[ 12/2 13.

25 ] hilda febriani putri: ing omah: gendis: "mbok aku pamit menyang sekolah dhisik ya,
assalamu'alaikum." budi: "aku uga mbok, assalamu'alaikum. " mbok sri: "oh iya nak, waalaikumsalam
sinau kang pinter ya. mbok uga arep menyang sawah. " budi: "oh iya mbok ati-ati mbok. " mbok sri:
"iya." sekolah: gendis: "eh iku sapa ya mas? kaya ora tau liat aku. " budi: " iya ya dek sapa ya? ndean
anak anyar kali. " gendis: " ohhh. " kringgg budi: " bel wis uni iki, ayo mlebu menyang klas. " gendis:
"ayo." arya: "asalamualaikum." bella: "asalamualaikum." budi: "waalaikumsalam." gendis:
"waalaikumsalam." bella: " ngenalake aku murid anyar ing kene, araning aku bella lan iki kakang aku
jenenge arya. " arya: " kita boyongan saka kutha, kita menyang desa kanggo manggon omah simbah
kita , lan sekolah disini. " bella: " salam kenal kabeh! " gendis: " salam kenal, aku gendis lan iki kakang
aku jenenge budi, kene lungguh ing wurining awake dhewe. " bella: " oh iya, matur nuwun. " kringggg
budi: "wah wis bel. gendis mas pamit mulih kari dadi kowe mlampah dhisik ya, ana nyambut gawe
klompok soale, kowe kan wis wingi. " gendis: " oh iya mas, mangkane kalok ana jejibahan iku cepet
dekerjain! " budi: " hehe.. " gendis: " bella kowe mulih karo sapa? " bella: " oh iki padha kakang aku. "
gendis: " oh iya, ati-ati ya. aku mulih dhisik. " bella: " iya matur nuwun. ayo kak awake dhewe mulih. "
arya: " ayo. " banjur bella lan arya mulih karo sepada montor. [ 12/2 13.26 ] hilda febriani putri: gendis: "
awww. (kena cipratan banyu dening sepedha kang liwat. ) kann basahh semuaaa, iku sapa sihh munggah
sepada cepet banget. ehh iku dudu arya padha bella ya? awass wae sesuk ing sekolah. " bella: " ehh iku
sapa kak tiba. " arya: " ehh iya sapa iku ya, bentar kakang mandheg dhisik. kowe enteni kene ya aja
menyang ndi-ndi. " bella: " iya kak. " arya: "bu, ibu ora apa apa? " ibu: " sikil ibu lara nak, ora bisa tangi. "
arya: " ya allah bu, kok bisa bu. " ibu: " iya nak soale wau wayah ngambil kayu ibu kepleset nak. " arya: "
omah ibu ing endi? " ibu: " wis cedhak nak saka kene. " arya: " ya wis bu, ibu aku anter wae. bentar ya bu
aku pamit menyang adhi aku dhisik. " ibu: " iya nak, matur nuwun ya. " arya: " dek, kakang arep
nganterin ibu iku dhisik ya menyang omahe. kasian dheweke ora bisa dalan, tembunge omahe cedhak
kene kok. " bella: " oh iya kak, aja suwe-suwe loh! " arya: " siyap! " arya: " ayo bu nitih bisa? " bella: "
kene bu, ben aku rewangi. " ibu: " matur nuwun nak, kowe kabeh apik banget. " bella: " hehe padha-
padha bu. " ibu: " mandheg nak, iku omah ibu. " arya: " oh iya bu. ibu bisa mudhune? " ibu: " bisa nak
alon-alon. " arya: " yaudah bu, aku arep jemput adhi aku dhisik, permisi bu. " ibu: " oh iya nak, matur
nuwun lo! " arya: " iya bu padha-padha. " tin... bella: " suwe banget! tembunge cedhak!. " arya: " bentar
kok, wis ayo munggah keburu sore. " ... sesuk dinane: bella lan arya lunga kesekolah bareng-bareng.
