EWMAPA 14

Suplement do wersji 13
Spis treści:
1 Dostosowanie do nowych rozporządzeń......................................................................................... 4
2 Dostosowanie do nowych przepisów prawa udostępnione w EWMAPIE13................................. 16
2.1 Serwer WFS ........................................................................................................................... 16
2.2 Dostosowanie menu EGIB, BDOT500 i GESUT do rozporządzeń 2021 .................................. 16
2.3 Dostosowanie bazy danych punktów granicznych do nowych przepisów prawa ................. 17
3 Konfiguracja baz ............................................................................................................................ 19
3.1 Kreator nowej bazy................................................................................................................ 19
3.2 Konfiguracja parametrów bazy danych Osnów ..................................................................... 20
4 Konfiguracja programu .................................................................................................................. 22
4.1 Personalizacja menu podręcznego ........................................................................................ 22
4.2 Skróty klawiszowe ................................................................................................................. 23
4.3 Konfiguracja eksportów z podanego obszaru ....................................................................... 24
5 Analizy ........................................................................................................................................... 26
5.1 Analiza przylegania ................................................................................................................ 26
5.2 Analiza geometrii obiektów w operacie ................................................................................ 27
5.3 Weryfikacja poprawności warstw dla zaimportowanych elementów .................................. 28
5.4 Domyślne analizy topologiczne dla obiektów ....................................................................... 28
5.5 Analizy topologiczne wg wzorców ......................................................................................... 30
5.6 Przeglądarka raportów analiz ................................................................................................ 30
6 Eksplorator .................................................................................................................................... 34
6.1 Dodawanie zakładek w monitorze SQL ................................................................................. 34
6.2 Dane OSM i Ortofotomapa.................................................................................................... 34
7 Import z WFS ................................................................................................................................. 36
8 Działki ............................................................................................................................................ 38
8.1 Autonumeracja punktów....................................................................................................... 38
8.2 Nadawanie numeru punktu podczas edycji .......................................................................... 39
9 Obiekty .......................................................................................................................................... 41
9.1 Przenoszenie elementów między warstwami ....................................................................... 41
9.2 Obsługa obiektów konfliktowych .......................................................................................... 42
9.3 Dodawanie i edycja obiektów ............................................................................................... 45
9.4 Usuwanie obiektów i elementów obiektów.......................................................................... 45
9.5 Podział obiektu powierzchniowego....................................................................................... 48
9.6 Grupowa modyfikacja obiektów ........................................................................................... 49
9.7 Budowa obiektów izolowanych ............................................................................................. 49
 9.8 Kopiowanie danych z informacji o obiekcie .......................................................................... 51
9.9 Inne ........................................................................................................................................ 52
10 Bazy BDOT, GESUT, EGIB ........................................................................................................... 54
10.1 Przekształcenie bazy EGIB w powiatową w czasie importu .................................................. 54
10.2 Przypisywanie etykiety w bazie EGIB .................................................................................... 54
10.3 Generowanie punktów zmiany cech przewodów według rozporządzenia 2015 .................. 55
11 Menu aktywności i widoczności ................................................................................................ 56
11.1 Poprawa ergonomii pracy ..................................................................................................... 56
11.2 Definiowanie ID obiektu z menu aktywności ........................................................................ 56
12 Operaty ...................................................................................................................................... 58
12.1 Aktywacja operatu dla wielu baz........................................................................................... 58
12.2 Uaktywnianie dostępnej operacji w operacie zatwierdzonym ............................................. 58
12.3 Inne ........................................................................................................................................ 59
13 Importy i eksporty ..................................................................................................................... 61
13.1 Importy uzupełniające ........................................................................................................... 61
13.2 Import symboli z pliku dla rzędnych ...................................................................................... 64
13.3 Import tekstów i import pikiet z nowymi separatorami w plikach wejściowych .................. 66
13.4 Eksport do formatu DXF ........................................................................................................ 67
13.5 Inne ........................................................................................................................................ 68
14 Współpraca z ośrodkiem ........................................................................................................... 71
14.1 Konfiguracja położenia baz programu Ośrodek .................................................................... 71
14.2 Importy wg KERG ................................................................................................................... 72
14.3 Podgląd plików wg KERG ....................................................................................................... 72
15 Współpraca z bankiem osnów ................................................................................................... 73
16 Inne ............................................................................................................................................ 74
16.1 Wyszukiwanie adresów poprzez UUG ................................................................................... 74
16.2 Usuwanie węzła ..................................................................................................................... 74
16.3 Dodawanie do bloku wg aktywnego markera punktowego.................................................. 75
16.4 Pozycjonowanie do aktywnej podwarstwy podczas kopiowania parametrów .................... 75
16.5 Dopasowanie rozdzielczości do preferowanej ...................................................................... 75
16.6 Hurtowe generowanie klauzul dla kopii materiałów zasobu ................................................ 76
1 Dostosowanie do nowych rozporządzeń
Wejście w życie rozporządzeń wykonawczych do ustawy Prawo Geodezyjne i Kartograficzne:

• Rozporządzenie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 23 lipca 2021 r. w sprawie

bazy danych obiektów topograficznych oraz mapy zasadniczej
• Rozporządzenie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 23 lipca 2021 r. w sprawie
geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu
• Rozporządzenie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 27 lipca 2021 r. w sprawie
ewidencji gruntów i budynków
wprowadziło zupełnie nowe schematy aplikacyjne baz danych BDOT500, GESUT oraz EGiB. Zmieniła się
klasyfikacja obiektów, kodowanie, topologia oraz atrybuty opisowe. Tak duże zmiany spowodowały
konieczność utworzenia zupełnie nowych struktur bazy danych oraz opracowanie mechanizmów
konwersji danych utworzonych zgodnie z poprzednim schematem. Największe zmiany zostały
wprowadzone w bazach danych BDOT500 oraz GESUT. W związku z tym konwersja tych baz będzie
skutkowała utworzeniem nowej struktury danych i przetworzeniem wszystkich obiektów. Zmieni
się topologia niektórych obiektów, ich klasyfikacja oraz atrybuty opisowe. W zakresie bazy danych EGiB
zmiany są mniejsze, dlatego możliwe było ich wprowadzenie w ramach dotychczasowych struktur.

Zakres wprowadzonych zmian ma olbrzymi wpływ na bieżące funkcjonowanie ośrodków dokumentacji

geodezyjnej i kartograficznej, szczególnie w zakresie wymiany danych z wykonawcami prac
geodezyjnych i kartograficznych. Mając to na względzie, samo zainstalowanie nowej wersji programu
nie będzie się wiązało z automatyczną pełną konwersją baz danych i koniecznością pracy na nowych
strukturach baz. Wszystkie formaty wymiany danych będą działały tak jak do tej pory. Każdy
użytkownik może zaplanować moment, w którym wykona konwersję baz danych i rozpocznie pracę
na nowych strukturach baz. Jest to bardzo ważna decyzja, ponieważ od tego momentu wszystkie pliki
modyfikujące będą musiały być zgodne ze schematami baz danych dołączonymi do nowych
rozporządzeń. Do nowych struktur baz nie będzie można zaimportować plików wygenerowanych
z bazy w starych strukturach. Wszystkie pliki generowane z baz danych BDOT500 i GESUT po konwersji
będą już zgodne z obowiązującymi przepisami. Wyjątkiem jest baza EGiB, którą wykorzystuje wiele
systemów informatycznych, między innymi w gminach. Dlatego postanowiliśmy utrzymać możliwość
generowania plików GML zgodnych z poprzednim schematem aplikacyjnym nawet po wykonaniu
pełnej konwersji danych.

W związku ze zmianami do nowej wersji programu zostały dodane nowe biblioteki linii, symboli
i wypełnień:
• dla bazy danych obiektów topograficznych BDOT500_2021.smb, BDOT500_2021.lin
oraz BDOT500_2021.wyp
• dla bazy danych geodezyjnej sieci uzbrojenia terenu GESUT.smb, GESUT.lin
oraz GESUT.wyp
Oraz zaktualizowano biblioteki:
• dla bazy danych ewidencji gruntów i budynków pliki EGIB.smb, EGIB.lin oraz EGiB.wyp
Zawierają one wszystkie obiekty kartograficzne wprowadzone przez rozporządzenie z 2021 roku.
Dostosowując bazy do rozporządzenia z 2021 roku utworzono skrypty SQL tworzące w pełni
skonfigurowane katalogi. Konfiguracja katalogów zawiera gotowe warstwy oraz pełną klasyfikację
obiektów. Każda podwarstwa posiada parametry (m.in. kolory, grubości i wysokości elementów)
pozwalające na poprawne wygenerowanie mapy zasadniczej w skalach 1:500 - 1:5000. Oprócz warstw
wszystkie bazy posiadają skonfigurowane zgodnie z rozporządzeniem kody oraz atrybuty opisowe
wszystkich obiektów.
Z uwagi na przyszłą możliwość zmian struktury bazy oraz na poprawność generowania pliku GML,
zablokowano możliwość edycji kluczowych parametrów bazy (możliwe są zmiany parametrów
związanych z wyświetlaniem danych).
Dla baz tematycznych GESUT wg 2021, BDOT500 wg 2021 oraz EGiB:
• Zablokowano możliwość edycji w konfiguracji obiektów
• Zablokowano możliwość edycji kluczowych parametrów podczas edycji katalogu
z warstwami, warstwy oraz podwarstwy

Lista kluczowych zmian:

o Utworzono nowe struktury dla baz GESUT oraz BDOT500 zgodne z nowymi rozporządzeniami
Rozwarstwienie BDOT500 wg 2021:

Rozwarstwienie GESUT 2021 projektowane (P_) oraz istniejące:

 Konfiguracja kodów obiektów:

o Poprawiono efektywność pracy podczas edycji baz

Wprowadzane nowe mechanizmy oraz zmiany pozwoliły:

▪ Ujednolicić tworzenie etykiet - obecnie w bazie GESUT oraz BDOT500

stosowany jest tylko jeden rodzaj zmiennej ${u.ETYKIETA}. Pozwoliło
to na ograniczenie liczby pozycji w menu aktywności oraz zniwelowano
problem z omyłkowo wprowadzonymi kodami etykiet.
▪ W bazie GESUT usystematyzowane zostały kody obiektów związane
z urządzeniami (zgodnie ze zmianami w rozporządzeniu). Dzięki temu
u większości urządzeń nie ma potrzeby ustawiania atrybutu Rodzaju sieci,
w której się znajdują.
▪ W bazie GESUT ograniczono liczbę podwarstw. Każdy kod obiektu w zależności
od geometrii ma maksymalnie jedną podwarstwę tekstową i jedną
podwarstwę liniową dla elementów geometrycznych. Jest to znaczne
ułatwienie np. podczas zmiany typu przewodu z sieci niskiego napięcia na
wysokie napięcie lub podczas zmiany sieci dla obiektu Właz. Obecnie taka
zmiana polega wyłącznie na zmianie atrybutu obiektu.
▪ W bazie BDOT500 znacznie zmniejszono liczbę atrybutów co przyśpiesza
proces wprowadzania danych.
▪ W bazie BDOT500 rzędne sztuczne nie muszą się już znajdować w relacji
z obiektami.
o Utworzono nowe menu aktywności i widoczności dla poszczególnych baz
Menu aktywności dla baz GESUT prowadzonych wg rozporządzeń z 2021 roku:
Obiekty istniejące:
 Obiekty projektowane:

