာတည်၊ကေလးကိုေတချင်ရင်အိမ်မှာေခ

ေတ၊အရိ ပ်ကိုြပဿနာသွားသွားမ ှ ာနဲ"့

"က န်ေတာ့်မှာပဲ အြပစ် ှ ိ တယ်လိေဖေဖထင်ေနတာ"

"ဘာေြပာတယ်ကွ၊မင်းပဲ သကိုြပဿနာသွား ှ ာေနတာမဟုတ်ဘူးလား၊

ေသာက်စားမူးယစ် လာရင်ကိုယ့်အိမ်ကိုယ်ြပန်၊သူများကိုြပဿနာသွားမ ှ ာ

နဲ"့

စက်ကမျက်ခံုးေတွကိုတန
ွ း် ချ ိ းထားရင်း

"က န်ေတာ် လည်းေယာကင်ျ္ ားတစ် ေယာက်ပဲေဖေဖ၊ကိုယ့်မိသားစုန ဲ ့

ဲ ့ န်ေတာ် သူစိမ်းေတွလည်း
ကိုယ်ေနချင်တာအြပစ် လား၊ ပီ းေတာ့သူနက

မဟုတ်ဘူး၊သားတစ် ေယာက်ေတာင်ရ ပီ းေန ပီ "

 "အဟမ် း!"

ဦးတည် မဲ က ေချာင်းဟန ် ့ပီ းေရကိုင်းမျက်မှန ် ကီးကိုပင့်တင်သည်။

"က န်ေတာ် သကိုအရင်လိက

ု ိစမျ ိ းေတွထပ် မြဖစ် ေစရဘူးေြပာ ပီ းသား၊

ထပ် ြဖစ် စရာအေ ကာင်းလည်းမ ှ ိ ဘူး၊က န်ေတာ့်ကိုသူေလး ှစ်လံးု အဆက်

သွယ်ြဖတ်ထား ပီ း ပီ ၊ြပန်ေတေတာ့လည်း အနားအကပ် မခံ ဘူး"

"အနားအကပ် မခံ ဘူးမေြပာနဲေဟ့

့ ေကာင်၊သူအကပ် မခံ လည်းမင်းဘက်

ကေနလား"

စက်မျက် ှာကအလိမ
ု ကျသလိသ
ု ုနမ
် န်ေနလ က်

"က န်ေတာ် ကေရာ ဘယ်အထိသူေစာင့် ကည့်တာခံ ေနရမှာလဲ၊က န်ေတာ်

အေပ သူမ ကိ က်တာ ှ ိ ရင်ေြပာေပါ ့၊ြပင်ေပးလိရတာပဲ ၊သဘက်ကဘာတစ်

ခွ နး် မှမေြပာပဲ က န်ေတာ် ဘယ်လိေ

ု နေပးမလဲ၊သူေကျနပ် ဖိအေရးက န်ေတာ်

ဘက်ကဘယ် ှစ် ှစ်ထပ် ေစာင့်ရမှာလဲ"

ေြပာ ပီ းတာနဲစက်
့ ကဆိုဖာေပ ကထကာအေပ ထပ် ကိုတက်ဖိလပ
ု ် လ င်

ဲ ့ းပဲ ခံ ေပါ ့ကွ"

"မင်းအြပစ် နမင်

ဦးတည် မဲ စကား ကားေတာ့ အေပ ထပ် ကိုဦးတည်ေနတဲစ

့ က်ေြခေထာက်

ေတွရပ် သည်။

"က န်ေတာ် အဲလ

့ ိမ
ု ေန င
ုိ ်ဘူးေဖေဖ၊က န်ေတာ့်ဘက်ကလည်းမှနတ
် ာပဲ ၊အဲ ့

ေတာ့သဘက်ကမေကျနပ် လည်း!"

"ေအးအဲ လ
့ ို ကပ် ကပ် လပ
ု ် ေပါ ့ကွာ"
 စက်ဘာမှမေြပာေတာ့ပဲဆက်တက်လာလိက
ု ်ေတာ့သည်။လူတစ် ေယာက်

ကသအမှားကိုြပင်ဆင်ဖိအချ ိန်ဘယ်ေလာက်လိအ
ု ပ် တာလဲ။ေလး ှစ်ေတာ့

မကဘူး။
<<<<<<<
>>>>>>>
ု ျင်တဲ့ iPad"
"ေရာ့ သားလိခ

"ေဖေဖ့ကို ချစ် !"

သားကအိ ပ်ရာေပ ခု နေ
် ပါက် ပီ းစက်ပါးေတွကိုတစ် ဖျတ်ဖျတ်နမ် းသည်။

အရိ ပ်ကသားအဖ ှစ်ေယာက်ကိုေဘးကရပ် ကည့်ရင်း

ဲ ့ ေဆာ့
"ကေလးကိုငယ်ေသးလိတမင်ဝယ်မေပးေသးတာ၊သအ ု ပ်ေတွနသူ

ပါေစဆို ပီ း!"

ဲ့
"အချ ိန်နေပးသံ ုးရင် ရပါတယ်၊သားကလိခ
ု ျင်ေနတဲဟ
့ ာကိုကွာ"

"သူလိခ
ု ျင်တိင
ု ်းဝယ်ေပးလိမရဘူး၊သားကငယ်ေသးတယ်"

အိ ပ်ရာေပ ကသူတိသားအဖကို အရိ ပ်မျက်ခံုးေတွတန

ွ ခ
် ့ ျ ိ း ပီ း ကည့်ေန

လိက
ု ်သည်။သားကသူမှသူြဖစ် ေနတာလည်းမေြပာနဲ။သားလိ
့ ခ
ု ျင်တာမှန ်

သမ တစ် ခုမကျန်အကုနဝ
် ယ်ေပးေနတာြဖစ် သည်။အခု ေနာက်ပိုင်းသားက

တစ် ခုခုလိခ
ု ျင် ပီ ဆိုအရိ ပ်ကိုမေြပာေတာ့။သအေဖကိုသာပူဆာေတာ့၏ ကာ

ရင်ကေလးကသူလိခ ဲ့
ု ျင်တာရမှေတွြဖစ် လာမည်။ေငွနေပးဝယ် မရတဲအ
့ ရာ

ေတွအထိလိခ
ု ျင်တပ် မက်လာမှာကိုအရိ ပ်ကေ ကာက်တာ။

"အား တစ် ကိုယ်လံးု ကိုက်ခဲေနတာပဲ ကွာ"

 စက်ကေခါင်းအံ းု ေတွကိုေကျာမှာခု ပီ းအိ ပ်ရာေပ လှဲချလိက
ု ်ရင်း

့ ဲွအတွက် ှ ယ်ယာ ှ င်ေတွအကုန ်

ညည်းည သည်။ဂျပန်ကSuper marketဖွင်ပ

သွားရေတာ့စက်ပါမသွားမြဖစ် သွားခဲ့ ရတာြဖစ် သည်။ဟိမ

ု ှာ5ရက်ေလာက်

ကာသွားေတာ့ြပန်ေရာက်ေရာက်ချင်းသားဆီ ပဲတန်းလာလိက
ု ်တာ

ု ှာလည်းအလုပ်ထဲစိတ်ထည့်ထားလိမရ။သားနဲအရိ
ြဖစ် သည်။ဟိမ ့ ပ်ဆီပဲ

စိ တ်ကေရာက်ေနတာြဖစ် သည်။အေစာင့်ေတွအထပ် ထပ် ချထားခဲ့ တာ

ေတာင်သူထပ် ထွက်သွားမှာေ ကာက်ေနမိ သည်အထိ။

သားကသiPadကိုင်ရင်းစက်ရင်ခွင်ထဲတိးု ဝင်လာကာ

"ေဖေဖ ဒီမှာအိ ပ်"

"အိ ပ်မှာေပါ ့ကွ၊ေဖေဖသားနဲအိ

့ ပ်ေအာင်လာခဲ့ တာ"

စက်ကသားေကျာေအာက်ကိုလည်းေခါင်းအံ းု ေလးခု ေပးလိက

ု ် ပီ း

"ေဖေဖgameေဆာ့တာြပေပးမယ်သား၊ေဖေဖနဲတူ
့ တအ
ူ ရင်ေဆာ့ ကည့်

မယ်ေနာ် "

"ဟုတ်ေဖေဖ"

စက်ကသားဆီ ကiPadကိုယူ ပီ းအရင်ေဆာ့ြပလ င်သားကသရင်ခွင်ထဲက

ေနမျက်ေတာင်မခတ်လိက
ု ် ကည့်ေနေတာ့သည်။စက်ကသားေသချာေဆာ့

တတ်တဲအ
့ ထိေသချာသင်ေပး ပီ းသားပါးေလးကိုငံေမးသည်။မိုးြပာေရာင်

ညအိ ပ်ဝတ်စံုေလးနဲသားပါးြပင်
့ အ
ု ိ အိေလးကိုနမ် းမဝ။

"သားပါပါးကသားကိုသန ် ့ ှ င်းေရးလုပ်ေပး ပီ း ပီ ေပါ ့၊သားဆီ ကေမးေန

တာပဲ "
 "ဟုတ်"

"သားgameေဆာ့ေနဦးေနာ် ၊ေဖေဖေရအရင်ချ ိ းလိက

ု ်ဦးမယ်"

သားကစက်ဆီမှာအာ ု ံ မ ှ ိ ေတာ့။gameထဲမှာအာ ု ံ ေရာက်ေန ပီ ြဖစ် သည်။

ေြခေထာက်ေဖာင်းေဖာင်းေလးေတွကတစ် လပ် လပ် ။အရိ ပ်ကသူတိ

သားအဖ ှစ်ေယာက်ကိုေကျာ ပီ းအိ ပ်ရာစပ် မှာထိုင်ေနတာြဖစ် သည်။စက်သိ

သည်။သားကိုiPadဝယ်ေပးလိစက်ကိုမေကျမနပ် ြဖစ် ေနတာ။

စက်ကသေ ှ အထိသွား ပီ းအေပ ကုတ်န ဲ ့ ှ ပ်အြဖ ကိုဆက်တိက

ု ်ခ တ်

သည်။ေဘာင်းဘီ ခါးပတ်ပါတစ် ခါတည်းခ တ်ပစ် လိက

ု ်လ င်စက်ကို

ဲ ့ ချက်ေမာ့ ကည့် ပီ း
မျက်လံးု ဝိုင်းေတွနတစ်

"ကေလးေ ှ မှာ"

စက်ကို မ ကည်သလို ကည့်ေြပာတာြဖစ် သည်။ချည်သားအကင်္ျ ီ

လက် ှ ည်အြဖ ေလးနဲ ့ လူေလးကလည်းြဖ ြဖ ေသးေသးေလး။အိ မ်ေနရင်း

မိ ထင်သည်။ဆံ ပင်ကပိုက ု ိ ေလးြဖစ် ေနေပမယ့် မျက် ှာေလးကပို ေ

ု နသလို

ပင်။

စက်ကညစ် ကျယ်ကျယ်ြပံ းလိက

ု ် ပီ း

"ေရချ ိ းမလိေလ မခ တ်ရဘူးလား"

"ေရချ ိ းမလိဆိုတာသိတယ်၊ေရချ ိ းခန်းထဲေရာက်မှခ တ်ပါ ့လား"

"မခ တ်ချင်လိ"

"ကေလးေ ှ မှာမသင့်ေတာ် တာေတွလပ

ု ် မြပနဲမ့ ကိ က်ဘူး၊ ပီ းေတာ့

ကေလးကို!"
 "တအားအလိမ
ု လိက ဲ ့ လိခ
ု ်န၊သူ ် မ ရတယ်ဆို ပီ းစိ တ်ထဲစဲွသွား
ု ျင်တာမှနသ

လိမ့်မယ်၊ဒါပဲ မလား"

"သိရင်ဘာလိ သူလိခ
ု ျင်တိင
ု ်းဝယ်ေပးေနရတာလဲ၊လူကိုလည်းဘာတစ် ခု

ု ်ပင်ပဲ"
မှမတိင

ေြပာရင်းအရိ ပ်အသံေတွတန
ု ယ
် င်လာေတာ့ အရိ ပ်ေဘးပူးကပ် ဝင်ထိုင်

ပစ် လိက
ု ်ကာ

"ကိုယ်ေတာင်းပန်ပါတယ်၊ကိုယ်မှားသွားပါတယ်၊သားစိ တ်မေကာင်းြဖစ်

မှာစိုးလိပါ၊ ပီ းေတာ့သားကိုအဲေ
့ လာက်လည်းမစိုးရိ မ်ပါနဲ၊ကိ
့ ုယ်တိသားကအဲ ့

ေလာက်ဆိုးစရာအေ ကာင်းမှမ ှ ိ ပဲ"

"ခင်ဗျားနဲ တူ
့ မှာစိုးလိ"

ေြပာချလိက
ု ်တာပက်ခနဲ။စက်ကဟက်ခနဲတစ် ချက်ရယ်ကာ

"ကိုယ့်ကိုဆိုးတယ်လိေြပာချင်တာလား"

"မဟုတ်လိလား"

"အင်းဟုတ်ပါတယ်၊ကိုယ်ကဆိုးေပမယ့် မင်းကိုတစ် ကယ်ချစ် တာ"

အရိ ပ်မျက် ှာရဲ ချက်ချင်းရဲ တက်သည်။ဘာဆိုင်လိလဲ။

"ကိုယ်မင်းနဲမပတ်
့ သတ်ပဲမေန င
ုိ ်ဘူးအရိ ပ်၊ကိုယ်အမှားေတွအတွက်

ကိုယ်အခု ြပန်ေပးဆပ် ေနရတာပဲ ေလ၊မင်းနဲသားကိ

့ ုေနာက်တစ် ခါထပ် ဆံုး ံး

ရရင်ကိုယ်ေသလိမ့်မယ်"

ဲ စ
စက်မျက်လံးု ေတွကအရိ ပ်ကိုနင့်နင့်နန ဲ ိုက် ကည့်ေန ကသည်။သူတစ်

ဲ့
ကယ်အရိ ပ်နအတူေနချင် ပီ ။
 "ကိုယ့်ကို ဘာမ ကိ က်တာလဲ၊ပွင်ပ
့ ွင်လ
့ င်းလင်းေြပာလိမရဘူးလား၊ကိုယ်

မင်းမ ကိ က်တာမှနသ
် မ ကိ းစားြပင်မယ်ေလ"

အရိ ပ်ကစက်မျက် ှာခပ် ေဆွးေဆွးကိုေသချာေမာ့ ကည့် ပီ း

"လူကိုထင်သလိေ
ု ြပာတာဆိုတာေတွ၊ ပီ းေတာ့ လူကိုထင်သလိလ
ု ပ
ု ် တာ"

အရိ ပ်ကေြပာ ပီ းမျက်လာချလ င်စက်ကအရိ ပ်မျက် ှာနားအထိငံချလာ

ရင်း

"ကိုယ်တိကအိ မ်ေထာင်ဖက်ေတွေလ၊အရင်ကကိုယ်မင်းအေပ အ င
ုိ ်ကျင့်

ယူခဲ့မိတာေတွအားလံးု ကလည်းကိုယ်မင်းကိုချစ် လိ ြဖစ် ခဲ့တာေတွချည်းပဲ ၊

ထားပါ မင်းမ ကိ က်ရင်ကိုယ်ဆင်ြခင်ပါ ့မယ်"

"ေရသွားချ ိ းေတာ့ ေြပာေတာ့ေခါင်းကိုက်ေနတယ်ဆို"

"အင်း၊တစ် ကိုယ်လံးု ကပ် စီးေနလိေရချ ိ း ပီ းတာနဲေဆးေသာက်

့ လိက
ု ်မယ်"

"ြပန်လာတာ ေဖ ကီးသိ ပီ လား"

"သိတယ်၊လှမ်းေြပာထားတယ်"

အနားကထခါနီးပါးြပင် ု က
ု ိုငံေမးဖိ လပ
ု ် ေတာ့စက်မျက် ှာ ကီးကို

အတင်းတွနး် လတ်ရင်း

"သားေ ှ မှာမ ကိ က်ဘူးလိေြပာေနတယ်ေနာ် "

"သားကငိက
ု ်ေန ပီ ၊ေသချာသိပ်လိက
ု ်ဦး"

"သိတယ် သွားေတာ့"

စက်ကိုယ် ကီးကိုေနာက်တစ် ကိမ်အတင်းတွနး် လတ်ေတာ့ အနားကထွက်

လာခဲ့ ရသည်။စိ တ်ေကာက်ေြပပါေတာ့ကွာ။

 စက်ေရချ ိ းခန်းထဲကထွက်လာေတာ့သားကအိ ပ်ေန ပီ ြဖစ် သည်။စက်ဝတ်

ထားတဲb့ athrobeခါးစည်း ကိ းကိုေသချာြပန်ချည်လိက

ု ်ရင်းေရစက်တစ် ချ ိ

တင်ေနတဲဆ ဲ့
့ ံ ပင်ေတွကိုတဘတ်နေသချာပွ တ်သုတ်ကာ

"သားကအိ ပ်သွား ပီ လား"

"အင်း ေစာေစာကတည်းကအိ ပ်ေပျာ် ေနတာ"

"ေအာ် "

စက်ကကုတင်တစ် ဖက်မှာဝင်ထိုင်ရင်း အိ ပ်ေနတဲသ

့ ားကိုငံေမးသည်။

ထိေနာက်ခုတင်နရ
ံ ံ မှာေခါင်းအံ းု ေတွခု ပီ းမှီထိုင်ကာMac bookကိုဖွင်သ
့ ည်။

ခဏေနမှသားကိုဖက်အိပ်ေနသူဘက်ကိုငဲ့ ကည့်ကာ

"ေကာင်းဆက်န ဲ ဘယ်
့ လိြု ပန်ေတတာလဲ"

့ ားသည်။ကိုေကာင်းဆက်န ဲ ြပန်
အရိ ပ်လန ် သွ ့ ဆံုတာကအမှတ်တမဲ့ပါ။

အရိ ပ်တိ ု ံ းကေကာင်ေလးကို ကိုေကာင်းဆက်လာ ကိ ရာကအရိ ပ်န ဲ ြပန်

့ ေတ

ကတာြဖစ် သည်။အရင်ကတည်းကခင်မင်ရင်း ှးီ ခဲ့ ေတာ့မသိချင်ေယာင်

ေဆာင်ေနလိမရ။မေကာင်းတတ်ေတာ့ ှ တ်ဆက်လိက
ု ်ရသည်။

အရိ ပ်သအိ မ်ကထွက်သွား ပီ းမ ကာခင်မှာပဲ ကိုေကာင်းဆက်လည်းThe

ု ်သည်တဲ။့ အခု ေတာ့တစ် ြခားကုမဏီ ကီးတစ်

Worldကေနအလုပ်ထွက်လိက

ခု မှာManagerြဖစ် ေန ပီ ေြပာသည်။အရိ ပ်တိ ု ံ းကေကာင်ေလးကကိုေကာင်း

ဆက်န ဲ တွ
့ ဲေနတယ်လိေတာ့ ကားတာပင်။ကိုေကာင်းဆက်ကြပန်ဆံု

ဲ့
ကတည်းကအရိ ပ်အေပ ေတာ့ ု ိ း ု ိ းသားသားပါပဲ ။ ပီ းေတာ့အရိ ပ်နသ

အေ ကာင်းေတွကိုလည်းသတင်းသဲ့သဲ့ ကားပါသည်တဲ။့
 "ေြဖေတာင် မေြဖ င
ုိ ်ေတာ့ဘူးလား"

သဆီ ကအသံထပ် ထွက်လာမှသတိြပန်ဝင်သည်။အရိ ပ်ကခပ် စူးစူးြပန်

ကည့်ေတာ့ သူကလည်းအရိ ပ်မျက်လံးု ေတွကိုလဲမသွား။သလူေတွအရိ ပ်

ေနာက်ေတာက်ေလ ာက်လိက
ု ်ေနမှေတာ့ သူသိေနတာမဆန်းပါ။အခု ကလူကို

ထင်သလိေ
ု တွေြပာေနတာ။အဲ အ
့ ကျင့်ကဘယ်ေတာာမှေပျာက်မှာလဲ။ ှ င်းြပ

ချင်စိတ်လည်းမ ှ ိ ြဖစ် ရကာ တစ် ဖက်လှည့်အိပ်လိက

ု ်သည်။

"အဲ ဒ
့ ီ ု ံ းကေန အလုပ်ထွက်လိက
ု ်ေတာ့"

"ဘာအတွက်လဲ"

"သားလိခ
ု ျင်တာမှနသ
် မ ကိုယ်ဝယ်ေပး င
ုိ ်တယ်၊မင်းေကျနပ် သလို

ေနပါေစဆို ပီ း ကိုယ်တမင်မေြပာပဲ ထားတာအရိ ပ်၊မင်းတိသားအဖကိုကိုယ်

စိ တ်မချဘူး၊အိ မ်ကိုြပန်ေခ သွားချင် ပီ ၊ဒီလို ကီးခွဲ ေနတာသဘာဝလည်းမ

ကျဘူး"

အရိ ပ်ဘက်ကဘာတစ် ခွနး် မှြပန်မေြပာေတာ့

"မင်းကိုယ့်အေပ စိ တ်မေြပေသးဘူးဆိုတာကိုယ်သိပါတယ်၊ကိုယ်အခု

ေြပာေနတယ်ဆိုတာကလည်းမင်းကိုမယံု ကည်လိမဟုတ်ဘူး၊ဒါေပမယ့်အဲဒ
့ ီ

ေကာင်းဆက်ဆိုတဲေ
့ ကာင်ကလူေကာင်းမဟုတ်ဘူး၊အခု လည်းမင်းအိ မ်နား

အထိရစ် သီရစ် သီလာလုပ်ေန ပီ "

"ဘာေတွေြပာေနတာလဲ၊အိ မ်ကိုမလာပါဘူး၊ ု ံ းကိုလာတယ်ဆိုတာက

လည်းသေကာင်ေလးကိုလာ ကိ တာ"

"သူကဘယ်သ ြဖစ် ြဖစ် ေ ှ ာင်မယ့်ေကာင်မှ မဟုတ်တာ"

 ု ်ရင်အဲလ
လူတစ် ဖက်သားကိုေြပာလိက ့ ို ကီးပဲ ။သူအထင် ကီးတဲသ
့ ူဆိုတာ

လည်းသအြပင်တစ် ေယာက်မှမ ှ ိ ။

"ဒါဆိုဟိေ ့ အိ မ်ထဲအထိဘာလာလုပ်တာတဲလ
ု နက ့ ဲ"

"လမ် း ကံ လိခဏဝင်လာတာပါ"

"အဲ ေ
့ ကာင် သားကိုမေခ ေစနဲ"့

ု တွေြပာေနတာလဲ။မသိရင်သူတစ် ေယာက်မှာပဲ သား ှ ိ တဲ့

ဘယ်လိေ

အတိင
ု ်း။အရိ ပ်ထထိုင်ကာသဘက်ြပန်လှည့်လာရင်းတည့်တည့်စိုက် ကည့်

လိက
ု ်သည်။ခု တင်နရ
ံ ံ ကိုမီှအိပ်ေနရင်းအရိ ပ်ကိုစိတ်မ ှ ည်သလိြု ပန် ကည့်ေန

တာြဖစ် သည်။

"သူများကို ကားမေကာင်းေအာင်ဘယ်လိေ
ု တွေြပာေနတာလဲ"

"သူများကိုေြပာတာမဟုတ်ဘူး၊မင်းကိုေြပာြပေနတာ၊သားကိုလတ
ူ ကာ!"

ဲ ့ ှ ိင်းနဲ"့
"ကိုယ့်စိတ်နမ

ဲ ့ းစင်း ကည့်ကာ ှ တ်ခမ် းတစ် ချက်မဲ့ ပီ းမှ

အရိ ပ်ကိုမျက်လံးု ေတွနေမှ

"အဟွနး် !ကိုယ့်သားကကိုယ့်ကိုစေတကတည်းကချစ် တာ"

"ဒါဆိုဘာလိ လူတကာနဲလိ
့ ကု ်သဝန်တိေ
ု နလဲ"

အရိ ပ်အသံကျယ်သွားကာ ြပန်ထိနး် လိက

ု ်ရသည်။သားကကေလးမိ အိပ်

ရင်မ းုိ တတ်လိသာေတာ် ေတာ့သည်။သူကလည်းအရိ ပ်ကိုတစ် ခွနး် မှမခံ ။

"သားကိုမေကာင်းတဲေ ဲ့
့ ကာင်နမပတ် သတ်ေစချင်လိ၊ေြပာမရတဲသ
့ ူကိုမ

ေြပာဘူး"
 လူကိုေြပာမရတဲသ
့ ူလိေြပာလိက
ု ်တာလား။အရိ ပ်ေဒါသထွက်လာရသည်။

ု း် ကမှအေကာင်းမြမင်ခဲ့။အ မဲ
ကိုေကာင်းဆက်ဆိုရင်သူဘယ်တန

အထင်ေသးကဲ့ရဲ သည်။ကိုယ်ကေရာအထင် ကီးလိမဟုတ်ေပမယ့်အရင်က

ကိုေကာင်းဆက်ကူညီေပးခဲ့ တာေတွလည်းမနည်း။ ပီ းေတာ့ြပန်ဆံု

ကတည်းကခု ချ ိန်ထိကိုယ့်ကိုရိသဲ့သဲ့ေြပာတာေတွဘာတစ် ခုမှမ ှ ိ ေသးေတာ့

မပတ်သတ်ချင်ဘူးေတွဘာေတွသွားေြပာလိကမြဖစ် ြပန်။ကိုယ့်လိက
ု ေလး

့ ဲ။
တစ် ေယာက်အေဖကို ဘယ်သူကခု ချ ိန်ထိ ကိ က်မှာတဲလ

သကို ကည့်မိေတာ့ဟိဘ
ု က်လှည့်အိပ်ေန ပီ ။သူကပဲ စိတ်ဆိုးရတယ် ှ ိ ေသး

သည်။တိစ
ု ရာမ ှ ိ သားအထိပါလိက
ု ်တိေ
ု နသည်။ဟိက
ု ြဖင့် ု ိ း ု ိ းသားသားပါ။

အရိ ပ်သားေဘးမှာအရင်ဝင်လဲှလိက
ု ် ပီ းသားကိုယ်ေလးကိုေစာင်ဆဲွြခံ

ေပးသည်။အိ ပ်ေမာကျေနတဲသ
့ ားမျက် ှာေလးကိုေသချာစိုက် ကည့်

မိ သည်။မျက်ခံုးထင်းထင်း၊ ှာတံစင်းတာေတွ ပီ းေတာ့ ှ တ်ခမ် းြပည့်ြပည့်

ဲ ့ ုတတ
ေတွ၊မျက် ှာကျကအစသားကြဖင့်သူနပိ ူ ာပါ။ကိုေကာင်းဆက်

ကေတာင်သားကို ကည့် ပီ းေြပာေနေသးသည်။ကေလးက

ဲ ့ သလိပ
တစ် ေယာက်ေယာက်နဆင် ု ဲ ေနာ် တဲ။့

သေကျာြပင် ကီးကို ကည့်မိေတာ့ ငိမ်သက်ေန၏အရိ ပ်သက်ပျင်းသာချမိ

ေတာ့သည်။သားနဲအရိ
့ ပ်ကိုသူတစ် ကယ်ချစ် တယ်ဆိုတာအရိ ပ်သိသည်။

ခံ စားလိလည်းရပါသည်။ဒါေပမယ့်သူချစ် ပံုကအတ ကီးလွနး် ေနသည်။သူ

ု ် ချင်တာေတွပဲသူသိသည်။တစ် ပါးသူစိတ်ကိုသူထည့်မ
ြဖစ် ချင်တာသူလပ

တွက်။ငယ်ငယ်ကအရိ ပ်ကိုအလိလ ု ်ခဲ့တာေတာင် အရိ ပ်ကသူမှသူြဖစ် ေန

ု ိက
ေအာင်၊သဘက်ပါေအာင်တမင်အလိလ ု ်ခဲ့တာတဲ။့ တစ် ကယ်မေကာင်းတဲ ့
ု ိက

လူ။ေဖ ကီးေြပာတာေတာ့'အဲ ေ
့ ကာင်ကသအေမနဲ သွ
့ ားတူတာ'တဲ။့

"အင်း...ဟင်း..."

သဆီ ကညည်းသံသဲ့သဲ့ ကားေတာ့အရိ ပ်လန ် သွ

့ ားသည်။ချမ် းေနသလိမ
ု ျ ိး

လက်ေတွကိုေထွးပိုက်ေနတာမိ အရိ ပ်သအနားထသွားလိက

ု ်ရ၏ဖျားေနသူ

ကမျက်လံးု ေတွမိှတ်ထားရင်းညည်းည ေနတာြဖစ် သည်။အရိ ပ်သနဖူးေပ

လက်တင် ကည့်ေတာ့ အဖျားေငနည်းနည်း ှ ိ ၏ေစာင်ကိုသရင်ဘတ်ေတွ

ု အာင်ဆဲွြခံ ေပးလိက
အထိလံေ ု ်ေတာ့မျက်လံးု ဖွင့် ကည့်သည်။

"ကိုယ်ချမ် းတယ်"

အသံကဩ ှ ှ တိးု မ င်းမ င်း။

"ေဆးေသာက်ြဖစ် ေသးလား ေရချ ိ း ပီ းေတာ့"

"အင်း"

အဖျားေငေ ကာင့်မျက် ှာေတွပါရဲ ချင်ေနသည်။မျက်ခံုးေတွကိုတန

ွ ေ
် ့ ကွး

ထားကာမျက် ှာကိုပါတစ် ချက်တစ် ချက် ံပစ် ေနတာမိ

"ခဏေနဦး၊မသက်သာရင်ေဆးထပ် ေသာက်ဖိလပ
ု ် ေပးမယ်"

ု ် ေတာ့ လက်ကိုဆဲွထားသည်။လက်ေတွက
အရိ ပ်သအနားကထသွားဖိ လပ

ပါခပ် ေ းွ ေ းွ ။အရိ ပ်လက်ကိုဖျစ် ညစ် ပီ း

"ေနပါေစ"

"မသက်သာဘူးမလား"

"ဖက်ထားေပး ချမ် းလိ"

 အရိ ပ်လက်ကကိုင်ကာသရင်ခွင်ထဲဆဲွချသည်။အလယ်မှာသားက ှ ိ ေန

ေတာ့တစ် ဖက်ြခမ် းတည်း ှစ်ေယာက်ြဖစ် ေနတာေ ကာင့်ကျပ် ေနေတာ့သည်။

မျက်လံးု ေတွကိုမိှတ်ထား ပီ းအရိ ပ်ကိုတင်းကျပ် ေနေအာင်ဖက်ထား

ြပန်၏အရိ ပ်ြပန် ပီ းသခါးေတွကိုတိးု ဖက်ထားမိ သည်။ကိုယ့်ေငရေစချင် ု ံ

ပါ။

ခဏ ကာေတာ့သဆီ ကအသက် သံမ င်းမ င်းထွက်လာ၏အိ ပ်ေပျာ် သွား

တာလား။အိ ပ်ေနသူကိုအရိ ပ်ေသချာ ကည့်မိသည်။နဖူးေပ ဝဲ ကျေနတဲဆ

့ ံ ပင်

တစ် ချ ိ ကိုသပ် တင် ပီ းေနာက်တစ် ကိမ်ကိုယ်ပူထပ် စမ် း ကည့်မိ၏ကိုယ်ေင

က ှ ိ ေနတုနး် ပါ။မျက်ခံုးထင်းထင်းေတွေအာက်ကမျက်လံးု စူးစူးေတွကိုဖိ

ဲ့
ပိ တ်ထားသည်။ ှာတံစင်းစင်းကိုလက်နအသာထိ ကည့်မိ၏တင်းတင်းေစ့

ပိ တ်ထားတဲ ့ ှ တ်ခမ် းထူြပည့်ြပည့်ေတွကတခါတရံ ေဆးလိပ်ေသာက်တတ်

ေတာ့ခရမ် းေရာင်သမ် းချင်သည်။

တည်တင်းေနတဲမ
့ ျက် ှာကအိ ပ်ေနတာေတာင်အေရာင်မိှနမ
် သွား။အရိ ပ်

့ ထားတာမိ လဲ။အရိ ပ်နားမှာသူမ ှ ိ ရင်ေတာင်သရင်ေသွး

ကေရာဘာသားနဲထု

ေလး ှ ိ ေနတယ်ဆိုတဲစ ဲ့
့ ိ တ်နအသက် ဆက်ခဲ့ရတာ။လူရယ်လိ ြဖစ် လာ

ဲ ့ ရင်း ှးီ ပတ်သတ်ဖူးသလို

ကတည်းကသူနပဲ ဲ ့ ထိေတခဲ့ ဖူး
သူတစ် ေယာက်နပဲ

တာေလ။အရိ ပ်အေပ ထင်သလိေ ု က်ဆံခဲ့တာေတာင်တစ် ခါ

ု ြပာ၊ထင်သလိဆ

မှမုနး် လိမရခဲ့ ဖူးဘူး။

ဲ့
အိ ပ်ေနသူမျက် ှာကိုလက်ေချာင်းေလးေတွနအသာထိ ကိုင် ကည့်မိသည်။

ထိုသူကငယ်ရွယ်သည်။ေအာင်ြမင်သည်။ေချာေမာခန ် ညားသည်
့ ။ြပည့်စံု
ချမ် းသာသည်။ထိုလသ
ူ ားမှာဘာေအာင်ြမင်မမှမ ှ ိ ခင်ကတည်းကအရိ ပ်ချစ်

ခဲ့ တာ။စက်အာဏာတည်ဆိုတဲပ
့ ိ န ် ှ ည် ှ ည်ေကာင်ေလးအရွ ယ်ကတည်းက။

အခု ေချာေမာခန ် ညားတဲ

့ ေ
့ ယာကျာ◌င်္းတစ် ေယာက်ြဖစ် လာတဲအ
့ ထိ။ ပီ း

ေတာ့ထိုလသ
ူ ားနဲသားေလးတစ်
့ ေယာက်ေမွးဖွားခွ င်ရ
့ တဲအ
့ ြဖစ် သည်.....

အရိ ပ်သမျက် ှာကိုတစ် စိမ့်စိမ့် ကည့်ေနရင်းြပံ းမိ သည်။ ပီ းေတာ့သ

မျက် ှာနားအထိတိးု ကပ် သွားကာ

"ကိုကိကို ချစ် တယ်"

ေြပာ ပီ းအရိ ပ်ရယ်သည်။အိ ပ်ေနသူကမသိ။အိ ပ်ေနတုနး် ပဲ ချစ် ဖိေကာင်

သည်မဟုတ်လား။

ထိေနာက်အိပ်ေနသူ၏ ှ တ်ခမ် းေတွကို ဖိ ကပ် နမ် းလိက

ု ်သည်။ းူ ညံ့ေအး

စက်တဲ့ ှ တ်ခမ် းေတွရဲ အထိအေတကိုအချ ိန်တစ် ခုအထိအရိ ပ်ခံစားေန

မိ သည်။ ပီ းမှအိပ်ေနသူခါးကိုတင်းတင်းဖက်ကာရင်ခွင်ထဲတိးု ဝင်အိပ်စက်

ု ်၏တစ် ခါေလာက်ြဖစ် ြဖစ် အတ ကီးကိုေ ှ တန်းမတင်ပဲေနလိမရဘူး

လိက

လား။ းုိ ေနရင်ေြပာဦးမည်။'မရဘူး'ဟူ၍။

မျက်လံးု ေတွတင်းတင်းမှိတ်ထားတဲစ
့ က်မျက် ှာမှာြပံ းရိ ပ်ထင်သည်။ ပီ း

် နတာေပါက်ထွက်မတတ်ပင်။'ကိုကိကိုချစ် တယ်'ဆိုတဲအ
ေတာ့ရင်ခုနေ ့ သံ

တိးု တိးု ကနားထဲပဲ့တင်ထပ် ေနသည်။ ူ းေတာ့မှာပဲ ကွာ။သ ှ တ်ခမ် းေတွကို

လာနမ် းေတာ့ြပန် ပီ းငံစ ု ်ချင်တဲစ

ု ုပ်ပစ် လိက ့ ိ တ်ကိုမနည်းထိနး် ထားရသည်။

ှ က် ပီ းငိသ
ု ွားမှာစိုးလိသာ။ ပီ းေတာ့စိတ်ထပ် ေကာက်ေနရင်ဒက
ု ေရာက်ရမှာ

ကစက်ပဲြဖစ် သည်။
 ့ ဲ။ ပီ းေတာ့သူက
ဒီေလာက်ေခါင်းကိုက်ေနတာဘယ်သူကအိ ပ်ေပျာ် မှာတဲလ

ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲမှာေလ၊ဘယ်ေကာင်ကလွယ်လယ
ွ ်အိပ်ေပျာ် မှာလဲ။ဒီေကာင်

ဲ့
ေလးစက်ကိုအိပ်ေပျာ် ေန ပီ အထင်နေလ ာက်လပ
ု ် ေနတာ။စက်ခဏခဏ

အိ ပ်ေပျာ် ချင်ေယာင်ေဆာင်ရေတာ့မည်ထင်သည်။သကိုအတင်းအကျပ် ဘာ

မှမလုပ်ေတာ့စက်ကိုချစ် သည်တဲ။့ ေနာက်ကျရင်ေသချာစိ တ် ှ ည် ှ ည်နေချာ့

ဲ့

မှပါ။
<<<<<<<
>>>>>>>
"ကိုယ်မင်းကိုြမင်ေတာ့ေလ၊အရမ် းေပျာ် သွားတာ၊တစ် ကယ်ပါအရိ ပ်မင်း

ကအရင်တန
ု း် ကထက်ပို ကည့်ေကာင်းလာတာ ေအ့!"

ကိုေကာင်းဆက်အသံကအရက်မူးေနေတာ့ေလးပင်ေန၏အြပင်မှာတစ်

ဒုနး် ဒုနး် နဲမိ့ တံခါးဖွင်ေ ု ်ရတာြဖစ် သည်။အိ မ်ထဲေရာက်မှပိုမူးလာသလို

့ ပးလိက

ဲ ့ ရစ် ေနတာ
ပင်။အရိ ပ်ြပန်လတ်ေပမယ့်မရ။အရိ ပ်ကိုဒီစကားေတွနပဲ

ြဖစ် သည်။ဒီေနမှ့ သားအေဖကလည်းမလာဘူးထင်သည်။သူကဖျားေနတာ။

သုတတိသားအဖေတွလည်းအခု တေလာမှအရမ် းေတွသံုးြဖ န်းေပျာ် ပါးေန

ကကာအရိ ပ်ဖုနး် ဆက်တိင

ု ်းအြပင်မှာ။

"ကိုေကာင်းဆက် မူးေနရင်ြပန်နားလိက
ု ်ပါေတာ့၊က န်ေတာ် လည်းသားကို

သိပ်ရဦးမှာမိ လိပါ"

မတတ် င
ုိ ်။ကိုယ့်မှာသား ှ ိ ေနတဲအ
့ ေ ကာင်းထည့်ေြပာလိက
ု ်ရသည်။သား

ကတစ် ဖက်ဆိုဖာေပ ကေနမျက်လံးု ဝိုင်းေလးေတွန ဲ ့ကည့်ေနရင်းကိုေကာင်း

ဆက်ကိုေ ကာက်ေန ပီ ြဖစ် သည်။

 "ပါပါး မူးမူး"

သားကေြပာရင်းကိုေကာင်းဆက်ကိုလက်ည ိးထိုးြပသည်။ကိုေကာင်း

ဆက်က ညအိ ပ်ဝတ်စံုခဲေရာင်ေလးနဲသားကိ

့ ုေသချာ ကည့် ပီ း

"အရိ ပ်သားေလးကချစ် စရာေလးပဲ ၊အရိ ပ်ဘယ်ချ ိန်အိမ်ေထာင်ကျလိက

ု ်

မှနး် ကိုယ်မသိလိက
ု ်ဘူး၊အရိ ပ်ကရက်စက်တယ်ေနာ် "

"ဒီလိပ
ု ါပဲ ၊အမှတ်မထင်ြဖစ် သွားတာပါ"

"အရိ ပ်ကိုကိုယ်ကမိ နး် ကေလးေတွစိတ်မဝင်စားေလာက်ဘူးထင်ေနတာ၊

ကိုယ်ကေတာ့ေယာကင်ျ္ ားချင်းပဲ စိတ်ဝင်စားတာ၊အမှနတ

် ိင
ု ်းေြပာရရင်

ကိုယ်ခုချ ိန်ထိအရိ ပ်ကိုေမ ာ် လင့်မိတန

ု း် ပဲ အဟင်း"

ကိုေကာင်းဆက်ကထင်ရာေတွေြပာေနေတာ့တာြဖစ် သည်။မူးေနေတာ့ပို

ဆိုး၏အရိ ပ်ကို ကည့်ေနတဲမ

့ ျက်လံးု ေတွကိုလည်းမ ကိ က်။အခု လိေ
ု တွ

ထပ် ေြပာလာလိမ့်မည်ဟလ
ု ည်းထင်မထား။သုတကိုြမန်ြမန်ြပန်လာဖိ ေတာ့

ေြပာထားသည်။ကိုေကာင်းဆက်ကိုအရိ ပ်တစ် ေယာက်တည်းမ င

ု ိ ်။

"ဟိ ု ကိုေကာင်းဆက်မူးရင်ြပန်လိက
ု ်ပါေတာ့၊က န်ေတာ် အြပင်ထိလိက
ု ်ပိ

လိက
ု ်မယ် ထလိက
ု ်"

အရိ ပ်ဆဲွထူေတာ့ ထလာေတာ့မလိန ဲ ့ ပ်ကိုဆိုဖာေပ ြပန်ဆဲွချ

ု အရိ

ပစ် လိက
ု ်၏အရိ ပ်လက်ေတွကိုမူးမူးနဲဆု
့ ပ်ကိုင်ထားတာေ ကာင့်အရိ ပ် ု နး်

ထွက်ပစ် သည်။သိေပမယ့်အရိ ပ်လက်ေတွကိုြပန်ဆဲွထားကာ

"ခဏေလးပါ၊ကိုယ်မမူးဘူးအရိ ပ်၊အရိ ပ်ကိုေြပာြပချင်လန

ွ း် လိကိုယ်ဒီ

အထိေရာက်ေအာင်လာခဲ့ တာ၊အခု အရိ ပ်ကလည်းတစ် ေယာက်တည်းဆို

ေတာ့!"

