Matematyka: I Klasa Gimnazjum

MATEMATYKA
I KLASA GIMNAZJUM
SZCZECIN 2016
Bogdańska Beata
Maczan Aleksandra
Staniewska Iwona
Szuman Michał
Projekt okładki
Aleksandra Wieliczko
Spis treści
1 ZADANIA TEKSTOWE 3
2 DZIAŁANIA NA LICZBACH 17
2.1 Liczby naturalne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17
2.2 Liczby całkowite . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24
2.3 Liczby wymierne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30
2.4 Notacja wykładnicza zapisu liczb . . . . . . . . . . . . . . . . 38
2.5 Dodatkowe tematy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44
2.5.1 Wartość bezwzględna liczby . . . . . . . . . . . . . . . 44
2.5.2 Część całkowita liczby . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46
2.5.3 Część ułamkowa liczby . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47
2.5.4 Algorytm Euklidesa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47
3 JEDNOSTKI W FIZYCE 51
3.1 Czas . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51
3.2 Odległość, długość . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52
3.3 Prędkość . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53
3.4 Powierzchnia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58
3.5 Objętość . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59
3.6 Masa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59
4 UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH 62
5 POTĘGI I JEDNOMIANY 77
5.1 Iloczyn potęg o równej podstawie . . . . . . . . . . . . . . . . 78
5.2 Iloraz potęg o równej podstawie . . . . . . . . . . . . . . . . . 79
5.3 Potęga iloczynu i ilorazu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80
5.4 Potęga potęgi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81
5.5 Jednomiany . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 83
5.6 Mnożenie jednomianów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 85
5.7 Dzielenie jednomianów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 86
6 WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE 88
6.1 Tworzenie wyrażeń algebraicznych . . . . . . . . . . . . . . . 88
6.2 Dodawanie (redukcja) jednomianów . . . . . . . . . . . . . . 91
6.3 Dodawanie i odejmowanie sum alg. . . . . . . . . . . . . . . . 93
6.4 Iloczyn sumy alg. przez jednomian;
wyłączanie jednomianu przed sumę . . . . . . . . . . . . . . . 95
6.5 Mnożenie sumy alg. przez sumę alg. . . . . . . . . . . . . . . 99
6.6 Wzory skróconego mnożenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 101
7 RÓWNANIA 110
7.1 Rozwiązanie równania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 110
7.2 Rozwiązywanie równań . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 111
7.3 Równania sprzeczne i tożsamościowe . . . . . . . . . . . . . . 119
7.4 Wyznaczanie wskazanej wielkości z równania . . . . . . . . . 120
8 PROCENTY 124
8.1 Wprowadzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 124
8.2 Wyznaczanie procentu liczby . . . . . . . . . . . . . . . . . . 126
8.3 Wyznaczanie liczby z procentu . . . . . . . . . . . . . . . . . 127
8.4 Liczba jako procent drugiej liczby . . . . . . . . . . . . . . . . 130
8.5 Zmiany/różnice procentowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 134
8.6 Punkty procentowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 141
9 ZADANIA TEKSTOWE 145
10 NIERÓWNOŚCI 160
11 UKŁADY RÓWNAŃ 168
12 GEOMETRIA 183
Rozdział 1
ZADANIA TEKSTOWE
Ucząc sie matematyki realizujemy dwa podstawowe cele:

• nabycie dobrej kontroli nad językiem polskim,
• wykształcenie umiejętności wnioskowania.

Obie te umiejętności są przydatne w życiu. Lepsza kontrola nad
językiem oznacza poprawne rozumienie zdań języka polskiego oraz
poprawne wyrażanie swoich myśli w języku polskim – to ostatnie jest
trudną do opanowania umiejętnością.
Radzenie sobie z zadaniami w tym rozdziale sprowadza się do zro-
zumienia zdań języka polskiego i wywnioskowania co z nich wynika.
Zadania są tak dobrane, że umiejętności arytmetyczne potrzebne do
rozwiązywania tych zadań to poprawne wykonywanie działań na licz-
bach całkowitych.
PRZYKŁAD
Adam ma 8 lat, a Bartek 12. Za ile lat będą oni mieli razem 44 lata?
Rozwiązanie
Ile lat mają oni obecnie?
8 + 12 = 20
O ile zwiększy się suma ich lat w ciągu roku?
(8 + 1) + (12 + 1) = 22
22 − 20 = 2
Zatem suma ich lat zwiększy się w ciągu roku o 2 lata. Wobec tego mamy
44 − 20 = 24
24 : 2 = 12 bo co roku przybywają im łącznie 2 lata
Odpowiedź: oni będą mieli razem 44 lata za 12 lat.
4 ROZDZIAŁ 1. ZADANIA TEKSTOWE
PRZYKŁAD
Adam i Bartek mają obecnie razem 18 lat. 3 lata temu Bartek był 5 razy
starszy od Adama. Ile razy będzie Bartek starszy od Adama za 3 lata?
Rozwiązanie
Jeżeli obecnie suma lat Adama i Bartka jest równa 18, to 3 lata temu, gdy
każdy z nich był o 3 lata młodszy, suma ich lat była równa 18 − 2 · 3 lat,
czyli 12 lat. Bartek był wówczas 5 razy starszy, co oznacza, że Adam miał
wówczas 2 lata, zaś Bartek 10 lat.
Wobec tego obecnie
Adam ma 5 lat, zaś Bartek 13 lat.
Zatem za 3 lata
Adam będzie miał 5 + 3 = 8 lat,
a Bartek 13 + 3 = 16 lat
czyli za 3 lata Bartek będzie 2 razy starszy od Adama.
1. 5 lat temu Ania i Kasia miały razem 15 lat, przy czym Kasia była wów-
czas 2 razy starsza od Ani. Ile lat ma Kasia obecnie?
2. 8 lat temu syn miał 4 lata, a ojciec był 10 razy starszy od syna. Ile lat
miał wtedy ojciec? Ile razy jest on obecnie starszy od syna?
3. Jacek ma 11 lat, a Marek ma 1 rok. Ile lat będzie miał Jacek gdy będzie
a) 6 razy starszy od Marka?
b) 3 razy starszy od Marka?
c) 2 razy starszy od Marka?
4. Jacek i Bartek mają razem 27 lat. Sześć lat temu Jacek był cztery razy
starszy od Bartka. Ile lat ma teraz Bartek, a ile Jacek?
W matematyce posługujemy się różnymi średnimi. W szkole poznaliśmy już

średnią arytmetyczną. Przypomnijmy, że:
średnią arytmetyczną liczb nazywamy liczbę, która jest równa

sumie tych liczb, podzielonej przez ich ilość. Na przykład śred-
nia arytmetyczna następujących pięciu liczb: 10, 15, 18, 10, 22
jest równa 15, bowiem
10 + 15 + 18 + 10 + 22 75
= = 15
5 5
ROZDZIAŁ 1. ZADANIA TEKSTOWE 5
PRZYKŁAD
Ania otrzymała z sześciu testów następujące wyniki: 3, 5, 7, 4, 8, 3. Jaki
wynik musi uzyskać z siódmego testu aby średni wynik z wszystkich siedmiu
testów był równy 5?
Rozwiązanie
Oznaczmy
x – poszukiwany wynik z siódmego testu.
Mamy wówczas
3+5+7+4+8+3+x
=5
7
czyli
30 + x
=5
7
30 + x = 35
x = 5.
Odp: z siódmego testu Ania musi uzyskać dokładnie 5 punktów.
5. Bartek uzyskał z kolejnych testów następujące wyniki: 20, 16, 30, 24,
15, 27. Jaki był średni wynik Bartka z tych sześciu testów?
6. Ania otrzymała z pięciu testów wyniki 4, 5, 4, 6, 2. Jaki wynik musi

otrzymać z szóstego testu, aby średnia wszystkich wyników była równa 5?
7. W klasie Ia jest 6 chłopców i 24 dziewczyny. Średnia waga jednego

chłopaka wynosi 55 kg, a jednej dziewczyny 50 kg. Jaka jest średnia
waga jednej osoby w tej klasie?
8. W klasie Ib jest 15 chłopców i 10 dziewcząt. Średnia waga jednego

chłopaka wynosi 60 kg, a jednej dziewczyny 50 kg. Jaka jest średnia
waga jednej osoby w tej klasie?
9. W klasie I a jest 29 uczniów. Średnia waga jednego ucznia wynosiła 45 kg.

Gdyby liczyć średnią wagę wszystkich osób w klasie czyli wszystkich
uczniów i nauczyciela, to średnia waga wynosiłaby 46 kg. Ile ważył
nauczyciel?
10. Na statku było 31 marynarzy i kapitan. Średnia wieku marynarzy wy-

nosiła 23 lata. Gdyby liczyć średnią wieku wszystkich marynarzy i ka-
pitana, to wynosiłaby ona 24 lata. Ile lat ma kapitan?
11. Janek miał do przeczytania 600 stronicową książkę. Pierwszą połowę

książki czytał on z prędkością 10 stron na dzień, a drugą połowę z pręd-
kością 30 stron na dzień. Policz ile dni zajęło mu przeczytanie całej
książki i ile wobec tego średnio stron dziennie czytał Janek.
12. Pies i gołąb mają razem 6 nóg, a głowy 2. Ile nóg, a ile głów mają w sumie
4 gołębie i 3 psy?
PRZYKŁAD
Na wybiegu w ZOO były strusie i antylopy. W sumie było 29 zwierząt. Gdy
policzyliśmy ich nogi, to okazało się, że te zwierzęta mają w sumie 82 nogi.
Ile antylop, a ile strusi było na wybiegu?
Rozwiązanie
Gdyby każde zwierzę miało tylko 2 nogi, to wszystkich nóg byłoby 29·2 = 58.
W rzeczywistości nóg było 82 czyli o 82 − 58 = 24 więcej.
Te „dodatkowe” 24 nogi, są nogami antylop, które mają przecież po 4 nogi.
Te „dodatkowe” 24 nogi należą zatem do 24 : 2 = 12 antylop.
Odpowiedź: na wybiegu było 12 antylop i 29 − 12 = 17 strusi.
13. W ogrodzie były bażanty i króliki. Razem miały one 35 głów i 94 nogi. Ile
królików, a ile bażantów było w ogrodzie? (bażanty są to ptaki; królik ma
4 nogi)
14. Na pastwisku pasą się krowy i gęsi. Zwierzęta te mają w sumie 18 głów
i 50 nóg. Ile krów było na pastwisku?
15. Na parkingu stoją samochody i motocykle. Każdy samochód ma 5 kół
(w tym jedno zapasowe) a każdy motocykl 2 koła. Wszystkich pojaz-
dów było razem 19, a kół 59. Ile motocykli, a ile samochodów było na
parkingu?
PRZYKŁAD
Dwa zeszyty i trzy ołówki kosztują w sumie 4,20 zł.
Dwa zeszyty i cztery ołówki kosztują razem 4,60 zł.
Ile kosztuje jeden ołówek, a ile jeden zeszyt?
Rozwiązanie
Oznaczmy
z – cena 1 zeszytu
o – cena 1 ołówka.
Wówczas treść zadania można formalnie zapisać
2 · z + 3 · o = 4,20[zł]
2 · z + 4 · o = 4,60[zł]
Z powyższych dwóch zdań wynika, że jeden ołówek kosztuje 0,40 zł, zaś trzy
ołówki 1,20 zł. Ponieważ dwa zeszyty i trzy ołówki kosztują razem 4,20 zł,
więc wobec tego dwa zeszyty kosztują 3,00 zł, zaś jeden zeszyt kosztuje
1,50 zł.
Odpowiedź: 1 ołówek kosztuje 0,40 zł, zaś 1 zeszyt 1,50 zł.
Postępując podobnie rozwiąż poniższe zadania.
16. Trzy zeszyty i pięć ołówków kosztują razem 8,20 zł, natomiast trzy ze-
szyty i dziewięć ołówków 10,80 zł. Policz kolejno ile kosztują cztery
ołówki, ile kosztuje jeden ołówek, ile kosztuje jeden zeszyt.
17. Jeden zeszyt i trzy ołówki kosztują razem 3,30 zł, zaś jeden zeszyt i pięć
ołówków kosztują razem 4,70 zł. Ile kosztuje jeden zeszyt a ile jeden
ołówek?
PRZYKŁAD
2 bułki i chleb kosztują razem 4,70 zł. 7 bułek i 2 chleby kosztują razem
11,20 zł. Ile kosztuje bułka, a ile chleb?
Rozwiązanie
Oznaczmy
b – cena bułki
c – cena chleba
Mamy
( wówczas
2b + c = 4,70 (1)
7b + 2c = 11,20 (2)
Z (1) wynika, że
4b + 2c = 9,40 (3)
Z (2) i (3) wynika, że
3b = 1,80
czyli
b = 0,60
Wstawiając to do (1) mamy
2 · 0,60 + c = 4,70
czyli
c = 4,70 − 1,20
c = 3,50
Odpowiedź: chleb kosztuje 3,50,zł, a bułka 0,60 zł.
18. Ołówek i dwie gumki kosztują razem 1,90 zł, zaś dwa ołówki i pięć gumek
kosztują 4,20 zł. Ile kosztuje gumka, a ile ołówek? Wsk. ile kosztują dwa
ołówki i cztery gumki?
19. Trzy zeszyty i gumka kosztują razem 4 zł, zaś sześć zeszytów i trzy gumki
kosztują razem 8,40 zł. Ile kosztuje jedna gumka, a ile jeden zeszyt?
20. Dwa zeszyty i cztery ołówki kosztują razem 3,40 zł. Jeden zeszyt i jeden
ołówek kosztują razem 1,40 zł. Ile kosztuje jeden ołówek, a ile jeden
zeszyt?
21. Trzy gumki i dwa zeszyty kosztują razem 4,50 zł, zaś dziewięć gumek i
siedem zeszytów kosztują razem 15 zł. Ile kosztuje gumka, a ile zeszyt?
22. Trzy gumki i pięć ołówków kosztują razem 8,30 zł, zaś dziewięć gumek i
siedem ołówków – 14,50 zł. Ile kosztuje jedna gumka, a ile jeden ołówek?
23. Dwa zeszyty i piórnik kosztują razem 13,70 zł, natomiast cztery zeszyty
i trzy piórniki kosztują razem 38,90 zł. Ile kosztuje jeden piórnik, a ile
jeden zeszyt?
24. Dwa zeszyty i trzy książki kosztują 13 złotych, a trzy zeszyty i dwie
książki 12 złotych. Z tego wynika, że
a) pięć zeszytów i pięć książek kosztuje razem . . . . . . . . . . . złotych
b) zeszyt i książka kosztują razem . . . . . . . . . . . złotych
c) książka kosztuje . . . . . . . . . . . złotych
25. Zeszyt, gumka i ołówek kosztują razem 5 zł., zaś dwa zeszyty i dwie
gumki kosztują razem 5,80 zł. Ile kosztuje ołówek?
26. Za zeszyt, długopis i książkę zapłacono razem 17 zł. Książka i długopis

kosztują 15 zł. Zeszyt i książka kosztują 14 zł. Policz kolejno ile kosztuje
zeszyt, książka i długopis.
PRZYKŁAD
Długopis i ołówek kosztują razem 4 zł.
Ołówek i pióro kosztują razem 13 zł.
Długopis i pióro kosztują razem 14 zł.
Ile kosztuje ołówek, ile długopis a ile pióro?
Rozwiązanie.
Oznaczmy
d – cena długopisu
o – cena ołówka
p – cena pióra
Wobec tego mamy:


d + o
 = 4 (1)
o + p = 13 (2)

d + p = 14 (3)

Z (1), (2) i (3) wynika, że

2 długopisy, 2 ołówki i 2 pióra kosztują w sumie 4 + 13 + 14 = 31 zł
czyli krótko
2d + 2o + 2p = 31.
Wobec tego długopis, ołówek i pióro kosztują 15,50 zł. (4)
Zatem
z (4) i (1) wynika, że p = 15,50 − 4 = 11,50
z (4) i (2) wynika, że d = 15,50 − 13 = 2,50
z (4) i (3) wynika, że o = 15,50 − 14 = 1,50
27.* Jacek kupił cztery książki. Druga, trzecia i czwarta książka kosztowały
razem 42 złote, pierwsza, trzecia i czwarta kosztowały – 40 złotych,
pierwsza druga i czwarta – 38 złotych, zaś pierwsza, druga i trzecia – 36
złotych. Ile kosztowała każda z tych czterech książek?
28. Koza, krowa, świnia i owca kosztują razem 1 325 złotych. Koza, świnia i
owca kosztują razem 425 złotych. Krowa, świnia i owca kosztują razem
1 225 złotych. Koza i świnia kosztują razem 275 złotych. Ile kosztuje
każde z tych zwierząt?
29.* Obwód czworokąta ABCD jest równy 42 cm, obwód trójkąta BCD –
32 cm, a trójkąta ABD – 24 cm. Jaka jest długość odcinka BD?
30.* Prostokąt podzielono dwoma prostopa- D G C
dłymi odcinkami na cztery prostokąty, tak
jak na rysunku obok. Obwód prosto- d
kąta AEGD jest równy 600 m, prostokąta
EBCG 700 m, prostokąta HF CD 800 m, a
prostokąta ABF H 900 m. Wyznacz obwód H F
c
prostokąta ABCD. Wsk. w prostokącie
równoległe boki są równej długości. A a E b B
31. Bartek i Wojtek mają razem 25 złotych, przy czym Bartek ma o 7 złotych
więcej od Wojtka. Ile złotych ma Wojtek?
32. Adam i Bartek mają podzielić między siebie 140 złotych, przy czym Bar-
tek ma otrzymać o 20 złotych więcej niż Adam. Ile złotych ma otrzymać
Bartek?
33. Para butów i para skarpet kosztują razem 110 zł. Buty są o 100 zł droższe
od skarpet. Ile kosztuje jedna para skarpet?
34. Dwie fontanny pobierają łącznie 72 litry wody na minutę, przy czym
pierwsza z nich pobiera
a) 2 razy tyle wody co druga
b) 3 razy tyle wody co druga
c) 5 razy tyle wody co druga
d) 8 razy tyle wody co druga
Oblicz ile litrów wody pobiera na minutę pierwsza fontanna w każdym z
powyższych czterech przypadków.
PRZYKŁAD
Na obozie było 127 osób. Chłopców było o 33 więcej niż dziewcząt. Ile
dziewcząt było na obozie?
Rozwiązanie
Gdyby na obozie było o 33 chłopców mniej, to wówczas
• chłopców i dziewczyn byłoby tyle samo,
• na obozie byłyby 127 − 33 = 94 osoby.
Z tego wynika, że na obozie było 94 : 2 = 47 dziewcząt oraz 47+ 33 = 80
chłopców.
35. W szkole jest 429 uczniów. Chłopców jest o 27 więcej niż dziewcząt. Ile
dziewcząt jest w szkole?
36. Mama i córka mają w sumie 71 lat. Mama jest o 25 lat starsza od córki.
Ile lat ma córka, a ile matka?
37. Adam i Bartek mają w sumie 426 znaczków. Bartek ma o 44 znaczki
mniej niż Adam. Ile znaczków ma Adam, a ile Bartek?
38. Na parkingu są 253 pojazdy: samochody i motocykle. Samochodów
jest o 79 więcej niż motocykli. Ile samochodów, a ile motocykli jest na
parkingu?
39. W klasie jest 28 uczniów. Część z nich dojeżdża do szkoły tramwajem a
część chodzi do szkoły pieszo. Uczniów dojeżdżających tramwajem jest
o 4 więcej niż uczniów chodzących do szkoły pieszo. Ilu uczniów chodzi
do szkoły pieszo?
40. Podziel 90 znaczków pomiędzy Adama i Bartka, tak aby

a) Bartek miał 44 razy więcej znaczków niż Adam;
b) Bartek miał o 44 znaczki więcej niż Adam.
41. Podziel 100 złotych pomiędzy Adama i Marka, tak aby

a) Marek miał 49 razy więcej pieniędzy od Adama;
b) Marek miał o 49 złotych więcej od Adama.
42. Pojemnik zawierał 60 litrów płynu. Po pewnym czasie w pojemniku

zostało 5 razy mniej płynu niż było na początku. Ile litrów płynu zużyto?
43. Duży zeszyt kosztuje o 15 gr więcej niż mały zeszyt. Ile kosztuje duży
zeszyt, jeżeli 5 dużych zeszytów kosztuje tyle samo co 8 małych zeszy-
tów ?
44. Rozdziel 91 cukierków pomiędzy 10 dzieci tak, aby troje spośród nich
otrzymało porcje dwa razy większe od każdego z pozostałych siedmiorga
dzieci.
45. Paweł zamierzał kupić 4 porcje lodów, zabrakło mu jednak 80 groszy.

Kupił więc 3 porcje, a wtedy pozostało mu 30 groszy. Jaka była cena
jednej porcji lodów?
46. Jacek kupił 3 ciastka z kremem oraz 6 razy tyle ciastek z bitą śmie-
taną. Następnie wszystkie te ciastka rozdał (po jednym) swoim kolegom
i koleżankom z klasy. Część osób odmówiła poczęstunku. Tych, którzy
odmówili było 3 razy mniej od tych, którzy wzięli jakieś ciastko. Jacek
dla siebie nie zachował żadnego ciastka. Ile osób liczy klasa Jacka?
47. Na talerzu leżały cukierki. Przyszedł Adam wziął połowę cukierków i

wtedy okazało się, że na talerzu zostało 6 cukierków. Ile cukierków było
początkowo na talerzu?
48. W koszyku były jabłka. Gdy przyszła Gosia i wzięła połowę wszystkich
jabłek i jeszcze 2 jabłka, to w koszyku zostało 6 jabłek. Ile jabłek było
początkowo w koszyku?
49. Na stole leżały cukierki. Przyszedł Jacek, wziął połowę wszystkich cu-
kierków i jeszcze 4 cukierki. Następnie przyszedł Paweł i wziął pozosta-
łych 7 cukierków. Ile cukierków było początkowo na stole?
50. Sprzedawczyni sprzedała pierwszej osobie połowę wszystkich jajek i jesz-

cze 2 jajka. Drugiej osobie sprzedała połowę reszty jajek i jeszcze jedno
jajko. Po tej drugiej sprzedaży pozostało jej 8 jajek. Ile jajek miała ona
początkowo? Ile jajek kupiła pierwsza, a ile druga osoba?
51. Na stole leżały cukierki. Przyszedł Adam i wziął połowę wszystkich

cukierków. Następnie przyszedł Bartek i wziął połowę z pozostałych
cukierków i jeszcze 2 cukierki. Pozostałe 4 cukierki wziął Czesiek. Ile
cukierków było początkowo na stole?
52. Na talerzu leżały cukierki. Gosia wzięła dwie trzecie tych cukierków i
jeszcze 2 cukierki. Pozostałe 4 cukierki wzięła Celina. Ile cukierków było
początkowo na talerzu?
53. W koszyku były jabłka. Wpierw Gosia wzięła połowę tych jabłek. Potem
Kasia wzięła jedną trzecią tego co zostało. Wtedy okazało się, że w
koszyku zostało 6 jabłek. Ile jabłek było początkowo w koszyku?
54. W koszyku były jabłka. Wpierw Gosia wzięła połowę tych jabłek i jesz-
cze 2 jabłka. Następnie Krysia wzięła połowę z tego co pozostawiła Gosia
i jeszcze 3 jabłka. W końcu Basia wzięła jedną trzecią z tego co pozo-
stawiła Krysia. Wówczas okazało się, że w koszyku pozostały 2 jabłka.
Ile jabłek było początkowo w koszyku?
55. Na stole leżały cukierki. Przyszedł Adam, wziął połowę wszystkich cu-
kierków i jeszcze 1 cukierka. Następnie przyszedł Bartek i też wziął po-
łowę leżących na stole cukierków i jeszcze 1 cukierka. W końcu przyszedł
Czesiek i wziął ostatnich 9 cukierków. Ile cukierków leżało początkowo
na stole?
56. Na stole leżały cukierki. Przyszedł Adam, wziął połowę wszystkich cu-
kierków i jeszcze 2 cukierki. Następnie przyszedł Bartek, wziął połowę
z tych, które były na stole, cukierków i jeszcze 2 cukierki. Na końcu
przyszedł Marek, wziął połowę z tych cukierków, które były na stole i
jeszcze ostatnie 3 cukierki. Ile cukierków było początkowo na stole?
57. W koszyku były jabłka. Pierwsza osoba wzięła z koszyka połowę wszyst-
kich jabłek i jeszcze jedno jabłko. Druga osoba wzięła połowę pozosta-
łych jabłek i jeszcze jedno jabłko. Trzecia osoba wzięła połowę pozosta-
łych jabłek i pozostałe trzy jabłka. Wtedy koszyk był pusty. Ile jabłek
było na początku w tym koszyku?
58. W szufladzie jest 20 białych i 16 czarnych skarpet. Wyciągamy po

ciemku skarpety z szuflady.
a) Ile skarpet wystarczy wyciągnąć, aby mieć pewność, że wśród nich
jest jedna para tego samego koloru?
b) Ile skarpet wystarczy wyciągnąć, aby mieć pewność, że wśród wy-
ciągniętych skarpet jest para białych skarpet?
c) Ile skarpet wystarczy wyciągnąć para skarpet każdego koloru?
59. W trzech torebkach są trzy gatunki cukierków. Z każdego gatunku jest

20 cukierków. Wsypaliśmy te cukierki do jednego pojemnika. Wycią-
gamy następnie z niego po ciemku cukierki. Ile cukierków wystarczy
wyciągnąć, aby mieć pewność, że wśród nich są trzy cukierki jednego
gatunku?
60. Do szuflady wrzuciliśmy 16 skarpet tego samego rozmiaru – 4 pary czar-

nych i 4 pary brązowych. Wyciągamy po ciemku po jednej skarpecie z
szuflady. Ile skarpet wystarczy wyciągnąć aby mieć pewność, że wśród
nich jest:
a) jedna para skarpet tego samego koloru;
b) jedna para czarnych skarpet?
61. W szufladzie jest 29 jednakowego rozmiaru skarpet: 9 niebieskich, 8

zielonych i 12 czarnych. Wyciągamy po ciemku skarpety z szuflady. Ile
skarpet wystarczy wyciągnąć, aby mieć pewność, że wśród nich jest
a) jedna para jednokolorowych skarpetek;
b) po jednej parze każdego koloru skarpetek;
c) jedna para niebieskich skarpetek?
d) skarpeta niebieska?
62. W pudełku znajdują się kule: 5 białych, 10 czerwonych i 15 niebieskich.

Wyciągamy po ciemku kule. Jaką najmniejszą liczbę kul trzeba wyjąć,
aby mieć pewność, że wśród wyciągniętych kul będzie
a) 5 kul jednego koloru?
b) 7 kul jednego koloru
c) 11 kul jednego koloru?
d) co najmniej po jednej kuli każdego koloru?
e) co najmniej po trzy kule każdego koloru?
63. W pudełku leżą kredki: 10 czerwonych, 8 niebieskich, 8 zielonych i 4

żółte. Wyciągamy po ciemku kredki z pudełka. Ile co najmniej kredek
trzeba wyciągnąć, aby mieć pewność, że wśród wyciągniętych kredek
a) są 4 jednego koloru,
b) są kredki wszystkich kolorów,
c) jest co najmniej 6 kredek jednego koloru?
64. Adam jest w stanie przekopać działkę w ciągu 2 godzin, Bartek w ciągu
3 godzin, a Czesiek w ciągu 6 godzin. W jakim czasie przekopią oni
wspólnie całą działkę?
65.* Adam jest w stanie skopać działkę w ciągu 2 godzin, a Bartek w ciągu
3 godzin. W jakim czasie skopią oni działkę, jeżeli będą pracowali rów-
nocześnie?
Wsk. Jaką część działki skopie Adam w ciągu 1 godziny? Jaką część
działki skopie Bartek w ciągu 1 godziny? Jaką część działki skopią Adam
i Bartek razem w ciągu 1 godziny?
66.* Pewną działkę Piotrek może przekopać w ciągu 15 godzin, Zbyszek w

ciągu 12 godzin, a Michał w ciągu 10 godzin. Ile czasu zajmie im wspól-
nie przekopanie całej działki?
67.* Mąż wypije przygotowany napój w ciągu 14 dni, a wspólnie z żoną wypiją
ten napój w ciągu 10 dni. W ciągu ilu dni wypije ten napój żona?
68.* Koza i krowa zjadają razem wóz siana w ciągu 45 dni. Krowa i owca –
w ciągu 60 dni, zaś owca i koza – w ciągu 90 dni. W ciągu ilu dni zjedzą
wóz siana koza, owca i krowa razem?
69.* Wiemy, że 12 robotników może wykonać pewną pracę w ciągu 25 dni. Po

5 dniach liczbę robotników zwiększono i pracę wykonano w 4 dni przed
terminem. Ilu robotników przystąpiło dodatkowo do pracy?
70. W klasie jest 20 uczniów. Połowa z nich gra w koszykówkę. Dwie piąte
gra w siatkówkę, przy czym jedna dziesiąta gra zarówno w koszykówkę
jak i w siatkówkę. Ilu uczniów w tej klasie nie gra w żadną z tych gier?
71. W 25 osobowej klasie 14 uczniów potrafi pływać, 9 potrafi grać w szachy,

przy czym 2 potrafi zarówno pływać jak i grać w szachy. Ilu uczniów
z tej klasy potrafi tylko pływać, a ilu nie potrafi ani pływać ani grać w
szachy?
PRZYKŁAD
10 kur w 10 dni znosi 60 jajek. Ile jajek zniesie 25 kur w 25 dni?
Rozwiązanie
Z tego, że 10 kur w 10 dni znosi 60 jajek, wynika, że
1 kura w 10 dni znosi 6 jajek,
zaś
1 kura w 5 dni znosi 3 jajka.
Z tego wynika, że
1 kura w 25 dni znosi 15 jajek.
Z tego wynika, że
25 kur w 25 dni znosi 375 jajek.
Postępując w taki sam sposób i pisząc podobne komentarze, rozwiąż na-

stępnych pięć zadań.
72. 5 pająków łapie 5 much w ciągu 5 godzin. Ile much złapie 100 pająków
w ciągu 100 godzin?
73. 10 kur w ciągu 10 dni znosi 50 jajek. Ile jajek znosi 20 kur w 20 dni?
74. 10 owiec w ciągu 10 dni zjada 360 kg siana. Ile siana zje 15 owiec w ciągu
20 dni?
75. 15 kur w 15 dni znosi 90 jajek. Ile jajek zniesie 25 kur w 25 dni?
76. 6 pająków w ciągu 4 godzin łapie 6 much. Ile much złapie 40 pająków
w ciągu 40 godzin?
Odpowiedzi
1. 15 lat 9. 75 kg
2. ojciec miał 40 lat, obecnie jest 4 10. 55 lat
razy starszy, 11. 40 dni, 15 stron na dzień
3. a) 12 lat, b) 15 lat, c) 20 lat 12. 7 głów, a 20 nóg
4. Bartek 9 lat, Jacek 18 lat. 13. 12 królików, 23 bażanty
5. 22 14. 7 krów
6. 9 15. 12 motocykli, 7 samochodów
7. 51 kg 16. zeszyt 1,65 zł, ołówek 0,65 zł
8. 56 kg 17. zeszyt 1,20 zł, ołówek 0,70 zł
18. gumka 0,40 zł, ołówek 1,10 zł 48. 16 jabłek

19. gumka 0,40 zł, zeszyt 1,20 zł 49. 22 cukierki
20. ołówek 0,30 zł, zeszyt 1,10 zł 50. 40 jajek
21. gumka 0,50 zł, zeszyt 1,50 zł 51. 24 cukierki
22. gumka 0,60 zł, ołówek 1,30 zł 52. 18 cukierków
23. zeszyt 1,10 zł, piórnik 11,50 zł 53. 18 jabłek
24. a) 25 zł, b) 5 zł, c) 3 zł 54. 28 jabłek
25. 2,10 zł 55. 42 cukierki
26. z – 2 zł k – 12 zł, d – 3 zł, 56. 36 cukierków
27. pierwsza 10 zł, druga 12 zł, trze- 57. 30 jabłek
cia 14 zł, czwarta 16 zł 58. a) 3, b) 18, c) 22
28. krowa 900 zł, świnia 175 zł, owca 59. 7 cukierków
150 zł, koza 100 zł 60. a) 3 skarpety, b) 10 skarpet
29. 7 cm 61. a) 7, b) 23, c) 22 d) 21
30. 1 000 m 62. a) 13, b) 18, c) 26, d) 26, e) 28
31. Bartek 16 zł, Wojtek 9 zł 63. a) 13, b) 27, c) 20
32. Adam 60 zł, Bartek 80 zł 64. w ciągu 1 godziny
33. skarpety 5 zł, buty 105 zł 65. 1 15 godziny
34. a) 48 l, b) 54 l, c) 60 l d) 64 l 66. 4 godziny
35. dziewcząt – 201, chłopców – 228 67. 35 dni
36. pieszo – 12, tramwajem – 16 68. 40 dni
37. Adam – 235, Bartek – 191 69. 3 robotników
38. 87 motocykli, 166 samochodów 70. 4 uczniów
39. pieszo – 12, tramwajem – 16 71. 12 tylko potrafi pływać, 4 nie po-
40. a) Bartek 88, a Adam 2, b) Bar- trafi ani pływać, ani grać w szachy
tek 67, a Adam 23 72. 2000 much, wsk. Ile much łapie
41. a) Marek 98 zł, Adam 2 zł, 1 pająk w ciągu 5 godzin?
b) Adam 25,50 zł, Marek – 74,50 zł 73. 200 jajek, wsk. Ile jajek zniesie
42. 48 litrów 1 kura w ciągu 10 dni, a ile w ciągu
43. mały 25 gr, duży 40 gr 20 dni?
44. troje dzieci po 14 cukierków, a 74. 1 080 kg
siedmioro dzieci po 7 cukierków 75. 250 jajek
45. 1,10 zł 76. 400 much
46. 29 osób
47. 12 cukierków
Rozdział 2
DZIAŁANIA NA
LICZBACH
W tym rozdziale powtórzymy znane nam już wcześniej różne fakty o licz-
bach i o działaniach na nich. Wprowadzimy różne nowe pojęcia oraz pewne
formalne symbole ułatwiające matematykom porozumiewanie się.
2.1 Liczby naturalne

Za najmniejszą liczbę naturalną będziemy przyjmować liczbę 1. Jest to
tylko sprawa umowy. Część matematyków za najmniejszą liczbę naturalną
przyjmuje 0, bo tak jest im wygodniej. Kolejnymi liczbami naturalnymi
według naszej są zatem 1, 2, 3, . . . . Te trzy kropki, które nie raz będziemy
używać, oznaczają: i tak dalej. Zbiór liczb naturalnych będziemy oznaczać
literą N. Wobec tego, krótko mówiąc
N = {1, 2, 3, . . . },
co na osi liczbowej możemy zilustrować następująco:
−2 −1 0 1 2 3 4 5 x
UWAGA
Zdanie „1 jest liczbą naturalną” zapisujemy w symbolice matematycznej
następująco 1 ∈ N. Symbol ∈ odczytujemy „należy do” czy też „jest ele-
mentem”, zaś symbol ∈ / oznacza „nie należy”. Na przykład −2 ∈
/ N, co
18 ROZDZIAŁ 2. DZIAŁANIA NA LICZBACH
odczytujemy: −2 nie należy do zbioru liczb naturalnych, lub też krócej −2

nie jest liczbą naturalną.
Suma dwóch liczb naturalnych jest liczbą naturalną. Dodawanie liczb jest
przemienne, co oznacza, że dla dowolnych liczb naturalnych a, b
a + b = b + a.
Dodawanie liczb naturalnych jest łączne, co oznacza, że dla dowolnych liczb
naturalnych a, b, c
(a + b) + c = a + (b + c).
Dlatego zamiast pisać (a + b) + c lub też a + (b + c), piszemy krócej a + b + c.
PRZYKŁAD
(37 + 49) + 63 = (37 + 63) + 49 = 100 + 49 = 149.
1. Korzystając z łączności i przemienności dodawania oblicz w pamięci
a) (17 + 49) + 13 = . . . . . . . . . . . . . b) (111 + 184) + 189 = . . . . . . . . . . . . .
c) (44 + 89) + 36 = . . . . . . . . . . . . . d) (17 + 25) + (83 + 75) = . . . . . . . . . .
e) (48 + 75) + 252 = . . . . . . . . . . . . f) (244 + 478) + 156 = . . . . . . . . . . . . .
g) 23 + (49 + 77) = . . . . . . . . . . . . . h) (34 + 108) + 66 = . . . . . . . . . . . . . . .
i) (325 + 49) + 475 = . . . . . . . . . . . j) (211 + 46) + 89 = . . . . . . . . . . . . . . .
k) (405 + 38) + 95 = . . . . . . . . . . . . l) (133 + 98) + 167 = . . . . . . . . . . . . . .
Podobnie rzecz się ma z działaniem mnożenia liczb naturalnych. Iloczyn
dwóch dowolnych liczb naturalnych jest liczbą naturalną, a przy tym mno-
żenie, tak jak i dodawanie, jest przemienne i łączne, czyli dla dowolnych
liczb naturalnych a, b, c
a·b=b·a
(a · b) · c = a · (b · c).
PRZYKŁAD
(2 · 17) · 5 = (17 · 2) · 5 = 17 · (2 · 5) = 17 · 10 = 170.
2. Korzystając z łączności i przemienności mnożenia oblicz w pamięci
a) (23 · 2) · 5 = b) (3 · 5) · 2 = c) (2 · 13) · 5 =
d) (7 · 8) · 5 = e) (6 · 9) · 5 = f) (17 · 5) · 2 =
g) (4 · 17) · 5 = h) (13 · 5) · 4 = i) (15 · 3) · 4 =
ROZDZIAŁ 2. DZIAŁANIA NA LICZBACH 19
OKREŚLENIE
Wielokrotnością liczby naturalnej a nazywamy każdą liczbę naturalną k · a,
gdzie k oznacza liczbę naturalną.
PRZYKŁAD
Wielokrotnościami liczby 3 większymi od 1, ale mniejszymi od 17 są liczby
3, 6, 9, 12, 15.
3. Wypisz wielokrotności
a) liczby 2 większe od 5 a mniejsze od 18 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
b) liczby 5 większe od 11 a mniejsze od 36 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
c) liczby 7 większe od 14 a mniejsze od 54 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
W zbiorze liczb naturalnych wprowadzamy pojęcie: podzielność liczby przez

liczbę. Przypomnijmy znaczenie tego pojęcia na przykładach.
PRZYKŁAD
Liczba 6 jest podzielna przez 2 (lub też inaczej mówiąc 2 dzieli liczbę 6), co
zapisujemy 2|6, bo 6 dzieli się bez reszty przez 2, czyli 6 : 2 = 3. Jednak
dzielenie 6 : 2 = 3 zachodzi tylko wtedy, gdy zachodzi działanie odwrotne
czyli mnożenie 3 · 2 = 6. Wobec tego można powiedzieć, że 6 dzieli się przez
2, bo istnieje liczba naturalna 3 taka, że 3·2 = 6. Mówimy w takiej sytuacji,
że 6 jest wielokrotnością liczby 2, a 2 jest dzielnikiem liczby 6.
PRZYKŁAD
Liczba 91 jest podzielna przez 7 (lub też inaczej mówiąc 7 dzieli 91), bo
istnieje liczba naturalna 13, taka, że 91 = 7 · 13. Oznacza to, że liczba 91
jest wielokrotnością liczby 7, a 7 jest dzielnikiem liczby 91.
Ogólnie:
Liczba naturalna b jest podzielna przez liczbę naturalną a (inaczej
mówiąc a dzieli b), gdy istnieje taka liczba naturalna c, że
b = a · c.
Mówimy wówczas, że b jest wielokrotnością liczby a oraz, że a jest
dzielnikiem liczby b.
UWAGA
Fakt, że liczba naturalna a dzieli liczbę naturalną b, zapisujemy a|b. To, że
liczba naturalna a nie dzieli liczby naturalnej b zapisujemy a - b.
4. Znajdź wszystkie naturalne dzielniki liczby

a) 7 b) 35 c) 16 d) 125 e) 24 f) 60
UWAGI
• Liczba 1 ma dokładnie jeden dzielnik, a mianowicie 1. Jest to jedyna
liczba naturalna, która ma dokładnie jeden dzielnik.
• Liczba 2 ma dokładnie dwa dzielniki, a mianowicie 1 i 2.
• Liczba 6 ma dokładnie cztery dzielniki, a mianowicie 1, 2, 3 i 6.
Liczbę naturalną, która ma dokładnie dwa dzielniki nazywamy liczbą

pierwszą.
Liczbę naturalną, która ma więcej niż dwa dzielniki nazywamy liczbą
złożoną.
WNIOSEK
Liczba 1 nie jest ani liczbą pierwszą, ani złożoną, bowiem liczba 1 ma do-
kładnie jeden dzielnik.
UWAGA
Każdą liczbę złożoną można przedstawić (na jeden tylko sposób) w postaci
iloczynu liczb pierwszych. Jest to tzw. rozkład liczby naturalnej na czynniki
pierwsze.
PRZYKŁAD
2 – liczba pierwsza 3 – liczba pierwsza 4=2·2
5 – liczba pierwsza 6=2·3 7 – liczba pierwsza
8=2·2·2 9=3·3 10 = 2 · 5
11− 12− 13−
5. Nie korzystając z kalkulatora przedstaw, podobnie jak w powyższym

przykładzie, w postaci iloczynu liczb pierwszych gdy dana liczba jest
złożona, lub też stwierdź, że dana liczba jest pierwsza, wszystkie liczby
naturalne większe od 10, a mniejsze od 40.
6. Wykonaj mnożenie. Zanim zabierzesz się za to zadanie, pomyśl, w jaki

sposób możesz wykonać je sprytnie. Iloma zerami kończy się każda z
liczb powstała w wyniku mnożenia? (Wsk.: skorzystaj z przemienności
mnożenia)
a) 2 · 47 · 5 =
b) 5 · 7 · 2 · 2 · 5 =
c) 3 · 2 · 5 · 7 · 5 · 5 · 2 · 2 =
d) 2 · 3 · 5 · 3 · 2 · 2 · 5 · 5 · 2 · 5 · 5 =
PRZYKŁAD
8 500 = 85 · 10 · 10 = 5 · 17 · 2 · 5 · 2 · 5 = 2 · 2 · 5 · 5 · 5 · 17
7. Rozłóż poniższe liczby na czynniki jedno i dwucyfrowe (tak, jak tobie
wygodniej/najprościej) a następnie dalej na czynniki pierwsze.
a) 300 b) 2100 c) 150 000 d) 14 000 000
8. Przez jakie jednocyfrowe liczby podzielna jest liczba. Wsk. wpierw roz-
łóż liczby na czynniki pierwsze.
a) 12 · 11 b) 21 · 13 · 8 c) 78 · 4 · 625
d) 11 · 85 · 69 e) 25 · 39 · 68 f) 125 · 42
g) 42 · 51 h) 27 · 216 i) 26 · 27 · 35
9. Jedynymi liczbami pierwszymi, których iloczyn zakończony jest zerem,
są 2 i 5, bowiem 2 · 5 = 10. Korzystając z tego, a nie wykonując mnoże-
nia, ustal iloma zerami kończy się liczba powstała w wyniku mnożenia
a) 1 · 2 · 3 · . . . · 7 b) 1 · 2 · 3 · . . . · 8 · 9 c) 1 · 2 · 3 · . . . · 10 · 11
d) 1 · 2 · 3 . . . · 13 e) 1 · 2 · 3 . . . · 14 · 15 f) 1 · 2 · 3 · . . . · 23
g) 1 · 2 · 3 · . . . · 27 h) 99 · 100 · 101 · . . . · 126
10. Przedstaw każdą liczbę większą od 40 a mniejszą od 110 w postaci ilo-
czynu liczb pierwszych lub stwierdź, że jest ona liczbą pierwszą w taki
sposób jak w zadaniu 5.
11. Przedstaw w postaci iloczynu liczb pierwszych następujące liczby
a) 111 b) 390 c) 185 d) 180 e) 575 f) 105 g) 2450
12. Wypisz te wszystkie liczby pierwsze, przez które podzielna jest liczba:
a) 4000 b) 1225 c) 8000 d) 4900 e) 222 f) 780
WSPÓLNY DZIELNIK LICZB, NAJWIĘKSZY WSPÓLNY DZIELNIK.

PRZYKŁAD
Utwórzmy zbiór wszystkich dzielników liczby 18. Oznaczmy ten zbiór D18 .
Ponieważ dzielnikami liczby 18 są 1, 2, 3, 6, 9, 18, wobec tego mamy
D18 = {1, 2, 3, 6, 9, 18}.
Podobnie D24 = {1, 2, 3, 4, 6, 8, 12, 24}. Zbiór tych wszystkich liczb, które
należą równocześnie do jednego i do drugiego zbioru czyli zbiór wszystkich
wspólnych dzielników liczb 18 i 24 oznaczmy D18,24 , czyli
D18,24 = {1, 2, 3, 6}. Największą liczbą w tym zbiorze jest 6. Wynika z
tego, że największą liczbą, która dzieli 18 i 24 jest 6. Liczbę taką nazywamy
największym wspólnym dzielnikiem tych dwóch liczb. Największy wspólny
dzielnik liczb a i b oznaczamy NWD(a, b).
Spójrzmy na ten sam przykład w trochę inny sposób.

Jeżeli liczba naturalna, którą oznaczymy np. symbolem ♦, jest dzielnikiem
liczb 18 i 24, to oznacza to, że
18 = ♦· . . . . . . . .
24 = ♦· . . . . . . . .
gdzie w miejsce kropek należy wpisać odpowiednie liczby naturalne.
Na przykład 2 jest dzielnikiem liczb 18 i 24, bo 18 = 2 · 9

24 = 2 · 12
Podobnie 3 jest dzielnikiem liczb 18 i 24, bo 18 = 3 · 6

24 = 3 · 8
Szukając NWD(18, 24) musimy wyznaczyć najwię-

18 = 2 · 3 · 3
kszy dzielnik liczb 18 i 24. Wystarczy zatem liczby
18 i 24 przedstawić w postaci iloczynu liczb 24 = 2 · 2 · 2 · 3
pierwszych i wyznaczyć te wszystkie czynniki, które występują w obu roz-
kładach jednocześnie. W rozważanym przykładzie są to 2 i 3, co oznacza,
że iloczyn 2 · 3 występuje w rozkładzie na czynniki zarówno liczby 18 jak
i liczby 24. Ponieważ żaden większy iloczyn nie występuje równocześnie w
obu tych rozkładach, więc NWD(18, 24) = 2 · 3 = 6.
DEFINICJA
Jeżeli NWD(a, b) = 1, to liczby a i b nazywamy względnie pierwszymi.
PRZYKŁAD
Wyznaczmy NWD(126, 315).
Wpierw zapiszmy obie liczby w postaci iloczynu liczb pierwszych (innymi
słowami: rozłóżmy je na czynniki pierwsze)
126 = 2 · 63 = 2 · 3 · 21 = 2 · 3 · 3 · 7
315 = 3 · 105 = 3 · 3 · 35 = 3 · 3 · 5 · 7
stąd NWD(126, 315) = 3 · 3 · 7 = 63

13. Postępując podobnie jak w powyższym przykładzie przedstaw każdą parę
liczbę w postaci iloczynu liczb pierwszych (staraj się to robić w pamięci!),
a następnie podaj zbiór wspólnych dzielników dla danej pary liczb
a) 24, 45 b) 24, 65 c) 18, 30 d) 114, 36
e) 10, 15 f) 60, 50 g) 195, 30
14. Podaj cztery pary liczb względnie pierwszych, z których każda jest więk-
sza od 10 a mniejsza od 30, ale żadna z nich nie jest liczbą pierwszą.
15. Wyznacz NWD dla następujących par (względnie trójek) liczb

a) 3, 12 b) 15, 35 c) 21, 35
d) 14, 12 e) 12, 8, 20 f) 10, 15, 18
g) 24, 32, 124 h) 25, 45 i) 125, 245, 525
NAJMNIEJSZA WSPÓLNA WIELOKROTNOŚĆ KILKU LICZB

Przypomnijmy najpierw określenie najmniejszej wspólnej wielokrotności
dwóch liczb.
DEFINICJA
Najmniejszą wspólną wielokrotnością liczb a i b nazywamy najmniej-
szą liczbę naturalną, która jest podzielna zarówno przez a jak i przez b.
Liczbę tę oznaczamy NWW(a, b).
Przypomnienie tego pojęcia rozpoczniemy od przykładu.
PRZYKŁAD
W celu wyznaczenia NWW(12, 18) zauważmy wpierw, że wielokrotnością
liczby 12 jest każda liczba postaci k · 12, gdzie k oznacza jakąkolwiek liczbę
naturalną.
Skoro 12 = 2 · 2 · 3, to z tego wynika, że każda wielokrotność liczby 12 w
rozkładzie na czynniki pierwsze musi zawierać iloczyn 2 · 2 · 3.
Analogicznie, ponieważ 18 = 2 · 3 · 3, zatem każda wielokrotność liczby 18
w rozkładzie na czynniki pierwsze musi mieć iloczyn 2 · 3 · 3. Wobec tego,
aby wyznaczyć najmniejszą wspólną wielokrotność liczb 12 i 18, wystarczy
do iloczynu 2 · 2 · 3 dołączyć czynnik 3, ponieważ
2 · 18 = 2 · (2 · 3 · 3) = (2 · 2 · 3) · 3 = 12 · 3
oraz
2 · 2 · 3 · 3 = 2 · (2 · 3 · 3) = 2 · 18.
Zatem NWW(12, 18) = 2 · 2 · 3 · 3 = 36.
16. Wyznacz NWW dla następujących par (względnie trójek) liczb

a) 3, 12 b) 15, 12 c) 21, 35
d) 14, 12 e) 12, 15, 20 f) 10, 15, 18
g) 24, 36 h) 25, 45 i) 21, 35, 12
2.2 Liczby całkowite

Liczbami całkowitymi są wszystkie liczby naturalne, liczby przeciwne do
liczb naturalnych, czyli liczby −1, −2, −3, . . . oraz liczba 0. Na osi liczbowej
liczby te są położone tak jak na poniższym rysunku
−2 −1 0 1 2 3 4 5 x
UWAGA liczba 0 nie jest ani dodatnia, ani ujemna.

Zbiór liczb całkowitych matematycy oznaczają zazwyczaj literą Z. Czyli
Z = {. . . , −4, −3, −2, −1, 0, 1, 2, 3, . . . }
Wobec tego prawdziwe są zdania 2 ∈ N, 2 ∈ Z, −2 ∈ Z, 21 ∈/ Z.

