Naskah Drama

Narator :
Kacarita,ewonan taun kepungkur,tanah parahyangan dipimpin dening raja lan
ratu kang mung kagungan putri siji. Putri kasebut jenenge Dayang Sumbi.
Dheweke pancen ayu lan pinter, sayange dheweke manja banget. Ing sawijining
dina ,nalika nenun ing teras kraton, Dayang Sumbi krasa lemes lan mumet.
Dheweke nyelehake gulunga benang ing lantai kaping pirang -pirang.
Adegan 1
Dayang sumbi :
(Ngamuk) aaahhh! Tiba maneh! Tiba maneh! Aku males njupuk maneh! Sumpah!
Sapa wae,yen ana sing nyandhak benangku,yen wong lanang, bakal tak dadekake
bojoku,yen wong wadon tak dadekake adhikku
Narator :
Sakwise ka ucapke sumpah,teka ana asu gagah jenenge Tumang.
Tumang :
Iki benang puterane putri!!!
Dayang sumbi :
(kaget) haaahh!!! Sing njupuk lapo kok malah asu!! Berarti seneng ora….., aku
kudu netepi sumpah lan rabi karo asu iki.
Narator :
Banjur Dayang sumbi lan Tumang omah-omah lan urip seneng nganti dikaruniai
anak sing dadi anak manungsa nanging nduweni kesaktian kaya bapake.Bocah iki
jenenge Sangkuriang. Nalika tuwuh,Sangkuriang tansah dikancani asu jenenge
Tumang sing mung dikenal minangka asu sing setia,ing sawijine dina Dayang
sumbi nyeluk putrane Sangkuriang.
Adegan 2
Dayang sumbi :
Nak,ibu pengen mangan daging rusa,sampean mburu rusa ing alas karo tumang.
Sangkuriang :
Nggeh, bu
Narator :
Sangkuriang tekan ing sawijine alas.
Adegan 3
Sangkuriang:
Ing ngendi maneh aku bisa golek rusa? Wiwit esuk nganti awan aku njelajah alas
iki nanging ora ketemu rusa siji.Aku kesel banget nanging aku ora pengen
nguciwano ibu.Aku ora gelem mulih,yen mulih ora nggowo asli.Nuwun sewu
Tumang,kula kedah nudingaken panah menika dhateng panjenengan.
Narator :
Kanthi emoh dheweke njupuk panah lan ditujokake marang Tumang.lan….Boten
dangu si Tumang lajeng seda.Tekan omah,sangkuriang menehi daginge tumang
marang ibune.
Adegan 4
Sangkuriang :
Ibu,iki daging rusa sing tak cekel
Dayang sumbi :
Matur nuwun nak,Sampeyan pancen hebat.Ibu seneng bnaget nak sampeyan
pinter mburu rusa
Narator :
Sawise nampa daging buruan sangkuriang, sawise rampung dahar dayang sumbi
kelingan Tumang.
Adegan 5
Dayang sumbi :
Nangendi si Tumang? Aku ora weru dheweke wiwit wingi.kula nyuwun pirsa
sangkuriang.sangkuriang!sangkuriang!
Sangkuriang :
Wonten napa bu?
Dayang sumbi :
Tumang pundi nak? Ibu ora weruh dheweke wiwit wingi.kaya e dina terakhir
wingi,dheweke karo sampeyan .dadi saiki dheweke ana ing pundi?
Sangkuriang :
(ora muni lan wedi krungu ptakone ibune) Tu Tumang wis mati bu.
Dayang Sumbi :
Mati!!! Banjur sapa sing mateni dheweke?
Sangkuriang :
dhek wingi, nalika moro ing alas, wiwit isuk nganti awan aku njelajah kabeh alas,
nanging ora ketemu rusa. Aku ora pengin nguciwani ibu, yen aku mulih ora
nggawa game. Aku banjur nudingake panah marang tumang. Lajeng…...
dagingipun kula aturaken dhateng ibu.
Dayang Sumbi :
Apa???!! Dadi daging sing diparingake ibu winngi iku daginge tumang??
Sangkuriang :
nggih bu.
Dayang Sumbi :
(ngamuk) haaahhh!! Bocah kurang ajar!! Sampean pembunuhh!!