"သူတစ် ေယာက်တည်းပါလိ မင်းကိုဘယ်သူေြပာလဲ"

အသံလာရာဘက်ကို ပိ င်တလ
ူ ှည့် ကည့်မိ ကလ င်အရိ ပ်မျက်လံးု ေလး

ေတွလက်ခနဲြဖစ် သွား၏ဝမ် းသာသွားတာဟန်ေတာင်မေဆာင် င

ုိ ်။ထိုအခါမှ

ကိုေကာင်းဆက်ကအရိ ပ်လက်ကိုလတ်ေပးတာြဖစ် သည်။

"ေဖေဖ့"

သားကသအေဖေပ ကုနး် တက်သည်။ေတာ် ေသးသည်။ကိုေကာင်းဆက်

ကိုလမ် း ကံ ခဏပဲ ဝင်လည်မည်အထင် ှင်တ

့ ံခါးကိုေလာ့ခ်မချထားမိ လိ။

စက်က ေကာင်းဆက်အနားကေနအရိ ပ်ကိုေဆာင့်ဆဲွပစ် လ င်ေကာင်း

ဆက်ကဟက်ခနဲတစ် ချက်ရယ်ကာ

ု ဲ စိတ်မကုန ် င
"အဟက်!ကိုစက်ကလည်းအရိ ပ်ကိုက န်ေတာ့်လိပ ုိ ်ေသးဘူး

ထင်ပါရဲ "

"ဘာကွ၊မင်းဘာေြပာတယ်"

သားကိုအရိ ပ်လက်ထဲထိုးထည့်ကာဆိုဖာေပ မှီကျေနတဲက

့ ိုေကာင်းဆက်

အကင်ျ္ ီေကာ် လံစကိုေဆာင့်ဆဲွမပစ် လ င်ကိုေကာင်းဆက်တစ် ကိုယ်လံးု သ

လက်ထဲပါလာသည်။

"အဟွတ်! ဟွတ်!"

ကိုေကာင်းဆက်ကလည်ပင်းအစ် ေန ပီ ြဖစ် သည်။သူကလည်းေဒါသတ

အားထွက်ကာအသက် သံေတွကိုပါေဘးက ကားေနရသည်။အံ ကိတ်ထား

တာမိ ေမး ု ိ း ကီးေတွကတစ် လပ် လပ် ။အရိ ပ်ေဘးကေနဘာလုပ်ရမှနး် မသိ

ြဖစ် ေနသည်။ထိေ ကာင့်အေနာက်ကေနသလက်ေမာင်းကိုလှမ်းဆွဲထားမိ

ရင်း

"ေသသွားလိမ့်မယ်၊လတ်လိက
ု ်ပါေတာ့"

ထိုအခါမှကိုယ်ေကာင်းဆက်ကိုြပန် ပီ းေဆာင့်လတ်ချတာမိ ဆိုဖာေပ

ဘိုင်းခနဲြပန်ကျသည်။အရိ ပ်ဘက်ြပန်လှည့်လာကာမျက်လံးု စူးစူးေတွန ဲ ့

ကည့်သည်။အရိ ပ်ေပ ကသားကသအေဖကိုေ ကာက် ပီ းမျက် ှာေလးမဲ့ေန

ပီ ။

"သားကိုအခန်းထဲေခ သွား၊သွားေတာ့"

အရိ ပ်ပခံု းကေနအိ ပ်ခန်းဘက်ကိုေဆာင့်တန

ွ း် လတ်သည်။သေဒါသထွက်

ဲ ့ ုကိုေကာင်းဆက်မလွယ်ပါ။ဟိက
ေနပံုနဆိ ု မူးေနတဲသ
့ ူ။လွနလ
် န
ွ က
် ျ းကျ း

ေတွြဖစ် ကုနမ
် ှာကိုအရိ ပ်ကေ ကာက်တာ။

"ဟိ ု ကိုေကာင်းဆက်ကမူးေနတာ"

အရိ ပ်ကိုစူးစိုက် ကည့်ကာ

"မင်းကိုသွားေတာ့လိေြပာေနတာ ေတာက်!"

"အီ းဟီး ေဖေဖ့"

တအားေဆာင့်ေအာ် ပစ် လိက

ု ်တာမိ သားကလနင
် ့ ိေ
ု တာ့သည်။အရိ ပ်က

သားကိုေပပိုက် ပီ း

"သားေဖေဖကသားကိုေအာ် တာမဟုတ်ဘူးေနာ် မငိပ

ု ါနဲ၊သားကလိ
့ မာ

တယ်၊ပါပါးတိအိပ်ခန်းထဲသွားရေအာင်"
 အရိ ပ်တိအိပ်ခန်းထဲဝင်သွားမှ စက်ကေကာင်းဆက်ေကာ် လံစကိုြပန်

ဆွဲကိုင်လိက
ု ်ကာ

"ေဟ့ေကာင်၊မင်းကအရိ ပ်ကိုဘာထင်ေနတာလဲေြပာစမ် းေဟ့ေကာင်"

စက်ေဒါသတအားထွက်ေနတာြဖစ် သည်။လူသတ်ပစ် ချင်တဲအ

့ ထိ။ဒီ

ေကာင်လပ
ူ ါးလာဝေနတာ ကာ ပီ ။

ဲ ့ ပ်ကဘယ်လိပ
"ကိုစက်နအရိ ု တ်သတ်!"

ခွ ပ်!

"အရိ ပ်ကငါနဲမေသမချင်
့ းပတ်သတ်ေနမှာ၊မင်း မဲ မဲ မှတ်ထား"

"အဟွနး် !ဒါဆိုဘာလိအရိ ပ်က ဒီမှာတစ် ေယာက်တည်းခွဲ ေနတာလဲ၊သ

ဘက်ကကိုစက်ကိုမပတ်သတ်ချင်ေတာ့တာများလား"

"ဘာကွ!"

စက်ကေကာင်းဆက်ေကာ် လံစကိုခပ် တင်းတင်းဆွဲညစ် ပစ် လိက

ု ်လ င်

"အဟွတ်! ဟွတ်!"

ဲ့
"သဘက်ကမပတ်သတ်ချင်လည်းသူနငါကလံ းု ဝသက်ဆိုင်တဲသ
့ ူေတွပဲ၊

ကားထဲကဖျာဝင်ခင်းမယ့်ေကာင်ေတွမလိဘ
ု ူးေဟ့ေကာင်"

ေကာင်းဆက်ကဒီေလာက်ခံေနရတာေတာင် ှ တ်ခမ် းတစ် ဖက်တန

ွ ် ြပံ
့ ကာ

"အရိ ပ်ကဒီေလာက်လှတာ၊က န်ေတာ် လည်းသအရသာကိုခံစား ကည့်ချင်

ေသးတာေပါ ့ အဟက်!"

ခွ ပ်! ခွ ပ်!

ခွ ပ်!
 "အာ့!"

ခွ ပ်!

"အာ့!"

"ခံ စား ကည့်ချင်ရင်ငါ ့အေ ကာင်းမင်းေကာင်းေကာင်းသိရတာေပါ ့၊ေနာက်

ဲ ့ ့သားကိုလာပတ်သတ် ကည့်၊မင်းကိုငါ ့လက်နကိ

တစ် ခါအရိ ပ်နငါ ဲ ့ ုယ်တိင
ု ်

သတ်မှာ၊မယံုမ ှ ိ န"ဲ ့

"ယံုပါတယ်ဗျာ၊အဟွနး် !ကိုစက်အရိ ပ်အေပ ဘယ်လိသ

ု ေဘာထားခဲ့ တယ်

ဆိုတာ၊ေစ့စပ် ထားတဲမ ဲ့
့ ိ နး် မ ှ ိ ရက်နေတာင် အရိ ပ်ကို!"

ခွ ပ်! ခွ ပ်!

"ငါကွာ၊ဒီေကာင့်ကိုသတ်ပစ် မှ!"

"ေတာ် ပါေတာ့"

အရိ ပ်ေနာက်ကေနဇွတ်အတင်းဝင်ဆဲွလိက
ု ်ရသည်။ကိုေကာင်းဆက်

မျက် ှာတစ် ြပင်လံးု လည်းဖူးေယာင်ေနကာေသွးစေတွန ဲ ြပည့

့ ် ှက်ေန၏

"ဖယ်စမ် း ဒီေကာင့်ကို!"

"ေတာ် ပါေတာ့ေတာင်းပန်ပါတယ်၊ေသသွားလိမ့်မယ်"

အရိ ပ်သရင်ဘတ်ကေနသိုင်းဖက်ထားရသည်။အရိ ပ်ပခံု းေတွကေန

အ ကမ် းပတမ် းဆုပ်ကိုင် ပီ း

"ဒီေကာင်ဘာေတွေြပာေနလဲမင်းသိလား"

"သိတယ်၊သိ ပီ မလိေတာ် ပါေတာ့"

"ေတာက်!"
 စက်ကသဖုနး် ကိုထုတ်ကာသလူေတွကိုလှမ်းေခ သည်။ခဏေနေတာ့

တံခါးေခါက် ပီ းသံုးေလးေယာက်ဝင်လာ ကသည်။

"ဒီေကာင့်ကိုေခ သွား ပီ း လမ် းေဘးပစ် ခဲ့လိက

ု ်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ boss"

သလူေတွသကိုလှမ်းေြပာ ကလိသာအချ ိန်မီှေရာက်လာတာြဖစ် သည်။

dinnerေတာင်ေကာင်းေကာင်းမစရေသး။ဇွတ်ထွက်လာခဲ့ ရတာပင်။အိ မ် ှ င်

ု ်ကအိ မ်ထဲဆဲွသွင်းထားေတာ့သူတိလည်းေဘးကေနပဲ ေစာင့် ကည့်

ကိုယ်တိင

ေနရပါသည်တဲ။့

"မင်းအဲ ဒ ဲ ့ ပတ်သတ်ရင်
့ ီေကာင်နထပ် အဲ ေ ဲ့
့ ကာင်ကိုငါ ့လက်နငါကိ ုယ်တိင
ု ်

သတ်မှာေနာ် ၊လူသတ်ပဲွြဖစ် ချင်ရင်အဲေ ဲ ့ ပတ်သတ်"

့ ကာင်နထပ်

အရိ ပ်ကသကိုတစ် ချက်ေမာ့ ကည့် ပီ းဘာမှမေြပာ။မျက်လံးု အိ မ်ထဲ

မျက်ရည်ေတွကအြပည့်။စက်ကလည်းေဒါသထွက်ေနတာမိ ညင်ညင်သာ

သာမေြပာချင်။သူများအိ မ်ထဲထိေစာ် ေစာ် ကားကားကွာ။ခါးေထာက် ပီ း

တက်ေခါက်ေနမိ တာဘယ် ှစ်ခါမှနး် မသိ။

"မင်းကိုယ်မင်းလံြု ခံ လှ ပီ ထင်ေနတာလားေြပာစမ် းပါ၊သုတကမင်းနားအ

မဲ ှ ိ င
ုိ ်မှာမိ လိလား ေတာက်!"

အရိ ပ်ကမျက်လာေလးချထားကာဘာတစ် ခွနး် မှမေြပာ။သုတကလည်း

အိ မ်ကိုသူလာ လာအိ ပ်ေနလိသိပ်မလာေတာ့တာပါ။အခု ဟာကကိုေကာင်း

ဆက်ကိုအဲလ
့ ိလ
ု လ
ူ ိထင်မထားခဲ့ မိတာလည်းပါသည်။

စက်ကအရိ ပ်ကိုစိတ်မ ှ ည်သလိခ

ု ါးေထာက် ကည့်ကာ
 ု ်ရင်အ မဲ အဲလ
"ေြပာလိက ့ ို ကီးပဲ ၊ငါကမင်းေယာကင်္ျား၊မင်းအေပ

အခွ င်အ
့ ေရး ကိ က်သေလာက်ယူလိရတယ်၊မင်းငါ ့အေပ အဲ ေ
့ လာက်ထိမာန

ေတွထားေနစရာမလိပ
ု ါဘူး၊မင်းနဲငါ
့ ့အေနအထားကမပတ်သတ်ချင်လိ

လည်းမရဘူး၊မေတာ် စပ် ချင်လိလည်းမရေတာ့ဘူး ကျစ် !"

အရိ ပ်ကိုတစ် ချက် ကည့်ကာအိ ပ်ခန်းထဲဝင်သွားေတာ့အရိ ပ်ကေနာက်က

တိတ်တိတ်လိက
ု ်သည်။

"ေဖေဖ့!"

"သား"

စက်ကအေပ ကုတ်ကိုခ တ်ကာအရိ ပ်ဘက်ပစ် သည်။ ပီ းမှသားေဘးကို

ဝင်လဲှချလိက
ု ်လ င်သားကသiPadေလးကိုပိုက်ထားရင်းစက်ရင်ခွင်ထဲဝင်

လာ၏

"ေဖေဖ့ မူးမူး"

"ြပန် ပီ မ ှ ိ ေတာ့ဘူး၊ေဖေဖထိုးလတ်လိက
ု ် ပီ "

"ဟုတ်"

ေြပာ ပီ းသားကကပျာကယာထကာစက်ပါးြပင်ကိုတစ် ဖျတ်ဖျတ်

နမ် းသည်။အုနး် မတ်ခွက်ေကေလးကလန်ပျ ံလိ။စက်သားသားဆံ ပင်ေလး

ေတွကိုသပ် ေပး ပီ းရင်ခွင်ထဲြပန်ထည့်အိပ်သည်။

အရိ ပ်ဘက်ကိုလှည့်လည်းမ ကည့်။ေခ လည်းမေခ ဘူး။အရိ ပ်လည်းအခု

ထိရင်တန
ု ေ ဲ့
် နတုနး် ပါ။ကိုေကာင်းဆက်နလည် းထပ် ပီ းပတ်သတ်စရာ

အေ ကာင်းမ ှ ိ ေတာ့။သူတိေြပာသမ အရိ ပ်အကုန ် ကားသည်။ကိုယ့်အတွက်

နဲကိ ူ တ်တဲအ
့ ုယ့်ေယာကျာ◌င်း္ ကိုလသ ုိ ်ပါဘူး။ကိုယ့်အဆင့်န ဲ ့
့ ထိအြဖစ် မခံ င

တူသလား။တန်သလား။

အရိ ပ်အိပ်လိမရ။ဟိလ ဲ ့ ညလံးု ကုနဆ

ု ိှမ့်ဒီလိှမ့်နတစ် ် ံုးရေတာ့မှာလား။သား

ကေတာ့အလယ်မှာအိ ပ်ေပျာ် ေန ပီ ြဖစ် သည်။မျက်လံးု ကိုဇွတ်ကျ ိတ်မိှတ်အိပ်

ဖိ ကိ းစားေနစ ်ေမရာကအိ ခနဲြဖစ် သွားတာအရိ ပ်သိလိက

ု ်သည်။ဟိလ
ု ထ
ူ

လိက ့ ကည့်ရဲ။ေရချ ိ းခန်းဝင်မလိများ

ု ်တာလား။အရိ ပ်မျက်လံးု ေတွကိုဖွင်မ

လား။

ု တ်တရက်အရိ ပ်တစ် ကိုယ်လံးု ေြမာက်တက်သွားမှမျက်လံးု ေတွကိုဖွင့်

ကည့်ရသည်။သူကအရိ ပ်ကိုေပချ ီထားရင်းြပံ း ပီ းစိုက် ကည့်ေနတာ။အရိ ပ်

ကသလည်တိင
ု ်ေတွကိုသိုင်းဖက်ထားရင်း

"ဘာလုပ်မလိလဲ"

သအိ ပ်ရာဘက်ြခမ် းအထိေပေခ သွား ပီ းအသာချေပးကာသူကပါအရိ ပ်

ေဘးကဝင်အိပ်သည်။

"ချမ် းေနလိဖက်ထားေပး"

ထိုအခါမှသူဖျားေနတာကိုသတိရ၏အရိ ပ်ကိုေြပာတာေပမယ့်သူကပဲ တိးု

ဖက်ထားတာြဖစ် သည်။သူပဲစိတ်ဆိုး ပီ းသူပဲြပန်ေချာ့ေနတာ။အရိ ပ်က

လည်းကိုယ့်အမှားကိုယ်ဝန်ခံရဲတဲသ
့ ူပါ။ကိုယ့်အတွက်လံြု ခံ တဲရ
့ င်ခွင်ကို

လည်းကိုယ်သိ ပီ းသား။အရိ ပ်သအိ မ်ကိုြပန်လိက

ု ်သွားဖိ အချ ိန်တန် ပီ လား။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
19,January,2021
 Note:ေနာက်တစ် ပိုင်းဆိုဇာတ်သိမ်းပါ ပီ ေနာ် ။တရက်ြခားမှာUpdateပါ ့

ဲ့ က
မယ်၊ဒီအထိယံုယံု ကည် ကည်နလိ ု ်ပါခံ စားေပးတဲတ
့ စ် ေယာက်ချင်းစီ ကို

စိ တ်ရင်းနဲေကျးဇူ
့ းတင်ပါတယ် ှ င်။့ အားမလိအ
ု ားမရြဖစ် တယ်ဆိုရင်စာေရး

သူရဲ ညံ့ဖျင်းမပါ။

ပီ းခါနီး ပီ ဆိုေတာ့စက်အေ ကာင်းနည်းနည်းေြပာရရင်သtypeကအစ

ကတည်းကpossessive typeြဖစ် တဲအ

့ တွက်အချ ိ းကသိပ်မေြပဘူးေပါ ့၊သ

ဘက်ကကာေြပာတာမဟုတ်ပါဘူး 😁 သူဟာသိပ်ချစ် တတ်တဲလ

့ သ
ူ ားတစ်

ေယာက်ပါ။ဇာတ်သိမ်းအထိသအချ ိ းကိုေစာင့် ကည့်ေပးပါဦး😁

Final

(Z&U)
"သားခခတိ႔
ု လာေ◌ခေၚတာ့မယ္ေ◌လ၊◌ျမန◌ျမန
္ ◌ျမန
္ ◌ျမန
္ "္

"ပါပါး ေ◌ေဖဖ့"

"သားေ◌ေဖဖ ေ◌နေမကာင္◌းလိ႔
ု အိ ပ္ေ◌နတာ၊ႏ◌းို သားလိမ့◌ယ္ေ◌

က်ာင္◌းကျပ ာေမွ တေ◌နာ◌ား"

စက်ကံ◌းု ေ◌ တမိ ◌တ
ွ ားေ◌ပမယ့◌္ နားထဲသူတိ႔
ု သားအေဖ◌ျပာ

သမ်ွအကု ကားေ◌နရတာ◌ျဖစည္။ေ◌ခါင္◌းကတစ စ စိ ကဲေ◌

နကာမ် ကံ◌းု ေ◌တာငြဖင့◌င

် ။္ လူကလည္◌းေ◌စာငထပ ပႊ

မ္◌းၿခံ ◌ထ
ဳ ားတာေ◌တာင်မ္◌းစိ မ့◌ေ
္ ◌န၏ညေကဆးေ◌သာကအိ ပိ ေ◌

တာ့ပိုဆိုး သားတာ◌ျဖစည္။

" ေဖဖ့"

သားကအိ ပာေ◌ပၚတကာကာစက်ကွာကိုကို ငႈပ္ေ◌တာ့မ်က္

လံ◌းု ကိုႀကိဳးစားြဖင့◌သည္။မူႀကိဳဝတံ◌ေ
ု ◌လးနဲ႔သားကရွ င္◌းသ

နေ႔န၏မ်
္ ကံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌လးေ◌ တနဲ႔စကိ စိုး ိ မလိၾ
ု ကည့◌ေ
္ ◌နရ

င္◌း

" ေဖဖ့"

"သား ေ◌က်ာင္◌း သားေ◌တာ့မွာလား"

 "ဟုတ!္ "

"သားေကေဖဖ့ကိုနႈ◌းိ ၿပီ းနႈတကာေ◌ပါ ့ ဟုတား"

" ေဖဖထ"

"အင္◌းသား ေ◌ေဖဖထၿပီ ေ◌နာ◌္"

စကစုတတင္◌းအိ ပာေ◌ပၚကျဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င္◌းထထို င

ည္။အရိ ေပနသာေ◌တာ့သားကိုအျမ မ
ွ ္◌း ဆဲ ေရတာ့၏သူ႔ေအဖမ းုိ မ

ခ် င◌
္ းေ◌က်ာင္◌း သားမယ့◌◌
ံ မ
ု ျမင္။

" ေဖေဖနေမကာင္◌း◌ျဖစ္ေ◌နတယိ ေ႔◌ျပာေ◌နတယ္ေ◌လသား၊ေ◌

ေဖဖနားပါေ◌စ၊သားေကက်ာင္◌း သားရမွာေ◌လ"

"ကမာၻႀကီးေ◌ရ ေ◌က်ာင္◌း သားဖို႔Readyလားေ◌ဟ့"

ေ◌◌ျပာေ◌◌ျပာဆိုဆိုသုတနဲ႔ခခကအိ ပန◌းထဲ
္ ဝငာၾကသည္။အိ ပ္

ရာေ◌ပၚကသားနဲ႔သူ႔ေအဖကို◌ျမငွကိုယိွ ကပီ းေ◌ဘးမွာရပ္ေ◌န

တဲအ
့ ိ ပိ လည္◌းၾကည့ ◌ိ က္ေ◌သး၏မ် ကွာကလည္◌းရွ ကန◌းအ
္

န◌းႀကီ
္ း။

"ဟိ ု bossလည္◌းေ◌ရာက္ေ◌နတာလား"

"အင္◌း"

ဲ ဆိုေ◌
သုတအိ ပာေ◌ပၚကbossကိုေ◌သခ် ာအကဲခကည္။Shirtအျဖဴ န႔

ပမယ့◌္ ရံ ◌းု သားဖိုေ႔တာ့မျဖစိ င္။မ် ကွာကလည္းအိ ပာထစလိသ

ု ု ႈ

နေ◌နလ်
္ က
ွ ္။မ် ကံ◌းု ေ◌ တကအလိမ
ု က်သလိစ
ု ူးရွ ခကနေ◌ေနသး၏ဒီ
္

လိလ
ု က
ူ ိုအ ိ ပယိ မ် ားေ◌ပါင္◌းသင္◌းေ◌န ုိ င သိ။
 သုတတစကွည့ ◌ာမ် ကွာႀကီးရႈ◌႕
ံ မဲ့ေ◌နလ်ွ င ိ ပအိ ပ္

ရာေ◌ပေၚရာက္ေ◌နတဲသ
့ ားကို ဆဲ ခ်ဖို႔လုေပတာ့သည္။သုတ ထ ကား

ခ် ငပီ ဆိုတာအ ိ ပသိသည္။သားကလည္◌းသူ႔ေအဖကိုြဇတကား

ကာအိ ပာေ◌ပၚကအခ် မခံ ။

သူ႔ေအဖလ င္◌းကိုသိုင◌
္ းဖကားရင္◌းမ် ကွာကိုလည္◌းတစ် က္

နမ္◌းရႈ◌က
ိ ိ က္ေ◌သးကာ

"ခခ ဒါငါ ့ေ◌ေဖဖ"

ု ဲ့မဲ့။လူပံ◌ေ
ခခကသားေအဖကိုၾကည့ ◌ာငိမ ု ◌လးကညိလ
ဳ ံ◌းု လံ◌းု ၊မူႀ

ကိဳဝတံ◌ေ
ု ◌လးနဲ႔ဆိုေ◌တာ့ပို၍ခ် စရာေ◌ကာင္◌းေ◌နသည္။ဆံ ပင္ေ◌

လးကိုၿဖီ းသငားလိက
ု ာလည္◌းေ◌◌ျပာငိ ႔။သားနဲ႔သူ႔ေအဖတစ္

လွည့◌န
ီ မ္◌းေ◌နၾကတာကိုၾကည့◌ပီ းသုေတနာက္ဝ ငယ္ေ◌

တာ့၏အ ိ ပသူ႔ေအဖလကဲကသားကို ဆဲ ယူလိက

ု ကာ

"သားေ◌က်ာင္◌း သားေ◌တာ့ေ◌နာ◌္၊ေ◌ေဖဖ့ကိုနႈတက္"

" ေဖဖ့ bye"

သူ႔ေအဖ့ကိုနႈတကပီ းမွခခနဲ႔အတူအခန◌းထဲ
္ ေက◌ျပး ထက္

က်၏သုတနဲ႔အရိ ေပနာေကတာက္ေ◌လ်ာွ ကိ ကသည္။တိက

ု

န◌းအျပ
္ ငကာမွ

"bossညကဒီမွာလာအိ ပာလားေ◌ဟ့ေ◌ကာင္"

"အင္◌း"
 ညက ကိုေ◌ကာင္◌းဆကဲ႔ျဖစ် ကံ◌ေ
ု ◌ တအစအဆံ ◌းု ေ◌◌ျပာ◌ျေပ

တာ့သုတကတစံ တစ္ဩ။အ ိ ပိ ေ◌သခ် ာၾကည့ ◌ိ က္ေ◌သးကာ

"bossကမင္◌းကိုခ်စါတ ယာ၊မင္◌းကိုခ်စိ ႔လည္◌းသူဒီေ◌

န႔အထိမင္◌းကိုသည္◌းခံ ေ◌နခဲ့ တာေ◌ပါ ့ ကာမဟုတ းလား ငါေ◌◌ျပာ

တာ"

"အင္◌း၊ငါ နားလ ါတယ္"

"မင္◌းသူ႔အိ မိ ◌ျပ ိ ကားဖို႔အခ်ိ ပီ ထငယ္ေ◌ဟ့ေ◌ကာ

င္၊boss fatherႀကီးကလည္◌းမင္◌းဘကပါ ကာ၊သူေ႔◌ျမးကိုလည္◌း

ဒီေ◌လာက် စာ"

အ ိ ပသုတကိုရွကလိေ
ု ◌လးတစ် ကကည့◌ပီ းမွမ်ကႊ◌ာေ◌လး

ခ် သားရင္◌း

"အင္◌း ငါ◌ျပ ိ ကားေရတာ့မလားလိ႔

ု မင္◌းနဲ႔တိင
ု ငာ"

သုတကအ ိ ပိ ေ◌လးေ◌လးနကကကည့ ◌ာရင္◌း

"ငါကမင္◌းကိုအဲလ
့ ိ◌
ု ျဖစ္ေ◌စခ် ငာၾကာပါၿပီ ကာ"

"အင္◌း ငါတိ႔
ု သားအဖေအပၚမင္◌း!"

" တာ◌္ ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္၊အဲ ဒ

့ ါေ◌ တ◌ျပနေ◌◌ျပာေမနနဲ
္ ေ႔တာ့မင္◌းနဲ႔ငါ

ေက◌ျပာစရာလူေ◌ တလား၊bossကလည္◌းအခု ငါနဲ႔ပတတမ်ွအကုန ္

လံ◌းု ကို◌ျပ ကည့◌ေ

္ ◌ပးေ◌နတာပဲ ကာ၊ေ◌နာကပီ းငါ ့ကို က ိ တစန◌း
္

ထပ္ေ◌ပးဦးမွာတဲ ့ ဟီး"

"မင္◌းကို အဲ လ
့ ိေ
ု ◌◌ျပာထားတာလား"
 "အင္◌း မင္◌းသူ႔ကိုစိေတ◌ျေပသးလိ႔
ု တဲ၊့ မင္◌းအနားမွာငါ ့ကိုေ◌ေန

ပးလိက
ု ္ဦးဆိုလိ႔
ု ၊ဟိ ု ခခကိုလည္◌းကမာေၻနမယ့◌ေ
္ ◌က်ာင္◌းမွာထားေ◌

ပးမယဲ ၊bossကကမာၻ႕အ တေကကာင္◌းဆံ ◌းု ေအဖ က၊မင္◌းသား

ကသူမွသူ◌ျဖစ္ေ◌နတာလည္◌းေမ◌ျပာနဲ႔"

"အင္◌း"

သုတကအရိ ပား နားအထိကပာကာ

"bossၾကည့◌တာေအခ် ာႀ
့ ကိဳကကီးလားမသိဘူးေ◌နာ◌းီ ၊မင္◌းေ◌

ခ် ာၾ
့ ကည့◌ါ ့လားမင္◌းေ◌ခ် ာရ
့ ငမွာပါ၊ကမာၻနဲ႔က်သူ႔မ် ကွာႀကီး

မင္◌း◌ျမငားငါေ◌တာ့အံဩ
့ လန◌းလိ
္ ႔
ု ၊မင္◌းကအသိဆံ◌းု ◌ျဖစွာပါ"

အ ိ ပရွ က းုိ ေ◌လးၿပံ ◌းဳ ၿပီ းမွ

"အင္◌း"

"ငါ သားမယ္၊အျပေ လးေ◌ တငါဝငကိဳခဲ့မယ္"

"ဟိ ု သုတ မင္◌းအ တကလုပ္"

"bossကThe Worldမွာငါ ့ကိုအလုပ္◌ျပနေ◌ပးမယ

္ ဲ ၊မင္◌းြခင့◌◌
္ ျပဳရင္

တဲ"့

ဲ ငါသိေပခၚၾေကသးဘူး"
"ဟိ ု ငါေ◌◌ျပာထားေ◌ပးမယ္၊အခု ကသူန႔

သုတကမ် ကံ◌းု တန႔ရင္

္ ◌း

"ဟမ့◌!္ ဘယိ ႀကီးတုန◌းဟ၊မင္

္ ◌းဟာက"

"မင္◌း သားေ◌တာ့!"

အရိ ပ် ကွာရဲ လာလ်င

ွ ္ သုတကတစားဟားအာ◌ယ္ေ◌တာ့သည္။
 "ဟား ဟား သားၿပီ ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္"

သုေတအာကင္◌း သားမွအ ိ ပိ ကန◌းထဲ

္ ◌ျပနဝငပီ
္ းတံခါးေ◌သ

ခ် ာေ◌လာ့ခ် ရသည္။အိ ပန◌းထဲ

္ ေ◌ရာက္ေ◌တာ့ဖ်ားေ◌နသူေကရခ်ိဳးခန◌း
္

ထဲက ထကာ၏ခါးမွာတဘတ စ ည္◌းသာပတားသည္။ကို

ယံ◌းု ထား ထားမွာေ◌ရစက္ေ◌ တကလည္◌းတင်နေ◌နလ်

္ က
ွ ္။

" ရခ်ိဳးပစိ ကာလား"

"အင္◌း၊bathrobeရွိ လားထုတေ
္ ◌ပးဦးခ် မ္◌းေ◌နၿပီ "

ု ဲကbathrobeတစ
အ ိ ပီဒိထ ိ အျမ တင္◌းအိ ပာနားအ

ု ္၏အိ ပာေ◌ပၚထိုင္ေ◌နသူ၏လကဲကိုေ◌သခ် ာ
ထိေ◌လ်ာွ ကားလိက

ထည့◌ေ
္ ◌ပးရင္◌း

"ဒီေ◌န႔ရံ ◌းု သားဦးမလိ႔

ု လား"

"အင္◌း"

"ဒီေ◌န႔မ သားပဲ ေ◌နလိ႔

ု မရဘူးလား၊ဖ် ားေ◌နတယ္ေ◌လ"

ဖ် ားေ◌နသူကbathrobeခါးစည္◌းႀကိဳးကိုေ◌သခ် ာခ် ပီ းမွ အ ိ ပိ ေ◌

မာ့ၾကည့ ◌ာ

"မ သားေ◌တာ့ဘူး"

အ ိ ပ ႔နဖူးေ◌ပၚလက ငည္။ကိုယပူေ◌နတုန◌းပင္
္ ။

"ကို◌ျပည့◌◌
ံ က
ု ိုလမ
ွ ္◌းေ◌ခၚလိက
ု ါ ့လား၊ဒါမွမဟုတေ
္ ◌ဆးခန◌း
္ သား

မလား၊အိ ပ္◌ျပ ပီ းနားခ် င ယိ ငည္◌း!"

 စကားေ◌တာငဆံ ◌းု ေ◌သး။အ ိ ပိ သူ႔ရ ငငဲ ဆဲ ခ်လိက
ု ာျဖစ္

သည္။အ ိ ပလန႔တၾကားေ◌မာ့
္ ၾကည့◌ေ
ိ ◌တာ့

"ကိုယ ၿပီ းဖ် ားတာေ◌လာကါပဲ ၊ဘာမျဖစ းနားလိက

ု င္ေ◌ကာင္◌း

သားမွာ၊◌ျပည့◌◌
ံ ေ
ု ကဆးေ◌သာကပီ းေ◌ြခၽး ထက္ေ◌အာင္ေ◌စာင

ဳ ပီ းအိ ပိ ကဲ ၊ေ◌စာငသိေပႏြ◌းရင္!"
ခံ ◌ၿ

အ ိ ပစကါးစပိ လက္ေ◌ခ် ာင္◌းေ◌လးေ◌ တနဲ႔ကပ် ာကယာလွ

မ္◌းပိ တိ ကာ◌ျဖစည္။ရ ငငဲေ◌ရာက္ေ◌နသူကိုစကသည္◌း

ယားလာရကာၿပံ ◌းဳ ၿပီ းစိုကကည့◌ေ

ိ ◌တာ့စကငတိ တန◌းၿပီ
္ းအ

တင္◌း ု န◌း
္ ထကိ ႔လုပ္◌ျပန၏
္ ု န◌းေ◌နသူ
္ ဲ က္
ကိုရ ငငဲ◌ျပ ဖ

ထားကာ

ု ဲ !"
"ညကလိပ

"ဟင့ ◌င္◌း!"

စကယည္။ေသဘာတက်ရယ္ေ◌နတာမို႔ မ် ကံ◌းု စူးစူးေ◌ တက

ရီ ေ◌ဝညိ◌႕
ဳွ ငင္ေ◌နသလိပ
ု င္။ သားတန◌း◌ျဖဴ
္ ◌ျဖဴ ေ◌ တေကကာ့ၫႊတီ

ညာေ◌နကာ သူေ႔နရာသူခ်ိဳင◌
့ ဝ
္ င္ေ◌နၾကတဲပ
့ ါးခ်ိဳင◌
့ ာနကက်ား။

သူေ႔ရွ ႕ကၿပီ း◌ျပည့◌◌

ံ ု လန◌းတဲ
္ သ
့ ူကိုရွက္ေ◌နတဲၾ
့ ကားကအရိ

ပ္ေ◌ငးၾကည့◌ေ
္ ◌နမိ သည္။ညကသူအဖ် ားႀကီးလာေ◌တာ့ႀကံရာမ ဖ

စာအရိ ပါးစပဲ ႔လုပ္ေ◌ပးလိက

ု ိသည္။သူကလကခံ တာေ◌တာင

ိ ပြဇတ ပ္ေ◌ပးမိ တာ။ထူပူေ◌ေနတာ့ဘာမသိဘူး။သူ႔ဘကေစ◌ျ

ပာလာမွ ွ စရွ ကိေ◌တာ့၏

 ု ဲ ဖကားေ◌ပးဖိုေ႔◌ျပာတာ"
"ညကလိပ

ရယ္ေ◌ သး သမ္◌းတဲအ
့ သံဩရွ ရွကအရိ ပားထဲတိးု ဝငာေတာ့ မ် က္

ာွ ကိုရ ငငဲ ဝွကားမိ သည္။ကိုယ့ ◌ိ ယိ သားတစ္ေ◌ယာကထား

တဲသ
့ ူဆိုတာပါေ◌မ့ခ်င၏
္ ညကအ ိ ပိ ကိုေ◌ကာင္◌းဆ ကဲလား ု န◌း
္

လားလုပ္ေ◌နတုန◌းသူ
္ ေ◌ရာကာေ◌တာ့ဝမ္◌းသာ သားတာေ◌◌ျပာမျပ

တတ္ေ◌အာငင္။ကိုယ့ ◌ တက ကာ ကယ္ေ◌ပးခဲ့ တာေ◌ တအမ် ားႀ

ကီးေ◌လ။

ု တရက ိ ပ စိ ယံ◌းု ကိုေ◌ြပ႕ကာအိ ပာေ◌ပၚကိုခ်သည္။

ေအပၚေကနအုပိ းရင္◌း အ ိ ပိ စူးစူးနင့◌င့◌ိ ကကည့◌ေ

္ ◌တာ့မ်ကွာ

လႊ◌ဲမိကာ

" ဆးေ◌သာကိ ႔ တစ ခု လပ
ု ္ေ◌ပးမလိေ
ု ႔လ"

စက္ေ◌ဘးကိုပစွဲခ်လိက
ု သည္။အခု မွစိတ္ေ◌ကာက္ေ◌◌ျပကာစအ

တင္◌းအက် ပားလု ပိ ႔မျဖစ္ေ◌သး။အိ မိ ◌ျပနေ◌ခၚဖိ

္ ုေ႔တာ့အမ်ိဳး

မ်ိဳးေ◌ခ် ာၾ
့ ကည့◌မွာ◌ျဖစည္။

"coffee ပဲ ယူလာေ◌ပး"

"အင္◌း"

အိ ပန◌းထဲ
္ က ထ ကားသူကိုစက်ကံ◌းု ေ◌ေ တမွးစင္◌းၿပီ းၾက

ည့◌ေ
္ ◌နမိ သည္။အိ မ္ေ◌နရင္◌းfree shirtြပေြပလးနဲေ႔ဘာင္◌းဘီ တိေ
ု ◌လး

ဝတားတာေ◌တာင်စိ ေ႔ကာင္◌းေ◌န၏စကကသူ႔ကိုေ◌ဒါသ ထ

ကကဲေ႔တာ◌္ေ◌တာ◌္ေ◌လးေ◌အာ◌စိ ကိတာ။အ ငိ စက္

နဲ႔အၿပိဳငဝ
္ ုန◌းဒိ
္ င ု ◌
္ းထမျဖစာပဲ ေ◌တာ◌္ေ◌သး၏မဟုတင္ေ◌တာ◌္ေ◌

တာ◌ဲေ႔ခ် ာရ
့ မွာမဟုတ။္

ခေဏေနတာ့စကဲ႕မူပိုငေ
္ ◌လးကေအြင႕ေမေသသးတဲc့ offeeဗန◌းေ◌
္

လးကိုငပီ းအိ ပန◌းထဲ

္ ◌ျပနဝငာကာ
္

" ဆးေ◌သာကိ ႔ရၿပီ ထ"

ေ◌စာင ထူၾကားကထကာ ေ◌ဆးေ◌သာကိ ႔လုပသည္။စက္ေ◌

ဆးေ◌သာကာကိုေ◌သခ် ာလိက
ု ကည့◌ပီ းမ် ကွာေ◌လးရႈ◌ေ
ံ ႕နသူကိုအ

ွဲ ိပာအနားကထ သားဖို႔လုပ္
သည္◌းယားမိ ◌ျပ ည္။စကိ ◌ျပ သ

လ်ွ ငက္ေ◌ကာက္ဝေတနအျမ မ္◌း ဆဲ ထားရသည္။

"ကိုယ်မ္◌းလိ႔
ု "

စကိ မယံ◌သ
ု လိလ
ု ည
ွ ့ ◌ကည့ ◌ာနဖူးကိုစမ္◌း◌ျပ ည္။ကိုယ္ေ◌

ြင႕ရွိ ေ◌ေနသးတာေ◌သခ် ာေမွဘးကဝငွဲအိပ္၏စက္ေ◌ဘးလွည့◌ပီ း စ

ွ ္

စ
ွ ခိဳကခိဳကပံ ◌းဳ သည္။အ ိ ပသူက လဲ ငယ ႔ကိုမွမၾကည္◌ျဖဴ

ဘူးဆိုတာသူေ◌သခ် ာသိေ◌နတာပဲ ေ◌လ။ရ ငငဲတိးု ဝင ကယား

သူကိုငံ◌႔
ု ၾကည့ ◌ာ

"ကိုယ့ ◌ိ စိ တိ းေ◌◌ျပၿပီ လားဟင္၊ကိုယက!"