Menu aktywności dla baz BDOT500 prowadzonych wg rozporządzeń z 2021 roku:

Menu widoczności wydruki dostosowane do nowych rozporządzeń:

Menu aktywności dla baz EGiB dostosowanych do rozporządzeń z 2021 roku:

o Dodano możliwość konwersji i archiwizacji baz GESUT oraz BDOT500 zgodnych z

rozporządzeniami z 2015 do struktur GESUT oraz BDOT zgodnych z rozporządzeniami z 2021
roku

Pełny opis konwersji znajduje się w pliku „INSTR/Konwersja baz danych BDOT500 GESUT EGIB
2021.pdf” jest on również dostępny w „Oknie powitalnym” pod przyciskiem Konwersja 2021.

o Wykonano Eksport do plików GML zgodnie z rozporządzeniami z 2021 (bazy EGiB, GESUT
i BDOT500)
Eksport dla baz GESUT oraz BDOT500

Eksport dla bazy EGiB (część graficzna)

o Wykonano Import z plików GML zgodnie z rozporządzeniami z 2021 (bazy EGiB, GESUT
i BDOT500)
Dostosowanie importu do baz GESUT oraz BDOT500

o Dodano możliwość eksportu/ importu opisów operatów z GML wg rozporządzenia z 2021

o Dodano pole Data przyjęcia do zasobu jako atrybut operatu wraz z możliwością
automatycznego pobierania tejże daty z programu Ośrodek podczas przenoszenia z Rejestru
zgłoszeń do Materiałów zasobu
o Dostosowano wszystkie niezbędne mechanizmy programu w tym:
▪ Wszystkie analizy obiektów

▪ Analizę działek/konturów użytków oraz kolizji oznaczeń konturów i użytków

Analiza numerów
 Analiza kolizji oznaczeń

▪ Analizę numerów budynków

▪ Kreator bazy

▪ Filtry na obiektach („Przygotuj mapę w skali” oraz „Gesut wg sieci”)

▪ Seryjne dodawanie podobiektów

▪ Przypisywanie istniejących etykiet do obiektów
▪ Przenoszenie elementów obiektu pomiędzy warstwami
▪ Hierarchię przesłaniania podczas wydruków
▪ Podział obiektów powierzchniowych
▪ Import rzędnych do baz GESUT i BDOT500
 ▪ Kopiowanie oraz łączenie katalogów
o Dodano nowe typy wypełnień dla biblioteki z wypełnieniami
▪ Wypełnienie typu etykieta, które umożliwia wstawienie tekstu w środku
ciężkości wielokąta

▪ Wypełnienie typu krawędź, w którym krawędź wielokąta rysowana jest

wybranym kolorem np. zależnym od atrybutu obiektu.

▪ Wypełnienie dla multipunktów to wypełnienie dedykowane do bazy

tematycznej GESUT w wersji dla 2021 dla słupów przewodów napowietrznych

▪ Wypełnienie wstawiające symbol wewnątrz wielokąta (typ=1) dostosowano

do obiektów punktowych i multipunktowych
o Dodano nowe możliwości podczas tworzenia biblioteki z liniami. Linie specjalne tworzone są
w oparciu o nowy format pozwalający na dowolną (max 255) liczbę sekcji powielanych
i niepowielanych.
▪ Definicja linii może składać się z wielu segmentów

o Rozszerzono konfigurację etykiet dla obiektów, dzięki dodaniu kalkulatora zmiennych.

Kalkulator zmiennych rozszerza wachlarz dostępnych funkcji podczas komponowania definicji
etykiety dla obiektu. Obecnie dostępne są m.in. takie operacje jak suma, różnica, iloczyn
lub warunkowe wyświetlanie wartości np. z danych dodatkowych obiektu.
o Konfigurację obiektów rozszerzono o możliwość ustawienia kodu obiektu jako „tylko
do odczytu”
o Zoptymalizowano obsługę okna Grupowej modyfikacji obiektów oraz dodano pasek postępu
podczas modyfikacji

o Zmieniono sposób obliczania automatycznej grubości tekstu dla podwarstwy tekstowej.

Grubość jest zawsze 0.1 wysokości elementu.
o Dodano możliwość dodawania katalogów tematycznych w oknie Konfiguracja bazy Firebrid

o Dodano nazwę katalogu w informacji o obiekcie

2 Dostosowanie do nowych przepisów prawa udostępnione w
EWMAPIE13
2.1 Serwer WFS
Zmiany i udoskonalenia związane z wymogami znowelizowanego Prawa Geodezyjnego były
wprowadzane do programu EWMAPA etapami. Jedną z głównych było wprowadzenie funkcjonalności
udostępniania działek i budynków poprzez usługę WFS. Usługa realizowana jest poprzez geoportal
autorstwa firmy GEOBID. Adres usługi WFS jest analogiczny do adresu WMS dostępnego na każdym
geoportalu, zmianie ulega wyłącznie jego końcówka - z wms.php na wfs.php. Tak skonstruowany adres
WFS może zostać wykorzystany do pobrania działek i budynków w formacie wektorowym w każdym
oprogramowaniu GIS udostępniającym możliwość pobierania danych za pomocą serwisów WFS.

W ramach dostosowania do nowych przepisów prawa w EWMAPIE w wersji 13 wprowadzono ponadto

komponenty odpowiadające za zgodność danych dotyczących punktów granicznych z rozporządzeniem
Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 27 lipca 2021 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków,
mianowicie:

− dodano zgodny z rozporządzeniem wzorzec wydruku dla punktów granicznych,

− dodano kontrolę sprzeczności podczas wprowadzania danych dodatkowych punktów
granicznych (SPD względem ZRD oraz ISD względem BPP),
− dodano możliwość wymuszenia dostosowania danych dodatkowych punktów granicznych
(w oknie edycji punktu Ctrl+R) np. w celu ponownego zainicjowania atrybutów SPD i ISD – jeśli
baza nie jest bazą Firebird.

2.2 Dostosowanie menu EGIB, BDOT500 i GESUT do rozporządzeń 2021

Menu aktywności dostosowane do baz danych zgodnych z przepisami prawa z zakresu obsługi baz
BDOT500, GESUT i EGIB zgodnych z rozporządzeniami z roku 2015 zostało rozszerzone o brakujące
obiekty definiowane rozporządzeniami z 2021 roku. Za pomocą poniższego menu możliwa jest obsługa
baz danych w programie przed wykonaniem ich konwersji do struktur baz wprowadzonych nowymi
przepisami prawa.

• Menu EGiB:

Nowododane budynki nieewidencyjne będą wyróżnione specjalnym identyfikatorem rozpoczynającym

się od 9988- bardzo prosimy o niezmienianiu go w trakcie edycji. Będzie on bardzo istotny w trakcie
konwersji danych do nowego rozporządzenia.

• Menu BDOT500 i GESUT:

Nowododane obiekty w bazach BDOT500 i GESUT w informacji dodatkowej będą miały wpisany
docelowy kod zgodnie z nowym rozporządzeniem w formie: ,KOD DOCELOWY, np. ,OTDA, Bardzo
prosimy aby nie usuwać tej informacji. Jest ona bardzo ważna z punktu widzenia ich późniejszej
konwersji.

2.3 Dostosowanie bazy danych punktów granicznych do nowych przepisów prawa

Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie EGiB w firebirdowych bazach działek dostosowano zakres
danych opisowych punktów granicznych w bazach Firebird do zmian z niego wynikających. Tym samym
do listy danych dodatkowych dodano pola:

o Sposób pozyskania danych - SPD

o Spełnienie standardów dokładnościowych – ISD
Dla punktów istniejących w bazie pola uzupełniane są automatycznie na podstawie już istniejących pól
źródło danych o położeniu oraz błędu położenia względem osnowy. Uzupełniono również słownik
kodów stabilizacji.
Dodatkowo w przypadku ‘starych’ baz plikowych dodano możliwość dostosowania danych
dodatkowych do bazy wzorcowej. Dostosowanie dotyczy wszystkich wzorcowych pól, natomiast jeśli
w bazie brakuje jedynie pól SPD i ISD, dostosowanie doda i uzupełni te dwa pola.
3 Konfiguracja baz
3.1 Kreator nowej bazy
Istotną zmianą w zakresie konfiguracji baz danych w programie EWMAPA jest możliwość zapisu wzorca
konfiguracji z poziomu kreatora bazy. Opcja umożliwia utworzenie listy konfiguracji dostosowanej
do własnych potrzeb.

Ponadto w oknie Konfiguracja baz dodano możliwość szybkiego pozycjonowania na drzewie w oknie
konfiguracja baz.

o do aktywnej (otwartej) bazy,

o do bazy wg nazwy.
3.2 Konfiguracja parametrów bazy danych Osnów
Do parametrów konfiguracyjnych baz danych w programie EWMAPA wprowadzono również
możliwość ustawiania widoczności punktów osnowy z programu Bank Osnów ze względu na klasę
punktu (dla osnowy poziomej i wysokościowej). Opcja dostępna jest w zakładkach poziomowa
i wysokościowa po dodaniu w konfiguracji bazy danych osnowy.
4 Konfiguracja programu
4.1 Personalizacja menu podręcznego
W zakresie konfiguracji programu EWMAPA dodano możliwość personalizacji menu podręcznego
mapy. Opcja umożliwia szybki dostęp (pod prawym przyciskiem myszy na mapie) do wybranych
przez użytkownika funkcji. Konfiguracja dostępna jest z menu Baza/ Konfiguracja/ Inne/ Menu
podręczne mapy.

Domyślnie w menu znajdują się funkcje związane ze skalowaniem i poruszaniem się po mapie.

Menu może zostać jednak zmienione (wykorzystując dowolne funkcje pochodzące z menu tekstowego
programu) i dostosowane z dedykacją do konkretnych zadań.
Spersonalizowane pozycje menu podręcznego mapy można wyeksportować i zaimportować poprzez
plik tekstowy, co umożliwia wykonanie oraz zapis różnych wariantów menu np. dedykowanych
pod konkretne zadania. Dodatkowo pozwala to na łatwe dzielenie się raz utworzonym menu z innymi
użytkownikami. Opcje importu i eksportu dostępne są w oknie edycji menu podręcznego mapy
pod przyciskami Eksport do pliku i Import z pliku .

4.2 Skróty klawiszowe

W zakresie dostosowania programu do potrzeb użytkownika poprzez dodanie wyszukiwarki poleceń
w konfiguracji skrótów klawiszowych zoptymalizowano również proces tworzenia skrótów
klawiszowych dostępny po wejściu do menu Baza-Konfiguracja-Skróty klawiszowe i wybraniu przycisku

Dodaj nowy skrót:

Po jego kliknięciu otwarte zostaje okno z listą dostępnych funkcjonalności, w którym za pomocą
fragmentu nazwy można wyszukać polecenie, do którego ma zostać dodany skrót klawiszowy.

