Νικηφόρος Βρεττάκος: Δύο ποιήματα για την ελληνική γλώσσα

Traducere Angela Bratsou 10.04.2019

Ἡ Ἑλληνικὴ γλώσσα

Ὅταν κάποτε φύγω ἀπὸ τοῦτο τὸ φῶς

θὰ ἑλιχθῶ πρὸς τὰ πάνω ὅπως ἕνα

ρυακάκι ποὺ μουρμουρίζει.

Κι ἂν τυχὸν κάπου ἀνάμεσα

στοὺς γαλάζιους διαδρόμους

συναντήσω ἀγγέλους, θὰ τοὺς

μιλήσω ἑλληνικά, ἐπειδὴ

δὲν ξέρουνε γλῶσσες. Μιλᾶνε

μεταξὺ τους μὲ μουσική.

Limba greacă

Atunci când voi pleca din această lumină

voi curge către cer ca și cum aș fi

un râușor care murmură.

Și dacă întâmplător undeva printre

căile albastre

voi întâlni îngeri, le voi vorbi

elinește, pentru că

ei nu știu graiuri. Ei vorbesc

între ei fosind muzică.

«Ο Αγρός των λέξεων»

Όπως η μέλισσα γύρω από ένα άγριο

λουλούδι, όμοια κ’ εγώ. Τριγυρίζω

διαρκώς γύρω απ’ τη λέξη.

Ευχαριστώ τις μακριές σειρές

των προγόνων, που δούλεψαν τη φωνή,

την τεμαχίσαν σε κρίκους, την κάμαν

νοήματα, τη σφυρηλάτησαν όπως

το χρυσάφι οι μεταλλουργοί κ’ έγινε

Όμηροι, Αισχύλοι, Ευαγγέλια

κι άλλα κοσμήματα.

Με το νήμα

των λέξεων, αυτόν το χρυσό

του χρυσού, που βγαίνει απ’ τα βάθη

της καρδιάς μου, συνδέομαι συμμετέχω

στον κόσμο.

Σκεφτείτε:

Είπα και έγραψα «Αγαπώ».

"Câmpul de Cuvinte"

Precum albina în jurul unei flori

sălbatice, la fel și eu. Mă învârt

neîncetat în jurul cuvântului.

Mulțumesc seriilor lungi

de strămoși care au lucrat graiul,

l-au tăiat în inele și l-au făcut

sensuri, l- au prelucrat prin foc

ca pe aur metalurgiștii și a devenit

Homeri, Eschili, Evanghelia

și alte bijuterii.

Cu șirul

cuvintelor, acest prețios

aur ieșit din adâncurile

inimii mele, mă asociez și înțeleg

lumea.

Considerați că:

Am spus și am scris "Iubesc".