စကႈတမ္◌းေ◌ တကိုလက္ေ◌ခ် ာင္◌းေ◌လးေ◌ တနဲ႔ပိ တ္◌ျပ ည္။

မ် ကံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌ တကစကိ အျမတ းုိ စိုကကည့◌ေ
္ ◌နရင္◌း

"ဟင့ ◌င္◌း၊ေမ◌ျပာနဲေ႔တာ့"

"ဒါဆိုကိုယိ ႔ေအၾကာင္◌းေ◌◌ျပာေရအာင္ေ◌နာ◌္"
 "အင္◌း"

"အိ မ္◌ျပ ိ ကဲ ဖို႔ကိုေယတာင္◌းဆိုရင္..."

"ဟိ"ု

"ကိုယင္◌းနဲ႔သားေအပၚမွာ◌ျပနေ◌ပးဆပ်
္ ငိ ႔ပါ၊မင္◌းမႀကိဳက္

တာမွ မ်ွကိုယာတစ မွမလုပိ ေ◌စရဘူး၊ကတိေ◌ပးပါတယ္"

အရိ ပ် ကံ◌းု ေ◌လးေ◌ တ လကနဲ◌ျဖ စားသည္။နႈတမ္◌းေ◌

လးေ◌ တကပါၿပံ ◌းဳ ေ◌ယာငန◌းလာၿပီ

္ း မ် ကႊ◌ာခ် သည္။

"ဘယိ ေသဘာရလဲဟင္၊ေ◌ေဖဖေကရာ၊ေ◌ဒၚႀကီးတိ႔
ု ေကရာ သူ

တိေ ွ ပီ တဲ၊့ ကိုယဲ႔ျပ ိ ကဲ ဖို႔"

ု ႔◌ျမးနဲ႔အတူေ◌နခ် ငၿ

" နာက စကိမ ပံစားရမွာေ◌ၾကာကယ္"

" နာက စကိမ ပံစားစရာေအၾကာင္◌းမရွိ ေ◌တာ့ပါဘူး၊ကိုယ့ ◌

မွားေ◌ တအ တက္ မင္◌းကိုထပပီ းေ◌တာင္◌းပ ါတ ယာ၊ကိုယ့ ◌ိ ေ◌

နာကစါထပထားခဲ့ ပါနဲေ႔တာ့ေ◌နာ◌ိ ယ္ေ◌တာင္◌းပ ါတယ္၊ဒီတ

စါထပား သား ငိ ယ စယ းမွာ"

ေ◌ ဆးေ◌ယာငန◌းေ◌နတဲ
္ မ
့ ် ကံ◌းု ေ◌ တနဲ႔အ ိ ပိ စူးစူးနင့◌င့◌ိ

ကကည့ ◌ည္။စက်ကံ◌းု ေ◌ တကိုမရဲ တရဲ ◌ျပ ည္ေ◌ငးၾက

ည့◌ေ
္ ◌နရင္◌း

"ဟိ ု ကၽနေ◌တာ့
္ ◌ကလည္◌း မွားခဲ့ ပါတယ္၊ခင်ားေ◌မးတဲအ
့ ခါ

တိင
ု ◌ ္ းမျပမိ ခဲ့ဘူး"
္ းြပင့ြ◌င့ ◌င္◌းလင္◌းရွ င◌
 "အဲ ဒ
့ ါေ◌ တထားလိက
ု ္ေ◌တာ့၊အခု ကစၿပီ းမင္◌းမႀကိဳကာမွ မ်ွကို

ယာတစ မွမလုပ္ေ◌တာ့ဘူး၊တစ ပဲ ကိုယ့ေ◌ပၚြပင့ြ◌င့ ◌င္◌းလ

င္◌းဆကံေ◌ပး၊တစ ခု ေမက်နပာရွိ ရင္ ကိုယ့ ◌ိ ထု ု ိ ကကိဳကလို

လုပ္၊ကိုယင္◌းကိုလက်ားနဲေ႔တာင္ြ႐ယဲ ဖူးလိ႔
ု လား၊ေနာကိ ယ္

နဲ႔ပတတပီ း◌ျမိဳသိပားတာမ်ိဳးေ◌ တမလုပဲ ေ႔တာ့၊အခု ကစၿပီ းကို

ယိ ႔တစ္ေ◌ယာကဲ႔တစ္ေ◌ယာ ကင့ြ◌င့ ◌င္◌းလင္◌းဆကံေရ

အာင္ေ◌နာ◌္၊ဘယိ ေသဘာရလဲ"

"အင္◌း"

"ကိုယ့ ◌ေကနာက ပမွားေ◌ တထပလုပ္ေ◌တာ့မွာမို႔လိ႔

ု ကို

ယ့ ◌ိ ယံ◌ၾ
ု ကည္ေ◌ပးပါေ◌နာ◌္၊ကိုယ့ ◌ိ ေ◌နာက ပဲ မ သားပါနဲေ႔

တာ့ကိုယ္ေ◌တာင္◌းဆိုပါတယ္"

"အင္◌း ခင်ားေအပၚမွာ!"

စကရိ ပႈတမ္◌းေ◌ေ တပၚကိုလကႇ◌းိဳ နဲ႔ဖိ ပိတိ ကပီ း

"အဲ ဒ
့ ီခင်ားဆိုတာႀကီးကိုေ◌ရာမသံ◌းု ပဲ ေ◌နလိ႔
ု မရဘူးလားဟင္၊ကို

ယ့ ◌ိ ငယယ န◌းေကခၚသလိ
္ 'ု ကိုကို'လိ႔
ု ျပနေ◌ခေၚပးပါ
္ ့လား၊ကိုယ

င္◌းကိုအရမ္◌းခ် စ ယရိ ပ္၊ဟိးု ငယယ္ေ◌လးကတည္◌းကခု ခ်ိ မ

ိ

င္◌းတစ္ေ◌ယာကည္◌းပဲ ခ်စဲ ဖူးတာပါ၊အခု ေ◌ရာေ◌နာက္ေ◌ရာ မင္◌းက

လဲၿပီ းကိုယယ ႔ကိုမွမခ် စိ င း၊ခ် စိ ႔လည္◌းမရဘူး"

အရိ ပ် ကွာပန◌းေ◌ရာငန
္ ◌းသည္
္ ။စိ တႈပွားေ◌နသလိမ
ု ်ိဳးမ် က္

လံ◌းု အိ မ္ေ◌လးေ◌ တလႈပကာကာနႈတမ္◌းေ◌လးေ◌ တပါတစ

တတ ငာ၏မ် ကံ◌းု ဝိုင◌
္ းေ◌ တထဲမ်ကည္ေ◌ တ◌ျပည့◌◌
္ ျပ

ည့ ◌ိ ပိပ္◌ျဖစာခဲ့ ၿပီ းငိေ

ု ခ် တာ့မလို မ် ကွာေ◌လးမဲ့လာခဲ့ လ်င
ွ ္

"မငိပ
ု ါနဲ႔ ကိုယ့◌ေ
္ ◌ၾကာင့◌င္◌းကိုေ◌နာကပ် က ေက်စရ

ဘူးေ◌နာ◌္"

"အင့◌!္ "

အင့◌နဲရႈ◌က
ိ ိ လာသူ၏မ် ကည္ေ◌ တကိုလက္ေ◌ခ် ာင္◌း သ ယ

ယ္ေ◌ တနဲ႔ဖိ သုတေ

္ ◌ပးမိ သည္။ဒီေ◌ကာင္ေ◌လးဆီ ကသူ႔အ တက်စ္◌ျ

ခင္◌းေ◌ တကိုလည္◌းသူေ◌ကာင္◌းေ◌ကာင္◌းခံ စားလိ႔

ု ေရနသည္။ေ◌နာ

ေကွဒၚႀကီးဆီ ကထပိ ရတာက'အ ိ ပသား ထ ကားကတည္◌း

ေကအးစကက္ေ◌လး◌ျဖ စားခဲ့ တာ'တဲ။့ 'သားစက္◌ျပ လာကိုသူေ◌

န႔တိင
ု ◌
္ းေ◌မ်ွာ◌္ေ◌နရွ ာတာပါ'တဲ။့ သူေ႔ၾကာင့◌ေ
ီ ◌ကာင္ေ◌လးထပခံ

စားေ◌စရဘူး။ေ◌နာက ပယ္ေ◌တာ့မွ။

ငိရ
ု ႈ◌က
ိ ္ေ◌နသူ၏ပါး◌ျပင္ေ◌ တကို◌ျမတ္◌ျမတိ း းုိ နမ္◌းရႈ◌က
ိ ိသ

ည္။စကနမ္◌းေ◌ေ တအာက ု န◌း

္ ထက သားဘူး။နႈတမ္◌းေ◌ တ

ကိုႏ◌ူးႏ◌ူးညံ့ညံ့ငံ◌ေ
ု ◌ ထးေ◌တာ့ စကါး◌ျပင္ေ◌ တကိုလက္ေ◌ခ် ာင္◌းေ◌

လးေ◌ တနဲ႔ထိကို ငာသည္။ၿပီ းေ◌တာ့စကနမ္◌းေ◌ တကိုလိလ

ု ိခ
ု ် င်

င န႔ျပန
္ ေ◌နတာ။အနမ္
္ ◌းေ◌ တကိုခဏရပပီ း◌ျမတ္◌ျမတိ း းုိ ၾက

ည့ ◌ာ

"ကိုကိုမင္◌းကိုအရမ္◌းခ် စ ယရိ ပ္၊ကိုယ့ ◌ိ ြခင့ ◌ႊတိ ငပီ လားဟ

င္ေ◌◌ျပာပါဦး"
 "အင္◌း"

"ဒါဆိုကိုကို႔ကိုခ်စား"

စက္ေ◌မးေ◌တာ့မ်ကႊ◌ာေ◌လးခ် သားသည္။ၿပီ းမွပန◌းေ◌ရာင

္

န◌းေ◌နတဲ
္ မ
့ ် ကွာေ◌လးနဲ႔ျပနေ◌မာ့
္ လာကာနႈတမ္◌းေ◌ တကိုတင္◌းတ

င္◌းေ◌စ့သည္။ဒါေ◌လးေ◌◌ျပာရမွာကိုရွက္ေ◌နလိက
ု ာ။စကသူ႔မ် က္

လံ◌းု ေ◌ တကိုအလေစပး။ရီ ရီေ◌ေဝဝစူးစူးနင့◌င့◌ိ ကကည့◌ေ

္ ◌နလ်င
ွ ္

"ဟိ"ု

"အင္◌း ေ◌◌ျပာပါဦး"

"ခ် စယ္၊ ကၽနေ◌တာ◌ည္

္ ◌းကိုကို႔ကိုခ်စယ္၊ငယယ္ေ◌လးက

တည္◌းကကိုကိုတစ္ေ◌ယာကည္◌းပဲ ခ်စဲ တာ"

အသံတိးု ညင္◌းညင္◌းကစကားထဲသကာရည္ေ◌လာင္◌းခ် လိက

ု လိပ
ု

င္။စကပံ ◌းဳ သည္။◌ျမတိ းရသူကို စ

ွ ွစခိဳကခိဳကိ ၿပံဳးၾကည့◌ေ
္ ◌န

တာ◌ျဖစည္။စကိ ◌ျပ ကည့◌ေ

္ ◌နတဲအ
့ ရိ ပ် ကွာေ◌လးကလည္◌းရွ

က းုိ ေ◌လး◌ျပံ ◌းဳ ေ◌ယာငန◌းေ◌နလ်

္ က
ွ ္။

"အား...ခ် စိ ကာ ကာ"

ေ◌◌ျပာၿပီ းအရိ ပႈတမ္◌းေ◌ တကိုေ◌နာက စကိမိ ကပာသ

ည္။ႏ◌ူးႏ◌ူးညံ့ညံ့ငံ◌ေ
ု ◌ ထးေ◌နတာမို႔သူ႔လ င္◌းကိုသိုင္◌းဖကပီ း◌ျပန ္

လ မ္◌းရႈ◌က
ိ ္ေ◌နမိ သည္။ညိ◌႕
ဳွ ရီ ေ◌နတဲမ
့ ် ကံ◌းု ေ◌ တကသူ႔မ် က္

လံ◌းု ေ◌ တစိုကကည့◌ေ
္ ◌နရင္◌းနႈတမ္◌းေ◌ တကိုစုပမ္◌းေ◌နတာလ
ည္◌းမ ပန႔။မ်
္ ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု ကိုပါေ◌နရာလပရွိ ငံ◌စ
ု ုပ္ေ◌န

တာ◌ျဖစည္။

နႈတမ္◌းေ◌ တကိုေအပေၚအာက စွည့◌စ

ီ ု ပ လာေ◌တာ့အရင္

ေကလာကနမ္◌းေ◌ တကမႏ◌ူးညံ့ေ◌တာ့။အသကွဴသံေ◌ တပါ◌ျမ ာ

ကာ ငက္ေ◌ တကနိမ့◌ည
် ္◌ျမင့◌ည
် ္။ပါးစပၿပီ းပင့ ◌ကႈ◌က
ိ ္

ကာအ ိ ပိ လိခ
ု ် င ပက္ေ◌နတဲအ
့ ၾကည့◌ေ
္ ◌ တနဲ႔စိုကကည့◌ပီ း

"ကိုယိ ခ် ငယ္ေ◌ပးမလားဟင္"

"ဟိ ု ဖ် ားေ◌နတယ္ေ◌လ"

"ခဏပဲ ေ◌လ ရပါတယ္"

"အင္◌း"

ဲ ႔နဖူးတာအႀကိမ္ေပါင္◌း
အရိ ေပ◌ျဖၿပီ းမ် ကႊ◌ာခ် သည္။သူနေ

ေမရ တကိ င္။ခႏၶာကိုယ်င◌

္ းလည္◌းအသားေက်နၿပီ ။ဒီတစါကအရိ ပ္

ကိုၾကငကငာနာေ◌တာင္◌းဆိုေ◌နတာမို႔အ ိ ပလည္◌းၾက က

ည္◌ျဖဴ ◌ျဖဴ ေ◌ပးအပိ က် ငာမ်ိဳးပါ။

မ် ကႊ◌ာခ် ထားတဲအ
့ ရိ ပ် ကွာႏ◌ုႏ◌ုကို◌ျပနေ◌မာ့
္ ေ◌စကာေ◌နာက

စကိမႈတမ္◌းေ◌ တကိုငံ◌စ
ု ု ပည္။ခဏအၾကာအနမ္◌းေ◌ တကအ ု ိ

င္◌းဆ ာၿပီ းနႈတမ္◌းေ◌ တကို◌ျပ တကတတ ပ ကိုကဲ

လာ၏လ်ာွ ေ◌ တထဲကိုရစတ္ေ◌မႊေ◌ ာွ ကင္◌းမ် ကွာတစ္◌ျပငံ◌းု ကို

လ်ာွ နဲ႔ရမၼက ်က္ေ◌နလ်င

ွ ္

"အင္◌း! ဟင္◌း!"
 သူ႔လက္ေ◌ တကအ ိ ပ စိ ယံ◌းု ကိုေ◌နရာလပရွိ ြပတ ပိ င္

တယ္ေ◌ ပ ည္။အ ိ ပဝတ္ေ◌ တဘယခ်ိ တည္◌းက ကၽတ္

ထကာမွန◌းေ◌တာငသိ
္ လိက
ု ။လ င္◌းကတစင့◌ ငတ္ေ◌

ု ဲ စု ပ ရင္◌းဗိုကားခ် ပ် ပ္ေ◌ တကအစ

တကိုငံ◌ခ တစိ ယံ◌းု အမွ

တ္ေ◌ တထင်နေ◌စ၏
္

ထိုေ႔နာကရိ ပ္ေ◌◌ျေခခ် ာင္◌းေ◌ တကိုတယုတယငံ◌စ

ု ုပ္◌ျပ

ည္။ေ◌◌ျခဖ် ားေက ဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င္◌းေ◌ပါငံ သ ယယ္ေ◌ တ

အထိနမ္◌းရႈ◌က
ိ ာေ◌တာ့အ ိ ပ စိ ယံ◌းု တစတတ ါ

သားတဲအ
့ ထိ။◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င္◌းတယုတယနမ္◌းရႈ◌က
ိ ္ေ◌နတာမို႔မ်

ကံ◌းု ေ◌ တမွိတားေ◌ပးမိ ၏သူ႔ဆီ ကျမတိ း◌ျခင္◌းေ◌ တကိုအျပ

ည့ ◌ဝခံ စားေ◌နရသည္။ ု တရက္ေ◌◌ျေခထာကွစ္ေ◌ခ် ာင္◌းကို

ဆဲ ေ◌◌ျမႇ◌ာကိ ကပီ းအထိမခံ ုိ ငဲ အရာကိုငံ◌စ

ု ု ပာလ်င
ွ ္

"အာ့! ကိုကို႔"

ညည္◌းညဴ င
ုိ ေ ု ိ င္။ေ◌◌ျပာ◌ျပရခကဲ ခံ စားခ်
္ ◌ပမယ့◌တားဆီ းလိက

ကိ ေ႔ြမ႕ရာကိုသာက်စ် စါေ◌အာင ပဲ ထားမိ သည္။ေအပါက

ယဲကိုပါလ်ာွ တိးု ဝငာေ◌တာ့ခံစားခ် က ူ း သားမတတင္။ ု တရ

က ိ ပိ ဆဲ ထူကာသူ႔ခါးေ◌ပၚကိုေ◌ြပ႕တငစိ က္၏ၿပီ းေ◌တာ့အ

ရိ ပ် ကွာကို ဆဲ ယူၿပီ းနႈတမ္◌းေ◌ တကိုငံ◌စ

ု ုပ္◌ျပ ည္။

"အဆငင့◌◌
္ ျဖစပီ လား"

"အင္◌း"
 "အဲ လ
့ ိဆ
ု ို◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င◌
္ းထိုင်လိက
ု ္ေ◌နာ◌္"

သူ႔ခါးေ◌ပၚမွာထို ငားရင္◌းကိုယိ ◌ႂ ကကာသူ႔အရာကိုလက္

နဲ႔ဆု ပိ ငပီ း◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င◌

္ းထိုင်လိက
ု ည္။တစ္ဝက္ေ◌တာင

ရွိ ေ◌သး။သိသိသာသာေအနရခကာ၏က်ပိ ပ္ေ◌နကာဘယိ ဆကိ

င်လိ႔
ု မေရတာ့။သူ႔ င ပ် ယ်ယ္ေ◌ တဆီ လက္ေ◌ထာကားရ

င္◌း

"အာ့! နာတယ္"

ထိုအခါအရိ ပါးက်င် ငိ ထိန◌းကိ

္ ု ငာ ေအပၚေကနဖိ ခ်လိက
ု ်ွ င

ထဲမွာ◌ျပည့ ◌ိ ပင္◌းက်ပ္ေ◌ေနတာ့၏ဒါေကလး ွ စကာၿပီ းမွဒတ

ု ိယ

အႀကိမ္ေ◌ ဖစ္◌ျခင္◌း◌ျဖစည္။ေ◌အာကႈတမ္◌းကိုဖိကိုကာတ

စ် က်င◌
္ းထို ငအ င ပ၏သူကလည္◌းအရိ ပါးေ◌ တကိုထိန◌းကိ
္ ု

င္ေ◌ပးထားတာမို႔သိပနာက်ငေ
္ ◌တာ့။

ခဏၾကာေ◌တာ့အဝင ထက္ေ◌ခ် ာေ◌ြမ႕လာတာနဲ႔ခ ပ ကက္

လႈပွားေ◌ပးမိ သည္။ခဏၾကာေ◌တာ့အသားခ် င္◌း ု ိ ကဲ အသံေ◌ တ

ပါ ထကာ၏အ ိ ပက ပိ ကာနဲ႔ခါးကိုကို ငာေ◌အာေကန

တရပပိ းေ◌ဆာင့ ◌ာသည္။နႈတမ္◌းကိုဖိကိုကားတာေ◌တာင္ ည

ည္◌းညဴသံကိုမထိန◌းခ်
္ ဳပိ င္ေ◌တာ့။

"အာ့!ဟာ့! ေ◌တာ◌္ေ◌တာ့"

"ကိုယ္ေ◌ြခၽးသိပ ထက္ေ◌သးလိ႔
ု ပါ!"
 ေ◌◌ျပာၿပီ း ု တရကပစိ ကာ ဆဲ ေ◌မွာက္◌ျပန၏ၿပီ
္ းေ◌

ု ဲ ကာေ◌နာက ပိ းဝငႈတစ ။
တာ့ေ◌နာက္ေ◌က်ာတစ္◌ျပငံ◌းု ကိုငံ◌ခ

တစ္◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌း◌ျမ ာကာတငားေ◌ တကိုပင့◌ေ

္ ◌ပးမိ သည္

အထိခံစားမႈေကကာင္◌းလာသည္။

"အာ့! ◌ျမန◌ျမန
္ "္

အရိ ပ္ေ◌◌ျပာတာနဲ႔တရပပႈပွားေ◌ပးသည္။ေ◌နာကစါပက္

လေကနအထား◌ျဖစ္ေ◌အာ ငဲလွ စိ ကင္◌းေ◌◌ျေခထာက္ေ◌

တကိုေ◌◌ျမႇ◌ာကိ ငာတိးု ဝငာ◌ျပန၏တစ္

္ ◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းနဲ႔အ

ရိ ပ္ေ◌◌ျေခထာက္ေ◌ တၾကားဝင္ေ◌ရာကာကာသူ႔ခါးမွာခ်ိ တဲေ◌

စျပ ည္။ၿပီ းေ◌တာ့အရိ ပ် ကွာဆီ ငံ◌႔

ု ခ် လာရင္◌းနႈတမ္◌းေ◌ တစု

ပ လာတာမို႔သူေ႔က်ာေ◌ တကိုြပတတ္ေ◌နမိ ၏ေ◌အာကိ င္◌းကအ

ဝင ထကိ ပာတာနဲ႔ သူေ႔က်ာေ◌ တကိုကုတ္◌ျခစ ပဲ ပစိ သ

ထိ။

"အာ့!အာ့!ဟာ့!"

"အား!ဟင္◌း!ဟာ့!"

အခ်ိ စ အထိတရပပိ းဝငပီ းမွလႈပွားမႈေ◌ တကို ပ

န႔၏အရိ
္ ပိ က္ေ◌ပၚမွာလည္◌း အရ စ်ိဳ႕ျပန႔က်
္ ဲကု ည္။သူ႔ကို

အ ိ ပကည့◌ေ ္ ာပဲ အသက ရွဴ ရင္◌းေ◌ဘးနားမွာပစွဲခ်သည္။

္ ◌နတုန◌းမွ

သူ႔တစိ ယံ◌းု လည္◌းေ◌ြခၽးပေ◌နၿပီ ◌ျဖစည္။အ ိ ပိ သူ႔ရင္

ြခငဲ ဆဲ သင္◌းလိက
ု ္ေ◌သးကာ
 "ကိုယန႔ရွ
္ င◌္ းေ◌ရးလုပ္ေ◌ပးမယ္ေ◌နာ◌္၊မထ ုိ င းမလား"

"ဟင့ ◌င္◌း၊ေ◌နပါေ◌စ ခေဏနမွထလု ပိ ကယ္၊သကာလား"

အ ိ ပိ မ် ကံ◌းု ေ◌ေ တမွးစင္◌းၾကည့◌င္◌း

"အ ဟန◌း!
္ နည္◌းနည္◌းေ◌မာ သားတယ္"

အရိ ပ် ကွာရဲ တကာကာ မ် က္ေ◌တာင္ေ◌ တတစ် တ်တက

ည္။ေ◌တာ◌္ေ◌တာ့လိေ
ု ႔◌ျပာခဲ့ သားပဲ ။

"ဟိ ု အိ ပိ က္ေ◌လ"

"အင္◌း ဖကားေ◌ပး"

အ ိ ပ ႔ခါးေ◌ တကိုတိးု ဖက္ေ◌ပးလိက

ု ည္။ခဏၾကာေ◌တာ့

သူ႔ဆီ ကအသကွဴသံမွ ွ ကာမွထထို ငာသူ႔တစိ ယံ◌းု

ကိုေ◌ြခၽးေ◌ တသုတေ
္ ◌ပးရသည္။တစတည္◌းေ◌စာငိ ပါ ဆဲ ၿ

ခံ ◌ေ
ဳ ◌ပးလိက
ု ပီ းေ◌ရခ်ိဳးခန◌းထဲ
္ ဝငသည္။

အခ် စိ တာဒီလိလ
ု ား။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"ပါပါး"

သားကသူ႔ေအဖနဲ႔ကားေ◌ပၚကဆင္◌းလာရင္◌းအ ိ ပိ လွမ္◌းေ◌ခၚ

တာ◌ျဖစည္။သားကသူ႔ေအဖoversea သားတာသံ◌းု ရကဲရွိေ◌သးသ

ည္။ဒီေည ပနေ◌ရာကယ
္ ိ တာနဲ႔airportအထိလိက
ု ကိဳရသ ဲ။

သူ႔ေအဖလကဲကအရိ ပဲ ေ◌ခၚဖို႔လုပ္ေ◌တာ့လကခံ ။

"သားေ◌ေဖဖ ပငန◌းလာတယ္
္ ေ◌လ၊သားမဆိုးရဘူးပါပါးဆီ လာ"
 " ေဖဖနဲေ႔ရကူးဖို႔"

"ေညေနစာင္◌းႀကီးမကူးရပါဘူး၊ေ◌နေမကာင္◌း◌ျဖစိ မ့◌ယ္"

ထိုအခါ တင္ေ◌တာ့အ ိ ပိ ေ႔◌ျပာေ◌နသမ်ွၿပံ ◌းဳ ၾကည့◌ေ

္ ◌နတဲ ့

သူ႔ေအဖမ် ကွာကိုသူ႔ဘ ကဲယူကာ

"အင့◌!္ ဟင့◌!္ ေ◌ေဖဖကူးမယ္"

"ကူးမယ္ ကူးမယ္ေ◌ေဖဖနဲ႔သားနဲေ႔ရကူးၾကမယ္"

" ေဖဖ့ကို ခ် စ္!"

ထိုအခါမွသူ႔ေအဖမ် ကွာကိုတစ် တ်တမ္◌းေ◌တာ့သည္။အ ိ ပ

သူ႔မ် ကွာကိုတစ် ကိ ကကည့ ◌ိ က်ွင္

"တစါတည္◌းပါ ကာ၊သားကကိုယ့ ◌ိ လမ္◌းေ◌နတာေ◌လ၊သားစိ တ္

ေမကာင္◌း◌ျဖ စားမွာေ◌ပါ ့"

သူ႔ကိုယ္ေ◌ပၚကသားကိုေ◌သခ် ာၾကည့ ◌ာ

"သားပါပါးေ◌◌ျပာမယ္15မိ နစဲ ေ◌နာ◌္၊ေသဘာတူေမွရကူးရမယ္"

"ဟုတ!္ "

" ေဖဖ့ ေအပၚထ ပားမယ္"

"ဟုတပီ ေ◌ေဖဖၿပီ းေမွရကူးမယ္ေ◌နာ◌္"

"Yayyy"
ေအပၚထပ ကားတဲသ
့ ားအဖကိုၾကည့ ◌ာအရိ ပ္ေ◌ခါင္◌းခါသ

ည္။သားကသူ႔ေအေဖပၚေကနအ ိ ပိ ေ◌◌ျပာင္◌ျပ သားလိက

ု ္ေ◌

သး၏ေကလးေ◌ တကအိ မ စိ မဲ႕ဆည္◌းလည္◌းဆိုတဲအ

့ တိင
ု ္◌း တ
စိ မံ◌းု လည္◌းသူ႔အသံခ်ည္◌းသာ။သူ႔ေအေဖရာေ◌ဖႀကီးကပါတ

အားအလိလ
ု ိက
ု ားၾကသည္။သူလိခ
ု ် ငာမွ ေမ်ွရွ႕ကိုခ်က်င◌
္ းေ◌

ရာကာတာပင္။ေ◌ဘးၿခံ အ လတွာပါကစား ကင္◌းေ◌ဆာက္ေ◌ပးပစ္

လိက
ု ာ◌ျဖစည္။သားနဲ႔အတူေ◌ဆာ့ဖို႔ခခအပါအဝင ႔တပည့္

သားေ◌လးေ◌ တတငံ◌းု ေ◌ယာက္။

သူ႔တပည့ ◌ရင္◌းေ◌ တဆိုေ◌တာ့သူ႔အမိ န႔ကိ

္ ုမ လ ိ ငက။

က ိ တိက
ု န◌းေ◌
္ တအထိအပိုငေ
္ ◌ပးကာေကလးေ◌ တကိုေ◌က်ာင္◌းၿ

ပီ းတဲအ
့ ထိတာဝ ေ◌ပးဦးမ ဲ ။လိအ
ု ပဲ အကူအညီအကုနေ◌ပး
္

ထားေ◌တာ့အားလံ◌းု ကလည္◌းေ◌ေက်က်နပပကံၾကသည္။ေက

လးေ◌ တကိုသူ႔သားနဲ႔အတူေ◌က်ာင္◌းထားေ◌ပးၿပီ းသူ႔သားအနားမွ

အၿမဲ တမ္◌းေအဖာ◌ ပ္ေ◌ပးရမ ဲ ။အဲ လ

့ ိေ
ု ◌ တမလုပါနဲ႔ေမကာ

င္◌းဘူးေ◌◌ျပာလည္◌းမရ။ေ◌နာငစ်ိ ကီးလာတဲအ
့ ခါေ◌လးေ◌ယာက္

လံ◌းု သားရဲ ေ႕နာကိ က္ေ◌ တအလိလ

ု ိ◌
ု ျဖ စားလိမ့◌ ဲ ။သူတိ႔
ု မိ

ေဘေ တတာင္ေ◌က်နပ္ေ◌သးတာပဲ တဲ။့

ု ငါးေ◌ယာကဲဆရာႀကီးပင္။အြ႐ယ ေ◌
အခု လည္◌းသားကသူတိ႔

လးေ◌ တဆိုေ◌ပမယ့ ◌ားကသူတိ႔

ု ထဲလအႀကီးဆံ ◌းု ။ေကလးေ◌ တ

ကလည္◌းအြ႐ယ ေ◌ တမို႔သားကိုခ ငယကသည္။ခ် မ္းေ◌◌ျမ့၊မ

င္◌း◌ျမတ္၊ဇငင္◌းခန႔တိ
္ ႔
ု နဲေ႔တာ့သားကအခု မွခငကတယိ ေ◌ပမ

ယ့◌ခနဲ႔သားေကြမးကတည္◌းေကပါင္◌းလာတာ။ခခကိုေ◌တာ့သားက

တစယ ငယည္။သူကလည္◌းေကလးေ◌ တကိုသားနဲ႔တန◌း

္
တူမဟုတင္ေ◌တာေငလးေ◌ တလိခ
ု ် င မ်ွဝယ္ေ◌ပးေ◌ေနတာ့သားကို

မခငဲေ◌နၾကပါေ◌တာ့မလား။
<<<<<<<
>>>>>>>
စကသားကိုခ်ီၿပီ းထမင္◌းစားခန◌းထဲ
္ ဝငာေ◌တာ့ေ◌ေဖဖကမ် ကွ

င့ ◌ကည့ ◌ည္။ေ◌နရာမွာဝငိ င်ွင္

"အရိ ေပရာ"

"သူဒီေ◌န႔ညစာမစားဘူး"

"ဘာလိ႔ ့ ဲ"
ု တဲလ

ု ဲ"
"ဒီလိပ

"ဘာ က"

စေက◌ျဖခ် ငိ ႔လည္◌းမရ။ဦးတ မဲ ကိုတည့ ◌ည့ ◌ကည့ ◌ာ

"ဗိုက္◌ျပည့◌ေ
္ ◌နလိ႔
ု တဲ"့

"အဟမ္◌း!"

သိ ငာလိေ
ု ႔မးေ◌ေနသးလဲ။စကသားပန◌းက
္ ဲ ူ႔အႀကိဳက္
သ

ငါးကငိ အ ု ိ းဖယ္ေ◌ပးသည္။ဦးတ မဲ ေကရခ်ိဳးၿပီ းစမို႔ၾက င္ေ◌

နတဲေ
့ ◌◌ျမးမ် ကွာေ◌လးကိုေ◌သခ် ာၾကည့ ◌ာ

"သား ထမင္◌းစားၿပီ းတာနဲ႔ဘိုးဘိုးနဲ႔လမ္◌းေ◌လ်ာွ ကကကမ

ယ္ေ◌နာ◌္"

"ဟုတ!္ ဘိုးဘိုး"

"သား ဘိုးဘိုးကဒီညသူ႔ဆီ လာအိ ပလားတဲ"့

 ဦးတ မဲ ကစကိ အံ ႀကိတပီ းေ◌သခ် ာလွမ္◌းၾကည့ ◌ည္။စက

သူ႔ကို◌ျပ ကည့ေ◌န။သားကသူ႔အဘိုးဆီ ေ◌လ်ာွ ကားကာ

"ဘိုးဘိုး ပံ ◌ေ
ု ◌◌ျပာ!"

"ဘိုးဘိုး ပံ ◌ေ
ု မ◌ျပာတတ း၊မင္◌းေအေဖ◌ျပာခို င္◌း"

"အင့◌!္ အဟင့◌!္ ေ◌ေဖဖ့"

သားကစကကွည့ ◌ိ င်ွင္

" ေဖဖပဲ သားကိုညတိင

ု ◌
္ းေ◌◌ျပာ◌ျေပနတာမဟုတ းလား"

"ဒီညေမ◌ျပာဘူး ကာ"

ဦးတ မဲ ထမင္◌းစားဝိုင◌
္ းကထ ထ ကား၏စကသားကိုေ◌နာက

အတင္◌းလိက
ု ိ င္◌းေ◌တာ့သားကသူ႔အဘိုးေ◌နာကိ တစ္ေ◌တာက္ေ◌

တာကဲေ႔◌ျပးလို ကားရင္◌း

"ဘိုးဘိုး သားကိုေ◌စာင့◌!္ "

စကယင္◌းက် စဲ သည္။ေ◌ဒၚႀကီးကလည္◌းစကဲ႔အတူလိက
ု ္

ရယ္၏ဘာေ◌ တေသဘာေ◌ပါက သိ။စေကဒၚႀကီးကိုေ◌သ

ခ် ာၾကည့ ◌ာပါဆယ းေ◌လးလွမ္◌းေ◌ပးသည္။

" ဒၚႀကီး ေ◌ရာေ႕ဒၚႀကီးအ တကက္ေ◌ဆာင္"

"ဟင္!"

"ြဖင့ ◌ကည့◌ ါဦး"

ေ◌ဒေၚ႐ႊကဗူးေ◌လးကို ေ◌သခ် ာြဖင့ ◌ကည့ ◌ည္။ဝင္◌းစက္ေ◌နတဲ ့

လက္ေ◌ကာက္ေ◌ တသံ◌းု ေ◌လး ကင္◌း။

 "ဟိ ု သားစကယ္၊ေ◌ဒၚႀကီးကိုဟိတ
ု စါကလည္◌းေ◌ပးထားတ

ယ္ေ◌လ"

"အဲ ဒ
့ ါက ဆဲ ႀကိဳးေ◌လ၊ယူထားလိက
ု ါ ထိုင္◌းေ◌႐ႊေကကာင္◌းတယ္

ဆိုလိ႔
ု "

ေ◌ဒၚႀကီးကဝမ္◌းသာဝမ္◌းနည္◌း◌ျဖစ္ေ◌နပံ ◌ပ
ု င္။မ် ကည္ေ◌လးစ

မ္◌းစမ္◌း◌ျဖစ္ေ◌နသည္။ေ◌ဒၚႀကီးကအရိ ပဲ ႔သားေအပေၚရာ၊

သူ႔ေအပၚမွာေ◌ရာအရမ္◌းေ◌ကာင္◌းေ◌ပးခဲ့ သူပါ။အခု လည္◌းသူ

တိ႔
ု သားေ◌လးအထိခ်စ္ေ◌ပးေ◌နရရွ ာသည္။

စက္ေ◌နရာကထ ထ ကားေ◌တာ့ေ◌ဒေၚ႐ႊ ပကည့◌ပီ းက် ဲ သည္။

သားစကိ ႔မိ သားစုအိေ

ု ◌အာငင္◌းေ◌အာင္ေ◌ပါင္◌းရပါေ◌စ။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"သားကဘယွာက် ဲ လဲ"

အိ ပန◌းထဲ
္ ကိုစကစ္ေ◌ယာကည္◌း◌ျပနဝငာေ◌တာ့
္ သူ႔သား

ကိုေ◌မးသည္။

"သူ႔အဘိုးနဲ႔က် ဲ တာ"

" အာ◌္"

"ဒီေ◌န႔ အလု ပ လုပိ ေ႔ တရွိ ေ◌သးလား"

အ ိ ပစကိ အိ မွာေ◌နရင္◌းအလုပ္ေ◌ တကူလပ

ု ္ေ◌ပးတတည္။

"မရွိ ဘူး"
 စကရင္ေ◌ရခ်ိဳးခန◌းဝငပီ
္ းကိုယကန႔စငိ
္ ကည္။bathrobeတ

စ ဲဝတာသူ႔အနားတိးု က ပားလိက
ု ပီ းေ◌ြပ႕ခ်ီ ပစိ က်ွင္ စ

က ိ ငိ သိုင◌
္ းဖကားကာ

"သားကိုအရ ငားေ◌ခၚၿပီ းသိပိ က္ဦးမယ္"

"သားကသူ႔အဘိုးနဲ႔အိ ပိ ႔တဲ"့

"ဟုတိ ႔လား"

"အင္◌း"

ထိုအခါမွအိပာေ◌ပၚအသာခ် ကာ ပါး◌ျပင္◌ႏ◌ုႏ◌ုကိုငံ◌ေ
ု ႔မႊးလိက
ု

ည္။နႈတမ္◌းေ◌ တကိုဖိကပမ္◌းရႈ◌က
ိ ္ေ◌တာ့လည္◌းအလိက
ု င့ြ◌

င့ေ◌ပး၏ခဏၾကာေ◌တာ့လ်ာွ ေ◌ တရစတႈပ္ေ◌ ထးကာအနမ္◌းေ◌

တြမ တတိ ပိပ္◌ျဖစာလ်င ွ ္ေ◌ယာကံ◌းု ဆီ ကအသကွဴသံ◌ျ

ွ စ

ပင္◌း◌ျပင္◌းနဲ႔ နမ္◌းရာက ထကာတဲအ

့ သံေ◌ တဆူညံေ◌ေနတာ့သ

ည္။ေ◌နာက စကိမႈတမ္◌းေ◌ တကိုစု ပ ေ◌တာ့စကငတ္ေ◌ တ

ကို◌ျပ တတ္၏စကသူ႔နႈတမ္◌းေ◌ တကိုလႊေတပး။ဘ

ယာယိမ္◌းကာအႀကိမကိမမ္◌းရႈ◌က
ိ ္ေ◌နမိ လ်င
ွ ္

" ေဖဖ့ ပါပါးး!"