4.3 Konfiguracja eksportów z podanego obszaru

W celu zoptymalizowania opcji wykonywania eksportów w programie do menu Baza – Konfiguracja
baz – Wyświetlanie – Ustawienia ogólne dodano funkcję Włącz eksport z obszaru przy widocznym
markerze. Po jej włączeniu opcja Eksport z obszaru zostaje oznaczona automatycznie
przy wykonywaniu eksportu jeśli na mapie został wcześniej wkreślony i jest widoczny marker
powierzchniowy.
5 Analizy
5.1 Analiza przylegania
Wersja 13 programu EWMAPA została rozbudowana o dodatkowe opcje analityczne pozwalające
na weryfikację poprawności opracowania baz danych. Miedzy innymi dodano analizę przylegania
dla działek/ konturów/ użytków. Sprawdza ona czy wykonane modyfikacje nie utworzą w bazie błędów
topologicznych, takich jak „dziury” między powierzchniami lub wzajemne pokrywanie się obszarów.

Kontrola jest wykonywana:

o dla wybranych danych w aktywnej bazie działek/ konturów/ użytków w menu programu
Działki/Kontury/Użytki – Analizy - Analiza przylegania.
o dla niezatwierdzonych działek/konturów/użytków wprowadzonych wybranym operatem
w oknie Statystyka i analizy w wybranym operacie

o podczas zatwierdzania zmian w danym operacie związanych

z działkami/konturami/użytkami, działanie opcji uzależnione jest od ustawienia parametrów
konfiguracyjnych bazy, które ustawiane są pod przyciskiem podczas konfiguracji
bazy FDB.
 Wynikiem analizy jest tabelaryczne zestawienie wykrytych nieciągłości:

5.2 Analiza geometrii obiektów w operacie

W celu weryfikacji poprawności baz obiektowych do programu dodano również analizę poprawności
geometrii obiektów w analizie według operatu. Umożliwia ona weryfikację topologii elementów baz
danych obiektowych w wybranym przez Operatora operacie:
5.3 Weryfikacja poprawności warstw dla zaimportowanych elementów
Analiza sprawdzania warstw zaimportowanych elementów została wprowadzona jako jedna z analiz
w operatach. Wykryje ona błędy w przypadku, gdy użytkownik wstawił elementy obiektów
na nieprawidłowych warstwach. Ma ona szczególne zastosowanie po wykonaniu importu z plików
tekstowych (eob, eom, emu).

5.4 Domyślne analizy topologiczne dla obiektów

Niezależnie od powyższych do programu wprowadzono również pakiet domyślnych analiz
topologicznych (dedykowanych dla baz EGiB, BDOT500, GESUT) dostępnych w menu Obiekty – Analizy
– Analizy topologiczne. Zdefiniowane analizy dostępne są pod przyciskiem Odczyt z listy. Wybór tej
opcji wywoła okno z listą analiz po dokonaniu wyboru i zatwierdzeniu przyciskiem OK parametry
analizy zostaną zastosowane w oknie Analiz topologii.

Zdefiniowane analizy dedykowane są do baz tworzących mapę zasadniczą EGiB, GESUT, BDOT500 i tak
też zostały podzielone. Wyróżnić można następujące grupy analiz:

o Analizy dla baz EGiB

o Analizy dla baz BDOT500
o Analizy dla baz GESUT
o Analizy mieszane - pomiędzy bazami np. EGiB z BDOT500
5.5 Analizy topologiczne wg wzorców
W oknie analiz ogólnych na obiektach (menu Obiekty – Analizy – Analizy ogólne) wprowadzono
możliwość wyboru Analiz topologicznych wg wzorców. Wykonanie wielu analiz jednocześnie umożliwia
szybkie skontrolowanie wybranej bazy danych.

Wynikiem przeprowadzonej kontroli jest spójny raport ze wszystkich analiz.

5.6 Przeglądarka raportów analiz

Do programu dodano ponadto przeglądarkę raportów analiz. Okno przeglądarki raportów analiz
zostanie wyświetlone zawsze jako wynik analiz ogólnych oraz topologicznych, także po wykonaniu
analiz dla wybranego numeru operatu.
Pierwsza część okna przeglądarki to lista wszystkich przeprowadzonych analiz. W zależności od wyniku
każdej analizy obok nazwy zostanie wyświetlona ikona informująca o statusie analizy. Wyróżnia się
cztery stany przeprowadzonego raportu:

• Wynik Pozytywny
• Wynik Negatywny
• Wynik wymagający interpretacji
• Informacja o braku wyniku - analiza nie została przeprowadzona.
Druga część okna to lista wyszukanych zależności po przeprowadzonych analizach. Jeśli analiza
ma status pozytywny lista jest pusta i wyświetlony zostanie tylko rezultat analizy. W innym wypadku
w zależności od rodzaju analizy na liście mogą znaleźć się:

• Informacje o obiekcie Kod, Numer, Atrybut

• Informacje o współrzędnej X, Y
• Informacje o powierzchni X, Y, Powierzchnia
• Informacje o odcinku X, Y, Długość

Okno udostępnia podstawowe funkcje nawigacyjne po liście oraz daje możliwość pozycjonowania
lub uaktywnienia obiektu.

• opcja Pozycjonuj/uaktywnij pozycjonuje mapę do aktywnej na liście współrzędnej lub obiektu.

• opcja Pozycjonowanie [%] – daje możliwość zmiany poziomu przybliżenia do współrzędnej.
Opcja aktywna jest tylko dla błędów mających charakter punktowy.

Zaznaczanie markerami możliwe jest klikając prawym przyciskiem myszy na liście wyszukanych
zależności.

Trzecia część okna stanowi opis dla wybranej analizy oraz aktywnej pozycji na liście.

Przeglądarka raportów może służyć również do odczytu zapisanych już wcześniej raportów z analiz.
Daje to możliwość wygodnego przeglądania raportów przez wykonawcę robót geodezyjnych, który
otrzymał raport z analiz przeprowadzonych w ośrodku dokumentacji.

Przeglądarka dostępna jest z menu głównego programu Obiekty/Analizy/Przeglądarka raportów.

Po wybraniu tej opcji okno przeglądarki jest puste.

Menu okna Plik umożliwia wybór następujących opcji:

• Odczytaj z pliku – umożliwia załadowanie do okna przeglądarki wcześniej zapisanych

na dysku raportów;
• Zapisz do pliku – umożliwia zapis raportu z przeprowadzonych analiz;
• Wyświetl raport w tradycyjnej formie – umożliwia wyświetlenie raportu w notatniku.

Raport z analizy wyświetlić można również w postaci tradycyjnej. Zawsze rozpoczyna się
on nagłówkiem zawierającym informację o rodzaju przeprowadzanej analizy, nazwą bazy obiektów w
której analiza była przeprowadzana, opcjonalnie nazwa pliku z konfiguracją wg, której analiza była
wykonywana oraz sumaryczny wynik analizy, który zawiera:

• Informację na temat wyniku przeprowadzonej analizy (wynik: Pozytywny, Negatywny,

do interpretacji operatora)
• Sumę wszystkich odszukanych zależności.

Za nagłówkiem znajduje się lista szukanych daną analizą zależności. Występują trzy typy komunikatów:

• Komunikat wskazujący na obiekt i jego atrybut – każdy wiersz to informacja

o pojedynczym atrybucie
• Komunikaty lokalizacyjne:
− Jednowierszowe – wystąpienie szukanej zależności we wskazanej współrzędnej
− Wielowierszowe – wystąpienie szukanej zależności we wskazanym obszarze
lub na odcinku
Od typu komunikatu uzależnione jest działanie przycisku Wyświetl na mapie. Po kliknięciu tej opcji:

• Jeśli komunikat wskazuje na obiekt (kursor ustawiony na odpowiedniej linii) – okno

pozycjonuje się na obiekcie, a obiekt zostanie aktywowany
• Jeśli komunikat wskazuje na lokalizację:
− Jednowierszową – okno pozycjonuje się do współrzędnej
− Wielowierszową (dokonano wielowierszowego zaznaczenia współrzędnych) – okno
pozycjonuje się w zakresie współrzędnych, a powierzchnia lub linie zostaną oznaczone
dodatkowym oznaczeniem w kolorze bloku.

Istnieje również możliwość jednoczesnego wykonania wszystkich analiz dostępnych w oknie Analizy
ogólne. Wykonanie wielu analiz jednocześnie umożliwia szybkie skontrolowanie wybranej bazy
danych. Aby sprawdzenie było jeszcze bardziej kompleksowe do okna analiz ogólnych dodano
możliwość wykonywania Analiz topologicznych wg wzorców (wcześniej skonfigurowanych).
6 Eksplorator
6.1 Dodawanie zakładek w monitorze SQL
Wersja 13 programu EWMAPA została rozbudowana o nowe możliwości pracy z mapą za pomocą
funkcji Eksploratora. Przede wszystkim rozbudowano monitor zapytań SQL o możliwość dodawania
zakładek dla zapytań SQL. Po wprowadzeniu zapytania wystarczy kliknąć w polu edycji prawym
przyciskiem myszy i wybrać opcję Dodaj zakładkę lub wykorzystać kombinację klawiszy Ctrl+Alt+A.
Zakładki tworzą się kolejno w dolnej części pola edycji zapytania. Dostępne są również po wyjściu
z programu.

Ponadto w eksploratorze rozszerzone zostało działanie funkcji . Po jej kliknięciu prawym

przyciskiem myszy ukrywana jest całą gałąź. Funkcja jest szczególnie przydatna, jeśli opcja jest w stanie
„nieokreślony”.

6.2 Dane OSM i Ortofotomapa

Do programu dodano również możliwość pobierania danych OpenStreetMap bez konieczności
przeliczania dla układów 2000 oraz 1992. Opcja dostępna jest w eksploratorze, zakładka „Internet”
pod nazwą „OSM PL”. W tej samej zakładce wprowadzona została również możliwość odczytu
ortofotomapy o wysokiej rozdzielczości. Jest ona dostępna w pozycji ORTO HD.
7 Import z WFS
W zakresie pracy z bazą działek do programu dodana została opcja możliwości importu bazy z serwisu
WFS. Import ten umożliwia pobieranie danych wektorowych dla działek oraz budynków. Dane
pobierane są za pośrednictwem geoportali autorstwa firmy GEOBID. Do działania funkcji niezbędny
jest dostęp do sieci internet. W celu wykonania importu należy wpierw w konfiguracji baz
skonfigurować pustą bazę działek oraz katalog z bazą budynków, a następnie z menu tekstowego Mapa
– Import wybrać funkcję Import z serwisu WFS. Pojawi się okno, w którym należy zdefiniować
parametry importu:

• Województwo – lista wszystkich województw. Wybór pozycji na liście generuje listę dostępnych
powiatów.
• Powiat – lista dostępnych powiatów. Lista ograniczona jest do powiatów, które posiadają
geoportal w technologii firmy GEOBID. Wybór pozycji na liście generuje listę dostępnych gmin
w powiecie.

• Gmina – lista wszystkich gmin w wybranym powiecie. Jest to pole obowiązkowe

przed zatwierdzeniem importu. Musi zostać wybrana jedna gmina, w innym wypadku program
zgłosi odpowiedni komunikat. W przypadku gdy wybrana zostanie gmina zawierająca część miejską
i wiejską dostępna staje się sekcja Importuj. W sekcji użytkownik może zdecydować jaka część
gminy ma zostać zaimportowana.

W oknie Importu z serwisy WFS pojawia się następnie informacja o układzie współrzędnych. Import
może zostać przeprowadzany tylko w przypadku, jeśli w bazie został określony Układ współrzędnych
spośród zbioru: 1992, 2000, 1965.