Ponieważ każda liczba naturalna jest liczbą całkowitą, wobec tego zbiór
liczb naturalnych jest podzbiorem zbioru liczb całkowitych, co zapisujemy
N ⊂ Z.
Liczba przeciwna do a jest to taka liczba,

która w sumie z liczbą a daje 0.
Liczbą przeciwną do 2 jest −2, bo 2 + (−2) = 0.

Liczbą przeciwną do −3 jest −(−3) czyli liczba 3, bo −3 + 3 = 0.
Liczbą przeciwną do 0 jest liczba 0.
Ogólnie liczbę przeciwną do jakiejś liczby a oznaczamy (zazwyczaj) −a.
Suma liczb całkowitych jest liczbą całkowitą, podobnie iloczyn liczb całko-
witych jest liczbą całkowitą. Działania dodawania i mnożenia liczb całko-
witych są przemienne i łączne.
Dodawanie liczby przeciwnej nazywamy odejmowaniem i wówczas zamiast
pisać np.
5 + (−2) piszemy zazwyczaj 5 − 2.
Ogólnie:
jeżeli a, b są dowolnymi liczbami, to a − b = a + (−b).
17. Wykonaj w pamięci poniższe odejmowania (dodawania)

a) 14 + (−5) = b) 15 + (−9) = c) −7 + (−8) =
d) 123 − (−24) = e) 350 − 48 = f) 460 − 64 =
18. Wykonaj w pamięci poniższe odejmowania. Pamiętaj o tym, że wpierw

musisz wykonać działanie w nawiasie.
a) 22 − (2 − 2) = b) (22 − 2) − 2 = c) (24 − 2) − 6 =
d) 24 − (2 − 6) = e) (12 − 6) − 6 = f) 12 − (6 − 6) =
g) 20 − (8 − 6) = h) (20 − 8) − 6 = i) (5 − 3) − 4 =
j) 5 − (3 − 4) = k) (60 − 15) − 5 = l) 60 − (15 − 5) =
UMOWA Ponieważ działanie odejmowania nie jest łączne, co widać w po-

wyższym ćwiczeniu np. w podpunktach a) i b), dlatego musimy się umówić
co wobec tego oznacza napis 14 − 2 − 5. Otóż, w powszechnie przyjętej
umowie, 14 − 2 − 5 = (14 − 2) − 5.
Działanie mnożenia jest rozdzielne względem dodawania (odejmowania),
oznacza to, że jeżeli a, b, c są dowolnymi liczbami, to
| · b {z
a + a · }c = a · (b + c),
| {z }
suma iloczyn
| · b {z
a − a · }c = a · (b − c)
| {z }
różnica iloczyn
Ma miejsce następujący fakt, z którego w przyszłości będziemy wielokrotnie

korzystać
(−1) · a = −a
UZASADNIENIE
Zauważ, że niezależnie od tego jaką liczbą jest a prawdziwe są poniższe
równości
0 = 0 · a = (1 + (−1)) ·a = 1 · a + (−1) · a = a + (−1)a.

| {z }
=0
Z tego wynika, że
0 = a + (−1)a.
czyli
(−1)a = −a.
PRZYKŁADY
(−1) · 1 = −1 (−1) · (−4) = −(−4) = 4

(−1) · 3 = −3 (−2) · (−5) = (−1) · 2 · (−1) · 5 = 1 · 10 = 10
(−1) · (−1) = −(−1) = 1 (−3) · 7 = (−1) · 3 · 7 = (−1) · 21 = −21
PRZYKŁAD
3 · (−7) − (−3) · 5 = −21 − (−15)

= −21 + 15
= −6
19. Wykonaj następujące działania:

a) (−2) · (−4) + 4 · 3 =
b) 2 · (−8) − 2 · (−3) =
c) −3 · (3 − 8) − (−6) · (−2) =
d) (−1) · (−2) · (−5) + (−3) · (−7) =
e) (−4) · (−2) · (−1) − (−5) · 3 =
f) 4 · (−7) + (−1) · (−3) · (−5) =
g) (−4) · (−3) · (−2) · (−1) − (−2) · 13 =
h) (−5) · (−3) · (−1) · 1 · 3 · 5 =
ZAMIANA SUMY NA ILOCZYN

PRZYKŁADY zamiany sumy na iloczyn.
17 · 7 + 13 · 7 = (17 + 13) · 7 = 30 · 7 = 210
19 · 20 + 20 = 19 · 20 + 1 · 20 = 20 · 20 = 400
15♠ + 6♠ = 21♠
20. Zapisz w podobny sposób w postaci iloczynu następujące sumy i tam

gdzie można wykonaj w pamięci finalne mnożenie.
a) 25 · 13 + 75 · 13 = b) 399 · 400 + 400 =
c) 12 · 15 + 8 · 15 = d) 9 · 4 + 16 · 9 =
e) 17 · 16 + 16 · 13 = f) 11 · 14 + 19 · 14 =
g) 27 · 14 + 14 · 73 = h) 21 · 24 + 79 · 24 =
i) 9 · 12 + 9 · 18 = j) 13 · 67 + 13 · 33 =
k) 14 · 19 + 81 · 14 = l) 5 · 17 + 83 · 5 =
m) 3 · 4 + 8 · 4 = n) 12 + 11 =
ZAMIANA ILOCZYNU NA SUMĘ

PRZYKŁADY zamiany iloczynu na sumę takich samych składników
3·6=6+6+6=3+3+3+3+3+3
5·2=2+2+2+2+2=5+5
3·4=3+3+3+3=4+4+4
21. Zapisz w postaci sumy, co najmniej dwóch, takich samych składników

a) 241 · 3 b) 107 · 5 c) 71 · 4 d) 17 · 5 e) 9 · 5
f) 7 · 3 g) 5 · 18 h) 7 · 23 i) 19 · 4 j) 7 · 5
POTĘGI. KOLEJNOŚĆ WYKONYWANIA DZIAŁAŃ.

Przypomnijmy wpierw i zapiszmy bardziej formalnie pojęcie potęgi:
xn = x
| · x {z
· . . . · x}
n czynników
1
x =x
gdzie x nazywamy podstawą potęgi, zaś n wykładnikiem potęgi. Czyli po-

tęga jest to zapisany w pewien sposób iloczyn takich samych czynników.
Przy czym a2 nazywamy zazwyczaj kwadratem liczby a, zaś a3 – sześcianem
liczby a.
22. Nie korzystając z kalkulatora wyznacz kwadraty wszystkich liczb natu-

ralnych od 1 do 31.
23. Nie korzystając z kalkulatora wyznacz sześciany wszystkich liczb natu-

ralnych od 1 do 10.
24. Nie korzystając z kalkulatora wyznacz

a) 14 , 24 , . . . , 54 b) 21 , 22 , . . . , 210 c) 31 , 32 , . . . , 35 d) 51 , 52 , . . . , 55
UWAGA Dobrze jest mieć osadzone w świadomości wyniki pierwszych

dwóch zadań!
25. Wykonaj poniższe dzielenia przestrzegając kolejności wykonywania dzia-

łań wyznaczonej przez nawiasy
a) 24 : (6 : 2) b) (24 : 6) : 2 c) (144 : 3) : 3 d) 144 : (3 : 3)
Zauważ, że dzielenie, w przeciwieństwie do mnożenia, nie jest działaniem

łącznym. Oznacza to, że nie możemy opuszczać nawiasów. W związku z
tym, gdy spotykamy się z napisem 18 : 6 : 3, to musimy się umówić jak to
rozumiemy. W powszechnie przyjętej umowie 18 : 6 : 3 = (18 : 6) : 3.
UMOWA
Aby uniknąć konieczności pisania dużej ilości nawiasów w matematyce przy-
jęta jest bardzo powszechnie umowa o kolejności wykonywania działań, z
którą spotkałeś się w szkole podstawowej. Mówi ona, że wpierw wyko-
nujemy działania w nawiasach, w następnej kolejności potęgowanie, potem
mnożenie i dzielenie, a w końcu dodawanie i odejmowanie. Można ją streścić
krótko:
wpierw potęgowanie, następnie mnożenie (dzie-

lenie), a na końcu dodawanie (odejmowanie).
Dodatkowo, z uwagi na to, że odejmowanie i dzielenie nie jest łączne, w wy-

rażeniach arytmetycznych w których występuje dodawanie i odejmowanie,
umawiamy się że działania te wykonujemy w kolejności od lewej do prawej.
Analogicznie postępujemy, gdy mamy do czynienia z mnożeniem i dziele-
niem.
Jeśli jednak zamiast odejmować będziemy dodawać liczbę przeciwną, a za-
miast dzielić będziemy mnożyć przez liczbę odwrotną, to nie będzie pro-
blemu kolejności wykonywania działań, bowiem i dodawanie, i mnożenie
jest działaniem łącznym.
PRZYKŁADY
15 − 3 · 4 = 15 − 12 = 3
(−2) · 52 = (−2) · 25 = −50
0 − 52 = 0 − 25 = −25
7 − 52 = 7 − 25 = −18
−72 = −49
−32 · 4 = (−1) · 32 · 4 = (−1) · 9 · 4 = −36
(−3)2 · 4 = 9 · 4 = 36
−52 · 4 = (−1) · 52 · 4 = (−1) · 25 · 4 = −100
−7 · 32 = −7 · 9 = −63
(−2) · 7 − (−4) · (−13) = −14 − 52 = −66
| {z } | {z }
−14 52
−5
| {z· 3} − (−4) · 7 = −15 − (−28) = −15 + 28 = 13
| {z }
−15 −28
26. Zapisz poniższe wyrażenia w postaci jednej liczby

a) (−2) · (−5) + 4 = b) −8 − (−12) : (−4) =
c) 10 − (−8) : (−2) = d) (−4) · (−3) − 12 =
e) (−3) · (−5) − (−15) = f) −8 − 4 · (−3) =
g) 3 · (−5) + 6 · (−2) = h) 5 · (−2) − [(−2) · 4] =
i) (8 − 3) · (−4) = j) −7 · (−4 − 3) =
k) (−7 − 15) : (−11) = l) −7 − (−3) · (−11) =
m) (−2) · 7 − 4 · (−4) = n) 3 · (−5) − (−2) · 4 =
a) 3 · 52 = b) 22 · 3 · 52 = c) 42 · 5 · 32 =
d) 22 · 7 · 32 = e) 9 + 22 · 3 = f) 15 + 3 · 52 =
g) 12 − 32 = h) (−7)2 − 42 = i) 3 · 7 − 52 =
j) 52 − 2 · 6 = k) 30 − 5 · 32 = l) −52 − (−6)2 =
m) 70 − 2 · 52 = n) −52 − 2 · 72 = o) 222 − 3 · 92 =
a) (−2)2 − 8 = b) −5 − (−24 ) · 3 = c) (−7)2 · 2 − (−3)2 · 6 =
d) −5 − 24 · 3 = e) −5 + (−2)4 · 3 = f) 5 + (−3) · (−2)4 =
g) 5 − 24 · 3 = h) 5 − (−2)4 · 3 = i) −52 · 3 − (−2)2 · 7 =
j) −22 − 8 = k) 5 − (−3) · (−2)4 = l) 12 − (−3)2 · (−2)3 =
m) 5 − 3 · (−2)4 = n) −(−2)2 − 8 = o) −72 · 2 − 32 · (−2) =
2.3 Liczby wymierne

Liczby, które można przedstawić jako iloraz dwóch liczb całkowitych ab , na-
zywamy liczbami wymiernymi. Zbiór wszystkich liczb wymiernych mate-
matycy oznaczają Q. Liczby te zapisujemy na jeden z dwóch sposobów:
1. w postaci ułamka właściwego lub niewłaściwego,
2. w postaci rozwinięcia dziesiętnego skończonego lub nieskończonego
okresowego.
Wyrażenie ab nazywamy ułamkiem. Jeżeli a < b, to ułamek nazywamy
ułamkiem właściwym, jeżeli a > b, to ułamek nazywamy ułamkiem niewła-
ściwym. Przy czym jeżeli a = b, to ułamek przedstawia liczbę 1. Gdy a jest
wielokrotnością liczby b, to ułamek ab przedstawia liczbę całkowitą.
Jeżeli ułamek niewłaściwy ab nie jest liczbą całkowitą, to zapisujemy go
zazwyczaj w postaci tzw. liczby mieszanej.
PRZYKŁAD zamiany ułamka niewłaściwego na liczbę mieszaną.
17 15 2 2 2
= + =3+ =3
5 5 5 5 5
29. Zapisz w postaci liczby mieszanej, albo liczby całkowitej, każdy z poniż-
szych ułamków niewłaściwych. Staraj się wszystkie obliczenia wykony-
wać w pamięci! Przyda ci się znajomość kwadratów liczb naturalnych.
18 16 37 144
a) = b) − = c) − = d) =
7 3 11 11
160 289 300 160
e) = f) − = g) − = h) =
15 17 13 8
361 324 324 441
i) − = j) − = k) − = l) =
19 9 18 7
Każdy ułamek właściwy można przedstawić na nieskończenie wiele sposo-
bów w postaci ilorazu dwóch liczb całkowitych, a tylko w jeden sposób jako
ułamek nieskracalny.
PRZYKŁAD rozszerzania ułamka:
3 6 9
= = = ...
7 14 21
PRZYKŁAD upraszczania ułamka:
54 2·3·9 2·3·9 2 3 9 3
= = = · · = .
8 · 18 8·2·9 2·8·9 2 8 9 8
30. Uprość w podobny sposób ułamki. Rozkładaj liczby na czynniki (nie-

koniecznie pierwsze), ale staraj się nie przekreślać liczb w trakcie
upraszczania.
32 · 3 3·4 15 · 14
a) b) c)
48 10 · 9 21 · 18
6·5·2 8 · 27 24 · 15
d) e) f)
25 · 12 9 · 32 16 · 9
28 · 35 7 · 24 · 3 53 · 27 − 27 · 13
g) h) i)
40 · 49 18 · 28 · 6 72 · 48 − 72 · 28
45 · 22 − 5 · 22 72 · 35 − 35 · 12 42 · 15 + 15 · 8
j) k) l)
121 · 58 − 121 · 8 14 · 40 − 15 · 14 29 · 60 − 60 · 14
35 · 6 40 · 12 4 + 21 15 + 10
m) n) o) p)
6+9 5+9 8·5 15 − 10
9−2 17 + 18 10 + 25 15 · 8
q) r) s) t)
9+5 16 + 9 2+5 5+4
39 + 6 22 + 3 15 + 10
u) v) w)
13 + 2 5·6 7·5
PRZYKŁAD
7 10 19
Sprowadź ułamki 26 , 39 , 78 do wspólnego mianownika i uporządkuj je ro-
snąco.
Te trzy liczby (ułamki) możemy przekształcić następująco, robimy to przy
tym kolumnami:
7 7 3·7 21
= = =
26 2 · 13 3 · 2 · 13 78
10 10 10 · 2 20
= = =
39 3 · 13 2 · 3 · 13 78
19 19 19
= = =
78 6 · 13 78
19 10 7
Zatem wyjściowe trzy liczby zapisane w porządku rosnącym to , , .
78 39 26
31. Sprowadź poniższe ułamki do wspólnego mianownika a następnie każdą

trójkę liczb zapisz w porządku rosnącym:
5 19 13 11 4 3 5 3 11
a) , , b) , , c) , ,
9 54 27 30 15 10 24 8 72
35 9 19 5 3 1
d) , , e) , ,
68 17 34 91 13 7
32. Podaj po trzy przykłady liczby x, która spełnia warunek:

3 4 1 2 1 2 2 3
a) < x < b) < x < c) < x < d) < x <
5 5 7 7 3 5 3 4
PRZYKŁADY dodawania dwóch liczb mieszanych:
5 4 5 4 9 2 2
4 +3 =4+3+ + =4+3+ =7+1+ =8
7 7 7 7 7 7 7
5 8 5 8 45 56 101 38 38
3 +4 =3+4+ + =7+ + =7+ =7+1 =8
7 9 7 9 63 63 63 63 63
5 8 5 8 5·5 8·3
4 +5 =4+5+ + =9+ +
21 35 3·7 7·5 3·7·5 5·7·3
25 24 49
=9+ + =9
105 105 105
33. Wykonaj poniższe dodawania. Wynik zapisz w postaci ułamka właści-
wego nieskracalnego albo też liczby mieszanej, w której część ułamkowa
jest nieskracalna.
4
a) 5 17 + 3 70 = b) 11
12 +
5
72 = 2
c) 7 77 4
+ 13 11 =
5
d) 2 14 + 7 56 = 4
e) 1 15 2
+ 5 55 = f) 4 11 22
21 + 3 35 =
7 19 17 31 7 5
g) 13 15 + 12 45 = h) 1205 + 2410 = i) 2012 2012 + 2011 4024 =
PRZYKŁADY odejmowania dwóch liczb mieszanych:

3 7 11 7 4 1
5 −2 =4 −2 =2 =2
8 8 8 8 8 2

8 5 8 5 8 5 56 − 45 11
4 −3 =4+ − 3+ =4−3+ − =1+ =1
9 7 9 7 9 7 63 63
8 5 8 5 24 25 1 104
5 −4 =5−4+ − =1+ − =1− =
35 21 35 21 105 105 105 105
34. Wykonaj poniższe odejmowania. Wynik zapisz w postaci ułamka właści-
wego nieskracalnego albo też liczby mieszanej, w której część ułamkowa
jest nieskracalna.
a) 10 − 2 57 = b) 77 13 20
21 − 26 21 = c) 5 37 − 2 57 =
25
d) 34 41 − 13 38
41 = e) 64 15 19
32 − 37 32 = f) 6 37 − 4
7 =
5 7
g) 5 12 − 2 12 = h) 3 15 5
28 − 1 8 =
3
i) 5 22 8
− 2 33 =
35. Wykonaj poniższe dodawania i odejmowania. Wynik zapisz w postaci

ułamka właściwego nieskracalnego albo też liczby mieszanej.
a) 2 21 − 3
4 = b) 3 59 − 1 15
8
= c) 3 31 − 4
5 =
d) 5 35 + 1
3 = 9
e) 12 10 + 15 83 = f) 5 38 − 1 10
7
=
11 18
g) 9 40 − 7 25 = h) 9 78 − 7 29
36 = i) 8 17 37
50 − 4 75 =
36. Korzystając z łączności i przemienności dodawania oblicz w pamięci

2 3 4 2 11 13
a) +1 + = b) + 11 + 1 =
5 7 7 13 13 15

2 1 1 2 4 3
c) 1 + 5 +1 = d) + +1 =
3 2 3 5 9 5
PRZYKŁADY
5 3·5 3·5 5
3· = = =
6 6 3·2 2
7 3 7·3 7·3 7·3 1 1
· = = = · =
12 14 12 · 14 3·4·2·7 7·3 4·2 8
2 30 15 · 30 450 2
15 · 4 = 15 · = = = 64
7 7 7 7 3
1 2 22 26 572 5
7 ·8 = · = = 63
3 3 3 3 9 9
37. Wykonaj poniższe mnożenia. Odpowiedzi zapisuj w postaci liczb całko-
witych albo też liczb mieszanych, w których część ułamkowa jest ułam-
kiem nieskracalnym.
5 7 1
a) 2 · = b) 24 · = c) 6 · 6 =
6 72 4
2 3 3
d) 9 · 7 = e) 16 · 4 = f) 8 · 15 =
3 4 5
2 4 3 1 2 4
g) 2 · 1 = h) 3 · 1 = i) 4 · 3 =
3 5 5 9 7 15
38. Wykonaj poniższe mnożenia. Odpowiedzi zapisuj w postaci liczb całko-
witych albo też liczb mieszanych, w których część ułamkowa jest ułam-
kiem nieskracalnym.
16 51 11 25 24 55
a) · = b) · = c) · =
17 64 15 44 35 84
3 2 1 1 4 2
d) 2 · 1 = e) 7 · 11 = f) 4 · 4 =
4 3 8 3 5 7
FAKT
Każda liczba wymierna (z wyjątkiem 0) ma tzw liczbę odwrotną. Liczbą
odwrotną do liczby ab jest liczba ab . Iloczyn liczby wymiernej i liczby do
niej odwrotnej jest równy 1.
39. Wyznacz odwrotności następujących liczb. Odpowiedzi zapisuj w postaci

ułamka właściwego, liczby całkowitej albo też liczby mieszanej.
4 5 1 4 5 1 1 1
a) b) c) d) e) 13 f) 2 g) 5 h) 6
7 11 3 15 3 7 6
40. Wykonaj dzielenie poniższych par liczb. Wynik zapisz w postaci ułamka
właściwego, a gdy wynik jest ułamkiem niewłaściwym to w postaci liczby
całkowitej lub też liczby mieszanej
1 1 1 4
a) 1 : b) 3 : c) 7 : d) 7 :
7 4 7 5
7 1 1 1 1 1 5
e) 8 : f) : g) : h) :
9 3 6 8 3 4 8
6 11 2 5 7
i) 16 : j) 121 : k) 98 : 1 l) :
7 12 5 9 18
3 2 2 4 1 11 24
m) 1 : n) 6 : o) 13 : p) : 3 15 .
5 15 7 21 5 16 25
41. Uzupełnij poniższą tabelkę
a) b) c) d) e) f) g) h) i)
liczba a 3 1 15 −1 12
przeciwna do a −3 1 14 2
3
1
odwrotna do a 2 − 32 1 15
PRZYKŁAD
Na początku roku w szkole było 285 uczniów, przy czym 13/19 liczby
uczniów stanowili chłopcy. W ciągu roku szkolnego liczba uczniów zwięk-
szyła się o 5/19, przy czym 1/3 liczby osób, które doszły, to były dziewczyny.
Ilu chłopców było w szkole na koniec roku szkolnego?
Rozwiązanie
Liczba chłopców na koniec roku szkolnego
13 285
· 285 = 13 · = 13 · 15 = 150 + 45 = 195
19 19
Liczba uczniów, którzy doszli do szkoły w ciągu roku szkolnego
5 285
· 285 = 5 · = 5 · 15 = 75
19 19
Liczba dziewczyn, które doszły w ciągu roku szkolnego
1
· 75 = 25
3
zatem chłopców doszło 75 − 25 = 50. Stąd liczba chłopców na koniec roku
szkolnego
195 + 50 = 245.
42. W naszej szkole jest 420 uczniów. Tramwajem dojeżdża do szkoły 2/5
wszystkich uczniów, autobusem – 13/105, samochodem – 1/7. Pozostali
uczniowie chodzą do szkoły pieszo. Ilu uczniów chodzi do szkoły pieszo?
43. W szkole uczy się 1440 uczniów. Dwie trzecie z nich wyjechało na wakacje
nad morze. Dwie trzecie z pozostałych uczniów wyjechało na wakacje w
góry, zaś jedna czwarta z tych, którzy nie wyjechali ani w góry ani nad
morze wyjechała na biwaki nad jezioro. Pozostali uczniowie nigdzie nie
wyjechali. Ilu było takich uczniów?
44. W naszej klasie jest 25 osób i średnia waga ucznia w naszej klasie wy-
nosi 56 kilogramów. W sąsiedniej klasie jest 30 uczniów i średnia waga
ucznia w tej drugiej klasie jest równa 51 kilogramów. Jaka jest średnia
waga ucznia w tych dwóch klasach? Odpowiedź podaj w postaci liczby
mieszanej.
45. Średnia arytmetyczna trzech liczb jest równa 12 13 . Najmniejsza z tych

liczb jest równa 11 i jest o 3 mniejsza od największej. Jaka jest trzecia
z tych liczb?
ZAPIS DZIESIĘTNY LICZBY WYMIERNEJ

OKREŚLENIE
Ułamek dziesiętny jest to taki ułamek, którego mianownik jest równy 10
lub jest potęgą liczby 10.
PRZYKŁADY
3 17 15 26
, , ,
10 100 1000 10
Zamiana ułamka nieskracalnego na ułamek dziesiętny polega na pomnoże-
niu licznika i mianownika przez odpowiednią, ale taką samą liczbę całko-
witą, aby w wyniku tego mnożenia mianownik stał się liczbą 10 lub potęgą
liczby 10.
W tym celu zauważmy, że 10 = 2 · 5. Jest to przedstawienie liczby 10 w
postaci iloczynu liczb pierwszych. Ponieważ liczbę naturalną można tylko w
jeden sposób przedstawić jako iloczyn liczb pierwszych, wobec tego ułamek
nieskracalny można zamienić na dziesiętny tylko wówczas gdy jego mianow-
nik w rozkładzie na czynniki pierwsze zawiera tylko 2-ki i 5-ki.
PRZYKŁADY
1 1 5 5
2 = 2 · 5 = 10
3 3 3 5·5 3·5·5 75 75
4 = 2·2 = 2·2 · 5·5 = 2·5·2·5 = 10·10 = 100
3 3 2 6
5 = 5 · 2 = 10
14 14·2·2 14·4 64
25 = 25·2·2 = 5·2·5·2 = 100
46. Zamień poniższe ułamki zwykłe na dziesiętne rozszerzając odpowiednio
licznik i mianownik każdego ułamka dokładnie tak jak w powyższych
przykładach
a) 21 b) 35 c) 34 d) 18 7
e) 20 24
f) 25
PRZYKŁADY wyjaśniające związek pomiędzy ułamkami dziesiętnymi a

rozwinięciem dziesiętnym skończonym liczby wymiernej. Po lewej stronie
znaku równości jest zapis dziesiętny liczby a po prawej suma odpowiadają-
cych jej ułamków dziesiętnych.
3
6,3 = 6 + 10
7 3
2,73 = 2 + 10 + 100
7 0 2 3
0,7023 = 10 + 100 + 1000 + 10 000
PRZYKŁAD rozszerzenia ułamka zwykłego do ułamka dziesiętnego
8 8·2 16 16 · 2 32 64
= = = = = = 0,064
125 125 · 2 250 250 · 2 500 1000
47. Zamień poniższe ułamki zwykłe na dziesiętne rozszerzając odpowiednio

licznik i mianownik każdego ułamka, a następnie podaj rozwinięcie dzie-
siętne każdej z tych liczb.
3 3 9 37 1 9
a) 20 b) 125 c) 40 d) 200 e) 32 f) 500
g) 12
15 h) 14
35
22
i) 110 j) 19
50 k) 111
500 l) 87
48. Wyznacz rozwinięcie dziesiętne nieskończone okresowe poniższych liczb

wymiernych, dzieląc pisemnie licznik przez mianownik.
4 3 8 5 5 1
a) b) c) d) e) f)
9 11 15 6 12 37
PRZYKŁAD zamiany liczby o podanym rozwinięciu dziesiętnym na uła-

mek zwykły.
56 2 · 28 2 · 2 · 14 14 2 2 14
0,56 = = = = · · =
100 2 · 50 2 · 2 · 25 25 2 2 25
49. Zamień liczby o podanych rozwinięciach dziesiętnych na ułamki zwykłe,

podobnie jak w powyższym przykładzie, doprowadzając je do nieskra-
calnej postaci.
a) 0,5 b) 0,018 c) 0,125 d) 0,375 e) 0,32 f) 0,0625
g) 0,875 h) 0,024 i) 0,225 j) 0,185 k) 0,03125
50. Oblicz, pamiętając o kolejności wykonywania działań oraz o tym, że

kreska ułamkowa zastępuje znak dzielenia, a wyrażenia w liczniku i w
mianowniku traktujemy tak jakby były w nawiasie.
1+ 13
Na przykład 3− 17
= (1 + 31 ) : (3 − 17 )
5 12 + 2,8
a) b) (−2 53 ) · (−6 14 ) − (−3 14 ) : (−3 75 ) + 5
8
7 + 1,5 : 38
c) 4 45 : 1,6 · 1 87 − 1 85 + 2,25 d) 16 23 : 2 79 : 3,6 − 1,6 · 2 34 : 5,5
5
7: (−1 75 ) [(−9)2 · 2] : (−3)2 (−2) · (−9)
e) f) :
−(3 14 − 5,5 · 16 ) + 1,5 −(−8) + (−5) · 4 5−9
4,4 − 2 · 1,8 −3 + (−2) (−4) − (−2)2
2 3 2
g) 3 2 3 1 3 h) :
8 ·4 − 4 ·2
−2 − (−3) −4 − (−1)
(−2 15 − 0,2) : 1 35
i) j) (−4 32 ) · (−2 27 ) − 3 13 · (0,8 − 2 15 )2
−0,2 · 0,3
! !
1 1 1
1 1+ 2 −1
2 2 +1
k) 1 : 1 l) 1 + 1 : 1− 1
1+ 3 1− 3 +1
2 2 −1
1 1
m) 1 + n) 1 +
1 + 12 1 + 1+1 1
3 !
2 !3
2 1 2
o) 2 + 1 p) 1 − 1− 1 : 2− 2− 1
2+ 2+ 1 1− 1
3
1
2− 2
2+ 1
2
2.4 Notacja wykładnicza zapisu liczb

W zastosowaniach matematyki, w szczególności w fizyce, chemii, astrono-
mii mamy nie raz do czynienia z dużymi liczbami. Zapisywanie tych liczb w
tradycyjnej notacji dziesiętnej czyni je trudnymi do odczytania. W takich
sytuacjach stosuje się tzw. notację wykładniczą lub też jak mówią anglo-
sasi notację naukową. Ponieważ w notacji tej używa się potęg liczby 10
przedstawmy wpierw niektóre potęgi 10 i nazwy niektórych z tych liczb.
101 = 10
103 = 1 000
106 = 1 000 000 milion
9
10 = 1 000 000 000 miliard (ang. bilion)
1012 = 1 000 000 000 000 bilion (ang. trylion)
15
10 = 1 000 000 000 000 000 (ang. kwadrylion)
1018 = 1 000 000 000 000 000 000 trylion (ang. pentylion)
Zanim zajmiemy się notacją wykładniczą zapoznajmy się wpierw z dzia-
łaniami na potęgach liczby 10, bowiem działania na liczbach zapisanych
w postaci wykładniczej sprowadzają się w dużej mierze do operowania na
potęgach liczby 10.
MNOŻENIE, DZIELENIE I POTĘGOWANIE POTĘG LICZBY 10
PRZYKŁAD
103 · 105 = (10 · 10 · 10) · (10 · 10 · 10 · 10 · 10) = 103+5 = 108
Ogólnie
10m · 10n = (10 · 10 · . . . 10) · (10 · 10 · . . . 10) = 10m+n m, n ∈ N

| {z } | {z }
m czynników n czynników
51. Wykonaj poniższe mnożenia zapisując wynik w postaci potęgi liczby 10.
a) 104 · 105 = b) 10 · 106 =
c) 102 · 104 · 105 = d) 2 · 104 · 5 · 1011 =
e) 2,5 · 104 · 4 · 1013 = f) 50 · 103 · 2 · 107 =
g) 8 · 103 · 125 · 102 = h) 25 · 105 · 4 · 107
PRZYKŁADY
105 10 · 10 · 10 · 10 · 10 10 · 10 · 10
= = ·10 · 10 = 105−3 = 102
103 10 · 10 · 10 10 · 10
| {z } · 10
=1
104
=1
104
103 10 · 10 · 10 10 · 10 · 10 1 1 1 1
5
= = · = = 5−3 = 2
10 10 · 10 · 10 · 10 · 10 |10 · 10
{z · 10} 10 · 10 10 · 10 10 10
=1
Ogólnie

10m−n gdy m > n
10m


= 1 gdy m = n
10n
 1

gdy m < n

10n−m
52. Oblicz, zapisując wynik podobnie jak w powyższych przykładach.

105 107 2,5 · 1010 · 80 · 109
a) 2 = b) 7 = c) =
10 10 2 · 106
106 10 125 · 106 · 4 · 108
d) = e) 7 = f) =
10 10 5 · 104
102 60 · 1017 4 · 1018 · 50 · 106
g) 9 = h) = i) =
10 2 · 102 · 3 · 105 2 · 109
POTĘGOWANIE POTĘG
PRZYKŁAD
(105 )3 = 105 · 105 · 105 = 105+5+5 = 103·5 = 1015
Ogólnie
n składników
z }| {
. . · 10m} = 10m + m + . . . + m = 10m·n
(10m )n = |10m · .{z
n czynników
53. Wylicz, zapisując wynik w postaci potęgi liczby 10.

a) (103 0)2 = b) (102 0)4 = c) (103 0)3 =
d) (105 0)6 = e) (109 0)11 = f) (104 0)5 =
POSTAĆ WYKŁADNICZA ZAPISU LICZB

PRZYKŁAD
W astronomii jako jednostkę długości wykorzystuje się rok świetlny czyli
drogę jaką promień światła przebywa w ciągu jednego roku zwrotnikowego.
Rok zwrotnikowy jest to 365,24 doby. Ponieważ prędkość światła jest
równa 299 790 km/s, doba ma 24 godziny, godzina 60 minut, a minuta 60
sekund wobec tego
km
1rok świetlny = 299 790 · 365,24 · 24 · 60 · 60 s
s
≈ 9 460 000 000 000 000 km
= 9 460 000 000 000 000 000 m
Tak duża liczba nie jest od razu łatwa do ocenienia jak i do przeczytania.
Z tego względu takie liczby zamiast pisać w postaci dziesiętnej przedstawia
się w tzw. postaci wykładniczej czyli w postaci iloczynu dwóch liczb: jedna
z nich jest liczbą pomiędzy 1 i 10, a druga liczba jest potęgą 10. Mamy
zatem
1rok świetlny ≈ 9,46 · 1 000 000 000 000 000 000 m = 9,46 · 1018 m
Ten sposób zapisywania liczb nazywamy postacią wykładniczą (ang. scien-

tific notation). Ogólna postać zapisywania liczb w tej notacji, to
a · 10n , gdzie 1 6 a < 10, n ∈ N+
przy czym czynnik a nazywamy mantysą liczby.

Wyliczona w powyższym przykładzie wartość roku świetlnego w metrach
jest tylko wielkością przybliżoną. Faktycznie tylko pierwsze cztery cyfry
9460 są dokładne. Jeżeli liczba zapisana w postaci wykładniczej jest wy-
nikiem jakiegoś pomiaru, to zazwyczaj jest ona obarczona jakimś błędem.
Powszechna umowa jest taka: w mantysie zapisujemy tylko te cyfry, które
są dokładne. Przy takiej umowie zamiast używać znaku ≈ używamy znaku
równości =.
Na przykład:
1 rok świetlny = 9,460 · 1018 m
rozumiejąc przez to, że w zapisie liczby 9,460 wszystkie cyfry są dokładne.
54. Zapisz poniższe liczby w postaci wykładniczej:

a) 50 000= b) 2 500= c) 25=
d) 123 456= e) 12,3456= f) 123,456=
g) 20 000= h) 230 032= i) 2 010,0102=
55. Zapisz w postaci dziesiętnej:
a) 2 · 104 = b) 5 · 106 = c) 2,5 · 107 =
d) 3,45 · 104 = e) 3,112 · 106 = f) 3,02 · 105 =
g) 3,20 · 104 = h) 75 · 102 = i) 0,75 · 104 =
Liczby mające większą ilość cyfr różnych od zera, zapisując w postaci wy-
kładniczej, zaokrąglamy do mniejszej ilości cyfr. Na przykład w jakimś
państwie pewnego dnia zarejestrowanych było 30 784 235 samochodów. Ta
liczba zapisana w postaci wykładniczej z mantysą zaokrągloną do 2 cyfr ma
postać 3,1 · 107 , bowiem 30 784 235 ≈ 31 000 000 = 3,1 · 107
56. W poniższym ćwiczeniu zapisz każdą z liczb w postaci wykładniczej,

zaokrąglając mantysę do 2 cyfr po przecinku.
(a) Powierzchnia kuli ziemskiej P = 510 101 000 km2
(b) Objętość kuli ziemskiej V = 1 083 319 780 000 km3
(c) Prędkość światła c = 299 792 458 m/s
(d) Liczba sekund w jednej dobie.
(e) Liczba sekund w 1 roku kalendarzowym, czyli w 365 dniach.
MNOŻENIE, DZIELENIE I POTĘGOWANIE LICZB ZAPISANYCH W

POSTACI WYKŁADNICZEJ
PRZYKŁADY
2,4 · 105 · 5 · 103 = 12 · 105+3 = 1,2 · 10 · 108 = 1,2 · 109

15 · 108 · 8 · 107 = 120 · 1015 = 1,2 · 102 · 1015 = 1,2 · 1017
57. Wykonaj mnożenie liczb zapisując wynik w postaci wykładniczej

a) 3 · 102 · 104 · 11 · 105 = b) 4 · 102 · 105 =
c) 2 · 103 · 3 · 105 = d) 4 · 104 · 7 · 105 =
e) 2,2 · 104 · 5 · 1011 = f) 7 · 105 · 8 · 1012 =
g) 2,7 · 104 · 4 · 1013 = h) 4,5 · 107 · 3,5 · 104 =
i) 3,5 · 106 · 8,2 · 109 = j) 15 · 2,4 · 107 =
k) 25 · 25 · 104 = l) 8 · 103 · 2,5 · 102 =
58. Oblicz, zapisując wynik w postaci wykładniczej.
3 · 109 1,3 · 106 · 4 · 108 106
a) = b) = c) =
103 5 · 104 8 · 104
9 · 1015 3 · 1012 3 · 1017
d) = e) = f) =
6 · 1011 4 · 107 4 · 108
1,2 · 1014 2,6 · 1017 2,7 · 1021
g) = h) = i) =
4,8 · 1010 6,5 · 1014 4,5 · 1013
59. Wylicz, zapisując wynik w postaci wykładniczej.
a) (2 · 105 )3 = b) 2 · (105 )3 = c) (5 · 106 )3 =
d) 5 · (106 )3 = e) (2,5 · 103 )2 = f) 2,5 · (103 )2
g) (4 · 104 )3 = h) 40 · (104 )3 =
DODAWANIE I ODEJMOWANIE LICZB W POSTACI WYKŁADNICZEJ
PRZYKŁADY
2 · 105 + 4 · 105 = 6 · 105
5,4 · 108 + 4,3 · 108 = (5,4 + 4,3) · 108 = 9,7 · 108
5,4 · 108 − 2,2 · 108 = (5,4 − 2,2) · 108 = 3,2 · 108
Ogólnie
a · 10n + b · 10n = (a + b) · 10n
Chcąc do siebie dodać (odjąć) dwie liczby zapisane w postaci wykładniczej

musimy je tak zapisać aby miały takie same cechy.
PRZYKŁADY
108 + 109 = 108 + 10 · 108 = 11 · 108

= 1,1 · 10 · 108 = 1,1 · 109
6,2 · 108 + 2,3 · 1010 = 6,2 · 108 + 2,3 · 102 · 108

= 6,2 · 108 + 230 · 108
= (6,2 + 230) · 108
= 236,2 · 108
= 2,362 · 102 · 108 = 2,362 · 1010
1,3 · 109 − 2,36 · 108 = 13 · 108 − 2,36 · 108

= (13 − 2,36) · 108
= 10,64 · 108
= 1,064 · 109

a) 3 · 1012 + 5 · 1012 b) 4 · 103 + 5 · 103
8
c) 3,5 · 10 + 6,2 · 10 8 d) 2,7 · 102 + 5,1 · 102
e) 7 · 1015 + 8 · 1015 f) 6 · 102 + 7 · 102
3
g) 4,9 · 10 + 17,1 · 10 3 h) 8,4 · 1012 + 7,7 · 1012
i) 8 · 104 − 2 · 104 j) 8,7 · 104 − 6,2 · 104
k) 9,2 · 102 − 7,5 · 102 l) 7,4 · 102 + 8,7 · 102 − 2,6 · 102
5 5
m) 16,43 · 10 + 5,6 · 10 − 2,3 · 10 5 n) 103 + 102
o) 104 − 103 p) 7 · 1013 + 1012
q) 3 · 1015 + 1016 r) 1010 + 109 + 108
12
s) 10 + 3 · 10 10 t) 8 · 1016 + 5,2 · 1015
u) 1,9 · 107 + 4 · 106 + 0,63 · 105 v) 0,79 · 1010 − 5,4 · 109
4
w) 8 · 10 − 2 · 10 3

a) (7,3 · 108 − 7 · 107 ) : (6 · 103 ) b) (1010 + 109 + 108 ) : (3,7 · 106 )
c) (106 + 105 ) · 8 · 103 d) (107 − 106 + 105 ) : (7 · 103 )
8 7 2
e) (10 − 10 ) : (3 · 10 ) 6 2 f) (106 + 2 · 105 )2 : (6 · 103 )2
g) (108 + 107 + 106 ) : (3 · 104 ) h) (107 + 106 + 105 ) : (3 · 104 )
18
7 · 10 − 10 17 101 00 − 1099 + 1098
i) j)
3 · 105 1090 + 3 · 1089
2.5 Dodatkowe tematy

2.5.1 Wartość bezwzględna liczby
Obecnie zapoznamy się z pojęciem wartość bezwzględna liczby. Jest to po-
wszechnie stosowane pojęcie w matematyce. Pojęcie to będziemy z czasem
rozwijać. Tutaj wyjaśnimy tylko jego sens geometryczny. Otóż wartość
bezwzględna liczby, w geometrycznym ujęciu, jest to odległość tej liczby od
liczby zero na osi liczbowej. Z tego wynika, że wartość bezwzględna liczby
0 jest równa 0, a liczby −2 jest równa 2. Wartość bezwzględną liczby x
oznaczamy zazwyczaj |x|.
Zaznaczmy na osi liczbowej liczby x, dla których:
|x| = 27
−4 −3 −2 −1 0 1 2 3 4 x
7 7
|x| < 2 czyli tych, których odległość od zera jest mniejsza od 2
−4 −3 −2 −1 0 1 2 3 4 x
7 7
|x| > 2 czyli tych, których odległość od zera jest większa od 2
−5 −4 −3 −2 −1 0 1 2 3 4 5 x
7 7
|x| 6 2 czyli tych, których odległość od zera jest mniejsza lub równa 2
−4 −3 −2 −1 0 1 2 3 4 x
7 7
|x| > 2 czyli tych, których odległość od zera jest większa lub równa 2
−5 −4 −3 −2 −1 0 1 2 3 4 5 x
UMOWA
Kółko niezamalowane oznacza, że dana liczba nie należy, zaś kółko zama-
lowane oznacza, że dana liczba należy do zbioru liczb spełniających dany
warunek.
UWAGA
Symbol > oznacza nie mniejsze niż czyli większe lub równe,
zaś
symbol 6 oznacza nie większe niż czylimniejsze lub równe.
62. Zaznacz na osi liczbowej te liczby, które spełniają warunek

a) |x| = 2 b) |x| > 2 c) |x| 6 1
63. Zaznacz na osi liczbowej te liczby, które spełniają warunek
a) odległość od zera jest równa 3

b) odległość od zera jest większa niż 3
c) odległość od zera jest nie większa niż 1
1
d) odległość od zera jest nie mniejsza niż 2
e) odległość od zera jest większa niż 0
f) odległość od zera jest większa lub równa 0
g) odległość od zera jest mniejsza lub równa 0
64. Jakie wartości może przyjmować 4x, jeżeli a) |4x| = 20 b) |4x| = 8.
65. Jakie wartości może przyjmować x jeżeli a) |4x| = 40, b) |3x| = 15.
66. Korzystając z powyższego wpierw zamień dane równanie na dwa równa-

nia bez wartości bezwzględnej, a następnie rozwiąż je
a) |3x| = 12 b) |5x| = 10 c) |5x| = 8 d) |7x| = 5 e) |3x| = 2
67. Jakie wartości może przyjmować x jeżeli

a) 21 |x| = 2, b) 2|x| = 10, c) 2|x| + 3|x| = 20,
d) 6|x| + 4|x| = 40, e) 7|x| − 5|x| = 6, f) 10|x| − 2|x| − 5|x| = 3.
2.5.2 Część całkowita liczby

Obecnie wprowadzimy pojęcie część całkowita liczby. Mianowicie: częścią
całkowitą liczby x jest największa liczba całkowita nie większa niż
x. Oznaczamy ją zazwyczaj [x].
PRZYKŁADY
[3] = 3 [0] = 0 [−2] = −2 [1,99] = 1 [−0,2] = −1 [−1,9] = −2
Poniżej na osi liczbowej zaznaczone są te wszystkie liczby, których część
całkowita jest równa −2 oraz te wszystkie liczby, których część całkowita
jest równa 1.
[x] = 1
−3 −2 −1 0 1 2 3 x
[x] = −2
Dla liczb większych lub równych −2, Dla liczb większych lub równych 1, a
a równocześnie mniejszych od −1 równocześnie mniejszych od 2 część
część całkowita równa jest −2. całkowita równa jest 1.
68. Podaj trzy liczby, których część całkowita jest równa 0 oraz trzy liczby,
których część całkowita jest równa −1.
69. Zaznacz na osi liczbowej te wszystkie liczby, dla których

a) [x] = 0, b) [x] = −1, c) [x] 6 −1, d) [x] > 1,
e) [x] > −2, f) [x] < −2, g) [x] 6 −2, h) [x] < − 12 ,
i) [x] > 0, j) [x] > − 25 , k) [x] 6 13 ,
70. Podaj przykład trzech par liczb (x, y), które spełniają poniższe warunki.
Tam gdzie nie można podać trzech przykładów, podaj wszystkie przy-
kłady
  

 x + y = 4,9 
 x + y = 3 x + y = 3

a) [x] + [y] = 3 b) [x] + [y] = 3 c) [x] + [y] = 2
  
x > 0, y > 0 x > 0, y > 0 x > 0, y > 0
  
  
x + y = −0,2
 x + y = −0,5
 x + y = 3,8

d) [x] + [y] = −2 e) [x] + [y] = −2 f) [x] + [y] = 2
  
x·y >0 x·y <0 x·y >0
  
 
x + y = 2 x + y = 2
(  
x + y = 3,8
g) h) [x] + [y] = 2 i) [x] + [y] = 1
[x] + [y] = 3  
x·y >0 x·y >0
 
2.5.3 Część ułamkowa liczby

Część ułamkowa liczby powstaje przez odjęcie od danej liczby jej części cał-
kowitej. Część ułamkową liczby x oznaczamy {x}, a zatem {x} = x − [x]
PRZYKŁADY
liczba x część całkowita liczby [ x ] część ułamkowa liczby {x}

7 21 7 7 12 − 7 = 12
0,95 0 0,95 − 0 = 0,95
3 3 3−3=0
−0,7 −1 −0,7 − (−1) = 0,3
71. Podaj takie trzy pary liczb x i y aby x + y = 2 i {x + y} = 0.
72. Podaj takie trzy pary różnych liczb x i y, że {x}+{y} = 1, zaś {x + y} = 0.
73. Podaj takie trzy trójki różnych liczb x, y, z że {x} + {y} + {z} = 2, zaś
x+y+z =6
74. Podaj takie trzy trójki różnych liczb x, y, z że x + y + z = 7, zaś

{x} + {y} + {z} = 2.
75. Podaj takie trzy trójki różnych liczb x, y, z że

a) {x + y + z} = 0 i {x} + {y} + {z} = 1
1
b) [x] + [y] + {z} = 2 i {x + y + z} = 0
1
c) [x + y + z] = 0 i {x + y + z} = 2
2.5.4 Algorytm Euklidesa

Algorytm Euklidesa jest to sposób wyznaczania największego wspólnego
dzielnika dwóch liczb, bez konieczności rozkładania tych liczb na czynniki
pierwsze. Algorytm ten korzysta z faktu, że NWD(a, a) = a, NWD(a, b) =
NWD(b, a) oraz z faktu, który można uzasadnić (spróbuj), że jeżeli od więk-
szej liczby z dwóch danych liczb naturalnych odejmiemy mniejszą liczbę, to
ta mniejsza liczba oraz otrzymana różnica mają taki sam wspólny dzielnik
jak para liczb wyjściowych. Bardziej formalnie zapisujemy to następująco:
Jeżeli a > b, to NWD(a, b) = NWD(a − b, b).
Ten proces zmniejszania liczb kończymy wówczas, gdy obie liczby są równe.
PRZYKŁADY
a) NWD(18, 24) = NWD(18, 6) = NWD(12, 6) = NWD(6, 6) = 6

b) NWD(17, 5) = NWD(12, 5) = NWD(7, 5) = NWD(2, 5) = NWD(2, 3) =
NWD(2, 1) = NWD(1, 1) = 1
c) NWD(114, 354) = NWD(240, 114) = NWD(126, 114) = NWD(12, 114) =
NWD(12, 102) = NWD(12, 90) = . . . = NWD(12, 6) = NWD(6, 6) = 6
zauważ, że
NWD(114, 354) = NWD(114, 12)
czyli
| −{z3 · 114})
NWD(114, 354) = NWD(114, 354
=12
WNIOSEK
NWD(a, b) = NWD(a − k · b, b)
76. Wyznacz w podobny sposób