ဟင္!

အ ိ ပစကငတကီးကို တန◌းထု
္ တိ ႔လု ပည္။စကအရိ ပ္

ေအပၚကဖေယပးပဲ
 "ေကလးနဲ႔မိ ရင္ အဲ လ
့ ိအ
ု လန႔တၾကားမလု
္ ပဘူး၊သူတိ႔
ု ယံ◌ၾ
ု က

ည္ေ◌အာင္ေ◌◌ျပာ◌ျပရမွာေ◌လ"

တစ္ေ◌တာက္ေ◌တာကဲ႔အိ ပာေ◌ပေၚ◌ျပးတကာတဲသ
့ ားကိုစက္

ကစီ းႀကိဳလိက
ု င္◌းသူ႔ရ ငငဲထည့ ◌ည္။

"သား ဘိုးဘိုးနဲ႔အိ ပိ ႔ဆို"

" ေဖဖနဲ႔အိ ပယ္"

" အာ◌္ ေ◌ေဖဖတိ႔

ု နဲ႔အိ ပိ ႔လား၊ေ◌ေဖဖတိ႔
ု က အာ ဘားေ◌ပးတိ ု

င္◌းကစားေ◌နၾကတာသားရဲ ႕၊သားကိုလည္◌းအာ ဘားေ◌ပးရမလား

သား"

"ဟုတ!္ "

ပါးေ◌လးထိုးေ◌ပးလာေ◌တာ့ စကတစ် တ်တမ္◌း◌ျပလိက

ု ည္။

"သားေ◌ေဖဖဗိုကကီးေ◌ပေၚမွာကိပ္ လာ"

သားေ◌က်ာေ◌လးကိုြပတပ္ေ◌ပးရင္◌းေ◌ဘးနားကရွ ကပီ းၿငိမ္ေ◌န

သူကိုငဲၾ
့ ကည့ ◌ိ က်ွငကိ မၾက လိမ
ု ် ကံ◌းု ေ◌ တ တနေ႔
္

ကးၾကည့◌ေ
္ ◌နတာ◌ျဖစည္။စကသူ႔အနားထိတိးု က ပားလိက
ု ္

ရင္◌း

"ကိုယွ မသိတာ၊သူ႔အဘိုးနဲ႔အိ ပယ ငိ ကာအ ဟန◌း!"

္

"ေမ◌ျပာနဲေ႔တာ့"

"သားကအိ ပားပါၿပီ ၊သူေ႔က်ာကိုြပတ္ေ◌ပး ငန◌းအိ

္ ပာ၊ကို

ယ္ေ◌ေဖဖ့ဆီ သားပို႔လိက
ု ယ္"
 "မပို႔နဲေ႔တာ့၊ေ◌ဖႀကီးအိ ပ္ေ◌ေနလာကပီ "

စေကခါင္◌းညိတပီ းသားကိုေ◌ဘးမွာခ် သိပိ ကည္။ၿပီ းမွအရိ ပ္

ကိုယ္ေ◌လးကိုရ ငငဲ ဆဲ သင္◌းလိက

ု ်ွင္

"ကိုကိုသားကိုအဲေ
့ ◌လာကလိမ ု ဲေ႔နာ◌္"
ု လိက

"ကိုယိ ႔မွာဒီသားတစ္ေ◌ယာကဲရွိတာေ◌လ"

အ ိ ပားကိုေ◌ြမးေ◌တာ့ေ◌နာကစ္ေ◌ယာက ဖို႔အႏ◌ာၲ ရာယွိ

တာေ◌ၾကာင့ ◌ားအိ မိ ထုတ စိ ကတာ◌ျဖစည္။ဒါကိုသိ

ု အ ိ ပိ ေ◌နာကစ္ေ◌ယာက ပ ဖို႔ေမတာင္◌းဆို။ရွိ တဲသ

လိ႔ ့ ားကိုပဲ

အြစမ္◌းကု လိလ
ု ိက
ု ္ေ◌ေနတာ့◌ျဖစည္။

"သားႀကီးလာ ငိ းမွာေ◌ၾကာကိ ႔လား"

"အင္◌း"

"ကိုယိ ႔သားကဆိုးစရာေအၾကာင္◌းမွမရွိ ပဲ၊အဲ ေ

့ ◌လာကည္◌းမ

စိုးရိ မါနဲ႔"

စကိ ခပ္ေ◌ ဆးေ◌ ဆးေ◌မာ့ၾကည့ ◌်ွငက ႔ေအပၚကအုပိ းပ

စိ ကာ နႈတမ္◌းေ◌ တကိုစု ပ ပစိ ကည္။ယစစ းမူးနမ္◌း

ရႈ◌က
ိ ္ေ◌နမိ ကာ ထိုလသ
ူ ားေ◌လးကိုဘယ္ေ◌လာကမ္◌းနမ္◌းမဝ။

"ကိုကို ေ◌ဘးမွာသားရွိ တယ္ေ◌နာ◌္"

စက ပင့ ◌ကႈ◌က
ိ ိ ကင္◌း

"အင္◌း၊ကိုယိတယ္"
 ◌ျမတိ းရသူသ က္၏တစ္◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌းတိးု ဝငႈေ◌ တကိုအလို

ကင့ ◌ကံေ◌ပးသည္။ညည္◌းညဴသံေ◌ တကိုအတတိ ငံ◌းု ထိန◌းခ်

္ ဳ

ပွာသည္။စကႈပွားမႈေ◌ တအားပါတဲ ့ သားတဲအ

့ ခါသူ႔ဘကထိ

န◌းေ◌ပး၏ေ◌ဘးမွ
္ ာသားရွိ တဲအ
့ ခါမ်ိဳးေ◌ တဆိုသူတိ႔
ု အထူးတလ

င္◌ျခင္◌ျဖစကသည္။

ရ ငငဲတိးု ဝငိ ပက ၏နဖူးကိုစကိကပမ္◌းလိက

ု ပီ း

"ကိုယ့ ◌ိ သားေ◌လးေ◌ြမးေ◌ပးလိေ
ု ႔ရာ၊ကိုယ့ ◌နားမွာရွိ ေ◌ေနပး

လိေ
ု ႔ရာ မင္◌းကိုအၿမဲ ေ◌က်းဇူးတငပီ းခ် စ္ေ◌နမွာ"

"အင္◌း၊ကိုကို႔ကိုခ်စယ္"

"ကိုယိ ေ႔ တအခ်ိ ၾကာႀကီးထိခ် စားၾကတာေ◌ပါ ့၊သား◌ျဖ

စ် ငေ
္ ◌ တကိုလည္◌းကိုယိ ႔လုပ္ေ◌ပး ေ
ုိ ငလာက ပ္ေ◌ပးၾကေရ

အာငါ၊ကိုကိုေ◌◌ျပာတာေသဘာေ◌ပါကား"

"အင္◌း"

တစ္ေ◌ယာကားမွာေ◌နာက ပစ္ေ◌ယာကအခ်ိ နေ◌

္ တအၾ

ကာႀကီးေ◌ေနပး င
ုိ သ
ွ ာအခ် စစါ။အ ိ ပိ ႔ကငယယ္ေ◌လးကတ

ည္◌းကတစ္ေ◌ယာကဲ႔တစ္ေ◌ယာက်စဲ ၾကသည္။ၾကားထဲမွာနား

လ ႈ လဲတာေ◌လးေ◌ တရွိ ခဲ့ေ◌ပမယ့ ◌စ္ေ◌ယာကဲ႔တစ္ေ◌ယာက

မုန◌း ုိ ဲ ၾက။ေ◌နာက ပည္◌းအခ်ိ နေ◌

္ င ္ တအၾကာႀကီးအထိခ်စ္

သားၾကဦးမွာပင္။
 ကိုကိုသူ႔သူငယ်င◌
္ းေ◌ တကိုေ◌◌ျပာေ◌နက်စကားတ စန◌းရွ
္ ိသ

ည္။'ရန◌ျဖစဲ
္ အခါ◌ျဖစာေ◌ပါ ့၊ၿပီ းရင္◌ျပ ် စိ ကာပဲ 'တဲ။့
<<<<<<<<
>>>>>>>>
ု ဲ သားအသံၾကား
ကစား ကင္◌းဘကစူးစူးဝါးဝါးေ◌အာ◌ိ လိက

တာနဲ႔အရိ ပ္ေ◌◌ျပး ထကာမိ သည္။သားအခု လိမ

ု ငိတ
ု ာၾကာေ◌နၿပီ

မို႔လန႔လည္
္ ◌းလန႔္ သား၏အိ မလံ◌ၿ
ု ခံ ◌ေ
ဳ ◌ရးေ◌ခါင္◌းေ◌ဆာငိ ရ

ိ ငနားတိးု က ပားရင္◌း

"ကိုရ ိ င္ ေ◌စာေ◌စာကသားငိသ
ု ံၾကားလိက
ု လားလိ႔
ု "

"ဟုတဲ အကိုေ◌လး၊ကမာၻငိေ
ု ◌နတာပါအခု ေ◌တာ့တိ တားပါၿပီ "

"ဘာလိ႔
ု ငိတ ့ ဲ"
ု ာတဲလ

"ဟိ ု ဒီေ◌န႔ဘိ လပ္ေ◌◌ျမလာခ် တဲက ု ဴွးရဲ ႕သားေ◌လး

့ ားမွာစကံ◌မ

ပါလာတာခင်၊ေကလးေ◌ တနဲ႔ကစားဖို႔ သားပို႔ထားတာ"

"သားေအၾကာင္◌းမသိပဲတစ ခု မ်ားလု ပိ ကလားကိုရ ိ င္"

"ဟိ ု မဟုတါဘူးခင်၊ပါလာတဲေ
့ ကလးကကမာၻ႕ထကာငစွစ္

ငယါေ◌သးတယ္၊အဲ ေ
့ ကလးကသူ႔ကို 'ကိုကို'လိ႔
ု ေမခၚလိ႔
ု ဆိုၿပီ းက

မာၻကငိတ
ု ာခင်"

ဟင္! ပာၿေပနတဲက
့ ိုရ ိ င ပကီးကလည္းအီ လ ကီး။

" အာ◌္"

"ဟိ ု ခခတိ႔
ု မင္◌း◌ျမတိ ႔ကကိုကိုေ◌ခေၚပးမယ္ေ◌◌ျပာတာလည္◌း

ကမာၻကမရဘူး၊အဲ ဒ
့ ီေ◌ကာင္ေ◌လးေ◌ခၚမွဆိုလိ႔
ု "
 "ဟင္!သူေ◌ခၚခို င◌
္ းသလိေ
ု ◌ခေၚပးလိက
ု တာလား"

"ဟုတဲ အကိုေ◌လး၊အဲ ဒ
့ ီေ◌ကာင္ေ◌လးက'ကိုကို' ခၚလိက
ု ွခ်က်

င္◌းတိ တားတာ"

"အဲ ဒ
့ ီေ◌ကာင္ေ◌လးကအခု ဘယွာလဲဟင္"

"ကမာၻတိ႔
ု ကစားတာ ပကည့◌ေ
္ ◌နပါတယကိုေ◌လး၊ဝငစားပါ

ု ဲ၊ စ
ဆိုတာလည္◌းမရဘူးေအၾကာေ◌တာ့မာပံ ◌ပ ွ ွစ္ေ◌က်ာ◌◌
ံ းု စ
ွ ္ေ◌

လာကဲရွိေ◌သးတာ"

" အာ◌္"

"အဟင္◌း! နာမ လည္◌းလ က္ေ◌နတာပဲ ၊စၾကဝဠာတဲ"့

ဟင္။အဲ ဒ
့ ီေကလးနာမ စၾကဝဠာတဲလ
့ ား။သားကကမာၻ။
<<<<<<<
>>>>>>>
22,January,2021
Note:Final partအထိေ◌စာင့◌တ္ေ◌ပးတဲ႔တစ္ေ◌ယာက်င္◌းစီ ကိုေ◌

က်းဇူးတငပီ းခ် စါတယွင◌

့ ။္ Extraေမရးေ◌တာ့ဖို႔ဆံ ◌းု ◌ျဖတားတာ

ပါ။ဒီအထိေ◌စာင့◌တ္ေ◌ပးတဲစ
့ ာဖတ ေ◌ တအ တက္Extraတစိ

င္◌းေ◌ရးေ◌ပးမွာပါရွ င◌
့ 🥰
္
<<<<<<<
(Z&U)
"သားခခတိလာေခ ေတာ့မယ်ေလ၊ြမန်ြမန် ြမန်ြမန်"

"ပါပါး ေဖေဖ့"
 "သားေဖေဖ ေနမေကာင်းလိအိပ်ေနတာ၊ းုိ သွားလိမ့်မယ်ေကျာင်းက

ြပန်လာမှေတေနာ် သား"

စက်မျက်လံးု ေတွမိှတ်ထားေပမယ့် နားထဲသူတိသားအဖေြပာသမ အကုန ်

ကားေနရတာြဖစ် သည်။ေခါင်းကတစ် ဆစ် ဆစ် ကိုက်ခဲေနကာမျက်လံးု

ေတာင်မဖွင်ခ
့ ျင်။လူကလည်းေစာင်အထပ် ထပ် လမ် းြခံ ထားတာေတာင်ချမ် း

စိ မ့်ေန၏ညကေဆးေသာက်မအိ ပ်မိေတာ့ပိုဆိုးသွားတာြဖစ် မည်။

"ေဖေဖ့"

သားကအိ ပ်ရာေပ တက်လာကာစက်မျက် ှာကိုကိုင်လပ် ေတာ့မျက်လံးု ကို

ကိ းစားဖွင်ရ
့ သည်။မူ ကိ ဝတ်စံုေလးနဲသားက
့ ှ င်းသနေ
် ့ န၏မျက်လံးု ဝိုင်း

ဲ ့ ကိုစိုးရိ မ်သလို ကည့်ေနရင်း

ေလးေတွနစက်

"ေဖေဖ့"

"သား ေကျာင်းသွားေတာ့မှာလား"

"ဟုတ်!"

"သားကေဖေဖ့ကို ှ ိး ပီ း ှ တ်ဆက်တာေပါ ့ ဟုတ်လား"

"ေဖေဖထ"

"အင်းသား ေဖေဖထ ပီ ေနာ် "

စက်ကစုတ်သတ်ရင်းအိ ပ်ရာေပ ကြဖည်းြဖည်းချင်းထထိုင်သည်။အရိ ပ်

မေနသာေတာ့သားကိုအြမန်လှမ်းဆွဲရေတာ့၏သအေဖမ းုိ မချင်းေကျာင်း

သွားမယ့်ပံုမြမင်။
 "ေဖေဖေနမေကာင်းြဖစ် ေနတယ်လိေြပာေနတယ်ေလသား၊ေဖေဖနားပါ

ေစ၊သားကေကျာင်းသွားရမှာေလ"

"ကမာ ကီးေရ ေကျာင်းသွားဖိ Readyလားေဟ့"

ေြပာေြပာဆိုဆိုသုတနဲခခကအိ
့ ပ်ခန်းထဲဝင်လာ ကသည်။အိ ပ်ရာေပ က

သားနဲသအေဖကိ
့ ုြမင်မှကိုယ် ှ ိ နသ
် က် ပီ းေဘးမှာရပ် ေနတဲအ
့ ရိ ပ်ကိုလည်း

ကည့်လိက
ု ်ေသး၏မျက် ှာကလည်း ှ က်အန်းအန်း ကီး။

"ဟိ ု bossလည်းေရာက်ေနတာလား"

"အင်း"

သုတအိ ပ်ရာေပ ကbossကိုေသချာအကဲခက်သည်။Shirtအြဖ နဲဆိ

့ ုေပ

မယ့် ု ံ းသွားဖိ ေတာ့မြဖစ် င

ုိ ်။မျက် ှာကလည်းအိ ပ်ရာထစလိသ
ု ု နမ
် န်ေနလ

က်။မျက်လံးု ေတွကအလိမ
ု ကျသလိစ
ု ူး ှ ခက်ထန်ေနေသး၏ဒီလိလ
ု က
ူ ို

အရိ ပ်ဘယ်လိမ
ု ျားေပါင်းသင်းေန င
ုိ ်သည်မသိ။

သုတတစ် ဖက်လှည့်ကာမျက် ှာ ကီး ံမဲ့ေနလ င်အရိ ပ်ကအိ ပ်ရာေပ

့ ားကိုဆဲွချဖိ လပ
ေရာက်ေနတဲသ ု ် ရေတာ့သည်။သုတထွက်သွားချင် ပီ ဆိုတာ

အရိ ပ်ကသိသည်။သားကလည်းသအေဖကိုဇွတ်ဖက်ထားကာအိ ပ်ရာေပ က

အချမခံ ။

သအေဖလည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ထားရင်းမျက် ှာကိုလည်းတစ် ချက်နမ် း

ိက်လိက
ု ်ေသးကာ

"ခခ ဒါငါ ့ေဖေဖ"

 ု ဲ့မဲ့။လူပံုေလးကညိ လံးု လံးု ၊မူ ကိ ဝတ်စံု
ခခကသားအေဖကို ကည့်ကာငိမ

ေလးနဲဆိ
့ ုေတာ့ပို၍ချစ် စရာေကာင်းေနသည်။ဆံ ပင်ေလးကို ဖီ းသင်ထား

လိက
ု ်တာလည်းေြပာင်လိ။သားနဲသအေဖတစ်
့ လှည့်စီနမ် းေန ကတာကို

ကည့် ပီ းသုတေနာက်ဝင်ကွယ်ေတာ့၏အရိ ပ်ကသအေဖလက်ထဲကသားကို

ဆွဲယူလိက
ု ်ရကာ

"သားေကျာင်းသွားေတာ့ေနာ် ၊ေဖေဖ့ကို ှ တ်ဆက်"

"ေဖေဖ့ bye"

သအေဖ့ကို ှ တ်ဆက် ပီ းမှခခနဲအတူ

့ အခန်းထဲကေြပးထွက်ကျ၏သုတနဲ ့

အရိ ပ်ကေနာက်ကေတာက်ေလ ာက်လိက

ု ်ရသည်။တိက
ု ်ခန်းအြပင်ထွက်လာ

မှ

"bossညကဒီမှာလာအိ ပ်တာလားေဟ့ေကာင်"

"အင်း"

ညက ကိုေကာင်းဆက်န ဲ ြဖစ်
့ ပျက်ပံုေတွအစအဆံုးေြပာြပေတာ့သုတက

တစ် အံတ
့ စ် ဩ။အရိ ပ်ကိုေသချာ ကည့်လိက
ု ်ေသးကာ

"bossကမင်းကိုချစ် ပါတယ်ကွာ၊မင်းကိုချစ် လိလည်းသူဒီေနအထိ

့ မင်းကို

သည်းခံ ေနခဲ့ တာေပါ ့ကွာမဟုတ်ဘူးလား ငါေြပာတာ"

"အင်း၊ငါ နားလည်ပါတယ်"

"မင်းသအိ မ်ကိုြပန်လိက
ု ်သွားဖိ အချ ိန်တန် ပီ ထင်တယ်ေဟ့ေကာင်၊boss

father ကီးကလည်းမင်းဘက်ကပါကွာ၊သေြမးကိုလည်းဒီေလာက်ချစ် တာ"

 အရိ ပ်ကသုတကို ှ က်သလိေ
ု လးတစ် ချက် ကည့် ပီ းမှမျက်လာေလးချ

သွားရင်း

"အင်း ငါြပန်လိက
ု ်သွားရေတာ့မလားလိမင်းနဲတိ
့ ငု ်ပင်တာ"

သုတကအရိ ပ်ကိုေလးေလးနက်နက် ကည့်လာရင်း

"ငါကမင်းကိုအဲလ
့ ိြု ဖစ် ေစချင်တာ ကာပါ ပီ ကွာ"

"အင်း ငါတိသားအဖအေပ မင်း!"

"ေတာ် ေဟ့ေကာင်၊အဲ ဒ
့ ါေတွြပန်ေြပာမေနနဲေတာ့
့ မင်းနဲငါကေြပာစရာလူ
့

ေတွလား၊bossကလည်းအခု ငါနဲပတ်
့ သတ်သမ အကုနလ
် ံးု ကိုြပန် ကည့်ေပး

ေနတာပဲ ကွာ၊ေနာက် ပီ းငါ ့ကိုကွနဒ

် ိတ
ု စ် ခန်းထပ် ေပးဦးမှာတဲ ့ ဟီး"

"မင်းကို အဲ လ
့ ိေ
ု ြပာထားတာလား"

"အင်း မင်းသကိုစိတ်မေြပေသးလိတဲ၊့ မင်းအနားမှာငါ ့ကိုေနေပးလိက

ု ်ဦး

ဆိုလိ၊ဟိ ု ခခကိုလည်းကမာေနမယ့်ေကျာင်းမှာထားေပးမယ်တဲ၊့ bossကကမ္

ဘာ့အတွက်အေကာင်းဆံုးအေဖကွ၊မင်းသားကသူမှသူြဖစ် ေနတာလည်းမ

ေြပာနဲ"့

"အင်း"

သုတကအရိ ပ်နား နားအထိကပ် လာကာ

"boss ကည့်ရတာအေချာ့ ကိ က် ကီးလားမသိဘူးေနာ် ဟီး၊မင်းေချာ့ ကည့်

ပါ ့လားမင်းေချာ့ရင်ရမှာပါ၊ကမာနဲကျသမျက်
့ ှာ ကီးမင်းြမင်လားငါေတာ့

အံ ဩ
့ လွနး် လိ၊မင်းကအသိဆံုးြဖစ် မှာပါ"

အရိ ပ်က ှ က်စ းုိ ေလးြပံ း ပီ းမှ

 "အင်း"

"ငါသွားမယ်၊အြပန်ကေလးေတွငါဝင် ကိ ခဲ့ မယ်"

"ဟိ ု သုတ မင်းအတွက်အလုပ်"

"bossကThe Worldမှာငါ ့ကိုအလုပ်ြပန်ေပးမယ်တဲ၊့ မင်းခွ င်ြ့ ပ ရင်တဲ"့

ဲ့
"ဟိ ု ငါေြပာထားေပးမယ်၊အခု ကသူနငါသိ ပ်မေခ ကေသးဘူး"

သုတကမျက်ခံုးတွနရ
် ့ င်း

"ဟမ့်!ဘယ်လို ကီးတုနး် ဟ၊မင်းဟာက"

"မင်းသွားေတာ့!"

အရိ ပ်မျက် ှာရဲ လာလ င် သုတကတစ် ဟားဟားအ် ာရယ်ေတာ့သည်။

"ဟား ဟား သွား ပီ ေဟ့ေကာင်"

သုတေအာက်ဆင်းသွားမှအရိ ပ်တိက
ု ်ခန်းထဲြပန်ဝင် ပီ းတံခါးေသချာေလာ့

ခ် ချရသည်။အိ ပ်ခန်းထဲေရာက်ေတာ့ဖျားေနသူကေရချ ိ းခန်းထဲကထွက်

လာ၏ခါးမှာတဘတ်တစ် ထည်တည်းသာပတ်ထားသည်။ကိုယ်လံးု

ထွားထွားမှာေရစက်ေတွကလည်းတင်ကျန်ေနလ က်။

"ေရချ ိ းပစ် လိက

ု ်တာလား"

"အင်း၊bathrobe ှ ိ လားထုတ်ေပးဦးချမ် းေန ပီ "

ု ဲကbathrobeတစ် ထည်ကိုအြမန်ထုတ်ရင်းအိ ပ်ရာနားအထိ

အရိ ပ်ဘီဒိထ

ု ်၏အိ ပ်ရာေပ ထိုင်ေနသူ၏လက်ထဲကိုေသချာထည့်ေပး

ေလ ာက်သွားလိက

ရင်း

"ဒီေန ့ ု ံ းသွားဦးမလိလား"
 "အင်း"

"ဒီေနမသွ
့ ားပဲ ေနလိမရဘူးလား၊ဖျားေနတယ်ေလ"

ဖျားေနသူကbathrobeခါးစည်း ကိ းကိုေသချာချည် ပီ းမှ အရိ ပ်ကို

ေမာ့ ကည့်ကာ

"မသွားေတာ့ဘူး"

အရိ ပ်သနဖူးေပ လက်တင်သည်။ကိုယ်ကပူေနတုနး် ပင်။

"ကိုြပည့်စံုကိုလှမ်းေခ လိက
ု ်ပါ ့လား၊ဒါမှမဟုတ်ေဆးခန်းသွားမလား၊အိ ပ်

ြပန် ပီ းနားချင်တယ်ဆိုရင်လည်း!"

စကားေတာင်မဆံုးေသး။အရိ ပ်ကိုသရင်ခွင်ထဲဆဲွချလိက
ု ်တာြဖစ် သည်။

အရိ ပ်အလနတ
် ့ ကားေမာ့ ကည့်မိေတာ့

"ကိုယ်ပူ ပီ းဖျားတာေလာက်ပါပဲ ၊ဘာမြဖစ် ဘူးနားလိက

ု ်ရင်ေကာင်းသွား

ု ်တဲ၊့
မှာ၊ြပည့်စံုကေဆးေသာက် ပီ းေခ းထွက်ေအာင်ေစာင်ြခံ ပီ းအိ ပ်လိက

ေစာင်ကသိပ်မေ းွ ရင်!"

ဲ့
အရိ ပ်ကစက်ပါးစပ် ကိုလက်ေချာင်းေလးေတွနကပျာကယာလှ မ်းပိ တ်

ု ်တာြဖစ် သည်။ရင်ခွင်ထဲေရာက်ေနသူကိုစက်အသည်းယားလာရကာ
လိက

ြပံ း ပီ းစိုက် ကည့်မိေတာ့စက်ရင်ဘတ်ကိုတန

ွ း် ပီ းအတင်း ု နး် ထွက်ဖိလပ
ု ်

ြပန်၏ ု နး် ေနသူကိုရင်ခွင်ထဲြပန်ဆဲွဖက်ထားကာ

ု ဲ !"
"ညကလိပ

"ဟင့်အင်း!"
 စက်ရယ်သည်။သေဘာတကျရယ်ေနတာမိ မျက်လံးု စူးစူးေတွကရီ ေဝ

ည ိငင်ေနသလိပ
ု င်။သွားတန်းြဖ ြဖ ေတွကေကာ့ တ်ညီညာေနကာ သ

ေနရာသူချ ိ င်ဝ
့ င်ေန ကတဲပ
့ ါးချ ိ င်ရ
့ ာနက်နက်များ။

သေ ှ က ပီ းြပည့်စံုလန
ွ း် တဲသ
့ ူကို ှ က်ေနတဲ ့ ကားကအရိ ပ်ေငး ကည့်ေန

ဲ ့ ပ်
မိ သည်။ညကသူအဖျား ကီးလာေတာ့ ကံရာမရြဖစ် ကာအရိ ပ်ပါးစပ် နလု

ေပးလိက
ု ်မိသည်။သူကလက်မခံ တာေတာင်အရိ ပ်ကဇွတ်လပ
ု ် ေပးမိ တာ။ထူ

ပူေနေတာ့ဘာမသိဘူး။သဘက်ကစေြပာလာမှ ှစ်ဆ ှ က်မိေတာ့၏

ု ဲ ဖက်ထားေပးဖိ ေြပာတာ"
"ညကလိပ

ရယ်ေသွးသွမ်းတဲအ
့ သံဩ ှ ှ ကအရိ ပ်နားထဲတိးု ဝင်လာေတာ့ မျက် ှာ

ကိုရင်ခွင်ထဲဝှက်ထားမိ သည်။ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသားတစ် ေယာက်ရထားတဲသ

့ ူ

ဆိုတာပါေမ့ချင်၏ညကအရိ ပ်ကို ကိုေကာင်းဆက်ဆဲွလား ု နး် လားလုပ်ေန

တုနး် သူေရာက်လာေတာ့ဝမ် းသာသွားတာေြပာမြပတတ်ေအာင်ပင်။ကိုယ့်

အတွက်သူကာကွယ်ေပးခဲ့ တာေတွအများ ကီးေလ။

ု တ်တရက်အရိ ပ်တစ် ကိုယ်လံးု ကိုေပကာအိ ပ်ရာေပ ကိုချသည်။အေပ

ကေနအုပ်မိုးရင်း အရိ ပ်ကိုစူးစူးနင့်နင့်စိုက် ကည့်ေတာ့မျက် ှာလဲမိကာ

"ေဆးေသာက်ဖိ တစ် ခုခုလပ

ု ် ေပးမလိေလ"

စက်ေဘးကိုပစ် လဲှချလိက
ု ်ရသည်။အခု မှစိတ်ေကာက်ေြပကာစ

အတင်းအကျပ် သွားလုပ်လိမြဖစ် ေသး။အိ မ်ကိုြပန်ေခ ဖိ ေတာ့အမျ ိ းမျ ိ း

ေချာ့ ကည့်ရမှာြဖစ် သည်။

"coffee ပဲ ယူလာေပး"
 "အင်း"

အိ ပ်ခန်းထဲကထွက်သွားသူကိုစက်မျက်လံးု ေတွေမှးစင်း ပီ း ကည့်ေန

မိ သည်။အိ မ်ေနရင်းfree shirtပွပွေလးနဲေဘာင်

့ းဘီ တိေ
ု လးဝတ်ထားတာ

ဲ့
ေတာင်ချစ် ဖိေကာင်းေန၏စက်ညကသကိုေဒါသထွက်ထွက်နေတာ် ေတာ်

ေလးေအာ် ပစ် လိက

ု ်မိတာ။အရင်လိစ ဲ ့ ပိ င်ဝုနး် ဒိင
ု က်နအ ု ်းထမြဖစ် တာပဲ ေတာ်

ဲ့
ေသး၏မဟုတ်ရင်ေတာ် ေတာ် နေချာ့
ရမှာမဟုတ်။

ခဏေနေတာ့စက်ရဲ မူပိုင်ေလးကအေငမေသေသးတဲc့ offeeဗန်းေလးကိုင်

ပီ းအိ ပ်ခန်းထဲြပန်ဝင်လာကာ

"ေဆးေသာက်လိရ ပီ ထ"

ေစာင်ထူထူ ကားကထကာ ေဆးေသာက်ဖိလပ

ု ် ရသည်။စက်ေဆးေသာက်

တာကိုေသချာလိက
ု ် ကည့် ပီ းမျက် ှာေလး ံေနသူကိုအသည်းယားမိ

ြပန်သည်။စက်ကိုြပန်လဲှသိပ်ကာအနားကထသွားဖိ လပ
ု ် လ င်

လက်ေကာက်ဝတ်ကေနအြမန်ဖမ် းဆွဲထားရသည်။

"ကိုယ်ချမ် းလိ"

စက်ကိုမယံုသလိလ
ု ှည့် ကည့်ကာနဖူးကိုစမ် းြပန်သည်။ကိုယ်ေင ှ ိ ေန

ေသးတာေသချာမှေဘးကဝင်လဲှအိပ်၏စက်ေဘးလှည့် ပီ း ှစ် ှစ် ခိ က်

ခိ က်ြပံ းသည်။အရိ ပ်ကသူကလွဲရင်ဘယ်သကိုမှမ ကည်ြဖ ဘူးဆိုတာ

သူေသချာသိေနတာပဲ ေလ။ရင်ခွင်ထဲတိးု ဝင်ဖက်တယ

ွ ်ထားသူကိုငံ ကည့်

ကာ

"ကိုယ့်ကို စိ တ်ဆိုးေြပ ပီ လားဟင်၊ကိုယ်ညက!"

 ဲ ့ တ်ြပန်သည်။မျက်လံးု ဝိုင်း
စက် ှ တ်ခမ် းေတွကိုလက်ေချာင်းေလးေတွနပိ

ေတွကစက်ကိုအြမတ်တ းုိ စိုက် ကည့်ေနရင်း

"ဟင့်အင်း၊မေြပာနဲေတာ့
့ "

"ဒါဆိုကိုယ်တိအေ ကာင်းေြပာရေအာင်ေနာ် "

"အင်း"

ု ်ခဲ့ဖိကိုယ်ကေတာင်းဆိုရင်..."
"အိ မ်ြပန်လိက

"ဟိ"ု

"ကိုယ်မင်းနဲသားအေပ
့ မှာြပန်ေပးဆပ် ချင်လိပါ၊မင်းမ ကိ က်တာမှနသ
် မ

ကိုယ်ဘာတစ် ခုမှမလုပ်မိေစရဘူး၊ကတိေပးပါတယ်"

အရိ ပ်မျက်လံးု ေလးေတွ လက်ခနဲြဖစ် သွားသည်။ ှ တ်ခမ် းေလးေတွကပါ

ြပံ းေယာင်သန်းလာ ပီ း မျက်လာချသည်။

"ဘယ်လိသ
ု ေဘာရလဲဟင်၊ေဖေဖကေရာ၊ေဒ ကီးတိကေရာ သူတိေြမးနဲ ့

အတူေနချင်လှ ပီ တဲ၊့ ကိုယ်န ဲ ြပန် ု ်ခဲ့ဖိ"

့ လိက

"ေနာက်တစ် ကိမ်ထပ် ခံစားရမှာေ ကာက်တယ်"

"ေနာက်တစ် ကိမ်ထပ် ခံစားစရာအေ ကာင်းမ ှ ိ ေတာ့ပါဘူး၊ကိုယ့်အမှား

ေတွအတွက် မင်းကိုထပ် ပီ းေတာင်းပန်ပါတယ်ကွာ၊ကိုယ့်ကိုေနာက်တစ် ခါ

ထပ် မထားခဲ့ ပါနဲေတာ့

့ ေနာ် ကိုယ်ေတာင်းပန်ပါတယ်၊ဒီတစ် ခါထပ် ထားသွား

ရင်ကိုယ်တစ် ကယ် ူ းမှာ"

ေဆွးေယာင်သန်းေနတဲမ ဲ ့ ပ်ကိုစူးစူးနင့်နင့်
့ ျက်လံးု ေတွနအရိ

စိုက် ကည့်သည်။စက်မျက်လံးု ေတွကိုမရဲ တရဲ ြပန်လည်ေငး ကည့်ေနရင်း

 "ဟိက
ု န်ေတာ့်ဘက်ကလည်း မှားခဲ့ ပါတယ်၊ခင်ဗျားေမးတဲအ
့ ခါတိင
ု ်းပွင့်

့ င်းလင်း ှ င်းမြပမိ ခဲ့ဘူး"

ပွင်လ

"အဲ ဒ
့ ါေတွထားလိက
ု ်ေတာ့၊အခု ကစ ပီ းမင်းမ ကိ က်တာမှနသ
် မ ကိုယ်ဘာ

တစ် ခုမှမလုပ်ေတာ့ဘူး၊တစ် ခုပဲ ကိုယ့်အေပ ပွင်ပ

့ ွင်လ
့ င်းလင်းဆက်ဆံေပး၊

တစ် ခုခုမေကျနပ် တာ ှ ိ ရင် ကိုယ့်ကိုထု ု ိ က် ကိ က်သလိလ

ု ပ
ု ် ၊ကိုယ်မင်းကို

လက်ဖျားနဲေတာင်
့ ရွယ်ခဲ့ဖူးလိလား၊ေနာက်ကိုယ်နပတ်
ဲ ့ သတ် ပီ း မိ သိပ်ထား

ဲ့
တာမျ ိ းေတွမလုပ်နေတာ့ ဲ ့ ေယာက်
၊အခု ကစ ပီ းကိုယ်တိတစ် ေယာက်နတစ်

ပွင်ပ
့ ွင်လ
့ င်းလင်းဆက်ဆံရေအာင်ေနာ် ၊ဘယ်လိသ
ု ေဘာရလဲ"

"အင်း"

"ကိုယ့်ဘက်ကေနာက်ထပ် အမှားေတွထပ် မလုပ်ေတာ့မှာမိ လိ ကိုယ့်ကို

ယံု ကည်ေပးစမ် းပါ၊ကိုယ့်ကိုေနာက်ထပ် ခဲွ မသွားပါနဲေတာ့

့ ကိုယ်ေတာင်းဆို

ပါတယ်"

"အင်း ခင်ဗျားအေပ မှာ!"

စက်အရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွေပ ကိုလက်ည ိးနဲဖိ့ ပိတ်လိက

ု ် ပီ း

"အဲ ဒ
့ ီခင်ဗျားဆိုတာ ကီးကိုေရာမသံုးပဲ ေနလိမရဘူးလားဟင်၊ကိုယ့်ကို

ငယ်ငယ်တန
ု း် ကေခ သလိ'ု ကိုကို'လိ ြပန်ေခ ေပးပါ ့လား၊ကိုယ်မင်းကိုအရမ် း

ချစ် တယ်အရိ ပ်၊ဟိးု ငယ်ငယ်ေလးကတည်းကခု ချ ိန်ထိမင်း

တစ် ေယာက်တည်းပဲ ချစ် ခဲ့ဖူးတာပါ၊အခု ေရာေနာက်ေရာ မင်းကလွဲ ပီ းကိုယ်

ဘယ်သကိုမှမချစ် င
ုိ ်ဘူး၊ချစ် လိလည်းမရဘူး"
 အရိ ပ်မျက် ှာပန်းေရာင်သန်းသည်။စိ တ်လပ် ှ ားေနသလိမ
ု ျ ိး

မျက်လံးု အိ မ်ေလးေတွလပ် ခက်လာကာ ှ တ်ခမ် းေလးေတွပါတစ်

ဆတ်ဆတ်တန ် င်လာ၏မျက်လံးု ဝိုင်းေတွထဲမျက်ရည်ေတွြပည့်ြပည့်သိပ်

ု ယ

သိပ်ြဖစ် လာခဲ့ ပီ းငိခ

ု ျေတာ့မလို မျက် ှာေလးမဲ့လာခဲ့ လ င်

"မငိပ
ု ါနဲ ကိ
့ ုယ့်ေ ကာင့်မင်းကိုေနာက်ထပ် မျက်ရည်မကျေစရဘူးေနာ် "

"အင့်!"