padha hale karo budi lan gendis kang uga kaya kulina lunga menyang sekolah. " sekolah: bella: " kak, si
gendis geneya ora nyapa awake dhewe? " arya: " gatau. " bella: " ihhh emang awake dhewe ana salah
yaaa? " arya: " apaan sihh, ndean dheweke mung kagi males wae. " bella: " ihhh dhasar. " kringgg bel
mulih muni kabehing bocah sekola mulih kerumahe. arya: " ehh iku dudu si ibu-ibu wingi ya? " bella: "
ehh iya kak. " ibu: " mandheg. " arya: " ana apa bu? " ibu: " ibu sengaja nunggu kowe disini. " arya: "
geneya bu? " ibu: " iku mengko kowe dateng menyang omah ya, ngerti kan omah ibu ing endi. " arya: "
kanggo apa bu? " ibu: " wis kowe dateng wae. " arya: " emmm iya deh bu. " ibu: " iya. " arya: " ya wis aku
permisi ya bu assalamu'alaikum. " bella: " permisi ya bu. " ibu: " iya nak ati-ati ya! " ing omah: mbok sri: "
gendis budi... " gendis lan budi: " apa mbok? " mbok sri: " mbok arep omong karo kowe kabeh, utamane
gendis. " gendis: " iya mbok. " mbok sri: " mbok arep jodohin kowe karo anak lanang kang wis rewangi
ibu wingi. " gendis: " hahh? " budi: " hahh? " gendis: " mbok mesthi guyon, masak anak smp kaya aku wis
arep ing jodohin ana-ana wae mbok iki. " budi: " hahah iya, mbok mesthi guyon. " mbok sri: " ora, mbok
ora guyon, iki temen. jajal wae wingi yen ora ana anak lanang iku mbok wis ora ngerti priye nasib mbok.
" gendis: " t-tapi mbok.. " mbok: " ora ana tapi-tapian kowe kudu nurut apa tembung mbok. " gendis: "
ya mbok.. " mbok: " dheweke mengko kerumah, kowe tuku panganan gawe ing dekek ing mbale, kowe
dandan kang ayu. " gendis: " ya mbok. " ing omah: arya lagi bersiap-siap kanggo lunga kerumah si ibu.
arya: " dek, kakang budhal dhisik ya, kowe wani kan dirumah dhewe? " bella: " wani lah dikira aku isih
kecill. " arya: " hahah iya, jaga omah ya. aja menyang ndi-ndi. " bella: " ya. " banjur arya budhal
migunakake sepada montor. sampailah arya ing omah si ibu. arya: " asalamualaikum bu. " mbok sri: "
waalaikumsalam, ohh nak arya wis teka kene mlebu nak. " arya: " ana apa ya mbok? " mbok sri: " emm..
mbok arep jodohin anak mbok karo kowe. " arya: " hah apa mbok? " mbok sri: " iya mbok arep jodohin
anak mbok karo kowe. " arya: " nanging geneya bu? " mbok sri: " aku deleng kowe yaiku lanang kang
apik gawe gendis, umur mbok uga wis tuwa, ora bisa njaga gendis salawase. gendis: " assalamu'a-"
gendis nibakake kabehing barang kang wis piyambake tuku sawise piyambake weruh sapa kang teka
kerumahe. arya: " loh kowe. " mbok sri: " oh dadi kowe kabeh berdua wis padha-padha kenal. " gendis: "
mbok aja ngomong iki lanang kang arep ing jodohin padha gendis. " mbok sri: " iya iki kang mbok arep
jodohin karo kowe nak." gendis: " apa! " mbok sri: " geneya nak? " gendis: " engh, ora mbok gapapa. "
pirang-pirang menit banjur. arya: " bu aku pamit mulih dhisik ya. " mbok sri: " oh iya wis nak, ati-ati ya. "
arya: " iya mbok. " arya: " dek, kakang arep ngomong apa-apa karo kowe, nanging kowe aja kaget ya. "
bella: " apa? " arya: " kowe ngerti kan wau kakang lunga kerumah si ibu iku. bella: " iya ngerti. " arya: "
iku ibu nga gendis. " bella: " hah iya kah? " arya: " iya, lan kowe ngerti apa? " bella: " apa? " arya: " karo
ibune gendis, kakang arep ing jodohin padha gendis. " bella: " hah! kok bisa? " arya: " gatauu. " bella: "
terus kakang gelem? " arya: " kedher. " bella: " gapapa lah kak trima wae, soal bunda karo bapa ben
bella kang menehi ngerti. " arya: " hmmm. "