(a) NWD(66, 12)
(b) NWD(91, 28)
(c) NWD(420, 516)
(d) NWD(143, 1309)
(e) NWD(1001, 3705)
Odpowiedzi
1. a) 79 b) 484 c) 169 d) 200 e) 375 f) 878 g) 149 h) 228 i) 849
2. a) 230 b) 30 c) 130 d) 280 e) 270 f) 170 g) 340 h) 260 i) 180
3. a) 6, 8, 10, 12, 14, 16 b) 15, 20,25, 30, 35 c) 21, 28, 35, 42, 49
4. a) 1, 7 b) 1, 5, 7, 35 c) 1, 2, 4, 8, 16 d) 1, 5, 25, 125
e) 1, 2, 3, 4, 6, 8, 12, 24 f) 1, 2, 3, 4, 5, 6, 10, 12, 15, 20, 30, 60
5. liczbami pierwszymi z tego zakresu są 11, 13, 17, 19, 23, 29, 31, 37
13. a) 24 = 2 · 2 · 2 · 3, 45 = 3 · 3 · 5, NWD(24, 45) = 3
b) 24 = 2 · 2 · 2 · 3, 65 = 5 · 13, NWD(24, 65) = 1
c) 18 = 2 · 3 · 3, 30 = 2 · 3 · 5, NWD(18, 30) = 6
d) 114 = 2 · 57 = 2 · 3 · 19, 36 = 2 · 2 · 3 · 3, NWD(114, 36) = 6
e) 10 = 2 · 5, 15 = 3 · 5, NWD(10, 15) = 5
f) 60 = 2 · 2 · 3 · 5, 50 = 2 · 5 · 5, NWD(60, 50) = 10
g) 195 = 5 · 39 = 3 · 5 · 13, 30 = 2 · 3 · 5, NWD(195, 30) = 15
16. a) 12 b) 60 c) 105 d) 84 e) 60 f) 90 g) 72 h) 225 i) 420
18. a) 22 b) 18 c) 16 d) 28 e) 0 f) 12 g) 18 h) 6 i) −2 j) 6 k) 40 l) 50
20. a) 1 300 b) 160 000 c) 300 d) 180 e) 480 f) 420 g) 1 400 h) 2 400
i) 270 j) 1 300 k) 1 900 l) 800 m) 11 · 4 n) 23 ·
25. a) 8 b) 2 c) 16 d) 144
26. a) 14 b) −11 c) 6 d) 0 e) 30 f) 4 g) −27 h) −2 i) −20 j) 49 k) 2
l) −40 m) 2 n) −7
27. a) 75 b) 300 c) 720 d) 252 e) 21 f) 90 g) 3 h) 33 i) −4 j) 13 k) −15
l) −61 m) 20 n) −123 o) −21
28. a) −4 b) 43 c) 44 d) −53 e) 43 f) −43 g) −43 h) −43 i) −103
j) −12 k) 53 l) 84 m) −43 n) −12 o) −80
29. a) 2 74 b) −5 31 c) −3 11
4 1
d) 13 11 e) 10 23 f) −17 g) −23 13
1
h) 20
i) −19 j) −36 k) −18 l) 63
2 5 1 3
30. a) 2 b) 15 c) 9 d) 5 e) 4 f) 2 12 g) 1
2 h) 1
6 i) 3
4 j) 8
55 k) 6
5
l) 6 m) 14 n) 34 27 o) 5
8 p) 5 q) 2
1
r) 1 25 s) 5 t) 1
13 3 u) 3 v) 5
6 w) 5
7
33. a) 8 15 b) 71
72 c) 20 30 4
77 d) 10 21 e) 6 10 16 8
33 f) 8 105 g) 25 9 h)
13
482
19
i) 4023 4024
34. a) 7 27 b) 50 23 c) 2 75 d) 20 28 7 6 5 5 59
41 e) 26 8 f) 5 7 g) 2 6 h) 2 28 i) 2 66
35. a) 1 43 b) 2 45
1 8
c) 2 15 14
d) 5 15 e) 28 11 27 111 5
40 f) 3 40 g) 1 200 h) 2 72
i) 3 127
150
36. a) 2 25 b) 13 13 1 4
15 c) 8 2 d) 2 9
37. a) 1 23 b) 2 13 c) 37 21 d) 69 e) 76 f) 129 g) 4 45 h) 4 i) 14
3 5 22
38. a) 4 b) 12 c) 49 d) 10 e) 66 12 f) 20 74
39. a) 1 34 b) 2 15 c) 3 d) 3 34 e) 2 35 f) 3
7 g) 7
36 h) 6
37
40. a) 1 b) 12 c) 49 d) 8 34 e) 10 27 f) 2 g) 3
8 h) 2
5 i) 18 23 j) 132
k) 70 l) 1 37 m) 12 n) 33 o) 13 15 p) 3
10
42. 140 uczniów
43. 120 uczniów
3
44. 53 11 kg
45. 12
83 25 13 1 1 4
50. a) 110 b) 16 c) 4 d) 15 e) 2 f) 3 g) 5 h) 4 14 i) 25 j) 62
15
1 1 5 11 82
k) 3 l) 6 m) 3 n) 7 o) 29 p) 72
51. a) 109 b) 107 c) 1011 d) 1016 e) 1018 f) 1012 g) 108 h) 1014
1 1
52. a) 103 b) 1 c) 1015 d) 105 e) 106
f) 1012 g) 107
h) 1011 i) 1017
53. a) 1060 b) 1080 c) 1090 d) 10300 e) 10990 f) 10200
54. a) 5 · 104 b) 2,5 · 103 c) 2,5 · 10 d) 1,23 · 105 e) 1,23456 · 10
f) 1,23456 · 102 g) 2 · 104 h) 2,30032 · 105 i) 2,0100102 · 103
55. a) 20 000 b) 5 000 000 c) 25 000 000 d) 34 500 e) 3 112 000
f) 302 000 g) 32 000 h) 7 500 i) 7 500
56. a) 5,10 · 108 b) 1,08 · 1012 c) 3,00 · 108 d) 8,64 · 104 e) 3,15 · 107
57. a) 3,3 · 1012 b) 4 · 107 c) 6 · 108 d) 2,8 · 1010 e) 1,1 · 1016 f) 5,6 · 1018
g) 1,08 · 1018 h) 1,575 · 1012 i) 2,87 · 1016 j) 3,6 · 108 k) 6,25 · 106 l) 2 · 106
58. a) 3 · 106 b) 1,04 · 1010 c) 1,25 · 10 d) 1,5 · 104 e) 7,5 · 104 f) 7,5 · 108
g) 2,5 · 103 h) 4 · 102 i) 6 · 107
59. a) 8 · 1015 b) 2 · 1015 c) 1,25 · 1020 d) 5 · 1018 e) 6,25 · 106 f) 2,5 · 106
g) 6,4 · 1013 h) 4 · 1013
60. a) 8 · 1012 b) 9 · 103 c) 9,7 · 108 d) 7,8 · 102 e) 1,5 · 1016 f) 1,3 · 103
g) 2,2 · 104 h) 1,61 · 1013 i) 6 · 104 j) 2,5 · 104 k) 1,7 · 102 l) 1,35 · 103
m) 1,973 · 106 n) 1,1 · 103 o) 9 · 103 p) 7,1 · 1013 q) 1,3 · 1016 r) 1,11 · 1010
s) 1,03 · 1012 t) 8,52 · 1016 u) 2,3063 · 107 v) 2,5 · 109 w) 7,8 · 104
61. a) 1,1 · 105 b) 3 · 103 c) 8,8 · 109 d) 1,3 · 103 e) 9 · 102 f) 4 · 104
g) 3,7 · 103 h) 3,7 · 102 i) 3 · 1013 j) 7 · 109
Rozdział 3
JEDNOSTKI W FIZYCE
W tym rozdziale będziemy zajmować się niektórymi jednostkami używany-
mi przede wszystkim w fizyce. Umiejętność operowania jednostkami jest
ważna, a przy tym przydatna w życiu codziennym. Celem nauki matema-
tyki na pewnym poziomie jest m.in. nabycie dobrej kontroli nad językiem, a
elementem tego jest poprawne posługiwanie się jednostkami. Innym celem
jaki realizujemy w trakcie robienia tych ćwiczeń jest wykształcenie spraw-
nego umysłu, a nie ustalenie za wszelką cenę poprawnej odpowiedzi, dlatego
w ćwiczeniach tych nie należy używać kalkulatora. Nie ma żadnej lekkiej
drogi w kształtowaniu sprawnego umysłu.
3.1 Czas
Będziemy posługiwać się następującymi czterema jednostkami czasu:
1 doba = 24 godziny
1 godzina (1 h) = 60 minut
1 minuta (1 min) = 60 sekund
1 sekunda (1 s)
1. Ile sekund jest w jednej godzinie? Ile minut jest w jednej dobie? Ile
sekund jest w jednej dobie?
2. Wyraź następującą część godziny

1 1 1 1 1
a) b) c) d) e)
2 3 4 5 6
1 1 1 1 1
f) g) h) i) j)
10 12 15 20 30
w minutach.
52 ROZDZIAŁ 3. JEDNOSTKI W FIZYCE
3. Wyraź następującą część godziny

2 3 2 11 5
a) b) c) d) e)
3 4 5 15 6
3 5 11 4 17
f) g) h) i) j)
10 12 12 15 20
w sekundach.
4. Wyraź następującą liczbę godzin
7 5 3 43 21
a) 2 b) 3 c) 2 d) 1 e) 2
30 12 20 60 30
w minutach.
5. Jaka to część godziny?
a) 15 min b) 25 min c) 27 min d) 9 min
e) 35 min f) 40 min g) 55 min h) 45 min
i) 57 min j) 24 min k) 14 min l) 22 min
m) 108 min n) 96 min o) 99 min p) 125 min
q) 93 min r) 95 min s) 186 min t) 129 min
Wynik podaj w postaci ułamka nieskracalnego względnie też liczby mie-
szanej.
3.2 Odległość, długość

Chociaż w praktyce będziemy posługiwali się tylko jednostkami metrycz-
nymi, to dla nabycia pewnej swobody w przeliczaniu różnych jednostek,
podajemy dodatkowo kilka jednostek, będących w krajach anglosaskich w
mniej lub bardziej powszechnym użyciu.
• metryczne
a) 1 metr (1 m) = 100 centymetrów
b) 1 kilometr (1 km) = 1 000 metrów
c) 1 decymetr (1 dm) = 1/10 metra = 10 centymetrów
d) 1 centymetr (1 cm) = 1/100 metra
e) 1 milimetr (1 mm) = 1/1000 metra
f) 1 centymetr = 10 milimetrów
• niemetryczne
a) 1 mila angielska (1 mile) = 1760 yardów = 1 609,344 m
b) 1 jard (1 yd) = 0,914 m
c) 1 stopa (1 ft) = 1/3 jarda = 30,5 centymetra
d) 1 cal (1 in) = 1/12 stopy = 2,54 centymetra
ROZDZIAŁ 3. JEDNOSTKI W FIZYCE 53
mila morska (nautical mile) – jednostka długości = 1 852 m,

stosowana w żegludze morskiej, dzieli się na 10 kabli, czyli 1
kabel = 185,2 m.
6. Wyraź w centymetrach następujące długości

a) 3 m b) 900 mm c) 30,7 m d) 6,5 m e) 450 mm
f) 35 mm g) 7 mm h) 5 yd i) 4 ft j) 5 in
7. Wyraź w metrach następujące odległości:
a) 1,703 km b) 2,42 km c) 0,331 km d) 0,9 km
e) 305 cm f) 782 cm g) 78 cm h) 1122 cm
i) 2000 mm j) 4200 mm k) 3430 mm l) 1025 mm
m) 18 km n) 36,5 km o) 92,34 km p) 3,456 km
q) 11 yd r) 15 ft s) 17 in t) 6 ft 2 in
u) 19 mile v) 100 yd w) 150 yd 6 ft
3.3 Prędkość
Chociaż w fizyce rozróżnia się pojęcia prędkość i szybkość, różnica pomiędzy
którymi zostanie z czasem wyjaśniona, to my na razie, będziemy traktować
te terminy jako równoważne. W zadaniach poniższych będzie występować
tylko tzw. prędkość średnia, która określona jest następująco:

droga jaką przebyło ciało jedn. długości
prędkość średnia =
czas w jakim przebyło tę drogę jedn. czasu
czyli krótko (pamiętając oczywiście o jednostkach!!!)

s
v=
t
gdzie v oznacza prędkość, s – drogę, a t – czas w jakim ta droga została

przebyta. Ponieważ tutaj jest mowa tylko o prędkości średniej, dlatego bę-
dziemy mówili krótko prędkość.
PRZYKŁAD 1
Pojazd przebył drogę 80 km w ciągu 1 godziny, mówimy wówczas, że jego
80 [km]
średnia prędkość wynosiła , co zapisujemy krócej 80 km/h.
1 [godz]
UWAGA
km 1 km
Zapis 1 km/h czy też 1 oznacza .
h 1h
PRZYKŁAD 2
Pojazd przebył 200 kilometrów w ciągu 4 godzin, oznacza to, że jego średnia
prędkość
200 km
vśr = = 50 km/h.
4h
PRZYKŁAD 3
Jacek przeszedł 12 kilometrów w ciągu 2 godzin. Jaka była jego średnia
prędkość wyrażona w km/h, a jaka w m/min?
12 km 6 km 6000 m
= = = 100 m/min.
2h 1h 60 min
PRZYKŁAD 4
Pojazd przejechał 120 kilometrów w ciągu 2 12 godziny. Jaka była jego śred-
nia prędkość w km/h, jaka w m/min, a jaka w cm/s?
120 km 240
1 km/h = km/h = 48 km/h.
22 h 5
48 000 m
48 km/h = = 800 m/min.
60 min
80 000 cm
800 m/min = = 1333 13 cm/s.
60 s
8. Wyraź prędkość 1 km/h w a) m/min b) m/s c) cm/s
9. Jacek szedł przez 2 15 godziny z prędkością 6 km/h.
a) Ile metrów przeszedł Jacek w tym czasie?
b) Wyraź czas jego marszu w minutach, a następnie w sekundach.
c) Wyraź jego prędkość w 1) m/min 2) m/s 3) cm/s
Związek między przebytą drogą s, czasem t w jakim ona została prze-

byta, i prędkością v z jaką ta droga została przebyta jest następujący
s = v · t.
Oczywiście muszą być te wielkości wyrażone w odpowiednich jednost-
kach. Związek ten można również wyrazić w postaci
s s
t= , czy też v= .
v t
10. Pływak przepłynął 200 m w czasie 1 min 48 s.

a) Oblicz jego prędkość w m/s
b) Oblicz ile centymetrów przepływał on w czasie 1/10 sekundy, a ile w
czasie 1/100 sekundy.
Prędkość dźwięku w powietrzu wynosi 340 m/s. W lotnictwie
wojskowym używa się czasami jednostki prędkości zwanej ma-
chem, przy czym 1 mach jest to prędkość dźwięku w powietrzu i
oznacza liczbę kilometrów jaką dźwięk pokona w ciągu godziny.
11. Wyraź prędkość 1 macha w a) km/h b) m/min c) km/s d) km/min
12. Samolot leciał z prędkością 2,2 macha. Wyraź prędkość tego samolotu w
a) km/h b) km/min c) km/s
Prędkość statków wyraża się najczęściej w węzłach. Jeden

węzeł jest to prędkość 1 mila morska/godzinę.
13. Wyraź prędkość 1 węzła w a) m/min b) km/h
14. Statek płynie z prędkością 18 węzłów. Wyraź jego prędkość w

a) km/h b) m/s.
15. Statek płynie z prędkością 37 km/h. Wyraź jego prędkość w węzłach.
16. Samochód jechał przez

a) 3 h z prędkością 24 km/h
b) 2 21 h z prędkością 30 km/h
c) 1 41 h z prędkością 40 km/h
d) 20 min z prędkością 72 km/h
e) 5 min z prędkością 90 km/h
f) 1 h 30 min z prędkością 40 km/h
g) 2 h 35 min z prędkością 48 km/h
h) 1 h 24 min z prędkością 60 km/h
Ile kilometrów przejechał ten pojazd w każdym z powyższych przypad-

ków?
17. Marcin przyjeżdża do dziadka na wieś. Dziadek mieszka w odległości

3,6 km od stacji. O której godzinie dziadek musi wyjść z domu, aby zdą-
żyć na przybywający o godzinie 10:00 pociąg, którym przyjeżdża wnu-
czek, jeżeli chodzi on z szybkością 3 km/h?
18. Pociąg wyjechał z miejscowości A o godzinie 16:00 i musi dojechać do

miejscowości C o godzinie 21:30. Przez pierwsze trzy godziny jechał z
szybkością 60 km/h. W miejscowości B zatrzymał się na pół godziny. Z
jaką szybkością musi przejechać pozostałą część trasy, jeżeli z B do C
pozostały jeszcze 124 kilometry?
19. Jacek przez półtorej godziny przeszedł 6 kilometrów. Ile kilometrów

przejdzie on w ciągu 4 godzin, jeżeli przez cały czas szedł z tą samą
prędkością?
20. Robert umówił się z kolegami nad jeziorem o godzinie 10:20. Z domu
wyruszył on o godzinie 9:00. Z jaką prędkością musi on iść aby zdążyć
na czas, jeżeli odległość z domu do jeziora wynosi 10 km?
21. Dwa zespoły robocze przebijają z dwóch stron tunel długości 253 met-
rów. Pierwszy zespół przebija 5 metrów dziennie, a drugi 6 metrów
dziennie. Po ilu dniach zespoły się spotkają?
22. Odległość z Warszawy do Poznania wynosi 300 km. Jeden samochód

wyrusza z Warszawy i jedzie do Poznania z prędkością 80 km/h. W tej
samej chwili wyrusza z Poznania do Warszawy drugi samochód, który
jedzie z prędkością 120 km/h. Po jakim czasie te dwa samochody się
miną?
23. Dwaj rowerzyści wyruszają naprzeciwko siebie z miast A i B odległych

o 105 km. Pierwszy z nich jedzie z prędkością 15 km/h, a drugi 20 km/h.
Po jakim czasie oni się spotkają?
24. Motocykl i autobus ruszają równocześnie w tym samym kierunku. Pręd-

kość autobusu wynosi 40 km/h, zaś prędkość motocykla wynosi 75 km/h.
Jaka będzie odległość między nimi po upływie 4 godzin?
25. Naprzeciwko siebie jadą dwaj rowerzyści. Jeden jedzie z prędkością

12 km/h, a drugi o trzy kilometry na godzinę więcej. W pewnym mo-
mencie mijają się. W jakiej będą oni odległości od siebie w dwie godziny
po minięciu się?
26. Janek i Marek biegną z przeciwnych kierunków, a są oddaleni od siebie

o 200 metrów. Janek biegnie z szybkością 6 m/sek, a Marek 4 m/sek. Po
jakim czasie oni spotkają się? Po jakim czasie od momentu rozpoczęcia
biegu odległość pomiędzy nimi będzie wynosiła ponownie 200 metrów?
27. Odległość z miejscowości A do miejscowości B wynosi 600 kilometrów.

Ze stacji A wyrusza pociąg w kierunku B z prędkością 50 km/h, a w tej
samej chwili wyrusza z B w kierunku A pociąg z prędkością 70 km/h.
Jaka będzie odległość pomiędzy pociągami po upływie 2 godzin? Po ilu
godzinach od chwili wyruszenia ze stacji spotkają się te pociągi?
28. Z dwóch miejscowości odległych o 390 km wyruszyły jednocześnie na-

przeciw siebie dwa samochody. Pierwszy jechał ze średnią prędkością
70 km/h, a drugi 60 km/h. Po ilu godzinach jazdy samochody się spo-
tkają? Ile kilometrów przejechał każdy samochód do chwili spotkania?
29. Z dwóch przystani odległych od siebie o 130 km, jednocześnie wypłynęły

naprzeciw siebie łódka i statek. Łódka płynęła z prędkością 4 km na
godzinę, a statek z prędkością 16 km na godzinę. Ile kilometrów prze-
płynie łódka do momentu gdy odległość między nimi będzie wynosiła
10 km?
30. Z miejscowości A w przeciwnych kierunkach wyjechali o tej samej porze

dwaj kolarze. Pierwszy jechał z prędkością 20 km/godz, a drugi z prędko-
ścią 25 km/godz. Jaka będzie odległość między kolarzami po 3 godzinach
jazdy? A jaka byłaby odpowiedź, gdyby wyruszyli oni równocześnie w
tym samym kierunku?
31. Rowerzysta i motocyklista wyruszają równocześnie z tego samego punktu

jadąc w tym samym kierunku. Rowerzysta jedzie z prędkością 20 km/h, a
motocyklista 80 km/h. Jaka będzie odległość pomiędzy nimi po upływie
pół godziny? Po jakim czasie odległość pomiędzy nimi wyniesie 90 km?
3.4 Powierzchnia
Będziemy używali następujących jednostek powierzchni:
1 mm2 jest to powierzchnia kwadratu o boku długości 1 mm

1 cm2 jest to powierzchnia kwadratu o boku długości 1 cm
1 m2 jest to powierzchnia kwadratu o boku długości 1 m
1 km2 jest to powierzchnia kwadratu o boku długości 1 km
1 ar jest to powierzchnia kwadratu o boku długości 10 m
1 hektar jest to powierzchnia kwadratu o boku długości 100 m
32. Uzupełnij:
a) 1 km2 = . . . . . . . . ha b) 1 km2 = . . . . . . . . ar
c) 1 km2 = ........ m2 d) 1 ha = . . . . . . . . m2
e) 1 ar = . . . . . . . . m2 f) 1 m2 = . . . . . . . . cm2
g) 1 cm2 = . . . . . . . . mm2 h) 1 m2 = . . . . . . . . mm2
33. Ściana ma wymiary 6,28 m na 2,9 m. Wyraź powierzchnię tej ściany w cm2 .
34. Płytka ma wymiary 30cm × 30cm. Wyraź powierzchnię tej płytki w

a) cm2 b) mm2
35. Jezioro ma powierzchnię 9,6 km2 . Wyraź powierzchnię tego jeziora w

a) hektarach b) arach.
36. Ogród ma powierzchnię 32 arów. Wyraź jego powierzchnię w metrach

kwadratowych.
37. Działka budowlana ma 1 350 m2 . Wyraź jej powierzchnię w arach.
38. Cena jednego metra kwadratowego działki budowlanej wynosi 47 zł. Ob-
licz cenę działki o powierzchni 8,27 ara.
3.5 Objętość
• 1 mm3 jest to objętość sześcianu, w którym każda ściana
boczna jest kwadratem o boku długości 1 mm.
• 1 cm3 jest to objętość sześcianu, w którym każda ściana
boczna jest kwadratem o boku długości 1 cm.
• 1 m3 jest to objętość sześcianu, w którym każda ściana
boczna jest kwadratem o boku długości 1 m.
• 1 litr (1 l) jest to 1 000 cm3 .
39. Uzupełnij:
a) 1 cm3 = . . . . . . . . . . . . . mm3 b) 1 litr = . . . . . . . . . . . . . mm3
c) 1 m3 = . . . . . . . . . . . . . cm3 d) 1 km3 = . . . . . . . . . . . . . m3
e) 52 litry = . . . . . . . . . . . . . cm3
40. Usłyszeliśmy komunikat, że w czasie bardzo ulewnego deszczu w pewnym

terenie na każdy metr kwadratowy spadło 91 litrów wody. Ile milimetrów
sześciennych spadło wobec tego na każdy milimetr kwadratowy. Innymi
słowy gdyby tam na dworze stała pusta szklanka, to na jaką głębokość
(w mm) napełniła by się ona po tym deszczu?
3.6 Masa
Jednostki masy
1 gram = 1 000 miligramów (mg)
1 dekagram = 10 gramów
1 kilogram = 100 dekagramów = 1000 gramów
1 kwintal = 100 kilogramów
1 tona = 1 000 kilogramów
41. Tona pszenicy kosztuje 450 zł. Ile kosztuje kwintal pszenicy?
42. Bryłkę plasteliny zważono na wadze szalkowej. Waga była w równowa-

dze, gdy na szalce położono dwa odważniki po 20 g, po jednym odważ-
niku o masie 50 g, 5 g, 1 g, 500 mg, 200 mg, dwa odważniki po 20 mg i
dwa odważniki po 10 mg. Wyraź masę plasteliny w gramach.
43. Pociąg towarowy przewozi pszenicę i jęczmień. W sumie jest 12 wagonów

z czego w 5 znajduje się jęczmień, a w pozostałych pszenica. Każdy z
wagonów mieści 20 ton zboża. Jaka jest wartość przewożonego zboża,
jeżeli kwintal pszenicy kosztuje 70 zł, a kwintal jęczmienia 45 zł?
44. Uzupełnij:
a) 40 g = . . . . . . . . . . . . . . kg b) 146 kg = . . . . . . . . . . . . . . dag
c) 12 t = . . . . . . . . . . . . . . kg d) 890 mg = . . . . . . . . . . . . . . dag
e) 103 g = . . . . . . . . . . . . . . kg f) 44 mg = . . . . . . . . . . . . . . dag
g) 902 g = . . . . . . . . . . . . . . dag h) 14 dag = .............. g
i) 125 g = . . . . . . . . . . . . . . mg j) 38 mg = .............. g
Odpowiedzi
1. 3 600 s, 1 440 min, 86 400 s
2. a) 30 min, 1800 s b) 20 min, 1200 s c) 15 min, 900 s d) 12 min, 720 s
e) 10 min, 600 s f) 6 min, 360 s g) 5 min, 300 s h) 4 min, 240 s i) 3 min, 180 s
j) 2 min, 120 s
3. a) 40 min, 2400 s b) 45 min, 2700 s c) 24 min, 1440 s d) 44 min, 2640 s
e) 50 min, 3000 s f) 18 min, 1080 s g) 25 min, 1500 s h) 55 min, 3300 s
i) 16 min, 960 s j) 51 min, 3060 s
4. a) 134 min, 8040 s b) 205 min, 12 300 s c) 129 min, 7740 s d) 103 min, 6180 s
e) 162 min, 8720 s
5. a) 14 , b) 5 9 3 7 2
12 , c) 20 , d) 20 , e) 12 , f) 3 , g) 11
12 h) 3
4 i) 19
20 j) 2
5 k) 7
30 l) 11
30 m)
1 54 , n) 1 53 o) 1 13 1 11 7
20 p) 2 12 q) 1 20 r) 1 12 s)
1
3 10 t) 3
2 20
6. a) 300 cm b) 90 cm c) 3070 cm d) 650 cm e) 45 cm f) 3,5 cm g) 0,7 cm
h) 457 cm i) 122 cm j) 12,7 cm
7. a) 1703 m b) 2420 m c) 331 m d) 900 m e) 3,05 m f) 7,82 m g) 0,78 m
h) 11,22 m i) 2 m j) 4,2 m k) 3,43 m l) 1,025 m m) 18000 m n) 36500 m
o) 92340 m p) 3456 m q) 10,054 m r) 4,575 m s) 0,4318 m t) 1,8808 m
u) 178,816 m v) 91,4 m w) 138,93 m
8. a) 16 32 m/min, b) 5
18 m/s, c) 27 79 cm/s
9. a) 13 200 m b) 132 min czyli 7920 s c) 100 m/min = 1 23 m/s = 166 23 cm/s
23
10. a) 1 27 m/s≈ 1,85m/s, b) 18,5cm, 1,85cm
11. a) 1224 km/h, b) 20 400 m/min, c) 0,34 km/s, d) 20,4km/min
12. a) 2692,8 km/h, b) 44,88 km/min, c) 0,748 km/s

13. a) 30,87m/min, b) 1,852km/h
14. a) 33,34 km/h, b) 9,26 m/s 15. 19,98 węzła
16. a) 72 km b) 75 km c) 50 km d) 24 km e) 7,5 km f) 60 km g) 124 km h) 84 km
17. 8:48 18. 62 km/h 19. 16 km 20. 7 12 km/h 21. po 23 dniach
22. po 1 12 h 23. 3 h 24. 140 km 25. 54 km 26. po 20 sekundach, po 40 sekundach
27. 360 km, 5 h 28. 3 h, 210 km, 180 km 29. 24 km 30. 135 km, 15 km 31. 30 km, 1 12 h
32. a) 100 b) 10000 c) 1000000 d) 10000 e) 100 f) 10000 g) 100 h) 1000000
33. 182 120 cm2 34. a) 900 cm2 , b) 90000 mm2 35. a) 960 ha, b) 96000 arów 36. 3200 m2
37. 13,5 ara 38. 38 869 zł 39. a) 1000 mm3 b) 1 000 000 mm3 c) 1 000 000 cm3
d) 1 000 000 000 m3 e) 52 000 cm3 40. 91 mm 41. 45 zł 42. 96,76 g 43. 143 000 zł
44. a) 0,04 b) 14 600 c) 12 000 d) 0,089 e) 0,103 f) 0,0044 g) 90,2 h) 140 i)
125 000 j) 0,038
Rozdział 4
UKŁAD
WSPÓŁRZĘDNYCH
Obecnie po raz pierwszy zapoznajemy się z układem współrzędnych na

płaszczyźnie.
y Tworzą go dwie prostopadłe
5 osie liczbowe przecinające się
w punkcie odpowiadającym
4 (x0 , y0 ) liczbie 0 na obu osiach. Punkt
y0
ten oznaczamy literą O, czy
3
też cyfrą 0, i nazywamy po-
czątkiem układu współ-
2
rzędnych. Poziomą oś ozna-
czamy zazwyczaj literą x, a
1
pionową oś literą y. Do tej
x pierwszej osi odwołujemy się
−2 −1 1 2 x0 3 4 5 najczęściej przez nazwę „oś
OX”, a do drugiej – „oś OY ”.
−1
Na obu osiach obieramy za-
zwyczaj takie same jednostki.
−2
Mając układ współrzędnych możemy opisywać położenie każdego punktu
na płaszczyźnie przy pomocy pary liczb. Tę parę liczb nazywamy wówczas
współrzędnymi tego punktu. Taką parę liczb będących współrzędnymi
punktu zapisujemy następująco: (7; 2), (4 21 ; 5), (−2; 3), ogólnie (x0 , y0 ).
ROZDZIAŁ 4. UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH 63
Pierwszą współrzędną danego punktu P wyznaczamy następująco:

przez punkt P prowadzimy prostą prostopadłą do osi OX, prosta ta
przecina oś OX w punkcie, któremu odpowiada jakaś liczba na tej
osi i właśnie tę liczbę nazywamy pierwszą współrzędną punktu P .
Podobnie prowadząc przez punkt P prostą prostopadłą do osi OY
wyznaczamy drugą współrzędną punktu P .
UWAGA :
Oś poziomą nazywa się częstokroć osią odciętych, a oś pionową osią rzęd-
nych. Odpowiadające współrzędne punktu nazywamy wówczas odciętą i
rzędną punktu.
1. Narysuj układ współrzędnych przyjmując jedną kratkę za jednostkę, w

taki sposób, żeby najmniejszą liczbą na osi poziomej było −3, a naj-
większą 6, zaś na osi pionowej najmniejszą liczbą −4, a największą 6.
Następnie zaznacz w tym układzie kolejno podane poniżej punkty, łą-
cząc je kolejno odcinkami.
1. (−2, 6) 2. (−2, 3) 3. (−1, 2) 4. (−2, 1) 5. (−3, −1)
6. (−3, −3) 7. (−2, −4) 8. (1, −4) 9. (4, −2) 10. (4, 1)
11. (6, 2) 12. (6, 3) 13. (4, 3) 14. (3, 2) 15. (3, −1)
16. (2, −2) 17. (2, −1) 18. (1, 1) 19. (0, 2) 20. (1, 3)
21. (1, 6) 22. (0, 5) 23. (−1, 5) 24. (−2, 6)
Osie układu współrzędnych dzielą płaszczyznę na cztery części zwane

ćwiartkami, które zwyczajowo są numerowane tak jak na rysunku obok.
Zauważ, że
• punkty, które leżą w I ćwiartce płaszczy-
y
zny mają obie współrzędne dodatnie
• punkty, które leżą w drugiej ćwiartce II I

płaszczyzny, mają pierwszą współrzędną
x ujemną, a drugą współrzędną y dodat- x
0
nią, itd.
• punkty, które leżą na osi poziomej (czyli III IV

OX) mają drugą współrzędną równą 0,
a punkty które leżą na osi pionowej czyli
OY mają pierwszą współrzędną równa 0.
2. W układzie współrzędnych zaznacz pięć punktów takich, że pierwsza i
druga współrzędna są równe a przy tym są one liczbami całkowitymi.
64 ROZDZIAŁ 4. UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH
3. W układzie współrzędnych zaznacz 5 punktów, w których druga współ-

rzędna jest równa 1 12 , zaś pierwsza współrzędna jest liczbą całkowitą.
4. W tym zadaniu do każdego podpunktu rób oddzielny rysunek

przyjmując jako jednostkę 2 kratki. Zaznacz 6 punktów o pierwszej
współrzędnej równej 2, a przy tym druga współrzędna jest
a) dodatnia, ale mniejsza od 5;
b) ujemna, ale większa od −4;
c) większa od −4, ale mniejsza od 2;
d) nieujemna, ale mniejsza od 5;
e) niecałkowita, a przy tym większa od −2 a mniejsza od 2.
5. Tu też do każdego podpunktu rób osobny rysunek. W układzie współ-

rzędnych zaznacz 6 punktów o drugiej współrzędnej równej 3, a przy tym
pierwsza współrzędna jest
a) dodatnia, ale mniejsza od 4;
b) ujemna, ale większa od −3;
c) większa od −3, ale mniejsza od 2;
d) nieujemna, ale mniejsza od 4;
e) niecałkowita, a przy tym większa od −2 a mniejsza od 2.
6. W tym zadaniu do każdego podpunktu rób oddzielny rysunek przyjmu-

jąc 1 kratkę jako 1 jednostkę. W układzie współrzędnych zaznacz te
wszystkie punkty, których
a) pierwsza współrzędna jest równa 1,
b) pierwsza współrzędna jest równa −2,
c) druga współrzędna jest równa 2,
d) druga współrzędna jest równa 0,
e) obie współrzędne są sobie równe.
7. Do każdego podpunktu rób oddzielny rysunek przyjmując 1 kratkę jako

1 jednostkę. Zaznacz w układzie współrzędnych zbiór tych wszystkich
punktów, których współrzędne spełniają następujące warunki:
a) pierwsza współrzędna jest dodatnia,

b) druga współrzędna jest ujemna,
c) obie współrzędne są dodatnie,
d) obie współrzędne są ujemne,

e) pierwsza współrzędna jest większa niż 2,
f) druga współrzędna jest mniejsza od 3,
g) współrzędne punktu są liczbami przeciwnymi,
h) druga współrzędna jest nie mniejsza od 2.
8. Zaznacz w układzie współrzędnych zbiór tych wszystkich punktów, któ-

rych współrzędne spełniają następujące warunki:
a) pierwsza współrzędna jest równa 2, a druga większa lub równa 3,
b) pierwsza współrzędna jest równa 1, a druga większa od −1,
c) pierwsza współrzędna jest równa 3, a druga jest większa lub równa 3,
d) pierwsza współrzędna jest równa 4, a druga jest mniejsza lub równa 4,
e) pierwsza współrzędna jest równa 2, a druga jest większa od pierwszej
współrzędnej,
f) pierwsza współrzędna jest równa 1, a druga jest mniejsza od pierwszej
współrzędnej,
g) druga współrzędna jest równa pierwszej współrzędnej,
h) druga współrzędna jest większa od pierwszej współrzędnej;
i) druga współrzędna jest mniejsza od pierwszej współrzędnej;
j) pierwsza współrzędna jest większa od drugiej współrzędnej;
k) druga współrzędna jest o 1 większa od pierwszej współrzędnej.
9. Zaznacz na płaszczyźnie z układem współrzędnych zbiór tych wszystkich

punktów, których współrzędne (x, y) spełniają warunek (warunki):
(1) x = 1 (2) x = 0 (3) y = −2 (4) y = 0
(5) x > 0 (6) x 6 2 (7) y > 0 (8) y > 3
(9) 0 6 x 6 3 (10) −1 6 y 6 2 (11) −2 6 x 6 2 i −16y 61
( ( ( (
x>0 x>1 x60 06x62
(12) (13) (14) (15)
y>0 y>2 y63 y=x
( ( ( (
x = −1 y = −2 y=1 06x63
(16) (17) (18) (19)
y62 x > −1 x>3 y62
( ( ( (
−1 6 x 6 2 x=1 y=x −1 < y 6 3
(20) (21) (22) (23)
y>0 y>3 x∈Z x∈Z
( ( ( (
x−y =0 y = −2 x>0 x ∈ {−1, 1}
(24) (25) (26) (27)
y > −1 x > −1 y∈Z y61
( ( ( (
x>y x63 y6x x6y
(28) (29) (30) (31)
y>0 |y| = 2 y > −x −2 > x 6 2

y = |x|
( (  (
|x| 6 2 |x| > 3 y > |x|
(32) (33) (34) |x| < 2 (35)
|y| < 2 |y| > 1  |x| > 1
y>1

10. Opisz za pomocą odpowiednich warunków dla x, y następujące zbiory

punktów:
b)
a) y
y
1
1 x
1
1 x
c)
y d)
y
1 1
1 x −1 x
e) f) y
y
1
1 1 x
1 x
g) y
itd. h)
y
1 itd. itd.
x 1
x
1
1
itd.
j)
y
i) y
itd. 1
x
1
1
x
1
l) y
k)
y
2
1
1 x
x 1
1
y y
itd. itd. n)
m) itd. 1 itd.
x
-1 0 1 2
1
x
1
y
o)
y
p)
2
1
x 1
1 x
1
y
q) y
r)
2
1
x −2 x
1 0 1
WYKRESY
Z układem współrzędnych związane jest pojęcie wykresu zależności jednej
wielkości od drugiej.
11. Poniższy wykres przedstawia jak w pewnym miejscu w czasie 24 godzin

zmieniała się temperatura powietrza. Odczytaj z wykresu:
a) O której godzinie temperatura była najniższa?
b) O której godzinie temperatura była najwyższa?
c) W których godzinach temperatura wzrastała?
d) Ile razy w ciągu tych 24 godzin temperatura wynosiła 15◦ ?
e) Ile razy w ciągu tych 24 godzin temperatura wynosiła 17◦ ?
f) W którym czasie temperatura nie przekraczała 10◦ ?
T [◦ C]
25
20
15
10
5
t[h]
0 2 4 6 8 10 12 14 16 18 20 22 24
12. Na poniższym wykresie widać jak zmieniała się w pewnym miejscu w

ciągu doby temperatura powietrza. Odczytaj z wykresu:
a) Jaka była najniższa temperatura w ciągu tych 24 godzin?
b) O której godzinie temperatura była najwyższa? Ile było stopni cie-
pła?
c) W których godzinach temperatura opadała?
d) W jakim czasie temperatura wynosiła 4◦ ?
e) W którym czasie temperatura była wyższa niż 6◦ ?
T [◦ C]
12
10
8
6
4
2
t[h]
0 2 4 6 8 10 12 14 16 18 20 22 24
Przy sporządzaniu wykresów w układzie współrzędnych nie musimy ry-

sować siatki, ale dorysowanie siatki ułatwia nam odczytywanie wykresu.
13. Wykres obok przedstawia jak
[litry]
zmieniała się ilość benzyny w
baku w czasie jazdy samo- 50
chodu ze stałą prędkością. 40
a) Po ilu kilometrach w baku 30

było 20 litrów benzyny? 20
b) Ile litrów benzyny spa- 10

lał samochód na dystansie 0 [km]
0 100 200 300 400 500 600 700 800 900
100 km?
14. Do czajnika wlano wpierw wodę z kranu, potem zaczęto go podgrzewać,

a po zagotowaniu wody wyłączyło się podgrzewanie. Poniższy wykres
przedstawia jak zmieniała się temperatura wody w czajniku.
temp[C ◦ ]
100
90
80
70
60
50
40
30
20
10
0 t[min]
0 2 4 6 8 10 12 14 16 18 20 22 24 26 28 30 32 34
Na podstawie tego wykresu odpowiedz na pytania:
a) Jaka była temperatura wody w kranie?
b) Jak długo woda była podgrzewana?
c) Po ilu minutach woda osiągnęła temperaturę 30 stopni?
d) Po ilu kolejnych minutach temperatura ponownie spadła do 30◦ ?
e) Jaka była temperatura pomieszczenia w którym znajdował się czaj-
nik?
15. Wykres poniższy przedstawia jak zmieniała się liczba kilometrów, którą
przejechał rowerzysta w czasie 3 godzin.
s[km]
30
25
20
15
10
5 t[h]
0
0 0,5 1 1,5 2 2,5 3
Na podstawie wykresu oceń

a) Po jakim czasie rowerzysta przejechał 15 kilometrów?
b) Ile kilometrów przebył on po 1 21 godziny?
c) Jak długo trwała przerwa w podróży?
d) Z jaką prędkością jechał on w pierwszej, a z jaką w trzeciej godzinie?
s[km]
16. Samochód jechał cały czas 150
z tą samą prędkością. Wy-
kres przedstawia ilość prze- 100
jechanych kilometrów. Ile
kilometrów przejechał sa- 50
mochód w ciągu 2 12 go- t[h]
dziny? 0
0 0,5 1 1,5 2 2,5 3
17. W baku było na początku litry
50 litrów benzyny. Wykres 40
obok przedstawia ilość spalo-
nej benzyny w zależności od
30
ilości przejechanych kilome-
trów.
20
a) Ile litrów benzyny spa-
lał samochód na dystansie
100 km? 10
b) Po ilu kilometrach w baku 0 km

było 20 litrów benzyny? 0 100 200 300 400 500
Ostatnie dwa wykresy są wykresami tzw. proporcjonalności prostej. Mó-

wimy, na przykład, że w ruchu jednostajnym ilość przejechanych kilometrów
jest wprost proporcjonalna do ilości spalonej benzyny. Poniżej mamy dalsze
przykłady wielkości wprost proporcjonalnych.
(I.) Długość siatki ogrodzeniowej i jej koszt.

Jeżeli 1 metr siatki ogrodzeniowej kosztuje 35 zł, to
za 3 metry siatki zapłacimy 3 razy więcej czyli 105 zł
za 3,5 metra siatki zapłacimy 3,5 · 35 = 122,5 zł
za 2,2 metra siatki zapłacimy 77 zł
Zależność pomiędzy długością kupowanej siatki a jej kosztem przed-
stawia poniższy wykres
cena[zł]
175
140
105
70
35
0 długość[m]
0 1 2 3 4 5
(II.) Objętość śmietany i jej masa.

objętość śmietany 200 ml 100 ml 50 ml 250 ml 1 ml
masa śmietany 260 g 130 g 65 g 325 g 1,3 g
Zależność pomiędzy tymi dwiema wielkościami przedstawia wykres
masa[g]
500
400
300
200
100
0 objętość[ml]
0 100 200 300 400
(III.) Odległość na mapie i odpowiadającą jej odległość w terenie.

odległość na mapie 1 cm 2 cm 4 cm 5 cm 0,5 cm
odległość w terenie 150 m 300 m 600 m 750 m 75 m
Sporządź wykres tej zależności w poniższym układzie współrzędnych

w terenie [m]
1 500
1 350
1 200
1 050
900
750
600
450
300
150
0 na mapie [cm]
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9
Ze sporządzonego wykresu odczytaj
a) Jaka odległość w terenie odpowiada odległości 4,5 cm na mapie?
b) Jakiej odległości na mapie odpowiada odległość 480 m w terenie?
(IV.) Ilość (jednakowych) zeszytów i suma jaką trzeba za nie zapłacić.
ilość zeszytów 1 2 3 4 5
koszt 1,20 zł 2,40 zł 3,60 zł 4,80 zł 6 zł
koszt [zl]
7,20
6
4,80
3,60
2,40
1,20
0 ilość
0 1 2 3 4 5 6
Dwie wielkości są wprost proporcjonalne, gdy wzrastanie/zmniejszanie
się jednej wielkości wiąże się z wzrastaniem/zmniejszaniem się tyle samo
razy drugiej wielkości.
Zauważ, że we wszystkich podanych przykładach iloraz wielkości proporcjo-
nalnych jest stały:
35 zł 70 zł 105 zł 122,5 zł 77 zł
1. = = = = = 35zł/m – tu ten iloraz
1m 2m 3m 3,5 m 2,2 m
wyraża cenę 1 metra siatki.
260 g 130 g 65 g 325 g 1,3
2. 3 = 3 = 3 = 3 = = 1,3g/cm3 – to
200 cm 100 cm 50 cm 250 cm 1 cm3
nazywamy gęstością śmietany
1 cm 2 cm 5 cm 0,5 cm 1
3. = = = =
15 000 cm 30 000 cm 75 000 cm 7 500 cm 15 000
Tę wielkość zapisujemy zazwyczaj w postaci 1 : 15 000 i nazywamy
skalą mapy.
Te ilorazy, o których jest mowa w powyższych przykładach, nazywamy
zazwyczaj współczynnikiem proporcjonalności.
18. W poniższych pytaniach mamy do czynienia z proporcjonalnością prostą.