Po wybraniu lokalizacji danych należy określić parametry importu działek i budynków. Po wskazaniu
do których baz działek lub katalogów z budynkami mają zostać zaimportowane dane należy określić
pozostałe parametry importu:

• Ignoruj działki i budynki istniejące w bazie oraz niepoprawnie zanumerowane – jeśli import
przeprowadzany jest do niepustej bazy działek lub budynków opcja pozwala uniknąć duplikowania
danych oraz importu niepoprawnie zanumerowanych działek lub budynków. Jeśli opcja
nie zostanie zaznaczona w takich przypadkach import zostanie przerwany z odpowiednim
komunikatem.

• Uzupełnij słownik jednostek ewidencyjnych i obrębów – opcja dostępna tylko po zalogowaniu się
na użytkownika z prawami administratora. Realizuje dwie funkcje. Uzupełnia słowniki jednostek
ewidencyjnych i obrębów na podstawie danych z importowanego pliku dla bazy powiatowej.
Jeśli baza nie jest bazą powiatową zostanie w taką przekształcona, o ile nie zawiera żadnych
danych. W innym wypadku (niepusta baza) import zgłosi wyjątek. Baza powiatowa jest konieczna,
aby zaimportować, więcej niż jedną jednostkę ewidencyjną.

• Import z podanego obszaru – opcja daje możliwość określenia obszaru, w którym dane mają zostać
zaimportowane. Właściwe określenie obszaru może znacznie przyśpieszyć proces importu danych.

Import z serwisu WFS możliwy jest również w formie wsadowej. Wykonanie importu wsadowego
ogranicza się do wcześniejszego zapisania parametrów importu opcją Zapis parametrów importu,
a następnie wywołanie programu w wierszu polecen z odpowiednim parametrem np. Ewmapa.exe -o
parametry.epo
8 Działki
8.1 Autonumeracja punktów
Ponadto w programie wprowadzono istotne zmiany w autonumeracji punktów podczas importu:

Po wskazaniu importowanych plików określamy, jak program ma się zachowywać podczas importu
punktów, które już znajdują się w bazie danych. Domyślnie jest ustawiona opcja umożliwiająca tylko
modyfikację współrzędnych numerów punktów. Istnieje jednak możliwość odblokowania
automatycznej modyfikacji pozostałych parametrów. Ze względu na duże niebezpieczeństwo
automatycznej zmiany współrzędnych, należy podać maksymalną wielkość tego przesunięcia. Import
dokonywany jest w dwóch przebiegach. W pierwszym przebiegu sprawdzane są importowane dane
i jeżeli nie ma błędów następuje dopisanie danych do aktualnej bazy.
Podczas importu mogą być zauważone błędy. Są to błędy struktury lub błędy granicznego przesunięcia.
Informacja o błędzie ukazuje się w specjalnym oknie.
Oprócz danych podstawowych importowi mogą podlegać także dane dodatkowe dotyczące punktów.
W zakładce Dane dodatkowe należy wskazać odpowiedni plik z danymi dodatkowymi oraz zaznaczyć
parametry importu. Import danych dodatkowych przebiega po imporcie danych podstawowych.
Dlatego aktywna opcja Importuj dane tylko dla istniejących punktów zaimportuje dane dodatkowe
dla punktów, które były już w bazie oraz tych, które zostały przed momentem dodane. Dane
dodatkowe są powiązane z danymi podstawowymi poprzez numer punktu, a nie jego systemowy
identyfikator. Stąd dopuszczalna jest operacja niezależnego importu danych podstawowych
i dodatkowych.

Przenumerowanie punktów pozwala na import działek z jednoczesną zmiana numerów punktów

granicznych. Opcja ta ma trzy możliwości przenumerowania:

• brak – brak przenumerowania

• wszystkie – powoduje przenumerowanie wszystkich punktów granicznych importowanych
działek.
• uniemożliwiające import – powoduje import tylko tych punktów które uniemożliwiają
import (np. mają zły format, lub istnieją już w bazie i mają inne współrzędne).
Jeżeli wybierzemy opcję druga lub trzecią, uaktywni się okno Początkowy numer punktu
oraz Numeracja zgodna z dz/k/u.

• Numeracja zgodna z dz/k/u - umożliwia autonumerowanie punktów zgodne z działką, do której

dany punkt należy (punkty będą się numerować od ostatniego w obrębie). Opcja deaktywuje
jednocześnie możliwość określenia początkowego numeru punktów.

• W opcji Początkowy numer punktu należy wpisać wartość, od której program zacznie nadawać
nowe numery. W wyniku działania tej opcji zostanie wygenerowany szczegółowy raport.

Jeżeli zajdzie potrzeba zaimportowania do bazy powiatowej działek lub punktów, które zostały
wyeksportowane ze starszej wersji programu (identyfikatory działek lub punktów w pliku nie zawierają
kodów TERYTR), w oknie importu w polu Kod TERYT trzeba określić kod jednostki ewidencyjnej, której
dotyczą importowane.
Autonumeracja może zostać również wymuszona automatycznie podczas importu, poprzez
odpowiednie przygotowanie importowanego pliku. W pliku numery punktów powinny mieć
następujący zapis: ?-1,?-2 ... ?-n.
Zapis parametrów, importu pozwala na zapisanie parametrów zaznaczonych w oknie importu, do pliku
tekstowego np. punkty.epo. Plik ten może być wykorzystany do robienia importu wsadowo
(bez wchodzenia do programu wpisując odpowiednie polecenie z paska poleceń).
Funkcja autonumeracji punktów na podstawie numeru działki (punkty będą się numerować
od ostatniego w obrębie) została również dodana do importu z formatu txt, shp, SWDE i GML.
Do importu punktów z formatu txt została również dodana funkcja wymuszenia autonumeracji poprzez
odpowiednie przygotowanie importowanego pliku (numery punktów: ?-1,?-2 ... ?-n), jak również
przebudowano sposób autonumeracji punktów konturów i użytków przy imporcie z SWDE i GML
na bazie dodanego sposobu autonumeracji.

8.2 Nadawanie numeru punktu podczas edycji

W celu ujednolicenia zasad nadawania identyfikatorów w programie zmieniony został sposób
przypisywania na stałe opcji Ostatni+1 oraz Ustal numer podczas dodawania lub edycji punktu
w strukturach działkowych. Wprowadzono możliwość wciśnięcia na stałe (prawym przyciskiem myszy)
jednej z wymienionych opcji tak jak dotychczas ma to miejsce podczas edycji obiektu.
9 Obiekty
9.1 Przenoszenie elementów między warstwami
Istotną zmianą wprowadzoną w programie EWMAPA w zakresie baz obiektowych jest dodanie
możliwości przenoszenia pomiędzy podwarstwami elementów składowych edytowanego obiektu.

Opcja przenoszenia elementów składowych obiektu pozwala zmienić podwarstwę wszystkich

elementów znajdujących się w obiekcie. Po wybraniu opcji, na ekranie pojawi się okno konfiguracji
przenoszenia, w którym można zdefiniować:
• Podwarstwę liniową, na którą trafią elementy liniowe obiektu (linie, łuki i okręgi)
• Podwarstwę tekstową, na którą trafią symbole obiektu
• Podwarstwę tekstową, na którą trafią pozostałe elementy tekstowe obiektu (teksty,
zmienne, ułamki itp.)
Zdefiniować należy tylko tyle podwarstw, ile grup elementów graficznych obiektu chcemy przenosić
(np. tylko elementy liniowe).

Wygląd okna przenoszenia elementów uzależniony jest od kodu obiektu, w którym modyfikacja
jest wykonywana. Jeśli w kodzie obiektu zostały zdefiniowane predefiniowane podwarstwy, to lista
podwarstw (lewa część okna) zostanie ograniczona tylko do tych zdefiniowanych w konfiguracji kodu
obiektu. Podwarstwy zostaną podzielone na liniowe oraz tekstowe.

Jeśli zaś w edytowanym kodzie obiektu podwarstwy predefiniowane nie zostały określone
to wyświetlona zostanie pełna lista warstw.
Dodatkowo, jeśli edycja będzie odbywała się na kodzie obiektu bazy GESUT, to wyświetlone zostanie
pole Wyświetl warstwy według sieci. Pole to umożliwia ograniczenie listy wyświetlanych podwarstw
tylko do tych związanych z wybraną siecią. Ma to szczególne znaczenie podczas przenoszenia
elementów pomiędzy sieciami (np. właz z sieci kanalizacyjnej na wodociągową).

9.2 Obsługa obiektów konfliktowych

W celu zarządzania bazami obiektów do paska narzędzi Operacje na obiektach została dodana funkcja
Menadżer obiektów konfliktowych.

Menadżer obiektów konfliktowych jest narzędziem ułatwiającym przeglądanie, pozycjonowanie

oraz interpretację zmian związanych z wcześniej zaimportowanymi obiektami w celu rozwiązania
konfliktu. Po wybraniu opcji na ekranie pojawi się okno menadżera.
Okno menadżera daje możliwość:
• wyświetlania na liście wszystkich „widocznych” obiektów konfliktowych;
• podziału obiektów na typy konfliktów;
• szybkiego przełączania się między obiektem aktualnym i konfliktowym;
• wyświetlania różnic graficznych;
• wyświetlania różnic opisowych.

Wyświetlana lista obiektów uzależniona jest od aktywnego w danym momencie operatu. Okno
udostępnia podstawowe funkcje nawigacyjne po liście oraz daje możliwość uaktywnienia obiektu
i odświeżania zawartości listy.

• - Opcja uaktywniania obiektu jednocześnie pozycjonuje mapę do uaktywnianego obiektu

(identyczne działanie po dwukrotnym kliknięciu w pozycję na liście). Działanie tej funkcji
uzależnione jest od sekcji Uaktywnij. W zależności od wyboru uaktywniany jest obiekt aktualny
lub konfliktowy. Sekcja Uaktywnij umożliwia szybkie przechodzenie między jedną, a drugą
wersją obiektu.

• - Odświeżanie listy daje możliwość zaktualizowania zawartości okna menadżera obiektów

konfliktowych. Odświeżanie listy jest pożądane po dokonaniu modyfikacji na obiektach
oraz w przypadku zmiany aktywnego operatu.

Zmiany związane z synchronizacją dwóch wersji obiektów najwygodniej jest wprowadzać w trybie
zmianowym operatu.
Jeśli konflikt obiektu związany jest z częścią graficzną, to program daje możliwość wyodrębnienia różnic
w geometrii obydwu wersji obiektu. Domyślnie obiekt konfliktowy oznaczony zostanie kolorem
czerwonym, obiekt aktualny kolorem zielonym. Kolory mogą zostać zmienione przez użytkownika.

Z kolei, jeśli konflikt obiektu związany jest z częścią opisową, to różnice między wersjami obiektów
można wyświetlić w tabeli z różniącymi się atrybutami.