အင့်ခနဲ ိက်ငိလ ဲ့
ု ာသူ၏မျက်ရည်ေတွကိုလက်ေချာင်းသွယ်သွယ်ေတွနဖိ

သုတ်ေပးမိ သည်။ဒီေကာင်ေလးဆီ ကသအတွက်ချစ် ြခင်းေတွကိုလည်း

သူေကာင်းေကာင်းခံ စားလိရေနသည်။ေနာက်မှေဒ ကီးဆီ ကထပ် သိရတာ

က'အရိ ပ်ကသားထွက်သွားကတည်းကေအးစက်စက်ေလးြဖစ် သွားခဲ့

တာ'တဲ။့ 'သားစက်ြပန်အလာကိုသူေနတိ
့ ငု ်းေမ ာ် ေန ှ ာတာပါ'တဲ။့ သေ ကာင့်ဒီ

ေကာင်ေလးထပ် မခံ စားေစရဘူး။ေနာက်ထပ် ဘယ်ေတာ့မှ။

ငို ိက်ေနသူ၏ပါးြပင်ေတွကိုြမတ်ြမတ် းုိ းုိ နမ် း ိက်မိသည်။စက်အနမ် း

ေတွေအာက်က ု နး် ထွက်မသွားဘူး။ ှ တ်ခမ် းေတွကို းူ းူ ညံ့ညံ့ငံေ

ု ထွးေတာ့

ဲ ့ ကိုင်လာသည်။ ပီ းေတာ့စက်
စက်ပါးြပင်ေတွကိုလက်ေချာင်းေလးေတွနထိ

အနမ် းေတွကိုလိလ
ု ိခ
ု ျင်ချင်တန
ု ် ြပန်
့ ေနတာ။အနမ် းေတွကိုခဏရပ် ပီ းြမတ်

ြမတ် းုိ းုိ ကည့်ကာ

"ကိုကိုမင်းကိုအရမ် းချစ် တယ်အရိ ပ်၊ကိုယ့်ကိုခွင်လ

့ တ် င
ုိ ် ပီ လားဟင်

ေြပာပါဦး"

"အင်း"
 "ဒါဆိုကိုကိကိုချစ် လား"

စက်ေမးေတာ့မျက်လာေလးချသွားသည်။ ပီ းမှပန်းေရာင်သန်းေနတဲ ့

မျက် ှာေလးနဲ ြပန်

့ ေမာ့လာကာ ှ တ်ခမ် းေတွကိုတင်းတင်းေစ့သည်။ဒါေလး

ေြပာရမှာကို ှ က်ေနလိက
ု ်တာ။စက်ကသမျက်လံးု ေတွကိုအလစ် မေပး။ရီ ရီ

ေဝေဝစူးစူးနင့်နင့်စိုက် ကည့်ေနလ င်

"ဟိ"ု

"အင်း ေြပာပါဦး"

"ချစ် တယ်၊က န်ေတာ် လည်းကိုကိကိုချစ် တယ်၊ငယ်ငယ်ေလးကတည်းက

ကိုကိုတစ် ေယာက်တည်းပဲ ချစ် ခဲ့တာ"

အသံတိးု ညင်းညင်းကစက်နားထဲသကာရည်ေလာင်းချလိက
ု ်သလိပ
ု င်။

စက်ြပံ းသည်။ြမတ် းုိ ရသူကို ှစ် ှစ် ခိ က် ခိ က်ကိုြပံ း ကည့်ေနတာ

ြဖစ် သည်။စက်ကိုြပန် ကည့်ေနတဲအ

့ ရိ ပ်မျက် ှာေလးကလည်း ှ က်စ းုိ ေလး

ြပံ းေယာင်သန်းေနလ က်။

"အား...ချစ် လိက
ု ်တာကွာ"

ေြပာ ပီ းအရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွကိုေနာက်တစ် ကိမ်ဖိကပ် လာသည်။ းူ းူ ညံ့

ညံ့ငံေ
ု ထွးေနတာမိ သလည်ပင်းကိုသိုင်းဖက် ပီ းြပန်လည်နမ် း ိက်ေနမိ သည်။

ည ိရီေနတဲမ
့ ျက်လံးု ေတွကသမျက်လံးု ေတွစိုက် ကည့်ေနရင်း ှ တ်ခမ် းေတွ

ကိုစုပ်နမ် းေနတာလည်းမရပ် တန။် ့ မျက် ှာတစ် ြပင်လံးု ကိုပါေနရာလပ် မ ှ ိ ငံု

စုပ်ေနတာြဖစ် သည်။
 ှ တ်ခမ် းေတွကိုအေပ ေအာက်တစ် လှည့်စီစုပ်ယူလာေတာ့အရင်က

ေလာက်အနမ် းေတွကမ းူ ညံ့ေတာ့။အသက် သံေတွပ ါြမန်လာကာရင်ဘက်

ေတွကနိမ့်ချည်ြမင့်ချည်။ပါးစပ် ဟ ပီ းပင့်သက် ိ က်ကာအရိ ပ်ကိုလိခ

ု ျင်

တပ် မက်ေနတဲအ ဲ ့ ုက် ကည့် ပီ း

့ ကည့်ေတွနစိ

"ကိုယ်လိခ
ု ျင်တယ်ေပးမလားဟင်"

"ဟိ ု ဖျားေနတယ်ေလ"

"ခဏပဲ ေလ ရပါတယ်"

"အင်း"

ဲ့
အရိ ပ်ကေြဖ ပီ းမျက်လာချသည်။သူနေနဖူ းတာအ ကိမ်ေပါင်းမေရတွက်

င
ုိ ်။ခ ာကိုယ်ချင်းလည်းအသားကျေန ပီ ။ဒီတစ် ခါကအရိ ပ်ကို ကင် ကင်နာ

နာေတာင်းဆိုေနတာမိ အရိ ပ်ကလည်း ကည် ကည်ြဖ ြဖ ေပးအပ် လိက

ု ်ချင်

တာမျ ိ းပါ။

မျက်လာချထားတဲအ
့ ရိ ပ်မျက် ှာ ု က
ု ိုြပန်ေမာ့ေစကာေနာက်တစ် ကိမ်

ှ တ်ခမ် းေတွကိုငံစ
ု ုပ်သည်။ခဏအ ကာအနမ် းေတွကအ ု ိ င်းဆန်လာ ပီ း

ှ တ်ခမ် းေတွကိုြပတ်ထွက်မတတ်စုပ်ယူကိုက်ခဲလာ၏လ ာေတွထဲကို

ရစ် ပတ်ေမေ ှာက်ရင်းမျက် ှာတစ် ြပင်လံးု ကိုလ ာနဲရမက်

့ ဆန်ဆန်လျက်ေန

လ င်

"အင်း! ဟင်း!"

သလက်ေတွကအရိ ပ်တစ် ကိုယ်လံးု ကိုေနရာလပ် မ ှ ိ ပွတ်သပ် ကိုင်တယ

ွ ်

ေနြပန်သည်။အရိ ပ်အဝတ်ေတွဘယ်အချ ိန်ကတည်းကက တ်ထွက်တာမှနး်

ေတာင်မသိလိက ု ဲ စုပ်ယူရင်းဗိုက်
ု ်ရ။လည်ပင်းကတစ် ဆင့်ရင်ဘတ်ေတွကိုငံခ

သားချပ် ချပ် ေတွကအစ တစ် ကိုယ်လံးု အမှတ်ေတွထင်ကျန်ေစ၏

ထိေနာက်အရိ ပ်ေြခေချာင်းေတွကိုတယုတယငံစ
ု ုပ်ြပန်သည်။ေြခဖျားက

ေနြဖည်းြဖည်းချင်းေပါင်တံသွယ်သွယ်ေတွအထိနမ် း ိက်လာေတာ့အရိ ပ်

တစ် ကိုယ်လံးု တစ် ဆတ်ဆတ်တန

ု ခ
် ါသွားတဲအ
့ ထိ။ြဖည်းြဖည်းချင်းတယုတ

ယနမ် း ိက်ေနတာမိ မျက်လံးု ေတွမိှတ်ထားေပးမိ ၏သဆီ ကြမတ် းုိ ြခင်းေတွ

ကိုအြပည့်အဝခံ စားေနရသည်။ ု တ်တရက်ေြခေထာက် ှစ်ေချာင်းကိုဆဲွ

ေြမာက်လိက ုိ ်တဲအ
ု ် ပီ းအထိမခံ င ့ ရာကိုငံစ
ု ုပ်လာလ င်

"အာ့! ကိုကိ"

ညည်းည င
ုိ ်ေပမယ့်မတားဆီ းလိက ုိ ်။ေြပာြပရခက်တဲခ
ု ် င ့ ံ စားချက်မိ

ေမရာကိုသာကျစ် ကျစ် ပါေအာင်ဆုပ်ဆဲွထားမိ သည်။အေပါက်ငယ်ထဲကိုပါ

လ ာတိးု ဝင်လာေတာ့ခံစားချက်က ူ းသွားမတတ်ပင်။ ု တ်တရက်အရိ ပ်ကို

ဆွဲထူကာသခါးေပ ကိုေပတင်ပစ် လိက

ု ်၏ ပီ းေတာ့အရိ ပ်မျက် ှာကိုဆဲွယူ ပီ း

ှ တ်ခမ် းေတွကိုငံစ
ု ုပ်ြပန်သည်။

"အဆင်သင့်ြဖစ် ပီ လား"

"အင်း"

"အဲ လ
့ ိဆ
ု ိုြဖည်းြဖည်းချင်းထိုင်ချလိက
ု ်ေနာ် "

ဲ ့ ပ်ကိုင် ပီ း
သခါးေပ မှာထိုင်ထားရင်းကိုယ်ကို ကကာသအရာကိုလက်နဆု

ြဖည်းြဖည်းချင်းထိုင်ချလိက
ု ်သည်။တစ် ဝက်ေတာင်မ ှ ိ ေသး။သိသိသာသာ
အေနရခက်လာ၏ကျပ် သိပ်ေနကာဘယ်လိဆ
ု က်ထိုင်ချလိမရေတာ့။သ

ရင်အပ
ု ် ကျယ်ကျယ်ေတွဆီလက်ေထာက်ထားရင်း

"အာ့! နာတယ်"

ထိုအခါအရိ ပ်ခါးကျင်ကျင်ကိုထိနး် ကိုင်ကာ အေပ ကေနဖိ ချလိက

ု ်လ င်

အထဲမှာြပည့်သိပ်တင်းကျပ် ေနေတာ့၏ဒါကေလး ှစ် ကာ ပီ းမှဒတ

ု ိယ

အ ကိမ်ေနြဖစ် ြခင်းြဖစ် သည်။ေအာက် ှ တ်ခမ် းကိုဖိကိုက်ကာတစ် ချက်ချင်း

ထိုင်ထအရင်လပ
ု ် ရ၏သူကလည်းအရိ ပ်ခါးေတွကိုထိနး် ကိုင်ေပးထားတာမိ

သိပ်မနာကျင်ေတာ့။

ခဏ ကာေတာ့အဝင်အထွက်ေချာေမလာတာနဲခပ်
့ သွက်သွက်လပ် ှ ားေပး

မိ သည်။ခဏ ကာေတာ့အသားချင်း ု ိ က်တဲအ

့ သံေတွပါထွက်လာ၏အရိ ပ်

ဘက်ကရပ် လိက
ု ်တာနဲခါးကိ
့ ုကိုင်ကာေအာက်ကေနတရပ် စပ် ထိုးေဆာင့်လာ

သည်။ ှ တ်ခမ် းကိုဖိကိုက်ထားတာေတာင် ညည်းည သံကိုမထိနး် ချ ပ် င

ုိ ်

ေတာ့။

"အာ့!ဟာ့! ေတာ် ေတာ့"

"ကိုယ်ေခ းသိပ်မထွက်ေသးလိပါ!"

ု ်ကာဆွဲေမှာက်ြပန်၏ ပီ းေတာ့
ေြပာ ပီ း ု တ်တရက်ရပ် ပစ် လိက

ု ဲ ကာေနာက်ထပ် တိးု ဝင်မတစ် ခု။

ေနာက်ေကျာတစ် ြပင်လံးု ကိုငံခ

တစ် ြဖည်းြဖည်းြမန်လာကာတင်သားေတွကိုပင့်ေပးမိ သည်အထိခံစားမက

ေကာင်းလာသည်။

"အာ့! ြမန်ြမန်"
 အရိ ပ်ေြပာတာနဲတရပ်
့ စပ် လပ် ှ ားေပးသည်။ေနာက်တစ် ခါပက်လက်

အေနအထားြဖစ် ေအာင်ဆဲွလှနပ
် စ် လိက
ု ်ရင်းေြခေထာက်ေတွကိုေြမာက်ကိုင်

ကာတိးု ဝင်လာြပန်၏တစ် ြဖည်းြဖည်းနဲအရိ

့ ပ်ေြခေထာက်ေတွ ကားဝင်

ေရာက်လာကာသခါးမှာချ ိတ်ဆဲွေစြပန်သည်။ ပီ းေတာ့အရိ ပ်မျက် ှာဆီ ငံချ

လာရင်း ှ တ်ခမ် းေတွစုပ်ယူလာတာမိ သေကျာေတွကိုပွတ်သတ်ေန

မိ ၏ေအာက်ပိုင်းကအဝင်အထွက်စိပ်လာတာနဲ ့ သေကျာေတွကိုကုတ်ြခစ်

ဆုပ်ဆဲွပစ် မိသည်အထိ။

"အာ့!အာ့!ဟာ့!"

"အား!ဟင်း!ဟာ့!"

အချ ိန်တစ် ခုအထိတရပ် စပ် တိးု ဝင် ပီ းမှလပ် ှ ားမေတွကိုရပ် တန၏

် ့ အရိ ပ်

ဗိုက်ေပ မှာလည်း ် ့ ျ ဲကုနသ

အရည်တစ် ချ ိ ြပနက ် ည်။သကိုအရိ ပ် ကည့်ေန

တုနး် မှာပဲ အသက်လု ရင်းေဘးနားမှာပစ် လဲှချသည်။သတစ် ကိုယ်လံးု

လည်းေခ းပျ ံေန ပီ ြဖစ် သည်။အရိ ပ်ကိုသရင်ခွင်ထဲဆဲွသွင်းလိက

ု ်ေသးကာ

"ကိုယ်သန ် ့ ှ င်းေရးလုပ်ေပးမယ်ေနာ် ၊မထ င

ုိ ်ဘူးမလား"

"ဟင့်အင်း၊ေနပါေစ ခဏေနမှထလုပ်လိက
ု ်မယ်၊သက်သာလား"

အရိ ပ်ကိုမျက်လံးု ေတွေမှးစင်း ကည့်ရင်း

"အဟွနး် ! နည်းနည်းေမာသွားတယ်"

အရိ ပ်မျက် ှာရဲ တက်လာကာ မျက်ေတာင်ေတွတစ် ဖျတ်ဖျတ်ခက်သည်။

ေတာ် ေတာ့လိေြပာခဲ့ သားပဲ ။

"ဟိ ု အိ ပ်လိက
ု ်ေလ"
 "အင်း ဖက်ထားေပး"

အရိ ပ်သခါးေတွကိုတိးု ဖက်ေပးလိက

ု ်သည်။ခဏ ကာေတာ့သဆီ က

အသက် သံမှနမ
် ှနထ
် ွက်လာမှထထိုင်ကာသတစ် ကိုယ်လံးု ကိုေခ းေတွသုတ်

ေပးရသည်။တစ် ဆတ်တည်းေစာင်ကိုပါဆွဲြခံ ေပးလိက

ု ် ပီ းေရချ ိ းခန်းထဲဝင်

ရသည်။

အချစ် ဆိုတာဒီလိလ
ု ား။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"ပါပါး"

သားကသအေဖနဲကားေပ
့ ကဆင်းလာရင်းအရိ ပ်ကိုလှမ်းေခ တာ

ြဖစ် သည်။သားကသအေဖoverseaသွားတာသံုးရက်ပဲ ှ ိ ေသးသည်။ဒီညေန

ြပန်ေရာက်မယ်ဆိုတာနဲairportအထိ
့ ု ် ကိ ရသည်တဲ။့
လိက

သအေဖလက်ထဲကအရိ ပ်ဆဲွေခ ဖိ လပ
ု ် ေတာ့လက်မခံ ။

"သားေဖေဖ ပင်ပန်းလာတယ်ေလ၊သားမဆိုးရဘူးပါပါးဆီ လာ"

"ေဖေဖနဲေရကူ
့ းဖိ "

"ညေနေစာင်း ကီးမကူးရပါဘူး၊ေနမေကာင်းြဖစ် လိမ့်မယ်"

ထိုအခါတွင်ေတာ့အရိ ပ်တိေြပာေနသမ ြပံ း ကည့်ေနတဲသ

့ အေဖမျက် ှာ

ကိုသဘက်ဆဲွယူကာ

"အင့်! ဟင့်! ေဖေဖကူးမယ်"

"ကူးမယ် ကူးမယ်ေဖေဖနဲသားနဲ
့ ေရကူ
့ း ကမယ်"

"ေဖေဖ့ကို ချစ် !"

 ထိုအခါမှသအေဖမျက် ှာကိုတစ် ဖျတ်ဖျတ်နမ် းေတာ့သည်။အရိ ပ်ကသ

မျက် ှာကိုတစ် ချက်စိုက် ကည့်လိက

ု ်လ င်

"တစ် ခါတည်းပါကွာ၊သားကကိုယ့်ကိုလမ
ွ ် းေနတာေလ၊သားစိ တ်မေကာင်း

ြဖစ် သွားမှာေပါ ့"

သကိုယ်ေပ ကသားကိုေသချာ ကည့်ကာ

"သားပါပါးေြပာမယ်15မိ နစ် ပဲေနာ် ၊သေဘာတူမှေရကူးရမယ်"

"ဟုတ်!"

"ေဖေဖ့ အေပ ထပ် သွားမယ်"

"ဟုတ် ပီ ေဖေဖ ပီ းမှေရကူးမယ်ေနာ် "

"Yayyy"
အေပ ထပ် တက်သွားတဲသ
့ ားအဖကို ကည့်ကာအရိ ပ်ေခါင်းခါသည်။သား

ကသအေဖေပ ကေနအရိ ပ်ကိုေြပာင်ြပသွားလိက

ု ်ေသး၏ကေလးေတွက

အိ မ်တစ် အိမ်ရဲ ဆည်းလည်းဆိုတဲအ

့ တိင
ု ်း တစ် အိမ်လံးု လည်းသအသံချည်း

သာ။သအေဖေရာေဖ ကီးကပါတအားအလိလ
ု ိက
ု ်ထား ကသည်။သူလိခ
ု ျင်

တာမှနသ
် မ ေ ှ ကိုချက်ချင်းေရာက်လာတာပင်။ေဘးြခံ အလွတ်မှာပါ

ကစားကွင်းေဆာက်ေပးပစ် လိက
ု ်တာြဖစ် သည်။သားနဲအတူ
့ ေဆာ့ဖိခခ

အပါအဝင်သတပည့်သားေလးေတွတင်သံုးေယာက်။

သတပည့်အရင်းေတွဆိုေတာ့သအမိ နက
် ့ ိုမလွနဆ
် န် င
ုိ ် က။ကွနဒ
် ို

တိက
ု ်ခန်းေတွအထိအပိုင်ေပးကာကေလးေတွကိုေကျာင်း ပီ းတဲအ
့ ထိတာဝန်

ယူေပးဦးမည်တဲ။့ လိအ
ု ပ် တဲအ
့ ကူအညီအကုနေ
် ပးထားေတာ့အားလံးု က
လည်းေကျေကျနပ် နပ် လက်ခံ ကသည်။ကေလးေတွကိုသသားနဲအတူ
့

ု ် ေပးရမည်တဲ။့ အဲ ့
ေကျာင်းထားေပး ပီ းသသားအနားမှအ မဲ တမ် းအေဖာ် လပ

လိေ
ု တွမလုပ်ပါနဲမေကာင်
့ းဘူးေြပာလည်းမရ။ေနာင်တစ် ချ ိန် ကီးလာတဲ ့

အခါေလးေယာက်လံးု သားရဲ ေနာက်လိက ု ိြု ဖစ် သွားလိမ့်မည်တဲ။့

ု ်ေတွအလိလ

သူတိမိဘေတွေတာင်ေကျနပ် ေသးတာပဲ တဲ။့

အခု လည်းသားကသူတိငါးေယာက်ထဲဆရာ ကီးပင်။အရွ ယ်တေ

ူ လးေတွ

ဆိုေပမယ့်သားကသူတိထဲလအ ကီးဆံုး။ကေလးေတွကလည်းအရွ ယ်တူ

ေတွမိသားကိုခင်တယ
ွ ် ကသည်။ချမ် းေြမ၊မင်းြမတ်၊ဇင်လင်းခနတ ဲ့
် ့ ိနေတာ့

သားကအခု မှခင် ကတယ်ဆိုေပမယ့်ခခနဲသားကေမွ

့ းကတည်းကေပါင်းလာ

တာ။ခခကိုေတာ့သားကတစ် ကယ်ခင်တယ
ွ ်သည်။သူကလည်းကေလးေတွ

ကိုသားနဲတန်
့ းတူမဟုတ်ရင်ေတာင်ကေလးေတွလိခ
ု ျင်သမ ဝယ်ေပးေနေတာ့

သားကိုမခင်ပဲေန ကပါေတာ့မလား။
<<<<<<<
>>>>>>>
စက်ကသားကိုချ ီ ပီးထမင်းစားခန်းထဲဝင်လာေတာ့ေဖေဖကမျက်မှနပ
် င့်

ကည့်သည်။ေနရာမှာဝင်ထိုင်လ င်

"အရိ ပ်ကေရာ"

"သူဒီေန ညစာမစားဘူ
့ း"

"ဘာလိတဲလ
့ ဲ"

ု ဲ"
"ဒီလိပ

"ဘာကွ"
 စက်မေြဖချင်လိလည်းမရ။ဦးတည် မဲ ကိုတည့်တည့် ကည့်ကာ

"ဗိုက်ြပည့်ေနလိတဲ"့

"အဟမ် း!"

သိရင်ဘာလိေမးေနေသးလဲ။စက်ကသားပန်းကန်ထဲသအ ကိ က်ငါးကင်

ကိုအ ု ိ းဖယ်ေပးသည်။ဦးတည် မဲ ကေရချ ိ း ပီ းစမိ ကည်လင်ေနတဲေ

့ ြမး

မျက် ှာေလးကိုေသချာ ကည့်ကာ

"သား ထမင်းစား ပီ းတာနဲဘိ

့ ုးဘိုးနဲလမ်
့ းေလ ာက်ထွက် ကမယ်ေနာ် "

"ဟုတ်! ဘိုးဘိုး"

"သား ဘိုးဘိုးကဒီညသဆီ လာအိ ပ်မလားတဲ"့

ဦးတည် မဲ ကစက်ကိုအံ ကိတ် ပီ းေသချာလှမ်း ကည့်သည်။စက်ကသကို

ြပန် ကည့်မေန။သားကသအဘိုးဆီ ေလ ာက်သွားကာ

"ဘိုးဘိုး ပံုေြပာ!"

"ဘိုးဘိုး ပံုမေြပာတတ်ဘူး၊မင်းအေဖေြပာခို င်း"

"အင့်! အဟင့်! ေဖေဖ့"

သားကစက်ဘက်လှည့်တိင
ု ်လ င်

"ေဖေဖပဲ သားကိုညတိင
ု ်းေြပာြပေနတာမဟုတ်ဘူးလား"

"ဒီညမေြပာဘူးကွာ"

ဦးတည် မဲ ထမင်းစားဝိုင်းကထထွက်သွား၏စက်ကသားကိုေနာက်က

ု ်ခိုင်းေတာ့သားကသအဘိုးေနာက်ကိုတစ် ေတာက်ေတာက်န ဲ ့
အတင်းလိက

ေြပးလိက
ု ်သွားရင်း
 "ဘိုးဘိုး သားကိုေစာင့်!"

စက်ရယ်ရင်းကျန်ရစ် ခဲ့သည်။ေဒ ကီးကလည်းစက်နအတူ

ဲ့ လိက
ု ်

ရယ်၏ဘာေတွသေဘာေပါက်သည်မသိ။စက်ကေဒ ကီးကိုေသချာ ကည့်

ကာပါဆယ်ဗူးေလးလှမ်းေပးသည်။

"ေဒ ကီး ေရာ့ေဒ ကီးအတွက်လက်ေဆာင်"

"ဟင်!"

"ဖွင့် ကည့်ပ ါဦး"

ေဒ ေရကဗူးေလးကို ေသချာဖွင့် ကည့်သည်။ဝင်းစက်ေနတဲလ

့ က်ေကာက်

ေတွသံုးေလးကွင်း။

"ဟိ ု သားစက်ရယ်၊ေဒ ကီးကိုဟိတ

ု စ် ခါကလည်းေပးထားတယ်ေလ"

့ ါကဆွဲ ကိ းေလ၊ယူထားလိက
"အဲ ဒ ု ်ပါ ထိုင်းေရကေကာင်းတယ်ဆိုလိ"

ေဒ ကီးကဝမ် းသာဝမ် းနည်းြဖစ် ေနပံုပင်။မျက်ရည်ေလးစမ် းစမ် းြဖစ်

ဲ့
ေနသည်။ေဒ ကီးကအရိ ပ်နသားအေပ ေရာ၊သအေပ မှာေရာအရမ် း

ေကာင်းေပးခဲ့ သူပါ။အခု လည်းသူတိသားေလးအထိချစ် ေပးေနရ ှ ာသည်။

စက်ေနရာကထထွက်သွားေတာ့ေဒ ေရရပ် ကည့် ပီ းကျန်ခဲ့သည်။သား

စက်တိမိသားစုအိေ
ု အာင်မင်းေအာင်ေပါင်းရပါေစ။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
"သားကဘယ်မှာကျန်ခဲ့လဲ"

အိ ပ်ခန်းထဲကိုစက်တစ် ေယာက်တည်းြပန်ဝင်လာေတာ့သသားကို

ေမးသည်။
 ခဲ့တာ"
"သအဘိုးနဲကျန်
့

"ေအာ် "

"ဒီေန အလု
့ ပ်ကူလပ
ု ် ဖိေတွ ှ ိ ေသးလား"

အရိ ပ်ကစက်ကိုအိမ်မှာေနရင်းအလုပ်ေတွကူလပ
ု ် ေပးတတ်သည်။

"မ ှ ိ ဘူး"

စက်အရင်ေရချ ိ းခန်းဝင် ပီ းကိုယ်လက်သနစ

် ့ င်လိက
ု ်သည်။bathrobeတစ်

ထည်လဲဝတ်ကာသအနားတိးု ကပ် သွားလိက

ု ် ပီ းေပချ ီပစ် လိက
ု ်လ င် စက်

လည်တိင
ု ်ကိုသိုင်းဖက်ထားကာ

"သားကိုအရင်သွားေခ ပီ းသိပ်လိက
ု ်ဦးမယ်"

့ ပ်ဖိတဲ"့
"သားကသအဘိုးနဲအိ

"ဟုတ်လိလား"

"အင်း"

ထိုအခါမှအိပ်ရာေပ အသာချကာ ပါးြပင် ု က

ု ိုငံေမးလိက
ု ်သည်။

ှ တ်ခမ် းေတွကိုဖိကပ် နမ် း ိက်ေတာ့လည်းအလိက

ု ်သင့်ဖွင်ဟ
့ ေပး၏ခဏ

ကာေတာ့လ ာေတွရစ် ပတ် ပ် ေထွးကာအနမ် းေတွမွတ်မွတ်သိပ်သိပ်

ြဖစ် လာလ င် ှစ်ေယာက်လံးု ဆီ ကအသက် သံြပင်းြပင်းနဲ ့ နမ် းရာကထွက်

လာတဲအ
့ သံေတွဆူညံေနေတာ့သည်။ေနာက်တစ် ကိမ် ှ တ်ခမ် းေတွကိုစုပ်

ယူေတာ့စက်ရင်ဘတ်ေတွကိုြပန်လည်ပွတ်သတ်၏စက်ကသ ှ တ်ခမ် းေတွ

ကိုလတ်မေပး။ဘယ်ညာယိမ်းကာအ ကိမ် ကိမ်နမ် း ိက်ေနမိ လ င်

"ေဖေဖ့ ပါပါးး!"
 ဟင်!

အရိ ပ်ကစက်ရင်ဘတ် ကီးကိုတန

ွ း် ထုတ်ဖိလပ
ု ် သည်။စက်ကအရိ ပ်အေပ

ကဖယ်မေပးပဲ

"ကေလးနဲမိ့ ရင် အဲ လ
့ ိအ
ု လနတ
် ့ ကားမလုပ်ရဘူး၊သူတိယံု ကည်ေအာင်

ေြပာြပရမှာေလ"

ဲ ့ ပ်ရာေပ ေြပးတက်လာတဲသ
တစ် ေတာက်ေတာက်နအိ ့ ားကိုစက်ကစီ း ကိ

ု ်ရင်းသရင်ခွင်ထဲထည့်သည်။
လိက

"သား ဘိုးဘိုးနဲအိ
့ ပ်ဖိဆို"

"ေဖေဖနဲအိ
့ ပ်မယ်"

ဲ ့ ပ်ဖိလား၊ေဖေဖတိက အာဘွားေပးတိင
"ေအာ် ေဖေဖတိနအိ ု ်းကစားေန က

တာသားရဲ ၊သားကိုလည်းအာဘွားေပးရမလားသား"

"ဟုတ်!"

ပါးေလးထိုးေပးလာေတာ့ စက်ကတစ် ဖျတ်ဖျတ်နမ် းြပလိက

ု ်သည်။

"သားေဖေဖဗိုက် ကီးေပ ေမှာက်အိပ် လာ"

သားေကျာေလးကိုပွတ်သပ် ေပးရင်းေဘးနားက ှ က် ပီ း ငိမ်ေနသူကိုငဲ့

ကည့်လိက
ု ်လ င်စက်ကိုမ ကည်သလိမ
ု ျက်ခံုးေတွတန
ွ ေ
် ့ ကွး ကည့်ေနတာ

ြဖစ် သည်။စက်ကသအနားထိတိးု ကပ် သွားလိက

ု ်ရင်း

"ကိုယ်မှ မသိတာ၊သအဘိုးနဲအိ
့ ပ်မယ်ထင်လိက
ု ်တာအဟွနး် !"

"မေြပာနဲေတာ့
့ "
 "သားကအိ ပ်သွားပါ ပီ ၊သေကျာကိုပွတ်ေပးရင်တန်းအိ ပ်တာ၊ကိုယ်ေဖေဖ့

ဆီ သွားပိ လိက
ု ်မယ်"

ဲ့
"မပိ နေတာ့
၊ေဖ ကီးအိ ပ်ေနေလာက် ပီ "

စက်ကေခါင်းညိတ် ပီ းသားကိုေဘးမှာချသိပ်လိက
ု ်သည်။ ပီ းမှအရိ ပ်ကိုယ်

ေလးကိုရင်ခွင်ထဲဆဲွသွင်းလိက
ု ်လ င်

"ကိုကိုသားကိုအဲေ
့ လာက်အလိမ
ု လိက ဲ့ "
ု ်နေနာ်

"ကိုယ်တိမှာဒီသားတစ် ေယာက်ပဲ ှ ိ တာေလ"

အရိ ပ်သားကိုေမွးေတာ့ေနာက်တစ် ေယာက်ယူဖိအ ာရာယ် ှ ိ တာ

ေ ကာင့်သားအိ မ်ကိုထုတ်ပစ် လိက

ု ်ရတာြဖစ် သည်။ဒါကိုသိလိအရိ ပ်ကို

ေနာက်တစ် ေယာက်ထပ် ယူဖိမေတာင်းဆို။ ှ ိ တဲသ

့ ားကိုပဲအစွမ်းကုန ်

အလိလ
ု ိက
ု ်ေနေတာ့ြဖစ် သည်။

"သား ကီးလာရင်ဆိုးမှာေ ကာက်လိလား"

"အင်း"

"ကိုယ်တိသားကဆိုးစရာအေ ကာင်းမှမ ှ ိ ပဲ၊အဲ ေ

့ လာက်လည်းမစိုးရိ မ်ပါ

နဲ"့

စက်ကိုခပ် ေဆွးေဆွးေမာ့ ကည့်လ င်စက်သအေပ ကအုပ်မိုးပစ် လိက

ု ်ကာ

ှ တ်ခမ် းေတွကိုစုပ်ယူပစ် လိက

ု ်သည်။ယစ် ယစ် မူးမူးနမ် း ိက်ေနမိ ကာ ထို

လူသားေလးကိုဘယ်ေလာက်နမ် းနမ် းမဝ။

"ကိုကို ေဘးမှာသား ှ ိ တယ်ေနာ် "

စက်က ပင့်သက် ိ က်လိက

ု ်ရင်း
 "အင်း၊ကိုယ်သိတယ်"

ြမတ် းုိ ရသူသည်စက်၏တစ် ြဖည်းြဖည်းတိးု ဝင်မေတွကိုအလိက

ု ်သင့်

လက်ခံေပးသည်။ညည်းည သံေတွကိုအတတ် င
ုိ ်ဆံုးထိနး် ချ ပ် ှ ာသည်။

စက်လပ် ှ ားမေတွအားပါတဲသ
့ ွားတဲအ
့ ခါသဘက်ကထိနး် ေပး၏ေဘးမှာ

သား ှ ိ တဲအ
့ ခါမျ ိ းေတွဆိုသူတိအထူးတလည်ဆင်ြခင်ြဖစ် ကသည်။

ရင်ခွင်ထဲတိးု ဝင်အိပ်စက်သူ၏နဖူးကိုစက်ဖိကပ် နမ် းလိက

ု ် ပီ း

"ကိုယ့်ကိုသားေလးေမွးေပးလိေရာ၊ကိုယ့်အနားမှာ ှ ိ ေနေပးလိေရာ မင်းကို

အ မဲ ေကျးဇူးတင် ပီ းချစ် ေနမှာ"

"အင်း၊ကိုကိကိုချစ် တယ်"

"ကိုယ်တိေတွအချ ိန်အ ကာ ကီးထိချစ် သွား ကတာေပါ ့၊သားြဖစ် ချင်ေတွ

ကိုလည်းကိုယ်တိလပ
ု ် ေပး င
ုိ ်သေလာက်လပ
ု ် ေပး ကရေအာင်ပါ၊ကိုကိုေြပာ

တာသေဘာေပါက်လား"

"အင်း"

တစ် ေယာက်နားမှာေနာက်ထပ် တစ် ေယာက်ကအချ ိန်ေတွအ ကာ ကီးေန

ေပး င
ုိ ်မှသာအချစ် စစ် ပါ။အရိ ပ်တိကငယ်ငယ်ေလးကတည်းကတစ်

ဲ ့ ေယာက်ချစ် ခဲ့ ကသည်။ ကားထဲမှာနားလည်မလွဲတာေလး

ေယာက်နတစ်

ေတွ ှ ိ ခဲ့ေပမယ့်တစ် ေယာက်နတစ်

ဲ ့ ေယာက်မမုနး် င
ုိ ်ခဲ့ က။ေနာက်ထပ် လည်း

အချ ိန်ေတွအ ကာ ကီးအထိချစ် သွား ကဦးမှာပင်။

ကိုကိုသသူငယ်ချင်းေတွကိုေြပာေနကျစကားတစ် ခွနး် ှ ိ သည်။'ရန်ြဖစ် တဲ့

အခါြဖစ် တာေပါ ့၊ ပီ းရင်ြပန်ချစ် လိက

ု ်တာပဲ 'တဲ။့
 <<<<<<<<
>>>>>>>>
ကစားကွင်းဘက်ကစူးစူးဝါးဝါးေအာ် ငိလ ု ်တဲသ
ု ိက ့ ားအသံ ကားတာနဲ ့

အရိ ပ်ေြပးထွက်လာမိ သည်။သားအခု လိမ

ု ငိတ
ု ာ ကာေန ပီ မိလနလ
် ့ ည်းလန ် ့

သွား၏အိ မ်ကလံြု ခံ ေရးေခါင်းေဆာင်ကိုရန် င

ုိ ်အနားတိးု ကပ် သွားရင်း

"ကိုရန် င
ုိ ် ေစာေစာကသားငိသ
ု ံ ကားလိက
ု ်သလားလိ"

"ဟုတ်ကဲ့အကိုေလး၊ကမာငိေ
ု နတာပါအခု ေတာ့တိတ်သွားပါ ပီ "

"ဘာလိငိတ ့ ဲ"
ု ာတဲလ

"ဟိ ု ဒီေနဘိ
့ လပ် ေြမလာချတဲက
့ ားမှာစက် ု ံ မးရဲ သားေလးပါလာတာခင်

ဲ့
ဗျ၊ကေလးေတွနကစားဖိ သွားပိ ထားတာ"

"သားအေ ကာင်းမသိပဲတစ် ခုခုများလုပ်လိက

ု ်သလားကိုရန် င
ု ိ ်"

"ဟိ ု မဟုတ်ပါဘူးခင်ဗျ၊ပါလာတဲက
့ ေလးကကမာ့ထက်တာင်တစ် ှစ်

ငယ်ပါေသးတယ်၊အဲ က
့ ေလးကသကို 'ကိုကို'လိမေခ လိဆို ပီ းကမာကငိတ
ု ာ

ခင်ဗျ"

ဟင်!ေြပာြပေနတဲက
့ ိုရန် င
ုိ ် ု ပ် ကီးကလည်းအီ လည်လည် ကီး။

"ေအာ် "

"ဟိ ု ခခတိမင်းြမတ်တိကကိုကိုေခ ေပးမယ်ေြပာတာလည်းကမာကမရ

ဘူး၊အဲ ဒ
့ ီေကာင်ေလးေခ မှဆိုလိ"

"ဟင်!သူေခ ခို င်းသလိေ

ု ခ ေပးလိက
ု ်ရတာလား"

"ဟုတ်ကဲ့အကိုေလး၊အဲ ဒ
့ ီေကာင်ေလးက'ကိုကို'ေခ လိက
ု ်မှချက်ချင်းတိတ်

သွားတာ"
 "အဲ ဒ
့ ီေကာင်ေလးကအခု ဘယ်မှာလဲဟင်"

"ကမာတိကစားတာရပ် ကည့်ေနပါတယ်အကိုေလး၊ဝင်ကစားပါဆိုတာ

လည်းမရဘူးအေ ကာေတာ့မာပံုပဲ၊ ှစ် ှစ်ေကျာ် သံုး ှစ်ေလာက်ပဲ ှ ိ ေသးတာ"

"ေအာ် "

"အဟင်း! နာမည်ကလည်းလန်ထွက်ေနတာပဲ ၊စ ကဝဠာတဲ"့

ဟင်။အဲ ဒ
့ ီကေလးနာမည်ကစ ကာဝဠာတဲလ
့ ား။သားကကမာ။
<<<<<<<
>>>>>>>
22,January,2021
Note:Final partအထိေစာင့်ဖတ်ေပးတဲတ
့ စ် ေယာက်ချင်းစီ ကိုေကျးဇူးတင်

ပီ းချစ် ပါတယ် ှ င်။့ Extraမေရးေတာ့ဖိဆံုးြဖတ်ထားတာပါ။ဒီအထိေစာင့်

ဖတ်ေပးတဲစ
့ ာဖတ်သူေတွအတွက်Extraတစ် ပိုင်းေရးေပးမှာပါ ှ င်🥰
့
EXTRA

(Z&U)
ပငယ္ေ◌ ပာ◌ျပာနဲေ႔ကာင္◌းေ◌ကာင္◌ျပာ လ ငငလွကအ

ဆံ ◌းု မရွိ ။ေ◌လတစ္◌ျဖဴ း◌ျဖဴ းတိက

ု တ္ေ◌ေနသာသဲေ◌သာင္◌ျပငွာလ

ည္◌း အပန◌းေ◌◌ျဖရင္
္ ◌းလမ္◌းေ◌လ်ာွ က္ေ◌နသူေ◌ တမ် ားသထက်ား

လာသည္။အခ်ိ လည္◌းမနက္9နာရီ ေ◌လာကွိေ◌နၿပီ မို႔ ေ◌ရကစားတဲ ့

လူတစ်ိဳ႕လည္◌းလႈ◌င
ိ ◌
္ းေ◌ တၾကား◌ျမဴ ထူးေ◌ပ် ာ◌ါးေ◌နၾက၏ ု ိ

က းေ◌ရးရွိ တဲေ
့ ◌သာင္◌ျပငကွာေ◌တာ့လေ
ူ ◌ တပ် ားပန◌းခက
္ ိ ေ႔

နသည္။

စေကခ် ာင္◌းသာကhotelအသစ တက္ေ◌ၾကာ◌္◌ျငာ ု ိ က းေ◌ရး

အ ဖဲ ႕နဲ႔အတူေ◌ရာက္ေ◌နတာ◌ျဖစည္။ေ◌ၾကာ◌္◌ျငာသံ◌းု ေ◌လးခု

ကိုေ◌ခ် ာင္◌းသာမွာပဲ တစါတည္◌းအၿပီ း ု ိ ကာဆိုေ◌တာ့ေ◌ေဖဖကစက္

ကိုယိ ငိ ကကီးၾကပါဆို၍လိက
ု ာခဲ့ ခင္◌း။ဒီေ◌န႔နဲ႔ဆိုေ◌ခ်

င္◌းသာေ◌ရာက္ေ◌နတာတစတ္ေ◌တာင္◌ျပည့◌ေ
္ ◌တာ့မည္။ ု ိ က းေ◌

ရးမွာModelေ◌ကာင္ေ◌လးသံ◌းု ေ◌လးေ◌ယာကဲ႔Modelေ◌ကာေင

လးေ◌ တခ် ည္◌း1 0ယာက္ေ◌က်ာ◌ါလာတာမို႔ထူး◌ျခားကလည္◌းစက္

နဲ႔အတူမပါမျဖစါလာခဲ့ သည္။စကဲ႔ထူး◌ျခားတိ႔
ု က ု ိ က းေ◌ရး
နဲ႔ခပွမ္◌းလွမ္◌းမွာရွိ တဲေ
့ ◌ရာငံ◌ထ
ု ီးေ◌ေ တအာကွာdreambedေ◌ တ

နဲ႔အနားယူေ◌နၾကတာ◌ျဖစည္။

" ဟ့ေ◌ကာငက္ ဟိးု ေကလ်ာွ ကာတာအရိ ပဲ ႔မင္◌းသားမို႔လား"

ထူး◌ျခားေ◌မးဆတ္◌ျပတဲဘ
့ ကိ စကွည့ ◌ကည့ ◌ိ က်ွင္ေ◌သာ

င္◌ျပင္◌ႏ◌ုႏ◌ုေ◌ပၚမွာတီ ွ ပ ဖဴ ေ◌ဘာင္◌းဘီ အနက္ေ◌လး နဲေ႔ရွ ႕ေက

လ်ာွ ကာတဲသ
့ ား။သားေအနာကကပါလာသူကစကဲ႕မူပိုင္ေ◌လး။

"ဟုတ ယ၊တစယကီးလိက
ု ာတာပဲ ၊ေ◌ဟ့ေ◌ကာင း◌ျခားအဲ ့

ဒါမင္◌း သားေ◌◌ျပာလိ႔
ု "

စကကားၾကားေ◌တာ့ထူး◌ျခားကတစားဟားေ◌အာ◌ယ္ေ◌တာ့

့ ◌ကာင စယ့◌ဂိဳလဲ။စကကသားတိ႔
သည္။ဒီေ ု နဲ႔Face chatေ◌နတု

န◌းထူ
္ း◌ျခားကဝငသည္။'အရိ ပ္ေ◌ရစေကခ် ာင္◌းသာမွာနတမီ း

ငါးရာနဲ႔လူပ်ိဳလာလုပ္ေ◌နတာလာထိန◌းဦး
္ ငါေ◌တာ့မ င
ုိ ္ေ◌တာ့ဘူး'ဟူ၍။

စကသူတိ႔
ု သားအဖတစယကီးလိက
ု ာလိမ့◌ ိ ႔မထင္။ဘယ္

အခ်ိ တည္◌းကထလိက
ု ာသ သိ။ပငန◌းေ◌တာ့
္ မွာပဲ ကာ။က်စ္!