W miejsce kropek wpisz odpowiedzi.
a) Jeżeli 12 biletów kosztuje 30 zł, to z tego wynika, że 8 biletów kosztuje
. . . . . . . . zł.
b) Jeżeli 5 zeszytów kosztuje 11 zł, to z tego wynika, że 3 zeszyty kosztują
. . . . . . . . zł.
c) Jeżeli samochód w ciągu 4 godzin przejechał 300 km, to z tego wynika,
że w ciągu 1,5 godziny przejedzie on . . . . . . . . km.
d) Jeżeli na 600 km samochód spala 33 litry benzyny, to z tego wynika,
że na 250 km spala on . . . . . . . . litrów benzyny.
e) Jeżeli 150 gram grzybów kosztuje 6 zł, to z tego wynika że 400 gram
kosztuje . . . . . . . . zł.
f) Jeżeli 750 gram grzybów kosztuje 12 zł, to 250 gram kosztuje . . . . . zł.
g) Jeżeli 250 gram czekolady ma wartość energetyczną 320 kcal, to 100
gram ma wartość energetyczną . . . . . . . . kcal.
19. Pociąg jechał ze stałą prędkością. W czasie 4 minut i 30 sekund przeje-

chał on 3,6 km.
a) Ile kilometrów przejedzie on w czasie 13 minut i 30 sekund?
b) W jakim czasie przejedzie on 18 kilometrów?
c) Ile metrów przejeżdża ten pociąg w ciągu minuty?
d) Ile kilometrów przejeżdża ten pociąg w ciągu 1 godziny?
20. Pusta mała beczka o pojemności 20 litrów waży 3 kg, a pusta duża beczka
o pojemności 50 litrów waży 5 kg. Mała beczka wypełniona smołą waży
25 kg. Ile będzie ważyła duża beczka po wypełnieniu jej smołą?
21. Asia w czasie konkursu na szybkość pisania na klawiaturze napisała w

pewnym czasie 4920 znaków. Gdyby pisała o 5 znaków na minutę więcej,
to napisałaby w tym samym czasie 5040 znaków. Ile znaków na minutę
pisała zatem Asia?
Do roku 1971 w Wielkiej Brytanii w obiegu pie-

niężnym były następujące jednostki pieniężne:
funty, szylingi i pensy. Przy czym
1 funt = 20 szylingów
1 szyling = 12 pensów
czyli
1 funt = 240 pensów.
22. (aut. John Mellis 1594 r) Jeżeli 1 jard sukna kupujesz za 6 szylingów
i 8 pensów, a sprzedajesz za 8 szylingów i 6 pensów, to ile zarobisz na
każdych 100 szylingach zainwestowanych w taką transakcję?
Rozdział 5
POTĘGI I JEDNOMIANY
Przypomnijmy wpierw, że potęga jest to skrócony zapis iloczynu pewnej
ilości takich samych czynników:
an = a
| · a ·{z. . . · a} dla n > 2, a– dowolna liczba
n−czynników
Przy czym liczbę a nazywamy podstawą potęgi, zaś liczbę n wykładnikiem

potęgi. Umawiamy się przy tym dodatkowo, że a1 = a.
Przed obliczaniem wartości liczbowej wyrażeń arytmetycznych z potęgami

przypomnijmy, że
−32 = 0 − 32 = 0 − 3 · 3 = 0 − 9 = −9
natomiast
(−3)2 = (−3) · (−3) = 9
czyli krótko
(−3)2 = 9 zaś − 32 = −9.
1. Korzystając z definicji potęgi oblicz wartość wyrażenia:

a) (−10)2 · (−0,1)3 = b) [(2 − 3)2 + (−1)5 ]2 =
c) −26 + (−2)5 = d) (−2)3 + 22 =
e) −32 − (−1)2 = f) (−2)2 − 23 =
g) (−1)2 − (−2)3 = h) 3 · 22 + 5 · (−3)3 =
i) 25 − (32 − 23 ) = j) 25 − [2 · (1 − 3)3 + 23 : (−2)2 ] =
78 ROZDZIAŁ 5. POTĘGI I JEDNOMIANY
2. Korzystając z definicji potęgi oblicz wartość wyrażenia:

a) [4 − (32 − 23 )4 ]3 = b) (−3)2 + (−2)2 =
c) (−2)5 + (−2)6 = d) 32 + 42 =
2
2 3
e) (3 + 4) = f) − =
2
9 − 24 24
g) = h) − =
32 3
3 3 2
1 2 1 1
i) − −3 = j) − =
2 2 3
4 · 33 1
k) 4 = l) 6 : (−3)2 + (−2)5 · =
2 3
2 2
3 1 2

(−3) 1 1
m) = n) − + −1 + −2 =
23 2 2 2
5.1 Iloczyn potęg o równej podstawie

PRZYKŁADY
72 · 73 = } (7 · 7) · (7 · 7 · 7)
| {z = }
| {z = } 75
7 · 7 · 7 · 7 · 7 | {z
z definicji bo mnożenie z definicji
potęgi jest łączne potęgi
Podobnie
x3 · x5 = (x · x · x) · (x · x · x · x · x) = x · x · x · x · x · x · x · x = x8
Ogólnie
an ·ap = an+p gdzie a – dowolna liczba, n, p – liczby naturalne
3. Zapisz w postaci jednej potęgi (a, b, x oznaczają dowolną liczbę)

a) 214 · 215 · 216 = b) x30 · x32 · x34 = c) a9 · a11 · a10 =
d) 310 · 310 · 310 = e) a3 · a4 · a2 = f) a3 · a2 · a · a4 =
4. W miejsce kropek wstaw odpowiedni wykładnik, aby zachodziła równość:

a) 74 · 7....... · 75 = 716 b) 53 · 5....... · 54 = 515 c) 25 · 5....... · 125 = 510
d) 36 · 65 · 6....... = 612 e) 16 · 2....... · 8 = 213 f) 9 · 3........ · 81 = 313
g) 64 · 16 · 4....... = 411 h) 64 · 2....... · 512 = 220 i) 256 · 2....... · 128 = 219
ROZDZIAŁ 5. POTĘGI I JEDNOMIANY 79
5.2 Iloraz potęg o równej podstawie

PRZYKŁADY
54 5·5·5·5 5 5
2
= = · ·5 · 5 = 52
5 5·5 |5{z5}
=1
27 2·2·2·2·2·2·2 2 2 2 2
4
= = · · · ·2 · 2 · 2 = 23
2 2·2·2·2 |2 2{z2 2}
=1
x5 x·x·x·x·x x x
= = · ·x · x · x = x3
x2 x·x |x{zx}
=1
715x6
Teraz powinieneś już zauważyć, że 2 = x4 , 4 = 711 , itd.
x 7
Ogólnie
an
= an−p gdzie a 6= 0, n, p – liczby nat. przy czym n > p
ap
5. Wykonaj dzielenie poniższych potęg zapisując wynik jako pojedynczą

potęgę, tak jak w poprzednich przykładach.
x7 1115 1014 10071007
a) = b) = c) = d) =
x3 113 105 10071000
12231 3433 y 60 108
e) = f) = g) = h) =
12229 3423 y 56 105
6. W miejsce kropek wstaw liczby tak, aby zachodziły równości
a) 55 · 5........ : 57 = 52 b) 97 · 92 : 9........ = 93 c) 210 · 4 : 2........ = 24
d) 79 · 77 : 7........ = 710 e) 65 · 66 : 6........ = 68 f) 311 · 27 : 3........ = 38
g) 125 · 5....... : 25 = 56 h) 64 · 256 : 4....... = 45 i) 81 · 243 : 3....... = 33

5.3 Potęga iloczynu i ilorazu

UWAGA W matematyce jest bardzo powszechnie przyjęta umowa: o ile
to nie prowadzi do nieporozumienia, to znak mnożenia pomijamy.
PRZYKŁADY
Iloczyn 3 · a zapisujemy krótko 3a
Iloczyn 25 · a · b · c2 zapisujemy krótko 25abc2
Iloczyn 2 · a · b zapisujemy krótko 2ab.
PRZYKŁADY potęg iloczynu
(3 · 17)2 | {z
= } (3 · 17) · (3 · 17) | {z = } 3 · 3 · 17 · 17
= } 3 · 17 · 3 · 17 | {z
def. po- łączność przemien-
tęgi mnożenia ność
= } 32 · 172
= } (3 · 3) · (17 · 17) | {z
| {z
łączność def. po-
mnożenia tęgi
Podobnie
(a · b)3 = }
| {z (a · b) · (a · b) · (a · b) = a · b · a · b · a · b = a · a · a · b · b · b
def. potęgi
= (a · a · a) · (b · b · b) = }
| {z a3 · b3 = }
| {z a3 b3
def. potęgi pominięty znak
·
I podobnie, pisząc już krótko,

(−2ab)2 = (−2)2 a2 b2 = 4a2 b2
Ogólnie
(a · b)n = an · bn gdzie a, b – dowolne liczby, n – l.nat.
7. Uwzględniając powyższą umowę oraz własności potęgi podnieś do poda-

nej potęgi poniższe iloczyny, tak jak w powyższych przykładach:
a) (2x)2 = b) (3pq)3 = c) (2m)3 =
d) (−2mn)2 = e) (−3ab)3 = f) [(−3)x]4 =
PRZYKŁADY potęgi ilorazu

3
5 5 5 5 5·5·5 53
= } · · = } = }
7 | {z 7 7 7 | {z 7·7·7 | {z 73
def. potęgi mnożenie def. potęgi
ułamków
Ogólnie
a n an gdzie a – dow. liczba, b – dow. liczba różna od 0,
=
b bn n – dow. liczba naturalna
8. Wpierw zapisz w postaci jednej potęgi, a następnie oblicz:

445 33 653
a) 5 = b) = c) =
22 0,33 133
10244 95 1284
d) = e) 5 = f) =
5124 3 644
4 4 4 4
3 1 3 3
g) : = h) 3 : = i) (6,5)2 : (0,13)2 =
7 7 4 4
5.4 Potęga potęgi

PRZYKŁADY
(24 )2 = (24 ) · (24 ) = (2 · 2 · 2 · 2) · (2 · 2 · 2 · 2) = 28
(52 )3 = (52 ) · (52 ) · (52 ) = (5 · 5) · (5 · 5) · (5 · 5) = 56
815 = (34 )5 = 320
Ogólnie
gdzie a – dowolna liczba,

(ap )n = ap·n
p, n – dowolne liczny całkowite dodatnie
9. W miejsce kropek wstaw odpowiednie liczby:

a) 43 = 2...... b) 94 = 3...... c) 1253 = 5......
d) 320 = (........)10 e) 510 = (........)5 f) 2435 = 3......
10. Ponieważ (2a)2 = 4a2 , mówimy więc, że 4a2 jest kwadratem wyraże-
nia 2a. Podobnie 9x2 y 4 jest kwadratem wyrażenia 3xy 2 , co zapisujemy
krótko 9x2 y 4 = (3xy 2 )2 . Zapisz w podobny sposób w postaci kwadratu
następujące wyrażenia. Tutaj dla ułatwienia powiemy, że współczynniki
liczbowe są kwadratami liczb naturalnych.
a) 144a2 = b) 64y 2 = c) 441y 2 =
d) 81x2 y 2 = e) 121b4 = f) 400z 4 =
g) 169x6 = h) 361a4 b4 = i) 225x2 y 4 =
j) 49x4 y 6 = k) 196a4 b2 = l) 961x6 y 2 =
11. Każde z poniższych wyrażeń arytmetycznych czy też algebraicznych za-
pisz jako kwadrat odpowiedniego wyrażenia lub też liczby:
a) 0 = b) 1 = c) 26 =
d) 108 = e) 44 = f) a8 =
g) a6 b6 = h) a6 b4 c2 = i) 16a4 b6 =
j) 3 · 33 = k) 7 · 75 = l) 9 · 28 =
m) 8 · 18a4 = n) 3 · 153 · 125 = o) 43 =
p) 95 = q) 165 = r) 3 · 123 =
s) 5 · 803 = t) 3 · 753 = u) 2 · 185 =
c c
UMOWA dotycząca napisów ab i ab objaśniona na przykładach
3 3)
42 = 4(2 = 48 natomiast (42 )3 = 42 · 42 · 42 = 42+2+2 = 46
12. W miejsce kropek wstaw jeden ze znaków <, =, >, tak aby otrzymać
zdanie prawdziwe:
a) (73 )4 .........(74 )3 b) 168 ..........645 c) (0,5)7 .........(0,25)4
2 2
d) (54 )2 ........54 e) 2715 ........917 f) 22 ........(22 )2
3
g) 33 .........(33 )3
13. Wykonaj następujące działania:
a) (a4 · a3 ) : a2 = b) m9 : [(m3 : m) · m5 ] =
c) (x7 : x3 ) : x4 = d) [(z 4 )2 · z 3 : z 7 ]2 =
e) [b · (b2 · b4 )]3 : b5 = f) [x14 : x9 ]2 : x =
g) (x2 · x4 ) : (x3 · x) = h) (y 5 : y)3 : (y 7 : y 2 ) =
2 3 3 2 4
2 3
a b 3a 3b
i) = j) = k) =
c4 b3 2c3
14. Korzystając z odpowiednich wzorów zapisz poniższe wyrażenia w postaci

jednej liczby.
a) (3 : 102 )3 = b) 23 : 105 = c) 33 : 104 =
d) (3 · 102 )3 = e) 2004 = f) (5 · 102 )3 =
15. Wyznacz połowę połowy liczby 1620 i zapisz ją w postaci potęgi o pod-
stawie 4.
16. Populacja bakterii podwaja się po upływie każdej godziny. Ile razy
zwiększyła się liczba bakterii po upływie 10 godzin w stosunku do stanu
wyjściowego, przy założeniu, że w tym czasie bakterie nie umierały.
5.5 Jednomiany
Jednomiany są to wyrażenia będące iloczynami liczb oraz zmiennych.
Szczególnym przypadkiem jednomianu jest liczba czy też pojedyncza zmienna.
Zmienne są to miejsca, w które możemy wstawiać liczby.
PRZYKŁADY
1
2ab, 3xy 2 z, ab2 c4 , 12x3 yz 3 , a, −12ab2 .
2
PRZYKŁADY wyrażeń nie będących jednomianami:

a + b, 3x + y, 4a2 + 1, (a − 3b)2 .
Jeżeli w jednomianie zmienne zastąpimy liczbami, to otrzymujemy wyraże-

nie arytmetyczne będące iloczynem liczb.
PRZYKŁADY
jednomian podstawienie wyrażenie arytm. wartość wyrażenia
3ab a = 2, b = 5 3·2·5 30
−a 2 a=3 −32 −9
x 2 x = −3 (−3)2 9
2
3a bc 5 a = 2, b = −3, c = 1 3 · 22 · (−3) · 15 −36
2
−2a b 2 a = 3, b = 2 −2 · 32 · 22 −72
UMOWA
Wpierw zapisujemy współczynnik liczbowy, a następnie w porządku alfabe-
tycznym współczynniki literowe. Jeżeli kilka czynników jest takich samych,
to zapisujemy ich iloczyn w postaci potęgi. Znaki mnożenia pomijamy. Do-
datkowo, jeżeli współczynnik liczbowy jest równy 1, to go pomijamy, a gdy
jest równy −1, to zamiast niego piszemy znak − czyli zamiast pisać 1x pi-
szemy x, zaś zamiast pisać −1y czy też (−1) · y piszemy −y
PRZYKŁADY
Iloczyn Zapisany zgodnie z konwencją
4·a·b·a 4a2 b
a · (−3) · x · b2 −3ab2 x
d · (−2) · b · b · t −2b2 dt
1xy 2 z xy 2 z
−1x2 y −x2 y
PRZYKŁADY jednomianów zapisanych niezgodnie z konwencją:
4zx, 15x2 t, a15b.
17. Oblicz wartość poniższych jednomianów dla podanych wartości liczbo-

wych
a) a2 b3 dla a = 2, b = −3,
b) 4a3 b dla a = 2, b = 14 ,
c) 5ab3 c2 dla a = 2, b = 1, c = 3
d) 2abc4 dla a = 3, b = 2, c = 12
e) −3a2 b2 c dla a = −2, b = 3, c = 2,
f) −b4 cd2 dla b = −1, c = 7, d = 3,
g) −7ab2 c3 dla a = −2, b = 2,c = −1,
h) x2 y 3 dla x = −3, y = −2
i) −3ab2 dla a = −1, b = −3,
j) (−2ab)2 dla a = 2, b = 1,
k) −2(ab)2 dla a = 2, b = −1,
l) −2(−ab)2 dla a = 2, b = 3,
m) −3a2 b dla a = −2, b = 3,
5.6 Mnożenie jednomianów

FAKT
Iloczyn dwóch jednomianów jest jednomianem czyli również potęga jedno-
mianu jest jednomianem. Mnożąc przez siebie jednomiany korzystamy z
przemienności i łączności mnożenia, a wynik zapisujemy zgodnie z konwen-
cją o zapisie jednomianów.
PRZYKŁADY wyjaśniające
12xy 2 · 3x2 z = 3 · 12 · x · x2 · y 2 · z = 36x3 y 2 z
4x · 5y = 4 · 5 · x · y = 20xy
4x · (−3)y = −3 · 4 · x · y = −12xy
−2x2 y · 4ay 2 = (−2) · 4 · x2 · y · a · y 2 = −8ax2 y 3
−7ab · (−2a3 bx2 ) = (−2) · (−7) · a · b · a3 · b · x2 = 14a4 b2 x2
(3x)2 = 32 x2 = 9x2
(2ab2 )3 = 2ab2 · 2ab2 · 2ab2 = 2 · 2 · 2 · a · a · a · b2 · b2 · b2 = 23 a3 (b2 )3 = 8a3 b6
18. Korzystając z powyższych przykładów zapisz wynik poniższych działań
w postaci jednomianu. Staraj się zapisać od razu finalną odpowiedź.
a) 4ab2 · 7a2 b3 = b) x2 y · 5w2 y 2 · z =
c) 4x2 y · 5xy 3 = d) 2x5 y 2 · xy 3 =
e) 4x3 y 2 · (−2xy) = f) −3a2 b2 c · (−5)ab4 =
g) 2x4 y 3 · (−x2 y) · (−3x3 y 2 z) = h) −7ab · (−4a2 b) =
i) −3xy · 2x2 y 3 · (−3xy 2 ) = j) 4x2 · 5xy · 2x3 y =
k) −5xy 2 · 4x2 y 3 · (−2xyz) = l) −2ac2 · 3ab2 c2 =
19. Wykonaj, podobnie jak powyżej, następujące działania.
a) x2 · x4 = b) (ab2 ) · (a5 b4 ) =
c) (16x5 y) · (4x2 y 14 ) = d) (4x7 y) · (2x2 y 2 ) =
e) (pq 2 )2 · (pq 2 r12 ) = f) (3y 2 )3 · (3y 2 ) · y 5 =
g) 5t5 · (25t4 y 21 ) = h) (12x4 y 5 ) · (13x11 y 4 ) =
20. Wykonaj następujące działania. Wynik zapisz w postaci jednomianu.
a) (−2x)2 · (−2x)2 = b) (2x)2 · (−2x)3 =
c) (−2x)2 · (−2y)2 = d) (−2x)2 · (3y)2 =
e) (−2x)2 · (−3y)2 = f) (−2x)3 · (−3y)2 =
21. Wykonaj następujące działania. Wynik zapisz w postaci jednomianu.

a) a2 b · ab = b) a2 b3 · a4 b2 =
c) a2 · a · b3 · b5 · b2 = d) x4 · x9 · y 2 · x · y 4 · x2 =
e) a3 · b2 · c · a · b3 · a · b4 · c3 =
5.7 Dzielenie jednomianów

PRZYKŁADY
4a2 b3 4 · a2 · b3 4 a2 b3
= = · · = 2 · a · b2 = 2ab2
2ab 2·a·b 2 a b
44a2 b5 c 44 a2 b5
= · · · c = 4 · 1 · b · c = 4bc
11a2 b4 11 a2 b4
22. Zapisz wynik poniższych działań w postaci jednomianu:

12x4 y 3 15x3 y 3 712 a4 b3
a) = b) = c) =
4xy 2 3x2 y 710 ab2
12x4 y 2 z −15x2 y −6x4 y 2
d) = e) = f) =
3x2 y 2 3xy −2x2 y
−4x4 y 5 8x2 y 2 24x4 y 2 z
g) = h) = i) =
2x2 y 4 −4xy 2 −3xy 2 z
9xy −7x2 y 3 −33ab2 c3
j) = k) = l) =
−9xy −7x2 y 3 11ab2 c3
Odpowiedzi.
1
1. a) − 10 b) 0 c) −96 d) −4 e) −10 f) −4 g) 9 h) −123 i) 31 j) 39
2. a) 27 b) 13 c) 32 d) 25 e) 49 f) 2 41 g) − 79 h) −5 13 i) −9 18 j) 1
72
k) 6 43 l) −10 m) −3 83 n) 8 34
3. a) 245 b) x96 c) a30 d) 330 e) a9 f) a10
4. a) 7 b) 8 c) 5 d) 5 e) 6 f) 7 g) 6 h) 5 i) 4
5. a) x4 b) 1112 c) 109 d) 10077 e) 122 f) 3410 g) y 4 h) 103
6. a) 4 b) 6 c) 8 d) 6 e) 3 f) 6 g) 5 h) 2 i) 6
7. a) 4x2 b) 27p3 q 3 c) 8m3 d) 4m2 n2 e) −27a3 b3 f) 81x4
8. a) 32 b) 1000 c) 125 d) 16 e) 243 f) 16 g) 81 h) 625 i) 2500
9. a) 6 b) 8 c) 9 d) 9 e) 25 f) 25
10. a) (12a)2 b) (8y)2 c) (21y)2 d) (9xy)2 e) (11b2 )2 f) (20z 2 )2 g) (13x3 )2
h) (19a2 b2 )2 i) (15xy 2 )2 j) (7x2 y 3 )2 k) (14a2 b)2 l) (31x3 y)2
11. a) 02 b) 12 c) (23 )2 d) (104 )2 e) (42 )2 f) (a4 )2 g) (a3 b3 )2 h) (a3 b2 c)2
i) (4a2 b3 )2 j) (32 )2 k) (73 )2 l) (3 · 24 )2 m) (12a2 )2 n) (32 · 53 )2 o) (23 )2
p) (35 )2 q) (45 )2 r) (8 · 32 )2 s) (52 · 26 )2 t) (32 · 53 )2 u) (23 · 55 )2
12. a) =, b) >, c) >, d) <, e) >, f) =, g) >
a6 b9 81a8 27b6
13. a) a5 b) m2 c) 1 d) z 8 e) b16 f) x9 g) x2 h) y 7 i) j) k)
c12 b12 8c9
14. a) 0,000027 b) 0,00008 c) 0,0027 d) 27,000,000 e) 1,600,000,000
f) 125,000,000
15. 439
16. 1024 razy
3
17. a) −108 b) 8 c) 90 d) 4 e) −216 f) −63 g) −56 h) −72 i) 27 j) 16
k) −8 l) −72 m) −36
18. a) 28a3 b5 , b) 5w2 x2 y 3 z, c) 20x3 y 4 , d) 2x6 y 5 , e) −8x4 y 3 , f) 15a3 b6 c,
g) 6x9 y 6 z, h) 28a3 b2 , i) 18x4 y 6 , j) 40x6 y 2 , k) 40x4 y 6 z, l) −6a2 b2 c4
19. a) x6 b) a6 b6 c) 64x7 y 15 d) 8x9 y 3 e) p3 q 6 r12 f) 81y 13 g) 125t9 y 21
h) 156x15 y 9
20. a) 16x4 b) −32x5 c) 16x2 y 2 d) 36x2 y 2 e) 36x2 y 2 f) −72x3 y 2
21. a) a3 b2 b) a6 b5 c) a3 b10 d) x16 y 6 e) a5 b9 c4
22. a) 3x3 y b) 5xy 2 c) 49a3 b d) 4x2 z e) −5x f) 3x2 y g) −2x2 y h) −2x
i) −8x3 j) −1 k) 1 l) −3
Rozdział 6
WYRAŻENIA
ALGEBRAICZNE
Rozpoczniemy od tworzenia wyrażeń i zapisywania wyrażeń w języku pol-

skim. Służyć to będzie pewnemu wyrobieniu w posługiwaniu się językiem
matematyki. Następnie zaczniemy zajmować się przekształcaniem wyrażeń
algebraicznych.
6.1 Tworzenie wyrażeń algebraicznych

1. Zapisz w postaci wyrażenia:
a) sumę liczb a i b,
b) sumę kwadratów liczb a i b,
c) sumę sześcianów liczb a i b,
d) różnicę sześcianów liczb a i b,
e) odwrotność różnicy liczb a i b,
f) odwrotność sumy sześcianów liczb a i b,
g) odwrotność sumy kwadratów liczb a i b,
h) suma odwrotności liczb a i b,
i) suma odwrotności kwadratów liczb a i b,
j) różnica odwrotności sześcianów liczb a i b,
k) kwadrat różnicy liczb a i b,
l) sześcian różnicy liczb x i y,
m) kwadrat sumy kwadratów liczb a i b,
ROZDZIAŁ 6. WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE 89
n) kwadrat odwrotności sumy liczb a i b,

o) kwadrat sumy odwrotności liczb a i b,
p) kwadrat odwrotności różnicy kwadratów liczb a i b,
q) odwrotność sumy odwrotności liczb a i b,
r) sześcian różnicy kwadratów liczb a i b.
2. Zapisz w postaci wyrażenia:

a) kwadrat sześcianu liczby 10,
b) iloczyn sumy sześcianów liczb a i b przez kwadrat sumy kwadratów
liczb m i n,
c) suma sześcianów odwrotności liczb m i n,
d) iloraz sumy kwadratów liczb a i b przez kwadrat różnicy a i b,
e) kwadrat sumy liczb 2100 i 250 ,
f) suma liczby a i kwadratu liczby b,
g) różnica sześcianu liczby b i liczby 4,
h) iloraz kwadratu liczby a przez 5,
i) iloczyn liczby −2, kwadratu liczby a i sześcianu liczby b,
j) podwojony iloczyn liczby a i kwadratu sumy liczb x i y,
k) iloraz różnicy kwadratów liczb a i b przez sześcian liczby c.
3. Zapisz w języku polskim następujące wyrażenia algebraiczne:

1 1
a) a + b + c b) x+y c) x+y 2 d) x12 + 1
y3
1 1 1 1
e) a3 +b2 f) a−x 3 g) (a+b) 2 h) (a3 −b2 )2
i) a13 − 1
b2
j) a3 + b2 k) x3 − y 3 l) (x + y + z)3
m) (a + b)(x2 − y 2 ) n) (a − b)(x3 + y 3 ) o) (a2 − b2 )(a2 + b2 )
4. Oznaczając przez n dowolną liczbę naturalną, zapisz:

a) liczbę o 2 od niej mniejszą,
b) liczbę o 3 od niej większą,
c) liczbę trzy razy od niej większą,
d) trzy kolejne liczby naturalne,
e) liczbę o 1 większą od kwadratu liczby n,
f) sześcian liczby o 1 większej od liczby n.
90 ROZDZIAŁ 6. WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE
5. Niech k oznacza liczbę całkowitą. Zauważ, że wówczas niezależnie od

tego czy k jest liczbą parzystą, czy też nieparzystą, liczba 2k jest liczbą
parzystą, zaś liczba 2k + 1 jest liczbą nieparzystą. Zapisz trzy kolejne
liczby:
a) nieparzyste, następujące bezpośrednio po liczbie 2k,
b) parzyste, następujące bezpośrednio po liczbie 2k,
c) parzyste, bezpośrednio poprzedzające liczbę 2k + 1.
LICZBA, ZAPIS LICZBY.

Liczba jest pojęciem abstrakcyjnym, natomiast zapis liczby nie jest takim
pojęciem. Na co dzień nie czynimy rozróżnienia pomiędzy liczbą a zapisem
liczby. Pisząc liczbę dwucyfrową o 2 dziesiątkach i 7 jednościach tworzymy
napis 27, który jako wyrażenie arytmetyczne należy rozumieć
2 · 10 + 7
Zatem liczbie dwucyfrowej o x dziesiątkach i y jednościach odpowiada wy-

rażenie algebraiczne:
x · 10 + y czyli krótko 10x + y.

Podobnie liczbie trzycyfrowej o x setkach, y dziesiątek i z jedności odpo-
wiada wyrażenie
100x + 10y + z.
6. Zapisz w postaci odpowiednich wyrażeń algebraicznych liczby:

(a) dwucyfrową, w której cyfra dziesiątek jest o 7 mniejsza od cyfry
jedności,
(b) trzycyfrową, w której cyfra setek i jedności są równe, zaś cyfra dzie-
siątek jest równa 4,
(c) trzycyfrową, w której cyfra dziesiątek jest dwa razy większa od cyfry
jedności, a cyfra setek jest o 2 większa od cyfry dziesiątek,
(d) trzycyfrową, w której cyfry jedności, dziesiątek i setek są trzema
kolejnymi cyframi,
(e) dwucyfrową, w której cyfra dziesiątek jest dwa razy większa od
cyfry jedności,
(f) trzycyfrową, w której cyfra jedności jest o 3 mniejsza od cyfry dzie-
siątek, a cyfra setek 3 razy większa od cyfry jedności.
7. Adam ma x lat, Bartek jest 2 razy starszy od Adama, a Czesiek jest o 2

lata starszy od Adama. Zapisz w postaci odpowiednich wyrażeń
a) Ilość lat Bartka oraz ilość lat Cześka.
b) Liczbę lat Bartka 4 lata temu.
c) Liczbę lat Cześka za 5 lat.
d) Liczbę lat Bartka za 2 lata.
8. Paweł jest cztery razy młodszy od dziadka. Niech x oznacza wiek dziadka.
Zapisz w postaci wyrażenia algebraicznego wiek Pawła, gdy był on (Pa-
weł) dwa razy młodszy niż obecnie.
9. W wiadrze jest x litrów wody, a w beczce y litrów wody. Zapisz w postaci

wyrażenia algebraicznego ilość litrów wody w wiadrze i w beczce, jeśli
a) z wiadra do beczki przelejemy pół litra wody,
b) najpierw przelejemy połowę zawartości wiadra do beczki, a potem 2
litry z beczki do wiadra,
c) do wiadra dolejemy 34 litra wody z kranu, a potem trzecią część za-
wartości wiadra przelejemy do beczki,
d) najpierw przelejemy połowę zawartości wiadra do beczki, a następnie
połowę zawartości beczki do wiadra.
6.2 Dodawanie (redukcja) jednomianów

Dodawać do siebie można tylko wielkości tego samego rodzaju.
PRZYKŁADY
Gdy do dwóch zeszytów dodamy trzy zeszyty, to mamy 5 zeszytów. Co
nieco bardziej formalnie można zapisać: 2z + 3z = 5z.
Gdy do 3 jabłek i 5 gruszek dodamy 2 jabłka i 9 gruszek, to w sumie
mamy 5 jabłek i 14 gruszek. To nieco bardziej formalnie można zapisać:
3j + 5g + 2j + 9g = 5j + 14g.
Jeszcze jeden nieco bardziej abstrakcyjny przykład: gdy do 3 metrów sznurka
i 5 metrów kwadratowych materiału dodamy 4 metry sznurka i 8 metrów
kwadratowych materiału, to w sumie dostaniemy 7 metrów sznurka i 13 me-
trów kwadratowych materiału. Ten ostatni przykład w bardziej formalny
sposób możemy zapisać następująco 3m + 5m2 + 4m + 8m2 = 7m + 13m2 .
Ogólnie
Dodawać do siebie można tylko takie jednomiany które mają iden-
tyczne współczynniki literowe. Często zamiast zwrotu dodawanie
(odejmowanie) jednomianów używamy zwrotu redukcja jednomia-
nów.
Jednomiany, które mają jednakowe współczynniki literowe, a przy
tym w tych samych potęgach, nazywamy jednomianami podob-
nymi. Różnią się one tylko współczynnikami liczbowymi.
Czyli dodawać do siebie możemy tylko jednomiany podobne.
Zasadę powyższą ilustrują poniższe
PRZYKŁADY
2x + 3y + 12 x + 4 − 2y + 9 + 5x = 2x + 21 x + 5x + 3y − 2y + 4 + 9 = 7 12 x + y + 13
2xy 2 − 5xy 2 + 4x2 y + 10xy 2 − 3xy 2 + 2x2 y = 4xy 2 + 6x2 y
3x2 − x + 5x3 + 6x + 11x2 − 2x3 + x4 = 5x + 14x2 + 3x3 + x4
2x + 3x2 + 11x − 3x + 2 12 x2 − 7xy + 4x + 3xy = 14x + 5 21 x2 − 4xy
10. Wykonaj dodawanie (redukcję) jednomianów

a) 2a + 4a − a = b) 2b2 + 12b2 − 3b2 − b2 =
c) −3x2 z + 2x2 z − 4x2 z = d) −3 12 x + 13 x − 4x =
e) 2a − 4b − 3b + 7a = f) 2b2 + 12a − 3b2 − 3a =
g) 13a − 5a + 2 13 a − 4a + 12 a =
h) 2xy − 3xy + 2 51 xy + 4 53 xy + 6 15 xy =
i) −3x2 z + 2xz − 4x2 z − 3xz =
j) 4xy + x + y − 3xy + 2x =
k) 5ab − 10b + 8ab − 3a + 4b − 2 21 ab =
l) 40x − 26xy + 7x − 32xy =
m) 2x2 y + 3x3 z − 3xy 2 + 4x2 y − x3 z + x2 y =
n) 5ab − 4a2 b2 − 8ab2 + 3ab − ab2 − 4a2 b2 =
11. Wykonaj działania:

27 23 15 2 8
a) x − 100 x − 100 x= b) 100 x− 100 x − 100 x =
17 8 5 3 27 20
c) 100 x + 100 x − 100 x= d) 100 x + 100 x + 100 x =
15 45 40 11 13 17 19
e) 2x − 100 x − 100 x − 100 x= f) 100 x+ 100 x + 100 x + 100 x=
6.3 Dodawanie i odejmowanie sum alg.

Zacznijmy od przykładu wprowadzającego w tę problematykę. Wyobraźmy
sobie taką sytuację: ze stołu na którym leżało 12 jabłek i 8 gruszek Jacek
dołożył (zabrał) 3 jabłka i 2 gruszki. W efekcie na stole w przypadku
gdy dołożył jabłka i gruszki, będzie w sumie 15 jabłek i 10 gruszek, a w
przypadku gdy zabrał, pozostanie 9 jabłek i 6 gruszek. Możemy to bardziej
formalnie zapisać następująco:
w przypadku gdy dołożył
(12j + 8g) + (3j + 2g) = 15j + 10g,
w przypadku, gdy zabrał
(12j + 8g) − (3j + 2g) = 9j + 6g.
Obecnie będziemy mieli do czynienia z tzw. sumami algebraicznymi

tzn. z takimi wyrażeniami algebraicznymi, w których po podstawieniu za
zmienne liczb i wyliczeniu wartości tak uzyskanych wyrażeń arytmetycz-
nych ostatnimi wykonywanymi działaniami będą dodawania i odejmowania.
Można też powiedzieć inaczej, że suma algebraiczna jest to suma jedno-
mianów. Jednomiany, które dodajemy (odejmujemy) nazywamy składni-
kami sumy.
WYJAŚNIENIE
2a + 7xy − 8ab2 + 5 jest to suma algebraiczna, natomiast 2a, 7xy, −8ab2 , 5
są składnikami tej sumy.
W następnych przykładach pokażemy jak uprościć wyrażenie zawiera-
jące sumę algebraiczną ujętą w nawiasy i poprzedzoną znakiem minus. W
tym celu przypomnijmy fakty. które poznaliśmy w rozdziale 1:
F.1 − a = (−1) · a
F.2 − (−a) = a
F.3 a − b = a + (−b) = a + (−1) · b
oraz prawo rozdzielności mnożenia względem dodawania a(b+c) = a·b+a·c.

WYJAŚNIENIE
1. −(x − 4) = (−1) · (x + (−4)) = −1 · x + (−1) · (−4) = −x + 4
2. −(−3 + x − 2b) = (−1) · ((−3) + x + (−2b)) = (−1) · (−3) + (−1) · x +

(−1) · (−2b) = 3 − x + 2b
3. (5x + 3y + 1) + (2x − y) = 5x + 3y + 1 + 2x − y = 7x + 2y + 1
PRZYKŁAD wyjaśniający
(4x + 5y − 3) − (2x − 7y − 2) = (4x + 5y − 3) + (−1) · (2x + (−7y) + (−2))
= 4x + 5y − 3 + (−1)2x + (−1)(−7y) + (−1)(−2)
= 4x + 5y − 3 − 2x + 7y + 2
= 2x + 12y − 1.
Można zatem powiedzieć, że technicznie rzecz biorąc, opuszczanie nawiasów

w sumie algebraicznej sprowadza się do dwóch sytuacji:
1. Jeżeli składnik sumy algebraicznej występuje w nawiasie, który to na-

wias poprzedzony jest znakiem plus, to nawias ten możemy opuścić nic
poza tym nie zmieniając. Podobnie postępujemy, gdy przed nawiasem
nie ma żadnego znaku.
2. Jeżeli składnik sumy algebraicznej występuje w nawiasie, który jest

poprzedzony znakiem minus, opuszczając nawias zmieniamy znak każ-
dego wyrazu (składnika) na przeciwny.
Zapiszmy teraz już krótko kolejne

PRZYKŁADY
(5x + 3y + 1) + (2x − y) = 5x + 3y + 1 + 2x − y
= 5x + 2x + 3y − y + 1
= 7x + 2y + 1
(4x − 7y + 12xy) − (x + y) = 4x − 7y + 12xy − x − y

= 4x − x − 7y − y + 12xy
= 3x − 8y + 12xy
(12x + 7y − 9) − (7x − 3y + 2) = 12x + 7y − 9 − 7x + 3y − 2

= 12x − 7x + 7y + 3y − 9 − 2
= 5x + 10y − 11
12. Wykonaj poniższe dodawania

a) 2a + (4b − 3) b) (2a − b) − (3a − 4b)
c) (3a + 7b + 1) − (a + b + 3) d) (2a + 3b − 2c) + (12a − 5c)
e) (3x + 12) − (2x + 3y − 5) f) (3x + 5) + (2x + 5y + 3)
g) 2b2 − (12a − 3b2 ) h) (2a + 3b + 4c) − (a + b + c)
13. Wykonaj poniższe dodawania

a) (7x2 + 3y 2 + 4y) − (2x2 − y 2 + 2y)
b) (4x2 + y 2 + 4z) − (x2 + z)
c) (4x2 − xy + 2y) − (x2 + 3xy − y)
d) −(3x + 2) + (4y − 3x + 4) − 22
e) (2x − 3) + (3x − 4) − (6x + 1)
f) (x3 + 2y 2 − 1,5) − (3x3 − 4y 2 − 5) + (2x3 − 5y 2 − 6,5)
g) (x2 − 3x − 5) + (2x2 + 4x + 6) + (−x2 − x + 2)
h) (3,5x2 − 6,5y) + 4 − (1,3y + 4,5x2 − 27) + x2 − 4,4y
i) (−y 2 − 5y) − (3y 2 + 2y − 4) − (7y 2 + 4)
6.4 Iloczyn sumy alg. przez jednomian;

wyłączanie jednomianu przed sumę
Jak wiemy dla wszystkich liczb zachodzi prawo rozdzielności mnożenia wzglę-
dem dodawania. Oznacza to, że iloczyn a(b + c) możemy zastąpić sumą
ab + ac.
PRZYKŁAD

1 1
2 · 4 + 3 + 12 = 2 · 4 + 2 · 3 + 2 · 12 = 8 + 6 + 25
2 2
Podobnie rzecz wygląda w przypadku mnożenia sumy algebraicznej przez

jednomian, co objaśniają poniższe
PRZYKŁADY
3 · (2x + y − 3z 2 + 4) = 3 · (2x + y + (−3z 2 ) + 4)

= 3 · 2x + 3 · y + 3 · (−3z 2 ) + 3 · 4
= 6x + 3y − 9z 2 + 12
−5 · (2xy 2 − xy − x2 y) = −5 · (2xy 2 + (−xy) + (−x2 y))

= (−5) · 2xy 2 + (−5) · (−xy) + (−5) · (−x2 y)
= −10xy 2 + 5xy + 5x2 y
2x(−x + 3y 2 + xy) = 2x · (−x) + 2x · 3y 2 + 2x · xy

= −2x2 + 6xy 2 + 2x2 y
−3y 2 (x − xy 3 − 2) = −3y 2 · (x + (−xy 3 ) + (−2))

= −3y 2 · x + (−3y 2 ) · (−xy 3 ) + (−3y 2 ) · (−2)
= −3xy 2 + 3xy 5 + 6y 2
14. Wykonaj poniższe mnożenia sum algebraicznych przez jednomiany:

a) 2(x + 3y) = b) 4(x + 2y 2 ) =
c) 5(3x − 2xy) = d) −4(2x + 5y) =
e) −5(4xy 2 − 3) = f) 2(3x − 2y 2 ) =
g) 5(4x2 − 3y) = h) 2 21 (6x − 4y 2 ) =
i) −2(3x + 4y) = j) −5(2x − y) =
k) −7(−2x − 5y) = l) 4x(2x + 3y) =
m) 2xy 2 (2xy + x3 y) = n) xy 2 (3xy − 5x3 y 2 ) =
o) −5x(2x + 3y) = p) −2xy 2 (2x3 − 3y 2 ) =
15. Wykonaj poniższe mnożenia sum algebraicznych przez jednomiany:

a) 2(x + 3y − 7) = b) 2x(x + 3x3 y 2 − 2y) =
c) 4xy(2x2 − x − 2y) = d) −2(3x − 5y − 7x4 ) =
e) (2x2 − 3y − 5) · (−3) = f) 3xy 2 (x2 − 2xy + y) =
g) (3x2 + x − 2y 2 ) · 2yz = h) 3xz(x2 + xy − y 2 ) =
i) (2xy 2 − 4xy − yz) · (−2x2 z 4 ) = j) (4ab2 − ab − 3a3 b) · (−2a2 b) =
k) (2x − 3y − y 2 ) · (−4y) = l) −2x2 (3y − 4xz − 2z 2 ) =
m) −3x(x + 2y − 5) = n) −4y 4 (3y − 2xy + x2 ) =
o) −2(4x − 3y 2 − 2z) · 3xz 2 = p) (8x2 − 6xy 2 + 4xz 2 ) · (−3y 2 ) =
PRZYKŁADY
2x(x − 3y) − 3y(x − y) = 2x · x − 2x · 3y − (3y · x − 3y · y)

= 2x2 − 6xy − (3xy − 3y 2 )
= 2x2 − 6xy − 3xy + 3y 2
= 2x2 − 9xy + 3y 2
2x2 (2x3 − y) − 2xy(x − 5y 2 ) = 2x2 · 3x3 − 2x2 · y − (2xy · y − 2xy · 5y 2 )

= 6x2 − 2x2 y6 − (2xy 2 − 10xy 3 )
= 6x5 − 2x2 y − 2xy 2 + 10xy 3
16. Zapisz w najprostszej postaci

(a) 2x(x − 5) − 3(x2 − 2x) + (x − 2)x
(b) 3u(17u − 11w) − 2u(9u − 14w)
(c) 5p2 (3p − 2) − 4p(2p2 + 3p)
(d) a(a + b + c) − b(a − b + c) − c(a − b − c)
(e) abc − (abc − (−xyz − (xyz − abc)))
(f) 3xy(x2 + xy − y) − 3x2 (y 2 − y + xy)
(g) x2 yz − (xy 2 z − (xyz 2 − (x2 yz − xy 2 z)))
Podobnie jak mnożenie sumy algebraicznej przez liczbę wykonujemy dzie-
lenie sumy algebraicznej przez liczbę
PRZYKŁADY
15x − 21y 1
= (15x − 21y) ·
3 3
1 1
= 15x · − 21y ·
3 3
15x 21y
= −
3 3
= 5x − 7y
14ab − 35x 14ab − 35x

=−
−7 7
14ab 35x
=− −
7 7
= −(2ab − 5x)
= −2ab + 5x
17. Zamień iloraz na sumę
a) 8x−14z
2 b) 6ab−57x
−3
2 −1,5a+3,5
c) 2,5a 5 d) (35a2 − 63p) : (−7)
e) (3x2 − 12x + 6) : (− 16 ) f) [x(2x + 6y)] : (−2)
PRZYKŁAD

3a − 9b 14a − 6b 3a 9b 14a −6b
− = − − +
3 2 3 3 2 2
= a − 3b − (7a − 3b)
= a − 3b − 7a + 3b = −6a
18. Uprość wyrażenia:

16x−20y
a) 4 − 15x+35y
5
16x−20y 15x−35y
b) 4 − 5
4x−12y 10x−25y
c) 2 −3· 5
d) x(x + 2x + 1) − (−4x3
2 + 8x2 − 6x) : 2
b−1 b2 −2b b−b2
e) 12b · 4 + 14 · 2 − 3
W następnych dwóch ćwiczeniach przekształcamy wyrażenia algebra-

iczne w sposób odwrotny, to znaczy teraz sumy algebraiczne zamieniamy
na iloczyny wyłączając wspólny czynnik przed nawias. Objaśniają to po-
niższe
PRZYKŁADY
18a + 9b = 9 · 2a + 9 · b = 9(2a + b)
12xy + 8x2 = 4x · 3y + 4x · 2x = 4x(3y + 2x)
9x3 y − 27xy 2 = 9xy · x2 + 9xy · (−3y) = 9xy(x2 − 3y)
−4ab2 − 24b3 c = −4b2 · a + (−4b2 ) · 6bc = −4b2 (a + 6bc)
−4x2 + 12x − 20xy = −4x · x + (−4x) · (−3) + (−4x) · 5y = −4x(x − 3 + 5y)
UWAGA :
Tutaj (w pierwszej klasie gimnazjum) wyłączamy przed nawias tylko taki
współczynnik liczbowy, który jest największym wspólnym dzielnikiem wszyst-
kich współczynników liczbowych.
19. Wyłącz wspólny czynnik przed nawias

a) 17a + ab b) 3ab + 7b − 12b2
c) 12b + 18b2 − 24b3 d) 12x2 y − 20x3 y + 16x2 y 2
e) 20ab2 + 10a3 b3 − 25ab f) 15x3 y 2 + 10x2 y − 20x2 y 3
g) 18bx2 y − 27ax − 36ax2 h) 4ax − 8ax2 − 12ax3
i) −4a3 y − 15a4 b2 + 20a3 b4 j) 60x3 y 2 − 12x2 y 3 − 36x4 y 2
20. Wyłącz wspólny czynnik przed nawias

a) a2 + ab b) 2a + a2
c) a2 b + ab2 d) 4x2 + x
e) a3 − a2 f) 6x − 3y + 9z
g) 8xy − 6x2 + 2x h) 12x3 − 6x2 + 3x
i) 3x2 + 81x3 y − 27xy 2 j) a4 − a2
k) 3a2 − 12a3 l) 18ab3 − 15b4
m) 9x4 − 12x3 y n) 8a2 b3 − 10ab2
o) 3x3 y 3 + 12x2 y 2 p) 21a4 + 14a5 b2 − 7a7 b5
q) −21x5 − 35x2 r) 24a2 − 32a + 60
s) a3 b + ab + ac t) a3 b + a2 b2 + ab3
u) 4x5 − 6x4 − 8x3 v) 36a2 b − 45ab2 − 9ab
Następne zadanie powtarza problem omawiany w zadaniu 17, jednak sposób

postępowania jest tu inny.
PRZYKŁAD
4x + 10 2 · (2x + 5) 2 2x + 5
= = · = 1 · (2x + 5) = 2x + 5
2 2 2 1
21. Wyłącz w liczniku wspólny czynnik, a następnie uprość wyrażenie
a) 3x+18
3 b) −15a+20b
5
c) −10a+15
5 + 24a−42
6 d) 14x−21
7 − 64−16x
8
6.5 Mnożenie sumy alg. przez sumę alg.

Przy mnożeniu sum algebraicznych przez sumy algebraiczne korzystamy
dwukrotnie z rozdzielności mnożenia względem dodawania.
PRZYKŁADY
(x + y)(2a + b) = x(2a + b) + y(2a + b) = 2ax + bx + 2ay + by

(3x − a)(p + 4z) = 3x(p + 4z) − a(p + 4z) = 3px + 12xz − ap − 4az
22. Wykonaj poniższe mnożenia i dokonaj, tam gdzie to jest możliwe, re-
dukcji wyrazów podobnych
a) (a + b)(c + d) b) (2a − b)(c + a) c) (a + b)(a + b)
d) (a + b)(a − b) e) (3x − y)(y − 2z) f) (a + b)(a + 3b)
g) (a − 3)(a + 2) h) (b + 4)(b − 2,5) i) (−a + b)(−2b − 3c)
j) (c + 2)(c + 5) k) (a + b)(x − y) l) (u + v)(2u − 3v)
m) (r − 2s)(2r − s) n) (3 − 2p)(3p − 2q) o) (3x + y)(−2x + 4y)
p) (4a − 5b)(4a + 5b) q) (a2 + 3)(2 − a) r) (a2 + b)(a − b2 )
s) (c + d2 )(c2 − e) t) (e2 + f 2 )(f 2 − e2 ) u) (4p − 3q 2 )(3q + p2 )
v) (p3 − 2q 2 )(3p2 + q 3 ) w) (xy + z)(xz + y)
23. Wykonaj poniższe mnożenia dokonując, tam gdzie to jest możliwe, re-
dukcji wyrazów podobnych
a) (x + y)(a − b + 1) b) (a + 2b)(x + y − 1)
c) (3a + 4b)(2a + b − 8c) d) (5x − 2y)(3 + 4y − 2x)
e) (a + b + 1)(a − b + 3) f) (a + b − c)(a − b + c)
g) (c + d + e)(c − d − e) h) (c + d + e)(−c − d − e)
i) (2p − q + 4r)(4p + 2q − r) j) (r2 − r + 1)(r + 1)
k) (s2 − s + 1)(s2 + s + 1)
W następnych zadaniach wykonamy czynności odwrotne zamieniając sumę

na iloczyn.
PRZYKŁAD
(x − 2z) · a + (x − 2z) · b = (x − 2z) · (a + b),
bo wspólnym czynnikiem w obu składnikach jest x − 2z.
24. Wyłącz wspólny czynnik przed nawias:

a) (x + y) · a + (x + y) · b b) 2(a − b) − 3x(a − b)
c) 2m(k − 1) + (k − 1)8m d) (a − 1)3x2 − (a − 1)x + (a − 1)
e) (x − 2)y 2 − (x − 2)y − x + 2
6.6 Wzory skróconego mnożenia

Pewne szczególne wzory algebraiczne nazywamy wzorami skróconego mno-
żenia. Niech 4 i oznaczają dowolne wielkości, wówczas
4 2
(4 + )2 = (4 + )(4 + )
= 4(4 + ) + (4 + )
= 42 + 4 + 4 + 2 4 42 4
= 42 + 24 + 2
4
Na rysunku widać, że kwadrat o boku długości 4 + , został podzielony na
cztery prostokąty o polach 42 , 4, 4, 2 czyli jego pole
(4 + )2 = 42 + 24 + 2 . Mamy zatem, dla dowolnych 4,
(4 + )2 = 42 + 24 + 2
PRZYKŁADY
W wyrażeniu (2x+7)2 mamy: 4 = 2x,
zaś = 7, wobec tego 7 14x 72 = 49
(2x + 7)2 = (2x)2 + 2 · 2x · 7 + 72

2
= 4x2 + 28x + 49 2x 4x 14x
2x 7
Na rysunku widać, że kwadrat o boku długości 2x + 7, został podzielony na
cztery prostokąty o polach 4x2 , 14x, 14x, 72 czyli jego pole
(2x + 7)2 = 4x2 + 28x + 49
Podobnie dla (x + 2y)2 mamy 4 = x,

zaś = 2y, wobec tego 2y 2xy 4y 2
(x + 2y)2 = (x)2 + 2 · x · 2y + (2y)2

x x2 2xy
= x2 + 4xy + 4y 2
x 2y
Na rysunku widać, że kwadrat o boku długości x + 2y, został podzielony
na cztery części o polach x2 , 2xy, 2xy, 4y 2 czyli jego pole jest równe
x2 + 4xy + 4y 2
I już krótko
(2x + 5y)2 = (2x)2 + 2 · 2x · 5y + (5y)2 = 4x2 + 20xy + 25y 2
25. Korzystając ze wzoru (4+)2 = 42 +24+2 zamień poniższe potęgi

na sumy
a) (2 + x)2 b) (3x + 1)2 c) (6y + 2)2 d) (4a + 5)2
e) (5x + y)2 f) (7a + 1)2 g) (2x + 5y)2 h) (x + 7y)2
i) (5x + 3)2 j) (2c + 5)2 k) (a + 2b)2 l) (5x + 2)2
m) (2x + 1)2 n) (x + 3)2 o) (a + 5)2 p) (x + 2y)2
q) (a + 1)2 r) (5 + y)2 s) (3 + 2x)2 t) (y + 10)2
Podobnie jak poprzednio, możemy pokazać, że
(4 − )2 = (4 − )(4 − )
= 4(4 − ) − (4 − )
= 42 − 4 − 4 + 2
= 42 − 24 + 2
czyli krótko
(4 − )2 = 42 − 24 + 2
PRZYKŁADY
W wyrażeniu (2a − 5)2 mamy 4 = 2a, zaś = 5, wobec tego
(2a − 5)2 = (2a)2 − 2 · 2a · 5 + 52

= 4a2 − 20a + 25
Podobnie w wyrażeniu (3x − 2y 2 )2 mamy 4 = 3x, = 2y 2 , wobec tego

mamy
(3x − 2y 2 )2 = (3x)2 − 2 · 3x · 2y 2 + (2y 2 )2

= 9x2 − 12xy 2 + 4y 4
26. Korzystając ze wzoru (4 − )2 = 42 − 24 + 2 zamień poniższe

wyrażenia iloczynowe na sumy
a) (7 − 2x)2 b) (x − 2y)2 c) (a − 2b)2 d) (4x − 3y)2
e) (a − 4)2 f) (4 − 3a)2 g) (2x − 3a)2 h) (y − 3)2
i) (x − 12)2 j) (2a − 3)2 k) (3x − 4)2 l) (5a − b)2
m) (4x − 5)2 n) (x − 4a)2 o) (x − 11)2 p) (4 − 5y)2
q) (3 − 2x)2 r) (1 − 3x)2 s) (2x − y)2 t) (2xy − 3)2
27. Korzystając ze wzoru (4 + )2 = 42 + 24 + 2 lub ze wzoru

(4 − )2 = 42 − 24 + 2 zamień poniższe wyrażenia iloczynowe, w
tym przypadku potęgi, na sumy
a) (4 + 3r)2 b) (5u + v)2 c) (7x + 8y)2 d) (3b − 6)2
e) (9 − 4y)2 f) (2y − 1)2 g) (5x − 7z)2 h) (x2 + 2)2
i) (2 − k 2 )2 j) (4a − b2 )2 k) (u2 + v 2 )2 l) (x2 − 3)2
m) (−x + y)2 n) (−2 + x2 )2 o) (xy + 2)2 p) (3 − xy)2
q) (xy − z)2 r) (4a2 + 1)2 s) (1 − ax2 )2 t) (a2 x − ax2 )2
u) (3xy 2 − 1)2 v) (x3 − 2)2 w) (y 4 + 1)2 x) (−pq + r2 )2
Z wzorów (1) i (2) korzystamy również „w przeciwnym kierunku”
28. Korzystając ze wzorów (4 + )2 = 42 + 24 + 2 lub

(4 − )2 = 42 − 24 + 2 zamień poniższe sumy algebraiczne na kwa-
draty odpowiednich wyrażeń
a) x2 − 2xy + y 2 = b) a2 + 4a + 4 =
c) a2 + 6a + 9 = d) y 2 − 16y + 64 =
e) x2 − 2x + 1 = f) 9 − 6x + x2 =
g) a2 − 4ay + 4y 2 = h) y 2 − 10ay + 25a2 =
i) 4y 2 − 24xy + 36x2 = j) 25a2 − 20ab + 4b2 =
k) 49x2 − 56xy + 16y 2 = l) 100a2 − 180ab + 81b2 =
m) x2 + 14xy + 49y 2 = n) 4a2 + 8ab + 4b2 =
o) 25x2 + 20xy + 4y 2 = p) 100y 2 + 60ay + 9a2 =

q) a2 + 6ab + 9b2 = r) x2 + 8xy + 16y 2 =
s) 16a2 + 72ab + 81b2 = t) x2 + 12x + 36 =
u) 16a2 − 40ax + 25x2 = v) 4 + 32a2 + 64a4 =
w) x4 + 14x2 + 49 = x) 25 + 10y 2 + y 4 =
y) x6 + 18x3 + 81 = z) 81 − 72t2 + 16t4 =
Zauważmy, że ma miejsce następujący wzór: (4 + )(4 − ) = 42 − 2 .