Obsługę obiektów konfliktowych rozszerzono również o możliwość hurtowego usuwania obiektów

zaimportowanych w celu rozwiązania konfliktu. Opcja umożliwia operatorowi usunięcie wszystkich
lub części obiektów zaimportowanych w celu rozwiązania konfliktu (obiekty o ID rozpoczynającym się
od znaku ~) znajdujących się w aktywnym operacie.
9.3 Dodawanie i edycja obiektów
Ważną zmianą w procedurze tworzenia i edycji obiektów jest dodanie dwóch nowych sposobów
dodawania elementów i podobiektów do obiektu – dodawanie elementów/podobiektów z aktywnego
bloku. Funkcje te znacznie przyspieszają dodawanie większej ilości elementów do edytowanego
obiektu. Dzięki bogatym w wszechstronne funkcje operacjom blokowym, do obiektu można dodać
m.in.:

• Etykiety z podanego obszaru;

• Rzędne wysokościowe (jako podobiekty) np. wg bufora wokół osi przewodu;
• Elementów z zastosowanie filtru np. wg operatu, daty modyfikacji czy osoby tworzącej;
• W przypadku obiektów złożonych większej ilości linii, okręgów, tekstów z podanego
obszaru (stosowane np. dla Miejscowych Planów Zagospodarowania Przestrzennego).

Do funkcji zapisu obiektu dodano ponadto kontrolę predefiniowanych podwarstw, na których powinny
znajdować się elementy edytowanego kodu obiektu.

9.4 Usuwanie obiektów i elementów obiektów

Funkcja usuwania elementów składowych została rozszerzona o możliwość wyboru rodzaju usuwanych
elementów. Po wyborze opcji na ekranie wyświetlone zostanie okno z wyborem, które elementy
składowe mają zostać usunięte – w zależności od rodzaju elementów.
Do opcji usuwania obiektów dostępnej z paska narzędzi Operacje na obiektach została wprowadzona
możliwość usuwania obiektu będącego podobiektem. Po wybraniu opcji usunięcia obiektu/ów, pojawi
się okno potwierdzające operację usuwania. W oknie zadecydować należy jakie elementy obiektów
zostaną usunięte. Dostępne są dwa warianty:

• Usuwaj elementy obiektów – jeśli opcja nie jest zaznaczona usunięciu podlegać będzie
tylko sam obiekt – elementy na warstwach nie zostaną usunięte
• Usuwaj wraz z podobiektami – jeśli opcja jest zaznaczona usunięte zostaną również
obiekty związane z obiektem (jego podobiekty) np. dla bazy BDOT500: usunięcie drogi
wraz z usunięciem rzędnych wysokościowych.

Należy również zdecydować o zachowaniu programu w przypadku, gdy usuwany obiekt jest
podobiektem innego obiektu. W takiej sytuacji nastąpić może:

• Przerwanie całej operacji usuwania obiektu/obiektów – przerwij operacje

• Usunięcie wyłącznie referencji z obiektu nadrzędnego – usuń go z obiektu nadrzędnego.
Skutkuje to modyfikacją obiektu nadrzędnego, bez jakiejkolwiek innej zmiany. Uwaga!
Jeśli obiekt nadrzędny posiada wyłącznie podobiekty, a ostatni podobiekt zostanie
usunięty to obiekt nadrzędny również podlega usunięciu. Tak aby uniknąć obiektów bez
elementów składowych.
• Usunięcie również obiektu nadrzędnego – usuń wraz z nim obiekt nadrzędny. Opcja ta jest
dostępna wyłącznie podczas usuwania obiektów z bloku.

Do programu dodano ponadto możliwość hurtowego usuwania etykiet z obiektów. Jest ono dostępne
z menu głównego programu Obiekty/Operacje seryjne/Usuwanie etykiet z obiektów. Funkcja
umożliwia usunięcie elementów redakcji mapy z obiektów. Funkcja może być szczególnie przydatna
w przypadku omyłkowego lub roboczego dodania tekstów do obiektów. Korzystając z opcji Dodawania
etykiet do obiektów lub Przypisywania istniejących etykiet użytkownik może szybko dodać etykiety,
lecz bez późniejszej możliwości cofnięcia takiej operacji. Usuwanie etykiet może być w takich
sytuacjach szczególnie przydatne.
Usuwanie etykiet można wykonać w dwóch trybach:

• Wg kodów obiektów – usunięte zostaną wszystkie etykiety z obiektów spełniające kryteria

ustawione w polach: nazwa bazy, kody obiektów, identyfikator, filtry, obiekty z listy
zaznaczonych, obiekty z podanego obszaru
• Z bloku – usunięte zostaną tylko te etykiety, które znajdują się w aktywnym bloku oraz
jednocześnie w obiektach z wybranej Nazwy bazy. Jest to bardziej precyzyjny proces usuwania,
ponieważ usunięciu podlegają TYLKO elementy znajdujące się w aktywnym bloku. Opcja
dostępna tylko jeśli blok (z paska operacje blokowe) jest aktywny.

Podczas usuwania należy skonfigurować następujące parametry lub ustawienia:

• Nazwa bazy – pole obowiązkowe, w którym należy wybrać bazę (katalog z warstwami),
na której należy dokonać modyfikacji
• Kody obiektów – pole aktywne dla trybu wg kodów obiektów. Należy zaznaczyć kody obiektów,
z których należy usunąć etykiety.
• Identyfikator – pole aktywne dla trybu wg kodów obiektów. Należy wprowadzić identyfikator
jednego obiektu, z którego użytkownik chce usunąć etykietę. Jeśli usuwanie ma nastąpić
jednocześnie dla wielu obiektów pole powinno pozostać niewypełnione.
• Filtry – pole aktywne dla trybu wg kodów obiektów. Specjalny interfejs umożliwiający
dodatkową filtrację danych, które spełniły powyższe kryteria (zgodność z kodem
i identyfikatorem). Przy pomocy filtrów możemy zaznaczyć na mapie obiekty spełniające
bardziej zaawansowane warunki np. wszystkie budynki o zadanej powierzchni.
 • Obiekty z listy zaznaczonych – pole aktywne dla trybu wg kodów obiektów. Usuwanie z listy
tylko tych obiektów, które znalazły się na wcześniej sporządzonej liście. Lista ta tworzona jest
w opcji zaznaczania obiektów.
• Obiekty z podanego obszaru – pole aktywne dla trybu wg kodów obiektów. Usuwanie
z obiektów znajdujących się w wybranym obszarze.
• Rodzaj usuwanych etykiet – opcja umożliwia decyzję, jaki typ etykiet ma być z obiektów
usuwany. Przykładowo użytkownik może zaznaczyć chęć usuwania jedynie elementów
tekstowych (roboczych) nie tracąc wtedy z obiektów elementów będących zmiennymi.
UWAGA! Przynajmniej jeden typ musi być zaznaczony.
• Usuń etykietę również z warstw – Opcja decyduje czy usuwanie etykiet ma polegać jedynie na
wypięciu elementu spod obiekty czy całkowitym usunięciu elementu z bazy. Jeśli zostanie
zaznaczona to po wypięciu etykiety z obiektu usunięty zostanie również element na warstwie.

Po zakończeniu usuwania pojawi się okno z raportem z informacją, ile elementów zostało usuniętych
oraz z ewentualną listą błędów dla obiektów, dla których modyfikacja nie była możliwa.

9.5 Podział obiektu powierzchniowego

Do opcji podziału obiektu powierzchniowego wprowadzono możliwość wyboru poligonu
przejmującego historię obiektu podczas podziału obiektów powierzchniowych. Po użyciu opcji podziału
obiektu powierzchniowego wskazany obiekt dzielony jest na obiekty, z których jeden ma identyfikator
dotychczasowego obiektu, a drugi jest zupełnie nowy. Jest to domyślne zachowanie funkcjonalności.
Dodatkowo można wybrać, który obiekt po podziale ma przejmować historię dzielonego obiektu. Jeśli
jednak zaznaczona zostanie opcja żaden, wszystkie nowo dodane to wszystkie obiekty utworzą się jako
nowe, a cykl życia obiektu dzielonego zostanie zakończony.
9.6 Grupowa modyfikacja obiektów
Opcja grupowej modyfikacji obiektów została rozszerzona o nowe możliwości. Wartości do obiektu
można przypisywać:

• Na podstawie pliku tekstowego

• Poprzez pobranie innego pola (o tym samym typie)

Grupowa modyfikacja parametrów oferuje szereg funkcjonalności związanych z przypisywaniem

lub modyfikacją wartości atrybutów. Nowe typy przypisywania wartości dostępne są z listy rozwijalnej
przycisku Przypisz:

Opcje działają w następujący sposób:

• Przypisz wartość z innego pola – opcja umożliwia „przepisywanie” wartości pomiędzy polami
w ramach jednego obiektu (pola takich samych typów). Zmianę należy rozpocząć od wyboru pola
(z listy Pola po prawej stronie okna). Następnie należ wybrać opisywaną opcję przypisywania
wartości z innego pola co uaktywni rozwijalną listę dostępnych pól z których wartości będą
pobierane. Wybranie pola o typie niezgodnym spowoduje pojawienie się stosownego
komunikatu, a użytkownik poproszony zostanie o wybór innego pola.
• Przypisz wartość z pliku – Opcja umożliwia przypisanie wartości do wybranego pola z wcześniej
przygotowanego pliku tekstowego. Ogólny format linii jest następujący (kolumny powinny być
rozdzielone tabulatorem): <kod obiektu> <ID> <Wartość parametru>
Wartość parametru musi być odpowiednia dla danego pola. Wyróżnić można kolejne typy pól:
o tekstowe – wartość powinna znajdować się w apostrofach np. „wjazd na posesje”
o liczba całkowita – wartość powinna być liczbą całkowitą
o wartość logiczna – wartość może przyjmować postać: (t, T, n, N, u, U)
o liczba rzeczywista – wartość powinna być liczbą zmienno-przecinkową
o data – wartość powinna być zgodna ze wzorcem RRRR-MM-DD np. 2020.05.19
o pola słownikowane (także multisekcja) – wartość powinna być liczbą całkowitą z
przedziału ujętego w słowniku. W przypadku nieznajomości przedziałów można dokonać
eksportu wprowadzonych poprzez eksport obiektów do formatu HTML.

9.7 Budowa obiektów izolowanych

Do najnowszej wersji programu została wprowadzona funkcja budowy obiektów izolowanych. Jest ona
dostępna z menu głównego programu Obiekty/Operacje seryjne/Budowa izolowanych obiektów
powierzchniowych. Funkcja ta pozwala automatycznie zbudować obiekty powierzchniowe
z istniejących linii znajdujących się na danej podwarstwie lub w bloku.
Budowę izolowanych obiektów powierzchniowych należy rozpocząć od skontrolowania topologii
powierzchni, z których będą budowane obiekty. Kluczowe jest, aby elementy, z których będą tworzone
były topologiczne i izolowane - przez co rozumie się powierzchnie nie stykające się ze sobą wzajemnie.
Procedura budowy obiektów izolowanych jest następująca:

• Krok 1 - kontrola topologii - jest to narzędzie, który sprawdza poprawność zachowania

topologii izolowanych powierzchni zbioru linii. Linie powinny charakteryzować się pełną
ciągłością i spełniać następujące warunki:
o na liniach powinny znajdować się węzły,
o z każdego węzła muszą wychodzić dwie i tylko dwie linie. Skrzyżowania trzech i więcej linii
zostaną wylistowane jako błąd. Podobnie, jeśli od węzła prowadzić będzie tylko jedna linia,
o należy zwrócić uwagę na zdublowane linie,
o należy zwrócić uwagę na przecinające się linie.