Narator :
Narator :
Dayang Sumbi nesu banget nalika krungu critane. Dheweke ora sengaja nabrak
sirahe Sangkuriang nganggo sendok beras sing di cekel. Sangkuriang tatu.
Sangkuriang: aduhh!! Napa ibu nabrak kula? Ibu nesu banget marang aku.
Sangkuriang kuciwa marang ibu! Oke, kanggo ngrampungake kasalahanku, aku
bakal ngumbara.
Dayang Sumbi :
(nepsune suda) Sangkuriang! Sangkuriang! Aja linga nak. Nyuwun pangapunten,
nak, amarga nglarani sampeyan lan nyebut sampeyan tukang mateni. Ibu tresna
banget marang kowe. Bali, cah lanang!
Narator :
Nanging sayange, kabeh wis rampung. Sangkuriang isih mlaku ninggalake ibune.
Dayang Sumbi uga ndedonga marang dewa supaya bisa ketemu maneh karo
putrane. Pandongane dirungokake dening para dewa ing kahyangan. Dayang
Sumbi diparingi awet enom lan ayu., malah luwih ayu tinimbang sedurunge.
Sawise pirang pirang taun, Sangkuriang sing wis ngumbara ing saindhening
Donya, mutusake kanggo bali menyang khuta asale. Tekan kana, Sangkuriang
kaget amarga kabeh wis omah. Dheweke luwih kaget nalika ing dalan ketemu
karo wong wadon sing ora liya Dayang Sumbi. Nanging ora pangling.
Adegan 6
Sangkuriang :
Heemmm! Sapa cah ayu iku? Aku gumun tenan weruh. Aku pngin ketemu lan
arep njaluk dheweke dadi bojoku.
Dayang Sumbi :
Eh! Sapa wong enom sing nggantheng ing mburi dalan. Wis nonton aku wiwit. Aku
dadi kacau. Wong enom iku nggantheng banget. Aku arep dadi bojone yen arep
nglamar aku dadi bojone.
Sangkuriang :
Hai, sampeyan pancen ayu. Aku dadi kesengsem karo dheweke. Aku pancene
pingin nglamar sampeyan. Apa kowe dadi bojoku?
Dayang Sumbi :
Ya wis ya wis. Mesthi wae. Aku siap dadi bojomu. Sampeyan pancen nggantheng.
Narator :
Ing sawijining dina Sangkuriang njaluk pamit arep mburu. Dheweke njlaluk
supaya Dayang Sumbi ngrampungake ikat sirahe.
Adegan 7
Sangkuriang :
Adinda, akua rep mburu ing alas. Kulo nyuwun ndandani ikat sirahku.
Dayang Sumbi :
wis, kanda (kaget sineambi nggatekake tatu ing sirahe Sangkuriang lan nyawang
raine banjur wedi) haaaahh?? Ana tatu ing sirahe calon bojoku. Lan bekas iki
persis kaya tatune anakku sing lunga. (mbatin).”Kanda? Sampeyan duwe tato ing
sirah,taoto iki amarga apa kanda?”
Sangkuriang :
Bener dinda.tato ing sirahku amarga ibukku tau nabrak aku.ibuku nesu banget
marang aku wektu iku.Sawis e kedadeyan iku aku lunga.Aku ninggal ibuku
Dayang sumbi :
(Mbatin) ooohhh! Dadi de’e anakku sangkuriang sing biyen nglambrang,saiki bali
ana ing ngarepku lan praupane uga katon mirip banget karo anakku
sangkuriang.Duh piye iki? Nom noman nggatheng iki bakal dadi calon bojoku
yaiku anakku dhewe , aku kudu ngalang alangi renconoku engko.
Sangkuriang :
Inggih rampung kabeh peralatan mburu,aku ndhisik dinda
Dayang sumbi :
Ati-ati kanda
Narator :
Dayang sumbi dadi bingung
Dayang sumbi :
Duuuhhhh….. piye carane aku ora rabi karo sangkuriang? Sangkuriang iku ankku
dhewe. Aku kudu golek cara kanggo nyegah dheweke omah omah karo
Sangkuriang.
Narator :
Sawise Sangkuriang bali saka mburu, Dayang Sumbi nyoba kanggo nerangake
masalah.