Faktycznie
(4 + )(4 − ) = 4(4 − ) + (4 − )

= 42 − 4 + 4 − 2
= 42 − 2
czyli krótko dla dowolnego 4 i
(4 + )(4 − ) = 42 − 2
Z wzoru tego korzystamy na dwa sposoby albo zamieniając iloczyn na sumę

jak w kolejnym zadaniu, albo też sumę na iloczyn jak w następnym zadaniu.
PRZYKŁADY zamiany iloczynu na sumę algebraiczną.
(4a − 3b)(4a + 3b) = (4a)2 − (3b)2

= 16a2 − 9b2
(x − 2y 2 )(x + 2y 2 ) = x2 − (2y 2 )2
= x2 − 4y 4
29. Korzystając z wzoru (4+)(4−) = 42 −2 zamień poniższe iloczyny

na sumy
a) (3 − a)(3 + a) b) (a + 4)(a − 4)
c) (2a + b)(2a − b) d) (5x − 2y)(5x + 2y)
e) (x2 − 1)(x2 + 1) f) (2x − 1)(2x + 1)
g) (a − b)(a + b) h) (2x − 1)(1 + 2x)
i) (3x + 1)(3x − 1) j) (5a + b)(5a − b)
k) (4a + 2y)(4a − 2y) l) (x − 3y)(x + 3y)

m) (3a − 5b)(3a + 5b) n) (4a + 7b)(4a − 7b)
o) (2x − 11)(11 + 2x) p) (5x − 4)(5x + 4)
q) (12a + 1)(12a − 1) r) (9y − 5x)(9y + 5x)
s) (7x − 8b)(7x + 8b) t) (9x − 6y 2 )(9x + 6y 2 )
u) (xy − 1)(xy + 1) v) (a2 − y 2 )(a2 + y 2 )
w) (x2 y + b3 )(x2 y − b3 ) x) (x3 − b)(x3 + b)
PRZYKŁADY zamiany sumy algebraicznej na iloczyn.
9a2 − 16b2 = (3a)2 − (4b)2

= (3a − 4b)(3a + 4b)
1 − 25x = 12 − (5x2 )2
4
= (1 − 5x2 )(1 + 5x2 )
30. Korzystając ze wzoru (4 + )(4 − ) = 42 − 2 zamień poniższe sumy

na iloczyny
a) x2 − 4 b) x2 − 1 c) x2 − 9
d) y 2 − 16 e) 25 − x2 f) 16 − y 2
g) 4x2 − 49 h) 1 − 9x2 i) 9 − 16x2
j) 49a2 b2 − 64y 2 k) 4a2 − 36 l) 36 − 81x2
m) 64 − 9y 4 n) −81 + 16a4 o) −100 + 81x6
p) 121x2 − 4u4 q) 25y 2 − 49x8 r) 144a2 − 16y 4
s) 25x2 − 144a6 t) 169y 2 − 9a4 u) 144x12 − 121b4
v) 9 − 36x4 w) 169b2 − 9c4 x) 16y 6 − 49x4
y) 25x4 y 2 − 9z 6 z) 4x6 y 2 − 81z 4
Odpowiedzi.
1 1
1. a) a + b, b) a2 + b2 , c) a3 + b3 , d) a3 − b3 , e) a−b , f) a3 +b 3,
1 1 1 1 1 1 1
g) a2 +b2 , h) a + b , i) a2 + b2 , j) a3 − b3 , k) (a − b) , l) (x − y)3 ,
2
1 2
2 1
m) (a2 + b2 )2 , n) ( a+b ) , o) a1 + 1b , p) ( a2 −b
1 2
2 ) , q) 1 1,
a + b
r) (a2 − b2 )3 ,
1 3
3 a2 +b2
2. a) (103 )2 , b) (a3 + b3 ) · (m2 + n2 )2 , c) m + n1 , d) (a−b)

2,
100 50
2 a2
e) 2 + 2 , f) a + b , g) b − 4, h) 5 , i) −2a b , j) 2a(x + y)2 ,
2 3 2 3
2 2
k) a c−b
3
3. a) suma liczb a, b i c b) odwrotność sumy liczb x i y c) odwrotność

sumy liczby x i kwadratu liczby y d) suma odwrotności kwadratu liczby
x i sześcianu liczby y e) odwrotność sumy sześcianu liczby a i kwadratu
liczby b f) odwrotność różnicy liczby a i sześcianu liczby x g) odwrotność
kwadratu sumy liczb a i b h) odwrotność kwadratu różnicy sześcianu
liczby a i kwadratu liczby b i) różnica odwrotności sześcianu liczby a
i kwadratu liczby b j) suma sześcianu liczby a i kwadratu liczby b k)
różnica sześcianów liczb x i y l) sześcian sumy liczb x, y i z m) iloczyn
sumy liczb a i b przez różnicę kwadratów liczb x i y n) iloczyn różnicy
liczb a i b przez sumę sześcianów liczb x i y o) iloczyn różnicy kwadratów
liczb a i b przez sumę kwadratów liczb a i b
4. a) n − 2 b) n + 3 c) 3n d) n, n + 1, n + 2 e) n2 + 1 f) (n + 1)3
5. a) 2k + 1, 2k + 3, 2k + 5, b) 2k, 2k + 2, 2k + 4, c) 2k − 4, 2k − 2, 2k
6. a) 10(x − 7) + x b) 100x + 10 · 4 + x c) 100 · (2x + 2) + 10 · 2x + x
d) 100(x + 2) + 10(x + 1) + x e) 10 · 2x + x f) 100 · 3(x − 3) + 10x + x − 3
7. a) 2x – wiek Bartka, x + 2 wiek Cześka b) 2x − 4 c) x + 7 d) 2x + 2
1
8. 2 · 14 x
9. a) x − 21 , y + 12 , b) 21 x + 2, 21 x + y − 2, c) 23 x + 12 , y + 13 x + 41 , d) 34 x + 12 y,
10. a) 5a, b) 10b2 , c) −5x2 z, d) −7 61 x, e) 9a − 7b , f) 9a − b2 , g) 6 56 a,
h) 12xy, i) −7x2 z − xz, j) xy + 3x + y, k) 10 21 ab − 3a − 6b, l) 47x − 58xy,
m) 7x2 y + 2x3 z − 3xy 2 , n) 8ab − 8a2 b2 − 9ab2 ,
11. a) 21 x b) 1
20 x c) 15 x d) 21 x e) x f) 35 x
12. a) 2a + 4b − 3, b) −a + 3b, c) 2a + 6b − 2, d) 14a + 3b − 7c, e) x − 3y + 17,
f) 5x + 5y + 8, g) 5b2 − 12a, h) a + 2b + 3c,
13. a) 5x2 + 4y 2 + 2y, b) 3x2 + y 2 + 3z, c) 3x2 − 4xy + 3y, d) −6x + 4y − 20,
e) −x − 8, f) y 2 − 3, g) 2x2 + 3, h) −12,2y + 31, i) −11y 2 − 7y
14. a) 2x + 6y, b) 4x + 8y 2 , c) 15x − 10xy, d) −8x − 20y, e) −20xy 2 + 15,
f) 6x − 4y 2 , g) 20x2 − 15y, h) 15x − 10y 2 , i) −6x − 8y, j) −10x + 5y,
k) 14x + 35y, l) 8x2 + 12xy, m) 4x2 y 3 + 2x4 y 3 , n) 3x2 y 3 − 5x4 y 4 ,

o) −10x2 − 15xy, p) −4x4 y 2 + 6xy 4 ,
15. a) 2x + 6y − 14, b) 2x2 + 6x4 y 2 − 4xy, c) 8x3 y − 4x2 y − 8xy 2 ,
d) −6x + 10y + 14x4 , e) −6x2 + 9y + 15, f) 3x3 y 2 − 6x2 y 3 + 3xy 3 ,
g) 6x2 yz+2xyz−4y 3 z, h) 3x3 z+3x2 yz−3xy 2 z, i) −4x3 y 2 z 4 + 8x3 yz 4 + 2x2 yz 5 ,
j) −8a3 b3 +2a3 b2 +6a5 b2 , k) −8xy +12y 2 +4y 3 , l) −6x2 y +8x3 z +4x2 z 2 ,
m) −3x2 −6xy+15x, n) −12y 5 +8xy 5 −4x2 y 4 , o) −24x2 z 2 + 18xy 2 z 2 + 12xz 3 ,
p) −24x2 y 2 + 18xy 4 − 12xy 2 z 2 ,
16. a) −6x b) 33u2 − 5uw c) 7p3 − 22p2 d) a2 + b2 + c2 e) abc − 2xyz f)
3x2 y − 3xy 2 g) xyz 2
17. a) 4x − 7z b) −2ab + 19x c) 0,5a2 − 0,3a + 0,7 d) −5a2 + 9p e) −18x2 +
72x − 36 f) −x2 − 3xy
18. a) x − 12y b) x + 2y c) −4x + 9y d) 3x3 − 2x2 + 4x e) 10 13 b2 − 17 13 b
19. a) a(17 + b), b) b(3a + 7 − 12b), c) 6b(2 + 3b − 4b2 ), d) 4x2 y(3 − 5x + 4y),
e) 5ab(4b + 2a2 b2 − 5),
f) 5x2 y(3xy + 2 − 4y 2 ), g) 9x(2bxy − 3a − 4ax), h) 4ax(1 − 2x − 3x2 ),
i) −a3 (4y + 15ab2 − 20b4 ), j) 12x2 y 2 (5x − y − 3x2 )
20. a) a(a + b), b) a(2 + a), c) ab(a + b), d) x(4x + 1), e) a2 (a − 1),
f) 3(2x − y + 3z), g) 2x(4y − 3x + 1), h) 3x(4x2 − 2x + 1),
i) 3x(x + 27x2 y − 9y 2 ), j) a2 (a2 − 1), k) 3a2 (1 − 4a), l) 3b3 (6a − 5b),
m) 3x3 (3x − 4y), n) 2ab2 (4ab − 5), o) 3x2 y 2 (xy + 4),
p) 7a4 (3 + 2ab2 − a3 b5 ), q) −7x2 (3x3 + 5), r) 4(6a2 − 8a + 15),
s) a(a2 b+b+c), t) ab(a2 +ab+b2 ), u) 2x3 (2x2 −3x−4), v) 9ab(4a−5b−1),
21. a) x + 6 b) −3a + 4b c) 2a − 4 d) 4x − 11
22. a) ac + bc + ad + bd, b) 2ac + 2a2 − bc − ab, c) a2 + 2ab + b2 , d) a2 − b2 ,
e) 3xy − 6xz − y 2 + 2yz, f) a2 + 4ab + 3b2 , g) a2 − a − 6, h) b2 + 1,5b − 10,
i) 2ab+3ac−2b2 −3bc, j) c2 +7c+10, k) ax−ay+bx−by, l) 2u2 −uv−3v 2 ,
m) 2r2 − 5rs + 2s2 , n) 9p − 6p2 − 6q + 4pq,
o) −6x2 + 10xy + 4y 2 , p) 16a2 − 25b2 , q) −a3 + 2a2 − 3a + 6, r) a3 + ab −
a2 b2 − b3 , s) c3 − ce + c2 d2 − d2 e, t) f 4 − e4 , u) 12pq + 4p3 − 9q 3 − 3p2 q 2 ,
v) 3p5 + p3 q 3 − 6p2 q 2 − 2q 5 , w) x2 yz + xy 2 + xz 2 + yz
23. a) ax + ay − bx − by + x + y, b) ax + ay − a + 2bx + 2by − 2b,
c) 6a2 + 11ab − 24ac + 4b2 − 32bc, d) 15x + 24xy − 10x2 − 6y − 8y 2 ,
e) a2 + 4a − b2 + 2b + 3, f) a2 − b2 − c2 + 2bc, g) c2 − d2 − 2de − e2 ,
h) −c2 − d2 − e2 − 2cd − 2ce − 2de, i) 8p2 + 14pr − 2q 2 + 9qr − 4r2 ,
j) r3 + 1, k) s4 + s2 + 1
24. a) (x + y)(a + b) b) (2 − 3x)(a − b) c) 10m(k − 1) d) (a − 1)(3x2 − x + 1)
e) (x − 2)(y 2 − y − 1)
25. a) x2 + 4x + 4, b) 9x2 + 6x + 1, c) 36y 2 + 24y + 4, d) 16a2 + 40a + 25,
e) 25x2 + 10xy + y 2 , f) 49a2 + 14a + 1, g) 4x2 + 20xy + 25y 2 ,
h) x2 + 14xy + 49y 2 , i) 25x2 + 30x + 9, j) 4c2 + 20c + 25, k) a2 + 4ab + 4b2 ,
l) 25x2 + 20x + 4, m) 4x2 + 4x + 1, n) x2 + 6x + 9, o) a2 + 10a + 25,
p) x2 + 4xy + 4y 2 , q) a2 + 2a + 1, r) 25 + 10y + y 2 , s) 9 + 12x + 4x2 ,
t) y 2 + 20y + 100,
26. a) 49−28x+4x2 , b) x2 −4xy+4y 2 , c) a2 −4ab+4b2 , d) 16x2 −24xy+9y 2 ,
e) a2 − 8a + 16, f) 16 − 24a + 9a2 , g) 4x2 − 12ax + 9a2 , h) y 2 − 6y + 9,
i) x2 − 24x + 144, j) 4a2 − 12a + 9, k) 9x2 − 24x + 16, l) 25a2 − 10ab + b2 ,
m) 16x2 −40x+25, n) x2 −8ax+16a2 , o) x2 −22x+121, p) 16−40y+25y 2 ,
q) 9 − 12x + 4x2 , r) 1 − 6x + 9x2 , s) 4x2 − 4xy + y 2 , t) 4x2 y 2 − 12xy + 9,
27. a) 16 + 24r + 9r2 , b) 25u2 + 10uv + v 2 , c) 49x2 + 112xy + 64y 2 ,
d) 9b2 −36b+36, e) 81−72y+16y 2 , f) 4y 2 −4y+1, g) 25x2 −70xz +49z 2 ,
h) x4 + 4x2 + 4, i) 4 − 4k 2 + k 4 , j) 16a2 − 8ab2 + b4 , k) u4 + 2u2 v 2 + v 4 ,
l) x4 − 6x2 + 9, m) x2 − 2xy + y 2 , n) 4 − 4x2 + x4 , o) x2 y 2 + 4xy + 4,
p) 9−6xy+x2 y 2 , q) x2 y 2 −2xyz+z 2 , r) 16a4 +8a2 +1, s) 1−2ax2 +a2 x4 ,
t) a4 x2 −2a3 x3 +a2 x4 , u) 9x2 y 4 −6xy 2 +1, v) x6 −4x3 +4, w) y 8 +2y 4 +1,
x) p2 q 2 − 2pqr2 + r4 ,
28. a) (x − y)2 , b) (a + 2)2 , c) (a + 3)2 , d) (y − 8)2 , e) (x − 1)2 , f) (3 − x)2 ,
g) (a − 2y)2 , h) (y − 5a)2 , i) (2y − 6x)2 , j) (5a − 2b)2 ,
k) (7x − 4y)2 , l) (10a − 9b)2 , m) (x + 7y)2 , n) (2a + 2b)2 , o) (5x + 2y)2 ,
p) (10y + 3a)2 , q) (a + 3b)2 , r) (x + 4y)2 , s) (4a + 9b)2 , t) (x + 6)2 ,
u) (4a − 5x)2 , v) (2 + 8a2 )2 , w) (x2 + 7)2 , x) (5 + y 2 )2 y) (x3 + 9)2 z)
(9 − 4t2 )2
29. a) 9 − a2 , b) a2 − 16, c) 4a2 − b2 , d) 25x2 − 4y 2 , e) x4 − 1, f) 4x2 − 1,
g) a2 − b2 , h) 4x2 − 1, i) 9x2 − 1, j) 25a2 − b2 , k) 16a2 − 4y 2 , l) x2 − 9y 2 ,
m) 9a2 − 25b2 , n) 16a2 − 49b2 , o) 4x2 − 121, p) 25x2 − 16, q) 144a2 − 1,
r) 81y 2 − 25x2 , s) 49x2 − 64b2 , t) 81x2 − 36y 4 , u) x2 y 2 − 1, v) a4 − y 4 ,
w) x4 y 2 − b6 , x) x6 − b2 ,
30. a) (x − 2)(x + 2), b) (x − 1)(x + 1), c) (x − 3)(x + 3), d) (y − 4)(y + 4),

e) (5−x)(5+x), f) (4−y)(4+y), g) (2x−7)(2x+7), h) (1−3x)(1+3x),
i) (3 − 4x)(3 + 4x), j) (7ab − 8y)(7ab + 8y), k) (2a − 6)(2a + 6),
l) (6 − 9x)(6 + 9x), m) (8 − 3y 2 )(8 + 3y 2 ), n) (4a2 − 9)(4a2 + 9),
o) (9x3 −10)(9x3 +10), p) (11x−2u2 )(11x+2u2 ), q) (5y−7x4 )(5y+7x4 ),
r) (12a − 4y 2 )(12a + 4y 2 ), s) (5x − 12a3 )(5x + 12a3 ),
t) (13y − 3a2 )(13y + 3a2 ), u) (12x6 − 11b2 )(12x6 + 11b2 ),
v) (3 − 6x2 )(3 + 6x2 ), w) (13b − 3c2 )(13b + 3c2 ) x) (4y 3 − 7x2 )(4y 3 + 7x2 )
y) (5x2 y − 3z 3 )(5x2 y + 3z 3 ) z) (2x3 y − 9z 2 )(2x3 y + 9z 2 )
Rozdział 7
RÓWNANIA
Obecnie będziemy się zajmować równaniami. Będą to równania, w których

występuje tylko jedna niewiadoma. Na początku zajmiemy się równaniami,
które mają tylko jedno rozwiązanie. Oznacza to, że tylko jedna liczba wsta-
wiona w miejsce niewiadomej spełnia to równanie. Liczbę, która spełnia
dane równanie nazywamy rozwiązaniem równania, albo pierwiastkiem
równania.
7.1 Rozwiązanie równania

PRZYKŁAD 1
Liczba 3 jest pierwiastkiem równania
x − 3 = 0,
bo gdy za x wstawimy 3, to mamy wówczas:
3−3=0
czyli
0=0
co jest prawdą. Zatem liczba 3, nazwijmy ją sobie x0 , jest rozwiązaniem

równania x − 3 = 0. Piszemy to krócej: rozwiązaniem równania jest x0 = 3.
Będziemy też pisali ZR = {3}, co oznacza, że jedynym elementem zbioru
rozwiązań równania jest liczba 3.
ROZDZIAŁ 7. RÓWNANIA 111
PRZYKŁAD 2
Liczba −8 jest pierwiastkiem równania
2C − 1 = 3(C + 1) + 4,
bo gdy za C wstawimy liczbę −8, to mamy wówczas
2(−8) − 1 = 3(−8 + 1) + 4
−16 − 1 = 3(−7) + 4
−17 = −21 + 4
−17 = −17,
co jest prawdą. Zatem faktycznie liczba −8 jest pierwiastkiem równania

2C − 1 = 3(C + 1) + 4.
PRZYKŁAD 3
Liczba −3 jest pierwiastkiem równania
(∆ + 7)2 − (∆ + 3)(∆ − 3) − 16 = 0,
bo gdy za ∆ wstawimy −3, to wykonując kolejne działania mamy:
(−3 + 7)2 − (−3 + 3)(−3 − 3) − 16 = 0

42 − 0 · (−6) − 16 = 0
16 − 0 − 16 = 0
0=0
co jest prawdą. Zatem liczba −3 jest pierwiastkiem równania

(∆ + 7)2 − (∆ + 3)(∆ − 3) − 16 = 0, czyli ZR = {−3}.
7.2 Rozwiązywanie równań
Rozwiązywanie równania jest to proces polegający na przekształcaniu rów-

nania do takiej postaci, z której możemy łatwo orzec jaka liczba jest pier-
wiastkiem tego wyjściowego równania. Zanim jednak zajmiemy się prze-
kształcaniem równań, spróbujmy najpierw rozwiązać w pamięci poniższe
równania:
112 ROZDZIAŁ 7. RÓWNANIA
Równanie Rozwiązanie równania

x=2 2
y+3=9 6
2x = 6 3
2b + 1 = 9 czyli 2b = 8 4
x−2
= 2 czyli x − 2 = 14 16
7
1. Rozwiąż w pamięci równania
a) x + 3 = 10 b) y + 4 = 10 c) x − 3 = 7
1
d) x − 2 = 5 12 e) y + 2 12 =7 f) x + 2 31 = 5
g) x − 7 = −5 h) y − 3 12 = 1 21 i) x − 3 13 = 2
3
x+3 y−3 x+1
j) 4 =2 k) 2 =5 l) 3 =1
Na ogół rozwiązywanie równania polega na przekształceniu go do postaci

1
x = liczba na przykład x=2
2
PRZYKŁAD 1
Rozwiążmy równanie
2x + 5 = 12
7
Łatwo sprawdzić, że liczba 2 spełnia to równanie. Liczba ta również spełnia
równanie
2x + 5 − 5 = 12 − 5 (od obu stron równania odjęliśmy 5)
otrzymując równanie
2x = 7.
7
Liczba 2 spełnia to równanie, wobec tego spełnia ona również równanie
1 1
2 · 2x = 2 ·7 (obie strony równania pomnożyliśmy przez 21 )
otrzymując równanie
x = 72 ,
7
którego rozwiązaniem jest liczba 2 czyli ZR = { 72 }.
PRZYKŁAD 2
Niech dane będzie równanie:
2x − 1 = 3x + 4
Łatwo sprawdzić, że liczba −5 spełnia to równanie. Wobec tego ta liczba

spełnia również równanie
2x − 1 − 3x = 3x + 4 − 3x (od obu stron odjęliśmy 3x)
czyli równanie
−x − 1 = 4.
czyli równanie
−x = 5 (do obu stron dodaliśmy 1)
czyli równanie
x = −5. (obie strony pomnożykiśmy przez −1)
Liczba −5, spełnia to równanie, bo gdy wstawimy ją za x, to dostaniemy

równość −5 = −5, co jest prawdą. Zatem ZR = {−5}.
Rozwiązania równania nie zmieniają następujące operacje:
• Dodanie/odjęcie do/od obu stron równania takiego samego

wyrażenia.
• Pomnożenie/podzielenie obu stron równania przez taką sama

liczbę (różną od 0).
2. Dokonując odpowiednich przekształceń rozwiąż równania:

a) 9x + 7 = 3x − 11 b) 2x + 7 = 29 − 2x c) 3 − 7x = 4x − 19
d) 5x + 7 = 3x + 18 e) 6x − 15 = 3x − 9 f) 2(x + 6) = 28 − 2x
g) 12x − 7 = 3x + 20 h) 2(x + 2) = 5(x − 1) i) 3x − 2 = 11x + 20
PRZYKŁAD 3
Rozwiąż równanie
x − 7 − (6x + 10) = 3
x − 7 − 6x − 10 = 3
−5x − 17 = 3 | + 17
−5x − 17 + 17 = 3 + 17
−5x = 20
czyli
x = −4
Odpowiedź: ZR = {−4}
PRZYKŁAD 4
7x − (9 − 3x) = 12x + 3(x + 2)
7x − 9 + 3x = 12x + 3x + 6
10x − 9 = 15x + 6
10x = 15x + 6 + 9 |+9
−5x = 15 | − 15x
−15 = 5x
czyli
x = −3
3. Rozwiąż równania:
a) 1 − (4 − 3x) = 5x + 3 b) 7 − (3 − 5x) = 2x − (4x + 3)
c) 2x + 5 − (4x − 2) = 10 − (5x − 23) d) 2x + 3 − (6 − 5x) = 3x + 7
e) 5(x − 2) + 2(3x − 7) = 2x − (3x + 8) f) 5x = 2(7 − 2x) − (2 − 3x)
g) 7(3 − 2x) − (3 − 4x) = 2x − (4x + 6) h) 8x − (3x + 2) = 2x + 16
i) 4(3x − 1) − (2x − 1) = x − (7x − 3) j) 7 + 3x = 4x − (2x − 2)
k) 3(x + 1) − (x − 2) = 12x − 5 l) 4x − (2 − x) = 2(5x + 4)
Dane równanie można rozwiązywać zazwyczaj na różne sposoby.

PRZYKŁAD 5
I sposób II sposób
2x − 7 3x + 1 2x − 7 3x + 1
+ =2 + =2 /·6
3 2 3 2
2 7 3 1
x− + x+ =2 2x − 7 3x + 1
3 3 2 2 6· + =6·2
3 2
2 3 7 1
x+ x=2+ − 2x − 7 3x + 1
3 2 3 2 6· +6· = 12
4 9 12 14 3 3 2
x+ x= + − 6 · (2x − 7) 6 · (3x + 1)
6 6 6 6 6 + = 12
13 23 3 2
x=
6 6 2(2x − 7) + 3(3x + 1) = 12
23 6 23 10 4x − 14 + 9x + 3 = 12
x= · = =1
6 13 13 13
13x = 23
23 10
x= =1
13 13
Ponieważ NWW(2, 3) = 6, wobec tego, w drugim sposobie rozwiązywania,

obie strony równania mnożymy przez 6.
PRZYKŁAD 6
Ponieważ równość ilorazów ab = dc oznacza, że a · d = b · c. Mnożąc bowiem
obustronnie równość ab = dc przez iloczyn b · d mamy ab · b · d = dc · b · d, co po
skróceniu daje a · d = c · b. Wobec tego mając równanie zapisane w postaci
5x − 1 4x + 7
=
3 5
możemy je zapisać
3(4x + 7) = 5(5x − 1)
i dalej rozwiązywać następująco
12x + 21 = 25x − 5
12x − 25x = −5 − 21
−13x = −26
−26
x= = 2,
−13
czyli rozwiązaniem równania jest liczba 2.
W poniższym przykładzie, aby uniknąć operowania na ułamkach, mnożymy

obie strony równania przez taką samą liczbę będącą najmniejszą wspólną
wielokrotnością mianowników. Nie zmienia to rozwiązania równania.
PRZYKŁAD 7
3x − 4 2x − 7
− +x=4 |·6
3 6
3x − 4 2x − 7
6· −6· +6·x=6·4
3 6
6 · (3x − 4) 6 · (2x − 7)
− + 6x = 24
3 6
2 · (3x − 4) − (2x − 7) + 6x = 24
6x − 8 − 2x + 7 + 6x = 24
10x − 1 = 24 |+1
10x = 25 | : 10
1
x=2
2
PRZYKŁAD 8 3x − 2 2x − 1 2x + 3
− = + 2x
3 4 6
Ponieważ NWW(3, 4, 6) = 12, wobec tego obie strony równania mnożymy

przez 12.

3x − 2 2x − 1 2x + 3
12 · − = 12 · + 2x
3 4 6
3x − 2 2x − 1 2x + 3
12 · − 12 · = 12 · + 12 · 2x
3 4 6
12(3x − 2) 12(2x − 1) 12(2x + 3)
− = + 24x
3 4 6
4(3x − 2) − 3(2x − 1) = 2(2x + 3) + 24x
12x − 8 − 6x + 3 = 4x + 6 + 24x
6x − 5 = 28x + 6
6x − 28x = 6 + 5
−22x = 11
11 1
x=− =−
22 2
4. Postępując podobnie jak w przykładach rozwiąż równania:

4x+7 5x−1 5(x−1) 3(2x−3)
a) 2 =x+5+ 6 b) 3 = 2 12 − x + 2
x+5
c) 4 = 12 (2 − x) + 2x+1
8 d) 2x
3 + 5x
2 = 19
4x 5x 3x x 2x
e) 9 − 12 =1 f) 2 + 6 − 9 = 13
2x−7 3x+2 5x−4 16x+1
g) 3 = 4 h) 2 = 7
5−z 18−5z 1
i) 8 = 12 j) 2x + 31 x + 16 x − 6 = 6x − 11
4t+33 17+t 2x−7 x+6 3x+1
k) 21 = 14 l) x + 2 + 2 =5+ 5
1−9y 19+3y 7x−2 3−x 2x−1
m) 5 = 8 n) 3 =2+ 2 + 2
3x−12 4x−2 2−x 1
o) 2 + x = 5 − 2x p) 3 + 6 =x− 6
q) x = 15 1 − x2 + 2(x − 1) 2x−7 3x−1

r) 3 − 4 =2
5x−2 3x−1 3x−1 1−x
s) 2 − 3 =1 t) 2 − 5 =1
PRZYKŁAD 9
Niech dane będzie równanie:
(∆ + 7)2 = (∆ + 3)(∆ − 3) + 2
Korzystając z wzorów skróconego mnożenia i dodając do siebie (redukując)

wyrazy podobne mamy
∆2 + 14∆ + 49 = (∆2 − 9) + 2
∆2 + 14∆ + 49 = ∆2 − 7 (odejmując od obu stron ∆2 + 49 mamy)
∆2 + 14∆ + 49 − ∆2 − 49 = ∆2 − 7 − ∆2 − 49
14∆ = −7 − 49
1
14∆ = −56 (mnożąc obie strony przez mamy)
14
−56
∆=
14
∆ = −4
czyli liczba ∆0 = −4 jest pierwiastkiem wyjściowego równania.

PRZYKŁAD 10
4(x − 2)2 − (2x − 3)2 = 15
4(x − 2)2 + (−1) · (2x − 3)2 = 15 najpierw potęgowanie!!!
2 2
4(x − 4x + 4) + (−1)(4x − 12x + 9) = 15
4x2 − 16x + 16 − 4x2 + 12x − 9 = 15
−4x + 7 = 15 |−7
−4x = 15 − 7
−4x = 8 | : (−4)
czyli x = −2
Rozwiązaniem równania jest liczba −2.
5. Rozwiąż następujące równania:

a) (y − 1)y − y 2 = 2
b) (2x − 5)2x = 1 + 4(x2 + 1)
c) (x + 1)(x − 1) − 3x = x2 + 2
d) x(x − 2) = 1 + 2x + (x + 1)(x − 3)
e) (x − 4)(x + 1) + 4(x + 2) = x2 − 3
f) x + 2 = 3x(x + 1) − 3x2
g) 5x(x − 2) = x(5x − 2) − 4
h) x(2 − x) + (x + 2)(x − 2) = 2
i) (x − 3)(x + 2) + (x − 4)2 = 2x2 + 1
j) 2(x + 2) + 8 = 3x − 1 + 3(x − 1)
k) 4x − 3(x + 7) − 5x + 2(x − 1) = 9
l) (x + 2)2 − 2x + 32 = (x − 4)2
m) (2x − 3)(2x + 3) + 49 = 4x(x + 2) − 4x
n) (2x − 1)(2x + 1) − 3x = (2x − 1)2
o) (x − 2)(x + 2) + 2x + 1 = (x + 3)2
p) (3 − 2x)2 = (1 + 2x)2 − 2
q) (x − 4)(x − 3) = (x + 2)(x − 7)
r) (2y − 1)(y + 3) = (2y + 3)(y − 5)
6. Rozwiąż równania:
a) [(3x − 1) − (2x + 1)]2 − x(x − 1) = 0
b) [3x(x2 − x + 2) − 3x3 + 3x2 + 1]2 − (6x + 2)(6x − 2) = 1
c) 3{3[3(3x − 2) − 2] − 2} − 2 = 1 (spróbuj w pamięci)
d) (x + 3)(x + 3)2 + (2x − 5)2 = (x + 2)(x − 2)(x + 3) − 2(1 − 5x2 )
e) (0,5x − 1)(0,5x + 1)4x + 3x2 = (x + 1)(x + 1)2 + 6

2 5 1 1
f) y − (12y − 18) + (4y − 8) = (3 − 9y) − 3
3 6 12 9

1 1 1 1 1
g) x − 1 − 1 − 1 − 1 − 1 = 0 (spróbuj w pamięci)
3 3 3 3 3
h) 12 13 41 15 16 71 18 19 x + 98 + 78 + 67 + 56 + 45 + 43 + 23 + 12 = 1

7.3 Równania sprzeczne i tożsamościowe

Dotychczas zajmowaliśmy się tylko takimi równaniami, które mają dokład-
nie jedno rozwiązanie. Obecnie rozpatrzymy równania, które albo nie mają
rozwiązań, albo też każda liczba spełnia dane równanie.
PRZYKŁAD 1
6(x − 1) = 2(x + 1) + 4x
6x − 6 = 2x + 2 + 4x
6x − 6 = 6x + 2
0·x=8
Widać, że jeśli podstawimy w miejsce x dowolną liczbę rzeczywistą, to lewa

strona jest równa zero. A ponieważ prawa strona jest równa 8, to mamy
sprzeczność. Oznacza to, że żadna liczba rzeczywista nie spełnia tego rów-
nania. Piszemy wtedy ZR = ∅, (symbol ∅ oznacza zbiór pusty) czyli, że
zbiór rozwiązań jest zbiorem pustym. O równaniu takim mówimy, że jest
równaniem sprzecznym.
PRZYKŁAD 2
6(x − 1) = 2(x − 3) + 4x
6x − 6 = 2x − 6 + 4x
6x − 6 = 6x − 6
0·x=0
Widać, że jeżeli podstawimy w miejsce x dowolną liczbę rzeczywistą, to

lewa strona równania jest równa zero. A ponieważ prawa strona też jest
równa 0. Wobec tego każda liczba rzeczywista spełnia nasze równanie i
piszemy w takiej sytuacji ZR = R. Takie równanie nazywamy równaniem
tożsamościowym.
7. Rozwiąż poniższe równania. Wskaż, które z nich są sprzeczne, a które

tożsamościowe.
a) 12 (x + 2) + 12 (x − 8) = 7 + x
b) 3(x − 1)2 − 3x2 = 3 − 6x
c) 3(2x − 3) − 2[(5x − 6) · 6 + 40] = 1 − 18(3x + 1)
d) 2 + 3 6t+2 3t−2

5 −2 5 −1 =8
e) 2x + 3((x − 3)2 + (x + 3)2 ) = 6x2 + 2(x + 27)
7.4 Wyznaczanie wskazanej wielkości z równania

Nie raz będziemy spotykali się z potrzebą wyznaczenia jakiejś wielkości z
podanego związku (równania) pomiędzy różnymi wielkościami. Będzie to,
de facto, rozwiązywanie równania.
PRZYKŁAD 1
Wyznacz x z poniższego związku
y = 3(x − 2) + 12
y = 3x − 6 + 12
y = 3x + 6
3x = y − 6
1 1
x = (y − 6) = y − 2
3 3
PRZYKŁAD 2
a(x + b) = abx + 4
ax + ab = abx + 4
ax − abx = 4 − ab
(a − ab)x = 4 − ab
4 − ab
x=
a − ab
PRZYKŁAD 3
Rozwiąż równanie, w którym x oznacza niewiadomą
I sposób II sposób
1 1 1 1 1 1
+ = + = | · abx
x a b x a b
1 1 1 ab + bx = ax
= −
x b a ab = ax − bx
1 a−b
= ab = x(a − b)
x ab
ab ab
x= x=
a−b a−b
8. Postępując w podobny sposób wyznacz ze wzoru podaną obok wielkość.

Spróbuj sprawdzić czego dotyczy podany wzór.
a) s = v · t; t b) F = ma; a
at2
c) E = mgh; h d) s = 2 ; a
abc mv 2
e) P = 4R ; c, R f) F = 2l ; l
2πr
g) v = T ; T h) F1 r1 = F2 r2 ; r1
Gm1 m2 2GM
i) F = r2
; m1 j) v 2 = R ; M
at2
k) W = 12 L · I 2 ; L l) s = v0 t + 2 ; v0
v1 −v0
m) L = L0 (1 + kt); t n) a = t ; v0
o) p 1 V1
T1 = p2 V2
T2 ; V2 , T2 p) P = (a+b)h
2 ; a
9. Wyznacz x
(i) y = 12 x + 1 (ii) 3x + 4y − 1 = 0
(iii) −2x + 12 y + 5 = 0 (iv) 4(x + y) = 6(x − y) + 2
1
(v) x · y = 7 (vi) y = 3x
1
(vii) y = x+2 (viii) ax + bx = 2
(ix) a2 x + ax + x = 2 (x) x(a + 1) = 2(x + b)
(xi) 3(x + b) + ax = 1 (xii) 3(x + b) + a(x − b) = 2ab
1 2
(xiii) (x − y)2 − (x + y)2 = 2 (xiv) x = a
1 1
(xv) 3+x = 3a (xvi) x +1=a
x x
(xvii) x + a =1 (xviii) x + a = bx + 1
a−x x a−x 3−x
(xix) 2 = 3 (xx) 2 = 3
1−x a 1 1
(xxi) 1+x = b (xxii) x + a =1
a−bx cx−b a b
(xxiii) c =
a (xxiv) a−x = 8−x
ax−b2 a(b−x) b2 1
(xxv) a − b + a =a (xxvi) a = 1 1
x + y
x 1
a − x
(xxvii) a 1 =x
x + a
10. Wyznacz wskazaną wielkość

1 1
a) F = f1 + f12 ; f1 b) P = 2(ab + bc + ac); c
2 1 1 1
c) H = 1 ; a d) R = R1 + R2 ; R, R1
a + 1b
Odpowiedzi
1. a) 7 b) 6 c) 10 d) 6 e) 4 12 f) 2 32 g) 2 h) 5 i) 4 j) 5 k) 13 l) 2
2. a) x0 = −3 b) x0 = 5 12 c) x0 = 2 d) x0 = 5 21 e) x0 = 2
f) x0 = 4 g) x0 = 3 h) x0 = 3 i) x0 = −2 34
3. a) x0 = −3 b) x0 = −1 c) x0 = 8 23 d) x0 = 2 21 e) x0 = 4
3 f) x0 = 2
3
g) x0 = 3 h) x0 = 6 i) x0 = 8 j) x0 = −5 k) x0 = 1 l) x0 = −2
4. a) x0 = 8 b) x0 = 1 c) x0 = − 41 d) x0 = 6 e) x0 = 36 f) x0 = 9
g) x0 = −34 h) x0 = 10 i) z0 = 3 j) x0 = 1 k) t0 = −3 l) x0 = 3
m) y0 = −1 n) x0 = 2 o) x0 = 2 94 p) x0 = 1 q) x0 = 2 r) x0 = −49
s) x0 = 1 91 t) x0 = 1
5. a) y0 = −2 b) x0 = − 21 c) x0 = −1 d) x0 = 1 e) x0 = −7 f) x0 = 1
1
g) x0 = 2 h) x0 = 3 i) x0 = 1 j) x0 = 4 k) x0 = −16 l) x0 = −2
5
m) x0 = 10 n) x0 = 2 o) x0 = −3 p) x0 = 8 q) x0 = 13 r) y0 = −1
4
6. a) x0 = 3 b) x0 = − 31 c) x0 = 1 d) x0 = −6 e) x0 = −1 f) y0 = 17
8
g) x0 = 363 h) x0 = 1
7. a) sprzeczne ZR = ∅ b) tożsamościowe ZR = R c) tożsamościowe

ZR = R d) sprzeczne ZR = ∅ e) tożsamościowe ZR = R
s F E 2S
8. a) t = v b) a = m c) h = mg d) a = t2 e) c = 4PabR , R = abc
4P
2 F2 r2 F r2 v2 R
f) l = mv
2F g) T = 2πr
v h) r1 = F1 i) m 1 = Gm2 j) M = 2G
2W 2s−at2 L−L0
k) L = I 2 l) v0 = 2t m) t = kL0 n) v0 = v1 − at
p1 V1 T2 p2 V2 T1 2P −hb
o) v2 = p2 T1 , T2 = p1 V1 p) a = 2P h −b= h
9. (i) x = 2y − 2 (ii) x = 13 (1 − 4y) (iii) x = 14 y + 5

2 (iv) x = 5y − 1
7 1 1 1−2y 2
(v) x = y (vi) x = 3y (vii) x = y −2=
y (viii) x = a+b
2 2b
(ix) x = a2 +a+1 (x) x = a−1 (xi) x = 1−3b
3+a (xii) x = a+3
3ab−3b
1
(xiii) x = − 2y (xiv) x = a2 (xv) x = 3a 1
− 3 (xvi) x = a−1 1
a a
(xvii) x = a+1 (xviii) x = a−ab+1 (xix) x = 35 a (xx) x = 3a − 6
2 +bc
b−a
(xxi) x = b+a a
(xxii) x = a−1 (xxiii) x = ac2 +ab (xxiv) x = a(b−8)
b−a
2ab ay 1
(xxv) x = a+b (xxvi) x = y−a (xxvii) x = − a
F f2 P −2ab Hb R1 R2 RR2
10. a) f1 = f2 −F b) c = 2(a+b) c) a = 2b−H d) R = R1 +R2 , R1 = R2 −R
Rozdział 8
PROCENTY
8.1 Wprowadzenie
Pojęcie procent, w przeciwieństwie do pojęcia liczba, występuje tylko w bar-
dzo szczególnych kontekstach. Na przykład mówimy procent jakiejś wielko-
ści. Czasami słowa jakiejś wielkości są pomijane.
Faktycznie procenty są to „ułamki” o mianowniku 100. Termin procent
pochodzi od łacińskiego zwrotu pro centum czyli na sto. Przy tym, jeżeli ten
termin pojawia się w narracji słownej, a w szczególności w jakimś tekście, w
gazecie czy w książce, używa się wówczas specjalnego zapisu, a mianowicie
23
zamiast pisać 100 jakiejś wielkości, co jak tutaj widać powoduje zwiększenie
odstępu pomiędzy wierszami tekstu, piszemy 23% jakiejś wielkości. Tak
więc we wszelkiej narracji będziemy pisali p%, lub też będziemy pisali p
procent, natomiast w wyrażeniach arytmetycznych (czy też algebraicznych)
p
będziemy pisali zawsze tylko 100 , a nie p%.
Bardzo ważna uwaga!

Przy rozwiązywaniu jakichkolwiek zadań na przedmiocie
matematyka nie należy używać tzw. proporcji!!! Należy
zawsze tworzyć odpowiednie wyrażenia lub też równania.
PRZYKŁAD 1
Przyjmijmy, że w 2002 roku Polskę zamieszkiwało 39 mln osób. Wówczas
stwierdzenie: W roku 2002 65% mieszkańców Polski mieszkało w miastach
65
oznacza, że 100 liczby wszystkich mieszkańców Polski mieszkało w miastach
65
czyli, że 100 · 39 000 000 = 25 350 000 osób mieszkało wtedy w miastach.
ROZDZIAŁ 8. PROCENTY 125
PRZYKŁAD 2
W roku 2002 w pewnej szkole 96 uczniów zdawało maturę. Wówczas stwier-
dzenie, że w tej szkole w roku 2002 18 34 % uczniów jako język obcy na matu-
rze wybrało niemiecki, oznacza że 18 uczniów zdawało na maturze niemiecki,
18 34
bowiem · 96 = 18.
100
Zwrot 100% czegoś, oznacza: wszystko.
PRZYKŁAD 3
Stwierdzenie, że 100% mieszkańców miasta X mieszka w domach z lodu,
oznacza, że wszyscy mieszkańcy tego miasta, mieszkają w domach z lodu.
PRZYKŁAD 4
Jurek 100% swoich oszczędności przeznaczył na zakup roweru. Oznacza to,
że Jurek wszystkie swoje pieniądze przeznaczył na zakup roweru.
PRZYKŁAD 5
Szkoła liczy 420 uczniów, przy czym 100% uczniów tej szkoły umie pływać.
Oznacza to, że wszyscy uczniowie tej szkoły umieją pływać. Natomiast
stwierdzenie, że 20% uczniów tej szkoły dojeżdża do szkoły autobusem, zaś
pozostali chodzą do szkoły pieszo oznacza, że 80% uczniów chodzi do szkoły
80
pieszo, a ponieważ 100 ·420 = 336, czyli 336 uczniów tej szkoły chodzi do niej
pieszo. Można to oczywiście policzyć inaczej. Ponieważ 20% uczniów dojeż-
dża do szkoły autobusem, oznacza to, że 84 uczniów dojeżdża do szkoły au-
20
tobusem, bowiem 100 ·420 = 84. Więc pieszo do szkoły chodzi 420−84 = 336
uczniów.
17 1 8 13
PRZYKŁADY : 1) 17% = 100 ,2) 8 % = 100
3
1. Zamień poniższe procenty na wyrażenia ułamkowe o mianowniku 100.
a)21% = b)95% = c)120% = d)10 21 % =
e)15 13 % = f) 12 % = g)99,5% =
PRZYKŁADY :
23 2 p 2·100 2 200
1) 0,23 = 100 = 23%, 2) 7 = 100 czyli p = 7 czyli 7 = 7 % = 28 47 %.
2. Zamień w podobny sposób poniższe ułamki na procenty:
a)0,65 = b)1,2 = c)0,015 = d)1 43 =
e) 58 = 7
f) 20 = 3
g)1 25 =
126 ROZDZIAŁ 8. PROCENTY
8.2 Wyznaczanie procentu liczby

3. Oblicz ile to jest, podając odpowiedź w postaci ułamka nieskracalnego
względnie liczby całkowitej
a) 65% z następujących liczb 50, 45, 36, 2 21 ,
1
b) 2 % z następujących liczb 800, 350, 120, 40
c) 5 13 % z następujących liczb 75, 180, 120, 40
UWAGA !!!
Twoim celem nie jest rozwiązanie zadania czy też ustalenie popraw-
nej odpowiedzi w jakikolwiek sposób! Twoim celem jest rozwiązywa-
nie tych zadań o procentach dokładnie w ten sposób i z podobnymi
komentarzami jak to jest zaprezentowane w przykładach.
PRZYKŁAD
W szkole jest 520 uczniów. 35% z nich potrafi mówić po białorusku. Ilu
uczniów tej szkoły potrafi mówić po białorusku?
Rozwiązanie
35 35 · 52 7 · 52
· 520 = = = 7 · 26 = 182.
100 10 2
Odpowiedź: W tej szkole 182 uczniów potrafi mówić po białorusku.
4. W pewnej szkole jest 520 uczniów. 30% z nich nie otrzymało jeszcze
nigdy oceny niedostatecznej. Ilu uczniów w tej szkole nie otrzymało
jeszcze nigdy oceny niedostatecznej? Ilu uczniów w tej szkole otrzymało
już co najmniej jedną ocenę niedostateczną?
5. W SP 21 jest 400 uczniów, a w SP 27 – 600. W SP 21 16 12 % uczniów

jeździ do szkoły rowerem, a w SP 27 – 11 13 %. Ilu uczniów w SP 21, a ilu
w SP 27 jeździ do szkoły rowerem?
6. We wsi Nadlesie jest 800 mieszkańców, a we wsi Podlesie – 912. W

Nadlesiu kobiety stanowią 56,25% mieszkańców, a w Podlesiu – 56,25%
stanowią mężczyźni. W której z tych wsi jest więcej kobiet i o ile?
PRZYKŁAD
Francja ma 52 mln mieszkańców, zaś Niemcy 80 mln. We Francji 78%
wszystkich mieszkańców mieszka w miastach, a w Niemczech 85%. Ile osób
mieszka w miastach we Francji, a ile w Niemczech?
Rozwiązanie.
Liczba mieszkańców miast we Francji
78 78 · 13 914
· 52[mln] = = = 36,56[mln.]
100 25 25
Liczba mieszkańców miast w Niemczech
85 85 · 80 680
· 80[mln] = = = 68[mln]
100 100 10
UWAGI
• Dane w przykładzie są fikcyjne.
• Jednostką przyjętą w obliczeniach jest milion.

Postępując w podobny sposób rozwiąż następne dwa zadania.
7. W Polsce mieszka około 39 milionów osób, a we Francji – 58 milionów.
Powiedzmy, że we Francji 7,2% mieszkańców ma grupę krwi B, a w Polsce
19,5%. Ile osób w Polsce, a ile we Francji, ma grupę krwi B?
8. W Chinach jest obecnie ok. 1 350 mln mieszkańców, zaś w Polsce ok.
39 mln. Powiedzmy, że w Chinach 0,5% mieszkańców jest nosicielami
pewnego wirusa X, zaś w Polsce aż 12%. Ilu jest nosicieli wirusa X w
Polsce, a ilu w Chinach?
9. Uzupełnij:
a)5% masy 440 g to . . . . . . . . . . . g,
b)3% objętości 1200 cm3 to . . . . . . . . . . . . . . cm3 ,
c)12,5% masy 2,5 t to . . . . . . . . . . . . . . t,
d)2,5% powierzchni 40 km2 , to . . . . . . . . . . . km2 ,
e)0,5% powierzchni 8 km2 , to . . . . . . . . m2 ,
f)32% powierzchni 200 km2 , to . . . . . . . . . . . ha.
8.3 Wyznaczanie liczby z procentu

PRZYKŁAD
Jaka to liczba, której 15% równe jest 6? Innymi słowy, jakie jest rozwiązanie
15
równania 100 x = 6? Przekształcając to równanie mamy x = 6·100 15 , czyli
x = 40. A zatem 15% liczby 40 równe jest 6.
10. Oblicz w pamięci liczbę, której:

a) 50% jest równe 12,5 b) 20% jest równe 11
c) 25% jest równe 9 d) 200% jest równe 300
e) 150% jest równe 30 f) 20% jest równe 50
g) 30% jest równe 60 h) 5% jest równe 10
11. Znajdź liczbę, której:

a) 15% jest równe 3,6 b) 210% jest równe 336
c) 3,5% jest równe 84 d) 152% jest równe 53,2
e) 10,5% jest równe 24,15 f) 12% jest równe 30 000
g) 0,5% jest równe 20
12. Jeżeli 115% pewnej liczby równe jest 460, to ile to jest 75% tej liczby?
PRZYKŁAD
Dzisiaj do szkoły przyszło tylko 85% wszystkich uczniów, bowiem z powodu
awarii metra pozostałych 63 uczniów nie dojechało do szkoły. Ilu uczniów
liczy ta szkoła?
Rozwiązanie
Oznaczmy przez x liczbę uczniów w tej szkole. Oznacza to, że
85
x− x = 63
100
15
x = 63
100
100
x = 63 ·
15
3 · 21 · 5 · 20
x=
3·5
x = 20 · 21 = 420
Odpowiedź: w tej szkole jest 420 uczniów.
13. Wczoraj w jednej klasie było nieobecnych 3 uczniów, co oznaczało, że

12% uczniów w tej klasie było nieobecnych. Ilu uczniów liczy ta klasa?
14. 15% mieszkańców Xtowa ma oczy niebieskie. Pozostałych 544 mieszkań-

ców ma inny kolor oczu. Ilu mieszkańców liczy Xtowo?
15. Aż 20 000 osób, czyli 40% wszystkich klientów pewnego biura turystycz-
nego, było w ubiegłym roku na wycieczkach w Niemczech. Ilu klientów
miało wobec tego to biuro w ubiegłym roku?
16. Pani Kasia otrzymała 270 zł podwyżki, co stanowi 15% jej dotychczaso-
wego wynagrodzenia. Ile wynosi jej nowe wynagrodzenie?
PRZYKŁAD
Pierwszego dnia Jacek przeczytał 66 23 % wszystkich stron pewnej książki.
Drugiego dnia przeczytał 85% tych wszystkich stron, które pozostały jesz-
cze po pierwszym dniu. Trzeciego dnia wieczorem przeczytał pozostałe 30
stron. Ile stron liczyła ta książka?
Rozwiązanie
Oznaczmy przez x liczbę stron jakie pozostały do przeczytania po pierwszym
dniu. Mamy wówczas
85
x− x = 30
100
15
x = 30
100
30 · 100
x=
15
15 · 2 · 100
x= = 200
15
Czyli liczba stron jakie pozostały do przeczytania po pierwszym dniu wy-
nosi 200. Oznaczmy sobie teraz przez y liczbę stron w tej książce. Mamy
wówczas
66 23
y− y = 200
100
200
3
y− y = 200
100
200
y− y = 200
300
2
y− y = 200
3
1
y = 200
3
y = 600
Odpowiedź: Ta książka liczyła 600 stron.