စကတပပပီ းသူတိ႔
ု သားအဖရွိ ရာဘကိ လွမ္◌းၾကည့ ◌ည္။

သားကစကိ အရင္◌ျမ ငားကာစကွိရာအတင္◌းေ◌◌ျပးလာေ◌နသ

ည္။သားကို◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌း သားဖိုေ႔အာ◌င္◌းေ◌နာကလိက
ု ာသူ

သည္Over sizeအျဖဴ ြစ တတ္Shirtလကွ ဲေ႔ပါငယ္ေ◌လာကာရွိ

တဲေ
့ ◌ဘာင္◌းဘီ တိအ
ု နက္ ြပြပကို တဲဝတား၏ေ◌ပါငံ သ ယယ္ေ◌
တကမၾကည့◌် ငည္◌း◌ျမင္ေ◌နရမွာပင္။ဘယိ ေ◌ တဝတားလာ

တာလဲ။ ငတွာလည္◌းေ◌နကာမ် ကွ နကခ်ိ တဲထားေ◌သး၏

ေ◌သာင္◌ျပေငေလၾကာင့ ◌ဝတ္ေ◌ တတစ် တ်တ း လနေ႔န

္

သူကိုစကပါအဝင း◌ျခားနဲ႔လုပန◌းပါတနာတစ်
္ ိဳ႕ေကတာငွ

မ္◌းေ◌ငးေ◌နၾကတာ◌ျဖစည္။ကမ္◌းစပွာလမ္◌းေ◌လ်ာွ က္ေ◌နသူတ

စ်ိဳ႕ကလည္◌း ု ိ က းေ◌ရးရွိ ရာဘက္ေ◌လ်ာွ ကာတဲသ

့ ူ႔ကိုModelထ

င္ေ◌နၾကပံ ◌ပ
ု င္။ဖုန◌းေ◌
္ တထုတပီ း ု ိ က္ေ◌နသူက ု ိ က္။သမငည္◌ျပ

ွည့◌ေ
္ ◌ငးသူေကငးလိ႔
ု ။သူေကတာ့ေ◌◌ျပးေ◌နတဲသ
့ ားကိုမီွေ◌အာ

င္ေ◌လ်ာွ က္ေ◌နရတာမို႔ တစ္◌ျခားသူေ◌ တကိုဂ ု မစိုကား။

စကလည္◌းဆက္ေ◌ငးမၾကည့ ◌ား။သူတိ႔
ု သားအေဖလ်ာွ ကာ

တဲလ
့ ာရာဘကိ အရ ငကကိဳဖို႔လုပသည္။စေကရကူးၿ

ပီ းbathrobeတစ လယ္ေ◌ကာက္ဝတားတာ◌ျဖစည္။စက

တိ႔
ု ဆီ ေ◌လ်ာွ ကာတာ◌ျမင္ေ◌တာ့သားကလည္◌းစကီအတင္◌းေ◌◌ျ

ပးလာ၏အ ိ ပသားကိုေ◌နာက္ေ◌◌ျပးလိက
ု င္◌း

"သားတအားေမ◌ျပးရဘူးေ◌လ လဲမယ္"

သူ႔စကားေ◌တာငဆံ ◌းု ေ◌သး။သားေကသာင္◌ျပငွာလဲေက်တာ့သ

ည္။လဲေက်နတဲသ
့ ားဆီ အ ိ ပစကကရင္ေ◌ရာ ကားကာေ◌ကာက္

ခ်ီ သည္။သားကိုယ္ေ◌လးမွာအနာတရရွိ မရွိ စစ္ေ◌ဆးၿပီ း

"သားကိုေမ◌ျပးပါနဲ႔လိ႔
ု ပါပါးေ◌◌ျပာတယ္"

"ကိုယ့ ◌ားကဒီေ◌လာကဲ႔ဘာမျဖစ း၊ဟုတယလားသား"

 " ေဖဖ့!"

အနားေ◌ရာကာတဲစ ု ဲ့မဲ့ေ◌လးလွမ္◌းၾကည့ ◌ည္။စ

့ ကိ သားကငိမ

ကိ ေ◌တာ့သားကတစယ် စာ။စက တကည္◌းသားေကနာက္

တစ္ေ◌ယာကပရွိ င ္ ◌တာ့တဲတ
ုိ ေ ့ စ္ေ◌ယာကည္◌းေ◌သာသူေ◌လးပ

င္။

" ရာ႕သားကိုေ◌ခၚ"

အ ိ ပသားကိုစကကဲထိုးထည့◌ပီ းမၾက လိၾ

ု ကည့ ◌

ည္။စကားကိုလမ
ွ ္◌းခ်ီ လိက
ု ကာ

"ဟိ ု ကိုယအလု ပ ပ္ေ◌နတာေ◌လ၊သားနဲ႔ဆိုေ◌တာ့..."

"ဘာ◌ျဖစဲ "

"ဘာေမွတာ့မျဖစါဘူး၊သားပငန◌းေ◌နမွ
္ ာစိုးလိ႔
ု "

"ရတယ္၊သူတစမ္◌းလံ◌းု အိ ပာတာ"

"ဟုတားသား"

"ဟုတ္ ေ◌ေဖဖ့ကို လမ္◌း!၊ေ◌ေဖဖနဲေ႔ရကူးမယ္"

"အား...ဟုတပီ ၊ေ◌ေဖဖနဲေ႔ရကူးၾကမယ္"

"သားဘာစားၿပီ းၿပီ လဲ"

"Seafood"
Seafoodနဲ႔မတည့ ◌ ကိုလည
ွ ့◌ေ
္ ◌မးဖို႔လု ပိ က်ွင္ ဲ သား
သူန႔

ကိုေ◌က်ာခို င◌
္ း ထ ကား င
ွ ◌
့ ပီ ◌ျဖစည္။

"ဘာစားၿပီ းၿပီ လဲ"

 စကိ တစ် ကွလည
ွ ့◌ၾကည့◌။္ လာရာလမ္◌းအတိင
ု ္◌းလွည့◌◌
္ ျပန ္

သားတာ◌ျဖစည္။

" ဟ့ ေ◌မးေ◌နတယ္ေ◌လ"

တ စန◌းမွ
္ လညွ ့ေ◌◌ျဖ။ေ◌သခ် ာသည္။စကိ အႀကီးအက်ယိ

တ္ေ◌ကာက္ေ◌နၿပီ ။

"သားကိုဘယ်ိ ာေ◌ခၚမွာလဲ"

ထိုအခါမွ စိ တေ
္ ◌ကာက္ေ◌နသူသ ်ကံ◌းု ေ◌ တကိုထိစပ မတတ္

တန႔ခ်
္ ိဳးထားရင္◌းစကကိ တစ် ကွည့ ◌ကည့ ◌ာ

"တစ္ေ◌နကုနေ◌ခၚထား"
္

ေ◌◌ျပာၿပီ းခ် က်င◌

္ းလွည့ြ ◌ ကားေ◌တာ့သည္။ေ◌သာင္◌ျပငွာ

လမ္◌းေ◌လ်ာွ က္ေ◌နသူေ◌ တကသူတိ႔

ု သားအေဖ တ◌ျဖစံ ◌က
ု ို ကကက

ည့ြ ◌ကကည့◌။္ ဒီလေ

ူ ◌ေ တယာက်ၤ◌ားခ် င္◌းဘယိ ပတတ္ေ◌နၾ

ကတာလဲဆိုတဲစ
့ ူးစမ္◌းတဲအ
့ ၾကည့◌ေ
္ ◌ တနဲ႔။

" ေဖဖ့ သားမယ္"

သားက ု ိ က းေ◌ရးလုပ္ေ◌နတဲဘ
့ ကိ လကႇ◌းိဳ ထိုး◌ျပသည္။ေက

လးဆိုေ◌တာ့ လူရႈပဲ ဘ ကားၾကည့◌င

် ္ေ◌န၏စကိ ႔ျဖစ် က

မ်ွလမ
ွ ္◌းၾကည့◌ေ
္ ◌နတဲထ
့ ူး◌ျခားတိ႔
ု အနားေ◌ရာ ကားလ်င
ွ ္

" ဟ့ေ◌ကာငက္ အရိ ပင္◌းကိုေ◌ကာက္ေ◌နတာလား"

"အင္◌း"
 "ဟား ဟား ဟား ေကလးေအဖမွန◌းသိ
္ ေ◌အာငင္◌းဆီ ေကလးကိုပါ

ထားပစဲ တယိ ပါေ◌တာ့"

စကပငယကိ မ် က္ေ◌မွာငကဳတကည့ ◌ိ ကပီ း

"အင္◌း"

"ဟား ဟား ဟား ပဲ ေကတာ့လၿ

ွ ပီ ကာ"

ရယံၾကားေ◌တာ့ ု ိ က းေ◌ရးလုပ္ေ◌နတဲဘ
့ ကModelေ◌ကာင္

ေမလးတစ်ိဳ႕လူပ်ိဳႀကီးေ◌ တထိုင္ေ◌နတဲဘ
့ ကိ မၾကခဏလွမ္◌းၾ

ကည့ ◌ကသည္။စကိ ခု ခ်ိ လ

ိ ပ
ူ ်ိဳႀကီးလိ႔
ု ထင္ေ◌နသူေ◌ တလည္◌း

ရွိ ၾေကသးတာပင္။နီးစပဲ အသိုင္◌းအဝိုင္◌းေ◌လာကသာစကိ ေ◌

ယာက်ၤ◌ားခ် င◌
္ းလက ပားသူဟသ
ု ိၾကတာ◌ျဖစည္။

အ ိ ပအျပင္ေ◌ တဘာေ◌ တသိပ ထက္ေ◌တာ့ မသိတဲသ

့ ူေ◌ တပို

မ် ား သားတာပင္။တခါေတလ ပဲ တစ်ိဳ႕ တဲတကင္ေ◌တာငီးစပဲ အသို

င္◌းအဝိုင◌
္ းေ◌လာကပဲ သိၾကတာ◌ျဖစည္။စကဲ႔တူ လန◌းတဲ
္ ့

သားကိုေ◌တာ့IVFနဲ႔ယူထားသ ိ ႔သာေ◌◌ျပာထားလိက
ု ၏

စက ႔ရ ငငဲကသားကိုငံ◌႔
ု ၾကည့ ◌ာ

"သား ဘာစားဦးမလဲ"

"ဒါေ◌သာကယ္"

ထိပိ င္◌း◌ျဖတပီ းပိုက ပားတဲအ

့ န
ု ◌းသီ
္ းကိုသားကထိုး◌ျပတာ◌ျဖစ္

သည္။အုန◌းသီ
္ းကိုစေကသခ် ာကိုင္ေ◌ပးၿပီ းေ◌သာကိ င္◌းရ၏သားက

အုန◌းရ
္ ိ နႈတမ္◌းလံ◌းု လံ◌းု ေ◌လးနဲ႔စုပ္ေ◌သာကိ က္၊စကိ ေ◌
မာ့ၾကည့ ◌ဲ အခါေ◌မာ့ၾကည့ ◌ိ က္၊လက ပီးလိက
ု ပာေ◌

ပ် ာ◌္ေ◌နသည္။

" ေဖဖ့ ေ◌ရ ဘဲ "

" အာ◌္ သားေကရဘဝဲ စားဦးမွာ"

စား ပဲ ေ◌ပၚကပန◌းက
္ ဲ ေအကာငိ က ငားတဲေ
က ့ ◌ရဘဝဲ ကို

ဲ သား
လွီး◌ျဖတပီ းသားပါးစပဲ ေ◌သခ် ာြခံ ေ႕ပးရသည္။ထူး◌ျခားကသူန႔

ကိုေ◌သခ် ာၾကည့ ◌ာမဲ့သည္။ဒါကို◌ျမငပီ း ထူး◌ျခားေ◌ဘးမွာထိုင္ေ◌န

တဲလ
့ ပ
ု န◌းပါတနာကိ
္ ုစ ကထူး◌ျခားပခံ ◌းု ကိုပုတာ

"ကိုထူး◌ျခားလည္◌း ကိုစကိ အားက်ရငိန◌းမအျမ

္ ၿပီ းေ◌ြမးခို

င္◌းေ◌လဗ် ာ"

"ဟား ဟား ေ◌တာ◌ါၿပီ ဗ်ာ၊ဒီမွာလူပ်ိဳလပ

ု တာေ◌တာငေဝသးဘူး"

ကိုစ ကေသဘာတန◌းေ◌ပါက
္ ည္။

"အရပွ ွ ဲေ႔ကာေငလးတစ္ေ◌ယာက္ ကိုထူး◌ျခားကိုၾက

ည္ေ◌နတာေ◌ တ႕ပါတယ်ာ၊ကိုစကိ လည္◌း ေကလးေအဖမွန◌းမသိ

္ ၾ

ကဘူးထငယ္ေ◌နာ◌္၊ကိုစက ယား သားကိုစကားမွာပဲ တစ္ဝဲဝဲလ

ည္ေ◌နၾကတာ ဟား ဟား"

"ကိုစ ့ ဲခင်ားလည္◌းပါတယ္ေ◌လ၊ ကၽနေ◌တာ◌

အဲ ထ ္ ိ ႔ခ် ည္◌း

လႊ◌ဲခ်ေမနပါနဲ႔"

ထူး◌ျခားေ◌◌ျပာေ◌တာ့ကိုစ ကသူ႔ဗိုကကီးသူြပတယ္ေတာ့သ

ည္။
 "ဟား ဟား အိ မမိ န◌းမလိ
္ က
ု ာလိမ့◌ယိ ထူး◌ျခားေ◌ရ သားမလု

ပဲ ႔၊အခု ကိုထူး◌ျခားလု ပိ ကာနဲ႔ကိုစက္ေ◌တာေငလးထိန◌းေ◌န

္

ရၿပီ မို႔လားေ◌တာ◌ါဗ် ာ"

"ဟား ဟား ဟား"

ထူး◌ျခားကတစားဟားေ◌အာ◌ယ္ေ◌ပမယ့◌ကၿပံ ◌းဳ ရံ ◌သ
ု ာၿ

ပံ ◌းဳ သည္။ထူး◌ျခားတိ႔
ု စကားဝိုင္◌းထဲဝငပါ။သားစားခ် ငာေ◌ တကိုတ

စ ခ် င◌
္ းေ◌သခ် ာြခံ ေ႕ ကၽးရင္◌းသားေ◌မးသမ်ွကိုစိတွ ကွ ိ

က္ေ◌◌ျေဖပးေ◌နတာ◌ျဖစည္။ခဏအၾကာစကိ ႔အနားကိုစကပ

ည့ ◌စ္ေ◌ယာက္ေ◌ရာကာၿပီ း

"Boss ဒါ ု ိ ကာကခဏစကားေ◌◌ျပာခ် ငိ ႔ပါတဲခ

့ င်"

စက္ေ◌ခါင္◌းညိတ◌
္ ျပမွအနားကျပ ကားသည္။ၿပီ းတာနဲ႔စက္

ကသားကိုေ◌ကာက်ီလိက
ု င္◌း

" ေဖဖတိ႔
ု ဟိဘ
ု ကဏ သားေရအာင္ေ◌နာ◌ား"

"ဟုတ!္ "

စကားကိုခ်ီၿပီ း ု ိ က းေ◌ရးလုပ္ေ◌နတဲဘ
့ ကကာေ◌တာ့တပ

ည့ ◌စ်ိဳ႕အနားေ◌ရာကာၿပီ းစကဲ႔သားကိုထီးလိက
ု ိ းေ◌ပးၾက

သည္။ ု ိ က းေ◌ရးလုပ္ေ◌နတဲဆ
့ ီ စက္ေ◌ရာကာတာနဲ႔ လႈပႈပွား

ရွ ား◌ျဖစ န၏ကာလာစံ
္ ◌m
ု odelေ◌လးေ◌ တကစကဲ႔သားကိုေ◌သခ် ာ

အကဲခတကသည္။သူတိ႔
ု ဘကိ မၾကာခဏလွည့ ◌ကည့◌ေ
္ ◌န

တဲM
့ odelေမလးေ◌ တကိုသားကFly kissေ◌ေ တပးေ◌တာ့၏
 စကခပ ဲဒါ ု ိ ကာအနားေ◌လ်ာွ ကားလိက
ု ည္။ဒါ ု ိ

ကာကိုေ◌နႀကီးကပငယိ ေ◌နာကံထားၿပီ းဟ က
် ီညီလႈပ္

ရွ ားေ◌နတဲေ
့ ◌ကာင္ေ◌လးတစ္ေ◌ယာကွင◌
့ ေ
္ ◌ကာေငလး စ
ွ ္ေ◌ယာက္

ကိုသူ႔စက္ေ◌ တကငရာေ◌ တနဲေ႔သခ် ာ ု ိ က္ေ◌နရင္◌း

"ကိုစက္ စိ တိ င္◌းက်ရဲ႕လား"

"က်ပါတယ္၊ကိုေ◌နႀကီးေ◌သခ် ာလုပ္ေ◌ပးေ◌နတာပဲ "

"မနက္◌ျဖန ္ မနကိ င္◌းတစ္cut ု ိ ကပီ းရငပီ းၿပီ ကိုစက္၊အဲ ဒ

့ ါေ◌လးလ

ည္◌းေ◌◌ျပာခ် ငိ ႔ရယ္"

"ဟုတပီ ၊ဒါဆိုညက်ကမ္◌းေ◌◌ျခမွာကိုေ◌နႀကီးတိ႔
ု အ ဖဲ ႕အ တ

က္dinnerလုပ္ေ◌ပးဖို႔စီ စဥိ င္◌းလိက

ု ယ္"

"Thanks ကိုစက္"

တစ္◌ျခားလိအ
ု ပာေ◌ တကိုေ◌သခ် ာမွာၿပီ းေ◌နရာကျပ ကာလို

ကည္။

" ေဖဖ့ေ◌ရကူးမယ္"

" ေဖဖနဲ႔သားနဲေ႔ရကူးၾကမယ္ေ◌နာ◌္"

စကိ ႔သားအဖနဲ႔အတူ ထူး◌ျခားတိ႔

ု ကိုစ တိ႔
ု ကပါေ◌နာက

စကိမ္ေ◌ရထဲလိက
ု င္◌းၾက၏မနကိ င္◌း ု ိ က းေ◌ရးၿပီ းေ◌

တာ့Modelေ◌ကာေငလးတစ်ိဳ႕ င
ွ ◌
့ m
္ odelေ◌ကာင္ေ◌လးေ◌ တပါေ◌ရ

ထဲဆင္◌းလာၾကသည္။သူမတိ႔
ု မိ တ ပရာေ တကစကိ ႔အနား

ထိ စီ စီလာလု ပကရင္◌း ေကလးကိုပဲခ်စကသလိလ

ု ိန ဲ ။
ု ႔
 ေ◌ေနရာငဲ မွာစကႏၶာကိုယဖုအထစ္ေ◌ တက မျမင်ငအ
ွ ဆံ ◌းု ◌ျ

ဖစ္ေ◌နသည္။သားကိုတစကခ်ီ ရင္◌းဆံ ပငိ ေ◌ တကိုေ◌နာကွ ိ

မ္◌းေ◌တာ့မည္◌းနက္ေ◌နတဲခ
့ ်ိဳင◌
္ းေ◌မႊးေ◌ တကအတိင
ု ◌
္ းသား။ကမ္◌းစ

ေပနမိ တပ္◌ျပငဲ မာမီ ေ◌ တက စကိ ၾကည့◌ပီ းအားခနဲေထအာ◌္

ကု ကသည္။စကပည့◌ေ
္ ◌ တက စကိ ႔ကိုကမ္◌းစပွာထီးေ◌ တ

နဲ႔အသင့◌ေ
္ ◌စာင့◌ေ
္ ◌နၾက၏

စက တက္bathrobeနဲ႔သားအ တကဘတအစအဆငင့ ◌ိ

င္ေ◌စာင့◌ေ
္ ◌နၾကတာ◌ျဖစည္။Modelေ◌ကာေငလးတစ်ိဳ႕ကလ

ည္◌းေ◌နာကံ◌းု စကိ ႔အနားထိေ◌ရာကာၾကတာ◌ျဖစည္။စက္

ကသားကိုတစ်ိ ံ◌းု ခ်ီ ပိုးထားရင္◌းသားအလိက

ု ာေ◌ရးကူးေ◌ပး◌ျဖစ္

သည္။

"သားနႈတမ္◌းေ◌ တ◌ျပာေ◌နၿပီ ၊သားပါပါးကဆူလိမ့◌ယ္ ေ◌ေဖဖ

တိေ
ု ႔တာေ◌အာင္ေ◌နာ◌္"

သားေကမးဖ် ားေ◌လးတစတတ င္◌းစကိ ေ◌ခါင္◌းညိတ္◌ျ

ပသည္။

" ေဖဖ့သား ခ် မ္◌းေ◌နၿပီ ၊ေ◌ေဖဖတိ႔

ု ကမ္◌းစပကယ္ေ◌နာ◌္"

"ဟုတ!္ "

"ထူး◌ျခားငါတိ႔
ု သားအဖျပ င
ွ ◌
့ ယ္ေ◌ဟ့ေ◌ကာင္"

" အး ခေဏနမွငါတကာမယ္"
 စကသားကိုခ်ီရင္◌းကမ္◌းစပကာလ်င
ွ ္ မာမီ ေ◌ တအ ဖဲ ႕ေက

အာ◌ စကျပ ည္။စက္၏ြဖံ ႕ ထားတဲခ

့ ႏၶာကိုယကမ္◌းေ◌ပၚတက္

လာေ◌တာ့ေ◌ခါင္◌းအေစ◌ျခအဆံ ◌းု အတိင

ု ္◌းသားေ◌ပၚ လငာသ

ည္။ေ◌ရစက္ေ◌ေရပါက္ေ◌ တ တဲ လဲခိုေ◌နတဲ ့ င ပ် ယ်ယိ ◌ျမင္

သူတိင
ု ◌
္ း စ
ွ ါလွည့ ◌ကည့◌သ ထိ။ေ◌ပါငင္◌းခို က္ေ◌နတဲေ
့ ◌ဘာ

င္◌းဘီ တိေ
ု ◌ၾကာင့ ◌ တိ င် စစ္ေ◌နတဲေ
့ ◌ပါငားေ◌ တနဲေ႔◌ျခ

သလံ◌းု ◌ႂ ကကားေ◌ တကလည္◌းအတိင

ု ္◌းသား။

စကပည့◌ေ
္ ◌ တကသားကိုႀကိဳရင္◌းတဘတဲေ႔ ထးထု ပည္။စ

ကိ လည္◌းbathrobeဝတ္ေ◌ပးၾက၏စကားကိုခ်ီရင္◌းHotelဘက္◌ျပ

နေ◌လ်
္ ာွ ကာေ◌တာ့လည္◌းHotelေအရာကီးလိက
ု ိ းေ◌ပးၾကသည္။

စကိ ႔အိ ပန◌းထဲ

္ ဝငာေ◌တာ့ တစက တငွာအ ိ ပအိ ပ္ေ◌

ပ် ာ◌္ေ◌န၏တစနကံ◌းု ကားစီ းလာေရတာ့ပငန◌းၿပီ

္ းအိ ပ္ေ◌ပ် ာ◌္ေ◌န

တာပင္။စက ထားတဲအ
့ ခန◌းကကု
္ တငွ စံ◌းု ရွိ တဲအ
့ ခန◌းမိ
္ ု႔တစက္

ကုတငွာေ◌နရာယူထားတာ◌ျဖစည္။

သားနဲ႔အတူေ◌ရခ်ိဳးခန◌းထဲ
္ ဝငပီ းေ◌ ပ း်ိဳ ရသည္။သားတိ႔
ု ပါလာတဲ ့

အိ တဲကသားအ တကဝတစားပါတစါတည္◌းထုတ္ဝတ္ေ◌ပး

့ ားကိုခဲေ◌ရာင္hoodieေ◌လးနဲေ႔ဘာင္◌းဘီ
ရ၏ေ◌ရကူးၿပီ းခ် မ္◌းလာတဲသ

ရွ ဲေ◌ရာင္ေ◌လးဝတ္ေ◌ပးလိက
ု သည္။သူ႔ပါပါးက ေ◌လတိးု မွာသိ

လိ႔
ု လကွည္ေ◌လးေ◌ တယူလာေ◌ပးပံ ◌ပ
ု င္။

" ေဖဖ့ ြစ ႊတယ္"

 " ေဖဖတိ႔
ု ေညနမွ လႊတယ္ေ◌လ"

"ခု လႊတယ္"

" ေဖဖတိ႔
ု Lunchစားၿပီ းခဏအိ ပကမယ္ေ◌လ"

"ဟင့ ◌င္◌း၊ြစ ႊတယ္"

" ေဖဖခဏနားခ် ငေ
္ ◌သးလိ႔
ု ၊မိုးမာ ိ ေ◌ခေၚပးရမလား"

"ဟုတ"္

စက န◌းထု
္ တာမိုးမာ ိ လွမ္◌းေ◌ခၚရသည္။မိုးမာ ည္◌းေ◌ခ် ာ

င္◌းသာေ◌ရာကာကတည္◌းကသူ႔အနားသိေပန။သုေတယာကပါေ

ခၚလာၿပီ းထိုေ◌ကာင္ေ◌လးအနားမွာခ် ည္◌းသာ။ဖုန◌းဆကပီ

္ းခဏအၾ

ကာမိုးမာနေ◌ရာက
္ ာသည္။

"သားကြစ ႊတ် ငိ ႔တဲ၊့ မင္◌းတိ႔

ု သားနဲ႔ြစ ိ ကႊတ္ေ◌ပးလို

က္"

"ဟုတဲ Boss"

သားကိုမိုးမာနေ◌ခၚ
္ သားမွအိပန◌းထဲ
္ ◌ျပနဝငာၿပီ
္ းအိ ပ္ေ◌နသူ

အနားကပသည္။အိ ပ္ေ◌နလိက
ု ာေ◌ဘာင္◌းဘီ တိေ
ု ကပါငရင္◌းထိ

လိတက္ေ◌န၏ေ◌စာင္◌းအိ ပ္ေ◌နသူေ◌ဘးဝငွဲခ်လိက
ု င္◌းသူ႔ဘက္

ဆဲ လည
ွ ့ ◌ိ က်ွ ငလိက
ု င့◌ါလာရင္◌းမ် ကွာေ◌လးတစ် က္

ရႈ◌႕
ံ သည္။ပါး◌ျပင္◌ႏ◌ုႏ◌ုကို ာွ ေ◌ခါင္◌းနစ္ဝင ထိနမ္◌းပစိ သ

ည္။နႈတမ္◌းရဲ ရဲကိုတစ် ကံ◌စ

ု ုပ္ေ◌တာ့ တစ် ကည္◌းညဴၿပီ း◌ျပ ိ

ပ္၏စက ႔ကိုယံ◌းု ေ◌လးကိုရ ငငဲ ဆဲ သင္◌းၿပီ းတစ္ေ◌ရးအိ ပ္

ဖို႔လုပသည္။ဒီကိုယံ◌းု ေ◌လးကိုမဖ ကယတာတစတ္◌ျပ

ည့◌ေ
္ ◌တာ့မည္။
<<<<<<<
>>>>>>>
"ဒီညကမ္◌းေ◌◌ျခမွာdinnerရွိ တယတူ သားေရအာင္"

"မလိက
ု း"

"ဘာလိ႔
ု လဲ၊သားက သားခ် ငေ
္ ◌နတာေ◌လ"

"သားကိုေ◌ခၚ သားေ◌ပးလိက
ု ္"

"ကိုယ့ ◌ိ စိ တေ
္ ◌ကာက္ေ◌နတာလား၊ထူး◌ျခားကမင္◌းကိုသကက္

လွမ္◌းစလိက
ု ာပါ ကာ"

စကိ စူးစူးရဲ ရဲတစ် က္ေ◌မာ့ၾကည့◌ပီ း

" ကၽနေ◌တာ့
္ မွာလည္◌းမ် ကံ◌းု ပါတယ္"

စိ တေ
္ ◌ကာက္ေ◌နသူကိုၾကည့◌ပီ းစကယ်င္ေ◌ပမယ့◌ရယဲ။ေ◌

န႔လ စကဲ႔သားေ◌ရကူးတာလာၾကည့ြ ◌ားတာေ◌သခ် ာသ

ည္။ေ◌ကာေငလးေ◌ တအနားေ◌ရာကာတာစကည္◌းမသိလိက
ု ္။

သားကလည္◌းေ◌ရဆက းခ် ငေ
္ ◌သးေ◌တာ့စကေဏေနပးလိက
ု သ

ည္။ဒါေ◌တာင း◌ျခားတိေ
ု ႔ကာင္ေ◌ေ တကာေငလးေ◌ တက် စဲ ေ◌

သး၏

အိ ပာက းုိ ေ◌တာ့လည္◌းသူ႔ကိုဖကိပ္ေ◌နတဲစ

့ ကိ တန◌းထု
္ တ

စည္။ၿပီ းေ◌တာ့တစ္ေ◌န႔ကု ကပဲ သားကိုခ်ီပိုးရင္◌းအလု ပ ပ

သည္။အခု လည္◌းdinnerစားဖို႔ကိုေ◌ခၚလိ႔
ု မရ။
 " ေဖဖ့၊ပါပါး"

သား◌ျပ ာေ◌တာ့သူ႔သားကိုစီးႀကိဳသည္။စကိ အဖကလုပ္။

သားကသူ႔ကိုအဝတဲဝတ္ေ◌ပးဖို႔သူ႔ပါပါးကိုပူဆာရင္◌းစကကွ

ည့ ◌ာ

" ေဖဖ့dinner"

"သားပါပါးကို ေ◌ခၚလိက
ု ္ဦးေ◌လသား"

သားအ တကဝတ္ေ◌ တထုတေ

္ ◌ပးေ◌နရင္◌းစကနားတိးု ကပာ

ကာ

"မလိက
ု းလိေ
ု ႔◌ျပာေ◌နတယ္ေ◌နာ◌္"

"ထူး◌ျခားတိ႔
ု ပါ ပါလာေ◌တာ့အားနာစရာ◌ျဖစ္ေ◌နလိ႔
ု !"

"ဘယ ကမ သားခို င◌
္ းလိ႔
ု လဲ၊သားေ◌ရွ ႕မွာစကားမမ် ားခ် င း"

"ဒါဆိုစိေတကာကဲေ◌ေနပးေ◌လ"

"ဘယ ကစိ တေ
္ ◌ကာက္ေ◌နလိ႔
ု လဲ၊"

စကားေ◌ တကဒါေ◌ တပဲ ထပ္ေ◌ ပ ည္။စကိ အခု လိတ

ု စါမွသဝ

တိဖ
ု ူးပါ။modelေ◌ကာေငလးေ◌ တကစကိ လူပ်ိဳထငပီ းလိက
ု ပ္ေ◌

ေနတာ့ပိုဆိုးကု ည္။ဒီၾကားထဲေ◌ကာင္ေ◌လးေ◌ တကပါကိုစက္ ကိုစ

က္◌ျဖစ္ေ◌ေနတာ့ဘယစရွ င◌
္ းရမွန◌းမသိ
္ ေ◌တာ့။ကိုယ့ ◌ိ ဘယ က

ဘာမွလာေမမးပဲ ေကလးတစ္ေ◌ယာေကဖပါလိက
ု ္ေ◌◌ျပာရမွာလဲမဟုတ္

ဘူးမလား။ၿပီ းေ◌တာ့သူေ႔ရွ ႕လာၿပီ းဘစနီလေ

ွ လွလးေ တဝတ္◌ျ

ပၾေကတာ့လိက
ု ကည့◌တ
ိ ာမ်ိဳးဘာမ်ိဳးေ◌တာ့!
 " ဘာ့စ္ သားဖို႔အဆငင့◌◌
္ ျဖစါၿပီ "

မိုးမာ ဖုန◌းလွ
္ မ္◌းဆကာ◌ျဖစည္။
<<<<<<<<
>>>>>>>>
ဘူေ◌ဖးခင္◌းက်င◌
္ းထားတဲက
့ မ္◌းေ◌◌ျခမွာ ု ိ က းေ◌ရးအ ဖဲ ႕သားေ◌

တနဲ႔hotelဝ မ္◌းေ◌ တစားေ◌သာက္ေ◌ပ် ာ◌ါးေ◌နၾကသည္။တက္

သစmodelsေ◌ တပါdinnerလာစားၾေကတာ့ကမ္◌းေ◌◌ျခတစ လံ◌းု ပ် ား

ပန◌းခက
္ ားေ◌ေနတာ့၏ကမ္◌းေ◌◌ျခတစ္ေ◌လ်ာွ ကီးေ◌ရာင္ေ◌

ေ တၾကာင့◌ေ
္ ◌န႔ဘကလားထငွတသည္။

dinnerမွာလည္◌းစကသားကိုခ်ီပိုးရင္◌းသာ။hotelရွ ယာဝငစ္

ခ်ိဳ႕လာနႈတကာေ◌တာငားကိုညစာေ◌သခ် ာေ◌ ကၽးရင္◌းနဲ႔ျပန ္

နႈတကတာ◌ျဖစည္။hotel managerေကက်းဇူးတငႈတက

ကားေ◌◌ျပာၿပီ းေ◌တာ့dinnerစသည္။

စကရွ ယာ ွ င ႀကီးေ◌ တနဲ႔ထိပံ ◌းု ဝိုင္◌းမွာေ◌နရာယူရသ

ည္။စကိ ႔ဝိုင◌
္ းေအနာကွာmodelsေမလးေ◌ေ တနရာယူတာေ◌

တ႕ရ၏ေ◌ဘးဝိုင◌
္ းမွာဒါ ု ိ ကာကိုေ◌နႀကီးတိ႔
ု အ ဖဲ ႕။တစ္◌ျခားစား

ပဲ ေ◌ တမွာ ု ိ က းေ◌ရးအ ဖဲ ႕့သားေ◌ တနဲ႔hotelဝ မ္◌းေ◌ တအစရွိ

သျဖင့◌ေ
္ ◌နရာယူၾကသည္။

"ကိုစက္hotelြဖင့ြ◌ဲက် ငည္◌းကိုယိ ငာခဲ့ ပ ါဦးဗ် "

"ဟုတဲ လာရမွာေ◌ပါ ့"

"ကိုထူး◌ျခားပါရွ ယာပါေ◌တာ့အံဩ
့ သားေ◌သးတယ္"
 ထူး◌ျခားကတစားဟားေ◌အာ◌ယင္◌း

"မအံ ဩ
့ ပါနဲ႔ဦးေ◌႒းရာ၊ဒီေ◌ကာငလုပယိ ေ◌တာ့ ကၽနေ◌တာ့
္

ပါ ပါလာတာေ◌ပါ ့"

စကိ ႔ဝိုင◌
္ းကိုဝ မ္◌းေ◌ကာင္ေ◌လးေ◌ တကစားစရာေ◌ တပဲ ခ်ခ

င္◌းေ◌ပးထားတာ◌ျဖစည္။ေ◌သာကရာေ◌ တကမလာေ◌သး။စက

သားထိုး◌ျပသမ်ွကိုေ◌သခ် ာေ◌ ကၽးေ◌နလ်င

ွ ယ
ွ ာရွ င္ဦးေ◌႒းအမ်ိဳး

သမီ းကသားကိုၾကည့◌ပီ း

"ကိုစကားေ◌လးလားဟင္၊တစံ ◌တ
ု ည္◌းေ◌နာ◌ိ စကဲ႔"

"ဟုတယ္၊ ကၽနေ◌တာ့
္ သား စကမာၻတ ဲ"

" အာ◌္၊သားသားကခ် စရာေ◌လးပဲ "

သားကစက္ေ◌ပါင္ေ◌ပၚထိုငေ
္ ◌နရင္◌းဦးေ◌႒းဇနီးဘကွည့ ◌ာ

" က်းဇူးခင်"

"ဟယ္ သားကလိမၼာလိက
ု ာၾကည့◌ ါဦး"

သူ႔ကိုလိမၼာတယ္ေ◌◌ျပာေ◌တာ့သားကစကိ ေ◌မာ့ရယ္◌ျပသည္။

ခဏၾကာေ◌တာ့စကိ ႔ဝိုင◌
္ းဆီ ဘရ ေ
ီ ◌ တဝိုင္ေ◌ တပါတဲဗ
့ န◌းေ◌
္

တကို ငာရင္◌းmodelေ◌ကာေငလးေ◌ေ တရာကာၾကသည္။ညလ

ယွာevening dressေ◌ တနဲ႔အၿပိဳငဆိုေငွနၾကတဲေ

့ ◌ကာေင

လးေ◌ တကိုၾကည့◌ပီ းသားကfly kissေ◌ေ တပး◌ျပန၏။ေ◌ကာေင

္

လးေ◌ တကလည္◌းသားကိုၾကည့◌ပီ းေသဘာေက်နၾေကတာ့သည္။ေ◌

လ်ာွ က ပာကဒီေ◌ကာင္။စိ တေ
္ ◌ကာကံေရတာ့ကိုယ္။
 dinnerစၿပီ းမၾကာခငွာပဲ သားကစေကပၚမွာအိ ပ္ေ◌တာ့သည္။

သူ႔ပါပါးေ◌တာင္ေ◌န႔လ အိ ပ္ေ◌သးတာကိုသူကတစ္ေ◌နကု အိ ပ္

ပဲ စက္ေ◌နာကတိ ကည္။ေ◌န႔လ စက ႔ပါပါးနားဝငိပ္

တာေ◌တာင ကမိုးမာ ိ ႔နဲ႔ြစ ားလႊတိ က္ေသးသည္။တစ္ေ◌

န႔လံ◌းု လည္◌းေ◌ကာေငလးေ◌ တနားေ◌နၿပီ းေ◌ပ် ာ◌္ေ◌န၏ဒီေ◌ကာင္

အိ ပိ ရင္ေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌ဲ႔ းုိ မွာမဟုတ္ေ◌တာ့။