Adegan 8
Dayang Sumbi :
Sangkuriang, sangkuriang. Sampeyen, sampeyan anakku, anak. Sing biyen nglarani
sirahmu kuwi aku. Iki Dayang Sumbi, ibumu, anakku. Nuwun sewu, nak. Nuwun
sewu aku nglarani sampeyan. Ibu biyen emosi banget. Biyen ibu sedih banget
nalika lunga. Ojo neruske kepinginanmu nglamar aku, cah.
Sangkuring :
Aaaahhh!!!! Sampeyan mung nggawe crita. Mokal!! Sampeyan kudu nggawe iki.
Omonganmu goroh! Aku ora ngandel!
Dayang sumbi :
Rungokno nak! Apa sing diomongake ibu saiki bener. Kowe kuwi anakku dhewe
sing biyen ninggal aku. Ibu ora bisa nikah karo sampeyan, Sangkuriang.
Sangkuriang :
Ora bisa! Aku ora peduli koe sapa! Kita isih nikah. Amarga aku pancen tresna
marang kowe.
Narator :
Sawise Dayang sumbi njlentrehake babagan awake dhewe, sangkuriang mung
nganggep yen iku angin liwat. Dayang sumbi uga mikir nganti pirang pirang dina,
akhire nemokake cara, dheweke mutusake kanggo nglamar syarat nikah sing ora
bisa diwenahake sangkuriang, dheweke uga ketemu sangkuriang.
Adegan 9
Dayang sumbi :
Calon bojoku sangkuriang, apa sampeyan isih gelem rabi karo aku?
Sangkuriang :
Mesthi wae Dayang sumbi, calon bojoku sing ayu.
Dayang sumbi :
Menawi mekaten, kula badhe ngaturaken kalih syarat menawi sampeyan isih
purun rabi kalih kula.
Sangkuriang :
Apa syarate?
Dayang sumbi :
Aku pingin sampeyan mbangun bendungan. Kanggo mbendung kali citarum lan
gawe prau kanggo nyabrang. Kahanan loro kasebut duku di siapake sadurunge
subuh.
Sangkuriang :
Nggih! Aku bakal netepi syarate sampeyan.
Narator :
Ora let suwe, sangkuriang budhal ing ngerpe Dayang sumbi lan enggal enggal
mangkat nyambut gawe nindakake panjalukane Dayang sumbi. Mboten kesupen
piyambakipun ugi ngginakaken kesakten saking bapakipun kangge nimbali jin lan
nulungi. Kanthi lendhut lan lemah padha mbendung banyu saka kali lan sumber.
Sadurunge subuh, sangkuriang nebang wit gedhe kanggo gawe prau.
Adegan 10
Dayang sumbi :
(gupuh) duuuh piye iki? Bendungan lam prau sangkuriang enggal rampung. Aku
kudu goleh cara kanggo ngalang alangi pakaryane sangkuriang.
Narator :
Nalika Dayang sumbi weruh sangkuriang wis meh rampung anggone nyambut
gawe, banjur ndedonga marang dewa supaya ngalang alangi pagaweane putrane
lan nyepetake terane isuk.
Dayang sumbi :
Wahai para ibu Ibu! bapak bapak! Wis iduk. Tangi! Tangi! ( smabil nggebrak
kentongan)
Narator :
Sawise nggugah warga, banjur njaluk tulung marang masyarakat sekitar kanggo
ngebar kain sutra abang ing sisih wetan lan nggugah jago kluruk. Swasane weingi
dadi swasana subuh.
Sangkuriang :
Haah?? Pitik jago wis wiwit kluruk lan mendhung wis katon abang abang, tandha
yen subuh wis surup. Ora biasane srengenge munggah luwih awal tinimbang
biasane. Iki mesthi dadi trik Dayang sumbi. ( sambal nesu) haahhh!! Aku ngipat
ipati kowe Dayang sumbi.
Narator :
Sangkuriang mandheg anggone nyambut gawe amerga rumangsa gagal nykupi
syarate Dayang sumbi nesu lan jengkel banget dheweke ngipat ipati Dayang
sumbi banjur ngrusak bendungan sing digawe dhewe. Lan desa desa padha klelep
amarga banyu bendungan. Banjur Sangkuriang nyepak praune sing meh rampung
mwnyang tengah alas nganti prau kasebut miring, lan mbentuk gunung
Tangkuban Perahu (prau aing kuwalik).