17. Pierwszego dnia gospodarz zerwał z drzewa 40% wszystkich gruszek.

Następnego dnia zerwał 90% pozostałych gruszek. Ostatnie 12 gruszek
pozostało na drzewie. Ile gruszek było pierwotnie na tym drzewie?
18. Podczas pierwszej jazdy samochodem zużyto 20% benzyny znajdującej

się w zbiorniku paliwa. Podczas drugiej jazdy zużyto 10% ilości benzyny,
która została w zbiorniku po pierwszej jeździe. Po tych dwóch jazdach
zostało w zbiorniku 9 litrów benzyny. Ile litrów benzyny znajdowało się
w zbiorniku przed pierwszą jazdą?
8.4 Liczba jako procent drugiej liczby
PRZYKŁAD
Jakim procentem liczby 20 jest liczba 5? Innymi słowy: ile setnych z 20
p
równe jest 5? Jest to zatem rozwiązanie równania · 20 = 5. Mamy więc
100
500
p= , czyli p = 25, a zatem 5 jest to 25% z liczby 20.
20
19. Jakim procentem liczby

a)16 jest liczba 4 b)40 jest liczba 4 c)60 jest liczba 35
d)120 jest liczba 30 e)120 jest liczba 40 f)40 jest liczba 120
g)4 jest liczba 16 h)5 jest liczba 5
20. Oblicz jaki procent masy 1500 kg stanowi masa

a) 50 kg b) 120 kg c) 100 kg d) 1 000 kg e) 2 000 kg
PRZYKŁAD
W szkole jest 460 uczniów, przy czym 69 z nich jeździ do szkoły autobusem.
Jaki procent uczniów tej szkoły dojeżdża do szkoły autobusem?
Rozwiązanie
Niech x oznacza szukany procent. Przypomnijmy, że słowo procent ozna-
cza: na sto. Mamy wówczas
x
· 460 = 69
100
46 10
x = 69 /·
10 46
69 · 10
x=
46
3 · 23 · 10
x=
2 · 23
30
x= = 15
2
Odpowiedź: 15% uczniów tej szkoły jeździ do szkoły autobusem.
21. W Xlandii mieszka 18 000 000 osób. Ubiegłej zimy 3 060 000 mieszkańców
Xlandii chorowało na grypę. Jaki procent mieszkańców Xlandii chorował
ubiegłej zimy na grypę?
22. Adam napisał pod koniec semestru trzy testy: z języka polskiego, z języka
angielskiego i z matematyki. Z języka polskiego można było zdobyć
maksymalnie 30 punktów, z angielskiego – 45 punktów, a z matematyki
– 40 punktów. Adam zdobył następujące ilości punktów: z polskiego
24, z angielskiego 37, a z matematyki 31. Ile procent punktów zdobył
on w poszczególnych testach? Z którego testu wobec tego wypadł on
najlepiej?
23. Wśród 32 uczniów pewnej klasy 24 ma oczy niebieskie, a 4 zielone. Jaki

procent uczniów w tej klasie ma niebieskie oczy, a jaki procent ma oczy
zielone?
24. W firmie pracowało pierwotnie 40 osób. 8 osób zostało zwolnionych

z pracy, a 5 przeszło na emeryturę. Ile procent pracowników zostało
zwolnionych z pracy, a ile procent przeszło na emeryturę? Ile procent
pracowników tej firmy zachowało pracę?
25. Jaki procent wszystkich liczb naturalnych dwucyfrowych, stanowią liczby

dwucyfrowe a) mniejsze od 50? b) podzielne przez 3? c) podzielne
przez 5? d) niepodzielne przez 10?
26. Jaki procent wszystkich liczb naturalnych trzycyfrowych stanowią te

liczby, które są palindromami tzn. te liczby, które czyta się tak samo
wprost i wspak?
27. W pewnej szkole na przedmiocie matematyka przyjęty jest następu-

jący system przeliczania punktów uzyskanych na pracach kontrolnych
na oceny standardowe:
Procent uzyskanych punktów ocena słownie liczbowo

ponad 90 % bardzo dobry 5
ponad 80% do 90% dobry+ 4,5
pow. 70% do 80% dobry 4
pow. 60% do 70% dostateczny+ 3,5
pow. 50% do 60% dostateczny 3
pow. 40% do 50% dopuszczający 2
40% i mniej niedostateczny 1
Na pracy kontrolnej można było zdobyć maksymalnie 24 punkty. Adam

zdobył 22 pkt, Bartek – 20 pkt, Celina – 15 pkt, Danka – 13 pkt, Ela –
11 pkt. Ile procent punktów i jaką ocenę zdobyło każde z nich?
28. Towar brutto waży 120 kg, tara wynosi 6 kg. Jaki to jest procent wagi
brutto?
Jeżeli w wodzie rozpuścimy sól, to otrzymany płyn nazywamy roz-

p
tworem soli. Jeżeli w roztworze 100 jego wagi stanowi sól, to mó-
wimy, że ten roztwór jest p% – co czytamy p procentowy.
PRZYKŁAD
Mamy 8 kg 6% roztworu soli kuchennej. Jaka jest waga soli w tym roztwo-
rze?
Rozwiązanie
6 48
· 8[kg] = [kg].
100 100
48
Odpowiedź: waga soli w tym roztworze jest równa kg.
100
29. Mamy 15 kg 10% roztworu soli kuchennej. Wyznacz masę soli oraz masę
wody w tym roztworze.
30. Zmieszaliśmy 12 kg 5% roztworu soli z 18 kg 10% roztworu soli. Jaka jest

waga nowego roztworu? Jaka jest waga soli w tym nowym roztworze?
Jaki procent wagi nowego roztworu stanowi sól?
31. Zmieszaliśmy 12 kg 6% roztworu soli z 8 kg 8% roztworu soli. Jaka jest

waga soli w tej nowo powstałej mieszance? Jaki jest procent soli w nowo
powstałej mieszance?
32. Zmieszaliśmy 15 kg 8% roztworu soli z 10 kg wody. Jaka jest waga uzy-

skanej mieszanki? Jaka jest waga soli w tej nowej mieszance? Jaki
procent wagi tej nowej mieszanki stanowi sól?
33. Zmieszano dwa roztwory soli. Jeden roztwór był 5%, a drugi 8%. Roz-
tworu 5% było 8 kg, zaś 8% było 12 kg. Jaka była masa soli w roztworze
5%, a jaka była masa soli w roztworze 8% ? Jaka była łączna waga no-
wego roztworu? Jaka była masa soli w tym nowym roztworze? Jaki
procent masy tego nowego roztworu stanowiła sól?
34. Ze 150 kg roztworu soli odparowano 60 kg wody i otrzymano roztwór o

zawartości 5% soli. Jaka jest waga nowego roztworu? Jaka jest waga
zawartej w nim soli? Jaki procent początkowej wagi roztworu stanowiła
sól?
35. W świeżo zerwanych grzybach 86% wagi stanowi woda, resztę czyli 14%
ich wagi stanowi tzw. sucha masa.
(a) Jaka jest waga wody w 12 kg świeżo zerwanych grzybów?

(b) Jaka jest waga suchej masy w 26 kg grzybów?
(c) Jaka jest waga wody w 10,5 kg świeżych grzybów?
36. Mamy 15 kg świeżych grzybów, w których 86% wagi stanowi woda. Wy-
suszyliśmy te grzyby tak, że teraz ich masa jest równa 4 12 kg. Ile kilo-
gramów wody wyparowało z tych grzybów w trakcie suszenia? Jaka jest
waga suchej masy w tych grzybach. Jaki procent wagi w tych wysuszo-
nych grzybach stanowi teraz woda?
37. W świeżo zerwanych ogórkach woda stanowi 94% ich wagi. Jaka jest
waga wody w 20 kg świeżo zerwanych ogórków, a jaka jest waga suchej
masy (czyli tego co by pozostało gdyby całkowicie odparować z nich
wodę)?
38. Świeżo zerwany arbuz zawierający 90% wody ma wagę 6 kg. Jaka jest
waga wody, a jaka suchej masy w tym arbuzie?
39. Mamy 15 kg świeżo zerwanych melonów. Zawartość wody w świeżo ze-

rwanym melonie jest równa 95%. Jaka jest waga wody w tych melonach?
Po pewnym czasie połowa wody zawartej w tych melonach wyparowała.
Ile teraz ważą te melony? Jaki procent tej nowej wagi melonów stanowi
waga wody w nich zawartej?
40. Woda stanowi 84% masy ciała spragnionego wielbłąda. Po napiciu się
wody masa wielbłąda wynosi 800 kg, a woda stanowi 85% jego masy. Ile
wody napił się wielbłąd?
8.5 Zmiany/różnice procentowe
Obecnie będziemy zajmować się zmianami i różnicami procentowymi. Jest

to pojęcie, które wymaga dobrego rozumienia pojęcia procentu i umiejęt-
nego stosowania tego pojęcia w różnych kontekstach. Dlatego należy się
stosować do poniższej b.ważnej uwagi:
UWAGA Twoim celem nie jest samo uzyskanie w jakikolwiek

sposób poprawnej odpowiedzi w danym zadaniu tylko postępowa-
nie w taki sposób jaki jest demonstrowany w poszczególnych przy-
kładach.
PRZYKŁAD
Liczbą o 7% większą od liczby 40 jest liczba
7 280
40 + · 40 = 40 + = 40 + 2,8 = 42,8
100 100
Ogólnie: liczbą o p% większą od liczby a jest liczba
p
a+ a
100
41. Wyznacz liczbę (możesz to robić w pamięci):

a) o 50% większą od 60 b) o 10% większą od 120
c) o 25% większą od 80 d) o 100% większą od 35
e) o 75% większą od 28 f) o 0,5% większą od 4
g) o 110% większą od 35 h) o 24% większą od 35
i) o 7 21 % większą od 20 j) o 15% większą od 36
k) o 2,5% większą od 32 l) o 3,7% większą od 30
42. Po podwyżce ceny o 5% książka kosztuje teraz 21 zł. Ile kosztowała ta

książka przed podwyżką?
43. W naszej klasie jest 16 chłopców, a dziewcząt jest o 25% więcej. Ile osób
jest w naszej klasie?
44. Po zwiększeniu pewnej liczby o 56 okazało się, że otrzymaliśmy liczbę o

14% większą od liczby wyjściowej. Jaka to była liczba?
45. Paweł otrzymał premię za praktykę o 30% większą od premii Jacka.

Razem dostali oni 195,5 zł. Jaką premię otrzymał każdy z nich?
PRZYKŁAD
O ile procent liczba 50 jest większa od liczby 40? Odpowiedzią na to pytanie
jest rozwiązanie poniższego równania, w którym niewiadomą jest p
p
40 + · 40 = 50.
100
Rozwiązując to równanie mamy
p
· 40 = 50 − 40
100
40
· p = 10
100
10 · 100
p=
40
p = 25
Zatem liczba 50 jest o 25% większa od liczby 40.
46. Policz o ile procent liczba:

a) 40 jest większa od każdej z liczb 22, 25, 35
b) 100 jest większa od każdej z liczb 40, 50, 55, 70, 90
c) 120 jest większa od każdej z liczb 30, 40, 60, 90, 100, 110
d) 0,04 jest większa od każdej z liczb 0,02, 0,025, 0,03, 0,01
47. Wczoraj 1 funt brytyjski kosztował 5,60 zł. Dzisiaj cena 1 funta wzrosła
o 28 groszy. O ile procent wzrosła od wczoraj cena 1 funta?
48. W hurtowni 10 kilogramów bananów kosztuje 30 zł, a na rynku 1 kg kosz-

tuje 4,80 zł. O ile procent są droższe banany na rynku niż w hurtowni,
tzn. o ile procent drożej wypada cena 1 kg bananów na rynku niż w
hurtowni?
PRZYKŁAD
Wyznaczamy liczbę o 15% mniejszą od liczby 80
15 15 · 4
80 − · 80 = 80 − = 80 − 3 · 4 = 80 − 12 = 68.
100 5
Zatem liczbą o 15% mniejszą od 80 jest 68.
Ogólnie: liczbą o p% mniejszą od liczby a jest liczba
p
a− a
100
49. Wyznacz liczbę:

a) o 10% mniejszą od 90 b) o 25% mniejszą od 20
c) o 20% mniejszą od 50 d) o 1% mniejszą od 200
e) o 25% mniejszą od 100 f) o 24% mniejszą od 45
g) o 0,1% mniejszą od 250 h) o 18% mniejszą od 60
i) o 15% mniejszą od 200 j) o 24% mniejszą od 35
k) o 30% mniejszą od 60 l) o 5 12 % mniejszą od 45
50. W sklepie sportowym dokonano sezonowej 15% obniżki cen. Przed ob-
niżką materac kosztował 30 zł, piłka 8 zł, a parasol 24 zł. Jaka jest obecna
cena każdego z tych towarów?
51. Po obniżce cen o 10% za drukarkę zapłacono 450 zł. Ile kosztowała ta
drukarka przed obniżką cen?
52. Po zmniejszeniu pewnej liczby o 21 otrzymaliśmy liczbę o 70% mniejszą

od liczby wyjściowej. Co to była za liczba?
53. wyznacz liczbę

Dla liczby
większą o mniejszą o
100 5% 5%
12 10% 8%
20 20% 20%
10 2 21 % 5 12 %
5 88% 88%
15 110% 95%
40 200% 100%
54. Cenę książki zmniejszono wpierw o 20%, a po pewnym czasie jeszcze o

50 groszy. Obecnie książka kosztuje 3,50 zł. Jaka była pierwotna cena
książki?
55. Turysta w ciągu 3 dni przejechał 684 kilometry. Pierwszego dnia prze-
jechał dwa razy więcej niż drugiego dnia, a trzeciego dnia o 20% mniej
niż drugiego. Ile kilometrów przejechał on trzeciego dnia? Wskazówka:
zastanów się nad wprowadzanymi oznaczeniami!
PRZYKŁAD
O ile procent liczba 50 jest mniejsza od liczby 60? Odpowiedzią na to
pytanie jest rozwiązanie równania o niewiadomej p
p
60 − · 60 = 50
100
Rozwiązując to równanie mamy
p
− · 60 = 50 − 60
100
p
· 60 = 10
100
10 · 100
p=
60
2
p = 16
3
2
Zatem liczba 50 jest o 16 % mniejsza od liczby 60.
3
56. O ile procent liczba:
a) 16 jest mniejsza od każdej z liczb 20, 24, 18
b) 70 jest mniejsza od każdej z liczb 100, 140, 120, 80,
c) 90 jest mniejsza od każdej z liczb 120, 100, 160, 95
d) 4 jest mniejsza od każdej z liczb 5, 6, 5 14
57. Jedna akcja firmy BBB kosztowała wczoraj 30 zł, a dzisiaj kosztuje 28,50 zł.
O ile procent staniały od wczoraj akcje tej firmy?
58. W klasie I a jest 24 uczniów, a w klasie I b o 25% uczniów więcej. O ile

procent mniej uczniów jest w klasie I a niż w klasie I b?
59. Zapisz odpowiednie równania:

a) Liczba o 20% mniejsza od x jest równa 10 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
b) Liczba o 20% większa od a jest równa b . . . . . . . . . . . . . .
c) Liczba o 5% mniejsza od 50% liczby x jest równa 19 . . . . . . . . . . . . . . .
d) Liczba 5 razy większa od 15% liczby m wynosi 32 . . . . . . . . . . . . . . .
60. O ile procent liczba a jest większa od liczby b oraz o ile procent liczba b
jest mniejsza od liczby a.
a 40 30 30 100 90 100
b 20 10 20 70 20 50
61. Uzupełnij, dokonując odpowiednich obliczeń:

a) Jeśli cenę towaru, który kosztował 12 zł, podniesiemy o 3 zł, to znaczy,
że jego cena wzrośnie o . . . . . %.
b) Jeśli wczoraj jedna akcja firmy Bim kosztowała 20 zł, a dzisiaj kosz-
tuje 19 zł, to znaczy, że jej wartość zmalała o . . . . . . . . . . . %.
c) Jeśli liczba członków klubu sportowego zwiększy się 2 razy, to znaczy,
że zwiększyła się ona o . . . . . . . . . . . . . . %.
d) Producent kapeluszy słomkowych zaplanował, że sprzeda latem 5000
kapeluszy, ale udało mu się sprzedać tylko 4500, czyli o . . . . . . . . . . . . . .
% mniej niż zaplanował.
e) Jeśli w klasie jest 12 chłopców i 15 dziewcząt, to znaczy, że dziewcząt
jest o . . . . . % więcej niż chłopców, zaś chłopców jest o . . . . % mniej
niż dziewcząt.
62. W roku 1999 pewna firma wybudowała 200 mieszkań, w roku 2000 – 208
mieszkań, a w roku 2001 – 260 mieszkań.
a) O ile procent więcej mieszkań wybudowała ta firma w roku 2000 w

porównaniu z rokiem 1999?
b) O ile procent więcej w roku 2001 w porównaniu z rokiem 2000?
c) O ile procent więcej w 2001 w porównaniu z rokiem 1999?
d) O ile procent mniej w roku 1999 w porównaniu z rokiem 2001?
63. W naszej szkole jest 925 uczniów, w tym 510 dziewcząt.

a) O ile procent jest w naszej szkole więcej dziewcząt niż chłopców?
b) O ile procent jest mniej chłopców niż dziewcząt?
64. Kilogram bananów kosztuje 3,50 zł, kilogram śliwek – 4,00 zł, a kilogram
brzoskwiń – 4,50 zł.
a) O ile procent brzoskwinie są droższe od śliwek, a o ile od bananów?
b) O ile procent śliwki są droższe od bananów, a o ile procent są tańsze
od brzoskwiń?
c) O ile procent banany są tańsze od brzoskwiń?
65. a) Lekcja w polskiej szkole trwa o 12,5% dłużej niż w szkole szwedzkiej.
Ile minut trwa jedna lekcja w szkole szwedzkiej?
b) Lekcja w amerykańskiej szkole trwa o 6 23 % dłużej niż w szkole polskiej.
Ile minut trwa jedna lekcja w szkole amerykańskiej?
c) Lekcja w polskiej szkole trwa o 10% krócej niż w szkole brytyjskiej.
Ile minut trwa lekcja w szkole brytyjskiej?
PRZYKŁAD
Towar kosztował pierwotnie 200 zł. Cenę tę obniżano dwukrotnie. Za każ-
dym razem obniżka ceny wynosiła 20%.
a) Jaka jest cena tego towaru po tych dwóch obniżkach?
Wyznaczamy cenę towaru po pierwszej obniżce o 20%
20
200 − · 200 = 200 − 40 = 160
100
A zatem cena towaru po pierwszej obniżce jest równa 160 zł.
Wyznaczamy cenę po drugiej obniżce o 20%
20
160 − · 160 = 160 − 32 = 128
100
A zatem cena tego towaru po dwóch obniżkach ceny, za każdym razem
o 20%, jest równa 128 złotych.
b) O ile procent cena końcowa jest mniejsza od ceny wyjściowej? Innymi
słowy, o ile procent należałoby obniżyć cenę wyjściową 200 zł, tak aby
po obniżce była ona równa 128 zł?
p
200 − · 200 = 128 czyli p = 36
100
A zatem cenę wyjściową 200 złotych należy obniżyć o 36%, aby otrzymać
cenę końcową 128 złotych lub inaczej mówiąc cena końcowa jest o 36%
mniejsza od ceny wyjściowej.
c) O ile procent cenę końcową 128 złotych należy podnieść, aby uzyskać
cenę pierwotną 200 złotych?
p 1
128 + · 128 = 200 czyli p = 56
100 4
1
A zatem cenę końcową 128 złotych należy podnieść o 56 %, aby uzyskać
4
cenę wyjściową 200 złotych.
66. Płaszcz kosztował początkowo 500 zł. Cenę jego obniżano dwukrotnie.
Za pierwszym razem obniżka wynosiła 20%, a za drugim 10%.
a) Ile kosztuje płaszcz obecnie?

b) O ile procent zmniejszyła się jego cena początkowa po tych dwóch
obniżkach?
c) O ile procent należałoby tę ostatnią cenę podnieść, aby uzyskać cenę
początkową?
67. Pewien towar kosztuje 150 zł. Oblicz ile będzie kosztował ten towar:
a) po podwyżce o 20% i ponownej podwyżce o 20%;
b) po podwyżce o 20% i obniżce o 20%;
c) po obniżce o 20% i podwyżce o 20%.
68. Pierwotna cena butów była 150 zł. Ich cenę dwukrotnie obniżano: pierw-
szym razem o 20%, a drugim razem o 10%. Jaka jest obecnie cena tych
butów?
69. Pierwotna cena butów wynosiła 100 zł. Właściciel sklepu podniósł wpierw
tę cenę o 10%. Po pewnym czasie podniósł nową cenę o 20%. Jaka jest
obecnie cena jednej pary butów w tym sklepie?
70. Cenę towaru podwyższono z 450 zł na 540 zł, a po sezonie obniżono o taki
sam procent. Jaki procent ceny początkowej stanowi cena po sezonie?
71. Cena pewnego towaru wynosiła pierwotnie 100 zł. Cenę tę podwyższono
o 10%. Ile kosztuje ten towar po tej podwyżce? Następnie nowa cenę
towaru obniżono o 10%. Ile kosztuje ten towar po tej obniżce?
72. Cena pewnego towaru wynosiła pierwotnie 100 zł. Cenę tę podwyższono
o 10%. O ile procent trzeba obniżyć teraz cenę towaru, aby po tej obniżce
kosztował on tyle ile kosztował przed podwyżką?
UMOWA
Na pytanie w stylu: o ile procent różni się cena A od ceny B należy
odpowiadać następująco: a) Jeżeli cena A jest wyższa od ceny B,
to cena A jest o p procent wyższa od ceny B, b) Jeżeli cena A jest
niższa od ceny B, to cena A jest o p procent niższa od ceny B c) w
przypadku równych cen stwierdzamy tylko: ceny A i B są równe.
73. Pewien towar kosztował początkowo 1 000 zł. Cena towaru została pod-
niesiona o 10%. Po pewnym czasie cenę tegoż towaru podniesiono o
20%. Później z kolei ostatnią cenę obniżono o 30%. O ile procent różni
się obecna cena od ceny początkowej?
74. Pewien towar kosztował początkowo 200 zł. Cenę pewnego towaru ob-
niżono o 20%. Po pewnym czasie dokonano operację obniżenia ceny
tego towaru o 30%. O ile procent została obniżona cena wyjściowa tego
towaru po tych dwóch zniżkach?
75. Cenę towaru podwyższano dwukrotnie: wpierw o 20%, a za drugim ra-
zem o 25%. Po tych podwyżkach towar kosztuje 75 zł. Oblicz cenę
początkową oraz ustal o ile procent najnowsza cena jest wyższa od ceny
początkowej tego towaru.
76. Pan Karol ważył przed urlopem 80 kg. Po urlopie przytył o 12,5%. Na-
stępnie po pół roku pracy schudł o 10%. Ile on waży obecnie?
77. W wyborach brało udział 10 000 osób. Było dwóch kandydatów na bur-
mistrza kandydat A i kandydat B. Kandydat A zdobył 40% wszystkich
głosów, zaś kandydat B – 60%.
(a) O ile głosów więcej zdobył kandydat B od kandydata A?
(b) O ile głosów mniej zdobył kandydat A od kandydata B?
(c) O ile procent głosów więcej zdobył B od A?
(d) O ile procent głosów mniej zdobył A od B?
78. Pan Kwiatkowski wydał 4 000 zł w ciągu trzech dni. Pierwszego dnia
wydał 30% kwoty, drugiego o 600 zł więcej. O ile procent mniej wydał
trzeciego dnia niż pierwszego?
8.6 Punkty procentowe

Pojęcie punktu procentowego wyjaśnimy na przykładach, pokazując jak ono
funkcjonuje w dwóch różnych kontekstach.
PRZYKŁAD
Towar kosztował początkowo 200 złotych. Cenę jego obniżano dwukrotnie:
pierwszy raz o 20%, a drugi raz o dalszych 10 punktów (procentowych),
czyli o 10%, ale liczonych od ceny początkowej.
a) Jaka jest cena tego towaru po pierwszej obniżce?
20
200 − · 200 = 160
100
A zatem cena tego towaru po pierwszej obniżce wynosi 160 złotych.
b) Jaka jest cena tego towaru po drugiej obniżce?
10
160 − · 200 = 140
100
A zatem cena tego towary po drugiej obniżce, o 10 punktów procento-
wych tzn. 10 procent liczone od ceny wyjściowej, wynosi 140 złotych.
c) O ile procent cena końcowa jest niższa od ceny wyjściowej?

p
200 − · 200 = 140 czyli p = 30
100
A zatem cena końcowa jest o 30% niższa od ceny wyjściowej.
d) O ile procent trzeba podnieść cenę końcową, aby uzyskać cenę wyjściową?
p 6
140 + · 140 = 200 czyli p = 42
100 7
A zatem cenę końcową 140 złotych należy podnieść o 42 67 % aby osiągnąć

cenę wyjściową.
79. Cena towaru wynosiła pierwotnie 200 złotych. Cenę tę obniżono wpierw
o 10%, a po pewnym czasie obniżono ją ponownie o dalszych 5 punktów.
a) Ile kosztował ten towar po pierwszej, a ile po drugiej obniżce?
b) O ile procent jego cena początkowa jest wyższa od aktualnej ceny?
80. Pewien towar kosztował początkowo 300 zł. Cenę tego towaru obniżano
dwukrotnie. Wpierw o 20%, a następnie o dalsze 10 punktów. O ile
procent trzeba by teraz zwiększyć cenę towaru, aby osiągnęła ona swoją
początkową wartość?
81. Stężenie soli w wodzie morskiej w Morzu Północnym wynosi 3,5%, zaś w
Morzu Czerwonym jest o 1,5 punkta wyższe. Jaka jest waga soli zawartej
w 80 kilogramach wody z Morza Czerwonego? O ile procent więcej soli
znajduje się w 100 kg wody z Morza Czerwonego niż w 100 kg wody z
Morza Północnego?
82. W grudniu pensja miesięczna brutto pana Kowalskiego wynosiła 1 800 zł.
Oblicz wysokość jego pensji w lipcu następnego roku w każdym z poniż-
szych przypadków:
a) 1 stycznia podwyżka o 5%, a 1 lipca podwyżka o dalsze 3 punkty.
b) 1 stycznia podwyżka o 5%, a 1 lipca podwyżka o 3%.
c) 1 stycznia podwyżka o 3%, a 1 lipca podwyżka o dalsze 5 punktów.
d) 1 stycznia podwyżka o 3%, a 1 lipca podwyżka o 5%.
e) 1 lipca podwyżka o 8%
83. Cenę towaru obniżano dwukrotnie: wpierw o 20%, a następnie o dalsze

10 punktów. O ile procent trzeba zwiększyć cenę towaru, aby osiągnęła
ona swoją początkową wartość?
Odpowiedzi
21 95 120
1. a) 100 , b) 100 ,d) 9. a) 22, b) 36 c) 0,3125 d) 1
c) 100 ,
1 1
99 1
e) 40 000 f) 6400 = 64 km2
10 21 ,e) 15 100 , f) 100 ,
3 2
g) 1002
2. a) 65%, b) 120%, 12. 300
c) 1 12 %,
d) 175%, e) 62,5%, f) 35%, g) 13. 25
112% 14. 640
1 1 2 5
3. a) 32 2 , 29 4 , 23 5 , 1 8 15. 50 000
7 3
b) 4, 4 , 5 , 5 1 16. 1800 + 270 = 2070
c) 4, 9 35 , 6 52 , 2 15
2 17. po pierwszym dniu 120, począt-
4. 156, 364 kowo 200
5. w SP 21 – 66 uczniów, a w SP 27 18. po pierwszej jeździe 10 litrów, po-
– 68 uczniów czątkowo 12,5 litra
6. w Nadlesie o 51 kobiet więcej 19. a) 25%, b) 10%, c) 58 31 %,
1
7. w Polsce 7,605 mln, we Francji d) 25%, e) 33 3 , f) 300%, g) 400%,
4,176 mln h) 100%
1 2
8. w Polsce 4,68 mln, w Chinach 20. a) 3 3 %, b) 8%, c) 6 3 %,
6,75 mln d) 66 23 %, e) 133 31 %
21. 17% 58. 20%

22. polski – 80%, angielski – 82 92 %, 59. a) x − 100 20
x = 10,
20
matematyka – 77,5% b) a + 100 a = b,
50 5 50
23. niebieskie – 75%, zielone – 12,5% c) 100 x − 100 · 100 x = 19,
15
24. 20%, 12,5%, 67,5% d) 5 · 100 m = 32
25. a) 44 49 %, b) 33 13 %, 60. 1) 100%, 50% 2) 200%, 66 32 %
c) 20%, d) 90% 3) 50%, 33 13 % 4) 42 76 %, 30%˙;
26. 10% 5) 350%, 77 79 % 6) 100%, 50%
27. Adam – 91 32 %, Bartek – 83 31 %, 61. a) 25%, b) 5%, c) 100%,
Celina – 62 12 %, Danka – 54 16 %, d) 10%, e) 25% i 20%
Ela – 45 56 % 62. a) 4%, b) 25%, c) 30%,
1
28. 5% d) 23 13 %
29. m. soli 1,5 kg, m. wody 13,5 kg 63. a) 22 74 32
83 %, b) 18 51 %
30. 30 kg, 2,4 kg, 8% 64. a) od śliwek 12,5%, od bana-
31. 1,36 kg, 6,8% nów 28 47 %, b) od bananów 14 27 %,
32. 4,8% od brzoskwiń 11 19 %, c) 22 29 %
33. 0,4 kg, 0,96 kg, 20 kg, 6,8% 65. a) 40 min, b) 48 min, c) 50 min
34. 90 kg, 4,5 kg, 3% 66. 360 zł, 28%, 38 98 %
35. 10,32 kg, 3,64 kg, 9,03 kg 67. a) 216 zł, b) 144 zł, c) 144 zł
36. 10,5 kg, 2,1 kg, 53 13 % 68. 108 zł
37. 18,8 kg, 1,2 kg 69. 132 zł
38. 5,4 kg, 0,6 kg 70. 96%
1
39. 14,25 kg, 7,875 kg, 90 21 % 71. 99 zł
1
40. 50 kg 72. 9 11 %
42. 20 73. o 7,6% mniejsza
43. 36 74. 44%
44. 400 75. 50 zł, 50%
45. Jacek 85 zł, Paweł 110,5 zł 76. 81 kg
47. 5% 77. a) 2000, b) 2000, c) 50%,
48. 60% d) 33 13 %
50. materac 25,50 zł, piłka 6,80 zł, 78. 16 32 %
parasol 20,40 zł 79. a) 180 zł, 170 zł, b) 17 1117 %
6
51. 500 zł 80. 42 7 %
52. 30 81. 42 67 %
54. 5 zł 82. a) 1 944 zł, b) 1 946,70 zł,
55. 144 km c) 1 944, d) 1 946,70, e) 1 944 zł
57. 5% 83. 42 67 %
Rozdział 9
ZADANIA TEKSTOWE
Obecnie zajmiemy się rozwiązywaniem zadań tekstowych dla rozwiązania
których można użyć lub rozsądnie jest się posłużyć równaniem. Istotą roz-
wiązywania zadań tekstowych jest analiza zdań języka polskiego, które opi-
sują pewną sytuację a następnie przekład tego na język wyrażeń algebra-
icznych, wyrażeń arytmetycznych oraz równań. Ostatnią rzeczą jest roz-
wiązanie równania. Rozwiązując zadania tekstowe pamiętaj, że twoim za-
sadniczym celem nie jest ustalenie poprawnej odpowiedzi na postawione w
zadaniu pytanie, tylko nabycie umiejętności postępowania w taki sposób jak
w zademonstrowanych w przykładach! W żadnym z tych zadań nie posłu-
guj się kalkulatorem. Odpowiedzi podawaj w postaci ułamków zwykłych
lub też w postaci liczb mieszanych.
PRZYKŁAD (1)
15% pewnej liczby jest o 8 większe od 11% tej liczby. Wyznacz tę liczbę.
Rozwiązanie
Oznaczmy
x – szukana liczba.
Wówczas
15 11
x – 15% tej liczby, zaś x – 11% tej liczby.
100 100
Ponieważ 15% tej liczby jest o 8 większe od jej 11% oznacza to, że
15 11
x= x + 8.
100 100
Rozwiązując to równanie mamy:

15 11
x= x+8
100 100
15 11
x− x=8
100 100
4
x=8
100
8 · 100
x=
4
x = 200
1. 10% pewnej liczby jest o 3 mniejsze od 15% tej liczby. Wyznacz tę liczbę.
2. W szkole jest 35% dziewcząt, a chłopców jest o 144 więcej niż dziewcząt.
Ilu jest uczniów w tej szkole?
3. Od szyny metalowej odcięto 72% jej długości. Masa pozostałej części
szyny jest równa 45,5 kg. Jaka była masa całej szyny?
4. Gdy ze zbiornika odlano 37% jego zawartości, to zostało w nim 315 litrów
wody. Ile litrów wody było początkowo w tym zbiorniku?
5. Jeżeli pewną liczbę zwiększymy dwukrotnie, to otrzymamy liczbę o 7
większą od jednej czwartej liczby wyjściowej. Wyznacz tę liczbę.
6. Orzechy włoskie po 4 miesiącach wskutek parowania wody straciły 36%
masy początkowej i obecnie ich masa wynosi 160 kilogramów. Jaka była
ich masa na początku?
7. Turysta szedł przez dwa dni. Pierwszego dnia przeszedł on 2/3 całej
trasy, oznaczało to również, że przeszedł on o 7 km więcej niż drugiego
dnia. Ile kilometrów przeszedł on pierwszego dnia?
8. W naszej klasie 3/7 liczby wszystkich uczniów stanowią dziewczęta, któ-
rych jest o 4 mniej niż chłopców. Ilu uczniów liczy nasza klasa?
9. Na lekcji matematyki 12% uczniów nie rozwiązało zadania, 32% roz-
wiązało je z błędami rachunkowymi, a 14 uczniów rozwiązało zadanie
poprawnie. Ilu uczniów liczy ta klasa?
10. Pewnego roku 1/3 absolwentów szkół gimnazjalnych z pewnego woje-
wództwa poszła uczyć się do technikum lub liceum, 1/4 do średnich
szkół zawodowych, a 2000 uczniów do zasadniczych szkół zawodowych.
Ilu było w sumie absolwentów szkół gimnazjalnych w tamtym roku w tym
województwie, jeżeli wiadomo, że wszyscy podjęli naukę po ukończeniu
gimnazjum?
11. Połowa uczniów naszej klasy chodzi do szkoły pieszo, 33 31 % dojeżdża au-
tobusem, zaś pozostałych 5 osób rodzice dowożą do szkoły samochodem.
Ilu uczniów liczy nasza klasa?
12. Jedna trzecia wszystkich uczestników wycieczki wybrała się na zwiedza-
nie miasta, jedna czwarta wybrała się do teatru, jedna szósta zeszła do
restauracji, zaś pozostałych 21 uczestników zostało w pokojach hotelo-
wych. Ilu uczestników liczyła nasza wycieczka?
13. Piąta część pszczelego roju siedzi na kwiatach jaśminu, a trzecia część
na kwiatach hiacyntu. Na kwiaty róży pofrunęła liczba pszczół równa
potrojonej różnicy wymienionych liczb pszczół. Ostatnia pszczoła z roju
pozostała obok ula. Ile pszczół jest w tym roju?
14. Mosiężny wałek został podzielony na trzy różnej wagi części. Na pierwszą
z nich zużyto połowę wałka, na drugą 2/3 reszty. Masa trzeciej części
była 3 kg. Jaka była masa całego wałka?
15. W ciągu całego roku pan Celiński zarobił 22 200 złotych. W ostatnich
czterech miesiącach roku zarabiał on miesięcznie o 150 złotych więcej
niż w pierwszych ośmiu miesiącach. Jaki był jego zarobek miesięczny w
pierwszych ośmiu miesiącach roku?
16. Obecnie Piotrek jest trzy razy młodszy od Waldka. Razem mają oni 8
lat. Za ile lat Waldek będzie dwa razy starszy od Piotrka?
17. Ojciec ma 45 lat, a jego synowie 10 i 8 lat. Po ilu latach ojciec będzie
miał tyle lat, ile obaj synowie razem?
18. Do końca doby pozostało jeszcze 20% tego czasu, który już upłynął od
początku doby. Ile godzin upłynęło od początku doby?
19. W czasie zebrania Rady Osiedla, w którym uczestniczyło 90 osób, zgło-
szono wniosek o wybudowanie placu zabaw dla dzieci. Wszyscy uczest-
nicy zebrania wzięli udział w głosowaniu. W czasie liczenia głosów oka-
zało się, że za wnioskiem były o 24 głosy więcej niż przeciw wnioskowi.
W takiej sytuacji mówimy, że wniosek przeszedł 24 głosami. Ilu uczest-
ników zebrania głosowało przeciw wnioskowi?
20. W sejmie polskim zasiada 460 posłów. Gdy głosowano pewien wniosek
w obecności wszystkich posłów, to przeszedł on 26 głosami. Ile osób
głosowało przeciwko wnioskowi, jeżeli wiadomo, że nikt nie wstrzymał
się od głosu.
21. W czasie głosowania pewnej ustawy w sejmie (w którym jak już wiesz
zasiada 460 posłów), w obecności wszystkich posłów, pewien wniosek
przeszedł 15 głosami, przy czym 23 posłów wstrzymało się od głosu. Ilu

posłów głosowało przeciwko wnioskowi?
22. W czasie głosowania pewnej ustawy w sejmie 44 posłów było nieobec-
nych. Z obecnych posłów 28 wstrzymało się od głosu. Głosowana ustawa
przeszła 82 głosami. Ilu posłów głosowało przeciwko ustawie?
23. Turysta przejechał 684 kilometry w ciągu trzech dni. Pierwszego dnia
przejechał dwa razy więcej kilometrów niż drugiego dnia, a trzeciego dnia
4/5 tego co drugiego dnia. Ile kilometrów przejechał on trzeciego dnia?
Zastanów się co oznaczyć w tym zadaniu jako wielkość niewiadomą.
W kolejnym przykładzie oraz w kilku następnych zadaniach będziemy mieli
do czynienia z sytuacją, gdzie do wyznaczenia są dwie wielkości których
suma jest dana, natomiast w równaniu należy użyć tylko jednej niewiadomej.
PRZYKŁAD (2)
Suma dwóch liczb równa jest 140. 54% jednej z nich równe jest 30% drugiej
liczby. Wyznacz te liczby.
Rozwiązanie
Niech
x – jedna z szukanych liczb
wówczas
140 − x – druga z szukanych liczb (bo ich suma jest równa 140)
Wobec tego mamy
Uwaga! Równie dobrze moglibyśmy
54 30
x= (140 − x) zapisać równanie
100 100
54 30 30 54 30
x= · 140 − ·x (140 − x) = · x,
100 100 100 100 100
84 30
x= · 140 bowiem to jest to samo równanie co po
100 100
84x = 30 · 140 lewej stronie. Sprawdź!
30 · 140 2·3·5·2·7·2·5
x= = = 2 · 5 · 5 = 50,
84 2·2·3·7
zaś
140 − x = 140 − 50 = 90.
Zatem szukane liczby to 50 i 90.
24. Suma dwóch liczb jest równa 160, a przy tym 30% jednej z tych liczb
równe jest 23 31 % drugiej liczby. Wyznacz te liczby.
25. W dwóch workach znajduje się łącznie 140 kg mąki. Jeżeli z pierwszego
worka przesypiemy do drugiego 12,5% mąki znajdującej się w pierwszym
worku, to w obydwu workach będą jednakowe ilości mąki. Ile kilogramów
mąki było początkowo w każdym worku?
PRZYKŁAD (3)
Na konkursie należało odpowiedzieć na 30 pytań. Za każdą poprawną od-
powiedź przyznawano 7 punktów, a za każdą błędną, względnie za brak
odpowiedzi, odejmowano 12 punktów. Adam zdobył 77 punktów. Na ile
pytań odpowiedział on poprawnie?
Rozwiązanie
x – liczba poprawnych odpowiedzi,
30 − x – liczba błędnych odpowiedzi.
Wobec tego
7 · x – łączna liczba punktów za poprawne odpowiedzi
12 · (30 − x) – łączna liczba punktów za błędne odpowiedzi.
Wobec tego mamy bilans na ilość zdobytych punktów:
7x − 12(30 − x) = 77
7x − 360 + 12x = 77
19x = 360 + 77
437
x= = 23
19
Odp. Adam odpowiedział poprawnie na 23 pytania.
26. Uczeń miał do rozwiązania 10 zadań. Za każde bezbłędnie rozwiązane

zadanie uczeń dostawał 10 punktów, natomiast za każde błędnie rozwią-
zane względnie nie rozwiązane zadanie, odejmowano mu 5 punktów. W
sumie zdobył on 40 punktów. Ile zadań rozwiązał on bezbłędnie?
27. Księgarz zakupił w hurtowni pewną ilość egzemplarzy „Kuchni polskiej”

oraz pewną ilość egzemplarzy „Poradnika majsterkowicza”. W sumie
kupił on 34 egzemplarze książek. Za 1 egzemplarz „Kuchni polskiej”
płacił on 23,50 zł, zaś za 1 egzemplarz „Poradnika majsterkowicza” –
34 zł. W sumie zapłacił on za te 34 egzemplarze książek 904 zł. Ile
egzemplarzy „Kuchni polskiej” zakupił ten księgarz?
28. W klasie jest 32 uczniów. Z testu historii średni wynik klasy wyniósł
26,25 punktu. Chłopcy mieli średni wynik 24 punkty, dziewczęta 28
punktów. Ilu chłopców było w klasie?
Przypomnijmy wpierw co oznacz zwrot: „p% roztwór soli”, który czytamy p

p
procentowy roztwór soli. Oznacza to, że 100 masy tego roztworu stanowi sól,
p
zaś resztę czyli (1 − 100 ) masy tego roztworu stanowi woda. Powiedzmy na
12
przykład, że mamy 6 kilogramów 12% roztworu soli. Oznacza to, że 100 ·6[kg]
jest masą soli w tym roztworze, czyli masa soli w tym roztworze jest równa
72 88
100 [kg]. Natomiast masa wody w tym roztworze jest równa 100 · 6[kg], czyli
28
masa wody w tym roztworze wynosi 5 100 [kg].
PRZYKŁAD (4)
W jednym naczyniu mamy 12 kilogramów 10% roztworu soli. W drugim
naczyniu mamy samą sól. Zmieszaliśmy to razem w trzecim naczyniu, uzy-
skując w efekcie roztwór 15%. Jaka była masa dosypanej soli?
+ sama sól =
10% 15%
12[kg] x[kg] (12 + x)[kg]
Widać, że sól z pierwszego naczynia plus dosypana sól z drugiego naczynia,

dają razem sól która znalazła się w trzecim naczyniu. Mamy zatem równa-
nie na ilość soli
10 15
· 12 + x = (12 + x)
|100{z } |100 {z
|{z}
masa dosypanej soli }
masa soli w roztw. 10% masa soli w roztw. 15%
10 15 15
· 12 + x = · 12 + x
100 100 100
15 15 10
x− x= · 12 − · 12
100 100 100
85 5
x= · 12 / ·100
100 100
85x = 5 · 12
5 · 12 5 · 12 12
x= = =
85 5 · 17 17
12
Zatem masa soli, którą należy dosypać, aby otrzymać roztwór 15% wynosi 17 kg.
Innym podejściem w tym samym zadaniu jest sporządzenie bilansu (czyli

równania) na ilość wody, przed i po wsypaniu soli. Zauważmy, że ilość wody
w roztworze w trakcie tej operacji nie zmienia się. Przy czym
90
· 12[kg] – masa wody w roztworze 10%
100
85
· (12 + x)[kg] – masa wody w roztworze 15%. Wobec tego mamy rów-
100
nanie
90 85
· 12 = · (12 + x)
|100{z } |100 {z }
masa wody w roztw.10% masa wody w roztw. 15%
90 85 85
· 12 = 12 + x
100 100 100
90 85 85
· 12 − · 12 = x
100 100 100
5 85
· 12 = x / ·100
100 100
5 · 12 = 85x
85x = 5 · 12
5 · 12 5 · 12
x= =
85 5 · 17
12
x=
17
Czyli masa soli, którą należy dosypać do 12 kg 10% roztworu soli, aby otrzy-
12
mać roztwór 15% wynosi kg.
17
29. Do 12 kg 15% roztworu soli dosypano pewną ilość soli i otrzymano roz-
twór 20%. Ile kilogramów soli dosypano?
30. Do 5% roztworu soli dosypano 2 kg soli i otrzymano roztwór 8%. Jaka

była masa roztworu 5%?
31. Mamy 100 kg wody morskiej o zawartości 5% soli. Wsypano do niego

pewną ilość soli i otrzymano roztwór 7%. Ile kilogramów soli wsypano?
32. Mamy pewną ilość 10% roztworu soli. Po wsypaniu do niego 4 kg soli
otrzymaliśmy roztwór 12%. Jaka była masa roztworu 10%?
33. W naszej szkole jest 80 uczniów, przy czym 15% wszystkich uczniów sta-
nowią dziewczęta. W trakcie roku szkolnego do szkoły doszła pewna
liczba dziewczyn. Teraz dziewczyny stanowią 32% liczby wszystkich
uczniów? Ile dziewczyn doszło do szkoły?
34. W naszej szkole dziewczyny stanowią 32% wszystkich uczniów. Gdy do

szkoły doszło 75 dziewcząt, to teraz dziewczęta stanowią 57 12 % liczby
uczniów. Ilu uczniów liczyła pierwotnie nasza szkoła?
PRZYKŁAD (5)
Mamy 3 kilogramy 8% roztworu soli. Wlaliśmy do niego pewną ilość 17%
roztworu soli. Otrzymaliśmy roztwór 11%. Jaka była masa roztworu 17%.
x – ilość roztworu 17%
+ = 11%
8%
17%
3[kg] x[kg] (x + 3)[kg]
Równanie na ilość soli
8 17 11
·3 + ·x = · (x + 3)
100 100 100
I podobnie równanie na ilość wody
92 83 89
·3 + ·x = · (x + 3)
100 100 100
Rozwiązując, na przykład, równanie na ilość wody mamy (w równaniu wyj-

ściowym lewą i prawą stronę zamieniliśmy miejscami)
89 92 83
(x + 3) = 3+ x
100 100 100
89 89 92 83
x+ 3= 3+ x
100 100 100 100
89 83 92 89
x− x= 3− 3
100 100 100 100
6 3
x= 3
100 100
6x = 9
1
x=1
2
35. 10 kilogramów 10% roztworu soli kuchennej zmieszano z pewną ilo-
ścią 60% roztworu soli i otrzymano roztwór 50%. Jaka była waga roz-
tworu 60%?
36. Ile kilogramów 80% roztworu kwasu należy zmieszać z 40 kilogramami

65% roztworu kwasu, aby otrzymać 70% roztwór kwasu?
37. Z naczynia wypełnionego 96% roztworem kwasu siarkowego odlano 2,5
litra. W to miejsce wlano kwas 80%. W wyniku powstał kwas 89%.
Wyznacz pojemność naczynia.
38. Kawałek stopu miedzi z cyną ważący 12 kg zawiera 45% miedzi. Sto-
piliśmy go z pewną ilością cyny. Otrzymaliśmy stop o zawartości 40%
miedzi. Ile czystej cyny dodaliśmy do stopu?
PRZYKŁAD (6)
Mamy 12 kg 10% roztworu soli. Ile kilogramów wody trzeba odparować,
aby otrzymać roztwór 18%?
Rozwiązanie
Niech x [kg] oznacza masę wody jaką należy odparować, aby otrzymać 18%
roztwór soli.
Wówczas (12 − x) [kg] oznacza masę roztworu 18%.
W wyniku tej operacji (odparowywania wody) masa soli w roztworze nie
zmieni się.
Wobec tego równanie na ilość soli (przed odparowaniem wody i po odparo-
waniu) wygląda następująco:
10 18
· 12 = · (12 − x)
|100{z } |100 {z }
masa soli w roztw. 10% masa soli w roztworze 18%
10 18 18
· 12 = · 12 − x
100 100 100
18 18 10
x= · 12 − · 12
100 100 100
18 8
x= · 12
100 100
18x = 8 · 12
8 · 12 1
x= =5
18 3
Czyli należy odparować 5 13 kg wody, aby z 12 kg 10% roztworu soli otrzymać
roztwór 18%.
39. Mamy 15 kg wody morskiej o zawartości 6% soli. Odparowaliśmy pewną

ilość wody i otrzymaliśmy roztwór o zawartości 10% soli. Jaka była waga
odparowanej wody?
40. Mamy pewną ilość 15% roztworu soli. Po odparowaniu 1 kg wody, otrzy-
maliśmy roztwór 18%. Jaka była masa roztworu 15%?
41. Z 12% roztworu soli odparowano 4 kg wody i otrzymano roztwór 18%.
Ile ważył roztwór 12%?
42. Z 12 kg 15% roztworu soli odparowano pewną ilość wody i otrzymano
roztwór 20%. Ile kilogramów wody odparowano?
43. 160 gramów roztworu zawierało 1% soli, a po odparowaniu części wody
otrzymano roztwór 2%. Ile waży teraz ten roztwór?
44. Pierwotnie w naszej szkole dziewczęta stanowiły 40% liczby wszystkich
uczniów. Ze szkoły odeszło 40 dziewczyn. Teraz dziewczyny stanowią
32% liczby wszystkich uczniów. Ilu uczniów liczyła pierwotnie nasza
szkoła?
45. Pierwotnie w naszej szkole dziewczęta stanowiły 40% liczby wszystkich
uczniów. Ze szkoły odeszło 40 chłopaków. Teraz dziewczyny stanowią
48% liczby wszystkich uczniów. Ilu uczniów liczyła pierwotnie nasza
szkoła?
PRZYKŁAD (7)
Mamy 12 kg 10% roztworu soli. Ile kilogramów wody trzeba do niego dolać,
aby otrzymać roztwór 6%?
Rozwiązanie
x [kg ] – masa wody, którą należy dolać, aby otrzymać roztwór 6%.
(12 + x) [kg] – masa roztworu 6%.
W wyniku tej operacji masa soli w roztworze nie zmieni się, wobec tego
równanie na ilość soli wygląda następująco:
6 10
· (12 + x) = · 12
100
| {z } 100
| {z }
masa soli w roztworze 6% masa soli w roztw. 10%
6 6 10
· 12 + ·x= · 12
100 100 100
6 10 6
x= · 12 − · 12
100 100 100
6 4
x= · 12
100 100
6x = 48
x=8
Zatem należy dolać 8 kg wody, aby otrzymać roztwór 6%.
UWAGA W przykładach 6 i 7 można było również robić bilans na ilość

wody, zamiast na ilość soli.
46. Do 6 kg 8% roztworu soli dolano pewną ilość wody i otrzymano roztwór

