Wyższa Szkoła Europejska

im. ks. Józefa Tischnera

z siedzibą w Krakowie

KARTA PRZEDMIOTU: WSTĘP DO JĘZYKOZNAWSTWA

Podstawowe informacje o przedmiocie

Rocznik studiów: 2022/2023

Nazwa kolegium: Kolegium Nauk Społecznych i Humanistycznych

Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia Poziom PRK: 6

Profil kształcenia: praktyczny

Kierunek studiów: skandynawistyka: studia filologiczno-biznesowe

Ścieżka kształcenia: szwedzka, norweska

Forma studiów: studia stacjonarne, studia niestacjonarne

Forma zajęć: wykład

Semestr studiów studia stacjonarne: 1 studia niestacjonarne: 1

Liczba godzin: studia stacjonarne: 24 studia niestacjonarne: 16

Liczba punktów ECTS: 4

Miejsce przedmiotu w programie studiów

Przedmiot “Wstęp do językoznawstwa” realizowany jest w pierwszym semestrze studiów i

stanowi pierwszy z puli przedmiotów językoznawczych. Celem przedmiotu jest
wprowadzenie studentów i studentek w podstawowe pojęcia, teorie i zagadnienia z
zakresu językoznawstwa ogólnego, które następnie znajdą zastosowanie podczas
zgłębiania charakterystyki języka specjalności. Wiedzę tę, zwłaszcza dotyczącą
praktycznych zastosowań poznanych metodologii studenci i studentki wykorzystają
podczas przedmiotów takich jak “Warsztat filologa”, “Analiza dyskursu” w semestrze 4, oraz
“Gramatyka opisowa języka szwedzkiego / norweskiego” i “Gramatyka kontrastywna” w
semestrach 5 i 6. Wiedzę teoretyczną z zakresu językoznawstwa studenci i studentki
zastosują również podczas realizacji przedmiotów związanych z przekładem, tzn “Wstęp do
translatoryki norweskiej / szwedzkiej” i “Translatoryka norweska / szwedzka”.
 Wyższa Szkoła Europejska
im. ks. Józefa Tischnera
z siedzibą w Krakowie

Efekty uczenia się

Metoda weryfikacji
Kod kierunkowego
Przedmiotowy efekt uczenia się osiągnięcia efektu
efektu uczenia się
uczenia się

K_W01 Student(ka) zna i rozumie w stopniu egzamin pisemny

zaawansowanym istotę językoznawstwa jako
dyscypliny naukowej; zna najważniejsze teorie
językoznawcze: strukturalizm, generatywizm,
kognitywizm: ich założenia oraz związany z
nimi aparat pojęciowy.

K_W01 Student(ka) zna i rozumie w stopniu egzamin pisemny

zaawansowanym właściwości języka jako
systemu: jego złożoność, różnorodność i
tendencje rozwojowe; zna i rozumie specyfikę
poszczególnych odmian języka oraz społeczne
i kulturowe uwarunkowania mające wpływ na
język.

K_W01 Student(ka) zna i rozumie w stopniu egzamin pisemny

zaawansowanym założenia typologicznej
klasyfikacji języków ze szczególnym
uwzględnieniem typologii języków
skandynawskich.

Opis kursu i treści programowe

Opis kursu

Wykład ma na celu przedstawienie podstawowych pojęć z zakresu językoznawstwa

ogólnego, przedmiotu badań i zakresu dziedziny, oraz najważniejszych teorii. Omówione
zostaną również zagadnienia dotyczące języka i jego właściwości: jego zróżnicowania i
zmienności. Studenci i studentki dowiedzą się też, na czym polega rola języka jako
narzędzia komunikacji.

Treści programowe

● Językoznawstwo jako nauka: działy językoznawstwa;

● Poziomy analizy językowej;
● Wybrane szkoły i koncepcje teoretyczne;
● Norma językowa i odmiany języka;
● Język mówiony i pisany;
● Typologia języków;
● Zmiana językowa;
● Zróżnicowanie językowe;
● Akwizycja i uczenie się języków;
● Językowe, pozajęzykowe i parajęzykowe sposoby komunikacji, teoria komunikacji;
 Wyższa Szkoła Europejska
im. ks. Józefa Tischnera
z siedzibą w Krakowie

Metody dydaktyczne

● wykład interaktywny (ze szczególnym uwzględnieniem dyskusji inicjowanych przez

prowadzącego)
● lektura zadanych tekstów

Literatura i inne materiały dydaktyczne

Literatura podstawowa:

● Grzegorczykowa, Renata. 2008. Wstęp do językoznawstwa, Warszawa :

Wydawnictwo Naukowe PWN.
● Lyons, John, 1975. Wstęp do językoznawstwa. Warszawa: PWN
● Milewski T. 2007. Językoznawstwo. Warszawa PWN.

Literatura uzupełniająca:

● Maciejewski, Witold. 1999. Świat języków. Wielka Encyklopedia Geografii Świata t.

XIV. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz
● Majewicz, Alfred. 1989. Języki świata i ich klasyfikowanie. Warszawa: PWN
● Nau, Nicole i in. 2016. Języki w niebezpieczeństwie: księga wiedzy. Poznań: Wyd. UAM.
● Wierzbicka Anna. 1967. O języku dla wszystkich. Warszawa: Wiedza Powszechna.

Inne materiały dydaktyczne:

● wybrane materiały z: https://www.ethnologue.com/

Weryfikacja efektów uczenia się i ocena końcowa

Metoda weryfikacji osiągnięcia Warunki zaliczenia

efektu uczenia się

egzamin pisemny ● zdobycie minimalnej liczby punktów: 51

● maksymalna liczba punktów do zdobycia: 100

Ocena końcowa

Warunkiem uzyskania pozytywnej oceny końcowej jest zdanie egzaminu końcowego z

przedmiotu.
Ocena z przedmiotu wystawiana jest na podstawie sumy punktów procentowych zgodnie z
poniższą skalą i progami:
91 – 100 punktów oznacza 5.0
81 – 90 punktów oznacza 4.5
71 – 80 punktów oznacza 4.0
61 – 70 punktów oznacza 3.5
51 – 60 punktów oznacza 3.0
0 – 50 punktów oznacza 2 (niedostateczny), przedmiot musi być powtórzony