CÎNTEC ȚIGĂNESC

Doamne, nu fi naşparliu,
vezi cum merg din şanţ în gard,
dă-mi o gură de rachiu
să-mi dau foc, dar să nu ard.

Să-mi dau foc să văd în jur,

să fac noaptea ca de var…
sar să-mi muşte din contur
cîini turbaţi, ca din jaguar.

Cînd e noaptea tuciurie,

cum să-i fac, Doamne, să tacă ?!
Pentru asta dă-mi tărie
o litruţă, o bărdacă.

Doamne, pivnicer hain,

dă-mi o duşcă, două degeţele
din fîntîna ta cu vin
tremurată doar de stele.

Doamne, urcă-ţi laptele în sîn,

vreau un ţoi sau o cinzeacă
să îmbăt…să uit…să pot…să în…
îngerul din off să-mi tacă.

Doamne, doamne dă-mi un zeu

îmbibat cu cloroform
şi să-l dau pe gît, să-l beu,
să m-agăţ de cer să dorm.
Τσιγγάνικο τραγούδι

Θεέ μου, μην είσαι κάθαρμα,

βλέπεις πως πηγαίνω απ’ το χαντάκι στον φράχτη,
για μια γουλιά ρακί,
να πυρποληθώ/πάρω φωτιά αλλά να μην καώ

Να πάρω φωτιά, να δω τριγύρω μου,

να κάνω τη νύχτα σαν ασβεστωμένη/ασβεστώσω τη νύχτα…
πηδάνε να δαγκώσουν, σαν από τζάγκουαρ, το διάνεμά μου
λυσσασμένα, εξαγριωμένα σκυλιά.

Όταν είναι μαυριδερή /σκοτεινή η νύχτα,

τα σκυλιά, Θεέ μου, να σιωπούν πώς να τα κάνω;
Δώσε μου κάτι δυνατό γι’ αυτό
ένα σφηνάκι, ένα λαγήνι/μια κανάτα.

Θεέ μου, στυγνέ μου κελλάρη/πανδοχέα,

δώσε μου μια γουλιά, δύο δάχτυλα/δαχτυλάκια
από το πηγάδι σου με το κρασί
ζαρωμένο μόνο από τ’ αστέρια.

Θεέ μου, μες στο στήθος σου ανέβασε το γάλα,

θέλω ένα σφηνοπότηρο ή μια μεζούρα
να μεθύσω… να ξεχάσω… να ..
ο φύλακας άγγελος μου ας σωπάσει.

Θεέ μου, Θεέ μου δώσε μου έναν θεό

εμποτισμένο σε χλωροφόρμιο,
να τον μυρίσω και να τον πιώ,
να κολλήσω στον ουρανό και να κοιμάμαι.

să m-agăţ de cer să dorm.