6%. Ile wody dolano?
47. Do 6 kg 12% roztworu soli dolano pewną ilość wody i w efekcie otrzymano
10% roztwór soli. Ile wody dolano?
48. Mamy 45 kg wody morskiej o zawartości soli 5%. Ile wody słodkiej trzeba
do niej dolać, aby otrzymać 3% roztwór soli?
49. Woda morska zawiera wagowo 5% soli. Ile kilogramów czystej wody na-
leży dolać do 40 kg wody morskiej, aby otrzymać wodę o zawartości 2%
soli.
PRZYKŁAD (8)
Ile kilogramów 40%, a ile 65% roztworu soli należy wziąć, aby otrzymać
12 kg roztworu 50%?
Rozwiązanie
x [kg] – masa roztworu 40%.
(12 − x) [kg] – masa roztworu 65%, bo w sumie ma być ma być 12 kg.
40
100 x – masa soli w roztworze 40%
65
100 (12 − x) – masa soli w roztworze 65%
50
100 · 12 – masa soli w uzyskanym roztworze
Sporządzając bilans na ilość soli mamy
40 65 50
·x+ · (12 − x) = · 12
100 100 100
40 65 65 50
·x+ · 12 − ·x= · 12
100 100 100 100
25 50 65
− ·x= · 12 − · 12
100 100 100
25 15
− ·x=− · 12 / · (−100)
100 100
25x = 15 · 12
15 · 12 5 · 3 · 12
x= =
25 5·5
36 1
x= =7
5 5
1 4
natomiast 12 − x czyli 12 − 7 równe jest 4 . Zatem na to aby uzyskać
5 5
12 kg roztworu 50% mając do dyspozycji roztwory 40% i 65% należy wziąć
7 15 kg roztworu 40% oraz 4 45 kg roztworu 65%.
50. Ile kilogramów roztworu soli o stężeniu 20% i ile kilogramów roztworu
soli o stężeniu 5% należy zmieszać ze sobą, aby otrzymać 24 kg roztworu
soli o stężeniu 10%?
51. Stop zawiera 70% miedzi, 12% cynku, a resztę stanowi nikiel. Cynku jest
o 0,9 kg mniej niż niklu. Jaka była masa tego stopu? Jaka była masa
cynku zawartego w tym stopie?
52. Stop o masie 2 kg składa się ze srebra i miedzi, przy czym masa srebra
2
stanowi 14 % masy miedzi. Ile waży miedź zawarta w tym stopie?
7
53. Suma trzech liczb naturalnych jest równa 210. Druga liczba stanowi 4/3
pierwszej, a trzecia liczba jest średnią arytmetyczną, czyli połową sumy,
pierwszej i drugiej. Wyznacz te liczby. Zastanów się co oznaczyć jako
wielkość niewiadomą.
54. Dane są trzy liczby, których suma jest równa 75. Pierwsza liczba stanowi
2/3 drugiej. Trzecia liczba jest średnią arytmetyczną pierwszej i drugiej.
Wyznacz te liczby.
55. Dane są trzy liczby, których suma wynosi 36. Pierwsza liczba równa jest
3/5 trzeciej liczby. Druga liczba jest średnią arytmetyczną pierwszej i
trzeciej liczby. Wyznacz te liczby.
56. Suma czterech liczb równa jest 19. Druga liczba jest 3 razy większa od
pierwszej. Trzecia liczba jest o 5 większa od sumy dwóch pierwszych
liczb. Czwarta liczba natomiast jest średnią arytmetyczną drugiej i trze-
ciej liczby. Wyznacz te liczby.
57. Mamy cztery liczby naturalne takie, że różnica pomiędzy kolejnymi wy-
nosi 4. Iloczyn dwóch mniejszych jest o 224 mniejszy od iloczynu dwóch
większych. Wyznacz te liczby.
58. Druga liczba jest o 3 mniejsza od pierwszej liczby. Trzecia liczba jest o 9
większa od drugiej. Średnia arytmetyczna tych trzech liczb jest równa
15. Wyznacz te liczby.
59. Na egzaminie 33 13 % uczniów dostało oceny bdb, 10% – dostateczne, 13

tych co dostali bdb – było dopuszczających, a dobrych dwa razy więcej
niż dopuszczających i dostatecznych razem. Ilu było uczniów na egza-
minie, jeśli 15 dostało oceny niedostateczne?
60. Babcia zaprosiła swoje wnuki na pierogi z jagodami. Kiedy już je przy-
gotowała i policzyła, to okazało się, że gdyby każdemu chciała dać po 5
pierogów to zabrakłoby jej 3 pierogów, a gdyby każdemu dała po 4 pie-
rogi, to pozostałyby jej 3 pierogi. Ile wnuków miała babcia?
61. Kilka osób przygotowuje wycieczkę. Jeżeli każda z nich zapłaci po 12,50 zł,
to do pełnego pokrycia kosztów wycieczki zabraknie 100 zł, a jeżeli każda
osoba wpłaci po 16 zł, to po opłaceniu wszystkich kosztów zostanie 12 zł.
Ile osób bierze udział w wycieczce? Wyznacz łączny koszt tej wycieczki.
62. Zapytano ucznia, ile ma lat. Uczeń odpowiedział: Za 10 lat będę miał 2
razy tyle, ile miałem 4 lata temu. Ile lat ma ten uczeń?
63. Mój ojciec ma 3 razy więcej lat niż ja. Moi bracia mają 9 i 11 lat. Ja
mam 5 razy więcej lat niż trzecia część wieku najmłodszego z braci. Za
ile lat wiek ojca będzie równy sumie naszych lat?
64. Ojciec i córka maja razem 62 lata. 4 lata temu ojciec był 8 razy starszy
od córki. Ile lat ma obecnie każde z nich?
65. 10 lat temu ojciec był 4 razy starszy od syna. Za 10 lat obaj będą mieli
razem 100 lat. Ile lat ma obecnie każdy z nich?
66. Na płycie grobowca Diofantosa był napis: Pod tym kamieniem spoczy-
wają prochy Diofantosa, który umarł w głębokiej starości. Szóstą część
życia był on dzieckiem, przez dwunastą część – młodzieńcem. Następnie
upłynęła siódma część jego życia, zanim się ożenił. W 5 lat po ślubie
urodził mu się syn, który żył dwa razy krócej od niego. W 4 lata po jego
śmierci Diofantos zasnął snem wieczystym. Oblicz w jakim wieku zmarł
Diofantos.
67. Gdy do pewnej liczby dodamy jej połowę, to otrzymana suma przekroczy
liczbę 60 o tyle, o ile ta liczba jest mniejsza od 65. Jaka to liczba?
W następnych kilku zadaniach możesz postępować w jeden z trzech

alternatywnych sposobów:
1. albo rozwiązać zadanie w pamięci (od końca), nie tworząc
przy tym żadnego równania,
2. albo wprowadzić wpierw jedną niewiadomą i rozwiązać
pierwsze równanie, a potem wprowadzić drugą niewiadomą
i rozwiązać drugie równanie,
3. albo wprowadzić tylko jedną niewiadomą i rozwiązać jedno
równanie.
To pierwsze podejście jest najbardziej rozwojowe. To ostatnie

podejście jest najmniej godne polecenia ze względu na zawiłość
równania. Wypróbuj jednak co najmniej raz to drugie i trzecie
podejście, tak aby samemu wyrobić sobie pogląd.
68. Sprzedawczyni sprzedała pierwszej osobie połowę wszystkich jajek i jesz-

cze 2 jajka. Drugiej osobie sprzedała połowę reszty jajek i jeszcze jedno
jajko. Po tej drugiej sprzedaży pozostało jej 8 jajek. Ile jajek miała ona
początkowo? Ile jajek kupiła pierwsza, a ile druga osoba? Zastanów się
co przyjąć za niewiadomą lub spróbuj rozwiązać zadanie w pamięci!
69. Kwiaciarka sprzedała pierwszej osobie połowę całej liczby kwiatów i jesz-
cze 2 kwiaty. Drugiej osobie sprzedała połowę tych kwiatów, które po-
zostały po pierwszej osobie i jeszcze 1 kwiat. Wtedy okazało się, ze
pozostało jej tylko 5 kwiatów. Ile kwiatów kupiła pierwsza osoba?
70. Sprzedawca przyniósł na targ koszyk z jajkami. Pierwszej osobie sprze-
dał połowę wszystkich jajek i jeszcze jedno jajko, drugiej osobie połowę
pozostałych jajek i jeszcze jedno jajko, trzeciej osobie połowę pozostałych
jeszcze jajek i dodatkowo jedno jajko. Wówczas w koszyku pozostało 10
jajek. Ile jajek było w koszyku na początku?
71. Kasia rozwiązywała zadania przez trzy dni. Pierwszego dnia rozwiązała
jedną trzecią wszystkich zadań i jeszcze 4 zadania. Drugiego dnia roz-
wiązała połowę pozostałych zadań i jeszcze 3 zadania. Trzeciego dnia
rozwiązała pozostałe 17 zadań. Ile zadań rozwiązała ona łącznie w ciągu
trzech dni?
72. Uczeń przeczytał książkę w ciągu trzech dni. Pierwszego dnia przeczytał
5
25% całej książki i jeszcze 10 stron. Drugiego dnia 11 tego co pozostało
i jeszcze 10 stron, zaś trzeciego dnia pozostałe 50 stron. Ile stron liczyła
ta książka?
73. Ojciec rozdzielił swoje pole pomiędzy trzech synów. Najstarszemu dał
1 1
4 swojego pola i jeszcze 4 ha, średniemu 4 reszty pola i jeszcze 8 ha, a
1
najmłodszemu 4 reszty oraz pozostałe 12 ha. Jaka była powierzchnia
całego pola?
74.* Gdyby Aleksander Wielki umarł o 5 lat wcześniej, to panowałby 1/4
swego życia, a gdyby umarł o 9 lat później, to panowałby 1/2 swego
życia. Ile lat panował Aleksander Wielki?
Wskazówki i odpowiedzi.
1. 60 skiej”, 10 egz. „Porad- 52. 1,75 kg
2. 480 nika majsterkowicza” 53. 60, 80, 70
3. 162 12 kg 28. 14 chłopców 54. 20, 30, 25
4. 500 litrów 29. 0,75 kg 55. 9, 12, 15
5. 4 30. 61 13 kg 56. 1, 3, 9, 6
6. 250 kg 31. 2 14
93 kg 57. 8; 12; 16; 20
7. 14 km 32. 176 kg 58. 14, 11, 20
8. 28 33. 20 59. 450
9. 25 34. 125 60. 6
10. 4 800 35. 40 kg 61. 32 osoby; 500 zł
11. 30 36. 20 kg 62. 18 lat
12. 84 37. 5 57 litra 63. 5 lat
13. 15 38. 1,5 kg 64. ojciec 52 lata, córka
14. 18 39. 6 kg 10 lat
15. 1 800 zł 40. 6 kg 65. ojciec 58, syn 22
16. za 2 lata 41. 12 kg 66. 84 lata
17. 27 42. 3 kg 67. 50
18. 20 43. 80 g 68. 40
19. 33 44. 340 69. 16
20. 217 45. 240 70. 94
21. 211 46. 2 kg 71. 66
22. 153 47. 1,2 kg 72. 160
23. 144 48. 30 kg 73. 48 ha
24. 70 i 90 49. 60 kg 74. panował 12 lat, żył
25. 80 kg, 60 kg 50. 8 kg 20%, 16 kg 5% 33 lata
26. 6 51. 15 kg – stop; 1,8 kg
27. 24 egz.„Kuchni pol- – cynk; 10,5kg – miedź
Rozdział 10
NIERÓWNOŚCI
PRZEDZIAŁY LICZBOWE
Mieliśmy już do czynienia z równaniami. Obecnie będziemy mieli do
czynienia z nierównościami, Te nierówności, którymi będziemy się zajmo-
wać jako rozwiązanie będą miały więcej liczb. A dokładniej mówiąc, to
liczby, które będą spełniać daną nierówność będą tworzyły tzw. przedział
liczbowy. Określmy wobec tego pewne przedziały liczbowe rozpoczynając
od przykładów.
PRZYKŁADY
Zbiór liczb, które spełniają nierówność x > 2 (co odczytujemy: x większe
od 2 ), ma geometryczny obraz
0 1 2 3 4 5 x
czyli są to wszystkie liczby większe od 2, co zapisujemy x ∈ (2, +∞). Zapis

(2, +∞) oznacza zbiór wszystkich liczb większych od 2.
Zbiór liczb, które spełniają nierówność x > 2 (co odczytujemy x większe lub
równe 2 ) ma geometryczny obraz
0 1 2 3 4 5 x
czyli są to wszystkie liczby większe lub równe 2, co zapisujemy x ∈ [2, ∞).

Zapis [2, ∞) oznacza zbiór wszystkich liczb większych od 2 wraz z liczbą 2.
ROZDZIAŁ 10. NIERÓWNOŚCI 161
Zbiór liczb, które spełniają nierówność x < 1 (co odczytujemy: x mniejsze

od 1 ) ma geometryczny obraz
−5 −4 −3 −2 −1 0 1 2 3 4 5 x
czyli są to wszystkie liczby mniejsze od 1, co zapisujemy x ∈ (−∞, 1). Zapis

x ∈ (−∞, 1) oznacza zbiór wszystkich liczb mniejszych od 1.
Zbiór liczb, które spełniają nierówność x 6 −1, (co odczytujemy: x mniejsze
lub równe −1), ma geometryczny obraz
−5 −4 −3 −2 −1 0 1 2 3 4 5 x
czyli są to te wszystkie liczby, które na osi liczbowej leżą na lewo od liczby

−1 wraz z liczbą −1, a co zapisujemy x ∈ (−∞, −1]. Zapis x ∈ (−∞, −1]
oznacza zbiór wszystkich liczb mniejszych od −1 wraz z liczbą −1.
Ogólnie, geometrycznym obrazem zbioru liczb spełniających nierówność
x > a, gdzie a oznacza ustaloną liczbę, jest przedział, którego obraz na
osi liczbowej jest taki jak poniżej
co zapisujemy x ∈ [a, +∞), czyli są to te wszystkie liczby, które są większe

lub równe a, innymi słowami: nie mniejsze od a.
Natomiast geometrycznym obrazem zbioru liczb spełniających nierówność
x 6 a, gdzie a oznacza ustaloną liczbę jest
co zapisujemy x ∈ (−∞, a], czyli są to te wszystkie liczby, które są mniejsze

lub równe a, innymi słowami, te wszystkie liczby, które są nie większe
niż a.
1. Zaznacz na osi liczbowej zbiór tych wszystkich liczb które są

(a) większe od −1,
(b) nie większe od −1,
(c) większe od 1 i równocześnie mniejsze od 3,
(d) większe lub równe −1 i równocześnie mniejsze lub równe 3.
162 ROZDZIAŁ 10. NIERÓWNOŚCI
PRZYKŁAD .
0 1 x −1 0 1
x>1 x < −1
2. Na poniższych rysunkach zaznaczono zbiory liczb. Zapisz nierówność,

której zbiorem rozwiązań jest zaznaczony zbiór. Następnie zaznacz i za-
pisz w postaci nierówności zbiór tych wszystkich liczb, które są przeciwne
do liczb w zaznaczonym zbiorze.
0 1 2 −3 −2 −1 0 1 2
a)
−3 0
b)
0
−1
c)
0 1
d)
0
e)
3. Zaznacz na osi liczbowej zbiór tych wszystkich liczb, dla których zbiór
liczb przeciwnych ma obraz geometryczny taki jak poniżej i zapisz ten
zbiór w postaci nierówności
0 1
−1 0
a)
0 1 3
2 0
b)
0 3 0
c)
-1 0 0
d)
WNIOSKI
Jeśli mamy x > a, to −x < −a
Jeśli mamy −x < −a, to x > a
Jeśli mamy x > −a, to −x < a
Jeśli mamy −x 6 a, to x > −a
Rozwiązywanie nierówności podobnie jak rozwiązywanie równań polega na

takim ich przekształcaniu, aby każda kolejno uzyskana nierówność była rów-
noważna poprzedzającej ją nierówności czyli, żeby miała takie samo rozwią-
zanie. Proces rozwiązywania kontynuujemy (zasadniczo) tak długo dopóki
nie uzyskamy nierówności postaci
x < liczba, lub x 6 liczba, lub x > liczba, lub x > liczba
Z takiej postaci nierówności możemy już od razu podać zbiór tych wszyst-
kich liczb, które spełniają tę nierówność. Zbiór tych liczb nazywamy zbio-
rem rozwiązań danej nierówności. Zbiory rozwiązań odpowiadające powyż-
szym nierównościom, to kolejno
(−∞, liczba), (−∞, liczba], (liczba, ∞), [liczba, ∞)
czyli nawias kwadratowy [ lub ] oznacza, że liczba ograniczająca przedział
należy do tego przedziału, zaś nawias okrągły ( lub ) oznacza, że liczba
ograniczająca nie należy do tego przedziału.
Przekształcanie nierówności jest technicznie podobne do przekształcania
równań tzn. możemy do obu stron nierówności dodawać (odejmować) tę
samą wielkość, jak również możemy obie strony nierówności mnożyć (dzie-
lić) przez tę samą liczbę, z jedną ważną różnicą:
mnożąc (dzieląc) obie strony nierówności przez liczbę ujemną za-
mieniamy w uzyskanej nierówności znak nierówności na przeciwny!
PRZYKŁAD 1
7x + 2 − (3x − 7) > 2x + 5
7x + 2 − 3x + 7 > 2x + 5
4x + 9 > 2x + 5 | − 2x, −9
4x − 2x > 5 − 9
2x > −4 |:2
x > −2
Zatem rozwiązaniem naszej nierówności jest zbiór wszystkich liczb więk-
szych lub równych −2 czyli przedział [−2, ∞)
PRZYKŁAD 2
(2x + 1)2 − 4x2 > 6x + 9
4x2 + 4x + 1 − 4x2 > 6x + 9
4x + 1 > 6x + 9 do obu stron dodajemy − 6x − 1
4x − 6x > 9 − 1
1
−2x > 8 · (− )
2
x < −4
Zatem zbiorem rozwiązań naszej nierówności jest przedział (−∞, −4), co
zapisujemy ZR = (−∞, −4)
PRZYKŁAD 3
2x − 7 4 − 5x
< |·6
3 2
2(2x − 7) < 3(4 − 5x)
4x − 14 < 12 − 15x
4x + 15x < 12 + 14
1
19x < 26 |·
19
26
x<
19
2x−7 4−5x
Zatem zbiorem rozwiązań nierówności 3 < 2 jest przedział (−∞, 26
19 ).
4. Rozwiąż nierówności i przedstaw zbiory rozwiązań na osi liczbowej:

a) x + 12 x − 3 < 2x b) 3 > (x − 3) + 0,5x
x−3
c) (x + 1)x < 1 + (x2 + 1) d) > −1
4
e) x(2x − 3) + 2x(x − 2) < (2x)2 + 7 f) 5x + 2 > 4(2x − 1) − 3
1
> 4 + 21 x − 2 h) (x − 3)(x + 3) 6 (x − 2)2 + 19

g) 3x
x−3 x+1
i) (x − 1)2 > 3x + x2 − 4 j) <
2 3
k) (x + 1) · x − x2 < 4(x − 3) l) (x − 3)2 > (x + 2)2
13x − 5
m) x + 2 > n) (x − 5) · 2 > 23 (x − 1) − 1
4
2(x + 1)
o) x 6 +1−x
3
p) (x − 2)(x + 2) > 5x − 3 + (x − 3)2
q) 5(y − 1) − 5 < 4(y + 3) + 3(y − 1)
r) (3x + 2)(3x − 2) + 6x(x − 1) < (3x + 4)2 + 2x(3x + 5)
s) (x + 3)2 > 2x(x + 4) + 9 − x2
5. Wyznacz zbiór rozwiązań nierówności:
a) (x + 2)2 − x2 > 4 b) 7x2 < 7(x + 9)(x − 9) + 2x + 561

c) (x + 4)(x − 4) − x2 < 2x d) 2(x − 6)2 − 2x2 > 10 + 7x
e) 3(x + 8)2 − 3x2 6 16 + 4x f) (x + 5)2 > 35 + x(x − 1) + 12
g) (x − 5)2 − x2 < 21 h) (x − 5)(x + 5) > (x + 3)2 − 4
i) (x − 1)2 − 7 > x2 − 6 j) (x − 2)(x + 2) < −3x + 8 + x2
k) 9x2 > 9(x − 2)2 + 36 l) (x − 3)2 > (x − 1)(x + 2) + 4
m) (x − 1)2 + 7 > (x + 4)2 n) (1 + x)2 + (x + 3)(3 − x) < 14
o) (x + 2)2 6 (x − 1)2 + 21
3(x − 1)2 2(x + 3)2 5(x2 − 8x − 3)

p) < +
2 3 6
(x − 2)(x + 2) (x − 3)2 (x − 1)2
q) 6 +
2 4 4
(x − 1)2 (x + 2)2
r) > (x − 1)(x + 1) −
2 2
6. Rozwiąż nierówność
1 + (x − 3)(x + 4) 6 (x + 2)2 − (x + 6).
Podaj wszystkie liczby całkowite ujemne spełniające tę nierówność.
x−3 1 3 x+5
− x< − .
2 4 4 2
Podaj najmniejszą liczbę całkowitą, która nie jest rozwiązaniem tej nie-
równości.
(x − 2)(2 + x) (x − 1)2 + 5
+x< + 5.
3 3
Podaj największą liczbę całkowitą spełniającą tę nierówność.

2
(x + 1)2 − (x + 2)(x − 2) − 3 x − < (x − 2)2 − x(x − 5).
3
Jaka największa liczba całkowita nie spełnia tej nierówności?
(x − 1)2 (x − 2)2 (1 − x)(1 + x)
− − 2x < 4 − .
2 3 6
Jaka największa liczba całkowita nie spełnia tej nierówności?
−3x(x + 5) + (2x + 1)2 + 2x > (x − 3)2 − 5x − 20.
Jaka najmniejsza liczba całkowita spełnia tę nierówność?
Odpowiedzi
4. a) (−6, ∞) b) (−∞, 4] c) (−∞, 2) d) [−1, ∞) e) (−1, ∞) f) (−∞, 3]

g) (−∞, −12) h) (−∞, 8] i) (−∞, 1) j) (−∞, 11) k) (4, ∞) l) (−∞, 12 ]
m) (−7, ∞) n) [15, ∞) o) (−∞, 1 14 ] p) (10, ∞) q) (−9 12 , ∞) r)
(− 12 , ∞) s) (−∞, 0)
5. a) (0, ∞) b) (3, ∞) c) (−8, ∞) d) (−∞, 2] e) (−∞, −4] f) [2, ∞)

g) ( 52 , ∞) h) (−∞, −5) i) (−∞, 0) j) (−∞, 4) k) (2, ∞) l) (−∞, 1)
m) (−∞, − 45 ] n) (−∞, 2) o) (−∞, 3] p) (−6, ∞)
q) (−∞, 2 14 ] r) [−3 21 , ∞)
6. [−4 21 , ∞), −4, −3, −2, −1
7. (−∞; − 31 ); 0.
8. (−∞, 5); 4.
9. (1 21 , ∞); 1
10. (−2 54 ; ∞). −3
11. (−6; ∞), −5

Rozdział 11
UKŁADY RÓWNAŃ
Spójrzmy, na początku, na następujące zadanie:
2 ołówki i 2 zeszyty kosztują 8 zł.

2 ołówki i 3 zeszyty kosztują 10,50 zł.
Ile kosztuje 1 zeszyt, a ile 1 ołówek?
Zadanie to zapewne potrafisz rozwiązać w pamięci widząc od razu, że
zeszyt kosztuje 2,50 zł. Wiedząc już to, możesz łatwo policzyć, że 2 zeszyty
kosztują 5 zł lub też że 3 zeszyty kosztują 7,50 zł. Teraz z pierwszego lub
drugiego zdania możesz ustalić, że 2 ołówki kosztują 3 zł, a wobec tego 1
ołówek kosztuje 1,50 zł.
Jeżeli cenę ołówka oznaczamy literą np. o, zaś cenę zeszytu literą z, to treść
tego zadania możemy zapisać w pewien formalny sposób zwany układem
równań następująco:
(
2o + 2z = 8 (1)
2o + 3z = 10,50 (2)
Znak { rozumiemy następująco: oba warunki są równocześnie speł-
nione. Wówczas rozwiązanie tego układu równań, które już poznaliśmy,
zapisujemy częstokroć następująco:
(
o = 1,50
z = 2,50
Proces rozwiązywania tego zadania w pamięci możemy bardziej formalnie
wyrazić następująco:
Od równania (2) odejmujemy równanie (1) i tym sposobem dostajemy
z = 2,50. Na to aby ustalić ile jest równe o (cena ołówka) musieliśmy
ROZDZIAŁ 11. UKŁADY RÓWNAŃ 169
wziąć jedno z dwóch wyjściowych równań czyli formalnie rzecz biorąc mamy
następującą sytuację (
z = 2,50
2o + 3z = 10,50
Z pierwszego równania powyżej mamy już z = 2,50, wobec tego 3z = 7,50.
Wobec tego z drugiego równania wynika, że 2o = 3, zaś o = 1,50.
To wszystko oznacza, że mając układ dwóch równań, możemy od
jednego równania odjąć drugie i do tak uzyskanego równania do-
łączyć pierwsze lub drugie równanie z wyjściowego układu.
Rozważmy układ równań
(
3x + 2y = 7
4x − y = 2
Rozwiązaniem tego układu jest taka para liczb, która spełnia jednocześnie
pierwsze i drugie równanie. Pierwsze z tych równań jest spełnione np. przez
parę x = 2, y = 12 . Drugie równanie spełnione jest np. przez parę x = 1 12 ,
y = 4. Jedyna para liczb, która spełnia równocześnie obydwa równania,
to para x = 1, y = 2. Parę taką będącą rozwiązaniem układu równań
zapisujemy zazwyczaj (1, 2), przy czym pierwsza z tych liczb odpowiada tej
zmiennej, która jest wcześniejsza alfabetycznie.
1. Rozwiąż w pamięci układ równań

( ( (
x+ y =4 x + 3y = 9 x + 4y = 9
a) b) c)
x + 2y = 6 0·x+ y =2 2x + 0 · y = 2
( ( (
2x + y = 6 2x + y = 4 2x + y = 7
d) e) f)
0 · x + 2y = 4 4x + y = 6 2x + 3y = 13
( ( (
2x + 7y = 5 −x + 4y = 6 2x − 3y = 7
g) h) i)
2x + 8y = 6 −x + 5y = 5 2x − 4y = 6
Jedną z formalnych metod rozwiązywania układów równań jest metoda pod-

stawiania. Istota tej metody polega na wyznaczeniu z jednego równania
jednej niewiadomej (w zależności od drugiej) i wykorzystaniu tak uzyskanej
zależności w drugim z rozważanych równań.
170 ROZDZIAŁ 11. UKŁADY RÓWNAŃ
PRZYKŁAD
Wyznaczamy x w zależności od y.
2x + 3y − 7 = 0
2x = −3y + 7
x = − 23 y + 72 wyznaczyliśmy x w zależności od y.
W tym samym równaniu możemy wyznaczyć y w zależności od x.
2x + 3y − 7 = 0
3y = −2x + 7
y = − 23 x + 37 wyznaczyliśmy y w zależności od x.
PRZYKŁAD rozwiązania układu równań metodą podstawiania.

(
7x + 5y = 11 (1)
2x − y = 8 (2)
Z równania (2) wynika, że y = 2x − 8. Wstawiamy to do równania (1).

Mamy wówczas
7x + 5(2x − 8) = 11
7x + 10x − 40 = 11
17x = 51
x=3
A ponieważ y = 2x − 8, wobec tego mamy y = 2 · 3 − 8 = −2 czyli rozwią-
zaniem wyjściowego układu równań jest para liczb (3; −2).
2. Rozwiąż układ równań stosując metodę podstawiania

( ( (
x − 4y = 9 2x + y = 6 x− y =4
a) b) c)
2x + 3y = −4 3x − 4y = 9 2x − 4y = 4
( ( (
2x + y = 4 x − 3y = −2 4x + 2y = −2
d) e) f)
4x + 3y = 14 2x − y = 6 3x + 5y = −12
( ( (
3x + 2y = 10 2x + 3y = 1 3x + 2y = 8
g) h) i)
2x − 3y = −2 2x − 12y = 16 6x − 2y = 10
( ( (
5x − 3y = 13 4x − 8y = 8 10x − 5y = 15
j) k) l)
10x + 4y = 16 6x + 3y = 27 2x + 6y = 10
( ( (
x + 2y = 6 s + 3t = 12 4t − 2u = 2
m) n) o)
x− y =3 2s − t = 3 2t + 5u = 4
( ( (
2u − 5v = 6 u = 3t − 2 t + 2u = 2
p) q) r)
3u − 4v = 2 u = 2t + 3 3t − 4u = 11
( ( (
b − 2a = 6 7a − b + 17 = 0 2s − t = 5
s) t) u)
b=3+a 5a + 6b = 8 3s = t − 6
Inną formalną metodą rozwiązywania układów równań jest metoda prze-

ciwnych współczynników.
PRZYKŁAD .
(
3x − 2y = −8 (1)
4x + 2y = 22 (2)
Wpierw zauważ, że współczynniki przy niewiadomej y są liczbami przeciw-
nymi: −2 i 2. Dodając zatem stronami powyższe dwa równania dostajemy
(3x − 2y) + (4x + 2y) = −8 + 22
3x + 4x − 2y + 2y = 14
7x = 14
x=2
Dzięki przeciwnym współczynnikom przy niewiadomej y po dodaniu do sie-
bie równań zmienna y została wyeliminowana z uzyskanego równania. Wy-
liczona wartość x = 2 musi spełniać obydwa równania. Wystarczy więc
wstawić tę wartość do któregokolwiek z wyjściowych równań na przykład
do (2). Mamy wówczas
4 · 2 + 2 · y = 22
2y = 22 − 8
2y = 14
y=7
Zatem rozwiązaniem układu jest para liczb (2, 7), przy czym pierwsza liczba
w tej parze odpowiada zmiennej x, a druga liczba zmiennej y, dlatego bo
litera x poprzedza w alfabecie literę y.
PRZYKŁAD (
2x − 4y = 22 (1)
3x + 2y = 9 (2)
Aby doprowadzić do sytuacji, w której przy niewiadomej y są przeciwne
współczynniki, należy obie strony równania (2) pomnożyć przez 2. Mamy
wówczas
(
2x − 4y = 22
6x + 4y = 18
Gdybyśmy natomiast chcieli doprowadzić do sytuacji w której przy niewia-
domej x są przeciwne współczynniki musielibyśmy (na przykład) równanie
(1) pomnożyć przez 3, a równanie (2) przez −2. Mamy wówczas
(
6x − 12y = 66
−6x − 4y = −18
Dodając do siebie równania mamy
(6x − 12y) + (−6x − 4y) = 66 + (−18)

6x − 6x − 12y − 4y = 66 − 18
−16y = 48
y = −3
Podstawiając teraz tę wartość na przykład do równania (1) mamy
2x − 4 · (−3) = 22
2x + 12 = 22
2x = 10
x=5
Czyli rozwiązaniem rozważanego układu równań jest para liczb (5, −3).
3. Rozwiąż układ równań metodą przeciwnych współczynników.

( ( (
2x − 3y = 5 3x + 2y = −3 x−y =2
a) b) c)
4x + 3y = 19 −3x + 3y = −12 x+y =6
( ( (
2x + 3y = 1 3x + 2y = 14 4x − 3y = 6
d) e) f)
3x + 4y = 2 2x − 3y = 5 6x − 9y = 0
( ( (
7x + 3y = 15 4x + 2y = −10 2s − 3t = 5
g) h) i)
2x + 4y = −2 2x + 4y = −14 s− t=1
( ( (
7v + 9z = 12 2a + 4b − 10 = 0 2x1 + 3x2 = 1
j) k) l)
9v − 8z = 35 −2a − 5b = −18 3x1 + 4x2 = 0
4.
( Rozwiąż układ równań (
(x + 5)(y − 2) = (x + 2)(y − 1) 2(x + y) − 3(x − y) = 4
a) b)
(x − 4)(y + 7) = (x − 3)(y + 4) 5(x + y) − 7(x − y) = 2
( (
x + y 2 − 4 = −y + (2 + y)2 2(a + b) − 3(a − b) = 4
c) 2 2 2
d)
(x + y) − 2xy + x = x + y − y − 4 4(a + b) − 7(a − b) = 4
( (
2(x + 1) − 3(y + 2) = −3 4(a + 2) = 1 − 5b
e) f)
x + 2y − (2x − y) = 1 3(b + 2) = 3 − 2a
( (
2x + (2 − y)2 + y = 6 + y 2 2x + y − 3(x − y) = 4
g) h)
(x + y)(x − 1) − 2(y − 2)(x + 3) = x(x − y) 4(x + y) − 7x − y = −6
( (
(x + y)(x − y) = (x + 1)2 − (y + 2)2 2(x + 1) − 3(y + 2) = −3
i) j)
x−y =1 x + 2y − (2x − y) = 1
Obecnie będziemy zajmowali się zadaniami tekstowymi, w których odpo-

wiedź względnie łatwo uzyskuje się wprowadzając dwie niewiadome, a na-
stępnie tworząc odpowiedni układ dwóch równań i rozwiązując go. Część
z poniższych zadań można by równie dobrze rozwiązać tworząc tylko jedno
równanie z jedną niewiadomą, a część można rozwiązać w pamięci.
PRZYKŁAD
Suma dwóch liczb wynosi 132. 40% jednej z nich równe jest 33 13 % drugiej.
Wyznacz te liczby.
Oznaczenia:
x – jedna z szukanych liczb,
y – druga z szukanych liczb.
Mamy wówczas:
x + y = 132

y = 132 − x
1
 40 x = 33 3 y 2x 100 1
100 100 = · y
5 3 100
y = 132 − x (1)

y = 132 − x
2x 1
100
2x = 3 y = y (2)
5 100 5 3
Z równania (1) mamy wyliczone y = 132 − x, wstawiając to do równania

(2) mamy
2 1
x = (132 − x)
5 3
2 1 1
x = · 132 − x
5 3 3
2 1
x + x = 44
5 3
6 5
x + x = 44
15 15
11
x = 44
15
44 · 15
x= czyli x = 60
11
Z warunku (1) wynika, że
y = 132 − 60 czyli y = 72
Odpowiedź: szukanymi liczbami są 60 i 72.
5. Suma dwóch liczb jest równa 24, a przy tym 62,5% jednej liczby równe
jest 75% drugiej liczby. Wyznacz te liczby.
6. Suma dwóch liczb wynosi 35. Jeśli pierwszą z nich zwiększymy o 20%, a
drugą zmniejszymy o 20%, to ich suma wzrośnie o 3. Wyznacz te liczby.
7. Suma dwóch liczb jest 3,5 raza większa od ich różnicy. Pierwsza liczba
jest o 2,4 większa od drugiej. Wyznacz te liczby.
8. Liczbę 185 rozkładamy na dwa składniki tak, aby jeden składnik był o
41 większy od 60% drugiego składnika. Wyznacz oba składniki.
9. Suma dwóch liczb wynosi 155. Wyznacz te liczby, jeżeli 50% pierwszej
liczby równe jest 1/3 drugiej liczby.
10. Suma 40% pierwszej liczby i 20% drugiej liczby wynosi 220. Różnica 3/5
pierwszej liczby i 3/10 drugiej liczby wynosi 150. Wyznacz te liczby.
11. Różnica dwóch liczb równa jest 3. Jeżeli większą liczbę pomnożymy przez
5, zaś od mniejszej odejmiemy 5, to otrzymamy równe liczby. Wyznacz
te liczby.
12. W obu klasach pierwszych było łącznie 57 uczniów. 80 % uczniów klasy
I a i 75%klasy I b brało udział w zawodach sportowych. Ilu uczniów
liczyła każda z tych dwóch klas, jeżeli razem było 44 zawodników?
13. W klasach VIIa i VIIb jest łącznie 66 uczniów. W wycieczce szkolnej

wzięło udział 80% uczniów z klasy VIIa i 75% uczniów z klasy VIIb, co
stanowiło razem 51 uczniów. Ilu uczniów jest w klasie VIIa?
LICZBA, ZAPIS LICZBY.

Liczba jest pojęciem abstrakcyjnym, natomiast zapis liczby nie jest takim
pojęciem. Na co dzień nie czynimy rozróżnienia pomiędzy liczbą a zapisem
liczby. Pisząc liczbę dwucyfrową o 2 dziesiątkach i 7 jednościach tworzymy
zapis 27, który jako wyrażenie arytmetyczne należy rozumieć 2 · 10 + 7.
Ogólnie
Liczbę o kolejnych cyfrach A, B, C, D będziemy oznaczać

ABCD, przy czym A 6= 0. Tutaj A oznacza ilość tysięcy, B
– ilość setek, C – ilość dziesiątek, D – ilość jedności. Czyli
zapis ten należy rozumieć następująco:
A · 103 + B · 102 + C · 10 + D
co zazwyczaj zapisujemy
1000A + 100B + 10C + D.
Zatem liczbie dwucyfrowej o x dziesiątkach i y jednościach odpowiada wy-

rażenie algebraiczne:
x · 10 + y czyli krótko 10x + y.

Podobnie liczbie trzycyfrowej o x setkach, y dziesiątek i z jedności odpo-
wiada wyrażenie
100x + 10y + z.
PRZYKŁAD
Suma cyfr liczby dwucyfrowej równa jest 11. Jeżeli cyfrę dziesiątek zwięk-
szymy o 4, zaś cyfrę jedności zmniejszymy o 2, to otrzymamy liczbę 2 razy
większą (od liczby wyjściowej). Wyznacz tę liczbę.
Rozwiązanie.
Oznaczmy
x – cyfra dziesiątek,
y – cyfra jedności.
Mamy zatem
10x + y – szukana liczba
10(x + 4) + y − 2 – otrzymana liczba o zmienionych cyfrach
Wobec
( tego mamy
x+y = 11
10(x + 4) + y − 2 = 2(10x + y)
(
y = 11 − x
10x + 40 + y − 2 = 20x + 2y
(
y = 11 − x (1)
38 = 10x + y (2)
W równaniu (2) w miejsce y wstawiamy 11 − x, bo warunek (1) mówi, że
y = 11 − x. Mamy wówczas
38 = 10x + 11 − x
27 = 9x
x=3
Wobec tego y = 11 − 3 = 8. Zatem szukana liczbą jest 38.
14. Liczba dwucyfrowa jest 7 razy większa od sumy cyfr tej liczby. Jeżeli od
tej liczby odejmiemy 27, to otrzymamy liczbę powstałą z przestawienia
jej cyfr. Co to za liczba.
15. Suma cyfr liczby dwucyfrowej jest 7 razy mniejsza od tej liczby. Liczba
uzyskana z wyjściowej liczby poprzez zamianę kolejności cyfr jest o 18
mniejsza od poszukiwanej liczby. Wyznacz tę liczbę.
16. Suma cyfr liczby dwucyfrowej równa jest 12. Jeżeli do tej liczby dodamy
18, to otrzymamy liczbę utworzoną z tych samych cyfr, ale napisanych
w odwrotnej kolejności. Wyznacz tę liczbę.
17. Różnica cyfry dziesiątek i cyfry jedności pewnej liczby dwucyfrowej równa
jest 4. Gdy do tej szukanej liczby dodamy liczbę utworzoną z jej cyfr, ale
zapisanych w odwrotnej kolejności, to otrzymamy 132. Wyznacz tę liczbę.
18. Suma cyfr liczby dwucyfrowej równa jest 6. Jeśli przestawimy cyfry tej
liczby, to otrzymamy liczbę, która stanowi 4/7 szukanej liczby. Co to
jest za liczba?
PRZYKŁAD
W pewnej liczbie trzycyfrowej ilość setek jest taka sama jak ilość jedności.
Suma ilości setek, dziesiątek i jedności jest równa 11. Jeżeli w liczbie tej za-
mienimy miejscami setki z dziesiątkami, to otrzymamy liczbę o 450 większą
od liczby wyjściowej. Wyznacz tę liczbę.
Rozwiązanie
Przyjmijmy oznaczenia:
x – ilość setek oraz jedności w szukanej liczbie
y – ilość dziesiątek w tej liczbie.
Wówczas
100x + 10y + x oznacza szukaną liczbę,
100y + 10x + x oznacza liczbę z zamienionymi miejscami setkami i dzie-
siątkami.
Wobec
( tego mamy układ dwóch warunków
100y + 10x + x − 450 = 100x + 10y + x
x + y + x = 11
Rozwiązując
( ten układ mamy
100y + 10x + x − 100x − 10y − x = 450
2x + y = 11
(
−90x + 90y = 450 : (−90)
2x + y = 11
(
x − y = −5 (1)
2x + y = 11 (2)
Dodając te dwa równania stronami mamy
3x = 6 czyli x = 2.
Z drugiego równania
y = 11 − 2x mamy y = 11 − 2 · 2 czyli y = 7.
Zatem szukaną liczbą jest 272.
19. W pewnej liczbie trzycyfrowej cyfra setek równa jest cyfrze dziesiątek.
Liczba ta jest 25 razy większa od sumy cyfr tej liczby. Jeżeli w tej liczbie
zamienimy miejscami cyfrę setek z cyfrą jedności, to otrzymamy liczbę
o 297 większą od liczby wyjściowej. Wyznacz tę liczbę.
20. Jeżeli do liczby dwucyfrowej dopiszemy z prawej strony cyfrę dziesiątek,

to otrzymamy liczbę o 227 większą. Dopisując zaś przed daną liczbą
cyfrę jej jedności otrzymamy liczbę 21 razy większą. Wyznacz tę liczbę.
21. Liczba trzycyfrowa, w której cyfra dziesiątek wynosi 2, jest mniejsza o

198 od liczby otrzymanej po przestawieniu cyfry jedności z cyfrą setek
w tej liczbie. Jaka to liczba, jeżeli cyfra jedności jest trzy razy większa
od cyfry setek?
PRZYKŁAD
Dwie filie jednego dealera samochodowego planowały sprzedać w ciągu ca-
łego roku 550 samochodów, a faktycznie sprzedały 600 samochodów. Pierw-
sza filia sprzedała o 10% więcej niż planowała, a druga filia o 8% więcej. Ile
samochodów planowała sprzedać pierwsza, a ile druga filia?
Rozwiązanie
Oznaczenia:
x – planowana liczba sprzedanych samochodów w pierwszej filii,
y – planowana liczba sprzedanych samochodów w drugiej filii.
Wówczas
10
x+ x – faktyczna sprzedaż w pierwszej filii
100
8
y+ y – faktyczna sprzedaż w drugiej filii
100
Mamy wówczas

x + y = 550
10 8
x + x+y+ y = 600
 100 100
y = 550 − x
110 108
 x+ y = 600
 100 100
y = 550 − x (1)
11 27
 x + y = 600 (2)
10 25
Wstawiając y z równania (1) do równania (2) i przekształcając następnie
tylko równanie (2) mamy
11 27
x + (550 − x) = 600
10 25
11 27 · 550 27
x+ − x = 600
10 25 25
55 27 · 22 · 25 54
x+ − = 600
50 25 50
1
x + 27 · 22 = 600
50
1
x = 600 − 594
50
1
x=6 czyli x = 300
50
Wstawiając wyliczoną wartość x = 300 do równania (1) mamy y = 550−300
czyli y = 250.
22. Dwie fabryki planowały wyprodukować w ciągu miesiąca łącznie 500 ma-
szyn. Faktycznie pierwsza fabryka wyprodukowała o 10% więcej maszyn
niż planowała, a druga o 15% więcej. Łącznie zaś wykonały one 560 ma-
szyn. Ile maszyn planowała wyprodukować pierwotnie pierwsza fabryka?
Ile maszyn faktycznie wyprodukowała druga fabryka?
23. Dwa kawałki stopu: pierwszy o zawartości 90% czystego złota i drugi o
zawartości 50% czystego złota stopiono z 3,2 g czystego złota i otrzymano
10 g stopu o zawartości 82% czystego złota. Jaka była masa każdego z
kawałków?
24. Ile kilogramów roztworu soli o stężeniu 20% i ile kilogramów roztworu
soli o stężeniu 5% należy zmieszać ze sobą, aby otrzymać 24 kg roztworu
soli o stężeniu 10%?
25. Cyna lutownicza jest stopem czystej cyny i ołowiu. Mamy dwa kawałki
cyny lutowniczej: jeden o zawartości 24% cyny, a drugi o zawartości
40% ołowiu. Stopiono te dwa kawałki cyny lutowniczej z 2 kilogramami
ołowiu i otrzymano 10 kg cyny lutowniczej o zawartości 30% czystej cyny.
Ile ważył każdy z tych dwóch kawałków cyny lutowniczej?
26. Jeżeli do stopu złota ze srebrem dodamy 10 gram czystego złota, to

będzie ono stanowiło 70% masy stopu. A jeżeli dodamy 10 gram srebra,
to stosunek masy złota do srebra będzie wynosił 3:2. Ile gramów złota,
a ile srebra jest w stopie?
27. Pierwsza ruda zawiera 72% żelaza, a druga 58% żelaza. Po zmieszaniu
obu rud dostaliśmy rudę o zawartości 62% żelaza. Gdyby każdej z tych
dwóch rud wziąć o 3 tony mniej, to otrzymalibyśmy rudę o zawartości
60,8% żelaza. Ile ton każdej rudy wzięto do tej mieszaniny?
28. Wojtek z Anią mają razem 31 lat. 11 lat temu Wojtek był 2 razy starszy
od Ani. Ile lat ma obecnie każde z nich?
29. Osiemnaście lat temu pan Nowak był trzy razy starszy od swojego syna.
Obecnie jest on od niego dwa razy starszy. Ile lat ma obecnie ojciec, a
ile syn?
30. Ojciec i córka mają razem 62 lata. 4 lata temu ojciec był 8 razy starszy
od córki. Ile lat ma obecnie każde z nich?
31. 10 lat temu ojciec był 4 razy starszy od syna. Za 10 lat obaj będą mieli
razem 100 lat. Ile lat ma obecnie każdy z nich?
32. 5 lat temu matka była 5 razy starsza od córki. Za 10 lat będzie ona 2
razy starsza od córki. Wyznacz ich wiek.
33. Za 16 lat ojciec będzie 2 razy starszy od syna. Zaś 4 lata temu był on 6
razy starszy od syna. Ile lat ma obecnie każdy z nich?
34. Gdyby Aleksander Wielki umarł o 5 lat wcześniej, to panowałby 1/4

swego życia, a gdyby umarł o 9 lat później, to panowałby 1/2 swego
życia. Ile lat panował Aleksander Wielki?
35. W dwóch workach znajduje się 140 kg mąki. Jeżeli z pierwszego worka
przesypiemy do drugiego 12,5% mąki znajdującej się w pierwszym worku,
to w obydwu workach będą jednakowe ilości mąki. Ile kilogramów mąki
było początkowo w każdym worku?
36. Dwaj kolekcjonerzy znaczków zrobili zakład o jeden znaczek. Jeżeli

pierwszy z nich wygra zakład, czyli dostanie 1 znaczek od tego drugiego,
to będzie miał 3 razy tyle znaczków co ten drugi, a jeżeli natomiast prze-
gra zakład, czyli odda 1 znaczek temu drugiemu, to będzie miał 2 razy
tyle znaczków co drugi. Ile znaczków miał każdy z nich początkowo?
37. Na konkursie należało odpowiedzieć na 30 pytań. Za każdą poprawną od-

powiedź przyznawano 7 punktów, a za każdą błędną odpowiedź względ-
nie brak odpowiedzi odejmowano 12 punktów. Na ile pytań odpowie-
działa dobrze osoba, która zdobyła 77 punktów?
38. 150% liczby znaczków Tomka równe jest potrojonej liczbie znaczków
Marcina. Ile znaczków ma każdy z nich, jeżeli razem mają oni 360 znacz-
ków?
39. Napełniono miodem 20 słoików. W większych 2,5 litrowych słoikach było

o 18 litrów miodu więcej niż w mniejszych 1,5 litrowych. Ile było słoików
każdego rodzaju?
40. W dwóch zbiornikach jest benzyna. Gdybyśmy z pierwszego zbiornika

przelali 20% jego zawartości do drugiego, to w obu zbiornikach będzie
tyle samo benzyny. Gdybyśmy natomiast z drugiego przelali do pierw-
szego 20 l, to w pierwszym zbiorniku będzie 3 razy więcej benzyny niż w
drugim. Ile benzyny było w każdym zbiorniku?
41. Z 10 kilogramów 30% roztworu kwasu siarkowego odlano pewną ilość

roztworu, a do reszty dolano roztwór 45% i otrzymano 12 kilogramów
kwasu 40%. Ile kilogramów kwasu odlano, a ile dolano?
42. Stosunek dwóch liczb wynosi 4:3, a ich różnica równa jest 24. Wyznacz
te dwie liczby.
43. Suma pól dwóch kwadratów wynosi 100 cm2 , a stosunek ich boków jest
równy 3:4. Oblicz długości boków tych kwadratów.
44. Pewnego dnia w klasie liczba uczniów nieobecnych stanowiła 1/6 liczby
uczniów obecnych. Gdy na następnej lekcji jeden z uczniów wyszedł z
klasy, to okazało się, że liczba uczniów nieobecnych stanowi 1/5 liczby
uczniów obecnych. Ilu uczniów liczy ta klasa?
45. W dwóch naczyniach znajduje się woda. Jeżeli z pierwszego naczynia

przelejemy do drugiego 6 litrów, to w obu naczyniach będzie tyle samo
wody. Jeśli zaś z drugiego naczynia przelejemy do pierwszego 4 litry, to
w pierwszym będzie dwa razy więcej wody niż w drugim. Ile litrów wody
jest w każdym z naczyń?
46. Jeżeli licznik i mianownik pewnego ułamka zwiększymy o 1, to otrzy-

mamy 45 . Gdy zaś od licznika tego ułamka odjąć 2, a do jego mianownika
5
dodać dwa, to otrzymamy 11 . Co to za ułamek?
47. Marek i Wacek mieli pewną ilość jabłek. Marek mówi do Wacka: Daj
mi jedno jabłko, to wówczas będę miał dwa razy tyle jabłek co ty. Na to
Wacek mówi: Lepiej ty mi daj jedno jabłko, to wówczas będziemy mieli
takie same ilości jabłek. Ile jabłek miał każdy z chłopców?
48. W dawnych czasach w Europie każde państwo miało własną walutę. Na

przykład w Holandii były guldeny, a we Francji były franki. W kantorze
skupowano waluty – franki w cenie o 2,4 grosza większej od 60% ceny
skupu jednego guldena. Za 2 guldeny i 5 franków klient otrzymał 6,92 zł.
Jaka była wtedy cena skupu jednego franka, a jaka jednego guldena?
49. Kupiono 10 kilogramów jabłek dwóch gatunków, które kosztowały w
sumie 38 złotych. Jeden gatunek kosztował 3 zł/kg, a drugi gatunek
5 zł/kg. Ile było kilogramów jabłek jednego, a ile drugiego gatunku?
50. Suma dwóch liczb jest 2 razy większa od ich różnicy, przy czym pierwsza
liczba jest o 2,6 mniejsza od drugiej.
Odpowiedzi
1
1. a) (2; 2) b) (3; 2) 5. 13 11 , 10 10
11 córka – 10 lat
c) (1; 2) d) (2; 2) 6. 25, 10 31. 58, 22
e) (1; 2) f) (2; 3) 7. 5 25 , 3 32. matka – 30 lat,
g) (−1; 1) h) (−10; −1) 8. 95, 90 córka – 10 lat
i) (5; 1) 9. 62, 93 33. 34, 9
2. a) (1; −2) b) (3; 0) 10. 400, 300 34. panował – 12 lat,
c) (6; 2) d) (−1; 6) 11. −2, −5 żył – 33 lata
e) (4; 2) f) (1; −3) 12. 25, 32 35. 80 kg, 60 kg
g) (2; 2) h) (2; −1) 13. 30 36. 17, 7
i) (2; 1) j) (2; −1) 14. 63 37. 23, 7
k) (4; 1) l) (2; 1) 15. 42 38. 240, 120
m) (4; 1) n) (3; 3) 16. 57 39. 8, 12
o) ( 43 ; 12 ) p) (−2; −2) 17. 84 40. 100, 60
q) (5; 13) r) (3; − 21 ) 18. 42 41. 6 odlano, 8 dolano
s) (−3; 0) t) (−2; 3) 19. 225 42. 72, 96
u) (−11; −27) 20. 25 43. 8, 6
3. a) (4; 1) b) (1; −3) 21. 123 44. 28 osób
c) (4; 2) d) (2; −1) 22. 200, 300 45. 24, 36
e) (4; 1) f) (3; 2) 23. 4 g, 2,8 g 46. 7/9
g) (3; −2) h) (−1; −3) 24. 8 kg–20%, 16 kg–5% 47. Marek–7, Wacek–5
i) (−2; −3) j) (3; −1) 25. 5 kg–24%, 3 kg–40% 48. gulden – 1,36 zł,
k) (−11; 8) l) (−4; 3) 26. zł – 60 g, sr – 30 g frank – 0,84 zł
4. a) (7; 5) b) (−19; −3) 27. 6, 15 49. 6 kg jab. po 3 zł/kg,
c) (−1; −3) d) (6; 2) 28. Wojtek 17 lat, Ania 4 kg jab. po 5 zł/kg
e) (2; 1) f) (−3; 1) 14 lat 50. większa liczba 3,9,
g) (10; 6) h) (4; 2) 29. 72, 36 mniejsza 1,3
i) ( 21 ; − 12 j) (2; 1) 30. ojciec – 52 lata,
Rozdział 12
GEOMETRIA
Geometria jest tą częścią matematyki, która najbardziej rozwija wyobraź-

nię oraz umiejętność myślenia. W pierwszej klasie zajmiemy się przede
wszystkim uporządkowaniem pojęć i faktów znanych ze szkoły podstawo-
wej. Umawiamy się, że punkty będziemy oznaczali dużymi literami, a proste
małymi literami.
Jest dla nas rzeczą oczywistą, że przez dwa punkty na płaszczyźnie przecho-
dzi tylko jedna prosta. Prostą przechodzącą przez punkty A i B będziemy
zazwyczaj oznaczać lAB .
OKREŚLENIE
k Dwie proste na płaszczyźnie, które nie mają
punktu wspólnego, nazywamy prostymi równoległymi.
l
Fakt, że prosta k jest równoległa do prostej l
zapisujemy k k l.
OKREŚLENIE
Dwie figury, które można na siebie „nało-
żyć” nazywamy figurami przystającymi. Na
rysunku obok mamy dwie pary figur przy-
stających.
OKREŚLENIE
B
Zbiór tych punktów prostej AB, które leżą pomiędzy
A punktami A i B, nazywamy odcinkiem o końcach A i
B. Odcinek o końcach A i B oznaczamy AB.
Dowolny punkt na prostej dzieli ją na dwie półproste. Dowolna prosta na
płaszczyźnie dzieli tę płaszczyznę na dwie półpłaszczyzny.
184 ROZDZIAŁ 12. GEOMETRIA
A Punkt, w którym przecinają się dwie proste, dzieli

każdą z nich na dwie półproste, zaś te dwie proste
dzielą płaszczyznę na cztery rozłączne części.
OKREŚLENIE
Każdą z tych czterech części płaszczyzny wraz z
dwiema ograniczającymi ją półprostymi i punktem A
A nazywamy kątem. Punkt A nazywamy wierzchoł-
kiem kąta, a półproste ramionami kąta.
A OKREŚLENIE
Tę parę kątów, która ma tylko wspólny wierzchołek,
nazywamy parą kątów wierzchołkowych.
OKREŚLENIE
• Tę parę kątów, która ma wspólne ramię, a
pozostałe dwa ramiona tworzą jedną pro-
stą, nazywamy parą kątów przyległych.
• Kąt, którego dwa ramiona i wierzcho-