စက ႔ပါပါးကိုဖုန◌းဆက္
္ ေ◌ခၚေရတာ့သည္။5မိ နစ္ေ◌လာကကာေ◌

တာ့စကိ ႔ဝိုင◌
္ းရွိ ရာကိုအရိ ပ္ေ◌လ်ာွ ကာသည္။ဟာဝို ငီ ွ ပဝါႏ◌ုလ

ကိ ေ◌လးနဲေ႔ပါငယ္ေ◌လာက္ေ◌ဘာင္◌းဘီ တိအ
ု နက္ေ◌လး တဲဝတ္

ထား၏ေ◌လထဲတစ် တ်တ း လနေ႔နသူ

္ ကိုစကိ ေ႔ဘးဝိုင္◌း

ကmodelေ◌ကာေငလးေ◌ တပါေ◌ငးကု ကသည္။ဒီေ◌ခ် ာေ◌ခ် ာလွေလွ

ကာင္ေ◌လးကစကိ ႔ဝိုင◌
္ းနဲ႔ဘယိ ပတတ္ေ◌နလဲသိခ်ငကပံ ◌ပ
ု င္။

စက ငငဲအိပ္ေ◌နတဲသ
့ ားကို ေ◌ြပ႕ခ်ီ ဖို႔လုပ္ေ◌နသူကိုစက

သူေ႔ဘး ဆဲ ခ်ထိုငိ င္◌းသည္။

"ဦးေ◌႒း ဒါက ကၽနေ◌တာ့

္ ◌မ်ိဳးသား၊အရိ ပ စဲ "

သူ႔ကိုၾကည့◌◌
္ ျပီ းဦးေ◌႒းအပါအဝင္ ေ◌ဘးဝိုင္◌းကmodelေ◌ကာင္

ေမလးေ◌ တကပါတစံ တစ္ဩျဖစ ကသည္။စက္ေ◌ဘးကတစ္ေ◌

ယာက္ေ◌သာသူေကတာ့တ ငိမငိမင္။စကိတေ
္ ◌ကာက္ေ◌နသူဘ

ကွည့ ◌ာ
 "သားအိ ပ္ေ◌နလိ႔
ု လွမ္◌းေ◌ခၚတာ၊ကိုယေဏနမွ◌ျပ ာမယ္ေ◌

နာ◌္"

"အင္◌း"

သားကိုေ◌ြပ႕ၿပီ းစကိ ႔အနားကျပ ကာသည္။dinnerကစ

ကိ ႔hotelေ◌ရွ ႕ကမ္◌းေ◌◌ျခမွာမို႔သိေပဝး။ညဥ ◌ကာေ◌တာ့စ

ကည္◌းေ◌ရခ်ိ ိ ကာသည္။ရွ ယာရွ င္ေ◌ တကိုနႈတကပီ းထျပန ္

လာခဲ့ ရ၏စက ပ ာေ◌တာ့ထူး◌ျခားေကကာေငလးေ◌ တနဲ႔ြခက်

င္◌းတိက
ု ိ ႔မၿပီ းေ◌သး။မိုးမာ လည္◌းစက္hotel◌ျပနေ◌ရာက
္ ာ

နဲ႔တစ်ိဳးတည္◌းလစည္။

စကိပန◌းထဲ
္ ဝငာေ◌တာ့စိတေ
္ ◌ကာက္ေ◌နသူကသားကိုဖကပီ းတ

စက တငွာအိ ပ္ေ◌နၿပီ ။စကိပာရွိ တဲခ

့ ု တငကွာမအိ ပ္။စက္

သားကိုငံ◌ေ
ု ႔မႊးလိက
ု င္◌းေ◌စာငိ ေ◌သခ် ာၿခံ ◌ေ
ဳ ◌ပးလိက
ု ည္။အိ

ု ္၏အသကွဴသံမွ ွ
ပ္ေ◌နသူကိုေ◌ြပ႕ကာစက တင္ေ◌ပၚအသာခ် လိက

ဲ တစယိပ္ေ◌နတာ။
႔

့ အပၚကုတဲ႔shirtကိုြခၽတ်ၿပီ းတစက
စကဝတားတဲေ

ည္◌းStyle pantနဲ႔boxerကိုပ ါြခၽတစိ ကည္။bathrobeတစည္ေ◌

ကာက္ဝတပီ းအိ ပ္ေ◌နသူေအပၚကအုပိ းကာနႈတမ္◌းေ◌ တကိုငံ◌စ

ု ုပ

ည္။တစ္ေ◌န႔လံ◌းု စိ တေ
္ ◌ကာက္ေ◌နတာမို႔အိ ပ္ေ◌နတုန◌းပဲ
္ ဖကိ ႔န

မ္◌းလိ႔
ု ရတာ◌ျဖစည္။နႈတမ္◌းေ◌ တကိုလ်ာွ နဲ႔လ်ကာမ် ကွာတ

စ္◌ျပငံ◌းု ေ◌လ်ာွ ကမ္◌းေ◌နတာလည္◌းမ းုိ ေ◌သး။

 နႈတမ္◌းေ◌ တထထဲလ်ာွ အတင္◌းတိးု ဝငွအသကွဴက်ပပီ း းုိ လာပံ ◌ရ
ု

သည္။စကိ မ် ကံ◌းု ေ◌ တြပတ ပကည့◌ပီ းေ◌ဆာ့ တန◌းပစိ

္ က္

ကာ

"လူကို ဘာလုပ္ေ◌နတာလဲ"

"ကိုကို႔ကိုစိတေ
္ ◌ကာက္ေ◌နတုန◌းပဲ
္ လားဟင္"

စကိ တန◌းတိ
္ က
ု ပီ းအိ ပာေ◌ပၚကထထို ငာတစက တင္ေ◌ပၚျ

ပ က်ွငက္ေ◌နာက စကိမ္ေ◌ြပ႕ကာအိ ပာေ◌ပၚပစငစိ

ကည္။ေ◌ခါင္◌းမူး သားပံ ◌ရ
ု ကာေ◌တာ◌္ေ◌တာ◌ဲ႔ထမလာ။

စက္bathrobeခါးစည္◌းႀကိဳးကို◌ျဖ ်ကာေအပၚကအုပိ းလိက

ု ္◌ျပ

ည္။နႈတမ္◌းေ◌ တကိုေ◌နာက စကိမိ မ္◌းပိုက္ေ◌တာ့ စကါးေ◌ တ

ကိုတစ္ေ◌◌ျဖာင္◌းေ◌◌ျဖာင္◌း ု ိ က္၏

သူ႔လက္ေ◌ တကိုကာဖမ္◌းခ်ဳပာတိမ္◌းေ◌ရွ ာငဲ ဘကထိလိက

ု

မ္◌းပစိ သည္။ၿပီ းတာနဲေ႔ဘာင္◌းဘီ ကိုပါတစါတည္◌း ဆဲ ြခၽတစ္

ကာေ◌◌ျေခထာက္ေ◌ တၾကားေ◌နရာဝင လ်င

ွ ္

"ခင်ားေ◌နာ◌္ လႊတိ ေ႔◌ျပာေ◌နတာ"

"တစတ္ေ◌တာငွိၿပီ ေ◌လ၊လိက
ု ာေ◌တာ့လည္◌းစိ တ္ေ◌ကာက္ေ◌န

တာ၊ကိုယင္◌းမႀကိဳကာဘာလုပိ လိ႔
ု လဲ"

စကိ မ် ကံ◌းု ေ◌ တ တန႔ခ်

္ ိဳးၾကည့◌င္◌း

"ဒီတိင
ု ◌
္ းအျမင ပိ ႔ဖယ္"
 စကအသံ ထက္ေ◌အာငယည္။ရယ္ေ◌နတဲစ
့ ကါးစပိ ေ◌ဆာ

င့ြ ◌န◌းကာထဖိ
္ ု႔လုပ္◌ျပ ည္။ေထ◌ျပးဖို႔လုပ္ေ◌နသူကို◌ျပ ပ
်ဳ ္

ထားလိက
ု ကာ

"ထူး◌ျခားေ◌◌ျပာလိ႔
ု လိက
ု ာတာမလား"

"မဟုတ း"

"ဒါဆို ေ◌ယာက်ၤ◌ားကို လမ္◌းလိေ

ု ႔ပါ ့၊ဒါမွမဟုတင္"

" တာ◌္ေ◌တာ့"

"ကိုကို႔ကိုစိတေ
္ ◌ကာက္ေ◌◌ျပၿပီ လား ေ◌◌ျပာပါဦး"

"ဟင့ ◌င္◌း၊တစတံ◌းု လူပ်ိဳလာလုပ္ေ◌နၿပီ းေ◌တာ့"

"မဟုတာ၊အားလံ◌းု ေ◌ရွ ႕မွာအိ မ္ေ◌ထာငွိတဲေ

့ အၾကာင္◌းေ◌◌ျ

ပာ◌ျပလိက
ု ာပဲ ေ◌လ"

ထိုအခါမွရွကပီ းမ် ကွာနီေ◌နသူကို ဖ် တနဲငံ◌႔

ု နမ္◌းလိက
ု ာ

"ကိုကို႔ကိုဒီည ေ◌ပးမလားဟင္"

"ဟင့ ◌င္◌း!"

"ကိုယထိန◌း
္ င
ုိ ေ
္ ◌လာက း၊အရမ္◌း လမ္◌းေ◌နခဲ့ တာ၊မနက မင္

လိက ု ဲ"
ု ္ေ◌တာ့ ူ းမလိပ

ခပ္ေ◌ ဆးေ◌ ဆးၾကည့◌ေ

္ ◌◌ျပာေ◌နတဲစ
့ ကိ ၾကည့◌ပီ းၿပံ ◌းဳ ေ◌

ယာငန◌းသည္
္ ။သူစိတေ
္ ◌ကာက္ေ◌◌ျေပနၿပီ ဆိုတာသိတာနဲ႔နႈတ

မ္◌းေ◌ တကိုငံ◌ေ
ု ◌ ထးမိ သည္။အနမ္◌းေ◌ တြမ တတိ ပိပ္◌ျဖစ္

လာေ◌တာ့ ု န◌း
္ ထကပီ း
 "အရက္ေ◌စာ◌တ
ံ ယ္၊ေ◌တာ◌္ေ◌တာ့"

"နည္◌းနည္◌း ေ◌သာကာတာ"

ေ◌နာက စကိမ ငင္◌း င

ုိ ငကကအနမ္◌းေ◌ တကို◌ျပ

က္၏ခဏၾကာေ◌တာ့စကနမ္◌းေ◌ တကိုတန
ု ႔ျပ
္ ာသည္။က်နေ◌
္

ေနသးတဲအ
့ က်ႌကိုပ ါြခၽတစိ ကာ ငတ္ေ◌ တအထိစုပမ္◌း

မိ ၏ေ◌◌ျေခထာက္ေ◌ တကို ဆဲ ေ◌◌ျမႇ◌ာကင္◌းေ◌အာကိ င္◌းဆီ တစ္◌ျ

ဖည္◌း◌ျဖည္◌းခ် င◌
္ းတိးု ဝင္ေ◌တာ့ စကခံ ◌းု ေ◌ တကိုဆု ပိ ငပီ းသည္◌း

ညဴသည္။

"အာ့! ဖည္◌း◌ျဖည္◌း သားရွိ တယ္ အင္◌း!"

စကလႈပွားေ◌နတာကိုရပပစဲ

"သူမ းုိ ဘူး၊တစ္ေ◌နကုနေ◌စာ◌တ

္ ားတာ"

"ဘယိ "

"သားေ◌လ၊ေ◌ကာေငလးေ◌ တကိုတစ္ေ◌န႔လံ◌းု fly kissေ◌ တလို

က္ေ◌ပးေ◌နတာ"

တစက တငွာ စ
ွ ွစခိဳကခိဳကိပ္ေ◌နတဲသ
့ ားကိုၾကည့◌ပီ းအရိ ပ္

ရယည္။သူ႔ေအဖထကိ ဦးမွာလားမသိပါဘူး။စကအရိ ပႈတ

မ္◌းေ◌ တကိုငံ◌စ
ု ု ပိ ကင္◌း

"ကိုယ့ ◌ိ ပဲ အာရံ ◌စ
ု ိုက္ေ◌ပး"

"အင္◌း ◌ျဖည္◌း◌ျဖည္◌း! အာ့!"

"ဒီေ◌န႔ည နည္◌းနည္◌းၾကမ္◌းခ် င္ေ◌နတယ္"

 စေက◌ျပာရင္◌းခါးကိုတစပပႈပွားသည္။ခႏၶာကိုယွစ အ

ထက္ေ◌အာကံ◌စ
ု ံ အမ်ိဳးမ်ိဳးေ◌◌ျပာင္◌းရင္◌းသည္◌းညဴသံေ◌ တအသားခ်

င္◌း ု ိ ကတံေ◌ တနဲ႔အခန◌း

္ တင္◌းဆူညံေ◌ေနတာ့၏အခ်ိ စ ၾ

ကာမွခႏၶာကိုယ္ေ◌ တအနားယူဖို႔သတိရၾကသည္။ရ ငငဲကိုတိးု ဖက္

ထားရင္◌း

"ကိုကို႔ကို လမ္◌းလိ႔
ု လိက
ု ာတာလား၊ဒါမွမဟုတိတခ် လိ႔
ု လိက
ု ္

လာတာလား"

"အင္◌း၊ စ
ွ လံ◌းု "

" နာကိ အဲ လ
့ ိြု ပင့ြ◌င့ ◌င္◌းလင္◌းေ◌◌ျပာပါခင်"

"ေမ◌ျပာလည္◌းသိရမွာမဟုတ းလား၊စိ တခ် လိ႔

ု လိက
ု ာတာေ◌ပါ ့"

"အင္◌း၊ဟုတပီ ေမက်နပခ် င◌
္ းကိုယ့ ◌ေကခ် ာေ
့ ◌ပးရမယ္"

စကိ ၿပံ ◌းဳ ၿပီ းေ◌မာ့ၾကည့ ◌ာဖ် တနဲနမ္◌းလိက

ု ္ေ◌သးသည္။ၿပီ း

မွ

"အင္◌း"

အခု အရိ ပ စငယယ န◌းကနဲ

္ ႔တစံ ◌တ
ု ည္◌း။ေ◌အးစကက္◌ျ

ပေ ◌ျပာနားေမထာငဟုတေ
္ ◌တာ့ပါ။
<<<<<<<
>>>>>>>
ေ◌နာက္ေ◌န႔မနကွာေ◌တာ့စကဲ႔အတူသားေ◌ရာစိ တ္ေ◌ကာက္ေ◌◌ျ

ပစ စကဲ႕မူပိုငေ
္ ◌လးပါ ု ိ ကင္◌းကိုလိက
ု ကည့ ◌ည္။စကဲ႕အမ်ိဳး

သားကိုညေကသခ် ာမျမငိ ကသူေ◌ တကမနက်ေမွသခ် ာၾကည့ ◌်

တာ◌ျဖစည္။Over size ဲ ႔ဘာင္◌းဘီ တိအ
shirtအျဖဴ နေ ု န ကဲဝတား

သူကို' ု တရက္modelထင္ေ◌နတာ'ဟု ေ◌◌ျပာၾေကတာ့မ်ကံ◌းု ေ◌ တ

ပိ တ် သားသ ထိရယည္။ၿပီ းမွ'မဟုတာ'တဲ။့

ကၽနေ◌တာ့
္ ဲ သားရွိ ရင္◌ျပည့◌◌
◌ တက္ေ◌တာ့သူန႔ ံ ေ
ု ◌နပါၿပီ ။
<<<The End>>>
24,January,2021
Note:Extraထပရွိ ေ◌တာ့ပါဘူးေ◌နာ◌္၊ကမာၻ႕ရဲ ႕side storyကိုလည္◌း

ေမရး◌ျဖစ္ေ◌တာ့ပါဘူး၊ကမာၻ႕ကို◌ျဖဴ စငဲ ေကလးေ◌လးအျဖစဲ သိ

မ္◌းထားေ◌ပးၾကပါေ◌နာ◌္။ဒီအထိဖတ္ေ◌ပးတဲတ
့ စ္ေ◌ယာက်င္◌းစီ

ကိုေ◌က်းဇူးအထူးတငါတယွင◌
့ 🙏
္
🔥🔥🔥🔥🔥
(Z&U)
ပင်လယ်ေရြပာြပာနဲေကာင်
့ းေကာင်ြပာလွင်လင
ွ ်အလှကအဆံုးမ ှ ိ ။ေလ

တစ် ြဖ းြဖ းတိက

ု ်ခတ်ေနေသာသဲေသာင်ြပင်မှာလည်းအပန်းေြဖရင်း

လမ် းေလ ာက်ေနသူေတွများသထက်များလာသည်။အချ ိန်ကလည်း

မနက်9နာရီ ေလာက် ှ ိ ေန ပီ မိ ေရကစားတဲလ

့ တ
ူ စ် ချ ိ လည်းလိင်းေတွ ကား

ြမ ထူးေပျာ် ပါးေန က၏ ု ိ က်ကူးေရး ှ ိ တဲေ

့ သာင်ြပင်ဘက်မှာေတာ့လေ
ူ တွ

ပျားပန်းခက်လိေနသည်။

စက်ကေချာင်းသာကhotelအသစ် အတွက်ေ ကာ် ြငာ ု ိ က်ကူးေရးအဖဲ န ဲ ့

အတူေရာက်ေနတာြဖစ် သည်။ေ ကာ် ြငာသံုးေလးခု ကိုေချာင်းသာမှာပဲ

တစ် ခါတည်းအ ပီ း ု ိ က်တာဆိုေတာ့ေဖေဖကစက်ကိုယ်တိင

ု ်လိက
ု ် ကီး ကပ်
ပါဆို၍လိက
ု ်လာခဲ့ ရြခင်း။ဒီေနနဲ့ ဆိ
့ ုေချင်းသာေရာက်ေနတာတစ် ပတ်ေတာင်

ြပည့်ေတာ့မည်။ ု ိ က်ကူးေရးမှာModelေကာင်ေလးသံုးေလးေယာက်

နဲModelေကာင်
့ မေလးေတွချည်း10ေယာက်ေကျာ် ပါလာတာမိ ထူးြခားက

ဲ့
လည်းစက်နအတူ ဲ ့ းြခားတိက ု ိ က်ကူးေရးနဲ ့
မပါမြဖစ် ပါလာခဲ့ သည်။စက်နထူ

ခပ် လှမ်းလှမ်းမှာ ှ ိ တဲေ ဲ့

့ ရာင်စံုထီးေတွေအာက်မှာdreambedေတွနအနားယူ ေန

ကတာြဖစ် သည်။

ဲ ့ းသားမိ လား"
"ေဟ့ေကာင်စက် ဟိးု ကေလ ာက်လာတာအရိ ပ်နမင်

ထူးြခားေမးဆတ်ြပတဲဘ
့ က်ကိုစက်လှည့် ကည့်လိက
ု ်လ င်ေသာင်ြပင် ု ု

ေပ မှာတီ ှ ပ်အြဖ ေဘာင်းဘီ အနက်ေလးနဲေ့ ှ ကေလ ာက်လာတဲသ

့ ား။

သားအေနာက်ကကပ် ပါလာသူကစက်ရဲ မူပိုင်ေလး။

"ဟုတ်တယ်ကွ၊တစ် ကယ် ကီးလိက

ု ်လာတာပဲ ၊ေဟ့ေကာင်ထူးြခားအဲ ဒ
့ ါ

မင်းသွားေြပာလိ"

စက်စကား ကားေတာ့ထူးြခားကတစ် ဟားဟားေအာ် ရယ်ေတာ့သည်။ဒီ့

ေကာင်တစ် ကယ့် ဂိ လ်ပဲ။စက်ညကသားတိနFace

ဲ့ timeေြပာေနတုနး် ထူးြခား

ကဝင်စသည်။'အရိ ပ်ေရစက်ကေချာင်းသာမှာနတ်သမီ းငါးရာနဲလူ

့ ပျ ိ လာ

လုပ်ေနတာလာထိနး် ဦး ငါေတာ့မ င
ုိ ်ေတာ့ဘူး'ဟူ၍။စက်ကသူတိသားအဖ

တစ် ကယ် ကီးလိက

ု ်လာလိမ့်မည်လိမထင်။ဘယ်အချ ိန်ကတည်းကထလိက
ု ်

လာသည်မသိ။ပင်ပန်းေတာ့မှာပဲ ကွာ။ကျစ် !

စက်မတ်တပ် ရပ် ပီ းသူတိသားအဖ ှ ိ ရာဘက်ကိုလှမ်း ကည့်သည်။သားက

စက်ကိုအရင်ြမင်သွားကာစက် ှ ိ ရာအတင်းေြပးလာေနသည်။သားကို
ြဖည်းြဖည်းသွားဖိ ေအာ် ရင်းေနာက်ကလိက
ု ်လာသူသည်Over sizeအြဖ စွတ်

ဲ့
စွတ်Shirtလက် ှ ည်နေပါင် လယ်ေလာက်သာ ှ ိ တဲေ
့ ဘာင်းဘီ တိအ
ု နက်ပွပွကို

တွဲဝတ်ထား၏ေပါင်တံသွယ်သွယ်ေတွကမ ကည့်ချင်လည်းြမင်ေနရမှာပင်။

ဘယ်လိေ
ု တွဝတ်စားလာတာလဲ။ရင်ဘတ်မှာလည်းေနကာမျက်မှနအ
် နက်က

ချ ိတ်ဆဲွထားေသး၏

ေသာင်ြပင်ကေလေ ကာင့်အဝတ်ေတွတစ် ဖျတ်ဖျတ်လးူ လွနေ

် ့ နသူကိုစက်

အပါအဝင်ထူးြခားနဲလု
့ ပ်ငန်းပါတနာတစ် ချ ိ ကေတာင်လှမ်းေငးေန ကတာ

ြဖစ် သည်။ကမ် းစပ် မှာလမ် းေလ ာက်ေနသူတစ် ချ ိ ကလည်း ု ိ က်ကူးေရး ှ ိ

ရာဘက်ေလ ာက်လာတဲသ
့ ကိုModelထင်ေန ကပံုပင်။ဖုနး် ေတွထုတ် ပီ း ု ိ က်

ေနသူက ု ိ က်။သမင်လည်ြပန်လှည့်ေငးသူကေငးလိ။သူကေတာ့ေြပးေနတဲ ့

သားကိုမီှေအာင်ေလ ာက်ေနရတာမိ တစ် ြခားသူေတွကိုဂ ု မစိုက်အား။

စက်ကလည်းဆက်ေငးမ ကည့်အား။သူတိသားအဖေလ ာက်လာတဲလ

့ ာ

ရာဘက်ကိုအရင်ထွက် ကိ ဖိ လပ
ု ် ရသည်။စက်ကေရကူး ပီ းbathrobeတစ်

ထည်အလွယ်ေကာက်ဝတ်ထားတာြဖစ် သည်။စက်သူတိဆီေလ ာက်လာတာ

ြမင်ေတာ့သားကလည်းစက်ဆီအတင်းေြပးလာ၏အရိ ပ်ကသားကိုေနာက်

ေြပးလိက
ု ်ရင်း

"သားတအားမေြပးရဘူးေလ လဲမယ်"

သစကားေတာင်မဆံုးေသး။သားကေသာင်ြပင်မှာလဲကျေတာ့သည်။

လဲကျေနတဲသ
့ ားဆီ အရိ ပ်ကကစက်ထက်အရင်ေရာက်သွားကာေကာက်

ချ ီသည်။သားကိုယ်ေလးမှာအနာတရ ှ ိ မ ှ ိ စစ် ေဆး ပီ း

 "သားကိုမေြပးပါနဲလိ
့ ပါပါးေြပာတယ်"

ဲ့
"ကိုယ့်သားကဒီေလာက်နဘာမြဖစ် ဘူး၊ဟုတ်တယ်မလားသား"

"ေဖေဖ့!"

အနားေရာက်လာတဲစ ု ဲ့မဲ့ေလးလှမ်း ကည့်သည်။စက်ကို

့ က်ကိုသားကငိမ

ေတာ့သားကတစ် ကယ်ချစ် တာ။စက်အတွက်လည်းသားကေနာက်တစ်

ုိ ်ေတာ့တဲတ
ေယာက်ထပ် မ ှ ိ င ့ စ် ေယာက်တည်းေသာသူေလးပင်။

"ေရာ့သားကိုေခ "

အရိ ပ်ကသားကိုစက်လက်ထဲထိုးထည့် ပီ းမ ကည်သလို ကည့်သည်။စက်

သားကိုလှမ်းချ ီလိက
ု ်ရကာ

"ဟိ ု ကိုယ်ကအလုပ်လပ
ု ် ေနတာေလ၊သားနဲဆိ
့ ုေတာ့..."

"ဘာြဖစ် လဲ"

"ဘာမှေတာ့မြဖစ် ပါဘူး၊သားပင်ပန်းေနမှာစိုးလိ"

"ရတယ်၊သူတစ် လမ် းလံးု အိ ပ်လာတာ"

"ဟုတ်လားသား"

"ဟုတ် ေဖေဖ့ကိုလမ
ွ ် း!၊ေဖေဖနဲေရကူ
့ းမယ်"

"အား...ဟုတ် ပီ ၊ေဖေဖနဲေရကူ
့ း ကမယ်"

"သားဘာစား ပီ း ပီ လဲ"
"Seafood"
Seafoodနဲမတည့
့ ်သူကိုလှည့်ေမးဖိ လပ
ု ် လိက
ု ်လ င် ဲ့
သူနသားကိ ုေကျာခို င်း

ထွက်သွား ှင့် ပီ ြဖစ် သည်။

 "ဘာစား ပီ း ပီ လဲ"

စက်ကိုတစ် ချက်မှလှည့်မ ကည့်။လာရာလမ် းအတိင

ု ်းလှည့်ြပန်သွားတာ

ြဖစ် သည်။

"ေဟ့ ေမးေနတယ်ေလ"

တစ် ခွနး် မှလှည့်မေြဖ။ေသချာသည်။စက်ကိုအ ကီးအကျယ်စိတ်ေကာက်

ေန ပီ ။

"သားကိုဘယ်ချ ိန်လာေခ မှာလဲ"

ထိုအခါမှစိတ်ေကာက်ေနသူသည် မျက်ခံုးေတွကိုထိစပ် လမ
ု တတ်တန
ွ ခ
် ့ ျ ိး

ထားရင်းစက်ဘက်ကိုတစ် ချက်လှည့် ကည့်ကာ

"တစ် ေနကုနေ
် ခ ထား"

ေြပာ ပီ းချက်ချင်းလှည့်ထွက်သွားေတာ့သည်။ေသာင်ြပင်မှာ

လမ် းေလ ာက်ေနသူေတွကသူတိသားအဖေတွြဖစ် ပံုကိုကွက် ကည့်ကွက်

ကည့်။ဒီလေ ု တ်သတ်ေန ကတာလဲဆိုတဲ့

ူ တွေယာကင်ျ္ ားချင်းဘယ်လိပ

့ ကည့်ေတွန။ဲ ့
စူးစမ် းတဲအ

"ေဖေဖ့သွားမယ်"

သားက ု ိ က်ကူးေရးလုပ်ေနတဲဘ
့ က်ကိုလက်ည ိးထိုးြပသည်။ကေလးဆို

ေတာ့ လူ ပ် တဲဘ
့ က်သွား ကည့်ချင်ေန၏စက်တိ ြဖစ် ပျက်သမ လှမ်း ကည့်

ေနတဲထ
့ ူးြခားတိအနားေရာက်သွားလ င်

"ေဟ့ေကာင်စက် အရိ ပ်မင်းကိုေကာက်ေနတာလား"

"အင်း"
 "ဟား ဟား ဟား ကေလးအေဖမှနး် သိေအာင်မင်းဆီ ကေလးကိုပါထားပစ်

ခဲ့ တယ်ဆိုပါေတာ့"

စက်ကပင်လယ်ဘက်ကို မျက်ေမှာင် က တ် ကည့်လိက

ု ် ပီ း

"အင်း"

"ဟား ဟား ဟား ပွဲကေတာ့လှ ပီ ကွာ"

ရယ်သံ ကားေတာ့ ု ိ က်ကူးေရးလုပ်ေနတဲဘ

့ က်ကModelေကာင်မေလး

တစ် ချ ိ လူပျ ိ ကီးေတွထိုင်ေနတဲဘ

့ က်ကိုမ ကခဏလှမ်း ကည့် ကသည်။

စက်ကိုခုချ ိန်ထိလပ
ူ ျ ိ ကီးလိထင်ေနသူေတွလည်း ှ ိ ကေသးတာပင်။နီးစပ်

တဲအ
့ သိုင်းအဝိုင်းေလာက်ကသာစက်ကိုေယာကင်္ျားချင်းလက်ထပ် ထား

သူဟသ
ု ိ ကတာြဖစ် သည်။

အရိ ပ်ကအြပင်ေတွဘာေတွသိပ်မထွက်ေတာ့ မသိတဲသ

့ ူေတွပိုများသွား

တာပင်။တခါတေလပွဲတစ် ချ ိ တွဲတက်ရင်ေတာင်နးီ စပ် တဲအ

့ သိုင်းအဝိုင်း

ဲ ့ လန
ေလာက်ကပဲ သိ ကတာြဖစ် သည်။စက်နတူ ွ း် တဲသ
့ ားကိုေတာ့IVFနဲ ့

ယူထားသည်လိသာေြပာထားလိက
ု ်ရ၏

စက်သရင်ခွင်ထဲကသားကိုငံ ကည့်ကာ

"သား ဘာစားဦးမလဲ"

"ဒါေသာက်မယ်"

ထိပ်ပိုင်းြဖတ် ပီ းပိုက်တပ် ထားတဲအ

့ န
ု း် သီးကိုသားကထိုးြပတာြဖစ် သည်။

အုနး် သီးကိုစက်ကေသချာကိုင်ေပး ပီ းေသာက်ခိုင်းရ၏သားကအုနး် ရည်ကို

 ု ်၊စက်ကိုေမာ့ ကည့်တဲအ
ှ တ်ခမ် းလံးု လံးု ေလးနဲစု့ ပ်ေသာက်လိက ့ ခါ

ေမာ့ ကည့်လိက
ု ်၊လက်ခုပ်တီးလိက
ု ်လပ
ု ် ကာေပျာ် ေနသည်။

"ေဖေဖ့ ေရဘွဲ"

"ေအာ် သားကေရဘဝဲ စားဦးမှာ"

စားပွဲေပ ကပန်းကန်ထဲကအေကာင်လိက
ု ်ကင်ထားတဲေ
့ ရဘဝဲ ကိုလီှးြဖတ်

ပီ းသားပါးစပ် ထဲေသချာခံ ေပးရသည်။ထူးြခားကသူနသားကိ

ဲ့ ုေသချာ ကည့်

ကာမဲ့သည်။ဒါကိုြမင် ပီ း ထူးြခားေဘးမှာထိုင်ေနတဲလ
့ ပ
ု ် ငန်းပါတနာကိုစည်

သူကထူးြခားပခံု းကိုပုတ်ကာ

"ကိုထူးြခားလည်း ကိုစက်ကိုအားကျရင်မိနး် မအြမန်ယူ ပီ းေမွးခို င်းေလ

ဗျာ"

"ဟား ဟား ေတာ် ပ ါ ပီ ဗျာ၊ဒီမှာလူပျ ိ လပ

ု ် ရတာေတာင်မဝေသးဘူး"

ကိုစည်သူကသေဘာတန်းေပါက်သည်။

ဲ့
"အရပ် ှ ည် ှ ည်နေကာင် မေလးတစ် ေယာက် ကိုထူးြခားကို ကည်ေနတာ

ေတပါတယ်ဗျာ၊ကိုစက်ကိုလည်း ကေလးအေဖမှနး် မသိ ကဘူးထင်တယ်

ေနာ် ၊ကိုစက်ဘယ်သွားသွားကိုစက်နားမှာပဲ တစ် ဝဲဝဲလည်ေန ကတာ ဟား

ဟား"

"ကိုစည်သူအဲထ
့ ဲခင်ဗျားလည်းပါတယ်ေလ၊က န်ေတာ် တိချည်းလဲချမေန

ပါနဲ"့

ထူးြခားေြပာေတာ့ကိုစည်သူကသဗိုက် ကီးသူပွတ်ရယ်ေတာ့သည်။
 ု ်လာလိမ့်မယ်ကိုထူးြခားေရသွားမလုပ်န၊ဲ ့
"ဟား ဟား အိ မ်ကမိ နး် မလိက

အခု ကိုထူးြခားလုပ်လိက
ု ်တာနဲကိ
့ ုစက်ေတာင်ကေလးထိနး် ေနရ ပီ မိလား

ေတာ် ပါဗျာ"

"ဟား ဟား ဟား"

ထူးြခားကတစ် ဟားဟားေအာ် ရယ်ေပမယ့်စက်ကြပံ း ု ံ သာြပံ းသည်။

ထူးြခားတိစကားဝိုင်းထဲဝင်မပါ။သားစားချင်တာေတွကိုတစ် ခုချင်းေသချာ

ခံ ေက းရင်းသားေမးသမ ကိုစိတ် ှ ည်လက် ှ ည်လိက

ု ်ေြဖေပးေနတာ

ြဖစ် သည်။ခဏအ ကာစက်တိအနားကိုစက်တပည့်တစ် ေယာက်ေရာက်လာ

ပီ း

"Boss ဒါ ု ိ က်တာကခဏစကားေြပာချင်လိပါတဲခ
့ င်ဗျ"

စက်ေခါင်းညိတ်ြပမှအနားကြပန်ထွက်သွားသည်။ ပီ းတာနဲစက်
့ ကသားကို

ေကာက်ချ ီလိက
ု ်ရင်း

"ေဖေဖတိဟိဘ
ု က်ခဏသွားရေအာင်ေနာ် သား"

"ဟုတ်!"

စက်သားကိုချ ီ ပီး ု ိ က်ကူးေရးလုပ်ေနတဲဘ

့ က်ထွက်လာေတာ့တပည့်တစ်

ဲ့
ချ ိ အနားေရာက်လာ ပီ းစက်နသားကိ ုထီးလိက
ု ်မိုးေပး ကသည်။ ု ိ က်ကူးေရး

လုပ်ေနတဲဆ
့ ီ စက်ေရာက်လာတာနဲ ့ လပ် လပ် ှ ား ှ ားြဖစ် ကုန၏
် ကာလာ

ဲ့
စံုmodelေလးေတွကစက်နသားကိ ုေသချာအကဲခတ် ကသည်။သူတိဘက်ကို

မ ကာခဏလှည့် ကည့်ေနတဲM
့ odelမေလးေတွကိုသားကFly kissေတွေပး

ေတာ့၏
 စက်ကခပ် တည်တည်ပဲဒါ ု ိ က်တာအနားေလ ာက်သွားလိက
ု ်သည်။

ဒါ ု ိ က်တာကိုေန ကီးကပင်လယ်ကိုေနာက်ခံထား ပီ းဟန်ချက်ညီညီလပ် ှ ား

ေနတဲေ
့ ကာင်ေလးတစ် ေယာက် ှင်ေ
့ ကာင်မေလး ှစ်ေယာက်ကိုသစက်ေတွ

ဲ့
ကင်မရာေတွနေသချာ ု ိ က်ေနရင်း

"ကိုစက် စိ တ်တိင
ု ်းကျရဲ လား"

"ကျပါတယ်၊ကိုေန ကီးေသချာလုပ်ေပးေနတာပဲ "

"မနက်ြဖန် မနက်ပိုင်းတစ် cut ု ိ က် ပီ းရင် ပီ း ပီ ကိုစက်၊အဲ ဒ

့ ါေလးလည်း

ေြပာချင်လိရယ်"

"ဟုတ် ပီ ၊ဒါဆိုညကျကမ် းေြခမှာကိုေန ကီးတိအဖဲ အတွက်dinnerလုပ်ေပး

ဖိ စီစ ်ခိုင်းလိက
ု ်မယ်"

"Thanks ကိုစက်"

တစ် ြခားလိအ
ု ပ် တာေတွကိုေသချာမှာ ပီ းေနရာကြပန်ထွက်လာလိက
ု ်

သည်။

"ေဖေဖ့ေရကူးမယ်"

"ေဖေဖနဲသားနဲ
့ ေရကူ
့ း ကမယ်ေနာ် "

စက်တိသားအဖနဲအတူ
့ ထူးြခားတိကိုစည်သူတိကပါေနာက်တစ် ကိမ်ေရ

ထဲလိက
ု ်ဆင်း က၏မနက်ပိုင်း ု ိ က်ကူးေရး ပီ းေတာ့Modelေကာင်မေလးတစ်

ချ ိ ှင်m
့ odelေကာင်ေလးေတွပါေရထဲဆင်းလာ ကသည်။သူမတိမိတ်ကပ်

ဆရာေတွကစက်တိအနားထိရစ် သီရစ် သီလာလုပ် ကရင်း ကေလးကိုပဲချစ်

ကသလိလ ု ။ဲ ့
ု ိန
 ေနေရာင်ထဲမှာစက်ခ ာကိုယ်အဖုအထစ် ေတွက မြမင်ချင်မှအဆံုးြဖစ်

ေနသည်။သားကိုတစ် ဖက်ကချ ီရင်းဆံ ပင်စိုေတွကိုေနာက်လှနသ

် ိမ်းေတာ့

မည်းနက်ေနတဲခ ု ်းသား။ကမ် းစပ် ကေနမိ တ်ကပ် ြပင်တဲ့

့ ျ ိ င်းေမးေတွကအတိင

မာမီ ေတွက စက်ကို ကည့် ပီ းအားခနဲထေအာ် ကုန ် ကသည်။စက်တပည့်ေတွ

ဲ့
က စက်တိကိုကမ် းစပ် မှာထီးေတွနအသင့
်ေစာင့်ေန က၏

စက်အတွက်bathrobeနဲသားအတွ
့ က်တဘတ်ကအစအဆင်သင့်ကိုင်ေစာင့်

ေန ကတာြဖစ် သည်။Modelေကာင်မေလးတစ် ချ ိ ကလည်းေနာက်ဆံုးစက်

တိအနားထိေရာက်လာ ကတာြဖစ် သည်။စက်ကသားကိုတစ် ချ ိန်လံးု ချ ီပိုး

ထားရင်းသားအလိက
ု ်သာေရးကူးေပးြဖစ် သည်။

"သား ှ တ်ခမ် းေတွြပာေန ပီ ၊သားပါပါးကဆူလိမ့်မယ် ေဖေဖတိေတာ်

ရေအာင်ေနာ် "

သားကေမးဖျားေလးတစ် ဆတ်ဆတ်တန
ု ရ
် င်းစက်ကိုေခါင်းညိတ်ြပသည်။

"ေဖေဖ့သား ချမ် းေန ပီ ၊ေဖေဖတိကမ် းစပ် တက်မယ်ေနာ် "

"ဟုတ်!"