Ponadto powierzchnie mogą się składać z:

o jednego okręgu (każdy okrąg jest odrębnym obiektem),

o co najmniej dwóch łuków,
o co najmniej trzech linii,
o co najmniej jednej linii i jednego łuku.

W związku z powyższym funkcja automatycznego obiektowania, nie obsługuje powierzchni z

enklawami oraz nie tworzy multi-powierzchni.
Podczas wykonywania kontroli topologii należy wskazać z której podwarstwy linie powinny być
kontrolowane (w przypadku pobierania elementów z wybranej podwarstwy) lub wybrać opcję z bloku,
jeśli wcześniej odpowiedni blok został utworzony. Jeśli w wyniku kontroli zaznaczone zostały markery
to należy miejsca niespójności topologii poprawić. Inaczej niemożliwe będzie wykonanie kroku 2.

• Krok 2 – budowa obiektów - jeśli na warstwach znajduje się zbiór poprawnie topologicznych
linii można przejść do właściwej budowy izolowanych obiektów powierzchniowych. Pierwszym
parametrem, który należy ustawić podobnie jak podczas kontroli topologii jest ustawienie
pobierania elementów:
o z wybranej podwarstwy
o z bloku

Możliwość pobierania z bloku daje dodatkowe pole manewru. Przykładowo do bloku można dodać
tylko te elementy, które mają mieć w danych jakiś konkretny parametr, a w drugiej iteracji tworzenia
obiektów dodać do bloku pozostałe elementy i tym obiektom przypisać inną wartość parametru.

Kolejnym niezbędnym parametrem jest ustalenie kodu obiektu, w którym obiekty mają być dodawane
(wybór nazwy bazy oraz kodu obiektu ewentualnie dla bazy powiatowej kodu TERYT).

Kolejne parametry pozwalają sterować zachowaniem funkcji:

• Identyfikator – decyzja czy nowo dodawane obiekty będą miały generowany identyfikator
losowy czy jako kolejna liczba naturalna
• Parametry sekcji Buduj obiekty tylko dla linii:
o Przestrzennie powiązanych z obiektami – zaklikanie tej opcji daje możliwość wskazania
w oknie z którymi obiektami mają być powiązane obiektowane powierzchnie. Jeśli takie
powiązanie nie zostanie znalezione dana powierzchnia nie zostanie utworzona.
Kontrolowane są w tym wypadku punkty węzłowe powierzchni w stosunku do wybranych
obiektów.
o Nie znajdujące się jeszcze w obiektach – parametr pozwala na zignorowanie
i niedodawanie do obiektów linii, które już są zobiektowane.
• Ostatnimi parametrami do uzupełnienia jest tablica danych dodatkowych obiektów, która
zostanie przypisana do wszystkich nowo utworzonych obiektów.

Po utworzeniu obiektów na ekranie pojawi się raport z liczbą nowo dodanych obiektów do bazy.

9.8 Kopiowanie danych z informacji o obiekcie

Do najnowszej wersji programu wprowadzono możliwość kopiowania danych w informacji o obiekcie.
Jest ona dostępna po wyświetleniu okna z informacją dostępnego po aktywacji obiektu i wybraniu

ikony z paska Operacji na obiektach. Dostępne są dwie metody kopiowania danych:

o Możliwość kopiowania ID oraz IIP obiektu w danych podstawowych po dwukrotnym

kliknięciu w wyświetlaną wartość.
o Możliwość kopiowania tablicy danych dodatkowych. Opcja dostępna pod prawym
przyciskiem myszy w zakładce dane dodatkowe. Opcja umożliwia kopiowanie danych
dodatkowych z innego obiektu bez konieczności wchodzenia do jego edycji.
9.9 Inne
Z pozostałych zmian w programie obejmujących obsługę obiektów należy wymienić:

• Dodanie automatycznego wywołania uaktywnienia obiektu (w pierwszym kroku)

następującego po wybraniu operacji wymagającej uaktywnienia obiektu (np. Usunięcie
obiektu), a żaden obiekt nie jest aktywny.
• Umożliwienie edycji obiektu, który nie został odczytany w całości. W takim wypadku następuje
odczyt i wyświetlenie wszystkich elementów edytowanego obiektu.
• Dodanie możliwości przywrócenia ostatnich ustawień okna za pomocą przycisku

dla większości funkcji z menu Obiekty/Operacje seryjne.

• Do Filtru po danych dodatkowych w oknie zaznaczania obiektów dodano pole: Operat
• Dodano możliwość modyfikacji listy obiektów zaznaczonych w oknach tematycznych
(bez konieczności wychodzenia z okien)
• Zoptymalizowano konfigurację analiz topologicznych dla ob. powierzchniowych
• Dodano możliwość bezpośredniego przejścia do edycji części opisowej obiektu za pomocą

przycisku w oknie informacji o obiekcie.

• Dodano możliwość eksportu obiektów do formatu tekstowego (eob) bezpośrednio

z przeglądarki obiektów. Opcja przykładowo umożliwia wykonanie eksportu do formatu
tekstowego obiektów z bloku (w jednej, płynnej sekwencji działań).
• Dodanie możliwości eksportu danych dodatkowych obiektów o różnych kodach do formatu
HTML oraz możliwość wyboru wzorca do eksportu
10 Bazy BDOT, GESUT, EGIB
10.1 Przekształcenie bazy EGIB w powiatową w czasie importu
Istotną opcją wprowadzoną do programu jest możliwość przekształcenia (na podstawie
importowanego pliku) pustej bazy EGiB w bazę powiatową w czasie importu
działek/konturów/użytków lub budynków/adresów z formatów TXT, SWDE i GML. Opcja ta jest
dostępna po odznaczeniu checku Uzupełnij słownik jednostek ewidencyjnych i obrębów tylko
po zalogowaniu się na użytkownika z prawami administratora. Realizuje dwie funkcje. Uzupełnia
słowniki jednostek ewidencyjnych i obrębów na podstawie danych z importowanego pliku dla bazy
powiatowej. Jeśli baza nie jest bazą powiatową zostanie w taką przekształcona, o ile nie zawiera
żadnych danych. W innym wypadku (niepusta baza) import zgłosi wyjątek. Baza powiatowa
jest konieczna, aby zaimportować, więcej niż jedną jednostkę ewidencyjną.

10.2 Przypisywanie etykiety w bazie EGIB

W zakresie obsługi baz EGIB rozszerzono opcję przypisywania istniejących etykiet do obiektów
o możliwość zmiany atrybutu „numer adresowy” na podstawie tekstu:
10.3 Generowanie punktów zmiany cech przewodów według rozporządzenia 2015
W nowej wersji programu funkcja generowania punktów zmiany cech przewodów została rozszerzona
o możliwość ignorowania skrzyżowań przewodów. Opcja umożliwia pomijanie wstawiania cech
przewodów w miejscach, gdzie w węźle znajdują się 3 i więcej przewodów.

Generowanie punktów zmian cech przewodów dostępne jest z menu głównego programu
Obiekty/Generuj punkty zmian cech przewodów. Funkcjonalność pozwala na automatyczne
wygenerowanie symboli punktów zmiany cechy przewodów (symbol SUXX).

Automatyczne generowanie cech przewodów możliwe jest tylko dla zobiektowanych baz GESUT.
Funkcja wstawia na odpowiednie podwarstwy symbole zmian cech na styku (końcach) dwóch obiektów
poliliniowych, których atrybuty nie są koincydencyjne.

Działaniem funkcji można sterować poprzez parametry:

• Generowanie punktów zmian cech według – lista zaznaczonych parametrów decyduje o tym
które atrybuty obiektów będą podlegały porównaniu.
• Dodatkowe oznaczenie – pozwala na zaznaczenie miejsc wygenerowanych punktów zmian
cech przewodów
• Generuj z podanego obszaru – pozwala na ograniczenie obszaru, w którym cechy będą
generowane
• Nie wstawiaj, gdy cechy nachodzą na urządzenia – pozwala poprawić czytelność wstawionych
symboli. Jeśli opcja zostanie zaznaczona generowane symbole nie zostaną wstawione
w miejscu, gdzie znajduje się inny obiekt o topologii punktowej (analizowane są wszystkie
obiekty klasy SUUS, SUPS, SUSM).
• Nie wstawiaj na skrzyżowaniach przewodów – Jeśli opcja zostanie zaznaczona symbole
nie zostaną wstawione w miejscu, gdzie w punktach węzłowych znajdują się 3 i więcej
przewodów.
11 Menu aktywności i widoczności
Zmiany w zakresie menu aktywności i widoczności obejmują dostosowanie do nowych przepisów
prawa jak również zmiany funkcjonalne w zakresie tworzenia i obsługi menu.

11.1 Poprawa ergonomii pracy

W celu poprawy ergonomii pracy rozbudowano możliwości obsługi menu aktywności i widoczności.
W tym celu dodano wyszukiwarkę poleceń dla menu widoczności i aktywności. Jest ona dostępna
ze skrótu do akcji:

o menu widoczności – CTRL+W

o menu aktywności – CTRL+A.

Opcja znacznie ułatwia i przyspiesza wyszukanie polecenia np. wg nazwy. Jednocześnie ujednolicono
nazewnictwo poleceń dla menu aktywności baz EGiB, BDOT500 oraz GESUT.

Ponadto dodano możliwość wywołania tylko pierwszej operacji z menu aktywności poprzez opcję
pomijania operacji „Po akcji wywołaj”. Jeśli użytkownik chce wstawić wyłącznie symbol włazu (bez
wstawiania etykiety) lub uaktywnić podwarstwę na podstawie menu aktywności, należy dodatkowo
przytrzymać klawisz ALT. Do pracy z menu aktywności można również wykorzystać klawisz SHIFT,
którego kombinacja z poleceniem funkcyjnym umożliwia wstawianie elementów na warstwę
z pominięciem procedury tworzenia obiektu.

11.2 Definiowanie ID obiektu z menu aktywności

Nową funkcjonalnością w zakresie obsługi menu aktywności jest możliwość określania identyfikatora
obiektu. Parametr Id. obiektu umożliwia ustawienie domyślnego identyfikatora obiektu, który zostanie
przypisany podczas tworzenia nowego obiektu. Parametr umożliwia np. wstawianie stałego prefiksu
do identyfikatora obiektu. W domyślnym identyfikatorze można wykorzystać możliwości generowania
id znane, podczas standardowej edycji obiektu. Dostępne są trzy kody:

• ${ostatni} – odpowiednik przycisku Ostatni+1 w oknie edycji obiektu, np. 9988-${ostatni}

• ${pierwszy} – odpowiednik przycisku Pierwszy wolny w oknie edycji obiektu, np. 9988-
${pierwszy}
• ${losowy} – generowany losowy 13 znakowy identyfikator. Jako jedyny nie może być łączony
z innymi znakami.
12 Operaty
12.1 Aktywacja operatu dla wielu baz
Jedną ze zmian w zakresie operatów jest dodanie możliwości aktywacji oraz dezaktywacji operatu
dla wielu baz operatów. W oknie Operaty wybór opcji Uaktywnij lub Deaktywuj spowoduje
wyświetlenie okna z dostępną listą baz operatów, dla których dana operacja ma zostać wykonana
(podobnie do dotychczasowego działania opcji np. Zatwierdź zmiany dla operatu).