A łek tworzą jedną prostą nazywamy kątem
półpełnym.
FAKT Para kątów przyległych tworzy kąt półpełny.
Wiemy, że kąty wierzchołkowe są przystające.
UZASADNIENIE
2 Zauważ, że zarówno kąty 1 i 2 jak i kąty 3 i
1 3 2 tworzą kąt półpełny. Wobec tego kąty 1 i 3
muszą być równe.
OKREŚLENIE
Jeżeli wszystkie cztery kąty wierzchołkowe utwo-
rzone przez dwie przecinające się proste są przy-
stające, to mówimy, że te proste są prostopadłe, a
utworzone cztery kąty nazywamy kątami prostymi.
OKREŚLENIE
Półprosta wychodząca z wierzchołka kąta dzieląca 1 l
go na dwa przystające kąty, nazywa się dwusieczną
kąta. Na rysunku obok kąty 1 i 2 są równe, zaś 2
półprosta l jest dwusieczną kąta.
ROZDZIAŁ 12. GEOMETRIA 185
UWAGA
Kąty możemy mierzyć. Jednostką stosowaną często w mierzeniu kątów jest
jeden stopień, który oznaczamy 1◦ .
OKREŚLENIE
Jeżeli kąt prosty podzielimy przy pomocy 89 półprostych wychodzących z
jego wierzchołka na 90 przystających kątów, to każdy z tak utworzonych
kątów ma miarę 1◦ .
UWAGA
Kąty zapisujemy (oznaczamy) na różne sposoby.
A C Jeden ze sposobów polega na podaniu trzech
punktów na płaszczyźnie: jednym z nich jest
wierzchołek kąta, a pozostałe dwa leżą na ramio-
α
nach tego kąta. Na przykład zapis < ) ABC ozna-
B cza, że punkt B jest wierzchołkiem kąta, punkt
A leży na jednym ramieniu a punkt C na drugim
ramieniu kąta. Inny sposób polega na oznaczaniu kątów greckimi literami,
na przykład α, β, γ. Miarę kąta ABC będziemy czasami oznaczali |< ) ABC|.
Na przykład |< ◦
) ABC| = 50 , a gdy to nie będzie prowadziło do nieporozu-
mień, to będziemy pisali krótko < ) ABC = 50◦ .
UWAGA
Pierwszymi pięcioma literami alfabetu greckiego są
alfa beta gamma delta epsilon

α β γ δ ε
Teraz wiesz już zapewne od czego pochodzi słowo alfabet. Innymi literami
alfabetu greckiego, których będziemy używać, są
lambda fi sigma omega

λ ϕ σ ω
1. Jeżeli kąt prosty podzielimy jedną półprostą na dwa przystające kąty, to

ile stopni ma każdy z tych dwóch kątów? A jeżeli podzielimy czterema
półprostymi na pięć przystających części, to ile stopni będzie miała każda
z tych pięciu części?
2. Dwie przecinające się proste podzieliły płaszczyznę na cztery części, z

których każda jest kątem. Suma dwóch spośród czterech uzyskanych
kątów jest równa 49◦ . Wyznacz miary wszystkich czterech kątów uzy-
skanych w wyniku przecięcia się tych dwóch prostych.
3. Wyznacz miary wszystkich kątów uzyskanych w wyniku przecięcia się

dwóch prostych jeżeli trzy z nich dają w sumie 270◦ .
4. Wiemy, że α i β tworzą parę kątów przyległych. Wiemy również, że
a) α − β = 30◦ b) α = 90◦ + β c) α = 3β d) α : β = 1 : 5
Wyznacz miary kątów α i β w każdym z powyższych przypadków.
5. Jeden z kątów, który uzyskuje się przy przecięciu dwóch prostych jest o
50◦ mniejszy od drugiego kąta. Wyznacz ich miary.
6. Jeden z kątów, który uzyskuje się przy przecięciu dwóch prostych jest
cztery razy większy od drugiego. Wyznacz miary tych kątów.
PRZYKŁAD
β Proste AC i BD na rysunku obok przecinają się
B C
O w punkcie O. Wiemy, że
α α
<) AOB = 1 (< ) BOC + < ) COD + < ) DOA).
D 8
A β Wyznacz miarę kąta AOB.
Oznaczmy |< ) AOB| = α = |< ) COD|, bo kąty AOB i COD są wierzchoł-
kowe, oraz |<) BOC| = β = |< ) AOD|, bo kąty BOC i AOD są wierzchoł-
kowe przy czym α + β = 180 , lub też pisząc inaczej β = 180◦ − α, bo AOB
◦
i BOC są kątami przyległymi.

Wobec tego mamy
1
α = (β + α + β)
8
1
α = (180◦ + β), bo β + α = 180◦
8
1
α = (180◦ + 180◦ − α), bo β = 180◦ − α
8
1
α = (360◦ − α)
8
1 1
α = · 360◦ − α
8 8
9
α = 45◦
8
8
α = · 45◦
9
α = 40◦
) AOB = 40◦ .
czyli <
W Y 7. Proste XY i W Z na rysunku obok przecinają się w

α punkcie P . Wiemy, że |<
) W P X| = 2|<
) W P Y |. Wy-
znacz |< Y P Z|.
)
β Pβ
α 8. Odcinki AB i P Q przecinają się w punkcie O przy czym
) P OA = 2 (<
< ) AOQ + < ) QOB + < ) P OB).
3
X Z Wyznacz <) P OA.
9. Odcinki P Q i XY przecinają się w punkcie O, przy czym <

) P OX =
3 < < < < P OX.
5 ( P OY + Y OQ + QOX). Wyznacz
) ) ) )
FAKT Jeżeli prosta a jest równoległa do

prostej b i prosta b jest równoległa do pro- a c
stej c, to z tego wynika, że prosta a jest rów- b
noległa do prostej c. Zapisujemy to krótko:
Jeżeli a k b i b k c, to a k c.
OKREŚLENIE
Jeżeli dwie równoległe proste przetniemy trze-
α β
cią prostą, to otrzymamy 8 kątów tak jak na
δ γ rysunku obok. Wówczas każdą z par kątów
(α, α1 ), (β, β1 ), (γ, γ1 ), (δ, δ1 ), nazywamy parą
α1 β1 kątów odpowiadających, a każdą z par (γ, α1 ),
δ1 γ1 (δ, β1 ), (α, γ1 ), (β, δ1 ) nazywamy parą kątów
naprzemianległych.
FAKT
(1) Kąty odpowiadające mają równe miary.
(2) Kąty naprzemianległe mają równe miary.
10. Na poniższych rysunkach proste k i l są równoległe. Wyznacz x w po-

niższych przypadkach.
k x x k x k
132◦ l 72◦ l l
◦
50
11. Na poniższych rysunkach proste k i l są równoległe. Korzystając tylko z

równości kątów odpowiadających i naprzemianległych, wyznacz x. Wsk.
na każdym rysunku dorysowana jest przerywana linia równoległa do k i
l.
25◦ k 134◦ k 45◦ k

x x
x
40◦ l 58◦ l 39◦ l
w
◦
α 110 12. Na rysunku obok u k v, v k w.
Korzystając z własności kątów na-
30◦ v przemianległych i odpowiadających
30◦ wyznacz α i β.
β u
C k
α β
FAKT γ
Suma kątów w trójkącie równa jest
180◦ . Dla uzasadnienia spójrz na rysu-
nek obok, gdzie prosta k przechodząca
przez wierzchołek C trójkąta ABC jest
równoległa do prostej AB.
α β
A B
D
δ
Zauważ, że z twierdzenia o sumie kątów
A
α trójkąta wynika, że suma kątów każdego
γ C czworokąta jest równa 360◦ , czyli (w sytu-
acji jak na rysunku obok)
α + β + γ + δ = 360◦ .
β
B
C
13. Miary kątów w trójkącie wyno- β
◦ ◦ ◦ F
szą x , 2x , 3x . Wyznacz miarę
każdego kąta w tym trójkącie.
B
65◦ γ
G
14. W trójkącie ABC na rysunku D 20◦
obok boki AC i BC zostały prze-
cięte prostymi prostopadłymi do
tych boków. Wyznacz α, β i γ. α
A
C
D
53◦ β 15. Na rysunku obok trójkąty
E
ABC i DEY są prostokątne.
α γ
Wyznacz kąty α, β i γ.
40◦ 25◦
A Y B
C
16. Na rysunku obok w trójkącie ABC

każdy bok został przecięty prostą do
niego prostopadłą. Wyznacz α i β.
α
β
70◦ 42◦
A B
β
40◦
α 32◦ 17. Wyznacz miarę kątów α
i β na rysunkach obok.
42◦ 77◦
25◦ 33◦
18. Wyznacz brakujące miary kątów trójkąta ABC w każdym z poniższych

przypadków.
C C C C C
35◦
82◦ B 110◦ B
98◦ A B 130◦
◦ ◦ ◦
A ◦ A 78 112 105
a) 135 b) A c) B d) A e) B
30◦
19. Na rysunku po
α lewej a k b.
Wyznacz miary
β kątów α, β i γ.
110◦ b
β 20. Wyznacz miary
β
kątów α i β na
γ γ prawym rysunku.
α a
α
21. Trójkąt ABC na rysunku obok zo-

α β
stał przecięty prostą, która prze-
cięła przedłużenie podstawy two-
rząc kąty tak jak zaznaczono to na
rysunku. Wyznacz kąty α i β.
50◦ 78◦ 30◦
B ε C
A B
ε
α 22. Na rysunku obok kąt C jest prosty, pro-
D
sta wychodząca z wierzchołka B jest dwu-
sieczną kąta <
) B, zaś CD jest wysokością
trójkąta wychodząca z wierzchołka kąta
36◦ prostego. Wyznacz α.
A
23. Wyznacz α i β na
pierwszym rysunku.
α
24. Na prawym rysunku B
D
AB k CD. Wyznacz
miary kątów w trójką- β 125◦ u 47◦
cie ABC. α 54◦
25◦ v
A C
l B β FAKT
Jeżeli mamy dane dwie różne proste k, l zaś pro-
p sta p przecina prostą k w punkcie A, a prostą l
punkcie B i przy tym odpowiadające sobie kąty
k A α α i β są równe, to z tego wynika, że proste k i l
są równoległe.
25. Rozstrzygnij, w których z poniższych sytuacji proste a i b są równoległe.
b
125◦ c) 30◦
110 ◦ b)
a
a 70◦ 75◦
b 70◦
a) b
65◦
a
26. Wyznacz x w każdej z poniższych sytuacji.

x
100◦
40◦ α
35◦
145◦ α
80◦
x 70◦
70◦ 52◦
52◦ x
70◦ x 129◦
a) b) c) 51◦
d)
D C
35◦ 62◦
27. Wyznacz α i β. Rozstrzygnij

69◦ czy odcinki AB i CD są rów-
noległe.
β
33◦ α
A B
DEFINICJA
• Czworokąt, w którym wszystkie cztery
kąty są proste, nazywamy prostokątem
• Trójkąt, w którym jeden kąt jest pro-
sty, nazywamy trójkątem prostokątnym.
Boki wychodzące z wierzchołka kąta pro-
stego nazywamy przyprostokątnymi.
Własności prostokąta.
a
• W prostokącie boki są parami równoległe.
• Pary boków równoległych w prostokącie są
równej długości.
• Pole prostokąta o bokach długości a i b jest b b
równe ab.
• Przekątna prostokąta dzieli go na dwa
przystające trójkąty prostokątne.
a
WNIOSEK
Pole trójkąta prostokątnego jest równe połowie iloczynu długości jego przy-
prostokątnych.
UWAGA
Często będziemy oznaczać pole trójkąta ABC przez PABC , pole czworokąta
ABCD przez PABCD .
28. Bok kwadratu ABCD ma długość 4. Punkt E jest środkiem boku BC,
a punkt F jest środkiem boku CD. Wyznacz PAEF .
29. W kwadracie ABCD o boku długości 8, punkt E leży na boku BC, a

punkt F na boku CD, przy czym |BE| = 3, |CF | = 6. Wyznacz PAEF .
30. Oblicz na podstawie informacji o długościach niektórych odcinków

(a) pole trójkąta ABC wpisanego w kwadrat o boku długości 10;
(b) pole pięciokąta ABCDE wpisanego w prostokąt o wymiarach 5 na 12;
(c) pole czworokąta ABCD wpisanego w prostokąt o wymiarach 11 na 8.
C E 4 C
4 1 5
D
A D
A
C B
7 7
9
7 3
a) B 3 B 3 A c)
b)
F C
31. Czworokąt ABCD na rysunku obok wpisany jest

w prostokąt AECF tak, jak to jest pokazane na
D
rysunku obok. Wiadomo, że |AD| = 5, |AB| = 7,
|CE| = 10, |AE| = 8. Wyznacz PABCD , PACD ,
PABD .
A B E
32. W prostokącie o bokach długości 10 i 14 połączono środki kolejnych

boków. Oblicz pole uzyskanego tym sposobem czworokąta.
33. W prostokącie ABCD bok AB jest dwa razy dłuższy od boku BC. Na
bokach prostokąta obrano punkty P, Q, R, S, przy czym P ∈ AB (co
oznacza, że punkt P leży na boku AB), Q ∈ BC, R ∈ CD i S ∈ DA.
Dane są również długości pewnych odcinków, a mianowicie: |AP | = 6,
|BP | = 4, |CQ| = 1, |DR| = 4, |AS| = 3. Wyznacz PP QRS .
C C OKREŚLENIE (wysokości trójkąta)

Wysokość trójkąta jest to odci-
nek łączący wierzchołek trójkąta z
h h prostą przechodzącą przez pozostałe
dwa wierzchołki, a przy tym prosto-
padły do tej prostej. Na rysunkach
poniżej mamy narysowane wysokości
A B A B C0 wychodzące z wierzchołka C.
W dalszym ciągu mówiąc ogólnie o trójkącie, używać będziemy następują-

cych oznaczeń:
C • A, B, C – wierzchołki trójkąta
• a, b, c – długości boków leżących

hc
odpowiednio naprzeciwko tych wierz-
chołków
ha hb • α,β, γ – odpowiednie miary kątów
• ha , hb , hc – odpowiednie wysokości w
trójkącie
A B
Nazywamy je oznaczeniami standardowymi. Ich konsekwentne używa-
nie ułatwia nam komunikację i (co za tym idzie) rozumienie (materiału).
34. Używając linijki, i pamiętając co to jest wysokość w trójkącie, narysuj

na każdym z poniższych rysunków wszystkie trzy wysokości.
35. Narysuj, z użyciem linijki, trójkąt rozwartokątny i wszystkie jego wyso-

kości.
Przypomnijmy teraz, że pole dowolnego trójkąta o podstawie a i wysokości

h można wyznaczyć ze wzoru
P = 21 ah,
UZASADNIENIE
Aby uzasadnić ten wzór wpiszmy trójkąt w prostokąt o bokach długości a i
h. Pole prostokąta, w który wpisany jest trójkąt oznaczmy przez Pp , a pole
trójkąta przez Pt .
Pt h Przypadek 1.
W tym przypadku Pp = ah, zaś Pt = 12 ah.
a
Przypadek 2.
Prostokąt dzielimy na dwa prostokąty, tak jak na
rysunku obok. Jeden z tych prostokątów dzielimy
P1
na dwa trójkąty prostokątne o polach P1 , a drugi P2
na trójkąty o polach P2 . Wówczas h
Pp = a · h = 2P1 + 2P2 = 2(P1 + P2 ), P2
P1
natomiast
Pt = P1 + P2 = 21 Pp = 21 ah a
Przypadek 3.
W sytuacji jak na rysunku obok z jednej
1
strony mamy Px = xh oraz
2
1 1 1
h Pt + Px = (a + x)h = ah + xh.
2 2 2
Pt Px 1
Wobec tego, ponieważ Px = xh, to mamy
2
a x 1 1 1 1
Pt + xh = ah + xh czyli Pt = ah.
2 2 2 2
36. W trójkącie ABC, na rysunku obok, |AB| = 3,

A
|BC| = 7, ha = 2. Narysuj ha i hc . Oblicz PABC
C
oraz hc .
37. W trójkącie ABC mamy: |AB| = 4, |BC| = 3,
hc = 52 . Wyznacz PABC oraz wysokość ha . B
E
38. Trójkąty ABE i CDE, na rysunku obok,
mają wspólny wierzchołek E, a ich pod-
stawy AB i CD leżą na jednej prostej.
PDEC = 5. Wyznacz he (wysokość wy-
chodzącą z wierzchołka E) oraz PABE .
A 5 B C 2 D
39. Odcinki BE i BD podzieliły trójkąt D

ABC na trzy części. Narysuj wysokość
wychodzącą z wierzchołka E w trójkącie
E
ABE, z wierzchołka D w trójkącie ABD
i z wierzchołka C w trójkącie ABC.
A B
C 40. Punkty A, D, E, B leżą na jednej

prostej, |AD| = |DE| = 2|EB|.
a) Wiedząc, że PADC = 6, wyznacz

PABC .
b) Wiedząc, że PAEC = 8, wyznacz

PEBC , PDBC .
A D E B
D
41. Odcinki BE i CE podzieliły trójkąt C
ADE na trzy trójkąty o równych po-
lach. Pole trójkąta BDE jest równe 13,
|DC| = 5. Wyznacz wysokość wycho- B
dzącą z wierzchołka E w trójkącie ADE
oraz pole trójkąta ADE.
A E
B
42. Pole trójkąta PABC = 12. Nary-
A 8 suj wysokości ha i hb . Wyznacz
6 ich długość.
C
43. Narysuj
(a) wysokość hd w trójkącie ABD D C
(b) wysokość hd w trójkącie AED
E
(c) wysokość ha w trójkącie ABE
(d) wysokość ha w trójkącie ABC A B
C
44. W trójkącie ABC, na rysunku obok,
PABC = 12, hc = 6. Wyznacz |AB|.
A B
C 45. Narysuj, używając linijki, wyso-

kości wychodzące z wierzchołków
A A i C. Oblicz długość każdej
z nich, wiedząc, że |AB| = 3,
B |BC| = 5, PABC = 14.
F 2 E 7 D
2 46. Na rysunku obok punkty
C A, B, C, D, E, F leżą na bokach
6 prostokąta. Na podstawie podanych
długości pewnych odcinków, wyznacz
kolejno PAEF i PABCD .
4 A B 2
OKREŚLENIE
h h h h
Czworokąt, w którym jest para boków równoległych nazywamy trapezem.

Boki równoległe trapezu nazywamy podstawami, a pozostałe dwa boki nazy-
wamy ramionami. Odcinek prostopadły łączący podstawy trapezu, względ-
nie proste przechodzące przez te podstawy nazywamy wysokością trapezu.
Trapez, w którym co najmniej jeden kąt jest prosty, nazywamy trapezem
prostokątnym.
Zauważmy, że przekątna w trapezie dzieli go na dwa trójkąty o takiej samej

wysokości jak wysokość tego trapezu.
h h h h h h
FAKT
Zauważ, że z poprzedniego faktu wynika, iż pole trapezu jest równe sumie
pól dwóch trójkątów (o takiej samej wysokości), czyli jeżeli podstawy tra-
pezu mają długości a i b, to
P = 12 ah + 21 bh.
1
Wyłączając 2 h przed nawias możemy wzór na pole trapezu zapisać w po-
staci
1
P = (a + b)h
2
a Zauważ, że równoległobok, a w szcze-

gólności również prostokąt, jest również
trapezem. Równoległobok jest trapezem
h h o podstawach równej długości. Wobec
tego pole P równoległoboku jest równe
1 1
a P = ah + ah = ah.
2 2
47. W równoległoboku ABCD boki AB i CD mają długość 7, a boki BC i
AD mają długość 5. Wysokość hc wychodząca z wierzchołka C opusz-
czona na bok AB ma długość 3. Jaką długość ma wysokość ha wycho-
dząca wierzchołka A opuszczona na bok BC?
48. Pole równoległoboku o bokach długości 5 i 12 równe jest 48. Wyznacz
wysokości w tym równoległoboku.
49. Trapez prostokątny przecięto prostą l do- D
C
stając trójkąt i czworokąt. Oblicz wy-
sokość trapezu wiedząc, że |DC| = 4, E
|AB| = 8, w trójkącie ABE wysokość wy- l
chodząca z wierzchołka E ma długość 6,
oraz że pole trójkąta ABE równe jest polu
czworokąta AECD. A B
D 50. Trapez prostokątny ABCD podzielono

na trzy części tak jak na rysunku obok.
6 Oblicz pole trójkąta CDE na podsta-
E
4 wie podanych długości odcinków.
2
4 5
A B
F
E
51. Na rysunku obok AD k BF , BF k CE, D
|AD| = 4, |BF | = 8, |CE| = 6,
|AB| = 11, |BC| = 3. Wyznacz pole
trójkąta DEF .
A B C
52. Pole trapezu ABCD równe jest 900 cm2 . Długości podstaw trapezu
równe są |AB| = 25cm, |CD| = 20cm. Oblicz pole trójkąta ABC.
A B 53. Trapez ABCD podzielono na dwie części

o równych polach. Oblicz długość pod-
stawy EC w trapezie ABCE wiedząc, że
1
2 |CD| = 3|AB| = 6, oraz że wysokość h
trójkąta ADE wychodząca z wierzchołka
A ma długość 6.
D E C
POLA WIELOKĄTÓW W UKŁADZIE WSPÓŁRZĘDNYCH
y
Znając współrzędne wierz-
5 chołków prostokąta, którego
4
boki są umieszczone równole-
4 D(2, 4) C(6, 4)
gle do osi układu współrzęd-
3 nych możemy wyznaczyć dłu-
P =3·4 3 gości jego boków oraz pole
2 tego prostokąta. Na rysunku
obok zaznaczone są współ-
1 A(2, 1) B(6, 1) rzędne wierzchołków prosto-
kąta, długości jego boków, jak
0 x również wyliczone jest pole P .
−1 0 1 2 3 4 5 6
y
Podobnie możemy wyznaczyć pole trójkąta C
prostokątnego, którego przyprostokątne są 3
równoległe do osi układu współrzędnych.
2
W trójkącie prostokątnym ABC, na rysunku
obok, A = (1, 1), B = (4, 1), C = (1, 5). Wo-
1
bec tego mamy |AB| = 3, |AC| = 4, zatem A B
PABC = 21 · 3 · 4 = 6. 0
0 1 2 3 4 x
y
C
3 W przypadku przedstawionego na ry-
sunku obok trójkąta ABC, w którym
2 2
podstawa ma długość 4, zaś wysokość
ma długość 2, mamy
1
A B PABC = 12 · 4 · 2 = 4
4
0 x
0 1 2 3 4 5
54. W prostokątnym układzie współrzędnych zaznacz podane punkty, a na-
stępnie wyznacz pole PABC trójkąta ABC.
a) A = (1, 2) B = (7, 4) C = (1, 4)
b) A = (1, 1) B = (5, 1) C = (1, 7)
c) A = (1, 2) B = (6, 2) C = (4, 6)
d) A = (1, 1) B = (4, 3) C = (1, 6)
e) A = (2, 3) B = (4, −2) C = (6, 3)
f) A = (1, 1) B = (3, 1) C = (6, 3)
g) A = (2, 3) B = (2, −1) C = (4, −5)
y
B Obecnie rozważymy czworokąt
5
ABCD na rysunku obok, w którym
4 dwa boki: AD i CD są równoległe do
osi układu współrzędnych, zaś obie
3 C współrzędne każdego wierzchołka są
liczbami całkowitymi. Przekątną DB
2 dzielimy go na dwa trójkąty: ABD i
BCD. Wówczas mamy
1 D A
PABCD = PABD + PBCD
0 x
0 1 2 3 4 5
Ponieważ
1 1 1
PABD = · 3 · 5 = 7 , oraz PBCD = · 2 · 4 = 4,
2 2 2
więc wobec tego
1 1
PABCD = 7 + 4 = 11 .
2 2
55. Korzystając z powyższej metody wyznacz w podobny sposób pola czwo-
rokątów ABCD
a) A = (3, 0) B = (3, −4) C = (6, −6) D = (5, 0)
b) A = (2, 1) B = (10, 1) C = (3, 3) D = (2, 6)
c) A = (2, 1) B = (−1, 1) C = (−2, −3) D = (2, −1)
d) A = (−3, 4) B = (2, 2) C = (3, −2) D = (3, 4)
e) A = (0, 0) B = (6, 2) C = (6, 5) D = (2, 5)
f) A = (−2, −3) B = (1, 1) C = (3, 2) D = (−2, 2)
g) A = (−1, 0) B = (4, −2) C = (2, 2) D = (−1, 2)
h) A = (−4, −3) B = (4, −3) C = (4, 2) D = (2, −1)
i) A = (3, −2) B = (3, 1) C = (−4, 3) D = (−2, −2)
Zauważmy, że pole powyższego czworokąta można również wyznaczyć w

poniższy sposób.
Rozważmy mianowicie trapez prostokątny BCDE o podstawach EB i CD.
Mamy wówczas
y PBCDE = PAEB + PBCDA .
B
5 Ponieważ
1
4 PBCDE = (2 + 5) · 4 = 14,
2
zaś
3 C 1 1
PAEB = ·1·5=2 ,
2 2
2 więc
1
PABCD + 2 = 14
1 2
D A E czyli
1
0 x PABCD = 11 .
0 1 2 3 4 5 2
56. Stosując powyższą metodę wyznacz PABCD gdy

a) A = (−3, 1) B = (4, 2) C = (4, 6) D = (−1, 6)
b) A = (0, 0) B = (0, −4) C = (5, −6) D = (3, 0)
c) A = (−4, 1) B = (−4, −2) C = (2, −2) D = (7, 4)
Obecnie rozważmy trójkąt o wierzchołkach A = (1, 2), B = (5, 3), C = (3, 7),
y
M C L w którym żaden bok nie jest równo-
7
legły do osi układu współrzędnych.
6 Przy naszej dotychczasowej wiedzy
geometrycznej nie jesteśmy w stanie
5 wyznaczyć długości żadnego boku w
tym trójkącie jak i żadnej wysokości.
4 Na to aby wyznaczyć pole trójkąta
ABC rozważmy prostokąt AKLM ,
3 B którego boki przechodzą przez wierz-
chołki trójkąta ABC i są równoległe
2 do osi układu współrzędnych. Z tego
A K
wynika, że współrzędne wierzchołków
1 prostokąta są następujące: A = (1, 2),
K = (5, 2), L = (5, 7), M = (1, 7).
0
0 1 2 3 4 5 x
Ze współrzędnych punktów A, B, C, K, L, M wynika, że |AK| = 4,
|KL| = 5, |BK| = 1, |BL| = 4, |LC| = 2, |CM | = 2, |M A| = 5. Spo-
glądając na rysunek widać, że
PAKLM = PAKB + PBLC + PCM A + PABC .
Podstawiając długości odpowiednich odcinków mamy
1 1 1
4·5= · 4 · 1 + · 4 · 2 + · 2 · 5 + PABC
2 2 2
20 = 2 + 4 + 5 + PABC
20 = 11 + PABC
PABC = 9.
y W podobny sposób możemy wyzna-

G C
F czyć pole czworokąta ABCD wpisując
go w prostokąt, którego pole jest łatwo
4 wyznaczyć na podstawie współrzęd-
D
nych jego wierzchołków. Rozważmy
3 B bowiem czworokąt OEF G. Widać, że
POEF G = PAEB + PBF C + PCGD +
2 POAD + PABCD
Wobec tego przy podanych współrzęd-
1 nych punktów mamy
A 4 · 5 = 21 · 3 · 3 + 12 · 2 · 2 + 12 · 2 · 1 + 12 ·
O E
4 · 1 + PABCD
0 x
0 1 2 3 czyli
1
20 = 4 2 + 2 + 1 + 2 + PABCD
20 = 9 12 + PABCD
PABCD = 20 − 9 12 = 10 12

stępnie wyznacz pole PABC trójkąta ABC lub też PABCD czworokąta
ABCD.
a) A = (−3, −1) B = (1, 4) C = (4, −3)
b) A = (1, −3) B = (−2, 3) C = (4, 1)
c) A = (1, 0) B = (3, 1) C = (2, 4) D = (−2, 3)
d) A = (−3, 2) B = (4, 1) C = (1, 3) D = (−1, 0)
e) A = (3, 0) B = (1, 3) C = (−3, 1) D = (−1, −4)
Obecnie rozważymy czworokąt, w którym dokładnie jeden bok jest równole-
gły do osi układu współrzędnych. Dla przykładu w czworokącie ABCD na
rysunku poniżej bok CD leży na osi OY , a przy tym A = (3, 1), B = (4, 5),
C = (0, 3), D = (0, 2). Rozważmy trapez prostokątny EABF na następnym
rysunku.
y
F
5 B Ma tutaj miejsce następująca równość:
4 PEABF = PEAD + PABCD + PCBF
czyli
3
C
(4 + 3) · 4 1 1
D = · 1 · 3 + PABCD + · 4 · 2
2 2 2 2
E 3
1 A 14 = + PABCD + 4
2
0 1 1
czyli PABCD = 14 − 4 − 1 = 8 .
0 1 2 3 4 x 2 2
58. Korzystając z powyższej metody wyznacz pole czworokąta ABCD
a) A = (−1, −1) B = (2, −3) C = (1, 2) D = (−1, 1)

b) A = (−1, −2) B = (2, −2) C = (4, 3) D = (2, 2)
c) A = (2, 2) B = (−1, 2) C = (−2, −3) D = (4, −1)
W sytuacji gdy dokładnie jeden bok czworokąta jest równoległy do jednej z

osi układu współrzędnych tak jak w czworokącie OABC na rysunku poniżej
postępujemy inaczej. W tym czworokącie mamy O = (0, 0), A = (3, 1),
B = (4, 5), C = (0, 3).
y
5 B Rozważmy trapez prostokątny OEBC. Czwo-
rokąt OEBA dzielimy odcinkiem AE na dwa
4 trójkąty: OEA, w którym wysokością jest od-
cinek AD i trójkąt EBA, w którym wysoko-
C ścią jest AF . Wobec tego mamy, na przykład,
3
takie rozkłady pola czworokąta OEBC:
2 POEBC = POEA + PEBA + POABC ,
lub
A F
1 POEBC = PODA + PDEF A + PAF B + POABC ,
czy też
D E
0 POEBC = PODA + PDEBA + POABC .
O0 1 2 3 4 x
59. Stosując powyższą metodę wyznacz pole czworokąta ABCD:
a) A = (−5, 0) B = (1, 2) C = (2, 6) D = (−3, 6)

b) A = (−2, −3) B = (4, −1) C = (6, 5) D = (−2, 3)
c) A = (6, −2) B = (6, 3) C = (−2, 8) D = (1, 1)
d) A = (1, −3) B = (5, −3) C = (4, 1) D = (−2, 3)
y W przykładzie obok możemy postąpić na-

D stępująco. Rozważmy czworokąt OABD, w
5 B
którym dwa boki są równoległe do osi układu
4 współrzędnych. Zauważmy, że
POABD = PDAO + PDAB
3
C czyli
2 POABD = 21 · 5 · 3 + 12 · 4 · 4 = 15
2 +8 = 31
2 = 15 12
A Z drugiej strony
1
O POABD = POABC + PCBD
0
0 1 2 3 4 x czyli
15 12 = POABC + 1
2 · 2 · 4, a stąd POABC = 15 21 − 4 = 11 12
60. Stosując powyższą metodę wyznacz pole czworokąta ABCD:
a) A = (−1, −1) B = (2, 0) C = (3, 3) D = (−1, 1)

b) A = (−1, −2) B = (2, 0) C = (3, 3) D = (0, 3)
c) A = (−1, 2) B = (3, 0) C = (2, 3) D = (−1, 5)

stępnie wyznacz pole wskazanego wielokąta. Zawsze zapisz odpowiednie
równanie (bilans na pola).
a) A = (0, 0) B = (5, 0) C = (2, 2) D = (0, 6)

b) A = (2, 1) B = (3, 3) C = (6, 5) D = (2, 5)
c) A = (0, 0) B = (7, 9) C = (3, 6) D = (0, 8) E = (1, 5)
d) A = (2, −3) B = (2, 3) C = (−4, 3) D = (1, 1)
e) A = (1, 1) B = (3, 2) C = (5, 7) D = (2, 4)

f) A = (1, 1) B = (−2, 1) C = (−5, 3) D = (1, −6
g) A = (0, 0) B = (4, 1) C = (6, 4) D = (2, 7)
h) A = (−1, −2) B = (7, 1) C = (3, 1) D = (−1, 4
i) A = (−2, 1) B = (0, −4) C = (5, 4) D = (1, 1)
j) A = (−1, 1) B = (2, −4) C = (1, −1) D = (5, 1)
k) A = (1, 2) B = (6, 0) C = (2, 6) D = (−1, 1)
l) A = (−1, 3) B = (0, −3) C = (6, 2) D = (2, 0)
W kolejnych przykładach musisz już sam kombinować jak wyznaczyć

pole wskazanego wielokąta. Pamiętaj, że w każdym przypadku musisz za-
znaczyć wskazane punkty, jak również dorysowane przez ciebie punkty. Na-
stępnie musisz podać odpowiedni bilans na pola.

stępnie wyznacz pole PABCDE pięciokąta ABCDE przy podanych pięciu
punktach.
a) A = (3, 0) B = (7, 0) C = (11, 7) D = (6, 12) E = (0, 8)
b) A = (1, 0) B = (8, 10) C = (4, 8) D = (0, 9) E = (2, 8)
c) A = (2, 2) B = (6, 3) C = (8, 8) D = (3, 5) E = (0, 7)
d) A = (4, 3) B = (10, 3) C = (13, 17) D = (0, 11) E = (0, 4)

stępnie wyznacz pole PABCDEF sześciokąta ABCDEF .
a) A = (2, 0) B = (4, 0) C = (5, 6) D = (3, 4) E = (0, 5) F = (0, 2)
b) A = (2, 1) B = (8, 1) C = (6, 8) D = (1, 6) E = (0, 2) F = (5, 4)
c) A = (0, 2) B = (7, 0) C = (4, 2) D = (6, 5) E = (4, 4) F = (0, 6)
d) A = (4, 0) B = (2, 6) C = (8, 2) D = (3, 10) E = (0, 6) F = (0, 0)
e) A = (0, 3) B = (3, 2) C = (4, 0) D = (7, 4) E = (6, 8) F = (1, 6)
64. W tym zadaniu są tylko rysunki. Celem twoim jest wyznaczenie pola
zacieniowanego obszaru. Obie współrzędne każdego wierzchołka są licz-
bami całkowitymi.
y y
6 6
a) b)
5 5
4 4
3 3
2 2
1 1
0 0
−1 0 1 2 3 4 5 6x −1 0 1 2 3 4 5 6x
−1 −1
y y
6 6
c) d)
5 5
4 4
3 3
2 2
1 1
0 0
−1 0 1 2 3 4 5 6x −1 0 1 2 3 4 5 6x
−1 −1
y y
6 6
e) f)
5 5
4 4
3 3
2 2
1 1
0 0
−1 0 1 2 3 4 5 6x −1 0 1 2 3 4 5 6x
−1 −1
y y
6 6
g) h)
5 5
4 4
3 3
2 2
1 1
0 0
−1 0 1 2 3 4 5 6x −1 0 1 2 3 4 5 6x
−1 −1
y y
6 6
i) j)
5 5
4 4
3 3
2 2
1 1
0 0
−1 0 1 2 3 4 5 6x −1 0 1 2 3 4 5 6x
−1 −1
y y
6 6
k) l)
5 5
4 4
3 3
2 2
1 1
0 0
−1 0 1 2 3 4 5 6x −1 0 1 2 3 4 5 6x
−1 −1
Odpowiedzi
1. 45◦ , 18◦ 32. P = 70
2. dwa kąty – 24,5◦ , i dwa – 155,5◦ 33. P = 26
3. każdy ma 90◦ 36. PABC = 7, hc = 4 23
4. a) 105◦ i 75◦ , b) 135◦ i 45◦ , 37. PABC = 5, ha = 3 13
c) 135◦ i 45◦ , d) 30◦ i 150◦ 38. he = 5, PABE = 12 12
5. 65◦ i 115◦ 40. a) PABC = 15, b) PEBC = 2,
6. 36◦ i 144◦ PDBC = 6
7. 120◦ 41. PADE = 39 39
2 , h = 15
8. 144◦ 42. ha = 3, hb = 4
9. 135◦ 44. |AB| = 4
10. a) 48◦ , b) 108◦ , c) 50◦ 45. ha = 28
5 , hc = 3
28
11. a) 65◦ , b) 104◦ , c) 84◦ 46. PAEF = 6, PABCD = 11

12. α = 40◦ , β = 80◦ 47. ha = 4 15
13. 30◦ , 60◦ , 90◦ 48. h1 = 4, h2 = 9 35
14. α = 70◦ , β = 65◦ , γ = 45◦ 49. h = 8
15. α = 105◦ , β = 128◦ , γ = 75◦ 50. PDEC = 13
16. α = 70◦ , β = 68◦ 51. PDEF = 17
17. α = 66◦ , β = 45◦ 52. PABC = 500 cm2
18. a) 45◦ , 53◦ , b) 70◦ , 78◦ , 32◦ , 53. EC = 5
c) 82◦ , 63◦ , d) 68◦ , 75◦ , 37◦ , 54. a) 6 b) 12 c) 10 d) 15
e) 50◦ , 40◦ e) 10 f) 2 g) 4
19. α = 40◦ , β = 100◦ , γ = 70◦ 55. a) 12 b) 10 12 c) 10
20. α = 30◦ , β = 60◦ d) 9 e) 16 f) 10 g) 11
21. α = 100◦ , β = 48◦ h) 13 i) 23 j) 11 12 k) 12
22. α = 117◦ 56. a) 26 21 b) 19 c) 31 12
23. β = 80◦ , α = 50◦ 57. a) 21 12 b) 15 c) 11 d) 11 21
24. <) A = 54◦ , < ) B = 47◦ , <) C = 79◦ e) 22
25. a) są równoległe, b) i c) nie 58. a) 8 12 b) 10 c) 18 21
są równoległe 59. a) 26 b) 40 c) 33 d) 23
26. a) x = 128◦ , b) x = 60◦ , 60. a) 8 b) 11 c) 9 12
y = 40◦ , c) x = 70◦ , d) x = 76◦ 61. a) 11 b) 6 c) 15 12 d) 9 e) 7
27. α = 36◦ , β = 49◦ , zatem odcinek f) 18 g) 22 h) 18 i) 18 12 j) 8
AB nie jest równoległy do CD k) 14 12 l) 8 12
28. PAEF = 6 62. a) 82 b) 21 21 c) 19 d) 126 12
29. PAEF = 29 63. a) 18 12 b) 43 12 c) 18 d) 36
30. a) PABC = 36, b) PABCDE = 36, e) 31
c) PABCD = 50 64. a) 16 b) 15 c) 13 12 d) 12 12
31. PABCD = 55, PACD = 20, e) 10 f) 21 g) 15 12 h) 22 i) 13
PABD = 17 21 j) 21 k) 30 12 l) 18 12

Matematyka: I Klasa Gimnazjum

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Matematyka: I Klasa Gimnazjum

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

MATEMATYKA

9 ZADANIA TEKSTOWE 145

11 UKŁADY RÓWNAŃ 168

Ucząc sie matematyki realizujemy dwa podstawowe cele:

• wykształcenie umiejętności wnioskowania.

W matematyce posługujemy się różnymi średnimi. W szkole poznaliśmy już

średnią arytmetyczną liczb nazywamy liczbę, która jest równa

Odp: z siódmego testu Ania musi uzyskać dokładnie 5 punktów.

6. Ania otrzymała z pięciu testów wyniki 4, 5, 4, 6, 2. Jaki wynik musi

7. W klasie Ia jest 6 chłopców i 24 dziewczyny. Średnia waga jednego

8. W klasie Ib jest 15 chłopców i 10 dziewcząt. Średnia waga jednego

9. W klasie I a jest 29 uczniów. Średnia waga jednego ucznia wynosiła 45 kg.

10. Na statku było 31 marynarzy i kapitan. Średnia wieku marynarzy wy-

11. Janek miał do przeczytania 600 stronicową książkę. Pierwszą połowę

26. Za zeszyt, długopis i książkę zapłacono razem 17 zł. Książka i długopis

Wobec tego mamy:

Z (1), (2) i (3) wynika, że

40. Podziel 90 znaczków pomiędzy Adama i Bartka, tak aby

41. Podziel 100 złotych pomiędzy Adama i Marka, tak aby

42. Pojemnik zawierał 60 litrów płynu. Po pewnym czasie w pojemniku

45. Paweł zamierzał kupić 4 porcje lodów, zabrakło mu jednak 80 groszy.

47. Na talerzu leżały cukierki. Przyszedł Adam wziął połowę cukierków i

50. Sprzedawczyni sprzedała pierwszej osobie połowę wszystkich jajek i jesz-

51. Na stole leżały cukierki. Przyszedł Adam i wziął połowę wszystkich

58. W szufladzie jest 20 białych i 16 czarnych skarpet. Wyciągamy po

59. W trzech torebkach są trzy gatunki cukierków. Z każdego gatunku jest

60. Do szuflady wrzuciliśmy 16 skarpet tego samego rozmiaru – 4 pary czar-

61. W szufladzie jest 29 jednakowego rozmiaru skarpet: 9 niebieskich, 8

62. W pudełku znajdują się kule: 5 białych, 10 czerwonych i 15 niebieskich.

63. W pudełku leżą kredki: 10 czerwonych, 8 niebieskich, 8 zielonych i 4

66.* Pewną działkę Piotrek może przekopać w ciągu 15 godzin, Zbyszek w

69.* Wiemy, że 12 robotników może wykonać pewną pracę w ciągu 25 dni. Po

71. W 25 osobowej klasie 14 uczniów potrafi pływać, 9 potrafi grać w szachy,

Postępując w taki sam sposób i pisząc podobne komentarze, rozwiąż na-

18. gumka 0,40 zł, ołówek 1,10 zł 48. 16 jabłek

2.1 Liczby naturalne

co na osi liczbowej możemy zilustrować następująco:

odczytujemy: −2 nie należy do zbioru liczb naturalnych, lub też krócej −2

W zbiorze liczb naturalnych wprowadzamy pojęcie: podzielność liczby przez

4. Znajdź wszystkie naturalne dzielniki liczby

Liczbę naturalną, która ma dokładnie dwa dzielniki nazywamy liczbą

5. Nie korzystając z kalkulatora przedstaw, podobnie jak w powyższym

6. Wykonaj mnożenie. Zanim zabierzesz się za to zadanie, pomyśl, w jaki

WSPÓLNY DZIELNIK LICZB, NAJWIĘKSZY WSPÓLNY DZIELNIK.

Spójrzmy na ten sam przykład w trochę inny sposób.

Na przykład 2 jest dzielnikiem liczb 18 i 24, bo 18 = 2 · 9

Podobnie 3 jest dzielnikiem liczb 18 i 24, bo 18 = 3 · 6

Szukając NWD(18, 24) musimy wyznaczyć najwię-

stąd NWD(126, 315) = 3 · 3 · 7 = 63

15. Wyznacz NWD dla następujących par (względnie trójek) liczb

NAJMNIEJSZA WSPÓLNA WIELOKROTNOŚĆ KILKU LICZB

16. Wyznacz NWW dla następujących par (względnie trójek) liczb

2.2 Liczby całkowite

UWAGA liczba 0 nie jest ani dodatnia, ani ujemna.

Z = {. . . , −4, −3, −2, −1, 0, 1, 2, 3, . . . }

Wobec tego prawdziwe są zdania 2 ∈ N, 2 ∈ Z, −2 ∈ Z, 21 ∈/ Z.

Liczba przeciwna do a jest to taka liczba,

Liczbą przeciwną do 2 jest −2, bo 2 + (−2) = 0.

jeżeli a, b są dowolnymi liczbami, to a − b = a + (−b).

17. Wykonaj w pamięci poniższe odejmowania (dodawania)

18. Wykonaj w pamięci poniższe odejmowania. Pamiętaj o tym, że wpierw

UMOWA Ponieważ działanie odejmowania nie jest łączne, co widać w po-

Ma miejsce następujący fakt, z którego w przyszłości będziemy wielokrotnie