"ထူးြခားငါတိသားအဖြပန် ှင်မ
့ ယ်ေဟ့ေကာင်"

"ေအး ခဏေနမှငါတက်လာမယ်"

စက်ကသားကိုချ ီရင်းကမ် းစပ် တက်လာလ င် မာမီ ေတွအဖဲ ကေအာ် ဟစ်

ကြပန်သည်။စက်၏ဖံ ထွားတဲခ
့ ာကိုယ်ကကမ် းေပ တက်လာေတာ့ေခါင်း

ု ်းသားေပ လွင်လာသည်။ေရစက်ေရေပါက်ေတွတဲလ
အစေြခအဆံုးအတိင ွ ဲခ
ွ ို

ေနတဲရ
့ င်အပ
ု ် ကျယ်ကျယ်ကိုြမင်သူတိင
ု ်း ှစ်ခါလှည့် ကည့်ရသည်အထိ။
ေပါင်ရင်းခို က်ေနတဲေ
့ ဘာင်းဘီ တိေ
ု ကာင့်တတ
ု ်ခိုင်ကျစ် လစ် ေနတဲေ
့ ပါင်သား

ဲ့
ေတွနေြခသလံ းု ကက်သားေတွကလည်းအတိင
ု ်းသား။

ဲ ့ းထုပ်သည်။စက်ကို
စက်တပည့်ေတွကသားကို ကိ ရင်းတဘတ်နေထွ

လည်းbathrobeဝတ်ေပး က၏စက်သားကိုချ ီရင်းHotelဘက်ြပန်ေလ ာက်

လာေတာ့လည်းHotelအေရာက်ထီးလိက
ု ်မိုးေပး ကသည်။စက်တိအိပ်ခန်းထဲ

ဝင်လာေတာ့ တစ် ဖက်ကုတင်မှာအရိ ပ်ကအိ ပ်ေပျာ် ေန၏တစ် မနက်လံးု ကား

စီ းလာရေတာ့ပင်ပန်း ပီ းအိ ပ်ေပျာ် ေနတာပင်။စက်ယူထားတဲအ

့ ခန်းကကု

တင် ှစ်လံးု ှ ိ တဲအ

့ ခန်းမိ တစ် ဖက်ကုတင်မှာေနရာယူထားတာြဖစ် သည်။

သားနဲအတူ
့ ေရချ ိ းခန်းထဲဝင် ပီ းေရြပန်ချ ိ းရသည်။သားတိပါလာတဲအ
့ ိ တ်

ထဲကသားအတွက်အဝတ်အစားပါတစ် ခါတည်းထုတ်ဝတ်ေပးရ၏ေရကူး

့ ားကိုခဲေရာင်hoodieေလးနဲေဘာင်
ပီ းချမ် းလာတဲသ ့ းဘီ ှ ည်ခဲေရာင်ေလးဝတ်

ေပးလိက
ု ်ရသည်။သပါပါးက ေလတိးု မှာသိလိလက် ှ ည်ေလးေတွယူလာ

ေပးပံုပင်။

"ေဖေဖ့ စွနလ
် တ်မယ်"

"ေဖေဖတိ ညေနမှ လတ်မယ်ေလ"

"ခု လတ်မယ်"

"ေဖေဖတိLunchစား ပီ းခဏအိ ပ် ကမယ်ေလ"

"ဟင့်အင်း၊စွနလ
် တ်မယ်"

"ေဖေဖခဏနားချင်ေသးလိ၊မိုးမာန်ကိုေခ ေပးရမလား"

"ဟုတ်"
 စက်ဖုနး် ထုတ်ကာမိုးမာန်ကိုလှမ်းေခ ရသည်။မိုးမာန်လည်းေချာင်းသာ

ေရာက်လာကတည်းကသအနားသိပ်မေန။သုတေယာက်ဖပါေခ လာ ပီ းထို

ေကာင်ေလးအနားမှာချည်းသာ။ဖုနး် ဆက် ပီ းခဏအ ကာမိုးမာန်ေရာက်လာ

သည်။

် တ်ချင်လိတဲ၊့ မင်းတိသားနဲ စွ့ နလ

"သားကစွနလ ် ိက
ု ်လတ်ေပးလိက
ု ်"

"ဟုတ်ကဲ့Boss"

သားကိုမိုးမာန်ေခ သွားမှအိပ်ခန်းထဲြပန်ဝင်လာ ပီ းအိ ပ်ေနသူအနားကပ် ရ

သည်။အိ ပ်ေနလိက
ု ်တာေဘာင်းဘီ တိက
ု ေပါင်အရင်းထိလိတ်

တက်ေန၏ေစာင်းအိ ပ်ေနသူေဘးဝင်လဲှချလိက
ု ်ရင်းသဘက်ဆဲွလှည့်လိက
ု ်

လ င်အလိက
ု ်သင့်ပါလာရင်းမျက် ှာေလးတစ် ချက် ံသည်။ပါးြပင် ု က
ု ို

ှာေခါင်းနစ် ဝင်သည်အထိနမ် းပစ် မိသည်။ ှ တ်ခမ် းရဲ ရဲကိုတစ် ချက်ငံစ

ု ုပ်

ေတာ့ တစ် ချက်ညည်းည ပီ းြပန်အိပ်၏စက်သကိုယ်လံးု ေလးကိုရင်ခွင်ထဲ

ဆွဲသွင်း ပီ းတစ် ေရးအိ ပ်ဖိလပ

ု ် ရသည်။ဒီကိုယ်လံးု ေလးကိုမဖက်တယ
ွ ်ရတာ

တစ် ပတ်ြပည့်ေတာ့မည်။
<<<<<<<
>>>>>>>
"ဒီညကမ် းေြခမှာdinner ှ ိ တယ်အတူသွားရေအာင်"

"မလိက
ု ်ဘူး"

"ဘာလိလဲ၊သားကသွားချင်ေနတာေလ"

"သားကိုေခ သွားေပးလိက
ု ်"
 "ကိုယ့်ကိုစိတ်ေကာက်ေနတာလား၊ထူးြခားကမင်းကိုသက်သက်လှမ်းစ

လိက
ု ်တာပါကွာ"

စက်ကိုစူးစူးရဲ ရဲတစ် ချက်ေမာ့ ကည့် ပီ း

"က န်ေတာ့မှာလည်းမျက်လံးု ပါတယ်"

စိ တ်ေကာက်ေနသူကို ကည့် ပီ းစက်ရယ်ချင်ေပမယ့်မရယ်ရဲ။ေနလည်

့ က

ဲ့
စက်နသားေရကူ းတာလာ ကည့်သွားတာေသချာသည်။ေကာင်မေလးေတွ

အနားေရာက်လာတာစက်လည်းမသိလိက
ု ်။သားကလည်းေရဆက်ကူးချင်

ေသးေတာ့စက်ခဏေနေပးလိက
ု ်ရသည်။ဒါေတာင်ထူးြခားတိေကာင်ေတွ

ေကာင်မေလးေတွကျန်ရစ် ခဲ့ေသး၏

အိ ပ်ရာက းုိ ေတာ့လည်းသကိုဖက်အိပ်ေနတဲစ

့ က်ကိုတန
ွ း် ထုတ်ပစ် သည်။

ပီ းေတာ့တစ် ေနကု
့ နစ
် က်ကပဲ သားကိုချ ီပိုးရင်းအလုပ်လပ
ု ် ရသည်။အခု

လည်းdinnerစားဖိ ကိုေခ လိမရ။

"ေဖေဖ့ ပါပါး"

သားြပန်လာေတာ့သသားကိုစီး ကိ သည်။စက်ကိုအဖက်မလုပ်။သားက

သကိုအဝတ်လဲဝတ်ေပးဖိ သပါပါးကိုပူဆာရင်းစက်ဘက်လှည့်ကာ

"ေဖေဖ့dinner"

"သားပါပါးကို ေခ လိက
ု ်ဦးေလသား"

သားအတွက်အဝတ်ေတွထုတ်ေပးေနရင်းစက်အနားတိးု ကပ် လာကာ

"မလိက
ု ်ဘူးလိေြပာေနတယ်ေနာ် "

"ထူးြခားတိပါ ပါလာေတာ့အားနာစရာြဖစ် ေနလိ!"

 "ဘယ်သူကမသွားခို င်းလိလဲ၊သားေ ှ မှာစကားမများချင်ဘူး"

"ဒါဆိုစိတ်မေကာက်ပဲေနေပးေလ"

"ဘယ်သူကစိ တ်ေကာက်ေနလိလဲ၊"

စကားေတွကဒါေတွပဲထပ် ေနြပန်သည်။စက်ကိုအခု လိတ

ု စ် ခါမှသဝန်မတိ ု

ဖူးပါ။modelေကာင်မေလးေတွကစက်ကိုလပ
ူ ျ ိ ထင် ပီ းလိက
ု ်ကပ် ေနေတာ့ပို

ဆိုးကုနသ
် ည်။ဒီ ကားထဲေကာင်ေလးေတွကပါကိုစက် ကိုစက်ြဖစ် ေနေတာ့

ဘယ်ကစ ှ င်းရမှနး် မသိေတာ့။ကိုယ့်ကိုဘယ်သူကဘာမှလာမေမးပဲ ကေလး

တစ် ေယာက်အေဖပါလိက
ု ်ေြပာရမှာလဲမဟုတ်ဘူးမလား။ ပီ းေတာ့သေ ှ

လာ ပီ းဘစ် ကနီလှလှေလးေတွဝတ်ြပ ကေတာ့လိက

ု ် ကည့်မိတာမျ ိ းဘာမျ ိ း

ေတာ့!

"ေဘာ့စ် သွားဖိ အဆင်သင့်ြဖစ် ပ ါ ပီ "

မိုးမာန်ကဖုနး် လှမ်းဆက်တာြဖစ် သည်။

<<<<<<<<
>>>>>>>>
ဘူေဖးခင်းကျင်းထားတဲက
့ မ် းေြခမှာ ု ိ က်ကူးေရးအဖဲ သားေတွ

နဲhotelဝန်
့ ထမ် းေတွစားေသာက်ေပျာ် ပါးေန ကသည်။တက်သစ် စmodelsေတွ

ပါdinnerလာစား ကေတာ့ကမ် းေြခတစ် ခုလံးု ပျားပန်းခက်စည်ကားေန

ေတာ့၏ကမ် းေြခတစ် ေလ ာက်မီးေရာင်ေတွေ ကာင့်ေနဘက်

့ အလား

ထင်မှတ်ရသည်။

dinnerမှာလည်းစက်ကသားကိုချ ီပိုးရင်းသာ။hotel ှ ယ်ယာဝင်တစ် ချ ိ လာ

ှ တ်ဆက်တာေတာင်သားကိုညစာေသချာေက းရင်းနဲ ြပန်

့ ှ တ်ဆက်ရတာ
ြဖစ် သည်။hotel managerကေကျးဇူးတင် ှ တ်ဆက်စကားေြပာ ပီ း

ေတာ့dinnerစသည်။

ဲ ့ ပ်ဆံုးဝိုင်းမှာေနရာယူရသည်။စက်တိ
စက်က ှ ယ်ယာ ှ င်လူ ကီးေတွနထိ

ဝိုင်းအေနာက်မှာmodelsမေလးေတွေနရာယူတာေတရ၏ေဘးဝိုင်းမှာ

ဒါ ု ိ က်တာကိုေန ကီးတိအဖဲ ။တစ် ြခားစားပွဲေတွမှာ ု ိ က်ကူးေရးအဖဲ သား

ဲ့
ေတွနhotelဝန်
ထမ် းေတွအစ ှ ိ သြဖင့်ေနရာယူ ကသည်။

့ ဲွကျရင်လည်းကိုယ်တိင
"ကိုစက်hotelဖွင်ပ ု ်လာခဲ့ ပ ါဦးဗျ"

"ဟုတ်ကဲ့ လာရမှာေပါ ့"

"ကိုထူးြခားပါ ှ ယ်ယာပါေတာ့အံဩ
့ သွားေသးတယ်"

ထူးြခားကတစ် ဟားဟားေအာ် ရယ်ရင်း

"မအံ ဩ
့ ပါနဲ ဦးေ
့ းရာ၊ဒီေကာင်ကလုပ်မယ်ဆိုေတာ့က န်ေတာ့ပါ ပါလာ

တာေပါ ့"

စက်တိဝိုင်းကိုဝန်ထမ် းေကာင်ေလးေတွကစားစရာေတွပဲချခင်းေပးထား

တာြဖစ် သည်။ေသာက်စရာေတွကမလာေသး။စက်ကသားထိုးြပသမ ကို

ေသချာေက းေနလ င် ှ ယ်ယာ ှ င်ဦးေ းအမျ ိ းသမီ းကသားကို ကည့် ပီ း

"ကိုစက်သားေလးလားဟင်၊တစ် ပံုတည်းေနာ် ကိုစက်န"ဲ ့

"ဟုတ်တယ်၊က န်ေတာ့သား စက်ကမာတည်တဲ"့

"ေအာ် ၊သားသားကချစ် စရာေလးပဲ "

သားကစက်ေပါင်ေပ ထိုင်ေနရင်းဦးေ းဇနီးဘက်လှည့်ကာ

"ေကျးဇူးခင်ဗျ"
 "ဟယ် သားကလိမာလိက
ု ်တာ ကည့်ပ ါဦး"

သကိုလိမာတယ်ေြပာေတာ့သားကစက်ကိုေမာ့ရယ်ြပသည်။ခဏ ကာ

ေတာ့စက်တိဝိုင်းဆီ ဘရန်ဒီေတွဝိုင်ေတွပါတဲဗ
့ န်းေတွကိုင်လာ

ရင်းmodelေကာင်မေလးေတွေရာက်လာ ကသည်။ညလယ်မှာevening

ဲ ့ ပိ င်အဆိုင်လှေန ကတဲေ
dressေတွနအ ့ ကာင်မေလးေတွကို ကည့် ပီ းသား

ကfly kissေတွေပးြပန်၏။ေကာင်မေလးေတွကလည်းသားကို ကည့် ပီ း

သေဘာကျေန ကေတာ့သည်။ေလ ာက်လပ

ု ် တာကဒီေကာင်။စိ တ်ေကာက်ခံ

ရေတာ့ကိုယ်။

dinnerစ ပီ းမ ကာခင်မှာပဲ သားကစက်အေပ မှာအိ ပ်ေတာ့သည်။သပါပါး

ေတာင်ေနလည်
့ ် အိ ပ်ပဲစက်ေနာက်ပတ်
ကအိ ပ်ေသးတာကိုသူကတစ် ေနကုနမ

လိက
ု ်သည်။ေနလည်
့ ကစက်သပါပါးနားဝင်အိပ်တာေတာင်သူကမိုးမာန်တိန ဲ ့

စွနသ
် ွားလတ်လိက
ု ်ေသးသည်။တစ် ေနလံ
့ းု လည်းေကာင်မေလးေတွနားေန

ပီ းေပျာ် ေန၏ဒီေကာင်အိပ်မိရင်ေတာ် ေတာ် န ဲ ့ းုိ မှာမဟုတ်ေတာ့။

စက်သပါပါးကိုဖုနး် ဆက်ေခ ရေတာ့သည်။5မိ နစ် ေလာက် ကာေတာ့စက်

တိဝိုင်း ှ ိ ရာကိုအရိ ပ်ေလ ာက်လာသည်။ဟာဝိုင်အီ ှ ပ်အဝါ လ

ု က်တိေ
ု လးနဲ ့

ု နက်ေလးတွဲဝတ်ထား၏ေလထဲတစ်
ေပါင်လယ်ေလာက်ေဘာင်းဘီ တိအ

ဖျတ်ဖျတ်လးူ လွနေ
် ့ နသူကိုစက်တိေဘးဝိုင်းကmodelေကာင်မေလးေတွပါ

ေငးကုန ် ကသည်။ဒီေချာေချာလှလှေကာင်ေလးကစက်တိဝိုင်းနဲဘယ်
့ လို

ပတ်သတ်ေနလဲသိချင် ကပံုပင်။
 စက်ရင်ခွင်ထဲအိပ်ေနတဲသ ု ် ေနသူကိုစက်ကသေဘးဆွဲချ
့ ားကို ေပချ ီဖိ လပ

ထိုင်ခိုင်းသည်။

"ဦးေ း ဒါကက န်ေတာ့်အမျ ိ းသား၊အရိ ပ်စစ် တဲ"့

သကို ကည့် ပီ းဦးေ းအပါအဝင် ေဘးဝိုင်းကmodelေကာင်မေလးေတွ

ကပါတစ် အံတ
့ စ် ဩြဖစ် ကုန ် ကသည်။စက်ေဘးကတစ် ေယာက်ေသာသူ

ကေတာ့တည်တည် ငိမ် ငိမ်ပင်။စက်စိတ်ေကာက်ေနသူဘက်လှည့်ကာ

"သားအိ ပ်ေနလိလှမ်းေခ တာ၊ကိုယ်ခဏေနမှြပန်လာမယ်ေနာ် "

"အင်း"

သားကိုေပ ပီ းစက်တိအနားကြပန်လည်ထွက်ခွာသည်။dinnerကစက်

တိhotelေ ှ ကမ် းေြခမှာမိ သိပ်မေဝး။ည ်န

့ က်လာေတာ့စက်လည်း

ေရချ ိန်ကိုက်လာသည်။ ှ ယ်ယာ ှ င်ေတွကို ှ တ်ဆက် ပီ းထြပန်လာခဲ့

ရ၏စက်ထြပန်လာေတာ့ထူးြခားကေကာင်မေလးေတွန ဲ ခွ့ က်ချင်းတိက

ု ်လိမ

ပီ းေသး။မိုးမာန်ကလည်းစက်hotelြပန်ေရာက်တာနဲတစ်
့ ချ ိ းတည်းလစ်

သည်။

စက်အိပ်ခန်းထဲဝင်လာေတာ့စိတ်ေကာက်ေနသူကသားကိုဖက် ပီ း

တစ် ဖက်ကုတင်မှာအိ ပ်ေန ပီ ။စက်အိပ်ရာ ှ ိ တဲခ

့ ု တင်ဘက်မှာမအိ ပ်။စက်

သားကိုငံေမးလိက
ု ်ရင်းေစာင်ကိုေသချာြခံ ေပးလိက
ု ်သည်။အိ ပ်ေနသူကိုေပ

ကာစက်ကုတင်ေပ အသာချလိက
ု ်၏အသက် သံမှနမ
် ှနန ဲ ့ ကယ်အိပ်ေန
် တစ်

တာ။
 စက်ကဝတ်ထားတဲအ ဲ့
့ ေပ ကုတ်နshirtကိ ုခ တ်ချ ပီ းတစ် ဆက်တည်းStyle

့
pantနဲboxerကိ ုပါခ တ်ပစ် လိက
ု ်သည်။bathrobeတစ် ထည်ေကာက်ဝတ် ပီ း

အိ ပ်ေနသူအေပ ကအုပ်မိုးကာ ှ တ်ခမ် းေတွကိုငံစ

ု ုပ်သည်။တစ် ေနလံ
့ းု

စိ တ်ေကာက်ေနတာမိ အိပ်ေနတုနး် ပဲ ဖက်လိနမ် းလိရတာြဖစ် သည်။ ှ တ်ခမ် း

ေတွကိုလ ာနဲလျက်
့ ကာမျက် ှာတစ် ြပင်လံးု ေလ ာက်နမ် းေနတာလည်းမ းုိ

ေသး။

ှ တ်ခမ် းေတွထထဲလ ာအတင်းတိးု ဝင်မှအသက် ကျပ် ပီ း းုိ လာပံုရ

သည်။စက်ကိုမျက်လံးု ေတွပွတ်သပ် ကည့် ပီ းေဆာ့တန

ွ း် ပစ် လိက
ု ်ကာ

"လူကို ဘာလုပ်ေနတာလဲ"

"ကိုကိကိုစိတ်ေကာက်ေနတုနး် ပဲ လားဟင်"

စက်ကိုတန
ွ း် တိက
ု ် ပီ းအိ ပ်ရာေပ ကထထိုင်ကာတစ် ဖက်ခုတင်ေပ ြပန်

တက်လ င်စက်ေနာက်တစ် ကိမ်ေပကာအိ ပ်ရာေပ ပစ် တင်ပစ် လိက

ု ်သည်။

ဲ့
ေခါင်းမူးသွားပံုရကာေတာ် ေတာ် နထမလာ။စက် bathrobeခါးစည်း ကိ းကို

ြဖည်ချကာအေပ ကအုပ်မိုးလိက
ု ်ြပန်သည်။ ှ တ်ခမ် းေတွကိုေနာက်တစ်

ကိမ်သိမ်းပိုက်ေတာ့ စက်ပါးေတွကိုတစ် ေြဖာင်းေြဖာင်း ု ိ က်၏

သလက်ေတွကိုကာဖမ် းချ ပ် ကာတိမ်းေ ှ ာင်တဲဘ

့ က်အထိလိက
ု ်နမ် းပစ်

မိ သည်။ ပီ းတာနဲေဘာင်
့ းဘီ ကိုပါတစ် ခါတည်းဆွဲခ တ်ပစ် ကာေြခေထာက်

ေတွ ကားေနရာဝင်ယူလ င်

"ခင်ဗျားေနာ် လတ်လိေြပာေနတာ"
 "တစ် ပတ်ေတာင် ှ ိ ပီ ေလ၊လိက
ု ်လာေတာ့လည်းစိ တ်ေကာက်ေနတာ၊ကိုယ်

မင်းမ ကိ က်တာဘာလုပ်မိလိလဲ"

စက်ကိုမျက်ခံုးေတွတန
ွ ခ
် ့ ျ ိ း ကည့်ရင်း

"ဒီတိင
ု ်းအြမင်ကပ် လိဖယ်"

စက်ကအသံထွက်ေအာင်ရယ်သည်။ရယ်ေနတဲစ
့ က်ပါးစပ် ကိုေဆာင့်တန
ွ း်

ကာထဖိ လပ
ု ် ြပန်သည်။ထေြပးဖိ လပ
ု ် ေနသူကိုြပန်ချ ပ် ထားလိက
ု ်ရကာ

"ထူးြခားေြပာလိလိက
ု ်လာတာမလား"

"မဟုတ်ဘူး"

"ဒါဆို ေယာကင်ျ္ ားကိုလမ

ွ ် းလိေပါ ့၊ဒါမှမဟုတ်ရင်"

"ေတာ် ေတာ့"

"ကိုကိကိုစိတ်ေကာက်ေြပ ပီ လား ေြပာပါဦး"

"ဟင့်အင်း၊တစ် ပတ်လံးု လူပျ ိ လာလုပ်ေန ပီ းေတာ့"

"မဟုတ်တာ၊အားလံးု ေ ှ မှာအိ မ်ေထာင် ှ ိ တဲအ

့ ေ ကာင်းေြပာြပလိက
ု ်တာပဲ

ေလ"

ထိုအခါမှ ှ က် ပီ းမျက် ှာနီေနသူကို ဖျတ်ခနဲငံနမ် းလိက

ု ်ကာ

"ကိုကိကိုဒီည ေပးမလားဟင်"

"ဟင့်အင်း!"

"ကိုယ်မထိနး် င
ုိ ်ေလာက်ဘူး၊အရမ် းလွမ်းေနခဲ့ တာ၊မနက်ကြမင်လိက
ု ်

ု ဲ"
ေတာ့ ူ းမလိပ
 ခပ် ေဆွးေဆွး ကည့်ေြပာေနတဲစ
့ က်ကို ကည့် ပီ းြပံ းေယာင်သန်းသည်။သူ

စိ တ်ေကာက်ေြပေန ပီ ဆိုတာသိတာနဲ ့ ှ တ်ခမ် းေတွကိုငံေ

ု ထွးမိ သည်။အနမ် း

ေတွမွတ်မွတ်သိပ်သိပ်ြဖစ် လာေတာ့ ု နး် ထွက် ပီ း

"အရက်ေစာ် နတ
ံ ယ်၊ေတာ် ေတာ့"

"နည်းနည်း ေသာက်လာတာ"

ေနာက်တစ် ကိမ်မြငင်း င
ုိ ်ခင်စက်ဘက်ကအနမ် းေတွကိုြပန်ဆက်၏ခဏ

ကာေတာ့စက်အနမ် းေတွကိုတန
ု ် ြပန်
့ လာသည်။ကျန်ေနေသးတဲအ
့ ကင်္ျ ီကိုပါ

ု ်ကာရင်ဘတ်ေတွအထိစုပ်နမ် းမိ ၏ေြခေထာက်ေတွကိုဆဲွ

ခ တ်ပစ် လိက

ေြမာက်ရင်းေအာက်ပိုင်းဆီ တစ် ြဖည်းြဖည်းချင်းတိးု ဝင်ေတာ့ စက်ပခံု းေတွ

ကိုဆုပ်ကိုင် ပီ းသည်းည သည်။

"အာ့!ြဖည်းြဖည်း သား ှ ိ တယ် အင်း!"

စက်ကလပ် ှ ားေနတာကိုရပ် မပစ် ပဲ

"သူမ းုိ ဘူး၊တစ် ေနကုနေ

် စာ် ပတ်ထားတာ"

"ဘယ်လိ"ု

"သားေလ၊ေကာင်မေလးေတွကိုတစ် ေနလံ
့ းု fly kissေတွလိက
ု ်ေပးေနတာ"

တစ် ဖက်ကုတင်မှာ ှစ် ှစ် ခိ က် ခိ က်အိပ်ေနတဲသ

့ ားကို ကည့် ပီ းအရိ ပ်

ရယ်သည်။သအေဖထက်ပိုဦးမှာလားမသိပါဘူး။စက်ကအရိ ပ် ှ တ်ခမ် းေတွ

ကိုငံစ
ု ုပ်လိက
ု ်ရင်း

"ကိုယ့်ကိုပဲအာ ု ံ စိုက်ေပး"

"အင်း ြဖည်းြဖည်း! အာ့!"

 "ဒီေန ည
့ နည်းနည်း ကမ် းချင်ေနတယ်"

စက်ကေြပာရင်းခါးကိုတစ် ရပ် စပ် လပ် ှ ားသည်။ခ ာကိုယ် ှစ်ခု

အထက်ေအာက်ပံုစံအမျ ိ းမျ ိ းေြပာင်းရင်းသည်းည သံေတွအသားချင်း

ဲ့
ု ိ က်ခတ်သံေတွနအခန်
းတွင်းဆူညံေနေတာ့၏အချ ိန်တစ် ခု ကာမှခ ာကိုယ်

ေတွအနားယူဖိသတိရ ကသည်။ရင်ခွင်ထဲကိုတိးု ဖက်ထားရင်း

"ကိုကိကိုလမ
ွ ် းလိလိက
ု ်လာတာလား၊ဒါမှမဟုတ်စိတ်မချလိလိက
ု ်လာတာ

လား"

"အင်း၊ ှစ်ခုလံးု "

"ေနာက်ဆိုအဲလ
့ ိပ
ု ွင်ပ
့ ွင်လ
့ င်းလင်းေြပာပါခင်ဗျ"

"မေြပာလည်းသိရမှာမဟုတ်ဘူးလား၊စိ တ်မချလိလိက
ု ်လာတာေပါ ့"

"အင်း၊ဟုတ် ပီ မေကျနပ် မချင်းကိုယ့်ဘက်ကေချာ့ေပးရမယ်"

စက်ကိုြပံ း ပီ းေမာ့ ကည့်ကာဖျတ်ခနဲနမ် းလိက

ု ်ေသးသည်။ ပီ းမှ

"အင်း"

အခု အရိ ပ်စစ် ကငယ်ငယ်တန

ု း် ကနဲတစ်
့ ပံုတည်း။ေအးစက်စက်ြပန်မေြပာ

နားမေထာင်မဟုတ်ေတာ့ပါ။
<<<<<<<
>>>>>>>
ေနာက်ေနမနက်
့ ဲ့
မှာေတာ့စက်နအတူသားေရာစိ တ်ေကာက်ေြပစ စက်ရဲ မူ

ု ် ကည့်သည်။စက်ရဲ အမျ ိ းသားကိုညကေသချာ

ပိုင်ေလးပါ ု ိ က်ကွင်းကိုလိက

မြမင်လိက
ု ်ရသူေတွကမနက်ကျမှေသချာ ကည့်ကျတာြဖစ် သည်။Over size

shirtအြဖ နဲေဘာင်
့ ု နက်တဲဝ
းဘီ တိအ ွ တ်ထားသူကို' ု တ်တရက်modelထင်ေန
တာ'ဟု ေြပာ ကေတာ့မျက်လံးု ေတွပိတ်ကျသွားသည်အထိရယ်သည်။ ပီ း

မှ'မဟုတ်တာ'တဲ။့

ဲ့
က န်ေတာ့်အတွက်ေတာ့သူနသား ှ ိ ရင်ြပည့်စံုေနပါ ပီ ။
<<<The End>>>
24,January,2021
Note:Extraထပ် မ ှ ိ ေတာ့ပါဘူးေနာ် ၊ကမာ့ရဲ side storyကိုလည်းမေရး

ြဖစ် ေတာ့ပါဘူး၊ကမာ့ကိုြဖ စင်တဲက

့ ေလးေလးအြဖစ် ပဲသိမ်းထားေပး က

ပါေနာ် ။ဒီအထိဖတ်ေပးတဲတ
့ စ် ေယာက်ချင်းစီ ကိုေကျးဇူးအထူးတင်ပါတယ်

ှ င်🙏
့
Book Announcement

ေကာင်းေသာညေလးပါ ှ င်။့ စာေရးသူအေနနဲ ့ I Am Your Baby's

Fatherကို2020 Octoberမှာစေရးခဲ့ ပီ း2021 Januaryမှာဇာတ်သိမ်းခဲ့ ပါတယ်။

Ficကို ကိ က်ေပးခဲ့ ကတဲတ

့ စ် ေယာက်ချင်းစီ ကိုလည်း စိ တ်ရင်းနဲ ့

ေကျးဇူးတင်ပါတယ် ှ င်။့ 2021 Decemberမှာေတာ့Ficေလးကိုစာအုပ်အြဖစ်

ြမင်ရေတာ့မှာပါ။စာေရးသူအေနနဲစကားအများ
့ ကီးမေြပာတတ်ေတာ့

လိရ
ု င်းပဲ ေြပာပါေတာ့မယ်ေနာ် 😁

I Am Your Baby's Fatherစာအုပ်ေလးကိုပံုြပင်ချ ိ စာအုပ်တိက

ု ်ကေနထုတ်

ေဝေပးမှာြဖစ် ပါတယ်။စာအုပ်ေလးအြဖစ် သိမ်းထားချင်တယ်ဆိုရင်

DecemberလထဲမှာOrderစေကာက်မှာမိ လိ ပံုြပင်ချ ိ စာအုပ်တိက

ု ်ကိုေစာင့် က

ည့်ေပး ကပါ ှ င်။့

စာေရးသူအေနနဲေနာက်
့ ဆံုးေြပာချင်တာကေတာ့ စာဖတ်သူတစ် ေယာက်

ချင်းစီ ကိုစိတ်ရင်းနဲေကျးဇူ
့ းအထူးတင်ပါတယ်ဆိုတာပါပဲ ❤။

ဒါေလးကေတာ့Preorderတင်သူတိင
ု ်းရမယ့်Giftေလးြဖစ် ပါတယ်။

Extraပိုင်းကဇာတ်ဝင်ခန်းေလးဆိုတာသိ ကမှာပါေနာ် 😍 ။စကားအမှားပါခဲ့

ရင်နားလည်ေပး ကဖိ ေမ ာ် လင့်ပါတယ် ှ င်။့ ေကာင်းေသာညေလးြဖစ် ပါေစ။

 ေ◌ကာင္◌းေ◌သာေညလးပါရွ င◌
့ ။္ စာေ◌ရးသူေအနနဲ႔ I Am Your Baby's

Fatherကို2020 Octoberမွာေစရးခဲ့ ၿပီ း2021 Januaryမွာဇာတိမ္◌းခဲ့ ပါတ

ယ္။Ficကိုႀကိဳက္ေ◌ပးခဲ့ ၾကတဲတ
့ စ္ေ◌ယာက်င◌
္ းစီ ကိုလည္◌း စိ တ

င္◌းနဲေ႔က်းဇူးတငါတယွင◌
့ ။္ 2021 Decemberမွာေ◌တာ့Ficေ◌လးကိုစာ

အု ပ ဖစ္◌ျမေငတာ့မွာပါ။စာေ◌ရးသူေအနနဲ႔စကားအမ် ားႀကီးေမ◌ျ

ပာတတ္ေ◌တာ့လိရ
ု င္◌းပဲ ေ◌◌ျပာပါေ◌တာ့မယ္ေ◌နာ◌္😁

I Am Your Baby's Fatherစာအုပ္ေ◌လးကိုပံ◌◌

ု ျပင်ိစ
ဳ ာအု ပိ ေကနထု

တ္ေ◌ေဝပးမွာ◌ျဖစါတယ္။စာအုပ္ေ◌လးအျဖစိ မ္◌းထားခ် င ယိ ရ

င္ DecemberလထဲမွာOrderေစကာကွာမို႔လိ႔
ု ပံ ◌◌
ု ျပင်ိစ
ဳ ာအု ပိ က္

ကိုေ◌စာင့ ◌ကည့◌ေ
္ ◌ပးၾကပါရွ င◌
့ ။္

စာေ◌ရးသူေအနနဲေ႔နာကံ◌းု ေ◌◌ျပာခ် ငာေကတာ့ စာဖတ တ

စ္ေ◌ယာက်င◌
္ းစီ ကိုစိတင္◌းနဲေ႔က်းဇူးအထူးတငါတယိ တာပါပဲ ❤။

ဒါေ◌လးေကတာ့Preorderတင တိင
ု ္◌းရမယ့◌G
္ iftေ◌လး◌ျဖစါတယ္။

Extraပိုင◌
္ းကဇာတ္ဝငန◌းေ◌လးဆိ
္ ုတာသိၾကမွာပါေ◌နာ◌္ 😍 ။စကားအ

မွားပါခဲ့ ရငားလည္ေ◌ပးၾကဖိုေ႔မ်ွာ◌င့◌ါတယွင◌
့ ။္ ေ◌ကာင္◌းေ◌

သာေညလး◌ျဖစါေ◌စ။
Baby's Father(Pre order)

" I Am Your Baby's Father" စာအုပ်ေလးကို မနက်ြဖန်ည7နာရီ တိတိ

မှာ"ပံုြပင်ချ ိ "စာအုပ်တိက
ု ်မှာ Pre Orderတင်လိရပါ ပီ ှ င်။့ Book Size

ကA5ြဖစ် ပီ း ( Hard Cover, Creamy Paper နဲ ြဖစ်

့ ပါတယ်။တနဖိုးက 7900

ကျပ် ြဖစ် ပါတယ် ှ င်။့ Preorder မှာယူသူတိင

ု ်းအတွက် Box, Calendar နဲBM
့

ှစ်ကဒ် ( ဆင်တူ BM အေရာင်ကဲွ တစ် ကဒ် Random) လက်ေဆာင်ထည့်ေပး

သွားမှာြဖစ် ပါတယ် ှ င်။

Preorder Deadline ကေတာ့5.12.2021(ည၇နာရီ )မှစ၍ 30.12.2021ေနအထိ

့

Orderတင်လိရပါတယ် ှ င်။့ Payment Method - COD( တစ် င

ုိ ်ငံလံးု အိ မ်အ

ေရာက်ေငွေချစနစ် )နဲမှ့ ာယူလိရပါတယ်။

စက်အာဏာတည်၊အရိ ပ်စစ် န ဲ ့ သူတိရဲ သားေလးစက်ကမာတည်တိကို

ချစ် ေပး ကပါဦးေနာ် 😭အားလံးု ပဲ ေကာင်းေသာညေလးြဖစ် ပါေစ ှ င်။့

Pre Orderတင်သူတိင
ု ်းအတွက်BOX လက်ေဆာင်ေလးပါ

" I Am Your Baby's Father" စာအုပ္ေ◌လးကို မနက္◌ျဖ 7နာရီ တိတိ

မွာ"ပံ ◌◌
ု ျပင်ိ"ဳ စာအု ပိ ကွာ Pre Orderတငိ ႔ရပါၿပီ ရွင◌
့ ။္ Book Size

ကA5◌ျဖစပီ း ( Hard Cover, Creamy Paper နဲ႔ျဖစါတယ္။တနဖိုးက 7900

က်ပ္◌ျဖစါတယွင◌
့ ။္ Preorder မွာယူသူတိင
ု ္◌းအ တက္ Box, Calendar

နဲ႔BM ◌ႏ◌ွ စဒ္ ( ဆင BM ေအရာ ငဲ တစဒ္ Random) လက္ေ◌

ဆာငည့◌ေ
္ ◌ပး သားမွာ◌ျဖစါတယွင။္

Preorder Deadline ေကတာ့5.12.2021(ည၇နာရီ )မွစ၍ 30.12.202 1န ့

အထိ Orderတငိ ႔ရပါတယွင◌

့ ။္ Payment Method - COD( တစ္◌ႏ◌င
ို ံ

လံ◌းု အိ ေမရာက္ေ◌ေြငခ် စနစ္)နဲ႔မွာယူလိ႔

ု ရပါတယ္။

စကာဏာတည္၊အရိ ပစဲ ႔ သူတိ႔

ု ရဲ သားေ◌လးစကမ႓ာတည္

တိ႔
ု ကို ခ် စ္ေ◌ပးၾကပါဦးေ◌နာ◌္ 😭 အားလံ◌းု ပဲ ေ◌ကာင္◌းေ◌သာေည

လး◌ျဖစါေ◌စရွ င◌
့ ။္
Preorder Now

I Am Your Baby's Fatherစာအုပ်ေလးကိုေအာက်ကPageမှာ အခု ပဲOrderတင်

လိရပါ ပီ ှ င်။့
https://www.facebook.com/%E1%80%95%E1%80%AF%E1%80%B6%
E1%80%95%E1%80%BC%E1%80%84%E1%80%BA%E1%80%81%E1
%80%BB%E1%80%AD%E1%80%AF-Sweet-Story-Book-House-
135181988032679/
စာဖတ်သူအားလံးု ကိုေကျးဇူးအထူးတင်ပါတယ် ှ င်။့ 🙏

I Am Your Baby's Fatherစာအုပ္ေ◌လးကိုေ◌အာကPageမွာ အခု

ပဲ Orderတငိ ႔ရပါၿပီ ရွင◌

့ ။္
https://www.facebook.com/%E1%80%95%E1%80%AF%E1%80%B6%
E1%80%95%E1%80%BC%E1%80%84%E1%80%BA%E1%80%81%E1
%80%BB%E1%80%AD%E1%80%AF-Sweet-Story-Book-House-
135181988032679/
စာဖတ အားလံ◌းု ကိုေ◌က်းဇူးအထူးတငါတယွင◌
့ ။္ 🙏
Baby's Fatherကာဗာနဲပတ်
့ သတ်၍

စာေရးသူတိကာဗာစဆွဲကျေတာ့ CVက ှစ်မျ ိ းထွက်လာတယ်ေပါ ့ေနာ် ။အနီ

နဲအြပာေလးေပါ
့ ့။အားလံးု တိင
ု ်ပင်ကျေတာ့အြပာေလးကိုေရွ းြဖစ် လိက
ု ်က

တာ။မိုးသားတုနး် ကလည်းအနီေလးပဲ ဆိုေတာ့ အြပာေလးဘက်အားသန်

သွားတာလည်းပါတယ်ထင်တယ်။စက်တိကိုြပန်တင်ေပးမှာေနာ် ။စာအုပ်ထဲ

မှာေတာ့ပို ပီ းေြပေြပြပစ် ြပစ် န ဲ ့ ပို ပီ းဖတ်လိေကာင်းပါလိမ့်မယ်။Wattpadမှာ

ေတာ့inline commentေတွပျက်မှာစိုးလိ အရင်အတိင

ု ်းပဲ ြပန်တင်ေပးပါ ့မယ် ှ

င့်။

စာေ◌ရးသူတိ႔
ု ကာဗာစ ဆဲ ေက်တာ့ CVကႏ◌ွစ်ိဳး ထကာတယ္ေ◌ပါ ့ေ◌

ဲ အျပာေ◌လးေ◌ပါ ့။အားလံ◌းု တိင

နာ◌္။အနီန႔ ု ေင်တာ့အျပာေ◌လး

ကိုေ◌ ရး◌ျဖစိ ကကတာ။မိုးသားတုန◌းကလည္

္ ◌းအနီေ◌လးပဲ ဆိုေ◌တာ့

အျပာေ◌လးဘကားသ ားတာလည္◌းပါတယ ငယ္။စက္

တိ႔
ု ကို◌ျပ င္ေ◌ပးမွာေ◌နာ◌္။စာအု ပဲ မွာေ◌တာ့ပိုၿပီ းေ◌◌ျပျေပ◌ျပ

စ္◌ျပစဲ ႔ ပိုၿပီ းဖတိ ေ႔ကာင္◌းပါလိမ့◌ယ္။Wattpadမွာေ◌တာ့inline

commentေ◌ တပ် ကွာစိုးလိ႔

ု အ ငတိင
ု ္◌းပဲ ◌ျပ င္ေ◌ပးပါ ့မယွင◌
့ ။္