Dla operacji:
o Uaktywnij – lista wyświetlanych baz jest ograniczona do baz, w których dany operat
występuje lub do wszystkich baz operatów (w zależności od przycisku Ustawienia listy)

o Deaktywuj - zawsze wyświetlane są wszystkie dostępne bazy operatów.

12.2 Uaktywnianie dostępnej operacji w operacie zatwierdzonym

Jedną z funkcji wprowadzoną do pracy z operatami już zatwierdzonymi jest dodanie możliwości
uaktywnienia pierwszej możliwej operacji operatu przy uaktywnianiu operatu, który został
już wcześniej zatwierdzony. Raz zatwierdzona zmiana nie może być ponownie uaktywniana. Jeśli
w oknie Operaty w kolumnie Zatwierdzenie znajduje się wpis z datą zatwierdzenia oznacza to,
że zmiana została już zatwierdzona. Ponowna próba jej aktywowania zakończy się pytaniem
o uaktywnienie innej operacji w wybranym operacie.
 Opcje dostępne w oknie:
o Uaktywnienie pierwszej możliwej operacji – jeśli w bazie odszukana zostanie
niezatwierdzona jeszcze operacja dla wybranego operatu, program spróbuje ją uaktywnić.
Jeśli taka operacja nie zostanie odnaleziona opcja będzie nieaktywna. Opcja pozwala
ograniczyć tworzenie dużej liczby zmian (operacji) w danym operacie.
o Dodanie nowej operacji – tworzy nową operację w wybranym operacie i uaktywnia ją
o Anulowanie uaktywniania operatu

12.3 Inne
Ponadto do okna Operatów wprowadzono następujące zmiany:

• Dodane zostało menu podręczne, dostępne pod przyciskiem Operacje lub pod prawym
przyciskiem myszy na liście. W menu znajdują się wszystkie dostępne dotychczas operacje.
Jednocześnie zapewniono szybki dostęp do najczęściej wykorzystywanych operacji jakimi są
Uaktywnij, Deaktywuj, Zatwierdź zmiany oraz Anuluj zmiany, pozostawiając je w obszarze
roboczym okna.
 • Do tabeli operatów dodano kolumnę Zatwierdzający z informacją o osobie zatwierdzającej
operat (zatwierdzający będzie widoczny także w okienko z informacją o działce, konturze,
użytku, punkcie, obiekcie i elemencie na warstwie)
• Dodanie dostępu do pełnej informacji o operacie

→
• Poprawiono intuicyjność okna poprzez ukrycie rzadziej wykorzystywanych funkcji
• Rozszerzono również okno analiz o predefiniowane analizy topologiczne

→
Wzorce kontroli Analiza topologii wg wzorców ustawiane są w zakładce Analizy topologii. Wszystkie
parametry analiz znajdują się w plikach .epo i nie powinno się ich zmieniać. Analizy topologii w operacie
obejmują trzy podstawowe typy analiz:

• Liniowych
• Powierzchniowych
• Punktowych względem liniowych.
13 Importy i eksporty
13.1 Importy uzupełniające
Jedną z modyfikacji w zakresie importów i eksportów możliwych do wykonania w programie jest
do dodanie importu uzupełniającego do importu „do modyfikacji” z formatów tekstowych obiektów
(*.eob, *.eom, *.emu):

Funkcja działa na tej samej zasadzie jak już istniejący import uzupełniający z formatu GML.
Przypominając opcja importu uzupełniającego umożliwia uaktualnienie obiektów bazy roboczej - baza
wykonawcy, z już zaimportowanym plikiem „do modyfikacji” (nazywanym plikiem pierwotnym).
W przypadku pojawienia się zmian w ośrodku, np. modyfikacji obiektów lub zmiany zakresu pracy
geodezyjnej, geodeta może otrzymać powtórnie plik „do modyfikacji” (nazywanym plikiem
uzupełniającym) i zaimportować go do modyfikowanej bazy roboczej. Import zaktualizuje stan
obiektów bazy roboczej na zasadach podanych w tabeli.
 Porównanie Obiekt w bazie Obiekt z bazie Efekt importu Uwagi
stanu obiektu w ośrodka roboczej uzupełniającego
plikach „do
modyfikacji”
Obiekt Nieruszony Nieruszony Uaktualnienie
niezmieniony stanu
w obu plikach Nieruszony Zmodyfikowany Pozostawienie
(edycja/usunięcie) stanu z bazy
roboczej
Obiekt zmieniony Zmodyfikowany Nieruszony Modyfikacja
w pliku (edycja/usunięcie) zgodnie ze
uzupełniającym stanem z ośrodka
Zmodyfikowany Zmodyfikowany Modyfikacja Konflikt –
(edycja/usunięcie) (edycja/usunięcie) zgodnie ze raport lub
stanem z ośrodka modyfikacja
przy opcji
„importuj
mimo
konfliktu”
Obiekt Usunięty lub Nieruszony Usunięcie z bazy
występujący tylko zmniejszony roboczej
w pliku zakres
pierwotnym Usunięty lub Zmodyfikowany Usunięcie z bazy Konflikt –
zmniejszony (edycja/usunięcie) roboczej raport lub
zakres modyfikacja
przy opcji
„importuj
mimo
konfliktu”
Obiekt Dodany lub Nie występuje Dodanie do bazy
występujący tylko zwiększony zakres roboczej
w pliku
uzupełniającym

W przypadku poszerzenia zakresu pracy geodezyjnej wydawany plik uzupełniający powinien zawierać
zakres już wydany + poszerzenie. Import uzupełniający możliwy jest tylko dla baz roboczych, do
których dokonano importu pliku pierwotnego od wersji 13.03.

W podobny sposób rozszerzony został również import z formatu GML dla baz GESUT i BDOT500,
do którego:

o Dodano import uzupełniający (do importu „do modyfikacji”)

o Dodano możliwość decyzji o dodawaniu nowych władających do słownika podczas importu
do bazy GESUT
Opcja importu uzupełniającego umożliwia uaktualnienie obiektów bazy roboczej - baza wykonawcy,
z już zaimportowanym plikiem „do modyfikacji” (nazywanym plikiem pierwotnym). W przypadku
pojawienia się zmian w ośrodku, np. modyfikacji obiektów lub zmiany zakresu pracy geodezyjnej,
geodeta może otrzymać powtórnie plik „do modyfikacji” (nazywanym plikiem uzupełniającym)
i zaimportować go do modyfikowanej bazy roboczej. Import zaktualizuje stan obiektów bazy roboczej
na zasadach podanych w tabeli.

Porównanie Obiekt w bazie Obiekt z bazie Efekt importu Uwagi

stanu obiektu w ośrodka roboczej uzupełniającego
plikach „do
modyfikacji”
Obiekt Nieruszony Nieruszony Uaktualnienie
niezmieniony stanu
w obu plikach Nieruszony Zmodyfikowany Pozostawienie
(edycja/usunięcie) stanu z bazy
roboczej
 Obiekt zmieniony Zmodyfikowany Nieruszony Modyfikacja
w pliku (edycja/usunięcie) zgodnie ze
uzupełniającym stanem z ośrodka
Zmodyfikowany Zmodyfikowany Modyfikacja Konflikt –
(edycja/usunięcie) (edycja/usunięcie) zgodnie ze raport lub
stanem z ośrodka modyfikacja
przy opcji
„importuj
mimo
konfliktu”
Obiekt Usunięty lub Nieruszony Usunięcie z bazy
występujący tylko zmniejszony roboczej
w pliku zakres
pierwotnym Usunięty lub Zmodyfikowany Usunięcie z bazy Konflikt –
zmniejszony (edycja/usunięcie) roboczej raport lub
zakres modyfikacja
przy opcji
„importuj
mimo
konfliktu”
Obiekt Dodany lub Nie występuje Dodanie do bazy
występujący tylko zwiększony zakres roboczej
w pliku
uzupełniającym

W przypadku poszerzenia zakresu pracy geodezyjnej wydawany plik uzupełniający powinien zawierać
zakres już wydany + poszerzenie. Import uzupełniający możliwy jest tylko dla baz roboczych, do których
dokonano importu pliku pierwotnego od wersji 13.03.

13.2 Import symboli z pliku dla rzędnych

W zakresie pracy z bazami BDOT500 i GESUT wprowadzono możliwość importu symboli z pliku
do dla rzędnych do bazy GESUT i BDOT500. Funkcja Import rzędnych do baz GESUT i BDOT500
umożliwia zaimportowanie rzędnych w postaci obiektowej z pliku tekstowego. Plik ten może być
przedstawiony w dowolnym formacie - gdzie w kolejnych kolumnach (bez nagłówków) podane są
współrzędna X, współrzędna Y, rzędna góry i rzędna dołu lub formacie tekstowym 2 EWMAPY -
utworzonym z menu tekstowego Warstwy/Eksport/ Eksport do formatu tekstowego 2.
Po wskazaniu formatu importowanego pliku i jego lokalizacji należy więc wskazać bazę, do której dane
będą importowane oraz ich konkretną grupę. W przypadku baz GESUT należy w polu Pikiety
dla obiektów ustawić rodzaj sieci oraz typ rzędnej, a dla baz BDOT500 należy wskazać czy jest to rzędna
punktu naturalnego czy sztucznego.

Jeśli import ma zostać przeprowadzony z pliku tekstowego o dowolnej strukturze w następnym polu
Numer kolumny dla należy określić, która kolumna jakie dane zawiera.

Efektem przeprowadzonego importu będzie wstawienia symbolu i etykiety rzędnej na odpowiednich

warstwach i w odpowiednim kodzie obiektu.

Za pomocą opcji dodatkowe przesunięcie etykiet można dodatkowo odsunąć etykietę od punktu
wstawienia symbolu.

Opcje, które można wykorzystać podczas importu to:

• Importuj operaty – umożliwia import operatów z pliku tekstowego. W przypadku

niezaznaczenia tej opcji import będzie odbywał się na aktywnym operacie lub jeśli żaden nie
został aktywowany, bez operatu.
• Importuj operacje operatów – opcja uzależniona od Importuj operaty. Jest to możliwość
decyzji przez użytkownika czy operacje operatów mają być importowane z pliku.
• Przypisz obiektom operaty etykiet – opcja umożliwia zapisywanie obiektów z operatem
pobranym z etykiety
• Nie dodawaj elementów już istniejących na warstwach – ochrona przed duplikatami
elementów na warstwach
• Uaktualnij istniejące elementy na warstwach – opcja uzależniona od powyższej. Pozwala
podmienić istniejące elementy na te z importowanego pliku.
 • Importuj dane autoryzacyjne dla etykiety, symbolu – daje możliwość zaimportowania
informacji o tym kto i kiedy utworzył lub modyfikował dany element. Opcja możliwa do
skonfigurowania tylko dla użytkownika zarządcy.
• Symbole z pliku – opcja umożliwia import rzędnych z pliku tekstowego 2 EWMAPY wraz z
symbolami - jeśli te znajdują się w pliku. W takim przypadku program dokona próby powiązania
symbolu z najbliżej znajdującym się tekstem. Wyszukiwanie odbywa się w wyznaczonym
promieniu poszukiwań wokół symbolu. Import symbolu nie nastąpi, jeśli nie został on
powiązany z żadnym tekstem. Obiekty z którymi nie zostały powiązane żadne symbole (z pliku)
importują się na zasadach jak przy ignorowaniu symboli z pliku tekstowego.

Podczas wykonywania importu rzędnych można również dla wszystkich zaimportowanych danych
zdefiniować atrybuty opisowe. Aby to zrobić w zakładce dane dodatkowe należy odpowiednio
uzupełnić pola.

Uwaga! Podczas importu istotna jest sterylność w formatowaniu importowanych wartości rzędnych.
Format powinien mieć postać liczby zmienno-przecinkowej bez wprowadzonych dodatkowych
błędnych znaków ze znakiem oddzielającym część dziesiętną jako kropka (przecinek zostanie
zinterpretowany jako błąd).

13.3 Import tekstów i import pikiet z nowymi separatorami w plikach wejściowych

Import tekstów oraz import pikiet został rozszerzony o możliwość wybrania separatora kolumn w pliku.

Import tekstów umożliwia import danych w postaci: <tekst/symbol> <X> <Y>

Format ten jest bardzo popularny i umożliwia import tekstów lub symboli znajdujących się w punkcie
(X,Y). Separatory, które można zastosować w importowanym pliku to:

• Spacje lub tabulatory

• Przecinki
Import pikiet jest importem umożliwiającym zaczytanie pliku z danymi w postaci:

<X> <Y> <H>

gdzie H może być wysokością lub dowolnym innym tekstem.

Jego działanie polega na umieszczeniu wskazanego symbolu w punkcie (X,Y) i umieszczeniu tekstu <H>
w punkcie (X+przesunięcie_X,Y+przesunięcie_Y). Format tego importu nadaje się więc szczególnie
do importu pikiet, chociaż może być wykorzystany do importu dowolnego tekstu (bez podania warstwy
do importu symbolu i po podaniu zerowych przesunięć). Podczas importu również można zdefiniować
separator, który został zastosowany pliku. Może to być:

• Spacja
• Tabulator
• Przecinek.

13.4 Eksport do formatu DXF

W nowej wersji programu eksport do formatu DXF został rozszerzony o możliwość eksportu podziału
sekcyjnego. Podział sekcyjny może zostać wyeksportowany z regionu wyznaczonego na podstawie
pozostalych danych wskazanych do eksportu (poprzez wyznaczenie ich skrajnych współrzędnych) lub z
obszaru, jeśli odznaczona została opcja Eksport z podanego obszaru.
Ponadto do funkcji Eksportu do postaci DXF dodano możliwość odczytu parametrów eksportu po ich
wcześniejszym zapisie (opcje Zapis parametrów eksportu oraz Odczyt parametrów eksportu).

Oprócz powyższych do eksportu DXFa w formacie Autocad 2000 dodano funkcję pozycjonowania
obszaru eksportowanych danych. Funkcja ta wprowadzona została zarówno dla eksportów z
zaznaczonego obszaru jak i dla całości, w celu poprawnego pozycjonowania widoku po odczycie
wygenerowanego w programie EWMAPA pliku DXFa.

13.5 Inne
Pozostałe zmiany w zakresie eksportów i importów danych obejmują:

• Optymalizację komunikatów podczas eksportu i importu z formatu txt. Po wybraniu importu

do modyfikacji pojawia się komunikat o możliwości wyboru trybu „zmian bezpośrednich”. Podczas
eksportu modyfikującego dodatkowa informacja o wystąpieniu niezatwierdzonych jeszcze zmian
w operacie
• Rozszerzenie automatycznego dopasowywanie katalogów ewmapy podczas multiimportu danych
o przypisywanie baz Działek/Konturów/Użytków
• Zmiana sposobu komunikacji o niepustej bazie podczas importu „do modyfikacji”
w multiimportach obiektów
• Rozszerzenie możliwości podczas wymiany formatem SHP
 o Do importów i eksportów działek oraz obiektów dodano możliwość wyboru standardu
polskich znaków (domyślnie eksport na podstawie konfiguracji ogólnej programu).

o Podczas importu automatyczne rozpoznawanie standardu polskich znaków na podstawie

wybranego pliku
• Dodanie możliwości eksportu wsadowego z wykorzystaniem filtrów dla eksportu obiektów do pliku
tekstowego, shapefile, GESUT i BDOT500 do gml’a oraz multieksportu obiektu do pliku tekstowego
• Rozszerzenie możliwości eksportu do formatu GML z baz EGiB
o Dodano eksport operatów i ich zmian
o Dodano możliwość eksportu danych opisowych budynków (KŚT, PKOB, LKN)
do formatu GML z baz EGiB
• Rozszerzono możliwości importu do formatu GML z baz EGiB
o Dodano importu tych samych operatów jako różnych operacji
o Dodano wybór rodzaju importowanych operatów
14 Współpraca z ośrodkiem
14.1 Konfiguracja położenia baz programu Ośrodek
W nowej wersji programu wzmocniona została współpraca z programem Ośrodek. Możliwości
konfiguracyjne rozszerzono o dodanie możliwości wizualnej konfiguracji położenia baz programu
Ośrodek oraz dodano do konfiguracji połączenie z bazami FDR oraz FDW w pliku osrodek.ini. Okno
konfiguracji wyświetlone zostaje po wybraniu przycisku Konfiguracja położenia baz programu Ośrodek.

Powyższa konfiguracja pozwala ustalić zasady kontroli wprowadzanych numerów KERG i operatów.
Kontrola jest możliwa, jeżeli poprawnie skonfigurowano plik OSRODEK.DAN.

Kontrola może być przeprowadzona na trzy sposoby:

• bez kontroli,
• sprawdzenie, a w przypadku braku odpowiedniego numeru żądanie potwierdzenia,
• kontrola ścisła - brak możliwości wprowadzenia do EWMAPY numeru operatu lub KERG-u,
którego brak w systemie OŚRODEK.

Dostępna jest również kontrola numeru operatu podczas edycji numeru operatu w oknie operatów.

Przycisk Konfiguracja położenia baz programu Ośrodek daje możliwość utworzenia i zapisania
położenia baz programu ośrodek. Od tej konfiguracji uzależnione jest działanie funkcji:

• Przenoszenie do materiałów zasobu operatu rejestru zgłoszeń (na podstawie bazy FDB)
• Kontrola numeru operatu podczas modyfikacji (na podstawie bazy FDB)
• Pokazywanie plików z operatu wg numeru KERG w katalogu systemowym - ikona na pasku
narzędzi Aktywny operat (na podstawie baz FDB, FDR)
• Możliwość wskazywania do importu plików wg KERG z programu ośrodek (na podstawie baz
FDB, FDR)

Podczas minimalnej konfiguracji wskazać należy przynajmniej bazę FDB.

→
14.2 Importy wg KERG
Jeśli plik OSRODEK.DAN został poprawnie skonfigurowany podczas wykonywania importów
udostępniono zostaje możliwość wskazania plików pobranych wg KERG z bazy programu Ośrodek. Jeśli
we wskazanym podczas importu operacie w bazie programu Ośrodek znajdują się pliki przeznaczone
do importu w programie Ewmapa opcja Zmień wg KERG (z programu Ośrodek) daje możliwość
wskazania ich w celu importu.

14.3 Podgląd plików wg KERG

Podgląd pliku wg KERG jest funkcjonalnością, która umożliwia wyświetlenie w katalogu systemowym
plików załączonych do KERG (ręcznie poprzez pracownika OŚRODKA lub przesłanych przez Geodetę
za pomocą geoportalu). Pliki wyświetlają się po uaktywnieniu wybranego operatu a następnie
wybraniu ikony .
15 Współpraca z bankiem osnów
• Dostosowanie EWMAPY do współpracy z programem BANK OSNÓW wersja 4 (poprzednie wersje
BANKU OSNÓW dalej będą mogły współpracować z nową wersją EWMAPY)

• Dodanie wyświetlania numerów punktów z Banku Osnów (od wersji 3.07) w formacie
(trójczłonowym) zgodnym z rozporządzeniem
• Dodano kontrolę wymaganych praw z bazą Ośrodek. Umożliwia to pobieranie danych wg KERG
(dodane poprzednią aktualizacją) przez użytkowników mających w bazie programu Ośrodek,
co najmniej prawo do odczytu danych.
• Dodano możliwości wskazywania plików pobranych wg KERG z programu ośrodek do opcji odczytu
markera z pliku
16 Inne
16.1 Wyszukiwanie adresów poprzez UUG
Jedną z opcji rozszerzających EWMAPĘ w wersji 13 jest możliwość wyszukiwania adresów poprzez
Uniwersalną Usługę Geokodowania (UUG) na podstawie bazy danych PRG. Opcja ta jest dostępna
z menu podręcznego markerów punktowych pod pozycją Szukaj adresu poprzez usługę PRG:

→
Opcja pozwala na wyszukiwanie miejscowości, ulic w miejscowości oraz dokładnego adresu
po uzupełnieniu miejscowości, ulicy (słownik ulic należy po uzupełnieniu zaczytać ikoną )
oraz numeru. Wyszukiwanie może odbywać się na dwa sposoby:
• Szukaj w zakresie bazy danych
• Szukaj i zwracaj wszystkie wyniki (w ramach ustawionej strefy układu współrzędnych)
Jednocześnie przypominamy o możliwości skonfigurowaniu serwisu WMS dla Państwowy Rejestr
Granic – Adresy dającego możliwość wyświetlania danych z PRG.

16.2 Usuwanie węzła

Jedną z nowości w zakresie pracy na warstwach jest wprowadzenie funkcji Usuń węzeł do paska
narzędzi Operacje na warstwach:

Funkcja usuń węzeł umożliwia:

• usunięcie załamania, jeśli wskazany węzeł jest punktem należącym do dwóch

i tylko dwóch linii lub łuków,
• usunięcie „ostatniej” linii, jeśli wskazany węzeł jest punktem należącym tylko
do jednej linii lub łuku.

W przypadku gdy modyfikowane elementy należą do obiektów usunięcie zakończy się powodzeniem,
jeśli zachowana zostanie minimalna liczba elementów tworzących obiekt.
16.3 Dodawanie do bloku wg aktywnego markera punktowego
W zakresie operacji blokowych w nowej wersji programu opcja tworzenia nowego bloku została
rozszerzona o możliwość dodawania elementów do bloku o dodawanie wg aktywnego markera
punktowego. Opcja pozwala na dodanie do bloku elementów, które znajdują się we współrzędnych
wstawionych markerów. Funkcja umożliwia ponadto definiowanie promienia poszukiwań elementów
wokół wstawionych markerów.

16.4 Pozycjonowanie do aktywnej podwarstwy podczas kopiowania parametrów

W nowej wersji programu opcja kopiowania parametrów z podwarstwy już istniejącej została
rozszerzona o możliwość kopiowania z podwarstwy aktywnej w danym momencie.

16.5 Dopasowanie rozdzielczości do preferowanej

• Dodano możliwość dopasowania rozdzielczości do preferowanej np. przez usługę WMTS
(zakładka Internet w eksploratorze)
16.6 Hurtowe generowanie klauzul dla kopii materiałów zasobu
Do najnowszej wersji programu została również wprowadzona opcja hurtowego generowania klauzul
dla kopii materiałów zasobu. Jest ona dostępna z menu tekstowego Mapa – Eksport klauzuli dla kopii
materiałów zasobu.